4. Informatieblad voor het personeel van Tangent. juli Deze keer in Tango: 8. Stelaertshoeve. 10. Fris, folky en het. 12. Coach de Coach!

juli 2010 Deze keer in Tango:

Informatieblad voor het personeel van

Tangent 8. Stelaertshoeve

10. Fris, folky en het

verhuist

rockt!

12. Coach de Coach!

Nieuwe accomodatie

Robert Nijssen en de

Cursuservaringen en

eindelijk klaar

Jan van Brusselband

conclusies

10/4 Informatieblad voor het personeel van Tangent

Kort nieuws

Inhoud

2. Van de redactie 3. Kort nieuws 3. Column 4. Kennismaking met Andy de Graaf

5. Kort Nieuws 6. Feestelijke opening nieuw



­gebouw De Kleine Akkers

7. Bouwzaken 8. Oplevering MFA De Symfonie 10. Robert Nijssen en de Jan van

Brusselband 12. Coach de coach! 14. Sportieve hobby van Gérard Massar

15. Nieuw Strategisch Beleidsplan voor Tangent

16. Uitgelicht: Irene Schmeltz-­ Pantophlet 17. Kort Nieuws 18. Kort Nieuws 18. Mededelingen vanuit de GMR

19. Personalia 20. Prikbord 20. Colofon

Van de redactie Vast en zeker was ik niet de enige die op 11 juni verbaasd in de krant las dat De Wildschut en Tangent gaan fuseren. Een mooi staaltje van proactieve journalistiek, want zo ver is het natuurlijk nog helemaal niet. Het College van B&W heeft besloten dat van de benaderde kandidaten Tangent de beste papieren heeft en nam het besluit met onze stichting verder te gaan. Op basis van de (openbare) besluitenlijst belde een journalist van het Brabants Dagblad met de ambtenaar die met Voorlichting en Communicatie belast is, en die was niet goed op de hoogte. De informatie is niet geverifieerd bij de betrokken par­tijen. Hiernaast kun je lezen wat de reële stand van zaken is. Op bladzijde 3 maak je kennis met Andy de Graaf, die op 1 juli gestart is als directeur van De Lochtenbergh. Complimenten en een bloemetje voor Lizette Knuvers-Mijland, die een half jaar de honneurs heeft waargenomen en vol aan de slag mocht met manage­ mentrapportages en formatiebesprekingen. Natuurlijk deze keer volop aandacht voor de nieuwe accommodaties van De Kleine Akkers en Stelaertshoeve, maar onze redacteuren Peter Vervloed en Jan Musters onderzochten ook hobbies op hoog niveau: muziek en volleybal. En omdat we er niet alleen voor de pleziertjes zijn, wordt in deze Tango nog een heel serieus onderwerp aangesneden: het nieuwe Strategisch ­Beleidsplan. Vanaf bladzijde 15 raak je weer helemaal op de hoogte. Tot slot hier nog even aandacht voor een nieuwe rubriek: ‘Uitgelicht’. We laten leerkrachten aan het woord die zich ergens sterk voor maken of zich op een of andere manier positief onderscheiden. Irene Schmeltz van basisschool De Regenboog is onze eerste gast. Zij houdt zich al jaren intensief bezig met ­ouderparticipatie en vertelt daarover. Veel leesplezier, geniet van een hopelijk mooie zomer, en tot oktober! Marijke van Oploo

2

Mogelijke toetreding basisschool De Wildschut tot Tangent Enkele maanden geleden werd het CvB door de gemeente Gilze en Rijen uitgenodigd voor een oriënterend gesprek om eventuele toetreding van openbare basisschool De Wildschut te bespreken. De Wildschut is een school in de kern van Gilze, met een dependance (‘Prinsenbos’) in het asielzoekerscentrum. De gemeente was aanvankelijk in gesprek met drie besturen, maar koos uiteindelijk voor Tangent vanwege het feit dat het een grote, gezonde organisatie is, met betere perspectieven voor werkgelegenheid. Belangrijke voorwaarde was het behoud van de eigen identiteit van de school. Een groot pluspunt van Tangent is de veelzijdigheid van schooltypes van de bij ons aangesloten scholen. Nu is de beurt aan Tangent om te bezien of aansluiting vanuit ons perspectief interessant is. Met de ondertekening van de intentieverklaring op 29 juni jl. is het startsein gegeven voor het onderzoekstraject. Er worden drie werkgroepen gevormd die zich bezighouden met het onderzoeken van overeenkomsten en verschillen op het gebied van Onderwijs & Kwaliteitszorg, Financiën & Facility en Personeel. De werkgroepen leggen hun bevindingen voor een stuurgroep, die bestaat uit een vertegenwoordiger van het bestuur van De Wildschut, een vertegenwoordiger uit de MR en het College van Bestuur van Tangent. Mochten zich geen belemmerende factoren openbaren, dan zou aansluiting per 1 januari 2011 geëffectueerd kunnen worden. Toevoeging van een openbare basisschool zou ons veelzijdige palet nog extra glans kunnen geven. Marijke van Oploo. Aansluiting basisschool De Tiliander In 2009 heeft Tangent met het bestuur van de Vrije School De Tiliander te Tilburg een intentieverklaring ondertekend om te komen tot aansluiting bij Tangent. Aansluiting vindt plaats na het doorvoeren van enkele maatregelen. Hiermee is het bestuur en diectie druk doende. Eind juni jl. heeft de Inspectie van het Onderwijs de onderzoeken naar de kwaliteitsverbetering positief afgerond. Op basis van de bevindingen heeft de Inspectie het basisarrangement aan De Tiliander toegekend. Wij feliciteren bestuur en team van harte met dit mooie resultaat. Wil Broos

Slimstraat 7> Optimistisch realisme Op 1 juli jl. aten we een Tangent-­ gebakje, omdat we als Stichting ­Tangent 12½ jaar bestaan en omdat we onze nabije toekomst beschreven hebben in een nieuw Strategisch ­Beleidsplan. Ons nieuwe Mission Statement voor de komende 4 jaren is: Tangent: samen sterk in leren. Die richting hebben we hiermee samen (RvT, GMR, CvB, directies en MR-en) bepaald, maar hóe pakken we het aan? Wat mij betreft als optimistisch realist. Optimistisch realisme gaat uit van de feitelijke omstandigheden, om die vervolgens proactief te beïnvloeden. Dit vanuit hoge verwachtingen over de ­eigen en gezamenlijke invloed. Vanuit deze basishouding benadert het ­College van Bestuur ook de financiële situatie (positief resultaat jaarrekening 2009) ondanks de opgelegde bezuinigingen door de landelijke en lokale overheid en personele situatie voor schooljaar 2010/2011. Eerst de feiten, maar die laten ons uiteraard niet onberoerd. We zijn er zelfs sterk bij betrokken, maar niet eerst de emotie en daarbij de feiten uit het oog verliezend.

Rennevoirt loopt voor opleiding KNGF-geleidehonden Jaarlijks kunnen de kinderen van Rennevoirt een goed doel voordragen. In een van de eerste weekopeningen krijgen kinderen de kans om te vertellen waarom hun doel zo goed is. Via een verkiezing met stembriefjes wordt er voor een goed doel gekozen. Dit jaar is dat KNGF-geleidehonden. Op 31 mei jl. is José uit Heeze met haar geleidehond Pako naar school gekomen. Ze heeft de kinderen verteld hoe het is om met een geleidehond te lopen. Wat voor een nieuwe wereld er dan open gaat. Lopen met een stok is dat je op zoek gaat naar het gevaar om het dan te ontwijken. Een geleidehond zorgt ervoor dat je niet bij het gevaar in de buurt komt. Op donderdag 3 juni jl. hebben we een sponsorloop georganiseerd samen met de studenten van de pedagogiek-opleiding. De opbrengst? € 3000,-!!! Het goede doel loopt tot december. We hopen dicht bij de € 10.000,- uit te komen. Waarom? Zoveel kost de opleiding van één hond. Team Rennevoirt

Dus: het hoofd koel houden. Ik wens jullie voor de komende vakantie­ perio­de veel mooie dagen om het hoofd koel te houden. Op warme dagen zou je het liefst een koele kikker zijn. Dat is evenwel lastig voor een optimistisch realist, want die geniet juist ook van warme belangstelling, ­geven en krijgen. Ik wens je, ook namens Wil Broos, een fijne vakantie: warm, koelte en met veel belangstelling voor elkaar.



