19de Jaargang No. 49 ^.16 Da« CINEMAs. THEATER. ets -. '. CLAIRE TREVOR n d«universal-film Ik stal een millioen."

19de Jaargang No. 49 ^.16 Da«. 1939

ets -.•■'■.

CINEMAs. THEATER

CLAIRE TREVOR n d« Universal-film „Ik stal een millioen."

»

"^>.

A-

HET WEEKBLAD CIMEMAs, THEATER

VEMSCMIINT WCKtUjilil « MU)f Mil KWARTAAL f.tM ¥00« IMDli IN MJÏTiNtAttoM,M>gll lAA£-MO: iM AOM.. NOOMMUNDS t. L«DtN. TtL-MNlrotllUIKtNiNa 4UM

AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE

flIMKA "ij Europeanen zijn wèl wat gecompliceerder dan de Yankees! Wij maken een behoorlijk onderscheid tusschen een waarzegster en een telepaath, een astroloog en een psychometrist, een goochelaar, een phrenoloog, een hypnotiseur, een fakir, een handlijnkundige, een grapholoog, en een kwakzalver. Dat zijn voor ons altemaal gansch verschillende menschen, die totaal verschillende beroepen uitoefenen, c.q. totaal verschillende wetenschappen beoefenen, c.q. totaal verschillende overtuigingen en leerstellingen zijn toegedaan. De Amerikanen echter scheren dit alles — en nog veel meer — over één kam en zeggen kort en bondig: Hokus pokus! Dat klinkt een beetje minachtend. Dat heeft den schijn, dat zij al deze heele en halve wetenschappen, begaafdheden en broodwinningen tezamen en door elkander in het vuilnisvat gooien. Dat zij er dus strikt afwijzend tegenover staan. Het tegendeel is waar. Men vindt nergens ter wereld zooveel gretige belangstelling, zooveel kinderlijk geloof, zooveel eerbiedige aandacht voor alles, wat zij ,.supernaturel" (bovennatuurlijk) wanen, als bij onze vrienden aan de overzij van het groote water. En nergens ter wereld kan men zóó hartig en ongemakkelijk hooren schelden op „die brutale oplichters", als door deze zelfde lichtgeloovige Amerikanen. Amerika is het paradijs der waarzeggers. Zij kunnen er schatrijk worden en velen hunner worden dat dan ook meestal. In Park Avenue en de Riverside Drive vindt men de peperdure flats van de lieden, die zichzelf rijk-gegoocheld hebben; het is hun voor den wind gegaan, zij hebben den Amerikaan begrepen! Toevallig waren deze geluksvogels zelden of nooit de ernstigste beoefenaars der occulte wetenschappen! De Amerikaan is ten opzichte van deze mysterieuze wereld erg dapper met zijn mond. Het woord ..bedrieger", het woord „oplichter" vliegt er uit en het woord „humbug" blijft voortdurend in circulatie. Hij gelooft er niets van en hij zal het wel eens eventjes ontmaskerenT-Bre konijntjes in den hoed van den goochelaar „Maar," zal schuchter de Europeaan in het midden brengen, „we spraken nu niet van konijntjes, maar van handlijnkunde " „Allemaal één pot nat!" zegt de Yankee met zware stem. Maar met die zware stem en die geweldige zekerheid van betoog, heeft niemand zóó'n klein hartje als de Amerikaan.

Heelemaal binnen in zichzelf gelooft hij het allemaal wèl, gelooft hij het heel erg, zooals een kind aan Sinterklaas gelooft en heel hard roept: „Hij bestaat niet écht!!!", maar in het donker is het bang. Als een medium, een telepaath, een grapholoog, wie en wat hij ook mag zijn, van Europa naar Amerika gekomen is, om proeven van zijn kunst te geven, mag hij er volstrekt niet uitzien, zooals U en ik. Indien hij het zou probeeren, zijn bekwaamheid te vertoonen, gekleed in een colbertje en glad geschoren, zou niemand naar hem komen kijken. Het zou niet „echt" zijn. Een Amerikaan eischt nu eenmaal hokus pokus, opdat hij er aan zal kunnen gelooven. En zoon afgezant van de geestenwereld moet minstens een zwarten baard, tien buitenlandsche ridderorden, een rokkostuum en een tulband dragen. Zijn knecht moet hem „Sahib" noemen en een geheime taal met hem spreken. Maar dat is allemaal niet genoeg. Er moet bovendien een assistente zijn, beeldschoon, doodsbleek (wordt zij mishandeld, als het publiek weg is?) en er moeten apparaten zijn: een kristallen bol, om de toekomst in te aanschouwen, een dolk of tien, om de bezoekers op angstige ideeën te brengen, een doodskop om dezelfde redenen, een spel kaarten (liefst Spaansche, met hun geheimzinnige symbolen), een Boeddha-beeld, wierook (voor de stemming), werpspiezen en assegaaien, eenige opgezette vleermuizen, Oostersche tapijten, Japansche doodenmaskers, enz., enz. enz. De Amerikaan verlangt echter nog méér. Hij wil, dat al deze fraaie requisieten een stijlvolle omgeving zullen vinden. M.a.w. hij wil, dat de wonderdoener een mooi huis bewoont, waar hij door geheimzinnige dienaren zal worden geleid door corridors naar antichambres en vervolgens naar het heiligste der heiligdommen, het vertrek, waar de magiër gezeten is. Als dit allemaal zóó feilloos werkt, dat de Amerikaan een brok in zijn keel, een steek in zijn zij, een hartklopping, een duizeling en een floers voor zijn oogen krijgt, is de hokus pokus goed (vooral als er nogal aardig wat mechaniek aan te pas komt!) en wil hij er gaarne zwaar voor betalen. Vandaar, dat kortsluiting in het huis van een Amerikaansch toovenaar een heel erge ramp is. Deze beeren „overthere" worden rijk. Zij worden gelijktijdig verguisd en vereerd. Zij leiden een eenzaam leven, in dier voege, dat zij zich in hun kwaliteit van wonderdoener met niemand kunnen cncanailleeren. Voor deze fakirs is het niet

De aigezant van de geestenwereld in „Charlie Chan at Treasure Island" weggelegd, met vrienden te bridgen, te tennissen, te borrelen. Maar zij kunnen een dubbel leven leiden en dat is óók wat waard. Onder valschen naam in een nabijgelegen stad kan de Hindoe-priester een gewoon mensch zijn. En middelerwij wordt hij rijk. Met de handlijnkunde, de phrenologie, de konijntjes in den hoogen hoed en de trance Een film, die thans in ons land gaat circuleeren, geeft er een alleraardigst en volkomen juist beeld van! „Charlie Chan at Treasure Island" heet deze 20th Century Fox-film, die een volkomen juisten kijk geeft op het bedrijf van deze beeren... en tevens op... den Amerikaan, die in hen gelooft. Maar laten we eerlijk zijn! Dit Amerikanisme breidt zich uit en heeft ook Parijs en Londen reeds bereikt, waar men — tegen een gepeperd honorarium — precies dezelfde ervaringen kan opdoen. Dat daarbij de echte en ernstige beoefening der occulte kunsten en wetenschappen in het gedrang komt, behoeft geen betoog. Maar het stelt het standpunt van den Amerikaan! (en meer en meer ook van Europeanen)! jegens metaphysische verschijnselen: hokus pokus! in het juiste licht.

Sidney Toler als Charlie Chan in „Charlie Chan at Treasure Island"

Greta Garbo, zooals de teekenaai Morr Kusnei baar slet

e nieuwe Greta Garbo-film „Ninotchka", die onder regie van Ernst Lubifsch wordt opgenomen, nadert haar voltooiing. Deze film, een parodie op het Russische politieke leven in Parijs en afkomstig van denzelfden schrijver als „Vorstelijke Emigranten", Jacques Deval, geeft Garbo gelegenheid een geheel andere zijde van haar talent te toonen. Hierbij, reeds thans, een paar beelden uit deze film.

Greta Garbo, haar partner Melvyn Douglas en de regisseur Ernst Lubltsch

(Amants et voleurs). N.V. Succes-Toonfilm. Pierre Blanchar Claude Brévin Florelle Irma Lurette Michel Simon Doizeau Jean Wall Gabriel Arletty Agathe en verscheidene andere vooraanstaande acteurs en actrices.

MS

mmt

lefde word \

TT n het „Quartier des Epinettes" houdt „Baas | Tabac" een café, dat slechts matig wordt bezocht. Tabac is echter welbekend in een zeker milieu, daar het zijn specialiteit is om geld te leenen — tegen hooge rente — aan hen, die uit de gevangenis komen en een beetje in het zadel geholpen moeten worden. Claude Brévin is nooit in de gevangenis geweest. Hij is van goede familie, maar nadat hij de erfenis van zijn vader heeft opgemaakt, heeft hij schulden gekregen en is steeds dieper in de misère geraakt. Door een toeval is hij in kennis gekomen met „Baas Tabac", die hem aanziet voor een gevaarlijk inbreker. Hij is echter door deze kennismaking niet veel verder gekomen. De chanteuse Irma Lurette is eens de geliefde geweest van een eerzuchtig man, die liefst zijn verleden wil vergeten. Irma bezit echter eenige brieven van hem, die hem moeilijkheden kunnen bezorgen. Hij durft er haar echter niet om te vragen, uit angst, dat zij zijn belangstelling voor de brieven te goed zal begrijpen. Hij draagt daarom Doizeau, een type, dat zich voor dergelijke werkjes heel graag leent, op om te zorgen, dat hij de brieven in zijn bezit krijgt. Irma Lurette maakt een tournee langs de casino's van den Cóte d'Azur. Doizeau laat zijn vrouw bij Irma in dienst gaan als kleedster, maar deze slaagt er niet in het vertrouwen van de zangeres te winnen, evenmin als het haar gelukt, zich meester te maken van de brieven. De tournee loopt reeds ten einde en Irma, die zich verlaten weet door haar vroegeren minnaar, spreekt over terugkeeren naar Parijs, waar zij schandaal wil maken. Nu is het uur om in te grijpen dus gekomen. Doizeau vraagt aan Tabac hem iemand te geven, waarvan hij opaan kan. Deze moet contact zoeken met Irma, in haar kamer zien te komen en de brieven stelen; als het noodig is, moet hij zelfs deze zangeres uit den weg ruimen. Tabac stelt hem Gabriel voor, een practischen, serieuzen kerel, die volgens een bepaalde methode „werkt" en altijd alleen. Maar als deze hoort, wat er van hem wordt verlangd, verklaart hij, dat hij daartoe ongeschikt is. Bovendien is hij veel te verlegen tegenover vrouwen, om zich aan een dergelijk avontuur te wagen. Tegelijkertijd krijgt Tabac echter bezoek van Claude, die beweert genoeg te hebben van het honger lijden; hij is tot alles bereid, het hindert niet wat, om uit de narigheid te geraken. Tabac ziet zijn kans schoon en stelt hem aan Doizeau voor als een doorgefourneerden bandiet, een man, die voor niets terugdeinst. Claude beleeft als in een droom, dat hij nieuwe, goed zittende kleeren krijgt, goed eten, geld op zak. Hij wordt in een casino voorgesteld aan Irma, die hij uitnoodigt om met hem te gaan soupceren. Irma, een beetje vulgair type. brutaal, maar met een goed hart, ergert hem onuitsprekelijk. Maar hij houdt zich goed. Het duurt niet lang of zij gaan samen naar haar appartement. Doizeau en zijn vrouw bevinden zich in een aangrenzende kamer; zij luisteren aan den muur om op het eerste teeken van Claude toe te snellen en de brieven in ontvangst te nemen. De vlucht is tot in de finesses voorbereid, het geld ligt klaar. In zijn smoking heeft Claude ■ de wapens, die hij eventueel noodig zou kunnen hebben. Irma is in een kamer er naast. Claude dooft de lichten en houdt zich gereed om te handelen. Op dat oogenblik hoort hij gerucht en verbergt zich. Er komt langzaam iemand binnen. Claude springt op den man toe, dien hij onderstboven werpt. Irma komt op het lawaai toesnel-

len en draait de lichten aan. Het is Gabriel, die spijt gekregen heeft, Doizeau is gevolgd en uitgevonden heeft, waar Irma zich bevindt, om op zijn beurt het voordeelige karweitje op te knappen. Claude komt tusschenbeide om te verhinderen, dat Irma herrie maakt en den man laat arresteeren; tenslotte is hij immers niet meer schuldig dan de anderen? Irma, die een goedhartige vrouw is, geeft toe. Gabriel vlucht, maar Claude's weerstand is gebroken. Hij kan niet meer doen, wat er van hem wordt verlangd. Hij kan niet dooden, en evenmin stelen. Alles in hem komt in opstand en gedurende de scène met Irma is hij gaan begrijpen, dat het onmogelijk is, deze vrouw, met haar goed, gevoelig hart, haar bitterheid om den man, die haar verlaten heeft, haar machteloosheid ook, te bedriegen. Zij worden immers beiden bezield door dezelfde gevoelens: dat het leven hun veel heeft onthouden! Hij bekent haar, wie hij eigenlijk is en wat hij bij haar komt doen. Doizeau, in de kamer er naast, wordt ongeduldig. Hij heeft het geluid van de worsteling tusschen Gabriel en Claude gehoord en daaruit veronderstelt, dat Claude zijn slag geslagen heeft. Hij klopt op de

k

I Pierre Blanchai en [Flor eile M]

^ Pierre Blanchat en 1 Michel Simon Piene Blanco

7i »deur. Snel overleggen Claude en llrma wat zij zullen doen. Thans gblijkt, dat Irma nooit de bedoeling Iheeft gehad, haar dreigement ten Juitvoer te brengen en in Parijs een Ischandaal te verwekken. Zij wenscht j niets liever dan zich van de brieven Ite ontdoen, alles te vergeten en een [nieuw leven te beginnen. Haastig ensceneeren zij een afIschuwelijk tooneel. Claude opent de 1 verbindingsdeur en Doizeau kijkt I ontsteld naar wat zich voor zijn joegen afspeelt: Irma ligt. badend in bloed, op den grond, terwijl de man, -dien hij nog steeds aanziet voor een Ider vreeselijkste misdadigers, kalm leen sigaret staat te rocken bij zijn 'slachtoffer. Zooveel koelbloedigheid maakt diepen indruk op Doizeau en ^ hij neemt overhaast de vlucht, nadat hij Claude het geld heeft overhanI digd, dat deze in ruil voor de brieI ven zou krijgen. Claude en Irma hebben nu samen een bedrag, dat hen in staat stelt, j om samen, ergens ver weg, een nieuw leven te beginnen.

-N

/ Een Terra-film der Ufa Maria Halmborg Leny Marenbach Diane Mercier Camilla Horn Chiquita Salieri Ita Rina Michael Wenk ... Werner Fütterer Ricardo Perez ... Ivan Petrovich Dossa Hans Zesch-Ballot Gaveira Leo Peukert

T

0

onder regie van Erich Engels. Marquez Cabana .. Paul Hoffmann Sergeant Carmo .. Reinhold Bomt Sergeant Conzaga ... Axel Monjé Bonita Kate Kühl Een smokkelaar Walter Süssengut Garderobejuffroüw ... Else Ehser Chico Helmuth Egiome

"^ e Berlijn ontvangt Maria Halmborg een brief, waarin haar mededeeling wordt gedaan, dat haar sinds anderhalf jaar vermiste man onder een valschen naam in Rio woont en daar hertrouwd is. Nadere bijzonderheden zou Maria, tenzij zij zich met de politie in verbinding zou stellen, in Rio kunnen vernemen. Zij scheept zich onmiddellijk in naar Zuid-Amerika en Camilla Horn. leert tijdens de zeereis een jongen man, Michael Wenk, kennen, die voor zaken naar Rio gaat. Zij neemt hem in vertrouwen, waarop hij haar aanbiedt haar in Rio te vergezellen. Aldaar aangekomen, begeeft Maria zich direct naar de woning van haar man, maar nog voordat zij binnen is, vallen er twee schoten. Maria en Michael moeten dan constateeren, dat Salieri, die niemand anders is dan haar man, vermoord is. Onder leiding van commissaris Dossa en inspecteur Gaveira, wordt met groote voortvarendheid het onderzoek begonnen. Het spoor leidt naar Diane Mercier, een zangeres, die op den avond van den moord in de omgeving van Salieri's huis gezien is. Het blijkt dan, dat zij in contact staat met een zekeren Comez, die onder den naam van Perez als dirigent werkzaam is. Deze Comez wordt aan een streng verhoor onderworpen. Hierbij stelt commissaris Gaveira vast, dat Perez zich ten tijde van den moord door een anderen dirigent heeft laten vervangen. Bovendien komt nog uit. dat Perez relaties onderhoudt met Salieri's tweede vrouw. Intusschen heeft Dossa ook niet stil gezeten en Diane Mercier nog eens ondervraagd. Wij vernemen dan, dat een zuster van Diane eenigen tijd tevoren in een geruchtmakend proces over verdoovende middelen betrokken is geweest, en dat sindsdien niemand meer iets van haar gehoord heeft. Diane, diep geschokt door deze mededeeling, zoekt dan Marquez Cabana op, met wien Diane's zuster destijds intieme betrekkingen heeft gehad. Het komt tusschen Diane en Cabana tot een heftige scène, doch zonder iets naders te hebben vernomen, vertrekt zij weer. De zaak wordt nog gecompliceerder, wanneer Maria Halmborg ontvoerd wordt. Dank zij de speurderstalenten van Dossa, slaagt men er in de schuilplaats van Maria's ontvoerders te ontdekken en haar te bevrijden. Doch nog steeds is de moord op Salieri onopgehelderd en loopt de dader vrij rond. Reeds begint men te wanhopen, wanneer een verrassende wending in het onderzoek licht

[Leny Marenbach en| Uvan Petrovich.

r;jr

■Leo Peukert en| I Camilla Horn.

1 Leny Marenbach. I Werner Fuetterer en | I Leo Peukert.

0%,.

'f^z'A

*** , »

Si

mum*»

-■■•#

♦f ■(■

*%

im

E m üMï (The sun never sets).

