jaargang 49

Het wordt vandaag met 24 graden een lekkere dag. Als er geen wolk voor zit, schijnt de zon nog ook. Het blijft droog, totdat er ’s avonds vanuit het zuidwesten regen over het land waait. Voor de sporttrainingen mis schien niet heel handig, maar er is één troost: Delft houdt het minder droog dan wij.

14 augustus 2007 / jaargang 49

Intro

Informatie- en opinieblad van de Technische Universiteit Eindhoven. Redactie telefoon 040-2472961 e-mail [email protected]

Foto: Bart van Overbeeke

a Foto: B

rt van O

verbee

ke

Foto: Rien Meulman

Foto: R ie

Foto: Rien Meulman

n Meulm

an

14 augustus 2007 Cursor 2/ Intro

Pink Panthers “Een motto? Da’s iets voor het volk” Monique van de Ven Foto: Rien Meulman Aan motto’s of yells doet BMTgroep drie niet: “Natúúrlijk niet. Da’s iets voor het volk”, stelt papa Eric. Wel is binnen drie minuten na het aanschuiven van de verslaggeefster een naam bedacht: de Pink Panthers. En die zijn moeilijk te missen, niet in de laatste plaats dankzij hun zuurstokroze blouses -zogenaamd van Setpoint, feitelijk van de Hema- en een papa vol praatjes. De interesse van de Pink Panthers ligt duidelijk niet op het actieve en sportieve vlak. Spelleidster Tessa, die de groep op het drukbevolkte grasveld bij TNO herhaaldelijk moet herinneren aan het -tot op de minuut nauwkeurige- wedstrijdschema, wordt steevast met een collectieve zucht onthaald. “We zitten hier net middenin een diepteinterview!”, moppert papa Eric

van der Helm vanachter zijn seventies-zonnebril (een vermomming, zo vermoedt Cursor, uit de kast getrokken nadat hij in een voorgaande Intro-Cursor eens werd afgebeeld met een zwart balkje over zijn ogen - een gebeurtenis waarover hij nu niet meer wenst uit te weiden). Eenmaal in actie en luidruchtig aangemoedigd door papa Eric (“Jongens, waar is dat commitment!?”) komt de groep met natte sponzen wel degelijk tot grootse en glorieuze prestaties. “Tik ‘m aan, tik ‘m aan!”, roept Eric, verwijzend naar zijn opgestoken hand terwijl hij highfivend langs zijn telgen loopt. Maar sportieve glorie of niet: “Onze capaciteiten liggen hier gewoon niet”, stelt Eric vast. Waar deze dan wél liggen? “Aan de bar”, zegt de intropapa resoluut. “Of beter gezegd: erónder.” Het is half vier ’s middags en het gouden vocht lonkt; anderhalf uur later mogen de bierkranen open. De groep verkeert, voor

zover door een buitenstaander is te beoordelen, dus nog in volledig nuchtere staat. En nog in ietwat onwennige toestand. Want hoewel Eric zijn groep direct en vol overtuiging tot de allerleuk-ste van de hele Intro bestempelt, moet de teamspirit duidelijk nog groeien. “Onderweg van het Auditorium naar de Senaatszaal leek het daarstraks wel een begrafenis”, erkent papa. “Maar dat kwam waarschijnlijk ook doordat Van Genderen (opleidingsdirecteur van Biomedische Technologie - red.) een praatje zou gaan houden. Dat is, hoe zou Jambers het zeggen… een beetje een excentriek figuur.” Dat neemt niet weg dat introkids Dominique, Maarten, May, Michiel, Nic, Paul en nakomertje (want na-inschrijver) Yvonne het prima naar hun zin hebben, zo in vreemd gezelschap onder de stralende zon. Tijdens weinig verheven bezigheden als tamponpoepen komt de stemming

er op deze maandagmiddag langzaam in. “Maar intieme relaties zijn er nog niet”, benadrukt Maarten, die de paparazzo in de verslaggeefster meent te herkennen. De romantische potentie in de groep lijkt op het eerste gezicht ook beperkt - hoewel een ruime meerderheid single is en de man/vrouwverhouding binnen de Pink Panthers volgens papa zeker perspectief biedt. Zelf is hij overigens voornemens diezelfde avond intromama Anne Michielsen (feitelijk al bezet, maar wie zijn wij om hem daarop te wijzen?) te versieren. Spannend was de eerste kennismaking op maandagmiddag wel, vindt de uit Zaandam afkomstige Dominique. “Ik kende vanochtend nog helemaal niks of niemand in Eindhoven.” Intens tot op het bot zal de kennismaking in haar geval ook niet worden deze week: de nuldejaars pendelt de eerste twee dagen van de Intro op en neer en

slaat daarna driftig aan het klussen in haar nieuwe Eindhovense studentenkamer. “Want na het weekend heb ik geen klushulp meer.” Jammer, erkent papa Eric, maar hij is ervan overtuigd dat hij Dominique ook in slechts twee dagen de kern van zijn boodschap kan overdragen: “Ik hoop vooral dat iedereen straks iets gaat dóen, bij een studenten- of studievereniging bijvoorbeeld. Daarbij heb ik iemand eens horen zeggen dat de Intro meteen de laatste leuke week van je studententijd zou zijn; ik wil ons groepje duidelijk maken dat dat absoluut niet waar is.” Los van alle informatieve elementen hoopt de groep vooral op een gezellige week. En vooruit, een groepsmotto, daar willen ze intussen best nog eens over nadenken. “We bellen nog wel!”/

.

