1. Informatieblad voor het personeel van Tangent. oktober Deze keer in Tango: oktober 2010: Dag van de Leraar

oktober 2010 Deze keer in Tango:

Informatieblad voor het personeel van

Tangent 20.

5 oktober 2010: Dag van de Leraar

Den Bijstere kreeg de Zwoelie Troelies op bezoek, die naar hartelust de lessen verstoorden. Rennevoirt combineerde middeleeuwse stijl met 21e-eeuws gemak en basisschool De Kring kreeg hoog bezoek van een Koninklijk Paar.

11/1 Informatieblad voor het personeel van Tangent

Kort nieuws

Inhoud

Trommelend het nieuwe jaar in Traditiegetrouw is het schooljaar op De Vlashof met alle ouders, kinderen en personeelsleden feestelijk geopend. Met trommels en het Vlashoflied werd iedereen op een ludieke manier wakker geschud. Een enthousiaste percussionist zweepte de menigte flink op. Men kan weer fris aan de slag!

2. Van de redactie 3. Kort nieuws 3. Column 4. Vijf stellingen over Jenaplan­ onderwijs voor drie directeuren

7. Taalpilot voor alle Tangent-



scholen 8. Kort nieuws

9. De opmars van digitale schoolborden

In de vakantie zijn ook de nieuwe lokalen opgeleverd. Deze werden officieel geopend door twee leerlingen van De Vlashof. De nieuwe lokalen zijn ingericht voor de peuterspeelzaal

10. Terugblik op directeursdebuut: gesprek met René Los 12. Sinterklaasfeest 13. Uit de krant

14. Ad Somers 40 jaar op St. Caeciliaschool

15. Kort nieuws 16. Afscheid Frans Vugs van basisschool Achthoeven 17. Kort Nieuws 17. Uitgelicht: Loeky van Opstal

18. Uit de krant 19. Personalia 20. Dag van de Leraar 20. Colofon

2

Van de redactie Deze keer beginnen en eindigen we met een van de hoofdzaken: de l­eraren. Op 5 oktober was het Dag van de Leraar, en met veel fantasie en hilariteit is dat op de verschillende scholen gevierd. Hierboven een unieke foto van het team van Rennevoirt. Op school waren ze met het thema ‘Middeleeuwen’ bezig, vandaar. Natuurlijk passeren weer heel wat onderwerpen de revue: een diepgaand gesprek met drie Jenaplan-directeuren. Aandacht voor een taalpilot en voor digitale schoolborden. Maar ook voor collega’s die hun hele arbeidzame leven op één en dezelfde school hebben gewerkt en nu beginnen aan een nieuwe, schoolloze toekomst. Frans Vugs wordt door zijn collega’s schriftelijk uitgewuifd; Ton van den Boom greep de kans om nog eens bij te praten met zijn oudcollega Ad Somers. René Los heeft een enerverend jaar achter de rug, het eerste jaar als directeur van een basisschool. Tijdens ons gesprek kwam zijn passie voor reizen ter sprake. Niet helemaal toevallig, want vlak daarna vertrok hij voor het ­Teachers4Teachers-project naar Kenia. In de volgende Tango doen hij en Vlashofdirecteur Christel Visschers verslag van hun reis, nu alvast een foto. links: René Los; tweede van rechts: Christel Visschers Op bladzijde 12 een noviteit voor Tangent: voor het eerst wordt er een ­Sinterklaasfeest gehouden voor personeelsleden met hun gelovige kinderen of kleinkinderen. Het wordt een wervelende musical voor 2- tot 8 à 9-jarigen. Heb je belangstelling, meld je dan snel aan, want vol is vol. Veel leesplezier, en een mooie herfstvakantie! Marijke van Oploo

(twee groepen) en twee ­kleutergroepen. Vanaf oktober zal BSO ­Sofie gebruik gaan maken van een lokaal in de school. Zo heeft De Vlashof plek voor kinderen van 0 tot 12 jaar! Team De Vlashof John Dommeck tot diaken gewijd Na 4 jaar intensieve voorbereiding is John Dommeck zaterdag 25 september in de St. Jan in Den Bosch gewijd tot diaken. Er werden die dag nog 4 diakens gewijd. De vijf ‘viri probati’, mannen die zich inzetten voor de Kerk, hadden ­ieder hun eigen, bijzondere achtergrond en maatschappelijke functie: in de bancaire wereld, in het onderwijs, als koster in een parochie en hoofdman van het gilde en in de zorg voor doven. John heeft de 4-jarige opleiding tot diaken gevolgd in het bisdom. Na zijn wijding zal John gewoon werkzaam blijven als leerkracht van de St. Caecilia­school, maar met een klein, voor hem belangrijk, verschil. Voortaan draagt hij altijd het teken van de kerk dat hij gewijd is tot diaken. Na zijn wijding gaat John, in zijn vrije tijd, in de parochie St. Petrus in Oisterwijk zijn pastorale werk doen. Op de website van het bisdom is een fotoreportage te zien van de indrukwekkende viering. (www.bisdomdenbosch.nl) Theo van Tilburg

Slimstraat 7> Nee zeggen is geen optie Je kunt vóór of juist tegen het VVDCDA kabinet zijn, feit is dat het er is. We zullen ze voor nu beoordelen op de plannen (en later op de resultaten). Dat de onderwijssalarissen voor 2010 en 2011 niet verhoogd worden, bevalt ons niet. Dat er voorstellen komen voor verplichte, centraal voorgeschreven toetsen maakt ons ongerust. ­Natuurlijk zijn ook wij voor opbrengstgericht werken, maar met voorschrijven van verplichte toetsen komen ze aan de autonomie van scholen. Dat er een beroepsregister komt voor beroepen in het onderwijs (zoals BIG in de gezondheidszorg en BOVAG in de auto-wereld) geeft onze beroepen een serieuzere status. Dat de inschrijving gekoppeld is aan een periodieke bijscholingsinzet is een punt waar we niet van schrikken. Bij Tangent zijn we immers goed bezig met het bekwaamheidsdossier. En er wordt goed gebruik gemaakt van de mogelijkheid via een lerarenbeurs bij te dragen aan de eigen carrière en de kwaliteit van het vak. In het Regeerakkoord staat ook dat de ruimte voor prestatiebeloning van personen (in 2014 kan 40% van de ­leraren als seniorleraar in de LB-schaal zitten) onaangetast blijft. Goed nieuws, waar we geen nee tegen zeggen. Ik vind dat iedere leraar een goede groepsleraar moet zijn en dat veel ­leraren daarbinnen een specialisme zouden moeten ontwikkelen voor bepaalde leerlingen (bijvoorbeeld meerbegaafden) of op een bepaald terrein (bijvoorbeeld wetenschap en techniek). In voetbaltermen: allemaal basisspelers en allemaal ook nog een speciale kwaliteit die samen een topteam vormen. Het door kunnen groeien naar een hogere schaal blijft dus. Belangrijk perspectief, ook al weet ik dat veel leraren op dit punt het willen laten bij ‘gedoogsteun’.



< Jan Aarts

3

Jenaplandirecteuren met elkaar in gesprek

Vijf stellingen voor drie directeuren Onder Stichting Tangent zijn drie jenaplanscholen actief: De Kring, De Kleine Akkers en Rennevoirt. Drie scholen die het gedachtegoed van Peter Petersen in praktijk brengen en die op het palet van basisscholen en peuterspeelzalen die samen Tangent vormen hun eigen, kleurrijke plaats innemen. De drie directeuren, Frank Storm van De Kring, Gérard Massar van De Kleine Akkers en Martin Heeffer van Rennevoirt namen de uitdaging aan te reageren op vijf stellingen die ze van tevoren niet onder ogen gekregen hadden. Het werd een enerverend gesprek tussen drie enthousiaste onderwijsdieren. 1. Elke school zou het gedachtegoed van het Jenaplan-onderwijs moeten overnemen.

Frank reageert meteen met de opmerking dat de vrijheid van schoolkeuze een groot goed is. Juist de diversiteit maakt het nodig dat scholen zich profileren en hun vorm van onderwijs duidelijk op de kaart zetten. ­Gérard geeft het voorbeeld uit de ­wereld van autodealers: je kiest de auto die bij je smaak, mogelijkheden en rijgedrag past. Zo is het ook met schoolkeuze. Een kritische kanttekening van Martin: Voor het jenaplanonderwijs is jaren geleden de wet van de remmende voorsprong in werking getreden. Veel scholen doen nu bijvoorbeeld een vorm van weeksluiting en wij werken inmiddels meer met door uitgevers ontwikkelde methodes dan met eigen materiaal. Ook houden we de Cito-toets niet meer buiten de deur. Zodoende steekt het jenaplanonderwijs wat deze zaken betreft niet meer boven het maaiveld uit. Het voordeel is dat we inmiddels ons geitenwollen sokken-imago kwijt zijn!

Carnavalsoptocht 2010. De Kring won voor de vierde keer de wisselbeker voor de meest originele groep.

We zijn duidelijk op zoek naar een nieuw evenwicht. Wat is op onze scholen specifiek anders in onze kijk op kinderen dan op andere scholen? Frank: Misschien zullen we ons om ons te onderscheiden nog meer moeten richten op het mooie pedagogische klimaat binnen ons onderwijs. 2. Als het aantal leerlingen groeit, wordt jenaplan al snel jena(van) plan.

Martin (280 leerlingen) doet de aftrap: Ik ben ervan overtuigd dat binnen onze heterogene stamgroepen meer

sociale cohesie is dan binnen jaarklassen. De zorg die oudere kinderen hebben voor de jongere, de samenwerking tussen de verschillende leeftijdsgroepen, het leren van elkaar speelt een grote rol. De leerlingen van onze groepen acht vertonen in veel mindere mate haantjesgedrag ten opzichte van jongere kinderen, omdat ze al jarenlang met elkaar optrekken. Hier zie je een van de pedagogische principes van het jenaplanonderwijs in de praktijk groeien. Het aantal leerlingen doet er dan niet toe. Frank (340 leerlingen): We zijn twee

Jenaplanonderwijs is een vorm van vernieuwingsonderwijs. In de praktijk is het meest opvallende ­kenmerk dat kinderen van verschillende leeftijden gemengd worden in heterogene stamgroepen. Daarnaast is er veel aandacht voor sociale vaardigheden, cultuur en presentatie. Binnen het jenaplan-­ onderwijs staan praten, spelen, werken en vieren centraal. Een jenaplanschool wil een leef-werkgemeenschap zijn van kinderen, ouders en leerkrachten.

4

jaar bezig onze visie aan te scherpen. Dat was nodig ook, want toen ik directeur werd, waren we mede door het groeiend aantal leerlingen van de jenaplan-bron afgedwaald: we gaven steeds vaker onderwijs in jaarklassen dan in stamgroepen. Jenaplan was meer een label geworden, dat de inhoud niet meer dekte. Nu werken we juist weer aan de kernwaarden van het jenaplanonderwijs. En dat moet je samen doen. We zijn nu twee jaar bezig onze visie aan te scherpen. Met het hele team volgen we gezamenlijk de Jenaplanopleiding: acht keer per jaar, vier jaar lang. Gérard (110 leerlingen) merkt op: Ik heb de stelling zo niet gehoord, wel meer in de zin zoals Frank hem net presenteerde. Basisscholen nemen elementen van het jenaplanonderwijs over en krijgen dan het wat cynische etiket: jena(van) plan. We moeten niet vergeten dat jenaplan door Peter Petersen ontwikkeld is als concept en hij ons beslist niet in een keurslijf heeft willen persen. Maar elke jenaplanschool draagt hetzelfde gedachtegoed, dezelfde ideeën en principes uit.

3. Binnen Tangent zijn wij volkomen vrij de didactische en pedagogische ideeën van het Jenaplan-onderwijs in praktijk te brengen.

Daar zijn we snel klaar mee. De term ’palet’ in het onderschrift geeft de kracht van Stichting Tangent aan, aldus Gérard. We kunnen onze eigen insteek houden, ons eigen pedagogisch klimaat en concept bepalen. De directeuren van alle scholen en peuterspeelzalen weten elkaar altijd te vinden. De discussies binnen het overleg zijn open en constructief. Als je iets niet snapt, kun je dat gerust zeggen. Er heerst een gevoel van elkaar verder helpen en dat geeft vertrouwen. Volgens Frank zouden er binnen Tangent wel meer mogelijkheden tot informatie-uitwisseling moeten zijn. Niet op organisatorisch vlak, maar op inspiratieniveau. Kortom: ideeën uitwisselen, gebruik maken van elkaars kwaliteiten. Martin haakt meteen aan: er zijn binnen Tangent zeven scholen die met kansrijke taal bezig zijn, maar die scholen komen elkaar niet tegen. Ook zijn er zeker vijf scholen die met coöperatief V.l.n.r.: Martin Heeffer, Gérard Massar en Frank Storm, omringd door kinderen leren bezig zijn. van basisschool Rennevoirt Als de directies van die scholen het initiatief zouden nemen tot uitwisseling van ideeën, kunnen de volgende stappen door teamleden gezet worden. Hier is winst te halen. 4. Het Jenaplan– onderwijs vormt de voorhoede van onderwijsvernieuwing.

Gérard: De wet van de remmende

De Kring: animatiefilm maken

voorsprong, weet je nog? De tijd dat jenaplanscholen traditionele voorhoedescholen waren, is voorbij. Toch moeten ouders zich nog steeds voor hun schoolkeuze verantwoorden als ze hun kinderen naar een jenaplanschool sturen. Men kijkt dan op een of andere manier toch naar het verleden. Daarom moeten we onszelf blijven ontwikkelen en profileren. Martin: Tien jaar geleden was de nadruk op het behalen van prestaties met je groep er niet zozeer, maar de maatschappij is veranderd. De kracht van een goede jenaplanschool is enerzijds met de trends en vragen van de samenleving mee te gaan en anderzijds de pedagogische uitgangspunten centraal te houden. Frank: Bij intakegesprekken valt altijd de vraag: komen jullie wel genoeg toe aan lezen en rekenen en hoe zit het met de CITO-eindtoets? Daarachter zitten vooroordelen verscholen als ‘op een jenaplanschool mogen ze alles’ en ‘er is geen structuur’. Martin: Men kijkt te vaak naar het verleden en men heeft geen idee hoe ons onderwijs zich ontwikkeld heeft. Gérard: Maar als je op een informatie­ avond of open dag ingang krijgt bij mensen die sceptisch zijn, win je, want je hebt gewoon een goed verhaal.

5

5. Wij stellen hogere eisen aan onze leerkrachten dan andere scholen binnen Tangent.

Gérard knikt meteen en spreekt ook voor de andere twee directeuren. Wij stellen hogere eisen aan klassenmanagement. We verwachten veel inzet en vaardigheid met betrekking tot organisatie en je moet flexibel zijn. Bovendien moeten onze leerkrachten inhoudelijk op de hoogte zijn van meer leerlijnen. Dus niet alleen de didactiek van groep 3, maar van de drie leerjaren in je groep. Frank voegt eraan toe: wat ik ook belangrijk vind, is dat je van de mensen kunt vragen te ondernemen, iets te doen zonder dat je van tevoren honderd procent zeker weet dat het zal lukken. Je moet vaste patronen kunnen loslaten. Niet: ‘Zo hebben we het vorig jaar ook gedaan.’ De invalleerkrachten en stagiaires hier op school vinden alle activiteiten leuk, aldus Martin. Ze vinden de sfeer gezellig. Maar daar leren de kinderen geen rekenen en lezen van. En dan wordt het moeilijk. Hoe zorg ik ervoor dat ik als ik hiér instructie aan het geven ben, ze dáár aan het werk blijven? Als ze het lesgeven eenmaal in hun vingers hebben, is hun en-

Rennevoirt: etsen

6

De Kleine Akkers: kinderboekenweek

Samen op weg naar betere taal- en leesresultaten

Taalpilot voor alle Tangent-scholen

thousiasme enorm en willen ze niet meer weg. Gérard: Het is absoluut investeren. Het is niet zo van ‘Doe je boek open bij les vier en begin allemaal.’ Het presenteren is bijvoorbeeld een zeer krachtig element binnen de jenaplanschool. Een bovenbouwer die een kleuter helpt, omdat de kleuter een laten-zien-kring heeft, doet iets met het kind. Eens in de zoveel weken op het podium staan en alle leerlingen aanspreken, doet iets met het kind. Als leerkracht moet je daar veel tijd en kennis in willen investeren. Wij hebben een coaching-protocol gemaakt, informeert Frank. Een startende leerkracht wordt geholpen door een mentor. Er is actieve begeleiding door middel van video-interactie met top en tip momenten. Dat werkt heel goed. Gérard geeft aan dat bij langdurige ziekte of zwangerschapsverlof een sollicitatieprocedure gestart wordt om een geschikte kandidaat voor vervanging te vinden. Dit omdat langdurig invallen op een jenaplanschool om andere vaardigheden vraagt dan in het reguliere onderwijs. Toegift Als Peter Petersen vandaag door jullie scholen zou lopen, wat zou hij dan denken?

Martin: Peter Petersen had een huiskameridee en dat kom je niet meer tegen. Hij zal opkijken van het gebouw en de hoeveelheid lokalen, maar de pedagogische meerwaarde van zijn type onderwijs zal hij zeker zien. Hij zal de ruimte die kinderen krijgen om initiatieven te nemen, herkennen. Zeker bij dramatische vorming, maar ook bij het maken van werkstukken en de invulling van de werkweek. De vormen van presenteren aan elkaar, en elkaar helpen, het stamgroep-idee is op al onze drie scholen terug te vinden. Wereldoriëntatie als hart van het onderwijs zal hij minder tegenkomen. Maar de methode Alles-in-1 helpt ons wel om naar de maatstaven van nu meer gestructureerd inhoud te geven aan de schoolprojecten. Daar zal Peter Petersen toch achter kunnen staan. Frank: Hij zal herkennen dat er bij ons op school meer discussies gevoerd worden over onderwijsinhouden dan over allerlei organisatorische zaken. Dát is onze kracht: hoe gaan we om met dingen die van buiten komen? Hoe kunnen we dat rijmen met de jenaplangedachte? Per slot van rekening is Peter Petersen tot zijn vernieuwende ideeën gekomen door zichzelf dezelfde vragen te stellen. Peter Vervloed

Een gunstige schoolcarrière gaat niet zonder een goede taal-/leesontwikkeling van leerlingen. En een zwakke taal-/leesontwikkeling betekent in de meeste situaties het risico van een kansarme toekomst. Reden voor Tangent om met àlle scholen deel te nemen aan het taal/lees-verbetertraject van de PO-Raad. Achterstand in taal-/leesontwikkeling leidt bij veel leerlingen tot aantasting van het zelfvertrouwen en vaak ook tot gedragsproblemen. Bovendien neemt de motivatie om te lezen af. Geringe leesmotivatie leidt tot steeds minder lezen, waardoor de prestaties niet alleen op taal en lezen, maar ook binnen andere vakgebieden afnemen. De leerlingen die tot deze groep behoren, worden ook de leerlingen, die onvoldoende aansluiting vinden in het voortgezet onderwijs. Het toekomstperspectief wordt er zo niet gunstiger op. De vraag waar we met elkaar voor staan, is hoe we dit proces kunnen doorbreken. Taal/lees-verbetertraject In de Kwaliteitsagenda PO ‘Scholen voor Morgen’ wordt de focus gelegd op het verbeteren van de leerlingprestaties van taal/lezen en rekenen. Het uitgangspunt is dat deze basisvaardigheden belangrijk zijn voor alle kinderen. Tangent heeft daarom in 2008 besloten om met alle scholen deel te nemen aan het taal/lees-verbetertraject van de PO-raad. Om te mogen deelnemen is een plan ingediend, waarin de redenen voor deelname staan beschreven. In het kort zijn die

als volgt samen te vatten: • het is belangrijk, dat er een doorgaande lijn tussen peuterspeelzaalwerk/kinderdagopvang en basisschool is; • om alle kinderen optimale kansen te bieden stellen we ’taal als cruciale basisvaardigheid’ centraal; • de school zorgt systematisch voor het behoud en de verbetering van haar onderwijs. Onderdeel daarvan is het borgen van de kwaliteit van leren en onderwijzen. Schoolformat Op schoolniveau is bovenstaande vertaald in een eigen schoolformat. Het gewenste succes van de taalverbetertrajecten drijft op een aantal belangrijke elementen: • doel- en opbrengstgericht werken: leerlingresultaten worden continu geëvalueerd, gerelateerd aan het ambitieniveau en gebruikt op groepsniveau/leerlingniveau. De leerlingresultaten zijn dan weer een aanzet om te komen tot de opzet van de plannen. In deze plannen worden de doelen voor het betreffende jaar vastgelegd. • eigenaarschap: scholen werken van onderaf aan ontwikkeling, verbetering en vernieuwing van het taal- en leesonderwijs en stellen

zelf, in samenspraak met het bestuur, de doelen vast. • delen van ervaringen: scholen treden naar buiten met ervaringen en manieren van aanpak met betrekking tot ontwikkeling van taal en lezen en geven een kijkje in de ‘keuken’ van de eigen school. Resultaten We hebben al een aantal resultaten bereikt. Op schoolniveau kun je denken aan het invoeren van methodes op taal/lees-gebied en het opstellen en analyseren van trendanalyses van toetsen. In dit schooljaar zal er op de meeste scholen gewerkt worden aan het taalbeleidsplan, wat onderdeel uitmaakt van het taalformat. Hierin zal – na een grondige analyse en het vaststellen van prioriteiten en wensen door het team – het taalbeleid voor de komende jaren vastgesteld worden. Op stichtingsniveau zijn er twee middagen georganiseerd rondom opbrengstgericht werken en voortgezet technisch lezen. Er was volop ruimte voor scholing en het uitwisselen van ervaringen. Zo zijn we samen op weg naar betere taal- en leesresultaten. Wim Scheffers

7

Kort nieuws

‘Virus’ besmet Hazennest-team

De opmars van digitale schoolborden

Voorlichtingsbijeenkomst ABP/OSG-Tangent Tangent organiseert dit najaar voorlichtingsbijeenkomsten over het ABP, de salarisspecificatie en de arbeidsongeschiktheidsverzekering van Loyalis: de IPAP verzekering. Tijdens zo’n bijeenkomst wordt besproken wat er allemaal op de salarisspecificatie staat, wat het datum school ABP is en wat je aan www.mijnabp.nl kunt hebben, mogelijk­ 5 oktober 2010 De Cocon heden van bijsparen voor het pensioen, informatie over nabe7 oktober 2010 Berkeloo staandenpensioen en het risico om geen 9 november 2010 De Kleine Akkers arbeidsongeschiktheids­verzekering te hebben. Hiernaast is een 18 november 2010 De Lochtenbergh overzicht te zien van data en locaties. Zonodig kun je adressen 14 december 2010 De Wichelroede opzoeken op onze website. Tangent vindt het belangrijk om zijn personeelsleden goed te informeren en biedt om deze reden de voorlichtingbijeenkomsten aan. Tangent ziet het dan ook als plicht van het personeelslid om zich goed te laten informeren door gebruik te maken van deze mogelijkheden.

Beheer Vervangingspool T-Primair per 1 augustus 2010 veranderd De leden van de vereniging T-Primair (bovenschools management van Tangent, Opmaat, XPect-Primair, Skotzo, SIPO, Evangelische basisschool Tilburg, en Jan Ligthartgroep Tilburg) hebben besloten om het beheer van de Vervangingspool over te dragen van Randstad bv naar OSG St. Oedenrode. Invallers kunnen met hun bestaande gebruikersnaam en wachtwoord inloggen op de website www.vervangingsplanner.nl. Zij kunnen hierin hun beschikbaarheid aangeven. De Vervangingspool is op dit moment alleen beschikbaar voor leerkrachten. Heb je vragen over de werkwijze van de Vervangingspool, dan kun je deze via e-mail stellen aan

[email protected]. Werk je als parttime leerkracht bij onze stichting en wil je meer werken, dan kun je je inschrijven in de Vervangingspool. Inschrijving gaat via de website van Tangent, www.tangent.nl. Via vacatures óf personeel / vervangingspool / info invalleerkracht vind je alle informatie over hoe je jezelf kunt aanmelden.Ben je een afgestudeerde lio-er en zoek je nog werk? Schrijf je in bij onze Vervangingspool en je bent verzekerd van werk.

Informatiepagina’s op website Op onze website staan enkele informatiepagina’s. Je kunt er uitgebreide informatie vinden over reiskostenregelingen, collectiviteitskorting, ouderschapsverlof en werken tijdens zwangerschap. Je vindt de informatiepagina’s via ­­ www.tangent.nl / personeel / regelingen / diverse regelingen. Op die pagina staat een link naar de informatiepagina’s.

8

Introductie van het digitale schoolbord heeft een stevige impact op de gang van zaken in een schoolklas. Soms is het een kwestie van ‘er even voor gewonnen worden’. Lees hier over de ervaringen van d’n Hazennest... “Vier jaar geleden bij de opening van onze school ontvingen wij als cadeau een digitaal schoolbord. Wij waren er uiteraard zeer tevreden mee. Wij hadden het idee om dit bord centraal neer te hangen, nl. op het podium in de aula, zodat iedereen er gebruik van kon maken. Onze lio-er kreeg als opdracht mee om met haar groep 6 en met een kleutergroep toepassingen te zoeken. Dit ging haar uitstekend af. In allerlei vakgebieden werd het digitaal schoolbord gebruikt. De andere leerkrachten gebruikten het echter sporadisch. Het hing niet in de eigen groep!!! Wel werd op de info-avond per groep een powerpointpresentatie gebruikt om een en ander voor ouders toe te lichten. Een werkgroepje boog zich hierna over de vraag hoe wij het digitale schoolbord beter konden gaan gebruiken. Er ontstond het idee om samen met belangstellende collega’s bij een andere school in een klas te gaan kijken. Wij konden bij Ben van der Heijden van basisschool Achthoeven terecht. Ben vertelde op enthousiaste wijze hoe hij het digitale schoolbord inzette. Hij liet allerlei praktijkvoorbeelden zien. Na afloop liepen wij

9

met ongeveer tien collega’s naar buiten en de reacties op de demonstratie van Ben waren uitzonderlijk positief: “Dit willen wij ook wel.” Intikkertje Voor ons als directie was dit een intikkertje. Na overleg met de andere collega’s werd besloten om ineens voor alle groepen 3 t/m 8 een digibord aan te schaffen. Doordat zo veel leerkrachten geestdriftig aan de slag gingen, raakte dit ‘virus’ ook de anderen. Er werd aan elkaar verteld, gemaild, gedemonstreerd welke mogelijkheden men had gevonden. Een houding die hoort bij professionele leerkrachten!! Praktijk In de praktijk zien wij nu dat de wereld op allerlei manieren in de klas wordt gehaald. Het is zo gemakkelijk om in een filmpje van een paar minuten te laten zien hoe iets eruit ziet, hoe iets werkt. Beelden vertellen zoveel meer dan woorden. Daarnaast zijn er heel veel toepassingen van werkbladen die je meteen kunt gebruiken: een honderdveldje, rekenschema’s, allerlei soorten schrijflijnen, timers, enz. Het digibord is onmisbaar geworden. De meeste fulltimers zijn intussen beter geoefend dan menige parttimer. Je moet iedereen dus de tijd en ruimte geven om zich het een en ander eigen

te maken. Diverse collega’s hebben inmiddels aangegeven om een verdiepingscursus te willen volgen. Het is daarbij belangrijk dat leerkrachten enerzijds zich meer toepassingen van het digitale schoolbord eigen maken en anderzijds sneller kunnen beoordelen welke mogelijkheden het digibord biedt om een bepaalde vakinhoud begrijpelijker te maken. Intussen breekt de volgende fase aan: ook leerkrachten van groep 1-2 hebben aangegeven ‘in’ te zijn voor een digibord. Een nieuwe uitdaging. Hoe gaan wij het bord hier inzetten? Vragen waar wij ons het komend jaar over gaan buigen. Podium In het overleg van ict-coördinatoren horen wij soortgelijke ervaringen. Het zou mooi zijn dat er een podium (intranet) ontstaat waarop leerkrachten van Tangent elkaars ervaringen uit kunnen wisselen.Wij kunnen dan gebruik gaan maken van zelf gemaakte werkbladen, suggesties, bevindingen, etc. In het nieuwe ict-beleidsplan verdient dit zeker de aandacht.” Martijn Elesen, adjunct-directeur en ict-coördinator basisschool d’n Hazennest

9

René Los sprong met aanstelling op Prins Bernhardschool op rijdende trein

Terugblik op directeursdebuut René Los heeft er zijn eerste jaar als schooldirecteur opzitten. Als opvolger van Alice van der Hoek stond hem een uitdaging te wachten, want de Prins Bernhardschool was net aan een stevig ontwikkelingsproces begonnen. In de jaren voor zijn aanstelling was besloten de koers te verleggen van klassikaal onderwijs naar een vorm die zich meer richt op het individuele kind. Nu, na een jaar, is het een mooi moment om René Los nader te leren kennen én te horen hoe het met de school gaat. Het feit dat René hier in het directie­ kamertje zit, is eigenlijk meer een speling van het lot. Hij had niet vanaf zijn tijd als Pabo-student de brandende ambitie om ‘hogerop’ te komen, maar was heel tevreden met zijn baan als leerkracht in verschillende groepen van de Oranjeschool in Spijkenisse. Maar na een jaar of tien werd het wel tijd voor een nieuwe uitdaging. Het toeval deed zich voor dat zijn vrouw Mariska een baan kreeg aangeboden in Den Bosch. Dit was een mooie kans om naar een ander deel van het land te verhuizen. René vond een baan op katholieke basisschool Dommelrode in SintOedenrode. Pas na die stap besefte hij hoeveel energie dat opleverde en verbond er de conclusie aan dat het gezond is om zo nu en dan eens van omgeving te wisselen. De volgende stap diende zich op een andere manier aan: op zijn nieuwe school kreeg hij de gelegenheid om een vervanging te doen voor een bouwcoördinator die met zwangerschapsverlof ging. Aanvankelijk met enige aarzeling, maar met stijgend enthousiasme zette hij de eerste voorzichtige stappen in een managementfunctie. Toen de collega na een jaar minder ging werken, greep René zijn kans. Hij startte ook met de opleiding Magistrum Middenmanagement, en daarna de opleiding voor Schoolleider. Toen kondigde de directeur van Dommelrode zijn ver-

10

trek aan. René was er nog niet aan toe om die baan te ambiëren, maar tijdens de periode dat er een interim-directeur waarnam, was zijn rol op school aanzienlijk interessanter. De stap terug toen er een nieuwe directeur benoemd was, viel niet mee. Tijd om eens rond te kijken. En natuurlijk meteen te solliciteren toen hij de advertentie van de Prins Bernhardschool zag: protestants-christelijke scholen zijn in dit deel van het land niet volop te vinden. Voor René, zelf protestant, was dat een duidelijk pluspunt. Vuurdoop Nu, een jaar later, kan hij zeggen dat het een uitstekend jaar is geweest. Geen seconde spijt gehad van deze stap. Het was een voortdurende positieve uitdaging om dingen voor elkaar te krijgen. Wel was (en is!) het moeilijk om niet té zeer geleid te worden door ‘de waan van de dag’. Er zijn impulsen vanuit de omgeving die niet altijd parallel lopen met wat er op school speelt. Wat René erg positief vindt van Tangent, is ook meteen het meest ingewikkeld om in te passen in het dagelijkse schoolleven: de ambitie. Tangent is erg ambitieus; wacht de ontwikkelingen niet af, maar loopt voorop. Dat is positief, mooi en uitdagend, maar kost ook tijd en aandacht. Al in zijn derde week in Tilburg gebeurde er iets wat geen schooldirec-

teur ooit hoopt mee te maken: een dodelijk ongeluk van een van de leerlingen. De vierjarige Anna-Lisa Koreman raakte bedolven onder een natuurstenen schouw. René overlegde ’s avonds met Jan Aarts over hoe het nieuws op school te brengen. Het was fijn om met iemand te praten die de situatie vanuit ervaring kon inschatten. De volgende dag was er een schoolreisje gepland en er moest worden beslist over doorgaan of annuleren. Vanuit de redenering: “ik kan uitleggen dat het niet doorgaat, maar ik kan niet uitleggen waarom het wel doorgaat” werd het uitstapje afgeblazen. Het gaat niet om protocollen, maar om zorgvuldigheid. Beslissingen nemen die uit te leggen zijn. Het was een vuurdoop, maar ook een indringende periode, waar veel van te leren was. Nog steeds komt de herinnering aan die periode regelmatig terug: als hij een kaart stuurt naar Anna-Lisa’s ouders op haar verjaardag, met Sinterklaas, als hij zich realiseert dat haar ouders niets te vieren hebben. Met kerst, als hun gemis extra voelbaar is. Het raakte diep, maar dat is een besef dat er nu pas is. Toen niet, toen was er alleen het vaste voornemen om het zo goed mogelijk te doen. De ouders op geen enkele manier kwetsen, het team meenemen in het proces, als school de periode goed doorkomen.

Spanningsveld Gelukkig is het leven als schooldirecteur niet altijd zo heftig als tijdens die beginperiode. Het was natuurlijk wel een feit dat René op een rijdende trein sprong. Het team van de Prins Bernhardschool was actief en eensgezind bezig met het implementeren van Scenario C, een onderwijsvisie waarbij het onderwijs zich o.a. meer richt op individuele ontwikkelingsniveaus van kinderen. René heeft even tijd nodig gehad om thuis te raken in dat proces, maar was er al snel heel blij mee. Door de groei van de school naar een andere aanpak, is er een nog sterkere samenhang in het team ontstaan. De Bernhardschool heeft geen standaard managementstructuur. Alle leraren nemen deel aan werkgroepen. Het directieteam maakt ook deel uit van een aantal van die werkgroepen, maar niet aan alle. Sinds vorig jaar is er een MT; naast directeur en adjunct-directeur maken er twee leraren vanuit persoonlijke interesse deel van uit. Het MT trekt op dit moment vooral de kar van onderwijsvernieuwingen en heeft daardoor een

grote rol binnen de school. Door actieve participatie van alle teamleden worden ontwikkelingen breed gedragen en goed geaccepteerd. Het is niet allemaal koek en ei. Het vraaggerichte onderwijs stelt bijvoorbeeld ook andere eisen aan het lesmateriaal. Zo hebben ze dé nieuwe methode voor wereldoriëntatie nog niet kunnen vinden. Een gevolg daarvan kan dan zijn dat er zelf materiaal ontwikkeld moet worden, wat erg arbeidsintensief is. Aangezien tijd kostbaar is en ze ambitieus zijn in het bereiken van gestelde doelen, komt het team aan zo’n klus helaas niet toe. Ondertussen worden er natuurlijk ook eisen gesteld aan de kwaliteit van het onderwijs. Er moet worden voldaan aan normen. Dit levert soms een flink spanningsveld op. Enerzijds het traject Scenario C, anderzijds het voldoen aan de normen van de Inspectie en de streefscores van de school. Deze twee samen laten vallen is een spannend traject. Naast het hoofddoel, progressie in kwaliteit van het onderwijs, is grote winst aan dit hele traject de hecht-

heid van het team: iedereen doet mee. Iedereen maakt steeds stapjes vooruit. Die stappen hoeven niet voor iedereen even groot te zijn, maar iedereen beweegt zich in een bepaalde richting. Er is geen stilstand, maar altijd vooruitgang. Reizen Voor aanvang van ons gesprek keken we even terug op de voorbije zomervakantie, en zo kwamen René’s avontuurlijke vakanties ter sprake. We eindigen met hetzelfde onderwerp. René en Mariska gaan graag lang op vakantie. Voor Mariska is dat min of meer een noodzaak. Als officier van justitie gaat haar werk gewoon door zolang ze in de buurt is, maar verder van huis heeft ze pas echt vakantie. Hun reisbestemmingen zijn niet alledaags: afgelopen zomer nog IJsland en Alaska, maar ze waren ook al in Groenland, Iran, Mexico en op allerlei andere bestemmingen. Een tentje, een matje, water en wat droge koekjes: soms is er niet meer nodig voor een droomvakantie. René is de laatste om te zeggen dat je altijd naar het buitenland moet om iets moois te zien. Hij heeft Nederland uitgebreid bekeken: per fiets én te voet. Nederland kent 6000 kilometer aan lange afstandswandelroutes, hij heeft er zeker al 4000 kilometer van afgelegd. Nu staat hij op het punt om naar Kenia te gaan, in het kader van het Teachers4Teachers-project. Hij ziet het niet als vakantie, maar verheugt er zich erg op. Enorm interessant! Hij weet nu al zeker dat zijn beelden verruimd worden. Dat is het grote voordeel van reizen: je leert nuanceren; meer waarderen wat je hebt. Niet mopperen of klagen. Als er iets is wat hij de afgelopen jaren geleerd heeft: het is nergens zo goed als hier! En dat is de beste les die er maar bestaat. Marijke van Oploo

11

S

in

a asfe l k r e e t

st

Uit de krant Goed nieuws voor De Regenboog: oud-onderwijsinspecteur Joop Smits beoordeelde de kleurrijke school als excellent! Prestaties: toegevoegde waarde tijdens de schooltijd, en aan het eind een bovengemiddeld goed niveau!

Feestelijke viering hoogste punt van De Dirigent De zon schijnt, de vlaggen wapperen: het is donderdag 23 september en alle kinderen van basisscholen Aboe-el-Chayr en De Regenboog, Kinderstad, hun ouders, leerkrachten, de bouwvakkers en andere genodigden luisteren naar het welkomstwoord van MFA-wethouder Marjo Frenk. De wethouder vraagt aan twee kinderen om haar te helpen bij het plaatsen van de vlag op het hoogste punt. In eerste instantie krijgen ze de vlag niet omhoog, maar later lukt het de kinderen wel. Samen met een paar kinderen leest de wethouder op een heel lang meetlint hoe hoog het hoogste punt is van De Dirigent: het is 10 meter en 4 cm. Heel veel kinderen hebben de wedstrijdkaart ingevuld, maar Shanaia Akbar van basisschool De Regenboog had de juiste hoogte ingevuld. Cock Dusee, adjunct directeur van basisschool De Regenboog, zong met alle kinderen en genodigden het dirigentenlied. Als een echte dirigent bracht Cock met een sierlijk handgebaar alle stemmen bij elkaar! Gloria Maandag, functionaris sportcombinatie van de twee basisscholen, had met alle kinderen een dans ingeoefend en iedereen werd uitgenodigd om met haar mee te dansen. Het was een mooi moment: alle kinderen van groot tot klein dansten heel enthousiast met elkaar! Daarna was er voor alle kinderen een traktatie op school. De bouwvakkers en genodigden dronken in de feesttent een kopje koffie, Marokkaanse thee of een ander drankje. Team De Regenboog

Aan alle personeelsleden die kinderen of kleinkinderen in de ‘gelovige’ leeftijd hebben… Op zaterdag 27 november is er speciaal voor (klein-)kinderen van Tangent-personeelsleden een Sinterklaasvoorstelling. Die zal gehouden worden in La Vida aan de Veldhovenring 79 te Tilburg. De voorstelling is bestemd voor kinderen van 2 tot ongeveer 8 à 9 jaar. De titel van de mini-musical is: ‘Een cadeautje voor Sinterklaas’. Deze musical vertelt over een dag uit het leven van Sint Nicolaas in zijn eigen paleis. Mientje, de huishoudster, is de grote regelaar in het paleis maar heeft het eigenlijk veel te druk. Daardoor gaat er nogal eens wat fout… en de Sint heeft het druk met Mientje om alles weer te herstellen. Vanaf 14.30 uur is de zaal open. De voorstelling start om 15.00 uur en duurt ongeveer 1½ uur. Aan het einde is er gelegenheid om Sinterklaas een handje te geven. Er is dan ook een FotoPiet ­aanwezig (tijdens de voorstelling mogen geen film- of foto-opnames gemaakt worden). Heeft u interesse om deze voorstelling bij te wonen, dan kunt u zich bij het secretariaat van het stafbureau aanmelden (013-522 92 50 of [email protected]). Er zijn slechts 350 zitplaatsen. De voorstelling is alleen bedoeld voor onze eigen Tangentmedewerkers met hun kind(eren) of kleinkind(eren). Snel aanmelden, want vol is vol!!

12

12

13

De ‘meneer van de geschiedenislessen’ gaat met vervroegd pensioen

Ad Somers 40 jaar op St. Caeciliaschool Ad Somers (61) werkte op 1 augustus van dit jaar 40 jaar op de Caeciliaschool in Berkel-Enschot. Omdat hij op 1 oktober 2010 met FPU gaat en dus afscheid neemt van school en onderwijs, leek het de redactie een goed idee eens even met hem te gaan buurten. En dan kom je eigenlijk altijd wel tijd tekort… Ad volgde zijn opleiding, evenals zijn gesprekspartner en oud-collega, bij de fraters van Tilburg aan Kweekschool St. Stanislaus. Daar bleek al ras, dat hij uitmuntende wiskundige gaven bezat. Nog voor hij zijn kweekschooldiploma had, bezat hij al de LO-akte Wiskunde. En enkele jaren later ook nog MO-A en MO-B. Alleen is het er nooit van gekomen om carrière te maken in die richting. De HOS-nota blokkeerde eventueel succes. Maar bij zijn sollicitatie voor de baan op de Caeciliaschool sprak de toenmalige voorzitter van de Stichting Katholiek Onderwijs Berkel-Enschot, de heer Roelofs, de hoop uit dat hij niet al te snel zou vertrekken. De continuïteit van het onderwijs zou dan mogelijk in het gedrang komen. Welnu: ziet wat er van gekomen is…. Inwerken Ad kreeg (in vergelijking met zijn Broekhovense stageschool) 40 lieve kinderen in klassieke schoolbanken voor zijn neus en de lessenaar stond nog op een verhoog. Hij werd na zijn benoeming ingewerkt door collega Rien Verhoeven. Dat ging wel enigszins anders dan nu het geval zal zijn! “Daar liggen de rekenboeken. Maar die kun je beter niet gebruiken. Ik schrijf altijd alles op het bord en dat werkt het beste…”. Daarmee moest hij vooruit kunnen. Het was de start van een veertigjarig dienstverband. Jaren, waarin hij steeds met veel plezier heeft gewerkt en waarin hij veel leuke dingen heeft meege-

14

maakt. Hij kan daarover blijven vertellen. Je rolt van de ene in de andere anekdote! Geschiedenislessen Ad staat op de Caeciliaschool en verre omgeving bekend als de meneer van de geschiedenislessen. Vele kinderen hebben gesmuld van zijn prachtige verhalen. Dat is ontstaan door toedoen van de kinderen zelf. In de jaren ‘70 had de school nog de methode ‘Heden uit het verleden’ in gebruik, maar dan wel zonder de bijbehorende vertelplaten. En frater Sigismund (directeur en geschiedenisdocent op de kweekschool) had altijd benadrukt dat geschiedenisles geven een kwestie was van vertellen. En omdat Ad volgens het door mijnheer Bink uitgereikte lesrooster die les moest geven na een taalles en een leesles (waarbij de kinderen steeds moesten lezen) koos hij ervoor de inhoud van het geschiedenisboek niet te laten lezen (in die tijd heel

gebruikelijk!!!), maar zelf te vertellen. Voor de kinderen was dat kennelijk een welkome afwisseling, want ze waren sprakeloos. Met open mond zaten ze te luisteren, ze smulden ervan en waren zelfs zo enthousiast, dat ze plaatjes meebrachten. In die tijd weer niet zo gebruikelijk… En daarna kwam Ad van ‘kwaad tot erger’. De plaatjes werden dia’s, daarna volgde de video en nu zet hij zelfs via het Activ Bord internet in om zijn lessen interessant te maken en te houden. Modern Die moderne apparatuur vindt Ad prachtig. Een prima ontwikkeling, want het is schitterend te gebruiken in de lessen. Alleen: het oude is niet verkeerd. Platenmateriaal kun je blijvend ophangen in de klas, een geïllustreerde (!) tijdbalk ondersteunt datgene wat in de les is behandeld. Een ‘schatkist’ aanleggen met kleine dingen (vuursteentje, beeldje van Romulus en Remus, turf, schietspoel, oud rap-

port, knijpkat, specerijen, enz. enz.) doet wonderen als het om aandacht trekken gaat. En juist de commissie Oostrum (de Canoncommissie) benadrukte deze werkwijze als de ideale. ‘Vanzelf leren’ met de muis in de hand is nog steeds niet de bedoeling. Met de PC is alles na de les verdwenen en blijft er minder hangen bij de leerlingen. De stroom moet maar eens uitvallen, dan ben je mooi in de aap gelogeerd. Een ouderwets zwart bord er bij houden kan ook absoluut geen kwaad. Dan kun je altijd schrijven en tekenen en dingen voordoen. Als je nog een krijtje kunt vinden, tenminste… Zorg Zo baart ook de ontwikkeling van de zorg in de school Ad al enige tijd zorgen. Hij verwacht dat het op den duur een onhandelbare situatie zal worden. Voorheen was onderwijs geven afgestemd op een middelmaat. Met uiteraard tegemoetkoming aan degenen die meer of minder konden. Als het echt niet meer ging, vond verwijzing plaats naar het speciaal onderwijs. Nu lijkt alles mee te moeten kunnen, maar dat lukt echt niet altijd. Op een gegeven moment is de rek eruit en dan schiet je je doel voorbij. Een gevolg daarvan kan niet anders

zijn, dan dat het onderwijsniveau geleidelijk zakt. Bewijs? Vroeger draaide de betere leerling zijn hand er niet voor om en smulde van een bladzijde sommen uit het boekje ‘Cijferprikjes’. Kom daar nu eens om… Ook als je de inhoud van de fysicalessen vergelijkt, dan kan een opmerkelijk verschil geconstateerd worden. Zijn leuze is: “Beter gewoon op een speciale school dan speciaal op een gewone school”. Ja, WSNS is toch niet anders geweest dan een forse bezuinigingsoperatie. Zorg opzetten op de manier zoals dat in de Scandinavische landen gebeurt, is op zich een prima zaak. Maar geef er dan ook het geld voor! Maar zorg regelen op een manier van Wel Stout Nooit Straf… dat kan er bij hem niet in. Groot plezier Het klinkt allemaal wat zuur of zwaar op de hand, maar dat is niet zo bedoeld. Ad benadrukt nog maar eens dat hij al die jaren met groot plezier heeft gewerkt. Zijn motto is altijd wel geweest: “Kinderen komen naar school om te leren.” Dat motto heeft hij nog van de ons beiden welbekende frater Gervatius, docent pedagogiek en didactiek aan Kweekschool St. Stanislaus. De ontwikkelingen van de laatste jaren met name voor wat betreft de zorg,

heeft er wel voor gezorgd, dat Ad zich aan dat motto steeds meer is gaan vasthouden. Het in 1970 bekende liedje ‘Teach your children well’ speelt de laatste tijd vaak door zijn hoofd. Jammer dat hij niet kan zingen…. Dat hij (anders dan vele anderen) het moment van afscheid zelf heeft kunnen kiezen, doet hem deugd. Na zijn afscheid gaat hij genieten van de rust, veel reizen (Zuid Europa, Zuid Amerika, China) met reisgezelschappen en ook veel bewegen. Tot dat laatste noopt hem zijn suikerziekte. Ad zal de school, maar meer nog de kinderen missen. Wij wensen hem nog vele fijne jaren toe! Ton van den Boom

Kort nieuws Ouderkamer op De Vlashof Een brede school vraagt een brede aanpak; vandaar dat we in het schooljaar 2010-2011 de koffieochtenden omzetten naar een ouderkamer. Koffieochtenden waren er al vanaf 2004, 6 à 7 keer per jaar. Veel verschillende onderwerpen zijn de afgelopen jaren al de revue gepasseerd, met en zonder hulp en info van buitenaf. De opkomst was vrij constant. De tijd is rijp voor een bredere opzet: de ouderkamer. Een toegankelij-

ke, vaste plek waar ouders elkaar wekelijks kunnen ontmoeten. Gezellig laagdrempelig; maar wel een plek waar ouders hun informatie kunnen halen. Sinds 5 oktober beschikken we over een vaste ruimte binnen onze school. De ouderkamer is elke dinsdagochtend van kwart voor negen tot ongeveer tien uur geopend. Om een goede start te kunnen maken hebben we vooraf alles doorgesproken met Riky Naber, coördinator ouderkamer van de brede school.

De eerste bijeenkomst heeft inmiddels plaatsgevonden en was qua sfeer en inhoud een groot succes. De gast­ ouders hadden een duidelijke rol en waren enthousiast. De invulling van de ouderkamer zal dit schooljaar naast gezellig en ongedwongen, natuurlijk uitgebreid worden met opvoedkundige en onderwijsondersteunende activiteiten. Deze opzet zal langzaam moeten groeien met hulp van de ouders en Riky. Will van Elderen en Maria Gerbranda

15

Meneer Frans neemt afscheid van ‘zijn’ Achthoeven

Kort Nieuws

Gewaardeerd onderwijzer wordt invaller... Het was een bijzondere dag voor meneer Frans. Op dinsdag 20 juli was het dan toch echt zover: het afscheid van basisschool Achthoeven. Na 40 jaar werkzaam te zijn geweest in het onderwijs en dan ook nog eens op dezelfde plaats was het tijd voor meneer Frans om met FPU te gaan. Frans had er al langere tijd naar uitgekeken, maar hoe dichter het uiteindelijk bijkwam, hoe zenuwachtiger hij werd. Het is natuurlijk nogal een verandering om na 40 jaar te hebben gewerkt met zijn kinderen, dit in één keer op te moeten geven. Dat zal dan ook zeker niet gebeuren, want de eerste vervangingen heeft hij er inmiddels al weer op zitten. Frans kan en wil zijn schooltje nog niet missen en komt graag nog terug. Het is ook wel heel bijzonder. Veel van de ouders van Achthoeven hebben zelf bij hem in de klas gezeten; hun kind kreeg de laatste jaren nog steeds les van meneer Frans. En Frans deed dat nog even bevlogen als alle jaren daarvoor. Hij was en is nog steeds zeer geliefd bij de kinderen en uiteraard ook bij zijn collega’s. We zijn dan ook blij dat hij inmiddels één van onze vaste invallers is. Hij kent de school, kent de mensen, kent de kinderen en weet waar alles ligt, ideaal toch! Maar op 20 juli hebben we toch wel met de hele school afscheid van meneer Frans Vugs genomen. Zijn gezin was hierbij uitgenodigd en al vroeg in de ochtend werd Frans samen met zijn vrouw opgehaald in het mooie Haaren. Gelukkig was het mooi weer, zodat de kap van de cabrio open kon. Op school verzamelden alle 370 kinderen zich om Frans op te vangen en toe te zingen. Er was een rode loper uitgelegd en een echte zetel klaargezet. Hierop mocht Frans plaatsnemen en kon het genieten van de festivitei-

16

ten beginnen. Het leek de ontvangst van Sinterklaas wel. Een speciale werkgroep vanuit het team heeft er voor Frans een bijzondere dag van gemaakt. Een dag die vooral in het teken stond van de kinderen, want dat wilde hij. Het ging niet om hem, hij hoefde zo nodig al die aandacht niet, maar het moest vooral voor de kinderen een onvergetelijke dag worden. Dat is zeker gelukt, maar Frans heeft er met zijn gezin zeker net zo hard van genoten. Hij is niet zozeer iemand die dat in woorden uitdrukt, maar de glimlach, die de hele dag op zijn gezicht stond, zei meer dan genoeg. Laat in de middag was er ook nog een druk bezochte receptie waar iedereen die dat wilde, nog afscheid van hem kon nemen. Namens het College van Bestuur heeft Wil Broos hier nog een mooi woordje voor hem gedaan, waarbij hij het gras voor de voeten van de directeur wegmaaide. Met wat improvisatie werd dat opgelost, en een geëmotioneerde meneer Frans

werd helemaal in het zonnetje gezet. En dat verdiende hij ook! ’s Avonds was het team door Frans uitgenodigd voor een tweetal leuke activiteiten. Een wandeling in het bosgebied rondom Oisterwijk o.l.v. een gids, met aansluitend nog een heerlijke wok-avond. Het was een topdag voor iedereen, maar vooral voor Frans zelf. Hij heeft er zichtbaar van genoten en zal deze dag niet gauw vergeten. Wij als school zijn blij en trots dat we hem zo lang in ons midden hebben gehad en wensen Frans en zijn gezin heel veel geluk, gezondheid en plezier toe. En dat plezier kan natuurlijk alleen maar verhoogd worden door zo af en toe eens een kijkje te komen nemen op Achthoeven. Als gast, maar zeker ook als invaller. Dan kan iedereen langzaam wennen aan het idee dat meneer Frans Vugs niet meer werkzaam is op basisschool Achthoeven. Het ga je goed, Frans!

Plusklas op De Vlashof Sinds dit schooljaar is er op basisschool De Vlashof in Tilburg-Noord een Plusklas gestart. Elke dinsdagmiddag gaan drie snellere leerlingen die meer lesstof aankunnen hierheen om te werken met materialen en projecten die ze in de klas niet zo vaak gebruiken. De dag begint met een spelletje op sociaal gebied. Daarna gaan de kinderen aan de slag met een project. Dit duurt ongeveer 7 weken. Aan het einde van het project presenteren de kinderen aan de groep wat ze gedaan hebben. Uiteindelijk is het de bedoeling dat ook de projecten in de eigen klas gepresenDe Plusklas teerd gaan worden. Niet alleen het resultaat is belangrijk, ook de weg die de kinderen naar het eindproduct bewandelen, moeten ze kunnen verantwoorden. De begeleiding is in handen van Annemieke van Fessem. Zij is dit schooljaar gestart met de opleiding Specialist Hoogbegaafdheid bij Fontys-OSO. Annemieke wordt vanuit Tangent begeleid door Jessica Lambooy, die al veel ervaring heeft met het draaien van een Plusklas op bassisschool St. Caecilia. De Plusklas staat nog in de kinderschoenen. Er wordt veel ruimte ingepland om het beleid, overleg met team en ouders en de praktische invulling goed op de rit te krijgen. Het is de bedoeling om op termijn de groep van drie kinderen uit te breiden. Team De Vlashof

Loeky van Opstal St. Caecilia, groep 1-2 en 6 Gedragsspecialisatie

Collega’s basisschool Achthoeven

Ik werk al meer dan 37 jaar op de Caeciliaschool. Dat is heel lang voor iemand die eigenlijk kinder-

arts wilde worden. Ik heb nooit spijt gehad van mijn keuze voor het onderwijs. Naast mijn werk in de klas geef ik een ochtend in de week remedial teaching. Ook ben ik vertrouwenspersoon voor de leerlingen en schrijf ik handelingsplannen. Tijdens mijn werk in en buiten de klas kwam ik er achter dat veel kinderen vastliepen. Niet alleen op reken- of taalgebied, maar vooral in hun gedrag. Je zou kunnen stellen dat ik me steeds meer ging interesseren voor de pedagogische dan voor de didactische kant van mijn vak. Deze interesse leidde een aantal jaren geleden tot een studie gedragsspecialiste van twee jaar, gevolgd door een masterclass van een jaar in Utrecht. De opleiding

was zwaar, maar ik heb nu de overtuiging dat ik kinderen die lijden aan faalangst, een negatief zelfbeeld hebben of te hoge eisen aan zichzelf stellen, stevig vooruit kan helpen. Ik vind het frustrerend dat van de basisschool verwacht wordt kinderen met problemen ‘binnen boord’ te houden, maar dat er geen extra tijd en geld voor beschikbaar wordt gesteld. Om meer kinderen te kunnen begeleiden, heb ik sinds kort een ­eigen praktijk aan huis: www.ikkan-het.nl. Als ik een dag heel iets anders zou mogen doen, wil ik graag werken in het pandaopvanghuis te Chengdu in China. Maar de kans bestaat dat ik dan niet meer terugkom.

17

Uit de krant

Personalia In dienst Mayella Los-Wilms, Heavenly Oerlemans en Krista Jumelet (allen Prins Bernhard) Uit dienst Petra de Zwart, Annemieke Puijpe en Steffie v.d. Schoof (allen Prins Bernhard) Ad Somers (Caecilia); Maria van de Sanden en Jetske Hekking (beiden Berkeloo) en Frans Vugs (Achthoeven): allen fpu.

Op deze pagina twee collega’s waar Tangent dit kwartaal extra trots op mag zijn! Als eerste onze redacteur, Peter Vervloed. Meestal doet hij zijn werk in alle bescheidenheid, maar veel aandacht is er nu voor zijn nieuwe prachtige geschiedenisboek ‘Rood kleurde de rivier’. Hieronder aandacht voor Rennevoirts eigen ‘leerkracht van het jaar’.

Debby Radstake genomineerd voor ‘Leraar van het jaar’ Voor de zomervakantie werd Debby Radstake van basisschool Rennevoirt door haar collega’s aangemeld voor de verkiezing ‘Leraar van het Jaar’. Ze kwam door de voorronde, en ging op 2 oktober samen met een aantal van haar collega’s naar Hilversum voor de verkiezingsmiddag. Het feit dat ze niet tot de uiteindelijke drie winnaars behoort, doet niets af aan de prestatie. Debby houdt zelf niet zo van aandacht, maar toch heeft de redactie geïnformeerd naar de redenen van haar nominatie. Enkele fragmenten uit de bloemlezing: “Waar moet je beginnen bij dit veelzijdig talent. Debby is een gedreven leerkracht die kinderen, ouders, collega’s en directie weet te boeien. Op inhoud, kennis, omgaan met elkaar en benoemen van mogelijkheden. Debby, de pion in de organisatie voor een goed strategisch schaakspel, maar tijdens borreltijd een gezellige gangmaker. De afgelopen jaren was ze de drijvende kracht om de bovenbouw meer Jenaplan te maken. Ze coördineert de taalwerkgroep en het komend schooljaar start ze met de opleiding van taalcoördinator. Waar liggen kansen voor kinderen, maar ook voor leerkrachten? Hoe zorg je ervoor dat je ontwikkelingsvragen een plek geeft in je onderwijsaanbod? Gestructureerde vrijheid! Haar motto is: vraag aan het kind wat hij of zij bedoelt voordat je er zelf iets van vindt. Het is het kleine verschil, dat een wereld van verschil maakt. Dat is Debby.”

18

Mobiliteit Marjolein Baas (De Kring) naar St. Caecilia Celine Cleuren (Wichelroede) naar Achthoeven Jurgen Vermaire (Berkeloo) naar De Lochtenbergh Marloes de Graaf (Stelaertshoeve) naar Prins Bernhard Marije van Berlo-Witteveen (Stelaertshoeve) naar De Lochtenbergh Marjolijn de Bruijn (Stelaertshoeve) naar d’n Hazennest.

Geboren Janna, dochter van Justin Vliegenthart (Lochtenbergh) en Hanneke op 5 juli 2010 Lina, dochter van ­Angela (Vlashof) en Musa Karadis op 7 september 2010 Saar, dochter van Bjorn Broeders en Maartje van der Poel (Berkeloo) op Saar 2 september 2010 Fenne, dochter van Kim van der Boom (Stelaertshoeve) en Jasper Diepstraten op 16 september 2010 Getrouwd Rex van Iersel (Den Bijstere) en Hettie Hansen op 10 augustus 2010 Jubileum Ruud Damen (Stelaertshoeve), Ad Somers (Caecilia) en Frans Vugs (Achthoeven): 40 jaar in het onder-

wijs én bij Tangent Toek Jansen (Berkeloo): 40 jaar onderwijs Elles Derksen-de Vaan (Den Bijstere): 25 jaar in het onderwijs én bij Tangent Miranda van der Heijden (De Vlashof) en Marieke van Rijsewijk (Berkeloo): 12,5 jaar bij Tangent Misschien is deze lijst niet compleet. Daarom: in dienst, ­uit dienst, ­getrouwd, kind gekregen, jubileum te vieren of ­geslaagd? Geef het door: [email protected].

Kort nieuws

Toek Jansen van basisschool Berkeloo vierde zijn 40-jarig onderwijsjubileum. Beloning: een loflied en een ingelijste, éxtra mooie karikatuur-schets.

Vergaderdata Werkgroep Functiedifferentiatie Mocht je in aanmerking willen komen voor een van de nieuwe functies Senior Leraar of Intern Begeleider, dan wordt je aanvraag beoordeeld door de Werkgroep Functiedifferentiatie. Hier volgen de data waarop deze werkgroep vergadert, zodat je ervoor kunt zorgen dat de stukken tijdig ingediend zijn: 14 december 2010, 29 maart 2011 en 31 mei 2011.

19

Dag van de leraar

Hierboven foto’s van basisschool De Kring. Alle leerkrachten kregen een koninklijke onderscheiding, een handddoek en een flesje sportdrank, want lesgeven is immers topsport! ­Basisschool De Kleine Akkers lunchte lekker en gezellig. De Lochtenbergh-leraren werden verwend door de leerlingen: gedurende de dag kregen ze lekkere hapjes, een door de kinderen gemaakt taartje en een medaille. Iedere Berkeloo-leraar werd door een karikaturist geportretteerd. Veel hilariteit, en de kinderen vonden het prachtig! Schoonheidsprijs voor Rennevoirt: de leraren verbeeldden het Middeleeuwen-thema. Tijdens de dagopening werd iedereen op het ­podium genodigd om complimenten en applaus in ont­vangst te nemen. De Lochtenbergh

De Lochtenbergh

Colofon Samenstelling: Peter Vervloed, Jan Aarts, Ton van den Boom, Marijke van Oploo (hoofd­redactie) Vormgeving en opmaak: Marijke van Oploo Tango verschijnt vier keer per schooljaar. Het volgende nummer ­verschijnt op 21 december 2010. Kopij, reacties en tips zijn van h­ arte welkom! De redactie b­ ehoudt zich het recht voor om artikelen waar nodig te r­ edigeren of in te korten. Stuur bijdragen voor het volgende nummer vóór 3 december 2010 naar [email protected].

Rennevoirt

lunch voor De Kleine Akke rs

Stichting Stichting Tangent, Tangent, palet palet vanvan basisscholen basisscholen en peuterspeelzalen en peuterspeelzalen T 013 T 013 522522 92 92 50 50 F 013 F 013 522522 92 92 59 59 WW www.tangent.nl www.tangent.nl Postadres Postadres Postbus Postbus 85, 85, 5070 5070 AB AB Udenhout Udenhout Bezoekadres Bezoekadres Slimstraat Slimstraat 7, 5071 7, 5071 EGEG Udenhout Udenhout