HET WEEKBLAD. CINEMA& THEATER i *A ; [DANIELLE DARRIEUX llntde NEDERLAND-i FILM ^KATJA" 18de Jaargang No Nov i 1 f j. ffl

18de Jaargang No. 45- 19 Nov. 1938

HET WEEKBLAD CINEMA& 15

ffl

THEATER i *A;

■■■■»

1

i

fj

f

1

k

*

I

1

Bi^*

'•■■;.■:■

r

/

'

[DANIELLE DARRIEUX llNTDE NEDERLAND-i FILM ^KATJA"

AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE

DRAMATISCH MOMENT

10. YROUWEM Tobls-film. pegie: Hans H. Zerlett Paula Corvey Qlga Tschechowa tva v. Barkow, haar dochter, Irene v. Meyendorff Professor Ckjrvey Walter Janssen -Vf11" Bruck Paul Klinger Mej Bogner Roma Bahn Vx. Greyffenberg Walter Steinbeck Mijnheer Groot Arthur Schroder

1. , Olga Tschechowa en Arthur Schröder

D

e bekende tooneelspeelster Paula Corvey krijgt onverwachts bezoek van haar achttienjarige dochter Eva, die zij, sedert de zestien jaar, dat zij van haar man gescheiden is, niet meer heeft gezien, en die nu haar geluk op het tooneel wil beproeven. Paula, die niet wil weten, dat zij al zoon groote dochter heeft, stelt Eva daarom als haar nicht aan haar collega's voor. Een broer van Paula is echter van alles op de hoogte, vertelt het geheim aan zijn vrouw en ... binnenkort kent ieder de ware familiebetrekking tusschen de beide vrouwen. De theaterdirecteur benut deze gelegenheid om Paula en Eva als mededingsters in een stuk te laten optreden. De strijd, die op het tooneel wordt gevoerd, zet zich evenwel ook in het werkelijke leven voort. Werner Bruck namelijk, een bekend autorenner, was zeer bevriend met Paula, doch nu heeft Eva een diepen indruk op hem gemaakt en ook zij mag hem graag. Beide vrouwen strijden nu om het bezit van dezen man. Dan vertelt Bruck aan Paula, dat een andere vrouw zijn liefde heeft weten te winnen, maar als hij verneemt, dat Eva Paula's dochter is. gaat hij heen. Wanneer Werner een nieuwen auto moet inrijden overkomt hem een ongeluk, doch hij wordt slechts licht gewond. Paula snelt naar hem toe, maar ze vindt Eva reeds bij hem. Onvrijwillig is zij getuige van een tooneeltje tusschen de beide Jonge menschen. Haar moederlijke gevoelen? krijgen de overhand en zij besluit door snel handelen een catastrophe te vermijden. Zij gaat voor cenigen tijd op reis, vergezeld door een zekeren mijnheer Groot, die al meer dan eens op ridderlijke wijze om haar hand heeft gevraagd. Eerst is Werner beleedigd, dat Paula hem zoo gauw vergeten is,)dan moet hij echter beschaamd Inzien, dat zij hem daardoor heeft vrijgelaten, zoodat nu niets zijn geluk met Eva verhindert. Irene von Meyendorü *

Ä .

.' .

,, < ■

oo af én toe deelen de bladen ons het aantal bioscooptheaters in de verschillende landen mee en — als zij goeden zin hebben — tellen zij al die bioscopen op en vertellen hun lezers, hoeveel er nu totaal in de heelc wereld tezamen zijn. Die som wisselt natuurlijk, want steeds komen er weer nieuwe bij, altoos zijn er méér menschen, die in het zachte duister naar het linnen venster willen staren en de geschiedenissen volgen, welke de film ons te vertellen heeft Om al die bioscopen te voeden, om t6 zorgen, dat er voortdurend en geregeld nieuwe films zijn, komt er heel wat kijken. Daartoe moet een leger van filmoperateurs aan de camera's draaien, moet een legioen helden en heldinnen lijden en liefhebben. Daartoe moeten regisseurs regisseeren en scenarioschrijvers moeten situaties bedenken: komisch, dramatisch, romantisch, geheimzinnig, enzoovoorts. Dit behoort tot het allerzwaarste: het steeds en regelmatig opnieuw uitdenken van bijzondere situaties, filmverhalen, avontudie interessant genoeg zijn en nieuw...

Men bedenke: er zijn ter wereld niet méér dan zes en dertig werkelijk verschillende dramatische motieven, al het overige is niets anders dan variatie en combinatie. Al oiitelbare malen zijn er verhalen opgedischt van twistende gelieven, van onschuldig verdachten, van een man, die zijn vriend verraadt, van menschen, die zus deden en zóó Maar de bioscoop vraagt voedsel, de bezoekers willen nieuwe sprookjes om naar te zien en naar te luisteren, de eeuwige Sheherezade moet voortgaan met tooversproken te vertellen. Een dezer komt uit Hollywood en werd daar getiteld: „Always goodbye". Het is een 20th Century Fox-film, die hier wordt uitgebracht onder den titel „Haar grootste offer", één willekeurige film in de eindelooze rij, één moment in den ononderbroken stroom van sprookjes en vertellingen, die van Vrijdagmiddag tot Donderdagavond over het doek flitsen. Een willekeurige film, die juist daarom hier naar voren komt, wijl een allereenvoudigst dramatisch motief er het hoogtepunt van vormt. Always goodbye Afscheid voor eeuwig...... een nooit meer weerzien, dat is het, wat hier van een moeder wordt verlangd. Men eischt, dat zij afstand zal doen van haar kind, van haar nog heel jong en hulpeloos kind, dat zij ziels liefheeft waaraan zij hangt met heel haar hunkerend hart. Men wil, dat zij. het grootste

offer brengt, dat zij te bieden heeft: haar eigen kind. En als zij daar dan in heeft toegestemd, wanneer zij zich niet verweert en toelaat, dat men haar van haar kind zal berooven, dan komt het dramatisch moment, dat door Barbara Stanwyck wordt gespeeld. Haar moede handen liggen krachteloos om het kind heen. Het hoofd nijgt niet dieper dan het tevoren deed. Stil, zonder verzet, bijna een weinig versuft, blijft zij zitten en de voorbarige toeschouwer zou kunnen meenen, dat deze actrice tekort schiet in haar uitbeelding, of dat de vrouw, die zij voorstelt, niet ten volle beseft, welk een ellende er over haar leven is gekomen. Maar dan Dan ziet men op eenmaal dat gelaat verouderen. Het rimpelt en trekt samen. De oogen nijpen half dicht en er springen tranen tevoorschijn. Smart stomme, weerlooze smart, diepe, tragische rampzaligheid wordt zichtbaar, zóó zichtbaar, dat het elkeen beroert, eiken toeschouwer in het hart treft en onvergetelijk zal worden. En daarna is dat dramatische moment alweer voorbij, de film rolt verder, het spel gaat voort. Het motief is oud. In vele films hebben vele moeders haar kind verloren en er om getreurd. Groote, talentvolle en geniale diva's hebben een beeld gegeven van wanhoop en woede," van leed en van lijden. Maar zelden of nooit hebben zij daarbij dien eenvoud tentoongespreid, dien Barbara Stanwyck bezit in deze heel bijzondere scène. Filmspelen is beleven. Het is: een samenvloeien van den persoon van den speler met de persoonlijkheid van de rol. Het is: het gelooven, dat men wérkelijk ervaart wat in de rol werd voorgeschreven. De grootste actrices waren immer zij, die het waarachtigst geloofden in de rol, die zij hadden uit te beelden. Barbara Stanwyck bewees hier dit te kunnen. Zij kromp ineen, toen men haar kind wegnam, zij bleef zitten, roerloos, geslagen door het besef der onvermijdelijkheid, de nutteloosheid van verzet, het besef, dat alles zoo moest zijn. Maar er sprongen tranen in haar oogen, zij werd doodsbleek, haar slapen hamerden, het was . zwaarder dan een mensch kan dragen. Dit nu is kunst. En dank zij deze kunst zullen wij steeds kunnen voortgaan met het hergroepeeren van slechts zes en der- tig dramatische motieven, zonder dat de eindelooze schaar bioscoopbezoekers zich verveeld afwendt.

WW Mark Braden Sue Warren Frankie Warren S( uirt l Goof y S ike P

,

Fate Bu s

9

Red Coo er

P Mor a 9 n

•

Warner Bros-film. Humphrey Bogart Gale page Billy Halop Bobby Jordan Huntz Hall Leo Gorcey Bernard Punsley Gabriel Dell Geo. Offerman Jr. Weldon Heyburn Cy Kendall

Mark Braden, directeur van een New Yorksch opvoedingsgesticht, is in de rechtszaal aanwezig als er zes jongens uit een New Yorksche achterbuurt door den rechter wegens verschillende delicten tot tuchthuis-straf worden veroordeeld, Braden, die daarna tot inspecteur bij het tuchthuiswéten feenocmd wordt, bezoekt in die functie tijdens een inspectie-reis de tuchtschool, waar de bewuste zes jongens ondergebracht zijn en ontdekt al spoedig verschillende wantoestanden. Hij stelt buitengewoon veel belang in de veroordeelde jongens. Tevens vat hij liefde op voor Sue Warren, de zuster van een dezer jongens. De zes jongens zijn Squirt, Bugs, Spike, Goofy, Fate jfn ie „leider" Frankie, Laatstgenoemde komt al si

tegen het heerschende regiem in opstand. Braden overziet al vlug den stand van zaken en ontslaat den directeur Morgan, alsmede eenige zeer onbetrouwbare bewakers. Voorts brengt hij verscheidene ingrijpende veranderingen tot stand, welke'den jongens, alsmede de stemming op de school, ten goede komt. Cooper, de hoofd-bewaker echter, spant in het geheim met den ontslagen Morgan tegen Braden samen. In de eerste plaats probeert hij Frankie in te palmen en hem wijs te maken, dat Braden zich alleen maar zoo menschelijk voordoet ten opzichte van hem en de vijf andere jongens, omdat hij een oogje op zijn zuster heeft. In de tweede plaats door Sue Warren te" vertellen, dat Braden aansprakelijk is voor Frankie's vroegere mishandeling. Juist als Braden er in zal slagen de jongens op eerewoord vrij te krijgen, ontsnappen zij met behulp van Cooper, wiens pogingen Frankie tegen Braden in het harnas te jagen, dus wel succes hebben gehad. Frankie, dol van woede, gaat zelfs zoover, dat hij Braden bij zijn zuster thuis opzoekt en hem met een revolver bedreigt. Alles schijnt nu verloren. Maar Braden weet door vlug -te han-

Op da school heerschen etgerlijlce mlsstondan

uZ^^tJi09 t0t(?n 9°^^ ^brengen. Hij levert het bewijs, dat Morgan de boeken heeft vervalscht. dat Cooper met Morgan samenspande en dat zij aansprakelijk waren voor de ontsnapping. H en Aan Braden danken de jongens het ten slotte ook nog, dat zij toch op ee^woord m vnjheid gesteld worden en weer naar het ouderlijk huis terug br?S l n00",' 0nS .Frankie' die ziJn kameraden inviteert op de bruiloft ^ van Sue en' Braden te komen.

ferodo (Busier i) in gevecht

Jane Martel ei

Hf

MODERNE

John Pattersoi

meisjes

Marianne Lotte

...

Regie: Carl Froclich.

r -J » Ingrid Bergmann. Carsta Löck

Käte Franziska Stefan Kohlund Prof. Lange Regeeringsraad Martin Bachmann . . . .

• Sabine Peters ^suh Herking Hans Söhnker

t: ! «^ „ vfrT^ Hem2 Welzel Ufa-film

Ä..r Stefan al. Kohlund

Heinz Weisel en Ingrid Bergmann

feeta" leraar, ^Zt^l als redame-chefV^T werkzaain 1S- Hi J vermoedt echter met, dat de firma „De vier gezellen" uit vier van zijn vroegere leerlingen bestaat. De ziel van de onderneming is Marianne, die rusteloos voor de firma werkt en een aanzoek van Kohlund afwijst omdat de vier vriendinnen de gelofte hebben afgelegd alleen voor de zaak te willen leven en *haar groot en bloeiend te maken. Intusschcn heeft Käte een jongen man, Martin Bachmann, en Lotte den regeeringsraad Hintze leeren kennen, terwijl Franziska hoopt eens een groot schilderes te worden. Hoewel ze alledrie een zwaren strijd hebben te voeren, verbreken ze toch op zekeren dag hun belofte. Franziska^ schilderij komt op een tentoonstelling. Lotte stelt haar

Carsta Löck en Sabine Peters

^ *"***** <*» Marianne

P*?"101 nS*

Löck

' L#0 SUxak. " •n V™**

P-tor

EEN PARAMOUNT-FILM. Regie: Charles Barton. Nevada Ina Blaine Ben Ide Les Setter Sheriff Grundy Sheriff Jim Warner „Weary" Pierce Blaine

Buster Crabbe June Martel John Patterson Harvey Stephens Chester Conklin Lew Kelly Syd Saylor William Duncan

Bill Hall Millie Moran Duke Sam Jeff Winters David Ward Ed Kassier Barbier Chet Parket Hank Gordon

Setter zocht, gelukt het hun eindelijk. Tijdens de achtervolging kan Nevada Setter, alia» Ward, overvallen en hij levert hem aan den Sheriff over. . Nevada en Weary nemen het aanbod _ van den Sheriff om 1^ zijn assistenten te worden aan en rijden verder, op zoek naar nieuwe avonturen. Ben Ide gaat evenwel terug om met Ina Elaine te. trouRaphael Bennet wenRuth Warren Lee Powell Oscar G. Hendrian Robert Homans , Purnell Pratt Larry Lawrence Barlowe Borland Tom Ung Merrill McCormick Vester Pegg»

Twee vrienden, Nevada en Weary, maken zich meester van het geld, dat Les Setter en zijn bende bij een bagkoverval hebben gestolen. Terwijl zij plannen zitten te maken om met het geld naar Zuid-Amerika te gaan, worden zij gevangen genomen door Sheriff Warner. Zij zien echter kans te ontvluchten. Den volgenden dag wordt een zekere Ward — op weg om voor het leger paarden te koopen — gedood door een van Setters mannen. Setter zelf neemt nu Wards papieren, gaat naar het huis van Blaine, een paardenfokker, doet zich voor als gouvernementsofficier en vraagt naar legerpaarden. Hij ontmoet daar Ina, de dochter van Blaine, en interesseert zich voor haar. Ben Ide, de verloofde van Ina, krijgt hierdoor een hekel aan Setter. Nevada en Weary gaan hun vriend Ben Ide opzoeken op de ranch van Blaine en daar ontmoeten zij al spoedig Setter. Aangezien Nevada en Weary geen werk hebben, blijven ze op Blaines ranch om met het bljeendrijven van de paarden te helpen en om zooveel mogelijk op Setter te letten, want zij achten het absoluut niet uitgesloten, dat deze hier niet veel goeds in zijn schild voert. . «-^ Setter echter speelt het klaar om de twee vrienden en Ben Ide te arresteeren, onder voorwendsel, dat zij het vee zouden hebben willen stelen. Blaine gelooft natuurlijk den „gouvernementsofficier Ward" en laat Nevada, Weary en Ide, ondanks hun protesten.' In de gevangenis zetten. Millie Moran , de kokln van het kamp, is verliefd geworden op Weary en eiken dag komt zij het trio in de gevangenis opzoeken. Op raad van Nevada smokkelt zif een revolver mee in een taart en de drie vrienden ontsnappen. Buiten staan de paarden reeds te wachten en met de hulp van Millie ontvluchten zij. Zij probeeren de door Setter gestolen kudden, die inmiddels al op weg naar Masquite Canyon waren, in te halen. Samen met Sheriff Warner, die ook al g

Marianne, Käte, Lotte en Franziska zijn vier dappere jonge meisjes, die zich na het beëindigen van hun studie met een grafische school associeeren en een reclamebureau oprichten onder den naam ,,De vier gezellen". Hun eerste groote order krijgen zij van een sigarettenfabriek. waar ey Stephens, Busier Crabbe ra John Patterson.

Mm LIPP£N

Met den bekenden buikspreker Edgar Bergen en zijn pop Charlie Mc Carthy. Regie: John M. Stahl. John Mannering Kay Martin Edgar Bergen Charlie Mc Carthy Barry Paige Hone y r Lydia Hoyt Cora Andrews

Universal-Film. Adolphe Menjou Andrea Leeds Edgar Bergen Charlie Mc Carthy George Murphy Rita Johnson Ann Sheridan Eve Arden Ernest Cossart

In een artistenpension breekt op Oudejaarsavond brand uit en de inwonenden moeten hals over kop vluchten. Kay Martin, een adspirant-actrice, redt met behulp van haar vriend Barry Paige een kostbaren introductiebrief, terwijl Edgar Bergen, een buikspreker, zijn pop Charlie Mc Carthy voor vernietiging vrijwaart. Barry neemt beiden mee naar zijn woning, waar zij kennis maken met zijn danspartner Honey, die verliefd op hem is. Verder bevindt zich daar een zekere Cora, een derderangsch actrice. Den volgenden dag begeeft Kay zich met haar introductiebrief naar den populairen tooneel- en filmheld John Mannering, die op het punt staat vowrde vierde maal te trouwen. Het schrijven onthult het feit, dat Kay Mannerings dochter uit een vorig huwelijk is, doch hoewel de vader zijn kind verzoekt deze relatie met het oog op zijn carrière geheim te houden, is hun omgang

uiterst hartelijk. De misverstanden, voortvloeiend uit hun diverse ontmoetingen blijven echter niet uit. Lydia Hoyt, Mannerings aanstaande vrouw, verbreekt de verloving, omdat zij denkt, dat hij connecties onderhoudt met Kay, terwijl Barry, die verliefd op Kay is, achterdochtig haar steeds stijgende belangstelling voor Mannering gadeslaat. Inmiddels heeft Mannering kennisgemaakt met Edgar Bergen en hem den weg naar den roem geopend. Barry, die nu zeker denkt te zijn van Kays intiemen omgang met Mannering, breekt met haar en vraagt Honey ten huwelijk, om als voorheen met haar op tournee te gaan. Ten einde Kay 's hartewensch, een carrière op de planken, in vervulling te doen gaan, stemt Mannering er in toe voor het eerst sedert vele jaren weer een tooneelrol te vertolken op voorwaarde, dat het meisje zijn tegenspeelster wordt. Aldus geschiedt, maar op den openingsavond verschijnt Mannering dronken ten tooneele en is niet in staat zijn rol naar behooren te vervullen. Het stuk wordt een fiasco en de couranten wijten dit aan Kay. Het meisje besluit zich voorgoed terug te trekken, maar dan bereikt haar het bericht, dat Mannering door een auto is overreden en doodelijk gewond in het ziekenhuis ligt. Hij laat de pers ontbieden om mede te deelen, dat Kay zijn dochter is, doch voordat hij gevolg kan geven aan dit voornemen, sterft hij. Buiten het ziekenhuis ontmoet Kay Barry. Honey heeft ontdekt, dat hij Kay liefheeft en heeft zich daarom vrijwillig teruggetrokken. Kay onthult hem thans haar ware relatie met Mannering en, overtuigd door den introductiebrief, sluit Barry zijn toekomstige vrouw in de armen, terwijl Edgar Bergen met behulp van zijn pop Cora een huwelijksaanzoek doet.

Charlie Mc. Carthy temidden van hooldrol-vertolksters uit deze Ulm.

de

Edgat Bergen, de beroemde buikspreker, met zijn pop „Mortimer Snag".

■

0

r '•.

NIEUWS UIT DE

Iw

STUDIO'S \i "ij was van plan reeds eerder een rolprent te enscèneeren, maar kon fleen goed scenario vinden.

fe<Slk?„,,V!j "' V'

W ,,rner

L

Bro, ,ilm

-

"D"rk **<>*" d« hoofdrol

? Il>eSl«g.rCeen Duitsche filmaetrice, is bij een auto-ongeluk gewond.

P Hetmn^! ?i blnn3nk«'r»,#een aanvang maken met de productie van Äo H. T Ve.rdwe!n \. B«1»""*^ op een roman van Rudyard ÏÏÏ SïmÏÏd ^"'l helftJal '?" •n9«8e'"«"» fliegen, evenals ^o o^T «' * "'.PP^«" «I* tegenspeler van een voorlooplg deBvÄZVr0UW^,ke ho?Wro1- Wil,,am Wellman, die zoofuist de vliegMm „Men with wings" heeft voltooid, xal de regie opS nemen. De film wordt in kleuren vervaardigd.

„

Ä ''>■-'

.-

■

«!?a?Ä"teck; Iol,ulaMW«niaiinenHtaBeiikhoir vervullen

Heri A"6" .'". "^1!*" Herta Fe.ier, Just Scheu

LQflen

"- De v^d8re medespelende^ "5n en Ursula Ulrich. Regisseur is Heinz Rühmann.

£!u ^"f^i •!! "^^ 0»c«.de echtgeToote van Willy Frifsch VTI y rr,tsch speien de hoofdrollen in de Tobis-film „Spassvögel". " '

.*:

Rene Deltgen, de Luxemburgsche acteur, is dit seizoen aan de Ufa te Berlijn verbonden.

Jeaa Murat en Mireille Balin vertolken onder leiding van Maurice Canonge de belangrijkste rollen in „Le pitalne Benoit".

»De Bakvlaek"

Rosemary Lane en Humphrey Bogart x.jn voor de James Cagney-fllm „Oklahoma kid" aangezocht.

•1

Jack Scholl en M. K. Jerome hebben vjer songs gecomponeerd voor de Warner Bros-muslcai-film „Swingtime in the movies".

Albert Baa.ermaim heeft 'n belangrijke rol m de Fransche film „Les héros de la Marne".

'^1 "~'''*','*-~,"

fOPMA ^HEARERj .RIE ANTO.

AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE

VAN LEZER TOT LEZER Adv Pt n

w.rp.n te koop word.n „„glbodVn of ..»,..iï

« » *l". wm.rln voor.

NIEUW$

..»—.n- t.P...t.t .n bJ^^r^'r^^.^^y^ TE KOOP AANGEBODEN

Wie heeft voor mij een kolenfornulsje In ruil voor een kachel, in zeer goeden staat ? Jobse leConradstraat 116-III A dam.

Te koop ; moderne Jbakwagen, bill, prijs. Te zien na 6 uur. Katlcnburgerkade 58-11 voor A'dam.

Wie ruilt cricket, touw ringen en schommel v.' dynamo met lamp ? Balthasar Floriszstr 2i eerste etage, A'dam (2.).'

Te koop aangeboden : z.g.a.n. kazakjapon met noogen boord, gekost ƒ12.76, nu ƒ6.60, m 40-42. Tevens een blouse Russisch model, si. ƒ 1.26. Te zien n^ 5 uur. Dirk Hartoghstr. 12nuU, rechts, A'dam.

