jaargang 49

Waarschijnlijk heb je deze ochtend al een bui over je heen gehad, maar wanhoop niet. Vanmiddag klaart het op en laat de zon zich zien. Helaas zit jij dan in een grote tent met een zeer grote kans op lokale bierbuien. Na de cantus snel iets droogs aan, want het wordt maar 18 graden.

Intro

17 augustus 2007 / jaargang 49

Informatie- en opinieblad van de Technische Universiteit Eindhoven. Redactie telefoon 040-2472961 e-mail [email protected]

Bunkerfeest

17 augustus 2007 Cursor 2/ Intro

Groep Achttien Werktuigbouwkunde “Jullie zijn te brak om te rukken!” Enith Vlooswijk Foto: Bart van Overbeeke Echte mannen! Het introgroepje achttien van Werktuigbouwkunde zit er naar eigen zeggen vol mee. Sterker nog, ze noemen zich ‘mannen van niveau’. De vijfentwintig nuldejaars die deze donderdagmiddag aan de houten tafels van de Tuna zitten, hebben namelijk al heel wat studiejaren achter de rug. Hun ingenieurstitel hebben ze reeds en nu gaan ze voor de felbegeerde ‘ir’-toevoeging. Niet door nog eens vijf jaar lang te ploeteren, maar via de verkorte opleiding van tweeënhalf jaar. Vijfentwintig halve knappe koppen dus, gezegend met een enorme hoeveelheid kennis en ervaring. Dat merk je meteen. “We zijn veel beter in het bouwen en slopen van dingen”, meent Tom Kersten bijvoorbeeld. “Bij het bouwen van de katapult zag je dat heel duidelijk.

Goed, we hebben die wedstrijd verloren, maar onze constructie was wel de beste!” Ja, de mannen van Groep Achttien onderscheiden zich duidelijk van de achttienjarige foetussen om hen heen. “Wij zijn verstandig”, meent Tom, terwijl zijn groepsgenoten hun lachen inhouden. Die uitspraak is inderdaad een enigszins merkwaardig, gezien de gebeurtenissen van de afgelopen dagen. Maar liefst vier van de vijfentwintig groepsleden liepen ernstige blessures op. Tijdens een voetbalspel speelden de mannen zo lomp, dat drie van hen zwaargewond het veld verlieten. En intropapa Marius van Dijk sleept nog steeds met zijn rechterbeen sinds hij met drie anderen op een surfplank ging staan. “Het was een surfplank op wielen, bedoeld voor één persoon. De as knapte en ik bleef met mijn poot ergens achter hangen”, vertelt hij laconiek. Misschien is het ook allemaal

wat te wild, te snel en te jong voor deze mannen op leeftijd. Balanceren op een surfplank… Wellicht was een schuifelwedstrijd met rollator een beter idee? Marius erkent in elk geval zijn beperkingen. “We zijn allemaal wat ouder”, zucht hij, terwijl hij zijn knaloranje waterpistool op zijn groepsgenoten richt. “Kijk, wij schieten ook niet met water in het rond als een stelletje kinderen”, zegt hij stoer. “Wij schieten met beleid.” De mannen van Groep Achttien worstelen duidelijk met een identiteitsprobleem. Het ene moment doen ze zich voor als jonge honden en een seconde later gedragen ze zich als oude knarren. Zo beweert Kris van de Rijt dat zij als ‘echte’ mannen stevig door weten te drinken. Een groepsgenoot zegt even later dat zij “drinken met mate”. “Ach man!”, roept Marius hem onmiddellijk tot de orde. “Jullie zijn nog te brak om te rukken!” Zijn beeldspraak is bepaald niet

uit de lucht gegrepen. Net als andere oudjes op leeftijd hebben de mannen van Groep Achttien het zwaar te verduren op seksueel vlak. Kennen de jongere introductiegroepjes al een zeer scheve verdeling van de seksen, Groepje Achttien moet het volledig zonder vrouwen zien te stellen. Neuken met intromama Bregje Cauberg is uiteraard niet aan de orde; dat zou incest zijn. Vooral Jerom de Haan heeft het zichtbaar zwaar. Hij is lijkbleek en ongeschoren. Zijn donkere ogen weerspiegelen een afschuwelijke waanzin, veroorzaakt door een immens maar onbevredigd verlangen. “Ik ben sociaal seksueel gefrustreerd!”, gilt hij op een gegeven moment. Zijn groepsgenoot heeft hem zojuist beschuldigd van dwarsliggerij. “Tijdens de workshop van Footloose was ik één van de acht mannen die met een man moest dansen. Dan vraag jij waarom ik dwars lig? Die keutel ligt de hele week al dwars!”

