TUDELTA.16. > DELTA 16 > 06 >08 >12 > 18 English Hemelvaart. Crisis? What crisis? Auschwitz. Lancering. Buitenlanders DELTA

DELTA. 16 14-05-2009

weekblad van de technische universiteit Delft

> DELTA 16 Hemelvaart

> 06 Lancering

>08 Auschwitz

>12 Buitenlanders

> 18 English Crisis? What crisis?

Delta 17 verschijnt in verband met Hemelvaart een dag eerder. Mededelingen voor dat nummer kunnen worden ingeleverd tot vrijdag 15 mei.

Als alles mee zit, lanceert ESA donderdag 14 mei de ruimtetelescoop Herschel. Aan boord zitten Delftse sensoren die een kijkje moeten geven in de ontstaansgeschiedenis van het heelal.

Seffie Treistman liep mee tijdens de herdenkingsmars 'March of the Living'. Als voorzitter van de stichting ‘Denk en Herdenk’ regelde hij samen met de Joodse studentenvereniging ‘Ijar’ dat vijfentwintig Joodse studenten de concentratiekampen Auschwitz en Treblinka konden bezoeken.

Chinese studenten willen liever met landgenoten wonen, mediterrane studenten juist met Nederlanders. Dat blijkt uit het onlangs uitgebrachte rapport van het Delftsch Overleg. Delta zocht internationale studenten op in hun Delftse onderkomen en vroeg naar hun ervaringen.

The global financial crisis is impacting international education and the students who study at TU Delft. But how great is the impact, and are Dutch and international students equally affected by the current malaise? A range of students share their experiences of the current predicament.

01

TUDELTA.16

Het heuvellandschap dat Mekelpark heet, inspireerde ‘caddy’ Roland Horsten en zijn golfende collega Gerrit van Dijk (rechts) van Technische Natuurwetenschappen tot een nieuw toernooi: de TU Open. Hopelijk laten de Mekel-

mannen die het park aanleggen nog wat holes over. (Foto: Hans Stakelbeek / FMAX)

DELTA. 16 14-05-2009

02

nieuwsinterview

DELTA. 16 14-05-2009

Rectificatie

‘We kunnen straks overal inpluggen’ TUdelta.16 > Jaargang 41 Delta is het informatie- en opinieblad van de TU Delft, verzorgd door een journalistiek onafhankelijke redactie.

> Redactie Frank Nuijens, (hoofdredacteur a.i.), Katja Wijnands, Dorine van Gorp, Pascale Wanders (eindredactie), Tomas van Dijk, Erik Huisman, Maaike Muller, Connie van Uffelen, Jos Wassink (verslaggeving). > Medewerkers

Lotte Asveld, Willemijn Dicke, Robbert Fokkink, Dap Hartmann, Auke Herrema, Christian Jongeneel, Ivo Knubben, David McMullin, Anna Noyons, Arjanna van der Plas, Daan Schuurbiers, Maaike Strijker, Jimmy Tigges, Ellen Touw, Robert Visscher, Floris Wiegerinck, Martine Zeijlstra.

> Foto‘s Sam Rentmeester/ Hans Stakelbeek (FMAX).([email protected]) > Vormgeving Kummer & Herrman, Utrecht > Lay-Out

Liesbeth van Dam

> Mededelingen Martin Kers ([email protected]) > Redactieraad Ir. S. Rozendaal (voorzitter), mw. prof.dr.ir.drs. H. Bijl, prof.dr.ir. F.W. Jansen, J. Op Den Kelder, mr. J.J. M.Kok, R.H.G. Meijer, T. Niks, prof. dr.B.J. Thijsse, ir. M. Persson, dr.ir. C. Vermeeren > Redactie-adressen Universiteitsbibliotheek Kamer 0.18-0.28 Prometheusplein 1 2628 ZC Delft Postbus 139 2600 AC Delft Tel. 015-278 4848 E-mail: [email protected] www.delta.tudelft.nl > ISSN 0169-698x > Druk Wegener Nieuwsdruk Twente, Enschede > Oplage 12.000 > Advertenties H&J uitgevers Postbus 101 2900 AC Capelle aan den IJssel Tel. 010-451 55 10 Fax 010-451 53 80 E-mail:[email protected] www.linkmagazine.nl > Abonnement Een abonnement kost 37,50 en kan elk moment ingaan. > HOP Delta werkt samen met het Hoger Onderwijs Persbureau Hein Cuppen, Bas Belleman, Thijs den Otter Tel. 071-523 6151 Fax 071-523 2138 E-mail [email protected] > Copyright Delta Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur artikelen, schema‘s of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen en/of openbaar te maken, in enigerlei vorm of wijze.

Onlangs verzorgde Peter van Schaik, directeur van het SSC-ICT, voor de studentenraad ‘een kijkje in de toekomst van ict op de TU’. Hij ziet alle studenten al met een laptop of pda rondlopen. “Alles wordt flexibeler.” xERIK HUISMAN Dat kijkje in de toekomst, ging dat om uw dromen, wensen of realistische verwachtingen? “Bij het SSC-ICT kijken we af en toe waar we over een bepaalde tijd willen staan. Noem het een droom, maar dan wel een die we gaan realiseren.” Hoe ver kijkt u dan vooruit? “Een jaar of vijf. In ict is het moeilijk ver vooruit te kijken. De techniek gaat zo snel. Je realiseert je ook niet altijd wat de impact is van ontwikkelingen. Neem wireless. Draadloos werken geeft mogelijkheden, maar je kunt er nog niet alles mee. Je moet ook stabiliteit en beschikbaarheid realiseren.”

Wat schiet je daarmee op vergeleken met een gewoon college? “Je kunt dankzij ict-toepassingen grote collegezalen splitsen in kleinere zaaltjes. Dan gebruik je je zaalruimte efficiënter. Nu staan grote zalen vaak leeg. En héb je een heel grote groep voor een college, dan is het met ict-middelen mogelijk dat in die kleinere zaaltjes te doen, met behoud van contact en interactiviteit.”

U noemde bij uw presentatie BK City als voorbeeld. “Het nieuwe onderkomen van Bouwkunde was voor ons een kans. In BK City konden we onze visie deels vormgeven. Je meldt je daar wireless aan en hebt de functionaliteit zoals je die elders op de TU hebt met de kabel. Daarnaast ben je er flexibeler. Je pakt je laptop, plugt in en kunt je werk doen.” Dat laatste, inpluggen waar je wilt, geldt straks voor de hele TU? “Ja, iedere medewerker en student kan dan overal op de campus inloggen. Er is dan geen verschil meer tussen wireless of bekabeld werken. En studentenzalen kunnen voor elk type onderwijs worden gebruikt.” Wat betekent dat laatste? “Neem een les in een studentenzaal op IO. De computers hebben daar software voor IO. Als een docent zijn les wil geven in een ander gebouw, dan kan dat nu niet, omdat de software daar niet beschikbaar is. Straks kan een docent in iedere willekeurige zaal lesgeven.” Dus de software wordt flexibeler? “De software komt als het ware naar je toe. Na het inloggen is die naar behoefte te downloaden of bereikbaar via een server. Ik zou die grotere flexibiliteit nog sneller willen

Peter van Schaik. (Foto: SSC-ICT)

uitrollen dan nu budgettair mogelijk is, omdat we daar als TU veel voordeel uit gaan halen. De mensen rekenen er op, en terecht, maar het is echt een enorme klus.” Zijn er andere ontwikkelingen rond colleges? “We breiden collegerama technisch uit en we kijken hoe we onderwijs kunnen virtualiseren. In 3 TU-verband werken we onder meer aan een project om één college op drie plekken zichtbaar te maken. Aan de TU Delft werken we aan een grotere interactiviteit. Een student stelt van achter zijn pc of laptop een vraag en de docent weet dat er een vraag is, wie ‘m stelt en ziet de vraagsteller.”

Schiet de ‘gewone’ medewerker op met de veranderingen? “We zijn voor de hele TU bezig met een proces van centralisatie en standaardisatie. Zo hadden we tot voor kort op de TU iets van zeventig verschillende mailomgevingen. Dat wordt er één en dat is stabieler, al merk je daar als individu niet meteen iets van. En we werken als ictafdeling voor medewerkers steeds transparanter. Deze week is onze producten- en dienstencatalogus gepubliceerd (www.ssc-ict.tudelft. nl/pdc). Dat is onderdeel van het verbeteren van ons serviceniveau. Zo gaan we onder meer doorlooptijden van incidenten monitoren en op de werkplek problemen sneller oplossen.”

van der duin

Onafhankelijkheid Soms is er een beetje hoop. Een dun zonnestraaltje op een bewolkte dag. Goed nieuws uit onverwachte hoek. Een mogelijke stap in de goede richting. PvdA-Tweede Kamerlid Staf Depla heeft namelijk voorgesteld om een wettelijk geregeld maximum aantal nevenfuncties vast te stellen voor bestuurders die toezicht houden bij instellingen zoals pensioenfondsen, woningcorporaties, hogescholen en zorginstellingen. Bestuurders zouden dan een maximum van vijf nevenfuncties mogen hebben. “Wiens brood men eet, diens woord men spreekt”, is een oud Nederlandse gezegde dat aan juistheid nog niet heeft ingeboet. Onafhankelijke stemmen gaan langzamerhand in Nederland verloren. Door de economische noodzaak en maatschappelijke druk om het curriculum vitae zo uitgebreid mogelijk te maken, verzamelen Nederlandse werknemers, voornamelijk die in de hogere echelons, zoveel mogelijk bijbanen, lidmaatschappen, nevenfuncties en andersoortige additionele schnabbels. De gangbare redenering hiervoor is dat lange cv’s getuigen van zowel een arbeidzame instelling als een uitgebreid netwerk. En op een arbeidsmarkt waar het adagium ‘je bent wie je kent’ heerst, is een lang cv de perfecte opmaat naar een nieuwe, betere, hogere, meerverdienende baan. Maar wat op individueel niveau een goede strategische zet is, hoeft nog niet op maatschappelijk niveau een optimaal resultaat op te leveren. De jacht op bijbanen heeft inmiddels een netwerk opgeleverd dat dermate uitgebreid en complex is geworden dat het niet duidelijk meer is wie voor welke belangen staat. Topbestuurders zetten voortdurend andere petten op en men is de schaamte van belangenverstrengeling voorbij. De burgemeester van Delft, Bas Verkerk, heeft 79 bijbanen en voormalig CDAkroonprins Eelco Brinkman heeft geen moeite om zowel voorzitter te zijn van Bouwend Nederland, als leiding te geven aan het Zuidas-project, en om voorzitter te zijn van het ABP dat daarin investeert. Rudy Kousbroek was ooit argwanend over de lees- en schrijfdrift van Maarten ’t Hart: ‘Waar haalt hij de tijd vandaan?’ Een dergelijk gevoel bekruipt mij ook als ik de

aantallen bijbanen zie van veel topbestuurders. Bijbanen zijn fout. Ik denk terug aan het fantastische VPRO-programma ‘Gouden bergen’ waarin wijlen Feike Salverda en huidig NOS-verslaggever Lex Runderkamp ooit onderzoek deden naar het niet lijmen van de ‘pensioenbreuk’. Een commissie van Eerste Kamerleden had aanbevolen voorlopig niets te doen en dat nader, gedegen onderzoek vereist was. Vervolgens bleek dat de commissieleden commissaris waren bij verschillende pensioenfondsen die flink financieel profiteerden van de pensioenbreuk. Onafhankelijkheid en de daarmee gepaard gaande objectiviteit zijn een groot goed. Een samenleving waarin topbestuurders opereren in een ‘ons-kent-ons’-cultuur, is niet in staat om serieuze afwegingen te maken, voldoende alternatieven in beschouwing te nemen, en een professioneel en onderbouwd besluit te nemen. Het spreiden van de macht is net zo belangrijk als het scheiden van de macht. Het voorstel van de PvdA gaat mij niet ver genoeg. Bestuurders zouden maximaal één bijbaan mogen hebben. Dat maakt ze kritischer over welke extra taak ze op zich nemen en ook dat ze de grote hoeveelheid bijbanen niet als excuus kunnen gebruiken om hun hoofdbaan af te raffelen. Bij D66 mogen leden maar één partijfunctie uitoefenen. Omdat D66 weinig actieve leden heeft, zorgt dat vaak voor een hoop gedoe maar het principe blijft overeind. Hoe ik dit weet? Ik ben van mijn 18e tot mijn 36e lid geweest van D66 maar heb mijn lidmaatschap opgezegd omdat ik vind dat ik als wetenschapper een onafhankelijk en objectief oordeel moet kunnen vellen over de politieke dimensie van mijn wetenschappelijke werk. Overigens ben ik van mening dat Geert Wilders een vergelijking mag trekken tussen de Koran en Mein Kampf. Patrick van der Duin is toekomstonderzoeker bij de sectie Technology, Strategy and Entrepeneurship van de faculteit Techniek, Bestuur en Management.

In het artikel ‘Pas op: instortingsgevaar’, over de gevaren bij de aanleg van metrolijnen (verschenen in Delta 14), is een fout geslopen. In het artikel staat dat verzakkingsexpert ir. Holger Netzel vindt dat de aannemer voor de werkzaamheden bij station Vijzelgracht de risico’s op lekkage bij de damwanden verkeerd heeft ingeschat. Die formulering is volgens hem te kort door de bocht. “Ik heb gezegd dat men achteraf kan stellen dat de mogelijke risico’s en consequenties verkeerd zijn ingeschat”, aldus Netzel. Wie de risico’s verkeerd heeft

Fietsstallingen ingeschat, wat ertoe leidde dat een flink aantal huizen verzakte, wil de onderzoeker niet zeggen.

Studentenpartij Stip en Groenlinks Delft maken zich zorgen over het aantal fietsparkeerplaatsen rond het station. Dat aantal is nu al te klein, stellen beide partijen, en het tekort dreigt volgens hen in de toekomst nog nijpender te worden. De verwachting is dat de komende jaren duizenden extra studenten naar Delft komen door de komst van de hogescholen en de groei van de TU. Op langere termijn verwacht de gemeente dat er hierdoor en ‘door landelijke en lokale ontwikkelingen’ twaalfduizend stallingen nodig zijn. Dit schrijft het college

Nieuw pand Bouwkunde vereist flexibiliteit De mate van samenwerking tussen faculteiten bepaalt hoe het nieuwe Bouwkunde er uit zal zien. Dat concludeert de denktank die zich over nieuwe huisvesting boog. xCONNIE VAN UFFELEN Voor het nieuwe onderkomen van Bouwkunde zou de universiteit zich moeten bezinnen op de vraag in hoeverre faculteiten eigenlijk moeten samenwerken. Moeten er afzonderlijke faculteiten zijn zoals nu, of moet er een cluster komen van ontwerpfaculteiten als Bouwkunde, Industrieel Ontwerpen, Civiele Techniek en 3mE? Onderwijs- en onderzoeksgroepen kunnen echter ook thematisch op elkaar aanhaken binnen de verschillende faculteiten dan wel in internationaal verband. Essentieel is wel dat men zich moet kunnen identificeren met zijn eigen faculteit. Juist bij Bouwkunde, zo meent de denktank die brainstormde over nieuwe huisvesting. De keuze voor een gebouw hangt ook samen met het type campus. Gebouwen kunnen in een parkachtige omgeving liggen met een centrale ontmoetingsplaats (Mekel

Funderingen

03

Nieuws

Park), of gegroepeerd zijn rondom een centraal plein (Mekel Square). Een alternatief is clusters van gebouwen die als een keten aan elkaar liggen (Mekel Line). Wat de komende vijftien jaar in ieder geval niet realistisch is, is een internationaal netwerk van kleinere campusjes buiten Delft. Als de TU kiest voor afzonderlijke faculteiten, heeft het volgens de denktank de voorkeur om Bouwkunde in één gebouw onder te brengen op de Julianalaan, volgens het

Essentieel is dat men zich moet kunnen identificeren met zijn eigen faculteit Mekel Line principe. De faculteit is op deze plek het meest verbonden met de stad. Kiest de TU voor een cluster van ontwerpfaculteiten, dan is een centrale plek op de campus met gedeelde onderwijs- en bibliotheekruimtes, laboratoria en conferentiezalen beter. De nadruk ligt dan op ‘elkaar ontmoeten’ en dus op korte loopafstanden (Mekel Square). Voor beide keuzes is een constructie zoals een Mekel Park ook een optie, maar dit heeft niet de voorkeur. Valt de keus op thematische samenwerking tussen faculteiten, dan heeft Bouwkunde genoeg aan

Op de vlakte naast Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek aan de Kluyverweg wordt hard gewerkt aan ‘onderwijsgebouw zuid’. Het heien is inmiddels begonnen en twee kranen storten aangevoerd beton in de vorige week gereedgemaakte bekistingen. Op de funderingen komt een demontabel gebouw dat eerder door hogeschool InHolland is gebruikt. Het moet 1 september gebruiksklaar zijn en 4600 vierkante meter extra onderwijsruimte bieden. (Foto: Hans Stakelbeek / FMAX)

kantoorruimte en studio’s. Andere functies kunnen dan naar een centraal gebouw (Mekel Square). Dan is wel de vraag waar het hart van Bouwkunde is gebleven. Van groot belang is in ieder geval wel dat het faculteitspand multifunctioneel is. Dit in verband met de onzekerheid over de financiële toekomst van de universiteit, over het type onderwijs en de studentenaantallen. Als voorbeeld van een onzekere factor noemt de denktank de verhouding bachelor- en masteronderwijs. De TU heeft gekozen voor meer bachelor- dan (vaak internationale) masterstudenten en dus voor minder onderzoek. Bij een vermindering van het overheidsgeld kan dat een serieuze bedreiging vormen voor de kwaliteit van het onderwijs. Verder vereisen verschillende typen onderwijs ook verschillende zalen. Voor werkgroepjes van tien tot vijftien studenten zijn kleinere ruimtes nodig dan voor grootschalige colleges. Tot slot kan het aantal Bouwkundestudenten oplopen van de huidige 3300 tot wel 5000 in het jaar 2020. Dit is maar deels te sturen met het aanbod aan master- en bachelorprogramma’s. Deze onzekerheid vereist flexibiliteit. De resultaten van de denktank zijn op woensdag 13 mei – exact een jaar na de brand – overhandigd aan het college van bestuur. Zie voor Bouwkunde ook pagina 4.

