19de Jaargang No. 1 - 14 Jan. 1939
CINEMAs. EATER
ï mARII WILSON (Foto Wtmtr Bro.)
J
ZOO NABIJ en ben zoover
w
1ij
Aimabella.
kinderen uit de eeuw der techniek durven ieder plan aan. Wy herinneren ons niet langer, dat wij zwakke menschenhanden hebben, wij kennen geen afstand meer tusschen droom en werkelijkheid, tusschen wensch en mogelijkheid: alles is binnen ons bereik. De beroemde veertig eeuwen, waarvan
Napoleon gewag maakte, scheiden ons van de Egyptische koningspyramiden. In de dagen van Cheops had de mensch wèl het besef van zijn twee zwakke handen . . . maar deinsde hij voor eenig ingenieurswerk terug? Hóè zij het wonderwerk voltrokken, blijft een raadsel, maar de pyramiden staan er tot aan den jongsten dag, om met fierheid te verkondigen, wat in de oudste oudheid mogelijk is geweest. De jongste tyd vestigt onze aandacht weer eens op het Suezkanaal. En het toeval wil, dat juist tezelfder tijd een filmpremière is te verwachten van een 20th Century Fox-product, getiteld: „Suez"... Schijnbaar zijn dit alles onsamenhangende dingen, maar in werkelijkheid is het verband intens. Immers: die film ,,Suez" vertolkt de wordingsgeschiedenis van het kanaal. En dit ingenieurswerk is feitelijk één der allerlaatste ingenieursprestaties van vóór het technische tijdperk. Ik bedoel: qua techniek staat het graven van dit kanaal dichter bü den pyramidebouw, dan bij onze moderne ingenieursverrichtingen. De groote evolutie in de gereedschappen dateert juist van na dien tijd. . „Zoo nabij en toch zoo ver" is de titel van dit opstel, maar hij zou het tevens van deze film kunnen zijn. Zoo nabij, want de tweede helft der negentiende eeuw behoort voorzeker tot de allerjongste geschiedenis . . . Zoo vér, zoo onmetelijk ver, want die tijd is ons onbegrijpelijk vreemd.
Kitty Kelly als Martha Bansen.
In dien tijd leefde en streefde Ferdinand de Lesseps. Film is romantisch en daarom dichten de makers van deze rolprent den genialen Franschman een liefde toe voor Eugenie de Montijo, de latere gemalin van Keizer Napoleon III. Deze grandioze film brengt ons inderdaad een verzonken wereld terug uit het niet. De Tweede Franschy Republiek en het TweeJe Keizerrijk, Disr/eli, Gladstone, Franz Liszt, Victor Hugo . .;. namen en gestalten, schimmen uit het jongste verleden... zjj leven voor ons op in een voor hen herbouwde wereld. We rijden in een rijtuigje door het Parijs van i860 en verbazen ons over de realiteit er van, tegelijkertijd: over het ten eenenmale voorbije.., Middelerwijl gaat het om het Suezkanaal. Een grootsch project, omdat het logisch en voor de hand liggend was en . . . niemand er aan wou. Een merkwaardig plan, omdat het zulk een victorie werd. Domheid, bekrompenheid en bijgeloof waren de vijanden, waartegen De Lesseps moest strijden. Maar evenzeer tegen list, lage politiek, intrigues .. . En bij dit alles kwam het eindelooze woestijnzand, kwam het afschuwelijk klimaat, kwam de Simoen. . . Deze film biedt ons een wervelstorm van een ontzettende vernietigende kracht. . . Ingenieurswerk! Want men onderschatte het niét zulk een film te maken, zulke opnamen te doen slagen! Volledigheidshalve vermeld ik Tyrone Power, ^.oretta Young en Annabella, die de hoofdrollen vervullen. Maar het boeiendst van al is het onderwerp: Suez .. . Loretta Young.
Scott Barnes (Bay Milland) «a Pat Falcon« (Fred Mac Murray).
Pat Falconer ... Fred MacMurray Scott Barnes
Ray Milland
Peggy Ranson ... Louise Campbell Joe Gibbs
Andy Devine
Hank Rinebow .. Lynne Overman Hiram F. Jenkins ... Porter Hall Nick Ranson
Walter Abel
Martha Ranson J. A. Nolan
Kitty Kelly James Burke
Kolonel Hadley Willard Robertson Peggy Falconer Virginia Weidler Pat Falconer ... Donald O'Connor Scott Barnes
Billy Cook
Mrs. Hill ...... Dorothy Tennant
Virginia Weidler al» Peggy Falconer.
Vv^v1"":
vliegerij geloofden,zijn ontslag en gaat zelf een vliegtuig bouwen. Hij heeft daarbij de volle belangstelling van zijn tienjarig dochtertje Peggy en haar twee vriendjes Scott en Pat. Bij zijn eerste vlicgpoging laat Nick Ranson het leven zijn machientje valt en gaat in vlammen op. Overal op de wereld echter duiken nieuwe pioniers op en langzaam maar zeker wordt het vliegtuig ontwikkeld. In het begin van 1914 vinden we dan Peggy, Scott en Pat terug met een door hen-
Donald O'Connor als Pat Falconer op 10-jarigen leeftijd en Billy Cook als Scott Barnes op lO-jarigen leeftijd. Op 17 December 1903 ging een tweeduizend jaar oude droom der menschheid in vervulling: de gebroeders Wright bewezen, dat de mensch vliegen kan. In hun eigengemaakt vliegtuigje zweefden zij boven de zandheuvels van Kitty Hawk in North Carolina Slechts één journalist maakt dit historische feit mee: Nick Ransom uit het dorp Underwood en zijn hoofdredacteur neemt niet eens de moeite om zijn haastig overgeseind bericht te plaatsen. Diep teleurgesteld neemt Nick, die een van de weinige enthousiasten is, die in dien tijd werkelijk in de . /r~w^v:'
Louise Campbell (Peggy Hanson) en VirginI Weldler.
zelf gebouwd vliegtuig, dat zijn tijd een aardig eind vooruit is. Het trekt de aandacht van een vliegtuigfabrikant, en bezorgt hun een baan in diens fabriek. Scott, die alle kwaliteiten van den uitvinder bezit, voelt zich hier op zijn plaats, maar Pat, een meer ongedurig type, wien voornamelijk het vliegen zelf in het bloed zit, krijgt gauw genoeg van zijn sleurwerk op de fabriek. En als de wereldoorlog uitbreekt, neemt hij dienst bij de Fransche luchtmacht. Als Pat weg is, taant Peggy's interesse voor de vliegtuigbou■ werij, en Scott, die dolveel van Peggy houdt, doet de pijnlijke ontdekking, dat zij Pat liefheeft. Als de Vereenigde Staten ook in den oorlqg gaan, neemt Peggy dienst bij de telefoon en trekt eveneens naar Frankrijk, Scott wordt vliegtuigontwerper bij het leger — hij wenscht wel is waar naar zijn vrienden in Frankrijk te trekken, maar zijn superieuren staan het hem niet toe. Technici zooals hij zijn te zeldzaam dan. dat zij gemist kunnen worden. Scott kan echter Peggy niet vergeten, en hij zoekt steeds meer vergetelheid in roekelooze luchtacrobatiek, tot hij met zijn vliegtuig neerstort en beide beenen breekt. Pat en Peggy trouwen intusschen in Parijs en kceren na den oorlog naar Amerika terug. Scott is geheel hersteld en vliegt nu voor den postdienst. Hij riskeert vaak genoeg zijn leven om de regelmaat van den dienst te waarborgen, maar zulke dingen baren geen opzien. Pat daarentegen wordt gekiekt en geïnterviewd vanwege zijn alom bekende heldendaden in den oorlog. Nu de oorlog voorbij is, loopt Pat met zijn ziel onder den arm. De oude onrust is ongeneeslijk geworden — hij kan niet meer aarden bij den haard op den beganen grond. En in den nacht, dat Peggy een dochtertje krijgt, bedrinkt hij zich bij zijn oude oorlogskameraden en neemt dienst bij een oorlogsexpeditie, die een opstand in Marokko moet onderdrukken. De trouwe Scott houdt intusschen een wakend oogje op de jonge moeder met haar dochtertje. Een berouwvolle Pat keert ten slotte uit Marokko terug. Hij heeft nieuwen roem verworven en is kreupel geworden. Peggy neemt hem weer even liefdevol als altijd' op en Pat belooft er een braaf huisvader te worden. De drie stichten nu de Falcon Vliegtuigenfabriek (Pat Falconer is van rijke familie) en vijf jaar lang speelt Pat zoo'n beetje directeurtje. Hij is echter wel zoo wijs de eigenlijke leiding aan Scott over te laten. In 1927 is Pat niet meer te. houden — hij moet en zal aan een Oceaanvlucht meedoen. Maar daar hij maar niet kan leeren secuur op zijn instrumenten te vliegen, mist hij het vliegveld en komt in zee terecht. Scott en zijn mecanicien redden hem en als zij op het vliegveld landen, vertrekt juist Charles A. Lindbergh met zijn „Spirit of St. Louis". De crisis van 1929 legt het Falconcr-bedrijf stil. Ontmoedigd en rustcloozer dan ooit, vertrekt Pat op een gegeven moment naar China om in de oorlogsvliegerij vergetelheid te zoeken. Peggy en Scott intusschen werken door, zij stoppen hun laatsten cent en wat geleend kapitaal in den bouw van een nieuwen bommenwerper en slagen schitterend. De Staat bestelt groote aantallen van dit geheel nieuwe type en de Falconer-fabrieken werken weer op volle kracht. Op den avond, vijf jaar later, dat deze groote triomf met een grootsch banket zal worden herdacht, ontvangt Peggy bericht, dat Pat gesneuveld is. Zij gaat ondanks dat naar het feest en als een leger-autoriteit Scott geëerd heeft voor zijn groote verdiensten, en Scott Peggy heeft gehuldigd om haar pionierswerk, neemt Peggy het woord en herdenkt in een aangrijpend speechje den man, die voor haar de belangrijkste is in de vliegwereld — en in de hééle wereld — Pat.
Boy MUIand en Kitty Kelly.
Ray MUIand en Andy Dovine (Joe Gibbs).
STERREN DIE IN DE HARTEN VAN MILLIOENEN LEVEN et ingang van dit nummer zullen onze lezers iets geheel nieuws in „Het Weekblad Cinema en Thca[ ter" aantreffen: zonder den abonnements\ prijs te verhoogen, zijn wij er dank zij een samenwerking met de bekende filmmaatschappij, de thans jubileerende MetroGoldwyn-Mayer, ia geslaagd, om gedurende het geheele jaar 1939 een prachtige losse bijlage van beroemde filmsterren in ons blad in te voegen. Samen zullen deze Metro-GoldwynMayer sterren een serie vormen van niet minder dan 16 koningen en koninginnen van het witte doek. Op de achterzijde bevindt zich tevens een aantrekkelijke, door bevoegde hand geschreven karakteristiek en biografie van de betreffende ster, alsmede een volledige opsomming van de films, waarin hij of zij kort geleden optrad of wel binnenkort zal optreden. Aan de uitvoering van deze fota's is groote zorg besteed. Aan het verlangen van duizenden en duizenden filmliefhebbers en liefhebsters om zonder moeite of kosten foto's van deze grootte in hun bezit te krijgen, is daarmede tegemoet gekomen. Ingelijst vormt deze serie van 16 successievelijk te verschijnen foto's een prachtige wandversiering voor Uw kamer.
M
James la Cecil B. de Mille's „The Plainsman".
Het was een groot verlies voor de Wild West-film. toen James Ellison vaststelde, dat hij lang genoeg voor cowboy en Indiaan gespeeld had en het besluit nam zijn geluk te beproeven In dramatische en bl^spel-rollen. Misschien kwam het doordat Jimmy van kind a{ aan het verlangen had naar het avontuurlijke prcirielevfen, dat zijn filmcarrière plotseling een zwenking maakte via ..Dead man's gulch" en hij in bet zadel terecht kwam om ,,er als een bezetene op los te rijden" in een reeks Westerns. Thans koestert Jimmy zich in de eerste stralen van den filmrocm vanwege zijn Jongste rol in een echt film-drama, zonder paarden en revolvers. Jimmy's sombrero en leeren beenkappen zijn thans voorgoed in de kamlerballenkist opgeborgen. Ellison is geboren te Guthrie Centre, te Iowa, op 4 Mei; als kind verhuisde hij naar Los Angeles. Later liet hij zich inschrijven op de Polytechnische Hoogeschool, waar bij zich in zijn vrijen tijd energiek op ,,voetbal" en basebal toelegde en praeses was van het corps. Alvorens aan de film te zijn verbonden, trad hij drie jaar op in het Pasadena Community _ Playhouse, waar hij hoofdrollen vervulde in stukken als „June moon" en „Saturday's children". Hij speelde samen met Billie Burke in „The vinegar tree", met Pauline Frederick en Laura Hope Crew in „As husbands go" en met Frances Starr in „What every woman knows". Tijdens zijn optreden in laatstgenoemd stuk werd Ellison ontdekt door een zoogenaamden scout. M.G.M, contracteerde hem voor een half jaar en hij maakte gelijk met een anderen nieuweling, Robert Taylor, zijn entree in den studio van deze maatschappij. De twee Jonge acteurs debuteerden gelijktijdig; Ellison in „The winning ticket", Taylor la „Society Doctor" welke film financieel een grooter succes bleek te zijn terwijl „The winning ticket" Ellison niet de kans gaf waarop hij had gehoopt. Ellison slaagde er in ontbinding van zijn contract te krijgen en begaf zich naar Honolulu om eens vacantie te nemen. Op zijn terugreis bezocht hij bet Sequoia National Park en daar had zijn liefde voor het buitenleven hem er haast toe gebracht als jachtopziener toe te treden bij de Forestry Service, doch er kwam Juist bericht uit Hollywood, dat hij gekozen was om naast Bill Boyd een hoofdrol te vervullen In een reeks Hopalong Cassidy Westerns. In deze films verwierf hij oogenblikkelijk succes, hetgeen ten gevolge had, dat hij door Cecil B. de Mille geëngageerd werd voor de rol van den Jongen Buffalo Bill In „The plainsman". Een tweede reeks Wild Westfilm volgde, totdat Ellison zijn cowboy-aspiraties uit zijn prilste jeugd volkomen bevredigd had. Rollen in ..23H hours leave". „The barrier" en „Annapolis salute" gunden hem eenige verademing na het hanteeren van paarden en revolvers, en toen kwamen „Vivacious lady" en „Mother Carey's chickens". Ellisons betovergrootvader van moeders zijde was Daniel Defoe, de schrijver van Robinson- Crusoë. terwijl Robert Fulton, de uitvinder van de stoomboot, zijn beto grootvader van vaders was.
DE REDACTIE.
ONZE WEKELIJKSCHE PRIJSVRAAG Vraag vijfhonderd en negentien Weet u ook een anderen naam voor Djatihout? Wij stellen een hoofdprijs van / 2.50 en vijf troostprijzen beschikbaar om te verdeelcn onder hen die vóór 30 Januari (abonné's uit overzeesche gewesten vóór 30 Februari) goede oplossingen zenden aan ons redactie-adres: Galgewater 22, Leiden. Op de enveloppe of briefkaart gelieve men duidelijk te vermelden: Vraag 519.
DE OPLOSSING Vraag vijfhonderd en vijftien Keurvorsten waren vorsten die gekozen werden, en dus niet door erfrecht opvolgden. De hoofdprijs werd ditmaal toegekend aan den heer P. Schreijen Beerschal te Heerlen, terwijl de troostprij.cn ten deel vielen aan Mej. L. Dackers te Ginneken, Mej. I. Timmermans te Katwijk, den heer C. Trimbach te Tilburg, den heer C. J. Vis te Amsterdam, den heer Th. J. Koother te Amsterdam.
NIEUWS UIT DE STUDIO'S De laatste negen maanden zijn er in de Vereenigde Staten van Amerika vijfhonderd tweeënnegentig bioscopen geopend.
In de Paramount-studio's heeft men 'n aanvang gemaakt met de productie van „Ambush", 'n nieuwe film van Gladys Swazthout, waarin Lloyd Nolan haar tegenspeler zal zijn. Kurt Neumann regisseert de film, waarin drie voormalige sterren van het witte doek hun „come-back" zullen maken, namelijk Antonio Moreno, Ernest Truex en Polly Moran.
Richard Dlx speelt de hoofdrol in „What's your number", een film naar een oorspronkelijk verhaal van Garrett Fort en Peter Ruric. De regie is in handen van Lew Sanders. „What's your number"' beeldt de gevaarlijke avonturen uit van een reporter in een wereldstad, die een bende politieke „racketeers", welke den moord van zijn hoofdredaceur op hun geweten hebben, weet te ontmaskeren.
Judith Barrett en Gladys George vertolken de belangrijkste rollen in „I'm from Missouri".
Howard Emmett Rogers schrijft het scenario voor de United Artists-film „South of Pago Pago".
John Cromwell ensceneert de film „Made for each other". De hoofdrol is in handen van James Stewart.
Lida Baarova en Willy Fritsch vervullen de hoofdrollen in de Ufa-film „Die Geliebte". Regisseur is Gerhard Lamprecht.
Priscilla Lane en Jeffrey Lynn hebben de belangrijkste rollen in de Warner Bros-film „Yes, my darling daughter". William Keighley regisseert.
Sonnie Hale
heeft een belangrijke rol in „The gaunt stranger".
Douglas Fairbanks Sr. heeft te Londen de Albino Filmmaatschappij opgericht. Clive Brook speelt in de Ealing-Studio's bij Londen de hoofdrol in „The ware case". Frank Lloyd, die onmiddellijk na het gereedkomen van zijn film „Als ik koning was", naar Europa is gegaan, zal, zoodra hij in Hollywood terug is, beginnen met de voorbereiding van „Rulers of the sea".
Hans Soehnker en Franz Schafheitlin werden door regisseur Arthur Maria Rabenalt geëngageerd voor de hoofdrollen in de film „Männer müssen so sein".
Leopold Stokowski is in de Wal* Disney-studio's bezig met de geluidsopnamen van „The entrance of the faun".
Camilla Horn, de bekende filmster, is met den architect Kurt Kurfiss in het huwelijk getreden.
Warner Bros berichten, dat zij de verfilmlngsrechten van het bekende Londensche tooneelstuk „Footsteps in the dark" hebben aangekocht.
Herbert Huebner heeft het scenario geschreven voor de film „Hasenbalgs Flucht aus dem Ich".
Kay Francis vertolkt een belangrijke rol in de film „King of the underworld". Regisseur is Lew Seiler.
Edwige Feuillere vertolkt de hoofdrol in de film „Serajewo", welke te Parijs wordt opgenomen.
Donald McBride en John Barrymore vervullen de hoofdrollen in „The great man votes". De verdere medespelenden zijn Katharine Alexander, Virginia Weidler en Esther Dale.
George Raft krijgt de hoofdrol in Paramounts „World's applause", welke vroeger al eens werd aangekondigd onder den titel „Caviar for his Excellency". Harlan Thompson is de productieleider.
Donald Ogden Stewart en Aben Handel zijn door RKO-Radio als scenario-schrijvers geëngageerd. Kandel is om te beginnen belast met het schrijven van 'n scenario voor de komende Eddie . Cantor-film.
Jack Holt speelt de hoofdrol in de Columbiafilm „Strange case of Dr. Meade". De verdere medespelenden zijn Noah Beery Jr., Beverly Roberts, Barbara Pepper, Russell Simpson en Paul Everton. Regisseur is Lewis D. Collins.
William Wellman, de regisseur van „Men with wings", zal de Paramount-film „Het licht dat verdween" ensceneeren.
John Brahm heeft voor de Columbia-film „Let us live" aangewezen de filmsterren Henry Fonda en Maureen O'Sullivan.
Harold Lloyd heeft ingezien, dat één film in de twee jaar te weinig is, en heeft voor het volgend jaar vier films op zijn programma staan. In twee daarvan zal hij zelf optreden. De twee anderen, nieuwe versies van zijn oude comedies „The freshman" en „Grandma's boy", zullen onder regie van Lloyd door een jongeren komiek gespeeld worden.
Claudette Colbert, die zoo juist „Zaza" voltooid heeft, krijgt binnenkort de hoofdrol in „Midnight". De Paramount-ster zal daarin onder regie van Mitchell Leisen staan, en aan haar zijde zullen een heele reeks beroemde sterren optreden, namelijk: Don Ameche, Francis Lederer, John Barrymore, Mary Astor, Elaine Barry en Hedda Hopper.
Carmine Gallone heeft- voor de Bavaria-film „Das Abenteuer geht weiter" de belangrijkste rollen toegewezen, en wel aan Maria von Tasnady, Gusti Wolf en onzen landgenoot Johan Heesters.