We kunnen het maar beter hebben over de kracht van Groepje Achttien. Opvallend is dat de grote omvang niet zorgt voor versnippering en verdeeldheid. “We zijn een sterk team”, bevestigt Jerom. “We hebben allemaal dezelfde behoefte. Onder de normale introgangers zijn veel vwo-ers die in de loop van het jaar afhaken. Wij weten precies wat we willen en we willen dat op een hoog niveau doen. De mannen om hem heen knikken instemmend. “Vannacht trekken we goed door hè!”, roept Bregje plotseling en ze klapt enthousiast in haar handen. “Gisteren moest ik naar huis omdat de tap dicht was”, zegt ze stoer. Ze klinkt een beetje hees. Het is haar zoveelste introweek. Krijgt ze nou nooit genoeg van dat studentikoze gelal? “Nee joh! Dat is juist een van de voordelen van de verkorte opleiding: dat je nog lekker even student mag blijven!”/

.

(Advertenties)

Als u vindt dat kankeronderzoek niet mag stoppen Steun de voortgang van het wetenschappelijk kankeronderzoek. Neem KWF Kankerbestrijding op in uw testament. Bel met de afdeling bijzondere giften en nalatenschappen op (020) 570 05 00.

Cursor/Colofon Bergstraat 31 Eindhoven

5611 JX

Holland

Earth

Phn/Fax: +31 (0)40-2433564

© 2007. Auteursrechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gereproduceerd zonder voorafgaande toestemming van de hoofdredacteur. De redactie behoudt zich het recht voor om aangeboden artikelen te wijzigen. Aan deze Intro Cursor werkten mee: Miguel Alvarez, Jim Heirbaut, Han Konings (hoofdredacteur), Ruben Libgott, Merel Pit, Brigit Span (eindredacteur), Teun van Veggel, Monique van de Ven, Enith Vlooswijk Foto’s Bart van Overbeeke, Rien Meulman Lay-out Esther Valk Redactieraad drs. Joost van den Brekel, prof.dr.ir. Maarten Steinbuch (voorzitter), Agnes van Hemert (secretaris), prof.dr.ir. Han Meijer, Wouter Schilpzand Basisvormgeving Koos Staal bno Druk Drukkerij E.M. de Jong B.V. Baarle-Nassau Advertenties Bureau Van Vliet BV, tel. 023 - 5714745 Redactie-adres TU/e, W-hal 1.25, postbus 513, 5600 MB Eindhoven, tel. 040 - 2472961/2474020, e-mail: [email protected], www.tue.nl/cursor.

Cursor 17 augustus 2007 Intro /3

Thêta lijdt onder het Heerenakkoord Het kan ouderejaars niet zijn ontgaan: dit jaar geen Thêta-flyers in de Bunker, of busjes om nuldejaars van en naar de roeiloods aan de Kanaaldijk te vervoeren. De introcommissie van Thêta koos dit jaar voor een andere strategie om leden te werven. Men wil gemoedelijker en minder agressief overkomen, aldus Floris Lievens (voorzitter introcommissie) en Thêta-voorzitter Roeland van Witzenburg. Waar Thêta voorheen de introgangers bij andere activiteiten ‘wegkaapte’, maakte een bezoek aan de roeivereniging dit jaar deel uit van het officiële programma. De strategiewijziging komt noodgedwongen. In een Heerenakkoord dat tussen de verenigingen is opgesteld, staat dat het niet is toegestaan om ‘concurrerende wervingsactiviteiten’ te ontplooien tijdens het officiële programma. Ook mogen er geen inschrijvingen plaatsvinden buiten het eigen gebied en feesten georganiseerd worden buiten het programma, behalve op maandagavond. “Al die regeltjes zijn ervoor bedoeld dat verenigingen niet in elkaars vijver pissen”, stelt Lievens, “maar in werkelijkheid vechten we om één been.