Wie ruilt mijn guitaar en mandol. (ital.) met doosfoudr. voor koffergram. Helmersstr. 158 Den Haag. Wie ruilt mijn Kodak rolfiim-camera 6J > Il met tasch. stat. en vergrootingsapp. voor in g. st zijnde eiken ultschulftafel of iets derg J. Visser. Haarl. weg /-U, na I Dec. Haarl weg 149-1, A'dam.

Te koop aangeboden • zangkastje m. 6 Ijzeren inzetkoolen en 3 prima zingende mankanarles. ƒ10.—. Riesen, Hoofdweg 226-1, A'dam (W.).

RUILRUBRIEK

Wie ruilt mijn antieke speeldoos, 60 bij 50 met 30 prachtpl. voor draaiorgel of harmonica. Th v. Wijngaarden, Bürgern. Roosestr. 40a Rotterdam.

Wie ruilt schommel met toebeh. en Vllegenden Hollander voor tooverlantaarn ? Ook genegen voor let« anders. Oov Fllnckstr. 201-1, A'darti (Z.).

Wie ruilt mijn oude gelijkstr, radio-toest v een gebr. typemach. ? Dlnsd., Donderd.. en Zaterd.avond na 6 uur A. Paulussen, v. d. Vennestr. 2-1, Den Haag.

Wie ruilt een trop aquar. en een Schwaneberger album Overzee, twee deelen, voor postzegels v. Nederland Én koloniën ? p.a. 2e Oosterparkstr. 205-11 A'dam (O.).

Wie ruilt mijn 2-rljer harmonika, In z. g. st., v.»" smalfilm-projectietoest. en wie ruilt mijn lange waterlaarzen tegen regenpijpen of iets anders ? Wie wil mijn heerenfiets rullen v. planoaccord. ? Adres : Ampèrestr. 23, Den Haag.

In g. st. zijnde pathef. met 24 pi. en het boekwerk 3 Musketiers in 6 deelen In ruil aangeb voor divan, «piegelkast of een nog goede naaimach. Te zien Middellaan 61, Breda.

Gratis kunt u gangbare bonnen die u niet spaart rullen voor wat u wél spaart en tekort komt. ui} zending postzegel insluiten voor teruestuJ.en-.^e,f s- v- Zanten, Daniel Wlllinkpleln 41 A'dam. In ruil aangeb. : elkenh. uitschuiftafel voor ronde salontafel. Zwart yanSpilbergen8tr.2lhs ' Adam (W.) Een bijna nw. damesrljwlel, nw. banden, ketting en crank, met pedalen wil k rullen v. een handnaalmach. of een winterjas,-pak of l.d. Honthorststr.aoy, Den Haag. In ruil voor postzegel» van Ned. en kol., ook wel te koop: pracht verzameling buftenl. postzegels plm. 5700 versch. g alb.) I compl. afl. Het leven der dieren,

Voor de kinderen: ONZE CLUB, I g^gj nr. ,o i Hoofdprijs:

Een Electrische Bosch1 Rijwiel-lamp 10 troostprijsjes: 1 KLEURBOEK

'«i mi

Het geheel bestaat uit 56 letters-

1D2%9^ÄV2l55%.^.42^

0rden

De grootste Nejderianelsche Kolonie Is:

"'^ d™ h*

STA 'L\^1LX~: ltSS:S:&%%t'i?ts

Pretoria ligt In 29-34-28-23-9-15-2 ^54.42 Een Belgische Kolonie (in Afrika) Is de 51.11-45-24-50 Een werelddeel van 4 letters is 19-10-31-41 Singapore igt op het schiereiland 40-55-37-28.7-20-28 Warschau ligt In 18-36-53-14-23 *'*>•'M a Het bergland in N.O. Frankrijk heet: 35.11.24-16-30-39.45

^

alb.: 4 Tiktak ; 1 Holl.

ïa en è n M* lYi"** « ' ä /i.26; 11 Nlemeyer-alb.

ƒp■60;I Insulinde-vogel«lb. ; 1 De wereld van Bovenä/0.75;2Schwaneberger postzegel-alb. leeg 1 ƒ0.60. KI. Kals: beek Groningerweg 4, Westerbroek. Wie ruilt mijn racefiets en Telefunken luldspr tegen een koffergrammofoon met platen ? l. Stiel-Barkey, Plppeiing. gtr. 15, Den Haag. Wie ruilt elkenh. schoorsteenmantel voor 1-pers spiraal? Te zien na 4 uur. W. Martin, Marnlx>tr. 134-11, A'dam.

I

ä'^NH-cK, 'At^A^iïd.^ D21drïrmb-r ""•"dd.rs-.dres vermelden EN JE DIPLOM^ NUMMER

"m •" •,Zen-

Hdmaatschapsnummer, kost vj S^ÄtKn'V^L'' P ' ** Ü D mrt de oplossing aan ONZE CLUB "siï.n *" kw J# Ufle,,Jk De oplossing ven raadsel Ne. 7 was-

SICKESZ'

CACAO

Het vulpotlood is toegekend aan: H. Lensink, Dikkeboomweg, Nijmegen; en de 10 troostprijsjes aan: r K' K. A.

B

t tr

|?«

» «' Hembrugstraat. Amsterdam Äkf rinT 1W,"«"bür0«traat, Amsterdam Kallenbach, Jekerstraat, Amsterdam Nieuwenhout, Kerkhofstraat, Rotterdam D n

« Haag

B. de Wilde, Regenlesselaan, Den Haag r. Blom, Kloosterstraat, Breda Th. Fleur, Oude Rijn, Lelden

ABONNE'S OP DIT BLAD, h

n

ffiJV: 0TzdÉflC^BD,PmLe?7.AA„•':'• - T »-" "•"•• E.n P

B 5 why' S*,m,n,tr,at'

welkt in o-u. register, 2ij„ ln9Mchr,v,n ,„ ,

^

,

E An' .^'•r,n8»eh»^"*. Schevenlngen ^Trlmp, Lischbloemstraat, Hillegersberg.

"'.,'"" ,|,,n "" •'o* ""' .dm,ni.lr..ie l„,v.„ 1,J7^

VOOR DE OUDERS:

l,,8ntl

"3« Invelidile«; f MO.- bli o..,

SICKESZ is VOLLE-melk als het om melk-chocolade gaat. l*t is een waarheid „als een koe". Als zoo'n aroote dikk«

"■ - b,, verl,es ven duim of ««.vinger; f 30 - bi verLes ven een anderen vinger, een en end.r L „. volge van een ongeval.

verwerw wordt In haar me k-choco ade en daarin «»» «9

b iJ L

SWA A^ur1lctó09^LVOEDINP00pt ^^ Uffi w r

,evens,a

« d want. wan^ Als A?sicKKZ ' ^ staat," geia, SICKESZ ^ op > de verpakking Zit er VOLLE-melk in de chocolaad.

oonool T ^ '"validiteit gestdd op f3000.- en de uitlceering bij overlijden op f 1000 bedra9OT

fl^hiedt door NIEUWE HAVBANK N.V. te Schiedam. NSZC^

»n\H r.^' T er^n!üee,

v00r

">-

de

on

9—l binnen 3x24 uur

aan het kantoor der N.V. Nieuwe Havbank te Schie

„Let nu eens goed op. Als Je tl«n centen hebt, •n Je verliest er drie, hoeveel hield j« er dan over?" „Waarom zou ik drie centen VB;. liezen?"

U ZTe ^ fleVen ' 00k -'kunnen "*** zijn. '^ directe or"? gevolgen niet ernstig Ander, vervalt het recht op uitbetaling.

- 2 _

TEPUG IN DE HAVEN

Lepeltjes worden bij groote aantallen varvasirrfi.j u■ • en andere feesten zijn' „ een ^Äa^Ä'ti Jw^.'n" S^Vp^ÄÄ"

vln^r^ M 'IT

a

'!f,er

geVal

Dit 0ude stadie is nameli k

n

J

d« bakermat

van de Hollandsche x.lversmeedkunst. Enkele honderden arbeiders vinden h.er een bestaan m het vervaardigen van zilveren - en goudenl - siera .den'...1en1?ebrLU'ks,VOOrwerpen- Naast een enkele groote fabriek n v,ft,gtal arbeiders werkt vindt men er talrijke'kleine bazen P

brooH

S ech S en

T

'

h!e

x ..

wat 1 be^r6"-

Vr JWel

hul

Pkra^ten,

het

'

9ehee,e

met

Stad e

het

lee,t

'

die met die met

zilversm^en van

hun

d"e industrie"

rntier^rzJndrd^t."16" ^ ^ ^ ^ *M S'^ Waardoor*dit bedrijf in Schoonhoven Is ontstaan, is niet met zekerheid te zeggen. De goud- en zilversmeedkunst werd wel re^ds in d. 1 dt^r6" " fed-la".d voortreffelijk beoefend en in ^ begin van de 16e eeuw had de industrie zich reeds zoo uitgebreid, dat PhZ" de Schoone er in 1502 toe overging 'n wet op den waarborg van gouden dLZn

O6" T^"

voor Hollan d. L

West-Friesland en Zeeland uit te vaar

6

0Verheers c hte u .

t0e n J

sïeek ï de streek. In de

l/ 17e

6

eeuw

66

oroot r^ "! ^^ groot deel der bevolking aan Schoth

^

n0g

niel

5iJV00rbeeld

in

FrieS,and

-'

de beoefening van

bek

-d.

^t

'" bepaalde piaals of vooral Schoonhoven

waar

de goud-

tSte attraC ie Waren Van ^ I6 9T artikelen, die men er !kon koopen

racM"ae D prachtige

in

echter onderscheidt zich

-ch d-n reeds een HetT

dit vak wiidt en

alle

ztLrk amen

iaa^arkten,

van

om

de

aoed6 a,lSStri%maf M906!6 tijden do0r en er werd '" Schoonhoven teol It ^A /■ ^aar hieraan kwam een einde d°or de oorlogen egen het einde der 18e eeuw, en vooral de Fransche revolte be" rokkende veel schade aan de Schoonhovensche industrie, lemmers hoofdzakehjk een luxe-industrie was en in economisch opzicht d"ec den terugslag van de oorlogen ondervond. Dat was echter niet he eenige. Ook uit het oogpunt van kunst hadden de oorlogen een na deeligen mvbed. De nawerking werd dan ook gevoeld' tot verTn de d!or

^^

VerViel

t0t

decaden

^-

het aeeveö,aV0Jren •9emJS

aan

Sen dag 'rid

0rnamentiek

"

'"

^

Verschillende

hiSt0risch

stijlen

eeuw

P

r- ^^^"l Lech,!r

slaagde

de

Vergee,S

Schoonhovensche

tot oorspronkelijke kunst ^^t a n

d e n n

en

-

werden

W- dooreengemengd mëi

een

'"><**

smakeloosheid

aan

Eerst

0

P

h

e» «'"de van de 19«

zilversmeedkunst

er

in

zich

weer

"t'^^^oZT ZT^

li

eenn ze d e n Drr e ddfhrKd ^'; "^ «^weer *>" l^ven ^ZZéZlZt zeden. Dit redde het bedr.jf, en er kwam in Men-zette echter de vervaardiging van „massa-artikelen" naar oude modeMen Ïet

OP de grens van de provincies Zuid-Holland en Uir*^ achter de overblijfselen van zijn oude waHen liat L»

L . .VerSchlolfn

"keiÏl El Td deZI Pr01dUCten Werden in ^t buLXnd "oofd Na IfiftT f 9J " Am!rika' n0g Steeds -«el gevraagdl vond in d^en tlid'^fr productie-dalin9 '« Schoonhoven in. Men onder-

k«.

product^

" ="w

van

het

^cnoonnovensch

Zeeuwsche

product

filigrain,

De knoopen zijn klaar. Nu nog soldeeren ! Met een pijpje blaast de meester de vlam op de knoopen, waarop hij eerst soldeer heeft laten druppelen. )

be

Verschillende Nederlandsche zilversmeden hebben moeite en geld besteed om de industrie die danig in den put raakte, weer op de been

l...w

Stuk voor stuk worden de eindjes zilverdraad gebogen. Zij moeten allen juist denxelfden vorm hebben, om straks goed aan elkaar te passen.

dat

in

den

handel

hoofdzakelijk

aehr*rht

voor

den

Geen gouden koet., rriaar... een zilveren karo. die U in de hand kunt houden I Eenige producten uit een fabriek van filigrain; een armband en broches.

verkoop aan Amerikaansche en Engelsche toeristen wordt vervaardigd, eeiv*— belangrijke plaats in. Andere artikelen uit Schoonhoven zijn versieringen, behoorende bij provinciale kleederdrachten, lepeltjes, schalen en manden, klompjes, zoogenaamde Zaansche molentjes — het Zaanlandsche zilver komt uit Schoonhoven! - en ook speelgoed van zilver. Vele der kleine bedrijven hebben zich op een bepaald soort artikelen gespecialiseerd. Dit vindt hoofdzakelijk zijn oorsprong in de manier, waarop zich het bedrijf heeft ontwikkeld. Wanneer het in het vak erg goed ging, vestigden vele ondergeschikten zich als baas, daar zij meenden dan meer te kunnen verdienen. Aan den anderen kant vestigden zich in een tijd, dal het slecht ging in het ,bedrijf, ook vele .ondergeschikten als bajis, daartoe gedwongen door werkloosheid. Het gevolg van deze vestigingen was natuurlijk in de eerste plaats een hevige concurrentie, maar tevens werden daardoor groote routine en praclische handigheid aangekweekt, daar iedere nieuwe baas zich specialiseerde op het product, dat hem in zijn tijd als werknemer was toegewezen. Die splitsing is tot den huldigen dag bewaard gebleven. De toestand in het bedrijf is, wat natuurlijk niemand verbazen zal, op het oogenblik niet rooskleurig. Vooral de kleine bazen, die toch al tegen de concurrentie van de groote fabrieken moeten vechten, hebben dikwijls met moeilijkheden te kampen. In zijn geheel echter heeft dit bedrijf, dat- kunst en vakmanschap in zich vereenigd, zich nog steeds weten te handhaven. Wanneer men een rondgang maakt door de bedrijven, merkt men dadelijk op, dat ma* chines niet veel voorkomen. Slechts het zware werk, zooals het walsen en stempelen, waarvoor veel kracht noodig is, gebeurt machinaal. De uiteindelijke bewerking geschiedt als handwerk.. Hier zit een' werkman, die duizenden kleine draadjes zilver in den juisten vorm buigt, zoodat zij straks samen den ondergrond kunnen vormen voor een Zeeuwschen knoop Een ander zaagt zorgvuldig een prachtige fruitmand uit, een derde bewerkt lepeltjes, een vierde soldeert de verschillende onderdeelen van een broche aan elkander. Werk aan den loopenden band kent men niet. Het tempo is laag, daar anders de kwaliteit van het werk er zeker onder zou lijden. . .

Metvaste hand brengt de züversmid een schabloon op een taartschep — Voor dit werkje, dat men graveeren noemt, moet men een vaste hand hebben.

Een fruitmand wordt uitgezaagd, een nauwkeurig werkje!

Pepermolentjes worden, evenals Zaansche molentjes, veel naar Amerika verkocht. Deze arbeider is bezig den vorm uit te snijden, waarin de onderdeelen van de molens gegoten worden.

DE

PASSIEVEk VERDEDIGinG

wèl licht In he, vert?iknk?n vallen "

Unnen

vHeB n

* '

t,och

•'

Ben eenvoudige methode om zich te bevelUgen: een half-onderarondsch -;.ultbouwtle" van gewapend beton, dat een goede bescherming biedt. Natuurlijk nfet tegen een „voltreffer", d.w.z. een bom die direct inslaat! Doch daartegen vormen ook de andere schuilkelders geen beschutting, daar er felteiyk niets tegen bestand isl

OeiUkvloersche schuilkelders s een kamer van gewapend beton. Onder de zitbank* bevindt zich een bergplaats voor gereedschappen, gasmaskers en reservevoedsel, dus vry wel alles wat men in ge val van nood noodig kan hebben.

Voor millioenen menschen wordt het ficht der zon verduisterd door den angst voor . lf!LÄht hy. ultbr"ke". "og oneindig verschr kke ijlcer xal xijn dan die, waaraan lui t twintig jaar geleden een einde kwam door eên vrede, die geen vrede. bleek te xijn «„rftr^'u ?SÏ48ioiC0 d^t hê het In

d

* fl"1*«"^« Qevolgen van een 5 « d«n wereldkrijg van

9eduren l

AU k- •n' ,ee,,ereft? ^ ^ van overtuigd, oiv-l,J ?•"., vol1?ende" oorlog niet me. geval »I x, n. Een „moderne" oorlog zal „totalen xin" gevoerd worden, hetgeen

fÜTT. W '. daJ 00k .de burBerbevolking, ten einde haar te demoraliseeren, er In betrokken

^^

aebrulk aereed? aan den waÄ.

**»"">***** hanget voor hJt

ml^*",;^ 'f ?",chieden door bombarde menlen uit de lucht, en de menschheld xai din tot de overtuiging komen, dat het de uitvind ng van het vliegtuig diep moet betreurenl "" "«chen is het menschelijk vernuft er ook ■n dit geval, zooals steeds, op uit om afweermaatregelen tegen het dreigende gevaar te bedenken en toe te passen. Ook hier wordt blijkbaar eeuwigdurende cirkelgang van vernietiging en bescherming op het gebied der bewapening niet onderbroken, en xoo wordt er allerwege ijverig propaganda gemaakt voor fl 8, rl f,n„g ' dieLOenomen kunnen worden om T de u* bevolk achter

het

front

vallen uit de lucht xooveel mogelijk te bevelEen belangrijk onderdeel van dexe maatregelen Is het maken van schuilkelders, waarin men xich tijdens een bombardement xai kunnen terugtrekken om althans tegen scherven van bommen en gifgassen beveiligd te xijn.

k.U-« i

e n

u

Br0 t b e,flno S 1

men

d

"* »^uil-

afleiden uit 't f.it, dat wij dexer dagen ergens de uitspraük laxen, dat binnen eenige jiren eder woonhu.s dat geen schuilkelder bexlt in de practijk waardeloos en onverhuurbaar zal zijn. Welke verschillende typen van schuilkelders er al ,00 mofl,||jfe j^ |can men ^ duceerén0*0' ^ 0P deï' Paalna', reProDat men voor dexe kelders ónder den grond M moeten bouwen, en de mensch xich derwedLm0*.*! V.00lrber«idon OP de mogelijkheid wederom als hol- of grotbewoner te gaan

b^VV!6" .,eelr

d

« «id« dat, ondank? de

betrekkelijke comfort, waarvan men toch misschien nog xai kunnen „genieten", tóch te

An. :

dat het kan

^d«" ""«

vfßM^,._.

-^ -

A^:

■ H •.■■

Ben practtsche en economische manier om voor het publiek op straat schuilkelders in te richten: cylindervormige betonnen buizen, ieder met een eigen " toegang, doch bovendien nog onderling verbonden I Een schuilplaats boven den grond, op éénpunt waar boomen beletten dat ze van uit de lucht kan worden gezien. De betonnen, gebogen wand. bedekt met aarde, biedt een uitstekende beveiliging.

,n heuvelachtig gebied kan men bU het aanleggen van schuilplaatsen gemakkelijk voordeel trekken van de gesteldheid van het terrein. Hoe dieper de schuilkelders liggen, hoe beter natuurlekI

ar- w-

De olie-cataslrophe van Oklahama Een Pen goede dertig jaar geleden vestigde Vincent bud.k, een landverhuizer uit de oude wereld

f

met i,jn

vrouw

en

drie

kinderen

in

OP: LEVEN EN DOOD

d

buurt van Oklahama, V. St. Het was niet de hoop dat ZIJ er olie zouden vinden, die de Sudiks naar deze plaats had gelokt, want in dien tijd was er nog geen mensch, die durfde veronderstellen, dat ueH TL , A?," boort°ren* er eens den grond zou bedekken! Alles wat Sudik zocht was goed bouwland, dat hem en zijn gezin een behoorlijk bestaan zou verscha fen. Toch had men vroeger in een nabunge streek reeds olie aangeboord, en de zucht alles u.t den bodem te halen wat er aan dit kostelijke natuurproduct in zat, maakte dat de boortorens een steeds grooter wordende oppervlakte gmgen beslaan Het feit, dat zij hierdoor ook voortdurend dichter bij zijn farm kwamen, liet Sud^k echter onverschillig; het geluk, dat men op z ij n grond olie zou vinden, was immers toch niet voor hem weggelegd. . . Na verloop van een jaar of vijftien evenwel zocht een „olie-maatschappu contact met hem, en na eenig onderhandelen teekende Sudik een overeenkomst, waarb de maatschappij het recht kreeg boringen op zjn grond te verrichten, terwijl Sudik, indien er ol.e zou worden gevonden, van iederen barrel d.en de put zou opleveren, een bepaald bedrag zou ontvangen. Tevens bedong hij, dat, indien er v ó WtL ""S^oord, de eerste put naar zijn vrouw, Mary Sudik genoemd zou worden, omdat z,j hem ,n al de jaren van hun huwelijk zoo trouw ter z,jde had gestaan. . . En dit brengt ons tot de zonderlmge geschiedenis van de „Wilde Mary"! Na korten t.jd dreven eenige arbeiders den eersten boortoren in den grond van Sudiks boerderij maar we,n,g konden zij vermoeden, wat hun hierna te wachten zou staan. Dag en nacht ging het boren voort, maar zelfs toen men op een diepte van eenige duizenden meters gekomen was, viel er nog ge'en spoor v" 1

En

t0en

v óeoL n-k""^ vroegte, gebeurde er iets. '

0P

een

i" ""e

ee^ÏT" rJ5,^ ^ P'?4«!^ gewekt door een ontzaglijk lawaai, dat hun kleine huisje op *Un grondvesten deed trillen. Men snelde naar de hondr; ^ 0?tdek,e 0fVen a,stand van eenige honderden meters een tafereel, dat sterk aan een vulkaan m werking deed denken. De mannelijke e

veld ov/r

r^T

Z00 hard Z

''i

konde

" ^et

terW jl Z Ifstand v A" ' }} n09 0P behoorlijken afstand van den spuiter" waren, moesten zij reeds hun vmgers In de ooren steken om het ge te AM""* ^T6" Verdra^n- De mannen van de boorploeg werkten koortsachtig snel. . 9

d

t

er

Uit

den

ut

EEN REEKS SPANNENDE AVONTUREN NAAR WAARHEID VERTELD

re.Sr|VOl9ekndfn 0chtenJd S^e^e er, wat'men had dl flWM auyre"'i- Gedurende den nacht had de „W.lde Mary" opgehouden gas uit te was nul olie ten,

zH tl*00 90ed.alS 0P he*relfde 0°9enblik k J be9.0nnen met oorverdoovend geraas de honderden voeten hoog de lucht in te spui waar x.j m een wolkachtigen mist veranderde,

Un/

A

tl,d

^

door

Werd

d

en

wind ver over he

T0en

men de 0,ie mat SilivT, . -"i' oPmat, bleek da deze grooter was dan er ooit door in de Nieuwe Wereld was

gShtf™

-°"