Paul Hoerbiger en Theo Lingen hebben de hoofdrollen in de Optima-film „Drunter und drüber", welke te Weenen wordt opgenomen. Regisseur is Hubert Marischka.
vmih
summ
met Louis Jouvet, Inkijinoff, Alerme, Christiane Mardayne, Raym Jiic te gaan. Hij voelt het gevaar naderen. Kay, die liij vcrRouleau, Dorville, Suzanne Despres, Elina Labourdette, Foun ! *■ "»»8' hii om hem te helpen ontvluchten. Hij gaat met haar den zolder. Kay kan niets zeggen, zij weet, dat Tcheng daar Lin Nam. ncht wordt. Filmtrust.-film Regie: G. W. Pa iafwezigheld van Kay bij aankomst van de Manhattan heeft Wantrouwen gewekt van Franchon. Hij gaat onopgemerkt de anneer de nacht valt over Shanghai en de Broadway verli j»ic binnen. Door een politie-patrouille komt hij juist op tijd om wordt door duizenden lichten, opent de Olympic, de gro | verlossen van Wan en zonder het te weten redt hij Tcheng. music-hall, waar Kay Murphy optreedt, haar deuren. is de paniek, die er volgt, weet hij Kay te laten ontsnappen Kay Murphy, schuilnaam voor een der talrijke Russische uit éngt haar naar haar dochter. Kay heeft begrepen, dat zij nooit wekenen In Shanghai. In deze stad zonder genade, heeft zij vrij zal zijn. Vera moet vertrekken, ver van deze omgeving. leven van ellende geleld, tot op den dag, waarop zij Ivan vond, tobeert vergeefs een paspoort te krijgen van een bureau, dat jeugdvriend, oud-offlcier 1 Is voor geld en goede woorden deze te leveren, Om In zijn levensonderhoud te voorzien, dient Ivan een gehe a wacht thuis de terugkomst van haar moeder. Zij bekijkt organisatie, die betaald wordt door een machtige vereeniglng foto's, vergeeld door den tijd. Er wordt gebeld. Vera doet „Zwarte slang". Kay, overgehaald door Ivan, treedt ook tot d jen Ivan komt binnen. ZIJ spreekt met hem en toont hem de organisatie toe. Zij heeft veel geld noodlg om haar dochter Ve !i Dan verschijnt ook Kay en ziet Ivan In gesprek met Vera die te Hongkong woont, te onderhouden. t het paspoort van Vera in zijn handen en geeft het Kay niet Doch sedert eenige maanden Is Ivan verdwenen. Vermoord? lrterug wil haar droom verwezenlijken en haar dochter naar Shanghai Ia f is ten einde raad. ZIJ heeft niet gehoeg geld meer, al haar igen zullen vergeefsch zijn en wanneer Ivan haar dwingt hem Shanghai wordt bedreigdl De spanning Is er groot. . . Aan fgen, aarzelt Kay niet en schiet hem neer. De aanhangers van hoofd van de nationale Chlneesche beweging staat een jong stude Zwarte slang" komen en nemen Vera en Tcheng; Zijn vijanden zijn talrijk en zelfs Tsé, zijn. zwager, Ikwartier. der chefs van de „Zwarte slang", de contra-organisatie, zal, Ind inchon, die angstig Is geworden door het wegblijven van Kay, het noodlg is, niet aarzelen zich van hem te ontdoen. Ondanks c haar opzoeken om nieuws gewaar te worden en vindt niets gelooft Mac Tavish, directeur van het telegraaf-agentschap, niet i rs dan het lijk van Ivan in de verlaten woning een nationaal confict. „De zwarte slang" en wat Clcs meer z er gebeurd Is en twijfelt niet, dat de verdwijning van Kay en een dwaas verzinsel, vertelt hij aan Andre Franchon, een jong dochter een wraakneming is. Hij heeft den moed om ze direct slaggever.' Igen naar het hoofdkwartier, doet navraag omtrent het vertrek Op den avond, dat Kay haar dochter verwacht en aan den sfe Cay. Dan slaagt hij er in haar weer te vinden, doch de Chlneestaat. Is het schip, de Manhattan, te laat.. Kay moet terugkee •ten ook hem niet meer vertrekken. Nadat Franchon, Kay en naar de muslc-hal, om daar op te treden. De atmosfeer In dochter terugvindt, heeft hij slechts één wensch: haar te Olympic is dien avond betooverend. Kay begint een wiegelied ;n. Maar Kay voelt en begrijpt, dat zij haar leven niet meer zingen, dat men daar nog nooit heeft gehoord. Franchon, de j uw zou kunnen beginnen. Zij Is de gevangene van Shanghai. nallst, die voor haar gekomen Is, heeft geen oog van haar af. moet ten koste van alles gered worden en Franchon belooft heeft voor deze vrouw een groote bewondering, misschien zelfs He haar dochter te waken. Ondertusschen ontbrandt de strijd weer opgevat. Kay van haar kant behandelt hem met groote teederhe hen Tcheng en de aanhangers van de „Zwarte slang". Tcheng Nauwelijks zijn zij In de kleedkamer van Kay, of Big BUI .int. De gevangenen uit het hoofdkwartier van de „Zwarte eigenaar van de Olympic, handlanger van de „Zwarte slang", ko ' worden bevrijd en binnen en beveelt haar hem te volgen. Kay gaat met Big Bill naar i de haven gebracht, der zolders van de Olympic, waar zij Ivan vindt, zij zal opnle een Fransch de ..Zwarte slang" moeten dienen. Ivan geeft haar zijn orde gsschip ligt, dat Tcheng moet In een hinderlaag gelokt en gedood worden. H zal verschepen . Tusprotesteert, zij wil vluchten. Een vuistslag van Big BUI werpt h; i deze vluchtelingen ter aarde. I
MöPSJMBffil lor en op Taylor. Zijn carrière als „he-man" gaat allerminst over rozen! Deze film brengt het spannende verhaal van een door dik en dun zijn zoon pousseerenden vader (Frank Morgan), van een typischen gangster in de bokswereld (Edward Arnold), en van tal van beroemde beroepsboksers, die hier de beste staaltjes van hun kunst ten beste geven. Grootsch zijn de grandioozc massaopnamen van felbewogen menigten in Madison Square, waar.midden in den kleinen, wit-verlichten boksring twee mannen soms letterlijk op leven en dood vechten. En buiten dezen ring woelt en bruist het leven, het leven der millioenensteden en het leven der kampioenen, die soms niet alleen pionnen zijn op het kleine bord van hun sportprestaties, maar ook maar al te vaak gebruikt en misbruikt worden door gewetenlooze en op geld beluste promotors, die de sport soms zoo gevaarlijk dicht doen grenzen aan de misdaad....
->
'ß Sheila en Tommy.
v
Metro-Goldwyn-Mayer-ifilm. Tommy McCoy Robert Taylor Jim Cain . . Edward Arnold Brian McCoy ... Frank Morgan Sheila Carson Maureen O'Sullivan Regie: Richard Thorpe. Toen in de vroolijke, sportieve Engeische film „Een branie in Oxford", Robert Taylor voor het eerst samenspeelde met de kittige Maureen O'Sullivan, was het publiek terstond met dit nieuwe „love-team" ingenomen. Deze film bracht een niet romantische, niet bijzonder knappe noch een overdreven mooie rol spelende Robert Taylor, maar een sportsman, met een in figuurlijken zin „grooten mond", voor de gevolgen waarvan hij met zijn sterken .vuist moest opkomen. En het meisje tegenover hem was ook geen romantisch kind, maar een voor zichzelf zorgende, soms zelfs «haast vinnige en toch zoo charmante lersche. Brian Mc Samen vormden zij een typisch Coy, Tommy, modern stel. Zij maakten het Jim Cain «n zichzelf niet makkelijk, maar Sheila. zij zochten, waar zij meenden dat zij recht op hadden. En min of meer in denzelfden trant handek de nog zooveel breeder opgelette film „Sta op en vecht". Zij speelt in de ruwe wereld der Amerikaansche beroepsboksers. Men ziet hierin Robert Taylor als een echte vechtjas en een „killer" van de eerste orde. Hij bokste reeds tijdens de proefopnamen zoo, dat menige professional,, die hem trainde, er wijselijk een stap voor achteruit ging. Toen de film werkelijk gedraaid werd, Tommy Ia vielen er slagen... door Tay- den ring.
..
.
**♦
*fV
X X
n. ■•
.
OT ■F
irr;
■1*.
IN
:
-V s
PE 6ßO0T5TE OLifANTCNJACHT uïl" de geschiedenis
VAN LEZER TOT LEZER Op deze pagina kunnen ome abonné'f, onder de „Ruilrubriek", gratis een advertentie plaatsen, waarin zij iets aanbieden in ruil voor iets anden. Deze plaatsing is gahml gratis, maximaal 10 regels par advertentie. Advertenties, waarin voorwerpen te koop worden aangeboden of gevraagd, woningen ta huur worden gevraagd of te huur aangeboden, diensten worden aangeboden, enzoovoort, enzoovoort, worden ondar da rubrieken „Ta koop aangeboden", „Ta koop gevraagd" an „Diversen" geplaatst an barakand tegen S ets. par regel, minimum vijf ragels.
TE KOOP AANGEBODEN Te koop aangeb.: Stevige divan met kleed ƒ12,50. Pr. Steynplantsoen 5-II. A'dam. Aangeb.: Schilder, w.o. Peggenbeek, v. Prooijen Artzen. Ant. kop. schooisteenst. ƒ25.—, levensmidd,kaarten. compl. 1914—1918 voor meestbied., gouden heerenhorloge met kett. en medaillon ƒ50.—, dun scliakelb. met halfpondje ƒ 16.— gouden tientje als broche bewerkt ƒ17.—. v. Hest. Emmastr. 31-bov. A'dam.
RUILRUBRIEK Ik vraag postzegels Ned. en kol. en geef in ruil hooge waarden buitenland. \V. Peeters. Oude Weurtseweg 5. Nijmegen. Gratis kunt u gangbare bonnen die u niet spaart ruilen voor wat u wèl spaart en tekort komt. Bij zending postzegel insluiten voor terugsturen. Wed. S. v. Zanten, Daniel Wiliinkplein 41, A'dam.
Wie ruilt mijn telef unken radiotoest. met ingeb. iuidspr. voor singer of andere naaim. vasco da Qamastr. 16-hs, A'dam. Wie ruilt mijn z.g.a.n. fiimproj. appar norm., compl. met lamp, en ongev. 1800 è 2000 M. film, het toestel geeft een zéér duidelijk beeld, voor een siaapkamerlinnenk. en een vijfohmige Iuidspr. Eventueel ook te koop ƒ25.— F. C. W. Koster. Capadosestr. 140. d. Haag. 13 Dobbelm. pi., 20 b. Dieren Leven Art is. 18 b. Kw. sold., 20 br. v. H.b.. 70 Amstei-penn., 10 Wennekens-b., 44 pi. en b. v. Koning en Qunn., 18 b. van Onze gr. riv.. 10 r. Haka b. 27 pi. v. d. Zuiderzee, 100 Hiil.-b. v. boeken. 214 van Neil.-b., 3G pi. Bloemen in onzen tuin. b, zijn ook per st. te koop ä 1 cent. ; tegen Droste-b. v. h. nieuwe aib., ook omsl. van zw. banden van paimoi. zeep en etlk. v. Daald. v. Biookers cacaco; verder Oruyt., Unie en Jam.-b. en voor sluitz. van Arks besch. J. Wentink. Hoogravenschew. 57. Utrecht.
De
Ruilen : 500 Gr. Riv., 1500 Haka, 2000 Weegsch., 60 Kiokz., 50 Leverz., 100 Artis Verk., 800 Liga, 100 Dobbelm. Japan, tegen Wiliighagen Z.B., Wennex, Niemeijer, Sickesz, Kwatta, Duifmerken en anderen. Postz.insiuiten. M. Koning, Heiibronstr. 48. Den Haag. In ruil mod. kinderw. voor een box. v. Vliet, v. Hogendorpstr. 130111. A'dam (W.).
„Stook den h-haard wat op en m-maak wat warms voor hem klaar, vrouwtjel Die arme kerel is half bevroren."
Ter ruiling aangeb. 40 b. P. Kaiser, 4 p. Dorias Thee, 4 pi. A. Boers, 2 b. Artis Verk. IJ p. Tiktak, 16 m. H.O.. 11 z. Honing 8 p. Woudas. meel ƒ 1.60 van Lorje. 60 pi. Verk. Vetpl.,60pl. Verk. Cact. 10 pi. In en op 't water. Pianomuz. en leesb. voor Haka-b. of boeken over de muz. Mej. R. Krijnsen, Werner Helmichstr. 6% Zuilen, Te ruilen tegen Lever's zeep-b.: 35 Verk.b. „Onze gr. rivieren" (5 Verk. b. tegen 1 Lever's zeepb. en 80 pi. en b. „Dierenleven in Artis" (4 Verk. b. tegen 1 Lever's zeepb. S.v.p. eerst sehr, en niet fed. ruilen. Mevr. P, J. 'ateer-Pauls, Rijksstr.w. 53, Breukelei).
'iïi4U^arci>::aaN»\ ■* 4 ■■« ■■•» ^ « •l'" i? * ï;^
vimmmmr,.'. ima.'tm iWMwrt. rigiwüwr/l i.neai« ' »mm--
„Heb Ik Je al eens verteld van dien keer, dat Ik een splinter in mijn duim had?"
heele bevolking van Siajn verkeerde in een staat van groote opwinding over de „ollfantenjacht" te Lopburi, 't militaire hoofd. kwartier, ongeveer honderd mijl van Bangkok gelegen. Lopburi was in de zeventiende eegw de zomerresidentie van koning Narai. Ayuthia was toen de hoofdstad van Siam, terwijl Bangkok nog niet veel meer dan een dorpje was. Het hoofddoel van de jacht was den sportleven geest van de Siameesche bevolking aan te wakkeren, en tegelijkertijd gelden te verzamelen voor de oprichting van een nieuwe militaire school..
DE JACHT In Siam wordt er op verschillende manieren op olifanten gejaagd, maar de interessantste' is zeker die, waarbij de wilde dieren in de jungle, met behulp van tamme olifanten, worden gevangen en naar een kraal worden gedreven. Deze vorm van olifantenjacht vereischt 'n zeer groote behendigheid van de zijde der jagers. Bij dit kraal-systeem
De kornaks op hun tamme olifanten.
ABONN E'S OP DIT BLAD, welke in onre registers zijn ingeschreven en in het bezit zijn van een door onze administratie afgegeven polis, zijn gratis verzekerd volgens polisvoorwaarden: f2000.- bij levenslange invaliditeit; f600.- bij overlijden; f 400.- bij verlies van een hand, voet of oog; f 75. - bij verlies van duim of" wijsvinger; f 30. - bij verlies van een anderen vinger, een en ander ten gevolge van een ongeval.
„Het spijt me, dat ik 'mijn getuigschriften van Lady Crownsmay verloren heb, maar deze zilveren vorken met haar initialen bewijzen, dat ik bij haar gediend heb."
Is het ongeval een gevolg van een aan een personentrein, tram of autobus enz. overkomen ongeval, waarin verzekerde als gewoon betalend passagier reist, dan wordt de uitkeering bij levenslange invaliditeit gesteld op f3000.- en de uitkeering bij overlijden op f 1000.De uitkeering dezer bedragen geschiedt door de NIEUWE HAVBANK N.V. te Schiedam.
wordt de expeditie geleid door een „Moh-Chang", een „olifanten-dokter", die cp zijn minst drie ölifantenjachten moet hebben meegemaakt. De dokter zit op den nek van den grootsten tammen olifant, en zijn metgezellen die achter hem rijden, voeren al zijn bevelen uit. De „dokter" is dan ook verantwoordelijk voor alles wat er tijdens de Jacht gebeurt. In de geschiedenis van Siam zijn koning Phra Narai en koning Chulalongkorn enthousiaste beoefenaars van deze jachten geweest. Een gedeelte van de steenen keddah — een soort kraal — die in de zeventiende eeuw door koning Narai werd gebouwd, kan men nog in de buurt van Lopburi zien staan. Gedurende de regeering van koning Chulalongkorn werd er nog een ollfantenjacht georganiseerd voor Nicolaas II, den laatsten tsaar van Rusland. Reeds in overoude tijden werd de olifant in Siam beschouwd als het symbool van praal en pracht, terwijl hij tevens een groote rol speelde tijdens den oorlog. De jacht op deze dieren is thans in Slam officieel verboden; men mag ze alleen nog maar vangen om ze af te richten voor allerlei werkzaamheden, waaronder het transport van zware boomen uit de binnenlanden het meest bekend is. DE KRAAL TE LOPBURI
Denk er om bij een eventueel ongeval binnen 3x24 uur aan het kantoor der N.V. Nieuwe Havbank te Schiedam daarvan kennis te geven, ook al meent U, dat de directe gevolgen niet ernstig kunnen zijn. .'
Anders vervalt het recht op uitbetaling.
„Mijn man zegt, dat hij een kacheltje van u wil koopen als hij olie In den tuin vindt."
- 2.- —
Hen schat, dat de regeering meer dan tienduizend pond ten koste heeft gelegd aan den bouw van deze kraal. Er werden een honderdtal olifanten uitgezonden, om minstens evenzoovele wilde in de kraal te brengen. Alle voorbereidende werkzaamheden werden in het diepst van het bosch uitgevoerd. De kraal is een groote open ruimte, die met zware palen is omgeven. Deze lag aan den voet van twee heuvels, welke een soort natuurlijke galerij vormden voor de duizenden toeschouwers. De palen zijn voorzien van scherpe punten, die naar binnen gericht zijn. In het midden van de ruimte bevindt zich een klein gebouwtje — een tempeltje — waarin de kornaks bescherming kunnen zoeken als zij in gevaar komen. Indien een kornak van zijn
— 3 -
olKant valt, moet hij zoo hard hij kan, naar dit gebouwtje rennen, want als hij daar eenmaal binnen is, dan, zoo gelooft men, kan geen wilde olifant hem meer kwaad doen. Aan den ingang van de kraai bevindt zich 'n groote poort van hout, waardoor alle olifanten naar binnen moeten gaan. Deze poort is zoo geconstrueerd, dat het dier er wel door naar binnen, maar niet meer door naar buiten kan. Op eenigen afstand er van bevindt zich een andere poort, die dient als uitgang voor de tamme olifanten, wanneer deze hun plicht hebben gedaan, en de wilde olifanten allemaal in de kraal gedreven hebben. Door deze zelfde poort worden de wilde olifanten ook naar buiten gedreven als blijkt, dat zij niet geschikt zijn om getemd te worden. Vóór de poort is er =en palissade opgericht in den vorm van een V, die steeds nauwer wordt.
De steenen keddah,
in de zeventiende eeuw gebouwd door koning Phra Narai.
De poort en een gedeelte van de omheining, aan den binnenkant gefotografeerd. Zooals men opmerkt, zijn de palen van punten voorzien, die naar binnen gericht zijn. Bovendien loopt er nog, langs de geheele binnenzijde der omheining, 'n diepe greppel.
d at de Wil<:,e olifanlen den ULL 11^' , meesten last geven en soms verschrikkelijk te keer gaan, wanneer ze merken, dat er gevaar dreigt. Het was omstreeks half vier des middags, toen de kudde heel in de verte aan den voet der heuvels werd waargenomen. Ze kwamen nader en nader, en er heerschte heel wat opschudding toen ze de palissade binnenkwamen. De kornaks deden alles wat in hun vermogen was, om de bijna honderd wilde, pas in het oerwoud gevangen dieren, onder controle te houden. Daar was de leider, een groot tam dier, dat de wilde olifanten voorafging, en den weg aangaf. Achter dezen volgden wel een stuk of honderd tamme olifanten, om te zorgen dat zij in de goede richting bleven gaan. Het leek wel een kudde schapen, met een herdershond. Maar de schapen waren wild en woedend, en de hond kalm, moedig en waakzaam. Het was een schitterend gezicht, die bijna wel tweehonderd olifanten gedeeltelijk tam, gedeeltelijk wild. Eindelijk waren zij door de V-vormige palissade en naderden zij de poort. Eén voor één gingen zij er door. Een baby-olifant, van misschien een maand oud, had zeer veel bekijks. Hij volgde zijn moeder. Toen kwam er 'n kolossaal dier, met geweldige slagtanden. Hij wilde met naar binnen, keerde terug, stootte op de rest van de kudde en veroorzaakte een verschrikkelijke opschudding. Direct waren er een twaalftal kornaks bij; ze klapten in hun handen en riepen eigenaardige woorden Eindelijk kregen zij hem, en het geweldige dier rende als bezeten de kraal rond. Om vijf uur zoowat was de heele troep in de arena, en men kon zich toen moeilijk een boeiender schouwspel indenken. Niet één van de dieren was gewond, en er was geen droppel bloed gevloeid! Toen de groote poort was gesloten, hoorde men opeens een zonderlinge muziek - er werden wiegeliedjes gezongen en gespeeld door een troep uitgelezen muzikanten van Noord-Siam, om de dieren gerust te stellen en op hun gemak te brengen. Toen de muziek ophield verlieten de tamme olifanten de arena, terwijl de wilde er in achterbleven Den volgenden dag werden de beste dieren uitgezocht door olifantenexperts, om afgericht te worden voor den arbeid, die er van hen verlangd zou worden. De ongeschikten werden in het bosch teruggejaagd, en om te voorkomen, dat zij de rijstvelden of de huizen zouden beschadigen
Binnen de kraal staan de tamme en wilde dieren netjes in de rij om eenige versnaperingen te ontvangen.
De gevangen wilde dieren worden naar de kraal gedreven. Let op het jonge olifantje, dat zijn moeder zoekt...
vergezelden de tamme dieren hen tot midden in het woud, waar zij naar hartelust hun woede konden koelenl Duizenden menschen waren van heinde en verre uit het heele land saamgestroomd om de jacht te kunnen bijwonen. De laatste had vijfentwintig jaar geleden plaats gevonden, en
nu was het de grootste en duurste van allemaal! Hel was een ongeloofelijk, een éénig schouwspel. Een gebeurtenis, die men slechts ééns in zijn leven kan meemaken, en het doet mij daarom genoegen, dat ik de lezers van ons blad er door middel van de hierbij afgebeelde foto's, getuigen van kan laten zijn. . .
Toen de olifanten allemaal binnen de kraal waren gebracht, klonk er een eigenaardige muziek en werden er wiegeliedjes gezongen om de wilde en opgewonden dieren wat op hun gemak te stellen.
BMHWH
mm .
aaravj,.
fct
MENSCHEP ACHTEP TPALIES
ska
r*
L
i
iiiiij
gpg m i IP?" i 1
Zes voet hoog, zeven voet lang, drie en een halve voet breed - dat zijn de afmetingen van de cel in het oude gedeelte - waar de gevangene de eerste twee weken of langer soms moet verblijven ...
,n een d
Voor den eersten keer heeft een fotograaf toestemming gekregen om een bezoek te brengen aan, en opnamen te maken in deze wereld op zichzelf, het tehuis van bijna drieduizend mannen: dieven, afzetters, moordenaars, gangsters en kinderroovers in deze wereld van menschen, die zichzelf uit de maatschappij uitgeworpen hebben, en die nu leven achter tralies en tusschen grauwe, hooge muren - in Sing-Sing, de beruchte staatsgevangenis der Vereenigde Staten van Amerika, in de nabijheid van Ossining. Veroordeeld door een maatschappij, die zij onrecht en dikwijls nameloos leed hebben aangedaan, worden deze boeven en racketeers „naar de rivier gestuurd" voor een gemiddelden straftijd van zes jaar - om dien tijd te leven onder de schaduw van muren die hen totaal van de buitenwereld afsluiten; om er onafgebroken onder controle te staan van bewakers wier Argusoogen niets ontgaat; om nooit bevrijd te zijn van het gevoel aan alle kanten omringd te zijn door tralies, en met het besef dat de minste geringste beweging verkeerd begrepen kan worden door den
kßÄ.n wirÄ rar.0-6"'
B,anken
^
bewaker op den wachttoren, die altijd met een geladen geweer gewapend Is... Het 1$, uit harde noodzaak, een barre wereld waarin deze menschen leven, maar dank zij het streven van een humaan bestuur, wordt er heel veel gedaan om de karakters van hen, die er in terecht komen, te vervormen opdat zij, naar gehoopt wordt, eens in de maatschappij zullen kunnen terugkeeren als nuttige leden van een samenleving, waarvoor zij eerst een gevaar vormden. Het leven in Sing-Sing is op wetenschappelijke wijze geregeld. Correctie In plaats van straf Is het devies vefn een systeem, dat door arbeid en spel, door dieet en lichaamsoefening, ontspanning en opvoeding probeert den ■gemeenschapszin aan te kweeken van mannen, wier gemiddelde leeftijd drieëntwintig jaar is. Ofschoon het verblijf in deze gevangenis gebaseerd is op een uiterst strenge discipline - hoe zou het ènders mogelijk zijnl worden de mannen er toch niet louter als nummers beschouwd. Men staat hun toe, menschen te blijven; men tracht hen te verheffen
^n Z^PJl T"^ .T? ^ 0m *' "* "^ "*"" * kunnen optreden. Er zijn er driehonderd, die in drie ploegen dienst doen. ■■■Ulli
fiiif!! - i'. f!■
■ üi
'■
| \ \ \
,=
■w«V«
T
-i
^^IIPWT fflj
Na den arbeid of de ontspanning van den dag. terug naar de cel.
,
u
i«
■
J jr
i nwÊÊÊC* M0^
n
Des nachts wordt de omgeving met zoeklichten afgespeurd met het oog op mogelijke ontvluchtingspogingen.
„Aan de rlviar..." Gexicht op het sportterrein van Sing-Sing.
niet te vernederen, en men wakkert hun zin voor ontwikkeling en studie aan. Ondanks de tralies en hooge muren, heeft Sing-Sing meer van een ziekenhuis dan van een gevangenis. De bewakers spreken vrij met de gestraften, die ook met elkènder mogen praten, en die zelfs hun eigen grijze of zwarte kleeren uit het magazijn mogen kiezen. Laten we den fotograaf op zijn tocht door deze wereld van ontspoorde menschen volgen...
In
de eetzaal, die door de gevangenen zelf schoon gehouden wordt.
Als een reusachtige loketkast: een kijkje in een der gangen van het nieuwe gedeelte, waar de cellen driehoog boven elkaar liggen. Jl
De studiezln wordt steeds aangewakkerd, en de leeraren zijn vaak uit de gevangenen zelf ge recruteerd.
De grens tusschen Sing-Sing en de buitenwereld -ze is onmogelijk te overschrijden! in de wapenkamer zijn alle middelen bijeengebracht, die een poging tot oproer in de gevangenis moeten bedwingen ...
ril r fm t R
~.
,MBA
\ \ \ \
■
■
f
■mte
Haarknippen in Sing-Sing beteekent niet, dat het hoofd kaalgeschoren wordt. Op de ziekenzaal «raar natuurlijk ook de controle niet ontbreekt.