Hanneke Bij Cursor kwamen we er achter dat de vader van Hanneke sinds enige tijd werkzaam is in Delft als hoofdredacteur van het universi teitsblad Delta. Heeft papa Godfroy er dan niet op aangedrongen dat dochterlief in Delft Bouwkunde kwam studeren? “Helemaal niet”, zegt Hanneke. “De opleidingen komen redelijk met elkaar overeen, alleen ligt Tilburg aanzienlijk dichter bij Eindhoven.” Op cultureel gebied overweegt ze om zich aan te sluiten bij muziekvereniging Quadrivium, alleen was die club gisteren in de duistere krochten van Scala niet door haar te loka liseren. Ze speelt piano. Hanneke ziet nog opmerkelijk fris voor iemand die tijdens de kroegentocht tot vier uur ’s ochtends is door gegaan. “Ja, de meesten vertrokken al om twee uur en ‘s morgens was ik toch als één van de eerste op tijd.” Heeft ze inmiddels al wat zicht op haar studie? “Ja, volgens mij is Bouwkunde niet supermoeilijk, maar is het wel heel veel.” Godfroy senior zal haar ver richtingen met argusogen volgen.

Van harte Fiona Fiona, lief commissiegenootje, van harte gefeliciteerd met je verjaardag namens de Centrale Intro-commissie. We gaan er zo een biertje op drinken! Esther, Irene, Rianne, Thijs & Wouter van de Introductie Commissie 2007.

ID-groep ontwerpt COE-caravan Foto: Bart van Overbeeke

Zodra we vooraf afspraken maken over het niet mogen inschrijven van studenten en flyeren, dan zijn we niet goed bezig als we van Eindhoven een studentenstad willen maken.” Vooral voor Theta is het Heerenakkoord nadelig. Zij mogen als ‘studentenvereniging met een sportieve agenda’ immers niet flyeren of leden inschrijven in de Bunker, terwijl de andere studentenverenigingen daar de hele week gelegenheid toe hebben. Volgens de voorzitter Floris Jansen van Compositum (de koepel van studentenverenigingen), dient het Heerenakkoord vooral ter bescherming van de introgangers tegen de vele wervingsacties van verschillende verenigingen. Theta valt daarbij onder de ESSF (Eindhovense Studenten Sport Federatie) dus gelden voor hen dezelfde regels als voor de andere sportverenigingen./

Introgroep 6 van ID nam de oproep van studievereniging CHEOPS om een nieuwe COEcaravan te ontwerpen voor de eigen faculteit bloed serieus. Het resultaat: een knalroze maquette in de vorm van een uier. Op don derdagmiddag maakte de caravan een ererondje over het CvB-veldje.

Of het ontwerp de huidige ID-caravan zou kunnen vervangen? Intropapa Erik Toering moest met hoorbare tegenzin negatief ant woorden. “Maar het kleurtje is in elk geval een verbetering. En het is zeker een goede vervanging van de KOE. Want dat is na tuurlijk helemaal niks, hé.”

.

Maarten “Met Cursor. Spreek ik met de intromama van Maarten Pompe?” “Euh..ja?” “Waar is Maarten?” “Nou, die ligt waarschijnlijk nog te slapen.” Maarten heeft zijn introgroepje de afgelopen dagen vrij weinig gezien. En dan voornamelijk in de middaguurtjes. Na de eerste twee dagen spendeerde hij het grootste gedeelte van zijn tijd met zijn huis genoten van corpshuis Audumla. Zo ook op de donderdag. Samen met hondje Tilly en zijn huisgenoten ligt hij ontspannen naar de film ‘Fight Club’ te kijken. Dit om half twee ’s middags, terwijl zijn groepje zich aan het inspannen is om wat cultuur op te snuiven. Wat Maarten het leukste vond aan de bijna voorbije Intro? Grijnst: “De vele leuke feestjes!” En veel leuke mensen leren kennen? Potentiële vriendinnetjes? Dat niet echt. Niet onder de studenten, tenminste. Verder houdt hij zijn mond. Of hij nog naar de cantus gaat morgen? “Ja, dat zeker!”. Dat wil zeggen, op voorwaarde dat het niet te vroeg is.

Karin Het einde van de Intro is in zicht; tijd dus om de balans op te maken. Wat is Karin het meeste opgevallen aan het Eindhovense studentenleven? Vooral dat veel studenten een jaar van hun studie opgeven voor een bestuursfunctie of de organisatie van iets. Zelf zou ze liever een jaar opgeven voor vrij willigerswerk in het buitenland. Ook valt haar de enorme variëteit aan sportverenigingen op. “Ik dacht dat je alleen kon tennissen en volleyballen, maar je kunt hier zelfs zweefvliegen.” Heeft Karin als bijna-student Industrial Design al een COE ontworpen? Helaas gaat ze de prijsvraag niet winnen: “Ik wacht nog even met ontwerpen tot ik het echt moet”. Voordat Karin’s laatste interview begint, wordt ze nog even nageroepen door haar intropapa Marcel: of ze haar introbege leiders niet weer te kijk wil zetten. Dus heeft Karin nog iets te melden? “Ik zat al te denken of ik hem ergens op kan pakken”, zegt ze “meestal maakt hij zichzelf wel belachelijk. Daar heeft hij mij niet voor nodig.”