< Jan Aarts

3

Van sociaal geograaf tot directeur van multiculturele basisschool

Andy de Graaf nieuwe Tangent-directeur Sinds kort is het reisje Chaam/Tilburg-Noord voor Andy de Graaf dagelijkse kost. Per 1 juli is hij benoemd als directeur van basisschool De Lochtenbergh. Hij kwam al wat eerder naar Udenhout om zichzelf voor te stellen aan de Tango-lezers. Geen spoortje Brabants accent te bekennen, want oorspronkelijk komt Andy uit de Randstad. In 1992 verhuis­de hij met zijn vrouw Saskia (ook werkzaam in het onderwijs) naar Bavel, om zes jaar geleden in Chaam neer te strijken. In de tussentijd kregen ze vier kinderen: Lieke is nu 17, Anne 15, Stijn is 12 en jongste dochter Sophie is inmiddels tien jaar. Zevende huisgenoot is hond Jippe, een Friese Stabij. Andy houdt van sport, muziek en van (verre) reizen. Met zoveel kinderen komt dat ‘ver’ er al jaren niet zo van, maar Frankrijk is ook prima. Opleiding Na het eindexamen atheneum maakte Andy een minder gelukkige start door te kiezen voor een studie ontwikkelingspsychologie. Hoewel die keuze was ingegeven door zijn interesse voor de ontwikkeling van kinderen, was het niets voor hem. Hij stopte met de studie en na een jaar werken en nadenken besloot hij tot een nieuwe studierichting. In 1988 studeerde hij af als sociaal geograaf, met als hoofdrichting ‘ontwikkelingsgeografie’. Tijdens zijn studie verbleef hij drie maanden in India. Daarna had hij een prachtige tijd als freelancer voor het Institute of Social Studies: voor het Ministerie van Ontwikkelingssamenwerking evalueerde hij vakbondsprojecten. Jammer genoeg was het een baan op projectbasis, dus al meteen met het einde ervan in zicht. Andy besloot toch weer een (deeltijd-)studie op te pak-

4

locatiedirecteur van Delta, die altijd nog een bovenschools directeur boven zich heeft. En de Tilburgse school is met zijn record-aantal natio­naliteiten minder overzichtelijk dan De Duizend­ poot. Ook in Oosterhout heeft men met problemen te maken en zijn er contacten met politie en maatschappelijk werk. Maar in de smeltkroes van culturen in Tilburg-Noord is communicatie met leerlingen en ouders een extra uitdaging. Dat is nu juist iets wat hem enorm aantrekt in zijn nieuwe baan. Interesse in en respect voor andere culturen was wat hem lang geleden deed kiezen voor

ontwikkelingssamenwerking. Een oude en een wat nieuwere liefde verenigen zich nu op professioneel gebied. Zin Andy gaat zich optimaal inzetten voor De Lochtenbergh. Het is al een prima opererende school, zoals in het onlangs gepresenteerde inspectierapport beschreven staat. Hij gaat zijn kernwaarden uitdragen: wederzijds respect, eerlijk zijn en vooral heel veel plezier met elkaar hebben. Niet één steentje, maar een gróte steen proberen bij te dragen aan een professionele,

lerende organisatie. Hij heeft er zin in. Als Andy en ik elkaar spreken is het nog eind mei. Hij heeft al uitgebreid met adjunct-directeur Lizette Mijland gesproken en kennis gemaakt met een groot deel van het team, hoewel dat natuurlijk altijd een heel proces is met veel parttimers. Maar als het goed is, is hij nu al volop aan het werk en hoopt zijn Tangent-collega’s snel te ontmoeten. En reken maar dat hij straks spijt heeft dat hij nog maar zo kort in Tangent-dienst is: hij kon niet meeloten om mee te gaan met de tweede Kenia-reis! Marijke van Oploo

Kort nieuws

ken: van 1990 tot 1992 volgde hij de verkorte Pabo-opleiding. Onderwijscarrière Heel goede herinneringen heeft Andy aan zijn eerste jaar als groepsleerkracht: groep 7 van OBS De Bron in Hendrik-Ido-Ambacht. Natuurlijk is het tweede jaar gemakkelijker en al een stuk vertrouwder, maar het gevoel van het eerst een ‘eigen’ klas hebben was bijzonder. Na de verhuizing naar Bavel reisde Andy nog een paar jaar heen en weer, maar na de geboorte van Lieke werd dat bezwaarlijker. In 1994 startte hij op basisschool Rubenshof in Oosterhout, aanvankelijk als boven­ bouwleerkracht en uiteindelijk als bovenbouw-coördinator. Ondertussen deed hij ervaring op als RT-er en als rugzakbegeleider voor een kind met het Syndroom van Down. In 2001 volgde er een overstap naar een andere Oosterhoutse school binnen hetzelfde schoolbestuur:

OBS De Duizendpoot, nu in de functie van adjunct-directeur. In 2002 wijzigde Delta Onderwijs, het schoolbestuur, de managementstructuur. Scholen kregen een locatie­ directeur en een bovenschools direc­teur. Toen hij locatiedirecteur van De Duizendpoot werd, startte Andy met de Magistrum-opleiding, waar hij Theo van Tilburg (directeur van basisschool St. Caecilia) ontmoette, en via hem over Tangent hoorde. Overwegingen Een mooie baan, een gezonde school met een open cultuur, goede ouderparticipatie en fijne collega’s, wat wil je nog meer? Hoewel Andy het verschrikkelijk naar zijn zin heeft op De Duizendpoot, is er toch iets gaan kriebelen. Het moet niet te gemakkelijk worden: er moet altijd een uitdaging zijn. Die uitdaging is bij De Lochtenbergh te vinden. De verantwoordelijkheid van een Tangent-­ directeur is groter dan die van een

Goochelmeester Justin is kampioen De kinderen uit groep 8 van basisschool De Lochtenbergh in Tilburg hebben wel een heel bijzondere meester. Meneer Justin Vliegenthart is namelijk goochelaar. De goochelmeester test als eerste zijn nieuwste trucs uit op zijn groep 8 leerlingen. “Gelukkig gaat dit altijd goed”, zegt hij. Aan zijn laatste truc heeft hij wel een jaar gewerkt. Medio mei liet hij die truc aan de jury zien tijdens het Nederlands Kampioenschap Goochelen. Justin won daar maar liefst twee medailles. De kinderjury reikte hem met veel plezier de Grote (B)Ereprijs uit. En hij won ook nog de eerste prijs van de vakjury. Nu mag Justin zich dus ‘Beste Goochelaar voor Kinderen’ noemen. Thema-avond basisschool Achthoeven Donderdagavond 17 juni jl. vond op basisschool Achthoeven weer de jaarlijkse Thema-avond plaats. Dit jaar was het thema: “Thank you for the Music”. Alle jaargroepen verzorgden een geweldig optreden en hadden daarnaast een leuke kraam waar ze allerlei dingen verkochten. De opbrengst was bestemd voor een goed doel, dit jaar: Villa Pardoes. Ook de opbrengst van de koffie, thee, snoep en ijskraam van de oudervereniging gaat naar dit goede doel. De totale opbrengst van dit jaar is geweldig, namelijk € 2772,12!! Op dinsdag 22 juni jl. hebben we met trots een cheque met dit bedrag kunnen overhandigen aan een ambassadeur van Villa Pardoes. Op de website www.achthoeven.nl vindt u een prachtige fotoreportage van deze avond. Ook op www.allesvan­uden­ hout.nl staan veel foto’s.

5

Prachtig nieuw gebouw De Kleine Akkers geopend

1

3

5

4

Geduld wordt beloond Het was even stevig aanpakken. Meestal wordt het wat ruimer gepland, maar het team van De Kleine Akkers ging de uitdaging aan: twee weken na de verhuizing vond de feestelijke opening plaats. Daarmee is een lange periode afgesloten. Nog niet echt helemaal, want er moeten links en rechts nog wat dingetjes afgewerkt worden. En de ruimte die bestemd is voor kinderopvang is nu nog niet ingericht, maar volgend schooljaar start Stichting Kinderopvang Humanitas buitenschoolse opvang in het gebouw. Eigentijds en duurzaam De school is gebouwd volgens het BEO-concept (Bouw en Exploitatie Onderwijshuisvesting); daarmee is ­eigentijdse en duurzame huisvesting gerealiseerd die is afgestemd op de onderwijskuncige uitgangspunten van de school. Het standaardbudget voor een nieuw schoolgebouw is onvoldoende om een duurzame en CO2-arme school te bouwen. Dat vergt een extra investering in materialen en installaties die zich gedurende de exploitatie van de school terugverdient. In het BEO-concept wordt dat gerealiseerd door het

bouwbudget te combineren met het geld dat scholen gedurende 20 tot 30 jaar ontvangen voor beheer en onderhoud. Door daar op een slimme manier mee om te gaan, is men in staat om minimaal 10% meer geld in de bouw te investeren. Daarmee kunnen installaties en faciliteiten gerealiseerd worden die de kwaliteit van het gebouw ten goede komen. Voor Tangent was het BEO-concept interessant omdat het financiële risico gedurende de exploitatie niet bij het schoolbestuur ligt. Onderhoud en beheer zijn ondergebracht bij GMA Facility Services, adviesbureau op het gebied van projectontwikkeling, bouwmanagement, en partner van Tangent in het bouwproces van de school. Door de slimme budgettering zijn in het schoolgebouw opmerkelijke extra faciliteiten te vinden. Alle groepsruimten hebben bijvoorbeeld een grote eigen bergruimte. Tussen de groepslokalen zijn zogenaamde ver2

