UIEEKDIRD cinema. l'heat'ep. ww- er «I

■

■

UIEEKDIRD

»TUIYERSROMANI Tekst en muziek van Guus Betlem Jr

Mn

V? Ze

i

vrouw zei on p<»n nnoi. e-r, ,4^. 't-n» vrouw zei op een goei - en dag: ,/k Ga had ge-hjk. hoor, toen ze zei: ..O

^Ü

^ ^^

É

^&

^

^

-J h |i

J

na-derhand Voo /oor 't huishouden wat van. als ze er Nu m mee stoppen wou!

mt $i¥P

Lm

-«»

~&

Je zult eens zien hoe Wan - neer je wis - seit

P^^^to

3

ir i i

i ! i

M^

m

1-

üé

ÉÉ

^

gunst, dat loopt zoo denk er dan 'es

op ! an!'

M

^

p

15

wW-

?

P=p

gauw dat gaat... O, op de tram. Toe.

ï

^

l> I

-^hUUj

rr^^r^^^^^ mop. man?

^

É 33

^

EE

-

^ ^

Een _ nieuw kar-pet.. een schemerlamp.. Neen heusch heusch het het is L, geen n^ _.lamp.. Neen Want s morgens vroeg be-gint het al: „Zeg, heb je stuivers.

nm m •f

^ . ' Daar koopen we dan Ik aaf Sn sTuive"

si

^^

Jl^-M I

l'heat'ep

r

.L..: .__ ' stui-vers spa-ren. man. jé. dat gaat zoo gauw! gauw!"

s

cinema

^

IC

^

P

En kom ik 's avonds van kantoor. „De kruidenier die had er acht, Dan is de vreugde groot, De slagersjongen twee... Want 'k scharrelde er veertien op Wat aardig van die menschen, hè? Als trouwe echtgenoot. Ze leven toch zóó mee.." ..Zeg mannie", vleit m'n vrouwtje dan, En ik betaal, betaal maar steeds.. „De bakker, beste vent. Ze had gelijk, m'n vrouw: Die had er tien voor me bewaard.. Je zult eens zien, 't loopt aardig op, Ik gaf hem., zestig cent!" O, ja . . . dat gaat zoo gauw!!

Maar och, ik doe het met pleizier. Want, strakjes, als ik kom. Dan prijkt een mooi nieuw meubelstuk Weer in ons heiligdom.. Het mooie, nieuwe meubelstuk Waar 'k zóó op heb gevlast., 't Hangt netjes .. aan een kleerenhaak En... in m'n vrouw d'r kast!!

mAISON ODIOT 7 PLACE DE LA MADELEINE. PARIJS er

Fabriek van Artistiek Zilverwerk Gevestigd

«I

Specialiteit voor geschenken in zilvet en verzilverd

in

1690

metaal

GROOTE KEUZE IN KUNSTVOORWERPEN UITGEVOERD NAAR ONTWERPEN UIT ELKE STIJLPERIODE Red. en Adm. üalnewater 22, Leiden. Tel. 761). Poslrekeninq 41«80.

J

Verschynt wekelgks — PrUs per kwartaal f. 1.95.

'"

■i^

w*

.

MN tó

m.

Was voor geen geld te koop-

^

THANS SLACHTOFFER VAN TANDAANSLAG !

Zware rit voor den boeg...? PWrigley's Kauwgom zorgt voor rust, kalmte ' en opgewektheid, noodig bij inspannend werk. Geen andere ' versnapering is zoo nuttig, lekker en goedkoop. 2 soorten: P.K. (zuiv.r* p.p.r munttmaakj. Spearmint (pittig« kruiz.munttmoak).

maar —

Wat is deze tandaanslag, die ons van onze tanden berooft? Een kleverig laagje, dat door het speeksel gevormd wordt. Het kleurt de tanden geel. Het bevat millioenen verrottingsbacillen. Zij scheiden zuren af, die het glazuur der tanden oplossen zooais andere zuren gaatjes in hout of stoffen bijten. Om tandaanslag te bestrijden moet ge Pepsodent gebruiken inplaats van gewone tandpasta's. Waarom? Omdat de goede werking van een tandpasta uitsluitend afhankelijk is van het polijs-

„Wie is die onsympathiek uitziende mijnheer daar achter ons?" „Dat is mijn man." „U hebt niet eens omgekeken!" „Dat is bij die beschrijving ook haelemaal niet noodigf."

Schoonhcidscrèmc Die Haar Verwijdert Veilig-Snel -Welriekend Da huid bHJtt zaoM m blank, zonder aan »poor van ontaiarand baar.

Een druppel „Gets it" en als bij toovcrsrtag is de pijn verdwenen. Likdoorns en eelt verschrompelen en vallen daarna af. „Gets-it" is een wetenschappelijk preparaat, dat gebruikt wordt door duizenden, die veel moctenfloopen. Iedere apotheker en drogist verkoopt de echte ..Gets-it" in flacons van 90 cent.

tendc materiaal, dat erin verwerkt is. Het nieuwe polijstende materiaal in Pepsodent is een van de meest opzienbarende ontdekkingen van dezen tijd. De wijze, waarop ieder spoor van tandaanslag wordt verwijderd, is een openbaring! Algemeen wordt erkend, dat dit materiaal tweemaal zoo zacht is als dat, wat in gewone tandpasta's verwerkt wordt.

I \ Ottrmsina PaxoOlsrl, «BI« optirttttdt In cD« ffDDm

Eindelijk heeft de wetenschap een aangename, heerlijk geparfumeerde toilet-crème ontdekt, die ongewenscht haar uitroeit en veilig gebruikt kan worden op de gevoeligste huid. Dames leggen thans de scheermessen, die het haar alleen maar sneller doen aangroeien, terzijde, evenals de kwaSk riekende pasta's van voorheen, ieuwo Witte Vieto lost de keratine in de haren en haarwortels op en laat de huid soepel, glad en blank achter. Geen stugge wedier-aangroei. In tuben van ƒ 0./5 en groote tuben */1.25 bij drogisten, kappers en parfumeriezaken.

Groot. tab. f 0 75, dubbele tube f 1.25.

EEN COMPLEET VERHAAL

4136

rie treden vóór de tweede verdieIping bleef hij staan en grinnikte tegen het verblindende masker van duisternis, tastend met voorzichtige vingertoppen. Hij vond het draad opzij, trok het uit m een lus, knipte het door en schraapte de uiteinden met één streek van zijn mes knaphandig schoon. Het gebeurde met al de snelheid eener werktuiglijke routine. Toen vervolgde hij zijn weg, angstvallig vermijdend de gevaarlijke trede met zijn voeten te raken. Hij kroop over het portaal. Doodstil was het om hem heen, terwijl hij door de gang glipte naar de achterkamer. Hij ging geruischloos te werk, zeker van zijn zaak en van zijn zenuwen en spieren. Hij was even vlug als behoedzaam. Zijn oogen en zijn bewegingen waren als de oogen en de bewegingen van een kat. Zijn ooren waren afgestemd op het geringste geluid. Alles aan zijn pezig, lenig lichaam was gespannen. Training en honger hadden hem zoo gemaakt. In vier en twintig uur had hij niets gegeten. In een week of drie had hij

Bi

Huidaandoeningen WAAROM NOB LANGER LIJDEN?

Waarom heele nachten wakker ligSen, terwijl het ODD. Recept tegen uidaandoeningen Ekzeem Dauwworm, Open Boenen, Zweren, de ondragelijke jeuk in enkele seconden doet bedaren en U van de folterende pijnen verlost? „Bij de eerste bevochtiging verdween de jeuk" schrijft de Heer J. W. M. te Haarlem. „Ik heb veel zalf en smeersels gebruikt, maar eerst nu ik 0.0.0. heb is mijn Ekzeem na vijf jaar lijden sterk aan het verbeteren. O.O.D. is geen vettige zalf, doch een heldere vloeistof, die onmiddellijk diep in de huidporiön doordringt en daar de ziektekiemen doodt. Flacons a f 075 en f 2.50 bij Apoth. en Drogisten. A.15

wIHI«msllb«sftoirmttirs

(Poto Clnt$-PIHmlagm) II

BE MEESTER-IHBREKER

G.bruik P.piod.nt b.tlitt IWMmaal par dog on b.io.k Uw londorti min>t«n< IWMmaal p.r jaar.

Pepsodent is de tandpasta, die den tandaanslag verwijdert

Nieuwe

Oh!mijn likdoorn

HE

Verwijder tandaanslag - Een eerste vereischte voor het behoud Uwer tanden.

WRKiLEY AARDIGE SCHOENTJES,

<

* „Mc was er 200 trg aan toe, dpi buifen ais zak/*« aan mi'/n oogen hingen en ik oief kon ki/'ken. De /•ut en bronderigheid waren on drage/i/k Mef D.D.D. w.rd in 3 dagen mi/n gezicht beter zonder dat ook moor één schiifertie ach-

DOOK

DALUARE2

niet voldoende gegeten. In zes en twintig jaar — z'n heele leven tot nu toe — had hij de kans niet gekregen om zich eens echt en rijkelijk zat ,te eten. Maar zijn onuitbluschbaar levensinstinct dreef hem tot volhouden, om zich te verbijten, waar een zwakkere dan hij het zou hebben opgegeven. Zijn natuur was taai, elastisch, als veerend metaal, dat buigt maar niet breekt. Gestadig gebrek en zuur gezwoeg hadden hem gehard en hem scherp geslepen tot een feilloos werktuig voor misdaad. En nu had de groote gelegenheid zich voorgedaan. Dunne slierten maanlicht vielen in een wijden bundel door de vensters van de achterkamer. Het waren groote ramen, die A^an de zoldering tot den vloer reikten, tot halverhoogte gebarricadeerd met ijzeren tralies van kunstig smeedwerk. Ze stonden wijd open boven den donkeren tuin ver-beneden. Haast zonder merkbare beweging bereikte hij de andere zijde van de kamer, met de gevoelige handen den omtrek en de details van het in den muur gebouwde kabinet betastend, terwijl. hij

zijn oogen instelde op den spookachtigen weerschijn van het invallende licht der maan. Het buiten den wand uitstekende deel van het kabinet was een schrijfbureau — een gewóón schrijfbureau voor den on-ingewijde. Maar camouflage volgens de „tip", die hij had gekregen. Hij legde het gebogen uiteinde van het stalen werktuig, dat hij bij zich had — zijn gansche uitrusting! — tegen den rand van het slot. De zachte, meegevende beweging van de klep, gaf hem de eerste sensatie van succes. De klep week als het deksel van een vochtige cartonnen doos. Hij kon het inwendige van het schrijfbureau vaag onderscheiden. Een keurige schrijftafel: met vakjes en brieven-mandjes en twee rijen houten laden; tenminste de buitenkant was hout en elk van de kleine ingelegde paneelen was voorzien van een geslepen glazen knopje. Zijn „tip" bespaarde hem de moeite om door eigen onderzoek tot de conclusie te komen, dat achter de brievenmandjes en vakjes, achter de looze paneelen en glazen knopjes zich een bolwerk van stevige stalen platen schuil hield.

>«rbl**F."

Me/'. Y. M. L te Heeronveen

0 Q0 Geneesmiddel tegen ' HUIDAANDOENINGEN

WEETU

BEGRAFENIS (CREMATIE) VERZEKERING

HAVBANK

zoor voordeelig kunt sluiten bij do

SCHIEDAM

r«eds, dat U ook Uw«

- 3 -

J.

""

'

•

Snel begon hij de knopjes van de misleidende paneelen los te schroeven. Telkens na de verwijdering van een knop, drukte hij op het schroefgat en eiken keer wachtte hij in spanning of er wat gebeuren zou. Want zelfs zijn grandiose „tip" had hem niet wijs genoeg gemaakt om te weten, welke knop de tooverformule van het „Sesam open u", inhield. Het bleek de vierde van het rijtje laden links te zijn. Toen hij op het schroefgat daarvan drukte, kwam er een lichte klik; het verborgen mechanisme werd in werking gesteld, veeren bewogen met gedempt metaalgeknars en het inwendige van het kabinet schoof uit den muur als door onzichtbare handen voortgeduwd. 't Was een glad karweitje. De stukken er van pasten in elkaar als de fragmenten van een legkaart. Niets haperde, het ging gesmeerd in de meest letterlijke beteekenis van het woord. Het kostte hem drie minuten om het inwendige te openen, drie minuten van rustige, beheerschte bezigheid. Een veelbelovend verspringen van metaal; de deur van de geheimzinnige spelonk ging open. Hij zocht het binnenste er van met een luchtig bewegende hand af. Wat die hand te voorschijn bracht, was een platte leeren cassette van geringen omvang. Knielend voor de open deur van de stalen kast, net aan den rand van den bundel maneschijn, lichtte hij het deksel der cassette op. Hij had zich volkomen onder appèl. Zijn brein was koel, het kloppen van zijn hart had zich niet versneld. Wat hij gebruikt of verlegd had, was vlak bij hem, direct onder zijn bereik en hij wist precies waar het lag. Hij zou geen spoor achterlaten. Hij had er op

SCMfRI^ PAUS

NEW VOBK

De haren, blond, bruin of zwart, het goed gevormde kapsel, het aardige hoedie, zij vormen slechts de omlijsting voor de eenige hoofdzaak: Het sezlchl. De levende uitdrukking van ons innerlijk, trekt den blik tot zich, magnetisch, zou men kunnen zeggen. Verzorg het goed, zoodal het mooi wordt en mooi blijft. Scherk Face Lotion helpt daarbij. Wrijf het gelaal - minstens 's morgens en 's avonds - ermee af. De huid wordt er voortreffelijk van, zacht en zuiver. Meeéters - hoe onaangenaam is reeds het woord zijn verdwenen. Is de huid te droog, dan ontstaat een sterker prikkeling. In dat geval, maar ook slechts dan. moet U met enkele droppels Scherk Facial Oll masseeren • Scherk Face Lotion is slechts echt in origineele flacons met opschrift Scherk •

Blond? Brunette? De voorkeur heeft de mooie vrouw!

■

hgrk rÜ 4^ Lotion >TIC

Wie een 15 et. postzegel stuurt aan de Rrma S. Blindeman & Co., v. Baerleslraat 89, Amsterdam, ont vangt een proef. Verzoeke echter nauwkeurige opgave van adres. Per flacon 0.75, 1.20, 2.10, 4.50

vertrouwd, dat hij het vak verstond en bewees het nu. Haast teeder nam hij het ding uit zijn fluweelen rustplaats in de cassette. Hij hield het tusschen vinger en duim, zóó, dat het maanlicht er op viel en bjeeke glansen er in tooverde. Hij staarde, rustig geboeid niet door de schoonheid van wat hij zag, maar door wat het voor hem beteekendeV- —• Een geluid drong in zijn ooren — een geluid van vlakbij, in dezelfde kamer. Even bewoog hij, toen een bliksemsnel omdraaien van het hoofd. Overigens geen teeken van emotie, hij scheen zelfs niet geschrokken te zijn. „Houd het waar je het hebt," zei ONZE WEBCELOJUCSCIHl een stem; droog, onbewogen. „En verroer je niet." Uit de schaduw bij den ingang Vraag tweehonderd zes en veertig. maakte zich een gestalte los. Naarmate zij verder in het maanlicht kwam, ontWat zijn de asteroïden? hulde zij zich als die van een lang, forsch, breedgeschouderd en krachtig Wij stellen een hoofdprijs van / 2.50 en gebouwd man. vijf troostprijzen beschikbaar om te verdeelen onder hen, die ons vóór 4 November (IndiHij droeg een wijde kamerjapon, die los om hem heen hing; de gordel was sche abonné's vóór 4 Januari) goede antniet vastgemaakt. Zijn rechterhand hield woorden zenden. Adres: Redactie ,,Het een revolver van groot kaliber. Hij Weekblad", Galgewater 22, Leiden. Op maakte den indruk van iemand, die in briefkaart of enveloppe a.u.b. duidelijk vermelden: Vraag 246, zijn slaap is gestoord, maar scheen allerminst van zijn stuk gebracht door het incident. De man moest eens een toonbeeld van schitterende, physieke vermogens zijn geweest en ook nu nog was hij nauwelijks aan den verkeerden kant van Vraag twee honderd twee en veertig. zijn vollen bloei. Maar zijn gezicht had Onder het draaiboek van een film verstaat al iets vleezigs en het lichaam toonde men het document, aan de hand waarvan de onmiskenbare teekenen eener beginfilm wordt gemaakt. Het bevat alle mogenende neiging tot corpulentie.., lijke aanwijzingen, over regie, spel, decors, Hij was nog jong, ofschoon het gedialogen, enz. laat de sporen zijner uitspattingen droeg, gemakkelijk in zijn bewegingen, autoriMet de juiste beantwoording van deze tair, volmaakt zeker van zichzelf. vraag verwierf mejuffrouw J. Caboort te Even rustten zijn oogen op het ding, Den Haag den hoofdprijs, terwijl de troostdat in den maneschijn glinsterde. Toen prijzen ten deel vielen aan: den heer F. J. strekte hij onverschillig de vrije Urmeling, Hilversum; mejuffrouw Thea hand uit. Olivier, Nijmegen; den heer W. H. B. Brie„Ik zal zoo vrij zijn, dat van je over dé, Noordwijk aan Zee; den heer Th. F. E. te nemen. Dank je." Andriessen, Den Haag; mejuffrouw A. de Met een grimmig, humoristisch lachje Wilde, Den Haag. — 4 —

keek hij op den geknidden inbreker neer. Nog altijd roerloos staarde die hem aan. De hand van den grooten man sloot zich, alsof zij iets heel onbelangrijks deed over de uitgestrekte vingers, nam'dèn buit in ontvangst, woog dien een moment en toen liet hij hem in een zak van zijn vest onder de kamerjapon glijden. Zijn oogen bleven .onderwijl in 'n soort medelijdenden spot op den inbreker gevestigd. Het was een te goedkoope triomf. „Sta opl" De inbreker gehoorzaamde. De groote man monsterde hem. Zijn lip krulde minachtend bij het zien van de havelooze, hongerige verschijning. „Dus zoo n (stumper ah jij dacht, dat je den Rangley-diamant in de wacht kon sleepen!" verbrak hij met 'n klank van ongeloovigen hoon de stilte. „Geen klein beetje zelfoverschatting, dkt moet ik zeggen I" Toen dwaalde zijn onderzoekende blik naar de geforceerde kast, die wijd open gaapte. Het gezicht daarvan scheen zijn sarcasme plotseling uit te dooven. „Hoe heb je dät klaar gespeeld?" Er trilde nu booze verontwaardiging in zijn stem. De inbreker zweeg. „Hoe kreeg je die open?" Weer bleef de inbreker het antwoord schuldig. Er kwam een dreigende glinstering in de oogen van den vertoornden reus. „Je deed verstandiger met je mond open te doen, vrindlief! Ik wil je wel vertellen, dat ik grooten lust heb om je