Bart Laten we eerlijk zijn: Bart Smits is een waar deloze hoer. Hij brouwt er althans niets van als hij tijdens de workshop theatersport van toneelvereniging Doppio een prostitué moet verbeelden. Niets voor hem, theater, bevestigt Bart even later. “Het is wel grappig, maar ik ben niet zo cultureel geïnteresseerd.” Niettemin doet Bart netjes overal aan mee. Typisch Bart. Nog elke avond is hij op stap geweest. Daar kan hij wèl enthousiast over vertellen. “Gisteravond was het heel gezellig tijdens de kroegentocht. Lekker springen en dansen, losgaan op de muziek.” De introduc tieweek is hem tot nu toe opperbest bevallen. En vriendin of niet, hij staat zeker niet te springen om terug te gaan naar Eersel. “Ja, natuurlijk heb ik wel weer zin om mijn vriendin daar te zien”, zegt hij, terwijl zijn groepsgenoten hun armen in elkaar steken en beginnen te zingen. Bart lacht. “Maar het is hier toch ook wel erg leuk!”

Foto’s: Bart van Overbeeke


Kater weglachen met een dosis cabaret “Tema is?”, brult Leon van der Zanden. “KUT!”, roept de zaal. “Neuken?” “Lekker!” “Wat gaan jullie vanavond doen?” “Zuipen!” Het is vroeg en ze hebben een kater van de afgelopen drie intronachten. Maar voor een dubbele portie cabaret komen de introkids wel naar het Parktheater. Aan cabaretiers Leon van der Zanden en Jeroen Bouwhuis de taak om de slaap verbaal eruit te pompen. Van der Zanden is introveteraan. Met zijn enthousiaste optreden weet hij de nuldejaars wel wakker te krijgen. Niets is hem teveel. Een opwindende striptease, een goed advies (“een goed kater-ontbijt? Whiskas!”) en een scherpe tong voor de laatkomers. Zelfs de fotografe van Cursor wordt niet gespaard. “Vind je dat nou lekker, zo’n grote lens?”, wanneer er in een klein moment van stilte een harde sluiterklik klinkt. Van den Zanden wordt voorafgegaan door collega Jeroen Bouwhuis. Een zaal vol met brakke studenten om tien uur ’s ochtends vormt niet het meest enthousiaste publiek, maar dat houdt Bouwhuis niet tegen. Met weinig woorden maar veel body

language weet laat hij de zaal goed warm te krijgen. En helemaal warm wordt het voor de gelukkige (?) dame die tegen het einde van de show op het podium wordt getrokken. Nuldejaars Tess Landsman maakt op hilarische wijze een imaginair autoritje met de beweeglijke cabaretier, die haar vervolgens in een net zo imaginaire bioscoop probeert te versieren. Eng? “Nee hoor, ik vond het wel grappig”, lacht Tess met haar hese stem. Tess was wel onder de indruk van de versierpoging. Haar vriendje ging ze er echter niet voor aan de kant zetten. De optredens van Bouwhuis en Van der Zanden hebben effect. Na hun optredens zijn de introgangers weer helemaal wakker en wordt er luid geapplaudisseerd. Voor de cabaretiers, voor de sportieve slachtoffers en zelfs voor de toneelhulp. De cabaretiers hebben tussen de optredens door een korte adempauze. Die hebben ze hard nodig, want ze moeten nog tot zes uur./

.

Foto’s: Irene Wouters

Leon van der Zanden, een meester in het trekken van vreemde bekken.

Jeroen Bouwhuis tracht Tess Landsman op subtiele wijze te verleiden.

Onbekend talent vormt spontaan een band Zet een stuk of acht muzikanten bij elkaar en laat ze binnen tien minuten een optreden verzorgen. Onmogelijk? Niet voor de twee docenten van het Centrum voor de Kunsten Eindhoven (CKE). Drie nuldejaars rocken in mum van een tijd als Axl Rose in zijn beste jaren op ‘Knockin’ on Heaven’s Door’ van Guns N’Roses.