Gedurende den ganschen dag bleef de Wilde Mary spuiten Vermoeid en afgemat, geheel van ol.e doordrenkt, stelde de eene ploeg arbeiders na de andere hopelooze pogingen in het werk om m0 n 6 m ilk .wa e n «t* " ; ren"- De -e9-..weïde: rt en zwart vet van de olie; ze stroomde door de straten van de stad en talrijke motorpompen wer vernsp9ree[dede",rrrd|0m haar 0LP te -'^en. Intusschen verspreidde de olie-mist zich steeds verder in de omgeving; de voorruiten der auto's werden i een

Wi de ary ^"l:^ ^ h !1 ^^ De w^!: .

n09

^^^^ -gers ongerust!

b

9

beuren als hij draaide? Dagenlang

vochten

de

arbeiders

maYr ^e raod0lie-pr0dUCtie 9

nlet

in

Van ze

ook

tegen

deze

^n,.» k L t, ' '"W eenigszms te beperken. Naarmate de olie-mist dichter en de wegen glibberiger en zwarter werden nam het gevaar natuurlijk toe. Niemand durfde e" tZTr rekn.Str8al Van eeni9e k"ometers van den spuiter l.cht aan te steken, uit vrees dat de van o ie doordrenkte lucht zou vlam vatten en een kil

Vt*

te

benad

eren

omvang

zou

ont

een «fM^ Ca,aS,roPhale mogelijkheid genomen souiti' ^ tien Vierl
siestnl't I" ""^ ,rP0 °Pv°'gende exp"

versLllZT

^

co ncurr entie-strijd L

4

tusschen

de

kMoJlf "J 0P e?n afstand van meer dan iien k-lometer worden gehoord! Toch dacht niemand nog aan eenig gevaar, hoewel de arbeiders na

e or9d

"i: z^u het d00

wa

de"

I,

.k

'

er het 9as maar

r

t"6

9eV0l9d

' word

^'

-S en

het

V 0e ,0 WenSchten te behoud" arar. \ s de Jl put \die .ZiJ uuen. M i-iaar. . als net zoo overvloedio 6 als Stande rV^ " ™ 9**. dan zou de lo^ stand toch wel ernstig kunnen worden Ue pogingen om den put te verzen»l«„" l 'j den.tot niets. Zoo verschrikkelijk wa?" kra Ji van het gas, dat de steenen, die men met he zand en de aarde in den put wierp, më, de Snel

9

WaldTarPr^^Vr arbeiders

dan

t

0

^°°9 vlogen

, °°k deden, niets hielp, en dien

w

^V -fT'P" " Äri.:; d e ae Ük heldhaftig „ • . 7 de mannen werkeT^l-L9 Pogingen in het werk om op alle mogelijke manieren te probeeren de opTning van d en put te stoppen. Telkens en telken wl" waagden zij zich in den zondvloed van ol e dT w.jls op gevaar af er in te stikken of er op andere manier m om te komen, maar voortdurend'werde' De Spuiter stiJ. U99eSliTn' stiet ook nog steeds gevaarhjke gassen uit en geen dag aina e? voorb.j, zonder dat verscheidend werklieden be

And eren J

eesten S ui den

strijd terugtrekken omdat hun keel, neus en Ion" gen waren aangedaan door de inwerking tän de arbe ders ; ' d'e voortdurend in ploegewerkt, genoodzaakt den strijd te

eek te gewei-

en da 9 WaS het le9er van vi h de3PaSida S 9eslo i' on1 L nken fndl ^t slechts zeventig; de 1 m ede oos ziekenh" ^^k ° l vertrokken of naar het z^kenhu,, gebracht waar zij behandeld moesten worden wegens verbrande longen, oogen of voeten. De ruwe aardolie, die een ha ven meter hooa om den put stond, had hun huid bijna geheel v«9 meld Andere ongelukkigen hadden een zenuw 696 op'höude^d96V " opnoudende lawaai.

a,S

9eVO,0

van

he

'

"mmer

Op den tienden dag moesten de weinige mannen die nog steeds op hun post gebleven waren

septtner"dfeat

hUn St

:*d h°Pe'°os scheen Maar de

spuiter, de nog steeds een even ongehoorde hoeveelheid olie naar boven schoot als 9op den worden

D9'T* T T

SOOrt

Publiek ^vaar ge-

^ngtpd^rhtToPererdie0"m9itnt

weg woonden, verklaarden dat hun weiden en te

verbod om in de gevaarlijke zone vuur oflicht te

wordin .

den

menSch

zekl"ren,ijMrStUHUrde bekend stond I

men

r**" te,e9ram "aa^ een Ta "ïpic0- in Mexico, die

van^tS

'"

niet

***""*

k

on

MenenvSM'; ^ ^"T

dan moest meeden ïrtld "'* ^ ^ 0 den de d r^ies der mlr^' ^eVen' maa a

overleg besloten

d a OpDaden d9ennaoc h te ^ "^ Up ochte,,. van

'"

"^ .Maen

8 -

d *°°*g s|aagden da^

ir

kunnen Z00 had

-

*«h PP'Jen in onderling

M^iSd^dT^dste6^^^^ get halr^'dï ^ ^^^^ werkp,aats '^V'^Z^ ^^tT

hopelooze taak. De schroef weTd bov"

d'

^

ning van den spuiter gebracht ^maar de kr^hi van de omhoog komende olie was zóó groot da he „ren gevaarte werd weggeblazen'alsof he

p p b

ZrUdlr Tïi^

3en' haddl gen hadden

mT . i

*^

dig en de Wilde Mary had andermaal over menschel.jke kracht en vernuft gezegevierd!

-»eder-aarde "

men gas aangeboord en die zocht nu met geweld d00r de te na kracht M zat, deed re den *'">*"> De daveren e^me kracht, dl? de er achter grond

6 6 deden 0m d00r -trd: ^-7 zand en aarde tnT ,n de 'openmg van ' den put te werpen het gas te bedwlngen. Ze maakten zich eiaen^k

aantal moedige mannen er in, met gevaar hun leven, een soort deksel op de openfng de buis aan te brengen, en reeds waande de overwinning in het zicht. Maar de druk 0 ie en het 9as b|

Van Zin ,meer dan *wintig kilometer door he" vettige goedje ondoorzichtig. Het verschiinc»! even hinderlijk als gevaarlijk! Op ongeveer 1^1 kilometer afstand, in Oklahama-Cty walr men hJ

sch

stiiïl t u P een op te Rijgen maakte het voeren van een gesprek on mogehjk, maar de Sudiks begrepen toch rl.w. Ct wat er was gebeurd. De dikke stlunk wrAra^.A oiKKe stalen burzen waren verdraag en verwrongen, alsof een reus er zich mee had vermaakt! Het was niet noodig naar de oorzaak hlerva te htd agenI |n VJ Z

Z

s aken, want natuurhjk was het uitgesloten dat men bij het zoo l.cht ontvlambare gas lichten zou kunnen ontsteken De ontembare put, die den naam Mary Sud.k had moeten dragen, was toen reeds in wijden omtrek bekend als de Wilde Mary

h0nde dduizend

ocMend

een voor van men

- f r=ïïxd^ir£

xe nu door middel van een tweetal machine? n

=daoSda;^rh-id enige oogenblikken steeg er een luid gejuich op

^v^SrscKfu^ z

minder dan één millioen dollar! Maar nu z" een maal bedwongen was, had de Wilde Mary klaarbljkehjk spijt van haar gedrag. Ze werkte" ten minste voortaan behoorlijk, en'tot op dL huidig n dag schijnt ZIJ door een overvloedige olieproductie te willen goedmaken, wat zij aanvankelijk had bï

^ il

'^A

ZIJDE VAN SCHELVISCH

UIT DE WERELD VAN DE SPORT

1 - 3 Te Apeldoorn had de wedstrijd A.G.O.V.V.-Tubantla plaats, die door Tubantia met 4 — 2 werd gewonnen. — 1—2. Twee momenten voor het doel van Tubantia. 3. De keeper van A.G.O.V.V. In actie. 4. De landenhoekeywedstrijd voor dames tusschen Nederland en Ierland, op De Werve, Rijswijk, gespeeld en door de lersche ploeg met 5—0 gewonnen. — Het eerste lersche doelpunt; de Hoilandsche keepster is gepasseerd en ligt op den grond; ze probeert den bal nog weg te werken, doch ziet daar geen kans meer toe. 5. In het SporHondsenbad te Amsterdam heeft let van Feggeien het wereldrecord 150 yards rugslag, dat met 1 minuut 45.4 sec. op naam van Nida Senf stond, gebracht op 1 minuut 43.3 sec. — De nieuwe kampioene temidden van een schare Jeugdige bewonderaars en bewonderaarsters. 6. Wintertralnen voor de zomersport. — In het Amsterdamsche stadion heeft onder leiding de KNAUtraining plaats voor het africhten van nieuwelingen. — Nie. de Graaf (links) en Ten Bruggencate, beiden van „Zaanland", tijdens een oefening waardoor zij wel fit moeten blijven. 7-8. Te Velsen vond de wedstrijd plaats tusschen V.S.V. en Feijenoord, die door V.S.V. met 4-0 werd gewonnen. - De keeper van V.S.V. in actie.

De mooiste en kostbaarste handschoenen worden niet van zijde of een of andere plantaardige stof geweven, maar zij zijn gemaakt van den dunnen haarachtlgen uitwas van een scheivisch, die in de Middellandsche Zee voorkomt. Het it door middel hiervan, dat de vlsch In staat Is zich aan rotsachtige uitsteeksels vast te klampen en er langs naar boven te kruipen. Het haar Is buitengewoon fijn, goudachtig van kleur en zeer sterk, en men heeft zoo'n groote hoeveelheid voor een paar handschoenen noodlg, dat alleen het bij eikaar brengen van het materiaal reeds een zeer kostbare geschiedenis is en daarom alleen Iemand die zeer rijk Is, zich de weelde van een dergelijk paar handschoenen kan veroorloven. Het materiaal Is over geheel ZuidEuropa bekend alt „guldenvlies", en sommigen gaan zoo ver te beweren, dat het naar dit soort vlies was, dat Jason, de held uit de oudheid, zijn veroveringstochten ondernam om het te vinden.

inolia ^ *

■

ST.NIC0LAA5 15 IN AANTOCHT St. Nicolaas is in aantocht. Waarmee zult U Uw vrienden en kennissen verrassen? Natuurlijk met iets aparts, iets wat getuigt van verfijnde smaak en wat ieder van Uw kennissen goed zal kunnen gebruiken. U kunt er dit jaar een groot succes van maken! Laat U de fraaie Vinolia cassetten eens tonen in de goede parfumerie-zaken en drogisterijen. Kent U iets heerlijkers dan de echte Vinolia lavendel, de zo gewilde Vinolia toiletzepen, de ongeëvenaarde Vinolia crèmes, de schitterende Vinolia lotions? Zij vormen de inhoud van de smaakvolle (eestverpakkingen, die onze kunstenaars dit jaar hebben ontworpen.

HET KINDERUURTJE... Wanneer ge hier eent door de radio naar 'n kinderuurtje luistert, vergeet dan niet, dat jongens en meisjes in Amerika steviger kost verlangenl In een Amerikaansch blad lazen wij de beschrijving van een „Kinder Griezeluurtje". „Van vijf tot zes," zoo ongeveer luidde het artikeltje, „legt de radio den nadruk op bloedvergieten en geweld. Sommige helden van het programma zijn zwervers uit Texas, andere cowboys, weer andere gangsters en detectives, en allemaal zijn zijn er op uit hun tegenstanders neer te schieten of plannen te beramen om hen bij de eerste de beste gelegenheid voor hun leven lang te verminken. Terwijl zl] hoorspelen vertolken, die even ingenieus als verdorven zijn, hameren de helden — en heldinnen - hun afschuwelijkheden als het ware met geweld in de ontvankelijke hersens van onze jongste generatie. Met behulp van de radio wordt er een ras van overprikkelde menschen gekweekt, wier zenuwen tot het uiterste gespannen zijn ..."

?

Us€aaqt d£t jaa*..imßt lAunoua Aldus een Amerikaan over de radio-opvoeding van de jeugd In zijn land ... GEKEND AAN HUN KLEUREN Een Londensche zakenman, Mr. Ashley Brown, heeft aan den Minister van Transportwezen voorgesteld, automobilisten te onderschelden door middel van kleuren. Zijn voorstel Is, allen automobilisten om te beginnen een rijbewijs van een gele kleur te geven. Indien zij zes maanden zonder een ongeval te

veroorzaken hebben gereden, wordt het vervangen door een blauw, terwijl weer zes maanden zonder ongevallen of overtreding den automobilist bevorderen naar Klasse A, waarbij hij In het bezit gesteld wordt van een blauw rijbewijs. De belooning voor dit laatste bewijs zou een verlaging van belasting en verzekerings-premie zijn. Indien de bestuurder echter een ongeval mocht veroorzaken, zal hij altijd naar een lagere klasse kunnen worden teruggebracht. Naar verluidt, zou de minister het plan in overweging hebben genomen.

/

WYBKRT opiak, een .reuze' g«mak.

„'t Wo« weer reu«e ffe«eJHjr vonovond", zegt w^nÄeer Bo« ate 't avondje van de kegelclub om is.

Den volgenden morgen te hij heench, hij hoest en schraapt. „Ze hebben gisteravond weer zoo zwaar gedampt", zegt hij.

„Vergeet volgende week je Wybertjes niet, dan kun je rooken, zooveel je wilt en je spaart je keel".

- Tl —

Wj/bert-tablettcn voorfcomen keelaandoeningenwaarrookers zooveel last van hebben en helpen tegen hoest en keelpijn.

CARSON

NAPI

WONDERLIJKE AVONTUPEN OP~VËNÖJ ^

\

DOOR EDGAR RICE BURROUGHS ^ -

^CMRIJVER DER TARZAN-VER WALE N INIG

t:JT$::iï'Duarc'd,e

GEAUTORISEERDE

door viianden i5

VERTALiriG

«"chaak, - ^"zl'lL:?.

IN

HET

n EDE R LAh D S C W^

tieesche klanken van de vrouwen na te bootsen. „v\at wil Bund van haar?" vroeg zij „Hoe zou ik dat weten?" antwoordde ik. „Het is zonderling," zei ze. „Bund heeft me heel duidelük gezegd dalfkomTBunïal"86611 V0~de ^ ** ^t mochtlafe^O,

«rn!!Ldtnk' "1at1Bul?.d le

n[

ik

naar

van

gedachten veranderd is," zei ik tegen de

1

hïïiL-l . f ^ gouwen stond te kijken, kregen er twee 2 zij t lkan(,er fiJeoen zÄ ^ : '«"«scholden hadden! grepen zij elkaar ^"^'l aan. Ze vochten niet als vrouwen maar als een paar holbewoners uit den oertijd. '"uwtn, maar als Hoe heel anders was de groep om het kleine vuur! Slechts heimeluk waagden de mannen het naar de beide vechtende vrouwen te 1

n0g 8r0ülen afstan(i Het w Kenl.rt'Vi ^ leefden hun duidelyk aau te zien, dat zy T in een T stage vrees voor de - vrouwen

Luia en ik wachtten niet om te zien hoe de strijd aflien De beide vrouwen die naar benden waren gekomen, begaven z^h naar een er lager gelegen terrassen en lieten den weg aldus voor ons vrj naar het volgende terras, waar zich de spelonk van Bund bevond irT1 Wy ^ het smfnc pad ston(ie» dat voor de holen op het' derde terras hep, vertelde Luia my, dat de grot van Bund de derde aan mun linkerhand was. Hierna wilde hij weggaan :;5pa"etZyh,o0gste8,t0etrt"s."an ^ „En jouw hol?"

niannen?

"

Vr0eg ik hem echte

'

no

«-

lal z^hTet

Het duurde met lang voordat ik de wankele ladder naar het ver e r ad n en e,1 ik de ïa tste ün\?v a nTaer bS0H ^ naar zoo " «Ä n^ht oi, «e 'adder begaf Het? was er eveneens donker als de

r00k hfÄf 7 alsof Jucht binnen ' was gekomen. „Lula." fluisterde ik.

er

generalies lang nooit eenige ^"igc frisscht msst-nt

s14ke.h°Äe,£'".ncikrCl""!n- "B'!" '" ■"" "«■■'" ""»« - »»«•

oon an,w<><>rdde k .A&s™^ Ä-d^ifr„^ -" '„Dat ben ik zeker niet! Ik had gehoopt, je nooit meer terrnr t P

. '", ^ ^ " & ^ ™ <*"- ^ meer terugzie Zijn stem trilde, en hij beefde als" een riet. Het leek mij biina niel mogelyk dat een man tot zóó'n beklagenswaardigen staat Jan anfis h d ih^^1"301?1 k0n WOrden' en dal doür e^ vrouw! Toch zou 5 n bc -a? tk "mi aPPt"r 7 ^^ hebbc,1 w^rstaan. Hoofdschud" J SPel0nk Van Iiund de k HouTomai ' "Jg^rouw van ho'^daMift noop, dat ik je nnnt, nooit

Van de laddCr

"0g "h,-*'«™! ik meende Ie kunnen opmaken

Ik

h

HOOFDSTUK III. De paadjes vóór de spelonken der rotsbewoners van Houtomai leken erg slecht en ontoereikend als weg, maar ze waren vo?dSe e aarV 00r Waren en ik de sche0neId,v H ?* beSiCmd ' warenveronder dat tie nien nienschen die er huisden, er tevreden mee omdat /ilïelnooit •ets be ers gekend hadden. De constructie was eenvoud g doch Jrac warcn had me Ukken "—'mTs^hien^ ^ ^ ^^ ' " ^ takken misschien ook well^ dunne boomstammen — gestoken zoodat z.j er ongevee^een halven meter uitkwamen. Ze werden gesteund door andere takken, waarvan de onderkant rustte 7n gleuven welke een halven meter onder de gaten waren aangebracht Boven' op deze primitieve k»rbeelen waren palen gelegd, die vastgebonden waren met reepen ongelooide dierenhuid. De paden leken tamelijk smal wanneer men er op stond en langs de steile roVnaar Sen

0 etS (k,rge, ks or 5a ho'udr^k fen er1Cl,n Tgei1 " ^toch ^heven aan vasttte tt houden. Ik kon mets aan y doen, maar «ik moest

denken hoe gevaarlijk het zou zijn, indien men op eeTdezer paadjes tot een gevecht gedwongen zou worden. Terwijl ik dit dacht zocht h,"dJ,\li;^ "aar (l0tn ^"8 va" de derde spelonk aan m«n iinker5onker "is de'nachT118 en kalm' en het inWen(Iige er van 'cek z00 „He, daar!" riep ik. I

Bum1iawilif:f..ri0UWenSte,n an,twoür'tde:„\Vieisdaar?Wat wil je?" ar nieUWe Slavin naar bened zei ik en wordt gestuurd," ng in er «.nh0vrro!1ewbh^?gknll - end ^ ho]; en b«na direct daaroP verscheen I! fieMe dnnW P aan den ingang van de grot. Ik wist, dat htt te donkcT voor haar was om iemand te kunnen herkennen en! ik kon slechts hopen dat zij te slaperig zou zijn om argwaan "e kry gèn v oöndè me^r1,1^ '^ 'f hecl goed wist- ^einiTovereenkS MI toonde met de stemmen der mannen die ik had hooren praten.

zien. Ik rekende er op, dat je gedood zou worden Waarom hdfben ze je metbengedood? Je bent er zeker niet lang genoeg VVaarom je weggegaan?" «cnocg gebleven geuieven. „Ik moest nog even myn ouden vriend zien, Lula " zei ik „En ga je dan direct weg?" ' 16 meer MisSchien mor dat hoop ik'^nhnstl" ' ^- Ja morgen.. Hy kreunde weer. „Laten ze alsjeblieft morgen niet zien dat ^rX'irol^'" Sn,eekte hy- "0' -aaromghebn/f je^te^ 1 erg geen'^zo^en'^ll-^l6^^' ^khu™" Je' Lula! Maar maak je J geen moeil helpen S" « "ten berokkenen als je my

„Je helpen! Je helpen om je vrouw van Bund weg te stelen? O Bund zou me dooden!" ■^ ^e'en/ u, 0 E n Z or en maken ochfe ndWe h iih,iate n i^- slaap TS geen voor oentem. \\e hebben allebei nood . g. ZMaar luister eensmorgenTulaverraad me met! Als je dat doet, vertel ik Bund de heele fièschieje deze rot Nèen" ^f ^6 ^T0" niannen « 7 héelemaal alleen?" naar bóve rV^'n T^™ komen gauw ë naar boven. Zeg mets meer tegen me^ als ze erwaarschijnlijk zijn " „Uetoot je, dat ze ons verraden zouden?"

geë^risTco'" ^ niet'" m0eSt ^ beke»nen. .>maar ik loop liever Hierna zwegen wy beiden. Het duurde niet lang of wij hoorden buiten voetstappen en een oogenblik later traden de bek e anderen mannen de grot hinnen. Ze hadden samen een gesprek gevoerd en ik hoorde nog juist het slot er vanë^prek gevoera, maar 'even vnJZ f0mp' en daarom. sPrak ik er niet meer over, maar even voordat we naar boven gingen hoorde ik de vrouwen er onder elkaar over spreken. Ze waren zoowat allemaalTnZlr

S'a.lJ^TfeT;u7^dn^^Le"„-LbÄee.?i1■'Ê S „Waarom gaf je vrouw je een stomp?" „Ze zei dat ik loog, en dat ze niet van leugenaars hield en dat tillpn M,ke gekkKe ^ngen loog' ik wel niets dan leugens zou ve? h'eföok^zie^'he'bt^ ^ ^ ** —" Verkfaard' dat ^ „Wat zei je vrouw daarvan?" „Ze zei, dat ik dien stomp ook nog voor iets anders te goed had!»

