Foto MG.M.
HET WEEKBLAD
^V
>Ä
rrj
r
m %■
m-m
* -- *
rr
MA& THEATER
•
^mm
»
No.
\
'
■ k
20 MAART
1^
A
I
/41 \
Kffepfr'^ffijgti
• <
^ • %
1
>v
NV\ v >v -v
*4
*
,
%*i^ « »i
v* 3
»
^ïiBlHBW*»3» *
»*.,
eSi
\
6 8 6
..
.
.
..■
NIEUWS
voorstelling! Politie! Onderzoek! Het publiek mag niets weten! De revue moet afgewerkt worden ondanks en ten koste van alles. Politie. Detectives. Geheel het raderwerk der moderne crimineele wetenschap is in werking gesteld. Beurtelings worden alle medewerkenden, van wie verondersteld kan worden, dat zij iets meer van het misdrijf kunnen weten, onder handen genomen. Vingerafdrukken! Verhooren! Dank zij de buitengewone scherpzinnigheid van den politie-commissaris wordt de schuldige ontdekt. En terwijl de volle zaal geamuseerd de schitterende revue volgt, wordt achter de schermen een misdrijf opgehelderd. Zoo is het leven. Revue, schittering, liefde en leed. De Première is geslaagd menschenlevens zijn mislukt.
uit de
STUDIO^ Karl Anton zal de nieuwe Tobis-film met Jan Kiepura en Martha Eggerth in de hoofdrollen regisseeren. De titel van deze rolprent staat nog niet vast.
? L
i?*^ *
en
Joan
c a
' wfoni
vertolken
de hoofdrollen in de Metro Goldwyn Mayer»ilm Saratoga". Het scenario werd geschreven door Anita Loos en Robert Hopkins
Marion Davies zal de hoofdrol vervullen in de Cosmopolitan-film „Ever since Eve". Gene Baker en Margaret Lee hebben het draaiboek geschreven.
-
Juan Echebehere zal te Montevideo ue d film Dos Destmos in scèn scène zetten. Dit is de eerste film van de nieuwe filmmaatschappij Ciclolux in Ur Uruguay. Jürgen von Alten zet de Syndikat-film „Warum lacht Ursula?" in scène. Günther Weisenborn schrijft het draaiboek.
Georges Neveux heeft te Parijs de film
La
vie continue geregisseerd. De hoofdrollen zijn in handen van Victor Francen, Daniel Lecourtois en Suzy Prim.
Gustaf Gnindgens zal
de film „Capriolen"
ensceneeren. De muziek wordt gecomponeerd door Peter Kreuder.
Julien Duvivier, wiens nieuwe film „Pépé Ie Moko te Parijs een geweldig succes oogst, zal thans de film „Le carnet de Bal" in scène zetten. In deze film zullen tien beroemde rransche filmstcren optreden.
Charles Beyer en Greta Garbo beelden de hoofdrollen uit in de Metro Goldwyn Mayer
Walter Forde, de 3e die
Amerikaansche regisseur te Londen werkzaam is, zal in Engeland de film „Mr. Pickwick" regisseeren.
Max Reinhardt zet de Warner Bros-film Casino in sqène. De hoofdrollen worden vertolkt door Edward G Robinson en Ruby Keeler
Ivan Petrovitch en Sybille Schmitz zullen in een Fransche film, welke te Parijs wordt opgenomen, de hoofdrollen uitbeelden.
Jacques Deval, de beroemde Fransche tooneelschrijver, is door de 20th Century Foxfilmmaatschappij te Hollywood geëngageerd. HIJ zal de door hem gemaakte scenario's in scène zetten.
Sybille ScWte en Olga Tschechowa spelen de hoofdrollen in de Oostenrijksche film „Der Tanz in die Nacht".
David Niven vervult naast Gary Cooper en Merle Oberon een groote rol in „Kiss in the sun . Frederick Londsdale schrijft 't draaiboek
Theo Lingen, de bekende filmkomiek, zal thans een film regisseeren. De titel van deze rolprent is „Liebesinsel"; de hoofdrol is in handen van Heinz Rühmann.
Paul Hörbiger en Traudl Stark spelen in „Peter im Schnee". Regisseur is Carl Lamac.
Benjamino Gigli's nieuwe rolprent is getiteld „Die Stimme des Herzens". Deze film werd in de Bavaria-Studio's bij München opgenomen
E. W. Emo is de regisseur van de Weensche hlm „Das glücklichste Ehepaar der Welt" De medespelenden zijn Hortense Raky, Wolf Albach-Retty, Hella Pitt, Leo Slezak, Theo Lingen, Fritz Imhoff en Hubert von Meyerinck
Hermann Thimig vervult de belangrijkste rol in „Die Austernlili". De verdere medespelenden zi/n Theo Lingen, Heinz Salfner, Harald Paulsen en Oskar Sima. De muziek wordt gecomponeerd door Robert Stolz.
Michael Bartlett speelt een voorname rol de Capitol-film „Lilac Domino".
Adolf Wohlbrück werd door Herbert Wilcox voor de Engeische film „Koningin Victoria" geëngageerd. Zijn tegenspeelster is Anna Neagle.
B. E. Lnthge schrijft het scenario Union-Film „Manöverball".
voor
d*
Maria Andergast heeft de vrouwelijke hoofdrol op zich genomen van de Minerva-film „Waarom lacht Ursula?"
H
°l?h O'Connell, de acteur die in „Ready, willing and able" zooveel succes oogstte, heeft een langdurig contract met Warner Bros gesloten.
m^D801*8 en Ireiie Dunne zullen in de RKO-Radlofilm „The joy of loving" de belangrijkste rollen vervullen.
Preston Foster en Margot Grahame vertolken de belangrijkste rollen in de RKO-Radiofilm „Coast Patrol".
Madge Evans en Edmund Lowe
Hab^-film. - Regie: Geza ven Bolvary. y' Hoofdpersonen: Zarah Leander Karl Guenther Attila Hoerbiger, Karl Martell, Theo Lingen, Maria Bard.
De Première van de nieuwe revue. Van heinde en ver zijn de groote en minder groote sterren, de ontelbare dansers en danseressen naar Weenen gehaald, om het verwende publiek een schouwspel te bieden, dat oog en oor moet boeien. Niets was te goed of te duur om het welslagen te verzekeren. Een koortsachtige stemming heerscht buiten en binnen het revue-theater. En terwijl het publiek de zaal vult, speelt zich acher de coulissen een drama af Lydia Loo. jarenlang protegee van den man achter de schermen, Rainold, den „geldman", is voor de nieuwe I groote revue vervangen door Carmen Daviot. Ofschoon zij in het theater feitelijk niets meer te doen heeft, is Lydia Loo ef verschenen. Ruzie, consternatie achter het scherm en in de kleedkamers. Wat ook gebeure, welke gevoelens de harten beroeren, de voorstelling, de Première moet doorgaan. Het doek gaat op, de revue begint. Geboeid volgt het publiek de voorstelling. Veel succes oogst Cahnen Daviot. Alles applaudisseert, doch tot vefwondedng der secretaresse zit Rainold onbeweeglijk in zijn loge. Vreemdl Plotseling een vreeselijke ontdekking. Rainold is gedood tijdens de
zijn door
de Metro Goldwyn Mayer aangezocht voor de film „Espionage".
Attila Hörbiger
■
■■
^
■
^^^ Een spannend« scène wordt opge
MAID Een Frank Lloydproductie van Paramount. Een van de eigenaardigste episodes in de Amerikaaniche geschiedenis is het heksenproces van Salem in 1692. waarin honderden onschuldige menschen door een door angst waanzinnig geworden menigte werden beschuldigd van een verbond met den duivel en waarin volgens de overlevering minstens^ negentien vrouwen, verdacht van hekserij, den dood aan de galg vonden.
Deze geschiedenis heeft Frank Lloyd, de bekende regisseur van Mutiny on the Bounty en ,,Caval cade . als achtergrond voor zi|n nieuwe film Maid of Salem genomen. In de/e rolprent speelt ClaudetteColberl de rolvan een eenvoudig Puriteinsch meisje. Hat ter dood ver oordecld wordt wegens hekserij. Hen aantal vrou wen en kinderen beweert stellig baar in het hosch met den duivel zélf gezien te hebben' Deze ..duivel is f-red MacMurray. die door 1 loyd voor de man nelijkc hoofdrol werd ge kozen. Hij beeldt een voortvluchtigen ruiter van Virginia uit, die zich in het dorpje Salem verbergt en met het meisje in aanraking komt. De romance blijft niet uu. Als de jon ge vrouw weigert de iden titcit win den man te ont hullen, wordt zij veroor deeld. Hoe vreemd het ons mag schijnen het was op grond van dergelijke beschuldigingen, dat on schuldige menschen naar den Galgenherg achter Sa lern geleid en opg.-hangen werden Het geloof in hekserij en duivclsche bezetenheid was in dien tijd algemeen over de wereld verbreid. Tot 1^02 werden niet minder dm tienduizend menschen ter dood ge bracht als bedrijvers van hekserij en zwarte kunst Coke, de groote juridische schrijver en Sir T'- —nas Browne behoordi ',■' Claudette Colbert en regisseur Frank Lloyd tijdens de verfilming van ..Mald o( Sal««m"
---~*~*-~=**~*~«=^~—-**—--^im!m^^^^^ hen, die in de machten van den duivel gede films van het afgeloopcn seizoen gehad loofden. In Massachusetts woonde een man, hebben," Sotton Mather, die omstreeks 1690 ver,,Daar schiet mij iets te binnen, wat ik scheidene boeken over het onderwerp MET MIJN je allang wilde vertellen. Je weet, dat ik schreef. die film ,,Het leven van Louis Pasteur" Het lijdt geen twijfel, of Mathers publiVRIEND gezien heb?" caties stimuleerden de opwinding in Salem ..Ja, een mooie film, vind je niet, Pie(nu Danvers). maar dat hij dit met opzet tersen?" deed, of dat hij boosaardige bedoelingen met ,,Een prachtige film. Maar er zat toch een zijn schrijverij had, wordt niet door de feiten Heb je gelezen van die st emming leelijke fout in. Men ziet op het doek een bewezen. voor redacteuren in. / Amerika, krantenbericht geprojecteerd, waarin bekend J De rage brak uit in het huis van een Pictersen. " wordt gemaakt, dat Pasteur een serum heeft dominee. Samuel Parris, die een West-Indi,,Een stemming voor redacteuren? Niets uitgevonden. Dat was ongeveer in achtsche slavin, Tituba, had. Ze hield zich van gehoord.' Waar ging het om? Zeker tienhonderd zestig. En naast dat krantenbezig met tamelijk onschuldige liefhebberijen, wie het best kon liegen!" bericht staat een rubriek over de film. Een als toekomst-voorspellen en in-den-palm,,Wat ben je weer hatelijk, waarde vriend. gekke fout, toen dachten de menschen imvan-de hand-lezen. Vier of vijf jonge meisNeen, de redacteuren moesten opgeven, welmers nog niet aan film," jes, die de avonden in Tituba's' keuken ke zij de beste film van het jaar 1936 ,,Je hebt volkomen gelijk, Pietersen, Die doorbrachten, kwamen onder haar invloed. vonden." berichten worden in het Nederlandsch verZe begonnen vreemd te doen: ze blaften ,,En hebben er veel hun stem uitgetaald en dus later tusschen de film ingeals honden en vertelden verschrikkelijke dinbracht?" lascht. Maar je ziet, dat de filmmenschen gen van dorpsgenooten, wier reputatie on,,Vijfhonderd drie en twintig." bij dergelijke kleinigheden dus ook moeten besproken was. Dit alles volgens de over.Geweldig! En wat was het resultaat?" oppassen!" levering! ..Het ging natuurlijk alleen over Ame,,Hoc was ook weer de naam van den Parris beschouwde de meisjes als behekst. rikaansche films, „Muiterij op de Bounty" speler, die Pasteur uitbeeldde?" De meisjes beschuldigden Tituba niet alleen verwierf den eersten prijs, ,,0. K. Mr, ,,Paul Muni," van hen te hebben behekst, maar klaagDeeds", den tweeden, ,,The great Ziegfeld" ,.Is dat zijn ware naam?" den ook anderen aan, waaronder de den derden, ,,San Francisco" den vierden en ■ •Neen, zijn ware naam is Weissenfeld. onschuldige Rebecca Nurse, wegens het be,,Dodsworth" den vijfden. Ik moet toegeHij is een Weener. maar vertoeft steeds in drijven van zwarte magie. ven, dat de Amerikanen een goeden kijk op Amerika." Deze getuigenissen werden geloofd door de rechtbank, die de gevallen van hekserij te behandelen kreeg en waar hekserij zoo teren gaf hiervan weer een prettige, frissche ongeveer gelijk stond met hoogverraad weruitbeelding) en zij het ten slotte eens werden. den de beschuldigden ter dood gebracht. Mevrouw A. Noort, die in den aanvang wat Er brak een paniek in Salem uit. Honlast had met haar armen en handen, speelde DE FIRMA ADAM EN EVA derden stonden onder verdenking en waren met gemak Julie, Haar articulatie liet dithun leven niet zeker. Het was zeer gewaagd maal echter te wenschen over, wat tot heden de uitspraak van de jury in twijfel te treknooit het geval is geweest. Mejuffrouw N, Tien jaren heeft het ijverige troepje ken. Alle beklaagden werden stuk voor stuk v. d. Hoeve bracht het kamermeisje in den 0,D,I.A-nen alweer de kunst geschuldig bevonden, de overtuigende pleijuisten toon, maar mejuffrouw A, Heering diend en dit feit werd herdacht met dooien van de advocaten en van de zeventig had uit de — wel wat ondankbare — rol een opvoering van bovengenoemd Amerijaar oude Rebecca Nurse ten spijt. van tante Abby toch wel wat meer kunnen kaansch blijspel van Bolton en Middleton, De vonnissen werden op den Galgcnberg halen, hoewel haar spel niet storend was. waarmede tevens werd deelgenomen aan voltrokken, waar een grootc menigte samenIn de overige mannelijke rollen zagen wij onzen Wisselbckcrwedstrijd. Er is door allen schooldc als er weer een ongelukkige naar nog een alleraardigst getypeerden oom met veel entrain gespeeld, zoodat wij een de galg of den brandstapel werd gevoerd. Horace van J. Rotteveel, goed ook van vlotte vertooning te zien kregen. Even Vele honderden uit Massachusetts werden in grime!; een zeer goed gespeelden driftigen zakte het spel in het derde bedrijf, maar in de gevangenis geworpen; Tituba zelf werd vader van H. Blokpoel, een wat zwak gehet vierde gaf men weer de volle 100%, een jaar in ketenen gelegd. speelden (maar uitstekend van dictie) geneeszoodat het geheel een prettigen indruk achNiet alle rechtsgeleerden geloofden in de heer van F, Block, terwijl ook H. van Zwieterliet. Van de aankleeding was veel werk schuld van de ,.heksen" en enkelen waagteren (Clinton) en N, Ansems (Gordon) gemaakt en ook het hoenderpark deed het den het zich heftig tegen de veroordeelingen door juist spel zich bij de overigen goed weer zeer goed. Het samenspel en tempo te verzetten. De reactie trad toen spoedig aansloten. waren zeer verdienstelijk, de rolkennis evenin. In minder dan tien maanden was de P. van Zwieteren had wederom de regie eens (Dr. Jefferson het zwakst). Kleeding rage voorbij en in 1695 ontsloeg gouvergeleid en hij weet in deze Amerikaansche en grime zeer verzorgd, alleen had James neur Phelps allen, die van hekserij beschulblijspelen met zijn ,,volgelingen" te doen King wel wat ouder mogen zijn. Mevrouw digd waren, uit de gevangenis. wat hij wil, zoodat de opvoering weer zijn Th, van Zwieteren vond in Eva een rol die ...Maid of Salem' werd verfilmd in de stempel (van verzorgdheid!) had. haar bijzonder goed ligt, zoodat het allesParamount-Studio's te Hollywood en op de zins aannemelijk was. dat Adam (P. van ZwieHENRI A. VAN EIJSDEN JR. vlakte bij Santa Cruz, waar een getrouwe copie van het dorpje Salem naar teekeningen van Bernard Herzbrun. bekend autoriteit op het gebied van oude architectuur, werd gebouwd. De film vercischtc maanden van nauwkeurige studie van de gegevens. Regisseur Vraag vierhonderd en twintig Lloyd en zijn staf vonden veel materiaal Barberina was een zeer beroemde dansein het Essex Instituut te Salem en in het Vraag vierhonderd vier en twintig res ten tijde van Frederik den Grooten. Zij Peabody Museum, beide in het bezit van werd in 1721 te Parma in Italië geboren, groote collecties oude prenten en costuums en overleed in 1799 te Warschau. Haar Wat verstaat men onder witte steenkool? uit de zeventiende eeuw. Het oorspronkelijke grootste triomfen vierde zij te Berlijn tijdens verhaal werd door Bradley King geschreven. Wij stellen een hoofdprijs van / 2.50 en de regeering van den hierboven genoemden Zij baseerde het op gegevens uit een klein vijf troostprijzen beschikbaar om te verdeePruisischen koning. bock over hekserij, dat zij ergens in een len onder hen, die vóór 5 April (abonné's tweedehandsch-botkenstalletje vond. Zij en uit overzeesche gewesten vóór 5 Juni) goede De hoofdprijs viel ten deel aan den heer Durward Cristead, een schrijver uit Salem oplossingen zenden aan ons redactie-adres: G. Balkema te Den Haag, de troostprijzen afkomstig, werkten het uit tot een grooten Galgcwater 22, Leiden, Op briefkaart of aan mejuffrouw T. Bosman te Deventer, roman. enveloppe gelieve men duidelijk te vermel- den heer G. Schipper te Haarlem, den heer ,,Maid of Salem" is om meer dan een den: Vraag 424. A. J. de Soet te Den Haag, mejuffrouw G. reden een interessante film. Zij zal binnenBierhaan te Rotterdam, den heer E, de Rand kort in ons land vertoond worden. te Amsterdam,
GESPREKKEM
i *•
IETERSEM
Johnny Weissmull«r
TARZANS VLUCHT ïÈULl
1}:
\v
DE DERDE MUZE
ONZE WEKELIJKSCHE PRIJSVRAAG
^^r -
/*.
SWQ -'!-&'
\
m*
^f--i. -. *wu
v>i Gevaar I
*m M.G.M.-film. Farzan Jane ,;fKapitein Fry l^-Rita Eric Racolius
o i
Regie: Richard Thorpe. Johnny Weissmuller Maureen O'Sullivan John Buckler Benita Hume William Henry Herbert Mundin
-
Een rijk man Iaat zijn vermogen na aan zijn nichtje Jane, dat zich ergens HBB, men weet niet precies waar — in de %■ Wildernis bevindt. Haar neef gaat met zijn ^»ter op zoek naar haar en vindt haar na onbeschrijfelijke moeilijkheden in gezelschap van Tarzan en diens licvelingsaap Cheeta. Zij blijven een tijdlang bij elkaar en de pas aangekomenen zijn daardoor ruimschoots in iSte gelegenheid het voor en tegen der wil'«^Bis te leeren kennen. Zij raken zelfs in handen van een troep wilden en kunnen zich daar slechts met de grootste moeite uit bevrijden. Jane weigert ten slotte naar „de \ beschaafde wereld" terug te keeren. Zij l^enscht bij Tarzan te blijven en doet ten i|hoevc van haar neef en nicht afstand van haar pas verworven fortuin. Een prachtige film, die ongetwijfeld talloos velen zal boeien en bekoren.