De broodjes ham en kaas zitten net achter de kiezen als Bert Brouwer van CKE zijn waren aanprijst. Cursussen op elk terrein als het maar met cultuur te maken heeft. Als lokkertje een demo van de workshop die in zestien weken individuele muzikanten moet omvormen tot een

goedklinkende popband. In de groep van tweehonderd aanwezigen zijn gitaristen, een drummer en een keyboardspeler snel gevonden. Na enig aandringen melden zich ook een zanger en zeer hese zangeres. Binnen tien minuten knalt ‘Seven Nation Army’ van de The White Stripes de zaal in. Niet het meest complexe nummer dat bestaat, maar wel fascinerend om te zien

hoe snel zo’n clubje muzikanten dat elkaar niet kent, het redelijk gestroomlijnd weet uit te voeren. Muziek, toch de universele taal die blijkbaar iedereen begrijpt./

.

Foto’s:Bart van Overbeeke


Cultuurcentrum Scala biedt ieder wat wils Nog even zitten de cultuurverenigingen in Scala aan de Kanaalstraat, maar binnenkort verhuist de hele meute naar de pas gerenoveerde oefenruimtes in de Bunker. Gisteren kon je er nog dansen met elkaar of op een dansmat, toneelspelen, elkaar omver zingen en leren hoe je in een fractie van een milliseconde een knappende ballon kunt vastleggen op de gevoelige plaat. “Voor, terug, cha, cha, cha. Draaien en weer terug!” De nuldejaars ondervonden bij dansvereniging Footloose aan den lijve wat studeren in Eindhoven betekent: een schrijnend gebrek aan vrouwen. Intropapa’s Mark Herps en Remco Poulus van studievereniging Van der Waals doen braaf wat dansinstructrice Karen van Kerkhof van Footloose ze opdraagt. Hun bewegingen zijn wat houterig, maar al met al dansen ze bepaald niet onverdienstelijk met elkaar. Je zou bijna denken dat ze het vaker hebben gedaan. “Vorig jaar heb ik ook met een man gedanst”, bevestigt Mark even later. “Bij elke introductieweek zit zo’n dansworkshop.” Het blijft stuntelen en het gaat er beslist minder sensueel aan toe dan gebruikelijk bij deze Latijns Amerikaanse dans. Te beoordelen aan de lachende gezichten van Mark en Remco heeft dansen met een man echter een groot voordeel: het is zeker zo grappig. De Dance Dance Revolution van de Japanse cultuurvereniging Kinjin op hun dansmatten is erg populair: tientallen introvoeten proberen op het juiste

moment op de juiste pijlen te trappen. Ook de Japanse games oogsten veel aandacht. Opgekropte agressie kunnen de nuldejaars kwijt in het spel Evil Jan Ken Pon, een variant van het Engelse Rock, Sisser, Paper. Het concept: laat het toeval beslissen wie de tegenover gezeten rivaal snoeihard met een papieren zweep te lijf mag gaan. Aan Werktuigbouwers Marius

Foto: Bart van Overbeeke

Foto: Irene Wouters

van Dijk en Swan van Dalen is het Japanse geweld wel besteed. Bij fotoclub Dekate Mousa knalt het ook, maar dan anders. Hier demonstreert men een hogesnelheids fototechniek, waarbij een met meel gevulde ballon milliseconden na het knappen ‘bevroren’ werd.(Zie foto rechtsboven)/

.

Op gang komen in De Effenaar Cabaretiers Reinier Meijer en Steven Stol hadden moeite met de eerste lichting studenten die tijdens de cultuurtocht langskwam in de kleine zaal van De Effenaar. Het vroege tijdstip was daar ongetwijfeld debet aan. Het was de eerste keer dat de poptempel deel uitmaakte van de cultuurtocht. De lamgeslagen menigte reageerde bij het eerste optreden maar lauwtjes op de grappen van Meijer en Stol. Gelukkig -voor zowel de stand-uppers als voor het publiek- was de chemie bij de tweede voorstelling al veel beter. Op verzoek van de Introcommissie hadden de comedians hun show wat verlengd en ze bleken nu duidelijk warmgedraaid. Het publiek bleef lekker staan en de eerste biertjes werden alweer gesignaleerd. Het was dan ook al kwart voor twaalf. De Amsterdammer Meijer had het veel over de wisselwerking tussen mannen en vrouwen. “Wat zoeken vrouwen toch eigenlijk in een man? Persoonlijkheid, zeggen ze. Heb ik even mazzel, daar heb ik er drie van.” De Gay Parade in Amsterdam was hem te druk geweest. “Ik zag daar echt geen flikker.” Stol merkte op zijn beurt scherp op dat in de hele zaal bijna niemand rookte (iets dat

Cabaretier Steven Stol op het podium in De Effenaar.

de Cursor-redactie in de hele Intro ook al was opgevallen). “Is dat te duur of zo?”, vroeg hij zich af. “Weet je waar ik enorm op tegen ben? Tegen passief meeroken. Laat die gasten hun eigen sigaretten kopen.” Aankomend student Technische Bedrijfskunde Robert Janssen vond het allemaal wel aardig. “Het was al veel beter dan de stand up comedy afgelopen zondag bij het ESC. Maar ondertussen ben ik wel benieuwd geworden naar Leon van der Zanden. Die schijnt echt heel goed te zijn.”

Foto: Irene Wouters


Auto – Motor – Taxi –E bij B Speciale TU/E studentenactie NU! Auto 20 uur + examen: 875,Op vertoon studentenpas: Intake gratis !! Motor 20 uur + de 2 examens + motorbroek: 999,www.vboc.nl – [email protected] T.: 040-2926564

/P KAMERS `Ûi WWWVESTIDENL

LEUK GELD VERDIENEN, WANNEER HET JOU UITKOMT

WWW.OBER.NL


Miniatuur cursus ‘Cantus for Dummies’

S p aan se z on b ij Sc a la

Wijn drinken uit een leren zak, nog zo’n fijne Tuna-traditie.

Vanmiddag is het eindelijk dan zover. De jaarlijkse, letterlijk spetterende afsluiter van de Intro, de cantus, gaat van start. Om de eerstejaars een handje te helpen met het overleven van dit traditionele zang- en bierfestijn, belde Cursor met de absolute autoriteit op het gebied van de TU/e-cantus: Senior Siem Simonis. Dit jaar maakt hij het dozijn vol. Hij had wel wat tips voor de nieuwbakken studentjes. “Onthoud vooral regel 1: De Senior heeft altijd gelijk. Er zijn nog veel meer regels, maar die verbleken in belangrijkheid bij deze eerste regel!” Siem verzorgt al twaalf jaar lang de cantus op de TU/e. Hij is zelf achttien jaar geleden begonnen met zijn studie aan de TU/e, in het jaar dat het merendeel van de huidige eerstejaars geboren is. Siem is het hoofd van het Presidium, dat zetelt aan het hoofd van de zaal. “Het Presidium bestaat uit drie personen”, doceert Siem, “zijnde de Senior (de Preases), de Ab-Actis en de Questor. Verder staan er op het podium nog een accordeonist en een pro-cantor (zanger) om het muzikale gedeelte te verzorgen. En om de microfoon uit mijn handen te trekken als ik zelf ga zingen…”. Het Presidium handelt volgens de Codex, het boek met alle regels voor een cantus. “Op de TU/e gebruiken we wel een uit-

geklede versie”, vertelt Siem. “Anders is het niet te doen.” De Senior handhaaft de orde door zijn natuurlijke overwicht en door het uitdelen van straffen, zoals het bierimpotent verklaren van een tafel. Niemand aan die tafel mag dan meer bier drinken. Siem heeft (naast regel nummer 1) twee tips die hij aan aankomende studenten wil meegeven. Tip 1: “Bier hoéft niet. Als je geen zin hebt om jezelf zo op de laatste dag te bezatten kan je ook hartstikke veel plezier beleven door water te drinken tijdens het meedoen.” Tip 2: “Leer zo snel mogelijk een goede toost uit te brengen. Als ik zeg Prosit Corona, zegt iedereen Prosit Senior, en drinkt. Is je glas leeg, dan moet je die ondersteboven op je hoofd houden.” En als je nu per ongeluk een vol glas boven je hoofd omdraait? Straf? “Natuurlijk niet”, lacht Siem. “Als je dat doet is het glas daarna vanzelf leeg, toch? Dan zit je dus goed!”/

De outfit van introteam Simon Stevin ‘W, I’m loving it’. De introcommissarissen en introbegeleiders van de faculteit Werktuigbouwkunde steken hun liefde voor de faculteit niet onder stoelen of banken. Ze houden van hun studie. De tekst met de McDonaldsachtige W, gedrukt op de circa vijftig hesjes van het introteam, moet dat weerspiegelen. Het vinden van een goede slogan bleek niet makkelijk. ‘W = mc 2 ’ ? “ T e n a t u u r k u n d i g ” , vertelt Joep Michels van de introcommissie. “En ‘W aist of time’ bracht toch niet echt de goede boodschap over.” Het kostte bloed, zweet en een lange, bierdoordrenkte, brain stormavond, maar uiteindelijk mocht het resultaat er wezen. Of het introteam er ook gratis hamburgers bij kreeg? Dat helaas niet.

.

Het zal wel weer toevallig zijn, maar La Tuniña zet een vrolijk Spaans liedje in en de zon breekt voor het eerst op de don derdag door. Volgens aloude traditie wordt het terras bij Scala tijdens de Intro bevolkt door de beide verenigingen Tuna Ciudad de Luz en La Tuniña. In hun zwarte middeleeuwse kostuums met kleurrijke sjerpen roepen ze menig vraagteken op bij de introgangers. Maar de films die vertoond worden, maken veel duidelijk. Het Tuna-leven draait om vrolijke muziek, lekker eten, gezellig drinken en vet

feesten. En natuurlijk om de regelmatige tripjes naar het Iberisch schiereiland om daar je muzikale vaardigheden te meten met die van andere groepen. Dan speelt La Tuniña nog maar eens een liedje. De Tuna-mannen doen zoals altijd voor hoe je sangria drinkt uit een leren zak. De Cursor-verslaggever krijgt een versgetapt biertje in de hand gedrukt. Dat moeten we zeker niet zien als omkoping. Maar het gerstenat smaakt prima… Dus vooruit maar. Proost! Foto: Bart van Overbeeke

Oproepjes Studieduurfrustraties

Mark Graus, zevendejaars Technische Innovatiewetenschappen (TIW), zou wel graag de achtstejaars Cursor-redacteur willen spreken over hoe het is om mensen be lachelijk te maken met hun studieduur.

Nog meer cultuur

In het artikel over de cultuurverenigingen in Intro Cursor 3 lijkt het alsof Quadrivium het grootste deel van de uitvoering op zich heeft genomen. Dat is niet helemaal het geval. De Green Men Group was namelijk een geza menlijk initiatief van alle cultuurvereni gingen binnen Scala. In het orkest speelden ook leden van Kinjin, Knights of the Kitchentable en Dekate Mousa. De kleur van de groep was niet voor niets groen: het is één van de kleuren die NIET door één van de ver enigingen worden gebruikt.

Gezocht: stem

Marijn van het introgroepje BH (Bustehouders, dan wel Bierhouders) is zijn stem kwijtgeraakt in een bierglas. Heeft iemand hem wellicht gevonden?

Cryptische boodschap

De snorkels. De postduiven zijn op zoek naar een zwangere vrouw op het punt van be valling.

Blijf feesten

Wie na de Intro wil blijven feesten kan al de benodigdheden daarvoor huren bij Mark ten Thije, e-mail: [email protected].

Diarree-alarm

Welke introgangers lijden ook hevig aan diarree na het dagelijks eten van de

loempia’s bij ESC? Introgroepje 5 van Werktuigbouwkunde wil lotgenotengroep op starten.

Inktvissen met balgevoel gezocht

ESZV Oktopus zoekt (on)getalenteerde hand balsters om het damesteam te completeren. Lijkt het je leuk om mee te komen doen, kom dan trainen op maandag 3 september van 18.30 tot 20.00 in Hal 1.

Niet mokken, lekker wokken

Vermist: gigantische wokpan. Grote be loning! Woensdagavond is de grote wok van Demoshamburgerkoning Aad ‘zoek’ geraakt. Aangezien de wok gehuurd is, wil Aad hem dolgraag terug. Demos schenkt degene die de wok deze vrijdag terugbrengt twee meters bier. Wij hopen dat Aad zijn wok weer snel in zijn bezit krijgt.

Cantus-bundels

Voor de cantus zijn speciale liederenbundels verkrijgbaar met alle bekende en minder bekende nummers over ons aller lekker lauwe Schultenbräu. Deze bundels zijn te verkrijgen bij de Lucidcaravan vanaf 11.30 tot 13.30. Indien er niemand aanwezig is, SMS “SchultMusic aan” naar 0643029203.

Glühwein bei Glühcid

Vandaag is na de cantus gratis glühwein te krijgen bij de caravan van Glühcid, de Oostenrijkse onderafdeling van de studievereniging van Industrial Design.


