HET WEEKBLAD. CIMEMAs THEATER. 1 9 d e Jaargang No Juni 1939 OU VIA DE HAVILLAND, ERROL FLYNN EN ANN SHERIDAN IN DE WARNER BROS-FILM

HET WEEKBLAD*

1 9 d e Jaargang No. 23-17 Juni 1939

HET WEEKBLAD CIMEMAs

CIMEMA& THEATER

VERSCHIJNT WEKELIJKS - PRIJS PER KWARTAAL f- l.fS VOOR INOIË EN BUITENLAND F.».30 PER JAAR. -RED. EN ADM NOOROCINDE 8. LEIDEN. TEL. TM. POSTREKENING 4IM0 IWBilBlMIWifinrftim»*iiMU

THEATER

*% ■■■■■■■■■■■Hl

P?»

OU VIA DE HAVILLAND, ERROL FLYNN EN ANN SHERIDAN IN DE WARNER BROS-FILM ;/DE VOORTREKKERS VAN DODGE CITY"'

.1»

\

-

m

A

y

■

■

>

'■

——-■

'■-

' ''■•«S^i,.,:

GREER GARSONl SPEELT IN DE M.-G.-M.-FILM „GOODBYE Ml?. CHIPS"

^Ep^

AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE

€€n/ 6€SCH/eD€A/iS /

De lilmstc ties Helen Pairish en Jackie Seen hebben eez klein ven Tan mee) gehad, n erg lang 1 nen ie boos op ell blijven

NflMCV KÊLLV Hollywood moet beducht zijn op voortdurenden toevoer van nieuwe krachten. Het publiek wil jeugd op het doek zien en al is het ook waar, dat de meeste groote diva's een bepaalden leeftijd hebben bereikt, eer haar talent rijpen kon, zoo. moet daarnaast steeds weer het héél jonge meisje staan, om met haar jonkheid te ontroeren. Elk seizoen brengt dus ettelijke debutantes. Mooie meisjes zijn het, die zich een carrière droomen van grooten roem en die ook inderdaad een kans krijgen, een contract, een ról . . . Het machtige reclame-apparaat gaat voor haar aan den slag, verspreidt haar beeltenis naar alle zeven hoeken van de aarde, het vertelt dat haar particuliere vertrekken hcclcmaal rose-en-zilver zijn ingericht en dat zij niet van asperges houdt, maar wèl van lotusbloemen ... En ieder jaar vergeten wij weer een reeks van deze meisjes. Zij verdwijnen uit Hollywood, zij hebben geen succes gehad en het reclame-apparaat schrijft niet langer over haar, ook al zou ze nu plotseling wèl van asperges houden en haar particu-

.

liere vertrekken opnieuw laten inrichten, ditmaal in groen en goud. De filmmaatschappij in kwestie heeft eenig geld in haar belegd, dat geld ,,is er niet uit gekomen" . . . voorbij de kans, voorbij de glorie, de toekomstige diva wordt opgevolgd door een andere, nog weer jongere, die nog ongebroken illusies heeft en nog alles verwacht van de filmcarrière, die haar voorgangster alweer verspeeld heeft. Komen en gaan, het is onvermijdelijk, al moge het voor velen wreed zijn, het is niet anders denkbaar. Tot de zoo heel vele namen, waar de reclame-afdceling van een filmconcern bijvoorbeeld de 20th Century-Fox, zich moeite voor gaf, behoorde een seizoen geleden ook een zekere Nancy Kelly. Die moeite behoeft nü niet meer te worden genomen. Niet omdat Nancy het pleit zou hebben verloren, maar juist integendeel, wijl zij het glorierijk heeft gewonnen. Want men begrijpt, dat die waardelooze persberichten over de drie hondjes (één rood, één wit en één blauw) van Miss A en over het nieuwe kapsel van Miss B alleen maar vriendelijke aanloopjes zijn, om een nieuwelingetje een kans te geven. Zooiets leidt niet tot glorie en victorie; de feitelijke roem moet door de actrice zelf bevochten worden. Nancy Kelly behoort tot hen, die slaagden. Zij krijgt nu de eene hoofdrol na de andere in „Onderzee-Patrouille", in „Drama in de wolken", in „Jesse James", „Stanley en Livingstone", Drums along the Mohawk", „Little old New York", „Hotel for women", „Breach of discipline" en „Red Cross Nurse". Daarvan zijn de laatste drie nog in productie. Dit wil dus zeggen, dat Nancy Kelly haar weg gevonden heeft en dat men haar talent herkend heeft. Dit talent is dan ook zoodanig, dat het elkeen onmiddellijk opvalt. In „Onderzee-Patrouille" was het nog aarzelend en vaag, maar direct daarop in „Drama in de wolken" („Tail Spin") bleek Nancy Kelly zichzelf en haar eigen kunnen bewust te zijn geworden en onderscheidt zij zich van zooveel andere en niet onverdienstelijke actrices door wezenlijke grootheid. Hoe deze grootheid te beschrijven? Het is zeer moeilijk haai met woorden aan te duiden. Als een actrice herinnert aan Elizabeth Bergner èn aan Garbo èn aan Katherine Hepburn, terwijl zij niettemin toch een volkomen eigen karakter heeft . . - wanneer zij in haar spel iets vertoont, dat aan een lichte trance doet denken, aan een buitengewone stijfhoofdigheid, aan bezieling en bezetenheid beide, een monomanie, een hevige concentratie . . . dan is dat de wiekslag van het genie, dan is dat de verschijningsvorm der grootheid. Men behoeft er niet over te redetwisten, het is voor ieder onzer zichtbaar: Nancy Kelly behoort tot de uitverkorenen. Zij staat verre boven de middelmaat. Nü reeds, op zoo jongen leeftijd, aan den aanvang barer carrière, blijkt zij een dier groote tragediennes te zijn, wier spel elkeen pleegt te ontroeren. Zij is bestemd om wcreldnaam te verwerven.

SÏERREN WEN... ommissaris Ed Cajipè, het hoold van het politiecorps van de Metro-Gold^^Wayer-Fllmstudio's, te Culver-City, wilde gaarne in 't bezlS^ Van de vinger-afdrukken van de acteurs en actrices, werkzaam, bij deze maatschappij. Het gebeurt nog al eens, dat de een of ^jaderfrster door gangsters met ontvoering

Walter Pidgeon weet niet waarom de regisseur, Edwin L. Marin, hem uitlacht en eerlijk gezegd, wij weten het ook niet.

Ruth Hussey en Tom Neal vinden het wel grappig.

Het volgen

Iflrchtoller !• FloïeneJSt*

'»IL

...VINGERAFDRUKKEN ■■

Batiywon Ctawg» MnifiBf.

DERTKLB WACHTE

van

(..Hold that Co-ed").

Gouverneur Harrigan John Barrymore Rusty George Murphy Marjorie

7

Marjorie Weaver

Lizzie Olsen Joan Davis Wilbur Jack Haley Breckenbridge ... George Barbier Edie Ruth Terry Deken Fletchep ... Donald Meek Dink Johnny Downs Slapsy Paul Hurst

,

Mike Guinn Williams De Brewster tweeling ...... Zijzelf Sylvester Bill Benedict Trainer Burke ... Charles Wilson De president Rüssel Hicks Moeder

Ruth Warren

Rv

usty. een vermaard rugby-speler, krijgt een baantje als trainer van de ploeg der State University, ergens ver weg. Deze universiteit is het slacht' offer van de intriges van Gouverneur Harrigan, een demagoog, die de kas besteelt ten eigen bate. De studenten zijn zeer teleurgesteld, als zij hooren, dat de gouverneur Rusty ontslaat onder voorwendsel, dat de Staat voor dergelijke doeleinden geen geld meer te missen heeft. Hun hoop een goede ploeg rugby-spelers het veld in te kunnen zenden, zien zij dan ook in rook vervliegen. Maar Rusty, die ziet, hoe ieder zijn uiterste best heeft gedaan, biedt aan gratis te trainen. Onmiddellijk beschuldigt daarop de gouverneur den rector er van, het geld van de belastingbetalers aan veel te veel nuttelooze zaken te verkwisten en hij dreigt met subsidievermindering ... De studenten besluiten daarop den gouverneur persoonlijk te spreken te vragen en met hun allen trekken zij op naar zijn ambtswoning. Maar de gouverneur weigert hun woordvoerder te ontvangen en roept de politie, waarna er een complete kloppartij ontstaat. De politieke tegenstanders van den gouverneur slaan munt uit dit voorval en noemen hem een „vijand der opvoeding". Maar handig als hij is, ziet hij kans een zeer groote som ter vernieuwing, verbetering en verbouwing der Universi-

■■-■yi-^•.■,,_'■:,,•■:,...:

'^tW^^-^-ï

Jotaa Banynor« «n Bulfa Terry jZijn dit g—n aardig« •lltallen?| teitsgebouwen top te staan. Rusty vermoedt, dat dit een nieuwe list van den gouverneur is, maar deze houdt woord, zij het ook, dat zijn secretaresse Marjorie hem er telkens wefer aan moet herinneren. Voorts brengt zij hem aan het verstand, dat een moderne Universiteit ook een behoorlijke rugby-ploeg moet hebben, wat bovendien een geweldige propaganda voor hemzelf- zou kunnen zijn, terwijl de nieuwe verkiezingen in zicht komen! De gouverneur laat zich overtuigen en — in dè hoop ' lid van den Senaat te kunnen worden — doet hij alle moeite, den studenten ter wille te zijn. Onder anderen schaft hij een groote bibliotheek aan en laat hij een stadion aanleggen. Inmiddels -zitten zijn tegenstanders — en de gouverneur heeft er velen — niet stil. ßreckenridge, zijn tegencandidaat voor den Senaatszetel, besluit óók een „wonderploeg" het rugby-veld in te sturen, namelijk die van de rijke Clayton-Universitcit. Hoe het dan allemaal verder gaat, worde hier niet al te uitvoerig toegelicht. In elk geval wordt de wedstrijd tusschen de beide rugby-plocgen een meer dan gewone belangenwedstrijd, die met de grootste verbittering wordt uitgevochten en die den toeschouwer in hevige spanning houdt, tot ten slotte deze geschiedenis leidt tot een gelukkig einde.

bühel scheen het weer in prima (film)- schrijven, vervolgens komen die met een conditie. Snel werden de voorbereidingen „b" aan de beurt en zoo gaat het door tot getroffen en hoewel er een fikschesneeuw- en met „z". Verder wisselde men autostorm stond, scheen de zon volop. Den grammen uit. Fritz Peter Buch deelde toen tot overvolgenden morgen om zeven uur trok het gezelschap naar de Hahnenkamm,of liever maat van ramp mede: „Wij hebben hier boven ongeveer twintig camera-instellingezegd, liet het gezelschap zich in het schommelende kabelbaantje naar. boven gen te draaien. Als de film eenmaal klaar is, zal dat bij elkaar waarschijnlijk niet trekken. En gedurende dat tochtje vond het meteorologisch op dat moment volko- meer dan tachtig meter zijn. Alles wat wij men onverklaarbare verschijnsel plaats: noodig hebben is een balconscène (waarin Claire Winter Shakespeare declameert de zon liet plotseling verstek gaan. Bij en Viktor Staal, die beneden staat te luisaankomst boven was de zon nog slechts teren, haar Shakespeariaansch anteen waanvoorstelling — zicht: vijftien woordt), twee sledetochtjes, een kleine centimeter en daarachter mist, mist en ontmoetingsscène in de hal van het hotel nog eens mist! en een avondopname van het hotel zelf, Dat was de eerste dag. Zoo kwam de waarbij alle lichten achtereenvolgens moetweede, de derde, de vierde, de vijfde . .. De filmmenschen zaten in een bergho- ten worden gedoofd, behalve in één kamer, waarin zich een scène afspeelt, telletje. Niemand kón weg (tengevolge /Iktor Staal »n Clalr« Wint« In ..Uniw«g» die wij te Berlijn verfilmen. Dat is alles." van den zwaren sneeuwstorm) en nielum Glück". En zoo heeft het heele gezelschap gemand mocht weg (ook al had hij den De gevolgen van een weerbericht bij de storm getrotseerd), omdat natuurlijk de wacht en gewacht en als de zon niet was gekomen zaten die dertig filmmenschen buitenopnamen voor de Ufa-film zon precies zou zijn doorgebroken op het „Umwege zum Glück". „ moment, dat iemand van het gezelschap met hun zesduizend kilo bagage er nu nog . . . De weg naar het geluk leidt meestal nèt niet klaar was om direct mee te werover verraderlijke kronkelpaadjes, ken aan de opnamen. De gevolgen? Fritz Peter Buch, auteur waarbij zich de meest ongedachte en regisseur van deze film, zat boven op gebeurtenissen kunnen voordoen. Ook de een stapel boeken en las het vierde weg naar zonneschijn heeft met derstandaardwerk door over „Waaraan hergelijke verschijnselen te kampen. Dat kent het Meteorologische Instituut meteoheeft het troepje artisten en technici, dat onder leiding van dr. Fritz Peter Buch de rologische veranderingen?" Viktor Staal bleef met een natgemaakbergen introk om opnamen te maken voor ten vinger den wind controleeren, die de nieuwe Ufa-film „Umwege zum hardnekkig in het Oosten bleef zitten; de Glück", terdege ondervonden. geluidsingenieur dr. Leistner en de fotoHet begon zoo: op zekeren middag kregraaf Werner Krien zaten te één-engen de filmers te Berlijn een' telegram: Hvintigen, iets dat men eigenlijk alleen .Volop sneeuw — Kitzbühel een winterbeneden de veertien en boven de vijf-ensprookje'. Gevolg: alarm in filmstad. Dertachtig behoort te doen; Lil Dagover legtig personen en zesduizend kilo bagage de een patience; Claire Winter, die het werden in allerijl geïnstalleerd in twee vlotte, moderne meisje in deze Ufa-film slaapwagens en een bagagewagen en nog speelt, had met de lichtinstallateurs een denzelfden avond reisde het gezelschap bijzonder aardig tijdverdrijf uitgevonden: af. Tijdens den tocht deden de weerbesteden opschrijven, dat wil zeggen: ieder richten slechts het allerbeste verwachten: krijgt vijf minuten tijd om alle steden ter „München, stralende zon, veel sneeuw; aarde, die met een „a" beginnen op te Wörgl idem; ook bij aankomst in KitzViktor Staal en Lil Dagow in „Umwege ium Glück".

Regie: Erle Kenton — Universal-film. roerend citceren. Nu hij zich eenmaal Dr. Trcnkle

Mischa Auer. ;enigszins ontpopt heeft, moet Randolph

Mevrouw Berry

Mary Boland. ian den lijve de aanwezigheid van de

Oliver

Edward Everett Horton. rekels voelen. Hij beleeft de sensatie in

Penny

Helen Parrish. iet water gesmeten te worden en daar-

Randolph

Jackie Searl. enboven te bemerken, dat hij zich door

Jane

Peggy Stewart. iet uitslaan van armen en

Oom Buck

Harold Huber joven water kan houden. Dan echter

en ,,de Schoftjes": Danny

De schoJtjes staan op liet punt de Inwoners van de TÜla te bekogelen.

Arendt het jongmensch een hartaanval

Frankie Thomas. soot en slechts door ingrijpen van

Sailor

Harris Berger.

r'enny worden de jongens niet weg-

Murphy

Hally Chester.

jestuurd.

Monk Yap Trouble

Charles Duncan.

De oom van een der zich uitmuntend

David Gorcey.

ïmuseerende schooiertjes, een inbreker

William Benedict.

van professie, besluit een gedeelte va)

,p advies van den hypermoder-

den inboedel van de villa weg te slee-

nen huisdokter Trenkle besluit

aen, uitgaande van de veronderstel-

de schatrijke mevrouw Berry een aan-

ing, dat dit karwei met behulp van

tal achterbuurtjongens te inviteeren ten

:ijn bloedverwant en diens trawanten van een leien dakje zal gaan.

einde haar indolenten zoon Randolph,

Alras blijkt echter, dat de jongens ondanks hun slechte manieren

die den ganschen dag in bed resideert, een weinig fut en

ïn ruwe grappen wel degelijk met gevoelens van dankbaarheid

levenslust bij te brengen.

bezield zijn ten opzichte van hun gastvrouw, want oom Buck wordt

(Little tough guys in society). De scholtjes maken kennt« met het meisje ▼an hun beschermer.

O'

•

De onbehouwen knapen arriveeren juist op het moment, dat er tal van gedistingeerde dames en beeren op bezoek zijn en jagen het gezelschap, alsmede den onkreukbaren butler

Edward Everett Horton en Mischa Auer.

tijdens zijn rooftocht door het troepje overvallen, vakkundig gebonden en uitgeleverd aan de politie. Randolph, die voor het eerst in zijn leven gemerkt heeft, hoe

Oliver, de stuipen op het lijf. Hun uitbundigheid en streken

leerlijk

stuiten af op de sloomheid van Randolph, maar diens activi-

vreugde van de gansche familie het leven van een normaal jong-

teit begint te ontwaken als de boefjes een poëtisch epistel,

mensch te gaan leiden en dokter Trenkle mag terugzien op een

bestemd voor zijn uitverkorene Penny, in handen krijgen en

uitermate geslaagd experiment.

Jackie Searl. Helen Parrish en Frankie Thomas.

Edward Everett Horton.

beenen

het

is

bij

tijd

en wijle jolig te zijn, besluit tot groote

olen Parrish en William Benedict.

Jackie Searl en Helen Parrish.

Harry Banr en Betty Stockfeld spelen, onder regie van Jean Dréville, de hoofdrollen in „President Haudeqoeur".

• Werner Zibaao, Werner Eplinius en Richard Billinger hebben draaiboek vervaardigd voor de Terra-film „Brand im Ozean".

het

• In Duitschland zijn twee films opgenomen getiteld „Kartoffel als Rohstoff" en „Kinder der Kartoffel".

George Amy, een bekende Amerikaansche filmcutter, zal de regie voeren over de Warner Bros-film „The return of Dr. X" met Boris Karloff in de - hoofdrol.

John Garfield Is geëngageerd om in de film „Outward Bound" een belangrijke rol te spelen.

Dennis Morgan en Marie Wilson hebben de hoofdrollen In „Kid Caruso", een film die.in de bokswereld speelt.

Caspar Naher ontwerpt de decors voor Wünsche".

de

Tobis-fllm

„Die

tödlichen

Bob Bolander is voor de Erosfilm „Wenn ein kleines Mädel spielt" uitgekozen.

Sol Lesser, de ontdekker van talrijke filmkinderen, heeft het zesjarige filmsterretje, Irene Dare, dat zulke bijzondere prestaties op de schaats verrichtte In de Bobby Breen-film „Breaking the- ice", geëngageerd voor de nieuwe RKO Radio-film „Everything 's on ice".

r:M

m

Anneliese Uhlig, de bekende Dultsche filmactrice, en Kurt Waitzmann zijn in het huwelijk getreden.

Kristina Soederbaum speelt de hoofdrol in „Pedro soll hingen", een film welke door haar echtgenoot Velt Harlan In scène zal worden gezet.

Norbert Schulze componeert de muziek voor de films „Gold für New Frisco" en „König Krause".

Zoo vaak staat hij vooi do lern, thans staat hij er een« achtet. Een bijzondere foto van den filxnactenr Wallace Beery.

NIEUWS UIT DE STUDIO'S Eatrellita Castro en Miguel Ligero vertolken de hoofdrollen In de Imperator-film „I flgli della notte", welke te Rome onder regle van Benito Perojo wordt opgenomen. Aan de camera staat Hans Scheib.

Shirley Temple zal de hoofdrol spelen In de 20th Century-Foxfilm „De blauwe vogel".

Kurt Wortig

heeft het scenario geschreven voor de cultuur-film „Leuchtfeuer der Meere".

Karl Heinz Martin ensceneert de Bavaria-flim „Ursula geht vorüber". Deze rolprertt wordt te Praag opgenomen; de hoofdrollen zijn In handen van Luli von Hohenberg, Heinz von Cleve, Viktor Staal, Anneliese Uhlig en Karl Dannemann.

Henry Kotter (Hermann Kosterlitz) regisseert de Universal-film „First love", waarin de belangrijkste rollen worden uitgebeeld door Deanna Durbin en Charles Boyer.

Edward Ludwig ensceneert de Columbia-film „Coast Guard" dolph Scott en Ralph Bellamy in de hoofdrollen.

met Ran-

Donglas Fairbanks Jr. Is door Universal aangewezen voor 'n hoofdrol In „The sun never sets", een gegeven dat den Brltschen geheimen dienst in de handeling betrekt en deswege uitermate actueel kan worden genoemd. Fairbanks wordt terzijde gestaan door Basil Rathbone en den acteur ' C. Aubrey Smith. Regisseur is Rowland V. Lee.

Irene Hervey, William Gazgan en Harvey Stephens spelen belangrijke rollen in „The house of fear". Hans H. Zerlett ensceneert de Tobis-film „Die goldene Maske".

Zorina en Eddie Albert zijn voor de Warner Bros-film „On your toes" uitgekozen. Paul Muni zal de rof

Rose Stradner, Joan Perry en Cheater Morris hebben belangrijke rollen in „Blind Alley", een film, welke In scène wordt gezet door King Vldor.

van Beethoven vervullen in de film „Memory of a hero".

ONZE WEKELIJKSCHE PRIJSVRAAG Vraag vijfhonderd een en veertig Wanneer ontstond in ons land de stand der burgers? Wij stellen een hoofdprijs van / 2.50 en vijf troostprijzen beschikbaar om te verdeelen onder hen die vóór 3 Juli (abonné's uit overzeesche gewesten vóór 3 Augustus) goede oplossingen zenden aan ons redactie-adres: Noordeinde 8, Leiden. Op de enveloppe of briefkaart gelieve men duidelijk te vermelden: Vraag 541.

DE OPLOSSING Vraag vijfhonderd zeven en dertig De geluidsversterker is uitgevonden door Th. A. Edison, die ook de megafoon uitvond. Dit was een toestel om het geluid sterker te maken. De hoofdprijs werd ditmaal verworven door den heer F. P. Harte te Rotterdam, de eenige, die Edisons naam opgaf. De troostprijzen kenden wij toe aan den heer F. C. Thomson te Den Haag, en aan den heer A. Bos, te Zeist, die wel is waar niet Edison noemden, maar toch personen noemden, die eveneens hun sporen op het gebied der geluidsversterking hebben verdiend.

*> ! ■•:■■,

IRISI tegenspeelsier| van ANNA DURBIN] de film RIE SCHATTIGE! ilSJES GROEIEN!

op-

>»

*

,■

AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE

VAN LEZER TOT LEZER Op deze pagin» kunnen om« abonné's. onder de „Rutlrubriek", gratis een advertentie plaatsen, waarin zij ieU aanbieden In ruil voor iets anders. Deze plaatsing is geheel gratis, maximaal 10 regels per advertentie. Advertenties, waarin voor* werpen te koop worden aangeboden of gevraagd, woningen te huur worden gevraagd of te huur aangeboden, diensten worden aangeboden, enzoovoort, enzoovoort, worden onder de rubrieken „Te koop aangeboden", „Te koop gevraagd" en „Diversen" geplaatst en berekend tegen 5 cts. per regel, minimum vijf regels.

