HET WEEKBLAD. 15 ets CIMEMA& f*' ' f') w - THEATER. ^\ t' \ \ 'T" 'Mt. 19de Jaargang No Mei 1939

CINEMA* THEATER

19de Jaargang No. 19 - 20 Mei 1939

HET WEEKBLAD CIMEMA& THEATER 15

t m% v^ ^ ' ,*^^.,

VERSCHIJNT WCKfLIIKS - PRIJS PER KWARTAAL f. l.fS VOOR INOIË EN »UITENLANO P.9.M PER JAAR. i.RED EN AOM. { NOORDEINDE I, LEIDEN. TEL. 7*0. POSTREKENING 4IM0 |

s, >v

^^»w.

ets

■■

*~».

ii

— SKSS^i«

:

V,

•^\ ■ t' ' .

»

■

.

f')

■

■•

l

/ '

'Mt

■

^1

■■■V.ïX-

1

*****

■

!

■

\ \ *

'T"

f*' '

,

w

-.'t

.*■■■

|

DE Hl EEN FOTO VAN -DE FILMSTERREN CLARK GABLE EN, CAROLE 4QMß/^(3ENOMEN TE KIMGMAN (Arizona)

■

•

■;,-

,

ANNIE DUCAUX IN [„DE DWAZE,MAAGD' »äWMlte

IP^

■i

S

(Foto Universal Film Agency)

A,

AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE

^

T1IM IM KLEVm MOOI OT LEELIJK? De film, die éénmaal stom was, geluidloos, eeuwig zwijgend, tot stilte gedoemd (als niet een'orkest, voor 't doek gezeten, opzettelijk zorg droeg voor illustreerende muziek), deze film zonder tong en zonder taal, verkreeg op eenmaal een stem en bestond het, te spreken, te zingen, te fluisteren, te jubelen. Maar terwijl deze geweldige verovering werd behaald, terwijl daarmee de cinematografie zulk een groote schrede voorwaarts ging, bleef zij beelden leveren in het onveranderlijke gamma van zwart en wit, de vele grijzen, de nuances, de schakeeringen, de halftinten, de gradueele verschillen, die op zichzelf uitermate rijk waren, maar ook tegelijkertijd uitermate doodsch, altijd eender en altijd grauw, nimmer kleurig, nimmer bont, nimmer tintelend, nimmer vurig rood, of smeltend blauw, nimmer warm geel of sappig groen, of statig purper, nimmer diep bruin, nimmer zonnig oranje, of week rose of gloeiend scharlaken, nimmer bleek lila, nimmer fonkelend roodbruin, maar ecuwig onveranderlijk zwart en wit en kleurloos. Wie in de studio's te gast is, wie kijken kan naar de bonte tafereelen die daar hun tijdelijke glorie beleven, die de veelkleurige uniformen, overrijke vrouwenkleeren, bonte decors, den gloed der felle lampen, weerkaatsend op de schitterende juwcclen ziet, de brandende smaragden, de stralende robijnen, de vreemde opalen en de hemelsblauwe saffieren wie dat aanschouwd heeft, moest het betreuren, dat van die pracht niets overblijven kon, dat de film hiervan niets anders had te bieden, dan de kleurloozc schaduw, de eeuwige rouw, het ziellooze black-and-white. De scenario's met hun veelal bizarre vertellingen, hun drama's en verbeeldingen uit verre landen, gedroomde sferen, verre havensteden, tropische lagunen, praal en pronk van overal, ook zij pleitten voor een weergave in kleur, voor een regenboogfilm, die den rijkdom, welke het menschelijk oog weervaart, ook zou gunnen aan het kunstmatige oog der camera. Er werden allerlei proeven genomen. Kapitalen werden er verspild om resultaten te bereiken. En nu rijst vanzelf de vraag: Is de kleurenfilm dan werkelijk begcerenswaard? Is zij mooi, of leelijk? Hoe gemakkelijk laat zich een zeer onvriendelijk ant-

woord formuleeren, dat even bittere als radicale dingen zegt over „wansmaak ", de aesthetica van gekleurde prentbriefkaarten en al dergelijke droeve dingen meer. Maar het radicaalste antwoord (waarvan men grinnikend pleegt op te merken „Die zit!") is hcusch niet altijd het juiste! Laten wij eens even één stap teruggaan en ons de komst van de geluidsfilm herinneren. Zij was gebrekkig en onvolmaakt, sommige instrumenten en vooral ook vrouwestemmen reageerden heel ongunstig en menig boos woord werd er over deze nieuwe verrijking ten beste gegeven. Maar de apparatuur verfijnde zichzelf, het geluid werd weeker, meer vibrcerend, zuiverder, doorschijnender en heden ten dage zal geen mensch het meer in zijn hoofd halen, zwarte sarcasmen te uiten over het feit, dat de cinematografie zichzelf verrijkt heeft met de dimensie van het geluid. Zooals in den aanvang het filmgeluid rauw en leelijk was, zoo was ook in het begin de kleurenfilm valsch en ongevoelig. De techniek laat zich nu eenmaal niet onmiddellijk bedwingen. De kleurgevoeligste onder ons is niet steeds een knap filmingenieur en moeilijkheden worden niet direct overwonnen. Er moest gezocht en er moest gezwoegd worden. Er moest materiaal worden verknoeid, een eindeloos geduld moest worden betracht, in stilte en rust moest er worden geëxperimenteerd. Veelal leek het hopeloos. Veelal scheen het of men nimmer een draaglijk resultaat zou weten te bereiken. En thans? De kleurenfilm gaat steeds grooter aandeel opeischen in het repertoire. Kort geleden nog was zij een uitzondering, nu volgen er steeds meer. Een filmconcern als de 20th Century Foxfilm Corp. breidt het aantal „Technicolor" films voortdurend uit, zoodat het thans een aanzienlijke plaats in hét geheel is gaan innemen. Wij willen hier den lezer niet vermoeien met het noemen van namen en titels van films, die in dit procédé zijn uitgevoerd, zoomin als met een critische détailleering van mooier-leelijkermeer-minder. Liever vertellen we hier van één enkel verrassend effect, dat een belofte inhoudt. De film „Jesse James", welke binnen niet al te langen tijd op het projectiedoek zal komen, is verrassend van kleur. Naar onze meening faalt zij af en toe onmiskenbaar, bepaaldelijk in de reproductie van de secundaire kleuren en nog specialer bij het weergeven van groen. Maar dit valt juist op, wijl zij overigens goed is. Er komt in die film een achtervolging te paard voor en wij, leeken, kunnen niet nagaan, welke oorzaken hier meespelen, maar dit geheele filmfragment (dat stellig wel een kwartier tijd in beslag neemt) is perfect. En bij dit stuk volmaakte kleurenfilm doet zich een hoogst eigenaardig verschijnsel voor. Juist doordat het zoo volkomen goed is, krijgt met inderdaad de illusie van werkelijkheid en vergeet men een oogenblik, in den bioscoop te zitten. Men krijgt de neiging zichzelf in den arm te knijpen en zich af te vragen, of men waakt of droomt. Natuurlijk is dat een verrassingsverschijnsel. Dit zal niet zoo blijven. Maar in het huidige stadium is het vermeldenswaard, wijl het bcteekent, dat we wéér een stap gevorderd zijn op den gzamen, moeilijken weg, die naar de eindoverwinning voert. . Waarmee de vraag van „mooi of leelijk" dan ook het trouwhartigst is beantwoord Tyrone Power. Nancy Kelly en Henry Fonda in do klouionlUm „JOMO Jame»"

'VUÊ

| ^^'■-

Kay Sutton wordt den veertienden ]uni vier-en-twintig jaar. Zij werd te Irvington. New Jersey, geboren en als kind verhuisde zij met haar ouders naar Californië. waar zij de Beverley Hills High School afliep. Aanvankelijk had zij in de journalistiek willen gaan, maar toen zij eenmaal haar eindexamen gehaald had, volgde zij den raad van vélen van haar vrienden op, die haar tot een poging-bij-de-film aanspoorden, omdat haar donkere schoonheid haar tot een oorspronkelijk type stempelde. En zoo zette Kay Sutton haar voetje op de eerste sport van de filmladder en werd, na als figurante gespeeld te hebben, door Eddie Cantor voor een heel klein rolletje in .,Kid millions" uitgezocht. Daarna volgde er een rol als mannequin in ,,Roberta". Toen trad zij in het huwelijk, waardoor zij twee jaar lang niet meer voor de film speelde. Haar terugkeer in de filmstudio's echter beteekende voor Kay Sutton een grooten stap vooruit, want R.K.O. Radio gaf haar de rol van Bella in ..This marriage business". -Deze rol strookte nu niet direct met haar wenschen, daar Kay Sutton in deze film de antipathieke figuur speelde. Maar zij deed dit met volle overgave en zóó goed. dat de R.K.O. Radio studio-leiders er van onder den indruk kwamen. En zij waren dat nog, toen er een ,,geheimzinnig-meisje-met-groote-koeleoogen" werd gezocht voor de verfilming van Leslie Charteris' roman „The Saint in New York". Kay Sutton kreeg deze rol naast Louis Hayward. En nu nadert zij al aardig de bovenste sport van de ladder, waarop zij begon. Na het vervullen der vrouwelijke hoofdrollen in de Joe Penner-film „I'm from the city" en „Lawless valley" met George O'Brien, speelt Kay Sutton een rol in de Astaire-Rogers-film „The castles", welke nog dit seizoen door R.K.O. in ons land zal worden uitgebracht. Ray is uiterst lotogenique.

■":;

Het wond< ük

avontuur i Jdö WtM Regie: Carmine Gallone. Tobis-film Johan Heesters Heinz van Zeelen Helene, z'n vrouw Maria v. Tasnady Hausmann Paul Kemp Gepke Theo Lingen Gusti Wolt Annie Heinzelbauer Paul Spmdler Richard Romanowsky

Johan Heesters als Heinz.

De beroemde zanger Heinz van Zeelen is een onverbeterlijke Don Juan. Ook nu weer bij zijn gastvoorstelling te Milaan moet Helene, zijn allerliefste jonge vrouw, dul den, dat Heinz schandelijk flirt met een Arne nkaansche in de zaal. Helene kan dezen toestand, die reeds jaren voortduurt, niet langer volhouden. Tijdens de pauze, in zijn kleedka mer. smeekt zij hem, haar den volgenden dag per vliegtuig naar München te vergezellen Heinz belooft dat, doch onder voorwaarde, direct weer terug te mogen vliegen, daar hij Milaan nog niet bezichtigd heeft. Zijn secre taris Gepke, een pijnlijk correcte jongeman, die zijn meester al uit vele moeilijke situaties gered heeft, moet het afspraakje met de Amenkaansche naar den volgenden dag verzetten. Den volgenden dag zit Heinz in 't vliegtuig, vroolijk gestemd in 't vooruitzicht op een avontuurtje. Maarerwacht hem een onaangename ver rassing. Helene heeft achter z'n rug een contraci in München afgesloten, met als voorwaarde een hooge boete in geval van contractbreuk. Gepke. Hausmann (Heinz' knecht) en de heele bagage bevinden zich in 't vliegtuig. Goede raad i.s duurl Het toeval komt nu Heinz onverwacht te hulp; het vliegtuig is genoodzaakt een nood landing te maken. Gedurende het oponthoud verdwijnt Heinz met de koffers. Gepke en Haus mann, die hem gaan zoeken, verdwijnen even eens. Op aandringen van de overige passagiers moet 't vliegtuig weer vertrekken: wanhopig vliegt Helene naar München. Heinz en z'n twee getrouwen belanden inmiddels in eer. Gusti Wolf (Annie), Johan Heesters en Marie von Tasnady (Helene)

dorpsherberg, wa.ir druk gerepeteerd wordi voor een looneelstukjc. dal op een feest uitgevoerd zal worden. Zij komen erg ongelegen en Heinz wordt door het aardige dochtertje van den herbergier. Annic, die een hoofdrol in het tooneelstukje vervult, afgesnauwd. Als zij echter zijn ware identiteit ontdekt, vat zij vuur en vlam. Hij kan misschien haar hartewensch om aan 't tooneel te komen, in vervulling doen gaan. Heinz wordt hevig verliefd op 't meisje, dat hem door haar natuurlijke frischheid en onbevangenheid, zeer aantrekt. Met groeiende jaloezie ziet Toni, Annie's verloofde, dit aan. Het komt zelfs lot een flinke scène tusschen Annie en hem, doch zij wil haar tooneelplanncn niet opgeven. Er is nog iemand, die Heinz' avances met achterdocht be ziet Paul, een schilder met amateur-detective-neigingen en een vaderlijke liefde voor Annie. Helene is inmiddels achter Heinz' verblijfplaats en zijn nieuwe avontuur gekomen. Zij wil scheiden. Vertwijfeld beseft Heinz, hoeveel Helene voor hem beteekent' Hij reist onmiddellijk naar München, in 't geheim vergezeld door Annie en Paul. Heinz zoekt Helene op. Hij weet haar van haar dwaling te overtuigen, doch dan komt Annie plotseling binnen vallen. Helene gaat teleurgesteld heen. Dien avond zingt Heinz erbarmelijk slecht. Hij kan niet zingen, als zijn vrouw niet tegenover hem in de beken de loge zit. Gepke, die een fiasco voorvoelt, gaat in alierijl naar Helene, die op 't punt staat op reis te gaan. Zij 1 laat zich overhalen even met Gepke mee te gaan. In de loge ziet Heinz haar plots verschijnen: stralend klinkt zijn zang en verovert 't publiek. Helene en hij hebben elkaar weergevonden

Gusti

Woll

■ Johan Heesters en Maria von Tasnady

■

' X

en Ludwig Kercher

'*-

\

«I ï"

^tMR

-7

K -V

Ludwig Kercher (een herbergier) en Richard Romanowsky (Paul)

Paul Kemp als Hausmann.

Ij

[Paul Kemp, Gusti| Wolf en Theo Lingen (Gepke)

g^POUTlE

. ^^^^^^^^^_ ^^^k ^| ^IH \

[C

S^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^H

zaak Regie: Christy Cabannc. Detective Crane Emily Lou Miss Hogan Williams Brentino Bolston Westland

Universal-film. Preston Foster. Carol Hughes. Barbara Pepper. Astrid Allwyn. George Meeker. Theodore von Eltz.

Robert Westland, verdacht van moord op zijn vrouw, moet binnen enkele dagen ^^ op den elcctrischen stoel sterven. Hij fThaodor» Ton Elti «n Carol Hugn». J^ wordt onschuldig veroordeeld, maar alle bewijzen zijn tegen hem, zoodat zijn advocaat Frazee ten einde raad een detective. Bill Crane genaamd, in den arm neemt. Deze speurder, wiens prestaties in den strijd tegen de misdaad het gesprek van den dag vormen, ziet een op last van het O.M. vervaardigde film, ^^^ ^^^_^^__^ waarin de door de politie geconstrueerde gebeurtenissen zijn ^ ^^^^^^^^^^KB^ vervat en begint zijn onderzoek terstond. Het blijkt, dat een van Wcstlands compagnons, Bolston, niet veel met den veroordeelde ophad. Verder komt er aan het licht, dat Westlands vrouw met een oud Webleypistool werd doodgeschoten en Westlands vuurwapen, eveneens een Webley, na den moord verdwenen is. De verdachte zweert echter bij hoog en laag, dat zijn revolver van een ander kaliber is, doch bewijzen kan hij het niet. Cranc werkt rustig verder en ontsnapt ternauwernood aan den dood als hij van een snelrijdenden auto uit met machinegeweren wordt bestookt. Hij maakt kennis met Emily Lou, het meisje waarmede Westland na zijn aanhangig gemaakte echtscheiding zou trouwen en tevens kruist een andere vrouw. Miss Hogan. zijn pad. Dan is er de boekhouder van Westland, Sprague. die eveneens naar den moordenaar van zijn patroon speurt, maar eenmaal op het goede spoor wordt doodgeschoten. Het gelukt Crane de revolver van Westland uit de rivier te Ife visschen en tevens te bewijzen, dat het misdrijf met dat wapen niet gepleegd kan zijn. Ook toont hij aan, dat Bolston in het geheim gehuwd is met Emily Lou en dat eerstgenoemde op uiterst sluwe wijze den moord 1 Preston Foster, Barbara! gepleegd heeft. Westland wordt thans vrijgelaten en lPePPer en EdnaSalee 1 Crane kan een nicuw succes boeken -Vr

k_

Regie: John Rawlins. Sergeant Dan Prescott Helen Evans Brigadier Duffy Agent Smith Trigger Magee Joe Palmer Jack Evans '

'

Universal-film. John King Constance Moore David Oliver William Lundigan Larry Blake J- Farrell McDonald Ted Osborne

Aan het hoofd van de staatspolitie te Pennsylvania, staat kolonel Clarke, wiens zoon wegens wangedrag reeds van ettelijke,, universiteiten verwijderd is. Ten einde raad besluit de kolonel den jongen bij de politie in te lijven en onder den naam Smith wordt hij toegevoegd aan de onder leiding van sergeant Dan Prescott staande afdeeling A. De jonge Smith blijkt alras een uiterst onhandelbaar jonmensch te zijn en Dan besluit hem hard aan te pakken. Inmiddels is er werk genoeg, aangezien een bende, aangevoerd door «en zekeren Trigger Magee, werkloozen, die voor hun eigen gebruik kleine partijtjes kolen uit de gesloten mijnen mogen halen, prest groote hoeveelheden te stelen en aan deze bende af te dragen. Een mijnwerker, Albert Morton, weigert echter en wordt door de boeven vermoord. De staatspolitie krijgt opdracht voor goed een einde aan de activiteit van Magee's bende te maken en Dan ziet zich thans voor een moeilijk probleem geplaatst, aangezien de broer van zijn verloofde Helen in contact

Conilance Moor* alt Helon E«ani.

lohn King alt Dan Pratcotl.

staat met Magee. Dc7.c broer wordt door den gangster wegens verraad eveneens vermoord, maar Magee loopt eindelijk in de val. Hij weet echter weer te ontsnappen en Smith, die het harde politieleven beu is. sluit zich bij hem aan. Magee wil den jongen dwingen zijn vader een vrijgeleide voor de bende te vragen, doch hiertegen verzet Smith zich en hij wordt door Magee ernstig verwond. De mijnwerkers organiseeren thans een vrijwillig corps om de gang geheel uit te roeien en met behulp van de staatspolitie slagen zij hierin volkomen. Trigger Magee wordt doodgeschoten in een cabaret en Smith, die zich door zijn heldhaftig gedrag geheel gerehabiliteerd heeft, wordt

door zijn vader w^er m genade aangenomen, terwijl de moeilijkheden van s*rgeant Prescott có'; Helen op slag verdwenen zijn.

-

^Säi

1 1 1 9 ^^^ufl

^

1

'l m

(Di

n

I

NIEUWS UIT DE STUDIO'S Roger von Norman ensceneert de film „In Kemi lag das Hochzeitskleid". De belangrijkste rollen zijn in handen van Otto Wernicke, Elisabeth Reich, Karl Dannemann, Werner Lippert en Cläre Reigbert.

Knut Hartwig werd door de Ufa voor de film „Es brennt in der Siedlung" geëngageerd.

De Tobls zal een film vervaardigen, getiteld „Traummuslk". Kurt Heyd schrijft het scenario.

Betty Grable Is na een blindedarm-operatie, in haar woning te Hollywood teruggekeerd. Betty had drie dagen lang gedanst voor een groote scène in de muzikale filmcomedie „Man about town", toen zij door de pijn gedwongen werd haar optreden te staken.

Ann Sheridan vertolkt de belangrijkste rol in de Warner Bros-film „The oomph girl".

Georges Lampin is productieleider van de film „La dernière jeunesse", welke te Rome wordt opgenomen. De camera-man is Ubaldo Arata.

Claude Rain* en Basil Rathbone zullen belangrijke rollen uitbeelden in de film „The knight and the lady".

Jean Arthur en Gary Grant hebben de hoofdrollen in de Columbia-film „Only angels have wings".

Fay Bainter vertolkt een hoofdrol in „The lady and the mob". De verdere medespelenden zijn Forbes Murray, Harold Huber en Ida Lupino.

Frank Capra engageerde Claude Rains en Eugene Pallette voor de film „Mr. Smith goes to Washington".

■ >■

■Iw.WWÉfl «v- -i—.

Dorothy Moore, Linda Winters en Lorna Gray hebben een belangrijke rol in de film „Outside these walls". Regisseur is Ray McCarey.

Elsa Lanchester en Maureen O'Hara zullen de hoofdrollen spelen in „The admirable Crichton". Deze film is een nieuwe bewerking van James Barrie's gelijknamig tooneelstuk, welk gegeven Cecil B. de Mille bijna twintig jaar geleden reeds tot een Paramount-film heeft bewerkt. De hoofdrollen berustten toentertijd bij Thomas Meighan en Gloria Swanson; de titel was „Male and Female".

Errol Flynn zal de titelrol vertolken in de Warner Bros-film „Simon Bolivar". De vrouwelijke hoofdrol in deze film zal worden uitgebeeld door Bette Davis.

Betty Grable, die In „Campus Dormitory" «en belangrijke rol speelt, wil graag «ven goed schaatsenrijden als haar collega Sonja Menie. WIJ zien haar hier oefenen. t

^•mtm^m^Êm

Maria Cebotari en Lucio Englisch hebben de hoofdrollen op zich genomen in „Première der Butterfly", een film welke onder regie van Carmine Gallone te Rome wordt opgenomen.

Humphrey Bogart en John Garfield spelen de hoofdrollen in „Dust be my Destiny".

Bela Lugosi werd door Warner Bros aangezocht voor de film „The doctor's secret'.'.

Akim Tamiroff vervult een belangrijke rol in „The magnificent Fraud", een verhaal van een Amerikaanschen avonturier, die verstrikt raakt in de politieke intrigues van een Zuid-Amerikaansche republiek. De verdere medespelenden in deze film zijn Lloyd Nolan, Mary Boland en Patricia Morison.

Bert Wheeler vertolkt de hoofdrol in de filmcomedie „Lighthorse Harry", waarin Jane Wyman. en Eddie Foy Jr. eveneens belangrijke rollen hebben.

Kaethe von Nagy, Gustav Froehlich en Attila Hoerbiger spelen de belangrijkste rollen in de film „Renate im Quartett". Regisseur is Paul Verhoeven.

Sandy Lee Henvlile. het tien maanden zoontje van een melkboer uit Los Angelos, is regisseur David Butler uitverkoren om in side of heaven" als kind van Bing Crosby en Blondell te fungeeren.

oude door „East Joan

ONZE WEKELIJKSCHE PRIJSVRAAG Vraag vijfhonderd zeven en dertig Weet U misschien, wie den geluidsversterker uitvond? Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en vijf troostprijzen beschikbaar om te verdeelen onder hen die vóór 5 Juni (abonné's uit overzeesche gewesten vóór 5 Juli) goede oplossingen zenden aan ons redactie-adres: Noordeinde 8, Leiden. Op de enveloppe of briefkaart gelieve men duidelijk te vermelden: Vraag 537.

DE OPLOSSING Vraag vijfhonderd drie en dertig Onder een Poolnacht verstaat men den tijd. waarin in de Poolstreken de zon langer dan 24 uur onder den horizon blijft. Aan de polon duurt de Poolnacht een half jaar; op 800 N.Br. van 18 October tot 23 Februari. De hoofdprijs werd ditmaal verworven door den heer D. v. Dijk te Haarlem, terwijl de troostprijzen ten deel vielen aan den heer P. J. Struve te Amsterdam, den heer C. J. v. Bemmelen te Leiden, den heer A. Bos te Zeist, den heer Th. J. Kootker te Amsterdam, den heer P. v. d. Grind te Rotterdam. Alsnog konden wij een hoofdprijs toekennen aan onzen Indischen abonnc den heer W. Santé te Lawang op Java. en een troostprijs aan den hetr H. M. Verbeek te Tjimahi, Java.

WAAR LEEUWEN, Efl TIJGER$

VAN LEZER TOT LEZER

over de
Op deie pagina kunnen om« abonne'i, onder de „Ruilrubriek", grati« een advertentie plaatsen, waarin zij iets aanbieden in ruil voor iets anders. Deze plaatsing Is geheel gratis, maximaal 10 regels per advertentie. Advertenties, waarin voorwarpen te koop worden aangeboden of gevraagd, woningen te huur worden gevraagd of te huur aangeboden, diensten worden aangeboden, enzoovoort, enioovoort, worden onder de rubrieken „Te koop aangeboden", „Te koop gevraagd" en „Diversen" geplaatst en berekend tegen 5 cts. per regel, minimum vijf regels.

TE KOOP AANGEBODEN Te koop : huisbioscooptoestel, geh. compl. m. films, lamp enz. ; Epidiascoop z. g. a. n. : films v. huisbioscoop v. /Ü.IO. Vraagt prijs bij H. Hondorp, Zwiepscheweg 10, Lochern, Groote glazen ombouw te koop. zeer bill. A. Waterman. Reitzstr. 25 hi.. A'dam (O.). Te koop: klein model schrijfmachine. merk „GeriiaUis", kan alles op getvpt worden, in z. g. st. Ook geschikt voor kinderen. Pr, ƒ 7.50, Mevr. Kettenes, Overtoom 516, A'dam.

RUILRUBRIEK Te ruilen : Een kampeertent tegen een postz.alb, ; of tegen Droste en Duifmerken, Vim en D.E. pnt en v. Nelle b., en Sneeuwwits chloor b, J. Wentink, Hoogravenscheweg lóü. Utrecht. Ik heb te ruilen : I alb. m. Droste pi., 1 alb, m, pi. van Hans de Torenkraai. 12 C. Jamin b, en 12 Hols kattenbr. b.. voor zeep b. van Condor of andere merken. R. v. Leeuwen, Jacob Marisstr. 176, Den Haag.

Massief eiken 2-pers. ledikant aangeb. voor modernen bakwagen (lichte kleur). H.Klasen. Hoofdweg 82, A'dam (W.)J Ter ruiling aangeb.: Een diepen kinderwagen voor een divanbed. Mevr. Elijze, Hooge Morschweg 74, Leiden. Te ruilen : Een boekenkast hangend of staand 80 80 cM,. imitatie notenhout, m, glazen deuren, voor een kolenfornuis. Vrolikstr. 483hs, A'dam. Wie kan mij helpen aan H.O. mannetjes, te ruilen v, Verk, pi, v. oude alb, of Sunlight b. Deze laatste I tegen 2 H.O, Tevens postz. lieth. gezocht om zegels te ruilen tegen catalogus-waarde. Event, br.. postz. v, antw, insl, s.v,p. Daguerrestr, 31. Den Haag. Gratis kunt u gangbare bonnen die u niet spaart rullen voor wat u wèl spaart en tekort komt. Bij zending postzegel insluiten voor terugsturen. Wed. S. v. Zanten, Danid Willinkplein 41, A'dam. Wie ruiltelectrischen motor met pickup en automatischen schakelaar v, goede tourfiets. Wijand, Czaar Peterstr, 49-111, A'dam,

IN HET

TE KOOP GEVRAAGD

K R U G E R

Te koop gevr, : Hag, Kwatta, Sickesz, Niemeyer, Wennex, Weegsch,, Droste. Vaca, Trip bons H.M,. Ringers, Stereo en anderen. M, Koning, Heilbronstr. 48. Den Haag.

NATIONAAL PARK

Ik vraag betere zegels van Ned, en Kol. ook gewone per K.G, Ik geef in ruil hooge waarden buitenland. Bij ' inl. ost. v. antw. insl. Peeters, Oude Weurtseweg 5. Nijmegen,

6/°

Ik heb een mooien mantel, m. 40, en wil dien graag ruilen voor een mantel, m. 46 of iets anders, ik heb ook een paar meisjesschoentjes, maat 34 te ruilen voor iets anders. Jobse. Ie Conradstr. 116-111, A'dam.

en zoo moet Je nu de trap afgaan

DIVERSEN In bezit van gezonden zuiver witten kees (reu), zoek teef ter dekking. V. d. Zee. Tidorestr. 29 hs., A'dam,

Een sensatie in het Krugerpark.De koning der dieren I Vlak iangt den auto sluipt hij het kreupelhout in. Hij schijnt honger te hebben t Goed, dat het benzine-monster zijn eetlust niet opwekt, en het roofdier zijn speurtocht naar een prooi dus voortzet alsof er op nog geen twee meter afstand van hem menschen — in den wagen I—waren...

Dichter-componist heeft eenige nieuwe cabaretlledjes. Toned, Luit. Koppenlaan 2, Soesterberg.

ABONNE'S OP DIT BLAD, welke in onze registers zijn ingeschreven en in het bezit zijn van een door onze administratie afgegeven polis, zijn gratis verzekerd volgens polisvoorwaarden: f2000.- bij levenslange invaliditeit; f 600,- bij overlijden; f 400.— bij verlies van een hand, voet of oog; f 75. — bij verlies van duim of wijsvinger; f 30.— bij verlies van een anderen vinger, een en ander ten gevolge van een ongeval. Is het ongeval een gevolg van een aan een personentrein, tram of autobus enz. overkomen ongeval, waarin verzekerde als gewoon betalend passagier reist, dan wordt de uitkeering bij levenslange invaliditeit gesteld op f3000.- en de uitkeering bij overlijden op f 1000.De uitkeering dezer bedragen geschiedt door de NIEUWE HAVBANK N.V. ie Schiedam. Denk er om bij een eventueel ongeval binnen 3x24 uur aan het kantoor der N.V. Nieuwe Havbank te Schiedam daarvan kennis te geven, ook al meent U, dat de directe gevolgen niet ernstig kunnen zijn. Anders vervalt het recht op uitbetaling.

„Maak je maar niet bezorgd, Linke I Ik zal hooger beroep aanteekenen op grond van het feit, dat de Jury tijdelijk ontoerekeningsvatbaar was."

Een der daden van den „Boeren-president" oom Kruger, die thans nog sterk tot de verbeelding van de massa spreken, is ongetwijfeld geweest de schepping van een officieel beschermd gebied voor de dierenwereld van Zuid-Afrika. In het Jaar 1898 bepaalde hij namelijk, dat een deel van de landstreek tusschen Rhodesia en Transvaal-Mozambique ingericht en beschouwd moest worden als een reservaat voor de in het wild levende dieren. Gedurende den Boerenoorlog werd dit „heiligdom der wilde dieren", zooals men het wel noemt, eenigszlns verwaarloosd, maar na den krijg werd het steeds meer uitgebreid, en thans omvat het Kruger Nationaal Park een gebied van ongeveer tweehonderd twintig mijl lengte en veertig mijl breedte. Op onafzienbare steppen en met kreupelhout begroeide vlakten, in parken en bosschen, in tropische moerassen en oerwouden leven in volle vrijheid al de soorten wilde dieren, die Zuid-Afrika bevolken, In het Zuiden houden zich naast den koning der dieren, antilopen, koedoes, gazellen, zebra's en gnoes, sprlngbokken en buffels op; in het midden van het reservaat, rond de „uitspanning" Satara, treft men giraffen aan, en in het Noorden, bij Letaba, ontmoet men de reusachtige Afrikaansche olifanten, die er in volle gemoedsrust en luid trompettend in de rivier baden . . . Breede en uitstekend onderhouden auto-wegen doorkruisen het park In alle richtingen. Het Is echter slechts toegestaan door het reservaat in een langzaam tempo en met gesloten raampjes rond te rijden. Uitstappen en overnachten onder den blooten hemel is op zware straffen verboden. Overal heeft men daarom „uitspanningen" ingericht, dia uit groepen kleine ronde huisjes en tenten bestaan. Bij zonsondergang moet iedere auto de grens van zoo'n uitspanning zijn gepasseerd. Men huurt dan een huisje of een tent, zooals men in een hotel een kamer huurt. Wie zijn maaltijd niet zelf wil koken, kan in het restaurant ook een uitstekend diner bekomen. Leeuwengebrul en oerwoudmuziek krijgt men er gratis bij.

**är? «

• j/ifc

L

:

iT»^

>-.. h */é:

s»-.-. -tf

» f. *

I fe

#

'

w*»«>»

^

'"

>s

' -

" %

«%*.

Ook de kolossale Afrik««nsch« olifant blijft vlak bl) dan autoweg staan om naar een paar groene, versehe twijgen voor xljn avondmaal te zoeken

Langzaam steekt de koning der dieren den autoweg over, zich in het geheel niet storend aan de auto's, die hem niets doen en.,

Als sprookjesdleren uit den oertijd glijden de giraffen langzaam door het woud van het Krugerpark.

zonder daarbij eenig gevaar te loopen. Bfj honger en spel, bij strijd en vreugde kan men hen waarnemen in de hun eigen, vertrouwde omgeving, want het park is slechts door natuurlijke grenzen van de rest der bewoonde wereld afgesloten. Hierdoor heeft men geen oogenblik den indruk, in een of anderen „dierentuin" te zijn, hetgeen dan ook inderdaad niet het geval is. Paul Kruger, de groote dierenvriend, heeft voor de zoo vaak ten onrechte en zinneloos vervolgde dierenwereld van Zuid-Afrika hier een tehuis geschapen, en het is aan hem te danken, dat ook de duizenden bezoekers, die jaarlijks uit Afrika en van overzee komend in het dierenpark vertoeven, zich in een reeds sinds lang verloren paradijs wanen kunnen. Aan den ingang van het Kruger-park staat de volgende waarschuwing, die duidelijk het motief tot uitdrukking brengt, waarmee het park werd ingericht: „Wij", de dieren van het Kruger Nationaal Park, vragen u om uw sympathie en vriendschapl U zijt zoo lang onze bitterste vijanden geweest, dat wij tijd noodig hebben om te begrijpen dat er een nieuw en gelukkiger tijdperk voor ons begonnen is. Stelt ons geloof in u niet teleur!

■

Voor ieder huisje en iedere tent staat een auto, zooals voor een hotelkamer de schoenen staan. Bij zonsopgang, want eerder mag men de uitspanning niet verlaten, komen alle bewoners naar buiten, nemen plaats in hun auto en trekken er dan naar alle kanten op uit om de wilde dieren te gaan opsporen. Het meenemen van vuurwapens Is streng verboden, opdat de een of andere passagierende jager niet in de verleiding zou komen er gebruik van te maken. Op de bekende drinkplaatsen aan de oevers der riviertjes ziet men dan even later vaak heele rijen auto's geduldig parkeeren, om vader of moeder leeuw, of de dikke olifanten-familie bij het lesschen van den dorst of tijdens het baden te kunnen gadeslaan. Er zijn bezoekers, die op één dag veertig leeuwen zagen — zonder jagerslatijnl — m'aar er zijn ook pechvogels, die zich spannende ieeuwengeschiedenissen door anderen moeten laten vertellen, bijvoorbeeld door hen, die bijna een heele leeuwenfamilie hebben overreden . . . Want bang of schuw zijn de dieren in het geheel niet voor auto's. Ze schijnen deze luidruchtige en kwalijk riekende monsters voor een oneetbaar, zonderling soort dieren te houden - in ieder geval brengen zij ze blijkbaar niei met menschen in verband. Het is een uiterst- interessante sensatie, die men zich slechts moeilijk kan voorstellen indien men ze niet heeft meegemaakt, om wilde dieren bij hun natuurlijke, vrije gedragingen te kunnen gadeslaan

Aan den ingang van het paradijs der dieren, waar men zijn entree van één pond betaalt en de instructies ontvangt, waarnaar men zich te gedragen heeft. Onderweg naar de krokodillen-rivier.

Ik-

W -TH, K

, ook niet eetbaar zijn t

Een der mooiste punten van het Kruger-park. Gazellen en springbokken snellen met groote sprongen over den autoweg.

Hoewei Poien in Danzig talrijke en bijzondere voorrechten bezit wat het gebruik der haven betreft, is het er toch toe overgegaan op korten afstand van deze stad een zuiver Poolsche haven te bouwen, namelijk Gdynia. Het is een fraaie prestatie geworden; de outillage van de haven, die niet In het land is uitgegraven, doch in zee werd uitgebouwd, blijkt uitstekend te voldoen. In de ruim tien jaar van haar bestaan heeft Gdynia zich van een kleine visschersplaats ontwikkeld tot een havenstad met een goederen- _ verkeer van meer dan negen mlllioen ton per jaar. I

Oude Franciscaner kerk te Posen, een moderne groote stad met ruim honderdvijftigduizend inwoners.

gon zijn weermacht uit te breiden. Zijn ongelukkige geschiedenis, die ten slotte tot zijn verdwijning had geleid, had het in dit opzicht harde lessen gegeven! Indien Polen thans angst blijkt te koesteren ten opzichte van de bedoelingen van Duitschland, dat zijn eiïchen in zake Danzig - de vrijstad, waar Polen bijzondere rechten bezit - en den corridor den Poolschen toegangsweg tot de zee -- reeds heeft gesteld, maar dat men er bovendien van verdenkt, dal het, hetzij vroeg of laat, minstens zijn oude grenzen zal willen herstellen, dan zal Polen zich hierdoor toch zeker niet laten verleiden vrijwillig afstand te doen van hetgeen het bij zijn herrijzenis heeft verkregen en dat het als z ij n „levensruimte" beschouwt. En zoo staart de wereld in spanning naar dit ,.grensgebied in het Oosten van Europa, waar nu nog „slech/s" Danzig en de corridor officieel de kernpunten van de spanning tusschen Duitschland en Polen zijn, maar waarvan ieder als het ware intuïtief aanvoelt, dat er qezien den Duitschen drang naar het OosJen nog wel eens meer op het tapijt gebracht 'Ou kunnen worden om te regelen. En het is daarom, dat wij uit dit ..grensgebied" hier een aantal foto's brengen, die zeker de belangstelling van onze lezers zullen hebben.

POLEN AAN DE II „DUITSCHE GRENS Toen de Russische weermacht tegen het einde van 1916 onder den druk der Duitsche legers ineenstortte, werd kort daarna, den vijfden November van dat jaar, de Poolsche onafhankelijkheid uitgeroepen. Voor de Centralen had deze gebeurtenis evenwel niet het resultaat, dat zij er van hadden gehoopt. De vrijscharen van maarschalk Pilsoedski weigerden namelijk voor de Duitsche en Oostenrijksche zaak te strijden. Het gevolg hiervan was, dat Pilsoedski, de groote Poolsche vrijheidsheld, gevangen werd genomen en in Maagdenburg geïnter-

De electrlsche centrale in Chorzow. in Pon0,»c.|' f PP';^ is bekend omdat er ijzer, steenkolen en stikstof gewonnen wordt.

neerd. De Polen, die zoo langen tijd on der vreemde heerschappij hadden ge leefd - sinds 1795 hadden zij hun be staan als zelfstandig, vrij volk verloren! — lieten zich door dezen tegenslag echter niet ontmoedigen. Ze vormden nieuwe legioenen, die zich aansloten bij de Geallieerden. Toen dezen ten slotte de overwinning hadden behaald, was het vooral de groote Poolsche pianist Paderewski, die President Wilson wist te bewegen, den eisch der Polen tot onafhankelijkheid te steunen. En inderdaad behelsde nummer dertien der befaamde „veertien pun-

Kaartje van Polen, met het „grensgebied" fth den corridor.

—►

Stlkstoffabriek in Mosclska, in Poolsch Oost-Gallclë, aan den spoor weg Krakau—Lemberg.

Landtchap bij Gdynia. Een Poolsch bruidspaar uit het „grensgebied" in hun schilderachtige kleedij.

■s^jg,

T*r -»r^

m& M:. :

LA_ï

ten" van den Amerikaanschen president het voorstel tot stichting dèr onafhankelijke Poolsche republiek. r Natuurlijk ontmoette deze eisch van den kant der Geallieerden geen verzet, en zoo werd in 1918 Polen herboren, terwijl dit land zich bovendien nog geheel Posen en een groot deel van West-Pruisen (Opper-Silezië) zag toegewezen, gebieden, die beide tot het einde van den wereldoorlog Duitsch bezit waren geweest. Later, bij den vrede van Saint Germain, ontving de jonge republiek, waarvan Pilsoedski iniusschen de leiding had genomen, er ook Galicië nog bij, dat voordien tot Oostenrijk behoorde}). Hierdoor was Polen een macht in Europa geworden, waarmede in het vervolg rekening gehouden diende te worden, te meer daar het onmiddellijk be1) Vóór da ••rtla Poolich« doling (1772), haddan da dria hlarvoor ganoamda landitrakan aan Polan bahoord.

Torun, een oud slot. — De vestingstad Torun ligt in de Poolsche provincie Pommerellen, en vormt een belangrijk spoorwegknoop4. punt aan den Weichsel met zes stations.

\

VERDOOLD IN UTAH dertien October van het /aar 79J6 vertrok Mr. Hogg van Los Angeles om een oningevlogen ééndekker near Hammondsport, New York te brengen. De route ging over de moeilijkste districten der Vereenigde Staten, en boven een woest en verlaten gebied raakte zijn machine tijdens een hevige onweersen regenbui defect. Ze stortte naar beneden, en slechts met behulp van zijn parachute wist Hogg zijn leven te redden. Het bleek, dat hij midden in een moeras terechtgekomen was, in een hem onbekende streek . .. Ondanks de hevige pijnen in zijn dijen, slaagde hij er in zich uit het moeras te werken en een rotsachtig plateau te beklimmen, dat zich op een meter of vijfhonderd afstand bevond. Het panorama, dat zich daar voor zijn blikken ontrolde, was verre van bemoedigendl Het moeras, waarin hij gedaald was, bleek het laagste punt van een enorme, woeste vlakte, waarop zich hier en daar grillige rotsformaties verhieven. Nergens viel er een spoor van eenig levend wezen te ontdekken. Niet wetend, wat anders te doen, besloot hij het plateau weer af te dalen en in de vlakte te gaan zoeken naar een of ander pad, dat hem misschien naar de bewoonde wereld zou kunnen voeren. Terwijl hij zoo liep te dolen, ten prooi aan de hevigste pijnen, ontdekte hij plotseling achter eenlge boomen het wrak van zijn neergestort vliegtuig. De motor was zeker wel anderhalven meter diep in den grond gedrongen; de romp was onherkenbaar verwrongen en versplinterd, on geen bout of moer scheen meer op zijn plaats te zitten. Het was meer dan duidelijk, dat hij er zonder zijn parachute nooit het leven afgebracht zou hebbenl Hij slaagde er echter in, eenige nuttige voorwerpen, zooals een geweer, een paar revolvers, dekens en een verbandkistje uit de overblijfselen te voorschijn te halen, en verheugd over deze vondst, die wellicht voor hem het verschil tusschen leven en dood kon beteekenen, begaf hij zich op weg om zijn parachute te zoeken. Hij was zoo gelukkig ook deze terug te vinden, en met behulp hiervan en een paar dikke wilgentakken wist hij een tent te fabriceeren, waarin hij besloot den nacht door te brengen. Van slapen kwam evenwel niet veel. De brulkikvorschen, die bij duizenden in het moeras schenen te huizen, maakten een helsch lawaai, en de pijnen in zijn dijen en onderlichaam werden bijna ondraaglijk. Vergeefs probeerde hij de gedachte van zich af te zetten, dat de dood hem misschien zou komen opeischen, vóórdat hij een menschelijk wezen zou hebben gevonden. Bovendien begreep hij in wat voor een gemoedsgesteldheid zijn vrouw moest verkeeren, wanneer zij te hooren kreeg, dat hij niet te bestemder plaatse wa^ aangekomen. Ze zou begrijpen, dat hij „ergens In de woestenij lag", misschien dood of stervend. Natuurlijk zou men alles in hel werk stellen om hem te vinden; andere vliegers zouden hun leven in de waagschaal stellen, maar hun kansen hem te vinden zouden vrijwel gelijk staan met de spreekwoordelijke onmogelijkheid een speld in een hooiberg te zoeken . . . DP zon stond reeds tamelijk hoog aan' een helderen hemel toen hij uit een loomen slaap wakker werd om tot de ontdekking te komen, da zijn verwondingen veel ernstiger bleken, dan hü had gedacht. Hij gloeide van koorts, en toen hij probeerde zich te verroeren, bleken zijn kleeren door geronnen bloed aan zijn lichaam vas' te zitten. Met een wanhopige inspanning slaagde hli .;r in zijn kleeren i/Tt te trekken voorda': hij ter ruste ging, had hij zijn zware vlleqercostuum reeds afgelegd — en een onderzoek bracht aan het licht, dat het bloed afkomstig was van twee diepe snijwonden, veroorzaakt dpor de riemen van zijn parachute. Hoe het kwam. da» zii des nachts zoo hevig waren gaan bloeden, was hem een raadsel, maar hij vermoedde, da' zij door den ruwen grond, waarop hij had gelegen, verder waren opengegaan. Nadat hli ze zoo goed mogelijk had gereinigd, bond hij een stuk linnen aan een stok, beet op zijn tanden en wreef de wonden ooed in met jodium uit ziin medicijnkistje. Dit deed hem echter zoo'n verschrikkelijke pijn, dat hij het luidkeels moest

