Súd: Spisová značka: Identifikačné číslo súdneho spisu: Dátum vydania rozhodnutia: Meno a priezvisko sudcu, VSÚ: ECLI:
Krajský súd Bratislava 1CoZm/31/2013 1513210717 11. 12. 2014 JUDr. Soňa Pekarčíková ECLI:SK:KSBA:2014:1513210717.1
ROZSUDOK V MENE SLOVENSKEJ REPUBLIKY Krajský súd v Bratislave v senáte zloženom z predsedníčky senátu JUDr. Andrey Haitovej a členov senátu Mgr. Sone Pekarčíkovej a JUDr. Beaty Trandžíkovej v právnej veci navrhovateľa: CD Consulting, s. r. o., so sídlom Politických vězňů 1272/21, Nové Město, 110 00 Praha 1, Česká republika, IČO: 26 429 705, právne zastúpeného Fridrich Paľko, s. r. o., Grösslingova 4, Bratislava, proti odporcovi: U. Q., D. U. X, D., zastúpená opatrovníčkou Anikó Noskovičovou, zamestnankyňou Okresného súdu Bratislava I, o zaplatenie 1.008,13 Eur s príslušenstvom a odmenou 3,36 Eur, o odvolaní navrhovateľa proti rozsudku Okresného súdu Bratislava V zo dňa 09. 09. 2013 č. k. 1CbZm/67/2013-45, takto rozhodol: Krajský súd v Bratislave rozsudok Okresného súdu Bratislava V v Bratislave č. k. 1CbZm/67/2013-45 zo dňa 09. 09. 2013 v napadnutej zamietajúcej časti p o t v r d z u j e . Odporcovi sa náhrada trov odvolacieho konania nepriznáva. odôvodnenie: Rozhodnutím napadnutým odvolaním zaviazal súd prvého stupňa odporcu zaplatiť navrhovateľovi odmenu vo výške 3,36 Eur a vo zvyšku návrh navrhovateľa zamietol. O trovách konania rozhodol prvostupňový súd tak, že odporcovi náhradu trov konania nepriznal. Podľa odôvodnenia napadnutého rozsudku návrhom na uplatnenie pohľadávky podľa článku 4 ods. 1 Nariadenia Európskeho parlamentu a Rady (ES) č. 861/2007 (ďalej len „nariadenie“), ktorým sa ustanovuje európske konanie vo veciach s nízkou hodnotou sporu, žiadal navrhovateľ, aby súd prvého stupňa zaviazal odporcu zaplatiť navrhovateľovi zmenkovú sumu 1.008,13 Eur, zmenkový úrok 0,25 % denne zo sumy 1.008,13 Eur od 29. 03. 2010 do zaplatenia, úrok 6 % ročne zo sumy 1.008,13 Eur od 16. 06. 2010 do zaplatenia, zmenkovú odmenu 3,36 Eur a nahradiť navrhovateľovi trovy konania. Navrhovateľ odôvodnil svoj návrh tým, že ako indosatár nadobudol všetky práva zo zmenky vystavenej odporcom v Bratislave dňa 12. 10. 2009 na rad spoločnosti POHOTOVOSŤ, s. r. o. Zmenkou sa odporca zaviazal zaplatiť po predložení zmenkovú sumu 1.008,13 Eur a zmenkový úrok vo výške 0,25 % denne od 29. 03. 2010. Zmenka bola opatrená doložkou „na platenie predložiť v lehote 4 rokov od vystavenia“ a doložkou „bez protestu“. Na rube zmenky je zapísaný nedatovaný indosament na rad navrhovateľa. Navrhovateľ predložil súdu originál zmenky, ktorá okrem údaju splatnosti obsahovala všetky náležitosti predpísané v článku I. § 75 zákona zmenkového a šekového č. 191/1950 Zb. (ďalej len „zmenkový zákon“) pre vlastnú zmenku. Podľa článku I. 76 ods. 2 zmenkového zákona teda platilo, že predložená zmenka je splatná na videnie, pričom v súlade s článkom I. § 34 ods. 1 v spojení s § 77 ods. 1 zmenkového zákona bola lehota na predloženie zmenky určená vystaviteľom na 4 roky odo dňa jej vystavenia.
Prvostupňový súd pri skúmaní podmienok konania podľa § 103 O.s.p. zistil, že nároky z tej istej zmenky si prvý majiteľ zmenky pred jej indosovaním uplatnil proti odporcovi v rozhodcovskom konaní vedenom na Stálom rozhodcovskom súde zriadenom Slovenskou rozhodcovskou, a. s. (ďalej len „rozhodcovský súd“). Rozsudkom zo dňa 27. 10. 2010 spis. zn. SR 09996/10 uložil rozhodcovský súd odporcovi povinnosť zaplatiť spoločnosti POHOTOVOSŤ, s. r. o. zmenkovú sumu 1.008,13 Eur, zmenkový úrok 0,25 % denne zo sumy 1.008,13 Eur od 29. 03. 2010 do zaplatenia, úrok 6 % ročne zo sumy 1.008,13 Eur od 16. 06. 2010 do zaplatenia a nahradiť jej trovy konania. Rozhodcovský rozsudok nadobudol právoplatnosť dňa 29. 11. 2010 a vykonateľným sa stal dňa 02. 12. 2010. Zo spisu exekučného súdu sp. zn. 37Er/940/2011 vo veci oprávneného POHOTOVOSŤ, s. r. o. proti povinnej Zuzane Lapinovej o vymoženie 1.008,13 Eur s príslušenstvom, o udelenie poverenia na vykonanie exekúcie, zistil súd prvého stupňa, že exekučný súd uznesením z 05. 04. 2011 č. k. 37Er/940/2011-10, právoplatným 05. 05. 2011 zamietol žiadosť exekútora o udelenie poverenia na vykonanie exekúcie na podklade rozhodcovského rozsudku a svoje rozhodnutie odôvodnil neplatnosťou dohody o vyplnení blankozmenky ako neprijateľnej zmluvnej podmienky v spotrebiteľskej zmluve a neplatnosťou dohody o zmenkovom úroku 0,25 % denne pre rozpor s dobrými mravmi. Navrhovateľ v doplnení právnej argumentácie k prekážke res iudicata poukázal na rozhodnutia Najvyššieho súdu Slovenskej republiky sp. zn. 6M Cdo 9/2012 z 16. 01. 2013, sp. zn. 6Cdo 1/2012 z 21. 03. 2012 a 3Cdo 146/2011 z 13. 10. 2011, ako aj uznesenie Krajského súdu v Trnave sp. zn. 10CoE 308/2011 z 31. 05. 2012, pričom mal za to, že prvostupňový súd je oprávnený skúmať a sám sa vysporiadať s nulitnosťou rozhodcovského rozsudku ako predbežnou otázkou a dospieť k záveru, že nulitný rozhodcovský rozsudok nemôže zakladať prekážku res iudicata. Na základe uvedeného žiadal uplatnený nárok zo zmenky riadne prejednať. Prvostupňový súd návrh navrhovateľa v časti o zaplatenie zmenkovej sumy 1.008,13 Eur, zmenkového úroku 0,25 % denne zo sumy 1.008,13 Eur od 29. 03. 2010 do zaplatenia, úroku 6 % ročne zo sumy 1.008,13 Eur od 16. 06. 2010 do zaplatenia v zmysle článku 4 ods. 4 nariadenia ako neprípustný zamietol. Svoje rozhodnutie odôvodnil tým, že právoplatný a vykonateľný rozhodcovský rozsudok z 27. 10. 2010 sp. zn. SR 09996/10, ktorý predstavuje prekážku res iudicata, mu bráni, aby o zaplatení zmenkovej sumy 1.008,13 Eur, zmenkového úroku 0,25 % denne zo sumy 1.008,13 Eur od 29. 03. 2010 do zaplatenia a úroku 6 % ročne zo sumy 1.008,13 Eur od 16. 06. 2010 do zaplatenia rozhodoval znovu. Navrhovateľ nebol síce účastníkom rozhodcovského konania, ale zmenka bola naňho prevedená nedatovaným indosamentom, u ktorého nebolo preukázané podľa článku I. § 20 ods. 2 zmenkového zákona, že bol na zmenku napísaný pred uplynutím lehoty k protestu. Samotný navrhovateľ, ktorý v návrhu uviedol, že zmenku predložil odporcovi na platenie indosant (t. j. spoločnosť POHOTOVOSŤ, s. r. o.), potvrdil , že ku dňu splatnosti zmenky, ktorým je deň predloženia zmenky majiteľom zmenky na platenie, ešte nebol majiteľom zmenky. K záveru o indosovaní zmenky po jej splatnosti dospel súd prvého stupňa aj z obsahu rozhodcovského rozsudku, ktorý plnenie zo splatnej neindosovanej zmenky priznal jej prvému majiteľovi. Prvostupňový súd dospel k záveru, že zmenka bola indosovaná až po splatnosti, preto má indosament účinky obyčajného postupu a navrhovateľ nie je originálnym nadobúdateľom práv zo zmenky. Navrhovateľ len vstúpil do práv indosanta, teda je právnym nástupcom prvého majiteľa zmenky. Nulitu rozhodcovského rozsudku, ako dôsledok neplatnosti rozhodcovskej zmluvy, bol podľa súdu prvého stupňa oprávnený skúmať len súd v exekučnom konaní vedenom o vymoženie povinnosti z rozhodcovského rozsudku ako exekučného titulu. Prvostupňový súd konštatoval, že pri rozhodovaní o nárokoch zo zmenky, nemá žiadne zákonné oprávnenie posudzovať platnosť rozhodcovskej zmluvy a tým ani nulitu rozhodcovského rozsudku, a to ani len ako predbežnú otázku. Vylučuje to osobitná úprava obsiahnutá v zákone o rozhodcovskom konaní. Túto otázku bol oprávnený a súčasne povinný posúdiť výlučne exekučný súd, ktorý však uznesením z 05. 04. 2011 č. k. 37Er/940/2011-10 žiadosť exekútora o udelenie poverenia na vykonanie exekúcie síce zamietol, ale nie pre nulitnosť rozhodcovského rozsudku z dôvodu neplatnosti rozhodcovskej zmluvy ako neprijateľnej zmluvnej podmienky, ale pre vecnú nesprávnosť exekučného titulu. V zmysle judikatúry, na ktorú poukázal navrhovateľ, ak je exekučným titulom rozhodcovský rozsudok vydaný v spotrebiteľskej veci, je exekučný súd povinný skúmať platnosť rozhodcovskej zmluvy a to aj napriek tomu, že spotrebiteľ nevyužil svoje oprávnenie spochybniť platnosť rozhodcovskej zmluvy podľa § 21 ods. 2, resp. § 40 ods. 1 písm. c) zákona o rozhodcovskom konaní. Ak exekučný súd zistí, že je rozhodcovská zmluva neplatná, skonštatuje rozpor rozhodcovského rozsudku so zákonom, následkom čoho je neúčinnosť rozhodcovského rozsudku ako exekučného titulu. Navrhovateľ sa v konaní pred súdom prvého stupňa domáhal plnenia zo zmenky a návrh skutkovo vymedzil len tým, že je majiteľom zmenky, ktorá nebola pri splatnosti zaplatená. Zmenka je dokonalý a nesporný cenný papier a práva povinnosti sú definované samotnou zmenkovou listinou a nie sú závislé od kauzálneho vzťahu, ktorý bol príčinou vystavenia zmenky. Zo žiadneho tvrdenia niektorého účastníka konania nevyplynul príčinný vzťah tvoriaci dôvod pre vystavenie zmenky a teda ani jeho spotrebiteľský charakter, preto
súd prvého stupňa nemohol vec posúdiť ako spor zo spotrebiteľského právneho vzťahu. Predmetom rozhodcovského konania nebolo zaplatenie zmenkovej odmeny 3,36 Eur. Pretože navrhovateľ ako právny nástupca prvého majiteľa zmenky mal podľa článku I. § 48 ods. 1 v spojení s § 77 ods. 1 zmenkového zákona právo postihom žiadať od odporcu aj zmenkovú odmenu vo výške jednej tretiny percenta zmenkovej sumy, súd prvého stupňa zaviazal odporcu zaplatiť navrhovateľovi zmenkovú odmenu. O trovách konania rozhodol súd prvého stupňa podľa článku 16 nariadenia, podľa ktorého trovy konania znáša v konaní neúspešná strana. Pretože navrhovateľ mal v konaní len nepatrný úspech a odporca náhradu trov konania nežiadal, prvostupňový súd rozhodol tak, že ich náhradu nepriznal. Proti výroku rozsudku, ktorým súd prvého stupňa vo zvyšku návrh zamietol ako aj proti výroku o nepriznaní náhrady trov konania podal včas navrhovateľ odvolanie, ktoré odôvodnil vadami konania uvedenými v § 221 ods. 1 písm. f) O.s.p., teda odňatím možnosti účastníkovi postupom súdu konať pred súdom (§ 205 ods. 2 písm. a) O.s.p.), inou vadou konania, ktorá mohla mať za následok nesprávne rozhodnutie vo veci (§ 205 ods. 2 písm. b) O.s.p.) a nesprávnym právnym posúdením veci súdom prvého stupňa (§ 205 ods. 2 písm. f) O.s.p.). Navrhovateľ poukázal na skutočnosť, že odporca nedoručil súdu žiadnu žalobnú odpoveď v súlade s článkom 5 ods. 3 alebo 6 nariadenia, a preto bol súd povinný postupovať podľa článku 7 ods. 3 nariadenia, podľa ktorého v prípade nedoručenia odpovede dotknutou stranou, vydá súd rozsudok o pohľadávke. Podľa názoru navrhovateľa článok 7 nariadenia upravuje procesný postup súdu a obligatórne stanovuje súdu povinnosť vydať rozsudok o pohľadávke bez nariadenia pojednávania vždy, ak nebola súdu doručená odpoveď odporcu. Prvostupňovým súdom nariadené a vykonané pojednávanie považoval preto navrhovateľ za nelegálne. Ďalej navrhovateľ namietal, že súd prvého stupňa vykonal dokazovanie oboznámením sa s exekučným spisom napriek tomu, že ani on, ani odporca vykonanie tohto dôkazu nenavrhli. Navrhovateľ predložil súdu prvého stupňa zmenku ako dôkaz o svojich nárokoch, ktorá spĺňala formálne aj materiálne náležitosti podľa zmenkového zákona, čím jasne, úplne a zrozumiteľne preukázal svoje právo na úhradu zmenkovej sumy s príslušenstvom. Zo strany odporcu neexistovali žiadne námietky, a preto neexistovala okolnosť odôvodňujúca vykonanie ďalších dôkazov nevyhnutných pre rozhodnutie vo veci. Podľa názoru navrhovateľa z uskutočnených prednesoch sporových strán počas písomnej fázy konania (koncentračná zásada v zmysle článku 5 nariadenia) a vykonaného dokazovania vedeného na základe návrhov sporových strán nevyplynula potreba vykonať ďalšie nenavrhnuté dôkazy. Navrhovateľ vytkol súdu prvého stupňa absenciu zdôvodnenia postupu, keď vykonal dokazovanie nad rámec návrhov, pričom v danej veci mohol a mal rozhodnúť o práve na úhradu zmenkovej sumy a jej príslušenstva len z predloženej zmenky. Navrhovateľ mal za to, že súd nie je legitimizovaný postupom podľa § 120 ods. 1 O.s.p. vznášať námietky voči zmenke za odporcu a to aj s odkazom na koncentračnú zásadu konštruovanú nariadením. V postupe súdu prvého stupňa videl navrhovateľ porušenie princípu kontradiktórnosti súdneho konania a rovnosti účastníkov konania ako súčasti práva na spravodlivé súdne konanie. Ďalej navrhovateľ uviedol, že zisťovanie, či rozhodnutie vydané v rozhodcovskom konaní je ničotné, nie je možné limitovať len na exekučné konanie. Záver o nulitnosti rozhodnutia nemá priamy vzťah k exekučnému konaniu, takéto rozhodnutie je z právneho hľadiska neexistujúce a nikoho nezaväzuje, je teda bezvýznamné, či k záveru o nulitnosti rozhodcovského rozsudku dospeje exekučný alebo iný súd. Na základe uvedeného zastával navrhovateľ názor, že prvostupňový súd bol oprávnený sám sa vysporiadať s otázkou nulitnosti rozhodcovského rozsudku ako s predbežnou otázkou. Z dôvodu neplatnosti rozhodcovskej doložky mal prvostupňový súd podľa navrhovateľa vyvodiť záver, že rozhodcovský rozsudok je nulitným právnym aktom a nemôže zakladať prekážku res iudicata a prejednať v konaní uplatnený nárok zo zmenky. Vo vzťahu k záveru súdu o indosovaní zmenky po uplynutí lehoty na protest vytýka navrhovateľ súdu prvého stupňa, že napriek tomu, že odporca ani len neformuloval námietku týkajúcu sa dátumu indosamentu a jeho účinkov, súd z vlastnej iniciatívy vykonal dokazovanie na preukázanie napísania indosamentu po uplynutí lehoty na protest. Odporca sa tejto námietky nedovolával, uplatnenú pohľadávku nerozporoval. Prvostupňový súd nevykonal žiadne dokazovanie nad rámec navrhnutých dôkazov v prospech uplatnenej pohľadávky. Uvedený postup súdu považoval navrhovateľ za zásah do práva na spravodlivý súdny proces garantovaný článkom 46 ods. 1 Ústavy SR a článkom 6 Dohovoru o ochrane ľudských práv a základných slobôd. S poukazom na uvedené žiadal navrhovateľ, aby odvolací súd napadnutý rozsudok súdu prvého stupňa zmenil tak, že návrhu v celom rozsahu vyhovie a prizná navrhovateľovi náhradu trov odvolacieho konania za podané odvolanie. Odporca sa k odvolaniu nevyjadril.
Krajský súd v Bratislave ako súd odvolací po zistení, že odvolanie bolo podané oprávnenou osobou podal ho včas účastník konania (§ 201, 204 O.s.p.), proti rozhodnutiu, proti ktorému je tento opravný prostriedok prípustný (§ 202 O.s.p.), v zákonom stanovenej lehote (§ 204 O.s.p.), preskúmal napadnutý rozsudok súdu prvého stupňa a napadnuté uznesenie súdu prvého stupňa v medziach daných rozsahom a dôvodmi odvolania, prejednal vec podľa § 212 ods. 1 O.s.p. bez nariadenia odvolacieho pojednávania v zmysle § 214 ods. 2 O.s.p. a dospel k záveru, že rozsudok súdu prvého stupňa je vecne správny. Odvolací súd po preskúmaní napadnutého rozsudku, ako aj celého obsahu spisového materiálu dospel k záveru, že súd prvého stupňa zistil v potrebnom rozsahu skutkový stav, na základe vykonaných dôkazov dospel k správnym skutkovým zisteniam a vec i správne právne posúdil, svoje rozhodnutie náležite, podrobne, logicky odôvodnil. Odvolací súd sa v celom rozsahu stotožňuje s napadnutým rozsudkom súdu prvého stupňa i s jeho odôvodnením a v podrobnostiach na neho poukazuje. Podľa § 219 ods. 1, 2 O.s.p. odvolací súd rozhodnutie potvrdí, ak je vo výroku vecne správne. Ak sa odvolací súd v celom rozsahu stotožňuje s odôvodnením napadnutého rozhodnutia, môže sa v odôvodnení obmedziť len na skonštatovanie správnosti jeho dôvodov, prípadne doplniť na zdôraznenie správnosti napadnutého rozhodnutia ďalšie dôvody. Odvolací súd k odôvodneniu vecne správneho napadnutého rozsudku a k odvolacím dôvodom odvolateľa dodáva: Z obsahu súdneho spisu vyplýva, že navrhovateľ si uplatnil nárok zo zmenky vystavenej odporcom, ktorú predložil súdu prvého stupňa v originály. Zmenka bola na navrhovateľa prevedená nedatovaným indosamentom. Prvostupňový súd návrh navrhovateľa s výnimkou zmenkovej odmeny zamietol, keď mal za to, že navrhovateľ si uplatnil v konaní nárok, o ktorom už bolo právoplatne rozhodnuté rozhodcovským rozsudkom, a preto nemohol navrhovateľom uplatnený nárok znova prejednávať a rozhodovať o ňom. Súčasne prvostupňový súd konštatoval, že zmenka bola na navrhovateľa prevedená nedatovaným indosamentom, u ktorého bolo preukázané, že bol na zmenku napísaný po uplynutí lehoty na protest, teda indosament má účinky obyčajného postupu. V zmysle § 103 O.s.p. súd kedykoľvek za konania prihliada na to, či sú splnené podmienky, za ktorých môže konať vo veci (podmienky konania). Súd prvého stupňa vykonal dokazovanie oboznámením sa so súdnym spisom sp. zn. 37Er/940/2011 vo veci oprávneného POHOTOVOSŤ, s. r. o. proti povinnej Zuzane Lapinovej o vymoženie 1.008,13 Eur s príslušenstvom, o udelenie poverenia na vykonanie exekúcie a zistil, že exekučné konanie bolo vedené na podklade rozhodcovského rozsudku vydaného Slovenskou rozhodcovskou, a. s. dňa 27. 10. 2010 spis. zn. SR 09996/10, ktorým rozhodcovský súd zaviazal odporkyňu plniť podľa zmenky, s výnimkou zmenkovej odmeny, právnemu predchodcovi navrhovateľa spoločnosti POHOTOVOSŤ, s. r. o., ktorá si ako prvý majiteľ zmenky pred jej indosovaním na navrhovateľa, uplatnila už skôr cestou rozhodcovského súdu voči odporkyni nárok zo zmenky, ktorý je predmetom tohto konania. Odvolací súd sa nestotožňuje s odvolacím dôvodom navrhovateľa, podľa ktorého vykonal súd prvého stupňa dokazovanie oboznámením sa s obsahom exekučného spisu v rozpore s § 120 ods. 1 O.s.p. Súdna prax už skôr vyslovila názor, že súd môže vykonať aj dôkazy, ktoré účastníci nenavrhli, ale ich vykonanie je nevyhnutné pre správnu aplikáciu právneho predpisu kogentnej povahy. Keďže súd kedykoľvek počas konania ex offo prihliada na to, či sú splnené podmienky konania a nemôže prejednávať a rozhodovať vo veci, v ktorej už bolo skôr rozhodnuté, musí mať možnosť zistiť skutočnosti rozhodné pre posúdenie podmienok konania a to aj bez toho, aby účastníci na ich preukázanie navrhli potrebné dôkazy. Pokiaľ ide o námietku navrhovateľa, že v konaní pred súdom prvého stupňa nebolo preukázané napísanie nedatovaného indosamentu na zmenku až po uplynutí lehoty na protest, túto vyvracajú údaje o pohľadávke uvedené v bode 8.1 návrhu na uplatnenie pohľadávky nariadenia, z ktorých vyplýva, že zmenku k zaplateniu predložil indosant - spoločnosť POHOTOVOSŤ, s. r. o. Teda zmenka bola indosovaná až po splatnosti. Navrhovateľ potom indosovaním nadobudol práva odvodené od právneho predchodcu, predchádzajúceho majiteľa zmenky. Nakoniec sa odvolací súd stotožnil so záverom súdu prvého stupňa v tom, že nie je oprávnený skúmať či rozhodcovský rozsudok bol vydaný rozhodcovským súdom, ktorý mal na to právomoc založenú
platnou rozhodcovskou zmluvou. Uvedené je oprávnený skúmať súd len v konaní začatom na základe žaloby účastníka rozhodcovského konania, ktorým sa tento domáha zrušenia rozhodcovského rozsudku popierajúc platnosť rozhodcovskej zmluvy alebo podľa § 45 zákona o rozhodcovskom konaní výlučne exekučný súd, ktorý rozhoduje na základe návrhu účastníka o zastavení exekučného konania. Krajský súd považuje odvolaním napadnuté rozhodnutie súdu prvého stupňa, ktorým zamietol návrh navrhovateľa z dôvodu, že mu o tom istom nároku bráni rozhodnúť právoplatný rozhodcovský rozsudok vydaný Slovenskou rozhodcovskou, a. s. dňa 27. 10. 2010 spis. zn. SR 09996/10, ktorý nadobudol právoplatnosť 29. 11. 2010 a vykonateľným sa stal dňa 02. 12. 2010 za správny, a preto odvolací súd v zmysle § 219 ods. 1, 2 O.s.p. v napadnutej zamietajúcej časti a výroku o trovách rozsudok súdu prvého stupňa potvrdil. O trovách konania rozhodol súd prvého stupňa tak, že odporcovi ich náhradu nepriznal, keďže si odporca nárok na ich náhradu neuplatnil a ani mu žiadne trovy nevznikli. Toto rozhodnutie prijal senát krajského súdu pomerom hlasov 3 : 0. Poučenie: Proti tomuto rozsudku n i e j e možné podať odvolanie.