TE KOOP AANGEBODEN Te koop z.g.a.n. kruisnet, 5 bij 5. Gek. hebb. ƒ20.80, nu voor ƒ 10.—. Meijer, Lijnbaansgracht 100-h.. A'dam. (Rijwielstalling). Te koop : 2 pr. boeken van Bilz natuurgeneeswijze. Gek. hebb. ƒ 15.— p. st. Ook genegen te ruilen voor mooi dress. Haagweg 39, Monster. Te koop aangeb. : een aanhangwagentje voor rijwiel. Spotpr. ƒ7.50. Verburg, Overijselschestr. 36-ii, R'dam. Aangeb. : 2 markiezen in goeden st. 1.25 M. br. ƒ10.—, tevens viool ƒ 10.— en 2 boeken. Dr. Biltz Natuurgeneesw. Koopje ƒ7.50. A. Boef, Herculesstr. 125, A'dam (Z.). Te koop : Uit Indië, een drietal gr. hertenvellen van koningsherten voor ƒ 12.50 en een mooi get. tijgervel voor ƒ7.50. Te zien bij Kleinloog, Vrolikstr. 176-h, A'dam.

RUILRUBRIEK Wie ruilt een diepen gr. bakkinderw. voor een damesfiets. Elijze, Hooge Morschweg 74,Leiden.

Ik heb te rullen : een Zwanenburger postzegelalbum m. 900 postzegels voor gelijk getal bonn. Vim, Sneeuwwitchloorb. Duifmerken, D.E. punt. Drosteb., Klokzeepb. pi. en bonn.s van Verkade, Artisalbufn en capsule van Haas Nkzljnfabriek. J. Wentink, Noogravenscheweg 106, 4Jtrecht. V Wie ruilt m'n in go*<Jen staat zijnde 1 pers. Eng. icdik. voor een primustoestel ? J. Louwe, Stationsweg 4, Zwolle.

Te ruilen een bioscooptoestel voor theater, geheel compi. met transform., weerstand, booglamp, motor, enz. voor een 8 of 9^ mm. smalfilm-uitrust., ook tweedehandsch, onverschillig welk merk. H. Hondorp, Zwiepscheweg 10,Lochem (Gld.). Wie ruilt z.g.a.n. luidspr. voor fototoest., kano, kampeert, of iets anders, en naaim. voor pick-up of radiotoest. of voor iets anders. Ampèrestr. 23, Den Haag.

In ruil voor iets anders aangeb. z.g.a.n. koffergramm. met 30 pi. Ook te koop. A. ten Hove, Beek 70, Rijssen.

Wie ruilt mijn In goeden st. z. schrijf mach. (Commerciai)tegen een goed compi. smalfilm-projectietoest.? J. Mulder, Westerstr. 6, Winschoten. Wie heeft ca. 200 D.E. p.? Ik heb daarvoor Verk., Hille's en Patria b. of pi. Mej. Philo Ligtvoet, Kanaalweg 27, Scheveningen.

Wie ruilt mijn volkstuin mhl siaapgelegenh. op den Zuidel. Wandelweg voor goed motorbootje om te vlsschen. O. F. Nadort, Gr. Wittenburgerstr. 156-huls, A'dam. 1 eiken buffet in ruil voor een spiegelk. P. J. v. d. Wateringen, Davlsstr. 4-huis, A'dam. Gratis kunt u gangbare bonnen die u niet spaart ruilen voor wat u wél ■paart en tekort komt. Bij zending postzegel Insluiten voor terugsturen. Wed. S. v. Zanten, Daniël Willinkplein 41, A'dam.

Schippers- of kampeerradio.Een-knops namenschaal. Merk Nora. Oen. te ruilen voor wisselstr. De radiobeurs, L. Hilleweg 15, R'dam (Z.). Wie ruilt mijn z.g.a.n. sportschoenen, bl. m. wit, m. 5J voor zw. of br. molières, m. 38. Mevr. C. Swaan—De Bruin, Lammenschansweg 45, Leiden.

Radio-omroeper: ,,Over elf minuten zetten wij ons programma voort met een concert van gramophoon-platen. In dien tusschentijd zullen wij u eenige gramophoon-platen laten hooren."

-v

^■X

-2^ vlJv //■'

ABONNÉ'S OP DIT BLAD, welke in onze registers zijn ingeschreven en in het bezit zijn van een door onze administratie afgegeven polis, zijn gratis verzekerd volgens polisvoorwaarden: f2000.— bij levenslange invaliditeit; f600.- bij overlijden; f 400.— bij verlies van een hand, voet of oog; f 75. — bij verlies van duim of wijsvinger; f 30.— bij verlies van een'anderen vinger, een en ander ten gevolge van een ongeval.

,,Natuurlijk, het is hier een uitgezocht plekje voor natuurliefhebbersI"

Is het ongeval een gevolg van een aan een personentrein, tram of autobus enz. overkomen ongeval, waarin verzekerde als gewoon betalend passagier reist, dan wordt de uitkeering bij levenslange invaliditeit gesteld op f3000.- en de uitkeering bij overlijden op f 1000.De uitkeering dezer bedragen geschiedt door de NIEUWE HAVBANK N.V. ie Schiedam. Denk er om bij een eventueel ongeval binnen 3 x 24 uur aan het kantoor der N.V. Nieuwe Havbank te Schiedam daarvan kennis te geven, ook al meent U, dat de directe gevolgen niet ernstig kunnen zijn.

»%.

Anders vervalt het recht op uitbetaling. ,Pak alles weer direct in, Jan. Ik ga Marie even naar de stad brengen."

_ 2 -

IN LIMBURG

DE BALKAN WORDT IN DEZE DAGEN VEEL GENOEMD. DAAROM BRENGEN WIJ HIER EEN ARTIKEL OVER:

■

^

:..;.., \

'la

AT"* 'am.^

UB

ZAGREB, de poort van den Balkan,

[».MHtaif

DAT DUBBEL ACTUEEL IS. OMDAT ZAGREB IN YOEGO-SLAVIE LIGT. HET LAND DAT OP DEN BALKAN, POLITIEK GESPROKEN. EEN SLEUTELPOSITIE INNEEMT. |

ndien men een scheidingslijn zou trekken tusschen den Balkan en het overige deel van Europa, dan zou deze ongetwijfeld recht door Zagreb, de hoofdstad van Kroatië, moeten loopen. Want hoewel Zagreb er grootendeels net zoo uitziet als iedere andere moderne stad. is het toch zeer duidelijk te bemerken, dat hier. in deze YoegoSlavische stad. die men ook wel Agram noemt, de Balkan begint. Reeds bij het verlaten van het station stort zich een groote troep verwaarloosd uitziende knapen op « de zoojuist gearriveerde reizigers, en maakt zich, desnoods met geweld, meester van hun bagage. De garderobe van deze beeren spot met iedere beschrijving. Hun broeken bestaan, behalve uit een dikke korst vuil. die als bindmiddel dienst schijnt te moeten doen. uit een uitgezochte collectie lappen en lapjes, die naast, óp, en óver elkaar zitten. Hun kousen en schoenen kan men ternauwernood meer met dien naam vereeren. En op het hoofd dragen zij óf een oude — maar dan ook Op de markt in Zagreb, de een zéér oude — muts, óf een hoed, poort van den Balkan. die sinds lang niet meer op zichzelf lijkt, óf een soort fez met langen kwast, en werkelijk maakt het laatstgenoemde hoofddeksel in deze omgeving nog den eerlijksten indruk. ' Komt men echter in de llica, dan krijgt men een geheel ander beeld. De llica is eigenlijk een straat in Zagreb, maar op den duur heeft zij haar naam aan een geheele wijk gegeven — een wijk, die als een der meest typeerende van de gansche hedendaagsche stad mag geiden. Schoone Kroatische vrouwen in elegante toiletten wandelen hier met even elegante mannen. Daartusschen ziet men weer Kroatische boerenvrouwen in haar buitengewoon schilderachtige kleedij, die de levendigheid van het beeld aanmerkelijk verhoogen.

■

■"

^TH f-^-w^

Br-H'

^MSS^ ■ ?*-;-

HBP^br

%

•

I

vfrj

Midden in de drukte van do markt wandelen honderden, neen ontelbare duiven. Grankopanska, een der hoofdstraten van Zagreb.

Z>4*^

m 4 Op alle straathoeken vindt men dergelijke typen. Zonder werk, zonder eenige zorg van overheidswege, zijn zij geheel op zichzelf aangewezen en trachten op alle mogelijke manieren een kleinigheid te verdienen. Het moderne Zagreb: een huis van negen verdiepingen! — 4 —

..

..*

^,

Op alle hoeken brullen courantenverkoopers in de ongeloofelijkste toonaarden, die hoe kwaadaardig ook klinkend, slechts bedoeld zijn om hun waar aan te prijzen. Onophoudelijk hoqrt men hun: Vecerl schallen, en deze oorlogsroep slaagt er in om boven het lawaai van het straatverkeer uit te komen, iets. wat voor den argeloozen vreemdeling gemakkelijker lijkt dan het in werkelijkheid is. Balkansfeer, ook dit! Reeds heel in de vroegte begint het leven, en kan men het boeiende gedoe op de markt gadeslaan. Het is een kleurig beeld. De marktvrouwen met haar in alle tinten schitterende hoofddoeken, die er uitzien als boerenzakdoeken. met haar

/fa

^

witte kleeren, die met rood borduursel zijn afgezet, lichten steeds weer uit het gekrioel op. Met imponeerende handigheid dragen zij hun lasten in groote ronde manden op het hoofd. En midden in de drukte wandelen honderden, neen, ontelbare duiven rond, die alles wat van de kramen valt, begeerig oppikken. Op de kippenmarkt is het een dusdanig gekakel, dat men zich een oogenblik op 'n groote boerderij waant. Hier koopt de huisvrouw haar gevogelte. Levend! Kippen, eenden en ganzen snateren opgewonden door elkaar, en daar tusschendoor bewegen zich de koopsters, die onderzoekend de dieren stuk voor stuk in de hand nemen, • Kroatische boerenvrouwen in hun nationale dracht. Met groot gemak dragen zij de zware, ronde manden op het hoofd.

om ze, als de koop gesloten is, in haar mand te laten verdwijnen. Zoo sterk als aan den eënen kant het leven in deze stad klopt, zoo bitter is aan den anderen kant de armoede. In kronkelende steegjes spelen kleine vuile kinderen in nog vuiler goten, en de ouders maken een niet minder erbarmelijken indruk dan hun kroost. Zonder werk, zonder eenige zorg van overheidswege, zijn zij geheel op zichzelf aangewezen, en daarom voortdurend op jacht naar kleine, kleinere en allerkleinste verdienste . . . Inderdaad: we wenden hier „Europa" den rug toe en hier begint de Balkan. e Een spoortje, dat de benedenstad met de bovenstad verbindt. Het treintje loopt opeigen kracht: de wagens hebben groote waterreservoirs, die boven gevuld worden en beneden geledigd, zoodat de eene wagen den anderen optrekt.

GELEERDEH KÜKEd HOE APPELEn ADEMHAIEH P*r jaar leveren de boomgaarden In Engeland ruim 250 mlllioen K.G. appelen op, terwijl er nog ongeveer 300 millioen K.G. worden ingevoerd. Uit deze cijfers blijkt wel, hoezeer de Britten op deze vruchten gesteld zijn, en welk een belangrijke rol zij tevens spelen bij de voedselvoorziening. In deze dagen, nu de mogelijkheid op een Europeeschen oorlog niet uitgesloten lijkt, is de vraag, op welke wijze men levensmiddelen het beste kan opslaan en goedhouden, natuurlijk zeer actueel. Ook in Engeland begrijpt men dit, omdat men overtuigd is, dat men in geval van oorlog ook enorme moeilijkheden zal hebben te overwinnen in verband met den geregelden aanvoer van levensmiddelen, die van over zee moeten komen. Het is daarom, dat men In dit land alle mogelijke aandacht is gaan besteden aan de wijze, waarop men, naast andere voedingsmiddelen,, ook vruchten kan opslaan en langen tijd bewaren zonder dat zij achteruitgaan in smaak of voedingswaarde. Het Ditton Laboratorium in East Mailing, Kent, heeft zich zelfs geheel ingesteld op een dergelijk onderzoek met betrekking tot appelen, daar men verwacht, dat deze in tijden van nood een uitstekende bijvoeding kunnen vormen. De methoden, die men als een gevolg van de onderzoekingen in dit laboratorium thans toepast, zijn wel geheel verschillend van die, welke men tot voor kort volgde. Zooals men weet, is het gewoonte om vruchten — en ook andere levensmiddelen — in zoogenaamde koelhuizen, waar een zeer lage temperatuur heerscht, op te slaan. De resultaten die men hiermede verkreeg, waren echter niet in alle opzichten bevredigend. De wetenschap, dat het beter kon, dankt men in dit opzicht aan het Laboratprium voor Lage Temperaturen te Cambridge. Hen kwam daar namelijk tot de overtuiging, dat appelen „ademhalen", en dat zij daarbij verschillende gassen „uitademen". Omdat het den vruchtten in de koelhuizen echter ontbrak aan den noodigen toevoer van gassen, welke dit uitademingsproces op den duur in stand konden houden, gingen zij in smaak en voedingswaarde achteruit, ofschoon ze wel niet bedierven. De conclusie lag evenwel voor de hand: Indien men er in kon slagen den appelen terwijl zij bewaard werden, diè gassen toe te voeren, welke zij voor hun ademhaling noodig Onder deze glazen stolpen wordt de ademhaling der hebben, dan was het niet noodzakelijk meer hen te doen bevriezen en kon men hen tevens appelen onderzocht, een uiterst nauwkeurig, maar toch bewaren zonder dat zij aan kwaliteit inboettenl ook wel interessant werk. De uitwerking der details van het hiertoe noodzakelijke onderzoek werd toevertrouwd aan het reeds genoemde Ditton Laboratorium, en het resultaat is van dien aard geweest, dat men inderdaad de „lucht", waarin de appelen moesten worden bewaard zóó kon samenstellen, dat zij langen tijd tegen bederf waren gevrijwaard zonder dat het noodig In verband met een mogelijken Europeeschen was hen te bevriezen. oorlog is het vraagstuk de voedselvoorOp het oogenblik wordt deze methode reeds in de practijk toegepast en het is te voorzien, dat zij weldra algemeen zal zijn geworden. ziening en daarmede de voedsel-bewaring Men kan de appelen thans al zes maanden lang goedhouden zonder dat ze ook maar Iets in ieder land van ons werelddeel actueel. van hun oorspronkelijke frischheid verliezen, en men verwacht, dat deze tijdsruimte weldra belangrijk zal worden verlengd. Op welke wij'ze men in Engeland probeert Mocht men er in slagen een dergelijke conserveeringsmethode ook te vinden voor andere moeilijkheden op dit gebied het hoofd te levensmiddelen, dan zal 't oude Engeland ook In dit opzicht van 'n groote zorg zijn ontlast. Volledigheidshalve dienen wij hier nog te vermelden, dat ook de methoden om vruchten bieden, kan men op deze pagina's zien in koelhuizen te. bewaren nader wordt onderzocht en dat het niet uitgesloten lijkt, dat men en lezen. tevens op dit gebied nog tot verrassende resultaten komtl • Een appel in den greep van het wetenschappelijk onderzoek: op 1 Hier ziet men hoe appelen, die tot twintig graden onder nul (Celsius) bevroren waren, tot poeder zijn verdeze wijze wordt de interne ^malen om dit scheikundig te onderzoeken. Door deze onderzoekingen is vastgesteld, dat de vruchten tijdens druk onderzocht, die er in den het bevriezingsproces een groote verandering ondergaan. appel heerscht. *

I

In deze IJzeren kasten worden de appelen opgeslagen om er volgens de nieuwe „gas-methode" te worden bewaard, opdat zij later voor wetenschappelijk onderzoek kunnen dienen. In deze afdeeling van het Ditton Laboratorium heerscht een ware Pool-tcmperatuurI Alles is er dik „bevroren" t Het bevriezen van appels als middel om ze te conserveeren is een veld van onderzoek, waarop men zich ook in dit laboratorium beweegt.

_

•

De inwendige temperatuur der appels wordt uiterst nauwkeurig vastgesteld tot op onderdeden van een graad. Men doet dit met het afgebeelde toestel. Appelen „halen adem", en door de lucht waarin zij dit doen te vermengen met bepaalde gassen, is het mogelijk de vruchten absoluut versch te houden. e Rechtsonder: Een luchtdichte kast,- die nu echter geopend is om er een bak met appelen uit te halen voor het vastgestelde maandelijksche onderzoek. De lucht in deze kauten wordt op wetenschappelijke wijze vastgesteld door stikstof, zuurstof en koolzuur op de juiste wijze te vermengen alvorens de appelen er in worden geborgen ten einde ze te bewaren.

■■

DE TWEEDE COBRA Sommige mcnscheti vinden het moeilijk te ge/ooren, dat bepaalde slangen er een ge-voel op na houden, dat men als „genegenheidzou kunnen omsehrijven. ,,HIIII koudbloedigheid is iinmers spreekwoordelijk.'' zeggen zij... Het hieronder volgende relaas doet zien, hoe onjuist deze meening is. De gebeurtenis greep plaats terwijl de Engelschman Ray Ier 7'oor zaken door Burma reisde.^ Op een keer kreeg hij van het echtpaar Crawford, vrienden van hem, het verzoek hen eens te komen opzoeken in Mingauk. waarheen zij pas waren overgeplaatst. Mingauk lag midden in de jungle, en zij waren er de eenigc blanken, mijlenver in het rond. Ray Ier voldeed aan hun verzoek en werd natuurlijk allerhartelijkst ontvangen. Om wat te proJiteeren van de koelte, die er op den middag dat hij arriveerde heerschte, besloot men op de veranda thee te drinken. Nauwelijks waren zij gereten, of Rayler hoorde hoe er uit de richting van de hutten der inheemschen, een heftig gebonk op trommels weerklonk... „Hé," vroeg hij aan Jim Crawford, zijn gastheer, „zijn er moeilijkheden met de koelies? Wat i$ er niet in orde?" Jim Crawford keek kwaad. „Het is een troep bijgeloovige idioten," zei hij driftig. „Omdat ik vanmiddag een cobra heb gedood en haar mee heb genomen naac huis, zijn zij begonnen te mopperen over „wraak van de andere slang", ongeluk, en al dat soort onzin meer. Ze wilden, dat ik de doode slang zou weggooien, maar ik heb hun gezegd, dat ik er niet aan denk!" Toen Rayler naar nadere bijzonderheden vroeg, kwam hij te weten, dat Crawford, terwijl hij er met zijn geweer op uitgetrokken was in de hoop iets eetbaars te kunnen schieten, een groote cobra had ontdekt en neergeschoten. Zelfs wanneer een slang door den kop Is geschoten, 'duurt het nog een heele poos eer zij sterft; hoe grooter zij zijn, hoe langer zij leven. Crawford wilde graag thuis zijn vóórdat zijn vriend kwam, en daarom had hij zijn zakdoek aan den staart van het dier gebonden en het zoo achter zich aan naar huis gesleept . . . Rayler kon dit niet anders dan dom vinden. Om het dier mee te nemen, was reeds niet verstandig, maar om het mee te sleepen, zoodat het een duidelijk spoor achterliet, was werkelijk buitengewoon dwaas. Rayler was zelf een oude „jungle-man", maar hij had eerlijk gedacht, dat zelfs een leek wel beter zou hebben geweten. Wat onwetenden als dwaas verwerpen, is maar al te waar: de metgezel van een gedoode cobra zal beslist naar het lichaam gaan zoeken, en als hij het vindt, zal hij nog gevaarlijker zijn dan gewoonlijk. Gezien den gemoedstoestand waarin zijn vriend verkeerde, wilde Rayler hem echter niet direct op zijn fout wijzen. „Waar is dé slang nu?" vroeg hij. „In de kast daar," zei Crawford, wat verveeld, met zijn duim wijzend naar een deur in een hoek van het vertrek. Dat was érger dan ergl Dat hij het dier mee naar huis had genomen, was reeds gevaarlijk, maar dat hij het in huis had gehaald . . . Rayler deed zijn best om zoo onverschillig mogelijk te kijken, maar dat nam niet weg, dat hij bang, wérkelijk bang was . . . „Ik zou het dier daar niet laten," zei hij. „Leg het ergens buiten, in een sghuur!" „Wat?" riep Crawford opgewonden. „Om de huid te laten bederven door mieren of ratten?. Ik denk er niet aan . . . Zeker omdat die koelies zulke ezels zijnl Ik ben niet van plan om aan hun zonderlinge grillen toe te geven. Het is een prachtige huid, en ik laat er een paar schoentjes van maken voor Chris, mijn vrouw." Met deze woorden ging hij naar de kast, deed de deur open en trok er het lichaam van een bijzonder groote cobra uit. Het was inderdaad een prachtig dier, maar tot zijn ontzetting stelde Rayler vast, dat het een der gevaarlijkste en doodelijkste slangen was, die er bestaan — 'n zoogenaamde

OP LEVEN EN DOOD EEN REEKS SPANNENDE AVONTUREN, NAAR WAARHEID VERTELD

koningscobra, een van de weinige slangen, die zonder aarzelen een mensch zullen aanvallen! Hij wilde Christine, zijn gastvrouw, niet ongerust maken, maar desondanks voelde hij zich toch verplicht zijn vriend op het verkeerde van zijn gedrag te wijzen. „Het is zeker een prachtig dier, kerel," zei hij, „maar ik zou me toch heel wat veiliger voelen, als je het ergens buiten, liefst zoo ver mogelijk van huis, opborg!" „Onzin!" zei Crawford. „Je wilt me toch niet wijsmaken, dat jij ook al aan die bakersprookjes van die koelies gelooft?" „Nou," antwoordde Rayler voorzichtig, „er zit soms veel meer in de verhalen, die er onder de inheemschen in omloop zijn, dan wij kunnen gelooven, en in ieder geval zul je er geen nadeel van ondervinden, als je hem naar buiten brengt. Ik houd er niet van om doode slangen in huis te houden. Een soort van privé-ldioterie, denk ik." Mrs. Crawford had aandachtig naar hun gesprek geluisterd, en Rayler kon merken, dat zij er van onder den indruk was gekomen. „Geloof je niet, dat het beter is, om hem maar naar buiten te brengen, man?" vroeg zij. „Bob heeft in ieder geval veel langer hier gewoond dan wijl" „Lieve hemel," riep Crawford geprikkeld. „Wat een stel bangerdsl Wie heeft er nu ooit van een slang met gevóél gehoord!" Hij begon te lachen, deed de kast op slot en stak, zonder meer een woord te zeggen, den sleutel in zijn zakl Klaarblijkelijk was hij uit zijn humeur geraakt door de kwestie, en Rayler besloot er niet verder op in te gaan, maar een gunstiger oogenblik af te wachten, om hem te overreden alsnog verstandig te zijn, en de slang buitenshuis te brengen. Terwijl men over allerlei andere onderwerpen sprak, en oude herinneringen ophaalde — waarbij Crawfords stemming hoe langer hoe beter werd, maar het gebonk op de trommels der inheemschen bleef voortduren! — werd de thee verder genuttigd en toen was weldra het moment aangebroken, waarop men zich voor 't diner moest gaan kleeden. Terwijl Rayler op zijn slaapkamer was, hoorde hij hoe Mrs. Crawford zich in de er naast gelegen badkamer begaf om te controleeren of alles er in orde was, voor het geval haar gast soms een bad mocht willen nemen. Men moet zich een badkamer in de jungle niet voorstellen, zoöals een dergelijk vertrek in onze moderne huizen er uitziet. Het was slechts een klein vierkant kamertje, waarvan de vloer voor ongeveer één derde deel gecementeerd was. Op dit cementen gedeelte stonden 'n ouderwetsch zitbad en een groote steenen kruik, ongeveer één meter hoog en een halve meter in middellijn. Deze kruik stond steeds gevuld met koel, frisch water, waarmee men zélf, door middel van 'n klein emmertje, zijn bad kon vullen zoover men wilde. In den hoek van het vertrekje bevond zich een kleine opening van ongeveer tien bij tien centimeter, waardoor het water werd weggebezemd, wanneer het badvertrek werd schoongemaakt. Het meubilair werd verder gecompleteerd door een houten rekje, waarop de handdoeken hingen, een ijzeren waschtafel, met kom en kan, en een olielamp. De badkamer was het eenige vertrek, waarin geen electrisch 'licht was. Terwijl Rayler zich in zijn slaapkamer bevond, was zijn Burmeesche „boy" bezig zijn kleeren verder uit te pakken. Hei was een zeer betrouwbare kerel. „Crawford Sahib zeer ongelijk, master," zei hij op een gegeven oogenblik plotseling, zonder dat Rayler het woord tot hem had gericht, waaruit bleek, dat hij ernstig in de war was, want het is niet de gewoonte, dat een inheemsche het eerst iets zegt. „Zeer ongelukkig cobra dooden; koeliemannen bang dat er slechte dingen gebeuren!"

