2. Informatieblad voor het personeel van Tangent. december Deze keer in Tango: 8. Directeurenreis. 4. Verteltheater. 10. Sinterklaas!

december 2010 Deze keer in Tango:

Informatieblad voor het personeel van

Tangent 8. Directeurenreis 4. Verteltheater

naar Kenia

Erwazzus

Dagboeknotities van

10. Sinterklaas!

Maak kennis met

René Los en Christel

Terugblik op het eerste

Helga de Wit

Visschers

Tangent-Sinterklaasfeest

11/2 Informatieblad voor het personeel van Tangent

Kort nieuws

Inhoud 2. Van de redactie 3. Kort nieuws 3. Column 4. Erwazzus... Helga de Wit! 6. Kort Nieuws 7. Doe jezelf een coach cadeau! 8. Kenia-herinneringen van René

Los en Christel Visschers 10. Sinterklaasfeest, deel 1 11. Kerstgedachten naar aanleiding van een Christmas Carol 15. Sinterklaasfeest, deel 2

16. Hart- en zielwerk voor ­Monique IJpelaar

17. Kort Nieuws 18. Sportieve prestatie van Martijn Schoormans 18. Kort Nieuws

20. Uitgelicht: Jan van Gorp 21. Kort Nieuws 23. Personalia 23. Kort Nieuws 23. Kerstwens 24. Prikbord 24. Colofon

2

Van de redactie Als je ziet hoe dik dit Tango-nummer is, kun je je haast niet voorstellen dat het vorige nummer nog maar twee maanden geleden uitkwam. Wat is er sindsdien weer veel gebeurd! Het stafbureau heeft een en ander te melden over bouwactiviteiten, voorlichtingsbijeenkomsten, wisselingen in de Raad van Toezicht en een personeelswisseling op het stafbureau. Monique IJpelaar, die nog nèt geen tien jaar bij Tangent werkt, heeft een andere baan. Een heel bijzondere baan! Reden om eens met haar in gesprek te gaan: op bladzijde 16 lees je er alles over. Onze nieuwe medewerkster stelt zich ook meteen voor. Peter Vervloed ging op bezoek bij Kleine Akkers-collega Helga de Wit en vroeg honderduit over haar onderwijservaringen en over Verteltheater Erwazzus. Hij ­leerde Helga kennen als een actieve, creatieve duizendpoot! Scholen hadden deze keer ook enorm veel te melden: zaken als studiedagen, uitstapjes en wedstrijden. De Vlashof speelde zich helemaal in de kijker. Hier links een foto van coverjuf Maartje, die op de cover van het tijdschrift ‘Juf ’ stond. Op bladzijde 19 lees je ook nog over haar collega’s Miranda en Moniek, die ook ‘de bladen’ haalden. In het hart van deze Tango hebben we volop ruimte voor de typische decembersfeer. Een terugblik op het eerste Tangent-Sinterklaasfeest met foto’s en op schrift gestelde ervaringen. We legden ook tien mensen uit onze organisatie een vraag voor naar aanleiding van een kerstverhaal. Lees de verrassende antwoorden van Thijs, Huub, Adrie, Annemarie, Diana, Wil, Marco, Emma, Raf en Brett. Bedankt voor jullie medewerking! Namens de redactie wens ik jullie heel fijne kerstdagen en een mooi 2011 toe. Marijke van Oploo

Stand van zaken aansluiting OBS De Wildschut bij Tangent. Een stuurgroep en drie werkgroepen hebben het onderzoek naar de mogelijke aansluiting uitgevoerd. De Stuurgroep stelt vast dat op alle relevante terreinen een goed onderzoek is uitgevoerd. Uit dit onderzoek is gebleken dat aansluiting voor beide organisaties meerwaarde heeft. Niet alleen in het van elkaar leren maar ook in het ruimte geven voor een autonome uitvoering van het onderwijs. Verwacht mag worden dat OBS De Wildschut na aansluiting als reguliere openbare Tangent-school kan gaan fungeren, waarbij bovendien de identiteit van De Wildschut blijft behouden. Daarom komt de Stuurgroep tot de eindconclusie dat aansluiting zinvol is en realistisch. De MR van De Wildschut heeft op 24 november jl. het eindrapport besproken en is unaniem in haar besluitvorming. De MR kan instemmen met het voorgenomen besluit van het College van B&W van Gilze en Rijen. De gemeenteraad beslist op 20 december 2010. De commissie Maatschappij, waaronder Onderwijs valt, adviseert positief. De Raad van Toezicht van Tangent heeft zich op 9 december gebogen over het voorstel van het CvB om groen licht te geven voor de aansluiting en de daarvoor noodzakelijke statutenwijziging. Voor die statutenwijziging is toestemming gevraagd aan de bisschop van Den Bosch (verplicht volgens de statuten). De GMR van Tangent heeft op 15 december haar standpunt bepaald; het ­advies van een werkgroep uit de GMR die het eindrapport bestudeerd heeft, is positief. De inspanningen zijn erop gericht de aansluiting per 1 januari 2011 te ­realiseren. Jan Aarts Etalagewedstrijd De Wichelroede Op 11 september reikte de heer Henny de Haas, directeur van elektrotechnisch bedrijf Hoppenbrouwers, de prijzen uit van de etalagewedstrijd 2010. Deze feestelijke, maar ook officiële bijeenkomst vond plaats in het leerlandschap van basisschool De Wichelroede. Tijdens de lessen techniek maken de leerlingen van de groepen 5 t/m 8 werkstukken. In 2005 is het idee ontstaan om de ontwerpers van de technisch beste en mooist afgewerkte werkstukken in het zonnetje te zetten. Dat zou voor andere leerlingen meteen een stimulans zijn om nóg betere producten te maken. Ook dit jaar stelde de firma Hoppenbrouwers de te winnen prijzen en een ruime etalage beschikbaar om de 85 door de techniekmedewerkers van De Wichelroede genomineerde werkstukken aan een groot publiek te laten zien. Via stemformulieren kon eenieder zijn of haar favoriete werkstuk kenbaar maken. Er werden maar liefst 475 stemformulieren ingevuld. De eerste prijs, vier toegangskaarten van de Efteling, ging dit jaar naar Evi van Helvert en Tom Hofhuis. Lars van Haaren won de tweede prijs. Hij kreeg vier bioscoopbonnen. Proficiat! Peter Vervloed Foto: de drie prijswinnaars samen met techniekcoördinator Jan van Gorp. De winnaars met techniek-coördinato

r Jan van Go

Slimstraat 7> In de lift Stel je voor dat je met de lift in 45 ­seconden van de begane grond naar de vijfde etage wilt gaan en dat bij het dichtgaan van de deur je medepassagier (een mevrouw met haar dochtertje) vraagt: op welke school, bij welke stichting werk jij en waar staan jullie voor? Gaat het je lukken om in die korte tijd tot de kernwaarden te komen en daarmee indrukken achter te laten bij die ander? Interessant om ook binnen je team uit te proberen. Om iedereen die betrokken is bij onze Tangent-scholen te helpen bij deze vraag naar onze kernwaarden hebben we een folder ontwikkeld. Het strategisch beleidsplan voor 2011-2015 is samengevat in een paar vragen: waar staan we voor, wat willen we bereiken, wat gaan we daarom doen? Alle medewerkers en alle ­ouders krijgen die folder. Ik heb me voor kunnen bereiden op die ‘liftvraag’ en daarom kan ik, juist voor het bereiken van de vierde etage zeggen: we gaan voor maximale talent­ ontplooiing voor iedereen en dat doen we op een manier waaruit blijkt dat we samen sterk zijn in leren, dat we ouders zien als onze partners, dat we oog hebben voor het behalen van resultaten en dat onze leerlingen en medewerkers het beste presteren als ze zich veilig en geborgen voelen. Het meisje dat ook in de lift staat (Loesja van 8) luisterde aandachtig en zegt snel “Op mijn school zijn veel vrienden en je kunt er veel leren”. Het kan dus nog korter! In de flyer lees je veel citaten van kinderen en medewerkers. Het College van Bestuur wenst je voor thuis en op het werk in 2011 vaak het gevoel toe “in de lift te zitten”. Mede namens Wil Broos wil ik iedereen bedanken voor de inzet in 2010, om alle kinderen en medewerkers van onze peuterspeelzalen en ­basisscholen optimaal de kans te ­geven aan hun talenten te werken.



< Jan Aarts

3

Een actieve, creatieve duizendpoot

Erwazzus... Helga de Wit! Twee dagen actief lesgeven op jenaplanschool De Kleine Akkers, ontwikkelen en uitvoeren van verteltheatervoorstellingen (fijn woord voor scrabble, red.), genieten van veel hobby’s, lekker moederen… Daar heb je minstens twee levens tegelijk voor nodig. Toch? Op het moment dat ik de eerste vraag wil afvuren, gebeurt er iets ­onverwachts. Een dubbelkoppig spook komt, duistere kreten slakend, dreigend op ons af. Dat is schrikken! ­Gelukkig bestaat het spook uit de vijfjarige Rosà, de dochter van Helga, en haar vriendinnetje ­Marieke. Ze hebben een kleurige wollen deken over hun hoofd geslagen. Het spook wordt overwonnen en met zachte, maar dringende woorden in de richting van de televisiekamer gedirigeerd. ‘Oké,’ zucht het spook.

onderwijs hoefde te blijven werken. Ik reageerde op een advertentie waarin een leesbevorderaar gevraagd werd bij de jeugdbibliotheek. Dat vond ik een mooie combinatie tussen mijn didactische achtergrond en mijn liefde voor boeken en theater. Mijn hoofdtaak werd het ontwikkelen en uitvoeren van groepsbezoeken. Daarna ben ik nog cultuurspecialist geworden en werd mijn werkterrein verbreed tot volwassenen. Ik werkte gemiddeld 24 uur per week in de ­bibliotheek.

Je vertelde me net dat je weer voor de klas staat. Wéér?

Van school, naar bieb, naar ­theater?

Ik ben keurig afgestudeerd aan de Pabo. Vervolgens ben ik in het onderwijs gaan werken. Ik heb zelfs nog een vervolgopleiding zorgcoördinator gedaan en ben ICL-er geweest. Als teamlid van jenaplanschool De Vlinderboom heb ik het leerlingvolgsysteem opgezet. Het gedachtegoed van het jenaplan-onderwijs paste me goed, dus heb ik er met veel plezier op gewerkt. Tijdens mijn werk op school deed ik al heel veel aan theater. Na zeven jaar basisonderwijs wilde ik mijn blik verruimen.

Bij het ontwikkelen van groeps­ bezoeken en ook het aanpassen van bestaande projecten bracht ik altijd wel een vleugje theater mee. Dat werd opgemerkt en ik werd af en toe voor andere projecten gevraagd. Ik heb altijd, ook naast mijn werk als onderwijzeres, aan theater gedaan: amateurtoneel, cursussen. Op enig moment ben ik audities gaan doen en ben ik vooral voor volwassenen gaan acteren. Dat werd nog betaald ook. Bij de bibliotheek heb ik veel collega’s kunnen begeleiden bij hun groepsbezoeken en heb ik jarenlang het Kinderboekenweekfeest georganiseerd. Mijn theaterbedrijfje is ontstaan tijdens mijn werk in de bibliotheek, ongeveer acht jaar geleden. Na zeven jaar bibliotheekwerk heb ik ontslag genomen.

Dus het onderwijs viel buiten beeld?

Niet meteen, nee, ik had eigenlijk geen idee wat ik eens zou gaan doen. Bij alles wat mijn interesse had, vond ik lezen ook heel leuk. Ik ben gewoon eens gaan rondkijken en bedacht toen dat ik niet per sé in het

4

Ik moest ontzettend wennen aan de gejaagdheid. Daar bedoel ik niet mee dat je hard moet werken en stress­ momenten kent, maar meer dat de tijd voor je uit vliegt en je niet even een moment voor jezelf hebt. Er gebeuren zoveel dingen die de situatie beïnvloeden en waarmee je rekening moet houden. Bovendien is het werk nooit af. Daar kwam bij dat ik voor de bovenbouw gevraagd werd, terwijl ik juist veel ervaring heb ik onder- en middenbouw. Ik moest veel tijd steken in voorbereiden. Meer tijd dan de twee dagen die ik voor de klas sta. Gelukkig werk ik samen met een ervaren duopartner.

zitten. Ik werk interactief en daarom hebben kinderen de indruk dat zij mijn voorstelling sturen. Hoewel mijn theater geschikt is voor kleuter tot bovenbouwer, word ik het meest uitgenodigd voor de onderbouw. Daar komt heel langzaam verandering in, maar ik vind het jammer dat de bovenbouw wat karig aan bod komt. Toen ik begon, had ik voor de jongste een heel ander programma dan voor de oudste groepen. Dat kostte heel veel voorbereidingstijd. Nu doe ik dezelfde voorstelling, waarin het concept hetzelfde blijft, terwijl ik de ingrediënten aanpas aan mijn publiek. Ik neem altijd boeken mee, want bij mij wordt veel gelezen. Ook door kinderen die niet graag lezen, want ik heb ook boeken bij me waarmee gespeeld kan worden. Soms neem ik voor de bovenbouwers dezelfde boeken mee als voor de onderbouwers: uitklapbare boeken, prentenboeken. Daar genieten ze dan ook van. Ze mogen lekker speels bezig zijn en daar hoeven ze zich niet voor te schamen.

De andere dagen ben je jouw verteltheater verder gaan ontwikkelen?

Ze kunnen je na vier voorstellingen dus opdweilen.

De eerste twee jaar lukte me dat slechts mondjesmaat, nu kan ik er meer tijd aan besteden.

Fysiek ben ik dan heel moe, maar in mijn hoofd niet. Op school is het net andersom.

Hier moeten we even een pauze inlassen, want Rosá en haar vriendin Marieke worden door Marieke’s moeder opgehaald. De twee meisjes zijn druk bezig met zichzelf, met elkaar, met de twee moeders en natuurlijk met… Sinterklaas en zwarte piet. Je bent vijf jaar en diep gelovig. Daar moet een interview even voor wijken.

Waarom?

De bibliotheek ging reorganiseren en mijn functie werd beetje bij beetje uitgehold en gaandeweg heel wat minder interessant: ik werd een boekjesuitlener en daar was ik beslist niet voor aangenomen. Toch van school, naar bieb, naar theater?

Nadat ik ontslag genomen had, heb ik er even aan gedacht alleen zelfstandig theatermaakster te worden, maar dat is erg solistisch en ik wilde toch graag voor een deel van mijn tijd lid van een team zijn. Inmiddels had ik me ingeschreven bij een theaterbureau dat vooral entertainment voor volwassenen aanbood. Daarvoor moest ik vaak in het weekend weg. Toen ik een gezin kreeg, vond ik dat niet prettig meer. Met theater voor kinderen ben je vooral door de week bezig. Dat is een heel praktische reden om daarvoor te kiezen. Maar het liep natuurlijk niet meteen storm. Dus wéér voor de klas?

Ik ben gaan invallen op de school van Rosà om het onderwijsveld weer te verkennen, kijken of het me nog paste. Vlak voor de grote vakantie werd mij gevraagd of ik wilde solliciteren bij De Kleine Akkers. Ik stond blijkbaar bij Tangent nog steeds op een lijst, waarin mijn jenaplan-ervaring vermeld werd.

Wat viel jou op toen jij na zeven jaar weer in het onderwijs terug was?

Een stevig statement!

Na een schooldag zit ik mentaal vol. Dat zullen meer mensen herkennen, denk ik. Maar als ik een dag gespeeld heb, decor heb opgebouwd en afgebroken en weer ergens anders naar toe ben gereden, kan ik thuis nog heerlijk aan de slag gaan met koken bijvoorbeeld. Maar na een schooldag moet ik echt even bijkomen. Heb jij dat ook? Ja.

Ik vind het prettig in een bepaalde periode met een en dezelfde voorstelling bezig te zijn. Bijvoorbeeld tijdens de Kinderboekenweek. Dan heb ik 35 optredens. Maar daarna ben ik er dan ook helemaal klaar mee. Dan heb ik gelukkig weer weken de tijd om nieuwe ideeën te ontwikkelen. Niet zomaar een dagje tussendoor, maar weken aan een stuk. Wanneer heb je het drukst met je voorstellingen?

Rond de Kinderboekenweek en in mei/juni, want dan gaan heel veel scholen ineens juffendag doen. Ik werk veel via CIST (cultuur in school Tilburg, red.), mijn website is in ontwikkeling, dus daar zal ook ­publiek op afkomen. Mond op mond reclame en mijn netwerk van de ­bibliotheek zijn ook belangrijk, want

Hoe ziet jouw Erwazzus-dag eruit?

Ik heb dagen waarop ik aan voorstellingen werk. Die maak ik op maat voor een bepaalde doelgroep of ik ga bouwen rondom een thema. Ook de administratie doe ik zelf. Er zijn ook dagen waarop ik met een volgeladen auto naar een school, ­bibliotheek of klein theater ga. Daar heb ik twee tot vier voorstellingen per dag. Elke voorstelling duurt ongeveer een uur en, daar ben ik trots op, mijn publiek blijft over het algemeen dat volle uur zonder te zeuren

5

Wat heb jij de toekomst nog te bieden?

al werk ik niet meer bij de bieb, ik werk nog wel vóór de bieb.

Ik weet van mezelf dat ik nieuwe dingen wil uitproberen. Ik zal zeker niet tot mijn pensioen doen wat ik nu doe. Ik heb wel de ambitie om met mijn theater nog meer bij te dragen aan leesbevordering. Ik wil toekomstige leerkrachten en onderwijsassistenten op een speelse manier motiveren blijvend aandacht te besteden aan boeken. Op mijn eigen schooltje kan ik met

mijn theaterervaring collega’s inspireren. Ook heb ik de oude bibliotheek mogen saneren en ik heb een budget gekregen om nieuwe boeken aan te schaffen. Kiezen is altijd mijn probleem, omdat ik zoveel dingen leuk vind. Maar… ik blijf verhalen tot spelen brengen. Nog meer te wensen?

Ik zou graag vakleerkracht lees­ bevordering of drama willen zijn…

Doe jezelf een coach cadeau! Vorig jaar heeft Tangent ingezet op een belangrijk stuk levensfasebewust personeelsbeleid: coaching van leerkrachten. Vier aspirant-coaches volgen nu de vervolgcursus bij Fontys Fydes. Sandra van de Broek (De Kring) en Esther Vingerhoets (Stelaertshoeve) zijn zelf al langere tijd zover dat ze collega’s kunnen coachen. Een blik op de stand van zaken en een gesprek met die twee…

Esther en Sandra

Peter Vervloed

Kort nieuws Opbrengsten Tweedaagse voor directies Tangent werkt nu anderhalf jaar in de nieuwe structuur met Raad van Toezicht, College van Bestuur, integraal verantwoordelijke directeuren en vier commissies voor de beleidsvoorbereiding. Gedurende dezelfde periode werken we aan de nieuwe cultuur waarbij voor alle betrokkenen (van leerlingen tot CvB) geldt: mensen zoveel mogelijk verantwoordelijkheid geven waardoor ze eigenaar worden van de eigen ontwikkeling en van de resultaten. Op 25 en 26 november werkten alle directieleden en het CvB in een plezierige en nuttige werksfeer aan de spannende vragen: doen we het goed, hoe weten we dat, vinden anderen dat ook? We concluderen dat we goed beschreven hebben wie over wat gaat (roldefinities) en dat het rolbesef (weten hoe het moet) ook in orde is. Kortom: de nieuwe structuur staat er en moeten we nu vasthouden. Binnen vastgestelde beleids­ kaders zijn directeuren integraal verantwoordelijk voor de uitvoering. Als met name bij onderwerpen over Personeel en Organisatie het beleid ontbreekt of onduidelijk is, dan geldt: ‘bij twijfel niet inhalen’, oftewel: pas handelen na overleg met het CvB en de beleidscommissies. Aan de cultuurkant hebben we met elkaar verbeterpunten geformuleerd over de rolneming (doen zoals het moet). Overigens: wat betreft die cultuurkant wisten we vooraf dat je er meerdere jaren voor nodig hebt om dit te bereiken. We kunnen sterker worden in het enerzijds ruimte geven en anderzijds het ruimte nemen. We moeten wat minder dan nu het geval is, de neiging hebben het eerst vast te willen leggen in procedures of documenten en dan pas te handelen. Durven los te laten schept vertrouwen. Tijdens de Tweedaagse hebben we ook gewerkt aan de vertaling van het nieuwe strategisch beleidsplan naar het schoolplan van elke school. Directies hebben geoefend hoe op een creatieve en inspirerende manieren de missie, visie en kernwaarden van Tangent vertaald kunnen worden naar de praktijk van alledag. In globale termen is de inhoud van het schoolplan vastgesteld. Vanaf januari 2011 kunnen teams met deze opbrengsten aan de slag. College van Bestuur. Basisschool Stelaertshoeve onthult Social Sofa In de maanden voorafgaand aan de zomervakantie hebben de leerlingen van basisschool Stelaertshoeve samen met een aantal fanatieke ouders gewerkt aan een eigen Social Sofa. In een speciaal daarvoor ingerichte garage hebben de leerlingen om de beurt mozaïeksteentjes geplakt waarna de ouders voor de finishing touch hebben gezorgd. Donderdag 7 oktober onthulde directeur Guus Moolhuijsen op de nieuwe locatie het eigen ‘benkske’. Hij was nog niet uitgesproken of de leerlingen zaten al, gestapeld en wel, bovenop de nieuwe aanwinst. Het ontwerp van de bank past erg goed bij het muzikale thema van de wijk. En hoewel er in de stad al vele banken zijn geplaatst, zit deze toch wel het allerlekkerst. Wij nodigen u van harte uit dit zelf te komen ervaren! Team Stelaertshoeve

6

Leren leren en leren werken

Het beleidsplan voor het lopende schooljaar is vastgesteld. De eerste coachingsgesprekken gaan nu plaatsvinden. Er is een powerpointpresentatie beschikbaar om teams voor te lichten over coachingsmogelijkheden. Sandra en Esther hebben, samen met Guus Moolhuijsen en Jan van Esch, voorbereidingen hiervoor getroffen. Sandra heeft haar master pedagogiek, kwam als IB-er vaak in de groepen en is zich gaan specialiseren (in 2011 master!) als video-interactiebegeleider. Vertrouwen speelt bij die vorm van begeleiden een zeer belangrijke rol. Esther is leerkracht groep 7 en boven­ bouwcoördinator op Stelaertshoeve. Zij werd in 2010 ICPC. Dat staat voor International Certified Personal Coach. Als coach van leerkrachten zijn ze beiden een dag per week werkzaam binnen Tangent. En hun ervaringen zijn zodanig, dat ze er alleen maar met veel enthousiasme over kunnen praten! Was de interne begeleiding enige tijd geleden vooral leerling-gericht, nu is het accent verschoven naar de leerkracht. Het onderwijs is voortdurend in ontwikkeling en dat vraagt dus om begeleiding in werkgerelateerde kwesties. Begeleiding heeft dus te maken met ‘Leren Leren’ en met ‘Leren Werken’. Kwesties die te maken hebben met ‘Leren Leven’

horen niet bij deze vorm van coaching thuis. In voorkomende gevallen wordt dan geattendeerd op andere mogelijkheden van begeleiden. Esther en Sandra gaan pas aan het werk als de betreffende collega (al of niet met hun assistentie) de hulpvraag concreet heeft geformuleerd. Ze zoeken aansluiting bij de vraagsteller, kijken en luisteren ook naar hetgeen niet gezegd wordt. Door het gebruik van de videocamera of door verder door te vragen dan in andere situaties, wordt een spiegel voorgehouden. Je reflecteert op je eigen handelen en het is eigenlijk een publiek geheim dat je daar ontzettend veel van kunt leren. Voorbeelden van vragen die men zichzelf kan stellen: • Hoe leer ik differentiëren binnen drie niveaus? • Hoe leer ik prioriteiten te stellen? • Hoe ga ik om met werkdruk in een bepaalde periode? • Wat wil ik met mijn carrière? Iemand die begeleid wil worden, moet zich daarvoor aanmelden via de directie. Dit omdat de school zelf de kosten moet betalen die aan de coaching (een vorm van scholing) zijn verbonden. Hoewel velen denken dat een vraag om coaching een zwaktebod is (ik kan het niet goed…), is het tegenovergestelde waar! Het is een cadeau voor jezelf, je gaat expliciet nadenken over en werken aan je eigen

onderwijsgedrag. Het levert op den duur veel tijd en vooral ook veel energie op. Je ontdekt wat je allemaal al kunt en goed doet. En vanuit die positieve ontdekking wordt je gedrag versterkt. Ook intervisie behoort tot de begeleidingsmogelijkheden van beide dames. Dan maakt de school gebruik van haar zelfsturend vermogen, omdat bij intervisie heel direct en concreet een beroep gedaan wordt op de in de school aanwezige kennis. De leerkrachten leren van en met elkaar. Het is een investering in de kwaliteit van de leerkrachten, waardoor het team versterkt wordt. Vragen die hierbij kunnen horen: • Hoe kunnen we binnen ons team beter samenwerken? • Hoe zetten we onze kwaliteiten zo efficiënt mogelijk in? • Hoe werken we met de taakbrief? • Hoe gaan we om met agressieve kinderen? • Of meer individueel gericht: hoe werk ik met een instructietafel tijdens een rekenles? Coaching is dus een prima hulpmiddel voor de persoonlijke of de schoolontwikkeling. Het zou jammer zijn als daarvan niet op grote schaal gebruik gemaakt zou gaan worden. Enkele scholen en collega’s hebben al positieve ervaringen opgedaan. Wie volgen? Ton van den Boom

7

Tangent-directeuren naar Kenia voor T4T

k­ oloniaal georganiseerde evenement vindt plaats bij een conferentieoord. Onder open partytenten staan stoelen opgesteld waarop de verschillende zones zich verzamelen en aan elkaar presenteren. zondag Bijna alle groepen zijn al klaar met het maken van hun verslag. Sommigen gaan vandaag naar een Afrikaanse kerkdienst, anderen zijn vissen of zitten relaxt bij het hotel. De vissers blijken zelfs al op het water te zitten. maandag In het vliegtuig, boven Ethiopië, typ ik de laatste woorden van dit verslag. Iemand vroeg: “Zou je volgend jaar weer willen?” Eerst dit alles maar een plekje geven voor ik die vraag kan beantwoorden.

Dagboekfragmenten Van het vliegtuig lopen we naar de bagageband en vanaf dat moment maak ik kennis met Kenia. Een zwoele lucht omarmt ons. Het ruikt hier anders dan thuis, stoffig en vochtig. Met het busje is het nog een klein uur naar het hotel. We rijden langs brandend vuil, we steken met de veerpont de baai over en ruiken de zee. Later, als we de stad uit zijn, drijft een typische oerwoudlucht het busje in. Het ruikt naar onbekende planten- en bomensoorten. vrijdag Om half tien gaan we op schoolbezoek. We worden hartelijk ontvangen door de directeur. Al snel komt het gesprek op examens, resultaten (KPCAscores) en aantallen leerlingen. Momenteel oefenen de 8e groepers voor een soort eindexamen wat je met onze CITO-toets zou kunnen vergelijken. Alleen kinderen van wie de ouders het testgeld kunnen betalen (± € 5,-) mogen meedoen. zaterdag Vandaag bezoeken we opnieuw een aantal scholen. Eén daarvan is een school voor kinderen met special needs. Kinderen met allerlei verschillende handicaps zitten hier bij elkaar. De deputy nodigt ons in zijn kantoor uit en vertelt hoe de kinderen hier komen, over contacten met ouders en over hoe ze uiteindelijk werkplekken voor kinderen proberen te vinden. Ook gaat het over afhankelijkheid. Het hele complex is opgebouwd en wordt onderhouden door sponsorgeld, voornamelijk uit Nederlandse projecten. De school heeft een bijzonder motto: ‘we need more opportunity than sympathy’. zondag We starten onze inhoudelijke voorbereiding en maken een programma voor de komende dagen. We bereiden ons op z’n Nederlands voor en plannen maar door. Dat blijkt niet verstandig. Eerst maar eens kijken wat er morgen gaat gebeuren. maandag t/ m donderdag We mogen als laatste vertrekken, Ukunda ligt om de hoek. Tegen 9.00 uur arriveren we op onze gastschool. Mevrouw Chou, de zone­officer, staat ons al op te wachten. In het lokaaltje, waar de stoelen en tafels verrassend al klaar staan, zitten (head)teachers te wachten. We schudden handen, stellen ons voor, en vergeten namen. Lunch in een plaatselijk restaurant. Een bord met rijst waar een beetje vlees doorheen is verwerkt, een paar partjes tomaten en een sausje. Een flesje Fanta maakt het feest compleet. Als we om 13.30 uur weer willen starten blijkt het tijd om te gaan bidden. Een groot deel van de Kenianen in dit gebied is moslim. We praten over formuleren van doelen, circles of influence en SMART-formuleren. De headteachers gaan er enthousiast mee aan de slag. De laatste middag oefenen we voor de celebration van zaterdag. Eén Keniaan neemt het voortouw, hij kan blijkbaar goed zingen. Ik herken hem niet; hij lijkt speciaal voor dit onderdeel te zijn ingevlogen. Of haal ik nu gezichten door elkaar? vrijdag Een dagje vrij. We ondernemen verschillende activiteiten: op safari, fietsen door Ukunda, wandelen door Mombasa, relaxen, duiken en snorkelen bij Wasini-eiland. ’s Avonds hebben we elkaar veel te vertellen en nu eens niet over onderwijs. zaterdag Deze dag staat in het teken van de final celebration. Het haast donderdag

8

Het hele verhaal lees je op www.bernhardschool.nl.

René Los, basisschool Prins Bernhard

Onvergetelijk Op 30 september was het dan zo ver. Na de nodige voorbereidingen (visum, spuiten, malarone) vertrokken we naar Kenia. De reis verliep snel en zonder problemen. ’s Nachts arriveerden we in ons mooie all-in resort waar de warme maaltijd op ons stond te wachten. De eerste twee dagen hebben we scholen bezocht. Leerlingen zaten op ‘Ot en Sien’ bankjes of gewoon op de grond, weinig materiaal en te veel leerlingen in de lokalen. Als je zo rondloopt weet je ook wat T4T bedoeld met de uitspraak “het is zoals het is”. Je moet niet gaan met de instelling om even alles te veranderen; het is juist van belang dat zij omgaan met de middelen en kwaliteiten die zij ter beschikking hebben. Na twee dagen rondkijken werd het tijd om aan de slag te gaan. Als voorbereiding hadden we het verslag van afgelopen jaar gezien, maar eigenlijk wisten we niet met welk onderwerp we aan de slag zouden gaan. Spannend! En daar zit je dan op maandagochtend: zo’n 26 Keniaanse directeuren en 4 Nederlandse directeuren. Eerst maar eens kennismaken door middel van speeddating. Als Nederlandse ongehuwde samenwonende vrouw van 38 zonder kinderen krijg je hier wel boeiende reacties op! Maar zoals één van de Keniaanse dames zei: “Whatever suits you!” Prachtige, intensieve, vermoeiende dagen hebben we hier gehad. Samen met onze collega’s hebben we gepraat over PDCA cyclus, het opstellen van jaarplannen en SMART formuleren. Zaken waar wij in Nederland ook mee bezig zijn. Er was ook nog tijd om het land als toerist te ontdekken. Een mooie safari, een python om je nek, lekker bij het zwembad even ontspannen, een eiland bezoeken; ook voor dit soort dingen was nog tijd. Aan het einde van de week hebben we afscheid genomen van elkaar, in ­Keniaanse stijl met zang en dans! Tegen de collega’s van Tangent wil ik alleen maar zeggen: grijp je kans! Ik heb het ervaren als een mooi cadeautje waarbij ik onvergetelijke ervaringen heb opgedaan. Christel Visschers, basisschool De Vlashof In maart 2011 Kenia-reis voor leraren De enthousiaste verhalen van Maria Werkhoven, Hetty Nabbe en Gerdien van der Mast hebben hun werk gedaan. Ongeveer twintig leerkrachten hoopten deze keer op een vliegticket naar Kenia in het kader van het T4T-project. ­Tijdens de studietweedaagse voor directies op 26 november is geloot voor de twee beschikbare plaatsen. De geluksvogels zijn Paul Lutgerink (De Cocon) en Astrid Peeters (De Lochtenbergh). Goede reis, kom terug met veel ­inspiratie voor alle Tangent-collega’s! Marijke van Oploo

9

9

Tangent Sinterklaasfeest Op zaterdag 27 november was het dan zover: voor de eerste keer was er voor de kinderen en kleinkinderen van alle Tangent-medewerkers een echte Sinterklaasviering. In La Vida aan de Veldhovenring in Tilburg kon iedereen genieten van de mini-musical ‘Pakje voor de Sint’. Omdat het een feest was voor de kinderen hebben we enkele reacties van aanwezige kinderen verzameld. Het was in ieder geval een succes en… voor herhaling vatbaar!!! Kristel Borghs, Den Bijstere

Verteld door Max (5) en Liv (3)

Ik vond het leuk, maar wel spannend toen de Pieten versteend waren. Ze hadden van de pap geproefd waar de Mientje stijfsel in gedaan had. Ik vond het spannend met de boef die het cadeautje voor Sint had afgepakt. De boef had ook van de pap geproefd. Toen werd ze op een skateboard gezet. Wij zongen hoofd schouder knie en teen en toen werd ze weer een gewone boef. Toen vroeg Sint hoe heet jij en toen zei ze gewoon Boef. Toen kwam Sint Nicolaas achter van de trap af met zijn Pieten. Wij zongen Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht. Toen mochten we Sinterklaas een handje geven en kregen we een snoepzak. Verteld door Pieter (5)

Het was heel leuk bij de Sinterklaasmusical. Toen het donker werd in de zaal vond ik het wel een beetje spannend. In het begin lag Sinterklaas met zijn pyjama aan te slapen in bed. Dat was erg grappig. En er was ook een heel groot konijn. Het pakje voor de verjaardag van Sinterklaas was door de boef meegenomen maar gelukkig liep het toch nog goed af. We mochten ook nog met Sinterklaas op de foto en kregen een snoepzak. Mijn zusje Janne durfde niet bij Sinterklaas op schoot te zitten maar ik wel.

10

‘Ik ben de geest van de huidige Kerstmis,’ stelt de tweede geest zich voor. Hij toont Scrooge het karige kerstfeest van het gezin van zijn boekhouder, Bob Cratchit. Zijn zoontje Tiny Tim is kreupel en heeft een zwakke gezondheid. Hij zal niet lang meer leven. ‘Kijk eens hoe goedlachs en vrolijk die jongen is,’ zegt de geest. ‘Wanneer heb jij voor het laatst plezier gehad, Scrooge? Tijdens het in eenzaamheid tellen van je geld, soms?’ Dit zet Scrooge aan het denken. Ze bezoeken ook neef Fred waar een vrolijk kerstfeest wordt gevierd met een spel waarbij een persoon geraden moet worden. Fred heeft Ebenezer Scrooge in ­gedachten. Door de vragen en de antwoorden wordt zijn karakter ongenaakbaar blootgelegd.

Een eigentijdse Christmas Carol In 1843 schreef Charles Dickens ‘A Christmas Carol’. Dit hartverscheurende verhaal over sociaal onrecht en armoede was direct een groot succes. A Christmas Carol is meermalen verfilmd, er zijn musicals van gemaakt en bijna iedereen kent de naam van de hoofdpersoon: de oude en verbitterde vrek Ebenezer Scrooge. Het verhaal begint op kerstavond, precies zeven jaar na de dood van Jacob Marley, de zakenpartner van Scrooge. Scrooge en zijn boekhouder Bob Cratchit zijn aan het werk op het kantoor. Het is er ijselijk koud, omdat Scrooge te gierig is om de haard aan te maken. ‘Gelukkig kerstfeest, oom,’ komt zijn neef Fred hem wensen. ‘Ik nodig u uit om op Eerste Kerstdag gezellig bij ons te dineren.’ Scrooge stuurt hem weg met de opmerking: ‘Bah! Onzin!’ Ook de heren die daarna binnenkomen om te collecteren voor de armen worden door Scrooge nijdig afgepoeierd. Aan het eind van de dag stemt Scrooge mopperend in met een vrije dag voor Cratchit op Eerste Kerstdag. ‘Als je op Tweede Kerstdag maar eerder op kantoor komt,’ bijt hij hem toe.

Bea. Ik zou het geweldig vinden als de koningin bij mij zou aankloppen en -schuiven, maar dan gewoon als een oma. In haar huispak, op sloffen, met haar haren uit de krul. En dan lekker friet eten met de handen en daarna thee uit een mok!! En als dat niet lukt, dan graag André Hazes…...wat een gemis…...!!

De geest van de toekomstige Kerstmis confronteert Scrooge met zijn eigen begrafenis. Een groepje in het zwart geklede mensen heeft het in een verwaarloosde uithoek van het kerkhof over de oude vrek, die zijn geld liever mee in zijn graf zou nemen dan zijn medemensen te helpen. ‘Zijn dood is gelukkig geen verlies,’ bromt de grafdelver, terwijl hij de kuil achteloos dichtgooit. De geest brengt Scrooge ook naar het huis van de Cratchits. Zij hebben een droevige kerst, want ze missen de vrolijkheid van de inmiddels overleden Tiny Tim. ‘Wie was de oude vrek die begraven werd?’ vraagt Scrooge aan de geest. Zwijgend toont die hem zijn eigen scheefgezakte grafsteen.

Scrooge gaat laat naar huis. Als hij de sleutel in het slot steekt, schrikt hij als de klopper op de deur de vorm krijgt van het spookachtige gezicht van Jacob Marley. Dit is het begin van een gedenkwaardige nacht. Terwijl Scrooge bij de uitgedoofde haard zijn pap zit te eten, komt de geest van Marley hem storen. ‘Ik ben veroordeeld om als boetedoening voor mijn gierigheid en gebrek aan naastenliefde rusteloos over de aarde te zwerven!’ schreeuwt hij hoestend, terwijl hij met een zware ketting rammelt. Daaraan hangen de symbolen uit zijn leven: kasboeken, geldkisten, sleutels… gemaakt van massief metaal. Marley vertrouwt Scrooge toe dat hij een kans heeft om aan dat verschrikkelijke lot te ontkomen. ‘Drie geesten zullen je tot inkeer proberen te brengen. Het is nog niet te laat.’

Ebenezer Scrooge komt net op tijd tot inzicht en wordt weer de royale, zachtaardige man die hij was vóór de dood van zijn zuster. Hij geeft een slager de opdracht zijn vetste kalkoen te laten bezorgen bij de familie Cratchit. Hij verontschuldigt zich bij de collecterende heren en doet een gulle bijdrage. ‘Natuurlijk kom ik bij je dineren,’ laat hij zijn neef Fred weten. Tiny Tim wordt dank zij de goede zorgen van Scrooge weer gezond. Hij wenst u allen een vrolijk kerstfeest. (samenvatting: Peter Vervloed)

Om één uur ‘s nachts verschijnt de eerste geest: de geest van de voorbije kerstmis. Hij neemt Scrooge mee langs gebeurtenissen uit zijn verleden, die hem hebben gemaakt tot wat hij nu is. ‘Je had een gelukkig man kunnen zijn met een liefhebbende vrouw aan je zijde en kinderen op je schoot,’ zegt de geest zacht verwijtend, ‘maar je hebt je grote liefde verloren door je obsessie voor geld en zaken.’ Scrooge durft niet te ontkennen. ‘De dood van je zus, de enige persoon die je liefde en aandacht schonk, ben je nooit te boven gekomen,’ besluit de geest. Met de rug van zijn hand veegt Scrooge stiekem een paar tranen weg.

11

Stel je voor: je zit aan de kersttafel met de mensen die je graag om je heen hebt. Plotseling wordt er gebeld. ‘Wie kan dat nu zijn op kerstavond?’ vraag je je verwonderd af. Je opent de deur en…

­

Wie zou je op kerstavond met alle plezier een plaatsje aan je kersttafel gunnen? En waarom? Dat vroegen wij aan tien personen. Het mocht een geest uit het verleden, het heden of de toekomst zijn. Maar ook een nog springlevende persoon. Hiernaast zie je de verrassende antwoorden...

­

12

13

14

La Vida, 27 november ‘10

Geschreven door Floor (9) en Puck (8)

Eerst moesten we heel even wachten in een ruimte, de bar van la Vida. En daar kregen we nog wat drinken. Toen begon de musical. Het ging over een cadeau voor Sinterklaas dat geheim moest blijven voor hemzelf. Er zaten allemaal leuke liedjes bij. Een boef wilde het cadeau stelen, maar at van de dakpap en werd stijf. We hebben haar weer losgemaakt met het liedje hoofd, schouders, knie en teen. Mientje, de hulp van Sinterklaas, wou ook een piet worden, maar de andere pieten wouden dat niet. Maar van Sinterklaas mocht Mientje, als zij in Nederland waren, de baas zijn over het hele kasteel. De rijm piet had een heel leuk lied gemaakt met ons, dat gaat zo:

15

Verrassende carrièreswitch van Monique IJpelaar baart opzien

Kort nieuws

Overstap naar hart- en zielwerk Heeft het uitzicht vanaf haar bureau Monique geïnspireerd? Dat kun je je afvragen. Het gegeven dat het raam bij haar werkplek uitkijkt op een kerkhof, sluit wel verrassend aan bij haar nieuwe baan: ze wordt uitvaartleider. En dat er heel wat guitige woordspelingen te maken zijn over haar nieuwe functie, weet ze ook sinds het moment dat ze haar ontslag indiende! Bijna vanaf het prilste begin was ­Monique betrokken bij het stafbureau. Aanvankelijk werd ze gevraagd om Wil Broos en Theo van Rijzewijk tijdelijk te ondersteunen bij het opzetten van een bureau ter ondersteuning van het nét uit een fusie ontstane Tangent. Ze was helemaal niet van plan te ­blijven. Teleurgesteld in haar opleiding tot A-verpleegkundige (geen tijd voor persoonlijke aandacht tijdens het werken met mensen), wilde ze toch wel weer op een of andere manier terug naar de zorgsector. Maar toen haar hand- en spandiensten voor Tangent vertaald werden naar een echte vacature voor secretaresse, besloot ze op het allerlaatste nippertje te solliciteren. Aanvankelijk had ze te maken met alles wat er maar te doen was, administratie, representatie en zelfs inrichting van de kantoorverdieping. Langzamerhand, met de komst van meerdere medewerkers vanaf 2006, werd het werk steeds meer ingeperkt tot een

16

concreet takenpakket. En dat was het begin van een vaag gevoel dat ze niet noodzakelijk tot haar pensioen zou willen werken bij Tangent. Monique houdt van afwisseling, organiseren en werken met mensen. ­Studiedagen regelen, evenementen organiseren, ingewikkelde afspraken tot stand brengen, dat soort dingen geeft kleur aan haar baan. Maar dat is niet de alledaagse realiteit van een stafbureau-secretaresse. Ze ging op zoek naar vrijwilligerswerk dat voldoening biedt en waar ze haar energie kwijt zou kunnen. Via via is ze u­ iteindelijk terecht gekomen bij M ­ onique van Houtum Uitvaartbegeleiding, een kleine uitvaartbegeleidingsonderneming in Tilburg, die mogelijkheden biedt om een uitvaart persoonlijk te maken. En dat leidde ertoe dat Monique daar in haar vrije tijd ging werken als vrijwilligster in de functie van assistente. Een assistente

fungeert tijdens de uitvaart als gastvrouw van de onderneming, en dat behelst diverse taken. Hoewel een uitvaart natuurlijk met verdriet gepaard gaat, is het niet noodzakelijkerwijs een sombere gebeurtenis. Het geeft veel voldoening om alles goed te laten verlopen en iets voor nabestaanden te kunnen betekenen. Monique van Houtum zag de kwaliteiten van Monique ­IJpelaar en vroeg haar het team te komen versterken. Die beslissing kon behoorlijk snel genomen worden: waar het Tangentwerk de laatste tijd energie kostte, levert uitvaartbegeleiding veel op. Het is een dankbare en mooie taak om mensen te begeleiden in hun meest emotionele momenten. Er moest wel eerst een stevige studie gevolgd worden. Je hebt geen idee wat daar allemaal bij komt kijken! En stage lopen op een vaste dag in de week, naast de inmiddels gebruikelijke oproepdiensten. Maar het lukte allemaal. En zo kon de ontslagbrief ingeleverd worden bij Jan Aarts en gaat Monique per 1 januari 2011 aan de slag in haar nieuwe baan als uitvaartleider, waar het – met de woorden van haar nieuwe werkgever – altijd doodstil of stervensdruk is. De collega’s wensen haar veel succes en ondergaan een gepast rouw­ proces! Marijke van Oploo

16

Nieuwe medewerkster stafbureau “Mijn naam is Tanja van Opheusden en ik woon in Tilburg, ben samenwonend en heb twee dochters (één van 13 en één van 17 jaar). Op 1 januari 2011 neem ik het stokje over van Monique IJpelaar. Misschien kennen enkelen van jullie mij nog. In 2008 ben ik namelijk als invalkracht werkzaam geweest op het stafbureau. Om jullie een indruk van mij te geven zal ik met een paar woorden mijn persoon typeren: enthousiast, vrolijk, geen ochtendhumeur. Ik hou van wandelen en vakantie vieren met een goed boek in de zon of in de sneeuw. Ik kijk er naar uit om het stafbureau administratief te gaan ondersteunen en prettig met jullie samen te werken.” Tanja van Opheusden Stand van zaken bouwplannen binnen Tangent Het afgelopen jaar zijn er weer enkele bouwplannen gereed gekomen. Wij denken hierbij aan de nieuwbouw van de basisscholen De Kleine Akkers en Stelaertshoeve, de uitbreiding van basisschool De Vlashof met 2 groepslokalen en 2 ruimtes voor peuterspeelzaalwerk, de aanleg van het klimaatbeheersingssysteem in basisschool De Lochtenbergh en de afronding van de renovatie van het dak en de kozijnen, alsmede de klimaatbeheersing bij basisschool Berkeloo. Vervolgens hebben we in een tweetal feestelijke bijeenkomsten de eerste paal en het hoogste punt gevierd van de nieuwe MFA ‘De Dirigent’, waarin naar verwachting per eind mei/begin juni 2011 basisschool De Regenboog zal worden gevestigd. Ook is de uitbreiding met mogelijk twee groepslokalen voor basisschool Prins Bernhard gestart. Op dit moment is het nog wachten op de afgifte van de bouwvergunning door de gemeente Tilburg. Een plan dat jammer genoeg momenteel niet zo vlotjes loopt, is de nieuwbouw van de Brede School Entschotsebaan waarin basisschool St. Caecilia en peuterspeelzaal Kookelikoo samen met een kinderdagverblijf gehuisvest zullen worden. De bedoeling was dat op 3 mei 2010 (!!) de eerste paal in de grond zou gaan. Maar vanwege het indienen van een bezwaarschrift door omwonenden tegen de afgifte van de bouwvergunning is de start van het bouwplan vertraagd. Wij hopen op een voorspoedige besluitvorming op het ingediende bezwaarschrift door de gemeente Tilburg en verder positief overleg tussen de gemeente, de projectontwikkelaar en bezwaarmakers, zodat uiteindelijk een aanvang kan worden gemaakt met de bouw van de schitterende Brede School aan de Entschotsebaan voor de leerlingen en peuters van respectievelijk de basisschool St. Caecilia en peuterspeelzaal Kookelikoo. Op dit moment is de laatste school die in de toekomst nog op nieuwbouw mag rekenen basisschool De Kring te ­Rijen. In het voorjaar van 2011 hopen wij het overleg met de gemeente Gilze en Rijen en Woningstichting Leystromen te kunnen starten voor de realisatie van een Brede School in een nieuw te ontwikkelen wijk in Rijen. Wil Broos Studiedag Kind op de gang Op 2 november heeft het team van De Vlashof een studiedag gevolgd met als thema Kind op de Gang. Deze studiedag werd verzorgd door WSNS in samenwerking met de AVS. Centraal stond onze visie op passend onderwijs. Samen met het team zijn we op zoek gegaan naar de grenzen: welke kinderen kunnen wij passend onderwijs aanbieden op De Vlashof. Aan de hand van 22 casussen werden de discussies levendig, sterk en herkenbaar. Bij iedere casus waren er drie opties: * op school: kunnen we al; * op school, maar met hulp; * betere plek op een andere school. Wat helder naar voren kwam, was de eensgezindheid die er heerste bij het team. Bij 10 casussen waren wij het unaniem met elkaar eens. Fijn om te herontdekken dat de neuzen dezelfde kant op staan. Slechts bij twee casussen is er discussie of deze kinderen wel of niet het beste op De Vlashof kunnen blijven. Bij de andere casussen was het helder dat wij plek hebben voor de kinderen. Voor sommige leerkrachten was extra hulp wenselijk, terwijl anderen al aangaven dat ze het al zelf kunnen. Een inspirerende, leerzame dag! Team De Vlashof

17

Martijn Schoormans fietst voor KWF



Opgeven is geen optie!

Vlashof-sterren: Maartje, Miranda en Moniek Op 29 november werd Maartje Beerens van De Vlashof op school verrast met een display-presentatie van het blad Juf. Dit was niet alleen een verrassing voor Maartje, maar ook voor haar collega’s. Door toevallige omstandigheden kwam ze via een vriendin in aanraking met Uitgeverij Zwijssen, waar men op zoek was naar een juf voor de omslag voor dit halfjaarlijkse tijdschrift. Maartje wilde wel eens een fotomodelsessie mee­maken. En je ziet het resultaat: ze kan er met recht trots op zijn! In het bijzijn van alle collega’s werd het doek onthuld. Het krijgt een mooi plekje bij haar thuis.

9 juni 2011, 5:00 uur ’s ochtends. Duizenden deelnemers aan de voet van de Alpe d’Huez. Allemaal met hetzelfde doel: de ‘Nederlandse’ berg beklimmen voor het KWF. Ik wil één van die duizenden deelnemers zijn die deze berg zes keer beklimt voor het KWF. Met deze tekst begon ik mijn mail gericht aan Jan Aarts met als doel deel te kunnen nemen aan dit geweldige initiatief. Inmiddels zijn we een aantal weken verder en bestaat er geen twijfel meer over wel of geen deel­ name. Ik doe mee en ga zoveel mogelijk geld ophalen voor het KWF. Alpe d’Huzes Alpe d’Huzes is een initiatief wat in 2006 voor het eerst werd georganiseerd. Doel van dit evenement was om zoveel mogelijk geld op te halen voor het KWF Kankerfonds. In 2010 werd zelfs een recordbedrag opgehaald van € 12.117.999,34. In 2011 dient dit bedrag natuurlijk overtroffen te worden en daarbij heb(ben) ik/wij jullie hulp nodig. Alpe d’Huzes hanteert een ‘anti strijkstok’ beleid. Dit houdt in dat de organisatie geen kosten maakt (betalen is geen optie). En de deelnemers betalen een onkostenvergoeding. Met andere

woorden, al het gedoneerde geld gaat daadwerkelijk naar het KWF. Voor de deelnemers is het doel om op 9 juni zes keer de Alpe d’Huez te beklimmen. Een bijna onmogelijke opgave, maar dit komt niet in de buurt van de strijd die kankerpatiënten leveren tegen deze ziekte. Opgeven is geen optie. Waarom? Iedere deelnemer heeft zijn eigen doel waarom/waarvoor hij meedoet. In 2006 overleed mijn moeder aan de gevolgen van kanker, 48 jaar oud. Precies zes maanden heeft zij gevochten tegen de ziekte voordat deze won. Voor haar ga ik op 9 juni 2011 zes keer de Alpe d’Huez beklimmen. Daarnaast vind ik het belangrijk dat kanker in de toekomst geen dodelijke ziekte meer is, maar beter te behandelen wordt. Kanker als chronische ziekte, zodat patiënten goed, gezond en gelukkig kunnen ­leven.

Donatie Dit geweldig initiatief kunnen we alleen laten slagen als mensen geld willen doneren. Iedere deelnemer heeft een eigen website waarop dit mogelijk is zodat de deelnemer het minimum bedrag van € 2500,- bij elkaar kan sprokkelen. Via deze weg wil ik jullie vragen om eens een kijkje te nemen op mijn website en mij te helpen om meer dan het minimale bedrag van € 2500,- te realiseren. Dank jullie wel voor het mooie gebaar. Martijn Schoormans Jenaplanschool ‘De Kleine Akkers’

Meer informatie kun je vinden op: www.opgevenisgeenoptie.nl of http://deelnemers.alpe-dhuzes.nl/ acties/martijnschoormans/martijnschoormans

Publieksversie Strategisch Beleidsplan Strategisc h beleidspla Het volledige strategisch beleidsplan voor de periode 2011n 2015 is een fors document geworden. Gelukkig heeft het uit­ 2 0 1 1 / 2 0 1 5 sluitend een interne functie en dan ook nog met name richting Raad van Toezicht, College van Bestuur, GMR en directies T a n g e n t : s a m e n s t e r k i n l e r e n ! van scholen. We hadden behoefte aan een samenvatting die de lezer (medewerkers, ouders en netwerkcollega’s) inspireert en die bij hen de reactie oproept: ik weet nu waar we/ze voor staan en ik weet wat we/ze gaan doen om dat te bereiken. Aan die behoefte voldoet onze fonkelnieuwe flyer over Tangent. We zijn er trots op en daarom geven we ook elk gezin deze mooie brochure. College van Bestuur Over Tangent

d

“Als iedereen de kansen krijgt om het beste uit zichzelf te halen, dan werkt dat door in alles wat we als Tangent willen bereiken.”

Binnen strategische kaders

Voor de komende vier jaar hebben wij een ambitieus strategisch beleidsplan gemaakt. Wij willen samen sterk zijn in leren. Deze ambitie kunnen we alleen bereiken als we er in slagen om te sturen op goede kwaliteit en tegelijk op ruimte voor onze scholen en medewerkers. Belangrijke kernwaarden zijn voor ons daarom maximale talentontplooiing en diversiteit. De manier waarop onze medewerkers deze kernwaarden in hun werk van alledag concretiseren, samen met leerlingen en hun ouders, vinden we het belangrijkste. Daarvoor geven we ze kaders mee in het strategisch beleidsplan. We hebben het plan gemaakt door gesprekken te voeren met medewerkers, ouders en leerlingen over de toekomst van Tangent. Hun uitspraken komen terug in deze publieksversie van het plan. Ook

hebben we de afgelopen 4 jaar geëvalueerd en een uitgebreide strategische oriëntatie uitgevoerd (zie hieronder voor de resultaten).

Waar staan we voor?

Maximale talentontplooiing

Een tangent is het hamertje in een piano wat er voor zorgt dat er een toon klinkt als je een toets indrukt. Dit beeld stimuleert ons. Tangent wil de innerlijke klanken

Wat is er al bereikt?

In de afgelopen vier jaar is hard gewerkt aan onderwijs en kwaliteitszorg, het personeel en de financiën/faciliteiten. Het Strategisch Beleidsplan 2006-2010 evaluerend, hebben we tot nu toe de volgende resultaten bereikt: Onderwijs: gezien de landelijke norm zijn de schoolprestaties bij onze scholen gemiddeld tot bovengemiddeld. De schoollei­ ders hebben geïnvesteerd in de verdere ontwikkeling van hun leiderschap. Daarnaast hebben medewerkers te maken gekre­ gen met de gesprekkencyclus, het bekwaamheidsdossier en diverse nieuwe functies. Personeel: de resultaten van de tevredenheidonderzoeken bij onze medewerkers scoren hoog. In vergelijking met landelijke cijfers is sprake van een acceptabel (5%) ziekteverzuim. Onze

18

ieder: kinderen en hun ouders, leraren, onderwijsondersteunend personeel en leidinggevenden. Tangent helpt hen hun talenten te ontdekken en verder te ontwikkelen. We sporen iedereen aan het maximale uit zichzelf te halen en ondersteunen ze daarbij. Wij benadrukken samen leren, diversiteit, partnerschap met ouders, opbrengstgerichtheid en veiligheid.

er s i t e i t iv

die besloten liggen in ieder kind en in iedere medewerker naar buiten laten komen. Tangent houdt van kleurrijke klanken. Diversiteit krijgt bij ons veel ruimte. Wat wij belangrijk vinden in onze organisatie, hebben we vertaald in kernwaarden. De belangrijkste kernwaarde voor Tangent is de maximale talentontplooiing van een-

visie op integraal personeelsbeleid is goed uitgewerkt in aller­ lei instrumenten. Financiën: Tangent heeft een gezonde financiële en economi­ sche positie. De meerjarenbegroting is op orde. Er zijn vol­ doende reserves om scholen te ondersteunen en financiële impulsen te geven voor ontwikkelingen en innovaties. Het College van Bestuur heeft zicht op de stand van zaken door voortgangsgesprekken, de managementrapportages en de meerjarenbegroting. Faciliteiten: de meeste scholen hebben inmiddels passende nieuwbouw of het vooruitzicht op nieuwbouw. Daar is de af­ gelopen jaren flink in geïnvesteerd. Alle schoolgebouwen van Tangent voldoen aan hun onderwijskundige functie. De meeste gebouwen vervullen tevens een maatschappelijke functie in het kader van de Brede School gedachte.

Vijf andere belangrijke waarden dragen er aan bij dat wij met elkaar die maximale talentontplooiing ook in de praktijk realiseren. Het gaat om: Leren (samen) leren: wij vinden dat onderwijs en leren met elkaar verbonden zijn. Leren is een sociaal proces. Het gaat om het samen delen van kennis en ervaring, het leren met en van elkaar. Onze leerkrachten ondersteunen de leerlingen daarbij vanuit drie rollen: hun rol als didacticus (kennisoverdrager), coach (regisseur van leerprocessen) en pedagoog (begeleider van normen en waarden). Diversiteit: de verschillen tussen leerlingen, tussen medewerkers en tussen onze scholen vormen het startpunt om elkaar te respecteren, te inspireren en te verrij-

ken. We willen elkaars kwaliteiten benutten en aanvullen en zo de horizon van iedereen in en om de school verbreden. Ouders en school als partners: de vorming en opvoeding van de kinderen zien we als een gezamenlijke verantwoordelijkheid van ouders en school. We bieden elkaar handreikingen en trekken samen op. Opbrengstgericht werken: het investeren in leerlingen en medewerkers moet uiteindelijk leiden tot opbrengsten, tot een groei in de ontwikkeling. Veiligheid en geborgenheid: wanneer we bij Tangent elkaar respecteren en duidelijke afspraken maken, draagt dat bij aan de veiligheid en geborgenheid van iedereen. “Bij het lezen van de kernwaarden komt bij mij een gevoel van trots bovendrijven dat Tangent in staat is om iedereen te betrekken bij de organisatie om zodoende de kinderen het maximale mee te kunnen geven.”

Wat ik fijn vind op onze school:

Sterk zijn in leren

Tangent biedt de kinderen in haar basisscholen en peuterspeelzalen goed onderwijs en een goede begeleiding bij hun ontwikkeling en vorming. Het kind staat daarbij altijd centraal. Het is onze overtuiging dat niet het onderwijzen, maar het leren

“Mij spreekt aan in samen sterk in leren dat heel Tangent actief samen leert. Niet alleen in de school, maar ook binnen Tangent, binnen samenwerkingsverbanden en met ouders.”

Wat willen we bereiken? “Voor mij is het de combinatie van ouders, leerlingen en medewerkers die op een dusdanige wijze met elkaar omgaan, dat er een ultieme organisatie ontstaat.”

“Er zijn vrienden en je kunt er heel veel leren.” (Loesja, 8 jaar) “Ik vind het een leuke school, omdat er aardige kinderen op zitten. En omdat er lieve juffen en meesters zijn. Je kunt zeggen wanneer je gepest wordt.” (Mabel, 8 jaar) “Dat de school lekker dichtbij is. We hebben een leuke klas met mooie boeken en we zijn bofkonten!” (Nina, 7 jaar) “We doen er leuke dingen en ik heb er leren lezen, dat is wel handig!” (Harry, 6 jaar)

• •

“Samen sterk in leren; er gaat kracht van uit. En juist door het samen te doen wordt je nog veel sterker en kom je verder (1+1=3).”

Samen sterk in leren wijst ook op het belang van een goede samenwerking met onze maatschappelijke partners. Tangent wil in nauwe samenwerking met kinderopvang, peuterspeelzalen, voortgezet onderwijs en andere ketenpartners elk kind een breed programma aanbieden. Een programma dat het kind op een speelse manier voorbereidt op het schoolse leren, het vormt in de persoonsontwikkeling en het begeleidt bij de overdracht naar het voortgezet onderwijs.

Wat vinden onze leerlingen van hun school? Niet alleen een evaluatie van het voorgaande strategische beleids­ plan laat zien wat we al bereikt hebben. Het zijn onze leerlingen die heel concreet kunnen aangeven wat ze fijn vinden aan hun school en wat er nog ontbreekt:

• •

het doel is van het onderwijs. Daar gaan we voor. Ons ankerpunt voor de komende jaren is daarom 'Tangent: samen sterk in leren'. We realiseren ons dat het onze professionele medewerkers zijn die voor het leren van de kinderen het verschil maken. Het is de opdracht voor al onze medewerkers om geïnspireerd hun deskundigheid over leren (samen) leren de komende jaren verder uit te bouwen. Bouwen is een doe-woord, een proces. Het gebeurt niet vanzelf, het wordt actief gedaan. Tangent wil dat elke medewerker actief bijdraagt aan de ontwikkeling van een gemeenschap die samen sterk is in leren.

• •

“Omdat we een grote speelplaats hebben waar je fijn kan voetballen.” (Niels, 6 jaar) “We hebben verschillende lees- en rekengroepen, de ene wat moeilijker dan de andere. Daardoor zit je altijd in het juiste groepje.” (leerling uit groep 7) Wat ik graag nog zou willen:

•

“Op het veld een skatebaan. Op vrijdag altijd tekenen. Dat de stoelen ook een kleurtje krijgen en natuurlijk een digitaal schoolbord.” (Jonas, 8 jaar) “Dat elke klas zwemles krijgt. Meer spullen op het schoolplein. Dat we vaker ergens naar toe gaan. Dat we veel meer op de computer mogen. En dat we veel langer buiten mogen spelen.”

•

(Calista, 7 jaar)

•

“Meer klimdingen buiten en meer Dolfjesboeken.” (Anouk, 7 jaar)

Onze missie en visie

We hebben onze uitgangspunten kernachtig samengevat in een missie en visie.

Missie Stichting Tangent bevordert de ontwikkeling en het (samen) leren van kinderen van 2 tot en met 14 jaar. Tangent draagt in haar peuterspeelzalen en basisscholen bij aan de vorming van kritische, zelfbewuste, lerende mensen die hun talenten kunnen en willen benutten in een snel veranderende samenleving. Tangent geeft elk kind de basis mee om nu en in de toekomst volwaardig te kunnen participeren. Tangent: samen sterk in leren.

“Samen sterk in leren” geeft aan dat je elkaar nodig hebt om verder te komen in je ontwikkeling. Ik ben blij dat we leren in de brede zin zien, dus niet alleen het leren van rekenen en taal. Als we oog en oor hebben voor elkaars leervragen en leerbehoeftes, dan kun je iets voor elkaar betekenen.”

Wat gaan we doen?

“Maximale talentontwikkeling en passend onderwijs hebben voor mij prioriteit. Daarmee kan je het kind het beste tot zijn recht laten komen.” Om onze missie en visie te realiseren, hebben we reeds een aantal kernkwali-

Visie Stichting Tangent ‘bouwt’ samen met haar basisscholen en peuterspeelzalen aan een gemeenschap waar het (leren) leren centraal staat. Een gemeenschap die kinderen en medewerkers, op maat, kansen biedt voor hun persoonlijke ontwikkeling en voor het (leren) dragen van verantwoordelijkheid voor de eigen resultaten. Respectvol omgaan met elkaar, ruimte bieden voor eigen keuzes, typeren de onderlinge communicatie. teiten in huis: wij zijn ambitieus, betrouwbaar, mensgericht, innovatief en professioneel. Maar er is meer nodig om concreet inhoud en richting te geven aan onze ambitie om samen sterk te zijn in leren. Daarom hebben we op vier verschillende beleidsterreinen strategische doelstellingen geformuleerd. Van 2011 tot 2015 zullen deze doelen in ons beleid centraal staan.

•

Om maximale talentontwikkeling van leerlingen, medewerkers en ouders te bereiken, dagen we iedereen uit om zich bewust te worden van hun talenten en ze te delen met anderen. Om dit te realiseren, heeft thuisnabij en passend onderwijs voor iedere leerling prioriteit. Ook werken we samen verder aan het vernieuwde leren om nog beter tegemoet te komen aan de verschillen tussen kinderen. We investeren in opbrengstgericht werken door systematisch onze resultaten te analyseren. Op basis daarvan trekken we conclusies voor de inrichting van

•

Wat daagt ons uit?

•

•

“Partnerschap met ouders vind ik een belangrijk punt, dat mag in hoofdletters!”

Onderwijs

Onze strategische beleidsontwikkeling is mede tot stand ge­ komen door te kijken welke maatschappelijke ontwikkelingen van belang zijn voor onze scholen en peuterspeelzalen. Scholen worden steeds meer maatschappelijke onder­ nemers die samen met de omgeving werken aan beter onderwijs en opvang voor hun leerlingen. Daarnaast maakt de voor­ schoolse, tussenschoolse, en naschoolse opvang van iedere school een brede school. Beide ontwikkelingen vragen om overleg en afstemming met ouders, leerlingen, (opvang­)­ organisaties en zorginstellingen. Scholen hebben de plicht om dicht bij huis passend onder­ wijs te bieden. Dit vraagt om het ontwikkelen van passende zorgarrangementen voor iedere leerling, samen met ouders

•

ons onderwijs en het didactisch handelen. En we besteden extra aandacht aan het evalueren en borgen van ingevoerde nieuwe leerpraktijken. Bij het vergroten van onze opbrengsten werken we veel samen. We hebben een Taalpilot waarin alle scholen werken aan een taalbeleidsplan en we gaan samen activiteiten opzetten rond het thema 'excellente leerlingen'. Daarnaast werken we aan meer ICT in de klas. Onze scholen benadrukken het partnerschap met ouders: er wordt structureel geïnvesteerd in de relatie met ouders en in deskundigheidsbevordering van medewerkers op dit terrein.

Personeel & Organisatie

•

Tangent wil een goede werkgever zijn. Daarom werken we verder aan ons inte-

en zorg­ en welzijnsorganisaties. De verschillende leerstijlen van leerlingen vragen om meer aandacht voor maatwerk en om andere werkvormen, zoals samenwerkend leren. De daling van de leerlingaantallen (en daardoor van de financiering) vraagt om een verdeling van middelen op basis van een heldere missie en visie. Leerlingen leren steeds meer buiten schooltijd, bijvoorbeeld via digitale media. Dit vraagt om aandacht van de school voor de interesses van leerlingen buiten schooltijd en om meer en beter gebruik van ICT in onze scholen.

• • •

De uitdagingen van onze medewerkers Voor het realiseren van onze ambities zijn we afhankelijk van de wijze waarop de medewerkers onze kernwaarden in hun

3 mm afsnijden

Kort nieuws Onze basisscholen en peuterspeelzalen vormen een kleurrijk palet Begonnen als een fusie-organisatie van negen RK-scholen, bestaat Tangent nu uit vijftien basisscholen en drie peuterspeelzalen met verschillende levensbeschouwelijke en onderwijskundige identiteiten. Tangent heeft geen nadrukkelijke ambitie groter te worden. Met bijna 5000 kinderen en 470 medewerkers kunnen we op alle gebieden de kwaliteit leveren die we willen. Maar als een nieuwe school ons palet van basisscholen en peuterspeelzalen wil verrijken, nodigen we ze wel uit voor een gesprek.

Kort nieuws

Maartje is echter niet de enige die de bladen haalde! Moniek van den O ­ uweland en ­Miranda van der Heijden stonden in het nieuwsbulletin van Estafette Nieuw. Zij gaven hierin in het kort aan hoe hun bevindingen met Estafette Nieuw zijn. Christel Visschers

Voorlichtingsbijeenkomst ABP en OSG Met het decor van een boekenweekvoorstelling op de achtergrond vond op 7 oktober in de aula van Berkeloo een uiteenzetting plaats over de salarisspecificatie, het ABP-pensioen en een arbeidsongeschiktheidsverzekering. Milo ­Bernard en Marie-Louise van der Wegen waren de hoofdpersonen van deze informatieve bijeenkomst. Milo Bernard opende de bijeenkomst. Hij richtte zich op de salarisspecificatie: de organisatie rond de salarisadminis­tratie, de lay-out van de nieuwe specificatie en de indeling daarvan. Tevens ging hij in op de gegevens op grond waarvan het salaris berekend wordt. Aanvullende vragen vanuit de ongeveer 30 personen zorgden er voor dat de aanwezigen voldoende kennis kregen van de salarisspecificatie. Marie-Louise van der Wegen van het ABP gaf in zeer heldere bewoordingen uitleg over het ABP KeuzePensioen. Het merendeel van de (zowel jongere als oudere) aanwezigen werd menigmaal verrast door de geringe eigen kennis met betrekking tot het pensioen en de mogelijkheden daarbij. Duidelijk werd ook, dat het niet onverstandig is – ook al sta je aan het begin van je onderwijsloopbaan en is pensioen een ‘nog ver van mijn bed show’ – je hier toch al in te verdiepen. De uitleg over arbeidsongeschiktheid of gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid liet ons zien, dat het verstandig is om je daartegen te verzekeren. De gevolgen, zeker op langere termijn, kunnen zeer ingrijpend zijn. Loyalis biedt je een mogelijkheid om je hiertegen te verzekeren. Met dank aan Milo Bernard en Marie-Louise van der Wegen werd de twee uren durende bijeenkomst om 18.00 u afgesloten, waarna enkele personeelsleden de gelegenheid aangrepen om aan beide sprekers nog vragen te stellen over de eigen situatie op pensioengebied of ten aanzien van de salarisspecificatie. Piet Happel, basisschool Berkeloo

19

Kort Nieuws

Kort Nieuws

Sponsorloop basisschool Den Bijstere Op donderdag 7 oktober heeft basisschool Den Bijstere een sponsor­­ loop gehouden voor enkele goede doelen. De helft van de opbrengst gaat naar basisschool Diku Dietu in Congo, waar pastor Jef Laevens werkzaam is. Diku ­Dietu wordt ook door parochie De Vlaspit gesteund en de afgelopen jaren heeft Den Bijstere al verschillende keren geld over kunnen maken voor renovatie van deze school. De andere helft van de opbrengst wordt geschonken aan de kankerbestrijding, het Koningin Wilhelmina Fonds, ter nagedachtenis aan juffrouw Pearl, die in maart na een langdurig ziekbed is overleden. De kinderen hebben rondjes gelopen op het Molenbochtplein en het Annemoonerf. Er waren heel veel ouders, opa’s, oma’s en andere belangstellenden om de kinderen aan te moedigen. Het was erg gezellig. De totale opbrengst van de sponsorloop is € 3338,-!! Uiteraard willen we alle kinderen bedanken voor hun sportieve inzet. We zijn ontzettend trots op iedereen die ervoor gezorgd heeft dat we dit geweldige bedrag hebben opgehaald. Super gedaan! Namens Pastor Jef Laevens en namens het KWF heel hartelijk bedankt! Wim Luijten

Ik werk vanaf 1992 op basisschool De Wichelroede. Daarvoor was ik eigenaar van een groothandel in cadeauartikelen en relatiegeschenken. Toen mijn bedrijf gesaneerd moest worden, nam de gemeente gelukkig de financiële lasten over en bracht zij de lopende zaken tot een goed einde. Maar ik kwam met lege handen thuis te zitten. Als je gewend bent dag en nacht te werken, lijkt een plekje achter de geraniums op een gevangenisstraf. Ik werd gek van het nietsdoen. Dus het verlossende telefoontje van de toenmalige directeur van De Wichelroede Piet Lagarde had niet later moeten komen. Hij vroeg of ik interesse had technieklessen voor de bovenbouw te ontwikkelen. Ik antwoordde: ‘Ik wil alles doen, behalve het vegen van de speelplaats.’

20

Van vrijdagochtend tot zondag diep in de nacht heb ik toen tien lessen gemaakt. Dat was voor mij een uitdaging, maar ook een harde leerschool. Ik had me nooit hoeven verdiepen in didactiek, het bepalen van beginsituatie en het verwoorden van een doelstelling. Die lessen waren gewoon slecht, maar wel een veelbelovend begin. Piet Lagarde en ik kwamen de volgende rolverdeling overeen: hij zorgde voor de didactische onderbouwing en ik hield me bezig met de technische invulling van de kisten. Na een jaar achter de schermen gewerkt te hebben, kwamen we als het ware uit de techniekkast: we gingen proeflessen geven in groep 7 van Ans de Jong. Zij was op dat moment een van de weinige collega’s die in het project geloofde. Maar na verloop van tijd wer-

Nieuws van de werkgroep ICT De werkgroep ICT heeft de afgelopen periode niet stil gezeten. We weten allemaal dat ICT een belangrijke rol binnen het onderwijs heeft. De mogelijkheden breiden zich elke dag uit, en daar moeten we als stichting wat mee. In sommige gevallen is ICT het voertuig dat we gebruiken bij ons onderwijs, maar ICT is meer. De werkgroep is momenteel bezig met de afrondende fase van een beleidsplan ICT op stichtingsniveau. Bij deze grote klus hebben we de hulp ingeroepen van een deskundig bureau (Innowijs). Het plan is inmiddels besproken binnen de werkgroep en het netwerk (ICT coördinatoren). Op dit moment ligt het bij de beleidscommissie onderwijs die de feitelijke opdrachtgever is van het tot stand komen van dit stuk. In de volgende bijeenkomst met de werkgroep (die is op het moment dat jullie dit lezen al geweest) bespreken we gezamenlijk de aandachtspunten die vanuit deze commissie nog zijn gekomen en daarna hopen we het document snel vast te stellen. Op dat moment kunnen de coördinatoren van de individuele scholen aan de slag om het plan nog toe te spitsen op hun school. Daarnaast zijn we vanuit de werkgroep ICT nog op zoek naar een gezamenlijk inhoudelijk traject waar we binnen de stichting aan kunnen werken om van en met elkaar te leren. Ons mission-statement is niet voor niets ‘Tangent: samen sterk in leren’. Ook hierin zijn al de eerste stappen gezet en worden de mogelijkheden onderzocht. Mocht je nog een goed idee hebben om dit te bereiken, laat het ons dan weten via je directie. Werkgroep ICT

In verband met haar nieuwe baan als algemeen directeur van Stichting ­Katholiek Basisonderwijs Oss maakt mevrouw Edith van Montfort sinds 1 oktober jl. geen deel meer uit van de Raad van Toezicht van Tangent. De vacature die hiermee ontstaat, wordt in de loop van het komende jaar ingevuld. Onlangs is een nog openstaande vacature ingevuld: per 1 november is de heer Wim Dankers lid geworden van de Raad van Toezicht. In de Tango van maart 2011 zullen we nader kennismaken met de heer Dankers.

­ ichelroede ook veilig gesteld. W De techniekkisten zijn gelukkig niet blijven staan in de groepen 5 t/m 8. Twee collega’s van een andere school hebben kringkisten ontwikkeld. Als een kind in de kring roept: ‘Juf ik heb nieuwe schoenen!’ past daar de kist bij met veters, leder, klittenband, zolen, verhalen, liedjes… Deze kisten heb ik geïntroduceerd in de groepen 1 en 2. Voor de groepen 3 en 4 heb ik techniekkisten gevuld die de route van materiaal naar product duidelijk maken. Ook met deze kisten werken kinderen in tweetallen, zoveel mogelijk zelfstandig en moeten ze samen overleggen en experimenteren. Ik denk graag terug aan Stefan en Thomas uit groep acht. Zij hadden voor de opening van een nieuw bedrijf in Udenhout een ingenieus appa-

raat ontwikkeld om de bekende ­cadeauenveloppen te transporteren naar een emmer. Dat bedrijf doneerde de opbrengst van 7000 euro aan De Wichelroede. De twee jongens kregen spontaan applaus van hun klasgenoten. En van mij! Sinds een paar jaar ben ik lid van het bestuur van VONK. Dat is een landelijke vereniging van techniekmensen in het basisonderwijs. Ook ben ik freelance-projectleider bij techXperience. Deze stichting begeleidt scholen die techniek op het rooster willen plaatsen. Voor mij staat als een paal boven water dat techniekonderwijs een vaste plaats moet krijgen binnen de basisschool. Een dag iets geheel anders doen? Ik zou het niet weten. Techniek is toch overal om je heen.

den andere teamleden enthousiast, vooral toen ze zagen hoe gemotiveerd hun leerlingen aan de opdrachten werkten. Het aantal leskisten groeide gestaag en de technieklessen kregen een vaste plaats op het rooster van de groepen 5 t/m 8. Piet Lagarde was zich steeds meer gaan interesseren in de theorie van de meervoudige intelligentie, uitgedacht door de Amerikaanse psycholoog Howard Gardner. Hij zag de techniekkisten als een uitstekend middel om de acht (inmiddels negen, red.) verschillende intelligenties bij zijn team te introduceren. Elke kist deed namelijk een beroep op veel verschillende intelligenties. Doordat ik de allereerste zogenaamde ‘Melkertbaan’ van de gemeente ­Tilburg kreeg, was intussen mijn plaatsje binnen het team van De

Wisselingen in de RvT

Marijke van Oploo

21

Kort Nieuws

Burgemeester Noordanus op bezoek bij De Lochtenbergh Op 13 oktober kreeg De Lochtenbergh hoog bezoek. Burgemeester Noordanus deed een rondje door onze wijk (Stokhasselt) en begon zijn tour op onze school. Het doel van het bezoek was om met bewoners, ouders en leerlingen te praten over veiligheid. Noordanus heeft veiligheid hoog op de agenda staan. Hij heeft gesproken met mensen van het buurtcentrum, ­ouders, de politie, gemeentemedewerkers en de directie van de school. Daarna ging hij naar groep 8. De leerlingen hebben daar d.m.v. zelfgemaakte presentaties aan de burgemeester duidelijk gemaakt waar hun zorgen liggen. De leerlingen gaven onder andere de volgende items aan: onveilige verkeerssituaties; lastig gevallen worden door hanggroepjongeren; overlast door hondenpoep; een aantal schietpartijen die onze leerlingen daadwerkelijk gezien hebben en straatvuil. De burgemeester heeft hier goed naar geluisterd en gaat de bevindingen meenemen. Lizette Knuvers-Mijland Leerlingen zetten Stelaertshoeve op de wereldkaart Heel soms gebeurt het dat een school wereldberoemd wordt. Basisschool Stelaertshoeve is het gelukt, nou ja… een beetje dan. Leerlingen van groep 6 zijn met hun postcrossingproject op de goede weg om contact te leggen met mensen uit alle uithoeken van de wereld. Hoe ze dat doen? Met een ouderwets ansichtkaartje. Via internet vragen de leerlingen gegevens van een andere deelnemer aan; iemand uit Nederland, België of Finland, Rusland, China of Amerika of waar dan ook. Een leerling maakt een mooie ansichtkaart die, voorzien van een kaartcode, wordt verzonden. Als de kaart is aangekomen, wordt het spannend: dan kunnen de leerlingen zelf een kaart verwachten van een willekeurige plek op de aardbol. Inmiddels zijn er heel wat kaarten verzonden en zijn er minstens zo veel op school afgeleverd, soms met mooie, verrassende verhalen. Nieuwe kaarten krijgen een plaatsje op het prikbord, maar niet voordat is opgezocht waar de kaart vandaan komt. Waarschijnlijk hangt het prikbord aan het eind van het schooljaar helemaal vol met kaarten, verzonden vanuit álle uithoeken van de wereld. Team Stelaertshoeve

22

Mobiliteit Esther Delaere: van De Kring naar St. Caecilia Geboren Rosanne, dochter van Carolien DeliënHorevoorts (De Vlashof) en Bjorn op 29 oktober 2010 Billie, dochter van Esther Moonen (Berkeloo en De Kleine Akkers) en Tom Strijbosch op 8 november 2010 Gijs, zoon van Petra Brugmans ­(Stelaertshoeve) en Remco Vogels op 12 november 2010 Wesley, zoon van Brigitta Ploum en Eddy van de Wiel op 20 november Willemijn, dochter van Lizette Knuvers-Mijland (Lochtenbergh) en René op 26 november 2010

Jet, dochter van Sanneke van Gilsvan Vugt (De Kring) en Bas op 11 oktober 2010

Getrouwd Heidi Boomaars (d’n Hazennest) en Patrick van Boxtel op 1 juli 2010 Bregje Vos (Wichelroede) en Jeroen Maas op 22 oktober 2010 Willemijn

Jubileum Marieke van Rijsewijk: 12½ jaar bij Tangent; Ingrid Voorn: 25 jaar in het

onderwijs en bij Tangent; Piet Happel: 40 jaar in het onderwijs (allen Berkeloo)

Misschien is deze lijst niet compleet. Daarom: in dienst, u­ it dienst, g­ etrouwd, kind gekregen, jubileum te vieren of ­geslaagd? Geef het door: [email protected].

Kort nieuws Oerinteressant museum

De groepen zes van basisschool Stelaertshoeve hebben een bezoek gebracht aan Museum De Groene Poort, het oertijdmuseum in Boxtel. Het bezoek startte met een informatieve film over dinosaurussen. In het museum konden de leerlingen vervolgens zelf eerst lekker rondneuzen. De meeste aandacht ging uit naar een dinosaurusskelet van wel 12 m. hoogte. Eenmaal op school raakten de leerlingen niet uitgepraat over alles wat zij gezien hadden. Het was een oerinteressante tijd! Team Stelaertshoeve

‘Dooi’ van Greet Brokerhof-van der Waa, Uit: Zinboekje, Oase Media

CAO-onderhandelingen weer gestart De PO-raad en de vakcentrales zijn de onderhandelingen weer gestart om te komen tot een nieuwe CAO-PO 2011. De duur van de nieuwe CAO-PO zal 1 jaar zijn. Deze onderhandelingen gaan niet over de primaire arbeidsvoorwaarden (salaris), die nog niet gedecentraliseerd zijn naar de PO–Raad, maar nog bij het ministerie van OC&W liggen. De onderhandelingen gaan wel over de secundaire arbeidsvoorwaarden (regelingen voor het personeel). De context voor nieuwe onderhandelingen vanuit de PO-Raad: goed personeel voor ieder kind. Het speerpunt van de vakcentrales is: duidelijke regelingen op het gebied van werktijden en inzetbaarheid. De PO-Raad streeft met de centrales naar een gemeenschappelijke professionaliseringsagenda. Enkele onderhandelingspunten: de huidige BAPO-regeling wordt afgebouwd; de directiefuncties een herkenbare, positie geven binnen de CAO; een nieuwe regeling voor levensfasebewust personeelsbeleid die voorziet in een persoonlijk budget dat kan worden ingezet voor duurzame inzetbaarheid en professionalisering. Mobiliteitsbeleid is een belangrijk instrument voor loopbaanontwikkeling, verdere professionalisering en duurzame inzetbaarheid. Daarom moeten belemmeringen voor mobiliteit op bestuursniveau worden weggenomen. De centrales willen het betaald kraamverlof voor vaders uitbreiden naar 10 werkdagen bij een volledige betrekking en willen een voorbeeldfunctie ontwikkelen op salarisschaal 6 om daarmee onderwijsassistenten meer carrière­ perspectief te bieden. Ook willen ze dat startende leraren vrijstelling krijgen van alle overige taken, danwel een vermindering van de lesgevende taken met 20%. Bovendien willen ze in de CAO-PO opnemen dat nieuwe werknemers in het eerste jaar na indiensttreding de contributie van een vakbond naar keuze krijgen vergoed door de werkgever. De overige onderhandelingspunten zijn te vinden op onze website: www.tangent.nl onder het kopje CAO. Milo Bernard

Personalia

23

Prikbord 1 6

2 5

4

Nou, nog even wat Sinterklaaspret dan, omdat we er hierna weer een jaar op moeten wachten. Sint heeft een drukke periode gehad, want hij was werkelijk óveral! Op Berkeloo werd hij geflankeerd door Witte Piet ­(Happel) die zijn 40-jarig ambtsjubileum vierde ( 1 ). Prachtig tafereel bij Duimelotje: veel gespannen kleutertjes tijdens de Sinterklaasbijeenkomst. ( 2 en 3 ). Een compleet hulpteam zit klaar in een speciaal ingerichte werkkamer voor Sinterklaas bij De Vlashof. Hij heeft er zelfs een eigen mailadres gekregen zodat de kinderen hem kunnen mailen. Het hulpteam moest wel van alles uitleggen, want Sinterklaas kon nog niet eens een mail versturen. ( 4 ). In La Vida ontving Sinterklaas veel kinderen, maar ook enkele volwassen Tangenters. Hier mogen Wil (CvB) en Rita Broos (Olleke Bolleke) ook op de foto met de Sint ( 5 ). Een echte nepperd liep rond op de Tweedaagse van de Tangent-directeuren ( 6 ). Maar voor nu is het weer: dag Sinterklaasje!!

3

Colofon Samenstelling: Peter Vervloed, Jan Aarts, Ton van den Boom, Marijke van Oploo (hoofd­redactie) Vormgeving en opmaak: Marijke van Oploo Tango verschijnt vier keer per schooljaar. Het volgende nummer ­verschijnt op 21 april 2011. Kopij, reacties en tips zijn van h­ arte welkom! De redactie b­ ehoudt zich het recht voor om artikelen waar nodig te r­ edigeren of in te korten. Stuur bijdragen voor het volgende nummer vóór 1 april 2011 naar [email protected].

Stichting Stichting Tangent, Tangent, palet palet vanvan basisscholen basisscholen en peuterspeelzalen en peuterspeelzalen TT 013 013 522 522 9292 5050 F 013 F 013 522522 92 92 59 59 W www.tangent.nl W www.tangent.nl Postadres Postadres Postbus Postbus 85, 85, 5070 5070 AB AB Udenhout Udenhout Bezoekadres Bezoekadres Slimstraat Slimstraat 7, 5071 7, 5071 EGEG Udenhout Udenhout