' ^
* .X ; ^
' »''
TV>'
W>V S
Opgesloten in een Koelkamer In Mei van het jaar 1935 bevond de Pacific | Skipper, een vrachtschip met passagiers-accommodatie, zich op weg van Londen naar het Panama-kanaal. Het schip had een slechte reis want het raakte van den eenen storm in' den anderen. Met groote moeite baande het zich een weg door de soms huizenhooge golven, en ofschoon de machines op volle kracht werkten, was de Pacific Skipper toch reeds ettelijke dagen a over tijd.
OP LEVEN EN DOCD EEN REEKS SPANNENDE AVONTUREN, NAAR WAARHEID VERTELD te roepen - maar hij sloot hem onmiddellijk weer. De wanden en deuren van de koelkamer waren, zooals hij zich plotseling herinnerde, wel een centimeter of dertig dik, en niet alleen drong er koude noch warmte doorheen, maar ze dempten ook ieder geluid! Of hij al om hulp riep, zou hem dus 'niets . baten.
haken. Ze hingen geen oogenblik stil, maar slingerden heen en weer, zooals de heele koelkamer en hel heele schip heen en weer slingerden. Plotseling puilden Campbells oogen van angst bijna uit hun kassen. Een afschuwelijk geluid had zijn oor getroHen. Terwijl de stukken vleesch van links naar rechts en van voren naar achteren zwaaiden, kwamen zij telkens met elkaar in aanraking, een eigenaardig, ritselend geluid veroorzakend. . . Het geluid van bevroren vleesch! Bevroren vleesch! - Een afschuwelijke gedachte drong zich als een vlijmscher> mes in Campbells hersens: Spoedig zul jij zélf ook niets anders zijn dan bevroren vleesch! En plotseling herinnerde hij zich, hoe hij eens een stoker bevroren uit een koelkamer had zien dragen, die er maar vier uur in opgesloten was geweest. .. Maar vier uur. . . En hij zou er misschien wel acht uur in moeten blijven.. . Wanhopig sprong hij weer op, en toen bleef hij als aan den grond genageld staan. De stukken vleesch hadden hem een idee gegeven! Door hen zou hij zijn bloed stroomend kunnen houden! Hij ging er heen en begon ze van de haken Ie nemen, ze stuk voor stuk op den grond leggend in het smalle gangetje. Toen hij hiermee gereed was, begon hij ze weer op te hangen. Hel was een schijnbaar nutteloos, en stellig eentonig werk, maar Campbell bereikte er door, wal hij beoogde: de inspanning die hel hem kostte, maakte dat hij warm bleef. Af en toe rustte hij even, maar dan begon hij weldra weer te huiveren en te rillen, en toog hij opnieuw aan het werk. Hij had geen horloge bij zich, zoodal hij er geen idee van had,'hoe lang hij reeds opgesloten was. Eindeloos traag schenen de minuten voorbij te kruipen, en soms was het hem ahof hij reeds dagen lang in de koelkamer vertoefde. . . Eindelijk begon hij moe te worden, zoodat hij telkens langer moest rusten. Naarmate zijn lichaamskrachten afnamen, konden zijn hersens minder weerstand bieden aan de angst-nedarhten die zich van hem meester maakten. Terwijl hij sjouwde en zwoegde, stelde hij zich de bemanning en passagiers voor, die zoo dicht bij hem en toch aan den anderen kant zoo onbereikbaar ver van hem verwijderd waren! Op slechts eenige meters afstand van hem bevonden zich menschen, die hem konden redden - m^iar ze wisten n;ets van het verschrikkelijke lol dat hem getroffen
In verband met dit feit besloot de chefkok John Campbell op een avond na het diner eens naar de koelkamer te gaan, ten einde te zien of Wel een tien minuten lang vochl Campbell zijn voorraad vleesch nog wel voldoende was. Hij bijna wanhopig tegen het gevoel van verschrikwas er des morgens ook reeds geweest, want het kelijk^ arg-t, dat hem dreigde van zijn zinnen was zijn gewoonte om iederen dag zijn voor-' te zullen berooven. In de bittere koude, die langraden te controleeren, maar omdat het schip een zaam tot in hel merg van zijn beenderen scheen voltalhge pa'sagiersbezettiro had, en slecht weer door te dringen, zat hij op een der kisten en en oponthoud extra maaltijden beteekenden, wilprobeerde een middel te vinden om te ontkomen de hij zich nog eens overtuigen, dat hij niet te aan het verschrikkelijke lol, dal hem te wachten kort zou komen. stond. Nadat hij de sleutels uit zijn hut had gehaald Hij had aan niemand verteld, dat hij naar de begaf hij zich naar beneden, af en toe moppekoelkamer ging. Als chef-kok was hij zijn eigen rend, wanneer het rollende en stampende schip baas, en aan niemand rekening of verantwoording hem nu eens tegen den eenen, dan weer tegen schuldig van hetgeen hij in verband met zijn den anderen wand van de nauwe gangetjes wierp, werk deed. Hel feit, dal zijn kooi leeg bleef, zou die hij passeeren moest. misschien niet opgemerkt worden; zeer waarToen hij eindelijk bij de koelkamer was geschijnlijk zou men hem niet eer missen dan tegen komen, ontsloot hij de buitenste deur, zette er den tijd van hel ontbijt den volgenden ochtend. een bus ingemaakte levensmiddelen ' tegenaan Maar hel zou nog minstens acht uur duren eer opdat ze niet dicht zou vallen, en maakte toen er ontbeten werdl de tweede deur open, waartegen hij een stuk De verschrikkelijke koude begon nu haar uithout plaatste om het dichtslaan te voorkomen. werking te doen voelen; hij rilde onophoudelijk Er heerschte eer\ temperatuur van ver onder en soms was hel hem, alsof zijn adem plotseling nul in de koelkamer, en terwijl Campbell, die werd afgesneden. Hij sprong op en begon zijn slechts een dun '♦innen pak droeg, de stukken armen tegen zijn borst te slaan, om zijn bloedsvleesch telde en noteerde, huiverde en klapperomloop te bevorderen, en al dien lijd vochl hij tandde hij alsof hij hevige koorts had. tegen de onlslellende gedachte, dal het nog acht Ofschoon de Pacific Skipper een modern schip uur zou kunnen duren eer men hem zou missen. was met een zware lading aan boord, ging hel Acht uur. . . Als er vóór dien tijd geen hulp toch als razend te keer in den greep van den kwam, zou hij misschien reeds lang zijn doodstorm, en verscheidene keeren moest de kok zich gevroren! vastgrijpen om niet te vallen. Eindelijk was zijn Wild keek hij om zich heen, of hij nergens een onderzoek echter afgeloopen; hij borg' zijn blocmiddel kon ontdekken om zijn leven te redden, note en potlood op en draaide zich om ten maar hij zag niets. Er bevond zich slechts een' einde heen te gaan. Maar juist op datzelfde nauw pad tusschen de aan haken hangende stukoogenblik werd het schip door een geweldige ken vleesch en de op elkaar gestapelde kisten golf hoog opgetild; Campbell smakte tegen den met allerhande levensmiddelen. Met doffe oogen grond en kwam met zijn hoofd vrij onzacht tegen mat hij de ruimte - ze was lang niet voldoende den ijzeren wand van de koelkamer terecht. Half om er een behoorlijke beweging in te kunnen versuft bleef hij misschien een paar minuten lignemen. Hij zou er hoogstens wat in kunnen opgen; toen stond hij op, en ieder houvast grijpend had. . . en neerloopen, maar dat zou zijn bloed niet voldat hij vinden kon, strompelde hij naar de deur. Ten slotte kon hij van uitputting de stukken doende stroomend houden! En toch - als hij in Hij zal er nog slechts een paar passen van vervleesch niet meer tillen, zoodat hij wanhopig en leven wilde blijven, dan diende hij beweging te wijderd zijn geweest, toen de Pacific Skipper doodelijk vermoeid op een kist ging zitten. De hebben - zooveel mogelijk beweging zelfs! andermaal door een hooge golf werd opgenomen koude zocht als met ijzige vingers haar weg door Deze waarheid stond even helder als dreigend om direct daarop met een smak weer neer te zijn lichaam, en een geestelijke matheid scheen voor zijn geestesoog geschreven! vallen. In de ruimte tusschen de beide deuren zijn denken te stremmen. Langzaam vloeide zijn Opeens overviel hem andermaal een gevoel van de koelkamer klonk er op hetzelfde moment bewustzijn weg. . . van hevipen angst. Woest sprong hij oo. Hij kón een hevig geraas, want door de bewegingen van Hij was reeds bijna verdoofd van de koude en niet meer blijven zitten zonder misschien krankhet schip waren de blikken conserven en kratten op de grens van de bewusteloosheid, die den zinnig te worden. Als een bezetene rende hij fruit, die daar waren opgeslagen, door elkaar gedood voorafgaat, toen de deur langzaam werd naar de deur, begon er wanhopig met zijn worpen. Een zware kist, die een eind over den geopend. Een oogenblik staarde Campbell dof vuisten op Ie bonken, onderwijl zoo luid hij kon vloer gleed, kwam precies tegen het stuk hout naar den steward, die binnentrad; toen probeerde om hub roeoend. Minuten lang kwamen zijn geterecht dat Campbell had gebruikt om de binnenhij wat te zeggen, maar hij kon geen enkel gebaMe vuisten met volle kracht neer OD de onste deur open te houden. Op hetzelfde oogenblik luid voortbrengen. wrikbare deur. een doffen roffel veroorzakend, sloeg deze nu vlak voor zijn gezicht dicht! De steward handelde direct; hij legde den half maar hulp kwam er niet! Toen beoon hij verDoodelijk verschrikt, want hij begreep wat dit bevroren kok over zijn schouders, en droeg hem moeid te worden en keerde zijn kalmte terug. beteekenen kon, deed Campbell een sprong naar raar de ziekenkamer. Dagen lang moesl CampDeze uitval van woede en wa-^hooD had echter voren en wierp zich met zijn volle gewicht tegen bell daar b'ijven, eer hij hersteld was van zijn rün oopde züde gehad: hij had er zijn verkilde de .jzeren deur. Maar er was geen verwikken of blopH wat door verwarmd! verschrikkelijke avontuur. Hij hoorde er, dal hij verwegen aanl Het krachtige, veerende slot aan drie uur in de koelkamer opgesloten was geZirh van de deur a'wendend, keek hij anderden buitenkant was dichtgesprongen, en aan den ma»! om zich heen. Er moe«t lorh eraens een weest, eer iemand hem had gemisl. Toen had de binnenkant was er geen piogelijkheld de deur te miHflel zün te vinden, waardoor hii zijn leven kon kapitein direct bevel gegeven hel heele schip Ie openen, ofschoon hij de sleutels bij zich hadl redden! Het kón lorh niet waar zijn, dat hii hier doorzoeken, en de steward was, gedreven door Campbell zal in de val; zonder hulp zou hij OD zijn eigen scfvo, met tientallen menschen om een zonderling voorgevoel, direct naar de koeler nooit meer uitkomen! zich heen. een »Hondiaen bevriezingsdood moest kamer gegaan, waartoe hij zich toegang had verGedurende een oogenblik stond hij daar, heen sterven? Zijn blikken dwaalden langs de voorschaft door het stel reservesleutels uit Campbells en weer zwaaiend mei de bewegingen van het werpen in het wil geschilderde vertrek. De kisten hut! schip, met starre' oogen kijkend naar de ijzeren stonden vastgesjord op den grond, ten einde beNet op lijd overigens, want als hij ook maar deur, die hem van de buitenwereld scheidde. stand te zijn legen de bewegingen van hel schip, een half uur later was gekomen, zou Campbell Toen opende hij zijn mond ten einde om hulp maar de stukken vleesch hingen los aan de zeker doodgevroren zijn geweest!
— 8 -
N DE WAVEN E. PENAR
£€M V£ae£LCMNQ
Gemeirngd iieviws
ALS UW WOLLEN GOED KRIMPT, IS DAT TE WIJTEN AAN
ZOUDT U DAT WEL WILLEN GELOOVEN?«
"EC^S
ir\e sterrenkundigen van de Colum"■^ bia Universiteit stonden voor het feit, dat zij een astronomisch probleem moesten uitwerken, waarvoor zij minstens dertig jaar noodlg zouden hebben. Toen kwam een hunner op de gedachte er een rekenmachine bij te gebruiken. Hierdoor zal 't werk thans in twee jaar gedaan kunnen wordenl Proefnemingen hebben aangetoond dat, wanneer een koe rauwe uien eet, niet langer dan drie minuten voordat zij wordt gemolken, de melk zelfs dèn nog naar uien smaaktl Indien men een spijker slaat in jongen boom, ongeveer drie voet ven den grond, zal hij nooit hooger vier voet van den grond komen, groot de boom ook wordt!
een bodan hoe
IN HET MIDDELPUNT DER AARDE IS DE ZWAARTEKRACHT OPGEHEVEN
Van bevriende zijde vestigde men onze aandacht op het werk van een jong en veelbelovend beeldhouwer, Hans B. Gebhardt. Gaarne laten wij u eenige van zijn werken in afbeelding zien, omdat wij er zeker van zijn, dat de lezers van ons blad zich er voor zullen interesseeren hoe Gebhardt vrouwen en kinderen met geniale zekerheid en technisch kunnen door zijn vaardige hand weet weer te geven. Wij hebben een keuze moeten doen uit het vele materiaal, dat deze jonge meester reeds nu hiervoor te onzer beschikking kon stellen. Typeerend voor de liefde en aandacht welke hij aan zijn werk geeft is de eerste foto, waarop men hem met zijn arbeid bezig ziet (A). Hoe hij de kunst verstaat de schoone lijn en de houdingsuitdrukking van zijn model weer te geven bewijzen zijn vrouwenfiguren. Hier geen overdrijving om „modern" te lijken, doch ook geen slaafs volgen van academischen stijl. Decent en sierlijk zijn zijn naakt-studies. Bewonderenswaardig knap ook de portretstudies van Gebhardt. Wij laten u opzettelijk bij enkelen er van hst bereikte van verschillende zijden zien en stellen daarbij tegenover elkaar kind en volwassene. Bekijkt eens hoe voortreffelijk meisje (BI en B2) en jongen (C1 en C2) in hun eigenaardig onderscheid zijn getypeerd, hoe karakter en leven zitten in de vrouwenbuste (Dl en D2). Gebhardt „flatteert" zijn modellen niet (E), hij zoekt naar het levende, het typeerende in gezicht en gezichtsuitdrukking en bereikt zijn opzet met een zekerheid, die menig kunstenaar met een ervaring van vele jaren dezen jongen man zal benijden. Hans Gebhardt is de zoon van den ook hier te lande bekenden Spinorist. Oorspronkelijk wilde hij de voetsporen van zijn vader volgen, hij studeerde in de filosofie en kunstgeschiedenis. Het werd hem echter spoedig duidelijk, dat de Kunst hem nader lag dan de abstracte studie. Ernstig als zijn aard is, volgde hij met belangstelling de lessen van zijn meesters, werkte in Parijs, Londen en Amsterdam, bezocht Griekenland en Italië. Hij kwam in aanraking met de modernen en hypermodernen, doch hij ging niet tot het extreme over. In zijn werk is de drang naar schoonheid der klassieke meesters opnieuw tot uiting gekomen.
r\e zwaartekracht is geen theoretisch ""^ phenomeen, doch een materieele kracht, welke veroorzaakt wordt door de magnetische aantrekking, welke het eene atoom op het andere uitoefent. . Proefnemingen hebben bewezen, dat het gewicht van een lichaam afneemt, wanneer men dit in de schacht van een mijn laat zakken. Dit komt door de neutraliseerende aantrekkingskracht van de aarde boven dit lichaam. In het nauwkeurige middelpunt der aarde zou deze aantrekkingskracht in iedere richting even groot zijn, hierdoor een staat van evenwicht scheppend, die te vergelijken zou zijn met een totale afwezigheid van de zwaartekracht. DE DOMME UIL Cinds men de godin der wijsheid, •^ Minerva, als „symbool" een uil heeft gegeven, heeft men dit dier eigenlijk klakkeloos voor een uiterst verstandigen vogel gehouden. Een uil op de kamer van een geleerde wil dan ook zooveel zeggen, als dat deze graag den uil in wijsheid zou evenaren... Eilacie. .. de uil als symbool der wijsheid is eigenlijk niets minder dan een blunderl Men zou er immers van versteld staan, hoe weinig de uil maar wist, als hij eens geëxamineerd werd volgens het systeem: wat iedere vogel weten moet. Hij weet namelijk niet eens, hoe hij zijn eigen nest moet bouwen. Hij weet niet, wat hij eten moet, en hij weet niet, hoe hij zijn prooi moet aanvallen.
Lux is Tolkomen reilig voor het wassen van wollen goed, daar Lux 5 maal sneller oplost dan gewone zeeppoeders en zeepvlokken. Als U wollen goed wast in gewone zeep, is U nooit verantwoord, daar er dan altijd onopgeloste zeepdeeltjes in het weefsel achterblijven waardoor het goed krimpt en de kleur wordt aangetast. zodat de stof vaal en onooglijk wordt. Lux voorkomt al deze bezwaren, want het lost dadelijk op, zelfs in koud water en dus kan zich geen enkel zeepdeeltje in het weefsel vasthechten
In Lux gaat Uw wollen goed langer mee. Vooral kinderwolletjes zijn spoedig aan slijtage onderhevig, daar ze zo dikwijls gewassen worden. In Lux blijven kinderwolletjes zacht en soepel. De tere huid van Uw kind is zeer gevoelig en daarom vooral verdient het aanbeveling, zijn welletjes uitsluitend te wassen in Lux, daar dit geen onopgeloste zeep in de wol achterlaat, die de huid kan irriteren. Hat gewone pok Lux kost reuzenpok 25 et. Elk pak een bon voor geschenken en wijl het reuzenpok zelfs 2
moor 12' > et. en het bevat bovendien nog een breipatroon, ter breipatronen bevat
Lux wordt nooit los verkocht Losse zeepvlokken zUn geen Lux
EEN ONDERZEESCHE VULKAAN \/oor de kust van Californië heeft " men, op een diepte van ongeveer twee mijl, een vulkaan ontdekt, met twee kraters. Men weet nog niet, of hij actief of uitgedoofd Is. TEGEN DEN KEER IN... Droeven hebben uitgemaakt, dat, wanneer een ' dier bedwelmd wordt met lachgas, het effect het eerst merkbaar is in zijn staart, en het laatst in zijn kop. Dit is lijnrecht in strijd met de wijze, waarop een verdoovingsmiddel op een mensch werkt. Wanneer een dier bijkomt, gedraagt het zich normaal, want dan komt het het eerst bij in zijn „hoofd" en het laatst in zijn staartl DE
WERELD
OM
U
HEEN
IS
INTERESSANT
K^en heeft een nieuwe manier gevonden om het metaal magnesium goedkooper te vervaardigen. Dit metaal is zelfs lichter dan aluminium.
Een auto verbruikt vijf maal meer olie wanneer hij met een snelheid van tweeënvijftig mijl per uur rijdt, dan met een snelheid van drie en dertig mijl. De helft van het gewicht van een duif wordt veroorzaakt door de spieren, welke noodig zijn om te kunnen vliegen. In de zeven kolonies van Fransch West-Afrika wonen meer dan veertien millioen inheemschen en slechts vijfentwintig duizend Europeanen. IJzer wordt als aarde beschouwd.
het
belangrijkste
— 11 —
metaal
op
Bevers en muskusratten zijn vegetariërs, maar de meeste pelsdieren leven hoofdzakelijk van knaagdieren. Sporen, gemaakt door karren in oud Engeland, toonen aan, dal voorhistorische voertuigen ongeveer even breed waren als de tegenwoordige. DE JACANA r^e „waad-vogel", bekend als jacana, heeft een '"' fantastisch lichten tred. Hij leeft in moerassen in warme landen, en met zijn lange teenen en nagels kan hij gemakkelijk over bladeren van waterlelies en andere planten loopen!
CARSON
NAPIERS
WONDERLIJKE AVONTUREN OP VENU5 DOOR EDGAR RICE BURROUGWi ^CWRIJVER DER TAR ZAN-VERMALE N EEMIG
GEAUTORISEERDE
VERTALinG- IN. HET
Carson Napier is met een vuurpijl vlieg tuig naar de planeet Venus gevlogen.' Hij belcelt er de wonderlijkste en gevaarlijkste avonturen en wordt er verliefd op de koningsdochter Duare, die door vijanden is geschaakt en ver van haar vaderland is gebracht. Hij weet haar te bevrijden en wil haar nu in zijn vliegtuig naar daar vaderland terugbrengen. Doch Duare wil niet. want geen man mag tegen een koningsdochter over lijn liefde spreken. Overtreding van dit gebod kost hem zijn leven. Waar dan heen te gaan? — ïn ieder geval moeten ze eerst eten en Carson vliegt Juist boven een kudde dieren. Hij landt, doch als zij het luchtschip verlaten, wordt Duare door een groep gewapende vrouwen weggevoerd en Carson bewusteloos geslagen. Als hij bijkomt gaat hij Duare zoeken. Hij komt een man. Lula, tegen, die hem vertelt, dat de vrouwen amazones zijn. die n^et zeer strenge hand regeeren. Als Carson donker haar had. zou hij zich wel ongemerkt in hun dorp kunnen verbergen, maar nu hij licht haar heeft, gaat dat niet: Carson maakt zijn haar nu met roet en vet zwart en dan vliegen ze naar Houtomai. Ze vernemen hier. dat de vrouwen een gevangene meegebracht hebben. Carson begrijpt dat dit Duare is. Lula brengt hem naar de grot van Bund, een van de Amazones, die Duare gevangen houdt, maar het gelukt hem niet. Duare te zien. Den volgenden morgen ziet hij Duare bij een groepje vrouwen, maar ze herkent Carson niet. Deze probeert haar nu in te balen. Dit gelukt hem en hij legt Duare uit, hoe hij wil ontvluchten. Door een list weten ze met het vliegtuig weg te komen en zetten koers naar den oceaan. Na een nacht vliegen komen ze aan Duare's geboortestad. Ze vliegen echter op haar verzoek verder. Daarna bereiken ze een belegerde stad en van een eenzamen wandelaar vernemen ze, dat ze in Anlap zijn. Hij is echter bang, dat Carson een spion van de Zani zou zijn, hoewel Carson verklaart, dat hij zelfs niet weet, wat een Zani is. Deze wandelaar. Taman. gaat mee in de ..anotar". en kan nu den toestand van de beJÄerde stad opnemen. Hij wil graag landen, en nadat hij Duare en Carson verWkerd heeft, dat zij veilig zullen zijn. maken ze hun plan bekend, door het uitgooien van briefjes. Ze dalen op de racebaan en worden voorgesteld aan de janjong: Carson wordt benoemd tot kapitein in het leger van den jong. Hij bewijst dezen groote diensten door met zijn anotar den vijand te bestoken. Na een paar weken moet Carson voor Muso twee brieven overbrengen, één aan een man in Amlot. en één.' aan een boer, Lodas. Hij begeeft zich op weg, en vindt Lodas gemakkelijk. Deze helpt hem in de stad te komen. Bij Lodas' broer, Horian. zal Carson den nacht doorbrengen, maar hij moet vluchten voor de Zani, In een restaurant hoort hij van een dame, dat er met man en macht naar spionnen wordt gezocht, en inderdaad komen er al twee mannen recht op zijn tafeltje af. Nadat de dame verklaard heeft, dat Carson een kennis van haar is, laten ze hem met rust, Carson vertelt haar dan, dat hij een vreemdeling is, en ni^ts van de toestanden weet. De dame geeft hem een ring, en brengt hem naar een hotel, waar hij ondervraagd wordt door de Zani. De ring redt hem echter. Op zijn kamer overdenkt hij alles nog eens wat er is gebeurd en vindt het allemaal wel zeer vreemd.
Het is mogelyk, dat ik aan Zerka's oprechtheid twijfelde, omdat ikzelf niet geheel eerlyk tegenover haar was geweest, maar welke houding had ik anders kunnen aannemen? Ik bevond mij in een vyandelijke staa, waar ik zeker geen genade zou mogen verwachten indien de waarheid omtrent myn zending werd ontdekt. Daar ik de waarheid niet kon vertellen, was ik dus wel gedwongen geweest haar iets op de mouw te spelden. Had zij my echter ook maar wat wijsgemaakt? Of had zij nog andere bedoelingen gehad? Ik wist dat de stad vol spionnen Was. Welke betere manier zou men kunnen bedenken om een spion in de val te lokken dan door hem in gezelschap van een knappe vrouw te brengen? Deze methode is reeds zoo oud als de spionnage zelf! De mogelykheid, dat Duares vader, Mintep, hier gevangen kon zitten, stemde my werkelijk zorgelijk en deed my besluiten net zoo lang te blijven tot ik zou hebben vastgesteld of myn vermoedens juist of valsch waren. Het feit, dat Horjans metgezel den naam van Spchon had genoemd, waardoor de aanvoerder van de Zani als het ware in verband werd gebracht met den man naar wien ik de boodschap van Muso moest brengen, leende zich ook voor allerlei gevolgtrekkingen. Hoe langer hoe meer kwam ik dan ook tot de overtuiging, dat alles niet zoo was als het behoorde. Misschien was er een mogelijkheid om te ontdekken wat er aan haperde. Ik haalde de leeren enveloppe, welke Muso's boodschap bevatte, uit myn zak, verbrak de zegels, en opende ze. Dit is wat ik las: Muso, de Jong, Wendt zich tot Spehon, Te Amlot. Moge succes je plannen bekronen en mogen de lasten van den ouderdom nooit je deel worden. Muso stuurt deze boodschap aan Spehon door Carson van Venus, die geen Amtoriaansch kan lezen. Indien Sanara in handen van Mephis zou vallen, zou deze onzalige burgeroorlog een einde kunnen nemen. Het zou goed zyn, als Muso jong van Korvan werd na den val van Sanara. Indien Mephis wil, dat dit alles gebeurt, laat dan drie blauwe
H EDE RLAh D S C P '
raketten hoog de lucht inschieten vóór de hoofdpoort van Sanara op drie achtereenvolgende avonden. Laat dan op den vierden avond een sterke legerafdeeling in het geheim de hoofdpoort naderen, terwijl ge sterke reserves gereed houdt; dan zal Muso zorgen dat de .hoofdpoort wordt geopend onder hel A'oorwemisel van een uitval. Maar er zal geen uitval plaats vinden. De troepen van Mephis kunnen de' stad dan met geweld binnendringen. Muso zal zich overgeven en het bloedvergieten kan een einde nemen. Muso zal een goed jong zyn, die altyd in overleg met Mephis zal handelen. De Zani zullen beloond worden. Het zou jammer, maar het beste zyn, als Carson van Venus in Amlot werd gedood. Moge je succes hebben! Muso. Jong. Er ging een rilling langs myn rug toen ik er aan dacht, hoe weinig iet had gescheeld of ik had deze boodschap afgeleverd zonder laar te hebben gelezen! Ik had geen oogenblik gedacht, dat ik myn ioodvonnis als een onnoozele hals met my had rondgedragen! Ik seek om my heen of ik nergens een gelegenheid vond om ze te vernietigen en ontdekte toen een haard in een hoek van de kamer. Dat kwam prachtig uit. Ik ging er heen, het document in de hand, maar terwijl ik myn zak-vuurmaker kreeg om den brief in brand te steken, aarzelde ik plotseling. Ik bezat hier een waardevol document — een document dat van groot belang kon zyn voor Taman en voor Korvan indien het op de juiste manier werd gebruikt. Ik begreep, dat ik het niet vernietigen mocht; toch voelde ik er ook niets voor om het bij my te houden. Zou ik nergens een plaats kunnen vinden waar ik het goed kon verbergen? In de kamer zelf zou het niet kunnen als ik reeds onder verdenking was, en ik was er van overtuigd, dat dit inderdaad het geval zou zyn. Ik wist zeker, dat het vertrek grondig zou worden doorzocht, zoodra ik hét verliet. Ik deed de mededeeling weer in de leeren envelop en ging naar bed. Den volgenden dag zou ik dit probleem moeten oplossen. Dien avond was ik te vermoeid daarvoor. ^^ Ik sliep uitstekend; ik geloof zelfs niet, datïït me ook maar één keer heb bewogen. Omtrent het tweede uur ontwaakte ik, hetgeen ongeveer tien minuten over halfzeven aardsche tyd geweest zai zijn. De Amtoriaansche dag telt zes en twintig uur, zes en vyftig minuten en vier seconden aardsche tyd. De dag w^ordt op Venus verdeeld in zes en dertig uren van veertig minuten elk, terwijl de uren van één tot zes en dertig worden geteld. Het laatste uur komt ongeveer overeen met zes uur des ochtends aardsche tijd. Terwyl ik nog even bleef liggen alvorens op te staan, voelde ik mij zeer tevreden met mijzelf. Ik moest dien ochtend een bezoek brengen aan Zerka en daarbij zou de mogelijkheid bestaan dat ik op de een of andere manier in dienst van de Zani kwam, waardoor ik dan weer zou kunnen te weten komen, of Mintep werkelijk in Amlot was. Ik had Muso's boodschap aan Spehon gelezen, zoodat deze niet langer een bedreiging voor mij vormde. Het eenige probleem was nu nog slechts er een goede bergplaats voor te vinden, maar ik had zooveel vertrouwen in mijzelf, dat ik op dat oogenblik niet geloofde daar veel moeilijkheden "mee te zullen hebben. Ik stapte uit bed en ging naar het balcon om wat frissche lucht te happen en de stad eens te zien in het daglicht. Ik zag, dat het vreemdelingenhuis veel dichter by den oceaan stond, dan ik had gedacht. Een prachtige haven lag om zoo te zeggen bijna aan mijn voeten. Ontelbare schepen lagen voor anker of aan de kaden. Ik had een nieuwen dag voor mij. Wat zou deze brengen? Enfin, ik zou een bad nemen, my aankleeden, ontbijten en zien wat er daarna te doen viel. Terwyl ik my naar de badkamer begaf, zag ik dat myn kleeren in wanorde op den grond lagen. Ik wist, dat ik ze zoo niet had laten liggen en vatte direct argwaan op. Myn eerste gedachte ging uit naar de boodschap in de leeren envelop en ik stelde onmiddellijk een onderzoek in. De envelop was verdwenen! Ik begaf my naar de deur. Deze was nog precies zoo gesloten als ik het zelf den vorigen avond had gedaan. Ik dacht direct aan de beide Zani, waarmee ik moeilijkheden had gehad in de hal van het hotel. Zy zouden zich nu kunnen wreken. Ik vroeg my af, wanneer ik gearresteerd zou worden. Enfin, het ergste wat zy zouden kunnen doen was, dat zy mij voor Spehon sleepten, indien deze tenminste nog geen bevel had gegeven om mij ter dood te brengen! Indien
— 12 -
ik niet direct gegrepen werd, moest ik probeeren, uit de stad te vluchten. Ik zou Mintep geen dienst bewyzen, door te blijven. Myn eenige hoop was Sanara te bereiken en met Taman te spreken. Snel en terwyl ik alle mogelijkheden die er gebeuren konden, door mijn hoofd liet gaan, maakte ik toilet, en begaf my toen naar de hal. Deze was byna geheel verlaten. De administrateur —- een andere dan die van den vorigen avond — was zeer beleefd. Overigens schonk er niemand eenige aandacht aan mij toen ik my naar de eetzaal begaf en daar een ontbijt bestelde. Ik was besloten in ieder geval naar Zerka te gaan. Misschien zou zy bereid en ook in staat zyn, my te helpen de stad te verlaten. Ik zou haar wel een aannemelijke reden kunnen geven waarom ik dat wilde. Na myn ontbyt te hebben genuttigd, begaf ik my weer naar de hal. Het was er nu wat voller. Verscheidene Zani hielden zich in de buurt van het bureau van den administrateur op. Ik besloot zoo onverschillig en gewoon mogelyk te doen. Daarom liep ik regelrecht op den administrateur toë en vroeg hem eenige inlichtingen. Terwyl ik my omkeerde ten einde weg te gaan, zag ik, dat er nog twee Zani van de straat binnenkwamen. Het waren de beide mannen waarmede ik den vorigen avond ruzie had gehad. Ze kwamen recht op my af. Dit beteekent het einde, dacht ik by mezelf. Toen zy vlak by my waren, herkenden zy my alletwee, maar ze liepen door en groetten my beleefd. Toen ik eenmaal op straat was, bleef ik hier en daar voor een winkelruit staan, om tyd te winnen. Daarna, omstreeks het achtste uur (ongeveer tien minuten vóór halfelf aardsche tijd) vond ik een gantor die als taxi dienst deed en beval den bestuurder my naar het paleis van den Toganj« Zerka te brengen. Een oogenblik later zat ik op den rug van het kolossale dier en reed langs een breeden weg, die evenwijdig met de zee liep. Kort nadat we het winkelcentrum van de stad hadden verlaten, kwamen we voorby prachtige privé woningen, die ware paleizen leken en allemaal temidden van uitgestrekte tuinen en parken lagen. Na eenigen tyd stopten wy voor een breede poort in een muur, die het terrein omgaf van een dezer schitterende bezittingen. Myn bestuurder wenkte een gewapenden wachter en deze opende een kleine poort en kwam naar buiten. Hy keek my vragend aan. „Wat wenscht u?" informeerde hy. „Ik ben gekomen omdat ik een uitnoodiging heb van de Toganja Zerka," zei ik. „Hoe is uw naam?" vroeg hy. „Vodo," antwoordde ik. — Bijna had ik Sapiens gezegd.... „De Toganja verwacht u," zei de man en wierp nu de groote poort wyd open. Het paleis was een prachtig gebouw van wit marmer, of wat my dan als marmer voorkwam. Het was aan drie kanten door een schitterenden tuin omgeven. De vierde kant lag open naar den oceaan, terwijl er naar de kust een laan liep, die met bloemen, planten en gras was begroeid. Maar ik koesterde eerlijk gezegd niet veel belangstelling voor de omgeving, hetgeen de lezer wel begrijpen zal als hy zich herinnert, dat myn leven groot gevaar liep en myn gedachten nog steeds vervuld waren van allerlei plannen om het te redden. Nadat ik even had gewacht, werd ik in de tegenwoordigheid van Zerka toegelaten. Haar ontvangkamer was byna een troonzaal, en ze zat in een grooten stoel op een kleine verhooging, hetgeen zeker den indruk van iets vorstelyks gaf. Ze groette my hartelijk en noodigde my uit plaats te nemen op de kussens, die vóór haar stoel op den vloer van de verhooging lagen. „U ziet er goed uitgerust uit," merkte zij op. „Ik hoop, dat u goed geslapen hebt." „Uitstekend," antwoordde ik. „Nog een ander avontuur gehad, nadat ik u verlaten heb? — U bent goed in uw hotel gekomen, nietwaar?" „Nu, ik heb een kleine schermutseling gehad met een paar Zani," vertelde ik haar. „Ik werd kwaad en sloeg een van hen tegen den grond — hetgeen natuurlijk dom was." „Ja, dat was het zéker! Doe zooiets nooit meer, hoe uitdagend sommigen van hen misschien ook optreden. — Hoe is het afgeloopen?" „Ik liet hun uw ring zien. Toen gingen zy direct weg. Ik zag hen vanmorgen weer, en ze hebben my heel beleefd gegroet." „En is dat alles, wat u is overkomen?" vroeg zy. „Althans het eenige belangrijke," antwoordde ik. Ze keek my misschien wel een minuut lang zwijgend aan. Ze dacht klaarblijkelijk over iets na, wat zy my zeggen wilde — of ze E robeerde mijn gedachten te peilen. Eindelijk sprak zy weer. „Ik eb iemand laten roepen, aan wiens leiding en bescherming ik a wilde toevertrouwen. U kunt onvoorwaardelijk staat op hein maken. Begrijpt u — onvoorwaardelijk!" „Ik ben u zeer erkentelijk," zei ik. „Ik weet niet waarom u dat allemaal voor my doet, maar ik geef u de verzekering dat ik uw vriendelijkheid tegenover een vreemdeling ten zeerste op prijs stel en als ik ooit eens iets voor u kan doen, d^ji heeft u my slechts te bevelen." „O, het beteekent niets," verzekerde zij mij. „Uw gezelschap voorkwam, dat ik een zeer onaangenamen avond moest doorbrengen, en wat ik er voor terugdoe, is werkelijk maar zeer weinig." Juist op dit oogenblik opende een bediende de deur en kondigde aan: „Toganja, hier is Mantar." Een forsche man in de uitrusting en met de haardracht van
... IK STELDE ONMIDDELLIJK EEN ONDERZOEK IN. PE ENVELOP WAS VERDWENEN . . .
de Zani trad de kamer binnen. Hij liep regelrecht tot aan den voet der verhooging en groette toen Zerka en my. „Het verheugt my, dat je gekomen bent, Mantar," sprak Zerka. „Dit is Vodo," vervolgde ze, en zich tot my wendend, zei ze: „Dit is Mantar." „Ik ben blij, je te leeren kennen, Mantar," zei ik. Mantar knikte; toen keek hy naar myn haren en mijn oogen, waarna hy Zerka een vragenden blik toewierp. Deze glimlachte. „Vodo is hier volslagen vreemd," zei ze. „Hij is gisteren voor het eerst in Amlot gekomen en weet dus niets van onze zeden en gewoonten. Gy zult hem daarover moeten inlichten." Mantar keek opgelucht. „Goed," antwoordde hij. „Maar dan zult ge my niet kwalyk moeten nemen, wanneer ik u af en toe terecht wys, Vodo!" „Natuurlijk niet, want het zal waarschijnlijk noodig zijn," antwoordde ik. „Zeker, vooral omdat ge een vreemdeling zijt. Men ziet op hel oogenblik in iedereen, die opvalt of anders dan de anderen doet, een spion of een vyand van de regeering. Wees dus verstandig en houdt u aan hetgeen de anderen doen. Als ge Mephis voorbij ziet komen, vergeet dan nooit te juichen! Iedereen doet het, en als gij het niet zoudt doen.... wel, dan zoudt ge alleen maar de aandacht op u vestigen en dat kan gevaarlijk zyn op het oogenblik!" „Ik zal uw raad natuurlijk opvolgen," zei ik. „Goed. — En dan nóg iels: indien ge niet in moeilykheder. wilt komen, oefen dan geen critiek uit op de regeering of op de toestanden die hier heerschen. Wy voeren oorlog, en de huidige regeering eischt, dat iedereen achter haar staal en goedkeurt wat zy doet!" „Ook daaraan zal ik denken, Mantar," antwoordde ik, maar natuurlijk dacht ik by mezelf: niemand kan me toch beletten te denken wat ik wil. Zwijgen houdt nog niet in, dat men van iets niet het zyne denkt. Trouwens: ik was er niet van overtuigd, dat Mantar zelf dezen stelregel ook niet huldigde! „Nu, Mantar," zei toen Zerka, „deze jongeman komt van Vodaro, en hy wil dienst nemen om voor Amlot te strijden. Wilt ge zien, wat ge voor hem kunt doen? En nu moeten jullie vertrekken, want ik heb nog zeer veel te doen. Ik zou je willen vragen, Vodo, mij af en toe eens te laten hooren, hoe het gaat." HOOFDSTUK IX. Ik word een Zani. Mantar bracht my direct naar het paleis, dat vroeger door den Jong, Kord, bewoond was. en waar nu Mephis en zyn voornaamste raadslieden zetelden. „We zullen maar direct naar Spehon gaan," zei Mantar. „Het heeft geen zin, om onzen tijd Ie verbeuzelen door eerst mindere godheden op Ie zoeken." {Wordt vervolgd.)
- 13
NADRUliBODEN
WÊÊ ÄÄ
DENKGYMNA OPLOSSINGEN ZOEK EN VIND 4 JANUARI
,V; .
1
;
ife
5
't
1 j
16
18
11
19
■
17
.■
21
IN> /UI RA, KDl .EL
2*»
i
P
dolomiet civorming al trollet kacholpijp Bonactlet oorkussen oorkonde paroljtrijs drangreden
P
B
0
T
B
A
0
E
N
0
ß
T
1
E
E
1
li
T
M
e
T
T
DEN KNOOP DOORHAKKEN
K
if
OPLOSSING KAMRAADSEL
OPLOSSING CIRKELRAADSEL
2. 4. 5. 7. 8. 10. 11. 13. 14. 15.
horizontaal: vroetfcre hofbediendc I.milielid meiijeina«m muiicknoot muiicknoot persoonlijk voornaamwoord namelijk (afkorting) muzicknoot rcedi muzicknoot
ir
1. 2. 3 4. 5. 6.
DER
DER
doos voor poeder borstvederen van de eidergans tijd der ridders vreemd werkelijk gelijk een kind.
i
23
22
DER
Te gebruiken lettergrepen: der, lijk, zon, ei, der, der, poe, rid, in, der, ling, tijd, kin, daad, der, dons, doos, der.
WOORDRANGSCHIKKINGSRAADSEL
LADDERRAADSEL
m
CTTTTTTI
■ 25
17. 18. 20. 21. 23. 24. 27.
voegwoord gewicht (afkorting) plua minui (afkorting) rund boom tpeelgoed benaming voor sommige cafi's Verticaal: 1 meisjcinaam 3. deel van een schip 4. per order (afkorting)
6. 7. 9. 10. 12. 16. 17. 19. 20. 22. 25. 26.
namiddag (afkorting) lidwoord voorzetsel scherp voorwerp niet dapper persoonlijk voornaamwoord voorzetsel meisiesnaam afkorting onder brieven ' tweeklank voorzetsel voertuig.
LOGOGRYPHE 10, 18, 29, 14 23, 2, 12, 19 1, 6, 25, 26, 9 wordt 20, 15, 16, 7,
GEVLEUGELTE OPLOSSING ONZE FILMPUZ2LE PAARDENSPRONGRAADSEL
7
10
5
22
29
20
55
2^
15
8
19
A
23
30
27
%
9
6
11
lif
21
28
5
32
25
16
15
72
75
18
^3
26
55
^6
73
76
17
68 |it| 2
US
^2
37
56
6?
7^
71
^
69
56
^7
52
77
61
57
60
1
50
53
35
UI
59
62
79
65
78
65
56 61
70. 55
^0
51
= korf = deel van een wagen = plaats, waar gewaakt
17, 21, 22, 27, 26, 5 = meisjesnaam 4, 24, 13 = huisdier 8, 27, 11, 28, 22 = forsch.
3, 29 = verkoopen
Oplossing: een bekend gezegde.
Door de onderstaande woorden in juiste volgorde te zetten, vormen de eerste en vijfde letter van elk woord een bekend gezegde. Te gebruiken woorden: ellemaat dochter papaver voordoen alleen nadrogen evenveel logenstraffen tuinbank eerzaam averecht introductie lorgnet palfrenier
ONZE FILMPUZZLE INVULRAADSEL
51
12
66
DER
De eerste letters uit elk vakje van de bovenste rij vormen den naam van een vracht.
rT"
« ^ W U
DER
\
20
■
■ OPLOSSING WOORDRANGSCHIKKINGSRAADSEL
ó
5
4
3
1
9
26 27
15
2
DER
.
6 8
7
10
IIMVULRAADSEL
3
2
H
DE PRIJSWINNAARS
"*"
1
EJZEN
VOOR
N IEUWC PGAVEN
KRUISWOORDRAADSEL
OPLOSSING KRUISWOORDRAADSEL
E K
In de tuaschenruimten moet een woord ingevuld worden, waardoor zoowel met het voorafgaande als met het volgende woord een nieuw begrip gevormd wordt. De beginletters van de in het midden in te vullen woorden vormen van boven naar onder gelezen de naam van een filmster. koren de blad kant olie muskaat boven band tuin , saldo
REBUS
1. 2. 3. 4. 5.
k8
80 ^9 5^ 39
Horizontaal: schenking bewaarplaats Voor olie stad Turksch vilajet Aidin (Klein-Azi«) vloeistof die in de maag wordt afgescheiden. een rijdier een zadel opleggen.
Te gebruiken letters: a, a, a, , a, a, a, b, d, d, d, e, e, e, e, e, c, e, g, i, i, i, i, k, I, 1, 1, m, n. n, n. o, o, o, p, r, r, s, s, t, t, a, z. Op de spijlen een bekend gezegde
Kay Milland — Hans Albers — Ilihle Kralil — N'elson Eddy — Florence Rice — John Beal — Greta Garbo — Botte Davis
-U-
werk
zeil
golf taal kolen
zaad uur lade
Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en tien filmfoto's beschikbaar om te verdeelen onder de goede oplossers. Antwoorden in te zenden vóór 25 Janoari aan Dr, Puzzelaar, Galgewater 22, Leiden. Op enveloppe of briefkaart a.u.b. duidelijk vermelden; FilmpuzU 25 Januari. Deze puzzle kan tegelijk met de andere ingezonden worden, doch liefst op een apart velletje papier.
- 15
De hoofdprijzen werden deze week gewonnen door: mejuffrouw A. Ruarus, Amsterdam; mejuffrouw M. Hardy, Maastricht; mejuffrouw J. Kamsteeg, Woerden; mejuffrouw J. Kavelaars, Voorburg; den heer G. Hagen, Amsterdam. De troostprijzen konden worden toegekend aan: mevrouw L. Broens-Hövelings, Roermond; mevrouw E. Krill, Bilthoven; mejuffrouw A. Hofstra, Hellendoorn; mejuffrouw H. Pol, Gouda; mejuffrouw J. Hage, IJsselmonde; mejuffrouw W. v. Grieken, Amsterdam; mejuffrouw v. d. Born, Delft; mejuffrouw H. van Bosheide, Zutphen; den heer A. Jeursen, Scheveningen; den heer J. B. Huizer, Rotterdam; den heer E. Mather, Deventer; den heer H. C. Stlttelaar, Rotterdam; den heer P. Venema, Groningen; den heer H. Neuteboom, Amsterdam; den heer J. de Trimp, Hlllegersberg; den heer A. Gljze, Rotterdam; den heer W. Steelink, Amsterdam; den heer F. Lecluse, Kessel; den heer B. v. Steenwijk, Rotterdam; den heer N. Walch-Wllms, Medemblik. De hoofdprijs van de (ilmpuzzle werd verworven door: mejuffrouw C. E. Dankelman, Gouda. De troostpr ijzen vielen ten deel aan: den heer D. Batenburg, Nijmegen; den heer W v. d. Linden, Hoog Blokland; den heer A. v. Vlodrop, 's-Gravenhage; den heer W den Hoedt, 's-Gravenhage; den heer C. v, d. Steen, 's-Gravenhage; den heer D. v.. Kampen, Haarlem; den heer C. Paasen, Breda; den heer B. Peters, Deventer; den heer G. Knevel, Amsterdam; den heer W, v. Dongen, Loon op Zand.
ONZE PRIJZEN. Voor goede oplossingen op iedere puzzle, rebus, probleem, enzoovoort. stellen wij een prijs van ƒ2.50 benevens vier troostprijzen beschikbaar. In totaal dus deze week 6 prijzen van ƒ 2.50 elk en 25 troostprijzen. DE OPLOSSINGEN op de in dit nummer voorkomende puzzles, enzoovoort, gelieve men vóór 25 Jan. in te zenden aan Dr. Puzzelaar, Galgewater 22. Leiden. Op enveloppe of briefkaart vermelde men duidelijk: Oplossingen Zoek en Vind 25 Jan.
John Barrymore alt Colonel Nielsen van Scotland Yard.
Paramount-fil coopen, en daarom gaai Sir Raymond naar Dr. Botullan, Goodmans concurrent. Dr. BoluL I N G ian blljkl minder scrupuleus te zijn dan zijn Colonel Nielsen John Bsrrymoi rollega. Hij heeh een afspraak met Goodman hem dien avond om negen uur te komen Captain Hugh „Bulldog" Drummond, John Howai jezoeken, doch a raison van vijfduizend pond Phyllis Clavering Louise Campb temt hij er in toe, dien avond thuis te blijven. Algy Longworth Reginald Dent Roberts zal zich dan als Dr. Botulian verTenny E. E. Cli> -nommen, de formule stelen, en vervolgens' Dr. Botulian Porter H< Ket laboratorium in de lucht laten vliegen, Gwen Longworth Nydia Westm; roodat iedereen aan een ongeluk zal denken, Anthony Greer Michael Brool als Goodman dood gevonden wordt. Botulian Professor Bernard Goodman Halliwell Hobblis overtuigd, dat hij met deze zaak veel meer Sir Raymond Blantyre Matthew Boultc dan vijfduizend pond kan verdienen, en gaat Mrs. Weevens Zeffie Tilbu even voor negen naar het huis van den geRoberts Austin Fairm. leerde, dien hij overrompelt en in een kist laat wegvoeren. Als Roberts zich daarna meldt, aptain Bulldog Drummond vertoeft wordt hij eveneens overmeesterd, en wanZwitserland op de villa, die toebehoo neer kort daarop het laboratorium in de lucht aan de familie van zijn verloofde, Phyll vliegt, weet de toesnellende politie niet beter, Clavering, met wie hij binnen weinige dage of Goodman heeft den dood gevonden. in het huwelijk zal treden. Tot de cadeaux behoort een schitterende diamant, een gesehen Drummond volgt Dr. Botulian en vindt zoo diens huis in de buitenwijken van Londen. H.j van Drummonds goeden vriend Algy Longworth. Het is een kunstmatige diamant, die doi gaat er binnen, doch wordt door Botulians assistent buiten gevecht gesteld en op zolder professor Goodman, den vader van Algy's vrouw, in zijn laboratorium is gemaakt als resu opgesloten, waar hij tot zijn vreugde professor Goodman ongedeerd aantreft. Later wordt taat van jarenlange experimenten. Het vroolijke gezelschap is evenwel geheel verslagen, a ook Tenny, die op zijn eigen houtje aan het speuren was gegaan, door den misdadigen gemen ontdekt, dat de diamant plotseling is verdwenen, en dat de detective, die de cadea. leerde gevangengenomen, en bij zijn vrienden opgesloten. Tenny heeft echter in zijn sok. moest bewaken, dood onder de tafel ligt. Twee van de gasten. Sir Raymond Blantyre ( een ijzerzaag verborgen, en daarmee slagen de drie gevangenen er in de tralies voor het diens secretaris. Roberts, zijn eveneens plotseling nergens meer te bekennen. Daar Sir Ra raam door te zagen en te ontsnappen. mond het hoofd is van een belangrijk diamant-syndicaat, verdenkt Drummond hem dire Algy, diens vrouw en Phyllis zijn intusschen ook aan het speuren gegaan, en de laatste van den diefstal, en hoewel de gasten deze verdenking absurd vinden, besluit de amateu vindt toevallig het huis van Botulian. Ook haar weet de geleerde in zijn macht te krijgen. detective de vluchtelingen, die inderhaast naar Londen zijn afgereisd, te volgen. Algy Drummond verneemt de verdwijning van zijn verloofde van Algy en begeeft zich anderTenny, de butler, vergezellen hem. maal naar het huis van den uitvinder. In den trein ontmoeten de vrienden Sir Raymond en Roberts, die natuurlijk beweren nie Sir Raymond heeft inmiddels een bezoek aan Colonel Nielson gebracht, en deze is langvan den diamant te weten. Aan een klein slation stappen de dieven snel uit en vervolge zamerhand toch argwaan tegen hem gaan koesteren, zoodat hij hem volgt wanneer hij hun reis naar Londen per vliegtuig. Drummond huurt een luchttaxi en landt bijna gelijktijd Scotland Yard verlaat. Drummond weet den zolder van waar hij gevlucht is, weer te bein Londen. Hij heeft per radio kolonel Nielson van Scotland Yard gewaarschuwd, doch dea reiken. Hij is thans gewapend, en stelt dus een aantal van Botulians handlangers buiten gekan niet gelooven, dat een zoo gerespecteerd man als Sir Raymond iets met den- diefst vecht. Er ontstaat een duel tusschen hem en den geleerde, waarbij deze zich van een te maken kan hebben, en, geïrriteerd door Drummonds bemoeiingen met politiezaken, we zweep, zijn tegenstander zich van een sabel bedient. Oo het oogenblik, dat Drummond zijn gerl hij hem iedere hulp. tegenstander heeft ontwapend, arriveert Sir Raymond, die den jongen kapitein met zijn reSir Raymond brengt intusschen een bezoek aan professor Goodman, en woont de ve volver in bedwang houdt. De rollen zijn opnieuw en thans weer in Drummonds nadeel omvaardiging van een kunstmatigen diamant bij. Hij begrijpt, dat zijn heele onderneming waa gedraaid, doch dan komt Colonel Nielson tusschenbeide, die Sir Raymond naar het huis deloos zal worden, zoodra het bevan Botulian gevolgd is, en hem kend wordt, dat men kunstmatige zoowel als zijn medeplichtigen ardiamanten voor een kwartje kan resteert. Bulldog Drummond is nu maken en hij stelt dan ook alles in vrij om naar Zwitserland terug te het werk om zich de uitvinding toe keeren en zonder verdere avonte eigenen. De professor weigert turen in het huwelijk te treden. echter hem zijn formule te verRegie:
James Hogan
R
L
O
c
Professor Goodman ontvangt bezoek van Gwen Longworth en van Bulldog Drummonds vriend Algy Longworth.
V
E
R
D
E
E
EEN ZACHTE WENK
1-3. Ter gelegenheid
van
hun huwelijk op 7 Januari
1937
werd
Prinses Juliana
en
Prins Bernhard, behalve het Jacht Piet Hein, ook de Inrichting van het Paleis Soestdijk
IN HET PRINSELIJK PALEIS TE SOESTDIJK
als nationaal
geschenk aangeboden. De« inrichting Is thans officieel overgedragen en
wij kunnen onzen lezers hier een drietal foto's toonen, die in het gemoderniseerde paeis zijn genomen.
-1. Een
kijkje
In de bibliotheek
met den
fraaien
schouw en
de
flmke boekenkasten. 2. Een foto, die vooral onzen lezeressen Interesseeren zal: een blik in de keuken. 3. In de hal van het
paleis.
en
kleuren
geheel
De
moderne
vormen
met
de
lijnen
een
oude
fraai
meubelen
en prenten aan de muren.
vereeniging
K.K.K. om
pioenschap Een
der
kijkje
5. Z. niet
bij
Exc. van
Minister korte
Klosters
Zwitserland.
een
jeugdkam-
hoofdstad. de
een
het plaatsje
hield
het
—
wedstrijden.
Colijn
ge-
vacantie bij
in
Davos,
-
De
minister-
president tijdens
een
wandeling
met zijn zoon.
6.
Verleden
week
tewaterlating casco
van
tieschip de
„Van
Kon.
bouw
plaats het
Marine
de in
het
artillerie-instruc-
zijn
in
aan-
Rotterdamsche
Droogdokmaatschappij. schip
van
de
Kinsbergen", voor
Ned.
bij
had
-
element.
Rimpels Niemand is een "eeuwige jeugd" beschoren, dus komen vroeg of laat ook rimpels in Uw gezicht! Maar vroeg hoeven zé niet te komen, want rimpels horen niet bij de jeugd. Daarom moet U er voor zorgen, dat Uw huid zo lang mogelijk glad en zacht blijft. Dit zal U gelukken, als U dagelijks de juiste crème gebruikt, om Uw teint te verzorgen. Vinolia Vanishing Cream is de creme, die U 2oekt voor Uw huid! Door haar speciale bestanddelen en extra fijne emulgering is zij een ware schoonheids-crême.
EEN WAAR WOORD
4. De Amsterdamsche tafeltennistournooi
Paul Bourget, de bekende Fransche schrijver, logeerde eens op het kasteel van graaf d'Houssonville. Bourget was nooit bijzonder matineus geweest; integendeell Op den dag na zijn komst verwachtte zijn gastheer hem des ochtends om elf uur aan het gemeenschappelijk ontbijt, maar al wie er verscheen, Bourget niet. Toen de graaf niet langer wachten wilde, begaf hij zich naar de slaapkamer van Bourget en begroette hem met de woorden: „Neem me niet kwalijk, dat ik je stoorl" „In het geheel niet," antwoordde de schrijver, „ik heb toch niet meer geslapen. Misschien een beetje gedroomd. Of beter gezegd; nagedacht. Dat is zoo mijn gewoonte; des morgens vroeg verzamel Ik allerlei gedachten, breng orde in de ideeën die mij bezighouden, met één woord: ik wérk!" Den volgenden ochtend was Bourget om twaalf uur nog niet beneden. D'Houssonville begaf zich andermaal naar zijn slaapkamer en maakte hem wakker met de woorden: „Beste vriend, ik zou nu maar opstaan, anders overwerk je je nog!"
Het
Toen Glucks „Iphigenie", dat thans als onsterfelijk meesterwerk geldt, voor den eersten keer te Parijs werd opgevoerd, had het stuk absoluut geen succes. Het viel als een baksteen, zooals men dat noemt. „Ach, Iphigenie is gevallen," zei Gluck vertwijfeld tegen een vriend. „Ja, maar uit den hemel," zei deze, en wel zelden werd er zulk een waar woord gesproken I
XinoliäffiCrcdms
ZELFCRITIEK Brahms, die bij een rijken wijnbouwer te gast was, moest 'n kostelijken Rijnwijn proeven, waarvan de gastheer met een fijn glimlachje beweerde: „Dat is nu de .Brahms onder mijn wijnenl" Brahms dronk met veel welbehagen zijn glas uit, zette het neer en zei toen; „En laat mij nu uw Bach eens proeven. . ." NOG NIET TEVREDEN Hugo Wolf was een verbitterde tegenstander van Brahms. Op zekeren keer schreef hij "echter zeer waardeerend over een van zijn werken. Toen Brahms de critiek las, wierp hij het blad mpier mismoedig weg, en zei: „Men kan toch op yitn mensch meer rekenen. Nu begint zelfs hij 'Tj al te vleien!"
BEETGENOMEN Fontenelle had op zekeren dag een aantal geleerden te gast. Zooals gewoonlijk, gingen de gesprekken weldra over in een geleerd dispuut. Terwijl zij door den tuin liepen, trad Fontenelle plotseling op een groepje geleerden toe en zei: „Heeren, hier kunt u iets zeer bijzonders zien. Een glazen kogel, die in de zon staat, en die desondanks toch van boven koud en van onderen warm is." „Onmogelijk!" riep de beroemde natuurvorscher Mairan uit, die ook tot de gasten van Fontenelle
behoorde. Iedereen begaf zich naar den glazen kogel, die in de zon lag te glinsteren om d^ vogels van de planten weg te houden. Het was, zooals Fontenelle gezegd had, en nu begon 't redetwisten eerst recht! leder der aanwezigen had een verklaring voor het zonderlinge verschijnsel, maar geen van allen waren ze 't over de oorzaken van deze eigenaardige warmteverdeeling eens. Men stond voor een raadsel. . . Tot Fontenelle 't mysterie aan 't diner oploste. Hij had den kogel eenvoudig even te voren omgekeerd!
VV'
Mama, niet weggaan, lees me alsjeblieft wat voor. ..
Mevrouw van den Berg. sijn Vw kinderen nu ook altijd verkouden f
Kom, ga mee. - Maar ik kan het kind toch niet alleen laten; hoor, hij roept weer ...
- 19 -
/ /
Sinds «e Wybert-tabletten mee naar school krijgen, niet meer. Die helpen reusachtig tefien verkoudheid.
TOEN
/I
VIRGINIA MEEDEED AAN
um
EEN COMPLEET V E R H A Mr. Bradford Bradf keek zyn dochter aan kroop door den visschestaart van den uilmet een eei bepaald afkeurenden blik laat. in zijn gryze oogen. Maar Virginia „Schitterend, niet?" vroeg ze trotsch. deed alsof zy er geen erg in had. „Loopt honderd kilometer, alsof het niets „Sensatie is voor het leven, wat het zout is. Vliegt gewoonweg tegen de heuvels op! is voor het brood," verklaarde zij koppig. U zult eens zien — hy gaat door de be„Zonder sensatie is het leven óók flauw en trouwbaarheidsrit als een mes door smakeloos — precies zooals brood zonder boter...,'V zout. En daarom ben ik vóór sensatie in het „H'm, ik geef toe, dal hy goed loopt en leven. Hoe meer, hoe liever. Ik houd er dat hy niet veel leven maakt, hetgeen invan Ik ben er dól op!" derdaad vreemd is in deze dagen van laHaar vader bromde iets onverstaanbaars; waai en geweld. Eb waar moet je heen toen zei hy: „Sensaties veroorzaken dik- ryden voor dien rit? En hoe lang is-ie?" wyls een of andere hartkwaal. Hetgeen wil „Ruim tweehonderd kilometer, vader! zeggen, dat een hartkwaal het zout des We vertrekken uit de stad en het eindpunt levens is — volgens de theorie der oorza- is in Exeter. Maar het is een soort rondrit. kelijkheid. En daar een hartkwaal vaak het We gaan over Baxter en...." leven verkort — men heeft althans de erHaar vader viel haar in de rede. „Baxvaring dat dit het geval kan zyn — klinkt ter! Dan laat ik je niét gaan... .*" je bewering nogal paradoxaal, zou ik zoo „O, maar vader, wacht nu eens even...." zeggen." „Ik laat je niét gaan! Ben je Breckon ver„En de uwe sarcastisch, vader! En ik ge- geten ? * loof niet, dat sarcasme en waarheid vaak „Breckon? Wie is dat in 's hemelsnaam? in hetzelfde kamp stryden! — In ieder ge- Ik lees alleen de damespagina en de sportyal doe ik mee aan den betrouwbaarheids- berichten. Wie is Breckon?" rit!" besloot ze toen, even abrupt als „Ik veronderstelde al wel, dat je intelbeslist. lectueel ontwikkeld was. Breckon is de Haar vader schudde het hoofd. „Vandaag man, die onlangs in Sutterham een vrouw of morgen haal je je nog eens een hoop heeft vermoord. Hy werd tot de doodstraf narigheid op je hals met al je onzin," zei veroordeeld, maar wegens de meest onzinby overtuigd. nige actie, die ooit ten behoeve van een „O ja.... daar hebt u beslist gelyk in! moordenaar is gevoerd, werd het vonnis Dat zal namelijk zyn op den dag dat ik veranderd in levenslang. Dat dit de groottrouw met een saaien, ouden man, die pro- ste stommiteit was, die ze ooit hadden kunbeeren wil my alles in het leven te onthou- nen uithalen, werd een paar dagen geleden den wat ik juist prettig vind," zei Virginia bewezen, toen hy, tijdens een zwaren mist, glimlachend. een gevangenisbewaker neersloeg en de Haar vader zuchtte. „Was je maar ge- vlucht nam. Ze hebben hem opgejaagd en trouwd, kind!'Dat zou nog zoo slecht niet nu is hy als het ware ingesloten door een voor je zijn. Dan zou je tenminste iets cordon soldaten en bewakers in de buurt anders hebben dan sensaties oms aan te van Baxter. Het is nog slechts een kwestie denken...." van tyd, eer ze hem te pakken hebben." „Dat is niet de eerste keer dat u zooiets „O, dan hadden ze het déar over!" zegt, vader," lachte Virginia. „Maar aange„Waarover? En wie?" zien u myn standpunt kent omtrent sensa„De organisatoren van den rit. Ze zeiden, ties, en ik volgens uw eigen bewering als dat onze wagens zonder opgehouden te ik getrouwd ben niet eens meer tyd zal heb- worden door het cordon zouden gaan. Dat ben om er aan te denken, pas ik maar liever was vastgesteld. We hebben natuurlijk onvoor een huwelyk. — Maar u vindt het wel derscheidingsteekens, om aan te geven dat goed, hè, dat ik aan dien betrouwbaarheids- we aan den rit meedoen. Luister nu eens, rit meedoe? Die ouwe kar is nu perfect in vader! U moét me laten gaan! Bijna alle orde! Ik heb hem ontkoold en hem lang- deelnemers hebben een mecanicien bij " zaam-aan ingereden. De uitlaat is weer uit- zich. Ik ga heelemaal alleen, om ze eens te stekend. De lampen lyken wel zoeklichten, laten zien, waar ik toe in staat ben. Ik heb nu ik ze heb schoongemaakt. De motor heelemaal niet aan het cordon gedacht. Ik loopt als een kievit en zoo zacht als flu- heb ze er wel over hooren praten, maar er weel. Hy spint als een kat en...." geen aandacht aan geschonken. Maar ik heb „In welke advertentie heb je al dien on- immers niets met dat cordon te maken?" zin gelezen?" vroeg haar vader. „O neen.... jy hebt alleen maar iets te „Het is geen onzin, vader! Ga maar eens maken met sensaties en honderd kilometer mee, dan kunt u zich overtuigen." Ze nam per uur motoren.... Virginia — er komt hem by een arm en trok hem mee door de niets van dien rit. Ik wil het niet!" openstaande tuindeuren naar de laan, waar „Vader er komt wél iets van!" een lange, gele wagen stond, en hy volgde Ze staarden elkander aan; toen trad zy haar protesteerend, terwyl zyn krant onder op hem toe en haar handen grepen de die bedrijven op den grond viel.... lapellen van zyn jas. Ze was erg aardig om „Kyk toch wat je doet," sputterde hij. te zien, terwyl het zonlicht in haar gouden „Mijn krant...." krullen speelde. Haar oogen keken hem „O, die ligt er aanstonds ook nog, vader!" smeekend aan. Ze legde haar hoofdje op lachte Virginia. „Windt u toch niet zoo op zyn schouder. Heur haren raakten zyn kin. over zoo'n kleinigheid. ... Nou, wat zegt u „Ik mag meedoen, hé vader? U wilt niet, nou van hem? Luister eens.v.." Ze drukte dat ik me dood- en dood-ongelukkig zal op den starter. Er klonk geen geluid meer voelen? Ik heb de laatste dagen voor niets toen het gezoem van den motor verstorven anders dan dien rit geleefd...." was, maar een dun straaltje blauwe rook Ze hief haar blauwe oogen naar hem op. — 20 -
Verbeeldde Mr. Bradford het zich, of-waren «y wérkelijk vochtig? „Je je weet wel, dat ik je verduiveld moeilijk iets weigeren kan, Virginia " „Is dat heusch waar?" — Ja, hy zag het nu duidelijk: er stonden tranen in haar oogen. „En mag ik dus?" Mr. Bradford zuchtte. „Ik weet het nog niet," zei hy aarzelend. „Het is gevaarlijk — verdraaid gevaarlijk." Ze sloeg haar oogen weer neer, djukte haar hoofd steviger tegen zyn schouder. Vergiste hy zich, of snikte ze werkelijk zachtjes? „O, het nu ja, als je dan per sé wilt gaan " Haar armen waren om zyn hals. Hy voelde haar lippen op zijn wang. „Vader je bent een echte ouwe schat...." „Onzin ik bedoel dat ouwe Je denkt toch zeker niet, dat ik al tachtig ben, is het wel? En waar is nou myn krant?" „Ik zal hem voor u oprapen, vader, en weer netjes opvouwen!" Virginia snelde terug de kamer in, raapte de krant op en legde ze netjes gladgestreken voor haar vader neer. Terwyl hy zat te lezen, rende Virginia weg om haar moeder te gaan vertellen, dat ze nu beslist aan den betrouwbaarheldsrit voor amateurs meedeed. II. Er hadden zich vyftig deelnemers en deelneemsters opgegeven voor den rit, en ofschoon ze er allemaal wel eenig idee van hadden, welke route er gevolgd moest worden, wisten zij het toch niet precies voordat zy aan den start de officieele kaart kregen, waarop de weg nauwkeurig was aangegeven. Alles was geregeld zooals bij dergelijke gelegenheden het geval pleegt te zijn. Eerst werd iedere auto onderzocht, ten einde vast te stellen of hy voldeed aan de voorschriften van den wedstrijd — of hij inderdaad een „amateurs-type" was, zooals het populair heette. Indien dit het geval bleek, en er ook was uitgemaakt, dat de bestuurder of bestuurster tot de klasse der amateurs gerekend mocht worden, werd het bevel om te vertrekken gegeven. Hierna was de tweede auto aan de beurt; er volgde eenzelfde onderzoek, waarna, indien dit bevredigend was, eveneens de start plaats vond. En zoo vervolgens, tot alle wagens met gelijke tusschenpoozen vertrokken waren. De weg, die gevolgd moest worden, was niet gemakkelijk. Er waren verscheidene „gevaarlijke bochten" in, en bovendien moesten er ook verschillende heuvels „genomen" worden. De voornaamste bedoeling van den wedstrijd was het volhouden van een flinke, gemiddelde snelheid over een langen afstand, zonder dat die snelheid op een bepaald, oogenblik overdreven werd. Hierdoor werden er werkelijk zware eischen gesteld aan den bestuurder zoowel als aan den wagen. ledere maniak kan een auto met een krachtigen motor wel met een tachtig of negentig kilometer vaart langs een goeden weg doen suizen, maar er is een uitstekende chauffeur voor noodig om een hooge, gemiddelde snelheid te bereiken en vol te houden zonder op een gegeven oogen-
blik domme of overdreven dingen te doen. Virginia had nummer negentien en ze sloeg de achttien mededingers die voor haar waren nauwkeurig gade terwyl zy vertrokken. Er waren uitstekende rijders by, en ook twee meisjes, die om zoo te zeggen hun sporen verdiend hadden, omdat zy reeds aan eenige wedstrijden hadden deelgenomen. En hoewel de meesten nauwkeurig startten, maakte Virginia zich toch geen zorgen; ze was vol vertrouwen op zichzelf en haar „ouwe wagentje". Eindelijk was haar beurt gekomen en onder een hoera'tje van haar kennissen reed zy weg, om direct met het grootste gemak den eersten heuvel te beklimmen. Virginia genoot. Haar speedometer was grondig nagezien, zoodat zy er volledig op vertrouwen kon. Haar dashbordklokje was gerepasseerd, zoodat zy precies wist, hoe lang zij over ieder onderdeel van den weg deed. Ze verloor ze geen van beiden ook maar één seconde uit het oog, en liet haar motor de rest doen. De eerste vijftig kilometer reed zy precies zooals zy het verwacht had en de sensatie, die dit haar gaf, had zy voor niets ter wereld willen missen. Maar toen zag zy iets, wat haar verbaasde, en wat haar een ontroering van een geheel andere soort gaf. Er stond een man op een kleine verhooging aan den kant van den weg. Het was een eenzame streek hier, met een woest landschap aan beide kanten van den weg, die bovendien erg slecht was. In de verte lagen eenige steile heuvels, die het moeilijkste deel van den tocht vormden. De man, dien Virginia zag, hield een geweer vast in zijn gebogen arm. Hy droeg een blauwe uniform en een pet met een stijve klep. Ze keek naar links. Daar stond een andere man in de bekende khakiuniform — en eveneens met een geweer. Ze passeerde het cordon. Ergens in deze woeste, eenzame omgeving moest zich Breckon, de moordenaar bevinden — opgejaagd, wanhopig, tot alles in staat om zyn vrijheid te verwerven, om te ontkomen aan den arm van de wet, die zich reeds naar hem uitstrekte. . .. Ze zag dat de soldaat zijn geweer liet zakken. De bewaker op de kleine verhooging deed hetzelfde. Ze hadden de- auto's, die vóór haar gepasseerd waren, doorgelaten. Ook Virginia zouden zij doorlaten, evenals de andere deelnemers, die na haar kwamen. Maar dan zou iedere auto worden aangehouden. Gedurende eenige oogenblikken vergat Virginia dat zy aan een wedstyd deelnam. Ze reed veel langzamer dan mocht om het gemiddelde te halen. Maar dal kwam omdal ze dacht aan Breckon, den moordenaar, en aan zijn beide slachtoffers, die hij had gedood. En ze dacht óók, hoe die dubbele moordenaar nu nog nel zooveel moorden zou kunnnen begaan als hy zelf wilde, zonder dat zyn aardsche straf grooter kon worden dan hem reeds te wachten stond. * Ze bevond zich alleen op den smallen, kronkelenden weg, die aan weerskanten door heuvels was begrensd. Er bevonden zich hier talrijke gevaarlijke bochten, zoodat ze slechts met een matige snelheid kon ryden. Plotseling hoorde ze een slag. Ze voelde een schok. Midden in de bocht slingerde ze even. Ze wierp een blik in hel spiegeltje links van de voorruit/Daardoor zag ze alles wat er gebeurde. Een man was van een der heuvels langs den weg op het gebogen achtereind van
haar auto gesprongen, en hy was nu zelfs bezig de dickeyseat open te maken. Ze zag hem duidelijk, een donkere man, in een regenjas en met een dikke wollen das om. Hij droeg geen hoed of pet. Ondanks het gevaar dat er aan verbonden was, keek zy over haar schouder naar hemTerwijl zy keek, sprak hy. „Je rydt, zooals ik je zeg," beval hij haar. En hy voegde er aan toe: „Myn naam is Breckon!" Er waè geen enkele emotie in zyn stem, ofschoon hy wat hygde van de inspanning. Virginia had gedurende één verschrikkelijk oogenblik het gevoel alsof haar hart bleef stilstaan. Ze werd er zich opeens van bewust, dat de kap van haar auto regelrecht op een der heuvels rechts van den weg toereed, en ze had nog net den tyd om het stuur om te gooien. „Kyk uit, slommerd!" siste Breckon. „Pas op, ik kom naast je zitten." Hy zette zich op de bank naast haar neer en sloeg de dickeyseat achter hem dicht. „Luister," zei hy. „Ik heb my den heelen dag onder een paar struiken verborgen gehouden. Ik heb deze kleeren gestolen, in de hoop, dat ik er mee zou kunnen vluchten, maar ze hebben een cordon getrokken, en ik kon er niet door komen. Ik heb net twee keer geprobeerd. Maar dit is mijn kans. Vanaf den top van den heuvel, waarop ik lag, zag ik een heeleboel auto's het cordon binnenrijden en weer verlaten, zonder dat zy aangehouden werden. Op dien heuvel kon ik kilometers ver weg kijken!" Virginia knikte. Ze vroeg zich af, wat ze in 's hemelsnaam kon doen. Want ze had een moordenaar naast zich zitten, en zy hielp hem ontvluchten! „In lederen auto, die mij gepasseerd is, zaten twee menschen. Jy was de eerste, die alleen reed. Toen ik je door hel cordon zag komen, begreep ik, dat dit mijn kans was, en ben als een haas naar den heuvel gerend, vanwaar ik in je wagen kon springen. Je maakt, dat ik aan den anderen kant door het cordon kom! Begrijp je? In het huis, waar ik deze kleeren heb gestolen, heb ik een revolver gevonden. Ze is geladen, en ze zit in myn zak. Als je probeert my te
>
^ „IS HET EEN VLIEGr MIJNHEER V" „HM, JA! HET LIJKT MIJ EEN PHY80PODA TEBEBBANTIA, MAAR U HEBT HEM LEELIJK BESCHADIGD, JONGE MAN!"
verraden, wordt er iemand vermoord. Ziezoo, ryd nu door!" Hy sprak zeer overtuigend, en Virginia had maar heel weinig noodig om overtuigd té worden. Hy zou niet aarzelen om haar te dooden als zy probeerde een bewaker of een soldaat te waarschuwen, want hy zou voor den dubbelen moord dien hy had bedreven toch reeds gehangen worden en de aardsche gerechtigheid zou hem niet erger kunnen straffen! Ze voelde zich ten prooi aan een gevoel van panischen angst en vergat dat zy in een auto zat. Ze reed met zoo'n snelheid óp dezen, gevaarlijken, smallen en bochtigen weg, dat de groote wagen zoo hevig van links naar rechts zwaaide, dat Breckon woedend uitviel: „Ryd wat voorzichtiger! Wat scheelt je? Ben je soms gek geworden?" Deze beide laatste woorden maakten dat Virginia haar tegenwoordigheid van geest terugkreeg. Het leek inderdaad, wel, alsof zij gek was geworden. Haar verbeelding had haar al de verschrikkelijke dingen afgeschilderd, die er aan het eind van dezen tocht zouden kunnen gebeuren. Maar — ze mocht niet gek worden! Plotseling was zy weer volkomen kalm en rus-
l
EK UW RHEUMATIEK LIGGEN SAMEN ONDER EÉN DEKEN.
Wanneer U onder de dekens kruipt, blijft Lw rheumatiek niet aan Uw bed staan al hebt U er 4, 5 of 6. Dacht U nu werkelijk alleen met een groot aantal dekens Uw rheumatische pijnen te kunnen verdrijven' U als leek weet niet beter. U denkt: .Warmte zal mij goed doen." Maar bij de minste afkoeling is de pijn er weer met verdubbelde hevigheid en te meer, omdat rheumatieklijders door de bij rheumatische aandoeningen optredende storing in de huidfunctie, extra gevóeig zijn voor koude, tocht en vocht. Pak dr koe bij de horens en gebruik niet langer lapmiddelen ! Ge moet de oorzaak bestrijden en die hgt m een overmaat van urinezuur in het lichaam. Wat ge noodig hebt is een bloedzuiverende kuur met Kruschen Salts, dat het urinezuur radicaal doet verdwijnen door aansporende werking op lever, nieren en ingewanden. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten a / 0.40, / 0.75 en / 1.60 (extra groot pak). ti«. Ze minderde vaart en terwijl zy langzamcr reed, dacht zy na. Ze hoorde hoe Breckons ademhaling plotseling veel sneller ging. En ze begreep waarom. Ze waren nu op het punt, het cordon te verlaten. Er stond een soldaat op den top van den heuvel recht vóór hen. Breckon had den kraag van zyn regenjas neergeslagen en de wollen das hooger opgetrokken, zoodat de onderste helft van zyn gezicht er byna geheel door verborgen werd. Hy zonk achterover op de bank, zoodat hy zoo laag mogelijk kwam te zitten. Zyn rechterhand verdween. Toen ze weer te voorschijn kwam, zat er een lange revolver in. „Rijd door!" siste hy. „En denk er aan — jij bent de eerste!" De soldaat maakte geen aanstalten om hen te doen stoppen, want het bewijs, dat de auto aan den betrouwbaarheidsrit deel-
Na „CAREFREE" komt „ROOM SERVICE" met de Marx Brothers en
„GUNGA DIN" met Gary Grant, Douglas Fairbanks Jr., Victor McLaglen en Joan Fontaine, ult de
RKO RADIO-PRODUCTIE Binnenkort verwacht:
Spencer Tracy en Mickey Rooney
„BOYS TOWN" de stad, waar jongens mannen worden. Een Metro-Goldwyn-Mayer jubileum-Film
Een kijkje bij d«" afbouw van het m.s. „Oranje" op de werven van de Ned. Scheepsbouw Mij te Amsterdam. — Het monteeren der bronzen ramen aan een der salons.
mim, was duidelijk te zien en completeerde wiches krygen. Verkoop geen onzin, of je het nummer, waarvan hy vooraf op de zult er spyt van hebben!" hoogte was gesteld. Ze reden langs hem Virginia gaf hem geen antwoord. Hy heen en Virginia had het gevoel alsof zy draaide zich om, en snel als het licht boog een veilige zone had verlaten om zich in zy zich wat voorover en greep het stukje een avontuur te storten, waaruit zy niet potlood. Het was een zacht potloodje, met meer levend te voorschyn zou komen. een stompe punt, en zóó kort, dat ze het Een kilometer verder zoowat splitste de gemakkelijk in haar saamgeknepen hand weg zich, en de kaart die Virginia had ge- kon verbergen. kregen, toonde aan, dat zy naar links moest Hy leunde achterover over de bank 'om gaan. by den dickeyseat te kunnen komen. „Ga naar rechts!" zei Breckon. Ze, tilde voorzichtig haar voet op, terwijl „Maar dat is de weg niet," stamelde Vir- ze zoover mogelyk achterover leunde zooginia uiterst verbaasd. dat hy duidelyk kon zien, dat ze met haar „Dat weet ik." Hy grynsde kwaadaardig. handen niet by het dashbord kon komen. „Maar denk je soms, dat ik van plan ben De punt van haar voet raakte een geheim aan die race, of wat het dan is, deel te contact van de ontsteking aan. nemen? Je zult my een heel eind moeten Direct hield het gelykmatige gezoem van ryden, meisje. Je zult my moeten ryden tot den motor op, en de auto kwam langzaam ik denk, dat ik veilig ben. Daarna zul- tot staan. len wy wel verder zien." Breckon draaide zich woedend om, zyn Virginia beet op haar lip. Ze wist, dat ze gezicht verwrongen van woede. doodsbleek zag. Haar hart bonkte. Ze reden „Wat beteekent dat?" grauwde hy. „Wat nu dwars door een eenzaam stuk heide. En doe je?" Breckon had gezegd: „ daarna zullen „Ik doe niets," zei Virginia. „De auto wy wel verder zien " doet het. Of liever: hy doet het niet meer. Wat bedoelde hy daarmee? Bedoelde hy, Hy staat stil. Het komt me voor, dat er iets dat hy zyn sporen volkomen wilde uitwis- aan de ontsteking hapert." schen? Bedoelde hy datgene te doen wat Hy had gezegd, dat hy auto kon ryden. haar, die de eenige op de wereld was, die Beteekende dit, dat hy grondig verstand zou kunnen vertellen hoe hy door het cor- van auto's had, of alleen maar dat hy een don gekomen was, voorgoed het zwygen zou elementaire kennis bezat omtrent het staropleggen? ten, overschakelen en sturen? Zou hy verZe kreeg een wee gevoel by deze gedachte. stand van motor-onderdeelen hebben? De auto reed regelmatig voort als een uurZe wierp het portier open aan den kant werk, en Breckon, die zyn angst nu voelde waar zy zat en stond op den weg voordat wyken, kwam overeind en dropk den wind hy iets kon zeggen. in die langs de voorruit suisde. „Wat ga je doen?" vroeg hy. „Verduiveld!" zei hy. „Ik heb honger. En „Ik ga even naar den motor kyken," antdorst. — Heb jy al eens écht honger en woordde ze. Ze draaide zich om, tilde de dorst gehad?" kap op en bukte, zoodat hy haar gezicht „Ik geloof het niet," zei Virginia. En toen: niet meer kon zien. „Er liggen sandwiches en een thermosflesch Gedurende eenigen tyd zei hy nit-ts; toen met koude thee in de dickeyseat." nep hy: „Hé! Je hebt de ontsteking uitgeHy wierp een zydelingschen blik op haar. schakeld. Duivel! Wil je my een poets F „Is dat soms een truc? Luister eens: ik kan bakken?" ook een auto rijden, haal dus geen grapjes Virginia richtte zich op. „Ik weet, dat-ie met me uit!" is uitgeschakeld. Dat heb ik gedaan toen de Virginia haalde de schouders op. Haar motor stopte. Zet 'm maar weer aan, als je rechterhand was van het stuur gegleden en wilt. De starter is de knop er naast. Prolag nu slap naast haar. Vóór haar in het beer ze allebei maar " dashbord bevond zich een kleine opening. Er was een onzekere uitdrukking in zyn Daar lag een doosje sigaretten, een aanste- oogen. Uiterlijk was Virginia heel kalm, ker en een kleine blocnote met een pot- maar ze had het gevoel, alsof ze innerlyk loodje in. in lederen vezel van haar lichaam trilde ZP reden verder. Na eenigen tyd zei van opwinding en angst. Ze wilde iets wanI'-mkon: „Luister eens, ik zal die sand- hopigs probeeren, en ze wist dat wanneer
hy het merkte, het zeker haar dood zou beteekenen! Terwyl hy zich bukte naar het dashbord, wierp zy het potlood ongemerkt weg in de struiken langs den weg. Hy zette den motor aan en drukte op den starter. De motor kuchte, en het was Virginia andermaal alsof haar hart bleef stilstaan. Maar meer dan één keer kuchte de motor niét, en dat was het eenige levensteeken dat hy gaf. Hy weigerde te werken. Breckon stapte uit den auto. Er was een angstige, gejaagde blik in zyn oogen. Ze waren nog niet uit de gevaarlyke zone, en hy wist het. Hij uitte een verwensching. „Wat heb je gedaan? Zeg op!" „Niets." Virginia deed alsof ze het zelf vervelend vond. „De motor weigerde plotseling en myn ervaring zegt mij, dat er waarschynlyk iets met de ontsteking niet in orde is. Het lykt wel, alsof de magneet het niet meer doet. Je hebt zelf geprobeerd of je den motor weer op gang kon krygen, en je ziet, dat hy het niet doet. Dat kan ik toch niet helpen?" Hy fronste zyn wenkbrauwen. De achterdocht loerde uit zyn oogen. „Ik begryp het niet," zei hij. „Laten we nog eens kyken." Hy stak zyn revolver in zyn zak en kwam naast haar staan. Zyn eerste woorden deden haar reeds hegrypen, dat hy waarschynlyk slechts een zeer oppervlakkige kennis van motoren bezat. „Zou het de onderbreker van de magneet kunnen ayn?" vroeg hy. „Misschien." Virginia haulde de schouders op. „Je bent zoo outzcilcnd achter docht ig. Misschien wil je er zelf naar kijken. Als ik het doe. zul je waarschijnlijk weer zeggen dal ik hem opzettelijk onklaar maak." Hy haalde diep adem. Ze zag, dat hy aarzelde. „Als ik zeker wist, dat je iets had uitgevoerd, schoot ik je hier op staanden voet neer." Het was alsof er zich een yskoude hand om haar hart legde, maar ze slaagde er in hem op een kalme, byna onverschillige manier te antwoorden. „Ik zou er niets tegen kunnen doen," zei ze. „Maar het zou erg dom van je zyn! Je zit hier nog midden in het cordon, en zonder my kom je daar niet doorheen! Nog een kilometer of wat echter, en we komen weer in de bewoonde wereld...." Hy slikte. „Ik geloof, dat je gelyk hebt. Verdraaid, dat die motor het juist nu moet opgeven. Wat kan er nou met de magneet aan de hand zyn?" „Ik weet het ook niet." Ze wees naar de magneet. „Daar zit de onderbreker, aan het einde er van. Er ligt gereedschap onder het dashbord, en je zult er ook een magneetsleuteltje vinden. Kryg 'm en zie wat je doen kunt." Hy mompelde iets, en zei toen: „Ik zal het nog eens probeeren en zien of-ie het nu soms doet." Hy stapte weer in den auto, drukte op den starter, maar de motor weigerde nog steeds. „Het kunnen de bougies niet zyn," zei hy. „Die kunnen het niet alle acht tegelijk opgeven! Ik begryp het niet " Hy kreeg het gereedschap, zocht het sleuteltje er uit en verwijderde de huls van de magneet. Eenige oogenblikken was hij bezig met den onderbreker. Virginia sloeg hem gade. De zon scheen en het was warm geworden. Breckon had
klaarblykelyk nogal moeite met den onderbreker als een gevolg van zyn weinige kennis van dit kleine stukje mechanisme. Hy vloekte een paar keer. „Dat verwenschte sleuteltje past niet," bromde hy toen. „Ik kan hem er niet om heen krygen." „Hy past wel! Zal ik het even doen?" vroeg Virginia„Jy blyft waar je bent!" Hy deed zyn das af en wierp ze in den auto. Toen boog hy zich andermaal over de magneet. Dit keer lukte het hem er den onderbreker uit te halen. Hy werkte prachtig. „Toch zal ik het vinden," mompelde hij. „Er zyn slechts een paar dingen by een motor die kunnen maken dat hy het niet meer doet. Laten we eens naar den carburator kyken. Misschien is het wel het water...." „Daar heb ik niet aan gedacht," antwoordde Virginia. Het duurde eenigen tyd eer de onderbreker weer in den juisten stand was gebracht en Breckon transpireerde toen hy er mee klaar was. Hy dacht nu echter nergens anders meer aan dan om de fout te vinden. Hy trok zyn regenjas uit en wierp ze op de kap van den auto. Virginia bleef onbeweeglijk staan. De revolver zat in den zak van zijn regenjas! Haar oorspronkelijk plan was geweest hem zoo lang op te houden tot er — misschien! — een politiepatrouille voorbü zou komen. Nu zag zy een andere mogelijkheid. „De carburntor hcvindt zich aan den anderen kant van den motor.zooais jjewoonJyk," /ei ze. „Dank je wel voor de inlichting," zei hy spottend. „Heb je geen anderen schroefsleutel?" „Ja, ook onder het dashbord. Ik zal een sandwich nemen. Wil je er ook een?" Hy veegde zyn voorhoofd af. „Geef my die flesch. Ik heb dorst." Hy bukte zich om den schroefsleutel te krygen, begaf zich toen naar den anderen kant van den auto. Virginia ging naar den dickeyseat en haalde er haar mandje met sandwiches en de thermosflesch uit. Hy had het andere gedeelte van de kap reeds opgezet, en zijn hoofd was er onder verdwenen. „Vergeel niet den benzinetoevoer af te zetten," zei ze. „Anders loopt het vacuumreservoir droog." Hy antwoordde met een verwensching. Haar rechterhand gleed langs den achterkant van de bestuurdersplaats. Snel tastte Zy — en vond de revolver! Haar hand verdween in den zak. „M^-. Breckon — kom overeind!" Hij hief zijn hoofd op, en werd spierwit. Zyn eigen wapen was op zyn hoofd gericht en de hand die het vasthield, rustte op het stuurwiel van den auto. „Ga een eindje achteruit. Mr. Breckon! — Zoo, dat is genoeg! Ga nu zitten, met je rug tegen dien steen. Prachtig! We gaan nu wachten tot er iemand voorbijkomt." Hy staarde haar woedend aan. Hij vloekte. Hy smeekte. Maar ze schonk er geen aandacht aan. Onbeweeglijk, de revolver op hem gericht, bleef ze zitten. Zoo wachtten ze, tot er twee gedaanten — een in een blauwe en- de andere in een khaki-uniform — naderden. Virginia drukte op den claxon en liet dezen lang en aanhoudend werken. Toen wuifde zy met haar hand. Drie minuten later was Breckon gearresteerd en geboeid.
— 22 — -23 -
- zooais deze dame • Gemakkelijk, aangenaam. Zonder gevaarlijk dieet. Vermoeiende oefeningen of Schadelijke medicijnen.
„Ik ben lm. 65 lang. Voor ik Wex begon te nemen was mijn gewicht 132 pond nu weeg ik 102 pond. Mijn omvang van buste, taille en heupen is verminderd. Ik hield geen dleot en maakte ook geen oefeningen. Ik heb bemerkt dat mijn glas Wex lederen morgen mijn bloed zuivert van al het overtollig zuur. Mijn gezondheid is vooruitgegaan en mijn teint Is frisch en gezond." Mej. A. W. Ook U kunt een slank, aantrekkelijk figuur krijgen op dezelfde, prettige, gemakkelijke en veilige manier. Wex Is een heerlijke, mousseerende drank, bestaande uit drulvensapderivaten. Het neemt overtollig vet weg en geeft U tegelijkertijd nieuwe gezondheid en energie. Neem twee theelepels In een half giaswater.'s morgens direct bU het opstaan. Wex Is verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten In handige, apart verpakte hoeveelheden, een idoos van 6 stuks voor 40 cent, of keen groote flesch voor F 1.20.
„Hoe IKIJ! U dal ^'i>r elkaar gebracht, miss?" vroeg de soldaat. Virginia lachte. Ze mocht zich nu de weelde veroorloven om te lachen nu zij niet langer die afschuwelijke revolver hoefde vast te houden en ze zéker wist, dat Breckon door twee stevige mannen werd vastgehouden, zoodat hy niets meer kon doen. „Met een potloodje," zei ze. Ze wendde zich tot Breckon. „Als je een dikke potloodlijn trekt van den top van de electrode over de buitenste isolatie van een bougie, dan verkort je de bougie en komen er geen vonken aan de punten aan den binnenkant van den cylinder. Ik slaagde er in, er zes zoo te behandelen, terwijl ik — den eersten keer — myn hoofd onder de kap had. Er bleven nog twee cylinders over en die kuchten even toen je op den starter drukte. Maar het was niet genoeg om den motor te laten loopen. Dat is alles.... Kyk...." Ze maakte de buitenkanten van de bougies schoon en de motor begon weer prachtig te loopen. „En nu," zei ze toen met haperende stem, „nu geloof ik dat ik erg dwaas ga doen, want ik voel me niet goed worden..." De soldaat greep haar, terwyl zij voorover dreigde te vallen. „Kom mensch," zei hij. „Als je zóó flink en koelbloedig bent geweest tegenover een moordenaar, dan...." Hij hoefde den zin niet af te maken, want Virginia had zich al weer opgericht. „Het is al weer voorbij," lachte zij. „Ikl is alleen jammer van den rit. — Ik zal mi wel niet meer op tijd aankomen...."
EEN MOOIER TEINT verkrijgt U door een goede huidverzorging. Doe daartoe wat Radox in Uw waschwatn ' Bij apothekers en erkende drogisten a f 0.90 per pak en f 0.15 per klein pakje.
RADOX
Tl wi c~i ei Ti m T
LAZERS Er was er eens een schol, die den heelen dag maar in het zand op den bodem van den oceaan lag. De zilveren makreel, die dichfbü de oppervlakte van hef water schitterde, riep naar beneden: „O luie schol! Hoe kun je maar den heelen dag op den bodera van den oceaan liggen, waar je nooit de zon in het zeewier ziet spelen, en nooit de golven zjet breken op het strand?" En andere visschen riepen ook, als ze den schol voorbykwamen: „O luie scholl Hoe saai moét het wel zijn, om maar den heelen dag roerloos in het zand te liggen en nooit eens door het water te schieten en den staart te grypen van je broertje!" En de lyie schol voelde zich treurig gestemd, want hü bleef heeleraaal niet graag den ganschen dag op den bodem van den oceaan liggen zonder iets te doen. Maar hü was bang! Want zyn eene kant was heeleraaal wit, en hij wist dat wanneer hij tusschen het zeewier zou zwemmen, zyn vyauden hem zouden zien en hem zouden opeten! Hy was alleen maar veilig, wanneer hy met zyn witten kant heel diep in het zand van den oceaan gedrukt op den bodem lag. „Als allebei mijn kanten maar bruin waren," zuchtte hy. „Dan zou ik ook wel heerlyk gaan rondzwemmen." Op zekeren dag voelde de schol zich treuriger gestemd dan ooit, toen er een krab voorbjjkwam. „Waarom lig je daar toch zoo te huilen, o schol?" vroeg de krab. „Ik dacht dat een schol zelfs te lui was om te huilen " „Ik ben niet lui," snikte de schol. „Ik zou wat graag willen zwemmen, net als andere visschen, maar" omdat myn eene kant zoo wit is, zouden myn vyanden my zien en my opeten," De krab had medelijden met den schol, en hy nam hem mee naar ondiep water. „Nu moet je hier blyven," zei hy vrieudelyk, „en den heelen dag rondzwemmen tusschen het zeewier. Dit is myn privé vyver en hier kunnen je vyanden je geen kwaad doen." De schol was overgelukkig en dagenlang deed hy niets dan zwemmen tusschen het zeewier. Hy schoot langs de rotsen en speelde krijgertje met de baby-krabbun, die in den poel rondkropen. Hy voelde zich zóó gelukkig, dat hy heeleraaal niet meer dacht aan zyn witte onderzijde, en hy schrok dan
ook geweldig, toen de krab op zekeren tegen hem zei: „Nu denk ik, dat je wel weer naar oceaan terug kunt gaan." De schol bekeek zich eens en zag, zyn witte kant een lichtbruine kleur gekregen, en hy wist dat hy voortaan
dag den
zoo onopgemerkt voor zyn vyanden zou kun nen blyven als de zilveren makreel en de andere visschen. De schol zwom terug naar de diepe zee er toen de visschen hem zagen dartelen tusschen het zeewier, noemden zy hem niet langer den luien schol, maar den vroolyken schol, en heel de rest van zyn dagen besteedde hy nu om overal in den grooten oceaan rond te neuzen
dat had net
RAADSELS Vraag: Wat is er kleiner dan de mond van een vlieg? •jaip jaq UBA Buox aq .-pjoomjuv Vraag: Waarom ligt de visch op de markt? ilBBjS uftz mo :pjoomfuy Vraag: Wat komt er door een gesloten raam naar binnen? •iqail ;3IJ .-pjoomjuv Vraag: Waarom loopt een hond byna altijd hard ? uftz suaSja
AUJB8
ftq jBpnio :pjoocn;uy
Vraag: Waarom kwispelt een hond met zijn staart? lUBjf uaop aam saapuB suaSjau jaq ftq jßpuio :pJoómjuy
ZIJN VERDIENDE LOON Jrieter was een echte plaaggeest. Ja, bet plagen was zijn lust. En hij liet geen enkel dier, en ook De kind'ien niet met rustl
O, wat zal die bel dan rink'lenl" ,,Neen," dacht Fik, „dat zal hij nièf! 'k Laat me niet door jou zoo sarren 'k Zal je leeren! Wacht maar Piet!"
Moeder had hem vaak gewaarschuwd „Piet, schei uit met dat geplaag!" Maar Piel stoorde er zich niet aan, Want hij deed hef veel te graag!
En hij draaide zich plots om toen Beet hem héél diep in zijn been. „Zóó, dat zal je voortaan laten. Wat jij doen wou, is geméén!"
Op een keer was hij wéér bezig Met een klein parmantig dier. Pief riep met een lief geluidje: „Kleine Fikkie, kom eens hier!"
„Ja," zei moeder, „ik heb dikwijls Je gewaarschuwd: plääg toch niet!" En: ,/k Zal hef nooit meer doen hoor, moeder. Beloofde de ex-plaaggeesf Pief!
„Wacht!" zei hij, „jou moet ik hebben! 'k Bind een bel nu aan je staart En dan laaf ik je weer loopen, Hollen, rennen met een vaart!
pVÊL. Je W£&r HÜ ££* [qojo es vftK M'j.tiarfs!
i
MAAß. ߣ MOeiL'JRM&O 16
DftT IK Nier wee* fioe IR UIT HET w/ftAK Keij^fM EN OJiKBoof-jiNi Loear EÄ QDk. ALCP..'> HêT
24
Motr
Overdag, wanneer wij a8n het werk zijn — maar óók als wij rusten! is ons lichaam aan
voónaaMe ßaatoehfatoirw NA HET WASSEN DROOGT HET HAAR VERRASSEND SNEL
een voortdurend slijtage-proces onderhevig. De materie waaruit het is opgebouwd, wordt dan vee! sneller verbruikt, dan het wordt aangevuld. Dit geldt niet alleen voor de spieren, waardoor alle bewegingen, die wij maken, worden uitgevoerd, doch ook voor de hersens, die deze bewegingen besturen en controleeren, en die de indrukken ontvangen en (NEOERLANDSCH FABRIKAAT) verwerken, welke wij krijgen door reinigt, desinfecteert an polijst Uw gebit zonder het giaZuur aan te tasten. middel van onze oogen, ooren en andere zintuigen. Bestond er nu niet Tuben a 25 en 60 cents. Wanneer U last heeft van rheueen mogelijkheid tot aanvulling van de verbruikte materie, dan zouden Een goede en ook voordeel ige tnatiek of spierpijnen, moet U dit wij, om het eens zeer plastisch uit ■manier om van Uw verkoudheid eenvoudige, zelfgemaakte midte drukken, in 'n toestand van z^er en lioest af te komen is dit een- deltje om de pijn te verdrijven snel toenemende ouderdomszwakte komen te verkeeren, waaraan wij voudige middeltje, dat U zelf eens probeeren. U heeft hiervoor ten slotte zouden bezwijken. Niet kunt maken. Haal bij Uw apo- noodig 85 gram terpentijn en een' zoozeer omdat wij den slaap zèli theker of drogist een 30 grams- 15 grams-fleschje Rheumagiczoo noodig hebben, doch omdat wij olie (geconcentreerd), die U beide zonder slaap ook geen' gelegenheid fleschje dubbel geconcentreerde bij Uw apotheker of drogist kunt zouden hebben de door onze activiVervus (vastgestelden prijs 75 krijgen. 15 gram Kheumagic-oiie teit verbruikte stoffen weer op peil te brengen. Wij zouden zijn als een ct.). Vermeng het thuis met een kost 65 ct., dus met de terpentijn haard, die leeg brandt, zonder bijkwart liter heet water en een eet- bent U voor ongeveer drie kwargevuld te worden! lepel suiker. Het resultaat is een tjes klaar. Vermeng deze twee Het zijn vooral onze hersens, die behoefte aan herstel en daardoor flinke flesch heerlijk smakende bestanddeelcn thuis in een schoone aan rust hebben, want als onze herflesch goed door elkaar. Als resulWAAROM DIE KNOOP* hoestsiroop. sens den dienst kouden weigeren, taat heeft U.een* flinke flesch uitOMDAT U NIET zouden wij aan de rest van ons Dosis : volwassenen 1 eetlepel, stekende rheumatiek-olie. BeVERGETEN WILDE, lichaam weinig meer hebben. En U VANDAAG NOG kinderen van 8 tot 12 jaar een vochtig de pijnlijke plaatsen erdaarom zijn zij het dan misschien wel, die het sein geven tot den aandessertlepel en van 3 tot 8 jaar mede zonder te wrijven of te vang van den herstelarbeid: onze een theelepel "na elke maaltijd masseeren. Het dringt snel in de denkmachine weigert op een gehuid door en verdrijft de pijn. geven oogenblik verder te werken en voor het naar bed gaan. en dan. .. wel, dan vallen wij in Het is werkelijk een goed middelslaapl Zelfs de kinderen, die lastig tje. Haal vandaag nog de 85 gram „Slaap, zoete slaap, zachte voedinnemen, lusten het graag. Maak terpentijn en de 15 gram Rheuster der natuurl" heeft Shakespeare TE ABONNEERENI het vandaag nog klaar. magic-olie in huis. ergens gezegd, en door dit woord PER HALFJAAR (26 No>.) F. 2.60 van den dichter is de groote beteeKnip deze twee receptjes uit, bewaar ze goed, ze komen U te pas ADMINISTR: GALGEWATER 22. LEIDEN • kenis van den slaap in ons leven wel zeer kort en bondig geteekend. hersens tot op zekere hoogte doorwerken, is de periode van den diepsten ^laap brengen onze Wat „slaap" eigenlijk is, hebben de geleerden „ons gezond verstand" toch met verlof. Ons zenuwen toch nog prikkels naar de hersens over. nog niet kunnen uitmaken. Het eenige wat wij er herinneringsvermogen werkt niet, of zeer gebrekIndien men bijvoorbeeld het gezicht van iemand, met zekerheid van weten is, dat wij het zonder kig, dikwijls zelfs foutief; onze spieren voeren die slaapt, aanraakt, zal hij automatisch met zijn slaap onmogelijk kunnen stellen. Wanneer men bewegingen • niet of slechts gedeeltelijk uit. Het gezicht trekken of zelfs zijn hand probeeren op dieren, biivnnrbfe'd jonqe honden, waarmee men gevolg is, dat onze droomen „onwerkelijk" zijn, te heffen, om den kwelgeest te verwijderen. Bodeze proef heeft genomen, belet om te gaan slaen vaak een aaneenschakeling van onmogelijkvendien hebben proefnemingen aangetoond, dat pen, sterven zij reeds binnen drie of vijf dagen! heden vormen. Droomen lijken soms op de wenwanneer men een hevig geluid voortbrengt bij Daar het onze hersens zijn, die het sein tot den schen en fantasieën, die wij hebben als wij wakiemand, die slaapt, zijn pols sneller gaat kloppen, slaap geven, zou men eigenlük verwachten, dat ker zijn, maar 't onderscheid is, dat onze drooook al wordt hij er niet wakker doorl Allemaal zij er ook het meest van orofiteeren, met andere men niet geordend zijnl Droomen vinden plaats bewijzen, dat de hersens nog reacties verwerken, woorden het meest intensief genoten van de rust. zónder de verstandelijke censuur van onze hersens. maar niet meer zóó grondig als wanneer wij die de slaao biedt. Dit is echter niet zoo, want Wanneer wij ons slaperig voelen, dan wrijven „wakker" zijnl Hel lijkt wel, alsof die prikkels een gedeelte van onze hersens blijft zelfs in den wij onze oogen, omdat de traanklieren, die voortonderweg, van de hersens naar de betrokken slaao noa actief. durend vocht langs onze oogballen laten loopen, ledematen, geremd worden, zoodat zij slechts Dit is bijvoorbeeld het geval met dat deel. hethun arbeid staken; door onze oogen te wrijven met halve kracht ter plaatse aankomen! welk onze ademhaling en onzen bloedsomloop prikkelen wij deze klieren om meer vocht voort Men heeft kunnen vaststellen, dat de hersens regelt — hetgeen natuurlijk maar gelukkig is, al te brengen. Om dezelfde reden wrijven sommige gedurende onzen slaap minder bloed bevatten dekken wij daar niet altijd bij. maar in het tegenmenschen hun oogen onk als zij wakker komen, dan wanneer wij wakker zijn. Als een gevolg gestelde geval zou onze èèrste slaap ook tevens want ook dan is het dikwijls noodig den traanhiervan neemt het volumen van onze hersens geonze laatste slaap zijn! Ons hart klopt echter als klieren een aansporing te geven om den arbeid durende den slaap zelfs iets af, terwijl onze hanwii slapen veel langzamer en ook onze ademweer op te vatten, dien zij gedurende den slaap den en voeten grooler worden! haling gaat minder snel. hebben laten rusten. Hoewel er van het wezen van den slaap nog Er zijn verschillende oorzaken, die ons kunnen Licht prikkelt de zenuwen van het oog. daarom zeer weinig bekend is, wordt het bestaan van een be'etten dat wij inslapen. Indien iemand te veel, sluiten wij onze oogen wanneer wij willen gaan zoogenaamd slaapcentrum toch algemeen aangeof vA't-eerd vnedtpl eet. von^al onrrvdd*>liijk voorslapen. Als wij zeer vermoeid zijn, vallen onze nomen. Aandoeningen namelijk in den hersendi»* hij naar bed gaat, kan het gebeuren, dat hij oogleden dicht, daar de spieren en zenuwen hun stam veroorzaken Immers slaapstoornissen, bijindigestie krügt. waardoor de zenuwen van de taak niet meer kunnen vervullen. In zoo'n geval voorbeeld lieftige slaapnelgingen, of omgekeerd meao tot verhoogde werking worden aangezet. ko^t hpt ons moeite, de oogen open te houden! hardnekkige slapeloosheid. zoodat ze sterke orlkkels naar de hersens zenden. Dat de lezer zoowel voor het een als het ander Het is door proefnemingen bewezen, dat wij Als een gevolg hiervan kunnen deze dan nie' tot worde gespaard, maar dat hij op zijn tijd van een m«» komen, en een rustelooze slaao waarschijnhet dieptepunt van onzen slaap bereiken, eeq uur gezonden slaap zal kunnen genieten, lijn ons de nadat wij „onder zeil" gegaan zijn. Ofschoon de lijk met veel droomen, is er het gevo^ van. beste wensch waarmee wij dit praatje kunnen^ beDroomen ontstaan, doordat bepaalde deelen volksmond dan zegt. dat wij ons van niets meer sluiten! < bewust zijn, is dit toch niet geheel juist. Zelfs in van de hersens niet rusten. Maar ofschoon onze
RECEPTENHOEKJE
ivA
TANDPASTA
HOE ZELF EEN KWART EN NU EEN GOED LITER UITSTEKENDE RECEPT TEGEN RHEUMATIEKPIJNEN HOESTSIROOP TE MAKEN
RIJK VROUW
Niets vermoedend sprong hef diertje Vroolijk, dartel, dol van pret Romdom onzen Piet zijn beenen Maar Piet pakte hem nog nèfl
[DIENST eEuUÊ2EM ,H£.T
l)c ideale haarwasmiddelcn voor de moderne vrouw
üüIKBOöT-W DA-T 16 HAToußLOk D£ MAN DIE P-1Ü MEE OHOEft WATÊfi. HEÉfrqeNOi-iÊN1, OEF ! ew Die
/
- 25-
hrwiwuiid ELEGANTE MODELLEN VOOR OUDERE DÄME5
Van deze modellen zijn bi) de administratie van dit blad geknipte pationen verkrijgbaar tegen den prijs van ƒ 0.60 per stuk. «
WEEKMENU. Maandag:
Zuurkoolschotel en aardappelpuree; griesmeelpudding met abrikozencompóte.
Dinsdag:
Potage ä la minute; runderlapjes, aardappelen en roode kool.
Woensdag:
Rolpens en stamppot van appelen; flensjes.
Donderdag: Schotel vdn Brusselseh lof met ham en kaassaus en gebakken aardappelen; apple pie. Vrfldag:
Gebakken visch, aardappelen, bietensla en gesmolten boter; havermoutkoekjes.
Zaterdag:
Stamppot van snijboonen en witte boonen met rookworst; vruchtensla.
Zondag:
Garnalen schelpjes; varkensoesters, aardappelen, spruitjes met kastanjes; gevulde sinaasappelen.
RECEPTEN UIT HET WEEKMENU Hoeveelheid voor 4 personen. Apple pie. Benoodigd: 120 gram bloem, 60 gram boter, 30 gram suiker, zout, J^ d.L. water, 8 moesappelen, 50 gram suiker, fyne kaneel. Bereiding: Doe in een kom boter en bloera. Verdeel met een mes de boter in stukjes door de bloem. Voeg dertig gram suiker, iets zout en 14 d.L. water toe. Roer dit even door elkaar en kneed het deeg dan met een koele hand tot een stevige massa. Bestrooi een steenen tafel of een plank met bloem, wryf de deegrol ook met bloem in en rol het deeg gelykniatig uit tot een langen lap. Leg een reep van dezen lap op den natgemaakten rand van een vuurvast schoteltje. Vul den schotel met aan schijfjes gesneden rauwe appel en zorg dat het schoteltje in het midden wat meer gevuld is dan aan den kant. Strooi over de appelschyfjes suiker en kaneel, maak den rand deeg nat en leg den lap deeg er wat ruim overheen. Druk met een vork de randen op elkaar. Bestryk het deeg met ei en prik er met een vork gaatjes in. Laat de pie in een matig warmen oven gaar en bruin worden. 743. Japon vervaardigd van ertpe, waarvan de. rqk eenigszins in vorm geknipt is. Het lijfje is versierd met breede revers, bewerkt met open naden op een lichten achtergrond. Het be(je is van wit zijden mousseline. Benoodigd: 3.65 M. van 1 M. breed. 744. Japon van crêpe de Chine, versierd met een befje van zijden mousseline, rond den hals ingehaald, onder een smal flu%> i-elcn lint. Het in de taille lichtelijk gedrapeerde lijfje, «laai ver aan één zijde. De rok heeft een ingezette baan aan di lit . irzijde. de mauwen zijn nauwsluitend. b n digd: 2.65 M. van 1 M. breed.
746. Mantel van *fluweel. waarvan de rug bewerkt is met snitvormen. Hij is op sierlijke wijze gegarneerd met reepen marterbont. Ceintuur van fluweel. Benoodigd: 3.45 M. van 1.40 M. breed.
747. Mantel van diagonaalsgewijs gestreepte, fijne wollen stof. Hij is bewerkt met verticale naden. Kleine ingewerkte bolero en Waag van astrakan. Benoodigd: 3.40 M. van 1,40 M, breed.
26 -
Spruitjes met kastanjes. Benoodigd: 1 K.G. spruitjes, ^ K.G. kastanjes, 50 gram boter, zout. Bereiding: Wasch de kastanjes, snyd in het breede gedeelte een kruis en kook ze gaar in ruim water en zout. Kooktyd ongeveer 1 uur. Kook de spruitjes eveneens gaar in ruim water (ongeveer twintig minuten). Giet ze af en stoof ze met de gepelde kastanjes en de boter.
FOTO-NIEUWS 1-2. Op de groote Pluimveeschouw, door „Cypria" te Rotterdam gehouden. - 1. De langste en de kortste ooren van de tentoonstelling. Een Engelsche angoor met ooren van zestig centimeter, en een Poolsch konijn mei ooren van vijl centimeter. 2. Een Hollandsche kropper en een Japansche kriel. I, Een beeld tijdens den dames-wedstrijd om het schaakkampioenschap Haarlem, — Concentratie!
van
(, De heer G. Mesdag, die afscheid neemt als voorzitter van de Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Gooiland te Hilversum. Prof. dr, H. W. C. Bordewijk, hoogleëraar In de faculteit der rechtsgeleerdteld aan de Rijksuniversiteit te Groningen, is aldaar op 59-jarigen leeftijd overleden. 3-7. De dooi. — 6. De oude houten brug tusschen Zwolle en Ommen is loor het drijfijs ernstig beschadigd. Een gedeelte der ducdalven is icheefgetrokken, terwijl een ander gedeelte zelfs is afgeknapt. 7. Ten gevolge van den dooi Is ook het water in de beken en rivier:jes in den Achterhoek sterk gestegen. Verschillende landerijen zijn ondergeloopen. Een kiekje in de buurt van Varsseveld.
DE IJZIGE DOOI)
1. Een plaatsje in Illinois, een staat in Amerika, dat door een sneeuwstorm geheel verwoest werd. Afgeknapte telegraafpalen en gebroken telegraafdraden, ja zelfs ingestorte huizen zijn de stomme getuigen van de ijzige vernieling.
^
•
Er zijn verscheidene landen, waar hel des winters net zoo koud Is als des zomers warm. Gedurende de laatst bedoelde periode van 't jaar sterven de menschen er aan een zonnesteek, terwijl zij in de wintermaanden het slachtofler worden van een ons onbekende Siberische koude. Van deze klimatologische extremiteiten heeft vooral Amerika te lijden. Met een plotseling naderende koude-goll komen vaak de zoozper gevreesde sneeuw- en ijsstormen mede, die maar al te dikwijls enorme verwoestingen aanrichten, en die vergezeld gaan van 'n verschrikkelijke koude, welke den thermometer soms tot 50 graden onder het vriespunt doet zakken. De mensch kan zich slechts met groote moeite tegen dezen „ijzigen dood" beschermen, en het aantal slachtoffers dat hij jaarlijks eischt, zoowel in de steden ais op het land, is vaak ontstellend. Onze foto's 'geven u een indruk van de kolossale ravages, die een „blizzard", zooals deze storm ook genoemd wordt, kan aanrichten.
■2. Sporen van den sneeuwstorm. Binnen enkele minuten worden de telegraafdraden omkleed met een omhulsel van sneeuw en ijs, dat hen eenige tientallen keeren dikker maakt.
pe^iVtDEIM STCi^r
M. v. d. S. te V. - Ik kan uw vraag alleen beantwoorden, als u uw naam vduit onder den brief zet; u weet toch wel, dat ik nóóit een volledigen naam in het blad vermeld? Maakt u zich dus maar niet ongerust!
DE VLIEGAVONTUREN VAN PETER EN DOT vervolg
-TJ
JSC/
N. N. te L. - Hel is heel goed mogelijk, dat u de oplossingen van verschillende weken bij elkaar insluit, in verband met de data kan dit echter nooit van meer dan twee weken zijn! J. T. te B, - Het adres van Deanna Durbin is: Universal Studio's, Universal-City, Californië. J. v. D. te M. - Bedankt voor uw goede wenschen. Uw wijze van oplossen Is zeer juist. V. te A. - De vlekken op uw spiraal zullen waarschijnlijk roestvlekken zijn; een nieuwe spiraal is soms vet of geeft op een andere wijze af. Probeert u eens het volgende: Houdt u de plek boven kokende thee, bedruppel haar daarna met citroensap, en wasch de plek na eenigen tijd uit. U kunt het ook probeeren door de plek boven kokend water te houden, en daarna met zemelen in te wrijven en na verscheidene uren de plek goed uit te wasschen. Mochten deze middelen geen resultaat opleveren, dan zou ik u aanraden om het bed geheel te laten stoomen. Vooral als het een "ieJ,vr bed is, zal dit wel de moeite waard zijn. Legt u in het vervolg altijd dadelijk een kleedje op een stalen voorwerp, daar het altijd wel iets afgeeft, dan bent u geheel zeker, dat er niets gebeuren kan. Mej. R v. A. te H. - Het adres van Mevr. Lilly Bouwmeester is: Cinetone Studio, Duivendrechlschekade, Amsterdam. F T te D - - H- - Als u zich tot de R.K.O.-Radlo Film, Keizersgracht 698 te Amsterdam wendt, zal men u kunnen zeggen, wie in de Hollandsche versie van de film „Sneeuwwitje" de door Sneeuwwitje gesproken tekst heeft gezegd.
j V ^ te^H - "^ I0U u »'Hen aanraden in uw geval een medicus te raadplegen. Op medisch terrein mag ik mij niet begeven.
De hierboven gereproduceerde foto werd genomen tijdens een crosscountry. Er is echter iets niet mee in orde. Wie van onze speurders kunnen ontdekken wat er aan hapert? Het is misschien niet zoo erg gemakkelijk, maar dal mag ook wel eens voor een keer, nietwaar? Wij zullen weer een prijs van f 2.50 benevens twee troostprijzen- verdeelen onder hen, die ons een goed antwoord zenden. De verdeeling der prijzen geschiedt op een manier, waarbij alle inzenders van goede oplossingen gelijke kansen hebben op het verkrijgen van een der prijzen. • U gelieve uw antwoord in te zenden voor 25 Januari aan Mr. Detective, Galgewater 22, Leiden. Op briefkaart of enveloppe duidelijk vermelden: Amateur-Detective, 25 Januari. De oplossing mag bij die van de rubriek „Zoek en Vind" worden ingesloten, mits ze op een afzonderlijk velletje papier wordt geschreven.
Mej. NS. te L. - Pitrieten meubelen, dus ook uw wieg, kunnen heel goed op de volgende wijze worden schoongemaakt: Reinig ze met borstel en zeep, en bestrooi ze dan tot ze vochtig zijn met zwavelpoeder, dat later weer met een borstel verwijderd moet worden. Ook zeepsop met spiritus kan voor hetzelfde doel gebruikt worden, maar men moet voor de politoer oppassen, en deze zoo noodig bedekken. Ook door wat geest van salmiak toe te voegen aan een flinke hoeveelheid lauw water, waarmee men dan de meubelen met een kleinen harden borstel flink schuiert, kunt u hetzelfde bereiken. Uilspoelen met schoon waler. Dal vooral niet vergetenl E J. te H. - Op uw eerste vraag is het antwoord, dal Samuel Goldwyn produceert voor de United Artists. Ten aanzien van Loet C. Barnstijn, is het als volgt: Loet C. Barnstijn Ie Den Haag verhuurt in ons land United Artists-films. De door u gevraagde adressen zijn: Universal, Nieuwe Doelenstraat 8 te Amsterdam; van Warner Bros, Keizersgracht 778 te AmsterdamColumbia, Filmstad, te Den Haag; R.K.O.-Radio, Keizersgracht 698 te Amsterdam; Ufa, Heerengracht 590 te Amsterdam. U wordt nog wel bedankt voor uw goede wenschenl Van harte hetzelfde! Mevr. M. de V. te S. - Steenen vaatwerk kan er niet tegen het vuur gezet te worden. Wel als u hel op een plaatje zet. servies wordt duurzamer door het in koud water op het vuur te het dan langzaam te laten koken en het kookwaler weer te worden.
1. Toen Peteren mijnheerCarr zich naar Dot omkeerden, zagen ze tot hun groote verbazing, dat ze was verdwenen. Ze konden zich in het geheel niet begrijpen, waar Dot gebleven kon zijn en toch was ze nergens te bekennen. Peter liep een eindje terug, plotseling hield hij stil.
2. Hij stond voor een zeer nauwe opening in den steenen muur, en hij riep mijnheer Carr om ook eens te komen kijken, wetend, dat zijn zusje erg avontuurlijk was aangelegd, veronderstelde Peter, dat zij door de spleet was heengekropen, en daarom besloot hij er ook eens een kijkje te nemen.
3. De opening kwam uit op een tamelijk grout veitrck, waar Peter toen hij even had rondgekeken, al gauw zijn zusje opmerkte. Ze zat er op den grond met een klein bruin aapje. De jongen rende naar Dot toe, terwijl mijnheer Carr alles wat er zich bevond, eens ging bekiiken.
4. Hij ontdekte een grooten steenen bak, en hij vertelde den kinderen, dat de Romeinen deze als schatkist gebruikt hadden. Natuurlqk bevonden er zich nu geen schatten meer in, maar wel haalde hij er zijn kleeren uit te voorschijn, die het aapje daar had verstopt.
5. Ze brachten mijnheer Carr nu naar zijn vliegtuig. Hü wilde dadelijk vertrekken, en nadat hij den kinderen veel succes had gewenscht, stapte hij in en vloog weg. Al heel gauw was de machine een klein stipje in het zonlicht, en het werd erg stil rond de geheimzinnige puinhoopen.
6. De kinderen gingen op weg naar hun eigen toeste. Ze wilden ook zoo gauw mogelijk vertrekken, want ze voelden zich niets op hun gemak, nu het langzamerhand later werd. Het leek hen heelemaal niet prettig daar den nacht te moeten doorbrengen.
7. Peter en Dot klommen daarom snel naar het rotsplateau, waar ze „De Zilveren Ster" hadden achter, gelaten. Maar nu schrokken ze geweldig, want het toestel was omringd door een heèleboel zwarte mannen. Wat nu? Het leek Peter het beste maar rustig af te wachten tot ze verdwenen zouden zyn.
(t. Ten slotte, toen het donker geworden was, verdween de heele troep. Eentje bleef er achter om de wacht te houden. Maar het duurde niet lang of de man viel in slaap, en nu kregen de kinderen de kans te ontvluchten. Ze kropen stilletjes naar „De Zilveren Ster".
9. Peter opende zachtjes de cabine-deur en nog steeds sliep de wachter door. En nu was 't het werk van een oogenblik om naar binnen te sluipen en in het toestel plaats te nemen. Doch ze hadden er geen flauw vermoeden van, dat ze door iemand werden gadegeslagen. Wordt vervolgd.
om zoo op Een nieuw plaatsen, en laten koud
Mevr. S. v. H. te M. - Probeert u de wagensmeer-vlek eens als volgt te verwijderen: de plek met boter bestrijken, en vervolgens uilwasschen met groene zeep, B. G. te A. - De scheuren in uw stoel kunt u het best lijmen, na ze eerst grondig te hebben gereinigd en afgedroogd, mei één deel kalkmeel, 2 deelen roggemeel en zooveel lijnolie, dal hel een dunne pap wordt, of u kunt de scheuren vullen met een dikke, nog kneedbare brij van lijm en fijn zaagsel of met een mengsel van één deel terpentijnolie, anderhalf deel lijnolievernis, één deel siccatief, een half deel copallak en vijf deelen slijfselpoeder. Ik hoop, dal u hiermee geholpen bent!
DE OPLOSSING VAN HET VOORLAATSTE PROBLEEM Wij beelden de foto hierboven nog eens af, doch nu zonder de door ons aangebrachte onjuistheid. Men zal thans wel direct zien, wal er bij de eerste plaatsing niet goed was: de mast van de sleepboot ontbrak! De hoofdprijs van f2.50 werd deze week gewonnen door den heer B. J. Danckaerts, Vlissingen. De troostprijzen vielen ten deel aan den heer P. A. Spruyt, Dordrecht en mejuffrouw Vierendeel, Umuiden.
P. S. te H. - Tot mijn spijt heb ik geen vraag van u gekregen, ik verzoek u dan ook ze nog eens te herhalen, dan zal ik u zoo spoedig mogelijk antwoorden. Mevr. P. T. Ie G. - Een kerstboom kunt u zeker een tamelijk langen tijd goed houden, indien u hem in een pot zet met vochtig zand, dat men vooral goed vochtig moet houden. Mevr. H. J. te H. - Het bevriezen van ruiten kunt u heel gemakkelijk voorkomen door ze te wasschen met pekelwater. Do Secretaresse ven t/e VOOR U-CJub,
Galgewater 22,
Leiden.
Lieve oude dame: ,,Neemt u me niet kwalijk, mijnheer, maar kunt u me ook zeggen hoever hel van Stompwijk naar Zo.termeer is?"
— 30 -
GEWONE ADVERTENTIES: TEKSTADVERTENTIES:
KOLOMHOOGTE 120
KOLOMHOOGTE
120
KOLOMBREEDTE 5 cM.
REGELS
REGELS
KORTINGEN
-
KOLOMBREEDTE
VOLGENS
- 31 -
6.7
cM.
TARIEF
-
REGELPRUS 25 cis. BRUTO REGELPRIJS
50
cis.
BRUTO
H
U
M
O
R
<* V^f^p^tó
De Janssens lijn aan gedachtenlexen gaan doen. 6 (P^L^if^r "*^ '^J passage uit het verslag in de
„Weet je zeker, dat je vader het niet merken ial, Jdn?"
„Kun. je niet hinneken of zooiets?"
bliklcen rich e
courant).
« " «fch nu op den bruidegom.,
„Wat "voor weer is het, luster? Zou ik vandaag hebben kunnen schaatsenrijden als ik het gisteren riet had gedaan?"
EEN MAN EN EEN GOOCHELAAR Bloemen in denC^— \ eenen zak
Een goudvisch in den ' » anderen... )
f
• ;en een konijnl
s'i*!>\
^
uüu- ü 1 Ean ipannand« «cèno uil do Paramount Ulm „King of Chinatown", waarin Akim Tamlroff an Anita May Wong da hoofdrollen varlelken.
, Wat een hoop zonderlinge ) dingen draagt u bij u...l U kunt nu wel weer naar uw N plaats gaan... ,
2.Ean «cèno uit „St. louli Blue»", aan film mat Dorothy lamour an Lloyd Nolan in da hoofdrollen. J Miliia Korju* in da M.G.M.-lilm „The graat wallx".
S) ^ ^| ÜJ „Iemand heeft me hier gisteren een biljet van tien shilling gegeven..."
'•Eon «cèno uil da niauwe Paramount-film „Illegal Traffic". SBoverly Robert«, lack Holt en Noah Beery in da Columbia-film „The strange case of Dr. Hade", In «cèno gaiat door lewii D. Collln«. 6 Een tcène uil de vraemdaiingen-lagioenfilm „Adventure in Sahara". rOiympa Bradna, Ray Milland en Irene Hervay In „Say it in French". S Carol Ann Beery en Mickey Rooney lullen tarnen in een niauwe M.G.M.-film optraden.
3 WALSEN
FrajKoi. Villon Katherm« de Vaucellcs Vader Villon *Ju9"1 et;lee .oli; No' I 5 3 J" ' " ■• oIc e
g
",
:;
Kcne de Montigny Rob.n Turgi, De koningin °llv.er. Ka ,e n P' ' Regie: FRANK LLOYD
IH
[Ronald Colman, Ellen] I Drew, Basil Rathbone| I en Alma Lloyd.
:.,-.
•rr-
/:
Colma|
Franc«
D.
y. Franc, Ellen Dre Bruce Lest Walter Kingsfo, C
Alma Lloy,
Stanley Ridgci -j-^ Sido Heather Thatche, Ralph Forbei Henry Wilcoxo. PARAMOUNT-FILM
huishoudt, en humoristische maar tamelijk revolutie naire speeches houdt, is hij zich niet bewust, dat i koning naast hem staat. Lodewijk is namelijk een samenzwering op honin9 voor ^et dooien van een verrader. Aan spoor, en is vermomd naar de taveerne gekomen, o eincle van die week zal hij worden opgehanuit te vinden wie het landsverraad organiseert. I dat is de straf voor het vermoorden van maakt zich pas bekend als er soldaten zijn binneng maarschalk. drongen om Villon te arresteeren, waarbij het tot e( et is Katherine, die Francois het idee ingeeft, verwoed handgemeen komt tusschen boeven en sold;ie generaals niet zoo lui en laf zouden zijn, als ten, en waarbij Villon den opperrijksmaarschalk doocliet z00 zeker konden rekenen op de zes maanDe koning laat allen gevangen zetten, maar hij hee proviandvoorraad in 's konings pakhuizen, het bewijs gekregen, dat zijn opperrijksmaarschalk ei volgenden morgen zet Villon alle pakhuizen verrader was, en Villon krijgt den volgenden dag t('• en binnen weinige uren is al het voedsel zijn verbazing te hooren, dat hij voor zijn daad zoow :r het Parijsche volk verdeeld. Vreugde op beloond als gestraft zal worden. Heelemaal perpleät — woede in het paleis! staat hij echter, als Lodewijk hem tot ridder slaat c'aar hoon noch honger kunnen het leger tot hem benoemt tot opperrijksmaarschalk, hetgee lten bewegen, en als zijn week ten einde loopt. hem na den koning tot den machtigsten man 'in Franllet een mismoedige opperrijksmaarschalk, die rijk maakt. Katherine zijn ware identiteit bekent en daarin deze functie spreekt Villon eerst middels een zee hun liefde prijsgeeft, dwaze rechtszitting al de gevangenen uit de „Pijr 'P d»4 moment echter hoort Francois, dat de appel "-taveerne vrij, braveert den heraut van de Boui rgondiërs de stad binnendringen, en dat het gondiërs, die overgave der stad eischt, maakt nade1W z1^ gereed maakt om de stad te plunderen, kennis met Katherine, en wil 's konings generaals te weet 2ich door de wacht heen te slaan en een uitval bewegen. De generaals beschouwen dit ai' naar ziin oucle vrienden. In een vlammende onuitvoerbaar en weigeren zijn bevelen op te volge: voering weet hij hen van plunderlustigen tot Daarbij komt nog, dat de koning hem nu pas vertel iedigers van Parijs te maken en aan het hoofd dat zijn macht maar een week zal duren; het is d schilderachtige benden stort hij zich op den wierenden vijand. s Parijs, dank zij hem, bevrijd is, probeeren generaals alle eer aan zichzelf te trekken en Frances Dee en Bo/'^üS^ on zou als verrader zijn opgeknoopt, als nald Colman: Iherine en vader Villon niet tusschenbeide wagekomen, en den koning hadden ingelicht. Nu Lodewijk Frangois vrij, onder voorwaarde, hij nooit meer in Parijs zal komen — want ïois ideeën zijn hem toch wel wat te revo)nnair. Js Francois in gepeins verzonken de provincie ïkt, weet hij niet, dat Katherine's draagstoel i op den voet volgt
i
T^ran?ois Vllon, de Parijsche volksheld en dichter, plundert een l van de proviandkamers van koning Lodewijk XI, om zoodoende lano hPt n^ Tlu aan Wat VOedsel te helPen' nadat die al zoo ang het nood.ge hebben moeten ontberen doordat de Bourgondische egers de stad hebben ingesloten. Betrapt en opgejaagd door ?s konings 9 lijfwacht, vlucht hij naar zijn pleegvader Villon een geestelijke vonTT?^ • ^ ^et kerkportaal een van zijn gedichten Voordraagt voor de heftalhge Katherine de Vaucelles, hofdame der koningin, die daar op haar draagstoel wacht, wordt hij toch nog bijna gepakt maar Katherine die den schavuit blijkbaar niet onaardig vindt doet een goed woord voor hem. *nDJ Kerlr9. ^De PiJnaPPel" is zo°-n beetje Francis' hoofdkwartier, en als hij kort daarop met zijn kornuiten aldaar met 's konings proviand
Ronald
Regie: Dr. LUDWIG BERGER. 1867; Fanny Yvonne Printeraps Octave Pierre Fresnay Brunner ]r Henri Guisol Brunner Sr Boucot De keizerin Jeanne Helbling De maarschalk Guillaume de Saxe De douairière France Ellys 1900; Yvette Yvonne Printemps Philippe Pierre Fresnay Brunner Jr Henri Guisol 1938; Irene Yvonne Printemps Gerard Pierre Fresnay Brunner ]r Henri Guisol FILMEX-FILM.
^%
mf\
m
V*
V Ronald Colman en Ralph Forbes.
1867 -—»1900 1938. Drie tijdper- jHenil Gulsol, Yvonne ken — drie gene- |Printemps en Boucot. raties. Elk tijdperk, elke generatie heeft zijn kenmerkende bijzonderheden: Het hoofsche van Napoleon III; het eenigszins decadente, wuf- H^ PKP te, „fin de siècle" van circa 1900 met ' *v zijn aanbidding van operette en tooneel, waarbij Sarah Bernardt haar grootste triomfen vierde; het koude, zakelijke van thans/met zijn techniek, zijn radio, zijn film. In de drie episoden van „Trois valses" volgen wij de ,, geschiedenis der Ie- | den van twee families. De eene, de ^; Grandpré's, een kunstenaarsfamilie, de andere, een oud-adellijk geslacht, de Chalencey's. 1867. Octave de Chalencey, officier in het keizerlijk leger, is winnaar op de paardenrennen. Hij is verliefd op Fanny Grandpré, een danseres aan de opera. Tijdens de rennen wordt hij voorgesteld aan Eugénie, de vrouw van keizer Napoleon, die hem vraagt, hoe zijn vrouw heet, waarop hij Fanny als zijn verloofde aan de keizerin voorstelt. Dit is een ernstig vergrijp tegen de hofetiquette. Hij wordt ter verantwoording geroepen door den familieraad, die hem voor de keus stelt: óf Fanny Grandpré opgeven, óf den dienst verlaten. Octave is evenwel vastbesloten: hij wil met Fanny trouwen. Een der leden van de familie brengt intusschen een bezoek aan Fanny en maakt haar duidelijk, dat voor Octave het opgeven van zijn militaire carrière hetzelfde beteekent als het opgeven van een levensideaal. Brunner, de impresario, die toevalligerwijze van den gang van zaken op de hoogte is, maakt hierTvette heeit
van gebruik, door Fanny een contract voor Londen te laten teekenen. Octave, die enkele dagen op manoeuvre moet, denkt, dat hij slechts voor korten tijd afscheid van Fanny neemt. Hij heeft er geen vermoeden van, dat het een afscheid voor eeuwig beteekent. 1900. Yvette Grandpré, Fanny's dochter, is een beroemde chansonnière. Na een première, op een souper, waar zij vlucht voor de ovaties van haar vrienden, ontmoet zij toevalligerwijze den zoon van Octave Chalencey, Philippe de Chalencey.
■>"■'■■'■■■■
Tvonne Prmfemps en Pierre Fresnay. Deze toevallige ontmoeting leidt tot een idylle op het landgoed der Chalencey's. Philippe wenscht, dat Yvette het tooneel voor goed zal verlaten, doch weer verschijnt de impresario Brunner, die een gala-avond aan het voorbereiden is, waarbij de prins van Wales en Sarah Bernhardt aanwezig zullen zijn. Hij weet Yvette te bewegen weer naar Parijs terug te gaan en weer op te treden. Philippe kan het met zijn familietrots niet in overeenstemming brengen, dat de vrouw van een Chalencey chansons zingt en in revues optreedt, doch daar Yvette haar tooneelloopbaan niet wil opgeven, eindigt ook deze idylle, nadat zij nauwelijks begonnen is. 1938. Het kunstenaarsbloed heeft zich niet verloochend: Irene Grandpré, de kleindochter van de eens zoo beroemde Fanny Grandpré, is een gevierde filmster. Manager van Irene Grandpré is de wel is waar oude, doch van geest nog jonge impresario Brunner. Hij is bezig met de voorbereidingen van een film over het leven van Irene's grootmoeder, Fanny Grandpré. Hij wil namelijk Fanny's liefdesidylle met Octave de Chalencey verfilmen. De rol van Fanny zal vervuld worden door Irene Grandpré, terwijl Brunner voor de rol van Octave Gary Cooper heeft aangezocht. Brunner vraagt verschillende verzekeringsmaatschappijen om offerte voor een verzekering van Gary Cooper. Benige vertegenwoordigers komen hun offerte indienen. Onder hen is ook Gerard de Chalencey, de kleinzoon van Octave de Chalencey. De financieele omstandigheden van den laatsten afstammeling van het oude geslacht zijn verre van rooskleurig, maar toch is hij een echte de Chalencey, trotsch op zijn familienaam.
Als Brunner den naam op het visitekaartje leest, is hij ten zeerste verbaasd: hij dacht dat de Chalencey's uitgestorven waren. Dan krijgt hij een lumineus idee: Irene speelt de rol van haar grootmoeder, dan zal Gérard de rol van zijn grootvader vervullen! Gérard weigert eerst, doch Brunner haalt hem over de rol op zich te nemen, zeer tot misnoegen echter van Irene, die liever als haar partner den beroemden Gary Cooper gezien had. De onverschilligheid van Gérard ten opzichte van de gevierde filmster ergert haar in hooge mate en leidt tot een opwindende scène, na welke echter blijkt, dat Gérard en Irene van elkander houden. Ditmaal is het geluk van de Chalencey's en de Grandpré's duurzaam; wat opera en operette niet vermochten, lukt ten slotte, dank zij de film.
GESPREKKEN MET MIJN VRIEND PIETERSEN Als een schrijver een scenario heeft vaardigd en dit onder den een anderen titel een filmmaatschappij verfilming aanbiedt en hij heeft het zeldz;,> geluk, dat zijn werk wordt aangenomen, ki de film dan ook den titel, dien de scena schrijver aan zijn geesteskind heeft, gegevei ,,Geen sprake van, Pietcrsen. Den naam g de film-directie en deze titels zijn tijdens vervaardigen van de rolprent nogal eens verandering onderhevig. Want je moet wet waarde vriend, dat de titel van een film A tot het succes kan bijdragen." „Dus een goede titel is het halve werk!" ,,Nu, het halve werk is eenigszins overd ven, maar belangrijk is hij zeker. Hoe va zoo'n titel echter veranderd wordt, voordat | film in het openbaar vertoond wordt, zal je even met bewijzen staven." „Ik ben een en al oor!" „Dat zie ik wel, zonder dat je het zegt. ooren zijn groot genoeg. Maar ter zake. ©t' heb je bijvoorbeeld die nieuwe film met Fran Farmer en Leif Erikson." „Dat is toch de man van Frances?" „Inderdaad, Pietersen. De film ging in d studio onder den titel „Escape from yesterday twee weken later werd hij veranderd „Escape from Leavenworth", drie weken lat werd de film omgedoopt in „The last ride" nu heet ze „Ride a crooked mile". Welke tit uiteindelijk gekozen zal worden, weet ik n( niet." „Weet je wat ik me wel eens afvraag? He voorkomen ze toch, dat er twee films in 01 land vertoond worden, die' denzelfden naa: dragen?" „Zoodra er een film een Nederlandsch« titel krijgt, wordt dat aan den Bioscoop-Bon opgegeven en er mag zoolang de film vertoon wordt, geen andere film denzelfden naai dragen." „Dat vind ik een zeer goeden maatregel!"
n
na
wordt in de jungle van de Amazone-rivier, op te sporen. Als Alma en Hunter hierover besprekingen voeren, krijgen zij door een toevallig S.O.S.-signaal over de radio gelegenheid voor een zeldzame primeur: voor de kust staat een munitie-schip in brand. Alma en Hunter verfilmen het in een geleend sportvliegtuig en zullen hun werk op een speciale persvoorstelling tooncn. Maar het is hier, dat de concurreerende maatschappij de bewijsstukken van de Chincesche zaak laat afdraaien. Dit maakt drie slachtoffers: Alma en Hunter worden ontslagen. Dennis wordt ontslagen, wanneer Hunter de ware toedracht naar voren brengt. En Alma, diep teleurgesteld, verbreekt haar betrekking met Hunter. Nu komen Hunter en Dennis bij elkaar om zelf Alma's expeditie naar de Amazone-rivier te* arrangeeren. Maar weer is het de jacht nSar primeurs, die de oorzaak is, dat thans Dennis en Alma het oerwoud invliegen en Chil« Hunler (Clark Gable) springt uil h«t Hunter achterlaten. Hunter en zijn trouwe raam. medewerker Josclito gaan echter per kano, vinden den broeder van Alma te midden der wilde Indianen. Allen worden gevangen genomen, maar zoowel Alma en Dennis in hun vliegtuig, als Hunter en )oselito, ontsnappen op het laatste oogenblik te midden van waaghalzige avonturen. Terug in New York krijgt Hunter weer een baan bij het Union Wereldnieuws. Alma weet thans, dat zij slechts van hem houdt en zij vindt hem, wanneer hij een wilde politiejacht op een aantal in een huis belegerde boeven verfilmt. En het happyend tusschen deze beide avonturiers van het moderne leven vindt plaats, terwijl de kogels hen om de ooren fluiten!
FILM-ENTHOUSIASTE S. N. N. D. te Roosendaal. U mag on wekelijks drie vragen tellen. Jutia Frey bes nieuwste film is „Sylvesternacht an Alexanderplatz". Maria Cebotari is me Gustav Diessl getrouwd. Frits van Don gen is den 3osten September jarig.
Walter
Pldgeon.
Clark
Gable
en LeoCarülo.
S. V. te Utrecht. Wij vinden het pret tig, dat ons blad zoo in uw smaak valt Frits van Dongen is niet gescheiden zijn echtgenoote is een Nederlandsche Madge Evans is nog steeds bij de Metro Goldwyn-Mayer geëngageerd. Zij werd tt New York geboren en is den i sten-Juli jarig. L. L. D. te Roermond. Laddie Cliffs werkelijke naam is Laddie Ferry. Hij is den ßden September te Bristol geboren Heli Finkenzeller woont Wundstrasse 52, Berlijn. Zij is den i/den November jarig Lilly Bouwmeester is getrouwd. Haar echt genoot heeft in de film „Veertig jaar" een belangrijke rol vertolkt.
Yvonne Ptintemps als Iren».
H. v. d. L. te Dordrecht. Diana Wynyard werd den i6den Januari teLon den geboren. Haar ware naam is Diana Cox. Zij filmt sinds 1932 te Hollywood. Annabella is' den 14den Juli jarig. Marika Roekk is met den regisseur Georg Jacoby getrouwd; zij vervult de hoofdrol in de meeste van de door hem geregisseerde films.
Chris redt Alma. Claik Gable, Myrna Lay en Waller Pldgeon.
tztftp&timmmmi^ma
HET WEEKBLAD INEMAs.
9de Jaargang lo. 2 - 21 Jan. 1939
KBLAD
A& TER
H E AT E R
H^^BVAHTAAL r. I.M - MD. m ättKi1**- rOfTMKININO 411
ERROL FLYNN IN t)£ WARNER BROS-FILM „DE OCHTENDPATROUILLE"
pLY BOUWi^^ ^N THEO FREI IN DE NEERLAND1 FILM „MORGEN GAAT 'T BETER"
■■
(Foto Mtrkttbtch)
i
A"JKm&:
X
m !
■
'iaS~Mv
.
ÊÊÊK&
i
II
w BESCHADIGDE TEKST OF VERKEERD GEBONDEN DAMAGED TEXTOR WRO/VG BINDING
»***'
AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE
