CINEMA €) THEATER
óók schlierend voor wollen goederen VerschUnt wekelijks — Prijs per kwartaal f. 1.05
I SYBILLE SCHMm Red. en Adm. Galgewater 22, Leiden. Tel. 760. Postrekening 41860
i&kMÊia
DOOR D'ALVAREZ
EEM COMPLEET VERHAAL I.
Waag U niet aan een tandpasta, die het teere tandglazuur beschadigt. Sommige tandpasta's verwijderen tandfilm. maar kunnen daarbij het glazuur der tanden aantasten. Anderen zijn weliswaar volkomen onschadelijk, maar dat zij tandfilm verwijderen, is niet zeker. Pepsodent echter heeft de eigenschap tandfilm te verwijderen en is tevens volkomen onschadelijk. Het verschil tusschen Pepsodent en andere tandpasta's is gelegen in de toepassing van een nieuwe reinigende
en polijstende stof. die kortgeleden is ontdekt. Deze biedt drie groote voordeden : . . . verwijdert tandfilm - volkomen . .. geeft een parelenden glans aan het tandoppervlak ... reinigt en polijst het teere tandglazuur met absolute veiligheid. Gebruik Pepsodent. Het is de meest moderne wetenschappelijke tandpasta.
GRATIS: Charme en Pond's Creams • U ziet 't, zij hoeren bij elkaar]
GRATIS tube voor 10 dagen. Zendt deie coupon voor een gratis tube voldoende voor 10 dagen aan de Fa. B. Meindersma. Westerbaen»tr. 154-I5Ä. Den Haag en iluit een postzegel ter waarde van 6 cent in. Naam Adres --"■■" Slechts 1 tube per huisgezin. 5013-P-H
Als een ondeelbare eenheid ! Wanf waar
Pond's
Pond's geeft
U
is,
daar
is
Vanishing een
fluweelig
charme. Cream
matte
teint
2 monslerluben der beide Pond's Creams en monsters van allt vijf tinten Pond's Poeder, na inzending van 15 cl. in poslz. voor porto, enz. aan: Pond's Extract Co. Afd. Ui Amsterdam
en is de ideale basis voor poeder. Masseer met
U vóór het naar bed gaan
Pond's
Cold
Cream
overdag zoo vaak als uw behoefte
aan
heeft.
dringt diep in de poriën, en
versterkt de
huid
Deze
en
Naam
_....
er
cream
reinigt
Adrt
huid.
POND'S CREAMS MAKEN UW TEINT TOT EEN VAN UW SCHOONHEDEN I
POND'S VANISHING EN COIC
Pond's Poeder, die even goed als goedkoop is I Heeft U er één keer een proef mee genomen, dan blijft U Pond's Poeder voortaan de voorkeur geven. U kunt gratis alle v ij f tinten von Pond's Poeder probeeren. Niet noodig coupon uit te knippen, indien U slechts uw adres met 15 cts. in postzegels opstuurt aan het in de coupon vermelde adres.
PER PAKJE Eischt uitsluitend Hollondsche verpakking. Het is U W waarborg voor kwaliteit.
HOUDT DE TANDEN SCHOON
PRIJS ORIGINEELE DOOSJES POND'S POEDER 25 EN 50 CT.
PON DS POEDER-
Ä
Laurence Saye was dè mode-schilder van het oogenblik en natuurlijk ging Maxine naar hem toe voor haar portret. Hij stond bekend als een knap kunstenaar, maar ook als een vrouwenhater en dat vormde nog een attractie te meer in haar oogen. Laurence Saye genoot niet alleeneen groote populariteit door zijn talent, maar ook door zijn persoonlijkheid; hij bezat die ruige, karaktervolle eneenigszins terughoudende, beschroomde leelijkheid, die onweerstaanbaar is voor vrouwen van Maxines type. Maxine was een „society"-schoonheid van het alles-en-iedereen veroverende genre. Ze stond op het punt zich te verloven met Arnold Kilmain, den millionnair, ten minste, dat werd door iedereen en tot op zekere hoogte ook door haarzelf als vaststaand aangenomen, maar dergelijke complicaties 1 wogen niet zwaar bij een natuur als de hare. Zeker, ze ging accoord met het voorstel van haar moeder, om een chaperonne mee te nemen bij de zittingen, dat stond nu eenmaal beter, maar ze koos iemand, die, voor haar gevoel, eigenlijk niet meetelde: haar halfzuster, Virginia Farren. Zoo leerde ze de werkelijke waarheid aangaande Laurence Saye kennen: dat de schilder noch beschroomd of terughoudend, noch een vrouwenhater was. Hij had zich alleen nooit bijzonder aan vrouwen gelegen laten liggen tot nu toe. Hij behoorde tot de categorie mannen voor wie vrouwen weinig beteekenen, tot zij „de" vrouw ontmoeten. Amerikanen noemen dergelijke tvpen „enkel-spoor-minnaars" — hun onverschilligheid wordt pas verbroken door een vrouw, in wie zij bij intuïtie iets buitengewoons vermoeden. Dit alles ontdekte Maxine in een reeks van zes zittingen, waarin zij voor den schilder poseerde en dank zij deze zittingen vond Laurence Saye de buitengewone vrouw en capituleerde. Maar Maxine was die vrouw nietl Terwijl zij geen middel onbeproefd liet, om hem te winnen, werd Laurence rustig maar grondig verliefd op Virginia. Eerst begreep Maxine er niets van. Zij en haar moeder, Mrs. Farren, waren zoo gewoon Virginia te behandelen als een onschuldig klein kind, dat zoet in een hoekje zat, dat ze niet beseften, dat ze volwassen was geworden en een zeer persoonlijke charme en een niet minder persoonlijken geest bezat. En Virginia was zoo heel jong, zoo — op een allerliefste manier — heel timide en gereserveerd, 'n beetje links zelfs; ze miste zoo volkomen de uitdagende, bruisende brutaliteit van haar halfzuster^ dat Maxine de fout beging haar voor onbenullig te houden. Ze vergat de eenvoudige waarheid, dat stille wateren dikwijls diepe gronden hebben ...
Laurence Saye daarentegen zag dat wèl en wijdde zijn aandacht aan Virginia, terwijl de meeste mannen aan Maxines voeten lagen. Zijn onverschilligheid prikkelde Maxine. Zeker van de superioriteit van haar schoonheid, wendde zij al haar kunst aan, om hem in haar netten te verstrikken. Maar Laurence wandelde met Virginia langs de boschpaadjes, waar Maxines hooge hakken hem niet konden volgen. Dat joeg Maxines jaloezie tot het uiterste op. Ze was bereid alle conventie over boord te werpen en schreef Laurence een allervriendelijkst briefje, om hem tot een tête-a-tête uit te noodigen, en Virginia, die het adres las
op den brief, dien haar halfzuster even op een tafeltje in de hal had neergelegd, vroeg zacht, Maxine met haar rustige oogen strak aankijkend: „Dus Laurence heeft je al verteld, dat we verloofd zijn, dat je hem een felicitatiebrief schrijft ?" Zelfs op dit moment drong het nog niet tot Maxine door, dat Virginia niet zoo'n onnoozel schaap was als zij zich verbeeldde. Woedend scheurde ze het allerliefste briefje in duizend snippers. Maar ze kon Laurence niet vergeven, dat hij haar versmaad had. Sedert dien' dag vervolgde ze hem met een wraakzucht, die veel op een vendetta leek.
DE HONGAARSCHE STER MARIKA RÖKK WERD DOOR DE UFA GEËNGAGEERD.
r
,-,1 J ,..,.-
II Haar boosaardigheid zou niei vee! schade hebben aangericht — Laurence en Virginia trokken zich bedroefd weinig van haar aan — als de vacantiereis naar Oostenrijk niet op het tapijt was gekomen. Die maakte Maxine tot een rceele bedreiging van haar aanstaanden zwager. Bij het bespreken van de vacantiepiannen opperde Maxme een toer door Oostenrijk niet meer dan terloops. Maar iets in Laurences gezicht zei haar, dat het idee alleen hem reeds opwond en m verwarring bracht. Én van dat moment af stond de Oostenrijksche reis vast. Het was een eigenaardig geval. Laurence, en Arnold Kilmain, met wien Maxine nu definitief en publiek verloofd was, hadden afgesproken de vacantie met de Farrens te zullen doorbrengen. Hei kon Laurence eigenlijk geen zier schelen, waar ze heen zouden gaan — als hij maar met Virginia kon samen zijn. Maar wat Oostenrijk betrof, dat was nu precies de eenige plaats ter wereld, waar hij gedecideerd niet heen wilde! Telkens wanneer Maxine, met honigzoete kwaadaardigheid, over Oostenrijk begon, trachtte hij haar van haar ä propos af te brengen door een gloedvolle schildering van de aantrekkelijkheden van Italië of de Noorsche fjorden. En dat was niet alleen opmerkelijk, het was positief vreemd, want te voren had hij enthousiast den lof gezongen van Oostenrijk, waar hij kort na den oorlog een zomer had doorge bracht, te voet /.wervend van plaats tot plaats,' in een aak langs den Donau varend en waar hij kwam pittoreske plekjes in beeld brengend Hem beloerend als een kat, weid
Jil^^ML^i Vraag driehonderd drie en twintig Wat verstaat men onder hard en zacht water? Wij zullen een hoofdprijs en vijf tioost pi ijzen verdeelen onder degenen, die ons vóór 20 April ('Indische abonné's-voor 20 Juni) goede oplossingen op deze vraag zenden. Adresseeren aan; Redactie ,.Het Weeekblad", Galgewater 22, Leiden. Op briefkaart of enveloppe s v.p. duidelijk vermelden; Vraag De tofkt-r)nmy c/er pnjzen en troüstpryzen y.schiedt co/c/em een systeem, waarbij alle ]nzenJer>, van goede oplossingen gelijke kansen hebben -n bei eerkr^u-n der om/en
Vraag driehonderd en negentien De wetten van de zwaartekracht (dat ieder voorwerp naar de aarde valt) zijn ontdekt door den Engelschen natuurkundige Newton, die in de zeventiende eeuw leefde. De hoofdprijs viel ten deel aan mejuffrouw M. Laurey, Eindhoven; de troostprij zen aan den heer A. v. Hage, Haarlem; me juffrouw F v. Joenen, Deventer; den heer M. Vreedenburch, Den Haag; den beer W. Sloos. Leiden; den heer M. Guinep, Am sterdam.
Maxine er steeds zekerder van, dat zijn houding een of andere mysterieuze oorzaak moest hebben, dat hij bang was voor iets in Oostenrijk, En dat deed haar met al haar energie voet bij stuk houden. ' . . „Ik geloof vast, dat er in Oostenrijk duistere geheimen verborgen liggen, die je niet wilt, dat wij zullen ontdekken, Laurence," zei ze met gesuikerd venijn. „Pas maar op, Virginia, ik verdenk hem van een wild liefdesavontuur in Tyrol." „Dat lijkt me een ideaal oord voor liefdesavonturen zoo lang ze ten minste niet tot een vendetta leiden," antwoordde Virginia, haar halfzuster recht in de oogen ziend, maar zelfs nu nog was Maxine zich niet bewust van de karaktervolle schranderheid, die Virginia tot deze luchtige opmerking inspireerde. En het ging ook langs Laurence heen. Toen Virginia zei dat zij, als dat Oostenrijksche plan hem zoo tegenstond, er bij haar moeder op zou aandringen, een ander reisdoel te kiezen, zuchtte hij alleen maar en vreezend dat zijn oppositie zijn geheim zou kunnen verraden, gaf hij toe. III. Dus trok het gezelschap naar Oostenrijk, den tocht aanvangend in Innsbruck en langs een zonderlinge route eerst zwervend naar Heiligenblut in het Zuiden, daarop - naar het Noorden — terug naar Salzburg en vervolgens zijwaarts afbuigend voor een bezoek aan Salzkammergut, om ten slotte Melk aan den Donau te be reiken. Het was wel een heel grillige toeristenreis, maar de oorzaak was Maxine. lederen avond zat ze wegge doken in haar stoel als een onschuldige, tevreden jonge poes, als de plannen voor de volgende etappe werden besproken. Maar ze had geen oog van Laurence Sayes gezicht af en als -ze hem zag opschrikken onder een naam, dan was dat de plaats, die als volgend nummer op het programma stond! Ze wist dan, dat daar iets was, wat hij vreesde en dat was voldoende motief om er heen te gaan . . . Maar van geen plaats toonde hij zulk een heftigen afkeer als van Melk aan den Donau. Hij trachtte, het plan te verijdelen door voor te stellen, dat ze van Linz uit een bezoek zouden brengen aan de rotsen van Wachau en toen Maxine hem voor de zooveelste maal weer overtroefde, pro beerde hij hun verblijf in Melk te beperken tot een nacht. Maar toen legde Maxine plotseling zóó'n uitbun dige geestdrift aan den dag voor de zeventiend'eeuwsche abdij, die zoo schil derachtig tegen een klip hoog boven de rivier gebouwd ligt, dat het leek, dal ze minstens een week noodig zou hebben, om al de schoonheden er van te explorceren. Toch, toen zij er kwamen, scheen Melk onschadelijk genoeg, zelfs aan Laurence, Toen het gezelschap kamers bestelde in het rustige typisch Oostenrijksche hotelletje „Zum Weissen Schwan", keek hij '11 beetje angstig om zicli heen, zooals hij te voren in verschillende andere hotels had gedaan; - 4
!BK"
^■"
het volgende oogenblik echter om spanden zijn nekken zich in een zucht san verlichting. En Virginia, die hem aandachtig gadesloeg, zei, op haar zachte manier: „Die plaatsen moetert kolossaal veranderd zijn, sedert jij hier bent geweest, Laurence." „Niet alleen veranderd," antwoordde hij met de oude opgewektheid, „maar ik herken er zelfs geen levende ziel." Virginia stak haar hand door zijn arm en een glimlach vloog over haar gezicht. Ze had opnieuw kunnen vaststellen, wat ze telkens weer op hun reis had opgemerkt: dat zijn vrees niet zoozeer iets gold, dat hij geddän had, als wel dat iemand hem na zooveel jaren zou herkennen. En er was niemand, die hem herkende, behalve een kamermeisje dat hem nóóit had gezien! Dat was het wonderlijk-tragische in de geschiedenis. Een vrouw, wier blik nooit eerder op Laurence Saye had gerust, was degene die zijn identiteit aan het licht bracht.... Dat gebeurde, toen zij den volgenden morgen zijn kamer aan kant maakte. Laurence had er niet het flauwste vermoeden van; integendeel, toen hij van een wandeling in de „Weisse Schwan" terugkwam, was hij in een onbezorgder humeur als sinds dagen het geval was geweest. Hij schonk dan ook geen aandacht aan de kleine groep, die in de hal verzameld was. Het was Virginia die deze menschen zag, en ze vond dat ze iets onheilspellends hadden. De eene was een grijzende kleine man, die den indruk maakte van een kellner in burgerkleeren, een tweede was kennelijk een gewezen hotelportier. Een vierkante, militaire gestalte stak boven het tweetal uit en naast deze grimmige figuur stond de eigenaar, zichtbaar van streek. Toen het gezelschap binnentrad, loenschten de kellner en de portier naar Laurence en keerden zich daarop met een beslikte beweging naar den militair-uitzienden metgezel. Die op zijn beurt, schoof den eigenaar naar voren, maar eer het zoover was, had Virginia Laurences mouw beetgepakt en gezegd;
F*
h. ■*
-
-4; ZéV
BIJ DE VOORPLAAT SYBILLE SCHMITZ. Deze bekoorlijke ster, die in de nieuwe Ufa-film „Punks kommt aus Amerika" weer de aandacht van het publiek op zich zal vestigen, werd den 2den December te Duren geboren. De bekende regisseur Dryer ontdekte haar en gaf haar de vrouwelijke hoofdrol In de film „Vampier"; Erich Pommer engageerde haar voor de Ufa. Zij speelde o.a. de hoofdrol in „F. P. 1 antwoordt niet" en „Rivalen der Luft". •;■:■■:■
REMBRANDT THEATER AMSTERDAM BRENGT STEEDS DE BESTE PROGRAMMA'S '
—'
■
eens door twee gewezen employe's van het hotel. Ik arresteer u als verdacht van den moord op Mina Pravel."
PAT IPATERSON,
de echtgenoote van den Franschen filmacteur Charles Boyer, die opnieuw door de Fox werd geëngageerd. tegenstelling met de andere — nieuw „Het was toch niet om de politie, dat „Kom mee, Laurence, laten we een en frisch uitzag. je liever niet naar Oostenrijk ging, wel cocktail nemen in onze eigen zitkamer. Ik „Deze doos," kondigde de politieLaurence ?" zie er veel te vies uit voor de lounge." man plechtig aan, „werd door het Laurence Saye gaf haar een snellen Dit was het voorspel tot het eerste kamermeisje vanochtend op uw waschblik, en het flitste door zijn geest hoe bedrijf van Laurence Saye's tragedie. tafel herkend. Ze herinnerde zich, dat scherp dit rustige kind had geobserzij het sprekend evenbeeld was van de veerd en hoeveel ze had begrepen. Toen de eigenaar hun eenvoudigen doos, die ik u daarnet liet zien en die Hij lachte, hartelijk en onbevangen. privé-salon binnentrad, was hij beleefd in het jaar 1919 in dit hotel werd „Welneen, meiske! Ik heb niets op genoeg, maar er klonk toch nadruk in achtergelaten door den moordenaar van m'n geweten, om bang te zijn voor de zijn verzoek aan Laurence, om hem te de weduwe Mina Pravel." politie!" volgen naar het hotelbureau. Virginia, „Frau Pravel vermoord ? Goede Maar Polizeileutnant Dickter dacht wier blik als gehecht was aan haar daar blijkbaar anders over. Met een hemel!" verloofde, zag, dat hij oprecht verbaasd Laurence Saye was zichtbaar ontdaan, dramatisch gebaar bracht hij een groote was over deze uitnoodiging en de toen werd plotseling het verband hem hand onder den neus van den schilder. wijze, waarop zij werd gedaan, vooral duidelijk. „Herkent u dit ?" klonk het vijandig. toen de breedgeschouderde man, die „En ik zou de moordenaar zijn ? U Wat hij in zijn hand hield, was een zich bij den eigenaar kwam voegen, bent gek, neem me niet kwalijk. Ik wist roestige doos tandpasta, zonder fabnekszich in het gesprek mengde met de notabene niet eens, dat ze dood was!" naam, maar met een vergeeld papieren woorden: „Praten is nutteloos, Laurence Saye, etiket van een apotheker. „U doet verstandig door geen moeialias Sage," zei de inspecteur barsch, „Natuurlijk," verklaarde de verbijslijkheden te maken, mijnheer. Het is terwijl hij een paar handboeien te voorterde Laurence. „Die is van mij." een bevel." schijn haalde. „Uw identiteit is vastge„U zult moeten toegeven, dat het „Een bevel? Van wien ? Waarom?" steld door deze doos tandpasta en evennogal ongewone tandpasta is, nietwaar ?" viel Laurence uit. „Wie bent u in „Zeker. Die wordt volgens een vredesnaam ?" speciaal recept voor mij gemaakt, sedert „Dit is Herr Polizeileutnant Dickter," ik eens een tandvleeschontsteking heb lichtte de eigenaar verlegen in. „Het is BEZOEKT HET gehad. Ik gebruik die al jaren." heusch beter te gehoorzamen." „Dat geloof ik graag," was het scham„Maar waarom ?" hield de schilder pere commentaar. „Het was een groote aan, verrast, maar allerminst angstig. fout, waarde heer, om met die tand„Wat heb ik met een inspecteur van pasta weer naar Melk te komen!" politie te maken ?" En vóór Laurence iets zeggen kon, Maxine liet een gesmoord, zenuwachopende de inspecteur zijn andere hand, tig lachje hooren — — met al haar TE DEN HAAG waarin zich een precies gelijke doos kwaadaardigheid, had zij dézen climax tandpasta bevond, die er alleen — in niet verwacht. En Virginia vroeg kalm:
T1H1EATIEIB
- 6 -
IV. Zelfs Maxine kromp ineen bij deze afschuwelijke beschuldiging. Ze had er behagen in geschept Laurence pijn te doen; het was niet haar bedoeling hem aan de galg te helpen. En in de gedachte daaraan, bewoog ze Arnold Kilmain, zijn rijkdom aan te wenden, om den gearresteerden schilder den bijstand van een der beste strafpleiters uit Weenen te verzekeren. • Maar ook de advocaat moest bekennen, dat het een wanhopig geval was. De politie had overweldigend bewijsmateriaal tegen Laurence Saye. Uit haar aanteekeningen bleek, dat Laurence Saye, toen hij in 1919 zijn artistieken zwerftocht langs den Donau had gemaakt, niet aDeen was geweest — — hij had zich in gezelschap bevonden van de vermoorde weduwe Mina Pravel. Ze hadden in dezelfde hotels gelogeerd in Salzburg, in Heiligenblut, kortom, in alle plaatsen, die Laurence thans zoo angstvallig had gepoogd te vermijden. In Melk, waar de rondreis zoo'n abrupt eind had gevonden, waren ze in Hotel „Zum Weissen Schwan" afgestapt; hun kamers hadden naast elkaar gelegen en een wederzijdsche communicatie gehad via het balcon. De misdaad had op het eerste gezicht den indruk van een Hefdesdrama gemaakt — — Mina Pravels persoonlijkheid wees wel in deze richting. Ze was knap, elegant, temperamentvol, en hoewel ouder dan Laurence, moest naast haar andere eigenschappen, haar rijkdom een machtige attractie hebben gevormd — — ze was precies het type, om het slachtoffer te worden van de attenties van een armen, jongen artist. Evenwel, op het oogenblik, dat zij in Melk arriveerden, scheen hij beu te zijn van het avontuur; dkärin lag het kernpunt van de tragedie. Op een avond was er een scène geweest in een afgelegen hoek van Jen hoteltuin, die voor vreemde ooren niet verborgen was gebleven. Heftig had de vrouw Laurence zijn koelheid en onverschilligheid verweten. Hij had boos een einde gemaakt aan den twist en was het hotel uitgeloopen. De vrouw was schreiend naar haar kamer gegaan om die niet weer levend te verlaten, want den volgenden morgen werd ze in bed gevonden met een doodelijke wond aan den schedel. Haar juweelen, ter waarde van vele duizenden ponden, waren verdwenen. En verdwenen was ook Laurence . Saye. Hij was vertrokken zonder iets te
zeggen en zonder zijn rekening te betalen. Men kon het nauwelijks een vertrek noemen; het was de vlucht van een misdadiger. Sporen op het balcon toonden aan, dat hij heimelijk uit zijn kamer was geklommen. En ofschoon hij alleen maar een rugzak in te pakken had, was hij zoo gehaast geweest, dat hij de tandpasta vergeten had. Maar dat was dan ook zijn eenige fout. Zijn ontsnapping was zoo meesterlijk in elkaar gezet, dat de politie, ondanks alle moeite, geen taal of teeken meer van hem had kunnen ontdekken en zijn valschen naam — Ernest Sage — had het onmogelijk gemaakt hem in Engeland terug te vinden. Het stond voor de politie vast, dat er dien avond een tweede — en heviger — twist in de kamer van het slachtoffer moest hebben plaats gehad, waar-
PALL MALL wJJf^jyi goudgele, J^ÉSSaÊÊ^i CENT pr. et.
z 0 n r
■j P e
Virginia sigaret van Rolhmans Ltd. London
Importeurs: „ALVANA", Don Haag
bij, tot razernij gebracht door haar opdringerigheid, de jongeman zijn geliefde neergeslagen häd. Daarop had hij zich uit de voeten gemaakt met haar juweelen, misschien om nog voor het laatst van haar rijkdom te kunnen (Vervolé op pa&na W
% IE IP IP * IL
, . SCENE UIT HET EERSTE BEDRIJF Van hnks naar rechts: Maria VoS, Wieske Heesters-Ghljs, Coba Kelllng. Henk van Buuren en John Schilthulzen. v
Wij waren onder allemaal oude beken- een wel zeer gelukkig rentree, want wat den, toen het Scala Operette Gezei- zij van de nijdasserige directrice der tuchtschap te 's-Gravenhao-e op zulk een maakt, is voortreffelijk en niet mingelukkige wijze debuteerde met Hulle- school der vermakelijk. Jacq. van Bijlevelt toonbroeks aardige operette „Sepp'1". Daar de in een kleine rol als vader Heuberger zagen wij allereerst den ook bij ons be- wat een knap acteur hij is; Egon Karter, kenden en beminden Vlaamschen dichter- van Hirsch naar hier overgeloopen, bezit zanger Emile Hullebroek, bij wien, althans alle eigenschappen voor den knappen Dr. bij de première, de muzikale leiding in Walter (ook onze moedertaal heeft hij al zeer vertrouwde handen was. Dan zijn be- aardig onder de knie) en John Schilthulzen schaafde operette Sepp'1, met de menge- bracht een zoo van het land ling van lach en traan, die wij ook reeds weggeloopen.boerenknecht, Een berouwvolle moeder van vroeger kenden en die ongetwijfeld Coba Kelling en een ontaarde van de belangstelling waard blijft, terwijl er van Mary Timm voldeden goed, evenals de ook bij de vertolkers waren, die wij slechts aardige en prins in doublure meer of minder langen tijd op de Haag- van Ad. veldwachter Timm. Maar er was ook nog een sche planken gemist hebben. nieuweling, Maria Vos, die als het aangeWü denken allereerst aan Wieske Hees- nomen kind Lori op een gelukkig debuut ters-Ghys, die weer in ons land is terugkan terugzien. Zij voelde zich al aardig gekeerd en ons als Sepp'1, de rol die zij thuis tusschen de oude bekenden en wandestijds ook in België reeds creëerde, weer neer spel en zang meer geschoold zijn, zal stormenderhand heeft veroverd. De wijze, alles vanzelfsprekend wel beter worden. waarop zij 't aangenomen boerenjongetje' was veel werk aan de decors besteed dat later blijkt van adellijke afkomst te en Erook aankleeding was zeer verzorgd. zijn, weergeeft, is onbetaalbaar. Haar hu- Het ziet de er naar uit, dat Sepp'1 zijn schelmor is zuiver en spontaan en waar noo- jnenstreken nog menigen avond zal kundig weet zij ook te ontroeren. Louise Fleu- nen uithalen in Scala. ren, die wij ook eenigen tijd misten, maakt H. A. v. E. Jr. - 7 -
I dat in Venetië gevierd wordt, zijn vrienden bij zich genoodigd heeft. De vorst en een zekere Zubaran, een Mexicaan van twijfelachtige reputatie, zien dat echter met leede oogen aan, en ze weten Colloredo tot een wel zeer laag bij de grondsche weddenschap over te halen. In zijn overmoedige feeststemming accepteert deze. Als hij verliest zal hij duelleeren met Zubaran, waarbij de Mexicaan het eerste schot mag hebben. Colloredo verliest zijn weddenschap, want in den tijd, die hem gegeven is om zijn weddenschap te winnen, komt de liefde in zijn hart en deze houdt hem in het rechte spoor. Echter heeft Zubaran nu het recht van het eerste schot, en thans laat Colloredo's geluksster hem in den steek.
U f a-f I I m Regie: Gerhard Lamprecht Rol verdeeling: Giacinta . . . Colloredo . . Zubaran . . Elvira .... Motta .... Lopuchln . . . Liidovisca . .
.
. . . Lid« Baarova . . . Gustav Fröhlich .... Willy Birgel . Elsa Wagner
....
Will Dohm
. Hubert v. Meyerinck . Hilde Hildebrand
De mannelijke hoofdpersoon in deze film Is Colloredo, «en avontuurlijke, roekelooze jongeman, die reeds alle hoofdsteden van Europa bezocht heeft en nu in Venetié is beland. Onder zijn vrienden Is hij bekend om het geluk, dat hij altijd bij al zijn ondernemingen heeft. Een gelukkig gesternte schijnt steeds ^^A. \J& over hem te waken. Vol overmoed bewijst hij dit op het feest van vorst Lopuchln, die tijdens ' t ba rcarolle-f eest,
C. « Th.p-l>tJZZLES N KN1PPUZZLE
had in een restaurant een ei besteld, halfzacht gekookt, zooals hij graag lustte. Toen hij het ei opensneed, riep hij woedend de kellnerin en zei: „Dat ei is zoo hard als een- bikkel, juffrouw!" „Spijt me, mijnheer," antwoordde de juffrouw, „ze hebben het toch op de eierklok gekookt." „Zoo," gromde mijn neef, „ik dacht eigenlijk, dat ze er een weekkalender voor gebruikt hadden!"
Bovenstaande stukjes moeten uitgeknipt, samengevoegd en opgeplakt worden, tot een portret van een bekenden Duitschen acteur. Onder degenen, die ons het resultaat van hun werk zenden en er bij vermelden,hoe de acteur heet, loven wij tien foio's van hem uit. De oplossingen moeten voór30 April gezonden worden aan: Red ,Het Weekblad",Galgewater22,Leiden. Onze abonné's uit overzeesche gewesten hebben tot den 30sten Juni gelegenheid ons hun oplossingen te doen toekomen. Op de enveloppe gelieve men duidelijk te vermelden : C. ä Th.puzzles No. 585. Degenen, die het blad liever niet willen beschadigen, kunnen volstaan met de stukjes over te trekken op een doorzichtig papiertje, of te calqueeren. Dit laatste geschiedt door middel van een velletje carbonpapier, dat men onder deze pagina legt. Als men nu onder het carbon nog een stukje wit papier legt en dan de omtrekken van de op deze pagina afgedrukte stukjes met potlood natrekt, zal het carbonpapier deze op het witte papier overdrukken. De aldus gevormde en uitgeknipte stukjes papier moeten ook als een portret worden opgeplakt. Zij, die ook de Wekelijksche Vraag op wenschen te lossen, kunnen die desgewenscht tegelijk met deze puzzles inzenden, doch zij gelieven de oplossingen dan op een apart, eveneens volledig van naam en adres voorzien velletje papier te schrijven.
De toekenning der piyzen en troostprifzen geschiedt volgens een systeem, waarbij a"e inzenders van goede oplossingen gelijke kansen hebben op het verkrijgen der prijzen.
VERSCHUIFRAADSEL Onderstaande namen moeten op zoodanige wijze onder elkaar geplaatst worden, dat de eerste letters van boven naar beneden den naam van een Duitsche filmster vormen. Leslie Howard Annie Ondra Hertha Worell Dvorak Ann Ida Lupino Leila Hyams Norma Shearer Ware Irene Richard Barthelmes Yvonne Vallée Vilma Banky Ernst Verebes Onderde goede oplossers zullen wij als steeds een hoofdprijs van fl. 2.50 en drie troostprijzen verdeelen.
OPLOSSINGEN C. & Th.-PUZZLES No. 582 KNIPPUZZLE
De tien foto's vielen ten deel aan: mejuffrouw Gr. v. Beurden, Tilburg; den heer A. Nieuwenhoven, Den Haag; mejuffrouw E. Mulder, Hillegersberg; mejuffrouw G. H. v. d. Tasch, Amsterdam; mejuffrouw S. de Planke, Den Haag; mejuffrouw K. L. Brandemeyer, Den Haag; den heer P. G. van Emmeren, Rotterdam; mejuffrouw L. I. Blankema, Groningen; mejuffrouw R. de Bans, Rotterdam; mejuffrouw G. Th. van den Rande, Den Haag.
LETTERRAADSEL De twee gevraagde namen waren
Renate Müller en Boris Karloff
Willi Forst
De prijswinnaars zijn: mejuffrouw E. Schuurman, Utrecht (hoofdprijs): de heer L. Kooien, Zuilen (troostprijs); de heer M. W. Hoeks, Leiden (troostprijs); de heer A. Rauwerda, Tilburg (troostprijs).
- 10 -
De jongeman zag in, dat er weinig kans voor hem was en dat het meisje op 't punt stond zijn aanzoek af te wijzen. Wanhopig riep hij uit: „Lieveling, als je met mij wilt trouwen, zal ik mijn geheele fortuin aan je voeten leggen!" „Och, maar je hebt immers zoo weinig geld," glimlachte het meisje. „Ja," antwoordde hij haastig, „maar denk eens aan, hoeveel het zal lijken bij die lieve kleine voetjes van je!" Een maand later waren zij getrouwd! Juffrouw Pootig was blijkbaar aan een hevige beroering ten prooi, toen haar buurvrouw, juffrouw Kanjer, even kwam oploopen. „Lieve ziel, wat is er aan de hand?" vroeg zij. „Je bent heelemaal overstuur!" „M'n man — hij is er met 'n andere vrouw vandoor," steunde juffrouw Pootig. „O, ik — ik kan gewoon niet tot mezelf komen!" Juffrouw Kanjer klopte haar troostend op den schouder. „Dat hoeft ook niet, mensch," zei ze geruststellend. „Je zal je een stuk beter voelen als je eens flink uitgelachen bent!" De nieuwe huisknecht moest zijn patroon lederen morgen wekken en hem een kop thee brengen. Wanneer hij de kamer betrad, sprak hij steeds: „Goedenmorgen, mijnheer. Het is acht uur, heerlijk weer en hier is uw kopje thee." Dat ging zoo vele dagen achter elkaar door, tot de patroon er genoeg van kreeg. Toen de huisknecht op een morgen als gewoonlijk binnentrad, schreeuwde hjj: „Ik weet het al, hoor! Het is acht uur, heerlijk weer en hier is uw kop thee!" Waarop de huisknecht kalm antwoordde: „U vergist u, mijnheer. Het is half negen, dit is koffie en 't regent ouwe wijven met klompen!" Een weinig maische dame baande zich met behulp van haar ellebogen een weg door de menigte, vele argeloozen bont en blauw stompend. Ten slotte gaf zij een man, die vooraan stond, een hevigen por in de ribben en vroeg: „Maakt het verschil welke tram ik neem naar het Groenoord-kerkhof?" „Voor mij niet, hoor juf!" antwoordde de aangesprokene.
(Dervolg van pag. 7} profiteeren, misschien om den indruk te vestigen, dat de misdaad het werk was van een hoteldief. De politie was geneigd dit laatste aan te nemen. De handigheid van de ontsnapping wees op een koel-berekenen den, schranderen geest. Het was een benauwende lawine van aanwijzingen en wat erger was, het verhaal, dat Laurence Saye aan zijn verdediger deed, scheen deze aanwijzingen eerder te bevestigen dan te ontzenuwen. V. Hij gaf toe de weduwe te hebben gekend en op vriendschafjpelijken voet met haar te hebben verkeerd, maar zij was niet meer dan een oppervlakkige kennis geweest. Zij waren in gesprek geraakt tijdens een Mozart-concert in Salzburg en hadden de kennismaking voortgezet, omdat zij beiden veel belangstelling voor kunst hadden. Maar anders dan vriendschappelijk was hun verstandhouding niet geweest; Laurence ontkende met den meesten nadruk, dat er van liefde sprake was geweest. Het feit, dat ze in verschillende plaatsen in dezelfde hotels hadden gelogeerd, was puur toeval. Toen de politic er op wees, dat het toch wel erg opmerkelijk was, dat twee menschen tezelfdertijd dezelfde uitzonderlijke route hadden gevolgd, had Laurence alleen maar geantwoord, dat dit, hoe eigenaardig het ook mocht lijken, toch zuiver toevallig geweest was. Gevraagd waarom hij den valschen naam „Ernest Sage" had aangenomen, als er niets verdachts aan zijn reis DE NIEUWSTE OPNAME VAN DEN DANSER-FILMACTEUR GEORGE RAFT. geweest was, had hij betoogd, dat er geen kwestie was van een valschen naam. Hij had zich nooit „Sage" gegeworden, dat hij Laurence aan boord noemd en gedemonstreerd hoe zijn genomen had op zijn reis stroomophandteekening „Saye", vlug neergezet waarts tusschen Linz en Passau. in een hotelregister, gemakkelijk als Schober bevond zich, op zijn terug„Sage" kon worden gelezen. En wat weg stroomafwaarts, in Melk, toen den voornaam betrof, hij heette Ernest ikwijls zit ik te soezen over de gebeurLaurence daar arriveerde en ze waren Laurence, en in 1919 had hij altijd tenissen in het menschelijke leven. de drie dagen, dat de schilder daar vergeteekend „Ernest L." — misschien Niet alleen in mijn leven, maar ook toefde, veel samengewecst. Laurence een doodenkelen keer in haast alleen in dat van anderen. had op het dek van de aak geteekend maar „Ernest". Later had zijn kunstHebben jelui gehoord van dien Amerikaanof met zijn wonderlijken vriend in allerhandelaar, op grond van zijn psychoschen politieagent? Neen, niet dien, waarvan ze lei biertuinen aan den Donau-oever gelogischen kijk op het schilderijen koovertellen, dat-ie net Staatsvijand no. i heeft zeten, om de daar verkeerende typen pend publiek, hem gesuggereerd zich gemist. Da's niks bizonders. Dien schijnen ze te bestudeeren. Toen, op den dag van liever Laurence te noemen, omdat die allemaal te missen. Maar dien ander, die ereis den moord, de twist met Mina Pravel naam het, volgens hem, beter „deed" wou onderzoeken of z'n vrouw nog om uitbrak, was hij ook juist weer van en aangezien het hem onverschillig was hem gaf. plan geweest naar den schipper toe te geweest, had hij het advies opgevolgd. gaan en hij had, toen hij het hotel verWat deed de kerel? Terwijl z'n vrouw in Het was een alleszins plausibele verde keuken bezig was, neemt hij z'n dienstliet, aan dit voornemen gevolg ge-i klaring, maar natuurlijk vond de geven; De rurie stuitte hem tegen de revolver, schiet die af, mist natuurlijk, want politie het verdacht, dat die voornaamsditmaal wou hij niemand raken. Gaat languit borst;' er was geen enkele aanleiding verandering had plaats gehad nh den voor ruzie — — Mina Pravel beteeop de canapé liggen,, nadat-ie z'n gezicht met moord, terwijl de vergissing met „Sage" kende niets voor hem. tomatensla had overgoten. Z'n vrouw vliegt hem wel bijzonder goed te pas was naar binnen, denkt, dat manlief, dien ze werLaurence had Schober aangetroffen gekomen I kelijk liefhad, als een pier is, grijpt de revol— knapjes dronken en in een dienoverMaar wat als het meest bezwarend eenkomstig joviale stemming, zóó ver en... , schiet zichzelf dood. Zij miste beschouwd werd, was zijn geheimzinnige joviaal, dat laat in den avond Schober niet. En nu... . mist hij haar. verdwijning — en toch hield hij vol, dat zich geroepen voelde hem een nieuwen Ik vertel deze aandoenlijke geschiedenis aan wat de politie beschouwde als misdavriendendienst aan te bieden: een m'n vrouw. En vraag haar dood-ernstig, wat digers-virtuositeit, pure onschuld was. tweeden tocht met de aak, die om twee zou jij in dat geval gedaan hebben? Zijn verhaal kwam hierop neer: in uur 's nachts naar Joegoslavië zou verTot m'n onuitsprekelijke ergernis zegt ze: Linz, vóórdat hij Mina Pravel had Gelachen. trekken. De kunstenaar had deze unieke leeren kennen, was hij in aanraking gelegenheid om het leven op de rivier, Gelachen, vraag ik, waarom? gekomen met een zekeren Georg in een eenigszins exotische streek bovenMaar goeie Petrus, dacht je dat ik niet wist: Schober, den eigenaar van een groote dien, van nabij te leeren kennen, natuurie. dat je geen revolver hebt; 2e. dat je niet Donau-aak. Schober was het type van lijk met beide handen aangegrepen en durft te schieten, en 3e. dat tomatensla d'r heel den opgewekten, ruigen, schilderachhij had zich naar de „Weisse Schwan" anders uitziet dan rood bloed, zeker als jij 'm tigen vagebond, dat een kunstenaar teruggehaast, om zijn weinige bezittinklaar hebt gemaakt. pleegt aan te trekken en hij en de gen bijeen te pakken. Ik zweeg. Als een dooje. schilder waren zulke goede vrienden Zooveel miskenning op eens is obk voor {Dervolg op pagina 21) mij te ergerlijk en... . doodend. PETRUS PRUTTELAAR. — Il —
D
GUSTAV .cnspad is niet altijd Gustavs levf over rozen izen gegaan. Het is inog niet zoolang geleden, dat hij in zijn geboortestad Han nover, waar hii 21 Maart het levenslicht zag, als redacteur voor weinig geld een krant geheel alleen vol moest schrijven. Op school, als vijftienjarige jongen reeds, schreef hij lange, droomerige gedichten en opstandige tooneelstukken en zijn grootste wensch was: dichter te worden. Hij publiceerde deze gedichten en, om het zacht uit te drukken, avontuurlijke, romantische verhalen in een klein blaadje. Dikwijls zag hij, hoe zdjn kameraden in de klas onder hun lessenaar de fantastische avonturen verslonden, zonder te weten, dat de schrijver hun verstrooide klasgenoot Gustav was In deze dagen geloofde hij dan ook, dat hij eens een groot, wereldberoemd schrijver zou worden: hij droomde zelfs van den roem van Dumas en Balzac! Een bekend uitgever nam tweemaal een verhaal van hem op, waarvoor hij veertig mark mocht incasseeren. Doch alles kwam anders uit, dan Gustl zich aanvankelijk had voorgesteld. De film namelijk bracht een groote verandering in zijn leven. Daar hij op een gegeven oogenblik vrijwel platzak was, trachtte hij zijn schamele financiën een weinig bij te spijkeren door als explicateur bij de film op te treden en zoo belandde hij op een goeden dag ten slotte bij een klein, reizend tooneelgezelschap. Hij trok met hen door Zuid-Duitschland. Men kan zich van de beteekenis dezer onderneming zoo ongeveer' een begrip maken, wanneer men zich voorstelt, dat Gustav, de zestienjarige beginneling, alle rollen speelde: vandaag was hij een natuurvorscher in een leeren broek, morgen een grootvader wiens leven langzaam ten einde loopt. Tevens was hij decorbouwer, tooneelchef en pro grarrtma-verkooper en zat voor het begin der voorstelling nog aan decassa! Dit zwcrversleven duurde ongeveer anderhalf jaar; toen trok een onweerstaanbare macht hem naar Berlijn. Hier zocht hij langen tijd naar werk on liep van 't eene theater naar 't andere, totdat hij eindelijk bij Paul Henckels in 'tSchloszparktheater te Steglitz een kans kreeg. Van toen af ging het snel bergopwaarts. Hij oogstte in verschillende tooneelstukken zooveel succes, dat men bij de film op zijn talent opmerkzaam werd. De Berlijnsche filmregisseurs zochten namelijk naar nieuwe, jonge talenten en Fritz Lang, de ontdekker van zoo vele filmberoemdheden, gaf den stoot en engageerde hem voor een rol in één van zijn nieuwe films. Oorspronkelijk zou Gustav in zijn eerste film „Metropolis" een kleine rol vervullen en hij was niet weinig verwonderd, toen hem door Fritz I-ang de hoofdrol werd toegewezen I Het werd een wereldsucces; de naam Gustav Fröhlich werd tezamen met dien van Brigitte Helm genoemd en dit sympathieke tweetal veroverde al gauw het filmpubliek Daar hij aan de film
PRO ULI CU
DE KLEINE GUSTL.
het vierdubbele verdiende van wat hij bij het theater kreeg, wijdde hij zich hoe langer hoe meer aan deze kunst. Fröhlich heeft de eerste paar jaren in meer dan veertig films gespeeld. Er waren groote en kleine rollen, succesvolle en minder succesvolle bij; er waren creaties bij die men nooit vergeet, doch er zijn er ook geweest, wier naam ons reeds niets meer zegt. Wie herinnert zich bijvoorbeeld nog „Friesenblut" met Jenny Jugo, „Jugendrausch" met Camilla Horn en wie weet nog, dat hij in de film „Die Frau, die nicht nein sagen kann" de partner van Lee Parry was ? Bekender daarentegen zijn „Meister von Nürnberg" en „Hochverrat", die juist verschenen in den tijd, toen de stommefilm haar hoogtepunt bereikt had, doch tegelijkertijd ook haar einde tegemoet ging. Hierna volgde Joe May's drama „Heimkehr". De critieken uit dien tijd noemen deze film het mooiste en aangrijpendste wat ooit op 't witte doek vertoond was. Met het grootsch opgezette werk „Asphalt" begon Gustls contract bij de Ufa. In de geschiedenis der cinematografie neemt dit werk een bijzonder groote plaats in, daar hiervoor voor de eerste maal in de groote Neubabelsberger filmstudios een werkelijke straat aangelegd werd met een druk verkeer, alsof het de Tauentzien- of de Leipzigerstrasse te Berlijn was. Fröhlich speelde hierin de rol van een politieagent, die in de netten van een winkeldievegge verstrikt raakt Deze laatste stommefilm is voor hem een opzienbarend snrres geweest (oen hij ennige 12
jaren later aan een film in Rome werkte, noemde men hem daar nog „Signor Asphalto". Zijn loopbaan bij de sprekendefilm begint hij met „Der unsterbliche Lump", waarin hij voor 't eerst niet blond is, doch met zwart haar en een donkeren baard verschijnt. Toen kwam er een tijd, dat men, zooals dat wel meer gebeurt in Duitschland, geen geschikte rol voor Gustav kon vinden. Hij besloot zijn geluk eens in "t buitenland te beproeven en zijn eerste buitenlandsche studies voerden hem naar Italië, waar hij onder regie van Constantin David, den vroegeren echtgenoot van Käthe von Nagy, de Duitsche versie van „Liebeslied" gedraaid heeft. Daar de prachtige Italiaansche natuur zich ook bij uitstek leende voor deze film, werd zij voor hem weer een groot succes. In zijn vrijen tijd werkte Gustl te Rome als cameraman en hij had veel plezier in 't bestudeeren van de verschillende filmtrucs. Gustav Fröhlich is evenals zoovele beroemde acteurs, ook in Hollywood geweest. De Warner Bros hadden een contract met hem aangegaan en hij trad in twee films op met Dita Parlo als tegenspeelster: deze films hebben echter niet aan de gestelde verwach tingen beantwoord. Hij was erg verrukt over Californië, waar het altijd zomer en zonnig is op het tijdstip, dat er in Duitschland sneeuw ligt en de wintersport hoogtij viert. Toen hij echter op een dag met Dita Parlo en Anton Pointner aan 't /wemmen was, werd hij plotseling geroepen : een telegram van den Duitschen regisseur Erich Pommer, of hij terug wilde komen, om de hoofdrol te ver tolken in een nieuwe Ufa-film! Hij be
zon zich geen oogenblik, nam afscheid van zijn vrienden en vertrok met de eerstvolgende boot naar Europa, waar men direct begon met de film „Voruntersuchung". In 1931 volgt „Ein Walzer von Strausz", die verschillende episoden uit het leven van den grooten componist behandelt en „Liebeskommando", een film, die Gustavs filmcarrière in geheel andere banen voert. De fotografie was werkelijk -uitstekend en de rol scheen als geknipt voor hem Tot een der interessantste films van l 93I/32 kan men rekenen de spionnagefilm „Unter falscher Flagge" met Charlotte Susa. Overal waar deze film vertoond werd, mocht zij veel bijval oogsten. In „Gitta entdeckt Ihr Herz" speelde hij tezamen met Gitta Alpar, waarmee hij drie jaar getrouwd is geweest en die hem een dochtertje heeft geschonken. Onlangs echter hebben zij zich weer van elkander laten scheiden. Zijn laatste film „Barcarole" met I.ida Baarova wordt binnenkort hier te lande verwacht.
Tw©® vir5©in)<äl@ra. Gustav Fröhlich vriend
en
zijn
Albert Bassermann,
die de hoofdrollen speelden in „Voorloopige hechtenis". {Foto Uf,)
FILM-ENTHOUSIASTEN M. M. D. ie 's-GKAVENHAGE. Be. doelde film zal binnenkort ie s-Gravenhage vertoond worden. M. V. te 's-GRAVENHAGE. May Mc. Avoy is den 8sten September geboren. Zij filmt weinig en is niet getrouwd. Dorothy Sebastian is bii de Metro-Goldwyn-Mayer geëngageerd. Zij is getrouwd met Bill-feoyd. Glen Hunter filmt niet meer. P. A. B. te ROTTERDAM. Tegen betaling zijn bij ons geen foto's verkrijgbaar. Wendt U tot Warner Bros, Keizersgracht bij de Utrechtschestraat, Amsterdam. Adres van Jopie Koopman is Cineton»-studios, Duivendrechtscbekade, Amsterdam. Brian Aherne is niet gehuwd. U kunt Henriette Davids gerust zelf een briefje schrijven. Zij woont Grevelingenstraat, Arasterdam. A. A. te EINDHOVEN. Het adres van Albert Lieven is Hessenallee 3, Berlijn. Jessie Vihrog woont Ulmenallee 22, Berlijn. Eric Ode kunt LI schrijven: Grunewaldstrasse 53, Berlijn. Niet vergeten een antwoord-coupon in te sluiten. M. M. D. te 's-GRAVENHAGE, Wij hebben reeds een foto uit „Casta Diva" geplaatst, komen er later nog op terug. Wanneer deze films in Den Haag vertoond zullen worden, staat nog niet vast. Franziska Gaal filmt nog. R. v. G. te AMSTERDAM. Wij vermelden in deze rubriek alleen de adressen van filmsterren. Wendt U tot den heer Ernst Krauss, Marnixstraat 425, Amsterdam. Het was onnoodig een postzegel voor antwoord in te sluiten. P. L. D. E, B. te LOOSDUINEN. Willy Frifsch woont Griegstrasse 27, Berlijn. Voor foto drie antwoord-coupons insluiten. Wij verheugen ons er over, dat U bii LOM Bandy succes geoogst hebt.
G. J. te DEVENTER. Ramon Novarro gaat een filmmaatschappij oprichten. Zijn ware naam is Ramon Samaneigos. T. v. d. L. te MEPPEL. Hierbii de gevraagde verjaardagen. Ralph Bellamy; 17 Juni. Janet Gaynor: 6 October. Sonnie
„Wie zijn dat dan?" ,,Nou moet je niet lachen, Pietersen. Het zijn Harry Boda, Frits van Dongeti, Adèlc Sandrock, Johan Flsensohn. Henk Klein. Cor Hermus, Louis van Dommelen Herman T holen en Diny van Dijk ,Je ziet t papier Hale: 1 Mei. is geduldig, maar wij zonden deze menseben L.d. H. te AMSTERDAM. Lien Deyers niet graag heleedigen en ze voor dilettanten is getrouwd met Alfred Zeisier Willy uitmaken:" Fritsch is niet verloofd. ..Komen er nog meer nationale produt J ten?"
i^srammN
i
s er al weer wat nieuws omtrent onze nationale filmindustrie te yyJL. vertellen?" „Niet veel, Pietersen. De Nederlandsche films volgen elkaar thans op met de regelmaat van een goedloopende klok. Een nieu we maatschappij, de „Amstelfilm N.V.", zal een rolprent, getiteld ,,Lentelied', opnemen. De regie is in handen van den schrijver van het scenario. Simon Koster. Als hij nu ook nog maar niet zelf de hoofdrol spelen wil! " „Een hcelen tijd geleden heb ik in een courant een foto gezien van de opnamen voor de film „Hollands Jeugd Is die film nu bijna klaar?" ..Integendeel. Deze film van het Nederlandsch Film-Syndicaat schijnt eenzelfde lot deelachtig te worden als hnar mede slachtoffer ,.De omweg". Wel stond er laatst in een Duitscb filmblad een bericht, dat regisseur Henk Kleinman. om deze füm zoo naturalistisch mogelijk te maken de hoofdrollen bezet had met menscS'n. die geen beroeps acteurs waren F.n H.ir. volgen de n^men '
n
..Ja, nog vier Nederlandsch sprekende fdms. die toch eigenlijk niet direct films van eigen bodem zijn. Dat wil zeggan: ze worden wel door Nederlanders gespeeld, maar in buitenlandsche ateliers en voor buiten landsche maatschappijen gedraaid. Onze eigen productie vindt daarhi) natuurlijk weinig baat." „Welke maatschappijen zijn dat?" ..De R.K.O., de groote Amerikaansche filmmaatschappij, zal in de Twickenhamstudio s hij Londen, in samenwerking met de N.V. Remaco, twee Nederlandsch sprekende films opnemen. En dan gaat de Ufa te Berlijn, zooals ik je reeds verleden week vertelde, in haar ateliers te Neuhabelsberg twee films in Hollandsche versie maken. ..Is er toch nog genoeg werk vonr onze eigen ateliers?" „Gelukkig wel. Cinetone te Amsterdam houwt zelfs een derde studiohal." ..Is er op tooneelgebied nog wat nieuws'" „In Valkenburg is men van plan een schouwburg te bouwen met op het dak ren grooten zomertuin. De beroemde Duitsrhe acteur Albert Bas sermann wil mer een ensemble mt Stn^ts burg een tournee door ons land m.il- n TV zelfde plannen koestert he' ensrm'Vr >-. ■.,, : fLmbiirg.:. he 1 h.!(i t K,- ,.,-,
ALS HET LEVEN SUCCES WORDT CHRISTOPHE PHILIPPE OBERKAMPF. - DE UITVINDER VAN EEN TYPISCH GRAFISCH PROCÉDÉ. Het leven van Christophe Philippe Oberkampf leert ons, hoe men het door energie en volharding, door krachtigen, eerlijken arbeid, heel ver kan brengen; tevens stemt het tot nadenken over de grilligheid van het leven. Eenvoudig en bescheiden vertelt hij ons zelf over zijn eerste levensjaren: Mijn grootvader was stoffenverver en mijn vader volgde dezelfde loopbaan. Toen hij achttien jaar was, verliet hij het ouderlijk huis en bezocht de grootste fabrieken om zich in zijn vak te bekwamen. Na voldoende te hebben gereisd, vestigde hij zich te Wiesenbach, waar hij in het huwelijk trad en waar ik den elfden Juni 1738 werd geboren. Enkele jaren daarna werd mijn vader een plaats in een groote fabriek te Klosterheilbronn aangeboden, waar hij flanel moest verven, dat men met behulp van koperen platen in één of meer kleuren drukte. Elke kans om ondervinding op te doen, was mijn vader welkom, dus nam hij de betrekking aan. Toen hij na eenigen tijd zelf een nieuw procédé voor het bedrukken van katoen had uitgevonden, veranderde hij weder van werkkring en kwam in een fabriek te Bazel. Het was daar, dat de jonge Christophe Philippe in de leer ging. Zijn allereerste werk werd: het roeren van de verf in de bakken. Maar terwijl hij zich daarmee bezig hield, ontging hem niets van wat om hem heen gebeurde. Hij keek goed uit zijn oogen; hij leerde teekenen en graveeren. Toen zijn vader enkele jaren later zelf een fabriek in Zwitserland oprichtte, nam deze zijn zoon, die hem een groote steun was, bij zich. De jonge Oberkampf, die nu al de geheimen van het vak, zooals dat in Duitschland en Zwitserland werd beoefend, kende, gaf zijn verlangen te kennen naar het buitenland te gaan, om zich daar nog meer te bekwamen. Maar zijn vader, die zijn flinken medewerker niet wilde missen, verzette zich er tegen; aan zijn moeder, die haar man op de buitengewone intelligentie en ijver van hun kind wees, dankte hij het, dat hij ten slotte toestemming kreeg om te vertrekken. Zoo werd Christophe Philippe als graveur aan een beroemde fabriek te Mühlhausen verbonden. Na eenigen tijd keerde hij terug om zijn broer te leeren, wat hijzelf daar had opgestoken en maakte ten slotte kennis met den fabrikant Cottin uit Parijs, die handige werklui voor zijn fabriek wilde engageeren. Verheugd trok de jonge Oberkampf naar de Fransche hoofdstad. Beter oogenblik had hij nimmer kunnen kiezen, want het verbod tegen het fabriceeren van beschilderd katoen — in 1686 uitgevaardigd — werd toen juist opgeheven. In de 17de eeuw had men een groote voorliefde voor de mooi bedrukte lappen, welke de zeelieden van hun reizen naar het Oosten meebrachten, voor die fijn bedrukte katoentjes, die men op de kermis te St. Germain verkocht, waarvan men japonnen, rokken, vesten en wambuizen maakte en waarmede men de wanden der kamers en de zittingen der stoelen bekleedde. Die frissche, kleurige stoffen brachten het publiek in extase. Men begon in Frankrijk zelf dergelijke weefsels te fabriceeren; het succes was zóó groot, dat de laken- en zijde-fabrikanten, daardoor verontrust, hevige protesten deden hooren. Tot ten slotte in 1686 Claude Le Peletier niet slechts een invoerverbod van deze stoffen uit Indië uitvaardigde, maar brutaalweg de fabrieken in het koninkrijk, welke zich op het maken der kleurige stoffen toelegden, ophief. Juist door deze handelwijze echter handhaafde zich gedurende anderhalve eeuw een mode.
die anders zeker even gauw zou zijn verdwenen als ze was opgekomen. Juist nü wilden alle vrouwen japonnen van bedrukt katoen dragen; de adel en de rijke burgerstand gaven het voorbeeld. Verschillende fabrikanten vertrokken naar het buitenland, terwijl weer anderen hun fabricatie clandestien voortzetten. Toch was er een strenge controle. Vooral aan de poorten der stad werd alle aandacht aan de kleedij der dames geschonken en wanneer dezen in een costuum van de verboden stof de stad wilden binnengaan, noodzaakte men haar, dit eerst af te leggen. Zóóver is het hiermede geloopen, dat" eens van negenhonderd aangehouden japonnen een vreugdevuur is ontstoken. De zwaarste straf werd toegepast op hen, die het waagden de bedrukte stoffen in Frankrijk binnen te smokkelen. De vrouwen van de ambtenaren, die met het aanhouden der kleedingstukken waren belast, tooiden zichzelf met die gracieuse weefsels! Eindelijk — door de vele protesten en de koppigheid het verbod te trotseeren ■— werden de strenge beeren wat meegaander. Men deed net of men de fabrieken, die hier en daar in de provincie verrezen, niet kende. En juist in dien tijd, toen de handel in de katoenen stoffen weer vrij werd, kwam de jonge Oberkampf naar Frankrijk. Het was October 1758, toen hij zijn intrede in de fabriek van den heer Cottin deed, maar tot zijn spijt kon hij zich niet met hem onderhouden, daar hij geen woord Fransch kende. Hij verdiende met de samenstelling der kleuren vier en twintig livres per week en kreeg nog een afzonderlijke toelage voor het graveeren; daar hij een kamer naast de werkplaats te zijner beschikking had, kon hij een flink deel van zijn loon opsparen. Al dadelijk zorgde hij voor kleurenhoudende tinten, hetgeen een zeer voorname factor bij de fabricatie was. De broer van Oberkampf, die met een der livrei-bedienden aan het hof bevriend was, had door dezen vernomen, dat het verbod binnenkort zou worden opgeheven. Om zijn concurrenten vóór te zijn, had hij een fabriek in het quartier St. Marcel opgericht, waar Christophe Philippe zich weldra bij hem voegde. Deze zag echter dadelijk in, dat de plaats slecht gekozen was, daar de ruimte veel te beperkt was. Hij zocht een meer geschikte plek en zijn keus viel op de vallei van Jony. Daar konden — indien noodig — de ateliers gemakkelijk uitgebreid worden; bovendien was het arbeidsloon er lager en trof men er water in overvloed aan. In den aanvang ging alles op kleine schaal. Het huis met een lapje grond voor de drooglijnen werd voor negen jaar tegen driehonderd francs per jaar gehuurd. Het was zóó klein, dat de ketel buiten moest worden geplaatst en wanneer Christophe voor den nacht zijn bed spreidde, werden eerst al de benoodigdheden en de verschillende instrumenten onder de tafel geborgen, opdat er plaats voor een matras zou zijn. Zijn broer sliep bij een vriend in Versailles. Oberkampf was in zijn fabriek tegelijk tcekenaar, graveur, drukker en ontwerper, doch al spoedig bleek het noodig eenige werklui in dienst te nemen. Niettegenstaande den bloei van zijn fabriek — er werden in 1761 zes en tachtig duizend meter stof verwerkt — had hij toch met veel financieele moeilijkheden te kampen. Hierdoor ontmoedigd en oververmoeid door het vele werken, werd hij ziek, ging eenigen tijd bij zijn vader doorbrengen en slaagde er in voldoende geld bijeen te krijgen; op solide — 14 -
basis stichtte hij de firma Sarrazin-Demaraize, Oberkampf & Cie. Het succes werd steeds grooter, bijgebouwen verrezen en Oberkampf ontbood eerste werkkrachten uit Zwitserland. Het was een volkomen welslagen; men noemde hen de meesters van Jony. Daar men het hen als vreemdelingen vaak lastig maakte, lieten de gebroeders Oberkampf zich naturaliseeren. Als bewijs van den grooten omzet, wordt ons medegedeeld, dat vóór de revolutie de winst vijf- ä zeshonderdduizend livres (thans ongeveer een millioen francs) per jaar bedroeg. ♦ In Juni 1783 ontvingen zij het voorrecht, hun bedrijf „koninklijke fabriek" te mogen noemen, hetgeen belangrijke voorrechten opleverde. In 1789 gaf Oberkampf vier en een half millioen livres (thans ongeveer vijftig millioen francs), ten einde zijn compagnon uit te koopen en alleen de exploitatie voort te zetten. En deze compagnon had slechts zestigduizend pond ingebracht! Waaraan moeten we het buitengewone succes van de fabriek van Jony toeschrijven? In de eerste plaats natuurlijk aan de toen heerschende mode; maar verder aan de sterke, eerlijke persoonlijkheid van Oberkampf; aan zijn stoere werkkracht, aan zijn sobere levensv wijze en aan de schitterende kwaliteit zijner producten, die het garantiemerk „kleurhoudend" droegen en ook inderdaad waschecht bleken te zijn. Hijzelf gaf een ieder het voorbeeld van eenvoud, nauwlettendheid en werkzaamheid; hij was het, die persoonlijk bij het begin van den dag zijn arbeiders door het luiden van een klok aan het werk riep en hun 's avonds weer het sein tot vertrekken gaf. Hij liet hen allen voor zijn oogen passeeren en moedigde hen aan of berispte hen met een enkel woord of een enkelen blik. Rechtvaardig en edelmoedig, streng voor zichzelf en toegevend voor anderen, won hij aller achting en toegenegenheid. Steeds bracht hij verbeteringen aan, o.a. inktrollen aan de drukpersen, waardoor de productie aanmerkelijk toenam. Hij had het geluk een zeer bekwaam teekenaar aan zijn fabriek te verbinden, aan wien men vele der mooiste voorstellingen, vol geest en leven, van Jony dankt. Wij noemen slechts lEscarpolette, les Délices des quatre Saisons, les Plaisirs de la Ferme. Na een stilstand gedurende de revolutie, herleefde de industrie van Jony meer dan ooit onder het Directoire. In 1805 werden op de fabriek van Oberkampf twee en half millioen meter katoen verwerkt; het personeel bedroeg dertienhonderd man. Het jaar daarna schonk Napoleon Oberkampf het Legioen van eer. In 1814 kwam de malaise; vijandelijke troepen kwamen te Jony en in 1815, na den slag bij Waterloo, werd in den omtrek hevig gestreden. Oberkampf moest zijn werklui ontslaan. Steeds zuchtte hij: „Dat treurige schouwspel zal mijn dood nog zijn". En werkelijk kan men zeggen, dat hij, door angst en bezorgdheid ondermijnd, den ^den October 1815 stierf. Gedurende het herstel der republiek werd de mode haar lange trouw aan de „toile de Jony" moede en na een korte opflikkering moest de fabriek in 1843 haar poorten sluiten. Van die prachtige gebouwen, welke honderdtwintig jaar geleden de voornaamste fabriek van Europa vormden, is thans niets meer overgebleven. Slechts het kleine huisje bij de steenen brug staat nog daar als een herinnering aan de vroegere grootheid.
(HERE IS MY HEART) Paramounl-fllm - Regie: Frank Tutti« Rolv*rd««llng: J. P«ul
BtüB Crotbr
JOKM
Ml»« Atuandr«
.
.
.
. KMy Carlbl*
Prh» NlofcolM . ... Roland Youi* Gravin Roriova . . Ailten Skipworth Priiw Vladimir ... Raglnald Owan JanaaSmMli. S«i»H. Ctaira.
.
. William Frawlay Cacalla ParW
....
Marian ManrflaW
HtMh« Caran« Kattnor
Charta* E. Arnt • .....
Akhn TamlroH Arthur Hemman
Paub Mcraiarti Cromwatl Mc Kaehnla Paul. badianda
....
Albert Paü»
Da kapitein van hal Jaeht Charta« Wllwn
r\m grootiwrtogln Is de bekoor*•' lijk« Jonge prinses Alexandra, dl« een kostbaar pistool, dat toebehoord heeft aan de Russische keizerin Catharina, in haar bezit heeft De kellner is eigenlijk geen kellner. doch een schatrijke radio-zanger, die voor kellner aangezien wordt en die rol verder speelt. HIJ maakt op zijn prachtig. jacht een kruistocht en bezit het tweede pistool van keizerin Catharina. terwijl hij zich alt taak gesteld heeft ook het endere te verkrijgen. Door middel van een vriend verneemt hij, dat dit pistool in 't bezK Is van prinses Alexandra en daarom neemt hij in hetzelfde hotel tn Monte Carlo zijn intrek «Is «y. Hier is het, dat hij voor den kellner wordt aangezien «n aangewezen om de prinses te bedienen. Al heel gauw Is hij verliefd op h«ar. maar «Is zij zijn war« identiteit ontdekt, wordt ze zoo kwaad over het bedrog, dat ze hem wegjaagt Mistroostig zoekt hij zijn Jaeht weer op, zond«r z«lfs ook maar het pistool te hebben veroverd, want Alexandra wilde daar onder geen voorwaarde afstand van doenf Maar «Ind good, al good. Als hij voor de laatste maal aan land gaat, ziet hijAlexandra weer, en zonder commentaar ~ «n zondpr protest - sluit hij haar zijn «rmenl ■—"~ In •" •«
11:-*':-: ï
A msterdam-Zuid. Heldere, zindelijke *rl\ straten waar zon en wind vrijen •S *Mm toegang hebben, frissche plantsoenen, bruggen met hypermodern beeldhouwwerk, en huizen van schoone architectuur, getuigend van de werkkracht van een nieuw geslacht met nieuwe ideeën. Amsterdam zonder steegjes en moddergeulen, Amsterdam van heden en morgen. Janus Fortuin, de pianostemmer uit de Rijnstraat, sloft dag in dag uit door de straten van Plan Zuid om de piano's te stemmen van zijn cliënten, tegen den civielen prijs van een daalder per keer. Voor den voorbijganger is hij een van de vele door zorg gebogen typen, zooal's men ze in een groote stad meermalen tegenkomt, maar wie nader kennis met hem maakt, ontdekt in zijn oogen een blij optimisme en in zijn woorden een gemoedelijke -kleinemansf ilosof ie, waardoor hij in staat is zoowel den dagelijkschen kleinen strubbelingen des levens als den on verwachten grillen van het noodlot met een benijdenswaardige gelijkmoedigheid het hoofd te bieden. Want de kleine pianostemmer heeft vele lichtpunten in zijn leven. Hij componeert en
dicht in zijn vrijen tijd alleraardigste liedjes, hij heeft een vriend, die kapelmeester is van een radio-ensemble, en die hem beloofd heeft, dat de eerste vrijkomende pianistenbetrekking voor hem. Janus Fortuin, zal zijn, en hij heeft een dochtertje Polly, dat als operettezangeresje zijn muzikantenhart en zijn vaderliefde alle eer aandoet. Dat hij ook nog een vrouw heeft, moeder Fortuin, die bij de hand is en kamers verhuurt, en dat hg ook nog een aanstaanden schoonzoon heeft, George van Reen, een knap pianist, maar een zóó zorgelooze bohémien, dat "hij vrijwel altüd zonder engagement is en bij zijn schoonvader op crediet de niet betaalde piano moet laten stemmen — dat zyn twee kleine schaduwzijden in zijn leven, die echter niet. lang in staat zijn de zonnigheid van zijn humeur te verduisteren. Zelfs het feit, dat de beloofde radiobetrekking al zoo lang op zich laat wachten en de onverschilligheid van uitgevers en operette-directies tegenover zjjn liedjes zeer in het oogloopend is, doet hem zijn gelijkmoedigheid niet vérliezen, want hij troost zich met de berustende gedachte, die ook het grond-idee vormt van zijn lievelingsliedje, „Als je voor een dubbeltje geboren bent, bereik je nooit een kwartje". Inderdaad schijnt bet wel, dat Janus Fortuin voor een dubbeltje geboren is, want als zijn rijke oom uit Batavia hem in een grillige bui een cheque stuurt van tienduizend gulden, is het zgn eigen trouwe hond Rik, die er voor zorgt, dat hij dit fortuintje misloopt. Ook als zijn oom Barend zelf uit Indië komt om hem te verrassen, verliest hij door de wat te ver gedreven zakelijkheid van zijn vrouw oom Barends achting en vriendschap, zonder dat hij het zelf weet. Moeder Fortuin loopt als een kakelende kip door het huis, brutaliseert niet alleen haar mani maar ook haar huurders en zit als een echte hospita op het geld als een bok op de haverkist. Ueorge, haar aanstaande schoonzoon, mag zich niet in haar bijzondere sympathie verheugen, en dat steekt zij niet onder stoelen of banken. George heeft echter een charmante brutaliteit, die niet alleen Polly's hart verovert, maar zelfs moeder Fortuin op sommige momenten inpalmt. T6
Polly houdt veel van George, ook al kan hij haar door zijn zorgeloosheid voorlocpig nog geen rooskleurige toekomst aanbieden. Alleen als hij door tusschenkomst van vader Fortuin bij de als nogal luchthartig bekendstaande filmster Bella Ramona mag komen proef spelen voor de film, en dan bloemen voor deze mooie vrouw meeneemt, doet Polly's vrouwelijke jaloezie zich gelden en een paar donkere wolken verduisteren den liefdeshemcl. En als oom Barend, die zelf zijn niet al te sterk hart aan Bella Ramona verloren beeft, dan ook nog meent ontdekt te hebben, dat George al spoedig voor de charme van deze onweerstaanbare vrouw bezweken is. komt het zelfs tot een breuk tusschen de twee. Moeder Fortuin vindt dezen gang van zaken nog zoo kwaad niet, maar de kleine pianostemmer maakt zichzelf verwijten dat hij, zij het dan ook met de beste bedoelingen, het geluk van. zijn kind verwoest; Wat hij echter aiet weet is. dat hijzelf ook weer een van zijn mooiste kansen heeft verspeeld, om het van een dubbeltje eindelijk eens tot een kwartje te brengen. Want George heeft bij zijn bezoek aan Bella Ramona een paar van de liedjes van vader Fortuin meegenomen, en door de filmster voor den componist van deze liedjes aangezien, heeft hij dit in zijn ijdelheid niet tegengesproken. En het gevolg is, dat er een nieuwe schlager op stap gaat'de wereld.in, onder den naam van George van Reen, gelanceerd door de beroemde filmster Bella Ramona. En als Polly en George reeds lang weer verzoend zijn, en Janus Fortuin, na door de verliefdheid van oom Barend bijna in de gevangenis geraakt te zijn. ten slotte ook nog de eindelijk vrijgekomen radiobetrekking uit liefde voor zyn kind aan George afstaat, en dan maar weer zijn sleurleventje van allen dag als pianostemmer opneemt, klinkt hem van alle kanten zijn eigen schlager in de ooren. die onder den naam van een ander op stap is naar populariteit. Oom Barend, die met een licht gekneusd hart ten slotte weer naar Indië terugvliegt, geeft hem nog een kans door in een sentimentecle bui opnieuw een cheque voor hem uit 17
te schrijven. Maar de enveloppe valt om te beginnen al naast de brievenbus, en niemand kan weten wat er nog gebeuren zal. Terwijl zijn kinderen genieten van hun weergevonden liefdesgeluk, en plannen maken om te trouwen, sloft de kleine man weer door Plan Zuid, en met een glimlach van filosofische, berusting gooit hij een dubbeltje in het bakje van den orgelman, die „Op Stap" speelt.
1. Jopie Koopman. 2. Adolphe Engers. 3. Louis Davids, Henriette Davids, Frits van Dongen en Jopie Koopman.4.LouisDavids. S.Adolphe Engers, de modeontwerper Steinbrecher en Fientie de lajijar. 6. Rik, de Hollandsche Rin-Tin-Tin. T/l^enriëtte en Louis Davids. 8. Jopie Koopmah en Frits van Dongen. 9. Pientje de la Mar en twaalf vleugels.
m "^M
(UT IAA
IEDEREEN KIJKT NAAR UW FIGUUR
Warnar Brot-film Ragla: Marvyn Laroy RelvardaallMg;
Bob Una . .
Jean Bradford T«m Bradloy Chudc . . Anna , . . Mr«. Bradford
als men U tegenkomt; waarom let U er zélf niet meer op ? Dtok Powell Jolm Hattlday . Frank MeHugh . . Alten Janklm Ruth Donnelly . Dorothy Dare MarleHa Cataaen
Joan Bradford b een mekla uH Melaty-krlngcn, dl* verloofd man, wear te heelemeal nM van hoedt. Nog op dan avond van kaar varlevtna«fee
Portret von den uitvinder.
Kijk eens, hoe werkzaam en daarbij onschadelijk dit middel is 1 Mej. A. te B. deelt ons een geval mede van meer dan 100 pond gewichtsvermindering : 10 pond na gebruik van den Inhoud van het proefpakje. Wij hebben vroeger reeds een bericht van 85 pond gewichtsvermindering van den heer A. M. te K. openbaar gemaakt. Deze heer Is daarna verder afgevallen en heeft, zooals wij vernemen, meer dan 100 pond aan gewicht verloren.
2x100 POND AFGEVALLEN!
Louis van Gasteren wascht zijn Haar
daarbij de talrijke gewichtsverminderingen van 40, 50, 60, 70, 80 pond door Dr. jANSSEN'S THKE, welke niet op inbeelding kunnen berusten. In alle brieven wordt met nadruk gesproken van de onschadelijkheid en den goeden invloed op het algeheel welzijn. Leest U b.v. eens het resultaat van het volgende onderzoek :
van het Hoistadtooneel en bekend Tooneelcriticui
Gedurende de maanden Febr. tot Mei 1934 beb ik een aantal doctoren gevraagd naar bun ervaringen met ontvettlnjsmlddelcn. Negen dezer beeren badden bun patiënten reeds Dr. Janssen's Tbee aanbevolen en de resultaten onderzoebt. Hun oordeel luidde zonder uitzondering ; 1. De door de patiënten aan de firma medegedeelde buitcngeuwne resultaten ivorden door de geneeskundige controle bevestigd. AI naarmate de Ilcbaamsgcsteldbcld trad reeds na feorteren tijd een verbazlngivefefeende gcwicbtsverminderlng in. 2. Uitstekende resultaten iverden bereifet daar, waar gebeele gezinnen de tbee regelmatig als oebtend- en avonddranb gebrulfeten. Het llcbamcllj« welzijn feon men den hinderen goed aanzien. De door de tbee bevorderde REGELMATIGE AFSCHEIDING VAN STORENDE BESTANDDEELEN maakte zlcb spoedig merfebaar 5 Dec. J934 w-9- Dr. H. W.
metSilvikrin
|
Liquid Shampoon
-
en zoo doen honderden vermaarde, intelligente, begaafde actrices en acteurs In Nederland en honderdduizenden volgen hun voorbeeld en verheugen zich in hun schitterend, glanzend, golvend en gezond haar. Er is niets beters: Silvikrin Liquid Shampoon bevat Puur Silvikrin, de natuurlijke haarvoeding van Dr. Weidner en Sir Frederick Hopkins. Versterkt de hoofdhuid, kalmeert de teere, verzwakte zenuwen van de hoofdhuid, verwijdert de roos.
Wilt U d n nog vragen, of Dr. JANSSEN'S THEE werkelijk goed Is? U kunt een proefkuur van Dr. JANSSEN'S THEE ontvangen, Indien U zich haast. Waarschijnlijk kunt U met dit pakje reeds 10 pond aan gewicht verliezen. Honderden hebben reeds zoo'n gratis monster aangevraagd, dat toereikend Is voor 10 dagen. Thans worden In Holland wederom
Flacon voor 10 wasschingen
10.000 GRATIS KUREN
^,*nH•oSf:^oann:.\inz.;,; = ™- &*** Handdoek „Ik vind Silvikrin prachtig"
zonder eenige verplichting beschikbaar gesteld, tegen directe ofjgave van Uw adres aan de Firma Rietveld & Co., Afd. 35A, Heerengracht 545—549, Amsterdam.
45«
Origineele pakketten ä f 1.50 zijn bij alle apothekers en drogisten verkrijgbaar.
Alleen bij Apothekers, Drogisten, Pari en Kappers waar dit bord hangt.
Laat U geen andere theesoort in de plaats van Dr. JANSSEN'S THEE opdringen, want er bestaat geen preparaat, dat Dr. JANSSEN'S THEE kan vervangen.
Koop nooit in knoeiwinkoli, zij ▼•rkoopen tneait«1 op ilinktoh* wijze verkregen goedeten I
DR. J A N S S E N ' S ONTVETTINGSTHEE
Wasch Uw haar met Silvikrin
J^J
AMSTERDAM, STOCKHOLM, WEENEN, NEW YORK, BERLIJN, GENÈVE.
Dr. H. NANNING's
KINADRUPPELS Het aangewezen middel bij:
BLOEDARMOEDE - BLEEKZUCHT MALARIA - GEBREK AAN EETLUST, enz. Men lette op den naam „'Dr. H, ü^anning" buiten op de roode doos en op de flacon. — Prijs f 1.30.
„Marion heeft mij weer afgewezen," kreunde de ongelukkige jongeman, die een rijke erfgename tevergeefs het hof maakte. Zjjn vriend haalde de schouders op. „Je zult het wel verkeerd hebben aangepakt," xei hij afkeurend. „Als je zoo'n meisje ten huwelijk vraagt, dan begin je met te zeggen, dat je haar niet waard bent. Dat heeft altijd succes." „Ik wou 't net zeggen, toen ze 't zelf al deed [" antwoordde de afgewezen minnaar zuchtend.
Verlost van de folterende ■ VERWACHT:
HET /OUGE WEEUWTJE in«* Maurle« Chevalier •n JMNiatt« MM Donald Rafll«: Erntt LubHsch Muxlgk: Fraiïx Léhar Gotdwyn-Maygr Fill mmm
~
mmmm
18
Krabben maakt het jeuken steeds erger. U doet verstandig met de oorzaak van de kwaal te bestrijden, zoodat de jeuk bedaart en de huid zich herstelt. Tallooze lijders aan huidaandoeningen hebben met succes hel D.D.D.-Recept van Dr. D. Dennis aangewend. Het is geen vettige zalf. doch een heldere vloeistof, die diep in de poriën dringt en de ziektekiemen doodt. Lijdt U aan Ekzeem, Dauwworm, Open Beenen of eenige andere huidaandoening, reeds de eerste druppels zullen de Jeuk doen bedaren. Flacons a 75 ct. en f. 2.50 bij Apothekers en Dreg. A 27
,
GENEESMIDDEL TEGEN
. HUIDAANDOENINGEN - 19 -
PIJN WEG secondenf Bevrijdt Uzelf van likdoorns. Eén druppel „Gets-it" en de pijn is in 3 seconden verdwenen. De werking is plaatselijk. De likdoorn verschrompelt, zoodat U hem als een dood velletje af kunt pellen. Het is een veilige, wetenschappelijke manierom Uw likdoorns te behandelen. Vraagt „Gets-it" bij Uw apotheker of drogist en ge hebt nooit meer last van Uw voeten.
GETS-IT
Hoe zij 30 pond afnam Het was een gelukkige dag voor haar toen zij Kruschen Salts geadverteerd zag voor vermagering. Lees haar interessante brief:
„Ja ik heb er een hekel aan om net mijn modeüen te moeten praten !
Mei. ). W <;chriitr . „Voorznhtig keek ik rona o[ niemand mij zag Ik slapte op de weeg haal .■>. kreeg bijna een flauwte van schrik Zij was maar steeds in gewicht toegenomen en wel zoo erg, dat zij tenslotte 168 pond woog. Wellicht hebt ge zelf ook een dergelijke schrik gelild Misschien deed ook 11 de ondervinding op dat Uw gewicht 20 misschien zelfs wel 30 "pond was toegenomen Wellicht is het met LI al zoo vet gekomen, dat U geen weegschaal meer aan durft ^ iken In teder geval de geschiedenis \,
bereikt. Ik heb nl. vergeten te zeggen, dat ik in dezelfde tijd dat mijn gewicht zoo toenam begon te lijden aan rheumatiek. die zich voornamelijk in één mijner knieën loca liseerde. Welnu mijn rheumatiek verdween volkomen. Mijn voornaamste klacht was echter nog steeds mijn corpulentie. Ik nam van nu af mijn dagelijksche theelepel in één enkele dosis m een g'as warm water, onmiddellijk na het opstaan. Deze methode werkte prachtig. Ik weeg nu nog slechts Hl pond. zocdat ik 37 pond in den tijd van 7 maanden ben afgenomen". 26 Juni, 1934. Net als deze dame kan ook U, Uw gewicht verminderen, zonder Uw gezondheid in gevaar te brengen met een hongerdiëet. Ge kunt drie normale maaltijden per dag eten en toch zult ge zien hoe Uw gewicht langzaam maar zeker vermindert. Kruschen Salts spoort de inwendige organen, als lever, nieren etc aan tot krachtiger werken, waardoor urinezuur en andere schadelijke stoffen, die de oorzaak kunnen zijn, niet alleen van een langzame gewichltoename, maar ook van ernstige ziekten als Rheumatiek, Ischias, Jicht, enz., worden verwijderd De kleine dagelijksche dosis (zooveel als op een cent gaat) zal rheumatische pijnen doen verdwijnen. De grootere dosis van een theelepel per dag in een glas warm water, onmiddellijk na het opstaan, zal Uw overtollig gewicht doen verminderen. Kruschen Salts zal U dan ook niet alleen Uw vroegere slanke figuur teruggeven, maar ook Uw geheele gezondheid ten goede komen. Activiteit vervangt lusteloosheid, energie en uithoudingsvermogen keeren terug. In het kort. ge voelt U weer als in de beste dagen Uwer jeugd
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten a fl.0.90 en fl. 1.60 per flacon, omzetbelasting inbegrepen. Let vooral op, dat op het etiket op de flesch, zoowel als op de buitenververpakking de naam Rowntree Handels Maatschappij, Amsterdam voorkomt.
'n Typisch Kruschen figuur slank en veerkrachtig
f^isMroruiwachtie) „Zoe. koo' ie r.'.v in'-t kwalijk neinon iT.aar pK - di,< r-riicndp von jp ! IMP vent rio! ' •■.:' •,', , .■■Kl»uP" I'tclithiiishopl f Ctt-r! nv, (Hi., vpp' bpl^nt' <tp'r T, , »T ,, , » ■•: ,'/,■! p, ,„>.,. Hesi.- ]-P.. ■ I , ■ , ,..-. ".,, ,,;, l.,l,,,is' . I ■
IP
(Vervolg van pag. 11) Het was inmiddels na middernacht geworden, toen Laurence weer aan het hotel kwam en hij vond het gesloten. Flij belde en kreeg geen gehoor de gasten van het rus tige hotelletje gingen in den regel op tijd naar bed en omdat hij er ten eerste niets voor voelde de slapers door een ^oort alarm gelui op te schrikken, en bovendien Schober in staat achtte in zijn dronken bui er alléén vandoor te gaan, als hij hem te lang liet wachten, klom hij op het balcon, om zijn rugzak en rtisbe noodigdhedrn te balen. ' Dit was de volkomen logische verklaring van zijn schijnbare heimelijk heid. Wat de reke ning betreft, die hij niet voldaan zou hebben: hij had voldoende geld, om al het verschuldigde te betalen, met inbegrip van fooien, in een enveloppe gedaan en daar een briefje ter opheldering bijgevoegd. De enve loppe had hij op den schoorsteenmantel neergezet, op een plaats, waai zu in het oog moest vallen. De kamer van Mina Pravel was hij niet ingegaan, hij was daar trouwens nooit binnen ge" eest en hij had niets opgemerkt, wat niet in den haak was. Eenmaal aan boord had hij het avon tuur met Mina Travel — tlat geen avontuur was al spoedig vergeten. Hij was geheel in beslag genomen door al h't nieuwe, dat hij zag en daarbij, daar hij haast had, had Schober 7ijn hulp noodig. Door zijn drinkgelagen in Linz en Melk. was de schipper een heel stuk over tijd en het werd een ge fort eerde reis stroomafwaarts, zonder dat rle boot ergens aanlegde, behalve '■ens op een avond in een klein plaatsje, l'etronell geheeten, waar de boot een
PQUL OBICER „Ant«•■e.
It '1
mr
PP, 5
DOfïCf r
P
IMOFIUIKMRDFN
DIF ^ I.l MIFMAAI
WEI FFNS HFBBFN
E®ini inill®
half uur meerde en Schober aan land ging, omdat hij daar zaken bad. zot) als hij zeide Gedurende den geiieelen tocht kreeg Laurence geen krant iti handen, vandaar dat hij niets vernam van den dood van mevrouw Pravel. F.n het vervoermiddel, waarmee hij Melk verlaten had, was ook de oorzaak, dat de politie zijn spoor niet terugvond: ze darht geen moment aan de mogelijkheid, dat een vreemdeling met een Donati aak zon reizen. Ook in Joegoslavië gekomen, werd Laurence niets van den moord gewaar, daar hij de taal niet kon lezen. .S« hober, die hem uitgelegd had, welke route hij het best volgen kon, om zooveel mogelijk van natuurschoon te genieten, zette hem even over de grens aan land en van toen af begon een maanden lange zwerftocht, meestal te voet waar heen Laurences lieve lust hem leidde Zijn weg voerde door Roemenië en Polen en een maand "f zeven later pa« bereikte hij ten slotn- Danzig, vanwaar een v-a'h't""! hem naai d* ' beem =
Xt
'!
terugvoerde. Hij vestigde zich in Londen Zijn jaar van vagebondeeren was voorbij en in Londen terug, zette lui zich aan gestadigen en vlijtigen arbHd Ln zijn roem als srhildet was met be! jaar grootcr geworden, zolder dal bn zit h er van bewust was, da! Mina F'ravel was vermoord en bn i:''""',! werd als haat mnordenaar VI, Voor iedereen, die de verrassende mogelijkheden van een dergelijke avon tuurlijke reis kent, was de gesrhiedenis aannemelijk genoeg. het kon allemaal
BEZOEKT HET
IAJ!XOR PALAST
TKROTTKRI>AM
4
frtox^
M
artha Eggerth vervult de hoofdrol in ,,De blonde Carmen". De film wordt in de Jofa-ateliers te Berlijn opgenomen. Vera Engels, een Duitsche filmactrice, is door de MetroGoldwynMayer te Hollywood geëngageerd. Ethel Bartymoce, de zuster van John en Lionel, heeft een .contract als zangeres afgesloten met den Amerikaanschen radio-omroep. De Engeische actrice Wendy ETHEL BARRYMORE Barria heeft de Paramount verlaten en naar haar vader land teruggekeerd. Merle Oberon zal de hoofdrol spelen in de Reliance Picture ,,De laatste der Mohikanen". De schrijfster Anita Loos is geëngageerd door de Metro-Goldwyn-Mayer. Haar echtgenoot, John Emerson, heeft de productieleiding van de films ,,San Francisco" en ,.Studio Girl" in handen. V/allace Beery speelt bij de 20th Century Production de hoofdrol in „Professional Soldier". Het draaiboek werd doorRian James geschreven. Onder regie van George Cukor zal Joan Harlow de hoofdrol uitbeelden in „Garden of Allah". Als vervolg op de film ,,De Bengaalsche Lansiers" maakt Paramount ..Patrol of the Nile". Het scenario is van Grover Jones. De Standard-Film te Weenen engageerde: Martha Eggerth, Richard Romanovski, Willi Eichberger, Hans Moser en Ida Wüst voor de film ,,Clo Clo". Kay Francis en George Brant vertolken de hoofdrollen in de Warner Brosfilm „Stranded". Regie van Frank Borzage. De beroemde zanger Benjamino Gigli is geKAY FRANCIS ëngageerd door de Itala-film. E. Alexander Powell schrijft het scenario voor de Paramount-film „Garibaldi".
heel best zoo gebeurd zijn, maar tegen den achtergrond van de bezwarende aanwijzingen gezet, leek het verhaal op zijn minst genomen twijfelachtig. Zooals Arnold Kilmain, zei, toen de Weensche advocaat hun de feiten mededeelde: „Het is te gezocht en te toevallig om te slikken in verband met een moord. Het is vooral die heimelijke klimmerij over het balcon op dien bewusten nacht, die hem als de dader brandmerkt." Het was volkomen juist. Meer dan iets anders wees de geheimzinnigheid van zijn vertrek op zijn schuld. Allemaal, behalve Virginia, dachten ze er zoo over. Die zei op haar rustige manier: „Neen, dat is juist hetgeen alles verklaart. Hij heeft er natuurlijk niet de waarheid over verteld, maar dat wilde hij ook niet." „Of kon het niet," meende Maxine, overtuigd, dat die waarheid inhield, dat hij Mina Pravel vermoord had. „Neen, hij wilde niet," hield Virginia vol, met een ingehouden kracht in haar stem, die hun allen verbaasde. „Hij wilde het niet, omdat het niet in zijn natuur ligt de waarheid omtrent die vrouw te vertellen. Evenmin als het in zijn natuur ligt, dat hij haar heeft vermoord, of een liefdeshistorie met haar heeft gehad." „Het spijt me, kind," antwoordde Maxine zoetsappig, haar nog altijd ziende als een klein meisje in den hoek, „maar je zult helaas de onaangename feiten onder de oogen moeten zien. Je hebt het misschien niet opgemerkt, maar gedurende de heele reis, heeft Laurence zijn best gedaan, om te verhinderen, dat wij plaatsen bezochten, waar hij met die vrouw is geweest ?" „Zeker heb ik dat." Virginia's haast strenge blik joeg een blos naar de wangen van haar halfzuster. „Maar ik heb nog iets anders opgemerkt, dat jou schijnt te zijn ontgaan: dat, ofschoon hij weinig lust had, om nog eens in die plaatsen terug te komen, hij tóch gegaan is. Zou een moordenaar een dergelijk risico hebben genomen ?" „Zou een onschuldige vrees hebben getoond om te gaan ?" pareerde Maxine prompt. „Laurence, jk. Hij wilde mij beschermen. Hij was bang menschen te ontmoeten, die mij misschien van die vrouw zouden vertellen!" „Dus je denkt tóch, dat hij een of ander avontuur met haar gehad heeft ?" „Ik denk het niet alleen niet, ik wèèt zeker, dat het niet zoo is. Wij weten allebei, dat het niet in zijn aard ligt." Virginia's blik was een uitdaging aan Maxine. „Daar ligt de kern van de vergissing van de politie. De heele zaak ligt niet in zijn natuur." „Wat weet een kind als jij van de natuur van mannen ?" „Ik ken de natuur van Laurence en ik weet, dat die niet strookt met de feiten, waarvan hij wordt beschuldigd. Die zijn tegen zijn natuur. Een van zijn meest opvallende eigenschappen is zijn onverschilligheid voor vrouwen in het algemeen — zelfs de politie erkent, dat uit niets bleek, dat hij wat voor die vrouw voelde, dat hij haar kalmweg verliet, terwijl ze stond te huilen. Dät
(TpWn^ was volkomen in overeenstemming met zijn karakter. En toch wordt deze koele, onverschiUige man verondersteld een paar uur later haar slaapkamer te zijn binnengegaan, uit eigen beweging, want zij moet in bed geweest zijn. Dat lijkt wel heel erg onlogisch." „O, mannen zijn veranderlijk," bracht Maxine in het midden. „Laurence niet. Wij weten, dat hij zich gelijk gebleven is tot den dag van vandaag." Maxine kromp ineen onder de nadrukkelijke woorden. Eindelijk begon het tot haar door te dringen, hoe scherp die heldere oogen haar aanval op Laurence hadden gadegeslagen. Arnold Kilmain wist niet precies hoe hij 't had, maar hij had toch een vaag gevoel, dat zij allemaal, behalve Laurence Saye, een groote fout hadden gemaakt door dit jonge meisje als een onbenullig wezen te beschouwen. En wat mevrouw Farren betreft, zij was niet de eerste moeder, die met een verrassenden schok tot de conclusie komt, dat haar uil een valk blijkt... De Weensche advocaat veerde overeind in zijn stoel. Zijn beroeps-intuïtie zei hem, dat hier misschien hulp was. Hij vroeg Virginia wat haar theorie was. „Het is duidelijk, dat dat arme schepsel verliefd was op Laurence," was het antwoord. „Er zijn meer vrouwen verliefd op hem geweest. Maar, zooals gezegd, van nature is hij onverschillig voor vrouwen — —" „En dat prikkelt sommige typen nog meer," vulde de advocaat aan. „Gaat u voort, juffrouw." „Ik vermoed, dat die mevrouw Pravel zich als een dwaas aanstelde en het hem lastig maakte — — dat zou dan de reden zijn, dat hij Schobers aanbod zoo grif aannam. En dat is óók het motief, waarom hij de werkelijke reden van zijn vlucht over het balcon verzwijgt. Het strijdt tegen zijn gevoel, om er tegen anderen over te spreken, dat een vrouw zich terwille van hem, zoover vergeten heeft, dat hij dergelijke stappen moest doen, om aan haar te ontkomen." „Hm! Psychologisch niet slecht gezien," meende de advocaat. „Maar dat neemt niet weg, juffrouw, dat als deze fijngevoeUge jongeman in zijn — neem me niet kwalijk — in zijn Don Quichoterie zoover gaat, dat hij mij of een ■ander, die waarheid niet vertellen wil, ik geen leans zie hem tegen de bezwarende beschuldigingen te beschermen." „Mij zal hij de waarheid zeggen!" viel Virginia in. „Alleen een vrouw
Schoonmaak geeft menige huisvrouw en meisje ruwe en roode wenthanden. Deze worden wederom spoedig gaaf, zacht en blank door Parol
WBESSCE GHOJS WE Wieske Ohijs is weer voor korten tijd in ons land te gast. Dit vindt zij op zichzelf reeds een feest, want zij is gaarne in ons land, waar zij zich destijds vele vrienden heeft verworven, maar.... en dit is nog aangenamer voor haar, zij staat voor een reeks gastvoorstellingen op de Haagsche planken in Scala! Sedert het winterseizoen in het begin van het vorige jaar is zij niet meer opgetreden. Zij ging toen met haar man, onzen populairen operettezanger Johan Heesters, naar Weenen, waar hem een engagement als eerste tenor aan de Volksopera was aangeboden. Nu zij weer in ons midden vertoeft, moest ik toch even een praatje met haar maken en zij kon mij gelukkig voor den aanvang van Hullebroeks operette „Sepp 1 , waarin Wieske de titelrol vervult, al schminkend iets te vertellen. Het interview dreigde echter te mislukken, want toen ik de kleedkamer betrad, heerschte er een ware paniekstemming. Wieske keek bevreesd rond en Louise Fleuron, met wie zij haar kleedkamer deelt, draaide zenuwachtig op haar stoel en voorspelde, dat haar puntig neusje — wie Sepp 1 zag, vergeet haar bazigen neus nooit! — dezen avond nooit den goeden vorm zou krijgen. Wat was er gebeurd? Een muis.. had onverhoeds zijn nieuwsgierig- kopje om een der garderobekoffers gestoken en dit was voor de beide vrouwen een pijnlijk oogenblik geweest. „Maar er is nu een man, sprak Louise Fleuron, „onze vrees is weg." Dit bleek werkelijk al ras, want 'n paar minuten later vertelde Wieske Ghijs van Weenen, van België, van haar man, van haar dochtertje en van wien al niet, want haar levendige natuur, haar zuideliik temperament staan haar niet toe lang bij hetzelfde onderwerp te blijven. „Hoe ik zoo plotseling hier kwam? Dat kwam zoo. Ik heb medegefilmd in de „Vier Müllers" en ontmoette daarbij Jac. van Bijlevelt. Wij. spraken over Holland, over de operette en kwamen vanzelfsprekend op mijn succesrol en op den succestijd, toen wij Sepp'1 speelden. En dit bracht Bijlevelt op het denkbeeld, deze operette weer eens te gaan opvoeren. Kort daarop kreeg ik een telegram en ik seinde onmiddellijk terug, dat ik zou komen. Zoo ziet U mij dus hier! Sepp'1 is ook 'n aardige operette, vindt U niet? In België is het gewoon een kasstuk. Ieder jaar wordt zij weer opgehaald, wij spelen haar dan acht dagen en hebben volle zalen en er is weer geld in het laatje gekomen. Want in België is het ook niet rooskleurig in het theaterbedrijf. Neen, dan in Weenen, daar is geen sprake van malaise of crisis. De theaters zijn stampvol en weet U hoe dat komt? Omdat er slechts twee bioscopen zijn." Wanneer ik mijn verwondering hierover uit, grijpt Wieske weer een groote pijp schmink en zij keert weer terug naar Weenen en vervolgt:
„Ik bedoel dan twee moderne bioscopen, waar ook variéténummers worden vertoond tusschen de films door. De andere zijn kleine, vieze bioscoopjes, die eigenlijk niet meetellen. Maar daaraan danken wij het dan ook dat de theaters des avonds vol zijn." „U hebt nooit gespeeld in ^Weenen? Waarom niet? Taalmoeiliikheden?" „Alleen om de eenvoudige reden, dat er geen gebrek is aan vrouwen! Er zijn soubrettes bij de vleet en uitstekende krachten." Natuurlijk komen wij op haar mans optreden en Wieske vertelt gaarne over Heesters' successen, dat blijkt uit haar glunderend gezicht, wanneer zij er van vertelt. „Hij is op het oogenblik een der meest gevierde zangers in Weenen. Zijn debuut was niet gelukkig, althans de pers was slecht. Dat was in „Bettelstudent . Maar hij hield vol en in dezelfde rol heeft hij weldra triomfen gevierd. Hij kreeg dan ook mooi werk te spelen. Veel succes had hij ook als Valentino en ook in andere rollen. Nu treedt hij op in een nieuwe operette van Robert Stolz, getiteld „Servus, Servus". Het is een genre Witte Paard en Jo speelt er een filmregisseur in. Maar weet U wat zoo aardig is? Men wil steeds hebben, dat hij zijn Hollandsch accent behoudt, want dat hoort het publiek zoo gaarne!" „En wanneer...." Maar de interviewer krijgt geen gelegenheid zijn vraag te plaatsen, want Wieske gaat door en vertelt nog van zijn gastvoorstellingen in Salzburg, waar men hem dan spontaan van den trein haalt en hij doozen met chocolade van vereersters ten geschenke ontvangt, die Wieske dan verorbert want hij houdt heelemaal niet van chocolade! Dan vertelt zij weer van Brussel, van haar geboorteplaats, waar zij debuteerde in kinderrollen in den Koninklijken Vlaamschen Schouwburg. Van de draken, waarin zij verschrikkelijke rollen heeft vertolkt, totdat zij naar de Folies Bergères verhuisde en operette ging spelen. Een waarschuwingsroep wordt in de gong aangeheven. Het loopt tegen achten. Wieske zet haar jongenspruik op en zij antwoordt mij nog op mijn laatste vraag van toekomstplannen: „Mef mijn dochtertje, de ' kleine vierjarige Wieske, die ik hier in Den Haag bij mij heb, terug naar Weenen, naar mijn man! En dan misschien in Brusssel samen optreden in Maar neen, dat mag U niet opschrijven, want het is nog niet zeker!" . • u Louise Fleurons neusje is toch^ m het rechte spoor gekomen en Sepp'1 nadert haar voltooiing) wanneer ik afscheid moet nemen. Wanneer ik wegga, valt mijn oog op een telegram van „Jopie" „Veel succes" en ik wensch dit de kleine pittige Wieske eveneens van harte toel Henri A van Eijsden Jr.
— 22 — 23 -
Georg. K. Arthur, d. b«lc.nd. Am.rlka.nich. «lim•cUur, wordl «r van v«rd»cht ilch ichuldlg t« h»bb«n 9»m»»l
De fllmaclrice Brigitte Helm li voor de tweede maal In het huwelijk getreden.
Helen Hayes zal Goldwyn Mayer laten. Zij zal alleen tooneel
de Met, o geen ver. voortaan ipelen.
De zangertllmacteur Tino Pallera ontving van de re. geering van Yoego-Slavlé da Orde van de Heilige Sava
Grace Moore, de beroemde zangerei en lilm.ter. heed uit Engeland da Gouden Medaille voor Kunst en Wetenschap ontvangen.
kan do ellende ongedaan maken, dir cen arulere vrouw Ivoft aangerirht." Haar oogen rustten weer even op Maxine. „Of miss' 'nrri moft ik jrij-gm andere vronwen." ,,Je vergeet één ding," mrrktr haar hal) zuster heesrh op, „Het was niet alleen f^en misdaad uit liefde. Dr dief -lal is rr ook nog ..]>ht pleit juist het sterkst in voordeel' Lanrcnrr r^n diefl D. is nog ahsurdor dan al hot andere En he? v. as de dief van <'■■-• juw^elrn die Mina Ftavel v^rrnoorn hr-ofj VII In gerclsrhap van don advocaat hrarht Virginia Laurence eo'i K-^/ork in hot huis '■ ,Tn bewaring. Zij had juist gezien' ze was inderdaad de eenigo, die hein aan h^' -preken kon krijgen. Met haar zachte, pittige vrijmoedig hcid, ging zij tocht op haar doe! af ..Zeg nu een5; eerlijk, I auronce, ging ]v niet vooral zoo grif op die uit noodiging van Srhnber in, om aan mevrouw Pravel te ontsnappen on kwam je geheimzinnigheid niet voort uit den we.nseh, om een nieuwe scène te ver mijd'-n ? Hot is tóA ontzettend belang 'iik, dat ik de waarheid weet" • Wel, daar komt het zo" ongeveer op neer," gaf hij onwillig toe. .,Hct is beroerd, om het van een vrouw re moeren zeggen, maar ze werd ver duiveld lastig." Virginia glimlachte. Ze had den spijker op den kop geslagen l Vol energie ging ze verder. „Kun je ons een lijst geven van de hotels, waar jullie beiden op dien toer hebben gelogeerd ?" . . Dat kon hij en hij schreef ze op. Maar toen hij klaar was, voegde hij er 'n tikje verlegen aan toe: „Het was zuiver toeval, dat we tegelijkertijd in dezelfde hotels waren, vergeet dat niet." „Was het dat heusch ?" vroeg Virginia. Een glimlach speelde om haar lippen, toen hij haar verschrikt aankeek. „Ik bedoel, hebben jullie het er nooit samen over gehad, wat de volgende plaats zou zijn, die jullie van plan waren te bezoeken?" „Drommels, daar dacht ik niet aan! Ik geloof, dat je het bij het rechte eind hebt We praatten heel open-' hartig en vertrouwelijk, totdat — — wel, totdat ze lastig werd. Maar ik zie niet in. wat we daarmee opschieten." Maar Virginia zag het wel in en de advocaat eveneens. Hij stelde zich in verbinding met de hotels, die Laurence had opgegeven en kwam tot de ont dekking, dat Mina I'ravel, practisch ge sproken, steeds na Laurence was gearriveerd. Meer nog; op denzelfden dag, dat zij in Salzkammergut was aangekomen, was hij hals over kop vertrokken, ofschoon hij voor eon beele week een kamer gereserveerd had. Het stond dus vast, dat zij en niet hij, de andere partij was gevolgd en dat hij ten slotte alles in het werk had gesteld, om haar te ontloopen. Melk verschafte een nog veel frap panter bewijs. Mevrouw Travel was rechtstreeks uit Salzkammergut naar de ,,\Veisse Schwan" gekomen. Maar than'; kwam de onthulling van iet- 'nii
Aanvankelijk leek de. ontdekking noodlottig voor Laurence. De schilder had verklaard, dat Schobers aak om twee uur 's nachts vertrokken was, maar uit oude bescheiden van het officieele scheepvaartkantoor, diepte de inspec teur op, dat de werkelijke tijd 3 uur 30 was geweest! Hij dwong Laurence tengewoon eigenaardigs, dat ze had verte bekennen dat, terwijl hij om twéé toond! Ofschoon ze alleen was, had ze uur aan boord was gekomen, hij meer twee balconkamers besproken — één dan een uur had moeten wachten eer daarvan was voor Laurence bestemd. de eigenaar van het vaartuig verschenen Het was dus heelemaal ha,ir werk, dat was en ook, dat hij dat feit verzwegen ze naast elkaar logeerden! Ze was blijk had, omdat hij meende, door de erken baar volkomen zeker van zijn komst, ning zijn positie te verslechteren. Die zonder den juisten datum te weten, want anderhalf uur zouden hem immers ruimze reserveerde de kamer naast de hare schoots tijd hebben verschaft, om de voor onbepaalden tijd. Ze had ook order misdaad te plegen en hij kon niet gegeven, dat als Laurence kwam en om bewijzen, dat hij die wachtend op den een kamer van lageren prijs vroeg, hij schipper had doorgebracht. Het was tóch de balconkamer moest hebben. Zij een triomf voor Dickter, want het stem zou het verschil bijbetalen, maar hij pelde I^aurence tot een leugenaar. En mocht daar volstrekt niets van weten: als hij op dit punt gelogen had, zou ze wilde, zooals ze zei, een armen de rest van zijn beweringen ook wel kunstschilder een prettige vacantie bevan leugens aan elkaar hangen. zorgen Het was een verpletterende slag... Dit alles kwam niet aan hel licht, Maar opeens, met een schreeuw van dan na een scherpe ondervraging van vreugde bijna, greep Virginia de kans. den ex-portier, die Laurence herkend „Schober!" riep ze uit. „Hoe is het had. Hij was van de zaak op de hoogte, in vredesnaam mogelijk, dat we niet omdat hij duchtig met fooien gestopt aan Schober hebben gedacht... Een was om naar Laurence Saye, of beter woeste, drankzuchtige schavuit, die heel gezegd naar Ernest Sage. uit te kijken. wat eerder als bedrijver van een misEn toen zette Virginia de kroon op daad in aanmerking komt dan Laurence! haar vondsten: het was Mina Travel, Neen, zeg even niets — let eens op die in het hotel-register „Saye" voorhoe prachtig Schober in het kader van zichtig in „Sage" had veranderd. Zij de gebeurtenissen past. Schober kwam had het blijkbaar wenschelijk gevon niet alleen op het laatste moment met den, de identiteit van haar minnaar zijn „vriendendienst" op de proppen, tegen-wil-en-dank te verheimelijken! maar gaf Laurence ook een verkeerden vertrektijd op. Die valsche opgave Maar ondanks deze ontdekkingen, die was in de eerste plaats oorzaak van ongetwijfeld in het voordeel van den Laurences haast en geheimzinnig gedoe, verdachte spraken, zag het er nog allesmaar gaf Schober bovendien de gebehalve gunstig voor Laurence Saye legenheid, om een goed uur aan land uit. Zijn financieele positie was in den door te brengen, ongezien door tijd van den moord van dien aard Laurence." geweest, dat de juweelen van Frau „Wat meent u, dat Schober in dat Travel een welkome vermeerdering van uur gedaan heeft ?" informeerde de zijn bezit zouden hébben gevormd, teradvocaat. wijl zijn geheimzinnig verdwijnen, voor dengeen die zijn psychologische verklaring niet wenschte te aanvaarden, Vermoei U nog steeds een uiterst bezwarend moment bleef. En Herr Tolizei-leutnant toch niet Dickter met zijn rechercheurs waren langer geen enthousiaste beoefenaren van de met lastige gymnaspsychologie! Daarbij, hoewel Virginia tiek-oefeningen of volhield, dat er een andere dief moest bederf Uw leven zijn, leek het het zoeken van de beniet door het volgen faamde naald in een hooiberg, om dezen van strenge diêeten. dief na tien jaren nog te willen op U kunt thans spoedig sporen. De heele familie, met uitzonslank zijn, alleen dering van Virginia, beschouwde den door het gebruik van stand van zaken ais hopeloos en zelfs FACIL PASTILLES haar glorieuze moed en toewijding hadReeds duizenden den het hard te verantwoorden tegen vrouwen over de de ontzenuwende dagen, die voorbijgeheeie wereld kropen, zonder dat zich ook maar vóór U hebben er iets voordeed, dat op een sleutel tot de meest gunstige de oplossing van het raadsel leek. resultaten mee beVIII. reikt. Volgt hun Maar eindelijk, toen ook de advocaat goede voorbeeld en begon te wanhopen, kwkm er een koopt nog heden sleutel. En merkwaardigerwijze was het bij Uw drogist of Herr Polizeileutnant Dickter, die hem apotheker een vond, Dickter, die geen steen op den buisje van 100 pastilles i I 3.anderen liet om het onweerlegbaar bewijs van de schuld van zijn arrestant te leveren Een kwestie van be
SpPOetetl komen vroeg in het voorjaar, koop tijdig een pot SpPIltol. Bij alle Drogisten,
1 'lepseer
De directie van een Londensch zie kenhuis heeft dezer dügen een giootc hoeveelheid stofzuigers besteld, -Naai wij vermoeden heeft men daar koit te voren een welbespraakten vertegen woordiger van een stofzuiger-fabriek verpleegd.
„Het beestje is heelemaal niet boos, Gerard! Kijk maar, hij kwispelt met zijn staart!"
Toen de vrouw van een bekend Ne.v Vorkscl. zakenman ei met een andere., man vandoor wilde gaan, wetd zij herkend door een spoorweg-beambte, die bel paar ophield en den echtgenoot telefo nisch ontbood. — Deze laatste kan sinds dien tijd geen spoorweg-beambte meer zien! Ben pas gebouwd modern hotel beeil een speciale ,,meditatie-zaal". - - De gasten zullen het ongetwijfeld up pi ijs stellen er een oogenblik te vertoeven nadat zij de rekening hebben betaald
„O, kijk eens, mammie! Pappa heeft een paling gevang-en!" 31
Dame: „Waarop staan jullie hier allemaal te wachten?" Stem: „We wachten tot het balcon naa[ beneden valtl '
,,,Stekelvaikena zijn in den giond VUM de zaak heel viiendeiijke dieien", lezen wij -- Toch zouden we niemand aan laden, hem den verkeerden kant uit te aaien!
De enthousiaste kampeerder verrast zijn hospita. — 25 -
„In de poolstreken leven geen kut ten," schrijft een poolonderzoekcr in een artikel. — Dat is maar een geluk als men bedenkt, dat de nacht ei hoaderdveertig dagen duurt!
:'W
raorip.* wan« »r-ster ^yrna Loy.
,,Daar komen we vanzelf op. Eerst mijn theorie. W^er aan boord, voert Schober Laurence zoo snel als hij kan langs den Donau, zonder ergens te stoppen. Hij houdt hem uit de buurt van de politie en de couranten. Het is Schober, die dat obscure plekje in Joegoslavië uitzoekt, om Laurence aan land te zetten, na hem een bepaalde route aangeraden te hebben, natuurlijk, opdat hij zoo weinig mogelijk in contact met de beschaving zal komen en een Duitsche of Engelsche courant in handen krijgen. Om een of ändere reden werkt de hand van Schober in het heele verdere verloop van de geschiedenis. Wat kan die reden anders zijn dan de juweelen van mevrouw Pravel ? De man is drie dagen in Melk geweest, lang genoeg, om van hun bestaan op de hoogte te komen." „Wilt u zeggen, dat Schober het plan weloverlegd zóó in elkaar zette, dat de schuld op Mr. Saye moest vallen ?" „Ik weet niet of hij het weloverlegd deed, maar ik voel, dat Schober de mogelijkheden moet hebben gezien, om Laurence als een lokmiddel te gebruiken, waarmee hij de politie op het verkeerde spoor kon brengen, zoodat ze den werkelijken dader uit het oog verloren. Nu komt uw vraag van daarnet: wat voerde hij uit in dat mysterieuze uur tusschen twee en drie? Ik ben haast overtuigd, dat hij Laurence gevolgd was naar de „Weisse Schwan", met vooralsnog misschien alleen maar vage voornemens in zijn hoofd; daarop, nadat hij Laurence over het balcon had zien klimmen, kan het plotseling tot zijn besef zijn doorgedrongen, dat hij de troeven in handen had. Hij klom zelf naar Mina Pravels kamer, natuurlijk nadat Laurence vertrokken was, en toen ze wakker werd, terwijl hij haar juweelen stal, heeft hij haar neergeslagen vóór ze alarm kon maken. Vervolgens, nu hij besloten had de verdenking naar Laurence te leiden, ging hij diens kamer binnen, om te zien of daar wellicht ook Iets was, wat hem daarbij van dienst kon zijn — vond den brief met het geld voor de hotelrekening en nam dien van den schoorsteenmantel weg." Virginia zweeg even en de advocaat staarde peinzend voor zich uit, haar argumenten in zijn geest wikkend en wegend. Na enkele oogenblikken vervolgde het meisje: „Schober had overigens niet veel plannen meer te maken. Hij wist uit ervaring, dat de politie een man als Laurence niet aan boord van een schip als het zijne zou zoeken. En om dat kleine risico nog tot een minimum terug te brengen, haastte hij zich wat hij kon, zoogenaamd, omdat hij zich in Linz en Melk te lang had opgehouden, en vermeed elk contact met de buitenwereld. Hij hield Laurence in onwetendheid en die onwetendheid was Schobers beste bescherming en hoe langer Laurence uit handen van de politie bleef, hoe geringer de kans, dat hij, Schober, achteraf tóch in verband met den moord zou worden gebracht. Neen," besloot Virginia na een nieuwe pauze, „er is geen twijfel aan; Schober is de moordenaar!" Virginia's theorie scheen meer ingegeven door de vurige begeerte, om haar
verloofde te redden, dan te steunen op onweerlegbare feiten, en toch, toen de aandacht eenmaal op Schober was gevestigd, scheen het bezwarend materiaal zich opeens op verbazingwekkende wijze tegen hem op te hoopen. IX. Op Laurence werkte Virginia's theorie als een bliksemende openbaring. Ook hij had een seconde gedacht aan Schobers schuld, maar nu die binnen den kring der mogelijkheden was getrokken, herrezen verschillende begraven herinneringen in zijn geest. Het schoot hem te binnen, dat de schipper over de „met juweelen behangen weduwe" had gesproken, en wel op zulk een vrijmoedigen en groven toon, dat hij het noodig had geacht, den kerel het zwijgen op te leggen. Maar daar Schober rijkelijk boven zijn theewater was geweest, had hij er verder geen aandacht aan geschonken — van dronkemanspraat neemt men geen notitie. Voorts herinnerde Laurence zich nu, dat hij eerst had geaarzeld of hij, hoe graag hij dat ook wilde met het oog op mevrouw Pravel, de uitnoodiging voor den Donautocht wel zou aannemen, omdat het al te laat was, om zijn hotelrekening nog te betalen. Schober was toen met het idee voor den dag gekomen, om, als het op een andere manier niet ging, over het balcon naar binnen te klimmen en geld op den schoorsteenmantel achter te laten I Schober kende dus niet alleen de situatie in het hotel — wat voor de hand lag — maar wist ook waar hij Laurence Sayes geld kon stelen... Verder had Schober zijn gast gevraagd in de kajuit te gaan, zoodra hij aan boord kwam, omdat de rivierpolitie scherp toekeek, dat de vrachtschippers geen passagiers meenamen. Om dezelfde reden had hij Laurence telkens naar beneden gestuurd, als ze een grootere stad passeerden. Op hun eerste reis had hij dat nooit gedaan, maar hij motiveerde zijn meerdere voorzichtigheid met de verklaring, dat de autoriteiten juist enkele dagen geleden een verscherpt toezicht op het naleven van deze bepaling hadden aangekondigd. Het leek erg geloofwaardig ... Ten slotte, Schober was dien nacht op de aak gekomen met een tasch in de hand, die hij haastig had weggezet. Hij had geen goed woord voor zijn passagier gehad, voor dat hij zich van zijn bagage ontdaan had. Toen had Laurence in dit alles niets opvallends gezien, maar in het licht van wat hij nu wist, vond ook hij Schobers gedrag op zijn minst genomen verdacht. Inspecteur Dickter, grimmig maar rechtvaardig, gaf Virginia's theorie een eerlijke kans. Hij stelde een onderzoek in naar Schobers antecedenten en die bleken verre van gunstig. Niet alleen ongebondenheid en dronkenschap, maar ook havendiefstallen, inbraken en geweldplegingen, prijkten op zijn zondenregister. Meer en meer teekende zich Schobers gestalte als die van den moordenaar af. Maar er was één bezwaar. Sinds drie jaar was hij verdwenen, als weggevaagd van de aarde. Het was heel goed mogelijk, waarschijnlijk zelfs, dat hij gestorven was.
. vl moeken
Schoof aVl!
Amt O'50
*i'f v50
»c-o.w
o^n>oo.aVoienrcw. o* *°\°:\oa< ^
- °r:*^vfi^<:^voor WW
e0
uet
win ho'« ^ ** op <>'
heB
W.a
l4
Y
1"*"'i\l ontV""' *
,0
'poC ^"'
« va**60
■„ 0*
v. von
H>%likiiii»
poiHlcr
voor toilettafel en poederdoosje My^tlkum Compact, Poeder en rouge in vasten vorm
Het was een hard gelag. Mèt het verdwijnen van Schober, verdween de grootste kans op Laurences vrijspraak. En toen de dag der terechtzitting steeds nader kwam, zonder verder nieuws, dreigde zelfs Virginia's onwankelbaar vertrouwen te bezwijken. En toen was het Maxine — let wel, Maxine — die het verlossende woord sprak. X. „Wat zijn we toch ezels I" riep ze toen ze voor de duizendste maal het bewijsmateriaal tegen en ten gunste van Laurence bespraken. „We hebben heelemaal niet meer aan Petronell gedacht! Herinneren juUie je dat niet meer? Dat Schober, ondanks zijn haast, op een avond een half uur in een klein plaatsje aan land is geweest ? Petronell heette het. Een half uur, net lang genoeg, om Mina Pravels juweelen in een veilige schuilplaats te verbergen!" Het was de sleutel, die op het slot paste. In Petronell vond de politie een vrouw, die indertijd voor Schobers echtgenoote doorging, — booze tongen beweerden, dat ze in andere plaatsen aan den Donau mededingsters had, maar dat deed weinig ter zake. Wat veel belangrijker was, ze droeg, na tien jaar, nog steeds een van mevrouw Pravels ringen. Die ring maakte haar spraakzaam — — de politie gaf haar Je verstaan, dat ze wel eens als medeplichtige de gevangenis zou kunnen ingaan. De vrouw vertelde, dat Schober op een avond laat — later bleek haar, dat het een dag na den moord was — aan land was gekomen en haar een gesloten handtasch had gegeven, om die te verbergen. Ze wist toen niet wat er in zat, en evenmin van 'den moord, en Schober kennende, vond ze het ver— 27 -
standiger maar niets te vragen. Negen maanden was de tasch verborgen gebleven en Schober was herhaaldelijk komen kijken of zij er nog was. Aan het eind van die negen maanden had hij de tasch meegenomen, maar daar hij weer eens flink dronken was en daardoor in een snoeverige bui, had hij haar de massa juweelen laten zien, die de tasch bevatte, had haar den ring gegeven, dien zij nu nog droeg, en had gepocht over de slimme manier, waarop hij alle verdenking op een onnoozelen Engelschen kunstschilder had geschoven. Deze geruststellende verklaring en ook wel haar vrouwelijke ijdelheid, hadden de vrouw bewogen het geschenk aan te nemen en er. zich mee te vertoonen. Voorzichtig was het niet geweest, dat was haar nu duidelijk geworden ! Daarna had Schober haar verlaten, voorgoed, want ze had hem niet weergezien. Drie jaar geleden hadden andere schippers haar verteld, dat hij bij een dronkemansgevecht in Galatz den dood had gevonden. Hoe dan ook, Schobers dood was nu niet meer van belang; de verklaringen van de vrouw waren voldoende om Laurence van elke verdenking te zuiveren en hem buiten vervolging te doen stellen. Maar Schobers „vriendendienst" had hem toch duur te staan kunnen komen... Toch waren het bovenal Virginias scherp inzicht in zijn nobel karakter en haar volhardende en scherpzinnige trouw geweest, die hem hadden gered. Zijn rehabilitatie en vrijlating beteekenden een triomf van haar liefde. En Maxine betaalde den tol harer bewondering aan de toewijding van haar halfzuster, door bruidsmeisje te zijn, toen Virginia in dien herfst met Laurence in den echt verbonden werd.
O-EiAUIÜPIbEbkDE Vb UT'ALI MO
mrê^mw- >
A
-
Parker deed een sprong alsof hij gestoken was en liet zijn last bijna vallen Daarop draaide hij rond met doodsbleek, vertrokken gezicht. Mousson zat met de beenen gekruist en had zijn revolver op hem gericht. Parker stiet een gemompelde venveivsching uit._ Toeu drukte hij, in een woeste, lüdelooze beweging, Sylvia met zijn linkerarm tegen zich aan en liet haar beenen los, zoodat haar lichaam tusschen hem en Mousson was en hem tot schild diende. Met zijn rechterhand trok hij zijn eigen revolver. Het wapen over den schouder van het meisje houdend, drukte hij af en toen nog eens en nog eens. In het vertrek weerklonken drie opeenvolgende knallen. De uit den doode herrezen Franschman beschutte zijn gezicht met een arm en zat stil. Toen de slagpin van Parkers pistool op een leege huls klikte, richtte Mousson kalm zijn eigen wapen en vuurde met weloverwogen nauwkeurigheid. Parker schreeuwde van pijn, liet Sylvia Wardell los en plofte zijwaarts op dt-n vloer. Mousson veerde oogenblikkelijk overeind, schoot op zijn tegenstander toe en ontwapende hem. Vervolgens tilde hij het bewustelooze meisje op en legde haar op de canapé, waar Mary afgegleden was. Deze dingen verrichtte hij met een llikkerenden glimlach van triomf op .zijn gezicht, zijn oogen onafgebroken gericht op Parker, die kreunend en grommend op den giond lag. Parker was buiten zichzelf van teleurstelling en folterende pijn. Mousaons kogel had hem het scheenbeen verbrijzeld en had door de kuit het lichaam weer verlaten. „Doe die vervloekte kaarsen uit!" schreeuwde Morgan. Zich snel omdraaiend zag de h'ranschman dat de kaais tusschen de beide touwen gevaailijk ver oj)gebrand was. Hij glipte naar voren en voldeed aan Morgans bulderend verzoek. Eén oog steeds op Parker gericht houdend, zette hij de bus met petroleum lecht, deed het touw er af en schopte de andere kaars op zij, zoodat ze uit ging. „Nu," kondigde hij aan, „zullen we op den Chef wachten! ' „Een lekkere jongen!" meikte Morgan op. „Zeg dat wel," beaamde Mousson. „Een onbetrouwbare, verraderlijke hond. De C'hef wilde dat jullie gevangen gehouden zouden worden en deze nobele adjudant van hem probeerde jullie of) een allergemeenste maniei naai de andere wereld te helpen. Niet zoozeei omdat hij genoegen schept in geraffineerde wreedheid, maar vooral omdat hij zijn eigen aftocht wilde dekken Zichzelf met Sylvia Wardell uit de voeten maken, voordat de Chef terug was, dat was dus mijnheers bedoelingI We zouden vanavond immers opbrekenl En dan Sylvia voor eigen rekening gevangen houden om zijn vroegeren baas een losprijs af te persen! Zeg wèl een lekkere jongen!"
herhaalde Mousson met diepe minachting. „Ik had in de gaten dal hij een of andere schooiersstreek in i'i\i\ schild voerde en toen er over gesproken werd de gevangenen hier achter te laten, ben ik het geweest die voorstelde jullie levend te verbranden.... om mijn eigen reilen, een dubbele reden, Monsieur Morgan!" „Was die schitterende methode ook van (ou afkomstig?" vroeg de journalist. „O, ja!" antwoordde Mousson luchtig .,Ik heb de methode óók voorgesteld, in de verwachting van verraad en in de zekerheid tijdig te kunnen ingrijpen. Ik heb den Chet niet gewaarschuwd, maar ik heb de voorzorg genomen de patronen vanavond uit Monsieur Parkeis revolver te verwijderen en ze door losse patronen te vervangen. Zoo kreeg hij de kans te laten zien wie hij was — zonder gevaar voor de omstander.s. Hoe was mijn dood? Realistisch,
hoop ik?" „Grandioos: prees Moigan. Mary richtte het hoofd op, „Het was wieed!" snikte zij, U h.jdl u.c dut alles kunnen be.iparen. Mousson keek naar Paikei, die /...t v..MI iilj gevallen was, nog steeds kleunend en beüig zijn wond zoon beetje Ueetje te vci binden. Toen liep de l'ranschnuin naai dei stoel in den hoek, waar Mai y z,a. Hij glimlachte vol hartelijkheid tegen h,..u „Integendeel, mijn kleine vriendin hel was goed! Ik heb niet gelogen tegen uw vader, toen ik hem vei telde, dat Mousson doktei is en een goede dokter! Ik heb
lueci yevuiien zuoul.-. Kei uwe gezien U heiinneit zich de vragen Jie ik u vanochnbe tend deed? Il beschouwde die als sduiaind, dat voelde ik, maar u hebt hei U bezii te veel v ei niet gezegd. U is lij schoonheid om kreupel stand en moed te zijn!,1 Maar een buitengewone inspanning van uw kanl was noodig. Alleen dr iect levensgevaar, een allesoverheerschen de drang tot zelfbehoud, zou U tot eet. deigelijke inspanning kunnen brengen en u de pijn doen overwinnen. Daarom ga! ik Parker zijn kans: hij zorgde voor het levensgevaar, dat u dien machtigen impuls tot lijfsbehoud kon geven." Mousson jjauzeeide even. „Ziet u, dat was mijn dubbel doel. Mijn plannetje bewees zijn verraad, tiet gaf u ook uw kans. Het was goed, mademoiselle, wam nu kunt u loopen! Hij boog zieh voorover, legde zijn ai in haar heen .n zette haar overeind. Piobêei hel, eli ong uj a.m. i ol steun lef. en zijn schoudei üeleim.i leed Mary een paai aaizelende passen ,11.1 gaai!" schlelde zij. „O, vadeitje, IK k,.n Weel lu.ii.tn!' MoUSSOn Zette I. ml wetl 11, luua ,i." : i. keerde /ath eau on. naai Pa; kei l. /ien vei ,,lct Ie lten.1 o,. M al g 'U-s k.eel Van U.as. Ie bli,. schap. el
1
D _-e.l .,
ÜIM
zijn lot nu
sei.o.i.l ei
spi.
Mary. zullen
il.Ot .■n
V,
.. ..
t
.lei
Va-, 11
^ 1 vM Ucgu\ U.il u w vi Ie 1.
i
1)
miji
Ie njk
LOET C. BARNSTIJN'S HLMSlAD ONTSTA Al
benige foto's van het bouwen van de studio-häiU-n op het landgoed Oosterbeek bij Den Haag
DE FOX STER JANET GAYNOR 29 -
Een Vooruitgang in hel belang van alle vrouwen Hel schoonste sieraad der vrouw, hel haar, 1$ uiterst gevoelig. Gewone alkalihoudende shampoos beroven het haar van zijn glans en maken het dor en stag. Oqderwetse shampoos vormen kalkzeep, die een doffe, witte neerslag op het haar doet ontstaan en op de duur het haar ernstig schaden. Maar met Blondona en Brunette wordt dit gevaar geheel vermeden. Hiermede geen lastige kalkzeepvorming meer, terwijl het haarwassen ook minder tijd in beslag neemt, omdat het naspoelbad geheel overbodig is. Blondona en Brunette, een triomf van de moderne, cosmetische wetenschap, brengen echter nog verdere nieuwe verbeteringen. Blondona is het enige haarwasmiddel oat Kamilloflor bevat, het extract der bergkamfllen in geconcentreerde vorm, terwijl alléén Brunette Hequil bevat, een plantaardig preparaat, dat donker haar de typische, fraaie glans verleent, die door alle brunetten zozeer gewenst wordt. Probeer dus nog heden de nieuwe haarwatmlddelen.
MONDOBIÄ BRUNETIA VOOR BLOND HAAR
VOOR DONKER HAAR
Vinolia Op dit oogenblik werden zij opgeschrikt door het schrille bellen van de telefoon buiten de deur. Mousson cirkelde omzichtig om Parker heen en verdween in de hall. Een paar seconden later hoorden zij zijn stem. „Hallo? — Ja, Mousson. Twintig minuten geleden? — Snel in aantocht? In orde. We gaan. Je weet waar we samenkomen." Hij kwam de kamer weer binnen enkeek op Parker neer. „Dat was New Rochelle. McCoy is op weg hierheen met twee politie-auto's en een leger. Ik denk, dat ik je maar hier laat — dan kan hij je vinden, tenzij de Chef anders beslist." „Jou — jou — ellendeling!" raasde Parker. „Als je me hier laat, schiet ik je dood!" Mousson lachte uitbundig. „Alweer?" Hij wilde nog wat zeggen, maar eensklaps keerde hij zich om. Morgan volgde
zijn blik. In de deuropening was een gestalte verschenen, de gestalte van 'n kellner met een gekreukeld overhemdfront en lang sluik haar; een goedgebouwde gestalte met koele, rustige oogen — de Chef, de man die niet faalde De Chef trok zijn pruik van het hoofd en daaronder werd bruin, springend haar zichtbaar. Met een grooten zakdoek bewerkte hij zijn gezicht, totdat de bleekheid en de looze trekken verdwenen en het gezicht van Wardell te voorschijn kwam. Maar hij was jonger, frisscher dan de man die dien dag bij Morgan aangedrongen had om toch spoedig zijn zuster terug te vinden. „McCoy is op weg hierheen," vertelde Mousson. „Parker probeerde me neer te schieten en de anderen levend te laten verbranden en het huis met hen. Een mooi sinjeur! Hij wou vertrekken zonder u, chef, en mèt uw zuster. Wilde blijkbaar een eigen zaakje beginnen " In zichzelf mompelend, was Parker op de knieën gekomen. „We moeten gaan," drong hij. „Hij kan hier zijn...." „Heb je een val gezet om hen op te houden?" vroeg de Chef scherp. „O, dat heb je niet gedaan! Dat strookte niet met je verraderlijke plannen, hè? Als hij vóór vijven kwam, zou hij ons vangen, Mousson en mij, is 't niet?" Hij wendde zich tot Mousson. „Neem de beenen, Franschman, maar ga niet met het vliegtuig. Gebruik mijn wagen. Die staat op het eind van de oprijlaan. De buit uit de „Pink Stocking" zit in de bekende bergplaats. Ik zie je wel waar we afgesproken hebben. Schiet op, kerel! McCoy komj" „Hou dien leepen mijnheer Parker in de gaten," lachte Mousson. Hij boog voor de gevangenen, wierp Mary een kushand toe en was verdwenen. Parker had zijn gewonde been oiyierzpcht. Hij constateerde dat het hem dragen kon, aangezien het bot niet gebroken was. Toen Wardell zich omkeerde om naar
hem te kijken, rees hij met moeite overeind. „Zoo, dus je wou er vandoor met Sylvia?" vroeg de Chef fel. „Mij een zoet losprijsje laten opdokken, hè?" Parker scheen weer iets van zijn oude brutaliteit terug te vinden. „Laten we dit onderwerp liever nu laten rusten, niet?" antwoordde hij norsch. „Er zijn belangrijker dingen te doen. Bijvoorbeeld te zorgen, dat we hier weg zijn voordat McCoy ons allebei pakt!" Wardell knikte naar de deur. „Ga er dan uit!" Er was iets in zijn toon, dat Parker onmiddellijk deed weghinken. De Chef bleef luisteren totdat zijn trouwelooze adjudant door de gang gestrompeld was en de voordeur uitgegaan. Toen liep hij naar de sofa waar Sylvia lag, nam haar in zijn armen en laveerde met zijn bewustelooze zuster voorzichtig de deur uit. Zijn wegstervende voetstappen vertelden de gevangenen, dat de nacht ook hèm opgenomen had. Toen liet Morgan het hoofd vermoeid op den vloer zinken. Weer waren de Chef en zijn mannen door de mazen van het net geglipt. Een oogenblik later hoorden zij stappen in de gang. De gebonden en hulpelooze mannen keerden hun hoofden om. Het was Parker, die opnieuw voor hen stond. Zijn mond, half verborgen door zijn baard, was pijnlijk vertrokken. Maar de uitdrukking in zijn oogen deed alle gevangenen verstijven. Hij boog zich, gesmoord kreunend, over den politieman en trok de dienstrevolver uit zijn zak. Hij inspecteerde het wapen, vond alle kamers met scherp beladen en liet het magazijn dichtklikken. Toen verliet hij de kamer zonder om of op te zien. Het waren weer seconden van zenuwsloopende spanning geweest. Mary in haar stoel gedoken, hijgde hoorbaar. „Den hemel zij dank!" fluisterde ze. Ongearticuleerde zuchten van de anderen stemden met haar opluchting en dankbaarheid in. (Wordt vervolgd)
Moft «gjn drBotfin.
(Foto Wmmet Brot)
De heer en mevrouw James Cagney met hun lieveiingshond
99
DE INVITE
r Woorden en Muziek van G. MOMSEN
^^P
i
^
WL
Ba-ro - nes - se Ho-gen - a - del Eer-stens kwam daar Graaf van Lan-den,
i
HI
ö JE
j j r
*
£
*
4
»
m
f
» =a
3EÈ5E
ï
i^
m
S#
* ^
^m
4
ä#=ä!
r m r
^
m
ï
fe
fa
^
van de Ba - ro-
^
^
i
hoog-sten In - vi - teer - de zij daar - bij. Zélf ver - zond ze d'in - vi - ta - tics. nes - se Wen-ken - bach, met freu - Ie Poort... Ge - nc - raal van Ber - ken - hoe - vc,
i
^t-
Gaf een groo - te tuin - par - tij, En de hoog - sten En Gra - vin van Blan-ken - voort, Dan Ba - ron en
iiü gÉ J J ^
é
Zélf En
vermis-
i
p^P É
zm
zorg - de ze het feest, Op-dat elk zou kun - ncn zeg-gen: 't Is in één woord äi ge - weest! schien — maar nog niet vast! — Kwam Zijn Hoogheid Prins da Gas - tro Een kwar-tier - tje nog te gast...
W~tj m sm
^
53
h* i f &^
Baronesse Hogenadcl Riep haar tuinman, Hendrik Maas, Nog maar pas „bij de familie" En een hcele ouwe baas... „Man!" zoo sprak ze, „zoo je weet hè? — Want de freule is de bruid — Geef 'k vanavond hier een tuinfeest. Dus... schei maar wat vroeger uit!"
r^lAISON
OOIO
5
m mm
m
ia
t
„Best Mefroul" sprak d' oude tuinman, En, wat leunend op z'n hark, Staard-ie peinzend langs de paden Van het fraai verzorgde park... „As 'k om vijf uur dan naar huis mag. En 'k verklee' en scheer me vlug,.. Nou, dan ben 'k nog nét op tijd, hoor. Voor... dat tuinfeest weer terug!!"
7 PLACE DE LA MADELEINE. PARIJS Specialiteit
Gevestigd
voor geschenken in zilver
in
en verzilverd
1690
metaal
GROOTE KEUZE IN KUNSTVOORWERPEN UITGEVOERD NAAR ONTWERPEN UU ELKE STULPERIODB
"
N^öó ZOAPßlL 195?
10m
W
/■
I h E MA "WEATEI^
HET BADWATER heerlijk
op temperatuur,
wat Old Cottage badzout er in uitstrooien en lucht en waterdamp zijn bezwangerd met de heerlijke opwekkende lavendergeur. Verstoor de harmonie niet door daarbij een andere dan Old Cottage Badzeep te gebruiken. Het is de discrete lavenderparfum, waarom de Old Cottage Badzeep en ook alle onderstaande Old Cottage toiletartikelen worden gekozen door de gedistingeerde vrouw. Toiletzeep Badcristollen Badzeep Brillantine
Reuksacheu
Imp ;
;-,ï*ï»>;>
Water Poeder Talcum Creams etc. etc
RICHARD WERNEKINCK & Co Huddestraat 9, Amsterdam C
(EtOÄSmitft^
wweuLitu
Vr^s per kwartaal f. t.95
Red. en Adm. Galgewater 22. Leiden. Tel. 760. Postrekcnu.a «080