Regie: Rowland V. Lee. John Randolph Clive Randolph Phyllis Ransome Helen Randolph Hugo Zurof Sir John Randolph Cosey Mevr. Randolph Gerald Randolph

Universal-film. Douglas Fairbanks Jr. Basil Rathbone Virginia Field Barbara O'Neill Lionel Atwill C Aubrey Smith Melville Cooper , Mary Forbes Arthur Mulliner

Clive Randolph en zijn jonge vrouw Helen keeren, nadat eerstgenoemde eenige jaren een diplomatieke functie aan de Afrikaansche goudkust heeft waargenomen, naar Londen terug. Clive's broer John, eveneens opgeleid voor een bestuursambt in de tropen, fulmineert heftig tegen de wijze, waarop hij min of meer gedwongen wordt het speciaal voor de aristocratie geëffende diplomatcnpad te betreden. Hij is jong, verloofd met de knappe Phyllis Ransome en verlangend naar een positie in een sfeer van luxe en mondainiteit. John weet niet, dat zijn grootvader. Sir John, achter de schermen voor zijn benoeming ijvert. Hij legt het voorgeschreven examen naar behooren af en wordt ook naar de goudkust afgevaardigd, evenals Clive, die gehoopt had, dat zijn verblijf in Londen permanent zou zijn. Nadat beiden hun standplaats bereikt hebben, is er plotseling een toenemende activiteit van den geheimen dienst merkbaar, aangezien een excentrieke scheikundige, de multi-millionnair Hugo Zurof, zich aan de goudkust gevestigd heeft. De overheid meent te mogen aannemen, dat Zurof, met het oogmerk een wereldbrand te ontketenen, de goudkust als opcratieterrein uitgekozen heeft en Clive krijgt opdracht de handelingen van den man nauwlettend te observeeren. Helen krijgt een baby, terwijl Clive, in opdracht van zijn superieuren, op inspectie is in het binnenland. John, die zich bezorgd maakt over den toestand van zijn schoonzuster, zendt Clive een gefingeerd bevel om terug te keeren. Bij zijn terugkeer vindt hij zijn kind dood. Wegens plichtsverzuim wordt hij John (Douglas Fairbanks Ir.) en Cüv« (Basil Rarthbone) bespieden een ml|n van den spion Zuroi Een familie-feestje in huize Band«

c. Aabi»T tilth „, „-p- ■ -«««^ ^^^UmlÉLh ^

naar Londen teruggestuurd en John moet de vrijgekomen post innemen. Het vertrek van Clive en Helen heeft tot gevolg, dat de jongeman, eenzaam en ontmoedigd, troost bij de drankflesch zoekt. Dan krijgt hij bezoek van Zurof, die hem een positie aanbiedt waaraan een fabelachtig salaris verbonden is. John staat op het punt dit te accepteeren, als Phyllis arriveert. Zij trouwen terstond en onmiddellijk daarna moet John een opdracht volvoeren. Geheel opgebeurd door de komst van Phyllis besluit hij, doch thans in schijn, op Zurofs aanbod in te gaan, alleen om diens bedoelingen te weten te komen. In het hoofdkwartier van den agitator ontdekt hij een geheimen zender voor propaganda-doeleinden en het gelukt hem gedurende een uitzending een aan zijn gehccle

Douglas Fairbanks Ir. als lohn Randolph

Douglas Fairbanks Ir. en Virginia Field familie bekend woord door het microfoon te zeggen. Clive, die de uitzending beluistert, begrijpt, dat John den zender opgespoord heeft en dat deze terstond vernietigd moet worden. Een eskader bombardementsvliegtuigen wordt uitgezonden en, terwijl de machines boven Zurofs hoofdkwartier cirkelen, wordt John in het vrije veld, zonder eenige dekking, aan zijn lot overgelaten. Een bom van zwaar kaliber vernietigt het radiostation en doodt alle personen, doch John komt er zonder kleerscheuren af. Nu alle moeilijkheden overwonnen zijn, blijft Clive in zijn oude functie gehandhaafd.

*£"- vo
wt Bette Davl» zonder iron]«

MRP-II ü

Ginger Rogers ongeschminkt In „Fifth Avenue girl" Wendy Barrie. zonder schmink

/

k In

VAN LEZER TOT LEZER Op d.z« pagina kunnen on» abonn«'*. onder de „Ruilrubrlek". gratis «en adver. tenti. p aatien, waarin lij iet. aanbieden Inruil »oor let. ander.. Dexe plaaïïln, i. «eheel grati., maximaal 10 regel, per advertentie. Advertentie., waarin voor* werpen te koop worden aangeboden of gevraagd, woningen te huur worden gevraagd of te huur aangeboden, dlen.ten worden aangeboden, enaoovoöjt.*«»" voort, worden onder de rubrieken ..Te koop aangebodün". „ri koop gevriagd» e^ „Divereen" g.pl.at.t en berekend tegen 5 ct.. per regil, minimum vijf Jege*..

TE KOOP AANGEBODEN Te koop : stofz., merk Orion a ƒ7.—. Kaper, Zoutkeetspl. 3-1, A'dam. Te koop : antieke statenbijbel, anno 1643 m. koperen hoeken, ook in ruil v. goed loopend taf.biljart m. ballen enz., groot formaat. Broederen Kerkstr. 7a, Zutphen Aangeb. : 1 paar mod. br. damessch., m. 39/ 40, Ie kl. fabr., in pr. st. ƒ2.25 en keurige kinderm. 5 !.,ƒ!.—. Mevr. C. van Oool, J. v. Riebeekstraat 8, bei-etage, A'dam (W.). (Na 6 u.)

Dame (met tijdschrift): „Zoudt U graag iets willen lezen?' De jongeman: „Ja, heel graagl" ,,Nou, lees dit dan!"

Te koop : kinderled., tot leeft. 6 è 7 jaar ; klnderpakh., gr. m., 2 verdiep, m. dubb. garage, 6 zijdeurtjes, hijschkatrol en 10 zakjes m. opschr., geh. nieuw; poppenw.; dubb. broedkoolm. afz. hokjes v. multiplex gemaakt. Cariilonstr. Teil 1, A'dam.

.r-^,,...J,.,..V.,..l...,M.M....Mlt>,l|Pt>M,tM.>..M.1M......

Te koop: electr. zellwrijver, in pr. st. voor ƒ35.— ; een iried. eiken kamerscherm ƒ6. 1 zitbad ƒ 2.—. J. A. Crabbendam, J. v. Lennepstr. 294-1, A'dam.

Te koop aangeb. : Verk. Artis I ƒ1.—, Artis II ƒ1.50; Artis Hille ƒ0.75 ; Hille b. ƒ0.50 ; Droste b. ƒ 1.50 ; Buss. ƒ!.—; Patria ƒ0.80; Hagz. ƒ |.— • Gr. riv. en W.W.W^l.— ;v. Delft Hoe heet die vogel ƒ 1.50 Ringers ƒ2.50 ; Dobbelman ƒ0.50, Faust en De Vries ƒ0.75 ; Haka b. ƒ0.50; Klaverbl. ƒ0.80, alles p. 100 st. J. Pekelharing, J. Evertsenstr. 156, A'dam.

RUILRUBRIEK Wie wil ruilen : een opklapwagen, damesfiets en geit z. horens tegen speelgoed? Voorweg 168, zoetermeer. Te ruilen : Verk., Nlemeyer. Tiktak e.a. alb., jong.- en meisjesboeken in pr.band. Alles z.g.a.n. Hakab. en Honig's vliegtuigb., 40 nos Vliegw., voor p.z. van Ned. en Kol. of luchtp.brieven. KI. Kalsbeek, Groningerweg 4, Westerbroek. Te ruilen : mooie ronde vogelk. voor 75 Duifm., D.E. p.. Droste en Klokzeepb., Vim en 25-cts Jaminb. ; tevens 88 Sneeuwwb. v. letters te ruilen v. bovengen. b., niet apart p. st. J. Wentink, Hoogravenschewec 106, Utrecht.

Wie ruilt mijn prima gelijkstroom app. voor goede pathef. m. pi. of twee goede terra-clubs ? Alle dagen tusschen 4 en 6 of na 8.45 uur. Rechtboomsioot 101-1, A'dam (C). Wie ruilt : ca 500 sportpl. tegen b. van Haust, Verk., Hille, Persii of vr. postz. ? W. Morreau, Marnixstr. 132-hs., Amsterdam (C). Te ruilen : mooi gr. pakhuis, 110 x 49 — 45, schitt. Kerst- of verj. cadeau, m. hijschinstail. en geh. gevuld, voor eiken sjoelb. m. sch., trekbiljart of iets anders. P. v. d. Bosch, Vrolikstr. 123-1, A'dam (O.). (Ook buiten).

NEDERLAND-BELGIE 5-2 Ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van den K.N.V.B., had Zondag l.l. in het Stadion te Rotterdam een jubileumwedstrijd tegen het Belgische elftal plaats, die door de Oranje-ploeg na een interessanten strijd met 5 — 2 werd gewonnen. Verschillende autori teiten, onder wie Z.K.H. Prins Bernhard en eenige ministers, woonden de ontmoeting bij.

Gratis kunt u gangbare bonnen, die u niet spaart, ruilen voor wat u wél spaart en tekort komt. BIJ zending postzegel insluiten voor terugsturen. Wed. S. v. Zanten, Daniel Willinkplein 41, A'dam. Wie heeft een modernen goed onderh. kinderw. in ruil v. schilderijen, pastels, eigen werk ? Naar keuze. Te zien bij mevr. J. M. Noorduin, Olmendaal 53, R'dam (Z.).

1.

ABONNE'S OP DIT BLAD,

Pantoffelheld (tot zijn vrouw, die een verjaardagscadeautje draagt voor hun zoontje): ,,Kun je dien hoepel voor Willem niet anders houden, lieveling? De menschen zullen denken, dat je wilt, dat ik er doorheen spring 1"

Eveneens zijn onder de verzekering begrepen ongevallen tijdens militairen dienst in het Nederlandsche leger, uitgezonderd ongevallen, voorkomende tijdens burgerlijke onlusten of tijdens deelneming aan een oorlog (hieronder begrepen het geval, dat vijandelijkheden in feite een aanvang hebben genomen zonder oorlogsverklaring). Is het ongeval een gevolg van een aan een personentrein, tram of autobus, enz. overkomen ongeval, waarin verzekerde als gewpon betalend passagier reist, dan wordt de uitkeering bij levenslange invaliditeit gesteld op f3000.- en de uitkeering bij overlijden op f 1000.— De uitkeering jJez^r bedragen geschiedt door de NIEUWE HAVBANK N.V. te Schiedam. Denk er om bij een eventueel ongeval binnen 3 x 24 uur aan het kantoor der NV. Nieuwe Havbank te Schiedam daarvan kennis te geven, ook al meent U, dat de directe gevolgen niet ernstig kunnen zijn.

Anders vervalt het recht op uitbetaling. „Als je het model niet stil houdt. Marie, krijg ik het nooit goed."

- 2 -

zich

2. Het Nederlandsche jubileumelftal, dat- zoo'n mooie overwinning behaalde. 3. 1.

welke in onze registers zijn ingeschreven en in het bezit zijn van een door onze administratie afgegeven polis, zijn gratis verzekerd volgens polisvoorwaarden: f2000.- bij levenslange invaliditeit; f600.- bij overlijden; f400.- bij verlies van een hand, voet of oog; f75.- bij verlies van duim of wijsvinger; f30.- bij verlies van een anderen vinger, een en ander ten gevolge van een ongeval.

Heti Belgische elftal, dat dapper weerde.

Op de officieele tribune. Z.K.H. Prins Bernhard; 2. Z. Exc. Minister Van Kleffens.

4. Een duel voor het Nederlandsche doel, terwijl de nieuwe keeper van het Nederlandsche elftal Michel is uitgeloopen om den bal weg te werken. 5.

3

Michel

stompt den de lat.

bal

■

:

■'•■■'*J :

"'^■t-.-.-r'''

■':■■->::-

De onbegaanbaarheid

van NEDERLANDS INUNDATIEGEBIED ''IÊMFM

■

■ y-:

Tiidcnt oefeningen van het Veldleger it op overtuigende wijze gebleken, dat het Nederlandtche inundatiegebied ook voor veidartillene met paardentrekkracht onbegaanbaar is. — In de onmetelijke watervlakten (zie foto- hiernaait) liggen voor het oog verborgen de onoverschrijdbare verraderlijke hindernissen tegen vijandelijke tank« cavalerie, artillerie, enzoovoort. - Op de foto hierboven ziet men hoe een batterij artillerie het inundatiegebied binnentrekt, teneinde te trachten ten behoeve van de vuuruitwerking dichterbij In stelling te komen.

• Hieronder: Bij de eerste de beste sloot ondervinden de bespanningen reeds onoverkomelijke moeilijkheden in modder en water.

'

Een der onmetelijke watervlakten van het inundatiegebied, waarin allerlei verraderlijke hindernissen verborgen zijn. Na veel moeite gelukt 't ampians

de

paarden nog af te spannen en te redden.

De vuurmond echter gaat verloren en zakt steeds dieper weg in het moeras.

-c c 0) O 0) "O N-O ^ C k. «

-o 5 «

3

3

SZ

f4


-SJ'

c

-O

V

J,

O •=■• .- 'T,

4)

tf S--D -sT -s - o

Ol

#•>

0)

W.i

DOOR EEN „GEEST" VERDREVEN Er zijn

heel

loop

wal

over

zeeroovers eeuw!

Eén

romantische verhalen

de

begraven

in

schatten

om-

van

OP LEVEN EN DOOD

de

uit de zeventiende en achttiende

daarvan

eigenaardig type

heeft

—

als

„held"

een

EEN REEKS SPANNENDE AVONTUREN, NAAR WAARHEID VERTELD

zeer

beurtelings held en misdadi-

ger, nu eens geraffineerd en gemeen,

eiland was geland speuren, in

besloot

Ie

stellen.

Daar

noeg

wakker

kon

hij zijn schatten op dit eiland of op deze verla-

dwenen kon zijn,

ten, eenzame kust had begraven, maar nooit heeft

gaan.

men

Lafitte was een Franschman,

krijgen,

een

onderzoek

niet spoedig ge-

en

vreezend

dat

de

het ware

geweten!

Doch wel

zijn al deze

besloot hij er alleen op af te

„Het duurde niet lang,"

zoo

vertelde

later,

Orleans, Vereerigde Staten, een smederij begon.

zijn ondernomen om den enormen schat te gaan

graven

Hier raakte hij bevriend met talrijke piraten, om-

zoeken!

zakken en legde mij zóó neer, dal ik nel boven

loopgraven

eerste

bereikt.

der

Ik

liet

door

ons

ge-

mij

er in

af

Zelfs nog betrekkelijk kort geleden, namelijk in

Ik verwachtte natuurlijk

hier ten slotte zooveel mee, dat hij zijn smederij

Jean Lafitte gevonden zou zijn op Jefferson Island,

man of een nieuwsgierigen toerist Ie zullen zien,

er aan

gaf,

de

en

hand

New

te

wist om hun

de

het jaar 1921, werd er verteld, dat de schat van

van

middel

had

buit

hen

een

ik

verdiende

voor

wel

„of

doen.

Orleans

Hij

verliet

om

een

rondsluipenden zee-

naar

en dat men twee potten met gouden kronen, ge-

maar dacht geen oogenblik, dat ik zou ontdekken,

dateerd 1754, zou hebben opgegraven. Wat hiet

wat ik in werkelijkheid te zien kreeg!

nederzetting" stichtte, een vesting, waarop hij zich

precies van waar is, zal men echter wel nooit te

met een gewapende bende terugtrok, om op die

weten komen. Het is natuurlijk mogelijk, dat deze

skelet hadden gevonden, zag ik,

goudstukken inderdaad zijn gevonden, maar of ze

en met vlammende oogen, die recht in de mijne

van Jean Lafitte afkomstig zijn?

staarden, een . . . piraat staan!

manier

van

een

lui

en

goed

leventje

te

gaan

een lijfwacht, en in de baai kon men steeds een aartal

piratenschepen

kapiteins

aan

land

zien

liggen,

waren

gegaan

waarvan om

zaken

den

bona-fide-handel

gaan

dat

hij

echter

door

de

geen

maar

om zich

—

pro-

met

hem

in den strijd tegen Amerika te verbinden. Wij hebben reeds gezegd,

dat de

buit zich op Hunter Island,

in de

waar

wij

het

hoog opgericht

gitgezien

haveloos

moeten

om

hebben.

zijn

Zijn

lichaam,

zijn

kleeren schoenen

er

een

systematisch

onderzoek

in

te

bij elkaar en voorkwam, dal deze voor zijn oogen De

Nadat zij

het gebied,

leek,

een

in

soort

kaart

dat

hun

hadden

loopgraven

het meest ge-

gebracht

te

begonnen

maken,

die

recht-

hoekig op elkaar stonden. hadden heel

oud

niet

gegraven,

vonden. Aan-

dat

kon. Toen

slaakte hij

een gil, omdat hij

in den

paste,

dat

hadd en

zij

dwenen!

Hij

weigerde

dan

om

plotseling voelde, dat hij 'met zijn schop op iets

deelde.

op

te treden

tegen

vaderland,

hards in der. grond stuitte. Het was wel geen kist

lachen,

deelde

den

wat

was

er

Amérikaanschen gebeurd

generaal

Jackson,

Orleans,

dat

en

die het

deze

stad

autoriteiten

waarschuwde bevel

mede

met

goud

eveneens

een

interessante

voerde

weldra

door

in

de

New Engel-

sehen zou worden aangevallen. Tezelfdertijd bood hij

den

generaal

Niet var.

alleen

zijn hulp aan.

weigerde

den aangeboden

juweelen,

maar

bijdrage

het

tol

leverde

hun

tóch

onderzoek.

Jackson

gebruik

te

Deze en

het:

de

ook

hen

Meyer als Starkie

wisten,

dal zeeroo-

er dat

natuurlijk zijn

hartelijk

vriend

om

gedroomd

bijgeloovigheid aan

verborgen

der

te tasten,

schatten

—

piraten

die

zoeken I

men

merkt

schijnt

soms

naar de —

en

door

hen

was

van

hij

echter

een menschelijk lichaam te begraven. Zij deden dit

onder te lijden en ten slotte werd het zóó erg,

om twee redenen. Gewoonlijk was het lijk dal van

dal zijn vriend wel

den

met hem te verlaten.

man,

die

het gat had gegraven,

waarin

de

genoodzaakt was het

schat geplaatst werd. Hij was dan gedood, opdat

Lafitte werd hierover woedend, en ofschoon de

hij het geheim van de plaats, waar zich de buit

begon

bevond, nooit zou kunnen verradenl

te vergelen en moest hij er zelf ook af en toe

ten

slotte

toch

genoodzaakt

was,

zijn

hulp te aanvaarden omdat hij er de enorme waarde van

begreep,

kon

Lafitte

de

hem

aangedane

beleediging toch niet vergeten. Zelfs het feit, dat

De

tweede

reden

was,

dat de zeeroovers

dien tijd nogal bijgeloovig waren roovers riet alleen!

—

uit

en de zee- ■

Het geloof namelijk, dat de

Eenmaal

weer terug

Meyer

zijn

„verschijning"

vriend voor den „geest" had gespeeld,

maar dat

deze het niet durfde bekennen, omdat zijn grap

geest van iemand, die vermoord was, op de plaats waar de misdaad was gepleegd, bleef ronddolen,

te geven en een nieuw vaderland te gaan zoeken.

was wijdverbreid, en de piraten hoopten nu, dat

Ofschoon rij verscheidene weken

deze geest degenen, die naar den schat zouden

ven, hadden zij er geen spoor van ontdekt.

een en

groot

sohip,

juweelen,

voer

volgeladen hij

weg

met

van

dat, zooals hij zelde, hem „ondankbaar'

kisten

het

land,

had be-

handeld! Van meer

komen

zoeken,

zou

afschrikken,

zoodat

zij

hun

pogingen zouden opgeven!

dien iets

dag

van

af,

Jean

heeft Lafitte

men

echter

vernomen.

nimmer Hij

ver-

dween als het ware van.den aardbol. Nooit meer hosfl men zijn piraten-vlag op zee gezien!

kie,

die

eerst

deze

dingen

zoo'n

wisten,

hoopten den schat Ie

nu

nog

meer dan

zullen vinden. Maar

dien nacht, terwijl Meyer wakker lag en hij naar

funeste

uilwerking

op

Meyer

had

hadden

hebben

de

dan

juiste

ook

plaats

het

plan

zijn om,

geweest zoodra

standigheden wat gunstiger voor hen zijn dergelijke geld

-

onderneming opnieuw

naar

kost

natuurlijk

Hunters Island

en

zij

de

om-

—

een

vrij

veel

te

trek-

buiten staarde door de opening van zijn tent, zag

ken, terwijl Meyer aan zijn makker beloofd heeft,

hij, of mèènde hij te zien, de gedaante van een

dan zeker niet weer zoo te zullen schrikken van

legenden ontstaan. Men beweerde, dat hij hier of

man, die langs hel strand sloop, in de veronder-

een „piraat", die reeds langer dan een eeuw dood

daar onder een aangenomen naam leefde, en dat

stelling,

en begraven is .. .

\

dat er

ook

nog

iemand

-a -

anders

op het

H. J. ANKERS -

'ÈÊk

ÜI

Toch zijn zij, ook thans nog, allebei overtuigd, zij pp

> rf'

gegra-

verband met zijn verdwijning zijn er talrijke

Ir

■"??••■»*

gehad.

■Intusschen hadden zij den schat niet gevonden.

dat

Het ligt dus voor de hand, dal Meyer en Star-

V/S

om lachen. Zelfs begon hij te gelooven, dal zijn

Hij besloot zijn Amerikaansch burgerschap er aan Met

m

in de beschaafde wereld,

langzamerhand

hij een vrijgeleide kreeg, kon hem niet verzoenen.

goud

V';

eiland

gelingen uit te maken voor „heische bandieten"! generaal

•I ■'%

die overtuiging niet af te brengen. Hij begon er

maken,

maar hij beleedigde Lafitte door hem en zijn vol-

m

had. Meyer zelf hield echter vol, dal hij de ver-

Het was namelijk een gedeelte van een . . . menZoowel

moest

beweerde

schijning wel degelijk had gezien

schelijk skelet! vers de gewoonte hadden om hun schatten onder

generaal

bijstand

of

'i

opgegraven

Op hetzelfde oogenblik was de verschijning verHevig onder den indruk strompelde Meyer terug

verontwaardiging

zij

ontstellen,

naar zijn tent, waar hij Starkie zijn ervaring mede-

aangenomen

zetten

zóó

pogingen met verdubbelden ijver voort, lot Meyer

vol

vondst,

zij

Meyer

zijn optreden aan een „gentleman" deed denken. zijn

deze

toen

deed

gordel een leege schede zag hangen, waarin het oude zwaard

lang

en verroest zwaard

door

gedaante

hij in de eerste oogenblikken zich niet verroeren

hun

ook

gemoedigd

rog

paar ouderwelsche pistolen. Een om

vielen."

stellen.

Zij

een

zijn hoofd gewonden doek hield zijn zwarte haren

Met zijn beiden zeilden zij naar dit eiland en

een

dat Lafitte soms in

de

Golf van Mexico, moest bevinden.

schikt

Lafitte om te koopen

wel

keek,

waren tot op den draad versleten en in zijn gordel

zij

Amerika voerden in dien tijd oorlog

zeker

plaats

hingen

was aangevallen, vormde de aanleiding, dat kapi-

beerde

Starkie,

de

tuigd,

tein Lockyear van de Engelsche vloot — en

en

naar

meest interessante. Zij waren er stellig van over-

marine

Engeland

Meyer

ik

Hij was gekleed zooals de piraten er in vroeger zaten

begonnen

succes,

zijn

Amerikanen,

vormen,

Amerikaansche

die er ondernomen

te

den om hem uit zijn vesting te verdrijven. Deze expeditie had

pogingen,

eeuwen

dat er een Amerikaansch eskader werd uitgezon-

het feit,

de

om den verloren schat te vinden, was die van twee

In het jaar 1814 was hij zoo'n grooie bedreivoor

al

Terwijl

de

doen met Lafitte. ging

Van

m^

den rand kon kijken. Zóó loerde ik om mij heen

Grand Terre te gaan, waar hij een „zeeroovers-

genieten. Men zag hem nooit dan omringd door

■-r^

Meyer

verhalen oorzaak geweest dat er talrijke expedities

altijd

in

Starkie

New

dat hij

die

onmiddellijk hij

gedaante, als er Ie veel tijd verliep, wel eens ver-

da . weer

Jean

om naar den schat te komen

hij

bijna wat men zou kunnen noemen een „gentleman". Jean Lafitte was zijn naam.

.f .

BOSCHGEZICHT

f^1

'^tetó^*■».

Äfe

ia

■ -r

NEDERLANDi 4.1 iii«2JA£i BELGIE

f: • Wt

FOTO-NIEUWS

Wij brengen op deze pagina nog een aantal interessante spelkieken uit den wedstrijd Nederland-België, die door duizenden sport-enthousiasten werd bijgewoond.

1. Burgemeester W. de Vlugt inspecteerde den eersten schuilkelder in de hoofdstad onder de brug Leidschestraat —Prinsengracht, in tegenwoordigheid van Mr. K. Jansma, op wiens initiatief deze schuilkelder is gebouwd.

1. De Nederlandsche keeper in actie.

2. De „Tajandoen" van de Stoomvaartmaatschappij „Nederland", die in het Kanaal ten gevolge van een ontploffing, veroorzaakt door een mijn of een torpedo, is vergaan. Zes leden der bemanning worden vermist.

2. Een moment voor het Nederlandsche doel. 3. Het eerste Nederlandsche doelpunt. 4. De

5.

Belgische doelwachter weet nog net weg te werken.

den

Deraedt, de Belgische keeper, ziet het leder te bemachtigen.

bal

kans

6. Een aanval op het Nederlandsche doel. 7. Een moment voor het Nederlandsche doel.

3. Het te Rotterdam thuisbehoorende schip „Immingham" is bij Callantsoog op een mijn geloopen. De zeven opvarenden konden gelukkig worden gered. — Vijf leden der bemanning, van wie er twee licht gewond waren, werden door de „Dorus Rijkers" behouden te Nieuwediep aan land gebracht. 4. Ter gelegenheid van het 550-jarig bestaan van het Haarlemsch Gymnasium werd in de Doopsgezinde Kerk aldaar een herdenkingsplechtigheid gehouden. — De leerlingen begeven zich in optocht van de school naar de kerk. 5. De beroemde violist Bronislaw Hubermann gaf in het Gebouw voor K. & W. te 's-Gravenhage onder leiding van Frits Schuurman eenige vioolconcerten. — Een foto tijdens de repetitie. Links de dirigent, naast hem Bronislaw Hubermann.

.;.

s

%*Ji

■

-

Mi

"'•>

•^5

4

«.-ao9"'

^^fs ■

v.-^^^f

B

%?)

Maar gelukkig stuurt Moeder de vrouw by elk veldpostpakketje een doos Wybertjes.

Wybert-tabletten zijn 't beste voorbehoedmiddel tegen keelpijn, hoest en heeschheid.

[I GEHEIM

TORISEERDE VERTALING

KOFFER

dot^t De bekende particuliere detective Sexton Blake en zijn assistent Tinker begeven zich per auto naar het landgoed van Sir George Fairwood, te Barnston-onrrant, om er het week-end door te brengen. Wanneer jij op de plaats van bestemming aankomen, blijkt het heele huls in rep en roer te :ijn; des nachts zijn namelijk uit de geheime safe eenige zeer kostbare juweelen van Lady Fairwood gestolen. Het wonderlijke van het geval is. dat de étui s met de sieraden nog in de safe stonden op het moment, dat Sir George, gewekt door het alarmsysteem, haar opende, overtuigd als hij was. dat men ze gestolen zou hebben. Zijn butler, Hotkins. en Jack Frensham. een week-end-gast. waren bij hem. Vlak daarna werd er echter door een onbekende met een masker voor een revolverschot gelost en het licht ging uit. waarop er een hevige worsteling ontstond en de inbreker kans zag te ontkomen. Toen Sir George na eenigen tijd de safe opnieuw opende, waren de juweelen verdwenen. Als Sexton Blake een onderzoek instelt, blijkt hem. dat de étui'a verborgen zijn in een holle van den wand in een prieel, handig verborgen achter fen rozenstruik. Inmiddels verneemt hij van Sir George, dat zijn gast. Frensham. een bekende militaire persoonlijkheid is. n.1. de befaamde kapitein Frensham. die verscheidene ridderorden heeft ontvangen. Aan het eind van den veelbewogen dag arresteert Tinker evenwel den ..beroemden kapitein Frensham" en ~haalt de etuis met de luweelen uit diens zakken. Frensham verklaart, dat hij den geheelen diefstal voor den grap heelt op touw gezet en hij vraagt Blake om zijn best te doen den man te arresteeren. die sedert eenigen tijd de omgeving onveilig maakt. Blake besluit den kapitein door Tinker te laten schaduwen. Hij heeft dan met Frensham een gesprek over Canada.

Blake het hein een boekje over de Canadeesche spoorwegen zien, waarin eenige prachtige foto's stonden. Hy gaf het aan Frensham, opdat deze de afbeeldingen kon bekijken. Door de \njze, waarop het boekje gebonden was, moest Frensham het op z'n knieën leggen en zijn vingers op de pagina's drukken ten einde te voorkomen, dat het dichtsloeg. Ken minuut of tien later begaf Blake zich naar zyn kamer en beduidde Tinker door een teeken hem te volgen. ,,Er is niets bijzonders," zei hy tegen zyn assistent, „maar je kunt my even helpen. Ik zou wel eens willen weten, of een klein experiment, dat ik heb ondernomen, geslaagd is. Op dit sterk glanzende papier zie je gemakkelijk de vingerafdrukken. Laten we eens samen kijken of we ze er van af kunnen nemen!" Hij strooide wat poeder, dat hy uit zijn koffer genomen had, over de pagina, waarop Frensham het langst zyn vingers gehouden had. Met een kameelharen borsteltje veegde hij het poeder er over uit, om het er daarna geheel af te wisschen. Onderaan de rechterpagina vertoonde zich de afdruk van een vinger, zóó duidelyk alsof hy met bruinen inkt op wit papier geteekend was. Ken eindje hooger zat nog een afdruk, en ook op de andere pagina bevonden er zich twee. • „Prachtig," zei Blake, en hy nam <*;n stukje vloeipapier, dat hy voorzichtig tusschen de beide pagina's legde. „Die kunnen mis den. een of anderen dag te pas komen. VA\ wat nu morgen betreft...." Den volgenden ochtend namen Blake en Tinker afscheid van Westmeath. Zoogenaamd keerden zy allebei naar Londen terug, maar in werkelijkheid arriveerde Blake alleen iif Baker Street. Vóór de lunch nog bracht hij eeii bezoek aan zyn vriend detective-inspecteur Darker, die aan de afdeeling Recherche van Scotland Yard verbonden was. Tegen acht uur dien avond had Blake twee inlichtingen ontvangen, die buitengewoon belangrijk waren. Kapitein Frensham woonde nog steeds in dezelfde Canadeesche stad en noch hij, noch de politie had er eenig vermoeden van, waar zich de indertijd gestolen decoraties en andere onderscheidingen konden bevinden. Geen mensch had er ooit meer iets van gehoord! Dat was de laatste mededeeling, die Blake had ontvangen. De andere was hem verstrekt door de afdeeling Vingerafdrukken van den Yard, waarheen inspecteur Darker op verzoek van Blak* de afdrukken had gestuurd, die de laatste door middel van het boek over de Canadeesche spoorwegen van Frensham had weten te bemachtigen. Hel bleek nu, dat deze vingerafdrukken identiek waren mei die van Max Moulton, alias James Fanshaw, alias Maxwell Lamb, van wien men weer geloofde, dat hij een en dezelfde was als de man. die indertyd verschillende relaties had onderhouden met bekende misdadigers, en wien men den bijnaam „Bliksem Lamb" had gegeven in verband met zijn buitengewone handig-

Do nacht zolf was don kor, maar toch niet zoo donker dat de mannen, die zich verdekt hadden opgesteld, niet het zwakke, snel verschietende licht zoudon hehhen kunnen zien van een zaklantaarn in een der kamers op de eerste verdiepinsr van de Hall.

heid om zonder ook maar het geringste spoor na te laten te kunnen verdwynen! Het zondenregister van Max Moulton wees uit, dat hy wegens een groot aantal vergrypen op heeterdaad was betrapt; hy was daarvoor tot drie Jaar gevangenisstraf veroordeeld, maar op de een of andere geheimzinnige wyze had hy kans gezien een uur na zyn veroordeeling te verdwynen. Van dien dag af had men nooit meer een spoor van hem kunnen ontdekken! Gedurende de eerstvolgende dagen werd er nu heel wat „kalm" werk verricht. Misschien dat Tinker de eenige was, die af en toe nog eens iets „opwindends" beleefde; alle anderen echter, die nu belang waren gaan stellen in John Frensham, deden niets anders dan saai en weinig emotioneel werk. Tinker bleef echter in nauw contact met Sexton Blake, die op zyn beurt weer in voortdurende verbinding stond met inspecteur Barker van Scotland Yard, die nu ook ten nauwste samenwerkte met de politie van Brantshire. Hierdoor kwam het dan ook, dat een groepje mannen, die handelden naar aanleiding van een van Tinker ontvangen mededeeling, zich op den Vrijdagavond, volgend op Blake's week-end op Westmeath, verdekt hadden opgesteld in de buurt van Failsham Hall in Brantshire. Onder hen bevonden zich ook Sexton Blake en inspecteur Harker. Een ander groepje had zich, eveneens verdekt, opgesteld in de boschryke omgeving van Raven, de huisboot die het eigendom was van John Frensham. Tinker bevond zich by deze mannen, omdat hy de omgeving op zyn duimpje kende. Het groepje, waartoe Tinker behoorde, beleefde dien avond echter niet veel opwindends. Dit was wel het geval met de mannen die zich in de onmiddellyke omgeving van Failsham Hall hadden verborgen. Er was een groote party geweest op de Hall, maar tegen twee uur des nachts lag de villa weer in volslagen duisternis gehuld.

De nacht zelf was donker, maar toch niet zóó donker, dat de mannen, die zich verdekt hadden opgesteld, niet het zwakke, snel verschietende licht zouden hebben kunnen zien van een. zaklantaarn in een der kamers op de eerste verdieping van de Hall. Terwyl zij door de duisternis tuurden, konden zy een donkere gedaante onderscheiden, die zich als een groote spin liet zakken langs de met klimop begroeide muren. Ze zagen hoe hij een poosje in de schaduw der muren bleef staan om daarna kalm een grasveld over te steken in de richting van een paar struiken. Op het critieke oogenblik klonk er een schril fluitje, en in de volgende seconden waren er een negental mannen uitgezwermd naar de donkere gedaante, die zich direct op zyn knieën had laten vallen toen er gefloten werd. Het was moeilyk.om in de duisternis precies te kunnen zien wat er gebeurde, maar Blake en Harker, die geen werkzaam aandeel hadden genomen in den overval, konden duidelyk een verward kluwen mannen ontdekken, die klaarblykelyk met onnoodige woede aan het vechten waren. „Dat gaat niet goed," fluisterde Blake geïrriteerd tegen Harker. „Ze kunnen, geloof ik, niet meer onderscheiden wie zy voor hebben! Houd je gertted!" Uit de verwarde massa mannen maakte zich plotseling een gedaante los, die naar de struiken kwam rennen, waarachter Blake en Harker zich hadden opgesteld. De gedaante snelde naar een plaats op ongeveer zeven meter afstand van de plek waar Blake stond, die direct naar voren kwam, terwyl Harker hem volgde. De man had een kolossale vaart en Harker kon een goed gevulden zak zien, die op zyn rug hing. Toen, juist terwijl de vluchtende gedaante een sprong wilde nemen om achter de struiken te verdwynen, schoot er ook een andere gedaante naar voren, die hem by- de beeuen pakte. Zoowel Blake als de vluchteling kwamen met een slag op den grond terecht, maar Blake lag het bovenste, en een oogenblik leek het wel alsof zyn gevangene versuft was. In dit korte oogenblik had Blake kans gezien zyn handen achter op zyn rug te brengen en een kort bevel aan Harker vertelde dezen precies, wat er van hem verlangd werd. Toen de kerel aanstalten begon te maken om zijn handen te bevryden, werden de boeien om zyn polsen gesloten, en werd de zak wat hooger op zyn rug geduwd. De andere mannen kwamen nu ook toegesneld, en reeds werden er verwarde excuses en verklaringen afgelegd. „Neem dien zak aan, sergeant!" zei Blake, terwijl hij den zak losmaakte. „En kom nu zoo gauw mogelyk hier met den auto. Twee van jullie bewaken den arrestant! Hy zou misschien kans kunnen zien zyn boeien af te doen als jullie niet nauwkeurig op hem letten."

„Wel verdraaid. ... Ik. .. ." Het was de gevangene, die nu sprak, en hel viel niet moeilijk vast te stellen, dat hij verrast was. „Is het mijn vriend Blake niet'? Zeker, Sexton Blake!" „Je zult het verstandigst doen. als je niet te veel vraagt of niet veel zegt, Frensham, of Moulton, of Lamb, of by welken naam je Je op het oogenblik noemen wilt," zei inspecteur Harker waarschuwend. „Alles wat je nu zegl, kan later tegen je gebruikt worden, en ik ben voor de wet verplicht je hierop te wijzen." „Dat is in orde, vriend," antwoordde Frensham. „Je knul alles opschrijven wat ik zeg. Later zal ik nog wel meer vertellen. Maar Ik zou u graag een paar dingen willen vragen, Blake, als u er niets op tegen hebt." „Je kunt mij je vragen in den auto stellen," zei Blake. HOOFDSTUK IV. Moeilijkheden op Abershaw Corner, Frenshams nieuwsgierigheid werd geheel en al bevredigd in den auto, die hem naar bet politiebureau bracht. Ondanks het feit. dat hy deed alsof hij zich kostelijk amuseerde, was hel hem toch duidelijk aan te zien, dat hy volkomen verrast was door den loop, welken de gebeurtenissen hadtien genomen. Vooral scheen het niet goed lot hem te kunnen doordringen, dat men in zoo'n korten tijd zyn geheelen levensloop te weten was gekomen, ondanks de omstandigheid, dal hy onder zooveel verschillende namen had gewerkt. „Eerlijk, Blake," zei hij, toen de verschillende formaliteiten op het politiebureau zoo goed als vervuld waren, „ik heb er altijd naar verlangd met je in contact te komen. En deze ervaring is werkelijk de moeite waard! Deze beeren hier willen den sleutel achter mij in het slot omdraaien, dus zal ik je voor hel oogenblik vaarwel moeten zeggen, maar ik hoop Je weer heel gauw te zullen ontmoeten!" I Het was het laatste wal Blake van Frensham zag, lot op den dag, dat hij door de rechtbank van Brantshire veroordeeld werd. Er hoefde geen oogenblik aan zyn schuld getwijfeld te worden en gezien zyn verleden, verwachtte de politie, dat hij minstens tot zeven jaar veroordeeld zou worden. Maar toen hy eenmaal in de beklaagdenbank stond, veroorzaakte Frenshams houding veel sympathie. Hij deeil geen enkele poging zyn wandaden Ie vergoeilijken, en hij voerde niets tol zyn verdediging aan dan alleen hel feil, dat hij .door de omstandigheden tol een dergelijk leven gedwongen was geworden. Bovendien had hij alles gedaan om de politie te helpen bij het opsporen der door hem gestolen voorwerpen. Het feit evenwel, dat grooten indruk op Blake maakte was, dat er praclisch zoo goed als niets van was ontdekt. Frensham beweerde, dat hij alles zoo gauw mogelijk had verkocht aan een man. die Moby Joe heette, dien hij na daartoe een afspraak te hebben gemaakt, ontmoette. Tien of twaalf pond contant voor een nacht werk, was heel goed betaald, terwijl hij, volgens de gegevens waarover de politie beschikte, dikwijls in een nacht voor duizenden ponden aan waarde moest hebben gestolen! Het geld, dal Frensham had onlvangen, had hij snel uitgegeven. Op zijn woonschip werd geen enkel der gestolen voorwerpen ontdekt, ofschoon de politie wel verschillende notitieboekjes vond, die in verband met hetgeen Frensham had verteld, het bewijs konden vormen, dal hij de gestolen goederen inderdaad aan Moby Joe had verkocht, en er belachelijk lage prijzen voor had gekregen. Natuurlijk probeerde de politie alle mogelijke inlichtingen ie verzamelen omtrent dien geheimzihnigen Moby Joe. die klaarblijke• lijk een heler in groot formaat was. Frensham beschreef hem niet alleen, maar hij liet ook een potloodleekening zien. die volgens hem goed geleek, en waarop men heel duidelijk een groot lilleeken kon zien. dat een uitnemend middel moest vormen om den man Ie kunnen identificeeren. „Het was in ieder geval een gemeene kerel." zei Frensham. ioen men hem op dit pfinl een kruisverhoor liet ondergaan. „Doch ik wisl niemand, die het goedje wilde koopen, en ik moest het toch kwijt. Maar ik heb in ieder geval een goedr les gehad." De jury had geen moeite om tot een eensluidende uitspraak Ie komen. Terwijl hy het vonnis velde, sprak de rechter den gevangene bijna vriendelijk toe. Hij zei. dat de beklaagde ongetwijfeld een man van groote intelligentie en uitstekende opvoeding was, en dal hij, indien hij zijn talenten op de Juiste wijze had aangewend. veel meer geld had kunnen verdienen! Hij hoopte dat hij. wanneer hy uil de gevangenis kwam, alle mogelijke moeile zou doen om op het rechte pad Ie blijven. Hy kon hem evenwel niet tot minder dan vijf jaar gevangenisstraf veroordeelen. „Dank u, mylord," zei Frensham, en ook Blake was er zich van bewust, dat iedereen in de rechtszaal medelijden met Frensham had, toen hy werd weggeleid. „Het is jammer voor hem," zei een advocaat, die naast Blake zat. „Een prachtkerel, weel je. Alleen maar gederailleerd." Niemand had een woord van sympathie voor degenen, die duizenden ponden hadden verloren door Frenshams handigheid. Niemand, behalve een paar politie-bcambten. die zich afvroegen wal er eigenlijk gebeurd kon zijn met de enorme collectie juweelen en andere sieraden, die eenvoudig verdwenen schenen te zijn! (Wordt vervolgd) 13 -

