SPORTORGANISATIE

INFORMATIE-BULLETIN VAN EN VOOR DE LO/SPORTORGANISATIE Commandooverdracht

Kol Rob Zimmermann aanvaardt commando LO/Sportorganisatie door aoo Richard Wichhart

O

p 27 maart jl. vond in Amersfoort de commandooverdracht van de LO/Sportorganisatie plaats. Kol Peter Rommelse droeg het vaandel over aan kol Rob Zimmermann. Twee maanden eerder dan gepland. Dit had te maken had met de aanvangsdatum van de nieuwe functie van kol Peter Rommelse. Deze heeft zijn FLO nog twee jaar uitgesteld en een Personeelsfunctie in Den Haag geaccepteerd. Verlenging van zijn functie CLO/Sportorganisatie was niet aan de orde, omdat hij het loopbaanpatroon bij de LO/Sportorganisatie niet wilde ontwrichten. Bovendien gaf hij in zijn afscheidsrede weer dat hij een mooie en prettige tijd gehad heeft bij onze LO/Sportorganisatie en het volste vertrouwen heeft in kol Rob Zimmermann. Deze mooie lentedag begon met het bijeenkomen van alle LO/Sportinstructeurs uit den lande. Een ware reünie. Deze samenscholing kon worden voortgezet tijdens een door de aoo Johan Bouman en sm Bart Haggeman georganiseerd evenement, in de omgeving van de LO/Sportaccommodatie van de Bernhardkazerne.

Dankwoord Na de lunch, verzamelden familie, vrienden, kennissen en genodigden op het gravelveld, alwaar de commando-overdracht plaats zou vinden. Kol Peter Rommelse richtte zich met zijn dankwoord tot het LO/Sportpersoneel voor hem een afsluiting van een mooie periode was, waar hij met veel plezier naar terug kijkt. Ook werd partner Chantal, die zijn steun en toeverlaat was in ongetwijfeld soms ook moeilijke en zware tijden, bedankt en in de bloementjes gezet. Cato, onze moeder ‘Overste’, die gepast en ongepast onze commandant behoedde en aanvulde waar hij tekort dreigde te schieten werd niet vergeten in zijn dankwoord. Hetzelfde doel voor ogen Kol Rob Zimmermann bedankte kol Peter Rommelse voor het in hem gestelde vertrouwen. Ondanks de verschillende persoonlijkheden, hebben ze elkaar in de afgelopen tijd goed aangevuld. In zijn toespraak gaf kol Rob Zimmermann het voorbeeld van een voetbalploeg, hij zei; "Kol Rommelse is de speler, de aanvoerder die de voorzet geeft en het spel verdeelt om zo te komen tot een goede wedstrijd en een goed resultaat. Een rol op zijn lijf geschreven." Hij vertelde ook dat hij diegene was die graag wilde scoren en misschien op dat gebied nog het nodige kon leren. Maar, met hetzelfde doel voor ogen!

Kol Peter Rommelse geeft het commando van de LO/Sportorganisatie over aan kol Rob Zimmermann

1

Zandloper

Inhoudsopgave jaargang 9, nummer 4, mei 2002

Lkol Kees Meijll, Hfd Bedrijfsplannen, tevens Plv C Enthousiasme Dat deze commando-overdracht en bevordering van kol Rob Zimmermann duidelijk niet zijn einddoel is, bleek uit zijn toespraak. Even dreigde hij, tijdens zijn toespraak, in zijn enthousiasme door te draven. Complete Engelse volzinnen, volgens kenners overigens zeer goed en beheerst uitgesproken, vlogen in het rond. Zijn missie is duidelijk: hij wil alle neuzen dezelfde kant op laten wijzen en dezelfde taal spreken. Wij zullen ongetwijfeld nog veel van hem gaan horen. COKL-Penning van verdienste Tijdens deze commando-overdracht werd door generaalmajoor Nicolai aan kol Peter Rommelse de COKL-Penning van verdienste uitgereikt, om de volgende redenen: Betrokkene heeft in verschillende functies bij de LO/Sportorganisatie, sinds de jaren tachtig, inhoud gegeven aan het beleid en de uitvoering van de Lichamelijke Oefening en Sport. Hij kan in wezen worden beschouwd als een van de grondleggers van de huidige integratie tussen de LO/Sportorganisatie en de eenheden van de KL. Mede als gevolg van zijn grote verdiensten is de LO/Sportorganisatie, zowel intern als extern, een niet meer weg te denken boegbeeld van het Commando Opleidingen Koninklijke Landmacht.

Kol Rob Zimmermann aanvaardt Commando LO/Sportorganisatie Pag door aoo Richard Wichhart Aanvullende Instructie Bekwaamheid (AIB) Pag door kap Ad Derksen Introductie Uni-hockey Pag door sgt Joyce Zappeij De aspiraties van een CIOS-stagiaire Pag door Tim Hoogeweegen "Train as you fight" Pag door elnt Theo Vonk "Van consumeren naar instrueren" Pag LO/Sportinstructeur VTO-BBT opleiding Marathon Rotterdam Pag door aoo Bert Wennekes Deelname LO/Sportinstructeurs aan Dutch Extreme (3) Pag door sm Ton Wessel en sm Leon Kluitenberg De val van enclave Srebrenica Pag door sgt 1 Marcel Blom Even terug naar de Commando-overdracht Pag door kol Rob Zimmermann "Die vijfkampspan in Suid- Afrika" Pag door sm Eric Hoek Onvergetelijk afscheid Pag door kol Peter Rommelse De KNLTB voert nieuw speelsterkte systeem in Pag door sm Richard Hesterman Van uw Personeelsdienst Pag door dhr Harry Jansen Wist u dat… Pag door aoo Richard Wichhart

Receptie De commando-overdracht werd voorbereid door lkol Nico Spreij en die dag begeleid door lkol Kees Meijll, kap Klaas Holt en niet te vergeten aoo Arthur Vaessen, ondersteund door bureau facilitair. Na de drukbezochte receptie werd er door een beperkte groep een diner gebruikt. Deze avond werd muzikaal begeleid door Debby, de dochter van kol Rob Generaal Nicolai overhandigt COKL-penning aan kol Peter Rommelse Zimmermann.

2

1 3 4 4 5 7 8

10 12 14 16 17

18 19 20

Zandloper

Het Werk

Aanvullende Instructie Bekwaamheid (AIB) door kap Ad Derksen, Hoofd Opleidingsontwikkeling LO/Sportorganisatie

O

p 21 maart jl. zijn binnen de LO/Sportorganisatie voor de eerste maal toetsen AIB afgenomen. De primeur was gegund aan de sergeanten Delano Klein Entink, Willem Boot en Irene de Vreede. Ondanks alle goede voorbereidingen op deze toetsing was er bij de deelnemers toch sprake van de nodige gezonde wedstrijdspanning. De toetsen zijn afgenomen door de aoo Lion de Frel (opleidingsbegeleider) en de kap Ad Derksen (hoofd opleidingsontwikkeling). Als ‘vaste’ afnamelocatie was gekozen voor de LO/Sportgroep Generaal Spoor- / Jan van Schaffelaerkazerne te Ermelo. Leerlingen van het Schoolbataljon Centraal fungeerde hierbij als ‘lijdend voorwerp’.

Sgt Irene de Vreede tijdens haar les Sinds oktober 2001 is de AIB opgenomen in het ‘opleidingshuis’ LO/Sportpersoneel. De AIB maakt integraal deel uit van de vaktechnische opleiding voor de beginnende LO/Sportinstructeur (VTO-1). Als vervolg op de AIB dienen alle LO/Sportinstructeurs, nadat zij de VTO-2 hebben gevolgd, een drietal modules hogere instructiebekwaamheid (HIB) te volgen, te weten: Leiderschapstraining en Vorming (LTV), Case- / Simulatiespelen (Case/Sim) en Bedrijfsethiek Instructeur (BEI). Al deze opleidingen worden verzorgd door de D-cie KMS en hebben betrekking op de meer complexere didactische werkvormen. AIB, waaruit bestaat dat? Zoals gezegd maakt de AIB integraal deel uit van de VTO-1. Tijdens de opleiding wordt binnen de module "Instructie geven" onder andere ruime aandacht besteed aan het begeleidingsgesprek, groepsdynamica en het onderwijsleergesprek. In de praktijk worden deze kennisinzichten en vaardigheden beoefend tijdens onderlinge instructielessen en stage. Na afronding van de VTO-1 krijgt de LO/Sportinstructeur een takenboek mee naar de locatie waar hij/zij tewerkgesteld wordt om zich verder te bekwamen. Hij/zij ondergaat daartoe een verplicht begeleidingsprogramma, waarbij mogelijk door toedoen van de cursusleider LO/Sportschool, aanbevelingen worden meegegeven. Deze periode is essentieel voor de verdere ontwikkeling. Op de LO/Sportschool wordt slechts de basis gelegd, welke verder dient te worden uitgebouwd door intensieve begeleiding op de werkplek.

