CINEMA 5. *«? HET WEEKBLAD THEATER. % t» t X' m~ >* 18de Jaargang No Nov. 1938

HET WEEKBLAD CIMEMA& THEATER

ViRSCHIJNT WEMUJKS - MUIS KK KWAÜTAAt M« _ RED E ADM. 6ALSEWATER «. LBOCN. «t. 7M. TOITMMNINa 41«

ANNIEIOZANNI EN J. P. THISS ir .JALOEZIE"

18de Jaargang No. 43 - 5 Nov. 1938

HET WEEKBLAD CINEMA 5. THEATER DE TSJECHOSLOWAAKSCHE FILMSTER HEDY KIESSLER, DIE THANS BIJ DE METRO-GOLDWYNMAYER TE HOLLYWOOD ONDER DEN NAAM HEDY LAMARR FILMT

,'

m~

>*

i . *

• >

f

m * '

% 4 1

Tl

t1 X'~~

h

*«?

v.

%• • t»

AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE

WAAR HAAL l-K EEN

GOED SCENARIO vANDAANf ■

Wanneer u denkt aan het begrip „filmindustrie", dan denkt u aan hevig schijnende lampen, dikke kabels, enorme camera's en aan sierlijk uitgedoste spelers en speelsters, die elkander haten en beminnen, zoodra de regisseur op zijn fluitje blaast. En eerlijk is eerlijk: dat beeld is inderdaad zeer juist, maar juister ware het nog, wanneer u bij het hooren van het woord „filmindustrie" subiet zoudt denken aan een kamer, comfortabel gemeubileerd, waarin eenige lieden in dure pakken al sedert lange uren zitten te confereeren en waar zij nog vele uren zullen blijven zitten, zeer landerig gestemd, peinzend en prakkezecrend, sprekend en tegensprekend . . . wikkend en wegend de talrijke moei- en mogelijkheden . . . Dat is nu eenmaal karakteristiek: het uitputtend gevergader, dat de kopstukken in dit bedrijf altijd en eeuwig schijnen te moeten doen. Dat schijnt iets onvermijdelijks te zijn, een booze droom, de nare, zware schaduwzijde, verbonden aan het vreugdige en vroolijke: leider te zijn van een speelfilmindustrie . . . ,,Waar haal ik een goed scenario vandaan?". . . aldus luidt het refrein derzulkcn, die hebben te confereeren, die zware sigaren of lichte sigaretten rooken en zich de kelen heesch praten. Zij opperen ideeën en verwerpen ze. Zij worden doodmoe en vervelend van het rondhangen en overleggen. Zij laten zich met een smak in hun fauteuils ploffen en springen er weer geëlectriseerd uit op . . . Een idee! Een idee!! . . . Ach nee, dat is niks . . . dat is oud . . . dat heeft geen succes . . . Dit is het: de geweldige verantwoording! Wie heeft lust honderdduizend gulden te steken in een papieren plan, wanneer later blijkt, dat het publiek dat plan niet goedkeurt en de film niet mooi vindt? Een ton gouds: leg maar neer en wät krijgt men er voor in ruil? Schaduw' Een platte, blikken bus met een film er in. Als het publiek wegblijft van die film, zijn er honderdduizend gulden (waarvoor men coch iets mooiers krijgen kan!) verknoeid.

Deze gedachte maakt de verantwoordelijke personen ziek. Zij kauwen en kauwen op hun sigaren, zij luisteren naar elkander en interrumpeeren, zij pijnigen zich af met het moeilijkste, zwaarste, akeligste en ontastbaarste, dat er ter wereld is: met ideeën . . . Daar was ereis ... Ja, wat? Waarover zal het verwende publiek iets willen hooren? Een koning en een koningin? Afgezaagd! Een arm maar eerlijk meisje? Onwaarschijnlijk! Een dictator? Géén politiek! Een muis? En Micky dan? Da's oud! Dat is niet oorspronkelijk!! Wat dän? Wat is er nog niet verfilmd? Geef ons ideeën! Mijne heeren! Gij, die u afbeult op uw conferenties, gij die kleurenblind wordt van het eeuwige confereeren, gij die uzelf tot zulk een zwaar lot hebt veroordeeld . . . Weet, dat er slechts één enkel onderwerp is, dat eeuwig jong en eeuwig oud is en nimmer afgezaagd wordt. Het publiek wil er steeds over hooren en gij kunt het verfilmen, zoo vaak gij maar wilt. Dat eenige thema van het gegarandeerde succes is—• hóé vreemd het moge klinken — de werkelijkheid . . . Jongetje ontmoet meisje . . . zeven acten zonde, één acte berouw . . . Trekt ijskoud de honderdduizend, maar gangsters ontvoeren het hulpelooze wicht naar Monte Carlo, waar een geheimzinnige Chinees de bendeleider is van een internationaal opium-complot en het meisje moet voordansen in den harem van . . . Halt! Dien onzin, dien gloeienden onzin, mijne heeren, hebt u al zoo vaak verkocht! Dat is het harlekijns-resultaat van uw conferenties! Dat is geld wegsmijten en het publiek afkeerig maken van de prachtige uitvinding der cinematografie! De werkelijkheid, de problemen van dit eigen oogenblik naar waarheid, dat is film! In dagen als nu, terwijl Europa voor zoo heel velen onbewoonbaar wordt en duizenden droomen van een gelukkiger toekomst in de Nieuwe Wereld, nu pogen er talloos velen te emigreeren naar Amerika, stakkers, ontwortelden, zielige en

tragische figuren, die opnieuw willen beginnen in de groote democratie aan de overzij . . .

,HET PUBLIEK KRIJGT DE FILMS, DIE HET HEBBEN WIL"

Maar Amerika kan zijn deur niet zonder meer openzetten, voor wie komt aanvluchten . . Er moet controle zijn en in een gansche reeks van gevallen komt de bittere weigering en moet men terugkeeren, ontgoocheld en wanhopig. „Ellis Eiland" heet die poort der tranen, het quarantaine-station van de U.S.A. en het is een huis vol tragedies, de burcht der geheimen, de slagboom der illusies . . . het grauwe monument der vertwijfeling . . . Dat, mijne heeren, is wérkelijkheid, is actueel, is logisch, is reëel . . . Zeg mij niet, dat dit geen filmstof zou zijn. Bergt het geen dramatische mogelijkheden in zich? Kunnen uw blanke slavinnen, uw duizendmaal opnieuw befantaseerde Mata Hari's en Raspoetins, de „Verborgenheden" van Parijs, of Rio de Janeiro daartegen op? Al de onzin, die er ontstaat, doordat men uit angst de peperbus te hevig leegstrooit, is waardeloos tegenover het thema der werkelijkheid. En deze eenvoudige waarheid wordt telkens en telkens weer vergeten! Maar ook telkens en telkens weer wordt zij ontdekt, komen er jongeren, die beseffen, dat alleen een waarachtig beeld bruikbaar is en belangstelling wekt. Telkens opnieuw komen er spelers, productieleiders, regisseurs weer tot dezelfde ervaring: de werkelijkheid is de boeiendste scenarioschrijfster . . . Telkens echter helaas prakkezeeren anderen zouteloozen onzin aan elkaar in de hoop, dat het publiek dat mooier vindt. Hoe dit echter ook zij, thans annonceeren wij een film: „Het Eiland der Smarten" („EllisEiland"), een product der 20th Century-Fox met Don Ameche en Arleen Whelan in de hoofdrollen en onder regie van Alfred Werker. Een goed scenario ... "is het heusch zoo zeldzaam? Werkelijk niet! De ideeën zijn en blijven talrijk genoeg. Maar de man, die zulk een goed idee kan krijgen . . . die man is zeldzaam, dat is de kwestie!

oeten zijn, wil zij geld in de la brengen, terijl in den bioscoop aan den overkant van de traat Greta Garbo en Robert Taylor te zien ijn . De filmindustrie heeft dit sterren-systeem geaccepteerd en ze moet er nu mee verder gaan, maar het is absoluut mogelijk deze werkwijze toe te passen tot voordeel van iedereen — maatschappij, theaterexploitant, sterren en regisseur. En naar mijn meening bereikt men dit door van het moment af, dat er een film met „groote namen" wordt opgenomen, te vergeten, dat het sterren-systeem bestaat. Wanneer een regisseur bekende personen in zijn film laat optreden, dan weet hij, dat hij

De filmindustrie heeft zichzelf jaren lang wijsgemaakt, dat zij niets kan veranderen aan het „sterren-systeem". „Het publiek heeft het sterren-systeem gemaakt en het zal voortgaan er zijn steun aan te geven," — zoo luidt het „argument" — en hoewel deze bewering volkomen juist is, is zij in het geheel geen argument, daar zij met de zaak zelve niets heeft uit te staan. Voorzoover ik het beoordeelen kan, is het sterren-systeem op zichzelf in het geheel niet slecht, als het maar verstandig toegepast wordt. Het doel van het filmbedrijf is het publiek de films en de sterren te geven, die het wenscht. En als het publiek Lilian Harvey in een film wil — als het publiek een rolprent wil met Claudette Colbert en Gary Cooper of met Greta Garbo en Robert Taylor — wel, dan moet het die films krijgen! Er is geen bedrijf op de wereld, waarin de stelling, dat de klant koning is, zoo waar is als in het filmbedrijf. Aan den anderen kant kan een film zonder ■ namen" een waarlijk groot werk blijken te zijn ■—- maar zij zal zonder meer geweldig

ROBERT TAYLOR

CLAUDETTE COLBERT

den belangrijksten factor om van zijn film een kas-succes te maken, heef^ Gaat hij bij de verfilming te veel nadruk op die belangrijke personen leggen, dan loopt hij het gevaar zijn film totaal te bederven. Dan wordt het sterrensysteem hem noodlottig. Vergeet hij daarentegen, dat hij met „groote namen" werkt en beschouwt hij de sterren alleen maar als acteurs, die de hoofdrollen in zijn film spelen, dan is het sterren-systeem geen beletsel een goede film te maken. Een zuiver afgewogen film met voortreffelijke hoofdrol-spelers. Hun groote namen zijn dan voldoende om het publiek naar de theaters te trekken. Ik ben me natuurlijk bewust, dat dit niet altijd gemakkelijk gaat. Er zijn sterren, die het den regisseur geen minuut laten vergeten, dat zij de sterren van de film zijn. Ze staan er op, dat de nadruk op hun persoon gelegd wordt. Ze willen de beste scènes spelen, ze willen den besten dialoog, ze willen alle dose-ups. Het zijn de sterren, die „het er te dik op leggen".

LILIAN HARVEY

Toch is er zelfs met deze menschen te pra ten, als het den regisseur lukt hun duidelijk te maken, dat hun handelwijze—^die slechts voortkomt uit een overdreven zucht naar ,^elfreclame" — hun meer kwaad dan goed doet. Want zij beïnvloedt de film in ongunstigen zin. En sneller dan wat ook doet een slechte film den roem van de grootste ster tanen. Sterren van deze soort verdwijnen evenwel. Het publiek zelf verwijdert hen uit de eerste rangen. En zoowel de sterren als de regisseurs beginnen eindelijk te beseffen, dat er niemand op de wereld is. die een hcele film alleen kan dragen — vooral in dezen tijd. Want de filmindustrie maakt op het oogenblik een periode door, zoo vol concurrentie, als zij nog nooit beleefd heeft. Goede films worden er genoeg gemaakt en niet alleen goede films, maar zelfs voortreffelijke „groote" films, want geen enkele maatschappij, die een kapitaal steekt in een „super-productie", kan zich veroorloven die film zonder meer „goed" te maken. Zij moet inderdaad voortreffelijk worden. Over de heele linie. Niet alleen wat haar ..sterren" betreft. Om al deze redenen geloof ik. dat het probleem van het sterren-systeem zichzelf zal oplossen.

GARY COOPER

NIEUWS

Christi Mardayn speelt de hoofdrol in de film „Menschen vom Variété", welke te Boedapest wordt opgenomen.

UIT DE

STUDIO'S Eva Novak, een ster uit de dagen der stommefilm, verschijnt weer voor de lens In „Escape from yesterday". Wel een toepasselijke titel voor een „comeback"! Akim TamiroH en J. M. 'Kerrigan zijn voor de hoofdrollen uitgekozen.

Mario Camerini ensceneert te Rome de rolprent „Batticoure". John Lodge en Asia Noris zijn voor de hoofdrollen aangewezen.

Tito Schipa, Mireille Balin en Luise Carletti vervulden de belangrijkste rollen in „Terre de feu", in scène gezet door Marcel L'Herbier.

Dick Powell en Rosemary Lane hebben de hoofdrollen in de Warner Bros-film „Words and music". Het scenario werd geschreven door Jerry Wald en Richard Macauly; regisseur is Busby Berkeley. MIREILLE BALIN

Lanny Ross vervult een belangrijke rol in de Columbia-film „Lady objects". Erle C. Kenton ensceneert deze film; de verdere medespelenden zijn Gloria Stuart en Joan Marsh.

Anna Grandi zal in de Ufa-film „Goudhonger" een belangrijke rol uitbeelden.

Raffaele Matarazzo regisseert de film „De markies van Ruvolito", waarin de gebroeders De Fllippo voorname rollen uitbeelden.

Carlo Buti, de bekende tenor, werd voor de film „Per uomlni soll" geëngageerd. Regisseur is Guldo Brignone.

John Garfield zal de hoofdrol vertolken in de Warner Bros-film „The story of Haym Salomon". Baddy Rogers, de echtgenoot van de filmactrice Mary Pickford, is bij een auto-ongeluk ernstig gewond.

Dita Parlo en Albert Prejean zijn de hoofdrolvertolkers van de film „De dame van Monte Carlo"; de regisseur is Andre Berthomleu.

Willy Forst heeft een aanvang gemaakt met de voorbereidingen voor zijn nieuwe film „Bel ami".

Virginia Bruce en Mervyn Douglas zullen de belangrijkste rollen vervullen In de Columbia-film „There's that woman". Deze film wordt door Alexander Hall in seine gezet.

Marc AUegret zal te Londen de kleurenfilm „The thief of Bagdad" in scène zetten. De hoofdrollen zijn toegewezen aan Sabu en John Hall.

Edith Head, de assistente van Paramounts modekoning. Travis MELVYN Banton, is naar Parijs DOUGLAS vertrokken om zich op de hoogte te stellen van de nieuwste creaties der groot« Fransche modehuizen.

Ronald Reagan zal de hoofdrol vertolken In „Secret service In the air". De overige hoofdrolspelers zijn James Stephenson, Rosella Towne, John Litel en Morgan Conway. Noel Smith Is met de regie belast

Hans Zesch-Ballot en Gin« Falckenberg vertolken belangrijke rollen In dé film „Drei wunderschöne Tage"; regisseur is Fritz Kirchhoff.

Kay Francis is uitgekozen voor een belangrijke rol in „Cornet over Broadway".

Otto Levering ensceneert de Walter Wangerfilm „Trade Winds" De belangrijke rollen KAY FRANCIS zijn In handen van Fredrlc March, Joan Bentiett, Dorothy Parker en Alati Campbell.

Gerhard Lamprecht werd door de Ufa te Berlijn als regisseur geëngageerd.

DITA PARLO

Jack Holt, de bekende filmacteur, die th-.i» aan de Columbia verbonden Is, heeft in de tweeëntwintig jaar dat hij filmt, in tweehonderdnegen rolprenten de hoofdrol gespeeld. «

Heinz Ruehmann ensceneert de Terra-film „Lau■■■nSg^^BBHHBH ter Luegen". Het scenario wordt geschreven door Bernd Hofmann en Carl Drews. Ursula Ulrich speelt de vrouwelijke hoofdrol.

Michael Curtiz zal de film „Dodge city" glsseeren.

re-

Elsa Merllni en Angelo Besozzi vertolken de belangrijkste rollen In de Fono-fllm „Vriendschap". Regisseur Is Oreste Biancoli.

Hilde Hildebraudt Is door de Tobis voor de film „Sylvesternacht am Alexanderplatz" aangezocht.

Voor de opnamen van Julien Duviviers eerste Amerikaanschefilm, „The great waltz", was het noodig het oude Weenen uit 1850 te herbouwen. Hei bekende „Grinzing" uit het even bekende „Wienerwald" vormt namelijk LANNY ROSS voor een groot gedeelte den achtergrond van deze rolprent. Luise Rainer en Fernand Gravet vervullen de hoofdrollen In dit werk, terwijl Miliza Horjus, begeleid door een damesorkest, het bekende lied „Geschichten aus dem Wienerwald" zingt.

HEINZ RÜHMANN

Egon Vogel heefteen belangrijke rol in de Tobls-film „Rettungsstelle am Alexanderplatz".

Ronald Colman, de bekende filmacteur, is met de actrice Benita Hume in het huwelijk getreden.

Mark Sandrieh, de regisseur van „Flying down to Rio", zal thans de regle voeren over de nieuwe Jack Benny-film „Man about town", waarin Dorothy Lamour de vrouwelijke hoofdrol zal vervullen.

Errol Flynn heeft zoojulst zijn werkzaamheden in de grootsch opgezette Warner Bros-film „Dawn patrol" beëindigd. Wij willen speciaal onder de aandacht brengen, dat dit de eerste film Is, waarin wereldoorlog-scènes, opgenomen door fotografen van het Engelsche leger, zijn Ingelascht. Hiertoe was speciaal permissie gegeven door betreffende Instanties.

aar

/

weeae vaaer Warner Bros-film. Nails Morgan Madge Perry Todd Harrington Mary Ann Kolonel Whitcomb Inspecteur O'Reilly

Regie: John Farrow. John Litel Ann Sheridan Frank McHugh Janet Chapman Eric Stanley Robert Homans

De kleine Mary Ann is een weeskind. Zij wordt opgevoed in het St. Catharinagesticht. Men is daar goed en vriendelijk voor het kleine meisje, doch het innerlijk eenzame kind ziet in haar droomen steeds haar ,.pappie". Zij is er zeker van, dat haar vader spoedig zal komen, om haar weg te halen uit het Weeshuis. Al haar kinderfantasieën worden beheerscht door dien aangebeden vader, dien het arme kind nochthans nooit heeft gezien. Op zekeren dag wordt het verlangen naar den vader het kind te zwaar en ontvlucht zij het weeshuis. Zij wordt aangereden, of liever gezegd, omvergeworpen door een auto, en hoewel zij niet ernstig gewond is, naar het hospitaal gebracht. Een oude bekende van de renbaan en andere dobbclgelegenheden. Nails en zijn vriend Todd. zijn op weg naar de races. Beiden zien den ziekenauto en trachten achter dien wagen aan zoo vlug mogelijk te' rijden, om toch maar tijdig op hun paarden te kunnen wedden. Nails krijgt voor te hard rijden een bekeuring, doch weet zich bij de politie te verontschuldigen, onder voorwendsel, dat het aangereden kind zijn dochtertje is, en hij zoo spoedig mogelijk naar het ziekenhuis moet. O'Reilly, de inspecteur van politie, begrijpt dergelijke vaderlijke gevoelens en scheldt hem zijn bekeuring kwijt! Mary Ann in het hospitaal, is verrukt over Nails' bezoek. Hij lijkt precies op haar vader uit den droom en of hij wil of niet, moet hij, mede voor de politic, voor papa spelen. Hij neemt het kind in zijn auto mee naar huis, waar hij begroet wordt door zijn buurmeisje Madge, die verliefd is op hem, doch wier liefde niet beantwoord wordt. Zij haalt hem er toe over het kind bij hen te houden. Door haar zijn Nails en Todd immers niet in de gevangenis gekomen. Zij hebben ook niet gewed op een paard, dat verloren heeft — kortom Madge vindt, dat de kleine Mary Ann geluk aanbrengt. O'Reilly, de politieman, verneemt, dat Nails niet getrouwd is, enwenscht een einde te maken aan een verhouding die evenwel in het geheel niet bestaat. Hij zorgt er daarom voor, dat Madge en Nails in het huwelijk treden. Het tweetal, vergezeld van Todd en van de kleine Mary Ann, vertrekt naar Californië, om daar zijn geluk op de renbaan te beproeven. Het blijkt, dat Mary Ann werkelijk een kleine mascotte is. Zij doet het drietal groote sommen verdienen, tot Nails er van verdacht wordt het kind uit 't weeshuis te hebben ontvoerd. Nu is 't uit met races en geld verdienen en Nails, Madge en Todd moeten zich verantwoorden voor de rechtbank. Doch gelukkig mag Nails na een stevige reprimande zijn gelukspop houden — en Mary Ann heeft eindelijk haar ,,pappie" gevonden.

Janet Chapman als de kleine Mary Ann

De rechtsitting, die met een sensationeel slot eindiaL Frank McHugh, John Litel, Janet Chapman en Ann Sheridan

T^,

aLCEZIE Jacques Erwin, Annie Rozanne, J. P. Thiss en Gaby Morlay Jean Yonnel

Regie: Jean Dréville. Hélène Sonia Katia

Pozdnycheff Zorw&Y Toukhatchewsky Vassia Petrovitch

Tobis-film. Gaby Morlay Edmonde'Guy Annie Rozanne jean YonneI Pierre Renoir jacques Erwin J.-P. Thiss Andre Bervil

Pozdnycheff, een man van de wereld, luchthartig en zorgeloos, bekommert zich nergens om, tot hij op zekeren dag tot de ontdekking komt, dat hij totaal is geruïneerd. Gelukkig verleent zijn jeugdvriend, Borowsky, hem onderdak, doch in dit kleine, eenigszins burgerlijke huisgezin voelt Pozdnycheff zich in het geheel niet thuis. Hij heeft geen geld meer om uit te gaan en uit verveling begint hij de vrouw van zijn vriend het hof te maken. Gebruik makend van de gelegenheid, dat Borowsky afwezig is, neemt pozdnycheff Sonia mee naar een

maakt een diepen indruk op hem en insti-nctief voelt het meisje hoe ze hem van zijn verdriet moet genezen. Eenige jaren later vinden we Hélène en Pozdnycheff terug in Sint Petersburg. Ze leiden daar een rustig leventje met hun zoontje Vassia en Pozdnycheff, die zich nog maar al te goed het verleden herinnert, waakt angstvallig over zijn geluk. Doch eensklaps komt er een wending in hun leven. Katia komt,bij het echtpaar inwonen en met haar zijn de verwikkelingen het huis binnengeslopen. Tijdens een concertavond maakt Hélène, zelf een uitstekend musicienne, kennis met den gevierden violist Toukhatchewsky. Ook Katia is bij deze ontmoeting tegenwoordig en de violist, dien een verovering niet moeilijk valt, heeft het meisje weldra onder zijn bekoring gebracht. Dit heeft tot gevolg, dat hij de Pozdnycheffs zeer dikwijls bezoekt en als hij besluit met Hélène aan de piano een liefdadigheidsconcert te geven, raakt Pozdnycheff buiten zichzelf van jaloezie. Hij is er namelijk van overtuigd, dat de violist zijn vrouw het hof maakt en steeds

MMX*

feest van den minder goed bekend staanden graaf Oneguine. Borowsky, toch al eenige achterdocht koesterend, verschijnt onverwacht ten tooneele. Hij heeft nu de zekerheid, dat zijn vrouw hem bedriegt en tot ontzetting van het overrompelde paar schiet hij zich dood. En het is deze daad, die een ommekeer in Pozdnychcffs leven teweegbrengt. Nu pas beseffend wat hij heeft gedaan en gebroken van verdriet gaat hij bij zijn moeder inwonen, om daar troost te vinden. Hijf maakt er kennis met twee charmante meisjes, Hélène en haar zusje Katia. Vooral de knappe en zachte Hélène

Imolr

weer herinnert hij zich het vreeselijk gebeuren van t menige jaren terug. En op den avond van het concert vindt het drama zijn ontknooping. Juist dan meent Pozdnycheff het bewijs van zijn vrouws bedrog in handen te hebben gekregen. Hij gooit Hélène zijn beschuldigingen voor de voeten, en hoewel zij hem bezweert, dat ze geheel onschuldig is, richt haar man zijn revolver op haar en schiet. . . Toukhatchewsky, door Helenes afwezigheid gedwongen, geeft reeds een zijner nummers ten beste. De zaal is stampvol en niemand vermoedt iets van het vreeselijk drama, dat zich ook hier zal afspelen. Plotseling weerklinkt er van af het balcon een hevige knal. Het instrument in de handen van den violist is vernield. Pozdnych«ff heeft ten tweede male geschoten . . . De tijd spoedt zich voort. Daar verschijnt een bewaker in de cel van Pozdnycheff. Hij komt hem een bezoekster aankondigen. Het is Hélène, die geheel hersteld, haar eersten uitgang ten nutte heeft gemaakt om haar man op te zoeken. En nu weet Pozdnycheff, dat zijn jaloezie geheel ongegrond was, dat slechts zijn verbeelding hem parten heeft gespeeld en dat Hélène, die hem troost en moed komt inspreken. slechts hem bemint. . '.