- 12 -

„Hoe zag dat ding er uit?" „Net als een groote vogel, maar het sloeg niet met zyn vleugels. Het vloog recht over het dal. De vrouwen die het hebben gezien zeiden, dat het hetzelfde ding was dat zij op den grond hadden zien staan toen zij vandaag die nieuwe slavin gevangennamen en den geelharigen man doodden." „Dat ding moet de anotar geweest zyn, waar Lula van vertelde." „Maar hij zei, dat hy slechts een grapje verkocht." „Hoe kan hy dat nu doen met iets, wat hij nooit gezien heeft en waar hij dus geen idee van kon hebben? Er is iets eigenaardigs aan dat geval. Hé, Lulal" Er kwam geen antwoord. „Hé, Lula," riep de man opnieuw. „Ik slaap," zei Lula. „Dan kun je beter wakker komen! We willen weten wat het eigenlijk was met die anotar," drong de man aan. „Ik weet er niets van; ik heb 'm nooit gezien. Ik ben er nooit mee naar boven gegaan." „Wie zegt, dat je er mee naar boven hent ge-' gaan? Hoe kan iemand in iets in de lucht naar boven gaan? Dat bestaat immers niet!" „Ö ja, het kan wel," riep Lula uit. „Er kunnen twee menschen in zitten, misschien wel vier. Het vliegt overal heen, waar je wilt dat het heengaat!" „Ik dacht, dat je er niets van afwist!" „Ik ga slapen," zei Lula. „Je vertelt ons alles wat je van die anotar weet, of ik zal het aan Bund zeggen." „O, Vyla" riep Lula. „Dat zul je toch niet doen?" „Ja, dat doe ik wèl," hield Vyla vol. „Daarom kan je ons beter alles vertellen wat je weet." „Als ik het doe, beloof je dan, het aan niemand te zeggen?" „Dat beloof ik!" „En jij, Elje?" Beloof jy het ook?" vroeg Lula. „Natuurlijk, Lula. Maar vertel het ons nu...." „Nou, ik heb hem gezien, en ik heb er in gezeten ook — de lucht in!" „Nu lieg je beslist, Lula," riep Vyla. „Neen, eerlijk niet," beweerde Lula, „en als je my niet gelooft, vraag het dan aan Carson!" Ik had wel gedacht, dat die domoor en flapuit den boel bederven zou, en dus was ik niet al te zeer verbaasd. Ik geloof, dat wanneer men Lula op zyn verstandelijke vermogens had onderzocht, er beslist zou zijn gebleken, dat hij niet veel hooger stond dan een kind van een jaar of zes, zeven! Ik hoorde beweging In het hol, en bijna direct daarop verscheen er een vrouw, half „En wie is Carson?" vroeg Vyla. kruipend, aan den ingang van de grot „Hij maakt, dat de anotar de lucht in gaat," verklaarde Lula. grotten brachten in aarden kruiken. Ook hielpen zij de mannen met „Ja, maar hoe kunnen we het hem vragen? ik geloof, dat je het maken van sandalen, kleeren, versieringen en aardewerk. weer liegt, Lula! Je liegt tegenwoordig heel erg!" Den volgenden ochtend bleef ik in de grot tot de vrouwen op „Ik lieg niet, en als je mij niet gelooft, kun je het zelf aan Carson jacht gegaan waren; toen daalde ik de ladders af naar den beganen vragen. Hy is hier in de grot." grond. Ik had voldoende over de gewoonten der vrouwen vernomen „Wat?" vroegen de beide mannen tegelijk. om tamelijk zeker te mogen zijn, dat ik hun achterdocht niet zou „Lula liegt niet," zei ik. „Ik ben hier, en Lula heeft werkelijk mèt opwekken, daar zij de mannen zóó volkomen negeerden, dat een my in de anotar gevlogen. Als jullie ook een keer willen vliegen, vrouw nauwelijks een anderen dan haar eigen man zou herkennen. zal ik je morgen meenemen — als jullie me hieruit kunt krijgen Maar met betrekking tot de mannen was ik niet zoo zeker. Die zonder dat de vrouwen my zien!" kenden elkaar allemaal! Wat zij zouden doen indien zy een vreemGedurende een oogenblik heerschte er een doodsche stilte; toen deling onder hen zouden opmerken, viel met geen mogelijkheid te zei Elje met angstige stem: „Wat zou Jad zeggen, als ze dit allemaal voorzien. wist?" — Jad was de hoofdvrouw van den stam. Een zestal gewapende vrouwen zaten bij elkaar in een kring, onge„Je hebt beloofd, het niet te vertellen," bracht Lula hem in veer in het midden in het dal, terwijl de mannen en slavinnen zich herinnering. onledig hielden met hun besognes. Ik zag dat een paar van hen mij „Jad hoeft het niet te weten, als jullie het haar niet vertellen," aankeken toen ik naar beneden kwam en naar den anderen kant zei ik. „En als jullie het doen, zal ik zeggen, dat jullie er alledrie van het dal ging, waar een aantal slavinnen werkten, maar ze van geweten hebben, en dat jullie mij hebben willen overhalen hielden mij niet aan. haar te dooden!" Ik bleef zooveel mogelijk op een afstand van de mannen en „O, maar dat zal je toch zeker niet zeggen?" riep Elje uit. naderde de slavinnen. Ik keek of ik Duare zag. Een gevoel van „Natuurlijk zeg ik het wél! Maar als jullie me helpen, hoeft groote teleurstelling maakte zich van mij meester toen ik geen spoor niemand het te weten. En jullie kunnen dan op den koop toe nog van haar ontdekte, en ik betreurde het, dat ik niet eerst naar Bunds een tochtje maken in de anotar." grot gegaan was om haar te zoeken. Een paar slavinnen keken „Ik durf niet," zei Elje. vragend naar mij; toen sprak een van hen mij aan. „Je hoeft héelemaal niet bang te zijn," zei Lula snoevend. „Ik „Wie ben je?" vroeg zy. was ook niet bang. Je ziet de heele wereld met één oogopslag, „Dat moest jij toch weten," antwoordde ik, en terwijl zij over en niets of niemand kan er bij je komen! Ik zou best altijd in de dit antwoord nadacht, liep ik verder. lucht willen blyven; ik zou dan niet bang zijn voor de tharbans; ik Eenige oogenblikken later zag ik een aantal slavinnen uit een zou zelfs niet eens bang zijn voor Bund." klein zijdal komen met hun armen vol hout, en onder hen merkte ik Duare op. „Ik had moeite een kreet van vreugde te onderdrukken! „Ik zou wel willen vliegen," zei Vyla. „Als Lula niet bang was, Ik beheerschte mij evenwel, en slenterde naar een plek, waar zij hoeven wij ook niet bang te zijn." moest voorbijkomen, vol spanning wachtend op de uitdrukking die „Als jij gaat, ga ik ook," beloofde Elje. er in die lieve oogen zou komen wanneer zy mij zou herkennen! Enfin, we spraken nog een poosje, en toen vroeg ik, voordat we Dichter en dichter kwam zij, en hoe dichter zij kwam, hoe sneller gingen slapen eenige bijzonderheden over de gewoonten der vrou wem ik vernam dat ze^altijd 's morgens vroeg op jacht gingen en mijn hart klopte. Toen.zij nog slechts eenige passen van mij verwijstrooptochten ondernamen, en slechts een klein aantal vrouwen derd was, keek zij mij recht in het gezicht; toen liep zij door zonder achterlieten om het dorp te bewaken. Ik vernam eveneens, dat de een teeken van herkenning! Een moment stond ik beduusd; toen slavinnen des morgens naar beneden kwamen en terwijl de vrouwen werd ik kwaad. Ik draaide mij om en haalde haar in. weg waren, hout verzamelden voor de vuren en water naar de (Wordt vervolgd) - 13 -

OPLOSSINGEN ZOEK EN VIND 9 NOVEMBER

KRUISWOORDRAADSEL

r

OPLOSSING KRUISWOORDRAADSEL

B

A

0

S

M

E

A

P

A

Q

0

R

gap A osgA

A

II

E

ii

L

n

F

*m A

.■

E

s

M

E

S

■ 1

E

E

1

A

n ^

15

A

D

A

Q

P

BS

T

B rë] p59523 rvG►i,Qsé V V ^ Ä E X3 3 M ó è C" V 53 rv^ ÄsAy3 rrT0 © Ö £M M 3 B

22

21

25

V

s

CON

[ BEC

T05

jun

Ba

SEP1

TIE

H

BEM

BA

niEB

LU

Ël

1 BAK

TEO

BEL

IB

Tl

GUB

B Bfl IvEnT

TE

VOOP BH4M

90

Q

AAM

VOOP

BO

KO

HO

SE

STEB

Pd

si

KA

BEM

DE.

DE IE

B

TE

nuw

■ 26

^

OPL LETTERGREEPKRUISWOORDRAADSEL

Horiiontaal: 1. dierenverblijf 4. vracht

i

2

1

L

L

y

p

A

k

E

P

n s

E

s

P

i

i

T

L

e

U

U

R

D

W

L

M

II

ft

1

6

H

i

Q 0

&

L

D

L

A

K D

D

E

8. eikenhouten pen 10. vroegere hofdienaar . 11. lengtemaat

12. Jcbcrdtc 14. familielid 15. haardos om de kin

26. meisjesnaam 27. muzieknoot.

CIRKELRAADSEL

1. 2. 3. 4.

De hoofdprijzen werden deze week verworven door: mevrouw H. E. Keppet-v. d. Slgtenhorsl, Nijmegen; mejuHrouw B. Nasveld, Voorschoten; mejuffrouw V. Otten, Nijmegen; den heer A. v. Seist, Groesbeek; den heer J. Boon, Doetlnchem.

U

De troostprijzen konden worden toegekend aan: mevrouw T. Bacon, Umulden; mevrouw G. A. Wolslnk, Varsseveld; mevrouw G. Deenop, Amsterdam; mevrouw P. Denissen, Bergen op Zoom; mejuffrouw C. Bon, Doetlnchem; mejuffrouw W. F. Tempelaar, Rotterdam; mejuffrouw D. Hofhuis, Amsterdam; den heer L. Mans, Heerlen; den heer J. Goedhart, Amsterdam; den heer H. J. Lenslnk, Nijmegen; den heer J. G. Andrlesse, Amsterdam; den heer N. H. Sjollema, Hilversum; den heer Joh. Rots, Aalten; den heer L. Langeler, Orthen; den heer W. Siegers, Hlllegersberg; den heer T. Lltjes, Wychem; den heer F. Joosten, Utrecht; den heer J. Pol, Gouda; den heer C. Klein, Willemstad; den heer N. G. Bout, Amsterdam.

u

5 ■

■■■

U

nr

3

5

7 1

k

2

2

5

3

<4

ii

2

^

u

De hoofdprijs van de „Fllmpuzzle" werd gewonnen door: mejuffrouw M. v. Blnsbergen, Heerlen.

DRIEHOEKRAADSEL

De troostprijzen vielen ten deel aan: mejuffrouw M. Donker, Amsterdam; mejuffrouw M. C. Meester, Arnhem; mejuffrouw J. v. Geffen, Nijmegen; mejuffrouw A. Koch, Zutphen; mejuffrouw A. J. P. Stegeman, Driebergen; mejuffrouw B. Francissen, Nijmegen; den heer J. Verbürgt, Nijmegen; den heer T. J. Beks, Schevenlngen; den heer C. K. Musch, Bergen; den heer E. Molenaar, Rotterdam.

Op alle hoeken en snijpunten moeten letters geplaatst worden, waardoor er woorden van de volgende beteekenis ontstaan:

1 tot

9; 4: 11: 12: 12: 11: 7: 8: 6: 10: 10: 8:

gespannen onbuigzaam bij elkaar zwaard vogel ketting gemeente Opper-Oostenrijk draagwerktuig schijf vensterglas honingraat makker vreemd.

ONZE FILMPUZZLE - KAMRAADSEL Vul in: Horizontaal: 1. naam van een filmster.

L L

De ingevulde letteVs vormen horizontaal woorden van de volgende beteckenis: 1. 2. 3. 4. 5. '6. 7. 8. 9.

u

L

I

r

1

~m 2 3

5

2

kwadraat V. 1. plaats waar een dier gebeten heeft 2. einde 3. nobel 4. afstammeling.

L

1

D M

E

J

15. grap 16. deel van een huis 18. verhooging boven de aardkorst 20, jongensnaam 22. niet groeizaam 24. meisjesnaam

•

1

L

é

l

L

27

<<

kwadraat IV. levend wezen afkorting van IndoEuropeaan paradijs balvorralg.

L

4

V

A

|

'meisjesnaam vruchtennat voertuig glimmen Bijbelsche naam pronk

5

kwadraat III. niet kunnende apreken soort bereid opium kleur zachte zelfstandigheid in beenderen van menschen en dieren»«

L

6

i

STEEN ■ TEEN EEN - EN

I

lU

5. 6. 7. 9. 12. 13.

1. 2. 3. 4.

2

5

1. slim 2. nobel 3. gemeente in W.Zeeuwsch-Vlaanderen 4. plaats.

<4

7

o

'

1

4

2

kwadraat II.

L

?

OPLOSSING HOE LANGER HOE KORTER

i

■

20

3

2

kwadraat I. 1. zichtbare damp 2. kellner 3. zandig strand van Ameland 4. kleine soort, schar.

L

OPLOSSING PUNTENRAADSEL

OPLOSSING ONZE FILMPUZZLE KAMRAADSEL

J-P ^r

L-RAADSEL

IJOOS

I

25

V ■

1. vteesch 2. aantal 3. reeds

1— 2

De woorden moeten zóó worden ingevuld in de vijf quadraten, dat men hori sontaal en verticaal dezelfde woorden krijgt.

Verticaal:

^

5

V

—

tt

19

TL

1

6

16

25

B

@

5

10

■■

R

19. iemand uit den volksstam van Rusland 21. en dergelijke 23. meisjesnaam 24. muzieknoot 25. kleedingstuk 27. meisjesnaam 28. snaaksch jexejde 29. warm

J

3

i'M 17

M

17. visch

n P • ■"■ ■ y" 2

12

■

A

E

E

M

1B

L

8 1 f" A

OPLOSSING RUITENRAADSEL

M

E

Q

1A1 10

ÜN

E

L

T

c

R

'H

c

II'

E

■ ' ■ | L,

V

1

^■^ «■

E

6

T

»SE " H*

'H M K

0

DE PRIJSWINNAARS

VIJFVOUDIG TOOVERKWADRAAT

vergelijkend voegwoord afhalen plaats in een schouwburg klei uitgraven zeer overgegeven aan een hartstocht overwonnen verflenst r naar beneden gaan zangstem.

Te gebruiken letters: a, a, a, a, a, a. a, a, d, i, e, e, e, e, e, e, e, e, e, e, f, g, h, i, k, I, I, 1, I, I, I, 1. 1, 1, I, n, n, n, n, n, o, p, r, r, r, i, s, s, f, i, t, t, t, t, v, v, v.

- 14 -

2

3

Verticaal: 1. onsamenhangende woorden 2. een last ontncmetl

5

i*

Vul van builen naar binnen, woorden van de volgende beteekenis in: 1. daad van bijten 2. plant 3. spat 4. warm 5. tamelijk nauw 6. groente 7. dans 8. slim 9. dier 10. muziek 11. onverschrokkenheid 12. verdriet 13., het zingen 14. angstig 15. zonder inhoud 16. het vegen.

-

—

—

-q

3, 4. 5. 6,

melkkost onder het koken verminderen die de gymnastiek beoefent. lijn van het dieplood

Te b, c, i, i, n, n, t, t,

gebruiken letters: a, a. d, e, e, e, g, g, h, k, k, 1, I, I, I, ), m, n, o, o, o, o, r, r, r, t, u, w, y, y, y.

a, h, n, s,

a, i, n, t,

Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en tien filmfoto'a beschikbaar om te verdeelen onder de goede oplossers. Antwoorden in te zenden vóór 30 November aan Dr. Puzzelaar, Galgewater 22, Leiden. Op enveloppe of briefkaart a.u.b. duidelijk vermelden: Filmpuzzle 30 November. Deze puzzle kan tegelijk met de andere ingezonden worden, doch liefst op een apart vellcfjc papier.

- 15 -

ONZE PRIJZEN. Voor goede oplossingen op ledere puzzle, rebus, probleem, enzoovoort, stellen wij een prijs van ƒ 2.50 benevens vier troostprijzen beschikbaar. In totaal dus deze week 5 prijzen van ƒ 2.50 elk en 20 troostprijzen. DE OPLOSSINGEN op de in dit nummer voorkomende puzzles, enzoovoort, gelieve men vóór 30 Nov. in te zenden aan Dr. Puzzelaar, Galgewater 22, Leiden. Op enveloppe of briefkaart vermelde men duidelijk: Oplossingen Zoek en Vind 30 Nov.

^

*

. ■

JN ; •^.■: ::,cV'

De twee vrienden Bastiaan en Alfred vertrekken uit Parijs.

LUMINA-FILM REGIE: JULIEN Cnze twee vrienden zijn nu tegen hun wil gedwongen Dastiaan en Alfred zijn gezworen kameraden. ' verblijf te houden, totdat de „Tenacity" weer in zee en zonder veel vooruitzichten, besluiten zij gaan. Havre uit, naar Canada te gaan, waar zij in dienien dagen zijn er noodig om de boot weer te hertreden van een bodemontginnings-maatschappij. en, en in deze tien dagen speelt zich een driehoeksln de havenstad aangekomen, hebben zij nog ;hiedenis af tusschen Alfred, Bastiaan en Thérèse. tijd, voordat zij met de stoomboot „Tenacity" aet eind van de film laat ons ten slotte zien, hoe Alfred over den oceaan zuilen kunnen beginnen. sn met de „Tenacity" naar Canada vertrekt, terwijl Zij leeren in het hotelletje, waar zij verblijf houiaan en Thérèse elkaar gevonden hebben en in rèse kennen, op wie Alfred verliefd wordt. Het vakrijk blijven. volgenden dag met de „Tenacity" maakt echter /aarom men deze rolprent nu „Champagne" genoemd idylle een einde. . |t( «1 uit deze korte Inhoudsbeschrijving niet duidelijk En hier zou het verhaal reeds zijn afgeloopei doch Champagne speelt inderdaad in een scène, die niet enkele uren na het vertrek de „Tenacity" 'n ] keerpunt in de handeling beteekent, een rol, en verdefect gekregen had, dat haar dwingt naar Le Ha is met het begrip „Champagne" vooral ook de film in te keeren geheel gekarakteriseerd.

"W -< ,-^KS

>

Sr**-

j

Thérèse en Bastiaan willen naar Parijs vluchten.

■:'..

'.

v.. .. i

',

-■

■—

■■'*:

"■■■■■■■.

't -MJi f- ^1

#^

* ■

i

M

i

* f/

\

■JT :^^

In Le Havre heeft Bastiaan (Albert Préjean) werk gevonden ijsfabriek. Hij brengt de ijsstaven rond.

I00t**m*'*r

m~:

in een

^^^joteUetj^^^avi^indei^jetwee vrienden een goed onderdak.

Thérèse neemt aan de haven afscheid van den arbeider, die Bastiaan aan| werk geholpen heeft. Thérèse en Bastiaan zijn gelukkig.I

Mary Glory

M • M

; al« Thérèse.

i

ORIGINEtLIS MOEILIJK TE LEZEN ORIGINAL IS DIFFICULT TO READ J]l% i&VV*K,,

•HIERDOOR

WAAR BLIJFT

JLJUÄJJJJt^JUk3 Maandag:

Oinsdaf:

JJAm

|DI€ AARDIGEJ

3TÄD

kerriefus, koolraap;

Zaterdag:

Gehakt, aardappelen en andijvie: drie-in-de-pan.

Zondag:

Hambroodjes; varkensbiefstuk, spruitjes en aardappelen; bitterkoekjespudding.

Lux lost 5 maal zo vlug op als zeeppoeders «e«, gewone zeepvlokken ^^^^ Als zorgvuldig gewassen wollen goed er viltig uit ziet, zijn zachtheid verliest en krimpt, is dit in negen van de tien gevallen te wijten aan onopgeloste zcepdeeltjes. Want zeeppoeders en gewone zeepvlokken zijn zelden geheel en al opgelost, als U het wollen goed in het sop doet. Sommige lossen eerst na een kwartier geheel op. In het sop drijven de kleine, onopgeloste zeepdeeltjes, die het goed bederven. De zachtheid verdwijnt en de kleuren verbleken.

ARME WALDO. Jij MIST HUGO] [OOK, IS 'T NIET! DAAR GAATj DE TELEFOON!... MISSCHIEN isj [HIJ HET WEL 1 (

THonderd&g:Stamppot van appelen met krabbetjes; trommelkoek. Bruine boonensoep; warme broodpudding.

LUX is het enige veilige middel om wollen goed te wassen, want

IN DE

Macaronisoep; runderlappen, gestoofde tomaten en aardappelen.

Vrijdag:

Met LUX geen onopgeloste zeep! Vermijd het gevaar van onopgeloste zeep en het gevaar van heet water. Elk van de gekrulde Lux-ruitjes is binnen één of twee seconden opgelost, zodat U nooit onopgeloste zeep in Uw wollen goed krijgt. En toch isLuxinhet geheel nietduur. Ofschoon het standaardpak slechts \2\ et. kost, kan U er toch h.v.^k^iRTIW zijden kousen mee wassen. ^bHet reuzenpak, met meer dan de dubbele inhoud, kost slechts 25 et. Bovendien bevat het standaardpak Lux nog een breipatroon en het reuzenpak 2 breipa-

^ïiJ^ALDO... HET WAS OE TANDARTS 1 IMAA» VOO» MI1N AFSPRAAK. DAT HER-I 1 INNERT MIJ AAN DIE ADVESTlNTIEtJ 1 OVER

SLECHTE!

1 ADEM I ZOU IK 1

LM1»$CHIEN..._Ä/J,,.

RESTVERWERKING

(.•" 49

(II) orige week hebben we eenige wenken gegeven voor het verwerken van -U—' fooi resten vleesch. Thans willen wü hetzelfde doen voor vischresten, waarvan ook heel smakelijke gerechten zijn te maken. Resten gekookte visch kan men bijvoorbeeld van de graat ontdoen en stoven met boter en citroensap of men kan er een vischschoteltje van maken door de vischresten te vermengen met fijngemaakte aardappelen, botersaus en fijngehakte peterselie. Deze massa wordt in een vuurvast schoteltje gedaan, bedekt met paneermeel en klontjes boter en in den oven gezet om er een bruin korstje op te laten komen. Een andere restverwerking van gekookte visch, waarmee ge ook ve§l succes zult hebben, is de volgende: Van een paar oude broodjes snijdt men de kapjes af en holt de broodjes uit. Vervolgens smeert men de broodjes van binnen en van buiten in met boter. De vischrest wordt ontgraat en fijngemalen; daarna voegt men er fijngehakte peterselie, peper en zoo noodig zout aan toe en de kruimels brood, die men in wat melk geweekt heeft. Met deze massa vult men de broodjes, legt er de kapjes weer op en bakt ze in den oven knappend. Resten gebakken visch leenen zich hiervoor niet'zoo goed, ofschoon men ze er desnoods wel voor kan gebruiken. Deze resten kan men beter verwerken in een vischslaatje of men kan het vischvleesch van de graat afhalen en het rangschikken op een vleeschschaaltje, zoodat het gebruikt wordt als belegging voor de boterham.

KRIMPT WOL

MAN TOCH ?

WEEKMENU. Gebraden worst, bloemkool met kaassam en aardappelen; stnaasappelvla.

Woensdag: Lamslapjes met aardcfppelen en vrnchtengruwel.

