Oan de proot mè.......................................... ....................Ouderenkoor “Nooit Gedacht” door Ria Boley. In zijn preek ter gelegenheid van het 30-jarig bestaan van het Ouderenkoor, nu 5 jaar geleden, sprak Pater Bergsma: “Ik zie hier voor me een koor van ouderen met de welsprekende naam “Nooit Gedacht”. Ouderen wier stem, tenor, bas, alt of sopraan, of hard, schril, mooi, oren strelend, warm of zacht klinken. Stemmen die vaak al over hun hoogtepunt heen zijn en al wat minder worden. Maar het enthousiasme waarmee wordt gezongen, de vriendschap, verbondenheid en gezelligheid zorgen er voor dat de leden het koor trouw blijven, ook al is de kracht van hun stemvolume sterk afgenomen.” “Dat klopt precies” zegt Antoon van Dongen die het koor nagenoeg alle 35 jaar heeft gedirigeerd. “Ons koor is een gezelligheidskoor waar soms voorbij wordt gegaan aan de muzikale kwaliteiten. Natuurlijk is het ons streven om zo goed mogelijk te presteren maar het is op de eerste plaats een sociaal gebeuren en dan weiger je of stuur je geen mensen weg, ook al komt dat de kwaliteit niet altijd ten goede.” Hij kent de kwaliteiten van “zijn koor” op z’n duimpje. De onverbeterlijke kwajongen die al die jaren de dirigeerstok zwaait. Onbetwist is hij gedurende de gehele periode de absolute spil van het koor. Dat wíl hij ook zijn, daarover is geen discussie mogelijk. Hij geniet van zijn alleenheerschappij, precies zoals hij geniet van het imago kwajongen. Hij doet en zegt dingen die af en toe bijna onacceptabel zijn en tóch wordt hij door de meeste van zijn koorleden op handen gedragen. Voor hen is Toontjes wil wet en ze staan niet toe dat men af en toe probeert om hem een toontje lager te laten zingen. OPRICHTING Het begon allemaal in 1971. Vanuit de Bond van Ouderen bleek behoefte te bestaan aan een Ouderenkoor. Diverse bonden uit de regio waren hiermee begonnen en ook de afdeling Zeeland vond dit een prima initiatief. Hanneke Zegers-Bongers was degene die het voortouw nam en samen met Marinus Manders ging ze op zoek naar zangers en zangeressen. Zij nam de dames voor haar rekening, Marinus de mannen. Er bleek inderdaad belangstelling te bestaan en op 17 september 1971 ging het koor van start met een bezetting van 17 vrouwen en 4 mannen. Meester van Bakel, voorzitter van de Bond van Ouderen, sloeg tijdens de hoogmissen in de parochiekerk de maat bij de samenzang, dus nam men aan dat hij ook in staat zou zijn om een koor te dirigeren. Deze werd dus aangetrokken als dirigent. De repetities vonden plaats in huize Compostella, na de middag, bij gebrek aan een zaal in de keuken, van 2 tot 4 uur. Aanvankelijk zong men eenvoudige, eenstemmige liedjes, - - maar toen de leden - -
1
maar toen de leden er op aan drongen om het repertoire te gaan uitbreiden zag meester van Bakel dat niet zo zitten. Hij deelde het bestuur mede dat ze in dat geval zouden moeten gaan uitzien naar een andere dirigent. Wel bleef hij lid van het koor. Zo kon het gebeuren dat Frans van Berkel, de toenmalige voorzitter van de club, naar Toontje de Koster stapte om te vragen of die er iets voor voelde het koor te gaan dirigeren. “Het was die dag de eerste verjaardag van ons huwelijk” zegt Toon. “Annie en ik stonden in de keuken toen Frans binnen kwam. Hij zei: Toon, gij moet iets voor mij doen. Ik héb het gedaan en doe het dus nog steeds met heel veel plezier. Toen ik dirigent werd ving het koor twee vliegen in één klap want mijn vader, trots als een pauw, speelde het orgel. ACTIVITEITEN Langzamerhand begon het koor vorm te krijgen. Er kwamen steeds meer leden bij waaronder de zusters Ardinia, Alfons en Rosa van huize Compostella. Er werd een naam bedacht en men ging. althans voor de dames, over tot het dragen van uniforme kleding: bruin met een crème met oranje kleurige blouse. Natuurlijk was het niet interessant om alleen maar te repeteren dus werd ook deelgenomen aan korendagen en luisterde men regelmatig kerkdiensten op zowel in de parochiekerk als in huize Compostella. Van lieverlee werd het Ouderenkoor een begrip in Zeeland en werden ze uitgenodigd ter opluistering van plaatselijke activiteiten zoals de kerstconcerten, de Zillandse straotfisten en bij vele andere gebeurtenissen. “Een keer hebben we ons aangemeld voor het Nederlands Korenfestival” vertelt Antoon.” Dat werd georganiseerd door de Vara en de juryleden waren dan ook professionele mensen die allen aan die omroep verbonden waren. Uiteraard maakten we geen schijn van kans, dat wisten we natuurlijk, maar het was wel erg leuk om er aan mee te doen. Zoals ik al zei: ons koor is op de eerste plaats een gezelligheidskoor. Ik wéét wat er aan schort. En onze leden doorgaans ook! Maar zolang het binnen redelijke perken blijft sluit ik mijn oren. Té hard, té vals, het kan allemaal. En daarbij moet je niet vergeten dat er leden bij zijn die écht uitsluitend vanwege de gezelligheid lid zijn, het kunnen zingen komt op de tweede plaats. Maar vaak zingen we ook de sterren van de hemel en als we dan complimentjes krijgen zijn we allemaal blij….. Naast een jaarlijks optreden in verpleeghuis de “Watersteeg” en het ziekenhuis Veghel, hebben we jarenlang de Witte Donderdagviering in de “Nieuwe Hoeve” verzorgd en hebben we ook een “contract” met Pastoor-Deken John van de Laar in Mierlo-Hout. Zijn moeder is lid van ons koor en dat is waarschijnlijk de reden dat we er jaarlijks worden uitgenodigd om een Eucharistieviering op te luisteren. Voor ons is dat een bijzondere gebeurtenis. Al onze leden verheugen zich daar op. We worden er n.l. altijd bijzonder hartelijk ontvangen en na afloop van de dienst is er koffie met iets lekkers in de pastorie. In het begin dat John daar Pastoor was gingen we er in het najaar met een bus naar toe. Dat was op zich natuurlijk al leuk, echt een uitstapje. Maar na verloop van tijd bleek een touringcar te duur te zijn geworden en gaan we tegenwoordig met eigen vervoer. Nu ook in de zómer want de meeste van onze leden rijden niet graag meer in het donker. JUBILARIS Helemaal trots zijn we dat we nog één koorlid hebben die ook zijn 35 jarig jubileum viert. Dat is Has Rovers. Has, een bijzonder man. Ik heb grote bewondering voor hem en ik weet zeker velen in Zeeland met mij. Momenteel is hij vanwege zijn hoge leeftijd niet meer actief in het koor maar zijn belangstelling en interesse voor onze club is nog onveranderd. Zeven jaar is hij voorzitter geweest en omdat er tijdens onze repetities nogal eens dolle dingen gebeurden, noemde ik het koor in die tijd “de Roversbende”. - - Gedurende de 35 jaren - 2
Gedurende de 35 jaren dat het koor bestaat zijn er 7 voorzitters geweest. Dat waren Frans van Berkel, Has Rovers, Toon van der Aa, Huub van Daal, Dineke van der Schans, Harrie Verstraten en momenteel zwaai ik de scepter met als lijfspreuk: Ik ben geen baas maar ik beslis wel! (lachend) Iets anders zal men ook niet van mij verwachten…… Ja, natuurlijk zijn er wel eens strubbelingen. Volgens mij zou het raar zijn als dat niet zo was. Ruim 40 verschillende mensen met verschillende karakters, meningen en opvattingen. Het zou een wonder zijn als alles altijd pais en vree was. Bovendien geloof ik niet dat ik zelf de persoon ben om een en ander direct in goede banen te leiden. Daarvoor ben ik veel te impulsief en ongeduldig. Maar uiteindelijk weten we altijd een compromis te vinden en dat is het voornaamste.” Antoons optimistische en vrolijke aard is voor een groot gedeelte het succes van het koor. Steevast begint hij de repetities op zaterdagmiddag met het vertellen van een mopje. Voor veel leden is de repetitiemiddag hun wekelijkse ontspanning en is het weekend niet af als er niet gerepeteerd wordt. De laatste nieuwtjes,- waar of niet waar- worden uitgewisseld en er wordt gelachen of gegromd om de grappen en grollen van hun dirigent. Nog altijd is hij het jongste lid van het koor al begint de tijd er aan te komen dat dat zal gaan veranderen. Uiteindelijk is hij al vier keer opa en na elke geboorte komt hij trots het nieuwe kleinkind aan de koorleden tonen. Natuurlijk worden de beschuiten met muisjes daarbij niet vergeten. “Bij ons wordt nogal wat gefeest” lacht Antoon. “Iedereen trakteert als hij of zij jarig is geweest. Dan drinken we gezellig koffie en mag de feesteling uit ons repertoire een lied kiezen dat we dan ter ere van de jarige zingen. Ja, repetitiemiddagen zijn altijd gezellig en worden zeker niet overgeslagen!” Dank zij de korendagen die regelmatig in de regio plaatsvinden is Antoon ook buiten Zeeland een bekend persoon. Zijn jongensachtig en spontaan optreden spreken velen aan en als hij op het podium verschijnt klinkt al bij voorbaat een daverend applaus. “Laatst liet ik een deelnemer raden wat Antoon voor een beroep had” vertelt een koorlid. “Toen ik het hem uiteindelijk vertelde was de man ervan overtuigd dat ik hem voor de gek hield. De hele middag heeft hij overal lopen rondvragen of ik wel de waarheid had gesproken.” FEEST Iedere 5 jaar wordt een koorjubileum gevierd. Dit jaar is dat het zevende lustrum en de voorbereidingen zijn al maandenlang in volle gang. Op 17 september, de dag van de oprichting dus, is het feest voor de leden. Beginnend met een Eucharistieviering in Compostella wordt de dag voortgezet in de “Heische Tip” met een feestdiner, een receptie en huldiging van de jubilarissen. De beide dagen daarna komen koren in actie. Dan treden twee maal dertien verschillende groepen op waarop Antoon bijzonder trots is. “Ik kan met recht zeggen dat dit de grootste korenmiddagen van Nederland zijn” zegt hij . “We hebben zelfs koren moeten weigeren. Dat is natuurlijk jammer maar meer konden we er echt niet hebben. Ons eigen koor opent de beide middagen, dat is traditie. Zelf vinden we dat we ons erg goed presenteren in onze mooie zwart met witte kostuums. Momenteel hebben we een bezetting van 43 leden, 34 vrouwen waarvan er 3 met de mannenstemmen meezingen en 9 mannen. Met trots kan ik zeggen dat zelfs wij, al is het op bescheiden schaal, meedoen aan de Landerdse gedachte, we hebben n.l. één lid uit Schayk! Mooi toch? Het meest welkome geschenk voor ons jubileum zou zijn als er wat mannen het koor komen versterken. Bij ons doet zich n.l. ook het bekende probleem voor: té weinig mannenstemmen! 9 mannen moeten het opnemen tegen een overmacht van 34 dames. Het zou mooi zijn als dat aantal wat in evenwicht werd gebracht. Maar zoals ik zei, bijna alle koren kampen daarmee en ook bij ons is dat al die jaren het probleem geweest dus - - hebben we weinig hoop - 3
hebben we weinig hoop dat het in de toekomst zal veranderen. Ook een nadeel is natuurlijk de vaak hoge leeftijd van de leden, daardoor is er nogal eens wisseling. Het is vanzelfsprekend dat, als een van onze leden komt te overlijden, het koor de uitvaartdienst opluistert. Tenzij de familie anders wil maar dat komt eigenlijk niet voor. Tja, dat is zo ongeveer wat we te vertellen hebben over het Ouderenkoor “Nooit Gedacht”. We hanteren nog steeds de naam Ouderenkoor. In feite hoor je dat niet meer te zeggen, tegenwoordig is het Seniorenkoor…… We begonnen met een Bejaardenkoor, toen werd het Ouderenkoor en nu Seniorenkoor. Maar ja: what’s a name hé? Op 17, 18 en 19 september hopen we een mooi jubileum te mogen vieren en dat is voorlopig onze eerste zorg." Wij wensen het koor “Nooit Gedacht” en hun dirigent inderdaad een heel mooi jubileum toe, misschien wat nieuwe leden en zéker veel succes, zangplezier en saamhorigheid voor de komende jaren.
ANTOON EN BESTUUR HARTELIJK DANK VOOR HET GESPREK.
V.l.n.r.:
Zittend 1e rij: Marietje de Bruin, Doortje Cornelissen, Ans Laurenssen, Zus van de Broek, Jan van de Broek, Anna Vervoort, Gemma Bongers, Truus Verstegen, Jo Brands. Zittend 2e rij.: Riek van Deijne, Miep Verstraten, Doortje Ottens, Lies van Gerwen, Lies Zonnenberg, Mina Verbruggen, Jans Jacobs, Mien Zegers, Has Rovers, Doortje Coppens. Staande: Riek van Dongen, Gerda van Hal, Jan van Deijne, Sjaan Zonnenberg, Piet Cornelissen, Marie Jacobs, Jan Verbruggen, Gina v.d. Broek, Toon Manders, Betsy van Hout, Wim Jacobs, Anna Schraven, Nel Dorussen, Gerrit de Hoog, Tonia van de Laar, Toon van Dongen, Annie van Dongen, Harrie van Hout, Antoon van Dongen. 6 leden niet op de foto: Truus van de Brand, Fons en Nelly van Tiel, Dien van de Elzen, Theo Gies, Hanneke Claassen. Foto: Vakfotografie Ans Meulepas
4
Een prachtig overzicht van het koor. Foto: Vakfotografie Ans Meulepas.
De dirigent feliciteert het bestuur. Vlnr: Harrie Verstraten, Lies van Gerwen, Wim Jacobs, Anna Schraven, Bets van Hout.
Antoon wordt gefeliciteerd met het 25-jarig jubileum. Foto: Vakfotografie Ans Meulepas
Jubilaris Has Rovers met voorzitter Harrie Verstraten.
Het bestuur in 2001: Vlnr: Wim Jacobs, Lies van Gerwen, Harrie Verstraten, Anna Schraven, Wim van Hal en dirigent Antoon van Dongen. Foto: Vakfotografie Ans Meulepas 5
Zingen in Compostella.
Tijdens een korendag. Op de voorgrond het vaandel dat t.g.v. het zilveren jubileum werd gemaakt door Nelly Vervoort en Jans Jacobs.
De koorleden tijdens het 25 jarig bestaan. Vlnr: 1e rij: Antoon v. Dongen (Dirigent), Lies v. Gerwen, Nelly Bongers, Miep Verstraten, Mien Willems, Gina v.d. Broek, Ans Laurenssen 2e rij: Truus v.d. Brand, Jo Brans, Doortje Coppens, Tonia de Klein, Mien Jacobs, Maria Schel, Grada Verstraten, Stientje v. Bergen, Fien Basten. 3e rij: Marie Broeren, Marietje de Bruin, Corrie v. Loon, Truus Verstegen, Mina Verbruggen, Miet Zegers, Anna Schraven, Anna v. Schijndel, Nellie Dorussen, Jans Jacobs. 4e rij: Jan Verbruggen, Wim Jacobs, Harrie Verstraten, Gerrit Dekkers, Harrie v. Hout, Has v. Schijndel, Adriaan v. Loon, Has Rovers, Jan Derks, Wim v. Hal, Antoon Jacobs. Foto: Vakfotografie Ans Meulepas Niet op foto: Anna v. Summeren, Harrie Geurts, Jan v.d. Loop. 6