;

J »>»

;ä>.

yv

S fi fi n O A 2; Ö5 9 c 2: .^ A S

iii§-

2- Ck£ ri' UJ

2

ST

v-..

, vï

I^CTMyi^W^."* f^f.

-1 s

■v:.* '&&•,

r4 ."..

p • ■' \ -* • fu

i.

V v-<

W^

i-*"

J

. Rudoll Plalte, Zarah Leander en Willy Biigel in de Bruno V Duday-Hlm „Der Blaufuchs".

lik

Harrlei HlUlard vervult een belangrijke rol in „Cocoanul Grove".

mm**

"V

1

afil i * — ♦ • »

,.. I

i 11 \ h lij II i ï-l" ■- ;_, .r %

I

h

.^ v - L

ILMhlCÜWV

II W H

Ern«t Waldow in de Ula-lilm „Goudhanger'

H

nm Ann MUier Ia de Columbia-Hhn „Ton can't tak« It with you"

m fW/

gjj jB ^^•:

J1 'ï

i^

^JÊÊffaJJ^^^^

7

■■^Hl .,*.':

\

HOLLANDSCH STEDENSCHOON STADSGEZICHT TE LEIDEN

VAN LEZER TOT LEZER Op dei« pagina kunnen onze abonné's, onder de „Ruilrubriek", gratii een advertentie plaatsen, waarin zij iett aanbieden in ruil voor iet« anders. Deze plaatsing is geheel gratis, maximaal 10 regels per advertentie. Advertenties, waarin voorwerpen te koop worden aangeboden of gevraagd, woningen te huur worden gevraagd of te huur aangeboden, diensten worden aangeboden, enzoovoort, enzoovoort, worden onder de rubrieken „Te koop aangeboden", „Te koop gevraagd" en „Diversen" geplaatst en berekend tegen S cts. per regel, minimum vijf regels.

TE KOOP AANGEBODEN Te koop ; een aquar. m. tafel m. 75 • 40 \ 48. Planten en vlschjes. Pr. f\0.~. W. Steelink. 2e v. Swlndenstr. 49-1, A'dain (O.). Te koop : een goedwerkende kleermakersnaaimachine v. ƒ25.—. 2e Oosterparkstraat 231-1. A'dam.

RUILRUBRIEK Wie ruilt 3 paar z.g.a.n. avondschoenen m. hooge hakken m. 38 v. dito m. lage hakken en 2 paar Suède, ook voor schoenen m. lage hakken v. Keulen, Reigerstr. 26, Badhoevedorp. Eindp. bus O. Wie ruilt een tafelbiljart compl. m. 3 ballen. 2 queu's en waterpas voor een roeiboot ; een fruitautomaat compl. voor kinderwagen ? H. v. d. Eist, Albert Cuypstr. 144-111, A'dam. Te ruilen : 200 stadsboeken van elk maar I no. voor iets anders. Ook Sickesz, weegsch. en Kw.-b. te ruilen voor Jamin-huishoudbonn. C. Moritz, Oogststr. 40-h., A'datn. Wie wil zijn zeilboot ruilen voor een motorrijwiel merk New Hudson 1931. 500 cc. Te bez. Hudsonstr. 367. R'dam (W.).

Sportliefhebbers, ik heb een B.S.A. baanfiets 1. Gernaert wegfiets en reserve materiaal te ruilen voor 16 m/m filmtoestel gesch. v. zaalprojectie. Jules Seekers. Gr. Gracht 69, Maastricht. Wie ruilt : 6 grammoph. pi. tegen Hille b. iedere pi. voor 5 b. Van Wel, Albert Cuypstr. 44 bis. A'dam. Wie wil een bleu avondjapon ruilen voor een heerenrijwiel? Jachareux, Bloemkweekerstr. 51 ll-et., R'dam.

Voor de kinderen:

DIVERSEN

Een bijna nw. damesrijwiel, nw. banden, ketting en cranks met pedalen wil ik ruilen v. een handnaaimach. of een winterjas, -pak of i.d. Houthorststr. 30-V, Den Haag. Goed onderh. 2-pers. eiken ledikant met spiraal te ruilen v, 2-pers. opklapbed m. ombouw en spiraal. Rustcnburgerstr. 30-11. A'dam.

Wie ruilt 2 witte pr. gekrulde struisvogelveeren voor Iets anders. Mej. Ouwerkerk, Paulus Potterstr. 21a. R'dam (O.).

Wie ruilt nw. wit email bordje met zw. letters, waarop staat „boodschappen achterom", v. atlas of een huishoudelijk art. Isingstr. 247, Den Haag.

6 Everlasting b.. 24 Paula. 5 W.W.W.. 9 Onze gr. rivieren, 12 Zwerftochten, 4 Keg, Te ruilen v. 6 Rinso of Sunlight zeepb. M. Koormeyer, Pletterijstr. 41. Den Haag. Wie ruilt Hille-alb. Z.Holl., keurig ingepl.. v. Verk.-aib. Aquarium of Paddest. leder betaalt eigen porto. Ber. s.v.p. aan Mevr. C. Luyten, Julianastr. 21, HeerMaastricht.

Doodelijk ongeval te Rotterdam Onze abonné, de heer C. J. G. Pels, Wandeloordstraat no. 71, Rotterdam, die op een schip werkzaamheden verrichtte, had het ongeluk in een ruim te vallen. Dit ongeval had den dood ten gevolge. Ingevolge de bepalingen van onze gratis ongevallenverzekering werd aaïi zijn weduwe door de N. V. Nieuwe Havbank te Schiedam uitgekeerd een bedrag van

ZESHONDE R D GULDEN Denk er vooral aan tijdig van een ongeval aan de N.V, Nieuwe Havbank te Schiedam kennis te geven en wel binnen 3 x 24 uur na het ongeval. Door te late aangifte toch verbeurt nrien het recht op eventueele uitkeering. DE DIRECTIE

EEN

gssjg nr. e ]

VULPENHOUDER

10 troostprijsjes: 1 CIRKELSPEL GEHEIM-SCHRIFT: WAT STAAT HIER?

Wie ruilt eikenh. leeuwenkopspiegel voor passpiegel ? Willemstr. 32, Den Haag. Wie ruilt mijn 2-pers. opklapbed met omb. en matrassen 3-deelig, voor een i-pers. dito of divanbed 't Aan hetzelfde adr. een p. z.g. a.n. hockeyschoenen ter overn. aangeb. voor ƒ3 (gr. maat), Mient 369, Den Haag. Tel. 393276.

Gratis kunt u gangbare bonnen die u niet spaart rullen voor wat u wèl spaart en tekort komt. Bij zending postzegel insluiten voor terugsturen. Wed. S. v. Zanten, Daniël Willinkplein 41, A'dam.

Hoofdprijs:

Postzegelverzamelaars i Wenscht u adressen v. ruil in het buitenl. ? Of Inlichtingen ? Ruil v. postzegels ? Wendt u in vertrouwen onder motto „Unicum Club" tot H. J. Lensink. Dikkeboom, 15, Nijmegen.

ONZE CLUB, I

'

3

3

3

2

1

2

3

2

Het zou niet uit te vinden zijn, als je den sleutel van het geheimschrift er niet bij had, daarom wordt die hieronder afgedrukt. Let maar goed op, in welke vakjes de verschillende letters staan en In welke volgorde, dan zul je de oplossing gauw genoeg vinden. SLEUTEL: a. b. c. j-

k. 1.

s. t. u.

d. e. f.

g- h. i.

m. n. o.

p- q. r.

v. w.

y- z.

X.

Oplossingen met een Sickesz' etiket er bij, Inzenden vóór 10 Nov. a.s. aan ONZE CLUB, Postbus 673, Amsterdam-C. Duidelijk je naam en adres vermelden en je DIPLOM A-N U M M E R. Heeft iedereen al een DIPLOMA? Alleen leden met diploma kunnen aan de raadsels meedoen. Zorg, dat je ook spoedig je diploma hebt, want over enkele weken komt er een speciaal St. NICOLAAS-RAADSEL, met EXTRA MOOIE PRIJZEN. Het Diploma van ONZE CLUB is verkrijgbaar voor 5 Sickesz' etiketten, welke tegelijk met de oplossing van het raadsel Ingestuurd kunnen worden. Ouwe Bartje zorgt dan wel voor de rest. De oplossing va'n raadsel nr. 5 was:

VOLLE

MELK

De hoofdprijs is toegekend aan: Jan Jongsma, Semarangstraat, Haarlem. De 10 troostprijsjes aan: Jacob Vogel, Hogeweg, Amsterdam Annie de Wit, Mercatorplein, Amsterdam H. Schrage, Ambonstraat, Amsterdam L. Groenendijk, Jan Kobellstraat, Rotterdam Wim Kroon, v. Citterstraat, Rotterdam L. Huizinga, Elsstraat, Den Haag L. v. Dongen, Pluvierstraat, Scheveningen M. Munters, Stationsweg, Barendrechi H. v. d. Roest, Noordvliet, Leeuwarden J. Bos, Dijkstraat, Vlisslngen. VOOR DE OUDERS: Het is zóó belangrijk, dat wij er niet over op kunnen houden. Als U aan den melkboer „melk" bestelt, dan bedoelt U natuurlijk geen tapte-melk, doch volle-melk, zooals die dagelijks in ieder gezin gebruikt wordt. Maar als U in den winkel „melk-chocolade" koopt, let U dan óók op, of U chocolade krijgt welke bereid is met VOLLE-melk en niet met tapte- of magere-melk, welke veel geringer voedingswaarde heeft? Als iedere Nederlander eens per dag een Sickesz' VOLLE-melkreep gebruikt, dan heeft de fabriek daarvoor tweehonderd millioen liter melk per jaar noodig. Dat is een belang voor den boerenstand. Maar, dat U en Uw kinderen d i e VOLLE-melkreepen gebruiken, dat is een belang voor UZELF en Uw kinderen. Onthoudt U dus: „ALS SICKESZ OP DE VERPAKKING STAAT, ZIT ER VOLLE-MELK IN DE CHOCOLAAD!"

Na hun leven lang heel zuinig geweest te zijn, liet het oude echtpaar den salon eindelijk eens mooi inrifchten. Op zekeren dag miste de oude dame haar echtgenoot. „Jozef, waar ben Je?" riep ze. „Ik ben In den salon, ik rust." „Op de sofa?" jammerde zij. „Neen, op den vloer." „Op het mooie karpet?" was haar volgende verschrikte vraag. „Neen, dat heb ik eerst opgerold." Klein jongetje In den dierentuin: „O, kijk eens, vader, wat een verstandige aapl Hij zit zijn haren te tellenl" - 2 —

De pLittegrond van het boiiivfilan wordt uitgezet. In den zandigen grond wordai met den voet groote kringen getrokken om den omtrek der hutten aan te ^ethn.

Niet alleen Amsterdam ts op palen gebouwd. Ook met Lulongo is dit hei geval. De hutten kunnen niet direct op den grond geplaatst worden, daar ze anders gedurende den regentijd zouden onderloopen.

voor

den

arbeid

op zijn bezitting

aanwerven. Ze ver-

schenen des ochtends vroeg, meldden zich aan en kregen

Ook onder de Neger-bouwlieden bevituien zich specialiteiten. De man van onze foto is hier bezig met het maken van lussen uit raffia, die dienen moeten om de wanden aan den vloer en de palen er onder te bevestigen.

Het moeilijkste karwei: het opzetten der wanden, die uit riet gemaakt zijn, en er als groote matten uitzien!

toen de opdracht, vóór dat zij iets anders zouden gaan doen, eerst woningen voor zichzelf en hun

familie

te

bouwen, omdat er totaal geen huisvesting voor hen was. Dit behoefde hun slechts één keer gezegd te worden. Direct gingen ze aan den arbeid. Om acht uur'$ morgens

1()Ufi«h4t?OßP

werd de eerste steen gelegd... pardon, de eerste voet in den grond gezet om de kringen aan te geven, die den omtrek der hutten moesten aanduiden. Van dat oogenblik af ging alles met een rapheid, die de spreekwoordelijke luiheid van den Neger te schande maakte. Palen werden in den grond gedreven - zonder eenig gereedschap - de

ljet wereldrecord in snel bouwen dient stellig op naam

vloeren er boven op gelegd, wanden en dak geplaatst, en

der Negers van Angola, Afrika, geboekt te worden, en

toen ... ja, toen waren de honderd woningen reeds klaar.

dan nog speciaal op die van het plaatsje Lulongo. Dit

Nog eer de zon onderging stond het nieuwe dorp daar,

dorp, dat uit meer dan honderd woonhuizen bestaat, ontstond toch in nog geen tien uur tijdl

geheel gereed, en des nachts sliepen honderd families in

Een plantagebezitter liet ongeveer honderdtwintig Negers uit andere tamelijk veraf gelegen streken van het

land

een plaats - Lulongo werd het dorp gedoopt - waarvan den vorigen dag nog geen spoor te bekennen was geweest Hoe het precies gebouwd werd, dat vertellen u onze foto's.

Op de gaffelvormige heipalen worde» dwarslatten gelegd, waarop de vloer moet komen te rusten.

IJverig aan het werk. Eenige hutten zijn reeds klaar, voor de andere is het henoodigde bouwmateriaal — palen, lussen van raffia en de uit riet gevlochten wanden — al gereed gemaakt.

Lulongo is gereed. — Een niéuw dorp in nog geen tien uur uit den grond gestampt, terwijl al het bouwmateriaal zelf geheel en al ter plaatse verzameld en in den juisten vorm gebracht moest worden!

IM MET KAAS-PESTA

PAR IJS

Een maaltijd zonder kaas, is een mooie vrouw, die een oog mist. BRILLAT-SAVARIN

D

it is het devies van een heel bijzonder Parijsch restaurant, namelijk een restaurant, waar de kaas niet slechts als voor- of nagerecht wordt opgediend, doch waar ze tot het voornaamste bestanddeel van den maaltijd is gepromoveerd. Wanneer de gast er binnentreedt, komt de geur van tweehonderd verschillende soorten kaas hem tegemoet. De prijs voor een maaltijd bedraagt vijftien francs, waarbij dan nog een bedrag komt voor den verplichten wijn. Daarvoor is men dan echter ook gerechtigd zooveel en zoolang van de diverse kaassoorten te probeeren, als de maag het toestaat. Dit restaurant is zelfs in een land als Frankrijk, dat een speciale voorliefde voor kaas heeft, een bezienswaardigheid. Men eet hier de kaas naar den kalender, juist zooals oesters of visch. Een „maitre fromager" waakt in de kelders vol teedere zorgen over de kazen van alle vormen en soorten, die allen netjes op planken gerijd liggen. Op,den thermometer controleert hij de juiste temperatuur voor het aan zijn Het kaas-restauraut van zorgen toevertrouwde materiaal, dat pas op buiten gezien. den voorgeschreven tijd voor het gebruik gereed mag zijn. Maar niet alleen hel jaargetijde moet bij de kads passen, ook de wijn, en ook daarvoor heeft men dan ook een speciale kaart samengesteld. Behalve dat men In dit restaurant wel een keuze kan doen uit talrijke en zeer gevarieerde kaas-maaltijden, bestaat er ook de gelegenheid, verschillende kaassoorten mee naar huis te nemen. Zoowel Parijzenaars als vreemdelingen maken hier vaak gebruik van. Vreemdelingen dienen hierbij echter wat omzichtig te werk te gaan, hetgeen bewezen wordt door een voorval, dat laatst plaats vond. Iemand wilde een Franschman in New York, die zich heel erg over het gebrek aan Fransche kaas had beklaagd, eens een plezier doen en gaf aan een kennis twee oogenschijnlijk reuklooze kaasjes mee, in de veronderstelling, dat ze minstens vier weken, dus in ieder geval de echt dagen van den overtocht goed zouden blijven. Ze bleven ook goed; ze kwam aan en hun ontvangst werd dankend bevestigd; maar het arme slachtoffer, dat de kazen getransporteerd had, schreef een treurigen brief en zei, dat-ie zijn hut gedurende de laatste twee dagen van den overtocht bijna niet meer had kunnen betreden ...

De kt'its uit twïehoiiderd soorten kaas is moeilijk.'

In de etalage ligt een groote keuze 4, kaas uitgestald.

Proeven van kaas.

DE SCHRIK VAN DEN WEG

Op een goeden dag kreeg Mr. W. G. Adam, toen hij nog rijks-jachlopxiener was' op het en Mr. Wayland verklaarde, dat hij het graag „vereeuwigen ' wilde. eiland Ceylon, van den hoofdoplichter der RE:E:KS f^=^ SCANNENDE AVONstaatsbosschen het volgende briefje: Andris meende, dat „hun" olifant wel naar TUREN, NAAR WAARHEID VERTELD „Ik wildei wel, dat je eens een uitstapje naar rechts gegaan zou zijn, en daarom stuurde Adam Siyambalanduwa ondernam om er een olifant te hem dien kant uit om een onderzoek in te stelleurgesteld voelde door dezen gang van zaken dooden, die vaak den mallcoach bedreigt, welke len terrJl hij zelf het spoor naar den anderen was missch.en wel Mr. Wayland. Deze scheen er de verbinding tusschen Pottuvil en Monaragala kant zoo volgen waarbij hij dan tevens gelegenstellig op te hebben gerekend, dat hij reeds den onderhoudt. Het is een zeer zonderling dier, heid had om Mr. Wayland te vergezellen, die eersten avond den besten zijn blitzlamp en want hij haalt zijn streken alleen uit als het volle den jongen olifant wilde fotografeeren. camera zou kunnen gebruiken . . . maan 1$; wat hij den overigen tijd doet, is een .7e* die.r bevond ''eh zoowat op een halve Toen de mailcoach eenigen tijd uit het gezicht compleet mysterie - maar een, dat misschien de mijl afstand, maar toen zij het tot op «en honverdwenen was besloot Adam het kamp voor moeite waard kan zijn voor je, om te onthullenl derd meter waren genaderd, begon Mr. Wayland den nacht In orde te gaan brengen. Er werden Probeer evenwel niet, hem met een van je oude zijn camera al gereed te maken, en op vijftig twee tenten opgeslagen, een voor Mr. Wayland geweren te schieten; daar is hij te taal en te meter afstand nam hij zijn eersten snapshot. Het en hemzelf, en een voor Andris. Omstreeks tien slim voor. Ik zal Je mijn speciale olifantsgeweer dier keek geen oogenblik in hun richting, maar uur, na hun avondmaaltijd te hebben gebruikt, met ontplofbare kogels zenden, zoodra ik van je na zich grondig gebaad te hebben, draaide het begaven de drie mannen zich ter ruste hoor, dat Je zin In het baantje hebt!" zich plotseling om en verdween in de Jungle... ZOOWat uur later xi n A J".* 'L' ••" i "geweest, dat Nu, zin had Adam er zeker in. Hij stuurde Mr Wayland had juist tevreden zijn camera Andris kwam waarschuwen, dat een olifant zich direct een telegram, dat hij zou probeeren den opgeborgen toen het in het kreupelhout aan hun aan het baden was In een meertje, dat op bruut onschadelijk te maken, en verzocht het gelinkerhand hevig begon te kraken. In het voleen péar honderd meter van hun kamp lag. Het weer te willen opzenden naar Monaragala. gende oogenblik stormde er een kolossale olifant bleek een groote mannetjes-olifant te zijn, dus Na de noodige voorbereidingen te hebben gemet razende snelheid op hen af. Adam, die zijn waarschijnlijk degeen, dien zij zochten. Een troffen, begaf hij zich onmiddellijk op weg. De tegenwoordigheid van geest niet verloren had, oogenblik later hoorden ze hem duidelijk tromeerste treinreis van een vollen dag bracht hem schoot hem een kogel tegen den kop om tijd te petten, en toen, in het heidere licht van de volle met zijn „spoorzoeker" Andris naar Haputale, winnen; het dier rende echter In dezelfde vaart maan, zagen zij hem naar de plek loopen. waar vanwaar ze verder reisden per mallcoach. Andris verder en Adam dook weg achter een boom, die Andris, die niet had kunnen slapen, en daarom slaagde er in onderweg verdere bijzonderheden in rijn buurt stond. Mr. Wayland echter nam de den omtrek eens was gaan verkennen, gestaan omtrent het dier te vernemen. Het bleek, dat de vlucht in de richting van de rivier en de olifant had toen hij hem ontdekt had. Voorzichtig snufolifant - dien ze „herkennen" konden omdat hij zette hem na. Het was toen, dat Adam ontdekte, »elde het dier langs den grond, om, toen hij de een weinig met den rechterachterpoot trok dat het „hun olifant was, omdat het dier een voetsporen van Andris had gevonden, deze te een ware terreur uitoefende op een eenzaam weinig met den rechterachterpoot trok volgen tot aan den oever der rivier, welke langs weggedeelte, een paar mijl ten Westen van MaGelukkig voor Mr. Wayland stond er op zijn het kamp liep. Hier bleef de olifant staan en hawewa. Een week lang nadat het volle maan weg een boom, waarvan de onderste takken zich wendde zich om in de richting van de twee geworden was, maakte hij er de omgeving onxoo laag bij den grond bevonden, dat hij er zich tenten. Juist op dat oogenblik ging de maan veilig. Hij scheen een bijzondere voorkeur te aan kon ophijschen, en net op het oogenblik, dat schuil achter de wolken, en werd de heele Jungle hebben voor den door paarden getrokken mailde olifant den stam bereikt had, was Mr. Waym volslagen duisternis gehuld. coach, waarvoor hij, zoodra de zon was onderland er in geslaagd zich op te trekken en zich Eenige seconden later werd er een luid gegegaan, in letterlijken zin op den loer ging ligop den ondersten tak te werken, waar hij, voorsnuffel gehoord, en Adam beval zijn beiden met0 n in een 08 loopig althans, In veiligheid was. Er volgde nu * ' ^l' ^ O ^ bul was, vergenoegde gezellen zich zoo snel mogelijk achter een boom hij er zich mee achter den wagen aan te rennen, een buitengewoon schouwspel. De olifant was In veiligheid te stellen. Zelf aarzelde hij geen alsof hij zich amuseeren wilde door den inzittenrazend; hij trompette van woede en begon aan ooqenbiik het voorbeeld te geven. den een doodsschrik op het lijf te Jagen. Bij ande onderste takken te rukken, klaarblijkelijk met Een hijgend, blazend geluid was alles wat de dere gelegenheden trad hij echter brutaler op. de bedoeling den boom om te trekken. Toen hij aanwezigheid van den olifant verried, maar de Zoo had hij bijvoorbeeld vijf keer den bestuurder xag, dat dit hem niet lukte, zette hij zijn voorge uiden werden steeds duidelijker, tot zij einP 0 t n te0en den stam en gedwongen rechtsomkeert te maken en terug te i °1 * ♦••'wijl hij met zijn delijk stil schenen te houden bij den boom, waarkeeren naar de plaats vanwaar hij vertrokken was; slurf zoo hoog greep als hij maar kon, leek hij achter Adam stond. twee maal had hij den wagen omvergeworpen, en pogingen in het werk te stellen om een houvast Een licht gesnuffel volgde nu - waarschijnlijk de laatste maal had hij dien zelfs zóó toegetakeld, voor zijn pooten te vinden ten einde In den was de olifant bij de tenten gekomen. Het was dat men hem als een hoop wrakhout had moeten boom te kunnen klimmen. evenwel zóó donker, dat dit absoluut niet was te achterlaten. Dat er bij deze gelegenheden perAdam was doodsbang, dat de boom onder het constateeren. Opeens volgde er echter een sonen gewond waren geworden, behoeft natuurgewicht van het kolossale lichaam zou bezwijken scheurend snerpend geluid; een der tenten werd lijk geen betoog I en hij dacht, dat indien hij het dier maar dicht klaarblijkelijk van de pennen getrokken en wegToen Adam te Monaragala aankwam, bleek, genoeg naderen kon, hij misschien gelegenheid geworpen I Hierna scheen het dier zijn adem in dat hot speciale olifantsgeweer nog niet was gezou krijgen een doodelijk schot in het oor van te houden, luisterend naar een of andere bearriveerd, maar dat er wel een „fotograaf" op den olifant te plaatsen. weging, die de aanwezigheid van menschen zou hem wachtte, die van dichtbij snapshots van grof Geruischloos sloop hij nader, maar juist toen kunnen verraden. . . wild wilde maken. De man, die een hooge behij zijn geweer in den aanslag wilde brengen, De spanning was ondraaglijk en opeens moest stuursambtenaar bleek te zijn, had een brief bij keerde de olifant zich om, kreeg hem in het oog Adam er aan denken, dat Mr. Wayland evenzich van een der regeerlngsbuieaux, waarin en kwam woedend op hem af. Aan vluchten viel eens met een geweer gewapend was! Hii bad Adam werd verzocht hem mee te nemen en hem op dat oogenblik niet meer te denken; de bruut den hemel, dat de man niet zijn hoofd verliezen van de jachtpartij te laten zien, wat er van te zou hem zeker onder den voet hebben gemocht en op het dier zou schieten, want in dat zien zou zijn. . . Adam was met dit verzoek niets loopenl Koelbloedig, zooals het een goed Jager geval zou een van hun drieën zeker worden geingenomen, maar hij kon het kwalijk weigeren. ook in de oogenblikken van het grootste gevaar dood. . . Er gebeurde evenwel niets van dien Hij begreep echter, dat zijn metgezel een gebetaamt, bleef Adam staan en lot zijn geluk tilde aard en even later liet het dier een trompetstoot duchte handicap bij zijn onderneming zou kunnen het dier, toen hel hem op ongeveer twaalf pashooren, die door de gansche Jungle scheen te zijn, want een leek geeft bij dergelijke flelegensen genaderd was, zijn slurf op. Hierdoor kreeg daveren, waarna het zich weer snuivend en snufheden altijd moeilijkheden, hoe geschikt hij oveAdam gelegenheid hem een kogel in den bek te felend verwijderde. rigens persoonlijk ook mag zijn. schieten. Hel dier leek in zijn woeste vaart even Den geheelen nacht hielden de drie mannen Daarna kwam de tweede tegenvaller: toen de te aarzelen; toen scheen hel met nog des te onzich schuil, geen licht durvende aansteken, uit kist werd bezorgd, waarin het olifantsgeweer stuimiger geweld op zijn tegenstander af te vrees, dat hel dier in de buurt op hen zou kunmoest zitten, bleek deze slechts een heel gewoon komen. Deze had nu echter gelegenheid genen loeren, maar toen het dag werd bleek, dat wapen te bevatten, niet veel beter dan de twee, kregen opzij te springen en terwijl de olifant het inderdaad verdwenen was. Het had niet veel die Adam zelf had. Een briefje verklaarde, dat hem voorbijstoof, gaf hij hem een tweeden kogel schade aangericht in het kamp; van een reservehet beloofde geweer defect was. . . precies onder zijn linkeroor . . , geweer, dat Adam bij zich had, was de loop Adam was er echter niet de man naar om zich Het dier viel niel onmiddellijk neer, maar liep verbogen, terwijl een der camera's van Mr. door dergelijke kleinigheden uit het veld te laten nog ongeveer een meter of tien door. Toen, inWayland platgetrapt was. De beide tenten waren slaan, en daarom trof hij de noodige maatregelen plaats van op de gewone manier op zijn knieën slechts licht beschadigd. . . om er den volgenden dag op uit te trekken. neer te zinken, scheen hij een poging te willen Adam besloot de sporen van het dier te voldoen zich om «te keeren. Dit lukte blijkbaar niet Tegen dat de zon onderging bereikten zij de gen, iets wat met de hulp van Andris niet zoo meer en het viel zijwaarts met een luiden plof plaats waar de olifant gewoonlijk uit zijn hindermoeilijk viel. Tegen den middag kwamen zij dan op den grond. laag tevoorschijn kwam, en op behoorlijken afook op een plek, waar de olifant klaarblijkelijk stand er van legden Adam, Andris en Mr. WayHij zou geen mailcoaches meer aanvallen, gerust had. maar. .. Mr. Wayland zou ook geen snapshots land zooals de „fotograaf" heette, zich nu op Terwijl de drie mannen stonden te beraadhun beurt In een hinderlaag. meer van hem maken! Hoewel hij een mooie slagen in welke richting zij verder zouden gaan, gelegenheid had gehad toen de olifant onder De tijd verstreek en na verloop van een paar omdat er naar twee kanten sporen leidden, die den boom waarin hij zat, te keer ging, had hij uur naderde de mailcoach, maar alsof de olifant duidelijk van hetzelfde dier afkomstig waren, er lucht van had gekregen ... hij liet zich op dat moment aan zijn heele camera niet gekreeg Mr. Wayland een Jongen olifant in het n.et zienl Degeen, die zich nog het meest tedacht. En nu was hel te laat. „De schrik van oog. Het dier stond midden In een klein riviertje den weg" lag ontzield tor aarde...