- 8-

„Crawford Sahib weet wel, wat hij doet, Po Yi," zei Rayler, maar er klonk slechts weinig overtuiging in zijn stem. „Je kunt echter mijn geweer wel uit mijn koffer halen, en laden," voegde hij er aan toe. „Geweer geladen, master," zei Po Yi en met deze woorden haalde hij het wapen, netjes schoongemaakt en geolied, uit den koffer, waar 't bovenop gelegen had. Terwijl Rayler zijn haar stond te kammen, klonk er plotseling een verschrikkelijke kreet door het huis. Zijn geweer grijpend, snelde hij de gang in naar de deur van de badkamer, waaruit de kreet gekomen was, maar Crawford was hem reeds voor. „Wat is er, liefste?" vroeg hij angstig, en Rayler hoorde het nauwelijks verstaanbare antwoord van Mrs. Crawford: „De cobra . . .1" Er was geen seconde te verliezenl Gelukkig was de deur slechts dun en licht, en een der beide paneeltjes kon geen weerstand bieden aan den hevigen vuistslag, dien Crawford er tegen gaf. Terwijl Rayler den loop van zijn geweer door het gat stak, keek hij snel rond, maar kon in het eerst de slang niet ontdekken. Mrs. Crawford stond vlak vóór hem, en het kleine olielampje verlichtte het vertrek slechts flauwtjes. \ Een oogenblik later zag hij echter een groote cobra! Het dier kwam in zijn richting naar voren schuiven, en toen het onder schot was, zond Rayler allebei de kogels uit zijn geweer op hem af. Terwijl de schoten klonken, viel Mrs. Crawford flauw en zeeg ineens op den grond. Gelukkig w«$ de slang morsdood . . . Het duurde geruimen tijd eer Mrs. Crawford bijkwam, en toen deed zij 'n verschrikkelijk relaas van de afschuwelijke momenten, die zij had doorleefd. Tot op het moment, dat zij de badkamer had willen verlaten, had zij niets bijzonders gemerkt. Het is zelfs zeer onwaarschijnlijk dat de slang er reeds was geweest toen zij er er binnenkwam, want anders zou ze zeer vermoedelijk reeds eerder door het dier zijn aangevallen. Het moest dan, ook op het laatste moment door het vierkante gat in den hoek naar binnen zijn gekropen. Enfin, hoe het zij: toen Mrs. Crawford de badkamer wilde verlaten, ontdekte zij de cobra plotseling. Een luid gesis trok haar aandacht en deed haar van schrik verlammen. Boven den rand van de kruik, aan den achterkant er van, verscheen de afschuwelijke kop van de slang, de gespleten tong dreigend uitgestoken. De rest van het lichaam was om de kruik geslingerd. Mrs. Crawford had nog nooit eerder 'n levende cobra gezien, maar zij herinnerde zich gehoord te hebben, dat' in een geval als waarin zij verkeerde, iedere plotselinge beweging fataal kan zijn. Terwijl zij al haar wilskracht te hulp riep, begon zij langzaam, uiterst langzaam achteruit te loopen, het handdoekenrekje vastomklemmend, ofschoon zij niet wist, wat zij er mee wilde doen. In het eerst scheen de slang er geen aandacht aan te schenken, dat zij retireerde, maar toen zij zich eenige passen had verwijderd, lieten haar zenuwen haar een oogenblik in den steek. Ze uitte 'n kreet en deed op hetzelfde moment een sprong naar de deur. Maar in haar zenuwachtigheid dacht zij, dat deze, zooals gewoonlijk, gesleten was, en daarom draaide zij in haar angst en verwarring den sleutel den verkeerden kant op, zonder dat zij dit merkte, en zoodat zij er niet uitkonl De kreet bleek echter te veel Voor de cobra geweest! Woedend sissend maakte zij zich los van de kruik en kwam op haar toe! Mrs. Crawford begreep dat haar leven in het grootste gevaar verkeerde, en ze deed het eenige waar zij in de gegeven omstandigheden aan kon denken: ze wierp het handdoekenrekje naar het dier. Op datzelfde moment sloeg haar man het paneeltje van de deur In, en loste Rayler de beide schoten, die een eind aan het leven van de cobra maakten. De kogels vlogen echter zóó rakelings langs het hoofd van Mrs. Crawford, dat haar eene wang er door geschroeid werd! Wat Crawford betreft: onnoodig te zeggen, dat hij spijt had van zijn eigenzinnigheid! Hij putte zich uit in verontschuldigingen, en . .. werd een ijverig verdediger van het „jungle-bijgeloof"1

rmÊmir-

mimimag$»&

'■''*'

hl' f;

%-»

&

J

%n.

^

^

■*

>

*fmm]n]

■

ê/

AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE

■-*

HET KRIM» SCHIERfllAND EEN RUK GRAANLAND Waarom trok het eeuwen achtereenvolkeren uit ver verwijderde gebieden?

De kust van de Zwarte Zee bij Yalta. In Balum, enkele uren van Tiflis, ten Zuiden van den Kaukasus, stappen we op de Russische Zwarte Zee-boot. Luxe van eenig belang is op ons vervoermiddel niet lê vinden. De toerlstenbanken van hard hout staan juist opgesteld achter de reddingsbooten, zoodat we overeind moeten gaan staan om het landschap In oogenschouw te nemen. Inderdaad is dat de moeite waard. Tegen het bergland liggen Poti, Sukhum, Sachi en nog een aantal andere dorpen. Daarna bereiken we den nauwen doorgang tusschen de Zwarte Zee en de Zee van Azov, waarna het Krimschiereiland voor ons ligt. Yalta is ons haltestation, en weldra staan we op Ru«sischen bodem. De geschiedenis van dit gebiedsdeel is wel zeer bewogen geweest. En waarom trok dit Groene schiereiland, zooals de KrimTartaren dit land noemden, gedurende eeuwen achtereen volkeren uit ver-verwijderde gebieden? Vanwaar deze groote belangstelling juist voor de Krim? In hoofdzaak door de groote rijkdommen, welke dit land heeft. Want naast waardevolle mineralen, is de Krim een rijk graanland en ten slotte werd het een geliefkoosd toeristenoord. Dichters naast schrijvers hebben in den loop der eeuwen zich herhaaldelijk aangetrokken gevoeld tot de schoonheden, welke in dat grillig gevormde stukje land te vinden zijn. Ook nu is dat nog het geval. De woeste kusten, de blauw-gekleurde baaien, de oude vestingen, de plantengroei inspireerden dezen het land te beschrijven, genen om op het doek dat alles vast te leggen of te bezingen. Men denke slechts aan uitingen van Racine, Goethe, Mark Twain, Pushkin, Claude Farrere en zoovele anderen. Maar ook beroemde botanisten hebben het Krimschiereiland bezocht en er gearbeid. Daaronder behooren bijvoorbeeld Bieberstein, Pallas, Steven en Hablitz. Maar de Krim herbergde destijds ook den beroemden bouwmeester Stackenschneider, den ontwerper

van de paleizen van den laatsten Tsaar, Nicolaas II. Het beroemde Livadia is wel het 'meest bekende. Zoowel om dit paleis als om de andere, welk« nog op het Krimschiereiland te vinden zijn, treffen wij thans nog de prachtige parken aan. Beroemde tuinarchitecten hebben daaraan destijds hun medewerking verleend. Onder hen mogen gerangschikt worden mannen als Savanl, Ross, en Karl Kramer. Deze opsomming - uiterst beperkt gehouden —

moge slechts bijdragen om den lezer te verduidelijken hoe zeer het Krimschlereiland In vroegere tijden in de belangstelling stond. Maar ook thans is dit gebiedsgedeelte van Sovjet-Rusland nog van beteekenis. Het vormt tegenwoordig een afzondferlijke republiek. Vooral economisch beschouwd is dit land van groot belang. Zonder aanspraak te mogen maken op volledigheid zij er op gewezen, dat land- en tuinbouw, waaronder tabakscultuur, druivencultuur, de teelt van medicinale kruiden, enzoovoort tot de huidige rijkdommen behooren. De bodem levert natuur-asphalt, ijzer, mangaan, borax, sulphaten, enzoovoort. Aan de' kusten wordt de vischvangst uitgeoefend. Geologisch beschouwd bevinden we ons daar in een hoogst interessant gebied. De nacht van 11 op 12 September 1927 deed de bevolking er nog eens weer aan herinneren, dat de Krim nog altijd vulkanische neigingen bezit. Een hevige aardbeving deed de bewoners opschrikken. Zoo trekken we per auto door dit merkwaardige land. Overblijfselen van oude culturen wisselen elkaar in een bonte rij af. Kan het ook wel anders? Scythen, Grieken, Romeinen, Gothen, Hunnen, Tartaren en Turken hebben er allen hun invloed uitgeoefend. Het nieuwe leven concentreert zich in de eerste plaats in Yalta en Sebastopol. In eerstgenoemde stad vinden wij onderdak. Het hotel is het beste, hetwelk wij op een reis van eenendertig dagen in Sovjet-Rusland - buiten Leningrad en Moscou — hebben gehad. Daar was een glimp te bemerken van wat men den vreemdeling moet aanbieden om van een land een werkelijk toeristenland te maken. Yalta en omgeving noemt men de Russische Riviera. Maar men stelle zich daarvan niet al te veel voor. De boulevards, de hotel-paleizen en het mondaine leven van de Fransche Riviera vindt men ginds op het Krimschlereiland zeker niet. Wel is Yalta's omgeving bekoorlijk. Op den achtergrond verheft zich het bergland, waarvan de stad beschutting geniet. Het aantal dagen, dat de zon schijnt is grooter dan aan de Fransche zuidkust. Vandaar dan ook, dat in . de wintermaanden in Yalta's omgeving vele zieken herstel zoeken.

Livadia. een paleis in de Krim, dat destijds aan Tsaar Nicolaas II heeft behoord.

Den toerist brengt men in de eerste plaats naar Orianda en Livadia. En niet ten onrechte. Het zijn twee paleizen, die destijds aan Tsaar Nicolaas II behoorden, en waar deze dikwijls vertoefde. Orianda is omgeven door een prachtigen tuin, aangelegd door 'den architect Ross. In 1882 werd dit bouwwerk door brand verwoest, nadat het in 1853 onder leiding van Stackenschneider was gebouwd, in opdracht van hertog Constantijn Nicolaejevich. Op een rotsgedeelte in de onmiddellijke omgeving van het park zijn een groot zomerhuis en een kerk, in Byzantijnschen stijl, gebouwd. Orianda is met Livadia verbonden door een breeden weg. Livadia zelf heeft een oppervlakte van 350 H.A., waarvan een gedeelte bezet is met wijngaarden. Het nieuwe paleis werd in 1911 gebouwd onder leiding van Krasnov in Italiaanschen Renaissance-stijl. Het bevat ongeveer een honderdtal kamers, en wordt tegenwoordig gebruikt als sanatorium voor zieke boeren. In de naaste omgeving Is nog een kleiner paleis te bezichtigen, in Oosterschen stijl opgetrokken. In den tuin van dit paleis is de beroemde Nymph-fontein te bewonderen, welke destijds door Graaf Pótocki, de vroegere eigenaar van Livadia, naar deze omgeving is gebracht. Maar daarmede is de rijkdom aan palelzen niet ten einde. Ook Massandra is een bezoek ten volle waard. Dit paleis werd gebouwd voor Alexander III, en opgetrokken in stijl Lodewijk XIII. De mooiste omgeving vormen de zoogenaamde Nikitski-tuinen, ongeveer zes kilometer van Yalta gelegen. Zij dateeren uit het jaar 1812, en zijn aangelegd door den beroemden botanist Steven. De totale oppervlakte bedraagt circa 96 H.A., waarvan 45 H.A. druiventuinen, die de beroemde tafelwijnen voortbrengen. Op het overschietende gedeelte groeien op den kouden grond bijzondere plantensoorten uit Japan, Britsch-lndiè, Zuid-Amerika en tal van andere gebieden. Een der meest beroemde directeuren van dezen plantentuin was destijds Professor Kuznetsov. Ten slotte verlaten wij Yalta en gaan naar Sebastopol. Deze stad is wereldberoemd, niet alleen door den historischen slag daar in 1854 geleverd, maar ook als centrum van oude cultuur, en als middelpunt van de revolutionnaire beweging langs de Zwarte Zee-kust. Maar naast dat alles is Sebastopol een industrieel centrum. De stad werd in 1783 gesticht naast het kleine Tartaren-dorp Akhptar. Potyëmkin was de bouwer van de havencomplexen van Sebastopol. Bij het begin van den Krim-oorlog had de stad circa 50.000 inwoners. De Geallieerden verwoestten Sebastopol, en het duurde gèruimen tijd voordat een nieuwe stad verrees. Daarvan was feitelijk eerst sprake na 1876, toen Sepastopol met treinverbindingen werd verbonden met het overige Rusland. In den nieu-

De Ai-Petri, de hoogst« berg van de Krim.

weren tijd heeft de stad herhaaldelijk de aandacht van de wereld op zich weten te vestigen. De revolutionnaire actie van de matrozen der Zwarte Zeevloot in 1905 is overbekend. Sebastopol is als het ware amphitheatersgewijze gebouwd en omsluit een breede baai, welke als een uiterst veilige ligplaats beschouwd moet worden. De breede boulevards en het zeer levendige verkeer verraden een groote mate van activiteit. Op de Primorski-boulevard, of Marine Parade, herinnert een batterij kanonnen aan het jaar 1855, want van die plaats werd toen de verdediging van de stad geleid. Daar, waar men toen de schepen liet zinken om den zee-ingang te versperren, staat een monument. Hoogst interessant is het wereldberoemde diorama van het beleg van Sebastopol, gelegen in een park, aan het einde der Leninstraat. Dat diorama is geschilderd door Raubaud en stelt voor den aanval der geallieerde troepen op Sebastopol op een Juni-morgen in 1855. Dit schilderstuk is 176 meter lang en vierentwintig meter hoog. Het is een meesterwerk. Door het steppengebied van de Krim verlaten we dit merkwaardige gedeelte van Sovjet-Rusland, voor velen een onbekend oord, maar een terrein met vele bezienswaardigheden en een hoogst belangwekkende geschiedenisi

Wijngaarden In de Krim. Op den achtergrond het Jailagebergte.

Een tabaksdrogerij.

Palmenlaan In de Nikitski-tuinen.

TOEN, EEN PAAR STAPPEN NAAR VOREN DOENDE, DRUKTE HIJ WOEST OP DE BEL . . .

DE GIER GEAUTORISEERDE

VER

TALING

Op een avond heeft er in New York een autobotsing plaats. De toegesnelde agenten zien naast den wagen een doode liggen. De conclusie lijkt duidelijk: de man moet na de botsing uit den auto geslingerd zijn. Een der omstanders herkent den doode. en wijst den agenten er op. dat het hier geen ongeval, doch een moord betreft. Wanneer men hem nadere bijzonderheden wil vragen, blijkt hij echter ongemerkt verdwenen. In den auto vindt men nu een kaartje, waarop de kop van een gier geteekend staat. Een der agenten heeft in den verdwenen man Pudge Rogers herkend, en men vereenzelvigt hem nu met ..De Gier", een massa-moordenaar. Pudge Rogers begeeft zich naar de woning van Ayrcs. maar het blijkt, dat men hem is vóór geweest. De safe is opengebrokenl Als de politie verschijnt, neemt hij de vlucht en ontkomt in een taxi. De lezer maakt nu kennis met majoor Damion Havik, een — in de oogen der politie ■— sinister figuur. De helft van zijn huis heeft hij verhuurd aan professor Watts, een ouden, in zichzelf gekeerden man. Haviks secretaris Amos Small is volkomen op de hoogte der gedragingen van zijn meester. Pudge Rogers is via de woning van professor Watts het huis van Havik binnengegaan en het blijkt nu. dat hij niemand anders dan Havik is. De politie heeft zijn spoor echter blijkbaar gevonden en zij verschijnt weldra in de personen van inspecteur Booker en diens assistent. Havik neemt een loopje met Bookers beschuldigingen.

my naar de woning van Ayres te begeven omdat ik een anonieme mededeeling had gekregen, dat er waarschynlyk ingebroken werd. Ik zei Ryan naar de woning van Ayfes te gaan en het kaartje mee te brengen. Onder de hand ben ik er met de patrouille heengegaan en vond er...." Hy aarzelde even en Havik boog zich belangstellend wat näar voren. „Ga verder," zei hy. „Je hebt nie werkelyk nieuwsgierig gemaakt door hetgeen je vertelt, Booker! Wat heb je er gevonden?" De inspecteur likte aan zijn lippen als een hond, die een kostelyk maal voor zich ziet neergezet. „Heel veel...." antwoordde hy. „Älaar waarom doe je mij zoo'n domme vraag? We hebben dit gevorlden." Hy nam een tweede kaartje uit üyn portefeuille en legde het naast het eerste op de tafel. Havik keek er naar, maar maakte geen aanstalten het op te nemen. „Ga verder," zei hy langzaam. „De geschiedenis wordt hoe langer Neen, maar, jij bent me even voorzichtig," zèi Havik. „Ben je bang, dat ze een verdoovingsmiddel bevatten? Werkelijk, hoe spannender." „Ik heb je gezegd, dat je te veel van die dingen hebt laten mijn waarde, je bent al te achterdochtig. Men doet zulke liggen als je ergens op bezoek was. W7e vonden dit kaartje in de dingen thans niet meer. Maar je hebt mij nog niet gezegd waaraan opengebroken safe. Én dat is nog niet alles wat we hebben ik je bezoek te danken heb". ontdekt!" Hy leunde achterover in zyn stoel en- keek den ander met „Wel, op myn woord," zei HaVik glimlachend, „je zit vol halfgesloten oogen aan. verrassingen vanavond. Wat heb je hog meer gevonden?" Booker kwam wat naar voren, terwijl er eeh woedende uitBoeker nam Haviks spot goedmoedig op. Hij voelde dat hij met drukking op zyn bulldoggen-gezicht verscheen. zyn tegenstander speelde als een kat met een muis. „Waar bent u den heelen avond geweest?" vroeg hy bruusk. „Wat heeft het nu voor zin om net te doen alsof je het allemaal Havik trok met goed geveinsde verbazing zijn wenkbrauwen op. maar interessant vindt? Je weet heel goed wat wy nog meer „Toevallig heb ik myn heelen avond thuis doorgebracht — iets hebben gevonden. We hebben — joh gevonden!" wat nogal ongewoon voor my is," antwoordde hij. „Maar waarom „My? Absurd, man!" vraag je dat, myn waarde?" „Absurd? W'at ik met mijn eigen oogen heb gezien? Ontken je De inspecteur tikte met zyn stompen wijsvinger op de tafel dan soms dat je de safe hebt opengebroken en door het raam alsof hy hetgeen hy zeggen ging goed onderstrepen wilde. bent gesprongen toen wy binnenkwamen?" „Omdat," antwoordde hy langzaam, er zorg voor dragend dat Havik glimlachte treurig. ieder woord goed bezinken kon, „omdat Williard Ayres vanavond „Myn waarde inspecteur," antwoordde hy, „dat is de eerste is vermoord." keer sinds al den tijd dat ik het gehoegen heb je te kennen, dat Er kwam een blik van verbazing in de oogen van Havik. Hij ik ooit aan je verstand heb getwytela. En toch ben ik er van overstond half op, maar liet zich toen weer neervallen in zijn stoel. tuigd, dat je niet dronken bent! Natuurlijk ontken ik zoo'n dwaze „Williard Ayres!" riep hij uit, en men zou wérkelijk hebben aantijging!" geloofd, dat hij ontdaan was. „Ayres de speler, hè? De man, die „O ja?" Booker was buiten zichzelf van woede, doch slaagde eigenaar is van de Kit-Cat Club? Dat zal een slag zijn voor de er in zich tamelyk te beheerschert. „O ja? Hoe wil je dan het feit recherche, inspecteur! Men heeft my altijd te verstaan gegeven, verklaren dat de eenige vingerafdrukken die op de vensterbank dat hij de macht achter den troon was —de man hooger-op, om zyn aangetroffen — die, tusschen twee haakjes, laat in den nazoo eens te zeggen! Maar wat heb ik daar eigenlijk mee te maken? middag nog was schoongemaakt! — van jou zijn? Ze waren er Vertel me dat eens. Ik kom er eerlyk voor uit, dat ik nieuwszoo duidelyk op te zien als wat! Tfegen zoo'n bewijs helpt al je gierig ben, ofschoon Ayres en ik elkaar slechts oppervlakkig ontkennen niets! Je zult moeten toegeven dat wij je vingerafdrukkenjden," ken op het Hoofdbureau hebben, sinds dien keer dat wij je te Booker bromde iets onverstaanbaars. Hij keek Havik wel een pakken hebben gehad. En ik heb myn hersens eens laten werken minuut lang doordringend aan, en schudde toen langzaam zijn toen ik die twee berichten zoo vlak na elkaar kreeg: de boodschap hoofd, dat je je kaartje in den verongelukten auto had achtergelaten en „Dat spelletje gaat niet op, majoor! U speelt verdraaid goed de andere dat er waarschijnlijk ingebroken werd in de woning tooneel, maar daar schiet u by my niets mee op. Met andere van den vermoorde. Ik heb de kaart met je vingerafdrukken meewoorden en om heel duidelijk te zyn: we hebben dit keer overgenomen toen ik naar de woning van Ayres ging en heb direct tuigende bewijzen. Die gewoonte van je, om je visitekaartje achter de jouwe vergeleken met die, welke wy op de vensterbank aante laten heeft je verraden. Waarom voor den duivel doe je dat troffen, zoodra myn mannen ze hadden afgedrukt. Misschien dat altijd? Bravoure, denk ik. Geloof je dat wy allemaal kinderen zijn ik je niet op den electrischen stoel kan brengen, Havik, maar ik bij de politie?" kan je toch weer terugsturen naar dat groote gebouw en je daar „Over die laatste vraag heb ik werkelijk nog niet nagedacht," houden, tot je te oud bent geworden om het ons nog langer lastig zei Havik langzaam. „Maar je sprak over mijn visitekaartje. Wat te maken! Probeer dat nu eens ,weg te fluiten als je kunt!" bedoel je?" Havik schudde treurig zijn hoofd. Booker knoopte langzaam zyn jas los en haalde een dikke porte„Mijn waarde inspecteur," antwoordde hy kalm, „dat kan ik feuille uit een der binnenzakken. Hij zocht er even in en nam er niet. Er zijn sommige dingen in het leven die iemand niet kan toen het kaartje uit, dat hy in den auto had gevonden. verklaren. Het onderwerp dat je daarnet hebt aangeroerd, is er „Hier is je portret. Havik! Werkelijk, ik vind het stom van je een van." om die dingen achter te laten als je een of ander hebt uitgehaald." Een oogenblik leunde hy peinzend voorover en tikte toen de Havik glimlachte. asch van zyn sigaar in den aschbak, die op tafel stond. Op dat „Je kennis van de vogelwereld is niet byster groot, mijn waarde oogenblik liet de klok in de vestibule twee zilveren slagen hooren. inspecteur," zei hy hoofdschuddend. „Die vogel is geen havik. Terwijl hy zyn voorhoofd lichtelijk fronste, keek hy op het Dat is een gier. Zyn dat alle bewyzen, die je tegen mij hebt?" horloge aan zyn pols. Booker gromde. „Mijn horloge loopt al weer achtef," merkte hij nadenkend op. „Bewys genoeg," antwoordde hij. „Je naam is Havik, en daarom „Ik moet er Benson morgen eeris inee naar den horlogemaker noem je je voor de grap „De Gier". Het is misschien wat dom sturen. Maar om, tot ons interessartte gesprek terug te keeren, van mij, dat ik daar nooit eerder aan heb gedacht. In ieder geval Booker! Ik heb wel eens hooren isegfeen dat er geen twee vingerben je een vogel. Maar je vraagt of ik nog meer bewyzen heb. afdrukken gelijk zijn. Een wondeHyke wetenschap, die dactylosWel, die hèb ik inderdaad! Toevallig is ook de safe van Ayres copie! De een of andere misdadiger probeert de wet te slim af opengebroken en geplunderd. Sergeant Ryan, die een paar minuten te zyn. Hy begaat wat men noeiht een volmaakte misdaad. Dat nadat de moord had plaats gevonden ter plaatse was, vond dit dénkt hy althans. Hy is overtuigd, dat hij geen enkel spoor heeft kaartje op een bank van den auto, waarin de moord was gebeurd. achtergelaten. Maar dan plotseling ohtdekt men hier. of daar een Het is een schrandere kerel, die Ryan, en zoodra hy het kaartje vingerafdruk. Lieve help! De criminoloog treedt naar voren, leest had gevonden, telefoneerde hy my. Ik stond juist op het punt

de kronkels en wendingen net zoo gemakkelyk alsof het een spannende roman was, identificeert den misdadiger en de justitie behaalt wederom de overwinning. Waarom? Omdat geen twee vingerafdrukken op de heele wereld gelyk zyn! Aan u, mijn waarde inspecteur, zal echter de eer te beurt vallen deze wetenschappelijke mythe naar het rijk der fabelen te hebben teruggedrongen. Uw naam zal in het gulden boek der historie worden geschreven! Ze zullen u vragen voordrachten te houden voor genootschappen van geleerde mannen. De bladen zullen schreeuwen om uw /oto. Weteaschappelyke tydschriften zullen om artikelen bedelen van uw begenadigde pen. En dit alles omdat u de èènige bent, die heeft ontdekt, dat er wél twee menschen zyn niet vingerafdrukken, die precies gelijk zijn. Iemand in deze groote stad moet vingertoppen hebben, die sprekend op die van mij gelijken, omdat ik voor iedere rechtbank van het land afdoende zal kunnen bewijzen dat ik die vingerafdrukken niet op uw schoone vensterbank achtergelaten kan hebben om de doodeenvoudige reden, dat ik vanavond mijn huis niet uit ben geweest." Booker was by na buiten zichzelf. Terwyl hy over de tafel heen naar de schitterende oogen van Havik keek, kreeg hij echter plotseling het gevoel, alsof hy tegen een dikken en hoogen muur stond, waar hy noch over, noch doorheen kon dringen. Toch gaf hy het niet op. ,,„ , , , , . „Is dat zoo?" gromde hy met een verachtelyk schouderophalen. „Is dat zoo? K\m je bewyzen, dat je den heelen avond thuis bent geweest? En zou men mij eeren omdat ik die aardige ontdekking had gedaan? Je bent nog gekker dan ik dacht! Ik zal geëerd worden omdat ik de braceletfen heb gedaan om de polsen van den handigsten misdadiger die er sinds tien. jaar in deze stad geopereerd heeft — „De Gier!" Kom op de proppen met je bewys, dan zal ik met het myne komen. Als ik je eens vertelde, dat wy de taxi hebben gevonden waarin je ontkomen bent toen je uit de woning van Ayres was gevlucht? De chauffeur keerde naar zyn gewone standplaats terug toen wij hem aanhielden. Hy vertelde ons, dat je een landlooper leek toen je in zyn auto stapte en dat je er heel anders uitzag toen je er uitkwam. Hy zag den anderen auto, toen je wegging, en begreep natuurlijk dat je daarin zou stappen Hij kende den chauffeur er van en heeft ons gezegd, waar we hem konden vinden. In minder tyd dan ik noodig heb om dit allemaal te vertellen hadden we ook dien tweeden chauffeur gevonden. Hy zei, dat hy zijn vrachtje slechts één blok huizen van deze woning verwyderd had afgezet. Nu, hoe wil je dat allemaal wegredeneeren?" , ,., . .-. Havik schudde andermaal zyn hoofd, terwyl er weer dezelfde treurige uitdrukking in zyn oogen kwam. Ik vertrouw dat je zult inzien, dat wij dringend pohtie-bescherming noodig hebben als er werkelyk zulke verdachte individuen hier in de buurt rondsluipen," zei hy dood-ernstig. ..Tk erken, dat ik niet weet hoe je in huis gekomen bent, vervolgde

Booker. „Bij het eerste alarm heb ik direct eenige mannen hierheen gedirigeerd, en ofschoon zy er heel gauw waren, heeft toch niemand van hen je hier zien binnengaan. Misschien was je er al vóór hen. Maar ik zal dien truc om je huis binnen te komen den een of anderen dag wel te weten komen!" Havik knipperde, even met zyn oogen. „Je hebt zeker sterke aanwijzingen tegen', my," erkende hy. „Je bent niet alleen snel, maar ook verduiveld handig te werk gegaan, mijn waarde! Je zou me waarlijk nog suggereeren, dat ik het was, als ik niet oppaste. Maar nu in allen ernst, Booker, je hebt den verkeerde voor!" „O ja, werkelijk? Ik zou daar maar niet te zeer op vertrouwen!" „Ga dan je gang, Booker, en arresteer mij! Maar ik moet je waarschuwen voor de consequenties. Die zul je moeten aanvaarden." „Wat bedoel je?" „Dat je je tegenover de heele recherche belachelijk zult maken!" Hy stak zijn hand uit om op het knopje te drukken van de bel, die op tafel stond, maar Booker bedekte ze met zyn groote vuist. „Geen signalen geven," waarschuwde hij. Havik schudde treurig zijn hoofd. „Ik wil niemand signalen geven," antwoordde hy kalm. „Ik wil alleen voorkomen, dat je doorgaat met je belachelyk te maken. Ik mag je, Booker, eerlyk, ik mag je. Ik wil niet graag, dat je in deze geschiedenis de zondebok wordt. Druk zelf op het knopje van de bel. Dan komt Benson, myn bediende, hier, en kun je ieder woord hooren, dat ik tegen hem zal zeggen." „Je wilt natuurlijk door middel van je bediende een alibi zien te krygen, nietwaar?" zei Booker laatdunkend. „Maar dat zal niet gaan, zie je. Daar kom je niet verder mee. Ik geloof dat die bediende van je al net zoo'n groote schurk is als jijzelf. Zet dus je hoed op en ga mee. Je bent onder arrest." Havik stond op. „Met genoegen, inspecteur, als je er op staat. Ik moet je echter eerlyk zeggen, dat ik beroerd vind, dat je jezelf een strop bezorgt, terwyl je je een boel moeilijkheden kunt besparen door even op dat knopje te drukken. Myn hoed is in de hal. Ga maar mee. Ik zal Benson terwijl wy er uitgaan wel zeggen waar ik heenga en hij kan de zaak dan aan mijn gast uitleggen." „Je gast?" Booker keek onzeker naar het gezicht van zijn assistent alsof hy van dien opheldering verwachtte. Toen, een paar stappen naar voren doende, drukte hij woest op de bel. „Dat is verstandig van je," zei Havik vriendelijk, weer in zijn stoel vallend en een versehe sigaar onstekend. Benson verscheen in de deuropening. „Benson," zei de majoor, „vraag senator' Stainbrook of hij een oogenblikje beneden wil komen." De bediende draaide zich om ten einde weg te gaan. Havik wendde zich weer tot den inspecteur. „Nu ziet u, dat ik geen onzin verkoop," zei hy. , -, ■ , „Wre zullen zien, wat we te zien krijgen," antwoordde de ander raadselachtig, maar toch blijkbaar wel wat in de war gebracht. De deur ging open en Benson deed een forschen, keungen heer van omstreeks zestig jaar binnentreden — een waardige, grijze verschijning. De inspecteur sprong direct op, toen hij den binnenkomende herkende. Terwyl hy onderzoekend van zijn gast naar de beide politiemannen keek, maakte hij een ernstige buiging. Havik noodigde hem uit plaats te nemen. „Senator Stainbrook," zei hij kalm, „ik hoop dat u het my met kwalijk neemt, dat ik u op deze wijze in myn zaken meng. maar het is erg belangrijk voor mij. De omstandigheden hebben het voor mij noodzakelijk gemaakt, inspecteur Booker, dien u ongetwijfeld kent, te bewijzen waar ik dezen avond heb doorgebracht. Ik hoop, dat u het mij niet kwalijk neemt, indien ik u niet zeg, waarom dit noodzakelijk is. Wilt u echter zoo vriendelijk zijn, den inspecteur te zeggen, waar ik ben geweest?" .. , c „Ik ben even voor acht uur hier gekomen," antwoordde de Senator snel, nieuwsgierig naar den inspecteur kijkend. „Was Havik toen hier?" Stainbrook knikte. „Hij was hier toen ik kwam en heeft sindsdien zyn huis niet verlaten," antwoordde hij rustig. (Wordt vervolgd?

15 -

R ELKE JZEN DE PRIJSWINNAARS

OPLOSSINGEN ZOEK EN VIND 7 JUNI

KRUISWOORDRAADSEL 48. afkorting van een gewicht 49. meisjesnaam 51. muzieknoot 52, gifslang 54. huidbekleedsel der vogels 56. jongensnaam 58. onderricht 59. de maat nemen

OPLOSSING KRUISWOORDRAADSEL

Verticaal:

OPLOSSING CIRKELRAADSEL

OPLOSSING TOOVERDRIEHOEK

c

B

6

^

k

f 1

f

€

IS

D

6, €

S

T

£

€

K

f

N

T

D

E

1

OPLOSSING HARMONICAPUZZLE Horizontaal:

D R

A | P

€

M

VX A/ \^v^

vertrek * keukcnßerei meisjesnaam gelijk kruipdter bergplaats

15. familielid

17. iongensnaaoi 18. deel van een schip 19. muzieknoot

1

D

1. 5. 6. 8. 11. 14,

&

T [*1 *

lemker DROOS

telefonist PIANO

clectricien

daglooner Importeur expediteur lluitist , FIETSENDIEF

43. 44. 45. 46.

koninklijk ter leen geven muzieknoot wapen uitroep van huive"njï lidwoord plaat rijksgrond (afkorting) deel van een ontkenning (Fransch)

1

OPLOSSING ONZE FILMPUZZLELETTERGREEPRAADSEL knecht smeerbol boenen panter brocaat aster NOKMA SHEARER

1—5 2—6 3—7 4—8 1—2 2—3 3—4 5—4 5—C 6—7 7—8 1—8

zyn stem uitbrengen met een kram vastmaken kenteeken pen waartegen een riem steunt by het roeien kruipdier lekkernij kleine opening naar beneden deel van den dag jongensnaam dapper twee voorgespannen trek dieren - 14

De hoofdprijzen door den den den den den

5

•7

5

J. H. W. J. J. A. S. S. H. L.

werden

deze

week

verworven

Hopman, Amsterdam; ten Broeke, Winterswijk; v. d. Locht, Voorburg; Koko, Rotterdam; van Ling, 's-Hertogenbosch. konden

worden toegekend

aan:

mevrouw T. Hoekzeman-Wiersema, Groningen; mevrouw J. Arends, Amsterdam; mejuffrouw Joh. Stofregen, Rotterdam; den heer »r J. Huber, Amsterdam; den heer sr R. Tlnga, Rotterdam; den heer er J. B. Wessels, Almelo; den heer ar J. J, Holla, Amsterdam; den heer sr D. Kuit, Rotterdam; ir J. A. M. Wljna, Ouderkerk; den heer Br J. R. Boltendal, Veendam; den heer er B. H. Goulmy, Breda; den heer sr L. Borghans, Leiden; den heer er J. v. Oeveren, Amstelveen; den heer Br L. J. Heijstek, 's-Gravenhage; den heer er H. J. Bekink, 's-Gravenhage; den heer er J. Hak, 's-Gravenhage; den heer sr P. J. Struve, Amsterdam; den heer er F. W. Dijkxhoorn, Rotterdam; den heer er H. A. de Roos, Amsterdam; den heer Br C. Dwarswaard, Utrecht. den heer

VLECHTMATJE

VERANDERRAAD5EL

De hoofdprijs van de „Filmpuzzle" verwierf: mejuffrouw I. Tops, 's-Gravenhage.

1

WIND

^

5

Ji

3

1

2

STIL

5

n n

□ □

Door juiste invulling van onderstaande letters vormen zich woorden, horizontaal en verticaal dezelfde, van de volgende beteekenis; 1. iets veerkrachtigs uitrekken 2. klemmen 3. gooien, werpen Te gebruiken letters: a, a, e, e, e, e, e. e, e, g, g, kt k.

k, 1, 1, 1, I. 1, n, n, n, n, n, n, n. n. n, n. p,

ONZE FILMPUZZLE 3«

heer heer heer heer heer

De troostprijzen

Het woord „wind ' moet donr acht veranderingen, door iedertn keer 6én letter met een ander te vervangen, vt randerd worden in „stiï '.

Door op de punten letters te plaatsen vormen zich woorden van de volgende beteekenis:

fabrikant

notaris

34, 37. 39. 40. 42.

PUNTENRAADSEL

RAADSEL

semi-arts

22. afkorting van een titel 23. namelijk (afkorting) 25. het «cherp van een snijdend voorwerp 27. uitroep 28. inboorling van Groenland 30. rangtelwoord 32. meisjesnaam 33. muzieknoot

D

OPLOSSING VISITEKAARTJES-

econoom

20. gevangenis

rustig meisjesnaam lengtemaat restant familielid reeds wat glinstert afkorting op recepten voertuig angstige droom in het jaar regel laatst komende (afkorting) hoon achten deel van een wagen meisjesnaam hert persoonlijk voornaamwoord zonder inhoud laatst (volkstaal) nota bene (afkorting) afkorting van grldstuk en dergelijke (afkorting) hangt men tets aan op bakt men in met dank (afkorting) muzieknoot als 53 verticaal persoonlijk voornaamwoord lidwoord (Fransch)

Alle woorden eindigen op een N en moeten van buiten naar binnen worden ingevuld. Op de 5 punten leest men den naam van een weversklos. No. 1 schampen en misvormen 2 vertoon maken en peinzen 3 toezicht houden op en waarnemen 4 een einde hebben en knaagdier 5 verlichtingstoestel eij fluisteren van 1-2 woldragend dier 2-3 snel (muziekterm) 3-4 kleur 4-5 verzameling van elf 5-1 nachtverblijf

Gevraagd twaalf woorden van zeven letters, die elk de letter N tot eindletter hebben, van de volgende beteekenis: 1. stekels 2. aanstoot geven 3. aantrekken 4. nakijken 5. misten 6. in rechte optreden 7. vloeistof tot zich nemen 8. naar buiten zien 9. met roest bedekt worden 10. bloed laten vloeien

11. binnenkomen 12. windstreek De beginletters van elk woord vormen te samen den naam van een filmster. Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en tien filmfoto's beschikbaar om te verdeelen onder de goede oplossers. Antwoorden in te zenden vóór 26 Juni aan Dr. Puzzelaar, Noordeinde 8, Leiden. Op enveloppe ol briefkaart a.u.b. duidelijk vermelden: Filmpuzzle 28 Juni. Deze puzzle kan tegelijk met de andere ingezonden worden, doch liefst op een apart velletje papier.

- 15 -

De troostprijzen vielen ten deel aan: mevrouw Van Baren, Blauwkapel; mevrouw A. Fanoy-Wilkers, 's-Gravenhage; mevrouw C. v. d. Horst, 's-Gravenhage; mejuffrouw F. Hahnsen, Alkmaar; mejuffrouw C. W. v. Straaten, 's-Gravenhage; den heer H. W. A. van Andel, Den Helder; den heer Bilderbeek, Leiden; den heer J. J. de Munck, Amsterdam; den heer K. Schulte, Amsterdam; den heer P. K. Notenboom, Rotterdam.

ONZE PRIJZEN. Voor goede oplossingen op iedere puzzle, rebus, probleem, enzoovoort, stellen wij een prijs van ƒ 2.50 benevens vier troostprijzen beschikbaar. In totaal dus deze week 5 prijzen van ƒ 2.50 elk en 20 troostprijzen. DE OPLOSSINGEN op de in dit nummer voorkomende puzzles, enzoovoort, gelieve men vóór 28 Juni in te zenden aan Dr. Puzzelaar, Noordeinde 8, Leiden. Op enveloppe of briefkaart vermelde men duidelijk: Oplossingen Zoek en Vind 28 Juni

SHIRLE/ TEMPLE In de Kieurennlm

DE KLEINE PRINSES R.gie: W«il«r Lang

20th Cantury-Fox Film

ROL VER DE EL I NG:

De kleine Sarah (Shirley Temple) met haar vader. Sarah, die het op de kostschool niets naar haar zin heeft, maakt een praatje met het keukenmeisje. Omdat kapitein Crewe naar 't oorlogsterrein in Zuid-Afrika moet vertrekken, vertrouwt hl] zijn dochtertje Sarah toe aan de directrice van een kostschool. Het kind heeft immers geen verwanten, die zich over haar zouden kunnen ontfermen, terwijl hij weg is.

Sarah Crawa Geoffrey Hamilton Roia Madison Kapitein Crawa Ram Dai» Bertie Mlnchln Amanda Mlnchln Becky Lord Wlckham Lavlnla Da Koningin Ja»»la Erman Garda Mr. Barrow» Kaukanmalija Bobbia Ganaaihaaran

Shlrlay Temple Riehard Greene Anita Loulia Ian Hunter Caiar Romaro Arthur Traachar Mary Na«h Sybil Jaton Mllai Mandar Merci« Maa Jona» Baryl Marcar Daldra Gala Ira Stavan» E. E. Cllva Elly Malyon Keith Kenneth Holme« Herbert. Evan Thoma», Guy Belli, Kannath Huntar Lional Braham

Ganaraal Hock Kolonel Sadgawlck

De directrice van de kostschool, die zeer hardvochtig voor Sarah is.

Rose Madison, een Londen beleeft opwindende dagen! De oorlog in der onderwijzeresZuid-Afrika is uitgebroken en de troepen gaan sen met den pikeur, scheep. Ook kapitein Crewe moet ten strijde twee menschen die trekken. Op hem rust echter eerst nog de taak, niet alleen van elzorg te dragen voor zijn dochtertje Sarah. Het kaar, maar ook van kind heeft immers geen enkelen bloedverwant bij de kleine Sarah wien hij het kan achterlaten, en daarom zoekt hij houden. voor haar de duurste kostschool, die van mejuffrouw Amanda Minchin, en daarin huurt hij de ■ • * duurste en mooiste kamer en drukt de directrice op het hart, het zijn dochtertje aan niets te laten ontbreken; zijn fortuin is er goed voorl Het afscheid breekt aan en Sarah blijkt een echt soldatenkind, dat haar tranen weet terug te dringen. Zij kent haar plicht even goed als haar vaderl Maar de kostschool zelf bevalt haar niet; het huis niet, de directrice niet en de kinderen al evenmin. Het zou er zelfs echt onuitstaanbaar zijn, als niet een der onderwijzeressen. Miss Rose Madison, echt lief voor haar was geweest. En verder gaat ook de pikeur Geoffrey Hamilton tot haar vrienden hooren, en ten slotte is er nog een kleine keukenprinses, Becky, die haar sympathie weet te winnen. Ook dient nog melding te worden gemaakt van den deftigen broer der directrice, den bij uitstek waardigen en afgemeten Bertie Minchin, die echter in vroeger, luchthartiger dagen zanger is geweest in een café chantant. Zoo glijden de dagen voorbij, terwijl ginds in het verre ZuidAfrika de krijgskansen telkens keeren. Op een dag wordt kapitein Crewe vermist, en de Boeren nemen zijn vermogen in beslag . . . Als bij tooverslag verandert de vriendelijkheid van Amanda Minchin nu in de boosaardigste houding, die men zich kan denken! Zij wil de kleine Sarah, die nu wees geworden is, niet op straat zetten, maar wèl ontneemt zij haar de prachtige kamer en geeft haar in plaats daarvan een koud en akelig dakkamertje. Zij neemt het hulpelooze meisje de mooie kleeren af en geeft haar vodden daarvoor in de plaats. En zij dwingt haar tot het ruwste werk. Het is echter bewonderenswaardig, zooals de kleine Sarah haar lot draagt en met welk een geduld zij ieders beleedigingen aanvaardt. Alleen des nachts droomt zij de schoonste droomen, waarin heel haar omgeving een rol speelt. En dan gebeurt er op eenmaal iets bijzonders! De eerste gewonden keeren terug uit den Zuid-Afrikaanschen oorlog en er wordt voor hen een hospitaal ingericht, vlak bij de kostschool. De kleine Sarah voelt zich onweerstaanbaar tot dit hospitaal aangetrokken, en ook de hospitaalsoldaten en de verpleegden zien het meisje graag verschijnen. Zij brengt wat zonneschijn In deze treurige omgeving. Op zekeren dag verschijnt er een ernstig gewonde, die zijn geheugen heeft verloren. Hij kent zijn eigen naam niet meer, en er zijn ook geen identiteitspapieren op hem 'gevonden. Maar hij wordt liefderijk verpleegd en het is al• » leen aan een puur toeval te danken, dat Koningin Victoria bezoekt hij Sarah, die toch gewoonlijk door alle het hospitaal,terwijl Sarah zalen dwaalt, niet ontmoet. nog steeds naar haar vader Intusschen wordt de toestand op de zoekt, die als vermist werd kostschool voor Sarah haast onhoudbaar. opgegeven... Maar dan is de blijde ontknooping van het • drama ook zeer nabij. De ernstig gewonde, Het happy end: kapitein die zijn geheugen heeft verloren, blijkt Crewe heeft zijn geheugen Sarah's vader te zijn en het is zijn dochteruggekregen, dank zij tertje, dat maakt, dat zijn geheugen zijn dochtertje ... ten slotte weer terugkeert, zoodat aan 't einde der film vader en dochter weer gelukkig vereenigd zijn.