Smikkelen en smullen in Eindhovense eetcafé’s Wie? L i n d a v a n G r o e p 1 van Van der Waals Waar? J a v a a n s Eetcafé, Kleine Berg 34b Wat? Een tafel vol met ge rechten: bami, nasi, pittig var kensvlees, sambal boontjes en kleine loempi aatjes. Daar hoort een koud pilsje bij natuurlijk. Lekker? “ B e s t l e k k e r , m a a r h e t i s a l l e m a a l w e l v e e l h e t e r d a n i k gewend ben”, klinkt het hees. Linda is haar stem kwijt na vier dagen zingen. “De loempiaatjes vind ik het lekkerst. En het bier natuurlijk. Daar heb ik bij deze gerechten nog veel van nodig.” Misschien een listige tactiek van de eigenaar? Sfeervol? “ W e l l e u k , h o e w e l i k l i e v e r a n d e r e m u z i e k h a d g e h a d . ” E i g e n a a r e n E l v i s - f a n Paddy van Lieshout maakt er een gewoonte van om vaak, zo niet altijd, liedjes van Elvis te draaien. Vandaag is het trouwens toevallig wel een heel bijzondere dag, want het is de dertigste sterfdag van The King.

Wie? R o b i n , i n t r o ganger bij Bouwkunde Waar? Delfts Blauw, een nieuw (eet)café met een uiterst du bieuze naam. Voor trotse TU/e-studenten althans. Wat? Kabeljauwfilet met een krokant laagje, friet en een groentenmix van erwtjes, worteltjes, maïs en paprika. Lekker? “ D e v i s i s l e k k e r , maar niet krokant te noemen. Wel een lekker room sausje eroverheen trouwens.” De groenten zijn niet allemaal even warm en de opmaak vindt Robin te kleurrijk. Kritisch mannetje die Robin. Maar dan komt het: “De verhou dingen zijn goed. En ik heb er ook genoeg aan.” Sfeervol? “ V a n d e b u i t e n k a n t v i n d i k d e z a a k n i e t s u i t s t r a l e n . H e t z i t o o k n o g e e n s a a n e e n straat met autoverkeer. Dat helpt ook niet. Binnen vind ik het wel gezellig en knus. Veel Delfts blauw inderdaad. Het voelt wel oud-Hollands aan.” Precies de bedoeling van de ei genaar. Eenvoudig eten voor een lage prijs.

Wie? M a c h i e l B a k e m a v a n i n t r o g r o e p 9 v a n T e c h n i s c h e Bedrijfskunde Waar ? C a f é T h o m a s Wat? E e n o e r - H o l l a n d s e b a r b e c u e . E e n h a m b u r g e r . E e n varkenslapje. Een braadworstje. Een beetje tomatenen komkommersalade. Een broodje. Lekker? “Het smaakt goed.” Het is allemaal goed ge bakken, niet te zwart. Zijn buurman Tijn heeft meer pech; hij kreeg rauwe kip op zijn bord. En de salades? “Lekker fris, niet teveel saus.” Het is aan de andere kant zeker niet de beste barbecue die Machiel ooit

Wie? W i l l e k e T r a a v a n i n t r o g r o e p 4 v a n B M T Waar? B r a z i l i a a n s E e t c a f é C a r i o c a Wat? Picada de Carne. Dat zijn gehaktschijfjes in gekruide brasilsaus met mango, rijst en ge mengde salade. Lekker? “ H e t i s l e k k e r . A p a r t . M a a r w e l p o s i t i e f apart. Het is een beetje zoet-zuur en er zit wat kokos in.” Er wordt even met de groep gedis cussieerd over de precieze smaak. Conclusie: “Het vlees is scherp en de saus is zoet. Een 7. Er zit echt teveel dressing op de sla, anders

was het wel een 8 geweest.” Sfeer? “ L e u k ! ” z e g t z e e n thousiast. “…en gezellig. Het interieur past bij het eten.” Vooral de allemaal anders ge schilderde stoelen vindt Willeke het einde.

h e e ft gehad. “Er zit te weinig ma rinade op het vlees”, constateert hij kritisch, “en het vlees is toch lek kerder als je het op een kolen barbecue bakt.” Al met al krijgt de barbecue van Café Thomas een 7. Sfeer? M a c h i e l i s n i e t h e e l e n thousiast. “De muziek is hier goed, maar het interieur springt er niet echt uit.” Hij kijkt nog even goed rond: “Alhoewel, ik vind het wel wat hebben.”

jaargang 49

Recommend Documents