X

u LU

--<$&«

< 1

ÄK

O

z LIJ > < LU

Q

BEZOEKT HET

LUXOR PALAST TE ROTTERDAM

^w

■

een aframmeling te geven, die je heugen zal en je ziet zelf, dat er hier niemand is, die me dat beletten zal. Wat me interesseert is, hoe een akelige sukkel als jij direct die brandkast te pakken had. Vooruit, ik heb niet lang meer geduld I" „Ik kr eg een „tip"," gromde de inbreker onwillig. „Hoe ?" „Van een vent." Dit met een stroef schouder1 ophalen. „Wat voor vent?" „Een die op een brandkastenfabriek had gewerkt." „Zoo." Een nieuwe pauze, langer dan de vorige. Toen de groote man weer: „Hoefde je niets te forceeren?" „Neen." „Je hebt je tijd afgewacht ?" .ja." „Het huis in de gaten gehouden?" „Ja. En de kranten." „Hoezoo de kranten?" „Ik las, dat de oude mevrouw hier, mevrouw Rangley, gisteren naar het ziekenhuis is gebracht en dat de oude baas een kamer in de buurt däar had gehuurd om dicht bij haar te zijn. „En de zoon?" Volgens de kranten huist die in een Mof andere club." „Het personeel?" „Ik heb 'n paar uur geleden de laatsten zien uitknijpen. Die nemen het er van. Het zal wel niet de bedoeling van den ouden heer zijn geweest." „Neen," antwoordde de ander bedachtzaam. Toen weer zijn spottenden toon van straks: „Dus je vond jezelf een heele Piet, wat je noemt een gehaaide, zware jongen, is 't niet zoo ? Je dacht, dat je je groote kans had — — dat de beroemde Rangleydiamant maar voor het grijpen voor je lag ? Zoo is het toch?" De inbreker knikte. „Ik wil er mijn hoofd onder verwedden," vervolgde de groote man, „dat je een paar keer over de draden gevallen bent op je weg naar boven. Wist je, dat er een alarmgeleiding langs de trap loopt ?"

Ja."

„Zoozoo? Waar dan?" De inbreker vertelde het hem. „Hoe ben je dan aan de contacten ontkomen?" „Ik heb de leiding doorgeknipt." Ziedende woede flikkerde in de oogen van den ondervrager. „Hoe heb je het in vredesnaam in je hersens gekregen om een dergelijken slag te willen slaan? Waar heb je den moed vandaan gehaald? Wie bèn je eigenlijk? Vertel me dat in elk geval maar eens." Hij liep op den inbreker toe en de loop van de revolver porde in diens ribben. „Heb je je ooit eerder aan een groote onderneming gewaagd?" „Neen." „Heb je wel wat anders op je kerfstok dan misselijke kruimeldiefstallen ?" De groote man zette elke vraag kracht bij met den loop van zijn wapen. „Neen." „Wat voer je hier dan uit? Je moet wel stapeldol zijn ... Ik dacht, dat je een vent van beteekenis in het vak was. Maar zoo'n zuigeling als jijl Hoe kom je aan het krankzinnige idee, den Rangleydiamant te willen stelen, vraag ik nog eens. Dat zou iets voor de eersteklas lui van het gilde zijn, en die zouden het nog als een harde noot om te kraken beschouwen. Ik denk aan kerels als Max Shimburn of Perr of zelfs Meadow in eigen persoon I En jij durft met je leelijke klauwen naar zóó'n prijs grijpen " Een krachtige duw van de revolver deed" den ander weer op den vloer belanden.

5mtilE BARMES

«.TOM.XP.

En opnieuw staarde de groote man met een kwaadaardig hoonend lachje op hem neer. „We zullen je een lesje geven," vervolgde hij schamper. „We zullen je leeren je bij zakkenrollen te houden en ladelichten en dergelijk zooveelste rangs werk. Dat is je genre 1" De inbreker op den grond liet den woordenstroom zwijgend over zich heen gaan. „Je moet gaan begrijpen, waar je plaats is," snerpte de reus verder. „Karweitjes als dit, gaan boven je kracht. Ik zal het je tot je schande bewijzen." De inbreker reageerde nog steeds niet. „Je bent niet belangrijk genoeg," ging de minachtende stem voort. „Ik zal je behandelen, zooals je verdient behandeld te worden — namelijk door je te negeeren. Maak dat je hier vandaan komt — uit dit huis — oogenblikkelijk. Verstaan ?" Hij stond daar in het maanlicht, een enorme, gebiedende figuur, met een boosaardige glinstering in de felle oogen en een glimlach van moordende minachting om den mond — een toonbeeld van zelfverzekerdheid en kracht. Eén oogenblik nog bleef de inbreker hem aankijken, met uitdrukkingloozen blik. Misschien was hij te verbijsterd om te begrijpen. Met een gebaar beduidde de groote man hem op te staan. Hij gehoorzaamde.

achterkamer, precies zooals hij straks op de tweede étage had gedaan. De achterkamer was geheel gelijk aan die er boven, evenals deze verlaten en met vensters, die op den tuin uitzagen. De inbreker ging rechtstreeks op het hoekvenster toe en stapte over het kunstig gesmeede traliewerk. Dat gaf hem een steunpunt. Aan de achterzijde van het belendende huis was een serre uitgebouwd, met wingerd begroeid en een plat dak. Met één oogopslag schatte hij den afstand tusschen de plaats waar hij hing en den uitstekenden dakrand. Hij overbrugde dien afstand inet één stap. Terwijl hij dien nam — in den tijd dien een kat noodig heeft om over een haag te wippen — was hij in het volle licht der maan. Daarna verdween hij uit het gezicht, op het achterste gedeelte van het dak der serre, in de zwarte schaduw van een schoorsteen; welks duistere omtrek oprees als een toren. Hij had gehoorzaamd. Nu wachtte hij. Maar hoe alles ook aan hem gespannen was, hij had niet precies het moment kunnen aangeven, waarop het eerste definitieve teeken van resultaten zich openbaarde. En evenmin vanwaar het kwam. Maar op een gegeven oogenblik ontwaakte er leven in den tuin onder hem. Even later was er gesmoord beweeg van voeten in de benedenverdieping van de woning der Rangley's. En tegelijk kwamen echo's van voorzichtige actie uit de zijstraat, die langs den tuinmuur

Hij gleed weg van het kabinet. Hij gleed langs den kamerwand naar de deur, zonder een enkele maal om te kijken, hij gleed het portaal in naar de trap. Hij begon den tocht omlaag. Hij gehoorzaamde. Maar bij de derde trede van boven poosde hij, nog geen minuut echter. Hij bukte, zijn gevoelige vingers vonden de uiteinden van het doorgeknipte draad en brachten de afgeschraapte koperen uiteinden met elkaar in aanraking één seconde, twee seconden misschien. Toen hij zijn weg vervolgde, was het alsof hij niet stilgestaan had. Hij gehoorzaamde. Maar op de eerste verdieping week hij nogmaals af van het ontvangen bevel. Hij sloop het portaal over naar de

RADOX

NU 70 CTS per pak

Imp. N.V. Rowntree Handels Maatschappij, Heerengracht 209 — Amsterdam (C).

BEZOEKT HET

F ASTATHEATER TE BEN HAAG

EEN BENIJDENSWAARDIG TEINT. Door gemakkelijke methode. Ook ai bent U tevreden over Uw huid, ook al is Uw huid nog zoo slecht: Radox zal Uw teint verbeteren. Radox maakt namelijk in water zuurstof vrij, welke doordringt onder de huid, waar de kliertjes liggen, die vetdeeltjes afscheiden, en de huid de frischheid en soepelheid der jeugd geven. Zelfs het beste teint lijdt door onzuiverheden, die in de poriën dringen, crèmes, poeders, etc. Bij verstopte poriën kunnen de kliertjes niet meer behoorlijk functionneeren waardoor de huid ziekelijk wordt en onfrisch, vlekken en puistjes ontstaan. Water en zeep kunnen dit niet voldoende reinigen. Alleen zuurstof kan de verstopte poriën openen en zuiveren en doordringen tot de onderhuidsche weefsels, welke zij verfrischt en versterkt. Wanneer U dus steeds wanneer ge het gezicht wascht wat Radox door het water mengt, zal de vrijgekomen, geneeskrachtige zuurstof niet alleen alle puistjes etc. verwijderen; Uw geheele huid wordt verjongd en verfrischt. Een zacht, blozend teint zal U een sieraad worden, dat iedereen U benijdt. Radox is heerlijk geparfumeerd en verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten. Een pak is toereikend voor verscheidene weken.

KAY FRANCIS, . de talentvolle filmster, Is dit seizoen bij de Warner-Bros geëngageerd. - 7 -

twee huizen verder liep. En opkijkend, zag hij, in de dakgoot, even een helm afgeteekend tegen den schemerigen nachthemd. Het was een geconcentreerde aanval en de behoedzame energie waarmee zij werd uitgevoerd, legde onwraakbaar getuigenis af van het aanzien der familie Rangley, de beteekenis van haar woning, de waarde van haar bezittingen. Een roep uit dit huis werd prompt beantwoord uit de afgronden der slapende stad. De man, verborgen in de schaduw van den serre-schoorsteen, hield de oogen gevestigd op de vensters der tweede verdieping van het huis, waaruit hij zooeven deemoedig de vlucht had genomen. Van hier had hij een prachtig uitzicht op de hooge, breede ramen. Gedempt geluid uit de diepten van het huis bereikte zijn oor. De eerste uitdaging stampende voeten toen twee schoten. (Vervolä op pagina 21}

.

-■^

■

^^^

■-.

.a«/»*.

■m n tS,

i

I

-

t

r

m&ß. /^

--■^

**

■

f

■

, «ön reeds thans In de jreleeenheld hier eenigre foto's voor U uit de nieuwe toonfilm „De Tsarewiti'' af te beelden. „De Tsarewitsj'is stellig de meest gewaardeerde operette van Franz Lehar, en het is daarom van belang, dat de componist persoonlijk zfln volle medewerking b« de verfilming er van gegeven heefjl. Twee zangsterren vervullen de hoofdrollen n.1. Martha Bggerth en Hans Söhnker. Regie voert Viktor Janson, die zHn sporen op dit terrein reeds lang heeft verdiend. Belangrffke rollen spelen verder: Georg Alexander, Otto Wallburg. Erv Bos, Ida Wüst, Hans Schaufuss, Max Gttlstorff, Paul Heidemann en Anton Pointner. Binnenkort hopen wij nog een serie foto's uit deze toonfilm der Ufa te brengen.

^^^^^^^^^^H

riAJurrvcrz

Een bloemlezing van den geestigsten geïllustreerden humor uit de bultenlandsche tydschrlften.

SIGAREN 's-Morgens, 's Middags, 's Avonds.

/Jarenlang was hat rijn «nige sieun "] (aeweeft— /

/toen werd het h«fn wrtcdelijk ont^ I nomen en by het oudroett yedey (poneerd^

¥

/ Er wordt beweerd, dat zoovele mannen grijs worden door de hoeden. — Door de hoeden van hun vrouwen natuurlijk I

maar rijn vrouw wel —"^

(*n tij dttd het^oolcl^

„Er is een bepaald type menschen, die 't eene oogenblik iets doen, wat zü 't volgende aboluut vergeten zijn," beweert een psycholoog, — wij weten het; een van hen heeft onlangs vijf en twintig gulden van ons geleend. „De meeste menschen, die iets breekbaars per post verzenden, maken altijd een of andere fout, waardoor de zending absoluut zeker beschadigd of gebroken ter bestemming komt," verklaarde dezer dagen een postambtenaar. — Die fout bestaat dan zeker in het opschrift: Voorzichtig — Breekbaar. In Herefordshire, een klein dorpje in Engeland, heeft men twee schedels gevonden; de eene was zwaar beschadigd, uit de andere ontbrak alleen een tand. — De schedels hebben bepaald toebehoord aan een tandarts en een patiënt, wien de eerste had verteld, dat het heelemaal geen pijn zou doen. Vele politici schrijven nooit hun eigen toespraken, vernemen wij. — Dan nemen wij vanzelfsprekend een heeleboel terug van alles wat wij altijd van politici hebben gezegd.

,.., k , , . ,^ . T „Jan.Mjk etnsl Je sigaret! Geen wonder da t er soms zulke verschrikkelyke branden ontstaa tStaanl

^eÄ/^e M*e/)/na/i; ,Zoo nichtje, en wat zee je nu wel van mijn zaak?" Het bakvischje: „O. ik vind ze jrewoon snoerwr. nntr. snoezig, oom!'r

Dezer dagen kwam er een Amerikaan in ons land, die voor vijftig duizend gulden beschadigd en gebroken vaatwerk kocht. — Wij zouden het eenvoudiger vinden om er een paar dienstmeisjes bij te nemen. Volgens zekeren geleerde verplaatst het vasteland zich langzamerhand in Westelijke richting. — De menschen, die zich altijd afvragen waar het met Europa heengaat, behoeven zich thans dus niet langer het hoofd te breken over deze kwestie.

Beppi

de Vries (Blonde Greet), Cor Hermus (Oom Gerrit), Sylvain Poons en Heintje Davids.

De opname-staf In actie te Nijmegen.

art

DROOM VAtt GELUK

Ontdekkingsreiziger: „Heb medelijden met mij. Ik heb een vrouw en kinderen thuis, die ik te eten moet gevent" Kannibaal: „Dat heb ik ookl"

De slechte golfspe/er: „Ik geloof, dat ik aardig vooruit ga. Merk je niets bijzonders aan mij?" De caddy: „Ja, U hebt Uw haar laten

knippen."

EEH UFA-TOOMPILM MET

Bri^WeHGlm

Aaf Bouber (Tante Piet).

- 10 BB

1

Camera-man Farkass legt Amsterdam op'de film vast.

—n— -äiHÜ^i

Sylvain Poons en Heintje Davids in de Jordaan.

