2. Informatieblad voor het personeel van Tangent. december Deze keer in Tango: 10. Bijna Kerst. 6. Andere planeet. 19

december 2011 Deze keer in Tango:

Informatieblad voor het personeel van

Tangent 10. 6.

Bijna Kerst

hoe denken onze collega’s

19.

twee directeuren gingen

over ’De Boodschap’

uitbundige middag voor

naar Afrika

of ’de boodschappen’?

(groot-)ouders en kinderen

Andere planeet

Sinterklaasfeest

12/2 Informatieblad voor het personeel van Tangent

© Brabants Dagblad

Inhoud

2. Van de redactie



3. KN: Studiedag 2012, 3. Column



4. Toon Godefrooij: forens

tegen wil en dank

5. KN: buitenkunstproject voor



Stelaertshoeve

6. Een andere planeet: Kenia



7. Nieuw speelplein voor ­Lochtenbergh geopend 8. Inspectiebezoek

10. De Boodschap van de Engel 12. Wim Scheffers blikt terug

14.

Kinderboekenweek 2011:

Superhelden

16. KN: Zwaluwstaartproject 16. Uitgelicht: Will Nieklinn 17. KN: Achthoeven op tv 18. Uit de krant

19. Personalia 19. KN: afscheid van Maria van Gorp en Joke Slotboom

20.

Sinterklaasfeest

voor Tangenters

20.

2

Colofon

Slimstraat 7> Verwondering

Tweedaagse Directies

Kort nieuws

Van de redactie Op het moment van verspreiding van deze Tango zijn onze werkdagen voor de rest van dit jaar op de vingers van één hand te tellen. Bijna beginnen we aan de kerstvakantie, die anders-dan-anders vakantie waarop sfeer en weersomstandigheden zo'n grote invloed hebben. Als gewoonlijk probeert de Tango-redactie, bijgestaan door negen collega's, een handje te helpen bij het bereiken van de juiste stemming. Op 5 oktober was het Dag van de Leerkracht. De aandacht daarvoor sneeuwde wat onder door de gelijktijdige start van de Kinderboekenweek, waarvoor het uitdagende thema ’Superhelden’ was gekozen. Op pagina 14 en 15 wat creatieve acties... Tangent had een ’Dag van de Leerkracht'-cadeautje voor alle personeelsleden. Vooruitlopend op de in februari te houden ICT-studiedag kreeg iedereen een Tangent-balpen mét ingebouwde USB-stick. Aandacht is er voor de komende en de gaande man. Maak kennis met Toon Godefrooij. Hij was op zoek naar een nieuwe uitdaging, en vond die in de functie van Lid College van Bestuur van Tangent. Ook Wim Scheffers zocht een nieuwe uitdaging, maar die lag buiten Tangent. Per 1 januari verlaat hij De Regenboog. Zijn rechterhand, Cock Dusée, gaat aan het eind van dit schooljaar met prepensioen, maar dat leidt nu al tot de dramatische krantenkop 'De Regenboog verliest twee hoofden'! Andy de Graaf en Guus Moolhuijsen, directeuren van De Lochtenbergh en Stelaertshoeve, maakten een onvergetelijke reis naar Kenia en maken ons deelgenoot van hun ervaringen. Ook nog in het nieuws: de prachtige nieuwe Lochtenbergh-speelplaats is feestelijk geopend. Rest me nog om namens het College van ­Bestuur en de redactie iedereen fijne kerstdagen te wensen en een mooi nieuw jaar met ­weinig zorgen, maar veel liefde, geluk en goede gezondheid! Marijke van Oploo

Studiedag 2012: Onderwijs en ICT Op 1 februari 2012 worden alle personeelsleden weer uitgenodigd voor de tweejaarlijkse studiedag van Tangent. Graag willen wij u op de hoogte houden van de laatste ontwikkelingen en de voortgang van onze studiedag. Zoals u weet zijn wij te gast in mfa De Symfonie van basisschool Stelaertshoeve. Daar wordt, in samenwerking met de Twern, de deur opengesteld. Wij hebben dankbaar gebruik kunnen maken van de tips, adviezen e.d. die wij vanuit de enquête hebben ontvangen. Uiteraard kunnen we niet aan alle wensen van onze collega’s tegemoet komen, maar wij proberen in elk geval een zo breed mogelijk aanbod te garanderen. Als deze Tango door u gelezen wordt, hopen wij dat iedereen zich inmiddels ingeschreven heeft voor de workshops. We hopen ook dat zoveel mogelijk workshops kunnen doorgaan. In de kerstvakantie gaat de werkgroep aan de slag om alle plooien glad te strijken en een deugdelijke oplossing te zoeken voor workshops die onderbezet zijn. Bij over-inschrijving reageert de inschrijftool en geeft aan dat de workshop vol is. Als echter een workshop slechts door 2 of 3 personen gekozen wordt, dan komt er geen reactie en zullen wij achteraf moeten besluiten of een workshop wel of niet doorgaat. Het is onze ambitie om zoveel mogelijk workshops te laten regelen door gebruikers zelf. Mensen uit de praktijk dus, die zelf dagelijks voor de groep staan en (soms met vallen en opstaan) aan de slag zijn gegaan om ICT te integreren binnen ons onderwijs. Wij houden u op de hoogte! Namens de werkgroep studiedag, Hans Coninx Tweedaagse Directies Op 24 en 25 november waren de directies van alle scholen en het College van Bestuur tijdens een studie-tweedaagse bijeen in Huize Bergen in Vught. Onderwerp was de volgende stap in onze kwaliteitszorgcyclus. Op dit moment leren alle Tangent-scholen onder leiding van Theo Lansu (BMC) hoe we onze eigen kwaliteitsanalyses kunnen maken aan de hand van een zelfevaluatie. Tijdens de tweedaagse stond de vraag “hoe van een zelfevaluatie tot een plan van aanpak te komen” centraal. Onder leiding van zes directieleden van onze scholen, die geschoold zijn als procesbegeleiders, hebben de directies en het CVB zich gebogen over vier kwaliteitsonderzoeken van vier scholen. Het resultaat bestond uit een of meerdere plannen van aanpak voor die scholen. Uiteraard moet de tweedaagse tot doel hebben dat onze directies alle scholen die een kwaliteitsanalyse maken, kunnen ondersteunen.Van belang, want dit schooljaar komen alle Tangent­ scholen aan de beurt voor zo'n kwaliteitsanalyse. Twee prima dagen waarin hard gewerkt is en waarin we weer een stap dichterbij gekomen zijn bij ons doel om onze eigen kwaliteit te meten, te monitoren en te verbeteren. Charles Dams

Onlangs herlas ik een van mijn favoriete boeken: 'Honderd jaar eenzaamheid' van de Colombiaanse Nobelprijswinnaar Gabriel Garcia Marquez. En voor de zoveelste keer, ik heb dit boek al een aantal malen herlezen, werd ik gegrepen door een van de mooiste openingspassages uit de literatuur. “Vele jaren later, staande voor het vuurpeloton, moest kolonel Aureliano Buendia denken aan die lang vervlogen middag, toen zijn vader hem meenam om kennis te maken met het ijs.” 'Honderd jaar eenzaamheid' is het exotische en tragische verhaal van de talrijke generaties van Buendia’s en hun stad Macondo. Het is tevens een allegorie voor de rumoerige geschiedenis van het Zuid-Amerikaanse continent. Kolonel Aureliano Buendia, de zoon van de stichter van het geslacht Buendia, is de geboren superrevolutionair, leider van 40 omwentelingen en vader van zeventien bastaarden. Als deze man, die alles al meegemaakt heeft, tijdens een van zijn revoluties voor het vuurpeloton staat, blijkt verwondering als gevolg van zijn kennismaking met het ijs, zijn dominante herinnering. Deze zin maakt op mij daarom zoveel indruk omdat die de fundamentele betekenis van verwondering helder maakt. Het is mijn overtuiging dat de meest effectieve onderwijsleerprocessen, die processen zijn waar verwondering gewekt wordt. Het ervaren van verwondering levert de meest sterke intrinsieke motivatie op. Wij herinneren ons allemaal die verhalen of die gebeurtenissen uit onze onderwijsloopbaan die we ons als de dag van gisteren kunnen herinneren, die we onze kinderen vertellen en waarmee we ons verleden kleur geven. En het zijn niet alleen die momenten die we ons herinneren, maar zeker ook de leerkracht die de verwondering teweeg bracht. De meeste van onze leerlingen zullen naar alle waarschijnlijkheid niet voor het vuurpeloton eindigen, maar ze hebben, zoals kolonel Buendia, op een van onze scholen, bij een van onze leerkrachten dat moment van verwondering gekend.



< Charles Dams

3

Toon Godefrooij belandt in Udenhout

Forens tegen wil en dank Per 1 september vertrok Wil Broos. Al een maand later werd zijn opvolger benoemd. Toon Godefrooij, geboren in Schijndel maar al dertig jaar vergroeid met Arnhem, keert tijdens kantooruren terug naar het ­Brabantse land. De kennismaking met Tangent tijdens de sollicitatieprocedure beviel zó goed, dat hij de dagelijkse reis voor lief neemt. Toon aan het woord over drijfveren, vraag en aanbod... “Toen ik de advertentie van Tangent in de Volkskrant zag, veronderstelde ik dat de organisatie in Tilburg gevestigd was. Dat riep goede herinneringen op: vroeger studeerde ik in Tilburg, en woonde in Arnhem. De treinritjes gebruikte ik als lees- en studietijd. Als ik thuis kwam, was mijn huiswerk al grotendeels gedaan. De vacature van lid College van Bestuur overwegend, leek me dat ook nu weer een mooie optie: tweemaal daags een periode, gereserveerd voor het lezen van veel stukken. Het was wel even slikken toen tot me doordrong dat de beoogde standplaats Udenhout bleek te zijn. Ik stuurde toch mijn brief, vanuit de gedachte dat ik er altijd nog vanaf kon zien als het me niets leek. De sfeer was meteen goed, en in de tweede ronde werd het nadrukkelijk leuk. Dan is het moeilijk om nee te zeggen op de uitnodiging om lid CvB te worden. Dus nu is het zover. Tijdens de eerste weken heb ik autoroute uitgeprobeerd, maar dat is met de huidige verkeersdrukte geen pretje. Daarom reis ik bij voorkeur per trein. Ik heb een fiets gekocht voor de tochtjes van en naar het Tilburgse NS-station en voor de afspraken tijdens werktijd. En mocht het echt nodig zijn, dan kom ik met de auto. Als ik eenmaal een beslissing heb genomen, ga ik ervoor. De komende jaren is het mijn

4

dagelijkse realiteit om heen en weer te reizen. Eigenlijk liever niet, beken ik eerlijk, maar ik heb er ook geen last van. Loopbaan Het werken bij een onderwijsorganisatie is mij niet vreemd. Ik heb al een lange carrière achter de rug die verwant is aan onderwijs. In 1982 startte ik als leraar maatschappijleer aan het LHNO. Dat was een feest! Ik vond het zó leuk om daar les te geven, dat ik me nog wel eens afvraag waarom ik er ooit mee ben gestopt. Daarna stapte ik over naar Bosbouw Cultuurtechnisch Onderwijs. Aanvankelijk gaf ik er economielessen, maar na enkele staffuncties zette ik een afdeling op waar cursussen en contracten werden verkocht. We organiseerden onder andere veiligheidscursussen waarmee mensen zich konden certificeren. We werkten bijvoorbeeld voor Staatsbosbeheer en deden zaken met Rijkswaterstaat. In 2002 ging ik naar het primair onderwijs in Arnhem. Ik werkte ruim vier jaar als hoofd van het stafbureau van 'De Basis', een schoolbestuur voor openbaar onderwijs in Arnhem. Daarmee leerde ik het Arnhemse onderwijswerkveld goed kennen, wat leidde tot een volgende baan. Ik werd uitgenodigd om onderwijshuisvesting te organiseren. In opdracht van alle schoolbesturen in Arnhem

moesten in een periode van tien jaar vijftien Brede Scholen worden opgezet. Voor acht daarvan was nieuwbouw voorzien. Onder druk van bezuinigingen is er door ongeveer de helft daarvan een streep gehaald. Heel zuur, want daarmee werden meteen mijn bezigheden ook overbodig. Ik ben intensief betrokken geweest bij de bouw van zeven Brede Scholen (bouw, oplevering, beheer en exploitatie), maar daarna was het afgelopen. Ik heb me niet fel verzet, maar heb het geaccepteerd als een voldongen feit en me vervolgens geconcentreerd op andere mogelijkheden. Uitdagingen Zo'n mogelijkheid deed zich heel snel voor door de vacature bij Tangent, die uiteindelijk resulteerde in een benoeming. Door de ontwikkelingen in mijn vorige baan was ik in staat heel snel aan de slag te gaan in Udenhout. Inderdaad een heel eind van Arnhem vandaan, maar een verhuizing naar Tilburg of Udenhout zit niet in de planning. Als het heen-enweer reizen niet werkbaar blijkt, zal ik zo nodig andere mogelijkheden overwegen zoals overnachten in een hotel of bij familie of vrienden, desnoods het huren van een appartement. Sinds anderhalve maand zit ik achter

mijn bureau in de pastorie. Ik heb inmiddels alle scholen bezocht en breng veel tijd door met lezen. Ik heb al wat schermutselingen achter de rug, maar ik heb er veel plezier in. Mijn eerste uitdaging was de begroting. Ondanks dat ik al tijdens de sollicitatieprocedure had gezien dat Tangent een financieel gezonde organisatie is, ben ik wel geschrokken van het toekomstperspectief. Financieel gaan we zwaar weer tegemoet. Door de voorziene daling van inkomsten zullen we flink aan het werk moeten om gezond te blijven. We moeten de tering naar de nering zetten en er niet op vertrouwen dat de reserves voldoende zijn om tekorten af te dekken. Dat gegeven én het uitgangspunt dat ik de gewoonten van Tangent wil leren kennen en wil respecteren, maakt dat het uitgeven van een concept­begroting niet zo gemakkelijk en soepel verloopt als ik wel zou wensen. We hebben vet op de botten, maar als we dat kwijtraken, kunnen we nooit meer een tegenslag verdragen. We moeten zoveel mogelijk efficiencyslagen maken: bijvoorbeeld niet op iedere school een verzuimprotocol laten ontwikkelen, maar twee mensen aan het werk voor de hele orga-

nisatie. Dat scheelt veel tijd, dus geld. Er zijn veel onderwerpen te vinden waar winst in zit. Daar moeten we noodzakelijkerwijs mee aan de slag, het voordeel van een grote organisatie benutten. Eénpitter zijn is in de huidige financiële markt niet meer reëel. We mogen blij zijn dat we als scholen, verenigd onder één schoolbestuur, met elkaar solidair kunnen zijn: door een fikse tegenvaller valt een enkele school niet onmiddellijk om.