6

werkingsruimtes gemaakt, waar kleine groepjes kinderen rustig kunnen werken. In de speelzaal zitten flexibele wanden, zodat die ruimte ook kan worden gebruikt als aula met podium. En bij de ingang van de school is een zithoekje ingericht voor de ouders, het Jenaplein, om 'sochtends een kopje koffie te drinken als ze hun kinderen naar school brengen. Niet direct zichtbaar: het binnen­ klimaat wordt geregeld door een sys­teem van vloerverwarming, gebalanceerde ventilatie met geïntegreerde koeling en warmteterugwinning. De verlichting is daglichtafhankelijk. Het gebouw is dus heel energiezuinig. Felicitaties Tijdens het drukbezochte openingsfeest op 26 april kwamen heel wat sprekers aan het woord, die allemaal refereerden aan het moeizame traject van de nieuwbouw. Burgemeester van Goirle, Machteld Rijsdorp, opende de rij. Dat De Kleine Akkers toe was aan nieuwe huisvesting stond al jaren als een paal boven water. Maar moest het nu verbouwen of nieuwbouwen worden? En op de huidige locatie of in een nieuw aan te leggen wijk? Het is een langdurig besluitvormingstraject geweest waar komende en weer vertrekkende wethouders bij betrokken waren, maar wat uiteindelijk heeft geleid tot een vlot bouwproces met een schitterend resultaat. Vervolgens sprak Wil Broos namens

het College van Bestuur de genodigden toe. Hij was blij met de constructieve samenwerking met alle partijen waardoor, toen de nieuwbouw eindelijk van start ging, in relatief korte tijd de school gebouwd is. Daarna kwamen nog Ruud Krykofski, directeur van GMA Facility Services en Kees Jongelie van Topos Architecten aan het woord. Zij namen het innovatieve concept van het gebouw onder de loep, waarbij duurzaam gebouwd is, en bewust wordt omgegaan met verwarming en koeling van het gebouw. Gezamenlijk boden zij een cadeau aan: een klimwand voor de speelplaats. Nog een toespraak van de blije, trotse schooldirecteur Gérard Massar, die iedereen dankte voor werk, ondersteuning en inzet. Hij wees op de ruime lichte lokalen, het kleurgebruik,

de RT-ruimtes die tussen groeps­ lokalen zijn gesitueerd, en natuurlijk het paradepaardje van een Jenaplanschool: de ruime aula met podium én pantry. Daarna was het tijd voor de openingshandeling. Samen met burgemeester Rijsdorp liet Gérard voor

het eerst de electrische bel door het gebouw schallen. Nog een feestelijk openingslied door het team en ­enkele leerlingen, en daarna kon ­iedereen, voorzien van een drankje en een hapje, het nieuwe gebouw bekijken. Marijke van Oploo 6

Foto’s: 1. vooraanzicht van het gebouw 2. burgemeester Machteld Rijsdorp 3. Wil Broos, met zicht op de genodigden in de aula / speelzaal 4. Ruud K­ rykofski, directeur van GMA ­Facility Services 5. kees jongelie van topos-Architecten 6. De openingshandeling door Machteld Rijsdorp en Gérard Massar.

Bouwzaken De Regenboog (l): de nieuwe school aan de Dirigentenlaan begint al duidelijk vorm te krijgen. Palen boren, fundamenten leggen, ankerplaten plaatsen: het is allemaal al achter de rug. Men gaat beginnen met het metselen van de kalkzandstenen, wanden, zodat nu de bouw de hoogte ingaat. Na de vakantie wordt in september het moment gevierd waarop de eerste steen (symbolisch) wordt gelegd en het hoogste punt van de bouw zal zijn bereikt. St. Caecilia (r): nog wat strubbelingen: de boomkweker die naast de school is gevestigd, heeft bezwaren tegen de bouw van de nieuwe school. De aangespannen rechtzaak werd niet gewonnen, zodat de procedure nu een vervolg krijgt.

7

Ongemakken snel vergeten na oplevering schitterend gebouw

Stelaertshoeve verhuist naar De Symfonie Donderdag 8 juli kregen ze de sleutel en de laatste schoolweek huist Stelaertshoeve over naar een nieuw gebouw: MFA De Symfonie. Een prachtige accommodatie, ontworpen door architect Spring en gebouwd door Bouwgroep Hurks. Het gebouw is harmonisch geïntegreerd in de mooie Quirijnstokboulevard. Maar is alles zo harmonisch verlopen als bij een symfonie te verwachten is? Die vraag hebben we voorgelegd aan Guus Moolhuijsen. Ik ben wat vroeger gegaan dan afgesproken, zodat ik nog even wat foto’s kan gaan maken van de buitenkant van MFA De Symfonie. Al rondlopend komt Guus op me af met de mededeling dat de oplevering wat is uitgelopen en onze afspraak in het nauw komt. Geen probleem: dan loop ik gewoon even mee en maken we toch een nieuwe afspraak! Een buiten­kansje om ook even binnen te kijken, anders dan door de nog smerige ramen. Wat een supermooi gebouw is ook dit weer geworden. Door de indeling en de fraaie kleuren een erg speels aandoend gebouw, waaraan nog wat kinderziektes kleven: een plintje ontbreekt, een plafondtegel moet nog worden goedgelegd, hier nog een likje verf en daar nog een schroefje. Er zijn 22 lokalen beschikbaar voor Stelaertshoeve, 9 voor De Sleutel en ook nog een aantal voor gebruik in overleg. Regeldingen De dag erop zit ik met Guus in winkel­ centrum Wagnerplein te lunchen en komt het verhaal pas goed op gang.

8

Medegebruikers van deze splinternieuwe multifunctionele accommodatie worden onder andere OBS De Sleutel, Kinderstad, Amarant en Wijkcentrum De Schans (beheerd door De Twern). Vele activiteiten zullen er gaan plaatsvinden: van linedance tot jongerenwerk en van biljartclub tot Wijkkrant Noord vinden er hun nieuwe thuis. Het is de bedoeling (maar nog niet duidelijk…) dat de gymzaal, gelegen op de eerste verdieping, gebruikt gaat worden door de beide scholen en ook door andere huurders. De Twern is de hoofdhuurder van het gebouw en neemt als zodanig veel regeldingen weg van de directies van de beide scholen. Alles wat te maken heeft met telefonie, containers, sleutelplan, beheer, ver-

huur, gebruik door derden, wordt geregeld door De Twern. Overdag is het atrium beschikbaar voor de scholen, ’s avonds voor het wijkcentrum. In grote lijnen zijn daarover afspraken gemaakt, de verdere afstemming vindt plaats als het gebouw in gebruik is genomen. Dan zal namelijk steeds duidelijker worden welke gemaakte afspraken nog moeten worden bijgesteld. Voorlopig is het zo, dat de groepslokalen ’s avonds niet gebruikt worden. De vleugels waarin de scholen zijn gehuisvest, blijven op slot. Het overleg hierover tussen alle betrokkenen is tot nu toe goed verlopen. En dat is, als we de verhalen rond het gebruik van andere MFA’s mogen geloven (en waarom zou dat niet zo zijn?) al een hele prestatie!

Langzaam Over de totstandkoming van de MFA is ruim negen jaar tussen gemeente en de diverse partners overlegd. Verschillende plannen en partners zijn de afgelopen jaren de revue gepasseerd. Onlangs pas is duidelijkheid verkregen over de inrichting van het buitenterrein (straks een openbare en dus ook buiten schooltijd toegankelijke speelplaats). Op het laatste moment vond besluitvorming plaats over speeltoestellen, fietsenstallingen en bestrating. We weten dat ambtelijke molens langzaam draaien, maar uiteindelijk is alles op zijn pootjes terechtgekomen en krijgen alle partners een mooie accomatie in een groene omgeving. Uitstekend geoutilleerd Ondanks deze enkele dissonantjes (en dat kan natuurlijk ook in een symfonie, nietwaar?) is alles toch nog goed afgelopen. De inrichting is dan helemaal nieuw. Alle kasten, leerlingensets, groeps- en instructietafels komen van Klassenhout. De aanschaf daarvan gebeurt in het verlengde van de huidige werkwijze op Stelaertshoeve. Werken met drie niveaus binnen de groep, met een instructietafel en met groeps­opdrachten: dit alles wordt met het speciale meubilair fysiek ondersteund. In groepslokalen en

op de gang is voorzien in talloze aansluitings­mogelijkheden voor computers. Van de methodes is de laatste tijd een groot deel vernieuwd. Het komt er dus op neer, dat Stelaertshoeve straks meer dan uitstekend geoutilleerd kan doorschakelen naar de toekomst. Feest Daarom zal er ook gefeest worden. Dat is al gebeurd door de bouwers alle lof toe te zwaaien die maar mogelijk is. Op de daartoe geëigende momenten is op ludieke wijze stilgestaan bij de verdiensten van al die noeste arbeiders! Een speciaal woord van dank voor René v.d. Weegen, de coördinator van het hele project. Een man met kennis

van zaken en een goed gevoel voor humor. Twee wapens die onmisbaar zijn gebleken tijdens het hele traject! Dan wordt op 6 juli met iedereen die dat wil afscheid genomen van het oude gebouw. Zoals gezegd vindt de verhuizing plaats op de drie laatste dagen van dit schooljaar. En dan volgt, als klap op de vuurpijl, op 20 oktober 2010 (let op: 20102010 dus!) de officiële opening van het totale gebouw. Daarbij zal iedere vleugel zichzelf op een eigen wijze presenteren. Een dag om naar uit te zien! De redactie wenst alle teamleden van Stelaertshoeve veel geluk en vooral ook veel succes toe in dit unieke en prachtige gebouw. Ton van den Boom

Kort Nieuws Leerlingen Den Bijstere in finale WNF-verhalenwedstrijd Door Bibliotheek Midden-Brabant is in samenwerking met het Wereld Natuur Fonds een verhalenwedstrijd georganiseerd. Er werd aan kinderen uit de Brabantse regio gevraagd om een verhaal te schrijven over de tijger, hun bedreigingen en/of over eventuele oplossingen om dit prachtige dier voor de toekomst veilig te stellen. De zes meest boeiende, meest interessante en leukste verhalen mochen door de finalisten zelf op zaterdag 5 juni 2010 op een feestelijke tijger­ middag worden voorgelezen in de theaterzaal van Bibliotheek Tilburg Centrum op het Koningsplein. Daarbij zaten maar liefst twee kinderen van groep 8 van Den Bijstere: Demi Lee (met ‘Het babytijgertje’) en Cindy van Miltenburg (‘Red de Bengaalse tijger’) is het gelukt om uit honderden inzendingen bij de finalisten te behoren. Er waren drie juryleden: twee mensen van het WNF en iemand vanuit de bibliotheek. Er werd nog een quiz gehouden en iemand vertelde over het WNF-tijgeralarm. Bovendien werd nog met de kinderen besproken wat je zelf kunt doen aan duurzaam natuurbeheer. Uiteindelijk heeft Cindy de wedstrijd gewonnen. Allebei gefeliciteerd met de finaleplaats, en Cindy met de eerste prijs!!

9

Is Robert Nijssen leerkracht die musiceert of muzikant die lesgeeft?

Fris, folky en het rockt! In het klaslokaal van groep acht van Robert Nijssen staat een piano. De lichtbruine lak van het instrument is wat verschoten. Het instrument heeft een plekje in een hoek gekregen, maar door het contrast met de frisse kleuren van het lokaal valt hij meteen op. Hij lijkt op een oude straatzanger in een modern winkelcentrum. ‘Deze piano stond in de aula van de school en niemand deed er eigenlijk iets mee,’ verduidelijkt Robert. ‘Toen heb ik gevraagd of ik hem in mijn klas mocht zetten. Ik gebruik hem bij mijn muzieklessen.

Wanneer kreeg de muziek je te pakken? Het is begonnen met een orgel in de huiskamer. Mijn vader had het instrument ooit gekocht. Hij kon er maar een paar liedjes op spelen. Die liedjes leerde hij mij ook. Ik pikte de melodieën en akkoorden snel op en toen ik zeven jaar oud was, mocht ik orgelles gaan nemen. Na vier jaar ben ik daarmee gestopt, want ik had er genoeg van. Op de middelbare school volgde ik de muzieklessen met interesse, maar ik maakte zelf geen muziek meer. Eenmaal op de PABO heb ik een keyboard gekocht. Die waren toen net in en vooral heel compact: op je slaapkamer zetten, koptelefoon op en… spelen maar! Ik ben eerst zelf wat gaan oefenen op het instrument, maar toen ik er achter kwam dat ik me zo niet verder ontwikkelde, ben ik pianolessen gaan nemen.

10

Daar kwam een band van… Nou, niet meteen. Een vriend van me die ook op de PABO zat, speelde wat akkoorden op een gitaar en samen zijn we muziek gaan maken. We zongen en speelden liedjes uit de top-40, bijvoorbeeld van REM. Als het te moeilijk werd, haakten we af, maar we hadden er veel lol in en dat smaakte naar meer. We zijn op de PABO wat navraag gaan doen. Wie is er muzikaal en heeft er zin in een bandje? Zo ging dat. Op een gegeven moment hadden we zomaar zes bandleden: een drummer, twee pianisten, een basgitarist, een gitarist en een saxofonist die later de tinwhistle is gaan bespelen. De tinwhistle? Dat is een klein fluitje dat veel in Ierse folkmuziek te horen is. The Corrs gebruiken dat instrument vaak en virtuoos. We zijn met de band vrij snel eigen nummers gaan schrijven en die neigden meer naar die Ierse/ Schotse folkmuziek en daar past een saxofoon niet in. We wilden ‘Laat maar waaien’ van Pater Moeskroen gaan spelen en daarop is een tinwistle te horen. Ik heb de saxofonist voorgesteld zo’n fluitje te kopen, zodat we het nummer precies konden naspelen. Dat ging prima. Hij is er zich meer op gaan toeleggen en dat heeft wel invloed gehad, die fluit als eerste…

De contouren van de Jan van Brusselband worden zichtbaar. … en vervolgens mijn accordeon. Ik had een keer een oude accordeon gepakt van mijn vader en daar ben ik ‘rode rozen’ van Jantje Koopmans op gaan spelen voor een feest van mijn peetoom en peettante. Toen zeiden mijn bandleden: daar moeten we een keer iets mee gaan doen! Maar ja, ik had verder nooit een accordeon aangeraakt. Ik ben gaan oefenen en die accordeon heeft een plaatsje gekregen in een nieuw nummer. Zo kreeg onze band steeds meer vorm. Waren jullie op de PABO een soort huisband? Als er iets te doen was, konden we spelen. Ik stond er met mijn keyboardje op een strijkplank, want ik had niet eens een standaard. Echt, zo simpel zijn we begonnen. We hadden totaal geen idee wat we precies wilden met

CV CV van van Robert Robert Nijssen Nijssen Geboren: Waalwijk, 13-06-1974 Burgerlijke staat: samenwonend, twee dochters. Carrière: PABO; groepsleerkracht op ­basisschool De Hoef in Waalwijk; leerkracht van groep acht op Berkeloo. Hobby’s: motorrijden; accordeonist, pianist en zanger bij de Jan van Brusselband.

onze muziek. Ik geloof dat we in eerste instantie een straatbandje wilden worden, zonder versterking, alles akoestisch. Maar dat idee hebben we snel laten varen, want er bleek meer potentie in de band te zitten. Er kwam al vrij snel een eigen nummer en daarna kwamen er meer. Hoe ontstonden die eigen nummers? In het begin componeerde onze drummer de nummers en maakte hij ook de tekst. Hij is een heel muzikale jongen, die kan drummen, gitaarspelen en pianospelen. Daarna kwam de een na de ander met een stukje tekst, een melodielijn, een akkoordenschema… Ik houd me vooral bezig met de melodielijnen, want tekstueel ben ik niet zo sterk. Daar zorgt dan weer een ander voor. De ene keer komt iemand met zo ongeveer een compleet nummer aan, helemaal uitgekleed nog wel, hoor. De andere keer gaan we samen aan de slag met brokstukken tekst en muziek. Werd de band professioneler? We gingen al vrij snel eens per week repeteren. Eén bandlid is toen vanwege chronische vermoeidheid helaas moeten stoppen. We hebben een ontroerend afscheidsconcert voor en met hem gespeeld. Met z’n vijven zijn we overgebleven. We gaan een of tweemaal per jaar alleen met de band een weekend weg om frisse ideeën op te doen en nieuwe ­nummers te schrijven. We bestaan nu veertien jaar in dezelfde samenstelling en we zijn een hechte club muzikanten. Onze muziek straalt ­gezelligheid uit, omdat we nog steeds met plezier samen spelen. Dat krijgen we vaak als compliment tijdens onze optredens. De laatste vijf jaar hebben we onze stijl gevonden. Folk vinden we leuk om te spelen, maar we hebben ook

wel eens discussies in de band om wat meer te gaan rocken. Dat doen we dan wel, maar in het arrangement krijgt dan ook de tinwhistle of accordeon een plekje. We hebben zelfs een uitstapje gemaakt naar latin: Las Palmas. Luister maar eens naar onze hit ‘Twee emmertjes water halen’. Dan hoor je dat we een Nederlandstalige pretfeestband zijn. Wie is Jan van Brussel? Op een dag werden we op de PABO gevraagd een lunchconcert te verzorgen. Meestal kwamen er studenten van het conservatorium optreden, terwijl wij onze boterhammen aten, maar de huisband kreeg dit keer ook een kans. We moesten een naam hebben. Jan van Brussel beheerde de computers. Hij was een aardige vent. Dus hebben we niet lang hoeven zoeken. We presenteerden ons tijdens dat concert als de Jan van Brusselband. Wat begonnen is als een geintje, bestaat nu al veertien jaar, serieus. De toekomst? Inmiddels hebben alle bandleden een gezin en een baan. Daarom proberen we het aantal optredens te beperken tot drie à vier per maand. Toch vragen we ons wel eens af: ­blijven we amateurs met een uit de hand gelopen hobby of gaan we met de Jan van Brusselband verder dan dat? Na de vakantie komen onze nieuwe CD en twee singles uit. Als die een geweldig succes worden…

Help, mijn vriend heeft een hobby? Er zijn natuurlijk momenten waarop mijn vriendin zegt: “Daar gaat papa weer!” Maar we proberen altijd evenwicht te vinden tussen gezin en band. We zijn vrij nuchter en hebben niet de illusie dat we ineens gaan doorbreken met de Jan van Brusselband. Het belangrijkste is dat we plezier houden in samen musiceren en dat ook het thuisfront enthousiast blijft. Dat is op dit moment zeker het geval. Leuk: meester maakt muziek; collega is muzikant? Die piano staat er niet voor niets. Ik zing graag met de klas en ik geef met plezier muzieklessen. En je weet net zo goed als ik dat muziek vaak het ondergeschoven kindje is op school. Ook speelt mijn muzikale hobby een grote rol tijdens de repetities voor de eindejaarsmusical van de groepen acht. We maken er een spetterende revue van, waarin de talenten van alle kinderen aan bod komen. Natuurlijk word ik nogal eens gevraagd voor het schrijven van een afscheidslied, een jubileumlied of een feestlied. Dat doe ik graag, maar er gaat altijd meer werk in zitten dan men denkt. Het idee is er vaak vrij snel, maar het uitschrijven, arrangeren en uitwerken kosten veel tijd. Maar ik doe alle muzikale activiteiten op school met evenveel plezier als musiceren in de Jan van Brusselband. Peter Vervloed.