OPLOSSINGEN ZOEK EN VIND 6 DECEMBER

DE PRIJSWINNAARS

OPLOSSING KRUISWOORDRAADSEL

^f*r? TIF o"

E hllA L E "ijl^^M A L

|o p Pl^^ ^

|E |E |R

3|T|A A L| |P R 0

B QQ QQ □

A 1

A M

■

Horizontaal: plantkundige

^■SJAJP A|

L

Verticaal: 1. deeg voor botergebak 2. tooneelspel met tragisch onderwerp 3. noorderaspunt der aarde 4. in voorraad gemaakte kleeding

^ |K|

1

E

E

N

;'). zengen

Te gebruiken letters: a, b, c, c, c. d. d, e, e, e, e. e, e, e. e, e. f. g, h, i. i. i, I. I. n, n, n, o, o. o, o, o, o, o, o, p. p, r, r. r, r, r, s, s, l, t, t. u, u.

OPLOSSING CIRKELRAADSEL

FILMSTER-LETTERGREEPRAADSEL

WOORDKETTING, Er moeten 5 drielettergrepige woorden van de volgende beteekenis gevormd

Uil onderstaande 31 lettergrepen zijn tien woorden te vormen, waarvan de beginletters van elk woord van boven naar beneden gelezen den naam van een filmster vormen.

De hier gegeven gedeelten van hel kruiswoonl zóó aancenvoegen. dal er een opgelost kruiswoordraadsel ontstaat.

1. garen waarmee de lijken der zeilen

6 7 8 9 10

vastgehecht worden

INVULRAADSEL

2. rente opleverend

Beteekenis der woorden;

3. geweld (mythologisch) 4. te weten

TSCHAIKOWSKV - HACII

OPLOSSING RUITENRAADSEL

5. als 1.

OPLOSSING FILMSTERPUZZLE VOORZETRAADSEL

De laatste lettergreep van het eerste woord zal tevens de eerste lettergreep van het tweede woord zijn enz., zooda!

veer ier raap fraar ris nerf lel aar baal room ulaan coma eer VIRGINIA nwcE OPLOSSING VERGELIJKINGSRAADSEL

»tadrccbt reiht houdingding-

dcranfffierc« an geeren schaponstnl en stal ISTADHOt'DEKHCHAl'

OPLOSSING WOORDVERANDERINGSPUZZLE

koper ffi»te stoei i keper kroes sfeer meten malen staal speen »tand tanen mijnen POOT AAN 8PKLEN

de woorden, mits de juiste gekozen zijn. een gesloten ketting vormen. De

middelste

lettergreep

van

elk

woord volgt hieronder: ga — da — lo — me — ga.

Horlzonlaal woorden in te vullen van de volgende beteekenis: 1. tusschenvoegen 2. de metalen toeleiding voor den elecIrischen stroom in gassen 3. bewogen (muziekterm) - 14 -

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10.

tentoonstelling zonder omwegen schoonmaken aanbieding ,. welbekende heester on\erschiilig, kalm uitkeering die iemand geniet gedurende het leven de Griekschc u niet in geld maar in goederen god der zee

Te gebruiken lettergrepen: tu — ma — rei — gel — tic — ex — te — gu — te — recht — ster — ni — Heg — ra — Ion — nep — po — re — ren — nus — si — gen — tiek — fer — lijf — tu — li — si — of — Vp — na. Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2,50 en tien filmfoto's beschikbaar om te verdcelcn onder de goede oplossers. Antwoorden in te zenden vóór 27 Dec. aan Dr. Puzzelaar, Noordeinde 8, Leiden. Op enveloppe of briefkaart a.u.b. duidelijk vermelden: Filmpuzzle 27 Dec. Deze puzzle kan tegelijk met de andere ingezonden worden, doch liefst op een apart velletje papier.

VERANDER-LETTER-RAADSEL. 4. pret na afloop van een feest 5. nobel 6. afkorting van een windstreek In de schuine randen leest men, van boven naar beneden rechts en van onderen naar boven rechts, een bekend gezegde.

Gapen — steil — kader — gaar — klant — stel — raam — laken — maar. In elk van bovenstaande woorden moet één letter door een andere vervan-

mevrouw mevrouw den heer den heer den heer

G. Top, 's-Gravenhage; Keevel, Amsterdam; H. Fleers, Amsterdam; A. C. J. Bronswijk, Heer; J. M. Zagwijn, Amsterdam.

De troostprijzen konden worden toegekend aan; mejutlrouw F. Hendriks, Hoorn; mejuffrouw T. Gilbers, Rotterdam; mejuffrouw L. Grüteke, Rotterdam; mejuffrouw R. Waninge, Wilp a/d Dijk; den heer G. H. Gode, 's-Gravenhage; den heer H. J. de Rooy, 's-Gravenhage; den heer H. de Priester, Borssele; den heer A. F. Schippers, Rotterdam; den heer A. v. d. Eist, Dordrecht; den heer Th. v. d. Zwaan, Amsterdam; den heer H. Sanstra, Schiedam; den heer H. Tengnagel, Woerden; den heer J. A. v. Noord, 's-Gravenhage; den heer D. de Wit. Leiden, den heer T. Wijgers, Nijmegen; den heer M. Sluis, Rotterdam; den heer J. Alberda, Amsterdam; den heer H. K. Norder, 's-Gravenhage; den heer L. v. d. Schueren, Zevenaar; den heer A. Nugteren, Rotterdam. Den hoofdprijs van de filmpuzzle verwierf: mejuffrouw M. Hage, Rotterdam. De troostprijzen vielen ten deel aan:

1 2 3 4 5

worden.

De hoofdprijzen werden verworven door:

gen worden, zoodat de woorden een andere beteekenis krijgen. De nieuw ingezette letters, achter ekander geplaatst, vormen den naam van een bekenden Hollandschcn schilder. - 15 -

mevrouw den heer den heer den heer den heer den heer den heer den heer den heer den'heer

van Baren, Blauwkapel; J. Otten, Veldpost; C. A. van Laar, Amsterdam; F. P. Harte, Rotterdam; W. Hofland, 's-Gravenhage; J. v. d. Haar, Hellendoorn; J. P. de Ruiter, 's-Gravenhage; C. Loendersloot, Rotterdam; J. Kroese, Amsterdam; Ch. den Arend, Rotterdam.

ONZE PRIJZEN. Voor goede oplossingen van iedere puzzle, rebus, probleem, enzoovoort, stellen wij een prijs van ƒ 2.50 benevens vier troostprijzen beschikbaar. In totaal dus deze weck 5 prijzen van ƒ 2.50 elk en 20 troostprijzen. DE OPLOSSINGEN op de in dit nummer voorkomende puzzles, enzoovoort, gelieve men vóór 27 Dec. in. te zenden aan Dr. Puzzelaar, Noordeinde 8, Leiden. Op enveloppe of briefkaart vermelde men duidelijk: Oplossingen Zoek en Vind 27 Dec.

MOTTO

EN DE

SCHAT

UIT HET

OOSTEN

Regie Norman Foster 20th Century Fox-film Rolverdeeling; Mr. Moto Peter Lorre Dr. Hendrik Manderson, een kunstkenner, Joseph Schildkraut Prof. Hildebrand, museumdirecteur, Lionel Atwill Eleanor Kirke Virginia Field Howard Stevens John King Susan French Iva Stewart Archie Featherstone George P. Huntiey Paul BorodoH Victor Varcony Wendling John Bleifer Wong Li Han Wu David Perer Morgan Wallace Joe Rubla Anthony Warde O'Hara Harry Strang Prins Suleid John Davidson

Een heftige scène. e Dit is een film van vermommingen, van duistere misdaden en van vreemde gebeurtenissen, In het holst van den nacht, in de Chineezenwijk van San Francisco en elders. Maar ook museumdirecteuren, kunstkenners en archaeologen hebben er mee te maken, terwijl men voorts in aanraking komt met kunstwetenschappelijke expedities en opgravingen in Saoedisch Arabië. De hoofdfiguur in deze film is Mr. Moto, de befaamde Japansche detective, die op zekeren dag plotseling bekend maakt, dat hij

zich overwerkt heeft en xlch niet meer met misdaad en moordenaars bemoeit, totdat hij eindelijk geheel hersteld zal zijn. Middeierwijl doen de oudheidkundigen, onder wie de directie van het groote Fremont-Museum te San Francisco, die opgravingen leiden in Saoedisch Arabië, een zeer gewichtige vondst. Zij komen in het bezit van de kroon van Balkis, de Koningin van Scheba ... Zulk een vondst, zulk een ongehoorde kostbaarheid wekt niet alleen de belangstelling van alle museum-directeuren en archaeologen ter wereld, maar ook de internationale misdadigers, die vernemen, hóé rijk die kroon bezet is met ongeloofelijk mooie juweelen, schrikken wakker en maken plannen ... Hoe dit ook zij, de kroon van Balkis belandt veilig en wel in het Fremont-Museum en de tentoonstelling er van voor het publiek gaat begrijpelijkerwijs met eenige plechtigheid gepaard. Er worden ook scherpe voorzorgsmaatregelen genomen; politie in uniform en in burger controleeren de toegangskaarten, terwijl er bovendien een zeer vindingrijke installatie is aangebracht ter automatische beveiliging. Aan dit apparaat bevindt zich bovendien een zware electrische alarmschel. Deze schel komt ook'inderdaad op een onzalig oogenblik in werking, en daarmee tevens het misdadige element. Hoewel Mr. Moto zoo den nadruk heeft gelegd op zijn vacantie en zijn overwerkt-zijn, komt hij toch In actie. Hij belandt In een warwinkel van moorden en aanslagen, het eene mysterie volgt op het andere. Wij, toeschouwers, zien wat hij ziet, wij zijn bij

Een griezelige ontdekking.

heel het onderzoek tegenwoordig, wij gaan (op dringende uitnoodiglng van Wong, den bediende van den grooten kunstkenner Dr. Hendrik Manderson) met hem een Chlneezenkroeg binnen, om te ontwaren, dat deze zelfde Wong doodgestoken en levenloos aan een tafeltje zit te wachten ... Maar alleen Mr. Moto zelf slaagt er In, de hand te leggen op den man achter de schermen,

Mr. Moto op een vroolijk feest. Een dwaas hoedje op, maar... hij heeft ze alle vijf nog best bij elkaar!

den grooten onbekende, den geheimzinnigen Metaxa, wiens indentiteit niemand kende en die het bijna had gewonnen, ons aller opmerkzaamheid ten spijt, .,

Rechtervoorpand. Dit wordt op dezelfde wijze gebreid als het linkervoorpand, het bovenzakje vervalt echter. Bij de 8e, 36e, 64e, 92e, 120e, 148e. 176e naald wordt telkens 1 knoopsgat ingewerkt, over een breedte van 6 steken.

Z]

EEN KEURIG JASJE

Een alleraardigst patroontje vertoont dit practische jasje, dat men hooggesloten kan dragen, maar ook, halverwege toegeknoopt, op een frissche, vlotte sportblouse. Wie dit wenscht, kan ook een leeren ceintuur om het jasje gespen, doch noodig is dit niet. Materiaal: ongeveer 350 gram 3-draadsphe sportwol, 2 lange breinaalden No. 2]/^, 1 haakpen No. 3, 7 houten knoopjes, 1 hulppen. Maten: bovenwijdte 90 cm., voorlengte 54 cm., ruglengte 52 cm., begin der armsgaten ter hoogte van'33 cm., binnenmouwlengte 44 cm. 30 steken zijn ca. 10 cm. breed en 40 naalden zijn ca. 10 cm. hoog. Rug. Wij beginnen aan den onderrand en zetten 114 steken op. Ie naald (bovenkant van het werk): * 4 recht, 6 averecht, vanaf * herhalen. 2e naald (achterzijde van het werk): de bij de vorige naald recht gebreide steken worden averecht gebreid, de bij de vorige naald averecht gebreide steken worden recht gebreid. 3e naald: * 4 recht, -2 averecht, uit den volgenden steek een nopje breien (as volgt met de rechterbreinaald van links naar rechts vóór in den steek steken en den werkdraad als lusje doorhalen, dan met de rechterbreinaald achter in denzelfden steek steken en den werkdraad wederom als lusje doorhalen; dit herhalen totdat men op de rechterbreinaald 6 nieuwe steken heeft; deze 6 nieuwe steken op de linkerbreinaald nemen en met den steek van achteren in een steek samenbreien) uit den volgenden steek wederom 1 nopje breien, 2 averecht, vanaf * herhalen. 4e naald als de 2e naald. 5e naald als de 3e naald, 6e naald als de 2e naald; evenzoo alle volgende teruggaande naalden, 7e naald als de Ie naald, 9e naald als de 3e naald, 11e naald als de 3e naald, 13e naald als de Ie naald, 15e naald als de 3e naald, I7e naald als de 3e naald, 19e naald als de Ie naald, 21e naald 5 averecht, * 4 recht. 6 averecht, vanaf * herhalen. 23e naald I averecht, * uit den volgenden steek 1 nopje, uit den volgenden steek wederom 1 nopje, 2 averecht, 4 recht, 2 averecht, *. 25e naald als de 23e naald, 27e naald als de 21e naald, 29e en 31e naald: als de 23e naald, 33e naald als de 21e naald. 35e en 37e naald als de 23e 5ttj 1^//»jV^ , F > T,- TTTiï ■ naald, 39e naald als de 21 e naald, 40e naald als de 2e naald. Ie tot 40e oaald voortdurend herhalen.

204e naald aan het begin van elke naald telkens 4 steken af. Aan het begin van de 205e.naald 4 steken afkanten, dan wordt het werk voor de halsuitsnijding in 2 helften verdeeld, welke verder afzonderlijk gewerkt worden. Aan de halszijde van de 206e, 207e, 208e naald telkens 6 steken afkanten en aan den armsgatkant telkens 4 steken. De tweede helft wordt op dezelfde wijze gebreid. Linkervoorpand. 96 steken opzetten en hierboven in het grondpatroon breien. Bij de 41e naald wordt de splitsing van het zakje ingewerkt: 18 steken breien, de volgende 24 steken afkanten en daarna de naald voltooien. Dan wordt de achterzijde van het zakje gebreid. Hiervoor zetten wij 24 steken op een hulppen op en breien 32 naalden, op den bovenkant steeds recht, op de achterzijde steeds averecht. Nu beginnen wij aan de 42e naald van het linkervoorpand, breien tot de afgekante steken, breien daarna boven de 24 steken van de hulppen, en aansluitend boven de overige steken van het voorpand. De achterzijde van het zakje wordt onzichtbaar tegen het voorpand ' genaaid. Vanaf de 42e tot de 130e naald om de 11 naalden aan den zijkant telkens 1 steek meerderen. Voor het armsgat kanten wij bij de 133e, 134e, 135e, 136e naald telkens 3 steken af en bij de 137e, 140e, 141e naald telkens 1 steek. Bij de 143e naald wordt op een afstand van 12 steken van het armsgat het bovenzakje ingewerkt. Het zakje is 15 steken breed, de achterzijde is 20 naalden hoog; het wordt op dezelfde wijze gebreid als boven beschreven. Voor de halsuitsnijding kaneen wij bij de 189e naald 15 steken af en bij de 190e, 191e. 192e, 194e, 195e, 196e, 198e en 200P naald telkens 1 steek. Voor de schouderafschumiiig kanten wij bij de 201e en 203e naald aan den armsgatkant telkens 5 steken af. 204e naald: aan de halszijde 1 steek minderen. 205e en 207e naald: als de 201e naald. 208e naald: als de 204e naald. 209e en 211e: als de 201e, 212e naald: als de 204e, 213e naald: aan den armsgatkant 3 steken afkanten, 214e naald: als de 204e, 215e naald: als de 213e. Nadat het voorpand gereed is gekomen, worden de afgekante steken van de zaksplitsingen op een naald genomen en hierboven breien wij 2 cm. in averechte steken voor de sierstrepen. De zijkanten van de sierstrepen worden op het voorpand genaaid.

Kraag. Wij zetten 108 steken op en breien 20 naalden op den bovenkant van het werk averecht en op de achterzijde recht. Dan nemen wij de opgezette steken op een breinaald en breien steeds 1 steek van deze naald met 1 steek van den laatsten toer samen, zoodat de kraag dubbel wordt. De zijranden worden aan elkaar genaaid. De deelen worden vochtig gemaakt en gespannen. Als ze goed droog zijn, zet men ze aan elkaar. De knoopjes worden met vasten overgehaakt en opgenaaid.

popp*n xl]n z«id«n ongcheoiv Z«l h*t óók too g«mmkk«liik «Is zQutroot" geworden ia?

PEPS0DENT TANDPASTA ...BEVAT IRIUM VOOR GROOTERE REINIGENDE WERKING Een vroolijke schittering van parelwitte tanden verheldert Uw gelaat - zoodra U opkijkt - zoodra U glimlacht. Dat is de groote verrassing van IRIUM in Peps.odent. En wel op een zoo volmaakt veilige manier! Pepsodent met Irium is absoluut onschadelijk voor het teere tandglazuur.

