■HHBH
^
19de Jaargang No. 17 - 6 Mei 1939
WEEKBLAD CINEMAs.
■
THEATER /
■
DE FRANSCHE FILMACTRICE ANNABELLA KAPT HET VIJFJARIGE STERRETJE MICHAEL GUBITOSI, DAT MET HAAR IN EEN FILM OPTREEDT fFofo M.O.M.>
1
PP»
*
•
d-li ^:'
r
* . ^
'W
'T
- «i^v-V
HET WEEKBLAD CIMEMAs THEATER
f
I
VERSCHIJNT WEKELIJKS - 1*1]* PH KWARTAAL F. I.« VOOR INOit EN BUITENLAND F.♦.» PER JAAR. -RiO. EN AOM. NOOROEINOE «, LEIDEN. TEL. »**. POSTREKENING 4liM
w mmmwrn
maÊÊmÊÊÊÊmm
*,4,.
^milmiwet E E n
JEAN HERSHOLT (foto 20th Century-Fox)
NIEUWS
UIT
Danielle Darrieux zal binnenkort naar Amerika vertrekken om daar in drie films te spelen. Haar eerste rolprent zal getiteld zijn „Onder de bruggen van Parijs".
Rita Johnson en Franciska Gaal vervullen belangrijke rollen in de Metro Goldwyn Mayer-film ,,The girl downstairs". Deze film behandelt hetzelfde gegeven als de vroeger opgenomen Francisca Gaal-film ,,Die kleine Katherina".
Clark Gable en Norma Shearer vertolken hoofdrollen in „Kermis der dwaasheid".
de
.Alter Kanalgang 11" is de titel van een nieuwe Ufa-film. De rolbezetting staat nog niet vast.
DE
ONZE WEKELIJKSCHE PRIJSVRAAG
Lew Landers regisseert de film „Fixer Dugan". De medespelenden zijn Lee Tracy, Peggy Shannon, Virginia Weidler, Peggy Carroll en Dorothy Lovett.
Vraag vijfhonderd vijf en dertig
• Ernst Lubitsch en Sol Lesser zijn
Welk dier is er om bekend, dat hij zeer gemakkelijk de kleur van zijn huid veranderen kan? Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en vijf troostprijzen beschikbaar om te verdeelen onder hen, die vóór 22 Mei (abonné's uit overzeesche gewesten vóór 22 Juni) goede oplossingen zenden aan ons redactie-adres: Noordeinde 8, Leiden. Op de enveloppe of briefkaart gelieve men duidelijk te vermelden: Vraag 535.
DE OPLOSSING Hans Brausewetter heeft een belangrijke rol in de Tobis-film „Renate im Quartett". Regisseur is Paul Verhoeven.
Michael Curtiz ensceneert de film „The sea hawk". Hij heeft Errol Flynn en Olivia de Havilland voor de hoofdrollen aangezocht.
B. E. Luethge werd door de Tobis als dramaturg geëngageerd.
Johanna Sibelius en Karl Stepaneck schrijven het draaiboek voor de film „Kongo-Express".
STUDI O'S
Vraag vijfhonderd een en dertig Een gyroscoop is een door Foucault uitgevonden toestel om enkele verschijnselen der aswenteling aan te toonen, inzonderheid het feit, dat een snel omwentelend lichaam een neiging heeft om in hetzelfde vlak te blijven en weerstand te bieden aan een kracht, die het in een ander rotatievlak wil brengen. Da hoofdprijs werd ditmaal verworven door Mej. S. Mooyman te Amsterdam, terwijl de troostprijzen werden toegekend aan Mej. A. Bunen te Amsterdam, Mej. D. Termeer te Rotterdam, den heer A. Bos te Zeist, den heer J. Weyerman te Den Haag, den heer M. de Rooy te Rotterdam.
United Artists als
productieleider
door
FILM
VOO R ^VO<
OUDERS
In Frankrijk voert men de laatste jaren een campagne „Terug naar het huiselijk geluk!" Het steeds toenemende aantal echtscheidingen is wel de voornaamste aanleiding tot dezen strijd geweest, en men hoopt binnen afzienbaren tijd de vele dringende problemen van de jeugd, die toch vóór alles het slachtoffer is, op bevredigende wijze op te lossen. Gedachtig hieraan heeft de bekende regisseur G. W. Pabst een film vervaardigd, welke binnenkort te Parijs en ook in ons land vertoond zal worden. Er bestaat geen middel, dat zoo sterk en overtuigend tot het raenschelijk hart weet door te dringen als het witte doek: beter dan lezingen, brochures of zelfs boeken, grootscher dan het tooneel, bereikt de cinema de massa en opent hen de oogen voor dat, wat wellicht tot op heden aan hen voorbij placht te gaan. Deze film, waarvan wij thans alle kwaliteiten, behalve den belangwekkenden inhoud, ter zijde zetten, is vervaardigd naar den roman van Peter Quinn. Christa Winsloe, de schrijfster van het vermaarde „Mädchen in Uniform", heeft het boek tot scenario bewerkt. Hiervoor is zij voor een paar weken van Amerika naar Parijs overgekomen. „Ik zit op de middelste bank van de Place de l'Etoile," zegt ze aan de telefoon, als ik haar om een onderhoud verzoek, „en als herkenningsteeken houd ik een duif in mijn rechterhand." Aan de mogelijkheid, dat het zou kunnen regenen, heeft Christa Winsloe waarschijnlijk niet gedacht, of ze behoort tot die gelukkige menschen, voor wie, als ze zich eenmaal iets voorgenomen hebben, ook geen obstakel meer bestaat. Want op het afgesproken uur druppelt er een milde motregen, en alle banken zijn leeg! Neen, toch niet, want onder een goudgele paraplu, die een illusie van zonneschijn geeft, zie ik een donkere, intelligente vrouw zitten, die in de rechter-, op de rechter- en naast de rechterhand, op armen en schouders door duiven vergezeld wordt! „Onmogelijk om ze zóó wat te eten te geven," zegt ze lachend en dan voeren we samen de gracieuse vogels, tot we niets meer voor ze hebben. Ze inviteert me, om ook onder haar paraplu te schuilen, maar het is niet meer noödig, want de zon breekt — hoewel poovertjes — door. Dan vertelt de schrijfster meteen den inhoud van het draaiboek. „De hoofdpersoon, Jacqueline Presle, is de dochter van een Parijschen advocaat, die door zijn veelvuldige echtscheidingsprocessen een groote bekendheid geniet. Haar moeder is dokter. Als Jacqueline op een leeftijd komt, dat ze haar ouders juist noodig heeft, ziet ze haar vader en moeder, die beiden een drukke praktijk uitoefenen, slechts zelden. Om een enkel voorbeeld te noemen: op haar verjaardag hebben ze beloofd haar mee naar den schouwburg te nemen. Maar als de avond aangebroken is, en het meisje verlangend zit te wachten, komen noch mama, noch papa opdagen, en de jarige gaat naar bed, zonder dat iemand haar goedennacht zegt. . . Het is dus werkelijk geen wonder, dat Jacqueline een uiterst nerveus kind wordt. Ten slotte zien de ouders dan ook in, dat zij een leven leidt, hetwelk allerminst bij haar leeftijd past en zoo wordt Jacqueline „voor haar eigen bestwil" naar het meisjespensionaat van madame Villiard in de omgeving van Parijs gezonden. Daar ondervindt ze opnieuw moeilijkheden, want al ras heeft zij, die anders zeer
i*
V
de
aangesteld.
Micheline Prelle alt Jacqueline Pratla, da dochlar van aan Parljschan advocaat, die door xljn veelvuldige achtichaldlngtproca*•an aan groola bekendheid geniet.
• Bernd Hofmann en Alfred Stoeger ensceneeren de Bavaria-film „24. Dezember". De belangrijkste rollen zijn in handen van Hans Söhnker, Leny Marenbach, Paul Hartmann, Käthe Dorsch, Grete Weiser en Albert Lippert.
r
• Joe Penner speelt de hoofdrol in „The day in bookies wept". Deze film verhaalt de vroolijke avonturen van een troepje chauffeurs en een jongeman, die in het geheim een renpaard koopen en dit trainen om de „bookies" tot wanhoop te brengen.
• Bette Davis, Miriam Hopkins en Humphrey Bogart zijn
de hoofdrolspelers in de Bros-film „The old maid".
«tCS*
^*Wte«
Warner
Si
• George O'Brien zal de belangrijkste rol op zich nemen in de RKO-Radiofilm „Timber stampede". Regisseur is Dave Howard.
Kristina Soederbaum is met regisseur Veit Harlan in het huwelijk getreden.
■«.
■ ■•
&'
gezien is, te lijden van de vijandige houding van de zijde der overige pensionnaires. Ze vraagt zich af, wat of hiervan de reden kan zijn, en op een dag begrijpt ze het. Er zijn namelijk zeer veel meisjes, waarvan de ouders gescheiden zijn, en het is haar vader, die in verschillende gevallen de verdediger van de diverse vaders en moeders is geweest. Maar wie. zooals zij, zeventien lentes telt, zegt eerlijk wat zij op het hart heeit en vergeeft daarna snel. Op den bezoekdag ziet en ondergaat Jacqueline, die nog aan het volkomen geluk van haar ouders gelooft, veel wat haar vreemd is. Moeders stellen haar dochters nieuwe vaders voor, vaders komen met nieuwe moeders, die somtijds niet veel ouder zijn dan het kind! En de eigen ouders loopen elkaar dikwijls voorbij, zonder te groeten . . . De kleine Denise staat verlaten in een hoek. zij verwacht niemand, maar wat Jacqueline richt een varbond lagen da scheidende ouder«, da „llcodlpa" op.
Marika Roekk zal de hoofdrol vervullen Ufa-film „Ungarische Rhapsodie".
in de
Mevrouw Ptada (Marcalla Chanlal) radt Mar goti lavan mat behulp van dan »talan long.
erger is. al sinds weken is het schoolgeld niet voor haar betaald en vandaag heeft de airectrlce haar gezegd, dat ze wel begrijpen zal, op deze wijze niet zoo heel lang meer te kunnen blijven. Denise is in tranen bij Jacqueline gekomen ... Als zij er met haar vader over spreekt, lacht Mr. Presle haar uit en spot met „de heilige huwelijkswetgeving", die volgens zijn dochter niet verbroken mag worden. Maar Jacqueline is erg onder den indruk van alles en denkt er veel over na. Zoo rijpt in haar de gedachte een verbond tegen de scheidende ouders. „Ligue centre Ie divorce des parents", de „Licodipa" op te richten. Alle kameraadjes geven zich direct als lid op en de ..Licodipa" begint haar strijd tegen de volwassenen, die vergeten zijn. wat „trouw" beteekent. Jacqueline Presle. die, al heeft ze geen ondervinding op dit gebied, aan het hoofd van de beweging staat, wordt er geheel onverwacht zelf ook in gemoeid. Want de moeder van haar kamergenootje Margot, de bekende actrice Paula d'Ivry. leert op een bezoek-
middag Mr. Presle kennen, en deze twee menschen voelen zich onweerstaanbaar tot elkaar aangetrokken ... Intusschen ontvangt Jacquelines moeder opgetogen brieven van haar dochter over de begaafde actrice, die zij nu door Margot zoo dikwijls spreekt en zij vraagt haar of het niet mogelijk is. dat zij ook eens kennis met haar maakt. Madame Presle brengt dan een bezoek aan Paula d'Ivry en ontmoet daar haar eigen man ... Madame Villiard, de directrice, heeft Jacqueline een dag vrij gegeven om naar Parijs te gaan, waar zij, in het geheim bijgestaan door den secretaris van haar vader, probeert een onderhoud met den Minister van Justitie te krijgen: hij toch moet in staat zijn, om de onrechtvaardige wetten op de scheiding te verbeteren! Thuis vertelt haar moeder haar de moeilijkheden, die nu ook in het huwelijk van h&ir ouders gekomen zijn, en zij hoort den naam van de vrouw, die zij vereert en die
Andr« lugucl «n Jacqualin* Dalubac, In d«l« film d« vadar van Jacquallna «n da meadar van Margot.
Twa* llcodlpa-ladan ilngan hal •Igangamaakla li«*dl»a-clubilad.
mede verantwoordelijk is. Op haar beurt deelt Jacqueline dit weer aan Margot mee, die zoo overstuur raakt bij de gedachte, dat haér moeder tot zooiets in staat is, dat zij maar één uitweg ziet, zelfmoord. Het blijft bij een poging, want zij wordt in allerijl overgebracht naar de kliniek van madame Presle, die haar met behulp van de stalen long weet te redden. Bij het ziekbed van Margot ontmoeten de twee moeders elkaar en zij voelen, dat ze geen vijanden zijn. Jacqueline, die nu meer dan ooit in de „Licodipa" geïnteresseerd is, wordt eindelijk met haar vriendinnen bij den Minister van Justitie ontvangen. „Jullie allen, toekomstige vrouwen en moeders", zoo zegt hij, „jullie zijn het, die de heilige wet moeten verdedigen. Zorgt, dat Je moreel sterk tegenover het huwelijk komt te staan, dan zullen jullie zelf ondervinden, dat dit duizendmaal meer waard is, dan alle mogelijke wetten bij elkaar!" Jacqueline Presle heeft een overwinning behaald, maar wat voor haar nog veel meer beteekenis heeft, is, dat haar eigen vader ten slotte het bezoek aan den minister bewerkstelligde. Dit is een gunstig voorteeken! Want haar ouders zijn zich door den heelen samenloop van omstandigheden bewust geworden, dat zij toch bij elkaar hoeren, en Jacqueline behoudt dus haar eigen vader en moedert ■ Dit is het gelukkige einde van een film," besluit Christa Winsloe, „die niets anders wil zijn dan een greep uit het leven van het jonge meisje van heden, dat werkelijk niet altijd vrij van zorgen is ..." Ook de duiven hebben rustig naar die aangenaam vertellende stem meegeluisterd, en als wij opstaan bedelen ze opnieuw om wat voer; ze loopen achter de schrijfster en haar vroolijke goudgel? paraplu aan — totdat ze in de autobus verdwenen is. JOSEPHA MENDELS.
in een film speel, ben ik eens verplicht om mijn eeuwige sarong te verwisselen voor een gewone alledaagsche jurk," zei Dorothy Laraour, „maar wanneer ik niet optreed, ben ik vast besloten om het kleine beetje geheimzinnigheid, dat de sarong reeds in mijn jungle-films veroorzaakte, vol te houden, want ik ben niet van plan om mijn privéleven voor het publiek te openbaren:" Zij glimlachte, toen zij dit zei, maar er was een uitdagende glinstering in haar blauw-grijze oogen en bijna tartend hief zij haar kin op. „Ik weet niet wat de menschen van mij verwachten," vervolgde zij, haar hoofd schuddend. „Sommigen schijnen werkelijk het idee te hebben, dat ik mijzelf graag een beetje tentoonstel. Dat ik wérkelijk van zoon verregaande publiciteit houd. Dat ik me er op toeleg om zooveel mogelijk van mijzelf te vertellen — niet alleen over den buitenkant, maar zelfs al mijn emoties, gedachten en privéleven. Maar de menschen vergissen zich heel erg, want ik heb totaal andere plannen. Zelfs voor een goudvisch in een glazen kom is het mogelijk er een privéleven op na te houden en daarom wil ik mijn eigen leventje ook zoo lang mogelijk zélf leven." Ik had gehoord, dat Dorothy, die een van de beminnelijkste figuren in filmland is, onlangs in opstand was gekomen tegen ongewenschte publiciteit van haar particuliere zaken. Daarom had ik haar gevraagd of zij hierover eens het een en ander wilde vertellen. Om dit te kunnen doen, had zij de belofte aan zichzelf, om haar eerste vacantie eens absoluut onafgebroken te genieten, verbroken. Voor dit eene en eenige vacantie-interview was zij van haar nieuwe huis in Coldwater Canyon heelemaal naar de stad gekomen, waar wij. bij een heerlijke lunch, eens rustig konden praten. Zij droeg een donkerblauwe pantalon en een donker-rose sweater met korte mouwen, die haar. ondanks hun sportieve karakter, zeer zeker niet misstonden. Om haar hoofd had zij een pastelblauwe sjaal, die zij onder haar kin had vastgeknoopt. Zij excuseerde zich over haar vacantie-kleeding, en haar gebrek aan make-up en verkondigde zelfs er verschrikkelijk uit te zien! Zij zag er inderdaad niet uit als een exotische filmster, kwijnend en smachtend en zich ten volle bewust van de bewondering van het publiek. Zij zag er uit alsof zij nog dat verkoopstertje was in Marshall Field's in Chicago, dat een dag vacantie had. Zij maakte een prettigen, ontspannen indruk, gewoon en natuurlijk. Ik vertelde haar dit en Dorothy antwoordde: „Het is misschien niet zoo interessant om eens gewoon te doen, maar het is vast dubbel zoo pleizierig." Toen zij 'Je sjaal van haar donkerbruine krullen had verwijderd, voegde zij er aan toe: „En wat heb je er per slot van zake aan, als je een filmster bent, en je mag niet eens op gewoon menschelijke wijze eens pret hebben? Geld en roem beteekenen nog niet alles op - Dorothy an haar moeder.
de wereld. Men kan niet altijd een film-salaris blijven ontvangen, en men kan ook niet altijd beroemd blijven. Op zekeren dag is men weer vergeten en men leidt weer een gewoon, alledaagsch leven. En als men dan niet meer weet, hoe men van dit gewone leven toch nog iets moois en goeds kan maken, dan is dat heelemaal ellendig. Ik heb geen 2in om later zenuwziek te worden en dat is de reden, waarom ik mijn privéleven niet onthul. Als ik het op deze manier kan volhouden om aan den eenen kant een beroemdheid te zijn en dienovereenkomstig te leven en aan den anderen kant een normaal leven te leiden, zal ik er later, als de beroemdheid verdwenen is, op voorbereid zijn. Maar er is slechts één manier, waarop ik een gewoon leven kan leiden en dat is een klein plekje in de goudvisschenkom te hebben, waar ik naar toe kan gaan zonder een soort van tentoonstelling te zijn voor Jan en alleman. Begrijpt u me niet verkeerd, alstublieft! Ik tracht hier niet te verkondigen, dat ik genoeg heb van alle publiciteit. Ik weet heel goed, wat het voor mij gedaan heeft en wat het nog kan doen. Zonder de publiciteit zou ik niet geweest zijn, waar ik nu ben. Ik zou niet zoo ver gekomen zijn, dat is met iedereen zoo, die in de filmwereld zit. Maar .... Het was juist hetgeen ik als actrice en zangeres presteerde, in het begin, dat in aanmerking kwam voor de publiciteit. Het interesseerde niemand of ik goed met mijn echtgenoot kon opschieten of dat wij elkaar wellicht voorwerpen naar het hoofd slingerden. En het is eigenijk nu nog niet bijster interessant. Als ik eens valsch zou gaan zingen of minder mooi zou spelen, zoudt u het bewijs daarvan kunnen zien. De menschen gaan niet naar den bioscoop als zij mij liever niet zagen. Zij betalen mij om te zingen en te acteeren. Juist omdat zij er voor betalen, hebben zij het recht om alle intieme bijzonderheden van mijn leven als zangeres en actrice te kennen — verleden, heden en toekomst. Zij maken er aanspraak op om te weten, hoe ik iets doe en wat ik doe op het witte doek. Maar zij behoeven niet alle intieme bijzonderheden te weten van mijn eigen leven, wat ik doe en laat als ik niet speel — om voor zich zelf te kunnen besluiten of zij al of niet naar ,,De Zeewolf" of „St. Louis blues" zullen gaan om mij te zien. Dat is nog een reden, waarom ik mijn leven thuis niet openbaar: Wie weet wat de menschen van mij in mijn privéleven verwachten, en hoe zou ik ze dan teleurstellen!" Dorothy lachte niet, in gedachten staart zij een poosje naar haar lunchschotel. Dan vervolgt ze ernstig: „Weet u wat de schrikwekkendste sensatie voor een filmster is? Om van Hollywood, waar je één van de velen bent, weg te gaan naar een andere stad, waar de menschen je alleen kennen van het witte doek — en dan omringd te worden door bewonderaars. Op een keer ging ik eens naar Houston om Herby daar te bezoeken — mijn man, Herby Kay. Ik verrelde niemand, dat ik weg zou gaan. Het was geen reisje, waarbij ik onophoudelijk reporters en pers-fotografen zou moeten ontvangen; het was een zuiver persoonlijke
Dorothy's echtgenoot Is de bandleider Herby Kay (mét de banjo). Wij tien hem met zijn band een bezoek brengen aan Dorothy.
aangelegenheid. Ik vond het dan ook niet noodig, dat er ook maar iemand zou weten, dat ik per trein zou reizen en ik vermoedde ook niet dat iemand het zou weten. Ik hield me afzijdig en bleef steeds in mijn coupé. Ik verwachtte, dat Herby mij van het station zou afhalen. Maar er was wel een groote menigte, maar geen enkel spoor van Herby. Later hoorde ik, dat hij er niet doorheen had kunnen komen. Toen ik uit den trein stapte, verdrongen de menschen zich om mij heen, mijn hoed werd afgerukt en de voile aan flarden gescheurd. Eindelijk kon iemand mij naar den wachtenden auto brengen, waarin zeven journalisten zaten, die mij gezamenlijk naar mijn hotel brachten. Den volgenden dag werden zij wild, toen ik vertelde, dat ik met vacantie was en dat ik niet wilde poseeren voor foto's. Maar aangezien ik toch ook niet graag had, dat de kranten kwaad op mij zouden worden, besloot ik mij maar een paar keer te verkleeden en de fotografen hun gang te laten gaan. Dit oponthoud kostte heel wat van onzen gezamenlijken vrijen tijd; wandelen konden wij ook niet ongestoord, overal volgden de menschen ons. Bewonderaars hadden het nummer van onze kamer uitgevischt en klopten onafgebroken op de deur om handteekeningen te vragen. Herby hield me voor den gek en vroeg doodernstig: „Dus ben je werkelijk van plan een huisvrouw te worden?" Dorothy gaf toe, dat de belangstelling van Houston haar natuurlijk goed deed, p maar zij hield vol, dat deze
ndervinding toch ook haar minder prettige zijden ad. „Ik zei steeds tot mijzelf: Je bent precies hetelfde als deze menschen, waarom kijken ze zoo aar je op? Ik weet er echter geen antwoord op. Vant er zijn filmsterren waar ik naar opzie, zooals Carole Lombard en Joan Crawford, zonder dat ik veet waarom. Instinctmatig zie ik ze graag in een ilm, hoewel ik toch absoluut niets weet van hun rivéleven. Ik heb er totaal geen behoefte aan om ;ts te weten. Als zij het zelfde zijn, zooals zij op et witte doek verschijnen, is dat genoeg voor me. in als ik nu op deze manier denk over filmsterren, ie ik sympathiek vind, waarom kunnen andere lenschen dan niet net zoo denken over de sterren /aar zij van houden? Dat is weer een reden waarom ik geheimhouding letracht. Ik- kan veel beter werken, veel beter speen als het publiek niet verlangt, dat ik vier en wintig uur per dag speel. Als ik niet mijn hééle even hoef te acteeren. Schrijvers hebben mij vragen gesteld over mijn irivéleven en mijn gedachten, die zij aan hun beste Tienden niet zouden durven vragen. Hun eenig notief hiervoor was, dat ik in het middelpunt der lelangstelling sta en dat ik daarom een voorwerp 'an publieke nieuwsgierigheid en geklets ben. Dat oort menschen wil nu eenmaal iets opwindends iver mij hooren. Misschien is dat wel waar, raenchelijke naturen hebben gauw behoefte aan geklets. Aaar de menschelijke natuur gaat ook gauw over ot helden-vereering, en daarom weiger ik mijn »articuliere aangelegenheden prijs te geven, om ze net vette letters in een krant gedrukt te zien. Het publiek heeft recht om te weten, dat ik .gerouwd ben. Maar zij hoeven niet te weten of wij vel eens oneenigheid hebben. Waar we over praten ■ils we alleen zijn, of hoe wij onze huishouding inancieren. Deze zaken zijn strikt persoonlijk. Het publiek heeft recht te weten, dat Herby met ^ijn orkest in Houston is en dat ik in Hollywood ;it; dat wij niet eerder dan in den komenden herfst ms nieuwe huis samen zullen betrekken. Het is 'reemd, want Herby is meestal een heele poos in en andere stad om te spelen, maar juist den laatten tijd loopen er overal geruchten omtrent ons. Deze geruchten zijn natuurlijk voor mij een hoopvol teeken, want beduidt het niet, dat ik verder tom in miin t irriére? Maar ook zijn deze geruchen gevaarlijk.Herby Kay wil van zijn vrouw scheien .. . De bekende filmster Dorothy Lamour wil itheiden . . . Je probeert het tegen te spreken — maär het komt teeds weer terug. Toen ik in Houston vertoefde, heb k hem gevraagd ofschoon ik geregeld met hem telefo^ erde, of hij werkelijk teleurgesteld in mij was en
Herby antwoordde mij geruststellend: „Ik zal nooit het plan hebben om mij van jou te laten scheiden." En toen ik vroeg of hij niet verrast was door het bericht, dat ik van hem wilde scheiden, vervolgde hij: „Waarom zou ik er mij druk over maken? Je schrijft mij eiken dag, vertelt me waar je bent geweest en wat je gedaan hebt. Ik geloof niets van dat geklets." Dorothy wond zich werkelijk op over dit onderwerp en vervolgde: „Ik hoop, dat wij ons nieuwe huis zoo hebben laten bouwen, dat niemand het kan vinden. En er is nog iets anders, dat je privéleven moeilijker maakt. Alles wordt veel duurder berekend. Zoo overlegde ik mijn plannen voor onzen nieuwen tuin met een tuin-architect, die mij alles zeer hoog voorrekende. Ik vertelde het toevallig eens aan den manager van de Coconut Grove, die mij den volgenden dag een van de tuinlieden van de Grove zond. Toni, die het heele werkje wilde doen voor veel minder dan die architect, en ook even goed. Ik heb geen binnenhuis-architect voor mijn kamers aangenomen. Elk meubeltje heb ik zelf Dorothy liafli an Matty gekocht, maar ik I Malnack an iljn band bogeleidt haar In da Ulm moest krijgsüsten ..«. Iwitt bluat". gebruiken om voor redelijken prijs iets te kunnen koopen. Daarom stuurde ik, als ik iets moois had gezien, dikwijs mijn moeder of een vriendin er op af om het voor den gewonen prijs voor mij te koopen, Want als ik
Dorothy on Ray Mitland in »Hoi Jw*i9,a lovo".
Dorothy met lloyd Nolan in haar nieuw« film ..»t. loult blues".
er persoonlijk naar toe ging, moest ik wel tweemaal zowcelbetalen! Ik vind het prettig, als ik in zoon geval wat kan besparen. Soms moet ik mezelf wel verbergen, om dezelfde rechten als andere menschen in het leven te hebben, dat merkt u wel!"
Erich von Stroholm al« Simovic.
M NOVA-FILM. Anna Salie Simovic Burgstallcr Stanko Salic
Regie: Robert Wicne. Dita Parlo Erich v. Stroheim Abel Jacquin Bernard Lancrct
De film speelt in 1914 te Belgrado, de hoofdstad van het toenmalige Servië, door een brug over den Donau verbonden met Semlin, een grensstadje van OostcnrijkHongarije.
Dito Parlo en Barnard Lancr et.
Kapitein Stanko Salie van het Servische leger heeft zijn opleiding genoten aan de Militaire Academie te Weenen, waar hij zijn vrouw Anna heeft leeren kennen. 28 Juni 1914. De Oostenrijksche troonopvolger Frans Ferdinand en zijn gemalin zijn in Serajewo vermoord en de Oostenrijksche regcering heeft een ultimatum aan de Servische gezonden. Kolonel Simovic van den Servischen generalen staf kiest kapitein Salie uit voor een zeer gevaarlijke opdracht op Oostenrijksch gebied. Eerst beschouwt hij het feit, dat Salie met een Oostenrijksche vrouw getrouwd is, als een mogelijk bezwaar, doch deze verklaart hem, dat zijn vrouw door haar huwelijk Servië als haar vaderland gekozen heeft. In Weenen vormen de oorlogsgeruchten een aanleiding voor den journalist Carl Burgstaller, een pud vriend van Anna en Stanko, om zich onmiddellijk naar Belgrado te begeven. Hier belt hij Stanko op om hem er van te overtuigen, dat hij Anna naar Weenen moet sturen. Stanko is echter in verband met zijn opdracht bezig en Carl maakt een afspraak met Anna om hem in het park te ontmoeten. Tijdens deze ontmoeting spreken zij over persoonlijke aangelegenheden en Anna overhandigt haar vriend een brief voor haar moeder in WeeDita Parlo on Abel Jacquin.
nen. De ontmoeting wordt echter gerapporteerd aan kolonel Simovic. Deze weet dat Burgstaller Oostenrijksch reserve-officier is en hij vat een verdenking op tegen Anna. Hij probeert Burgstaller onder een voorwendsel te laten arrestceren, doch deze weet, geholpen door een vriend van de Fransche legatie, te ontkomen. Dien nacht ontmoeten Burgstaller en Salie elkander in de bosschen bij de grens. Burgstaller geeft zijn vriend, die als Hongaarsche boer vermomd is, een kans om te ontsnappen, doch hij wordt even later door een Oostenrijksche patrouille gegrepen en gewond naar het hospitaal gebracht. Burgstaller begeeft zich naar Belgrado om Anna te halen en bij haar man te brengen. Anna is echter intussehen op last van Simovic gearresteerd. De brief, dien zij aan haar vriend gaf, is in handen van den kolonel gekomen, doch hierin zijn geen bezwarende feiten te vinden. Toch weigert Simovic haar te laten gaan. Nu doet Burgstaller een voorstel: hij wil tot de terugkomst van Anna als gijzelaar in Belgrado blijven. Stanko doet een poging om te ontvluchten en wordt hierbij zwaar gewond. Als Anna in het hospitaal komt, is hij stervende. Terwijl zij naast zijn bed geknield zijn laatste woorden opvangt, hooren zij, dat de brug bij Belgrado opgeblazen wordt... de oorlog is uitgebroken. Anna kan nu niet meer terug naar Belgrado. Daar de Oostenrijksche regeering een Servischen generaal, die zich te Weenen bevond, naar zijn land heeft laten terugkeeren, wordt ook Burgstaller in de gelegenheid gesteld naar zijn land te gaan. In Semlin vindt hij Anna, doch onmiddellijk moet hij weer afscheid van haar nemen, daar zijn plicht hem naar het front roept.
Dita Parlo al« Anna Salie.
ALS IK GROOT BEN .... Onze fotograaf ontmoette in de M.G.M.-studio's te Culver-City de kinderen van het bekende filmtroepje „Our Gang". Hij vroeg hen wie nu wel hun lievelingssterren waren en heeft het antwoord fotografisch vastgelegd. .
>
.%****%*
Darla Hood imiteert haat I lievelingsster Hedy Lamarr.
'-.•*"
'L
■■i...
nir,....
v ^
■
,
."v.
i ■
wl'
'
u
•
.-
I
-
.
IV
„Dat is mijn lieveling] Ik vind Clark Gable geweldig!", antwoordde Buckwheat Thomas. „Hoeveel jaren zou het nu nog duren, voordat ik de rollen van Robert Taylor kan spelen?" vraagt Spanky Mc. Forland.
..
A ..
NORMA SHEARER INJ FFN NIFi IWF M f; M A
e-
VAN LEZER TOT LEZER
s.1-
mi
Op deze pagina kunnen onze abonné'i, onder de „Rulirubriek", gratis een advertentie plaatien, waarin zij iets aanbieden in ruil voor iets anders. Deze plaatsing is geheel gratis, maximaal 10 regels per advertentie. Advertenties, waarin voorwerpen te koop worden aangeboden of gevraagd, woningen te huur worden gevraagd of te huur aangeboden, diensten worden aangeboden, enzoovoort, cnzoovoort, worden onder de rubrieken „Te koop aangeboden", „Te koop gevraagd" en „Diversen" geplaatst en berekend tegen S cts. per regel, minimum vijf regels.
TE KOOP AANGEBODEN 1> koop ; tennisracket, merk Smash fH.—. 2 rugzakken, te zamen ƒ4.50. z. ii. a. n. A. H. Veldht-er. v. ü, Huonaanh-tr. 17, R'cinrn. TL' knup voor fik aann. hod.« een meuwt- pracht spiei. tuie met kant en knuopwerk voor litsjumau \.Wiisveen 1 1. Leidschendam Tc k< op ; een karpet 3—4 r t^. - ni eert donkerbl. mantel gr. maat. ; y -, 2 meisjestttantcls. m 40, spotpr ƒ 3.- en Leuke zomerjutkfA je.-, n 40. f 1en Linnen regenjas. /2 / 1.50. Reige mantelcost.. n, 44. / 5,—. Te /ten s avonds na 7 u. Mevr De Vries. Bosb. Tnussa iiit>tr, 1 1 hs.A'dant
DIVERSEN Hanjohancl \, raagt cenige nette leden voor banjo, tenjir-banjo. Hawatlanguttaat te\erts zang Aanmelden s avonds van (' t.it 7 uur bii \'an Moock. Luttnastr 200, Adam Mier is hei goedk, adres \ gehaakte en gebreide kleeden. st, de nieuwste pair. \ 1 ,i afw, Mej. Zabel, Ue-terkade 3-1 i 1 bij \Ve-ter,-tr , Adam.
RUILRUBRIEK Wie heeft een g. heerenfiels m. dyn. en lamp en torp.naaf in ruil voor 2 jaarg. pr.hoeken, leerb. Het ij/er. zijne bewerk., eigensch., en toepassing van D. Orothe. boeken llnizinga. leerz. ; schommel, louwen en ringen, 2 witte kastjes. Balthazar Florisstr. 2A-I, Amstertlam (Z,),
TE KOOP GEVRAAGD Te koop gevr. : Een oude compl, normaalfilmrol. Uiterste prijs tot ƒ3,50. Uob Kleinloog, Vrolikstr. 17i) hs, A'dam (O.).
Wie ruilt mijn dbl. gab heerenregenia^ en heerenfiets v, fototoest, 6 9 en koffergrattt, Attiperestr,23,Den I laag.
Gratis kunt u gangbare bonnen die u niet spaart ruilen voor wat u wel spaart en tekort kontt. Bij zending postzegel insluiten voot terugsturen. Wed. S. v. Zanten, Daniël Willinkplein 41, A'dam.
Te rttilett; pr, 2e handsch iongensrijw, m. torpedonaaf, v, een g, typemacti. 'sAvonds na 6 u, E Alberts, Ruvsdaelkade 115-11, A'dam (Z,).
Te ruilen : Een zoo g. a. n. twee-pers. vliegende Hollander, voor een koffergrammof.. C, Bout. Albertcuyp-Ir, 140-11, A'dam,
Wie wertscht te ruilen kanozeil. mast, zwaarden en roer voor koffer gram, nt, of zonder pi, i g, st, z. Dekker, v, OUlenbarnevelde.tr. 1 lull, A'dam, Een strooml. kinderw. in g. st, te ruilen voor naaimach. of iets anders. I*. v. d. Boogaard, v, Heettiskerckstr, 1-11, A'dam.
Te ruilen : Pr, broedmateriaal, ti poppen, di\ broedkooien vluchteit, enz, Jrg, van I'tticum. Kath, 111,. Libelle. Panorama, Esperanto cursus, viool, mandola-ntandoline, piano, orgel, Philips toestel met krachtige luidspr. Voor andere art, I-red Hendr Plantsoen 15 lts,, A'dam (W.).
Wie wil mijn hutsbiosc, m, norm.filtns ruilen v. accord, of iets anders. Na 7 uur '5 avonds, H, lohansen, Klandsgr, llHA-IL Adam (C),
Ik heb Ie ruilen een harmonica 3-riier, cromati-ch. Si) bassen, voor een heeren-kostuum, ut 42, J, v, d, Waal, Talmaplein 11, Veenendaai
„Waar heb je die nieuwe mechanische schoppen besteld, baas?"
Het Oceaanvliegtuie van thans start voor zijn eerste trip naar Europa. Dit viermotorige vliegtuig, dat met dag- en nachtaccommodatie 40 passagiers kan vervoeren, is uitgerust met vier Wright „Cyclone" motoren van IS00 pk elk, waardoor een maximum snelheid van 325 km kan worden behaald.
ABONNE'S OP DIT BLAD.
HET
welke in onze registers zijn ingeschreven en in het bezit zijn van een door onze administratie afgegeven polis, zijn gratis verzekerd volgens polisvoorwaarden: f2000.- bij levenslange invaliditeit; f600.- bij overlijden; f 400- bij verlies van een hand, voet of oog; f 75. - bij verlies van duim of wijsvinger; f 30.- bij verlies van een anderen vinger, een en ander ten gevolge van een ongeval.
OCEAANVLIEGTUIG VAN THANS EN... DAT VAN MORGEN Aan boord van een groot vliegtuig
bevinden
gescheiden, twee aparte wereldjes: van de bemanning. doelmatigheid. wereldje der
Het
eerste
Uitsluitend passagiers
het is
is
gericht op
laatste
louter
zich,
dat van
de
opvallend scherp passagiers en
comfort,
heeft
een
eischend.
Zij
dat
het tweede
dienende betalen
functie.
den
prijs
op Het van
het ticket en wenschen als eerste klas levende vracht verwend te worden.
Is het ongeval een gevolg van een aan een personentrein, tram of autobus enz. overkomen ongeval, waarin verzekerde als gewoon betalend passagier reist, dan wordt de uitkeering bij levenslange invaliditeit gesteld op f3000.- en de uitkeering bij overJijden op f 1000.De uitkeering dezer bedragen geschiedt door de NIEUWE HAVBANK N.V. te Schiedam.
Dat, terwijl de passagier ligt te droomen of aan een cocktail nipt in
Denk er om bij een eventueel ongeval binnen 3 x 24 uur aan het kantoor der NV. Nieuwe Havbank te Schiedam daarvan kennis te geven, ook al meent U, dat de directe gevolgen niet ernstig kunnen zijn. Anders vervalt het recht op uitbetaling. FCN aFtU-HIEDFKJK /ONDFP WOOPnPKJ
Kortgeleden heeft de nieuwste Amerikaansche BoeingClipper, 's werelds grootste vliegboot, haar eerste reis tusschen de Nieuwe- en Oude Wereld volbracht. Terwijl deze enorme booten voor ruim zestig passagiers in serie te Seattle van stapel loopen, bevindt er zich reeds weer een nieuw enorm project op papier, een waar monstervliegtuig, dat 100 passagiers over de Oceanen kan vervoeren. Reeds voorzien de groote scheepvaartmaatschappijen een scherpe concurrentie. Kenmerkend voor deze bedreiging van een eeuwenoud vervoermiddel is het feit, dat de groote Amerikaansche scheepvaartmaatschappij „American Export Lines" eveneens luchtverbindingen naar Europa in voorbereiding heeft!
de luxieuse kleine bar, vier mannen in de kleine stuurhut tegelijk kunnen worstelen met den verraderlijken vijand van de ijsafzetting zal in weinige zorgelooze hoofden opkomen en dikwijls zal men zich in de behaaglijk aangekieede passagiersverblijven niet eens realiseeren, dat er buiten het gestoffeerde wereldje van zachtveerende pullmankussens nog iets anders aan boord de techniek
bestaat , , ,
schien scherpere Wanneer binnengaat,
De
moderne
mensch
zonder zich af te vragen men
wonder
van
of dit wonder ook andere,
aanvaardt
het
mis-
kanten heeft dan hij er persoonlijk aan heeft ,,ontdekt"! het
Oceaanvliegtuig
komt men, de
van
thans
passagiersverblijven
over
de
betredende,
loopplank
allereerst
de diner- en conversatiezaal. Het is de grootste ruimte aan boord
in van
het schip met uitzondering van de stuurhut, het wereldje der bemanning, dat in deze Clipper opvallend ruim is en waarin geheel nieuwe ideeën zijn verwezenlijkt. De eetzaal is 3,20 bij 3,70 M, groot en met gezellige meubels ingericht, die met een stof van stralend blauwe kleur bekleed
tv
>
N c i ae c
"■'•^■"ZT*
y ^
35 <
Hoe de groote ruimte in het Oceaanvliegtuig van ..Pan American Airways" is ingedeeld, laat deze schematische foto duidelijk zien. Zooals blijkt zijn de motoren van uit den vleugel toegankelijk, zoodat door den mecanicien eventueele stoornissen ook gedurende de vlucht kunnen worden nagezicn en, wanneer het geen te omvangrijke reparaties betreft, ook kunnen worden verholpen.— I. Ankerluik. 2. Verblijf voor de bemanning. 3. Brug, waar de besturingsorganen van de Clipper zijn geconcentreerd. 4 Eerste bestuurder. 5. Tweede piloot. 4. Peilantenne voor radio. 7. Afdeeling voor den navigator. 6. Plaats voor den marconist. 9. Kaartenruimte. 10. Bergplaats voor kaarten en instrumenten, die de navigator noodig heeft. II. Mecanicien. 12. Plaats van den commandant. 13. 1500 pk Wright „Cyclone" motoren, uitgerust met Hamilton propellors. 14. Verbindingsgang tusschen vleugel en motor. IS. Landingsiichten, welke gedurende de vlucht kunnen worden gecontroleerd. 14 Vleugelspanning ruim 46 m. 17. Navigatielichten. 18. Hoofdbergplaats voor
bagage. 19. Slaapplaatsen voor de bemanning. 20. Bergplaatsen voor handbagage. 21. Totale lengte van de vliegboot ruim 33 meter (hoogte 8,50 m.) 22. Eerste passagiersverblijf met accommodatie v tor 10 personen. 23. Wenteltrap naar de brug. 24. Heerenkleedkamer en toiletinrichting. 25. Keuken, waarin twee stewards tegelijk kunnen werken voor maximaal 85 personen. 26. Tweede compartiment voor passagiers met accommodatie voor 10 personen. 27. Eetzaal mee plaats voor 15 reizigers. 28 Derde afdeeling voor passagiers met accommodatie voor 10 personen, 29.Vierde compartiment voor passagiers met accommodatie voor 10 personen. Tevens kan men hier zien hoe de zitplaatsen in bedden kunnen worden veranderd. 30. Vijfde afdeeling voor 10 passagiers. 31 Dameskleedkamer. 32. De privékamer voor honeymoon-reizigers. 33. Zesde compartiment. 34. Pompen, die de brartdstof uit de watervleugels naar de tanks in den bovenvleugel kunnen persen. 35. Step, die bij den ftart als hulp dient om den zwaren romp uit het water lot te krijgen.
De toekomstige zesmotorige Oceaanvliegboot zal in twee dekken worden ingedeeld met comfortabele, wandelgangen voor de passagiers aan boord.
lijkt wat de sing van
cockpit
betreft,
decentralisatie.
door
Geheel
vinden zich de plaatsen
voor
gers.
en
Daar
achter
achtereenvolgens
de
twee
vlie-
rechts
zijn
navigator
en
nist
ruime kaartentafel tot zijn beschikking, ter-
vluchten,
dus
speciaal
bij
Oceaantrips
wanneer
de
wijl
ook
de
navigator
marco-
en de wanden van een zilverachtig beige zijn. lange
De
be-
zijn, terwijl het karpet op den grond in terra-cotta tint gehouden is Voor
geplaatst.
links
marconist
alle
De stuurhut in de Boeing Clipper is opvallend ruim. Eigenlijk kan men beter spreken van een commandobrug. De mecanicien heeft een geheel aparte afdeeling, waar alle instrumenten, betreffende de motoren en wat daarmede samenhangt, zijn ondergebracht. Hierdoor kon het instrumentenbord van de bestuurders aanmerkelijk worden ontlast, zoodat de vliegers alle aandacht op het besturingswerk kunnen concentreeren.
toepas-
vóór
heeft
een
instrumenten
ligt het
overzichtelijk en apart heeft opgesteld. Ge-
er door de
heel achteraan rechts huist de mecanicien,
passagiers niet wordt vertoefd, als conversatieraal te gebruiken. Voor
die gedurende de vlucht de controle heeft
kortere
over alle instrumenten den motoren betreffende.
Clipper niet door
een maximaal aantal passagiers bezet is,
in de bedoeling deze eetzaal gedurende de tijden, dat vluchten,
wanneer
en nachtaccommodatie
voor
een
grooter
aantal
wordt vereischt, moet
passagiers
de eetzaal
dag-
als lounge
HET OCEAANVLIEGTUIG VAN MORGEN
ingericht worden met vaste zitplaatsen, die voor den nacht in slaap-
papier, maar onomstootelijk
gelegenheden
verwezenlijking
Aan
in
twee
verdiepingen
kunnen
beide zijden van de eetzaal
toegang tot de
passagiersvertrekken
worden
omgetooverd.
daarvan
kan
worden
mische voordeelen
zich scherp
gelijkvormige verblijven aan, die ieder tien passagiers kunnen bergen. Voor deze verblijven zijn verschillende kleurenschema's gekozen, die
Tiailschip
steeds op
niet zal behoeven onder te doen.
contrast-eHecten
berusten. Ook
in
tusschen
meubel-,
deze verblijven
vloer-,
kunnen
de
en zit-
Voorts vindt men in dit achterste gedeelte van den romp nog de en
toiletkamer
geheele Clipper,
en
dal speciaal
het
voor
meest
luxueuse
huwelijksreizigers
vertrek
in
bestemd
de
is en
In het voorste gedeelte van de vliegboot tien-persoons
vertrekken
een
dergelijk mag
van
bevinden zich
het
vliegtuig
vergelijken,
wat
afmetingen
alhoewel
Met het Oceaanvliegtuig
Het
trans-
van
het
in
betreft
die
vanzelf,
niet
reis van
dat
met
comfort daarvoor
morgen zal de
hon-
een zeker
New York
er rekening mede moeten houden, ieder uur hun horloge 25 minuten vooruit te zetten. Ook hier komt het comfort echter den passagiers ;egemoet,
doordat de
steld, zoodat men
derhalve „bridal suite" gedoopt werd ... twee ruime
gezien.
naar Engeland niet langer dan twaalf uur duren. De passagiers zullen
gelegenheden snel in bedden worden veranderd. dameskleed-
de
reuzenvliegtuigen,
afteekenen. Het spreekt
■nen
smaakvolle
op
jaren
derd passagiers zullen kunnen vervoeren, fierst dèn zullen de econo-
van den romp. In dit laatste gedeelte treft men dan allereerst drie
wandbekleeding
tegemoet
aan
slechts
enkele
in
achtergedeelte
behoefte
staat nog
binnen
oceanische
en
heeft
dat
geven boogvormige doorgangen het voor-
vervoer
vast staat,
wederom
standaardtype.
Boven-
boordklok precies op
bij aankomst
in
Europa
het tijdverschil niet
ontdekking zal doen, dat er in twaalf uur tijds
de
is inge-
verbijsterende
nagenoeg zes
neer zijn vergleden dan het klokje aanwijst, waardoor men
uren
het on-
dien is daar aan de linkerzijde de keuken ondergebracht, terwijl zich
oehaaglijke gevoel zou krijgen een halven dag van het leven te kort
rechts de
e zijn gedaan.
kleinen
kleed-
corridor
telefooncentrale zorgt tusschen
en
toiletkamer
tusschen
beide
ingericht, de
voor
die
stewards
beeren
laatstgenoemde voor
en
de
het
een
bevindt.
In
den
verblijven
is
een
waar
de
signaalsysteem,
dat door
ontworpen
Oceaanvliegtuig
voor
de
net luchtmonster een kruissnelheid zullen geven van ongeveer 325 K.M.
huizen. Voorts bevat deze telefooncentrale een
Boeing-technici
verbinding
brug is gelegen, en waar derhalve de overige leden der bemanning Aan boord van 't Oceaanvliegtuig van morgen zullen de passagiers in afzonderlijke hutten slapen, evenals dit het geval is bij de moderne mailschepen, die thans nog de passagiers over de Oceanen vervoeren. Door het veel grootere tempo zal het vliegtuig echter een belangrijk procent van het passagiersvervoer tot zich weten te trekken.
de
commando-
voortdurende
bovendek,
Het door
toekomst zal met niet minder dan zes motoren worden uitgerust, die
middel
van
De passagiersverblijven zijn over twee dekken verdeeld, terwijl iedere oassagier een aparte hut tot zijn beschikking zal hebben. Zelfs een stilstaan in de
techniek
der
luchtvaart
is
ondenkbaar.
lampjes den steward doet weten, waar zijn
Terwijl de Clippers van thans in serie de werf verlaten, werken ver-
diensten
nuftige
in de
Clipper
Een wenteltrapje dek
van
noeg wordt
het
vereischt
voert naar
Oceaanvliegtuig,
geheel door de stuurhut genomen.
Boeing
worden.
het boven-
heeft
dat
nage-
in
beslag
in
deze
Clipper een geheel nieuw idee verwezen-
weer
hersenen aan
het
en
bekwame
vervolg.
Want
handen wat
reeds
thans
nog
nieuw is, zal over enkele jaren niet meer mee kunnen
met
het
versnellende
geen einde heeft genomen
tempo,
en dat
het aspect van de wereld verandert!
dat
nog
nog
immer
Kijkje in de cocktaillounge aan boord van het toekomstige Oceaanvliegtuig, dat dag- en nachtaccommodatie zal kunnen bieden aan 100 passagiers.
^^m
N f D ER l AN D
W A A K IA A N
Dat Nederland vastbesloten is, bij een eventueel gewapend conflict Euopa zijn zelfstandigheid en onzijdigheid te handhaven, mag als gemeen bekend worden verondersteld. Onze regeering heeft imn nooit nagelaten hierop te wijzen wanneer de gelegenheid zich daartoe v( deed! Ten einde die zelfstandigheid en onzijdigheid ook metterdaad te k nen handhaven, was het, gezien de spanningen in ons werelddeel, nooc keiijk aan onze grenzen een aantal militaire voorzieningen te treffen. D zijn de laatste weken tot stand gebracht, en het resultaat is reeds thans dien aard, dat het slechts bewondering kan wekken! Er is hard gewerkt onze grenzen, aan a I onze grenzen, en dank zij de groote toewijding officieren en manschappen is er een verdedigingssysteem geschapen, niet alleen een strategischen overval met welk doel ook tot een onmoge heid maakt, maar ons bovendien den tijd zal laten om in geva! van nood verzet tegen een mogelijken Indringer op doeltreffende wijze te kunnen ganiseeren. Wij kunnen onzen lezers hier eenige foto's van de grensbeveiliging toon Het is natuurlijk onnoodig er op te wijzen, dat wij slechts een gering dj daarvan kunnen laten zien. Om begrijpelijke redenen dient het voornaa geheim te blijven!
^/'
f
GRENZEN dÉSBas
^
■JM MnMokft
**"'»-
x:.
i
•U-
■^äms?'.
1. De boomen langs de wegen aan de grens zijn van trotylbanden voorzi| In geval van nood wordt de springstof door electrische ontsteking tot ploffing gebracht, waardoor de boomen met één slag dwars over den komen te liggen, op deze wijze een versperring vormend die den vijl eerst zal moeten opruimen alvorens verder te kunnen trekken, hetgJ vooral daarom niet gemakkelijk zal zijn, daar de versperring zelf door al| lei vuurmonden wordt bestreken.
■/.
3.
2, Bij wijze van demonstratie, iaat men een der boomen in tegenovergestef richting vallen.
Verdedigingswerken kust.
aan
de
4. De opritten tot de bruggen zijn gedeeltelijk versperd door zoogenaamde asperges, terwijl de toegangen tot de bruggen zelf met zware stalen deuren kunnen worden afgesloten. 5. Een wegversperring bij de grens, die niet gemakkelijk valt op te ruimen wanneer zij onder vuur staat.
JJ
^**44
Z13N
:
-
■
,
6. Loopgraven langs de kust. 7. Zoogenaamde Bessemer-peren, uit gietstaal vervaardigd, vormen een verplaatsbaar onderdak voor mitrailleurs. Er zijn er honderden zoo langs de grenzen opgesteld.
^
8. Het aanleggen van loopgraven.
%
■d**
^p^
'%«**■
/ *
iWi ^üc*«
ORIGINELL IS MOEILIJK TE LEZEN ORIGINAL IS DIFFICULT TO READ
SACHT OP EfM nOORDEMAAR In den tijd, dat Michael Bruce - de held van deze geschiedenis - nog bij de bereden politie van Zuid-Afrikä diende, werd een der meest afgelegen boerderijen in het district waar hij gesta tionneerd was, bewoond door een ouden Schotschen boer, diens vrouw en twee kleinkinderen. Ze werden bij het werk ter zijde gestaan door een meesterknecht, White geheeten, een man, met wien de boer zeer vriendschappelijk omging. De <arm was Bruce's meest geliefde „uitspanning", wanneer hij op patrouille was, want de familie was altijd even vriendelijk en gastvrij voor hem. Op zekeren keer evenwel, toen hij er weer een bezoek wilde brengen, kwam hij tot de ontdekking, dat de vier menschen verdwenen waren. White deelde hem mede, dat zij plotseling naar Schotland hadden moeten terugkeeren. Bruce vond dit natuurlijk jammer, maar na eenigen tijd dacht hij over het geval niet meer na, tot hij toevallig in den loop van een gesprek vernam, dat White bezig was bijna den geheelen inventaris van de boerderij te verkoopen, hetgeen hem niet moeilijk viel, daar hij reeds geruimen tijd in het bezit van een schriftelijke volmacht was. Bruce zelf zou misschien niet hebben kunnen zeggen waardóór — misschien was het echter wel zijn instinct als politieman! — maar in ieder geval besloot hij toch op discrete wijze eens inlichtingen in te winnen. Tot zijn verbazing bemerkte hij toen, dat noch de oude boer, noch zijn vrouw of kleinkinderen op het plaatselijke stationnetje ooit een treinbiljet hadden gekocht, terwijl een onderzoek bij de andere naburige stations eenzelfde resultaat opleverde. Ze waren dus niet per trein gegaanl Dit feit, tezamen met het verkoopen van den inventaris, kwam Bruce natuurlijk verdacht voor, en dus bracht hij rapport uit aan zijn commandant. Deze gaf toe, dat de zaak niet in den haak scheen, en stuurde een „zwarten spion" uit om in de streek te informeeren. Bij zijn terugkomst vertelde de man, dat de familie laat op een avond vertrokken was, zonder dat iemand van de inheemsche knechts evenwel wist, waarheen. White had hen zeil in hun ouden auto naar de dichtstbijziinde stad gebracht. Bij zijn volgend bezoek aan de boerderij zoogenaamd gebracht tijdens een gewonen patrouilletocht - had Bruce een lang onderhoud met White. Deze vertelde hem nu, dat de familie naar Kaapstad was gegaan; hij had een brief van den boer ontvangen, maar liet dezen niet zien. Bruce besloot dien nacht te blijven slapen, en kwam tot de ontdekking dat White zijn vroegere kya (hul) verlaten, en zijn intrek in de boerderij zelf genomen had. Toen hij eens rondkeek terwijl White buiten was, vond hij verscheidene brieven van vrienden uit Engeland, die de meesterknecht natuurlijk aan den boer had moeten opsturen, terwijl er van eenige andere correspondentie met de familie geen spoor te bekennen viel. Bruce sprak echter met geen woord over de verdenkingen die hij koesterde. Omstreeks twee uur des nachts werd hij gewekt door eenige zwakke geluiden buiten. Hij haastte zich naar het raam van zijn slaapkamer en zag hoe White vier paarden uit den stal haalde de drie paarden van de boerderij en Bruce's eigen paard! Hij snelde naar beneden om hem tegen te houden, maar voordat hij White had kunnen bereiken, was deze op een der paarden gesprongen en galoppeerde, de drie andere voor zich uitdrijvend, het bosch in. Nadat Bruce haastig eenige kleeren had aangetrokken, wekte hij den inheemschen spoorzoeker, dien hij had meegenomen, en met de hulp van de farm-boys slaagde hij er in zijn eigen paard, dat aan White ontsnapt was, op te vangen. Hiermee was echter ongeveer een uur verloren gegaan. Na zijn paard bestegen te hebben, en terwijl de spoorzoeker op een draf naast hem liep, begon hij den vluchteling na te zetten, maar niet na eerst een inheemsche naar het hoofdkwartier
OP LEVEN EN DOOD EEN REEKS SPANNENDE AVONTUREN, NAAR WAARHEID VERTELD te hebben gezonden om daar mede te deelen wat er was gebeurd, en om White's aanhouding te verzoeken voor het geval dat hij werd gezien. Om den vluchteling door het kreupelhout te volgen, was betrekkelijk gemakkelijk, want de sporen van de paarden waren duidelijk te zien, maar na een afstand van ongeveer acht mijl te hebben afgelegd, had White een riviertje gevolgd, in de hoop klaarblijkelijk, dat de rotsachtige bodem iedere poging om hem te volgen onmogelijk zou maken. Het was verbazingwekkend, den spoorzoeker aan het werk te zien. Hij scheen in staat om zelfs uit de geringste teekens allerlei belangrijke aanwijzingen op te maken — een waterspat op een rots, een van zijn plaats geschoven steentje, of een gebroken takje. De beide mannen vorderden goed, maar natuurlijk veel langzamer dan d'-" vluchteling. Na een poos leidde het spoor naar de stad en kwam het ten slotte uit op een stoffigen weg, die naar 'n stationnetje voerde, dat op ongeveer honderdvijftig m.jl afstand gelegen was. Kort nadat zij den weg hadden bereikt, troffen zij een van de paarden aan; het arme dier wa^ zóó afgereden, dat 't in letterlijken zin niet meer kón. Maar ook Bruce's eigen paard, dat den vorigen dag reeds vijftig mijl had afgelegd, begon nu sporen van vermoeienis te toonen, en daarom besloot hij in een nabije kraal halt te houden. Hij zadelde af, verheugd In de zekerheid, dat de boy, dien hij met de mededeeling naar het hoofdkwartier had gestuurd, een korteren weg had genomen, die niet door paarden bereden kon worden, zoodat hij reeds langen tijd in de stad moest zijn vóórdat de vluchteling er kon aankomen. Den volgenden ochtend begaf hij zich weer op weg, terwijl de spoorzoeker nu ook een paard tot zijn beschikking had. Zij hadden ongeveer achttien mijl afgelegd, toen zij verscheidene gieren ontdekten, die zich bij den weg verzameld hadden. Ze stelden een onderzoek in en vonden tot hun afschuw het lijk van den farm-boy. De arme kerel was door zijn hoofd geschoten! Dit beteekende natuurlijk dat Bruce's uiterst belangrijke boodschap niet was afgeleverd, en dat White daardoor per spoor zou kunnen reizen zonder dat iemand het hem lastig maakte. Natuurlijk nam Bruce aan, dat hij den boy had gedood. Gelukkig bevond er zich op korten afstand een kleine boerderij. Bruce galoppeerde er heen en leende er het eenige versehe paard, dat men had. Den spoorzoeker beval hij, later te volgen als zijn paard was uitgerust. Op de boerderij vernam Bruce nog, dat White er den vorigen dag van paard verwisseld had en direct weer verder getrokken was. Het was nog wel 'n honderd mijl naar de stad, maar Bruce beschikte nu over een uitstekenden, veldt-pony, die onafgebroken doorliep en slechts om de vijftien mijl behoefte aan een minuut of tien rust bleek te hebben. Den volgenden ochtend bereikte hij de stad en bracht daar rapport uit, waarna er draadloos opdracht werd gegeven aan alle politieposthuizen en stations om naar White uit te kijken. Bruce kreeg order, zijn speurtocht voort te zetten, en nadat zijn spoorzoeker was aangekomen, vatte hij de achtervolging weer op. Soms arriveerden zij ergens, waar White net een uur geleden vertrokken was; een anderen keer misten zij hem met een nóg geringer tijdsverschil, en steeds verder voerde hun achtervolging hen het binnenland van donker Afrika in. . . Op een dag kwamen zij een mopperenden politieruiter tegen, die zijn paard en wapens kwijt was. Ze waren hem door White, terwijl hij lag te rusten, afgenomen! Dit was gebeurd op een plek,
waar men in een omtrek van honderd mijl geen kans had om aan een ander paard te komen. Met zijn drieën - Bruce en zijn spoorzoeker waren nu ook te voet - trokken zij verder, maar toen zij eindelijk na drie dagen aan den politiepost kwamen, doodelijk vermoeid en met pijnlijke voeten, bemerkten zij, dat zij andermaal pech hadden gehad — men had op nog geen dertig mijl afstand een blanke gezien, die precies aan 't signalement van White beantwoordde! Met twee andere troopers en den inheemsche, die de mededeeling had gebracht, begaven zij zich direct weer op pad, om tot de ontdekking te komen, dat de bedoelde blanke inderdaad White was geweest. Hij had een paard geleend van een boer en was naar het Zuiden getrokken. Ze volgden zijn spoor, ontdekten na eenigen tijd zijn paard en begrepen daaruit, dat hij zelf per trein was verder gegaan! Van dit oogenblik af scheen hij echter als van den aardbodem verdwenen! Er kwamen allerlei geruchten, dat hij gezien was, binnen - uit het Noorden en Zuiden, uit het Westen en Oosten, maar ze bleken allemaal valsch te zijn. Eindelijk kwam er evenwel bericht uit Tete, op Portugeesch gebied, dat hij daar gesignaleerd was, en Bruce werd er direct op afgestuurd. Ook ditmaal bleek het echter een vergissing, en Bruce keerde via Beira terug. Daar vond hij onverwachts nieuwe orders op hem liggen wachten, doch daar de trein pas den volgenden dag vertrok, besloot hij er voor één keer een gezelligen avond van te nemen. Samen met een vriend, ging hij naar een café om er een glas bier te drinken. Terwijl zij zich naar den bar begaven, hoorde Bruce opeens een woedenden kreet. Omkijkend ontdekte hij White, die aan een tafel had gezeten, maar nu was opgesprongen en een pistool uit zijn zak had gehaald. Bruce was geheel ongewapend, maar zonder zich te bedenken, greep hij een stoel. Een seconde later begon White op hem te schieten, maar lederen keer miste hij hem. Klaarblijkelijk was hij over zijn zenuwen heen! Bruce sprong van den eenen kant naar den anderen in het vertrek, hopend hem te kunnen overmeesteren, wanneer hij zijn wapen zou hebben leeggeschoten, toen hij plotseling een stem hoorde: „Grijp die, kerel!" Tegelijkertijd werd er een revolver vlak voor zijn voeten op den grond gegooid. De man, die het wapen had geworpen, was een Amerikaansch prospector, die later aan Bruce vertelde, dat hij er zoo angstig had uitgezien, dat hij gemeend had hem een kans te moeten geven! Gretig raapte Bruce het wapen op en mei teruggekeerden moed, richtte hij het op White. Hij vuurde één kogel af, waarop de man zijn wapen liet vallen. Hij begon op zijn beenen heen en weer te zwaaien, zijn hand voor zijn gezicht houdend. Bruce snelde op hem toe, en juist toen hij bij hem was, zakte White ineen op den grond. De man was niet gewond, maar totaal óp van uitputting. Bruce riep twee Portugeesche agenten te hulp — Beira is immers Portugeesch bezit — en met zijn drieën droegen zij hem naar het bureau. Toen hij wat was bijgekomen, bekende White onomwonden dat hij den ouden boer en diens familie had vermoord om in het bezit van hun eigendommen te komen. Hij vertelde, waar hij de lijken had begraven. Hij had hun een gefingeerde boodschap gestuurd, ten einde hen naar de stad te doen vertrekken, en toen hij met den auto op een eenzame plek was gekomen, had hij hen één voor één neergeschoten. Ook den inheemschen boodschapper had hij gedood. White heeft nooit terechtgesfaan. De ontberingen en vermoeienissen die hij had verduurd tijdens de wekenlange jacht op hem, waren te veel voor hem geweest. Hij stierf spoedig nadat hij zijn bekentenis had afgelegd*
De Flora m dem mjoeir
FOTO-NIEUWS 1—2. Op den verjaardag van H.K.H. Prinses Juliana woonden 't prinselijk echtpaar en H.M. de Koningin des ochtends den dienst bij in de Ned. Herv. Kerk aan de Brink te Baarn. Op weg van de kerk naar Soestdijk werden de Koningin en het prinselijk paar, die den tocht ten gevolge van het slechte weer per gesloten auto moesten maken, door een groote menigte uitbundig toegejuicht. 3. H.M. de Koningin en Z.K.H, Prins Bernhard hebben aan boord van Hr. Ms. flottieljeleider „Tromp" op de Noordzee een oefentocht van een aantal vlooteenheden bijgewoond, — De Koningin en de Prins begeven zich aan boord. 4. Op de Maas te Rotterdam werd een groote vlootschouw gehouden. Terwijl de schepen, die er aan deelnamen, naar de Maasstad opstoomden, werden er onderweg nog eenige oefeningen gehouden. De „Sumatra" legt een rookgordijn.
,-.. * 'rf 'M
Wij willen U hier eens een en ander vertellen over het beplanten van een vijver. Dit lijkt ons wel noodig, want niet alleen dat een nieuwe beplant moét worden, doch het kan ook dikwijls noodig zijn dat een bestaande vijver wordt verbeterd. Wie dit wil doen, vindt in d.t artikel eveneens een leidraad. Alleen als de vijver leeg is, kan een beplanting worden uitgevoerd en het is daarom, dat bij schoonmaken de vijver eerst leeg behoort te worden gemaakt Het spreekt vanzelf, dat bij 'n pas aangelegden vijver de schoonmaak aan het planten voorafgaat, en dat alle losse stukjes kalk, vuil, afval en wat niet al. worden verwijderd Vóór het vol laten loopen van oen vijver moet eerst de aarde worden aangebracht. Het beste is een laag gezeefde bladaarde van 15 cm aan te brengen, waarin de planten kunnen worden gezet, en waarin ze kunnen wortelen en groeien, Noodig is het met om bladaarde te nemen; we kunnen ook volstaan met een laag modder (slootmodder), maar hel is natuurlijk mogelijk, dat zich daarin allerlei onreinheid bevindt. Aan den anderen kant is het ook mogelijk, dat we wat „levend gedierte" naar den vijver meebrengen, want vele waterdieren houden des winters in de modder verblijf. De laag modder of de aarde wordt in ieder geval gelijk gemaakt. Hierna worden de planten gezet (over de verschillende planten direct nog een en ander) die te voren moeten worden gewasschen! Denkt U daar vooral aan. Als de planten in de aarde zijn gezet komt er een laagje gewasschen scherp zand overheen. Dat laagje houdt den vijver rein. Pas hierna kunnen we den vijver laten volloopen. Dat moet oordeelkundig geschieden. Wie bijvoorbeeld emmers water pardoes in den vijver zou gooien, vernielt weer het tevoren uitgevoerde werk en de laag scherp zand komt weer door de aarde heen. Het beste is een slang aan de waterleiding te verbinden en een dunne straal water in den vijver te laten loopen, bijvoorbeeld op een plankje. Wat nu de planten betreft, die in en om den vijver gezet kunnen worden, kunnen we deze als volgt indeelen: 1 Wilde en gekweekte planten. Deze indeeling is de eenvoudigste, maar de scheidingslijn is uiterst moeilijk te trekken. Een waterlelie is wild, maar er zijn er tegenwoordig vele gekweekt, In verscheidene prijscouranten van handelaren in vaste planten kunnen we ook waterplanten vinden. Velen daarvan kunnen we ook in de natuur zoeken. Een echt liefhebberswerkjel Een volgende indeeling is logischer. We kunnen nemen. 1o. Waterplanten voor een diepte van 80 cm. (en dieper) 2o. Waterplanten voor een diepte van 30 cm. 3o. Drijvende waterplanten. 4o. Planten voor den rand van den vijver De eerste groep geeft ons een tweetal, dat u allen bekend is. Allereerst de Witte Waterlelie (Nymphaea alba) waarvan tegenwoordig vele mooie hybriden gekweekt worden die bij verschillende firma's te koop zijn en dan de Gele Plomp (Nuphar). We kunnen beide in het wild vinden, U weet natuurlijk, dat een vijver nooit overal even diep mag zijn (ook met het oog op de visschen). Op de diepste plaatsen zet U deze planten Wie ze ondiep zet (minder dan 80 cm.) zal er weinig succes mee hebben. De tweede groep heeft meer vertegenwoordigsters. Allereerst noem ik U de aardige Zwanenbloem (Butomus umbellatus). De Latijnsche namen zijn wel eens moeilijk te leeren, maar ze zijn noodig voor lederen besteller. Hol landsche namen geven reden tot verwarring In de goede prijscouranten vinden we de juiste Latijnsche namen. De Zwanenbloem wordt wel een meter hoog en geeft roodachtig witte bloemen in schermen bijeen. Dan is er de Lischdodde (Typha), die heel decoratief werkt met de prachtige fluweel bruine kolven, die we als kinderen als „sigaren" gebruikten! We zien ze ook in huis, in droogbouquetten. Het Pijlkruit (Sagittaria sagittifolia) is ook voor iedereen, die wat in de natuur thuis is, geen onbekende De pijlvormige bladeren hebben deze plant haar naam gegeven. De bloemen zijn wit geteekend. En dan de gewone Gele Lisch (Iris pseudacorus), die we zooveel aan slootkanten zien, en die wel eens spottende de Iris slotuskanliana wordl genoemd! Ze kan aan den rand van den vijver een plaatsje vinden De Kal mus (Acorus) kennen de beeren ook nog wel uit hun jongensjaren, want de wortelstokken werden gebruikt als projectielen in den proppenschieter! Een aardige bloeier is de Groote Waterweegbree (Alisma Plantago), die vijftig cm. hoog wordt en violette bloemen draagt. De Slangenwortel (Calla palustris) draagt witte bloemschermen en later roode bessen en is dus wel zeer decoratief, terwijl het Waterdrieblad (Menyanthes trifoliata) rosewitte bloemen geeft. De derde groep (der drijvende waterplanten) telt ook verschillende vertegenwoordigsters, waarvan ik U zal noemen: Waterranonkel (Batrachium), Deze plant bestippelt als het ware het water in den bloeitijd (Mei-Juni), door de witte bloemetjes' De Waterviolier (Hottonia palustris), geeft witte of rose bloemtrossen. De bloemen hebben een gele „keel". De Kikkerbeet (ook Duitblad genoemd, Latijnsche naam: Hydrocharis) is weer veel meer bekend. In Juli en Augustus brengt deze witte bloemen, terwijl de plantjes mervor mine bladeren hebben. De Watealoë (Stratiotes aloides) wordt ook met den naam Scheeren betiteld, en de Watergentiaan (Limnanthemum) heeft goudgele bloemen, wat een welkome afwisseling beteekent. De vierde groep (de planten aan den rand van den vijver) is zeer groot Ik moet mij bekorten, ofschoon ik van alle planten graag wat meer zou hebben opgenoemd. Ik kan dus volstaan met U te noemen: Penningkruid (Lysimachia), Handekenskruid (Orchis latifolia, een plant inderdaad tot de Urchideeën behoorend). Goudknopje (Cotula), Eereprijs (Veronica filiformis), Kruiskruid (Senecio), Poelruit (Thalictrum flavum) 75 cm. hoog wordend en gele, welriekende bloemen dragend, Dotterbloem (Caltha palustris) ook Kleine ' Klomp genoemd, enzoovoort, . Het aardige van vijverplanten is het zelf zoeken in het wild' Dat is hier mogelijk Ik heb enkele planten kunnen aanstippen, zoekt U een aardige collectie bijeen, doch zet ze niet te dicht en plant ze nu, en ^'^Q^
EXAKTA de veelzijdige tplegelreftex met één objectief. Kine-Exafct» 1434 mm (J4 opnamen) Standaard Exakta 4/6,5 cm (8 opnamen) H«l objacli«! projecteert icowel h«l ioek«rb«eld all de eigenlijke opmme. D. Ex.kte II derhalve volkomen vrij van parallax. Ook bij extra oblecliev.n (tele- en groolhoeklenien) wordt op het matglai Ingeileld ronder dat een extra zoeker noodig il. _Ä . , Spleettliiiter van 1/1000 tot en met 12 leconden / Zellontipanner Aamluitlng voor bliktemllchllampen. Prospectus kosteloos I
Hoogstgevoelige film met groote speelruimte voor duidelijke brillante foto's
n
CA R S O N
TOEN IK DIEN ONAFZIENBAUEN EN VERLATEN OCEAAN OPZEILDE
NA PIERS
WONDERLIJKE AVONTUREN OPYENÜJ DOOR EDGAR RICE BURROUCHS iCWRIJVER OER TARZÄN-VERMALEN EENIG
ERLAnD5CW
Carson Napier is met een vuurpijlvliegfuig naar de planeet Venus gevlogen. Hij beleeft er de wonderlijkste en gevaarlijkste avonturen en wordt er verliefd op de koningsdochter Duarc, die door vijanden is geschaakt. Hij weet haar te bevrijden en wil haar nu in zijn vliegtuig naar haar vaderland terugbrengen. Doch Duare wil dit niet, want geen man mag tegen een konings \ dochter over rijn liefde spreken, en daar Carson dit gebod heeft overtreden. ;ou hem dit ziin leven kosten. Na een nacht vliegen komen ze aan Duarc's geboortestad. Ze vliegen echter op haar verzoek verder. Daarna bereiken ze een belegerde stad en van een eenzamen wandelaar vernemen ze. dat ze in Anlap zijn. Deze wandelaar. Taman. gaat mee in de ..anotar naar de belegerde stad. Ze dalen op de racebaan en Carson wordt benoemd tot kapitein in het leger van Muso, den „jong". Na een paar weken moet hij voor Muso twee brieven overbrengen, één aan een man in Amlot. en één aan een boer. Lodas. Deze helpt hem in Amlot te komen. Bij Lodas' broer, Horjan. zal Carson den nacht doorbrengen, maar hij moet vluchten % oor de Zani, In een restaurant hoort hij van een dame, Zerka, dal hij erg voorzichtig met zijn woerden moet zijn. Hij leest den brief van Muso, en bemerkt, dat deze zijn eigen doodvonnis inhoudt en dat Muso Sanara aan de Zani wil overleveren, 's Nachts wordt de brief gestolen . Carson wordt opgenomen bij de Zani-garde. Hij denkt nog niet aan vluchten, wam hi| wil eerst weten wie de jong is. die door de Zani gevangen wordt gehouden, Den volginden morgen krijgt hij opdracht met een detachement van elf m.m naar de gevangenis des doods, de Gab kum Rov te gaan. Als Torko, de directeur, met verlof gaat, treedt Carson als plaatsvervanger op, en ontvangt Mephis, die Kord, den gewezen jong van Korva, ter dood brengt. Intusschen laat hij een looper maken van den sleutel der celdeuren en ontdekt dat de gevangen jong Mmtep. de vader van Duare is. Onder de nieuwe gevangenen bevindt zich Horjan, die wegens het verbergen van een vreemdeling is gearresteerd Hij herkent Carson, maar zegt niets. Den volgenden dag verricht Carson ■en arrestatie, n.l. van Narvon, en ziet in diens huis net Zerka vluchten, Narvon wordt ondervraagd en sterft, als men hem prest zijn medeplichtigen te noemen met de eerste letter van Zerka's naam op de lippen, Carson verneemt ^an een gevangene, dat Muso Duare tol :i|n vrouw wil hebben. Dan besluit hij dadelijk naar Sanara te gaan en hij kan in een kano ontkomen. Hij gaat echter eerst Zerka waarschuwen, omdat het niet onmogelijk is, dat ze verdacht wordt Z.- kan echter nog niet meegaan naar Sanara, want :e wil eerst Mephis dooden. ( ,irs(>n heeft Zerka beloofd, terug te komen, In Sanara gekomen, blijkt Carson nog net op lijd te zijn om te verhoeden, dat MUM) Duare tot zijn koningin maakt. Op verzoek van Carson roept Taman cenige autoriteiten bij elkaar, aan wie Carson alles zal vertellen wat hij van Muso's vcrii.id weel Als Caison heelt verteld, wat er in den brief van Muso stond, besluit men Muso op de piorl te stellen, Carson zal een brief uit zijn vliegtuig boven hun linies laten vallen. Duare en twee officieren, Legan en Ulan, vergezellen hem, I arson laat den brief vallen, daalt op een eilandje en gaat met één officier naar de Gab kum Rov waar ze Mintep verlossen. Daarna gaan ze nog naar Zerka. HIJ Zerka wordl Carson door de Zani gevangengenomen, en met Zerka en Mantar naar de G,ih kum Rov gebracht. Op hei moment dat ze gemarteld zullen worden, begint Duare de gevangenis te bombardeeren. Mephis valt dood neer. omdat Zerka hem den vorigen avond vergif heeft gegeven. Carson en de beide anderen worden vrijgelaten, maar Duare ziet hen me! Ze vertrekt in de richting van Sanara. en de anderen volgen haar in een bootje. Als :e Sanara naderen zien ze, dat Duare juist met de anotar vertrekt in de richting van Vepaja. Daar de Zani zijn weggetrokken, gaan ze naar de stad en vragen naai Taman. Deze ontvangt hen hartelijk. Hij is nu jong en Muso is afgezet. Hij is echter uil zijn gevangenschap weten te ontvluchten. Aan een diner, dooi laman gegeven komt er plotseling een bediende vertellen, dat Nna, de lanjong dooi Muso ontvoerd is. Hij vraagt de kroon terug als losprij« Carson ontwerpt een plan om haar terug te vinden. Hij begeeft zich, vermomd als gewoon burger naar een lafe waai hij een man ontmoet, die hem belooft, hem naar haar :oe te brengen. Ze vinden Muso en hooren juist, dal hij Nna dreigt haar te zullen dooden. Dan gaal Carson naai binnen, er overvalt Muso met zijn twee vrienden, Carson doodt de beide mannen en duelleert vervolgens met Muso, tot deze achterover tuimelt door een goed gemikt schot van Nna Ze is geheel overstuur, maar heisleit ruh spoedig
lf k had ii WIT kei ijk nicl herkend, voordat Muso n bij uw naam i[ noemde." zei ze. „Poen wisl ik dat ik my veilig 'kon voelen dal wil zeggorf veiliger, want we zijn nog lang niet heelemaal veilig. Muso's mannen zouden op het tweede uur terugkomen. Hel moei nu bijna zoo laat zijn." ...la, dal is zoo." zei ik, „en daarom moeten wij zorgen dat wij hier zoo gauw mogelijk vandaan komen. Ga mee!" Ik stak mijn pistool weer in den holster en we stapten op de adder die toegang gaf tot het valluik. Op datzelfde oogenblik hoorden wij echter hel zware stampen van voeten in het gebouw boven ons. ,.Ze zijn gekomen," fluisterde Nna. „Wat moeten we beginnen?" „(.a tenm naar je bank, en ga zitten," zei ik haar. „Ik geloof dat ik den toegang door tic deur hier legen verscheidene indringers kan verdedigen/' Terwijl ik vlug naar de gedoode mannen ging, nam ik hun pistolen af en bracht ze allemaal naar een punt vanwaar ik de ladder met het geringste gevaar voor mijzelf onder schot kon houden. De voetstappen gingen in de richting van de kamer boven ons; even later hoorde ik ze in het vertrek zelf en daarop gingen ze naar hel valluik. Toen riep er een stem: ..Hallo, ben je daar Muso?" „Wat wil je van Muso?" riep ik lenig. J 3
„Ik heb een mededeeling voor hem." „Ik zal ze voor hem in ontvangst nemen," zei ik. „Wie ben je1' hn hoe luidt je mededeeling?" „Ik ben Ulan, van de lyfwacht van den jong. De mededeeling is van Taman. Hy gaat op Muso's voorstel in, onder beding dat hij >.na zonder dat haar letsel geschiedt bij hem terugbrengt en hij de persoonlijke veiligheid van Taman en zyn familie garandeert." Jk slaakte een zucht van verlichting en ging in een stoel zitten die naast my stond. „Kom maar naar beneden, Ulan," riep ik „en kyk zelf maar waarom Muso geen belang meer stelt in je boodschap." „Denk er om: geen verraadl" zei hij toen hij hel valluik opende en naar beneden kwam. Toen hy zich onder aan de ladder omdraaide en de vier mannen levenloos op den grond zag liggen werden zijn oogen groot van verbazing zoodra hij Muso onder hen' herkende. Toen ontdekte hij Nna en ging naar haar toe. „Hebben ze je geen leed gedaan, janjong?" vroeg hij. „Neen," antwoordde ze. „Maar als deze man niet was gekomen zou ik nu reeds dood geweest zyn." Ulan keerde zich om en keek mij aan. Ik kon zien, dat hij me evenmin herkende als de anderen hadden gedaan. „Wie ben je?" vroeg hij. Nna begon zachtjes te lachen, en ik moest zelf ook lachen. „VNaMs er voor grappigs aan die vraag?" vroeg Ulan. „Och," zei ik, „ik wist niet, dat je zóó gauw een goeden vriend kon vergeten. „Ik heb je nooit eerder gezien," viel hij bits uit, want hij dacht dat wy hein voor den gek hielden. „Heb je Carson van Venus nooit eerder gezien?" vroeg ik En toen begon hij met ons mee te lachen, omdat hij mijn vermomming; doorzag. „Maar hoe wist je, waar je de prinses kon vinden?" vroeg ik „loen laman door middel van het afgesproken signaal had te kennen gegeven, dat hy op Muso's voorstel inging," verklaarde Ulan, „vertelde een van zijn agenten ons, waar wy haar konden vinden. Ik knikte begrijpend. „Maar nu moeten we maken, dat we hier vandaan komen " zei ik, „want zoo gezellig is het hier niet." Ulan was het daar mee eens en spoedig waren wij nu uit het donkere vertrek, en op weg naar het paleis, waar wij zonder meelde wacht passeerden omdat Ulan by ons was terwijl we ook direct konden doorloopcn naar de privé-vertrekken van den jong. Hier zaten Taman en Jahara te wachten op berichten van d" laatste afdeelingen soldaten, die aan het doorzoeken van de stad hadden deelgenomen, of op nieuws van den afgezant, dien Taman naar Muso had gestuurd op aandringen van Jahara en ook om gehoor te geven aan de eischen van zyn eigen hart. To I 1 d K 1 , ,f dellr wcrd opengeworpen, stuurden we Nna naar binnen terwijl llan en ik in hel kleine zyvertrek achterbleven, wèl begrijpend, dat deze drie menschen thans alleen wilden zyn. Een jong zou met graag willen, dat zijn officieren hem zagen huilen, en ik ben er van overtuigd, dat Taman gehuild moet hebben toen hij zijn dochtertje behouden en wel terugzag. Hel duurde slechts een paar minuten voordat hij in het z'üverlrek naar ons toekwam. Zijn gezicht zag bijna grauw. Hij was blijkbaar eenigszins verbaasd toen hy mij zag, maar hij knikte slechts en wendde zich tot „Wanneer keert Muso in het paleis terug?" vroeg hij. We keken hem allebei verrast aan. „Heeft de janjong hel u niet verteld?" vroeg Ulan. „Wal verteld? Ze schreide van blijdschap, zoodat ze geen drie samenhangende woorden kon uitbrengen. Wal kan er echter Ie vertellen zijn, dat ik niet reeds kan gissen?" „Muso is dood," zei Ulan. „U bent nog steeds jong." Deze woorden maakten zóó'n diepen indruk op hem, dat hij moest gaan zitten. Ik geloof niet, dat hy langer de kracht gehad zou hebben, om te blyven staan. Van Ulan, en later van Nna, kwam hy de heele geschiedenis Ifc weten, aangevuld met hetgeen ik hem vertelde van mijn onderzoekingstochten door de stad. Zelden heb ik iemand dankbaarder gezien! Maar ik had niet anders van Taman verwacht, en dus was ik met verbaasd. Hij gaf zich altijd geheel en al aan zyn vrienden en aan degenen, die hem trouw .waren.
— 12 -
HOOFDSTUK XIX. Zeeroovers.
Ik dacht, dat ik eeuwig zou blyven slapen toen ik dien ochtend in myn appartementen van het paleis van den jong naar myn bed ging, maar ze lieten my niet zoo lang slapen als ik wel gewenscht had. Omstreeks het twaalfde uur werd ik gewekt door een van Tamans adjudanten, die mij kwam verzoeken om in de troonzaal te verschijnen. Hier vond ik den geheelen grooten raad van edelen vergaderd om een tafel, welke aan den voet van den troon stond. De rest van het enorme vertrek was geheel gevuld met aristocraten van Korva. Taman en Jahara en Nna zaten op hun tronen op een verhevenheid en onder een schitterend baldakijn, en naast Taman, aan zyn linkerhand, merkte ik een vierden zetel op. De adjudant, die mij gehaald had, bracht mij lot aan den voel der verhevenheid vóór Taman, en vroeg my toen neer te knielen. Ik geloof, dat Taman de eenige mensch ter wereld is, voor wien ik met een gevoel van trots kan knielen. Boven alle andere menschen verdient hij vereerd te worden wegens zijn prachtige hoedanigheden van hart en geest. En daarom knielde ik Ten einde het leven van mijn dochter te redden," aldus begon Taman, toen ik mij weer had opgericht, „had ik mijn troon, met goedvinden van den grooten raad, aan Muso aangeboden. Gy, Carson van Venus, hebt mijn dochter en myn troon gered. Hel is de wil van den grooten raad, waarmee ik van harte instem, dat ge daarvoor beloond zult worden met het grootste eerbewijs dat een jong van Korva kan verleenen. Ik verhef u daarom in den koninklijken staat, en omdat ik geen zoon heb, neem ik u als zoodanig aan en begiftig u met den titel van Tanjong van Korva." Na deze korte toespraak stond hij op, nam mij bij de hand en voerde mi) naar den leegen troon aan zyn linkerhand. Ik moest loen natuurlijk iets zeggen, maar hoe minder ik daarover vertel, hoe beter. Ik geloof, dat ik een behoorlijk vliegenier ben, maar om speeches te houden — neen, dèann schuilt myn kracht Z6ker ni6t! Na mij spraken er verscheidene vooraanstaande edelen, en daarop begaven wij ons allemaal naar de eetzaal en zaten daar een paar uur aan den disch. Dit keer zat ik niet aan het laagste einde van de tafel. Van den zwerver zonder tehuis, die ik een paar maanden geleden nog was geweest, was ik plotseling een der meest vooraanstaande persoonlijkheden van Korva geworden — in werkelijkheid bekleedde ik na Taman de eerste plaats in het Keizerrijk Korva. . Maar dit alles beleckende veel minder voor mij dan het feit, dat ik een vaderland, een tehuis en ware vrienden gevonden had. Indien nu Duare er nog maar geweest was om in mijn geluk te deelen Ofschoon: van geluk mag ik niet eens spreken! Ik voelde mij dankbaar en opgelucht; er was een gevoel van veiligheid over my gekomen dal ik in geen weken, geen maanden had gekend, maar gelukkig nèèn, dat voelde ik mi) niet. Ik miste Duare verschrikkelijk en mijn angst om het lot dat haar mogelijk wachtte, maakte mijn gevoel van beklemming nog des te erger. Ik voelde, dat ik haar nooit zou kunnen vergeten; dat er zonder haar geen mogelijkheid voor m« bestond, om gelukkig te kunnen zijn
Ik heb in werkelijkheid nooit meer dan een zeer geringe gelegenheid gehad om | de eerbewijzen en verantwoordelijkheden te leeren kennen die oiiafscheidelijk verbonden zijn aan den rang van een kroonprins, want den volgenden dag begon ik mijn kleine visschersbootje uit te rusten voor een langen locht naar Vepaja. Taman probeerde er mij van terug te houden, zooals trouwens ook Jahara en Nna en al mijn nu ontelbare vrienden in Korva dit deden, maar er was niemand die mij kon overhalen af te zien van het avontuur, hoe hopeloos dit, zelfs volgens mijn eigen overtuiging, ook was. De luxe en het comfort waarmee ik in mijn nieuwen levensstaat was omringd, deden het mij des te dringender lijken dat ik Duare zou gaan zoeken, want om van dit alles te gemeten zonder dat zij bij my was, scheen mij het toppunt van ontrouw en verraad toe. Ik zou trouwens naar ik stellig geloof een hekel aan al die weelde gekregen hebben, wanneer ik in Korva was gebleven. Men schonk mij iedere medewerking die ik maar kon verlangen om myn bootje uit te rusten. Er werden groote walertanken in aangebracht, evenals een installatie om van zeewater goed versch drinkwater te kunnen maken. Gecondenseerd en geconserveerd voedsel, gedroogde vruchten en groenten, noten, alles wat maar eetbaar was en dat een bijna onbeperkten tijd kon bewaard blijven, werd in waterdichte bussen verpakt en in mijn boot gebracht. Nieuwe zeilen werden er gemaakt van sterk, licht „spinneweb , dat een bekend materiaal is, in alle beschaafde landen op Venus, waar men spinnen kweekt met het uitsluitende doel hun webben als handelsobject te gebruiken, precies zooals dit op aarde nog in sommige landen met zijdewormen hel geval is. Men gaf mij wapens en munitie en warme dekens, benevens de beste navigatie-instrumenlen, die er bestonden. Kortom: ik was voor mijn tocht zoo goed uitgerust als maar mogelijk was bij de bestaande toestanden. Eindelijk was de tijd voor mijn vertrek aangebroken, en men deed mij uitgeleide naar de haven met al de pracht en uraal, die er aan myn hoogen rang verbonden was. Er waren soldaten en muziekkorpsen en wel een paar honderd prachtig uitgedoste ganlors die niet alleen de edelen van Korva droegen, maar ook de leden van de koninklijke familie, want Taman en Jahara en Nna zaten bij mij in den howdah van den gantor van den jong. Juichende menschen stonden in dichte rijen aan weerskanten van de stralen opgesteld en eigenlijk zou ik mij erg gelukkig hebben moeten voelen, maar dat deed ik niet, want ik verliet al deze goede vrienden, en naar ik stellig overtuigd was deed ik het voor altyd, lerwyl er maar weinig hoop in mijn hart was, dat ik mijn doel zou bcrciilcGn. Ik zal echter niet langer stil blijven slaan bij dit in waarheid treurige afscheid, waarvan de loodzware druk nog op mij rustte toen ik dien onafzienbaren en verlaten oceaan op zeilde, en ik moet bekennen dat mijn stemming er niet beter op werd, toen ik de bergen van Anlap achter den horizon zag verdwijnen. Toen wierp ik echter alle somberheid van mij af en keek nog slechts vooruit naar de toekomst! En ik wilde nu ook aan niets anders meer denken dan aan hel welslagen van mijn onderneming Ik had by mijzelf vastgesteld, dat ik tien tol twintig dagen noodig zou hebben om Vepaja te bereiken - het juiste aantal dagen zou natuurlijk afhangen van de richting en de sterkte van den wmd, maar er was nog altijd de mogelijkheid, dat ik het eiland met zou kunnen vinden, ondanks het feit, dal het zoo groot was als een werelddeel, daar het vierduizend mijl lang bij maximum vyftienhonderd mijl breed was. (Wordt vervolgd.)
13
VOOR ELKE E EN DE PRIJSWINNAARS
OPLOSSINGEN ZOEK EN VIND 26 APRIL
PYRAMIDE-PUZZLE
KRUISWOORDRAADSEL 32. bevestiging 33. vlug 35. plaats in Gelderland 36. muzieknoot 37. grondslag 40. laatstleden (afkorting) 41. rijksgrens (afkorting) 42. meisjesnaam 43. windstreek (afkorting) 44. en dergelijke (afkorting) 45. lidwoord 46. pro Deo (afkorting) 47. voegwoord 49, voegwoord 50. dunne spijker 52. meisjesnaam
OPLOSSING KRUISWOORD-CIRKELRAADSEL
B
E
Q
0
E
E
M
i
R
R |fF
E
| P
Ä
^\U
K VVT ■f?^
1k,
D
e K
E
D
E
E
^
A
R
Q
E
M
E
1
P
?1 M
F
0
*k
hi
OPLOSSING WOORDRANGSCHIKKINGSRAADSEL
1
M
J
R
K
L
E
A
0
E
M
5. 8, 11. 12. 13. 14. 15.
OPLOSSING PUNTENRAADSEL L
0
*
roeren fig-a, e maaien niets draaien fip. f. b, h naaien .. b rollen ,, c. f eten ., a ; persen „ czingen niets I rijden fig. d. p. i fietsen ., i 1 schaatsen .. e galoppeeren fig. d ■ zwieren ., g
0
K A
R A
I
SP
I
U
0
MME
A
E
)
E
W A
A
OPLOSSING ONZE F1LMPU2ZLEVERBINDINGSRAADSEL
ti E
c
n
OPLOSSING VERVOLGRAADSEL E
1
D
i
T
1
M
E
M
e e e N c
D
1?
E
M
Y
L
1
i
K
K
L
e
A
D 0
0
E
1e E
( 'E
D
9
r
D
K
1, soortelijk gewicht (afkorting) 2. manier 3, verdieping 4. lidwoord 5. gelijkmaken 6, voertuig 9, bijwoord 10. soort rund 17. staande houden 18. met den klopper slaan 21. landbouwwerktuig 22. Fransch lidwoord 23. koningsappel 34* in het jaar (Ier wereld (Latijnsche afkorting) 38. bevraenten 39. naarstig 46. afkorting van een godsdienst 48, nieuwe testament (afkorting) 51. deel van een wagen 53. eerstvolgende (afkorting)
Horizontaal: beleefdheid handvatscl landbouw werk tuig deel van een schip voertuiji jonffensnaam deel van een wagen
16, nota bene (afkorting) 18. afkorting van een gewicht 19, eerstkomende (afkorting) 20, reeds 21. die in geschrifte brengt 24. getij
25. 26. 27. 28. 29. 30. 31.
boom flauwhartig telwoord muzieknoot vlaktemaat schrijfgerei voormiddag ting)
(afkor-
VIJFVOUDIG TOOVERKWADRAAT
IETS OVKR ZIJN KANT I.ATKN OAAN
S
P
B
K
D
0
0
1
W
T
E
» ^
A
0
T
1
M
E
»
E
stoom lacht korenaar bladnerf toeslag laudwotr sclio lier grooto toen leghen geeren koolraap vogelspin 'ANE WITHERS
i
3
T
3
I~
5—
4
JUi.
5
i
H~n
5
jT -
iii "== =
r -
De
De letters moeten zóó worden ingevuld, dat men in de. vijf quadraten horizontaal en verticaal dezelfde woorden krijgt. De woorden hebben de volgende bctcekenis: ! 2 quadr. I. 1. gedeelte der aarde 2, doorgang in de aardkorst i 3, gemeente in de provincie Gelderland 4. reddingswerk tuig 1. 2. 3. 4.
quadr, II. tuingercedschap stand der edelen denkvermogen een soort voetangel
1. 2. 3. 4.
quadr, III. vrede smalle strook plaats in W. Zecuwsch Vlaanderen plaats in Limburg
1. 2. 3. 4.
quadr. IV. lijnen waarop muzjeknoten geschreven liefdegod worden plaats in een schouwburg zecschildpad
1, 2, 3, 4,
quadr. V, etagewoninji bcrgplaatr. als no, 2 van ï uitdrukking
n
I 5
u
T
5 — 5 "■ U
. ....
5
3
U
II
i
m 2
3
1
5 §
4 TS 1
J
3
Y. 1
i
i
r—
3
5 -
H
!
3
3
T^-
Door juiste invulling van onderstaande letters vormen zich woorden, horizontaal en verticaal dezelfde, van de volgende beteekenis: 1. een onderstelling 2. compagnon 3. afknijpen
De
L. 3
Te gebruiken letters; a, a, c, c, e, e, e, g, g, g, g, i. >. >. '. i, n, n, n, n, o, s, sf s, s, s, s, s, s, t, t, u, u.
gezegde ontstaat! ontkenning jongensnaam gewone haai vervoermiddel bestelling het omgaan met menschen kuslland in Frankrijk
9. 10. 11. 12. 13. 14.
vol vernuft bergplaats damp van kokend water meisjesnaam met een kram vastmaken lokeend in een eendenkooi
ONZE FILMPUZZLE - KRUISWOORDRAADSEL Horizontaal: rolprent onbuigzaam meisjesnaam bergplaats meisjesnaam schrijfgercj bijwoord familielid voedsel landbouwwerktuig rijksgrond (afkorting) 19. deel van een ontkenning (Fransch) 23. rund 25. muzieknoot 26. meterton (afkortinji) 28. soortelijk gewicht (afkorting) 30. meisjesnaam 32. metaal 34. voegwoord 36. viervoeter 37. naam van de afgebeelde filmster 40. niet dicht 42. lyrisch gedicht 43. thans 44. zuster 45. toestel aan een auto 46. wagen achter de locomotief
i. 5. 10. Il, 12. 13, 14. 15, 16. 17. 18.
9. 20. 21. 22. 24. 25. 27. 28. 29. 31. 32,
ontzien familielid aardewerk muzieknoot deur van een stal terrein waar sport beoefend wordt pret hebben op één punt kijken genoeg gekookt muzieknoot landbouwwerktuig
33. 35. 38. 39. 41. 43.
voertuig kip schaap insect per order (afkorting) als 19 horizontaal
Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en tien filmfoto's beschikbaar om te verdcelen onder de goede oplossers.
14 -
gewonnen
troostprijzen konden
worden
toegekend
aan;
mevrouw A. de Beer-Frank, Amsterdam; mejuffrouw R. Waninge, Deventer; mejuffrouw W. Schölte, Rotterdam; mejuffrouw M. v. Dijk, Rotterdam; mejuffrouw R. Stumpers, Eindhoven; mejuffrouw T. Martens, 's-Hertogenbosch; den heer M. A Parlevliet, Berghem; den heer J. G. Puttenstein, Utrecht, den heer A. C M. Rovers, Roosendaal; den heer W. Spoel, Schiedam; den heer Th. C. Putters, Schiedam; den heer P. v. d. Grind, Rotterdam; den heer K. Bout, Roosendaal; den heer A. v. Vueren, Lelden; den heer C. Jonges, Amsterdam; den heer W. M. ■ Janbroers, Amsterdam; den heer B. Hoorn, Amsterdam; den heer A. de Kok, Honselerdijk; den heer C. v. d. Steen, 's-Gravenhage; den heer G. H. Peerbolte, Rotterdam.
den heer B. Stilz, Heerlen. De troostprijzen vielen tqn deel aan: mevrouw J. G. Abbevé, Umuiden; mevrouw Uijtermerk, Amersfoort; mevouw C. Heithuis-Zadelaar, 's-Gravenhage; mejuffrouw T. Hendrickx, Venlo; mejuffrouw J. Zoutman, 's-Gravenhage; den heer G. Lokken, Hoogezand; den heer J. Weijerman, 's-Gravenhage; den heer T. Edens, Winschoten; den heer Fr. Dijkxhoorn, Rotterdam; den heer G. v. d Tang, 's-Gavenhage
Voor goede oplossingen op iedere puzzle, rebus, probleem, enzoovoort, stellen wij een prijs van ƒ 2.50 benevens vier troostprijzen beschikbaar. In totaal dus deze weck 5 prijzen van ƒ 2.50 elk en 20 troostprijzen. DE OPLOSSINGEN op de in dit nummer voorkomende puzzles, enzoovoort. gelieve men vóór 17 Mei in te zenden aan Dr. Puzzelaar, Noordeinde 8, Leiden. Op enveloppe of briefkaart vermelde men duidelijk: Oplossingen Zoek en Vind 17 Mei
1. 2. 3. 6.
Te gebruiken woorden: gesteven — sterven — ellende — genegen — regaal — karbonkel — gemorst — restant — legende.
week
ONZE PRIJZEN.
Verticaal:
De volgende woorden moeten zóó in volgorde geplaatst worden, dat op de kruisjes een spreekwoord ontstaat.
deze
De hoofdprijs van de filmpuzzle verwierf: Antwoorden in te zenden vóór 17 Mei aan Dr. Puzzelaar, Noordeinde 8, Leiden. Op enveloppe of briefkaart a.u.b. duidelijk vermelden: Filmpuzzle 17 Mei. Deze puzzle kan tegelijk met de andere ingezonden worden, doch liefst op een apart velletje papier.
■
WOORDRANGSCHIKKINGSRAADSEL
werden
mejuHrouw E. de Vries, Stavoren; mejuHrouw L. van Dam, Groningen; den heer T. Jamin, Rotterdam; den heer B. Krab, Renkum; den heer A. J. Jürgens, Stavoren.
Met behulp van de volgende letters woorden te vormen van de volgende beteekenis, terwijl er dan van <) onderaan naar I boven en van 1 naar beneden tot en met de laatste letter van 14 een bekend 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.
hoofdprijzen
door:
Verticaal:
OPLOSSING TEEKENINGENRAADSEL
Inpakken eventjes toetsen spalken ore«an venten effenen ruïneus zeggen ifsliaan iKitaris kennen
INVULRAADSEL
feest houden op ivoor gelijkende muzieknoot ten laatste (afkorting) 7. vlug 8. ademhalen
— 15 —
REGIE: ROWLAND V. LEE UNIVERSAL-FILM Rolverdeeling: Baron Wolf van Frankenstein Basil Rathbone Het monster Boris KarloH Ygor Krogh
Bela Lugosi Lionel Atw
.
Elsa van Frankenstein Josephine Hutchinson Amelia
Emma Dunn
Peter van Frankenstein
Donnie Dunagan
\ / ijf en twintig
na
»
jaar
zijn
vaders
dood neemt Baron Wolf van Fran-
kenstein, vergezeld zoontje, kasteel.
zijn
van zijn
vrouw
en
intrek in het voorvaderlijk
Inspecteur Krogh, de plaatselijke politiechef, die een kunstarm heeft als gevolg van een gevecht met een indertijd door Frankensteins
vader
geschapen
monster,
waarschuwt den zoon, dat de bewoners van bet dorp, tot het
uiterste
gebracht
door een serie moorden, denken, dat hij de gevaarlijke experimenten van den gestorven baron wil voortzetten. Tijdens een stein nigen
instelt,
onderzoek,
dat
Franken-
ontmoet hij den krankzin-
schaapherder
en
lijkenschenner
Ygor, die hem naar het familiegraf brengt. Aldaar ligt . . .
het monster,
reeds jaren
schijndood door de uitwerking van een bliksemstraal.
Frankensteins
genialiteit, gepaard
aan
het
aangeboren verlangen,
evenals zijn vader in de geheimen van het leven door te dringen, doet hem besluiten het monster opnieuw tot leven te wekken. Met behulp van zijn knecht Benson experimenteert hij dag aan dag
en
reeds vreest hij, dat zijn moeite vruchteloos is als Peter, zijn zoontje, hem op een keer komt vertellen, dat er een reus
Inspecteur Krogh en baron Frankenstein voor het portret van den ouden heer Frankenstein, die het monster gecreëerd had.
van een man, wanstaltig en onbeholpen. Boris Karloff als het monster.
Het monster en zijn slechte genius Ygor.
DE ZOON VAN FRANKENSTEIN De familie Frankenstein.
Baron van Frankenstein in zijn laboratorium, als het monster, tot leven gewekt, de vlucht heeft genomen.
Baronesse van Frankenstein met haar zoontje Peter.
è zijn kamer is binnengedrongen. Het monster leeft, het loopt en reageert, en, . . komt onder invloed van Ygor, die het aanzet, tot moord. Ygor tracht Frankenstein uit den weg te ruimen, maar valt zelf als slachtoffer. Dan ontvoert het monster Peter, maar de radelooze vader redt zijn kind op het nippertje en werpt het monster in een put met kokende zwavel, waar het den dood vindt. De rust keert thans weer in 't dorpje en de familie Frankenstein verlaat het kasteel, waar allerlei geheimzinnige krachten haar het leven onmogelijk maken. . .
• Inspecteur Krogh komt baron van Frankenstein waarschuwen, omdat bij moedt dat de laatste met het monster experimenteert.
ver-
f
ffa
.V
/ A
mt \
i u
In ■■.-life-.
*&**=$
-14 '
'ïfe e
§7'^'m
—*
■
^
t
wii-FwiwifciiciciwimT JU JLIJLIJU JA/Jü kjik> JU m m ÄL3 MEN REED3 VACANTE' PLANNEN HEEFT 1184. Sport-tallleur bestaande uit een klokrok van donkerblauwe wollen sto( en een nauwsluitend jasje van helroode wollen stof: dit laatste is versierd met opgestikrc zakken, sluitend met een nts-sluiting. Tailleurkraag met brcedc revers. Benoodigd: Rok: 1.75 M. van 1.30 M. breed; Jasje: 1.75 M. van 1.30 M. breed, , 1185. Een zeer gemakkelijke dracht voor de fiets is deze jurk van Engelsch flanel met rokbroek- Ze sluit van voren met een rits-sluiting. Een sportieve leeren ceintuur met metalen jjespBenoodigd: 3 M. van 1.20 M. breed.
Bereiding: Een sausje maken van boterj bloem en melk. De kleingesneden ham er door roeren en het mengsel op smaak afmaken mei peper en zout. De reepjes brood (4 bij 6 c.m.) lichtbruin bakken in wat boter en bedekken met hammengsel. Ze voor het opdoen even doorwarmen in den oven en ze opdoen op een schotel, die met een vingerdoekje is belegd.
BLONDINE oF BRUNETTE ?
Deze wollen deken ziet er uit als nieuw EN TOCH IS DEZE AL VERSCHEIDEN KEREN GEWASSEN, DOCH ALTIJD IN LUX
Hoe donker gewerden
WEEKMENU. Maandag: Kerriesoep; gebakken lever, aardappelen en bieten. Dinsdag: Irish stew met gekookt vleesch; tapiocaschoteltje. Woensdag: Kalfslapjes, aardappelen en Brussetsch lof; Deensche vla. Donderdag: Gehakt, aardappelen en stoof sla: maizenapudding niet chocolade saus. Vrijdag: Gebakken visch, aardappelen en dunsel; warme broodpudding» Zaterdag: Vischschelpen; carbonade, aardappelen en spinazie. Zondag: Hambroodjes; kip, aardappelen en compote; rijsttaarL
••n hoorlljkon GOUDGLANS kan vorkrljgon on DONKER HAAR don glood van duizenden llehtrofloxon. BLONDINES I Donker gawordm blond hurvwllut 90% van d« onwrartta«nb«r« bokorlng, dl« • llién m«lij« mal van natura blond haar bazilten. SlaeMt NU-BLOND (hat vroagar« Nurblond) kan Uw haar dia waaldarlga lichtblonde tin« hargavan zonder kleurstoffan of tchadelljka bleekmiddelen, NU-BLOND (vroagar Nurblond) voorkomt bovendien hat donker worden van lichtblond haar. Hat bevat „ViteF", dat Uw haar nieuwe leventkrecht geeft an root en haaruHval voorkomt.
Bovendien is Lux zo voordelig. Het gewone pak, met een modern breipatroon, kost slechts 121 cent en het reuzenpak, dat extra voordelig is, kost '25 cent en bevat 2 breipatronen. Dan bevatten beide pakken nog een waardevolle bon voor geschenken.
NI J-BLOND VOOR INUDLV >nNU -
NUBRUIN INLJLJK^JMN
1186. Mantel van soepele wollen stof. nauwsluitend in de taille en van onderen tamelijk wijd. Hij is bewerkt met snitvormen. waarin de geknoopte zakken zijn uitgespaard. Omgeslagen kraagje, houten knoopen en stiksels, in dezelfde kleuren. Benoodigd: 3-40 M. van 40 M. breed.
Lux is hel volkomen veilige wasmiddel voor het wassen van wollen dekens, daar het dadelijk oplost, zelfs in koud water. Met Lux voorkomt U, dat er onopgeloste zeepdeeltjes in het goed achterblijven, die de wol stug maken en doen krimpen en verkleuren. De ruitvormige Lux-krulietjes lossen dadelijk op, ook in koud water, zodat er een weelde van zacht reinigend schuim ontstaat, dat al het vuil verwijdert op een volkomen veilige manier.
BLOND HAAR
BLONDINES VOOR BRUN,ETTE5
BRUNETTES! Gebruik NU-BRUIN. Dan zult ü bemerken hoe baVoorlIJk donker haar kan zijn. Uw haar ia! glanxan mat duizenden tintelend« liehtreflanan. Dank zij „ViteF" (dahaar-vltamlna)if het tegellik.rlljd een ihampoo en aan haarvoadlng voor Uw haar. NUBRUIN li werkelijk «en zeer bijzondere ihampoo I
1187. Japon van heldcrgestrecpte waschzijde. De Voorbaan wordt In tegengestelde richting geknipt. Revers, kraag en manthetjes van effen witte zijde.
r
& r** Maak w ^ ^O ' »en lauw Lux-sop In
^A,
^^ een flinke toil. Oe deken voonichtlg 3&. y'^f. hierin wassen. Daarna ruim spoelen in watervan de"^Vc ^
zelfde temperatuur als hel waswater. Dan met koud water met wat azijn naspoelen. Drogen over een droogrek en niet .^ k.i n warme ....irmo la^hol Wa het hot Hrnoön rC^y U. bij een kachel. Na drogen 1
nn
IN DIT BLAD
Benoodigd: 3.25 M. van 1 M. breed.
- Q{/^.
i
<*3V £
heelt zelfs een kleine annonce'n
o
GROOT SUCCES
^
luchtig kloppen of borstelen. .^
O*
^o
en zUn «een
SENSATIONEEL.
RECEPTEN UIT HET WEEKMENU
^ doet tUo\VET VERDWIJNEN (zonder eenig dieet
Hoeveelheden voor 4 personen. Warme broodpudding. Benoodigd: 14 L. melk; 300 gram oud brood zonder korst; 2 eieren; 75 gram boter; 100 gram suiker; 100 gram krenten en rozynen; citroenschil. Bereiding: De melk aan de kook brengen. Het brood, van het vuur af in de melk brokkelen en er door roeren. Deze massa vermengen met de eidooiers, boter, suiker, geraspte citroenschil, krenten ïn rozynen. Ten slotte het styfgeklopte eiwit er luchtig doorroeren. Een warmen puddingvorm dik met boter insmeren en met paneermeel bestrooien. De puddingmassa hierin overdoen, zóó, dat de vorm maar voor driekwart gevuld is. Den vorm sluiten en den pudding „au bain Marie" gaar koken (15^—2 uur). Als de pudding gaar is, den vorm openen, even uit laten dampen, voorzichtig den pudding aan alle kanten los maken en den pudding keeren. Men geeft er gekruide bessensapsaus of wanne wijnsaus by. Hambroodjes. Benoodigd: 16 reepjes oud brood zonder korst; ongeveer 50 gram boter; 250 gram gekookte ham; 2 d.L. melk; 20 gram boter; 20 gram bloem; peper; zout.
KLEUREN
, übebt het slechts op Uwhchedm ' In it wrijven. Het vet zal als door . iooverkracht verdwijnen. Pas pp voor ' gevaarlijk dieéi.lasGge oefeningen.of tenadeliiRe kruiden en laxeermidcfelen. Ook U kunt Uw overtollig vet kwijtraken opUw heupen, rug, hals,armen, dijen ■ kuiten en enkels.De moderneweten. schap heeft met het nieuwe middel.nMAGROL" genaamd een vertazinowekkend veilige oindekk^,g hmi&an uiTSLuiTeNO ufrwcwPiS. A Heen op "f* 'Hrftwrns. deel inwrijven. Hei vet verawijnibij centimeters teg#. lijk en toch blijven eroeen rimpels of '«^en «W.^ Eenslappehutd wordtsievigergemaaht.enditalles volkomen eenvoudig en gemakkelijk. Scnryf nog heden voor GRATIS inlichiingenaan Mevrouw AR. MarinuS.Postbox eo Den Haag
1188. Wijde sportieve mantel van Schotsche wollen stof. Hij is gegarneerd met reepen cn*kntyopen van effen fluweel. Benoodigd: 3.30 M. van 1.10 M. breed.
«
Dit is de titel van het eerste standaardwerk op het gebied der KLEURENFOTOGRAFIE samengesteld onder leiding van Ir. H. E. W. WOLFF
Het boek omvat 284 pagina's met 58 reproducties in kleuren naar kleurenfoto's. — Bij elke opname is een uitvoerige beschrijving gevoegd van de wijze, waarop de opname tot stand is gekomen, verder ook alle technische gegevens.
KLEUREN Annonces betreffende
geneesmiddelen
is een volledig leerboek voor kleurenfotografie en behandelt o.m. ook diverse methoden voor het maken van kleurenfoto's op papier.
en geneeswijze
PRIJS IN FRAAIEN BAND F 5.90
worden in dit blad slechts opgenomen, indien zij vooraf voorzien zijn van het stempel „Geen bezwaar" tegen de plaatsing, afgegeven door de Commissie van Controle op de Aanprijzing van Geneesmiddelen en Geneeswijzen, waarvan het Secretariaat is gevestigd: Segbroeklaan 33, 's-Gravenhage.
Van deze modellen zijn bij de administratie van dit blad geknipte patronen verkriif^' baar tegen den prijs ^m f 0.60 per stuk. «SS^A
18 -
Uitgegeven door de Uitg. Mij. KOSMOS, Amsterdam VERKRIJGBAAR IN
-
- 19
ELKEN
BOEKHANDEL
lerqroohl-e Spoedig nadat wy de rivier Shupanga waren overgestoken, begon dat onaangename gevoel zich van mij meester te maken. Het kwam niét door de rivier, hoe donker en modderig en snelstroomend ze ook was. Het kwam evenmin door de dichte duisternis der jungle, of door den sterrenloozen avond — of door de uitdrukking van groote moeheid op het gezicht van Mary McAllister. — Het was een heel mooi gezicht; een gezicht dat in de duisternis van den Afrikaanschen nacht scheen te glanzen door een zeldzame — en bijna heilige — zuiverheid. Neen — het was de gedachte aan Adams, die juist even buiten de grens der „paraplu"boomen woonde, op den eenzaamsten en vreemdsten handelspost aan de rivier. En Adams zélf was misschien ook wel de eenzaamste en vreemdste man, dien ik ooit had leeren kennen. „Wat je ook doet," zei ik tegen Mary McAllister, „begin in 's hemelsnaam niet te zingen of probeer niet om op een van die inheemsche muziekinstrumenten te spelen, die je hier en d^iar in zijn huis zult zien liggen. Als je dat doet, dan.... eb. ... raakt hij er beslist heelemaal onder, en als hij in een dergelyke stemming komt, ben ik tot op zekere hoogte beslist bang van hem!" Ze Aeek me nieuwsgierig aan, maar zei niets, en twintig minuten later kregen wij den handelspost in het gezicht. Het was een oud, bouwvallig krot. Op de veranda brandde een groote olielamp, en in het licht der lamp stond grimmig en bijna schrikaanjagend Adams zélf. Xadat mijn boys hun bagage binnen bet omheinde erf hadden gedragen, verdwenen zij in de schuren. Wij gingen het huis binnen. „Zal ik wat te drinken voor jullie klaarmaken?" vroeg Adams. Hij keck Mary McAllister nauwelijks aan, en toch moest haar schoonheid — haar jeugd — lederen man er als het ware toe hebben gebracht, haar een tweeden blik te geven. Ik schatte haar op ongeveer twintig jaar, en ze stond daar zwijgend, haar donkere, warme bruine oogen op Adams gericht. „Blijven jullie vannacht. Lockhart?" Hij stelde deze vraag achteloos, alsof het hem niet kon schelen of wij bleven of niet. „Je hebt zeker wel een kamer vrij, waar Miss McAllister kan slapen?" zei ik. Voor den eersten keer gingen die zonderlinge, peinzende oogen in haar richting. Ze scheen eenigszins te verstijven voor den donkeren, intenzen blik. „Een kamer?" herhaalde hij langzaam. „Ja, ik denk wel, dat het zal gaan. Waarheen zijn jullie op weg? Banda?" „Ja," antwoordde ik, en dat was alles voor het oogenblik. Banda was de kleine handelspost aan de monding der rivier. Af en toe kwamen er een paar groote schepen aan. „Ik hoop," zei hij, „dat je de Nmimbobo tijdig zal kunnen oversteken. Als de regen plotseling inzet, dan zou de brug wel eens kunnen worden weggespoeld, weet je." Hij verliet de kamer, mij met Mary McAllister alleen latend. Ze stond nog steeds in
EEN
COMPLEET VERHAAL
«^tvi/-
(OmPUül ENT
TOEN ALICE LUISTERDE NAAR DE VERTALING DER WOORDEN VAN HET WIJSJE, DAT DE INHEEMSCHEN HADDEN GEZONGEN. WERD ZIJ EERST VUURROOD EN TOEN SPIERWIT .... het midden van het vertrek. Ik geloof niet, dat zy zich nog bewogen had. „Adams is een beetje zonderling," zei ik, hopend dat zijn woorden en zijn manier van doen haar niet al te veel hadden doen schrikken. „Maar trek je niets van hem aan! Zoodra het dag wordt, zullen wij onzen tocht weer voortzetten." Ze begaf zich naar het raam en keek naar buiten. De maan kwam op boven de rivier; een roode jungle-maan. De lucht leek een groote spiegel, waarin roode reflexen gloeiden. „Ik zou hem liever niét zonderling noemen," zei ze, alsof het woord haar tegenstond. „Misschien een beetje ongewoon, maar in de jungle is het niet moeilyk om ongewone menschen te vinden, is het wel?" Haar warme, bruine oogen keken my aan, en reeds meende ik iets van medelijden in haar blik te zien. „Hij ziet er uit, als iemand die verschrikkelijk. ... geleden heeft," zei ze. „Mogelijk is dat ook wel zoo. Heb je nooit van Alice Campbell gehoord?" „Neen. Wie is dat?" „Alice Campbell," zei ik, myn pyp opstekend en door het raam naar buiten kijkend in de roode vlekken van den Afrikaanschen avond, „is dood." „Bedoel je...." zei ze snel, „dat hij van haar hield?" „Hy zou nfet haar gaan trouwen. Ze was daarvoor heelemaal uit China gekomen. Ze had een zeer ongelukkig leven gehad, geloof ik. Getrouwd geweest met een of anderen schurk. Na verloop van een paar jaar van hem gescheiden. Toen ging zy naar China als verpleegster r- ten minste dat geloof ik. In ieder geval was zy er aan een of ander ziekenhuis verbonden. In dien tyd werd half China bezocht door een verschrikkelyke epidemie. Duizenden stierven.... Mannen, vrouwen, kleine kinderen.... Alice Campbell maakte dat alles mee, van het begin tot het eind. Ik kan me voorstellen, dat het verschrikkelijk geweest moet zijn." „En is zij toen naar Afrika gekomen — om met Mr. Adams te trouwen?" „Ja. Adams ging naar de kust om haar af te halen. Hy nam een heeleboel zwartjes mee. Dat moest-ie wel. De jungle is op sommige plaatsen practisch ondoordringbaar, zooals je weet. Je moet je gr een weg door hakken." „Maar.... wat gebeurde er nu eigenlijk?" Ik haalde de schouders op. „Dat zal alleen Adams je kun/ien vertellen," zei ik, „omdat hy de eenige is, die alle feiten kent. Alles wat ik weet is, dat zy op den terugweg van de kust, terwijl zij de Shupangavallen overstaken, gevallen en verdronken is." Ze haalde kort en scherp adem. „Arme man," zei ze, terwyl er weer die
blik van medelijden in haar warme bruine pogen verscheen. „Hoe verschrikkelijk, als er zóóiets gebeurt!" De jungle-maan werd van rood oranje en toen koperkleurig terwyl wy op de veranda zaten te rooken. Mary McAllister was naar haar kamer gegaan. „Het was prettig, dat wy even hebben zitten praten," zei Adams beleefd. „Ik zie hier zelden een blank gezicht, zooals je weet. Jy bent de eerste sinds verscheidene weken." „Ja," zei ik, „het is een afgelegen plek hier, zelfs voor Afrika. Hoe ben je er eigenlijk toe gekomen, om hier te gaan zitten, Adams?" Ik had hem nog nooit iets dergelijks gevraagd vóór dien avond. Ik weet niet waarom, maar ik was er altyd een beetje huiverig voor geweest. Maar nu — wel, ik scheen nu meer moed te hebben. Misschien kwam het door de whiskey, die ik had gedronken. Adams vulde myn glas telkens weer, zich er niets van aantrekkend of ik het al of niet wilde opdrinken. Klaarblijkelijk kon hy niet gelooven dat ik het meende als ik een afwerend gebaar maakte.... „Ach," zei hy, „daar is eigenlyk niet veel van te vertellen. En bovendien is het al zoo'n tyd geleden.... Ik hield van een meisje, weet je, en zy.... wel, zy was verliefd op een ander. De oude geschiedenis, hè, zoo oud als de wereld.... Ze dächt ten minste dat ze van hem hield. En misschien was dit ook wel zoo. In ieder geval, ik pakte myn boeltje by elkaar en kwam hierheen. Verdraaid eenzaam. Maar dat zocht ik juist." „Heette dat meisje niet Alice Campbell?" vroeg ik. Het licht van de olielamp wierp een zonderling geel schijnsel op zijn donker somber gezicht. „Hoe weet je dat. Lockhart?" Ik meende dat zyn toon wat gebelgd klonk. „Ach," zei ik, „de menschen praten nu eenmaal. Zelfs in het binnenland van Afrika." Hy wierp een blik op de jungle en keek in de byna treurige somberheid van den nacht. „Dat is waar." Zyn stem klonk nu weer bijna effen, gelaten. „Breng je Miss McAllister naar de kust?" „Ja. Haar vader is Commissaris van het Noordelijk district. Hy had gehoord, dat ik den tocht ging maken, en vroeg mij, of ik haar wilde meenemen." „Juist. — Zal ik je nog eens inschenken?" „Neen, dank je," antwoordde ik, reeds een beetje doezelig. „Ik geloof, dat ik genoeg heb gedronken." „Zooals je wilt. — Gaat ze naar Engeland?" Ik staarde nogal dwaas naar de groote roode sterren boven de jungle.
„Het is een ontzettend aardig meisje," zei ik, slaperig. „Maar ze kan uitstekend op zichzelf passen, al is ze nóg zoo jong. Ze weet wat ze wil. Daar kun je van opaan. Ik herinner me bijvoorbeeld, dat ze op een ochtend. ..." Zyn rieten stoel kraakte luidruchtig toen hy, nogal onverwachts, opstond. „Ik twijfel er geen oogenblik aau, dat het zoo is, Lockhart," zei hy bruusk, „maar er is maar één vrouw op de heele wereld geweest waar ik belang in stelde...." Het vreemde, gele licht scheen hem spookachtig te volgen toen hy snel loopend naar binnenging. In het midden van den nacht werd ik door iets gewekt. Zei ik, in het midden van den nacht? Nou, het kan misschien wel tegen den ochtend geweest zijn. Een hevig zwiepend en kletterend geluid. Ik wist spoedig wat het was. De regen.... Het was nog maar nauwelijks licht geworden, toen een inheemsche door de jungle aan kwam rennen met de mededeeling, dat de Nmimbobo reeds was overstroomd en dat een gedeelte van de brug al was weggeslagen. Het bleek, dat de inheemschen op aanwijzingen van Adams reeds begonnen waren een nieuwe brug te bouwen over de woeste rivier, een paar mijl meer stroomafwaarts. „Ik vrees," zei Adams, „dat je je tocht naar de kust zult moeten uitstellen. Althans een paar dagen." Toen ik Mary aankeek, zag ik een zeer eigenaardige uitdrukking in haar oogen. Waarom wist ik niet, maar ik kreeg het gevoel, dat zij dit oponthoud in het geheel niet onaangenaam vond. Dien namiddag kwamen er een heele massa Alungu naar den handelspost, zware pakken op hun rug dragend. De Alungu vormen een zonderlinge menschengemeenschap, die er een eigenaardige voorliefde voor allerlei plichtplegingen en ceremoniën op na houden. . Hun liefde voor uiterlijke vormen wordt alleen geëvenaard door hun passie voor het voortbrengen van geluiden. De Alungu zelf noemen het muziekmaken. Adams, die hun manieren natuurlijk kende, stond op de veranda om hen te begroeten, en de hoofdman, die met veel plichtplegingen nader was gekomen, sloeg zijn armen om Adams schouders, vouwde zijn handen samen en zei: „Kuku," hetgeen wil zeggen „Mijn grootvader". Het is de hartelijkste en eervolste groet, dien een Alungu kan brengen. „Een zonderling stelletje," zei Adams later op den dag tegen ons. „Maar je moet je nu eenmaal schikken naar hun gewoonten als je handel met hen wilt dryven." Het was Mary die op een ochtend voorstelde eens een kijkje te gaan nemen in de rommelkamer aan den achterkant van het handelshuis. In een hoek stond iets, dat met een laken was bedekt. Het zag er een beetje zonderling, bijna triest uit. „Wat zou het zijn?" vroeg zy met al de nieuwsgierigheid van een vrouw — en misschien ook met een meer dwingend instinct dan louter nieuwsgierigheid. Ik keek de kamer eens rond. Op den stoffigen grond lagen verscheidene inheemsche muziekinstrumenten. Er was een strijkstok met een snaar by, gemaakt van een palmvezel. Een inheemsche gitaar, een banjo, en een houten instrument met ijzeren sleutels, dal allerlei geluiden voortbrengt indien men met den duim er op drukt en dezen dan snol wegtrekt. Mary liep de kamer door. Ze tilde een punt van het laken op en keek wat er onder zat.
„Neen maar," zei ze, één en al verbazing, „het is een piano." Toen keek ik om en zag dat Adams in de deuropening stond. Er was een zeer eigenaardige uitdrukking op zijn gezicht. Mary draaide zich snel om. „Speelt u piano, Mr. Adams?" vroeg zij. „Ik heb het gedaan, vroeger," zei hij. „Nu niet meer. Ik heb de toetsen in geen jaren aangeraakt." De regen kletterde op het dak. Het gaf een geluid als van een verren donder. Ik keck Adams aan, want plotseling herinnerde ik mij dat het ongeveer zeven jaar geleden was dat Alice Campbell was gestorven. Mary McAllisters blikken waren als het ware aan Adams gezicht gehecht; ze zag er plotseling ouder en ook verstandiger uit.
„Maar," zei ze, „u houdt toch nog steeds van muziek?" Hij glimlachte vaag. „Ik ben leeraar geweest aan het Conservatorium te Parijs," zei hij. Zonderling, zeer, zeer zonderling, dat Adams zooiets vertelde. Maar ik probeerde niet na te gaan waarom hij het deed. Evenmin deed ik een poging uit te visschen, wat er in Mary McAllister omging og dat moment. Maar op een avond, toen wij bij elkaar zaten, zei ze plotseling: „Zou het niet wat helpen, Mr. Adams, als u ons vertelde van haar...." Ik zat stijf in mijn stoel. Ik had nooit gedacht, dat Mary zooiets zou zeggen, vooral niet tegen zoo'n zonderling type als Adams. Het maakte mij bijna bang. En toch
LANGS DEN SLOOTKANT 9T -
BAADT UW HUID IN ZUIVERE ZUURSTOF! W-h- vrmiwm, die zicli in den spit^cl bekijken, vragen zich af, wat er toch met hun temt met in orde is. Het stralende, het fleurige is er al. Die minder Irissehe teint is de eerste waarschuwing. Stof op kVntooi^ up straat of in huis, poeder of rouge nebben de fijne poriën van lw huid verstopK Zij kan niet meer vrij ademhalen. Uw huid gaat kwijnen zooals een fraaie bloem in een bedompt vertrek, Die verstoppingen kunnen aanleiding «exen tot vlekken, puistjes en andere ontsierin^en die Uw uiterlijk voor langen tijd geheel bederven, Radox zal l" helpen. Hel eiken dag Uw gezicht met warm water, waarin Radox is opgelost. De millioenen belletjes zuurstof, die Radox in het water vrijmaakt, dringen door in alle fijne openingen van Uw huid en drijven alle onreinheden naar buiten. Uw huid kan weer vrij ademhalen, gaat zienderoogen opfleuren en V zult i;aau belmoren tot die gelukkigen die benijd worden'om hun teere en zachte huid. Radox is verkrijgbaar bij alle a pothekers en drogisten a f 0.1)0 per pak en / 0.1 = per klein pakje. stond zijn gezicht, toen ik hem aankeek, kalm en rustig genoeg.... „Waf denkt u, dat ik te vertellen kéin hebben?" zei hij. Dat was ook een zonderlinge manier om fe converseeren, dacht ik. Maar Mary McAllister bleef volkomen beheerscht by deze woorden. Misschien had zij iets van de waarheid vermoed. Ik weet het niet. Ik ben slechts een man, en een man heeft nooit dat fijne intuïtieve gevoel van een vrouw. „Ze is verdronken, is het niet?" zei Mary
KING VIDOR maakte het meesterwerk der litteratuur tot het meesterwerk der filmkunst VERWACHT; Metro-Goldwyn-Mayer's
DE CITADEL ROBERT DONAT • ROSALIND RUSSELL
gewoon. „Mr. Lockhart heeft me er iets van verteld. Ze viel " Ik zal nooit het gezicht van Adams op dat oogenblik vergeten. Er stond een geheele tragedie op te lezen, „Neen," zei hy, „ze is niét gevallen. Ze heeft zichzelf naar beneden geworpen." Ik stond op uit den rieten stoel. Dat heische ding kraakte als de duivel. Verontschuldigend keek ik Adams aan, wenschend dat de aarde zich mocht openen om me te verzwelgen — zooals een man gewoonlijk doet op zoo'n oogenblik. Maar hij zei kalm: „Schenk je nog eens in, Lockhart 1 Werkelijk, ik vind het prettig om er over te praten." Met een hand, die beefde van emotie, schonk ik mij een glas whiskey in. „De Alungu," zei hij, „hebben, zooals jullie misschien reeds hebt opgemerkt, een groote voorliefde voor allerlei ceremonies en vermaken. Ze zingen en dansen en spelen graag. Toen ik hier pas was, moedigde ik hen altyd aan. U hebt de instrumenten wel gezien, die er in de rommelkamer liggen? Nu, af en toe kwamen er eenige Alungu bij my, en dan hadden we wat je kunt noemen een muziekavondje. Maar dat gebeurt nu niet meer. Ik.... ik kan er niet meer tegen. Het het doet my te sterk denken aan...." Hy zweeg even, en vervolgde toen: „Alice was ouder dan ik. Veel ouder. Daar piekerde ze soms over. „Het geeft niet," zei ze dan, „als een man met een meisje trouwt dat jónger is, zelfs niet al is ze véél jonger dan hijzelf, maar het geeft wél, als hij met een vrouw trouwt, die veel ouder is. Natuurlijk is dat
een strikt persoonlijke meening. Ik voor mij vind het absoluut onzin. Als een man van een vrouw houdt, en zij houdt genoeg van hem.... Maar zy scheen niet van haar idee af te brengen. En ze trouwde met.... eh.... Forbes. Haar leven met hem was een hel op aarde. Na korten tyd scheidde zy en ging naar China om te werken in een ziekenhuis. Ik was naar Afrika vertrokken. Bouwde hier dezen handelspost. Ik hield van de eenzaamheid. Myn betrekking als leeraar aan het Conservatorium had ik opgegeven. Maar ik hield nog steeds van muziek. Ik.... ik geloof, dat zooiets aangeboren is.... Daarom had ik de piano heelemaal van de kust hierheen laten brengen. Het duurde drie maanden eer ze hier was. Toen hoorde ik, dat Alice was gescheiden en dat ze naar China was gegaan. Die epidemie moet verschrikkelijk zijn geweest. Ik schreef haar een brief — een smeekbede. Ik.... ik hield nog steeds van haar. Dat scheen niet anders te kunnen worden. Twee jaar lang schreven wy elkaar. Toen, eindelijk, met veel tegenzin naar het mij scheen, stemde ze er in toe met my te trouwen. Ik zou haar te Banda afhalen." Adams bleef een poosje zwijgend zitten. Zyn oogen staarden nietsziend voor zich uit. „Ik ging naar de kust met een groot aantal inheemschen om haar af te halen en hierheen te brengen. Het waren natuurlijk menschen van den Alungustam. Onderweg dansten zy en maakten ze allerlei pret, zooals dat hun gewoonte is. Toen kwamen wij
De A ma f e or
euecume LJ lernaast brengen wij een typisch '■ straattafereeltje in beeld. Het is echter niet om u eens te laten zien, hoe deze scharesliep er ,,zijn gemak" van heeft genomen, dat wij deze foto reproduceeren, doch om u te vragen, of ge kunt ontdekken, wat er voor eigenaardigs aan de opname is. Met eenige scherpzinnigheid zal u dit zeker wel lukken. Wij zullen weer 'n prijs van f. 2.50 benevens twee troostprijzen verdeelen onder hen, die ons een goed antwoord zenden. De verdeeling der prijzen geschiedt op een manier, waarbij alle inzenders van goede oplossingen gelijke kansen hebben op het verk rijgen van een der prijzen. U gelieve uw antwoord in te zenden vóór 1 7 Mei aan Mr. Detective, Noordeinde 8, Leiden ■ Op briefkaart of enveloppe duidelijk vermeiden: Amateur-Detective, 17 Mei. De oplossing van het voorlaatste Foto-probleem Zooals onze speurders zich zullen herinneren, ging het er bij deze foto om, op te geven op welk
Na RKO Radio's „Sneeuwwitje" en „Gunga Din" komen nu
Astaire - Rogers in
„The story of Vernon and Irene Castle" en Irene Dunne en Charles Boyer in
Love affair"
»I1
22
tijdstip van den dag ze tennaastebij genomen is. Om dit te weten te komen, dient men de volgende, uit de foto af te lezen, feiten vast te stellen. Aan de kleederdracht en ook aan de haven op den achtergrond is te zien, dat de foto te Volendam genomen werd. Ten opzichte van Volendam ligt het Uselmeer, dat men eveneens op den achtergrond der foto ziet, in het Oosten. De zon komt dus' voor Volendam boven het IJsselmeer op. Vervolgens draait zij naar het Zuiden, dus land-in-waarts, om in het Westen onder te gaan. Uit het feit, dat de schaduw valt in een bijna noordwestelijke richting - af te leiden uit het gegeven, dat het IJsselmeer in het Oosten ligt volgt dat de zon ongeveer in het Zuidoosten moet staan. Hieruit valt dan weer te concludeeren, dat de foto gemaakt moet zijn tusschen het opgaan van de zon en het tijdstip, waarop dit hemellichaam des middags in het Zuiden zijn hoogtepunt bereikt, met andere woorden: voor den middagl De hoofdprijs van f, 2.50 werd deze week gewonnen door den heer J. J. Holla, Amsterdam; de troostprijzen vielen ten deel aan mejuffrouw E. C. Becker, 's-Gravenhage en den heer J. v. Amstel, Haarlem.
Den volgenden dag, toen ik in het keukentje kwam, zat zij daar met een of ander kleedingstuk op haar schoot. Het was een shirt. Een shirt van Adams. En Mary McAllister naaide er knoopen aan Precies een week later hield de regen even op. Ik was bezig de boys bij elkaar te roepen, toen Mary het erf op kwam snellen. Haar gezicht zag zoo wit als papier. Haar oogen schitterden, maar niet van kwaadheid. „Laten we alsjeblieft direct vertrekken," zei ze. „Nu? Direct?" vroeg ik, verbaasd. Ze was vastbesloten. Dat was duidelijk. En ik vroeg niets. Ik meende dat Adams er bezorgd, verbaasd, angstig uitzag — als iemand die een moeilijk probleem onder de oogen heeft te zien. Mary keek hem bijna niet aan. Ik had het gevoel, dat zij niet durfde kijken.... Het duurde tien dagen eer wij in Banda waren. Den volgenden dag vertrok er een schip naar Europa. Mi deed mijn zaken af aan de haven en keerde toen weer met mijn „karavaan" terug. Adams' post leek me nog eenzamer dan anders. De groote olielamp brandde weer op de veranda, maar Adams zag er bleeker en zorgelijker uit dan ooit. Hij scheen blij, mij terug te zien. „Waarom blijf je niet een paar dagen, Lockhart?" vroeg hij. „Je hebt noveen heelen tocht voor je, en jij en je boys lyken me nu al oververmoeid." Hij had gelijk; en ik bleef. Op een warmen nacht lag ik daar, niet in staat te slapen, ofschoon ik toch aan de Afrikaansche nachten gewoon was. En terwijl ik daar lag, hoorde ik iets, dat my als het vreemdste geluid in de AfrikaanIk was even het dorp ingegaan. Alice sche wildernis voorkwam. Ik hoorde iemand pianospelen.. .. vroeg mijn hoofd-boy wat ze daar zongen. Ik stond op en ging de huiskamer binnen. Hy vertaalde het vooi- haar zoo goed als hy kon. Hij vertelde my later dat ze eerst zoo Adams zat te spelen, en terwijl hij speelde, rood was geworden als vuur, en toen spier- scheen zijn ziel in zijn oogen te schitteren. „Wat speel je daar, Adams?" wit. En dat ze toen zoo hard ze kon naar de „De Symphonie in I). mineur," zei hij. En tent was gerend als wilde ze zichzelf vertoen draaide hij zich om en glimlachte — bergen. Dien nacht werd ik -yvakker. Ze stond den eersten keer dat ik hem in jaren had zien glindachen. daar voor mij in de duisternis.... „Lees dat eens," zei hy. „Ben ik werkelijk zoo oud?" vroeg zy. Ik Het was een velletje papier, dat hij uit begreep haar niet. Ik wist niets van dat een envelop had gehaald. Het was door liedje — hoe zij hadden gelachen en geMary McAllister geschreven. sprongen en op haar gewezen.... „Ik ben nog steeds in Banda," las ik. „Ik Ik wist haar te bewegen terug te gaan naar haar tent en te gaan slapen. Het was vertrek met de eerstvolgende boot als je mij ochtend — de dageraad kwam juist aan — niet komt halen. Mary." „Schenk jezelf een whiskey in," zei hy toen ik weer wakker werd. Ik ging naar buiten en toen zag ik haar — hoe zy zoo snel en hij stond op, nog steeds glimlachend. ze kon naar het hoogste punt van den val „Geloof je niet, dat ik te oud ben om met klom. Ik rende haar na, zoo luid ik kon een meisje als Mary te trouwen?" „Praat geen onzin," zei ik. roepend. Ik geloof niet, dat ze my gehoord „Maar de Alungu noemen mij „Kuku", heeft. .:. „Wel, ik geloof niet, dat ik nog veel te hetgeen grootvader beteekent." „Wat zou dat?" zei ik. „Je weet net zoo vertellen heb Ik kan nu echter geen inheeinsche muziek of zang meer verdra- goed als ik...." „Maar Alice wist het niet," zei hy vriengen. Ze weten het, en ze respecteeren my delijk. „Lockhart, met jou kan ik praten. hier. Ze ze laten my met rust." Ik stond zonder geluid te maken op en Mary houdt van my. En.... ik van haar. ging naar buiten. Maar Mary McAllister Lockhart. Ik ben werkelijk stom geweest. verroerde zich niet. Ik ving een glimp van Ik.... ik dacht, dat er nooit iemand anhaar gezicht op tegen de sombere sfeer van ders kon zijn dan Alice en...." „Heb je dat ook aan Mary gezegd?" het vertrek en de ongeloofelyke vriendelijkvroeg ik. heid er van verbaasde my.... Hy knikte. Ook den volgenden dag regende het on„Ja. Maar het is nog niet te laat! Ze wilde afgebroken. het niet gelooven dat ik te oud voor haar „Dit verschrikkelijke eentonige geluid," was. En je ziet, wat ze my schryft. Lockhart, zei ik. Maar Mary McAllister glimlachte slechts. doe me een groot genoegen, wil je? Roep ,.lk . . . ik wou, dat het nooit droog de boys bij elkaar. We zullen morgenochtend vroeg vertrekken... ." werd," zei ze.
in Banda. Het was een verschrikkelijk heete namiddag. De baai zag er bruin en modderig uit. Er lag maar één schip van behoorlijke afmetingen. Het schip, waarmee Alice was gekomen. We zagen elkaar aan de kust," vervolgde Adams op bijna fluisterenden toon, ons geen van tweeën aankijkend ofschoon wij vlak vóór hem zaten. „Eerst herkende ik haar niet. Ze zag er uit als een oude vrouw. Haar haar was spierwit. Eerst die schurk van een Forbes, en toen de twee jaar van die epidemie in China Is het wonder, dat zij wit geworden was? Is het wonder, dat zij er uitzag als een vrouw van.... eh.... zestig jaar of ouder?" Hij streek snel met zyn hand over zyn oogen. Ik schonk mij nog een glas whiskey in — om iets te doen te hebben. Toen hoorde ik dat Mary McAllister zich bewoog; rustig liep zij op Adams toe. Ze ging naast hem staan, alsof zij hem kracht wilde geven — een kracht die ze hem met woorden niet zou hebben kunnen schenken. „Ze vond het verschrikkelijk!" vervolgde Adams. „Het was een afschuwelijk moment, voor ons allebei. Ik. .. . ik had zooiets niet verwacht. Maar het maakte voor my geen verschil. Ik probeerde haar dat te vertellen, maar deed hel erg onhandig.... We keerden terug. Op een avond kampeerden wij in een klein dorpje, waar een feest gevierd werd. Er werd pret gemaakt. ... De Alungu zongen een specialen welkomst- en lofzang: „Van alle groote werken in de wereld. Zijn wij,. Alungu, bezig met het grootste; Wij keeren terug van Banda Om onze grootmoeder terug te brengen ...."
-- 25 -
Zoo'n gloeiende kachel Is best bij rheumatische pijnen Maar U kunt haar niet meenemen! Dus die warmte helpt slechts tijdelijk. En dit te meer, omdat de rheumatieklijdcr, door de bij rheumatische aandoeningen optredende storing in de huidfunctie, buitengewoon gevoelig is voor vocht, tocht en kou. Vandaar, dat de pynen buiten de deur overal en altijd op U staan te wachten. Ge moet de oorzaak van Uw pijnen dan ook onverwijld aanpakken en die is gelegen in een overmaat van urinezuur in het lichaam. Wat ge noodig hebt is een bloedzuivercnde kuur met het wereldvermaarde middel Kruschen Salts, dat lever, nieren en ingewanden aanspoort tot regelmatige, krachtige werking, waardoor afvalstoffen radicaal worden verwijderd. Verwacht niet, dat Kruschen Uw pijnen op slag wegtoovert. Maar geleidelijk verminderen zij, tot zij geheel verdreven zijn. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten ä f 0.40, f 0.75 en ƒ 1.60 (extra groot pak). Den volgenden ochtend verzamelde'er zich een „karavaan" van vyftig boys op het erf. „Waarom gaat u zoo'n langen tocht ondernemen?" vroeg de leider aan Adams.f Adams glimlachte. . .. „Om een meisje te halen, dat mijn vrouw wordt," zei hij. „Is zij jong?" vroeg de leider. „Ja, héél jong," antwoordde Adams. Ze liepen in de ochtendschemering. En plotseling begonnen de Alungu te zingen: „Van alle groote werken in de wereld, Zyn wij, Alungu, bezig met het grootste; Want we trekken op naar Banda, Om onze grootmoeder te gaan halen...." Alice Campbell had niet geweten, wat de uitdrukking „grootmoeder" beteekent. „Onze grootmoeder" is het grootste compliment, dat de Alungu een vrouw kunnen maken - of zij mooi of leelijk, of zij jong of oud is. . .»
r Blondona voor blond haar
De alkali-vrije haanvasmiddelen-\ voor volmaakte haarverzorging. 'Na het wassen droogt het haar verrassend snel. Fraai glanzend haar verhoogt Uu< charme.
ur aonkcr mar ^—■
liruitettii
\~WWr\ tHk Wl éTi ÉT^Wi ■%"■■ rVJLJkJPlOIJLJ.i.*. Ä_IJU HET ONGEHOORZAME ELFJE Angelientje was een zeer ongehoorzaam elfje. De elfen-koningin had erg veel last met haar, en zij had haar dan ook reeds dikwyls gewaarschuwd. „Angelientje,' zoo voorspelde zij aan de andere elfjes, „Angelientje zal haar straf zéker niet ontgaan! Vandaag of morgen beleeft zij nog eens iets zeer onaangenaams door haar ongehoorzaamheid!" En de elfenkoningin had gelijk! Op zekeren dag werd Angelientje werkelijk heel erg gestraft. Des morgens vroeg riep de koningin al de elfjes bij zich. „Elfjes," zei ze, „jullie mogen vandaag niét naar buiten! De lucht is donker, en er dreigt heel slecht weer. Dus denk er aan: niemand mag naar buiten voordat de luchl weer helder is geworden en de zon hoog aan den hemel staat. Ik zal het jullie wel zeggen, als het zoover is." Al de elfjes bleven gehoorzaam binnen, behalve Angelientje. Die natuurlijk niet. Die kón nu eenmaal niet gehoorzaam zijn „Wat vervelend," mopperde zij, „misschien den hcelen dag binnen te moeten blijven. Ik wil heerlijk dansen op het gras. Ik kan mijn voeten niet stilhouden, en met het weer is het heusch zoo erg niet. Als het gaat regenen of waaien, ben ik immers zóó weer binnen." Voorzichtig zweefde zy in haar dunne kleedje naar buiten, waar de elfjes gewoon waren op het zachte grastapijt hun mooiste dansjes uit te voeren. „Hu, het is wel een beetje koud," zei Angelientje rillend, „maar als ik zoo dadelijk aan het dansen ben, dan word ik wel weer warm," en sierlyk streek zy op het gras neer. Maar het was toch lang niet zoo prettig als Angelientje had gedacht, of beter: het was heelemaal niet prettig! En het vlotte met haar dansjes ook niet best. Het gras was vochtig en dat was aain haar bloote voetjes al een heel akelig gevoel. Maar ze besloot er zich niets van aan te trekken en dus begon ze te dansen, doch juist toen ze een van haar sierlijkste pasjes wilde uitvoeren, kwam er een hevige windvlaag, die haar opnam en haar hoog mee voerde, de lucht in. . ..
JU JLJ
JCVO
Arme Angelientje! O, wat schrok zij' En wat was zij bang! Verder, steeds maar verder werd zy meegesleurd, voortdurend heen en weer geslingerd door hevige rukwinden. Haar vleugeltjes hingen slap langs haar lijfje; haar dun, wazig kleedje was aan flarden gescheurd, en haar mooie goudblonde haren sliertten om haar hoofd. „O, mynheer de wind, ik ben zoo moe en zoo koud," smeekte ze met een bibberig stemmetje. „Ach, toe, zet my toch alstublieft neer. . . . Heusch, ik zal nooit meer ongehoorzaam zijn.... Ik ben zoo bang...." En of het nu was doordat de wind medelijden kreeg met haar, of dat het door een andere oorzaak kwam, weet ik niet, maar opeens viel Angelientje met een plof in een doornenstruik. . „Au, au!" kermde zy. „Ik moet hier uit.... zoo gauw mogelyk.... Au!" Heel voorzichtig klauterde zij naar beneden, zich telkens aan de doornen bezecrend. Toen ze eindelyk op den grond stond, wilde zy zoo gauw ze kon terug naar huis vliegen, maar helaas, ze kon haar beschadigde vleugeltjes niet meer gebruiken. O, wat voelde zy zich toch verschrikkelijk treurig! Maar gelukkig was er vlak bij haar een bloemperk, en daar kon zy beschutting zoeken in de kelk van een bloem. Hoe lang zy daar gezeten had, wist zij zelf niet. want
ze was van vermoeidheid en pyn byna heelemaal versuft, maar toen zij eindelijk weer een beetje op verhaal gekomen was, besefte zy pas goed, in wat voor een vcrschrikkelyken toestand zij zich bevond. Haar vleugels beschadigd, haar kleedje gescheurd, haar lichaam overdekt met schrammen. ... o, ze zou beslist van kou en ellende moeten omkomen. Nooit zou zy meer naar huis kunnen terugkeeren. Door verdriet overmand snikte zij het uit. Maar wat was dat? Plotseling ontdekte zij op den stengel van de bloem, waarin zij een toevlucht had gezocht, een roodborstje, dat zyn kopje om den rand van de kelk boog. „Angelientje, ben je hier? Ik heb je overal gezocht, maar kon je nergens vinden. Gelukkig hoorde ik je nu net snikken. ..." „Ik.... ik.... ben ook zoo ongelukkig," zei Angelientje. Het roodborstje knikte, want het was haar gemakkelijk aan te zien, dat zy er verschrikkelijk aan toe was. „De elfenkoningin heeft alle vogels van het woud gevraagd naar je te zoeken, Angelientje," vervolgde het roodborstje, „en ik ben bly, dat ik je gevonden heb. Klim gauw op mijn rug, en houd je goed vast, dan vliegen we direct naar de koningin en de andere elfjes, die allemaal in groote ongerustheid op je wachten. ..." Nu, je begrypt, dat het roodborstje dit geen twee keer aan Angelientje behoefde te zeggen! Zoo gauw ze kon klom ze op zijn rug en veilig bracht het roodborstje het dankbare elfje naar huis. _. Dat zij nooit meer ongehoorzaam is geweest, hoef ik jullie zeker niet te vertellen!
Schoonheids-Instituut
COSMO Bürgern. Meinesziaan 112 Rotterdam. Telef. 37144
Verzending van preparaten MARGUARY en Dr. VAN DER HOOG door geheel Nederland
„Moeder," vroeg hij in zijn droom toen, „Mag Ik later naar de zee? Stuurman worden of kap'tein soms? Want dan mag jij met me mee!"
tot
m ed i sc h-gediplomeerd schoonheidsspecialiste
Verkoop van VANORÉ Electrisch Zelfontharingsapparaat.
Inlichtingen gratis op aanvraaj;.
VK.H
NIVA
24 -
Neem geen risico met scherpe schuurmiddelen voor Uw schilderwerk. Zij veroorzaken krassen in het oppervlak en in deze krassen blijft het vuil zitten. Neem liever Vim — het reinigt zo zacht en veilig. /> Vim maakt het vuil los en houdt het dan vast, zodat U het gemakkelijk met een wrijflap kan wegvegen. Dat is het geheim van /»X^V?^ Vim .... haar dubbele werking. Door reinigen met Vim krijgt v *^i?".""■' U elk oppervlak weer als nieuw!
VIM
reinigt zacht
°^^
—krast nooit
cn^irf-rEn toen moeder Jantje later Haalde uit zijn warme bed. Moest hij lachen en hij had toen Om dien droom de grootste pret!
WK — HIEHAMD tóW 6,(2. ACHTEft wftHHeeft lic £V£N KUK-. WAftflOM ZOu lit HÊT Nier OOêH H66L EVEN MfiftC , .
V
„Doodeenvoudig! Neem geen scherpe schuur-' middelen - reinig het zacht met Vim"
V128-0141
„Jantje," moest toen moeder lachen, „Zit jij 's avonds in je bad. Huil je groote, dikke tranen Roept: Wat is het water natl Hoe wil jij nu zeeman worden? Blijf jij maar bij moeder thuisl Zoolang water nog zoo nat i? Is het daar voor jou niet pluis!"
öo
VOLLEDIGE OPLEIDING
op wetenschoppeli|ke basis met natuurlijke aetherische oliën bereid, reinigt, desinfecteer» en pollist het gebit zonder het glazuur af te slijpen, daar zij geen scherpe o* harde bestanddeelen bevat Het schuim dringt in alle spleetjes en doodt de schadelijke bacteriën. Kinderen gebruiken NIVA ook gaarne vanwege den aangenamen pepermuntsmaak. Verkrijgbaar bij apothekers en drogisten in üben a 25 en 60 cents
Ki-leine Jan droomde vanmiddag Toen hij in zijn bedje lag: „Als ik groot ben, word ik zeeman. Als ik dat van moeder mag."
U
Huid- en lichaamsverzorging. Lichaamsmassage, ook voor vermagering. Verwijderen van overtollig haar met absolute garantie van wegblijven. Makeup voor dag en avond.
Jionnüifl4 TANDPASTA
JANTJE WILDE ZEEMAN WORDEN
„Vertel mij toch eens hoe je het schilderwerk zo schoon krijgt,zonder het te beschadigen."
cS
tyeWUZH'Od 'fac£U44Sxf Men zegt van iemand wel eens min of meer spottend, dat hij hel gras hoort groeien, en bedoelt daar dan mee, dat zoo Iemand geluiden denkt te hooren, die er in werkelijkheid niet zijn. Maar. . . is het wel zoo geheel en al onmogelijk om het gras te hooren groeien? Neen, integendeel! De techniek is zóó ver gevorderd, dat zij ons dit voor het menschelijk oor onwaarneembare geluid kan demonstreeren. Zooals men weet, zijn verscheidene in de wildernis levende dieren in staat geluiden op te vangen, die voor den mensch totaal onhoorbaar zijn, In den microphoon hebben wij echter 'n „nieuw, technisch oor" gekregen, dat de kleinste trillingen ontvangt en registreert, zoodat 't ook de geluiden, die 't openbreken van een nog gesloten maïshalm of van een ontbloeienden rozeknop veroorzaken, waarneembaar kan maken. Wij zouden hieraan echter nog niet veel hebben, indien er ook niet een versterkingstechniek bestond, die het mogelijk maakt de in den microphoon opgevangen geluiden duizenden keeren te versterken. Op deze wijze nu heeft men ook het groeien van het gras hoarbaar kunnen maken. Het geluid, waarmee dit proces gepaard gaat, heeft men namelijk twaalf-
duizend maal versterkt, en toen op een gramophoonplaat vastgelegd. Hoe dit groeien nu. klinkt? Wel; eerst neemt men een uiterst zwakken kreet waar, die steeds sterker wordt en die ten slotte eindigt met een geluid, dat sterk doet denken aan den plof, die er ontstaat wanneer men bijvoorbeeld een gasstel aansteekt. Deze plof is het teeken. dat de grashalm opengesprongen is, HET ADRESBOEK VAN DE MAAN Is de maan bewoond? zou men zich haast afvragen wanneer men de naamlijst leest van de maan, welke zoo juist is uitgegeven door de British Astronomical Society. U zult er zeshonderd namen van mannen en negen namen van vrouwen op vinden. Het zijn echter niet de namen van maan-bewoners, maar van sterrenkundigen, ontdekkingsreizigers, uitvinders, geleerden en filantropen, die geholpen hebben bij het in kaart brengen van dé oppervlakte van deze planeet, waarmee men voor het eerst in het jaar 1645 is begonnen. Al de hooge bergen en de groote kraters van de maan hebben namen. Wereldberoemde namen zooals Copernicus, Plato, Keppler jtaan naast ge-
wone namen zooals Smith en Williams, Elf thans nog levende personen zijn door de maan onsterfelijk geworden. Indien een van onze lezers nog een nieuwen krater op de maan zou kunnen ontdekken, dan zou zijn naam onmiddellijk bij die der andere maan-beroemdheden worden gevoegd VALSCHE TANDEN EN . , ,
VALSCHE SPRAAK
De stand van onze tanden oefent grooten invloed uit op de wijze waarop wij spreken. Dit gaat natuurlijk ook op voor valsche tan den, en verscheidene menschen hebben dan ook opgemerkt, dat hun vrienden en familieleden anders zijn gaan spreken sinds zij valsche tanden hadden „gekregen". Dit heeft er een technicus toe gebracht, eens te onderzoeken in hoever de klank van iemands stem verschilt wanneer men een eigen en een valsch gebit heeft, In bijna alle gevallen toonden de beide gramophoonplaten - de een gemaakt vóór en de ander na de „operatie" - duidelijk aan, dat het verschil zeer opvallend was, vooral wanneer men ze onmiddellijk na elkaar liet draaienl In veel gevallen hing het onderscheid echter nauw samen met de persoonlijkheid van de proefpersoon, en naar wij vernemen, is men thans bezig een middel te vinden om valsche gebitten zóó „natuurlijk" te maken, dat de stem er geen wijziging door zal ondergaan.
*'., ->
IBIZA
EEN DER TOEHHEENEN VAN DEN EUROPEEKHEN VREDE
Een Fransch dichter heeft eens gezegd, dat wanneer het in Europa zóó onrustig zou worden, dat het hem te benauwd werd, hij dan alle politiek en wat er mee samenhing den rug zou toekeeren om in het. . . paradijs te vluchten! En dat paradijs was dan. . . het kleine eiland Ibiza, te midden der blauwe golven van de Middellandsche Zee gelegen, vóór de Oostkust van Spanje. Helaas, het is reeds eenige jaren geleden, dat men Ibiza een paradijs kon noemen, want sedert de burgerkrijg in Spanje uitbrak, is dit kleine eiland een gewichtig militair en maritiem steunpunt geworden, en zelfs het feit, dat de oorlog op het Pyreneesche Schiereiland thans officieel geëindigd is, heeft niets veranderd aan het feit, dat de „kleine Balearen", waarvan Ibiza het voornaamste eiland is, voor de Europeesche groote mogendheden een uiterst belangrijke rol speelt, omdat zoowel Italië en Duitschland, als Engeland en Frankrijk een machtig steunpunt in Ibiza zien. Vooral voor Frankrijk is het kleine eilandje van uiterst groot belang, daar het precies op den zeeweg ligt, welke voert van het moederland naar de ko'oniën, waaruit het. in het geval van een gewapend conflict, zijn gekleurde hulptroepen moet halen. Een karakteristiek plaatje van Ibiza: de wasch hangt er, zooals in zooveel zuidelijke steden, van venster tot venster te drogen. De „groote boulevard" van ibiza ligt in het felle zonlicht geheel verlaten.
y
«>
X
Dat het eiland Spaansch bezit is, zal de bezorgdheid in Frankrijk niet minder groot doen zijn zoo lang niet de laatste Italianen en Duitschers uit Spanje zijn weggetrokken, en men weer vertrouwen zal hebben in de houding van dit land bij het eventueel uitbreken van een conflict. De bewoners van' het eiland bekommeren zich niet veel om de politiek, maar tóch heeft het rumoer om hun eiland hen niet onberoerd gelaten, en ze. zien de toekomst dan ook niet meer zoo onbezorgd tegemoet, als dit vroeger het geval was. Uiterlijk merkt men dit misschien niet zoo aan hen; ze gaan rustig huns weegs in de kleurrijke gewaden, die hun over-overgrootmoeder reeds vóór hen gedragen heeft, maar de kerken zitten er voller dan anders en er wordt meer dan anders ook gebeden voor den vrede. Trotsch als een vesting bijna verheft Ibiza zich uit de golven der Oude Wereldzee. De witte huizen schitteren in het heete zonlicht, de wasch hangt op de binnenplaatsen te drogen. . . Vroeger was het er rustig, doch thans is het er een komen en gaan. De ezelspannen, die het verkeer met de kleine dorpies buiten het stadie Ibiza onderhouden, worden thans veel gebruikt en niet alleen door de bewoners van het eiland zélf . . . De rust en de stilte zijn van Ibiza verbannen, en bezorgd vragen vooral de moeders zich af, wanneer op Ibiza de vrede zal terugkeeren. . .
Een straattafereeltje op Ibiza. Wandelen is een geliefkoosde ontspanning. Wat zal men trouwens anders op een klein eiland doen?
Na de wandeling wordt de ezelwagen bestegen om terug te keeren naar huis ...
Op een binnen plaats te Ibiza.
Een groepje jonge schoonen, in hun romantische en fraaie dracht.
Qen ui I's tan e
Nieuwe landen zijn er op onze aarde niet meer te ontdekken, maar
in een
eer en mevrouw Negerparanoot stellen zich voor In hun tropische omgeving.
NIEUW JPROOKM BUK
in het rijk der fantasie is het altijd nog mogelijk nieuwe gebieden trekken,
waar
zoowel
binnen
jong
te
als
oud
zijn vreugde kan beleven. Dit nieuwe terrein is geen sprookjesrijk in den'zin, dat alles er goud
en
zilver
en
schittert
van
edelsteenen.
O
neen . . . Men treft er geen kronen of paarlen mooi
aan, en
eigen, kijke
maar
heel
tóch
anders
alledaagsche er
de
is
alles
dan
er
in onze
omgeving.
Men
afbeeldingen maar eens
op aan . . . Doppen van noten, van wal-, bazelen aardnoten, de dikke omhulsels van paranoten, en een paar lucifersdoosjes en lucifers, dat is zoowat al het materiaal, dat wij noodig hebben om het rijk
te
scheppen,
interessant
aan
dat zoo talrijk en
vormen,
maar
toch
zoo eenvoudig van materie is. Wij zien eekhoorns springen, we ontmoeten
een
stekelvarken; vreedzaam
staat er een zeehond met een eend te praten; van een boom, die uit apennootjes is gemaakt, staart een uil wijsgeerig
naar
palmen
van
beneden
en
aardnoten
kroeskoppen ...
We
onder
de
wandelen de zien . . .
Enfin,
ons rijk der fantasie is onbegrensd, en wat
wij
op
onze
afbeeldingen
niet
vinden, dat zult ge waarschijnlijk wel uit
uw
weten, en pinguïn staart uiterst nieuwsgierig naar een Neger, hetgeen benjpelijk is, want pinguïns leven nu gewoonlijk niet waar Negers wonen, maar wat doet dat er toe in ons sprookjesrijk ?
Moeder Zwaan gaat met haar kleintjes zwemmen .
Hier treft men een heele dierenwereld bij elkaar: een eekhoorn, een zeehond, een eend en een stekelvarken. Hoe zonderling deze combinatie ook moge schijnen, deze dieren hebben hun eigen taal ... «muinaiie
_!
?
• . ....
wèl ZOO
eigen
fantasie
hetgeen
dan
te
scheppen
misschien
interessant zal Zijn.
,
nog Verstandig en peinzend staart de uil uit zijn apennootjesboom op de kleine wereld neer, alsof al haar wijsheid slechts hèm bekend was ...
Trotsch eaat moeder Apennoot met haar baby wandelen, terwijl MijnLerOoievaa^ gereed staat de wereld weer met een nieuwen burger te verrijken.
Een spannende wedstrijd tusschen een ezel en een varken, zooals wij dien in onze wereld wel noo.t zullen meemaken...
POWEREN srt^ VLIEGAVONTUREN VAN PETER EN
r
WE ZOUDEN NOOIT ZO GELUKKIG GEWORDEN ZIJN
*\^m c>~y^2
DOT Vervolg].^ C ^
r
C. v. d. K. te R. - Nelson Eddy Is jarig op 29 Juni; hij is geboren te Providence, in Rhode Island. Reeds vroeg was hij bekend om zijn goede stem. Hij vervulde tot nu toe vele belangrijke rollen als tegenspeler van Jeanette MacDonald. Eddy is zijn ware naam. J. K. te A. - Ik zou U aanraden om Uw zoon, als hij een goede positie bij de Zeemacht wil gaan bekleeden, een zoogenaamde vooropleiding te doen geven. U kunt hem bijvoorbeeld naar een Ambachtsschool sturen, dan kan hij een opleiding in het machinevak krijgen. Alleen voor scheepsjongen of matroos zal hij misschien geen vooropleiding noodig hebben.
1. Pet«r deed alle mogelijke moeite om „De Zilveren Ster" uit de modderbank te halen, maar zijn pogingen waren vergeefsch. Ze zonken steedi dieper weg, en ten slotte gaf de kleine piloot het op. Ze moeiten een andere manier zien te vinden om mijnheer Benn te helpen.
2. Het kleine vliegtuig zonk bijna tot aan de vleugels weg, en toen Peter er zeker van was, dat het niet verder in de modder zou verdwijnen, opende hij het deurtje en stapte heel voorzichtig naar buiten. Maar nadat hij eenige stappen had gedaan, moest -hij weer terugkeeren.
J D. te R. - Voor het maken van een koHerradio-toestel kunt U geen kristalletje gebruiken, daar er geen goede ontvangst mee verkregen kan worden. Ik denk, dat het bouwen U wel eenige moeite zal geven, ten minste als U nog nooit eerder een dergelijk toestel heeft gemaakt. Vraagt U eens naar de „Weten en kunnen"-serie, daar kunt U misschien een schema in vinden. Be. paalde lectuur over koffer-radio zult U geloof ik, niet kunnen krijgen.
3. Peter klom weer in het toestel en keek naar mijnheer Benn en zijn broeder, die hulpeloos op een klein eiland midden In de rivier stonden, waar ze terecht waren gekomen, nadat de nijlpaarden hun kano hadden omvergeworpen. Toen riep Dot: „Ik weet hoe we ze bereiken kunnen."
H. A. te A. - Gary Cooper is op 7 Mei 1901 geboren te Helena. Hij is getrouwd met Sandra Shaw en heeft geen kinderen. „Willem" te A. Het adres van Hans Albers is: Lennéstrasse 7, Berl.jn. Fernandel kunt U schrijven per adres: Joinville-Studio's, Parijs. Walt Disney kunt U bereiken per: Walt DisneyStudio's, Hollywood.
4. Ze bond een breede plank onder lederen voet, en zei Peter hetzelfde té doen. Daarna droegen ze de kleine boot, die altijd in „De Zilveren Ster" lag, over de modder naar het water. De plankjes onder hun voeten beletten hun te zinken, en het loopen ging heel gemakkelijk.
5. Ze legden de boot in het water, en Peter ging er in zitten. Dot keek angstig toe, terwijl' Peter naar de beide mannen roeide. Als de nijlpaarden, opnieuw langs kwamen, zou ook dit bootje door de deining zeker omslaan, en wat zouden ze dan weer' moeten beginnen?
F. J. te H. het door U beantwoord eens bij de dam, Tjeenk
6. Maar Peter bracht mijnheer Benn zonder' onge lukken naar „De Zilveren. Ster", en spoedig waren ze nu allemaal veilig. Peter maakte een touw aan een der vleugels vast en klom in de cabine Daarna liepen mijnheer Benn, de kapitein en Dot met het touw weg.
- Inmiddels heeft U zeker gevraagde in deze rubriek gezien. Probeert U het uitgevers Heynes te ZaanWillink te Haarlem, of Vink
Frans merkte al gauw, ' %; dat ik er aantrekkelijker ging uitzien -en. . . hij begon van mij te houden- Nu zijn we al jaren gelukkig getrouwd !
„Een aantrekkelijk meisje — maar een teint, dat ze heeft!" '_ joch zijn juist die vermoeide gelaatstrekken en vlekjes, die haar charme bederven, gemakkelijk te verhelpen. Een „vermoeide huid" vraagt om dagelijkse verzorging met Lux Toilet Zeep. Het zachte, blanke schuim van deze zuivere zeep dringt diep in de poriën van de huid en wekt deze op tot nieuwe werkzaamheid. Lux Toilet^ Zeep geeft U nieuwe jeugd en schoonheid I
LUX TOILET ZEEP
te Alkmaar.
dj ik molni* kln'be^Sle"':; hel' door U bedoelde middel ook bij U goed zaT blijken te zijn. Het is meestal een zuiver persoonhjke ^«t.e daa^ feders huid verschillend reageert. Ik zou U dus aanraden U eens tot Uw .huUarts "e wenden. Ik denk, dat die U wel zal kunnen ml.chten, ol U het middel kunt gebruiken.
fs een groothertogdom, en volgens de, naar de ^'s ^Zm'l als W ■ reoeling een constitutioneele monarchie. Zoowel Koning Willem I als Wil lern II en Willem 111, waren groothertog van Luxemburg, maar met het sterven van Koning Willem III verviel dit, omdat er in Luxemburg geen vrouw kon opvolgen. Toen volgde op de Hertog Adolf van Nassau. De personeele Unie met Nederland hield toen dus op te bestaan. sch
H H te N - Joe Petersen is een dame. Wat Uw andere vraag betreft, geef ik U in' overweging zich daarvoor tot de Vara te Hilversum te wenden.
8. Dot stond te dansen van pleizier, want wat hadden ze moeten beginnen als ze „De Zilveren Ster" daar hadden moeten achterlaten. Dan had hejt voor hen onmogelijk geweest naar hun vader te zoekeit Intuischen hadden mijnheer Benn en de kapitein het druk over den verborgen schat.
Mei M B te A - Wendt U zich eens tot den beer Loet C. Barnstijn, Filmstad, Benoordènhoutscheweg 2, Den Haag. Wat Uw andere opmerkmg aangaat, dit is in onderzoek, en ik hoop, dat U spoedig het gevraagde zult
9. Peter en Dot voegden zich bij hen, en toen begon hun speurtocht. In een open plek van het woud ontdekten ze een griezelig steenen beeld. „Daarin moet de schat verborgen zijnl" riep mijnheer Benn uit. Wordt vervolgd.
ontvangen. J W te U - Wanneer een minderjarige iets koopt, zonder dat de ouders zich voor de betaling aansprakelijk hebben gesteld, zijn deze rechtens nieUlot betaling gehouden. Ik hoop, dat U hiermede naar genoegen bent ingelicht.
GEWONE
ADVERTENTIES:
TEKSTADVERTENTIES:
KOLOMHOOGTE
KOLOMHOOGTE
120
120
REGELS
REGELS
KORTINGEN
-
-
KOLOMBREEDTE
KOLOMBREEDTE
VOLGENS
6.7
5
cM.
cM.
TARIEF
-
REGE LP RU S ^5 REGELPRIJS
50
ets. ets.
Mej C G te M. - Indien U Uw brief niet volledig met Uw naam en adres onderteekent, kan ik U tot mijn spijt geen antwoord geven Voor de moeite die ik doe, moogt U mij toch wel dit bewijs van vertrouwen geven. Schrijft U mij dus even Uw naam, en adres, dan zal ik U zoo spoedig mogelijk antwoorden, zoo U wenscht natuurlijk onder de door U op te
B R U TO
geven letters.
BRUTO
. ^
na
C^«/-««* ,«„ rte
IK VOELDE ME PRECIES ZOO ONGELUKKIG ALS JIJ, TOTDAT IK
J H G te A - Zooals U wel gezien zult hebben heeft Luxemburg juist dezer dagen baar honderdjarig bestaan als xeHstandige staat gevierd. Het
7. Toen ze vasten grond onder de voeten hadden, begonnen ze met zijn drieën uit alle macht te trekken. Peter had de machine aangezet, zoadat hij ook nog een handje meehielp. En werkelijk, na een poosje slaagden ze er in het toestel langzaam uit de modder te trekken. Het schoot plotseling vooruit.
LT2 17O-01^1
VOOR U'CLUB.
Noordeinde
8,
Leiden
18 pond AFVIEL
„Ik probeerde van »lies, maar zonder gucceK. Toen las Ik, dot BonKora wèl verschil zou brengen. En Inderdaad. In de eerste 5 weken nam Ik 18 pond af. Ik had nog meer kunnen afnemen, maar vond 3i/j pond per weck genoeg en nam daarom slechts een kleine dosis In. Terwijl 1U eerst slap en vermoeid was, ben Ik nu heerlijk fit en zie er bovendien Jaren Jonger uit."
Nieuw, veilig vermageringsmiddel in vloeibaren vorm. DU getuigen allen, die het verstandige beH'.ult namen deze veilige, snelle, onsrhadelijlce, prettige vermagerlngamethode in vloeibaren vorm toe te pas.-en. Drie-graden kuur, drievoudige werking. Geen dlëet, maar amake'tJke maaltijden, zooals ook In de brochure bij elke flesch BonKora wordt aangeraden. Raakt ook Uw dikte op deze manier kwijt. BonKora Is onschuldig, want het bevat geen schadelijke bestanddee'en. Veen zeggen, er Jonger uit te zien sedert zt) hun dikte verloren. Het la een feit dat deze kuur Uw gezondheid opbouwt, terwtll Uw dlKto op de snelste wijze vermindert. Bltf daarom niet langer,,te dik". Begin nu direct met BonKora, de nieuwe, snelle, prettige vermageringskuur In vloeibaren vorm. Let op de verbazingwekl ende resultaten. Verkrijgbaar bij Apothekers en erkende Drogisten & f. 2.26 eer flacon. Vert. v. Nederland: Handelsonderneming Phacoa, Raam-
o
R *&
„Vind je ook niet, dat ik er aardiger uitzie, met mijn haar Ióó?"
„Kortom, V0
TL
mevrouw,
deze
stofzuiger
spreekt
zich ze ,! ' ". 1
„Ik geloot het, maar wees jij dan eens een oogenblikje stil, zoodat ik hem kan hooren."
e geheel in kleuren opgenomen Warner-Brosfilm „Helden-Brigade" geeft ons een levendige beschrijving van het baanbrekende werk, verricht door het bekende politie-corps „De Koninklijke Canadeesche Bereden Politie" in het hooge Noorden van-Amerika. Fort „Endurance", een ver afgelegen post van „De Koninklijke Bereden Politie", waar tevens een handelspost van pelsjagers en gouddelvers gevestigd is, verscheept een groote lading bont en stofgoud op een oude raderboot, „The Queen Arctic". Aan boord bevindt zich een vijfjarig kind, Judy Montgomery (Janet Chapman), haar pleegvader, Jim Montgomery .(Patric Knowles) en Elisabeth Spaulding (Gale Page), die juist sergeant Alan Baker (Dick Foran) verteld heeft, dat zij, zoolang hij zijn betrekking niet opgeeft, niet met hem wil trouwen. Daar Baker ook veel sympathie voor Joyce MacMillan (Gloria Dickson) koestert, is dit niet zoo'n hevige slag voor hem. Veel erger trekt hij zich het feit aan, dat hij na tien dienstjaren gepasseerd werd voor de benoeming van inspecteur. In zijn plaats is Stephen Gore (James Stephenson). een dienstklopper eerste klas, tot inspecteur benoemd. Blijkbaar ingelicht door een handlanger op Fort „Endurance ', overvallen een bende movers de boot en stelen de kostbare lading. Zij maken de machines onklaar, zoodat de passagiers hun toevlucht tot de reddingsbooten nemen; zij worden bijgestaan door korporaal Bill Hardsock (Allen Jenkins) en een jongen onervaren politieman. Arthur Gardner. Baker en inspecteur Gore zijn het niet eens over de te nemen maatregelen. De inspecteur weigert halsstarrig naar reden te
D'
Vrouw van den inbreker: „Kijk hem daar eens zittenl Heeft nog geen slag uitgevoerd, sinds-le dat ding ergens weggenomen heeft."
„Dat zeg-ie nou! Maar dan moet je dien kleinen jongen van mij eens zien! Die is nou voor z'n vier jaar al wel zóó grootl"
Gloria Dickson, Dick Foran en Gal© Pago.
anet Chapman. „Van dien anderen niemand notitie "
richtingaanwijzer
na
Pedro de Cordoba, Janet Chapman en Patric Knowles.
,lk ben hier, liefste
-
in den boomgaardl"
„O
ja, voordat ik wegga, denk er aan, dat de kranen een beetje verkeerd zijn aangesloten, hoor!'
luisteren; hiervan wordt Arthur Gardner de dupe. Deze loopt namelijk bij het daaropvolgende gevecht met de bende bandieten een zware verwonding aan zijn been op. Onder verdenking, de bandieten te hebben ingelicht, komt Dave MacMillan. de vader van Joyce in moeilijkheden. Sergeant Baker is er echter van overtuigd, dat Millan niets met den overval heeft uit te staan en arresteert hem dan ook niet. Inspecteur Gore stelt daarop Baker onder arrest en laat Dave MacMillan gevangennemen. Een woedende menigte staat op het punt MacMillan te lynchen, als Baker en Hardsock op het laatste nippertje met hun gevangene, den aanvoerder van de roovers. verschijnen. Deze wijst hen zijn opdrachtgever, den agent van de handelspost, aan. Inspecteur Gore wordt overgeplaatst, sergeant Baker tot inspecteur bevorderd en deze laatste wint eind goed al goed de liefde van Joyce MacMillan.
l^-i 1' -■*--
s^i«^
P5'* ^
-T
zijn aan De Costers graf uitgesproken rede had gezegd, dat dit „één van de levenden van morgen" zou zijn. Immers: hoewel De Coster reeds in 1867 ..Ulenspiegel", zijn grootste werk. had geschreven, is hij er nimmer in geslaagd tijdens zijn leven erkenning te krijgen voor zijn onmiskenbare verdiensten. Het is met De Coster precies eender gegaan als met Georges Bizet, wiens opera „Carmen" pas na zijn verscheiden repertoire-stuk is geworden en gebleven. Toen de roem van De Coster echter door-
i^L
m
(Mm DEOTEßS
r
3m
In Mei zal het zestig jaar geleden zijn, dat de groote Belgische dichter Charles de Coster overleed. Het was slechts een kleine kring van vrienden en bewonderaars, die hem als een van de grootste Belgische dichters betreurde en zelfs zij, die De Coster in tegenspoed en armoede trouw waren gebleven, hadden alle reden om te twijfelen aan de woorden van zijn grooten vriend Camille Lemonnier, die in Malthia« Wieman, Angola lallokcr, Carita lock an Franfoii« Rotay.
■
E.»*fe,
Paul Dahlka alt mljnhear Bouflart.
brak (volkomen in overeenstemming met hetgeen Lemonnier had voorspeld) werd zijn naam in korten tijd uitgedragen tot ver over de grenzen van het Belgische land en wanneer de Ufa dan thans aan regisseur Karl Ritter opdracht heeft gegeven een van De Costers fraaiste werken „Die Hochzeitsreise (De huwelijksreis) van den epischen in den filmischen vorm over te brengen, dan is dat wel het meest doorslaande bewijs voor de macht van De Costers woord. Natuurlijk staan er nog velen sceptisch tegenover het verfilmen van literaire werken. Ditmaal heeft Karl Ritter (die samen met
Felix Lützkendorf het draaiboek heeft geschreven ) zich laten leiden door zijn liefde en bewondering voor De Costers werk en waar aan een „Ritterwort" niet getwijfeld mag worden, zal er ook niets verloren behoeven te gaan van de zeldzame bekoring, die er uitgaat van dit boek, van deze kleurige tafereelen, die De Coster met Rembrandtieke licht- en donkcrverdeeling heeft ge■rune HUbnar. »an angaduldlga schilderd. Saal In da harbaig. ,,Ik ben reeds sedert jaren bezig met De Costers werk," verklaarde Ritter, ,,en het verfilmen is steeds weer op de lange baan geschoven. Het is daarom buitengewoon prettig, dat ik thans eindelijk in staat ben het plan eens ten uitvoer te leggen. Een van de moeilijkste problemen, die bij de verfilming kwamen kijken, was de bezetting van de rol van Roosje, zooals zij in het boek werd beschreven. Zij moet zijn een min of meer boosaardige schoonmama, die in den grond van de zaak eigenlijk niets anders is dan een mensch, dat te heftig, te egoïstisch, haar eenige kind liefheeft en het daarom niet wil missen. Uit dezen eenen, grooten angst kan men al haar andere handelingen verklaren. En juist omdat De Coster haar zoo dualistisch heeft geteekend, was het heel moeilijk de juiste actrice te vinden. Toen dacht ik plotseling aan Fran^oise Rosay en ik moet zeggen, dat ik geen betere keuze had kunnen doen. Zij kan eenvoudig alles en haar innige spel is als het ware een klankbodem voor dat van de beide jonge menschen, waaraan Angela Salloker en Matthias Wieman gestalte geven. Daarom kon ik met zulke medewerkenden in zee steken en bij voorbaat overtuigd zijn van een behouden overtocht."
Franfoita Rotay alt Roetja van •laalandl. Alaxandar Engal al« da dronkaard. Matthlat Wlaman al* Dr. Paul Ooa
GESPREKKEN MET MIJN VRIEND PIETERSEN Hoeveel figuranten hebben er in het jaar 1938 te Hollywood hun brood verdiend?" ,,Hecl veel, hoewel er ook een groot gedeelte was, dat wel hun brood verdiende, maar een beetje met het middageten sukkelde. Ik heb hier de cijfers van de „Central Casting Corporation", dat is het officieele plaatsingbureau voor figuranten. Dit bureau plaatste in 1938, 177465 mannen, 73904 vrouwen, 9826 jongens en 3073 meisjes." ,,Hoeveel van die figuranten konden er per dag geplaatst worden?" ,,In doorsnee waren er 576 mannen, 236 vrouwen en 41 kinderen dagelijks aan het werk. Ik kan je ook vertellen wat ze ongeveer verdienden!" ,,Dat interesseert me geweldig. Vertel eens." ,,Van al de figuranten, die er te Hollywood werkzaam waren, verdienden er in het jaar 1938 6850 minder dan $500, 1287 verdienden er tusschen de $ 500 en $ 1000, dan waren er 664 gelukkigen, die tusschen de $ 1000 en $ 2000 en 74 ster-figuranten, die maar eventjes een inkomen hadden tusschen de $ 2000 en $ 3000. Ziezoo, dat weet je alweer." ..Bedankt voor de inlichtingen. Maar ik wilde je nog wat vragen. Ik heb al verschillende Amerikaansche films gezien, die te Parijs spelen. Worden die nu ook werkelijk te Parijs opgenomen?" ,, Weineen, Pietersen. Dat zou veel te duur en te omslachtig zijn. Al wat Hollywood nog noodig heeft om met Parijs te kunnen concurreeren is de Seine. Al wat Parijs verder te bieden heeft, kan men in de Californische filmstudio's vinden. Ook de wereldtentoonstelling in de Fransche hoofdstad kun je te Hollywood nog bezichtigen, want de gebouwen staan natuurgetrouw nagebootst nog steeds op een studio-terrein. Je vindt er bovendien ettelijke gastvrije oorden, van een cafétje in Montparnasse tot de chicste bar van heel de lichtstad."
FILM-ENTHOUSIASTEN L. K. W. te Nijmegen. Hierbij de gevraagde jaartallen. Louis XV 1710 -1774. Marie Antoinette 1755- 1793, Louis XVI 1754 1793. Madame Du Barry 1746— 1793. Graaf Axel von Fersen 1755 -1810 en Prinses de Lamballe 1749-1792. Bekende films met Cora Witherspoon zijn ,,Libelled lady", ,,Madame X" en ,,Quality Street". i'i. T. te Rotterdam. Deanna Durbin filmt nog. Haar nieuwe film is getiteld ,,Three smart girls". Wij hebhen u de twee gevraagde foto's gezonden. De echtge noote van Wi/ly Fritsch filmt thans ook. D. B. K. te Amsterdam. Zeker, de filmsterren zullen het zeer op prijs stellen, indien u hen met hun verjaardag feliciteert Hierbij de gevraagde geboortcdata In het vervolg svp. niet meer dan drie vragen per week. Valerie Hobson 4 April. Marian Marsh 17 October. Florence Rice 14 Februari. Willy Fritsch 27 Januari. Fritz Odemar 31 Januari Franchot Tone 27 Februari. La Jana 24 Februari. H. L. te Amsterdam. Gustav Froehlich is niet getrouwd. Hij is den 21 sten Maart geboren. Hans Alters is getrouwd. Zijn echtgenoote filmt niet. Emil Jannings filmt nog.
Marianne Hoppe en Karl Ludwig Diehl in de Terra-film der Ula „Het huwelijk van Eefke.Ble)
Rita Oehmens biographie lijkt eenigszins op die van haar kunstzuster Barbara Stanwyck. Ofschoon zij als kind het ideaal had als zendelinge naar China 'te gaan, werd Rita Oehmen danseres. En nu is zij hard op weg een beroemd filmactrice te worden, vooral sinds zij naast George O'Brien in een hoofdrol debuteerde in de film ,,Gun law", een R,K,0. Western, die dit seizoen in Nederland onder den titel „Revolverrecht" iaX uitgebracht worden. Reeds als klein kind legde Rita bijzondere danstalenten aan den dag. Haar vader, een gewezen voordrachtskunstenaar, ieerde haar de grondbeginselen van het métier en op vijfjarigen ieeftijd traden Rita en haar broer reeds in een bekend theater ?e Chicago op. Toen zij ouder werd, volgde zij naast haar danslessen een cursus in tooneelspeelkunst aan het Chicago college for women. waar zij vele prijzen behaalde voor declamatie. Nadat zij haar
studie beëindigd had, maakte zij een tournee in het Oosten van de Vereenigde Staten, waar zij in talrijke variété's en cabarets optrad. Zoo kon het gebeuren, dat miss Oehmen in de Biltmore Browl te Los Angeles — waar zij met haar broer optrad — ontdekt werd door een talentspeurder van R.K.O. Radio. Zoo goed viel de filmproef uit, die hierop van haar gemaakt werd. dat zij onmiddellijk een contract met R,K,0, sloot en in „Gun law" haar filmdebuut maakte, het begin van een veelbelovende filmcarrière, naar men zegt. Rita Oehmen vertoont een opmerkelijke gelijkenis met Viola Dana, een bekende ster uit den tijd van de stommefilm. Zij is een allround sportwoman, beoefent vlijtig de athletiek, rijdt paard, tennist, zwemt en rijdt schaatsen om zich lenig te houden voor den tijd, dat men haar een rol als danseres in een nieuwe film zal geven.
19 d« J « arg a n g ALICE FAYE, DE BEKENDE 20th CEN TURY-FOX ACTRIO HEEFT EEN VLIEGI TOCHTJE J3EMAAK
0**
<•
#
'
*'.*■
.» < .'• 'J..'«* I
HET WEEKBLAD CIMEMAi
I PI 6 f\ I IS f%' VHSCHIJNT Wf KILIIKI - MII)S Ft« KWARTAAL l>. I « VOOR INOil IN ■UITINLANO f>. t.» M« |AAR.« RIO IN AOM. NOOROIINDI «. LUPIN. TIL. MO. MMTRIKININO «IMP
I
18-13 Mel 1939
HET WEEKBLAD