3

Aoo Lion de Frel. Druk, druk, druk… Wie spelen er een rol in het begeleidingstraject? Als eerste speler dient genoemd te worden de opleidingsbegeleider, aoo Lion de Frel. In zijn functie is hij verantwoordelijk voor het totale traject tot en met de toetsing. Gelet op de geografische spreiding van alle locaties zijn bij dit proces ook de didactische begeleiders van de regio en de LO/Sportgroep betrokken. Als aan alle randvoorwaarden, conform takenboek, is voldaan, wordt de LO/Sport-instructeur door de didactische begeleider(s) voorgedragen de toets af te leggen. Hoera, geslaagd! Alle drie de deelnemers zijn geslaagd en hebben als gevolg daarvan recht op de uitmonstering behorende bij het certificaat "Militair Instructeur" te weten de instructeurkroon én de geldelijke beloning van 250 euro netto. Als er één schaap over de dam is, volgen er meer… Oh ja, bij een feest hoort taart. Die houden ze in Ermelo nog tegoed.

Sgt Willem Boot tijdens zijn les

Zandloper

Het Werk

Introductie Uni-hockey door sgt Joyce Zappeij, LO/Sportgroep Spoorkazerne in Ermelo

A

l weken keken we uit naar deze cursus. ‘Uni-hockey’ wat is dat eigenlijk? Iedereen vraagt aan elkaar: "weet jij hoe uni-hockey gaat." Nou, nu weten we het. Eind februari kwamen we naar Amersfoort met een twintigtal LO/Sportinstructeurs die, of naar de cursus waren gestuurd of zichzelf hadden opgegeven voor Unihockey. Onder het genot van een kopje thee of koffie konden we eerst even bijkletsen en kwam uiteindelijk de vraag: "gaat de cursus wel door?", want de hal was al vanaf ‘s ochtends besproken terwijl we nog niemand hadden gezien van de stichting. Deze cursusleider kwam, iets later dan verwacht, uit Groningen. Na het klaarzetten van het materiaal en een

Mooie strijd! korte intro begonnen we gelijk het spel te spelen op twee kleine veldjes. Twee doeltjes met een matje ervoor waar je

Stagiaire

Sgt Joyce Zappeij niet op mocht komen en een boarding om het speelveld. Spelenderwijs kregen we wat technische en tactische tips waardoor het spel steeds beter ging lopen. Het spel heeft veel weg van ijshockey en je mag met beide kanten van de stick de bal raken. Prijskaartje Gezien het feit dat we al erg vaardig waren, gaf onze cursusleider nog wat technische aanwijzingen, onder andere hoe we de stick zo goed en efficiënt mogelijk kunnen gebruiken. Verder werd er aandacht besteed aan het materiaal en kregen we een video te zien hoe het spelletje nou echt gespeeld moet worden. Na een snelle gedaantewisseling van een klein-, naar een grootveld en twee keepers konden we echt aan de slag. Het grappige bij een grootveld is dat de keeper op zijn knieën voor het doel zit met helm op en beschermende kleding. Sommige LO/Sportinstructeurs waren hiervoor geschapen (ik noem geen namen). Ik ben tot de conclusie gekomen dat het spel op zich aan alle vormingsdoelen kan voldoen. Echter terugkoppelend naar het operationele hangt er een heel groot prijskaartje aan.

De aspiraties van een CIOS-stagiaire door Tim Hoogeweegen, Instituut Defensie Leergangen te Rijswijk

H

Mijn naam is Tim Hoogeweegen en ik ben stagiaire vanuit het CIOS in Goes. Het leek mij leuk om een stukje te schrijven voor de Zandloper. Ik loop stage op het Instituut Defensie Leergangen (IDL) te Rijswijk bij sm Mike Becker. Ik volg aan het CIOS het keuzevak Defensie, wat inhoudt dat leerlingen worden opgeleid tot LO/Sportinstructeur bij Defensie. Als je hiermee klaar bent, ben je natuurlijk nog niet meteen LO/Sportinstructeur, maar hier wordt de basis gelegd. Je krijgt dan de mogelijkheid om, in het derde jaar, bij Defensie stage te lopen.

4

Mijn motivatie om dit vak te kiezen was heel simpel. Ik vind het leuk om te sporten, om mensen iets te leren en bovendien wilde ik altijd al het leger in. Zodoende ben ik terechtgekomen op het CIOS waar ze mij de mogelijkheid boden om de richting Defensie te kiezen. Nu zit ik in het derde jaar, en loop stage op het IDL. Ik wilde stage lopen op Tim Hoogeweegen

Zandloper het KCT, maar er werd iemand anders geplaatst en zo ging dat met nog een aantal kazernes. Sportdagen georganiseerd Hier op het IDL is het best leuk om stage te lopen omdat je met andere dingen geconfronteerd wordt buiten het lesgeven om, die je als LO/Sportinstructeur ook moet beheersen. Ik ben al een paar keer mee geweest met klassen op teambuilding en Grens Verleggende Activiteiten. Bijvoorbeeld naar de Mariniers Kazerne in Rotterdam en naar een grottencomplex in Valkenburg. Mike en ik geven hier de volgende lessen: spel, MZV, terreinwerk, ATB en run-bikerun. Ik heb ook al een aantal sportdagen voor de KL en de KLu georganiseerd. Ik ben nu bezig om een squashtoernooi op te zetten welke ik een aantal weken wil laten duren. Klimmodule Regelmatig ga ik naar de LO/Sportgroep Den Haag, waar ik steun geef aan allerlei evenementen zoals de Haagse Cross, de Groene Dagen enzovoort. Daar word ik geholpen door de

Het Werk

mensen van dit LO/Sportbureau, zoals aoo Ko van de Griek, sm Ruud Woord en de sergeanten Ivor Holtz, Ronald van Dongen en Rob Devilee. Rob heeft mij bijvoorbeeld perfect geholpen met het behalen van mijn klimmodule op school door met mij allerlei knopen te oefenen die er op de klimtoren nodig zijn. Dit vond ik zeer moeilijk, maar als je het eenmaal op verschillende manieren hebt leren knopen is het niet moeilijk meer. Het mooiste beroep ter wereld Ik heb ook een tweetal dagen meegelopen bij het KCT om te kijken of ik eventueel geschikt zou zijn als KCT LO/Sportinstructeur. Ik heb er wel oren naar om bij het KCT of de Luchtmobiele Brigade te werken als LO/Sportinstructeur omdat dit net iets mooier en zwaarder is. Maar ik ga eerst naar de KMS om daar sergeant te worden en tot die tijd kan ik nog goed nadenken over een eventuele plaatsing. Ik heb erg veel zin om te beginnen bij de Landmacht omdat het gewoon het mooiste beroep ter wereld is.

"Train as you fight" door elnt Theo Vonk, C-LO/Sportgroep Prinses Margrietkazerne te Wezep

V

elen kennen deze historische woorden die Commandant KCT, kolonel Van Wiggen, heeft uitgesproken tijdens het symposium van de LO/Sportorganisatie in 2001. Maar wat velen niet weten is, dat deze betekenis ook al vele jaren bekend is bij onze collega's. Vele LO/Sportinstructeurs die werkzaam zijn bij een vereniging of belast zijn met het trainen en/of coachen van individuele sporters hebben hiermee te maken, hoewel ze dit misschien zelf niet beseffen. Het gaat tijdens het symposium niet zo zeer om wat er gezegd wordt, maar om het feit wie het zegt. Ik leg het even voor u uit. De woorden die Bondscoach Rinus Michels eens heeft geroepen: "Voetbal is oorlog" hebben dezelfde betekenis als de woorden van Commandant KCT. Rinus Michels bedoelt met zijn woorden dat tijdens de wedstrijd, lees strijd, het gaat om "jij of ik" om "wij of zij." Dat betekent dat we alles in de voorbereiding moeten doen om zo optimaal mogelijk de strijd op het veld aan te kunnen gaan. Optimale middelen, aangepaste terreinomstandigheden, trainen op het moment van de wedstrijd en alle kwantitatieve en kwalitatieve middelen zijn hiervoor geoorloofd. Uiteraard binnen de toelaatbare regelgeving, niets meer en niets minder. Trainen zoals je zou spelen Als tijdens het symposium kolonel Van Wiggen de woorden "train as you fight" uitspreekt en een stukje film laat zien hoe dit tijdens de trainingen te bewerkstelligen, heeft dit bij velen van de toehoorders een bijzondere impact. "Waarom toch", zou een trainer kunnen denken. Zo ben ik als trainer

5

De "Admiraal-Vonk straat." Een straatnaam vernoemd naar elnt Theo Vonk toch ook altijd te werk gegaan en ik weet zeker velen met mij. De wedstrijden die ik heb gecoacht of die ik heb gespeeld zijn toch op dezelfde wijze gespeeld als dat er getraind is. Als er slecht getraind is, is niet te verwachten dat er topprestaties geleverd gaan worden en dat is toch iets wat elke trainer zijn speler of speelster voorhoudt: "Je speelt zoals je traint, dus moet je trainen zoals je zou moeten spelen". Operationele taak Ook lkol Middendorp, Commandant 101 Gnbat heeft deze wijze woorden opgepikt en zijn compagniescommandanten op deze wijze aangestuurd. Commandant 101Gnbat weet natuurlijk als geen ander wat zijn operationele taak is. Op