Erelidmaatschap in antwoord op vragen van Stip en Groenlinks. De parkeerplaatsen zijn vooral rond het station nodig. Dat betekent dat het aantal stallingen daar (nu 6000) bijna moet verdubbelen. Waar de stallingen komen is nog onduidelijk.

De Delftse hoogleraren prof.dr.ir. Jo Coenen en prof.ir. Winy Maas hebben begin deze maand in San Francisco het erelidmaatschap gekregen van het American Institute of Architects (AIA). Coenen is sinds 2004 hoogleraar restauratie aan de faculteit Bouwkunde en voormalig rijksbouwmeester. Hij heeft een eigen architectenbureau, JCCA. Maas is hoogleraar architectuur aan dezelfde faculteit en medeoprichter van architectenbureau MVRDV.

Eenheid op de TU Avondcollege’s? Geen sprake van, op geen van de TU-faculteiten! Een cijfercalculator? ‘Nu de TU zich voorbereidt op een internationale markt zal de cijferlijst steeds vaker bij een buitenlandse instelling terecht komen’, verkondigt de studentenraad (sr). Dus of het college van bestuur (cvb) met een TU-breed omrekenprogramma wil komen om ‘onze’ cijfers elders inzichtelijk te maken. En een tekort aan studieplekken? Op de hele TU moet elke student de hele dag op de campus kunnen studeren. De sr heeft eenheid van de TU hoog in het vaandel staan. Zeg maar: the TU and nothing but the whole TU. Die

De ene faculteit is de andere niet lijn bespeurde Paul Rullmann van het cvb steeds in het optreden van de sr. Tot het overleg op 7 mei over de becijfering van studieresultaten. Waarom eigenlijk die unificering van de regels en richtlijnen van de examencommissie die het college van bestuur voorstaat?, vroeg de sr zich af. Wat is er mis mee als de examencommissie van de ene opleiding of faculteit in de bachelor een paar vijfjes of zelfs een 4,5 toestaat, terwijl de commissie van een andere opleiding uitsluitend voldoendes wil zien? De ene faculteit is de andere niet. En een vak als analyse is niet in elke opleiding even belangrijk. Een voldoende voor dat vak dus ook niet. Met die vraag wist Rullmann, geholpen door Eric Logtenberg van

onderwijs & studentenzaken, wel raad. Logtenberg maakte klip en klaar dat het belang van bepaalde vakken voor een opleiding niet de reden is voor het al dan niet toestaan van onvoldoendes. “Bij elke opleiding heeft de examencommissie gewoon zijn eigen wiel uitgevonden.” En bovendien: we zijn één instituut.” Rullmann maakte af: “Stel dat twee studenten dezelfde minor volgen en beiden een 5,7 halen. Bij de ene opleiding geldt die als een voldoende, bij de andere niet.” Of unificering dan toch niet leidde tot meer gelijke kansen en gelijke rechten, vroeg hij retorisch. En dus ligt bij de decanen het voorstel om voor de hele TU de lijn te volgen in de bachelor géén onvoldoendes toe te staan, cijfers slechts in helen of halven uit te drukken én om opleidingen vrij te laten hun eigen ‘met lof’-regelingen te volgen. (EH)

DELTA. 16 14-05-2009

04

opinie

Bouwkunde een jaar later

Nieuws

Wolbodo

Ridder

Slimme knuppel

Menschenvereeniging Wolbodo bestaat vijftig jaar. Dat wordt gevierd met onder meer het multidisciplinair cultureel festival Wolpop op zaterdag 16 mei. De katholieke vereniging maakte voor de buitenwereld naam met een naaktschilderincident met kunstenares Yayoi Kusama in 1967, wat voor de kerk een van de redenen was om de banden met Wolbodo te verbreken.

Vanwege al zijn vrijwilligerswerk voor de Oud-Katholieke Kerk van IJmuiden mag ir. Jaap Wijker van Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek zich Ridder in de Orde van Oranje-Nassau noemen. Wijker zegt “blij verrast” te zijn met de onderscheiding die hij tijdens de jaarlijkse lintjesregen kreeg uitgereikt. De gemeente Velsen, waar IJmuiden onder valt, schrijft dat de TU-onderzoeker ‘vanuit daadkracht en visie traditie en geschiedenis weet te combineren met de toekomst’.

Wie ervaring heeft met het besturen van radiografische vliegtuigjes weet hoe lastig het is om vliegcapriolen uit te halen en veilig te landen. Dat komt doordat je als bestuurder niet voelt aan welke krachten het vliegtuig onderhevig is. Dr.ir. Mung Lam ontwierp een haptische terugkoppeling. Doordat de stuurknuppel terugduwt op vergelijkbare wijze als in een echt vliegtuig kan de piloot van het onbemande toestel beter op gevoel vliegen.

x

BK City: The making of the future. Dat was, op woensdag 13 mei, precies een jaar na de brand, het motto van een symposium over de herhuisvesting van Bouwkunde. Van brandende resten via tenten naar een kleurrijk BK City.

www.wolbodo.nl www.wolpop.org.

05

Slippers

Vanaf deze week liggen ze in de winkel, Plakkies. De slippers met vrolijke kleurtjes zijn gemaakt van oude autobanden in een slipperfabriek in Durban, Zuid-Afrika. Met dit project willen de initiatiefnemers, Arnoud Rozendaal (L&R) en Michel Boerrigter (IO), werkgelegenheid creëren voor kansarme inwoners uit de sloppenwijken. En uiteraard ook meer funky slippers aan de man brengen. Collegevoorzitter Dirk Jan van den Berg is in ieder geval al verkocht.

Delftse studenten zoeken langer naar een kamer

xCONNIE VAN UFFELEN

De grootste ramp die universitair Nederland ooit heeft getroffen. Zo omschrijft minister Plasterk de brand die Bouwkunde op 13 mei 2008 verwoest. Hij schenkt 25 miljoen.

DELTA. 16 14-05-2009

Na een lekkage in de vroege morgen ontstaat kortsluiting in een koffieautomaat en gaat het mis. Een vlammenzee verwoest het pand van 45 duizend vierkante meter met diverse collecties, onderzoeksdata en maquettes. Iedereen kan het pand ongedeerd verlaten. (Foto: Sam Rentmeester / FMAX)

Delftse studentenkamers zijn goedkoper en groter dan in andere steden, maar het percentage kamerzoekenden in Delft ligt hoger dan het landelijk gemiddelde. Dat blijkt uit een onderzoek van de Landelijke Studenten Vakbond (LSVb). xCONNIE VAN UFFELEN De LSVb hield in oktober een enquête onder 1625 studenten in Nederland. De vakbond wilde weten hoe moeilijk het is om een kamer te vinden en hoe het staat met de kamerprijs en -kwaliteit. Van alle deelnemende studenten waren er 830 nog thuiswonend, studeerden er 1363 aan universiteiten en waren

er 956 eerstejaars. In totaal reageerden 263 Delftse studenten. Uit het onderzoek komt naar voren dat de gemiddelde huur van een kamer in Delft 263,35 euro bedraagt. Dat is ongeveer twintig euro lager dan het landelijk gemiddelde, maar wel enkele euro’s meer dan de basisbeurs voor uitwonenden. De oppervlakte van een gemiddelde Delftse kamer is met twintig vierkante meter groter dan in andere steden (achttien vierkante meter). De prijs-kwaliteitverhouding van Delftse studentenkamers is daarmee een van de gunstigste van Nederland. Van alle geënquêteerden was 35,2 procent in oktober nog op zoek naar een kamer. In Delft ligt dit percentage het hoogst: 42,5 procent. In oktober was de helft van de eerstejaars zelfs nog op zoek. De gemiddelde thuiswonende Delftse student zocht tijdens de enquête 84 dagen. Toch vond zo’n zestig procent binnen een maand een kamer. De kamernood in Delft, zo concludeert de LSVb, lijkt daardoor enigs-

zins mee te vallen. Gek genoeg waren er toch erg veel studenten die op het moment van het onderzoek nog een kamer zochten, schrijft de vakbond. De Delftse studentenvakbond VSSD meent dat de kamernood nog wel hoog is. “Veel eerstejaars blijven bij hun ouders wonen, omdat ze geen kamer kunnen vinden”, zegt Thomas Dekker. Die kamernood neemt volgens hem

Delftse kamers zijn groter en goedkoper nog toe als de Raad van State vindt dat de gemeente Delft een milieueffectrapportage moet uitvoeren voor de geplande bouw van woningen in het gebied TU Noord. In Delft zoeken in vergelijking met de rest van Nederland meer studenten (75 procent) een woning via vrienden, familie en kennissen. Zo’n 42 procent van de Delftse uitwonende studenten is het op deze

delta online Meer vrijheid manier gelukt. Veel studenten schrijven zich in bij Duwo (35 procent) en andere corporaties (14,3 procent), maar het reageren op en plaatsen van advertenties (38 procent) is populairder. Uiteindelijk slaagt twintig procent via Duwo of andere corporaties. Driekwart vindt de wachttijd in Delft te lang of vindt dat er te weinig kamers zijn. Een kwart vindt de prijzen te hoog. Driekwart heeft een onzelfstandige en achttien procent een zelfstandige woning. Opvallend is dat Delftse studenten vaker dan landelijk bij een hospita zitten (6,6 procent). Verder waarderen uitwonende studenten in Delft die opnieuw zoeken hun woonsituatie minder dan elders in Nederland. Vooral de sfeer in het huis en het aantal huisgenoten, krijgen bij Delftse studenten een lager cijfer. Een verklaring is volgens Dekker dat Delft meer grote complexen kent zoals aan de Balthasar van der Polweg.

Zes dagen na de brand hervat de faculteit haar onderwijs in tenten op BK City: de TU als campingbeheerder. De universiteit denkt direct na over herhuisvesting. De optie om een ‘stad’ met tijdelijke units van kassen op het tententerrein neer te zetten, sneuvelt. Op 22 mei valt de keuze op het voormalige TU hoofdgebouw aan de Julianalaan. Het ontwerp uit 1920 is decennialang het grootste gebouw van Nederland: 32 duizend vierkante meter vloeroppervlak. De kleurtjes die de faculteit aan de buitenzijde aanbrengt, doen sommige buren denken aan een kinderdagverblijf. (Foto: Sam Rentmeester / FMAX)

Het hoofdgebouw heeft minder vloeroppervlak, maar met twee grote serres heeft Bouwkunde nu ruim 37 duizend vierkante meter tot haar beschikking. De bijna duizend medewerkers moeten het voortaan doen met 470 bureaus: flexwerken dus. Wel zijn er 350 extra werkplekken in de vorm van loungehoeken en overlegzitjes. (Foto: Willem van Rooij)

De harde knip wordt in september ingevoerd. Studenten moeten vanaf dat moment de volledige bachelor hebben afgerond voordat ze examens voor de master mogen doen.

De sr (studentenraad) vreest onaangename verrassingen bij en vertragingen voor studenten als ze vanaf komend studiejaar worden geconfronteerd met de harde knip. Reden was een enquête onder vijfhonderd studenten. Daaruit bleek volgens de SR dat van studielichtingen vanaf 2005 tussen de tien en dertig procent geen idee heeft wat de harde knip inhoudt. Daarnaast zou veertig procent van de lichting 2005/2006 niet weten wat de pre-masterregeling - het instapprogramma voor hbo-bachelors - inhoudt.

Op verzoek van de sr beloofde Eric Logtenberg van onderwijs & studentzaken tijdens de vergadering met de Studentenraad op 7 mei, om alle studenten een brief te sturen over de harde knip. Deze brief geeft over drie punten informatie: het individuele studieprogramma, de pre-master en de harde knip. Door de brief nog deze maand te laten sturen, hoopt de sr te voorkomen dat studenten tentamens in juni laten lopen en daar later spijt van krijgen. De brief wordt onderdeel van het al op stapel staande com-

Duurzaam centrum De TU Delft is mede-initiatiefnemer van een ideeënwedstrijd voor het op te richten World Sustainable Centre Afsluitdijk. Het op te richten centrum moet een publieke attractie worden over technologische innovaties op het gebied van water, duurzame energie en natuur.

Pluim Het Reactor Instituut Delft (RID) heeft een belangrijke erkenning gekregen van het Internationaal Atoomenergie Agentschap (IAEA). Afgelopen maandag kreeg het RID de status van Collaborating Centre van de organisatie.

Kapotte brandstofcel Zo veel mogelijk kilometers rijden op één liter brandstof was het doel van het Eco-Runner Team Delft bij de 25ste Shell Eco-marathon in het Duitse Lausitz. Helaas gooide een kapotte brandstofcel roet in het eten.

Harde knip zorgt voor vraagtekens Alle studenten ontvangen nog deze maand een officiële brief over de invoering van de zogenaamde harde knip.

Docenten uit het primair en voortgezet onderwijs en het mbo en hbo die studeren voor hun bachelor of master krijgen meer vrijheid. Dat staat in de nieuwe regeling voor de lerarenbeurzen.

municatieplan over de harde knip. Paul Rullmann van het college van bestuur keek met ongeloof naar de cijfers van de enquête. “Als je nu in je derde jaar zit en niet weet wat de harde knip is, dan heb je wel héél lang in je bed gelegen”, oordeelde hij. (EH)

‘Geld terug’ Loopt je scriptie vertraging op door de verbouwing van de bibliotheek of heb je minder contacturen dan in de brochure werd beloofd? Dan mag je een deel van je collegegeld terugvragen, vindt minister Plasterk.

CERN Oostenrijk trekt zich terug uit het Europese onderzoeksinstituut CERN in Genève. Het deeltjeslab zou te weinig opleveren en het land wil zijn beperkte onderzoeksbudget beter investeren.

Maquettes

Dokter Hoofdader door het pand is de Bouwkundestraat met centrale voorzieningen als een reproruimte en een boekhandel. De straat leidt van een espressobar met hergebruikte ramen uit de gesloopte Haagse woontoren ‘Zwarte Madonna’ naar de Berlagezaal. (Foto: Tomas van Dijk)

Op de eerste verdieping boven de centrale hal bevindt zich de geredde bibliotheek. Boeken uit de ramsj vormen een creatieve balie. De bouwstenen voor het toekomstige icoon Bouwkunde bestaan vooralsnog uit ideeën. (Foto: Tomas van Dijk)

De stethoscoop is er al een maandje in gebruik, maar maandag 11 mei is de studentenpraktijk aan de Leeghwaterstraat 152 officieel geopend. De inloopspreekuren van 11.00 uur tot 12.00 uur trokken per keer al zo’n drie tot zes studenten die in Delft geen eigen huisarts hebben. Op dinsdagen kunnen zij tussen 16.00 uur en 17.00 uur terecht voor vragen over seks. (Foto: Sam Rentmeester / FMAX)

De hoogtepunten van de Nederlandse architectuur van de twintigste eeuw zijn vanaf dit weekend te bewonderen in het CAFA ArtMuseum in Beijing. Conservator prof.ir. Leen van Duin van Bouwkunde exposeert daar talloze maquettes van Nederlandse grootheden.

x

www.delta.tudelft.nl

DELTA. 16 14-05-2009

06

wetenschap

DELTA. 16 14-05-2009

07

wetenschap

desgevraagd

’Ameland is geen apenrots’

‘Mijn kindje gaat de ruimte in’ Als de weergoden gunstig gestemd zijn en technici geen steekjes laten vallen, lanceert ESA donderdag 14 mei ruimtetelescoop Herschel. Aan boord zitten Delftse sensoren die een kijkje moeten geven in de ontstaansgeschiedenis van het heelal. xTomas van Dijk De ruimtetelescoop Herschel moet als nooit tevoren inzicht verschaffen in de ontstaansgeschiedenis van het heelal. Met zijn spiegel van 3,5 meter in diameter is het de grootste ver infrarood telescoop tot nu toe. “Herschel kijkt niet naar het licht van de sterren, maar naar de ver infrarode straling van het stof tussen de sterren”, zegt prof.dr.ir. Teun Klapwijk van het Kavli Institute of Nanoscience. “De telescoop kan daardoor zien welke stoffen in de ruimte voorkomen. Omdat sterrenstof de basis is voor de vorming van sterren en planeten, is dat belangrijk onderzoek.” De onderzoeksgroep van Klapwijk heeft een grote bijdrage geleverd aan de missie: het Kavli Instituut ontwikkelde een van de sensoren van de telescoop. De sensor bestaat uit twee ‘muurtjes’ van slechts twee

nanometer dik tussen twee supergeleidende materialen. Deze zogenaamde supergeleidende tunneljuncties detecteren stralingsdeeltjes door handig gebruik te maken van een fenomeen uit de kwantummechanica: ‘tunneling’. “Normaal kunnen elektronen niet door dat muurtje heen”, legt Klapwijk uit. “Maar als een stralingsdeeltje uit de ruimte op de sensor valt, krijgt een elektron in de supergeleider spreekwoordelijk een schop onder de kont. Met behulp van die energie kan een elektron opeens wel door het muurtje heen.

Omdat sterrenstof de basis is voor de vorming van sterren en planeten, is dat belangrijk onderzoek.” Uit wat wel en niet de tunneljuncties passeert, kunnen wetenschappers veel informatie halen over de ijle gaswolken in de ruimte.” De Delftse sensor zit in de zogenaamde Hifi-hoge resolutie spectrometer. Dit instrument, dat is ontwikkeld onder leiding van het Nederlandse ruimteonderzoeksinstituut SRON, moet astronomen in staat stellen om dieper dan ooit in het heelal te kijken. Het instrument struint het heelal af op zoek naar stralingsdeeltjes die in frequentie variëren tussen de 480 gigahertz en 1,9 terahertz. De Delftse superge-

Op anderhalf miljoen kilometer van de aarde gaat Herschel de stofwolken van het heelal onderzoeken. (Artist impression: ESA)

leidende tunneljuncties nemen de detectie van deeltjes tussen de 800 gigahertz en 1,2 terahertz voor hun rekening. “Het is geweldig om mijn kindje de ruimte in te zien gaan”, vertelt Klapwijk. “Sinds 1992 werk ik al aan dergelijke sensoren. Zes onderzoekers zijn bij mij gepromoveerd op dit onderwerp, waarvan een aantal toen ik nog aan de Rijksuniversiteit Groningen werkte. De lancering is de bekroning op mijn loopbaan.” Met bekroning bedoelt Klapwijk overigens niet dat het werk er nu op zit. Ook de astronomen die vanaf 2012 aan de knoppen draaien van de in aanbouw zijnde supertelescoop Alma in Chili krijgen als het goed is een nauwkeuriger beeld van het heelal dankzij de Delftse supergeleidende tunneljuncties. Maar daarvoor moet er nog aardig wat werk aan de sensoren worden verricht. Atacama Large Millimeter Array, zoals de naam voluit luidt, zal zich uitsluitend op de wat lagere frequenties richten omdat de hogere frequenties geabsorbeerd worden door de atmosfeer, ook al bevindt het observatorium zich op maar liefst vijf kilometer hoogte in de Chileense Atacama-woestijn. “Het observatorium zal bestaan uit zestig à zeventig geavanceerde telescopen die kilometers uit elkaar staan”, vertelt Klapwijk. “Elke telescoop krijgt twee supergeleidende tunneljuncties. Wat de fabricage van deze sensoren tot zo’n grote uitdaging maakt, is dat ze nog gevoeliger moeten worden dan die in Herschel. Bovendien moeten ze heel betrouwbaar zijn want de supertelescoop werkt alleen als alle tunneljuncties functioneren en liefst zo identiek mogelijk.” Het is de bedoeling dat Herschel en Alma elkaar aanvullen. Met Herschel krijgen astronomen een grof beeld van het hele heelal. Met Alma kunnen ze vervolgens inzoomen op hetgeen interessant lijkt. Alma moet namelijk een veel grotere resolutie leveren dan Herschel. Zij het dan wel binnen een beperktere range aan golflengtes, aangezien de hogere frequenties geabsorbeerd worden door de atmosfeer. Een Ariane-5 draagraket schiet Herschel vanuit Frans-Guyana de ruimte in. Op dezelfde raket gaat ook ruimtetelescoop Planck mee. De twee telescopen ontkoppelen al snel na lancering van elkaar en begeven zich ieder apart naar een punt in het heelal, het Lagrangepunt L2, op anderhalf miljoen kilometer van de aarde. Planck gaat daar kijken naar kosmische achtergrondstraling, het overblijfsel van de energie die vrijkwam vlak na de Big Bang.

leuk bedacht

Geruisloos briesje Delta en Delft Integraal berichten regelmatig over innovatieve ideeën met grote beloftes voor de toekomst. Maar wat is er een paar jaar later met het idee gebeurd? Hoe staat het bijvoorbeeld met het luchtgekoelde hemelbed Evening Breeze? xTomas van Dijk

Buitensporige verzakkingen Het Nederlandse spoornet telt bijna 8000 plekken die buitensporig veel onderhoud vergen doordat het spoor daar snel verzakt. Deltares startte onlangs een onderzoek naar de verzakkingen. Spoorverzakkingen zijn vooral in West-Nederland, in gebieden met een slappe bodem, een groot probleem. Doordat de grond zacht is, deint de trein daar lichtje met een golf overheen. Het probleem ontstaat bij overgangsconstructies zoals bruggen, viaducten en overwegen. Daar stuiten de gevaartes plots op veel hardere ondergrond. De energie van de lopende golf kan daar geen kant meer op. “Het gevolg is dat op die plekken een soort ‘explosie’ in de grond plaatsvindt die tot grondverzakkingen en andere schade leidt”, zegt dr.ir. Michaël Steenbergen desgevraagd. De onderzoeker van de afdeling Weg- en Railbouwkunde (Citg) zit in de klankbordgroep voor het verzakkingsonderzoek van Deltares. “Op veel van die plekken moet maandelijks ballast worden gedumpt in het ballastbed en moeten dwarsliggers goed worden gezet. Keer op keer weer. Het is de wet van behoud van ellende.” Vroeger vonden deze werkzaamheden plaats in de weekenden en ’s nachts. Maar door het intensievere gebruik van het spoor wordt dat nu logistiek veel moeilijker. Met bijna 6000 treinen per dag heeft Nederland na Zwitserland het drukst bereden spoor van Europa. Prorail wil nu eens goed in kaart laten brengen hoe de bodem onder spoorbanen precies reageert op treinen, met als uiteindelijk doel om nieuwe, onderhoudsarmere overgangsconstructies te kunnen ontwikkelen. Deltares verricht daarom de komende maande metingen in de grond vlakbij station Gouda Goverwelle. Ideeën over een efficiënter spooronderhoud zijn er natuurlijk al wel. Steenbergen wil wel een tipje van de sluier oplichten. “Een paar jaar geleden heeft Prorail een nieuwe constructie voorgeschreven die ervoor zorgt dat de golven geleidelijker opgevangen worden. Hierbij wordt vlak voor en vlak na overgangen een kunststof ‘roostermat’ onder de ballastlaag gelegd. Deze mat, geogrid, zorgt ervoor dat het ballastbed richting overgang steeds stijver wordt.” De harde overgangen in het spoor zorgen iets verderop langs het spoor ook voor ellende. De trein stuitert daar een beetje op het losliggende spoor waardoor microscopisch kleine hobbels in de rails kunnen ontstaan. Hoewel je als passagier niets van dit microscopisch berglandschap merkt, leidt het tot verdere aftakeling van het spoor. Het fenomeen heet golfslijtage en moet met een slijptrein behandeld worden. Steenbergen promoveerde een jaar geleden op een onderzoek naar schades in het spoor met relatief korte lengte, zoals golfslijtage. Hij ontwikkelde een model dat het krachtenspel tussen het spoor en treinen beschrijft. Het onderzoek leidde tot een nieuwe lasnorm voor spoorstaven. Prorail gebruikt tegenwoordig een apparaat dat het oppervlak van de rails scant en een seintje geeft als het oppervlak volgens Steenbergens rekenmodel te grote afwijkingen vertoont. Een slijpmachine moet de rails op die plekken ‘gladstrijken’. (TvD)

Jutter Piet Metz haalt dagelijks afval van het strand. (Foto: Koos Termorshuizen )

Ameland moet een proeftuin worden voor duurzame cradle-tocradle projecten. Maar burgemeester De Hoop is kritisch over het aanbod. xJos Wassink Burgemeester Albert de Hoop van Ameland (50) is zeer betrokken bij duurzaamheid en milieu op zijn eiland. Het zogenaamde ecotoerisme moet de nieuwe uitstraling van het eiland gaan bepalen. Maar onderzoek naar afbreekbare fietsen of energiezuinige woningen, daar zit hij niet op te wachten. In Noorwegen woonde hij in een prima geïsoleerd huis – dat bestaat dus al – en een fiets die niet tegen de regen kan, daar wordt niemand gelukkig van. Ameland is een van de tien cradleto-cradle-eilanden (C2CI) in de Noordzee. In 2030 moeten de eilanden zelfvoorzienend zijn en in de aanloop daar naartoe zijn het proeftuinen voor duurzame innovaties op het gebied van water, energie en afval. Het initiatief voor de beweging ligt bij de provincie Friesland die subsidie zocht voor het project ‘sustainable islands’. Friesland zocht via Ameland aansluiting bij het internationale samenwerkingsverband op milieugebied van kustgemeenten KIMO. Later werd cradle-to-cradle-goeroe Michael Braungart erbij betrokken en heetten de eilanden niet meer ‘sustainable’ maar C2C. In dat kader werd het project ‘Fishing for litter’ opgezet waarbij vissers plastic uit de netten niet terugwierpen in zee, maar verzamelden in grote zakken aan boord. Aangespoeld drijfafval wordt op Ameland door drie vrijwilligers met aanhangers van het strand

gehaald. Opbrengst: 120 ton per jaar. Ook de TU en de Erasmus Universiteit raakten bij de duurzame eilanden betrokken. Op 12 mei hield de TU het congres ‘Cradle-to-cradle in de polder’ over C2C-samenwerkingsprojecten tussen bedrijfsleven, overheden en universiteiten. Michael Braungart was er speciaal te gast, mede vanwege zijn hoogleraarschap aan de Erasmusuniversiteit bij de groep van prof.dr. Jan Rotmans. Vanuit de TU waren prof. dr.ir. Han Brezet (Design for sustainability, Industrieel Ontwerpen) en prof.ir. Peter Luscuere (Bouwkunde) erbij betrokken. Het onderzoek voor proeftuin Ameland bevindt zich in een pril stadium, zegt ook promovendus ir. Gerwin

De smurrie wordt nu helemaal naar Heerlen getransporteerd Jansen die in Leeuwarden voor Han Brezet onderzoek doet naar zelfvoorzienendheid bij vakantiewoningen. Jansen studeerde af bij Industrieel Ontwerpen, en haalde het nieuws met het gekoelde bed ‘Evening breeze’. Nu zoekt hij naar mogelijkheden om een vakantiewoning duurzamer te maken. Dat kan zijn doordat het met zonnecellen de eigen elektriciteit opwekt, maar ook door het gebruik van biologische materialen bij de bouw. “Nu de agrarische sector inkrimpt, ontstaat er een kans voor het verbouwen van bouwmaterialen zoals hennep en vlas voor isolatie of hout voor constructie.” Het onderzoek bestaat het eerste jaar uit oriëntatie: “Er staat nog geen lijn op papier.” Na drie jaar zou er één demonstratiewoning opgeleverd moeten worden, die bovendien verplaatsbaar

moet zijn om op de diverse eilanden getoond te kunnen worden. Burgemeeester De Hoop kent het project niet. Wel had hij in het begin van het project ‘woorden’ met Han Brezet over de voorgestelde projecten die in zijn ogen weinig praktisch zijn. “Dan komen er van die studenten die oplossingen bedenken voor niet-toepasbare zaken of voor dingen die elders allang bestaan. Het is hier geen apenrots.” Waar De Hoop graag onderzoek naar zou laten doen, is de afvalwaterzuivering. Na zuivering blijft daar nu een grote hoeveelheid ‘digestaat’ achter dat als chemisch afval beschouwd wordt. De smurrie wordt nu helemaal naar Heerlen getransporteerd om daar verbrand te worden. “Eerlijk gezegd is dat me een doorn in het oog. Op het Duitse zustereiland Norderney schijnt Braungart een verdere biologische verwerking met wormen en bacteriën opgezet te hebben die de hoeveelheid digestaat vermindert en zorgt dat deze daarna als meststof over het land verspreid kan worden. Dat zou op Ameland ook moeten.” Ook zonnefolies staan op zijn verlanglijst. De veelal met bitumen beklede vakantiewoningen zijn volgens hem ideaal om te bedekken met oprolbare zonnecellen. Ook weer in Norderney zou daarmee een aanzienlijke bijdrage – veertig procent – aan het stroomverbruik geleverd worden. Ameland streeft naar ‘ecotoerisme’ waarbij de zeshonderdduizend bezoekers per jaar terloops gewezen worden op lopende duurzame proefprojecten. Maar dan moeten de projecten wel oplossingen bieden voor de eilanders, en niet alleen dienen als afstudeerplek voor ‘wilde rakkers uit Delft’.

Ondernemers ir. Thomas van den Groenendaal en ir. Yoeri NagteDelta, gaal hebben het naar eigen zeggen 20 september 2007 goed voor elkaar. In januari vertrokDe studenten zijn deze maand ken tien luchtgekoelde hemelbedweer naar de Antillen vertrokden per boot naar een luxe resort ken om gasten in drie resorts op Mozambique. De hoteleigenaar op Bonaire eens lekker te daar, hun eerste klant, heeft al zijn laten slapen. En wat blijkt? strandvilla’s voorzien van Evening “De eerste slaper heeft heerBreeze-bedden. lijk geslapen en het energie“Hoteleigenaren tonen veel inteverbruik pakt nog lager uit dan resse in het hemelbed”, zegt Van we hadden verwacht”, aldus den Groenendaal die onlangs agenVan den Groenendaal. ten op de Malediven, de Antillen en in Kenia en Tanzania in de arm heeft genomen om de bedden te promoten. “Misschien hebben we een beetje last van de kredietcrisis, maar deze kan ook in ons voordeel werken. De bedden halveren namelijk het energieverbruik in de slaapkamers. Het resort in Mozambique kan nu met een aggregaat minder af.” Voor de gasten zal het een fijne gedachte zijn dat ze minder bijdragen aan het broeikaseffect. Maar het echte slaapcomfort levert de Evening Breeze vooral doordat koele lucht er zachtjes op neerdaalt vanuit een buis van textiel boven het bed. De airco loeit niet en levert geen tocht op, aldus de Delftse technostarters. Het idee ontstond ruim drie jaar geleden toen de twee ondernemers van een ecoconsultant op de Nederlandse Antillen hoorden dat veel hoteleigenaren klaagden over de lawaaierige en energieslurpende airco’s. Een prototype van het hemelbed was snel gemaakt. De ontwerpers testten het bed gedurende enkele maanden bij vijf hotels. “Gasten kregen een boekje mee waarin ze konden noteren op welke stand ze de airconditioning hadden gezet - breeze, fresh, cool of cold – en hoe hen dat was bevallen”, vertelt Van den Groenendaal. De bedden vielen in de smaak, al moest er nog wel wat aan gesleuteld worden. “Ons eerste model was een massief blok met daarop een matras. Dat was geen succes omdat de kamermeisjes met hun voeten onder het bed moeten kunnen om het bed goed op te maken. Dat zijn van die dingen waar je niet meteen bij stil staat.” Ook waren er wat problemen met condensvorming in de airco doordat de koelunit niet goed geïsoleerd was. “Op heel Bonaire was op dat moment geen geschikt isolatiemateriaal te koop”, zegt de ontwerper. “De redding was een stuk rubber dat aanspoelde aan de kust.” Inmiddels zijn de airco’s zo ver ontwikkeld dat ze in China aan de lopende band gemaakt kunnen worden. “Nu maar hopen dat de olieprijs weer omhoog gaat”, lacht Van den Groenendaal.

x

www.duurzaamameland.nl www.c2cislands.org

Geen klamme nachten meer met de Evening Breeze. (Foto: Evening Breeze)

DELTA. 16 14-05-2009

interview

08

DELTA. 16 14-05-2009

09

interview

‘Ons bezoek aan Auschwitz was zo overweldigend’ Seffie Treistman liep mee tijdens de herdenkingsmars March of the Living. Als voorzitter van de stichting ‘Denk en Herdenk’ regelde hij samen met de Joodse studentenvereniging ‘Ijar’ dat vijfentwintig Joodse studenten de concentratiekampen Auschwitz en Treblinka konden bezoeken. Hij is net terug van deze heftige herdenkingsreis. xMartine Zeijlstra Waarom wilde je meelopen en de Poolse concentratiekampen zien? “Als middelbaar scholier wilde ik altijd al de verschillende plekken uit de Tweede Wereldoorlog bezoeken. Ik ben niet geobsedeerd door oorlogsverhalen, maar ik vind het belangrijk om tijdens het reizen niet alleen de mooie, fijne plaatsen te bezoeken. Er bestaan ook plekken waar vreselijke dingen zijn gebeurd en ik vind dat je dat niet moet vergeten. Die plekken doen je beseffen welke verschrikkelijke dingen mensen elkaar kunnen aandoen.” Hoe was het om in Auschwitz te zijn? “Je kunt je van te voren niet voorstellen hoe het is om daar te zijn. Ik kende de verhalen en de foto’s, maar als je daar zelf staat, is het zo overweldigend. Je ziet waar alles is gebeurd. Dichterbij kan je niet komen. Je ziet de hokken waar mensen zich moesten omkleden voordat ze de gaskamers in moesten, en de barakken waar de mensen sliepen. De gids vroeg ons in te schatten hoeveel mensen daar hebben gelegen. Per plank leek er plek te zijn voor maximaal drie mensen, maar destijds lagen er wel acht, vertelde hij. In blok tien en elf werkte dokter Mengele, die gruwelijke experimenten op mensen uitvoerde. De oma van een van mijn reisgenoten verbleef toen in die barak. Een andere reisgenoot dacht dat hij drie familieleden in Auschwitz verloren had, maar toen hij daar zijn achternaam in de archieven opzocht, bleken er zeventien familieleden te zijn omgekomen. Hij moest heel erg huilen toen hij daarachter kwam. Je beseft dan pas hoe groot onze families waren en hoe klein ze nu zijn.”

Wie is Seffie Treistman? Seffie Treistman (22) is derdejaars Werktuigbouwkunde aan de TU Delft. Hij is geboren in Ramat Gan, vlakbij Tel Aviv, Israël. Toen hij drieënhalf was, kwam hij naar Nederland. Tegenwoordig is hij voorzitter van de stichting ‘Denk en Herdenk’. Deze stichting organiseerde samen met de Joodse studentenvereniging ‘Ijar’ de Nederlandse delegatie van de jaarlijkse March of the Living. Samen met vijfentwintig andere Nederlandse studenten liep hij deze belangrijke herdenkingsmars. Sinds 1995 hadden er geen Nederlanders meer meegelopen aan March of the Living, die op dinsdag 21 april – op Yom Hashoah, de herdenkingsdag van de Tweede Wereldoorlog – afgelegd wordt. Tijdens deze herdenkingsmars lopen duizenden jongeren van over de hele wereld van Auschwitz naar Auswitz Birkenau. De organisatoren willen de jonge generatie met de tocht bewust maken van de geschiedenis. Naast het concentratiekamp Auschwitz bezochten de studenten andere Poolse concentratiekampen, het voormalige ghetto en wijken van Warschau en Poolse dorpjes met een wrede oorlogsgeschiedenis. De reis duurde vijf dagen. (Foto’s: Sam Rentmeester/FMAX)

Geldt dat ook voor jouw familie? “Mijn opa verbleef in Auschwitz, maar heeft het overleefd, in tegenstelling tot de rest van zijn familie. Hij had geld het kamp in gesmokkeld, daarmee probeerde hij een bewaker om te kopen, zodat hij niet de gaskamer in hoefde. Dat mislukte, want de bewaker gaf hem in ruil een worst. Maar hij wilde leven, geen worst. Kort daarna moest hij naar de gaskamer. Hij wist dat dit het einde was. Iedereen moest zich uitkleden en mensen begonnen in paniek te bidden. Ineens werd het nummer dat op mijn opa’s arm getatoeëerd stond, omgeroepen. Hij mocht er als enige uit en ging, want hij wist zeker dat hij dood zou gaan als hij zou zijn gebleven. Blijkbaar was de bewaker toch van gedachten veranderd, want dingen gebeurden daar niet zomaar. Mijn opa werd daarna naar een ander concentratiekamp gebracht, waar hij zware dingen van wel vijftig kilo moest sjouwen en niets te eten kreeg. Iedere ochtend was er wel iemand dood door uitputting. Het kamp is bevrijd door de Russen. De gevangenen kregen vlees, waardoor velen alsnog stierven omdat hun magen dat niet aan konden. Mijn opa kon het vlees ook niet verdragen en heeft dagenlang naar brood gezocht. Toen hij later in zijn Poolse geboortedorp terugkwam, bleken bijna alle joden te zijn vermoord. Ik heb zoveel respect voor hem en ik bewonder het dat hij na al die ellende is doorgegaan met zijn leven, dat hij nog een mens kon zijn en er echt wat van heeft willen maken. Zoveel mensen pleegden zelfmoord na hun verblijf in een concentratiekamp. Mijn opa stichtte een gezin.” Heeft hij jou over zijn ervaringen in het kamp verteld? “Nee, hij vond mij daar te jong voor. Aan mijn moeder vertelde hij wel eens wat, maar liever had hij het er niet over. Ik hoorde zijn verhaal pas twee weken voordat ik deze reis maakte. Steven Spielberg filmde in 1997 veel nabestaanden om op die

manier hun verhalen voor het nageslacht te bewaren. Mijn opa was een van hen. Vlak voor mijn reis zag ik die film voor het eerst, en dat zorgde wel voor een extra dimensie, ook omdat mijn opa inmiddels is overleden. Het moet een vreselijke hel geweest zijn voor mijn opa in Auschwitz.” Wat hebben jullie nog meer gedaan tijdens jullie reis? “We bezochten het voormalige ghetto van Warschau. Daar was op een muur na, nog weinig van over. Er was een park aangelegd. Dat was er vroeger natuurlijk niet, want tijdens de Tweede Wereldoorlog woonden de mensen daar op elkaar gepakt. Ook bezochten we een Pools dorpje, Tiktin, waar de eerste systematische massamoord op de joden in de Tweede Wereldoorlog plaatsvond. Hun massagraven liggen nog steeds in het bos. De dorpsbewoners voelden de bodem trillen door de geweersalvo’s. Ze moeten geweten hebben, wat er met hun Joodse medebewoners gebeurde. Ook omdat de helft van de dorpsbevolking ineens verdween. Maar tot op de dag van vandaag willen de Poolse bewoners liever niets weten van die geschiedenis. Ze schreeuwden naar ons dat we weg moesten gaan. Terwijl ze donders goed weten dat we daar kwamen omdat er gruwelijke dingen zijn gebeurd die bekend moeten worden.” Zijn die oorlogsmisdaden uit de Tweede Wereldoorlog nog steeds niet bekend dan? “Ik denk dat er nog veel onwetendheid is. Een bekende van mij komt uit Suriname. Hij wist niet dat er zes miljoen joden zijn vermoord in de Tweede Wereldoorlog. Tijdens de herdenking van 4 mei op de TU Delft, waren er niet meer dan tien mensen aanwezig en wilden mensen ons wegsturen, omdat we studenten zijn. Ik vind juist dat er meer studenten bij zo’n herdenking aanwezig moeten zijn. Sommige mensen vinden dat deze herdenking maar moet worden afgeschaft, omdat de Tweede Wereldoorlog al meer dan zestig jaar geleden is. Ik vind het zwak en stom als mensen zeggen dat je op moet houden met herdenken omdat er niets is geleerd van de Tweede Wereldoorlog, omdat er zoveel nieuwe oorlogen plaatsvinden. Juist vanwege nieuwe oorlogen, moet je terug gaan naar plekken die aantonen hoe krankzinnig mensen met elkaar kunnen omgaan. Je moet mensen daar bewust van maken. Het helpt niet genoeg om verhalen te vertellen of ze foto’s en oorlogsfilms te laten zien. Als je in Auschwitz staat en je niet eens het einde van het kamp kunt zien, weet je pas echt hoe erg het geweest is.” Hoe vonden de andere deelnemers het? “Het is heel indrukwekkend om samen zo’n reis te maken. Veel mensen kende ik nauwelijks voordat we weggingen. Maar omdat je zulke heftige dingen meemaakt, groei je heel dicht naar elkaar toe. ’s Avonds hadden we een groepsgesprek, om

zo de spanning kwijt te raken. Sommige mensen zagen er tegenop om naar Auschwitz te gaan. Een meisje was juist bang dat ze niets zou voelen als ze daar zou staan. We maakten na die heftige bezoeken ook veel lol met elkaar. Dat was fijn, want anders wordt het allemaal zo zwaar. Ik heb vrienden voor het leven gemaakt. Het was erg belangrijk om alle plekken samen te bezoeken. En om op plekken te komen, waar nog echt iets te zien is. Want in concentratiekamp Treblinka, waar 900 duizend mensen zijn vermoord, staat niets meer overeind. Er liggen alleen nog maar stenen, die de vermoorde Joodse gemeenschappen symboliseren. Het zijn er zoveel. Vreselijk en onvoorstelbaar. Ik vond het moeilijk om te horen dat er mensen waren die maar weinig voelden op die plek omdat er niet veel te zien is. Er zijn geen gaskamers en barakken meer, maar er heeft heel veel ellende plaatsgevonden. In die concentratiekampen hielden de nazi’s precies bij wie wanneer aankwam en wanneer deze persoon overleed. Soms registreerden ze zelfs of iemand grote of kleine luizen had. Maar om je daar iets bij voor te kunnen stellen, willen mensen vaak graag een plek zien. In Auschwitz is veel meer te zien dan in Treblinka, maar ik vond beide plekken verschrikkelijk.” Hoe was het om met zoveel nationaliteiten mee te lopen? “Het geeft een gevoel van eenheid als je daar met zoveel mensen van Auschwitz naar Auswitz Birkenau loopt. Het representeerde de vrijheid die we nu wel hebben. Met de mars spreken we de hoop uit dat zoiets nooit meer kan gebeuren. Na de reis zei een van de deelnemers dat mensen de ellende van de Tweede Wereldoorlog toch wel gaan vergeten. De anderen reageerden daar meteen op. “Wij zijn met 25 en wij gaan ervoor zorgen dat mensen het onthouden. Wij maken anderen er bewust van.” Hoe dan? “Volgend jaar willen we weer gaan met een grotere groep mensen. Nu waren er alleen maar Joodse studenten mee, maar we hopen dat er de volgende keer heel veel verschillende mensen meegaan. Ook mensen die minder met de Tweede Wereldoorlog bezig zijn. We willen ook nog graag naar de Oekraïne, omdat daar ook veel ellende was in de Tweede Wereldoorlog. Als je in een concentratiekamp bent geweest, raakt dat je enorm. Dat weet iedereen die mee ging. En als zij die verhalen weer verder vertellen, zoals aan die Surinaamse vriend die niet wist dat er zes miljoen joden zijn vermoord, is er veel gewonnen. Ook omdat er nog steeds krankzinnige oorlogen worden uitgevochten.”

x www.denkenherdenk.nl.

DELTA. 16 14-05-2009

10

reportage

DELTA. 16 14-05-2009

11

reportage

Liever onder Nederlanders Chinese studenten willen liever met landgenoten wonen, de mediterrane studenten juist met Nederlanders. Dat blijkt uit het onlangs uitgebrachte rapport van Delftsch Overleg. Delta zocht internationale studenten op in hun Delftse onderkomen en vroeg naar hun ervaringen. Daaruit blijkt dat de buitenlanders tot hun grote spijt zeer moeilijk in contact komen met Nederlanders. xMartine Zeijlstra

Gamze Kaya: "Mijn kamer is duur, maar wel helemaal top."

“Kom binnen, kom binnen”, roept student micro-elektrotechniek Halil Kükner (23) als hij bezoek op de stoep van zijn spacebox aan de Feldmannweg ziet staan. De Turkse student zit met een studieboek op schoot aan de lunch, maar hij en zijn land- en studiegenoot Onur Kaya (23) maken graag tijd voor een praatje. Thee wordt meteen ingeschonken. “Geen idee welke theesoort dit is. Roibos, Roooijbos? Het is wel lekker.” Kukner presenteert met flair zijn Turkse gastvrijheid in een wel heel Hollands kopje. De thee schenkt hij namelijk in Delfts porselein, compleet met wit-blauwe grachtenpanden en pittoreske molens. “Ik heb

hem hoog op de agenda. “Ik heb niet heel veel contact met Nederlandse studenten. Ik zou het wel graag willen, maar Nederlandse studenten gaan vrijwel alleen maar om met Nederlanders. Ze zijn erg individualistisch, waardoor contact moeilijk is.” Misschien komt het moeilijke contact ook wel doordat Nederlanders trots zijn op hun eigen taal, denkt Kalugendo. “Want ze praten liever in het Nederlands dan in het Engels. Soms zelfs in de les, want sommige studenten stellen hun vragen alleen in het Nederlands. De docenten doen dat gelukkig niet, want ik versta niet veel meer dan goedemorgen en goedemiddag. Een cursus Nederlands voor alle bui-

Halil Kükner en Onur Kaya maken graag tijd voor een praatje. (Foto’s: Sam Rentmeester / FMAX)

ze gekocht bij de Porceleijne Fles. Ik moest ze gewoon hebben nu ik hier in Nederland woon en studeer”, zegt hij met een grote grijns. Maar de kopjes zijn meer dan een grapje. Kükner en Kaya kozen bewust voor Delft als studiestad en willen maar een ding: zo snel mogelijk integreren. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Er zitten maar een paar Nederlandse

studenten in hun werkgroep, het merendeel van de studenten komt uit China, India, Afrika en andere landen. De oplossing was wel snel gevonden. Kaya ging op salsales in het sporten cultuurcentrum. “Zeventig procent van de cursisten is Nederlander. Door samen te dansen, maak je makkelijk vrienden.” Veel verschil tussen hen en hun

Nederlandse TU-vrienden is er niet, vindt het tweetal. “Wij komen allebei uit Istanbul, een grote stad met een heel multicultureel karakter. De wereld is geglobaliseerd”, zegt Kükner. “Wij houden ook van feesten. Sommige studenten vinden het vreemd dat wij van bier drinken houden, omdat wij uit een Moslimland komen. Maar in een grote stad als Istanbul is daar niets geks aan.” Zonder de salsalessen had hij nooit zoveel Nederlandse vrienden gevonden, denkt Kaya. “Je moet

Zonder salsalessen had hij nooit zoveel Nederlandse vrienden gevonden

Fanuel Kalugendo: "Als ik kon kiezen woonde ik samen met twee of drie Nederlanders."

naar het fitnesscentrum of op een danscursus, want buiten een organisatie om lukt het je nooit om als buitenlandse student vrienden te maken in Nederland. We wonen te gescheiden van elkaar. De meeste internationale studenten worden bij elkaar geplaatst.” Het is veel makkelijker om met Nederlandse studenten in contact te komen als je een huis deelt, vindt Kaya. “Het liefste zou ik daarom in een Nederlands studentenhuis wonen, maar het is te lastig om vanuit Turkije te regelen dat je in een Nederlands huis wordt ingestemd. In het nieuwe jaar ga ik zeker naar instemmingen voor studentenhuizen”, zegt hij

enthousiast. Kaya is niet alleen enthousiast over Nederlandse feesten, ook zijn studie bevalt hem prima. “Ik wilde naar Nederland omdat iedereen hier vloeiend Engels spreekt. En de TU Delft heeft een goede reputatie in Turkije. In Nederland is de studie veel theoretischer. Hier heb je the real science. In Turkije duren vakken veel langer, vaak veertien weken. Dat demotiveert soms.” “Je raakt je concentratie kwijt”, vult Kükner aan. “Hier leren we om efficiënter te werken en meer te studeren.” Veel nationaliteiten vindt hij ook een voordeel van zijn opleiding. “In Turkije vinden we dat we veel nationaliteiten hebben, maar nu studeren we met Indiërs, Roemenen en Chinezen. Je verbreedt je horizon en kennis enorm.” Dat vindt ook Fanuel Kalugendo (33), student Civiele Techniek (transport and planning) uit Tanzania. Hij koos eveneens voor de TU Delft om zijn wetenschappelijke kennis uit te breiden. De reputatie van de TU sprak daarbij tot de verbeelding. “Het programma en de onderwerpen zijn erg goed”, vindt Kalugendo. “Maar het is ook lastig voor internationale studenten. Soms wordt er gerefereerd aan zaken uit de bachelorfase die ik niet ken. Toch moet ik het in twee jaar tijd afronden. Dat zorgt voor veel tijdsdruk.” Kalugendo hecht minder belang aan feesten en bier drinken dan Kukner en Kaya, maar meer contact met Nederlandse studenten staat ook bij

Ding Cheng: "Ik wil Nederland leren kennen."

tenlandse studenten zou naar mijn mening daarom een goed idee zijn.” Alle studenten willen maar één ding: integreren en meer contact met Nederlandse studenten. Het voor-

‘De Nederlandse studenten hebben mij juist naar buiten gesleurd’ nemen van studentenhuisvester Duwo om internationale en Nederlandse studenten meer gemengd te laten wonen, wordt enthousiast ontvangen. Ook de Chinese Bouwkundestudent Ding Cheng (29) wil graag

tussen Nederlandse studenten wonen. Uit enquêtes, gehouden voor het onderzoek van Delftsch Overleg, bleek echter dat Chinese studenten liever alleen met landgenoten samenwonen. Cheng voelt zich daar absoluut niet toe aangesproken. “Ik, en alle Chinese studenten die ik ken, willen dat liever niet. Alsjeblieft zeg, ik ben naar Nederland gekomen om Nederland te leren kennen, dan wil ik liever niet tussen alleen maar Chinezen wonen. Contact met Nederlanders is juist leuk. Ik begin vaak een gesprek over eten, dat is altijd raak. Zodra ik over eten begin, komen ze los, en praten we al snel over de meest uiteenlopende zaken. In China speelt het sociale

leven zich meer binnenshuis af. De Nederlandse studenten hebben mij juist naar buiten gesleurd. We zijn nieuwsgierig naar elkaar en naar de cultuur van de ander. Dat maakt mijn verblijf hier zo boeiend.” Veel buitenlandse studenten weten tot hun spijt niet goed wat de Nederlandse cultuur behelst. “Daarvoor maak ik er te weinig onderdeel vanuit. Als ik kon kiezen, was ik liever gaan samenwonen met twee of drie Nederlanders”, zegt Kalugendo. Het typische Delftse studentenhuis met zes tot acht studenten die samen een keuken, wc en gezamenlijke woonkamer delen is hem wel een gruwel. “Dat lijkt me echt helemaal niets. Volgens mij wordt het dan een grote bende, want er zijn altijd wel mensen die zich niet aan schoonmaakafspraken houden. Met twee of drie andere studenten is dat nog te overzien.” Kalugendo mist een gemeenschap waar hij deel van uit kan maken. “In Tanzania is een gemeenschap heel erg belangrijk. Je ondersteunt elkaar. Niet zozeer financieel maar vooral mentaal. Niet alleen thuis, maar ook daarbuiten. Op mijn universiteit in Tanzania hadden we grote groepsdiscussies die niet alleen erg gezellig maar ook heel leerzaam waren. Je deelt alle kennis die je opdoet met de andere studenten. Dat vind ik heel positief.” Over het onderwijs aan de TU Delft is hij wel erg te spreken. “De infrastructuur in mijn land is een grote bende. In Delft krijg ik de professionele knowhow hoe je met zulke verkeerschaos om moet gaan. En ik zie hier in het Nederlandse verkeer hoe het is als mensen zich wel

Kalugendo mist een gemeenschap waar hij deel van uit kan maken aan verkeersregels houden. Ik ben hier gaan beseffen dat een goede infrastructuur vooral met menselijk gedrag en respect voor verkeersregels te maken heeft. Die ervaring neem ik zeker mee terug naar mijn eigen land. Met mijn Nederlandse expertise kan ik straks mijn eigen gemeenschap helpen veranderen. Het is alleen jammer dat de wetenschap en mijn sociale leven in Delft niet op gelijke voet met elkaar staan.” Kalugendo gaat voornamelijk om met andere studenten uit Tanzania, waar hij af en toe een biertje mee drinkt. “Mijn spacebox gebruik ik alleen om te leren en te slapen. Een echt thuis is het niet”, zegt hij. Turkse studente Industrieel Ontwerpen Gamze Kaya (22) (geen familie van Onur Kaya) is wel erg tevreden met haar kamer in de nieuwe internationale studentenflat aan de Leeghwaterstraat. “Mijn kamer is duur, maar wel helemaal top”, vindt

ze. Ze deelt haar appartement met studentes uit Griekenland en Portugal. “We hebben veel feesten in onze flat. We houden vooral van barbecuen en samen naar muziek luisteren met een drankje. Ik heb in korte tijd veel mensen leren kennen en vind het hier geweldig.” Naar evenementen die voor internationale studenten worden georganiseerd, gaat ze bijna nooit. “Het sport- en cultuurcentrum heeft op vrijdag avonden voor internationale studenten, maar die zijn niet erg succesvol want je vindt er vaak niet meer dan twintig tot dertig mensen. Alleen voor voetbalevenementen krijg je de

‘Nederlandse studenten gaan vrijwel alleen maar om met Nederlanders’ jongens uit mijn flat enthousiast. En muziek. Leuke dingen organiseren we liever zelf. Als ik wil weten wat er te doen is, kijk ik gewoon op onze flatfacebookpagina. Daar staan alle feesten op.” Ook Gamze Kaya zou graag meer contact willen met Nederlandse studenten, maar dat is lastig, vindt ze. “In Istanbul staat geen enkele student alleen. Als iemand nieuw is, maak je daar een praatje mee. Dat gebeurt hier niet. Als ik alleen sta, komt er niemand op me af.” Kaya krabbelt meteen terug bij de vraag of ze dat vervelend vindt en praat het gedrag van haar Nederlandse medestudenten goed. “Ik snap wel dat ze dat doen. Ze zijn met hun vrienden, en daar praten ze graag mee. Het maakt niet zo veel uit, het is maar een paar uur dat ik dan alleen ben. Met de mensen uit mijn werkgroep ben ik wel close.” Maar daar zitten geen Nederlanders in. “Het zij zo”, zegt ze berustend.

DELTA. 16 14-05-2009

12

lifestyle

DELTA. 16 14-05-2009

Hoe sterk is de eenzame roeier

de melkkoe

xErik Huisman

xJimmy Tigges

Vreugde alom bij de hockeydames van DSHC. Bij aanvang van het duel met HC Waalwijk, afgelopen zondag op het sportcentrum, kwamen zij nog een paar punten tekort om de tweede plaats in hun afdeling en daarmee promotie veilig te stellen. “In het begin moesten we ervoor knokken”, vertelt middenveldster Nynke Schrakamp over de wedstrijd tegen de Brabantse degradatiekandidaat. “Maar toen we eenmaal voor kwamen te staan, zakte de moed al snel in hun schoenen.” Dankzij onder meer twee doelpunten van Ilse van den Bosch (beide door de benen van de keeper) behaalden de Delftse studentes een 4-1 zege. Schrakamp ziet het hernieuwde verblijf in de eerste klasse met vertrouwen tegemoet: “We waren altijd al een steady eersteklasser, alleen vorig jaar ging het mis en degradeerden we. Als de selectie een beetje bij elkaar blijft, moeten we komend jaar goed mee kunnen draaien.” Behalve met bloemen en champagne werd de promotie gevierd met een traditionele boottocht door de Delftse grachten. De mannen van DSHC mochten meevaren, want die wisten zich dankzij een opzienbarende eindsprint op te werken uit de degradatiezone van de eerste klasse. Zondag versloeg de corpsploeg de Virgiliaanse broeders van Dopie met 4-1. Net als de dames, die zondag nota bene hun eerste seizoenszege binnenhaalden tijdens een uitwedstrijd bij IJssel (1-3), degradeert het hoogste herenteam van Dopie naar de tweede klasse. Niet alleen de hockeyers, ook de rugbyers van het corps zagen hun seizoen zowaar tot een goed einde komen. Na de terugtrekking van de kampioen van de eerste klasse, kreeg het aanvankelijk al gedegradeerde DSR-C een onverwachte mogelijkheid zich alsnog te handhaven. De mannen grepen die kans in de play-offs tegen The Bassets op de valreep met beide handen aan. In Sassenheim werd op 26 april de eerdere thuisnederlaag (20-22) goedgemaakt door een zege van 14-27. “We blijven inderdaad in de ereklasse”, aldus een opgetogen Ward Italianer, die van een spannende wedstrijd verhaalt, waarin de score halverwege nog op 14-14 stond. “Uiteindelijk waren wij de betere ploeg en hebben we rechtgezet wat we de eerste wedstrijd hebben laten liggen.” Bij de Batavierenrace, eind april, liep dit jaar geen officieel TU-team mee in het onderdeel universiteitscompetitie. Wel streden er diverse Delfts getinte ploegen om een plaats in het algemeen klassement van de 180 kilometer lange studentenestafetteloop van Nijmegen naar Enschede. Het voor een groot deel uit (ex-)Delvers bestaande team, dat zich onder de welluidende naam Snot inschreef, bleek daarvan verreweg het snelste. Met een eindtijd van elf uur en negen minuten veroverde de ploeg het brons. “In september wonnen we voor de derde opeenvolgende keer het studentenklassement in de Hart van Brabantloop”, verklaarde aanvoerder Rob Mulders. “Daarop ontstond het idee om dit jaar ook eens mee te doen aan de Batavierenrace.”

x Tips? [email protected]

floris

Blije hockeysters van DSHC. Door de 4-1 overwinning op HC Waalwijk mogen die zich na één jaar op lager niveau te hebben gespeeld, vanaf komend seizoen weer eersteklasser noemen. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

Ver na de oorspronkelijk gestelde limiet van 22.00 uur druppelen ze nog binnen op het finishterrein bij Laga. Achten, vieren, tweetjes, skiffs (eenmansboten) en andere mogelijke varianten. Het heeft heel wat spierkracht en blaren op de handen gekost, maar het gevecht met de elementen is volbracht. Rond drie uur ’s middags is het een twaalftal kilometers terug nog rustig bij het sluisje van Leidschendam: pleisterplaats na 88 kilometer, waar de boot door helpers over land tot voorbij de sluis wordt getild. Maximaal een uur krijgen de deelnemers hier om enigszins bij te komen. “Het is een heftige race dit jaar”, weet commissielid Govert Flint. “Er zijn al drie boten gezonken.” Een zware tocht, beaamt collega commissaris Hanneke Hoogewerf: “Een recordtijd zit er niet in. Het is nu al later dan de doorkomst van de eerste boot van vorig jaar.” Gerard van der Laan staat voor de Rode Kruis-tent te wachten op wat komen gaat. Hij hoort bij de massageploeg. “De eersten die langskomen zijn de goed getrainden”, zegt hij, “die zijn nog redelijk fit. Maar straks wordt het een gekkenhuis hier, als de ‘bierteams’ afmeren.” Hij verwacht ‘een slachting’, wijzend naar de golven op het water: “Voor ongetrainden is het zwaar. Vooral het laatste stuk, met wind tegen.” De Leidschendammer is elk jaar van de partij: “Ik vind het altijd een mooi spektakel.”

Vouwen en gooien Martin Ganeff steeg de afgelopen weken met papieren vliegtuigjes tot grote hoogten. Hij werd Nederlands kampioen op het onderdeel Long Distance. Tijdens het WK in Salzburg op 1 en 2 mei miste hij door pech de finale.

Een vrijwel continue straffe tegenwind zorgde woensdag 6 mei voor een extra zware Ringvaart Regatta. Zes van de rond de 120 gestarte boten haalden het einde niet. Veel deelnemers legden het laatste stuk in de duisternis af.

Sport

13

lifestyle

Bij het sluisje van Leidschendam worden de boten een stuk over land getild. (Foto: Laga)

Rond half vier is het nog steeds wachten op de eerste boot. De blarenploeg doet zich bij de EHBOwagen tegoed aan koffie en broodjes. Op een groot oranje doek prijst het hoekcafé zijn ‘heerlijke huisgemaakte appeltaart’ aan. De mannen bij de buitentap en de verkoop van worsten en hamburgers zijn er klaar voor. Straks krioelt het hier van de roeiers en hun volgers. Terwijl een

‘Hij verwacht 'een slachting', wijzend naar de golven op het water’ bleek zonnetje soms door het wolkendek breekt, waaien de doeken van de parasols alle kanten op. Een man met een haringkar neemt een strategische plaats in. Rond kwart voor vier meert eindelijk de eerste boot aan. Skiffeur Meindert van den Heuvel komt kruipend het aanlegvlot op. Gespierde dijen en kuiten worden zichtbaar. Tijdens de welkome massage, even later, verhaalt hij van de voortdurende tegenwind op de hele Ringvaart-lus rond de Haarlemmermeer. Precies op de verkeerde momenten veranderde de wind van richting, van noordwest via west naar zuidwest. “Wat het heel zwaar maakt, zijn de golven. Je moet continu in je riemen knijpen,

zodat ze niet uit je handen vliegen. Daarvan krijg je pijn in je armen.” Maar nu is het klaar, zegt hij zelfverzekerd. “Het laatste stukje is een soort uitroeien, er kunnen geen gekke dingen meer gebeuren. Vorige keer was ik tweede, nu ga ik winnen.” Lachend: “Dan kom ik nooit meer.” Na de massage doet hij zich redelijk fit ogend op het caféterras tegoed aan een chocomel en een kippensoep. Intussen arriveren er slechts mondjesmaat andere deelnemers. Om even na vijf uur zijn er pas dertien boten binnen en vijf vertrokken. Het wordt een latertje vandaag. Tegen half zes komt een Duitse twee als eerste binnen in Delft. Ruim zes uur later wordt een wherry, een klassieke Engelse ‘gentleman’s rowing boat’, als laatste officieel geklokt bij het finishterrein. De heren hebben nog net geen zestien uur gedaan over de honderd kilometer. De snelste tijd is voor een acht van Proteus. Hun 7:36.59 is ongeveer anderhalf uur langzamer dan de recordtijd die een dubbelacht twaalf jaar geleden neerzette. Van den Heuvel is met 8:47.52 de snelste skiffeur. Speciale hulde valt Rob Muda ten deel. In een dubbelvier volbracht hij de monsterrace voor de 25ste maal.

John Steenbergen. (Foto: Hans Stakelbeek / FMAX)

Parkeerwachter Zonder parkeerwachter geen parkeergarage. Maar wat doet een parkeerwachter precies en welke eisen worden er aan hem gesteld? “Ik móest mijn studieboeken meenemen.” Hij was aan het surfen op internet, op zoek naar een bijbaan. “Kom maar langs”, deelden ze John Steenbergen (26, student bouwkunde) mee, toen hij contact zocht. “Het sollicitatiegesprek was heel officieel. Ik dacht nog: ‘wat is dít voor een baan?’” Eenmaal aangenomen bleek het mee te vallen. “Ik kreeg te horen dat ik genoeg tijd zou overhouden om te studeren. Ik móest zelfs mijn studieboeken meenemen.” De nieuwsgierigheid is gewekt. Hoe ziet zo’n werk- en studiedag eruit? Steenbergen draait vaak middagdiensten, van 14.00 tot 22.00 uur. Hij houdt de parkeergarage in de gaten via camera’s, wijst bezoekers naar de uitgang en loopt regelmatig een rondje door de garage. “Vooral om deze schoon te houden.” Druk krijgt hij het pas als er iets mis gaat. “Je hebt wel eens van die dagen. Storing bij de in- en uitrit, een parkeerautomaat die het niet doet. Je moet dan gewoon rustig blijven.” Dat rustig blijven helpt niet altijd. “De parkeerautomaat beneden was stuk, maar een bezoeker had absoluut geen zin om naar boven te lopen. ‘U kunt wachten tot hij is gemaakt’, gaf ik hem als alternatief. Maar ook daar voelde hij niets voor. Nou ja, toen liet ik hem maar gaan zonder dat hij betaald had.” Steenbergen draait zijn diensten alleen, net als zijn collega’s. Communicatie gaat via een schriftje. “Daarin schrijven we bijvoorbeeld wanneer er iets grappigs op de camera is gebeurd. Een vrouw kreeg eens de slagboom op haar hoofd. ‘Kijk even op de beelden op dat en dat tijdstip’, schrijf ik dan.” In parkeergarages worden de kunsten van chauffeurs vaak goed op de proef gesteld door krappe bochten en steile hellingen. “Er gaat geen dienst voorbij of er rijdt wel iemand tegen het betonblok bij de uitgang aan.” Steenbergen zit dán op de eerste rij voor een analyse. Hij ontdekte iets grappigs. “Vrouwen schaven er rustig langs en hebben het nauwelijks door. Mannen zijn wilder, horen ook dat de deur indeukt en rijden vervolgens plankgas weg. Alsof ze zich schamen. Lachen is dat.” Man of vrouw, voor Steenbergen zijn het altijd welkome momenten als er iets voorvalt. Even ontspannen, zo tussen het studeren door. (IK) Bijbaan: Verdiensten: Opvallend:

Parkeerwachter €8,30 per uur Krijgt betaald om te studeren

x Weet je een aparte bijbaan? Mail naar [email protected]

Ganeff (21, derdejaars Luchtvaarten Ruimtevaarttechniek) baalt een paar dagen na het WK Paper Wing in Salzburg nog wel een beetje. Hij miste de finale ondanks twee ‘best verre’ worpen met zijn papieren vliegtuigje. “Ik gooide twee keer zeker zo’n 35 meter en dat was de eis om mee te mogen doen in de finale. Mijn vliegtuigje kwam alleen beide keren net buiten de lijn en daardoor waren mijn worpen ongeldig. Echt pech. Balen.” Hij zag vervolgens een Kroaat met de hoofdprijs aan de haal gaan en een Amerikaan tweede worden. Het leed werd wat verzacht door de spectaculaire manier waarop dat ging. “Ze zaten dicht tegen het wereldrecord aan, een metertje of zestig.” Met zijn plek op het WK kwam Ganeff overigens veel verder dan hij aanvankelijk voor mogelijk hield. Hij ging de strijd in de voorronde in elk geval onbevangen aan. “Ik heb voor het eerst meegedaan. Echt voor de lol. Eerst nam ik het ook absoluut niet serieus. Eerlijk gezegd was ik nogal sceptisch bij een NK papieren vliegtuigjes gooien. Ik zag toevallig dat ze in de Aula bezig waren met de voorrondes en ben mee gaan doen. Toen bleek dat ik best goed gooide en naar het NK mocht.” Wat heet ‘best goed gooide’. Ganeff kwalificeerde zich voor twee onderdelen van het NK: Aerobatics en Long Distance. Ook op zeven andere universiteiten werden voorrondes afgewerkt waarvan de winaars mochten deelnemen aan het kampioenschap. Vervolgens kreeg het Paper Wing-

Martin Ganeff: "Je ontmoet mensen van over de hele wereld." (Foto: World Wide Paper Plane)

evenement hem geleidelijk toch flink in de greep. Op weg naar het NK, dat 3 april in een hangar op voormalig vliegkamp Valkenburg werd gehouden, boog Ganeff zich al serieus over het ontwerp. “Vooraf bekeek ik hoe het zwaartepunt zou moeten liggen en maakte ik wat berekeningen. Maar meer dan een middagje denken, vouwen en gooien was het niet.” Het betaalde zich op Valkenburg meteen uit. In een veld met tien concurrenten - “Allemaal studenten, maar niet allemaal TU’ers” - sloeg

'Het moet een beetje op speerwerpen lijken' hij overtuigend toe. “Daar gooide ik 37,6 meter en dat bleek ongeveer 15 meter verder te zijn dan de nummer twee”. En een nationaal record. “Ik was verrast dat ik had gewonnen en kreeg het pas door toen er allemaal mensen op me af kwamen”, vertelt Ganeff. “Eigenlijk had ik vooraf geen idee hoe ver je normaal gooit met een papieren vliegtuigje. En mijn verwachting was dat de anderen wel wat verder zouden gooien.” Naast zijn winst op de Long Distance, veroverde hij een tweede plaats bij de Aerobatics. Dat leverde geen WKstartplek op, ‘maar wel twee kaartjes voor Dance Valley’.

Op weg naar het WK werd het nog serieuzer. “Ik heb twee keer sporthal De Veur in Zoetermeer ter beschikking gehad. Gratis. Toen ik vroeg of ik daar kon oefenen, wilden ze me wel sponsoren.” Ook verbeterde Ganeff, dankbaar leunend op zijn studie, zijn basismodel. “Ik maakte van mijn basismodel een aantal ontwerpen en die gooide ik. De beste daarvan verbeterde ik tot ik het ultieme ontwerp had. Daarbij veranderde ik steeds details. Het resultaat was een heel dun vliegtuigje, smal, met kleine vleugels. Het moet een beetje op speerwerpen lijken.” Het missen van de finale op het WK werd grotendeels goedgemaakt door allerlei zaken rond het evenement. “Het was er heel gezellig. Er deden studenten uit 84 landen mee en ik ben uitgeweest met Russen. Rond het evenement waren er veel activiteiten en je verbleef in een viersterrenhotel met alles erop en eraan. Sauna, fitness ...”. Een aanrader voor anderen? “Zeker. Als ik over drie jaar nog student ben, doe ik weer mee. Je ontmoet mensen van over de hele wereld en wisselt adressen uit. Wil ik nu bijvoorbeeld naar Zuid-Afrika, dan heb ik daar al een logeeradres.”

time out

Popquiz Weet jij na de eerste noten van een nummer op de radio al welke artiest er wordt gedraaid? Doe dan mee aan de Popquiz van Three Imaginary Boys in Speakers. Three Imaginary Boys bestaat uit MC Madcore, DJ Madcat en Lalas. Drie jonge kerels met een grote passie voor popmuziek, maar vooral ook voor plezier! In het verleden deden ze zelf mee aan popquizzen, maar

vaak vonden ze die serieus en saai. Er was weinig contact met andere deelnemers en niet veel ruimte voor een grapje. Daarom begonnen ze in 2005 met het organiseren van hun eigen Popquiz. Een aantal keren per jaar vindt in Tivoli (Utrecht) en Speakers (Delft) een quizavond plaats waaraan teams van drie personen mee kunnen doen. Enige popkennis is natuurlijk mooi meegenomen, maar centraal op deze avonden staat het plezier dat je aan muziek beleeft. Er valt dan ook vooral veel te luisteren. Je kunt punten verdienen door nummers te herkennen. Daarnaast krijg je extra punten als je het antwoord op een bonusvraag weet. Met wie

is deze artiest getrouwd geweest? Met welke band werkte de popster samen op zijn vorige album? Zowel met kennis van nummers als met achtergrondkennis scoor je punten. Prijzen variëren van zweetbandjes en T-shirts tot concertkaartjes. De popquiz vindt op zaterdag 16 mei om 21:00 uur plaats in Speakers. Teams moeten bestaan uit drie personen. Vooraf aanmelden is niet nodig: tussen 20.30 uur en 21.00 uur uur kan dit direct bij de jury. Kosten zijn €5,- p.p.

x www.speakers.nl

DELTA. 16 14-05-2009

loopbaan

14

DELTA. 16 14-05-2009

15

loopbaan

Op de bres voor gesjeesde studenten Naam: Ruud van Tol Leeftijd: 47 jaar Woonplaats: Wassenaar Verliefd/verloofd/getrouwd: Samenwonend met Kirsten, zoon van zeventien, dochters van vijftien en een jaar Studie: Werktuigbouwkunde (twee jaar) en Mijnbouw (een jaar) Afstudeerrichting: niet van toepassing Loopbaan: In 1985 begon Ruud van Tol als systeemprogrammeur bij Pink Elephant. Toen studeerde hij ook bedrijfskundige informatica aan de Haagse Hogeschool. Vier jaar later studeerde hij af. In 1990 werd hij manager bij Pink Elephant. Dat deed hij tot 1994, toen begon hij zijn eigen kwekerij. Na dit avontuur werd hij voor korte tijd consultant bij Pink Elephant. Van 1998 tot en met 2002 werkte hij voor Call 2. In 2008 richtte hij met collega’s NewSkool op.

(Foto’s: Hans Stakelbeek / FMAX)

Ruud van Tol vierde drie jaar lang feest tijdens zijn Delftse studietijd. Studeren deed hij nauwelijks. Hij sjeesde, dook het werkleven in en haalde zijn diploma in de avonduren. Nu helpt hij met zijn bedrijf NewSkool zelf gesjeesde studenten aan een nieuwe baan én een diploma.

NewSkool betaalt het collegegeld en de boeken, zorgt voor een werkcontract en begeleiding. De eerste twee weken van het traject wordt de studenten verteld hoe zij zich op hun nieuwe werk moeten gedragen. En Van Tol en zijn collega’s sporten met hun protegees. “Zo creëren we teamgeest”, zegt Van Tol met nog rode wangen van het squashen. “We maken erg lange dagen en zo houden we het leuk voor onszelf. Zelfs de wat verlegen mensen komen helemaal los door het sporten. Ze leren elkaar goed kennen en hebben steun aan elkaar. Het zijn lotgenoten.” Het behalen van het diploma is het belangrijkste voor de oprichters van NewSkool. “Sommige werkgevers gaan naar de universiteit om daar studenten voor hun bedrijf te charteren, terwijl die studenten nog niet klaar zijn met hun studie. Het kan die werkgevers niets schelen als die studenten hun diploma niet halen. Wij vinden dat juist het belangrijkste. Bedrijven die via ons een student inhuren, mogen hen geen vast contract aanbieden. Dat mag pas als ze klaar zijn met hun studie.” Van Tol kijkt nu al uit naar het moment dat de eerste student van NewSkool over ongeveer een jaar zijn afstudeerborrel houdt. “Dan ben ik echt ontzettend trots. Ik kreeg een tweede kans nadat ik stopte met mijn studie, het is geweldig om hen ook die kans te kunnen geven. Als hier straks dertig tot veertig studenten werken en studeren, zou dat heel gaaf zijn en ben ik supertrots.”

xMartine Zeijlstra Sommige middelbare scholieren twijfelen geen moment als je ze vraagt wat ze later willen worden. Ruud van Tol had geen enkel idee wat hij wilde gaan doen na zijn schooltijd. Wiskunde, scheikunde, natuurkunde en biologie haalde hij met het grootste gemak, maar erg enthousiast was hij nooit over die vakken. “Het was veel te makkelijk, waardoor ik me in die tijd nooit echt voor die vakken hoefde in te spannen”, zegt Van Tol. Zijn decaan besloot de studiekeuzeknoop door te hakken: “Hij zei tegen mij: ‘Je bent zo goed in al die technische vakken, jij moet werktuigbouwkunde gaan studeren. Dat is lekker breed en daar kun je heel veel mee’.” Maar van Tol ontdekte al snel dat hij werktuigbouwkunde ‘vreselijk’ vond. “Het was zo theoretisch. En ik had wat minder uit mijn neus moeten eten op de middelbare school, dan had ik op de universiteit geweten hoe je gedisciplineerd moest leren. Want zelfs de knapste bollebozen haalden die vakken niet met een uurtje leren. Ik vond het moeilijk en saai.” Gebrek aan discipline zorgde er samen met een geringe motivatie voor dat Van Tol nauwelijks nog op de universiteit te vinden was. De Delftse kroegen kende hij wel op zijn duimpje. “Ik was lid van het Delftsch Studenten Corps en vierde het ene na het andere feestje.” Een keer in de week ging hij naar college. “De rest boycotte ik. Na twee jaar sloeg dat natuurlijk helemaal nergens meer op. De beslissing om te stoppen, vond ik erg moeilijk, omdat ik moest toegeven dat ik met mijn studie gefaald had. Dat is niet leuk.” Van Tol had een gesprek met een studiekeuzebegeleider, die hem aanraadde om mijnbouwkunde te gaan studeren. “Met mijn interesse voor geografie, moest dat de ideale studie zijn.” Maar ook mijnbouwkunde beviel Van Tol niet. Hij zocht de kroeg en zijn dispuutvrienden weer op. “Mijn gebrek aan discipline en mijn luiheid zorgden ervoor dat het met mijnbouw ook niets werd.” Na drie jaar Delft nam Van Tol het besluit om de TU Delft definitief de rug toe te keren. Wat hij precies wilde, wist hij nog steeds niet. Via een vriend kreeg hij een baantje bij Pink Elephant, een ICT-bedrijf dat net was opgericht door Delftse alumni. Hij had een opmerkelijke eis tijdens zijn sollicitatiegesprek. “Ik zei: ‘Ik wil graag voor jullie werken, maar dan moeten jullie mijn opleiding betalen.’ Dat hadden ze nog niet eerder meegemaakt, maar ze vonden het goed.” Na jarenlang rondhangen in de kroeg en het dispuut kreeg Van Tol het ineens erg druk. Hij werkte fulltime bij Pink Elephant en volgde drie avonden in de week de opleiding bedrijfskundige informatica aan de Haagse Hogeschool. Ditmaal liep zijn studie niet in het honderd door gebrek aan motivatie. “Het hbo is veel schoolser. Je zit in een klas en je krijgt huiswerk op. Ik vind die duidelijkheid prettig.” Na vier jaar haalde hij zijn diploma van bedrijfskundige informatica. Van Tol bloeide op in het bedrijf waarin veel ruimte was voor ontwikkeling en waar ze vergaderden in de kroeg aan de Spoorsingel in Delft. Als systeemprogrammeur kreeg hij ingewikkelde technische opdrachten voor zijn kiezen. “Dat vond ik erg leuk. Als tienjarige zat ik op de hobbyclub ook al allerlei ingewikkelde dingen in elkaar te solderen. Het was stoer om voor banken de kryptografische versleuteling te verbeteren van de data van betaalautomaten. Die programmatuur is erg complex, binnen de bank wisten maar weinig mensen hoe het werkte.” Van Tol voelde zich nog meer op zijn plek toen hij een managementfunctie binnen het bedrijf kreeg. “Ik ontdekte dat ik het erg leuk vond om mijn collega’s te begeleiden. Je moet ze zo behandelen als je zelf behandeld wilt worden. Je moet eerlijk

en hard durven zijn. Als iemand geen goed werk aflevert, moet je ze dat vertellen en meteen de pleister eraf trekken. Vroeger wachtte ik daar weleens te lang mee en liet ik iemand maar doormodderen. Mensen ontslaan of slecht nieuws vertellen is nooit leuk, maar uiteindelijk is het wel beter. Als mensen slecht functioneren, doen ze gewoon niet het werk dat bij hen past. Als manager moet je daar een goed oog voor hebben.” In 1994 vertrok Van Tol bij Pink Elephant om een eigen kwekerij op te starten. Na een spannend plantenavontuur dat een paar jaar duurde, kwam hij erachter dat een groot kweekconcern een droom was die geen werkelijkheid zou worden. Voor korte tijd keerde hij toen terug naar Pink Elephant. Het volgende

'Het kan werkgevers niets schelen als studenten hun diploma niet halen. Wij vinden dat juist het belangrijkste' avontuur heette Call 2, een bedrijf dat mensen wierf voor ictbanen. “Er was in die tijd een groot tekort aan it’ers en wij probeerden hen te werven. Bijvoorbeeld studenten die na drie jaar studeren, gestopt waren en daarna als barman aan de slag gingen. Wij zochten naar dergelijke mensen.” Het was de eerste keer dat Van Tol met mensen in aanraking kwam die een vergelijkbare studiegeschiedenis hadden als hij. Toen hij Call 2 verkocht, ontstond er een idee in zijn hoofd voor een nieuw bedrijf dat gesjeesde studenten een nieuwe kans moest geven. Dat werd NewSkool. Zestien gesjeesde studenten heeft Van Tol inmiddels in dienst. “Middelbare scholieren moeten tegenwoordig zo vroeg al een studiekeuze maken. Ik vind dat die kinderen daar dan nog helemaal niet rijp voor zijn. Dat heeft als gevolg dat eenderde van de studenten afhaakt, omdat ze hun studie niet leuk vinden of niet gedisciplineerd genoeg zijn. Wij zoeken mensen met capaciteiten, die zijn afgehaakt, maar die dolgraag de tweede kans die wij ze bieden met beide handen willen aangrijpen.” Met behulp van persoonlijkheidstesten wordt uitgevonden hoe de NewSkoolkandidaten in elkaar steken, welke kwaliteiten en welke interesses ze hebben en welke studie er wel bij ze past. Wie door de strenge selectieprocedure komt, krijgt een baan.

DELTA. 16 14-05-2009

16

service

DELTA. 16 14-05-2009

17

service

Wetenschapsagenda Alle promoties, intree- en afscheidsredes vinden, tenzij anders vermeld, plaats in de Aula van de TU, Mekelweg 5, Delft

Laat niemand je tegenhouden.

Vrijdag 15 mei * The meaning of activities in the dwelling and residential environment; a structural approach in people-environment relations. Promotie van ir. J. Meesters. Promotor: prof. dr. P.J. Boelhouwer. 10.00 uur. * Automatically fused instructions. Promotie van C. Galuzzi, Laurea in Matematica. Promotor: prof.dr. K.G.W. Goossens. 12.30 uur. Maandag 18 mei * Zeolite Membranes: Ozone Detemplation, Modeling and Performance Characterization. Promotie van ir. J. Kuhn. Promotoren: prof.dr-ing. J. Gross en prof.dr. F. Kapteijn. 10.00 uur. * Device Physics Aspects of CMOS Image Sensors. Pro-

motie van P. Ramachandra Rao, MSc. Promotor: prof.dr.ir. A.J.P. Theuwissen. 12.30 uur. * Mechatronic design of an electromagnetically levitated linear positioning system using novel multi-DoF actuators. Promotie van ir. D.A.H. Laro. Promotor: prof.dr.ir. J. Van Eijk. 15.00 uur. Dinsdag 19 mei * Reliability-based Dynamic Network Design with Stochastic Networks. Promotie van ir. H. Li. Promotoren: prof.dr.ir. P.H.L. Bovy en prof.dr. H.J. van Zuijlen. 10.00 uur. * Model-Based Control of Drinking-Water Treatment Plants. Promotie van ir. K.M. van Schagen. Promotor: prof. dr. R. Babuska. 12.30 uur. * Behavioural Responses and Network Effects of Time-Varying Road Pricing. Promotie van ir. D.H. van Amelsfort. Promotor: prof.dr.ir. P.H.L. Bovy. 15.00 uur.

Woensdag 20 mei * A Cybernetic Approach to Assess the Longitudinal Handling Qualities of Aeroelastic Aircraft. Promotie van ir. H.J. Damveld. Promotor prof.dr.ir. J.A. Mulder. 10.00 uur. * Contracting for better places. A relational analysis of development agreements in urban development projects. Promotie van drs. M. van der Veen. Promotoren: prof.dr. W.K. Korthals Altes en prof.dr. H.D. Ploeger. 12.30 uur. * Afscheidsrede van prof.dr. I.T. Young, faculteit Technische Natuurwetenschappen. 15.00 uur. Gegevens voor deze rubriek kunt u doorgeven via e-mail: [email protected].

Minimaatjes AC-HOP de vakbond voor Universiteitspersoneel. Voor informatie kijk dan op www. AC-HOP.nl.

straat 66. Informatie: www. johanmolenbroek.nl/yoga, 0152783086 of j.f.m.molenbroek@ tudelft.nl.

Yoga geeft je rust, leert je ontspannen en je eigen grenzen zoeken in een fraai zaaltje in gebouw Delftstede, Phoenix-

Spelregels minimaatjes. Minimaatjes zijn niet toegankelijk voor het bedrijfsleven. Voor commerciële aanbiedingen en

“Tijdens mijn Leidse master leerde ik al de moeilijkheidsgraad van problemen inschatten”

Cor Cornelisse, System Engineer bij Hyves, deed zijn master in Leiden advertenties: H&J Uitgevers (adres in colofon). Minimaatjes zijn maximaal 200 tekens lang. Inleveren vóór vrijdag 14.00 uur via e-mailadres delta@ tudelft.nl.

ICT in Bussiness of Computer Science in Leiden? Kom naar de voorlichtingsdag op 16 april en 28 mei. Kijk voor het programma op www.mastersinleiden.nl Universiteit Leiden. Universiteit om te ontdekken.

Summerclass Nuclear Power Generation Draaien aan de knoppen van de kerncentrale Altijd al eens een kerncentrale willen bedienen? Grijp dan nu je kans!

Je hebt honger. Je zit boordevol ambitie. Je wilt de wereld laten zien wat je waard bent. Je hebt duidelijk voor ogen wat je wilt en niets houdt je daarvan af. Dan is het goed om te weten dat je bij ons alle ruimte krijgt. Velen beloven dat, bij ons is het werkelijk zo. Je werkt met én voor de top. In multidisciplinaire teams kun je je razendsnel ontwikkelen. Als jij het beste uit jezelf haalt, zijn er wat ons betreft geen grenzen aan je groei. It’s your future. How far will you take it? werkenbijdeloitte.nl

EPZ, exploitant van kerncentrale ‘Borssele’ in Zeeland, houdt van 12 t/m 18 juli 2009 een Summerclass Nuclear Power Generation voor TU-studenten Technische Natuurkunde, Werktuigbouw, Elektro en Nuclear Engineering. Een week lang theorie- en praktijktrainingen op en rond de kerncentrale met een aantrekkelijk informeel programma! De Summerclass wordt afgesloten op de simulator van de kerncentrale in het Duitse Essen. Daar doe je onder leiding van ervaren rotten enkele praktijkopdrachten met gesimuleerde nucleaire processen in een drukwaterreactor! Reageer snel, want het aantal plaatsen is beperkt. Kijk voor meer informatie en het cursusprogramma op www.werkenbijepz.nl of bel met Tim Brouwer, telefoon 31 (0)113 - 356 107 (e-mail: [email protected]).

Consulting. Audit. Tax. Financial Advisory. Surf voor vacatures naar

N.V. Elektriciteits-Produktiemaatschappij Zuid-Nederland

www.werkenbijepz.nl

Zeedijk 32, 4454 PM Borssele, Tel.: 0113 - 356 000, E-mail: [email protected]

DELTA. 16 14-05-2009

18

service

DELTA. 16 14-05-2009

Announcements General

Studium Generale Wednesday 20 May,
5.30 pm - In colloboration with Promood, Studium Generale organises a monthly series of lectures and debates primarily intended for MSc and PhD students. We wil cover academic as well as cul-

Student and Career Support

> d do 14 t/m wo 20 mei 2009

hours: Tuesdays and Thursdays from 11.30-12.30 hrs. The open office hours of the Student and Career counselors are on Tuesdays from 11.30-12.30 o’clock. More information on www.studentandcareersupport.nl.

Information The International Office, Jaffalaan 9a/visitor’s entrance at Mekelweg, office opening times Monday to Friday 9.00–17.00 hrs. Appointments and enquiries can be made by email: [email protected] or by phone: 015-2788012.

Studentenactiviteiten Studentenverenigingen

Overige

Mensenvereniging Wolbodo Op zaterdag 16 mei is Wolpop in het Flora theater, Lumen en Wolbodo. www.wolbodo.nl

Studuction Op donderdag 28 mei wordt het societeit Phoenix, Phoenixstraat 30 omgetoverd in een

feestpaleis voor Studuction: Deluxe. Kaarten zijn te koop bij StuD voor 6 euro.

Jump, het jeugdfonds van de Nederlandse Hartstichting, zet zich in voor de hartgezondheid van kinderen en jongeren.

‘Wie sponsort mijn hart?’

20

in memoriam

Drs. M.P.M. Scholtes, Ria 22 juli 1949 – 7 mei 2009

International Office Information The student psychologists and the central student and careers councelors are located at Jaffalaan 9A. Office hours: Monday-Friday from 9.00-17.00 hrs. You can direct your inquiries or make an appointment at the Front Office or by phone: 0152788004. For an initial appointment with one of the student psychologists you should first come to one of the open office

filmweek

Giro 5514 t.n.v. Jump in Den Haag www.heartjump.nl [email protected]

#

International Student Church Students of all denominations are invited to our ecumenical
service every Sunday at Raamstraat 78, 11.30 hrs followed by tea/coffee. The services are led by the chaplains Reverend W. Stroh and Father Avin, and are supported by student leaders. More information on www.iscnetherlands.nl.

tural topics, and there will also be the opportunity to socialise over a drink and a snack. For more information see www.sgt. tudelft.nl.

19

service

Ria Scholtes was sinds 1998 werkzaam bij de sectie Mathematical Geodesy and Positioning (MGP) van de TU Delft, achtereenvolgens binnen de afdeling Geodesie en daarna binnen de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek. Naast haar werk voor de TU Delft voltooide ze in 2008 ook nog de universitaire studie psychologie. Ria’s werk voor de groep ging veel verder dan haar officiële functie als managementassistente. Ria fungeerde als spil van de groep, zowel sociaal als op het vlak van management. Ze had een uitstekend gevoel voor de verschillende

inhoudelijke en sociale processen. Tijdens eerdere afwezigheid werden we er telkens aan herinnerd hoe groot het belang en het aandeel van Ria in de groep was. Nuchterheid is een begrip dat bij ons bovenkomt om haar te karakteriseren. Nuchterheid, maar dan wel in een gezonde mix met humor, belangstelling en relativeringsvermogen. Met een enkele glimlach was ze in staat zaken in het juiste perspectief te zetten. Haar overlijden op 7 mei maakte een einde aan het ziekteproces dat ze heeft moeten doorstaan. Wij hebben grote bewonde-

>B Boeren-portret > Muziek & klassieker

ring voor de wijze waarop ze dit gedragen heeft en de positieve manier waarop ze tot het laatst in het leven stond. We prijzen ons gelukkig dat we de afgelopen tien jaar met zo’n fantastische vrouw hebben mogen samenwerken. Ria heeft ons allen op haar eigen wijze geïnspireerd, en dat zal bij ons voortleven. In gedachten zijn we bij haar gezin en haar familie.

Vele specials deze week: Live muziek bij een beroemde filmklassieker, een prachtige documentaire-reeks uit Frankrijk en docu-drieluik over Franse boeren het Wolpop-festival. Nieuw is het 'PROFILS PAYSANS' genuanceerde tiener/seksualiteits> zondag alle delen achterelkaar. portret TOWELHEAD. > lees meer op onze website filmklassieker + optreden pianist Ingetogen documentaires over de onvermijdelijke teloorgang van vrijdag 19:45 het traditionele boerenbedrijf op SUNRISE het Franse 'Massif Central'. Mooie > lees meer op onze website Morele fabel is een wonder- interviews zonder sentiment schoon melodrama en één van en vol respect voor (stok)oude meest perfecte films van de zwij- 'laatste' boeren. Ook op zichzelf gende cinema. Eerste Oscar ooit komen de delen tot hun recht!

Namens de sectie MGP, Ramon Hanssen en Peter Teunissen

voor beste (artistieke) film. Met beroemd en vernieuwend camerawerk. Pianist Kevin Toma speelt live de filmmuziek (en extra geluidseffecten). Reserveren aanbevolen! Jonge boer wordt verleid door een stadse 'femme fatale'. Friedrich W. Murnau - VS 1927

première • DOK-TIP

do vr za zo ma di wo 21:30

TOWELHEAD

Aankondigingen Studium Generale •Maandag 18 mei, 20.15 uur Lezing ‘Algen: een duurzame oplossing voor visolie’ door Sander Hazewinkel. Visolie is ontbeerlijk in ons dieet. Vissen halen visolie uit algen. Waarom zouden we visolie niet rechtstreek uit algen halen zonder de visstand aan te tasten? Faculteit TBM, zaal A, Jaffalaan 5, Delft - toegang gratis. •Dinsdag 19 mei,
20.15 uur Lezing ‘Tijd: toekomst en utopie?’ door Egbert Tellegen. Voorbeelden van hedendaagse utopieën: de duurzame samenleving en de drugsvrije samenleving. Utopieën nastreven versus probleem oplossen.

Het Meisjeshuis, Oude Delft 112, Delft - toegang gratis. •Woensdag 20 mei,
20.15 uur - Lezing ‘Wat is tijd?’ door Sander Bais. Het begrip tijd doorgronden is een van de grote uitdagingen voor de wetenschap. In laatste instantie blijft het begrip tijd een enigma. DOK, Vesteplein 100, Delft - toegang gratis.

Student and Career Support Informatie Student and Career Support is een onderdeel van de dienst Onderwijs en Studentenzaken. Het omvat de diensten

van de studentendecanen, de studentenpsychologen en het informatiecentrum. Het informatiecentrum in de hal op de begane grond is geopend op werkdagen van 9.00–17.00 uur. Er is documentatie beschikbaar over onder andere WO- en HBOopleidingen, arbeidsmarkt, studie- en beroepskeuze, buitenlandse studies, enz. Bij de balie of telefonisch kun je afspraken maken met een studentendecaan of een studentenpsycholoog. Voor de studentenpsychologen geldt dat het eerste contact loopt via het Open Inloopspreekuur dinsdag- en donderdagochtend van 11.30–12.30 uur. Voor Student

and Career Support in het algemeen kun je terecht op het open spreekuur op dinsdagochtend van 11.30-12.30 uur. Bezoekadres: Jaffalaan 9a (ingang Mekelweg); tel. 0152788004. e-mail: [email protected]

International Office Informatie Het International Office, Jaffalaan 9a, is op werkdagen geopend van 9.00-17.00 uur. Je kunt ook vragen stellen via [email protected] of telefonisch (015-2788012) een afspraak maken.

> met DOK-pas slechts 6 euro! Regiedebuut van de scenarioschrijver van AMERICAN BEAUTY. Over racisme en ontluikende seksualiteit bij een AmerikaansArabische tienermeisje. Jasira trekt in bij haar vader. De redneckbuurman toont interesse in haar…

Raymond Depardon Fr. 2001/2005/2008

za 17:00 - zo 16:00 - di 19:45

L'APPROCHE (2001) za ma 19:45 - zo 17:45

LE QUOTIDIEN (2005) vr zo di 19:30 - wo 19:45

LA VIE MODERNE (2008) 2e week

do wo 19:30 - vr ma 22:00 - zo 14:15

RICKY

Opnieuw verrast de controversiële François Ozon (8 FEMMES, SWIMMING POOL) met een bizarre combinatie van genres: een triest sociaal drama ontpopt zich tot een bijna mythologische tragi/horror-komedie in het gewone leven. Deze ode aan het anders Alan Ball - VS 2008 zijn is zeldzaam sympathiek. Fabrieksarbeider Katie blijkt na Wolpop-festival • 50 jaar Wolbodo een one-night stand zwanger van zaterdag 19:30 een wel heel bijzonder kind… RUMBA > meer over Wolpop: wolpop.org François Ozon - Frankrijk/Italië 2009 Clowneske humor in visueel elke zondag 22.00 6 euro entree! prachtig en heftig liefdesdrama met een passie voor latinodansen. SNEAK PREVIEW Meer beeldkunst dan standaard 35 jaar filmhuis - klassieker film. 2 geliefden worden op bru- maandag 19:30 te wijze uit elkaar getrokken.

x Delta Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek “Aankondigingen” in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: [email protected]. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn. De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.

F. Gordon, D. Abel - België 2008

AFTER LIFE

> lees meer op onze website Prachtige film over herinnering, 2e week • DOK-TIP geheugen en het leven. In het do di 21:45 vr 16:30 za 14:45 zo 19:45 voorportaal van het hiernamaals BIRDWATCHERS mogen overledenen hun meest > met DOK-pas slechts 6 euro! Door uitsterven bedreigde Brazi- dierbare herinnering 'meenemen'. liaanse indianen spelen zichzelf; Hirokazu Kore-Eda - Japan 1998 zij komen op voor hun (land)rech- 6e week ten maar de botsing van bescha- vr 16:45 - za zo 15:00 ADV_vander Hagen_v2:Opmaak 1 21-4-09 12:16 Pagina 1 vingen leidt tot identiteitsvragen. Tegen de wil van blanken bezet- THE DUCHESS ten indianen een stuk 'eigen' grond. 'Feministisch' kostuumdrama over vrijheid, vriendschap en Marco Bechis - Italië/Brazilië 2008 overspel toont de keerzijde van 'Made in Germany' • documentaire uiterlijk vertoon. Jonge vrouw (Keira Knightly) trouwt machtige donderdag 19:45 Engelsman; het valt haar niet mee… 2 ODER 3 DINGE,

Begeleider/-ster gezocht

Wij zoeken voor jou de baan! Projectmanagement:

DIE ICH VON IHM WEISS

in kleine studentenwoongroep (max. drie personen) die op werkdagen rond etenstijd enige uren beschikbaar heeft en als tegenprestatie kosteloos mag wonen en verblijven in grachtenpand in Leiden.

Bouwkunde, Civiele techniek, Infrastructuur, Ruimtelijke ordening en Woningbouw op Hbo en Universitair niveau.

Graag reacties aan: mw drs E.M.M. van der Hagen e-mail: [email protected] H&J Uitgevers_2x70_zw-w

14-05-2004

14:02

> NB Engels ondertiteld. Emotioneel en intiem filmverslag van een 'foute' Duitse familie. Na 60 jaar ontkennen, goedpraten en verdringen wilde de regisseur zichzelf en zijn familie confronteren met het verleden van zijn SS-vader. • Mogelijk gemaakt door Goethe-Institut Rotterdam en Duitsland Instituut Amsterdam. Malte Ludin - Duitsland 2005 Pagina 1 3e week

Voor advertenties bel met:

l d.n .og T w w IC ck w in de e h e f c rrièr e, 6o hed 6 3 of ca 8 nsc t. 2 n E 6 , a 2 a m rech t rda bijb 015 ste en U bel or een m n A , e t v f vo Del dho Ein

T (010) 451 55 10 F (010) 451 53 80 E [email protected]

GEEN BEREIK

Spannende avonturenfilm. Ned. ondertiteld, 9+. Kalli komt in een vreselijke sneeuwstorm terecht.

Ari Kristinsson - IJsland 2007

Moefi kinderclub

zo 12:45 - wo 14:15

WILLIE EN HET WILDE KONIJN…

IL DIVO

> Verwacht

#

H & J Uitgevers Postbus 101 2900 AC Capelle aan den IJsel

Moefi kinderclub

zo 13:00 - wo 14:00

Beeldschone Zweedse animaties. Ned. gespr., 3+ Levende schaakPrachtige kruising tussen docu, stenen, een vliegend biggetje, een videoclip en moderne misdaad- adelaar met hoogtevrees en konijn film. Wie was de raadselachtige Willie in het bos. staatsman Giulio Andreotti, ali- div. regisseurs Zweden 1999-2006 as 'de ster'? Ondanks vermeende maffia-banden kon hij decennialang Italië beheersen. Fenomenale hoofdrol en Juryprijs in Cannes. Vanaf 28 mei het tweeluik van Steven Soderbergh over CHÉ Paolo Sorrentino Italië 2008 GUEVARRA. En de nieuwe Alex van Warmerdam: DE LAATSTE DAGEN VAN EMMA BLANK. za zo 17:15 - za wo 21:45

www.RPR-management.nl

Saul Dibb - Gr.Br./Italië/Frankrijk 2008

filmhuis-lumen.nl

Neem contact op met Hennie de Ruyter of met Mireille van Ginkel voor nadere informatie

Doelenplein 5 Delft 214 02 26

DELTA. 16 14-05-2009

service

20

DELTA. 16 14-05-2009

21

service

Eettafels

Your idea can save the world.

Alcuin Oude Delft 55-57 Ma t/m do geopend van 18.0019.30 uur. Tijdens het hockeyseizoen ook op zondag geopend van 18.00-19.00 uur. Dagelijks daghap maaltijd, op ma., di. en do. ook een luxe maaltijd. Alle maaltijden zijn inclusief soep. Daghap 3 euro, luxe 4,10 euro.

Sociëteit De Bolk Buitenwatersloot 1-3 Onze open eettafel is geopend ma. t/m do. De maaltijd begint om 18.30, waarna er gezamenlijk gegeten zal worden. Vegetariërs en groepen wordt verzocht (voor 14.00 uur) te bellen. De prijs voor de maaltijd is 4,00 euro, inc. soep en toetje.

Koornbeurs Voldersgracht 1 Eettafel geopend ma. t/m vr. van 17.30-19.30 uur. Basismaaltijd

3,60 euro, soep 0,30 euro, toetjes v.a. 0,30 euro, fruit v.a. 0,40 euro. Inl. www.koornbeurs.nl/ eettafel.

Sint Jansbrug Oude Delft 50-52 Donderdag 14 mei Rode kool met aardappels, gehaktbal of kaasspies en appelmoes. Vers fruit en diverse toetjes. Vrijdag 15 mei Lasagne met gehakt of kaas en gemengde salade. Vers fruit en diverse toetjes. Maandag 18 mei Gravad lax met gemarineerde zalmfilet of gemarineerde aubergine en komkommersalade. Vers fruit en diverse toetjes. Dinsdag 19 mei Schots rijstgerecht met eendenborst in whiskey of notenpastei in whiskey en boerensalade.

Vers fruit en diverse toetjes. Woensdag 20 mei Coq au vin of eierflapje en portau-prince salade. Vers fruit en diverse toetjes. Ma. t/m vr. geopend van 17.3019.30 uur. Dagschotel (incl. salade) 3,40 euro, fruit 0,25 euro, toe 0,30 euro, luxe toe 0,85 euro, bier en fris 1,10 euro. Het menu staat ook op www.jansbrug.nl. Thursday 14 May Red cabbage with potato, meatball or cheese skewer and applesauce. Fresh fruit and various desserts. Friday 15 May Lasagna with minced meat or cheese and mixed salad. Fresh fruit and various desserts. Monday 18 May Gravad lax with marinated salmon or eggplant and cucumber

salad. Fresh fruit and various desserts. Tuesday 19 May Scottish rice dish, fillet of duck or nut pastry with whiskey and farmers’ salad. Fresh fruit and various desserts. Wednesday 20 May Coq au vin or egg pastry and port-au-prince salad. Fresh fruit and various desserts. Open from Monday to Friday from 17.30-19.30 hrs. Daily dish (incl. salad) 3,40 euro, fruit 0,25 euro, dessert 0,30 euro, beer and soda 1,10 euro. Find the complete menu at www.jansbrug.nl.

Tyche Oude Delft 123 Donderdag 14 mei Basis: Pasta rosso. Luxe: Salade van gemarineerde paprika en mozzarella, kip Massala en friet.

Maandag 18 mei (Italiaans) Basis: Gemarineerd kalfslapje met sperziebonen en aardappelen. Luxe: Lasagne. 

 Dinsdag 19 mei (Grieks) Basis: Moussaka. XLuxe: Lamsvlees met Griekse salade, tzatziki en friet. 

 Woensdag (Debat: Nederland in Europa) Basis: Slavink met doperwten en worteltjes en aardappelen. XLuxe: Biefstuk in wijnsaus met asperges en gebakken aardappelen. Eettafel geopend van 18.0019.30 uur. Basis 3,50 euro, luxe 4,30 euro, xluxe 4,80 euro. Groepen melden via website. English menu available: www.delftschestudentenbond.nl.

Wolbodo Verwersdijk 102 Donderdag 14 mei Soep: Kip-curry soep of cham-

pignonsoep. Hoofd: Spaghetti, rundergehakt met tomatensaus en komkommersalade met radijs. Veg.: Vegagehakt. Dinsdag 19 mei Soep: Groentebouillon. Hoofd: Vis, botersaus, gekookte aardappelen en gemengde groenten. Veg.: Kaas-tomaat soufflé. Woensdag 20 mei Soep: Spinazie-maïssoep. Hoofd: Ajam pedis, atjar tjampoer en nasi koening. Veg.: SG courgette met champignon. Dessert.

Tuesday 19 May Soup: Vegetable soup. Main: Fish with butter sauce, cooked potatoes and mixed vegetables. Veg.: Cheese-tomato soufflé. Wednesday 20 May Soup: Spinach soup. Main course: Ajam pedis, atjar tjampoer and nasi koening. Veg.: SG courgette with champignon. Dessert. Soup is served at 18.30h. Everyone is welcome. Tuesday and Thursday: 3,40 euro, Wednesday: 4,00 euro. www.wolbodo.nl

Thursday 14 May Soup: Champignon soup. Main: Spaghetti with minced beef and tomato sauce. Veg.: Minced soja.

x www.eettafels.tudelft.nl

You need water…..

water needs you!

Wetsus, centre of excellence for sustainable water technology is a facilitating intermediary for trendsetting know-how development. Wetsus creates a unique environment and strategic cooperation for development of profitable and sustainable state of the art water treatment technology. The inspiring and multidisciplinary collaboration between companies and research institutes in Wetsus results in innovations that contribute significantly to the solution of the global water problems.

For our innovative research program, we are looking for enthusiastic

PhD students (m/f) The research program of Wetsus is divided in various themes (Clean water technology, Waste water technology, Interaction with natural systems & Sensoring). Within these themes specific research subjects are defined, which are mainly carried out as PhD projects. On our website www.wetsus.nl the various themes are explained and the open PhD positions are announced. There are new job openings every month, so check regularly. Also if you are graduated or going to graduate in 2009/2010 we welcome you to apply for these positions.

Mekel Prize 2009 Annual essay challenge for students, prize money €1000 Deadline for submission: July 1, 2009 See www.platformet.tudelft.nl for further details.

The Profile If you have clear research affinity, are enthusiastic about multidisciplinary cooperation, committed to the development of sustainable technology for the world and have a Master degree in Environmental technology, Chemical technology, Membrane technology, Process technology, Chemistry, Physics and/or Microbiology/ biotechnology, you are the ideal candidate for us! The Offer You get the opportunity to grow with an innovative, dynamic and future orientated top research institute. You can accelerate in the development of new water technology in cooperation with prominent companies and universities. In most cases is the workplace in Leeuwarden, The Netherlands. The salary is in accordance with the collective labour agreement of the Dutch Universities for PhD students. The PhD students will receive commencement of employment of the universities participating in Wetsus. Information and Application Please send your application, with your CV, to Wetsus, for the attention of the HRM department, P.O Box 1113, 8900 CC, Leeuwarden, The Netherlands or by email [email protected]. For further information about a PhD position you can contact Mr. Dr. G.J.W. Euverink, 058-2846200, [email protected].

combining scientific excellence with commercial relevance

Steun de natuur De natuur staat steeds meer onder druk. Natuurmonumenten stelt de natuur veilig. Uw steun is hard nodig. Word lid, dat kan al vanaf € 2,– per maand. Kijk voor meer informatie op www.natuurmonumenten.nl

Natuurmonumenten. Als je van Nederland houdt.

DELTA. 16 14-05-2009

22

service

Nieuwe producten- en dienstencatalogi FMVG en ICT FMVG en ICT hebben op maandag 11 mei hun nieuwe producten- en dienstencatalogi gelanceerd. Nieuw is dat erin vermeld staat hoe lang een klant op een levering van een dienst of product moet wachten en dat de catalogi aan elkaar gekoppeld zijn.

TU DELft voorlichting

verschijnt onder verantwoordelijkheid van de directie Marketing & Communicatie

xANGèLE STEENTJES Het gezamenlijk lanceren van beide catalogi is een resultaat van de samenwerking tussen FMVG en ICT in de facultaire Servicepunten, aldus René Dijkhoff. Hij is facilitair manager van onder andere de faculteit LR, maar onlangs is zijn werkterrein uitgebreid naar de TU Zuid. “De servicepunten zijn een frontoffice voor beide directies en O&S (Onderwijs&Studentenzaken). Hier komen de klachten, wensen, informatieverzoeken en storingen kortweg KWIS - van medewerkers, studenten en in sommige gevallen externen binnen. Lastig voor de Ser-

vicepunten was dat niet altijd duidelijk was wie voor welke oplossing verantwoordelijk was binnen de backoffice en al helemaal niet op welke termijn iets gerepareerd zou zijn of een vraag beantwoord. Het gevolg was dat de frontoffice-medewerkers nogal eens tussen boze klanten en geïrriteerde medewerkers in zaten.” Om aan deze onduidelijkheid een einde te maken, besloot zowel FMVG als ICT om een digitale catalogus op te zetten. Daarin werd duidelijk vastgelegd

‘De klant wil weten: ik heb een vraag of klacht en wie kan ik daarop aanspreken?’ waar binnen de backoffice welke vragen en verzoeken neergelegd moesten worden. Midden 2008 raakte René Dijkhoff samen met Harriet Folmer van ICT betrokken bij het samenstellen van de catalogi. “Er lag een eerste opzet, maar ik vond dat daarin de insteek van de klant ontbrak. Een valkuil bij het maken van een catalogus is dat de neiging bestaat om te gaan opsommen wat je allemaal doet. Voor een klant is dat niet relevant, die wil weten: ik heb een vraag of klacht en

wie kan ik daarop aanspreken? Er is vervolgens voor die insteek gekozen.” Een tweede belangrijke vraag van de klant is: wanneer is iets klaar of opgelost? Binnen FMVG en ICT is met de medewerkers doorgepraat wat een redelijke termijn is om iets te bestellen of om klachten of storingen af te kunnen handelen. Besloten is in deze nieuwe catalogi het aantal werkdagen te noemen dat nodig is om iets te regelen. Bij ICT staat bijvoorbeeld dat de uitbreiding van de persoonlijke dataopslag een werkdag vergt, mits de opslag niet groter is dan 8 gigabyte. Bij FMVG is bij het kopieerapparaat vermeld dat het vervangen van een toner – als deze op voorraad is – maximaal een werkdag duurt en dat het bijvullen van papier binnen een paar uur geregeld moet zijn. “Het hanteren van een termijn biedt als voordeel dat zowel klanten als frontoffice-medewerkers weten waar zij aan toe zijn. Het is ook prettig voor backoffice-medewerkers, want als iemand niet weet dat bijvoorbeeld een reparatie vijf werkdagen duurt, dan gaan ze wellicht na twee of drie dagen al bellen met de vraag of iets al klaar is.” Ook voor het management bieden de termijnen voordelen. “Je hebt nu een meetinstrument waarmee je de dienstverlening kunt toetsen. Duurt de afhandeling van een bepaald ver-

zoek iedere keer te lang, dan kun je gaan onderzoeken wat er aan de hand is.” De catalogi van FMVG en ICT hanteren eenzelfde indeling en structuur en verwijzen onderling naar elkaar. “Telefoon – en zeker de mobiele - is nu een ICT-aangelegenheid. Bij het onderdeel werkplek in de FMVG-catalogus verwijzen wij bijvoorbeeld bij telefoon naar de catalogus van ICT.” Bij ICT is ervoor gekozen om de samenstelling van de catalogus in twee fasen te verdelen. De eerste fase is op 11 mei afgerond en daarin zijn de negentien meest aangevraagde diensten en producten omschreven. In fase twee – die na de zomer klaar is – komen de overige vormen van dienstverlening aan bod. Dijkhoff: “FMVG had als mededoelstelling bij het opstellen van de catalogus om de diensten die wij via de Servicepunten bieden, gelijk te trekken. Ons streven was: tachtig procent van de dienstverlening van alle Servicepunten hetzelfde en twintig procent faculteitsgebonden. Dat kostte weliswaar wat moeite, maar het is wel gelukt.”

De Studentenpraktijk Delft is het resultaat van de samenwerking tussen de huisartsen van het Medisch Centrum Delft, de stichting studentengezondheidszorg (SGZ) en de TU Delft. Alle drie bemerkten zij dat er een lacune zat in de gezondheidszorg voor studenten. Wim van Donselaar, directeur SGZ: “Uit een onderzoek dat wij samen met de VSSD (Vereniging voor Studie- en Studentenbelangen Delft) hebben uitgevoerd blijkt dat zestig tot zeventig procent van de in Delft wonende studenten geen huisarts heeft in Delft. Een van de redenen is dat het lastig is om een huisarts te vinden. Er is sprake van een capaciteitsprobleem; huisartsen hebben in hun praktijk vaak geen ruimte voor een grote groep studenten.” Een andere kwestie betreft de buitenlandse studenten. Hun aantal is de laatste jaren flink toegenomen en voor hen is het eveneens lastig een huisarts te vinden. Dat vond de directie O&S een zorgwekkende ontwikkeling. Nicole Ummelen, hoofd studentenen docentenvoorzieningen TU Delft.

Anka Mulder opent de studentenpraktijk aan de Leeghwaterstraat. (Foto: Cetera)

“In principe is het geen taak van de TU Delft om een huisartsenpost te verzorgen voor studenten. Aan de andere kant profileer je je als een internationale universiteit en willen wij graag dat uit allerlei landen studenten bij ons komen studeren. Dan is het ook belangrijk ervoor te zorgen dat de toegang tot bepaalde voorzieningen – zoals gezondheidszorg – goed geregeld is. De Studentenpraktijk Delft verschaft deze toegang nu.”

gereedgekomen - wooncomplexen voor internationale studenten en gasten. De ruimte bestaat uit een kleine wachtkamer en een spreekkamer. Het inloop spreekuur is iedere werk-

Expertise

dag tussen 11.00 en 12.00 en wordt waargenomen door steeds een andere huisarts. Voor spoedgevallen kunnen studenten de rest van de dag terecht bij de huisartsen in het medisch centrum Delft. De Studentenpraktijk Delft is gevestigd op de campus om de drempel naar deze voorziening laag te houden, aldus Van Donselaar. “Het is onze ervaring dat bijvoorbeeld internatio-

Afgelopen maandag werd de Studentenpraktijk Delft aan de Leeghwaterstraat 152 geopend. Te midden van een groep genodigden verrichtte Anka Mulder, directeur onderwijs- en studentenzaken, de opening door met een chirurgisch mes de toegang open te snijden naar de spreekkamer. De Studentenpraktijk is gevestigd op de parterre van een van de - zojuist

‘Wij zijn een soort arbodienst, maar dan voor studenten’

Good Practise TU Delft’s Dick Hoeneveld has received one of the eight European Union ‘Good Practise Awards’. He accepted his award at the ‘Safety & Health in the 21st century in Europe’ meeting held in Prague. Hoeneveld, of TU Delft’s Human Resource Management department, created a special website that prompts researchers who experiment with certain substances and materials to answer a series of questions. Hoeneveld’s initiative stemmed from the fact that many TU Delft researchers regularly work with potentially

23

Delta in English

Integrated housing hazardous materials. To prevent harmful exposures and accidents, researchers must be aware of the properties of such materials; however, the safety warnings accompanying such materials are often ignored. The questions on Hoeneveld’s website compel researchers to consider and limit any potential risks.

Delftsch Overleg (DO), an informal advisory body comprised of various student groups, including the VSSD, Oras and Stip, recommends that consideration be given to the various cultural backgrounds of international students when assigning student housing. DO recently conducted a survey, entitled ‘International interaction’, which found that students from Asian countries prefer living in large groups and with other Asian students. Mediterranean students however prefer having fewer housemates and are keen to integrate with other nati-

Feedback onalities. DO advised Duwo, the student-housing corporation, to consider culturally grouped housing. Jan Willem van Beek, Duwo’s managing director for Delft, rejects this advice. “In fact our policy is the contrary, aimed instead at better integrating Dutch and international students and bridging the large cultural differences between various groups,” Van Beek explains.

www.ssc-ict.tudelft.nl/pdc of www.fmvg. tudelft.nl/pdc.

nale studenten te lang met bepaalde kwalen blijven doorlopen. Wij hopen dit op deze manier te doorbreken.” Om deze groep goed te kunnen ondersteunen, is ook enige expertise vereist op het gebied van internationale gezondheidszorg. Dat is een van de redenen waarom SGZ bij deze Studentenpraktijk betrokken is. Bij deze stichting zijn studentenartsen werkzaam die onder meer de medische keuringen verrichten van studenten die naar het buitenland gaan en die ook de benodigde vaccinaties verzorgen. “Wij zijn een soort arbodienst, maar dan voor studenten. Door deze werkzaamheden hebben wij veel ervaring opgebouwd met studenten en alles daaromheen. Enige expertise met betrekking tot internationale studenten is van belang, omdat zij bijvoorbeeld ook kunnen kampen met kwalen die in Nederland minder voorkomen, zoals tuberculose.” SGZ heeft bij het aanstellen van een nieuwe studentenarts wel rekening gehouden met de komst van de Studentenpraktijk Delft. “Deze arts is ook een geregistreerd huisarts en kan zo nodig bij het spreekuur invallen.”

x www.sgzstudent.nl en [email protected]

If you’d like to comment on anything appearing on the English Page or on a university-related matter, or if you have a question or suggestion for us, send your emails to [email protected]. We welcome all feedback from our readers. Letters intended for publication should include your name and be no longer than 350 words. This edition of Delta is also available online at www.delta.tudelft. nl, where you can also access the English Page archive.

Crisis? What crisis? The student perspective The global financial crisis is impacting international education and the students who study at TU Delft. But how great is the impact, and are Dutch and international students equally affected by the current malaise?

companies, as this creates many real opportunities for students and lets companies get to know better the eligible students for future employment. The crisis has however changed my plans for after graduation. I’d like to work here, but it’s really hard for international students to find jobs in Europe now.” Ali Karkhaneh (27), Iran, MSc “Despite the crisis, I’m making the same amount of money as before. I have a couple of shares that went down, but I didn’t cash them in yet. I still get the same amount of money from my parents each month, and maybe they feel something of the crisis, but not much. I’ve always worked part-time, and I’m even thinking of investing some more, because I believe everything will be alright in a couple years. I didn’t realize students were so much affected by the crisis, but I think TU Delft could help by making some arrangements for students who are already here and are having problems, like a lowinterest loan that students have to pay back before they graduate, with perhaps an option for working for the university. In terms of the crisis affecting future plans, I don’t really have specific plans yet, but I do know a guy who already had a contract with Akzo Nobel, but when the financial crisis came, Akzo tried to alter the contract, although I don’t know if that was solely because of the crisis.” Sebastiaan Nooij (22), Netherlands, BSc molecular science and technology

xBEMGBA NYAKUMA

x

Huisartsenpost voor TU-studenten Met een chirurgisch mes opende Anka Mulder, directeur onderwijs- en studentenzaken, op 11 mei de Studentenpraktijk Delft aan de Leeghwaterstraat. Speciaal voor TU-studenten houdt een huisarts hier voortaan één uur per dag spreekuur.

DELTA. 16 14-05-2009

Like most industries, international education is in uncharted waters when it comes to the effects of the financial crisis. To gauge how the crisis is being felt here at TU Delft, we asked a range of students to share their experiences of the current situation – or predicament. Is the crisis adversely affecting them or their families? Have they had to change the way they live here, or might they even have to abandon the remainder of their studies at TU Delft? Have their plans for after graduation changed? And finally, what, if anything, should TU Delft and governments do to help students in need? “I feel the crisis, because there’s tension of attack looming everywhere, no security of lives or property. Back home, teachers have been on strike for months now, and they haven’t been paid since January. My father is deceased and my mother is a teacher, so you can imagine the implication on my studies financially and psychologically. I urgently need financial assistance and would appreciate any form of internship to raise some money towards my tuition fees and living expenses. I must now give serious thought to how I’m going to raise my study expenses for the next academic session. Considering the high unemployment in Nigeria, I don’t think I’ll return home immediately, except if I’m employed by a multinational oil company and relocated back home. Otherwise, I’d like some international exposure and experience before returning home. My hope is that the Dutch government can assist us self-sponsored students with scholarships, and also with securing jobs with Dutch companies operating in Nigeria.” Avwaghwaruvwe Eguono (32), Nigeria, MSc petroleum engineering & geosciences “Have I felt the effects of the crisis? No, not at all. It may have had a small affect on my family, but that

(Illustration: Juan Carlos Ortiz Nicolas, Mexico)

hasn’t affected my living situation. If the situation becomes worse, I’ll certainly look for a part-time job. When the crisis first started, I intended to economize and save some extra money, but because the crisis appears not to be a real threat to me so far, I haven’t done that. Because renewable energy is a ‘booming business’ at the moment, I don’t think I’ll have problems finding a decent job after graduation, although it might take longer to find a suitable job in the region. The government should pay more attention to informing students about the seriousness of this crisis and the possible effects. The government creating jobs would be a good way to get out of the crisis; the fewer lost jobs, the faster the country will recover.” Rob Cloosen, Netherlands, MSc sustainable energy technology

“The crisis has forced me to pay attention to the things I spend money on. I’m no longer able to spend as much as I usually did. Back home, my family is involved in architecture and construction and, usually, this sector is really affected by economic crisis. It has surely become more difficult to find a financial source to continue my studies. Right now it all depends if I get a scholarship to help out with expenses. So yes, because of the crisis, I must be more careful about my expenses, and I’m more anxious, since I’m relying on a scholarship to afford part of next year’s fee. I still have the same plans for after graduation though, because I believe the economic situation will be better within a year. Maybe TU Delft should also offer scholarships for international students. Another way to help international students

would be to offer part-time jobs as teacher assistants or in university offices.” Perla Cruz Lopez (24), Mexico, MSc architecture “You notice the effects of the crisis when you ask your friends about finding a job in Netherlands, and they tell you wonderful stories about how, once upon a time, the jobs looked for you, not you for the jobs. The crisis hasn’t affected my family back home, so at the moment there’s no problem, but for the final semesters of study, some students may face problems, and I might be one of them. I can’t say there’s been a special change in my lifestyle yet, because I’ve always been conscious about money. It would be helpful if the TU created more opportunities for students to do internships at

“I’ve not exactly felt the effects of the crisis, although knowing that it’s affecting other family members means it does impact me. The crisis is affecting the Kenyan economy, but fortunately it hasn’t yet had a significant impact on my family. The crisis hasn’t really changed how I live, but it does make me more conscious about how quickly things can change, and it’s meant that I’m now thinking much more about my chances of finding a job after graduation. Hopefully by then most of the repercussions will be over. Regarding international students, allowing part-time work for those affected would help. The TU should negotiate much harder with the Dutch government about the draconian regulations international students face with regard to finding parttime work. It’s incredibly difficult to find part-time jobs, and the rules are needlessly strict compared with other European countries.” Lucia Wamiti, Kenya, BSc aerospace engineering

DELTA. 16 14-05-2009 achterkant

24 00

mekelmannetjes

altijd zo geweescht

Olympische drank Topprestaties vergen opofferingen. Aan de vooravond van het trainingsseizoen beloven de wedstrijdroeiers van Proteus plechtig om gedurende die periode niet te drinken en te roken, en op tijd in bed te liggen. Ze nuttigen een drankje waarin ingrediënten zijn verwerkt van Proteeërs die ooit een Olympische medaille veroverden. Bloed van Harry Droog, die tijdens zijn zilveren race in de dubbeltwee (Mexico, 1968) zijn handen openhaalde aan de riemen. Zweet van Niels van der Zwan die, na een eerdere mislukte poging, in Atlanta (1996) alsnog goud won met de Holland Acht. Tranen van Carin ter Beek, die in Sydney (2000) na de finish in huilen uitbarstte, omdat het zilver binnen was met de damesacht. Laatst toegevoegd is het vuur van zilveren medaillewinnaar Gerritjan Eggenkamp, ‘de beul’ van de Holland Acht in Athene (2004). “Zo krijgen ze de inspiratie van hun Olympische voorgangers mee”, verklaart bestuurslid Simon Fibbe. Het vuur zit er letterlijk in, de rest is symbolisch. De echte ingrediënten zijn geheim en worden van wedstrijdcommissaris aan wedstrijdcommissaris doorgegeven. “Je wordt er niet ziek van, maar lekker is het niet.” Het ritueel is een heel speciale gelegenheid. “Dat is het moment van waar af ze er echt voor moeten gaan. Voor veel studenten is het een hele opoffering om geen bier te kunnen drinken en om twaalf uur op bed te moeten liggen.” Aan het einde van het seizoen is de verplichting voorbij, waarna het ritueel zich in het voorjaar herhaalt. “Het gebeurt per ploeg. Ze komen dan met elkaar bij het bestuur. Daarna is het groot feest. Als dat voorbij is, stopt hun sociale leven.” (JT)

John Teeuwen is al 24 jaar zzp’er voor de BAM. Hij werkt meestal op Schiphol, maar als er calamiteiten zijn op het gebied van water of gas in de TU-wijk, is hij de aangewezen persoon om de boel op te lossen. Zoals nu dus. Iemand heeft de brandkraan omver gereden zodat er flink wat water is weggelopen. De dader is tot op heden nog onbekend. (Foto: Hans Stakelbeek / FMAX)

robert fokkink

Istanbul Terwijl u dit leest, zit ik in Istanbul, tenminste dat hoop ik. Istanbul, de oude hoofdstad van Europa, vereeuwigd door de limerick There once was a man from Stamboul Who soliloquized thus to his tool You ruined my health And you took all my wealth And now you won’t pee, you old fool

Kriep

(Foto: Hans Stakelbeek / FMAX)

Het is een limerick uit ‘Slaughterhouse Five’ van Kurt Vonnegut, nooit gastschrijver in Delft geweest maar toch best wel een bekende auteur. De limerick is van binnen naar buiten onderzocht door allerlei literatuurwetenschappers, die concluderen dat de penis een pen is en de limerick een beeldspraak voor writer’s block. Koeienstront. Het is een ordinaire limerick a la ‘there once was a man from Nantucket’. Ondertussen zit ik dus in Istanbul, tenminste dat hoop ik, met slechts een klein beetje handbagage. Mijn tandenborstel, mijn laptop, wat ondergoed, wat sokken en een vergrote prostaat. Het aardige van zo’n prostaat is dat je die zonder moeite overal mee naar toe kunt nemen. Een oude vriend die je bijstaat, waar ook ter wereld. Ik leerde hem voor het eerst kennen op de 17e Amerikaans conferentie over differentiaalvergelijkin-

gen, toen ik in het urinoir stond naast Heinz Fürstwurstenhammer, een wiskundige uit Ost-Pommern die zojuist een fenomenale voordracht had gegeven over zijn oplossing van het Anosov vermoeden voor oppervlakken van een hoger geslacht. Fürstwurstenhammer, een ventje van vier turven hoog, liet zijn straal vol kracht van het dashboard afkletteren. Ik kwam amper verder dan mijn schoenen. Ik zit dus in Istanbul, tenminste dat hoop ik, want ik vlieg met Turkish Airlines, een maatschappij die geen verschil maakt tussen een landing en een snoekduik. Volgens het rapport van de commissie Van Vollenhoven, de veiligverkeerprins die geen verschil maakt tussen de maximumsnelheid van zijn Porsche en de maximumsnelheid op de snelweg, werd de crash van twee maanden terug veroorzaakt door een defecte hoogtemeter. Lezers van het boek ‘Outliers’ van Malcolm Gladwell, nooit gastschrijver in Delft geweest maar toch best wel een bekende auteur, weten beter. Vliegtuigcrashes worden veroorzaakt door gebrekkige communicatie in de cockpit. Piloten uit een streng hiërarchische cultuur, zoals de Turkse, crashen veel vaker dan piloten uit een platte samenleving, zoals de Scandinavische. Ik hou mijn vingers gekruist. Hopelijk monster ik op dit moment mijn persoonlijk debiet in Stamboul.