Tuben ä 25, 50 en 80 cis RECHTER VOORPAND

LINKER V0ORPM1D

I I

'

B.8.4-0141

.mAAi^60

ZAKJES

RUG

A.

tal van

^T EczeU P"ist^ef is een goede fleren met a«

diep 'n

(le

vuil

D_

doordringt. en de natu. Flacons a ' BOibi\ wilden1 ^^^^V verwüd" UoUe-^og.

u-r-r--\jr fill 11 ^

weetsels.

worden in dit blad »lechts opgenomen, indien zij vooraf voorzien lijn van het »tempel ,,G«en bezwaar" tegen de plaatsing, algacjeven door de Commijjie van Conlr6le op de Aanprljling van Geneotmiddelen en Geneeswijzen, waarvan het Secretariaat il gevestigd: Segbroeklaan 33, 's-Gravenhage

Nieuw... Reuk werand« Crème Stopt op veilige manier transpireeren in de armholte.

Vermeldt uw naam en adres op de achterzijde der enveloppe en CsrT adresseert aan:

1. Baderlt da kleeding niet prikkelt de huid niet. 3. h onmlddelll|k droog. Kan direct na hel ontharen worden gebruikt. 3. Stopt bet traniplreeren gedurende .1-3 dagen i neemt den reuk wag. *. Wme,TetTri|a ertoe met irluchen geur. S. Beschermt Uw klecdlng lagen tranipirollevlekken maakt «oui-bra» overbodig.

Dr. H. MANNING'S Pharm. Fabriek N.V., DEN HAAG

ARRIDM- per pot.

VOOR SLECHTS \\ CENT B.l.ngrijli nl.uw« ov.r ..n a«n»«midd«l »oor huldil.kl.nllld.n. E.n K.»lr.pr.p»r»»» »ond.r ch«m. biivo.glng, t.9»n »en., mM-alw», pukk.li, sl.anpulit.n, •ci»m»l«u«« huldMndo.ning.n, •n>. Door 2 p.t.nt.n b.tch.rmd. Hond.rden d.nkbrlov.n. Vr««gl brochure aan: Tr ix« I e - Labor.to r iai Aid. 30, Dan Haag, Paul Gabri«Utraat 99

Smeer daarom gezondheid op de boltrham • smeer Blue Band. Het (maakt iedereen goed het doet Iedereen goed.

fólüfêü BLUE BAND BLUE BAND £? ^W/

De groote tube is voordeeliger

KEEFUÏINtepfiüDfiimiG

MOUW

Maak haar bestand tegen de werkelijkheid van het leven. Voed haar niet alleen krachtig, maar geéi haar vooral voedsel, rijk aan Vitaminen A en D. Geef haar Blue Band, de energievoeding, die haar .gezond en krachtig zal maken, die haar helpt weerstand bieden aan ziekten, die haar stevige beenderen en een krachtig gebit zal geven — voor „later". Geel haar Blue Band, rijk aan Vitaminen A en D.

Annonce« betreffende Geneesmiddelen en Geneeswijzen

r

Vanaf de 42e naald tot de 130e naald meerderen wij om de 11 naalden aan weerskanten telkens 1 steek. Voor de armsgaten kanten wij bij- de 133e, 134e, 135e naald aan weerskanten telkens 3 steken af en bij de 137e, 138e, 139e naald telkens 1 steek. Voor de schouderafschuiningen kanten wij vanaf de 197e naald tot de

Mouw. 54 steken opzetten. Hierboven het manchetje 8 cm. afwisselend 2 recht, 2 averecht breien. Dan volgt het grondpatroon. Vanaf de 5e tot de 140e naald om de 5 naalden en bij de 142e en 144e naald aan weerskanten telkens 1 steek meerderen. Voor den kop van de mouw: bij de 145e, 146e, 147e naald aan weerskanten telkens 3 steken afkanten. Vanaf de 149e tot de 195e naald aan het begin van elke naald 1 steek minderen. Bij de 197e, 198e, 199e naald aan weerskanten 2 steken afkanten. Bij de 201e, 202e, 203e naald aan weerskanten 1 steek minderen. Bij de 205e, 206e, 207e naald aan weerskanten 2 steken afkanten. 208e naald: de overige steken in één lijn afkanten.

noodig om deze annonce uitgeknipt in open enveloppe als drukwerk aan on» op te zenden, ontvangt U uitvoerige brochures over het

HERSTEL VAN uw HAARGROEI

19

äMSTi

\A^',rwick"S i'n"st voor f?,',)ok' hoogten W was Ijynu instinctief. Toch oefenden zij een zonderlinge bekoring en aantrekkingskracht op hem uit. Zijn vroegste herinneringen dateerden van het groote, hooge huis, waar hij als kind had gewoond! Daar had hü dikwijls niet aan de verleiding weerstand kunnen bieden om uit het dakvenster naar de verlaten straten beneden hem te kijken. En lederen keer had hij tóch dal ziek-makende gevoel ondervonden van voorover te zwaaien en naar beneden te zullen vallen.... Het was hetzelfde gebleven, toen hy reeds volwassen was. Een hoog balcon, een torcnreus. een steile berghelling — ze gaven hem steeds nog datzelfde gevoel alsof de wereld onder hem wegzonk, en alsof hü meegetrokken werd, de diepte in. En tóch was het verMangen om naar beneden te kijken onmogelijk te onderdrukken. Hij móest kijken Op een keer, op een somberen toren van de Notre Dame te Parijs, was hü op het laatste moment gegrepen door een midinette, die op den trans haar lunch zat te gebruiken. Hij was naar boven geklommen langs de donkere, wentelende trap, en hü moest eenvoudig, buiten gekomen in het licht en den zonneschyn, of hü wilde of niet naar beneden küken. Het gezicht van de wereldstad onder hem benam hem den adem. Het was of er een kolossaal gewicht aan zün schouders hing en hü zou zeker over de balustrade geslagen zün, als het meisje hem niet bü zijn jas had gegrepen. Ze had hem een verwijtenden blik gegeven en was weer gaan zitten eten, en Warwick was wankelend en met het zwA>t 'op zyn voorhoofd naar beneden gegaan, terwijl het hem leek, alsof de toren door een orkaan heen en . weer gezwiept werd. Hef is daarom begrijpelijk, indien men dit alles weet, dal toen een bloedverwant hem te Aberkeld in het Schotsche hooggebergte een klein huisje naliet, hü direct besloot het Ie verkoopen en zyn bestaan als schrüver rustig in Londen voort te zetten. H\i ging naar Schotland om den verkoop voor te bereiden, maar hij raakte onder de bekoring van de verre bergtoppen, van de steile afgronden, de mauve en purpere tinten en. . . . veranderde van gedachten. Hij hield van de natuur ajs misschien geen ,ander, en hier in de eenzaamheid zou hü zich beter op zijn werk kunnen concentreeren dan in hel roezemoezige Londen Zoo nam hij zün intrek in het hujsje, en steeds lokten hem de bergen niet hun ravijnen, hun hellingen. Maar hü weerstond hun verleiding, en hü zou misschien nimmer bezweken zijn, als Joan niet gekomen was. . .. Joan was de dochter van Sir John Mavisson, en op twintigjarigen leeftüd bestond haar leven uit dansen, bridgen en autorijden. Haar delicate constitutie protesteerde hier ten slofte tegen en haar bezorgde vader besloot een specialist te raadplegen. „Stuur haar ergens heen, waar de lucht zuiver is. en waar de moderne vermaken onbekend zün. Bijvoorbeeld naar de Schotsche Hooglanden. Laat haar leeren, wat het is in de natuur te zyn. Zorg, dat ze des avonds naar bed gaat en niet des morgens. ..."

Misschien was Joan zelf niet afkeerig van deze verandering. Ze was het uitgaan en autorüden beu, en er was iets aantrekkelyks in het eenvoudige leven in het oude huis te Aberkeld. waar Sir John haar had toevertrouwd aan de goede zorgen van een bejaard echtpaar, dat hü van zyn jeugd af had gekend. Ze ontmoette Warwick, terwjj] ze een wandeling maakte aan den voet der bergen. Hy stond te küken naar een bok. die langs een der steile paden naar boven klom en ze werd getroffen door zyn beheerscht, mannelük gezicht. Toen de bok uit het gezicht verdwehen was. keerde hü zich om en hun

^e^xo/'^ö^.

oogen ontmoetten elkaar. Indien dit in een drukke straat was gebeurd, zouden zy elkaar voorby hebben moeten loopen. Hier. in de eenzaamheid, zou dit bespottelyk zym geweest. Ze spraken elkaar aan en liepen een eind samen op Warwick keerde terug in zyn huisje met een visioen van blauwe oogen, een mooi gevormd, ovaal gezichtje en een glimlach, die zün hart vlugger deed kloppen. Liefde op het eerste gezicht is een afgezaagde geschiedenis, maar daarom toch niet minder wonderbaarlyk. Voor Warwick was ze te wonderlyk om waar te kunnen zyn. Dankbaar aanvaardde hy echter deze gift der goden en

wachtte geduldig op de toevallige volgende Ontmoeting. De eenzame omgeving van Aberkeld was in zyn voordeel en eer er veertien dagen verloopen waren, had hü samen met haar reeds drie lange wandelingen gemaakt. Hy voelde zich als in den zevenden hemel, maar zyn nuchter verstand kwam tusschenbeide en verbrak de betoovering. „Je bent een dwaas," hield hy zich voor. „Waarom zou je je een boel ellende op den hals halen, door te willen probeeren de maan te plukken? Neem de feiten, zooals ze zün: jy bent verliefd op Joan, terwyl zy alleen maar — belang in je stelt, als dit nog niet te veel gezegd is. Door wanhopig veel te schryven, verdien je nauwelijks genoeg om zélf in het leven te kunnen blyven — hoe zou je ooit haar, de dochter van een millionnair, kunnen onderhouden? Zelfs al hield ze van je — zou je haar gelukkig kunnen maken, terwyl ze byna alles moest opgeven waar ze nu van geniet? Ze zegt, dat ze van een eenvoudig leven houdt, maar dat is slechts tydelük, als reactie, omdat ze reeds tè veel genoten heeft...." Hü fronste zyn voorhoofd en zyn oogen stonden somber, terwül hü deze dingen overwoog en hy dacht aan John Field, die naar Aberkeld was gekomen en in hetzelfde huis logeerde als Joan. Zy waren bevriend geweest van af hun jeugd, eii hun wereld was heel verschillend van die van Warwick. Field had alles gedaan, allVs gezien. Hü kon dansen als een faun, autorijden als een coureur en hij bezat meer ponden dan Warwick pence*. In hy hield ook van Joan.... En daarom vertélde Warwicks gezonde verstand hem. dat hy maar beter deed geen illusies te koesteren.

Wal Joan betreft — het is onmogclyk te zeggen of zü raadde wat er in hem omging. Ze behandelde zoowel FieM als hem met dezelfde kameraadschappelyke hartelükheid en liet nooit merken, dat zy den een liever mocht dan den ander. En zoo raakten de menschen van Aberkeld er aan gewoon, dat zy hen steeds met hun drieën zagen. Op deze wandelingen voelde Warwick echter altyd, hoeveel reden hü had om Field te benyden. Die wist over alles en nog wat een vlot, geestig gesprek op te zetten, terwyl hü er slechts zelden in slaagde, een glimlach bü Joan te voorschün te roepen. Alles wat hü zei, klonk hemzelf even ernstig, véél te ernstig voor haar, in de ooren. Toch, tegen beter weten in, ging hü voort zich vast te klampen aan een droom — waarvan hy echter zélf voelde, dat hy nooit werkelükheid zou kunnen worden. Maar wat kwam er dat eigenlyk op aan? Hü hield van Joan; hü genoot van haar nabyheid en hy zou zich volmaakt gelukkig hebben gevoeld als Field er niet was geweest.... En toen, op een dag. gebeurde hef. Field stelde voor een tocht in de bergen te gaan maken. Joan ging direct op het voorstel in. „Fün. heerlyk Jü gaat toch ook mee?" zoo wendde ze zich tot Warwick. Hü zweeg even, kreeg reeds nil dat duizelingwekkende gevoel, terwül hy alleen nog maar dächt aan de hoogten, die zü zouden bestügen, aan de afgronden, die zü zouden passeeren Ga je niet mee?" — De blauwe oogen keken hem teleurgesteld aan. Dat was te veel voor hem.... „Natuurlijk ga ik mee Ik vroeg me alleen maar af, of het niet te vermoeiend voor jou zou wezen. ..." „Onzin! 't Is heelemaal niet vermoeiend."

/

frl^C&-ekpekse

D'r zijn menschen, en ik zeg 7 heel openhartig, dat ik niet erg met ze op heb, die alles wat van buiten de grenzen komt, veel en nog ereis veel mooier vinden, dan wat uit ons goede landje komt. De Bruine is een er van. Onlangs ontmoette ik hem, waar en waarom (vooral dat „waar") laat ik om hinnenlandsche redenen onvermeld. Jullie wil ik 7 in vertrouwen wel meedeel en, 7 was in de Gouden Leeuwn maar m'n vrouw gaat het niks an. De Bruine zat te schetteren over de toestanden in Amerika. Daar weten ze wat neutraal is, zei hij. Ze hebben b.v. verboden liet uitzenden van berichten, waarover de luisteraars verschil van meening kunnen hebben. Ik heb hem kort en bondig gezegd, al ergerde hij zich er blauw om, dat ik dat flauw e-kul vond. Ik heb nog nooit iets door de radio gehoord, waar iedereen het over eens was. Niet dat ik er, naar luister, maar neem nou ereis de beursberichten. Denk je nou, dat het mogelijk is, dat alle hoorders het er mee eens zijn, als, die nCnheer, die zoo vriendelijk „Goedenavond dames en heeren" weet te zeggen, vertelt dat de beurs vast is, aan die vastigheid gelooven of 'ter mee eens zijn? Trouwens, die m'nhcer zelf oob

'friêfc niet. Want het eind van zijn mededeelingen is vaak in klaarblijkelijke tegenspraak met het begin. Bovendien behoef je het met de vriendelijkheid van dien m'nheer ook niet eens te wezen. Vooral als ie voort' gaat met te vertellen, „dat het publiceeren van deze berichten, in welken vorm ook, verboden is". De Bruine, die met groote belangstelling naar dat 'deel van de radio-uitzending hoort, is de eerste om over de waarde van dit geheim' zinnigheids-gebod van meening tp verschillen. Hij vertelt die berichten verder aan iedereen, die er maar naar luisterden wil (of niet wil). Alleen laat die ergerling ze doorgaan voor z'n eigen meening en z'n eigen informaties. • Waarmee ik het op mijn beurt natuurlijk ook niet eens ben. -PETRUS PRUTTELAAR. 21 -

vond Field, een lok haar van zün voorhoofd wegstrijkend. „We kunnen het op ons gemak aan doen...." „Dan gaan we morgen," besliste Joan verheugd. En Warwick knikte. Hü koesterde een vreemden angst, maar liet niets merken. II. Lachend en schertsend bestegen zü de steile, rotsachtige hoogten. Panorama's van ongekende schoonheid, die gebaad lagen in een immer wisselend spel van kleuren, doemden telkens voor hun jonge, verheugde oogen op Joan was voor Warwick aantrekkelyker dan ooit. Hy keek van haar naar Field en hy moest erkennen, dat zy een uitstekend paar zouden zijn. Field liep als een athleet, krachtig plantte hü zyn voeten op den ruwen grond, en zyn lach klonk luchtig en zorgeloos door de stilte.... „En wat ben ik?" dacht Warwick. „Een arme schrijver een sukkel, die nauwelijks zichzelf in het leven weel te houden die niets heeft om over te praten, laat staan om over te lachen " En als een vernedering rees de vraag in hem op: „Waarom dulden zü mü eigenlyk.. . . ?" Somber, zwijgzamer dan ooit, liep hij naast hen voort. Plotseling stonden zy voor een schitterend vergezicht. Joan slaakte een kreet van verrassing. Haar wangen kleurden zich vati opwinding en haar adem ging snel. Bewonderend keek Warwick haar aan „Maakt hel niet dal je je oneindig klein voelt?" vroeg ze na eenige oogenblikken, als in gedachten. „Wat is hel leven in een stad toch eigenlijk leelyk, vergeleken by dit! Ik ben overtuigd dat menschen, die in de bergen wonen, nooit slechte gedachten kunnen koesteren. De geweldige grootschheid van hetgeen zy dagelyks om zich heen zien, móet wel een verheffenden invloed op hen uitoefenen " „Als zij tenminste niet naar beneden tuimelen," lachte Field. Joan haalde haar schouders op en War-

PAS OP! Er is een\5i in de maand de \5i van

EUMATIEK \Vie geplaagd worden door Rheumatische pijnen, behoeven niet op den kalender te kyken. Die voelen wel aan hun ondragelyke pijnen en schevten in lyf en leden, dat de tyd van onafgebroken martelingen weö* is aangebroken. „Slapelooze nachten van Rheumatische pijnen — vier, vyf maal mün bed in en uit en niet in staat een been te verzetten. Dat heeft zoo jaren geduurd — totdat ik met Kruschen ben begonnen, op aanraden van een vriendin. De eerste dagen had ik weinig verlichting, maar ik ben Kruschen Salts regelmatig blyven gebruiken en ik ben nu vrij van pijnen. Toch blijf ik het nemen, lederen morgen " zoo verklaart een dankbaar gebruikster van in de 70. De aansporende werking van Kruschen's zes minerale zouten op lever, nieren en ingewanden geeft deze organen nieuwe kracht. Ze komen tot krachtiger actie en het bloed wordt gezuiverd van overtollig schadelijk zuur, dat zich anders vastzet in de spierweefsels en dat oorzaak is van Uw lijden en die tergende pijn. Néém toch Kruschen Salts. — Tienduizenden deden het en.... vonden er baat bij.

KRUSCHEN SALTS vcrkrfjgb. bij dpolh. en diog. è ƒ0.40. ƒ0.75 en ƒ1.60 (extra groot pakl. Fabr. E Griffiths Hughes Ltd.. Manchester (Engeland), Opgericht 1756.

wiek was heimelijk verheugd, dat Field het moment voor zijn scherts zoo slecht gekozen had. Toch hadden zijn woorden hem even een rilling van afschuw gegeven. Naar beneden tuimelen.... Hij was ver van den rand van het ro'tspad blijven staan, omdat hy zich met alle geweld beheerschen wilde om geen zonderling figuur te slaan, maar hü huiverde tóch, toen hij de woorden van Field hoorde. Joan keek ernstig, terwijl ze zich naar hem wendde. „Geloof je ook niet,'' vroeg ze, „dat iemand, die hier, in deze omgeving, een genieene daad zou kunnen doen, nog véél slechter moet zijn dan een moordenaar, die in een groote stad zijn slachtoffer besluipt. ... O, het zou zoo goed zijn, geloof ik, als ieder één keer in het jaar verplicht was geheel in hel wit gekleed een berg te bestijgen zooals de oude Japansche pelgrims het moesten doen, om de smetten van hun ziel te verwijderen " Ze glimlachte op-

eens. „Ik word warempel plechtig." zei ze toen, maar het was haar tóch aan te zien, dat het moment haar had aangegrepen „Dat moet je niet doen," zei Field, „anders ga ik jodelen, en dan " Hij zweeg opeens. „Hé, kijk eens We kunnen beter zoo gauw mogelijk naar beneden gaan " Hij wees naar een grijzen tentakel van mist, die langzaam uit het Westen naar hen toe kwam kruipen.... Warwick schrok. Hy kende de gevaren van zoo'ii plotseling opkomenden mist in de bergen, die maakte, dat je binnen korten tijd soms geen hand meer voor oogen kon zien. Zoolang men zich niet verroerde, was men veilig, maar als men probeerde één voet te verzetten, kon men onverhoeds in een afgrond terecht komen.... „Full speed terug is de order van den dag!" zei hij kalm. Joan gaf Field een arm, en stak toen haar anderen door dien van Warwick. Haar aanraking was een-puur genot voor hem, en deed zijn adem sneller gaan. Hy vroeg zich af, of zy zijn hart zou kunnen hooren kloppen. ... „We zullen elkaar behoeden voor een misstap," lachte zij. „Vooruit Met gezwinden pas voorwaarts...." Half loopend, half springend daalden zij den steilen weg af. De mist was nog vèr achter hen, maar Warwick wist hoe snel zoo'n bank soms kan naderen en hü maakte zich bezorgd over Joan. Zoo sterk was ze nog niet.... het inademen van de vochtige, ijskoude lucht kon gevaarlijk voor haar zijn. Plotseling uitte zij "een kreet. Ze trok hevig aan zijn arm en bleef staan. „Wat is er?" vroegen beide jongemannen tegelijk. „Mijn enkel " Ze beet op haar lip. „Tk gleed van een steen af. Het zal zoo meteen wel beter zijn Eén oogenblikje maar.." Maar het was niet zóó beter. Ze probeerde na eenige oogenblikken weer te loopen, doch het ging niet. „Is het niet idioot," riep ze zenuwachtig uit, „ik kan niet meer op dat been staan...." Field lachte Maak je niet ongerust. Wy zullen je dragen " „Maar ik ben verschrikkelijk zwaar!" protesteerde Joan.

Warwick moest lachen. De gedachte, dat dit goddelijk persoontje iets zou wegen, leek bespottelijk in zijn oogen. Hy greep Fields handen en terwyl zy tusschen hen in zat, droegen zy haar verder.... Joan lachte. „Vooruit, slaven!" commandeerde zij. Stevig stapten zij voort, terwyl de gryze, sluipende mist achter hen steeds meer op hen won. Warwick zei niets, maar hy had hef gevoel, alsof zyn hart in een schroef zat Hy wist, dat het niet lang meer kon duren, of zy zouden in een blinde wereld moeten voortstrompelen. Aan de gevaren, die daaraan verbonden waren, durfde hy niet denken.... De mist naderde steeds sneller; reeds slingerde hy vaag om hen heen en klonken hun voetstappen vreemd-hol in de vochtige stilte Opeens uitte Field een kreet hy gleed bijna uit, en slaagde er slechts op het laatste moment in zich staande te houden. Warwick had nog net kunnen voorkomen, dal Joan viel Field wischte zyn voorhoofd af. „Verduiveld.... dat scheelde niet veel.... Luister eens.... " Hy raapte een steen op. Verscheidene seconden later klonk er een zacht geritsel.... Joan huiverde. „Hy is zeker honderd meter diep gevallen," zei ze met trillende stem. Voor het eerst besefte ze de gevaren van den bergmist. Field stak een sigaret op, en het vlammetje van zijn lucifer leek een vaal, geel vlekje „Wat moeten we doen?" Warwick wist het wel, maar hy durfde niet te antwoorden. Eén van hen moest bij Joan blyven, en de ander moest probeeren beneden in hel dal hulp te halen. De keuterboeren kenden de bergpaden, zelfs in den mist. Ja, één van hen zou moeten gaan! Maar wie? De gedachte alleen, in dezen grijzen ondoordringbaren damp naar beneden te moeten gaan, terwyl onder hem de afgronden gaapten, deed zyn angst voor duizeligheid als een roofdier naar zyn keel springen. „Ja," klonk toen Fields stem door de duisternis, „ik zal je myn voorstel zeggen. Eén van ons moet by Joan blyven, en de ander moet naar beneden gaan, om hulp te halen!"

„Ik zie niet in, waarom?" zei Joan. „Waarom kunnen we niet alle drie hier blyven, lot de mist is opgetrokken? Er is geen enkel gevaar...." „Het kan uren, misschien dagen duren eer de mist optrekt," zei Warwick. „En voor jou kan dat heel gevaarlijk zijn.... Ik bedoel als je stil blijft zitten. Vergeet niet, wat je dokter gezegd heeft...." „Onzin.... Wat wéét die dokter...." „Goed, goed," zei Warwick, „'maar we moeten zoo gauw mogelijk hulp zien te krijgen, om hier vandaan te komen.... Ik zal gaan " besloot hij. „Neen!" Het was de stem van Field. „Ik zal gaan." Hy kwam een slap dichterbij. Het was even stil. Toen zei Joan: „Jullie gaan samen Jullie kunnen elkaar helpen.... Ik ben hier volmaakt veilig...." „Onzin...." Field wendde zich tot Warwick. „Ik zal je wat zeggen. We zullen er om loten, wie gaat. Ik zal een lucifer in tweeën breken en jy trekt een der twee stukjes. Indien je hel stukje met den kop trekt, ga jij naar beneden. Anders ga ik.... I" Hy haalde zyn lucifersdoosje voor den dag, nam er een lucifer uit, brak hem doormidden, hield de twee eindjes tusschen zyn duim en wijsvinger, zoodal alleen de afgeknapte einden zichtbaar waren en stak zijn hand uit. „Gebruik je kans," zei hy. Warwick trok.... het stukje mèt den kop. Hy haalde diep adem. „Ik ga maar direct. ..." sprak hy toon loos. „Wees alsjeblieft voorzichtig," smeekte Joan met een zonderlingen klank in haar stem. „Haast je niet.... ik zit hier goed " Een nieuwe, droge kuch logenstrafte haar woorden.... „Houd hel pad, en er kan je niets gebeuren." lachte Field. „Natuurlijk...." Warwick trachtte gewoon te spreken, maar zijn stem trilde verdacht.. t. „Ik kom gauw terug, met de reddingsbrigade," waren zijn laatste woorden, alvorens hü in den misl verdween. Zü hoorden zün voelen nog geruimen tijd schuifelen, tefwijl zy hem al niet meer kond"n zien. In de grüze stilte, die als een ondoordringbare muur om hem heen stond, terwül hü wist, dat duizelingwekkende afgronden

aan zün voeten gaapten, strompelde Warwick voort, moed puttend om verder te gaan uit de gedachte aan Joan — dat het nóódig was om haar een ziekte te besparen. De vochtige damp drong in zün oogen, dempte op vreemde wüze de echo van zyn voetstappen. Een steen gleed weg voor zijn voel.... Hü bleef onbeweeglyk staan. Toen, seconden later, hoorde hü een doffen klik. De steen had het einde bereikt van zün val door de ruimte. Hoe diep moest dat ravün wel zijn.. Droppels zweet stonden op zün voorhoofd. Toch vervolgde hy zün weg.... schuifelend. Zün wüd-open oogen trachtten vergeefs de tastbare duisternis, die als een nachtmerrie op zijn borst drukte, te doorboren. „Denk aan Joan...." mompelde hü in zichzelf. Hü voelde als instinctief de nabijheid van een diep ravün, een steilen afgrond.... Tastend schoof hü zün voet vooruit. Hü voelde geen grond meer.... Hü dacht een oogenblik dat hij boven de ruimte zweefde.... Zün hart sloeg onregelmatig.... hü wankelde.... Zün handen sloegen in de lucht, grijpend naar een steun, dien hy niet vond.... Het bloed gonsde in zün ooren. Toen, met geweld, dwong hü zich achterover te vallen. Zwaar sloeg hü neer op den harden grond, den dood tegemoet. Hl. Hoe lang hü zoo lag, heeft hy nooit gewelen. Hü had een vage herinnering, hoe hü zijn angst Ie boven gekomen en ten laatste op zyn buik verder gekropen was. Tof de gedachte aan Joan hem gedwongen had op fe staan en hü als een slaapwandelaar naar beneden gewaggeld was. Hü had ook een vage herinnering aan zyn terugkeer met de redders, aan Joans handdruk, toen zij hem bedankte voor hetgeen hü 'voor haar gedaan had, aan den blik, dien zü op zijn vuile kleeren had geworpen.... Hü herinnerde zich, dal hü slechts vaag antwoord had gegeven, dat hi| maar wat gebazeld had als een beschonkene.... Pas toen hy, uren later, in zijn kamer zat, werd alles hem duidelijk. Toen besefte hij de werkelykheid: hij had Joan verloren! Zijn laatste hoop was door zün kinderachtige uiting van angst vernietigd. Hij had zich als een lafaard aangesteld. Hü was veel te lang weggebleven en

FRISCH ALS DE BLOEMEN IN DE VRIJE NATUUR .. . Zóó maakt Radox Uw teint, door rijkeren toevoer van zuivere zuurstof aan de cellen van Uw gelaatshuid. Zooals een bloem in de vrije natuur gedijt en zooals ze kwijnt in bedompte omgeving, zoo Wint Uw teint aan luister en charme als de gelaatshuid met volle teugen versehe zuurstof kan Inademen. — Kan ze dat niet, doordat de poriën verstopt geraakten — door stof van den weg, of door rouge en poeder— dan kan-het niet anders of Uw uiterlijk boet aan schoonheid in en Uw teint wordt vaal en vlekkerig. — Dames, die haar huid regelmatig een Radox-bad geven, weten dat. — Zij kennen de weldadige zuurstofwerking van Radox op de reinheid van de poriën, haar huid kan regelmatig vrij ademhalen en haar teint zal nooit verstoord worden door puistjes, vetwormp jes ofandere ontsiertngen.Met leder van de duizen \ den zuurstofbelletjes, die Radox in het waschwater vrijmaakt, krijgt de huid regelmatig versehe zuurstof toegevoerd ; alle onzuiverheden worden naar buiten gedreven en waar anders verstopte poriën dankbare bodem zijn voor alles wat een huid ontijdig oud maakt, daar blijft ze nu jeugdig en frisch.

Bij apothekers en drogisten a {0.40-per pak, en f0.15 per klein pakie aan zijn kleeren had zij gezien — dat wist hij! — dal hij kruipend naar beneden was gegaan....! Als een worm! Hoe heel anders zou Field zich hebben gedragen.... IV. „Zie je wel, dat ik het gisteren bij hel rechte eind had?" zei Joan. „De mist heeft me heelemaal geen kwaad gedaan." Ze wuifde mei haar hand naar een stoel en Warwick ging zitten. Hü was gekomen om afscheid Ie nemen. Na een slapeloozen nacht had hij zichzelf tol die beslissing gedwongen, heel goed beseffend, dat er geen andere mogelijkheid bestond. Hy had zich als een lafaard aangesteld — hoe zou hy ooit nog kunnen hopen haar voor zich Ie winnen?. Joan was een meisje, dal lafheid in een man zeker uil het diepst van haar hart moest verafschuwen. En om Ie trachten haar vriendschap te behouden, zou alleen maar een kwelling zijn. Zyn bescheiden inkomen had in hel ver-

VERWACHT: Malro-Geldwyn-Mayar ^'V •"•,*: M ilarran Norma

Joan

SHEARER

Na RKO Radio's „Sneeuwwitje" en „Gunga Din"

CRAWFORD

komen nu

Rosalind

Paulette

RUSSELL IN

„The story of Vernon and Irene Castle"

GODDARD

VROUWEN Vrouwan - nlats dan vreuwan - maar In ladar hart ... da man I

Astaire - Rogers in

De nieuwe Belgische gezant bij ons Hol, Z. Exc. Léon C. Nemry, heeft zijn geloofsbrieven aan H.M. de Koningin overhandigd. - Bij het vertrek der Belgische Legatie. Links: Z. Exc. Léon C. Nemry. — 22

Van de wer! der Rotterdamsche Droogdok Maatschappij te Rotterdam werd een nieuwe onderzeeboot, de O. 23 te watergelaten. Onmiddellijk na het te water laten werd de O. 23 naar het droogdok gesleept, om daar te worden afgewerkt. 23 -

en Irene Dunne en Charles Boyer in

„Love affair

it

Een eenvoudig huismiddeltje tegen rheumatiekkwalen en lendenpijn

MWlfli

Dit huismiddeltje tegen rheumatlek, dat U zelf kunt klaarmaken, zal U snel verlichting van Uw pijnen brengen. Het Is eenvoudig maar doeltreffend. Neem een schoone tiesch en vermeng hierin, door goed te schudden, 85 gram terpentijn of, Indien niet verkrijgbaar, 85 gram brandspiritus en 15 gram Rheumaglcolie (geconcentreerd), die U belde bij Uw apotheker of drogist kunt koopen. Een 15-grams fleschje Rheumaglc-olie (geconcentreerd) kost U maar 65 cent, dus met de terpentijn of brandspiritus bent U voor ongeveer drie kwartjes klaar. Bevochtig de pijnlijke plaatsen met de aldus verkregen olie. Vooral niet wrijven of masseeren. Het geheim ligt in de Rheumagic-olie, die 5 krachtige, pijndoodende bestanddeelen bevat, welke snel in de huid doordringen. Het zal U goed bevallen en is zoo gemakkelijk klaar te maken, dat het in elk geval de moeite van het probeeren waard Is. Knip dit recept uit en haal het vandaag nog In huls.

Eigenaardig.

Qc grootste vogi-l die er bestaat is de ^-^zoogenaamde struis of struisvogel, en hel merkwaardige is, dat dit dier wel loopen. maar niet vliegen kan. Md den kleinsten vogel, de kolibrie, is hel juist omgekeerd. Deze kan namelijk niet loopen, maar daarentegen uitstekend vliegen. Een oud volksgeloof. . ITolgens een heel oud volksgeloof zouden wolven de klanken van een strijkinstrument en in het bijzonder van een viool niet kunnen verdragen. In lal van landen doen dan ook sagen de ronde, volgens welke vioolspelers er in geslaagd zouden zijn, bloeddorstige wolven uit hun dorp te verdrijven.

NA SINT NICOLÄAS

GRAPJES. Kees heeft te veel gesnoept en moei overgeven. „Moeder, moeder!" roepl zijn zusje, „kom eens gauw hier! Keesje kookt over!" Mijnheer Meijers komt den kapperssalon binnengestapt. „Ik zou graag mijn haar geknipt hebben," zegt hy tegen den man in de lange witte jas, die hem tegemoet treedt. „Uitstekend, mijnheer. Gaat u 'iiitten, dan zal ik mijn broer roepen." „Waarom?" vraagt mijnheer Meijers. „Kan die het dan zooveel beter dan u?" „Neen, mijnheer, dat niet, maar hü vertelt onderfusschen zulke ijselijke geschiede-

,,Ach," zei Moeder, „dat geruzie! Jullie doen me zoo'n verdriet! Heusch, je zou zoo blij me maken. Als je 't eindelijk eens liet....

Welke van de twee muizen ziet kans bij het stuk kaas te komen?

Gist'ren zei je aan den Sint nog: „Vechten doen we heusch niet meer!' Nauw'lijks is hij weer naar Spanje, Of..., rju vechten Jtrllie weer! Jullie namen wèl het speelgoed. En cadeautjes uit de mand, Maar de belofte. Sint gegeven. Houden jullie niet gestand! XXé, daar, jongens, toei, wat zie ik?

Eén ding wil ik je vertellen:

Laat dat vechten, 'k wil het niet! Jan zei: „Ja, hij is begonnen..,."

Volgend jaar komt hij weerom. En onthoudt jullie gekibbel.

,,Neen, hoor, hij," zei toen weer Piet.

Wees daarom niet meer zoo dom!"

nissen, dat de haren u te berge zullen rijzen, zoodat hy geen kam noodig heeft om ze onder het knippen op te houden!" De professor komt midden in den nacht wakker en merkt, dat hij hevige pijn in de lenden heeft. Hij trekt het licht aan en kijkt om zich heen. „Hé," zegt hy dan, „waar ben ik hier? Wat is dat vreemd . . .." Hij kijkt nog eens rond, en nu beter, want dan zegt hy opeens: „O, nu weet ik het al! Ik heb gisterenavond mijn kleeren in bed gelegd en ben zelf over de leuning van mijn stoel gaan hangen!" Onderwijzer: „Wie kan mij vier dieren noemen, die in het wild in de duinen leven?" Pietje: „Vier konijnen, meester!"

ETI ORAM

OA

...■■'.

.

Reedi na «nk«!* {«••ran gebruik van ORY grD«Un de wimpmrt •n wenkbrauwen opvallend lang an dicht, zij krijgen aan zijdaachtigan glant. Succai varzakard. Vala dankbrieven. F 1.50 p. Ilaich. Uitsluitend galevard door TRIXALE-LABORATORIES Afd. 1 , Dan Haag Paul Gabriilitraat 99 - Pottgiro 359657

leden een efnstlgcn hinderpaal gevormd; mogelijk zou hel nog te overkomen zijn geweest. Maar zijn gedrag van gisteren maakte overal een eind aan. Hij zat daar met gebogen hoofd; zijn grijze oogen op den grond gericht. Joan trachtte een gesprek te heginnen, sprak over hun avontuur van den vorigen dag. Maar het lukte niet bijster, en daarom zei ze, na eenigc o'ogenblikken: „Wat .ben je stil?" Hij bevochtigde zijn lippen. „Ja," zei hij toen, „ik ben gekomen om afscheid te nemen. Ik zal mijn huisje hier verkoopen en teruggaan naar Londen...." Ze zweeg, verbaasd, teleurgesteld misschien? — en dat verwarde hem.... En zonder wellicht precies te weten wal hü zei, sprak hü verder, probeerend zün gedrag te verklaren: „Ja, zie je.... na gisteren.... ik voel, dat het maar beter is als ik ga. ... Ik kan hier nu moeilijk blijven. ... Ik.... ik houd van je.... en er was een tijd, dat ik tegen beter weten in durfde hopen, maar dat is voorbij.... na gisteren...." Niet-begrüpend keek Joan hem aan. „Wat bedoel je?" vroeg ze. Haar oogen staarden groot in de zijne. „Waarom kun je niet meer blijven na gisteren?" „Omdat ik me als een lafaard heb aangesteld...." „Ik begrüp je niet Je bent toch gegaan.... je hebt toch hulp gehaald?" Hy knikte beschaamd. „Maar hoe! Je wéét het. Het' is altüd zoo geweest met mij....

AIS ü BOWOOOÜRlBO.) HEEFT.DURVEN ZELFS UW KENNISSEN DAAROVER NIET HET U TE SPREKEN Dag en nacht gaat U door met transpireren. Dit it noodzakelijk voor de gezondheid. En deze transpiratie, indien verwaarloosd, veroorzaakt B.O. Maar het ergste van B.O. is, dat het slachtoffer niet beseft, dat hij aanstoot geeft. Onderschat het gevaar van B.O. niet! Denk er om: als de huidporiën niet volkomen gereinigd worden, raken zij verstopt roet onaangenaam riekende uitwasemingsstoffen. Bescherm Uzelf door wassen en baden met Rexona. Rexona dringt door tot diep in de poriën en verwijdert al de onzuiverheden. Zorg, dat U geen aanstoot kan geven. Koop een stuk Rexona-zeep en BESCHERMT U U is zeker van absolute lichaamsfrisheid. BODY ODOUR

REXONA

die angst voor groote hoogten, üp mijn buik ben ik voortgekropen... . Field... die was zoo kalm als ik bang was. Hn jü wéét het. . .. en nu kan ik hier niet meer blijven...." Ze hief met een gebiedend gebaar haar hand op. „Field...." zei ze toen verachtelük. „Ik zal je eens wal van hem vertellen. Het betreft ons avontuur van gisteren. Nadat jü weg was 'gegaan ot^i hulp te halen, begonnen we een druk gesprek om den tyd wat te korten. En toen vroeg hü me. Grap- t pig, om dat te doen onder zulke omstandigheden, vind je niet? In een dichten mist, op een berg... . Enfin, ik weigerde hem...." „Ah...." Warwick kon dien kreet onmogelük onderdrukken. „Hü zt'i. dat hij met mijn weigering geen genoegen zou nemen, en dat hü er wel eens op terug zou komen. Het was erg koud en hü stond ei op, dat ik zün jas over mijn schouders zou leggen, om wat warmer te worden. Ik voldeed aan zijn verzoek en toevallig ging mün hand in een van zijn zakken. Fn weet je wat ik toen voelde? Een gebroken luc.ifershóutje, met den kop er aan...." Warwick staarde haar ongeloovig, nietbegrüpend aan. „Met den kop er aan?" bracht hü moeilijk uit. „Maar dat stukje hpd ik toch getrokken?" „Ja daarom verbaasde ik mij er ook over. Ik kon er niets aan doen maar ik kreeg een vreeselük vermoeden. Opeens vond ik het verdacht, dat Field die methode had gekozen om te beslissen, wie van jullie er

■

pij —

TEGEN (B.O.)

REX 33-0141

hulp zou gaan halen. Fn hoe meer ik er over dacht, hoe vreemder ik het vond. Daarom haalde ik vanmorgen onverwachts dat stukje lucifer voor den dag en liet het hem zien. Toen wist ik opeens de waarheid. Ik las ze op zijn gezicht, in zijn oogen...." „Wat bedoel je ..." „Eenvoudig dit: dat jij niet de lafaard was! Field brak twéé lucifers in stukken, en welk stukje hij ook trok, jij móest dus altijd naar beneden gaan. omdat je altijd het stukje met den kop er aan zou trekken! Field is vanmorgen vertrokken...." besloot ze, met een verachtelijken trek om haar mond. Een oogenblik zweeg hij. niet wetend wat te zeggen. Toen zei hij: „Zün lafheid maakt die van mü niet goed...." Maar ze schudde driftig haar hoofd en hartstochtelijk zei ze: „Jij "bent niet laf geweest.... Indien iemand doodsbenauwd is om iets te doen, maar hü dwingt er zich toch toe, kun je hem dan een lafaard noemen? Ik vind het eerder moedig...." Fn toen lachend: „Hoor eens, ik zal je eens wat zeggen: als jü niet gauw je verstand gebruikt, dan zal ik.... zal ik...." Hij kon zün oogen nauwelijks gelooven: ze lachte legen hem, ze lachte tegen hem op een manier, die zijn hart bijna deed opspringen van vreugde. ', „Joan.... waak ik of droom ik. ..." De waarheid, de héérlijke waarheid, bleek te mooi voor woorden. Langzaam trad hü op haar toe en sloot haar in zün armen....

Het Vliegtuic als

K

Mijnenleggei

'S f

E enige weken geleden deed zich het opzienbarend (eit voor, dat een deel van het Engelsche Kane plotseling bezaaid bleek met mijnen. Een oogenbl meende men, dat tengevolge van den storm tal va mijnen van hun verankering waren losgeslagen, maa spoedig bleek, dat men de oplossing van het vraagstu in een andere richting moest zoeken. De deskundige waren van meening, dat er hier sprake was van ee groot aantal niéuwe mijnen. Waar kwamen deze zo plotseling vandaan? Twee opvattingen deden zich gelder Sommigen spraken van magnetische mijnen, die op de bodem der zee rusten en door een naderend schi worden aangetrokken. Technisch onmogelijk is dit zek« niet, hoewel men er mee moet rekenen, dat slechts ee zeer gering aantal van de op deze wijze uitgestrooid mijnen hun taak zou kunnen verrichten. De tweed mogelijkheid, die geopperd werd, heeft dan ook mee bestaansrecht. Men sprak van vliegtuigen, die een groo aantal mijnen zouden, hebben uitgezetl In den kern lijkt dit niet onmogelijk, maar zooals d( berichten gelanceerd werden, kwam er veel overdrijvini bij te pas. Immers, men beweerde dat vliegtuigen de mij nen, voorzien van 'n parachute, ergens overboord zetten De mijnen daalden dan op het water neer, waarna d« parachute door de aanraking met het water zou wordei opgelost. Deze bijzonderheden lijken ons wel wat ve gezocht. Het is geen kleinigheid om een mijn van for maat, die toch een kleine 1000 K.G. weegt, met behulf van een parachute neer te laten! Vooral deze parachutf eischt een heele constructie en het is haast niet aan t( nemen, dat deze in het water zoo maar in het niet! zou verdwijnen . . ,

mum jirmiimiiiiiii m»

-•-

'"'^

Een toestel wordt aan boord van het katapulttchip geheschen. De Ha-139a, het drijvervliegtuig met den vrijen romp.

. mr

r«ll

•4L

♦**% -^ ^

<}M-

'

g*&^

:.

i •

■

Maar waarom zou men het ook zoo ver van hui zoeken? Waarom zouden watervliegtuigen niet een voudlg op het water neerstrijken en de mijnei zonder hulp van kunstmiddelen overboord zetten Er is niets, wat daartegen pleitl Beschouwt men bovendien de zaak op den keper dan komen de ■ proefnemingen met vlieg tuigen, die Duitschland gedurende eenig jaren op den Atlantischen Oceaan heefl gedaan, wel, In een bijzonder licht te staan. Honderden groote en kleine proefvluchten werden op de Noordelijke route ondernomen. Men maakte hierbij gebruik van katapultvliegtuigen. Dit zijn vlieg booten of drijvervliegtuigen, die met be hulp van een katapult worden afgeschoten om den start te vergemakkelijken. Oorspronkelijk experimenteerde Duitsch land hier met de bekende Dornler-Wall vliegbooten. Later werden deze vervan gen door drijvervliegtuigen van 'n geheel nieuw type. Bij een nieuwe vliegtuig fabriek werd de Ha-139a gebouwd, een merkwaardig toestel. Want, zooals men op de foto kan zien, is de romp geheel vrij. Deze ligt tamelijk hoog op het water, omdat de vleugel met een stellen knik omhoog gaat. Volgens zijn constructie zou dit vliegtuig

met den vrijen romp zich gemakkelijk leenen voor het leggen van mijnen. Na de Ha-139a kwam de Ha-139b, een verbeterde constructie, hoewel het uiterlijk van beide toestellen wel ongeveer aan elkaar gelijk is. Laatstgenoemd toestel leverde echter betere prestaties. Het was sneller, terwijl het meer lading kon meenemen en* bovendien langer in de lucht blijven. Het zou natuurlijk zeer goed mogelijk zijn, om dergelijke vliegtuigen als mijnenleggers te doen optreden. Immers, daar men in den Noordelijken Oceaan een katapultschip had gestationneerd, kon dit als basis dienen. De vliegtuigen konden zwaar belast opstijgen en behoefden maar een geringen afstand te vliegen. Het katapultschip is overigens reeds lang verdwenen, daar het in de eerste dagen van den oorlog werd getorpedeerd. Dit is echter geen bezwaar, omdat deze vliegtuigen-voor-den-langen-afstand ook vanuit Duitschland hun doel kunnen bereiken. Een moeilijkheid is dan echter, dat zij in dit geval slechts één mijn per vlucht kunnen meenemen. Het leggen van mijnen kan natuurlijk ook des nachts gebeuren. De Duitsche piloten hebben in de omgeving van Engeland een groote ervaring opgedaan tijdens de zoogenaamde transatlantische vluchten. Zij .kennen die omgeving dus op hun duimpjel Waarschijnlijk is er hierbij echter geen sprake van het nieuwe wapen, waarop af en toe gezinspeeld werd. Immers, het leggen van mijnen met behulp van vliegtuigen behoeft heelemaal niet als een opzienbarende nieuwigheid te worden beschouwd. Intusschen is hel voor Engeland de vracg, hoe het aan dergelijke) operalies een einde kan maken. Vliegtuigen kan men nu eenmaal het beste met vliegtuigen bestrijden. Wil Engeland dan ook dit nieuwe gevaar keeren, dan zal het langs de kusten onafgebroken door vliegtuigen moeten laten patrouilleeren. Tot voor kort was de Engelsche luchtvloot voor dit doel niet toereikend. Wel is waar was zij reeds sterk uitgebreid, maar een deel er van is in Frankrijk en een ander deel is voor andere diensten noodlg. Het is dan ook geen wonder, dat de Engelsche vlieg-

fe"

'«•%

" tw . pt>lPirtiiuiiiti.i:

■*."<

»-■

De Ha-139b, het nieuwe, verbeterde type.

'

•

■

Een Dornier-Wail vliegboot, waarmee men aanvankelijk experimenteerde.

• tuigproductie met groote snelheid wordt opgevoerd. Zij omvat nu reeds duizend toestellen per maand, naar men verzekert, en dit aantal zal binnen korten tijd nog aanzienlijk worden uitgebreid. Bovendien heeft men groote orders geplaatst in de Vereenigde Staten. Zij, die gemeend hebben, dat het vliegtuig in den huldigen oorlog geen groote rol zou spelen, vergissen zich. Wel is waar zijn tot nu toe bombardementen van groeten omvang uitgebleven, wat misschien wel verband houdt met het langzame, statische type van dezen oorlog, maar bij de operaties, die er tot nu toe plaats vonden, speelde het vliegtuig toch reeds een zeer groote rol, vooral ook bij den zee-oorlog. En in de toekomst zal deze rol ongetwijfeld nóg grooter worden I Een katapultschip van de Deutsche Lufthansa.

Bestrijding van epidemieën door bezweringer

stootten wij af en heschen de zeilen. Langzaam lieten wij de kust achter ons en het gezang werd steeds zwakker. Ongeveer twee kilometer uit de kust werden de geit en de rest van de proviand in de prauw gezet, welke men hierna behoedzaam te water liet, terwijl wij terugkeerden. De prauw bleef alleen achter. De geit blaatte, de kippen kakelden en het kuiken piepte nog steeds. Toen wij aan land kwamen, kwam er een stevige zeebries opzetten, en de menigte op het strand begon plotseling te schreeuwen. Het waren kreten van angst, want de bevolking geloofde, dat als de zeewind de prauw naar land terugdreef, de malaria nog in hevigheid zou toenemen. Zij waren pas gerustgesteld, toen zij na eenige uren bemerkten, dat dit niet gebeurde. „Zoo is het goed," zeiden de doekoens. ,,Nu drijven de malariageesten over zee naar Boeton . . ."

Met spreekt vanzelf, dat een uitbrekende epidemie in Nederlandse ■ ' Oost-lndië door het gouvernement op de juiste wijze wordt b streden, doch dit neemt niet weg, dat de- inboorlingen, vooral in minder beschaafde deelen van het overzeesche rijk, daar niet mee i vreden zijn! Zij houden er hun eigen manieren op na om de ziekte te bestrijden, en wel door de booze geesten - die, naar zij denke de ziekten veroorzaken — te verdrijven! Tijdens de epidemie hebben dan ook in ieder gezin kleine eenvoi dige ceremoniën plaats, welke ten doel hebben de booze geesten we te jagen, te misleiden of tevreden te stellen - al naar het gewenscl wordt - maar het meest interessant zijn toch wel de eigenaardig plechtigheden, welke door het geheele volk op groote schaal gehoude worden. Deze vinden plaats in de tempels/op pleinen en zelfs op zei Over zoo'n bezwering op zee, tegen «en malaria-epidemie, verte onze correspondent het volgende: „Op zekeren morgen hoorde ik een treurig gezang en weldra za ik een groote menigte mannen, vrouwen en kinderen zich naar hi strand begeven. Hoog boven de menigte uit stak een kleine prauw, di in de processie werd meegedragen. De zeilen waren geheschen en d boot was vroolijk met vlaggetjes versierd. Daarachter liep een man, di een geit met zich meevoerde, alsmede verschillende vrouwen, d hanen bij zich droegen. • De vrouwelijke doekoen tijdens haar griezelige bezweringen, die ten doel hebbe een epidemie van dysenterie te verdrijven. Wees gerust, lieve lezeressen, hi kind overkomt geen letsel. Desondanks heeft men sterke zenuwen noodig 01 dit gedoe onbewogen aan te zien.

Een detail, waarbij een „lid van de bemanning" (het strooien poppetje vooraan) te zien is.

• Het interieur van een tempeltje in Z.O.Celebes. In 't midden een zwarte steen, het Lichaam genaamd, die een belanrijke rol speelt bij de ceremoniën, die de verdrijving van ziekten ten doel hebben

ff

De vrouwelijke doekoen danst in mannenkleeding voor den tempel.

• Het was eb, en de prauw werd in het mid•den van het breede strand neergezet. Daarna schaarden de menschen, die de prauw in een lange, steeds aangroeiende processie gevolgd waren, zich in dichte rijen er omheen. Zoodra men het strand had bereikt, werd het zingen gestaakt, maar weldra begonnen eenige vrouwen opnieuw, terwijl de doekoens — priesters — zich met magische woorden en tooverspreukeo tot de boot richtten. In een groote, van bamboe vervaardigde mand, welke midden op het dek stond, en met papieren vlaggetjes versierd was, had men het voedsel voor de reis geborgen: pisangs, rijst, eieren, cocosnoten. Ook waren er vier hennen en een pasgeboren kuiken, dat voortdurend piepte. * De kleine prauw had een verrassend groote bemanning, wel meer dan honderd leden. De meesten waren met touwtjes tot bosjes van tien gebonden. Ze zagen er zeer levend uit. . . deze simpele, eenvoudig gemaakte poppetjes. Eindelijk werd de prauw • Een paal met een naar zee getrokken, waar nagemaakt „hoofd" zij in een groote boot werd er op. De priester doodt de hiermee gesleept, die in het ongesymboliseerde diepe water dreef. Toen ziekte.

E VOOR V-d

peZivvtPENi sr^

M. L. te A. — De door U aangevraagde reacties voor hel onderzoek van materialen zijn niet zoo eenvoudig. Materiaalonderzoek kan geschieden op kleur, microscopisch (na etsen) op trekken, buigen, enzoovoort. Verder kan men het onderzoek laten verrichten in hel chemisch laboratorium. Hierbij kan dan de hoeveelheid en het aantal stoffen onderzocht worden. Vooral bij stoffen zooals brons- en koperlegeeringen, dus bij verschillende materialen, is onderzoek raar het percentage erg moeilijk, en ik kan U daarvoor dan ook geen eenvoudige handleiding geven. Ik zou U aanraden eens een boek over dit onderwerp te raadplegen.

DE VLIEGAVONTUREN VAN PETER EN DOT Wat e beestje

H. R. te G. — Hel is natuurlijk hel beste om zooveel mogelijk oplossingen in te sturen, zooveel te meer kansen heeft U om een prijs te krijgen. Voor elke puzzle worden een hoofdprijs en vier troostprijzen beschikbaar gesteld. De verdeeling der prijzen geschiedt op een manier, waarbij alle inzenders van goede oplossingen gelijke*-kansen hebben op hel verkrijgen van een der prijzen. Ik wensch U veel succes.

1 Peter en Dot stonden met Ebony voor het schuurtje. Peter maakte de deur open, en tot hun verbazing zaten er een paar beertjes in. Ze waren aan het spelen met de busjes. Toen ze zagen. et ie konden t " ' ,lwame" *e «dadelijk naar buiten.

2. De kinderen keken de beertjes na, maar Ebony ging het schuurtje binnen, omdat hij meende een papiertje te zien liggen op een van de blikken. En inderdaad! Hij ga« het aan Peter, die verbaasd las wat er op stond: „Vader op dit eiland, kom met vliegtuig! Honger!"

3. Wat waren de kinderen blij! Ze gingen vlug naar hun huisje terug, en bespraken wat ze nu het beste korden doen. Ebony was zoo blij, dal hij op zijn handen ging staan. Peter en Dol spra ken ai, dat ze nog dezen dag met het vliegtuig zouden opstijgen, om hun vader te gaan zoeken

P. T. te S. — Ik zou U aanraden Uw haar vooral niet te veel te wasschen, daar wordt het in den regel niet beter van. Probeert U eens een droge shampoo te gebruiken. Zorgt U er vooral voor, dal U het haar goed naspoelt met schoon water. Wat hel uitvallen van het haar bel eft, dit is misschien nog te verhelpen door gebruik te maken van een d~. daarvoor in den handel gebrachte middelen, die U bij drogisten e.d. kunt koopen. Dit wil nog wel eens resultaat opleveren. R. — Zet U de pan op met een flinke hoeveelheid sodaU dit koken, en daarna nog een tijdje slaan. Als de aanniet verdwenen is, kunt U deze behandeling herhalen. U de pan van hel vuur neemt, kunt U natuurlijk weer de aangezette laag wegschrapen.

K. N. te A. — Tot mijn spijl moet ik U meedeelen, dal er blijkens door mij ingewonnen inlichtingen, geen geschikte vereeniging op dit gebied bestaat. Indien U nadere inlichtingen over dit onderwerp wenscht, doet U het beste zich in verbinding te stellen met den Armenraad.

5. Toen alles gereed was, bracht Dot het eten naar „De Zilveren Ster" en stapte er meteen rel* in. Ebony zou ook meegaan, maar op het laatste oogenblik was hij toch een beetje bang en durfde hij niet goed. Peter had geen tijd om op hem te wachten en dus vertrokken ze alleen.

6. Maar toen ze net los waren, bedacht Ebony zich, en wilde toch mee. Hij kon nog juist op den staart van het vliegtuig springen. Wat waren de kinderen verbaasd, toen hij ineens naast hen zat! Dot bekeek het briefje van hun vader nog eens er stond aan den anderen kant nog iets op. •

Op verzoek van eenige lezers geven wij weer eens een mededeeling in geheimschrift om te ontcijferen. Wie

ITZ merk*fn. " 0Pee^S■ T JYOOr ramen van het hu,sle een man stond.

GEWONE

ADVERTENTIES:

TEKSTADVERTENTIES:

een

der

l "ZT dat vad^ "jn?" vroeg Dot blij aan Peter. Peter (andde zoo dicht mogelijk bij het huisje. De kinderen stapten uit en begaven zich naar het huisje. Ebony voelde er eerst niet veel voor om

9. Maar de kinderen kregen hem toch zoo ver dat hij meeging. Ze liepen nu snel naar het huisje En ja. daar kwam hun vader aan. Hj Hep y oo lijk uit: „Dag, lieve kinderen! Wat ben ik bl*

mee te 9aan ' Want een vreemden man.

dat ik jullie zie! Nu kunnen we we«r naar hui Hebben jullie een vttegtuig? Het mijne is defect!'

KOLOMHOOGTE

KOLOMHOOGTE

120

120

hij

WaS

REGELS

REGELS

KORTINGEN

-

-

een

beet e

'

ban

9

voor

KOLOMBREEDTE

KOLOMBREEDTE

VOLGENS -30

6.7

5

cM.

cM.

TARIEF

-

REGELPRIJS REGELPRIJS

25 50

ets. ets.

BRUTO BRUTO

IJ

VEO*

*.£? fEKVONUC,€hX Z.IS PO EP KO VOKOOKJVTUMMOM "HO TUpON

kans

Wij zullen weer een prijs van f. 2.50 benevens twee troostprijzen verdeelen onder hen, die ons een goed antwoord zenden. De verdeeling der prijzen geschiedt op een manier, waarbij alle inzenders van goede oplossingen gelijke kansen hebben op 't verkrijgen van een der prijzen. U gelieve Uw antwoord in te zenden vóór 27 December aan Mr. Detective, Noordeinde 8, Leiden. Op de briefkaart of enveloppe alstublieft duidelijk vermelden: Amateur-Detective 27 December.

i

H. B. te T. — Drie weken geleden heb ik hetzelfde behandeld, en ~k verwijs U daarom dus naar dat nummer Indien hel U soms niet duidelijk genoeg is, schrijft U me dan maar even, dan zal ik het U nog wel nader uitleggen. Ik wacht dus Uw schrijven.

Zooals men thans op de foto, die wij hieronder reproduceeren, duidelijk' kan zier, ontbraken op de andere foto zoowel de assen tusschen de vooren achterwielen, als de rechter koplamp. — Dat de auto van onze opgave zónder assen reed. heeft echter geen van onze speurders opgemerkt, zoodat wij de prijzen hebben verdeeld onder hen, die hel ontbreken der koplampen hebben geconstateerd. De hoofdprijs van I. 2.50 werd deze week toegekend aan den jongeheer J. A. de Kleijn, Rotterdam. De troostprijzen vielen ten deel aan mej. G. v. Leeuwerden, Dordrecht, en den heer J. Doldersum, Deventer.

BI0N*M**

L. M. P. te A. - De filmster Alan Marshal kunt U schrijven; 5451, Marathonstreet, Hollywood. Denkt U er aan. dat U een antwoord-coupon insluit?

mJ Euir. dat i kleurig is gevorden of zijn j Ideur verloren hedt. schudt Uw voorkomen. De 7 geheime be-l «unddeelen vm Nu-Blood geven V un donker geworden blond haar ' zijn vroegere lichte kleur en schoonheid terug en voorkomen het donker worden van licht haat zonder verf«rfipn. Zijn wonderbaarlijke ViteF (vitamine F) voedt de haarwortels, bevordert den haargroei en ia goed voor de hoofdhuid. Het verwijdert roos en maakt het haar zacht als zijde.

P. v. U. te S. — Het woord „greineeren" beteekent: een oppervlakte ruw of oneffen maken. Ik hoop. dat je succes zult hebben met de puzzles.

^ ai T [ Daari°or kwam h'J al *oo lang zoek was. Wat waren bl,l Opeens zagen ze beneden zich Peter daalde zoo veel mogelijk, en

er

toe?

G. de W. te R. - Uw wijze van oplossen is juist. - Wal Uw andere vraag betreft, schrijft U eens aan de „A.V.R.O." te Hilversum; daar kan men U waarschijnlijk wel aan het adres helpen!

L"H H ♦ het dus, dat de k.nderen een hu.s,^

ziel

MCf>U(S

DE OPLOSSING VAN HET VOORLAATSTE FOTO-PROBLEEM. Mevr. B. K. te water er in. Laat gezette laag nog Telkens, wanneer een gedeelte van

P. J. O. te N. — Ik kan U mededeelen, dat Uw vorige oplossingen natuurlijk ook goed waren. Indien het duidelijk genoeg is, hebben wij geen bezwaar legen hetgeen U voorstelt. Hel is voor Dr. Puzzelaar wel prettig, als U de figuren even overteekent; dal is veel overzichtelijker.

4 Misschien zagen ze dan een huisje, waar ze hem konden vinden. Dot zou wat warm eten voor hem meenemen, omdat hij door het briefje ook had laten merken, dat hij honger had. Ze kookte dus vlug wat lekkers, terwijl Peter het vliegtuig even ging nakijken

DE AMAIEUR-DETECIIVE

Brutiettcskumwi XevenBEKOORUJK A zijn als A^BUmiüms/

Mej. K. P. te T. - Natuurlijk kunt U op deze wijze Uw pan schoon maken. Het verdient altijd aanbeveling haar eerst wat te laten weeken door er een weinig water in te zetten. G. B. te V — Uw wijze van oplossen is juist. Ik raad U aan, de afbeeldingen over te leekenen, dat is overzichtelijker. Veel succes met Uw opdracht. U schrijft mij zeker wel even of U geslaagd bent?

Het is een feit. dat Blondines sterk de aandacht trekken. Dit komt, omdar zij aan de verzorging van het haar gewoonlijk meer zorg besteden dan Brunettes, Blon dines gebruiken een speciale shampoo Thans kunnen ook Brunettes mooi en bc koorlijk haar krijgen met den gloed van duizenden lichtreflexen, want NU-BRUIN met zijn 5 geheime bestanddeclen maakt het haar mooier dan U ooit kon verwachten Probeer vandaag nog NU-BRUIN. Zi|n vitamine F geeft Uw haar de levendige tinteling, die gezond baar kenmerkt

P. J. 't. H. te 's-G. - U ziet, dat ieder een beurt krijgt. Ik hoop, dal U in de toekomst weer eens tol de gelukkigen zult behooren.

!II1:1:IIJJ!I

De Secretaresse van de VOOR U-Club, Noordeinde 8, Leiden

Vita mine-Shampoo 31 -

uit de studio's ?. W. Eino ensceneert de film „Schwarz auf Weiss" met Hans Moser in de hoofdrol.

Leo Leux componeert de muziek voor de film .Meine Tochter tut das nicht", welke door Hans Heinz Zerlett in scène wordt gezet.

üezbert Tjadens en Rolf Meyer hebben het scénario geschreven voor de film „Der Unsichtbare".

„Als ik mijn man zooieis zou geven, zou hij het beslist naar mijn hoofd gooien!" „Maar dat komt prachtig uit, mevrouwt Het mooie van de tabakspoiten is juist, dat zij onbreekbaar zijn."

Leny Marenbach werd door den regisseur Heimui Käuiner geëngageerd voor zijn film „Frau nach Mass". De amateur-zwaargewicht bokser (na den inbreker knock-out ie hebben geslagen, tegen zijn huisknecht): „Ruim dat eens even op. Jan."

George Fownby vertolkt, onder regie van Marcel Varnel, de hoofdrol in de film „Let George do it". Het scenario is van Angus MacPhail.

Erich Dunskua werd door regisseur Rudolf van der Noss voor de Ufa-film „Zwielicht" geëngageerd.

De uitkijk: ,,lk geloof wel, dat ik dit even aan den kapitein moet gaan vertellen." JONGENS VAN JULLIE LEEFTIJD MOESTEN WETEN, DAT JE GEEN VUURWERK-' t5«5 -.5 OP STRAAT KJJ&e* MOET AF.

De baron; „Ik zal vanochtend maar in bed ontbijten, Willemse."

Uitvoering gevend aan een reeds lang bestaand voornemen om hei leven van Amerika's grootsten ontdekker, Thomas A. Edison, in twee deelen te verfilmen (waarin Mickey Rooney den jongen Edison en Spencer Tracy den ouden zouden voorstellen), is Metro Goldwyn Mayer thans met de verfilming van het eerste deel begonnen. Regisseur is Norman Taurog, producer John W. Considine; ook de scenarioschrijvers zijn dezelfde als die van de opzienbarende film „Jongensstad", waaruit dus zoowel de sterren als de technische leiding „en bloc" zijn overgenomen. De film zal uitgebracht worden ter gelegenheid van de vijftigjarige herdenking van de uitvinding der cinematografie, waarin immers ook Edison zulk een groot aandeel heeft gehad.

JULLIE «JH^ MOESTEN JE SCHAMEN I Ê£ SjT

^4

ONZE WEKELIJKSCHE PRIJSVRAAG.

STEKENI

Vraag vijfhonderd zeven en zestig Wat is de Koran, en aan wien dankt hij zijn ontstaan? ZOO, DIT KEER HEBBEN ZIJ ER GEEN PRET VAN I .'

WERKELIJK GEVAARLIJK I

Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en vijf troostprijzen beschikbaar om te verdeelen onder hen, die vóór 1 Januari (abonné's in overzeeschc gewesten vóór 1 Februari) goede oplossingen zenden aan ons redactie-adres: Noordeinde 8, Leiden. Op de enveloppe of briefkaart gelieve men duidelijk te vermelden: Vraag 567.

Ifï

DE OPLOSSING JE MOEST JE SCHAMEN, EEN MAN VAN JOUW LEEFTIJD L

Vraag vijfhonderd drie en zestig De Phoenix was een mythische vogel der Egyptenaren. Als hij oud werd, stortte hij zich in het vuur, en herrees verjongd uit de asch. De hoofdprijs werd ditmaal verworven door den heer H. de Boer te Sneek. terwijl de troostprijzen ten deel vielen aan de heeren J. Louwen te Zwolle. J. A. Stolk te Rotterdam, J. Mooyman te Amsterdam, H. Caesar te Rotterdam, K. Teschmacher te Schiedam.

Eleenor Powell en Fred Aetaire oefenen iroor een nieuwe M.G.M.-fllm. Het zal de eerete film rijn, waarin beide beroemde danssierren samen optreden. Hans Holt en Kaethe Dorsch spelen de belangrijkste rollen in de Wienfilm „Mutterliebe". Regisseur is Gustav Ucicky.

Tony Martin speelt een hoofdrol in de Columbiafilm „Passport to happiness". Regisseur is Joseph Saniley.

Helen Mack is door regisseur Howard Hawks geëngageerd om een belangrijke rol in de film „His girl Friday" te spelen. Het scenario voor deze film is van Ben Hecht en Charles MacArihur.

Ann Dvorak en Preston Foster »ijn geëngageerd voor de film „Street of missing women". Hilde Hildebrandt werd geëngageerd voor Terra-film „Frau nach Mass".

de

R. Ä. Stemmle zal te Praag de film „Golowin geht durch die Stadt" in scène zetten.

Ruby Keeler, George Raft en William Holden spelen

de

hoofdrollen in de Warner Bros-film „Invisible stripes".

Ernst Lnbitsch is terstond na de voltooiing van Garbo's „Ninotchka" aan een nieuwe film begonnen, waarin hei tweetal, dat in „Shopworn Angel" zulk een succes oogstte, opnieuw voor de lens zal optreden; namelijk James Stewart en Margaret Sullavan. De film heet „Shop aroi.nd the corner", naar een scenario van Nico^us Laszlo. Ook Joseph Schildkraut zal een der hoofdrollen vertolken.

Maria Bard zal een belangrijke rol „Die gute Sieben".

spelen

in

Michael Powell ensceneert de film „U-Boat 29' mei Conrad Veidi en Valerie Hobson in de hoofdrollen.

Eddie Cantor, de bekende komiek, welke in Amerika niet alleen door het witte doek, maar ook door de radio zeer bekend geworden is, heeft thans een contract bij M.G.M, geieekend en zal binnen enkele dagen beginnen mei de verfilming van een speciaal voor hem geschreven scenario, „Four Utile mothers .

• Phyllis Barry, een in Engeland zeer gevierde actrice, is door Warner Bros geëngageerd voor een belangrijke rol in de Paul Muni-film „We are not alone".

belofte, die hij zijn vader eens gedaan heeft, houdt: hij wordt

P'' 'W (Unsterblicher Walzer). Regie: E. W. Emo. — TOBIS-film. Johann Strauss Sr Paul Hörbig Anna Strauss, zijn vrouw ... Dagny Serv Johann Strauss Jr Fred Liewe Regine Endlweber Friedl Cze] Josef Strauss Hans H( Lina Strauss Maria Anderg Eduard Strauss Fritz Lehmau Emilie Trarapusch Gretl Theira

Iohann Strauss Sr. staat op het hoogtepunt van z'n roem! Na elk concert, dat hij geeft, juichen de Weencrs hem opgetogen toe; elk optreden beteekent een nieuwe triomf! Maar de gevierde musicus kent de onbestendigheid en de schaduwzijden van een kunstenaarsloopbaan en het is dan ook zijn innigste wensch, dat zijn drie zoons een „gewoon" beroep kiezen. Doch...... kunstenaarsbloed verloochent zich niet Buiten weten van vader Strauss en mèt den steun van hun moeder nemen

de jongens muzieklcsse Wanneer dit hun vader te slotte ter oore komt, is ec hevige familietwist het gi volg. De oude Strauss vci laat zijn gezin om zie met Emilie Trampusci I een wat twijfelac ji0 vriendinnetje, posten. Inmiddels is p hann, de oudst zoon, zich gehe aan de muz-e gaan wijden, tei wijl zijn jongei broer Josef

Johanns eerste concert wordt een geweldig succes, hetgeen zijn vader deels weer in een verzoenende, deels echter in een jaloersche stemming brengt. Kort daarop sterft vader Strauss. Josef, die met een het, doch arm meisje getrouwd is. leidt met haar een eenvoudig leven en al wil hij 't zichzelf en anderen niet bekennen: in hem leeft maar één verlangen: De Muziek! Zijn kans om aan dit verlangen gehoor te geven, krijgt hij wanneer Johann plotseling ziek wordt en niet dingeeren kan. Op zijn aandringen besluit Josef hem te vervangen Hiermee is tevens het tijdstip aangebroken waarop Josef Strauss 't verlangen niet langer weerstand kan bieden. Hij wordt musicus. t <• n- o* Nu doet de tweedracht haar intrede in de familie Strauss. Terwijl Johann spelenderwijs de eene prachtige melodie na de andere componeert en de wereld inzendt en reeds spoedia een wercldnaam heeft, moet zijn minder fortuinlijke broer steeds in zijn schaduw blijven. Door zijn toch al eenigszins melancholisch karakter valt dit Josef des te zwaarder^ Bijna zou dit tot een breuk tusschen de broers geleid hebben ware niet de gedachte aan hun gemeenschappelijk doel, den kunstenaarsnaam Strauss hoog te houden, sterker in hen geweest. . Josef overwint ten slotte zichzelf en zal in de toekomst zonder jaloezie naast Johann en zijn jongsten broer bduard, die ook musicus geworden j^ÊÊmÊSÊgÊÊÊ^^TTp^ is, kunnen staan. De naam ^i^SJÉÉ^ Strauss omvat hen alle drie en zal hun melodieën gezamenlijk in één zegetocht door de wereld voeren.

Paul Hörbiger

IS

HOE FILMSTERREN GEKLEED GAAN.

FILMSTER R E M^A hcuh Thx^e^i

GESPREKKEN MET MIJN VRIEND PIETERSEN

.w

eet je, Pietersen, waarop Hollywooc vooral trotsch is.' ") T T „Waarschijnlijk op de groote hoeveelheid vrouwelijk schoon, dat binnen zijn muren verblijf houdt!" „Daarop ook, maar het meest trotsch is men op de moeders, die waken voor het wel en wee van haar film-telgen.". „Zijn er dan zooveel moeders van rilmkinderen?" „Heel wat! Beschouwt men de carrières van Hollywoods door-moeders-opgeleide-sterren, in wier gelederen zich Ginger Rogers, Anne Shirley. Anita Louise, Olympe Bradna, Tyrone Power, de Marx Brothers, Shirley Temple. June Lang. Irene Dare en nog zoovele andere bevinden, dan zal men concludeeren, dat ook in Hollywood „moeder het 't beste weet"." „Wat hebben de moeders er dan mee te maken?" „Genoemde namen zijn die van de meer op den voorgrond tredende filmberoemdheden. wier carrières grootendeels gevormd werden door het optreden van de moeders als repetitors, raadgeefsters, bemiddelaarsters en managers." „Wat deden de diverse mama's dan?" „Sommige filmsterren-moeders hielden zich op den achtergrond, adviseerend, aanmoedigend, ■ hier een rukje, daar een duwtje, om haar telgen vooruit te helpen. Anderen hebben meer direct deel gehad aan den opbouw der carrières harer kinderen en onderhandelden over contracten, beïnvloedden de publiciteit en beschermden haar spruiten tegen de slechte invloeden van de filmstad." „Dat zal wel eens noodig geweest zijn. Zijn de moeders niet meestal vroeger ook tooneelspeelster of film-actrice geweest?" „Een ieder, die bekend is met het leven in Hollywood, weet, dat de meeste dezer moeders haar eigen ambities in de succesvolle carrières van haar kinderen verwezenlijkt zagen. Mrs. Lela Rogers, de moeder van Ginger, gaf haar loopbaan op om zich aan die van haar goudblonde dochter te wijden. Zij was society- en kunstredactrice van de Fort Worth Record, toen Ginger den eersten prijs in den Charleston-wedstrijd behaalde, die haar, via het variété, het New Yorksch tooneel, snel tot de film en het sterdom bracht. Toen Ginger haar tooneelloopbaan aanving, was moeder Rogers haar manager, chaperonne en raadsvrouw. En niet voordat Ginger geïnstalleerd was als een der eerste sterren, wijdde Mrs. Rogers zich weer aan haar eigen taak." „En mevrouw Marx?" „Van de Marx Brothers wordt verhaald, dat de grootste onder de Marxen juist Minna was, hun moeder, de dochter van een goochelaar, die gedurende vijftig jaar in een woonwagen Europa doorkruiste en op iedere standplaats zijn goocheltoeren verrichtte, terwijl zijn vrouw harp speelde. Minna begaf zich naar New York, werkte er in kant- en bontfabrieken en trouwde met Samuel Marx, een kleermaker van East Side, afkomstig uit den Elzas. Vijf zoons, Chico, Groucho, Harpo, Gummo en Zeppo, werden hun geboren. Minna wijdde haar leven aan hun tooneelopleiding — werd hun gagwriter en zaakwaarneemster. Zoodra een van hen oud genoeg was om voor het voetlicht te treden, zorgde zij, dat hij een plaatsje kreeg, schreef een rol voor hem en werkte de nummers, waarin zij zelf optraden, om." „Ik zie al: in Hollywood kan men evengoed als elders prachtige staaltjes van moederliefde bewonderen."

1. Patricia Moriton draagt op doxe foto ••n origineel model van de onlwerptter Edith Head: een mantel van donkergroene wollen dof met een losse garneering van gestreept bont, waarvan ook de mouwen xijn vervaardigd.

Foto Paramount. 1. De teere xwarte kant van haar eenvoudig, maar *ll|l«el avondtoilot geelt iets pikants aan de blende schoonheid

ï. De even jeugdige als bekoorlijke blonde Helen OHbert, die cello speefde in het orkest van de Metro-Ooldwyn-Maver ««*•> »••'«fcj iR een rol kreeg in een der films van die """««^PP'J; *'•"•" nh,1J' in een simpel a"ond]aponnel|e van witte tule, waarvan het lijfje en de strakke ceintuur geheel xijn Ingerimpeld. «. Ellen Drew houdt het kleine xwart »"«•"„h«'«|l*' *•« *t^'l"f i,.0,^ haar hoofd vast door een lint van xwart satijn, dat achter om het haar wordt gestrikt. De hoed is gegarneerd met een xwart vogeltje.

Foto Paramount. t Oreer Oarson in een toilet van soepele xijde, waarvan hel dessin beslaat ill slruisveervormige motieven in heldere kleuren op ••"»*•*•" ondergrond. Het lijfje is versierd met echte slruisveeren In dezelfde tinten als welke voorkomen In de stol van de japon.

'

■

HÉT

cmEMA& THEATER

VCMSCMIINT WSKIUJKS ~ ^M|S PCM KWARTAAL f, %M VOO« MQie CM BÜITtH^AMO f .fJ*Mm |A A«.. UO. CN AOM. MOOMbCINOC ». LWOCM. T». atT4l MCTMKCMIMa 4IMt

]

-

■

9d« Ja arg.«9 He. 50 -23Dac.1939

I

IMEMAs. E AT E R

15

C+S ■■■CBM*

BHBBBHBHB

iMAUREEN 'SULLIVAN lERSIERT DEN IRSTBOOM

'X&*9.

fJPWo M.G.M.)

99*1*

-M «XA: A

U

r ^J jf?

l

uJ j^i ^

O-im - »

J 12 ä-

**

V^w

ii r'

LAMM*

<

Li l M^

^ *

''2

^

. ;\ >?;vli

Q'w .,"

iM^ir*^2 f/A.

4

>

!

fv

'

...;•

\i

A' |HANSSOHNKER[ llN DE TERRA-FILM! DER UFA „BRAM IM OZEAN"

(

- »«.-:' ':\

AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE