Oan de proot mè……… Piet de Groot en Bep de Groot-van de Ven
Door Ria Boley
Soms kom je mensen tegen die je stil maken. Mensen die plotsklaps in hun geordende leven geconfronteerd worden met tegenslagen en die desondanks de kracht en de moed hebben om met dit leven door te gaan, er iets van te maken en ook nog voor anderen iets willen betekenen. Vandaag ontmoet ik twee van hen. HERINNERINGEN Hij was het derde kind uit een gezin van tien, Petrus Arnoldus Henricus de Groot. Zoon van Martien de Groot en Nel van de Laar. "Mijn ouders waren bijzondere mensen" zegt Piet. Moeder was een fijne, heel verstandige vrouw die met beide benen op de grond stond. Zij was de absolute spil van ons gezin. Vader was indertijd helemaal niet gelukkig met het feit dat hij het boerenbedrijf van zijn vader moest Petrus Arnoldus Henricus de Groot, 15-07-‘34 overnemen. Zijn grote wens was altijd geweest om Elisabeth Maria Theodora v/d Ven, 26-07-‘42 onderwijzer te mogen worden maar als enige zoon had hij geen keus. Dat heeft hem altijd gespeten. Van mijn jeugd herinner ik me niet zo heel veel. Ik weet dat ik op driejarige leeftijd in een "zoeiput" gevallen ben en dat ik daardoor een ziekte opliep en in het ziekenhuis terecht kwam. Wat ik me nog wel heel bewust herinner is hoe we, toen de oorlog uitbrak, met ons gezin moesten evacueren naar oom Nol en tante Anna op de Udenseweg. Onbezorgd speelden we daar in de bossen en keken onze ogen uit aan de voorbijtrekkende auto's, motoren en het vele paardenvolk. Sommige wagens van het binnentrekkende Duitse leger waren bedekt met oranje doeken zodat vanuit 1939, staand vlnr: M. de Groot, Nel v/d Laar, tante de lucht kon worden gedacht dat men niet te Lien, 3 soldaten. Zittend vlnr: Marietje, Annie, Piet, maken had met de vijand. Albert, Jo (half). -- In 1944 --
In 1944 werd de St. Jozefschool door de Duitsers gevorderd en verhuisde mijn klas naar het bondsgebouw, vervolgens naar het pakhuis en het parochiehuis en tot slot naar het woonhuis van de meester. Voor alle leerlingen een spannende periode maar vanzelfsprekend kwam deze constante verhuizing het onderwijs niet ten goede. Tijdens de periode na de bevrijding was er een afdeling van de militaire politie met heel veel motoren op het veld achter onze boerderij gehuisvest. Ik weet nog dat de manschappen regelmatig naar het huis kwamen om zeep te ruilen voor eieren. Ja, wat herinner ik me nog meer? Hoe ik samen met mijn buurjongen Cock Vertogen werd uitverkoren om een vers voor te dragen tijdens het priesterfeest van Pastoor van Tartwijk. Op zondagmiddag ging ik naar het patronaatsgebouw waar onder leiding van Koos van Wiechen een soort soos werd gehouden. Ik was ook lid van de verkenners. De toenmalige staf bestond uit Meester Lockefeer, Adriaan Cornelissen, Henk Jansen en Marinus van Tiel. Een spannende belevenis was toen de Zeelandse groep, samen met scouting Volkel, op kamp ging naar de Lieshoutse bossen. De meeste 1941 1e H. Communie Piet van ons waren nog nooit een nacht van huis geweest. Op zondag gingen we met ons gezin vaak op bezoek bij oom Harrie van Gerwen op de Zevenhuis. Daar werd mijn liefde voor de harmonie geboren. Die liefde liep als een rode draad door de familie. In bijna ieder gezin was er wel iemand bij de harmonie. Ik speelde de kleine trom en in 1948 mocht ik bij het huwelijk van Mies Geerts voor de eerste keer actief deelnemen. Die dag was ik ziek en om me een klein beetje te troosten zette moeder het slaapkamerraam wagenwijd open zodat ik toch iets van de muziek kon horen. DIENSTTIJD EN VERKERING 18 September 19?? Newenkirche
Inmiddels had ik de leeftijd bereikt om in militaire dienst te gaan en ik werd ingedeeld bij de Garde Jagers met als legerplaats Vught. Tot mijn vreugde mocht ik van daaruit naar de chauffeursschool in Venlo en werd ik nadien als chauffeur van een jeep geplaatst in Ede. Met heel veel plezier denk ik terug aan deze tijd. Na mijn diensttijd, in 1955, kreeg ik een aanbod om buschauffeur te worden. Ik voelde daar wel voor maar ik beschikte niet over een vrachtwagenrijbewijs. In die tijd bleek dat echter geen probleem te zijn. Na één uur lessen was dat voor elkaar en kon ik in Grave gaan proefrijden. Hiermee was mijn beroep voor de komende 33 jaar vastgelegd! In 1959 leerde ik in de danszaal bij Jacq van der Coer, Bep kennen. Bep was het derde kind uit het gezin van Haske van de Ven en Mina Jacobs. Ze Meisjesgilde, vlnr: Riek Verhoeven, Riek Rovers en Bep v/d Ven. werd geboren op de Brand en groeide op met 2 zussen en 2 broers. -- Als kind --
Als kind hielp ze haar vader mee op de tuinderij en volgde na het lager onderwijs de VGLO school in het parochiehuis. Ze was lid van het Genovevagilde en bij het korfballen en werkte enige jaren in de huishouding bij de familie van der Coer. Later kwam ze in dienst bij Végé waar ze bleef tot aan haar huwelijk in 1963. Ze gingen wonen op de Langenboomseweg waar vader De Groot voor zichzelf een huis had gebouwd maar bij nader inzien toch niet ging wonen dus konden Piet en Bep dit betrekken. Voor de huwelijksnacht hadden de buurtbewoners een verrassing bedacht. Ieder gezin had een wekker afgestaan en deze waren strategisch opgesteld in de woning van het jonge paar. 's Ochtends, in alle vroegte, zouden ze aflopen. Leuk bedacht! Maar niemand had er rekening mee gehouden dat de jongehuwden wel eens ergens anders zouden kunnen gaan overnachten. Piet en Bep, rekening houdend met een of andere ludieke actie, brachten de nacht door bij broer Albert. Genoten van een probleemloze nachtrust terwijl een aantal buren zich de volgende ochtend grandioos versliepen. In augustus 1964 werd zoon Marco geboren. Een jaar nadien kwam Ronnie ter wereld en Huwelijk Piet en Bep 29-10-1963 twee jaar nadien Edwin. Piet en Bep bouwden een huis aan de Puttelaar en daar werden Peter en dochter Marja geboren. WERK
De kinderen van Piet en Bep vlnr: Marcao 23-08-’64, Ronny 28-09-’65, Marja 21-02-’71, Erwin 20-07-’67 en Peter 12-05-’69.
Mijn werk heb ik altijd met veel plezier gedaan. Ik zat op de bus toen agressie tegenover de chauffeur nog niet zo in beeld was. Soms gebeurde het wel eens dat jongelui die waren gaan stappen wat moeilijk deden maar dat was het dan. Een hoogtepunt in mijn werk waren de Olympische Spelen voor gehandicapten waar voor ik drie weken heb mogen rijden. De deelnemers verbleven in een kazerne in
Schaarsbergen en ik reed hen heen en weer naar de diverse stadions. Een heel mooi moment was het bezoek van koningin Beatrix aan de Spelen. Ook dat heb ik van nabij mogen meemaken. Aan dit evenement heb ik mooie herinneringen. De mensen waren zo dankbaar en ik had enorme bewondering voor hun prestaties. Een ander mooi moment was een tocht naar de bedevaartsplaats Beaurain in de Belgische Ardennen. Vanuit het hele land gingen daar op een bepaalde dag bedevaartgangers naar toe en toen we met zo'n dikke 40 bussen de Citadel van Namen opreden was dat een machtig gezicht.
1979 markt Uden
-- Ik vond --
Ik vond mijn werk leuk en om de collegialiteit wat te verhogen, richtte ik, samen met een andere medewerker, een personeelsvereniging op. Gezellig, maar ook veel werk. We organiseerden o.a. voetbalwedstrijden en reisjes en samen met mijn andere activiteiten had ik het behoorlijk druk. Bijna iedere avond was ik van huis en Bep, die mij volkomen vrij liet om te doen waar ik plezier in had, was altijd thuis. Een poosje zijn we beiden lid geweest van het koor "de Lorelei" maar dat heeft niet zo lang geduurd en gezien mijn zangkwaliteiten is dat waarschijnlijk geen groot verlies geweest! CARNAVAL en FESTILENT
Van 1972 t/m 1991 boven vlnr: A. van Zeeland, G. v/d Laar, H. Langenhorst, Th. Schutjens, J. van Wychen, P. Huvenaars, H. Hop. Onder vlnr: M. Holleman, T. Janssen, J. Kuppen,R. de Louw en P. de Groot.
Kort na mijn huwelijk kwam Ben van den Heuvel me vragen om lid te worden van de Hofkapel. Ons eerste optreden in kiel en op witte klompen was nog bij Nico van Casteren. Dat was het begin van 40 mooie jaren bij de Hofkapel. Ben van den Heuvel was o.a. de grote animator van het carnavalscabaret. Hij droeg altijd een rood pak en was ook daadwerkelijk de rode draad in het gebeuren. Door zijn toedoen werd ik de eerste Zeelandse tonprater wat redelijk lukte maar toen hij me overhaalde om tijdens het cabaret het lied "Kufstein" te zingen, werd dit bepaald geen succes en heb ik mijn zangkunst maar beperkt tot meer intieme kring. Nadat ik gestopt was met werken kwam Festilent in beeld. Op een bepaald moment vroeg Theo Schutjens of ik me wilde ontfermen over de Kliko's en van het een kwam het ander. Op zondag zat ik aan de kassa en na enige tijd vroeg men aan mij of ik wilde gaan fluiten. Daarvoor moest ik het scheidsrechtersdiploma gaan halen en nadat ik daarvoor was geslaagd floot ik alles met uitzondering van het eerste elftal. Op 24 april jl. floot ik mijn duizendste wedstrijd als clubscheidsrechter. Die dag werd een enorme verrassing voor mij. Festilent had 1981: 1e Tonproater in Zeeland er een waar Piet de Groot. feest van gemaakt. Mijn familie was aanwezig en ik werd ongelooflijk in het zonnetje gezet. Zoveel waardering van zo veel mensen had ik nooit verwacht en het heeft me veel gedaan, ik zal deze dag nooit vergeten. Leuk detail was nog het feit dat ons elftal die dag ook nog kampioen werd! Festilent ligt me na aan het hart. Ik zit in de jeugd-commissie en misschien zullen anderen dat overdreven vinden maar ik heb er een hobby van gemaakt om alles bij te 1000ste wedstrijd fluiten: Piet, Bep en de houden wat zich op sportief gebied in de club kleinkinderen. voordoet. -- Ik noteer --
Ik noteer alle wedstrijden, alle goals, alle uitslagen, alle gele en rode kaarten enz. Dat is van al mijn jaren bij Festilent voor altijd terug te vinden. REIZEN
Vakantie in Australië 14-07-2006, in de PrairieOld-Rangers Bar vlnr: Piet, An, Nel en Bep.
Naast de harmonie en Festilent heb ik nog het een en ander ondernomen. Ik heb bv. enkele jaren rijlessen gegeven bij de firma Jacobs, ben medewerker geweest bij de Stichting Jeugdbelangen, de buurtschap en zo meer. Een grote hobby van Bep en mij was reizen. Toen de kinderen klein waren hebben we dat niet zo veel gedaan. Zij vermaakten zich het liefste thuis. We hadden een grote bungalowtent in de tuin en er waren altijd vriendjes en vriendinnetjes om te spelen. Later zijn we gaan reizen. Onze zus Nel woonde in Australië en in de beginjaren '80 zijn we daar met zus Annie op bezoek geweest. Een gigantisch land, Later is ook Annie daar gaan wonen. Gekoppeld aan die reis
bezochten we de Filippijnen. Onvoorstelbaar hoe tevreden en blijmoedig de mensen daar leefden. Helaas hoor je tegenwoordig ook daar van allerlei ongeregeldheden, wat jammer toch. Na deze grote reis hadden Bep en ik de smaak te pakken. Prachtige en bijzondere landen hebben we bezocht. We waren bij de Indianen in Guatemala. Ongelooflijk interessant om die cultuur te ervaren. We waren aan de Noordkaap, gingen weer naar onze zussen in Australië, naar Mexico, hadden een rondreis door China waar we over het plein van de Hemelse Vrede liepen en het beroemde Terra Cotta Leger zagen. Ongelooflijk indrukwekkend en dat zoiets zo maar bij
Inkakamp 1993 vlnr: H. v/d Boom, C. van Zutphen, Piet de Groot.
toeval is ontdekt. We bezochten Indonesië, Java, Sumatra en Bali. We waren op bezoek bij een Sultan en zagen de legendarische River Kwaibrug. Als je daar zo staat en overdenkt hoe deze brug tot stand is gekomen en hoe veel levens en pijn de aanleg hiervan heeft gekost dan wordt je echt wel even stil. Dat en nog veel meer hebben Bep en ik mogen ervaren en dan denk ik vaak terug aan de jaren '50 toen ik op mijn fietsje in Brussel de Expo bezocht en me vergaapte aan de magische bollen van het Atomium, een wereldwonder in mijn ogen. 1989 strand 6-daagse
-- Hoe had --
Hoe had ik toen kunnen vermoeden dat ik later nog zo heel veel wereldwonderen mocht tegen komen. HET LEVEN NU Drie jaar geleden werd bij Bep een ernstige ziekte geconstateerd. Dank zij de vergevorderde medische wetenschap en niet op de laatste plaats haar eigen positieve instelling, is deze momenteel onder controle maar In verband daarmee moeten we het nu wat kalmer aandoen. Dat wil echter Schaijk 29-04-2004, burgemeester Doorn bij het opspelden van de niet zeggen dat ons leven minder onderscheiding. de moeite waard is. Zoals alle grootouders genieten we van onze tien kleinkinderen, 6 meisjes en vier jongens, allemaal kerngezonde levenslustige kinderen dus wat wil je nog meer! Behalve mijn al genoemde hobby's fotografeer ik graag en Bep houdt van lezen. "Dat heb ik altijd graag gedaan" vertelt Bep. "Als jong meisje leende ik al boeken.” Daarvoor was gelegenheid op zondagmorgen tijdens de hoogmis in het parochiehuis. Késke van den Brand zat daar dan als bibliothecaris en voor 5 cent mocht je een boek meenemen. Maar het is zoals Piet zei, we hebben veel gewerkt en veel genoten. Nu we onze beperkingen hebben, genieten we nog van iedere dag die ons gegeven wordt. Niemand is verzekerd van wat de toekomst brengt, ook wij niet, maar we proberen die zo optimistisch mogelijk in te zien en ons leven daardoor waarde te geven voor onszelf en onze kinderen. 26-07-2007, kinderen en kleinkinderen
Piet en Bep, met respect en bewondering voor de positieve wijze waarop jullie in het leven staan wensen wij je nog vele goede en fijne jaren samen toe. Moge het je gegeven zijn nog heel lang optimaal te genieten van alles wat voor jullie belangrijk is.
HARTELIJK DANK VOOR HET GESPREK.
Februari/maart 1935, moeder met Pietje
1963: Dora, Beppie en Marietje
1946 bij de kerk voor het H. Hartbeeld, Paula en Piet
05-11-1946 inhalen burgemeester Werner vlnr: Nico Vertogen, Gerard v/d Sluis, Piet de groot, Jo de Groot, Tom van Bakel.
Ouders van Bep: Johannes Antonius Haske v/d Ven: *03-06-1904/†23-08-1975 Wilhelmina Martine Mina Jacobs: *28-08-1906/†03-12-1998
Jonge Boeren Stand, boven vlnr: Th. Zeger, F. Zonnenberg, H. de Bruin. Staand vlnr: Jan van Tiel, P. v/d Ven, Piet de Groot.
September 1957, boy bromfiets achter ouderlijk huis
Optocht 1941 vlnr: Nico Vertogen, Gerard v/d Sluis, Piet de Groot, Jo de Groot en Tom van Bakel. Ouders van Piet: Martien de Groot: *09-08-1899/†08-01-1988 Nel v/d Laar: * 02-01-1906/† 03-02-1985
Familie Van de Ven-Jacobs. Staand vlnr: Dora, Jan, Miet, Kees en Bep. Zittend vlnr: vader Has en moeder Mina. Familie De Groot, boven vlnr: Marco, vader Piet, Ronny. Onder vlnr: Erwin, Marja en Peter.
Hofkapel 1963 Staand vlnr: A. van Gerwen, K. van Gerwen, Th. v/d Burgt, A. v/d Laar, C. van Gerwen, M. van Ras, P. v/d Heuvel, T. v/d Ven. Zittend vlnr: P. de Groot, Th. Van Gerwen, H. Hermens, A. Laurenssen.