' i-

tronen.En..opelk . NOOIT LOS VERKOCHT. 1 pak een bon voor LOSSBZEiPVLOKKiNZIJNCiBNLUXi I geschenken!

r

. . . m»ar daarom hoeft hek nog niet te regenen In ons hartl Want de regen heeft tegenwoordig geen vat meer op de elegance van onze kleeding en niet zooala vroeger behoeft tegenwoordig een ,,regentenue" synoniem te zijn met Iets.wat onelegant, onflatteu» en somber Is. Integendeel, zoodra de druppels beginnen te vallen, wordt de stad plotseling bevolkt doorfleurlge figuurtjes met kleurige regenschermen, vroolljk getinte regenjassen en hoeden, smaakvolle overschoenen en practlsche, kordate laarzen. Tegenwoordig hebben ^IJ ruime jassen met groote zakken en practlsche kragen, die we tot aan onzen neus kunnen opzetten. Manchetten en kragen In geruite dessins, met noppen of strepen, In leder geval van Iets anders dan de mantels zelf, zijn schering en Inslag. Natuurlijk worden ook nog de gewone rechte regenmantels gedragen, van gabardine of andere waterdichte stof, met een ceintuur om het middel. Maar er is dan toch altijd wel een of ander kleurig onderdeel aan, dat

— 18 -

eeif fleurige noot tan het geheel geeft. Veel regenjassen hebben een schouderstuk, waaronder aan de achterzijde een diepe plooi Is gemaakt, die voor de noodige ruimte zorgt en «en aardig effect aan het geheel geeft. Ook de driekwart en zeven-achtste regenmantels schijnen zich In de bijzondere gunst te mogen verheugen. Eerlijk gezegd, Is ons dit volkomen onverklaarbaar. Want, In trouwe, wat hebben we aan een kleedingstuk, dat ons tegen den regen, moet bescher men, als een groot gedeelte van den rok er onder uit komt? We zullen dan ook maar aannerhen, dat de groote mode-ontwerpers dit hebben gedaan te^ wille van de aesthetics, omdat inderdaad zoo'n wijde, korte jas alleraardigst staat. BIJ de modellen, die wij hier afbeelden, ziet u er dan ook twee die slechts teven-achtste lang zijn; wie het echter te onpractlsch vindt, kan den mantel natuurlijk ook Iets langer nemen. Maar wist u, dat er tegenwoordig echte ,,regen-complets" zijn, die bestaan uit een rok en een kort of niet geheel lang Jasje, beide van waterdichte stof? Dit lijkt ons lang niet zoo'n kwade vinding. Bovendien staan dergelijke pakjes alleraardigst, omdat zij meestal worden gemaakt van wollen fantaslestof, die waterdicht is gemaakt, dus hetzelfde genre, waarin wij reeds enkele jaren waterdichte stoffen mantels hadden. A. Mantel van waterdichte crêpe de chine, met kraag, zakklëppen en manchetten van fluweel. Benoodlgd: 3.50 M. van 1.30 M. breedte. B. Geruite wollen stof Is gekozen voor dit model, dat wordt gesloten met een aan de binnenzijde aangebrachte «luitingspatte. De vier zakken worden gesloten met trekslultlngen. Benoodlgd: 3 M. van 1.30 M. breedte. C. Eenvoudige mantel van waterdichte stof of loden stof, met vier zakjes, Qarneering van stiksels. Benoodlgd: 3 M. van 1.30 M. breedte. Van deze modellen zijn bij de administratie van dit blad geknipte patronen verkrijgbau tegen den ptl)» van ƒ 0.60 per ituk.

- HET IS PSOIFONOSavlNDELIJK iEWEZIN1 DAT 74 % VAN PERSONEN SOVEN DE 17 ■AAR SLECHTE ADEM HitSEN EN DAT DIT MEESTAL ONTSTAAT DOOR ONVOLDOENDE GEREINIGDE TANDEN, IK BEVEEL COLOATS'S

SCHOONHEIDSINSTITUUT

) SENSATIONEEL. ' rUeAAAV- ■mldcLei do&t Uu)jVET VERDWIJNEN

COSMO Burg. Meineszlaan 112 Rotterdam. Tel. 37144

.zonder eenig dieet

Huid- en lichaamsverzorging. Lichaamsmassage, ook voor vermagering. Verwijderen van overtollig haar met absolute garantie van wegblijven. Makeup voor dag en avond. MET haar aromatisch schuim dringt Colgate, in tegenstelling met gewone tandpasta's, tot in de kleinste hoekjes ftisschen de tanden door. Het lost alle ongerechtigheden op, die de oorzaak zijn van slechte adem, doffe tanden en tandbederf, en spoelt ze weg. Colgate polijst de tanden zonder het glazuur aan te | IN TUBES VAN ) tasten. Het maakt 1 2e 30.50E«80OM hagelblank.

FAMILIE COMBINATIES (2tubes)45.75enl25

Verzending van preparaten Marguarv en Dr. Van der Hoog door geheel Nederland. Volledige opleiding tot medlsch-gediplomeerd schoönhelds-speclallste. Onze volledige, geïllustreerde handleiding voor schoonheidtverzorglng en andere brochures en Inlichtingen gaarne gratis op aanvrage.

door aan uw kennissen zij zullen dan zeker ons blad ook verder willen lezen.

- 19

, ty/jebt het s/echts op fw lichaam tn ie wrijven. Hei vet zal als door tooverkracht vardwUnan. Pas pp voor gevaarlijk dieet, lasvge oeftningan.of tchêdelijf» kruldtn «n lax—rmldfaltn. Ook U kunt Uw overtollig vet kwijtraken opUw heupen.ruohalsjrmen,dijen kullen en enkels. De «hoderne vwfeo. schap heeft met het nieuwe mddel.uhAGkOL maamdeen verbazingwekkend veil ige «TöiSkTng daan.uiTSLuiTeNDufrweNOig.A.leen ophathchoam.\ nj ven. «* Het vet venSwpï vSxRmn 'Wj bij cent/meter« centimeters tegi tegei» inwrijvenlijk en toch blijven erjeen rimpels of''/"«" itffe Een slappe huid wordt steviger gemaakt.en OitaUes volkomen eenvoudig en gemakkelijk. Scnryt nog heden voor GRAT/S inl/cMmgen oan Mevrouw AR. MannuS. Post box 60 Pen Haag Voor het lllmselioen: City Film brengt U in de verkoopefdeellng, keuze uit prachtige hoofdnummers en aardig bijwerk tegen lage pr'j«»"In de verhuuraldeeling schitterende programma s van af f. 4.50. btomme en geluidsfilms, ook met keuringkaarten en reclamemateriaal. Films voor ieder doel houden wij in voorraad, vermaak, onderwijs, enzoovoort. Indien geen apparaat aanwezig, komen wij met officieel gekeurde kofferapparaten, ook voor groote zalen. In de technische afdeeling: titels f. 0.20 per meter, reclame-foto's voor uw hoofdfilms in diverse formaten. Vervaardiging van reclame-films. Vraagt vrijblijvend inlichtingen en catalogi: Faradaystraat 11, Haarlem.

DE GEHEIMZINNIGE

van iana Miller had nooit goed begrepen, .aarom haar broer er zoo herhaaldelijk bij haar op had aangedrongen, dut zij zich met de honden nooit verder dan ren uur van hun hut verwijderen zou. Nu wist zy echter waarom hy dat gedaan had, inaar het besef, dat de beteekenis van zijn herhaalde waarschuwingen te laat tot haar was doorgedrongen, droeg er slechts toe bij haar gevoel van angst en wanhoop nog te vergrooten."** „Soms steekt de storm op, voordat je er goed en wel erg in hebt," had Albert verscheidene keeren tegen haar gezegd. „En als je ooit in zoo'n orkaan, zooals die hier kan woeden, verdwaald raakt, dan kun je loopen, en loopen en.... enfin, vergeet nooit, zusje, wat ik je gezegd heb'. Trek er zoo vaak met de honden op uit als je zelf wilt, maar zorg er altijd voor, dat je nooit verder dan een uur van de hut bent! Dan, maar ook alleen dan, zul je er altijd nog op mogen rekenen, den weg weer terug te vinden...." Maar Diana Miller, die jong en levenslustig was, en die een heimelijke bewondering voor haar ouderen broer steeds probeerde te verbergen onder een air van zorgelooze opstandigheid, had zich best in staat gevoeld voor zichzelf te zorgen. Ze had ziin raadgevingen niet noodig! Doch dat had zy gedacht, terwijl zij in de ruime hut van zware eikenblokken zat, terwijl de kachel behaaglijk rood-gloeiend stond, en.... Albert er was om haar te beschermen! Doch hier, in de wildernis, terwijl de storm om haar heen raasde en gierde, en de natte sneeuw in haar gezicht sloeg, en zich als een dikke koek aan haar kleeren en op de vachten der honden hechtte, hier was het anders. Verschrikkelijk, afschuwelijk anders. .. .! Ze was eigenlijk niet van plan geweest om Alberts raadgevingen in den wind te slaan, maar de dag was als een feest zoo schoon geweest, en ze was onbezorgd verder gegaan op de groote sneeuwschoenen, die Albert voor haar had gemaakt. Het bosch was betooverend in zijn blanke, ongerepte pracht. De takken der boomen bogen soms bijna door onder hun last van bevroren sneeuw, en overal om haar heen was de wereld wit, zuiver wit. Als in een sprookje.... Bij iedere bocht, die het pad maakte, had zich een nieuw en bekoorlijk schouwspel voor haar blikken ontrold — bevroren landschappen, als door de hand van een groot kunstenaar uit sneeuw en ijs geboetseerd! Toch was er evenwel iets beklemmends geweest in deze stilte, en die starheid van het bosch.... „Het bosch," zoo had Albert haar eens verteld, „ligt om zoo te zeggen altijd op de loer. Daarom is het zoo stil — precies als een kat, die zich gereed maakt om een muis te bespringen! Het is prachtig en meestal ook wel ongevaarlijk, maar zijn klauwen zijn nooit geheel en al ingetrokken. Dat moet je nooit vergeten, zusje." En nu had het bosch zijn klauwen uitgestoken, en ze rukten en trokken aan haar gebogen, tengere figuurtje. Het was niet lan-

B'i

mono nemaire

ger stil, en het lag niet langer op de loer; het was op haar toegesprongen, en zijn brullende, hongerige stem daverde wild in haar ooren, terwyl de boomen steunden en kraakten van angst.... Ze had, toen ze zich op uren afstand van de hut bevond en de storm begon te dreigen, geprobeerd den honden aan het verstand te brengen, dat zy terug wilde naar huis, langs den kortst mogelyken weg. De dieren, hadden gewillig genoeg rechtsomkeert gemaakt, maar toen de sneeuw begon te vallen, was Diana er opeens zeker van geweest, dat zy het door haar zelf gemaakte spoor waren kwijt geraakt, want het eene punt na het andere dat zy voorbykwam, was haar totaal onbekend! Ze zou zich bijvoorbeeld stellig die hooge, van boven als het ware gekartelde rots hebben herinnerd, die zoo vlak langs den weg stond. En dat kleine groepje belachelijk rechte en styve berken.... o natuurlijk, dat zou ze eenvoudig niet hebben kunnen vergeten wanneer ze het al eens een keer gezien had! Haar spoor lag beslist verder naar links, meer naar het Noorden. Ze had de honden in die richting gestuurd, en eindelijk had zy een spoor gevonden, waarvan zij zeker meende, dat het het goede was. Het was versch, en het leidde in de' juiste richting. Doch nu was zy er al niet meer zoo zeker van, of het wel het goede was. Het leek haar al net zoo vreemd als alles, wat zij om zich heen gewaar werd. Maar het moest ergens heenleiden; het móést eenvoudig! Indien zij niet spoedig ergens beschutting vond, dan zou zij maar al te gauw weten wat Albert precies had bedoeld toen hij had gezegd: „dan kun je loopen en loopen en.... enfin, vergeet nooit, zusje, wat ik je gezegd heb.. ..!" Die korte pauze, en het feit, dat hij den ^ens begonnen zin niét had afgemaakt, schenen nu een verschrikkelijke beteekenis te hebben! Het spoor, dat Diana volgde, leidde naar een meer. Oogenschynlijk was het een groot meer, maar ze was er toch niet zeker van. Door de staag vallende sneeuwvlokken kon zij niet verder dan eenige meters voor zich uitzien. En haar' oogen deden pijn, verschrikkelijke pijn.... Met een zucht van verlichting liet Diana zich op de slede vallen. Over het bevroren meer gleed de toboggan gemakkelijker voort, en de honden konden haar zonder moeite trekken, terwijl zy rustte. Had zij maar naar Albert geluisterd! Ze had moeten weten, dat hij gelijk had! Dit was zijn land; hij had hier reeds zes jaar gewoond. Hij was ouder, wyzer, enliij kende het bosch. Zij kwam pas uit de stad; „van buiten", zooals Albert het lachend noemde. „Ik ben dwaas, ontzettend dwaas geweest, en ik verdien alles wat ik krijg," hield zij zichzelf dapper voor, „maar ik zal het nooit aan Albert bekennen!" Ze beet op haar lip om de woorden in te houden die zij niet moest zeggen, niet eens moest dèviken: „.. .. als ik hem ooit terugzie...." Uit de grauwe schemering doemde vaag en onduidelijk de oever op. Een open plek — 20 —

in het bosch — de ruwe rechthoek van een houten hut. De honden versnelden hun vaart.. .. „O, o, ik ben zoo bly!" Het was dwaas om zooiets te zeggen, maar Diana had ook by andere menschen wel eens gemerkt, dat zij dwaze dingen zeiden wanneer ze zóó diep geschokt waren, dat hun hersens niet meer geheel normaal konden denken. Het was niet hun hut, maar het was een woning, een veilige plaats — vier zware muren en een dak — beschutting! Een plek, waar zij dè koude en de sneeuw en het brullende geweld van den storm uit haar ooren kon schudden.... Wat er overigens was, kwam er niet op aan.... II. Hijgend van uitputting bonkte Diana op de met sneeuw bedekte deur der hut. Er kwam geen antwoord. Met verkleumde, styve vingers tilde zij de klink op en trad binnen, met haar rug tegen de deur leunend ten einde haar weer te kunnen dichtduwen tegen het ruwe geweld van den storm in. Binnen was het donker en warm. Zoo warm, dat Diana wist dat er gedurende de laatste uren een vuur in de kamer gebrand moest hebben. Er zweefde een lucht van tabaksrook en van zure whiskey in de kamer. De man wiens spoor zij had gevolgd, was uit deze hut gekomen — maar welke dringende omstandigheid had hem in zoo'n hevigen storm de beschermende veiligheid van deze muren doen verlaten? Deze vraag doemde vaag en automatisch in haar hersens op, terwijl zy in den diepen bonten zak van haar parka naar lucifers zocht. Ze was werkelijk verstandig genoeg geweest om lucifers mee te nemen — veel lucifers! Ze stak er een aan, en knipperde even met haar oogen in het gele schijnsel van het vlammetje. Naast haar, op een plankje aan den muur, bevond zich een olielamp. Ze ging op haar teenen staan en streek met den lucifer langs de pit tot deze vlam vatte. Toen zette zij er het van boven zwart gebrande glas op. Diana week instinctmatig terug naar de deur, toen het licht het intérieur van het vertrek beter deed uitkomen. Een langwerpige groote tafel lag omgeworpen op den grond; een stoel hief zyn drie pooten in de lucht, en een flesch met een langen hals had haar inhoud laten leegloopen op den houten vloer. Midden tusschen op den grond liggende kaarten —, Diana ontdekte ook eenige kleine geldstukken — lag een man, een man met gryze haren, bewegingloos en verstard in een plas bloed. Er vormde zich een kreet in Diana's keel, maar of het geluid er van over haar lippen kwam, wist zij zelf niet. Maar ze moest tóch eenig geluid hebben gemaakt, want de man bewoog zich eventjes, en draaide zijn hoofd om tot hy door zijn half geopende oogleden een wazigen blik op haar kon richten. „Wie.... ben je?" vroeg hij met nauwelyks hoorbare stem. Hij staarde haar vragend aan, terwijl de oogleden telkens dichtvielen over de glazige oogbollen, die hij

slechts met moeite op haar gehcht scheen te kunnen houden. „Ik ben Diana Miller. Ik was verdwaald in den storm.... o, laat my u alsjeblieft helpen! U bent gewond...." Ze boog zich over den man heen, maar hij maakte een afwerende beweging met een magere, bruine hand. Zelfs die geringe beweging bracht reeds het klamme zweet op zijn voorhoofd. „Neen.... merci.... Ik moet.... my niet bewegen. Zeg aan Jean.... zeg aan Jean.... dat de waarheid staat in het boek.... der vier koningen. Je hoort wat ik zeg, niet?" „Ja, o ja! Ik zal Jean zeggen, dat de waarheid staat in het.... in het boek der vier koningen. Maar wat...." De man maakte een onzekere beweging, en de als in hevige kramp trekkende oogleden verborgen de afschuwelyke glazige ballen voor Diana's blikken. „Ik heb net.... lang genoeg.... geleefd," fluisterde de man, en het leek wel alsof hij zich gemakkelijker op den grond uitstrekte. Een oogenblik dacht Diana dat hij dood was; haar bevende hand voelde evenwel dat zyn hart nog klopte met lichte, vluchtige slagen, alsof er een klein vogeltje in zijn borst zat, dat met klepperende vleugels wanhopige moeite<-deed om te ontvluchten. Snel legde zij het slappe lichaam recht en duwde een kussen, dat zy van een der beste bedden in een hoek van het vertrek had gehaald, onder het wreed gewonde hoofd. Er waren nog een paar slokjes whiskey in de flesch naast hem, en ze probeerde den opwekkenden drank in zyn keel te gieten. Maar hy was reeds te ver weg om nog te kunnen slikken; het gele vocht vloeide langs de hoeken van den mond, den korten, ruw geknipten baard rond zijn lippen bevochtigend. Mechanisch, terwyl zy probeerde hem te troosten, herhaalde zy de boodschap, die hij haar had gegeven. „De waarheid staat in het boek der vier koningen...." Diana keek om zich heen in het vertrek. Op een plank boven een der bedden stonden een stuk of tien boeken. Ongetwijfeld bevond het boek van de vier koningen zich daar tusschen. Maar welk een zonderlinge boodschap. ... Wie zou Jean zijn, zoo vroeg zy zich af? Zyn vrouw? Zijn dochter? In ieder geval: waar was zij? Diana maakte vuur aan in de kachel om er wat water op te koken ten einde de wonden te kunnen uitwasschen, toen de gestalte op den grond luid begon te kreunen. „Jean...." mompelde hij. „Je.... had gelijk...." Hij zuchtte, en dit keer toen Diana heur hand op de hoog-gewelfde, beenige borst legde, voelde zy geen enkele beweging meer.. . . III. Het vuur begon juist te ronken in den schoorsteen toen Diana's honden luid aansloegen. Snel trok zij haar parka aan en ging naar buiten. Een span van vijf honden verscheen op de open plek in het bosch; afgematte, moede dieren, met den staart tusschen de pooten, en den kop laag neerhangend op de borst. Vóór hen uit liep een vrouw met de donkerste oogen, die Diana ooit had gezien! Ze schenen werkelijk te gloeien in de diepte

„PETERSEN HEEFT NOG EEN HALVE BLADZIJDE OVER...".

van de bruine bonten muts, die met een rand witte vos was afgezet. „Wie ben je? En wat doe je hier?" De stem van de vrouw was scherp, en Diana begreep niet waarom ze zoo uitdagend moest klinken. „Ik ben Diana Miller. Ik raakte verdwaald in den storm.... Bent u Jean?" „Miller? Ben je de vrouw van Miller?" „Neen, zyn zuster. En.... ik heb verschrikkelijk nieuws voor u, als u Jean bent. En een boodschap " „Wat is er aan de hand?" Het meisje •— want het moest beslist de dochter zyn van den ouden man, die zoo juist gestorven was; ze was slechts een paar jaar ouder dan Diana — staarde de ander met harde, koude oogen aan. „Vertel op, alsjeblieft." Haar stem klonk onbewogen, hoewel dringend. „Hij.... uw vader, denk ik " Diana knikte in de richting van de hut, terwijl de sneeuw op het dak in groote wolken stoom scheen te verdampen — „is gewond.... Verschrikkelijk.... Hij is dood." „Dood?" „Ja! O, ik vind het zoo afschuwelijk! Maar hy leefde nog toen ik kwam. En hij liet een boodschap achter voor iemand, die Jean heet. U bent Jean, nietwaar?" „Ja. Wat zei hij?" Er was een verschrikkelijk strenge klank in de stem van de vrouw. „Hij zei, dat ik u moest zeggen, dat de

waarheid stond in het boek der vier koningen." „Het boek der vier koningen?" De donkere oogen onder de bonten muts richtten zich onderzoekend op Diana. „Was dat alles wat hy zei?" „Ja. Alleen vlak voordat hij sterven ging, zei hy nog één keer uw naam, en dat u gelyk had. Dat was alles." „Laten we naar binnen gaan." Diana volgde haar langzaam; ze vond het afschuwelijk getuige te moeten zyn van het tafereel dat ze verwachtte wanneer de dochter de tragedie zou zien! „O, dat is verschrikkelijk.... verschrikkelijk! Wie kan zooiets afschuwelijks hebben gedaan? Help me, alsjeblieft, Miss Miller; we mogen hem niet op den grond laten liggen!" Samen slaagden zy er in, het lichaam op een der bedden tejeggen. Diana spreidde een

t. Vermijdt medicijnen en streng

(//Mi 2. Do« geen gevaarlijke oef»nlng»n. 3. Drink Wex, hei nieuwe mousteerende dniivenzoui.

Wex la het nieuwe, mousseerende zout met druivensapderivaten. Het stelt U In staat te vermageren zonder medicijnen, dieet of vermoelende oefeningen. Tegelijkertijd bevordert het de gezondheid. Een onderwijzeres schrijft: „Nadat ik Wex een maand gebruikt heb, kan Ik zeggen dat Wex een ideaal vermagerings-middel is. zonder eenige verandering in mijn voeding te brengen en eenvoudig door eiken morgen Wex te nemen, ben ik 15 pond overtollig vet kwijtgeraakt'. Mej. L. N. Een man schrijft: „Ik heb Jarenlang epsom-, glauber- en andere zouten gebruikt in de hoop magerder te worden, maar zonder resultaat. Nadat ik 3 flacons Wex heb gebruikt, ben ik 20 pond afgevallen". W. M. Ook U kunt »w gewicht verminderen, niet alleen veilig, maar tevens aangenaam. Neem Wex mousseerend, verfrisschend - eiken morgen direct bij het opstaan. Wex is verkrijgbaar bij apothekers en drogisten In handige, apart verpakte hoeveelheden, een doos van 6 stuks voor 40 cent, of een groote flesch voor F 1.20.

m

MOUSSEEREND

JJRUIVENZOUl

laken uit over het magere gezicht, en draaide zich om. De vrouw was bezig tusschen de boeken te snuffelen, die op de plank boven het andere bed stonden. „Het boek der vier koningen, zei hij toch, nietwaar?" Er was een bezorgde trek op het gezicht rond de donkere oogen. „Ja, hy zei het heel duidelijk en langzaam."

„Het boek Ie livre des quatre rois.... Voilä...." Ze keek in het vertrek rond, terwyl er een blik in haar oogen kwam dien Diana niet kon doorgronden. „Ik begrijp het Dit is eea zaak voor de roodjassen; ze moeten direct gewaarschuwd worden. Wacht, we zullen den boel een beetje opruimen en dan moeten we direct gaan. Het is niet ver naar den post; ze zullen er direct de politie telefoneeren." Ze begon de omgeworpen tafel en stoel overeind te zetten, en de kaarten en het geld van den grond op te rapen, terwijl Diana haar slechts met tegenzin hielp. Ze vond het niet belangryk, hoe de kamer er uitzag „Ik vind het verschrikkelyk, dat wü hem alleen moeten laten, Miss Miller, maar we moeten doen wat er gedaan dient te worden. Je zult niet hier willen blyven, dat begrijp ik natuurlijk. Ga maar met me mee, dan zal ik je op den goeden weg helpen naar je hut. De honden zullen je er dan vanzelf brengen, daar kun je van opaan." „Neen!" Diana rilde. „Ik blijf hier liever wachten. Als ik deze hut niet had gevonden, dan zou ik binnen een paar uur in het bosch gestorven zijn." „Ik trek er net zoo min graag op uit als jij in een storm die zeker wel drie dagen zal duren," zei de vrouw, „en daarom zal ik op den post wachten, tot de politie komt, denk ik. Je kunt beter met me meegaan; je honden zullen je werkelijk veilig naar je hut brengen als ze eenmaal het juiste spoor te pakken hebben, daar kun je beslist op vertrouwen." Diana stelde zich voor, dat zij weer alleen in den storm zou zijn, ze voelde den wind weer rukken en trekken aan haar kleeren; ze voelde wèèr hoe de sneeuwvlokken als fijne naalden in haar gezicht en oogen priemden; ze zag weer hoe de wereld als vervaagd en onwerkelijk om haar heen stond in de vallende duisternis Ze schudde langzaam haar hoofd. Zelfs met den dood als gezelschap, waren deze vier muren te verkiezen boven hef bosch nu de wind er door heen brulde en de boomen hoog boven haar hoofd klaagden en steunden in doodsangst. „Blijf dan hierl" — Met een korte hoofdbeweging en een grimmigen trek om de dunne lippen drukte de vrouw de bonten muts steviger op haar hoofd en liet Diana alleen met haar sombere, angstige gedachten.... IV.

Na „CAREFREE" komt ..ROOM SERVICE" met de Marx Brothers en

„GUNGA DIN" met Cary Grant, Douglas Fairbanks Jr., Victor McLaglen an Joan Fontaine, uit da

RKO RADIO-PRODUCTIE

De tweemaal achtereen alt bette actrice bekroonde

LUISE RAINER thans in:

KINDVROUWTJE Metro-Goldwyn-Mayer's Jubileum-Film

Diana zat dicht bij de kachel, met haar rug naar hét bed waarop het met het laken bedekte doode lichaam van den ouden man lag. Het was behaaglijk-warm in de hut, en buiten loeide de storm, maar ze kon toch de herinnering niet van zich afzetten aan die glazige, gekwelde oogen en het met bloed bevlekte gezicht. Ze wenschte nu wel, dat zij maar weggegaan was toen zy de kans had gehad. Ze had thuis kunnen zyn, voordat het heelemaal donker was, had Jean gezegd. Veronderstel, dat Albert vroeger thuiskwam dan hy van plan was geweest, en haar miste? Hij zou pas den volgenden middag terugkomen, maar soms veranderde hy zyn route wel eens.... De storm kon wel drie dagen aanhouden, had Jean gezegd. Dat beteekende dus, dat zy hier.... De honden begodnen weer te blaffen, en Diana slaakte een zucht van verlichting, Jean moest van gedachten veranderd en teruggekomen zyn. Maar het was geen vrouw, die de deur openwierp; het was een man, die geheel — 22 —

wit zag onder zyn met sneeuw bedekte lange machinaw, welke om zyn middel met een rooden leeren band was saamgebonden. Op zyn hoofd droeg hy een nauw sluitende bontmuts, die aan een Noorschen helm deed denken. „Wat is er hier gebeurd?" — Zyn eerste blik was voor Diana geweest, die by de kachel stond, maar toen had hy het bed ontdekt met haar gruwelyken last. „Wat is er hier gebeurd?" Hij was in een oogwenk by het bed en tilde het laken op. Langzaam liet hy het weer vallen en terwijl hy zich omdraaide, keek hy Diana vragend aan. Er was een harde, grimmige trek op zijn jong, knap gezicht, „Wat weet je hier van?" vroeg hy. „Ik was verdwaald...." stamelde Diana, verward onder zyn blik, „en toen " De jongen maakte een ongeduldig gebaar. „Natuurlijk, natuurlijk Maar wat weet je hier van?" „Hy lag op den grond. Hij heeft me een boodschap gegeven voor Jean. Ik heb ze haar overgebracht. Ze was daarnet hier.... en ze is weggegaan om de poli...." „Jean? Zij?" Het leek Diana alsof kogels uit een mitrailleur niet dreigender langs haar ooren hadden kunnen vliegen dan de woorden die de jongeman sprak. „Jean Leraaire is een man. Zyn zoon. Wat voor een boodschap heeft hy je gegeven? Gauw zeg op.,.." „Maar Jean is de naam van een meisje, van een vrouw...,." zei Diana hulpeloos. „Ze was zooeven hier...." „In het Fransch is Jean de naam van een man! Wil je my nu alsjeblieft vertellen, wat voor een boodschap de oude Lemaire je heeft gegeven? Begryp je dan niet, dat er hier een moord is gebeurd? Dat we direct iets moeten dóen?" „Hy.... hy zei, dat de waarheid stond in het boek.... in het boek der vier koningen. Meer niet.... behalve vlak voor zijn sterven. Toen zei hy, dat Jean gelijk had gehad...." De jongeman keek om zich heen in het vertrek. „Het boek der vier koningen." En, evenals de vrouw had gedaan, herhaalde hij den zin in het Fransch. „Juist. Ik begrijp het. Is er iets veranderd hier? Van zijn plaats gezet?" „O ja! Hy lag op den grond, toen ik hier kwam. De stoel en de tafel waren omvergeworpen. Klaarblijkelijk had hy kaart gespeeld, want er lagen kaarten op den grond, met een flesch whiskey en wat klein geld er by. Er zat nog een beetje whiskey in de flesch, en ik heb geprobeerd het hem te geven, maar het hielp niet," besloot zy schouderophalend. „Die vrouw, die zei dat ze Jean heette, hoe zag die er uit?" Ieder woord dat hy sprak was als een kogel, die langs Diana's oor streek, maar het kwam niet by haar op, zich aan zijn manier van doen te ergeren. „Ze was donker; een Frangaise, zou ik zeggen. Ongeveer zoo groot als ik. En ze had heel groote, donkere oogen." „Een kuiltje in haar kin? Een diep kuiltje, byna een gleuf?"

VETPUISTJES verwijdert U onmiddellijk en afdoende door deze te betten met Radox, opgelost In warm water. Bij apothekers en erkende drogisten ä f 0.90 per pak en f 0.15 per klein pakje.

RADOX

„Ja...." Ze herinnerde zich nu, dat de vrouw inderdaad een diep kuiltje in haar kin had; Diana had het gezien toen ze bij het weggaan zoo zonderling had geglimlacht. De vreemde jongeman mompelde een paar onverstaanbare woorden. „Jullie samen hebben den ouden man op het bed gelegd?" „Ja." „En toen hebben jullie de kamer hier opgeruimd?" „Dat heeft zy eigenlijk gedaan; ik heb maar zoo'n beetje geholpen." „En waar hebben jullie alles gelaten?" „O, dat weet ik niet meer!" Diana stampte met haar voet op den grond en keerde zich geërgerd om. Hij deed niet anders dan vragen stellen! Begreep hy dan niet, dat zij verschrikkelijk met haar zenuwen te kampen had? „Kunt u dat zelf niet zien?" „O ja, dat geloof ik wel." Zyn stem klonk nu opeens byna vriendelijk. „Het spijt me, dat ik zoo kort ben geweest, Miss.... Miller, is het niet?" „Ja. Hoe weet u dat?" „Een paar maanden geleden heb ik uw broer Albert gesproken; hy vertelde me toen, dat hy zyn zuster over liet komen. Ik ken byna alle menschen hier in de buurt. "Dat hoort zoo bij myn vak. Ik ben bonthandelaar, en myn naam is Grimstead — John Grimstead. — Zyn uw honden erg moe?" „Ja, nogal. Maar ze hebben nu in ieder geval een poosje gerust. Waarom vraagt u dat?" „Ik heb ze noodig. Ik heb van myn eigen honden zeer veel gevergd sinds zonsopgang. Ik moet die vrouw inhalen, vóórdat zy haar hut bereikt — en Marie Lädier kan met honden omgaan als een mèn!" Marie Lädier! Diana had haar broer wel eens over haar hooren spreken, en over haar man Victor. Ze herinnerde zich niet precies wat hy had gezegd, maar wel wist ze nog, dat zyn oordeel over hen niet bepaald gunstig was. „U moogt myn honden gerust gebruiken," zei ze. „Maar ik ga met u mee. Ik wil hier niet wèèr alleen achter blyven." „U kunt niet met me meegaan, Miss Miller," zei John Grimstead ongeduldig. „Ik moet zoo snel rijden als maar mogelijk is, enuzoudtme niet kunnen bijhouden. En ik zou u absoluut niet kunnen ontzien." „Ik ga wel met u mee," zei Diana even ongeduldig als hy, en haar parka reeds over haar hoofd trekkend. „Ik zal wel zorgen, dat u geen last aan mij hebt en dat ik u byhoud." John Grimstead probeerde door een blik haar van heur voornemen af te brengen, maar Diana was vastbesloten. Hy haalde de schouders op en draaide zich om. „U lykt wel iets op uw broer," zei hy. „En dat is de grootste styfkop hier in de omgeving. — Bent u gereed?"

Diana was te versuft en verstyfd om nog ergens aandacht aan te kunnen schenken. Ze voelde alleen maar een grimmigen trots, omdat zy tot nu toe in staat was geweest zich op de been te houden en zich voort te bewegen. Wel is waar liep de jongeman vóór de honden uit en zocht hy den weg dien zy moesten gaan, en had zij het touw van den toboggan om haar pols geslagen zoodat zy werd voortgetrokken telkens wanneer ze dacht niet verder te kunnen, maar zelfs on-

danks dat had zy zich dapper gehouden, en dat wist ze. Twee of drie keer hadden zy zich samen op de slede laten vallen om wat te rusten, wanneer de weg zoo goed was geweest, dat de honden alleen hadden kunnen verdergaan. Er waren gedeelten die zoo vlak leken als een spiegel, en John Grimstead had van hen allemaal voordeel getrokken. Hoe hy den weg vond, kon Diana met geen mogelijkheid bevroeden. Er was geen enkel teeken, waaraan hy de richting die hy moest gaan, kon herkennen, en door den hevigen sneeuwstorm kon men niet verder dan een twintig meter voor zich uitzien. In de luwte van een groepje boomen gunde hy den honden een oogenblik rust. Hy had verklaard, dat hy geen medelijden met hen zou kunnen hebben, en dat was inderdaad zoo geweest; dit was de tweede korte rust, die hy hun gegund had.«» -*"• „U zei, dat de honden van die vrouw vermoeid leken; hingen hun koppen op de borst?" schreeuwde hy boven het geluid van den storm uit in Diana's oor. „Ja." „Ze moet ze hebben gemend als een Indiaan," zei John Grimstead, zyn voorhoofd fronsend. „Anders had ik haar nu al ingehaald moeten hebben. Als zy vóór ons haar hut bereikt, is het te laat." Zijn zweep sloeg krakend. „Hi-ya! Voort...." Diana liep wankelend achter de slede aan. Ze kon nu zien, dat de bonthandelaar een bepaald spa4|r volgde. In het begin moest het zóó door de sneeuw bedekt zyn geweest, dat zy het niet had kunnen herkennen, maar nu werd het verscher. Ze suisden met razende snelheid voort door de witte wereld, maar nog steeds viel er geen spoor van de vrouw te bekennen, die zichzelf Jean had genoemd. Ze reden nu dicht langs den oever van een meer, en plotseling zag Diana dat de man vóór de honden sneller begon te loopen. De dieren gaven zoo'n ruk aan de slede om hem te kunnen volgen, dat Diana byna voorover getrokken werd. Op een afstand, recht voor haar uit, doemde er een vage gestalte op uit de sneeuw. „Arrêtez! Blyf staan!" — De stem van John Grimstead klonk bevelend, en luider dan het lawaai van den storm. Marie Lädier keek om. Diana kon de beweging van haar hoofd zien. Toen snelde zy op den oever van het meer toe, terwyi zij zoo hard ze kon schreeuwde: „Victor! Victor! Victor!" Door de warrelendè sneeuwvlokken heen kon Diana vaag de omtrekken van een hut onderscheiden. Een deur werd geopend en weer gesloten — een zwarte rechthoek, die ontstond en weer verdween in den sneeuwstorm. Een doffe knal, zonderling zwak tegenover het geluid van den wind, bereikte Diana's oor. Het duurde even voordat zy begreep, dat het het geluid van een geweerschot was. De vrouw riep weer; een opgewonden bevel, dat door den storm vaneengescheurd werd, zoodat Diana de woorden niet kon verstaan. „Jy biyft waar je bent, by de honden," riep John Grimstead over zyn schouder tegen Diana, maar de honden volgden hem terwyi hy naar de hut liep, en Diana volgde eveneens, zich zonderling genoeg afvragend wat voor een gevoel het zou zyn, als je door een kogel werd getroffen. Er klonk een ander schot, en toen gaf de revolver in John Grimsteads hand ant-25 -

U en Uw rheumatiek liggen samen onder één deken Wanneer U onder de dekens kruipt, blyft Uw rheumatiek niet aan Uw bed staan, al hebt U er 4, 5 of 6. Dacht U nu werkelyk alleen met een groot aantal dekens Uw rheumatische pynen te kunnen verdry ven? U als leek weet niet beter. U denkt: „Warmte zal my goed doen". Maar by de minste afkoeling is de pyn er weer met verdubbelde hevigheid ea- te meer, omdat rheumatieklijders door de by rheumatische aandoeningen optredende storing in de huidfunctie, extra gevoelig zyn voor koude, tocht en vocht. Pak de koe by de horens en gebruik niet langer lapmiddelen! Ge moet de oorzaak bestrijden en die ligt in een overmaat van urinezuur in het lichaam. Wat ge noodig hebt is een bloedzuiverende kuur met Kruschen Salts, dat het urinezuur radicaal doet verdwynen door aansporende werking op lever, nieren en ingewanden. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar by alle apothekers en drogisten ä ƒ 0.40, ƒ 0.75 en ƒ 1.60 (extra groot pak).

woord. De man die by de deur der hut stond, draaide een halven slag rond en zakte toen tegen den wand der hut ineen. Marie Lädier slaakte een kreet en

FLATTEERENDE NAGELS!

Cutex opent liet seizoen met een aantal nieuwe warm-getinte nagellakken: Clover - Tulip - Thistle. Zij zijn gemakkelijker aan te brengen, dagen langer houdbaar zonder te barsten, af te schilferen of te verkleuren. ^Door een uiterst zorgvuldige keuze in de samenstelling, harmonieeren zij dan ook volkomen met de nieuwe modekleuren van dit seizoen," zegt Lelong, de bekende toonaangevende Fransrhe mode-kunstenanr

CUTEX \ A i; K I, I. A K

w irirFTlTi

JOHN EN ZIJN KANARIE Het was op een avond, omstreeks zeven uur. John was ijverig bezig zyn lessen voor den volgenden dag te leeren. Hy zat alleen in de kamer aan de straat, en in het er achter gelegen vertrek, dat toegang gaf tot den tuin, sprong D'^ck, de kanarie, lustig rond in zijn kooitje, terwyl hij een vroolijk wysje zong. Plotseling hoorde John evenwel, dat Dick een reeks eigenaardige kreetjes slaakte. Steeds wanneer de kanarie dit deed, wist John, dat hy ergens bang voor was. Daarom sprong hy op en juist toen hy de andere kamer wilde binnengaan om te zien, wat er aan de hand was, zag hij in den achter het vertrek gelegen tuin een man sluipen.... „Een dief!" dacht hy staan blyvend. „Wat moet ik doen?" Zyn vader was een half uur geleden naar de stad gegaan, en zou niet vóór donker terugkeeren. Alleen zyn moeder was thuis, maar die lag boven ziek te bed, zoodat hy haar niet roepen kon. Het dichtstbyzynde huis was een heel eind verwijderd, en John wilde voor geen geld zyn zieke moeder alleen laten om hulp te halen. Wat moest hy dus doen? Hy kon toch ook niet toelaten, dat de dief zijn slag zou slaan en ongehinderd ontkomen! Hij wist werkelijk niet, wat hy moest aanvangen, toen hy plotseling het geluid van een wagen hoorde, die voorby kwam. Snel als de gedachte scheurde hij een blad papier uit zyn schrift en schreef: „Dief in huis! Waarschuw direct politie!" Na het papier opgevouwen te hebben begaf hij zich rustig naar het raam van de kamer waarin hij had zitten werken en deed alsof er niets aan de hand was. „Hé, Jackson!" riep hij, toen hij den bode zag voorbykomeiv wiens wagen hij had gehoord. „Heb je de biscuits nog meegebcacht uit de stad, die moeder je besteld heeft?" „Biscuits?" zei de man verbaasd. „Je moeder heeft mij niets besteld!" „Dan heeft zij het beslist vergeten, Jackson!" zei John. „Neem dan dit briefje mee als je wilt " en den man het blaadje papier door het open raam toestekend, voegde hij er fluisterend aan toe: „Ryd zoo

kJlk^JUJL

hard als je kunt, en maak dit briefje om den hoek van de straat open. Doe wat er op staat!" De man staarde hem verwonderd aan, maar hy begreep direct dat er iets byzonders aan de hand was, omdat John zoo ernstig keek. Hy deed wat hem gevraagd was en binnen een paar minuten tyd verschenen er twee politieagenten, die direct een onderzoek instelden. Ze troffen den man in den tuin aan.... maar gelukkig was het geen dief, doch de tuinman, dien Johns vader had besteld om een klein karweitje te doen. Vader had echter vergeten het tegen John te zeggen Natuurlyk moesten zoowel de tuinman als de beide agenten smakelijk lachen toen zy begrepen hoe alles in zyn werk was gegaan, en toen Johns vader thuiskwam, was hij wat trotsch op zijn flinken, dapperen jongen, die zoo'n goede list had bedacht en zyn moeder niet ongerust had willen maken! iMaar John, die zich eindelijk nog een beetje schaamde, zei: „U moet mij niet pryzen, vader, maar Dick, de kanarie! Want als die my niet gewaarschuwd had, zou ik nooit hebben vermoed, dat er onraad was...."

WETENSWAARDIGHEDEN De luchtdraak. Hebben jullie ook al eens van den luchtdraak gehoord? De Chineezen noemen de wolken luchtdraken! In oude verhalen kun je lezen, dat de menschen een draak altijd als een zeer kwaadaardig en woest dier beschouwden, maar in China gelooft men juist dat een draak een zeer goedig dier is. De verklaring is eenvoudig. Wanneer het in China in langen tyd niet geregend heeft, mislukt de oogst en moeten er duizenden menschen van den honger omkomen. Wanneer er dus regen valt, gelooven de Chineezen — natuurlyk niet allemaal; er zijn er thans hèèl veel die beter weten! — dat de luchtdraak weer vriendelyk tegenover hen is geweest en hen voor den hongerdood heeft gespaard!

'

Even pauzeeren om een kiekje te maken. (Foto Warner Bros)

Waarom een violist z^jn strijkstok inharst. Iedereen heeft wel eens gezien, dat een violist alvorens te gaan speleh, 'eeft stuk hars langs de haren van zyn strijkstok haalt. Weet ge, waarom hy dit doet? Het paardenhaar, dat aan den strijkstok is bevestigd, en dat over de snaren van de viool wordt bewogen, bezit talrijke kleine weerhaakjes, die in normale omstandigheden plat op het haar liggen. De Jiars maakt echter, dat zij om zoo te zeggen overeind gaan staan, waardoor het haar de snaren veel beter „pakt". Indien het haar van den strijkstok niet op geregelde tijden werd ingeharst, zou er op den duur heelemaal geen geluid meer uit de viool komen wanneer zij werd aangestreken!

*nc»m<: Hi£C BUITEN Dsn iMq(\nq v(\H DE. HAVêN

L/QT EêN SA-RAK

D^T-

M£r

GOUD q£Lf\OEn 16 _ £N HÊr (6 VQ2eoDÊN Eß. I&TS UIT TS- HALEN.' MAftß. SEH HANtMÊ KLEirtE JONDEN "ZOü U£x ühGEN£ek:r KUKKEN OOEM-SNAP JE'

— 24 -

I

^reep het geweer van haar man; voordat zy het wapen echter aan haar schouder had kunnen brengen, rukte John Grimstead het uit haar hand en wierp het een eind weg. Schreeuwend, trappend en slaand vocht Marie als een gewonde poolvos, maar John Grimstead maakte haar in een ommezien machteloos, door allebei de polsen in een van zijn groote handen te klemmen. „Het spijt me, dat ik het u moet vragen, Miss Miller/' zei hij toen grimmig tegen Diana, „maar u stondt er op om mee te gaan. Wilt u even zien of hy dood is?" Diana knikte mechanisch, en voor den tweeden keer dien dag rustte haar hand op een borst, waaronder geen leven meer klopte. „Hy.... hij is dood," zei ze. „Hy zou een van ons beiden, misschien wel ons allebei hebben gedood, als ik hèm niet had neergeschoten," zei John kort. „Laten we naar binnen gaan!" Er brandde een lamp in de hut van Lädier; de hut was kleiner dan die van Leraaire, en er hing een lucht van ouden tabaksrook en slechte zeep. „Fouilleer haar, Miss Miller, terwijl ik haar vasthoudt," zei John Grimstead kort. „Begin met de zakken van haar parka!" Marie Ladicr schold en raasde in twee talen, en ze verzette zich wanhopig, maar Diana slaagde er in het bevel uit te voeren. In den eersten zak bevond zich een zakdoek, een doosje lucifers en een half opgerookt pakje sigaretten. Uit den anderen zak haalde Diana slechts een oud spel kaarten. „Mooi," viel John Grimstead uit. „Geef me nu die drooglyn aan, die boven de kachel hangt, opdat ik haar kan binden. Dank je wel." In een ommezien, alsof het zijn dagelijksch werk was, had hij Maries polsen gebonden. „Laten we nu die kaarten eens bekijken," zei hy toen. Hy streek ze gelyk, en begon ze toen een voor een zorgvuldig te bestudeeren, ze met de voorstellingen naar boven gekeerd op de tafel leggend. Diana keek belangstellend toe. De harten-drie bekeek hij een oogenblik zeer aandachtig; toen, zonder een woord te zeggen, gaf hij de kaart aan Diana. Ze staarde er verwonderd naar, de kaart zóó houdend, dat het licht van de lamp er geheel op kon vallen. Een paar woorden stonden met potloodletters naast de drie harten gekrabbeld. „Wat beteekent dat?" vroeg zy met zwakke stem. „Het doodvonnis van Victor Lädier," antwoordde John Grimstead. „Ik heb hem alleen maar voor den strop behoed! De oude Lemaire schreef die woorden terwyl hij stervend was. Er staat: „Victor Lädier sloeg my neer met een flesch, toen hij met kaarten had verloren. Edmond Lemaire." — Jean en ik hebben hem vaak gezegd, dat Lädier niet te vertrouwen was, maar Jeans vader was te oud om er nog op uit te trekken, en de dagen vielen hem lang. Daarom speelde hij en Lädier vaak samen kaart." „Maar ik begryp het nog niet heelemaal; waarom kwam zy naar de hut van Lemaire?" vroeg Diana. „Lädier was een lafaard. Hy moet naar

LUX TOILET ZEEP »-«Af-iS

e

rr\V

ic*c*cU

r WiJJ. J~/'

%C£>I^\**S

Voor leder, dije U een prettige verrassing wilt bereiden! Een uiterst fijn crêpe georgette zakdoekje, uitgevoerd in \ de fraaiste, tere pasteltinten, tezak\ men met 4 flinke tabletten Lux Ä ï Toilet Zeep en dan nog een smaak\ vol uitgevoerde kalender voor het » jaar 1 939 I

''

— ^-

ßs^SH^r

Wie van Uw kennissen zou zulk een prettige verrassing niet waarderen I Een drievoudige verrassing, die U toch slechts 50 cent kost.

>f(

*o*7/eEST VERPAß ,, Gfr

^ ZAKDOEKJE tN^^ LTZ-F1 0""/,120

zyn vrouw gegaan zyn en haar verteld hebVI. ben wat hy had gedaan. Daarom ging zij „Dus je dacht, dat ik maar wat zei?" naar de hut om zich te overtuigen, of Le- schertste Albert opgewekt, nu hy zijn zuster maire werkelijk dood was. Lädier was blijk- weer behouden en veilig thuis wist. Hij zat baar direct vertrokken zonder er zich van by de kachel en warmde zijn voeten. Hij had te vergewissen. Marie is het type om zoo- den storm getrotseerd en was zoowat een iets te doen; ze was de man van het gezin. uur na Diana en John Grimstead thuis geEn toen zy de boodschap hoorde, die de komen. „Maar zul je nu in het vervolg niet oude man had achtergelaten, voor zijn zoon verder dan een uur van de hut gaan, of moet Jean " ik die honden van je verkoopen?" „Het boek der vier koningen!" viel Diana „Ik zal niet meer zoo ver gaan, Albert! hem opgewonden in de rede. „Hy bedoelde Ik heb een goede les gehad." Het was hard het spel kaarten op den grond, en toen zij om dit aan een broer te bekennen, maar na de hut opruimde, heeft zij ze meegenomen." alles wat er dien dag was gebeurd, voelde „Natuurlijk! Het boek der yicr koningen Diana zich nederig en onderdanig — voor is een gebruikelijke term in Frankrijk voor zoo lang het duurde tenminste. een spel kaarten. Lemaire schreef ;zijn aan„Je kunt dagen lang rondtrekken en volklacht tegen Lädier op een der kaarten, om- komen veilig zijn," zei Albert met zijn wijsdat hy niets anders by de hand had of kon heid van grooten, ouderen broer. „Maar aan bereiken. U was een vreemde hier, en waar- den anderen kant kun je nooit weten, wat er schijnlijk wist hij niet, of hij u geheel ver- in het bosch gebeurt. Is het niet zoo, John?" trouwen mocht. Daarom gaf hy u zyn boodJohn Grimstead knikte zwijgend, maar schap in een vorm dien u niet geheel be- zijn blikken rustten veelzeggend op Diana. grijpen kon, doch daarvan hij wist, dat Jean Hij had mooie oogen; Diana zag het reeds. ze wèl zou verstaan. Maar nu zal ik Lädier „Dat is inderdaad zoo," lachte hy' toen. even naar binnen brengen, en dan moeten „Je kunt nooit weten wat er in het bosch we gaan; het zal reeds lang donker zyn gebeurt." voordat u thuis bent!" Dit keer was een broer eens niét blind; „Thuis?" herhaalde Diana, bijna gelukkig. Diana ving Alberts blikken op, terwijl zij van „Kunnen de honden dat nog halen? Kan ik haar naar John en weer terug gingen, en ze werkelijk vanavond nog thuis zyn?" bloosde.... „Zeker," zei John Grimstead glimlachend.' „Maar soms," lachte hy en zyn stem klonk „Het is niet zoo erg ver, en de honden kun- opgewekt en vroolyk, „soms kun jé wel eens nen nog mylen afleggen. Albert heeft prach- een prettige ontmoeting hebben in het tige dieren voor u gekocht." bosch Is het niet zoo, zusje?"

HET BEZOEK VAN KONING LEOPOLD III DER BELGEN BETEEKENIS VAN KONINKLIJKE BEZOEKEN tamenhing met plannen of beslissingen, waarvan veelal volkomen het wel en wee hunner volkeren afhing. Maar al moge er dan in dit opzicht veel veranderd zijn, ook in den modernen. tijd, heeft 't directe contact tusschen staatshoofden nog wel degelijk zijn waarde. Alleen zal thans 'n overleg en 'n afspraak tusschen vorsten gewoonlijk pas van het grootste belang wezen, wanneer zij handelen In overeenstemming met hetgeen hun verantwoordelijke raadslieden voor hun rekening wenschen te nemen. Intusschen, ook' heden ten dage mag men de staatshoofden beschouwen als de vertegenwoordigers van hun volken. En In zooverre kan een goede onderlinge verstandhouding tusschen naties allicht gebaat zijn bij eenzelfde goede verstandhouding tusschen hen, die aan het hoofd van de staten zijn gesteld. Dit bovenal wettigt de stelling, dat zelfs wanneer er op zichzelf haelemaal geen sprake van Is, dat het bezoek, dat het een» staatshoofd aan het andere brengt, ten doel heeft om „zaken te doen" In politieken zin, zulk een bezoek toch toe (e Juichen valt, omdat het kan strekken tot bevestiging van de vriendschappelijke betrekkingen der volken in kwestie, en daarvan ook In zekeren ztn als het symbool te beschouwen valt. Als zoodanig moest men bijvoorbeeld opvatten de officleele bezoeken, in de na-oorlogsche Jaren tusschen Koningin Wilhelmina en de Scandinavische Koningen gewisseld. En zoo moet men zeer zeker ook zien de beteekenls van het bezoek, dat thans Koning Leopold III hier komt brengen.

De symphatieke Koning der Belgen, wien ons volk weldra een hartelijk welkom toe sal roepen. Met ongetwijfeld groote waardeering vernam men eenigen tijd geleden hier te lande, dat het staatshoofd der Belgen, een officieel bezoek aan Koningin Wilhelmina en daarmee aan- ons land zou komen brengen. En nu de op 3 November 37 jaar geworden Koning, weldra hier zal verschijnen om een drietal dagen In ons land te verblijven, bestaai er ongetwijfeld aanleiding om eens even stil te staan bij vorstelijke bezoeken in het algemeen, en bij Belgische vorstelijke bezoeken in het bijzonder. Meer en meer is In den loop der Jaren de gedachienwisseling en het persoonlijk overleg tusschen de staatshoofden in zooverre wat op den achtergrond geraakt, dat in de meeste landen Koningen (en hetzelfde geldt voor Presidenten) niet meer In hun eentje uitmaken, welke richtlijnen er op staatkundig terrein gevolgd zullen

worden. Immers, de staatshoofden zien zich In het landsbestuur zoowel wat de binnenlandsche als wat de buitenlandsche aangelegenheden betreft, bijgestaan door Ministers, welke aan de Parlementen voor het te voeren of gevoerde beleid verantwoording verschuldigd zijn. Eens was het anders. Om het nu maar heel ruim te nemen kan men zeggen, dat enkele eeuwen geleden de wil der vorsten inderdaad doorslaggevend was. Zoodoende viel er ook aan hun onderlinge verstandhouding de grootste staatkundige beteekenls toe te kennen. Wat de vorsten met elkaar afspraken, gold, bij wijze van spreken, voor hun onderdanen als wet. Vandaar dat In den ouden nu al lang achter ons liggenden tijd, waarop hier gedoeld wordt, het bezoek dat het eene staatshoofd aan het andere bracht, of een ontmoeting tusschen staatshoofden, ten nauwste

Alt we even, In vogelvlucht, aandacht wijden aan de geschiedenis van de Nederlandsch — Belgische betrekkingen, dient er op gewezen, dat nadat België zich in 1830 van Nederland had afgescheiden en een onafhankelijk koninkrijk was geworden, er meer dan een halve eeuw voorbijging, eer het tot wederzijdsche koninklijke bezoeken hier en ginds zou komen. Koning Leopold i, die van 1831 tot 1865 regeerde. Is nooit officieel hier te gast geweest. Het was de zoon van dezen eersten Koning der Belgen, te weten, Leopold II, die In 1883 met zijn gemalin een officieel bezoek aan Koning Willem III en Koningin Emma bracht, dat weldra dezerzijds te Brussel beantwoord werd. Leopold II zag zich in 1909 door zijn neef Albert opgevolgd. Ook deze heeft zich met Koningin Elisabeth in 1910 naar Nederland begeven, als officleele gasten van Koningin Wilhelmina en Prins Hendrik, waarop het volgend Jaar de Koningin met' den Prins-Gemaal het officleele tegenbezoek aan het Belgische vorstenpaar bracht. En nu roept weldra het Nederlandsche volk Koning Leopold III een hartelijk welkom toe, bij zijn officieel verschijnen hier te lande. Meer dan eens heeft hij reeds, eerst alt kroonprins, later toen hij zijn vader. Koning Albert, na dient overlijden In 1934, was opgevolgd, alt Koning een bezoek aan Nederland gebracht. Ook wat hij al eerder ie gatt bij onze Koningin, gelijk hij trouwens Neder land-over-zee kent, waar hij twee maal eenigen tijd vertoefd heeft. Zijn belangstelling voor Neder

Leopold III toch al eerder Zijne Excellentie Van Karnebeek, in dien tijd Miofficieel hier aanwezig is genister van Buitenlandsche Zaken. weest, namelijk bij den doop Tot zooverre over het officleele en vormelijke. van Prinses Beatrix. InderNiet officieel, niet vormelijk, maar komend regeldaad, doch wanneer hij nu recht uit de harten van de Nederlandsche burgerij, komt. Is dat om officieel als zal zonder twijfel wezen het eensgezinde krachstaatshoofd van België aan tige gevoel van hartelijke sympathie, waarmee ons het Nederlandsche staatsvolk den Koninklijken bezoeker zal begroeten. hoofd en haar land een be- , Sympathie, die uitgaat èn naar zijn persoon en zoek te brengen, terwijl het naar zijn volk, waarmee in den loop der jaren de enkele maanden geleden een vriendschapsbanden steeds hechter zijn geworden. zeer speciale plechti^ieid Hetgeen zeer zeker niet anders dan van harte betrof. toegejuicht moet wordenl Want belde landen Met den Koning zal de hebben er het grootste belang bij, dat hun beBelgische Minister-President, trekkingen zoo hartelijk mogelijk zijnl tevens Minister van Buitenlandsche Zaken meekomen. Hierin behoeft men Koning Leopold «iet glimlachend toe bij het «pel van zijn nog heelemaal kinderen. niet 't teeken landsch-lndië deed hier weldadig aan, en bezorgte zien, dat het er dus tóch de hem reedt een groote mate van sympathie bij om te doen is, staatszaken te het Nederlandsche volk, dat hem en zijn diep bebespreken. Veeleer dient men treurde, zoo zeldzaam beminnelijke gemalin, wijlen te bedenken, dat dit een uitKoningin Astrid, reedt tpoadig een zeer goed vloeisel is van de omstandighart bleek toe te dragen. Wat It het ook niet op heid, dat het sinds een kleine prijt gesteld, dat de aardige kinderen van den twintig jaar, vrij algemeen geKoning eenige maanden In ont land hebben doorbruik is geworden, dat de staatsgebracht. Dat getchledde in het bijzonder om op hoofden zich bij officleele bezoo vertrouwelijk mogelijken voet te komen met zoeken, , als waarvan thans de Nederlandtche taal, die Leopold III zelf uitstesprake is, door hun Minister kend beheertcht - goed leerling alt hij it van van. Buitenlandsche Zaken laten den bekenden Vlaamtchen letterkundige Herman vergezellen. Dat Is bijvoorTelrlinck - en waarvan hij zich, alt vortt der beeld eveneens het geval geBelgen, van wie de Vlamingen onze taal broeders weest, toen Koningin Wilhelkunnen heaten, bij sijn bezoek ten onzent wentcht mina in 1923 naar de Scante bedienen. \ dinavische hoven reisde. Tot Het bezoek van het Belgische Koningspaar in 1910 aan ons De nauwgezette lezer zal misschien geneigd hen, die de reis meemaakten, land. — Koningin Wilhelmina met haar hoogen gaat, zijn In gedachten nog op te merken, dat Koning behoorde toen onder anderen Koning Albert.

De heer J. Poppeltdorf, eerste vlolist van het Concertgebouworkest, was veertig Jaar aon 't orkest verbonden. - De jubilaris wordt gefeliciteerd door Willem Mengelberg.

Mejuffrouw Mary Flelschman, die In den mobilisatietijd de Haarjemsche militairen, die in de Zandvoortsche duinen lagen, op bijzondere wijze heeft verzorgd, werd ter gelegenheid van haar BSsten verjaardag gehuldigd. - Tijdens het défilé van het Korps Motordienst.

De moord door den 17-j8rlgen Pool Gryntzpan op den Duitschen legatiesecretaris Von Rath te Parijs, actie legen de Joden In Dultschland, die Ingeleid werd door een ware verniellngscampagne van hun gestoken, en van particuliere- en wlnkelhuizen de ruiten ingeslagen, terwijl de etalagegoederen op twee foto't van vernielde etalaget In een drukke Berlijnsche

is het sein geworden voor een ongekend hevige bezittingen. Talrijke synagogen werden in brand straat werden gesmtten en vertrapt! - Hieronder winkelstraat.

ttptli «»«■«■

...V

'

•

'\

f

\i¥i'M

X^\o

*&*£'!* '7'

*.?**&&*.; ^i \'*>. •■«-<^.*<^

^^£ *i$te& ■^^^^^^

■^n :**••?'"

V -'>^ .>'.'>-

^^1*

t

-

EEN GEHEIMZINNIG EILAND t Het eiland dat wij bedoelen, ligt dicht vóór de Westkust van Spanje, maar het is niet onmogelijk dat het er, wanneer u het eens ter plaatse wilde gaan zoeken, toevallig niét was . . . Dit klinkt natuurlijk nogal raadselachtig, want van ,,wandelende eilanden" heeft nog nooit iemand gehoord, maar de verklaring van het phenomeen is toch niet zóó mysterieus, als men zou vermoeden. Twee keer in een etmaal, namelijk gedurende zes uur des daags en zes uur des nachts, wordt het eiland door den vloed geheel overstroomd met het gevolg, dat het dan geheel onder de golven verdwenen is. De andere twee maal zes uur steekt het echter boven de zee uit, zoodat het er dus inderdaad om de zes uur is, en nlèt is . . . Toch, hoewel het dus eigenlijk slechts een „half bestaan" leidt, is de bodem van dit eiland zoo rijk aan mosselen, dat het de bevolking van een flink dorp een goed middel van bestaan verschaft. Wanneer het geheel boven de oppervlakte uitrijst, is het nog maar nauwelijks twee vierkante kilometer groot. Dag in, dag uit, zoodra het zichtbaar begint te worden, begeven de vrouwen en de meisjes van het naburige dorp zich per boot naar het eiland.

n■^t

■

Een gedeelte van hen beginner^f zoeken, die op den zandigen bodem "van he eiland liggen. Ze kiezen hierbij slechts een be paalde loort, nameiiJle-^Kgenè die zich oncftis, scheiden door zwarte en witte streepen en welk» de Spanjaarden „almeje" noemen. De andere die een mindere kwolRM» vertegenwoordlgei worden weer in zee geworpen. De andere vrouwen begeven zich te water, [waar ze met opgenomen roklcenL,de mosselen van de steenen onder water losmaken, ^fafz« hierbij dlkwijfs tol boven het middel nat worden,"^Jegj hun blijkbaar niet; ze houden toch niet met werk op voordat de opkomende vloed hen daai |toe dwlngtl Het is eigenaardig, dat dit eiland het uitsluitend Idomein van de vrouwen schijnt te zijn. Men ziet er geen enkelen man, behalve een paar roeiers, die de vrouwen naar het dorp moeien terugbrengen en op het eiland op hen wachten. De mosselen worden in manden verre* meld tot de vloed opkomt en een einde aan den nijveren, doch loonenden arbeid maakt. Soms keeren de vrouwen echter bij heldere maan nog eens des avonds o nachts naar het eiland terug, om er ee nieuwen voorraad van den kostelijken oogst1 binnen te halen. En zoo gaan er alle dagen leen bijna vijfhonderd vrouwen en meisjes naar het eiland, om het gezin een middel jvan bestaan te verschaffenl Wat er met de mosselen gebeurt, die er lop het eiland zijn verzameld? Wel, een gedeelte er van wordt door de vrouwen en hun families zelf gegeten, de rest wordt geconserveerd en in blikjes verpakt naar alle dealen van Europa verzonden, waar zij als een ware delicatesse door velen op prijs [worden gesteld.

- - •. .

i' ^

6*

y

^-rt!3K

■

,

-.;■

m

WI

m*L5 • WW

*>- é i >T $§$*»>>*■-.• ■

v&aeiam&mr*

1 M

v

vV*V

■y

DE AMATEVR'DETECTIVE Mej. J. v. D. te A. — Als middel om haar blond of liever gezegd blonder te maken wordt wel eens waterstof Superoxide gebruikt, doch men moet met deze behandeling heel voorzichtig zijn, daar lang niet alle soorten haar het kunnen verdragen. Vooral rood haar is bijzonder teer; een vakman verzekerde mij ten minste eens, dat het voor rood haar erg slecht Is. Weest u dus alstublieft voorzichtigI

pe^ttytREN STEti DE VLIEGAVONTUREN VAN PETER EN DOJVeTvoig^ C/

J. N. te N. - Het brommen van de door u genoemde transformator kan twee 'oorzaken hebben, namelijk: 1e. een losse kern; 2e. een te zware belasting, dan zijn waarschijnlijk de lampjes te groot. De tweede vraag kan ik moeilijk beantwoorden, want deze is niet voldoende gedefinieerd; indien u er alsnog een antwoord op wenscht, schrijft u dan nog even. De laatste vraag is voor iemand, die uw lamp niet kent, moeilijk te beantwoorden. Het lijkt mij echter het beste, dat u zich tot een radio-handel wendt, dl« zal u zeker kunnen helpen. B. te D. H. - Ik zou u willen aanraden bij het oplossen der raadsels het „Algemeen woordenboek der Aardrijkskunde" door A. A. Vorsterman van Oyen en J. F. van Maanen te raadplegen. Hierin zult u zeker het verlangde kunnen vinden. Th. J. K. te A.

-

Inderdaad vindt deze verdeeling gezamenlijk plaats.

Mevr. M. v. H. te D. H. - Uw manier van oplossen Is zeker goed. De prijsuitreiking geschiedt op een wijze, waarbij leder evenveel kans op een prijs heeft, het is dus zuiver geluk als men een paar keer na elkaar een prijs wint. Houdt u intusschen maar moed, dan zult u zeker ook wel eens bij de gelukkigen behoorenl

1. Mynheer Blake en Dot keken naar Peter, doch deze merkte niets, want htf had alleen oog voor de Arabieren aan wie hij werd verkocht. Hij stond dapper rechtop, maar ztfn gericht stond ernstig en was bleek. Manheer Bleke sloop gerulschloos weer weg en hH v beduidde uo het kleine meisje hem te volgen. •

2. „We moeten iets bedenken om Peter te heloen netje gemaakt om haar broertje weer te bevrijden. Ze keerden vlug .naar ,De Zilveren Ster" terug, stapten m en vlogen nu in de richting van het kamp der Arabieren. De mannen staarden angstig naar boven

Mevr. E. K. te R. - U kunt uw lampekap met een lauw sopje plaatselijk probeeren te reinigen, maar dit geeft dikwijls kringen. Mijns Inziens kunt u de kap daarom beter geheel met zachte zeep wasschen; alle zijde kan daar tegen. Wat het koper betreft, als u het niet met gewoon poetsen kunt schoon krijgen, dan zou ik het eens voorzichtig probeeren met een lapje mei slaolie. Doet u het direct na met gewoon water, dat lijkt mij verstandig.

3. „We worden' aangevallen," riepen ze uit en toe.. ïrie?/nen^daLh.et Sier,Üke v'i«*»«"* steeds age" ging

ha^^rknwdamTolfeenI.e,• ^ "

Peter

'

di

° "' h"d -

T. J. de W. te S. - Hier volgen de maten, die door u zijn gevraagd: „Windhoek", bruto 16662 ton, netto 9580 ton; „Nieuw A'dam", bruto 36287 ton, netto 21496 ton; „Queen Mary", bruto 81235 ton, netto 34253 ton. Het heeft wat lang geduurd eer ik u kon antwoorden, maar... ik moest het zelf ook eerst informeerenl L. de K. te M. - Wij zullen u een andere plaat zenden, Indien u ons de plaat, die u ontvangen heeft, even terugstuurt. U begrijpt zeker wel, dat het een vergissing is? W. v. I. te U. - Inderdaad kunt u voor een prijs in aanmerking komen; ik hoop, dat het geluk u gunstig Is. L. S. H. te B. - Het adres van Herbert Hübner is: Garystraat 38, Berlijn. Zooals u wel gezien zult hebben, wordt de film Sneeuwwitje juist deze week in Amsterdam vertoond! D. S. W. te A. - U zult nog even geduld moeten oefenen. Ik heb geen antwoord op al mijn Informaties gekregen, zoodat Ik u nog niet ledig kan inlichten. U hadt wel gelijk, dat het niet gemakkelijk Is over onderwerp iets te weten te komen, maar ik heb er toch nog moed op, het mij zal lukken.