TAP DÄNCINö H

DE DANS. DIE BEANTWOORDT AAN ONS INNERLIJK GEVOEL VOOR RHYTHME. - EEN INLEIDING EN DE EERTSTE LESSEN.

oe dikwijls hebt gij niet in het oog bekoord. De wijze van oorstreeling is dancing" schuilt in ons allen; een appreciatheater gezeten, verbaasd over de langzamerhand hoe langer hoe beter ge- tie van gratie en schoonheid van de convaardigheid, waarmede een paar worden, doch zelfs heden ten dage vinden certdans wordt slechts door weinigen van artisten op het tooneel, klaarblijkelijk zon- we in ons dat prikkelende om in onze han- ons verkregen. der inspanning, met hun voeten een roffel den te klappen als begeleiding van dansen, Zooals gij in het theater zit en met verslaan in rhythmische samenwerking met de uitgevoerd op muziek of maatslagen. rukking de lenige bewegingen volgt van jazz-maten van de muziek? U hebt gekeDe concert- of artistieke dansen zijn de den „tap dancer", geeft gij slechts uiting aan ken naar de lenige beweging van knie en hoogste vormen om uitdrukking te geven emoties, welke een onuitroeibaar deel van enkel, terwijl uw ooren aangenaam ge- aan gratie. Ze staan tot „tap" of „buck", ons allen vormen. streeld werden door een genoeglijk tap, tap, zooals de boeken van Eudides tot de lagere Het waren wellicht Engelands beroemde tap van de zolen der schoenen tegen een wiskunde staan. De mate van appreciatie Lancashire dog dansers, die meer samenharden, houten vloer. hangt af van een in die richting opgevoed hang brachten in het hoorbare voet-accomGij waart verrast door de accuratesse van publiek en dat soort is, zooals de dans- pagnement en de levende, inspireerende de beweging, de volmaakte harmonie tus- kunstenaars toegeven, droevig dun gezaaid. muziek. Ze vonden in het klepperen van de schen het tikken op het tooneel en het Een appreciatie van het rhythme in „tap inheemsche schoenen met houten zolen een rhythme van de muziek van het orkest. uitwerking, welke aanzienlijk bijdroeg tot Uw eigen voeten beginnen heimelijk tegen het rhythme van het ensemble, wanneer ze het vloerkleed van de zaal te tikken. Inhuppelden op de maat van hun volksmuwendig zijt gij jaloersch. Hoe heerlijk zoudt ziek. Langzamerhand kwamen ze er achter, gij het vinden, indien ge ook dat gevoel dat zekere opeenvolgingen van voetbewevoor rhythme had en die controle over de ging alle dansers ten goede kwamen en hen spieren. in staat stelden zich in harmonie met de Gij kunt „tap dancing" gemakkelijk leemuziek en mededansers voort te bewegen. ren. Het is mijn bedoeling te toonen, hoeZooals,, tap dancing" heden gedaan wordt, gemakkelijk het is de „steps" aan te leeren, is het een uitvoering van een serie voetbedie gij op het tooneel hebt gezien. Door wegingen, welke alle gebaseerd zijn op de, middel van foto's heb ik de bewegingen zelfde fundamenteele steps. Het succes van ontleed, zoodat gij, die nooit tevoren geden danser is het resultaat van geduldige danst hebt, hetzij in een danszaal, hetzij oefening en zijn eigen handigheid in het als amateur op het tooneel, in uw eigen toepassen van deze beschreven passen in huis kunt leeren om een even vaardig daneiken willekeurigen vorm, op de muziek ser te worden als degenen, die groote geldwelke hem begeleidt. sommen uitgegeven hebben in een dansHet ligt in mijn bedoeling deze beweschool. Beoefen deze „steps", zooals ik die gingen te illustreeren met een serie schemavoor U afgebeeld heb, in uw woonkamer, tische foto's, welke gemakkelijk te begrijpen uw slaapkamer, uw keuken of waar gij een zijn. De afbeeldingen zijn zoo eenvoudig, houten vloer mocht vinden. Volg de in dat niemand moeilijkheden zal hebben om structies, zooals die aangegeven zijn, werk deze passen te leeren, welke de basis vormen geduldig en gij zult verbaasd staan over uw van „buck dancing". vorderingen in een maand of twee. „Tap dancing" heeft voor een goed deel Bekommer U in het begin niet om de andere middelen tot gewichtsvermindering BEGINNER'S TIME STEP 1. - 1. Voorbereiding muziek. Tel voor Uzelf onder het tikken. vervangen. Tegenwoordig wil ieder meisje breng den rechtervoet achterwaarts omhoog. 2. Zwaai Tel, bij wijze van oefening, op de maat den rechtervoet naar voren, terwijl de bal van den zoo slank mogelijk zijn. Er is geen betere den grond raakt. 3. Zwaai den rechtervoet naar van het tikken van den wekker. Bij eiken voet methode dan zulks door dansen te bewerkachteren, waarbij de bai van den voet wedetom den tik van de klok moet gij den grond met grond moet raken. 4. Zet den voet neer. Herhaal de stelligen. En hoeveel belangwekkender is met den linkervoet. Tel als het tikuw voeten aanraken in overeenstemming vier bewegingen „tap dancing" niet, dan geregeld gymnastiek ken van de kioks 1-2-3 en 1-2-3. met de aanwijzingen op de foto's. Als gij of andere voorgeschreven oefeningen te de bewegingen beheerscht, moet gij uw maken! gramofoon of uw radio aanzetten of iemand Eén ding is noodzakelijk voor den beop de piano laten spelen, terwijl gij voor ginner, en dat is een ernstige en aanhoudenmuziek de gewone fox trot bezigt. de oefening. Ik zal u leeren, hoe gij uw Wanneer gij meer bekend raakt met den TWEEDE voeten precies moet bewegen; gij zoudt daar„slag" van de fox trot-muziek, dan zult ge van niet meer kunnen krijgen bij een perLES. bemerken, dat gij in staat zijt deze passen soonlijke instructie in een dansschool. Uw te bezigen voor elk muziekstuk, dat in dit succes in het meester worden van dezen tempo gespeeld wordt. Gij zult verbaasd dans hangt geheel af van dé hoeveelheid zijn over de accuratesse, waarmede ge het arbeid, welke ge in uw studie legt. Sterkere rhythme beantwoordt. beenspieren en een gemakkelijkheid in voetDiep in ons binnenste schuilt dit primibeweging zullen op natuurlijke wijjze onttieve gevoel van verrukking voor rhythme wikkeld worden, indien gij lederen dag een en rhythmische uitdrukking, en „tap danpoosje aan ernstige studie wijdt. Wanhoop cing" is, zooals we tegenwoordig weten, een niet na de eerste week, indien ge niet de uitdrukking van rhythme. vaardigheid verkregen hebt, welke ge verOnder de primitieve volken werd muwachtte. Het is evenwel mogelijk om, met ziek het eerst gecreëerd door het slaan op oefening, binnen een paar maanden een trommels. Onze voorouders huppelden — tamelijk goede ,.tap dancer" te worden, en of schreden statig — met hun bloote voeten nadat ge u deze fundamenteele passen eigen op dit woeste getrommel, terwijl ze een gemaakt hebt, kunnen de meer ingewikkelde woeste schildering gaven van hun oorlogsbewegingen gemakkelijk geleerd worden. successen en triomfen bij de jacht. Een Nog één raadgeving alvorens de lessen aan heftig klappen in de handen zorgde voor te vangen, dat is: Stamp hard op den grond! de begeleiding. Dat was hun uitdrukking Tracht niet door een „tap dance" heen te van rhythme. Dat was de uitlaatklep voor schuifelen. lederen keer, dat de voet den BEGINNER'S TIME STEP 2. - 1. Spring van den hun emoties. Dat was hun wijze om verlinkervoet op den rechtervoet en zwaai tegelijkertijd grond aanraakt, stamp dan flink. Laat wat den linkervoet naar achteren. 2. Zwaai den linkervoet veling te verdrijven. geluid hooren, roepen we onzen leerlingen naar voren, terwijl de bal van den voet den grond Door de eeuwen heen zijn deze impulsen raakt. 3. Zwaai den linkervoet naar achteren, waarbij constant toe. De ergste fout van den beginons bijgebleven. De populaire vorm van de bal van den voet wederom den grond moet raken. ner is, dat hij niet hard genoeg op den grond linkervoet stevig op den grond. Het tellen dansen heeft altijd zoowel het oor als het 4. Zet den geschiedt als volgt: hop 1-2-3. stampt. - 12 -

F= I l_ M

MARIE DRESSLER. de Hollywoodsche Adtle Sandrock, ia den 9en November te Cobourg (Canada) geboren en haar ware naam is eigenlijk Marie Koerber. Toen zij voor het eerst in het publiek optrad, «telde zij een cupido op een voetstuk voor. Zij Was toen vijf jaar oud. Sindsdien heeft Marie ontelbare rollen op het tooneel en voor de film gespeeld. Zij is thans bij de Metro-Goldwyn-Mayer geëngageerd. De laatste vijf jaren heeft zij circa tien maal „voor goed" afscheid genomen van de filmatcliers. .. . maar tot dusver is zij steeds weer terug||ekeerd.

ARTHUR DUARTË werd in het jaar 1895 te Lissabon geboren. Hij bezocht te Parijs een kostschool en giftg op zijn zestiende jaar naar de Reinhardt-tooneelschool te Berlijn en debuteerde op het witte doek in de Nordisk-film „Het brandende schip". Voor de Ufa speelde hij in „De dansstudent" en te Parijs filmde hij in ,,La Fantome d'amour". Hij is een zeer talentvolle jeune-premier.

E- C 1^ E- M ABC 25

is een Londensche. Zij bezocht het gymnasium en daarna een tooneelschool. Door den regisseur Cecil Lewis werd zij voor de film ontdekt. Hij stelde haar aan de directie van de British International Pictures voor en Steffi was zoo gelukkig een langdurig^ contract te krijgen. Men kent haar voornamelijk uit de film „New Year's Eve".

MARY DUNCAN behoort tol de beste Amerikaansche sterren. Zij werd te Luttelville (Staat Virginia) geboren, doch toen zij eens te New York logeerde, trad aldaar de beroemde kunstenares Yvette Guilbcrt op. Mary speelde Yvette iets voor en deze raadde haar aan, een tooneelschool te bezoeken. Mary had talent en zij debuteerde reeds na een jaar te Chicago. Te Londen speelde zij als gast en kreeg toen een engagement bij de Fox-Film. Het laatst speelde zij in

eens een beroemdheid, is thans een beetje op den achtergrond geraakt, want zij heeft haar naam in de talkie's niet weten Ie handhaven. Josephine werd den Isten Mei 1906 te New York City geboren. In 1926 debuteerde zij voor de film en in 1929 speelde zij bij Fox haar eerste talkie, n.l. „Big Time". Daarna trad zij nog met Al Jolson in „The Singing Fool" op.

IRENE DUNNE, die dit seizoen in „Back Street" op den voorgrond trad, werd te Louisville als dochter van Captain Joseph J. Dunne geboren. In 1926 bezocht zij het Chicago College of Music. Zij debuteerde op het tooneel als zangeres in „Sweetheart Time" en behaalde bij Ziegfeld veel succes als Magnolia in „The Show Boat". Zij debuteerde voor de film in „Leathernecking".

de film „Clty-Girl".

JACK DUFFY is te Sydney geboren. Zijrt vader was advocaat en wilde zeer gaarne, dat zijn zoon hetzelfde beroep zou kiezen. Jack wilde echter aan het tooneel en hij koos daartoe het gebruikelijke middel; hij liep van huls weg en ging al* verstekeling naar New York. Daar werd hij figurant aan een revue-theater. Later trok hij naar Hollywood en wist zich van extra tot een gevierde filtn-koffliek op te werken. In de Paramount Christie Comedies behaalde hij zijn grootste successen.

JAMES DUNN is den lOden Maart 1906 te Winnipeg geboren. Zijn vader was een zeer bekend acteur. Op veertienjarigen leeftijd trad James voor het eerst op, en wel in hetzelfde stuk waar zijn vader een rol in speelde. William Fox ontdekte zijn filmtalent en engageerde hem voor zijn maatschappij. James is sedertdien nog steeds bij de Fox-Film-Corporation geëngageerd en heeft reeds vele mooie rollen gespeeld.

- 13 -

JIMMY DURANTE, de bekende filmkomiek, is den 18en Februari te Toronto geboren. Het jaar van zijn geboorte houdt hij echter angstvallig geheim. Hij is achtereenvolgens meubelmaker, smid en behanger geweest voordat hij ontdekte, dat hij voor een dergelijk ambacht niet deugde. Toen werd hij figurant te Hollywood. Clarence Brown, de regisseur, zag iets in hem en liet hem kleine humoristische rollen' spelen. Thans is hij een der gevierde Metro-Goldwyn-Mayerkomieken.

-W^^mß.

'■';Ä:'

■

wmmm. ,,.

...

,,.....

,.

... :„

...^,.,,..

- 14-

,

■'■

.

■.

-

■

oV^ae^P

ALS HET LEVEN BEDROG WORDT

EVA DE BOURNONVILLE. dat land; zij logeerde by hen en keek terwyl Een van de geliefde figuren uit de ro- uit naar mogelijkheden om haar doel te vuurpeleton hadden geëindigd, begon zy in te binden. manliteratuur is,,de mooie spionne", bereiken. Men vertelde haar, bijna van uur tot uur de sirene, die licht ontvlambare miliZe deed echter niet veel. Haar methode tairen en diplomaten in haar netten verstrikt was kennis te maken met officieren van de nauwkeurig, wat zij in Engeland had geteneinde dezen met gebruikmaking van haar land- en zeemacht, die met verlof te Londen daan sinds zij voet aan wal had gezet; men charme te verleiden om de geheimen be- vertoefden, met hen te gaan dineeren en hen vertelde haar hoeveel geldzendingen zij uit treffende de landsverdediging, die hun be- uit te hooren. Wat voor belangrijke gege- Duitschland had ontvangen, men liet haar kend zijn, prijs te geven. Er is geen twijfel vens zij gemeend heeft van deze gewoonlijk sommige van haar eigen brieven zien, dien aan. of vrouwelijke spionnen hebben inder- jonge menschen te verkrijgen, is niet recht men had „ontwikkeld", zoodat de met ondaad voor hun lastgevers belangrijke diensten duidelijk, want zij wisten haar gewoonlijk zichtbaren inkt geschreven geheime medeverricht, en er was dan ook gedurende den niets meer te vertellen, dan wat zijzelf in deelingen leesbaar waren geworden. Al deze wereldoorlog bijna geen strijdend land, of iedere courant in de berichten over het front bewijzen waren verpletterend voor Eva de het heeft gebruik van hun talenten in dit had kunnen lezen. Volgens de Engelschen Bournonville. Ze veranderde nu van tactiek. opzicht gemaakt. Toch schijnen vrouwelijke zelf waren ze dan ook het papier niet waard Met een glimlach en een van haar charmante spionnen1 in veel gevallen niet opgewassen waarop Eva ze met zooveel zorg en moeite lonkjes bekende zy. „Het is waar," zei ze, „maar ik deed het alleen uit sensatiezucht. tegen hun mannelijke collega's, met het ge- neerschreef. Ik heb niets verraden!" volg, dat menig spionnage-drama in een Inderdaad schreef Eva. Ze deed het met soort bedroevend kluchtspel veranderde, zoo- onzichtbaren inkt tusschen de regels van een Dat zij inderdaad weinig schade had aandra er een vrouw ten tooneele verscheen. Dit gewone briefwisseling — een zeer weinig gericht aan het land, dat haar gastvrijheid was ook het geval met Eva de Bournon- ingenieuze methode! — die zij met een adres had verleend, werd niet als een verontschulville, die tijdens den jongsten, grooten oorlog in Denemarken onderhield, dat by de Brit- diging aangemerkt. Zij was een spionne, en van zich deed spreken. sche autoriteiten bekend stond als een „poste in die verschrikkelijke dagen was een spion Eva de Bournonville was het type van de restante" voor de correspondentie van de grootste vijand dien een land kon hebmooie spionne, zooals deze in de romanlite- spionnen. Het was een adres, waarvan de ben, dat in een stryd op leven en dood geratuur voorkomt, -en zjj leefde geheel volgens Engelsche beambten van den contra-spion- wikkeld was. Voor den spion kon geen gede traditie, die voor dergelijke vrouwen is nagedienst hoopten, dat het steeds gebruikt nade voor recht gaan! vastgesteld. Ze was van Fransch-Zwitsersche mocht worden, want alle brieven, die daar Maar het optimisme van Eva de Bournonafkomst en had verschillende familieleden in heen gestuurd werden, kregen een ,,goede ville kende geen grenzen. Zij sprak over haar Denemarken. Ze had een uitstekende opvoe- beurt" van hen; ze werden van a tot z ge- groote kennis van Duitschland en smeekte ding genoten, zag er „allerliefst" uit, om den lezen, besnuffeld, berooken en betast, tot de autoriteiten haar in hun dienst te nemen, term van een harer levensbeschrijvers te men er alles uitgehaald had wat er in stond, om haar gelegenheid te geven van rol te gebruiken; ze kon zich in de beste gezel- waarna ze doorgezonden werden, omdat ze verwisselen en spionnagediensten te verrichschappen bewegen, wist wat haar kleedde toch gewoonlijk niets van gewicht bevatten. ten tegen haar vroegere lastgevers. Dit aanen... . kon van haar charmes een handig Deden ze dit wel, dan werden de gegevens bod werd van de hand gewezen. In de plaats gebruik maken. Bovendien had een avon- handig veranderd. Door dit adres kwamen daarvan werd zij in de gevangenis gezet om tuurlijke aanleg haar naar verschillende de Engelschen, zooals ze beweerden, alles te den dag van haar berechting af te wachten. vreemde landen gevoerd — zij sprak ver- weten wat er over de verdediging van hun Zij verscheen in Januari 1916 voor de schillende talen vloeiend — waar zij land naar buiten werd medegedeeld. rechtbank. Natuurlijk waren de zittingen bij gezantschappen en consulaten min of Eva de Bournonville beperkte zich ech- geheim. Niemand, die het gerechtsgebouw meer verantwoordelijke posities had bekleed. ter niet tot deze onpractische methode. Ze dien ochtend passeerde, kon weten of verDeze veelbewogen carrière, gevoegd bij een deed ook iets, wat handiger was. Met de moeden, welk een drama werd opgevoerd groote behendigheid om zich gewichtiger ondervinding, die zij had opgedaan in geachter de gesloten deuren van een der zitvoor te doen dan zy in werkelijkheid was, zantschappen en consulaten, en met haar tingszalen. Maar Eva, nog steeds hopend en gaven haar een niet te onderschatten voor- kennis van vreemde talen achter zich, pronog steeds glimlachend in het aangezicht deel, toen zij voor den eersten keer in den beerde zij een betrekking te krijgen by de van haar lot, stond nu in de beklaagdenbank spionnage-dienst trad. Het was door haar afdecling post-censuur van het Engelsche en vocht voor haar leven. Ze had bekend, kennismaking met een Duitsch officier, die contra-spionnagebedrijf. Haar Engelsche maar zij had toch een verdediger gekregen. waarschijnlijk onder den indruk was geko- vrienden verzocht zij om schriftelijke aanDe behandeling van haar zaak was geheim, men van de familiare wjjze waarop zij sprak bevelingen. Deze weigerden echter aan dit doch naar men zegt, volkomen eeriijk. De over de hooge militairen en diplomaten, die verzoek te voldoen en het was dan ook door uitspraak luidde ten slotte schuldig en het zij kende, dat zij opgemerkt werd door het haar gebrek aan referenties, dat zij de be- vonnis werd uitgesproken. Eva de Bournonhoofd van den Duitschen spionnagedienst, geerde betrekking niet kreeg. Zoo lèèk het ville, de vroolijke, bekoorlijke jonge vrouw den man, die in de geschiedenis bekend is althans voor Eva, want natuurlijk had men werd veroordeeld om opgehangen te als Steinhauer — ofschoon het niet zeker haar niet verteld, dat men precies wist, wat worden! is, dat dit zijn werkelijke naam is. zij in Engeland uitvoerde en dat men zorgZelfs by het vernemen van deze verschrikHet is zeer moeilijk uit te maken, in vuldig naging wat zij naar Denemarken kelijke uitspraak verloor zy den moed niet. welke relaties Eva de Bournonville precies schreef! Dat mocht zij nog niet weten, omMisschien wist zij — zooals iedereen troutot den Duitschen spionnagedienst heeft ge- dat het net om haar nog niet geheel was wens in de rechtzaal moet hebben gewestaan. Misschien heeft zij zichzelf ook in dit aangehaald. Lang zou dit echter niet meer ten — dat zij nooit van aangezicht tot aanopzicht gewichtiger voorgedaan, dan zjj was. duren. gezicht met den beul zou komen te staan. Het is althans niet aan te nemen, dat men Twee maanden nadat Eva gesolliciteerd Gedurende den oorlog is er meer dan één haar werkelijk belangrijke opdrachten zou had, vervoegden zich twee beambten van spion in Engeland terechtgesteld, maar nooit hebben gegeven, om de eenvoudige reden, Scotland Yard aan het hotel in het West was er een vrouw onder hen. In dit opzicht dat zij niet als spionne deugde, daar zy End van Londen, waar zij toen verblijf kon Eva de Bournonville zich dus gerust direct als zoodanig herkend moest worden hield en arresteerden haar. Ze vroeg, wat voelen. door iedereen, die over een weinig men- men haar ten laste legde. „Spionnage" klonk Ze kreeg gratie, maar niettegenstaande schenkennis beschikte. Of men zich nu ech- kort het antwoord. dat, was haar straf toch zeer zwaar. Ze werd ter in Duitschland in haar heeft vergist, of Bij deze beschuldiging begon Eva de dat zij zich uitgaf voor iets, waartoe zy Bournonville luid te lachen! Men kon het naar een strafkolonie gestuurd, daarna naar niet aangesteld was, zal wel nimmer met nooit bewyzen, dacht zy. Ze gedroeg zich de gevangenis te Liverpool, om ten slotte zekerheid zijn uit te maken, maar hoe dan overmoedig, als iemand die zich volkomen in 1922 vry te worden gelaten. Echter niet ook: ze vertrok naar Engeland om te trach- zeker van zijn zaak weet, maar toen ze vry om in Engeland te blijven. In Februari ten geheime inlichtingen over het leger en naar de Yard werd gebracht en toen ze daar van het jaar 1922 werd zij van de gevande vloot machtig te worden en deze naar in den stoel zat, .in den stoel, waarin vóór genis in Liverpool onder vrouwelijk geleide naar Newcastle-on-Tyne gebracht en daar Duitschland door te geven. haar Lody, Graves, Roger Casement, Mata op een schip gezet, dat naar Nederland verAls een Fransch-Zweedsche, met een Hari en andere bekende figuren uit de „introk. En de eenige boodschap, die zij meeDeensch paspoort, kwam zij in September ternationale wereld" hadden plaats genomen, kreeg was, dat zy nooit meer in Engeland 1915 naar Engeland. Zy had vrienden in van wie er verschillende hun leven voor het mocht komen....

■

vnn Een revue-film met overweldigende scènes, waarin de hoofdrollen worden vertolkt door: J. Lawrence Carol Trixie Polly Brad Peabody Barney Pay Don Dansmeester Eddie Loopjongen Clubman

Warren William Joan Blondell Aline MacMahon Ruby Keeler Dick Powell Guy Kibbee Ned Sparks Ginge Rogers Clarence Nordstrom Robert Agnew Tammany Young Sterling Hollowav Ferdinand Gottschalk WARNER BROS-FILM

T Dick Powell. 2. Nerf ^ Jammany y ^«d Sparks. 3. .^^derveJefJ-.^^ee.: ,nd

^fiin.tebe^edSCène8'die'

i

., . ., fr-

Regie: Alfred Werker. Dans: Sammy Lee. Muziek: William Keen. Fox-Film. Carlos Martin (Raul Roulien) is een echte Don Juan. Op den vooravond van zijn huwelijk met Dorothy Wilton (Gloria Stuart) geeft hij een afscheidsdiner aan zijn vele vriendinnetjes, terwijl de familie Wilton een groot feest geeft, ter eere van het huwelijk van hun dochter. Zijn geliefde blondjes

De nieuwste foto van de bekende filmster

/^

laten hem echter niet met rust, zoodat Carlos veel te laat op de receptie verschijnt. Verschillende malen wordt hij aan de telefoon geroepen, waarbij Carlos tegen Dorothy doet, alsof hij spreekt over zijn polo-ponies. Wanneer zij hem daarna nog betrapt op een tête a tête in den tuin met Toots (Joan Marsh), vertrouwt zij hem heelemaal niet meer en verbreekt hun engagement, al zegt Carlos ook telkens: ,,Dorothy, ik kan alles verklaren!" Vanzelfsprekend is Carlos hierdoor geheel uit het veld geslagen; hij dreigt haar, een einde aan zijn leven te zullen maken. Als dit echter geen indruk op haar maakt, zegt hij, een Oceaanvlucht te zullen ondernemen. Hij hoopt, dat Dorothy hem terug zal roepen, maar dit gebeurt niet en hij moet zijn dwaze plan dus ten uitvoer brengen. De start heeft plaats temidden van millioenen belangstellenden en een groot aantal

■■■-

LILIAN

&'££&&&&:&£,&

persvertegenwoordigers; taal nog teeken wordt verder van hem vernomen. Er breekt een ontzettende epidemie ,,Masculitis", uit en ze woedt over de geheele aarde. Alle mannen gaan aan deze ziekte ten gronde en zoo zien we de aarde bevolkt met niets dan beeldschoone vrouwen; vrouwelijke doctoren, vrouwelijke advocaten, vrouwelijke politiecorpsen, vrouwelijke gangsters, enzoovoort. Zelfs zien we Dr. Prodwell (Edna May Oliver) en haar assistenten probeeren, een kunstmatigen man te maken. Alle proefnemingen mislukken echter en de wereld blijft zonder mannen! Carlos Martin blijkt intusschen gespaard te zijn gebleven op een eiland, midden in den Oceaan, waar hij op zijn Oceaanvlucht een noodlanding heeft moeten maken, en op een goeden dag wordt hij levend ontdekt doqr een vrouwelijke postvlieger.

de hoofdrolvertolkster

in

de

FOX-FILM

»MY LIPS BETRAY"

Het leger, de vloot en de luchtmacht, bestaande uit de mooiste jonge vrouwen, gaan hem halen. Het gerucht, dat er een „levende man" is ontdekt, is echter reeds ter oore gekomen van een vrouwelijke bandietenbende en wanneer men op het eiland aankomt, is Martin al ontvoerd. De gangsters willen uit dezen laatsten levenden man een voordeeltje halen en zoo wordt hij in het openbaar verkocht aan de meestbiedende van een millioenenleger, naar liefde smachtende jonge vrouwen. Terwijl men verwoed aan het bieden is, grijpt het gouvernement in en wordt dit mannelijke unicum als het ware „achter glas" in veiligheid gebracht. Dorothy verneemt, dat Carlos Martin in leven is. Zij spoedt zich naar het gebouw, waar hij door verschillende beeldschoone meisjes opgepast wordt. Wanneer zij de kamer binnenkomt, is het eerste wat hij zegt: „Dorothy, ik kan alles verklaren!" Samen vluchten zij... . echter alleen, om achterhaald en teruggebracht te worden. Op den Volkenbond wordt besproken wat men met Carlos doen zal. Deputaties uit alle landen der wereld eischen Martin op voor hun land. Carlos wil echter nergens iets van weten, want hij wil met Dorothy trouwen. Ten einde raad overmeestert hij een vrouwelijke soldaat, grijpt haar revolver en dreigt zichzelf van het leven te zullen berooven, als hij Dorothy niet mag trouwen. Natuurlijk krijgt hij zijn zin en Dorothy is zoo gelukkig, den laatsten levenden man op aarde haar echtgenoot te mogen noemen. 1. De Volkenbond besluit over de toekomst van den laatsten levenden man en het is Nederland, die hem opeischt. 2. Raoul Roulien en Gloria Stuart. 3. Herbert Mundin en Raoul Roulien. 4. Jrlerbert Mundin, Gloria Stuart, Raoul Roulien en Joan Marsh. 5. Dr. Prodwelll dna May Oliver) neemt proeven met' een kunstmatigen man. j

■

/

„My Lips betray" „My Weakness" „Marionetten" „Muziek In de lucht"

;

"*V

LILIAN HARVEY vertolkte in de volgende films de hoofdrol „Der Fluch" „Vater werden ht nicht schwer" „Keusche Susanne" „Du sollst nicht stehlen" „Huwelijks-vacantie" „Adieu Mascotte" „Het dolle freuletje" „Het pikante kenteeken" „Wenn Du einmal dein Herz verschenkst" „Hocus-Pocus" „Liebeswalzer" „Drei von der Tankstelle" „Inbrekers" „Nie weder Liebe" „Het congres danst" „Zwei Herzen und ein Schlag" „Ein blonder Traum"

:

^

m

Zij zal dit seizoen nog optreden In

H

HARVEY

JE*'

..... . . .,-■■■■

■

■

■

-^.

-

■

MET VOORBEB^LCHTEN R^LBE (TB.% CKIMX OF THE CENTUKX^

STUART ERWIN EN FRANCES DEE.

B

r. Emil Brandt, een man van de wetenschap, komt op een dag het hoofdbureau van politie binnenloopen met het zonderlinge verzoek hem op te sluiten teneinde te voorkomen, dat hü een misdaad zal begaan. Dan McKee, een sensatie-journalist, die met de politiemannen Frank Martin en Tim Riley heeft zitten kaarten, wordt weggestuurd en Dr. Brandt vertelt het volgende: ,,Ik heb vele patiënten langs hypnotischen

Regie van ' William Beaudine. Paramount-Film. Rolverdeeling: Dr. Emil Brandt. Jean Hersholt. Mevrouw Freda Brandt Wynne Gibson. Dan McKee Stuart Erwin. Doris Brandt . . Frances Dee. Gilbert Reid . . . . . Gordon Westcott. Captain Riley . . Robert Elliott. Luitenant Frank Martin David Landau. James Brandt . . .... William Janney. Hilda Bodil Rosing. Eric Torben Meyer. Philip Ames . , . . . Samuel S. Hinds. dien avond bij hem te blijven, terwyl Riley belooft later op den avond te komen. Ze gaan op weg maar merken niet, dat zjj gevolgd worden door een vreemden, schamel gekleeden man, en door Dan McKee, den op sensatie belustcn journalist. Dr. Brandt's tweede vrouw, Freda, en zijn dochter Doris, zyn evenals de twee bedienden, uit als zij thuiskomen, doch Doris komt onverwacht van kostschool thuis, gevolgd door Freda, die haar verloofde buiten laat wachten. Martin ziet nu, dat er geen reden meer is om te bleven en gaat weg. Door de komst van Freda echter verlaat Doris het huis, daar zü niet met haar stiefmoeder kan opschieten, die door haar lichtzinnigheid de oorzaak van Dr. Brandts financieele moeilijkheden is. Deze is verbaasd als hij bemerkt, dat zijn vrouw volkomen op de hoogte is met de plannen om-

cem. Een nieuwe aanslag op de hooge prijzen.

WYNNE GIBSON.

schentiid gaat McKee naar de kostschool, waar hij Doris het gebeurde vertelt. Op haar beurt licht zy hem in omtrent de verhouding van haar stiefmoeder met Gilbert Reid. Samen gaan zij op weg en McKee loopt by Reid binnen, voorgevende dat hij alles weet omtrent het geld en hoe Gilbert en Freda plan hadden er mee vandoor te gaan. Riley verzoekt de misdaad te reconstrueeren. Plotseling herinnert Freda zich, dat zij by het wegduwen van den moordenaar haar

HET NIEUWE

^reeikipdegeänffm( onderstrepen de schoonheid van vorm

der

moderne

sieraden!

Ook de glans 'verleent aan het haar' van een verzorgd kapsel eerst den indruk van volmaakte schoonheid l Geeft Uw haar dezen glans door een regelmatige verzorging met Zwartkop "Haarglans", dat bij ieder pakje Zwartkop - Shampoon is gevoegd. Zwartkop-Shampoon met "Haarglans" is verkrijgbaar in de soorten: Maartviooltjes, Kamillen en Lavendel.

Het «enige algemeen bekende zeeppoeder van Ie kwaliteit voor 10 cent per groot pek.

Nieuw/ Voor blondines!Zwartkop-Shampoon "Blond-Speciaal"geeft aan donkerblond geworden haar de natuurlijke blonde kleur terugf WYNNE GIBSON, DAVID LANDAU EN STUART ERWIN.

weg van waandenkbeelden genezen. Mijn laatste patiënt is een bankbediende, die bang is, dat hij geld zal stelen. Ik heb hem op de gewone wijze behandeld. Onder hypnose heb ik hem steeds weer gezegd, het geld uit zijn gedachte te zetten. Opeens dacht ik echter: Als ik het nu eens omdraaide en hem zei, mij het geld te brengen? Om mij honcferd"duizend dollar te brengen? Als ik dat geld behield en hem vermoordde? In mijn laboratorium verricht ik secties en ik zou hem gemakkelijk kunnen laten verdwijnen. En nu, mijne beeren.... gisteren heb ik hem gezegd: „Breng mij honderdduizend dollar." Vanavond om kwart over acht komt hij bij mij met het geld! U moet mü opsluiten! Red mij! Ik wil geen moordenaar zijn!" Na dit indrukwekkend relaas besluit Martin den dokter naar huis te vergezellen en

HET TESTAMENT VAN Dr. MABUSE komt Het meesterwerk van Fritz Lang N.V. FILM A AMSTERDAM

WYNNE GIBSON.

FRANCES DEE, JEAN HERSHOLT EN STUART ERWfN.

trent zijn patiënt, den bankbediende Ames. Doch hij is ontzet als Freda hem steunt in zijn denkbeeld den man te vermoorden. Ames komt binnen, in trance, met het gestolen geld. Riley is weldra ook aanwezig en staat er op, Ames te arresteeren, doch de dokter belooft te zullen zorgen, dat de gehypnotiseerde het geld weer in de bank terugbrengt en Riley vertrekt. Gedurende de behandeling van Ames, gaat plotseling het licht uit. Freda gilt. Ze wordt door iemand aangegrepen, maar weet zich los te rukken en rent den tuin in, waar zjj McKee ontmoet. Zy gaan samen het huis binnen en vinden daar Ames, die vermoord is, terwyl Dr. Brandt door chloroform is bedwelmd. Het geld is verdwenen. McKee telefoneert met zyn blad en begint op eigen houtje een inspectietocht op het terrein van de misdaad. Daarna waarschuwt hy de politie. Riléy en Martin begeven zich naar de woning van Dr. Brandt. In dien tus-18 -

pols gekrabd heeft. Zij is op het punt hieromtrent een onthulling te doen als het licht uitgaat. Als het weer opgaat, ligt Freda dood op den grond, een schaar in haar hart. Dr. Brandt wordt gearresteerd, ofschoon zijn dochter, Doris, zeker van haar vaders onschuld is. Later op den avond stelt Doris McKee in staat zyn onderzoek te vervolgen. Zij ontdekken de plaats waar het geld verborgen is en verrassen Reid, die van plan is het te stelen. Op dit oogenblik komt er een vreemde schamel gekleede persoon binnen, bedreigt hen met een revolver en verdwijnt met de honderdduizend dollar. Riley en Martin keeren terug met den inmiddels ingerekenden vreemdeling, die de broer van' Doris blykt te zijn en na een serie spannende deducties komt, met het ontmaskeren van den moordenaar, het verrassende slot. VERWACHT,

ZWARTKOP-SHAMPOON met geaargéuiö en Schuim&M U BEZOEKT PEN SCHOUWBURG EN HEBT DAARAAN AANGENAME HERINNERINGEN

U BEZOCHT DEN SCHOUWBURG EN HERINNERT U MET WEEMOED DEN GOEDEN OUDEN TIJD

HEN DIRECT HELPEN STUURT DAN UW BIJDRAGEN AAN HET KANTOOR VAN HET

WEET

U

DAT ZIJ, DIE Ü DEZE HERINNERING GEVEN, VAN UW HULP AFHANKELIJK ZIJN?

SUPPLETIEFONDS

V/H ALGEMEEN PENSIOENFONDS VAN NEDERLANDSCHE TOONEELISTEN STADSSCHOUWBURG, KAMER 38, . ■ AMSTERDAM - TELEFOON 32954

^|

RASPOETIN

VICTORIA-WATER

EN DE KEIZERIN E«n M«tro-Goldwyn-May«r Film mvt k

WILT U

JOHN, ETHEL EN LIONEL BARRYMORE

NEDERLANDSCHE Mij Op«. 1887

A

OBLPLAHNSTEIN

NATUURLIJK BRONWATER

■■■■

-'■■■.:■■.■;.■

'

_

-

.^

Atf OVERTOLLIG HAAR verwijderd door ELECTROLIJSE komt niet terug. Eenig afdoend systeem. Adviseer uw arts. Behandeling absoluut pijnloos. Laat geen lidteekens na. Gratis advies. Instil.-v. electr. ontharing E. Nooteboom Goudsche Singel 83a - Rotterdam

Jeugdige frischheidde macht der vrouw

^\iv >«

y

die haar helpt, succes in 't leven en beroep te bereiken. Daarom tooveren vrouwen een bleek en vermoeid uiterlijk weg, door zich met een paar vingerstreken met "Khasana Superb-Rouge" en "Khasana Superb-Lippenstift" de teint te verfraaien en een jeugdig aanzien te verkrijgen. De teint ficht zich dan naar Uw huid. Zij is onopvallend, kissproof en tegen •in&^t water bestand, niemand vermoedt het gebruik.

■* i

WILT GE UW VROUW EEN GENOEGEN DOEN

Vv—-.-■„

Rouya fl. 1.-. Lippenstift fl. -.90 en 1.80 Kleine virpakklngen: per stuk fl. -.3«, T!""*

rw.s- * i

KHASANA* SUPERB DR. M. ALBERSHEIM, FRANKFURT A. D. M.-PARIS - LONDEN

O

PER WEEK 10 CENT PERHALFJ.2.60GLD. FRANCO PER POST

GEEF HAAR EEN ABONNEMENT OP

HET RIJK DER VROUW ADM. GALGEWATER 22. LEIDEN P R O E F N U M M E R S

G R A T 1 S

OPAANVRAAG

G«neraalverteaenwoordlging. J. Winkal, Jin., Den Maag, Merwedettraat 47,Tel. 772595

GMT @i Mäm PMOJS? Steunt ons met een bezoek, en ge zult geen spijt ervan hebben, want wij zorgen dan, dat ge vaak „BU LEO FAÜST"'terugkomt.

P,BIJ LEO 36, RUE PK5ALLE, PARI3S (IXe) 109

fte kT/"" BEJE^ da?rd1f concurrent, en VOOR MINDER GELD. noX d- bTAÏ" H0l,andSCh eten en drinken hebt ** ih P*^ ™er En ziehier het geheim vah ons succes: Een Hollandsche bediening en Hollandsche properheid, Hollandsche voor-

DrnTefwïeHonrH"0^^ f^ir

Hol,

^sSe kwaUteiïïAnS

Zn ^vTt- Hollandsche ektuur ligt bij ons op de leestafel; wij geven U raad en concerÄ TJ KF^' ^j beTekf^0^^^^ on«T« ^ '.o"'J dle ffe ,n ur ïl0te, 2° frs- Per bHlet duurder betaalt. Door onze kennis van ÏPanjs, door ohze relaties en het uitgebreide personeel, waarover wy besch.kken,besParen wij u tijd en leergeld,maken uw genot hoogerenTntenser Z,en ? mee met 0Men ÄgöANCK^V^if^ K ,?r Zaterdagschen „UMMtÜANCK . Van half tien tot half drie 's nachts bezoekt «re met ons firSt ei ,ntereSSan tS,e inr ielk?^ ^ JI ichtingen van nachtelijk Parij^" adressen J n VOnde, ZO, dt h Ädf^IÄf V l , t^n en waar ?e trouwenVriiet alleen d: i?K ^ . i^b . "barets,apachen-bals, kelders, artisterJcroegen en de sjiekste en vroohjkste nacht-restaurartts van Montmartre op het uur van den cotirfon tW Irancs per persoon, alles inbegrepen.

ENKELE REFERENTIES' UIT ONS „LIVRE D'OR": ,kW , ,s ho S2?hïS5iii» j|| . ?Ehebben, 11in d,, »maakvol restaurant, waar we zoo heerlUk gedineerd terug te komen. RIKA HOPPER < 0ndsch kle,n PariU?.. ?" •• y« koMe" (nerflfns anders in Harys te t^ü krügen).... HENRI BOREL Heerlüke stemming en perfecte keuken. ANTON VAN WELIE St ,S mini,,en,

^uerÄrKÄ biefs,uk

r«.«!ÄL.*fen „ , . reuze-pret. cn honderden andere

^'"^ER^rAoOY

»onder vet, was voor ml|n maag een LOU,s BdUWMEftTER

TOM MIX GAAT UIT RIJDEN, Als Tom geen echt paard heeft, neemt hij maar een houten beestje. Regisseur Chuck Reisner en de chef van de MGM.-brandweer Ed. Wynn zijn mede van de partij.

[Vervolg van pas. 7} „Blijf waar je bent!" brulde een barsche stem. „Wie is daar? Blijf waar je bent of ik schiet wéérl" De stormloop op de trap brak af. Een revolver bestreek blijkbaar het gevechtsterrein. „Inspecteur Lavery met tien man," klonk het antwoord. Een pauze volgde, een pauze met een geladen atmosfeer van onzekerheid. Toen... „Politie ?" riep de barsche stem terug. „Wat heeft al die herrie te beteekenen ?" Achter de vensters van de tweede verdieping flitsten de electrische lichten aan; En nog eens: „Politie? Komen jullie dän maar!" Op den achtergrond van het helderverlichte tooneel, dat door de open ramen omlijst werd, verscheen een kluwen van blauwe uniformen. Opeendrommend in de deuropening, zagen zij zich tegenover een geweldige gestalte geplaatst, een jongen reus in een wijde, losse kamerjapon en met een groot model revolver in de hand, die langs zijn zijde hing. „Inspecteur Lavery?" informeerde hy. „Aangenaam kennis te maken. Hoe bent u binnengekomen ?" „Binnengewandeld," was het bruuske antwoord. „De voordeur stond open. En hoe is uw naam, als ik vragen mae ?" & S „Rangley." De irlspecteur nam hem van het hoofd tot de voeten op. „U woont hier?" De stem van den pohtie-man klonk opeens aanmerkelijk vriendelijker.

„Op het oogenblik wel, gedurende de afwezigheid van mijn ouders. Maar ik begrijp er niets van. Stond de voordeur open ?" „Zeker. En 'n minuut of zeven geleden heeft het alarmsignaal van het huis hier contact gemaakt." „Ja, dat werkt automatisch." „Hebt u er niets van gehoord ? Is er niets bijzonders gebeurd?" „Ik heb niets gehoord of gemerkt, voor ik wakker schrok door voetstappen op de trap en in het wilde weg schoot." „U schijnt nogal haastig gebakerd te zijn,' kon de inspecteur niet nalaten op te merken. „En hoe zit 't met de bedienden?" „Er is hier geen personeel 's nachts, zoolang mijn ouders afwezig zijn." De inspecteur draaide zich half om. „En?" „Niets, inspecteur," klonk een eerbiedig antwoord van het portaal. „Alles lijkt in orde. We hebben het huis omsingeld." „Wat zegt Devlin?" „Ik weet het niet, inspecteur. Ik zal vragen of hij bij u komt." Inspecteur Lavery vestigde de oogen weer op den forschen jongeman, die de situatie geheel op zijn gemak en met luchtige belangstelling scheen op te nemen.

WIST U DAT U TEOENWOORDIO AL VOOR IVs TOT 2 CENT EEN „TOCCOS" (de fijnste Egyptische Import) KUNT HEBBEN???

— 21 -

„Misschien heb ik de voordeur vergeten te sluiten, toen ik thuiskwam,'' verklaarde hij, „cn misschien heb ik bij ongeluk ook de alarminrichting aangeraakt. Maar hoe dan ook," — hij liet de revolver in den zak .van zijn kamerjapon glijden en onderstreepte zijn woorden met een onverschillig handgebaar — „hier is het huis en hier ben ik, allebei tot uw dienst en geen van beiden in gevaar." Op het moment, dat de inspecteur iets wilde zeggen, baande een klein manneke in burger, met een gegroefd, scherp intelligent gezicht, zich een weg door de groep agenten, die den ingang van het vertrek versperde en smakte met een grimmigen glimlach een suitcase voor Lavery's voeten neer. „En hoe is 't, Devlin?" De kleine man wees op den handkoffer. „Onder het bed in de voorkamer gevonden," kondigde hij aan en met zijn voet wipte hij het deksel open. Hij grinnikte en de andere politiebeambten stonden perplex. „Een keurcollectie inbrekersgereedschap," zette Devlin zijn explicatie voort; „het beste, dat voor geld te koop is! Een droom in staal, mijnheer, als ik het eens dichterlijk mag uitdrukken." „Is dat alles wat je ontdekt hebt?" wilde Lavery weten. „Ja, behalve dan, dat de eigenaar van dit moois, het zich vanavond in de voorkamer gemakkelijk gemaakt heeft. Heeft kalm 'n dutje gedaan. Wat je noemt lèf, hè ? Hij schijnt "n huiselijke opvatting van z'n ambacht te hebben er

■

zit ook 'n thermosflesch met koffie in zijn bagage." De inspecteur wendde zich tot den man in négligé. „U hoort het Mr. Rangley." De ander haalde de schouders op. „Dan schijnt er per slot van rekening tóch 4een ongenoode gast te zijn geweest. ' Een lichte, schok voer door het hoofd en langs den rug van den onaanzienlijken detective. Hij keek den reus met zijn doordringende, kleine oogjes scherp aan en vijf beenige vingers omklemden den arm van den inspecteur. „VV7é? zegt hij, dat hij is?" „De zoon van mijnheer en mevrouw Rangley." „Hij kan evengoed vertellen, dat hij de zoon van den sultan .van Turkije isl Herbert Rangley is net zoo'n klein kereltje als ik; misschien 'n paar duim grooter. Déze vrind de jonge Rangley..." Een streep staal, die uit den zak van de kamerjapon kwam, flitste bliksemsnel in het electrische licht, maar niet sneller dan de smalle, gele vlam, die haar ontmoette. De knal stierf weg in een geluid als van een bergstroom, die donderend omlaag stort en vrije baan zoekt, een gebulder, dat zich verloor in de wilde furir van ongetemde krachten, die in een hoek gedreven werden en streden om vrij te komen. Door den nevel van electrisch licht op de tweede verdieping zwaaide een gigantische figuur te midden van een wringende massa en bewoog zich met machtige ledematen in de richting van het dichtstbijzijnde venster. De gestalte worstelde gestadig haar weg, als een langzaam voortkruipende poliep, die gehinderd, maar niet overwonnen wordt door beletsels, die zich aan haar vasthechten. De gedaante bereikte het venster, greep het hekwerk beet, heesch zich met één beweging omhoog. Maar daar bleef het bij. De overweldigers gaven geen kamp. Zij waren talrijk en anderen kwamen te hulp. De heele binnendringende horde wierp zich in het strijdgewoel. En hun aantal was te groot. Na een oogenblik van aarzeling was het gevecht opeens uit. De bende week achteruit. Het gebulder verstomde. De stilte, die viel, deed de ooren der mannen pijnlijk aan. Een helder poli tiefluitje riep de laatste reserves op. Maar de reus stribbelde niet meer tegen. Hij stond midden in de kamer onder het licht, met hijgende borst, de beenen wijd op den grond geplant, terwijl ze zijn polsen achter zijn rug samenbonden; uitdagend vloekte hij, zijn oogen schoten vuur, maar hij was verslagen, onderworpen. „Verdraaid," stiet hij uit, „jullie zouden me nooit gekregen hebben, als je me niet dien kogel door mijn arm gejaagd had!" . „Maak je zelf toch niets wijs!" Het was detective Devlin, die sprak. Hij keek met stralende oogen naar den gevangene op en wreef zich opgewekt de handen. „Maak jezelf toch niets wijs. Wij hfb- |

ben je gekregen, omdat je tijd gekomen was. Twee jaar geleden zou je met kogel en al, met agenten en al door dat venster gekomen zijn en de duivel zou je nog niet hebben kunnen tegenhouden. Toen had je het kunnen doen. Maar nu niet. Nu niet. Het zit niet meer in je. Hoe voel je je nu?" De gevangene keek grommend op hem neer, het gezicht purperrood. Devlin ging onbarmhartig door. „Niet lekker, hè ? Ik geloof het graag. Twee jaren van succes — van grof en gemakkelijk geld verdienen, van veel rooken, spelen en eten en drinken -— dat heeft het je gelapt, oude jongen 1" Hij prikte met zijn vinger in de laag vet op 's mans kolossale ribben. Hij demonstreerde zijn beginnende zwaarlijvigheid. En terwijl de gevangene raasde en tierde, liet hij den anderen de vleezigheid van zijn gezicht en de invallende slapen zien. „Däär zit het hem in, vrind! Maar je moet het hebben zien aankomen. Een kerel als jij, met zulke mogelijkheden! Je moet den tijd hebben zien naderen — dat je er bij zou zijn, net als de rest." De groote man was van purperrood doodsbleek geworden. „Houd je snuit, miserabele idioot! Je weet niets van me af," hijgde hij. ' ,,,0, neen?" kakelde Devlin, achteruit springend en met een krommen vinger naar hem wijzend. „Dat geloof ik— mijnheer Meadow, mijnheer Jim Meadow, prachtexemplaar die je bent." Een storm van opwinding brak in de anderen los. „Weet je 't zeker, Devlin ?" riep de inspecteur, „Meadow! Hij is nooit &geknipt 1" „Kijk maar naar zijn gezicht," barstte de detective triomfantelijk uit, „Het staat däär geschreven. Hij is nooit geknipt neen! Daarom had ik hem zoo gauw bij zijn nekvel. Kijk hem maar aan!" De gevangene was niet in staat zich zoover te beheerschen, dat hij het ontkennen kon. Een waanzinnige drift maakte hem hulpeloos. „James B. Meadow," grinnekte Devlin, „gentleman — inbreker. Ik heb

B. v. A. Ée AMSTERDAM. He£ adre« van Richard Taubor ia Hoéel Adlon, Berlfln. Hij Is den 16en Mei geboren. F. M. £e APELDOORN. Richard Tauber is den 16den Mei geboren. Fritz Korfner filmé nog. Hij is den 13den Mel geboren. W. M. £e 's-GRAVENHAGE. Hier vind« u de gevraagde adressen! Marianne Winckelséorn, Reichsstrasse 31, Berlijn; Ursula Grabley, Bismarckstrasse 18, Berlijn. T. J. B. te ROTTERDAM. Lilian is bijna de helfe Jonger dan u schrijft. J. v. V. v. L. te ROTTERDAM. Dlt artikel berustte op pure fantasie. Lilian is nooit getrouwd geweest en is te Londen geboren. Antwoorden op dergelijke vragen geven wij alleen in deze rubriek, dus geen postzegel voor antwoord insluiten I J. D. B. te ROTTERDAM. Antwoordcoupons zijn aan ieder postkantoor verkrijgbaar. -22 -

Grit Haid, Else Elster en Albert von Kersten spelen belangrijke rollen in de film „Drei Kaiserjäger". Paul Martin zal te Hollywood regie voeren over de Fox-film „Orient Express", De Fransche filmregisseur PAUL MARTIN Jacques Feyder zal binnenkort weer naar Hollywood terugkeeren om er een film in «cène te zetten. Conrad Veidt zal onder regie van Lothar Mendes de hoofdrol spelen in de film „Süss de jood". Het draaiboek schreef Heinrich Fraenkel, Voor de Ufa-toonfilm „Er was eens een Prins" werden geëngageerd Willy Fritsch. Ha Wüst. Alice Treff. Gustaf Waldan. Trude Marien. Jakob Tiedtke, Alexander Engel. Hermann Speelmans en Hubert von Meyerinck. Regie voert Arthur Robison. William Wyler voert regie over de film ,, Counsellor-a tLaw". De hoofdrollen spelen John Barrymore en Doris Kenyon, De roman ..The return of the terror" van Edgar Wallace zal door Warner Bros verfilmd worden, Asta Nielsen zal te Weenen in het tooneelDORIS KENYON stuk „Grafen von San Felice" optreden. Onder regie van Heinz Paul zal de film „De vier musketiers" worden opgenomen. Het draaiboek schryven Heinz Paul en Hella Moja. Onder regie van Lloyd Bacon en Busky Berkely is de film „Footlight Parade" opgenomen, Dorothy Arzner voert regie over de nieuwe Amerikaansche Anna Sten-film, Gustav Fröhlich. Gustaf Gründgens, Louise Ullrich. Paul Kemp en Camilla Hom spelen onder regie van Hans Steinhoff de hoofdrollen in de film „Vluchtelingen uit Chicago", Jean Harlow. Lee Tracy. Nils Asther en Pat O'Brien spelen de hoofdrollen in de Metro-GoldwynMayer-film „Bombshell". JEAN HARLOW Pola Negri is weer naar Amerika vertrokken om er in een film op te treden.

FOLTERENDE PIJN IN DEN ARM Na 5 dagen hielp het juiste middel reeds Een dankbare brief uit Den Helder „Ongeveer een jaar had ik g-een leven door de vreeselijke pijnen die ik leed in den arm. Onder mijn werkzaamheden ging het eerst wel, doch wanneer ik even tot rust kwam, was het niet uit te houden van de pijn en omdat het mij eenigszins verlichtte hield ik miin arm in de hoogte. Zoo zat ik steeds bij de tafel te kreunen, maar als de nacht kwam dan begrijpt U, dat dit een moeilijke houding was. Mijn arm geheel in de wol erepakt, ging ik met den arm omhoog zoo den nacht in. Maar o, als die arm kwam te liffgen, dan ontwaakte ik steeds door dezelfde pijn. Aan uitgaan was geen denken: in kerk of gezelschappen kon ik toch slecht den verkeersagent spelen. Alles heb ik geprobeerd. Niets hielp. Steeds werd mij Kruschen Salts aangeraden, maar ik kon maar niet gelooven dat dit zou baten. Nu, dat dan ook nog maar eens geprobeecdl En werkelijk, na n dag of vijf zei ik tegen mijn man: „Nu, of dat nu van Kruschen komt, weet ik niet, maar de ben een geheel ander mensch." Steeds is het beter geworden tot ik een week of zes nadien geheel beter was. Nu neem ik het al een maand of negen in en ben weer Zóó flink en gezondl Ik weet miin geluk niet. s Morgens een halven theelepel in een kopje thee is mij onmisbaar en ik zou het voor geen geld willen missen. De heb het al menigeen aangeraden. Men had gezegd, dat het zenuwrheumatiek was en ik er nooit af zou komen, maar gelukkig liep dit anders. Mej. M. O., Den Helder, wat Kruschen Salts deed voor Mej. M. O. was: het kwaadaardige urinezuur verdrijven, dat de kwellende rheumatische pijn veroorzaakt. En Kruschen zal haar ook verder bewaren voor de verschrikkingen van rheumatiek. Want de „dagelijksche dosis" zal haar organisme in een perfecte conditie houden, zoodat schadelijke stoffen als urinezuur zich nooit meer kunnen ophoopen. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten h ƒ0.90 en /T.60 per flacon. Let op dat op het etiket op de flesch, zoowel als op de buitenverpakking, de naam Rowntree Handels Maatschappij Amsterdam voorkomt. Op het oogenblik kunt U Kruschen Salts probeeren zonder dat het U iets kost. Er zijn namelijk onlangs onder de apothekers en drogisten een aantal flacons Kruschen verdeeld, die alle verpakt zijn met een gratis proefflacon. U kunt dezen gratis proefflacon gebruiken zonder den gewonen flacon Kruschen te openen. En indien U na deze proef niet volkomen tevreden bent, kunt U den grooten flacon ongeschonden terugbtengen naar den apotheker of drogist, bij wien U dezen gekocht hebt. Hij zal U Uw geheele uitgave — ƒ 1.60 — onmiddellijk en zonder omwegen terugbetalen. Maar vergeet niet, dat de gratis proefflacon alleen verpakt is bij de groote maat en slechts voor een beperkten tijd verkrijgbaar is. Gaat dus nu naar Uw apotheker of droo-ist voordat hij deze „Groote Proefpakken uitverkocht heeft. eens een glimp van hem gehad en dat is meer dan een ander ooit heeft kunnen zeggen. En nu hebben we hem. Zijn tijd is gekomen. Hij was rijp en wij hebben hem geplukt. Dat is alles." Hij was het middelpunt. De politie bleef met begeerige oogen om hem heen gegroept, de mannen hadden veel yan een troep honden, die na een woeste jacht hun prooi te pakken hebben. „Ik wilde alleen, dat we hem op heeterdaad betrapt hadden," merkte de /

inspecteur op. „Dit is toch eigenlijk een te gemakkelijke manier om zoo'n grootmeester in de misdaad te vangen." Maar Devlin had ondertusschen het kabinet in den muur ontdekt en riep zijn chef er heen. „O, ik geloof, dat het niet zoo eenvoudig is als u denkt, inspecteur. Dit hier is de beroemde Rangley brandkast; daar hebt u toch wel van gehoord?" Devlins kleine, zwarte oogjes leken wel kolen vuur. „De plaats waar de Rangley-diamant geborgen is." Maar de inspecteur was de eerste, die tot de conclusie kwam, dat het binnenvak leeg was. „Dan is die diamant nu ergens anders," verklaarde hij droog. Devlin grijnslachte thans niet. „Vertel me niet dat " begon hij; toen hield hij op en krabde zich op het hoofd. „Laten we de gereedschappen zoeken!" Hij pakte den koffer, maakte zich van de fijne stalen werktuigen meester en zocht' naar sporen op het looze schrijfbureau en de brandkast. „Meadow!" beet hij den gevangene toe, opspringend. „Je hebt nooit in die safe ingebroken," „O neen?" hoonde de meester-misdadiger. Devlin was weer bij de brandkast en onderzocht het mechanisme, „Neen, dat heb je niet gedaan. De deur is geopend met de combinatie van het slot. Die glazen knoppen van de la hebben er iets mee te maken, daar wil ik m'n kop onder verwedden, en als jij van plan was je van die combinatie te bedienen, waarom heb je dan al die gereedschappen en een thermosflesch met koffie meegebracht? Neen. Je bent gekomen om de safe te forceeren. Vertel mij maar niets!" De gevangene glimlachte alleen maar. „Ik ken jouw handteekening, om zoo te zeggen," vervolgde de detective. „Dit is jouw werk niet. Heb jij bij uitzondering misschien een handlanger gehad. Meadow? Die diamant is weggenomen " Meadow lachte hem vierkant in het gezicht uit. „Neen, dat is het ook niet," erkende Devlin, „dat zou heelemaal in strijd met je methode zijn. Bovendien, je had op een inbraak gerekend, dat bewijzen je voorzorgsmaatregelen." De detective staarde even onzeker voor zich uit; hij wist niet zoo gauw wat hij er van maken moest. Toen: „Het moet een interessant nachtje geweest zijn hier. Kom, vertel eens op, oude jongen. Hoe was het?" De gevangene grijnsde. Devlin beloerde hem met zijn schrandere oogen, het hoofd iets schuin.

Opeens kwam het, „Ik had het direct moeten bedenken!" viel Devlin uit. „Natuurlijk. Iemand heeft jou er tysschen gehad! Je bent verslagen. Dik en zat gegeten, en niet op je qui vive ben je in de kamer hiernaast in slaap gevallen, terwijl een ander er met den buit vandoor ging! Je tijd moest komen. En die kwam vanavond - plotseling - als een donderbui bij helderen hemel. Eerst verlies je de beste kans, die je misschien ooit — 23-

M«ry PlcMord m Dougl.i Falrb.nki blijven nn paar Da advocaat van Mary tpraakt tnar^lak alia >ehaldlng
Harry Liedtko vierde daza waak zijn vljftlgtten verjaardag.

Miriam Hopkins zet de Hollywoodieha ichaldlngdradltla voort. Na aan kort huwelijk, dat volgens Insiders .razend" gelukkig wat, lief zij zich schelden.

gehad hebt, en dan word je nog gesnapt op den koop toe. Het is gedaan met je!" Meadows gezicht vertrok krampachtig onder den vlijmenden hoon van den ch, och, wat heb ik van de week detective. Maar hij spande al zijn geestkracht in om zich te beheerschen. r gelachen," begint Pietersen zijn „Dacht je dat?" )) ^-^ babbeltje. „Ik heb de film ,,De „Ik wéét het. En laat ik je één ding wereld zonder mannen" gezien. Je moet vertellen, Meadow. Luister!" weten, dat ik dacht, dat het een drama was, Hij legde een vinger in de palm van net als de film ,,Het land zonder vrouwen" zijn hand en sprak nadrukkelijk en met Conrad Veidt. Mijn dochter, die mee langzaam. was, had al een extra zakdoek in haar tascb „De inbreker, die den diamant heeft, gestoken, voor de dramatische ontknooping, waarbij ze altijd zoo heerlijk huilt." verstaat zijn vak stukken beter dan jij. Wat 'n genie om jou dien steen voor ,,Nou, ze heeft haar tranen dus geden neus weg te snoepen I Ik ben blij, spaard?" dat ik je heb, maar als ik kiezen ,,Gelukkig niet! Ze is toch aan haar trek mocht zou ik je direct ruilen, ja, tien gekomen. Ze heeft gehuild Van het lachen, zooals jij, dat wil zeggen, zooals jij nü 't Is maar goed ook. Dat hoort bij een film, vindt ze." bent — om dien kerel eens even van dichtbij te kunnen zien. Waarschijnlijk "Troost je, Pietersen, zooals jouw docheen nieuweling, want ik ben zijn naamter zijn er velen. Het is maar hoe je het woord amusement opvat." kaartje, zijn manier van werken, nog ..Was je nog naar Jessner?" niet eerder tegengekomen. Maar "n ventje, dat ons nog een geweldige hoop ,,Ik heb de première van „Kabale und last zal veroorzaken. Het kan jaren Liebe" te Haarlem bijgewoond. Het was treurig." dure-n, eer we hem hebben. Jij hebt je tijd gehad — bent afgedaan. Maar hij ..Ik dacht, dat het zoo'n buitengewoon is in zijn volle fleur!" mooie voorstelling was?" Meadow, die stond te trillen op zijn -■Dat was het ook. Beter regie en tooneelmassieve beenen, kon niet meer verspel is in één woord ondenkbaar. Maar wat dragen. Zijn trots, zijn eigenliefde — treurig was, dat was de opkomst van het de monsterachtige, opgeblazen eigenpubliek. Een paar menschen, over de zaal waan was te wreed bezeerd. verdeeld. Ik ben er vast van overtuigd, dat „Je hebt het mis, zeg ik je," gilde de zaal voller was geweest als Jan Nooy er hij heesch, „glad mis, jij leelijke garmet zijn ensemble ,,De voddenraper van naal. Ik_ mag misschien niet heelemaal Parijs" had gespeeld." in training zijn, pech hebben gehad, „Misschien komt Jessner dan de volgende maar ik zal je laten zien of ik afgedaan tournee met dien Parijschen Voddenbaas." heb. Ja, er was een andere kerel, „We zullen het maar niet hopen, het die het op dat ding voorzien had. En zou even erg zijn als wanneer Nooy „Kabale und Liebe" ging spelen." hoe ver denk je dat hij kwam ? Hij was een snuffelende, kleine rat. Puur toe„Wat is er voor nieuws op filmgebied?" vallig was hij achter het geheim van „Chevalier is te Parijs en zal er wel een die safe gekomen; alleen door stom film maken. In December moet hij weer tfe geluk kreeg hij dien diamant in hanHollywood zijn om bij de Metro-Goldwynden. En toen — blies ik hem weg — Mayer in „Het vroolijke weeuwtje" op te treden." pff — naar de plaats waar hij hoorde." Hij zweeg even; daarop vinnig en triom„Wie speelt de vrouwelijke hoofdrol?" fantelijk: „Voel hier, in wat je van „Eerst had men Jeanette Mac Donald mijn vest hebt heel gelaten het geëngageerd. Maar Maurice wilde toen plotrechtsche zakje." seling niet spelen. Toen koos men Joan Crawford." Devlin sprong gretig toe. „Wie voert regie?" „Ik zal hem je geven, Jim!" kraaide Devlin. „Ik heb niets gezegd, hoor „Dat staat nog niet vast. Maurice heeft je bent toch heusch wel 'n wonder van zich er tegen verzet, dat men Lubitsch en'n vent!" gageerde. Hij wil nu eens een film spelen, Hij frommelde in den vestzak, terwaarin hij en niemand anders de hoofdperwijl de anderen ademloos toekeken. soon is." Enkele seconden later 'hield hij een „Dus dat wil zeggen, dat het staf-dom glinsterend voorwerpje in het licht der hem naar het hoofd gestegen is?" electrische lampen. „Dat zeg ik niet, maar het komt er wel Toen barstte de kleine detective uit op neer. — Van de week heb ik een brief in een haast-onzinnigen, kakelenden van Charley Chaplin ontvangen." „Wat schrijft hij?" lach, die zijn mager lichaam deed sidderen en schokken. Het duurde een „Ten eerste, dat hij nog steeds zijn snorpoosje eer hij adem voor woorden had. retje bezit. Je weet, dat er in verschillende „De Rangley-diamant! Glas, mijn- bladen bericht was, dat hij het had laten heertje lief, glas! Een van de knopjes afscheren. Nu kan hij het al daarom niet van dat zoogenaamde schrijfbureau!" laten afscheren, omdat hij in zijn dagelijksch leven geen snorretje heeft. Als hij Tien minuten later hield een slanke, filmt, plakt hij n.1. een snorretje onder zijn pezige jongen, die rustig- en gestadig neus. Maar dat snorretje zal hij ook in zijn zijn weg had vervolgd, stil in het struikvolgende film. Waarmede hij Scoojuist begongewas, dat een eenzamen tuin om- nen is, dragen. Zijn vrouwelijke hoofdrol is zoomde. Zijn hand dook in zijn zak Paülette Goddard. Hij verfoeit de sprekendeen hij haalde iets te voorschijn, waaraan film nog steeds en het blijkt, dat hij zich in het vage licht zijn oogen als gedeze weelde kan veroorloven." hecht waren — een druppel bleek, „Wanneer komt de nieuwe Chaplin?" vloeiend vuur — — de Rangley„Daar kan je nog gerust een maand of diamant. tien op wachten, hoor Pietersen."

(MmmKm

,0'

— 24 -

MET MIJN

C. « Th.-PUZZLES N

REMBRANDT

THEATER AMSTERDAM BRENGT STEEDS DÉ BESTE PROGRAMMA'S

tu

^&MU

Wij menichen gelooven wel, dat we alles kunnen, maar.... 't is niet zoo. 't Is ergerlijke verbeelding. Laat ik jullie één voorbeeld geven. Een enkel maar. D'r zjjn d'r wel honderd op te noemen. Ken je een min die met z'n neus tevreden is? Van vrouwen spreek ik niet! Die hebben in den regel 'n gocoen neus. Ze wetfen precies, wanneer een man geld in z'n zak heeft, 't Ergerlijke is bij haar, dat ze d'r goejen neus veel te veel in andermins zaken stoppen. Maar.... daar hebben we 't ook niet over. En ik kom op m'n apropos terug. Mannen ergeren zich in den regel over den vorm van d'r lui neus. In m'n jeugd vertelden ze 't volgende mopje. Een man zit met eeii aantal studenten in den trein, 't Moet gezegd worden, dat hij een raar soort voorgevel had efa de jongelui. Waarvan ze zeggen, dat ze studeeren (ik laat in het midden of ze 't doen ook) spotten met het uitsteeksel. De man nam hét heel goedig op. Maar op een zeker moment, begon 't hem toch te ergeren en toen zei d'ie: Ja beeren, jullie hebt gelijk. Die neus van mij is een misbaksel. Doch wat zal ik doen. . . . Naar den dokter gaan en hem af laten snijden, riep een der jongelingen, de grootste vleg... pardon spotter. Heb ik gedaan, was het antwoord, doch alvorens m'n oude te laten wegnemen, moest ik toch weten wat ik er voor in de plaats kon krijgen. De dokter liet me een heele boel modellen zien, de een was te krom, de ander te recht, de een wipte te veel, de ander hing te veel over. Eindelijk, daar komt de dokter aanzetten met een tnodel, magnifiek, net zoo een als die m'nheer daar (en hij wijst op den grootsten spotter), die bevalt me, die wil ik hebben, dokter. Moet u niet doen, zegt de aesculaap. Waarom niet? vraag ik, 't komt me op geen geld aan. Ik wil een mooien neus. Mooi mag die zijn, antwoordde de dokter, maar hij deugt niet voor een man van uw leeftijd. Het is. . . . 'n sn. .tneus! Nu zijn stoomschepen toch heel wat gelukkiger dan menschen. Onlangs las ik het nog in de krant. Een van de booten van de Mij. Nederland, had geen goeien neus meer. Ze hebben 'm eenvoudig afgesneden en d'r een anderen aangezet. Prachtig. Prinses Juliana, die de verandering had gezien, was er over uit. „'t Neusje van den zalm" riep ze uit. En toch heette de boot héél anders. Heb ik dus hiet óverdreven als ik me d'r over ergerde, dat wg menschen niet alles kunnen. . . .! PETRUS PRUTTELAAR.

KNIPPUZZLE

was weer een beetje in de lappenmand. Hij had zijn gewone, zware verkoudheid, vergezeld van een beetje griep en rheumatiek; niet erg, maar net genoeg om den dokter bedenkelijk het hoofd te doen schudden. „Het beste voor U is," adviseerde deze, „om niet te rooken, niet te drinken, iederen avond vroeg naar bed te gaan en iederen morgen vroeg op te staan." „Dokter," antwoordde n»ijn neef plechtig, „ik voel dat ik 't niet verdien om 't beste te krijgen. Wat is op éép na het beste?" Het jongemeisje (met maatschappelijke aspiraties): „Ja, ik voel een diep verlangen in mij om iets voor anderen te doen." Vriend: „Wie bedoel je dan met die „anderen"?" „Iedereen, behalve mijn naaste familie." „Vader, waarom wordt de overwinning altijd voorgesteld als een vrouw?" „Jongen, wacht jij nou |naar tot je getrouwd bent. Dan zul je dat wel leeren begrijpen." De zeer moderne schilder bracht een bezoek in het huis van zijn cenigen klant. „Heb je gehoord, dat er hjer gisternacht is ingebroken?" vroeg de gastheer. „Neen. Is er veel gestolen f" „Neen, ze hadden meer kunnen vinden. Een paar antieke klokken, wat tafelzilver en — je weet wel. dat schilderij, dat ik onlangs van je heb gekocht? Zjj hebben het uit de lijst gesneden en —" „Waarachtig!" riep de kunstenaar verrukt uit. „Dan is. mijn fortujn gemaakt. Dat is de beste reclame, die ooit voor mij is gemaakt," „En zy gingen er vandoor met de lijst," voltooide de gastheer droevig. Jantje (by den drogist): „Een stuk zeep dat heel sterk ruikt alstublieft." Drogist: „Wat ga je daar mee doen, ventje?" Jantje: „Ik wil, dat moeder het goed ruikt als ik mij gewasschen heb, zoodat zij het mij weer niet heelemaal laat overdoen!" „Zoo, dat is je cel," zei de cipier terwyl hij den nieuwen „gast" binnenleidde. „Waarvoor dienen die tralies voor de vensters?" vroeg deze verbaasd. „Zijn ze hier soms bang voor inbrekers?"

ßovenstaanfle stukjes vormen, uitgeknipt en opgeplakt, te»amen eèn portret van een M.Q.M.Onder degrenen, die ons het iroed opgeplakte portret zenden en ons den naam van de actrice meedeelen, zullen wij tien foto's van haaV verdeelen. '' Men zende de oplossingen vóór 31 October (Indische abonne s vóór 31 December) aan ons adres: Redactie „Het Weekblad", Galgewater 23. Leiden, en vermelde op de enveloppe duideUjk: „C. rf Th.-Putzles No. 508\ Pegenen, die de Wekelijksche Vraag ook wenschen op te lossen, kunnen die bij deze puzzles insluiten, mits zij op een apart, duidelijk vfln naam en adres voorzien velletje paoier geschreven is. t"»i'"" Tevens verzoeken wij onzen lezers vriendelijk de beide puzzles van deze pagina ook op aparte velletjes in te zenden, daar dit on» de controle zeer veel zou vergemakkelyken.

REBUS

Welken filmtitel leest U uit deren rebus? Onder de goede oplossers zullen wijJ een looldprus van f 2111 hoofdprüs van f. 2.50 «^ en AS.*. drie" .troostpdjzen verdeelen.

C. & m-PUZZLES KNIPPUZZLE

Gast: „Is die hond niet duur in het onderhoud? Hü eet toch zeker veel?" De hotelier: „Hü is niet verwend, mijnheer. Hij krijgt 't zelfde ajs onze gasten," Moeder: „Nou zit die jongen weer met zijn neus in de krant!" Vader (verstrooid): „Heeft hij dan geen zakdoek?" „Moeder," zei kleine Bobbie, „als er een arm, hongerig jongetje aan de deur kwam en hü vroeg om eten, zoudt U hem dan niet dat stuk taart geven, dat vanmiddag is overgebleven?" „Maar natuurlek, kind," antwoordde moeder. „Prachtig! Wacht dan even. tot ik gebeld hebl"

De abonne s, die het blad onbeschadigd willen houden, kunnen volstaan met de stukjes over te trekken of te calqueeren en je dan onK te plakken.

lo. I?0S

De tien foto's vielen ten deel aan: mejuffrouw 5>. Maritz, Den Haag; mejuffrouw C.Prud'homme van Reine, Rotterdam; den heer M. Peters Heeze; mevrouw Koopman, Dordrecht; mejufIrouw M. Korlvinke, Den Haag; mevrouw Brumsma-Flier, Amsterdam; mevrouw N Zuur Den Haag; mejuffrouw L. Eyndthoven, Den' Haag; mejuffrouw A. Cserno, Amsterdam; den heer J. Alders, Rotterdam.

VISITEKAARTJESRAADSEL Mary Brian Leila Hyams John Barrymore

Anna May Wang

- 25 -

Mejuffrouw J, Bos te Hilversum verwierf den hoofdpi-ys, terwijl de troostprijzen ten deel vielen aan den heer A. van Elstlande te Maastricht, mejuffrouw A. Veter te Alkmaar en mejuffrouw C. Verhaal te Schiedam.

Ill >l-l\IIIOl MAMI \ C. MB. ée GOUDA. Het adces v..„ Brigi«e Helm USchormelerallee 12. Berlijn. Nieé vergeten een antwoord-coupon in te sluiten I T. W. te '..GRAVENHAGE. Het adre. oonD 0inz RüllInann 1» Salzbrunner»tr8»»e 38, Berlijn. J. v. d. O. te ROTTERDAM. Zendt Uw »ollic^atie aan de directie van de Hollandla Film Maat.chappij. Keizer.gracht 338, Amiterdam. M. K. te EINDHOVEN. Roland Vamo'. ware naam is Joop Vuerhardt. Hij is getrouwd; zijn adresis Metro-Goldwyn-Mayer Studios, Culver.City, Caliéornië. T. H. te BREDA. Roland Varno's ware naam is Joop Vuerhardt. Zijn echtgenoote Is geen filmster. U kunt hem schrijven per adres Metro-Goldwyn-Mayer Studios Culver.City, Californi«. Het is niet noodig meer dan één antwoord-coupon in te sluiten. R. D. te MAAR5SEN. Rolverdeeling kunnen we in deze rubriek wegens plaatsgebrek niet vermelden. U bedoelt Gustav Fröhlich. Het bericht in het Indische weekblad was niet juist. G - JiTL- W. te 's-GRAVENHAGE. Wendt U tot de Nederlandsche Collectieve Filmproductie, Javastraaf 15,'s-Gravenhage. C. BR. te ROTTERDAM. Lilian Harvey werd 19 Januari geboren, Hans Albers 2Q September en Willy Fritsch 27 Januari. H. v. T. te AMSTERDAM. Het adres van den heer Paul van der Hurk Is Javastraat 13, 's-Gravenhage. T. d. B. te HAARLEM. De heer Leo Meyer kunt U bereiken Keizersgracht 258. Amsterdam. Hij is productieleider bij de nollandia. Internationale Filmproductie. T. M. te AMSTERDAM. Dorothea Wieck is bij de Paramount geëngageerd. Anna Sten is getrouwd. Thea von Harbou is van Fritz Lang gescheiden. Hij voert te Parijs regie. tT7

J. AF te AMSTERDAM. Fredric March. Holverdeellng plaatsen we In deze rubriek niet. L. H. te ROTTERDAM. Karin Hardt Is dit seizoen bij de Ufa geëngageerd. Ze wooht Victoria Louise Platz 10. Berlijn. Indien U haar schrijft, niet vergeten een antwoord-coupon in te sluiten I S. A. S. te 'S-GRAVENHAGE. Neen. die zijn geen zusjes. Lien Deijers woont jagdschloss Stern. Neu-Babelsberg.

Eem pr&ä^jfe mei een ^ckiiS Het was in de kleedkamer van een van onze gezellige provincie-schouwburg_jes, dat ik haar aantrof: mevr. Esther de Boer-van Rijk, de jubileerende, altijd jeuadige tachtigjarige. Het is een onmiskenbaar feit, dat voor verreweg de meeste menschen en in verreweg de meeste gevallen de jeugd meer aantrekkelijks heeft, dan de ouderdom. En dat juist is het, dat i00...,m ?;eyr- de Boer-van Rük het aantrekkelijke blijft vormen. Haar charme en haar opgewektheid, het zijn beide typische kenteekenen van de teugd; en haar enthousiasme, haar aanpakken. „Oud worden is niet erg, als je maar niet ouderwetsch wordt," legt de schrijver van haar jubileum-stuk „Levensavond',. haar in den mond. En dèt w haar geheim; ouderwetsch is mevr. de Boer-van Rijk in reen enkel opzicht. Of het haar afscheids-tournée was, waagden we te vragen. „Maar kind," was het antwoord (voor iemand van haar jaren is ledere jongere „kind"), „maar kind. hoe haal je het in je hoofd, nog lang metl Ik kan toch zeker niet gaan niets doen." Neen, niets doen kan ze niet. Vandaag optreden in Leiden, morgen in Wageningen, overmorgen in Deventer, dan weer ereens anders en zoo gaat het maar door. . lederen keer om half twee, twee uur naar bed door een of ander huldigings-souper. lederen avond speeches aanhooren, lederen avond even opgewekt bedanken, maar er mee uitscheiden? „Kind, wat haal je in je hoofd ! „Filmt u nog wel eens?" „Neen, daar heb ik geen tijd voor. Op „Hoop van Zegen" is verfilmd en daarna heb ik nog wel eens in een Engelsche film gespeeld, die ik overigens zelf nog nooit gezien heb, maar verder niet meer. Ach, de film, het is toch wat anders dan het tooneel. Ik ben er niet tegen, o neen, ik zie zelfs graag een goede film, maar om weer onder de Jupiter-lampen te spelen, daar heb ik toch geen tijd voor, voor mij blijft het tooneel gereserveerd. Ieder heeft

Krult Uw oogwimpers Nooit zog ik zulke mooie oogen.

B. L. te VALKENBURG. Bedielde hond is niet het eigendom van Wolf AlbachRetty. Käthe von Nagy was met den regisseur Constantin David getrouwd. Zij is gescheiden. Marlene's dochtertje is in Hollywood. M. H. te ROTTERDAM. Richard arthelmess is niet In Holland geboren, •e gevraagde foto's zijn gezonden. K. G. te EINDHOVEN. Ramon heeft geen contract met een andere maatschappij gesloten. Het staat niet vast of hij ons land zal bezoeken. S. v. K. te ROTTERDAM. Mary Astor en Betty Astor zijn geen zusters. J. C. AF te AMSTERDAM. Fredric flarsfa. Kolverdeeling plaatsen we in deze rubriek niet. L. H. te ROTTERDAM. Karin Hardt Is dit seizoen bij de Ufa geëngageerd. Z« woont Viktoria Louise Platz 10. Berlijn. Indien U haar schrijft, niet vergeten een antwoord-coupon in te sluiten I

O, zeker, hij had ze meer gezien - deze zelfde oogen, maar hij herkende hare werkelijke schoonheid met tot zij ze openbaarde door Kurlafh. Slechts.eventjes drukken met de Kurlash en Uw wimpers zijn oogenblikkelijk fraai gekruld. De wimpers lijken langer, de oogen grooter en dieper. Verhoogt Uw persoonlijke charme door Uw oogen te verzorgen met Kurlash preparaten, het meest volmaakte op dit gebied.

Al £?

In U klos raken ä ƒ3.-. G«ni. brochure gratis ep aanvrag« bij den C«n.-og«nti K. Rllpktma, Weleringkade 9aC, Den Haag

K U R L-P S -H -26 -

GELIJK SPEL

ED. VETERMAN

OPGEVOERD DOOR HET

CENTRAAL TOONEEL TE

OVER ZIJN REIS

AMSTERDAM T T S^^k 1 1 T ^.

s 1

/

\ .

JEE

f5

TILLY LUS EN MARY DRESSELHUYS

(Polo Godfr. dt GrooO

zoo zijn eigen terrein " Zoo bezet is dit leven, nog steeds is het zoo van uur tot uur gevuld. Dat is mooi en dat is het wellicht, dat het spel van mevr. de Boer-van Rijk zoo gaaf maakt, dat haar leven zoo vol, zoo echt geleefd is. Men kan leven en er niets van overhouden, van het „leven'' op zichzelf, maar men kan het ook ten nutte maken voor zich en voor anderen. „Wat vindt uzelf van uw jubileum-stuk?" vroesren wij verder. „net is een lach en een traan; ik begrijp niet, waarom men het zoo afkeurt somwijlen. Ik speel het graag, omdat het als het leven zelf is, een lach en een traan. En het leven zelf, het ware, de waarheid, dat te brengen is toch de roeping van de kunst en de waarheid alleen, hetzij schoon, hetzij leelijk, ontroert. Hoe kunnen we iets mooi vinden, dat niet ontroert? Daarom speel^ ik dit stuk graag, daarom ligt „Kniertje' me aan het hart, en nog zoo veel meer rollen, omdat ze waarheid en waar leven brengen." We hebben haar weer bewonderd dien avond om dat ware, dat ze zoo volkomen eerhik uitbeeldt en daarvoor zijn en blijven we haar dankbaar. Rust mogen we baar met toewenschen, omdat het niet erg hartelijk is iemand iets toe te wenschen wat hij in het geheel niet begeert; maar wel nog vele, vele volle zalen. L

TILLY LUS, CEES LASEUR EN MARY DRESSELHUYS

n de bibliotheek van de kleine villa temidden der groene velden in het vriendelijke dorpje Veur treedt Eduard . Veterman mij tegemoet. Hier in deze rustige kamer, waarvan de wanden schuil gaan onder lange rijen boeken en de verdere nop beschikbare ruimte wordt ingenomen aoor enorme boekenmolens, een gebeeldhouwd bureau en een paar gemakkelijke stoelen rond een open haard, doet het toestel, dat als dictaphoon de wereld aan het veroveren is, even vreemd aan. Men kent Veterman, den regisseur, den dramaturg, den decorateur en den romancier, maar bij een gesprek in deze omgeving met het uitzicht op de grazende koeien en de vaag tegen den horizont silhouetteerende kerktorentjes, is het moeilijk het onderhoud precies daarheen te leiden, waar men het wenschen zou. Wanneer men in deze zonnige najaarsdagen een terugblik werpt op de viering van het 400-iarig jubileum der geboorte van Prins Willem van Oranje, dan komt men tot de overtuiging, dat de opvoering van den „Vader des Vaderlands" een van de waardevolste factoren is geworden in deze herdenking-. Want zelfs nu de feeststemming is geluwd, stroomen de menschen nog naar den Schouwburg, waar onlangs de honderdste opvoering van dit stuk plaats had. Er werden hartelijke woorden van waardeering en bewondering gesproken en onderwijl zwalkte de auteur op den Atlantischen Oceaan, op den terugweg van Suriname, waar hij de voorbereiding en opvoering van zijn stuk heeft geleid. „Er is gestudeerd, gerepeteerd en gezwoegd, dat de stukken er afvlogen," zegt de auteur, „We hadden twee maanden van voorbereiding en daar hebben we niets van verloren laten gaan." Over de opvoering zelf verwijst Veterman ons evenwel naar de enthousiaste verslagen uit de West-Indische couranten. „Zeven avonden was Thalia, de oudste schouwburg van Paramaribo, tot op de laatste plaats uitverkocht. Er bestaat bij de bevolking een groote, brandende liefdevoor het theater, doch door vele oorzaken kcfcrit men er niet toe goede stukken te ensceneeren. Ik ben gelukkig cfeweest in de keuze van den hoofdrolvertolker," zegt Veterman voldaan. „De heer Otto Groman heeft deze moeilijke taak op bewonderenswaardige wijze volbracht, en de ijver, waarmee hij zich aan zijn werk gegeven heeft, Werd dan ook beloond met een reis naar Europa, die een comité van bewonderaars hem aanbood. Voor het tooneel van Suriname zal dit bezoek ongetwijfeld vruchten afwerpen." „Zal men dat ook van Uw reis kunnen zeggen?" Bedachtzaam ziet Veterman den interviewer aan.