(Advertenties)

Als u vindt dat kankeronderzoek niet mag stoppen Steun de voortgang van het wetenschappelijk kankeronderzoek. Neem KWF Kankerbestrijding op in uw testament. Bel met de afdeling bijzondere giften en nalatenschappen op (020) 570 05 00.

Cursor/Colofon Bergstraat 31 Eindhoven

5611 JX

Holland

Earth

Phn/Fax: +31 (0)40-2433564

© 2007. Auteursrechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gereproduceerd zonder voorafgaande toestemming van de hoofdredacteur. De redactie behoudt zich het recht voor om aangeboden artikelen te wijzigen. Aan deze Intro Cursor werkten mee: Miguel Alvarez, Jim Heirbaut, Han Konings (hoofdredacteur), Ruben Libgott, Merel Pit, Brigit Span (eindredacteur), Teun van Veggel, Monique van de Ven, Enith Vlooswijk Foto’s Bart van Overbeeke, Rien Meulman Lay-out Esther Valk Redactieraad drs. Joost van den Brekel, prof.dr.ir. Maarten Steinbuch (voorzitter), Agnes van Hemert (secretaris), prof.dr.ir. Han Meijer, Wouter Schilpzand Basisvormgeving Koos Staal bno Druk Drukkerij E.M. de Jong B.V. Baarle-Nassau Advertenties Bureau Van Vliet BV, tel. 023 - 5714745 Redactie-adres TU/e, W-hal 1.25, postbus 513, 5600 MB Eindhoven, tel. 040 - 2472961/2474020, e-mail: [email protected], www.tue.nl/cursor.

Cursor 14 augustus 2007 Intro /3

Rector bewondert moed nuldejaars

“Technische studies zijn niet simpel. Er zit veel wiskunde in de pakketten.” Je kunt ze maar vast gewaarschuwd hebben, moet rector magnificus prof.dr.ir. Hans van Duijn gedacht hebben bij het schrijven van zijn welkomstwoord. Hij prees de nieuwe eerstejaars zelfs om hun moed een technische studie te doen. Eat. Taste. Drink. Enjoy. Dat stond op de papieren zakken van de lunchpakketten die de introgangers maandagmiddag kort voor de openingsrede ontvingen in het Auditorium. De boodschap van rector Hans van Duijn was stukken minder hedonistisch van aard. Hij verzocht de eerstejaars “met klem” zich vanaf het begin vol overgave op hun studie te richten. “Het gaat razendsnel. Je zit hier

Hanneke Spannende verhalen hoeven we deze week niet te verwachten van Hanneke Godfroy. “Ik ben redelijk braaf. Nou ja, niet héél braaf”, corrigeert ze zichzelf met een hoopgevende grijns. De achttienjarige Tilburgse heeft zich net losgewrikt uit de mierenhoop in het Auditorium en wacht in de trappenzaal van Vertigo op het welkomstpraatje van Bouwkunde. Verwachtingen van de Intro heeft ze nauwelijks. “Ik hoop vooral wat leuke mensen te ontmoeten, want ik ken nog bijna niks of niemand in Eindhoven.” Wel heeft ze hier sinds 1 augustus al een kamer, die helaas te krap is voor haar geliefde piano. Godfroy overweegt dan ook het over een andere muzikale boeg te gooien: “Ik wil gitaar leren spelen.” Een lidmaatschap van een studentenvereniging, liefst een muzikale, sluit ze dan ook niet uit. Haar zuiver mannelijke huisgenoten hoeven straks overigens niet te rekenen op romantische riedeltjes bij kaarslicht: de studente is al voorzien.

straks volle dagen te studeren. De studie zal heel hard gaan en voor je het weet heb je een achterstand opgelopen.” Dat aankomend eerstejaars zich niet door zulk doemdenken laten afschrikken, blijkt uit de aanmeldingscijfers van dit jaar. Tot nu toe meldden ongeveer twaalfhonderd toekomstige studenten zich aan bij de TU/e, een stijging van Foto’s: Rien Meulman

Maarten Halflange blonde lokken achter de oren, een g e s c h e u r d e b l a u w e s t r e e p j e s bl o u s e , e e n comfortabele korte broek tot over de knie en nonchalante gympen. Zo van opzij gezien is deze jongeman een uiterst geschikte nuldejaars om deze Intro te volgen. Ik ben namelijk op zoek naar een corpsbal-in-wording. Dit blijkt geen slechte inschatting wanneer hij zich omdraait en zich aan mij voorstelt. Maarten Pompe heeft wel zin in de Intro: “Veel feestjes blijkbaar”, zegt hij met een grote grijns op zijn gezicht. Met een heel stel andere toekomstige Bedrijfskundestudenten lopen we naar het Paviljoen. Enkelen zijn per fiets. Maarten heeft zijn fiets thuis laten staan. “Voor maar vijf euro gekocht!”, vertelt hij trots. “Maar”, voegt hij eraan toe: “het record van het huis staat op twee euro.” Jawel, Maarten heeft al een kamer geregeld. Een kamer waarbij het lidmaatschap voor het ESC inbegrepen is. Check.

ongeveer acht procent ten opzichte van vorig jaar. Ook bij de andere technische universiteiten is het aantal aanmeldingen gestegen. Te beoordelen aan zijn rede vindt de rector het ongelooflijk dat zo veel jonge mensen bewust kiezen voor zo’n zware lijdensweg. “Ik bewonder jullie moed.” Van Duijn sprak ook nog over gezelligheid, studieverenigingen en bier drinken, maar dat kon de mistroostige toon van zijn welkomstwoord nauwelijks nog verluchtigen. Wellicht kampte hij met een plotselinge vlaag van melancholie, veroorzaakt door de aanblik van zoveel jong en optimistisch talent. “Het lijkt alsof de eerstejaars steeds een jaartje jonger worden”, verzuchtte hij. “Dat komt door het droeve feit dat ik telkens een jaartje ouder word.” Studentikoze evenementen als de cantus, het drinkfeest waarmee de introductieweek traditiegetrouw afsluit, zijn aan deze heer op leeftijd niet meer besteed. “Ik heb me vorig jaar kletsnat laten gooien met bier. Daar begin ik niet meer aan.”/

.

Klein leed Blessures Twee introgangers zijn maandagmiddag naar het Máxima Medisch Centrum gebracht met blessures, opgelopen tijdens spelletjes op het grasveld voor het Fontysgebouw. Eén van de slachtoffers verdraaide een knie, de ander liep een omgezwikte enkel op. Beiden werden door de TU/ebeveiliging naar het ziekenhuis gebracht en daar aan hun verwondingen behandeld.

Geluidsoverlast Een buurtbewoner van De Bunker heeft zich maandagmiddag bij de TU/e-beveiliging beklaagd over geluidsoverlast vanuit het studentengebouw. De beveiliging verrichte direct een aantal metingen nabij De Bunker en de decibellen vanuit het gebouw bleken binnen de norm te vallen. Wel is aan één van de verenigingen in De Bunker gevraagd de bass in de muziek wat te dimmen.

Trap in de lak De trappen aan de zuidkant van het Auditorium konden maandagochtend en -middag niet worden gebruikt wegens groot onderhoud. De trappen werden die ochtend afgelakt, waardoor met spoed een omleidingsroute moest worden aangelegd voor de grote meute introgangers die rond het middaguur in het gebouw werd ontvangen. Ton van Dijck van de TU/e-beveiliging spreekt van ‘een gruwelijk ongemak’: “Blijkbaar was met Dienst Huisvesting niet helemaal goed afgestemd dat de Intro vandaag van start ging.”

Karin Over de keuze voor Industrial Design heeft Karin Niemantsverdriet (19) niet lang gedaan. Het werd Bouwkunde of Industrial Design.“Ik ben wat lui, daarom was ik te laat voor open dagen”, erkent Karin. “Toen heb ik maar een beetje kop of munt gedaan.” Die ‘mañana mañana’-mentaliteit heeft ze vast overgehouden aan Zuid-Amerika, waar ze een half jaar woonde in Nicaragua en daarna doorreisde naar Honduras en Costa Rica. Na dat vrije leventje denkt ze wel te moeten wennen aan de ‘lange dagen’ aan de Technische Universiteit, die bij Industrial Design ook nog eens verplicht in het programma zitten. Nu eerst de Intro. Gaat Karin iedere avond stomdronken van Eindhoven naar haar woon plaats Nuenen rollen? Nee, ze blijft slapen bij haar zus in Eindhoven, dus dat moet geen probleem zijn. Stomdronken dan? “Ik doe het nog even rustig aan, want ik moet het tot vrijdag volhouden…”

Bart “Schatje, ik laat je nooit meer gaan.” Bart Smits (18) uit Eersel bloost licht als een groepsgenoot het liefdesgedichtje voorleest dat in zijn portemonnee zit. Om elkaar te leren kennen, geven de introkindjes van Wiskunde & Informatica namelijk de inhoud van hun beurs prijs. Het gedichtje is geschreven door zijn vriendin Nannie Menting. Ze noemt Bart “rusteloos, zorgzaam en superlief”. Bart blijkt bovendien niet bang zichzelf bloot te geven, want hij stemt onmiddellijk in met dit portret in de Intro Cursor. Hij is duidelijk tot over zijn oren verliefd. Zelfs de verlei dingen en de oneerbare voorstellen die deze introweek ongetwijfeld voor hem in petto heeft, laten hem volledig onverschillig. “We wonen vlak bij elkaar en zien elkaar bijna elke dag”, legt hij uit. “Zij gaat ook studeren in Eindhoven. Het zit gewoon supergoed tussen ons.” Gezelligheid, nieuwe mensen leren kennen, slapeloze nachten: hij vindt het allemaal prima. Maar dames die willen vozen, moeten toch echt bij een ander zijn.

Foto’s: Bart van Overbeeke


Druipende wraak bij Bouwkunde

Eerste Introdag: ‘weinig pr

Het aankomende bestuur van CHEOPS, de studievereniging van Bouwkunde, wordt goed onder handen genomen. Alle toekomstige Bouwkundestudenten krijgen de kans het kersverse bestuur onder handen te nemen met meel, olie, slagroom, water, eiwit en yoghurt. Nadat alle introgroepjes aan de beurt zijn geweest, druipen de nieuwe bestuursleden af met een baksteen onder de arm. Ook zij moeten de stad in om deel te nemen aan het spel ‘ruil een baksteen’. Helaas worden ze in de stad niet overal met open armen ontvangen, vanwege de geur die ze met zich mee dragen. Enige uren later bevindt iedereen zich weer op het grasveld voor het Auditorium. Daar liggen kartonnen platen, pvc buizen, tape en vuilnis zakken klaar waarmee de nuldejaars iets moeten bouwen dat het spuitende Dommelwater uit een brandweerslang zo lang mogelijk kan weren. “Bijzonder weinig materiaal”, vindt Niek Olijve, introkid van groep 12. Maar dat deert niet volgens zijn intropapa Martin Kraaij: “De kracht zit hem in de eenvoud. Wij maken gebruik van een sandwich constructie. Tussen de verschillende lagen maken we een waterkerende laag.” Dan is het moment daar en worden de constructies onderworpen aan een enorme waterstraal. De brandweerslang wordt echter gehanteerd door de nieuwe bestuurdleden en hun wraak is zoet. Het bestuur spuit net zo lang op de constructies totdat ze geen bescherming aan de introgroepjes meer bieden en de vaste grond onder hun voeten tot modder verworden is. Zelfs de sand wichconstructie van groep 12 overleeft de volle laag water niet. Nu zijn de rollen omgedraaid en druipen kletsnatte kids, papa’s en mama’s af. Foto’s: Bart van Overbeeke

Weinig problemen, weinig stress. Zo omschrijft Thijs van der Poel van de Introcommissie de eerste dag van de Intro 2007, die gisteren voor 1.085 nieuwkomers aan de TU/e van start ging. Traditiegetrouw gaan de meeste nieuwe eerstejaars in het nieuwe collegejaar aan de slag bij Bouwkunde, gevolgd door Werktuigbouwkunde en Technische Bedrijfskunde. Nieuw tijdens de Intro is de sms-service waarvoor zo’n achthonderd introkids zich hebben aangemeld. Zij krijgen gedurende de week gratis drie sms’jes, bijvoorbeeld om hen voorafgaand aan het sporttoernooi te herinneren aan hun sportkleding. “De service was een suggestie van één van onze sponsoren

en het leek ons wel Van der Poel. “W kiezen voor méér willen mensen ook n overladen. De beri relevante informat sms-service kan oo wanneer bij extr programmaonderde worden gewijzigd of Poel benadrukt dat voor de service heb de Intro niet me gevallen op hun gsm

Geen stroom In De Bunker was rond etenstijd tijdel het Eindhovens Stu stroom viel uit omd

Je k u nt a l l e k ante

Slopersbedrijf Technische Bedrijfskunde

De te slopen auto is beschikbaar gesteld door Dignitates, het roze onafhankelijke Heerendispuut voor studenten Technische Bedrijfskunde. “Nadat bepaald is welk deel

van de auto eraan zal gaan, krijgt elke introgroep vijf minuten om maximale schade aan de auto aan te brengen”, roept Niels Stoker om boven het kabaal uit te komen. “Uiteindelijk is het de bedoeling de auto zo toe te takelen dat hij er aan het einde van de dag niet meer uitziet als een auto.” De volgende groep toekomstige Technische Bedrijfskundestudenten is introgroep vijf. De opzwepende muziek van de dj lijkt ze niet in de ‘mood’ te kunnen brengen voor een partijtje slopen. “Ze vinden het nog een beetje raar allemaal, maar ze

gaan zo helemaal los”, verzekert hun intropapa Simeon van der Steen. Voordat ze mogen beginnen, krijgen enkele studenten een helm op en worden ze bewapend met zwaar geschut. Dan vallen ze aan. Simeons voorspelling komt uit: de auto wordt van alle kanten belaagd. Vol trots wijst hij zijn kid Martijn Voogd aan: “Die werkt in de bouw. Dat zie je meteen!” Wanneer de vijf minuten om zijn, staat Martijn hijgend naast me. Wat hij ervan vond? “Lekker relaxend! Alles er even uit gegooid!”/

.