DE OPLOSSING
m
Johnny Weissmuller en Maureen O'Sullivan WUmS*
■
'
■
De Ritz-Brothers fad Spencer ontdekt Greta Müller
De Ritz-Brothers worden ontdelct
Jean Hersholt en Sonja Henie, als vader en dochter
Bob Harris en Greta Müller
engageert haar om een voorstelling in St. Moritz te geven, terwijl haar vader er op gesteld was, dat zij aan de Olympiade zou meewerken. Zal zij amatrice blijven of beroepsrijdster worden? Hoeveel malen heeft deze vraag de laatste jaren niet in de kranten gestaan, wanneer er sprake was van Sonja Henie? Wij weten het niet, maar aardig en interessant is het. dat Sonja ons thans eens zelf toont hoeveel zorgen een kampioene door deze problemen — en niet alleen door deze ■— heeft! Ritz-Brothers. Ritz-Brothers Billy Spencer, Arline Judge Adolphe, Borrah Minevitch Goldie Dixie Dunbar Ie Soliste Lea Ray 2e Soliste ... Shirley Deane Ratoffsky, Montague Love De hotel-eigenaar. Albert Conti Chapelie ... Julius Tannen
20th Century-Fox Film Corp.
Regie Sidney Lanfield
Be ijskoningin, wier prestaties aan hel ongeloofelijke grenzen, Sonja Henie. is filmster geworden en de eerste film, waarin zij optreedt is wel zeer terecht getiteld: ,,Een meisje uit duizend". Het spreekt vanzelf, dat het verhaal een ijsgeschiedenis betreft en wel een, die waarschijnlijk in alleopzichten de belangstelling van Sonja Henie heeft. Een Amcrikaansche revue-directeur ontdekt een ijswonder en Rol verdeeling: Greta Müller, Sonja Henie Tad Spencer, Adolphe Menjou Heinrich Müller, Jean
Hersholt
Danny Simpson, Ned Sparks Bob Harris, Don Ameche
. ^.-ßi
^^^^^^-^™
■
—mmm^m^^^ ^'>y*mmf*f& *0&'
>
DE DICHTERS VAN PLANKENLAND
■*X'tmê
Y..^
door EDUARD VETERMAN HERMAN ROEL VINK 'TH) oelvink is een e Zondagskind. Ik becioel dat rnatuurlijk niet in letterIFA •J^-Ai lijken zin. zin, want ik weet waarlijk met op welken Weekdag hij den Nederlandschen Parnassus met een nieuwen tooneelschnjver kwam verrijken. Maar hij is een Zondagskind als men de omstandigheden beziet, waaronder hij gelegenheid vond zijn gaven te ontplooien. Als telg uit een zeer gefortuneerde familie stond hem van jongsaf de mogelijkheid open tot botviering van zijn liefhebberijen, en dat wil heel wat zeggen. Want wanneer men zich eerst een maatschappelijke situatie moet scheppen, die het uitleven van zulke liefhebberijen veroorlooft, verdwijnt daarmee veelal de eerste — en meest geestdriftige — helft van ons leven, en blijven we in onze liefhebberijen . dilettanten. Bij Roelvink was het anders. Hij kon zijn ambities terstond met het blakende enthousiasme van de jeugd opnemen — en het scheppen van een maatschappelijke situatie werd bijzaak. Geen verwaarloosde bijzaak: hij behaalde het Delftsche ingenieursdiploma, doch vermoedelijk zonder 't voornemen er ooit practisch nut van te trekken. Zijn plaats in het leven was van tevoren opengehouden, en toen de studietijd achter den rug was, keerde hij zich naar zijn grootste liefde: het tooneel. Dit Zondagskind vond de deuren, waar anderen soms heel lang — en vergeefs op moeten kloppen, wijd open staan. En nog wel van een zoo hooghartig en deftig huis als het Nederlandsch Tooneel in die jaren was. Hij werd een der invloedrijkste figuren van het Amsterdamsche tooneelleven, en het moet eens worden vastgesteld, dat zonder Roelvink de Koninklijke Vereemging reeds veel vroeger een droeven dood zou zijn gestorven, door veroudering en sleur. Men had er een reeks enorme krachten, maar de artistieke leiding was duf geworden, had spankracht verloren, was teruggevallen in gezapige renteniers-allure. Waarom je druk maken? De zaken liepen immers wel? Men had subsidies van verscheidene kanten; het budget was altoos sluitend gemaakt . . . Niet alle leden van den Raad van Beheer deelden dit oubollige standpunt, en vermoedelijk riepen zij daarom de hulp van den jongen Roelvink in, die met frisschen geest en energie van buiten kwam, en niet vast zat in tooneelsleur en verroeste tradities. En inderdaad: er kwam leven in de brouwerij. Men voelde den nieuwen wind waaien. Het repertoire verjongde. De verouderde decors werden opgeruimd. De hervormingswerken van Reinhardt drongen door. Nieuwe auteurs verschenen: in plaats van vrijwel uitsluitend Fransch. werd het repertoire meer internationaal georiënteerd. Men zag een verjongde Koninklijke Vereeniging; Ik herinner mij no- Roelvinks opvoering van ,.De Koopman van Venetië" in 1915, die waarlijk hèèl bijzonder was, en een onvergetelijken indruk maakte. Doch dit was alles regisseurs-arbeid, en bood slechts gelegenheid aan den schrijver Roelvink den technischen kant van het tooneel door en door te leeren behcerschen.
Roelvink, los van de besognes die het leiderschap van een tooneel-troep met zich brengt, kwam weer tot schrijven. „Een goed humeur", altijd spelend in diezelfde halfhumonstische, halfmelancholieke sfeer, bewees dat de auteur zich verfijnd had'. En toch —■ na „Een goed humeur" kwam er stilte. Geen onvruchtbare stilte. Ik heb nog latere werken van Roelvink in manuscript gelezen — óók een omvorming van zijn jeugdwerk: „De Gordel van Hyppolita" maar ik verbaasde me. dat de humor was geslonken en de melancholie de overhand genomen had. De melancholie, en het sentiment. De ietwat studentikoze vlotheid van vroeger was verdwenen. Er was overpeinzing, verdieping ...
Herman Roelvink Zeker — men wordt tooneelschrijver geboren, maar men léért het métier niet opgesloten in zijn studeervertrek! De atmosfeer van het theater is iets heel aparts. Die atmosfeer is noodig om 's schrijvers geest te bevruchten. Roelvink had. toen hij de gérance van het Nederlandsch Tooneel op zich nam, reeds het groote succes van ,,Freuleken'' achter den rug: een werkelijk allerliefst stuk, vol heimwee van oude, voorbije tijden — vol humor tegelijk. Niet schokkend en hevig-aangrijpend: men kon van het Zondagskind Roelvink geen heftige tragedies verwachten. Daarvoor had het leven hem te mild ontvangen. Maar men kon wèl verwachten een zekere brooze melancholie, 'n zeker spleen, dat door een handig vakman in een aangenamen, opgewekten omslag werd gewikkeld. Zooiets was ook „Lentewolken" — welk een uitnemenden titel! —, waarmee mevrouw Christine Poolman destijds afscheid nam: een fijn blijspel, vol humor en weemoed tegelijk, uitnemend geschreven, met kennis van al de kneepjes van het „vak". Waarlijk, dit was een glorieuze periode in onze tooneelliteratuur: drie auteurs zagen toen hun stukken in series van honderden loopen: Roelvink, Heyermans, Fabricius * * Het feit, dat Roelvink dit alles voor zijn „genoegen" deed, had ook zijn schaduwzijde. Het bond hem niet aan een taak met harde noodzakelijkheid. En men kon van tevoren uitrekenen, dat er een moment moest komen, waarop hij er genoeg van zou krijgen. Dit moment kwam, toen Verkade in 1917 zijn „Haghespelers" ontbond, en de gérance van het Nederlandsch Tooneel overnam, waar hij trouwens, door zijn „trust" reeds geruimen tijd invloed op den gang van zaken had geoefend, reeds in den tijd, dat de onvergetelijke Enny Vrede Roelvinks ..Mrs. O" speelde in de bonbonnière aan de Haagsche Heerengracht.
Maar ik zei het al eens vroeger: op het moment, dat de auteur zich verdiepen gaat, verliest hij het contact met zijn publiek. Ik spreek van een Nederlandsch auteur en een Nederlandsch publiek. Ons publiek is niet literair genoeg gevormd om ook op het tooneel literatuur te kunnen genieten. Het beschouwt comedie nog steeds als een min of meer beschaafd kermisvermaak. Je moet voor alles kunnen lachen. Terwijl het aan den anderen kant de artistieke waarde van het blijspel onderschat. En zoo is Roelvink een beetje van ons tooneel vervreemd. Wat jammer is, omdat hij een waarlijk talent bezit, een talent, dat onze bescheiden zangberg noode kan missen. Een talent, dat ook bewijst hoe weinig de geweldige import van buitenlandsche tooneelwerken gerechtvaardigd is, waaronder de repertoires van onze gezelschappen doorbuigen. Roelvinks werk miste ook zoo totaal die ellendige ziekte, waar heel veel Hollandsche kunst aan lijdt: burgerlijkheid. Er is zoo enorm veel Hollandsche kunst — op elk gebied _— die naar zeepsop en margarine ruikt. Roelvinks kunst is voornaam, zonder aanstellerij. Dit heeft niets met adel of fortuin te maken. Hauptmanns realistische drama s, die in milieux van de gruwelijkste maatschappelijke ellende spelen, zijn toch door en door voornaam. Gorki's „Nachtasyl ' met minder. Het is een voornaamheid die een eigenschap vormt van 's kunstenaars geest, en er zijn werk onwillekeurig van doordrenkt. Dat wil niet zeggen, dat Roelvinks oeuvre tot de onvergankelijke werken van onze tooneelliteratuur zal behooren. Zulke voorspellingen hebben trouwens geen zin, en bovendien: tooneelstukken verouderen snel. Eenigen tijd geleden heeft men een reprise van „Freuleken" gegeven — en het was wat verouderd, werkelijk. Al moet ik hierbij opmerken, dat d^ rolbezetting niet in het voordeel van het stuk was — en dat men den geest er van niet heelemaal had begrepen. Maar wat er aan fijnheid, aan weemoed en humor in Roelvinks werk leeft, vormt een waarde, die men niet zonder meer mocht veronachtzamen, ook al heeft onze razende wereld voor zulke dingen weinig hart meer. Maar men moet die razende wereld ook niet alles toegeven! Waarlijk, voetbal en dansen zijn niet de eenige geestelijke goederen van een volk...
I
sJ*. • \
■ ■
\ I
f
'*3 —•■ •,*
k -... i'
m •
■^Ê,
''..■M D« meisjes leeren1 ' 'Vi j onder leiding van | Dr. Rupli boogI schieten
»
*
*
*\
■
fi
Angela Salloker en Attila Hörbiger II
RINSES it"'-...
Prinses Dagmar* . eL nichtje van den koning,* wordt ter voltooiing van haar opvoeding naar een kostschool gezonden. Het valt het stijf opgevoede meisje
Nova-film.
Regie. Geza von Bolvary.
Muziek: Dr. Ralph Benatzky. Prinses Dagmar Angela Salloker Dr. Rupli Attila Hörbiger Gertrud Hilde Krahl Professor Gotrian Ferdinand Maicrhofer Juffrouw Leers ... Leopoldine Konstantin
niet mee zich aan haar nieuwe omgeving aan te passen. Daardoor doet zij tamelijk onhandig en wordt door iedereen bespot. Vooral de leeraar in Natuurlijke Historie en Sport maakt het haar door zijn stekelige opmerkingen erg moeilijk. Zij weet echter dat het zijn levenswensch is eens leider van een openluchtschool te worden en besluit hem daarbij te helpen. Het resultaat van hnar goedbedoelde bemoeiingen is, dat hij de school verlaat. Jaren later ontmoeten zij elkaar pas weer. Zij is hertogin en hij — als eigenaar van een openluchtschool — de leeraar van haar zoontje. En dan bekennen zijn elkaar voor het eerst — maar te laat -— hun diepe, groote liefde!
'
^^^^^******mmmm
£e Uonke
„SWING", De Groöte Mode DOORCOR
KUNKERT
r zijn zoo van die namen en uitdrukkingen, die door klank of algemeene bruikbaarheid snel een groote populariteit verwerven. Sommige Amsterdamsche kringen bijvoorbeeld, die het zich tot taak stellen de folkloristische zegswijzen der hoofdstad geregeld te vernieuwen, hebben in den laatsten tijd de uitdrukking: „Hoe bestaat het , gelanceerd, welke minstens een even groot succes dreigt te worden als destijds de spreuken „Hij is voor den bakker en „Ik heb er tabak van . De slogan: „Hoe bestaat het heeft echter het voordeel, dat hij altijd en in elke omstandigheid te pas kan worden gebracht. De Fransche staatsman Talleyrand gebruikte, volgens zijn eigen verklaring, de woorden, om daarachter de gedachten te verbergen, die hij had Een uitdrukking ds ,,Hoe bestaat het' kan men echter zelfs gebruiken, om daarachter de gedachten te verbergen, die men niet heeft.
JAGER
I-I
iH mm
J
Zoo schijnt het ook te zullen gaan met het woord „Swing", We kennen reeds verschillende muziek- en dansnamen met „swing , maar het ziet er naar uit. dat we spoedig verrijkt zullen worden met bijvoorbeeld zelfrijzend ..swing'-meel, „swing'-matrassen. stoelen met „swing -pooten en biefstuk met „swing -aardappelen. Fen rechtgeaard Hollander zegt niet meer ..in orde' , maar „O.K.,", Dit is taalgroei. Vandaag zegt hij nog, als antwoord op de vraag: Hoe gaat het' — „O, knal, (niet te verwarren met „Plof") maar morgen zal hij vanwege der. taalgroei. antwoorden met: „O, swing, zeg. mijn tante had de griep, maar nu voelt zij zich weer heelemaal swing!" Iedereen zal direct begrijpen, wat dit beteekent, aangezien het niets beteekent. Het Fngelsche woord „swing" kan men vertalen door „slingeren, zwaaien , zooals in de uitdrukking „There is no room to swing a cat , er is g en ruimte om je te keeren .
i Mi
Wm
m m
i
In een kleine dancing nu werd onlangs een „swing'-danswedstrijd gehouden, hoewel „there is no room to swing a cat . zooals in vele dancings het geval is. De deelnemers behoefden echter geen kat te swingen, maar zichzelf «i de koek zal wel gewonnen zijn door degenen, die het hevigst slingerden. Want dit is het mooie aan het woord „swing . dat men er niet alleen de gedachten achter kan verbergen, die men niet heeft, maar ook het dansen, dat men niet kan. Werkelijk, „swing" is namelijk een eigenschap van muziek en niet van dansen. Dit zal terstond duidelijk zijn. wanneer wij de omschrijving beschouwen, die de muziekdeskundigen van „swing geven. „Swing' is. volgens hen. het kenmerk van een soort dansmuziek, waarin het suggestieve rhythme niet als aparte begeleiding der melodie wordt opgevat, doch een bestanddeel van deze melodie zelf vormt. Deze korte formuleering kunnen wij het gemakkelijkst toelichten door een vergelijking met „hot -muziek, „Hot is de variatie eener dansmelodie en ontstond uit de behoefte, om de melodie (het wijsje) door voortdurende wisseling aantrekkelijk te houden en vervelende éénvormigheid bij de herhaling te vermijden. Bij ..swing" gebeurt eigenlijk het tegenovergestelde. De componist zorgt namelijk, dat de oorspronkelijke dansmelodie zelf aantrekkelijk genoeg is en een voldoende hoeveelheid rhythm.- bevat om de voortdurende variatie der melodie te kunnen missen. Voor de uitvoering door de band beteekent dit, dat het rhythme. hetwelk anders door piano, bas, slagwerk en guitaar alleen werd aangegeven, terwijl het koper en de saxophoons de melodie speelden, bij swingmuziek door alle instrumenten wordt voortgebracht. Natuurlijk blijven de specifieke rhythme-instrumeuten het rhythme sterk en min of meer hamerend aangeven, terwijl' de melodie-instrumenten de melodie spelen, die gevarieerd wordt om eentonigheid te vermijden. Bij „swing " wordt een suggestief totaalrhythme verkregen, omdat de rhythme-instrumenten wel het grondrhythme handhaven, maar meer naar den achtergrond worden gedrongen, terwijl de melodie-instrumenten de melodie spelen, maar de aantrekkelijkheid zoeken in deelname aan het totaalrhythme, in plaats van in variatie der melodie. Wat beteekent dit voor den dans7 Het lijnrechte tegendeel van wat degenen, die over „swing -dansen spreken, zonder te weten wat „swing" is, er onder verstaan. Men tracht namelijk het gebrekkige, kort-affe getrappel, dat in de dancings „dansen" genoemd wordt voor „swing te laten doorgaan, in tegenstelling met den vloeienden Engelschen stijl dergenen, die wél goed dansen. Er is echter weinig onderscheidingsvermogen voor noodig om op te merken, dat korte afgebroken bewegingen, zelfs als zij niet werden uitgevoerd door ongeoefenden, maar door perfecte dansers, niet in -overeenstemming zijn met het karakter van „swing". Hoogstens met het karakter van „hot", indien men daarbij de melodie geheel uitschakelt en alleen op de rhythme-instrumenten let. Maar bij „swing", dat een samenstelling is van rhythme en melodie past de Engelsche dansstijl, die een samensmelting is van rhythme en vloeiende beweging. De echte „swing -danser is daarom de klassieke Engelsche stijldanser en aan alle pseudo-swingers wenschen wij daarom ..a jolly good swing .
LEWIS MILESTONE Lewis Milestone werd geboren in Chisinau in Rusland en opgevoed in Odessa. Zijn ouders wilden, dat hij koopman werd. Maar handelstcchniek en boekhouden zijn vervelende dingen voor een jongen met groote gaven, die optreedt in te Odessa opgevoerde tooneclstukken. Zijn moedor zag hem eens op het tooncel. Lewis dacht, dat een lange, zwarte baard hem onherkenbaar maakte, maar zijn moeder ontdekte hem toch en het leek er op. of er den volgenden dag iets verschrik kelijks zou gebeuren Er gebeurde echter niets, want de Turken beschoten de stad — het was in 1914 - en de Milestones had den wel aan iets anders te denken dan aan een zoon. die in den handel moest en naar het tooneel wilde. Maanden later zonden de ouders den jon gen naar de universiteit in Gent en daarna naar Berlijn om de handelsstudie te her vatten. Maar Lewis interesseerde zich voor de film en werkte cemgen tijd in het Labo ratorium van een der maatschappijen, totdat de omstandigheden, door den oorlog ver scherpt, hem dwongen naar Odessa terug te keeren. Een week later liep hij reeds weer weg en ging als blinde passagier naar New York. De eerste maanden in de wereldstad vielen niet mee, maar eindelijk kreeg hij een baan tje in de Fort Lee- en de Vitagraph-studio's, waar hij alles deed, van de gewoonste werkjes tot het knippen en monteeren van dr films toe. In dien tijd, toen er van specialiseering geen sprake was, kreeg Milestone zijn enorme allround kennis van de film. Hij leidde de montage in geheel nieuwe banen en maakte dit deel van de filmproductie tot een werkelijke phase van de filmkunst. Tot dusver werd er maar ruwweg geplakt — als de film maar ecnigszins ..liep": was men tevreden. Milestone bewees, dat oordeel kundige montage -— of het coupeeren van zwakke passages — een film in waarde kan doen stijgen, zooals een zin aan literaire waarde wint, als het overbodige en het onjuiste er uit geschrapt wordt. Wij allen kennen Milestone's werk en veel hoeven we er niet van te zeggen. De Jannings-film ,,Betrayal" werd een van de machtigste rolprenten ooit gemaakt, en .,Van het Westelijk front geen nieuws' heeft een succes gehad en een indruk ge maakt, die niet te beschrijven zijn. Sedertdien heeft Milestone zich eenige beperking opgelegd en bereidt hij iedere nieuwe film uiterst consciëntieus voor. In de keuze van zijn onderwerpen is hij zeer veeleischend geworden. Zijn laatste films zijn „Lente in Parijs ". ..Ons is niets te dol' en ..Chineesch Goud "
20th Ccntury-Fox film. Regie: Irving Cummings. Kapitein Clark Rutledge Warner Baxter Toni Varek June Lang Helen Varek Gail Patrick Tante Frederika Alison Skipworth Michael Varek Willfred Lawson Valentine Ponsonby-Smith George Hassell Abdi . . Ernest Whitman Pembrooke Forrester Harvey Wo ng . Willie Fung Oiitoa Olaf Hytton AH /. . Ralph Cooper H *"Y . Will Stanton A Is ware hü verloren gegaan, zjverft kapitein Clark ^ll Rutledge in een vreemd en onherbergzaam land, -^•Jl. waar de baat en de wilde drang naar zelfbehoud regeeren en waar het recht van den sterkste en de brute impulsen de eenige wetten zün, die men erkent. Hier Jweft deze officier een nieuw bestaan moeten zoeken en het gevonden, door als gids op te treden. Zoo wordt hij dan aangeworven om een expeditie van den munitiekoning Michael Varek te leiden. Dit is door een wonderlijk toeval dezelfde man, die verantwoordelijk is voor Rutledges verbanning naar dit oord en voor den ,dood van zijn yajler. Varek is op deze expeditie vergezeld door zijn jonge vrouw Helen Varek en door zyn dochter uit zyn eerste huwelijk: Toni Varek en haar echtgenoot Valentine Ponsonby-Smith, die leelijk onder de pantoffel zit. Het vliegtuig vertrekt, geen terugkeer is meer mogelijk en dan pas ontdekt Varek, dat zyn gids de man is, dien hy zulk een gruwelijk onrecht heeft aangedaan. Een verschrikkelijke tragedie komt uit dit samenzijn voort. Er ontstaat zelfs een strijd op leven en dood, waarbij Varek zich niet ontziet de gemeenste middelen te gebruiken.
Warner Baxter en June Lang
Kapitein Clark Rutledfle It door een panter besprongen
Wllifrid Lawson en Gall Patrick Warner Baxter
Wanneer ten slotte door de vele avonturen Vareks zenuwen uitgeput zijn. verliest hij zijn geestkracht en bekentschuld, terwijl hij aanbiedt te zullen trachten al het door hem gestichte onheil weer goed te maken. Maar kapitein Rutledge geeft er de voorkeur aan in het land te blijven, dat hij ten laatste heeft leeren liefhebben en dal - ondanks de gevaren toch het prachtige jachtgebied is van den ,.Blanken Jager", zooals men hem er algemeen noemt
*•
MUH
„Nou, Mulder was gisteravond ook erg boven z'n theewater!" ,.Hoc weet je dat?" „Wel, toen ik hem naar huis bracht, heeft hij me twee keer laten vallen!"
NEEF
JANSSEM leest de kram. dat uil zeggen, een gcdeehe er van, want zijn vrouw leest mee en van tijd tot tijd meent zij hem de wereldschokkende berichten te moeten verliezen. ,,Ik lees hier." stoort zij hem «eer plotseling, ,,dat een man in Afrika zijn vrouw voor een paard heeft geruild. Dat zou jij nooit doen. hé manlief ?" ,,Xeen. vrouwtje," antwoordde mijn neef, ,,maar ik hoop, dat niemand me zal trachten te verleiden met een mooien auto!" De parkwachter maakte de laatste ronde en zag een man op een hank liggen slapen. Hij schudde hem ln-en en weer en riep: ..llé, ik ga de poorten sluiten!" De man keek hem slaperig-verbaasd aan en antwoordde: ..Best hoor. maar sla ze niet te hard dicht!"
VII
Mevrouw De Bruin tot haar echtgenoot : „Lieveling, zou je me twintig gulden willen lee'nen en me slechts tien geven ? Dan ben ik jou tien gulden schuldig en jij mij tien, en zijn we dus quitte." Hij hield haar in zijn armen en zei: „Wat zou je doeti, indien ik zou trachten je te kussen ?" ,,Ik zou om vader roepen," antwoordde zij kordaat. Als door een speld gesloken vloog hij achteruit en keek schichtig naar de deur: „En ik dacht, dat je- vader in Parijs was," hijgde hij. „Dat is ook zoo . . ." Bella: „Het is treurig gesteld met Marie en den jongen met wien zij verlootd is. Geen van beiden is goed genoeg voor de ander." Stella: „Waarom denk je dat?" Bella: „Nu, ik heb met hun beider families over hen gesproken." Zij: ,,Maar lieveling, we kunnen toch niet van liefde leven?" Hij: ,,jawel. Je vader heeft je toch lief, nietwaar?"
T/jAJMAÄck
. v
1. Voor je ver-iaar-daa, - ve Kina, kind. naa H^W kkW eén *,>„ ge „.. -- d; ^„u - te . maar: hoe , „ ', '"r-jaar-dag, )""■""«. lie nc-ve lie-ve kind. Had één ge dach l. Ik maak-te voor tgeschenkmewarm-Och. ijd-le dr iroo-men. ik ben
. .... 'l' vind Ik 't geld geld or om haar eens te ver - ras arm En daar-voor hoef ik niet te blo
sen ! zen!
•!'(' \ 1 M L i1 1' r S ' nr-s tekst volgen
PETRUS PRUTTELAAR. Ergeren
jullie
je
nou
maar
ereisl
^m l0
on
O
Wat mij in deze zaak ergert, is niet de bijdehandheid van het bedoelde jonge mensch, doch wel de gekkigheid van sommige verzamelaars, die zooveel geld over hebben voor iets wat eigenlijk alleen maar waarde heeft als rariteit. Daarvoor verzamel je toch geen postzegels. Zei m'n vrouw: Jij hebt goed praten. Petrus en .je brave ergernis ten toon spreiden. Je zoudt wel anders piepen als jij die £ 1 50 had verdiend . . . Zoo zijn de vrouwen. En, naar waar heid. zoo is
WOORDEN EN MUZIEK VAN HERRE DE VOS
Watstempo
Hebben jullie gelezen van dien plenteren jongen in Londen, die £ 150 verdiend heeft ? 't Was een kereltje, dat postzegels verzamelde en bemerkte, hoe de exemplaren, die men hem in een postkantoor afleverde, een afwijkende kleur hadden. Hij vroeg de juffrouw achter het loketje of ze d'r nog meer van had en kocht toen den heelen voorraad op, die hij met een „winstje" van f 1350. aan een postzegelhandelaar van de hand deed, die er waarschijnlijk ook geen kwade koop aan deed. want onlangs bracht een zoon zegel op een veiling f 450. - op.
i
f^y3F^=HEH^7^T=pf^
OD
De
a - me - thist, saf - fier,
sma-ragd. Die op haar
«•
je-zacht Of aar/ t fijn hand - je zoo zou pas sen el - kaar En kocht me daar-voor drie roó - ro - - - zen.
mmmms m Vindt u er wat aan'
vroeg van-
lijn drie zegt, hij heeft zoon
morgen de conducteur van lijn
brceden mond. dat hij beslist
acht. Deze conducteur geniel de
een banaan dwars kan eten.
buitengewone
eer
dagelijks
mijn
abonne-
Ik zeg maar zoo. die gooser
ment te mogen controleercn, als ik mij per
kan zichzelf wat in zijn oor
tram naar mijn kantoor laat transporteeren.
fluisteren."
..Waar aan^"
3. Die heb ik toen in mijn lampet, s Nachts op mijn vensterbank gezet En. toen de morgenzon kwam schijnen: Toen waren, door den morgendauw, De rozen — dat je 't zweren zou! — Bezet met flonk'rende robijnen!
..Maar dat verklaart toch
.,Aan dien filmkomiek, Maurice Chevalier. U weet wel, die lange Franscbman met
niet zijn succes." ..Dat dacht
u
maar.
dien brecden mond. die zoo goed Engelsch
zijn een heeleboel menschen,
spreekt."
vooral dames, die zoo n brec-
..Maurice! Een buitengewoon goed liedjes-zanger en zeker een talentvol acteur." ..Gossie. wat valt u me tegen. Vindt u
den lachenden toet leuk schij-
OLLRCe '
nen te vinden. Maar zoo'n breeden
mond
is toch
iets
dat een acteur.^ Zoo ken ik het ook. Weet
wat je bij je geboorte mee-
u boe het komt. dat hij zooveel succes heeft ? "
krijgt, dat is toch geen kwestie van talent."
,,lk denk omdat bij toch talent heeft. Al vindt u van niet." ..Niks hoor. Zijn heele succes zit hem in zijn mond.' .In zi|n mond:' landen had"
Ik
dacht
dat
hij daar
..L' moet me niet in de maling nemen,
Inderdaad.
4. Ik was verrukt door het gezicht Van t wonder, door de maan verricht, Met dezen schat juweelen. roode... Ik heb van blijdschap rondgestept, Mij ijlings naar je huis gerept En jou dat kleinood aangeboden!
Er
Maar het is niet de kwestie
VJieoxxlief ..Er zijn plannen om Maurice Chevalier de hoofdrol te laten vertolken in een natio-
van den grooten mond alleen, maar het komt
naal Fransch filmwerk geïnspireerd op de
er op aan. boe men hem gebruikt. Ik ken
Marseillaise. Ik hoop dan maar, dat de men-
een beeleboel menschen met groote monden,
schen niet verwachten, dat hij ook in deze
die maken er een veel minder gebruik van
film voortdurend zal glimlachen."
dan Maurice, hoewel sommigen er ook succes ir.ee hebben."
..'t Is te hopen. Meestal beginnen de menschen al te lachen als een filmkomiek op het
mijnheer. Ik meen wat ik zeg, al druk ik
,.lk snap u w^'l. Maar die u meent heb-
me misschien verkeerd uit. Kijk is nninheer.
ben 111 ieder geval geen lach-succes. Weet u
gezegd of gedaan heeft. En hier zijn
die Maurice die beeft af en toe .en grijns
ol het waar is. dat Maurice binnenkort een
weer op de Gelderschckade mijnheer. U moet
over zich. daar val je van om. .J-'-'v.n van
ernstige roi gaat spelen' Dat zei Jansen."
er uit. Goedenmorgen, mijnheer!"
witte doek verschijnt. Nog voordat hij iets we
5. En toen vertelde ik je zacht Van 't wonder, in den manenacht Geschied, voor 't venster van mijn woning Jij drukte toen de rozen, als Een pracht-bijou aan blanken hals En ik was rijker dan een koning. 6. En zachtjes fluisterde je. schat. Dat je m ij n rozen liever had, Dan van een ander diamanten. En — dan. opeens zag ik iets moois; Je klare oogen van turkoois Gevat in vloeibare briljanten!
MAISON ODIOT ^^r^^^ir^Ti^ Fabriek van Artistiek , Zilverwerk Gevestigd m 1690
Ax/
»««StW^Wmei ,>_-..
SäRSHB»?
OROOTB KBUZB S gggS mSvoHKO
NAAB
mfa
Specialiteit voor geschenken in zilver en verzilverd metaal
QMT^ "■ „^
en Adm. Adm. (JHIIIPUOI..!r _IJ- ». . ^ Weil,• en Ualqewater o-> 22. uemen. Lelden T»i «. iel. -rru, 701). i> Postrekenlnq 41080 Verschgnt wekeigks - Pr^s per kwurtual f. l.c,.
^
27 MAART 19 3 7 No. 6 8 7
I f I
HEATER
4
è - '-»
■s? ■
t-
JÜ^fe
r
ff^
^^
v^
, H|
^ ■1^^
>3 \
«•«■*'
^11/ '
FRANCES LANGFORD i ''■ TO
M. G
M
X
AFBEELD!^ IN KLEUR MULTICOU PICTURE