uitschreeuwen en hij uitgeput achterover op zijn dekens viel. Toen verdween het zonlicht en hij had het gevoel, alsof hij in de ruimte zweefde. . . Toen hij tot bewustzijn terugkeerde, werd hij er zich vaag van bewust, dat er voor zijn geimproviseerde tent honden blaften; hij hoorde menschelijke stemmen en een opgewonden gesprek In een taal, die hij niet verstond. Hij voelde hoe hij opgetild werd door een paar sterke armen en toen hij eindelijk In staat was zijn oogen te openen, drong het tot hem door, dat hij op den schoot lag van een jongen, sterken Navajo-Indiaan, die hem reeds in een verband gewikkeld had alsof hij een pasgeboren baby was. Twee andere Navajo's — ouder dan de jongeman die hem vasthield — stonden naast zijn tent, bij verscheidene paarden. De drie mannen voerden een druk gesprek, maar zooals gezegd, kon Hogg geen touw vastknoopen aan hetgeen ze zelden. Ziende, dat hij zelfs te zwak was om op zijn beenen te staan, hielden de Indianen een korten krijgsraad; toen besteeg de jongste van hen een der paarden, en besehen de beide anderen Hogg vóór hem op het rijdier. En zoo, half zittend, en half liggend vóór den Indiaan, reden ze een heele poos — zooals Hogg dacht, een eeuwigheldl Hoe ze hem gevonden hadden, was hem een raadsel, maar later hoorde hij, dat zij den klap van zijn vallende machine hadden gehoord. Hun nederzetting lag ongeveer vier kilometer ten Noorden. van het moeras, en ze hadden de heele omgeving afgezocht tot het donker was geworden. Zonder resultaat evenwel. Den volgenden ochtend waren zij andermaal op pad gegaan,, en toen hadden zij een man hooren gillen, alsof hij vermoord werd. Natuurlijk moet dat Hogg geweest zijn, terwijl hij zichzelf met jodium behandelde. Toen zij in hel Navajo-dorp aankwamen, werd Hogg naar een der hutten gebracht, waar ze hem op den grond legden. Eenige oogenblikken later verscheen er een oude Indiaan met een bundel stroo. Hij maakte er een ruw leger van, legde er de dekens op die Hogg bij zich had, en hielp hem er zich zoo geriefelijk mogelijk op uit te strekken. Hierna verscheen er een andere Indiaan, die klaarblijkelijk de eigenaar van de hut was, met een aarden pot waarin zich een kokendheete, groene vloeistof bevond. Hogg trok een leelijk gezicht, toen hij het proefde, want het smaakte verschrikkelijk bitter en zuur. Maar de Indiaan beduidde hem te drinken, en, naar Hogg uit zijn gebaren meende te kunnen opmaken, was het een of ander brouwsel van kruiden, dat tot doel had zijn koorts te bestrijden. Tot groote vreugde van wel een stuk of acht Indianen van beiderlei kunne, die in de hut verschenen waren en zich om hem heen verdrongen, dronk Hogg zooveel hij kon van de vloeistof. Na verloop van een uur begon hij verschrikkelijk te transpireeren. Daarop brachten zijn vriendelijke verzorgers heete steenen binnen, die zij om hem heen opstapelden, waarna zij hem bedolven onder een aantal van hun eigen dekens, zoodat hij weldra het gevoel had, in een Turksch bad te zitten. Tegen den avond verscheen er een vrouw, die zijn voorhoofd betastte en tegen hem glimlachte ten teeken klaarblijkelijk, dat de behandeling hielp. Hierna sliep hij in. . . Van hetgeen de Indianen in de eerstvolgende dagen en weken voor hem deden, had Hogg slechts een vaag idee. Hij was er zich nauwelijks van bewust, dat de vrouw — de echtgenoote van zijn gastheer — hem met een lepel voerde. Verscheidene keeren, wanneer de deur van de hut openging, wist hij, dat het nacht was; even vaak merkte hli, dat het weer dag geworden was, maar het verstrijken van den tijd beteekende niets voor

hem. Indianen kwamen en gingen, spraken druk en opgewonden, en hielden ernstige beraadslagingen. De medicijnman neuriede verscheidene liederen, schreef andere dranken voor, en ofschoon Hogg niet met hen kon spreken, daar hij hun taal niet verstond, slaagde hij er toch In, hun zijn dankbaarheid te betuigen voor de moeite die zij zich gaven om hem beter te maken. Vèèl zei hem dit evenwel niet; zijn dankbaarheid kwam meer voort uit een gevoel van schuld dan uit den wensch om te blijven leven, want hij voelde zich veel ie ziek om daar naar te kunnen verlangen. . . Langzamerhand leerde hij eenige Navajowoorden begrijpen, en toen, op een goeden dag scheen het In zijn versufte hersens langzamerhand helderder te worden. Na eenige oogenblikken ging de deur open en zag hij, dat het buiten sneeuwde. Klaarblijkelijk was de herfst overgegaan in den winter. Toen de deur openging, was er een meisje zijn hut binnengekomen. Waarschijnlijk 'zag ze aan de uitdrukking in zijn oogen, dat zijn besef van de werkelijkheid eenigszlns was teruggekeerd, want ze vertelde hem, hoe het kwam, dat hij gevonden was. „Men had den klap van uw vliegmachine gehoord. . ." zei ze, en deze woorden maakten, dat Hogg zich opeens weer alles herinnerde wat er gebeurd was. Hij betastte zijn gezicht; het was gladgeschoren geweest toen hij opsteeg; nu bedekte een volle baard zijn wangen en kin. Zijn lichaam scheen slechts uit beenderen en ribben te bestaan; het was maar al te duidelijk, dat hij in een levend skelet veranderd wasl Naarmate zijn denkvermogen terugkeerde, werd het hem ook duidelijker hoe het kwam, dat hij als een hulpelooze invalide in een Navajohogan lag. Hij herinnerde zich, hoe hij door onweer en heviger regenbuien gevlogen had, terwijl er ijsafzettingen op de vleugels van zijn machine ontstonden; hij herinnerde zich, hoe de vleugels op een gegeven moment boven zijn hoofd waren samengeklapt; hoe hij In de ruimte gesprongen was om zijn leven te redden; hij voelde weer den geweldigen ruk, toen zijn parachute zich had geopend, en hoe de touwen er van in zijn dijen hadden gesneden. Hij herinnerde zich nu ook opeens, hoe doodelijk ongerust zijn vrouw en zijn familie over hem moesten zijn. En hij vroeg het meisje, hoe hij naar New York zou kunnen komen. . . Er waren intusschen meer Indianen in de hut verschenen en als om strijd beduidden zij hem, da* hiervan voorloopig geen sprake kon zijn. Hij was in Zuidoost Utah, honderd en zestig mijl van Panguich, maar ... er viel niet aan te denken om een ook maar eenigszlns langen tocht te ondernemen, want de gansche omgeving was Ingesneeuwd. Terwijl de Navajo-lndianen al het mogelijke deden om hem zoo goed mogelijk te verplegen, zweefde Hogg nog geruimen tijd tusschen leven en dood, en al dien tijd volgde de eene sneeuwstorm op den anderen, zoodat het onmogelijk was om een verbinding me* de buitenwereld tot stand te brengen. Langzamerhand echter klaarde he* weer op, en eindelijk, in Februari, was het zoover, dat een de,r Indianen op zich durfde nemen me* een briefje van Hogg naar Panguich te gaan, de dichtstbijzijnde stad waar blanken woonden en waar een telegraaf- en telefoonverbinding was. Met een stompje potlood krabbelde Hogg een telegram voor zijn vrouw op een stukje papier en de Indiaan begaf er zich mee on weg. Toen de dagen zich echter tot weken rilden en hij niets hoorde, begon Hogg zich bepriioelijkerwijze ongerust te maken, dat de boodsrhapper zijn doel niet zou hebben bereikt. Maar toen, op den tienden dag na het vertrek van den Indiaan, hoorde hij plotseling het geluid van een motor en zijn hut uitsnellend, ontdekte hij een vlieatuia. dat boven de nederzetting cirkelde. Weinige oooenblikken later had het een vlotte landing verricht, en zes uur daarna steeg het 've«r op. nadat Hogg een allerharteliiksl afscheid had genomen van zijn vrienden de Navalo's, aan wier ooede zorgen hij het zeker te danken had, da*, hij zijn avontuur heeft kunnen navertellen. ,.

Vijf minuten lachen

11JN WERKH; GING VÓÓR MIJ^

Zij: „Ik laas hier van Iemand in Chicago, dia me» vier meisjes tegelijk verloofd was." Hij: „Ik zou het ham maar niet al te kwalijk namen, liafstel In Chicago werkt zelfs Cupido waarschijnlijk met een machinegeweer."

FOTO-NI 1. Te Arnhem heeft mr. G. W. F. van Hoeven, hoofdambtenaar op het departement van Sociale Zaken, als vertegenwoordiger van minister Rommt het Internaat voor opleiding van dienstmeisjes officieel geopend. - Bij de bezichtiging der waschen strijkinrichting nam mr. van Hoeven zelf het strijkijzer ter hand. 2. Te Groningen hadden interacademiale wedstrijden voor vrouwelijke studenten plaats. — Een groepje studenten dat twee dingen tegelijk deed: breien en kijken naar 't nummer paarden-dressuur en -springen. 3. De Juchtbeschermingsdienst te Leiden hield een uitstekend geslaagde demonstratie op het Schuttersveld, die door een talrijk publiek werd bijgewoond. De Gemeentelijke Geneeskundige Dienst verleent de eerste hulp aan eenige nieuwsgierigen, die eigenwijs genoeg waren geweest om het voorschrift, zich bij een luchtaanval binnenshuis te begeven, niet op te volgen. 4. Mejuffrouw M. W. Bannink behaalde het dameskampioenschcip schaken voor Haarlem en omstreken, zoodat .rij mede kan dingen in den strijd om het kampioenschap van Nederland in den komenden zomer. — De heer J. J. A. Hoeben, voorzitter der Haarlemsche Schaakclub, reikt zijn clublid den prijs uit. 5. Bij Watergrar.fsmeer zijn twee goederentreinen op elkaar geloopen. Persoonlijke ongelukken kwamen niet voor, doch de materieele schade was zeer aanzienlijk. — Een foto van de opruimingsworkzaamheden. 6. Apeldoorn is garnizoensstad geworden. — Het eerste regiment huzaren-motorrijders heeft er onder groote belangstelling zijn intocht gehouden en de nieuwe Koning Hl-kazerne betrokken. 7. Te Amsterdam werd in geheel „Zuid" een luchtbeschermingsoefening gehouden. — Een kijkje tijdens de oefening bij den drukken telefoondienst in de Centrale van den gemeentelijken luchtbeschermingsdienst.

De sneltrein stopte onverwachts met 'n hevlgan schok, en de passagiers werden van hun plaatsen op den grond geworpen. „Alles Is In orde," riep de conducteur. „Er heeft iemand aan de noodrem getrokken, en de remmen werkten iets te snel. De laatste wagen is uit de rails geloopan. Er Is niemand gewond. Maar we zullen een oponthoud hebben van drie uur," „Lieve deugd," riep een jongeman. „Drie uur... en Ik moet vanmiddag trouwenl" De conducteur draaide zich met een ruk om en keek den jongeman argwanend aan. „Zeg eens," vroeg hij toen, „heb j ij soms aan de noodrem getrokken?"

Karet kwam altijd laat thuis van kantoor... Ik voelde, dat ons huiselijk leven een mislukking werd

zei ze, "en daarom moetje ■' LUX TOILET ZEEP gaan A

gebruiken"

.w^

LUI

fV

11

Geen enkele man voelt zich aangetrokken tot een vrouw met een vermoeide huid'. Toch is een verwaarloosde teint gemakkelijk te ^f^ 'O" verbeteren door het dagelijks gebruik van Lux Toilet Zeep. Het 4^^ zachte, blanke schuim dringt diep in de poriën van de huid en ^^/Jj'. verwijdert alle onzuivere bestanddelen.

Een der bezoekers van het restaurant at zijn soep met zooveel lawaai, dat de eigenaar der onderneming naar hem toeging, een afkeurenden blik in zijn oogen. De gast keek grijnzend op. „Ik maak altijd veel lawaai als ik soep eet," zei hij. „Hoe meer leven ik maak, hoe meer het me smaakt." LTS 172 075 „De eigenaar begon te stralen . . . „Dan smaakt deze soep u zeker wel hèèl erg lekker," zei hij. mijn pijp gestopt, lucifers en . . ." „Dat kan ik u werkelijk niet zeggen," antDa oudere vriend (hem in de rede vallend): woordde de gast. „Ik ben namelijk hardhoorend, „Ja, ja, en hoe vond je haar nieuwen hoed?" weet Xil"

LUX

Hij zei me gisterenavond, dat ik er in het maanlicht beslist aetherisch uitzag." „Wat beteekent dat eigenlijk?" „Dat weel ik ook niet, maar voor alle zekerheid heb Ik hem maar 'n klap in zijn gezicht gegeven." Mijnheer Pasgetrouwd: „Toen ik gisterenavond thuiskwam, had mijn vrouw mijn stoel bij den haard gezet, mijn pantoffels van boven gehaald.

Wat een verrukkelijk Meiweertje vandaag! Daar knap je van op.

Toen zei Bep, dat iK mijn teint verwaarloosde. "Je hebt een vernwelde huid", /

Karet ging weer meer notitie van me nemen... Nu vindt hij niets prettigers dan een hele avond thuis te zijn bij zijn aantrekkelijk vrouwtje!

Dat is een mooi welkom," bromde de vader, zijn zoon, die op kostschool is, bezoekend. „Ik ben nauwelijks uit den trein geslapt, of je vraagt me al om geld." „Ja vader," antwoordde het veelbelovend jongmensch, „maar u zult moeten toegeven, dat de trein twintig minuten t? laat is."

*J

tegen .MMOEIDEHUID'

TOILET ZEEP

Mevrouw De Bruin kwam ziedend van woede thuis. „Jan," viel ze uit, „waarom heb je aan je vrienden verteld, dat je mij getrouwd hebt omdat ik zoo goed kan koken?" „Ja, zie je . . . ik . . . eh . . ." „Je weel heel goed, dal ik nog niet eens een ei kan kokenl" „Natuurlijk, maar zie je, ik moest toch een of ander excuus bedenken."

Eindelijk drinken we weer eens een kopje koffie op de waranda. Zullen we de geraniums ook in de bakken zetten f

Het diner was bijna afgeloopen, en de meer dan voldane aanwezigen zetten zich gemakkelijk neer om te luisteren naar de speech van den eere-gast. Deze stond op en gedurende meer dan een kwartier vulde zijn dreunstem de zaal. „Na aan een dergelijk copieus diner te hebben aangezeten," vervolgde hij, „voel ik, dat ik niet meer had moeten eten, of ik zou niet in slaat zijn geweest om te spreken . . ." „Geef hem nog wat van het dessert," kwam er opeens een slaperige stem achter uit de zaal.

Neen, laten wij daar nog even mee wachten. Het is toch frisscher dan ik dacht! Ik krijg het alweer in m'n keel. . .

-n -

Och kom, hier neem een paar Wyhertjes, dan loopt het best los. Wybert - tabletten voorkomen de voorjaarsverkoudheid.

A P I E R S

CARSON

WONDERLIJKE AVONTUPEN OP VENUS "~

DOOR EDGAR RICE BURROUGM5 ^CWRUVER DER TARZAN-VERHALEN :

EriiG GEAUTORISfeEROt

•.

VERTAIIHG

Carson Napier Is roet een vuurplJlvUegtuig naar de planeet Venus gevlogen. Hij beleeft er de wonderlijkste en gevaarlijkste avonturen en wordt er verliefd op de koningsdochter Duare. die door vijanden is geschaaktHij weet haar te bevrijden en wil haar nu in zijn vliegtuig naar haar vaderland terugbrengen. Doch Ouare wil dit niet. want geen man mag tegen een koningsdochter over zijn liefde spreken, en daar Carson dit gebod heeft overtreden. :ou hem dit zijn leven kosten. Na een nacht vliegen komen ze aan Duare's geboortestad. Ze vliegen echter op haar verzoek verder. Daarna bereiken ze een belegerde stad en van een eenzamen wandelaar vernemen ze, dat ze In Anlap zijn. Deze wandelaar. Taman, gaat mee in de ..anotar" naar de belegerde stad. Ze dalen op de racebaan en Carson wordt benoemd tot kapitein in het leger van Muso. den ..jong". Na een paar weken moet hij voor Muso twee brieven overbrengen, één aan een man in Amlot. en één aan een boer, Lodas. Deze helpt hem In Amlot cc komen. In een restaurant hoort hij van een dame. Zerka, dat hij erg voorzichtig met zijn woorden moet rijn. Hij leest den brief van Muso, en bemerkt, dat deze zijn eigen doodvonnis Inhoudt en dat Muso Sanara aan de Zani wil overleveren, 's Nachts wordt de brief gestolen. Carson wordt opgenomen bij de Zani-garde. Hij denkt nog niet aan vluchten, want hij wil eerst weten, wie de jong is, die door de Zani gevangen wordt gehouden. Den volgenden morgen krijgt hij opdracht met een detachement van elf man naar de gevangenis des doods, de Gab kum Rov te gaan. Als Torko, de directeur, met verlof gaat, treedt Carson als plaatsvervanger op, en ontvangt Mephis, die Kord, den geweren jong van Korva, ter dood brengt. Intusschen laat hij een looper maken van den sleutel der celdeuren en ontdekt dat de gevangen Jong Mintep, de vader van Duare is. Den volgenden dag verricht Carson een arrestatie, n.1. van Narvon. en ziet in diens huis net Zerka vluchten. Narvon wordt ondervraagd en sterft, als men hem prest zijn medeplichtigen te noemen, met de eerste letter van Zerka's naam op de lippen, Carson verneemt van een gevangene, dat Muso Duare tot zijn vrouw wil hebben. Dan besluit hij dadelijk naar Sanara te gaan en hij kan in een kano ontkomen. Hij gaat echter eerst Zerka waarschuwen, omdat het niet onmogelijk is, dat ze verdacht wordt, In Sanara gekomen, blijkt Carson nog net op tijd te zijn om te verhoeden, dat Muso Duare tot zijn koningin maakt. Op verzoek van Carson roept Taman eenige autoriteiten bij elkaar, aan wie Carson alles zal vertellen wat hij van Muso's verraad weet. Als Carson heeft verteld, wat er in den brief van Muso stond, besluit men Muso op de proef te stellen, Carson zal een brief uit zijn vliegtuig boven hun linies laten vallen, Duare en twee officieren, Legan en Ulan, vergezellen hem, Carson laat den brief vallen, daalt op een eilandje en gaat met één officier naar de Gab kum Rov, waar ze Mintep verlossen. Daarna gaan ie nog naar Zerka, Bij Zerka wordt Carson door de Zani gevangengenomen, en met Zerka en Mantar naar de Gab kum Rov gebracht. Op het moment, dat ze gemarteld zullen worden, begint Duare de gevangenis te bombardeeren. Mephis valt dood neer. omdat Zerka hem den vorigen avond vergif heeft gegeven. Carson en de beide anderen worden vrijgelaten, maar Duare ziet hen niet. Ze vertrekt in de richting van Sanara. en de anderen volgen haar in een bootje. Als ze Sanara naderen zien ze, dat Duare juist met de anotar vertrekt in de richting van Vepaja, Daar de Zani zijn weggetrokken, gaan ze naar de stad en vragen naar Taman. Deze ontvangt hen hartelijk. Hij is nu jong. en Muso is afgezet. Hij is echter uit zijn gevangenschap weten te onvluchten. Plotseling ia Nna. de janjong, door Muso ontvoerd. Hij vraagt de kroon terug als losprijs. Carson ontwerpt een plan om haar terug te vinden. Hij vindt Muso inderdaad en hoort juist, dat hij Nna dreigt haar te zullen dooden. Dan gaat Carson naar binnen, en overvalt Muso met zijn twee vrienden. Carson doodt de beide mannen, en duelleert vervolgens met Muso. tot deze achterover tuimelt door een goed gemikt schot van Nna. Ze begeven zich nu vlug naar hcï paleis, waar Carson door Taman tot Tanjong .wordt verheven. Den volgenden dag vertrekt Carson in een klein bootje naar Vepaja. Hij weet echter in her geheel niet. hoc ver het ongeveer is. Den achtsten dag ontmoet hij een reerooversschip. en wordt gedwongen aan boord te komen. Hij is erg brutaal, en geeft Folar ruwe antwoorden.

En weer een andere stem achter hem zei: „Je bent bang voor hem, jij windbuü!" Het kwam me voor, dat Folar niet bijster populair was. Hy werd nu woedend, en scheen zich totaal niet meer te kunnen beheerschen. Hij trok zijn zwaard, en zonder my de gelegenheid te geven eveneens mijn zwaard te trekken, deed hij een vervaarlijken slag naar my, waardoor ik zeker zou zijn onthoofd als hy raak had kunnen slaan! Ik slaagde er echter in bytyds achteruit te springen, en eer hij zich hersteld had, vond ik gelegenheid mijn eigen zwaard te trekken, en toen begonnen wy te vechten, terwijl de mannen een kring om ons heen vormden. Terwyl wy in de eerste oogenblikken van den strijd elkanders kracht en behendigheid maten, hoorde ik opmerkingen als: „Folar zal dien idioot aan stukken hakken!" — „Hy heeft geen enkele kans tegen Folar!" — „Ik wou dat ik in zyn plaats was!" —■ „Dood dien schurk, kerel! Wy zijn vóór jou...." Folar was niet bijster handig met zyn zwaard; hy ging er mee om als een slager met zijn mes. Hy gaf verschrikkelyke slagen en houwen, die een gantor zouden hebben gedood als ze maar raak geweest waren, maar hy kón niet raak slaan, en verried vooraf iederen uitval en beweging, die hij van plan was. Ik wist reeds wat hij van plan was nog eer hy het dééd. lederen keer, dat hy toesloeg, was hy geheel en al ongedekt. Ik zou hem zeker wel zes keer hebben kunnen dooden in de eerste drie minuten dat wy vochten, maar ik wilde het niet doen. Het had best mogelyk kunnen zyn, dat hij een gunsteling van den kapitein

Iti-Hl

OERLAhPSCM

was, en ik had dien „edelman" reeds genoeg naar het hoofd geslingerd. Om te kunnen doen wat ik van plan was, diende ik mijn tyd af te wachten. Folar joeg my heen en weer door zijn verschrikkelyke uitvallen, en eindelyk raakte ik dat beu en gaf hem een prik in zyn schouder. Toen hy zag, dat hy gewond was, begon hy als een stier te brullen, en nadat hy zyn zwaard met beide handen gegrepen had, kwam hy als een gantor, die een aanval doet, op my af. Toen gaf ik hem weer een prik, en hierna werd hij voorzichtiger, want hy begreep nu klaarblykelyk, dat ik hem zou kunnen dooden als ik wilde. Hy gaf my nu de gelegenheid waarop ik had gewacht en het duurde thans geen drie seconden meer of ik had hem ontwapend. Toen zyn zwaard op het dek viel, deed ik een stap naar voren, en plaatste de punt van myn wapen op zijn hart. „Zal ik hem dooden?" vroeg ik. „Ja!" Het klonk als het rollen van den donder, en de opgewonden matrozen joelden en gesticuleerden om mij aan te moedigen hun verlangen in te willigen. Ik trok myn zwaard echter terug.... „Neen," zei ik, „ik zal hem dit keer niét dooden! — Neem je zwaard op, Folar, en we zullen deze zaak laten rusten. Ga je daarmee accoord?" Hy mompelde iets toen hij bukte om zijn zwaard op te rapen. Toen zei hy wat tegen een één-oogigen reus, die vooraan in de ryen der toeschouwers stond. „Die kerel behoort voortaan tot jouw ploeg, Nurn," zei hy. „Let er op, dat hy werkt." En met deze woorden verliet hy het dek. De mannen verdrongen zich om my heen. „Waarom heb je hem niet gedood?" vroegen zy. „Om den kapitein bevel te laten geven -my over boord te doen gooien?" zei ik. „Dank je wel! Ik kan myn hersens net zoo goed gebruiken als myn zwaard." „Enfin," zei Nurn, „het was in ieder geval een kans, die hy niet mocht hebben gehad, maar er is absoluut geen enkele kans, dat Folar je niet in je rug zal steken als hij er de gelegenheid toe krygt." Ik haalde myn schouders op. — Wat had ik anders moeten doen? Natuurlijk nam ik my voor, op mijn hoede voor Folar te zyn, maar wat zou ik er voor voordeel van hebben gehad als ik dat aan die mannen had gezegd? Voorloopig diende ik nog op mijn eigen kracht en behendigheid te vertrouwen. Hoe het later zou worden, diende ik af te wachten. Daar viel nu nog niets van te zeggen. Het bleek evenwel spoedig, dat hiyn duel met Folar my in een goed blaadje by de mannen had gebracht, en toen zij merkten, dat ik de taal van de zee en van de piraten verstond en ook kon spreken, namen zij my als een der hunnen in hun gezelschap op. Vooral Nurn scheen het nogal op mij te hebben. Ik denk, dat dit was, omdat hy hoopte Folar in diens rang te zullen opvolgen indien deze gedood werd, want hy stelde my verscheidene keeren voor dat ik nóg eens ruzie met Folar zou zoeken en hem dan zou dooden. Terwyl ik op een keer met Nurn sprak, vroeg ik hem, waar de tocht van de Nojo Ganja eigenlijk heen ging. „We probeeren Vepaja te vinden," zei hij. „Maar we zoeken er al een jaar naar." „Waarom willen jullie het vinden?" vroeg ik, overigens net doend alsof het my onverschillig was, wat ze eigenlyk zochten. „We zoeken naar een man, die door de Thoristen gezocht wordt," vertelde hy. „Er is een prijs van een millioen pandars uitgeloofd voor iedereen, die hem levend naar Kapdor brengt." „Zijn jullie dan Thoristen?" vroeg ik. De Thoristen zyn lederi van een revolutionnaire party, die het vroegere keizerryk Vepaja hebben veroverd, dat eens een aanzienlyk deel besloeg der zuidelyke gematigde zone van Amtor. Het zijn verbitterde vyanden van Mintep, zoowel als van alle landen, die nog niet in hun handen zijn gevallen. „Neen," antwoordde Nurn, „wij zyn geen Thoristen, maar we kunnen best een millioen pandars gebruiken, en het kan ons niet schelen, waar het geld vandaan komt." „Wie is die Vepajaner, dien jullie zoo zoeken?" vroeg ik. Ik veronderstelde, dat het Mintep zou zyn. „O, een kerel, die een van hun ongyans heeft gedood in Kapdor. Hy heet Carson."

Zool Dus de lange arm van de Thora had zich naar mij uitgestrekt! Ik bevond mij eigenlyk reeds in de greep van zyn vingers; maar gelukkig voor my was ik de eenige die het wist. Ik begreep evenwel, dat ik moest trachten van de Nojo Ganja weg te komen voordat het schip een haven van Thora aandeed. Hoe weet je, dat die Carson in Vepaja is? vroeg ik. Dat weten we niet," antwoordde Nurn. „We weten alleen, dat hii'uit Kapdor is gevlucht met de janjong van Vepaja. Indien zy nog in leven zyn, ligt het dus voor de hand dat zy l\VeV*}*™rtowta-, dat is het eenige land waar hij de janjong heen gebracht kan hebben. Wij gaan eerst in Vepaja zoeken; als hij daarliet is, dan gaan we tem« naar Noobol en zullen we daar zoeken." „Ik veronderstel, dat dit geen gemakkelijk karwei zal zyn, merkte lk

Neen, dat is het zeker niet," gaf hy toe, „maar het moet nogal gemakkelijk zyn hem op te sporen. Hier en daar moet iemand hem wel gezien hebben, en wie Carson eenmaal heeft gezien, zal hem niet licht vergeten. Hy heeft bijna geel haar, en voor zoover we weten, heeft er niemand ter wereld anders geel haar. Ik dankte den hemel, dat ik een zwarte pruik op had, en hoopte maar, dat nooit iemand dit zou ontdekken en dat zy altyd goed zou blijven zitten. , . . „„ T7 Hoe willen jullie in de boomen-steden van \epaja komen/ vroeg ik. „Ze zien daar liever geen vreemdelingen, weet je! „Wat weet jij daarvan?" vroeg hy. .. , . „ . A„ Ik ben er geweest. Ik heb een heelen tyd in Kooad gewoond. '.AVerkelyk? Het is juist in Kooad, dat wy hoopten Carson te zullen vinden." , , „ , ■, „Dan kan ik jullie misschien helpen, opperde ik. „Ik zal het de'h kapitein zeggen. Niemand aan boord heeft nog oo'it van Kooad gehoord." o rv . I,„K ,Maar hoe denken jullie in die stad te kunnen komen? Dat het) je "me nog niet verteld. Het zal zeer moeilijk zijn!" Ze zullen er waarschijnlijk wel één van ons in laten om handel te "drijven," zei hij. „Je moet weten, dat we een heeleboel juweelen en sieraden hebben buitgemaakt aan boord van de schepen, die wy hebben overvallen. Eén van ons zou daarmede wellicht in Kooad kunnen komen, en als hy dan zijn oogen en zijn ooren openhoudt, zal hij spoedig genoeg te weten kunnen komen of Carson er is ot niet Indien hij er is, dan zullen we een of andere manier moeten zien" te vinden om hem aan boord van de Nojo Ganja te brengen. „Dat plan zal niet zoo moeilijk uit te voeren zijn," zei ik. Nurn schudde zijn hoofd. „Dat weet ik nog niet," zei hij. „ . ., t ,1, „Voor mij zou het in geen geval moeilyk zyn, zei ik, „want IK ken Kooad. En ik heb er vrienden wonen." .,•,.. „Enfin, we zullen eerst eens moeten probeeren vepaja te vinden, zei hijt „Dat is zoo moeilijk niet," vertelde ik hem. „Hoe zoo?" j . 1 w „Je kunt den kapitein uit myn naam zeggen, dat ik hem naar Vepaja kan brengen," zei ik. „Zou je dat werkelijk kunnen?" .. A, „ ],Ik geloof het beslist. Men kan het natuurlyk wel nooit zéker weten door die ellendige kaarten, die we hebben." Nurn dacht even na. Toen zei hij: „Ik zal eens naar den kapitein gaan om met hem te praten. Blyt jij'hier op my wachten, maar houd een oogje op Folar — dat is de gemeenste schurk van alle gemecne schurken, die er op Amtor rondloopen. Blijf met je rug tegen iets ondoordringbaars staan, en houd je oogen goed open!" HOOFDSTUK XX. A'aar Kooad. Ik volgde Nurn met mijn blikken terwijl hij het dek overstak en de trap besteeg, die naar de hut van den kapitein voerde. Indien hii den kapitein kon bewegen mij vertrouwen te schenken dan bood zich hier een gelegenheid aan om in Kooad te komen, als ik nooit ^Uit den koe^dien de Nojo Ganja volgde, wist ik, dat zij evenwijdig met de kust van Vepaja voer, maar te ver er vandaan om haar te kunnen zien. Volkomen zeker wist ik dat natuurlyk wel met, maar ik meende tóch, zulks met groote stelligheid te mogen aannemen. Ik kón het niet zeker weten, daar men op die Amtonaansche zeeën nooit iets met zekerheid kon weten, zoo lang men uit het gezicht van land was. , , . , , , „ . , Terwijl ik tegen de verschansing geleund stond te wachten to Nurn zou terugkeeren, zag ik Folar aan dek verschijnen. Zyn gezicht leek wel een onweerswolk. Hij kwam regelrecht op my af. Een matroos die naast mij stond, zei: „Pas op, kerel! Hy zal je Ve

Toenrzag'ik, dat Folar één hand op zijn rug droeg, en dat zijn holster leeg was. Ik wachtte toen natuurlijk met tot ik weten zou wèt hii precies van plan was of wannéér hij zyn p an ten uitvoer zou brengen. Ik wist wat hy doen wilde! "^ trok anyn pistool juist toen hy het zijne ophief. We vuurden tegelykertyd. Ik voelde de r-stralen langs mijn oor suizen; toen zag ik, hoe 1'olar op het dek in elkaar zeeg. .. Direct stonden er een aantal mannen om my heen. Daar ga je beslist voor over boord," zei een van hen. "Zoo gemakkelijk zal het nu wel niet zyn," zei een ander, „maar

STADSBEELD IN NEW-YORK

het eind van het liedje zal toch in ieder geval zijn, dat je over boord 8a

Een officier, die het geval had gezien, kwam uit een der hutten van het bovendek rennen. Hij baande zich een weg door de matrozen die om mij heen stonden, en kwam naar mij toe. . „Dus op die manier probeer je je naam eer aan te doen, is net niet, kerel?" vroeg hy. Folar trachtte hem te dooden," zei een der matrozen. ' En terwijl hij eerst Folars leven had gespaard!' zei een ander. "Folar heeft het recht ieder lid van de bemanning te dooden, dien hij" dooden wil," viel de officier uit. „Jullie schurken weten dat.net zoo goed als ik het weet. — Breng hem naar den kapitein en gooi Folar over boord." . . . . u. u- ,„0 „~n Zoo werd ik naar de hut van den kapitein gebracht. Hy was nog in gesprek met Nurn, toen ik binnenkwam. „Daar is hij juist," zei Nurn. , . , ,.., ,, ■, „!„„ „Kom binnen," zei de kapitein, nogal vnendelyk. „Ik wil eens '"W'oFficier," die mij had vergezeld, keek nogal verbaasd toen hij de tamelijk vriendelijke woorden van den kapitein hoorde. „Die kerel heeft zoojuist Folar gedood," viel hij uit. Nurn en de kapitein keken mij verrast aan. Wat komt dat er op aan?" vroeg ik. „Je had mets aan hem, en hii" was van plan den eenigen man te dooden, dien je naar Vepaja kan brengen en die in de stad Kooad voor je kan doordringen. Je moet blij zijn, dat ik hem heb gedood." De kapitein keek naar den officier. „Waarom heeft hy hem gedood?" vroeg hij. De officier vertelde vrij eerlijk wat er aan de hand was geweest, en de kapitein luisterde zonder iets te zeggen tot hy uitgesproken was. Toen haalde hij de schouders op. „Folar was een schurk," zei hij. „Ze hadden hem al veel eerder moeten dooden. Jullie kunnen gaan," zei hy tegen den officier en de matrozen, die my bij hem hadden gebracht. „Ik wil met dien man spreken!" ,, , .. . , Toen zy waren vertrokken, wendde hy zich tot my. Nurn zegt, dat je dit schip naar Vepaja kan brengen en dat je in Kooad bekend bent," zei hy. „Is dat zoo?" Ik ben zeer goed bekend in Kooad." antwoordde ik, „en ik geloot, dat ik de Nojo Ganja naar Vepaja kan brengen. Je zult my echter moeten helpen om in Kooad te komen. Als ik er eenmaal ben. kan ik mezelf wel redden." ^^ vervolgd)

OPLOSSINGEN ZOEK EN VIND 10 MEI OPLOSSING KRUISWOORDRAADSEL

KRUISWOORDRAADSEL 1

10

■

■

3

2

8

11

14

|

/PHä

V

^

\^ /\ y^

^

■^ / m 16

m ■wr

3 -

5

15

<5 -

\

1^1

~^y \^cw^

kJ

l V- ^A-LM g J v Ki VA. -^W % N^ ]

/

\

,

•

^ V

W 21

V

OPLOSSING RUITENRAADSEL

OPLOSSING VERBORGEN SPREEKWOORD baard eender tweetal etenstijd rennen cold e etcniiet neen hagedoorn adellijk langzaam federatie egoïst leperen de

BETER EEN HALK EI DAN EEN LEEOEN DOP

1. 4. 8. 9. JO. 1-?. 14,

OPLOSSING INVULRAADSEL A

L

S

M

&

L

E

M

S

T

E

L

L

E

M

0

M

T

4

L

A

P

E

M

V

E

B

P

L

E

M

M

(k

4.

H

L

e e i c

M

T

S

P

A

u

K

E

N

H

^

L

T

E

K

L

M

OPLOSSING ONZE FILMPUZZLECIRKELRAADSEL

W'

M

Horizontaal: melkproduct rookartikel rund voorzetsel voegwoord rand van den mond voegwoord

■■I ■ ■„ r -^\ 25

m

23

26

"|

15, deel van een ontkenning (Fransch) 18. voertuig 20, meisjesnaam 21. boom 23. gat in een leiding 24, voorzetsel 26. deel van een schtïp

27. water dat nedervalt 28. plant Verticaal: 1. zich in het water dompelen 2. houten vat 3. muzieknoot

1. 2. 3. 4. 5. (i. 7.

9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16.

boom smalle strook wild dier faam jongensnaam deel van een pet smal stroomend water voorbijgaand gebruik slim deel van een bloem het binnenste van iets dat toegang geeft tot een huis voedsel melkproduct benaming steenen afscheiding

(afkorting) 6. getuidgevend voorwerp 7. vlinder 11, meisjesnaam 13. voorzetsel 16. familielid 17. hijschwerktuig 19. muzieknoot 20. lidwoord 22. bijwoord 23, dun eind hout 25. persoonlijk voornaamwoord 26. muzieknoot

werkelijk — lidwoord = een met bewustheid gepleegde handeling — begrenzen = weinig = eerbied bewijzen = driehoekig armverband = lengtemaat ~ muzieknoot = gevoelig = lidwoord = winst opleveren i = eerbied bewijzen

9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16.

1. drank 2. water door land omringd 3. strak 4. persoonlijk voornaamwoord 5. doorschijnende stof 6. urn 7. ontstemd 8. jongensnaam deel van een boom roem traag niet kunnende spreken tamelijk nauw groente los neerhangend schrede.

De troostprijzen konden worden toegekend aan: mevrouw Wed. v. d. Eeckhout, Nijmegen; mejuffrouw A. Poot, Delft; mejuffrouw N. Verweij, Utrecht; den heer F. Deeleman, 's-Gravenhage; den heer Ch. Kerschkamp, Dordrecht; den heer J. Wentink, Utrecht; den heer C. L. Pompe, 's-Gravenhage; den heer K. van Eek, Rotterdam; den heer H. Wolters, Utrecht; den heer J. Meijer, Haarlem; den heer J. G. Bethe, Zuldland; den heer H. v. d. Mark, Utrecht; den heer G. Ruiter, Voorburg; den heer J. A. M. Wijna, Ouderkerk; den heer A. Lucas, Roermond; den heer C. v. Gemert, Rotterdam; den heer W. Krikke, Steenwijk; den heer J. C. v. d. Bergh, Nijmegen; den heer L. Marechal, 's-Hertogenbosch; den heer J. Huber, Amsterdam.

<S%^ r-^

Wat il N?

Cirkel:

20

RUITENRAADSEL

8.

ISA MIRANDA

Pt

1?

^

7^

w

'

H

12

^O ^s/" \

?

WOORDVIERKANT i

1

1

_

De hoofdprijs van de „Fllmpuzzle" den heer B. Joosen, Rotterdam.

_

verwierf:

De troostprijzen vielen ten deel aan:

3

De klinkers in dit vierkant zijn in de juiste vakjes geplaatst. Voltooi de woorden in horizontale richtinS door alléén nog medeklinkers in te vullen, waardoor woorden ontslaan van de volgende beteckenis: 1. 2. 3. 4. $! 6.

wegnemen met een zeis afsnijden onbewimpeld onafhankelijk mensch onbekend last

1. Wat stelt iedere leekening voor? 2. Welke letter moet aan ieder tweetal naast elkaar staande woorden worden toegevoegd, opdat ze één woord vormen?

mevrouw L. Postma, Amsterdam; mejuffrouw N. Rood, Amsterdam; mejuffrouw M. Ritsdier, Rotterdam; mejuffrouw T. Koomans, 's-Gravenhage; den heer J. F. Sauer, Bodegraven; den heer W. Usebrands, Amsterdam; den heer N. Stoop, 's-Gravenhage; den heer Gerritzen, Wagenberg; den heer L. F. van Zuylen, Almelo; den heer P. J. Merekens, Rotterdam.

3. Welk is het woord dat door de enkele letters gevormd wordt?

ONZE PRIJZEN.

ONZE FILMPUZZLE - INVULRAADSEL De letters goed ingevuld (in elk vakje één letter) vor men woorden in horizontale richting van de volgende beteekenis; 1. zacht maken 2. niet nader 3. plaats in Spanje 4. wat gevlochten is 5. in tegenstelling met loopend 6. langs de huizen verkoopen 7. leidsman 8. iets buitengewoons. De letters in de met sterren versierde vakjes vormen van boven naar onder gelezen den naam van een filmster.

1

•

•

5

*

•

2

• •

•

k

•

•

5

•

•

Voor goede oplossingen op iedere puzzle, rebus, probleem, enzoovoort, stellen wij een prijs van ƒ2.50 benevens vier troostprijzen beschikbaar. In totaal dus deze week 5 prijzen van ƒ2.50 elk en 20 troostprijzen.

• •

•

«

•

• •

• • •

6 Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en tien filmfoto'» beschikbaar om te verdeelen onder de goede oplossers. Antwoorden in te zenden vóór 31 Mei aan Dr. Puzzelaar, Noordeinde 8, Leiden. Op enveloppe ol briefkaart a.u.b. duidelijk vermelden: Fllmpuzzle 31 Mei. Deze puzzle kan tegelijk met de andere ingezonden worden, doch liefst op een apart velletje papier.

7 5

• "• •

•

DE OPLOSSINGEN op de in dit nummer voorkomende puzzles, enzoovoort, gelieve men vóór 31 Mei in te zenden aan Dr. Puzzelaar, Noordeinde 8, Leiden. Op enveloppe of briefkaart vermelde men duidelijk: Oplossingen Zoek en Vind 31 Mei

DE CARR De loopbaan van de bekende Metro Goldwyn-Mayer-ster Eleanor Powell begon met een drama, op het tooneel in Broadway. Het was de avond der première van „Follow Thru", een groote show, waar de jonge, aankomende danseres voor het eerst een dans van eigen vinding zou brengen. Zij had voor die première haar geliefden ouden dansleeraar Ralph McKernan, die haar in haar kleine geboorteplaats Springfield de eerste stappen had bijgebracht, telegrafisch een ultnoodiging gestuurd. Kernen kwam naar New York, maar de emotie was hem te machtig. Een uur vóór de show stierf hij in zijn hotelkamer. Men wilde Eleanor Powell vlak voor haar debuut het nieuws besparen. Op de opengebleven plaats In de eerste rij der staties zat dien avond... de weduwe van den ouden dansleeraar. „The show must go on": dat harde woord uit de theaterwereld bewees eens te meer zijn waarheid. Onbewust van het tragische gebeuren danste Eleanor Powell vol overgave en levenslust. .. „Follow Thru" werd een fantastisch succes. De jonge ster werkte en werkte, en In 1934 reeds won zij op het concours der Dancing Masters of America den officieelen titel; „'s werelds grootste tapdanseres". Nimmermeer Is deze prijs sindsdien toegekend, en de latere filmcarrière van Eleanor Powell, die den roem van haal* gratie en originaliteit over tientallen landen en onder millioenen menschen verspreidde, heeft bewezen, hoe gelukkig deze keuze van „danskoningin" geweest Is. In 1936 nam Metro-Goldwyn-Mayer een dier Initiatieven, die voor de verjonging van den vorm en Inhoud der filmkunst soms zoo hoog noodig zijn. Deze filmmaatschappij wilde na zeven jaar andermaal het oude onderwerp der eerste geluidsfilm, de „Broadway Melody" musical show evenaren, zoo niet overtreffen. Zij zocht daartoe naar nieuwe talenten, nieuwe gezichten, en een jonge frissche „story".

POWELL '$WERELDS GROOTSTE TAPDAN$ERE$ Robert Taylor werd geëngageerd voor de mannelijke hoofdrol, Eleanor Powell werd van Broadway weggehaald als zijn vrouwelijke partner. Nimmer is een keuze zóó gelukkig gebleken. Nimmer werden door één film twee sterren op slag zóó beroemdl Voor Eleanor Powell begon toen een tijd van hard, intensief werken. Voor elke film moest het beste van het beste en het nieuwste van het nieuwste gecreëerd worden. Niemand kon haar raad geven in het uitwerken van haar dansnummers. Elk dansnummer moest een topprestatie zijn van nieuwe, eigen vormen. Daarbij kwam de ongehoorde dagelijksche physleke training om fit te blijven, de vermoeienissen van tallooze repetities met koor en orkest, In decor en in close-up voor de camera. Het publiek ziet ten slotte een nummer van enkele minuten, maar dit nummer beteekent voor Eleanor Powell ongeveer drie maanden harden, afmattenden arbeid en de grootste Inspanning van lichaam en geest! Haar grootste successen waren „Born to dance , „Broadway Melody 1938", „Rosalie", terwijl „Honolulu" ook In Amerika bij de première reeds een overweidigenden bijval oogstte!

In „Honolulu".

Robert Taylor overtuigt zich of Eleanor Powell goed geschminkt Is. Eleanor Powell, 's werelds grootste tapdanseres. a Eleanor Powell en George Murphy in „Broadway Melody of 1938".

Eleanor Powell In een van haar laatste films.

Eleanor Powell In gesprek met regisseur Roy Del Ruth en^ James Stewart, haar tegenspeler in „Broadway Melody of 1938".

DE ZON

GEMENGD /V/El/WS

EEN GRATIS BRON VAN ENERGIE

ÏITEN De lastigste leeftijd voor jongens is het dertiende jaar; meisjes zijn op hun „ergst" tusschen de vijftien en achttien.

HET GEHEIM VAN HAAR VOORRAAD

Menschen met donkere oogen kunnen beter zien wanneer zij des nachts »en auto besturen dan zij, die blauwe of grijze oogen hebben.

Het Is nu eenmaal 100 - en we xijn er ook al aardig aan gewend geraaktl - dat wij op dit ondermaansche niets voor niets krijgen. Maar twee dingen maken hierop toch een uitzondering. Dit 2ijn: het zonlicht en de zonnewarmte. En wat dit eigenlijk zeggen wil, kan men afleiden uit het feit, dat, indien wij bijvoorbeeld een stad als New York één dag voorzien wilden van iets, wat zwak met het zonlicht te vergelijken zou zijn, dit op ongeveer honderd millloen dollar zou komenl Een dergelijk voorbeeld doet ons zien, welk een enorme hoeveelheid energie wij dagelijks van de zon ontvangen. En toch krijgen wij slechts een gering deel van de totale energie, die er door dit hemellichaam wordt uitgezonden. De aarde zelf kan slechts een twee-billloenste deel opnemen van al de energie, die door de zon wordt uitgezonden. Hoe dit komt, valt niet moeilijk na te gaan. Wij weten hoe groot de aarde is, en op welk een afstand zij van de zon staat, zoodat het zonder bezwaar is uit te rekenen, hoeveel van de totale zonne-uitstraling door onze betrekkelijk kleine planeet kan worden onderschept. Omgekeerd kunnen wij hierdoor' berekenen, hoeveel het totaal is, dat door de zon wordt uitgezonden, en dit komt dan, ruw geschat, neer op 'n hoeveelheid energie, die gelijk staat met 343.000.000.000.000.000 kilowatt. Wij hoeven niet aan te nemen, dat er behalve de aarde nog andere planeten In het heelal gevonden worden, die bewoond zijn, en daardoor kunnen wij constateeren, dat er voor lederen gulden aan zonne-energie, die wij hier op aarde ontvangen, 400.000.000 gulden verloren gaan - als wij dezen term ten minste gebruiken mogen, daar er van verloren-gaan in den eigenlijken zin van het woord in het heelal natuurlijk geen sprake isl Maar wij bedoelen dan ook, dat wij, aarde-bewoners, van het door de zon uitgezonden licht, evenmin als van de door haar uitgestraalde energie niet meer profiteeren dan voor het gedeelte, dat door onze aarde wordt opgevangenl Hoe lang de zon nog in staat zal zijn om met deze gratis voorziening van warmte en licht voort te gaan, weten wij niet, maar er zijn vooralsnog geen teekenen die er op wijzen, dat ze het nog niet gemakkelijk eenige billioenen jaren zal kunnen volhouden. Hier doet zich natuurlijk de vraag voor, welke de vcorraadsbron is, welke de zor. in staat stelt tot een dergelijke prestatie? Om hierop een antwoord te vinden, hebben de geleerden talrijke theorieën opgeworpen. De meest voor de hand liggende waf wel die, welke de zon vergeleek met een soort oven, die onafgebroken doorbrandt. Maar wanneer wij het woord branden gebruiken, maken wij eigenlijk reeds een teut. Branden Is een oxidatie-proces, hetgeen wil zeggen, dat het element zuurstof zich met een ander element verbindt. De temperatuur van de zon Is echter over hei algemeen veel te hoog om de zuurstof jjelegenheid te geven zich met een ander element te verbinden. Bovendien: ofschoon de zon 2.000.000.000.000 000.000.000.000.000 ton weegt en, aangenomen dat ze eens geheel samengesteld zou zijn uit het hardst denkbare anthraciet, en ze bovendien dan nog onder de meest ideale omstandigheden zou kunnen branden, dan nóg zou ze volgens berekeningen niet langer licht en warmte hebben kunnen geven dan vijftienhonderd jaar! Vijftienhonderd laar na haar ontstaan zou de zon dus reeds opgebrand geweest moeten zijn. En men weet natuurlijk dat ze veel en veel langer bestaall De meening, dat de „bron der brandstof" daarom van buitenaf moest komen, heeft men langen tijd gehuldigd. Sommige geleerden namen bijvoor-

Van de honderd families in de Vereenigde Staten hebben er slechts vijf setaaldle hulp in de hulshouding.

Gedurende honderdvijftig jaar zijn alle leden van een familie te Nice, Zuid-Frankrijk, absoluut kaalhoofdlg geboren én gestorven.

De Engelschen gaan er prat op, dat hun wegen het veiligst zijn. Ze leiden jil af uit het feit, dat er op de tienduizend fietsers In het afgeloopen jaar ilechts negenentwintig een ongeval met doodelijken afloop kregen. EEN GAT IN DEN OCEAANBODEM e Amerikaansche kruiser Milwaukee heeft in dan Atlantischen Oceaan met het echo-lood een plek gevonden, waar een diepte gemeten is van bijna achtduizendzevenhonderdvijftig meter. De plaats bevindt zich ongeveer zestig mijl ten Noorden van Kaap Engano, len Oosten van het Caraïbische eiland Hlspanlola. Het is de grootste diepte, die men tot nu toe In den Atlantischen Oceaan leeft ontdekt.

D

EEN ZELDZAME FOTO VAN DE ZON. Soms vinden er op de zon uitbarstingen ptaatt, waardoor de vlammen uit dit hemellichaam slaan. Deze vlammen kunnen zich wel eens tot een hoogte van meer dan vijfhonderdduizend kilometer verheffen, hetgeen overeenkomt met ongeveer veertig maal de middellijn der aarde. Men ziet hierboven zoo'n buitengewone uitbarsting van de zon in beeld gebracht. beeld aan, dat de hoeveelheid meteoor-massa, die geregeld op de zon neervalt, haar voldoende brandbaar materiaal leverde om haar energie-uitstraling te kunnen volhouden. Maar ook deze theorie heeft men door ingenieuze berekeningen als foutief kunnen weerleggen. De hoeveelheid meteoor-massa, die op de zon is neergevallen, is betrekkelijk zoo gering, dat dit hemellichaam er slechts voor hoogstens tienduizend jaar brandstof aan gehad zou hebbenl Daarom moest ook deze meteoren-hypothese worden losgelaten. Daar het dus niet mogelijk was, dat de zon van buitenaf toevoer kreeg, moest men wel tot de conclusie komen, dat haar eigen gesteldheid de bron van haar energie was. Door de geweldige zwaartekracht die er op haar werkt, moet de zon zich, evenals alle andere sterren, steeds samentrekken, waardoor de dichtheid van haar massa steeds toeneemt. Zonderling genoeg neemt de temperatuur van een gasachtig lichaam, zoodra 't zich verdicht, steeds toe zoo lang het In den gasvormigen staat blijft. In het jaar 1854 rekende een natuurkundige uit, hoeveel de zon per jaar zou moeten krimpen. Indien zij in staat wilde blijven om steeds' de tot nu toe gebruikelijke hoeveelheid energie te kunnen uitzenden. Hij kwam tot de gevolgtrekking, dat dit ongeveer tweehonderd voet per jaar moest zijn. Deze „krimping" is te gering, dan dat wij ze van onze aarde af zouden kunnen waarnemen. Zelfs met de beste telescopen zou ons dit nlft lukken. Maar aan den anderen kant was het natuurlijk wel mogelijk uit te rekenen, hoeveel jaar de zon had kunnen krimpen, om thans toch altijd nog een „zon" te blijven. Het antwoord luidde: tien millloen jaar. Maar Intusschen waren de geologen tot de conclusie gekomen, dat de aarde reeds veel en veel langer licht en warmte van dit hemellichaam heeft ontvangen, zoodat ook de leer der krimping moest worden losgelaten. . . En nu zijn de moderne geleerden aangekomen met de theorie, dat de energie afkomstig kan zijn van het materiaal, waaruit de zon bestaat. De zon beschikt over een overvloedige hoeveelheid wa-

terstof. Het waterstofatoom is het eenvoudigste van alle elementen en het lijkt wel, alsof het om zoo te zeggen de meest eenvoudige bouwsteen is, die er In het heelal in gebruik is. Vier waterstof-atomen tezamen gevoegd, vormen één atoom helium. Helium is een licht, niet explosief gas. Ongeveer 275.000 kubieke voet er van gingen In de stratosfeer-ballon Explorer II, die het wereldhoogte-record wist te veroveren. Maar zonderling genoeg weegt één atoom helium minder dan vier atomen waterstof, die haar kunnen samenstellenl Men heeft op de zon ook helium ontdekt, maar niet zooveel als waterstof. Men neemt nu evenwel aan, dat de zon een soort fabriek van helium Is, waar waterstof als ruw materiaal omgezet wordt in dit veel zeldzamer gas, maar dat er, gedurende die omzetting, één bepaald percentage verloren gaat, waardoor het verlies In gewicht verklaard zou worden, dat er bij het proces optreedt. Wat wordt er echter van dit percentage? Naar men thans algemeen aanneemt, wordt dit omgezet in energie. En hier heeft men dan waarschijnlijk de geheimzinnige bron, waaruit de zon haar energie put... Wij weten niet precies, hoe lang de voorraad olie en steenkolen nog toereikend is, die wij op aarde vinden. Maar dat hij niet eeuwigdurend Is, ligt natuurlijk voor de hand. Het is daarom zonder meer duidelijk, dat het uitermate belangrijk voor den mensch is, om na te gaan, hoe de enorme en onafgebroken stroom van energie, dien de zon dagelijks gratis naar onze aarde zendt, In de toekomst gebruikt zou kunnen worden ter vervanging van de andere bronnen van gecondenseerde energie, zooals steenkool en olie, waarover wij thans nog beschikken, maar die ten slotte toch eens uitgeput zullen raken. Men begrijpt, dat het, om deze energie te kunnen benutten, noodzakelijk Is te weten waaruit zij Is opgebouwd en hoe zij ontstaat. De bestudeering van de zon Is dus geen hobby, waarmede ijdele droomers hun tijd trachten te dooden. Integendeel: het is een zeer ernstige taak, die voor den mensch eens van vitaal belang zal blijken te

zlinl

KANARIES VAN DUIZEND POND Op een onlangs in Londen gehouden tentoonstelling van koolvogels waren meer dan vijfduizend dieren aanwezig. Verscheidene „roodachtige" kanaries, die een kruising waren van gewone kanaries en roode sijsjes, brachten prijzen op van meer dan tweehonderdvijftig pond. Men verwacht, dat de eerste geheel roode kanarie gemakkelijk een bedrag van duizend pond zal opleveren. Voor den eersten keer was er ook een klasse van sprekende vogels, ten Inzending" kon gemakkelijk vierentwintig zinnen zeggen. Toen de jury de stemmen der vogels wilde keuren, begonnen deze een „zwijg-stakmg van rie uur. Eindelijk zei een der vogels: „Joey heeft den eersten pfijs gewonnen" en . . . hij won 'm ookl ZE STALEN EEN HUIS .. . Diefstal van waardevolle voorwerpen uit een huls, of dit kleine of groote artikelen van waarde zijn, komt betrekkelijk veel voor, maar dat er een huis zelf gestolen wordt. . .? Niet lang geleden vertrok een familie in Engeland voor drie maanden naar het vasteland van Europa. Toen zij terugkeerden reden zij met een taxi van het station naar hun woning. Toen zij er aankwamen, vonden ZIJ er slechts een hoop puin. u_«u Gedurende hun afwezigheid hadden ter zake kundige dieven hun heele huis - een kleine villa - afgebroken, de steenen, het lood- en ijzerwerk verkocht en ook de meubelen, kleeren en andere nog in hel huis aanwezige waardevolle objecten volgens de regelen van de kunst langs ondergrondsche kanalen doen verdwijnen. »„„iii Een dergelijk geval heeft zich ook onlangs In Frankrijk voorgedaan, terwijl dit tevens een snelheids-record beteekende. Gedurende één nacht werd de eigenaar beroofd van zijn huls van drie verdiepingen, drie .jzeren schuren, en het anderhalve meier hooge ijzeren hek, dat om z.jn bezitting stond. In Spanje werd verleden jaar een acht meter lange ijzeren brug, die een ravijn overspande, afgebroken en door de dieven voor oud ijzer verkocht. DE GEHEIMEN VAN HET HEELAL De witte dwergsterren" van de nevelwolken zijn zoo „vast", dat een stukje ter grootte van een speldeknop, de ruggegraat van een mensch zou doen breken," beweert de bekende astronoom iir James Jeans. ... . i ... De temperatuur aan de oppervlakte van deze hemellichamen bedraagt soms zestigduizend graden Celslus, of meer dan tien keer de temperatuur van de zon. Een kubieke voet van deze „witte dwerg -slof zou ongeveer een millloen ton wegen. . L.ü«.« Een Indruk van haar enorme, geconcentreerde energie kan men krijgen indien men nagaat dat een stukje ter grootte van een postzegel in slaat IOU zijn den grootsten oceaanstoomer voort te bewegen. DE SUIKERZIEKTE IN AMERIKA In de Vereenigde Staten van Amerika komt suikerziekte veel vaker e als doodsoorzaak voor dan in eenig ander land Men schrijft dl 1 toe aan het feit, dat de Amerikanen over het algemeen te veel en te overdadig eten, te weinig lichaamsbeweging hebben en te gejaagd leven. DE HELFT VAN ZIJN HERSENS VERWIJDERD r R M Bricker, uit New York City, heeft aan de American Medical Association medegedeeld, dat hij twee operaties heeft gedaan op menschelijke hersens. In het eene geval heet hij de helft der frontaal hersens weggenomen, in het andere geval al de ' ontaal hersens. . De belde patiënten leven nog, maar denken zeer zonderling

D

/T

maatschappijen, die er het meest van te lijden hebben, want de autovoor blond haar riteiten hebben berekend, dat er door het „lek" per jaar meer dan Dt alkali-vrije haarwasmiddekn voor volmaakte twee millioen pond wegstroomt.... haarverzorging. Na het wassen droogt het haar verWanneer de goudsmokkelaars rassend snel. Ook Uw haar kan prachtig glanzen. meer dan hun gebruikelijke brutaliteit aan den dag leggen, gaan de autoriteiten tot een feller tegenofiM,r clnnhr l"hn fensief over, dat dan gewoonlijk leidt tot een gedeeltelijke en tijdelijke stopzetting van de smokkelary. het in een van zijn broekzakken, schoof zijn Maar het gebeurt slechts zelden, dat een der nen zetten. Welnu, aanstaanden Dinsdagmuts achter op zijn hoofd en verdween. groote smokkelaars in de val loopt, die door avond vertrek je weer op den gewonen tijd, Scratton veegde zijn voorhoofd af mot de politie wordt gesteld, het zijn gewoon- maar je rijdt je wagen dan naar de Jubilee een zakdoek, en zei fluisterend tegen Opperlijk slechts de kleine visschen die gevangen Garage aan het eind van de stad. Indien man: worden, terwijl de groote vrij blijven rond- iemand je iets vraagt, kun je zeggen, dat je „Die kerel bezorgt me nog een nachtmoeilijkheden hebt met de ontsteking. zwemmen. merrie met zijn gluiperige oogen. Ik zal blij Een paar van de jongens zullen daar zijn, als dat karwei van vannacht er opzit," „Wat kan my die goudsmokkelarij schelen," zei Scratton, „Ik ben hier niet geko- wachten en ze zullen helpen om een flinke De ander bromde iets onverstaanbaars. men om me daar mee te bemoeien. Ik wil lading goud, die we daar hebben opgeborHij had het niets begrepen op menschen, hier op eerlijke wijze mijn brood verdie- gen, in je wagen te laden. Begrijp je mij?" die hun zenuwen niet in bedwang wisten te „Natuurlijk — het is allemaal duidelijk nen." houden. „Een oogenblikje!" Frost boog zich over genoeg," zei Scratton, „Maar waar moet ik Een vrachtauto laveerde langzaam uit de de tafel, zoodat zyn gezicht vlak bij dat heen als het goud geladen is?" Jubilee Garage, draaide voorzichtig om en Opperman lachte heesch, van Scratton kwam. „Voordat je uit dat „Dat zul je wel hooren, als het zoo ver reed toen in de richting van de open vlakte, vaatje gaat tappen, wil ik je er even aan is," zei hy, „Wy voelen er niets voor om die donker en geheimzinnig onder den met herinneren, dat myn vriend hier je als een verraden te worden, mijn jonge vriend, en sterren bezaaiden purperen nachlhemel lag. ex-gevangene heeft herkend!" Gedurende een myl of tien volgde de wagen „Dat is best mogelijk," antwoordde Scrat- daarom zul je je ziel in lijdzaamheid moeten den breeden hoofdweg, en af en toe wierp ton. „Maar ik leidt nu een fatsoenlijk leven, bezitten tot je aan de garage bent," „Maar als me iets overkomt nadat ik...." Scratton, die aan het stuur zat, een heimeen ik denk er niet aan, om me ergens mee lijken blik op Frost naast zich. Achter uit in te laten dat het daglicht niet kan velen," begon de jongeman. den vrachtwagen klonk hel gemompel van Tatham viel hem in de rede. „Ik geloof je direct, als je dat zegt," antstemmen, waar Opperman en Tatham een „Ik heb nog nooit zoo'n hangen haas gewoordde Frost, „maar er kunnen anderen gefluisterde conversatie voerden. zien," riep hy uit. „Maar er zäl je niets gezijn, die niét zoo'n groot vertrouwen in de Plotseling legde Frost zijn hand op beuren, kerel! En weet je waarom niet? menschelyke natuur hebben. Onze vriend Scrattons arm, terwijl hij voor hen uit wees, Omdat ik en deze twee beeren hier den sergeant Horner bijvoorbeeld. Hij heeft je „Hijd dat pad rechts in," beval hij. reeds in de gaten, en er zou niet veel voor tocht met je zullen meemaken — voor het Scratton knikte, minderde vaart toen hy geval je soms mocht denken dat het de noodig zyn om te maken, dat hy je op een of ander vermoeden inrekent. En," ver- moeite waard is om te verdwalen en te ver- het nauwe, ruwe pad naderde en een oogenvolgde hy, terwijl er een dreigende klank geten, wäär je precies heen moet gaan. ..." blik later hobbelde de wagen langs het oneffen weggetje, dat over de ruime, golvende in zyn stem kwam, „als je koppig bent en vlakte van het veld voerde. Bijna een uur Dat Frost niet het risico wilde loopen weigert met ons mee te doen, dan zullen wij je doopceel lichten op een manier, die je verraden te worden, werd Scratton al spoe- reden zij zoo, en toen gaf Frost hem bevel dig duidelijk. Ondanks zijn protest liet men om te stoppen. zélf verbaasd zal doen staan." Tegen den nachtelijken hemel ontdekte Scratton aarzelde, terwijl hy aan zijn lip hem geen minuut meer alleen. Opperman Scratton de omtrekken van een groote boerkreeg van Frost opdracht de groote slaapplukte met een hand die duidelijk zichtbaar derij, die in de duisternis gigantische afkamer met hem te deelen, die Scratton in beefde. Eindelijk haalde hy met een gebaar metingen leek te vertoonen. de bungalow, welke naast de bar lag, had van berusting zyn schouders op. „Wij zijn een half uur te vroeg," riep ingericht, en overdag losten de drie part„Het lijkt wel, alsof je mij hebt gekregen Frost door de opening, die de verbinding waar je my hebben wilt," zei hij ten slotte, ners elkaar af om hem gezelschap te houvormde met de cabine en de rest van den den. Hij was niet eens meer in staat een „Maar ik zie niet in, hoe ik my nuttig kan wagen. „We zullen hier een minuut of tien of andere bestelling te doen door de telemaken in jullie eh organisatie." wachten en dan langzaam verder rijden." foon zonder dat een van hen vlak naast „Nu praat je ten minste redelijk. Tom,Goed," riep Tatham terug. „Dat is een hem stond. my," riep Tatham uit. „Als je alleen maar goeie gelegenheid om de courant even te Hij had hen niet kunnen verraden al had met ons mee wilt doen, dan komt de zaak hij het gewild, maar het was duidelijk dat lezen." verder wel in orde," Hij streek een lucifer aan en even later een dergelijke manier om bespionneerd te Frost knikte. wierp een stormlantaarn haar gelen gloed worden danig op zijn zenuwen werkte, en „We zullen je wel helpen," voegde hij er door den wagen. Scratton stak een sigaret toen sergeant Horner op dien Dinsdagavond aan toe. „Je hebt toch een vrachtauto, is vroeg de bar binnen kwam stappen, be- aan en leunde achterover op zyn plaats, het niet?" vroeg hij opeens. groette hij hem dan ook met een grauw. De terwijl hij peinzend voor zich uit in de Scratton knikte. duisternis tuurde, naar de groote verlaten detective heesch zich echter zonder oen „Ja, inderdaad. Ik rijd iedere week twee woord te zeggen op een stoel vóór de toon- boerderij, die het doel van hun tocht was. keer naar Brakspan om proviand in te slaan, bank en zonder acht te slaan op de stem- Frost begon een bekend wijsje te fluiten en op weg er heen neem ik zooveel leege ming van vijandigheid, die hij verwekte, door zijn opeengeklemde tanden. kisten mee, als ik bergen kan," Plotseling klonk er achter in den wagen begon hij een maaltijd te bestellen, dien hij Frost gaf hem een knipoogje. een ontdane uitroep. Hel was Talham. Hij met zichtbaar welbehagen en op zijn gemak „Juist, en daarom kun je ons zoo prachtig slak zijn hoofd door de opening. nuttigde. van dienst zijn! Al onze gewone chauffeurs „Frost," zei hij gejaagd, „kom eens even Toen hy gegeten had, wenkte hij Scratton zijn zóó goed bekend, dat het voor hen on- om te betalen, en gaf hem een bankbiljet hier, wil je?" mogelijk is een beetje goud hier vandaan te De aangesprokene wierp een blik op van een pond. smokkelen zonder dat de politie als het Scratton mompelde: „Heb je niet klei- Scratton, die nu zijn sigaret had weggeware met een stofkam hun wagen doorgooid en achterover lag met gesloten oogen, ner?", ging naar de lade, zocht daar een zoekt! Maar jij bent hier nieuw, en omdat rustig en regelmatig ademhalend als iemand, oogenblik en keerde toen terug met een je gewoon bent regelmatig den tocht naar die vast is ingeslapen. Stil klom Frost van Brakspan te ondernemen, zullen ze in jou biljet van tien shilling en een hoopje zil- zijn plaats, liep langs den wagen en ging vergeld, dat hy zonder een woord te zeggeen erg hebben. naar Tatham. Luister, dit is ons plan," vervolgde hy, gen voor Horner neerlegde, „Wat is er?" vroeg hij, bijna fluisterend. „Jij hebt ook geen last van een al te „Ik weet al, dat je den tocht des nachts „Scratton slaapt, spreek dus zachtjes." onderneemt, opdat je weer tijdig terug bent zonnig humeur, is het wel?" vroeg de detec„Luister eens." Tathams slem trilde van om tegen den middag je bar open te kun- tive lachend, Hy streek zijn geld op, stak

Blondona

Brunetta

Terwijl hi] met ii^ellebogen rustte op de lange toonbank van de Union Dinner en Supper Bar volgde Frost met zijn blikken iedere beweging van den nieuwen eigenaar door zijn half gesloten oogleden. Het was Zaterdagavond en de bar was gevuld met de mannen van de in de nabijheid gelegen Kroofontein Goudmijn, die den nieuwen eigenaar eens kwamen „opnemen". Indien de laatste zich al bewust was van de batterij van nieuwsgierige blikken die er op hem gericht werd, dan liet hij daar toch in geen geval iets van .merken. Breed-geschouderd, rijzig en uitermate bewust, deed hij rustig zijn werk en bediende zijn klanten. Maar toen de breede deur werd opengegooid en de forsche gestalte van Sergeant Horner van de plaatselijke politie zichtbaar werd, merkte Frost toch direct den vijandigen blik op, dien de jongeman naar den detective wierp. „Er is iets niet in den haak hier," zei hy in zichzelf, opeens een en al aandacht voor hetgeen er gebeuren zou. „Die kerel kan ons dus misschien tóch nog wel van dienst zijn," Nadat hij naast Frost was gaan zitten, wenkte de sergeant den jongeman achter de toonbank en na een oogenblik duidelijk zichtbaar geaarzeld te hebben, trad de barhouder niet zonder tegenzin op hem toe. „Nou, wat wil je?" vroeg hij grof, „Kun je niet zien, dat ik bezig ben?" De sergeant haalde zijn breede -schouders op. „Je hoeft je niet kwaad te maken," zei hij. „Ik kom hier alleen om mijn plicht te doen. We stellen altijd belang in menschen, die zich hier nieuw gevestigd hebben." Hij zweeg even en zei toen opeens: „Hoe zei je ook weer, dat je heette?" „Ik heb niet gezegd, hoe ik heet," viel de ander uit. „Maar als je het zoo graag wilt weten, dan wil ik het je wel zeggen. Ik heet Heeding — Ken Beeding." „Eh.... niet toevallig Scratton, is het wel?" De jongeman keek hem even zwijgend aan. „Neen," zei hij toen kort. „Waarom vraag je dat?"

„O, omdat je nogal lijkt op een zekeren Scratton, die in Breakwater tot drie jaar gevangenisstraf werd veroordeeld." De detective had deze laatste woorden tamelijk zacht gezegd, maar toch luid genoeg om door Frost gehoord te kunnen worden. „Myn naam is Beeding — en ik zal je dankbaar zyn, als je dat niet meer vergeten wilt," antwoordde de jongeman driftig. „Je hebt'hier niets te zoeken en hoe gauwer je maakt dat je weg komt, hoe liever het me zal zyn." Sergeant Horner mompelde iets onverstaanbaars en begaf zich langzaam naar de deur. Maar Frost had genoeg gehoord om er zijn conclusies uit te trekken en het was zelfs voor'zijn doen met meer dan gewone bruuskheid dat hij naar het kleine kamertje achter de zaal ging, waar een telefoon hing, en een bepaald nummer aanvroeg. Gedurende eenige minuten voerde hij een druk gesprek en gaf hij allerlei instructies aan iemand, die aan den anderen kant van den draad stond. Een half uur later voegden zich twee metgezellen bij hem. Met zijn drieën zetten zij zich aan een der tafeltjes en bleven daar na een kop sterke koffie te hebben besteld, zitten tot de bar werd gesloten. Eindelijk waren alle bezoekers vertrokken en de nieuwe eigenaar keek telkens ongeduldig naar de drie mannen, terwijl hij bezig was de glazen en borden om te wasschen, die zyn klanten hadden gebruikt. „Kom, beeren, het is tyd om te vertrekken! Ik moet gaan sluiten," riep hij eindelijk. Een van Frosts vrienden stond op en slenterde naar de plaats, waar hy stond. „Luister eens," zei hij, „dat is niet de manier om tegen een ouden vriend te spreken. Tommy!" De oogen van den jongeman vernauwden zich tot spleetjes. „Ik geloof dat je je vergist, mister," zei hij kalm. „Ik heet geen Tommy." De ander haalde de schouders op. „Kom nou," zei hy, „we zijn hier allemaal vrienden onder elkaar." Hij maakte met zijn hand een gebaar in de richting van Frost en den derden man, die nu wat dichterbij

gekomen was. „Ik weet, dat je Tommy Scratton bent," vervolgde hy toen. „Het heeft geen zin om dit tegen my te ontkennen. Ik heb tegelijk met je in Breakwater in de gevangenis gezeten. Je herinnert je my misschien niet meer," ging hy haastig verder, „omdat ik gewoonlijk in het magazijn mocht helpen en me niet veel met de gewone gevangenen bemoeide!" De man, die aangesproken was als Scratton, lachte wat bitter. „Je bent aan het verkeerde adres, vriend," zei hy. „Ik zeg niet, dat je absoluut ongelijk hebt, maar als je denkt, dat jy en je vriendjes iets van me los kunnen krijgen, dan heb je het toch mis. Ik bezit geen tien shilling op het oogenblik." Frost kwam naar voren en stak zyn hand uit. „Ik mag de manier wel, waairop je probeert je er uit te redden," zei hy, „maar het is niet onze bedoeling om geld van je los te krijgen. We willen je juist wat geld laten verdienen, of je het gelooft of niet. En nu," vervolgde hy, „laat ik je nu myn vrienden voorstellen. Dit is Opperman — dien je zoo verstandig was je niet uit Breakwater te herinneren — en dat is Tatham." Er was een eigenaardige blik in Scrattons oogen terwijl hij de hem toegestoken handen drukte. Maar hij zei niets, en wachtte tot Frost weer verder zou gaan. „Is er nergens een plekje, waar we rustig kunnen spreken?" vroeg deze. „Kan het niet in dat kleine kamertje achter de zaal?" vervolgde hy, naar het vertrekje wyzend, waar hy getelefoneerd had. Zonder een woord te zeggen bracht de jongeman hen er heen en toen ze met hun vieren om de tafel hadden plaats genomen, verbrak hy de stilte. „Wel, mr. Frost," zei hy, een sigaret uit een pakje nemend, dat hij den anderen hierna voorhield, „wvrt heb je op je hart?" Het was niet Irost, maar de forsche Opperman die antwoordde. „Je hebt misschien wel gehoord, dat de directie van de myn zich ernstige zorgen maakt over de hoeveelheid goud, die met geregelde tusschenpoozen van het terrein gesmokkeld wordt," zei hy langzaam. Scratton knikte. Ondanks de pogingen van de speciale „goud-politie" en het leger privé-detectives die door de directie van de myn in dienst zyn gesteld, floreert de onwettige goudhandel toch in geheel ZuidAfrika. De ryke mijnen van de Witwatersrand, die jaarlijks meer dan zeventig millioen pond van het kostbare metaal aan de oppervlakte brengen, behooren tot de

21

Verdoovende middelen tegen rheumatische pijnen Zy zijn min of meer gevaarlijk lapwerk en het resultaat is slechts tijdelijk. Bovendien is een rheumatieklyder, door de by rheumatische aandoeningen optredende storing in de huidfunctie, byzonder gevoelig voor tocht en kou, waardoor ook na het minste tochtje de pijnen weer zullen beginnen. U moet ook nief de pyn bestrijden, maar de oorzaak hiervan, die ligt in een overmaat van urinezuur in het lichaam. Ge moet het kwaad met de wortels uitroeien. Wat ge noodig hebt is een bloedzuiverende kuur met Kruschen Salts, dat lever, nieren en ingewanden aanspoort tot krachtige, regelmatige werking, waardoor het schadelijke urinezuur, dat Uw pijnen veroorzaakt, zal worden verwijderd. En als U de Kruschen-gewoonte trouw blyft, zullen Uw pijnen geleidelijk verdwynen, om nooit meer terug te komen. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar by alle apothekers en drogisten a ƒ0.40, ƒ0.75 en ƒ l-.öO (extra groot pak). opwinding. „Gewaagde poging om uit de gevangenis te Breakwater te breken. Veroordeelde neergeschoten door bewaker. — Een wanhopige poging om te ontvluchten werd gisterenavond ondernomen door den veroordeelde Thomas Scratton, die...." De bestuurder van den vrachtauto, die nu heelemaal niet meer deed alsof hy sliep, sprong op, maar voordat hij nóg een beweging had kunnen maken werd de loop van een revolver door de opening gestoken en zei Frosts koude en beheerschte stem: „Ik weet niet, wat je van plan bent, jonge vriend, maar we nemen geen enkel risico met je! Blyf dus zitten en rijd naar de boerderij daar. Dan zullen we wel een middel vinden om je aan het spreken te krijgen." De dreigende klank in Frosts stem en de revolver waren geen dingen om mee te spotten. Zonder een woord te zeggen, bracht Scratton zijn motor op gang en de auto zette zich weer in beweging. En al dien tyd was hij zich bewust van den loop van een revolver, die tegen zijn rug gedrukt werd. Toen de auto binnen de omheining van de boerderij was gekomen, sprak Frost weer. „Ryd die schuur in," zei hij kort. En weer werd de revolver stevig tegen den rug van Scratton gedrukt. De groote dubbele deuren stonden uitnoodigend open, en terwijl de koplampen een

breeden weg door de duisternis afteekenden, reed de auto langzaam naar binnen om tot staan te komen vóór den muur tegenover den ingang. „Zet je motor af en kom er uit," beval Frost. Zich voorover buigend, tastte de bestuurder met zijn linkerhand over het dashbord, en de motor stopte. En toen, gevolggevend aan een scherp bevel, kwam hy van zyn plaatst en stond tegen den muur met zyn handen boven zyn hoofd. Terwyl Frost hem met zyn wapen in bedwang hield, fouilleerde Tatham hem met geoefende handen alvorens hy naast zyn beide vrienden plaats nam. „Hy heeft niets byzonders by zich," zei hy. „En nu is de tyd voor je gekomen om eens wat te zeggen," beval Frost. „Als je eens begon met ons te vertellen, wie je eigenlyk bent? En," vervolgde hy, „let er op, dat je de waarheid spreekt." Zyn gevangene grynsde. „En als ik nu eens niét wil spreken?" zei hy. Frost tikte op den loop van zyn revolver. „Dan zullen we wel een middel vinden om je tot amjere gedachten te brengen; maak je op dat punt geen illusies! Wat we later met je zullen doen, hangt af van hetgeen we te hooren krygen, maar op één ding kun je stellig rekenen, en dat is dat je niét met ons naar de stad terugkeert." De man, dien zy hadden aangesproken als Scratton, begon te lachen.

„En hoe denk je dan, dat jullie kunnen terugkeeren?" vroeg hy. „Met den auto natuurlyk," viel Tatham uit. „Kom nu, vriend! Vertel eens wat over jezelf!" „Daar vergis je je in," zei de gevangene, zich direct tot Frost wendend. „Om terug te gaan, zul je den motor van den wagen moeten aanzetten, en om dat te kunnen doen, heb je het ontstekingssleuteltje noodig. Ja," vervolgde hy, toen Frost een stap naar voren deed, „je was lang niet zoo handig als je wel dacht, toen je my beval den motor af te zetten, want ik kreeg daardoor de kans dat zoo noodzakelyke instrumentje te verwyderen.' „Als je het niet direct hier geeft, maak ik een zeef van je," grauwde Frost, met zyn revolver dreigend. De ander lachte. „Daar zou je een boel aan hebben! Je zult op myn voorwaarden moeten ingaan, of ik vertel je niet, waar dat sleuteltje is — en je zou er den heelen nacht naar kunnen zoeken zonder het te vinden!" Voordat de ander iets kon zeggen, bereikte het geluid van een naderenden auto de mannen in de schuur, en Frost riep over zyn schouder tegen Opperman: „Houd jy dien kerel met de revolver in bedwang, terwijl Tatham en ik den wagen lossen. Maar schiet niet, als je het eenigszins vermyden kunt. De dokter is een schuwe vogel, en als er hier moeilykheden kwamen, zou hy er misschien tusschen uit kunnen knypen voordat wy hem het goud

e Am&iteiuir* Ir is met de foto hiernaast " iets, wat niet In orde Is. Wie van onze speurders kan ons mededeelen, wat er op deze foto niet klopt? Er Is weer een prijs van f. 2.50 benevens twee troostprijzen beschikbaar om te'verdeelen onder hen, die ons 'n goed antwoord zenden. De verdeeling der prijzen geschiedt, zooals steeds, op een manier, waarbij alle inzenders van goede oplossingen gelijke kansen hebben op het verkrijgen van een der prijzen. U gelieve uw antwoord in te zenden vóór 31 Mei aan Mr. Detective, Noordeinde 8, Leiden. Op de briefkaart of enveloppe alstublieft duidelijk vermelden: Amateur-Detective 31 Mei. De oplossing mag bij die van de rubriek „Zoek

KING VIDOR maakte h«i meaitarwark dar litteratuur tot het meesterwerk dar filmkunst

en Vind" worden Ingesloten, mits ze op een afzonderlijk velletje papier wordt geschreven. DE OPLOSSING VAN HET GEHEIMSCHRIFTPROBLEEM De oplossing luidt: Om twaalf uur des middags van den eersten Mei 1939 gaat er een auto van G naar H. De bestuurder is een kaalhoofdig man met zwarten snor, en hij heeft veel geld bij zich. „Neus" moet hem aanhouden bij den molen, die In een bocht van den weg, dicht bij H, gelegen is. Hij moet een masker en een pistool bij zich hebben. De hoofdprijs van f. 2.50 werd deze week gewonnen door:

VERWACHT: Metro-Goldwyn-Mayer'$

DE CITADEL

den heer G. Oomen, Rotterdam. De troostprijzen vielen ten deel aan: den heer F. C. Thomson, 's-Gravenhage; den heer A. v. Baarlen, Arnhem.

ROBERT DONAT - ROSALIND RUSSELL

— 22 —

; •'Jï.^B*^8^l:

Wie is dat meisje met die leelijke huid?

Denkt U eens in, dat dat morgen over U werd gezegd! En dat kan zoo gcmakkelyk gebeuren, ■ ook al hebt U nu een fleurige, leugdig uitziende huid. Een kleinigheid kan Uw teint bederven. Stof of gebrek aan buitenlucht, poeder of rouge kunnen de ponen van Uw huid verstoppen — zy kan niet meer vry ademhalen en gaat kwynen als een bloem in een bedompt vertrek. Die verstoppingen geven aanleiding tot puistjes, vlekken en andere ontsieringen,
Zo'n gezellige wollen jumper staat iedereen! 11TT Tl Willi ei ei Ti mi" JLJ JU JLIJU JtVJLi k3 k3 JU m m INRICHTING DER KEUKEN

H

n een vorig artikel hebben wij al eens eenige punten genoemd, waarop wij by de inrichting der keuken hebben te letten. Eén dezer punten, dat wand- en vloerbedekking gemakkelijk te onderhouden moeten zijn, willen we ditmaal wat uitvoeriger bespreken. Het spreekt al wel haast van zelf, en iedere huisvrouw heeft het ook wel ondervonden, dat een gemakkelyk te onderhouden wanden vloerbedekking in de keuken, van zeer veel belang is, omdat immers de keuken een der meest gebruikte vertrekken van het huis is, waar behalve gekookt, dikwyls gestreken, gewasschen, gepoe'tst enzoovoorts moet worden. Over de wandbedekking der keuken kunnen we het volgende zeggen: Het gemakkelijkst schoon te houden is een tegelmuur, die in de meeste gevallen ongeveer 1.50 M. hoog is, soms nog hooger. We moeten er op letten, dat de betegeling niet al te hoog wordt, zoodat we er met een trapje by moeten klimmen om haar schoon te maken. Dit is natuurlijk niet practisch. Een geheel tot aan het plafond betegelde wand heeft bovendien nog dit bezwaar, dat alle waterdamp die in de keuken gevormd wordt, tijdens het koken, tegen den kouden muur condenseert en als water naar beneden stroomt. De keuken wordt zoodoende „erg nat". Anders wordt dit, wanneer het bovenste gedeelte van den muur bestreken is met koiiflwaterverf. Deze verf absorbeert den waterdamp, zoodat hy dus niet als water langs den muur naar beneden loopt. Natuurlijk zal wel een gedeelte van den waterdamp tegen den tegelmuur condenseeren, maar wanneer het tegeloppervlak niet zoo groot is, is dit niet hinderlijk. Nog een andere afwerking van den wand, die we in sommige keukens tegenkomen, zijn de geverfde muren. Verf absorbeert den waterdamp niet, zoodat we ook hier hetzelfde bezwaar krijgen als by den hierboven genoermien tegelmuur. Vloerbedekking. In de meeste moderne huizen, waar de keuken op den beganen grond is gelegen, vinden we een vloer van steengraniet. Deze is makkelijk te onderhouden. Voorkeur verdient een vloer met zoogenaamde ronde hoeken, omdat uit deze hoeken het vuil veel gemakkelijker te verwijderen is. dan uit een scherpen, rechten hoek. Een steenen granietvioer is, vooral in den winter, koud en daarom leggen we op den vloer een maf, bijvoorbeeld een cocosmat. Het onderhoud wordt hierdoor natuurlijk wat omslachliger. In plaats van een steenen gra-

I

nietvloer kan men ook een houtgranietvloer nemen. Deze is niet zoo koud en kan zonder mat gebruikt worden. In sommige huizen en vooral ook in keukens, die op een verdieping zyn aangebracht, bestaan de vloeren gewoon uit houten planken. De beste vloerbedekking hiervoor Is linoleum. We nemen dan by voorkeur een dik soort linoleum. Ook moet het een soort linoleum zyn, die gemakkelyk te onderhouden is, dus dat er goed blyft uitzien, ook al wordt het niet dikwijls gewreven. Linoleum in een keuken moet vooral niet vaak geboend worden, zoodat de vloer glad wordt. Dit bemoeilijkt het werken in de keuken zeer. Matten of kleedjes legt men by voorkeur niet op het linoleum. Deze schuiven veel te veel en maken de keuken gauw stoffig. Soorten linoleum die voor een vloerbedekking in aanmerking komen zyn bijvoorbeeld granité of houtnerflinoleum.

RECEPTEN UIT HET WEEKMENU Hoeveelheden voor 4 personen. Weener fricadellen. Benoodigd: 4—6 kalfslapjes van 100 gram: 150 gram kalfsgehakt; 4 of 6 stukjes kalfsnet; 100 gram boter; zout. Bereiding: Maak het gehakt op de gewon* wyze aan met wat geweekt brood, ei, noot, peper, zout en fijngehakte peterselie. Schrap de lapjes en zout ze. Leg op ieder lapje een laag gehakt en vouw het stukje kalfsnet er omheen. Bind het met een dun draadje garen vast Bak de fricadellen in boter mooi goudbruin, maak de jus af en Iaat ze nog enge veer 10—15 minuten zachtjes stoven. Deensche vla. Benoodigd: 14 liter vanillevla; 1 k 114 ons krenten en rozynen; 2 a 3 d.i. bessensap en water; ongeveer 1 ons suiker; aardappelmeel. Bereiding: De schoongemaakte krenten en rozijnen worden gaar gekookt in bessensap en water. Daarna bindt men dit vocht vry dik met aangemengd aardappelmeel. Deze massa wordt in een vlaschaal gegoten, afgekoeld en bedekt met de vanillevla.

VOOR HET STRAND 8076. Aardig bretelbroekje van donkerblauw

Lichiblonde meisjes zijn 47% aantrekkelijker dan 'donkere blondines. Wanneer Uw lichtblond haar donkerder is geworden, verliest U die betooverende bekoring, die U op Uw omgeving zoudt kunnen uitoefenen. Scherpe bleekmiddelen zullen U niet helpen. Alteen NU-BLOND (hot vroegere Nurblond>kan Uw haar die van nature lichtblonde tint hergeven en Uw haar doen glanzen zonder kleurstoffen of schadelijke bleekmiddelen. Hel bevat „VileF" (de wonderbaarliike haar-vitamine) die roos en haaruitval voorkomt en Uw haar weer nieuwe levenskracht geeft.

VOOR

NI IRDUIN

INUDKUI1N

BRUNETTE5

WBRUINdeed Imijn DONKER HAAß^ (glanzen met duize .den lichtreHexen'

linnen, waarbij een rood en wit gestreept blousje

W»rke/ijlk mooi donkar heer is on>»e«ri(»*nb»»r.

wordt

BRUNETTES I Hier Is «an thampoo di« wonderen verricht als geen andere die U ooit tevoren heelt. geprobeerd. Reeds na de allereerste wasschlng zal Uw haar glanien met een schittering van duizenden lichlreflexen. Ook NU-BRUIN bevat het wonderbaarlijke „ViteF". Deze haar-vitamine geeft Uw haar nieuwe levenskracht - maakt het gezond. ^____

gedragen.

Ben.: 0 m 40 van I m 40.

8077.

Vroolijk jurkje

van bedrukt katoen met bijpassend broekje. Het kraagje, en het

de manchetjes cein tuurt je lijn

strandpakje.

werken pijnstillend «o genei«» in korten tijd de ontstoken •Ujmvliezen.

linnen

afgezet

met

biezen in lichte kleur. De zakjes worden opgestikt en

de

pijpen

broekje

van

het

afgesloten

maakt hel inbrengen leet gemakkelijk. Verkrijgbaar bij »lie Apotheker» en D rog.» fl. 50 per doosje van 12 stuk*

mei

een elastiek. Ben.: 0 m 65 van 1 m 40.

8079. Badpakje wollen jersey, dat

van ook

uitstekend voor hét zonnebad dienst kan doen. De koorden zijn van een helderc kleur wol gemaakt.

WEEKMENU. Bolpens; roode kool, aardappelen; gort met rozijnen. Dinsdag: Varkensrarbonade, stamppot van raapstelen; tapiocaschoteltje. Woensdag: Macaronisoep;Dnitsche biefstuk, (/ebakken aardappelen en gedroogde appeltjes. Donderdag: Gehakt, aardappelen en worteltjes; drie-in-de-pan. Vrydag: Spiegeleieren, aardappelen, spinazie en gesmolten boter; Deensche v\a. Zaterdag: Ilaché, aardappelen; griesmeelschoteltje met rozijnen. Zondag: Witte ragontsoep; schotel van Weener fricadellen, roerei en tomaten; gevulde beschuitbollen.

8080. ruit

voor

LX 113-0141

Een Nieuwe Dag breekt aan in het leven Hill der Vrouw Een Nieuwe Methode van maandhygiëne is ontdekt en door een vrouwenarts volmaakt^.... een methode, die U nieuwe, ongekende bewegingsvrijheid geeft. In korten tijd zullen de Nederlandsche vrouwen even natuurlijk de Tampax methode kiezen als de vele millioenen vrouwen in Engeland, Frankri)k, Amerika, ja over de geheele wereld, die het reeds probeerden en thans niets anders meer willen gebru.ken

Tampax is ontworpen voor iedere normale vrouw, speTaaïvoor de gehuwde en wordt aanbevolen door «ouwenartsen. Jonge meisies, die het n.et gemakkelijk vinden, raadplegen haar dokter voor het gebruik.

Een vroolijk ge-

badpakje

LUX WORDT NOOIT LOS VERKOCHT. LOSSE VLOKKEN ZIJN GEEN LUX.

De vinding van Tampax berust op het principe van den medischen tampon. Tampax is vervaardigd van

Ben.; 0 m 50 van 1 m 40.

Maandag:

Een groot voordeel is ook, dat Lux zelfs in koud water dadelijk oplost. Hierdoor is krimpen uitgesloten. Lux is zeer voordelig. Met éèn pak kan Ub.v.taBSJ zijden kou-en wassen 1 Depris van het gewone pak, met een breipatroon, is slechts 12è et. en van het buitengewoon voordelige reuzenpak, met 2 breipatronen, 23 et. Boven^DESQ^ dien bevat elk pak nog een bon voor geschenken.

Zetpillen tegen Aambeien

Ben.: 2 m van 0 m 80.

Donker

LUX LOST 5 MAAL VLUGGER OP DAN GEWONE ZEEPPOEDERS EN ZEEPVLOKKEN

Dr. H. NANNINO's

van effen katoen.

8078.

Ook U zal hij flatteren! Het model leent zich voor alle kleuren. Het geelt ook zo veel voldoening, een jumper te dragen, die U zelfgebreid heeft. Bovend.en gaat e.gengebre.d goed jaren mee, als U het maar in Lux wast. Lux ,8 het emge ve.hge wasrmddel voor wol, daar het geen onopgeloste zeepdeeltjes in de tere wolvezels achterlaat.

een

uesteriliseerde medicinale watten, sterk gecomprimeerd en heeft een bijzonder groot absorptievermogen. Tampax geeft absolute zekerheid en is onzichtbaar. Tampax is de natuurlijke oplossing van het probleem der vrouw en wordt door vrouwenartsen aanbevolen als de moderne, meest hygiënische en practische methode. Vrouwen die Tampax eens probeerden ™»en "'et meer terug naar het ouderwetsche verband. De voor"eelen van Tampax zijn duidelijk: geen gordel, geen spelden, geen verband. Tampax bh.ft veilig, niettemin kan het in een oogwenk worden verwijderd. Het pakje voor een maand gaat gemakkelijk in Uw handiaschje en kost 65 cts.; het halve pak,e kost }5 ets. Volledige gebruiksaanwijzing in elk pakje.

meisje van ongeveer tien

Wanneer Uw leverancier Tampax nog niet voorradig heeft, tend on« dan onderstaande coupon.

jaar, dal afgewerkt wordt met

schouderbandjes

ceintuur van len galon.

effen

WAAROM DIE KNOOP« OMDAT U NIET VERGETEN WILDE, U VANDAAG NOG OP

en wol-

Ben.: 0 m 65 van 1 m 40.

8081.

fUUK

Nog een strand-

pakje van wit katoen, afgezet

met

biezen

VROUW

rood

katoen. Het geborduurde motief op de zakjes wordt eveneens voerd.

in

rood

70,

1. Gemakkelijke toepassing. 2 Door sterk gecomprimeerde, gesteriliseerde medicinale watten groot absorptievermogen. 3 Tampax kan niet losraken. 4. Verwijdering in een oogenblik.

TE ABONNEERENI

uitge-

Ben.: 0 m 85 van 0 i

VOORDEELEN VAN TAMPAX

ADM. NOORDEINDE 8, LUDEN

NAAM STRAAT PLAATS Als briefvetzenden s.v.p

PER HALFJAAR (2 6 Not.) P. 2.40 Vnn deze modellen zijn ric ndmintstratic van dit blad geknipte patronen verkrijgbaar tegen den prijs van ƒ 0.60 per stuk.

N.V. DROGERIJEN MAATSCHAPPIJ Verlaatstraat 52-56, Rotterdam ca, Th Zend mü een Proefpakje Tampax Ingesloten 55 ets. aan postiegels.

v..,L,.,J*r.r.llr Ap-hckc-n. IW;.en,.n. Man., . ünger^ en^Mewaker^

Ä

RAADSEL

MJ JLJ JU £1> JLJ kJP Is3 JU JL u

MJ JU JLI Jtl JtVIO> PRINSES PRISCILLA EN DE TOOVERBAL eel, heel lang geleden leefde er een prinses, die Priscilla heette, en die een soort toover-bal bezat, welke haar allerlei belangryke diensten verleende. Alles wat zij verlangde, kon zij door middel van dezen magischen bal gedaan krijgen! Op zekeren dag begaf zy zich naar het park van het koninklijk paleis en begon daar met haar bal te spelen, zooals zij dikwijls deed. Maar plotseling rolde hy in een der vyvers. De prinses schrok heel erg .en de tranen sprongen haar in de oogen, want de vyver was zeer diep en de bal zonk direct naar den bodem. „Helaas," riep zy uit, „nu ben ik myn toover-bal kwijt, en kan by my niet meer alle dingen bezorgen, die ik graag hebben wil." Terwijl zy dit zei, stak een kikvorsch zyn kopje boven het water uit en vroeg de prinses, waarom zij zoo treurig was. „O," huilde zy, „ik heb mijn geluks-bal verloren!" „Dat is jammer," zei de kikvorsch, „maar als je my mee naar huis wilt nemen en belooft, dat ik je vriendje mag zyn, dan zal ik zorgen, dat je je bal weer terugkrijgt." „Wat een onzin praat die kikvorsch," dacht de prinses by zichzelf, maar toch beloofde zy, dat indien hy haar bal uit den vijver wilde halen, zij zou doen wat hij vroeg. De kikvorsch nam een duik, en na een poosje kwam hy boven met den bal tusschen zijn breede lippen. De prinses was zoo blij, dat zij in haar vreugde vergat den kikvorsch te bedanken en zoo vlug ze kon naar huis liep. „Hé, prinses," riep de kikvorsch, „vergeet niet, wat je beloofd hebt!" Maar de

prinses hoorde hem niet, en ze kwam dus ook niet terug.... Den volgenden dag, toen de prinses zat te ontbijten, hoorde zy hoe er bescheiden aan de deur geklopt werd. Ze opende de deur en daar was de kikvorsch! In het eerst schrok de prinses wel een beetje, maar toen ze hem even goed aankeek, dacht ze by zichzelf: „Het gaat nogal met hem; hy is werkelijk niet zóó leelyk als ik eerst dacht," en ze stond den kikvorsch toe, in het paleis te blyven. Later kwam haar vader en deze beval haar, den kikvorsch bij haar te houden en af en toe met hem te spelen. „Je hebt het hem beloofd," zei hy, „en wat je belooft, moet je doen." „Maar ik kan niet met hem spelen," zei de prinses, doch toen voegde zy er aan toe: „Maar hij heeft mooie oogen! Net smaragden." Dien dag speelde zy met hem en eindelijk was het tyd geworden, om te gaan slapen. „Wel te rusten, kleine kikvorsch," zei de prinses, „ik beloof je, dat je myn vriendje zult blyven." Terwijl za deze woorden sprak, verdween de kikvorsch en in zijn plaats stond er opeens een jonge, knappe prins. „Lieve Priscilla," zei hy, „jaren geleden heeft een tooverheks my in een kikvorsch veranderd. Ze zei, dat de betoovering alleen verbroken kon worden wanneer iemand, drie vriendelijke dingen over mij zei, en dat heb jij gedaan...." Natuurlijk hoef ik jullie niet te vertellen, dat de prins en de prinses heel veel van elkaar gingen houden en dat ze na verloop van tijd met elkander trouwden. De prins werd koning, en de prinses zyn koningin, en zij regeerden vele jaren over het land, terwyl zij samen heel, hèèl erg gelukkig waren....

Het zwaarste en het langste woord. Weten jullie, welk woord in onze taal het zwaarste en het langste is? Neen? Nu, dan zal ik het jullie zeggen: het woord kilometer! Want dit weegt een kilo, en is een meter lang!

DIE KLEINE JANTJE... .

)IT DE WERELD VAN DE SPORT 1-2. In het Stadion te Amsterdam had de kampioenswedstrijd D.W.S. - Eindhoven plaats, die met gelijk spel, 1-1, eindigde. 1. Een moment voor het doel van Eindhoven. De keeper van D.W.S. heeft den bal weten te bemachtigen.

elk wou kleine Jan nooit drinken. Melk vond bij verschrik'lijk naarl Eiken dag maai zemen, pruilen. Ja, die Jan deed dikwijls raar. JL\L

Op een dag dacht Moeder: „Wacht maar, 'k Zal jou krijgen, kleine guit! 'k Doe in 't kopje eerst wat suiker. Dan drink jij je melk wel uit." En zie hier nu toch die Jantje Smullen aan een kop vol melk; Kijk eens, wat een ronde armpjes. Ja hoor — melk is goed voor elk!

WAT HEEFT HIJ GEVANGEN? Wat zou dit wel te beteekenen hebben? Zie eens, hoe deze visscher schriktl Heeft hij misschien een reuzevisch opgehaald? Of hangt er een schoen of iets anders aan zijn haak? Wilt ge het graag weten? Welnu, trek dan rechte lijntjes van het eene punt naar het andere, in de genummerde volgorde, te beginnen bij 1, dan zal het geheim worden opgelostl

3-4, Te Nijmegen heeft N.E.C, kans gezien, Ajax een nederlaag van 6-2 toe te brengen! 3. De doelman van N.E.C, heeft een gevaarlijken aanva onschadelijk gemaakt. 4. De keeper van Ajax heeft den bal voor den vierden keer in zijn net zien terechtkomen. Ontmoedigd gaat hij het leder terughalen . . . 5. Op de Rijswijksche Wielerbaan hadden de openingswedstrijden Rlaals. - Een moment uit den sprint tusschen Van Vliet en Scherens, door eerstgenoemde gewonnen. 6-8. E.D.O. en H.B.S. hebben in Haarlem gelijk gespeeld, zoodat beide ploegen met ieder twee gemaakte en twee „ontvangen" goals huiswaarts konden gaan! 6. Tot een minuut voor het einde was de stand echter 2-1 voor E.D.O. Toen maakte H.B.S. gelijk, welk moment onze foto in beeld brengt. 7-8. Twee momenten voor het doel van E.D.O.

vastnouaen aon nun BMH.>.-.— ---. • het dagelljksehe leven aangaat Ingesteld i.jn op hun broeders, die in de groote republiek ten Zuiden van

Moraine-meer in het Banff National Park, Canada

CANADA WAAR HET ENGELSCHE KONINGSPAAR VERTOEFT Voor den eersten keer in de geschiedenis van Albion, hebben een koning en koningin van Engeland een reis ondernomen naar Canada. Het is begrijpelijk, dal er over dit bezoek van het Engelsche koningspaar groote vreugde heerscht in dit kroondomein. Gezien de eigenaardige wijze, waarop het Britsche Keizerrijk is samengesteld, is deze daad van koning George niet louter een symbolische handeling, maar heeft zij ook een veel dieper^n zin. De verschillende deelen, waaruit het empire bestaat, zijn van het moederland min of meer onafhankelijk, en tot de „koloniën", die formeel het minst aan Engeland gebonden zijn, behoort stellig het dominion Canada. De dunne draad, die dit land met Brittannië verbindt, wordt in feite slechts gevormd door het Engelsche koningshuis. Maar het is, zooals Vlijt en spaareen uitstekend kenner der Canadeesch-Engelsche verhouzaamheid, kendingen eens heeft gezegd: „Deze dunne draad is echter merken van den minstens even stérk als een koloniale voogdij. Sterker zelfs Franschen kleinog, want Canada beschouwt het Engelsche koningshuis als nen boer, een den grondslag van zijn bestaan!" Dat de band tusschen taai vasthouden Canada en Engeland door het bezoek van koning George aan hun taal en en zijn gemalin dus nog verstevigd zal worden, behoeft tradities, zijn de daarom geen betoog, evenmin ais er gewezen behoeft te voornaamste worden op de beteekenis hiervan in het huidige tijdskaraktertrekken gewricht van internationale spanningen. Voor leder, die van de bewoners zich het aandeel herinnert, dat Canada in den wereldder Canadeeoorlog heeft gehad, zal dit meer dan duidelijk zijn. sche provincie Quebec, waarde De gemiddelde Canadees voelt zich voor vijftig percent Fransche invloed Engelsch, en voor vijftig percent Amerikaansch. Dit typische nog 't sterkst is. dualisme In het volkskarakter komt In hoofdzaak voort uit

^Öp^llênd voor den vreemdeling, die dit land bezoekt i, bovendien het feit, dat hij er zooveel Fransch hoort spreken en er ook zooveel xiet, dat hem aan Frank Ik herinnert. De oorzaak hiervan is natuurlek 0«m«*k«l'k te verklaren uit de omstandigheid, dat Canada tot in de tweede helft der achttiende eeuw een Fransche kolonie was. . u-MHet is nog niet zoo lang geleden, dat deze beide elementen, het Engelsche en het Fransche, het niet zoo goed met elkander konden vinden, maar dit behoort thans tot het verleden. Hoe verder men in Canada naar het Westen reist, hoe meer men bemerkt, naar.. het Oosten te gaan, althans in dien xin, dat er zich vele emigranten uit China en Japan hebben gevestigd iets^at ook al weer begrijpelijk Is, Indien men bedenkt, dat Canada ten slotte slechts door den Stillen Oceaan van deze beide landen gescheiden is, en het langen tijd iedereen vrijwel ongemoeid binnenliet. ,~ j j Intusschen beteekent een rei» door Canada door haar gemengde bevolking tevens een reis door drie verschillende cultuur-sleren: het nog sterk onder Fransehen Invloed sUande Oosten, het Engelsche cultuurland in het Midden, en het Westen waar men reeds het Oosten bespeurt ...

Wanneer men In Ottawa is aangekomen, is de Fransehe sfeer, die men in de Oostelijke provincies aantrof, plotseling geheel verdwenen. Men waant zich opeens In Engeland verplaatst, vooral In de schaduw van het parlement, dat met zijn grooten klokkatoren onwillekeurig herinneringen aan Westminster opwekt. Quebec is een Fransche provinciestad — al ligt het ook in Noord-Amérlka. Het standbeeld van den Franschen Koning Lodewijk XIV staat vóór de kerk „Notre Dame des Vlctoires".. •

Noa meer dan in de Vereenigde Staten grijpen de noteeringen van de mHn-"n spoorwegondernemingen en die der wereldmarkt voor de ruw. producten In het dagelljktche leven der eenvoudige Canade.x.n In. en dwrdlor is voor velen't volgen der beursnoteeringen, zooals men hier ziet in d"S«t.nh.l van een bankiebouw te Winnipeg, een deel van hun dagtaak.

e

Wat een glans!

Mej. L. H. te D. H. - Joe Daniels is zelf leider en drummer van zijn band. Gitarist is waarschijnlijk Jimmy Messini. Het adres van Joe Daniels is „The Melody Maker", 93 Long Acre, Londen, W.C. Ik hoop, dat U hiermede voldoende bent Ingelicht.

DE VLIEGAVONTUREN VAN PETER EN DOTVeTvolg

mm

Ik zie, dat ie geen scherpe schuurmiddelen meer gebruikt.

L. B. te 's-G. - Ik kan U mededeelen, dat Shirley Temple op 23 April jarig is. Ze is juist tien jaar geworden.

k

é

A. F. te L. - De door U opgegeven standen van het schaakspel zijn geenszins remise. U zult dus wel degelijk moeten doorspelen.

1. Peter gaf een gil van schrik, toen hij de slee, die hij beneden zich ontwaarde, plotseling in een afgrond zag verdwijnen. Dot had het ook gezien en ze drong er bij haar broertje op aan, dat hij zou dalen om de twee passagiers van de slee te gaan helpen. Peter was daar wel voor te vinden.

2. Het duurde niet lang of hij had een geschikte plek gevonden om te landen. Hij was wel bang, dat ze te ver in de sneeuw zouden wegzakken, maar ze besloten het er toch op te wagen, en gelukkig liep het goed af. Toen het vliegtuig goed en wel stilstond, klauterden ze naar buiten.

3. Ze renden naar de plaats, waar ze de siec hadden zien verdwijnen en gelukkig bleek de af grond, waarin de beide passagiers, een jongen en een meisje, waren terechtgekomen, niet diep, zoo dat Peter en Dot er in slaagden hen er weer uil te helpen. Toch keken ze niet erg vroolljk.

D. L. te R. - U kunt in een goeden boekhandel een dun papier krijgen, waarop U de legpuzzle kunt overtrek-, ken. U behoeft dan dus het weekblad niet te beschadigen. Indien U het papier te dun vindt, kunt U er een stevige soort papier achter plakken. Uw wijze van oplossen is juist.

Ja, voortaan reinig ik alies zacht met

ifl

Mej. d. G. te V. - Tot mijn spijt mag Ik U hierin geen advies geven. Ik zou U daarom aanraden, U eens tot Uw huisarts te wenden. Ik hoop, dat U dan succes zult hebben.

o-",r'~"" v

: yii*- -

C. v. R. te U. - U kunt gerust probeeren Uw plan ten uitvoer te brengen. U zult geen wegenbelasting behoeven te betalen en U moogt met Uw voertuig langs den rijksweg rijden.

4. Want al het voedsel, dat ze bij zich hadden, was verloren gegaan. Toen Peter dat hoorde, ging hij naar ,,De Zilveren Ster" en haalde alle proviand er uit, die zij nog hadden. Daarna gingen ze met zijn allen naar het huisje van de kinderen. Deze woonden diep in het bosch.

5. Peter en Dot bleven een paar dagen in het kleine huisje logeeren. De vader van de kinderen maakte een paar mooie ski's voor hen, en voorzichtig gingen de kleine luchtreizigers hun krachten daar eens op beproeven. Het viel niet mee, ze voelden zich erg-onzeker op de lange latten.

6. Eindelijk lukte het Dot een eindje voort te glijden en trotsch vloog ze Peter voorbij. Maar plotseling bevond ze zich vlak bij den rand van het rotsplateau, en ze zag heelemaal geen kans meer te stoppen. Peter kon nog juist stilhouden, terwijl hij Dot voor zijn oogen zag verdwijnen.

F. S. te A. - Wendt U zich eens tot den heer N. J. Pinto, Waterlooplein 86, Amsterdam, ik denk, dat U daar wel nadere inlichtingen kunt verkrijgen omtrent den sportbond. De prijzen kan ik U niet opgeven, want die zijn in elke stad anders. Behandelt U Uw kanarie als volgt: Het diertje eerst voorzichtig vangen. Het kooitje reinigen met petroleum, daarna den bodem bestrooien met tabakstof. De kanarie bestuiven met Cesarine-poeder, maar vooral het kopje beschermen. Het poeder kunt U in elke goede drogisterij krijgen. Als Uw kanarie erg veel last heeft van het door U genoemde euvel, kunt U bij een vogelhandelaar een zuiveringswater krijgen om het kooitje te reinigen. Dit middeltje kost slechts zeer weinig, an het zal er toe medewerken, dat Uw kanarie beter verzorgd is. Ik hoop, dat U met deze antwoorden vdldoende bent Ingelicht. Mej. E. W. te V. Marcel Witlrisch is: Berlijn. Hij is geheel ziekte, en is nadien weer opgetreden. Hij

7. De kleine piloot ging op zijn buik liggen, en schoof zoo voorzichtig naar den rand van de rots. Hij Jurfde nauwelijks te kijken. Maar gelukkig, daar zag hij Dot veilig en wel zitten. Haar vaart was juist door een rotsrichel gestuit. Dot was gelukkig ongedeerd, alleen maar erg geschrokken.

GEWONE ADVERTENTIES: TEKSTADVERTENTIES:

8. Peter strekte zijn hand uit om zijn zusje te helpen, maar deze gaf opeens een angstige schreeuw. De rand van de rots was met een dikke laag sneeuw bedekt geweest, en door Peters gewicht begon deze te schuiven. ,,Ga achteruit!" gilde Dot, maar het was te laat

KOLOMHOOGTE 120

KOLOMHOOGTE

120

REGELS

REGELS

KORTINGEN

-

-

KOLOMBREEDTE 5 cM.

KOLOMBREEDTE

VOLGENS

30

9. Met een vaart schoof de sneeuw langs Dot heen, die zich stevig moest vasthouden, om niet mee gesleurd te worden. Toen ze weer naar boven kon kijken, was Peter nergens meer te be kennen. Wordt vervolqd

6.7

cM.

TARIEF

-

REGELPRIJS 25 cis. BRUTO REGELPRIJS

50

ets.

BRUTO

- Het adres van Arnim Allee 16, hersteld van zijn in Duitschland al is getrouwd.

Gebruik nooit scherpe ichuurmiddelen, als U niet wil, dat Uw tegels en emaille al hun glan« verliezen. Scherpe schuurmiddelen veroorzaken krassen - en deze raken gevuld met vuil, dat er niet meer uit te krijgen is. Maar Vim reinigt op veilige en zachte wijze. Door de speciale dubbele werking maakt Vim het vuil los en houdt het dan vast, waardoor het gemakkelijk weggeveegd kan worden, zonder krassen. Houd alle glanzende oppervlakken schoon en glanzend met Vim 1

r~

1

OP ELKE BUS EEN RON VOOR GESCHENKEN

reinigt zacht

iRiUM GLANST UW TANDEN Het is een genot PEPSODENT met IRIUM te gebruiken voor het reinigen van Uw tanden. Zoodra het met Uw tanden in aanraking komt, ontwikkelt zich een aangenaam verkwikkend schuim, dat in Uw mond een prettig gevoel van frischheid achterlaat! Maar nog grootere verrassing wacht U - kijk daarna eens in den spiegel - U zult versteld staan over de nieuwe fonkelende schoonheid van Uw tanden. Niets doorstaat de vergelijking met PEPSODENT Tandpasta om Uw tanden blinkend wit te maken. Dat komt door IRIUM, de opzienbarende vinding met onovertroffen reinigende werking. Begin vandaag nog met de PEPSODENT-methode om Uw tanden te verfraaien.

J. F. V. te R. - Het kaartspel hartenjagen of boxen wordt als volgt geTuben ä 2 5, 50 en 80 ets. speeld. Met vier personen krijgt ieder De 8 kaarten, in het geheel dus 32 kaarten. groote tube is Bij drie personen krijgt elke speler voordeeliger. 10 kaarten, en blijven er twee kaarten Rosemary Lane, filmster van op stok. De winnaar van den eersten ^P* TOOTH PAST! ^K^SéP^ Warner Bros in „Vier Dochters" slag krijgt de eerste stokkaarl er bij, de tweede kaart is voor den winnaar van den tweeden slag. De harten tellen ieder maar voor één punt, de klaverboer telt voor 2 punten, de schoppenvrouw voor vij! punten. De kleur moet altijd bijgespeeld worden. De bedoeling van het spel Is alle punten te verzaMevr. A. A. B. te D. H. - De door U gevraagde adressen lulden als volgt: melen, want dan krijgen de andere spelers elk vijftien strafpunten. Is het Spencer Tracy en Clark Gable belden per adres: M.G.M.-Studlo's, Culvernie! mogelijk alle punten te verzamelen, dan moet U probeeren zoo weinig City, Californlë. Tyrone Power, 1401, Wester Avenue, Los Angeles. Gary mogelijk punten te krijgen, om op die manier een tegenspeler alle punten Cooper, 5451, Marathon Street, Hollywood. Errol Flynn en Dick Powel kunt te laten halen. Wie het eerst het aantal vastgestelde punten heeft, heeft U bereiken via Warner Bros, Keizersgracht 778, Amsterdam. het spel verloren.

PtPSODENT TANDPASTA.BEïWIRIÜM - 31 -

GESPREKKEN MET MIJN VRIEND PIETERSEN

Agent: „Ik vind, dat memchen die rijden zooals u, niet in hel bezit van een rijbewijs mochten zijn." 2ij: „Daar hebt u volkomen gelijk In. ik heb er dan ook geen een f

.Hemeltje f- ik wist niet, dat je nog in je bed lag! '

„Het was heel gemakkelijk. Kijk . . . insteken, o slaan, twee recht, twee averecht..."

„Zal ik dien maar bij de andere leggen, baas?" ■

Ik heb deze week de film .,De zoon van Frankenstein" gezien. Wil je wel gegelooven. dat ik nog steeds griezel en 's nachts wakker word. omdat ik meen een angstgil te hoorcn!" ,.Nu, Pietersen, dan heb je toch wel echt gegriezeld, is het niet? Maar weet je wel, dat het gillen niet door de actrices werd gedaan?'' „Niet door de actrices? Wie deed het dan wel? Man. ik werd er koud van." „Dat deed een gil-specialiste. Kijk eens, Pietersen, de gewone actrices gillen niet opwindend genoeg, en daarom haalt de regisseur bijvoorbeeld Alice Doll, de beroemdste gilster van de heele Hollywoodsche filmkolonie. Je zult haar wel nooit op het witte doek gezien hebben, maar je hebt vast en zeker haar afgrijselijk gillen gehoord, dat je kippetjesvel bezorgde!" „Is zij de genige gilster in Hollywood?" „Dat niet, Pietersen. Zij is niet de eenige, die van het slaken van gillen een beroep gemaakt heeft. In de film „In oud Chicago" werden niet minder dan twintig verschillende gilsters tegelijk aan het werk gezet." „Wat kan zoo'n geluid produceerende dame daarmee verdienen?" „Een goede gilster verdient zoo ongeveer twintig dollar per dag. Een goede snurker of niezer krijgt echter veel meer. Billy Gilbert is de bekendste niezer. Hij heeft bijvoorbeeld „Sneezy" in de film „Sneeuwwitje" gesynchroniseerd." „Hebben die kunstenaars nu een vast engagement bij de verschillende maatschappijen?" „Hollywood wemelt van geluiden-voortbrengers en imitators van dierengeluiden, maar er is er maar één, die een vast contract heeft." „Wie is dat?" „Clarence Nash. Hij kwaakt voor Donald Duck in de teekenfilms." „Een zonderling beroep!" „Hoe vindt jij dan het beroep van ..kraakdctective"?" „Wie is dat nu weer en wat doet hij?" „Het is mijnheer Baker. De losjes in elkaar gezette filmdecors kunnen natuurlijk wel eens kraken en piepen, en de microfoon vangt zoo'n geluid op en versterkt het. Voor elke opname gaat Baker dus, gewapend met hamer en spijkers, zorgvuldig het decor na, en als de stoel van X piept, of de deur waardoor ster Y binnenkomt knarst, wordt Baker te hulp geroepen."

FILM-ENTHOUSIASTEN R. L. te 's-Gravenhage. Mar/ka Roekk is getrouwd. Arthur Lubin is geen acteur, maar regisseur. Anny Ondra filmt weinig, haar adres is Gut Ponickel, Pommern, Duitschland. Zij is met den bokser Max Schmeling gehuwd. R. L. G. te Scheveningen. Joe t. Brown is den aSsten Juli geboren. Creigltton Chaney is een zoon van den bekenden filmacteur Lon Chaney. De ware naam van 'Richard Cromwell is Roy Rada. A. H: R. te Groningen. De ware naam van Arthur Lake is Silvcrlake. Lila Lee heet werkelijk Auguste Appel en Barbara Leonard staat op den burgerlijken stand ingeschreven als Barbara Anderson. Renate Muller is niet getrouwd geweest. R. D. C. te Delft. Hierbij de gevraagde adressen. Camilla Morn, Zähringer Strasse i 7, Berlijn. Franchot Tone, Metro-Goldwyn-Mayer-Studio's, Culver-City, Californië. Isa Miranda. 5451 Marathon Street, Hollywood.

W. E. v. d. M. te 's-Hertogenboseh. Bedoelde rollen werden gespeeld door Norma Shearer en Tyrone Power. Het adres van William Boyd is 5451 Marathon Street, Hollywood. Marjorie Bell kunt u schrijven p.a. Universal-Studio's, Universal-City, Californic. L. d. G. te Helmond. Hierbij de drie gevraagde adressen. Ronald Reagan. First National Studio's, Burbank, Calif ornië. Paul Richter, Tauentzienstrassc 1 o, Berlin. Albert Matterstock, Douglasstrasse 10, Berlijn. U is een foto van Zarah Leander en een van Shirley Temple gestuurd. W. L. te Amsterdam. Willy Fritsch is met Dinah Grace getrouwd. Camilla Horn is met een architect getrouwd. Inge List is kortgeleden verhuisd, zij woont thans Zähringerstrasse 18, Berlijn. Het inzenden van bedoeld scenario heeft absoluut geen zin. J. v. d. Br. te Rotterdam. De gevraagde verjaardagen zijn: Christan Rub 13 April. David Niven 1 Maart. George Sanders 3 Juli. Robert Douglas 9 November. Gusti Wolf 11 April. Fritz Ddemar 21 Januari. In 't vervolg svp. niet meer dan drie vragen per week. D. M. te 's-Gravenhage. ledere abonné heeft recht op twee gratis filmfoto's. Schrijf ons s.v.p. welke sterren-foto's u wenscht te ontvangen. J. D. W. te Middelburg. Wij hebben u een toto van Deanna Durbin en van Annabclla doen toekomen.

R. K. v. L. te Amsterdam. Wij hebhen 11 de gevraagde foto's gezonden. E. B. te Amsterdam. Tegen betaling zijn bij ons geen foto's verkrijgbaar. Wendt u voor eerstgenoemde film tot Loet C. Barnstijn, Filmstad, 's-Gravenhage, voor de tweede tot Jan Vanderhoydcn, Antwerpen. A. R. te Alkmaar. Het adres van Hcdy Lamarr. (Hedy Kiessler) is Metro-Goldwyn-Mayer-Studio's, Culver-City, Californië. Dank voor uw vriendelijk briefje. L. v. L. te Haarlem. Wij hebben u de gevraagde foto's gezonden. H. v. B. te 's-Gravenhage. Willy Birgcl woont Wissmannstrasse 12, Berlijn. Hij is getrouwd, zijn echtgenoote is geen actrice. Hij heeft een zoon. Hij is Duitscher. Birgel is zijn ware naam. • Ondanks haar donkere bril, hebben de filmenthousiasten Myrna Loy herkent. En nu moet ze natuurlijk handteekenlngen geven

Regie; W. S. van Dyke. Metro-Goldwyn Mayer-film. Baas Siarkey Blake Cantrell Susan Griffith Amanda Griffith Morgan Crowder ,,01d Puff Davy Sheriff Barney Enoch Voorman Ross Allan Carolyn Talbot Kolonel Webb

Voor de laatste maal schallen de jachthorens door Maryland. De jonge bankier Blake Cantrcll is bankroet gegaan en geeft met de royale gulheid, die hem kenmerkt, een afscheidspartij aan zijn vrienden. Zijn laatste geld verliest hij op de veiling van zijn bezittingen, wanneer hij wenscht, dat zijn slaven, waaronder zijn trouwe lij f knecht Enoch, als familie verkocht en niet van elkaar gescheiden zullen worden. Blake gaat naar Cumberland om een baan te zoeken en komt daar aan, vrijwel tegelijk met een van zijn jachtgasten. Susan Griffith, een frank en vrij levend Noord-Amerikaansch meisje, verre verwante van hem, die hij tevergeefs herhaalde

Wallace Beery Robert Taylor Florence Rice Helen Broderick Charles Bickford Barton MacLanc Charley Grapewin John Qualen Robert Gleckler Clinton Rosemond Cy Kendall Paul Everton Claudia Morgan Jonathan Hale

malen "zijn liefde betuigd heeft. Susan is met haar tante Amanda naar Cumberland gekomen, om daar den Bullet Postkoets Dienst te inspecteeren, waarvan zij de eigenares is. Deze dienst heeft zware verliezen geleden van af het oogenblik, dat de B. ö O. Spoorwegmaatschappij met haar nieuwe uitvinding haar intrede deed. Baas Starkey, manager van den dienst, ziet om begrijpelijke redenen ongaarne, dat beide vrouwen zich met de zaken bemoeien, want het is geen zuivere koffie, wat daar in Cumberland gebeurt. Dat is ook de meening van kolonel Webb, inspecteur der spoorwegmaatschappij, die den jongen Blake, die zich tot hem om werk gewend heeft, een betrekking aanbiedt als rechercheur in dienst der maatschappij, om den postdienst te bespionneeren, daar deze'van slavenhandel en menschenjacht verdacht wordt. Zou dat blijken, dan zou de moderne spoorwegmaatschappij voetstoots het plein gewonnen hebben. Maar Blake voelt niet veel voor dit soort werk. In een kroeg raakt hij verwikkeld in een vechtpartij met een paar een-twee-drie-klaveraas-spelers, handlangers van den machtigen baas Starkey, en wordt in het cachot gestopt, wanneer Starkey tegen den vreemdeling getuigt. Susan krijgt wel is waar Blake uit de gevangenis, maar levert hem, geïrriteerd door zijn ,,air" over aan baas Starkey om voor hem te wecken. Starkey behan-

delt Blake alsof hij een slaaf was en Blake accepteert nu in 't geheim het aanbod van de spoorwegmaatschappij om Starkey te ontmaskeren. De dood van een weggeloopen slaaf, die zijn vroegere bediende Enoch blijkt te zijn, maakt het Blake duidelijk, hoe de slavenjacht gedreven wordt. Een zekere Morgan, met wien Starkey zich verbonden heeft, ontvoert en verhandelt het menschenmateriaal. Blake volgt Morgan in de bergen en slaagt er in als handlangerbandiet in zijn gunst te komen. Blake ontmaskert Morgan, wanneer er een wagonlading ontvoerde negers in den afgrond stort, waarbij allen gedood worden. En Blake kan bewijzen, dat de gebruikte wagen toebehoort aan den Bullet Postkoets Dienst, ten gevolge waarvan zoowel baas Starkey. als ook Susan en haar tante gearresteerd worden. Blake wordt met een rechercheur teruggestuurd om den naam van de huif van den verongelukten wagen te halen. Starkey ontsnapt om Morgan gevangen te nemen. Als hij bij den verongelukten wagen aankomt, is Blake omsingeld door de menschen van Morgan. Starkey wil Morgan meenemen om zijn onschuld te bewijzen en Blake dooden. In het

Robert Taylor en Wallace Beery.

Florence Rice en Robert Taylor. ^

Florence Rice, Helen Broderick en Wallace Beery. • groote gevecht, dat er nu volgt, ontsnapt Morgan, Starkey schiet hem dood en Starkey en Blake, die elkaar noodig hebben als getuigen voor de rechtbank, ondernemen een wanhopigen tocht door de sneeuw. Ten slotte worden zij,, gezworen vijanden, met toch iets van ontzag voor elkaar in het hart, uitgeput en den dood nabij, door vrienden gevonden. Blake wordt manager der spoorwegmaat-, schappij, de Bullet Postkoets Dienst wordt opgeheven en Starkey, de avonturier, trekt met den hem geschonken postwagon westwaarts. En hij verliest de race tegen den trein, die Blake en de jonge Susan vervoert.

Evocatie uit de jaren 190&—1910.

Viktoria von Ballaiko «a WUly Ftltsch.

^äj^ oud* Uad*B PaMog*

Er is eigenlek maar één man geweest, die over Berlijn een film heelt gemaakt. Zeker, er zijn films geweest, waarin het Berlijnsche decor als achtergrond werd gebruikt, maar in den grond van de zaak was er toch slechts één rolprent over deze stad: „Berlin, Symphonie einer Groszstadt". Ruttman, de regisseur, heeft zich trouwens steeds aangetrokken gevoeld tot steden: noch „Düsseldorf", noch „Stuttgart", de beide kleine reportages, is men al vergeten, alleen omdat hij plotseling met het ansichtkaarten-systeem brak, omdat het films waren, waarin het hart van de stad heftig klopte, omdat alles wat Ruttmann er in aanraakte, ging leven. En juist op het moment, dat men zich ging afvragen of alleen Ruttmann zich voor steden interesseerde, blijkt dan, dat men zich heeft opgemaakt om Berlijn nog eens filmisch te doen herleven. „Het Berlijnsche hart in een Berlijnsche film", dat was de opgave, die Walter von Hollander kreeg, toen hij mét het schrijven van het draaiboek voor de nieuwe Ufafilm „Die Geliebte" werd belast. En dit motto heeft ook de regisseur, Gerhard Lamprecht, overgenomen. Niet de buitenkant, niet de rumoerige oppervlakkigheid van: de grootc stad, waaraan het leven nu eenmaal in een ongeloofclijk snel tempo voorbijraast, niet de pittoreske plaatsen, waaraan de toeristen met Baedekers in de hand voorbijgaan, maar het leven. Wanneer een wereldstad een naam heelt gekregen, dan zijn er menschen geweest, die haar hebben gebouwd; wanneer er thans glimlichtjes spelen in de kroon, die Berlijn tooit, dan zijn er menschen geweest, die de edelsteencn er in hebben geplaatst. Het leven heeft nu eenmaal twee kanten en het is misschien wel het ongeluk van de film, dat zij té vaak slechts den eenen kant kan toonen, omdat zij als het ware een tegenwicht

moet vormen voor de dagelijksche beslommeringen van hen, die naar de film komen kijken en daar verzet en verpoozing zoeken. Zooals die ste-rden in alle landen der aarde, is ook het aspect van Berlijn in de laatste dertig jaren veranderd. Deze dertig jaren zijn echter nét voldoende om tégenover deze film objectief te staan en het is daarom, dat de Ufa „Die Geliebte" ook heelt willen laten spelen in de jaren rond 1910. Met dezen opzet, een evocatie van Berlijn in epischen trant, als speelfilm, was gelijk het karaktéf bepaald: d«s geen dialectfilm, die alleen geschikt zou zijn voor de Bcrlijners, Ook kon het geen historische costuumfilm worden ep hoezeer er ook is getracht een natuurgetrouw beeld van het Berlijn uit die jaten te geven (de oude Linden Passage is ten voeten uit in de Babelsberger ateliers opgebouwd), er is toch steeds gestreefd naar éeh elimineeren van den sprookjesaanhef; er was ee«s...... Willy Fritsch en Karl Martell zijn de belangrijkste spelers in deze rolprent. Naast hen staan onder meer Viktoria von Ballasko e» Grete Weiser, d^e het ruw-goedhartige volksmfisje in den trant van „ruwe bolster-blanke pit" zoo voortreffelijk weet uit te beelden.

ORIGINELL IS MOEILIJK TE LEZEN

Een Msngrljk* boodschap.

lort Martoll on Vlktoila ron Ballatko.

ORIGINAL IS DIFFICULT TO READ

19de Jaargang No. 20 - 27 Mei 1939

MET WEEKBLAD CIMEMAs.

HET WEEKBLAD CIMEMA& THEATER

15

VERSCHIJNT WEKELIJKS - PRIJS PER KWARTAAL F. 1.»5 VOOR INOIË EN BUITENLAND f.9.30 PER JAAR. - RED. EN ADM NOOROEINOE I. LEIDEN. TEL. 7M. POSTREKENING 4IM0

* #• ■

THEATER

♦ / /

\

I t i

Sr'M r^-é. x

.^

f X '"^Üll'.,«Sfe€.-

'il ^^^E lts. ■g^^^BPii^^^^^B

£3

^ pr\ 13 uiSATURN

■fefe*^' ,'^rT*^«-:^ï^iCS

— ö^ji^^^i

J

II

AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE

'^ ■ • JtSlBiffiakJTtMiSbiTVH ■f-l 11-1 lUTVI 1 «II-™ '\^

■..'.'

"Ü"* -.*•

■

■

'