11

Oplossingsgericht coachen gericht op toekomst

Coach de coach! Momenteel volgen zes collega’s van Tangent bij Fontys Fydes (de nieuwe naam van SOM-DOBA) een coachingstraject onder leiding van Edith van Huijkelom. De deelnemers aan de coach-de-coach cursus zijn Esther Vingerhoets van Stelaertshoeve, Anita Boons-van Tilborg van De Cocon, Ingrid Voorn van Berkeloo, Sandra van den Broek van De Kring, Astrid Peters van De Lochtenbergh en Lidewijn van Kuppevelt van Rennevoirt. Wat is hieraan vooraf gegaan, hoe ervaren de deelnemers de cursus en hoe gaan zij komend schooljaar op scholen van Tangent aan het werk? In het schooljaar 2009–2010 is in de beleidscommissie Personeel gesproken over het onderwerp levensfasebewust personeelsbeleid. Op welke wijze kun je als Stichting tegemoet komen aan wensen en vragen van personeelsleden? Een van de onderdelen van dit nieuwe beleid werd coaching.Tangent wil hiermee bereiken dat na drie schooljaren op scholen coaching gemeengoed geworden is, uitgevoerd door eigen daartoe opgeleide mensen. Dat moet ook leiden tot intervisie op de scholen. Hiervoor is een driejarenplan opgezet. Eerste jaar In het eerste jaar ligt het accent op scholing ten aanzien van individuele coaching. De zes geselecteerde toekomstige coaches volgden afgelopen half jaar een scholing van 15 uur, verdeeld over 6 bijeenkomsten. Tussen de bijeenkomsten werden huiswerkopdrachten uitgevoerd (oefenen van vaardigheden) en kwamen de toekomstige coaches bij elkaar voor intervisie. De ‘dynamische parallel’ werd toegepast: in de bijeenkomsten werden de vaardigheden op elkaar geoefend, die in de toekomst op anderen worden toegepast. De inhoud van de scholing bestond uit:

12

Zo werden VAK-mensen opgeleid. Aan het eind van dit schooljaar zijn enkele pilotscholen geselecteerd, waar de coaches volgend schooljaar aan de slag kunnen.

was een mooi vervolg op mijn ervaringen in het coachend begeleiden van studenten en nieuwe leerkrachten. Naast de vele jaren ervaring als leerkracht, voornamelijk in de onderbouw, ben ik ook actief betrokken geweest bij het opleiden van studenten en heb ik regelmatig nieuwe leerkrachten begeleid bij de start van hun carrière. Ook in mijn functie als bouwcoördinator vormt begeleiding van kinderen en volwassenen een belangrijk onderdeel van mijn werkzaamheden. Een eigen groep, verantwoordelijkheden, kinderen, ouders, collega’s… er komt zo veel bij kijken. Als jonge leerkracht heb

Praktijkervaring Dit eerste jaar zit er inmiddels op. Een van de deelnemers, Lidewijn van Kuppevelt, vertelt over haar ervaringen met de scholing en blikt vooruit naar de toekomst. “Vanaf januari 2010 ben ik bezig met een training, gericht op het vergroten van mijn kennis, visie en vaardigheden met betrekking tot coaching. Deze training

je nog zo veel vragen, maar ook wanneer je al langer voor de klas staat, kunnen er altijd weer van die momenten zijn dat je het even niet zo goed meer weet. Het is dan fijn als je daar met iemand over kunt praten, iemand die je een spiegel voorhoudt, iemand met wie je je verhaal kunt delen, die je helpt om je talenten en je sterke kanten te ontdekken, die je ondersteunt bij het ont-

• voorwaarden (organisatie van de coaching binnen Tangent); • vaardigheden (solution focused coaching, NeuroLinguïstisch Programmeren, communicatievaardigheden); • attitude (houding van de coach, vooronderstellingen); • kennis (levensfasebewuste coaching, afgrenzing tussen enerzijds werk­ begeleiding en anderzijds externe coaching, valkuilen, etc.).

wikkelen van je minder sterke kanten, die eraan bijdraagt dat je weer trots wordt op jezelf en je weer met plezier en vol zelfvertrouwen naar je werk gaat. Ik twijfelde dan ook geen moment om me op te geven mee te doen met het coaching-scholingstraject van Tangent. Een mooie kans om de kneepjes van het vak te leren. Samen met zes collega’s gingen we aan de slag bij Fontys Fydes. In januari van dit jaar zijn we gestart. In totaal hebben we zes bijeenkomsten achter de rug en zullen we ook volgend schooljaar verder gaan met de training. Centraal tijdens de cursus stond het coachingsgesprek: hoe je een gesprek zo kunt voeren dat het in korte tijd het meeste oplevert. Oplossingsgericht coachen is daarbij ons concept. Bij het oplossingsgericht coachen wordt de aandacht gericht op de toekomst: wat wil je bereiken, wat is je ideaalbeeld, wat heb je nodig om dit te bereiken? Je gaat uit van de vaardig­ heden, ideeën en mogelijkheden van de cliënt. Wat is er goed gegaan, hoe heb je dat bereikt, hoe kun je dat vasthouden om daarmee je doel(en) te bereiken? Door steeds uit te gaan van je positieve krachten word je gemotiveerd door te gaan.

De coach helpt je door steeds door te vragen waar je successen liggen, hoe je deze successen gaat inzetten om je doelen te bereiken. Naast een stuk theorie hierover hebben we ook geoefend met elkaar. Oplossingsgericht coachen is immers een vaardigheid die je jezelf moet eigen maken door veel te oefenen. Tussen de cursusbijeenkomsten door zijn we als groep ook regelmatig bij elkaar gekomen voor intervisiemomenten. Wat is dat leerzaam! Een van ons schetste een probleem, veelal gericht op coachingsactiviteiten op de eigen school; samen gingen we op zoek naar de juiste vragen voor die persoon om tot oplossingen te komen. Voor ons is daarmee heel duidelijk geworden dat inter­visie met een groep bijzonder leerzaam en effectief is. Je deelt elkaars ervaringen, je kunt bij elkaar terecht wanneer je het even niet meer weet, samen zoek je naar oplossingen voor zaken waar je tegenaan loopt, je maakt afspraken met elkaar die je weer steunen om zelf weer aan de slag te gaan. Gelijkwaardigheid speelt hierbij een belangrijke rol. We willen deze intervisie­avonden dan ook zeker met elkaar blijven voortzetten, ook wanneer we werkzaam zijn als coach.

Ik wil graag in de toekomst als coach binnen een Tangentschool klaar staan voor collega’s die net beginnen, maar ook voor collega’s die op bepaalde zaken vastlopen en even hulp nodig hebben. Zoals ik al liet weten zie ik een grote meerwaarde in het voeren van inter­visie­ gesprekken. Graag wil ik deze gesprekken gaan begeleiden. Als APB (Algemeen Praktijk Begeleider) heb ik hiermee ­ervaring opgedaan met LIO-studenten: van twee kanten uit een hele positieve ervaring. Ik hoop dat ik collega’s kan motiveren en inspireren om met veel plezier het vak van leraar te kunnen uitvoeren!” Pilotscholen Tijdens het directeurenberaad van mei 2010 heeft Edith van Huijkelom de directeuren verteld over haar ervaringen met ‘de coachclub’. Ze had gewerkt met een groep erg enthousiaste Tangenters die komend school­ jaar dolgraag aan de slag gaan op een school van Tangent. Edith heeft ook een beeld gegeven van de mogelijkheden om komend schooljaar als pilotschool te gaan werken met één of twee opgeleide coaches. Directeur Frank Storm en coach Sandra van den Broek toonden met een powerpointpresentatie hoe coaching op De Kring al vorm heeft gekregen. Directeuren konden zich in de perio­de daarna aanmelden om pilotschool te worden. Het komend schooljaar zullen onze eigen coaches worden ingezet op enkele van die scholen. Voor vragen over coaching kun je terecht bij Jan van Esch op het stafbureau van Tangent. Jan van Esch / Lidewijn van Kuppevelt

Foto linkerpagina: de deelnemers aan de coach-de-coach-cursus. esther vingerhoets ontbreekt op deze foto. foto rechterpagina: lidewijn van kuppevelt. Jan van esch is op maandag en donderdag bereikbaar op het stafbureau (013 522 92 50).

13

De vrijetijdsbesteding van Gérard Massar:

Strategisch Beleidsplan Stichting Tangent

Open Dag-activiteiten Volleybal op niveau!

Tangent: samen sterk in leren

Eigenlijk is Gérard voor de huidige volleybalbegrippen op tamelijk late leeftijd (15 jaar) gestart met volleybal. Aanvankelijk was hij lid van de vereniging Sarto in Tilburg, nu speelt hij in zijn woonplaats Udenhout bij de vereniging VCU. Gezien zijn leeftijd nu (43 jaar) is het op zijn minst opmerkelijk dat hij nog acteert op een vrij hoog niveau binnen de regio, namelijk 2e divisie. Dit heeft deels te maken met zijn fanatisme, deels met een talent wat je moet hebben én de positie waarop hij speelt. Hij is spelverdeler: die gaan in de regel ‘iets langer mee’. Topseizoen Het seizoen 2008-2009 is het hoogtepunt uit zijn carrière geweest: kampioen in de hoogste klasse van de regio, met promotie naar de landelijke 2e divisie én de regiobeker winnen.

Als volleybalkenner vind ik handhaving op dit niveau zeker zo’n goede prestatie en dat heeft zijn team dit seizoen met speels gemak gedaan. Tijdsinvestering Om acht maanden competitie vol te kunnen houden moet er uiteraard wel worden getraind. Gérard traint twee keer per week: één keer anderhalf uur en één keer twee uur. Voorafgaand aan die trainingen geeft hij ook nog training aan het eerste damesteam van VCU, waarin zijn vrouw Aukje speelt. Met trots mag worden geconstateerd dat ‘zijn’ dames dit seizoen kampioen zijn geworden en promotie naar de hoogste klasse van de regio hebben bewerkstelligd. Alles bij elkaar gaat er flink wat tijd zitten in zijn hobby: twee volledige avonden training en dan nog de

In de vorige Tango was een verslag te lezen van een bijeenkomst op 15 maart jl. waarbij leden van de verschillende MR-en konden meepraten over het strategisch beleid van Tangent voor de komende jaren. Nu is de besluitvorming over het Strategisch Beleidsplan 2010-2014 in een afrondende fase door voorlegging aan de Raad van Toezicht en de GMR. Hier nemen we de belangrijkste onderwerpen alvast even door... wedstrijddagen, waarop hij minimaal een uur of zes met volleybal bezig is. En dit 22 weekenden in een seizoen, met af en toe een vrij weekend. Op zaterdag is hij ’s morgens ook nog teamleider bij E-3 van SVSSS, waar zijn zoon voetbalt. Maar het levert ook op. Behalve dat hij er veel volleybalplezier aan beleeft, gebruikt Gérard het ook als een uitlaatklep: op de trainingen even lekker alles van je af slaan en je kunt er op school weer tegenaan. Beachvolleybal Gérard is ook nog actief als beachvolleyballer. Met enkele leden van zijn vereniging speelt hij nog menig partijtje op het strand. En dat - wonder boven wonder - zonder lichamelijke klachten. Iets wat uitzonderlijk mag worden genoemd! Jan Musters

Kort nieuws Taal-Teamdag Lochtenbergh Op dinsdag 22 juni hebben wij samen met het hele team van De Lochtenbergh een bijzondere workshop gevolgd bij Mirjam Leenhouts. Zij treedt op in programma’s met een literaire, poëtische, beeldende, muzikale of educatieve inslag. Een citaat van haar: “Taal zit vol streken, grappen en slimmigheden om mensen te verleiden. En te versieren. Taal is niet zo ernstig als ‘tie eruit ziet. Schrikken door stomme spelregels met ‘dees’ en ‘tees’. Niet nodig. Dat is simpelweg kinderspel. Het echte werk zit ‘em in de zinnen te verzinnen. Uit jouw eigen grote duim.” Natuurlijk waren wij als taalschool erg benieuwd naar haar workshop. Het was een geweldige ervaring die ons weer wat meer inzicht heeft gegeven in elkaar en in onszelf. Ook op zoek naar een leuke teamactiviteit? Kijk op de website: www.gelukkigekaplaarzen.nl. Team De Lochtenbergh

14

Belang Beleidsplan Het Strategisch Beleidsplan geeft de richting op onderwijs, beschrijft de doelstellingen en het realisatieproces passend bij de missie en visie van Tangent. Ons ankerpunt voor de komende jaren is ‘Tangent: samen sterk in leren’. Daar gaan we voor. Uiteindelijk gaat het om het leren van de kinderen op onze peuterspeelzalen en in onze basisscholen. We realiseren ons daarbij terdege dat het onze professionele medewerkers zijn die voor het leren van die kinderen het verschil maken tussen ‘voldoende kwaliteit’ en ‘goede kwaliteit’. De ambitie van Tangent is te gaan voor ‘goed’. Onze ambitie ‘samen sterk in leren’ kan alleen bereikt worden als we er in slagen om naast kaderstellend te sturen op goede kwaliteit (het wat), ook te sturen op creëren van ruimte voor onze professionals (het hoe). Het Strategisch Beleidsplan geeft daarnaast de overwegingen aan die ons brengen tot bepaalde keuzes en vormt voor onze organisatie een bindend element. Daarnaast biedt het een basis om ver­ antwoording af te leggen aan extern betrokkenen. Niet alleen de missie en visie vormen het uitgangspunt voor het strategisch beleid van Tangent. De mening en inbreng van interne en externe belanghebbenden bij Tangent wordt eveneens van groot belang

geacht. Voor de totstandkoming van het strategisch beleid is daarom informatie verzameld onder deze groepen. Eerst werd er een studie­ tweedaagse voor directies georganiseerd, waarvoor alle directeuren en adjunct-directeuren werden uitgenodigd. Tijdens deze tweedaagse hebben de ruim 30 aanwezigen volop hun mening, ideeën en tips meegegeven aan het College van Bestuur, voor de inhoud van het strategisch beleid. In navolging van de (interne) studie­ tweedaagse werden dialoog-bijeenkomsten gehouden met de ouderen personeelsgeledingen van (G)MR en Raad van Toezicht van Tangent. Deze dialoog-bijeenkomsten stonden in het teken van de missie, visie en kernwaarden van Tangent. Hoofdzaken Zoals elke organisatie moet ook Tangent de vragen beantwoorden ‘wat is onze bestaansgrond’ en ‘wat is ons hoger doel’? In de omschrijving van onze missie doen we dat. Een samenvatting van de missie in een ‘mission statement’ geeft helder en inspirerend aan wat het ankerpunt van de Tangentorganisatie is. In onze visie beantwoorden we achter­eenvolgens de vragen: waarvoor staan we? Welke kernwaarden zijn voor ons richtsnoer en bindmid-

del? En welke bestaande kernkwaliteiten kunnen we daarvoor inzetten, welke gewenste kernkwaliteiten dienen we daarvoor verder te ontwikkelen? Missie en mission statement Tangent verzorgt in de peuterspeelzalen goede kinderopvang en in de basisscholen goed primair onderwijs waarbij het kind centraal staat. Binnen de stichting werken mensen (samen) die geïnspireerd werken vanuit een grondhouding waarin het pedagogische, het levensbeschouwelijke en het maatschappelijke element in samenhang tot ontwikkeling komen. Bij het levensbeschouwelijke element betreft het de levensvragen van leerlingen en medewerkers, waarbij voor velen het christelijk geloof de inspiratiebron is. Missie: ‘Stichting Tangent bevordert de ontwikkeling en het (samen) leren van kinderen van 2 tot en met 14 jaar. Tangent draagt in haar peuterspeelzalen en basisscholen bij aan de vorming van kritische, zelf­ bewuste, lerende mensen die hun talenten kunnen en willen b­ enutten in een snel veranderende samen­ leving. Tangent geeft elk kind de basis mee om in de maatschappij van nu en die van in de toekomst volwaardig te participeren.’

15

vervolg op bladzijde 16

Of er binnen onze stichting Tangent veel sporters op een redelijk niveau actief zijn weet ik niet, maar Gérard Massar staat in ieder geval bekend als zeer verdienstelijk volleyballer. Ik sprak met hem over ‘vroeger’, toen Gérard als jongetje van twaalf op school zat in de Pastoriestraat in Tilburg, waar ik als beginnend leerkracht werkzaam was. Maar vooral spraken we over onze gezamenlijke hobby: volleybal!

vervolg van bladzijde 15

Het is onze overtuiging dat niet het onderwijzen, maar het leren het doel is van het onderwijs. Dat geldt niet alleen voor kinderen die aan onze zorg zijn toevertrouwd, maar ook voor de medewerkers bij Tangent. Kinderen ontwikkelen zich en leren op hun eigen wijze. Het is de deskundigheid van onze medewerkers om de leer- en werkomgeving dusdanig in te richten dat elk kind optimale kansen krijgt om te leren. Het is de opdracht voor al onze medewerkers om hun deskundigheid over leren (samen) leren uit te ‘bouwen’: omstandigheden creëren waarin collega’s goed en prettig samenwerken en samen leren. Interessant is het feit dat het woord ‘bouwen’ een werkwoord is: het is een doe-woord, het is een proces. Het gebeurt niet vanzelf, het wordt actief gedaan. Tangent wil een stichting zijn waarin elke medewerker

een actief lid wordt van een lerende gemeenschap. Kort en bondig ‘vertalen’ we dat in ons mission statement: ‘Tangent: ­samen sterk in leren’. Visie en kernwaarden Visie: “Stichting Tangent ‘bouwt’ binnen en tussen elk van haar basisscholen en peuterspeelzalen een gemeenschap waar het leren (leren) centraal staat. Zo’n omgeving biedt kinderen en medewerkers, op maat, kansen voor de persoonlijke ontwikkeling en voor het (leren) dragen van verantwoordelijkheid voor de resultaten die een ieder bereikt. Respectvol omgaan met elkaar, ruimte bieden voor eigen keuzes, typeren de onderlinge communi­ catie”. Deze visie is een samenvatting van onze kernwaarden, van wat wij be-

“Ik werk al bijna 29 jaar bij De ­Regenboog en zijn voorgangers. ­Ongeveer 7 jaar geleden zijn we op school gestart met een VVE-project, nu T3 genoemd. We wilden ouders betrekken bij het onderwijs, om ze zo meer bewust te maken van het belang van bijvoorbeeld voorlezen, spelletjes doen en van alles waardoor je je kind thuis meer kunt voorbereiden en interesseren voor school. Veel gehoorde klacht was dat allochtone ouders niet naar school komen: je zag ze alleen als er iets negatiefs was. Door het houden van koffie-­ ochtenden wilden we de drempel wegnemen en ouders binnen de school halen. Meteen bij de start bleek het een groot succes! Elke 6

16

langrijk vinden binnen de Tangent-­ organisatie, van wat we zichtbaar willen maken in ons werk. Onze kernwaarden vormen een inspirerend richtsnoer en bindmiddel tegelijkertijd. De belangrijkste kernwaarde voor Tangent is de maximale talent­ ontplooiing van eenieder: kinderen, onderwijsgevenden en leidinggevenden. Tangent helpt hen hun talenten te ontdekken en verder te ontwikkelen door hen aan te sporen het maximale uit zichzelf te halen en hen daarin te ondersteunen. De vier andere waarden ondersteunen deze kernwaarde bij het realiseren ervan in de praktijk. Deze kernwaarden functioneren als richtsnoer en bindmiddel omdat er een dynamische parallel van toepassing is: de kernwaarden trekken we op een consistente wijze door in alle lagen van de organisatie: van stichtingsniveau tot en met kinderen (en hun ouders) in onze peuterspeelzalen en basisscholen.

Overzicht van onze kernwaarden: • maximale talentontplooiing; • diversiteit; • leren (samen) leren; • opbrengstgericht werken; • veiligheid en geborgenheid; • ouders en school als partners.

Om onze missie en visie te kunnen realiseren, moeten we ook aandacht besteden aan gewenste kernkwaliteiten, die nu nog onvoldoende deel uitmaken van onze cultuur maar waarover we wel graag zouden beschikken: leren met en van elkaar.

Kernkwaliteiten Missie en visie geven inzicht in de uitdagingen waardoor medewerkers van Tangent gepassioneerd raken. Kernwaarden zorgen ervoor dat het gedrag volgens bepaalde richtlijnen verloopt. Kernkwaliteiten bepalen tenslotte waar Tangent goed in is. De bewustwording van deze kernkwaliteiten is een wezenlijk onderdeel van de visie. De kwaliteiten waarin Tangent excelleert zijn nodig om de visie daadwerkelijk te realiseren. Om de visie te realiseren heeft Tangent de volgende bestaande kernkwaliteiten in huis: ambitieus, betrouwbaar, mensgericht, innovatief; professioneel.

Strategische doelstellingen Om concreet richting te kunnen geven aan de missie en visie zijn op de vier verschillende beleidsterreinen (Onderwijs, Personeel & Organisatie, Kwaliteitszorg en Financiën & Facility) strategische doelstellingen geformuleerd, die tussen 2010-2014 behaald moeten worden. Deze zullen verder worden toegelicht in de verkorte publieksversie van het Strategisch Beleidsplan van Tangent. Later dit jaar ontvangen alle medewerkers deze verkorte versie. Als je daar niet op wilt wachten, en je alvast wilt verdiepen in het uitgebreide document: na finale goedkeuringen wordt het op onze website geplaatst. Wil Broos

weken zaten er meer dan 20 ouders. Ze voelden zich vrij om te zeggen wat ze wilden, waar ze last van hadden en hoe ze hun toekomst en die van hun kinderen zagen in de Stokhasselt en op De Regenboog. Hieruit is o.a. vrouwenhuis ‘De Bloesem’ opgericht en hebben verschillende ­ouders deelgenomen aan een taal- of computercursus die bij ons op school werd gegeven. Er kwamen ook meer ouders naar school voor vragen, gesprekken, bijwonen van vieringen etc. Na zoveel jaar durf ik gerust te zeggen dat de sleutel van het succes openheid is. Het je kwetsbaar durven en kunnen opstellen, veel over je eigen ervaringen als moeder (ik heb zelf twee dochters van 23 en 28) durven

delen en vooral naast de moeders staan in plaats van een dirigerende, sturende rol aan te nemen. Ik heb veel respect voor hoe en in wat voor omstandigheden de ouders (en vooral moeders, vaak ook nog alleenstaand) van onze leerlingen moeten vechten om te overleven: ze hebben het vaak niet makkelijk, en zijn ook nog zo ver van ouders en ­andere familieleden vandaan. Het voornaamste uitgangspunt voor onze bijeenkomsten is respect voor elkaars standpunt en mening. Wat besproken wordt blijft binnenskamers (tenzij de ouder aangeeft aan hulp te zoeken/willen), en alles mag en kan besproken worden zonder te oordelen. En het werkt nog steeds! Het is

vaak heel druk (er wordt veel getolkt en gepraat) maar er is aan het eind altijd een gevoel van: “Yes! Dit was weer een goeie!” De laatste bijeenkomst van het school­jaar gaan we altijd iets gezelligs doen. Dit jaar is dat midgetgolfen. Het is echt lachen omdat het voor velen de eerste keer is! Als leerkracht maak ik eigenlijk bijna elke dag wel iets bijzonders mee! Er gaat geen dag voorbij zonder een glimlach, maar vaker nog klinkt een schaterlach door mijn klas. Ik merk wel dat ik geen 18 meer ben, en de energie aan het eind van de week ver op is. Maar er gaat niets boven kinderen die stralen als ze je zien, of een

Kort Nieuws Kenia-reis directeuren Er is weer een Teachers4Teachersreis naar Kenia gepland, nu voor directeuren. Vier directeuren hadden zich aangemeld, maar slechts twee kunnen er gaan. Er moest dus geloot worden. Uit de tombola zijn de namen getrokken van Christel Visschers en René Los. Van harte gefeliciteerd! Wij hopen dat zij veel kennis mogen overbrengen aan hun collega’s in Kenia. Verzuimteam Arbo Onze bedrijfsarts, Peter Smee­kens, is geveld door een hernia, en wordt tijdens zijn ziekte vervangen. Na de vakantie zal hij zijn werkzaamheden voor Tangent hervatten. Verzuimconsulente Henriëtte ­Jansen heeft de Arbo-Unie verlaten. Haar opvolgster heeft exact dezelfde naam!

moeder die haar blijdschap en verdriet met je wil delen. Omdat ik zelf ook in Noord woon, kom ik heel vaak leerlingen en vooral ook oud-leerlingen en ouders tegen. Als ik dan vraag: “Hoe is het, en wat doe je nu? En gaat het goed?”, dan zeggen ze: “Staat u nog steeds op de Regenboog?” Dan zeg ik “Natuurlijk! Ik heb het leukste beroep van de wereld, ik hoor daar bij de inboedel!” Ik wil nog kwijt dat wij een geweldig, hardwerkend team hebben, dat het belang van mijn ideeën omtrent ­ouder­hulp en ouderparticipatie inziet, en altijd enthousiast en top reageert. Op onze school ben je veel meer dan alleen een leerkracht, al mijn collega’s zijn zich daarvan bewust!”

17

Kort Nieuws VVE-certificering voor Den Bijstere Op dinsdag 6 juli hebben de leerkrachten en de pedagogisch medewerkers van Den Bijstere hun VVE traject afgesloten. De afgelopen jaren is er hard gewerkt om de samenwerking tussen de peuterspeelzaal en de basisschool te intensiveren. Er zijn gezamenlijke scholingsbijeenkomsten geweest en er is gewerkt aan persoonlijke portfolio’s en een borgdocument. De grootste stap is gezet toen peuterspeelzaal Den Bijstere (voorheen ‘t Lobbeske) dit schooljaar een plekje kreeg in de basisschool. Er is nu dagelijks contact en overleg. Op de speelplaats kunnen peuters en kleuters samen spelen. Er zijn uitwisselingsmomenten voor samenwerking en thema’s hebben een gezamenlijke opening of afsluiting gehad. Voor VVE werken we met T3 wat staat voor Tilburg-Taal-Totaal. T3 realiseert een krachtig beredeneerd aanbod en een kansrijke omgeving. De aanpak is gebaseerd op het werken met routines, tussendoelen beginnende geletterdheid, woordenschat en mondelinge communicatie en de Taallijn VVE. Centraal in het T3-aanbod staan: taalstimulering, spelstimulering en het stimuleren van ouderbetrokkenheid. Op 6 juli zijn de certificaten uitgereikt en hebben we dit gevierd met een borreltje en een welverdiend etentje! Kristel Borghs Eindpresentatie basisschool De Regenboog Dit jaar is er geen musical op De Regenboog. De laatste jaren bleek, dat het ontzettend veel energie kostte om tot een mooi eindresultaat te komen. Dit jaar wilden we het dus anders aanpakken! Met behulp van twee stagiaires van de opleiding ‘Artiest’ van het ROC in Tilburg zijn we aan de slag gegaan. We bedachten eerst wat we precies wilden. Wat als een paal boven water stond, is dat de kinderen een mooi afscheidsoptreden zouden moeten krijgen. Daarnaast was het voor ons prio­ riteit, dat de kinderen er zelf plezier aan zouden beleven en dat zij er enthousiast over waren. Zij moesten gemotiveerd zijn en het moest iets van henzelf worden. We hebben de kinderen gevraagd wat zij leuk zouden vinden om voor hun ouders te doen. Ze kwamen met veel verschillende ideeën. Uiteindelijk zijn we op dansen, poppenkast, zingen en allerlei andere acts uitgekomen. De kinderen zijn aan de slag gegaan met het oefenen van deze acts. Samen hebben we gebrainstormd over de manier waarop we die acts nou het beste konden presenteren. We hebben toen een verhaal verzonnen waarin alle acts en optredens een plaatsje hebben gekregen. Het einderesultaat heeft nu wel wat weg van een musical, maar is totaal gevormd door de kinderen. Het zijn hun ideeën, die soms met een beetje sturing van ons tot stand zijn gekomen. De kinderen doen nu iets wat ze heel erg leuk vinden en waar ze hard voor willen werken. De betrokkenheid en motivatie zijn daardoor erg groot en dit zorgt ervoor dat de acts met overtuiging worden gebracht. Christel de Vos, mede namens Ad van Iersel

Mededelingen vanuit de GMR De GMR heeft het afgelopen jaar zeven vergaderingen gehad waarbij het College van Bestuur aanwezig is geweest. Aan de orde zijn gekomen: • het Statuut Medezeggenschap Tangent; • het MR en GMR reglement (op de site van Tangent staan de goedgekeurde versies); • functiedifferentiatie; • het samenwerkingsverband tussen Tangent en Fontys Pabo Tilburg; • de begroting van Tangent 2010; • de meerjarenbegroting Tangent 2010-2014; • de aangepaste notitie van het Mobiliteitsbeleid; • bezuinigingen van zowel ministerie als gemeente; • het huisvestingsprogramma van alle scholen; • het proces Strategische Beleidsvorming (een verslag van de bijeenkomst met de MR’en is opgenomen in de vorige Tango). Over de samenstelling nog het volgende. De GMR bestond het schooljaar 2009-2010 uit 15 leden: 8 ouders en 7 personeelsleden. Twee personen stoppen, één ouder en één personeelslid. Op dit moment zijn er drie vacatures: één bij de ouders en twee bij de personeelsleden. Basisschool d’n Hazennest is nu niet vertegenwoordigd. Jan Musters

18

Personalia In dienst Corrie de Kok (Vlashof) Uit dienst Marloes de Graaf, Yvette BrouwerGeerts en Susanne van Ginkel (allen Stelaertshoeve). Toon Boset en Jeanny Smolders (beiden Lochtenbergh). Tinus de Haas (De Kleine Akkers). Jetske Hekking en Maria v.d. Sanden (beiden Berkeloo). Mobiliteit Marjolijn de Bruijn van Stelaertshoeve naar d’n Hazennest. Marije van Berlo-Witteveen van Stelaertshoeve naar De Lochtenbergh. Huwelijk/partnerregistratie Claudia Robbe (De Cocon) en Bjorn van der Laar op 23 april 2010. Nanda Oppeneer (Prins Bernhard) en Bart Lonterman op 7 mei 2010. Martijn Schoormans (Kleine Akkers) en Vivian Lenaerts op 18 mei 2010. Nard Verwegen (De Regenboog) en ­Angela Vervuren op 29 mei 2010

Geboren Tim, zoon van Marieke Bekkers-van den Dries (Achthoeven) en Marco op 7 april 2010. Jorn, zoon van Lilijan van Boxtel (St. Caecilia) en Olaf Kaal op 8 april 2010. Eelke, dochter van Heidi Boomaars (d’n Hazennest) en Patrick van Boxtel op 20 april 2010. Iris, dochter van Sandra Dirks (Achthoeven) en William Fleuren op 27 april 2010. Jan, zoon van Kim van Meer (Rennevoirt) en Paul Raaijmakers op 2 mei 2010. Gijs en Anne, zoon en dochter van Diane Verhagen-Smulders (Rennevoirt) en Bart op 4 mei 2010. Noa, dochter van Shanon SchellekensMartina (Wichelroede) en Mark op 14 mei 2010. Linde, dochter van Marije van BerloWitteveen (Stelaertshoeve) en Marc op 26 mei 2010. Jasmijn, dochter van Lilian Mikkers (Stelaertshoeve) en Gilbert Korremans op 27 mei 2010. Milou, dochter van Ilona de Beer-van de Ven (Lochtenbergh) en Jeroen op 3 juni 2010. Thijmen, zoon van Evelien Dekkers (De Kring) en Remko op 6 juni 2010. Pepijn, zoon van Martijn Schoormans (De Kleine Akkers) en Vivian Lenaerts op 17 juni 2010.

Lot, dochter van Saskia de Vocht-Voogt (Hazennest) en August op 18 juni 2010.

Jubileum Marianne Groenland: 25 jaar werkzaam in het onderwijs; Christel ­Visschers: 12½ jaar werkzaam bij Tangent (beiden Vlashof). Annemarie van Zijl en Anne-Marie Swanen 12½ jaar in dienst van De Kring, Annemarie Swanen 25 jaar in het onderwijs (beiden De Kring). Yvonne Jansen-Stillekens: 25 jaar in ambtelijke dienst (d’n Hazennest). Nine Schouten en Jurgen Vermaire 12½ jaar bij Tangent; Ingrid VoornWeterings: 25 jaar in ambtelijke dienst én bij Tangent (allen Berkeloo). Geslaagd Renate van Overbeek: HBO+ RTopleiding (Wichelroede). Ayse Metin: leerkrachtondersteuner; Maartje Beerens: rekenspecialist en Will van Elderen: Magistrum middenmanagement (allen Vlashof). Marjo Bruers, Zohra Adnawmi, H ­ en­­­drika IJnema en Chantal Boogert: leraar ondersteuner (allen De Lochtenbergh). Iris van Berkel en Esther Moonen: IB; Tonny Santegoeds IB/RT (allen Berkeloo). Misschien is deze lijst niet compleet. Daarom: in dienst, ­uit dienst, ­getrouwd, kind gekregen, jubileum te vieren of ­geslaagd? Geef het door: [email protected].

Meneer Nard van groep 3 van De Regenboog trouwde onlangs in Sluis met Angela. Het bruidspaar, dat kwam aanrijden in een antieke gele Volkswagen Kever, zag er fantastisch uit. In het raadhuis gaven ze elkaar het ja-woord. Heel speciaal was het feit dat de vader van Nard zelf het huwelijk voltrok als ambtenaar van de burgelijke stand. Nard en Angela zijn op de eerstvolgende schooldag ook nog - in hun trouwkleren! - in de klas geweest en trakteerden de kinderen op een stukje van de bruidstaart.

19

Prikbord

Den Bijstere

Veel scholen keken gezellig samen naar het WK-voetbal. Het ging er luid aan toe! Ook ontvingen we berichten over spannende voetbalpools en versierde teamkamers. Duimelotje trok de aandacht in de Udenhoutse Avondvierdaagse, en er waren ook nog heel serieuze zaken aan de orde: Guus Moolhuijsen en Wil Broos waren druk met de oplevering van de nieuwbouw.

Colofon samenstelling Ton van den Boom, Jan Aarts, Peter Vervloed, Jan Musters, Marijke van Oploo (hoofd­redactie) vormgeving en opmaak Marijke van Oploo Tango verschijnt vier keer per schooljaar. Het volgende nummer verschijnt op 21 oktober 2010. Kopij, reacties en tips zijn van h­ arte welkom! De redactie ­behoudt zich het recht voor om artikelen waar nodig te redigeren of in te korten. Stuur bijdragen voor het volgende nummer vóór 30 september 2010 naar [email protected].

Stichting Tangent, palet van basisscholen en peuterspeelzalen T 013 522 92 50 F 013 522 92 59 W www.tangent.nl Postadres Postbus 85, 5070 AB Udenhout Bezoekadres Slimstraat 7, 5071 EG Udenhout