• Sarah bij den portier van het hospitaal, waarin haar vader wordt verpleegd zonder dat zij het weet.

■

^

,^frv

Nieuw...

^^^f^^f^/C^

Reukwerende crème STOPT op veilige manier

TRANSPIREEREN RUBBER KOMT TE HULP | oe zoudt u het vinden, ais u iederen herfst vijftienduizend schepels aardappelen moest sorteeren naar hun grootte, omdat dit nu eenmaal noodzakelijk was om ze naar de markt te kunnen brengen? We gelooven, dat u dit een vrij eentonig en vervelend werkje zoifdt vinden. Een jonge boer in Ohio, Ver. St., dacht er net zoo over, en hij kreeg een idee. Waarom zouden mechanische vingers, van stevige hei gemaakt, dit werk niet kunnen doen? Als ze op schijven werden aangebracht, waarvan ieder paar een telkens grootere tusschenruimte had, zouden de aardappels, door ze over al de schijven te laten loopen, automatisch naar hun grootte worden gesorteerd, daar de schijven als een soort zeef met verschillende openingen zouden werken. Een fabriek van landbouwgereedschappen hoorde van het idee van den jongeman, en maakte een machine zooals hij zich had gedacht. Maar de mechanische vingers „sleten" en braken geleidelijk af. Toen ging er iemand naar een groote rubberfabriek, waar de ingenieurs spoedig een rubbermengsel hadden gevonden, dat het werk van de mechanische vingers deed — en er tegen opgewassen was. Nu sorteeren de „vingers" de aardappelen op volmaakte wijze, zonder hen te beschadigen, terwijl zij ze tevens schoonmaken. Het resultaat is: minder kosten voor den boer en beter er uitziende aardappelen, zoodat ze een hoogeren prijs opbrengen. Rubber-fabrieken hebben den verkoop van hun producten weten te stimuleeren, doordat zij toekomstige afnemers hielpen de moeilijkheden te overwinnen die deze ondervonden. De aardappelsorteermachlne is daar een voorbeeld van. Er zijn nog talrijke andere voorbeelden. Alle plaveisel is in voortdurende werking. Een kilometer beton is bijvoorbeeld in den zomer zoowat vijftig è zestig Centimeter langer dan in den winter. Waar moeten die centimeters heen gaan? Indien men hun oeen „uitweg" verschafte, zouden

H

zij „bobbels" in den weg gaan veroorzaken, .waardoor deze onberijdbaar werd. Daarom worden betonnen wegen aangelegd in „stukken" van eenige tientcilen meters, terwijl er tusschen deze stukken een ruimte wordt gelaten voor het uitzetten. In het eerst werden deze ruimten opgevuld met asphalt of andere materia'en, maar geen van allen bleken zij te voldoen. Eindelijk ging men er toe over, rubber te bezigen. De moeilijkheid was nu volkomen opgelostl Glas en ijzer harmonieeren niet erg best, om het zoo eens te zeggen. Hitte en koude maken dat zij uitzetten en krimpen op verschillende lengten, zoodat d? gewone stopverf — welke hard wordt - of van het glas of van het ijzer wor'dt afgetrokken, waardoor er kieren ontstaan. Dit beteekent een kostbaar opnieuw inzetten van de ruiten, vooral bij broeikassen, waar de glazen voortdurend aan de zonnehitte zijn blootgesteld, zoodat de stopverf zeer snel hard wordt. Ingenieurs begonnen proeven te nemen met een zeer buigbare stopverf. Ze maakten deze van rubber, dat nimmer zijn buigzaamheid en spankracht verliest. Het zet uit en krimpt met iedere verandering in het glas of het ijzer, en zorgt op die manier, dat er geen enkele kier ontstaat. Op een chemische fabriek stond een ijzeren schoorsteen, die de schadelijke dampen moest afvoeren. Deze schoorsteen diende geverfd té zijn, maar omdat het ijzer mot een andere snelheid uitzette of kromp dan de verf, moest hij iedere zes maanden opnieuw geschilderd worden. Toen maakte men een verf, die rekbaar was. Natuurlijk gebruikte men er rubber voor — en nu zit dit rubber „huidje" reeds vier jaar om den schoorsteen zonder dat het nog noodig was het te vernieuwen. Een film-siudio in Hollywood leed zeer veel schade doordat de kostbare japonnen, die de sterren dragen moesten, dikwijls bedorven werden door... lippenstift. Daarom bedacht men een soort rubber, waarmee de sterren hun lippen bedekken terwijl zij zich kleeden ... UIT DE DIERENWERELD D ij Lovelock (Nevada) is een ei gevon^ den, dat naar men meent, daar meer dan een millioen jaren tusschen de steenen heeft gelegen. /"oesters zijn voor duizenden jaren reeds als ^^ menschelijk voedsel gebruikt. Het is geen „lekkernij" alleen .van de laatste eeuwen. |_j/bride is een benaming voor dieren en plan' ' ten, die uit de kruising van twee verschillende rassen zijn ontstaan. De Romeinen gebruikten het woord „hybrid" om een varkenssoort aan te duiden, waarvan de vaders wilde zwijnen en de moeders tamme varkens waren. LJybriden geboren uit de paring van leeuwin en ' ' tijger, komen ook voor. De dierentuin te New York bezit zoo'n „tigon". De vader was een Siberische tijger, de moeder een Afrikaansche leeuwin. Liet gift van de cobra-slang wordt gebruikt ter '' bestrijding van de pijnen, die kankerlijders ondervinden. ^nderzoekers hebben vastgesteld, dat de gib^-^ bon-aap in zijn leven en reacties de meest „menschelijke" der aaosoorten Is.

In het Uganda-woad groeien talrijke robberlianen. De „rubber-wingerden" klimmen over enorme boomen been en bereiken some wel een hoogte van zestig meter. De rubber bevindt zich, als een kleverig sap, lusschen de binnen- en bnitenbast.

in de armholte.

LUX TOILET ZEEP

Ö).. JTrysuraag

De Aphiden, ook wel Bladloizen genoemd, worden door de mieren als melkkoeien „gebonden", daar zij hun van een sap voorzien, dat suiker bevat en dat de mieren graag lusten. Men ziet hier hoe de mieren de bladluizen melken, door ze met hun sprieten te streelen. \A/anneer een schaap geschoren is, dan blijkt "'30 tot 70 percent, van het gewicht der wol uit vreemde elementen te bestaan, welke daaruit door reiniging moeten worden verwijderd.

\A/ater juffertjes, de elegante insecten, welke men in warme dagen boven het water ziet dansen, leven meestal niet langer dan een dag. Hun dansen is in hoofdzaak een parings-poging, evenals de mogelijkheid om de eieren in het water af te stooten. Zij bezitten een mond, doch deze is na de ontwikkeling van het diertje snel toegegroeid. Door het achterlijf kunnen zij lucht opnemen. Zij „pompen" zich als het ware daarmee vol en gebruiken de lucht voor hun op- en neergaande bewegingen;, hun lichaam dient dan als luchtballon, waarin naar behoefte meer of minder lucht wordt gebracht. Vaak worden de eitjes ook in het water gelegd. /"N tiers, een der oudste diersoorten in Europa, ^■^ leven hoofdzakelijk van visch, doch zij versmaden evenmin knaagdieren, vogels als slangen, en zelfs wormen gebruiken zij als voedsel. De otter kan gerulmen tijd onder water leven, hij sluit dan neus- en ooropeningen af. Op het vaste land beweegt hij zich met groote snelheid. C en veulen heeft bij zijn geboorte ongeveer ^ 3/5 van zijn volwassen hoogte, na negen maanden heeft een paarde-jong omstreeks de helft van het volle paarde-gewlcht.

woord

Gemalen visschen-vleesch wordt In Nova Scottia als voedsel voor de varkens gebruikt. De ervaring heeft geleerd, dat, gebruikt als mestvoeder, dit „vischmeel" zeer goede resultaten afwerpt.

PNe meest volmaakte fossielen heeft men In *~^ barnsteen gevonden. Barnsteen is ontstaan uit het smbervocht, dat uit boomen voortkomt; de insecten raken daarin en sterven. Het amber versteent en bewaart dan de vormen van de gevangen insecten.

— 18 -

Zorg, dat U van deze zeldzame gelegenheid profiteertl Lux Toilet Zeep, door tienduizenden geprefereerd om haar speciale eigenschappen, biedt U thans 300 kansen op een schitterend horloge. Ai wat U te doen heeft is het volgende: Beschrijf in hoogstens 30 woorden Uw ervaring over Lux Toilet Zeep voor de verzorging van het-gelaat. Frankeer Uw inzending als brief en vermeld duidelijk Uw naam en adres. 'Adresseer aan: Lux Toilet Zeep prijsvraag, postbus no. 7, Rotterdam en voeg bij Uw inzending drie buitenomslagen van Lux Toilet Zeep. U kan zo vaak inzenden, als U wil, indien U bij elke Inzending 3 omslagen voegt. Op de uitslag Is geen beroep mogelijk en correspondentie hierover kan niet worden gevoerd. Alle inzendingen worden ons eigendom en kunnen door ons naar goeddunken worden gebruikt.

ARRID f. 1.— per pot.

Urmieltes kunnen ^KevenBEKOORUJK zijn als

" ^J^rr

ÄX

ir/II

Liet Is vastgesteld, dat een groot deel der vrou'' welijke insecten een bepaalde lucht afgeven, welke door het menschelijke reukorgaan niet is waar te nemen, doch welke de mannetjes op groote afstanden nog kunnen onderscheiden.

1 ndlen zij In leven bleven, zouden de nakome' lingen van één paar bladluizen in een jaar tijds voldoende zijn om den Atlantischen Oceaan te dempen.

Waccine is ontleend aan een Latijnsch " mei den stam Vacca, d.i. koe.

300 fraaie dames- of nerenftorloges

1. Bederft Uw kleeding niet - tatt de huid niet aan. 2. Is onmiddellijk droog. Kan zells direct na het ontharen' worden gebruikt. 3. Houdt de armholte 1-3 dagen droog en vrij van reuk. 4. Witte, vetvrije crème met frisschen geur. 5. Beschermt Uw kleeding tegen transpiratie-vlekken; maakt sous-bras overbodig.

Wk

Het it cen (eit, (Ut Blondines sterk de ' aandacht trekken. Dit komt omdat zij aan de verzorging van het haar gewoonlijk meer zorg besteden dan Brunettes. Blondines gebruiken cen speciale shampoo. Thans kunnen ook Brunettes mooi en bekoorlijk haar krijgen met den gloed van duizenden lichtreflexen, want NU-BRUIN met zijn 5 geheimo bestanddeelen maakt het haar mooier dan U ooit kon verwachten. Probeer vandaag nog NU-BRUIN. Zijn vitamine F geelt Uw haar de levendige tinteling, die gezond haar kenmerkt.

Vitamine-Shampoo

LUX TOILET ZEEP

TEGEN VERMOEIDE HUID

Annonces betreffende

(SENEESIMIDIDOEILEINI EM QEMEESWUZl worden in dit blad slechts opgenomen, indien zij vooraf voorzien zijn van het stempel „Geen bezwaar" tegen de plaatsing, afgegeven door de Commissie van Controle op de Aanprijzing van Geneesmiddelen en Geneeswijzen, waarvan het Secretariaat is gevestigd: Segbroeklaan 33, 's-Gravenhage.

vermelden AmateurDetective, 28 Juni. De

r\e man, die hiernaast staat af**' geheeld, heeft een zeer karakteristieke houding. Het is misschien niet gemakkelijk, maar toch zouden wij graag van U willen weten, bij welk spel deze houding te pas komt en... wie haar dan vaak aanneemt I Wij zullen weer een prijs van f 2.50 benevens twee troostprijzen verdeelen onder hen, die ons een goed antwoord zenden. De verdeeling der prijzen geschiedt op een manier, waarbij alle inzenders van goede oplossingen gelijke kansen hebben op het verkrijgen van een der prijzen. U gelieve uw antwoord in te zenden vóór 28 Juni aan Mr. Detective, Noordeinde 8, Leiden. Op briefkaart of enveloppe duidelijk

oplossing

van

het voorlaatste foto-probleem. Klaarblijkelijk was dit niet zoo moeilijk, want wij hebben nogal veel goede oplossingen ontvangen. Zooals thans uit het gedeelte dat wij hierbij vergroot weergeven (den linker benedenhoek van de bij de opgave gereproduceerde foto) te zien is, stelde de foto een varkensmarkl voor, hetgeen echter door de flinke verkleining n!et dadelijk te zien was. De hoofdprijs van f 2.50 werd toegekend aan den jongeheer Hans Segers, Lisse. . De troostprijzen vielen ten deel aan: mejuffrouw Boegheim, Gouda; mejuffroum J. Rogge, Groningen.

- 19 —

DE mmm Z'

"e

hadden jarenlang samengewerkt, Charlie Buxton en Peter Jarvis. Dat waren tenminste de namen, die /y elkander gewoonlijk gaven, en zelfs de politie en hun collega's wisten niet, dat zy in werkelykheid broers waren, en dat hun achternaam eenvoudig Smith luidde. Misschien kwam het doordat zij broers waren, en zy dit alleen zélf maar wisten, dat zij nog nooit gesnapt waren en wellicht was het ook aan dat feit te danken, dat hun ondernemingen ook altyd vruchten hadden afgeworpen. Want iedere man van Scotland Yard zal u in zyn mémoires vertellen, dat niets in staat is het de politie zóó lastig te maken als een misdadigerspaar, dat elkander door dik ^n dun beschermt en weigert elkaar te verraden! Charlie zou dien laatsten keer nooit met Peter hebben samengewerkt, als hy er niet pvertuigd van was geweest, dat Peter een absoluut betrouwbaar partner was, en voor de volle honderd percent — net zoo volkomen als hy zichzelf vertrouwde. En het was een plaft, dat geen andere misdadiger ter wereld zou hebben durven uitvoeren. Maar hij kon het doen, want Peter Zoo dacht Charlie toen hy dien Juniochtend den beroemden Juwelierswinkel van Tardolet in Bond Street binnenstapte. Van top tot teen zag hy er uit als .een rijke Amerikaan, die zyn eerste uitstapje naar Europa heeft ondernomen. Een elegante wandelstok bengelde net zoo nonchalant aan zyn arm alsof hij in een badplaats op een strandbouleVard liep te flaneeren. Zonder dat hy naar hem keek, zag hy tóch Peter ongeveer drie meter verder weg op hetzelfde dikke gryze tapyt staan. Peter, die er uitzag als een waardige Engelsche gentleman van middelbaren leeftyd, die van zijn villa ergens buiten naar Londen was gekomen om een cadeau voor zyn vrouw te koopen, daar zy vijf en twintig jaar getrouwd waren Charlie glimlachte onzichtbaar van innerlyke voldoening. Er was geen mensch by Tardolet, die eenige verdenking tegen Peter kon koesteren! Een bediende trad op Charlie toe. „Goedenmorgen, mynheer. Waarmee mag ik u van dienst zijn?" Charlie maakte een handbeweging, als om te beduiden dat hy voorloopig met rust gelaten wilde worden. ,.Ik zou eerst graag eens even willen rondkyken," zei hy, wat kort. De bediende maakte een buiging. „O, juist, mynheer; zooals u wilt, mynheer!" Charlie kéék rond. Langzaam, zonder zich ook maar eenigszins te haasten, naderde hy de vitrine, waarin men bij Tardolet de kostbaarste sieraden bewaarde, die men in voorraad had. Hij zag, dat Peter nog op dezelfde plaats stond, namelyk — zooals zy zorgvuldig vooraf hadden afgesproken — op ongeveer twee meter van de vitrine. Peter had zyn aandeel van hun beider taak goed uitgevoerd. Hy had den bediende, die hem hielp, weggestuurd naar de af deeling administratie om er een lang en ge-

^m

compliceerd onderzoek in te stellen naar een aankoop "van eenige jaren geleden, waarover Peter nü nog graag eenige byzonderheden wilde weten. Men zou op de administratie echter groote moeite hebben om dien aankoop te vinden, want hy bestond alleen maar in de fantasie van Peter Doch in ieder geval kon Peter daar nu net zoo verveeld staan wachten als hy zelf wilde.. Charlie van zyn kant wachtte op het afgesproken teeken. Twee korte kuchjes van Peter, die moesten beteekenen, dat er niemand keek, zelfs niet de forsche portier die by de deur stond. Peter kuchte. Twee keer Charlie gaf met zyn wandelstok een woesten slag boven op de vitrine. Bijna op hetzelfde oogenblik stak hy zyn hand door het gat, dat er in het dikke glas was ontstaan, en graaide een diamanten halssnoer weg. Toen keerde hy zich met een ruk om en snelde naar de deur. Op hetzelfde oogenblik ontstond er een waar pandemonium in den winkel. Bedienden schreeuwden, en een buiten aan den gevel aangebracht alarmtoestel waarschuwde de politie. Voordat Charlie drie stappen had kunnen doen, voelde hy hoe er iemand boven op zyn rug sprong. Hy viel languit achterover op het karpet. In een seconde lyd was hij door den geheelen staf van Tardolet omringd. Peter maakte zich los van Charlies schouders. „Wel verdraaid, daar zit ik in," mompelde Charlie, met een woedenden blik naar Peter. „Ik had gedacht, dat het zoo mooi zou gaan Goed goed ik zal geen revolver trekken — jullie kunnen je allemaal rustig houden. Ik ben geen idioot. Ik voel er niets voor om hetgeen ik te goed heb te doen verdubbelen." Hy wees naar den grond. „Dat zoeken jullie, is het niet? Dat verdraaide halssnoer — de oorzaak van alle narigheid. Waarom sluiten jullie zulke dingen ook niet in de safe? In plaats van ze zoo verleidelyk uit te stallen, dat de een of andere verwenschte idioot er zijn handen niet van af kan houden." Een bediende bukte zich snel en raapte het halssnoer op. „Zoeken jullie myn zakken maar na, als je er zin in hebt," lachte Charlie bitter. „Maar het is alles wat ik heb kunnen nemen!" Intusschen zat Peter hygend op een stoel, terwyl twee bedienden van Tardolet zich uitputten om hem te bedanken. „Kunnen wy iets voor u halen, mynheer? Wat brandewijn — of whiskey?" vroeg een van hen. „Neen, neen. Ik beft zoometeen weer heelemaal in orde." De komst van de politie maakte dat de aandacht even van den heldhaftigen Peter werd afgeleid. Charlie kreeg de handboeien om. „Jullie gaan natuurlijk weer met de eer stryken hé?" snauwde hy tegen den rechercheur die hem boeide. „Maar als die verwenschte klant....!"

ck>rt

A\

„Houd je mond," zei de rechercheur. Charlie werd meegenomen naar een vertrek achter den winkel. Peter stond op van zyn stoel. „Nu, jullie hebben my natuurlijk niet meer noodig, is het wel?" vroeg hy. „Jullie hebben den dader — en je hebt dat sieraad terug...." Er verscheen een pynlyke trek op het gezicht van den oudsten bediende. „Men zal u waarschijnlijk wel als getuige noodig hebben, mynheer," zei hy. „De politie zal u ongetwijfeld willen ondervragen.." „Ja, maar luisteH eens.... Myn vrouw wacht op mij, en wel, u hebt toch myn naam — kapitein Wates, The Glebe, Ashbury. Het kan me niet schelen, dat ik voor jullie schurken moet vangen — maar ik kan er niet bovendien nog al myn tijd aan geven!" „Ik begryp het volkomen, mynheer, maar als u een oogenblikje zoudt kunnen wachten. ... Ik veronderstel, dat de directeur u op de een of andere wyze zal willen.... eb .... beloonen.... een of ander bewys van erkentelijkheid...." „Neen, neen, geen sprake van! Ik zou er niet aan kunnen denken. Indien de politie my noodig heeft als getuige — dan kan ik er niets aan veranderen. Daaraan kan men zich nu eenmaal niet onttrekken. Maar u hebt myn adres — hier is myn kaartje, dan kunt u het niet vergeten! Maar nu moet ik werkelijk gaan." De bediende maakte een buiging. „Uitstekend, mijnheer. Maar ik ben bang, dat wy ons nog met u in verbinding zullen moeten stellen " Peter haalde de schouders op. „Goed — als het moet, dan moet het. Vanavond ben ik weer in Ashbury terug. Indien de politie my vanmiddag nog noodig mocht hebben, — ik ben tot vyf uur in hotel Gibson " Het was niet eer dan vier en twintig uur later dat de firma Tardolet ontdekte, dat het halssnoer, dat zy nu bezat, een imitatie was. Een paar uur later had men bovendien de zekerheid gekregen, dat er geen villa met den naam The Glebe bestond in Ashbury, evenmin als er een kapitein Wates te ontdekken viel.... II. Langzamerhand kwam men tot de overtuiging, dat de worsteling heelemaal geen worsteling was geweest, maar alleen een truc om het werkelijke halssnoer voor een imitatie te kunnen verruilen. En dat men „kapitein Wates" kalm den winkel had laten uitwandelen met een waarde van achtduizend pond aan diamanten in zyn zak...; De bediende die hem had laten gaan, werd ontslagen. Hij protesteerde vergeefs, dat geen enkel weldenkend mensch ook maar één oogenblik had kunnen vermoeden dat de beide mannen eikaars handlangers waren. Precies zooals Charlie voor de rechtbank protesteerde en beweerde, dat hij zyn zoogenaamden medeplichtige nooit eerder in zijn leven had gezien. „Hém moeten jullie hebben — en niet mij! Hij heeft het gestolen. Ik probeerde alleen maar het te stelen, nietwaar?"

..Eerst OLIJFOLIE, later PALMOLIVE...

De wijze dokter Dafoë, die de Canadeesche Vijfling in 't leven heeft gehouden schreef voor hun teere huid eerst zuivere olijfolie voor en daarna Palmolive, de beroemde olijfolie - zeep.

Het beste dat de natuur heeft voortgebracht voor huid en teint ! Reeds eeuwen staat olijfolie bekend als het beste natuurlijke schoonheidsmiddel ! Geen enkel ander middel heeft zoo'n verzachtende en versterkende invloed op de huid. Doctoren en schoonheidsspecialisten bevelen dan ook Palmolive aan, de zeep, die bereid is met een overvloedige hoeveelheid olijfolie. Duizenden vrouwen hebben deze raad opgevolgd ; zij zijn er eiken dag nog dankbaar voor 1 Volg haar voorbeeld, behoud de teint der jeugd door 's morgens en 's avonds Palmolive, de olijfolie-zeep te gebruiken. U zult spoedig het resultaat bemerken I

NIETS EVENAART PALMOLIVE, DE OLIJFOLIE-ZEEP !

HET WERK EEN GRUWEL .... HET LEVEN EEN LAST .... Die verlammende vermoeidheid, dat eiken dag wederkeerend gevoel dat ge Uw werk niet aan kunt, dat doffe gevoel in Uw hoofd, die prikkelbaarheid, dat alles zijn de typische verschijnselen van onzuiver bloed. Maak daar een einde aan .... Tienduizenden mannen en vrouwen in Nederland voelden zich eens even slap en ellendig als U, tot zij Kruschen Salts probeerden. Kruschen's „dagelijksche dosis" zuiverde hun bloed door krachtig aansporende werking op lever, nieren en ingewanden. Doe als zij — neem Kruschen — en zuiver bloed zal weer door Uw aderen stroomen. Uw oude energie zal terugkeeren en over enkele weken zult ge het oogenblik zegenen, waarop ge dat eerste schepje Kruschen in Uw ochtendthee hebt gedaan. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten ä /0.40, /0.75, en /1.60 (extra groot pak). Fabrikanten: E. Griffiths Hughes Ltd., Manchester (Engeland, Opgericht 1756. De politie had niets tegen Charlie en Peter „in vereeniging". In geen geval iets anders dan een oude verdenking, die echter niet tegen een diepgaand onderzoek was bestand. De jury twijfelde in ieder geval aan de juistheid er van, de rechter was ook niet geheel en al overtuigd en Charlie kwam er van af met drie jaar, wegens poging tot diefstal. Precies twee jaar en vijf maanden later kwam "hij er weer uit, omdat hy een model gevangene was geweest. De straf had hem niets kunnen schelen. Hy had al dien tijd geweten, dat hij Peter kon vertrouwen. Ze hadden er om geloot, wie van hen tweeën zich zou moeten laten arresteeren — van het eerste oogenblik af was het een eerlijk en boven alle kleinzieligheden verheven compagnonschap tusschen hen geweest. Twee derden van de opbrengst voor dengeen die de straf zou moeten ondergaan — één derde voor den ander. Het was een harde slag voor Charlie toen hy ten slotte tot de overtuiging kwam, dat Peter hem tóch bedrogen had. Toen de manier, waarop zij volgens afspraak met elkander in contact zouden moeten komen,

VEE WACHT/

ELEANOR POWELL in haar wonderbaarlijkste dans-creatie

„HONOLULU" met ROBERT YOUNG GEORGE BURNS - GRACIE ALLEN Metro-GoldwynMayer's Wonder-Show

zoodra Charlie vrij .was, niets opleverde dan stilte en leegheid. Peter was verdwenen! Niemand wist waar hy was. Niemand had hem in achttien maanden tyds gezien 1 III. Het duurde een jaar eer Charlie hem vond. Een hard, bitter jaar gedurende hetwelk zyn verlangen om wraak te nemen zulke proporties had aangenomen, dat het niets minder was geworden dan een heftige lust om te dooden. Het was door louter toeval, dat Charlie hem had ontdekt. Op een avond zei er iemand tegen hem: „Ik geloof, dat ik verleden week je ouden vriend Jarvis in Brighton heb gezien. Hy zat erge;ns voor het raam." Den volgenden ochtend was Charlie in Brighton. Twee dagen later had hij een spoor gevonden. Er woonde een Peter Jarvis in een bungalow in het naburige district van Shawdean. Charlie was tot deze ontdekking gekomen doordat hy eenvoudig een adresboek had geraadpleegd. Hy kon het nauwelijks zelf gelooven. Zoo'n koelbloedigheid — om niet eens zyn naam te veranderen! Hy ging dienzelfden avond naar den bungalow. Het was een koude, winderige en regenachtige avond. Hy had nauwelijks beter weer voor zijn doel kunnen verlangen. Hy belde niet — hy werkte zich naar binnen door een der ramen aan den achterkant, nadat hy zich «erst had overtuigd, dat er alleen maar aan den voorkant licht brandde. Voor een expert zooals hy, was het doodeenvoudig om geruischloos binnen te komen. Eenmaal in den bungalow luisterde hy aandachtig. Maar er viel geen enkel geluid te hooren — geen stemmen en geen beweging. In die voorkamer bevond Peter zich alleen — Charlie was er absoluut zeker van. Peter was altijd erg spraakzaam geweest — hij had nooit langer dan een minuut zyn mond kunnen houden als er iemand was waartegen hy kon praten. ledere twijfel of deze Peter Jarvis inderdaad zyn broer was, werd verdreven zoodra hy zich in de hal bevond. Daar hingen dezelfde humoristische sportteekeningen, die ook de wanden van zyn flat in New Croos hadden versierd! Hy haalde een revolver uit zijn zak en duwde de deur van de voorkamer open. Peter zat by de kachel. Hy zat met zyn gezicht naar de deur. „Eèn kik, en dat ding gaat af!" grauwde Charlie. „Daar had je niet op gerekend, hè, dat ik hier verschijnen zou?" Er kwam nauwelijks een andere uitdrukking op Peters gezicht. Er was een vermoeide blik in zyn oogen, een ongelukkige, bijna smartelijke glimlach op zijn gelaat. Bewegingloos bleef hy in zyn stoel zitten. „Ik weet het niet," mompelde hy. „Soms heb ik me wel eens afgevraagd, of je komen zou." „Ja, dat kan ik me begrypen! Afgevraagd, of ik zou komen! Neen maar, die is goed.. Soms heb ik me wel eens afgevraagd De dood is je natuurlijk te benauwd geweest, als je er aan dacht, hè? En dat kan ik me indenken! Dat zou ik ook zyn geweest — als ik in jouw schoenen had gestaan! Jouw leelijke, gemeene verrader!" „Ik geloof niet, dat ik je kwalyk kan nemen, dat je zoo denkt," zei Peter. „In jouw oogen moet ik je natuurlijk wel gemeen behandeld hebben." - 22 —

Charlie kookte inwendig toen hy don zalvenden, gelaten toon in Peters stem hoorde. „In myn oogen! Wat voor den duivel bedoel je daarmee? Indien je denkt, dat je my met allerlei smoesjes van mijn apropos kunt afbrengen, dan vergis je je. Op die manier kunnen wy niet met elkaar praten!" „Ik ben bang, dat ik niet anders zal kunnen praten, Charlie," zei Peter, terwyl hy treurig glimlachte. „Hoe staat het met mijn geld — myn aandeel, myn twee derden waarvoor ik de gevangenis ben ingegaan? Ze zyn verdwenen, hè? Zeg op, waar het geld is gebleven!" „Ga zitten, Charlie! Het heeft geen zin om met die revolver te dreigen...." „Ja, gaan zitten — om wèèr voor den gek gehouden te worden, hè? Dank je wel voor je vriendelijkheid! Maar degeen die er in dit aardige huisje zal moeten zitten, ben jy — één poging om op te staan en er gebeurt een afschuwelijk ongeluk. Ik blijf staan, ik ga niet zitten. Ik heb je voor den laatsten keer vertrouwd, dien keer met Tardolet. Tardolet! Herinner je je nog?" Peter knikte. „Ja, ik ben het niet vergeten! Er zijn nog meer dingen, die ik niet ben vergeten!" „Waar wil je heen? Je hebt mij niets te verwijten — ik ben altyd eerlyk tegen je geweest " Peter zuchtte. „Neen, neen, Charlie, ik bedoelde geen oogenblik, dat je niét eerlijk tegen my was geweest. Om 'shemelswil, houd je toch kalm! Hoe ter wereld kunnen wy elkaar begrijpen, als je zoo te keer blyft gaan? We hebben elkaar in geen jaren gezien — er is veel gebeurd " „Ja! Je hebt een diamanten halssnoer verkocht en de opbrengst in je zak gestoken! Blyf by de zaak — over iets anders hoeven wy het niet te hebben." „Goed — we zullen by de zaak blyven. Ik ben een ziek man, Charlie — ik ben reeds sinds geruimen tyd ziek. Ik ben veranderd " „Wat kan ray dat schelen?" „Ik vraag je niet om medelyden, Charlie! Ik probeer alleen je alles van dat halssnoer uit te leggen. Ik erken dat je recht hebt op een verklaring. Ik heb het halssnoer niet verkocht. Ik heb het teruggezonden — aan Tardolet!" Charlie lachte. „Je hebt Je denkt, dat ik .dét gelooven

„Ik kon er toch' moeilyk één derde van terugsturen, nietwaar?" Gedurende een oogenblik weifelde Charlie, weifelde hy tusschen woede en gelatenheid. Toen steeg het bloed weer naar zyn hoofd. „Waarom heb je my dat allemaal niet verteld toen ik vry kwam? Waarom moest je er mee wachten — tot ik je opgespoord had, jou leelyke rat?" „Ik erken," zei Peter, „dat het moeilyk te verklaren lykt. Maar ik wist dat je woedend zoudt zyn — zooals nu. Zóó woedend, dat er practisch niet met je viel te praten. Daarom besloot ik je maar liever niet te ontmoeten. Het scheen me het beste niets van me te laten hooren — vooral daar ik ziek was — nog ziek bèn." „Verduiveld — dat is alles wat je hebt te zeggen?" „Het is de waarheid, Charlie! Ik weet dat ik je niet kan overtuigen, maar ik wensch thans alleen nog maar eerlyk te zyn...." „Best mogelijk — met al het geld van dat halssnoer voor zichzelf kan ik gelooven dat iemand wel eerlyk kan blyven. Een aardig huisje koopen, zooals dit, hè? Kalmpjes leven — als een heer, die in de stad zijn koetjes op 't droge heeft gebracht Ja, dan kun je gemakkelijk alleen nog maar eerlijk willen zyn — tot de man, dien je bedrogen hebt, komt opdagen! En zyn aandeel eischt — of je leven! Heb je wel eens aan my gedacht, al die maanden, dat ik uit de gevangenis ben? Heb je wel eens aan ray gedacht, terwyl ik in de gevangenis zat en jy van het vette der aarde leefde?" „Ik zeg je, Charlie, dat ik veranderd ben...." „En ik zeg je, dat ik er geen woord van geloof! By den hemel, als je eens wist, hoe mijn handen jeuken om ze om je hals te slaan en je te smoren zooals je daar zit...." „Welk voordeel zou je 'daarvan hebben? Ze zouden je arresteeren — en ze zouden je hangen." „De eenige keer, dat de politie my te pakken kreeg, was by Tardolet — toen ze het móésten doen! Niemand weet, dat ik vanavond hierheen ben gegaan. Ik heb myn handschoenen aangehouden — kyk maar!

Ze zullen dus geen vingerafdrukken van my vinden. Niets zal je dan ook kunnen redden — tenzy je my myn aandeel uitbetaalt!" Peter haalde zyn schouders op en er kwam een smartelijke trek op zyn gezicht. „Ik zou je misschien kunnen helpen aan een paar pond, Charlie! Maar méér heb ik niet -— werkelyk niet! Ik huur dit huisje slechts — ik heb het niet gekocht, zooals jy denkt. Je bent een sterke kerel — sterker zelfs dan je was. Je zult best werk kunnen vinden...." Charlie kookte. „Werk.... werk.... Terwyl jy hier zit.." „Ik leef van eerlyk verkregen geld, Charlie," zei Peter kalm. „Eerlijk verkregen geld? Ik zeg je, dat ik je niet geloof...." „We hebben allebei hetzelfde bedrag geërfd. Genoeg om er vier pond rente per week van te kunnen trekken. Jy hebt jouw portie er doorgebracht. Ik heb het myne nooit aangeraakt. Bovendien hebben wy er nog by gekregen op een manier, die ik nu betreur.... Maar ik heb myn best gedaan, om dat zooveel mogelijk goed te maken. ledere cent, dien ik heb gespaard van..., van onze misdaden, heb ik aan instellingen voor liefdadigheid gegeven. Ik kon het natuurlyk niet terugsturen, zooals ik het halssnoer heb teruggestuurd, daarom heb ik die manier gekozen. Alles wat ik heb, alles waar ik hier van leef, zijn de vier pond rente van eerlyk verkregen geld " Charlie lachte. „Wat een lieve jongen ben jy toch, hè? En wat een stomme jongen zou ik zyn, als ik je geloofde, hè? Dat halssnoer moet je minstens vijfduizend pond hebben opgebracht. Nu — drie duizend pond zou ik voor mij voldoende vinden — ik eisch myn aandeel in ronde cyfers. Heb je die drieduizend pond voor me of heb je ze niet? Of kun je ze krygen?" „Het spyt me, Charlie, maar als je mij niet wilt gelooven...." „Houd op met je onzin! Ik heb er/eeds te Veel van gehoord! Ik meen wat ik zeg — het gaat om myn aandeel of jouw hals! Je gelooft niet, dat ik je in koelen bloede zou

zal?"

„Neen, ik denk niet, dat je het gelooven zult. Daarom ben ik begonnen met je te vertellen, dat ik ziek ben geworden, dat ik veranderd ben, mijn leven heb gebeterd, Charlie! Ik heb dat halssnoer teruggestuurd, omdat ik het móést doen. Ik heb het bewaard zooals wy hadden afgesproken — wachtend tot het moment veilig was om het van de hand te jloen Hij zweeg even en vervolgde toen: „Wel, het was gedurende dien tijd, dat mijn gezondheid sterk achteruit ging. Ik begon de dingen anders te zien." Hy zweeg weer even, terwyl Charlie ongeloovig lachte. „Ik kon het halssnoer niet houden! Ik verwacht niet, dat je het met my eens zult zijn, Charlie — maar ik vraag alleen, dat je moeite zult doen my te begrypen." „Begrijpen?! Begrypen moet ik je, hè? Alleen maar begrypen — en dan voorgoed verdwijnen, nietwaar? Nadat jij .een halssnoer hebt verduisterd dat voor twee derde van my was " Peter glimlachte vaag. f

BAADT UW HUID IN ZUIVERE ZUURSTOF! Vele vrouwen, die zich in den spiegel bekyken, vragen zich af, wat er toch met hun teint niet in orde is. Het stralende, het fleurige is er af. Die minder frissche teint is de eerste waarschuwing. Stof op kantoor, op straat of in huis, poeder of rouge hebben de fyne poriën van Uw huid verstopt. Zij kan niet meer vrij ademhalen. Uw huid gaat kwijnen zooals een fraaie bloem in een bedompt vertrek. Die verstoppingen kunnen aanleiding geven tot vlekken, puistjes en andere ontsieringen die Uw uiterlyk voor langen tyd geheel bederven. Radox zal U helpen. Bet eiken dag Uw gezicht met warm water, waarin Radox is opgelost. De millioenen belletjes zuurstof, die Radox in het water vrijmaakt, dringen door in alle fyne openingen van Uw huid en dryven alle onreinheden naar buiten. Uw huid kan weer vrij ademhalen, gaat zicnderoogen opfleuren en U zult gaan behooren tot die gelukkigen die benyd worden om hun teere en zachte huid. Radox is verkrijgbaar by alle apothekers en drogisten a ƒ0.90 per pak en ƒ 0.15 per klein pakje.

kunnen vermoorden? Daarin vergis je je. Ik ben er werkelyk toe in staat, na eerst bijna twee en een half jaar in de gevangenis te hebben gezeten, en daarna ontdekt te hebben, dat myn eigen broer my had bedrogen! Maandenlang heb ik naar niets anders verlangd dan me op je te kunnen wreken. En nu ben ik hier en heb ik de gelegenheid er toe. En ik zal er heusch niet Voor hangen !•" „Maar ik ben een ziek man...." „Het kan me niet schelen! Voof riiyn part was je reeds half dood...." „Charlie, weet toch wat je zegt — het zou het einde van ons allebei beteekenen! Je denkt, dat ze je niet te pakken zullen krygen — maar dat zullen ze wèl. En myn tyd is by na geko " „Nu word je bang, hè? Nu kryg je spyt van hetgeen je hebt gedaan, hè?" Peter staarde hem hoofdschuddend aan. „Neen," mompelde hy. „Ik ben niet bang om te sterven — nu ben ik niet bang. Wanneer je bent veranderd zooals ik ben veranderd. ..." Charlie trad dreigend op hem toe. „Nog altyd die onzin? Misschien dat er iemand is, die je gelooft — maar grappig

Na RKO Radio's „Sneeuwwitje" en ,,Gunga Din" komen nu

Astaire - Rogers in

„The story of Vernon and Irene Castle" en Irene Dunne en Charles Boyer in f« Leidan werd Zaterdag de wedstrijd om het korfbalkampioenschap van Nederland gespeeld tusschen Westerkwartier en Deetos. Eerstgenoemde club wist mei 4-3 te winnen.-. De kampioenen. — 23 -

„Love affair"

dezelfde wyze in tegenovergestelde richting gebreid. In den rand aan den middenvoorkant worden knoopsgaten ingewerkt, en wel by de 9e, 29e, 49e, 69e, 89e en 109e naald, op een afstand van 2 steken van den rand en over een breedte van 2 steken.

maken wy er over een breedte van 2 steken een knoopsgat in. Aan het begin van elke VOOR EEN MEISJE VAN ONGEVEER 4 JAAR volgende naald 1 steek minderen, totdat alle steken opgeEcnoodigd: ongeveer 125 gram beige bruikt zijn. katoen, ongeveer 150 gram lichtblauwe De deelen worden onder katoen, 2 breinaalden No. 2, 6 hart- een vochtigen doek gestreken. vormige sierknoopjes, 2 parelmoerknoopen, Daarna worden de zijnaden» 2 drukknoopen. gesloten, waarbij de linkerMaten: rokje: lengte 30 cm, onderste zijnaad aan den bovenkant wijdte 48 cm; blousje: lengte 30 cm. halve voor de sluiting ongeveer 7 bovenwijdte 28 cm, begin der armsgaten ter cm hoog open moet blijven. hoogte van 18 cm, binnenmouwlengte 6 cm. Het gedeelte, dat in het pa27 steken zijn ca. 10 cm. breed en 42 toe- troon 3 recht, 1 averecht geren zijn ca. 10 cm hoog. breid is, wordt nu gesmockt, waarvoor wy beige katoen gebruiken. De schouderbanden Rokje. worden aan het voorpand geDit wordt van lichtblauwe katoen gebreid. naaid en op den rug gekruist Voorpand: Wij beginnen aan den onder- vastgeknoopt, waarvoor wij kant en zetten 130 steken op. ■ aan den binnenkant van het rokje 2 knoopen naaien. De Ie naald: (bovenkant van het werk): linkerzijnaad wordt met 2 recht. drukknoopen gesloten. 2e naald: (achterzijde van het werk): averecht. 3e, 5e, 7e, 9e, 11e naald: als de Ie naald. Blousje. 4e, 6e, 8e, 10e, 12e naald: als de 2e naald. Dit wordt van beige katoen 13e naald: x 1 recht, 1 averecht x (De gebreid. tusschen x liggende steken worden steeds Rug: Wy beginnen aan den herhaald). en zetten 75 steken 14e naald: de in de vorige naald recht onderkant op. Hierop wy in het gebreide steken worden wederom recht ge- patroon vanbreien het rokje. breid, de averecht gebreide steken worden de armsgaten kanten wijVoor van wederom averecht gebreid. de 77e tot de 82e naald aan 15e tot 20e naald: als de 14e naald. het begin van elke naald telIe tot 2()e naald steeds herhalen. kens 2 steken af en aan het In dit patroon breien wij 106 naalden. begin van de volgende 6 naal107e naald: x 3 recht, 1 averecht x. den telkens 1 steek, zoodat er 108e naald: de in de vorige naald recht voor ieder armsgat 9 steken gebreide steken worden averecht gebreid, afgekant worden. Bij de 119e de in de vorige naald averecht gebreide naald worden er voor de halssteken worden recht gebreid. uitsnijding de middelste 13 107e en 108e naald afwisselend herhalen steken afgekant en de schouen op deze wijze 10 naalden breien. Dan ders afzonderlijk opgewerkt. volgen er nog 10 naalden aan de bovenzijde Rechterschouder: by de volrecht en aan de achterzijde averecht. gende 5 naalden aan de halsAchterpand: Dit wordt op dezelfde wijze zijde telkens 1 steek mindegebreid als het voorpand. ren. 126e naald: afkanten. Linkerschouder: op dezelfde Schouderbanden: 8 steken opzetten en in wijze breien. het patroon van de 13e en 14e naald van het voorpand werken. Zoodra het schouderEechtervoorpand: Aan den bandje een lengte van 38 cm heeft bereikt, onderkant beginnen en 41 steken opzetten. Daarop breien wij in het patroon van den rug, behalve boven de laatste 6 steken (aan den middenvoorkant): daarop wordt de knoopen/^ rand gewerkt en wij L | breien boven deze 6 steken in gerstekorrelpatroon: 1 recht, 1 averecht, verspringen. Voor het armsgat kanten wy aan het begin van ■r—| de 77e, 79e, 81e naald telkens 2 V (| steken af ea aan het begin van de Y t 83e, 85e, 87e naald telkens 1 steek. Aan het begin van de 110e naald kanten wy voor de halsuitsnijding 10 steken af en aan het begin vart de 112e naald en verder om de 2 naalden telkens 1 steek, totdat wy nog 17 steken overhouden. Boven deze breien wy tot de 125e naald; dan afkanten.

Mouw: Wy beginnen en zetten 48 steken op. in het patroon van den de 23e naald meerderen

aan den onderkant Daarop breien wij rug. Van de 3e tot wy om de 2 toeren

TWEEDEELIG JURKJE

Unkervoorpand:

Dit wordt op

aan weerskanten telkens 1 steek. Van de 26e naald af minderen wy by elke naald aan weerskanten telkens 1 steek, 51e naald: afkanten. Kraag: 70 steken opzetten. De eerste 6 en de laatste 6 steken van de naald breien wij in gerstekorrelpatroon: 1 recht, 1 averecht, verspringen, de overige steken worden op den bovenkant steeds recht en op de achterzijde steeds averecht gebreid. In dit patroon breien wij 8 naalden; dan breien wy 8 naalden over de geheele breedte in gerstekorrelpatroon; dan afkanten. De deelen worden onder een vochtigen doek gestreken en in elkaar gezet. De knoopen worden opgezet.

genoeg niet je broer!" Hy haalde een eind touw uit zijn zak. „Ik had er zoo'n idee van, dat dit me te pas zou komen. Ik dacht, dat het misschien noodig zou kunnen zyn je te binden — ik kon niet weten dat je zoo week zou zyn geworden, dat je kalm in je stoel zou blijven zitten, terwijl " Peter schudde zyn hoofd. „Week — nèèn, Charlie! Ik zeg je nogmaals, dat ik ziek ben " „Niet half zoo ziek als je zult worden " zei Charlie. Hy boog zich over Peter heen. Zijn ademhaling ging hijgend, zijn oogen fonkelden. Al de woede en haat, die er in het afgeloopen jaar in hem hadden gewoeld, stegen weer in hem op. Toch bewoog Peter zich niet.... „Ik zal het niet zyn, die zal hangen," vervolgde Charlie. „Laat dat idee je geen voldoening geven! Ze zullen niet eens naar iemand zoeken — ze zullen alleen joü maar vinden — hangend! En dat zal het einde van de historie zyn. Men zal geen spoor van een bezoeker ontdekken. Er bestaat ook geen enkele connectie tusschen jou en my — daar zyn we te handig voor geweest, nietwaar?" „Je je bent krankzinnig...." „En wie zyn schuld is het, als ik krankzinnig ben?" „Charlie.... ik.... ik smeek je...." „Daar had je eerder aan moeten denken. Toen je my verraadde " „Maar Charlie, wy zijn broers.... Denk daar aan " Peters hals kwam naar voren, toen Charlie er plotseling het touw met de lus er aan omgooide. Charlie trok uit alle macht aan het touw. Het was zeer snel gebeurd — veel sneller zelfs dan Charlie had gedacht. Vijftien minuten later verliet hy den bungalow. Het lichaam van Peter liet hy achter, terwijl het hing aan de heetwater-l^iding in de keuken. Er stond een stoel naast Peters bengelende voeten — en iedereen moest denken, dat Peter dien stoel had omgetrapt nadat hy zichzelf had opgehangen.... Er waren geen sporen van zyn bezoek — daar had hij zich van overtuigd. Het touw zou hem ook niet verraden — het was een heel gewoon stuk touw, gekocht in een winkel, dat er millioenen meters van verkocht in tientallen filialen over heel het land verspreid. Hij had zyn geld niet gekregen — maar hy had zich gewroken! Zelfs nu, nu alles voorbij was, voelde hij nog niets minder haat tegen den broer, die hem had verraden.... Dien avond verliet by Brighton. Precies als honderden andere vacantiegangers.... IV. Den volgenden ochtend en den volgenden avond doorzocht hij de couranten, maar hij vond niets over Peters dood vermeld. Misschien had niemand het lichaam nog ontdekt? Misschien zouden alleen de plaatselijke couranten er maar gewag van maken? Wat beteekende een geval van zelfmoord in een bungalow in een badplaatsje voor de Londensche couranten met hun wereldnieuws? Het was een schok voor Charlie toen twee rechercheurs van Scotland Yard een paar dagen later by hem kwamen. Een afschuwelijke schok! „Charles Buxton?" „J-ja. .w-waarom?" „Werkelijke naam Charles Smith, broer van Peter Smith, alias Peter Jarvis?"

Charlie maakte zijn lippen vochtig. Hoe ter wereld waren zij daar achter gekomen? Niemand had ooit geweten „Hebt u uw broer onlangs nog gezien of gesproken?" „Neen — ik heb hem in geen jaren gesproken!" „U bent niet by hem geweest gedurende uw laatste bezoek aan Brighton?" „Ik.... ik...." „Uw broer is gevonden, hangend in zijn bungalow te Shawdean. Hy heeft al zijn geld aan u nagelaten, Charles Smith, alias Charles Buxton." Dus zóó zat de vork in den steel? Charlie deed hopelooze moeite om vlug na te denken. „Wat heeft de politie hiermee te maken?" vroeg hij toen plotseling. „Ik zou meenen, dat het een zaak voor een notaris was. Omdat ik eens in de gevangenis heb gezeten, denken jullie maar dat je mij overal voor kunt halen...." „Ze hebben je broer gevonden terwijl hy hing...." „Zelfmoord?" „Zoo léék het aanvankelijk. Maar uw broer was reeds twee jaar verlamd door een aanval van rheumatiek. Volgens de dokters had hij nog slechts zes maanden te leven. Hij kon nauwelijks meer loopen — hy verliet zyn huis en zyn stoel alleen nog maar als vrienden hem kwamen halen met een auto." Charlie wankelde op zyn beenen. De rechercheur vervolgde: „Het is voor je broer volslagen onmogelijk geweest om op een stoel te klimmen en dien daarna om te trappen. Hij kon zelfs niet eens op een stoof stappen! Wie hem heeft vermoord, heeft dät niet geweten " „Wat. ... wat heb ik...." „We hebben je een en ander te vragen.... Waar ben je op den bewusten avond, toen je in Brighton was, geweest omstreeks den tyd, dat je broer Vermoord werd? De dokter

soof

1

{tl*cbS

heeft uitgemaakt, dat je broer tusschen negen en elf uur vermoord moet zijn.... Waar was je...." De rechercheur zweeg. Charlie was ineengezegen. Hij begreep, dat hy in de val zat — en er niet meer uit kon. Zyn laatste gedachte toen hij viel was, dat Peter hem wèèr had verraden. En dat was ook zijn laatste gedachte toen hy, eenige maanden later, het schavot moest beklimmen. ...

Ook dit jaar organiseert de Centrale Vereeniging van schoolwerktuinen te Amsterdam in samenwerking met de afdeeling Onderwijs, massa lessen over planten en dieren. -Wethouder Dr. Boekman spreekt de kinderen toe tijdens de eerste les op de stadskweekerij „Frankendaal."

- 25 -

JU JCV JLJ kj» tor JU JL %

w -^-i hir iri ¥^ cj WAAR IS DE TOERIST ?

NUFFIGE NEL "«Jarig ben ik, o wat heerlijk!" Juichte 's morgens onze Nel. „O, daar komt al een cadeautje Denk ik, want daar gaat de bel. .. .1 En vanmiddag is het feest, hoor! Mijn vriendinnen komen, fijn! Maar één wil ik er niet hebben, Neen, die hoort niet op 't festijnl

'Uf ierboven ziet ge een landschap afge"l1-11 beeld, maar wat ge niét ziet, is, dat er zich ook een toerist in bevindt. Zoudt ge eens willen kijken, of ge hem kunt vinden? Hy heeft zich natuurlijk verborgen, maar ik denk dat ge hem wel ontdekken zult als ge de teekening eens goed om en om draait.. .. Veel succes! KAPITEIN BLUFF EN DE ZEEROOVERS

Kapitein Bluff was een zee-kapitein, en als ge weet, dat hij ongeveer in het midden van de zeventiende eeuw leefde, dan zult ge direct begrepen dat zyn schip een galjoen was met prachtige witte zeilen, een gebeeldhouwden achtersteven en een eigenaardig beeld op den boeg. ps/M* ^WID Kapitein Bluff voer

tr^ynSSSf ~£\

%*2??

flFdJi \

I el z 11

"

^

■scll'i)

naar

verre en vreemde landen, en keerde dan terug met allerlei zonderlinge ladingen, en toen het avontuur plaats greep waarvan we nu vertellen gaan, kwam hy terug uit China met een groote lading vuurwerk aan boord. De Chineezen hadden reeds eeuwen tevoren vuurwerk gemaakt, maar voor de Westersche wereld was dit speelgoed voor oud en jong nog geheel nieuw. Kapitein Bluff dacht juist na over den goeden prijs dien hij er voor zou kunnen

't Is Marietje van hierover. Ja, 't is wel een aardig kind. Maar.... zij heeft geen mooie jurken, 'k Wed, daf iedereen dat vindt!

Moeder keek haar jarig meisje Droevig-onderzoekend. aan. „Nellie," vroeg ze, „waar haal jij die Nufligheid en trots vandaan?

Carolientje, An, Jeanetje, Gieetje, Miep en Josephien, Allen zijn zoo sjiek en deftig. Moeder, heusch, u zult het zien. . ..

Ik geef niets om mooie kleeren. Al die sjiek dat is niet pluis! En Marie is voor haar ouders. Als een zonnetje in huis.

Neen, dat kind kan ik niet hebben, 't Past niet op mijn feest vandaag. Allen zouden 't vrees'lijk vinden, Op een ander keertje graag "

Als Jij ,je vriendinnen kiest. Nel, Kijk dan niet naar pracht en praal! Kijk alleen maar naar 't karakter Dat is meer waard — duizendmaal!"

maken, toen de uitkyk, die in het kraaiennest zat, plotseling begon te schreeuwen: „Piraten! Piraten! Piraten, recht vooruit!" „Alle hens aan dek!" brulde kapitein Bluff en in minder dan vyf minuten tijd had de heele bemanning zich aan dek verzameld. En toen merkte kapitein Bluff tot zyn schrik, dat niemand van de mannen eenige ammunitie had! Reeds was het zeeroovers-schip zóó dicht genaderd, dat de door weer en wind gebruinde mannen met hun verwarde haren duidelyk te zien waren. In zijn wanhoop beval kapitein Bluff zyn matrozen drie kisten met vuurwerk aan dek te brengen en toen dit gebeurd was, begonnen zy zevenklappers, knalbommen, voetzoekers en wat er nog maar meer knalde en siste naar de zeeroovers te gooien. Dezen schrokken geweldig. Ze waren gewend aan Cistolen en kaiionnen en geweren — ze geruikten die zelf — maar vuur, dat in de lucht omhoogschoot, dan in duizenden sterren uit elkaar spatte of in gekleurde ballen veranderde, dat stond beslist met toovery in verband! En ze dachten al niet veel anders van de voetzoekers en zevenklappers I En zoodra een voetzoeker den

piratenkapitein trof en over het dek begon te schieten en te knallen, snelde de gansche bemanning naar de booten, lieten deze zoo snel ze kon zakken en roeide weg, zoo ver mogelyk bij het schip van kapitein Bluff vandaan! Van zóó'n verdediging hadden zij niet terug. Kapitein Bluff nam het door de zeeroovers verlaten schip op sleeptouw en ontdekte, dat het twintig kisten met goud, juweelen en prachtig linnen aan boord had. Toen hij in Engeland terugkeerde, werd hy als een held ontvangen en leefde nog vele jaren gelukkig en tevreden van de opbrengst van den piraten-buit!

RAADSELS

Vraag: Hoeveel kanten heeft een cirkel? upa ua uouurq uaa — Vraag: Wat kan hard loepen en heeft tóch geen beeneu? •UGBJ^ UOJJ :pjoocniu\'

Cf i--

26 -

^

DE OLYMPISCHE DAG 1939 Een uitverkocht Stadion heelt wederom van een, wat sportprestaties be-' treft, Iraaien Olympischen Dag genoten. Jammer genoeg gooide de regen echter roet in hei eten, zoodat de wielrenners niet konden starten. 1 —3. De voetbalwedstrijd Nederland — Yoego-Slavië, die door Nederland met 4 — 1 werd gewonnen. 1. De Yoego-Slavische keeper in actie. 2. Nederland maakt zijn vierde doelpunt. 3. Een „pijnlijk" moment voor het doel der gasten. 4. Luitenant J. J. Gruppelaar op Peter Pan,

winnaar van het Olympisch Springconcours.

5. Fanny Koen, die aan den finish honderd meter hardloopen uit was.

haar

mededingsters ver voor-

6. Het sprintnummer over duizend meter, dat gewonnen werd door J. Derksen

uit

Zwolle.

7. Bi] den finish der honderd meier hardloopen, waarbij Osendarp de zege behaalde.

^223

ti

%^''i

HET GELD IH HET BOEK DETECTIVE HEUER DEflKT flA Efl VIUDT DE

r

OPLO^ING!

DEUKT U OOK MEE?

IH PB

■BSk'9 ,Ht -• J

^^ -%,.

^1

F ^ t

1 ^^Sïi »TT HQH

L^/

■"*i

m^

SÊSt* Ivo ■i " *

-» oul »•«>"*'

""'''S,"".

ac ï.'

IMarcal Clyna U aan populair «chrljvar. Zijn vriend, da partlcullera datactiva Meijer, i. bij ham op bazoak. „Het doet mil •• P!ïxi,r' ■*?' F'y»"- ••d«t J« J"'»« "ö komt. Er haaft namelijk aan CÏM ' m0^au P'"*» f«rond«n' <*•* I« •"•« J» bakanda «charpzinnifhaid wellicht kunt ophelderen."

2Clyne vertelt zijn vriand, dat hij aanlga dagen op rail il geweett. Toan hij terugkeerde, kwam zijn secretaracta ham mat betraande oogen tegemoet. Ze daalda ham meda, dat ar gedurende zijn afwezigheid aan aangetaakenda brief mat duizend frank« honorarium wat gekomen. Ze had hat geld niet naar da bank gebracht, wilde hat achter ook niet bij zich houden an had het daarom in een boek gettopt. Hat wat een biljet van duizend frank. Maar nu wa» hat verdwenen... Ze had in aan heela boel andere boeken gezocht, maar het geld was nergene te vindan. Hat varlies wat wal niet onoverkomelijk, maar het geval wat pijnlijk, omdat da tacratarette het zich erg aantrok en er klaarblijkelijk een dlaf onder het pertoneel tchool.

m

5 ~>

De huisknecht betuigde ^^^^^^'^^ zijn onschuld... &S&5Z£ S^Ê^'^^"^

S^fiV^'lia tiMid ■" '■'1'"' ■' O!'

JSST

3 Meijer liet het heele personeei in de kamer komen. Hij onderwierp hen ailemaal aan een kort verhoor. De kok beweerde in het geheel niet in de werkkamer van zijn meester te zijn geweest. John, de huisknecht betuigde eveneens zijn onschuld, het kamermeisje Mary verklaarde domweg, dat er absoluut geen geld geweest kon zijn, daar zij geen kennisgeving voor een aangeteekenden brief had aangenomen. De secretaresse kon haar tranen nog steeds niet bedwingen...

on «■ate* 6 » T nan»!»''«' »

,l,

">5 uii J

Sï.

SS? **

rf

*

9

1 | j j

■

f

wen««»- " "

^.3»"'

W'

■

■

Meijer dacht even na. „Bent u daar absoluut zeker van?" vroeg hij. „Ja, heel zeker," antwoordde de secretaresse. ,,lk heb het immers opgeschreven." „Goed, geef het biljet van duizend frank dan direct terug," zei Meijer laconiek, en... de secretaresse bekende het verduisterd te hebben, omdat zij een dringende schuld moest afdoen.

Vraag: Waarom wist Meijer, dat de secretaresse het geld ten eigen bate had geIbruikt? • 1 Voor het antwoord I het blad omdraaien. I )>f n-ipaS luliz ap(jzp«|q U99 ueA )ue>|.i»)ipe ua -J99A luap ucv spaajs eujScd »zap jeep 'ua88»| 9^ ! BuiScd u» in eu|8ed uaitassn^siaju uc>| ua^

stuurde hen vroeg aan de „Herinnert u welk boek u duizend frank

Ans-

S ■ 1» 1 -

S* Q „... ik heb het op *-' geschreven! Hier is het... Het geld lag tusschen pagina 277 en pagina 278..."

I

Z. Meijer ^ weg en secretaresse: zich nog, in het biljet van hebt gelegd T"

•J „Natuurlijk," antwoordde het ' meisje. „Het was het boek over de Pooltochten... Ik heb uit voorzorg zelfs de pagina's waartusschen ik het heb gelegd, genoteerd. Een oogenblikje..."

e

Met zijn allen begonnen ze het toestel van de sneeuw te ontdoen. Dat was nu gauw genoeg gebeurd. Daarna trokken ze hel toestel met behulp van touwen naar de school. Vlaar terwijl de jongens dat deden, merkte Dot, dat het gezicht van haar broertje tamelijk ernstig gestemd stond.

Blondona

Mevr. S. te A. — De volgende randgemeenten behooren bij Amsterdam: Buiksloot, Watergraafsmeer, Nieuwendam, Schellingwoude, Ransdorp, Holysloot, Zunderdorp, Tuindorp, Oostzaan, Sloten, Osdorp, Sloterdijk, en de Amstelveenscheweg tot aan de Kalfjeslaan. U ziet dus, dat U keus genoeg hebtl Ik hoop, dat U naar wensch zult slagenl

DE VLIEGAVONTUREN VAN PETER EN DOT

Peter en Dot hadden „De Zilveren Ster" weer ontdekt, maar ze lag geheel onder de sneeuw bedolven. Ze probeerden met een stok de sneeuw te verwijderen, maar het bleek weldra, dat dit onmogelijk was. Toen zagen ze opeens de kinderen van de school met schoppen komen aandragen.

r

oor Li*c,

Toen het vliegtuig bij de school was aangekomen, begon Peter den motor na te kijken. Hij hoopte, dat hij niet beschadigd was door de vorst. Al spoedig merkte hij echter, dat de aanvoerpijp was stuk gevroren. Dot keek teleurgesteld toe. Wat een tegenslag I

—

V

^v voor blond haar

.

De alkali-vrije haarwasmiddtlen voor volmaakte \ haarvenerging. Na het wassen droogt het haar verrassend pul. Uw grootste charrtu is Uw haar.

It run ei ia

Mej. R. de G. te L. - Het adres van Deanna Durbln is UniversalStudio's, Universal City, Californië. U zult haar in hei Engelsch moeten schrijven, daar ze geen Nederlandsch kent. De brief moet met een postzegel van twaalf en een halven cent gefrankeerd worden. Ik zou U aanraden het adres boven den brief te zetten. Wat Uw andere vraag batreft, zou Ik U aanraden, voor het door U beoogde doel in loopend schrift te schrijven, ten minste als U het net zoo netjes kunt als blokschrlh.

""few luäe jfcfa/

J. K. te A. U zult in leder geval het einddiploma van de vijfjarige H.B.S. moeten hebben om in aanmerking te kunnen komen. Verder zou ik U advlseeren direct bij de aanmelding Uw wensch te kennen te geven. Een boek over het door U bedoelde onderwerp Is mij tot mijn spijt niet bekend. W. N. te A. - Ik zou U aanraden U tot de betreffende maatschappij te wenden, en daar alle inlichtingen te vragen. U zult dan zeker weten, wat in Uw geval het beste is. ,,Wat moeten we nu doen. Peter?" vroeg ze angstig aan haar broertje, want ze wilde toch zoo heel graag weer op weg gaan om haar vader te zoeken. Peter wist het ook niet. Het was onmogelijk zonder deze pijp verder te vliegen, dus moest er iets op gevonden worden.

De oude man keek heel ernstig toen ze het hem vertelde. De eenige plaats, waar de pijp gemaakt kon worden, was in een stadje meer bergafwaarts. Peter opperde dadelijk het plan daarheen te gaan. Maar de oude man schudde het hoofd, dat was bij dit weer njet mogelijk.

Hoewel het onmogelijk was in dit Jaargetijde den tocht te ondernemen, was Peter toch niet minder vastbesloten te gaan. Dien avond .sloop hij stilletjes de kamer binnen, waar Dot sliep en schudde haar zachtjes heen en weer. Het kleine rpeisje schrok wakker en staarde verschrikt rond.

emel. ,~£v^g sneeuw begint!

B. J. te W. a. Z. - Ik kan U heel moeilijk een goed preparaat opgeven, daar ieder mensch iets anders noodig heeft. Ik raad U daarom aan Uw huisarts te raadplegen. Wellicht weet deze Iets voor U.

2K *

op wefenschoppeli)k* basis mat natuurlijke aetherlsche oliën bereid, reinigt, desinfecteert en poH|st het gebit zonder het glazuur of te slijpen, daar zij geen scherpe o^ hord« beslanddeelen bevat Het schuim dringt in alle spleetjes en doodt de scha delijke bacteriën. Kinderen gebruiken NIVA ook gaarne vanwege den aangenomen pepermuntsmook. Verkrijgbaar bij apothekers en drogisten in tuben o 35 en 60 cents.

„Virginia" te L. - Zooals U ziet, komt toch de door U gevraagde naam in deze rubriek. Ik heb Uw verzoek aan de redactie doorgegeven, doch weet natuurlijk niet, of deze direct aan Uw verzoek kan voldoen. Ik zal het nog eens voor U vragen. Hebt U dus maar geduldl Op U w andere vragen kan Ik U helaas nog niet dadelijk antwoorden, daar het mij nog niet bekend is. Ik zal echter probeeren het te weten te komen. J. J. H. te F. - Dank U wel voor Uw vriendelijk briefjel Ik ben blij, dat U nu geholpen bent. Ik dank U voor Uw wenk; indien Ket eens voor mocht komen, zal Ik dit middeltje natuurlijk opgeven. Vooral daar U het zelf met succes heeft toegepast, zal het zeker goed zijn.

„Ik ga met je mee," fluisterde ze, toen ze hoorde, dat Peter vap plan was naar de stad te gaan. Zachtjes verlieten ze de kleine bergschool en begaven zich op weg. Dot keek nog even achter zich, om ,,De Zilveren Ster" toe te zwaaien, die eenzaam in het. witte maanlicht stond.

GEWONE ADVERTENTIES: TEKSTADVERTENTIES:

Daar gingen de kinderen over de met sneeuw bedekte bergen en al spoedig wenschten ze, dat ze meer acht hadden geslagen op de woorden van den ouden man. Meer dan eens zakten ze tot aan hun middel in de sneeuw, en eensklaps bevonden ze zich aan den rand van een klip.

KOLOMHOOGTE 120

KOLOMHOOGTE

120

REGELS

REGELS

KORTINGEN

-

-

Wordt vervolgd.

KOLOMBREEDTE 5 cM.

KOLOMBREEDTE

VOLGENS -30-

Het was een steile helling, waar ze voor stonden, en het zou heel moeilijk zijn daarlangs naar beneden af te dalen. Toen, zonder voorafgaande waarschuwing, begon de sneeuw waarop ze stonden eensklaps te schuiven.

6.7

cM.

-

REGELPRIJS 25 ets. BRUTO REGELPRIJS

50

et«.

BRUTO

TARIEF /

ie/teK

., NIVA

Jia*****' TANDPASTA

Mej. K. P. L. te R. — Ik kan me best voorstellen, dat U er' wanhopig van bent geworden, maar probeert U nu nog eens de vlekken als volgt te behandelen: Vermeng een gelijke hoeveelheid geest van salmiak èn terpentijn en voeg daar een weinigje azijnether aan toe. Wrijft U hier de vlekken eens mee in. Ik hoop, dat het zal helpenl Mevr. K. P. te R. - Ik geloof wel, dat U de vlek nog uit Uw japon zult kunnen krijgen. Behandelt U haar eens met wat spiritus of eau de Cologne. Als er melk in zat, moet U de vlek nog even nadoen met benzine of tetra. Ik hoop, dat U hiermede geholpen bent. Ik zou U aanraden het zoo vlug mogelijk te doen, want de vlek zal moeilijker te verwijderen zijn, naarmate ze ouder is. Mej. H. U. te F. — Ik weet natuurlijk niet, of Uw pianotoetsen erg vuil zijn. Indien dit niet het geval, is, kunt U ze reinigen met een lapje, gedrenkt in eau de Cologne of spiritus. Ook kunt U ze schoonmaken met wat terpentijn, en ze vervolgens in de zon laten bleeken. Dit laatste Is wel goed, om de toetsen schoon te krijgen, maar denkt U er vooral aan, dat U de zwarte toetsen niet aanraakt, want dan bestaat de mogelijkheid, dat deze af gaan geven, zoodat ze op den duur gaan verbleeken en rnin of meer grijs worden. Dan zou natuurlijk alles bedorven zijn! Neemt U dus als het niét te erg is, liever een zacht doekje met schoon warm water. Het geel worden der toetsen kunt U ook voorkomen, door de piano zoovee I

De film met de enorme snelheid en groote speelruimte mogelijk in het licht en piano niet sluiten, en ik af te nemen. Dit laatste maar eens. Ik hoop, dat

in de zon te zetten. Natuurlijk moet U dan de zou U aanraden zelfs het loopertje van dê toetsen is zeer goed voor het ivoor. Probeert U het dus U succes zult hebbent

K. L. te G. — Ik geef U dadelijk toe, dat het erg slordig staat, als er een vetvlek op een boek zit. U kunt ze verwijderen door haar aan beide kanten met een laagje aarde te bedekken, daarover een vloeipapiertje te leggen, en dan over de plaats met een matig warm ijzer heen en weer te strijken. Ik raad U aan, vooral het ijzer niet te warm te maken. B. d. Z. te P. — Ik zou U advlseeren nog even te wachten met het stekken van het plantje, daar ik bang ben, dat de plant nog niet groot genoeg is. Als U het stekje eerst in een beetje water zet, zullen er worteltjes aan komen; en dan'kunt U het pooten in een goede soort plantaarde. De bedoelde plant is zeer geschikt om als kamerplant te dienen. U kunt haar gerust overhouden, zelfs verschillende jaren. Denkt U er echter aan, dat U haar voldoende water geeft, en dat ze niet te veel in de zon mag staan. Mevr. J. U. te D. — U kunt natuurlijk zelf roode was maken. Koopt U bij een drogist bijvoorbeeld voor 30 cent allcanet-wortel, doet U dit in een leege flesch, vul deze met gewone witte terpentijn, laat dit samen een week trekken, zeel de vloeistof door een lapje en U heeft terpentijn' van een mooie donkerroode kleur. Giet U deze terpentijn op een beetje geschraapte bijenwas, dan zijn deze ingrediënten tezamen na een paar dagen tol een uitstekende boenwas geworden voor houtwerk in roode tinten. Wat Uw andere vraag betreft, U kunt vlekken van dit vettige wrijlmateriaal uit oietwaschbare stoffen verwijderen, door er een heete bout onder te houden. Ook kleeden en tapijten kunt U op deze manier op een gemakkelijke wijze van wrijfwasvlekken ontdoen. Ik hoop, dat U de vlekken nu uit Uw kleed kunt krijgen. Indien het den eersten keer niet goed mocht gaan, probeert U het dan nog eens. De Secretaresse van de

— 31 -

VOOR U-CLUB,

Noordeinde 8, Leiden.

M

O

R

Mevrouw De Bruin: „Het is jammer, hè, dat niemand van de buren voor onze planten wilde zorgen."

,,lk draag dat* pak niet meer, moeder. U kunt het wel verkleinen voor vader."

AAN 'T WIRK VOOR Di FIIM „UNION RACIflC". Cecil B. De Mille, da genial« showman, da man dl« .,H«I t««ken des Ktuisat", „D« Rening der Koningen", „De llen gebeden", „De Kruiitochlan" en „De ieekanler" In scène zette, de machtige schepper van super-NIms, biedt In il|n nieuwe film een epes van dan bouw van Amerika'« eerste transcenllneniale ipoorw*gliJn, ep gigantisch« schaal verfilmd. De heeldrellen In deie Alm »pelen Barbara Stanwyck, loei McCrea, Aklm Tamlrell, Robert Presten, lynne Overman on Brian Oenlevy. Op dnte feie naast Rarbara Stanwyck, links Cecil B. de Mille, rechts Joel Mc. Crea. Verveeld rechter: „Heb ik je hier al niet eens meer gezien?" Beklaagde: „O ja. Daarnet, voordat u insliep."

„Ik geloof dat er een paar braampjes aan het mes zitten, Jim."

„Ik was vroeger tuinman, zi^t ui'

GESPREKKEN MET MIJN VRIEND PIETERSEN eet je nog, dat je me verteld hebt, dat je met gedresseerde vlooien in Hollywood een kapitaal kunt verdienen?" „Inderdaad, Pietersen. Maar alleen met gedresseerde! Heb je een paar van die lieve diertjes en ben je van plan er mee naar gene zijde van den Oceaan te vertrekken?" „Helaas niet, waarde vriend! Maar Ik wilde graag, dat je me nog wat meer van de dieren in de film-industrie vertelde. Ik vind het zoo reuze interessant!" ' „Het dierenrijk, Pietersen, is al jarenlang populair in Hollywood, maar juist nu is de vraag naar acteerend vee er grooter dan ooit. De pogingen van vele regisseurs om nieuwe en origineele situaties te bedenken voor hun films heeft menigeen onder hen er toe gebracht meer dan vroeger gebruik te maken van gedresseerde dieren." „Ik zie dolgraag dieren in films. Maar welk beest verdient er nu het meest?" „Een van de meest winstgevende viervoeters der filmkolonie is Ding, de lodderig kijkende Pekinees van Mr. Henry East. East is nog zeer bescheiden als hij schat, dat Ding tot dusver een tienduizend dollar voor hem heeft verdiend. Dings groote kracht schuilt daarin, dat hij zich volkomen op zijn gemak schijnt te voelen op welken schoot van welke schoone vrouw hij ook wordt neergevlijd." „Zoo, en dank zij dit bijzondere acteertalent heeft zijn baas het dus zeer goed. Wat voor „beeststerren" heb je nog meer?" „Dan is er nog Wafford, het varken dat zooveel hilariteit verwekt heeft in Biny Crosby's „Bruiloft in Waikiki". Wafford maakt zich niet alleen verdienstelijk door alle afval op de boerderij van zijn temmer te verorberen, maar bovendien verdient hij honderd dollar per week, als hij bij de film werkt." „Een aardige gagel" „Ik ken een goudvisch, die per dag vijfentwintig dollar verdient, terwijl Slicker, de zeehond, een waar filmsterren-salaris opstrijkt: zeshonderd dollar per week."

„Weet je nog meer salarissen?" „Zooals voor alle dingen in alle uithoeken der wereld, geldt ook in Hollywood voor dierlijke acteurs de wet van vraag en aanbod. En in verband daarmede vertoonen de tarieven eigenaardige verschillen en schommelingen."

FILM-ENTHOUSIASTEN T. v. d. V. te Amsterdam. Zarah Leander is den i sden Maart jarig. Paul Klinger woont Seehofstrasse i 22, Berlijn. 'Willy Blrgel is den 1 gden September geboren. G. v. d. W. te Tilburg. Het adres van Walter Frank is Reichenhallerstrasse 4, Berlijn. Frits van Dongen is getrouwd. Zijn adres is Kiirfurstendatnm 25, Berlijn. De twee gevraagde foto's hebben wij u toegezonden.

DE DERDE MUZE ADEL IN LIVREI

„O.D.I.A." te 's-Gravenhage heeft haar seizoen alweer besloten en wel met een aardig beschaafd blijspel van Henk Bakker, „een symphonic van leugens met een slotaccoord", zooals de schrijver bij zijn'werk zelf aantcekent en dat getiteld is „Adel in Livrei". Het gegeven: verwisseling der kleeding — ditmaal van een arm jonkheer met zijn kamerdienaar — mag niet nieuw zijn, zooals Henk Bakker het opdischt. heeft het veel aantrekkelijks, vooral door de aardige vondsten en vaak geestigen dialoog. Onder regie van P. van Zwieteren werd deze slotuitvoering een hoogst verzorgde opvoering, waarnaar wij met genoegen geluisterd en gekeken hebben. Het decor was prachtig in stijl, de rolkennis zeer goed, het

tempo echter had wat sneller kunnen zijn. Het spel der beeren was doorslaand voor het succes en het bleef dan ook in de meerderheid vergeleken bij dat der dames, zonder dat laatstgenoemden beneden het middelmatige kwamen. Noemen wl] allereerst de twee van kleeding verwisselende hoofdpersonen P. van Zwieteren (Alfred) en J. Rotteveel (Marcel). Beide spelers hebben voortreffelijk werk geleverd, zij leefden zich volkomen in hun rol in, gaven zeer goed samenspel — dat trouwens over het algemeen goed weis — en chargeerden nooit. H. Blokpoel als de worstfabrikant Bolhuis vond in deze rol een kolfje naar zijn hand en hij voldeed dan ook uitstekend. Een tikje ouder van grime had mij beter geleken. Weinig moeite had H. van Zwieteren .met ^Alfreds oom. Hij was correct in optreden, houding en gebaar. De overigens goed gekozen pruik sloot in den hals minder mooi. De twee kleinere rollen van den wijnhandelaar en kleermaker-schuldeischer waren in handen van resp. J. van Bemmel en M. Stappers en zij gaven van de rollen die hen goed lagen, goede vertolkingen. De kleeding van Winkelman vond ik niet juist gekozen. De spiksplinternieuwe schoenen en het keurige grijze pak maakten hem wat te gewild netjes. Thans eerst de dames. Voor mij drie nieuwe gezichten, waarmede O.D.I.A. nog wel succes kan boeken. Mevrouw R. Brandel gaf van Maud, Bolhuis' dochter, een verdienstelijke uitbeelding. Zij beweegt zich gemakkelijk, spreekt gelukkig duidelijk en natuurlijk; alleen wat meer gelaatsexpressie! Thans werden de woorden en zinnen goed gezegd, maar de uitdrukking van het gezicht bleef dood. Het gezicht moet de gedachte weergeven! Mevrouw Oostdam, een eveneens aardige verschijning, werd geleidelijk beter en had zelfs enkele aardige momenten; de uitspraak was soms wat monotoon. Ook mevrouw N. van Straten heb ik geloof ik nooit eerder gezien; ik hoop een volgenden keer beter over haar te kunnen oordeelen. Deze rol gaf weinig gelegenheid tot spel. ' Alles tezamen een goec^besluit van een succesvol seizoen! HENRI A. VAN EIJSDEN Jr.

bK TN

PB fil/ONTU^ÊM

.■■:'-.;'.

h

LL PAK

■ |i|fed

(Peck's bad boy with' the circus;.

-%*> .:-:

f

Regie: Edward Cline. R.K.O.-Radicf-film. Bill Peck ... Tommy Kelly Mrs. Peck ... Nana Bryant Fleurette Ann Gillis Daro ... William Demarest Bailey ... Edgar Kennedy Murphy ... Wade Botelcr Thomas Billy Gilbert Hank Harry Stubbs My ma Benita Hume Mrs. De Cava ... Fay Helm Pee Wee Herman, Mickey Rentschler Spanky MacFarland Gassy ... Louise Beavers Mr. Peck ... Grant Mitchell

ït-

\ Op weg naar de cross-country

plaats de acrobatische toeren'op het paard zal uitvoeren. Hij biedt aan Tommy te helpen door middel van een draad — waarvan het ecne einde om Tommy's middel bevestigd is en het andere over een katrol is geslagen, waarop Kennedy toezicht houdt. Juist als het nummer aanvangt, ontdekt Kennedy, dat Tommy zijn leeuwennummer destijds in de war "heeft gestuurd. Hij wreekt zich door den draad zoo te bewegen, dat Tommy hoog in de lucht een reeks bespottelijke salto's maakt, die het publiek doen gieren en hem een reputatie als clown bezorgen. Kennedy, in werkelijkheid zeer goedig, schenkt Tommy ten slotte vergeving. Tommy is echter nog mijlen van het kamp verwijderd en moet er binnen een half uur zijn om in de cross-country mee te loopen. Kennedy en Tommy eigenen zich een racewagentje van het circus toe en na een spannenden rit via een binnenweg door de bergen, bereiken zij het kamp, juist als het startschot gelost wordt. Nog in zijn balletjurk en met de pruik op, loopt Tommy wat hij kan, treedt ten slotte als overwinnaar uit den strijd en behoudt de begeerde trophee.

-^

Benila Hume en Tommy Kelly.

^H

Tommy Kelly — Pecks bad boy krijgt tien dollar van zfjn ouders voor de treinreis naar een zomerkamp, waar hij zijn beker moet verdedigen in een cross-country met hindernissen. Hij wordt evenwel genoodzaakt het geld uit te geven voor toegangsbewijzen tot een circus, dat in de stad komt. Uit wraak laat hij de leeuwen slaappillen van zijn moeder innemen. Edgar Kennedy, de leeuwentemmer, zweert zich te wreken op dengenc, die hiervoor verantwoordelijk is. Platzak, besluit Tommy met het circus mee te trekken naar het kamp. Hij en Ann Gillis, de tienjarige kunstrijdster, sluiten vriendschap. Tijdens een repetitie verstuikt Ann haar enkel, doch zij moet ondanks dat optreden in de volgende uitvoering of haar contract wordt geannuleerd. Kennedy stelt voor, dat Tommy een pruik zal opzetten en in haar MBEBBÊBBISIÊÊÊSBÊÊÊÊi

1. Jeanette MacDonald is een hartstochtelijk tuinierster. Als ze maar een oogenblikje gelegenheid heeft, gaat ze direct aan den slag. Ze steekt zich dan in een eenvoudig, geruit, katoenen blousje en een broek van stevige stof, die tegen een stootje kan. Ook een paar handschoenen mogen niet ontbreken, want Jeanette mag natuurlijk haar mooie handjes niet beschadigen. Foto M.G.M. 2. Peggy Carroll in een strandf^kje van gele wol met bruine strepen en bruine schouderbandjes. Wanneer

>;

m

s U.

V. i v-V

mi LV

*w ..

■

■

"H?>. 't^

Tommy Kelly en Edgar Kennedy.

^5

F

ia&**l

. ■

Peggy het elegante bolero'tje verwijdert, is ze meteen klaar om verfrissching te zoeken in de zilte baren. Foto R.K.O. 3. Op een tuinfeest in Hollywood draagt Miliza Korjus dit witte gewaad van organdi, waarvan het lijfje uit gestreepte zijde bestaat. Foto M.G.M. 4. Joan Blondell In een helder gebloemd pakje met shorts, dat haar vooral voor sportdoeieinden goede diensten bewijst. Foto First National 5. Voor een ritje te paard In de bergen verkiest Loretta Young deze rijbroek met een zeer eenvoudig wollen truitje. Foto 20lh Century Fox

(„Rascals").

'J-

Regie: H. Bruce Humberstone. Gypsy Jane Withers Margaret Adams '. Rochelle Hudson Tony Robert Wilcox Qino Lamaprate Borrah Mlnevitch Stelia Storiansky Steffi Duna Mevr. Adams Katharina Alexander De heer Adams Chester Ciute Baron von Brunn José Crespo Dr. Carter Paul Stanton Dr. Carvey Frank Reicher De butler Edward Cooper Vernleeirsfers Kathleen Burke en verpleegsters j) Myra Marsh Bloemist Frank Puglia Inspecteur van politie Robert Oleckler Dugan Edward Dunn De rechter Howard Hlckman 20th Century Fox-film.

/

■£

*

-

LÄUTER LUGEN Fita Benkhofi.1

Regie: Heinz Rühmann. Andreas von Doerr Garda. zijn vrouw Elisabeth Joan Bennet Dr. Algys Dr. Spitzkötter Bettina Theobald Paul, advocaat Juffrouw Müller Lina Dr. Nägeli Mixer

Hoofdrollen:

Ufa-film. Albert Matterstock Herta Feiler Fita Benkhoft Hilde Weissner Johannes Riemann Just Scheu Ursula Ulrich Eberhard Leithoft Rolf von Nauckhoff Charlotte Witthauer •■■. Lude Lumera Paul Bildt Wolfgang Staudte

Andreas von Doerr is een beroemd autorenner, groot, charmant, vlot, aardig, maar dom, want hij is gelukkig getrouwd en beseft nog niet welk een geluk hem in den schoot is gevallen. Voorloopig ontbreekt hem nog wel iets: een goed inzicht in wat „echtelijke trouw" beteekent. Garda, zijn vrouw, verdient den kost door foto'» te maken voor de' geJUbsrt Mottwstock, Herta Feller, Flta Benkho« ra Hilde Weismer.

illustreerde pers gedurende den tijd, dat Andreas, die een auto-ongeluk heeft gehad, in een sanatorium in Corina bezig is weer bij te komen. Elisabeth is Garda's beste vriendin en ditmaal ook werkelijk een beste vriendin, die heelemaal niet van plan is om met Andreas te gaan flirten. Dat doet Joan Bennet echter wel en daarom houdt deze hem gedurende zijn verblijf in Corina braaf gezelschap. Overal komt echter een eind aan en op zekeren dag wordt Andreas, als zijnde hersteld, weer ontslagen. Hij gaat naar huis en Joan Bennet, die toevallig dr. Algys kent (deze woont in de buurt van Andreas von Doerr's echtelijke woning) gaat haar ouden aanbidder opzoeken. Daarmede zijn de voornaamste personen genoemd; er komen nog bij: de hoofdredacteur van een geïllustreerd blad Theobald, Bettina, een mixer, een dokter, twee dames, twee portiers, een dienstmeisje, een aantal menschen, die Op het groote feest dat Elisabeth ter gelegenheid van Andreas' terugkeer geeft, dansen en andere menschen, die aan boord gaan van het schip, waarop zich tenslotte het gelukkige slot afspeelt. Alleen is de hoofdvertolker nog vergeten: een papegaai, die aldoor „Alles gelogen" krljscht. Deze papegaai komt in de slotscènes niet meer voor, zoodat wij kunnen aannemen, dat de leugens ten einde zijn en dat de waarheid hoogtij viert.

i^v

iBocbell* Hudson en| iBobert WUcox.

7&*

m i

K

Zigeuners zijn lang niet altijd overal welkom. Zelfs wanneer het heel moderne zigeuners zijn, die met auto's reizen, zoodat ze zich snel verplaatsen kunnen en zoo noodig met een geweldige vaart vluchten, wanneer de bevolking van stad of dorp hen nazit...... Dat ondervindt ook de troep, waartoe Gypsy behoort en waarvan ook Gino Lamaprate, Stella Storiansky en Tony deel uitmaken. Tony is eigenlijk geen échte zigeuner. Wat hij dan wél is en hoe hij in den troep verzeild is geraakt, kan niemand meer navertellen. HIJ is er al zoo lang bij en hij leeft heelemaal het leven van de overigen mee en tóch is er verschil, al zou je niet goed kunnen zeggen, waarin dat is gelegen. Opgejaagd en voortgedreven, vinden de zigeuners eindelijk een afgelegen plek, waar zij hun kamp kunnen opslaan, waar zij hun liederen kunnen zingen en hun wilde dansen kunnen dansen. Maar daar, op die romantische plek, ontmoeten zij een meisje, dat kennelijk haar geheugen kwijt Is, dat haar naam niet noemen kan, noch zeggen, waar zij woont een tragische figuur, die liefderijk door de zigeuners wordt opgenomen. . Olt meisje is de rijke Margaret Adams die bestemd was om in het huwelijk te treden met Baron von Brunn, een

R

PHT

li""

/\i

l'ir f JPI

lm^Hr1 s -

ET"'"!

t

v^

■H ^

Kr*Ai. Een zigeuner-bruiloft.]

^■n

tad

! Men brengt Gypsy | een ■•renade. :

V'

1

Sr

^^r

':■

■-

I

$-:'
¥—

91 *

1

1

■<

'

1

lehaiUM Riemonn en Herta Feller.

,"

fortuinzoeker, wien het niet om liefde, maar slechts om geld te doen is. Vlak voor de bruiloft Is zij van huis weggeloopen, is tijdens haar vlucht gevallen en heeft zich ernstig aan het hoofd gewond, waardoor haar herinnering plotseling is verdwenen en zij zich gewillig en zonder begrip aansluit bij het vrooiijke zigeunervolkje. Middelerwijl verkeeren haar ouders in de hevigste onge- . rustheid en doen alles, om bun verdwenen dochter op te sporen. Met wonderbaarlijk gemak past het jongemeisje zich aan bij de zigeuners en door haar eenvoud en Il^ftalllgheld steelt zij het hart van Tony die haar llefkrijgt. Dit tot hevige Jaloezie van de zigeunerin Stella, die reeds langen tijd bij zichzelf heeft uitgemaakt, dat zij later met Tony in het huwelijk treden zal. En intusschen leert Margaret de kunst van waarzeggen van Oypsy en wordt zij een verdienstelijk medelid van de zigeunersamenleving. Misschien zou Margaret voortaan heel haar leven temidden van de zigeuners hebben gesleten, als zij niet door een auto aangereden en aan het hoofd gewond geworden was. Oe dokter, die baar onderzoekt, ontdekt, dat het meisje al eerder aan het hoofd getroffen is geweest

en dat haar herinneringsvermogen di.ardoor verstoord Is. Er zal thans een ernstige en gevaarlijke operatie moeten volgen, waartoe een beroemd chirurg zal moeten worden aangezocht en waarvoor een groote geldsom noodig zal zijn. De zigeuners beschikken niet over dat geld, maar zij zien wel kans het bijeen te brengen ook al Is dit een zware taak. Het zigeunerorkest — Qypsy aan het hoofd — zet zich daartoe en slaagt er ook inderdaad in. De operatie slaagt, de herinnering keert terug bij Margaret Adams, die thans weer weet, wie zij is en die niets liever verlangt, dan terug te keeren naar haar ouders. Eerst din beseffen de zigeuners, hoezeer zij zich aan haar zijn gaan hechten, eerst din weet Tony, hoe lief hij haar heeft. Juist din Is zij voor hem verloren, want Margaret schikt zich naar den wensch harer ouders en zal in het huwelijk treden met Baron von Brunn, dien zij niet bemint. Tony' is de wanhoop nabij. Maar Qypsy weet raad. Zij fluistert hem een dolzinnig plan in, een plan, zoo driest als enkel kan ontstaan in het brein van een ontembare zigeunerin Als Margaret voor het altaar staat en het jawoord zal uitspreken, dringt een woeste horde zigeuners binnen, rooft de bruid, ontvoert haar, ver weg en schenkt haar aan Tony, dien zij liefheeft, aan wiens zijde zij gelukkig zal worden, voor Immer deel uitmakend van het volk der zigeuners, waarmee zij vrijwillig verder trekt op den eindeloozen zwerftocht, die nu eenmaal onherroepelijk het lot is van de gltanos, de nomaden, de zigeuners

'

DE NJEUWSTE OPNAME VAN HET FILMSTERRÉTJE SHIRLEY TEMPLE

c^-;

■aflr

19de Ja ar ga n g No. 24 . 24 Juni 1939

HET WEEKBLAD CIMEMA& THEATER 15

ets „J

tfrj

vr-.

^.-•^

2* ^

.

■ ':.:. '■":;;-V

MET WEEKBLAD CIMEMA& THEATER

VEMSCHIINT WEKELIJKS - PRIJS PER KWARTAAL F. I.» rVOOR INDIK EN BUITENLAND E.t.M PER JAAR. - RED EN ADHNOOROEINDE t. LEIOEN. TEL. TM. POSTREKENING 4ltM

EN JE ZUY-RiM,, HUM/v

AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE