1 8 d i» jaargang. No April CIMEMAs THEATER. MAUREEN O'SULLIVAN (Peto M.O.M.)

ROBERT YOUNG, FLORENCE RICE EN JAMES STEWART

1 8 d i»

jaargang

No. 14- 16 April 1938

in „Marinepronkstukken"

CIMEMAs THEATER

CIMEMAs. THEATER VEBSCHUNT WCKELIJKS - PRIJS PER KWARTAAL F. 1.95 _ RED. EN AOM GAICEWATER 12. IEIDEN. TEL. JSD. POSTREKENING 41880

MAUREEN O'SULLIVAN (Peto M.O.M.)

^

■

Eddy is verbaasd.

FNSCMFrsl TOBISFILM Regie: J. N, ERMOLIEFF Madame Helene. . . . Kite von Nagy Print Fedor Fernand Fabre Wronsky Rene Lefèvre

Forestier Marina Rlzine ChouvaloN

Jean Murat Marina Schubert Alcover Pierre Larquey

*

Parijs. Toevluchtsoord voor vele Russische emigranten, die hier nu op allerlei manieren hun brood moeten trachten te/verdienen. Ook madame Helene, een mooie jonge vrouw van goeden huize, is er niet al te best aan toe. Zij treedt in het cabaret „Volga-Volga" op als danseres. Haar partner is de elegante Russische prins Fedor. Helene was als heel jong meisje in Rusland uitgehuwelijkt aan den ingenieur Wronsky, maar kort daarna brak de revolutie uit, waardoor ze van elkaar werden gescheiden. Van Wronsky werd nooit meer iets vernomen, zoodat hij ten slotte officieel voor dood werd gehouden. Thans treedt Helene op met prins Fedor, maar niemand van al hun bewonderaars weet, dat deze twee al sinds een jaar mei elkaar getrouwd zijn. Fedor was bang, dat Rizine, de eigenaar van het cabaret, hen dan niet meer zou engageeren. Een van Heienes vurigste bewonderaars is Forestier, die eiken avond- in liet cabaret is, om naar haar te kunnen kijken, maar het overigens bij deze stille hulde laat. Dan heeft er een onverwachte gebeurtenis plaats. Plotseling doet het bericht de ronde, dat Wronsky in Parijs is; Helene weet niet wat ze moet doen. Ze besluit hem de waarheid te zeggen, maar als ze ziet, dat de revolutie hem tot een volslagen invalide heeft gemaakt, kan ze het niet. Hij is zoo gelukkig haar teruggevonden te hebben . .* Wronsky is al die jaren haast niet onder de menschen geweest, maar heeft getracht zijn verdriet in zijn werk te vergeten. Nu komt hij het resultaat van zijn jarenlanger arbeid, geniale scheepsbouwplannen, aan de maatschappij, waarvan Forestier de chef-ingenieur is, aanbieden. Eerst als deze plannen definitief zijn aangenomen, zal Helene Wronsky alles vertellen. Doch het loopt alles andersl Wronsky wil niet, ddt Kit« von Nagy al> Madam« Helen«.

Helene nog langer optreedt, hedor is eerst woedend en pas als hij van Helene hoort, dat Wronsky's patenten een vermogen zullen opbrengen, belooft hij hun huwelijk vfcor Wronsky geheim te houden. Fedors voortdurende chantage brengt Helene aan den grond en ten einde raad gaat ze zelf naar Forestier, om op een spoedige beslissing aan te dringen. Door dit gesprek leert Forestier haar kennen als een vrouw met een nobel hart en hij belooft haar zijn best te zullen doen. Fedor heeft intusschen bij Rizine aanzienlijke schulden gemaakt en weet niet meer hoe er uit te komen. Rizine belooft hem te zullen schrappen, als hij er voor zorgt, dat Helene op Oudejaarsavond weer optreedt. Onder de bekende bedreiging weet Fedor Helene hiertoe te dwingen. Als het nummer ten einde is en Fedor het haar lastig poogt te maken, vraagt ze Forestier haar naar huis te brengen. Alle gasten uit haar pension zijn feest gaan vieren, het is stil in huis... door een angstig voorgevoel bevangen, opent ze de kamerdeur en ziet... Wronsky dood in zijn stoel. Hij heeft niets gezegd, maar dien dag heeft de maatschappij hem, ondanks fel protest van Forestier, bericht gestuurd, dat zijn plannen niet kunnen worden verwezenlijkt... Forestier helpt Helene een nieuw leven te beginnen. Hij veinst, dat de patenten van Wronsky toch zullen worden aangenomen en geeft haar hierop eenige voorschotten. Helene gaat nu op reis en als ze terugkeert, voelt ze in Forestier iemand gevonden te hebben, dien zij werkelijk liefheeft... Fedor komt haar, zoodra ze thuis is, weer opzoeken in de hoop geld van haar los te krijgen. Ze geeft hem een cheque, maar deze is niet groot genoeg naar zijn zin, vooral voor een vrouw, die, zooals hij zegt, door Forestier „onderhouden" wordt... Hij motiveert deze grofheid door Helene te wijzen op het feit, dat Wronsky hem zelf, in een bewogen gesprek, enkele uren voor zijn dood, den brief heeft laten lezen, waarin de maatschappij zijn patenten afwijst. Helene begrijpt nu alles en voelt zich tot in het diepst van haar ziel beleedigd en ontgoocheld. Zij belt Forestier op en vraagt hem haar de waarheid te zeggen. Forestier, die wil weten hoe zij tot deze vraag komt, gaat naar haar toe en hoort dan van Fedor, dat Helene met hem getrouwd is en ook hij gaat, in zijn diepste gevoelens gekwetst, van haar weg. Van nu af geldt voor Helene nog maar één ding, het geld, waarmee de man, dien ze - lief heeft gehad, haar kocht, terug te geven, zoo vlug mogelijk. Zij treedt weer lederen avond op in „Volga-Volga" en vergt, in haar koortsachtig verlangen het geld terug te betalen, veel te veel van haar krachten. Als zij, na een lange ziekte, weer tot het besef komt, dat zij nog leeft, blijft haar de martelende gedachte: Voor mij is er geen geluk meer mogelijk ... Of toch? Want daar gaat de deur open en Forestier komt binnen, Forestier, die vergiffenis komt vragen.

— __

dat hij iedereen aanspraak met: „Gentleman". Maar dat was toch in elk geval beleefd. En hij merkte, dat het goud in New York niet op straat ligt. Dat je er voor moet werken. Allright, daar was hij toe bereid. Hij wilde alleen maar een eenvoudig stukje brood en een zolderkamertje en een overjas. Hij dacht er niet over zelf een hooge oome te worden. En hij kwam nog absoluut niet op het idee, om zichzelf „Eddy Cantor" te noemen. Hij heette toen nog: Izcovitch, een naam, dien de Yankees niet konden uitspreken. En — hoe dan ook — hij verdiende zijn broodje. En hij kreeg een warme winterjas. En een vrouw. Maar de lezer heeft geen idee hoe hard Eddy moest ploeteren om dat allemaal voor elkaar te krijgen. Hij handelde in vrijwel alles, alleen nog niet in humor. Dat kwam later. Later kwamen er ook vijf dochters. Zoo successievelijk. De eene na de andere. Niemand beweert, dat zooiets den humor bevordert, Eddy ook niet. De humor kwam plotseling. Of liever: hij was er altijd geweest. Maar als broodwinning kwam hij opeens. Na lange weken van tegenslag. Na den zoo veelsten handel. En hij bleek een betrouwbaar richtsnoer te zijn. Eddy ontdekte, dat Amerika graag wilde lachen. De hooge oomes wilden graag amusement. Mits het van goede kwaliteit was. En zij vonden Eddy aardig en stuwden hem op tot hij een vooraanstaande plaats op Broadway had gekregen. Zijn gezin... dat is de hoogste vreugde van zijn leven. Daar zijn geen woorden voor. Hij is de man van den huiselijken haard. Van de eenvoudige genoegens. En wie hem ziet in zijn dwaaste uitingen, buitelend over het tooneel, of filmspelend in een alleruitbundigste clownerie, die vermoedt niet, dat deze Eddy geen grooter geluk kent dan de rust in zijn eigen huis 1 en het welzijn van vrouw en kinderen. ' Zijn films verraden niets van dien anderen Eddy, die — zoodra het werk klaar is — popelt om weer naar zijn gezin te kunnen terugkeeren, de veiligste plek op deze wijde wereld, die voor hem op stuk van zaken toch een plaatsje heeft ingeruimd. Zoodat alle partijen tevreden zijn. Wat heusch niet alle dagen voorkomt.

Vetschrikkelljkl

EDDV Ga nou gauw

Hij is de eeuwige kleine jongen: Eddy Cantor. Hij vindt de wereld onmetelijk groot en daarom zet hij groote oogen op, die rollen in hun kassen. En in die onmetelijke wereld wonen allerlei hooge oomes. Eddy heeft diep respect voor hen. Maar hij laat zich niet kisten. Hij vraagt slechts een bescheiden plaatsje voor zichzelf en daar wil hij niet van weggedrongen worden. Het toeval bracht hem naar Amerika, óók al zoo'n groot land. En daar kwam hij heelemaal vooraan te staan: op Broadway. „Daar snap ik niets van," mompelde Eddy Cantor. Maar hij was te bescheiden, om het hardop te zeggen. Op een schoen en een slof, midscheeps, zooals het een echten landverhuizer past, was hij over den grooten haringvijver gekomen. En hij kende zoo weinig Engelsch,

Meent U het werkelijk?

VEKBOFGEMAETSTOCfTEN Regie: Errol Taggart. Metro-Goldwyn-Mayer'film. Ernie Lorraine ; Penny Mack Alicia Aaron Royce Stephen ....* David Shirley Bascomb Reporter Hotelklerk Pete

Bruce Cabot Margaret Lindsay Joseph Calleia Stanley Ridges Vivienne Osborne Charley Grapewin Edward Pawley George Lynn Theodore von Eltz Eddie Adams George Zucco Dorothy Kilgallen Raymond Hatton Richard Terry

Baron Lampier, mlllionnair en eigenaar van diverse ondernemingen, waaronder een dagblad, benevens zijn zoons David en Stephen en zijn dochter Lorraine ontvangen allen dreigbrieven, waarin wordtNaangekondigd, dat ze vermoord zullen worden. Aaron geeft onmiddellijk bevel, dat zijn kinderen naar huis moeten komen. Wanneer blijkt, dat Lorraine niet te vinden is, geeft Aaron zijn advocaat Bascomb opdracht iemancl van zijn personeel met haar opsporing te belasten en Bascomb wijst Ernie Nynes voor deze taak aan, daar hij vroeger medewerker is geweest aan Lampiers dagblad en bekend is met de cabarets, waar Lorraine zich waarschijnlijk zal ophouden. Inderdaad vindt Ernie na eenig zoeken* Lorraine in het cabaret en speelhuis „De Groene Lantaarn", waarvan Frank Penny de eigenaar is. Wanneer Ernie en Lorraine thuiskomen, komt de politie mededeclen, dat David met zijn auto een ongeluk heeft gehad en dat de jongeman hierbij het leven heeft gelaten. Bascomb en Ernie ontdekken op de plaats des onheus, dat het ongeluk geheel gearrangeerd was, waarschijnlijk door den persoon, die de dreigbrieven heeft geschreven. Mack, de hoofdredacteur van het dagblad, staat er op, dat Ernle voor eenigen^ tijd zijn vroegere werk weer zal hervatten, daar hij de eenlge is, die waarschijnlijk opheldezc zaak zal kunnen brengen en er in staat «a! zijn de krant van de Margaret Lindsay en Bruce Cabot.

ontwikkeling der gebeurtenissen op de hoogte te houden. Dien avond gaat Stephen naar „De Groene Lantaarn", daar hij verliefd is óp een zangeres, die daar optreedt. Ook Lorraine bevindt er zich. Korten tijd nadat Stephen het cabaret heeft verlaten, wordt hij dood In zijn auto gevonden en Frank Penny\ wordt van den moord verdacht. De politie ontdekt echter bij de lijkschouwing, dat Stephen vergiftigd Is door „narcophine". Dienzelfden avond wordt er bij Lampier thuis getelefoneerd en wanneer Lorraine den hoorn van den haak neemt, herkent zij tot haar verbazing de stem van David, die echter oogenblikkelijk afbreekt, wanneer hij zijn zuster aan het toestel hoort. Lorraine slaagt er echter in te laten nagaan, vanwaar hij heeft getelefoneerd en verneemt, dat David waarschijnlijk verblijf houdt in een hotel te Hoboken. Zij vertelt dit Ernie, 3ie met Mack naar het hotel gaat, waar zij David echter vergiftigd vinden, eveneens met „narcophine". Ernie hoort' van een dokter, dat narcophine voor lichte maagaandoeningen voorgeschreven wordt en herinnert zich, dat hij Bascomb dat had zien gebruiken, waardoor hij begint te denken, dat deze de moordenaar is. Nadat dan Aaron Lampier zelf dien avond van het balcon van zijn kamer Is geworpen, maakt Ernle een plan de campagne op. Hij noo' dlgt alle verdachten uit voor een afscheidsfeestje van Lorraine, die zoogenaamd naar Los Angeles zal vertrekken, om zoodoende den moordenaar gelegenheid te geven narcophine In Lorraines champagneglas te doen. Tijdens het dansen blijft Mack alleen aan tafel achter en wanneer . Lorraine daarna drlnktj wordt zij onwel. Ernle beschuldigt Mack er van de diverse moorden te hebben begaan, hetgeen door dezen wordt toegegeven. Mack verklaart dan, dat hij de liefde van zijn vromy verloren had en dacht deze te kunnen terugwinnen, ^ i^tr hij in staat zou zijn haar veel luxe dingen te ktm geven, Hy wist dat Lampiers testament bepaalde, dat, Indic gècn der Lampiers bij zijn overlijden meer in iév«Dtj«t« d^n zijn, zijn vermogen verdeeld onder de diverse directeuren gen. Mack zou dus als t het dagblad inderdaad een erven. De zaak is nu dus opgelost ea Eft niet anders doen dan zich over 'de kfati der Lampiers te ontfermen, hetgeen Lorraio lemaal niet zoo onwelgevallig la.*

Vivienne Osborne, Joseph Calleia, Margaret Lindsay on Bruce CaboL

ÄDWBÄÄr^

^JLA IP« '

-

f Efn.jiUbllfc >^«-,1,,n Claudatta Colbart Micha«! Brandon . . . . GaryCoopar Maridas da Loltalla. ward Evaratt Horton . . David Ni»an Albart da Ragniar Elliabath Paltarson Tanta Hadwiga . . . . . . Harman Blng Da haar Paplnard . . .

c

an jonga, rijkt Amarlkaa. '^•n.i f'»"^«^ dffinIHaf Mlchad , Jrandon. 1J.I ^J^1^'^ *** «*«* Jtt allarlti mlddalan. In Vana^van hat aana oord maakt' z» ham hat lavan varmaaks naar hat andara ur. In Praag blijft *a aan varzailt zoodoanda op aan varborgan. In Tirol dan dag aan da Rhrtara. « ar dagan . h daian Mlchaal moat «artg "••" za " tagan ^•n ham «'" *• «P'«wordan, dat h« nlat allaan za« n?nJn ^ maa,ct " •>•« .HL J~A LII aan andaran mat rijk i. li. J..L doch dat hij »_^_. tavaiu ku. bi]r oancn avanvaal ax-vrotiwan haah ail? **" Halaai ... Mavrouw Blauwmlllloanan, namaiyk xavan. wint a) da valdtlagan, Ttidant xljn varWljt aan da varllast dan oorlogl Haar viara baiandt da haar. Bra don ook In aan modawfnk rg»cha poglngan haar man

*A**,ä.«;

V

,n k n h,bbén ar aan aantal pyaiiw B'I» ?!r^JiL j ? i„ «ucca*. dat hij vait-

koopan. AU hij wai naar bultan komt, va lt, dat gazaiUn ham ni- £**

allëim ;*lo OOK

allo vrouwan w

^*,d

««n.

£< jrofn mt

h

an

^

moat

»MJW»»

wag tchoona jonga vrou> ' *?. a*n Kaar Mlchaal haaft batlot« " fl* .zavan c J daza tot zijn achtsta ach "Ö«"^»«-En dan draalt oanoola ta makan... Hat ^ «ooafa; hij hrt In aan zakar« Nicola da Loliïllf1^ fl?^»«« P»«o9t te doan. da moola dochtar van aan fo »lë haaft nu wal aan fortuin schan arittocraat. dla halaat 4e »onnan - nwar zij varloor aan lagar wal It garaakt an zijn «a- L^rÄ", *'j "^ OP*»"* ¥* nauwalljkt kan ophoudan. Zijn varbl l9 Tl ' " 8«wordan, dat zij ham aan da luxuauza Rlviara kan I« Jtt'L Sïi . ^'"•W ,"Mr wil mitten. nlat batalan, maarhlj hoop« zijn ÜOchi *n2ll,W• i««ht «« Europa is het gauit te huwalijkan aan aan ma«, dia g* * Jp '»«, W«"^"^ ff* •«•« ganoag haaft, waardoor hij waar In »teal r «"«»«•'»^zijn liafhabbanda achtgazljn te lavan al» vroaaar. «••n laat rtch ten alnda raad in aan Hat gaat avanwal niét zoo gamakkalljk. C '«»nnISWBWÖcht opituitan. Maar daar laat ol xi knappa vartchljnln» an da haftlaa ameWaui *, ^l n,rt «*«"■ 'nämldaaran. Za .ba«chikt poglngan van Brandon ten »pljt, laat da Fr« ,w*r <»• ino<»dl(H cphtenten, an koopt hat scha Jongadama ham link« llggan, In teHa: i ' «anat<»Ium, tarwlji za dan teganstrlbbalaat ham hat aarste Wauwtja van zijn 1«». ;*" •"••«»»•npot 'n ••» dwaoflbul» laat loopan. Hét haaft achter gaan andar gavolg, d^ > . „ , dat Zijn balangstelllng grooter Wordt an WJ l u isL »«"don dan toch alndalijk ovart n r , »lult plachtlg haar voor zloh te ^Innan. Om i "If- • * '^ '•*••»« *!* öpinla ovac da vrouw ham In da gunst te koman, batealt hij hair yad ^ »""^fl^zln gawljzigd ,l«;HiJ vindt hat dan aaniga duizandan dollars voor aan riamaak be "J** •»•* •»•«• da zakah nu teh slotte kuip. dia haat bahoord te habban aan Loc ' te l«tan zooal» za zijn. wijk XIV. Da dochtar wordt ar slachts te boo> iTn slotte baslult Nicole, op aandringen y. haar steads armer wordenden vader, Brand: te trouwen. Zij is achter eerlijk en maakt ho duidelijk, dat zijn geld de eanige radar» Ze gaat zalls zoover, ham aan gataekani yarklarJng te vrogan, dat Brandon haar •« inkomen van honderdduizend dollar
^ Co0p*r en H*r™n B,n«ciaudatt« Colbart an Edward u^_

d

•■ i ■^C^vt-

Evaratt (■

M01

ri» 4,

j ^ -. ,. ••"•<*• Colb«rt on Warron Hymor. -. ._. _. ^ aMP*r •« Claudatto Colbert. »„._. iU a _ E ll»l»«th Ptttanon. »1™ _ ... ^ ^ Cofljw, , Pranklln fktfy ^rn on Edward Everett Norton.

*''- .""

^v—

Entet Lubittch, d* 'egïgg^y, van ^|t

'■:--.,.'

"" Ö : "—rk. ORIGINEEL IS MOEILIJK TE LEZEN

-Ik».

V

ORIGINAL IS DIFFICULT TO READ

DE CCNTLCrt-WCEQOND UNIVERSAL FILM AGENCY Regle: GEZA von BOLVARY Garen..........' Heinz Rühmann Lumpaci VagabundusJ pau| Hörbi Pekdraad ) ■ Lijm Hans Holt Pepi ........... Hilde Krahl

Fortuna, de fee van het geluk en Amorosa, beschermengel der ware liefde, hebben Lumpaci Vagabundus, den boózen geest der lichtzinnigheid, ter verantwoording geroepen. Slechts dan mag hij op aarde zijn practijken verder blijven uitoefenen, als het hem gelukt minstens één van drie uit te kiezen individuen in zijn macht te houden. Lumpaci neemt de uitdaging lachend aan en alras zijn de drie proef konijntjes uitgezocht: een kleermaker, een meubelmaker en een schoenmaker. Garen, de kleermakersknecht, krijgt ruzie -met zijn baas en neemt ontslag met een kwinkslag tot afscheid. Een briefje, dat in verkeerde handen komt, doet den meubelmaker Lijm twijfelen aan de liefde van de dochter van zijn leermeester en ook hij gooit den rugzak over zijn schouders. Buiten, op den landweg, komen zij in aanraking met den schoenmaker Pekdraad, die hel met werken niet zoo nauw neemt en ze besluiten met z'n drieën te gaan, waar de wind hen voert. Na een'vroolijken avond overnachten ze alle drie in een heriierg en — droomen alle drie van een zelfde getal. Na hel ontwaken kruist een marskramer hun weg. Behalve knoopen, ton* denborstels, kammen en veters heeft hij ook... loten te koop. Hij heeft een lol met hebelfde nummer, waarvan zij gedroomd hebben, maar hun gek Is niet toereikend. Eén dubbeltje komen zij nog te korf. Dan ontstaat er een jacht op dat dubbeltje en hun lot. Eindelijk bemachtigen zij beiden en ze l alvast in de herberg eens flink te eten en te drinken. Doch de waard vertrouwt hel zaakje niet en peefl hen bij de politie als oplichters aan. Maar juist schrijft de gemeentebode den uitslag der trekking op een bord en daar verschijnt voor de verbaasde blikken van den herbergier het nummer van zijn gastenr waarop de hoofdprijs is gevallen. Onze drie vrienden

D« drie vrienden onderweg

hebben intusschen echter lont geroken en zijn er tusschenuitgetrokken. Net op het laatste oogenblik nog gelukt het den waard hen te achterhalen en van huh geluk op de hoogte te brengen. Na een knalfuif in de herberg besluiten de drie vrienden ieder hun eigen weg te gaan, om hun droomen te verwezenlijken. Maar over een jaar zullen ze elkaar weer terugvinden in de herberg. Meubelmaker Lijm gaat het weer eens in Weenen probeeren. Spoedig bemerkt hij daar, dat zijn vroegere achterdocht ongegrond was en met zijn Pepi vindt hij daar een burgerlijk, doch goed gefundeerd bestaan. Schoenmaker Pekdraad, bezeten van een panischen angst voor de „groote komeet", die de wereld met ondergang bedreigt, neemt zijn intrek in een ouden molen. Daar inviteert hij alle landloopers en vagebonden, die voorbij komen en tracteert hen op wijn en lekker eten. Zoo verdwijnt zijn geld als sneeuw voor de zon. . Kleermaker Garen is in kennis gekomen met een zekere signorina Palpiti en volgt haar als haar schaduw. Om haar waard te zijn, laat hij zich in Parijs door een zwendelaar een kasteel aansmeren en als markies Roquefort maakt hij daar een jaar lang goede sier. Maar als hij dan tot de ontdekking komt, dat er van al zijn geld geen centime meer over is, lachen de signorina en haar vrienden hem uit en eenzaam en berooid zoekt hij zijn heil in de vlucht. Alleen Paula, het kamermeisje van de signorina, ziet hem met weemoed in het hart vertrekken. Zoo arm als kerkmuizen ontmoeten de twee landloopers Garen en Pekdraad elkaar weer na een jaar in de oude herberg. Daar vernemen ze van den herbergier, dat hun vriend Lijm niet kan komen, omdat hij in het ziekenhuis ligt en totaal aan lager wal is geraakt. Dadelijk verklaren zij zich bereid de driehonderd daalders, die zij indertijd als appeltje voor den dorst bij den waard achterlieten, aan Lijm te sturen. Maar Lijm is niet arm of ziek. integendeel, het is hem juist zeer goed gegaan en hi| heefl een aardig kapitaahje vergaard. Hij heeft ziin oude makkers slechts op de proef willen stellen en beiden hebben die glansrijk doorstaan. Samen met Pepi, zijn vrouw, biedt hij hun een broodwinning aan: Garen kan een kleermakerij en ' Pekdraad schoenmakerij van

hem krijgen. Garen, nog steeds bekoord door de lokstem van Lumpaci, aarzelt. Maar dan verschijnt op het juiste oogenblik het vroegere kamermeisje Paula. Nu krijgt zijn betere ik de overhand en met beide handen neemt hij het aanbod van Lijm aan. Pekdraad echter, gedwongen te kiezen tusschen een daalder, als symbool van burgerlijke degelijkheid, en een glas wijn, het teeken van lichtzinnigheid, luistert naar de Sirenenzang van Lumpaci. Hij nipt aan het glas, proeft nog eens en drinkt het leeg. Dan merkt hij pas, dat hij zijn keus heeft gedaan. Aan den arm van Lumpaci Vagabundus, die toch zijn slachtoffer hee« gekregen, wandelt hij weer de wijde wereld in.

/•

W...

ß'

■

^1

■y

Richard Schneider-Edenkoben, een Duitich filmregisseur, schrijft het scenario voor de film „Silvesternacht am Alaxanderplatz".

•i..^ n

'

Léo Joannon zet de Fransch« film „AUrta an Méditerranéa" In scène. Karl Ludwig Diehl heeft de rol van aan Duibch zaaoHlciar op zieh genomen. Olori« Diokton en John Litel vertolken de hoofdrollen In de Warner Bros-Iilm „Three Broadway Glrls". De verdere medespelenden zijn: Anita Louise, Susan Howard en Patric Knowles. De regle It In handen van John Farrow.

^ In 1937 werden er over da gaheele wereld 2363 films opgenomen. Hiervan werden er 554 In Amerika vervaardigd en 500 in Japan. In Europa staat Engeland met 225 aan de spits, dan volgt Duitschland met 125 en daarna Frankrijk met 123 films.

Werner Eisbrenner componeert de muziek voor . de Fanal-film der Ufa „Anna grandiflora".

Friedrich Förster, de intendant van het MOnchener Staatstheater, werd als scenario-schrijver door de Ufa geëngageerd.

Als tweede in de serie „Artists and model»"-films brengt Paramount dit jaar „Around the world with artists and models". Met de opnamen voor deze rolprent wordt dezer dagen een aanvang gemaakt. De Expo '37 te Parijs vormt den achtergrond van het verhaal, dat geschreven is door Russell Crouse en Howard Lindsay. Dit werk, waarin Jack Benny weer de hoofdrol speelt, zal vervaardigd worden onder productieleiding van Arthur Hornblow Jr. en onder regie van Raou! Walsh.

Boris Karloffs nieuwste film is getiteld „The return of Doctor X". Het manuscript is van de hand van Dr. Manly Hall en Anthony Caldeway.

Fran9oise Rosay zal onder regie van haar echtgenoot, Jacques Feyder, de hoofdrol vertolken in de Marcel Vandal-film „Aux enfants de la marine".

Herbert Selpin ensceneert de Meteor-film „Adam und Eva". De belangrijkste rollen worden vervuld door Luise Ullrich en Viktor de Kowa.

Olaf Fjord regisseert de Fransche film „Les trois veufs".

De Paramount-studio's doen nadere mededeelingen omtrent de nieuwe film „Café Society". Zooais men weet. Is het Idee voor deze rolprent aan de hand gedaan door een New Yorksch Journalist, Lucius Beebe, die aan de „New York Herald Tribune" medewerkt. Men zegt, dat de film een aantal Interessante bijzonderheden over het cabaret- en nachtclubleven zal onthullen. De productieleiding berust bij Jeff Lazarus. De rolbezetting is thans voor een deel vastgesteld en ziet er als volgt uit: Frances Dee, Shirley Ross, Ray Milland en Georges Rlgaud.

ROBERT BENCHLEY De Paramount-studio's berichten, dat men de rolbezetting heeft vastgesteld voor de film „Crime gives orders", welk werk thans onder regie van Louis King in productie Is. De hoofdrollen worden gespeeld door Lloyd Nolan, Lynne Overman, Mary Carlisle, Jack Dunn, Carol Nalsh, Larry Crabbe en Anthony Oulnn.

■

•

0r. Pater Hellbrechl heeft het scenario geschreven voor de Ufa-film „Fortsetzung folgt". Te Berlijn wordt thans een rolprent, getiteld „Frechheit siegt", opgenomen. Het draaiboek werd geschreven door H. W. Becker en Geza von Grosschmidt. Johannes Meyer werd door de directie der Cine Allianz als regisseur aangesteld voor deze film. Franz Grothe componeert de muziek.

Fanny Singleton, •«„ bekende Amerikaansche komiek, vertolkt een belangrijke rol in de Warner Bros-film „Boy meets girl", waarin James Cagney de hoofdrol vervult.

Kay Francis vervult de hoofdrol in „Secrets of * an actress".

Albert de CourviUe, de regisseur van „Crackerjack , heeft voor deze Engelsche film geëngageerd: Tom Walls, Lilil Palmer, Noel Madison, Charles Heslop, Edmond Breen en Margaret Davldge.

Boris Monos, de chef van Paramounts muzikale afdeellng, zal persoonlijk de muziek voor de nieuwe Harold Lloyd-fllm „Professor, bewarel" componeeren. De komiek en de musicus werken reeds sedert eenlge weken samen aan scenario en partituur.

'

-»*;

•»*r.

sTt*---''•

*y ■ -t-

Adolf Fischer speelt een belangrijke rol in de Infra-film „Rote Erde".

Usefrant Blankenburg werd door de Tobls-directie aangezocht voor de film „Wohnung In ruhiger Lage". George Bilson zal de film „So you want to be a motion picture star" regisseeren. Hij is eveneens de auteur van het scenario. De vrouwelijke hoofdrol wordt uitgebeeld door Olivia de Havilland.

William Wellman, die de luchtvaart-film „Men with wings" heeft vervaardigd, zal thans Kiplings bekende boek „The light that failed" verfilmen.

Ilse Abel, de dochter van den onlangs overleden filmacteur Alfred Abel, heeft een groote rol in de Terra-film „Ida".

Fran^oisa Rosay, Dita Parlo en John Loder spelen te Parijs de hoofdrollen in de Fransche film „Vrede aan den Rijn". Jean Choux regisseert.

*:.,

'ROOLIJK IASCHFEEST1

So? TE KOOP AANGEBODEN 5 ctf. per regel, minimum vijf regelt.

Aaneeb. : alle soorten b. en pi. o.a. Droste, Kahrels thee, v. Delft/1.25 P. 100; Hllle, Haust, D.E., Haka, v. Nelle ƒ0.40 p. 100; H.O. ƒ0.70, Hagz. ƒ0.80 enz. Verder alle alb. en compl. series tegen lage prils. Postz. v. antw. insl. In-Verk. en ruilbur. 1 v. d. Helststr. 42 hs, A'dam.

Wie ruilt mijn koffergramofoon m. platen v. een leeren vest of lange leeren jas. Kleine m. H. J. C, O. Braakman, Alb. Cuipstr. 203-F Ie et., A'dam.

Te koop : een racefiets z.g.a.n., merk Magneet, pr. billijk en een meisjesfiets v. leeft. 10—12 j. J. Buis, Ostadestr. 486 II, A'dam.

Een compl. zonnesch. 3 M. bij 2.80 M. te rullen v. Iets anders, v. Vliet, Hudsonstr. 164, of 154, A'dam (W.).

Te koop : een aquarium, gr. 40-40-80 met standaard, lampen en planken. Spotpr. ƒ7.50 en een moolen Dultschen wolfherder, oud 2 jaar. J.' P. Koenstraat 115, Utredht. Te koop : t.e.a.b. aquar. Flink bevolkt en beplant De Bruin, v. Spilbergenstr. 30-11, A'dam (W.).

RUILRUBRIEK

Rullen : 600 Oroote Rivieren ; 400 Haka ; 300 D.E. ; 150 Delta ; 80 Wllllghagen ; 80 Ira 500 Weegsch. : 50 Vim. Lux; 26 A.J.P. ; 380 Haas en Brero letters : 500 Liga ; 60 Rumvis ; 70 De Jong Jampotje tegen anderen. Postz. insl. M. Koning. Heilbronstr. 48, Den Haag.

Wie ruilt : mahoniehouTe koop ; z.g.a.n. tweeten ronde kaarttafel v. ling klnderw. Mevr. Eleen luldspr. Oosteinde zinga, B-Kievletsstr. 11, 119, Voorburg. Diemen. Wat leder van muziek Wie ruilt mijn acrobaatweten moet ! „Theoreapparaat (looping the loop) v. nader overeen ma", het wondere boekje onthult u veel van deze te komen art. ? Beekgeheimen (zeer intereslaan 108. Den Haag. sant). Het doel van deze leerwijze is, een systeem Een pracht zw. plano, om den beoefenaar op de wegens verhuizing te meest gemakkelijke, ruilen v. Philips Radio. vlugste en aangename Jacob v. Lennepstr. 363 wijze door zelfstudie, hs, A'dam (W.). tot een muzikale ontwikkeling te voeren, het Wie ruilt : tooverlant. kweekt den lust tot stuv. een haard of kachel. deeren. Het is beter een Pluvierstr. 43+, Schevegoed zelfonderricht, dan ningen. een slechten leermeester te hebben. Pr. ƒ1.25. Wie ruilt mijn saionProspect, en persbeoorpathefoon met 50 numdeelingen worden gratis mers voor een goed 3toegezonden. Secretagaats emaille kolenforriaat Vijzelgracht 8 hs, nuls. Korte Leldschedw. A dam. .str. 93 huis, A'dam (C).

Een smalfilm toest. Alef pracht beeld m. 200 M. film. Te ruilen v. fiets. Fischerstr. 230, Den Haag.

Wie ruilt jongensfiets (± 8 jaar) voor timmergereedschap. J. Houtman, Slachfhulsl. 46, Den Haag.

Ter ruiling aangeb. : gloednwe meccano veermotor (omkeerb.). Adr. Vlierboomstr. 528, Den Haag.

Gratis kunt u gangbare bonnen die u niet spaart ruilen voor wat u wèl spaart en tekort komt. Bij zending postzegel Insluiten voor terugsturen. Wed. S. v. Zanten. Daniel Willinkplein 41, A'dam.

Te ruilen voor iets anders : electro-dyn. luldspr. ; het nw. Handboek der Radiotechniek ; 9 Watt Eindlamp E. 443 H. : diverse radio-onderdeelen, spoelen enz. j. A. v. Vliet, Hudsonstr. 164-1, A'dam (W.).

Wie ruilt : een aquar. groot 100-50-45 m. kap en tafel voor een damesof heerenfiets. j. Haan A. Cuypstr. 115, A'dam.

Wie wil een opvouwb. droogrek (bl. geverfd) ruilen voor een stevige tuintafel (verveloos hindert niet). Mej. M. v.d. Veldt, J. v.d. Bergstr. 43, Heemstede.

Ik heb 40 postz. Van •Belg., Amerika, Marroc, Argent., Egypte, Austr., Onekenl. en China, waaronder zeer zeldz., en wil deze ruilen voor 35 Vim of Rinso b. S.v.p. eerst briefk. Geen antw. ruil gesl. Aug. T. StrIJdonk, Julianastr., Hansweert.

In ruil : vlucht met broedkooit.ies, 5 poppen, 2 mannen, ter waarde v. ƒ25.— inruil voor goed spelende radio of Iets anders. Bruinzeel, Nova Zemblastr. 12-111, Amsterdam. Te ruilen : 82 b. Patria I ; 20 b. Patria II ; 61 H.A.K.A.-b. ; 2 Everl. omsl., 10 kwartjes-b. v. Jamin ; 18 Hagz. voor Levers' zeepbonnen. J. Schuijlenburg. Olympiakade 47 huls, A'dam (Z.). Wie ruilt vijf, in g. st. zijnde zonneschermen 1.05 M. br. en Singer trap-naaimach., v. goed onderh. 2 of 3 pits gasstel of gasbakoven of eiken salontafel (rond), of Liberty-stoel m. kussen. Schiestr. 73, Den Haag. Wie ruilt mijn modern wlsselstr. radlotoest. v. 2-pers. opklapbed met ombouw. J. Mechanicus, Majubastr. 69-1, A'dam.

Een wollen zwemkost. (10-12 jr.) van goede kwal. in ruil voor 750 etik v. „Friesche Vlag" melk (gr. bussen). Eerst sehr, aan onderst, èdr. (s.v.p. 15 et. Ned. porto Insl. voor antw.). Tandjoeng Anom 9, MedanDell, (N. O.-I.).

Te koop aangeb.: 5 mooie kinderb. voor ƒ0.50 of ook te rullen voor 10Q weegsch. of 100 Hllle b. of 75 Jamin b. Ook 7 romans voor ƒ0.30 of 60 weegsch., of 60 Hllieb.. 36 Wybert of 60 Karnemelkzeepb. Postz. v. antw. insl. s.v.p. Lies v. Horn, 2e Jac. v. Campenstr. 76-111. A'dam (Z.). Wie wil mijn nieuw beden tafellinnen ruilen voor wat ex. „De dokter in hpis" of voor wat anders. Br.„Wega", Oudegr.84, Utrecht.

Wie wil zijn tandem ruilen voor een Gazelle damesrijw. met trommelremmen en een heerenrijw. m. torpedonaaf. Beide met lamp en z.g. a.n. Vespuccistr. 106-11 A'dam (W.).

Wie ruilt mijn haardkachel voor een kolenfornuis ? Schreuder, Zocherstraat 41-111 A'dam.

Wie kan mij helpen aan Schura b. ? Ik heb hiervoor in ruil: 11 b. Sn. w. jaren, 6 b. Hllle, 2 b. Wennex, 7 pi. Roodb., 3 Ufa pi., 1 pi. IJzendijk, 1 pi. Bussing 2 pi. Dobbelm., 6 p. Wybert. Mej. C. Brouwer, Hippolytusbuurt 33, Delft.

2 compl. Verk. Alb. (Paddenst. en Aquarium) z. g. a. n. en 100 pl. (I—100) „De Boerderij" te ruilen voor postz., bil voorkeur Curasao, Suriname en Nederl., Weldadlgh. zegels. Uitsl. per brief. A. Kerkhof, ZZ. 18c, Croningen.

«!? J -iP

W

*rd .0P

h #< tri,#c * L

Qevr. : een in g. gt. zijnde babybox en kfnderst. C. J. Albers, Meerweg 12, Abcoude. T« (toop : een sprekende kakatoe. ƒ20.— en een Beo ƒ10.—. Nova Zemblastr. 10 huis, A'dam Te koop : kinderbakw» gen ƒ2.—. Tevens een moderne wieg op wielen. Ie Weteringdw.str. 45II, A'dam. Je koop aangeb. een bruidsjapon m. hoed (wit), m. 42. Br. letter H., v. Welderenstr. 84, Nijmegen. Te koop : gr. tent, 4 x 2è x 2 M ; en 1-pers. race-kano (R.I.S.). Belde zeer goedk. Te bez. 's av. 6—7 u. Sloterw. 210, 't Torentje, A'dam Te koop : 8-dlg. krist, toiletstel, ƒ8.—; massief koperen kroontje m. 3 krist, kelken, ƒ 6.— 1 p. nwe Welfschoenen m. Ingeb. steunzool, br.. m. 37—38, ƒ3.—. Veerstr. 4I-I. A'dam. Te koop : beste Singer handmach. ƒ6.—. Jac v. Lennepk. 204 h«., A'dam.

Amrterd.m-Amh.m een proefrit Bem..lct

dienst definitief In gebruik genomen zullen worden. - De trein verlaat hel W.P..ftattön te Amsterdam.

(Photos Pol) — 2 -

Bloeiende kezsel

itm&,

^P-^

R^7

••M

i t%

-^

"■' T"

0,

'^ e

nte <>«>.. ,„„,

*wm* >e aarde ia de br

/5

'-»C"".

■"•* yj..

er

1—'•:':'^>

>

H

o.e

ien "■•-"■.

^"^ "«Ve,

a «ij?**

Uit

<'*n:0rb'i

Oo

'

.'s,

6//.' '' en ^o,

"ö.

^>^

;v>:/;f^ ^.i L,

1

«fc«:::"«/acAz>H

»i

; ■A'-ï #l' AÏ.,"^^

4

-'

,- ^ - /

•-

m

'^.^ 'I

üTS

i^

'et

fan ^h.Oon *ee/ ïfe

/"H,,ee/

«^

,

i

M

/

'mr^

f/FÜC*

•, ~

4\

fo

>^

' .

V

■ **■

k*T

bl,0ej

'n eei,

' 3 6 A-T^ner • ' *•■ w~- ' ««o

tfaa. „t " W O.■'aar^

ÏÏI Hi*


"om

|Het eerste zonnebad va de kuikentjes.

.«ifS.

y^ÈüBm Op het land moet naw-ll stig gearbeid worden, jl

'*•'»«/,e/)

-e/i »•v,e//, ïe/|

Jong hondenleven]

fi-rt^r

*
*•« b

y

? ik-:-*«

'11

^o.

"ert ,0*e/tVes / "^ ' 'H »i- '"^

;» *.

. 'k*

*««/,

■X..-.

' *ea •«"te

e

■>■•

o,

'H >■

4/ f»

■HPipp!^^'^ •

' «o,"tfA, •/«/

Ge,

tf/e

'»et

Oo/f

^/e

"aa.

<>«/(/

ee/,

'«Pe/c

's.

»'Oo

Wo

'•Öt

f/o«<8.

'•Wa

"^ tfe is

Lent* ;,

" ^ • n

^^

'ef. e/)

•«(..

Uit

/"oo/.

AM-

w..

■

-

-.

■

" A/«.""" ^'W.

*
^ - Z3

.-

'

■""><.,„.- "'o,

^¥V

*«.♦.

»itija ^»TV,on. *P/j,

. :•.,

/ ^

a

'"t« •a,

e kleuters vermaken j oh in de koesterende I

Naar bulten, de Lento] tegemoet I Hulde »»« «<» T.a««4»

'V&

VIOOLTJES

« ét. ./*# .■•*¥.-.

-fm^'xi ?£ ^

."s. .4M,"

~i ^ v #j*

<

^

■

^HHI

qroo" : bescheiden viooltje heeft zich, misschien uist wel door haar bescheidenheid, een groote $ In de harten der menschen veroverd en i wei geen tuin te vinden, of het viooltje er te bloeien. Reeds in Maart komen Ie beschutte plekjes haar fluweelen bloemIjes te voorschijn, en dan schenkt ze verder Iden overvloed gedurende den heeien langen ir haar sierlijke bloempjes. En alsof dat nog genoeg was tooien ook haar zusters uit het duinen en bosschen met de zachte en itige tinten. >t zij allemaal vragen in ruil voor deze i? Niets anders dan stil te mogen groeien oeien op haar bescheiden plekje I i deze pagina's halen wij het viooltje eens aar bescheidenheid naar voren, door het ■ den microscoop te bekijken. Wij zijn overhierdoor nog meer belangstelling voor dit » bloempje bij onze lezers te wekken.

1. Een viooltje in sterke vergrooting. 2. Viooltjes bloeien op haar bescheiden plek 3. De bovenzijde van een bloemblad van K«l viooltje, sterk vergroot. De kleur van het viooltje ontstaat door de werking van naast elkaar liggende, verschillend gekleurde puntjes. Op onze foto ziet men duidelijk donker (In werkelijkheid blauw) gekleurde punten, de papillen, en daartustchen rood gekleurde cellen. Dit rood en blauw samen doen de paarse tint van het viooltje ontstaan. 4. De onderkant van een bloemblad van het viooltje, eveneens sterk vergroot. Het cellenweefsel ziet er uit als fijn haakwerk, alleen zijn de steken als het ware opgevuld met blauwe en paarse staafjes. 5. Een dwarsdoorsnede van een bloemblad van het viooltje onder den microscoop gezien. Men ziet nu duidelijk de papillen, die zich aan den bovenkant van het bloemblad bevinden. Deze papillen zijn plantenharen. Juist zooals ook de brandnetel ze bezit.

-6-

doch daar dienen ze uitsluitend als bescherming. De papillen van het viooltje hebben tot taak de kleur der bloem zoo sterk mogelijk naar voren te brengen, want kleuren spreken het meest, wanneer ze ,.diep" zijn, in de letterlijke beteekenis van het woord. Vandaar dat de kleurschakeeringen van fluweel zoo bijzonder fraai zijn. Om de kleur yan haar bloemen, die voor het viooltje een lokmiddel voor insecten is en dus een levensnoodzakeiijkheid, zoo sprekend mogelijk te doen zijn, heeft het met de papillen alshet ware een fluweelen kleedje aangetrokken. De kleurstof zelf bevindt zich In de verschillende cellen In den vorm van microscopisch kleine hoeveelheden vloeistof en korreltjes. 6. Een opengesprongen zaaddoosje van het viooltje.

een wittere was voor zo weinig geld!

a e e

öEAUTOfciseeßosr

doorW.J.PAJSINGHAM

>/B«TAUNG OIT Hffr FdöElSCW

Hugh Calder, ten geleerde, die op een kasteel in een afgelegen EngeUch dorpje woont met zijn dochters Isabel en Janet, heeft met zijn Instrumenten een serie geluidsgolven ontdekt, die een doodende kracht hebben. Hij houdt zijn uitvinding echter absoluut geheim, daar hij er zelf nog niet alles van weet en ook omdat hij vindt, dat de menschheid nog niet rijp is voor een dergelijk wapen. Zijn laboratorium heeft hij onder een naburig moeras gebouwd en het is alleen langs geheime gangen te bereiken. Zijn eenige vertrouwde ia de waard uit de dorpsherberg, Ben Carter, met wien hij samen langs de onderaardsche geheime wegen smokkelwaren het land inbrengt. Van de opbrengst hiervan betaalt hij zijn kostbare instrumenten. Op zekeren dag zal er echter een weg langs het dorpje aangelegd worden, waartoe het moeras zal worden drooggelegd. Hierdoor zal het bestaan van zijn laboratorium aan het licht komen en daarom doet Hugh Calder alles wat in zijn vermogen is om den voortgang van de werkzaamheden te beletten. Het is bovendien een groote teleurstelling voor hem, te moeten constateeren, dat de jonge ingenieur, die den weg aanlegt. John Pelman, en zijn jongste dochter Janet van elkaar zijn gaan houden. Ondertusschen zijn zijn proefnemingen ontdekt, daar zij door de radio tot de menschen kwamen. Hierdoor zijn er verscheidene menschen gedood en is er groote schade aangericht. Men weet echter niet, wie deze catastrophe veroorzaakt heeft. De £ngelsche GeKeime Dienst maakt daarom, in den persoon van kapitein FeltonSlingsby, jacht op hem, om de uitvinding voor Engeland te bemachtigen, terwijl agenten van vreemde mogendheden hetzelfde doen. vooral een zekere Sotchl, een Jeugdvriend van Calder, die wel vermoedt, dat Calder de uitvinder is. Na tallooze gebeurtenissen komt ook kapitein Felton-Slingsby Calder op het spoor. Vergezeld door George MacAlister. den Engelschen expert op het gebied van het geluid, brengt bij den geleerde een bezoek. Deze koestert reeds het voornemen zijn uitvinding onder bepaalde voorwaarden aan zijn vaderland af te staan. Niemand zal zijn laboratorium echter mogen — en kunnenl — betreden eer hij weet, dat zijn voorwaarden zijn geaccepteerd. Kapitein Felton-Slingsby heeft ephter toch nog geen rust, daar Calder Manor — Calders kasteel — zijn geheim' nog steeds voor de rest van de wereld verborgen houdt en Sotchl, die agent van een vreemde mogendheid is en reeds gepoogd heeft Hugh Calder ie ontvoeren, nog steeds op vrije voeten Is, Alf Anderson, de assistent van den kapitein, heeft bij toeval ontdekt hoe men het ondergrondsche laboratorium moet bereiken, doch op het onderaardsche riviertje dat er heenleidt, wordt hij gevangengenomen door een van Calders helpers. Na een paar dagen weet hij echter te ontkomen. Dan ziet hij echter hoe Sotchl eveneens den toegang tot het laboratorium heeft gevonden en hij snelt naar boven om Calder te waarschuwen. Deze geeft hem opdracht kapitein Felton Slingsby te roepen. Ondertusschen stuurt hij zelf Isabel en Ben Carter met een kostbaar pakje naar Sir George MacAlister. Ze mogen geen tijd verliezen. De hulshoudster, Anna Hllson. geeft hij opdracht zich met Janef in veiligheid te brengen. Janet probeert John Pelman op te bellen doch niemand weet waar Jüj is.

Verspil dan maar geen tüd meer met naar hem te zoeken," zei Anna, het -meisje door de hal voorgaand naar haar zitkamer. „Ik heb het niets begrepen op dien blik in je vader zijn oogen, kind! Het Ujkt me net, of hy niet meer heelemaal bij üyn verstand is, en ik geloof dat het goed is, dat we naar een veilige plaats uitkijken." De huishoudster opende de deur die toegang leek te geven tot een kast, verwijderde de rjjen planken, die zichtbaar werden en maakte op die wyze een weg vrij naar de veiligheid door een dicht, tot op den grond toe, afhangend gordijn van klimop, dat zich aan den achterkant van het huis bevond. Toen zü gezien had, dat zü hierdoor gemakkelijk en ongemerkt het huis zou kunnen verlaten, voelde Janet zich wat kalmer worden, en ze ging zitten om een courant te lezen. Anna nam in een gemakkelijken stoel plaats en begon met haar wol en naalden te werken. Langzamerhand daalde er een diepe stilte in het vertrek, die alleen verbroken werd door het getik der naalden van de oude Anna, terwijl zij rustig voortwerkte. Wat het was dat de huishoudster de eerste waarschuwing gaf dat er gevaar dreigde, kon zy later met geen mogelijkheid verklaren. Een onbestemd gevoel noodzaakte haar op te kijken naar de kast, die den weg naar de vrijheid beteekende, en haar schrille kreet deed Janet opspringen van haar stoel. Een groote, forsche gestalte versperde nu den weg naar de veiligheid — een man, die in de deuropening stond met een pistool in zijn hand! Ofschoon een baard van eenige dagen oud het onderste gedeelte van zyn gezicht bedekte, had Janet toch geen oogenblik moeite om Paul Sotchl te herkennen. „Er is absoluut niets te vreezen voor u beiden," sprak hij kalm. „Ik wil geen mensch kwaaddoen, maar ik ben hier gekomen om te krijgen wat ik wil hebben. Ik moet uw vader spreken. Miss Calder. Is hij boven in zijn studeerkamer?" Zonder een antwoord af te wachten liep hy de kamer door en stak den sleutel in zyn zak van de deur, die naar de huiskamer leidde. „Ik raad u beiden dringend aan, te blijven waar u bent," waars'chuwde hy. „Myn mannen staan buiten, en zy hebben het strikte bevel om iedereen tegen te houden, die zou trachten het huis te verlaten." Na deze woorden verliet hij de kamer, draaide den sleutel om in het slot, en stak hem in zyn zak. / Zoo snel en geruischloos als hy kon liep Paul Sotchl door de hal en de trap op naar boven, en hy bleef niet eer staan dan toen hy zich voor de deur van de studeerkamer van Hugh Calder bevond. Daar gekomen luisterde hy aandachtig. Toen maakte hy met een resoluut gebaar de deur open.

Hugh Calder keek op van het bureau waaraan hy zat en zyn eerste woorden beteekenden een volledige verrassing voor den onwelkomen bezoeker. • „Ik heb op je zitten wachten, Paul Sotchi," zei hy. „Ik vroeg me juist af, wanneer je komen zou." De houding van Calder vormde iets als'een schok voor'Sotchi. „Heb je op mij zitten wachten?" vroeg hy scherp. „Hoe wist je, dat ik hier was? Wie heeft je gewaarschuwd?" „Dat is myn zaak. — Zeg me echter, wat wil je van me?" „Waarom moet je my dat nog vragen, Hugh?" antwoordde Paul Sotchi ongeduldig. „Je weet heel goed, waar ik voor gekomen ben, en ik ben niet van plan om weg te gaan voordat ik het in myn bezit heb. In de eerste plaats wil ik, dat je mij meeneemt naar beneden, naar je laboratorium. Weiger niet, want ik ben een wanhopig man — ik zou je neerschieten als je het niet deed. Je kunt je leven vanavond alleen redden als je precies doet wat ik zeg — zonder aarzelen en zonder tegenstribbelen. Geloof me wanneer ik je zeg, dat ik doodernstig ben." Hugh Calder lachte, en het klonk zoo schril alsof hij krankzinnig was. „Arme idioot!" riep hy met hooge stem uit. „Wil je werkelijk myn werkkamer met de vele geheimen zien?" Sotchi werd vuurrood van woede. „Dat heb ik je toch al gezegd," schreeuwde hy bijna. „Jy gaat voorop. En we gaan nü, direct! Kom!" Er kwam een eigenaardige, raadselachtige gryns op het gezicht van Hugh Calder toen hy opstond uit zyn stoel. „Voordat we gaan, wil ik je even zeggen, dat het my niets kan schelen, dat ik voor moet loopen, maar ik zal niet goedvinden, dat je dat geladen pistool achter in myn rug houdt. We moeten een hooge, gladde trap afdalen in het donker, en er zou iets kunnen gebeuren — zelfs met zoo'n zelfverzekerd iemand als jy, Paul Sotchi! Je zou bijvoorbeeld kunnen vallen." Terwyl hy deze laatste woorden zei, drukte Hugh Calder op het knopje in den muur om de geheime deur te openen. Toen keek hy Paul Sotchi vragend aan, en pas toen deze zyn revolver opborg, ging hy voor en daalde hy de trappen af. Gedurende den moeilijken tocht naar beneden verzuimde Paul Sotchi niet om zoo dicht mogelijk by Hugh Calder te kunnen blijven. Na wat hem een geruime tijd leek, verlichtte de lantaarn, die Calder in zyn hand had, den ingang tot de tunnel beneden aan de trap, en later onthulde het door de geopende deur van het laboratorium stroomende licht aan dezen een tooneel, dat hem van schrik en verbazing een oogenblik wankelen deed. Er stonden vier mannen in het laboratorium van Hugh Calder en bij het geluid der naderende voetstappen hadden zy ieder een revolver getrokken. Zoo stonden zy, zwijgend en grimm%, terwyl Hugh Calder Paul Sotchi naar hen toebracht. Een deur, die aan den tegenovergestelden muur half uit haar scharnieren hing, toonde aan hoe zy binnen waren gekomen. „Nu, Hugh Calder," begon Sotchi bruusk, „ik wil dat je my die transformators verklaart op de tafel daar. Ik kan er niet uit wys worden. Ik kan me niet begrijpen, waarvoor zy eigenlijk noodig zyn. Laat my je straal-apparaat eens aan het werk zien!" Hugh Calder keek hem een oogenblik zwygend aan. Toen vroeg hy: „En de menschen dan, die vanavond aan hun radio-toestel zitten te luisteren?" „Nu, wat zou dat?" vroeg Sotchi grijnzend. „Dat heb jy Se toch ook niet afgevraagd, toen je je proeven nam, is het wel? Ik moet je waarschuwen om geen tijd te verspillen met het stellen van allerlei onnoodige vragen. Wij moeten hier weer zou gauw mogelyk vandaan." „Wij?" „Ja. Jy moet met ons mee, om den eersten Geluids-Vernieler in Europa op te richten. — Kom, maak voort, en laat zien hoe hy werkt." „En als ik weiger?" „In dat geval schiet ik je neer als een hond, idioot!" riep Paul' Sotchi dreigend. „En dan laat ik dit laboratorium in de lucht springen. Beslis dus — en doe het gauw!" Hugh Calder wachtte even. Toen ging hy zonder een woord te zeggen naar de steenen tafel, veranderde den stand van eenige schakelaars en hefboomen, en zette den electrischen motor aan. Lampen begonnen te gloeien, af en toe klonk er een kort klikkend geluid en Sotchi keek met gretige oogen toe. „Wat gebeurt er nu?" wilde hy weten. „We zitten in de lucht, dat is alles," zei Calder luchtig, en hy grynsde. „Loop naar den duivel! Houd me niet voor den gek,. Hugh Calder! Ik zeg je, dat ik je vermoorden zal als het noodig mocht blijken

8 -

LENTEBLOEf

WOL VAN STEENEN In Canada is een nieuwe industrie ontstaan, waarbij men kunstwol vervaardigt van steenen. De wol behoort tot de fijnste soorten die mén kent, en de vervaardiging er van werd voor het eerst in Canada begonnen in het jaar 1934, Op het oogenblik zijn er reeds vijf fabrieken in bedrijf, en men heeft het voornemen nog verscheidene andere op te richten. Tot nu toe heeft er nog geen uitvoer van deze wol plaats gehad, daar de productie nog niet grooter is dan de behoeften der inwoners. De uit steenen vervaardigde wol is buitengewoon zacht en gemakkelijk te verwerken. Ze wordt vervaardigd door geschikte steensoorten te smelten •n ze dan In draden te trekken door middel van stroom of verwarmde lucht. Behalve dat zij zeer geschikt is voor kleedingstukken en dergelijke, moet de wol ook uitstekend voldoen als geluiddempend materiaal. ELECTRISCH LICHT UIT EEN CITROEN r. W. Parmelee, van het Franklin Instituut te Philadelphia, is er in geslaagd electrisch licht te verkrijgen uit een citroen. Ofschoon zijn ontdekking voor het oogenblik niet van veel gewicht is, verwacht men er in de toekomst toch zeer veel van.

D

HET IS EEN ZONDERLINGE WERELD Ongeveer tien jaar geleden, in I927, is Jean Vutjech aan een wandeling rond de wereld begonnen. Op het oogenblik heeft hij reeds honderdtwintigduizend kilometer afgelegd — hetgeen meer dan drie keer de omtrek van de aarde is. Hij houdt dus blijkbaar wel van wandelen. Er gaat dan ook geen dag voorbij of hij legt minstens veertig kilometer af. CLEOPATRA EN DE PAREL Men vertelt, dat Cleopatra, de Egyptische koningin, aan een banket, toen de Romeinsche veldheer Marcus Antonius zijn verbazing uitdrukte over In Zuid-Amerika, gedeeltelijk op Braziliaansch en de pracht die er tengedeeltelijk op Argentijnsch grondgebied, bevindt toon werd gespreid, 'n zich een groep prachtige watervallen. Nog slechts parel uit haar oorring weinig blanken hebben ze aanschouwd. Waarnam en dezen, na hem schijnlijk komen ze de Niagara-vallen in grootte nabij. in azijn te hebben doen oplossen opdronk. Deze geschiedenis kan echter niet juist zijn, want experts beweren, dat een parel in azijn niet oplost, terwijl ieder ander zuur te sterk geweest zou zijn om te drinken. Tegen deze meening staat echter die van een Fransch professor, welke zegt, dat het wel degelijk mogelijk is,, dat een parel in azijn oplost. Het experiment zou echter zoo lang duren, dat het verhaal toch waarschijnlijk niet juist is, althans niet in den bekenden vorm. WIST Ü DAT? Wanneer u een goede pen koopt, verwacht u, dat zij gemakkelijk en licht over het papier zal glijden. Indien zij kraste, zoudt u ze gauw gaan ruilen. De buigzaamheid van de pen en het schrijven zonder te haken, is het resultaat van zeer veel arbeid en moeiten van de zijde van den fabrikant, die de pennen fabriceert. De punten worden onderzocht met behulp van microphoons en geluidversterkers, die het minste geringste gekras doen klinken alsof er een leeuw brult. Voordat de pennen de fabriek verlaten, zijn er talrijke proeven genomen door experts, en Alleen wanneer de pen geen enkel geluid veroorzaakt, wordt zij geschikt geacht om op de markt gebracht te worden. DE EERSTE ENGELSCHE GRONDWET In Engeland kwam reeds In 1215 de eerste grondwet tot stand, de zoogenaamde Magna Charta, door adel en geestelijkheid verkregen van koning Jan zonder Land. Dit staatsstuk vormt nog steeds den grondslag van de Engelsche staatsregeling.

- 11 -

OUDE PRIJS

ONVERANDERDE.VOlMAAKIEKWAilIEIl,

RADION _

EN... ONVERANDERD GEWICHT

Om Uw wasgoad zo helder wil te krijgen, als helder wit naar zijn kan, behoeft U het alleen maar in Radion te laten koken. Niet boenen en geen extra bleekmiddelen gebruiken — maar Uw goed uitsluitend aan het volmaakt reinigende, zelfwerkende Radion sop toevertrouwen, dan krijgt U een blinkende helderheid, zoals U zonder Radion te gebruiken, nog nooit hebt gezien. Dat komt, pmdat Radion alle vuil volkomen verwijdert - het goed wordt witter, omdat het schoner wordl. Door de nieuwe, lage prijs en onveranderde, volmaakte kwaliteit geeft Radion de helderste was, voordeliger dan ooit!

% Door is nieuKB prijt krijf ik mt Radion IN pettifi witte i» nor luast

(in fold

T'

"f^L

RADION Leer nu syncopeeren op Uw piano en volg den schriftelijken cursus van

FELIX

DE

COLA

G««n moeilijk* o«f«nlng«n m«ar, daarom door ladaraan m«t succat t« volgan. Stort f 7.50 voor dan gahaalan curiut op giro 321 026. Zand naam an adras voor voltedlge Inlichtingen

Felix de Cola's School of Modern Piano SYNCOPATION Postbus 573, Amsterdam C.

OPLOSSINGEN ZOEK EN VIND 6 APRIL

DE PRIJSWINNAARS

OPLOSSING GEÏLLUSTREERD KRUISWOORDRAADSEL

RUITENRAADSEL

KRUISWOORDRAADSEL

24. schaterend keelgeluid vogel bergplaats bijwoord gemeente in Gelderland 29. nauw 30. vernielen (gew.) 25. 26. 27. 28.

Verticaal:

I1_HD]_J^B

b [ZEL] IbJAMBogplIbrisl P^^UFM^

OPLOSSING LEHERPARENRAADSEL

OPLOSSING VERANDERRAADSEL liets — raap — stal — nier — last — hand — dank - lente — vest FRANS HALS

-y'»**»*»**!!'g^»iJigJ!^^ Horizontaal: 1. stelt bovenstaande teekening voor 12. en dergelijke (afkorting)

OPLOSSING RUITENRAADSEL

18-4-15 Jan 17-2-U-11-4-3-16-8 tentamen 9-7-28 hit 20-13-20-5-19-8 zonnen 1-15-6-1-21 Indië 12-10-22-17-24-5 zetten IEMAND IN HET ZONNETJE ZETTEN

OPLOSSING ONZE FILMPUZZLE CIRKELRAADSEL

1 2 5 li

5 6 7 8

9

□ □ □□ n n □

De letters in de versierde vakjes vormen van hoven naar onder gelezen den naam van een plaats ■! de gemeente Geleen (provincie Limburg).

deze week

ge.

mejuffrouw M. Romkes-Asma, Urk; mejuffrouw J. Overhorst, Utrecht; den heer J. Hendrikse, Vlissingen; den heer Fl. Ferment, Boschkapelle; den heer H. Wessels, Urmond.

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10.

verzoek vrouw traag fruit smalle strook slim dier jongensnaam pleizier snaren speeltuig der ouden -11. verschajking 1.2. niet vroeg 13. • meisjesnaam 14. woonplaats van dieren 15. wapen 16. aanbeveling om iets te doen.

De troostprijzen vielen ten deel aan: mevrouw A. W. Tetro, 's-Gravenhage; mevrouw J. W. O. van Dijk, Amsterdam; mejuffrouw L. Wimmers, Venlo; mejuffrouw 8. C. v. d. Keur, Leiden; mejuffrouw T. Hoenselaars, Heerlen; mejuffrouw Drenth, Assen; mejuffrouw S, Silvius, Dordrecht; den heer P. P. v. Buël, Rotterdam; den heer J. de Leeuw, Rotterdam; den heer A. J. M. v. Trienen, Zevenaar; den heer J. F. Colsen, 's-Gravenhage; den heer J. A. Schuerveld, Rotterdam; den heer G. te Hennepe, Almen; den heer Kalkwarf, Amsterdam; den heer K. Schipper, "s-Gravenhage; den heer J. H. Barbeel, Moergestel; den heer Hub. Lambrechts, Wljck; den heer J. H. v. IJzerloo, 's-Gravenhage; den heer J. Kolsteeg, Amsterdam; den heer M. Hartog, Avenhorn. De hoofdprijs van de filmpuzzle kon worden toegekend aan: mejuffrouw L. Wijsemer, Enschede, De troostprijzen werden verworven door:

L-RAADSEL

n□

De letters goed ingevuld (in elk vakje één letter) vormen in horizontale richting woorden van de volgende beteekenis: 1. gekend wordende 2. onderwijzen 3. een onbepaalde hoeveelheid 4. het zich vormen van den dauw 5. op en neer bewegen 6. dun maken 7. langdradig 8. bereid 9. lokkig.

FREDDY BARTHOLOMEW

17. houten wig 18. zich nergens druk over makend 23. lengtemaat

De hoofdprijzen werden wonnen door:

ZIG-ZAGRAADSEL

LOOSDRECHT

OPLOSSING LOGOGRYPHE

13. kruipwilg 14. muzieknoot 15. latwerk om goed te drogen

1. door een groote tusschenruimte gescheiden 2. lyrisch gedicht 3. eerwaarde heer (afkorting) (Latijn) 4. luidruchtig zijn vreugde te kennen geven 5. uitroep 6. meisjesnaam 7. rijkswaterstaat (afkorting) 8. muzieknoot 9. die ijverig studeert 10. lieden van adel 11. bijwoord 16. helder 17. ketting 19. van net loopende jaar (afkorting) 20. naam voor zandig buitenstrand op Ameland 21. niet te noemen persoon (afkorting) 22. gemeente in Zeeuwsch Vlaanderen 24. laatstleden (afkorting) 28. behoudens vergissingen (afkorting, Engelsch)

Om de cijfers — te beginnen by en in de richting van de pijltjes — woorden invullen van de volgende beteekenis:

SCHAKELWOORDRAADSEL

i

2 5

r-s

/"V \

U 5 6 7

e Door in de cirkels klinkers en in de vierkanten medeklinkers te plaatsen verkrijgt men in deze figuui zes rijen woorden, elk van vijf letters. Verwijder nu de middelste letter van ieder dezer woorden, waardoor er andere woorden van vier letters elk zullen overblijven. De omschrijving dezer woorden vindt men hieronder gegeven: 1. 2. 3. 4. 5. 6.

beurtvaart wapen rooldier. dierenverblijf vindt men langs het strand vrucht.

De verwijderde letters, d.w.z. de letters uit de horizontale rij no. 7 vormen tezamen den naam van een oudhollandsche gouden munt.

9

L L L L L L L L L

Vul horizontaal in: 5. slingeren 1. bier 6. sterven 2. verlangen 7. niet te tellen 3. op stal zetten 8. tot gruis maken 4. bepaald schilderij 9. boom. Te gebruiken letters: a, a, a, a, a, c, d, e, e, e, e, e, e, e, e, e, e, e, i, i, 1, 1, 1, 1, 1, 1, 1, 1, 1, 1, 1, 1, 1, m, m, n, n, n, n, n, n, o, o, o, o, o, r, r, s, s, s, s, t, t, t, t, v, v, y.

ONZE FILMPUZZLE VOORZETRAADSEL El — ark — al ■— oom — es — en — toom — oer — ver — acht — er — aap.'

Elk der bovenstaande woorden krijgt door het voorzetten van één letter een andere beteekenis. Bij goede invulling vormen de voorgezette letters in aangegeven volgorde den naam van een filmster. Wij stellen een hoofdprijs en tien filmfoto's beschikbaar om te verdeelen onder de goede oplossers. Antwoorden in te zenden vóór 27 April aan Dr. Puzzelaar, Galgewater 22, Leiden. Op enveloppe of briefkaart a.u.b. duidelijk vermelden: Filmpuzzle 27 April. Deze puzzle kan tegelyk met de andere ingezonden worden, doch liefst op een apart velletje papier.

-12 - T3 ^

mevrouw J4 Yzendoorn, Utrecht; mevrouw H. J. M. Overmaat, Enschede; mejuffrouw N. Hooghwerff, Rotterdam; mejuffrouw H. Janssen, Nijmegen; den heer E. J. Walter, Den Helder; den heer I. Besteman,, Rotterdam; den heer Th. de Qock, Tilburg; den heer Joh. In 't Ven, Tilburg; den heer G. Hammer, Maassluis; den heer C. Janse, Amsterdam.

ONZE PRIJZEN. Voor goede oplossingen op iedere puzzle, rebus, probleem, enzoovoort, stellen wij een prijs van ƒ 2.50 benevens vier troostprijzen beschikbaar. In totaal dus deze week 5 prijzen van ƒ 2.50 elk en 20 troostprijzen. DE OPLOSSINGEN op de in dit nummer voorkomende puzzles, enzoovoort, gelieve men vóór 27 April in te zenden aan Dr. Puzzelaar, Galgewater 22, Leiden. Op enveloppe of briefkaart vermelde men duidelijk: Oplossingen Zoek en Vind 27 April

PASCHE Overal in de natuur roert zich nieuw leven. Oe lange winternacht is voorbij, de sinds kort weer warme zonnestralen wekken het zaad In den akker, doen de knoppen aan de boomen zwellen en openspringen, roepen de eerste bloesems tevoorschijn. Het sneeuwkleed, dat de aarde gedurende den winter vaak zoo warm dekte, is gesmolten, en sneeuwklokjes en crocusjes hebben hun kopjes reeds lang opgeheven als een eerste, blijde lentegroet aan de menschen, die niet minder dan al wat hen omringt, zich In deze wedergeboorte der natuur verheugen. Het feit van de dag- en nachtevening der lente heeft plaatsgevonden: spoedig zal het Paschen zijn, en dan zal de ban van den langen, somberen winternacht voorgoed gebroken wezen! Het kan geen verwondering wekken, dat de mensch reeds In de vroegste oudheid zich gedrongen heeft gevoeld uiting te geven aan zijn gevoel van vreugde over deze hergeboorte der natuur, over dezen terugkeer van warmte, licht en leven, die voor hem misschien nog belangrijker was dan voor ons, die door ons modern comfort de vele ongemakken van den winter op gerlefelijke wijze weten te overwinnen. En evenmin kan het verbazen, dat de folklore, die bij voorkeur zoo ver mogelijk achter zich in het verleden speurt — hetgeen ook haar plicht Is, daar zij zich tot taak stelt den oorsprong van oude gewoonten op te sporen — zich heeft afgevraagd, waaraan de gebruiken, die bij de viering van het lentefeest In zwang waren, en waarvan er velen zich tot in onze dagen hebben weten te handhaven, hun ontstaan te danken hebben. Het zal onzen lezers zeker interesseeren, hier eens te hooren, wat de folklore op 't gebied van Paschen en Paaschgebruiken meent alzoo gevonden te hebben. Wie Paschen zegt, denkt onwillekeurig aan eieren. Nog steeds is het In ons land een algemeene gewoonte met Paschen eieren bij den maaltijd te gebruiken, en in sommige streken mag ieder er zelfs zooveel eten als

■

hij verkiest, in welk verband het niet «I te vreemd aandoet, als wij ergens lezen, dat een gezin, uit twaalf personen bestaande, voor de Paaschdagen... tweehonderdvijftig eieren insloeg! ' Dat er Juist op Paschen eieren gegeten worden, komt waarschijnlijk niet alleen omdat zij omstreeks dezen tijd goedkoop zijn. Het ei is immers een symbool der vruchtbaarheid, en als zoodanig verklaarbaar als gerecht op een feest, waarbij men den terugkeer van het nieuwe leven viert Reeds in den voorhistorisehen tijd kende men een cultus van het el, hetgeen bijvoorbeeld blijkt uit het feit, dat men in 1897 in een graf in de buurt van Worms, waarin een meisjesgeraamte lag, beschilderde eieren heeft gevonden, die uit het Jaar 320 v. Chr. moeten dateeren. ÖVk |n de oude Phoenlclsche graven rond Carthago vindt men dikwijls eieren. Daar in het el ook vaak het symbool der opstanding wordt gezien. Is het begrijpelijk dat men het dikwijls In graven aantre«. Het verband la duidelijk: uit het ei komt een jong, levend wezen voort; het schijnbaar doode doet Iets levende geboren worden, zooals de mensch eens uit zijn graf, waar de dood heerscht, tot een nieuw leven zal opstaan. Interessant Is In dit vefband ook, dat men in sommige streken eieren In den akker be- . groef, in de hoop hierdoor een goeden oogst te verkrijgen. Gewoonlijk wardn op deze eieren korenaren geschilderd, opcfet de aarde die dan in menigte zou voortbrengen. Deze versleringen werden later natuurlijk verder uitgewerkt, en waarschijnlijk kan men hierin den oorsprong terugvinden van het beschilderde Paaschei, dat ook thans nog vele tafels siert Van de gewoonte in het voorjaar eieren te eten op den akker, zijn waarschijnlijk de vele spelen met eieren afkomstig, die de Jeugd gewoonlijk den tweeden Paaschdag buiten beoefende. Bekend zijn hieronder vooral het eler-tlkken en eler-rollen. De eieren werden hiertoe hard gekookt m koffie, water

DE EIERDANS. {Naar de schilderij van Piet er A erf sen)

EIERTIKKEN. {Naar een oude /frav fre)

met uien of in andere kleurstoffen. Het eler-tlkken bestond hierin, dat men met het spitse of stompe einde twee eieren tegen etkaar sloeg; hij, wiens ei daarbij het eerst gekneusd werd, was de verliezer. BIJ het elerrollen liet men de hardgekookte eieren lang« de hellingen der duinen of van een plank naar beneden rollen. Brak er hierbij een, dan w'ord het terstond opgegeten. Later, ongeveer in de zevende eeuw, was ook de eierdans In zwang. Met krijt werd er een kring op den grond getrokken, en hierin een aantal eieren gelegd. Nadat men de schoenen had uitgetrokken en de handen in de zijden had geplant, moest men, tervtfjl men op één voet rondhlnkte, probeeren zooveel mogelijk eieren buiten den kring te stoeten. Niet onmogelijk Is het, dat deze eierdans de aanleiding is geworden tot het balspet, dat onder anderen in Engeland tot een der vermakelijkheden van den tweeden Paaschdag Is gaan behooren. Vermelden we nog, dat men aan het el ook vaak een onhellafwerende kracht toeschreef, die den mensch tegen ziekten beschermde, dan mogen we van het thema eieren thans wel afstappen, om nog met een enkel woord te vertellen over de Paaschvuren en de Palmpaschen. Met den Palmpaasch, een stok versierd met takjes van den Buxus sempervirens, trok de Jeugd eertijds op Palmzondag In optocht door de straten onder het zingen van bijvoorbeeld: Pallem, Pallem Paschen, Hel, koerell «) Nog maar een Zondag Dan krijgen wij een ei. Eén ei is geen el, Twee el is een half el, Drie el is een Paaschei! Wie weigerde een el te geven, werd .natuurlijk bespot, terwijl er voor zijn deur gezongen werd: Daar Is een gaatje in de deur. Daar kijkt een gierige duivel deurl Aan dit „gaan om eieren", zooals het heette, werd, behalve door de jeugd, ook wel door ouderen deelgenomen, bijvoorbeeld door 1 ) Ko.r.i batnkant waarschijnlijk kopparal ol klpp.n«!.

t.« mkkar. bail* mat hat knippen dar PMichbsantjt dia de Palmpawhan zuilen bekronen.

Van zoo'n Paaschvuur lezen wij ergens de volgende beschrijving: In een weide was een groote stapel takkefooomen gevlijd op dikke blokken, met een paal in het midden. Boven op den paal was een rad, met een Palmpaasch. De takkebossen werden aangestoken met een brandend stuk hout, dat uit den haard was gehaald. Als de stapel brandde, werd er een groote rondedans om het vuur gehouden, driemaal rechtsom en driemaal linksom, natuurlijk onder het zingen van allerlei toepasselijke paaschliedjes. Na den reidans kreeg leder een brandend stuk hout in de hand, en al zingend liep men met het hout in de rechterhand, die naar het vuur gekeerd was, en daarna omgekeerd in de linkerhand, om het vuur heen. Daarna werden de stukken hout op den hoop geworpen. Was alles verbrand, dan kreeg leder, die maar wilde, een verkoold stuk hout. Natuurlijk was dit een symbool: het weerde onheil af en verleende vruchtbaarheid! Waarschijnlijk mag men in het brandend rad een zonnesymbool zien, een herinnering aan Wodan, den zonnegod, wiens symbool het rad of wiel (van den zonnewagen) was. Kinderen bi) hat zoakan van Paatchalaran, aan in vala «treken bakand vermaak. {Naar een oude teekening)

den koster, de vrouw van den schoolmeester, en de meid van den pastoor. Ook den veldwachter trof men er wel eens bij! Dat het houden van Palmpaasch-optochten weer In eere schijnt te worden hersteld, mag hier terloops even worden opgemerkt. In het Paaschvuur hebben wij waarschijnlijk een relnlgings- of vruchtbaarheidsvuur te zien, dat niet zonder agrarische beteekenis Is, daar men algemeen geloofde, dat zoover de vlammen van het vuur gezien werden, ook de akkers vruchtbaar zouden zijn. Voor de Paaschvuren, waarvoor dikwijls een teerton onontbeerlijk was, werd de brandstof gewoonlijk door de jeugd opgehaald, onder het zingen van liedjes, als: Heb-ie ook 'en olde mande. Die wie tot Paeschen brande? Heb-Ie ook 'en bosslen riet? Gare hebben wie veur* paaschvuur nuet! Kinderen mat hun P»lmp«»chcn, gereed om ar in optocht mee rond ta trekken. — Palmpatchan zijn mat buxui famparviram vartiarda «tokken, waarop bovanaan aan Pastchhaantja bavattigd I«. Da kindaran balivaren zich, om hun Pslmpaschan zoo mooi mogelijk ta maken.

Regie: Lambert Hlllyer L.C.B.-Columbia-film Tommy Morton Eileen Hart Skids Brannlgan Peaches O'Brien Breakaway Wilson Dan Kelly

mtim v: m m

Charles Quigley Dorothy Wildon Eddie Nugent Patricia Farr Gene Morgan John Qaltaudet t

Nadat hij het kampioenschap van de groote automobiel.race in Indianapolis gewonnen heeft, brengt Tommy een bezoek aan het weeshuis, waarin hij werd grootgebracht. Van de directrice hoort hij, dat men eindelijk zijn weggeloopen Jongeren broer heeft opgespoord, die als

V

^

sIN ^1#

Doch Tommy staat er op, ,dat hij In Indiana, polis naar het wereldkampioenschap zal dingen. Eindelijk laat Sklds zich over. halen en Tommy staat vol trots toe te zien, hoe Sklds een prachtig parcours rijdt. Maar dan gebeurt er iets onverwachts: er vliegt een auto In brand, waardoor Sklds plotseling den moed verliest. HIJ wil niet verder rijden en stopt. Tommy springt echter in Sklds wagen en met zijn voet over die van zijn broer drukt hij het gaspedaal in, en stuurt den wagen tot. dat Sklds over zijn angst heen Is en een glorieuze overwinning behaalt.

Skids Brannlgan naam gemaakt heeft iJommy rijden en dan zorgt Tommy er wedstrijden met zeer kleine autö'tjes. ZIJ )or, dat Skids en diens vriend Breakaway raceloopbaan wordt echter gekenmerkt doosn zelfstandige rijvergunning krijgen. Skids ruwheid en onverzettelijke hardheid als hesrneemt dan, dat Tommy gemaakt heeft, op winnen aankomt. De sympathieke Tomm »t hij niet dadelijk deze vergunning kreeg wil trachten een fairen sportsman van zijn In Elleens kamer komt het tot een vechtbroer te maken en acht het daarom het best »rtij, waarbij Tommy echter de sterkste voorlooplg hun verwantschap niet openbaa lijkt. Skids is ziedend en zweert, ten koste te maken. Tommy maakt kennis met Skidjan alles, de Ascot-race te zullen winnen, door een beker uit te loven voor een wed Heen, die Skids trucjes kent, Is doodsbang strijd, die door Skids gewonnen wordt. 8kld oor Tommy's leven. ZIJ vraagt Breakaway om heeft direct zijn oog laten vallen op Tommy' ulp, en deze belooft haar t« zullen helpen, meisje, Eileen Hart, die echter niets van dei IJdens de race blijft Breakaway voor Skids Jongen opschepper wil weten. Maar op Tom uto rijden en laat hem niet passeeren. Sklds my's verzoek Is zij toch zoo aardig mogelljuordt zoo woedend, dat hij Breakaway's tegen hem. Tommy helpt ékids om coureu 'agen door een onbeheerschte manoeuvre te worden met groote race-auto's, euat verongelukken, en Breakaway sterft na neemt hem aan als mecaniclen om hem d "kele uren in het ziekenhuis. Ook Tommy noodige ondervinding op te laten doen. Oe 'ordt door Sklds over de balustrade gejaagd, durende hun eerste race dreigt de band vaiiaar hij komt er met zware verwondingen Tommy's auto het te begeven. In verbam f. Als Sklds echter trotsch en pralend bij met het dreigende gevaar wJI Tommy uitval illeen komt, houdt het meisje het niet meer len, maar Sklds, die naast hem zit, Is bezetenlt. Ze scheldt Sklds uit voor moordenaar door den wil om te winnen en drukt het gas m verwijt hem, dat hij zelfs zijn eigen pedaal In. ,roer bijna In den dood heeft gejaagd. Tommy wint, maar het springen van der )lep geschokt gaat Sklds naar het zlekenband even na de finish Is aanleidim tuis, waar hij zich met Tommy tot eenlge booze woorden tus. /erzoent, Maar nu ontbreekt sehen de broers. Skldi ism de moed om varwit niet mser me itr te rijden.

\^

-: ■«

^ ^

B

Ui♦ ^

.Tommy verzoekt Eileen 1 Itoch vriendelijk te zijn| | tegen zijn brutalen broer.

1 «•Heft dst ff broer Is.

[Skldt ««n d«n ifrtj

^<äL

■

%

yfr Mf

'^

.!

•v

•■'•

^

ISkldi

pocht,

dat

hljl

ITommy ssl vsrtlaan.f

JBij de prijtuitrelklngl Skidi reedt d>del| vrijpottlg tagen Elle«

ORIGINELL IS MOEILIJK TE LEZEN ORIGINAL IS DIFFICULT TO READ

Achttien dagen op zee gedreven Het Il et zou niet lang meer duren, of de schoe«choe. ner Fatch Mubarrlk zou van voldoende

zij tot de ontdekking, dat dit zout smaakte, zoodat de kapitein verbood, het te drinken. HIJ wist, dat zij anders öf krankzinnig zouden EEN REEKS SPANNENDE AVONworden, öf zouden sterven. TUREN NAAR WAARHEID VERTEUD 2oo brachten zij den volgenden dag en J?V.Ch?ner VOrmde een '»"»illobexlt, hoenacht door, terwijl Maya ibn Khanissa alles wel als eigenaar er van ingeschreven stond deed wat in zijn vermogen was om het lijden Nur MoWd, de zwager van den kapitein, wat?r a"n andere keus. Nadat zij 't drink. van zijn twee Jongste zoons te verlichten. 2e d e tank8 e ,ld Ä* , ■ 8 «hept hadden, er wilden water hebben, maar dat was er niet, was WD!nJenfter *er bema""'"fl verwant slecht zooveel in latend, dat nauwelijks de ^H ^P'*61" had vijf zoons, die aan althans geen goöd water. Ten slotte werd hun bodem er mee bedekt was, verdeelden zij zich boord matroaendlensten verrichtten: een er lijden zoo hevig, dat de Jongste den derden roe en van was acht jaar, een ander tien en de derde ♦Li. f* S P en maakten zich gereed de dag stierf... tanks in de ruwe zee te laten zakken. beL-T le,1 Jaar- De andere ne9«" '«"en der De kapitein weigerde den anderen toeDe kapitein beval zijn broer zich met zes stemming om hem in zee te werpen. Als tro^wd"8 Waren br0er8' neven of """Oeder tank8 ln wm J." .f'" " *• schepen", terdiep geioovig Mohammedaan wilde hij per se. wijl hijzelf met zijn vijf zoons, een neif en dat zijn zoon van af een schip begraven troDkeknenda9hradat u1J Van B0mba>, war«" W90n het weer 8,ech SÄ- '* d! an,?*.rt tank Z0U flaan- Niemand n. uP'u t *« worden. zou worden met al de ritueele handelingen, behalve de kapitein, dacht er aan proviand :SLr,s \ »vertrouwde" het niet, en de die daarbij vereischt werden. En zoo dreven mee te nemen, en het eenige wat hij meenam, stand van den barometer gaf daar ook wel zij drie dagen rond, de levenden met 'n doode was een paar pond biscuit. Gelukkig bracht aanleiding toe. Hij |,.t meer en meer «M in hun midden, onder de laaiende zonnehitte hun zeemansinstinct anderen er toe, touw en van den Indischen Oceaan, en toen pas stond een ra mee te nemen, welke laatste als mast 9 IVen b00rde De8 ach hi?lJ A ? " t« werd zou kunnen dienen. Maya ibn Khanissa toe, dat zijn zoon over het weer zóó slecht, dat hij alle zeilen liet inboord werd gezet! li.f«V^aCh*"e!? een O""8*1«« gelegenheid af en r^f"' !" de 8choe"e'- onder de felle windlieten de tank« toen in zee. Het kostte heel Den volgenden dag bleek ook de tweede stooten hevig begon te slingeren. De golven zoon er zoo slecht aan toe, dat men eoegen over het dek en toen de dag aanbrak, hlurfüT; 'MI*!) in bedwan9 en langszij te ieder oogenbllk zijn dood verwachten kon, gierde de orkaan door de touwen en de mas. nïufJZï erW,JI de rnannen er ,n kropen. \)n. ten Nog nooit had de kapitein zulk slecht maar toen, tegen dat de avond viel, ontoCLrh«„ 8Cn0HB 8L0eflen de S0,ve" «"• d"-ect weer meegemaaktl overheen, zoodat het weinige drinkwater op dekten zij een stoomschip, dat regelrecht den bodem onmiddellijk onbruikbaar werd. 2e op hen af scheen te komen. 2e riepen zoo Nog steeds nam de orkaan in kracht toe. 6 m,d en ineen stanH^A" nC.hter in M0'n ha«*elljken toehard ze konden, en een van hen zwom zelfs te ^"n M "^ ? typhoon bleek stand dat zij daar niet eens acht op sloegen. te zitten. Nu eens klom de schoener tegen naar de boot toe in de hoop, dan in leder gehu allemaal zwarte, ontzaglijk hooge waterbergen op, huwJlt , \ r oelukt was heel- val gezien te worden. Maar" zoowei zijn als huidsch in de tanks te komen, zetten zil af dan weer scheen hij tot op den bodem van hun hoop was Ijdel en zonder opgemerkt te terwijl de kapitein in de eene tank zijn hoofd' zijn, dreven zij voorbij de boot... *.ül ?eann '" een afQro"<' te zullen veren schouders door de opening stak, om |j 2 n zinken! De stormzeilen werden aan flarden Den volgenden dag stierf dé tweede zoon broer ^iens tank direct afdreef in de duisvan Maya ibn Khanissa en wederom stond de en t.r^;JleKniar88teng kraakt* doormidden, ternis, iets toe te roepen. Dat was het laaten terwijl de bemanning bezig was het houtvader er op, het lijk drie dagen bij zich te ste wat Maya ibn Khanissa van de andere en touwwerk te kappen, werd de voormast houden in de hoop, dat er een schip verschijtank en hen die er in zaten, gezien heeft. weggeslagen. Het schip maakte water, en nen zou. Onder de schroeiende zon en de helnJÏZ SI"?* vierentwintig uur was er eten 9 ^"n. : t0t Zlj er ülta8Put bij neervielen, noch drinken over zijn lippen gekomen. Al dere sterrenluchten dreven zij hulpeloos rond, pompten de mannen om 't binnenstroomende zijn aandacht en zeemanskunst had hij moeten prooi aan een verschrikkefijken honger en water te verwijderen. Tegen den voormiddag ten aanwenden om zijn schip niet te laten dorst, tot er weer drie dagen voorbij gegaan werd de groote mast weggerukt, en nu was de ondergaan, en hij had geen tijd gehad om waren en de kapitein toestemming gaf, ook schoener eerst recht aan wind en golven ergens anders aan te denken. En nu, terwijl zijn tweeden zoon aan de zee toe te vertrouhlJ 266 die ,n io H^TV^' P "et water de golven over de tank sloegen, zag hli zich wen. En dit werd de aanleiding tot 'n andere lag dat de kapitem begreep, dat niets zijn voor de nög moeilijker taak 'geplaatst dit schip meer zou kunnen redden. Het ai na er afschuwelijke ervaring, want er verschenen krankzinnige hulkje in bedwang" te houden! nu nog slechts om, het veege lijf te bergen. haaien. En eenmaal aangelokt, weigerden zij snel zijn hoofd naar binnen trekkend, sloot weg te gaan. 2e zwommen om de tank heen •Jin9? Tr "."I! f39 Maya ibn Khanissa een hij de opening af, ten einde te voorkomen, dat schip in de richting komen, dat klaarblijkealles in't werk steilend om de uitgeputte maner nog meer water in de tank zou koriien, m op weg was naar Bombay, en door tee. nen te pakken te krijgen. 2oo hevig waren J an er8 binnen een aar kens gaf hij te kennen, dat hij met zijn manr^u ^ P minuten gesoms hun aanvallen, dat de mannen vreesden, zonken zouden zijn. En zoo hurkten zij in nen aan boord genomen wilde worden. Maar dat zij de tank zouden omgooien en zij in zee de duisternis neer, de dwarslatten aan den zouden vallen om door hen verslonden te o? u0!r V00rbij' zonder hen flezlen of UltVïJ'V gehoord te hebben. t0r« r,k",rt *Van het dek8el 8tevifl vasthoudend, worden! V00rk0men dat De kapitein gaf de hoop echter nog niet op: zou wöJd'en ** weggeslagen Op den negenden dag stierf er een ander men bevond zich op de hoofdroute der scheepMd der bemanning en weer vergingen er twee Als een kurk werd de tank op de woedende vaart «n hij was overtuigd, dat het niet lang verschrikkelijke dagen eer Maya ibn Khanisgo ven heen en weer geslingerd, en hoe zij kon duren, of er moest een ander schip versa toestemming wilde geven het lijk in zee ook probeerden zich schoor te zetten, dit ver«Chijnen, dat hen kon opnemen. Maar tegen te werpen. hinderde niet dat binnen weinige oogenblikden avond was er nog geen enkel schip in Ken hun knieën en schouders vol builen en Het lijkt bijna onmogelijk, dat hij onder ^et gezicht gekomen, en de toestand aan schrammen zaten. Er was geen ventilatie. De dergelijke omstandigheden nog een oogenbllk joord was toen zoo hachelijk geworden, dat lucht werd dik en ongenietbaar, en de kapide hoop kon koesteren, dat hij en de anderen tij den schoener zoo snel mogelijk diendin te tein, die hoorde hoe zijn twee jongste zoons er het leven zouden afbrengen, en toch wilde penaten wilden zij er het leven afbrengen. begonnen te hijgen, probeerde hen moed in te Zt bezaten evenwel geen reddingbooten, en hij den moed niet opgeven, en was hij degeen, spreken. Maar ten slotte werd de toestand fcr zat slechts één ding op: de watertanks die ook Wj de anderen de hoop levend hield. ais zoodanig te gebruiken! En toen, in den ochtend van den vierente0tmen0Udbaar' ^ ZU be8,0ten h^ luikje op Deze watertanks waren met ijzer beslagen twintigsten November, nadat zij achttien daGedurende een paar minuten konden zij nu kisten, overtrokken met waterdicht linnen. gen hulpeloos hadden rondgedreven, naderde fnssche lucht inademen, maar toen sloeg er Ze waren ongeveer twee en een halven meter er andermaal een stoomboot. En dit keer werweer een roller over de tank, en waren zij ang, ruim een meter breed en anderhalven den zij opgemerkt en, uitgeput en uitgeteerd, genoodzaakt het luikje zoo gauw mogelijk te neter diep. Een flink deksel sloot den bovenaan boord genomen. De derde zoon van den sluiten. 2oo bleven zij weer een paar uur
1

r^ ^

^

OP LEVEN EN DOOD

- 18 -

pe* pMCJfc S ct-

HULP BIJ HET PUZZELEN: 1. M»»r dan 1200 Mm.n v»n god«n, godinn.n, .ni fO.$0 2. M..r dan 3000 n«n»n v.n di.r.n f OSO

5. Munt.n, m.Un m gawlehUn v*n d* 9»t<«l« «••'•U * *M 6. Elek w.l wlU: m.Ul.. .Ikorl.. itaMteerl., «o.rlulg., w»p»ni, mui.lmlr.. vaartulfl.. KapUi,|.,Jood«chaan Moham.kalandan.naman Y j i#tt- v. (,. Grlak. alph., itarran, liarranbaald., taak. v. d. dlaranrlam, (ymbol. aardr. naman., lalhl. naamw , bllv. naamw., vo<£ naamw., veorveagt. an achtarvoaa«. 0.7»

3. Maar dan 3000 tpraakwoordan (janlal latiart gatald) f "•'» 4 5000 naman van plaaltan, rlvlaran, MM. g.ranatchiklond.r '1 aantal lattar« waarMll dia naman ballaan f O-TS |

PRIJS VOOR DE GEHEELE SERIE f3—. Bultanl f l-M (ook N Ind ) Voor vanandkoitan 50/o van hal badrag bijvoegen.

I

Gaan peittagaU tandan.

MOOYMAN A ZOON. telefoon 8M74, Cura«aottrast 115. AMSTERDAM (W.) Gam giro M 3088, Poitglro 230M0. Wij tandan nlat onder ramboun.

Dr. H. NANNINQ'ê

Zetpillen tegen Aambeien werken pijnatillend «n geoeieo in korten tijd de ontstoken »liimvlieien De ^ _

Vindt U niet, dtt deze sportieve Vwius-blous« „Kent-fchotten" wederom de Venui-mode kenmerkt? . . . . U wilt ze toch zeker ook drsjen 1 Mocfel 1115/2041 U.50 Vratjt om |ritU toezendln| der geïllustreerde proipsctunen : ..Ultuspje In Luilekkerland" bij N.V. TEWÊHA, RotterdamWT/. Adres In blokletten a.u.b.

maakt het inbrengen zeet gemakkelijk. Verkrijgbaar bij alle Apothekers en Drog.k f 1.50 per doosje van 12 atuks

Ons nummer van 30 April sluit zijn advertentiegedeelte op 20 April.

... EN DE EENE VROUW ZEGT HET TEGEN DE ANDERE. LEES IEDERE WEEK

Ook

in

A r t i s

is

GEVAERT PANCHROMOSA

VROUW

io

S

de

voor

goede

film

opnamen:

# snel % brillant % panchromatisch

PER NUMMER

De ADMINISTRATIE: GALGEWATER 22, LEIDEN

aangewezen

film

voor

betere

foto'sl

DOOR E'ETt

K

lebruine

• • •

MARY Ann stond met haar zusje aan de Monsons doorbracht. Maar ze zei het het tuinhekje te wachten op den niet; ze wees naar zijn linkerarm, die in heel normaal door, wanneer hij haar zag rammelenden, ouden bus, die Joan een zyden doek hing, welke om zyn hals omdat Gibson haar, natuurlyk, had verges ten naar het station zou brengen, waar zij was vastgeknoopt. Maar Mary had hem niet vergeten. Hoe den trein naar Londen zou nemen om heb je, Gibson?" vroeg ze. „Heb je zou dat ook kunnen? Hadden zy niet veel er de Paaschdagen by familie te gaan door- je „Wat bezeerd?" ■' van elkander gehouden en hadden zy elkaar brengen. Er stond een ernstige trek op Mary Anns gezichtje, hetgeen niet zoo de.Het was Nancy, die voor hem antwoord- niet beloofd, dat zy nooit, nóóit van iemand anders zouden gaan houden? Mary wist het vreemd was, want gewoonlyk keek zy ernMynheer heeft de dwaasheid begaan zich nog zoo goed te herinneren. Ze hadden stig, althans de laatste jaren En bo- om„Ja! een sigaret te willen opsteken, terwyl vendien had zy een manier om de dingen üy de trap afkwam — kon niet wachten samen op het hek by den molen gezeten, en Gibson was heelemaal rood geworden, tot voor zichzelf te houden, zooals Joan het uit- tot hy goed en wel beneden was! Daardoor in zyn nek En hy had gefluisterd, dat drukte. Waar de meeste meisjes heel wat te is hy en kwam hy te vallen. Ik hy nooit van een ander meisje zou kunnen zeggen zouden hebben, perste zy haar lippen ben ermisgestapt echt kwaad over op hem. Wie wil op elkaar en hield haar moeilykheden voor er nu met een één-armigen partner dan- houden, en dat hy haar later zou vragen of zich. ze met hem wilde trouwen. En toen had hy sen / een arm om haar schouder geslagen en haar „Je vindt het toch heusch goed, Mary," Gibson glimlachte, terwyl hy Mary aan- een kus gegeven, en toen waren ze allebei zei Joan plotseling, „dat ik je jurk leen?'' f.?eK»Jy wil wel met me dansen al heb ik byna van het hek gevallen Maar in Mary knikte. „Och ja, als je er zelf een noodig zoudt tydelyk maar één arm, nietwaar?" vroeg ieder geval had ze beloofd, dat ze op hem wachten zou, en dat zy ook nooit, nóóit van hebben, dan zou je altyd nog die andere Mary aarzelde, een ander zou kunnen houden. kunnen dragen, nietwaar?" voegde Joan er „Of wil jy het ook niet?" aan toe. Ze was toen pas zestien jaar geweest, en „O, ja.... natuurlijk zou ik met je willen „Natuurlyk," zei Mary. „Eh, daar komt je dansen, Gibson," antwoordde ze, „maar ik Gibson nauwelijks een jaar ouder, zoodat ze nu natuurlyk niet meer mocht verlangen, bus, Joan. Maak maar veel pret, en amuseer maar ik zal er niet zyn." je.... Dag....!" dat hy het zich nog zou herinneren. Maar „Zal er niet zyn?" riep Nancy verbaasd, Joan stapte na een haastig afscheid van „ü, Gibson, let maar niet op haar! Ze plaact zy herinnerde het zich wel, en omdat Gibson haar een kus gegeven had, had zy zich haar zuster in, de bus ratelde weg en Mary maar een beetje! Natuurlijk komt ze! Ze nooit meer door iemand anders laten kuskeek haar, met beur ellebogen op het tuin- je heeft me zelf beloofd, dat zy zou komen, sen. hekje geleund, na. Er speelde nu een flauwe en als ze niet kwam, zouden er een heeleMaar ze begreep nu, dat het tyd werd zich glimlach om haar lippen. Ze was bly, dat boel ysjes en jongelui overblijven! we ze haar moeilykheden voor zichzelf had ge- zouden het vast niet goed vinden als ze niet te herinneren, dat zij voor zoover Gibson betrof, heelemaal niet belangrijk meer was. houden! Joan had heelemaal vergeten kwam, nietwaar Gibson?" Dit was nu al de vierde keer in een paar echt iets voor Joan! — dat Mary gevraagd „Maar ik kan wèrkelyk niet " begon 8 maanden tyds, dat by by de Morisons was op de partij, die Nancy Morison dien Mary. logeerde en dat hij samen met Nancy in avond gaf, en dat Mary, zonder haar avond„Onzin" zei Gibson resoluut. „Je móét haar two-seater rondreed, met haar ging jurk, er niet heen zou kunnen gaan. En Mary komen. We kunnen je niet missen." tennissen en dansen Mary kon er niets was bly, dat zy er Joan niet aan herinnerd „Maar ik kan niet," hield Mary vol. „Joan aan doen, dat zy zich afvroeg hoe vaak hy' had. Joan kon zonder avondjurk niet naar heeft... Ze zweeg. O neen, dkt moest zy Nancy al wel gekust zou hebben, want dat Londen gaan, en de naaister, die stellig be- voor zichzelf houden. Het had geen zin loofd had dat ze op tyd klaar zou zyn, had hun te vertellen, dat zy geen avondjurk er iets tusschen hen was, daar was zy van haar op het allerlaatste moment laten we- had, nu Joan de hare had geleend. Ze pvertuigd. Ze zuchtte. Het was misschien toch maar gelukkig, dat zy niet naar de ten, dat zy er geen kans toe zag. En zoo- moest een ander excuus verzinnen party kon gaan doende had er niets anders opgezeten, meen„Het is myn tante," zei ze plotselinc, Dien middag ging ze een eind wandelen. de Mary, dan dat zy haar jurk maar leende. kleurend om de leugen die zy sprak. „Ze Het is niet altyd gemakkelijk om stil te En als je zooiets eenmaal deed, moest je er z e s z ek Ze w •* * \.- J J ,. \ oont heelemaal alleen blyven zitten als je iets voor jezelf wilt maar niet lang over praten of zeuren. Het in Middlefield, en er moet dus iemand zyn, had geen enkelen zin, Joan te vertellen dat die haar verpleegt. Ik vind het erg jammer houden, en daarom had zy plotseling haar zij juist den vorigen dag in haar andere jurk, natuurlyk, maar nu Joan naar Londen is hoofdje opgericht en was ze een eind omgegaan. Ze wenschte wel haast, dat haar by het verhangen, een groote scheur gehaald gegaan moet ik wel " tante werkelijk niet goed was geweest, omhad, die met geen mogelijkheid onzichtbaar „Geef haar twee aspirientjes en een war- dat zy dan iets anders, iets nuttigers te' doen was te herstellen.... me kruik," zei Gibson wat oneerbiedig. „Dat zou hebben dan doelloos rond te loopen en Bovendien, zoo dacht Mary, voelde zy er helpt tantes altyd erg goed...." den heelen avond alleen thuis te zitten met niet zoo erg veel voor om naar de party „Ik zou niet meer op tijd terug kunnen van Nancy te gaan, en omdat zy niet zoo'n zyn.... begon Mary, maar Gibson viel haar de zekerheid, dat er niets bijzonders gebeuren zou. gewichtg persoontje was, zou niemand haar in de rede: Plotseling hoorde zy het geluid van een ook missen. Er zou niemand zyn, waar zy „Je wilt toch zeker niet beweren, dat je speciaal graag mee zou willen dansen, en je de Paaschdagen wilt opsluiten by een claxon. Ze ging naar den kant van den weg, en een lage, vuurrood gelakte two-seater evenmin zou er iemand zyn, die zich spe- oude tante " stoof langs haar heen. Eenige meters verder ciaal graag met haar zou bezighouden. Mary haalde de schouders op. „Dat weet bleef hy echter plotseling staan en Mary Tegen den tyd, dat Mary dit allemaal had ik nog niet, maar vanavond kan ik in ceen zag hoe de jongeman zonder hoed op, die overdacht, en zy zich gereed maakte om geval komen " achter het stuur zat, naar haar omkeek. Toen naar binnen te gaan, had zy zich ingepraat, „Het is vreeselyk jammer," vonden zoo- zy by den auto gekomen was, glimlachte hü dat het byna een gelukje mocht heeten, dat wel Nancy als Gibson. tegen haar. zy niet in staat was om te gaan. En dat was „Maar ik wanhoop nog niet! Als je je „Neemt u me niet kwalyk," zei hy, „maar nu echt iets voor Mary.... tante éénigszins alleen kunt laten, kom je hebt u misschien zooiets als een gelen kam?" Ze stond al voor de deur, toen zy plotse- natuurlyk...." zei Gibson. Mary zette groote oogen van verbazing op. ling hoorde, dat zy geroepen werd. „Mary.." Mary zei, dat ze dat natuurlyk zou doen, „Ieder oud ding is goed, zoo lang het Het was Nancy, aan het stuur van haar en Nancy en Gibson reden weg. Weer leunde maar geel is en nog genoeg tanden heeft kleinen crème gelakten two-seater. Mary met haar ellebogen op het tuinhekje, „Deze heer wil je spreken," riep Nancy. terwyl zy hen nakeek, en nu dacht zy by om op een kam te lyken," voegde de jonge De jongeman naast haar leunde glimlachend zichzelf, dat het per slot van rekening tóch man er aan toe. „Zoudt u misschien even in wat naar voren en Mary keerde terug naar niet zoo'n gelukje was, dat zy niet naar de uw taschje willen kyken?" besloot hy het hekje, terwijl baar hart heel ras en heel party kon gaan. Ze had niet geweten, dat lachend. „Het spijt me," begon Mary, die dacht met luid klopte. Het was werkelijk allerdwaast, Gibson er zou zyn. Als ze dat had geweten, iemand te doen te hebben, die niet heelezoo zonderling haar hart altyd deed, wandan zou zy misschien Joan haar jurk niet maal normaal was, „maar ik heb alleen maar neer zy Gibson Warwick zag. geleend hebben, dacht zy by zichzelf. Maar een klein rood kammetje." „Dag Gibson," zei ze. „Jij hier?" geheel juist was dit niet „Daar heb ik helaas niets aan," zei de „Ja. Ik logeer de Paaschdagen by de MoMary zuchtte. Het was werkelijk meer dan jongeman. „Hy moet per se geel zyn. — U nsons," zei Gibson. tyd, dat zy ophield om zoo dwaas aan GibMary had heel graag willen zeggen „Al- son te denken; het was immers duidelijk hebt er geen idee van, waar ik er een zou weer?", want het was den laatsten tyd nogal genoeg, dat Gibson zelf in het geheel niet kunnen krygen?" eens voorgekomen, dat hy een week-end by meer aan haar dacht. Zyn hart klopte zeker »..'"■^j8!?1?1611 ergens in een winkel in Middlefield," zei Mary. — 20 —

.

„Dank u wel Ik zal zoo gauw mogelijk naar Middlefield rijden, — Maar wat denkt u van een pet van een brievenbesteller?" Mary kon werkelijk geen grootere oogen opzetten; ze antwoordde alleen maar hoogelyk verbaasd: „Een pet van een brievenbesteller?" „Ja; ik dacht, dat u me misschien zoudt kunnen helpen om er aan een te komen," zei hij. „Omdat u hier woont en natuurlijk den postbode kent, veronderstelde ik, dat u hem misschien zoudt kunnen bewegen er mij een te leenen. Het is natuurlyk erg brutaal en zoo van me, maar u moet het me maar niet kwalijk nemen." Mary schudde haar hoofd. „Het is geen erg aardige man," zei ze, „en by zal bovendien zijn pet zelf

moeten dragen. Het is zoowat de tyd voor de middagbestelling, ziet u." Hij knikte. „Ik dacht wel, dat de pet van een 'postbode niet mee zou vallen," zei hjj. „Maar enfin.... Neemt u me niet kwalyk, dat ik u heb lastig gevallen. Goedendag. ..." De auto schoot weg. Maar een meter of twintig verder bleef hy weer staan, en toen zy hem weer genaderd was, zag zij, dat de jongeman over een stukje papier gebogen zat. Hij keek op en glimlachte. „Ik ben werkelijk een geluksvogel," zei hij. „Nummer twaalf: een lok kastanjebruin haar. — U wilt me wel helpen, nietwaar?" Mary fronste haar voorhoofd. „Neemt u me niet kwalyk," zei ze, „maar het klinkt allemaal wel een beetje zonderling voor me. Een gele kam, een pet van een postbode, een lok haar...." „Bric-a-brac," zei de jongeman. „Een nieuw spel. Ze geven je een lyst van allerlei voorwerpen en wie er in een bepaalden tijd de meeste by elkaar brengt, wint den prijs. We hebben tot vier uur den tijd, en we rennen nu, allemaal de omgeving door om te bric-ä-bracken. Ik heb alles al, behalve een gelen kam, een pet van een postbode en een fok kastanjebruin haar." „O, juist," zei Mary glimlachend. „Maar ik zie niet in, hoe ik u helpen kan." „Nummer twaalf: een lok kastanjebruin haar," las de jongeman van zyn lystje voor. „U zoudt me dien lok kunnen verschaffen, als u wilde...." Mary kreeg een kleur en ze wist niet of ze kwaad moest worden of gaan lachen. „O, ik begrijp het," zei de jongeman snel, ziend hoe zy kleurde. „Ja, dat was erg onhandig van me.... Ik bedoel natuurlijk, of u even met me mee wilt ryden. U hebt kastanjebruin haar en ik kan ze dus den lok toonen terwijl u er nog aanzit om zoo te zeggen Wilt u dat doen?" „Maar.... maar by die menschen komen

zonder dat ik gevraagd ben?" aarzelde Mary, die wel schik in het geval begon te krygen. „Ik vraag u immers!" „Maar ik ken niemand, en niemand kent mij...." „Myn naam is Hadfield — Dick Hadfield,' zei hij. „Noem mij Dick, als u wilt — ledereen noemt me Dick — en u zult u voelen alsof U mij uw heele leven al gekend hebt. En u heet....?" „Pearl — Mary Ann Pearl," zei Mary. „Iedereen noemt ray Mary...." Hij knikte. „En nu is er dus niets meer op tegen, nietwaar Mary?" „Maar als er een partijtje is, dan moet je toch toegeven. Dick, dat ik in deze kleeren onmogelijk mee kan gaan...." „Trek je daar niets van aan, Mary," lachte hij. „Kijk myn flanellen broek eens — verschrikkelijk, nietwaar? Bij bric-ä-brac draagt • niemand zyn beste' kleeren, en je zult er heel wat beter uitzien dan de anderen." Hij meende wat hy zei, want al lang had hij bij zichzelf vastgesteld, dat Mary een heel aar^ dig gezichtje en prachtige oogen had ; „Kom, wees sportief, Mary, en zeg dat je met me meegaat üJedereen zql graag met je kennismaken, dat verzeker ik je, en ik wil zoo graag den prijs winnen. Denk er maar niet langer over; zeg alleen maar ja " Mary was juist bezig zich voor te houden, dat zij toch onmogelijk op het voorstel van den jongeman kon ingaan; toen zij zich den langen, saaien avond herinnerde, dien zij voor zich had. En plotseling zei er iets in haar: „Waarom eigenlijk niet? Alleen maar voor de grap. Je kunt ten slotte weer weggaan als je wilt. ..." En toen zat zy, eer zij het zelf goed en wel begreep, naast Dick en reed de lage, vuurroode two-seater in de richting van Middlefield. Ze slaagden er in daar een gelen kam te krygen en toen zij terugkeerden kwamen zij juist den postbode tegen. Dick trachtte hem tegen een goede fooi te bewegen, hem zyn pet te leenen. Maar de postbode beweerde, dat hij daar onmogelijk op kon ingaan; de pet behoorde tot zijn uniform, en hoewel hij die zelf had betaald, — of misschien wel juist daarom — dacht hij er niet aan, er een onderdeel van uit te leenen. Dick begreep dat het geen zin had om verdere pogingen aan te wenden, en op zyn horloge ziend, dat hij nog maar zes minuten had voor negen kilometer, besloot hij het dan maar zonder pet te doen. De anderen zouden er ook wel niet in geslaagd zyn, alle voorwerpen te vinden. En zoo zoemden zij dus weer verder. .. . Een minuut vóór tijd zwenkte Dick den auto plotseling een oprijlaan in, die zich rechts van den weg bevond. Mary schrok en greep hem bij den arm. „Dick/. .. Mr. Hadfield Alstublieft .... ik wist niet. ." „Dick," riep Dick, terwijl zij met groote snelheid op het huis toereden. „Noem mij alsjeblieft Dick, Mary." „Dick.... ik kan niet. .. . Hier wonen de Morisons. .. Toe, stop alsjeblieft." Maar zij waren

„DAT DE KINDEREN SINT NICOLAAS WILLEN ZIEN, IS NOG DAAR AAN TOE, MARIE, MAAR DAT IK NU OOK NOG VOOR PAASCHHAAS MOET SPELEN, VIND IK TOCH HAAST TE VEEL GEVRAAGD."

vuur roerende bruin worden. Dan neemt men de pan van het vuur af en doet er een weinig water en een weinig azyn bij.

L/oifi cwkë

Vanillevla met bitterkoekjes. Benoodigrd: H liter melk, 15 gram maizena, yamllestokje, 30 gram suiker, 1 ei, 100 gram bitterkoekjes. Bereiding: Men brengt de melk aan de kook, laat de vanille er in trekken en weekt er eventjes de bitterkoekjes in. Ondertus-

W'

anneer het voorjaar, die heerlijke tijd, weer zün intrede heeft gedaan, is het alsof men iets ouds en mufs van zich afschudt. Dit gevoel van vernieuwing culmineert eenerzyds in den grooten schoonmaak, anderzijds in een waardig vieren van de verschillende voorjaarsfeestelykheden, zooals daar zijn de feestdagen, de vacantie der kinderen, de komst van een logé Hoe vieren we zoo'n typisch voorjaarsfeest? Wel, zooals de natuur het buiten doet! Eerst heeft zy zich heel schuchtertjes losgemaakt uit haar wintersche boeien en heeft hier en daar eens heel voorzichtig naar buiten gegluurd, maar toen is zy met dartele sprongen te voorschijn gekomen, bly, uitbundig bijna om het nieuwe leven onder de heldere zon. Van deze blijheid zal ook ons feest doortrokken zijn en ons heele huis moet dien geest van blijheid ademen, die den binnenkomende reeds in gang of hal tegemoet komt. Hier plaatsen we dan een flinke kan of pul met een paar uitbottende takken er in. Bent u zoo gelukkig uit den tuin reeds een paar bloesemtakken te kunnen hebben, zooveel te beter nogl In de huiskamer brengen we, waar het maar mogelijk is, bloemen aan. Een gember- desgewenscht beschilderen kan, zyn op een pot met zilvergrijze wilgenkatjes op den hoek paar kleine kurkjes gelymd om goed te kunnen staan. Eveneens een mooi vacantievan het dressoir, een pul narcissen op den werkje voor de kinderen I schoorsteenmantel, kleine vaasjes narcissen in de vensterbanken, een kan met bloeiende Ten slotte strikt men nog om ieder servet of mtloopende takken op de schrijftafel, en- een geel en een lichtgroen lintje. zoovoort, en één enkele bloeiende hyacint Zoo, de tafelversiering is klaar. Nu het voor de lentelucht, niet meer, want dan rui- menu. Dat moet een echt lente-menu worden, ken ze te sterk. met jonge maische groenten, die als ambroDan wordt het tyd om eens over een feeste- syn smaken na de stevige winterkostjes. Wat lyke tafelversiering te denken. Het spreekt vindt u van het volgende: vanzelf, dat deze ook den lentegeest ademt. pompelmoes Wat dunkt u van een pièce de milieu van groentesoep narcissen, sierlyk geschikt op een ovalen schotel, zooals in een onzer vorige nummers spinazie met harde eieren en bruine boter is beschreven, namelijk in een bal mos. Over vanillevla met bitterkoekjes . het witte tafellaken spant u ruiten van smal of groen lint. U moet vooral lichtgroen nemen, 1 geVulde eieren de kleur van het uitbottende groen. spinaziesoep Bij ieder bord komt een klein bloemenraapstelen omamentje, bestaande uit.... klein hoefblad. U hoeft niet verbaasd te kijken, want deze rundervinken vaak weinig gewaardeerde bloempjes zijn van vruchtenslaatje. een stralend, schaterend geel en ze groeien om dezen tijd van het jaar in heele plakkaten Hier volgen nog enkele recepten uit deze langs bermen, dyken en slootkanten. Een menu's. mooi werkje voor de kinderen om ze te gaan De pompelmoezen, nog meer bekend onder plukken. Bovendien kost het niets. Ze moeten hun Engelschen naam grape fruit, worden in er echter een heeleboel van meebrengen, want tweeën gesneden en het vruchtvleesch langs u schikt de bloempjes — ze hebben maar den rand losgemaakt. Daarna wordt het ook korte stelen — tot styve polletjes in eier- van de vliesjes losgesneden, zoodat men ieder dopjes. Tusschen de borden, op de kruis- partje er zoo uit kan scheppen. Men laat de punten van het lint, komt dan steeds zoo'n vruchten dan een flinken tijd staan, nadat vroolyk geel polletje te staan. Voor haar, die men ze bestrooid heeft met suiker en er met makkelijk naar buiten kunnen gaan om desgewenscht wat Bynwijn of Kirsch over het klein hoefblad te plukken, beelden we heeft gedaan. hier nog een andere kleine versiering af, Bruine boter. bestaande uit kleine vaasjes van leege eierschalen, gevuld met een paar katjes en wat Mpn laat de benoodigde hoeveelheid boter kleine bloempjes. De eierschalen, die men eerst smelten en laat ze dan op een matig - 22 —

sehen roert men het ei uit met de suiker en de maizena en voegt er dan, steeds goed roerende, de kokende melk aan toe. De massa nog even laten doorkoken, waarbij men voortdurend blijft roeren. Men legt dan de koekjes in een vlaschaal en giet er de vla, als ze een weinig is afgekoeld, op. Gevulde eieren. De eieren hard koken en in de lengte in tweeën snijden. ledere eihelft van onderen een weinig bysnyden, zoodat ze kunnen staan. De dooiers er uitnemen, fynwryven en vermengen met tot room geroerde boter, peper, zout en nootmuskaat en daarna weer in de eihelften terugdoen. Op iedere helft legt men een ansjovisfilet. Spinaziesoep. \ Benoodigd: % liter bouillon, ongeveer een hand spinazie, 35 gram bloem, 45 gram boter, Vz dl. melk. Bereiding: De spinazie wasschen en uitzoeken en met 10 gram boter even smorren. Dan voegt men den bouillon toe en laat de massa koken tot de spinazie gaar is. De massa zeven en er met boter en bloem een gebonden, soep van maken, die afgemaakt wordt met melk en wat kruiden. In deze soep worden gebakken stukjes brood gegeven.

M

VETWoRMpjES?

Meng slechts geregeld wat Radox door Uw wasch water en binnen korten tijd zijn ze verdwenen. »il apothekers en erkende drogisten ä f 0.90 per pak en f 0.15 per klein pakje

RADOX

reeds voor de deur en toen de auto stil stond, sprong hü er uit en trok haar byna met zich mee. „Kom, Mary," zei hy, „ik heb nog slechts een halve minuut." „Maar Dick, ik kèn niet meegaan. Onmogelijk .... Ik wist niet, dat het hier was.. .." Maar toen ging de deur open en een troepje jongelui stormde naar buiten, en omringde hen, en Mary's hart ging weer even dwaas doen als eerst op dien middag, toen zij de slanke figuur van Gibson ontdekte. „Net op tyd. Dick," zei Gibson. ,Nancy is juist bezig uit te maken wie de winnaar is. Haast je dus.... Dag Mary...." „Dag, Gibson...." „Houd haar tegen, Gibson," riep Dick. „Laat haar niet weggaan, want ze wint den prijs voor mij. Ik ben zóó terug." Hij snelde naar binnen, gevolgd door al de anderen, behalve Gibson, die glimlachend naast Mary bleef staan. „Gibson?" begon ze, „ik kan werkelijk niet blyven, e'n ze probeerde weg te gaan. Maar Gibson greep haar bij den arm. „Toe, GibSon," smeekte zy, „laat me gaan...." „Wil je aspirine voor je tante gaan halen?" lachte Gibson. „Waarom heb je dat leugentje verzonnen, Mary?" „Het.... het is geen leugen, Gibson. Ik moet werkelijk naar Middlefield om te zien, hoe het met haar is!" „Dat kan ik je wel zeggen! Ze maakt het opperbest! Nancy en ik nebben haar toevallig vanmiddag gesproken en ze zei, dat ze het uitstekend maakte...." „O " hakkelde Mary. „Ik ben blij te hooren, dat zy weer beter is." Gibson lachte, maar voordat hy wat zeggen kon, kwamen Dick en Nancy naar buiten. „Kyk, Nancy," zei Dick, „dat is de kastanjebruine lok..'.. daar, boven Mary's rechteroog. . .. En die lok maakt, dat ik net één punt voor alle andere mededingers ben, zoodat ik den prijs heb gewonnen." Nancy, lachte, terwijl zij Mary aankeek. „Ja, je hebt gelyk," zei ze toen tegen Dick. „Je hebt den prys gewonnen. Ga hem maar halen. Hy ligt op de piano." En zich toen tot Mary wendend, vervolgde ze: „Ik zie, dat Dick meer invloed op je heeft, dan Gibson en ik. Maar nu je eenmaal hier bent, moet je ook blyven...." „Maar Nancy," protesteerde Mary, „dat kan ik werkelyk niet...." „Onzin," zei Gibson, „dat kun je wèl. We laten je trouwens eenvoudig niet meer gaan!" „Maar Nancy, ik heb geen schoenen! Wees toch redelijk.... kyk eens naar myn voeten .... mijn wandelschoenen...." „Ik zalje schoenen leenen, Mary," zei Nancy. „En kousen ook " „Maar ik heb toch ook geen jürk, Nancy!" „Die kun je ook van me leencn. We zijn zoowat even groot, en die tegenwoordige avondjurken passen byna iedereen...." „Zeg, Nancy," riep Dick, die even naar binnen was gegaan en nu weer terugkwam, „zeg, is dat myn prys?" Hij liet een fraaie dameshandtasch zien. „Ja, inderdaad...." „Maar...." begon Dick te protesteeren. 'Doch Nancy viel hem in de rede. „Ik weet wat je zeggen wilt, maar alle aardige jongelui die op een partijtje een prijs winnen, geven hem altyd aan hun dame.... Daarom heb ik een prys beschikbaar gesteld, die iedere dame graag wil hebben. Indien er niemand is waar je je prijs aan wilt geven, dan...." „Die is er wel," zei Dick, op Mary toetredend. „Die is voor jou, Mary, zei hij, haar de tasch willende geven. „Ik had den prys zonder jou nooit verdiend, wees dus zoo goed 'm te accepteeren." „Maar Mr. Hadfield," begon Mary, „ik geloof werkelyk niet, dat " Doch Nancy viel haar in de rede. „Het was eerlyk jouw lok, Mary," lachte ze. „Neem het taschje dus gauw aan, en laten we dan naar binnen gaan, jongelui! We hebben er niets aan om hier te myven discussieeren.

H.M. d« Koningin ■n H.K.H. Prlm« Juliana braehtan •an baaoak aan hat eonooura hlpplqua In da HoutruilHallen ta 'i-Gravanhaga. Da Heega Gattan tlaan da varrichtingen dar rultart vol balang•lalllng gada.

(Foto Pol.)

iir staan nog meer nummers op het programma voor vanavond. ... Kom mee...." Mary zag er werkelijk allerliefst uit in de jurk, die Nancy haar had geleend, maar hoewel zy het voor zichzelf hield en er niemand iets van liet merken, amuseerde zy zich toch niet. Wel is waar had Gibson haar gevraagd den eersten tango voor hem te willen newaren, hetgeen wel iets, doch niet veel was, en hoe meer zij er over nadacht, hoe meer zij tot de overtuiging kwam, dat Gibson het vergeten was van dien kus. Hij deed de meeste dansen met Nancy, en de anderen zat hij met haar uit. Verscheidene keeren zag zij hoe zy samen zaten te praten met hun hoofden heel dicht tegen elkaar, en het was heel moeilijk om aandacht te schenken aan hetgeen haar eigen partner zei. Ze hield zich telkens en telkens voor, dat zij toch werkelyk dien keer vergeten moest, dat zij samen byna van het hek by den molen gevallen waren; zij moest Gibson vergeten. Het móést.... En ze zóu het. Ze zou alleen nog dien eenen tango met Gibson dansen, en dan zou zij nooit meer op die manier aan hem denken — alleen nog een heerlijken, laatsten dans met Gibson, met zijn arm om haar heen en zyn vriendelijk, zoo bekend gezicht vlak by het hare — en dan zou ze werkelyk verstandig worden. En al dien tijd dat zy foxtrotte en walste dacht zy aan dien tango met Gibson. Ze hoopte maar, dat zy zich niet zou aanstellen en zou gaan huilen.... Toen de muziek eindeiyk den tango begon te spelen, was zy niet ver van huilen af, en toen Gibson naar haar toekwam, bonsde haar hart zoo erg, dat het werkelyk moeilyk was om adem te halen. „Onze dans, is het niet, Mary?" Om iets te zeggen zou niet erg veilig zyn, en daarom knikte Mary slechts. „Het spyt me, Mary," zei Gibson, „maar zou je het héél erg vinden, als ik niet met je danste? Je moet weten.. .. Nancy.... als je het werkelyk niet erg vindt...." „Natuuriyk niet, Gibson! Natuuriyk vind ik het niet erg." „Zal ik een anderen partner voor je zoeken, Mary?" „Ik zou liever niet.. .. dansen.... Dank Je wel, Gibson." Hy knikte en ging weg. Gedurende eenigen tyd zat zy daar, als een teere, fyne Chineesche pop, starend naar haar schoenen. „O, Gibson, fluisterde ze, „o, Gibson!" Twee of drie keer werd zy gevraagd om te dansen, en toen, om nog meer verzoeken te voorkomen, begaf zy zich naar de serre. En juist toen zy er naar binnen ging, zag zy nen in den hoek — Gibson en Nancy, en Gibson glimlachte tegen Nancy, en Nancy, met opgeheven gezicht, glimlachte terug tegen Gibson. En voordat zy zich kon omdraaien, zag ze hoe Nancy Gibson een kus gaf „Ik ben zoo blij, dat we nu gauw kunnen gaan trouwen, Gibson," hoorde zy haar zeggen, en toen deed Mary's hart zoo raar als het nog nooit gedaan had. Het klopte niet wild of zoo, maar het leek eerder alsof het — 23 -

heelemaal niet meer klopte. Ze kreeg het opeens vreeseiyk benauwd, en het was alsof al het bloed naar haar hoofd vloeide Ze begreep dat ze nergens meer rust zou vinden en dat ze niet stil zou kunnen blyven zitten, en daarom danste ze en danste ze, zich al dien tyd voorhoudend, dat wanneer ze werkelyk van Gibson hield ze bly moest zyn omdat hy gelukkig was. Ze had vaak in boeken gelezen, dat de heldin van een of ander verhaal altyd zoo deed. Maar ze voelde zich heelemaal geen heldin, en ze vond het erg moeilyk om gelukkig te zyn... Plotseling voelde zy, dat ze niet meer kon dansen. Het was bespottelijk, dat zy voortging over den vloer te schuiven en te giyden met een gryns op haar gezicht, terwijl zy er ontzettend naar verlangde om alleen te zyn en te huilen Ze verlangde er naar om niemand meer te zien — vooral Gibson niet meer, omdat als ze hem zag, en hy zou haar, wat hy natuuriyk zeker zou doen, vertellen van hem en Nancy, ze niet wist hoe dom en belachelijk ze zich misschien zou aanstellen.... Ze zou naar boven sluipen, haar eigen jurk, kousen en schoenen weer aantrekken en met den bus naar huis teruggaan.... Maar juist toen zy naar boven wilde gaan, zag Nancy haar. Mary vertelde haar wat zy van plan was, als excuus aanvoerend, dat zij erge hoofdpyn had, hetgeen geen leugen was. Haar slapen bonsden inderdaad alsof zy bersten zouden.... Doch Nancy, die buitengewoon vrooiyk en opgewekt was, veel meer nog dan in het begin van den avond, hetgeen Mary, naar zy treurig by zichzelf vaststelde, heel begrypelyk vond — Nancy wilde absoluut niet, dat zy onder de gegeven omstandigheden met den bus naar huis zou gaan. Ze moest blyven logeeren; ze zou haar wel by de anderen verontschuldigen, en Mary kon dan direct met een hoofdpynpoeder naar bed gaan. Dan was ze morgen weer beter.... „En je móét beter zyn," zei Nancy, erg gebeiinzinnig, „want je moet my dan even naar Middlefield ryden. Ik moet nameiyk morgenochtend even heen en terug naar Londen.... Later zul je wel hooren waar het voor is.... Je bent nu niet in een stemming om naar me te luisteren. Ik zie het wel aan je.... Arm kind.... Ga maar gauw slapen...." Maar slapen dééd Mary dien nacht niet veel. Ze hield zich maar steeds voor, terwyj zy rusteloos in haar bed lag te woelen, dal ze toch flink en dapper moest zyn. Ze diende toch tevreden te wezen, nu Gibson gelukkig werd. Tevreden.... gelukkig.... Wat waren die twee begrippen, ondanks alles wat de menschen er van zeiden, toch moeilyk te combineeren, wanneer ze niet beiden op één persoon van toepassing waren Zij tevreden, en Gibson gelukkig — het was ontzettend moeilyk.... Toen Mary den volgenden ochtend naar buiten kwam met Nancy om haar naar Middlefield te ryden, en zy op den kleinen two-seater toetraden, zag zy tot haar verbaing dat Gibson reeds in den dickey-seat zat. 'e begreep echter direct, dat dit eigeniyk

i

Kon geen 5 minuten achtereen ioopen

niets was om zich over te verbazen. Ze zouden natuurlijk samen naar Londen gaan! Wat ze er doen moesten, kon zy vanzelfsprekend niet weten, maar dat ging haar ook Thans van haar rheumatische pijnen niet aan, al deed het pijn dit zichzelf te moeten bekennen.... verlost Onderweg naar het station was Nancy „Bijna twee jaar lang leed ik aan hevige erg gejaagd en maar weinig spraakzaam, en rheumatische pijnen in mijn schouder. Als omdat ook Mary er geen behoefte aan had ik 4 minuten achtereen had geloopen, kon veel te zegden, terwyl ze bovendien al haar ik.niet verder door de pyn. Nu, na slechts aandacht by het stuur noodig had, legden zy een paar weken Kruschen Salts te hebben den weg byna zoo goed als zwijgend af. In Middlefield by het station gekomen, gebruikt, kan ik weer geregeld doorloopen en voel mij veel en veel beter. Ik blijf er verbaasde het haar wel, dat Gibson niet met dan ook mee doorgaan en zal het iedereen Nancy meeging naar Londen. Ze namen aanbevelen. Mej. J. Th. W. te A. integendeel afscheid voor het station, maar Rheumatische pijnen ontstaan meestal, in- hoewel Mary moeite deed om niet te hooren dien Uw lichaam verontreinigd wordt door wat zij tegen elkaar zeiden, kon zij toch niet schadelijke afvalstoffen, als o.a. het gevrees- helpen, dat zij Nancy hoorde zeggen, dat zy de urinezuur. Wanneer U hiertegen geen o, zoo gelukkig was, en dat hij haar dat gemaatregelen neemt, gaat het met Uw rheuma- maakt had.... „Ik kom naast je zitten," zei Gibson, toen tiek van kwaad tot erger. Maak daarom gebruik van de ondervinding van duizenden zy teruggingen. Mary knikte zwijgend. Ze durfde niets te anderen. Neem lederen morgen de kleine dagelijksche dosis Kruschen Salts en Uw zeggen. Ze vertrouwde haar stem niet. Het rheumatische pijnen zullen na korten tyd was al zoo moeilyk om haar lippen, die teltotaal zijn verdwenen. Kruschen Salts is ver- kens verraderlijk trilden, in bedwang te krijgbaar bij apothekers en erkende drogisten houden Ze reden een eind zonder iets te zeggen ä ƒ 0.40, ƒ 0.75 en ƒ 1.60 per flacon. Let op, dat op het etiket op de flesch, zoowel als op voort, toen Gibson plotseling de stilte verde buitenverpakking de naam Rowntree brak en zei: „Mary, er zyn gisterenavond twee menHandels My., Amsterdam, voorkomt. schen heel erg gelukkig geworden...." Mary kreeg het gevoel, alsof haar hart plotseling tegen haar keel sprong. Ze knikte, en ze had moeite de tranen die in haar oogen sprongen, terug te drinvan In dit nummer gepubliceerde actueele gen. foto's met aanduiding Pol, kunt U be„Of eigenlijk is het niet juist om te sprestellen bij het ken van twéé menschen," vervolgde Gibson, na zyn keel te hebben geschraapt, alsof hij Foto-Persbureau POLYGOON N.V. het zelf ook moeilyk vond'er over te praDamrak 53 - Amsterdam ten. „Eigenlyk is namelijk alleen Nancy nog waar U, Indien U vermeldt maar erg gelukkig, en weet Dick er nog niets dat U abonné Is op dit blad, van." Mary kreeg een schok, zoodat ze het stuur 25 % REDUCTIE GENIET byna niet in bedwang kon houden. „Dick?" vroeg ze, bijna toonloos, „wTat heeft Dick er mee te maken?" Gibson keek haar van terzyde aan. „Minstens net zooveel als Nancy, zou ik zeggen," Met Paschen in Amsterdam antwoordde hy. „Me dunkt, als twee menschen willen gaan trouwen, dat ze er dan allebei iets mee te maken hebben." Mary voelde het bloed naar haar hoofd In stygen. Wat beteekende dat allemaal wat hy zei? „Maar Dick en Nancy gaan toch niet trouwen," hakkelde ze. „En waarom niet?" En toen zei ze het opeensT zonder er by METRO-GOLDWYN-MAYERS na te denken, en zonder te w eten dat ze het MEESTER-SCHEPPING! zei. „Omdat.... omdat ik zag.... omdat jullie elkaar gisteravond kusten. Jy en Nancy " Gibson begon te lachen. „O, bedoel je dat. ... Nu, maar dat beteekende werkelijk niets! Er is verschil tusschen kussen en kussen, weet je...." Mary zei niets; wat hy zei, deed pyn. Ze wist het zelf immers maar al te goed: de een vergat den kus, dien hij gaf, de ander kón hem niet vergeten. Misschien nooit meer, ondanks alle wanhopige moeite er toe.... „Nancy gaf me een kus, omdat. ... omdat .... nu ja, omdat ze me erg dankbaar was, begrijp je. Ik kan het jou wel vertellen, Mary. De kwestie is deze. Nancy en Dick wilden erg graag met elkaar trouwen, maar Dick is by zyn oom in de zaak — of beter: was, want er is iets erg onaangenaams gebeurd — het doet er nu niet toe, wat, maar de oude heer verdacht er Dick van. Daarom heeft hy hem uit de zaak gezet — het ging om geld, dat vermist werd, zie je — en daardoor zag Dick zyn toekomst in rook opgaan, althans voor geruimen tyd, want je weet hoe moeilyk het tegenwoordig is om een baan te vinden. Enfin: om kort te gaan, ze moesten hun huwelijk tot in het oneindige uitstellen. Ik had erg met Nancy — en natuurlijk ook met Dick — te doen, en omdat ik door toevallige omstandigheden, door we-

AFDRUKKEN

Jeanette MacDonald

TARANTELLA

- 24 -

derzydsche kennissen, van een en ander op de hoogte was, heb ik me er voor gespannen en het is me gelukt, te kunnen aantoonen,' dat Dick inderdaad vry uitgaat! Zyn oom had zich ten opzichte van hem vergist, en het is me gelukt, er het bewys van te leveren. Ik was echter nog niet geheel zeker, doch gisteravond kreeg ik een telegram, dat mijn laatsten twyfel wegnam. Ik heb dit toen direct aan Nancy verteld, en dat was de reden, dat ze my een kus gaf, want natuuriyk komt de zaak nu voor elkaar. Ze wilde echter niet, dat ik er nog met Dick over sprak, voordat zy naar zyn oom-was toegegaan, De oude man Is erg koppig, en het zou kunnen zyn, hoewel ik dat zeker niet g , x' T.dat hi' no8 allerlei moeilijkheden maakt. Dan zou Dick zich maar hebben verheugd met een dooden musch, en daarom is Nancy nu naar Londen, naar hem toe, en hoopt ze terug te komen met de boodschap, dat Dick met alleen in zyn eer, maar ook in zyn functie is hersteld. Ze zegt, dat dit het mooiste Paaschgeschenk zou zyn, dat hij ooit zou kunnen krygen, en ik ben het met haar eens.... Het moet iets moois zyn als twee menschen zooveel van elkaar houden. ..." Mary zei niets; ze kon het niet. Een warreling van gedachten woelde in haar brein. Ze voelde zich opgelucht, maar aan den anderen kant toch ook weer niet. Al gingen Gibson en Nancy dan niet trouwen, en al begreep zy nu dien kus en wat Nancy allemaal tegen Gibson had gezegd van gelukkig zyn en trouwen, hy herinnerde zich toch in ieder geval dien kus op het hek niet meer. En dat was al voldoende Toch kon ze niet verhinderen, dat ze even een heimelyken blik terzyde op dat geliefde gezicht wierp.... Wat keek hy ernstig voor zich uit! Zoo had ze hem nog nooit gezien... „Zeg, Mary," klonk zyn stem opeens. „Ja, Gibson?" * „Ik heb me zoo vaak afgevraagd, of jij je het nog zoudt herinneren, Mary! Jaren geleden, toen we nog maar kinderen waren zaten we eens op het hek by den molen VVeet je het nog?" "i^ w,eet .het no8!" Haar stem klonk nauwelyks harder dan een gefluister. E, weet e no *," L J 8' wat er toen gebeurde, Mary?" „Je staarde naar de punten van je schoenen en toen werd je — ofschoon ik niet geloof, dat je het ooit 2elf geweten hebt — heelemaal rood en ik dacht, dat een of ander insect je had gestoken." Gibson lachte. „En toen," zei hy, „toen zei-ik je, dat ik nooit van een ander meisje zou kunnen houden, en dat ik je later zou vragen, of je met my wilde trouwen " Mary knikte. „Ja," fluisterde ze, hoewel haar stem nauwelyks verstaanbaar kloiïk. Gibson sloeg zijn eenen arm — de andere zat nog steeds in het verband — om haar schouder. „En toen legde ik zoo myn arm om je heen, vervolgde hy, „en.... Run je niet beter even stoppen, Mary?" „Ja, want het is erg gevaarlyk om zooiets te doen terwyl je rydt," zei Mary. „Mary," zei Gibson, toen de auto stilstond „wat ik je toen zei, was werkelijk waar. Ik heb nooit van een ander meisje kunnen houden dan van jou, Mary! — Én nu vraag ik je: wil je met me trouwen, Mary?" Mary sloot haar oogen, omdat zij haar tranen nu niet meer bedwingen kon. „En ik dacht, dat je het vergeten was, Gibson," was alles wat ze zeggen kon. Eenige oogenblikken later, terwyl ze langzaam verder reden: „Zeg, Mary." „Ja, Gibson?" „Wil je den auto nog even stilzetten?" „Maar Gibson, ik heb nu al drie keer gestopt gedurende de laatste drie kilometer. " „Stop dan nu voor den vierden keer, Mary." ' „Het is eigenlijk belachelyk, Gibson!" Maar zy stopte

\.f leerlands nofie LDe nteutvsie, door C/rrtns C/óernkard gemaalde joio van C/rinses (Jultana mei éJrtnaes ÓJÓeairxx

moeilyk: neem een glas met een vlakken bodem — een zoogenaamden tumbler — en druk dit met den bodem naar beneden, zooals de teekening laat zien, op het geldstuk. Door den bodem van het glas zul je dan den datum kunnen lezen!

VOOR ONZE JONGE

EN SPELLETJES VOOR VACANTIEDAGEN

doet, heeft te zeggen is het laatste getal dat hy krygt, dus in ons geval 2814. Het optellen en aftrekken doet hy voor zichzelf. Indien het huisnummer uit drie cyfers bestaat, wordt het gevormd door de drie eerste cyfers! Den datum vertellen! Neem een diep bord of een platte kom en vul die met zeepwater. Vraag dan iemand van het gezelschap er een cent of een gulden in te gooien, met den kant waarop het jaartal staat boven. Het geldstuk zal in het zeepwater onzichtbaar zijn.

De vierde cent. Leg drie centen — of andere geldstukjes — pp de tafel en schuif ze met de rechterhand rn de linker, zooals de teekening aangeeft, Tot verbazing van al de anuwezigen, zul je daarop laten zien, dat er geen drie, doch vier centen in je linkerhand zitten! Het is heel eenvoudig! Den vierden cent had je » . . , even tevo- dan, dat je toch den datum zult kunnen lezen ren met behulp van wat zeep onder aan de tafel geplakt! Terwijl je nu je linkerhand welke er op het geldstuk staat, zonder dat ophield om er de drie centen in te laten glij- je dit uit het water haalt. Het is heusch niet den, heb je met je vingers den vierden cent gegrepen, waarna je hem tegelijk met de andere liet zien! Een getallen-truc. Met getallen kan men elkander gezellig bezighouden. Hier volgt een trucje, om iemand te vertellen wat zijn huisnummer is en hoeveel jaar hy telt. Laat hem zijn huisnummer in gedachten nemen. Veronderstel, dat dit 28 is. Zeg hem, het te verdubbelen, wordt 56 en er 5 by optellen, is 61. Dit getal laat je hem met 50 vermenigvuldigen, wordt 3050. Hierby laat je hem zyn leeftijd optellen, bijvoorbeeld 14 jaar, wordt totaal 3064. Hierby laat je hem het aanlal dagen optellen, dat een normaal jaar heeft, dus 365, waarna het totaal wordt 3429. Hiervan moet hy 615 aftrekken, wordt 2814. Zooals je ziet, vormen nu de twee eerste cyfers zyn huisnummer, en de twee laatste zijn lecftyd. Alles wat degeen, met wieij je het kunstje

HET IS IN DE LENTE

Het is In do lente, Het loopt tegen Mei, Dan worden de kind'ren, Zoo vroolijk en blij.

UIT DE WERELD VAN

,

Wandelende lucifers. Heb je nog nooit lucifers zien wandelen? Nu, dan heb je wat gemist! Hier volgt, hoe je het kunt doen. Neem twee gewone lucifers, maak in den onderkant van een een inkerving, zoodat je den anderen er in kunt bevestigen, waarna de twee lucifers een V vormen, zooals op de teekening is te zien. Nu vraag je aan vader of moeder, of je even een mes gebruiken mag. Neen, niét om

er mee te snijden, doch om er de lucifers op te laten wandelen. Plaats de lucifers op het mes zooals de teekening aangeeft en houdt het mes dan zoo, dat de lucifers juist op de tafel rusten. Je zult dan zien, dat zy langs het mes beginnen te wandelen. De houding van je hand is oorzaak, dat deze licht trilt. Indien je sterke zenuwen hebt, zullen de lucifers slechts langzaam wandelen; indien je nogal beeft, zul je ze vlug zien huppelen!

ei,

1—3. Te Almelo had de voetbalwedstrijd Heracles—P.S.V. plaats om het kampioenschap van Nederland. Heracles wist P,S,V. met 2—1 te verslaan. — I. Het tweede winnende doelpunt wordt gescoord door Van Veen. Keeper Bouman van P.S.V, heeft het nakijken. 2, Een corner op het doe! van P,S,V, De bal seneerde de lat en ging juist overl 3, Een P.S,V,-man wordt door een Heracles-speler op de schouders gedragen: een zonderlinge situatie! 4—5, Te Amsterdam wist D,W.V. een 3—2-overwinning op Excelsior te behalen. — 4, De doelman van Excelsior redt schitterend. 5. De gelijkmaker voor D.W.V. (2-2),

T

Zij willen naar buiten Naar bosch of naar «trand. Of ook wol genieten, Van 't bloembollenland. Als nu maar 't zonnetje Wil schijnen hoel lang, Dan zijn we voor pret, In deez' dagen niet bang....

26 -

DE SPORT

6—7 D.W.S.—Be Quick, eveneens te Amsterdam gespeeld, eindigde in den gelijkstand 0—0, 6 Pienter (Be Quick), geheel rechts op den grond, weet een bijna zekeren goal te voorkomen door den bal weg te werken, 7. Terwijl de Groningsche doelman op den grond ligt, is het weer Pienter die een bijna zekeren goal weet over te koppen. 8. Een overzicht tijdens deh korfbalwedstrijd om het kampioenschap van Nederland tusschen Blauw-Wit en W.W.M.D. (Friesland), te Amsterdam gespeeld en, door Blauw-Wit met 7—2 gewonnen, 9. Op het landgoed Duinrell te Wassenaar werd een terreinrit gehouden voor motorrijwielen, ^georganiseerd door de Motorclub Wassenaar en Omstreken. — Een schuiver .,. een stofwolk, en voor dezen deelnemer was de wedstrijd ten einde,,. — 27 (Photos Pol.)

i .4 "'■ \L

••*.'» .T vv-,■ •■.1

'■-

JL

\

ZEG MIJ ^ó^

Er bestaat een bekende zegswijze: Zeg mij wat ge eet, en ik zal u zeggen wie ge zijt. Als een kleine variant hierop kan men hetzelfde beweren van de heerendas, dat schijnbaar zoo uniforme onderdeel der heerenkleeding. Niets is echter minder waar, dan dat dit bij iederen man hetzelfde zou zijn, behalve dan het patroontje en de kleur. Geef uw oogen maar eens den kost, en zie tot wat voor merkwaardige conclusies ge komt. Hierbij al vast een paar voorbeelden . . .

DE AMATEVR.DETECTIVE

De Voor Vïcliuib CORRESPONDENTIE Mavr. M. R. A. ta U. — Dat daad me genoegen aan briaf uit zoon afgelagan plaats ta krijgen. Uw wijze van oplosten it uitttekand. Naan, hat is niat noodlg, dat u alia raadsals oplost. U zoakt ar maar uit, wat van uw gading Is.

DE VLIEGAVONTUREN VAN PETER EN DOT Vervolg

-=^cJ

n

f' Jc■.V• d-. K1t#1R- — lk '■••<* u ••" «Ich ta wenden tot da Nederlandscha Filmschool, Javattraat 44a, 's-Gravanhaga. waar u da gawanschta oplaiding zu t kunnen krijgen. Voor journalist bastaat ar hier in Holland gaan spaciala oplaiding. Ean vareltchta voor dit beroep Is achtar aan groota algamaana ontwikkaling, terwijl er natuurlijk aan bepaalde aanlag voor noodlg it. Bovendien wordan aan da universiteit ta Laldan colleges gagavan in dagbladlasan. " W' 9.' ^ .*.? ^ — 0p brlf v*n' d'« n'«* volladlg zijn onderteekend kan (k tot mijn spijt gaan antwoord gavan. Do antwoorden varschijnan staads ondar initialen; u hoeft dus nlat bang ta zijn, dat uw naam bakand wordt wannaar u dit liavar nlat zoudt willen, doch wal moat da ttallar dar vragan bij da radactla bakand zijn. .L

o t' Fj '•VS,LJ~ W l!ut,1tuut KI«varskrlbo it gevestigd ta Slikkerveer (bij Rottardam). Hartelijk dank voor uw waardaarend« woordan. J. d. L te R. — Uw raadtalt zijn goad opgelost. Wannaar ar maar dan •én oplossing mogelijk it, wordan daza natuurlijk balda goad gerekend, M«j. E. v. B. ta A. — Hat it inderdaad mogelijk kringen, die zijn achtergebleven van waschbenzine, ta verwijderen, doch dit moat mat talkpoadar gaschiadan.U strooit hat poadar ar op en borstalt hat dan mat aan schoon borsteitje waar wag. Um.nd wordt mr van beschuldigd, op den «vond van dan 31tt«n Maart van dit Jaar argam ta hebben Inflabrok.n. Da verdachte beweert echter, op dian avond bij aan vriend bultan ta hebben vartoafd. AU „b.wlj." hlarvoor laat hij a.n taakanlng zian, dia hij dian avond naar da natuur uit da hrSItT-jVi •P'w,0|U x*^!" «'•mMkt- Hlarnaar Bevraagd, varklaard. hij, dat alia details absoluut Juiit waren kilDj00r. d!"1 v#rkl,,;ln0 varraadd« hij zich achtar, want ar blaak uit, dat J i^ . ff enln0 noolt op di*n b*w"»t*n «vond kan hebben gamaakt. Nunt U nagaan waarom nlat? Wij zullen waar aan prijs van f. 2,50 benevens twee troottprljian vardaalan onder hen, dia ons aan goad antwoord zandan. Da vardaallng dar prijzan geschiedt op aan manier, waarbij alia inzandan van goede oploiilngan galljka kansen hebben op hat verkrijgen van aan dar prijzan. U galava Uw antwoord in ta zandan vóór 27 April aan Mr. Datactive, ÏA nr, 2;. l*liX\0?, br,e,k"rt of anvaloppa duidelijk varmaldan Amataur-Datactiva, 27 April.

OPLOSSING VAN HET BANDEN-PROBLEEM

2. Toen de kinderen in „De Zilveren Ster', op toek gegaan waren naar hun pappie, hadden ze er heelemaal niet op gerekend,dat ze van diefstal beschuldigd zouden kunnen worden, want het vliegtuig behoorde toch aan hun vader. Ze liepen zoo vlug mogelijk naar de machine en brachten haar op een veiliger plaats.

3. Toen de twee mannen ook op de plaats kwamen, waar het vliegtuig had gestaan, keken ze heel erg verbaasd rond. „Ik geloof, dat je gedroomd hebt," zei een van hen, „er is hier heelemaal geen vliegmachine te bekennen." Maar de twee kinderen konden heel goed merken, dat de ander er van overtuigd was, dat er wel een was geweest.

4. Een poosje later zagen Peter en Dot hoe de twee mannen met een motorboot wegvoeren. Ze hadden zich languitgestrektopde rotsen, zoodat ze niet gezien konden werdenen ze hoorden hoe de mannen tegen elkaar zeiden, dat ze de kustwacht zouden gaan waarschuwen, dat ze waarschijnlijk „De Zilver en Ster" hadden ge von den.

3. weer terug in de hut zette Peter een bezorgd gezicht. „We moeten hier weg van het eiland," zei h\j tot zijn zusje. ,,Ze gaan ons nu vast zoeken," En dus gingen ze, terwijl Bobbie aandachtig zat toe te kijken, al hun proviand in een koffer pakken. Waar ze eigenlijk naar toe zouden gaan, wisten ze zelf nog niet.

6. Alles was nu klaar en Dot keek nog eens voor de laatste maal uit het raampje van de hut over de zee uit. Plotseling draaide ze zich naar haar broertje om en riep luid: „Kijk eens. Peter, vuurwerk!" Maar toen Peter OOK naar buiten keek, zag hij, dat het seinen om hulp waren. Er verkeerde een schip in nood, dus moest hij gaan helpen.

5- *• V- — Naan, hat gaTlluttraarda kruiswoordraadsel wat uitstekend opgelott zooalt u hat habt gedaan, Da eerste letter allaan it niat voldoanda. Wannaar u bij da oplossing van aan kruitwoordlcgpuzzla hat blad niat wilt baschadlgan, lijkt hat mij hat batta, dat u da verschillende stukjes o*rtrakt op aan ttuk doorzichtig papiar of za calqueert an za dan zoo uitknipt an aan alkaar lagt. Uw wljza van oplottan it ultttakand. Laatbaar waran da gatlkta letters zeker I Wat da vestigingswet voor hat kapparibadrijf betraft: daza It ar nog niat, en ar it ook nog nlatt van bakand wannaar daza avantuaal in warklng zal tradan. Hat It mij niat bakand of da uitloting dar prijzan van da bewuste loterij n da dagbladen bakand wordt gamaakt, doch In leder gaval lijn er trakklngtiljttan verkrijgbaar tegen dan prijs van tlan cent (in pottzagelt zanden)Pottbut 2, Heemstede. Mevr. J. G. te R. — In het bewutte kruiswoordraadsel was da omschrljving van motie; beweging. De omschrijving van sterveling luidde: mensch.

Ziahiar, op bijgaande foto, hat antwoord I

Mej. C. O. te A. — U moogt gerust alle oplossingen op één blad bij

Da hoofdprij. van f. 2.50 ward daza waak gawonnan door: dan haar M. Driattan, Vanlo. Da troostprijzen vielen tan daal aan: mejuffrouw D. Sloothaak, Amsterdam; dan haar N. A. da Haan, Dordrecht.

I. Omdat ze veronderstelden, dat ze de eenige bewoners van het eiland waren, vonden Peter en Dot het wel erg vreemd, toen re van het wrak terugkeerden, twee mannen bij de hut aan te treffen. „IK heb een vliegmachine ondekt," riep een van hen uit. En dat was natuurlijk „De Zilveren Ster", die op het strand stond.

sikaar schrijven.

De Secretaresse van de VOOR U~CLUB, Galgewater 22, Leiden.

29poncl lichter in acht weken

KANNUWEtR

LEUKE JURKEN DMOEN.

..Ik wo» tóó dik. dat ik oewoonuteg huilde, omdat geen enkel jeugdig modelletje mij paste. Alleen die nare modellen voor «mar« figuren kon ik aan. Toenhoorde ik van de BonKoramethode en... inelecht» 8 weken waren mijn overtollige «9 pond verdwenen . Dit succes werd bereikt met BonKora, de velllge, onschadelUke vermagerinffsmethode in vloeibaren vorm. Ook gii zult Jaren Jonger lijken en u niet meer vermoeid gevoelen. Geen hongerlijden,maar smakelijke gerechten als op de BonKora-verpakking aangegeven. Koop vandaag nog een flesch BonKora & f. 2.25 by Apoth. of Drog. Inlichtingen BonKora-Depot. Singel Ufi - A'dam-C.

7. Het was het werk van een oogenblik om met „De Zilveren Ster" te starten. Ze vlogen laag boven zee en tuurden scherp naar het donkere water beneden hen. Dol ontdekte 't eerst de donkere stip op de golven en opgewonden wees ze haar broertje er op, die ze weldra ook in het oog kreeg en er op aanstuurde.

Pasgetrouwd man: „Zou hat voor de gordijnen hinderen alt Ik rook?" Vrouw: „Wat ban jij toch aan lieve mannlal Altijd dank ja aan ons huls. Natuurlijk is rook slacht voor da gordijnen." „Naam za dan wagl"

)ZiSLvMn *0kr,'«n1 H« ""»k» hl.rb«, «or» MMI in Norland, B.brulk«n h.t .oofl.n..md. 9 Ä™« QZLl""'„iï'*"Z0* •«W«"«"«««»"»«'. *'"b« b..ch.dl8lna v.n d. bS.n word' voorkom.«. - Oi.ndarp lljd.n. ,|jn ••riten lUrt fn.t d. nl.uw. vinding, dl. voortun op n.tion.U, ioow.1 al. International» waditrljdon gabruikt zal wordan,

Abonné's op dit blad, welke in onza ragittart zijn ingeschreven en in het bezit zijn van. aan door onte administratie afgageven polis, zijn gratis verzekerd volgens politvoorwaardant t. 2000.— bij levenslange invaliditeiti f. SCO.— bij overlijden; f. 400.— bij verliet van ean hand, voet of oog; (. 73.- b|/ verlies van duim yf wijsvinger; f. 30 — bij verliet van ean anderen 'vinger, een en ander

8. Peter vloog er zoo laag mogelijk over heen en toen zagen ze, dat het de twee mannen uit de motorboot waren, die zich op 'n zandbank bevonden, welke geheel omringd was door water. Ze hoorden de kreten om hulp van de mannen en Peter besloot een landing té maken, hoewel hij heel goed wist, dat dit zeer gevaarlij!- was.

ten gevolge van een ongeval. Ia het ongeval een gevolg van een aan een pertonentrein, tram of autobus ent. overkomen ongeval, wearin vertakarde alt gewoon betalend passagier reist, dan wordt de uitkeering bij levenslang« invaliditeit getteld op f. 3000.— en de uitkeering bij overlijden op/" 1000..— De uitkeering deter bedregen geschiedt door de NIBUWB H AVHANK N.V. te Schiedam.

(Photo Pol.) - 30 -

— 31

9. Hij bracht het er echter keurig af en terwijl hij eer, rol touw greep, klom hij vlug uit de machine. Hij liep naar de mannen toe en al gauw stond hij tot de knieën in het water. De vloed kwam op en hij wist, dat hij snel moest handelen! Wordt vervolgd

Denk er om bij een eventueel ongeval binnen 3 x 34 uur aan het kantoor der N.V. Nieuwe Havbank te Schiedam daarvan kennis te geven, ook al meent U, dat de directe gevolgen niet ernstig kunnen xyn. Anden vervalt het recht op uitbetaling.

H

U

M

O

R

iHUHs

mgcr P.S... U zoudt mtf een groot plezier doen, wanneer U dezen briefin „Cinema d Theater" wilde publiceeren, want het grootste deel van mijn Hollandsche vrienden leest dit weekblad geregeld, en op deze manier kan ik hen allen tegelffk bereiken..."

»Spannend, mijnheer? Uw haren zullen er van te berge reizen."

EEN MAN

EN ZUN HOND

Gaarne gaaf ik aan dit verzoek van onze sympathieke Jon ga landgenoot e, dia bezig I« sieh in da fllm-wereld aan naam la varoveren, gehoor.

„Hé, wat doe je daar?" „Sst. U mag driemaal raden."

mM

„Maar ze zei. dat ze nooit opstond voordat ze een kopje thee had gekregen."

„Ik maak me werkelijk een beetje ongerust. Hij is nu al den heelen middag onder water en er komen niets dan champagnekurken boven drijven I"

„Nee, Henriette, hier zit de kop I

i^ li%

te

(X-""

1 ;

'( J11 JJ.,:f/ sr

„Hé, daar ligt een mooi glimmend paascheil"

„Je hebt het netjes opgeruimd. Jan, maar wij hebben het huis er naast gehuurd 1'

Ochtendgymnastiek van mijnheer Pasrijk.

AURON, EIND MAART 1938 Zomer in de sneeuwl Een sensatie, om nimmer meer te vergeten. We zijn 80 K.M. van Nice, op 3000 Meter hoogte. Een vacantiestemmlng bezielt ons, al hebben we ook haast geen tijd voor onszelf. We ztjn hier namelijk druk bezig met de buitenopnamen van „La belle vie", de nieuwe film van Jean Benolt-Lévy. Operateur: Thirar. Bezetting: Jean Louis Barrault, In de rol van een eentgszins geéxalteerden leider van een Jonge republiek in de Alpen; verder Blanchette Brunoy en Ik. Ik stel een Russische studente voor, die haar verloofde in haar vaderland achtergelaten heeft, en die hier in hel eenzame chalet groote beroering verwekt Het is mijn eerste Fransche film, en ik houd van deze rol, die ernstig Is, maar waaraan tegelijkertijd de groote charme ook niet ontbreekt. Jean Benolt-Lévy Is „Ie père de familie" van de geheele onderneming. Als Iemand in staat is, films te regisseeren als „La maternelle" en „La mort du cygne", dan moet hij — in belde opnamen spelen er Immers veel kinderen mee — wel over een ongeloofelijk geduld beschikken. Hiervan proflteeren wij, volwassenen, nu en wij merken naast dit onuitputtelijke geduld nog meer eigenschappen op, die een goed regisseur kenmerken: zachtheid, maar bovenal enthouslasmel Dat laatste verliezen wij maar al te gauw, en zeker In die heerlijke lentezon, waar we ons zoo graag in koesteren, om een bronzen huid te krijgen. Niet slechts, dat de weinige vrije tijd ons dat niet toestaat, maar de zware „fond de teint" belet het eveneens. Het schminken bij deze temperatuur is voorwaar geen pretje! We zaten gezellig met wat flesschen roode wijn, en ik schreef dezen brief, toen Ik geroepen werd, om me te laten „beschilderen". Verzet, gemopper, niets helpt.. . en een half uur tater hurk ik op het dak van het speciaal voor dit doel gebouwde ehêlet en repeteer een liefdesscène met Claude Sanval. Fantasie heb Ik hier wel bij noodig (dit slaat niet op mijn werkelijk charmanten partnerl). Maar we zitten namelijk op een wit sneeuwvacht, dat onder ons gewicht In een lauwe, grauwe brij verandert. Het is een even wonderlijke als onaangename gewaarwording. Intusschen roept, neen, brult Benolt-Lévy: „Kom, kom jongelui, wat meer enthouslasmel" Hij draagt, tegen de brandende zon, een reusachtigen tulnmanshoed, die hij nu en dan even afzet, om zijn voorhoofd af te drogen. Niettegenstaande onze handen klam zijn, en we elkaar omhelzen, terwijl de schmink langzaam van onze wangen drupt, komt dat enthousiasme... want, we .hebben ons vak met al zijn moeilijkheden lief, we bezitten gelukkig de kracht, ons de scène zoo in te denken, tot ze werkelijkheid voor ons wordt. Eenmaal, tweemaal, en als het moet, spelen we driemaal dezelfde „close up". Dan is Benolt-Lévy leindelijk tevreden. Onder zijn stroohoed lachen zijn Intelligente oogen. „Epatant, mes enfants". En dat Is wel de grootste lof, dien hij ons geven kan. Nu Is dan het oogenbllk gekomen, dat we ons van het dak mogen laten glijden. We voelen niet meer, hoe nat en rillerig we zijn. Voldaan, maar oneindig moe, hebben we

DOLLY MOLLINGER maar één wensch: zoo gauw mogelijk naar huls te gaan om te slapen... Al een maand lang draalen we nu hier In deze prachtige omgeving. Het dagprogramma wijkt wel eenigszins van het normale afl Om te beginnen staan we - waarschijnlijk allemaal voor het eerst van ons leven >- om vijf uur 's morgens of liever 's nachts op. Als ik dan door mijn nog moeilijk te openen oogleden uit het raam van mijn hotelkamer (een weldsch woord voor dit houten ehêlet, dat toch nog 16 kamers telt) naar bulten kijk, zie ik de besneeuwde Alpentoppen, en van zooveel ontroerend natuurschoon word Ik meteen klaar wakker. Om zes uur „Petit déjeuner": twee croissants en thee, en hierna trekken we de bergen in, tot we op 3200 M. hoogte zijn, waar een kleine hut gebouwd is, die de noodigste dagelijksche ingretftènten bevat, zooals: rhum, sandwiches, water en zeep. Hier werken we nu lot twee uur. Schminken, vervolgens draaien op een afstand van ongeveer vijftig meter. Om twee uur gaan we met de „téléphérique", het bergtreintje, weer naar ons hotel terug. Daar wachten ons een heerlijke warme lunch, een pot vaseline om af te schminken en ons bed, waar we tot zes uur in mogen slapen. Zonder uitzondering maken we hier allemaal gebruik van, en we zouden het stellig ook doen, wanneer het niet verplicht was. Om zes uur komen we dan allemaal frisch weer naar beneden, wandelen, schrijven of dansen bij de radlomuzlek. Om negen uur het diner... en

om half elf droomen we leder op zijn beurt, dat deze film een begin is van een groote carrière I Ik maak me voor de eerste maal schuldig aan een kleine „contractbreuk". Er wordt in mijn contract namelijk uitdrukkelijk vermeld, dat ik niet meer dan 98 pond wegen mag, en ik ben hier In nog geen maand al zes pond toegenomen! Maar „tant pis", zooals de Franschman zegt. Zonder flink te eten kun Je hel onmogelijk volhouden, en het belangrijkste is toch ten slotte voldoende weerstand te hebben. Maar overigens... ik ben er van overtuigd, dat Iemand, die de film ziet en me herkent, mij dit kleine gewlchtsverschil niet euvel zal dulden. Nu wacht ons In Parijs nog een maand studioopnamen. Na deze film draai Ik nog in twee Fransche films en dan... Hollywoodl Ik heb al In één Engelsch sprekende film meegewerkt, en wel in „Vessel of Wrath", waar een paar weken geleden In Londen de première van gegaan is, en die thans In Parijs wordt vertoond. Hier speel ik een kostschoolmeisje, het vriendinnetje van een strandzwerver (Charles Laughton). Ikzelf heb de film nog niet gezien, maar natuurlijk hoop ik, dat ze succes zal hebben, evenals „La belle vie", waarvan ik met veel plezier verteld heb, omdat ik er zoo van vervuld ben. Als ik U nu maar niet verveeld hebl Hat tegendeel is waar. Dolly Mellingarl Parij*. Maart 1938.

Joseph. HENDELS

QBPPEKKEn W

MET MIJN r^éJ^/ \

VRIEflD PlETERSEti Wat een mooi schip is dfe zeerooversboot in „De Boekanier". Die zal ook aardig wat dollartjes gekost hebben!" „Dat schip, Pietersen, is nu juist het eenige in de film, dat haast niets gekost heeft." „Dat bestaat niet!" „Toch wel, want het is namelijk het jacht van regisseur Cecil B. de Mille. Hij slaagde er namelijk niet in een schit te vinden, zooals hij voor zijn doeleinden noodig meende te hebben. Ten slotte liet hij zijn jacht „Seaward", cen ouden Gloucester schoener, van een ouderwetsch tuig voorzien en zwart schilderen en aldus vermomd vaart De Milles eigendom door de film." „Er is den laatsten tijd nogal eens vraag geweest naar film-schepen, is 't niet? Dat lijkt me ten minste zoo, of vergis ik me?" „Inderdaad, Pietersen, zijn er den laatsten tijd veel films opgenomen, waarin vaartuigen een groote rol vervullen." „Noem er eens een paar op?" „De Metro-Goldwyn-Mayer gebruikte twee schoeners in „Stormduivels", Fox gebruikte er eveneens twee in „Het slavenschip". De Paramount heeft den laatsten tijd een zeer groot aantal schepen gecharterd. In „De ondergang van de William Brown" speelde de oude bark. „Staf of Finland", vlaggeschip van de visschersvloot van Alaska, de rol van de William Brown, ~dve bijna honderd jaar geleden in den Atlantischen Oceaan is gezonken. Bovendien huurde men voor deze film nog vijf andere schepen. In „Wells. Fargo" komt het fregatschip „Pandora" voor. Het moest volledig opnieuw opgetuigd worden om aan de eischen van het scenario te voldoen. In „Ebb tide" speelt de schoener „Golden State" een groote rol." „Zijn de opnamen van schepen in een vliegenden storm dan altijd echt?" „Een enkelen keer wel Meestal worden ze echter in een „tank" opgenomen, waarin een duplicaat van een deel van het schip drijft."

Regie: Johannes Meyer. Beate Kaiserling Lil Dagover Dr. Normann Albrecht Schönhals Ursula von Pöttkamp ...... Sabine Peters Hübner . . .' Wilhelm König

ONZE WEKELIJKSCHE PRIJSVRAAG Vraag vierhonderd tachtig Wat is een robot? Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en vijf troostprijzen beschikbaar om te verdeelen onder hen, die vóór 3 Mei (abonné's uit overzeesche gewesten vóór 3 Juni) goede oplossingen zenden aan ons redactie-adres: Galgewater 22, Leiden. Op enveloppe of briefkaart gelieve men duidelijk te vermelden: Vraag 480.

DE OPLOSSING Vraag vierhonderd zes en zeventig De Edda is een verzameling goden- en heldensagen van de oude Scandinaviërs. Met de juiste oplossing van deze vraag verwierf mejuffrouw M. Pieper te Zwolle den hoofdprijs terwijl de troostprijzen ten deel vielen aan den heer W. Oostergetel te Assen, den heer A. Bos te Zeist, mevrouw Alberts te Den Haag, mevrouw B. Van Ouwerkerk te Soestdijk, den heer H. van Til te Doetinchem.

De charmante Lily

Lv7 J0"5' bekend door haar optreden in het Metropolitan Opera House te New York, heeft een afwisselende loopbaan achter zich Zy werd in Cannes, Frankrijk, geboren. Haar vader, een autohandelaar beïf Ü06? Ze ^/^"g^ leeftijd blijk gaf van een buitengewone muzlkaütót haar 1^r /0I1Ser!ft0riUm ^ Panjs te kten 0Pleiclen ^ concert-pianiste. Toen zit S jaax oud was, dwongen haar talenten op dat gebied reeds vlier EwonSriSr S Bij het uitbreken van den wereldoorlog echter hield zij op met studX?"^trad op voor gewonde soldaten. Op haar vijftiende jaar ging zij aan het^SLel Zo« werd zij actnee m plaats van pianiste 6 s y aan net xooneei. zoo te Parijs^ haar JeUgd WaS ^ al heel gaUW Zeer gezien biJ het Théatre cfcs Variétés Later ging zij zich weer meer voor zang interesseeren. Haar leeraar za^ in haar meer dan in zyn meeste leerlingen en raadde haar aan bij X?ti di LmstWc in de leer te gaan. Deze merkte dadelijk het groote talent van de ki^e Luvy S op en besteedde zeer veel aandacht aan haar ' In 1929 debuteerde zij te Mühlhausen in de opera Lakmé. Zij behaalde een overweldigend succes en werd direct te Parijs geëneag^erd In loti v^thtJ? A?ZFl 93 voor Amerika plaats in de Metropolitan3 te New YS' ^^

hLJ^ÄTeTS^^^8'''^ ^^ -^ ^ volop^eïge^eid^

Het is werkelijk onbegrijpelijk, waarom de knappe en elegante mevrouw Kaiserling, die van een lange reis is teruggekomen, door de uitgaande wereld wordt vermeden. Zou dit nog steeds verband houden met de zaak Kaiserling? Beate onderhield destijds vriendschappelijke relaties met Ursula Pöttkamp, de dochter van den rijksten man uit de stad. Ursula was verliefd op den jongen chemicus Hübner, die haar liefde beantwoordde. De man van Beate, de elegante Kaiserling, die het met zijn huwelijksplichten niet zoo serieus nam, flirtte een beetje met Ursula en

het gelukt hem tijdens afwezigheid van zijn vrouw haar te bewegen bij hem te komen. Door een toeval werd Hühner dit gewaar; hij snelde naar de villa en een opwindend gesprek tusschen hem en Kaiserling was het gevolg. Mèn vertelde toen, dat Beate relaties had aangeknoopt met Hühner en gedreven door jaloezie, zou Kaiserling met hem gedisputeerd hebben. Niemand verklapte echter den juisten toestand, daar èn Hühner èn Beate Ursula in bescherming wilden nemen, die niet den moed had om voor de waarheid uit te komen. Beate had zich voorgenomen na haar terugkomst met de uitgaande wereld af te rekenen. Haar man is intusschen gestorven. De dames uit de stad waren natuurlijk tegen haar; de beeren wisten niet welk standpunt ze tegenover deze charmante vrouw moesten innemen. Zij ontving van de club een brief (haar man was lid geweest van deze club), waarin men haar op zeer delicate wyze mededeelde, dat men er de voorkeur aan gaf, indien zij niet op het feest verscheen. Beate is woedend, doch het toeval zendt haar een bondgenoot, namelijk Dr. Normann, een bekend scheikundige, die na vele successen in het buitenland in zijn vaderland is teruggekeerd. De club stelt zich ten doel hem feestelijk te ontvangen. Tijdens dit feest zal de verloving bekend gemaakt worden van Ursula met den zoon van een der bekendste aandeelhouders. Dr. Normann, die tot laat in den avond geWerkt heeft, passeert met zijn auto het huis, waar Beate en een jong echtpaar logeeren. Er wordt om hulp geroepen en Dr. Normann snelt zonder zich te bedenken het huis binnen en bevindt zich plotseling in bet slaapvertrek van Beate, die hem vertelt dat bet hulpgeroep niet van haar afkomstig was, maar van het jonge echtpaar. Daar telefoneert plotseling Ursula, die Beate mededeelt, dat zij haar dringend moet spreken en direct komt. Beate verzoekt Dr. Normann zich in haar slaap- . vertrek te verbergen. Ursula ver-

telt Beate, dat men haar dwingen wil zich te verloven met iemand, van wien zij niet houdt. Beate heeft door dit onverwachte bezoek haar trein verzuimd, die haar naar haar landhuis zou brengen en Normann biedt haar aan haar in zijn auto weg te brengen. Onderweg bezoeken zij een restaurant, waar een groot feest wordt gehouden. De sfeer en de gezellige stemming brengen Beate en Normann nader tot elkaar en Normann noodigt Beate voor het groote clubfeest uit. Men is daar woedend als ze samen verschijnen. Beate slaagt er echter in te zegevieren. Zij brengt Hühner en Ursula tot elkander.en ten slotte overtuigt zy Normann er van, dat het raadsel om Beate alleen door de kletspraatjes van de wereld is ontstaan.

FILM-ENTHOUSIASTEN

was aan liet visschen. Op een gegeven moment kwam er een veldwachter, die zijn vischacte wenschte te zien. „Mijnheerrr," zei deze, „dat is een vischacte van verleden jaar. Daar mag u nu niet mee visschenI" „Dat is in orde," antwoordde mijn neef. „Ik probeer nu de visschen te pakken te krijgen, die me verleden*jaar zijn ontgaan." Klant: „Zijn die eieren versch?" Winkelier: „Mevrouw, de kip heeft nog met eens gemerkt, dat ik ze weggenomen heb I" Dommehnans ging den coupé binnen, terwijl hij tot zichzelf voortdurend zei: „Nou heb ik ze dan toch! Nou heb ik ze dan toch!" „Wie hebt u ?" vroeg eindelijk een zijner medereizigers. i „De spoorwegautoriteiten," antwoordde Dommelmans. „Zij hebben mij zoo vaak te pakken gehad, maar nou heb ik hen er eens tusschen. Ik heb een retourtje genomen en ik ga niet terug!" „Lieveling," zei de sentimenteele jongeman. „Zou je niet graag op zoo'n zilveren manestraal wegreizen, jij en ik samen, naar de schitterende sterren, waar alles oneindig is, ook de liefde. Onder eeuwige zegeningen konden we daar wonen, ver van..." „O, maar morgen zou ik niet kunnen," onderbrak het meisje, „ik heb om vier uur met den kapper afgesproken." De Australische farmer kwam met een woedend gezicht het huis weer binnen. „Maar man I" riep zijn vrouw uit, „waarom heb je dien armen kerel buiten op zoo'n vreeselijke manier weggejaagd?" „Daar had ik wel reden voor," bromde de farmer. „Voor jou moest ik een nieuwen hoed koopen, voor Daisy moest ik een verjaardagscadeautje koopen, voor David heb ik een nieuw pak moeten koopen omdat hij dat meisje van Dinges wil vragen, verder heb ik een nieuw tuig voor het paard moeten koopen en dekken voor de koeien en een nieuw hok voor den hond ..." „Maar wat heeft dat nu allemaal met dien armen man te maken?" i „En nu vroeg die vent me of ik wat voor de muskieten wilde koopen." Daar de dokter met vacantie ging, zou zijn zoon — pas afgestudeerd — de praktijk waarnemen. Toen hij weer thuiskwam, vertelde de jongeman vol trots hoe hij juffrouw De Wit, een oude en rijke patiënte, van haar chronische indigestie had afgeholpen. „Wel gefeliciteerd, mijn jongen," zei de oude dokter, „maar het is dit geval van, indigestie, waardoor jij hebt kunnen studeeren."

A. v. D. te Goes. Marion Dawson te Rochdale geboren. Carl Boese is 2 Osten Augustus te Berlijn geboren. 1912 werd hij door Paul Wegener \ de film ontdekt. Zijn eerste film w „Farmer Borchardt".

D. B. te Olst. Wij hebben u de gevraagde foto's gestuurd. Errol Flynn is getrouwd. Johnny Weissmuller heeft geen kinderen. Gary Cooper is met Sandra Shaw gehuwd. E. S. S. te Amsterdam. Brigitte Hor A. H. te Santpoort. Dergelijke vragen is den 29sten Maart jarig. Haar adre! beantwoorden wij alleen in deze rubriek. Mittelbusch 2, Berlijn. Voor foto drie ; Onnoodig postzegel voor antwoord in te woordcoupons insluiten. Hilde Krue sluiten. Frits van Dongen kunt u schrijven p.a. Tobis, Jan Luyckenstraat 2, Amster- woont Alexanderstrasse 21, Berlijn. dam. Hij is getrouwd. D. F. te Harlingen. Hierbij de W. O. M. te Breda. Het adres van vraagde adressen. Robert Taylor, Me Shirley Temple is: 1401, Western Avenue, Goldwyn-Mayer-Studios, Culver-City, lifornië. Kaethe von Nagy, Eden-I^ Los Angelos. A. d. G. te Amsterdam. Kaethe von Berlijn. Randolph Scott, 5451 Mara' Nagy is getrouwd. Suse Qraf werd den Street, Hollywood. 24sten Februari te Neurenberg gebaren. K. I. L. te Utrecht. De regisseur van Zij debuteerde in de Ufa-film „Hilde Lilian Harvey-film „Capriccio" is Karl] Petersen — postlagernd". ter. Jeane Withers viert den i2den A T. E. R. A. te 's-Gravenhage. Norma haar verjaardag. Ross Alexander is Shearer is met den productieleider Irving trouwd geweest. Thalberg getrouwd, geweest. Zij is den R. v. B. te Haarlem. De ware naam loden Augustus, jarig Haar adres is Bruce Cabot is Jacques de Bujac. Hij Metro- Goldwyn - Mayer- Studios, Culver- Ci- te New Mexico geboren. Het adres 1 ty, Calif ornië. Eddy Cantor is den 31 sten Willi Forst is thans Kurfuerstendamm 2 Januari jarig. Berlijn. 'Hij is niet getrouwd.

.VVy

Xfk

HHHP

/

uit ketr \

\

'■'■

VERLEDEN Ifa-film. larbara Lorenz homas Gront /erner Gront Jllga (teffken onja ■reddy larl Jasiez Jéon

Regie: V. Tourjansky. Brigitte Homey Willy Birgel. Carl Raddatz Vera von Langen Hans Brausewetter Sylvia de Bettini Erich Fiedler Karl Platen Andrews Engclmann Bill Bocketts

frika. Fel brandt de zon op een klein vliegveld in de Sahara, waar juist een vliegtuig landt. De eigenaar, Thomas Gront, kn Duitsch zakenman, wil echter spoedig zijn icht naar Berlijn voortzetten, om zijn zaak foor de gevolgen van de New-Yorksche beurse latastrophc te vrijwaren. Dien dag nog wil lij verder gaan met het postvliegtuig van de Tlfrikalijn, dat juist binnenkomt. Het komt echJer heel anders uit dan hij zich had voorge»eld. Er is een zandstorm op til en de piloot lurft de verantwoordelijkheid van een verdere

»ruey.

ii^^^

-*♦'«

H»n, ^ * J^*— ÄÄÄäS """rtk-'H

-^

:

vlucht niet op zich te nemen. Thomas Gront kan echter niet langer wachten en besluit op eigen verantwoording met zijn vliegtuig te starten. Als hij zijn machine voor den tocht in orde maakt, spreekt Barbara Lorenz, een jonge Duitsche, die met het postvliegtuig reist, hem aan. Ook zij wil dien zelfden dag nog naar Berlijn terug; haar kind is ziek, elk uur is kostbaar. Alhoewel ongaarne willigt Thomas haar verzoek in. Dan stijgen beiden op. Maar met razende snelheid nadert de storm. De motor is niet tegen het indringende zand bestand, de machine daalt. Twee menschen zijn alleen in de groote woestijn. Hier verneemt Thomas, dat Barbara heelemaal niet getrouwd is en ook geen kind heeft. Zij wilde alleen maar zoo snel naar Berlijn om tooneelspeelster te worden. Dagenlang zijn ze gedwongen in de woestijn te blijven, dagen waarin zij gezamenlijk strijden tegen honger en dorst, die hen kwelCarl Baddatz en len. Langzamerhand ontWilly Birgel. staat er tusschen hen een dieper gevoel, iets wat zij zich echter nog niet geheel bewust zijn... Wanneer Thomas gered is, stort hij zich echter weer op zijn werk. Zijn broer moet maar voor Barbara zorgen, voor een tooneelschool enzoovoort, hij heeft wel gewichtiger dingen te doen. Thomas heeft zijn zaken weer geregeld en maakt zich voor een paar dagen vrij om met Barbara en zijn broer naar het Zuiden te gaan. Op zekeren avond weerklinkt er een prachtig lied en geheel onder den indruk laat Barbara zich gaan en bekent Thomas haar liefde. Glimlachend hoort deze haar aan. Hij wil wel haar vriend blijven, maar zich binden kan hij niet. Hij wil vr!' zijn, vrij voor zijn werk. Geheel ontdaan verlaat Barbara Je kamer. Dan dringt het tot Thomas door, welk een kostbaar geschenk hij heeft weggeworpen. Hjj ijlt naar Barbaras kamer; deze is leeg; Barbara is verdwenen New York. Jarenlang heeft Thomas tevergeefs naar Barbara gezocht. Op zekeren dag ontmoet hij haar plotseling in een der straten van New York. Het weerzien is allerhartelijkst. Nu bhjkt het. dat zij elkaar niet vergeten zijn. Barbara is intusschen met een musicus getrouwd, die op dat oogenblik voor een concert in Chicago vertoeft. Eerst wil Barbara alles achterlaten en Thomas volgen, maar het is te laat. Zij voelt bij haar man en kind te moeten blijven

vmmmtj&tt

T WEEKBLAD CIMEMAs. No. 15-23 April 1938

mmmmÊft

THEATER Uw — ."- ^

ïi9i CIMEMA^ THEATER

NELSON EDDY EN ILONA NÄASSEY IN DE M.G.M.-FtLM „ROSALIE"