Er is met de hierboven afgebeeld« foto Iets niet In orde. Kunt U zien, wat er aan hapert? Wij zullen weer een prijs van f. 2.50 benevens twee troostprijzen verdeelen onder hen, die ons een goed antwoord zenden. De verdeeling der prijzen geschiedt op een manier, waarbij alle Inzenders van goede oplossingen gelijke kansen hebben op het verkrijgen van een der prijzen. U gelieve uw antwoord In te zenden vóór 30 November aan Mr. Detective, Galgewater 22, Lelden. Op briefkaart of enveloppe duidelijk vermelden: Amateur-Detective, 30 November.

nog vol-. dat dat

I. Ze hadden geen tijd te verliezen, want de Arabieren begonnen al weer wat moed te krijgen, ze kwamen ten minste weer tevoorschijn. Maar het vliegtuig verhief zich zonder ongelukken van den grond en al vSrf,Mg M«d k2!er»?,ï. "W BV0"t«'-en met den roover verteld. Mijnheer Blake keek verwonderd.

DE OPLOSSING VAN HET GEHEIMSCHRIFT-PROBLEEM

5. H« kon nauwelHks gelooven, dat de kleine piloot te vinden w H d Knd'ereS » verteldo «" H-rf .71 ' d^MV^" ' hW dan.no? «ens een"poging wilde wagen r ,n h«H»n H»",. wfif *«" »""i' «e krfigen. Peter en Bot d delyk h m he en en « «nn. .l naar"J t ?.eel temarkt, 'P
6. Het was intusschen nacht geworden én de markt

ZeaSI0nrUh,tee.Veh{;

donk9

Vn V5rUten »,s

de

woeste zelf

n h» J.f.. • ü611 , TeB Toen i00r de """W" straatjes naar het h^lH« t,^ ^,-,. " het pevonden hadden m,,nh r B1 ke rimml d«n Ht„ r . f- ' K B lacïUnd, een viil vooV den dag om de tralies van het raam door te vijlen

De opgave luidde aldus:

Mej. L. H. te L. - In de eerste plaats moet Ik u hartelijk danken voor uw waardeerende woorden over ons blad. Het Is altijd prettig te hooren, dat het in den smaak valt Wat uw vraag betreft: Zeker, glacé handschoenen zijn heel goed schoon te maken en wel op de volgende manier: Los wat zeep op In heete melk, waaraan men een paar druppels geest van salmiak, een eidooier en wat olijfolie hebt toegevoegd. Dit laatste om hard worden na het drogen te voorkomen. Trek nu de handschoenen aan en wasch ze op deze wijze met het mengsel tot ze schoon zijn. In de buitenlucht laten drogenI W. K. te L. - Een vacuum is een geheel luchtledige ruimte. Uw vriend had dus zeker gelijk. A. v. d. H. te A. - Vanille Is een geurig peulgewas, het wordt In Indlé gekweekt, en dient als specerij. P. H. te S. - Wanneer u aan een Commissaris der Koningin schrijft moet u den titel: Hoogedelgestrenge Heer, gebruiken. Voor een burgemeester van een groote stad luidt deze: Hoogedelachtbare Heer; voor een burgemeester van een kleine stad: Edelachtbare Heer.

ivA TANDPASTA (NEOERLANDSCH FABRIKAAT) . reinigt, detlnfectMit en polijit Uw gebit zonder het glazuur aan te taitan.

Tuben è 25 en 60 cents.

A. B. te A. - Vroeger, dat wil zeggen voor een tiental Jaren, was het ongebruikelijk om woorden als foto met een f te schrijven. Tegenwoordig zult u het echter In de meest belangrijke stukken aantreffen. Het Is echter alleen 'n kwestie van spelling, en het doet aan de waarde van het woord niets af. />c Secretaresse van de Voot U Club, Galgewater 22. Leiden.

De oplossing is: Houd je gereed. De Rooie is in de stad en heeft het geld bij zich. Hi. logeert in Hotel Centraal. De cijfers moesten op de volgende wijze door letters vervangen worden

A.2 B-25 C-24 D-5 E.22

F.21 G-S H-19 1-18 Ml

K-16 L.15 M-14 N.13 O-I 2

P.17 Q-10 R.9 5-20 T-7

U-6 V-23 W-4 X.3 Y.26 Z-l

De hoofdprijs van f. 2.50 werd deze week gewonnen door: den heer G. v. Duinen, .Groningen. De troostprijzen vielen ten deel aan: den heer F. A. Seekles, Hoek van Holland en den heer H. Steenbergh, Zeist.

- 50 —

. De hemel begon zich al een weinig rose te kleuren, toen mijnheer Blake elndelvjk met zijn werk klaar was. Heter was al bang, dat ze geen tijd genoeg meer «ouden hebben, voor de dag aanbrak. Ze moesten ten minste vlug aan den slag on eenmaal binnen opende Peter dadolyk vol hoop een kist.

8. Manheer Blake en Dot, die in een ander vertrek bezig waren, hoorden Peters kreet, gevolg door een smak. Ze draaiden zich verschrikt om en mijnheer B •JJïS.,.."?r ?ebeurt iets, kom gauw." HH holde onmiddellijk In de richting van het geluld en Dol volgde hem op de hielen, doodsbleek.

9. En daar zagen ze een groote vaas in wel duizend stukken op den vloerliggen. Maar van Peter was er «een spoor te bekennen. „Waar zou hij zijn?" hijgde Dot. Mijnheer Blake schudde niet-begrjjpend het hoofd.

GEWONE ADVERTENTIES: KOLOMHOOGTE 120 REGELS - KOLOMBREEDTE 5 cM TEKSTADVERTENTIES: KOLOMHOOGTE 120

REGTTT-

KORTINGEN

Wordt vervolgd

- REGELPRJJS 25 ets. BRUTO

KOLOMBREEDTE 6.7 cM. TT^r^iTTsV^Ti^TO

VOLGENS

TARIEF

H

U

Kapper: ,,Hoe komt het, dat je handen zoo vuil zijn?" . Leerling: ,,lk heb vandaag niemand zijn haar hoeven te wasschen."

M

O

R

Claude Baiiu, Boniia aiOBTiU«. Fay Baini«! «n jaékto CoopM.

Het huwelijk van den detective, en de eerewacht van zijn collega's

Paul Ward {Claude Rains), leeraar aan de :rofcssor H.B.S. te Middale, geeft 't grootste gedeelte van z'n

P

kleine salaris uit aan uitvindingen, die allen mislukken, zeer tot verdriet van zijn ziekelijke vrouw, Marcia. Hun veertienjarig dochtertje Sally (Bonita Grajyy^e) is verliefd op den lackl* Cooper on Fay „H'm, ze zeggen altijd dat je ze oet maken ... ".

,,Ja, ik woon om zoo te zeggen in deze lift, en daarom zou ik niet weten, waarom ik het me er niet een beetje gezellig in zou maken."

„Hé, mijnheer, mag ik even je leenen om dat eitje te koken ?"

niet wakker

Ealnter. en zoo zag Ik er uit, toen ik nog klein was ,

zandloopertj« „Je had niet op me hoeven te wachten, vrouwtje I"

zestienjarigen Peter Trimble (Jackie Cooper), den aangenomen zoon van den voornaamsten bankier van Middale, Sam Trimble en leerling van haar vader. In het leven van de familie Ward treedt thans Hanna Parmalee, een eenvoudige koopvrouw. Marcia en zij vatten groote sympathie voor elkaar op en de milde, wereldwijze Hanna biedt mevrouw Ward aan het huishouden voor haar te doen tegen een kleine vergoeding. Hanna's optimisme brengt een geheel andere sfeer in huis. Zij slaagt er in Paul en zijn leerling, een bedorven, maar schranderen jongen, aan het werk te zetten. Het betreft thans een „practische" uitvinding, een „ijslooze ijskast". Hun ijver belooft groot succes, maar Peter heeft het ongeluk, onwillend en onwetend, het geheim te verklappen aan een gewetenloozen leverancier van onderdeden, die de uitvinding namaakt en er patent op neemt, vóór Ward dat doen kan. De wanhopige professor wijst den jongen de deur, daar hij hem van onecrlijkheid verdenkt. Een nog grooter verdriet krijgt Peter te dragen, als Sally door het ijs zakt bij het schaatsenrijden. Zij krijgt longontsteking en is den dood nabij. Doch de crisis loopt gunstig af en Sally is gered. Tot herstel van gezondheid gaat zij met haar moeder bij een tante op het land logeeren en de vredestichtende Hanna weet intusschen een verzoening tot stand te brengen tusschen Paul Ward en Peter, die thans opnieuw hun krachten besteden aan het uitvinden eener ijslooze ijskast volgens een gansch nieuw systeem. Dezen keer zal Mr. Trimble, de bankier, hen geldelijk steunen. De octrooi-advocaat Bradford uit Chicago, een vriend van Trimble, is eveneens bij de zaak betrokken. Hij komt naar Middale en ontdekt, dat Hanna de vrouw is, die hem jaren geleden een zoon schonk, welke later door den bankier werd geadopteerd. De handeling bereikt thans een ongekenden climax, dien wij u hier echter niet willen verraden

Nederland-film De czaar Kat a

i

Regie: Maurice Tourneur John Lode. Danielle Darrieui

Deze film is niet gebaseerd op historische gebeur tenissen, doch brengt een romantische periode uit de Russische geschiedenis in beeld, waarvan d« personen gefingeerd zijn, Gedurende de manoeuvres besluit de Czaar bij prins Dolgoroeki op Tieplovka te gaan logeeren. De oude prins ligt echter met hooge koorts in bed en kan onmogelijk den Czaar persoonlijk ontvangen. Hij moet dit dus overlaten aan zijn dochter, prinses Catherina, door haar vrienden Katja genoemd. Zij heeft echter zeer onrussische opvattingen over vrijheid en regeeringsvorm, die haar door haar Fransche gouvernante zijn bijgebracht. Bovendien

neeft zij een persoonlijke antipathie tegen de Romanoffs wegens een vermeend onrecht, dat haar bet-overgrootmoedejdoor een voorvader van den Czaar zou zijn aangedaan. Prins Dolgoroeki ziet daarom met groote ongerustheid het keizerlijk bezoek tegemoet, doch het valt erg mee, daar de Czaar in Katja's smaak blijkt te vallen en 't vroolijke, openhartige kind hem weet in te palmen. Enkele jaren later brengt de Czaar een bezoek aan het pensionaat, waar Katja, na den dood van haar vader, door haar broer is heengezonden. Het is een oude gewoonte, dat de beste leerlinge door den Czaar wordt uitgenoodigd voor een sledetocht. Hoewel Katja de laatste van haar klas is, noodigt de Czaar, die haar herkent, haar uit. Als hij verneemt, dat zij binnenkort het pensionaat zal verlaten, besluit hij haar aan het hof te laten voorstellen. Op het eerste hofbal van het seizoen verwekt de Czaar groot opzien door, in strijd met alle tradities, voor den eersten dans de zoojuist voorgestelde prinses Dolgoroeki te vragen. En spoedig is Katja hierdoor het onderwerp van alle hofgesprekken. Als gewoon soldaat gekleed, ontmoet de Czaar haar in het park, doch Katja weet hem over te halen haar mee te nemen naar het paleis, waar zij door de zieke Czarina verrast worden. Diep beschaamd gaat Katja heen, zij verlaat Rusland en gaat naar haar oude gouvernante in Parijs. Eenigen tijd later komt ook de Czaar naar Parijs, ter gelegenheid van de groote wereldtentoonstelling. In de uniform van gewoon kozak gaat hij de stad in en slaagt er in Katja te vinden. Nu volgt er een korte tijd van ongestoord geluk, tot de dag van het vertrek is aangebroken. De geliefden kunnen geen afscheid van elkaar nemen en Katja laat zich overhalen

terug te gaan naar Rusland. Regelmatig bezoekt de Czaar haar zonder geleide, tot groote ergernis van den prefect van politie, die niet zonder reden voortdurend voor een aanslag op het leven van zijn meester vreest. Eindelijk wordt het gevaar voor een aanslag zoo groot, dat de Czarina besluit in te grijpen. Persoonlijk brengt zij een bezoek aan Katja en weet haar er van te overtuigen, dat zij terwille van de veiligheid van den Czaar als hofdame haar intrek in het paleis moet nemen. Na den dood van de Czarina krijgt Katja nog meer invloed op den Czaar. Op haar aandringen besluit hij het Russische volk een grondwet en een parlement naar het Fransche voorbeeld te geven. In stilte wordt het huwelijk tusschen den Czaar en Katja voltrokken. Samen werken zij het ontwerp uit voor de grondwet, die afgekondigd zal worden op den dag dat zij, na afloop van het rouwjaar, tot keizerin gekroond zal worden. Enkele dagen voor de kroning zal de Czaar de troepen inspecteeren, die voor de groote parade naar. de hoofdstad gekomen zijn. Ontevreden elementen plegen een aanslag op hem en de Czaar sterft in de armen van zijn geliefde Katja. Na den dood van den Czaar volgt »zijn zoon uit zijn eerste huwelijk hem op en déze weigert aan het volk de rechten te verleenen, welke zijn vader -het toegezegd had. Diep bedroefd en teleurgesteld verlaat Katja thans Rusland.

■~"

GESPREKKEN MÉT MIJN VRIEND PIETERSEN Weet je, dat de filmindustrie te Hollywood er speciale menschenredders op nahoudt?" ,.Menschenredders? Waarvoor dienen die nu weer?" „Dat zal ik je vertellen, Pietersen. Je weet, dat er den laätstcn tijd heel veel films vervaardigd zijn, waarvan de handeling op zee speelt. Nu kan men daar heel veel dingen doen. Men kan in het zilte nat zwemmen, men kan er op varen, of er met een onderzeeboot in verdwijnen, maar men kan er nu eenmaal ook in verdrinken. Hetgeen meestal onvrijwillig gebeurt. Maar filmsterren zijn voor de maatschappij een kostbaar bezit. Er moet dus voor gewaakt worden, dat ze, als ■ ze bij ongeluk over boord raken, niet verdrinken." „Hoe willen de filmmagnaten dat dan voorkomen?" ,,Ze hebben in hun dienst verschillende pootige kerels, die in kleine bootjes rondvaren, en hun ooren goed openzetten voor een plassend geluid, gevolgd door ,.help"-geroep. Het menschenredden is dezen lieden aangeboren." ,,Hoe komen ze aan die menschen?" .,Die worden, geleverd door Grant Leenhouts. Deze mijnheer is een -kolos van bijna twee meter. Hij heeft zijn avontuurlijk leven doorgebracht als badman, visscher, dokwerker, smokkelaar, scheepskok, duiker, loods en bootbouwer. Zijn makkers zijn duikers en vi*chcrs. Grant was als zwemmer te bewonderen in de film ,,De Orkaan" en als lid van de bemanning van een visschersschoencr in „Stormduivels". ,,Mijn makkers," zegt Lecnhouts, „vormen een ras op zichzelf. Ze zwemmen als waterratten, manoeuvreeren met de zwaarste roeibooten als met kinderscheepjes, lichten honderd kilo met één hand boven hun hoofd, zijn voor niets ter wereld bang en vinden het alleen vervelend, als er niemand te redden valt." „Het lijken me mannetjes-putters!" „Dat zijn het. Toen ze eenige jaren geleden in dienst van de filmmaatschappijen kwamen, waren het woestelingen. TLt schoren zich nooit, maar als hun baard te lang werd, brandden zij hem- af met een blaasvlam. Een van hen kocht eens op een veiling een ouden electrischen stoel en z'n kameraden gingen er om beurten in zitten en zetten êr voor de grap stroom op, maar er gebeurde niets. Ze zijn nog even stoer en onvervaard en ze hebben zulke breede schouders, dat ze zijdelings door een normale deuropening moeten gaan. Ze hebben intusschen toch een beetje manieren geleerd, want ze zijn beleefd tegen den regisseur."

ONZE WEKELIJKSCHE PRIJSVRAAG Vraag vijfhonderd en elf Wat is een epigram? Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en vijf troostprijzen beschikbaar om te verdeden onder hen, die vóór 5 December (abonné's uit overzeesche gewesten vóór 5 Januari) goede oplossingen

zenden

aan

ons

redactie-adres:

Galgewater 22, Leiden. Op de enveloppe of briefkaart gelieve men duidelijk te vermelden: Vraag 511.

DE OPLOSSING Vraag vijfhonderd en zeven De „Mona Lisa", ook wel „La Gioconda' genoemd naar de vrouw wier portret het schilderij voorstelt, is een werk Van den be roemden Italiaanschen schilder Leonardo da Vinci. Om den mond van de vrouwenfiguur zweeft een raadselachtige glimlach, die het schilderij buitengewoon interessant maakt. Het schilderij hangt in het Louvre te Parijs, waar uit het jaren geleden eens werd gestolen. De hoofdprijs werd ditmaal toegekend aan mevrouw A. Pootjes te Laren, terwijl de troostprijzen ten deel vielen aan mejuffrouw A. Reijnders te Deventer, den heer N. A. de Haan te Dordrecht, mevrouw L. HollenkampVan Beers te Rotterdam, mevrouw M. de Ras, Den Haag, mejuffrouw L. Dackers te Breda.

TEKST EN MUZIEK VAN GUUS B^TipEM ]r.

3t

Jr-5-^3 J. :lË5 Als Ze Ze

^ J. ^ I d—? FUEJ ril J- 3=

Mams ver - kou - den is — dat zié je, is ge-woon op lijd be - ne-den, heeft voor ie - der-een een lach-je.

Dan staan haar oo - gen dof en moe. Een beet - je wa - te - rig, ge't Ont - bijt staat net als al - tijd klaar ... En als ze niest, dan doet ze t Maar kijkt be-zorgd als ie-mand kucht. Ze doet 'r werk als äl - Ie

5

m

f^ i

ggsf£ S

1^

ö

^^

=^£5

r 1 zwol - len . . . zacht - jes. da - gen.

m

i

H

^ p J-Jl

^

■P-^-

m

é

ü 1

i^

m

a

Als Päps verkouden is - dat hoor je! Nog met z'n jas aan in de gang. Laat hij een rauwen hoest weergalmen. En snuit z'n neus secondeniang. Dan komt-ie handenwrijvend binnen. Scheldt vinnig op dat hondenweer. En kleumig bij den haard gedoken, Niest hij lawaaiig zeven keer . . .

D. D. te Rotterdam. Hierbij de gevraagde adressen. W//// Birgel, Wissmannstrasse 12a, Berlijn. Deanria Durbin, Universal-Studio's, Universal City, Californië. Henny Porten, Sachseinplatz 10, Berlijn.

3ï

a 1 g

*

^

i jEpEj

Dan is het ant - woord al - tijd: ..Góéd!' Als Paps het huis heeft blauw-ge - rookt! Maar... hóó-ren doe je daar- van niets!

m

i

au

f

Het töcht hier! klinkt het dan onvriend lijk. En doe die deur nou toch 'es dicht! I En met een hagelwitten zakdoek Bewerkt hij nogmaals z'n gezicht. Hij kreunt: het zit 'em in m'n botten. Tot zelfs m'n teenen doen me pijn, Hij kieskauwt voor z'n spersleboontjes En moppert, dat ze harig zijn 1

En 's avonds met gesteun en geklaag Kruipt hij om écht uur al in bed, D'r moet anijs gehaald en poeders. En èlles bij hem neergezet . . . Hij voelt zich ziek. om niét te noemen! Vast longontsteking of zooiets. . . Als Paps verkouden is - dét hóór je . . . Maar zien . . . dèt doe je daarvan niets!

fhsi/io/n Q-aHon en PanamoJïïrtA-// Bét mir etst du 'seAon rtdr'm*ln£iedVu>iaa£ aax.

(/Ja zinqande mtiis (fttecasmmmatv:) »

IramonÄO/te/llaiän. Qonstrtiede Meni/tloatfe* Uoor D« nlmwst« opnam* van da bakanda lilmaetrica Fran«eisa Resay, da achlganeola van dan ragissaur Jacquas Faydar

A/etlorCand

Jn /mincAan&te&etn,^&6räuAaus Jfiie teddy ócars/iic/ucfPcp (ycj jShaU Wc clariea? PoOieurréS

JiïyiCneheaven en Ó*m/èr/iaaa/XMen Zu tony zoo mooi dt tunedc <stem ) ■zDtTäocAtar vandm/S'tratatU.S/ftyoori

^norme keuze Cframo/iAones. Jtfoderne en/flassieJ(e

f

J>ftrseßuccesnummanx.

//et ftamilert Dans Or/iesé: tStu/tb CAast t/i JJcrsao^onsetf-

Jffina. tie /fttm&a Oïcntnotji

m,

?3E

^

yiieuiV Penschenen Qzramon/io/ze /itaten r^

F. J. D. te Amsterdam. ledere abonné heeft recht op twee gratis filmfoto's. Wij hebben u een foto gezonden van Mariene Dietrich en een van Zarah Leander.

Van 't Ze Zoo

f f

ve - Ie snui - ten dat ze doet. En vraag je, hoé of ze zich voelt nu? zoekt de wasch uit en ze kookt, En kucht al-léén maar heel be - schei-den. naar kan-toor en op die fiets.. . Als Méms ver-kou-den is—dan zié je 't,

7

£

*?=*

Ö .

^

Haar neus, die is dan rood - ge - schil - ferd. Ze doet de ka - mers als ge - woon - lijk. Ze waar-schuwt óns om op te pas - sen,

ä

^

p r-T 1 -f rv4^

m

Ü=È

En al - Ie - bei de Ie - den toé . . . Voor al de én - de - ren. niet - waar ? Je hoort geen klacht - je hoort geen zucht.

PW

FILM-ENTHOUSIASTEN

L. G. te Zutphen. Dank voor uw aardig briefje. Mickey Rooney is den 23sten September jarig. Fred Astaire is met Phyllis Livingstone Potter getrouwd. Hij werd den loden Mei te ■ Ohama (Nebraska) geboren. Zijn adres is 780 Govver Street, Hollywooci, Californië. Het kan ongeveer een half jaar duren voordat u antwoord ontvangt.

ALS PAPS VERKOUDEN IS*«* EN MAMS2

Qra'nofiAoncPicA.un.rorst&rtent voorj,™*/* faegfatÜÊa U/tnamtlSitltdio (ß.,*M*y
Ji.V. Willem CfprenOer* (^ramo/iAon« en J^aJÜ>//andei

Passage VÓ Tel. t/jjf/a Men/jaag Filiaal £. u mearcttry. VS3.

mm 18de Jaargang No. 46-26 Nov. 1938

HET WEEKBLAD

HET WEEKBLAD CINEMA:.

CIMEMAa, THEATER

VfRKHIINT WIKIUtKS - fK» MR KWAKTAAI. t. I.ti - RID. EH AOM. SAUMWATU M. LEIDEN. TEL. 7M. POSTREKENING 4IM)

THEATER

c

f

\

I

■

^

^'^

:>-.-■

w «5

1

'

ir

% ^

ij JEANETTE

WILLY BIRCW5PEELT IN DE UFA-FILM ^DE DAME MET DEN| lBLAUWVOS/,

MACDONALDJ

ISCHMINKT ZIGH JVCOI^ HAAR ROL [IN DEMG.M.-FILM [„SWBETHEARTS" »gar

ORIGINEEL IS MOEILIJK TE LEZEN ORIGINAL IS DIFFICULT TO READ