Toekomst Wat ik bij Tangent zie, bevalt me. Er is prettig contact en goede bereidheid tot samenwerking. Ik ben niet teleurgesteld in mijn inschatting. Tangent zocht een nieuw CvB-lid, ik zocht een nieuwe uitdaging. We hebben elkaar gevonden, en wat mij betreft gaan we er helemaal voor. Na de eerste kennismaking is het nu tijd om samen te werken aan een gezonde toekomst. " Marijke van Oploo

Kort nieuws Stelaertshoeve en Brabants Kunstland In september hebben de leerlingen van de groepen 7 van basisschool Stelaertshoeve deelgenomen aan het project Brabants Kunstland. Het is een project dat kunsteducatie en natuur en milieu aan elkaar verbindt en dus perfect past in het programma van de school. Onder leiding van een kunstenares en een natuureducator hebben de leerlingen een vergankelijk (en dus tijdelijk!) kunstwerk gemaakt in het Tilburgse gebied Moerenburg. Deze manier van werken wordt landkunst genoemd. Bij landkunst ligt de nadruk ligt op het werken in de natuur, zónder deze aan te tasten. De kinderen leren op deze manier om met andere ogen naar de ­natuur te kijken. En dát is gelukt. Op de foto’s ziet u een van de resultaten. Nu maar hopen dat we er lang van kunnen genieten. Team Stelaertshoeve

5

5

Tangent-directeuren op studiereis naar Kenia

Een andere planeet waar 'pole pole' heerst Eind september 2011 zijn Guus Moolhuijsen (Stelaertshoeve) en Andy de Graaf (Lochtenbergh) naar Kenia vertrokken voor een studiereis van 12 dagen om daar workshops te geven. Deze reis maakt onderdeel uit van een omvangrijker project onder de vlag van Teachers4teachers (T4T) dat ondersteund wordt door Tangent. Doelstelling van T4T is de onderwijsontwikkeling in Kenia te bevorderen. T4T doet dat onder meer door het organiseren van uitwisselingsprogramma’s tussen Nederlandse en Keniaanse leraren en directeuren van het basisonderwijs. Lees hier over hun ervaringen. Twee keer per jaar, in het voor- en najaar, vindt in Keniaanse scholen een intensieve uitwisseling plaats van ideeën en ervaringen, o.a. op het gebied van taalverwerving. De ontmoeting tussen de leerkrachten en directeuren van twee culturen levert voor allen diepe inzichten op over het belang van uitwisseling en ondersteuning. De uitwisseling is een intensieve leerervaring. Met deze mooie woorden uit het voorlichtingsboekje van T4T en een zaterdagse voorbereidingsdag begin september in het hoofd werd de reis naar het gebied ten zuiden van Mombassa aangevangen. De workshops stonden in het teken van de KCPE (Kenya Certificate of Primary Education - een soort Citotoets, maar dan als eindexamen). De doelstelling van onze workshops was om samen met de Keniaanse collega’s te onderzoeken op welke manieren de opbrengsten van de KCPE verhoogd zouden kunnen worden. Opbrengstgericht werken staat dus niet alleen in Nederland op de onderwijsagenda!!!!

6

geweest, maar ook als mens. Uitspraken als pole, pole (langzaam aan) en hakuna matata (geen probleem) zijn inmiddels lijfspreuken geworden. Hopelijk houden we dit gevoel nog lang vast! We zijn erg benieuwd of de plannen ook daadwerkelijk goed uitgevoerd gaan worden. Vanaf het moment dat we in ons werkgebied waren, hadden we het idee op een andere planeet te zijn. We moesten er veel voor over heb-

ben om op onze locatie te komen: reizen van maar liefst anderhalf tot twee uur naar de ontvangende scholen. En bovendien zijn de wegen vaak erg slecht. De ontmoeting met onze collega’s uit Kenia was hartverwarmend. Wat een ontvangst en wat een relaxte omgeving. Maar de ontmoeting met Kenia was er ook een vol contrasten. De luxe hotelkamer versus de lemen hutjes, onze luxe maaltijden in het hotel tegenover de strijd om een fatsoenlijke maaltijd

per dag, de luxe I-phone versus de meest aftandse maar wel functionerende mobieltjes. Maar toch kwam een gemiddelde Keniaan ons als gelukkig over. Misschien nog wel gelukkiger dan een gemiddelde West-Europeaan. We vonden het een voorrecht om dit mee te mogen maken. Een groot compliment aan onze stichting waarin goed en sociaal werkgeverschap in de brede zin van het woord hoog in het vaandel staat! Guus Moolhuijsen en Andy de Graaf

Vo o r w i e ve r d e r g e ï n t e re s s e e r d i s : g­ e d e t a i l l e e r d e d a g ve r s l a g e n k u n n e n wo r d e n g e l e z e n o p : a n d y d e g r a a f .w a a r b e n j i j . n u .

Samenwerkingsproject gemeente Tilburg, Jantje Beton en Lochtenbergh

Opening nieuw speelplein groot succes!!

De eerste dagen in Kenia hielden we ons bezig met het voorbereiden van het onderwerp en het doorgronden van het Keniaanse onderwijssysteem dat op het Engelse systeem is gebaseerd. Uiteraard hebben we ook de omgeving en de cultuur waarin de scholen staan verkend. We hadden twee workshops van twee dagen, elk op een andere locatie met een andere groep directeuren. De workshops waren erg afwisselend van opzet. Diverse inhoudelijke werkvormen werden afgewisseld met ‘energizers.’ De resultaten bij beide

workshops waren indrukwekkend: 1. Een meerjarenplan om de resultaten te verhogen binnen de mogelijkheden van Kenia. Elementen daarin zijn: groepswerk en coöperatief leren, zelf ‘eenvoudige’ leermiddelen maken, zelf oefentoetsen maken voor elkaars school, meer leertijd, het besef dat de schoolleiders de knop van de vernieuwing moeten indrukken, maar dat de leerkrachten het uiteindelijk moeten doen, rol van coaching en klassenbezoeken, etc. 2. Het element van wederzijds respect is volledig uit de verf gekomen en aan beide kanten is er veel inspiratie opgedaan. 3. De algehele slotconclusie van onze Keniaanse collega’s was dan ook: “T4T moet echt doorgaan met de workshops!!” Een motto dat door ons zeer wordt onderschreven. Ook voor ons persoonlijk is het een enorme verrijking als schoolleider

Voor de zomervakantie hebben de kinderen van basisschool De Lochtenbergh samen met Jantje Beton en de gemeente Tilburg het startsein gegeven voor de bouw van het nieuwe speelplein. Tijdens de zomervakantie en in de periode erna is er heel hard gewerkt door Gebr. Brouwers uit De Moer en is het oude speelplein omgetoverd tot een spectaculair plein met o.a. een amfitheater, grote schommel, klimtoestellen, een renbaan, een voetbalveld van kunstgras en grote heuvels. Donderdag 20 oktober 2011 was het dan eindelijk zover: het nieuwe speelplein van basisschool De Lochtenbergh werd officieel geopend. Meer dan 300 ballonnen gingen de lucht in en met de hele school hebben we het Lochtenberghlied ten gehore gebracht voor alle genodigden en de ouders. Om het feest compleet te maken kwam Nol Havens van VOF De Kunst optreden in het nieuwe amfitheater en kregen de kinderen nog een lekkere traktatie mee naar huis. We hopen dat de kinderen nog lang kunnen genieten van dit mooie speelplein en er veel gebruik van mogen maken! Team De Lochtenbergh

7

Basisarrangement voor alle zestien basisscholen

De Inspectie op bezoek Op vrijdag 18 november heeft de inspectie van het onderwijs haar jaarlijkse bezoek aan onze stichting gebracht. Dit artikel heeft tot doel om duidelijk te maken hoe de inspectie werkt, hoe zo’n bezoek verloopt en hoe een oordeel gevormd wordt. We zullen uit het totale palet waarnaar de Inspectie kijkt (het toezichtskader) ons beperken tot de opbrengsten. Enerzijds omdat de Inspectie de indicatoren die met opbrengsten te maken hebben als uitgangspunt voor de beoordeling van scholen gebruikt, anderzijds omdat opbrengsten met name in het kader van opbrengstgericht werken de laatste tijd in het middelpunt van de belangstelling staan. Ik begin met iets te zeggen over het toezichtskader, daarna komen de verantwoording van de leerresultaten, risicoanalyse en beoordeling aan de orde en ik sluit af met een inkijkje in het bezoek en de beoordeling van de Inspectie van onze scholen. Het toezichtskader Het toezichtskader PO onderscheidt zeven opbrengstindicatoren. Op de eerste plaats moeten de taal- en ­rekenresultaten van de leerlingen aan het eind van de basisschool ten minste op het niveau liggen dat op grond van de kenmerken van de leerlingenpopulatie mag worden ver-

8

wacht. Datzelfde geldt voor Nederlandse taal en rekenen/wiskunde tijdens de schoolperiode. Leerlingen doorlopen in beginsel de school binnen de verwachte periode van 8 jaar en er wordt gekeken of leerlingen met specifieke onderwijsbehoeften zich naar hun mogelijkheden ontwikkelen. Verder liggen de sociale competenties van de leerlingen op een niveau dat mag worden verwacht. Natuurlijk is belangrijk dat de adviezen van de leerlingen voor het vervolgonderwijs in overeenstemming zijn met de verwachtingen op grond van de kenmerken van de leerlingen­ populatie en dat de leerlingen naar verwachting in het vervolgonderwijs functioneren. Bij het beoordelen van deze indicatoren kunnen in principe de volgende oordelen worden gegeven: slecht, onvoldoende, voldoende, goed, niet te beoordelen. Verantwoording leerresultaten De Inspectie richt zich op het beoordelen van de basisvaardigheden (technisch/begrijpend lezen en rekenen/wiskunde), de leerprestaties van leerlingen met specifieke onderwijsbehoeften en de sociale competenties van leerlingen. Scholen gebruiken voor het meten van de leerresultaten een grote variëteit aan toetsen. Van scholen wordt verwacht dat zij voor de verantwoording van hun resultaten gebruik maken van betrouwbare, valide en adequaat genormeerde toetsen. Daarnaast gaat de Inspectie ervan uit

dat de resultaten van alle leerlingen worden gevolgd met methodegebonden en landelijk genormeerde methodeonafhankelijke toetsen. Verder worden de schoolresultaten vergeleken met die van andere, vergelijkbare scholen. De beoordeling van de eindresultaten wordt gebaseerd op de resultaten van tenminste drie jaargroepen; van de resultaten gedurende de volledige schoolperiode op tenminste vijf toetsen. Daarnaast veronderstelt de Inspectie dat een school zich in principe elk jaar aan de hand van dezelfde toetsen verantwoordt. Risicoanalyse en beoordeling In 2007 is de Inspectie gestart met het uitvoeren van een jaarlijkse risicoanalyse van de leerresultaten van alle basisscholen. Daarin worden de eindresultaten van de laatste drie jaren (groep 8) geanalyseerd. Zo mogelijk wordt ook de gemiddelde taal- en rekenscore van de afgelopen jaren in de analyse betrokken. De Inspectie signaleert risico’s als de eindresultaten de laatste twee jaar onder de ondergrens van de Inspectie liggen. Uiteraard is er sprake van een risico als er gegevens ontbreken of als er inconsistenties zijn in de aangeleverde gegevens. Met ingang van 1 augustus 2011 signaleert de Inspectie een klein risico als de eindresultaten van het laatste jaar onder de ondergrens lijken te liggen. Deze scholen ontvangen hierover een attendering. Naast de gegevens uit de risicoanalyse en de

aanvullende bevraging betrekt de Inspectie ook reeds in haar bezit zijnde gegevens en informatie uit het gesprek met het bevoegd gezag om te bepalen of er onderzoek op de betreffende school nodig is en hoe het onderzoek er in dat geval uit ziet. Het is belangrijk om te beseffen dat de resultaten van de risico-analyse geen oordeel over de leerresultaten vormen. Indien risico's worden gedetecteerd, betekent dit slechts dat de gegevens van deze school nader bekeken worden en besproken worden met het bevoegd gezag. Zo nodig volgt een onderzoek op de school. Bijzondere omstandigheden die op scholen spelen en mogelijk van invloed zijn op het inspectie-

Resultaten Tangent De resultaten van alle scholen zijn met de inspecteur besproken. Alle opbreng­ sten waren door Jan van Esch in kaart gebracht en daar waar nodig van een analyse voorzien. De eindopbrengsten (groep 8) waren in het schooljaar 2010-2011 op al onze scholen goed of voldoende. In vergelijking met voorgaande jaren waren er iets minder scholen die 'goed' scoorden. De inspecteur vond dit niet verontrustend, maar adviseerde wel de redenen te onderzoeken. De tussenopbrengsten (toetsen van groep 3 t/m 7 van technisch lezen, begrijpend lezen en rekenen/wiskunde) waren op een aantal scholen niet allemaal voldoende. Dat werd mede veroorzaakt

v.l.n.r.: Toon Godefrooij, Charles Dams, Jan van Esch, Annelieke van Geffen, Miriam Baltussen, Gérard Massar

oordeel, worden niet in de risico­ analyse betrokken. Zij worden op een later moment bij de definitieve oordeelsvorming betrokken. Wel past de Inspectie het principe toe dat er geen onderzoek op scholen komt waar risico's afwezig zijn. De Inspectie zal deze scholen slechts bezoeken voor een themaonderzoek, een onderzoek in het kader van het onderwijsverslag, een vierjaarlijks bezoek of een onderzoek in het kader van WE. Komend schooljaar zijn voor de basisscholen De Wildschut, St. Caecilia en Rennevoirt bezoeken in dit kader gepland.

door een verhoging van de normen. De directies van de betreffende scholen presenteerden samen met het CvB goede analyses en plannen van aanpak om de resultaten in de toekomst minstens aan de Inspectienorm te laten voldoen. Deze werden aan de inspecteur overhandigd en toegelicht. Belangrijk voor het oordeel van de Inspectie is de mate waarin bestuur en management controle hebben over de opbrengsten. Vandaar dat binnen onze stichting die opbreng­ sten een vaste plaats hebben in de managementrapportages.

Toezichtsarrangement Op basis van de risicoanalyse en het gesprek met het bevoegd gezag bepaalt de Inspectie het toezichtsarrangement volgens het principe: ’hoe groter het risico, hoe intensiever het toezicht’. Dat varieert van een basisarrangement voor scholen met weinig risico tot een arrangement ’zeer zwak’ voor de scholen waarvan de kwaliteit ver onder de maat is. Op deze vrijdag kwam mevrouw dr. M.W.J. Baltussen, inspecteur, dus naar Udenhout om in een gesprek met het CvB het toezichtsarrangement voor al onze scholen vast te stellen. Voor deze bijeenkomst waren ook vier ­directeuren uitgenodigd om de opbrengsten van hun eigen school toe te lichten. Namens de beleidscommissies hebben Annelieke van Geffen (De Wichelroede) en Gerard Massar (De Kleine Akkers) de inspecteur uitgelegd hoe Tangent haar eigen kwaliteit bewaakt. We hebben gesproken over het Kader Kwaliteitszorg bij Tangent, over onze zelfevaluaties en over managementrapportages. Natuurlijk hebben we aangegeven dat het minstens wat verrassend was, dat de Inspectie afgelopen jaar de normen voor een aantal tussentoetsen wijzigde. Ook hebben we gesproken over de moeilijkheden die de Prinsenbosschool ondervindt als gevolg van het steeds wijzigende beleid van COA. Het resultaat Op het eind van deze bijeenkomst kon mevrouw Baltussen ons mededelen dat alle zestien scholen van Tangent een basisarrangement krijgen. Dat is natuurlijk niet alleen de verdienste van de mensen die deze ochtend bij het gesprek waren, maar vooral van alle medewerkers die elke dag weer hun best doen om voor al die kinderen op Tangentscholen het beste onderwijs te verzorgen. Charles Dams

9

Boven in het topje van de kerstboom stond een engel. Hoe zij daar gekomen was, dat kon zij zich met de beste wil van de wereld niet meer herinneren. Zij had nog een vage heugenis aan een nauwe, donkere ruimte, waaruit zij opeens door een kleine hand in een zee van licht getild was. Het was een glorieuze geboorte geweest en sinds dat ogenblik was zij altijd gelukkig geweest. Dit ’altijd’ had eigenlijk nog maar één avond geduurd, maar voor een kerstengel is dat een eeuwigheid, dat begrijp je wel…

Zo begint het kerstverhaal ’De Engel’ van Godfried Bomans (1913-1971). Na de kerstdagen wordt het leven voor de engel steeds donkerder, vertelt hij verder. Ze komt op een koude zolder terecht, vervolgens smijt een dienstbode haar in het kolenhok en daarna vindt ze zichzelf terug in de vuilnisbak. Een vuilnisman neemt haar mee naar huis en stopt haar in een doos. Ze komt weer in het topje van een kerstboom te staan, maar ze valt er af. Uiteindelijk ligt ze op een hoop dorre bladeren in de tuin. Toch heeft ze nog kans gezien de tekst die op het lint dat ze in haar handen houdt te lezen: vrede op aarde aan de mensen van goede wil.

…en zij voelde hoe zij langzaam en pijnloos verteerde, dag na dag. Maar zij hield het lint stevig vast en er was geen bitterheid in haar. Want zij wist dat zij een wezen was, bestemd om dood te gaan, doch uitverkoren om de Goede Boodschap tot het einde te bewaren. Is kerstmis een feest van De Boodschap of van boodschappen doen? Is de kerstgedachte flink aan het devalueren onder invloed van onze drang het feest bovenal gezellig te maken door inkopen te doen, aangemoedigd door de commercie? Wij hebben een aantal personeelsleden van Tangent de volgende opdracht gegeven: je mag als uitverkoren kerstengel enkele 'boodschappen' in je winkelwagentje leggen. Dit keer geen haute cuisine, croissants of alcoholhoudende lekkernijen, maar symbolen die voor jou de kerstgedachte het beste weergeven. Er moeten tenminste drie boodschappen in je kar liggen, maar hou je budget in de gaten. Sommige boodschappen zijn te groot voor een winkelwagentje. Woorden als vrede, geluk, liefde… passen er niet in. D ­ aardoor krijg je moeilijkheden bij de kassa (de rij is toch al zo lang!). Je mag zelf je boodschappen kiezen, maar blijf zo dicht mogelijk bij jezelf, je gezin, je werk, je omgeving… Motiveer je keuze, alsjeblieft. Niemand zal je er op afrekenen, want we zijn allemaal mensen van goede wil. Lees de reacties, geniet en doe er je voordeel mee.

10

11

"Directie-wisseling inspirerend voor team"

Wim Scheffers blikt terug Op 22 september 2011 werd de ‘De Regenboog’ feestelijk geopend. Wim Scheffers beschouwt de totstandkoming van de nieuwe school als een kroon op zijn werk. Maar… die kroon wil hij graag delen met iedereen die met hem samengewerkt heeft. In de eerste plaats zijn adjunctdirecteur Cock Dusée, maar ook alle andere teamleden. Op 1 januari 2012 maakt hij een nieuwe start als directeur op basisschool De Wegwijzer in de Reeshof. Hoogste tijd voor een terugblik met een handvol uitspraken.

‘Ik heb altijd mijn houdbaarheidsdatum in de ­gaten gehouden.’

Ik

ben ik 1977 gaan werken op de school waar ik zelf nog leerling ben geweest: de St. Jozefschool in Oisterwijk. Daarna heb ik nog een jaar les gegeven op de OLV Ter Linde school. In het begin van mijn carrière was er veel werkloosheid binnen het onderwijs. Toen werd mijn lot bepaald door het leerlingenaantal (last in, first out). Daarna heb ik gelukkig mijn eigen keuzes kunnen maken. Na een aantal jaren op die ene school had ik het gevoel dat ik een nieuwe uitdaging moest zoeken in een andere werkkring. In 1984 ben ik op De Voorpoort in Breda gaan werken. Tussendoor had ik de vakstudie Speciaal Onderwijs met goed gevolg afgerond. De Zwengel in Vught, een school voor jeugd- en kinderpsychologie, was dus een logische stap. Mijn ervaringen daar zijn een goede leerschool voor mij geweest. Die jaren hebben mij gevormd als onderwijzer. Na een viertal jaren op de MLK Christuskoning in Tilburg ben ik in 1992 gaan werken op Islamitische basisschool Aboe El Chayr. Inderdaad, de buren in dit gebouw. Daar heb ik alle functies doorlopen van stamgroepleider tot intern begelei-

12

der en via adjunct-directeur tot ­directeur. Ik heb er gewerkt tot 2003. Daarna ben ik directeur van De Regenboog geworden, want er lag een enorme uitdaging te wachten: het stichten van een nieuwe school. Ik vind dat een team van welke school dan ook na een jaar of acht met een andere directeur aan de slag moet kunnen gaan. Iemand die je weer voedt met nieuwe ideeën, iemand die je zekerheden ter discussie durft te stellen.

in kreeg dat ik altijd integer en oprecht handelde vanuit de doelstelling De Regenboog goed neer te zetten, met oog voor de toekomst. Ook waren sommige noodzakelijke ontwikkelingen binnen het team moeilijk in gang te zetten, omdat er vanuit de historie heel veel vaste waarden gegroeid waren die zekerheid boden en waarbinnen het team zich veilig voelde. Het slechten van die muren heeft bloed, zweet en tranen gekost. We hebben hier veel vergaderd en gediscussieerd over de communicatie binnen het team. Dat speelt

‘Ik probeer zo dicht mogelijk bij mezelf te blijven.’

De

andere directeur ben ik vanaf 1 januari, van De Wegwijzer in Tilburg. Toen ik directeur van De Regenboog werd, kwam ik van Abu El Chayr, de andere partij in dit gebouw. Er is heel lang gesproken over samenwerking tussen de twee scholen. Dat was de opdracht van de gemeente. Die besprekingen waren lastig, want volgens Abu kwam ik tijdens de besprekingen met twee petten die ik afwisselend opzette: de oud-directeur van Abu en de nieuwe directeur van De Regenboog. Het heeft heel lang geduurd voor iedereen (ook de gemeente) er vertrouwen

waarschijnlijk op heel veel plekken. Het waren moeilijke bijeenkomsten, maar je neemt er uiteindelijk wel veel van mee. Of de discussies altijd op de juiste toon zijn gevoerd, daar heb ik mijn twijfels over. Dat is mijn persoonlijke beleving. Wat ik als heel waardevol beschouw is de samenwerking met mijn adjunctdirecteur Cock Dusée. Dat was fantastisch. Ik zou mijn opvolger het volgende willen aanraden: blijf altijd jezelf. Naar het team, de ouders, de leerlingen toe, blijf jezelf. Als je dat niet doet, ben je aan het acteren en vroeg of laat wordt dat doorgeprikt.

‘Ik wil mensen aanspreken op hun kwaliteiten.’

In

de afgelopen acht jaar zijn we op De Regenboog als team enorm gegroeid. Niet alleen hebben de teamleden afzonderlijk een groei doorgemaakt, maar zijn we ook dichter tot elkaar gekomen. Natuurlijk was niet alles rozengeur en maneschijn. In welk team is dat altijd het geval? Maar we hebben de weg naar De Regenboog zoals hij er nu staat samen afgelegd en we zijn er krachtiger uitgekomen. Ik heb zelf hier een enorme stap kunnen maken in mijn ontwikkeling. Zowel op het niveau van de school als op het niveau van stichting Tangent. Ik kan goed toegerust de klus op die andere plek aanpakken. Die klus zal bestaan uit een stukje schoolontwikkeling en het verhogen van de leerresultaten waar het nodig is. Ik ga met mijn nieuwe team aan de gang. En weer zal ik zeggen wat de mensen van De Regenboog zeer vertrouwd in de oren zal klinken: het wordt jullie ding, jullie gaan het inkleuren. Hier is het speelveld en we gaan samen op weg. Ieder van jullie krijgt de ruimte om er een eigen invulling aan te geven, om eigen kwaliteiten aan te spreken en ten volle te benutten, maar we doen het samen, zodat we een lijn trekken.

krijgen zeker gestalte binnen de school. Maar er moet nog een flinke sprong vooruit gemaakt worden, bijvoorbeeld met betrekking tot autonomie. De jonge leerkrachten hebben de competentie om deze en andere vernieuwingen aan te pakken. Ze zijn meegegroeid met het team en ze zijn echt heel goed. Ik heb er alle vertrouwen in. Ook de mensen die hier al langer werken hebben een geweldige drive en een groot hart voor de kinderen.

scholen – per definitie onder de maat presteren, klopt dus niet. Wij doen het beter dan veel witte scholen. Deze erkenning beschouw ik als een van de hoogtepunten in mijn loopbaan op De Regenboog.

‘Another 45 miles… !’

Ik

vind dat de dubbele opdracht die ik had, namelijk het positioneren van De Regenboog binnen de omgeving én ten opzichte van de andere school waarmee we in een gebouw zitten, volbracht is. De school stáát er en vervult een

‘De Regenboog is kleurrijk en excellent.’

Oud-

onderwijsinspecteur drs. Joop Smits heeft in samenwerking met de universiteit van Tilburg enkele jaren geleden 95 kleurrijke scholen in Noord-Brabant onderzocht. Acht basisscholen mochten het predicaat excellent in ontvangst nemen. De Regenboog was er een van. Dit betekent dat wij niet alleen leerlingen met een goed eindniveau afleveren, maar ook toegevoegde waarde hebben tussen het begin en het einde van de basisschool. De veronderstelling dat kleurrijke scholen – dat vind ik een betere term dan zwarte

cruciale rol binnen de wijk. Binnen dit prachtige gebouw kunnen het team en de leerlingen de toekomst vol vertrouwen tegemoet zien. Dat geeft mij een goed gevoel. Ik ga beslist niet weg voor het team, zeker niet weg voor de ouders en natuurlijk niet voor de kinderen. Mijn eigen drive is dat ik wat ik hier heb gedaan nog een keer op een andere plek wil gaan proberen. Dus ik zet een nieuwe stap. Om het in de muzikale woorden van mijn favoriete popgroep The Golden Earring te zeggen: ‘Another 45 miles to go!’ Peter Vervloed

‘Ik maak me sterk voor de autonomie van de leerlingen.’

We

zijn vanuit een vast idee, met het oog op die stip aan de horizon, toe gaan werken naar het concept van Luc Stevens dat we hier binnen de school hanteren: adaptief onderwijs. Ik hoop dat De Regenboog doorgaat met wat we ingezet hebben. De drie basisbehoeften van leerlingen waar adaptief onderwijs van uitgaat – relatie, competentie en autonomie –

13



Met een grote viering in het atrium van De Symfonie opende Basisschool Stelaertshoeve de Kinderboeken-

Woensdag 5 oktober

week 2011. alle helden van de school wa-

was een speciale dag

ren aanwezig, en dat zijn er nogal wat.

op basisschool

Een aantal van hen liet hun heldendaden

Den Bijstere.

zien en horen. Zo konden we luisteren

­Uiteraard werd De

naar leerlingen die een echte heldhaftige

Kinderboekenweek 2011 (met

daad hebben verricht. De Stelaertshoeve-koorklas, 'So What'-dansgroep en de beste

het thema helden) geopend. Maar op 5 oktober

drummer van Tilburg verzorgden een optreden. Allen lieten zij de net-niet-helden ver

zijn we niet alleen de Kinderboeken­week 2011 feestelijk begonnen,

achter zich: Mega Mindy met haar make-up, de ridder met hoogtevrees en de held op

ook alle leerkrachten zijn in het zonnetje gezet. Het was die dag

sokken. Het lukte hen niet ook maar enigszins te tippen aan de superhelden van Ste-

namelijk ook de Dag van de Leraar. En die leraren op Den Bijstere zijn echte Superhelden, want ze staan elke dag klaar voor alle kinderen om hen goed onderwijs te geven. Goed onderwijs in een fijne sfeer, met aandacht voor ieder kind.De superhelden van Den Bijstere werden op de Dag van de leraar extra verwend met een heerlijk stuk taart, een zak met zilveren en gouden munten uit de schatkist van directeur Woeste Willem en een leuk cadeautje ter inspiratie: een boekje over een beginnende leerkracht. Op de ramen van de teamkamer werd die ochtend een prachtige tentoonstelling met foto’s en afbeeldingen van allerlei bekende helden onthuld, waarop alle leerkrachten waren omgetoverd tot superheld. Aan de kinderen de uitdaging om de juiste leerkracht bij de juiste held te zoeken.

laertshoeve. Om de viering in stijl af te sluiten zong de hele school, dus alle helden samen, het lied ‘Soms denk ik dat ik alles kan’ van Kinderen voor Kindere­n. Zelfs ouders op de galerij stonden te swingen. Na afloop van de Kinder­boekenweek kreeg iedere klas van de Oudervereniging een kinderboek aan­geboden. Alle leerlingen kregen een spiegelend cadeautje mee naar huis,

basisschool De Wildschut kreeg een Apacheonderhoudsmonteur op ­bezoek. Joey boertjes is uitgezonden naar irak en afghanistan

zodat ze op ieder moment van de dag naar een echte held kunnen kijken.

team stelaertshoeve

team Den Bijstere

'Jij kent vast iemand in jouw wijk die heel belangrijk is voor jou. Mis-

Op maandagmiddag 31 oktober verzorgden de leerlingen

schien je opa of oma, je onderwijzer, de wijkagent of de huismeester. Kun

van de twee groepen zeven van basisschool De Wichel-

je in vijf regels opschrijven wie jouw held uit de wijk is?’ Die vraag kre-

roede een spetterend optreden in zorgcentrum De Ei-

gen de leerlingen van de groepen vijf tot en met acht van de basisscholen

kelaar in Udenhout. Voor hun voorstelling hadden de

in de Tilburgse wijk Stokhasselt op hun eerste schooldag voorgelegd.

leerlingen zich laten inspireren door het thema van de

In het kader van de Kinderboekenweek, die dit jaar als thema ‘Superheld’

Kinderboekenweek.

heeft, werd vanuit de Brede School het initiatief genomen om een werk-

En dapper waren ze! Maar… elke held heeft een duwtje

groep te formeren voor een gezamenlijke activiteit rondom het thema ‘Wie

in de rug nodig. De helden van de groepen zeven kregen

is de superheld in jouw wijk?’ De grappigste, liefste en meest ontroeren-

hulp van twee docenten van 'De Zuivelfabriek - centrum

de inzenders kregen de kans om met cameravrouw Maria van Bommel op

voor kunsten Midden-Brabant'.

stap te gaan om een filmportret te maken van zijn of haar held uit de

Muziekdocent Maaike liet hen in de klas twee bestaande

wijk. De film ging in premiere bij basisschool De Lochtenbergh aan de

liedjes horen: Get up van Jill en Lauren en Rosanne

­Perosistraat.

van Nick en Simon. Maaike had de refreinen al aange-

Vier leerlingen van die school mochten hun held portretteren, Chanelva

past aan het thema van de Kinderboekenweek. De kin-

Awana, Anas Laghzaoui, Danique Crestian en Aimee Ndacasaba. Vooral de uit-

deren mochten in groepjes de tekst van de coupletten zo veranderen

spraken van kinderen die hun vader of moeder als held aanwezen, leidden

dat hun eigen superheld in het middelpunt zou komen staan. Enkele kin-

soms tot kippenvel op het lichaam van de leerkrachten.

deren lieten de bewerkte coupletten horen, terwijl de rest van de

Aimee hemelde haar moeder op omdat zij goed zorgt voor haar, aardig is

groep de refreinen meezong.

en lekker kookt. Wijkagent Cees-Jan Zoetmulder werd door Chanelva in

Maar er waren ook acteurs en actrices. Theaterdocente Susanne

de schijnwerper gezet. "Hoewel het niet altijd leuk is in de wijk doet hij

stoomde die in korte tijd klaar voor hun rol. Haar enthousiasme werk-

zijn best om alles veilig te houden", vertelde zij in de film. Danique had

te aanstekelijk. De toneelzolder van De Wichelroede zorgde voor de juiste toneelkleding. Zo

lovende woorden over voor gymjuf Esther. "Ik ging niet graag naar gymles. Esther heeft mij

ontstond een komisch stukje muziektheater over filmhelden als James Bond en Indiana Jones,

volledig over de angst en vrees heen geholpen en zij geeft leuk les." Anas vond dat huismeester

maar ook over dagelijkse helden als leerkrachten(!), ouders en hulpverleners.

Coen van Erp zijn uiterste best doet om met kinderen uit de buurt de Stokhasselt schoon te

De ouderen in zorgcentrum De Eikelaar genoten zichtbaar van dit onverwachte kinderboekenweek-

houden en om plassen in de lift van de flat tegen te gaan.

geschenk op die gewone maandagmiddag.

14



tekst: Wim Heuer, brabants dagblad

peter vervloed

15

Kort nieuws

Kort Nieuws

Zwaluwstaart Tijdens het laatste overleg van de stuurgroep van het project op 14 november heeft onze VO-partner OMO laten weten de start van de Tienerschool met een jaar uit te willen stellen. Hoewel ook wij zagen dat de tijdsplanning wel erg krap werd, hebben we slechts met terughoudendheid ingestemd met dat voorstel. Tangent ziet de Tienerschool, voor kinderen tussen 10 en 14 jaar, als een van de mogelijke concepten om de overgang van het basisonderwijs naar het voortgezet onderwijs beter te laten verlopen. Het is op z’n minst opmerkelijk dat in Nederland alle kinderen van 12 jaar in juni van dat jaar gereed zijn voor het voortgezet onderwijs. Het is dan ook geen wonder dat we over die overgang niet altijd even tevreden zijn. Tangent heeft met veel enthousiasme het project Zwaluwstaart samen met OMO en met de KPC-groep gestart. ­Binnen Tangent is een werkgroep van directeuren onder leiding van Martin Heeffer met het concept aan de slag ­gegaan. Inmiddels ligt er een businessplan en worden er met name in Berkel-Enschot activiteiten ontplooid om basis­ onderwijs en voortgezet onderwijs dichter bij elkaar te brengen.We zullen de extra tijd die ons nu gegund is zeker gebruiken om de voorbereiding met nog meer voortvarendheid en degelijkheid ter hand te nemen. Charles Dams

Groepen basisschool Achthoeven naar de Efteling voor opnames van De Schatkamer! "We zijn op dinsdag 11 oktober met de groepen 6 en 7 naar de ­Efteling g­ eweest. We waren aanwezig bij de opnames van ‘De Schatkamer’. Dat programma komt iedere dag op tv! Wij komen met onze school ook 5 dagen op tv. We weten nog niet precies wanneer. Als we niet in de studio moesten zijn, mochten we het park in. Dat was super leuk want het was helemaal niet druk. Sommige kinderen zijn wel tien keer in de Python geweest! We hebben Felice en Kurt in het echt gezien. Zij presenteren het programma. Dat was super leuk! We hadden drie verschillende groepen: rood, blauw en geel. De kinderen die bij blauw zaten, hadden twee opnames, de kinderen die bij rood zaten hadden ook twee opnames en de kinderen die bij geel zaten hadden één opname. Sommige kinderen moesten opdrachten doen in het park; zoals in het schommelschip! Het was echt een hele leuke dag!!! We zeggen hier niet hoe vaak we gewonnen hebben, maar we hebben superleuke prijzen mee naar huis gekregen. Heel veel spelletjes en ook ballen. " Emma en Pleun van groep 7A van juffrouw Kim.

Will Nieklin

De Kleine Akkers

Dyslexie Ik heb 31 jaar gewerkt op basisschool De Kleine Akkers. In 2008 ging ik met FPU. Ik was niet toe aan een rustiger leven, daarom ging ik vanuit Tangent

16

de opleiding tot dyslexiebehandelaar bij Fontys Fydes volgen. Ik was toen al jaren intensief bezig met het onderwerp dyslexie. Omdat ik nu niet meer in dienst ben bij Tangent, mag ik voor De Kleine Akkers de dyslexiebehandelingen doen die vergoed worden door de Zorgverzekeraar (mensen die opgeleid zijn door Tangent mogen tegenwoordig niet meer op de eigen school behandelen). Ik doe dat in samenwerking met Fontys Fydes, via de zogenaamde 'verlengde arm'-constructie. In de tijd dat ik nog werkzaam was bij De Kleine Akkers, was ik voorzitter van de Werkgroep Dyslexie van het samenwerkingsverband GART, waartoe De Kleine Akkers behoort. Deze functie heb ik ook na mijn FPU behouden. Enkele keren per jaar verzorg

ik een nieuwsbrief, waarin actuele ontwikkelingen met betrekking tot dyslexie beschreven worden. Die nieuwsbrief wordt verspreid onder directieleden en IB-ers. Omdat WSNS GART gaat aansluiten bij WSNS Tilburg, heb ik me ook aangesloten bij de dyslexie-pilot ‘Kurzweil’. Kurzweil dyslexie-software is een heel breed programma om kinderen met dyslexie te begeleiden. Het traint ze in technisch en begrijpend lezen, spellen, strategisch schrijven en studievaardigheden. Ook De Kleine Akkers is een van de pilotscholen. De kinderen en ouders die deelnemen aan de pilot worden onder andere door mij ondersteund. Vanuit WSNS heb ik hiervoor de driedaagse training ‘Train de Trainer’ gevolgd. Momenteel gaat veel aandacht uit naar dyslexie en ICT. De trainers van de

De afleveringen zijn uitgezonden op 8, 9, 10, 11 en 14 november. Wil je weten of ze gewonnen hebben? De afleveringen zijn terug te zien via 'Heb ik iets gemist.nl'. Een link naar de eerste uitzending: www.rtl.nl/xl/#/u/984f9269-38b2-3cae-aad7-0fdf9f5aee29.

kerngroep zullen in samenwerking met Lexima vaardigheidstrainingen geven voor nieuw aangemelde scholen die met het programma gaan werken. Ik ben dus nog volop actief in de dyslexiewereld. Vorig jaar heb ik nog een en ander gedaan voor Zwijsen. Via hun website beantwoordde ik vragen van ouders over problemen die hun kinderen hadden rondom dyslexie. Ook werkte ik mee aan het maken van een filmpje, waarin twee moeders van kinderen met dyslexie aan het woord zijn. Via de webadressen rechts­ onder op deze pagina kun je dat via de website van Zwijsen bekijken. Ik heb al jaren met kinderen met dyslexie gewerkt, zowel op schoolniveau als thuis. Het is steeds een uitdaging om kinderen die moeite hebben met

lezen en spelling te helpen. Ieder kind is uniek, daarom probeer ik ook steeds toepasselijke wegen te zoeken om het kind te motiveren. Al jaren werk ik samen met Marie-José de Ridder. We hebben samen veel leuk materiaal ontworpen, en reisden daarmee door het hele land om presentaties rondom het thema ‘Lex en Dixie’ te geven voor een steeds heel enthousiast publiek. Ook hebben we twee boekjes geschreven over het onderwerp, één voor kinderen, één voor ouders.

De individuele benadering van kinderen met dyslexie spreekt mij enorm aan. Ik ben dan ook heel blij dat er voor deze kinderen steeds meer hulpmiddelen komen en er compenserende en dispenserende maatregelen zijn. In maart word ik 65, maar ik hoop nog lang actief te kunnen zijn ter ondersteuning van kinderen met dyslexie. Video: www.zwijsenouders.nl/Leerproblemen/ Dyslexie-1/Video-ouders-over-dyslexie.htm Deskundigen aan het woord: www.zwijsenouders.nl/Deskundigen/­ Remedial-Teacher-RT.htm

17

Uit de krant

Personalia Geboren: Jelle, zoon van Wendy Wijnen (Kleine Akkers) en Guus Waltmans op 24-09-11; Evi, dochter van Monique (Rennevoirt) en Emiel Baans op 06-10-11; Nina, dochter van Karlijn (Den Bijstere) en Jeroen Cools op 10-10-11; Emke, dochter van Nine Schouten (Berkeloo) op 28-10-11; Sophie, dochter van Sabine (St. Caecilia) en Ruud van Bergen-Borgharts op 15-11-11. Geslaagd: Susanne Theeuwen (St. Caecilia): magistrum-opleiding 'directeur primair onderwijs'. Jubileum: EVI Rian Swagemakers (Kleine Akkers): 25 jaar in dienst van Tangent; Petra van Gils (Den Bijstere): 25 jaar werkzaam in het onderwijs en bij Tangent. Uit dienst: Maria van Gorp (Lochtenbergh) met pensioen; Joke Slotboom (Wichelroede) met FPU. Misschien is deze lijst niet compleet. Daarom: in dienst, u­ it dienst, ­getrouwd, kind gekregen, jubileum te vieren of ­geslaagd? Geef het door: [email protected].

Kort nieuws

De 'Om de Hoek'rubriek van het Brabants Dagblad heeft het maar druk met basisschool St. Caecilia. Eerst een bericht over Sam, Lonneke en Jan uit groep acht. Ze maakten een film over het leven in hun dorp naar aanleiding van het project 'Jong in Brabant' van Erfgoed Brabant. Daarna was er nog nieuws over een ludieke actie van de directie om de leerlingen een nieuwe school te laten vragen voor Sinterklaas. Aanleiding is n­ atuurlijk de frustratie over de nog steeds niet opgestarte nieuwbouw. Alle kinderen stuurden wethouder Marieke Moorman (Jeugd, Onderwijs en ­Studentenzaken) en bouwbedrijf Van Wijnen een mooie kaart met hun verlanglijstje. Jac Peeters van basisschool Stelaertshoeve heeft het initiatief genomen tot oprichting van een koorklas. Het bijzondere is dat de repetities onder schooltijd plaatsvinden, en dat daarmee de koorklas deel uitmaakt van het schoolconcept. Op de feestdag van Caecilia, patroonheilige van alle koren, gaf het koor zijn eerste optreden. Studenten-vrijwilligersnetwerk 'Serve the City' startte zijn actieweek met een driewielerrace op de speelplaats van de Prins Bernhardschool. De studenten namen het op tegen schoolkinderen en (alweer) Marieke Moorman. Tijdens de actieweek werkten de studenten aan ruim vijftien projecten, waaronder een opknapbeurt voor de Prins Bernhardschool. Tenslotte pret voor de kleinste Achthoeven-kinderen, die zich goed vermaakten met de dieren van het in Udenhout neergestreken circus Belly Wien. Marijke van Oploo alle krantenberichten: © Brabants Dagblad

18

De Lochtenbergh neemt afscheid van Maria van Gorp "Op dinsdag 30 november namen wij afscheid van onze IB-er Maria van Gorp. Na een indrukwekkende loopbaan in het onderwijs ging zij per 1 december met pensioen. Hiermee verliezen wij een zeer betrokken collega die het gezicht van onze school was. Gelukkig zal zij nog zeker vrijwillig te vinden zijn op De Lochtenbergh ter ondersteuning van onze zorg. De laatste werkdag van Maria verliep toch net even iets anders dan normaal voor haar. Het liefste was zij met de stille trom vertrokken, maar dat vonden wij natuurlijk niet goed. Gedurende de dag hebben we haar verwend met een prachtige bos bloemen, heerlijke appeltaart en lekkere bonbons. De kinderen hebben haar verwend met gedichten, liedjes, boekjes en prachtige tekeningen. Na schooltijd zijn we met het team naar een vertrouwde plek gegaan: Peerke Donders natuurlijk! Daar hebben we met een hapje en een drankje gezellig geborreld. Fien, Bets en Jos waren daar totaal onverwachts ook nog even. Hoe leuk was dat! Lieve Maria: bedankt voor al die jaren dat jij je hebt ingezet voor de kinderen en ouders en collega’s van Tilburg-Noord." Team De Lochtenbergh Joke Slotboom verlaat De Wichelroede Op 16 december heeft Joke Slotboom afscheid genomen van basisschool De Wichelroede. Ze maakt gebruik van de FPU. Joke heeft in haar loopbaan onder meer gewerkt als zorgcoördinator en als leerkracht van groep drie, vier en zes. Bovendien heeft ze yogalessen gegeven aan kleuters. Ondanks haar akte MO-A orthopedagogiek en ruime ervaring in het basisonderwijs is Joke in Dit is een lied alleen voor kinderen haar hart altijd kleuterleidster gebleven. De hierHet is gisteren gemaakt naast vermelde regels van zanger Dimitri van Omdat ze morgen uitgespeeld zijn. Een lied dat zingt "geef ze de ruimte" Toren zijn haar dan ook op het lijf geschreven. Dit wil ze op de valreep nog even kwijt: ‘Ik vind Een liedje zomaar… dat bij de vorming van het basisonderwijs de verworvenheden van het onderwijs aan kleuters te weinig uit de verf zijn gekomen. Kleuterleidsters hebben zich te weinig laten horen. G ­ elukkig heeft men de laatste jaren juist weer meer aandacht voor het jonge kind.’ Peter Vervloed

Wil je in aanmerking komen voor de functies van Senior Leraar of Intern Begeleider? Lever dan je bekwaamheids­dossier tijdig in bij Milo Bernard (stafbureau Tangent). Hij zorgt ervoor dat je aanvraag in de eerstvolgende vergadering van de commissie Functiedifferentiatie behandeld wordt. De commissie vergadert dit schooljaar nog op 7 februari, 3 maart en 5 juni 2012.

19

Sinterklaasmusical voor (klein-)kinderen van Tangent-med ewerkers Factorium, 26 november 2011 Fotografie: de Plaatjespiet

Colofon Samenstelling: Peter Vervloed,Charles Dams, Jan van Esch, Marijke van Oploo (hoofdredactie). Vormgeving en opmaak: Marijke van Oploo. Tango wordt vier keer per schooljaar uitgegeven. Het ­volgende nummer ­verschijnt op 15 maart 2012. Kopij, reacties en tips zijn van h­ arte welkom! De ­redactie b­ ehoudt zich het recht voor om artikelen Stichting Tangent, palet van basisscholen en peuterspeelzalen waar nodig te r­ edigeren of in te korten. Bijdragen T 013 522 92 50 F 013 522 92 59 W www.tangent.nl vόόr85,175070 februari naar Tango@­Tangent.nl. Postadres Postbus AB 2012 Udenhout Bezoekadres Slimstraat 7, 5071 EG Udenhout