OP LEVEN EN DOOD

GLANSDORFF - MEISJESPORTRET

/^ewéj^JBRILLIANTE MISLUKKELINGEN

UIT DE WERELD VAN DE SPORT

meest productieve uitvinder van de de heele wereld is waarschijnlijk Amerikaan John Gammeter, die er thans, hoewel hij pas drie en vijftig jaar oud is, het uitvinden aan heeft gegeven en van zijn er mede verdiende penningen — het zijn er niet weinigl — is gaan levenl John Gammeter begon zijn carrière als loodgieter, waarin hij kans zag op waarlijk schitterende wijze te mislukken. Nadat hij nog talrijke andere baantjes had geprobeerd met vrijwel denzelfden afloop, kwam hij ten slotte in een fabriek terecht, waar men allerlei voorwerpen van rubber vervaardigde. Zijn werk was hier de gereedgekomen producten met een kruiwagen naar de magazijnen te rijden. Inspireerend kon men zijn baan dus niet direct noemen, maar toch belette dit niet, dat de uitvindersgeest over hem vaardig werd. Hij bedacht een machine, die op veel snellere wijze dan dit tot dan toe mogelijk was, rubber ringen om stoppen van flesschen maakte, en vond daarna nog honderd en één andere machines en gereedschappen uit, die hem allemaal behoorlijke bedragen opleverden. Gammeter is niet de eenige, die in een beroep mislukte om in een ander veel geld te verdienen en naam te maken. H. G. Wells, de bekende Engelsche schrijver, begon zijn loopbaan als behangersleerling. Charles Laughton was kellner voordal hij de beroemde filmster van thans werd, John Drinkwater, de befaamde Engelsche poëet, trachtte als verzekeringsagent een beslaan te vinden, Jeffrey Farnol, bekend schrijver, was mecanicien, en Somerset Maugham, die thans lol Engelands beroemdste auteurs wordt gerekend, heeft aanvankelijk medicijnen gesludeerdl PAS

1-3. Blauw Wit-A.D.O. - In het AmsUrdamsche stadion had de voetbalwedstrijd Blauw Wit-A.D.O plaats, die In den gelijken stand 0 — 0 eindigde. — 1. Na een voorzet op het doel van Blauw Wit. — 2. Een mooi schot op het doel van A.D.O. — 3. Een aanval op het doel der gasten 4-5. D.O.S.-Feijenoord, door D.O.S. met 4-3 gewonnen. — 4. Een moment voor het doel van D.O.S. — 5. De D.O.S.-keeper heeft den bal nog net weten weg te werken. 6. Te Amsterdam werd de korfbalwedstrijd D.D.V. — Kattenburg gespeeld. — Een moment bij den korf van Kattenburg.

OP

VOOR

GASMASKERS!

el was hel Engelsche Ministerie van Binnenlandsche Zaken Ier oore gekomen, dat sommige personen hun gasmaskers hebben geprobeerd met behulp van gas, of de vergiftige dampen van benzinemotoren. ge„Hel publiek wordt tegen deze hoogst vaarlijke experimenten gewaarschuwd," heeft het Ministerie daarop doen bekend maken. „De regeerings-gasmaskers zijn niet bedoeld om bescherming te verleenen tegen gewoon gas of vergiftige dampen, welke niet in geval van een oorlog zullen worden gebruikt." Van een andere zijde werd het publiek er op attent gemaakt, dat men gasmaskers steeds zóó moest opbergen, dal kinderen ze niet in nanden konden krijgen. Het bleek namelijk te zijn voorgekomen, dal kinderen een vertrek „gas-vrij"

H

^^UUSSMM

hadden gemaakt, de gevonden gasmaskers hadden opgezet en loen de gaskraan opengezet. De vader kwam maar nel op tijd, om een tragedie Ie voorkomen . . . VIJF HONDERD JAAR GEBREID! Eenige jaren geleden verscheen de Hertog van Windsor, die loen Prins van Wales was, in een pull-over». Dit voorval werd aanleiding dat andere mannen óók een pull-over wilden hebben en dat hun vrouwen ze gingen breien. Zoo ontstond er langzamerhand een soort brei-woede. Hel breien is bij lange na niet zoo oud als het weven. De kunsl van hel breien werd uilgevonden In Schotland, maar zooals vaak met belangrijke uitvindingen hel geval is, raakte de naam van den uitvinder In vergetelheid. In het eerst werden er alleen kousen gebreid, en gebreide kousen werden uil Schotland naar Frankrijk uitgevoerd. Ook In dit land werd hel breien toen populair. Er werd zelfs een gilde van kousen-breiers opgericht. Meer dan twee honderd jaar lang werd er uitsluitend met de hand gebreid. Hel was niet vóór 1589, dal de eerste breimachine werd uitgevonden door den Engelschman William Lee. De moderne breimachine is eigenlijk een wonderlijke schepping, waarmee het werk vijf honderd maal sneller geschiedt dan met de hand. FANTASTISCHE

GERUCHTEN

Men weet, dat kolonel Lindbergh, de bekende vliegenier, onlangs een eiland bij Engeland heeft gekocht. Kidnappers hebben hier niets mee uit te slaan, maar als wij een Engelsche courant mogen gelooven, dan zou kolonel Lindbergh op 't oogenblik zijn groole belangstelling voor het vliegen hebben verloren en zou hij zich op dal eiland onledig houden met het nemen van proeven om. . . dooden weer tol leven te wekken. Het klinkt inderdaad fantastisch, maar dat doen méér nieuwtjes vandaag-den-dag. Kolonel Lindbergh werkt niet alleen aan hel probleem. Hij doet het samen met den beroemden dokter Alexis Carrel, den Nobel-prljswinner. Dr. Carrel heeft een machine uitgevonden, en Lindbergh, die een der beste wetenschappelijke mecanlciens van de wereld is, zou thans samen met den dokter bezig zijn haar te perfectionneeren. Met bindweefsel genomen proeven moeten reeds zeer gunstige resultaten hebben opgeleverd. Het eiland, waarop de belde mannen werken, heel St. Gildas, en hun laboratorium Is door een hoogen muur omgeven, terwijl het dag en nacht wordt bewaakt.

HET

IS EEN ZONDERLINGE

WERELD

TE KOOP GEVRAAGD: BEDELAARS! — Verkoopingen, waarop kreupelen en andere lichamelijk ongelukkigen worden gekocht ten einde hen te exploiteeren als bedelaars, worden regelmatig gehouden In Colombo, de hoofdstad van het eiland Ceylon. Voor hen, die er het ongelukkigst uitzien, worden de hoogste prijzen gebodenl IN TWEE EN TWINTIG JAAR NIET GESLAPEN. — Paul Kern, een gepensionneerd kantoorbediende van vier en vijfllg jaar, die met zijn vrouw en drie kinderen In een voorstad van Boedapest woont, heeft nog geen seconde ge slapen sinds Juni 1915, toen hij aan het hoofd werd gewond door een granaatsplinter MENSCHAPEN

EN

STERKSTROOM

Verscheidene apen, die een groolen angst voor slangen hebben, zien toch geen kans om uit de nabijheid van deze dieren te komen. Ze nemen er niet de vlucht voor, maar blijven integendeel in hun buurt, hoezeer zij ook door vrees zijn bevangen. Hierdoor is misschien wel de legende ontstaan van hel hypnotlseerende slangenoogl In verband met dit Interessante ziele-verschijnsel, heeft men In den Dierentuin te Düsseldorf proeven genomen met menschapen. Rond het verblijf van deze dieren had men een metalen stang laten aanbrengen, waardoor een electrlsche stroom gevoerd werd. Uit de manier, waarop de drie soorten menschapen zich ten opzichte van de stang gedroegen, kan men afleiden welke verschillen er in temperament bestaan tusschen den gorilla, den chimpansé en den orang-oetan. De gorilla vermeed de stang reeds nadat hij er slechts één keer een slag van had gekregen; de stang bestond eenvoudig niet meer voor hem! De chimpansé daarentegen, die dezelfde ervaring had opgedaan, kon ondanks den angst en den schrik, dien hij voor de stang koesterde, tóch het spel met het gevaar niet nalaten. Hij ging telkens weer naar de stang toe en was, ondanks zijn duidelijk zichtbaren angst, niet eerder tevreden dan wanneer hij weer hullend aan de stang vast bleef zitten en de stroom zoo snel mogelijk moest worden uitgeschakeld. Dat gebeurde bijna lederen dag. Heel anders gedroeg zich de orang-oetan, de bedachtzame, voorzichtige menschaap van het Aziatische eilandenrijk. Hij bleef zonder een spoor van angst voor de stang zitten en amuseerde zich kostelijk door er mei zijn vingernagels electrlsche vonken uit te laten springen

7. Op Duindlgt had de jaarlijksche „Silverrush" van de Trekvogels plaats, waaraan een groot aantal loopers deelnamen. - Een hindernis die lastig werd gevonden en spoedig werd afgegooid. 8-9. In Den Haag verloor Ajax met 1-0 van V.U.C. - 8. Een spannend moment uit den strijd. — 9. Verwonderd volgen keeper en achterspelers van V.U.C, den bal, die net naast

ging . . .

Bep moet vandaag maar thuis blyven, ze is soo verkonden geweest en het is guur weer.

Och Mevrouw laat gaan ... 't is zoo moeder heeft my meegegeven tegen

haar meeleuk! Af'n Wybertjes kouvatten.

Ik krijg voortaan zelf ook een doosje Wybert-tabletten mee als ik naar school ga. Lekker zijn ze, hè T

CARSON

NAPIERS

WONDERLIJKE AVONTUREN OP VENUJ DOOR EDGAR RICE BURROUGHS SCHRIJVER DER TARZAN-VERMALE N .EEMG

GEAUTORISEERDE

VERTÄU PIG

Carson Napier Is met een vuurpijlvliegtulg naar de planeet Venul gevlogen. Hij beleeft er de wonderlijkste en jevaarlijltste avonturen en wordt er verliefd op de koningsdochter Duare. die door vijanden ii geschaakt en ver van haar vaderland is gebracht. Hij weet haar te bevrijden en wil haar nu in lijn vliegtuig naar haar vaderland terugbrengen. Doch Duare wil niet. want geen man mag tegen een koningsdochter over zijn liefde spreken. Overtreding van dit gebod kost hem lijn leven. Waar dan heen te gaan? — In ieder geval moeten ie eerst eten en Carson vliegt juist boven een kudde dieren. Hij daalt zoo laag. dat hij vink boven hun ruggen vliegt.

Op de hoogte waarop wij hadden gevlogen, was de snelheid die wy hadden Duare waarschijnlijk niet opgevallen, maar nu wy ons slechts eenige meters boven den grond bevonden, merkte zü tot haar groote verbazing, dat w« gemakkelijk de snelst loopende dieren konden bijhouden. Ik wil absoluut niet beweren, dat het erg sportief was om van uit een vliegmachine op dieren te schieten, maar ik deed het ook niet uit sportieve overwegingen; ik moest voedsel voor Duare en m« hebben en dit was de eenige manier waarop ik het kon krygen zonder ons leven in gevaar te brengen — hetgeen wij zéker hadden gedaan indien wij hadden geprobeerd het wild te voet te besluipen! Daarom trok ik dan ook zonder eenige gewetenswroeging mijn pistool en schoot een jong, vet dier neer van een op aarde onbekende plantenetende soort; ik meende ten minste dat het jong was, want het zag er zoo uit. De jacht had ons vry dicht by den zoom van een bosch gebracht dat op de oevers van een zytak der Rivier des Doods groeide, zoodat ik dus een scherpen hoek moest maken om niet tegen de boomen aan te vliegen. Toen ik naar Duare keek, zag ik dat zy doodsbleek zag, maar zy vertrok geen spier van haar gezicht. Tegen den tyd, dat ik naast het gedoode dier landde, was de vlakte geheel verlaten. Toen we uil het vliegtuig gestapt waren,'verklaarde ik Duare wat ik ging doen. Het was mijn plan zooveel vleesch af te sneden als ik meende te kunnen bewaren tot wy het noodig zouden hebben, wanneer wy naar een meer geschikte plaats gevlogen zouden zyn waar wy behoorlyk ons maal zouden kunnen bereiden. Ik bevond my dicht by de vlakte, en nóch Duare, nóch ik keek ook maar één oogenblik naar het bosch, dat op slechts korten afstand van ons lag. Natuurlijk was het erg dom van ons, dat wy niet beter op onze veiligheid bedacht waren, maar ik geloof, dat wy allebei verdiept waren in myn „slagersbezigheid" welke, dat moet ik eerlyk toegeven, een vreemd en wonderlyk gezicht moet hebben opgeleverd! De eerste aanwyzing voor mij dat er gevaar dreigde was een verschrikte kreet „Carson!" van Duare. Terwyl ik my naar haar toekeerde, zag ik minstens een twaalftal gewapende lieden op my toekomen. Twee of drie van hen bevonden zich reeds vlak by my, en ze hadden hun zwaarden al opgeheven. Ik zag geen kans om mezelf te verdedigen, en als een gevelde os viel ik neer onder de slagen van hun wapens, maar niet voordat ik tot myn verbazing had kunnen vaststellen, dat myn aanvallers allemaal vrouwen waren! Ik moet meer dan een uur lang bewusteloos aan den zoom van het woud hebben gelegen, en toen ik weer bykwam vond ik myzelf alleen — de gewapende vrouwen en Duare waren verdwenen! HOOFDSTUK II. Nog nooit in myn heele leven was ik zoo ontmoedigd geweest als op dat oogenblik. Dat Duare en myn gelukkige stemming slechts na een paar korte uren als het ware van my waren weggerukt, op den drempel der betrekkelijke veiligheid, verlamde my geestelyk byna totaal. Het was echter het meest ernstige deel der situatie, namelyk het lot van Duare, dat my myn geestkracht weer teruggaf. Ik moet er verschrikkelijk hebben uitgezien. Myn hoofd en het bovenste deel van myn lichaam waren overdekt met geronnen bloed, dat uit verschillende ernstige wonden, door sabelhouwen veroorzaakt, was gevloeid. Waarom ik niet gedood ben, zal ik wel nooit begrypen, en ik ben er vast van overtuigd, dat myn aanvallers my in ieder geval voor dood hebben achtergelaten. Myn wonden waren werkelyk zeer ernstig, maar niet één er van was blijkbaar doodelyk. Myn schedel bleek nog intact, maar myn hoofd deed erge pijn, en ik was verzwakt door den schok en het bloedverlies. Een onderzoek bracht aan het licht, dat myn vliegtuig niet beschadigd was; men was er blykbaar niet eens aan geweest, en toen ik myn blikken over de vlakte liet gaan, kwam ik tot de overtuiging dat de aanwezigheid van het vliegtuig wellicht myn leven had gered, want er liepen op nog geen honderd meter afstand talrijke

i E DE R LAh 0 S C 1-1

woest er uitziende dieren heen en weer, die mij hongerig aankeken. Het moet het in hun oogen vreemde monster zyn geweest, dat hen op een afstand hield! De korte glimp, dien ik had opgevangen van de vrouwen die my hadden aangevallen, had my de overtuiging geschonken, dat het niet louter wilden waren, maar dat zy in ieder geval een zekeren graad van beschaving hadden bereikt — hun kleeding en wapens deden dit althans vermoeden. Hieruit leidde ik af, dat zy waarschijnlyk in een dorp of een nederzetting zouden wonen, en daar zy te voet waren geweest, lag het weer voor de hand, dat hun dorp niet zoo ver verwijderd kon zyn. Ik was er zeker van, dat zy uit het bosch achter het vliegtuig gekomen moesten zyn en dat het daarom in die richting was, dat ik beginnen moest naar Duare te zoeken. We hadden geen dorp gezien voordat we geland waren, en het scheen bijna zeker dat dit wèl het geval geweest moest zyn als er zich een van eenige grootte binnen een straal van een paar myl bevonden had, want wy hadden allebei voortdurend uitgekeken of wy nergens sporen van menschen konden ontdekken. Om te voet op zoek te gaan zou,. gezien de aanwezigheid van al die woeste, hongerige dieren om my heen, natuurlyk de grootste dwaasheid zyn geweest, en als het dorp der krygs-vrouwen in een vlakte lag, dan zou ik het bovendien sneller en gemakkelijker uit myn vliegmachine kunnen ontdekken. Ik voelde my zwak en duizelig toen ik myn plaats in myn stuurstoel innam, en alleen de noodzaak naar Duare te gaan zoeken deed my dan ook in den toestand waarin ik verkeerde besluiten op te stygen. Gelukkig kwam ik op zeer bevredigende wyze los van den grond, en eenmaal in de lucht werd ik zoozeer in beslag genomen door de taak die ik my gesteld had, dat ik myn wonden byna geheel vergat. Ik vloog laag boven het woud en zoo stil en geruischloos als een zwevende vogel. Indien er een dorp was en indien het in het bosch was gebouwd, dan hioest het moeilyk zoo niet onmogeiyk zyn het van uit de lucht te ontdekken, maar door de geruischloosheid van myn motor zou het misschien mogeiyk zyn een dorp uit de lucht te ontdekken door de geluiden, die er uit opstegen. Vandaar dat ik zoo laag mogelijk vloog. Het woud was niet erg uitgestrekt, en spoedig was ik er over heen, maar ik ontdekte geen dorp, noch eenig spoor er van. Achter het bosch lag een ry bergen, en in een dal dat er door heen liep, ontdekte ik een tameiyk behoorlyken weg. Ik volgde dien, maar ik zag nog geen dorp, ofschoon het landschap mylen ver om my heen lag uitgespreid. Er bevonden zich slechts weinig dalen tusschen de bergen.. het was een ruw landschap waar men niet licht een dorp zou verwachten, en daarom gaf ik het onderzoek in die richting op en keerde den neus van myn vliegtuig wederom naar de vlakte, waar Duare gevangen was genomen, van plan myn onderzoek van daaruit in een andere richting voort te zetten. Ik vloog nog steeds zeer laag, terwyl ik weer goed uitkeek over de omgeving die ik reeds had afgezocht, toen myn aandacht opeens getrokken werd door een menschelyke gedaante, die snel over een soort plateau liep. Ik zag, dat het een man was. Hy liep zeer vlug, en keek voortdurend achter zich. Hy had myn vliegtuig niet ontdekt; klaarbiykeiyk werd hy te zeer in beslag genomen door hetgeen er achter hem was, en nu zag ik ook, wat dit was — een van de verschrikkeiyk wilde dieren van Amtor, die veel op een leeuw lyken: een tharban! Het dier sloop achter hem aan, en ik wist dat het hem spoedig zou aanvallen. Snel liet ik myn machine duiken, en het was geen oogenblik te vroeg. Toen het beest hem aanviel, draaide de man zich om ten einde zich te verdedigen met zyn voor dit doel totaal ontoereikende speer. Hy moet hebben geweten, dat het geen zin had om te vluchten. Ik had myn Amtoriaansch pistool getrokken, geladen met zyn doodeiyken r-straal, en toen ik my vlak boven den tharban bevond, gaf ik hem de volle laag. Ik geloof dat het meer geluk dan behendigheid was dat ik hem raakte, en terwyl hy getroffen neerviel op den grond, kwam ik in giyvlucht naar beneden en daalde achter den man. Hy was het eerste menschelyke wezen dat ik na de verdwyning van Duare had gezien, en ik wilde hem ondervragen. Hy was alleen, en slechts primitief bewapend, zoodat hy absoluut in myn macht was. Ik weet niet, waarom hy niet wegliep, want myn vliegtuig moet een verschrikkeiyke verschyning voor hem zyn geweest, maar hy bleef stil staan, zelfs toen ik over den grond taxide en vlak by hem stilhield. Het kan zyn, dat hy slechts verlamd was van schrik. Hy was klein en tenger om te zien, en hy droeg een ruim om zyn

- 12 -

TOEN WE UIT HET VLIEQTÜIG^GESTAPT WAREN, VERKLAARDE IK DUARE WAT IK GING DOEN . . .

lichaam hangend gewaad. Om zyn hals en enkels waren talrijke snoeren gekleurde steenen gewonden. Hy droeg een zwaard, een speer en een jachtmes. Toeo ik uit myn vliegtuig klom en naar hem toe ging, week hy achteruit, en de arm waarin hij zyn speer droeg, ging dreigend de hoogte in. „Wie ben je?" vroeg hy. „Ik wil je niet dooden, maar als je naderkomt, zal ik het moeteh doen. Wat wil je?" „Ik wil geen kwaad doen," verzekerde ik hem. „Ik wil je alleen maar wat vragen." — Wy spraken in de op Amtor algemeen gebruikeiyke taal. „Wat wil je my vragen? — maar vertel me eerst, waarom je dien tharban doodde, die op het punt was my aan te vallen en V wfi'ï^r te dooden?" „Opdat hy je niet kon aanvallen en dooden...." Hij schudde het hoofd. „Dat is vreemd. Je kent my niet, we zyn geen vrienden, waarom wilde je dus myn leven redden?" „Omdat we allebei menschen zyn," vertelde, ik hem. „Dat is een goed idee," „Waarom zouden ze my willen dooden?" vroeg ik. „Ik heb hun gaf hy toe. „Als alle menschen er zoo over dachten, dan zouden we eter behandeld worden dan nu het geval is. Maar zelfs dèn nog nooit iets gedaan en ik ben het ook niet van plan. ..." „Dat zegt niets voor de vrouwen van Samary," verzekerde hy zouden de meesten van ons bang zyn. Doch hoe komt het, dat je gewond bent, en wat is dat voor een ding, waar je in rydt? Ik zie mij. „Ze dooden iederen man dien zy in de buurt aantreffen, omnu, dat het niet levend is. Waarom valt het niet naar beneden en dat zy bang zyn, dat zy hen den een of anderen keer zouden kunnen gaan overheerschen. Als ze kwaad worden, zyn wy zelfs ons leven doodt het je niet?" Ik had noch den tyd noch den lust hem de wetten der aero- niet zeker by hen. Gisteren nog heeft Bund geprobeerd my te nautica uit te leggen, en daarom zei ik hem, dat het in de lucht dooden, maar gelukkig heb ik kunnen vluchten, ik keer nu terug' bleef omdat ik daar voor zorgde. Op zyn vraag, hoe het kwam om te zien of zy het vergeten is...." „Als zy eens een vreemde vrouw gevangennamen," vroeg ik, „wat dat ik gewond was, ging ik niet in. „Je moet een zeer wonderlyk mensch zyn," zei hy verbaasd. zouden zy dan met haar doen?" „Ze zouden haar tot slavin maken en haar voor hen laten „Hoe heet je?" werken." „Carson. En jy?" „Zouden zy haar goed behandelen?" „Lula," antwoordde hy, en toen: „Carson is een zonderlinge „Ze behandelen niemand goed — alleen zichzelf!" naam — hy komt hier heelemaal niet voor." „Maar ze zouden haar toch niet dooden?" vroeg ik. „Zoo...." zei ik. „Waar woon je, Lula?" Hy haalde de schouders op. „Misschien! Ze zyn verschrikkeiyk Hy wees in de richting waar ik vandaan kwam nadat ik de hoop driftig en als een slavin een vergissing of een fout maakt, dan daar een dorp te vinden had opgegeven. „Ik woon in het dorp wordt zy afgeranseld. Vaak slaan zy hen dood." Toutomai, dat in het „Smalle Dal" ligt." „Ik zou je een dienst willen vragen, Lula." „Hoe ver is dat hier vandaan?" „Wat wil je dat ik doe?" „Ongeveer twee klookob," zei hy. „Ik wil dat je my naar het dorp Houtomai brengt." „Twee klookobI" Dat was ongeveer vyf myi volgens aardsche Hy keek me argwanend aan en aarzelde. berekening, en ik had heen en weer over die streek gevlogen zon„Vergeet niet, dat ik je leven heb gered," zei ik. der dat ik een spoor van een dorp had gezien! „Dat is zoo, ik ben je dan ook veel dank verschuldigd. Maar „Een poosje geleden zag ik een troepje krygs-vrouwen met zwaar- waarom wil je naar Houtomai?" „Ik wil zien of myn vrouw daar is." — Ik sprak van Duare als den en speren," zei ik. „Weet je waar die wonen?" „Misschien in Houtomai," zei hy, „of in een van de vele andere van myn vrouw ten einde omslachtige verklaringen te kunnen dorpen. O, wy Samary's hebben verscheidene dqrpen; we zyn ontgaan. „Ze is vanmorgen door eenige krygs-vrouwen ontvoerd." „Waarom wil je haar terughebben? Ik wou, dat iemand Bund zeer machtig. Had een der vrouwen een diep litteeken aan den ontvoerde, zoo dat ik haar kwyt was." linkerkant van haar gezicht?" „Je zou het niet begrypen waarom ik haar terug wil hebben „Ik héb werkelyk geen gelegenheid gehad dit op te merken," als ik het je vertelde, Lula," zei ik, „maar toch zou ik haar graag antwoordde ik. „Dat is misschien maar goed. Als je te dicht by hen in de terug willen hebben. Wil je my helpen?" „Ik zou je tot aan het begin van het Smalle Dal kunnen brengen, buurt was gekomen, zou je nu dood zyn geweest, maar ik dacht, dat Bund misschien by hen was geweest, dan zou ik hebben maar verder niet — in geen geval tot aan het dorp. Ze zouden ons geweten dat zy van Houtomai waren. Ze is erg sterk, en zou eigen- allebei dooden. Jou zouden ze in ieder geval dooden, als ze je zagen. Als je zwart haar had net als wy, zou je misschien niet zoo lyk aanvoerster moeten zyn." Hy zei jong, hetgeen koning of koningin beteekent, maar aan- opvallen, maar met dat gele haar van jou zou je direct ontdekt voerster lykt my een betere titel voor een vrouw, die het hoofd worden. Als je zwart haar had, zou je, als het donker was, het is van een stam wilden, en uit myn korte kennismaking met de dorp kunnen binnensluipen en je in een der mannen-spelonken dames van de Samary's mocht ik wel afleiden, dat zy wild verbergen. Op die manier zou je misschien een tyd veilig kunnen zyn. Zelfs als een van de vrouwen je zag, zou ze het verschil niet waren.... zien. Ze schenken alleen maar aandacht aan hun eigen man." „Wil je my naar Houtomai brengen?" vroeg ik. „Maar zouden die mannen my niet verraden?" „O neen, dank je wel," riep hy uit. „Ze zouden je dooden, en „Neen; dat zeker niet! Maar je hebt geen zwart haar." omdat je myn leven hebt gered, kan ik er niet aan denken je aan (Wordt vervolgd) gevaar bloot te stellen!" - 13 -

f

'f^m

OPLOSSINGEN ZOEK EN VIND 26 OCTOBER OPLOSSING KRUISWOORDRAADSEL

KRUISWOORDRAADSEL

rreIIn 2

•

R

16

1?

21

11

12

1 22

m CCJ 25

■ 23

OPLOSSING KRUISWOORDLEGPUZZLE

□ na aoa aaa aa a au aan aaa aaa a «■rrrrriM"TiMöTöW"

□□□ a o ana

L

□□ aaa aaa aaa aa □□□ aaa a aaa aan a aa aaa aaa aa a

9

m 26

29

15

1^

25

52 ■■■■

(af-

10. tweeklank

om

29. voertuig

m

32. lidwoord

5

33. meisjesnaam 34. lederdoek 35. voorzetsel.

k

Verticaal: 1. repareeren

L A —a

3. strafwerktuig 4. wezen 6. reinigen

J

ME

ein

OD

BE

DE

DE

DE

DE

DE

DE

DE

POP

LUK

MEHUH

MEM

LIJK

ceriT

LOOS

15. gewicht (afkorting! 17. voedsel 22. windstreek ting)»'

11. reedt

Ik

M

p

B

0

0

E

A

0

E

D

0

B

E

e

M

e

T

A

0

E

E

G

P

B

&

K

E

B

ö

0

T

A

M

D

A

L

1

E

PI

1

E

P

13. deel van een schip

26. echtgenoote

16. voorzetsel

30. hert.

(afkor-

LETTERGREEPRAADSEL Te gebruiken lettcrgrepeij; inkt — be — bad — loos — lief — zeep — ver — wer — de — bock — on — eens — a — check — len — bont — per — de. Vorm uit bovenstaande lettergrepen woorden van onderstaande beteckenis. Bij juiste invulling vormen de letters op de eerste en de vijfde rij van boven naar beneden gelezen, een gezegde. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.

D

E

P

K

0

G

A

W

A

8

P

0

V

E

n

A

D

E

P

6

E

E

n

P

E

D

E

A

M

n

A

P

1?

E

T

OPLOSSING INVULRAADSEL

0Ö

V

1

£

V

1

0

0

L

M

(K

L

E

n

B

E

M

D

E

M

0

L

D

E

D

A

0

T

C

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.

■i

A 1 K

0

0

y

0

U

A

ri

6 E

M

▼

Tc gebruiken letterparcn: to — la — en — pr — st — an — ra — en — ge — en — sp — nt — ch — es — ti — en — ar — gl — li — ug — er.

1 n

L

n

w

A

A

B

^^

DOLLY MOLLINGER

schaterend keelgeluid strak voor zich uitkijken met linten getooid welig groeien spuwen overjas met aangeknipte schouders snel, muziekterm.

Bij goede invulling vormen de lettcrparen in de middelste rij van boven naar beneden gelezen den naam van een Amerikaanschen filmster.

L

L

L

Vul in: Horizontaal: 1. aangestoken — 2. hoofdeiland der Hawaiigrocp — 3. wat in iets zit '— 4, oud-Romeinsch onderkleed — 5. nauwe doorgang. Op de spijlen een gezegde. Te gebruiken letters: a, a, a, a, b, c, c, c, d, e, e, e, e, f, g, h, h, i, i, i, i, i, I, n, n, n, n, n, n, o, o. t, t, t, t, u, u, u, u, w, w, z.

INVULRAADSEL Onderstaande woorden moeten zoodanig onder elkaar geplaatst worden, dat de eerste en de vierde letters van elk woord van boven naar beneden gelezen een bekend gezegde vormen. Tc gebruiken woorden: stuwdam — Icderhandcl — haanstcen — tarbot — terechtstcllen — uitlcencn — afduwen — eland — kolonel — cederhout.

ONZE FILMPUZZLE- LETTERPARENRAADSEL

OPLOSSING ONZE FILMPUZZLE LADDERRAADSEL

0

0

HILDE - KOLEN

OPLOSSING VIJFVOUDIG TOOVERKWADRAAT

zonder liefde die met inkt gooit in den adelstand verheffen bereide bellen der bevers boek met blanco checques zeep waarvan men zich in 't bad bedient oneeoig.

De lettcrparen vormen juist ingevuld in horizontale richting woorden van de volgende beteekenis:

T

5

EU

20. landbouwwerktuig

iemand het zwijgen op te leggen

MKMOIUE L

6

Het woord hoog moet door zeven veranderingen — iedcren keer één letter door een andere vervangen — veranderd worden in laag.' Om een ander woord te verkrijgen, mag men de letters door elkaar zetten.

14. vogel

Ein

1"

/k

12. bergplaats

HEKWERKRAADSEL MO

De troostprijzen Iconden worden toegekend aan:

28. bergplaats 31. persoonlijk voornaamwoord

55

7. onder anderen korting)

2

27. muzicknoot

70

D

7

BZE:

HOOG

25. pad

51

30

zza ■

24. persoonlijk voornaamwoord

■ ■ m [19

VERANDERRAADSEL

21. slot

15

De hoofdprijzen werden deze week gewonnen door: mevrouw M. Siebenheller, Arnhem; mevrouw K. Max, Krommenie; mejuffrouw A. Rougon, Varsseveld; den heer W. A. Breevaart, Delft; den heer L. B. Ruygrok, Terheijde aan Zee.

zoog-

23. voorzetsel

10

9. bijwoord

2. voertuig 5. meisjesnaam

19. insectenetend dier

rJ^ LJ m

8. deel van een schip

1. vader

OPLOSSING LETTERGREEPRAADSEL

7

L

Horizontaal:

Vul in; Horizontaal:

8. veranderlijk. Verticaal: 1. smelten

DE PRIJSWINNAARS

18. 'deel van een Wagen

^

3

m

18

LADDERRAADSEL

6. het vertoonen

4i

^

7. het matig zijn in spijs en drunk.

m

n

n|

n'

n|

„_

Te gebruiken letters: a, a, a, a,

p,

r,

r,

a,

s,

s,

a, a, a, a, d, d, d, e, e, e, e,

v,

v,

g,

v.

h, 'i.

i, i, 0|

i,

k,

I,

1,

0>

0j

0|

0|

t, t,

t,

t,

v,

Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en tien filmfoto's beschikbaar om te verdeelen onder de goede oplossers. Antwoorden in te zenden vóór 16 November aan Dr. Puzzelaar, Galgewater 22, Leiden. Op enveloppe of briefkaart a.u.b. duidelijk vermelden: Filmpuzxle 16 November, Deze puzzle kan tegelijk met de andere ingezonden worden, doch liefst op een apart velletje papier.

1

5 5

mevrouw van Bebber-Vincent, Nijmegen; mevrouw Post-Tijmons, Hillegersberg; mevrouw A. Blum, Breda; mevrouw J. Goudswaard, Rotterdam; mejuffrouw Vierbergen, Utrecht; mejuffrouw J. Krediet, Amsterdam; mejuffrouw A. Tuynman, 's-Gravenhage; mejuffrouw G. Brouwer, Austerlitz den heer P. Uitenbogaard, Rotterdam; den heer H. Kinds, Apeldoorn; den heer M. M. v. Santen, Haarlem; den heer J. v. Bruggen, Amsterdam; den heer H. J. Franzani, Amsterdam; den heer A. de Jong, Rotterdam; den heer Th. Nieuwenhout, Rotterdam; den heer R. Veenstra, Woerden; den heer J. J. C. v. Riel, Noordwijk; den heer E. H. de Haan, Zeist; den heer D. Steeman, Amsterdam; den heer A. v. Vlodorp, 's-Gravenhage. De hoofdprijs van de ,,Filmpuzzle" werd deze week verworven door; mevrouw C. Brus-v. Triet, Rotterdam. De troostprijzen vielen ten deel aan: mevrouw v. Hellemondt, Delft; mejuffrouw T. C. Hak, Leiden; mejuffrouw A. Reynders, Deventer; mejuffrouw J. Lansink, Bussum; den heer J. Ravensbergen, Nieuwkoop; den heer J. B. Huizer, Rotterdam; den heer J. D. Roest, Amsterdam; den heer A. Smorenburg, Utrecht; den heer*J. v. Wijk, Bergen op Zoom; den heer C. M. Verdouw, 's-Gravenhage.

ONZE PRIJZEN. Voor goede oplossingen op iedere puzzle, rebus, probleem, enzoovoort. stellen wij een prijs van ƒ 2.50 benevens vier troostprijzen beschikbaar. In totaal dus deze week 6 prijzen van ƒ 2.50 elk en 24 troostprijzen.

_

5

6

1

DE OPLOSSINGEN op de in dit nummer voorkomende puzzles, enzoovoort, gelieve men vóór 16 Nov. in te zenden aan Dr. Puzzelaar, Galgewater 22, Leiden. Op enveloppe of briefkaart vermelde men duidelijk: Oplossingen Zoek en Vind 16 Nov.

L. C. BARNSTIJN-FILM REGIE: ARCHIE MAYO Marco Polo Prinses Kukachln Ahmad Bingucclo Kaldu Kublai Khan Nezama Bayan Toctai Chan T$u Parzlscha gezant

Gary Cooper Sigrid Curia Basil Rathbona Ernast Truax Alan Hala Gaorga Barbiar Binnia Barnas Stanlay Flaldf Harold Hubar H. B. Warnar Ferdinand Gottschalk

Dit il de geschiedenis van een der grootste reizigers en avonturiers van alle eeuwen, Marco Polo, die de eerste belangrijke handelsrelaties tot stand bracht tusschen Europa en Azië. Het verhaal speelt zich af tijdens de regeering van den machtigen Mongoolschen heerscher, Kublai Khan. Marco Polo, de jongste firmant van de „Gebroeders Polo", kooplieden en importeurs, wordt door zijn vader van Venetië naar China gestuurd. Dat Marco wordt uitverkoren geschiedt, omdat hij geen droge handelsman is, maar een romantische avonturier, die zich overal doorheen weet te slaan en altijd iets waardevols van zijn reis meebrengt. Na een langen en moeilijken tocht komen

Marco Polo en zijn bediende Bingucclo in Peking aan. Marco wekt de belangstelling op van Kublai Khan en wordt zelf hals over kop verliefd op de mooie prinses Kukachln. Hoewel deze officieel verloofd is met den koning van Perzié, vormt niet deze verloofde, doch Ahmed, Kublai Khan's vertrouwde minister, het grootste obstakel voor Marco's hofmakerlj. Ahmed Is een wreed en sluw Saraceen, die zijn oog heeft laten vallen zoowel op den troon als op de prinses. Ahmed raadt den keizer aan een veldtocht tegen Japan te ondernemen en het leger zelf aan te voeren. Ahmed heeft de stille hoop, dat het machtige Chineesche leger door typhoons zal ten onder gaan. Om van Marco Polo geen last meer te hebben stelt hij den keizer voor, dezen als spion te sturen naar het kamp van den opstandigen Kaldu. Kaldu Is in opstand gekomen, omdat Ahmed, buiten den keizer om, zulke hooge belastingen hief in zijn provincie, zoodat het volk dreigde te verhongeren. Marco gaat op deze missie uit, omdat de keizer heeft laten doorschemeren, dat het welslagen van zijn pogingen hem veel dichter bij de verlangde handelsverdragen zal brengen. Marco Polo wordt echter door Kaldu's mannen gevangengenomen en voor Kaldu zelf geleid, die hem als spion wil laten veroordeelen. Marco wordt evenwel van dit lot gered door de gunst van Kaldu's vrouw, maar blijft een gevangene in het kamp. Op zekeren dag krijgt hij een briefje van prinses Kukachln, die hem smeekt haar te komen helpen. Het Chineesche leger is door stormen op zee uit elkaar geslagen en Ahmed heeft de prinses er van in kennis gesteld, dat zij met hem zal moeten trouwen. Marco verzoekt Kaldu vergeefs 'hem te laten gaan en neemt dan zijn toevlucht tot andere maatregelen. Met Toetal, een van Ahmeds handlangers, die in het kamp vertoeft met de bedoeling, Kaldu te dooden, spreekt hij af hem de gelegenheid te zullen bieden om den moord te kunnen volvoeren. In plaats van Kaldu op 't bewuste oogenbllk te laten dooden, redt hij hem evenwel en verwerft daardoor Kaldu's dankbaarheid. Nu legt Marco Polo Kaldu den toestand in het keizerlijk paleis te Peking uit en haalt hem over om den troon te beschermen tegen den intrigant, Ahmed. Marco Polo zal vooruitgaan naar Peking en zorgen, dat Kaldu de poorten open vindt. In Peking is inmiddels de keizer zonder zijn leger teruggekeerd. Hij wordt door Ahmed niet vriendelijk ontvangen. Deze dwingt den

keizer namelijk een acte van troonsafstand te teekenen, door de prinses met een gruwelijken dood te bedreigen. De prinses verkiest den dood boven een huwelijk met Ahmed. Doch juist als zij op het punt slaat om zichzelf te dooden, weerhoudt Marco Polo haar in de vermomming van een koelie, die het paleis komt schoonmaken voor de bruiloft. Marco Polo wil met de prinses vluchten, maar reeds komen Ahmeds soldalen om haar te halen en Marco kan haar slechts den raad geven de plechtigheid zoolang mogelijk op te houden. Inmiddels Is Kaldu's leger voor de stad verschenen. Daar de stadspoorten nog open zijn, rijdt Kaldu Peking binnen. Ahmed geeft bevel de poorten te sluiten en daar ook de paleispoorten gesloten zijn. Is Kaldu In de val geloopen. Maar nu voegt Marco Polo zich bij hem. Marco heeft bij den bevrlenden Chinees het buskruit leeren kennen en hij ziet kans om daarmee een der poorten op te blazen, zoodat Kaidu zich weer met zijn leger kan vereenigen. Nu wordt het paleis aangevallen, waarin de huwelijksplechtigheid rustig haar gang gaat. Marco Polo dringt de trouwzaal binnen en overmeestert Ahmed. De keizer wordt weer in zijn macht hersteld en Kaidu gaat tevreden huiswaarts. Marco Polo krijgt de verlangde handelscontracten en zal de prinses op haar teis naar Perzië geleiden. Waarom de prinses echter nooit in Perzië . komt, zal u duidelijk worden wanneer u deze film ziet. . .

1. Marco Polo alm koelie vermomd in gevecht met Ahmed. 2. De keizer doet afstand van den troon, daar zijn dochter anders bedreigd wordt met een vreeaelijken marteldood. 3. Marco Polo haalt Kaidu over de Prinses te helpen tegen de intriges van Ahmed. 4. De keizer ontvangt Marco Polo in audiëntie, in 't bijzijn van zijn minister Ahmed en prinses Kukachln. 5. In het kamp van Kaldu. 6. Gary Cooper als Marco Polo en Sigrid Curie als Prinses Kukachln.

VOOR IN DEN TUIN met klein«, «legante, hangende, crëme-witte bloempjes en fijn loof. Heel lang bloeien de Enkele Jonquillen, die zeer sterk zijn en waarvan de bloemetjes in schermen bij elkaar groeien en donkergeel van kleur zijn. Ook deze hebben fijn loof.

FRITILLARIA MELEAGRIS (Klevitteltjet) Reeds In «en van mijn vorig« praatjes over de verzorging van den tuin heb ik terloops kunnen wijzen op de fraai« bloembollen, die iedereen zich voor zijn tuin kan aanschaffen en hebben de twee foto's u al een idee kunnen geven van de heerlijke bloemenpracht, die reeds in het prille voorjaar wordt tentoongespreid, en dl« voortduurt tot In dan zomer. Wat ik u toen heb kunnen vertellen h««ft u misschien nieuwsgierig gemaakt, en daarom wil ik u thans enkele „tips" geven, indien u van plan bant wat bloembollen voor uw tuin t« bestellen. In ieder geval zijn ze dit jaar goedkoop en voor ieders beurs bereikbaar, waarom het dan ook in het geheel geen verwondering behoeft te verwekken, indien er dit Jaar vele in ons «igen land blijven. In Holland worden veel bollen gekocht, maar nog veel te weinig! En «r wordt niet verstandig gekocht. De van ouds bekende soorten „gaan er in als koek", maar de nieuwigheden worden totaal niet aangekeken. Ook de minder bekende bloembollen vinden nog steeds geen koopers. Ik wilde, dat woorden In staat waren u zoo'n beschrijving van hun pracht' te geven, dat u niet anders kon doen, dan er eenige bestellen! De beste raad, dien Ik lederen kooper kan geven is: Neem een collectie, maar wèèt, wit u koopt. Koop bij een goed«, bekende firma en maak een lijstje naar uw eigen keus, waarbij u dit stukje als leidraad neemt. En besiel dan ook u onbekende gewasjes. Als we een collectie samenstellen moeten daarin natuurlijk ook eenige „groote" bolgewassen aanwezig zijn. Ik bedoel tulpen, hyacinten en narcissen, die in geen enkelen tuin gemist kunnen worden. Hoeveel nieuwigheden zijn er niet onder de tulpen met stevige stelen en groote bloemen, die goed houdbaar zijn, «n di« ons een maximum aan vreugd« verschaffen? En hoeveel prachtige kleuren vinden we niet in d« hyacinten? En hoe mooi „haalt het geel op" In onzen tuin, bij den bloei van de narcissen! Zoeken w« nu ook «ens iets bijzonders. Dan hebben we een paar miniatuur narcisjes, die het bijvoorbeeld uitstekend In den rotstuin doen. Daarvan noem ik u d« Narcis nanus, een klein Irompet-narcisje met zwavelgele en crime bloenetjes. Nog kleiner is d« Narcis mimilus, di« Ik sens op «en tentoonstelling In een vingerhoedje )«kw««kt zag. Heel mooi is ook Triandus albus,

Over de tulpen zou Ik zonder «enige moeite ««n geheel artikel kunnen schrijven, maar ik moet volstaan met er «nkele even vluchtig te noemen. En daarom kies ik de wilde tulpen, de zoogenaamde Tulipa's. Daarvan is de Tulipa Cluslana wel een der alleraardigste. De kleine witte bloemen zijn rood aan de buitenzijde, ze worden vijf en twintig centimeter hoog. Veel statiger is de Tulipa Forsterlana Mad. Lefeber. Het is een bijzonder opvallende tulp, uitmuntend door een schitterend scharlakenroode kleur en ongewoon groote bloem, die op elke tentoonstelling de aandacht trekt. Jammer Is alleen, dat deze tulp nog wat duur is. Naast de „groote" bolgewassen, die zoo wijd en zijd bekend zijn, is er een collectie „kleinere" (door den kweeker als „bijgoed" betiteld), die uw volle aandacht verdienen. Moet ik u nog gaan verhalen van Crocussen, Sneeuwklokjes, Sneeuwroem, Winteraconietjes en Blauwe Druifjes? U kent z« z«ker en zult er jaren aaneen in uw tuin van kunnen genieten. Maar nu de wilde crocussen. Zijn die u óók bekend? Weet u van het bestaan van de Crocus vernus Vanguard? De kleur van de bloemen is zacht violet-blauw, van buiten grijs-blauw. Ze bloeien lang vóór d« andere, bekende crocussen. Zoo is het ook met d« Crocus Sieberi, dl« kleine helder blauw« bloemetjes brengt, In groot aantal. Twee, die een proefneming ten vol!« waard zijnl Heeft u ook wel eens van Witte Druifjes gehoord? Z« zijn wat zwakker dan de bekende blauwe en moeten «en goede verzorging hebben. Maar hun zuiver witte kleur valt in lederen tuin zeer op, vooral als w« er «nkele dicht bijeenplanten. En heeft u ook wel «ens gehoord van het Pluimdruifje, ook wel Plulm-hyaclntje genoemd? Het

is de Muscarl plumosum, met violette kleur. Vlak daarbij moet u eens planten het aardige gele sier-uitje Allium Moly. U zult verwonderd staan over het aardige effect. En dan de vroeg bloeiende anemonen, die hun talrijke bloemetjes openen bij het eerste voorjaarszonnetje en bij donker weer zich weer sluiten. Ik bedoel d« Anemone Blanda, waarvan de blauwe het meest bekend is, doch waarvan onder andere ook een rose variëteit bestaat. En de Anemone St. Bavo, waarvan de kleuren aan den regenboog doen denken, dio weer iets later bloeit. De genoemde Anemonen vragen een koelen bodem en kunnen bij eenige jaren vast staan, telkens rijker gaan bloeien. Kent u ook de prachtige Kievitseitjes? Hun Latijnsche naam is Fritillaria meleagris. Ze doen het In lederen tuin, als de grond maar niet arm Is. Ook mag de grond niet met versehe meststoffen bemest worden. Ik wil u ook nog graag op een Cyclamen wijzen, die voor den vollen grond goed geschikt Is. Er zijn er natuurlijk meer, maar de Cyclamen europaeum bloeit nog in het najaar. Het it de bekend« Alpen Cyclamen, ook Alpenviooltje genoemd. De kleur der bloemen is donker rozerood. Ze bloeit rijk, als ze eenige Jaren aaneen vast blijft staan. U moogt u mat d«ze Cyclamen niet vergissen en ze voor potcultuur gebruiken, waarvoor alleen de reuzenbloemige Cyclamen persicum zoo geschikt is. En zoo zou ik door kunnen gaan om u een groote collectie op te noemen, maar ik moet eindigen. Alleen wil Ik u nog wijzen op «en Geluksklaver. Door mijn raad, dien eens in den tuin te probeeren heb ik al heel wat bloemenliefhebbers gelukkig gemaakt. De plant heet Oxalls adenophylla. Ze Is ongelooflijk ' mildbloeiend gedurende een zestal weken in dé maanden Mei en Juni. De plantjes worden maar tien cm. hoog. De bloemen hebben een lila-rose kleur «n zijn komvormlg. Ze staan graag In de volle zon en verlangen een vochtige standplaats! G. P. BRONKHORST

RECEPTENHOEKJE Hoe zelf een kwart liter uitstekende hoestsiroop te maken Een goede en ook voordeelige manier om van Uw verkoudheid en hoest af te komen, is dit eenvoudige middeltje, dat U zelf kunt maken. Haal bij Uw apotheker of drogist een 30 gramsfleschje dubbel geconcentreerde Vervus (vastgestelde prijs 75 cent). Vermeng het thuis met een kwart liter heet water en een eetlepel suiker. Het resultaat is een flinke flesch heerlijk smakende hoestsiroop. Drie lepels per dag doen onmiddellijk de verkoudheid ophouden en vergemakkelijken de ademhaling. Zelfs de kinderen, die lastig innemen, lusten het graag. Maak het vandaag nog klaar.

18 -

rtlB BIT eiUSHlR |WA] |l TIEN MAANDEN (N IIDlk.j EN WAS DCft

. WIL, OAT| IS HU Af. atlOOWH l|

nRMA Dr. K. HtYNOtftICKX. HUOO DS CBOOTSTIIAAT 17«. DEN HAAO.

En nu een recept tegen rheumatiek Wanneer U last heeft van rheumatiek of spierpijnen, moet U dit eenvoudige, zelfgemaakte middeltje om de pijn te verdrijven eens probeeren. U heeft hiervoor noodig 85 gram terpentijn en een 15 grams-fleschje Rheutnagic-01ie(gecon centreerd), die U beide bij Uw apotheker of drogist kunt krijgen. 15 gram Rheumagic-Olie kost 65 cent, dus met de terpentijn bent U voor ongeveer drie kwartjes klaar. Vermeng deze twee bestanddeelen thuis in een schoone flesch goed door elkaar. Als resultaat heeft U een flinke flesch uitstekendefrheumatiek-olie. Bevochtig de pijnlij ke plaatsen er mede zonder te wrijven of te masseeren. Het dringt snel in de huid door en verdrijft de pijn. Het is werkelijk een goed middeltje. Haal vandaag nog de 85 gram terpentijn en de 15 gram Rheumagic-Olie in huis.

OxX. 'hJu/Tn/rrdtX

CYCLAMEN EUROPAEUM

4^1 ^^6 WON ZU ALLER HAFTEN, MAAR NU

door aan uw kennissen — zij zullen dan zeker ons blad ook verder willen lezen.

^NNiyAADimiCTOINTANOARTt P^B^mHHIraRBimroflWfRT!noöH

de Vlnvên Üéaw

I SLICHT ONDIKHOUDIN TANDEN. IK «AAO 1 IcOLGATfl TANDPASTA AAN. HAAK SCHUIM loXINGT OVEXAL DOOK IN VEKWIJOIXT ALLE VOEOSIimSTIU.

UUft

-DRIÏ MAANDEN LATEI VERLOOFD.!

Vlnolia Vanishing Cream houdt door de special« samenstelling en de extra fijne emuigerlng de huid prachtig mat en soepel. Zij is zelfs voor de gevoeligst« huid zacht en heilzaam en is uitnemend geschikt als basis voor poedar. Vlnolia Cold Cream is door haar bijzondere bereidingswijze een weldaad voor de huid, voorkomt rimpelvorming en verstopt zelfs de fijnste gelaatsporiën nlet. Laat Uw huid «Ik« nacht een verjongingskuur ondergaan met Vinolia Cold Cream.

bewezen, HBTdatis76proefondervindelijk % van personen boven de 17

VC 49-0*33'A»

HULP BIJ HET PUZZELEN: 1. Meer dan 1200 namen van goden, godinnen enz f 0.50 2. Meer dieren

dan

3000

namen van f 0.50

3. Meer dan 3000 spreekwoorden (aantal letters geteld) . . f I.— 4. 5000 namen van plaatsen, rivieren, enz. gerangschikt onder 't aantal letters waaruit die namen bestaan f 0.75

5. Munten, maten en gewichten van de geheele wereld . f 0.50 6. Elck wat wils: metal., afkort., steensoort., voertuig., wapens, muz.instr., vaartuig., Republ,, Joodsehe en Moham. kalenders, namen v. d. lett. v. h. Griek, alph., sterren, sterrenbeeld., teek. v. d. dierenriem, symbol., aardr. namen, zelfst. naamw., bijv. naamw., voornaamw., voorvoegs. en achtervoegs. f 0.75

PRIJS VOOR DE SERIE VAN 4 STUKS AFGEHAALD f MO FRANCO TOEGEZONDEN f 1.70 Bulunl. (Ook N«d. Ind.) f4— Ver»chtn«n no. 7 Ambttn, B«roepin, «nx. Prl|s f 0.75 MOOYMAN » ZOON, t.l.foon 8S974. Curafaottraat 115, AMSTIRDAM (W.) Oam. giro M MSt, Pottfiro 730**0. WIJ zandan nlat onder ramboun

jaar onwelriekende adem hebben, en ook, dat dit in de meeste gevallen veroorzaakt wordt door slecht verzorgde tanden. Het aromatisch schuim van Colgate's Tandpasta voorkomt dit, omdat het, in tegenstelling met gewone tandpasta's, overal doordringt en de voedselrestjes tusschen de tanden verwijdert. Bovendien polijst Colgate de tanden zonder het glazuur aan te tasten. Het maakt ze hagelblank en Uw glimlach nog stralend

FAMILIE COMBINATIES (2tubes)45.75en1.25

DE STOMUJb Zoozeer hebben talryke menschen in deze dagen van hevige spanningen en felle gebeurtenissen hun geestelijk evenwicht verloren, dat zij alleen nog maar belang kunnen stellen in sensationeele voorvallen. Indien een of ander feit niet sterk tot hun verbeelding spreekt, vermag het nauwelyks meer hun aandacht te trekken — laat staan te boeien. Dit beseffend, was een jong maar handig reporter op het idee gekomen zyn verslag over den moord op Diana Heriot aan te vangen met de in vette letters gedrukte verklaring, dat het meisje vermoord was, omdat zij geweigerd had haar lippenstift te leenen aan haar beste, vriendin! Maar zooals met alle sensationeele aankondigingen het geval is, was ook deze niet geheel juist. Peter Jacam zou Diana Heriot tóch vermoord hebben, al had zij haar lippenstift wèi geleend; alleen zou hij het misschien op een andere manier gedaan hebben. En daarom is het noodzakelijk, het drama hier van het begin af te vertellen, en het te ontdoen van iederen vorm van sensatie, ten einde er het juiste licht op te kunnen laten vallen. Peter Jacam was er in de allereerste plaats op bedacht, zichzelf veilig te stellen, en niét om een of ander tot de verbeelding sprekend effect te weeg te brengen, toen hy het plan opvatte om Diana Heriot te dooden. Ofschoon hy buitengewoon handig en schrander was — of misschien wel juist dèarom — deed hy nooit iets, waarbij het noodig was over één nacht ys te gaan. Hij moest zekerheid hebben, alvorens hy handelde. Het was geen gebrek aan voorzichtigheid van hem geweest, dat Diana Heriot zyn vyandin geworden was. Het meisje was door een samenloop van omstandigheden achter een hoogst onaangename episode uit zyn verleden gekomen. Hy had er geen oogenblik aan gedacht, dat iemand in Peter Jacam uit Glasgow een zekeren Dick Peter Jacam uit Londen zou herkennen. Zelfs Diana Heriot was er dan ook niet geheel van overtuigd, dat de beide Jacams één en dezelfde persoon waren, doch ze vermoedde het met gevaariyke zekerheid. „Ik houd er absoluut niet van, om my met iemands zaken te bemoeien," had zij langzaam, en wèl-overwogen gezegd, „en Je geheim zou dan ook volkomen veilig by my zyn, als Dorothy er niet by betrokken was." „Aangenomen natuurlijk, dat ik een geheim héb," had Peter Jacam zich verweerd. Diana had hem recht in de oogen geke~' ken — maar hij had de zijne niet neergeslagen. „Je weet, wat ik vermoed en wat ik heb gehoord om myn conclusie te wettigen," ha(l zy gezegd. „Ik kan gemakkelijk uitvinden, of ik ongelijk heb. Maar ik. geloof het niet. Als het wel het geval mocht zyn, dan zooveel te beter voor Dorothy. En...." had zy er aan toegevoegd, „dan zal ik je natuurlijk myn verontschuldigingen aanbieden." Peter Jacem had zyn rol van de beleedigde onschuld uitstekend gespeeld, maar hy wist dat hy niet zou kunnen doorgaan met te ontkennen dat Diana geiyk had, in-

dien zy eenmaal de informaties had ingewonnen, waarmee zij hem gedreigd had. Alleen in zyn laboratorium, liet hy zich neervallen op den ouden, wankelen stoel bij het open raam, stak een sigaret op en staarde naar buiten over de sombere dakenrijen. Als hy maar meer tijd had Maar het was slechts een kwestie van dagen! En zoo lang zou Diana Heriot niet noodig hebben om haar inlichtingen te verkrijgen! Hy herinnerde zich natuurlijk den naam van de vriendin, die haar een jaar of zes geleden over hem geschreven had! Die vriendin zou een tot in alle onderdeelen nauwkeurige levensbeschryving van hem kunnen verschaffen — misschien nog wel met een paar kiekjes er byi — benevens alle details van de zwendelaffaire, waarby hy betrokken was geweest. Want die vriendin van Diana was de zuster van den man, waarmee hy het zaakje indertijd op touw had gezet, of beter: dien hy er voor gespannen had om zélf buiten schot te blijven! Het geval was indertyd zoo veel mogelijk in den doofpot gestopt; de benadeelde personen hadden medelijden gehad met den jongeman, die zonder het zelf te weten, hand- en spandiensten had verricht voor Peter Jacam, en wiens familie zich financieel geruïneerd had om zyn naam te redden. Zoo doende was er ook tegen Peter Jacam geen vervolging ingesteld, en was de politie buiten het geval gelaten. Maar dat zou geen verschil maken, als Dorothy het te hooren kwam. Dorothy met haar strenge principes van eerlijkheid en goeden trouw. Ze zou haar geloof in hem verliezen, en Peter wist, dat dit ook het einde van haar liefde voor hem zou zyn. Hoezeer ze er zélf ook onder zou lijden Peter Jacam wierp zyn sigaret weg en slaakte een verwensching. Er stonden hem drie wegen open. Hy zou het hiiweiyk kunnen verhaasten, zoodat het reeds plaats gevonden had voordat Diana Heriot gelegenheid had, de inlichtingen te vergaren die zy wilde byeenbrengen. Als hy eenmaal met Dorothy getrouwd was, zou Diana waarschijnüjk zwijgen. De tweede mogelijkheid was, dat hy het terrein aan zyn vyandin liet. Hy zou kunnen weggaan, afstand doen van Dorothy en haar geld. Maar er was ook nog een derde mogelijkheid. Hy zou Diana Heriot den mond kunnen snoeren — voor altydl De nrste mogelijkheid, die het eenvoudigste scheen, was het minst uitvoerbaar. De datum waarop het huweiyk voltrokken zou worden, was vastgesteld over drie weken. Hy zou samenvallen met Dorothy's twintigsten verjaardag, en dat was het vroegste tijdstip voor haar huweiyk, overeenkomstig een bepaling in het testament van haar grootvader. Er was geen enkel aannemelijk excuus te vinden, om dien datum te vervroegen. Neen, hy kon het huweiyk niét verhaasten! De tweede mogelijkheid verwierp hy byna nog sneller dan de eerste. Dorothy was een klein zottinnetje, maar het fortuin dat zy van haar grootviader op haar één en twintigsten verjaardag zou erven, was honderd keeren gropter dan Peter Jacam ooit gedroomd had te zullen bezitten! — 20 -

Terwyi hy nog peinzend naar buiten staarde stak hy een nieuwe sigaret op en het was tóen, dat hy zyn besluit nam. Hy moest zich zoo snel mogelijk van Diana Heriot bevryden. Hy mocht echter geen enkel risico loopen. Er mocht zelfs niet één op de duizend kansen zyn, dat iemand hem in verband zou kunnen brengen met den moord op Diana Heriot. Hy moest een plan bedenken, dat ieder gevaar voor ontdekking buitensloot! Het zou eenvoudig zyn geweest, als hij er zich mee had kunnen verzoenen, die ééne kans op de duizend te riskeeren. Maar dat wilde hy niet, en daarom zat hy urenlang na te denken op zyn ouden stoel, tot de dag verging en de avond daalde.... Hy moest in de eerste plaats vaststellen welke methode hy zou volgen. Hy was scheikundige, en hierdoor kon hy gemakkelijk in het bezit van vergif komen. Maar hy bouwde niet overyid voort op dit feit. Hy stelde zich de vraag: indien bekend werd, dat Diana Heriot wantrouwen tegen hem koesterde zou dan de omstandigheid dat zy vergiftigd was, eenige verdenking op hém doen vallen? Hy kwam tot de slotsom, dat dit niet zoo kon zyn, indien er geen ander bewijsmateriaal tegen hém gevonden zou worden. Diana Heriot had een grooten kennissenkring; er bevonden zich talrijke dokters onder hen, die allemaal natuurlijk heel gemakkelijk aan vergif konden raken, minstens even gemakkelijk als hy. Maar bovendien konden ook „leeken" zich wel vergif verschaffen; de talrijke vergiftigingsgevallen waarvan men af en toe in de couranten las, bewezen dit afdoende. In zoover was hy dus veilig. Maar hoe moest hy haar het vergif toedienen? Dat was het eerste werkeiyke probleem. Met een kop koffie? Neen, dat sloot het risico van ontdekking niet uit. In ieder geval zou hy dan behooren tot een kleinen kring van verdachten — alleen degenen, die in de gelegenheid waren geweest haar de koffie aan te bieden. Hetzelfde was het geval met iederen drank, waarin hy het vergif zou kunnen doen. Zenuwachtig verzette hy zich op zyn stoel. Hy stelde zich Diana Heriot voor, terwyi zy haar dagelijkschen arbeid verrichtte. Hy zag haar zitten achter het kleine bureautje in de uitleen-bibliotheek die zy dreef. Hy zag haar de kaarten nakijken, waarop de namen geschreven stonden van hen, die boeken hadden geleend. Hy zag hoe zy zich vol aandacht over haar bezigheden boog, af en toe haar vinger bevochtigend wanneer ze een kaart niet gemakkelijk tusschen de andere uit kon krygen, een gebaar dat karakteristiek voor haar was. Hy sloot zyn oogen en zag hoe het puntje van haar tong langs haar roode lippen streek. En het was tóen, dat hy aan haar lippenstift daoht Een gebeurtenis van een week geleden schoot door zyn herinnering. Het was op een partytje, waar behalve hy en Dorothy, ook Diana Heriot aanwezig was geweest. Dorothy had haar gezicht gepoederd, terwyi zy in een klein spiegeltje had gekeken, dat in haar poederdoosje zat. „Ik heb myn lippenstift vergeten," had

zij toen lachend gezegd. „Diana, hoor jy ook lot degenen, die absoluut weigeren haar lippenstift uit te leenen?" „Het spyt me," had Diana laconiek geantwoord, „maar ik heb een soort complex met betrekking tot myn eigen poederdonsje en myn eigen lippenstift. Ik leen ze nooit aan iemand uit!" Dorothy had weer gelachen, en niemand had Diana's opmerking gehoorde behalve Dorothy en hyzelf. En Dorothy zou er in geen geval veel gewicht aan hebben gehecht .... Er kwam een glimlach om Peter Jacams lippen. Hy had nu iets ontdekt, waarop hy verder kon bouwen. Diana moest het adres van haar vroegere vriendin in Londen zien te ontdekken. Er zou in ieder geval minstens een week voorbygaan, eer zy die vriendin een telegram of een brief kon zenden.... Hy stond op van den ouden stoel, strekte zyn armen uit, en geeuwde. Toen verliet hy zyn laboratorium om naar zyn pension te gaan, verkleedde zich en begaf zich naar het groote huis waar Dorothy inwoonde by haar oudste zuster en haar zwager. Er had dien avond een huiselijk partytje plaats, ter eere van Dorothy. Het meisje snelde de trap af naar beneden, toen zy hoorde, dat Peter gekomen was. „Je bent laat," verweet zy hem. „Ik begon reeds te denken, dat jy my had vergeten...." Hy gaf haar een kus en lachte wat treurig. „Ik heb gewerkt, in myn laboratorium," verklaarde hy. „Je weet dat ik met verschillende experimenten bezig ben. Voor jou, Dorothy! Ik heb je al eens meer gezegd, wat een hekel ik er aan heb, dat ik met leege handen naar je^toe moet komen." „Ik wou, dat je maar niet zoo piekerde over het feit, dat ik wat geld heb" zei Dorothy vriendelyk. „Het beteekent immers niets! En ik heb zoo'n groot vertrouwen in het werk dat je doet, Peter! Ik zou wel iederen cent dien ik kryg aan een liefdadig doel willen weggeven, als ik wist dat jy daardoor gelukkiger zou zyn." „N-neen," zei hy aarzelend. „In een bepaald opzicht zou ik misschien gelukkiger zyn als Je het deed, maar ik zou toch aan den anderen kant nooit kunnen vergeten, dat ik je van je erfenis had beroofd. Dat zou het meest egoïstische zyn, wat ik ooit zou kunnen doen." Hy had hen aardig om den tuin geleid, dacht hy tevreden by zichzelf. Natuurlyk — met Dorothy had hy geen moeite gehad, maar haar zuster en zwager hadden klaarblykelyk in het begin vermoed, dat hy het meisje om haar geld het hof maakte. Daarom had hy steeds met een vertoon van spyt over haar fortuin gesproken. Dat had succes gehad; ieder wantrouwen was weggenomen en niemand dacht nu iets anders, of hy aanbad Dorothy! Ze waren zelfs overtuigd, dat hy liever zou hebben gehad dat zy arm was.. .. Maar niemand kende beter de waarde van geld dan Peter Jacam! Ze waren e dan ook allemaal ingevlogen, met uitzonde ring van Diana Heriot! Er kwam een sombere trek op zyn gezicht terwyl hy aan Diana Heriot dacht, maar hy beheerschte zich uitstekend toen hy haar, gearmd met Dorothy's zuster, de trap zag afkomen. Hy begroette zyn gastvrouw en Diana, maar de eerste nam Dorothy ter zyde en zoo was hy even alleen met het andere meisje. Het bleek niet noodig de gelegenheid te schéppen, die hy had gezocht; ze kwam ongevraagd. Terwyi hy met haar naar boven ging,

struikelde Diana op de trap; hy vatte haar by den elleboog om haar te steunen, maar deed dit opzettelijk zóó onhandig, dat het taschje, hetwelk zy in haar hand hield, op den grond viel. „Pardon.... neem me niet kwaiyk...'." haastte hy zich te verontschuldigen. Hy bukte om de kleinigheden op te rapen, die uit het opengeschoten taschje gevallen waren en zonder dat Diana het zag, slaagde hy er in de lippenstift, die eveneens op den grond lag, tusschen zyn vingers vast te klemmen en even later in zyn vestzak te doen verdwynen. Hy wist dat Diana het onmogelyk kon hebben gemerkt, en ook iemand anders kon het niet hebben gezien. Hy volgde haar in de kamer vol gasten en gedurende het eerstvolgende uur bleef hy zoo dicht mogeiyk in haar nabijheid. Klaarblykeiyk had zy haar lippenstift nog niet gemist! Hy haalde diep adem. Hy was veilig. Wanneer zy nu haar lippenstift miste, zou zy zich het kleine voorval op de trap herinneren en er daar naar gaan zoeken. En als zy het niet vond, zou zy gelooven dat een der bedienden het had ontdekt en opgeraapt. Ja, deze eerste etappe van zyn plan was veilig afgelegd! II. Het feest by Dorothy thuis had op een Vrydagavond plaats gehad. Den volgenden Maandagochtend slenterde Peter Jacam Diana's uitleenbibliotheek binnen. De bibliotheek bestond uit twee vertrekken, waarvan het grootste direct aan het achterste grensde. In het voorste vertrek met de ryen boeken langs de wanden, zat Diana Heriot achter haar bureautje, de boeken en kaarten stempelend gedurende de uren dat de bibliotheek geopend was. In het achterste vertrek bevonden zich twee gemakkeiyke stoelen, een tafeltje, een spiegel, een vaste waschtafel, een telefoon en een groot aantal boeken en tydschriften, die voor het grootste deel uit de circulatie waren. Eenige van Diana's kennissen hadden verlof van haar gekregen om de deur van dit achterste vertrek te openen en er even te rusten terwyl zy op de wandeling door de stad waren, er een telefoongesprek te voeren of er een paar tydschriften in te zien. Des Maandags kwamen er altyd meer klanten in de bibliotheek dan anders. Peter

„WAAR18 DIE FLESCH CHAMPAGNE Nü GEBLEVEN ?"

Jacam bevond zich tusschen de twintig of meer personen die dien ochtend het achterste vertrek binnen gingen. Maar hy Svilde niets aan het toeval overlaten. Hij nam een exemplaar van een aantal wetenschap-. pelyke tydschriften die op een tafeltje lagen en keek het een oogenblik in. Hy was, terwijl Diana druk bezig was, ongemerkt doorgeloopen, er wel voor zorgend, de deur niet achter zich open te laten. De spiegel boven de waschtafel kon zyn bewegingen niet verraden aan iemand, die zich in het andere vertrek bevond. In ,de achterste kamer bevond zich op dat oogenblik niemand. Slechts een vluchtige blik was noodig om hem te overtuigen, dat Diana's taschje zooals gewoonlyk op het marmeren opstandje boven de waschtafel lag. Twee seconden later had hy haar lippenstift er uit genomen en vervangen door de stift, die hy uit zyn vestzak had gehaald. Met het tydschrift onder zyn arm slenterde hy terug naar het vertrek, waar Diana zat. „Ik heb geen boeken noodig vandaag, Diana," zei hy, toen hy aan de beurt was. „Maar ik zou graag dit oude tydschrift van je leenen, als je het goed vindt. ..." „Natuurlyk ga je gang," antwoordde zy met de effen vriendelykheid, die zy altyd tegenover hem in acht nam. Na een korten groet begaf hy zich, behoed-

zaam zyn weg tusschen de klanten door zoekend, naar buiten. Hy had niemand gezien, die hem kende. Niet dat het er veel op aangekomen was, als men hem wèl had gezien.. Maar het -was beter zóó. Langzaam liep hy de straat uit en begaf zich naar het restaurant waar hy altijd zyn lunch gebruikte. Het was ongeveer één uur. Diana Heriot was gewoon precies één uur te sluiten; dan ging zij lunchen tot twee uur, waarna zy haar bibliotheek weer opende. Dorothy had hem eens verteld van de methodische wijze, waarop Diana alles deed. Wanneer het één uur was, loodste zy haar klanten zoo beleefd mogelyk de deur uit. Dan sloot zij af met den sleutel, ten einde te voorkomen dat er nog klanten binnenkwamen, die hun boek tydens het lunchuur wilden ruilen. Vervolgens waschte zy haar handen, maakte toilet voor den spiegel en vergat daarbij nooit haar poederdoosje of lippenstift. Wanneer zij dan klaar was, trok zy haar mantel aan, zette haar hoed op en vertrok, om precies een uur weg te blyven.... Peter Jacam keek op zijn horloge. Het was nu vijf minuten over één. Nu had Diana waarschynlyk de laatste klanten buiten de deur gezet. Ze had haar handen gewasschen en — mogelyk wel op deze zelfde seconde — zou zy haar lippenstift gebruiken. Na een paar minuten, of misschien wel na een paar seconden, zou zy met het puntje van haar tong langs haar lip stryken.... Dit nerveuze gebaar herhaalde Diana ettelijke tientallen malen per dag. .. . „We hebben vandaag uitstekende schapenbout, mijnheer," zei de kellner. Peter Jacam knikte. „Goed," zei hij, „maar breng me vooraf een bordje tomatensoep. En dan de gebruikelijke zwarte koffie met een stukje kaas en een beschuit na." Het deed hem genoegen dat hy in staat was zijn maaltyd met dezelfde kalmte en rust te bestellen als anders. Hij voelde zich zelfs veel kalmer en rustiger nu hij wist, dat Diana Heriot niet langer tusschen hem en zyn huwelyk zou staan — een huwelyk dat hem in staat zou stellen in de duurste restaurants te eten en zijn maaltijden te bestellen met de nonchalance van den man van de wereld, die zich niet om geld behoeft te bekommeren.... Met zyn gewone opgewektheid beantwoordde hy de groeten van zyn kennissen. Niemand zou kunnen zeggen, dat hy ook

VERWACHT: METRO-GOLDWYN-MAYER'i

DRIE KAMERADEN MET ROBERT TAYLOR, MARGARET SULLAVAN, ROBERT YOUNG EN FRANCHOT TONE NAAR DEN GELIJKNAMIGEN ROMAN VAN ERICH MARIA REMARQUE!

Na „CAREFREE" komt „ROOM SERVICE" met de Marx Brothers en

„GUNGA DIN" met Gary Grant, Douglas Fairbanks Jr., Victor McLaglen en Joan Fontaine, uit da

RKO RADIO-PRODUCTIE

den voov^vond Qnre tijd is rijk aan tragische en door hun plotseling intreden verrassende momenten. Het Is nog niet zoo heel lang geleden, dat velen in Groot BrlHannlë en in de overige landen van Europa met stelligheid geloofden, dat Anthony Eden, de toenmalige minister van Buitenlandsche Zaken In Engeland, de persoon zou zijn en blijven, die een beslissende rol had te spelen. Met ongedachte snelheid Is zijn gang naar den voorgrond onderbroken. In plaats van Eden kwam Viscount Halifax, de man wiens portret hiernaast is afgebeeld op den verantwoordelijken post, dien Eden moest verlaten omdat hij het met den eersten minister, Austin Chamberlain, op de voornaamste punten van het buitenlandsch beleid niet eens kon zijn. Wie Is Lord Halifax, too vragen velen, ondanks het feit, dat deze man In de 57 jaren van zijn leven heel wat belangrijke posten heeft bekleed. Hallfax was o.n). Minister van onderwijs, landbouw, van oorlog, en het laatst, doch niet het minst belangrijke, onderkoning van Indië. Ongeacht deze op zichzelf belangrijke posten, kende men Lord Halifax niet zoo goed, dat men van hem verwachtte, dat hij de schitterende en aantrekkelijke figuur die Eden ongetwijfeld is, in het halfduister zou stellen.

maar één moment zenuwachtig was geweest. Hy had zelfs moeite een glimlach van tevredenheid te onderdrukken. Tot nu toe was alles prachtig verloopen.... Er was slechts één kleinigheid, maar een kleinigheid die hy niet over het hoofd had gezien. Hy moest zich nog ontdoen van de lippenstift, die hy uit Diana's taschje gehaald en verruild had voor de een, die hy op zyn laboratorium had gemaakt. Peter Jacam vleide zich met de gedachte, dat een gewone moordenaar de lippenstift direct ergens zou hebben weggegooid nadat hij de bibliotheek had verlaten, opdat het kleine voorwerp nooit als bewys tegen hem gebruikt zou kunnen worden. Maar zoo dom was hy niet geweest! Want als iemand toevallig zou hebben gezien dat hy iets weggooide na zyn bezoek aan Diana Heriot, dan zou dat licht een aanwyzing tegen hem kunnen zyn als de politie ooit op de gedachte zou komen in zyn richting te zoeken. Slechts één kans op de duizend — maar die hy toch niet wilde nemen! Neen, hy kon best wachten en de lippenstift over een uur of een paar uur weggooien.... III. Van het restaurant ging hy direct naar zijn laboratorium. Hy was besloten er ieder gebaar en iedere gelaatsuitdrukking te bestudeeren waarmee hy de^yding van Diana Heriots dood zou moeten* aanhooren. Hy vond het jammer, maar was toch in geen geval verschrikt of ontdaan, toen een kloppen op de deur de komst van twee kennissen van Diana — en van Dorothy aankondigde. Terwijl hy de beide jongelui begroette, dacht hij zelfs dat het een gelukkige omstandigheid was, dat zy gekomen waren. Hij had nu de gelegenheid een zekere opgewektheid ten toon te spreiden, die men in geen geval van een moordenaar zou verwachten! Hij had nooit een hoogen dunk gehad van John Welters en Dick Traut. Volgens zyn meening waren het een paar echte dwazen. Maar John was de zoon van een beroemd advocaat, en Dick de neef van een bekend schryver. Om deze reden, die alleen maar aan hem duidelyk was, had Peter Jacam gedaan, of hij de belangstelling van Diana in de beide jongelui deelde. „We vertrekken morgen," zei John, „en daarom komen we afscheid van je nemen." Peter Jacam schonk hun een soort vaderl.yk-welwillenden glimlach.

„Jullie gaan een heele maand zalmvisschen, is het niet?" De beide jongelui vertelden vol enthousiasme van deze sport, elkaar telkens in de reden vallend. Ze gingen naar Schotland en hun blydschap leek kinderlijk genoeg aan Peter Jacam, die over de heele wereld gezworven had. Bovendien wilde hy weer graag alleen zyn. Hy wilde alleen zyn wanneer hy de tijding van Diana's dood zou ontvangen. Ieder oogenblik zou er nu iemand met deze mededeeling kunnen binnenkomen. Maar eigenlyk kwam het er ook niet opaan, als die twee jongens er nog waren. Hij voelde er dan ook niets voor, hen weg te sturen. Hy wilde niet, dat ze later zouden kunnen zeggen, dat hy stil of zenuwachtig was geweest. Ze begonnen nu over Diana Heriot te praten. Ze had haar laatste vacantie in Schotland doorgebracht. Het leek Peter, alsof zy onnoodig lang by dit onderwerp verwijlden. Maar neen, dat was natuurlyk absurd .... ze konden nog niets weten van hetgeen er in het vertrek achter de bibliotheek gebeurd was Hy herinnerde zich, dat Diana, die ouder was dan Dick of John, een goede vriendin van Johns oudste zuster was. Maar toch.... ze weidden wel erg over dat onderwerp uit! Hy dwong zichzelf te glimlachen, te knikken, te doen alsof het geval hem interesseerde, maar in werkelijkheid prikkelde het hem. Het gesprek begon op zyn zenuwen te werken.... John had een sigaret gekregen en liet haar een oogenblik op zyn vingernagel op en neer dansen om er het stof uit fe kloppen. Peter Jacam, nog steeds vriendelijk glimlachend, kreeg zyn aansteker. „O, dat is waar ook," zei hy, „jy behoort tot die ouderwetsche menschen, die zich bij lucifers houden, hè?" Hy stak het voorwerp weer terug in zijn vestzak en alsof het hem niet de geringste moeite kostte, bracht hy het gesprek weer over een ander onderwerp op gang.

VETPUISTJES?

Een theelepel Radox in een glas warm water doet wonderen. Eén behandeling verwijden ze Bij apothekers en erkende drogisten ä tO.90 per pak en f 0.15 per klein pakje.

RADOX

Het viel hem op, dat John Welters hem eigenaardig-nieuwsgierig aankeek, en even dacht hij, dat zyn zenuwen hem tóch misschien parten hadden gespeeld. Zou de jongen tóch misschien iets gemerkt hebben van den schrik, die zich zooeven van hem had meester gemaakt? Hy beheersclite zich echter, en terwijl hij verder sprak en lachte, wist hy dat ieder gebaar en iedere beweging die hij maakte volkomen verantwoord en normaal waren. Ze vertrokken — en hij wilde Juist zijn hoed van den kapstok nemen om weg te gaan, toen Dorothy en haar zuster ademloos het laboratorium kwamen binnensnellen. „Peter!" hijgde Dorothy. „O, Peter, er is zooiets verschrikkelijks gebeurd!" Onsamenhangend werd de geschiedenis hem verteld. Het was de geschiedenis die hy had verwacht. Even over éénen was de deur van de bibliotheek gesloten. Een laat gekomen klant had dit feit reeds bebevestigd. Dit beteekende, dat Diana Heriot toen reeds was vertrokken óf dat zy in het kleine achtervertrek was, bezig toilet te maken, zooals haar gewoonte was. Maar niemand had aan iets ernstigs gedacht vóór half twee, toen een vriendin waarmee Diana Heriot had afgesproken om te gaan lunchen een onderzoek in de bibliotheek wilde instellen ten einde te zien waarom het meisje zich niet aan haar afspraak had gehouden. De vriendin had verklaard dat zy iets bijzonders vermoedde, omdat Diana altijd zoo punctueel was. Toen zy op haar bellen geen gehoor kreeg, was zy weggegaan om een uur later zoowat terug te komen. Er stonden toen een paar menschen voor de deur, die wachtten tot de bibliotheek geopend zou worden. Na verloop van nog misschien een half uur begon Diana's vriendin zich werkelijk ongerust te maken en riep daarom de assistentie in van een agent, die toevallig voorbijkwam. Een ingesteld onderzoek had toen Diana's dood aan het licht gebracht. Men vond haar op den grond liggen in het vertrek achter de bibliotheek. Er was geen enkel spoor van - een worsteling. Er was geen enkele aanwyzing omtrent de oorzaak van haar dood.... Peter Jacam luisterde naar alles wat zijn verloofde en haar zuster hem hadden te vertellen. Hij uitte de gebruikelyke woorden om zyn ongeloof en afschuw te kennen te geven. Hij voelde zich volkomen veilig, zelfs opgelucht, nu hy wist, dat zijn plan gelukt was. Toen zij haastig waren vertrokken, greep hy weer naar zijn hoed, trok zyn overjas aan en sloot de deur van het laboratorium achter zich. Op zijn tocht door de stad kwam hy niemand tegen die hem kende. Maar het zou hem ook niets hebben kunnen schelen als hij wèl iemand had ontmoet. Hy bleef een oogenblik aan het kanaal staan, dat buiten rond de stad liep. Er zwommen eenige eenden in, en een oogenblikje vermaakte hy zich door den dieren stukjes brood toe te werpen. Maar tusschen de stukjes brood bevond zich ook een klein voorwerp, dat even schitterde in de najaarszon toen hy het ongezien in het water gooide. Toen was Diana Heriots lippenstift voor altyd verdwenen. ... IV. Vier dagen achter elkaar deelden de couranten byzonderheden mede over het geval. De lijkschouwing bracht aan het licht, dat Diana Heriot gestorven was aan een minimale dosis van een bijzonder doodelijk vergif. Deskundigen hadden uitgemaakt dat een

zeer kleine hoeveelheid van het door hen onderzochte vergif een onmiddellyken dood moest veroorzaken. Maar zoowel de couranten als het publiek wenschten meer byzonderheden omtrent het vergif te weten. Hoe en wanneer had men het Diana Heriot toegediend? Het was komen vast te staan, dat zy na het ontbijt nóch iets gegeten, nóch iets gedronken had. De veronderstelling was geopperd, dat het vergif was toegediend door middel van een sigaret, maar het was bekend, dat Diana Heriot een hekel had aan tabak, en nooit rookte! Ten slotte was het een reporter geweest, die op de lippenstift had gewezen, welke men, zonder dopje, onder de vaste waschtafel had gevonden. Peter Jacam glimlachte by zichzelf. Hy had zich reeds afgevraagd, hoe lang het zou duren eer men de lippenstift vond, en hij voelde zich in het geheel niet angstig toen een courant op nauwkeurige, zy het tevens ook min of meer sensationeele wijze den verbazingwekkenden dood van Diana Heriot reconstrueerde. Maar het publiek voelde iets als afschuw in zich opkomen toen het las over de laatste minuten van het arme meisje, dat de deur van haar bibliotheek had gesloten, naar het er achter gelegen vertrek was gegaan om daar toilet te maken, en dat misschien in zich zelf nog geneuried had terwyl zy de lippenstift gebruikte.... De scheikundigen hadden verklaard, dat zy daarna slechts even met de punt van haar tong aan haar lippen behoefde te komen om zoogoed als op slag gedood te worden. . Peter Jacam moest om dit alles lachen — en hy moest vooral lachen toen hy las dat de politie de stad afzocht naar een man, die gedurende de laatste weken een lippenstift had gekocht, zooals Diana Heriot gebruikte. De politie huldigde de overigens juiste theorie, dat de vergiftigde lippenstift verruild was voor degeen, die Diana Heriot in haar bezit had gehad. Maar Peter Jacam moest niet meer lachen, toen hy las dat de politie de hand had gelegd op het dagboek van Diana Heriot. Hy wist wel, dat de mogelyke aanteekeningen welke Diana over hem in haar dagboek kon hebben gemaakt, moeilyk als bewijs tegen hem gebruikt konden worden, omdat zy onmogelijk had kunnen weten wat hy ten opzichte van haar van plan was, zoodat zij er ook niets over had kunen neerschrijven, doch ze zouden misschien moeilyk te verklaren zyn tegenover Dorothy. Toen inspecteur Warring hem dan ook verschillende vragen stelde, vond hij het wèl vervelend, maar bang was hij geen oogenblik. „Miss Diana Heriot mocht mij niet erg graag," erkende hy met groote openhartigheid. „Ik daarentegen haar wel. Maar zy hield my voor iemand, die ik niet was — een kwestie van persoonsverwarring. Ik stelde juist pogingen in het werk om haar te bewijzen, dat zy zich vergiste." Voor deze zoo bereidwillig afgelegde verklaringen werd hy beloond met een blik op een paar gecopieerde uittreksels uit het dagboek, welke later in de couranten werden afgedrukt. Diana Heriot had opnieuw blijk gegeven van een zéér methodischen aanleg. In de met haar uiterst nette handschrift neergeschreven aanteekeningen had zy zelfs van de kleinste gebeurtenissen uit haar aan belangryke feiten totaal ontbloote leven aanteekening gehouden. Trouw had zy opgeteekend de kleine aankoopen, die zij deed, de gebeurtenissen in haar bibliotheek, de ontmoetingen, die zy met kennissen of vrienden

{Ingezonden mededeeling)

Overal rheumatische pijnen Kruschen maakte een ander mensch van hem Rheumatische pijn is verraderlijk; zij treedt zonder waarschuwing op. Het komt in een arm of been en langzamerhand breidt het zich uit over het gehcele lichaam, tenzy er iets gedaan wordt om het tegen te houden. Kies dan het juiste middel, evenals deze man, die ons schrijft: „Ongeveer lü maanden geleden leed ik vreeselyke rheumatische pijnen. Myn geheele lichaam deed pijn en soms kon ik niet eens naar myn werk gaan. Men raadde mij Kruschen aan. Ik nam het en het gevolg was, dat de pijnen langzamerhand verdwenen. Ik ga sindsdien onafgebroken naar mijn werk, dank zy Kruschen, en voel my een ander mensch." A. R. Kruschen Salts spoort uw af voerorganen, lever, nieren en ingewanden aan tot krachtige, geregelde werking, waardoor Uw organisme gezuiverd wordt van schadelykc afvalstoffen zooals urinezuur, dat de oorzaak kan zijn van Uw rheumatische pyn. Neem lederen morgen „de kleine dagclyksche dosis" en Uw pijnen zullen spoedig verminderen om tenslotte geheel te verdwijnen. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar by alle apothekers en erkende drogisten. had gehad. Het was daarom heelemaal niet opvallend, dat zy ook aanteekening had gehouden van haar gesprek met Peter Jacam.

SCHIAPARELLI STAAT BORG VOOR DE NIEUWE CUTEX: TINTEN! DezeberoemdeParyschemodekunstenaar beoordeelt de nieuwe fraaiere nagellaktinten als volgt: „Zij geven het juiste accent, waardeerde nieuwe mode-kleuren van dit seizoen nog beter tot haar recht komen". Zooals alle Cutex-tinten, zijn ze gemakkelijker aan te brengen, dagen langer houdbaar, zonder te barsten, nf te schilferen of te verkleuren.

CIJTE\ NAOELLAK

CLOVER ■ TüLJP -

.

THÏSTfJ:

jujüjujcvjukjioijumm OOR DE ISJES

WEEKMENU. Maandag:

Varkenscarbonade, aardappelen en prei „au jus"; trommelkoek.

Dinsdag::

Stamppot van boerenkool mét rookworst; watergruwel.

Woensdagr:

Potage ä la minute; gehakt, aardappelen en gestoofde bieten.

Donderdag: Saucüsjes, aardappelen en gestoofde zuurkool, eierpannekoekjes. Vrijdag:

Aardappelschelpen met ham; bessensappudding met vanillesaus.

Zaterdag:

Rolpens, aardappelen en roode kool; gort met pruimen.

Zondag:

Bruine ragoütsoep; Wiener Schnitzel, aardappelen en bleekselderij; gevulde beschuitbollen.

RECEPTEN UIT HET WEEKMENU Hoeveelheden voor 4 personen. Gevulde beschuitbollen. Benoodigd: 8 beschuitbollen, 500 gram moesappelen, 100 gram krenten en rozijnen, ongeveer 80 gram suiker, 100 gram boter; kaneel. Bereiding: Van de moesappelen op de gewone wijze appelmoes koken en de goed gewasschen krenten en rozijnen meekoken. Van de beschuitbollen de kapjes afsnijden, ze daarna uithollen en den binnenkant met boter bestrijken. De bollen vullen met appelmoes, de kapjes er weer opleggen en ze ook aan den buitenkant met boter bestrijken en met een mengsel van suiker en kaneel bestrooien, in een warmen oven de bollen croquant laten worden. Aardappelschelpen met ham (plm. 8 stuks). Benoodigd: 750 gram aardappelen (gekookt), 100 gram ham, 2 d.L. melk, 75 gram boter, zout, peper, nootmuskaat. Bereiding: De wanne gekookte aardappelen maakt men fyn met een houten lepel of een pureestamper. Vermeng de aardappelen dan met de melk, 60 gram boter, zout, peper en nootmuskaat en klop de puree zoolang, tot ze luchtig is en geen narde stukjes meer bevat. Snijdt de ham aan kleine stukjes en roer haar door de puree. Smelt ongeveer 10 gram boter in een pannetje en smeer de schelpen hiermee in. Vul de schelpen met de puree en druppel er wat gesmolten boter op. Zet de schelpon in een heeten oven en laat er snel een knappend korstje op komen.

4. Mcij|cj(urk|f vin fijn rote laken, versierd met een puntvormig ichouderstuk en toegevouwen plooien. De gtrneerlng bestaat uit amal lichtblauw bandfluweel, een kraag, tchouderituk en manchetten. Ceintuur van blauw iu*de. Benoodigd: 2.25 M. van 1.40 M. breed.

-24 -

5. Bakvlschjurk van beige wollen «tof. De deelnaden gaan onderaan over In plooien. Een klein sjaalkraagje van gemoeide rijde. Leeren knoopen. Benoodigd: 2.40 M. van 1.40 M. breed.

Van deze modellen zijn bl) de administratie van dit blad geknipte patronen verkrijgbaar tegen den prijs van f 0.60 per stuk (lengte en leeftijd aangeven).

Ze had geschreven: October 5. Vandaag met Peter Jacam gesproken over zijn verloving met Dorothy. Vertelde hem, dat ik geloofde, dat ik al eens eerder van hem had gehoord. Zal moeite doen uit te vinden, of dat zoo is. En later: October 7. Heb besloten W. B. over Peter Jacam te schrijven. Weet echter niet haar adres. Moet het morgen te weten zien te komen. Doe het ter wille van Dorothy. Maar zij was het adres nooit te weten gekomen. Ze was den achtsten October gestorven. Peter Jacam keek wel eenigszins verbaasd op dat het meisje zelfs in haar dagboek had genoteerd dat zij haar lippenstift had verloren, maar van het begin afaan had hij rekening gehouden met dergelijke kleinigheden. Het was ten slotte een feit zonder eenige beteekenis. Niemand zou hèm met het verlies van haar lippenstift in verband kunnen brengen. Er waren zeker wel honderd menschen op dat feestje bij Dorothy thuis geweest — en waarom zou de politie moeten veronderstellen dat juist hü de lippenstift had gevonden? De politie zocht naar de verloren lippenstift. Peter Jacam lachte. Ze zou lang moeten zoeken, eer zij haar vond O, hij voelde zich veilig genoeg. Hy was zeer openhartig tegenover Dorothy geweest toen hij met haar over de aanteekeningen in Diana Heriots dagboek had gesproken. Hij bekende met een treurig glimlachje, dat Diana zich in zyn persoon had vergist. Ze veronderstelde, dat iemand — wiens naam hij vergeten was — hem vroeger had gekend. Hij had er eigenlijk geen aandacht aan geschonken, omdat hij immers overtuigd was dat zij zich vergiste en dat dit vandaag of morgen wel blijken zou. Nooit, geen mo- —— ment, vergat hij de voorzichtigheid, waartoe hij van het begin af besloten was geweest — een voorzichtigheid waarop hij nu alleen nog maar bedacht hoefde te zijn met betrekking tot zijn houding tegenover het geval.' Terzelfdertijd volgde hy het vruchtelooze zoeken van de politie met een heimelijk leedvermaak. Er zat zelfs een vreemd, sinister genoegen in om Dorothy zijn zienswijze over het geval mede te kunnen deelen. „Ik vrees, dat zij den dader nooit zullen vinden," zei hy. „Het lijkt mij een volmaakte misdaad!" „Maar ik dacht," zei Dorothy, „dat er altijd iets was, waaraan een moordenaar niet dacht — een of andere kleinigheid, een vergissing...." „Onzin, liefste!" viel hy byna geïrriteerd in de rede. „Je hebt te veel detectiveromans gelezen. Neem nu het geval van die arme Diana. Ze kunnen alle menschen opsporen, die in de gelegenheid zyn geweest om dien avond haar lippenstift te stelen — maar dat zyn er meer dan honderd. Dan kunnen ze natuurlijk de menschen verhooren, die dien ochtend in het achter de bibliotheek gelegen vertrek zyn geweest, maar dat zyn er wèèr niet zoo weinig. Wie van hen allen moet het dus gedaan hebben — aangenomen dat onder hen wérkelijk de moordenaar schuilt, hetgeen echter nog lang niet zoo zeker is." „En ik geloof niet, dat zy ooit die andere lippenstift zullen vinden" erkende Dorothy

#r Alleen LUX Is het veilige wasmiddel voor wol, doordat LUX 5 maal zo snel oplost als zeeppoeders en gewone zeepvlokken £)e meeste zeeppoeder! en zeepvlokken zijn na IS minuten noj niet volkomen opgelost en onopgeloste zeepdeeltjes maken, dat het wollen goed vlltlj en hard wordt en gaat krimpen. De enige manier om Uw wollen goed tegen bederf te beschermen, is Lux te gebruiken. Met Lux heeft U nooit onopgeloste zeepdeeltjes in het sop. Wollen goed. dat in Lux gewissen is, behoeft maar 2 of 3 maal te worden gespoeld. Dan is U er absoluut zeker van, dat alle zeep er uit is. Met andere was- . middelen heeft U die zekerheid nooit Lux Is zo goedkoop! Het flinke standaardpak kost slechts 121 et. en toch kan U er b.v. *Uti|»tl« zijden kousen mee wassen. Het reuzenpak, mei meer dan de dubbele Inhoud, kost slechts 25 et. Bovendien beval het standaardpak Lux nog een breipatroon en het reuzenpak 2 brei patronen. LUX wo»Dt HOOII IOS VHKOCHT, En ... op elk pak een waardevolle bon lOISi ZiirVlOKKSM ZUN Cf SN I voor geschenken!

peinzend. „Waar zou de politie er naar moeten zoeken? De moordenaar kan haar overal hebben weggegooid — hy kan er wel opzettelijk voor naar een andere stad zyn gegaan." Peter Jacam haalde de schouders op. „Het is de speld in den hooiberg," zei hy. „En hoe komen zy bovendien zoo aan de vaste overtuiging dat het een man geweest moet zyn, die Diana heeft vermoord? Het kan toch even goed een vrouw zyn geweest? En hoeveel vrouwen gebruiken er geen lippenstift? Millioenen Als het een man is geweest, dan heeft hy de lippenstift natuurlijk al lang weggegooid en wie kan bewyzen, dat hy haar op den dag van den moord in zyn bezit had?" Hierna spraken zij over minder droevige zaken.... „Ik ben zoo gelukkig, dat we gauw trouwen " fluisterde zy, toen hy afscheid nam. Zyn blikken bleven even rusten op het snoer schitterende paarlen, dat zy om haar blanken hals droeg. „Ik ben óók zoo gelukkig," antwoordde hy naar waarheid De deur sloot zich achter hem en hy liep neuriënd de straat in. Eenige seconden later kroop hy bijna ineen. Hy waggelde als een dronken man onder den druk van een zware hand op zijn schouder. Het gewicht van de hand zélf was

-mt'A

zoo zwaar niet — maar het was de hand van de wet! Tegen een vriend herhaalde John Welter de verklaring, die hy ook aan de politie had medegedeeld. „Ja, zie je," vertelde hi), „Dick en ik waren dien middag naar hem toegegaan om afscheid te nemen, omdat we naar Schotland gingen. We wisten nog niets van den dood van Diana.... En Peter Jacam gedroeg zich heel normaal. Tegen dat we weggingen scheen het echter alsof hy ons gesprek over visschen een weinig moede werd — maar niet zóó, dat het bepaald opvallend was. Doch even voordat we vertrokken stak ik een sigaret op en Peter wilde mij vuur geven. Hy kreeg daartoe zijn aansteker.... Eén seconde misschien hield hy hem in zyn hand, voordat ik een lucifer aanstreek. Hy keek er zelf niet naar en stak het ding weer in zyn vestzak. Ik vond het niet zoo heel erg vreemd, tot ik er een paar dagen later over in de courant las...." „Maar wat bedoel je eigenlijk? Ik begrijp niet wat je ze «gen wil!" vroeg Johns vriend ongeduldig. „Waarom zou hy zyn aansteker niet uit zyn zak hebben mogen halen?" „Omdat," zei John, „omdat het geen aansteker wès. Het was een lippenstift en ik herkende ze aan de afbeelding in de courant — het was precies dezelfde lippenstift die Diana Heriot gebruikte "

M-itUJÊLJ

EEN REIZIGER ONDER DE VISSCHEN Uit de - ware - levensgeschiedenis van den aal e kleine aal had het levenslicht aanj) schouwd in de door de zon beschenen wateren rond de Bermuda-eilanden in den Atlantischen Oceaan. De zee -was warm en groen, en de kleine aal begon te zwemmen. Dagen en weken achtereen zwom hy, maar hij kon niet zien welke richting hij ging of wat hij voorbijkwam, want millioenen kleine vischjes, die er precies zoo uitzagen als hyzelf, zwommen naast hem. Nadat hij verscheidene weken had gezwommen, dacht de kleine aal: „Ik zal alle andere alen voorbijzwemmen tot ik by den leider kom, en dan zal ik hem vragen, waar we heen gaan." Zoo gezegd, zoo gedaan. Hij zwom veel harder dan alle andere alen en na verscheidene dagen bereikte hij den kop van den enormen stoet en voor den eersten keer zag hy toen het groene water onafzienbaar ver voor zich uit, en andere kleine vischjes, die tusschen het zeewier doorschoten. En de kleine aal zwom nu naar den leider van den troep en vroeg hem: „Waarom zwemmen we maar altijd, en waar gaan we eigenlijk naar toe?" „Hoe zou ik dat weten," antwoordde de aangesproken aal. „Er valt slechts één ding Ie doen, en dat is zwemmen, en we kunnen maar een richting gaan, en dat is deze richting." Dagen gingen voorby, de dagen werden weken en de weken maanden en ten slotte jaren, en de kleine aal zwom nog maar steeds gewillig met de anderen mee. Hel werd kouder en de alen, die niet waren opgegeten door andere visschen of van vermoeidheid waren achtergebleven, werden grooter en sterker. Toen bereikten zy op een goeden dag land. Het was een eigenaardige gewaarwording voor den kleinen aal toen hy plotseling merkte, dat het wa-

ter veel minder diep was, en toen hy duinen en steden boven de zee zag uitsteken, kon hy zich m opwinding byna niet meer bedwingen en dacht: „Nu zijn wy eindelyk ergens gekomen " Ze zwommen een breede rivier in en vriendelijke visschen vertelden hem, dat hij in Nederland was. Ze zwommen de rivier verder op, maar het leek nu opeens niet meer noodig om by elkaar te blijven, en sommigen bleven achter om de oevers te onderzoeken, terwijl anderen steeds verder stroomopwaarts zwommen. De aal groeide en werd grooter. Hy hield zich overdag schuil in den modder en ging des nachts op roof uit, en hij vergat alles wat hij in zyn jeugd had meegemaakt. Hij was volkomen tevreden! Maar toen, op een dag in den winter, herinnerde hy zich op eens weer alles uit zijn jeugd en hy dacht: „Vroeger koesterde ik my in de warme zee, waarboven altijd de zon scheen, en het was er nooit koud en triest. Ik vind het hier niets prettig meer en ik zou wel graag het groene water willen terugzien voordat ik sterf," en nauwelijks wetend wat hy deed, begon hy met den stroom mee naar zee te zwemmen. Den ganschen dag en den ganschen nacht zwom hij en op een gegeven oogenblik merkte hy, dat hy weer in de zee zwom. Weken- en maandenlang zwom hy verder, de ondergaande zon tegemoet en eindelijk bereikte hy de warme zee, waar hij geboren was en waar hij bleef om er te peinzen over de zonderlinge gebeurtenissen van het leven. „Er zyn heel wat dingen te doen," dacht hy, „en toch is er maar één ding. Er waren verscheidene richtingen om te gaan, en toch is er slechts één richting. Het leven is echter veel te moeilijk voor my om daarover te piekeren." Daarom dacht hy niet verder en koesterde zich den ganschen dag in de heerlyk-warme zee. Nog slechts éen keer voordat hy stierf dacht hy nog eens, en wel aan den modder der rivieren in Nederland. „Als ik maar niet zoo moe was," dacht hy, „dan zou ik er weer naar toe gaan.,.." En dat is wellicht de reden, waarom zijn kinderen eenige dagen later weer in de richting van het Oosten begonnen te zwem-

men, de opkomende zon tegemoet, zonder te weten waar zy heen gingen of waarom zy zwommen, maar in ieder geval net zoo lang zwemmend tot zy, net als hun ouders vroeger, de rivieren van Nederland bereikten, waar zy overdag in den modder sliepen en des nachts op roof uitgingen, tot ook zij zich de warme, groene zee herinnerden waar zy geboren waren, en ook zy er weer heen terugkeerden.... Waarna hun kinderen weer.... en zoo tot in alle eeuwen, die nog komen zullen voort.... Steeds zullen de jonge alen naar ons land — en andere landen van Europa — zwemmen, om later weer terug te keeren naar hun geboorte-zee, en er is niemand, die weet waarom zij dat doen, evenmin trouwens als zy het zélf weten

OTO»NlEUWS

WIE WEET HET? Hier volgt een aardige strikvraag, waarmee je je vriendjes voor den gek kunt houden. Toen een kleermaker een stuk laken in stukken knipte, kwam hij tot de ontdekking dat hy juist één minuut noodig had om één meter af te knippen. Hoeveel minuten zou hij noodig hebben om, met dezelfde snelheid, een stuk laken van vyftig meter in stukken van één meter elk te kunnen knippen. Antivoord: Bijna iedereen zal antwoorden dat hij er vyftig minuten voor noodig heeft, maar dat is niet juist. Hy kan het in negen en veertig minuten doen, daar hy de laatste twee meter slechts één keer behoeft door te knippen. De laatste meter „valt" er dan vanzelf af!

DE HEETSTE PLAATSTER WERELD Men neemt algemeen aan, dat de Death Valley in Zuid-Californië de heetste streek ter wereld is. De temperatuur is er vaak zóó hoog, dat de mensch het er niet kan uithouden. Men heeft er wel eens een temperatuur gemeten van honderd dertien graden Fahrenheit in de schaduw!

1. Z.K.H. Prins Bernhard! op de EHlciency-Tentoonstelling In de Apollohal te Amsterdam, — De Prins spreekt door ] een dictaphoon. 2. De bekende advocaat en schrijver Mr, Francois Pauwels vierde lijn vijttigsten verjaardag en werd in het Carlton-Hotel te Amsterdam gehuldigd. - Van links naar rechts; mevrouw Pauwels; de schrijver A, M. de Jong; mevrouw de Jong-Defresne; mr. Benno Stokvis; de jubilaris en zijn echtgenoote; Désiré Pauwels. 3. In de groote standzaal van het Jaarbeursgebouw werd het derde kleutercongres gehouden, dat door H,K.H, Prinses Juliana werd bijgewoond, - Bij haar aankomst werden de Prinses bloemen aangeboden. 4. De Scheveningsche haringlogger Sch. 102, die tijdens den jongsten storm voor Scheveningen verging, is op de helling gesleept om hersteld te worden. — Het gat in den scheepswand wordt onderzocht. 5. De heer en mevrouw H, Bicker - Mijnders te Amsterdam hopen zeven November hun gouden bruiloft te vieren, 6. Een overzicht van den stand der werkzaamheden bij den bouw van de nieuwe brug over de Nieuwe Haven ie Zwolle. 7. Bij den spoorwegovergang Unnaeusstraai te Amsterdam derailleerde een goederentrein, - De toestand ter plaatse na het ongeval.

Finland, land van mrtn en bosschtn.

Het stadion te Helsingfors,

>• -*^ '^Jl

'

•

in Finland altijd een nationale aangelegenheid geweest. Het behoeft daarom niet te verwonderen, dat de minister van Binnenlandsche Zaken, Z. Exc. Kekkonen, tevens voorzitter is van den Finschen Arbeiders Sportbond, en dat de burgemeester van Helsinqfors. de hoofdstad van het land, den Finschen voetbalbond presideert. Een nypermodern sportinstituut, het „Suomen Urheiluopisto Vierumgki", traint heel het athletische Finland, en hier worden de kampioenen voor de volgende Olympische Spelen gevormd. Onder de energieke leiding van den rector, A. Koskela, de ziel van VierumSki, heeft het instituut zich tot een symbool van Finlands streven, om tot de eerste Olympische landen te behooren, pntwikkeld. Elke schoollongen droomt er heimelijk van, eins een tweede Nurmi te worden of voor een andere prestatie den Olympischen lauwerkrans te verwerven . . . Het Olympisch program, dat te Helsinpfors geboden zal worden, zal iets kleiner zijn dan dat In Berlijn. Voetbal, dat in Finland meer en meer populair wordt, belooft een der hoofdnummers te worden. Men heeft de beschikking over een stadion voor dertigduizend personen, doch dit wordt verbouwd, zoodat hel plaats zal bieden aan vijftigduizend toeschouwers. Ook het hotel-vraagstuk schijnt op een eenvoudige, doch practische wijze te zullen worden oooelosl. Bij een eventueel gebrek hieraan zullen de Olympische suooorters waarschijnlijk ondergebracht worden aan boord van moderne stoomschepen, die men opzelteliik voor dit doel zal charteren, en die in de haven van Helsingfors ligplaats zullen krijgen. Men behoeft niet bevreesd te zijn, dat de organisatie der Spelen boven de krachten der Finsche sportbonden zal gaan. Men kan er van overtuigd zijn, dat Finland, ook zonder dat het de kostbare propaganda maakt waartoe Jaoan reeds was overgegaan, een zeer talrijk bezoek zal ontvangen en dat ook de Helsingforsche spelen evenals alle andere Olympische Spelen met een voordeelig saldo zullen sluiten. Wat hel sportieve gedeelte betreft van hetgeen er geboden zal worden, hierbij zullen we zeker op vele verrassingen mogen rekenen, vooral van Finsche zijde. Voor de sporl zélf wordt de ruil Tokio-Helsingfors van verscheidene kanten toegejuichl. Vele landen zullen grootere ploegen naar Finland dan naar Japan kunnen zenden, en de Amerlkaansche bladen hebben er reeds uitdrukkelijk op gewezen, dat Finland hel eenige land Is, dal regelmatig zijn oorlogsschulden betaalt, lerwijl andere mogendheden hun betalingen reeds Jaren lang hebben geslaakt. Daarom werd de keuze van Finland vooral ook In Amerika uitstekend ontvangen, maar ook ons land kan er mee tevreden ziin, want voor vele landgenooten zal een bezoek aan Finland eerder tot de mogelijkheden behooren, dan een reis naar Japan...

. Het

fc.

sportinstituut ?, *' '•dornen (/rh,,;.

■

'

f.

„

■

-JKnÈi'

!!a a

HlMll

" Wrua""l ind usordi. ,

' Finsch hout op weg naar de wereldmarkten.

r

FINIAMD.

wm

OS. I wo Finland, waar in 1940 de Olympische Spelen gehouden zullen worden nu Japan van de organisatie van dit wereldevenement op sportgebied heelt afgezien, behoort nu juist niet tot de meest bekende landen van Europa. Integendeel! Waarschijnlijk komt dit, omdat het vrij ver van hel wereldverkeer af ligt, waardoor het pas laat tot ontwikkeling Is kunnen komen. Bovendien heeft het tot het einde van den wereldoorlog als een soort groot-hertogdom onder protectoraat van het tsaristische Rusland gestaan, zoodat het toen moeilijk de aandacht voor zich heeft kunnen opelschen. Het is echter een mooi land, dat den toerist heel wat schoons te bieden heeft en dat de moeite om het te leeren kennen, zeker dubbel en dwars loontl De foto's, die wij hierbij afbeelden, maken dit den lezer duidelijker dan een beschrijving ooit zou kunnen. De voornaamste eigenschap van de Finsche natuur Is de groote merenrijkdom. Indien men de kleinste niet meetelt, treft men er ongeveer vijf en dertig duizend aan, waaronder tien die grooter zijn dan het Bodenmeer! Het bosch beheerscht het gansche Finsche landschap, waaraan het land dan ook zijn geweldig grooten houtvoorraad dankt. Vier en zeventig percent van het vaste oppervlak bestaat uil boschl De omstandigheid, dat Finland een woud- en waterland is, werd oorzaak, dat hout en water ook de beide voornaamste factoren van zijn industrie vormen. Hout en houlproducten leveren tochtig percent van den uitvoer, en bijna vijftig percent der Finsche arbeiders is in de houtindustrie werkzaam! Onze lezers weten, dat Finland op sportgebied uitstekend staat aangeschreven. Onmiddellijk na de onafhankelijkheidsverklaring In 1920 begon de regeering zich met de lichamelijke oovoeding van de bevolking bezig Ie houden. De sporl is sindsdien

Meisjt uit Finland.

dsftzicht te Helsingfors, de hoofdstad van Finland.

iè

••iT

'■

£ AMATE Wie onzer speurders merkt aan deze foto iets op, wat niet geheel in orde is?

Galgewater 22, Leiden. Op briefkaart of enveloppe duidelijk vermelden: Amateur-Detective 1 6 November. De oplossing mag bij die van de rubriek ,,Zoek en Vind ' worden ingesloten, mits ze op een afzonderlijk velletje papier wordt geschreven.

Wij zullen weer een prijs van f 2.50 benevens 2 troostprijzen verdeelen onder hen, die ons een juist antwoord zenden. De verdeeling der prijzen geschiedt op een manier, waarbij alle inzenders van goede oplossingen gelijke kansen hebben op het verkrijgen van een der prijzen. U gelieve uw antwoord in te zenden vóór 16 November aan Mr. Detective,

DE OPLOSSING VAN HET INDIANEN-SCHRIFT Klaarblljkelijk hebben onze lezers het „geheim" van dit schrift thans door. Wij wij ontvingen althans ver scheidene oplossingen, dié geheel juist waren. De juiste oplossing luidt: De Witte Veer groet den Witten Bison. Toen de maan in het laatste kwartier was, heeft een kudde buffels de wigwam van Witte Veer verwoest en de Witte Bison wordt ultgenoodigd met hem op jacht te gaan. De hoofdprijs van f 2.50 werd deze week gewonnen door den heer B. Lulting, 's-Gravenhage. De troostprijzen vielen ten deel aan den heer C. v. d. St»»en, 's-Gravenhage enden heer F.C.Thomson, 's-Gravenhage.

MILLIOENEN VERRAST DOOR GEMODERNISEERDE TANDPASTA 1

de tanden moeten ontberen en krijgen dit thans terug door IRIUM. Zoodra U deze getnoderniaeerde tandpasta gaat gebruiken is het uit met die doffe, verkleurde en door tandfilm gevlekte tanden, want IRIUM • een geheel nieuw schuimend bestanddeel • maakt het kleverige laagje tandfilm loc en doet het als bij tooverslag verdwijnen — het geeft een verrassende glans, zelfs aan bet dofste tandglazuur.

De groote tube is voordeellger!

GEBRUIK PEPSODENT de tandpasta met IRIUM Dr, H. NANNWO's

VROUW uw

WEEKBLAD, MEVROUW, geeft U meer dan het U kost

maakt het inbrengen teer gemakkelijk. Verkrijgbaar bij alle Apothekers en Drog. i f 1.50 per doosje van 12 «tuk«

WEKELIJKS

1. Een luide stem uit den hoek van de tent deed de kinderen halt houden. Een oogenblik dacht Dot,'dat het haar vaders stem was, maar dat bleek toch niet het seval te zijn. De man liep met een lantaarn in de hanoop hen toe en nu zei hij barsch: „Zoo, dus jullie hebt mijn robijn gestolen."

2. Juist op dit oogenblik kwam er een Arabische bedlende binnen om eens poolshoogte te nemen. Peter merkte wel, dat er geen ontsnappen meer mogelijk was en daarom leek het hem maar het beste alles eerlijk te vertellen. De man knikte, toen Peter hem uitlegde, dat Ben All den robijn had weggenomen.

J. Nadat de jongen het heele verhaal had gedaan en hoe hij stellig had geloofd, dat Ben All de werkelijke eigenaar van den kostbaren steen was, glimlachte de man. Hij twijfelde in het geheel niet aan Peters woorden, want hij wist veel te goed, dat Ben All de grootste roover van de streek was.

4. Hij dacht een oogebllk na en toen vroeg hij den kinderen, of zij er wat voor voelden hem te helpen den gestolen robijn weer in zijn bezit te krijgen. Natuurlijk waren de kleine luchtreizigers daar dadelijk voor te vinden en niet lang daarna vlogen ze met zijn allen over de groote woestijn.

5. Het duurde niet lang of ze hadden de plaats bereikt, waar de markt werd eenouden. Daar moesten ze wezen. Terwijl Peter naar de groote witte gebouwen keek en de kleine figuurtjes, die zich door de straten haasten, voelde hij al, dat ze hier weer een avontuur zouden beleven. Ze daalden een eind verder.

6. Toen ze waren uitgestapt, haalde mijnheer Blake, zooals de man heette, een groot pak tevoorschijn. „Hier, maak jullie je gezichten flink bruin en trek deze kleeren aan." In een oogenblik tijd waren Peter en Dot nu in Arabische kinderen veranderd en met zijn drietjes wandelden ze naar de markt.

7. Mijnheer Blake beval hun goed op te letten, of ze den roover ergens konden ontdekken, want hij was er van overtuigd, dat hij naar de markt was gegaan om den steen te verkoopen. En juist terwijl ze langs een eigenaardig, bouwvallig winkeltje liepen, zag Peter plotseling een man, die hem bekend voorkwam.

8. Het was beslist Ben AH, dien hij daar naar binnen zag gaan. Mijnheer Blake en Dot hadden er heelemaal geen erg in, dat Peter was blijven stilstaan. Ze waren daarom rustig doorgeloopen. Hij durfde niet te roepen, omdat hij bang was, dat de roover hem zou hooren en dus liep hij ook den winkel binnen.

9. Het was daar binnen erg stil en Peter dacht, dat er niemand was. Hij wilde er eens een kijkje nemen, maar plotseling werd hij door een Arabier vastgegrepen. Deze bekeek hem even aandachtig en riep toen uit; „O, het is een blanke jongen I" Wordt vervolgd.

J. W. ten H. te R. — Zoo In het algemeen is dat absoluut niet te zeggen, daar allerlei groepen menschen op verschillende data onder de wapenen zijn gekomen, terwijl ook hun diensttijden op heel verschillende tijdstippen waren afgeloopen. — Wanneer u het alleen van u persoonlijk zoudt willen weten, dan kunt u de Inlichting krijgen bij de afdeeling Militaire Zaken In de plaats uwer inwoning, doch zooals ik reeds zei, in het algemeen kan men dat niet opgeven.

Mülioenen hebben langen tijd het bezit van blanke fraai glanzen-

De

=£ K^

J. v. L. te D. H. — Eindelijk is het mij gelukt het adres van bedoelde vereeniging te weten te komen. De secretaris is ds heer Theunissen, wonende Apeldoornschelaan 248 te Den Haag.

PEPSODENT bevat een opzienbarend nieuw bestanddeel: IRIUM.

werken pijnstillend m geoezeo ia korten lijd de onlatokeD •llimviiezeo.

DE VLIEGAVONTUREN VAN PETER EN DOT Vervol

CORRESPONDENTIE

Dick Pow.li and Dorn W*iton In Th« Singing Marin« A Warnar Brothan Plctur«.

Zetpillen tegen Aambeien

ETECTIV E

L. M, B. te N. — Ik ben ondertusschen nog iets meer voor u te weten gekomen, doch jammer genoeg Is dat niet erg hoopgevendl Voor vrijwilligmilitair-barbier bij de zeemacht wordt slechts met zeer groote tusschenpoozen een hoogst enkele plaats beschikbaar gesteld. Het aantal voor dat dienstvak ingeschreven sollicitanten is op het oogenblik zoo enorm groot, dat het overgroote deel van die gegadigden zelfs nimmer een schijn van kans geboden zal kunnen worden, om in deze richting te slagen. Ten einde het aantal teleurstellingen niet onnoodig verder te vergrooten, worden er thans voorloopig geen nieuwe sollicitanten voor barbier meer genoteerd. — Kunt u echter niet eens probeeren of u bij de- koopvaardij meer succes hebt? W. N. te A. — Per brief heb ik u de vertaling toegezonden. Ik wijs er u echter even op, dat dit middel een buitengewoon gevaarlijk preparaat Is, dat alleen in handen van een medicus vertrouwd is. Weest u dus vooral voorzichtig met de ampullen en probeert u in geen geval ze zelf te gebruiken! B. J. te U. — Uw eerste vraag heb ik niet beantwoord, daar u die vroeger reeds hebt gesteld, en Ik er toen reeds op in ben gegaan. — Sonja Henie is heel goed bevriend met Tyrone Power, doch tot een oKicieele verloving is het nog niet gekomen. Wat haar ouders deden, weet Ik niet, maar het waren geen artisten. Wat uw derde vraag betreft: uit de opmerking, die u er bij maakt, blijkt duidelijk dat u heel goed weet wat er mee wordt bedoeld. U zult dus tevens begrijpen, dat een dergelijke vraag niet voor behandeling in ons blad in aanmerking komt. . Ten slotte uw laatste vraag; wanneer u van het meisje houdt, en u veronderstelt dat uw gevoelens beantwoord worden, dan is er mijns inziens geen enkel bezwaar waarom u haar daar niet over zoudt schrijven. Mej. G. C. v. d. P. te D. L. — Mijn taak is niet om puzzles voor de abonné's op te lossen. Daar het bovendien nog een reclame-puzzle is, zult u begrijpen, dat Ik niet aan uw verzoek kan voldoen. Mevr. v. K. te A. — De dochter is verplicht haar ouders te steunen, doch hoe groot het bedrag is, dat zij af moet dragen kan Ik niet zeggen. Volgens de wet wordt het bedrag, dat als onderhoud moet worden betaald, vastgesteld naar evenredigheid der behoeften van den tot onderhoud gerechtigde eenerzijds en het inkomen en hef vermogen van den tot uitkeering verplichte anderzijds. Er Is in de wet een maximum noch een minimum bedrag aangegeven. Alles hangt af van de omstandigheden van het concrete geval. Mevr. v. R. te D. H. — Raadselontwerpen kan de redactie niet gebruiken, daar ze haar vaste medewerkers daarvoor heeft. — Voor iedere puzzle worden één hoofdprijs en vier troostprijzen verdeeld, zoodat het dus niet noodig Is dat men alle raadsels oplost. — Hoe vaker en hoe meer men echter inzendt, hoe meer kansen men vanzelfsprekend heeft.

GEWONE ADVERTENTIES; TEKSTADVERTENTIES:

KOLOMHOOGTE

KOLOMHOOGTE

120

120

REGELS

REGELS

KORTINGEN

10CT

-

-

KOLOMBREEDTE

VOLGENS

De Secretaresse van de Vooi U-Club, Galgewnter 32, LeU/en. - 30 -

KOLOMBREEDTE 5 cM.

— 31 -

6.7

cM.

TARIEF

-

REGELPRIJS REGELPRIJS

25 ets. BRUTO 50

ets.

BRUTO

H

M

U

De tijden veranderen. — „En nou moet Je weten, dat ze vroeger zoo alleraardigst met elkaar speelden, toen ze nog klein waren."

„Hij heeft gisterenavond meneer

thuisgebracht, mevrouw."

„Die visch is niet al te versch, kellner." „Neen mijnheer, ze is Juist goed."

van

dien

verdraaiden

In den dierentuin. — „En blijf daar zoo zitten, tot Ik Je hok heb schoongemaakt."

„Mijn meisje heeft er een ritssluiting aan gemaakt.'

„Dit zijn de

„Kijk eens... dat Is nou het resultaat „Blijf fit"-cursus van joul"

R

O

klanten

en

„Ach mijnheer, geeft u zich maar geen moeite meer die vlieg uit uw soep te vissehen. Ik zal wel een andere voor u vangen."

dat de

worn Jonoen Mary Colbrook Kay Francis Gwen Colbrook Bonita Granville Muriel Colbrook Anita Louise Reginald Colbrook Bobby Jordon Mr. Rudiin John Litel Bill Colbrook Dickie Moore Lynn Willard Maurice Murphy Tante Caroline Elisabeth Risdon Mrs. Crosby ... Helena Phillips Evans Florist John Ridgely Secretaris Jan Holm Jenner Sidney Bracy Warner Bros-film. Mary Colbrook (Kay Francis), een weduwe met weinig verstand van geldzaken, heeft door onverstandige manipulaties de nalatenschap van haar man, bestaande uit $ 50.000, verloren. Temidden van haar talrijke schuldeischers speelt Mary een opwindend spel, door bij Mr. Rudlin een leening te sluiten. Haar jongste, ..Bill", sluit ondertusschen vriendschap {net de oude mevrouw Crosby, een rijke oude dame, aan wie het huis, dat de Colbrooks gehuurd hebben, behoort. Door de hulp, welke Mary van Mr. Rudlin ontvangt, komen er veel praatjes in de wereld en verspeelt Mary haar reputatie. Juist op dit ongelegen oogenblik verschijnt tante Caroline, de onsympathieke zuster van Colbrook, en neemt onmiddellijk de sprekend op Colbrook lijkende kinderen, Muriel, Reginald en Gwen van Mary weg.

Mary, wegens huurschuld uit het huis gezet, wil met den trouwen kleinen Bill naar New-York vertrekken, doch neemt na lang aarzelen de invitatie van de oude zieke mevrouw Crosby aan, om met Bill bij haar te komen inwonen. • De overige kinderen komen spoedig tot het besef van hun slechte handelwijze en willen graag weer naar hun moeders huis terug, hetgeen nu echter te laat is. Mevrouw Crosby sterft en benoemt den kleinen Bill tot haar universeelen erfgenaam. Als geschenk op Moederdag vereenigt de kleine Bill, met behulp van Mr. Rudlin, het huisgezin weer. Deze laatste treedt spoedig daarop met Mary in het huwelijk.

schuld eischers.

„Neem me niet kwalijk meneer, maa hebt u misschien om de politie getelefo neerd?"

Kay Francis, Bobby Jordan en Maurice« Murphy iiäs?'' rA«aiB»;j

Regie: Alfred Werker.

20th Century Fox-film,

Alan Breck David Balfour Jean McDonald De hertog van Argyle Kapitein Hoseason Gordon Neil McDonald Ebenezer Balfour James Rankeillor Riach Minister MacDougall Dominie Campbell Een Engelsch officier Rarisome Red Fox Mrs. Campbell Een herbergier Kapitein Frazer Een rechter Een smid

Warner Baxter Freddie Bartholomew Arleen Whelan C. Aubrey Smith Reginald Owen John Carradine Nigel Bruce Miles Mander Ralph Forbes H. B. Warner Arthur Hohl E. E. Clive Halliwell Hobbes Montagu Love Donald Haines Leonard Mudic Eily Malyon Forrester Harvey Kenneth Hunter Holmes Herbert David Clyde

Robert Louis Stevenson, de beroemde, vruchtbare, doch jong gestorven romanschrijver, liet zijn roman „Kidnapped" spelen in het midden van de 18e eeuw, een bewogen tijd voor Engeland, een bijzonder dramatische episode voor Schotland. De twee buurstaten waren toen op voet van oorog, zij worstelden om de macht en dit kwam niet tot uiting in den vorm van veldslagen, maar in dien stillen genaeloozen strijd an list en boosheid, verraad en samenzwering, bedrog en omkooperij. David en zijn oom Ebenezer

valschheid, machtsmisbruik en toltering. De rebellie viert hoogtij en onder die omstandigheden komt de jeugdige David Balfpur, wiens naam de zeer aanzienlijke familie verraadt, waartoe hij behoort, alleen op de wereld te staan. Wijl hij zijn ouders heeft verloren, rest hem niets meer dan een bloedverwant in afgelegen streken, een oom, Ebenezer Balfour, een heele reis voor zulk een onervaren knaap in deze gevaarlijke tijden! Deze reis is het groote avontuur, dat deze film in beeld brengt en wel, doordat David Balfour den wild-romantischen rebel Alan Breck ontmoet, met wiens lot van opgejaagden balling hij zich verbindt. Getweeën, weldra gedrieën, want ook de schoone Jean Donald, Alans verloofde, voegt zich bij hen, yluchten zij voor de Engelschen. Op Alan Brecks hoofd staat een prijs van vijfhonderd pond sterling. Maar al te velen willen dit fortuin verdienen. En oom Ebenezer Balfour blijkt een oude schurk te zijn, die zich van zijn plotseling ppgedoemden neef David wil ontdoen. Op verschillende laaghartige wijzen poogt deze Ebenezer den jongen kwijt te raken en ten slotte, met behulp van den misdadigen kapitein Hoseason, komt de jonge David en komen ook Alan Breck en zijn bruid aan boord van het „Schip der Vervloeking". De martelingen, die zij daar doorstaan, zijn niet te beschrijven, totdat ten laatste het verzet losbreekt in Alan Breck en hij zich en zijn medeslachtoffers weet te bevrijden. Helaas! Deze vrijheid is slechts van korten duur. De Engelschen grijpen Alan Breck en aangezien er zulk een hooge prijs op zijn hoofd gesteld is, kan er van pardon geen sprake zijn, zal het schavot hem wachten zonder kans op eenige genade. Hoe Alan Breck er dan tóch nog het leven weet af te brengen, behoort tot de spannendste episoden uit deze film. David en Argyle

de

Hertog

van

Warner Baxtez «n Jürle«^ Whelan

ÜNZE WEKEUJKSCHÈ PRIJSVRAAG

„Willie, ik wil dien hond, dien je verleden week meegebracht hebt, niet meer in huis hebben," zei vader. „Hij blaft te veel. Als je hem weer kwijt weet te raken, krijg je een kwartje van me." „Afgesproken vader." Den volgenden dag vroeg Willie om zijn kwartje. „Alsjeblieft," zei vader. „En hoe ben je hem kwijtgeraakt ?" „Ik heb hem geruild voor drie jonge hondjes."

Vraag vijfhonderd en negen Door wien werd de eerste bruikbare naaimachine vervaardigd? Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en vijf troostprijzen beschikbaar om te verdeden onder hen, die vóór 21 November (abonné's uit overzeesche gewesten vóór 21 December) goeck oplossingen zenden aan ons redactieadres: Galgewatcr 22, Leiden. Op enveloppe of briefkaart gelieve men duidelijk te vermelden: Vraag 509.

DE OPLOSSING Vraag vijfhonderd en vijf ,,L'état c'est moi", de staat dat ben ik, is een uitspraak van Lodewijk XIV, den Franschen koning, die van 1643 tot 1715 leefde. De hoofdprijs kon deze week worden toegekend aan den heer J. Weyerman te Den Haag, terwijl de troostprijzen ten deel vielen aan mejuffrouw C. E. M. van Es te Rotterdam, mejuffrouw R. Hofman te Groningen, mevrouw P. van der Grinten, den heer A. Roselaar te Amsterdam, mevrouw van Groningen te Amsterdam.

F. K. P. F. te 's-Gravenhage. Heinrich George is den 8sten October jarig. Zijn adres is Bismarckstrasse 34, Berlijn. Magda Schneider is met Wo// Albach-Retty getrouwd. Zij hebben een dochtertje. Z. v. K. te Roermond. Hierbij de gevraagde adressen. Deanna Durbin, UniversaJ-Studio's, Universal-City, Californië. Zij is niet verloofd. Kay Francis, Warner Bros-Studio's, Burbank, Californië. Harald Paulsen, Zietenstrasse 5, Berlijn. Voor foto drie antwoordcoupons, aan ieder postkantoor verkrijgbaar, insluiten.

Dat Ray Böiger over een veelxijdlge mimiek beschikt, toonen U dexe verschillende opnamen. Ray speelt een belangrijke rol in de Metro-Goldwyn-Mayer-lilm „Sweethearts"

FILM-ENTHOUSIASTEN E. J. L. te Haarlem. Franchot Tone is een zeer talentvol acteur. Hij zal het komende seizoen op het tooneel optreden. Deanna Durbin kunt u schrijven UniversalStudio's, Universal-City, Californië. Zij leest de brieven van filmenthousiasten zelf. A. G. te Kampen. Hierbij de gevraagde verjaardagen. Walter Steinbeck 26 September. Sessue Hayakawa 10 Juni. Carole Lombard 6 October. W. L. T. te Zutphen. Jeanette Macdonald werd den 1 8den Juni te Philadelphia geboren. Haar eerste filmcontract sloot zij me; de Paramount, thans is zij biji de Metro-Goldwyn-Mayer geëngageerd. Zij is met den filmacteur Gene Raymond getrouwd. De ware naam van Joan Marsh is Nancy Ann Rosher. C. S. te Dordrecht. Lily Bouwmeester is met Cor van der Lugt Melsert Mzn. getrouwd; de echtgenoot van Annie van Ees heet inderdaad eveneens Cor van der Lugt Melsert. Sj. d. J. te Zandvoort. Wij hebben u de twee gevraagde foto's gezonden.

C. E. N. te Eindhoven. Tino Rossi's adres is Cinecitta te Rome. Ralph Bellamy kunt u schrijven Warner Bros-Studio's, Burfank, Californië. H. R. te Hilversum. Wij hebben u de twee gevraagde foto's gestuurd. La Jana is geen Spaansche maar een Duitsche. G. v. d. R. te Amsterdam. Marianne Hoppe is met den acteur Gustav Gründgens getrouwd. Greta Garbo kunt u schrijven Metro-Goldwyn-Mayer-Studio's, Culver-City, Californië. Voor foto drie antwoordcoupons insluiten. T. D. B. te Rotterdam. Nova Pilbeam werd den 15den November te Wimbledon geboren. T. N. G te Groningen. heeft in „The divorce of speeld. Maurice Chevalier niet te Hollywood filmen. is gescheiden.

Merle Oberon Lady X" gezal voorloopig Ernst Lubitsch

L. I. E. te Kampen. Willy Birgel is getrouwd. Zijn echtgenoote filmt niet. Het nieuwe adres van Paula Wessely is Himmelstrasse 20 te Weenen. Zij is met Attila Hoerbiger getrouwd. De echtgenoote van Paul Hoerbiger is geen actrice.

Ik u as met een tante van zijn vrouw in den dierentuin en hij moest de oude dame alles en nog wat vertellen over allerlei verschillende dieren, zooveel en zoolang, dat het hem verschrikkelijk begon te vervelen. „Er is nog een dier, waarover ik iets zou willen weten," zei tante toen. „Maar jammer genoeg weet ik zijn naam niet meer. Het is een onschuldig soort dier, zijn vlecsch wordt als voedsel gebruikt, maar het heeft een heel harde, taaie huid. Welk dier kan dat zijn ?" ,,lk denk, dat u het in het restaurant zult vinden," zei mijn neef, die doodmoe was. ,,U bedoelt waarschijnlijk een biefstuk." „O, ik houd zooveel van je," zei de aardige zangeres tegen haar rijken bewonderaar. „En denk alsjeblieft niet, dat het om het milliocn dat je bezit is, dat ik je zoo lief heb. Ik zou net even veel van je houden als je maar vijf ton had."

„Heb je me gemist, liefste, terwijl ik weg was," vroeg hij. „O neen," antwoordde zij. „Tk heb lederen avond een paar oude kleeren van je genomen en op den grond gegooid, toen wat sterke tabak verbrand en modder uit den tuin over de heelen vloer verspreid en toen was het net of je thuis was." Vrijgezel Mulder kreeg van de waschvrouw zijn linnengoed terug. „Dertig cent, mijnheer." „Maar er zijn toch maar twee pyama's en u rekent toch een dubbeltje per stuk ?" „Zeker," antwoordde de waschvrouw. „Maar het dubbeltje extra is voor de sokken en zakdoeken, die er in de zakken zaten I"

GESPREKKEN MET MIJN VRIEND PIETERSEN

„H

eb jij, Pietersen, wel eens een reiziger in knoopsgaten ontmoet, of een meneer, die met staaltjes regenwater

reisde?" ,.Weineen! Natuurlijk heb ik zoo iemand nog nooit van mijn leven gezien, want der-

gelijke menschen bestaan er toch zeker niet." „Dat zou ik maar niet met te veel stelligheid beweren, want als ik je zou vragen of je wel eens een fabrikant van spinnewebben ontmoet had, wat zou je me dan antwoorden?" ,,Ik zou je aanraden zoo gauw mogelijk een zenuwspecialist te gaan raadplegen!" „Dat dacht ik wel. En toch bestaat er een dergelijke fabrikant." „Waar dan?" ,,In Hollywood, de stad der curiositeiten, waar de wonderlijkste beroepen te vinden zijn, waar vreemde specialisten wonen, ongeloofelijke vaklieden werken en zonderlinge opslagplaatsen gevestigd zijn, in Hollywood woont een fabrikant van spinnewebben." „Ongeloofelijk! Hoe heet deze jongeling?" ,,Jess Wolf heet de knaap, die hiermee een eerlijk stuk brood verdient en die dit moeilijke vak geleerd heeft ten einde tegemoet te komen aan de vraag van de filmproducenten." „Waarvoor hebben deze lieden dan spinnewebben noodig? Ze zitten er toch geen vliegen mee te vangen?" ,,In tal van films komen scènes voor, waarin spinnewebben een bepaalde stemming, bijvoorbeeld van herfst, van verval of ouderdom moeten suggereeren. En dan kan men geen spinnen uitnoodigen, om webben te komen weven, daar, waar men ze wenscht, dus moet men er op andere wijze aan zien te komen." „Zoo, dus daarmee verdient Jess Wolf zijn brood!" „En royaal ook, want hij is niet goedkoop met zijn kunstmatige spinnewebben. Hij fabriceert ze van gummi en het mooie is, dat ze duurzamer zijn dan de echte. Daarentegen blijven er geen vliegen in hangen, maar dat is ook zoo erg niet, die zijn er niet bij noodig." ,,Jammer, ik voelde er juist iets voor om kunstmatige vliegen te gaan fabriceeren!"

A.. L. D. te 's-Gravenhage. Hierbij de gevraagde adressen: Hans Brausewetter, Branitzerplatz 7, Berlijn. Don Ameche: 20th Century-Fox-Studio, Box 900, Beverly Hills, Californië U.S.A. Gisela von Collande: Friedrich Wilhelmstrasse 19, Berlijn. B. v. R. te Amsterdam. Madeleine Carroll is gehuwd met Philip Astley. Alfred Abel is 13 December 1937 overleden. De ware naam van Bruce Cabot, is Etienne Jacques de Bujac. K. M. v. d. K. te Groningen. Een nieuwe film met Henry Fonda is nog niet bekend. Genoemde film zal binnenkort in de plaats uwer inwoning worden vertoond. Ann Sothern is met Roger Pryor gehuwd. N. L. d. B. te Nijmegen. Hilde Hildebrand kunt u schrijven Bismarckallee 22, Berlijn. Herbert Hübner is 6 Februari geboren. Maria Krahn aanschouwde den 7den October het levenslicht. D. S. M. P. te Hoek van Holland. Sort/a Henie kunt u schrijven 20th Century-FoxStudio, Box 900, Beverly Hills, Californië U.S.A. Niet vergeten een antwoordcoupon in te sluiten. Nelson Eddy aanschouwde den 29Sten Juni te Providence, Rhode Island, het levenslicht. Camilla Horn is met Louis Graveure gehuwd. F. K. te Haarlem. Hierbij de gevraagde verjaardagen: Dolly Haas, 29 April; Gernldina Kaft: 4 Februari. Vivian Leigh: 5 November.

Willy Frltsch en Llda Baarova spelen de hoofdrollen in de Ufa-lllm „Preussische Liebesgeschlehte"

T9*

-

m 8d« Jaargang

HET WEEKBLAD t CIMEMAs. 15 THEATER

PAUL HORBIGER 10.44-12 Nov. 1938 (Polo Ttrruj

--""*■"

■

i-

ets

i

\ ^

v ^HW|k

•-

.,■

v.

:

-

MpH-

"Jrl

■

■

'■

MR

'

m WEEKBLAD CIMEMAs, THEATER

VERSCHIJNT WIKiLUKS - HU» KR KWARTAAL f. I.n - RID. EN ADM. GALCEWATfR 22, UIDEN. TIL. 7M. POITREKENING 4ltM

:E NEDERLANDSCHEI FILMSTER DOLLY MOLLINGER EN HARLES LAUGHTONI N DE LUMINA-FILMI „DE WILDEMAN"

AFBEELDING IN KLEUR /MULTICOLOUR PICTURE