ED. VETERMAN „Het manuscript van een boek over mijn reis ligt klaar," ontwijkt hij de vraag. „Maar het tooneel!" dringen wij aan. „De werk sedert geruimen tijd aan een nieuw historisch drama — dat als een voortzetting is bedoeld van mijn eerste poging tot fundeering van een nationaal heldendrama — Nova Zembla." „Is deze arbeid door Uw reis op den achtergrond gekomen?" „Integendeel! Het wekenlange verkeer met onze zeelieden, die als weinig andere bevolkingsgroepen de oud-hollandsche tradities en het karakter hebben bewaard, is van zeer grooten invloed geweest. Het zal evenwel duidelijk zijn, dat de temperatuur in onze kolonie vaak een bezwaar vormde, daar men zich bij een temperatuur van honderdtien graden Fahrenheit moeilijk kan indenken, dat een verblijf in een ijsveld een marteling en een verschrikking is." „Maar daarnaast, welke plannen koestert U?" En dan komt de verrassing: „Een stuk met Felix Timmermans. Samen schreven wij reeds „Leontientje", „Als de Ster bleef stille staan" en nog eenige andere werken. Deze samenwerking is een wel zeer gelukkige en de sprankelende humor van „den Fé" werkt immer vruchtbaar." Verder wil Veterman zich over dit plan niet uitlaten. Nóch over den inhoud nóch over het onderwerp is het mogelijk hem aan het praten te krijgen, zelfs al halen wij alle werken van den Vlaming stuk voor stuk van de boekenplank om te weten te komen, of er wellicht van de dramatiseering van een bekend werk sprake is. „En verder?" vraagt de interviewer. „Wel, verder heb ik mijn werk aan het Hofstadtooneel, dat mijn algeheele aandacht in beslag neemt, hervat." Er volgde 'n korte pauze, waarin de interviewer begreep, dat zijn beroepsmatige nieuwsgierigheid voorloopig tóch niet verder zou worden bevredigd. „Tot wederziens," zei ik. „Vermoedelijk tot spoedig wederziens!" zei de geïnterviewde geheimzinnig. Toen viel er een deur in het slot. En we leven dus thans in afwachting. MARCUS NITZOWITSCH.

Een scène uit het derde tafereel van „Willem de Zwijger", zooals het werd opgevoerd te Paramaribo.

JOAN REMMELTS EN TILLY LUS

XXlX. EEN FLANKAANVAL.

ding in de dorpen, waar hij doorheen weren snauwde tegen haar: „Als je schreeuvu. velde. Pas toen hij de buitenwijken van worg ik jel Londen bereikte, ging het noodgedwongen Nog half verdoofd door den chloroform wat bedaarder. en door en door koud van den rit in den Winifred, nog steeds onder invloed van open wagen, waarvoor ze niet. voldoende het bedwelmingsmiddel, beleefde dezen gekleed was geweest, was 't meisje geesteheelen wilden rit als in een droom. lijk noch physiek in staat zich te verVoles' hersens waren inmiddels onafgezetten. broken bezig geweest en hadden een plan Hij voerde haar naar de voordeur en gevormd. En aan zelfbeheersching en durf opende die met zijn sleutel. Het geluk om het uit te voeren, ontbrak het hem diende hem: zijn hospita was uit. Dat beniet. Maar voor het succes was hij ook spaarde hem de noodzakelijkheid van een aangewezen op de schranderheid en de explicatie. discretie van de handlangers, die hij op Hij hield Winifred met ' brutale dreigeMoore House achtergelaten had. menten in bedwang, zocht uit de bezittinHet was onmogelijk Winifred tot in het gen van zijn kostjuffrouw eenige warme oneindige in gevangenschap te houden of kleedingstukken bijeen en dwong 't meisje te beletten, dat anderen haar te hulp kwadie aan te trekken. Vervolgens bond hij men. Dat had de aanval op hun schuileen zijden halsdoek handig over haar plaats vanavond voldoende aangetoond en mond en kin, bond haar handen op haar ook die sufkop van een motorrijder — als rug en wierp een lange, donkere sjaal over die, in plaats van hem verwezen na te haar hoofd en schouders. staren, zich aan den wagen had vastgeDaarop diepte hij in de bijkeuken een grepen en zich er in geheschen, dan had doos zwarte was op, — verf zou hem beter dat ook een onplezierige complicatie kunvan pas zijn gekomen, maar die bleek niet nen geven! Neen, de wanhopige poging voorhanden — en Winifred half dragend, moest worden gewaagd. De vraag was nu keerde hij naar den auto terug. maar of Fowle zijn mond zou houden. Hij joeg een paar nieuwsgierige straatVoles verwenschte Fowle inwendig. Als bengels weg, hielp het meisje in den wadie ellendige kerel er niet was geweest, zou gen en ging zich vervolgens bezighouden Carshaw nooit met Winifred in aanraking met de nummerplaten. Hij besmeerde het zijn gekomen en het meisje nu als was eerste en het laatste cijfer met zwarte was, zijn in de handen van Rachel Craik. met 't resultaat, dat de identiteit van den Voles had kamers in Shepherd's Bush. Essex in den donkeren avond grond!"Voor die woning liet hij den auto stilveranderd was! houden. Deze truc hielp hem behouden naar zijn Hij greep Winifred onzacht bij den arm einddoel.

Petchging in volle vaart achter den „Essex" aan. De jongeman had er al een heelen dag van tuffen opzitten, maar hij voelde zich verjongd door de gedachte de schoone Polly van dienst te kunnen zijn en bovendien was de jacht achter een ontvoerde jongedame op zichzelf reeds een opwindende bezigheid, die hem zijn verlangen naar rust en een avondmaal deed vergeten. De wagen had een flinken voorsprong, maar dat leek den motorrijder, die niet tegen een honderd-kilometergangetje opza g, geen onoverkomelijk bezwaar. Hij schoot den weg naar Hillington op en ontdekte tot zijn voldoening, dat het stof, dat de auto deed opwarrelen, onmiskenbare aanwijzingen ointrent de te volgen richting gaf. Voles, die er anders ook niet tegen opzag om als een bezetene langs den weg te stuiven en die den tocht ook in een waanzinnig tempo begonnen was, bedacht, nadat hij bijna jnet de motorfiets in botsing was gekomen, dat het in de huidige omstandigheden aanbeveling verdiende, niet te veel op het spel te zetten. De weg was tamelijk rijl? aan bochten, telkens deden zich vernauwingen voor, moest hij groepjes huizen, gehuchten en dorpen passeeren, die hem noodzaakten zijn gang te matigen, wilde hij geen ongelukken maken en het slot was, dat Petch, toen de Essex zich door het dorpje Southall wrong, hem had ingehaald. Voles schrok op door een luide stem achter den auto, die het ronken van den motor overstemde: „Hé — stop!" Hij keek over zijn schouder en zag de motorfiets met haar berijder als 'n donker silhouet achter het schijnsel der koplamp. „HalloP riep Voles, niet weinig geschrokken, maar toch geen oogenblik zijn tegenwoordigheid van geest verliezend, terug. „Wat is er?" Het moment was gekomen, waarop Petch had moeten handelen, een van de honderden-één dingen doen, die hem naderhand invielen, maar de situatie overweldigde hem; misschien ook speelde zijn vermoeidheid hem parten. Hij aarzelde — het eenige, waartoe hij bij machte scheen, was roepen: „Ik weet, wie je bent! Je kunt me niet meer ontkomenl Daar zit het meisje ik zie haar duidelijk " Voles wachtte niet tot de motorrijder uitgesproken was. Met een onderdrukten vloek trapte hij het gaspedaal in en zonder zich om mogelijke gevaren te bekommeren, liet hij den auto vooruitschieten. Voles wist, dat het nu een kwestie van er op of er onder was, en alle terreinhindernissen met superieure minachting neWILLY FRITSCH geerend, vervolgde hij in een racende vaart in het park van Sanssouci, omringd door filmenthousiasten, die graag met hem op een zijn weg en veroorzaakte groote opschudkiekje willenI Natuurlijk was Willy direct bereid even te poseeren.

Fetch was, nadat Voles er in volle vaart vandoor was gregaan, beteuterd blijven staan en pas na verscheidene oogenblikken had hij zijn tegenwoordig-heid van geest in voldoende mate teruggekregen om de vervolging voort te zetten. Maar Voles zorgde nu, dat hij zijn voorsprong behield en de arme Fetch had weinig kans meer om de zoo triomfantelijk begonnen expeditie tot een goed einde te brengen. Toch gaf hij het niet op en toen hij na 'n poos een inspecteur van politie ontmoette, haastte hij zich dezen op de hoogte te brengen. Het was den inspecteur direct duidelijk, dat het hier een ernstig geval betrof en niet een of andere misplaatste grap; de motorrijder gaf wei-omschreven feiten: de plaats waar een vermoedelijk misdrijf was gepleegd en het nummer van den auto, waarin zich waarschijnlijk de dader en zijn' slachtoffer bevonden. Het duurde niet lang, of de telefoon werd in werking gesteld en een heele serie agenten, die op belangrijke Londensche verkeerspunten geposteerd stonden, keken scherp uit naar een Essex, met een nummer, dat in de duizenden liep, waarin een man zonder hoed en een meisje zonder hoed en mantel gezeten waren, zonder evenwel aandacht te schenken aan een wagen van hetzelfde fabrikaat met een aanmerkelijk lager nummer en met als inzittenden een onopvallend paar menschen. Om zes uur den volgenden morgen werd de opmerkzaamheid van een agent, die in

Covent Garden surveilleerde, getrokken door een onbeheerden auto, die al geruimen tijd voor een van de vele cafe's stond, die de marktbezoekers van maaltijden voorzien, en de man stelde een onderzoek in naar den eigenaar. Maar niemand bleek inlichtingen te kunnen geven en toen hij daarop de nummerplaten van den auto wat nauwkeuriger bekeek, zag hij direct, dat die veranderd waren. Nadat hij met een stuk papier het zwartsel er afgeveegd had, kwam hij tot de verrassende ontdekking, dat dit de wagen moest zijn, die bjj de politiebureaux gesignaleerd wasl Ze waren Voles' spoor dus kwijt. De agent herinnerde zich, dat hij den wagen daar het eerst tegen vijf uur gezien had en de moeilijke vraag, die de autoriteiten thans te beantwoorden hadden, was: Waar was de auto geweest in de lange uren sedert de verbouwereerde Fetch hem had zien wegsuizen? Aan het ontbijt vertelde Lady Carshaw haar zoon, dat Mr. Meiklejohn in Cromer was. Hij gaf haar een kus- voor dat nieuwtje. „Meiklejohn moet maar wachten, moeder," zei hij echter. „Winifred is 'ergens in Londen. Ik kan vandaag heusch niet naar Cromer gaan. Als ik haar gevonden heb, zal ik wel met Meiklejohn afrekenen." Toen verscheen inspecteur Winter met het bericht van de ontdekking in Covent Garden, waarop Reginald met hem weg?Jng,

Lady Carshaw raadpleegde een spoorboekje. Cromer was vier uur van Londen. Als ze vlug zekere belangrijke inlichtingen kon mwmnen, was het waarschijnlijk mogelijk den middagtrein nog te halen. Ze reed naar haar advocaat. Op haar verzoek kreeg ze voor een paar uur een keurigen kantoorbediende mee. Het tweetal bezocht Somerset House waar zich de centrale testamentenregisters bevinden en het bureau van een krant. De bediende maakte ijverig aanteekeningen en, in den trein gezeten, bestudeerde Lady .Carshaw die door haar gouden face è main. Het was vijf uur toen ze voor het Hotel Splendide arriveerde en de wereld herbergde geen verbaasder sterveling dan Mr. William Meiklejohn, toen een kellner naar zijn kamer kwam en „Lady Carshaw" aandiende. Deze energieke dame had kalmweg gezegd: „Breng me naar de zitkamer van Mr. Meiklejohn." Vóór het geschrokken parlementslid een uitvlucht kon bedenken, om haar af te schepen, stond ze al op den drempel. Het wanhopige spelen om een hoogen inzet gaf hem 'n zekere mate van kalme zelfbeheersching. Misschien ook hield hij -ich het voorbeeld van zijn brutalen broer ~or oogen — hoè dan ook, zijn gezicht jnd in een vriendelijke plooi toen hij de "ïkster tegemoet ging. r at een aangename verrassing. Lady »aw," begroette hij haar. „De had er geen flauw idee van, dat u in Cromer was. „Dat kan ik me levendig voorstellen," lachte ze, terwijl ze in een gemakkelijken stoel neerviel. „Ik kom net uit de stad. Bestel alsjeblieft wat sandwiches en thee voor me, wilt u? Ik ben letterlijk uitjrehongerd." Hij voldeed aan haar verzoek. „Ik veronderstel, dat u mij spreken wilt?" vroeg hij vervolgens bedaard, hoewel zijn hart onstuimig klopte. „Ja. Ik maak mij vreeselijk ongerust over Reginald.'' . „Lieve deugd. Is het nog steeds dat meisje?" „Er is altijd een vrouw in het spell Wat moeten jullie mannen ons in jullie heldere oogenblikken verafschuwen — als jullie die ten minste ooit hebt." „Ik vlei mijzelf er mee, dat ik ze heb, maar hoe zou ik ooit kunnen zeggen, dat ik de sexe, waar u toe behoort,LadyCarshaw, verafschuw?" „Ik vraag mij af, of uw meeningen een cntische ontleding verdragen. Maar kom, geen ernstig gesprek, eer ik wat opgeknapt ben. Toe, belt u maar even om wat biscuits; sandwiches duurt zoo lang." Zoo had ze een voorwendsel om het gesprek nog even uit te stellen, tot een theeblad met een kleine schaal paté de fois, geflankeerd door boter en geroosterd brood als het ware een scheiding tusschen hen vormde. „Hoe bent u mijn adres te weten gekomen?" vroeg hij glimlachend. Het was het eerste schot, dat gelost werd en ze antwoordde op denzelfden bloemzoeten toon: „O, dat was heel gemakkelijk. Het is op Scotland Yard bekend." „Scotland /ard?" De woorden prikten hem als de beet van een vergiftige slang. (Wordt vervolgd)

EEN MOOI GESCHENK

IN DE STEENKOLENMIJN

H, HEYENBROCK

H. HEYENBROCK DE SCHILDER VAN LICHT EN ARBEID Een album, bevattendelS prachtig gekleurde platen naar het werk van dezen beroemden schilder. Elke plaat kan als fraaie wandversiering dienen. Het is een genot zoo'n prachtwerk te bezitten.

NA ONTVANGST VAN f|. 2.50 WORDT U EEN EX. TOEGEZONDEN - ZEND POSTWISSEL VAN II. 2 50 AAN DE ADM VAN HET WEEKBLAD CINEMA EN THEATER OF GIREER HET BEDRAG OP No. 41880 EN TOEZENIJNG VOLGT

-50-

31 __^^^^^^^^_^^_^^_____^^__

E SC

rTEURENeo

Woorden van Annie de Hoog Nooy

Muziek van Henri C. van Praag

Droomerig Uroomeng

veraept fnrH nnnit- mr; <:/-Vi/->r>ncto i. ^ >»n SI -tl H.-.u^ 1 i .. i-< . Vergeet toch nooit uw schoonste u - ren - Al zijn ze wellicht lang voor-bij. Ge weet toch. immers, in het

^ i rr /?

^g

ï

^^

i

^ 0(3'

>& rn ie-ven Gaan vreugdefl^mai^zij aan zij... Wees in uw hart toch altijd dankbaar. Voor alles wat ge hebt be

^ ^j I ^^

il1"1'

I

I I pl|' J^>l[ ^^ |i I'Vul |

leefd. Waarvan nog dikwijls de her-inn'ring

jijjll B |

U lieflijk_voor de oogen zweeft. Beklaag u niet, als op de

JL

D Q

t

|

wereld

i

—

't Ge-luk vroegtij^avan u ging, De schoonste uren van ons leven

langzamer

Be-leven we in her-innerina.

Dit is belangstelling voor geluidsopname van Stem en Instrument! Sublieme wedergave op 25 cM. dubbelzijdige onbreekbare Gramophone platen met 6 minuten speelduur a f 3.50 en f5.-, meerdere afdrukken f 1.- minder. Dag en uur vooraf te bespreken bij:

Willem Sprenger's Opname Studio Passage 46 - Den Haag - Tei. 113778 ȣd1en_Adm:_Galflewater 22, Lelden. Tel. 760. Postrekentng 41880.

DE DUITSCHE FILMSTER

MARIA SOERENSEN