Zandloper die grond dienen de activiteiten niet alleen ontplooid te worden in het oefenterrein, maar train de operationele taken in daadwerkelijke situaties. Algemeen bekend is dat Commandant 101 Gnbat met vierhonderd bouwvakkers en wegenleggers een ander taak te vervullen heeft dan de Commandant KCT. Dat C-101 Gnbat dus andere dingen doet tijdens de strijd betekent natuurlijk niet dat hij niet hoeft te trainen zoals hij de wedstrijd speelt. "Low budget" Op dit moment worden kleine pelotons vanuit een Constructiecompagnie uitgezonden om projecten te doen van een paar weken en komen dan weer terug. De compagnie neemt van hieruit de gebruiksartikelen (shovels, timmeruitrustingen, kranen enzovoort) mee en gebruiksartikelen (hout, stenen, zand, leidingen, sanitair enzovoort) worden ter plekke aangeschaft. Tijdens deze projecten (operationele taken) werken de compagnieën "low budget". De pelotonscommandant maakt zelf een berekening van de benodigde materialen en koopt die bij de plaatselijke ondernemer zelf in. Bouwtekeningen worden niet door een architectenbureau gemaakt, maar daar zorgt het peloton zelf voor.

april j.l. het project officieel afgesloten. Het laatste stukje van het project is een weg aanleggen vanuit de eigenlijke hoofdweg op de kazerne richting eerste hindernis van de hindernisbaan. Tijdens de afsluiting van het project waarbij en de gehele Compagnie en de gehele LO/Sportgroep is aangetreden, laten zij het gehele proces nogmaals de revue passeren. Op de valreep komt Commandant 102 Constructiecompagnie nog met een bijzonderheid. Opgesteld achter een grote shovel staat een heus straatnaambord afgedekt met het ons allen bekende jute. Sm Oscar Prins, eenheidsinstructeur bij 102 Constrcie en kap Dirkx commandant 102 Constrcie onthullen samen het bord. Op het bord verschijnt de onderstaande straatnaam: Admiraal - Vonk straat

Nachtrust en voedingspatroon Daarom ook heeft Commandant 101 Gnbat gekozen om tijdens een Compagnie- of Bataljonsoefening projectmatig te werken. De randvoorwaarden worden op dezelfde wijze ingevuld als tijdens uitzendingen en de bouwmachinepelotons werken vanuit een basiskamp naar de projecten toe. Ze overnachten in het veld, teren in op hun nachtrust en voedingspatroon. Desondanks wordt er keihard gewerkt. Deze laatste uitspraak is door velen die op hun uitzending een Genie-eenheid binnen hun grenzen hebben gehad, te onderschrijven. Straatnaam: Admiraal - Vonk straat Ook de LO/Sportgroep werd betrokken in dit stukje training van hun operationele taken. C-LO/Sportgroep PMK (lees CIMIC-functionaris ) krijgt de mogelijkheid om een aantal projecten aan te geven die door de Constructiepelotons zijn uitgevoerd. Al met al duurt dit proces ruim een jaar en heeft de Commandant 102 Constructiecompagnie op dinsdag 16

De tevredenheidsbetuiging voor de LO/Sportgroep PMK Wezep Foutieve benadering Een kleine uitleg is hierbij wel op zijn plaats. De naam is ontstaan uit de namen van twee personen. Die van sgt Admiraal, die als projectleider, lees: architect, uitvoerder, stratenmaker en bouwopzichter, van dit laatste stukje van dit project en de naam van elnt Vonk spreekt voor zich. Wat is nu de moraal van dit verhaal. Als eerste dat het niet altijd gaat om wat er gezegd wordt, maar vaker om wie het zegt en dat elke eenheidscommandant zijn eigen operationele taakstelling heeft. Dat het trainen voor zijn wedstrijd, dus: train as you fight, bij elke eenheid een andere betekenis heeft is duidelijk. Dus allemaal trainen op dezelfde manier is naar

De LO/Sportgroep PMK Wezep aangetreden

6

Zandloper mijn mening een foutieve benadering. Een prettige bijkomstigheid is, dat de PMK een straatje rijker is geworden en dat daar mijn naam aan is verbonden is voor mij een hele eer. Tevredenheidsbetuiging Dat deze en andere trainingen commandant Divisie Gevechtsondersteunend Commando ook is opgevallen mogelijk duidelijk zijn. Op dinsdag 23 april verrast kolonel Seijkens dan ook de LO/Sportgroep met een bezoek. In zijn kielzog komen er een twintigtal commandanten en ondercommandanten mee. Verrast wordt de LO/Sportgroep naar buiten geleid en kolonel Seijkens reikt de onderstaande teveredenheidsbetuiging uit met als reden:

Het Werk

Vanwege: De professionele en enthousiasmerende wijze waarop de LO/Sportgroep zijn werkzaamheden verricht. Daarbij ondersteunt de LO/Sportgroep de eenheden van de PMK bij de diverse activiteiten wat onder andere heeft geresulteerd in een uitstekend resultaat bij de deelname aan de KL Cup 2001. De genie-eenheden uit Wezep zijn als beste parate eenheid van de Koninklijke Landmacht geëindigd. De uiteindelijke geleverde prestatie toont aan dat ondanks drukke programma’s harmonieuze samenwerking wordt beloond. U ziet het, train as you figt en de wedstrijden zullen gewonnen worden.

"Van consumeren naar instrueren" LO/Sportinstructeur VTO-BBT opleiding, van 7 januari tot en met 22 maart 2002

D

eze lichting LO/Sportinstructeurs is inmiddels aan het werk op de verschillende sportgroepen in Nederland. De groep bestond uit veertien sergeanten, waarvan er tien uit de INI-5 opleiding van de KMS kwamen, en vier wachtmeesters van de KMAR. Wij kwamen vanuit een "ik volg" wereld terecht in een "ik leid" wereld. En daar draaide het gedurende deze opleiding om. Veel onderlinge instructie, waardoor gelijktijdig de eigenvaardigheid werd getraind. Daarbij theorie om geheel onderbouwt de opleiding af te sluiten.

Deze groep slaagde erin om de theorie toetsen allemaal in één keer te halen, dit was niet eerder voorgekomen! Na deze periode was men toe aan de praktijk: de stage. Twee weken lang was het de bedoeling maximaal les te geven op een LO/Sportgroep. Op die manier werd er wederom genoeg bagage gecreëerd om in de, toch al goed gevulde, rugzak te stoppen. Om de informatie uit de rugzak toe te passen ging de groep een weekje verplicht "vormen" in de Belgische Ardennen. Het hoofddoel was "de vorming van consumeren naar instrueren" met behulp van het nevendoel GVA. "Kader, bedankt" Na deze fantastische week sloten wij de succesvolle opleiding af met het in ontvangst nemen van het vakdiploma. Daarbij waren de familieleden en commandanten van de LO/ Sportgroepen aanwezig. De maandag erop is iedereen begonnen op zijn of haar nieuwe werkstek. Einde opleiding: "kader, bedankt".

De klas VTO-BBT opleiding, van 7 januari tot en met 22 maart 2002

7

Zandloper

Sport

Marathon Rotterdam door aoo Bert Wennekes, HInstr LO/Sportschool Amersfoort

Z

aterdag 20 april, goeie dag gehad vandaag, de kleine meid had een schoolpleindag, dus zijn we ’s morgens natuurlijk gaan kijken, daarna nog voldoende tijd om die ouwe Harley weer eens aan de praat te maken. Gedurende de dag dwalen de gedachten onbewust toch af naar wat er morgen te komen staat, namelijk de marathon van Rotterdam. Joep (van Renswouw) en ik hebben deze marathon in ons trainingsprogramma voor de Dutch-Extreme opgenomen omdat we hier een aantal ervaringsgegevens hopen te bemachtigen waarvan we later mogelijk de vruchten kunnen plukken. Tevens natuurlijk de uitgelezen gelegenheid om ons weer eens te laten zien in sponsorkleding. Rond een uur of zeven ’s avonds begint het te kriebelen en begin ik m’n spullen te pakken. Wat heb ik allemaal nodig? Schoenen, sokken, looptenue, functionele kleding, sportvoeding en vooral denken aan de camelbag met dorstlesser, wat zijn dat toch handige dingen, misschien wel iets voor het kerstpakket komend jaar. Alles ingepakt, dus kunnen we nog een avondje relaxen tot een uur of tien en dan het mandje in want morgenochtend om halfzeven loopt de wekker af. Drie uur ‘s nachts De wekker heb ik eigenlijk niet nodig gehad want om drie uur ‘s nachts ben ik al aan het inlopen op de Coolsingel en om kwart over zes nog maar een extra rondje gelopen voor de zekerheid. Bordje brinta naar binnen gewerkt, wassen, tanden poetsen en spullen in de auto, wel nog even passen en meten om de mountainbike in de auto te krijgen, maar dan zijn we ook precies om halfacht vertrokken. Lekker rustig zo zondagochtend vroeg op de snelweg, in no time zijn we bij Utrecht en via de A20 bereiken we de Oostzijde van Rotterdam, nu nog even de A16 pakken tot afrit 25 en daarna de borden volgen tot P&R 10 waar we Joep en Rob Burgers zullen ontmoeten. Voyeurisme Het begint nu toch echt te kriebelen in de buik en dat is maar goed ook want ik had nog geen ‘grote boodschap’ gedaan en dat kan tijdens het lopen erg vervelend worden. Maar eens even een beetje bewegen op de parkeerplaats en gelukkig mag ik van een erg aardige medewerker van de metro gebruik maken van het personeelstoilet. Opgelucht loop ik terug naar de auto en zie dat Joep en Rob nog niet aanwezig zijn, wel stroomt de parkeerplaats langzaam vol met andere mensen waarvan er opvallend veel in loopoutfit. Blijkbaar ben ik niet de enige die zijn behoefte moet doen want links en rechts vliegen er mensen het niet al te rijkelijk aanwezige groen in om een plasje te doen, voyeurisme zit toch in de mens want we wijzen er elkaar op. Ook een plassende hardloopster ontsnapt niet aan onze aandacht. Wat een mens zoal niet ziet op een door de weekse zondag in rotjeknor. Waar blijven die van Renswouw en Burgers nou toch? Het

8

Deelnemers Marathon Rotterdam. In het zwart aoo Bert Wennekes is al halftien en het begint nu toch echt te kriebelen. Uiteindelijk zien we twee figuren lopen in een outfit die erg lijkt op onze functionele kleding, en ja hoor daar zijn ze, de heren waren even verkeerd gereden en volgens hen moest ik rustig aan doen want we hadden nog tijd genoeg. Hé sport! Rond tien uur stappen Joep en ik het metrostation binnen waar het een drukte van jewelste is. Tot overmaat van ramp besluit een lichtgestreste metrobeambte dat het met deze drukte beter is om één in plaats van twee balies open te houden waardoor we ons ineens in een grote morrende menigte bevinden waarin iedereen zo snel mogelijk een kaartje probeert te bemachtigen. We hebben nog even overwogen om zwart te gaan rijden, maar de controle was te groot. Dus in de rij en wachten. Hé sport! Klinkt het door het metrostation, we worden herkend aan de functionele kleding en er wordt snel gevraagd: welke kazerne zit je? En ga je hem ook lopen? We antwoorden en zoeken daarna snel een plaatsje om te kunnen zitten. Na tien minuten stappen we uit en staan bijna voor het World Trade Center waar we onze startnummers moeten halen, bij binnenkomst lopen we collega Jan Joosen tegen het lijf die ook besloten heeft om mee te lopen, we maken een afspraak om hem later nog te ontmoeten maar met tien duizend lopers is dat bijna een onmogelijke zaak. Onverwachte warmte Zo, de startnummers zijn binnen nu omkleden bij het Albeda college, Met veel moeite daar aangekomen, omgekleed en terug naar de Coolsingel voor de start, onderweg nog even een laatste plasje en klaar zijn we. We staan nu in het startvak en drinken nog wat uit de meegenomen bidon, om twaalf uur precies klinkt er een donderend kanonschot en we kunnen van start. Na vier minuten passeren we de startstreep en het is daar één grote piep van de passerende

Zandloper chips die we op onze schoen hebben moeten bevestigen. We naderen al snel de Erasmusbrug en het is een fantastisch gezicht om dat kleurrijke lint over de brug te zien lopen. Als we in de buurt komen van de eerste verversingspost besluiten we gezien het warme weer minimaal drie bekertjes Extran of water tot ons te nemen en dit blijkt gezien het verdere verloop een goede beslissing. De mensen menigte langs de kant moedigt ons aan en klappen hun handen stuk om ons te motiveren, wat een onverwachte warmte van dit stadsvolk! De geur van wiet, zweet en patat Na tien kilometer zien we Rob Burgers en mijn vrouw Kariene die met gevaar voor eigen leven, politieagenten, hondenpoep en duizenden mensen ontwijkend over de Erasmusbrug zijn gemountainbiked om ons te ondersteunen. Gaat het goed? Klinkt het luid over het parcours, we antwoordden bevestigend en spreken af elkaar bij de volgende verversingspost weer te zien. Op naar de vijftien. Ik zeg tegen Joep: "de volgende boom is voor mij want ik moet nu toch echt even uit de broek." Na een rappe plas vervolgen we onze weg. Wat een volk langs de kant, bierbuiken, gouden kettinkjes, Feyenoord shirtjes, piercings de geur van wiet, zweet en patat, bungeejumpen en disco. We lopen tussen de Ahoyhal en de Kuip in en zien bij een vreselijke hoop housemuziek een zeer schaars geklede jongedame op een podium dansen met ontbloot bovenlichaam, Rob neemt ook nog even de tijd om de anatomielessen van de ALO te checken, dit is makkelijk lopen, benen voelen we niet, kijk om je heen en het gaat vanzelf.

9

Onderbeenprothese In de buurt van de Kuip zitten we op 21 kilometer en begint mijn rechterkuit wat minder prettig aan te voelen, we zien Rob en Kariene weer en voor we het weten lopen we voor de tweede keer over de Erasmusbrug. We halen een hardloper in die met kind en kinderwagen onderweg is en naderen het 25 kilometerpunt. De pijn in mijn kuit wordt nu toch echt heel vervelend, maar we zien een door ons ingehaalde loper met een linker onderbeenprothese lopen en m’n eerste gedachte is: Wat loop je nu te zeuren Wennekes. Er zijn er die het heel wat slechter hebben. Links en rechts vliegen er ambulances voorbij, we passeren liggende lopers met GGD personeel die infusen hebben ingebracht. Het warme weer eist zijn tol. Finish erg dichtbij Voor ons loopt een vrouw met een vreselijke bruine plakkaat in haar running-tight, mocht waarschijnlijk niet naar het toilet van het metropersoneel. Steeds meer lopers gaan wandelen en ondank mijn kuit besluit ik daar niet aan toe te geven en te genieten van het publiek langs de kant. Judith van Renswouw moedigt ons aan en we gaan door. Op naar de dertig richting de Kralingseplas, hier wat minder publiek omdat het door een park gaat, dan maar even mentex en doorbijten. Bij het uitlopen van het park weer richting een woonwijk waar het zwart van de mensen staat, ongelofelijk, met hoempapa orkest uit Amersfoort, man met plastic hamer en natuurlijk Rob en Kariene, die ons aanmoedigen. Lekker stuk om te lopen, 1500 meter heen en 1500 meter terug, maar dan zit je ook ineens op 35 kilometer en komt die finish toch wel erg dichtbij.

Zandloper Hennie, bedankt We halen per minuut ongeveer vijftig lopers in die zijn gaan wandelen en dat geeft een goed gevoel, ondanks de pijn is er het besef dat we dit zeker gaan halen. Het weer is zeker van negatieve invloed op ons presteren aangezien de hartslagmeter 165 in plaats van de gebruikelijke 150 aangeeft. We lopen samen op naar de veertig kilometer met iemand met een vreselijk bekend gezicht, Joep besluit naar zijn naam te vragen en het blijkt Hein Vergeer te zijn. Links staat er iemand voorover gebogen in de bosjes en rechts staan er mensen te rekken, zoals bekend zijn de laatste loodjes het zwaarst. We worden aangeroepen door een bekende stem en al rennend biedt Hennie Weeterings ons een bidon aan, die graag wordt aangenomen. Hennie, bedankt.

Een verfrissingpost voor Joep en Bert

Rotterdam, bedankt Dan draaien we plotseling de Coolsingel op en lopen we door een enorme mensenmassa, in een orkaan van geluid, richting de finish, pijn in de benen? Ik niet, je hoeft hier eigenlijk niet zelf meer te lopen dit wordt voor je gedaan, wat een fantastische binnenkomst, dit vergeet je nooit meer. Na de finish, medaille om, chip inleveren en richting het omkleedpunt, de benen worden nu toch wel wat stram echter nog even in de metro en zoals bekend is het na gedane

arbeid goed rusten. Na eerst nog even een verkeerd metro’tje te hebben gepakt komen we weer aan op de parkeerplaats waar Rob en Kariene al op ons staan te wachten. We besluiten zo snel mogelijk huiswaarts te gaan want de dag heeft lang genoeg geduurd. Onderweg nog even twee liter dorstlesser uit de camelbag gedronken en een paar energierepen gegeten en rond zeven uur thuis aangekomen. Al met al een fantastische dag gehad en zeker een overweging voor een vervolg waard. Rotterdam, bedankt!

Het Werk

Deelname LO/Sportinstructeurs aan Dutch Extreme (3) door sm Ton Wessel en sm Leon Kluitenberg, LO/Sportgroep OK te Schaarsbergen

V

orig jaar kwam Ton Wessel met het idiote idee om mee te doen aan een soort survival. Omdat we dit wel vaker ondernomen hadden leek het me wel een leuk idee. Iets later hoorde ik wat deze soort van survival inhield en heb ik hem totaal voor gek verklaard. Van Maastricht naar Pieterburen ? Dutch Extreme? Niet uit het veld geslagen ging Ton opzoek naar een andere randdebiel die wel met hem mee wilden. Het verslag van deze zoektocht en het uiteindelijke resultaat staat hier verderop beschreven.

Dit jaar heb ik me toch over laten halen. En met ‘kinderlijk’ enthousiasme zijn we aan het trainen geslagen. Een belangrijk aspect is het blessurevrij blijven. Dat is mij niet geheel gelukt. Na een valpartij tijdens het skeeleren ben ik toch één week uit de running geweest. Gebeurt dit verderop in het traject dan kan dit natuurlijk funest zijn. We hebben nu nog ongeveer drie maanden te gaan voor het grote moment. Woon/werkverkeer Ton en ik trainen honderd procent specifiek, wat betekent dat we geen cardio trainen. De training bestaat voor 70 procent uit bloktraining (kano, lopen, fietsen of skeeleren). 30 procent van de trainingen is een combinatie van deze disciplines. Deze trainingen vinden meestal plaats in de weekenden. Door de

Voorbereiding Leon Kluitenberg (l) en Ton Wessel

10

Zandloper Leon Kluitenberg (fiets) en Ton Wessel volop in training

week hebben we de luxe dat we op een gunstige afstand van het werk zitten. Dit betekent dat we veel trainingen kunnen realiseren door middel van woon/ werkverkeer. Hoofdsponsor Het eerste grote meetmoment wordt de wedstrijd "Dutch best." Dit was "Ede’s best." We gaan aan deze wedstrijd meedoen met het andere Dutch Extreme duo Ronald Dohmen en Sieger Everts. De wedstrijd gaat over drie dagen en omvat dezelfde onderdelen als de Dutch Extreme (alleen geen skeeleren). Als hoofdsponsor hebben wij de LO/Sportor-ganisatie en als medesponsor de Luchtmobiele Brigade. De LO/Sportorganisatie heeft een geldbedrag ter beschikking gesteld en trainingsmogelijkheden. De Brigade heeft materiaal en financiële steun toegezegd. Geoliede machine Naast "Dutch best" gaan we ook nog zelf een 12-uurs race en een 24-uurs training organiseren. Deze trainingen gaan we uitvoeren samen met de andere twee teams van de LO/Sportorganisatie. Het uiteindelijke doel is, specifiek te trainen en eventuele problemen die zich hier kunnen voordoen ondervangen. Ook kunnen we onze coach/foef sgt Sander Flier in het plaatje brengen. Als GNK-ondersteuning hebben we de Aoo Heideman, hij is masseur/verzorger en samen met Sander zal dit een geoliede machine zijn waar wij op terug kunnen vallen. Lessons Learned ( Dutch Extreme 2001) Vorig jaar heb ik, Ton Wessel, reeds deelgenomen aan de eerste versie Dutch Extreme. Hier een korte terugblik. Ik zou samen met Jacob Ensing deelnemen, echter door rugproblemen moest hij twee weken voor de wedstrijd afhaken. Omdat wij vanuit de "Luchtmobiele Brigade" meededen moest er een vervanger uit die gelederen gehaald worden. Zie dan nog maar een luchtmobiele gek te vinden die 140 kilometer op skeelers kan staan en dat twee weken voor datum. Een korte skeelertest bleek te resulteren in een vervanger en wel Michel Poot (Ex vijfkamper). Lessons learned (LL): Regel voortijdig iemand die meetraint en eventueel kan invallen. Ons eerste onderdeel was kanoën (60 kilometer over de Maas). Geoefend hebben we met de kano’s op "de Linge".

11

Hier was geen sprake van stroming en niet van scheepvaart. Jullie raden het al, op de Maas is spraken van stroming en scheepvaart. Dit zorgde ervoor dat ik twee keer met mijn kano ben omgeslagen. Ik had ook een relatief instabiele, snelle boot. Desalniettemin kwamen we na 60 kilometer als dertiende aan (van de 35 teams). LL: Train als het kan in de wedstrijdomstandigheden ( train as you fight). Michel begon last te krijgen van zijn pols die tijdens het fietsen (190 kilometer) niet verbeterde. Na vier uur over toch lastige onverharde paden moest hij afhaken, steunen op het stuur ging niet meer. Tijdens het fietsen had ik zelf een beetje last van een gevoelige kuit. Waarschijnlijk iets te scheef in de kano gezeten. LL: Kleine techniekfouten kunnen later een negatieve rol gaan spelen. Doordat het kaartlezen ten opzichte van de burgers vlot verliep lagen we op het moment dat Michel moest stoppen op een achtste plaats. Zelf wilde ik echter de race, indien mogelijk, voortzetten met een ander team. Ik kreeg toestemming en vervolgde de route met een ander tweetal. Het tempo zat er goed in en na ongeveer drie uur voelde ik mezelf plotseling misselijk en na enkele minuten lag mijn maaginhoud op het asfalt. Van herstel was geen sprake meer dus stoppen was het enige wat overbleef. LL: Neem die drank tot je, welke je tijdens de training ook gebruikte.Kijk uit dat je het tempo niet te hoog opvoert. Verzorging Uit het vorige verhaal kun je concluderen dat het item "train as you fight" een belangrijke is. In dit kader staat er voor elk team een gezamenlijke 12 en 24 uurs tocht op het oefenprogramma. Hier zullen alle onderdelen de revue passeren en alwaar tegelijkertijd de verzorging getest zal worden. We hopen op een soepel verloop van de wedstrijd en zullen jullie over het uiteindelijke verloop informeren.

Zandloper

Uitzending

De val van enclave Srebrenica door sgt 1 Marcel Blom, LO/Sportgroep JWF kazerne te Assen

H

et is volop in de media. Voor iedereen een "ver van hun bed show." Het is iets van ‘vroeger’ of iets van een ‘ander’. Veel mensen hebben er weinig gevoel mee en toch kijken ze ernaar want het was en het is groot nieuws. De val van de enclave Srebrenica. Maar waarom volgen we het allemaal? Omdat het Defensie is? Omdat het de Luchtmobiele brigade is? Omdat er ongetwijfeld wel een militair tussen zit die weer een bekende van een bekende is? Er is altijd wel een persoonlijke reden om er naar te kijken of er iets over te lezen. En hoe meer ellende we zien op televisie hoe boeiender het is om naar te kijken. Vele vragen zich af hoe hij of zij zou hebben gereageerd of gedaan zou hebben in zo’n situatie. Waarschijnlijk zouden velen het ‘beter’ hebben gedaan omdat achteraf en vanuit het wonderschone en geregelde Nederland het makkelijk praten is. Bijna niemand weet hoe het werkelijk voelde om in die situatie te werken, oordelen en handelen. Het is juli 1995... Nu alles in het nieuws is, weet ik weer precies wat ik deed, op welke dag en hoe ik dat deed. Niet groen opgeleid, niet opgeleid om te vechten en nooit lessen gehad in materiaal herkenning. Daar sta je dan als LO/Sportinstructeur midden in een oorlog waarin je machteloos bent. Een oorlog waar je niet om gevraagd hebt en waarin je niet één van de strijdende partijen bent. Je behoort de ogen en oren van de wereld te zijn, maar je moet af en toe meedoen aan de oorlog om te overleven. Vervolgens je verslag aan de rest van de wereld doen over wat er allemaal gebeurd is in en rond de enclave. Daadwerkelijk vechten en oorlogshandelingen verrichten om te overleven! Mensonterende taferelen Achter de volgestouwde bussen en vrachtwagens met vrouwen en kinderen en weerloze mannen aan rijden om te kijken of er niet nog meer mensonterende taferelen afspelen. We rijden in en door het front van een oorlog. Dan volgt de gijzeling. De onwetendheid, onzekerheid en het gevaar van de vuurgevechten worden ‘normaal’. Ondanks de op één hand te tellen uren slaap in de afgelopen zes dagen is er nog steeds sprake van scherpte. Scherpte die nodig is om te blijven functioneren en te overleven. We komen weer thuis en na een paar weken gaan we weer normaal aan het werk en zijn alle lichamelijke klachten voorbij …? De aandacht van de media is geluwd. Na vele uren en dagen te zijn gehoord en verhoord door verschillende instanties is het dan eindelijk voorbij, dacht ik... Journalisten in geen velden of wegen te bekennen Nog steeds worden we in de media afgeschilderd als militairen die niets hebben gedaan en alleen maar hebben toegekeken terwijl er de meest vreselijke dingen gebeurd zijn. Terwijl die journalisten zelf in geen velden of wegen te bekennen waren toen het erom ging, dus zullen zij het wel

12

Sgt 1 Marcel Blom weten! Zelfs het Openbaar Ministerie komt langs om te onderzoeken of ik niet strafrechtelijk kan worden vervolgd wegens moord en dood door schuld. Ik zou bewust met een viertonner over Moslims heen zijn gereden. Denk maar aan de televisiebeelden van de viertonners waar de moslim bevolking aan, in en onder hing om naar de veilige Blauwhelmen te komen en niet in de handen van de Serven te vallen! De paniek onderweg is enorm, er staan twintig tot vijfentwintig duizend mensen om ons heen, de chaos is compleet. Praten over een oefening Ik praat regelmatig met LO/Sportinstructeurs en militairen die op uitzending gaan en ik hou contact met ze tijdens en na de uitzending. Bij sommigen heb ik de indruk dat ze praten over een oefening waarbij ze gebruik maken van een echte ‘oefenvijand’, die alleen verschilt in taal en cultuur. Ik hoor regelmatig sterke verhalen over hoe slecht men het heeft gehad. Dan praten ze niet over de stress om elk moment voor je klep te worden geschoten door één van de strijdende partijen. Eén partij schaamt zich er zelfs niet voor om jou, als blauwhelm, te gebruiken als menselijk schild, of een granaat naar jou te werpen, terwijl jij hun veiligheid bent! Of ze blazen zichzelf in de buurt van jou op als een soort zelf-

Zandloper moord commando. Goed opletten dus wanneer er iemand naar jou toe komt rennen! Nee, sterke verhalen over de stroom die even uitvalt waardoor het bier niet de juiste temperatuur heeft die avond. Verhalen over de biefstuk die niet goed gebakken is tijdens het zondagse feestmaal... Vorming Een hot item tegenwoordig. Er is zelfs een symposium over georganiseerd. Zeer veel LO/Sportinstructeurs vonden het wel leuk om de verhalen van de gastsprekers aan te horen. De zaal werd pas echt stil toen de toenmalige Commandant KCT aan het woord kwam. Het was net of hij een verhaal van "Tour of Duty" vertolkte, maar dit was echt gebeurd! Sterker nog, de LO/Sportorganisatie was erbij toen het er om ging die paar dagen. De LO/Sportorganisatie heeft dus personeel in haar gelederen rondlopen die weten hoe het voelt om deel uit te maken van een oorlog en dus weet hoe belangrijk vorming is. Ze weet dus uit eigen ervaring hoe je militairen zou kunnen voorbereiden door vorming. Spijker op z’n kop De toenmalige Commandant KCT had gelijk door keihard te roepen dat iedere militair moet zijn voorbereid op het ergste zodat hij die taak kan uitvoeren. Dan kan hij de rest ook! Hij sprak de waarheid en sloeg als enige de spijker op z’n kop. Maar, we gaan gewoon weer met z’n allen naar huis en gaan verder waar we gebleven waren. Het is immers gebeurd en het zal ook wel weer niet meer zover komen. De Nederlandse militair zal wel niet meer oorlogshandelingen hoeven te verrichten om te overleven. Oorlog is immers niet meer van deze tijd! Een uitzending is immers gewoon een oefening van zes maanden... Eindelijk erkenning Nu, zeven jaar later, is er niet één dag in mijn leven voorbij gegaan waarin de uitzending van Dutchbat 3 niet mijn gedachten gepasseerd heeft. Het NIOD rapport is onder enorme belangstelling aan de media gepresenteerd. Eindelijk is er een onafhankelijk instituut dat datgene roept wat wij al zeven jaar roepen. Eindelijk erkenning voor al het werk dat we daar hebben gedaan. Los van het feit dat ondanks ons werk er zeer veel mensen zijn die het verhaal niet meer kunnen navertellen, ook een aantal van onze eigen

Dutchbatters! Eindelijk iemand die met de beschuldigende vinger wijst, waarnaar de vinger toe moet wijzen. Om de kleinste dingen druk maken Langzaam begin ik steeds meer te beseffen dat ik een onderdeeltje ben van de Nederlandse Defensie geschiedenis. We hebben de Tweede Wereldoorlog, Korea en Indië en sinds 1995 Srebrenica. Een geschiedenis die ik gebruik in mijn leven. Zowel privé als voor mijn werk. Vorming is belangrijker dan wat dan ook voor een militair. De mentale fitheid van de militair is bepalend voor zijn functioneren en dus overleven. Alleen een fysiek fitte militair kan zijn mentale weerbaarheid tonen op de momenten dat het moet. Breng dat de jeugd die ons bedrijf binnenkomt maar eens bij. Een bijna onmogelijke taak gezien de regels van de huidige Arbo en syllabus. Collega’s die niet begrijpen waarom ik me soms om de kleinste dingen zo druk kan maken of juist om andere dingen weer niet. Hoe vertel je een LO/Sportinstructeur dat hij altijd op het scherpst van de snede moet werken? Ik kan zoveel over Srebrenica vertellen, maar ik kan niets uitleggen als je er niet bent geweest! Hij heeft er dus niets van meegekregen Er is binnen Defensie veel veranderd na juli 1995. Ik heb geluk gehad. Morgen kan ik, terwijl ik naar mijn werk rij, de zon weer opzien komen. Ik geniet van het leven. Ik luister naar de radio. Een politicus die zichzelf heel belangrijk vindt, roept nog even iets over de val van de enclave... Ik hoor het al. "Hij was erbij, heeft de hitte van de brandende zon gevoeld, heeft de drukgolven van de vele inslagen van granaten en raketten gevoeld, heeft het gekerm van de duizenden Moslims gehoord, heeft zien moorden en heeft de lijkengeur diep in zijn neus gehad… Hij heeft er dus niets van meegekregen!" Een illusie Eigenlijk had ik gehoopt dat na de presentatie van het NIOD rapport het nu eens eindelijk zou ophouden. Ik had gehoopt dat iedereen over zou gaan naar de orde van de dag en gewoon weer aan het werk zou gaan. Een illusie, het zal voorlopig niet ophouden. De media zal ons, Dutchbat 3 en de val niet laten rusten. De val van de enclave Srebrenica.

Dankbetuiging De LO/Sportorganisatie wordt, namens de familie Bruin, bedankt voor de getoonde belangstelling bij de begrafenisplechtigheid van kap bd Jan Bruin.

13

Zandloper

p 27 maart 2002 heb ik het commando van de LO/Sportorganisatie overgenomen van mijn voorganger, kol Peter Rommelse. Velen van u waren bij die commando-overdracht aanwezig en hebben daarmee bijgedragen aan een uiterst plezierige en sfeervolle dag, waar zowel Peter als ik, maar ook onze familie en vrienden en naar wij hopen ook alle medewerkers van onze organisatie met veel plezier op terugkijken. Tijdens de commando-overdracht heb ik u ‘verveeld’ met een verhaal over waar we, naar mijn mening, staan en waar we naar toe gaan met onze LO/Sportorganisatie. De daar uitgedragen boodschap vormde ook de leidraad voor de zeer prettige gesprekken die ik tijdens mijn werkbezoeken de afgelopen maanden op nagenoeg alle LO/Sportgroepen heb gehouden. Ook in de LO/Sportvergadering van 2 april is hier aandacht aan besteed. Om uw geheugen nog een beetje op te frissen volgt hierbij een samenvatting van mijn toespraak, waarbij ik me beperk tot de zakelijke kant van die toespraak. Generaals, Dames en Heren, Op dit moment is de KL wederom in woelig water. De BLS is ondubbelzinnig geweest. De operationele inzet staat centraal. Staven zullen worden gereduceerd en in opleidingsland zal een verschuiving zichtbaar worden van de Opleidingscentra naar de eenheden. De ombouw van COKL naar OTC zal zich richten op een integrale en op competentiegerichte O&T. Kort gezegd betekent dit: een betere afstemming van opkomst tot en met operationele inzet, zeg maar; van spijkerbroek tot Bosnië en aandacht voor een goede balans tussen kennis, vaardigheden en de juiste attitude gedurende het gehele traject. Leuke theorie, hoor ik u denken. Maar nu de praktijk nog. Ik deel die scepsis. Alleen indien we er niet inslagen O&T te richten op f van miKort gezegd betekent dit: een betere afstemming van opkomst tot en met operationele inzet, zeg maar; van spijkerbroek tot Bosnië en aandacht voor een goede balans tussen kennis, vaardigheden en de juiste attitude gedurende het gehele traject. Leuke theorie, hoor ik u denken. Maar nu de praktijk nog. Ik deel die scepsis. Alleen indien we er niet inslagen O&T te richten op f van miKort gezegd betekent dit: een betere afstemming van opkomst tot en met operationele inzet, zeg maar; van spijkerbroek tot Bosnië en aandacht voor een goede balans tussen kennis, vaardigheden en de juiste attitude gedurende het gehele traject. Leuke theorie, hoor ik u denken. Maar nu de praktijk nog. Ik deel die scepsis. Alleen indien we er niet inslagen O&T te richten op f van miKort gezegd betekent dit: een betere afstemming van opkomst tot en met operationele inzet, zeg maar; van spijkerbroek tot Bosnië en aandacht voor een goede balans tussen kennis, vaardigheden en de juiste attitude gedurende het gehele traject. 14 Leuke theorie, hoor ik u denken. Maar nu de praktijk nog. Ik

Zandloper Toekomstvisie LO/Sport 2000+ Operationele inzetbaarheid Fit for Action Fit for Fun Vakmanschap

Bedrijfsvoering Personeel

Bosnië. We gaan ook voor een toenemende samenwerking met de eenheden en op een aantal plaatsen, waar een sterk accent ligt op de fysieke en mentale component, zelfs voor enige vormen van integratie. De focus op groen is prima, maar we verliezen goede werk- en leefomstandigheden niet uit het oog. Dus ook de blauwe kant van ons vak, recreatie- en wedstrijdsport, inclusief Life-time sporten, blijft een belangrijke peiler. Wat is een beter stimulans voor het je thuis voelen in de KL en wat werkt beter op een sfeer van warmer werken en wonen dan het kunnen beoefenen van je favoriete tak van sport? Tot slot vorming. We spelen momenteel een leidende rol op mentale vorming en zullen die rol ook in de toekomst blijven spelen. Fysieke activiteiten lenen zich bij uitstek voor interactie tussen mensen, en het is die interactie die zo’n belangrijke bijdrage levert aan de ontwikkeling van persoons- en teameigenschappen. Hiermee is de cirkel rond: We beogen een KL die "Fight minded" is. Daarvoor nodig is een KL die "Fit minded" is. En de basis is gelegen in personeel dat "Sport minded"is.

SPORT MINDED

FIT MINDED

FIGHT MINDED

Professionaliteit We gaan dat doen met de Professionaliteit die ons eigen is. Professionaliteit is daarbij niet zo maar een mooi woord. Professionaliteit is, naar mijn stellige overtuiging, ook daadwerkelijk ingevuld de laatste jaren. De eerste peiler van Professionaliteit is: Vakmanschap. De instructeur is de belangrijkste kracht in onze organisatie. Dat betekent dus investeren in vakmanschap, goede opleidingen en bijscholingen. Vakmanschap mag daarbij niet vrijblijvend zijn, maar ik wil graag iedereen prikkelen zich voortdurend te ontwikkelen en het beste uit zich zelf te halen. De tweede peiler van Professionaliteit is: Bedrijfsvoering. Onze bedrijfsvoering zal zijn gericht op zelfstandigheid en het zo diep mogelijk in de organisatie neerleggen van verantwoordelijkheden. Alleen dan kunnen we slagvaardig op de klantvraag reageren. Een goede bedrijfsvoering is ook op een transparante wijze zicht hebben op resul-

15

taat en kwaliteit. Denk daarbij alstublieft niet aan dikke stapels rapporten met getallen en cijfers. Weliswaar geldt dat "Meten is weten", maar ik voeg daar onmiddellijk aan toe: "Je doet meer met ongeveer." Een goede bedrijfsvoering moet wel leiden tot het maken van de goede keuzes. Daarom acht ik een onafhankelijk niveau binnen onze LO/Sportorganisatie, lees de Regio’s, absoluut noodzakelijk om de mensen op de LO/Sportgroepen te coachen en zo nodig bij te sturen bij het maken van die goede keuzen en dus bij het doen van de goede dingen. De derde peiler van Professionaliteit is: Personeel. Vakmanschap is al genoemd, maar daarnaast gaat het ook om discipline, toegewijd zijn, om elan en om enthousiasme en servicebereidheid, eigenschappen die volop aanwezig zijn in onze organisatie. De belangrijkste aanjager van deze beroepshouding moet zijn gelegen in de onderlinge communicatie. We zijn een specialistische organisatie, die zijn bestaansrecht dankt aan het gegeven dat we iets kunnen dat anderen in mindere mate beheersen en dat noodzakelijk is voor de KL. De communicatie moet dan ook gericht zijn op dat specialisme. Commandanten op alle niveaus, ik voorop, maar ook de Regio’s en de Cn-LO/Sportgroep moeten die communicatie aan gaan. We dagen jullie uit tot vakverbreding en vakverdieping, "vandaag goed, morgen nog beter." Het gaat in het algemeen goed met het LO/Sportpersoneel, maar er zijn ook knelpunten, waardoor niet iedereen tevreden is. Het tekent juist de professional indien hij teleurstellingen weet weg te steken en met volle inzet doet waarvoor hij is ingehuurd. Dat ontslaat ons niet van onze zorgplicht naar onze mensen. Ik ga er voor om die zo goed mogelijk in te vullen in nauwe samenwerking met de Medezeggenschap Commissie. Tegen de aanwezige commandanten en overig personeel van de Koninklijke Landmacht zou ik tot slot willen zeggen: Investeren in fitheid is investeren in je mensen. Wij willen u hierbij graag van dienst zijn. In deze hectische tijd wordt maar al te vaak een beroep gedaan op uw vermogen de juiste prioriteiten te stellen. Het komt voor dat u dan niet op de eerste plaats aan LO en Sport denkt. Ik zou u willen meegeven dat de Amerikanen daar een aardige kreet voor hebben, namelijk: "You are paid to be FIT". Ik roep u op om daar ook inhoud aan te geven. Mannen en vrouwen van de LO/Sportorganisatie. Tegen jullie zou ik tot besluit het volgende willen zeggen: De LO/Sportorganisatie neemt een belangrijke plaats in de KL en ik ga er voor dat die ook in de toekomst gewaarborgd zal zijn. Dat kunnen we alleen samen, wij op de Staf en op de Regiobureaus, maar vooral jullie op de LO/Sportgroepen. Hoe die toekomst er uit ziet? Kijk maar eens om je heen en let goed op. De toekomst is allang begonnen, we zitten er midden in en we bepalen zelf hoe die toekomst er straks uit zal zien. En tot slot: "We", met de nadruk op "we", gaan onze stinkende best doen om de KL "FIT FOR ACTION" te maken en te houden. Ik zal er in ieder geval mijn uiterste best voordoen. Ik reken op jullie steun…

Zandloper

Vijfkamp

"Die vijfkampspan in Suid-Afrika" door sm Eric Hoek, LO/Sportgroep Prinses Margrietkazerne te Wezep

D

ie vijfkampspan van Nederland het in Bloemfontein geskiedenis gemaakt deur goeie kompetisie. Baie dankie Suid-Afrika. Op uitnodiging van Zuid-Afrika konden we dit jaar een wedstrijd en/of een trainingskamp houden in Bloemfontein. Ideaal zo vroeg in het jaar een trainingskamp onder zonnige omstandigheden. De andere Europese landen Duitsland, Noorwegen en Oostenrijk dachten er net zo over. Voor de vijfkampers(sters) uit Lesotho en Namibië was deze, door Zuid-Afrika voor het eerst georganiseerde wedstrijd, een bijzondere ervaring. De legering- en trainingslocaties zagen er volgens Europese normen uit. Ruim voldoende dus. We hebben de eerste week veel kunnen trainen en onze wedstrijdmomenten gepakt. Wel even wennen het sporten op 1500 meter hoogte en met 34 graden Celsius. Ondanks de hoogte en de warmte werden er PR’s gebroken door Harold Visser, Chris Hamerlinck en Renate van der Hoek. Dus wat ons betreft een perfect begin van een belangrijk seizoen en voor herhaling vatbaar. Eén trainingsprikkel per dag Uiteraard hebben we van de gelegenheid gebruik gemaakt

om verlof op te nemen en Zuid-Afrika verder te verkennen. Dit mocht alleen niet ten koste gaan van de opgebouwde kracht en het uithoudingsvermogen. Dus minimaal één trainingsprikkel per dag. Als eerste hebben we Kaapstad en omgeving bekeken. Bekende plaatsen zoals: De Tafelberg, Robben-eiland en Kaap de Goede Hoop ontbraken natuurlijk niet. Ook hebben we ervaren dat de kloof tussen arm (zwart) en rijk (wit) nog onoverbrugbaar is. Baie dankie Suid-Afrika Na dit zeer zuidelijk avontuur op weg naar het Krugerpark, op zoek naar de "Big 5": Olifant, Renoster, Leeu, Buffel en Luiperd oftewel: Olifant, Neushoorn, Leeuw, Waterbuffel en Luipaard. De tochten die we hebben gereden, vanuit het Skukuza rustpark, bestrijken maar een klein gedeelte van het Krugerpark dat net zo groot is als Nederland. Toch hebben we het geluk gehad dat we vier van de "Big 5" hebben gezien. Helaas hebben we het luipaard niet gezien, dus moeten we over twee jaar maar weer eens naar Zuid-Afrika. Welnu, na een goede basis te hebben gelegd gaan we er de komende periode met een gezonde kleur weer vol tegenaan. Baie dankie Suid-Afrika.

De Kaap. V.l.n.r.: Hennie Blikman (BIMS), Eric Hoek, Gerard Zonneveld, Ruud Lenoir, Alex Berding, Daniel Muller, Harold Visser, Rob Jansen, Roelof Driesen, Chris Hamerlick, Johan Balk en Renate van de Hoek

16

Zandloper

Afscheid

Onvergetelijk afscheid door kol Peter Rommelse

D

e wijze waarop de commando-overdracht en mijn afscheid van de LO/Sportorganisatie zijn verlopen, komt overeen met de gevoelens die ik heb over die drie jaar als commandant en die 30 jaar bij de LO/Sportorganisatie. Een goede sfeer, een prima organisatie, veel waardering en een dosis geluk, dit maal ten aanzien van het weer. De combinatie van het intieme ochtendprogramma en het afscheid tijdens de lunch, de formele overdracht en de receptie, die prima en stijlvol verliepen en een afsluiting in kleine kring met de familieleden gaven mij de gelegenheid er met volle teugen van te genieten. Uit handen van de generaal Nicolai heb ik tijdens de commando-overdracht de legpenning van verdienste van het COKL-ressort gekregen. Hij heeft daarbij aangegeven dat de voordracht vanuit de LO/Sportorganisatie heeft plaatsgevonden. Daar ben ik trots op. Velen, ook oudgedienden, zijn die dag aanwezig geweest. Van een groot aantal mensen die waren verhinderd, heb ik leuke en hartverwarmende reacties gekregen, ook vanuit het uitzendgebied. Ik kijk momenteel op een flat-screen dat ik heb aangeschaft van het cadeau van het personeel van de LO/Sportorganisatie. Ik heb veel andere aandenkens en cadeaus mogen ontvangen. De belangstelling en waardering waren hartverwarmend en zullen in mijn herinnering verankerd blijven.

Kol Peter Rommelse

Hartelijk dank Ik heb veel gegeven in die dertig jaar bij de LO/Sport-organisatie, maar heb ook veel mogen ontvangen, vooral op het persoonlijke vlak. Goede collega's en vrienden, onderling respect, het elkaar aanvullen en waarderen, zijn voor mij belangrijke peilers geweest. Dat geldt voor iedereen in de LO/Sportorganisatie, van het management tot de LO/Sportinstructeurs. Mijn hartelijke dank hiervoor. Ik wens u en de uwen en de LO/Sportorganisatie, het allerbeste voor de toekomst.

Kol Peter Rommelse en partner Chantal Veltmeijer in de bloemen gezet

17

Zandloper

Het Werk

De KNLTB voert nieuw speelsterkte systeem in door sm Richard Hesterman, H PL/C Sie LO/Sport KMA, Adviseur tennis

T

ennis heeft door de jaren heen bewezen dat het een sport is die boordevol staat van tradities. Nog steeds is er een aantal etiketten bij deze sport dat het elan hooghoudt. Toch heeft de Nederlandse tennisbond met ingang van 1 januari 2002 een nieuw speelsterkte systeem ingevoerd; Iedere tennisser/ster die competitie of toernooien gaat spelen is in het bezit van een spelers- of ledenpas. De meeste tennisverenigingen in Nederland zijn aangesloten bij de Koninklijke Nederlandse Lawn Tennis Bond (KNLTB) en laatstgenoemde organisatie verzorgt onder andere de ledenpassen. Buiten je foto, naam en vereniging, staat ook je speelsterkte vermeld. Doel van het indelen van speelsterkte is dat ongeveer even sterke tennissers tegenover elkaar komen te staan. Uitdagend voor mensen die de tennissport in wedstrijdverband beoefenen is het feit dat wanneer ze sterker worden, ‘hoger’ worden ingedeeld. Voor de hoger geklasseerde toernooien komt vaak ook het fenomeen prijzengeld om de hoek. Iets wat voor de semi beroepstennissers ook niet onbelangrijk is. DSS oftewel het Dynamische Speelsterkte Systeem. Zo heet het ingevoerde systeem. Werd voorheen de sterkte aangegeven met een letter op je spelerspas, ‘E’ was beginner ‘A(1)’ de hoogste amateur, nu staan er cijfers op vermeld. Hieronder laat ik de verschillen even zien: Oud E (beginner) D2 D1 C2 C1 B2 B1 A2 A1

Nieuw 9 8 7 6 5 4 3 2 1

Sm Richard Hesterman In de praktijk kan het net als voorheen, dat je qua enkelspeler niveau 6 en bij het dubbelspel niveau 5 kunt zijn. Je kunt in de toekomst qua speelsterkte stijgen door goede competitie- en toernooiresultaten te halen. Deze resultaten worden door de KNLTB bijgehouden zodat bij een herschikking in het nieuwe jaar je een nieuwe sterkte zou kunnen krijgen. Het is te detaillistisch om uit te leggen hoe punten verkregen kunnen worden. Het grote verschil met het oude systeem is, dat je nu ook kunt degraderen! Zo’n degradatie gaat over een langere periode; ongeveer drie jaar. Bij het oude systeem kon men een eenmaal bereikte status qua speelsterkte niet meer afpakken. Een speler of speelster die fysiek het wedstrijdniveau niet meer aan kon, werd vaak niet in de gelegenheid gesteld om wat lager te kunnen spelen. Oplossingen werden gezocht in het toernooien uitschrijven voor een bepaalde leeftijdscategorie. Je had dan bijvoorbeeld C 35+ toernooien, dus alleen voor tennissers die sterkte C hadden en 35 jaar of ouder waren. Een logisch gevolg bij het DSS is dat bij het uitblijven van resultaten (geen competitie of toernooien) je automatisch naar een lager niveau zakt in de toekomst. Downloaden Voor de LO/Sportinstructeur is het belangrijk dat hij of zij in grote lijnen van deze verandering van de benaming van speelsterktes afweet. Op aankondigingposters van toernooien komt dus voortaan de sterkte in cijfers te staan. Als LO/Sportinstructeur kan en hoef je niet alles in details van elke sport te kennen. Maar wat betreft de (spel)sporten, die veel bij ons worden beoefend, is het lovenswaardig om op de hoogte te blijven. Wie is het (niet) overkomen in de praktijk? Dat hij of zij niet wist dat je bij volleybal de bal met de voet mag spelen, of dat bij badminton de puntentelling veranderd is alsmede de spelregels bij zaalvoetbal (overigens eerder door kap Jan Maree beschreven)? Mocht je vanwege verhoogde tennisactiviteiten in en om het LO/Sportbureau belang hebben bij nog meer informatie of zoek je mooie toernooischema’s (trouwens perfect bruikbaar voor andere sporten), surf dan naar de website van de KNLTB: www.knltb.nl (de info kun je downloaden).

Deze beweging is weer volop te zien op de tennisbaan

18

Zandloper

Personeel

Van uw Personeelsdienst door dhr Harry Jansen, HPers LO/Sportorganisatie Amersfoort

Op 1 april jl. was mevrouw José Vollmuller (adm HPers) 25 jaar bij Defensie. Hiervan heeft zij, op één maand na, vijf jaar doorgebracht bij onze LO/Sportorganisatie. Uiteraard werd deze dag gevierd en door de heer Harry Jansen werd het certificaat met de daarbij behorende gratificatie overhandigd. Mevrouw José Vollmuller (Adm HPers ) ontvangt certificaat uit handen van Dhr Harry Jansen Dhr Sam Bakarbessy (bureau Facilitair) bedankt een ieder voor de grote belangstelling die hij mocht ontvangen tijdens zijn ziekte. Sam is met succes gedotterd in het ziekenhuis en is inmiddels weer aan het werk.

Marc de Groot krijgt hier het rode koord omgehangen door: Jan Maree en Rob Zimmermann

Leon Kluitenberg en Marc de Groot tonen hun nieuwe aanwinst

Met zichtbare trots, werd op 11 april jl., door kol Rob Zimmermann twee tevredenheidsbetuigingen uitgereikt met de rode koord als Leon Kluitenberg krijgt hier het onderscheiding. Op de Oranjekazerne te rode koord omgehangen door: Jan Schaarsbergen ontvingen onze collega’s sm Maree en Rob Zimmermann Leon Kluitenberg en sgt Marc de Groot de koord omkleed met de volgende waarderingsreden; Vanwege het verrichten van levensreddende handelingen bij een ernstig ongeval van een Noorse burger op de skipiste in Noorwegen tijdens de oefening koudweertraining 11 LMB. Bij Leon Kluitenberg werd deze waarderingsreden aangevuld met de omschrijving: en vanwege adequaat optreden bij een ongeval op de snelweg op 2 februari 2002. De LO/Sportgroep was getuige van deze bijzondere gebeurtenis

Verplaatst personeel: Naam Elnt Klaassen E Sgt Dassen J.M.B. Sgt Lamers R.A.P.J. Sgt1 Vriesema P. Sgt1 Eemsing M.A.M. Sgt1 Ruijgrok Sm Dekkers M.C. Aoo Wouters J.B.H. Sgt Bais A.E.

Per 01-01-2002 08-04-2002 08-04-2002 08-04-2002 08-04-2002 08-04-2002 01-05-2002 01-04-2002 01-05-2002

Waar Assen Amersfoort Amersfoort Amersfoort Amersfoort Amersfoort Den Haag Breda Amersfoort

Vertrokken personeel: Naam Sgt Boshuizen R. Sgt1 Veen van A.W.

Per 22-05-2002 01-05-2002

Reden Eervol ontslag Ontslag op verzoek

Ambtsjubileum: Naam Sm Pasman G. Elnt Manders B

Per 02-05-2002 08-05-2002

Reden 24 jaar/ zilv.med 24 jaar/ zilv.med

19

Bijzonderheden Bevordering tot elnt VTO-2 VTO-2 VTO-2 VTO-2 VTO-2 Regio, per 01-03-2002 gedet Sportcomm. detachering

Zandloper

Het werk

Colofon

Wist u dat

De Zandloper is een uitgave van en voor de LO/Sportorganisatie KL.

door aoo Richard Wichhart

Redactie(raad)

• Het verschil tussen de jongste en oudste werknemer van de LO/Sportorganisatie 38 jaar bedraagt;

Voorzitter:

• De oudste werknemer ons aller moeder ‘Overste Cato’ is;

Hoofd-/eindredacteur:

• De Zandloper vanaf januari 2002 op Intranet staat;

Redacteur:

Vacant

sm Mike Becker (06-51784816) sm Richard Hesterman (*06-529-3624) sm Jan Welling (*06-532-48163) sm André Wijnberger (*06-345-3320-419) dhr Chris Harts - TGTF (*06-557-66416) sgt Sibyl Gassner (*06-549-64630)

• Dat er een poging wordt gedaan om de foto’s van de Commando-overdracht op Intranet te zetten; • Deze dan te vinden zijn op onze LO/Sportsite; • Het weightco@ch programma, (TGTF), nog niet op Internet beschikbaar is;

aoo Richard Wichhart (*06-500-61213)

Redactie-Kopijadres:

LO/Sportorganisatie KL Redactie Zandloper Bernhardkazerne MPC 53 B Postbus 3003 3800 DA Amersfoort Tel: PTT: 033-4661213 MDTN: *06-500-611213 Mobiel: 06-22412928 Mail: Wichart, REM LOSPORT KCEN E-mail: [email protected] E-mail [email protected]

• Daniëlle Vriezema u hierover via De Zandloper op de hoogte zal houden; • Jan Maree, partner Anja en Britt blij zijn met de geboorte van hun zoon en broertje, Tim Olivier; • Wij Tim Olivier en de familie veel geluk en gezondheid toewensen.

Kopij/brieven volgende uitgave dienen uiterlijk 17 mei 2002 bij het kopijadres te zijn.

Welke foto’s horen hierbij. op de CD staat geen commandooverdracht nr. 4. Er staan wel mapjes in met de naam: comman-2 comman-3 comman-5 comman-6 comman-9

20

Pre-press:

PlantijnCasparie Zwolle

Druk:

PlantijnCasparie Zwolle

De inhoud van dit blad weerspiegelt niet noodzakelijk de mening van de C-LO/Sportorganisatie. De redactie behoudt zich het recht voor ingediende kopij niet of gedeeltelijk te plaatsen. De inhoud van ingezonden brieven en artikelen blijft voor rekening van de schrijver. Artikelen uit dit blad mogen overgenomen worden mits de bron wordt vermeld.