Foto: Rien Meulman

Voor de ingang van het Paviljoen staat een grote stellage met vele roze accenten. Bovenop staat een dj en ervoor staat een enorm rad. Het rad is waar het letterlijk en figuurlijk om draait. Door aan het rad te draaien, wordt bepaald welk deel van de auto mag worden gesloopt door de nuldejaars van Technische Bedrijfskunde.

“TIW’ers zijn er wel goed in om sappige dingen te maken”, zegt Frans van Herwijnen, de nieuwe voorzitter van Intermate, de studievereniging van Technische Innovatie Wetenschappen. In het kader van hun introthema ‘On the rocks’ vonden ze het een ludieke actie om zeshonderd kilo ijsblokjes te regelen. “Met het thema kun je alle kanten op”, vertelt hij tevreden. En zo ook met Frank zelf die ineens wordt afgevoerd door mede-studenten en in een zwembadje belandt, waar de ‘rocks’ inmiddels tot water verworden zijn.

Het tobbedansen is d die ze vandaag op he hebben, vindt David van het nieuwe bestu “Eerst beklim je de b en daarna glijd je erv gens in een bad vol g den. Het klim- en glij united, het dispuut v gedoopt tot ‘Kopje o tenleven’. En zo gaat introgroep twee kop spelregel is dat je ba moet nemen. Deze d


roblemen, weinig stress’ interessant”, aldus We hadden kunnen sms’jes, maar we niet met informatie ichtjes moeten wel tie bevatten.” De ok worden ingezet reem slecht weer elen moeten f verplaatst. Van der studenten die zich bben aangemeld, na eer worden lastigm’s. op maandagavond lijk geen stroom bij udenten Corps. De dat de capaciteit van

de stroomvoorzieningen, voor de Intro aangelegd door de universiteit, ontoereikend bleek. Hierdoor konden even geen maaltijden worden verstrekt, “maar dit was binnen een half uur opgelost”, aldus Van der Poel. Qua slaapplaatsen leek gisteravond zo’n beetje iedereen onder de pannen. Introgangers slapen zoveel mogelijk in studentenhuizen, bij groepsgenoten of begeleiders bijvoorbeeld, in de stad. Wie op die manier geen onderdak vindt, kan terecht in het Studentensportcentrum op de campus. “Vorig jaar sliepen er per nacht nog zo’n veertig mensen in het sportcentrum, nu zijn er dat maar zo’n vijftien. De begeleiders hebben dat goed geregeld”, stelt Van der Poel tevreden vast./

.

Oer-Hollandsch spelvertier bij Scheikunde Het aloude ‘vla-voeren-met-een-blinddoek-om’-spel, het welbekende ‘natte-bal’ rugby, het oer-Hollandse ‘fust-aan-je-enkel’-parcours, het traditionele ‘ei-gooien-tegen-het-hoofd-van-je-intropapa’-festijn en de archaïsche ‘bak-water-boven-je-hoofd’ -polonaise; dat waren de spelletjes die de verenigingen van Scheikundige Technologie gisteren op het TeMaveld hielden. De spelregels zijn traditiegetrouw zeer nauwgezet: je scoort vooral punten door je er niet aan te houden. Vooral het ‘ei-gooien-tegen-hethoofd-van-je-intropapa’-festijn, georganiseerd door het onafhankelijke dispuut Kekulé, was populair. Volgens voormalig bestuurslid Dah-Kee Chan van Kekulé zit het spelletje psychologisch gezien ver nuftig in elkaar. “Je kunt je begeleiders de eerste dag al terugpakken”, analyseert Dah-Kee, “Dat schept toch een band.” Foto’s: Bart van Overbeeke

en op met ‘rock s’

Creatief met katapult de leukste activiteit et programma van Kerkhof, ook lid uur van Intermate. berg, of ja, de ‘rock’, van af.” Om vervolgroene zeep te belanjfestijn is door VKOvoor pre-masters, onder in het student bijna iedereen van je onder. De enige alletjes mee omhoog ien je vervolgens

naar je groepsleden te gooien die ze moeten vangen. “Maar eigenlijk is het de bedoeling dat iedereen zo wild wordt dat ze alles in hun buurt nat maken”, licht Rob van Ommen toe. Dat is nog niet he lemaal gelukt. Er staan nog teveel droge mensen naast het gladde gevaarte, maar Frank Kriellaars is helemaal doorweekt. Hij is de intropapa van groep twee en hoopt met zijn groep in de Intro Cursor te komen. “Dan krijgen we extra punten!” Bij deze Frank. Foto’s: Rien Meulman

Creativiteit, kunnen samenwerken en tot praktische oplossingen kunnen komen is wat maandagavond werd verwacht van de introgangers van Werktuigbouwkunde. De groepen moesten een katapult zien te bouwen van twee stammetjes van drie meter, een fietsband en tien meter touw. Met de gebouwde constructies moest een squashballetje zo ver mogelijk worden weggeschoten. Het is duidelijk niet minder dan perfectie waarnaar de Men in Tights streven. Schieten, vloeken, lachen, nog eens goed kijken, nadenken, wat schuiven en schaven - en opnieuw proberen, desnoods met het volle lichaamsgewicht in de strijd. De kern van hun tactiek en techniek? “Goed kijken naar andere groepjes”, aldus één der papa’s. Overigens werd niet de héle constructie afgekeken: de groep dacht de ultieme truc te hebben gevonden door inkepingen in de stammen te maken (vervolgens weer nageaapt door andere groepjes, benadrukt papa), waardoor de fietsband niet zou verschuiven. Weinig effectief trouwens: de appel waarmee de heren oefenen, komt ondanks stoere voorspellingen (“Hoe ver? Nou, zie je China liggen?”) amper verder dan een meter of twee. “Doorknippen dat ding”, adviseert een passerend

bestuurslid van studievereniging Simon Stevin, wijzend op de binnenband. “Dan krijg je een veel langere accelereerweg.” Maar al zijn hun groene zwembroekjes nog zo klein; de trots van de Men in Tights blijkt te groot om wijze raad op te volgen. Trots kenmerkt ook de Rode Duivels; hun trots op consequente wanprestaties gedurende de dag, welteverstaan. “Wij zijn de almachtige verliezers”, stelt de duivelse mama. “De absolute losers van vandaag, maar we hebben wel lol.” De Wankele Wombats zijn intussen dik tevreden over hun verrichting: ruim 65 meter ver katapulteerden zij hun balletje. Doorslaggevend in hun

constructie, stellen de aankomend werktuigbouwers, waren het gebruik van heel veel touw en het opensnijden van de binnenband. Voldoende was het allemaal niet: de Homo’s (“Zo heten ze écht”, stelt papa Wombat) passeerden even daarvoor met hun constructie de zeventig meter. De Wankele Wombats zijn het er echter nog niet mee eens en twijfelen of het gebruik van vlaggenmasten door de Homo’s wel geoorloofd was. De redactie van Cursor hoort het graag als de jury hierover een besluit heeft genomen./

.



Auto – Motor – Taxi –E bij B Speciale TU/E studentenactie NU! Auto 20 uur + examen: 875,Op vertoon studentenpas: Intake gratis !! Motor 20 uur + de 2 examens + motorbroek: 999,www.vboc.nl – [email protected] T.: 040-2926564

/P KAMERS `Ûi WWWVESTIDENL

LEUK GELD VERDIENEN, WANNEER HET JOU UITKOMT

WWW.OBER.NL


Voor het eerst op de fiets

De outfit van intropapa’s Rob en Maarten

Rob Schmidt is er duidelijk over: “Als intro begeleider moet je de toon zetten.” Daarbij heeft hij zich samen met medepapa Maarten de Meulder laten inspireren door de jaren zeventig. Ze dragen grote zonne brillen, roze bloemetjesbloesjes en getail leerde giletjes. Onze fotograaf Rien Meulman ziet overeenkomsten met de Blues Brothers. Daarin kunnen de Bedrijfskundestudenten zich erg goed vinden. Een dergelijke outfit komt natuurlijk niet uit de lucht vallen. “Dagen zijn we bezig geweest: C&A in, C&A uit, V&D in, V&D uit”,

Het getuigt van lef je in te schrijven voor een studie aan de TU/e, suggereerde rector Hans van Duijn maandagmiddag al tijdens zijn welkomstwoord. Aan lef ontbreekt het Paul Schunck, nuldejaars Wiskunde & Informatica, in elk geval niet. Hij liet zich maandagmiddag voor het eerst in zijn leven op een fietszadel hijsen.

licht Rob toe. Hij slaakt een diepe zucht. “We leken wel een stel wijven!” Maar het was niet voor niets. Het resultaat mag er wezen. Deze twee jongemannen kleuren de Intro met hun outfit! Nu maar hopen dat hun kids de hint op pakken en zich de komende dagen ook wat kleuren bloemrijker kleden. In de blauwe shirts die ze van Industria hebben gekregen, steken ze maar schril af bij hun ouders.

Foto: Rien Meulman

Het was letterlijk hijsen, want de fiets was nog te hoog voor hem ook. Dat hij nooit eerder leerde fietsen komt doordat zijn ouders dit te riskant voor hem vonden. Paul heeft te weinig kalk in zijn botten, die hij daardoor gemakkelijk breekt. Maar ja, wat is een student zonder een fiets? Zijn intropapa’s vinden het daarom hoog tijd dat Paul alsnog leert fietsen. “Nou even tempo maken! Kom op!”, roept ‘papa’ Rob Ritzen hem bemoedigend toe, terwijl hij zijn introkind duwend en sjorrend op het zadel tracht te houden. “Wel je stuur recht houden!” Na enige bloedstollende pogingen besluiten de papa’s een lagere fiets te zoeken voor hun introkind. Paul geeft toe het “best eng” te vinden, zijn

eerste fietservaring. “Het is gek, ik heb altijd alleen achterop gezeten. Ik heb er nog geen gevoel voor.” Zouden zijn ouders niet ongerust zijn als ze er van horen? “Misschien wel”, geeft Paul toe. “Ze hebben me natuurlijk niet voor niets nooit leren fietsen.”

Zijn intropapa’s komen met een lagere fiets aanzetten. Zwenkend tussen zijn fietsinstructeurs slingert Paul er vandoor. Voor zover bekend heeft hij maandag niets gebroken./

.


Geen gedonder bij Thor In de donkere kelderkamers van E-hoog bezocht het kandidaatsbestuur van Thor gisteren de intro-groepjes van Elektrotechniek. Hun missie: het Thorlied verspreiden.

“Geen gedonder, geen gedonder / Geen gedonder, zo sprak Thor / Uit zijn ogen sloegen vonken / Geen gedonder, geen gemor!” Zo gaat het refrein van het Thorlied (op de melodie van ‘My Darling Clementine’), dat al sinds de ALV van 14 oktober 1985 het lijflied is van de studievereniging van Elektrotechniek. Sindsdien wordt het lied ieder jaar volgens vast recept ingeprent bij de nuldejaars: de ‘kandi’s’ -strak in het pak- doen het een keer voor, waarna de introgangers mogen volgen. De rest van de week zorgen de introbegeleiders voor genoeg repetitie, zodat hun kids aan het einde van de week het Thorlied volledig van buiten kennen.

Het Thorlied is niet bepaald een Simon & Garfunkel-achtige ballade. “Het lied is uitermate geschikt om hard te zingen”, legt kandidaatvoorzitter van Thor Joost Greunsven uit. “Sterker nog; het klinkt alleen maar goed als je het hard zingt.” Hoe beoordelen de kids het lied dat ze nog vaak gaan horen en zingen? “Ik kan me voorstellen dat als je het een paar keer hebt gezongen… dan weet je het wel”, vermoedt Jerke. Rick heeft nog geen idee: “Misschien wordt het leuker als je het kent.” De Thorleden zelf weten gelukkig wat voor prachtlied ze in huis hebben. Maar wat vindt de rest van de TU/e? Stuur je recensie naar [email protected] of bel naar 040-2474 020 - de leukste recensies worden geplaatst in de Intro Cursor van morgen./

.


Even in Eindhoven - en dan snel weer back home Terwijl zijn mede-nuldejaars vanuit het Auditorium zijn uitgewaaierd richting hun faculteitsgebouwen, slentert Wesley Jacobi maandagmiddag iets na enen ietwat verloren de campus op. Naar Technische Bedrijfskunde moet hij, maar hij kent hier letterlijk niks of niemand. Het is dan ook een aardige overgang: van recent bezochte metropolen als New York en Los Angeles naar het, laten we wel wezen, toch ietwat kleinstedelijke Eindhoven. En ach, te laat is hij nu tóch al en dus wil de negentienjarige new kid in town best wat meer vertellen over zijn bestaan tot nu toe.

“Dat relaxte is wel een beetje Amerikaans, ja.” Dankzij vaders baan bij de luchtmacht pendelde Jacobi er eigenlijk sinds zijn geboorte al lustig op los. Van geboorteplaats Dordrecht naar Amersfoort, toen naar het Amerikaanse St. Louis (Missouri) en Huntsville (Alabama), een paar jaar terug in Nederland (Brunssum, Limburg) en welja, weer naar Alabama. Onrustig? Welnee: Jacobi vond het geweldig: “New York, Miami, LA, Chicago; ik heb zó ontzettend veel gezien.” Na vier jaar aan een Amerikaanse highschool studeerde hij één jaar bedrijfskunde aan een uni-

Wesley Jacobi: ‘even’ in Eindhoven en dan weer snel terug naar Amerika.

versiteit daar. Of dat hem hier vrijstellingen oplevert? “Geen idee. Ik begin

hier echt vanaf nul. Ik zou niet eens weten waar of aan wie ik het moet vragen.”

Een volledige studie in Amerika was leuk geweest, zegt hij, maar dat had er vanwege de torenhoge collegegelden daar waarschijnlijk toch niet in gezeten. Achter pa aan terug naar Nederland dus, afgelopen 23 juli om precies te zijn. Met behalve een Amerikaans-Engelse ook een nadrukkelijke Limburgse tongval, eerder opgedaan in Brunssum, mede dankzij zijn van origine Limburgse familie. Jacobi woont nu tijdelijk op een vakantiepark in Oosterhout, wachtend tot het nieuwe huis van de familie in Rijen klaar is. Intussen hoopt de kersverse student in Eindhoven

wat te proeven van het studentenleven en vooral ook wat vrienden te maken, want die heeft hij in Nederland welgeteld géén. Dit in tegenstelling tot zijn iets jongere zusje dat vanuit Amerika trouw contact hield met haar vaderland. Jacobi’s thuis is echter aan de andere kant van de plas; hij hoopt binnen een paar jaar dan ook weer weg te zijn uit Nederland. “In principe zit ik voor vijf jaar hier, maar ik mik op een buitenlandse stage in het derde jaar, in Amerika natuurlijk. Daar wil ik uiteindelijk voor de rest van mijn leven wonen en werken.”/

.

14 augustus 2007 Cursor 8/ Intro Word lid! Dat is wat de drie Eindhovense studentenverenigingen ESC, SSRE en Demos de nuldejaars sinds maandagochtend proberen in te peperen. Gekleed in fuchsiaroze Tshirts klampen ze introgangers aan waar ze kunnen. “We willen het lid zijn van een studentenvereniging in een positief daglicht stellen”, zegt Ralf Stamps, senaatsvoorzitter van het Eindhovens Studenten Corps (ESC). “Het is een keuze die iedere student moet maken: wil ik lid worden of niet?” Wordt die keuze dan te weinig gemaakt? “Ik kan me voorstellen dat de vraag bij sommigen niet speelt”, zegt Stamps diplomatisch. Dat de nieuwelingen überhaupt kiezen voor een studentenvereniging is momenteel urgenter dan de vraag op welke vereniging hun keuze precies zal vallen. Vooralsnog worden er dus geen zieltjes geworven voor de eigen club. Dat is best

St alk er s op het Limbop a d

De ‘roze invasie’ was niet de enige die al op het Limbopad nuldejaars probeerde te werven. Vele verenigingen lieten zich maandagochtend van hun beste kant zien op en rond de toegangsweg naar de campus. Foto’s: Rien Meulman

bijzonder voor de doorgaans nogal competitieve studentenverenigingen. “Het is een hele uitdaging”, geeft Stamps toe, “maar het is heel leuk om te proberen. Door samen te werken, bereik je meer dan solo.” Omdat liefde door de maag gaat, trakteerde het trio de helft van de introgroepjes maandagavond op een diner op het Bunkerterrein. De andere helft is vanavond aan de beurt. De samenwerking duurt voort tot en met de verenigingspresentatie, vanavond in het Auditorium. De verenigingen zullen dan een ‘grote onthulling’ doen. Wat dat inhoudt, houden de betrokkenen angstvallig geheim. Wellicht krijgen we te horen dat het ESC en het SSRE zullen opgaan in hun grote voorbeeld Demos?/

.

Oproepjes Iets te melden?

Heb jij ook iets te melden aan de wereld, de lezers van de Intro Cursor, je groepsleden of je vriend/vriendin? Dat kan in de Intro Cursor. Spreek een van de redactieleden aan (te her kennen aan de oranje en groene T-shirts met ‘pers’ op de rug), of bel 040- 247 4020. Mailen kan ook: [email protected].

Sluitspelden gezocht Roel van de Zatte Apen zoekt sluitspelden

voor zijn slinger. Hulpvaardige mensen kunnen contact opnemen met GEWIS.

Blond en borsten

De groetjes

Gezocht: rondborstige, hoog-Arische blondine. Graag melden bij BMT-introkid Michiel van de Pink Panthers (en anders bij papa Eric).

En bedankt

Ontoereikende messiasverering

Peter en Peter krijgen de groetjes van Johan en Martin.

Het vijftigste bestuur van Simon Stevin bedankt het bestuur van Thor hartelijk voor zijn hulp.

Martin Kraaij verzoekt introgroepje 21 van Bouwkunde of zij Jeroen Sprangers, zijn

mede-intropapa van introgroepje 12, wat meer kunnen vereren, aangezien ze Jeroen tot messias hebben verheven. Tot nu toe hebben ze alleen nog maar een bijbel over de messias gemaakt. Logischerwijs is dit niet toereikend.

Vraagje

Sprangers (Jeroen - red.), zit je straks naast Arnold op de Markt? Groet, je mede-intropapa.

jaargang 49

Recommend Documents