19de Jaargang Ko.14-15ApriM939. CINEMA s. THEATER O 1. ^v^ .^^

19de Jaargang Ko.14-15ApriM939

CINEMA s. THEATER

O 1

^v^

.^^

**

■v

AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE

AK ggOAPWAV-^TCg KWAM tMP swe vpCi Yraeu NAAQ \4OLLV\AJOO0

-#A

Rotll« Serrano in „Schmidt und Schmidlchon", «en film dia ond«r r«gl« van Hans Dapp« ward« ep. ganoman.

De kleine Lee doorliep de lagere school in verschillende steden in Kentucky en Missouri. Vervolgens bezocht hij de Central High School te St. Louis, haalde zijn diploma op de Western Military Alademy te Alton en begaf zich, teneinde zijn opvoeding te voltooien, naar het Union College te Schenectady, N.Y. Nog voor zijn ontgroeningstijd om was, verliet hij de universiteit om zich te laten inschrijven bij het leger, waar hij dipnst nam als tweede luitenant. Tijdens den wereldoorlog was hij instructeur te Camp Lee in Virginia. Na het beëindigen van den oorlog wenschte Tracy acteur te Wórden en liet zich inschrijven bij een tooneelschool. Het beste engagement, dat hij kon krijgen na het doorloopen van den cursus, was by een variété-theater tegen een kleine gage. Het duurde echter niet lang, voor hij zijn eerste Broadway-succes behaalde in het stuk „The show-off". Zijn talent werd door publiek zoowel als door critici luide geprezen. Tracy's ster op Broadway rees snel en zijn enorme succes in ,,The front page", waarin hij de hoofdrol vertolkte, bezorgde hem een aanbieding voor de film. In Hollywood speelde hij eenige onbelangrijke filmrollen, waarna hij terugkeerde naar het tooneel om wederom groot succes te boeken in ,,Louder please". Om zijn creatie in dit stuk werd hij ten tweeden male voor de film uitgenoodigd. En dit keer had hij meer geluk. Na steeds betere rollen vervuld te hebben, kwam zijn eerste filmsucces in „Blessed event". Sindsdien vervulde hij steeds hoofdrollen en wel in films als „Clear all wires", „Turn back the clock", „The lemon drop kid", „Sutters gold" en in de RKO Radio-films „Wanted: Jane Turner", „Behind the headlines", „Criminal lawyer" en in „Crashing Hollywood", waarvan de Nederlandsche titel is „Paniek in Hollywood".

Wallace Beery moat patten. In da film „Sergeant Maddan" tpaall hlj da hoofdrol, aan nieuw uniform il veer ham in da maak.

Alia Gerhardt In ..Umwege ium Glück-. Regiiteur It Dr. friti Palar Buch.

i Oreer Garten In „Good-Bys Mr, Chll De bakende danseresfilmactrice Eleanor Powell in de Htm „Honolulu".

W '

"

>^Si Z'

m

1

.

tA

f

'//////*

V&S/fJflß ^^

.

«.

f J

11

-

«^ ■■'■%: ■

■;..-

W: ''« Wh,

■■;V:

j

■

i

Lee In „Criminal lawyer"

j

. rsWM«!^,—«

k*!^» ro 1

'////eh //////,

~"<3 I

mm

w

/// • J

•.

'

7

wm

.

L

////// /////j

^

.,

1L

'/A

»

t^v "^

li^KfrJß. 1

Wm-- **

J

~^\ venals het type, dat hij gewoonlijk i op het tooneel en in de film uit-^—* beeldt, heeft Lee Tracy een veelbewogen en min of meer avontuurlijk leven achter zich. Tracy is geboren te Atlanta in Georgia, den i4den April. Reeds op zeer jeugdigen leeftijd trok hij van de eene plaats naar de andere, daar zijn vader, wijlen W. L. Tracy, een spoorweg-beambte, voortdurend genoodzaakt was te reizen. i '■%■

ZOU DAT NU ECHT WAAR ZIJN? Er zijn al heel wat dikke boeken geschreven over de vraag,

met hun breede ervaring en rijpe ondervindingen, allerlei nuttige

wat humor is en waarom en waardoor iets geestig ge-

wenken geven aan den nieuwen directeur, dat zij practische

noemd njag worden. Zulke boeken zijn natuurlijk altijd

ideeën opperen, verstandige voorstellen doen, die tot ieders

geheel gespeend van eenigen humor, ze filosoTeeren wel over den geest der geestigheden, maar zij zijn zélf nimmer humoristisch.

John Quinn {Pat O'Brien), directeur van „De tuin der vreugde", een bekend Californisch cabaret, meent, dat zijn pers-agente, de bekwame en lieftallige Toni Blake (MargaretLindsay) zeer gaarne met hem in het huwelijk wil treden, maar de komst van Don Vincente (John Payne), een betrekkelijk onbekenden bandleader, brengt een radicale verandering in de verhouding tusschen Quinn en Toni teweeg, een verhouding, welke van haar kant toch al niet erg hartelijk was. Vincente en zijn band fungeeren als plaatsvervangers voor Rudy Vallee en zijn Connecticut Yankees, die wegens een auto-ongeval niet in staat waren hun engagement na te komen. Quinn behandelt Vincente dan ook echt als plaatsvervanger en Iaat hem duidelijk merken, dat hij hem en zijn vrienden slechts als artisten van den tweeden rang beschouwt. Al direct staan Quinn en Vincente op voet van oorlog. Toni tracht te bemiddelen; zij voelt zich voor de situatie verantwoordelijk, daar zij het was, die Quinn op het idee bracht Vincente voor ,,De tuin der vreugde" te engageeren. Op zekeren avond, wanneer de muziek van Vincentes band door de radio wordt uitgezond vraagt mevrouw Lornay (Isabel Jeans), .een bezoekster, Quinn eenige woorden door den microfoon tot haar man, een beIjr

John Payne en Margaret Lindsay ter oore kwam, zich onmiddellijk per snelste gelegenheid naar „De tuin der vreugde" had begeven ten einde bij Vincentes debuut tegenwoordig te kunnen zijn. Quinns gedrag jegens Don verandert onmiddellijk en hij kruipt letterlijk voor hem. Quinn straalt van genoegen, is ontzettend ingenomen met dit hooge bezoek en poseert steeds fier naast den Maharadjah voor de fotografen. Vincentes band boekt een enorm succes en wordt door denkauwgummikoning Lornay voor zijn radioprogramma te New York geëngageerd. Quinn zit in zak en asch, daar hij nu èn Don Vincente èn Rudy Vallee kwijt is en tracht Vincente voor zijn cabaret te houden. Deze weigert, waarna Quinn zijn toevlucht tot een list neemt en voorwendt slachtoffer van een moordaanslag te zijn. Dit verwekt medelijden bij Vincente en deze teekent tenslotte een nieuw contract. Wanneer hij later achter deze list komt, is hij razend en wil op stel en sprong het contract verbreken en met zijn band naar elders vertrekken. Toni weet hem echter te bepraten, zij zal voortaan zoowel het oog op zijn pers als op zijn ""'»houding houden en zoo zien wij tegen ||de van de film de „firma" Toni BlakeDon Vincente tot groote vreugde van Quinn in het elijlMfctpfttfe stappen.

dat nu echt wäär zijn? U hebt er wel eens over

gehoord, het Is daar anders dan hier. Stel, dat er eenmaal in

lachen, bereidt ons daarmee een grooter- weldaad, dan degenen

het jaar — laat ons zeggen met Kerstmis — feest is, dat de

die mijmeren en mediteeren over de oorzaken.

gevangenen zelf er een groote voorstelling mogen geven, een

Natuurlijk zijn er ontelbare soorten humor. Maar de soort,

revue opvoeren, die ze zelf geschreven hebben en ingestudeerd.

waarover we het ditmaal willen hebben, is de moeite van een

Is dat zoo gek? Natuurlijk: ze mogen géén meisjes invitecren,

nadere beschouwing wèl waard, zonder dat wij daarbij in de fout

om naast hen op te treden, ze zullen zélf voor ,,girl" moeten

der filosofen willen vervallen. Ergo géén meditatie, maar onmid-

spelen, in travesti en met een blonde pruik op en in korte rokjes. U gelooft dat niet? Maken we het U tè bont met zulke onzin-

In Amerika zijn de gevangenistoestanden geheel anders dan

nige verhalen? Maar we kunnen U toch een film laten zien,

bij ons. Dat weet iedereen. Maar in hoeverre? Dat weten maar

een product der 20th Century-Fox, getiteld: „Kom je óók achter

weinigen. We hebben er wel eens van gehoord, dat ze in die

de Tralies?' , waarin dit allemaal zoo geschiedt.

gevangenissen erg veel aan sport doen, dat er voetbal- en rugby-

kenden kauwgummi-koning. te mogen richten, daar deze, op zoek naar een goeden band voor zijn radioprogramma, op „De tuin der vreugde" heeft afgestemd. Als Quinn dit verneemt, laat hij eerst den microfoon en daarna de versterkers uitschakelen ten einde zoodoende de uitzending van Don Vincente in het water te laten vallen. Toni ziet plotseling een uitweg door te speculeeren op Quinns zwak voor titels. Er bestaat geen gelukkiger mensch op de wereld dan John Quinn, wanneer hij iemand van adel of vorstelijke personen in zijn hotel mag ontvangen. Een ex-kellner wordt door de samenzweerders geëngageerd en tot Maharadjah van Sund gedoopt. Toni wordt geholpen door Jimmy Fidler, den bekenden radio-criticus, die met Quinn overhoop ligt wegens het verstrekken van eenige verzonnen nieuwtjes. Toni en Fidler dresseeren den kellnerMaharadjah. Zij lanceeren het bericht, dat de Maharadjah van Sund, zoodra hem het bericht van het eerste groote engagement van zijn ouden vriend Don Vincente, met wien hij te Oxford studeerde,

Zou

De eerste de beste humorist, die zijn vak verstaat en ons doet

dellijk het voorbeeld.

Pat O'Brien en Margaret Lindsay. Regie: Busby Berkeley. Warner Bros-film.

voordeel zullen kunnen zijn

veldcn binnen de muren zijn, waar de zware jongens de stevigste

— Nu ja, zegt U,— op de film! Daar kunnen ze het nog wel veel zouter eten, maar daarom is het nog niet wäär!

elf- en twaalftallen vormen. Het mag dan ook geen verwonde-

Neen, maar ze vertoonen het zoo. Zulk een gevangenis wordt

ring baren, dat de ploeg van een endere gevangenis wel eens

U voor oogen getooverd, op wäre grootte, geheel compleet, met

zal willen uitkomen tegen zulk een voortreffelijk team en het

boeven en al, piekfijn en net echt, volkomen geloofwaardig en

moet dan voor de hand liggen, dat het bezoekende elftal met

daarin gebeuren nóg veel gekker dingen, dan in het boven-

gevangeniswagens wordt vervoerd. Ze hebben nu eenmaal geen

staande werd uiteengezet. En nu is dit werkelijke humor, die

bewegingsvrijheid! Maar hoeft de geestdrift en de sportieve

speculeert op onzen twijfel, onzen tweestrijd, onze aarzeling,

vreugde daarom minder groot te zijn? Kunnen de supporters, die

ons geloof en ongeloof om beurten. Het eind van het lied is

zich langs het lijntje scharen, niet even goed met vlaggetjes

natuurlijk, dat we zeggen: 't Is nonsens!

zwaaien en liedjes zingen en opwekkende spreekkoren vormen?

En dan lachen we nog harder, dat is nu eenmaal een psycho-

Iets anders! De gevangenisautoriteiten doen steeds hun best

logisch feit. De groote kunst is: waarheid en overdrijving zóó

de kerkers zoo practisch en efficient mogelijk in te richten, te

handig te mixen, dat niemand weet, waar het ééne begint en

profiteeren van elks ervaring, van de nieuwste vondsten der

het andere ophoudt. Met geniale handigheid nu is dit gedaan in

techniek en alles, wat voorts dienstig kan zijn. Hier heerscht

deze

geen sleur, maar een frissche, moderne geest! Als er een nieuwe

Treacher, Tony Martin en Phyllis Brooks de hoofdrollen ver-

directie wordt aangesteld en twee oude, ervaren boeven, die

vullen.

humoristische

film,

waarin

Preston

Foster,

Arthur

reeds heel wat straffen hebben uitgezeten, opnieuw een lang

Zoon film is per saldo méér dan de dikke boeken voor-

pensionaat zullen ingaan, is het logisch, dat het tot een uitvoerige

noemd. Zij is niet een beschouwing over den humor, zij is de

gedachtenwisseling komt. Het is logisch, dat deze vaste klanten

humor zélf. En dat is toch altijd nog verleidelijker!

Twee garoullneerd» recidivisten namen «en bad.

„Jongen«, daar lijn we weer!" Oude, trouwe boaven kaaran naar da gevangenla tarug.

Enkele jaren geleden was Gail Patrick een ernstig studentje, dat met geleerde blikken over haar studie-boeken zat gebogen, dat makkelijk en met succes examen deed en dat graag meester in de rechten wilde worden. Als zij niet naar Hollywood was gegaan, zou zij waarschijnlijk met een leider van een of andere debating-club getrouwd zijn. Vele mede-studenten volgden immers dezen weg: maar Gails geluk lag ergens anders en nu, vijf jaar later, is zij een der charmantste hguren der filmwereld. _ Gail, wier werkelijke naam Margaret Fitzpatrick is, werd op den 20sten Juni geboren in Birmingham (Alabama). Zij bezocht daar de lagere school en na eenige jaren kwam zij op het Howard College, waar zij al spoedig een goede studente was. Zij was de aanvoerdster van verschillende College-sportvereenigingen en blonk uit bij de tooneelvoorstellingen, die het Howard College van tijd tot tijd gaf. In 1931 werd zij gekozen tot „Queen of Beauty . Toen Gail dit College met goed gevolg had doorloopen, liet zij zich inschrijven als studente in de rechtsgeleerdheid aan de universiteit van Alabama. Algemeen werd zij beschouwd als een zeer begaafd meisje, waarop haar geboorteplaatsje later zeer zeker trotsch zou kunnen zijn. Dit kwam uit, maar niet op de manier, die iedereen verwacht had. In het voorjaar van 1932, toen Gail nög studeerde in Alabama, schreef Paramount haar zoo populair geworden „Panther Woman"-

Hervey Stephen«, Gail Patrick en Akira Tamiroif In „De machtige".

prijsvraag uit. Vrienden haalden haar over om hieraan mee te doer en tot haar groote verbazing werd zij een der winnaressen. Zi had niets te verliezen en zoo vloog zij naar Hollywood op kostei van den studio. Het paste eigenlijk niet erg voor een meisje da rechten studeerde, maar het kwam prachtig uit, want het vie juist in de zomervacantie. Zij kreeg niet de rol van Panthe Woman, maar dat had zij ook niet verwacht. Wel ontdekte Marioi Gering, die toen bij Paramount regisseerde, dat Gail vele „moge lijkheden" bezat en hij maakte een tweede proefopname van haar En wat voor een proefopname! Gail moest drie bladzijden dialooc spelen uit het tooneelstuk „Holiday". Wijlen Gordon Westcot bood aan om haar tegenspeler te zijn en Gail speelde deze heel< scène als een liefdesscène. Een jaar later las zij het heele stuk nog eens door en kwam toer tot de ontdekking, dat de rol die Westcott in de „proef" hac gespeeld in 't geheel niet die van een minnaar was, doch slechts de rol van haar broer! Hierbij kwam nog, dat de proef verschillende andere fouten ver-, toonde. Gail bemerkte dat zij geen succes zou krijgen, ook al dooi haar Zuidelijk accent. Niettegenstaande haar charme en schoonheid gaf Hollywood, dat er soms typische ideeën op na houdt, haat vooreerst nog geen kans. Maar Paramount had een groote som geld uitgegeven voor de Panther Woman-prijsvraag en Gail Patrick had toch in ieder ge val een zekere'waarde voor de publiciteit. Paramount bood haar een contract aan voor zes maanden met een klein weeksalaris. Maar de verstandige Miss Patrick vond nog steeds, dat meester in de rechten in ieder geval beter zou zijn. „Ik bezit 125 dollar," zei ze, „het spijt me wel, maar als die op zijn ga ik terug naar Alabama." Toen echter Universal belang in haa. begon te stellen, werd Paramount ook meer geïnteresseerd en bood aan haar salaris te verhoogen tot 75 dollar per week. „Ik had nog nooit eerder van 75 dollar per week gehoord," verklaart Gail, „maar ik vond het rijkelijk veel voor iemand uit zoo'n klein stadje." Paramount gaf haar dus een contract voor een half jaar met twintig weker salaris. Door haar rechten-studie was Gail Patrick handig genoeg om dit soort bepalingen en contracten te doorzien. Een contract voor een half jaar omvat zes-en-twintig weken en zij was niet van plan om zes weken voor niets te werken. Toen de studio het contract op haar verzoek veranderde bleef er niets anders over dan het te onderteekenen. Op deze manier we/d de toekomstige meester in de rechten filmspeelster. Gail Patrick is een van de weinigen, die nadat zij een schoonheidswedstrijd

gewonnen hebben, ook wetkelijk succes oogsten in Hollywood. Zij onderwierp zich aan het feit, dat een beginnende actrice nooit moet vertrouwen op haar eigen oordeel. Zij had graag critiek en kreeg die dan ook rijkelijk. Zij vond het heelemaal niet erg, als de menschen aanmerkingen maakten op haar kleeding, of op haar zenuwachtige handbewegingen of haar aanraadden de schouders bij het loopen meer naar achteren te trekken. Haar vrienden en kennisen die wisten, dat zij een goeden raad niet in den wind sloeg, hielpen haar verder met allerlei kleinigheden. Een van de prettigste eigenschappen, die miss Patrick bezit, is, dat zij ondanks haar „star-dom" en de groote salarissen, die zij verdient, nog steeds hetzelfde eenvoudige meisje is gebleven voor de vrienden, die haar vroeger geholpen hebben. Deze vrienden veranderden het bedeesde, eenigszins schuwe studentje ip een statige schoonheid van oneindige gratie. Gail bezocht zes maanden lang de Paramount Dramatic School, voordat' zij in een film optrad. Daar verbeterden zij haar Zuidelijk accent, knipten heur lange haren af en borstelden het donkere haar achterover, zoodat het breede en intelligente voorhoofd, dat Gail altijd onder haar lokken verborgen hield, zichtbaar werd. Zij maakten haar wenkbrauwen gelijk en leerden haar, hoe zij met de lip-stick haar mond een beetje voller kon doen schijnen. Ook perfectionneerden zij haar loop en gaven haar een dusdanig dieet, dat zij twaalf pond zwaarder werd. De studio besteedde liefst 450 dollar aan de verfraaiing van haar gebit. Gail heeft reeds haar deel gehad van de verplichÉt tingen, die een ster nu eenmaal altijd schijnt te hebben. Verschillende keeren werd zij uitgenoodigd bij officieele gebeurtenissen, ook was zij eeregast op het jaarlijksche katoenfeest. Met onuitputtelijk geduld stond zij toe dat de pers haar, in de. Dierenbeschermingsweek, fotogram feerde met allerlei soorten dieren Zij is altijd vriendelijk en gewillig gebleven en het laatste jaar is zij zóó gezien, dat Paramount nauwelijks aan de groote aanvraag om foto's van Gail Patrick kon voldoen. Trouwens, nog steeds ontvangen de studio's brte* ven van film,,fans" uit alle deelen der wereld met verzoeken om foto's van deze beschaafde, don^ kere actrice. Voordat zij haar eerste filmrol gespeeld had, was am door de publiciteit reeds zóó bekend, dat Paramount haar ook meer vrijheid kon geven dan eenige andere gecontracteerde ster. Zoo weigert Gail dan ook standvastig om te poseeren voor foto's, waarbij haar beenen goed te zien zijn. „Ik ben te mager," verkondigt zij, „en mijn beenen zijn veel te lang." Meestal be-

kommert de fotograaf zich niet om dergelijke protesten, maar omdat miss Patrick op andere punten een zoo gewillig object is voor de ondernemende studio-fotografen, wordt deze wensch ingewilligd. Toen zij in de film „Artists and models" optrad, moest zij in een scène een badpak dragen, maar op Gails dringend verzoek werd het geheel zoo veranderd, dat zij een lange ruim vallende cape over het badpakje kon aantrekken. Haar nieuwste film is „De Machtige", waarin zij een waardige tegenspeelster blijkt te zijn van den acteur Akim Tamiroff en de Oostersche schoone Anna May Wong. Zij trouwde op 17 December 1936 met Bob Cobb, den eigenaar van de in Amerika zoo bekende Brown Derby Restaurants. Hun trouwdag viel op een Donderdag en daarom krijgt mevrouw Cobb nog lederen Donderdag een groote bouquet bloemen van haar echtgenoot, dikwijls zelfs met een cadeau er bij! De charmante Gail.

k~

:\

4Êi

0

'^meBr

■ ac

■

H y»k

Ä

^ \\hS> ^■^^ M^ ■-:■

■"

NIEUWS UIT DE STUDIO'S Fritz Kirchoff regisseert de Euphono-fllm „Anja".

Gustaf Gruendgens ensceneert de film „Don Juan", naar de bekende opera van Mozart. De muzikale leiding berust bij Herbert von Karajan.

„Frau am Steuer", de film die binnenkort In ons land vertoond zal worden, Is de dertiende film, waarin Lilian Harvey en Willy Fritsch samenspelen.

Peter Freachen schrijft het scenario voor de Columbia-film „Nobel".

Edith Fellows werd voor de film peppers" geëngageerd,

„Five

little *

C. C. Coleman Jr. engageerde Rochelle Hudson en Richard Arien voor zijn film „Missing daughters".

Hans Schweikart heeft Charles Willy Kayser aangezocht voor een belangrijke rol In de film „Fasching".

Marlene Dietrich zal waarschijnlijk de hoofdrol vertolken in een nieuwe Warner Bros-film. De titel van deze rolprent staat nog niet vast.

E. W. Emo zal te Weenen de film „Unsterblicher Walzer" ensceneeren. De belangrijkste rollen zijn in handen van Paul Hörbiger, Hans Hoil, Maria Andergast, Gretl Thelmér en de Wiener Philharmoniker.

Joan Blondall werd door de Columbia-film geëngageerd om de hoofdrol te vervullen in „Good girls go to Paris". Haar tegenspeler Is Melvyn Douglas.

JlHiL,

Charles Vidor ensceneert' de film „Blind Alley", waarin de belangrijkste rollen worden toevertrouwd aan Ralph Bellamy, Joan Perry en Chester Morris.

John Howard werd door de Paramount geëngageerd om de hoofdrol te vertolken in „Grand jury secrets".

Ilse Patri Is voor een belangrijke rol aangezocht in de Terra-film „Der Millionenschuster".

Kay Francis en Carola Lombard zullen de belangrijkste rollen uitbeelden in de RKO-Radio-film „Memory of love". Deze film wordt geregisseerd door John Cromwell onder productieleiding van George Height. Dudley Nichols en Hagar Wilde hebben het scenario geschreven naar een roman van Bessie Breuer,

George Sandars, de RKO-Radio-fllmacteur voor de titelrol In de ,,Saint"-(ilmserie, gebaseerd op de populaire detective-romans van Leslie Charteris, is in Engeland aangekomen met de „Queen Mary" voor de opnamen van „The Saint In London".

Gustav Ucicky zet te Weenen de film „Reiterattacke" In scène.

^aÄ^Ä-^rr—.

•■^-^^ifiSÄ

Bernd Hofmann ensceneert de Bavarla-film „Der 24. Dezember". De hoofdrollen zijn in handen van Paul Hartmann, Leny Marenbach, Käthe Dorsch en Hans Söhnker.

Fite Bankhoff, Irene von Meyendorff en Cordy

sV.-^se:'-

Milowifsch speien de belangrijkste rollen in „Schneider Wibbel". Viktor de Kowa voert de regie.

ONZE WEKELIJKSCHE PRIJSVRAAG

J^f ~~'^ ^fc V:i-:- ^

Vraag vijfhonderd twee en dertig Wie is Hubert Cornelisz. Poot. Wij stellen een hoofdprijs van / 2.50 en vijf troostprijzen beschikbaar om te verdeelen onder hen, .die vóór 1 Mei (abonné's uit overzeesche gewesten vóór 1 Juni) goede oplossingen zenden aan ons redactie-adres: Noordeinde 8, Leiden. Op de enveloppe of briefkaart gelieve men duidelijk te vermelden: Vraag 532.

.

"^^^t*,;;. ^*.>*J>_^se ■

^

'T

3 '~--<;--._— *^"' ,

«i Ji 'r«4^ ■

~

M.:,-

*'

■■•-

', ""' ''

#*««,—

•">

#. -

.--

-■

DE OPLOSSING Vraag vijfhonderd acht en twintig Dirk Knickerbocker is de pseudoniem waaronder W. Irving zijn „History of New York" uitgaf. Vandaar een bijnaam voor de van de oude Holl. kolonisten afstammende bevolking te New York.

Lilian Harvey an Vittorio da Slca in da Ufa-film „Lnohtkaitaelen".

"Sfi^r .

--

;Ä***

■

-.

^

*

*

V

De hoofdprijs werd ditmaal verworven door den heer C. Buising te Delft, terwijl de troostprijzen ten deel vielen aan Mej. F. Martens te 's-Hertogenbosch, den heer R. G. H. Engelbert van Bevervoorde te Rotterdam, den heer H. M. v. d. Berg te Bussum, den heer P. Diemer te Amsterdam, den heer A- Bos te Zeist.

<M&.^

-

*

Q£ P0PUL-Pl££

VAN LEZER TOT LEZER Op deze pagina kunnen onze abonné's, onder de ..Ruilrubri ik", gratis een advertentje plaatsen, waarin zij iets aanbieden in ruil voor iets anders. Deze plaatsing is geheel gratis, maximaal 10 regels per advertentie. Adve rtenties, waarin voorwerpen te koop worden aangeboden of gevraagd, woni ngen te huur worden gevraagd of te huur aangeboden, diensten worden aangebod en, enzoovoort, enzoovoort, worden onder de rubrieken ..Te koop aangeboden*', ,Te koop gevraagd" en „Diversen" geplaatst en berekend tegen 5 cts. per rege , minimum vijf regels.

TE KOOP AANGEBODEN Accordeon met pianoklavier, bill. Ie koop. Wed. Burger, Montelhaanstr. 3 lis.. A'dain (C). Te koop een avondjapon met cape. m. 40 en schoenen m. 39. Voor ƒ5.—. Vogel. v. Hogerdorpstr. 145-111. A'dam (W.). Te koop eiken waschtafel met marmer blad en spiegel ƒ4. —. Wandelwagentje opvouwb, ƒ 'i.SO.—. Dinamische luidspr. Nora jX. —. H. v. Seist, Nova /cmbla.-tr. 50-1. A'dam (C), Te koop z. g. a. n. accordeon.Stradivarins pianoklavier. Wijnberg, Posjesweg tiO-ll. A'dam. Te koop : kastje, wasciitafeltje met spiegel, nachtkastje en stoel alles wit geschilderd, spotpr. I land weef divankl. ƒ1,—. I pr. beige damessch. m.35/l.—. nw. Kindersch. van I tot 3 j. i jrg. ..Het Rijk der Vrouw", ƒ0.50. 1937. 1 jrg. ..Libelle" 193« ƒ!.— en een bijna compl. jrg. ..Libelle" 1937 ƒ0.75. 4 jrg. ..liiicum" van 1935 tot en niet 1938, ƒ 0.75 p. jaarg. Davisstr, S hs, A'dam (W.).

Te koop Hangeboden ; compl. Artis alb. met pi. ƒ3.—. J. van Es, Adriaan Vlackstr. 10, Oonda.

RUILRUBRIEK Te ruilen : 122 Verk. b. en 12 heele Radion v. goede buitenl. en kinderpoStz.. 's Avonds na 6 uur. Soestdijksche kade 1000, Oen Haag. Wie wil een kampeertent ruilen tegen een alb. m. alle soorten postz. J. Wentink. Hoogravenscheweg 106, Utrecht. Wie heeft een naaimach. in ruil v. mijn schaakklokV O. v. d. Beid. St. Willibrordusstr. 81-11. A'dam (Z.). Ruilen : Orgel met spiegel opzet. 13 reg, en Fr. piano te zamen. v. een g. Duitsctie piano. Radio-toestel met kracht, luidspr. (Philips) voor lichte motor. 11 goede viool voor guitaar, mandola en mandoline voor guitaar of luit. Fred. Hendrik Plantsoen 15. A'dam. Wie ruilt mijn prismakijker (8 ■ ) voor camera, minstens I : 3.5. Mouwes, Vrolikstr. 231, A'dam (O.).

MICKE/ ROONEX

TE KOOP GEVRAAGD Te koop gevr. : 1 leeren damesjas m. 48. Kampmeijer. l.indengracht 209-111, A'dam. Te koop gevr. : compl, series Don zegels van Suriname tegen ƒ12.50 per serie. Bij bestelling niet betalen in ongebr. postz. H.de Bie. Kraijenhofflaan 102, Nijmegen.

»:. „Er is één goed ding aan Bill — hij kost me maar heel weinig aan eten en drinken."

Gratis kunt u gangbare bonnen die u niet spaart ruilen voor wat u wèl spaart en tekort komt. Bij zending postzegel insluiten voor terugsturen. Wed. S. v. Zanten, Daniel Willinkplein 41, A'dam. Wie ruilt een step op luchtbanden voor poppenwagen. Jacob Pronkstr. 218. Scheveningen. Ik heb platen v. 2 compl. albums van . Holland zooals wij het zagen", te ruilen voor pit, van Verkade ,,Dieren leven in Artis". Davisstr. 8lis.. A'dam (W.). Wie ruilt een radiotoestel en electra-onderdeelen ; een heerenfiets, sportmodel. een werkbank met rek. voor iets anders. Hartman. Spaarndamnierstr.ii9-I I, A'dam (C),

ABONNE'S OP DIT BLAD. welke in onze registers zijn ingeschreven en in het bezit zijn van een door onze administratie afgegeven polis, zijn gratis verzekerd volgens polisvoorwaarden: f2000.- bij levenslange invaliditeit; f600.- bij overlijden; f 400.- bij verlies van een hand, voet of oog; f 75. - bij verlies van duim of wijsvinger; f 30.- bij verlies van een anderen vinger, een en ander ten gevolge van een ongeval.

„Goedendag, en dark u wel! Ik geloof dal ik veel plezier zal hebben van den bril, dien u mo hobt vcorgeschrevpn."

1.1

Liet zal moeilijk vallen op het oogenblik • ' aan het film-firmament een sterretje te ontdekken, dat meer populair is dan Mickey Rooney. Verwondering behoeft dit niet te wekken, want Mickey is zoo'n markant karakterspeler, en hij heeft zoon veelzijdig talent, dat hij lederen bioscoopbezoeker — on -bezoekster natuurlijk niet minder — onder de bekoring van zijn spel brengt. Mickey is reeds opgetreden in de films „Kerels geven geen kamp", „Stormduivels", „Chained" en „Jongensstad". Deze laatste film wordt op het oogenblik in ons land vertoond en oogst een buitengewoon succes, hetgeen zeker niet voor een gering deel te danken is aan het aangrijpende en levensware spel van Mickey. Mickey als hij niet filmt.

Is het ongeval een gevolg van een aan een personentrein, tram of autobus enz. overkomen ongeval, waarin verzekerde als gewoon betalend passagier reist, dan wordt de uitkeering bij levenslange invaliditeit gesteld op f3000.- en de uitkeering bij overlijden op f 1000.De uitkeering dezer bedragen geschiedt door de NIEUWE HAVBANK N.V. te Schiedam.

■^M^f-

Denk er om bij een eventueel ongeval binnen 3 x 24 uur aan het kantoor der N.V. Nieuwe Havbank te Schiedarrj daarvan kennis te geven, ook al meent U, dat de directe gevolgen niet ernstig kunnen zijn.

i

Anders vervalt het recht op uitbetaling.

Ontvluchte, maar weer gearresteerde gevangene: „Liefste, misschien was het toch beter geweest als je mijn gevangeniskleeren niét buiten te drogen had gehangen."

— 2 -

Mickey als het boefje in „Jongensstad". iFoto'i M.G.M.)

HET . NIEUWSTE

VERKEERD VLIEGTUIG De „Stratoliner", een vliegtuig voor verkeer op groote hoogte. Noodlottig ongeval bij de proefvluchten met het eerste exemplaar van dit type. Een hermetische cabine, waarin de lucht wordt samengeperst, verschaft den inzittenden een draaglijk „klimaat". Reizen met een snelheid van ongeveer 400 km. per uur op 6000 m. hoogte.

Om te zien of de cabine volkomen luchtdicht is worden de naden, vóórdat de lucht wordt samengeperst, met zeep opstreken, zoodat men de plaatsen waar nog lucht mocht ontsnappen onmiddellijk kan opsporen.

•

De „Stratoliner" van Boeing snelt op groote hoogte over de aarde voort. Ook met twee motoren aan één zijde van den vleugel in rust, kan dit moderne vliegtuig nog tot 3000 meter stijgen, hetgeen belangrijk tot de

veiligheid bijdraagt. • Het vliegongeval in de Vereenigde Staten, waardoor de Nederlandsche luchtvaart van twee harer beste technici werd berooid, plaatste een nieuw type verkeersvliegtuig plotseling in 't middelpunt van de belangstelling. Het begrip „Stratoliner" werd opeens gemeengoed, hoewel deze naam eigenlijk niet juist is voor het nieuwe product van de wereldbekende Boeing-fabrieken in Seattle. „Stratoliner" beteekent eigenlijk lijnvliegtuig voor de stratosfeer. Dat is echter eenigszins overdreven. Immers deze machine was voor passagiersvervoer op een hoogte van 5000 tot 6000 meter bestemd, hetgeen nog aanzienlijk lager is dan een 13000 meter, op welke hoogte ongeveer de stratosfeer zich bevindt. Debet aan de overdreven benaming kunnen we zoowel den Amerikaan sehen sensatielust stellen als het feit, dat men de luchtlagen tusschen 5000 en ongeveer 10.000 meter dikwijls met den naam sub-stratosfeer aanduidt. In ieder geval was de „Stratoliner" de verwezenlijking van het streven naar vliegen op groote hoogte, zij het ook een éérste schrede in die richting. Van dat vliegen op groote hoogte heeft men zich in het algemeen veel voorgesteld, en ofschoon het voorbarig zou zijn te beweren, dat de groote afstanden binnen enkele jaren door de stratosfeer zullen worden afgelegd, kan men tóch zeker rekening houden met een luchtverkeer op 5000 lot 6000 meter hoogte in de komende jaren. Althans voor de lange trajecten. Voor de binnenlandschc luchtlijnen en de korte continentale trajecten zou een stijgen tot een dergelijke hoogte in geen geval economisch kunnen zijn. Hoe kunnen we overigens dat streven naar een grootere vlieghoogte verklaren? Practische onderzoekingen in verschillende landen hebben aangetoond, dat stijgen naar groote hoogten gepaard gaat met een toenemen der vliegsnelheid bij eenzelfde Reeds in de fabriek onverbruik van brandstof. Bovendien wordt de lucht derwerpt men de cabine er steeds helderder en rustiger. Plaatselijke onaan zware proeven om te weersbuien met de dikwijls onaangename verraszien of het omhulsel aan singen daaraan verbonden, komen nagenoeg niet groote drukverschillen voor. Het vliegtuig ondervindt geen last meer weerstand kan bieden. De van remousstooten, die den passagiers dikwijls man in overall regelt den zoo'n wee gevoel in de maagstreek bezorgen, In toevoer der lucht, die in bergachtige streken kan men linea recta over de de ruime cabine wordt hoogste bergtoppen vliegen zonder eenig gesamengeperst. Links staat vaar voor botsingen. Resumeerende zien we dus iemand,die aan de hand van een verwezenlijking van voordeelen, die van bespeciale manometers de lang zijn zoowel voor veiligheid, de snelheid en hoeveelheid binnenstroohet comfort, ais voor het economisch rendement. mende lucht en den druk En dat zijn factoren, die beslissen over hei succes in de cabine controleert. van een luchtvaartmaatschappij.

Vanzelfsprekend is de practijk minder eenvoudig dan de theorie van het hoogvliegen. De techniek is een weerbarstig object, dat zich tegen iedere verovering teweer stelt. Het zou ons hier technisch te ver voeren nader in te gaan op de enorme moeilijkheden, waarbij men met het verwezenlijken van vliegen op groote hoogten te kampen krijgt. Een enkel markant onderdeel daarvan willen we echter nader bekijken, omdat het ook zijn stempel drukt op het uiterlijk van de „Stratoliner". Daar bij het stijgen in hei luchtruim de lucht steeds ijler wordt, moet men op een bepaalde hoogte voor aanvoering van zuurstof zorgen, daar anders bij de reizigers bezwarende physieke verschijnselen optreden. Individueele zuurstofvoorziening door middel van slangen, waaruit men zuurstofrijke lucht kan inademen, is weinig comfortabel en ook niet afdoende voor een hoogte van 6000 meier. Bij de „Stratoliner" van Boeing nam men derhalve zijn toevlucht tot de zoogenaamde drukvaste cabine, waarin de buitenlucht door middel van aanjagers kon worden samengeperst en bovendien verwarmd, zoodat er voor de inzittenden een draaglijk klimaat ontstaat, dat ongeveer overeenkomt mei de atmosfeer zooals die op 3000 meter heerscht. Het is derhalve zaak bij den bouw van de cabines nauwkeurig na ie gaan of hei omhulsel, dat uit kleine vastgeklonken duraluminium platen be

Snelle start van het nieuwe Boeingvliegtuig! Uitgerust met vier buitengewoon krachtige Cyclone-motoren van 1100P.K. wordt dit verkeers-vliegtuig in 1 minuut tot 305 meter hoogte getrokken, bij een totaal gewicht van 20390 K.G.

staat, volkomen luchtdicht is. Hiertoe bestrijkt men de naden mei zeep, waarna de lucht in de cabine wordt samengeperst. Dit is wel is waar het omgekeerde van den toestand, die optreedt bij hei hooger siijigen van hei vliegtuig — immers dan neemt de druk van de buitenlucht toe — maar voor 'n controle van de luchtdichtheid der cabine komt dit op heizelfde neer. Bij de zevenentwintig proefvluchten, die met hei eerste exemplaar van de „Stratoliner" vóór het ongeval konden worden gemaakt, werd de maximumsnelheid op normale vlieghoogte, die theoretisch op 390 kilomeier per uur was vastgesteld, nog overtroffen. Van de „Straioliners", die in een serie van voorloopig acht stuks gebouwd worden, bevinden zich momenteel reeds drie nagenoeg in staat van voltooiing. Vanzelfsprekend gaat men de oorzaak der ramp met hei eerste exemplaar nauwkeurig na, alvorens met de proefvluchten van de volgende zal, worden begonnen. Dat, zooals van sommige zijden beweerd werd, de bouw van deze toestellen zou worden gestaakt, is onjuist. Nog nimmer heeft een luchtramp hei ontwikkelingsproces van de luchtvaart verhinderd! Ook thans bij de eerste belangrijke schrede naar grootere vlieghoogte zal men doorzetten tot eiken prijs!

In verband met de drastische militaire maatregelen, door Italië tegen Albanië ondernomen, omdat de tusschen deze beide landen gevoerde onderhandelingen niet het door Italië gewenschte verloop hadden, brengen wij hier op deze pagina's een reeks interessante foto's van Albanië, die thans zeker de belangstelling van onze lezers zullen hebben! Het koninkrijk Albanië vTbrdt gevormd door een smalle landstrook van ongeveer 350 K.M. lengte, en hoogstens 50 K.M. breedte langs de Westkust van het Balkanschiereiland aan de Adriatische en Ionische Zee. De bevolking bestaat uit ruim één millloen zielen. Tachtig percent van hen zijn Albaneezen, de rest Serven, Zinzaren, Turken en Grieken. De stam der Albaniërs wordt reeds vroeg in de geschiedenis genoemd, doch het is niet voor de elide eeuw dat de naam Albanië voor het land zélf in gebruik kwam. In de Middeleeuwen stond het onder vreemde heerschappij, terwijl het in 1479 werd onderworpen aan het Ottomaansche keizerrijk, waartoe het tot 1912 bleef behooren. Gedurende dezen tijd golden de Albaneezen steeds voor de trouwste bewakers der sultans, tot wier lijfwacht zij gewoonlijk behoorden, terwijl zij tevens belangrijke functies bekleedden in de Turksche ambtenarenwereld. Tijdens den Balkanoorlog van 1912-1913 werd Albanië bezet door de Serven, Grieken en Montenegrijnen. Oostenrijk en Italië, die een verder doordringen van de Serven naar de Adriatische Zee niet gedoogen wilden, wisten te bewerken, dat Albanië tegen het einde van 1912 onafhankelijk werd verklaard. Tot vorst werd prins Wilhelm von Wied benoemd, die echter even na het uitbreken van den wereldoorlog in 1914 het land verliet. Het Noorden van Albanië werd nu door de Oostenrijkers bezet, het Zuiden, benevens Valona, door Italië. In 1921 werd Albanië evenwel andermaal onafhankelijk verklaard, doch Italië zoowel als Joego-Slavië probeerden er steeds hun invloed uit te breiden. Hieraan kwam in 1924 echter een einde, loen Ahmed Zogoe als dictator optrad. In September 1928 aanvaardde deze als koning Zog I de regeering. De invloed, dien Italië op hem uitoefende, is steeds zeer groot geweest. Als middelen van bestaan der Albaneesche bevolking moeten in de eerste plaats de veeteelt en de landbouw worden genoemd De laatste levert maïs, wijn, olijven en tabak, maar is nog niet voldoende om de behoeften van de bevolking te dekken. Men vindt er ook eenige delfstoffen, onder anderen petroleum en asphalt. Het verkeer is in Albanië nog niet bijster ontwikkeld; goede wegen zijn er zeldzaam. Tusschen Tirana, de hoofdstad, en Durazzo, de voornaamste uitvoerhaven van Albanië, loopt een spoorweg. De bestuursvorm van Albanië zou men een parlementaire monarchie mogen noemen. Het parlement bestaat uit twee kamers.

Z.M. Koning Zog I van Albanië, die verklaarde de onafhankelijkheid van zijn land tot het uiterste te zullen verdedigen.

flCT(€ T€6€iï ••

ALg^Mie

De Albaneesche jeugd ontvangt reeds vroeg een militaire voor-opleiding ledere schooljongen dient tot een dergelijke semi-militaire organisatie te behooren.

Kaartje van Albanië en omliggende landen. DUITSCH LA no

y

HOnGARI

ZWITSERLAUD TUEST VEflETIE

IELGRA»0

TALIE

VA

R

o

E

n

E

ni£

BOEKAREST

f

«

^7

JOEGOSLAV 1 Ë UA

(ITAI)

Ancor

S. BOELGARIJ E

1

^ «SOF IA

5 AH DP IE

MUAhBOE

SKOETAir DURAZZO L«'Tl RA HA

'ROME

HAPELS

*>

imrtpnr

ALBAJttlE

TAUE NI

5AS£noS\G(U£KE «-

('"9

00 lOllSCHf

LAHO

Zll

0 SICiLI

flllll £11 A/ltSCUl

ö lil

ATHfUE,

?/<>'o.

*0Ü

fff

W' Ui

Bruggen zijn nog zeer zeldzaam in Albanië, althans builen de steden. Ziethier hoe de bewoners, die zeer gastvrij zijn, een vreemdeling over een rivier brengen. Blik in een der talrijke moskeeën van de hoofdstad.

Bij het begin van een duizelingwekkenden tocht door het Albaneesche berglandschap. Goedmoedig als zij zijn, nemen de Albaneezen met iedere plaats op het voertuig genoegen. Een boulevard in Tirana. Gesluierde vrouwen ziet men thans zelden of nooit meer in Albanië, want sinds Maart 1937 is de Mohammedaansche sluier officieel verboden.

,■■'.' ■■■'■ ■' -

[f-

'

»

■*!

schipbreuk in Torres Strait .OP LEVEN EN DOOD ETN REEKS SPANNENDE A V O N ^ TURE:N, NAAR WAARHEID VERTEUI

EEN HOEKJE VAN HET EILAND MER. In Torres Strait, ongevee.- honderdvijftig mijl ten Noordoosten van Cape York, de Noordelijkste punt van Queensland (Australië), ligt een groep van eenige eilanden, die bekend zijn als de Murray-eilanden. De drie belangrijkste er van heeten: Mer-, Dauar- en Waler-eiland. Ze bestaan alle drie uit den krater van een uitgedoofden vulkaan, en Mer is het grootste met rijn lengte van twee, en zijn breedte van één mijl. Bovendien is het het eenige, dat thans nog door inheemschen wordt bewoond. De Murray-eilanden werden in 1791 ontdekt door kapitein Edwards van het Engelsche oorlogsschip Pandora, toen hij van Tahiti terugkeerde met eenige muiters aan boord van het bekende, eveneens Engelsche, oorlogsschip Bounty Ofschoon het zeer zelden door blanken werd bezocht, heeft men het eiland Mer toch beschreven als een der mooiste tropische eilanden, die er op onze aarde te vinden zijn. Het klimaat doet er altijd denken aan een heerlijke lente. Omtrent den oorsprong der inheemsche bewoners is niets met stelligheid bekend. In sommige opzichten lijken zij op Papoea's en Melanesiërs, want zij hebben een donkerbruine huid, dik, wollig zwart haar, en een krachtigen, stevigen lichaamsbouw. Men neemt algemeen aan, dat de eilanden bezocht werden door Papoea's en Melanesiërs, die vervolgens bij de oorspronkelijke inheemsche bevolking zijn ingehuwd. Fraai bewerkte steenen visch-vallen, die reeds eeuwen oud zijn, en andere steenen antieke overblijfselen, bewijzen dat de eilanden al geruimen tijd voordat de eerste blanken in deze streken kwamen, bewoond waren. Toen kapitein Edwards de groep nu reeds meer dan honderdveertig jaar geleden ontdekte, waren de bewoners woeste, koppehsnellende kannibalen, en tot betrekkelijk korten tijd geleden zijn zij dit ook gebleven. Er zijn hier in de buurt talrijke schepen vergaan, en degenen die zoo'n verschrikkelijke zeeramp overleefden, hebben bijna allen een afschuwelijk lot ondergaan, want de mannelijke bewoners der Murray-eilanden vonden het hoofd van een blanke het kostbaarste bezit dat zij zich konden wenschen! Inderdaad zijn er maar heel weinig personen, die in deze omgeving schipbreuk hebben geleden, en die niét op een vreeselijke wijze vermoord zijn. De twee die een uitzondering maken, waren twee jongens, en het verhaal van hun adoptatie door de koppensnellers vormt een der meest opmerkelijke geschiedenissen uit de historie der Torres Straitl De beide jongens bevonden zich aan boord van de bark Charles Eaton, die op weg was van Sydney naar Soerabaja. Bij den ingang van de Torres Strait liep het schip op een koraalrif, en begon direct te zinken. Er bevonden zich negenentwintig personen aan boord, onder wie verscheidene passagiers waren Het schip was slechts uitgerust met twee reddingbooten, en een er van werd versplinterd terwijl men haar uitzette. Van de andere wisten de derde stuurman en vier matrozen zich meester te maken, die lafhartig wegroeiden, hun vieren-

twintig metgezellen aan hun lot overlatend. Dezen slaagden er echter in, twee vlotten te maken, waarmee zij het schip konden verlaten, voordat dit geheel en al onder water verdween. Reeds gedurende den eersten nacht dreven de beide vlotten ieder 'n andere richting uit; den volgenden ochtend werd 't vlot, waarop zich de kapitein, en acht passagiers bevonden, achtervolgd en ingehaald door wilden in kano's, die de blanken naar Darnley Island brachten, een paar mijl ten Noorden van Mer. Hier werden zij allemaal vermoord met uitzondering van twee kleine jongens, George en William D'Oyley, zoontjes van een passagier. De beide knapen werden vervolgens, tezamen met de gesnelde hoofden der gedoode passagiers, naar het in de buurt gelegen Pullet-eiland gebracht. Hier waren de schipbreukelingen van het andere vlot geland, en op het strand zagen de ontdane jongens een afschuwelijken stapel afgehouwen hoofden liggen. Hier troffen zij ook twee andere jongens, die evenals zij gespaard waren — John Ireland en William Sexton. Spoedig nadat de D'Oyleys waren aangekomen, ontstond er onder de inheemschen een heftig dispuut over de vraag, welke twee van de vier jongens gespaard moesten worden, en welke twee gedood. Ten slotte kwamen zij overeen, dat alleen de twee jongsten - William D'Oyley, vijf jaar, en John Ireland, twaalf jaar oud, niet gedood zouden worden. Daarop werden de beide anderen, die allebei zestien jaar waren, door spiesen ter dood gebracht. De beide jongste knapen werden nu naar de andere eilanden gebracht om daar als bezienswaardigheden tentoongesteld te worden. Toen zij op Mer-eiland kwamen, besloot het plaatselijk opperhoofd, Duppar geheeten, dat hij deze beide interessante „dieren" wel graag wilde hebben, waarom hij ze kocht voor een tak bananenI Op Mer-eiland werden de belde jongens zeer vriendelijk behandeld. Ireland werd „Wak" genoemd, en D'Oyley „Uass". Ze werden buitengewoon populair en ongeveer twee jaar leefden zij min of meer tevreden onder de inboorlingen, ofschoon zij af en toe genoodzaakt waren aanwezig te zijn bij het vermoorden van blanken, die in de buurt der eilanden schipbreuk hadden geleden. Zes maanden na den ondergang van de Charles Eaton bereikten de vijf leden der bemanning, die er in geslaagd waren de reddingboot te bemachtigen, Batavia, en vertelden daar de geschiedenis van de ramp. Het bericht werd direct doorgegeven naar Sydney, en onmiddellijk daarop kreeg het Engelsche oorlogsschip Isabella bevel in Torres Strait naar andere overlevenden te gaan zoeken. Drie weken later werden Ireland en D'Oyley op Mer-eiland aangetroffen. De beide knapen bevonden zich in uitstekenden staat, maar hun huid was bijna geheel zwart gebrand, als een gevolg van de inwerking der felle zonnestralen. Ze spraken alleen het dialect van het eiland, en toen zij van de inheemschen afscheid moesten nemen, toonden zij zich zeer bedroefd.

Op het eiland ontdekte een landlngs-expedltie van het oorlogsschip een kolossale nabootsing van een schildpad, die op ruwe wijze geboetseerd was in den vorm van een menschenhoofd. Er hingen vijfenveertig menschelijke schedels aan! Ze waren allemaal ontzettend beschadigd, en een er van wetd later herkend als de schedel van Mrs

D'Oyley. De Isabella keerde naar Sydney terug met de beide overlevenden van de schipbreuk, en de grimmige resten der gedoode blanlen, welke men er had aangetroffen. De schedels werden onder een gedenkteeken begraven, terwijl de nabootsing van de schildpad in het Museum werd geplaatst, waar men ze heden ten dage nog kan zien. De geredde knapen kregen vrijen overtocht naar hiin familie in Engeland. Aan Mer-eiland is ook een geschiedenis verbonden van een begraven schat. Volgens een verhaal, dat reeds langen tijd van generatie op generatie onder de inheemschen verteld wordt, zou er een Spaansch galjoen, dat van een handelsreis naar Oost-lndië terugkeerde, op het koraalrif, dat het eiland omgeeft, schipbreuk hebben geleden. De overlevenden slaagden er in verscheidene kisten met goudstukken naar land te roeien vóórdat het schip zonk Des nachts echter vielen de eiland-bewoners de ongelukkige schipbreukelingen aan, en doodden hen allemaal. Wat er van den schat is geworden, heeft men nooit kunnen nagaan-. Men gelooft, dat de matrozen hem hebben begraven, voordat zij werden overrompeld, maar nooit is iemand er in geslaagd, hem te vinden, ofschoon er wel bij verschillende gelegenheden op het strand van het eiland Spaansche goudstukken zijn aangetroffen van gcoote waarde. Thans bestaat de bevolking uit ongeveer vijfhonderd inheemschen, en deze breiden zich jaarlijks in grooten getale uit over de andere eilanden van den Stillen Oceaan. Ze leven tevreden en rustig, zonder er meer aan te denken den eersten den besten blanke, dien zij zien, aan te vallen en te dooden.

/'

De huidige bewoners van Mer leiden een nijver bestaan, kweeken cocospalmen, bananen, suikerriet, watermeloenen, maïs en aardappelen. Ook telen zij varkens. Meestal wordt hetgeen de bodem opbrengt op het eiland zelf geconsumeerd, maar als de oogst goed is, en er een overschot is, wordt dit naar de andere eilanden in de buurt gebracht, en daar verkocht. Mer is thans een „gesloten inheemsch reservaat", en alvorens men er als blanke aan land kan gaan, heeft men daartoe toestemming noodig van de autoriteiten van Queensland. Er woont slechts één blanke, de administrateur van de regeering, die tegelijkertijd dienst doet als schoolmeester. Hij woont er nu reeds verscheidene jaren, is er zeer tevreden, en gaat alleen af en toe maar eens naar Thursday-Island, dat op honderdvijftig mijl afstand ligt, om er inkoopen te doen en zijn brieven en couranten te halen.

■

-

.■

EEN „ACTUALITEIT" AAN DEN HEMEL

ALS DE ZON VERDUISTERD WORDT Op 19 April as. zal er een gedeeltelijke zonsverduistering plaats vinden, die gedurende een deel van haar duur ook in ons land kan worden waargenomen. De verduistering zal beginnen om 17 uur 48; het hoogtepunt vindt plaats om 18 uur 37 minuten, terwijl de zon ondergaat om 1 9 uur 03 minuut, voordat het einde der verduistering gekomen is. Hieronder kan men lezen, hoe een zonsverduistering ontstaat en waarom dit verschijnsel van zoo groot belang is voor de sterrenkundigen.

Hoe een zonsverduistering onlsiaat, is eigenlijk zeer gemakkelijk en eenvoudig te zeggen. Simpel uitgedrukt komt het verschijnsel immers hierop neer, dat de maan op een gegeven oogenblik tüsschen de zon en de aarde in komt te staan. Zij onderschept dan het licht dat de zon naar ons afzendt, met het gevolg, dat er een periode van duisternis intreedt daèr, waar de schaduw van de maan op de aarde valtl Onder gunstige omstandigheden valt het verschijnsel prachtig aan den hemel waar te nemen. Men ziet hoe de donkere maanschijf langzaam voor de zon schuilt. Eerst is het een oppervlakte als van een klein sikkeltje, dat er van dit laatste hemellichaam wordt verduisterd. Geleidelijk wordt het sikkeltje grooter, tol men op het laatst duidelijk kan zien, dat de maan het grootste deel van de zon bedekt. Op een gegeven oogenblik is de gehèèle zonneschijf verduisterd, en dan ziet men na eenigen tijd hoe er aan den kant, waar de verduistering begon, weer een klein sikkeltje licht tevoorschijn treedt, dat grooter en grooter wordt, tot eindelijk de zon weer in al haar glorie aan den hemel staat te schijnen. . . De verduistering, die wij hierboven hebben „beschreven", en waarvan men sommige fasen duidelijk op de bijgaande foto's ziet afgebeeld, is een zoogenaamde totale zonsverduistering. Het eigenlijke feit der totale verduistering duurt slechts kort, namelijk niet langer dan acht minuten, en zij is slechts zichtbaar op de smalle strook schaduw die de nooit groote maan bij haar beweging aan den hemel over de aarde beschrijft. Voor de aarde als geheel genomen, zijn totale zonsverduisteringen niet zeer zeldzaam, doch voor een klejn land als het onze bijvoorbeeld wel. Zoo fiad de laatste totale zonsverduistering, die men in Nederland kon waarnemen, plaats in het jaar. . . 14331

Het verschijnsel van een totale zonsverduistering is bijzonder indrukwekkend, en zij die het eens hebben gezien, vergeten het hun heele leven niet meer. Als het laatste zonlicht achter de maan verdwijnt, valt er plotseling een geheimzinnige duisternis over de aarde . . . De dieren denken, dat de avond gekomen is, en zoeken hun slaapplaatsen op. De temperatuur daalt, en op de plek waar eerst de zon aan den hemel straalde, ziet men nu de maan zich zwart tegen den lichten achtergrond van de zonne-corona afteekenen. Met een snelHoe een zonsverduistering plaats vindt: zooals men ziet, onderheid van tweeduizend schept de maan het licht der zon, daardoor ontstaat er een schaduwkilometer per uur glijdt kegel, waarvan de top de aarde raakt. De baan van den top wordt de maanschaduw over de door de zwarte streep aangegeven. aarde, maar ondanks deze snelheid zijn er toch waarnemers geweest, die haar duizend kilometer! Ze vertoonen dikwijls ontzethebben zien naderen en weer verdwijnen. Wantende snelhheden, tot honderden kilometer per neer de verduistering afneemt, komt het licht seconde toe. weer langzaam terug, en herneemt de aarde Met den naam chromosfeer duidt men de voorhaar normaal aanzien. namelijk uit waterstof en helium bestaande atmosVoor de sterrenkunde is een totale zonsverduisfeer van de zon aan, die zich van zeven- tot tering van groote beteekenis. Wanneer de maanveertienduizend kilometer hoogte uitstrekt Door schijf de zon gaat bedekken, biedt de steeds smalde gloeiende waterstof is zij rood getint. ler wordende zonnesikkel een prachtige gelegenVroeger, toen men nog niet wist waardoor een heid tot het bestudeeren van de buitenste zonnezonsverduistering ontstond, zag men er een onlagen, waarvan het licht in gewone omstandigheilspellend voorteeken in — zooals in de verheden door de volle zon overstraald wordt, en schijning van een komeet! - en meende men, dat daardoor voor waarneming ontoegankelijk blijft er allerlei rampen op zouden volgen. TegenwoorOok de zonnecorona kan alle^i tijdens een zonsdig weet men natuurlijk beter. Men kan het tijdverduistering bestudeerd worden, terwijl dan ook stip waarop er 'n zonsverduistering zal plaats vinden de protuberansen zichtbaar worden. nu precies voorspellen, evenals den duur er van De naam corona is de algemeen gebruikelijke De verduistering van 585'v. Chr. was de eerste, voor den indrukwekkenden zilveren stralenkrans, die voorspeld werd, en wel door den beroemden die de zon tijdens den korten duur eener totale Griekschen wijsgeer Thales van Milete. Herodotus zonsverduistering omgeeft. De corona is van oudsvertelt ons, dat zij plaats vond gedurende een her opgemerkt en heeft aanleiding gegeven tot veldslag tüsschen de Lydiërs en de Meden, en dat geestdriftige beschrijvingen. Soms schieten er uit ze zooveel schrik en ontsteltenis teweegbracht, de corona, ter hoogte van' den aequator, der zon dat het gevecht werd gestaakt en de vrede geter weerszijden stralen uit, die wel millioenen kiloteekend! meter lang zijn, terwijl er aan de polen slechts Pas in de vorige eeuw is men begonnen de korte pluimen overblijven. De aard van het coronazonsverduisteringen te bestudeeren om er meer verschijnsel heeft men nog niet geheel kunnen door te weten te komen van de zon en haar naaste verklaren. omgeving, en tegenwoordig is er bijna geen verOnder protuberansen verstaat men de roode duistering meer van beteekenis of expedities onvlammen, die uit de chromosfeer der zon opstijdernemen vaak lange en kostbare reizen om haar gen, soms wel tot een hoogte van vierhonderdter plaatse nauwkeurig te kunnen gadeslaan.

Vier stadia van een nlèt-totale zonsverduistering. Deze foto's die tijdens de verduistering van 30 Augustus 1905 werden gemaakt, vertoonen de fasen zooals deze zich voordeden (van links naar rechts) om dertien uur één minuut; dertien uur acht minuten; dertien uur dertig minuten en veertien uur.

- 10 -

ei

oerpi iteim

in

k^me irjp Iö in te in

emiseini

Ieder voorjaar is het van belang te gaan denken aan het verpotten van onze kamerplanten! Hieraan wordt in de practijk nog veel te weinig aandacht geschonken. Waarom gaan we verpotten? De bloempot, waarin onze kamerplanten OOO moeten wortelen, is een beperkte ruimte, die spoedig met wortels vol gegroeid is Dan moet er voedsel van Mensen gaan langs U heen, onopgebovenaf in den pot worden gebracht merkt, ongezien ... Een enkele maal (we doen dit met een oplossing van den bekenden kamerkunstmest voor wordt U getroffen door een paar bloeiendeen voor bladplanten) sprekende ogen, een matte, blanke anders kunnen de wortels geen teint. Deze vrouw valt op door de voedsel meer vinden. De eerste uitdrukking van haar ogen en haar reden is dus den wortels gelegenheid te geven nieuw voedsel te vinzachte, roomblanke huid. Zij is een den. We potten namelijk altijd op trouw gebrulkster van Vinolia Creams in zeer voedzame aarde. Voorts en daaraan heeft zy haar schoonheid kunnen de wortels boven den pot te danken. uitgroeien, de aarde, die er nog in te vinden is, kan verzuren; de wortels kunnen een ziekte hebben en moeVinolia Vanishing Cream is door haar ten dus grondig worden nagezien, extra füne emulgering een weldaad èn de plant kan een grooteren pot voor de teerste huid. Zij verstopt noodig hebben. Allemaal redenen zelfs de fijnste gelaatsporiën niet en om het verpotten van onze kamerplanten niet te vergeten, en de maakt Uw teint fris en jeugdig. Ook groeiomstandigheden weer zoo gunUw huid wordt gaaf en blank door stig mogelijk voor hen te maken. het regelmatig gebruik van Vinolia Wanneer gaan we verpotten? De Voor hel naar bed ^-A^ beste tijd voor het verpotten is het Vanishing Cream. gaan Vlnolia Cold >T voorjaar. Er zijn liefhebbers, die Cream en de verwi Gewone tube. 35 et. Luxe pot.... 45 et. hiertegen zondigen en pas in het zorging van Uw ^T najaar verpotten, maar die hebben Grote tube... 60 et. Grote luxe pot 90 et. huid Is èf! \« het mis. Het lijkt wel goed een plant, die den moeitevollen winter ingaat daarvóór eens extra goed te verzorgen, maar het is onjuist. De zomer stelt de olanten namelijk in staat weer een goed wortelgestel te maken en een dergelijke plant kan COLD CREAM VANISHING CREAM UW CREAMS ongeschonden den winter doorkomen. Maar we mogen alleen verpotten na den bloei van onze planwe bijna altijd enkele scherven om den pot daardoor te draineeren. Een ten. Nooit er vóór! Onthoudt u dezen belangrijken regel alstublieft goed! zeer goede methode! De wortels drukken we steeds goed aan. Dit gaat Een voorbeeld: Een Azalea zal nu uitgebloeid zijn en kan verpot worden, het gemakkelijkst als we een klein laagje aarde in den pot doen, daarop een Duimleden-Caclus (Epiphyllum) eveneens. De groote Phyllo-Cactus of de plant zetten en dan in de ledige ruimten aarde laten loopen, en die blad-Cactus bloeit meestal omstreeks Pinksteren en kan dus nog niet verpot zoo stijf mogelijk tegen de wortels aandrukken. worden. We wachten tot na den bloei. Maar omdat de Duimleden-Cactus al Welke ingrediënten hebben we noodig bij het verpotten? Ik noemde u omstreeks Kerstmis, maar zeker in Januari kan bloeien, wil dat . nog niet al enkele oude potten, in verschillende grootten, houtskoolpoeder en scherzeggen, dat er direct na den bloei verpot moet worden. We wachten in ven. Het voornaamste is natuurlijk de aarde, waarin de plant dient te groeien. ieder geval tot het voorjaar. Na half Mei gaan veel planten tijdelijk onze Voor bijna alle kamerplanten wordt een andere samenstelling van grondwoning verlaten en worden in den tuin, met pot en al ingegraven. Een mengsel aanbevolen, zoodat het wel zaak is voor lederen liefhebber daar pracht gelegenheid om meteen te verpotten! Dit wordt dan ook in de nauwkeurig acht op te slaan. Indien uw kennis van de planten nog niet zoo practijk veel gedaan. ver reikt, dat u elk mengsel weet, gebruikt u dan gewone bloemistenaarde. Hoe gaan we verpotten? We zoeken vanzelfsprekend eerst de planten Een goede bloemist, die een kweekerij heeft, kan u daar zeker aan helpen. bijeen, die we verpotten willen en zetten die op een gemakkelijke plaats, Wie zelf voor zijn planten grondmengsel weet te maken, zal in de eerste bijvoorbeeld een aanrecht in de keuken, waar we wel eens wat mogen plaats bladaarde moeten koopen, die tevens het voornaamste bestanddeel morsen met aarde, of op een tafel in den tuin. We maken, dat we enkele is van de zoogenaamde bloemistenaarde. Voorts dient men te zorgen voor oude bloempotten voorhanden hebben, liefst in verschillende maten. U moet goeden tuingrond, waarmede natuurlijk niet de grond uit uw tuin wordt beer vooral om denken, dat alleen oude potten mogen gebezigd worden. Hef doeld, want die kan uit zand, klei, veen, enzoovoort bestaan. Tuingrond is woord oude staat er niet voor niets! Nieuwe bloempotten moeten van tevoren goede, donkere, humusrijke grond, dien de kweeker gebruikt. Dan is er nog „ingewaterd" worden. zodengrond, die ontstaan Is uit vergane, goed verteerde zoden. Verder We kloppen de plant uit den pot. Heel groote, zware planten, bijvoormoet u hebben ouden, verteerden koemest, die al werkelijk zoover heen is, beeld Clivia's, laten zich maar niet zoo gemakkelijk uit hun kluis schudden kleinere planten wel. We keeren de plant gewoon om, nemen den stengel dat hij gemakkelijk door de aarde verwerkt kan worden. Voor de meeste kamerplanten is een mengsel van twee deelen bladgrond, twee deelen tuintüsschen middel- en ringvinger, spreiden de vingers van de hand, die de grond, een deel oude verteerde mest en een deel graszodenaarde aan te plant vasthoudt zoo wijd mogelijk uiteen en kloppen met de palm van de bevelen. Enkele planten vragen wat kalk door den grond heen, bijvoorbeeld andere hand tegen den onderkant van den pot. De wortels zullen dan Cactussen, en andere wat fijne klei. Planten, die heel veel voedsel kunnen spoedig loslaten. Gebeurt dit niet, dan kunnen we ook den rand van den pot gebruiken, krijgen natuurlijk een grooter percentage ouden verteerden mest tegen de tafel kloppen, maar wij moeten dit zeer voorzichtig doen, om de Weer andere planten, bijvoorbeeld Bromelia's en Orchideeën, krijgen fijn plant niet te beschadigen. Als we de plant vrij kunnen houden, zooals bij gehakt sphagnum, omdat die een zeer vochthoudend grondmengsel p^efede eerste methode, zal er niet zoo gauw beschadiging ontstaan. Nu halen reeren. Dan Is er nog scherp zand, zoogenaamd rivierzand, dat Vetplanten we alle oude aarde zorgvuldig weg, spoelen de kluit verder geheel uit in en enkele Cactussen graag door het grondmengsel heen hebben. Het zou een emmer water en kijken de wortels goed na! Dat Is een noodzakelijk mij natuurlijk te ver voeren u van alle planten de bijzonderheden op werkje. Alle bruine wortels (die zijn meestal ziek) worden zorgvuldig verte geven. In ieder geval weet u thans tijdig wat u noodig hebt, zoodat u wijderd met een scherp mes. Vooral bij Clivia's kunnen we de zieke wortels zorgen kunt er over te beschikken wanneer u moet gaan verpotten. aantreffen. De ontstane wonden worden gedroogd met wat houtskoolpoeder Wat doen we na het verpotten? We zorgen er voor, dat onze planten of sigarenasch. Nu stellen we ons de vraag: „Moet de pot, waarin de plant niét In de volle zon komen te staan, noch vlak bij de verwarming. In kamers komt te staan, niet een beetje grooter zijn dan de vorige?" Meestal is dit met droge lucht moeten we pas verplante kamerplanten besproeien (op het geval, vooral bij jonge planten, die nog niet hun vollen wasdom bereikt het blad) met lauwwarm water. hebben. Oudere planten krijgen alleen een Ietsje grooteren pot of blijven een paar jaar in denzelfden pot staan. Op den bodem van den pot doen

'heeini

1!

„DAT IS ONMOGELIJK!" KIEP HU UIT. .HOE KUN JE HOPEN VEPAJA TK BEREIKEN?"

A P I E R S

CARSON

WONDERLIJKE AVONTUREN OP VENUS DOOR EDGAR RiCE BURROUGHS iCWRUVER DER TARZAN-VERMALEN RLAilDSCM

GEAUTOi Carson Napier Is met een vuurpijlvlicgtuig naar de planeet Venus gevlogen. Hij beleeft er de wonderlijkste en gevaarlijkste avonturen en wordt er verliefd op , de koningsdochter Duarc. die door vijanden is geschaakt. Hij weet haar te bevrijden en wil haar nu in zijn vliegtuig naar haar vaderland terugbrengen. Doch Duare wil dit niet, want geen man mag tegen een koningsdochter over zijn liefde spreken, en daar Carson dit gebod heeft overtreden. :ou hem dit zijn leven kosten. Ze vliegen juist boven een kudde dieren. Ze landen. doch als zij het luchtschip verlaten, wordt Duare door een groep gewapende vrouwen weggevoerd en Carson bewusteloos geslagen. Den volgenden morgen weten ze door een list met het vliegtuig weer weg te komen. Na een nacht vliegen komen ze aan Duarc's geboortestad. Ze vliegen echter op haar verzoek verder. Daarna bereiken ze een belegerde stad en van een ecniamen wandelaar vernemen ze. dat ze in Anlap zijn. Deze wandelaar, Taman. gaat mee in de ,,anotar" naar de belegerde stad. Ze dalen op de racebaan en Carson wordt benoemd tot kapitein in het leger van Muso. den ..jong". Na een paar weken moet hij voor Muso twee brieven overbrengen, één aan een man in Am lot, en één aan een boer. Lodas, Deze helpt hem in Am lot te komen Bij Lodas' broer, Horjan, zal Carson den nacht doorbrengen, maar hij moet vluchten voor de Zani. In een restaurant-hoort hij van een dame. Zerka. dat hij erg voorzichtig met .zijn woorden moet zijn. Hij leest den brief van Muso. en bemerkt, dat deze zijn eigen doodvonnis inhoudt en dat Muso Sanara aan de Zani wil overleveren, 's Nachts wordt de brief gestolen. Carson wordt opgenomen bij de Zani-garde. Hij denkt nog niet aan vluchten, want hij wil eerst weten, wie een jong is, die door de Zani gevangen wordt gehouden. Den volgenden morgen krijgt hij opdracht met een detachement van elf man naar de gevangenis des doods, de Gab kum Rov te gaan. Als Torko, de directeur, met verlof gaat, treedt Carson als plaatsvervanger op, en ontvangt Mephis. die Kord, den gewezen jong van Korva. tef dood brengt. Intusschen laat hij een looper maken van den sleutel der celdeuren en ontdekt dat de gevangen Jong Mintep. de vader van Duare is. Onder de nieuwe gevangenen bevindt zich Horjan. die wegens het verbergen van een vreemdeling is gearresteerd. Hij herkent Carson, maar zegt niets. Den volgenden dag verricht Carson een arrestatie, n.1. van Nar von. en ziet in diens huis net Zcrka vluchten. Narvon wordt ondervraagd en sterft, als men hem prest zijn medeplichtigen te noemen, met de eerste letter van Zerka's naam op de lippen. Carson verneemt van een gevangene, dat Muso Duare tot zijn vrouw wil hebben. Dan besluit hij dadelijk naar Sanara te gaan en hij kan in een kano ontkomen. Hij gaat echter eerst Zerka waarschuwen, omdat het niet onmogelijk is. dat ze verdacht wordt. Ze kan echter nog niet meegaan naar Sanara. want ze wil eerst Mephis doodenCarson heeft Zerka beloofd, terug te komen. In Sanara gekomen, blijkt Carson nog net op tijd te zijn om te verhoeden, dat Muso Duare tot zijn koningin maakt. Op verzoek van Carson roept Taman cenige autoriteiten bij elkaar, aan wie Carson alles zal vertellen wat hij van Muso's verraad weet. Men waarschuwt hem echter, met overtuigende bewijzen te komen, want de bijeengekomen mannen hebben trouw aan Muso gezworen. Als Carson heeft verteld, wat er in den brief van Muso stond, besluit men Muso op de proef te stellen ten einde na te gaan. of hij de stad werkelijk aan de Zani heeft willen verraden. Carson zal een brief uit zijn vliegtuig boven hun linies laten vallen. Duare en twee officieren. Legan en Ulan, vergezellen hem. Carson laat den brief vallen, daalt op een eilandje en gaat met één officier naar de Gab kum Rov. waar ze Mintep verlossen. Daarna gaan ze nog naar Zerka. Bij Zerka wordt Carson door de Zani gevangengenomen, en met Zerka en Mantar naar de Gab kum Rov gebracht. Carson spot echter met het strenge optreden van Torko. omdat hij rekent op hulp uit Amlot. Aan ontvluchten valt niet te denken. Op het moment, dat ze gemarteld zullen worden, begint Duare de gevangenis te bombardecren. Mephis val» dood neer omdat Zerka hem den vorigen avond vergif heeft gegeven. Carson en de beide anderen worden vrijgelaten, maar Duare ziet hen niet. Ze vertrekt in de richting van Sanara. en de anderen volgen haar in een bootje. Als ze Sanara naderen zien ze. dat Duare juist met de anotar vertrekt in de richting van Vepa)a. Dasr de Zani zijn weggetrokken, gaan ze naar de stad en vragen naar Taman. De officier, die hun te woord staat, gelooft echter dat ze Zani zijn- ,,Ik ben Carson '.an Venus, zeg dat maar aan Taman. " antwoordt Carson.

Op deze woorden verliet de officier den muur en even later ging de poort een klein eindje open en kwam hij naar buiten met een paar soldaten om ons wal nauwkeuriger op te nemen. Terwijl hij dit deed, herkende ik hem, en hij mij. Hij was een der officieren, die met mij gevlogen had bij een der vele gelegenheden, dat ik het kamp der Zani had gebombardeerd. Ik stelde hem aan Zerka voor en aan Mantar, en zei hem, dat ik voor den laatste kon inslaan. Daarop verzocht hij ons de stad binnen te gaan; hij zou ons persoonlijk naar Taman begeleiden. „Eén vraag/' zei ik, ,,voordat ik Sanara betreed." ,,En welke is die vraag?" zei hij. „Is Muso nog steeds jong?*' Hij glimlachte. „Ik begrijp, waarom je dat wilt weten,'* zei hij, „maar ik kan je verzekeren, dat Muso niet langer jong is. De hooge raad heeft hem afgezet en Taman in zijn plaats tot jong uitgeroepen." Het was met een gevoel van opluchting, dat ik de stad Sanara weer betrad na de weken van gevaar en onzekerheid die ik had doorgebracht en gedurende welken lijd ik met geen mogelijkheid een plaats op deze vreemde planeet had kunnen bedenken waar ik mij volkomen veilig had kunnen voelen — niet in Kooad, waar zelfs mijn beste vrienden verplicht zouden zijn geweest mij te dooden, omdat ik zoo vermetel was geweest van hun prinses te gaan houden — en lij van mij! Niet in Kapdor, de Thoristen-stad van Noobol, - 12

waar zij my in de kamer met de zeven deuren hadden opgesloten waaruit nog nooit één mensch levend was ontkomen; niet in Kormor, Skor's stad des doods, waar ik Duare en Nalte van onder Skors neus uit zijn eigen paleis had kunnen ontvoeren; niet in Havatoo, die Utopische stad op de oevers der Rivier des Doods, waar ik Duare had weten te redden voor een onverklaarbaar verschrikkelijk en wreed vonnis; niet in Amlot, waar de volgelingen van Spehon mü in stukken zouden hebben gescheurd als ztf mij te pakken hadden kunnen krijgen! Indien Muso hier nog als jong had geregeerd, dan zou ik gedoemd zijn geweest in hopelooze eenzaamheid te blijven ronddolen op deze planeet, waar de toestanden vreemder zyn dan in welk land of in welke streek der aarde ook. En niet alleen vreemder, maar ook geheimzinniger en wreeder. Eindelijk had ik nu een stad, die ik mijn eigen stad mocht noemen, waar ik een tehuis zou kunnen vestigen, en waar ik in vrede en tevredenheid zou kunnen leven, doch ik ondervond desondanks alleen maar een gevoel van veiligheid en opluchting, en niet van geluk — want Duare was er niet, en hoe zou ik mij dan gelukkig hebben kunnen voelen? Zoo trad ik Sanara met een gevoel van smart binnen en in de howdah van een grooten militairen gantor werden wij onder geleide van talrijke soldaten naar het paleis van Taman gebracht. Het was maar goed, dat wy een militair geleide hadden, want de menschen die wy passeerden dachten dat wy Zani-gevangenen waren en ze zouden snel met ons hebben afgerekend, indien wij niet beschermd waren geweest door de soldaten. Ze volgden ons tot zelfs aan de poorten van het paleis van den jong, joelend en fluitend en ons allerlei beleedigingen toeschreeuwend. De officier, die ons begeleidde, probeerde hun te beduiden, dat wy geen Zani waren, maar zyn woorden gingen verloren in het lawaai dat de menschen maakten|j(»^ HOOFDSTUK XVH. * Veertig minutenl Toen men Taman had medegedeeld, dat ik in Sanara was teruggekeerd, liet hy ons direct bij zich brengen. Hy had de Toganja Zerka goed gekend in Amlot, en nadat hy had geluisterd naar haar geschiedenis, beloofde hy, dat zij zoowel als Mantar zouden worden beloond voor het dappere en volhardende werk dat zy hadden verricht om het gezag der Zani te ondermijnen. Mij verhief hy in den adelstand, mij landgoederen en paleizen belovend zoodra de regeering haar zetel weer in Amlot zou hebben gevestigd. Toen hy hoorde, hoe de inwoners van Sanara zich tegen ons hadden gedragen omdat zy dachten dat wij Zani waren, beval hy, dat er zwarte pruiken voor Mantar en my gemaakt zouden worden en nieuwe kleeren voor ons alle drie; toen liet hij Mantar en Zerka over aan de goede zorgen van leden van zijn personeel en bracht hij my naar Jahara, zyn koningin. Ik wist, dat hij my onder vier oogen wilde spreken om my alles te kunnen vertellen over Duare — aan wie wy allebei uitsluitend hadden gedacht sinds onze ontmoeting, doch over wie wij geen van beiden ook maar één woord hadden gesproken. De kleine prinses Xna was by haar moeder toen wij de appartementen van de koningin betraden en zij verwelkomden mij allebei met de grootste hartelijkheid. Gelukkig voor Nna, w^erd zy niet lastiggevallen met de belachelijke gewoonten van Vepaja die van Duarc een gevangene hadden gemaakt in het palcis van haar eigen vader, maar ze kon vryelyk spreken en omgaan met al de leden van het hof en alle bezoekers. Het was een allerliefst jong meisje, en de trots zoowel van haar vader als moeder. Kort nadat ik door Jahara was ontvangen, werd Nna weggehaald door een hofdame en ik zon haar niet terugzien dan na een verschrikkelijke episode en een gevaarlyk avontuur! Zoodra Taman, Jahara en ik alleen waren, wendde ik my tot den eerste. „Vertel mij, waar Duare is gebleven," smeekte ik hem. „Ik zag haar anotar vanmorgen Sanara verlaten en boven den oceaan verdwijnen. Niemand anders dan Duare kan aan het stuur hebben gezelen, wanl zij alleen weet hoe zij met de anotar moet vliegen." „Je hebt gelyk," antwoordde Taman. „Het was Duare." „En ze is met haar vader naar Vepaja gevlogen?" vroeg ik. „Ja. Mintep heeft er haar practisch toe gedwongen! Ze had de hoop niet opgegeven dat je nog in leven was, en zy wilde dan ook blijven. Ze dacht er over naar Amlot terug te vliegen met nog meer

bommen en een brief, waarin zij mededeelde dat, zy de stad zou bombardeeren tot je in vryheid was gesteld, maar Mintep wilde daar niet van hooren. Hy bezwoer haar dat wanneer je nog in leven was, hij je zou dooden zoodra hy je zag, want ofschoon hy je als vader groote dankbaarheid verschuldigd was voor alles wat je voor zyn dochter had gedaan, moest hy je toch als jong van Vepaja dooden omdat je het gewaagd had van zyn dochter te gaan houden en haar tot vrouw te nemen! Ten slotte beval hü haar met hem naar Vepaja terug te keeren om terecht te staan voor den raad van edelen van Kooaad, omdat zy een der oudste wetten van Vepaja had overtreden." „Dat beteekent, dat zy ter dood gebracht zal worden," zei ik. „Ja, dat begreep zy, en ook Mintep begreep dit, maar de dynastieke gewoonten en wetten van Vepaja zyn zóó samengegroeid met het diepst inneriyke wezen der Vepajanen, dat het hun byna onmogelyk voorkomt om te probeeren aan de consequenties er van te ontkomen. Duare zou dit echter gedaan hebben indien zy zeker had geweten, dat je nog in leven was! Dat heeft zy my zelf gezegd, en ze vertelde my ook dat zy vrywillig »aar Vepaja zou terugkeeren indien ze wist dat je gestorven was omdat zy den dood de voorkeur gaf boven een leven zonder jou! Ik weet niet, wat Mintep zou hebben gedaan indien zy had geweigerd naar Kooad terug te gaan; maar ik geloof dat hy haar met zyn eigen handen zou hebben gedood, ondanks het feit dat hy veel van haar houdt. Ik was op een dergelyke eventualiteit echter voorbereid, en ik zou Duare hebben beschermd, zelfs al had ik er Mintep voor moeten opsluiten. Ik kan je verzekeren, dat wy allemaal in de meest ongelukkige situatie verkeerden. Ik heb nog nooit iemand met zóó'n onbetwistbare intelligentie zóó fanatiek gezien als Mintep, maar alleen op dit eene punt. Overigens scheen hy volkomen normaal en schonk hy aan Duare al de liefde van een toegewyden vader. Ik heb me vaak ' afgevraagd wat hy zou hebben gedaan als Duare je in Amlot had gevonden. Ik kan me hem niet voorstellen, samen met jou in één anotar. — Maar vertel me eens, wat is er eigeniyk verkeerd gegaan met je plannen? Duare zei, dat je niet in een boot uit de stad bent vertrokken zooals je zou hebben gedaan als je in vryheid was gesteld?" „Ik ben precies zoo uit de stad vertrokken als wy badden afgesproken," zei ik, „maar ik had Zerka en Mantar by my, en ik denk, dat Duare zal hebben gekeken naar een bootje met één man er in. Ook had men my in de rechtszaal van de gevangenis myn vlieghelm afgenomen, zoodat zy my nergens aan herkennen kon. We moeten er in haar oogen als drie Zani hebben uitgezien!" „Dan heeft zy je gezien," zei Taman, „want ze heeft my verteld, dat ze drie Zani de haven heeft zien verlaten. Toen je niet kwam, zooals zy had gehoopt, dacht ze, dat de Zani je hadden gedood, en daarom heeft ze de stad gebombardeerd tot haar voorraad bommen was uitgeput. Toen is zy met Mintep, Ulan en Legan teruggevlogen. Verscheidene dagen is zy daarop in de buurt van Sanara gebleven, tot wy drie ballonnen hebben opgelaten om haar te beduiden, dat zy zonder gevaar voor haar veiligheid Sanara kon binnenkomen. Natuurlyk wisten wy toen niet, dat jy niet in de anotar was!" . „En wat is er met Muso gebeurd? Men heeft my aan de poort van de stad verteld, dat hy is afgezet." „Ja — afgezet en in de gevangenis geworpen," antwoordde Taman. „Hy heeft echter nog een groot aantal volgelingen, die hun leven in Korva niet zeker zyn, nu Muso niet langer jong is. Zy zyn wanhopig, en gisterenavond zyn zy er in geslaagd Muso uit de gevangenis te

bevryden. Hy verbergt zich nu ergens in de stad. We gelooven niet, dat hy al kans heeft gezien de stad te verlaten, ofschoon (Ut wel zijn plan is. Hy gelooft, dat wanneer hij Amlot kan bereiken, de Zani hem jong zullen maken, maar hy weet niet, wat wy weten — dat Mephis dood is en dat na zyn dood de contra-revolutionnairen er in geslaagd zyn de kopstukken van de Zani te verdryven en een eind te maken aan hun bewind, waar men meer dan genoeg van had. Gisterenochtend moeten de troepen, die Sanara belegerden, het vernomen hebben, want toen hebben ze hun stellingen ontruimd en hebben ze den langen terugtocht naar Amlot aanvaard!" „Dus dan is de burgeroorlog voorby," zei ik. „Ja," antwoordde Taman, „en ik hoop dat Amlot nu spoedig weer de hoofdstad zal kunnen zyn. Ik heb reeds laten weten, dat ik iedereen amnestie verleen, behalve den voornaamsten leiders en hun, die absoluut misdadige handelingen hebben verricht. Ik reken er op, binnen een paar dagen met een sterk leger Amlot te kunnen binnenrukken, En Carson, ik hoop dat jy me wilt vergezellen om in de hoofdstad de eerbewyzen in ontvangst te nemen waar je recht op hebt." Ik schudde myn hoofd. ,, „Je moet niet gelooven, dat ik je edelmoedigheid met op prys stel, zei ik, „maar ik geloof dat je wel begrypen zult, dat ieder eerbewys zinloos en onbeteekenend voor my is zoo lang myn prinses met by my is." „Ik kan me dat begrypen," antwoordde hy, „maar je moet nu eenmaal leven en hier kun je in eere en vrede leven. Wat kun je trouwens anders beginnen?" „Ik ga naar Duare, in Vepaja," zei ik. „Dat is onmogelyk!" riep hy uit. „Hoe kun je hopen, Vepaja te bereiken? Ieder Korvaansch schip is door den vijand in beslag geno men of vernietigd tydens den laatsten oorlog." „Ik heb een schip, dat my veilig en behouden uit Amlot kan brengen," zei ik. „Wat is dat voor een schip? Een visschersboot? vroeg hy. „Ja," antwoordde ik. „Och, dat is een notedopje! In den eersten den besten storm zou je er mee ten onder gaan!" riep hy uit. „B.est mogeiyk, maar toch wil ik het probeeren," zei ik. Hij schudde treurig het hoofd. „Ik wou, dat ik je er van terug kon houden," zei hy. „Niet alleen omdat ik je graag mag, maar omdat je Korva zulke groote diensten zou kunnen bewyzen." „Op welke manier?" „Door ons te leeren hoe wy anotars moeten bouwen en door myn officieren te leeren hoe zy er mee moeten vliegen!" „De verleiding dit te doen is groot," erkende ik, „maar ik zal nooit vrede kunnen vinden voordat ik alles heb gedaan wat een man kan doen om Duare te redden." Hy zweeg even. Toen zei hy: „Het zy zoo! Maar je kunt ons niet direct verlaten, daarom zullen wy den tyd dat je hier bent, zoo aangenaam mogelyk voor je maken. En ik zal je niet langer lastig vallen met verdere vragen of verzoeken." Hy riep toen een adjudant, en deze bracht my naar de kamers, die Taman voor my in orde had laten maken. Ik vond daar een nieuwe uitrusting en een zwarte pruik, en na een warm bad voelde ik my een nieuw mensch — en zag er ook inderdaad als een nieuw mensch uit, zooals een blik in den spiegel" my op verbazingwekkende wyze onthulde. Ik zou mezelf niet herkend hebben zóó zeer had de pruik myn uiterlyk veranderd. Zerka, Mantar en ik dineerden dien avond in de groote feestzaal van het paleis van den jong met Taman en Jahara en een gezelschap van de hoogste edelen van Korva. Ze hadden my allemaal gekend, sommigen van hen zelfs heel goed, maar ze waren het er allemaal over eens, dat zy my nooit herkend zouden hebben! Maar dit was niet uitsluitend aan de zwarte pruik te danken, zooals ik begreep.

- 15 -

(Wordt vervolgd)

OPLOSSINGEN ZOEK EN VIND 5 APRIL

KRUISWOORD-CIRKELRAADSEL 5

1

OPLOSSING KRUISWOORDRAADSEL

H'

0

8

W\>

10

14

1 15

17

15

DPLOSSING ROULETTE-

Horizontaal:

RAADSEL 1. 4. 8. 9.

I.KfiKNDAHISCH

wild dier twee 'stuks ijzerhoudende grond vlaktemaat

1U. 11. 14, 16. 17, 19,

i

■ jj

fe

20

?

ó

1

9

11

w |1H / 12

5

«

;

i

^

voegwoord persoonlijk voornaamwoord voegwoord deel van een schip nadrukkelijke belofte meisjesnaam

1i

J

15

16

19

20. jongensnaam 21. gevogelte Verticaal: 1. die op het land werkt

2. telwoord 3. bijwoord » 5, afkorting op recepten 6, lichaamsdeel 7, smalle strook 12, tooneelscherm 13, hemellichaam 15, sprookjesfiguur 16. hert 18. lidwoord 19, lager onderwijs (afkorting) Cirkel: 1, geweven lint van katoen 2, lichaamsdeel 3, een bewuste handeling 4, ommuurde plaats 5, insect 6, water door land omgeven 7, strak 8, genoeg gekookt 9, voornemen 10, hemellichaam 11, dapper 12, meisjesnaam 13, spotternij 14, gedeelte 15, op het nippertje 16, gevoel van diepen afkeer.

Al de woorden hebben negen letters en de bet eekenis ervan is gegeven. Het tweede woord begint met de laatste twee letters van het eerste woord; het volgende met de twee laatste letters van hel tweede woord en zoo verder tot no. 7, hetwelk het woord is waarmede men begon.

De hoofdprijzen werden den den den den den

1. kriebelziekte 2. aangroeien 3. pauselijke

zendbrief

4. gemeente in de pro vincie Limburg 5. waaghals 6. water door 't smelten van sneeuw ontstaan 7. is

het

woord

waarmede

TEEKENINGENRAADSEL

INVULRAADSEL

men

begon,

Tc gebruiken letters: a, a, a, c, c, d, d, d, d, d,

1KMANI) IN IIKT ZONNKÏ.IE ZETTEN

OPLOSSING VERBORGEN ZEGSWIJZE Vor verse li en, schulil. vllter, lecnen, ladder, nerinff, Inntgi'tonw, krassen EK SCIICli/r EEN ADDEK IN 'T OkAS

OPLOSSING INVULRAADSEL E V

h E

T M

e T

E E

E M

L

E

E

M

C

M

0

M

E

E

M

&

M

E

M

N

E

n

OPLOSSING ONZE FILMPUZZLEWOQRDVERANDERINGSRAADSEL regen baron steil beton spalk logos taart marge robot »toer

ravijn boten steel boren staak leeres trant mirre rabat spoor

(iUETA GARBO

Van de volgende woorden een of meer van de hierbij na en schrijf op, elk woord werp waar het verband mee roeren maaien draaien naaien rollen eten persen

staan sommigen in logisch verband met geteckende voorwerpen. Ga deze lijst tezamen met de letters van het voorhoudt. zingen rijden fietsen schaatsen galoppccren zwieren

e. e, e, e, e, e, e. e, e, c, e, e, c, c. e, e, g, g. i. i, i. i, k, k, k, 1. I, m, m, m, n, n. o, o, o, o, o, p, r, r. r, r, r, r, r, s, s, s, t, t. t, w, y.

PUNTENRAADSEL Door optie punten letters te plaatsen vormen zich woorden van de volgende bcteekenis:

.8

WOORDRANGSCHIKKINGSRAADSEL Onderstaande woorden moeten zoodanig onder elkaar geplaatst worden, dat de eerste en de vierde letter van elk woord een bekend gezegde vormen: X x X X X X X X X X X X

. . . . . . . . . . . . .-. . . . . . . . . . .

X x X X X X X X X X X X

1—5 2—6 3—7 4—8 1—2 5 •

• 7

2—3 3—4 4—ó 5—0 ß—7 7—8

■

Te gebruiken woorden: ruïneus, ijsbaan, inpakken, kennen, toetsen, zeggen, eventjes, notaris, spalken, venten, orgaan, effenen.

8—1

knellen kringen vormen draden vormen okkernoot zooveel men ineens doorslikt melkproduct slim ijdele gedachte ontkenning middag bijwoord van ontkenning meisjesnaam

ONZE FILMPUZZLE - VERBINDINGSRAADSEL Door toevoeging van een vcrbindingslcttcr kunnen de woorden uit de eerste rij met die van de tweede één woord vormen. De gebruikte verbindingsletters zullen den naam van een filmster vormen. De eerste rij woorden staat in de juiste volgorde stoom koren blad to land s^hol pronte

dere week

gewonnen

door:

OPLOSSING DRIEHOEK-

DE PRIJSWINNAARS

VERVOLGRAADSEL

acht ar erf slag eg er een

leg ge kool togel

en ren aap

pin

Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en tien filmfoto's beschikbaar om te verdeden onder de goede oplossers. Antwoorden in te zenden vóór 26 April aan Dr. Puzzelaar, Noodcinde 8, Leiden. Op enveloppe of briefkaart a.u.b. duidelijk vermelden: Filmpuzzle 26 April. Deze puzzle kan tegelijk met de andere ingezonden worden, doch liefst op een apart velletje papier,

heer heer heer heer heer

L. Flittner, Amsterdam; L. A. de Haan, Rotterdam; W. F. Heederik, Treebeek; J. de Roode, Rotterdam; H. Waninge, Utrecht.

De troostprijzen konden worden toegekend aan mevrouw Wed J. M. Arends, Rotterdam; mevrouw E. Stenz, Ginneken; mejuffrouw L. W. Meesters, Maastricht; mejuffrouw A. Drenkelford, Rotterdam; mejuffrouw W. v. Grieken, Amsterdam; mejuffrouw R. Tillekes, Maassluis; den heer G. Taal, Scheveningen; den heer J. Neesman, Amsterdam; den heer R. Tinga, Rotterdam; den heer F. v. Leeuwarden, 's-Hertogenbosch; den heer P. Vroegop, Scheveningen; den heer D. Pons, Maassluis; den heer Joh. H C. Laterveer, Loosduinen; den heer G. H. Hageman, Loosduinen; den heer B. v. Maare, Amsterdam; den heer H. Nietsch, Enschede; den heer E. Unkel, Amsterdam; den heer J. J. Hubregtse, 's-Gravenhage; den heer J. H. Beij, Leiden; den heer M. Puls, 's-Hertogenbosch. De hoofdprijs van de ,,Filmpuzzie" verwierf: mejuffrouw H, Houtveen, Leeuwarden; De troostprijzen vielen ten deel aan: mevrouw M. P. Looyen, Amsterdam; den heer T. Edens, Winschoten; den heer H. L. v. d. Ploeg, Apeldoorn; den heer J. M. Emmen, 's-Gravenhage; den heer H. J. C. Markgraaf, 's-Gravenhage; den heer A. F. J. Wagenaar, 's-Gravenhage; den heer J, N. van Eijk, Amsterdam; den heer J. W, v. Overhagen, Utrecht; den heer Th. Nieuwenhout, Rotterdam; den heer E. Barelds, Apeldoorn.

ONZE PRIJZEN. Voor goede oplossingen op iedere puzzle, rebus, probleem, enzoovoort, stellen wij een prijs van ƒ 2.50 benevens vier troostprijzen beschikbaar. In totaal dus deze week 5 prijzen van ƒ 2.50 elk en 20 troostprijzen. DE OPLOSSINGEN op de in dit nummer voorkomende puzzles, enzoovoort, gelieve men vóór 26 April in te zenden aan Dr, Puzzelaar, Noordeinde 8. Leiden. Op enveloppe of briefkaart vermelde" men duidelijk: Oplossingen Zoek en Vind 26 April

iSW;*«.

Fernandel en Josette Day, een hem waardige partner, wanneer alles nog op rozen gaat...

De eene komische scène volgt op de andere, maar.

KU;PäTJ€ J>

K9m

Feroandel doet alsof hij zich op sijn gemak voelt, maar hij it het allesbehalve...

£*--

Fernande! rust even uit, op... den electrischen stoel!

IAAR OEN WERELDBEROEMDEN OMAN VAN PAUL dIVOl

^Vjd£tu*MH4 mn dLtoHèaé'

Q

Twee, die aan elkaar gewaagd zijn

ook aan spanning is.de film rijk genoeg!

Parijs. Armand Lavarède, een jong journalist zonder fortuin, ontvangt op zekeren dag een oproeping om bij een notaris te komen. Daar verneemt hij, dat een verre neef van hem, met wlen hij niet al te best overweg kon, in Engeland is overleden en hem tot erfgenaam heeft benoemd van zijn fortuin, dat geschat wordt op dertigmiilioen francs. Maar het testament bevat een beperkende bepaling. Neef Richard, die het lichtzinnige en verkwistende karakter van Lavarède maar al te goed kende, heeft hem een gevoelige les willen geven. De erfgenaam zal namelijk niet kunnen profiteeren van de enorme erfenis, vóórdat hij er in gesla'agd is binnen drie maanden een reis om de wereld te maken, geheel met eigen middelen en met een aanvangskapitaal van slechts één kwartje! De voorwaarden voor deze reis om de wereld zullen met den noodigen ernst worden vastgesteld. Een vriend van den erflater, Sir Murlington, zal Lavarède op den voet volgen om hem te controleeren. En er is nog een tweede controleur aangewezen: de deurwaarder en huiseigenaar Bouvreuil, die allesbehalve een vriend van Lavarède is. Met hem kan de notaris gerust zijn, dat de bepalingen van het testament streng zullen worden nageleefd, te meer daar bij niet slagen de erfenis tusschen de beide arbiters zal worden verdeeld. Na lang aarzelen neemt Lavarède ten slotte deze zonderlinge uitdaging aan. Het is natuurlijk ondoenlijk om hier alle komische en opwindende avon turen te beschrijven, die Lavarède op zijn reis om de wereld meemaakt. Het is een aaneenschakeling van moeilijkheden, en ze voeren hem ovet

Hoe komt hij hier zonder kleerscheuren af?

Met FERNANDEL in de hoofdrol Universal-Film Agency, Amsterdam.

alle zeeën en landen der aarde. Eerst als blinde passagier op de Normandie naar Amerika, waar hij en Miss Aurette, de dochter van Sir Murlington, slachtoffers worden van een bende gangsters en waar hij maar nauwelijks aan den electrischen stoel ontsnapt. Dan naar New York, Chicago, San Francisco . . . Lavarède vervolgt zijn reis, terwijl Bouvreuil op alle manieren probeert hem tegen te werken. Van San Francisco naar Calcutta maakt hij den tocht in een Chineesche doodkist, aan boord van een kleinen vrachtvaarder. De route Calcutta — Cairo wordt afgelegd als Hindoe-danseres. De tijd schiet op. Bouvreuil verdubbelt zijn pogingen, maar Lavarède weet ze met behulp van Aurette, die hem goed gezind is, te verijdelen. Als marconist in een vliegmachine wordt de reis voortgezet naar Marseille. Nog vierentwintig uur heeft hij voor den boeg, doch de moeilijkheden stapelen zich op, hoe dichter hij zijn doel nadert. Eindelijk lijkt het of hij nog zal stranden, als slechts een luttel aantal kilometers hem van Parijs scheidenl In wanhoop maakt hij zich meester van een racefiets. Op den weg juichen de menschen hem toe. Wat is er aan de hand? Zij zien hem aan voor een der deelnemers aan de Tour de France, die juist wordt gehouden. Als eerste verschijnt hij in het Stadion, waar eén ontelbare menigte hem als overwinnaar bejubelt. Eén minuut voor den tijd is Lavarède in Parijs aangekomen en volgens de bepalingen van het testament is hij dus erfgenaam van de dertig millioen francs. Maar dat is hem nog niet genoeg: ook het hart van Miss Aurette heeft hij gewonnenI

Zou het ongemerkt gaan? Zal hij het halen? Zal hij de dertigmiilioen francs verdienen?

'/fa

(;ernandel denkt: Ik mag er öók wel eens mijn gemak van nemen!

^-•;:

"< HW^

:z4\i

'pmft- m

' *n'%.

ORIGINEtLIS MOEILIJK TE LEZEN ORIGINAL IS DIFFICULT TO READ

Rosemary Lane,

Vlif mm

"^"^W^^^W5*v

filmster van Warner Bros, In

äicimeini

„Vier Dochters"

A nna was naar Londen geweest '* om er een bezoek te brengen aan haar getrouwde zuster. Ze was nog nooit in een groote stad geweest en toen ze in haar dorpje terugkwam, deed ze aan iedereen omstandig verslag van haar wedervaren. „En waar woont je zuster ergens in Londen?" wilde iemand weten, „O, vlak naast den dokter," kwam het antwoord. De Bruin zocht een M evrouw nieuw meisje. Daarom had ze

FOTON I EUWS 1. Ter gelegenheid van haar eerste lustrum hield de meisjes-studenten-roeivereeniging „Thetis" te Amsterdam, onderafdeeling van de studentenroelvereeniging „Nereus", op den Amstel onderlinge wedstrijden. - Een kijkje in het bootenhuis, dat tot een gezellige sociëteit was ingericht. 2. De nieuwe Japansche gezant in ons land, de heer Ishii, is verleden week in de residentie aangekomen. De begroeting op het station. Rechts de gezant. 3. H.M. de Koningin, tijdens hasr bezoek aan de bloemententoonstelling ,,De Hofstadbloem" te 's-Gravenhage. 4. Het Nederlandsch Tooneel voerde G. Bernhard Shaw's „Pygmalion" op. Lili Bouwmeester als Eliza Dolittle.

Artikel „Bulgarenstreep"

een advertentie geplaatst, en de eerste sollicitante die verscheen, leek haar wel geschikt. „Dus je hebt goede getuigschriften?" vroeg zij, toen ze even met het meisje had gepraat „Zeker, mevrouw Ik heb er achtendertig." „En hoe lang ben Je in de huishouding?" „Twee jaar, mevrouw." C en voetganger is iemand, die '■" een auto heeft, een vrouw, een zoon en een volwassen dochter. 1 hebt mij nog niet gevraagd mijn ^ rekening te betalen!" „Ik vraag een heer nooit, of-ie betalen wil." „Maar wat doet u dan, als hij nièl betaalt?" „Dan begrijp ik, dat het geen heer is, en vraag ik hem wèl om te betalen."

model 1211/3050 f. 3.25

PEPSODENT TANDPASTA ...BEVAT IRIUM VOOR GROOTERE REINIGENDE WERKING

pookten ,,lk geloof, dat een beetje "^ beweging u goed zal doen." Patiënt; „Maar ik voel niet veel voor beweging, dokter." Dokter: „O, de beweging, die ik u voorschrijf, is niet zoo inspannend. U hoeft alleen maar neen te knikken, als iemand u iets te drinken aanbiedt."

Een vroolijke schittering van parelwitte tanden verheldert Uw gelaat - zoodra U opkijkt - zoodra U glimlacht. Dat is de groote verrassing van IRIUM in Pepsodent. En wel op een zoo volmaakt veilige manier! Pepsodent met Irium is absoluut onschadelijk voor het teere tandglazuur.

Ik

ben op het eerste gezicht verliefd geworden op Willy." „Waarom ben je dan niet met haar getrouwd?" „Ik heb haar voor den tweeden keer gezien."

kA annie," zei het pas getrouwde ' ' vrouwtje, ,,is het waar, dat schapen de domste dieren zijn?" En „Mannie" antwoordde: „Ja, mijn lammetje." p\ienstmeisje (tegen dame, die wat laat op het naaikransje komt): „Ik zou u aanraden even te wachten voordat u naar binnen gaat, mevrouw. Ze hebban het nu juist over u." LJ et jonge vrouwtje deed haar be' klag bij haar moeder. „Jan die valt over alles," zei ze. „Hij werd zelf« kwaad, toen ik zijn tennisrackel had gebruikt om aardappelpuree te maken " 7^ hadden het over hun honden ^"" A: „Vanmorgen gooide ik een kwartje in hef water Mijn hond dook hef na, haalde het er uit en gaf het mij in de hand " B: „Dat is nog niets! Ik gooide gisteren een dubbeltje in het water en toen haalde mijn hond er een gulden uit."

Er is een verschil tusschen blouses en blouses! Dit blijkt duidelijk als U zich eens in een betere zaak de ,,Venus"-modellen laat toonen. Met recht zult U vaststellen: Deze blouses munten uit door sportieve lijn, prachtige kwaliteit, excellenten pasvorm en zijn toch zoo voordeelig in prijs. Vraagt kostelooze toezending 'van ons nieuwe prospectus „Van week tot week" bij N.V. Teweha, R'dam-W., 230, adres in blokletters s.v.p.

BLONDINE oF BRUNETTE ?

ZIJT

Hoe donker REEDS VERZEKERD BUDE

HA V BANK?

vraagt haar lage tarieven

BANK SCHIEDAM

De groote tube is

voordeeliger.

LEVENSVERZEKERING-LIJFRENTE

VOOR SLECHTS Vk CENT noodig om deze annonce uitgeknipt in open enveloppe als drukwerk 'aan ons op te zenden, ontvangt U uitvoerige brochures over het

HERSTEL VAN uw HAARGROEI Vermeldt R.d.Vr.

uw naam

en

BLOND HAAR een heerlijken GOUDGLANS kan verkrijgen en DONKER

Zoo neen,

Tuben a 25, 50 en 80 ets

geworden

adres op de achterzijde der enveloppe en adresseert aan :

Dr. H. NANKING'S Pharm. Fabriek N.V., DEN HAAG

HAAR den gloed van duizenden llchtredexen. BLONDINES! Donker geworden blond haar varllait 90" „ van da onwearrtaanbara bekoring, dia alléén meisjes mat van natura blond haar bezitten. Slecht! NU-BLOND (het vroegere Nurblond) kan Uw haar die weelderige lichtblonde tint hergaven zonder kleurttoden of schadelijke bleekmiddelen. NU-BLOND (vroeger Nurblond) voorkomt bovendien het donker worden van lichtblond haar. Het bevat „VlteF", dat Uw haar nieuwe levenskracht geeft en roos en haarultval voorkomt.

NU-BLOND INVJ DLWINU' *** | NUBRUIN VOOP ^WU/I^WIM K.

BlDND NES

BRU

ETTE5

BRUNETTES! Gebruik NU-BRUIN. Dan zult U bemerken hoe bekoorlijk donker haar kan zijn. Uw haar zal glanzen met duizenden tintelende llchtreflexen. Denk zij „VHeF" (de haar-vltamlna) It het tegelijkertijd < shampoo en een haarvoedlng voor Uw haar, NUBRUIN It werkelijk een zeer bijzondere shampoo!

HET DUEL ZOU

PLAATS VINDEN

op voeiï Vcm < al waren de omstandigheden meer dan vreemd, doch plotseling smeet Max Peters zijn pistool op den grond... „Schiet maar, als je wilt," zei hij. Langzaam liep hij de zwarte marmeren treden op, die naar de hal voerden van Mr. Mayegino's huis. De groote, breede hal gloeide in het licht der ondergaande zon, en Mr. Peters bleef een oogenblik staan om een blik achter zich te werpen, den heuvel af. De schoonheid van de eschdoorns kwam zijn Westerschen oogen bijna ongeloofelük voor, ondanks de welsprekende wijze waarop Hana hen zoo vaak voor hem beschreven had. Daar ginds lag de kleine haven. De schoener, die hem naar Senushi had gebracht, zette al weer koers naar zee. De jongen, die zyn rickshaw had getrokken, keerde rennend en springend terug naar de stad. Hy had een stuk zwart gaas voor zijn mond vastgemaakt met behulp van twee elastieken, want in de sloppen van Senushi woedde een ernstige influenza-epidemie. Een bediende nam Mr. Peters' hoed aan. De man was kort, zooals de meeste Japanners, maar het was hem aan te zien, dat hy buitengewoon sterk en lenig moest zijn. De uitdrukking van zijn gelaat was absoluut ondoorgrondelijk, ofschoon Mr. Peters de gedachte niet van zich af kon zetten, dat hy daar reeds geruimen tijd moest hebben gestaan, onbeweeglijk als een ivoren beeld den rickshaw gadeslaand, terwijl deze den heuvel óp naar de stad gekomen was. „Mynheer," zei hij, met een stramme buiging als van een soldaat, „mijn meester verwacht u in de Zaal der Spiegels. Wees zoo goed mij te volgen." Het eerste wat Mr. Peters aan de Zaal der Spiegels opviel, was de lengte. Ze was zoo lang dat de nogal grappige gestalte van Mr. Mayegino, die op zabuton — de Japansche kussens — zat, heel klein en zelfs wat aapachtig leek. Maar die indruk werd bijna direct weggevaagd. Want in de kleine, aristocratische figuur, die daar zoo rustig zat met zijn zonderling opgetrokken oogleden, huisde de beweeglijkheid van den geboren Samurai (een Japansch edelman). „Wilt u alstublieft gaan zitten?" vroeg Mr. Mayegino, terwijl hij flauwtjes glimlachte. En toen kreeg Mr. Peters den zonderlingsten indruk van allemaal — de overtuiging, dat die rustige, stille oogen hem werkelijk konden zien, ofschoon Mr. Mayegino, zooals hij beslist wist, van zijn geboorte af blind was geweest. „U zult wel een kleine verfrissching willen gebruiken na uw lange reis. Mr. Peters!" Toyomi, de bediende die aan een soldaat deed denken, bracht een schaal vol met vruchten en zette zé op den met matten belegden vloer. „Gouden perziken van Sagasanki, Mr. Peters!" Mr. Peters nam beleefd een vrucht van

de schaal en beet in het kostelijke vleesch er van. Hij voelde zich allesbehalve op zijn gemak. Hij had het warm, en terwijl hy een blik in een der talrijke groote spiegels aan de wanden wierp, zag hij, dat zijn gezicht zoo rood zag als vuur. „In het Oosten," zei Mr. Mayegino met een stem waarin beslist iets vriendelijks trilde, „kennen wy het gezegde, dat u misschien wel eens gehoord zult hebben, Mr. Peters. Het luidt: „In het Oosten hebben bloemen geen geur, vruchten geen smaak, en...." Misschien kunt u het afmaken, Mr. Peters?" Mr. Peters bleef onbeweeglijk zitten terwijl hij naar Mr. Mayegino staarde. Er was iets wanhopigs in zijn blik. „Ja," zei hy, byna schor, „.... en vrouwen geen deugd". — Ik ik geloof tenminste, dat het zoo is!" „Het is zoo." De kalme oogen, waarvan de pupillen zich geen oogenblik schenen te bewegen, waarin zelfs nooit het licht van eenig begrip, laat staan van eenige intelligentie blonk, staarden Mr. Peters aan. — „Bent u tot de conclusie gekomen, dat dit gezegde waarheid behelst. Mr. Peters?" „Integendeel," zei Peters. „U vindt dit land mooi?" „De schoonheid er van is onbeschryfelykl" antwoordde Peters. „Zoo onbeschryfelyk misschien als de schoonheid van de vrouw?" „Misschien...." zei Peters. Nerveus schoof hy de schaal met vruchten achteruit. Hy besefte dat hy moreel een groote lafaard was. Alleen een gevoel van intense wanhoop had hem hierheen gedreven. Hy was tot krankzinnig-wordens toe verliefd op Hana. En zy hield niet minder van hem. Beide feiten vielen niet te loochenen. Hy had Hana achtergelaten in Parys, by vrienden. Er was slechts één behoorlyke manier om de zaak in orde te maken, had Hana gezegd — hy, Peters, moest naar Japan gaan, naar dien mooien met eschdoorns begroeiden heuvel boven de rommelige haven van Senushi. Hy en haar man dienden daar tot een onmiddellyke overeenstemming te komen. En het moest een overeenstemming zyn, die voor alle drie eervol was. Hana gebruikte het woord „eervol" met een soort ontzag, en haar blikken schenen over de halve wereld te schouwen, naar dien met eschdoorns begroeiden heuvel in Japan. Peters begreep het — doch op zyn manier! Hana's man had den geest der Samurai in zich. Voor hem was eer — eer althans volgens Japansche begrippen — een kosteiyk goed! Hana was een Franfaise. Ze was geboren in Marseille. Ze was naar Japan gegaan als verpleegster, naar het ziekenhuis van shokui in Tokio. Hier had zy Mr. Mayegino leeren kennen, een der meest geëerde personen — 20 -

van Japan. Een man, die enorm ryk was en een onmeteiyken invloed bezat — desondanks een man, voor wien eer het dierbaarste bezit was. Nu, terwyi hy van Hana hield — Mr. Mayegino zelf had er op gestaan, dat zy den Japanschen naam „Bloeiende Bloem" zou aannemen — nu hy van Hana hield, wenschte Mr. Peters met heel zyn hart, dat Mr. Mayegino niét totaal blind was geweest! Want ook Peters hield er principen op na — al behoorden deze dan ook tot een wereld die zoo geheel en al verschillend was van die van Mr. Mayegino. Het kwam hem — afgescheiden van alle andere overwegingen, die hem soms bestormden — in de gegeven omstandigheden laf en oneeriyk voor wat hy ging doen — een moreel niet te verantwoorden daad! Het was byna hetzelfde alsof men geld stal van een blinde! En Peters was er niet het type naar, om geld te stelen — vooral niet van menschen die blind zyn! Maar daar was Hana. Zyn liefde voor haar, en haar liefde voor hem! Hana's verwoeste leven; haar verspilde schoonheid — haar schoonheid die iets over zich had vaneen zonsondergang boven een Japansch landschap in de lente. • Ten prooi aan een gevoel van wanhoop, zat hy daar en staarde Mr. Mayegino aan. Hana had gezegd, dat Mr. Mayegino een goed mensch was. Hy was altyd buitengewoon vriendeiyk voor haar geweest. Het was afschuweiyk te weten, dat hy diep gegriefd moest worden — des te vreeselyker omdat het een m*an in zyn toestand gold! Het feit dat Mr. Mayegino blind was, vond Peters misschien het ergste van alles. Hy had het gevoel dat hy op een wreede manier gebruik maakte van de nadeelige positie, waarin Mr. Mayegino verkeerde. En toen, opeens, kwam Peters tot de ontdekking dat hy naar den pols van Mr. Mayegino zat te staren — naar het kleine zilveren horloge dat byna onhoorbaar tikte tegen de bleek-gouden huid. Plotseling begon hy te praten. Over Hana. Over hemzelf. Onhandig in het eerst, met een byna bruuske verlegenheid. Maar Mr. Mayegino hief glimlachend zyn hand op. „Ik weet het," zei hy. „Ik heb toch Hana's telegram ontvangen, nietwaar? Heb ik u niet verwacht? Maar we zullen eerst dineeren. Mr. Peters. Dan zullen we verder spreken — over Hana." Mr. Mayegino stond op. Peters staarde hem met byna bygeloovige blikken aan. Het was werkelyk buitengewoon, dacht hy, hoe gemakkeiyk, met welk een subliem zelfvertrouwen. Mr. Mayegino zyn weg wist te vinden. Precies zooals iemand, die normaal zien kon.... Misschien dat Mr. Mayegino zyn gedachten raadde.

„Wanneer er een zintuig van iemand wordt weggenomen, of hem niet gegeven werd," zei hy, „komen er andere zintuigen voor in de plaats, Mr. Peters! Indien u gedurende een heel langen tyd in een donkere kamer had geleefd, dan zoudt u het misschien ook zeer gemakkeiyk vinden, u gewoon te bewegen." „Natuurlyk," zei Mr. Peters en hy volgde zyn gastheer naar een ander lang vertrek, waar een tafel stond die op Europeesche wyze was gedekt en waarop een olielamp brandde. „Ik veronderstel, dat onze Japansche spyzen u een beetje vreemd zullen voorkomen, Mr. Peters," zei Mr. Mayegino op zyn meest vriendeiyke manier. „Dit is soboro — ik geloof, dat u dit in het Engelsch varkensrib noemt. Het is een byzondere Japansche schotel, weet u, gekookt in olyf-olie, en gekruid met champignons, konyak, bamboe-spruiten en uien.... Maar Peters luisterde naar de stilte in het huis. ;->N Alleen Toyomi bewoog zich door de kamer, zoo geruischloos als een geest. „Ik heb al myn andere bedienden weggestuurd, opdat zy ontkomen mogen aan de influenzaepidemie," vertelde Mr. Mayegino op een gegeven oogenblik, maar Peters wist, dat dit niet geheel waar was. Toen het diner was afgeloopen, bleef Mr. Mayegino een poosje, absoluut onbeweeglyk zitten, alsof hy heel diep in gedachten verzonken was. „Mr. Peters," zei hy toen opeens, „er ligt op dat kleine tafeltje daar een boek. Zoudt u me dat even willen aangeven?" Peters gaf hem het boek. Het was in braille-schrift gedrukt. Mr. Mayegino's vingers bewogen zich zachtjes over de pagina's. „Ik geloof niet, dat u nog ooit van Gensai Murai hebt gehoord," zei hy byna fluisterend. „Het was een Japansche schryvcr, die een tamelyke bekendheid genoot, Mr. Peters! Sta my toe, een passage uit zyn boek aan te halen over Kakugoisme. Weet u, wat het woord Kul, ugo beteekent! De meest juiste beteckenis, de meest nauwkeurige vertaling, Mr. Peters is — eer. En dit is. wat hy zegt: „De werkelyk eerlijke mensch is hij, die door alle slechtheid van de wereld gaal en die tóch onverzettelijk blijft wat zyn principe van eerlykhcid betreft door zyn kakugo." Hy schrijft alle gevallen van echtscheiding aan het gebrek aan kakugoisme toe. Hij is van meening. dat de beide partijen geen

kakugo bezaten om man en vrouw te kunnen zyn. „Kakugo maakt den man; en opvoeding en beschaving zyn de middelen om kakugo te verkrygen"." Langzaam deed hy het boek dicht. „Mr. Peters, naar ik heb gehoord, bent u ook een man van eer. O ja, ik heb informaties over u ingewonnen, zoowel in Parys als in Londen. Mag ik zeggen, dat ik alleen maar gunstige inlichtingen over u gekregen heb? Wy leven in twee verschillende werelden, maar wy hebben dit gemeen — wy zyn, naar ik hoop, beiden mannen van eer. En het is alleen aan een man van eer, dat ik bereid ben iets af te staan dat my, naast myn eer, het dierbaarst op de geheele wereld is." „Ik begryp het," zei Peters. „Aan een man, die er eenzelfde gevoel van eer op na houdt als ik, kan ik Hana afslaan, zonder schaamte, zonder het gevoel

myn eer te hebben verloren! Maar alleen aan zóó'n man. Mr. Peters!" „Ja. U wilt dus nog een ander bewys hebben, dat ik een man van eer ben? Wel, hoe kan ik u dat geven?" Mr. Mayegino greep met volkomen vaste hand naar de zilveren sigarettendoos die op de tafel stond. Het was in het geheel niet de beweging van een blinde, dacht Mr. Peters. „Wilt u een sigaret opsteken. Mr. Peters?" Peters nam een sigaret, en stak ze met bevende hand aan. „Hana — uw vrouw — heeft my verteld, dat u zich waarschynlyk zoudt laten opereeren om uw gezichtsvermogen terug te krygen. Mr. Mayegino? Hebt u het al laten doen?" „Ja! Zes maanden geleden reeds heeft de operatie plaatsgevonden. Het resultaat was negatief!" Peters deed een langen trek aan zyn sigaret.

I

:£?*

.- r\

**ltt

'***<.■

x'yï

m-

_' r?«

^^^e ^

■-■■•■'

*

ft Sii '>-y"'"$*"

f.0■■.!

^

j

t

'. 'm > ' SI if'

X/

ï "^

v

•

\

-■■■:, V

' '4

x

K i*

;

■A w

•;,

DE OUDE WILG

- 21 -

■■

•

;

VETWORMPJES voorgoed verdwenen Als de vetwormpjes eenmaal weg zijn, blyven zij weg — mits U slechts Radox gebruikt om Uw teint te zuiveren en zuiver te houden. Geen pynlyke methoden alleen een lepel Radox in een kop flink warm water en met deze oplossing het gezicht betten; dit waarborgt U een teint, absoluut vry van vetwormpjes. Lees het volgende eens: ,,Ik had erge last van vetwormpjes. Speciaal op de kin en opzij van neus en mond tot ik met Radox begon. Ik deed een lepel in een kop flink warm water en bette myn gezicht hiermede, 's morgens direct en 's avonds voor het naar bed gaan. Daarna afwasschen met koud water en goed drogen met een zachten handdoek. 's Nachts gebruikte ik een beetje cold cream. Het resultaat is een prachtige, zachte huid, vrij van die afschuwelijke ontsierende vetwormpjes. Ik houd de behandeling steeds nog vol." Mevr. C. F., L. Doe om vetwormpjes te verwijderen eenvoudig een lepel Radox in een kop goed warm water, bet het gezicht hiermede eenige minuten en droog af met een zachten handdoek en de vetwormpjes zijn verdwenen! Om Uw teint voor altijd zuiver te houden behoeft ge slechts telkens wanneer ge Uw gezicht wascht wat Radox in het water te doen. Radox is verkrijgbaar by alle apothekers en drogisten ä ƒ 0.90 per pak en ƒ 0.15 per klein pakje.

„Dat spijt me. Ik had gehoopt...." „Dat wij deze kwestie tusschen ons op. . .. hoe zal ik het zeggen: op voet van volkomen gelijkheid zouden kunnen regelen?" „Ja, zoo ongeveer!" Peters haalde diep adem. „Ik. .. . wy dachten, dat u misschien in een scheiding zoudt willen toestaan." „Op welke gronden. Mr. Peters? Indien er al pronden zijn, dan kunnen deze toch nooit moreel verantwoord zyn!" „Natuurlijk niet." Er kwam een verontwaardigde gloed in Peters' oogen. „Hana heeft eveneens haar eergevoel...." „.luist! Hana heeft iets, wat byna grenst aan de volmaakte interpretatie van kakugo. Ze was voor mij alleen naar den gèèst mijn vrouw. Ze had medelyden met mij, Mr. Peters, van af den eersten dag, dat zij mij in het ziekenhuis in Tokio zag. Haar medelijden heeft er haar toe genoopt mijn vrouw te worden. Naar den gèèst alleen. Maar zij werd nog iets meer dan dat. Ze had een prachtige stem. Ze had de gave van het woord. En met die gave kon zij de stoffelijke wereld trouwelijk schilderen. Ze werd mijn gezichtsvermogen...." Peters wist zelf niet waarom, maar hij voelde dat zijn hart sneller, onstuimiger begon te kloppen. De stilte die er in het huis heerschte, drukte op hem.

r\ itmaal een vraag, die '"' moeilijk lijkt, maar het In werkelijkheid niet is voor wie even de logische consequentie willen trekken uit de feiten, die men op deze foto zien kan! De vraag luidt: om hoe laat ongeveer werd deze foto genomen? Men kan volstaan met tennaastebij het tijdstip van den dag aan te geven! Wij zullen weer een prijs van f 2.50 benevens twee troostprijzen verdeelen. onder hen, die ons een goed antwoord zenden. De verdeeling der prijzen geschiedt op een manier, waarbij alle inzenders van goede oplossingen gelijke kansen hebben op het verkrijgen van een der prijzen. U gelieve uw antwoord in te zenden vóór 26 April aan Mr. Detective, Noordeinde 8, Leiden.

ü Ql\Z qißMft - **r

VERWACHT: Metro-Goldwyn-Mayer's

DE CITADEL

AWQIZ.

CVÊDCj !>»

ROBERT DONAT • ROSALIND RUSSELL

Op briefkaart of enveloppe duidelijk vermelden: Amateur-Detective, 26 April, De oplossing mag bij die van de rubriek „Zoek en Vind" worden ingesloten, mits ze op een afzonderlijk velletje papier wordt geschreven. DE OPLOSSING VAN HET GEHEIMSCHRIFT-PROBLEEM luidt als volgt; Kom vanavond in geen geval. Het huis wordt bespied. Morgen krijg je nieuwe orders. De sleutel is: A is M; B is L; C is K; D is J enzoovoort, tot M is A, dan vervolgens N is Z, O is Y, P is X enzoovoort, tot Z is N. De hoofdprijs van f 2.50 werd deze week gewonnen door den heer C. Sprado, Hilversum. De troostprijzen vielen ten deel aan den heer W. v d Linden, Ridderkerk en den heer J Kamp, Amsterdam

- 22 -

Spijsverteringsstoornissen plaagden hem Geniet thans een blakende gezondheid Acht jaren geniet deze man nu reeds een blakende gezondheid, nadat hy tevoren gekweld was geweest door indigestie. „Tien jaar geleden werd ik gekweld door spijsverteringsstoornissen. Na ontelbare middelen te hebben geprobeerd zonder verlichting te kunnen vinden, werd mijn toestand steeds erger. Eindelijk probeerde ik Kruschen en gedurende 8 jaren geniet ik nu al weer een blakende gezondheid. Ik ben opzichter in een bekende motorenfabriek en hoewel ik 65 ben, ga ik door voor 50." K. T. Kruschen Salts is een combinatie van zes zouten, die ieder een eigen werking hebben. Zij verwijderen de opgehoopte afvalstoffen, die de oorzaak zijn van Uw klachten, door aansporende werking op lever, nieren en ingewanden, waardoor niet alleen rheumatische pijnen, maar ook spysverteringsstoornissen, voorkomen en bestreden worden. Uw bloed wordt gezuiverd en binnen korten tijd zullen l'w pijnen verminderen, om tenslotte geheel te verdwijnen. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothekers en erkende drogisten.

EEN MOOI PLEKJE IN HET LAND VAN DE WINTERSPORTEN

De Am^eiuur''

KING VIDOR maakte het. meesterwerk der litteratuur tot het meesterwerk der filmkunst

(Ingezonden mededeeling)

Air. Mayegino stond plotseling op, begaf tuigd dat u in de gegeven omstandigheden zich naar een hoek van het vertrek en sloeg nimmer een voordeel boven my zoudt wildaar op een zilveren gong. Binnen weinige len accepteeren. Luister. Ik ben gewend aan het donker. oogenblikken verscheen Toyomi. Hij had een klein kistje, dat met leer was overtrokken, En ik ga vaak schieten tusschen de heuvels, in zijn hand en zette het op de tafel. Zonder met myn bediende Toyomi. Ik bezit een een woord te zeggen trok hij zich daarop soort zesde zintuig, dat zich door mijn blindheid heeft ontwikkeld. Zoo kan ik bijvoorteruj*. beeld iemand hooren ademhalen op dertig Mr. Mayegino glimlachte. „Maakt u dat kistje even open. Mr. Pe- . pas afstand!" ters!" Terwijl hij Mr. Mayegino aanstaarde, liep Peters deed wat hem verzocht werd. Er er een huivering langs Peters' rug. „Maar ik begrijp het niet," zei hij. „En lagen twee pistolen in. „Maar...." Peters week verschrikt ach- bovendien. .. . maken wy ons niet een beetteruit. Hij voelde zich kwaad worden. „Wat je belache. ... ?" „Mr. Peters, wilt u zoo vriendelijk zijn, de beteekent dat?" Mr. Mayegino haalde een der beide pisto- lamp uit te draaienl" Automatisch deed Peters wat hem gelen uit het kistje. „Een kwestie als deze kan slechts op één vraagd werd. „Nu, Mr. Peters, wees nu zoo goed naar manier geregeld worden," zei hij. het verste eind van de kamer te gaan. Ik Peters draaide zich bijna woest om. zal beginnen te tellen. Ik zal tellen tot wat „Door een duel, bedoelt u?" u noemt tien. Dan zult u mij den tyd geven „Zeker. Waarom niet?" om my naar welk deel van de kamer te be„Maar.... maar u bent blind!" geven dat ik zal kiezen. Hierna, Mr. Peters, „Volkómen blind!" Peters liet het andere pistool vallen alsof mag u schieten wanneer u denkt, dat u de het plotseling gloeiend heet was geworden. beste kans hebt om mij te dooden." Peters haalde met snelle, korte rukken „En u denkt, dat ik met u onder dergelijke omstandigheden zal duelleeren?" zei hy adem. Allerlei emoties bestormden hem. woedend. „Denkt u, dat ik een moordenaar Woede. Onmacht. Verontwaardiging. Zelfs vrèès... . ben?" De duisternis was ondoordringbaar! „Laat ik u een verklaring mogen geven. Het was alsof ze iets tastbaars was. Mr. Peters! Indien u my doodt, zult u dit Hij kon niets zien — geen enkel voorhuis zonder vrees lastig te worden gevallen, kunnen verlaten. Zóó heb ik het be- werp! Het zweet begon langs zijn gezicht te paald." loopen. „Neen! Ik laat me hangen als ik...." Hij staarde in de duisternis, vergeefs pro„Mr. Peters, stribbel alstublieft niet tegen! U zult niet boven my in het voordeel beerend ze te doordringen.-Maar hij merkte zyn, dat verzeker ik u. Ik ben er van over- dat dit absoluut onmogelijk was.

Toen bewoog hy zich zachtjes, met hy;;ende ademhalirtg. Er viel iets van een porceleinen standaard. Een klein beeldje.... Peters sprong opzij. Maar er werd uit de ondoordringbare duisternis geen schot op hem afgevuurd. Een geweldige woede maakte zich plotseling van hem meester. En toen voelde hy zich verstijven alsof hy van hout of vön steen was. Door die verschrikkelijke duisternis ontwaarde hij plotseling een heel zwak lichtschijnsel. Het was het licht van een horloge dat voorzien was vaiï radium\ Daar, aan den anderen kant van de kamer, zag hy het — onbeweeglijk op één plaats blijvend. En plotseling maakte zich een nog grootere woede van hem meester. Dat zwakke lichtschijnsel was afkomstig van het polshorloge van Mr. Mayegino 1 Hy was niet blind! Wat moest een blinde met een polshorloge? Met een liclitgevend polshorloge? Die operatie had wèl succes gehad! Mr. Mayegino loog! Kty was bovendien gewend aan de duisternis 1 Had hy niet gesproken van de zintuigen, die hem geschonken waren? Hij, Peters, was het, die in het nadeel verkeerde. Op voet van volkomen gelijkheid, had hij gezegd, die gemeene, zoetsappige, lachende hypocriet! Gek van woede door een dergelijke ontgoocheling, hief hy zyn pistool op. Toen, plotseling, verliet zyn woede hem. Op voet van volkomen gelijkheid.... Die gladde, lachende hypocriet had het lichtgevende horloge aan zijn pols vergeten!

Maar kon hij. Peters, voordeel trekken van die vergeetachtigheid, zelfs in dergelijke omstandigheden ? Zou hij het zich niet altyd moeten verwijten, dat de omstandigheden niét volkomen gelijk waren geweest? Met een woesten lach gooide hy zyn pistool op den grond. „Schiet maar, als je wilt," zei hij. „Ik ga die oude lamp aansteken...." Daar stond Mr. Mayegino. Er was totaal geen uitdrukking op zijn gezicht te lezen. Peters keek hem verachtelijk aan. „Nou," zei hij, „waarom voor den duivel schiet je niet?" „Ik heb nog eens over het geval nagedacht," zei Mr. Mayegino. „Ik geloof dat het per slot van rekening tóch het verstandigst zal zijn als er een scheiding wordt uitgesproken." Peters wierp hem een blik toe, en keerde zich toen naar de deur. Daar stond Toyomi. En nu voor den eersten keer scheen Peters pas te zien, dat Toyomi een lang mes in zyn gordel droeg! En op datzelfde oogenblik kreeg hij een zonderling idee — het idee dat indien hij in dtkMuisternis had geschoten, het lange, sc/ierpte^znes onmiddellijk in zijn rug gestoken zou i^öft.... Mr. Mayegino bleef, onbeweeglijk en met starenden blik staan, terwijl hij luisterde naar het geluid van Peters voeten, toen deze de zwarte marmeren treden afdaalde. Kalm, met een zonderlingen glimlach om zyn lippen, zette Mr. Mayegino zich op het kussen by het venster. - 23 -

„Toyomi," zei hij, „het Irorlogc was inderdaad een goed idee, want het heeft bewezen dat Mr. Peters een man is, voor wien kakugo van het allergrootste belang Is. Ik ben voldaan — zonderling voldaan. . . ." En toen, terwijl hij op die eigenaardige vriendelijke en rustige manier glimlachte, maakte hij het zilveren horloge los van zijn pols en wierp het door de kamer op een kussen. Want wat voor nut heeft zoo'n ding voor een man, aan wien^ voor altijd al de pracht van den avond en de glorie van den ochtend is verborgen?

PINAUD 612 geeft Uw ooeen een ontrekend fraaie uitdrukking en is den geheelen dag houdbaar, veroorxaakt geen prikkeling en ia volkomen „waterproof". Verkrijgbaar In vasten vorm of tube, in 4 verschillende kleuren. Voor een volmaakte oogen make-up brengt Pinaud een complete set, bestaande uit: Wimpercosmetic in tuben of vasten vorm. Creamy Mascara, Cake Mascara, Bye-Shadow etc. In vasten vorm of tube PI. 0.35 groot model tube PI. 1.35

PIMID 612

Generaal-vertegenwoordiger voor Nederland: S. Vlessing, C.Reinierszkade 17 's-Gravenhaee.

hr-ri ¥^ wi ei criTi mir ■

jLjjjJUJUJXdLikJkJUumm

DE INRICHTING DER KEUKEN Daar de keuken een van de meest gebruikte vertrekken in huis is, waar moet worden gekookt, gewasschen, gestreken, gepoetst enzoovoort, is het zeer zeker van belang, dat de inrichting practisch en doelmatig is. Huren we een huis, dan hebben we de keuken te nemen zooals zij Is, dat spreekt vanzelf, maar we kunnen er toch op letten, dat de bouw en inrichting er van niet al te sterk afwijken van de eischen die er aan gesteld worden. Laten we een huis bouwen, dan zijn we in de gelegenheid, om met deze eischen rekening te houden, en dan dienen we op het volgende te letten. 1. De keuken moet op het Noorden liggen, dus aan de koudste zijde van het huis. 2. Er moet voldoende daglicht kunnen binnenkomen. Er moeten dus flinke ramen zijn! 3. De keuken moet liefst naast de eetkamer gelegen zijn, zoodat we bij het opdienen van het eten er niet ver mee hoeven te loopen. 4. De gootsteen moet in het midden van het aanrecht zijn aangebracht. 5. Er moet voldoende bergruimte (kasten) aanwezig zijn. Is er boven het aanrecht een kast aangebracht, dan moet die kast minstens 30 cm. boven het aanrecht blijven. De kasten mogen niet te hoog worden aangebracht, zoodat men er niet meer bij kan, zonder te klimmen, want hierdoor wordt ook het schoonhouden moeilijker gemaakt. 6. Er moet behoorlijk geventileerd kunnen worden. 7. De kunstmatige verlichting moet voldoende zijn. 8. De vloer en de wand moeten gemakkelijk schoon te houden zijn. 9. De meubelen moeten practisch geplaatst worden, zoodat ze jjiet in den weg staan en een belemmering vormen voor het werk. dat er in de keuken gedaan moet worden. 0. Het materiaal dat we in de keuken noodig hebben, moet practisch en doelmatig zijn.

We willen nu even nauwkeuriger aanduiden wat we met de punten 6—10 bedoelen: Ventilatie: Bij het koken wordt veel waterdamp gevormd, hetgeen wij met het woord „wasem" aanduiden. Deze waterdamp moet snel verwijderd kunnen worden, omdat hij anders de keuken veel te vochtig zou maken. De verschillende voorraden die we in de keuken bewaren als bijvoorbeeld zout, suiker, bloem enzoovoort, zouden vochtig worden met al de vervelende gevolgen hieraan verbonden, die we hier niet nader zullen noemen. Verder is een goede ventilatie voor de keuken zeer gewenscht, met het oog op de verschillende „etensluchtjes", die er tijdens het koken ontstaan. Kan , men de keuken niet voldoende ventileeren, dan trekken deze „etensluchtjes" door het huis, hetgeen zeer onaangenaam is. De ventilatie moet echter zóó worden aangebracht, dat men in de keuken werken kan, terwijl er geventileerd wordt; het mag er dus niet tochten. Behoorlijke ventilatie-mogelijkheden geven bijvoorbeeld openslaande ramen of een tuimelraam met zijstukken. Kunstmatige verlichting. De lampen moeten zoo worden aangebracht, dat overal waar gewerkt moet worden behoorlijk licht te maken is; dus boven den gootsteen en boven het fornuis een lamp. Een lamp in het midden der keuken is niet voldoende. Beter wordt het, wanneer deze lamp langs het plafond verschuifbaar is, zoodat men haar dus naar de plaats kan brengen, waar gewerkt wordt. Verschillende lichtpunten in de keuken geven echter de beste verlichting. Verder moeten we er voor zorgen, dat het licht op de handen valt, en niet van achteren invalt, hetgeen het geval is, wanneer er één lamp in het midden van de keuken is aangebracht. Men staat zichzelf dan in het licht.

RECEPTEN UIT HET WEEKMENU Hoeveelheden voor 4 personen. Filosoof. Benoodigd: 400 gram gebraden vleesch, 5 d.L. bouillon of bouillon met bruin van jus; 40 gram

Hoe dichter we den zomer naderen, hoe meer de badpakken in het middelpunt der belangstelling komen te staan. Onze lezeressen zullen de hierbij afgebeelde costuumpjes dan ook zeker met meer dan gewone belangstelling bekijken. 1. Een sportief geruit badpakje, met als eenlge garneering een gesp en een koord. 2. Een eenvoudig effen badcostuumpje, dat vooral opvalt door het gekleurde soutache, dat langs de halsuitsnijding en op de ceintuur wordt aangebracht. Modellen Venus.

24 -

WEEKMENU. Maandag: Stamppot van ztAirkool me% rookworst; gort met rozijnen* Dinsdags Filosoof; citroenrijst. Woensdag: Roerei met gefruit brood; macaroni met tomaten. Donderdag: Varkensfilet, aardappelen en knolraap; bessen vla. Vrijdagt Gekookte tarbot, aardappelen en Hdlandsche saus; griesmeelschoteltje. Zaterdag: Haché, aardappelen en roode kool. rijstgruwel. Zondagt Bruine ragóutsoep; kalfsoesters, aardappelen en Brusselsch lof „au jus; Montagne Rasse. boter of vet van jus; 1 ui, laurierblad, peper, kruidnagel, soja, aroma; 800 gram gekookte aardappelen: 4 d.L. melk; boter: zout; nootmuskaat. Bereiding: Het fijngesneden vleesch ongeveer 15 minuten zachtjes stoven met den gefruiten ui, de kruiden en het vocht. Het vleeschmengsel zoo noodig nog op smaak afmaken met wat soja en aroma en daarna overdoen in een vuurvasten schotel. De vleeschmassa bedekken met een laag puree, die we maken van de fijngemaakte, gekookte aardappelen vermengd met melk, boter, wat zout en nootmuskaat. Den schotel bedekken met een laagje paneermeel waarop kleine stukjes boter worden gelegd en in den oven een bruin korstje geven (20 ä 30 minuten). Hollandsche saus. Benoodigd: 2 lepels kruidenazijn; 6 lepels water: 5 eierdooiers; 500 gram boter; zout, peper, citroensap; water. Bereiding: 2 lepels azijn en 2 lepels water langzaam inkoken in een pannetje, tot op een derde van de hoeveelheid. De eierdooiers dik kloppen en door den azijn met water mengen, Deze massa verwarmen, tot ze gebonden is. De boter week maken en ze door de eimassa roeren, terwijl men het toevoegen van boter afwisselt met toevoegen van wat warm water (niet meer dan 4 lepels). De saus op smaak afmaken met peper en citroensap.

Gvemein VAN DIEREN EN OVER DIEREN De Colorado-kever, de groote vijand van de aardappelenteelt, is zoo vruchtbaar, dat men heeft kunnen vaststellen, hoe uit een duizendtal vrouwelijke kevers in korten tijd 45 millioen nakomelingen ontstaan. Een van de leelijkste dieren ter wereld Is de haarlooze Mexicaansche kat. En toch wordt zij als „schootdiertje" gekozen. Onlangs werd in den Indischen Oceaan een visch gevangen, welke behoorde tot een soort, waarvan men geloofde, dat zij reeds eeuwenlang uitgestorven was.

Wat een schitterende tegels! Hoe houd je die toch zo helder?

Ik schuur ze nooit, maar reinig ze zacht met VIM! /

De xonvlsch, welke in de Middellandsche zee voorkomt, is een der zwaarste waterbewoners. De Raad van de provincie Warwickshire heeft door middel van de politie en de hoofden van scholen 'n lijst laten verspreiden van de beschermde vogels, met afbeeldingen van hun eieren, ten einde aan de jeugd duidelijk te maken, dat het leeghalen van nestjes waarin deze eieren voorkomen, het moedwillig vernielen er van en het vernietigen der eieren, aan den landbouw groote schade toebrengen Proefnemingen hebben bewezen, dat de hen alleen haar kuikens te hulp komt, wanneer zij haar hulpgeroep hoort. Wanneer men de kleinen door een glazen afscheiding, waardoor het geluld niet doordringt, buiten het gehoor van de moederhen brengt, dan bekommert zij zich niet om de kuikens, ook al kan zij zien, dat zij in gevaar zijn. Groot-Brittannië laat geen honden het land binnenkomen, dan nadat zij zes maanden lang in quarantaine zijn geweest. Men wil hierdoor voorkomen, dat hondenziekten uit het buitenland worden overgebracht. In Britsch Guyana heeft men de Amazonevlieg ingevoerd om een insect te bestrijden, dat het suikerriet aantast. Het succes was zoo groot, dat men de proeven in Puerto-Rico wil voortzetten. In Borchen Wood in het graafschap Hertfordshire heeft men een tehuis voor oude o) lijdende paarden ingericht. De inrichting bleek werkelijk aan eon behoefte te voldoen. DE EERSTE KOMEET VAN HET JAAR ONTDEKT p\ e eerste komeet van dit jaar, die zoo helder '■' is, dat men ze met een gewonen verrekijker kan zien, werd onlangs ontdekt door een amateur-astronoom, Leslie P. Peltier in Ohio, Amerika. Tijdens een interview verklaarde Peltier, die negenendertig jaar oud is, dat deze komeet de zevende is, die hij gedurende drieëntwintig jaar heef': ontdekt. Hel nieuwe hemellichaam is net niet helder genoeg om met het bloote oog gezien te kunnen worden. O! de komeet een staart heeft, en of zij zich snel beweegt, kon nog niet worden vastgesteld. ECHTE PAASCHEIEREN Cen Amerikaan heeft ontdekt, hoe men kippen '■" eieren kan laten leggen met groene, blauwe of oranje dooiers. Deze kleur behouden de dooiers zelfs wanneer de eieren gekookt worden, maar desondanks komen er toch normale kippen uit de eierenl Deze zonderlinge eieren worden voortgebracht doordai men een bepaald chemisch middel aan Ht kippenvoer toevoegt.

&.

4 bcherpe schuurmiddelen bederven Uw tegels voor U het weet. Ze vernielen de oppervlakte en maken de tegels dof en ruw. In de krassen blijft vuil zitten. De zachte dubbele werking van Vim reinigt de tegels volkomen. Vim maakt het vuil eerst los / en verwijdert het daarna zonder krassen te veroorzaken. ' Houd tegels en glanzende voorwerpen in Uw huis schoon /. met Vim.

Op elke bus een geschenkenbon

op de reuzenbus twee!

-k^a$t nooit VIII-Olli

ER ZIT EEN

FORTUIN

IN

DE ZEE

1 edere ton zeewater bevat voor een bedrag van ' ongeveer zestig cent aan mineralen. Zout is daar natuurlijk het voornaamste van. Tot de tweeëndertig andere chemische elementen, die in zeewater voorkomen behooren onder anderen: bromide, koper, zink, zilver, nikkel, goud, radium, enzoovoort. Een Amerikaansche! firma weet ongeveer tienduizend ton bromide per jaar uit zeveneneenhalf millioen ton zeewater te halen. Goud zit er inderdaad in, maar slechts zeer weinig — maar 0.000004 gram per ton. Koper is in grootere hoeveelheid voorhanden; iedere kubieke meter zeewater bevat 0.005 gram. Ondanks al déze minerale „waarden" blijven toch altijd de visschen het voornaamste dat de zee ons te geven heeft. Slechts een zeer klein deel van den totalen vischvoorraad uit de oceanen wordt door den mensch als voedsel gebruikt. De visschen vormen echter niet alleen uitstekend voedsel, maar ze verschaffen ons ook vet, olie en zelfs leder. Een onlangs genomen proef heeft bovendien aangetoond, dat men uit het eiwit van visch een spindraad kan maken, die bijna even goed is als schapenwol.

SOMBERE TIJDEN 1 n een Engelsche courant troffen wij de volgende " interessante ontboezemingen aan van groote mannen uit het verleden, waaruit blijkt, dat men ook vroeger wel „sombere tijden" heeft gekend, en zich met beirekking tot de toekomst pessimistisch heeft getoond! LORD GREY zei in 1819: ik geloof, dat alles uit zal draalen op een geweldige catastrophe!"

WILLIAM PITT, die van 1757 tot 1761 minister was, zei: „Waarheen we den blik ook wenden, we ontwaren om ons heen nauwelijks iets anders dan de sporen van ondergang en wanhoop WILLIAM WILBERFORCE, een Engelsch filosoof, gaf omstreeks het jaar 1800 op de volgende wijze uiting aan zijn pessimisme: „Ik durf niet te trouwen; de toekomst is zoo donker en onzeker. . DE HERTOG VAN WELLINGTON, aan den vooravond van zijn dood in 1851, meende den hemel dankbaar te moeten zijn, omdat hij er voor gespaard bleef het slotbedrijf van den ondergang te zien, die reeds overal om hem heen bezig was zich te voltrekken. . . DISRAELI zei In 1849: „Op het gebied van de industrie, den handel en den landbouw ziet men nergens meer eenige hoop. . ." KONINGIN ADELAIDE beweerde, dat zij slechts één wensch had, namelijk zoo dapper mogelijk de rol van Marie Antoinette te mogen vervullen in de revolutie, die over Engeland moest losbreken . . LORD SHAFTESBURY beweerde in 1848: „Niets kan het Britsche Keizerrijk meer voor een schipbreuk redden!" „Wij hebben er ons toen doorheen geslagen," merkt het Engelsche blad op, waaraan wij boven staand lijstje ontleenen, „waarom zouden we dan nu ook geen kans zien er doorheen te komen?"

De eerste straatlantaarns.

JL%

JU JU ^i ËJ ivi3 HET JONGE HERT Een jong hert is een der aardigste en mooiste dieren, die er in het wild leven. Misschien hebt ge ze al eens gadegeslagen van uit de verte in een bosch of in een dierenpark, terwijl ze plotseling achter de boomen wegschoten, hun kleine witte staartjes hoog opgetild. Er is een heele geschiedenis verbondenaan die kleine witte staartjes. Alle jonge dieren moeten één groote les leeren: gehoorzaamheid. Doen zij dit niet, of brengen zij haar niet in practyk, dan loopen zij gevaar nooit volwassen te worden maar vóór dien tijd dood te gaan. De eerste les betreffende de gehoorzaamheid is dat zij zich absoluut niet verroeren mogen wanneer er gevaar Tlreigt. Soms, wanneer moederhert haar babies even alleen moet laten, legt zij ze op een plaats neer, waar zij een deel schijnen uit te maken van de omgeving, en natuurlijk mogen zij zich dan niet bewegen om niet opgemerkt te worden. Hoe bang ze ook zijn, ze mogen hun aanwezigheid door geen beweging verraden! Maar indien hun moeder denkt, dat het gevaar zóó groot is, dat ze er voor moeten vluchten, dan geeft zü een rauwen, waarschuwendeu kreet en steekt haar witten staart omhoog. Haar kindertjes weten dan, dat zij haar moeten volgen, waar zy ook heengaat. Ze steken hun kleine witte staartjes ook in de hoogte en loopen wat zij kunnen op hun nog zwakke beenen. Maar ofschoon hun moeder stellig verwacht, dal zij haar zullen volgen, kiest zü den gemakkelijksten weg en zal zij nooit harder loopen dan haar kinderen kunnen. De witte vlag van haar staart blijft altijd zichtbaar, en de babies hebben niets anders te doen dan die te volgen, en nergens anders aandacht aan Ie schenken. Zoo leeren zy waarheen zij moeten vluchten, waar zij zich moeten verbergen en hoe zü even vlug en zeker ter been moeten worden als hun moeder. En als zy deze lessen, die vóór alles lessen van gehoorzaamheid zijn, goed leeren, dan zullen zy later flinke herten zijn, die zich redden kunnen in het leven. En zoo is het ook met kinderen: kinderen, die in hun jeugd gehoorzaam zijn geweest aan vader en moeder, die de lessen hebben ter harte genomen die dezen hun

gegeven hebben, worden later bijna zonder uitzondering flinke menschen, die zich uitstekend door het leven kunnei) slaan! Geheimzinnige beelden. Niemand schynt het geheim op te kunnen lossen van de talryke steenen beelden op de Paascheilanden, in den Stillen Oceaan. Sommigen gelooven, dat het beelden zyn van goden, die vroeger op deze eilanden werden vereerd, terwijl anderen denken, dat ze opperhoofden voorstellen. Algemeen gelooft men, dat ze tusschen tweeduizendvyfhonderd en vyfduizend jaar oud zyn.

HET SNOEPSTERTJE

Gedurende de regeering vap koning Hendrik IV (1413—1422) werden de straten van Londen voor het eerst verlicht- Dit gebeurde door middel van lantaarns, die aan touwen dwars over de straten werden gehangen. Hoe geheel verschillend is het verlichtingssysteem dat wy thans kenneq, vooral in de groote steden! En hoezeer is de veiligheid er door toegenomen, om nog maar niet eens te spreken van den aangenamen kant, want wie nu des avonds ergens hepn moet, hoeft zeker zyn weg niet meer op den tast te zoeken, zooals dit vroeger zelfs in de grootste steden het geval was! Daarom lieten deftige menschen zich dan ook dikwyls vergezellen door een bediende, die vóór hen uitging met een lantaarn in de hand om hen by te lichten!

En zoo ging bet toch zoo dikwijls: Jetje snoepte altijd weer. Moedei wilde dat niet langer. En wat deed zij op een keer? Zij nam uit een mooi choc-laatje Met een vulling lijn en zacht, Heel voorzichtig toen die vullljig. Waarom moeder toch zoo lacht? Toen nam zij den groene-zeeppot. Vulde daaruit den bonbon. Smolt hem toen weer op elkander. Hoe ot moeder 't toch verzon? Jetje kon bet wèèr niet laten Toen zij bet choc'laatje zag. Jetje, Jetje, wees toch wijzer! Nooit vergeet Jij meer dien dag. „Hap!" zei Jetje, „'k neem hem lekker! O, wat zal die beerlijk zijn! 'k Ga er rustig eens van smullen, Want die smaakt vast heel erg fijn!" Maar opeens, o hé, wat was dat? ,,Brr! O, hemel, bah! Wat raar. .. . Lieve help, ik word er ziek van.... O, wat smaakt diè vrees'lijk naar!"

«Jetje was een aardig meisje, Maar zij had een groot gebrek: Altijd wilde zij maar snoepen, Daarin bad zij altijd trek! „Een klein schepje neem ik stiekum Uit dien vollen suikerpotl Een klein snoepje van dat schaaltje, Eén toheetje nog tot slotl"

„Neen," zei moeder, „stoute Jetje, Ziek word jij er heusch niet dopr! Maar'k hoopje zult nu nooit meer snoepen: Jij hebt nu je straf er voor!"

KOFf l€ - $0€P

L€l/€lNtf£LlXM

i/PM p£N mm /VAIO ONJ2£>J K

R€\7.€tJ0€tJ G-EOGCT-eOQ)

In Agram, de nijvere stad in Joego-Slavië, begint het Oosten, althans wat het drinken van koHie aangaat. Al noemt 't kleine cafeetje, waar wij ons even neerzetten, zich ook nog zoo Westeuropeesch „Calé Dumping" - en de prijzen z ij n er werkelijk naar! - de kollie die men ons voorzet is reeds werkelijk op Turksche wijze bereid. Op een keurig gepoetst koperen tafeltje plaatst men een fraai gedreven miniatuur kannetje met langen steel, eveneens van geel koper, voor ons, en reeds het eerste proefje, dat wij er uit schenken, doet direct een heftig debat ontstaan, „Eindelijk weet ik nu, hoe je kollie zet," zucht een jong studentje, dat zich onderweg bij ons gezelschap aangesloten heeft, en dat er op uitgetrokken is om de wonderen van het Oosten te ontdekken. „Verschrikkelijk, dat zoete goedje," moppert iemand anders. Een onderzoek van de meer zakelijk geïnteresseerden , brengt aan het licht, dat de op Turksche wijze bereide koffie bestaat uit een mengsel van zeer fijn gemalen koffie, (koffiemeel), veel poedersuiker en weinig water, dat sommigen smaakte, maar dat anderen alschuwelijk vonden De kellner uit het café op den Balkan neemt zélf eerst een kopje koffie, alvorens hij het draag-blad met de „echte Turksche" naar den klant brengt.

Wanneer de koffie werkelijk lekker moet worden, maalt men de boenen niet alleen, maar stampt ze ook nog fijn in den vijzel (links beneden) om ze vervolgens zoo lang door een zeef te schudden, tot er zich in de blikken trommel (onder de zeef) niets anders bevindt dan een soort koffiemeel, waarvan de echte Turksche koffie gezet wordt.

D« havenarbeider op Kreta verkwikt zich tijdens een korte rust onder zijn werk met een kopje ,,zéér zoete".

Bij onze rondreis door het Zuidoosten van Europa konden wij telkens weer vaststellen, dat dit „koHiesoepje", zooals men het wel spottend noemt, op den heelen Balkan de rol van „levenselixer" speelt. De sjouwerman slurpt, als hij even tijd vindt om wat te rusten, een kopje koffie; de minister laat het voor zijn bezoeker uit het dichtstbijgelegen café halen; de moeilijke omstandigheden, waaronder een zakelijke transactie tot st^nd kwam, laten zich gemakkelijk afleiden uit het aantal koHiekopjes dat er na de bespreking leeg op het tafeltje is achtergebleven. . . De armste boer op den Balkan zal, wanneer hij geen enkel geldstuk meer in huis heeft, liever zijn laatste schaap een halven dag ver naar de markt sleepen dan van zijn kopje koffie af te zien. Het „Café au lait", dat als lokaas voor Westeuropeesche gasten, die heimwee naar hun land en het op hun wijze bereide kopje koffie hebben, op hel „Tarief" van de betere cafés en hotels van den Balkan staat, doet door de manier waarop ze klaar gemaakt is, In niets aan uw kopje koffie van thuis denken, maar de ruim de helft goedkoopere „Café Türe" die er vlak onder staat, is een wonder van „koffie-kunst" - althans in Balkaanschen zinl Maar dat ten slotte de meeningen over de juiste bereiding van den zwarten tooverdrank ook in het dosten ver uit elkaar loepen, en dat de eene „Café Turc" nog lang niet de andere „Café Turc" is, dat maakte men ons in Griekenland duidelijk, waar wij hoorden, dat men koffie op niet minder dan tweeënveertig verschillende manieren zetten kanl Naar het onderscheid gevraagd, slaagde onze zegsman er wel Is waar niet in, ons alle tweeënveertig manieren te noemen, maar hij kwam toch tot een verbazingwekkende opsomming van „erg zoet", via „zoet", „middel" en „halfbitter", „bitter" tot „zeer bitter". . . En ging toen nog verder. . . „Wanneer er drie Grieken bij elkaar komen," zoo verklaarde hij met beminnelijke zelf-ironie, „dan bestellen zij op drie verschillende manieren klaargemaakte koffie, en hebben daarbij drie verschillende politieke overtuigingen. . ." Waarbij de koffie dan, zooals hij later verklaarde, tot taak heeft de uit elkaar loopende meeningen betreffende het welzijn van den staat niet al te heftig op elkander te doen botsen. . . Met deze kalmeerende uitwerking van de koffie schijnt men overigens op den Balkan overal vertrouwd te zijn. Men vertelde ons zelfs, dat er eens een gezant van een groote Westeuropeesche mogendheid in Athene was, die er op handige wijze partij van trok. Wanneer hij een bezoeker kreeg, wiens stem tijdens het onderhoud meer dan normaal luid begon te klinken, dan, zoo wist zijn kamerbewaarder, moesten er direct twee kopjes koffie worden binnengebracht. . . Het resultaat moet nooit uitgebleven zijnl En een beter loflied op de koffie kan er moeilijk gezongen worden. , .

Op bezoek bij een ouden Mohammedaanschen priester in een bergstadje op den Balkan. Zonder kopje koffie is het onderhoud niet denkhaar! Op het deftige bureau heeft een gewichtige bespreking plaats, en de piccolo heeft natuurlijk twee kopjes koffie moeten brengen. — Hoeveel zullen er nog volgen eer men het eens is geworden?

Tijdens het rustuurtje in een Mohammedaansch-Bulgaarschen winkel. De koffie mag er natuurlijk niet bij ontbreken.

De koffie had dezen beidr ouden Bosniers alle zorgen des levens doen vergeten, maar nu de kopjes leeg zijn, beginnen zij weer te redeneeren.

Zóó zet men op echt Turksche wijze koffie: zeer fijn gestampte en gezeefde koffie wordt, na met poedersuiker uit de bus links vermengd te zijn, in een koperen kannetje (met langen steel) met kokend water uit den vierkanten oven begoten, waarna het mengsel boven'een vuurtje van houtskool wordt „gebroeid" om vervolgens als koffiesoep In het kopje te worden gegoten.

e Voor U'club K. B. B. te A. - Ramon Novarro heeft vele jaren niet gefilmd. Hij heeft een tijdje in Engeland gewoond, en is daarna naar Frankrijk verhuisd. Er bestaan plannen om hem het volgend seizoen weer te laten optreden in een nieuwe film.

^cy

DE VLIEGAVONTUREN VAN PETER EN DOT

J. B. te R. - Ik kan U niet anders raden, dan naar een dokter te gaan voor het door U genoemde euvel. Het lijkt mij te gevaarlijk er zelf iets aan te doen. - De gevraagde foto's zullen U gezonden worden. H. J. W. te A. - Het beste lijkt mij, indien U zich wendt tot den Engelschen Consul, Heerengracht 258, te Amsterdam. U kunt er terecht, eiken dag van 10-13 uur, en van 14-16 uur. Zaterdag van 10-12 uur. B. F. B. te B. - U kunt eens het volgende probeeren: Neemt U veel voetbaden in een oplossing van een paar flinke handen zout, en ongeveer zeven liter water. Houdt Uw voeten er ongeveer een kwartier in, maar denkt U er wel aan, dat U ze voortdurend in beweging houdt. Maakt U deze beweging ook als U kousen en schoenen aan heeft, dat is het beste voor de voeten. Verder moet U er om denken, dat U eens van schoenen verwisse t en de gedragen schoenen buiten zet. U kunt het best wollen kousen of sokken dragen.

1. Toen Peter en de anderen van uit „De Zilveren Ster" de dieren zagen vluchten, begrepen ze eerst niet wat er aan de hand wat, maar plotseling kwamen ze in een dichten rook en werd de hitte onverdraaglijk. „Het Is een boschbrand," riep Peter verschrikt.

2. Peter had moeite zich verstaanbaar te maken, want het vuur verspreidde zich zoo snel, dat de eene boom na den andere afknapte en met een slag ter aarde viel. De kleine piloot wist, waar het oerwoud door een rivier werd dooreneden en hij besloot daar te dalen.

3. Vlak aan den oever van het water waren ze veilig voor de vlammen en Peter en Dot fluisterden samen wat. Mijnheer Benn en zijn broer keken over het water uit en ze merkten pas Iets bijzonders, toen „De Zilveren Ster" met de kinderen er in boven hen vlooo.

Mevr. H. K. te G. - Ik kan me heel goed begrijpen, dat U het jammer vondt van Uw taschje, maar U kunt nog best eens probeeren het met waschbenzme schoon te maken. Eau-de-Colognevlekken zijn erg hardnekkig maar toch wil deze behandeling nog wel eens helpen. - Denkt U aan het brandgevaar? Het beste is het buitenshuis te doen. i L" ? te,D' H ~ He, adres van Shirley Temple is: 1401, Western Avenue Los Angelos. Indien U antwoord wilt hebben, moet U één antwoordcoupon insluiten; voor een foto moet U er drie sturen. EEN GESCHIEDENIS ZONDER WOCRDEN A. B. te A. - Inderdaad was het een fout, maar Uw oplossing was verder toch goed. A. C. A. K. te A. - Er is maar één officieele tooneelschool in ons land en wel in Amsterdam. Directeur is de heer B. Verhagen, het adres is Mar' nixstraat. Om op de school toegelaten te worden, moet U minstens de vijfjarige HBS. hebben doorlpopen. M M. te H- -Ik dank U wel voor Uw briefje; ik vind het prettig dat mijn raad U geholpen heeft. Wat Uw opmerking betreft, hebt U volkomen gelijk. Ik zou U toch heusch in Uw eigen belang aanraden eens wat vroeger naar bed te gaan. U denkt misschien wel, dat U sterk genoeg bent, maar na verloop van tijd zult U toch wel kunnen merken, dat U er niet tegen opgewassen bent. Bovendien kunnen veel menschen 's morgens beter werken dan s avonds. Probeert U het dus maar eens!

4. Zoo verbaasd waren ze, dat ze geen woord konden uitbrengen. Ten slotte stamelde mijnheer Benn: „Ze hebben ons in den steek gelaten." Maar dat was in het geheel niet het geval, ze wilden alleen maar probeeren om den man in het bosch In veiligheid te brengen.

5. Skiff was het oerwoud In gevlucht. Hij moest zich nu midden in den ontzettenden brand bevinden. Eensklaps wees Peter naar beneden. „Daar gaat hij!" riep hij. „Hij verongelukt, als we hem niet redden. Dot." Dot knikte langzaam. Ze was erg bang.

6. O, als haar broertje maar niets zou over komen. Hij ging dalen en toen dat was gebeurd klauterde hij meteen uit het vliegtuig, dat nu nog buiten het bereik der vlammen stond. Daarna ren de Peter het bosch in, hij moest snel handelen „Kom gauw terug," smeekte Dot.

Mevr. P. K. te J. - Inderdaad is het waar, dat deze maand het best geschikt is om alles eens een flinke goede beurt te geven, want nu is de winter weer voorbij, en de zomer staat voor de deur Ik zou U aanraden van een mooien dag gebruik te maken om de bedden eens een heeien dag buiten te laten staan. U zult er heusch geen spijt van hebben! H. L. te F. - Het spijt mij voor U, maar ik denk dat er aan het dekzeil niet veel meer te doen is; als het gaat kleven is het zijn eind nabij. U kunt dus mets anders doen, dan een nieuw zeil aanschaffen. Mevr. K. P. te U. - Het is geheel verkeerd om een kandelaar, die met kaarsvet zit, schoon te krabben, want dan komen er in de meeste gevallen krasjes op het metaal, en dat is toch niet de bedoeling. U kunt Uw kandelaar het best in een hoeveelheid warm water dompelen. Ik denk dat hij daar wel van zal opknappen. J. U. te A. - Het is nooit aan te bevelen zetten maar als het toch eens per ongeluk hel afwasschen niet meer uit elkaar, kunt U m kokend water te dompelen, en daarna in water te gieten. Probeert U het maar eens. zijn, dat ze springen.

7. De jongen hoorde haar nauwelijks. Hij zocht zijn weg door de boomen en het geloei van de vlammen werd met lederen stap duidelijker hoorbaar. Hij bevond zich al midden tusschen brandende varens. Maar het geluk was hem gunstig. Daar ontdekte hij Simon Skiff.

8. Hoewel de man een schurk was, had Peter nu toch medelijden met hem. Hij liep daar met de hand voor de oogen, probeerend ze op die manier tegen den rook te beschermen en Peter kon duidelijk merken, dat hij heelemaal den weg was kwijtgeraakt. „Dezen kant," riep hij.

9. De man kreeg weer wat moed toen hij Peters stem hoorde, maar toen hij de dansende vlammen In het oog kreeg, kreunde hij van angst. „We kunnen er niet meer uit!" gilde hij, toen er een brandende boom dwars over het pad viel. WORDT VERVOLGD

Toerist: „Ik vraag, bril gebroken.'

of er geen opticien in het dorp woont! Ik hob mijn

.

om twee glazen in elkaar te gebeurd is, en ze willen na ze los krijgen door ze eerst het bovenste glas wat koud U behoeft dan niet bang te

G. I. te W. - U kunt op het oogenblik gerust'al spinazie op den kouden grond zaaien, het weer is al warm genoeg. Aardappelen hadt U ook al kunnen poten. H. A. te G. - Een boekje zooals U bedoelt is mij niet bekend. Er is wel een goed leerboek: „Kramer's kleine cursus voor zelf-onderricht, f. 1.75." Mevr. K. P. te F. - Inderdaad heeft Uw vriendin gelijk, dat bij heel veel groenten de voedingswaarde verloren gaat door het koken, en vooral door ze te lang te laten koken is dit het geval. Wat Uw andere vraag betreft, een zeer goed middel is de handen in te wrijven met een mengsel van azijn en zout.

GEWONE

ADVERTENTIES:

KOLOMHOOGTE

120

REGELS

-

KOLOMBREEDTE

5

cM.

-

REGELPRIJS

25

ets.

BRUTO

TEKSTADVERTENTIES: KOLOMHOOGTE 120 REGELS - KOLOMBREEDTE 6.7 cM. - REGELPRIJS ScTcts. BRUTQ KORTINGEN

VOLGENS - 30 -

TARIEF

H. U. te T. - Uw wijze van oplossen is juist. Alleen de Amateur-detective en de filmpuzzle hebben wij graag op een apart velletje papier. Ik wensch U veel geluk bij het inzenden; mèèr kan ik ook niet doen! Do Secretaresse

IVJ/J

do

VOOR

U-CLUB,

Nnordeinde 8,

,,lk heb maar een heel klein stukje noodig, om een gordijntje te maken voor een poppenhuis."

Lei dei,

31

H

GESPREKKEN MET MIJN VRIEND PIETERSEN

U

„Ik wil die sjaal rullen; zij is me veel Ie' nauw."

„Het spijt me voor hem, maar hij kan zich niet meer herinneren wat hij heeft vergeten."

„W'

elke regisseur heeft nu de meeste films in scène gezet?" „Waarschijnlijk de Amerikaansche regisseur Allen Dwan." „Hoeveel films heeft hij dan ,,op zijn geweten" ?" „Hoeveel denk jij, Pieterscn?" ,,Nu, misschien wel honderd!" „Achthonderd en vijftig, waarde vriend." ,,Hoe kan dat nou? Wanneer is hij zijn regisseurs-loopbaan dan begonnen?" ,,In 190g. Hij filmt dus al dertig jaar." „Dat zou dan beteekenen, dat hij ongeveer achtentwintig films per jaar fabriceerde. Dat lijkt me toch wel een beetje veel!" ,,Ja, maar je moet weten, Pietersen, dat Dwan de aanvangsjaren der cinematografie ook heeft meegemaakt. Anno 1909 begon Allen Dwan met de regie van één-acters. Toentertijd maakte men zoo'n filmpje in één dag en meermalen leverde Dwan vijf films per week af!" „Dat wist ik niet!" ,,De bekende Fransche komiek Lindner speelde het zelfs wel klaar om twee films per dag af te leveren." „Wat was Dwan zijn achthonderdvijftigste film?" „De drie Musketiers" met de bekende Ritz Brothers. Zijn 84gste rolprent was „Suez"." „Daar heeft hij* zeker langer aan gewerkt dan één dag?" „En of, Pietersen. Maar eventjes twee-cneen-half jaar. Als zijn vroegere films ook zoolang geduurd hadden, zou hij er maar twaalf voltooid hebben."

„In mijn huis blijft geen enkele bacil.'' „Ik kan het ze niet kwalijk nemen."

„ZoOals u ziet, dames en heeren, heb ik absoluut niets in mijn mouwen verborgen."

Slachtoffer; gebruiken?"

,Je kunt me zeker niet als compagnon

DE DERDE MUZE

DE BEKENDE COREAANSCHE DANSERES SA! SHOKI dl« op 'I ooganblik «en tournee door ons land maakt

DE MAN VAN VIRGINIA

„Maar u denkt toch niet, dat ik lederen dag om mijn geld wil komen loopen 7" „Zou Vrijdag u schikken?" „Jal" „Nu, kom dan iederen Vrijdag."

„Maak een paar close-ups van hem! Ik ga even een nieuwe film halen!

fLJfoewel wij bovenstaand blijspel van Florence Kilpatrick niet kunnen rekenen tot de afgezaagde, door amateurs vele malen gespeelde werken, hebben wij toch reeds eerder dit amusante blijspel in onze kolommen besproken. Het gaat om een jonge, geëmancipeerde vrouw, die van een toelage leeft van een tante in Londen en nu bericht krijgt, dat deze tante haar met een bezoek komt vereeren. Dit zou p zichzelf niet zoo erg zijn, wanneer Virginia maar nooit had geschreven, dat zij gehuwd was. Nu moet er dus één, twee, drie een man gevonden worden. Zij plaatst een advertentie en de keuze valt op William Hemmingway, die veertien dagen voor „pater familias" moet spelen. C)an ontstaan er vanzelfsprekend heel wat verwikkelingen, want zoo eenvoudig is het geval natuurlijk niet. Wij begrijpen al wel, dat het bappy end niet ontbreekt en dat een werkelijk Jwelijk het gevolg is van het schijn-huwelgk. Het is voor een goede tooneelvereeniging ?-en zware opgaaf dit stuk te spelen en ook Verg. Haagsche Tooneelvereeniging A.D.O. ■-D.V.S. hebben er niet veel moeite mede geid. Het blijspel werd voor een decor gespeeld 1 het vlotte tempo deed veel goed, daar het ii uk wel een paar erg leege plekken vertoont. Enny de Vletter was het jonge vrouwtje en speelde haar met veel gemak; goed was zij ' Kiral, wanneer zij onder de bekoring raakt n den jongen man, hetgeen echter niet strookt iet haar principes. Bep Heysers voldeed zeer ined als de vriendin, al deed zij de aardige verc Iking in Des Duivels Prentenboek bij cje aatste opvoering van A.D.O. niet vergeten. ok het dienstmeisje Elisabeth voldeed, hoewel oms natuurlijker spel, minder overdreven, Bep

Barons vertolking ten goede was gekomen. Van de heeren noemen wij in de eerste plaats D. C. de Goederen, die heel aardig, beheerscht en rustig de rol van den tijdelijken echtgenoot vervulde. Wat meer charme zou zjjn vertolking nog ten goede zijn gekomen. A. C. v. d. Vet gaf van den oom van William een aardige typeering en voldeed uitstekend, terwijl in de kleinere rollen Betty Simons en B. Dijkstra als resp. Joyce en Freddy goed spel gaven. A. W. van der Putten, die den detective Carfton uitbeeldde, hadden wij gaarna wat imponeerender zien optreden, overigens was het niet onverdienstelijk. De regie berustte wederom bij Dr. W. de Vletter, die voor een goed samenspel zorgde. De opstelling in het laatste bedrijf in de scène tusschen den detective en de familie leek ons minder gelukkig. DE EBBENHOUTEN OLIFANT

V

oor de eerste maal hebben wij te 's-Gravenhage Henk Bakkers „De Ebbenhouten Olifant" gezien, een spel van avontuur, opgevoerd door de Tooneelvereen. „O.D. I.A.". Henk Bakker schreef ook dit werk in samenwerking met mevr.. van Bommel-Kouw en het werd een amusant stuk met vele griezelige verrassingen. Het gaat om een scheikundeleeraar, die verslaafd is aan thrillerlectuur en die hoopt ook zelf eens wat aan dén lijve te ondervinden. Welnu, hij krijgt zijn zin! De diefstal van een ebbenhouten olifant leidt tot ernstige gevolgen. Hoe en waarom zullen wij echter niet verklaren. Regisseur P. van Zwieteren, die al meer dergelijk werk regisseerde, gaf een alleszins bevredigende opvoering van dit

oorspronkelijke werk. De sfeer was goed, evenals het tempo en het samenspel. Ook het spel gaf reden tot tevredenheid. Zeer goed was het spel van mevrouw Waardenburg, die werkelijk alleraardigst de „hospita met haar hart op de tong" uitbeeldde. Vooral in kleine trekjes viel haar goede spel op. Mevrouw Th. van Zwieteren voldeed eveneens goed, al hadden wij er de voorkeur aan gegeven een jongere kracht der vereeniging de rol van dit jonge meisje te laten uitbeelden. J. Rotteveel maakte van Dick van der Wall wat mogelijk was. Vooral de uitbeelding van den gemaskerden man viel niet mee. Het was mijns inziens de vertolking ten goede gekomen, indien deze rol wat demonischer was gespeeld. H. van Zwieteren vertolkte den amateur-detective met liefde en toewijding, terwijl F. Block (met een wel wat erg korte broek!) een keurige buttler was. Ook de Chinees van M. Stappers voldeed zeer goed, al was zijn uitspraak erg onduidelijk; In de kleinere, rollen een temperamentvol dienstmeisje van mejuffrouw J. van Ruiten, een goede typeering van een tweeden Chinees door B. Bidding en een politie-inspecteur van R. Raavens. Rest ons nog regisseur Van Zwieteren als Phil Reewijk, de mannelijke hoofdrol te noemen. Hij speelde haar met hetzelfde gemak als wij van hem gewoon zijn, maar het viel wel erg op, dat hij blijkbaar zijn hoofd onder het spel te veel „achter" had. Hij reageerde namelijk onvoldoende op het spel van zijn tegenspelers. Het bezwaar, wanneer regie en hoofdrol in één hand moeten zijn. Over zijn spel verder kunnen wij zeer tevreden zijn, al viel het op dat het wegwerpen der sleutels uit het raam niet geschiedde en waarom niet?? HENRI A. VAN EIJSDEN JR.

niwpiiFiiii^pr

MG

Het eind van een veete.

D'

eze film biedt ons een voorspel, dat ons het Kentucky van 1861 laat zien, toen Noord en Zuid vol verbittering en woede tegenover elkander stonden, met al den haat, de wreedheid en het leed van een burgerkrijg. Twee van de oudste en aanzienlijkste families in den staat Kentucky komen daardoor lijnrecht tegenover elkander te staan. John

Tl)dens de races.

ucw

4 _.,. -.

Gefotografeerd in het geperfectionneerde Technicolor-Procédé. Regie: David Butler. Sally Goodwin Jack Dillon Peter Goodwin John Dillon anno 1861 John Dillon anno 1939 Thad Goodwin anno 1861 Thad Goodwin Jr. anno 1861 Thad Goodwin Jr. anno 1937 Mrs. Goodwin anno 1861 Peter Goodwin anno 1861 Grace Goodwin anno 1861 Bob Slocum Ben Vendumeester

Loretta Young Richard Greene Walter Brennan Douglas Dombrille Moroni Olsen Russell Hicks Delmar Watson Charles Waldron Karen Morley Bob Watson Leona Roberts Willard Robertson George Reed Charles Lane

f^Shé

i^ Sally laat zich niet weerhouden en trotseert den stormnacht.

Dillon is, al heeft zij hem nimmer gezien . . Werkt< de veete dus nog? Alleen bij haar grootvader, die haar hiertoe aanzet, waarbij zich nog de kwaadsprekerij van een onbetrouwbaren neger voegt. Er is veel werk voor een jongeman als Jack. De paarden vragen zijn aandacht. Maar zijn vader zou liever zien, dat de jongeman toetrad tot het bankwezen. Gewillig schikt Jack zich, maar het bankbedrijf stuit hem weldra tegen de borst en na een hevige scène breekt hij met zijn ouderlijk huis. Als trainer weet hij onder een anderen naam een baantje te krijgen bij de Goodwins, waar hij nu Sally ontmoeten kan en waar hij liefde voor haar opvat. Sally's vader sterft en laat alleen schulden na . . . de trotsche bezitting zal moeten worden geveild. Wie heeft daar m^de de hand in? Jacks vader. Wanneer

Een vergadering van bankdirecteuren. Jack *o«It sich hier niet erg thuiC Dillon moet zijn plicht doen als officier der Noordelijken en paarden requireeren uit de stoeterij van zijn buurman Thaddens Goodwin. Diens verzet is oorzaak, dat hij er het leven bij verliest. Nooit zullen de Goodwins dit vergeten! Hier ontstaat een veete, die niet vergeten wordt, wanneer de vrede van Richmond gesloten is. De tijd verstrijkt. Jongere generaties staan op, de oudere verlaten dit tranendal. Nieuwe problemen vragen de aandacht, maar Kentucky is en blijft een oord bij uitnemendheid voor de paardenfokkerij, de races en de hippische talenten. Alleen de oudste generatie weet nog van de voorbije tijden, het geleden leed.... Jack Dillon, stamhouder van zijn familie, erfgenaam van do Dillon-stoeterij, keert terug uit Engeland, waar hij acht jaar op school geweest is. Het is een vreugdig weerzien: zóóvefel vrienden en verwanten en de geur en de zonneschijn van Kentucky . . En dan de mooie blauwe oogen van Sally Goodwin, die weigert hem te ontvangen, f>mdat hij nu eenmaal een Pal voor de groote race.

haar grootvader gelijk heeft en dat de Dillons haar doodsvijanden zijn. De oude Peter Goodwin heeft nog één vordering op de rijke Dillons, een vergeten recht, tusschen oude papieren gevonden: hij zal een paard mogen uitzoeken uit hun stallen. Dillons stalmeesters zitten daarmee in. Als de oude heer, die een geducht kenner is, nu eens het allerbeste paard uitkiest? Dan moet het hem geleverd worden! beslist Jacks vader. De trainer neemt een list te baat en verstopt het beste paard van stal, maar toch vindt Peter Goodwin het prachtige paard „Blue Grass" en kiest het uit. Op dit paard wil hij al zijn hoop vestigen en zijn laatste geld zetten! Wij beleven dan een bij uitstek spannende race, waarLoretta Young, Richard bij een heele reeks tegenGreene en Walter strijdige belangen betrokBrennern. ken zijn. Den afloop willen wij echter hier niet verraden, omdat dan voor den toeschouwer een reeks van groote verrassingen verloren zou gaan

EEN

DOKTERS

DILEMMA

VAN G. BERNARD SHAW BIJ HET RESIDENTIE TOONEEL Vijf en twintig jaar geleden voerden de pen, door hun stokpaardje-berijden, hun schijn_ Haghespelers, onder leiding van Verwetenschap en onderlingen naijver weinig kade dit stuk hier te lande op. aantrekkelijke heelmeesters voorgesteld. Dr. Het Residentie Tooneel heeft het aangeBlenkinsop (Philippe la Chapelle) voegt zich durfd het in Den Haag opnieuw voor het voetbij het gezelschap. Hij is de „arme collega", die licht te brengen. evenmin als de patiënten, waaronder en waar,,Zonder twijfel behoort het stuk tot het alvoor hü leeft, tijd heeft om voldoende aandacht aan zijn kwaal te ge^en. lerbeste wat Shaw geschreven heeft," zoo constateert D. V(erbeek) in het inleidend artiDe langgerekte discussies maken het Sir Cokel, dat in het programma is afgedrukt. lenso onmogelijk om een vrouw te. ontvangen, die zijn hulp voor haar man komt inroepen. Van deze meening ben ik . . . geschrokken. Alleen door het aandringen van de oude dienstIs Shaw na een kwart eeuw voor mij zoo verbode Emmy (Coba Kelling) lukt het dat meouderd, dat ik een van zijn beste creaties rondvrouw Dubedat (Vera Bondam) toch ontvangen weg gezegd onaantrekkelijk, gewrongen en vol wordt. Die Emmy is een „clownachtige" van op valsch effect gerichte scènes moet figuur, welke in dit milieu vreemd aandoet, vinden? doch door Shaw blijkbaar als type is bedoeld. Zelfs het dilemma lykt mij onzuiver gesteld en... . eigenlijk geen dilemma. Sir Colenso spreekt met mevrouw Dubedat, raakt onder haar bekoring, belooft haar ernstig Shaw stelt een door zijn werk op het gebied te overwegen of hij haar man zal kunnen bevan tuberculosebestrijding gewaardeerden arts, handelen en ('t gaat allemaal wel heel vlug) leider van een kliniek, tegenover de vraag, welnoodigt haar en haar man, den schilder Louis ken patiënt zal ik mijn hulp (en naar mijn overDubedat (Johan de Meester), uit voor het intuiging redding) geven, den collega, wiens nuttieme dinertje, dat hij ter eere vän de hem vertige werk in een district van financieel slecht leende onderscheiding aan zijn vrienden wil gestelde patiënten, met hem verloren dreigt te geven. gaan, of een brilliant artist, een a-moreel mensch, wiens vrouw in den dokter een heftige Het tweede bedrijf speelt op het terras van liefde en begeeren heeft doen ontwaken. een hotel te Richmond. Dezelfde personen zijn aanwezig. Er heetscht een after-dinner stemHet dilemma waagde ik eigenlijk geen diming, de beeren zijn in een beminnelijke bui. lemma te noemen, omdat ieder logisch denkend Het diner en de wijn waren goed, meen practisch mensch wel tot de conclusie moet vrouw Dubedat, die als gastvrouw funjzeerde, komen, dat Sir Colenso Ridgeon, de dokter met het dilemma, met eenigen goeden wil tijd en is een allercharmantst persoontje, Dubedat de plaats had kunnen en moeten vinden voor twee schilder een alleraardigste kerel, die met groote patiënten. In plaats van lange, volstrekt overvlotheid portretjes weet te teckenen. bodige discussies met collega's te houden had hij De desillusie komt na dat het schildersechtden tijd kunnen vinden en elke andere plaats paar weg is en uit de confidenties blijkt dat dan een armoedig atelier, voor een behandeling Louis zoowat iedereen uit het gezelschap heeft van een tuberculosepatiënt, hetgeen beter zou opgelicht, gouden sigarettenkokers heeft weten zijn geweest. te gappen en blijkbaar een bigamist is, want een Shaw, die met blijkbaar genoegen de der kamermeisjes vertelt den heeren, dat de ..bloem'' der medici bespot, verdient, dat men m'nheer, die daarnet met die vrouw wegging, met gelijksoortigen spot spreekt over beroemd met haar getrouwd was en haar in den steek geworden tooneelschrijvers, die den theaterbeliet. Aan het slot van het bedrijf doet Sir Colenzoekers allerlei onwaarschijnlijkheden te slikken so aan den ouden Sir Patrick de confidentie geven. Ik noem, als voorbeelden dezer onmovan zijn dilemma: óf den armen collega begelijke scènes, het toelaten van een praatziek handelen met de kans, dat de schilder dood gaat oppervlakkig journalist bij een dood-ziek kunen zijn aantrekkelijke weduwe vrij wordt óf den stenaar, die, om dit onderhoud mogelijk te schilder behandelen en bij mislukte kuur de maken uit zijn bed wordt gehaald en in een schijn te wekken, dat de minnaar den medicus ziekenstoel naar een tochtig atelier wordt gereheeft overwonnen. den, de belachelijkheid, dat vier doktoren van Het derde en vierde bedrijf spelen in het naam. waaronder een tuberculose-specialist, atelier van Dubedat. In het derde is deze de veroorloven, dat een zwaar T.B.C.leider zijn geniale, schurkachtige kerel, die zijn tirades vrouw kust en knuffelt zonder een woord of over.-moraliteit, fatsoen, kerk, gemeenschap en daad van deze medici, om de gevaarlijke besmetal wat er verder bijbehoort ten beste geeft, terting te voorkomen. wijl mevrouw Dubedat kans krijgt om haar Laat ik door deze bespreking der details niet naief, idealistisch karakter te openbaren. verzuimen om u den inhoud van het stuk dat Het vierde bedrijf brengt ons de sterfscène na een kwart-eeuw opnieuw wordt opgevoerd, in het kort, in uw geheugen terug te roepen. Dr. Ridgeon is in den adelstand verheven omdat hij een nieuwe behandeling tegen de tuberculose heeft ontdekt. Sir Colenso Ridgeon (Dirk Verbeek) ontvangt in het eerste bedrijf zijn collega's Schultzmacher (Bob de Lange), Sir Patrick Cullen, den nestor (Piet Bron), den chirurg Dr. Cutler Walpole (Jan C. de Vos) en den geneesheer van de upper-ten Sir Piet Bron, Adolphe Engers, Dirk Verbeek, Ralph Bloomfield (Adolph Engers). Philippe la Chapelle, Deze beeren worden ons door Shaw met Jan C. de Vos en Bob de Lange. blijkbare voorliefde als typen van den bekrom-

Een nieuwe Terra-film der Ufa.

G. BERNARD SHAW

interview, waarover schreef Aan het slot weigert mevrouw Dubedat aan Si«*"- ., Colenso Ridgeon de hand te geven, omdat zi /^sé' hem niet vergeven kan, dat hij haar man nie|<^^ heeft willen behandelen. Het slotbedrijf speelt na den dood van dei schilder. Ridgeon bezoekt de expositie va diens werken, treft daar de door hem bemind vrouw aan en de ontknooping leert hem, da hij zichzelf tevergeefs voor een dilemma heef gesteld. De sympathie, die hij in de vrou verwachtte ging niet uit naar den man, maa naar den... ouden man, den goeden oudere doktor, die haar beminde zou kunnen reddenj Alles tevergeefs. Mevrouw Dubedat heeft al een tweeden man gekozen. Dirk Verbeek speelt den ouderen geneeshee met het jeugdige vuur en de zware gewetens wroeging, rustig en waardig. Piet Bron maak van Sir Patrick een goed volgehouden brom beer, met veel kennis en levenservaring. Jan C de Vos is heel goed als de chirurg met zij stokpaardje van de bloedvergiftiging, die a leen door een operatie kan worden genezen Adolphe Engers had veel succes en open doek jes door zijn voortreffelijke vertolking van dei society-dokter Sir Ralph Bloomfield Brenning ton, Ph. la Chapelle gaf een zeer aanneembare Dr. Blenkinsop.Vera Bondam was veel minde op dreef dan gewoonlijk, blijkbaar lag de r van de zoo gemakkelijk te misleiden vrou haar niet. Ik kan het heel wel van deze voor treffelijke actrice begrijpen. Johan de Meest (ik vermeld de namen in de volgorde van h programma) maakte van de rol van Dubedi vooral in het derde bedrijf een zeer geslaag geheel. De decors naar de Meesters ontwerp doo Willem Deering uitgevoerd waren goed. Voora de studeerkamer van den dokter viel op doo rangschikking en soberheid. L

Ergens in een van zijn boeken zegt Lawrence: „Hier voor de eerste maal in mijn leven, heb ik bewondering gehad voor den vijand, die mijn broeders den dood had ingezonden. Tweeduizend mijlen verwijderd van hun vaderland, zonder hoop, in een situatie,- die zelfs het sterkste zenuwgestel zou hebben gebroken, bleven hun troepen bij elkaar. Ordelijk en beheerscht trokken zij op door het gewirwar van Turken en, Arabieren, zwijgend, maar met omhooggeheven hoofd. Wanneer zij werden aangevallen, hielden zij stil, namen hun gevechtsstelling in en vuurden, zeker en wèl gericht. Er was geen haast, geen geschreeuw, geen weifeling. Zij waren uniek!" Lawrences uitspraak betreft een fragment uit den grooten wereldoorlog aan de Arabisch-Syrische grerfs, waar Lawrence zijn aanval richtte op het Duitsche front tusschen Middellandsche Zee én Jordaan. En onder de mannen, waartegen Lawrences troepen ten aanval reden, bevond zich Herbert Tjadens. Tjadens was een van de mannen, die omstreeks half Augustus 1919,naar Duitschland kon terugkeeren, waar hij echter eerst op den linker Rijnoever nog in handen viel van de Amerikanen, die hem geruimen tijd gevangenhielden. Tjadens belevenissen konden op drieërlei wijze worden verwerkt: in een roman, in een tooneeldrama en in een film. Tjadens koos het filmmanuscript, dat hij in samenwerking met Philipp Lothar Mayring en Jacob Geis schreef. En het resultaat van die samenwerking is,,Aufruhr in Damascus" (Oproer in Damascus), een Terra-film der Ufa. De film is voor een belangrijk gedeelte gedraaid in het achtervan Tripolis, ten einde de locale sfeer zoo goed mogelijk te treffen. Overigens is Gustav Ucicky, die de regie voerde altijd een 'man geweest, die aan de sfeer van zijn films veel aandacht besteedde — wij behoeven slechts te herinneren aan „In geheimen dienst",. „Savoy Hotel 217" en „Vluchtelingen", voor welke laatste film de Rotterdamsche Chinatown op Katendrecht voor een belangrijk gedeelte werd gecharterd om in Berlijn te gaan filmen. Brigitte Homey en Heinz Welzel.

IGENEVIEVE TOBINl fÄrfo Wtnitr Broi)\

19de Ja ar gang No. 15-22 April 1939

WEEKBLAD 15

CIMEMAs. THEATER

c+s

SHIRLEY ROSS, DE BEKENDE FILMSTER, EN HAAR ECHTGENOOT KENNETH DOLAN (Foto Paramount)

--"SK,

^.v: '■ X;

m;--f

HET WEEKBLAD CIMEMAs. THEATER

VERSCHIJNT WEKELIJKS - Hll|$ M» KWÄMTAAL f. I.H VOOR INDlËEMBUITENtAHDf-t MPER JAAR -RED EN AOM NOOROEINDE », LEIDEN. TEi.. 7M. rOSTREKSNING 4MM

.•■

'

N

AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE