Sportorganisatie. Koninklijke Landmacht

ZANDLOPER Koninklijke Landmacht

Colofon Redactie(raad) Voorzitter kap Sjors Röttger (MDTN *06-500-61484)

Tel: PTT 033-4661213 MDTN *06-500-61213 Mobiel 06-22412928 Mail defensienetwerk Wichhart, REM LOSPORT BDFPL E-mail internet (werk) [email protected] E-mail internet (prive) [email protected]

Hoofd-/eindredacteur aooi Richard Wichhart (MDTN *06-500-61213)

Kopij/brieven volgende uitgave dienen uiterlijk 18 juni 2004 op het kopijadres te zijn.

Redacteur smi Mike Becker (MDTN *06-578-62833) smi Richard Hesterman (MDTN *06-566-5303) smi Jan Welling (MDTN *06-500-61839) smi André Wijnberger (MDTN *06-500-61484) sgt Sibyl Gassner (MDTN *06-549-64630) dhr Taco Visser-TGTF (MDTN *06-557-66418) dhr Paul Lindeboom (MDTN *06-500-61013)

Vormgeving & lay-out Sectie Grafische Vormgeving, Frederikkazerne Den Haag

De Zandloper is een uitgave van en voor de LO/Sportorganisatie KL.

Redactie-Kopijadres LO/Sportorganisatie KL Redactie Zandloper Bernhardkazerne MPC 53 B Postbus 3003 3800 DA Amersfoort

Druk PlantijnCasparie Zwolle

De inhoud van dit blad weerspiegelt niet noodzakelijk de mening van de C-LO/Sportorganisatie. De redactie behoudt zich het recht voor ingediende kopij niet of gedeeltelijk te plaatsen. De inhoud van ingezonden brieven en artikelen blijft voor rekening van de schrijver. Artikelen uit dit blad mogen overgenomen worden mits de bron wordt vermeld.

Uitgezonden personeel Smi Wiljan van Vijfeiken (buddy aooi Fred Timmermans, Weert) Rnr 59.09.15.651 1 (NL) NSE SFOR 16 LO/SPORT BASE BUGOJNO NAPO 85, 3509VP UTRECHT E-mail: [email protected] Terug: november 2004, Eindhoven

Sgt Chantal de Cock (buddy sgt Richard Balk, Hilversum) Rnr 77.07.20.756 1 (NL) NSE SFOR 16 LO/SPORT BASE BUGOJNO NAPO 83, 3509VP Utrecht E-mail: [email protected] Terug: november 2004, Eindhoven

Sgt1 Maikel Vergunst (buddy sgt Adam Mahulette, Schaarsbergen) Rnr 73.08.01.158 1 (NL) INFBAT C-TEAM SFIR 3 NAPO 180, 3509VZ UTRECHT E-mail: [email protected] Terug: juli 2004, Eindhoven

Sgt Hans Feenstra (buddy sgt Hinco Jan Kwast, Wezep) Rnr 79.08.20.129 1 (NL) BLMF SPTSQNDET SFOR 16 LO/SPORT BANJA LUKA NAPO 85, 3509VP Utrecht E-mail: [email protected] Terug: november 2004, Eindhoven

Informatiebulletin Laat eens iets van je horen!

van en voor de LO/Sportorganisatie Nummer 5, juni 2004

Fit for Action

LO/Sportorganisatie

DIENSTVAKDAG

Inhoudsopgave

LO/Sportorganisatie

Jaargang 11, nummer 5, juni 2004

7.

Afscheid van maj Jan Pasman

Dienstvakdag LO/Sportorganisatie

3

Van de commandant

4

Bijscholing 2004

6

Afscheid maj Jan Pasman

7

Van uw Personeelsdienst

7

VAKOL ervaring

8

Schot in de roos

11

LO/Sport kort

12

Open dagen KL RvS Oirschot

14

Militair Revalidatie Centrum Aardenburg ondersteunt sporters

18

Zo zit dat...

19

De Pen

20

Wetshapers

21

Van uw Medezeggenschapscommissie

22

Kampioenschap Rugby

23

Op 15 september wordt de LO/Sportorganisatie een Dienstvak. Een historisch moment waarop het personeel van de LO/Sportorganisatie formeel in een eigen dienstvak wordt ondergebracht. Uiteraard zal dit heugelijke feit uitbundig gevierd worden. De uitreiking van het ‘Dienstvak LO/Sport’ zal plaatsvinden op Groot Heidekamp te Arnhem (Schaarsbergen) ten overstaan van het huidig actief dienend LO/Sportpersoneel en overige genodigden. Behalve dat de uitreiking door de BLS een formeel en ceremonieel karakter heeft, zal de middag ook feestelijk worden omlijst. Oudgedienden en trouwe lezers van de Zandloper, worden in de gelegenheid gesteld zich hiervoor op te geven.

14. Open dagen KL

Uitgezonden personeel

21. Wetshapers

U kunt dat doen door deze onderstaande strook op te sturen, waarna u de nodige informatie toegestuurd zult krijgen.




Graag wil ik mij opgeven voor de Dienstvakdag op 15 september a.s.

24

Ik kom met … personen Naam: Adres: Woonplaats:

Opsturen naar: Coverfoto: Brigadesport JPK te Assen.

Secretaresse LO/Sportorganisatie T.a.v. Ria Kuijpers Barchman Wuijtierslaan 198 Postbus 3003 3800 DA Amersfoort

Van de commandant Als jullie deze column lezen dan zit ik waarschijnlijk nog ergens in Zuid-Europa uit te blazen van een uitdagend, spannend en soms ook wel erg hectisch jaar. Misschien dat sommigen van jullie mijn goede voorbeeld ook gevolgd hebben en deze Zandloper dus later onder de ogen krijgen. De “vroege lezers” hebben in ieder geval het voordeel dat ze de vakantie nog tegoed hebben. Geniet er met volle teugen van, zou ik zeggen, en laad de batterij maar eens lekker op. In deze Zandloper zal ik, naast een aantal losse onderwerpen, vooral aandacht besteden aan de enigszins vernieuwde Toekomstvisie. Deze is inmiddels, samen met de Missie en de Speerpunten, ook in huisstijl verspreid.

Toekomstvisie De aandachtige lezer heeft zeker wel gezien dat er enige (kleine) verschillen in het model zijn aangebracht. Dat zijn niet alleen cosmetische aanpassingen, maar er zit een gedachte achter die ik graag met jullie wil delen. Ik zal de belangrijkste hier bespreken. Het dak van het model: de Missie van de LO/Sport In het dak van het model, dat feitelijk een vereenvoudigde weergave van onze Missie is, zien jullie dat de term “van spijkerbroek tot Bosnië” is aangepast door het invoegen van de kreet “inzetgereedheid”. De reden zal duidelijk zijn. Niet alleen wordt zo langzamerhand de hele wereld het speelveld

van de Koninklijke Landmacht, het is ook zo dat er een accentverschuiving zichtbaar is in de taakstelling, namelijk van een voornamelijk op vredesoperaties in het lage geweldsspectrum gerichte KL, naar een KL die ook moet kunnen optreden in het hogere spectrum. De gevolgen daarvan zijn duidelijk zichtbaar in de KL en in de LO/Sportorganisatie. Denk maar eens aan het toenemend belang van fysieke en (vooral) mentale vorming, de Gravendienst en onze rol daarin, het verschuiven van deëscalerende naar meer agressieve vormen van toepassen van geweld, enzovoorts. Dat we onze producten geleidelijk daar aan gaan aanpassen is al in vorige Zandlopers aan de orde gesteld. Dat zal dus ook leiden tot inhoudelijke aanpassingen van de

linker poot van het model: Vakmanschap. Er zal nog meer een beroep op het LO/Sportpersoneel worden gedaan om kennis te vergaren over het operationele proces en de vertaling daarvan te maken naar onze producten. Bedrijfsvoering In de rechter poot van het model zien we een vereenvoudiging van termen (van interdependentie autonomie naar vrijheid in gebondenheid), maar belangrijker zijn de eenvoudige letters: IKZ=BV. Tijdens de bijscholingen is/wordt er veel aandacht aan bedrijfsvoering geschonken. Dat doen we niet alleen omdat een doelgericht en doelmatig ingerichte organisatie van belang is om onze klanten zo goed mogelijk te kunnen bedienen (de goede dingen doen, maar dan ook goed, tegen zo laag mogelijke kosten!), maar een goede bedrijfsvoering “tussen de oren van het LO/Sportpersoneel” is noodzakelijk om de gevolgen van SBSKL te overleven. We zullen in de loop van dit jaar namelijk veel functionarissen gaan verliezen die zich dagelijks met de bedrijfsvoering bezig houden. Rond juni al zal onze Hoofd PZ verdwenen zijn, waardoor ongetwijfeld een aantal personeelsprocessen moeizamer zullen verlopen. Ook binnen de sectie Controller zullen vacatures gaan vallen. Hierdoor zal het lastiger worden om de voorwaardelijke processen net zo goed te laten verlopen als nu het geval is en zal er een groter beroep worden gedaan op de “trainingspakken” om de zaak aan de gang te houden. Personeel Tot slot nog even iets over de personeelscomponent van het model. Niet voor niets staat dit in het hart van het model. De veranderingen zijn ingegeven door de bewegingen die momenteel in de KL gaande zijn rond het aspect Mentale Vorming. Het is essentieel dat LO/Sportpersoneel zich bewust is van de aspecten van deze codes. Tevens is het aspect “Ethisch Handelen” toegevoegd. Het zal duidelijk zijn dat in een geweldsorganisatie, zoals de KL, de grenzen van het ethisch handelen al snel worden geraakt of zelfs overschreden. Geweld moeten toepassen en tegelijkertijd de ethische aspecten in het oog houden, is een wankele balans. De recente berichten uit Irak onderschrijven deze boodschap. De gemelde mishandelingen en martelingen en de gepubliceerde foto’s van ontklede krijgsgevangenen zijn een waarschuwend signaal van hoe snel de grenzen overschreden kunnen worden. Wat moeten we daar nu mee, hoor ik menigeen denken. Wel nu, vertaal dit maar eens naar de normale dagelijkse praktijk, waarin we werken aan de aspecten gehardheid en gevechtsbereidheid. Dat kan vaak pas succesvol worden getraind als we soms ook tot het gaatje gaan. Daarmee raken we dus die grens van optimale opleiding en training en die van ethiek. Weten waar je mee bezig bent, bewust handelen en goed evalueren kunnen je helpen die grenzen niet te overschrijden. De centrale waarden van de KL Inmiddels is door een werkgroep, waarin ook de LO/Sport vertegenwoordigd was, heel slagvaardig gewerkt aan het vaststellen van de centrale waarden voor een goed functio-

nerende KL. Deze centrale waarden, met daarbij een korte omschrijving, wil ik jullie niet onthouden. Zij zijn een waardevolle spiegel zijn voor het eigen gedrag: • Professionaliteit: je vak verstaan, kennis toepassen op het juiste moment, regels en normen in acht nemen en voorbeeldgedrag, waaronder een goede mentale en fysieke conditie. • Discipline: uiterlijke en innerlijke beheersing, wetten en regels respecteren, goede omgangsvormen en loyaal uitvoeren van besluiten. • Weerbaarheid: staan voor je zaak, risico’s durven nemen, tegenslagen verwerken, effectief blijven onder druk en algemeen belang hoger stellen dan eigen belang. • Teamgeest: wederzijds respect, het beste uit het team halen, open staan en wederzijds vertrouwen. • Verantwoordelijkheidsbesef: bereid zijn keuzes te maken met ernstige gevolgen, breder belang voorop stellen, verantwoordelijkheid dragen en verantwoording afleggen, anderen durven aanspreken, open en zonder terughoudendheid informatie verstrekken. • Integriteit: morele dilemma’s onderkennen en verantwoorde afweging kunnen maken tussen organisatie en persoonlijk belang. Deze centrale waarden vormen de leidraad. Geen machtsmisbruik of enige vorm van intimidatie gebruiken en eerlijk en betrouwbaar zijn. De mentale component Vanuit deze centrale waarden is een keuze gemaakt voor een beperkt aantal mentale competenties, die in de opleidingen speciale aandacht moeten krijgen. De keuze is gevallen op: • Gevechtsbereidheid • Gehardheid • Teamgeest. Met deze keuze kunnen we prima uit te voeten. Het sluit mooi aan bij onze vormingsmatrix en bovendien zijn het competenties die zich erg goed door LO/Sportactiviteiten laten ontwikkelen. Volop kansen dus voor onze organisatie om van nog groter belang voor de operationele inzet van de KL te worden. Afscheid van maj Jan Pasman, de legpenning van verdienste…. Op 18 mei, de verjaardag van Jan, is in een volle Officiersmess op “De Knobbel” afscheid genomen van majoor Jan Pasman. Jan heeft bij die gelegenheid de LO/Sportlegpenning van verdienste mogen ontvangen. Vooral zijn grote kennis van zowel de wensen van het personeel als van de functies in onze organisatie, heeft er de laatste jaren voor gezorgd dat het In-, Door- en Uitstroomproces voor nagenoeg alle collega’s op een zeer goede manier is verlopen. Door het vertrek van Jan verliezen we niet alleen een monumentale collega, maar ook het boegbeeld van de personeelszorg. Jan, nogmaals hartstikke bedankt voor alles, we zullen je missen (doen we nu al!) en veel geluk en gezondheid voor de toekomst samen met Agnes en de kinderen. Door kol Rob Zimmermann

Van uw Personeelsdienst “Mijn hobby werd mijn werk en mijn werk werd mijn hobby”

Bijscholing 2004 Medio december vorig jaar kreeg ik van mijn commandant, de maj Ruben Driever, te horen dat ik voor een half jaar steun mocht gaan leveren aan de LO/Sportschool (LOSS) in Amersfoort. In Seedorf zou het een stuk rustiger worden in verband met SFOR 15 en 16 en SFIR 3 en in Amersfoort hadden ze door omstandigheden iemand nodig. Nou dacht ik in eerste instantie, het is wel weer intern, maar het lijkt me wel leuk om als rouge te participeren in de klimopleidingen. Het mocht helaas niet zo zijn. Ze zochten iemand om een algemene functie op de LOSS te vervullen. Nou daar ging ik dus op 12 januari. In plaats van rechtsaf richting Duitsland, ging de auto rechtdoor via de A2 naar het noorden. In Amersfoort had ik een gesprek met de kap Ruud Dominicus en hij vertelde mij dat ik de cursusleider bijscholing 2004 zou worden. Dat was een donderslag bij heldere hemel, want daar had ik dus helemaal geen rekening mee gehouden. Nu moest ik vanuit de praktijk het theorielokaal in en dan ook nog ten overstaan van die mondige LO/Sportcollega’s. Ik kreeg een bureau toegewezen en op papier stond precies wat de bedoeling was met betrekking tot de bijscholing. Veel succes. Nou zo is het gelukkig niet gegaan. Ik heb heel veel steun gehad van de mensen van de staf. Niemand was te beroerd om mij daar waar nodig te helpen. Vanaf dat moment heb ik veel achter mijn bureau gezeten en gelezen, gelezen en nog eens gelezen. Ik moet zeggen dat is me wel tegengevallen om veel achter een bureau te zitten, maar daarentegen is het wel zo dat ik er een hoop van opgestoken heb. Reanimatie Na een aantal weken ingewerkt te hebben stond half februari de eerste bijscholing voor Staf- en Regiopersoneel op de rol. Het ideale van de bijscholing dit jaar is dat iedereen op zijn eigen niveau wordt bijgeschoold. De thema’s dit jaar zijn door de meeste personen als positief ervaren. Ze staan natuurlijk niet voor niets gepland want ze vormen een belangrijk bestanddeel van de speerpunten van onze commandant. Vooral het integraal samenwerken is voor iedereen op de werkvloer iets waar we steeds meer mee te maken krijgen willen we ons product maximaal kunnen etaleren. Ook praktisch gezien is het belangrijk om in deze drukke tijden alles goed op elkaar af te stemmen om zodoende de militair te trainen voor zijn of haar functie. Over de reanimatie is iedereen het wel eens dat het belangrijk is om jaarlijks te herhalen en eventueel uit te breiden met actuele zaken van dat moment. Beginnende lesgever De bedrijfsvoering is nog niet voor iedereen dagelijkse kost maar we moeten wel allemaal weten waar het een en ander vandaan komt. Ze kunnen wel van alles beslissen op Staf en

Regio niveau, maar het is toch wel prettig als je de achtergronden een beetje kunt plaatsen. Trouwens, naarmate je langer in de organisatie zit, zul je steeds meer met bedrijfsvoering te maken krijgen. “Last“ maar zeer zeker niet “least” het gedeelte vorming. We lopen wel voor op de rest van de KL maar daar ligt wel een hele grote uitdaging waar we met z’n allen iets heel moois van kunnen maken. Het bouwen en uitproberen van triggers is een hele mooie gelegenheid om voor de gehele LO/Sportorganisatie iets neer te zetten waar iedereen in zijn of haar lessen ten aanzien van vorming gebruik van kan maken. Zodoende kan ook de beginnende lesgever met wat handvatten het juiste gedrag boven halen bij de militairen in de les om te zorgen dat deze zo goed mogelijk zijn voorbereid op hun taak. Wennen Na drie bijscholingen gehad te hebben voor de staf, regio en de commandanten mocht ik in de zesde bijscholing zelf aan de bak. Bijscholing vier ging niet door omdat er te weinig inschrijvingen waren en de vijfde bijscholing werd door andere instructeurs gegeven, als voorbeeld. De specialisten deden de reanimatie en de bedrijfsvoering, terwijl ik de andere speerpunten mocht verzorgen. Ik moet zeggen dat het best wel wennen was maar alles heeft z’n tijd nodig. Ook de collega’s in de klas hebben me daar waar nodig gelukkig gesteund en niet tot aan de enkels afgebroken. Ook ben ik bezig geweest met een aantal intestdagen voor CIOS’ers die LO/Sportinstructeur willen worden. De dag was heel competentie gericht ingedeeld. Naast de reguliere Conditieproef de progressieve tiltest werd ook met nadruk gekeken naar de mensen hoe ze zich profileerden bij de onderlinge instructie en hoe ze zich gedroegen op de hindernisbaan, touwhindernisbaan en klimtoren. Op het einde van de dag werd in een persoonlijk gesprek terug gekoppeld wat de observatoren die dag hadden geconstateerd en waar men eventueel nog aan kon werken in het kader van de opleiding tot LO/Sportinstructeur. Wederzijds begrip Al met al heb ik in de afgelopen maanden heel veel geleerd. Theoretisch heb ik een hoop extra bagage in mijn rugzak kunnen stoppen. Dank aan iedereen die me daarbij ondersteund heeft. Het zou, denk ik, goed zijn voor eenieder op de werkvloer om de werkzaamheden op de staf eens van dichterbij mee te mogen maken. Dat zou alle betrokken partijen nog dichter bij elkaar brengen. Als er wederzijds begrip is voor elkaars werk is dat een goede basis om de LO/Sportorganisatie uit te dragen naar buiten toe. En dat is essentieel om nog vele jaren het mooiste beroep van de wereld te mogen uitoefenen. Ik ben wel blij dat het vanaf 1 juli weer wat dichter bij huis is. Op naar de bakermat van de KL, de KMS in Weert. Tot ziens.

Smi Richard Soree( staand), tijdens de bijscholing.

door dhr Kees Garos, Hfd P&O LO/Sportorganisatie

Functioneel Leeftijd Ontslag (FLO) Kap K. Holt per 01-07-2004

Maj Jan Pasman ontvangt de LO/Sportlegpenning Op 18 mei jl. nam maj Jan Pasman afscheid van de LO/Sportorganisatie, of was het andersom? Veel collega’s bezochten de afscheidsreceptie op de Knobbel in ’t Harde, om maj Jan Pasman op deze mooie lentedag en tevens zijn 55e verjaardag te bedanken voor zijn inzet voor de LO/Sportorganisatie. Unaniem was door het management besloten om de Legpenning van de LO/Sportorganisatie uit te reiken aan maj Jan Pasman. Tenslotte heeft hij veel betekend voor de LO/Sportorganisatie en vervulde vele sleutelposities, waaronder die van Personeelsfunctionaris. Zoals hij zelf aangaf; “mijn hobby werd mijn werk en mijn werk werd mijn hobby”. Ingrediënten die leiden tot het ontstaan van workaholics. ‘Brombeer’ Tijdens zijn afscheid werden vele toespraken gehouden. Door de emotie in de stem van kol Rob Zimmermann, bleek

Eervol ontslag Sgt Groot M.

per 22-06-2004

Zilveren medaille Smi Hesterman R.J.

per 14-07-2004

Geslaagd VTO-3 Smi Burgers R.F. Smi Verploegen W.T.B.M. Smi Brocks F.W.A. Smi Sibbald M. Smi Heerkes G.J. Smi Wobbema L. Smi Alards W.M. Smi Dekkers M.C. Smi Wijffels E.M.I. Smi Wessel A.L. Geplaatst als BOT Sgt1 Flier S. Sgt1 Hogenhout E Sgt1 Hoek R van der Sgt Boot W. Sgt Klein Entink D.P.

(GMK) (LTK) (KvOK) (KCT) (KCT)

Geplaatst als BOT-officier Elnt Ham M. (RvS)

dat dit afscheid hem zwaar viel. Wel te begrijpen want zijn band met deze ‘brombeer’ bestaat al wel zeker dertig jaar; samen hebben zij veel vreugde en leed gedeeld. Ook maj Ronald Hagénus sprak zijn waardering uit voor zijn ‘tweede vader’. Een bewuste woordkeuze die nogmaals de rol bestempelde die maj Jan Pasman vervulde. Derde levensfase De belangstelling van de vele collega’s deed maj Jan Pasman zichtbaar goed en in zijn afscheidsrede sprak hij heel resoluut over het ingaan van zijn derde levensfase. Hele scenario’s heeft hij bedacht, waaronder zijn studie geschiedenis. Duidelijk is dat deze ‘brombeer’ nog niet met zijn winterslaap gaat beginnen, maar het feit blijft dat de LO/Sportorganisatie een markant persoon heeft verloren. Namens de redactie wensen wij Jan, zijn vrouw Agnes en kinderen nog vele gelukkige en gezonde jaren toe. Aooi Richard Wichhart

VAKOL ervaring De afgelopen periode heb ik als deelnemer de Voortgezette Algemene Kaderopleiding Luchtmobiel (VAKOL) mogen meemaken. Daarbij heb ik weer veel geleerd. Met dit schrijven wil ik mijn ervaringen delen. “Kennis die je deelt vermenigvuldigt zich”.

Allereerst moet ik een compliment geven in verband met de kwaliteit van de cursus en de professionaliteit van de begeleiding. Hiermee doel ik op zowel de LO/Sportinstructeurs als de kaderinstructeurs van het O&T peloton van Luchtmobiel. Verder in dit artikel zal ik me voornamelijk richten op ons eigen vakgebied, maar het vakmanschap en kwaliteiten van de instructeurs van het onderdeelkader mag niet onbenoemd blijven. Positief kritisch vakman De collega’s van de LO/Sportgroep GHK heb ik ervaren als fijne collega’s met veel inzet en drang voor het leveren van een optimale prestatie. De betrokkenheid was zeer groot. Het was fijn als ik een LO/Sportinstructeur tegenkwam. Altijd werd met oprechte interesse geïnformeerd naar hoe het persoonlijk en met de groep ging. De kwaliteit van de instructie was van hoog niveau. Prima inleidingen, eigen voorbeelden, voorbeeldgedrag en terugkoppelingen hebben voor veel leerervaringen gezorgd. Daarnaast werd er op gepaste wijze ingespeeld op incidenten. Ook de fysieke opbouw van de VAKOL vond ik prima. Natuurlijk heb ik met de bril van positief kritisch vakman de cursus beleefd. Ik heb tijdens die ervaring toch weer veel geleerd. Ik kwam erachter dat ik als leerling sommige dingen toch net even anders ervaar dan dat ik als instructeur denk hoe leerlingen dat ervaren. Veel ervaringen zijn een bevestiging geweest van mijn visie, maar hier en daar heb ik die visie toch beïnvloed zien worden. Hieronder zet ik uiteen wat ik (dan wel medecursisten van de VAKOL) als cursist heb ervaren. Leren Als LO/Sportinstructeurs kunnen wij enorm veel betekenen voor de eenheid bij het aanleren van vaardigheden. Wij zijn in staat om de juiste kernaanwijzingen te gebruiken, waardoor leerlingen echt iets hebben aan een aanwijzing. Zo herinner ik me hoe sgt1 Erik Raterink de leiding overnam tijdens een speedmars omdat de betreffende leider even wegviel. Hij kon met gerichte aanwijzingen (paslengte, snelheid, looptechnische aanwijzingen) de groep enorm helpen. Ook tijdens het varen was het smi Marc Bakker die met gerichte aanwijzingen voor besparing van veel energie kon zorgen. Voorwaarde om dit te kunnen is natuurlijk analyserend vermogen kunnen omzetten in gerichte aanwijzingen. Waar wij in staat zijn vaardigheden bij te brengen,

zijn wij door datzelfde analyserende vermogen ook in staat om op het gebied van kennisoverdracht leerlingen te helpen. Zij die een prestatie moeten leveren hebben behoefte aan nuttige informatie. Daar kunnen ze iets mee en daar houden ze zich aan vast.

onderdeelskader. Bij de terugkoppeling is het dus belangrijk dat er eigen kader bij aanwezig is. Het is ook van belang dat wij als pioniers op een lijn komen met het onderdeelskader. Verregaande integrale samenwerking zal het vormingsproces positief beïnvloeden.

Trainen Allereerst is mij nog duidelijker geworden dat de factor kracht(uithoudingsvermogen) een zeer belangrijke prestatiebepalende factor is. Verplaatsingen met bepakking en gevechtshandelingen met harnas, gasmasker, helm en wapen vergen veel van de militair. Het specifiek trainen met het juiste tenue is een belangrijke fase binnen het trainingstraject. De laatste jaren hebben we bij de LO/Sportorganisatie met bijscholingen veel aandacht besteed aan de vakkennis van het personeel. We zijn sinds jaar en dag druk bezig met het trainen van onze klant. Het trainen is dan ook een essentieel deel van onze taak. We willen onze klant ook dolgraag trainen. De uitdaging is steeds weer om ondanks het gebrek aan continuïteit toch de ‘club’ zo fit mogelijk te maken / houden. Daar ligt direct een valkuil. Juist door het gebrek aan continuïteit willen we wel eens te veel in te weinig tijd. Gevolg hiervan is dat de invulling van de Lichamelijke Oefening soms ten koste gaat van het plezier in bewegen. In mijn beleving werkt dat averechts. Plezier in bewegen is een belangrijk vormingsdoel, welke als voorwaarde geldt om fysiek fit te willen blijven.

Veel professioneler Bij het bespreekbaar maken van geconstateerd gedrag is het belangrijk om dat persoonlijk te doen. Hierdoor verloopt het bewustwordingsproces vele malen sneller. Aangeven van algemeen waargenomen gedrag (en gewenst gedrag) is voor veel militairen niet confronterend genoeg om een veranderproces op gang te brengen. Leg dus het accent op concreet persoonsgericht aanpakgedrag. Emoties van de instructeur bij het bespreekbaar maken van gedrag hebben nauwelijks invloed op de militairen. Misschien als er een hele goede band is opgebouwd, maar dan nog zal emotioneel coachinggedrag beperkt en alleen op korte termijn helpen. Veel professioneler komt het over wanneer de militair wordt

Korte prikkels Tijdens de VAKOL kregen we fysieke prikkels van soms vier klokuren. Daardoor gaan mensen gepast functioneel drukken. Het rendement van de prikkel gaat hierdoor verloren. Op sommige LO/Sportgroepen (Schaarsbergen, Assen) worden er korte prikkels toegediend welke van grote waarde zijn. Direct aansluitend aan het ochtendappèl fysieke activiteiten van 30 tot 40 minuten. Hierdoor is iedereen aanwezig, gaat er weinig effectieve werktijd verloren en zijn de leerlingen optimaal scherp en gemotiveerd. Dit werkt mijns inziens veel effectiever dan dubbeluren. Beter zou het zijn om vier keer 45 minuten te sporten dan twee of drie dubbeluren. Vormen Als LO/Sportorganisatie zijn wij min of meer pionier op het gebied van vorming. Hiermee liggen er veel kansen voor ons open. We moeten ons wel realiseren dat we pioniers zijn, anders lopen we de kans dat we in een van de onderstaande valkuilen stappen. Om werkelijk een vormingsproces op gang te brengen, is het noodzakelijk om samen te werken met de eenheid (instructeurs, kader en hoger management). De eenheidsinstructeurs maken de militair de hele week mee. Hierdoor kunnen zij geconstateerde indicatoren toetsen aan het dagelijkse functioneren. Geconstateerd gedrag kan vervolgens bij veel situaties verder ontwikkeld en bespreekbaar gemaakt worden. (Weekevaluaties, functioneringsgesprekken, beoordelingen, enzovoort). Mijn ervaring is, dat militairen niet zo gevoelig zijn voor de mening van de LO/Sportinstructeur, maar veel meer voor die van zijn eigen

gewezen op zijn gedrag, bewust wordt gemaakt van de gevolgen van zijn gedrag en daar zelf verantwoordelijk voor wordt gemaakt. Natuurlijk dienen we ons steeds af te vragen in welk traject de militair zit (AMO, FO, paraat, enzovoort). Hiermee heb ik zeker niet de illusie compleet te zijn, maar het zijn voor mij aandachtspunten welke ik naar aanleiding van de VAKOL heb ervaren. Kortom, het was voor mij heel goed om weer eens in de huid van de leerling / cursist te kruipen. Ik kan collega’s alleen maar adviseren om veel aandacht te geven aan hun analyserende kwaliteiten en hun inlevingsvermogen.

Smi Cor den Daas, LO/Sportgroep JWF in Assen

Schot in de roos

Op dinsdag 11 en woensdag 12 mei was het weer ‘feest’ voor de schutters van de Koninklijke Landmacht (KL) in de Harskamp. Strijdtoneel was baan E-links en opvallend was dat er (wederom) minder ploegen aan de start kwamen. Natuurlijk waren er allemaal legitieme redenen te bedenken, want ja, er was een schietserie en ja, er was een grote oefening ter voorbereiding op Irak aan de gang en ja, iedereen is druk, druk, druk... De dinsdag stond in het teken van Diemacogeweld en daar was de opkomst in vergelijking met vorig jaar wel erg marginaal: elf dit jaar tegen twintig vorig jaar! Heel erg jammer natuurlijk, de sfeer was echter prima en het weer deed ook goed mee. Tussen de nummer 1 en 2 zat niet al te veel verschil. Winnaar KMS sloot af met 145 en de runner-up ZE Apeldoorn met 141 treffers. Als derde eindigde het 17e Painfbat uit Oirschot met 134 treffers, dus daar viel een klein gaatje te bespeuren. Je kunt je wel afvragen of dit nu een schot in de roos was, want vanuit de hele KL maar 45 man die een Diemaco ter hand neemt is toch wel wat magertjes.

Glock Op de woensdag was het de beurt aan de pistoolschutters en ook hier "slechts" negen ploegen aan de startlijn. Hier waren de onderlinge verschillen aanzienlijk groter en dat hardlopen niet het belangrijkste is, was te zien aan de winnaar. De beveiligers uit Assen hadden gemiddeld gezien een van de langzaamste looptijden, maar ze schoten wel veruit het beste! Met maar liefst 196 punten (van de maximaal tweehonderd) namen zij de hoogste trede van het podium in beslag. De nummer 2, Kamp Holterhoek, volgde op gepaste afstand met 182 treffers en de KMA volgde op een straatlengte met 168 treffers. Constant De mannen uit het noorden van het land zaten met z'n vieren bij de eerste acht in de eindrangschikking en dat mag enerzijds opmerkelijk genoemd worden. Anderzijds is het wel logisch, want als er één club is die wel heel frequent op de schietbanen staat, zijn zij het wel en dat is beroepsmatig natuurlijk goed te verklaren. Dat zij constante schutters zijn is maar goed ook, zij zouden echter ook wel wat constanter mogen lopen, want dat was af en toe iets minder goed aan te zien... Al met al wel weer een geslaagde tweedaagse happening voor onze LO/Sportcommissie, met tevreden gezichten van Klaas, Bart en Paul! Hopelijk volgend jaar weer wat meer animo. Smi André Wijnberger, redactielid Zandloper

LO/SPORT kort Tja... spreekt voor zich

Parkeren

Een HMV-gebrevetteerde officier vliegt in een hete luchtballon en beseft dat hij verdwaald is. Beneden op de grond ziet hij een man lopen. Hij zet de daling in totdat hij binnen gehoorafstand is.

Tijdens opruimwerkzaamheden van de cursus Cordelet Vert, probeerde sgt1 Mark Reijers nieuwe parkeervakken uit. Door deze actie kwam hij wel onder het opruimen uit, maar moest toch zijn energie stoppen in het bergen van zijn voertuig.

“Neemt u mij niet kwalijk”, roept hij, “kunt u mij misschien helpen? Ik heb mijn generaal namelijk beloofd om hem een half uur geleden ergens te ontmoeten, maar ik weet niet waar ik ben!”. De man op de grond antwoordt: ”U zit in een hete luchtballon en zweeft ongeveer 25 meter boven de grond met een snelheid van 9 knopen en een koers van 2200 duizendsten. U bevindt zich tussen de 52 en 53 graden noorderbreedte en tussen 4 en 5 graden oosterlengte”. “U bent zeker onderofficier!”, roept de gebrevetteerde in de ballon. “Ja, dat klopt”, antwoordt de man, “maar hoe weet u dat?”. “Nou”, zegt de gebrevetteerde in de ballon, “alles wat u zegt is, technisch gesproken, geheel juist, maar ik heb helemaal niets aan die informatie. En al met al ben ik nog steeds verdwaald!”. De onderofficier op de grond zegt daarop: “ U bent zeker gebrevetteerd officier?”. “Dat klopt inderdaad, maar hoe weet u dat?”. “Eenvoudig”, zegt de onderofficier: “U hebt geen idee waar u bent. U weet helemaal niet waar u naartoe gaat. U hebt iets beloofd terwijl u geen idee hebt hoe u die belofte moet waarmaken en u verwacht dat ik uw probleem oplos. U verkeert nog steeds in dezelfde positie als voordat wij elkaar ontmoetten, maar op de een of andere manier is het nu ineens mijn schuld!”.

Lustrum Rugby Football Sociëty

Een ‘blonde’ secretaresse had, zoals u op de foto kunt aanschouwen, tot nu toe de primeur voor wat betreft het inparkeren, maar je hebt altijd baas boven baas.

Motortoertocht Via de Zandloper wordt er een oproep gedaan aan alle LO/Sport ‘motormuizen’ om zich op te geven voor de motortoertocht (2004). Deze jaarlijks terugkerende tocht staat in het teken van saamhorigheid binnen onze organisatie en is geschikt voor alle motoren, dus ook de shoppers, motards, sport- en supersportmotoren. Er zijn drie eventuele data gepland, te weten: 24 september, 1 oktober of 8 oktober. De start zal in het midden van het land plaatsvinden. Verzoek om zo spoedig mogelijk de data waarop u absoluut niet kunt door te geven aan smi Ronald Poulissen (LO/Sportgroep Ede). Daarna zal de definitieve datum en informatie aan de belangstellenden bekend gemaakt worden.

Brigadesportdag Zaterdag 26 juni a.s. zal de Cadetten Rugby Football Sociëty (CRFS) haar 35-jarig bestaan vieren op de KMA in Breda. Het programma zal onder andere bestaan uit een demonstratiewedstrijd, een barbecue en een ludieke wedstrijd van oud tegen jong. Bent u als oud-CRFS lid geïnteresseerd om een uitnodiging van ons te ontvangen, mail dan uw naam, adres en telefoonnummer naar [email protected] of [email protected]. U kunt ook bellen met 06-47 46 41 34 of 06-48 50 86 08. Wij hopen u in groten getale uit te mogen nodigen om samen met ons het 35-jarig bestaan van onze mooie, nog steeds springlevende, vereniging te vieren. Bestuur CRFS

De LO/Sportgroep van de Johannes Postkazerne moest al vroeg in dit jaar aan de bak met het organiseren van de Brigadesportdag. Meestal wordt de Brigadesportdag na de zomervakantie gehouden, echter dit jaar zal de periode na de zomervakantie in het teken staan van het opwerken naar de NATO Response Force (NRF). Vanaf januari 2005 moet de 43e Mechbrig klaar zijn om invulling te geven aan de NRF. 28 april was de laatste mogelijkheid om de Brigade bijeen te krijgen voor een sportieve krachtmeting. Onder leiding van smi Gert Heerkes was een attractief programma in elkaar gesleuteld. Naast de sporten die telden voor de wisselbokaal (voetbal, volleybal enzovoort) was er gelegenheid om deel te nemen aan onder andere een fietstocht, beachvolleybal, tennistoernooi, jeu de boules en een tourtocht op skeelers. Omdat de smi Heerkes ook het weer goed had geregeld kan worden terug gezien op een geslaagde dag met zo’n vijftienhonderd deelnemers. Overigens, de sportdag werd gewonnen door hetzelfde onderdeel als vorig jaar, namelijk: de C-cie van het 44 Painfbat JWF.

Open dagen KL RvS Oirschot Paraat en wereldwijd inzetbaar, dat is de slogan voor de Open Dagen. De KL wil aan het publiek laten zien dat ze direct inzetbaar zijn voor alle soorten operaties, zowel in Nederland als internationaal en onder iedere dreiging.

bijna niemand. Tegen de middag wordt het drukker. Dat komt ook door de spectaculaire demonstratie van het KCT die naast ons staan. Zij verzorgen daar het Contra Terrorisme en het parachute springen. Het is prachtig weer en iedereen kan rustig indribbelen en de puntjes op de “i” zetten. Alles loopt gesmeerd en met een goede weersverwachting voor het weekeinde zal het wel druk worden.

De voorbereidingen lopen al maandenlang onder leiding van lkol Van de Bogaert. Namens de LO/Sportorganisatie van de RvS en OTCrij zijn aooi Pasman en smi Mecking aangewezen. De dagen zelf draaien we ‘Adventure Land’ zonder steun van LO/Sportinstructeurs van buiten, dus we zijn lekker druk met zijn allen. We krijgen natuurlijk steun van de eenheden op de kazerne in de vorm van AKI-, duikinstructeurs en handlangers. Prima, deze samenwerking. Ook komen er met diverse eenheden zoals Luchtmobiel en het KCT LO/Sportinstructeurs mee, die deze ondersteunen. Je merkt in de voorbereiding dat het steeds drukker wordt. Er gebeurt van alles op de kazerne. ‘Adventure land’ Overal staan dranghekken en worden tribunes, torens, tenten, toiletten en dergelijke gebouwd. Een week voor deze dagen mag je met de auto de kazerne niet meer op. Iedereen moet achter het PMT op een weiland parkeren. Je snapt dat dit een puinhoop wordt. Ger van de Berg heeft er al een uur stilgestaan. Gelukkig had hij een bijrijder die hem in toom kon houden. Dat is maar goed ook, want jullie weten hoe groot Ger is! De dag erop kwam hij op de motor, net zoals Peter Crooymans. Gerrit gaat twee keer per dag naar een vergadering en komt met allerlei informatie terug. Hij is straks in de uitvoering sector commandant van ‘Adventure land’. Hierin zitten de klimtoren, hindernisbaan, touwhindernisbaan, verdedigingssporten, duiken en de commando’s met een paralanding en het Contra Terrorisme team met acties. De Open Dagen zijn verder verdeeld in Land of the Warriors (gevechtseenheden), Land in Motion ( bevoorrading, herstel en geneeskundige dienst), Technoland (technische hoogstandjes en verbinding), Puzzleland (inlichtingen) en Protectionland (nationale taken en bescherming) Militaire vijfkampploeg Iedereen kan gaan kijken en aan veel zaken zelf meedoen. Op vrijdag is de dag opengesteld voor de VIPS, oud militairen, scholen en genodigden. Op zaterdag en zondag kunnen de burgers terecht. Zoals gezegd wordt door ons ‘Adventure land’ verzorgd. Op de klimtoren kan men klimmen naar twintig meter en togglen. Op de hindernisbaan zijn demonstraties van de militaire vijfkampploeg, de geneeskundige dienst met brancards en 17e Painfbat met vuur en bewegen. Ook kan het publiek zelf kennis maken

met een gedeelte van de baan. De touwhindernisbaan kan worden genomen met een klettersteig valdemper. Iedereen zit altijd en overal vast, dit geldt ook voor de klimtoren. Duikinstructeurs De ARBO dienst KL en een extern burger ARBO- bedrijf zijn diverse malen komen kijken hoe het een en ander geregeld is. Zij stemmen in met onze werkwijze. We hebben ze wel erg veel uit moeten leggen omdat de LO/Sportorganisatie moet voldoen aan de burgerwetgeving. In de sporthal worden demonstraties vechtsporten verzorgd door de Topsportselectie van de KL. En als klap op de vuurpijl bieden we in het zwembad het duiken aan. Iedereen kan hier onder leiding van een duikinstructeur, één op één, te water. Hier krijgen we steun van de duikinstructeurs van duikvereniging De Zwaardvis. Het zal er wel druk worden. Al met al denk ik dat we een attractief programma hebben in ‘Adventure land’. Na een lange voorbereiding en een hectische periode zijn we er klaar voor. Let the show begin. Hectische tijd Ik heb mij in dit verslag beperkt tot ‘Adventure Land’ wat onder verantwoordelijkheid van de LO/Sportorganisatie valt. Het terrein is zo groot en er staat zo veel dat het ondoenlijk is om hier verslag van te doen. Op vrijdagmorgen is iedereen vroeg aanwezig. Onze koffiekamer is veel te klein om iedereen een plaats te geven. Daarom verhuizen we naar de zaal voor een briefing van Gerrit Pasman. Iedereen staat al ingedeeld in een schema, ook de AKI en de handlangers. De dagen erop sta je ergens anders voor de afwisseling. Gerrit legt het calamiteitenplan uit. Men heeft hier duidelijk over nagedacht in deze hectische tijd. Om negen uur dient iedereen op zijn plaats te staan, klaar voor de start. Spectaculair De dag begint erg rustig. Dit komt omdat het terrein erg groot is en er veel te zien is. De meeste mensen beginnen voor bij de poort en voordat ze bij ons zijn, dan duurt dat wel even. Er staan wat kinderen bij de toren en de touwhindernisbaan. Ze hebben geluk en kunnen een keer of drie achter elkaar deelnemen aan de activiteit, zo rustig is het. Zelfs Ger van de Berg heeft tijd om in zijn complete duikpak een kijkje te nemen bij de klimtoren. Jammer genoeg wilde hij niet togglen. Op de hindernisbaan en in de sporthal zie je

Wachttijden De start op zaterdag is hetzelfde als op vrijdag. Om halftien is het nog vrij rustig maar een uur later staat het overal goed vol. De wachttijden bij de toren en de touwhindernisbaan zijn ongeveer twee uur. Ook op de hindernisbaan is het drukker. Daar zijn de demonstraties van de militaire vijfkampploeg, het afvoeren van gewonden door de GNK en een aanval van 17e Painfbat. Vanaf de klimtoren heb je goed uitzicht en om twaalfuur ziet het zwart van de mensen. De horeca doet goede zaken. Naast de klimtoren staat een friettent met een rij bijna net zo lang als bij de klimtoren. De doorloop in het zwembad is goed en in de zaal is het druk. Lkol Hans van Zetten staat buiten met een microfoon iedereen naar binnen te dirigeren. Binnen kan men kijken en deelnemen aan diverse demonstraties van onder andere judo en teakwondo. Geslaagde dag Bij de klimtoren en de touwhindernisbaan moeten we de fuik al twee uur voordat de mensen van het terrein af moeten sluiten, anders krijgen we de wachtrijen niet weggewerkt. Er zijn wat teleurgestelde mensen, maar als je het uitlegt dan begrijpen ze het wel. En sommigen proberen elders over het hek te kruipen of met een praatje binnen te komen. Dat lukt dus niet. Zo rond vier uur worden de activiteiten gesloten en moet het publiek de kazerne gaan verlaten. Maar ja, zie ze maar eens weg te krijgen met het mooie weer. Rond de horeca tenten blijft het druk. Diverse militairen zijn al bezig om de mensen vriendelijk te verzoeken het terrein te verlaten. Wij zijn bezig met het terrein te cleanen en goed op te letten. Diverse kinderen proberen nog gebruik te maken van de touwhindernisbaan. Snel ingrijpen dus! Uiteindelijk is het terrein leeg en gaan we allemaal naar de sporthal. De burgers moeten eerst het terrein af zijn alvorens wij weg kunnen gaan. Het was een geslaagde dag zonder incidenten of ongelukken! Diverse demonstraties De zondag is een herhaling van de zaterdag. Het is alleen veel drukker. Dit komt waarschijnlijk omdat op zaterdag veel mensen nog het een en ander te doen hebben. Veel mensen komen op zondag ook voor de tweede keer, zoveel is er te zien. Rond twaalf uur ziet het zwart van de mensen over de gehele kazerne. Kap Rob Jansen van de militaire vijfkampploeg neemt na de parademonstratie de microfoon om de mensen die rond het LO/Sportveld staan te dirigeren naar de hindernisbaan voor de diverse demonstraties. Dit verloopt prima zodat het ook daar hartstikke druk is. In het zwembad loopt alles op rolletjes en hebben de duikinstructeurs het prima naar hun zin. De deelnemers vinden het wel apart om

onder water te kunnen ademen. Met zo’n drukke dag vliegt de tijd voorbij. Rond vier uur begint iedereen weer richting poort te hobbelen. Bedanken De wachttijd voor een bus is ongeveer anderhalf uur! We beginnen vast het een en ander af te breken zoals de touwen op de toren en het verzamelen van dranghekken. En weer goed opletten dat de kinderen van de installaties afblijven. We mogen wederom niet weg voor iedereen het terrein verlaten heeft en de commandogroep toestemming geeft voor vertrek. Dit is zo rond een uur of zes. Na een kort appèl kan iedereen moe maar voldaan huiswaarts keren. Alles is prima verlopen zonder incidenten of ongelukken! Naar schatting zijn er ongeveer 90.000 mensen door de poorten gekomen. Velen hebben bij ons aan een activiteit deel kunnen nemen. Als er dan niks gebeurd is, dan mag je concluderen dat onze LO/Sportorganisatie zijn zaken goed voor elkaar heeft, zowel in de opleiding als in de uitvoering. Ik wil hierbij dan ook iedereen bedanken die deze dagen tot een succes gemaakt hebben. Tot over een paar jaar, als de RvS weer aan de beurt is om de KL te promoten tijdens de Open Dagen. Ik ben ervan overtuigd dat die dagen wederom een succes gaan worden! Kap Gert Borneman, C-LO/Sportgroep RvS te Oirschot

Zo zit dat… Militair Revalidatie Centrum Aardenburg ondersteunt sporters Adventure Race is een sport die in Nederland in opkomst is. Veel LO/Sportinstructeurs van defensie zijn hier dan ook actief in. De onderdelen die in de Adventure Race gedaan worden sluiten aan bij defensie. Het gaat om activiteiten als moutainbiken, hardlopen, kajakken en touwhindernissen. Al deze onderdelen worden uitgevoerd met behulp van kaart en kompas. In Nederland heb je de bekende Red Bull Dutch Extreem die ondersteund wordt door Korps Mariniers. Daarnaast is er een serie van drie wedstrijden Dutch Adventure Race Series; dit zijn dagwedstrijden die vier tot acht uur duren. Medische faciliteiten In de tweede race van de ‘Dutch Adventure Race Serie’ gingen twee teams van Militair Revalidatie Centrum (MRC) Aardenburg van start. MRC Aardenburg in Doorn ondersteunt vier medewerkers bij het sporten, wat inhoudt dat ze gebruik kunnen maken van medische- en andere faciliteiten. Het inschrijfgeld voor de wedstrijden wordt betaald, schoenen worden aangepast door de orthopedisch instrumentmakerij van MRC Aardenburg, blessures worden direct behandeld door één van de revalidatieartsen en/of fysiotherapeuten. Door zijn enkel Op 24 april gingen vier atleten van MRC Aardenburg in Arnhem van start. Ko Poot (fysiotherapeut) en Marjolein van Zelst (logopediste) vormden een team en Bart van Zelst (sporttherapeut) en Arjen Quakkelaar (bewegingsagoog) ook. Marjolein en Arjen, niet werkzaam op het MRC, vervingen twee leden die verhinderd waren. Van de door MRC Aardenburg beschikbaar gestelde medische faciliteiten kon tijdens deze race direct gebruik worden gemaakt. Arjen Quakkelaar ging in de eerste minuut van de wedstrijd door zijn enkel en moest uiteindelijk na ongeveer drieëneenhalf uur de wedstrijd staken. Duurloop De wedstrijd begon met een rondje op de atletiekbaan, gevolgd door een hoge hindernis om de routekaarten te bemachtigen. Hierbij kwam Arjen zeer ongelukkig terecht en verrekte zijn enkelbanden. Nadat de kaart ingetekend was, gingen de teams op weg voor het eerste onderdeel, een duurloop van tien kilometer. Halverwege kwamen Bart van Zelst en de moeizaam lopende Arjen het andere team van MRC Aardenburg tegen. Fysiotherapeut Ko Poot (altijd een rolletje sporttape op zak) heeft de enkel van Arjen ingetapet. Gezamenlijk zijn de beide teams doorgelopen tot de start van het kajaktraject.

Kaartlezen Arjen en Bart gingen direct in de aanval om hun opgelopen achterstand goed te varen. Ko en Marjolein hadden wat startproblemen. De kajaks waren dit keer voorzien van een roertje en dit vraagt om een bepaalde techniek. Inmiddels waren Bart en Arjen druk bezig met hun inhaalrace over het vaartraject van negentien kilometer. Zij vertrokken als dertigste team en stapten als veertiende team de boot uit. Hier moest Arjen zwichtten voor zijn enkel en Bart vervolgde de race als solist. Na hard varen stapten Marjolein en Ko als tweeëntwintigste uit de boot. Na het kajakken moest er ongeveer anderhalve kilometer gelopen worden naar de fietsen. Het fietsen ging kriskras over de Veluwe, met als extra moeilijkheid een kaart die minder gedetailleerd was dan gebruikelijk. Dit vroeg scherp inzicht van de atleten. De organisatie had hierbij veel coördinatiefouten verwacht, maar voor de beide teams van MRC Aardenburg was dit geen probleem. Soloracende Bart kon nu het wedstrijdtempo omhoog brengen en haalde aan de lopende band andere teams en soloracers in. Marjolein en Ko namen iets meer tijd voor het kaartlezen om zo geen fouten te maken. Zeer tevreden In de wisselzone van het fietsen naar het lopen kwamen ze Bart tegen. Hij had het volgende onderdeel, een loop van vijf kilometer er net op zitten en was op weg naar het laatste gedeelte van de race. In de wisselzone gaf Bart het team nog wat tips en ging toen per fiets naar de finish. Bart kwam als achtste over de streep en als derde soloatleet. Helaas kon hij geen aanspraak maken op deze klassering, omdat hij als team deelnam aan de race. Gezien het verloop van de wedstrijd was Bart zeer tevreden. Het team Ko en Marjolein kwamen als twintigste overall over de streep en als vijfde mixteam. Bij de volgende wedstrijd op 2 oktober in Wijk aan Zee verschijnt MRC Aardenburg met vier teams aan de start. Dit is een race van twaalf uur. Meer informatie of inschrijven: Kijk op www.adventure-support.nl. Marleen Relouw, MRC Aardenburg

Door lkol Nico Spreij

Kennis- en Opleidingscentrum geeft antwoord Het K&OC (Kennis- en Opleidingscentrum) is onder andere verantwoordelijk voor het verwerven van informatie, het verwerken van informatie tot kennis en het ter beschikking stellen van kennis. Het beschikbaar stellen gebeurt onder andere door het maken en verstrekken van kennisdocumenten (documentatiemappen en beleidsconcepten / richtlijnen via IM’s en/of nota’s enzovoort). Hiervan is veel terug te vinden als naslagwerk op de Q schijf van de LO/Sportorganisatie. Ondanks het streven om met het verstrekken van de kennisdocumenten u zoveel als mogelijk te ondersteunen bij het primair proces, blijven er altijd vragen ter verduidelijking. In overleg met de redactie van de Zandloper is besloten om van binnenkomende vragen er steeds vijf onder de rubriek: Zo zit dat… te plaatsen. Voor de rest verwijs ik naar de Q schijf, waar we onder de kop KOC/Q&A (Questions and Answers) regelmatig vragen zullen plaatsen. Uiteraard zullen we na een aantal Zandlopers terugkoppelen naar het nut en belang van deze rubriek. Vraag: Welke voorzorgsmaatregelen dienen er minimaal genomen te worden bij PR- / Wervingsactiviteiten met ‘burgers’ voor wat betreft hoogte en sport? Antwoord: U dient de bezoekers / burgers op de hoogte te stellen van de mogelijke gevaren bij betreffende activiteiten, door middel van bijvoorbeeld: waarschuwingsborden (zie voorbeeld), zoals gebruikt bij Opendagen KL Oirschot. Bij de klimtoren en touwhindernisbaan dienen bezoekers te allen tijde beveiligd te zijn en de hoge hindernissen op de hindernisbaan mijden.

Vraag: Sangels / bandlussen worden bij klimactiviteiten op verschillende manieren gebruikt. Met welke breeksterktes hebben we te maken in verschillende situaties? Uitgaande van: a. Sangel enkel 1500 kg b. Bandlus 2200 kg c. Sangelenkel met knoop 750 kg d. Sangeldubbel met knoop 1500 kg Antwoord: Een knoop in een sangel reduceert de breeksterkte met ongeveer 50 procent. De belasting op een sangel wordt belast in ankersteek is sterk afhankelijk van de manier waarop deze geïnstalleerd is.

*Noot: Het laten tekenen van een vrijwaring: “Uitvoeren van de activiteiten op eigen risico” heeft geen enkele rechtsgeldigheid.

Vraag: Moeten militairen van 56 en 57 jaar aan de eisen van de CP en FIT voldoen? Antwoord: Op dit moment hebben we nog te maken met een zeer kleine groep nadieners. Alleen als er sprake is van opwerken voor een uitzendingsperiode moet deze groepering aan de eisen van zowel de CP als FIT voldoen. Indien dit niet het geval is is het afleggen van de proeven op dit moment facultatief. Over afzienbare tijd zal er voor de groepering die verplicht is langer te dienen, nieuw beleid worden geformuleerd over dit item.

De pen

Functies, je kunt er niet genoeg van krijgen

wilde mijn dagelijkse werk is geworden. Zelf zal ik met nog steeds dezelfde vrouw en gelukkig drie gezonde kinderen blijven sporten. Daarnaast blijven er ook nog altijd andere uitdagende en lopende bezigheden over. Een aanrader voor de jongere collega's. Blijf kritisch maar wel in een positieve zin. Door een gezonde zelfreflectie zul je steeds bewust worden welke rol je zelf kunt of wilt spelen in de toekomst van ons bedrijf.

Graag neem ik ‘De Pen’ van vriend Jacques Ooms over. Iedereen zal wel collega's kennen en krijgen die je net wat beter kent. Zo was dat met Jacques ook. Na 25 jaar weet ik me hem van 42 Schoolcompagnie nog goed te herinneren. Op afstand blijf je elkaar volgen en soms stuur je een kaartje of pleeg een telefoontje omdat je denkt en voelt dat het is nodig is. Met Jacques zal dit zo blijven. In een tijd dat speerpunten alleen nog maar gevonden werden door archeologen en de vier dimensies van integrale samenwerking en bedrijfsvoering nog niet tot de dagelijkse voertaal behoorden, kwam ik voor het eerst op in de Koning Willem III kazerne te Apeldoorn. Dit voor de éénjarige opleiding tot Koninklijke Marechausse (KMar). Het was een tijd juist vooraf aan de Flower Power, Provo's, Maagdenhuis, Witte fietsen, enzovoort. Een tijd waarin je drie keer per maand door elke meerdere naar de kapper werd gestuurd omdat dit werd gezien als vorming en dit toen een behoorlijke trigger was. Loopbaan Na deze opleiding werd ik naar Den Haag overgeplaatst, waarbij bewaking van Catshuis, Huis Den Bosch, Ministerie van Defensie, enzovoort dagelijkse kost was. Er volgden een aantal jaren van plaatsingen en detacheringen binnen de KMar, waarbij de hoofdmoot werd gevormd door grensbewaking in Arcen en Venlo tot Mook. Ook de detacheringen om bijstand te leveren aan de politie Amsterdam en Schiphol waren regelmatig terugkerende werkzaamheden. Na deze periode van zes jaar volgde gedurende één jaar de Opleiding tot Pantser Infanterist te Harderwijk. Ik was wel geschikt maar behoorde niet bij die vijf procent meest geschikte voor een vervolg van mijn loopbaan bij de Marechaussee. Rugzak Herkennen we dit niet! Plaatsingen bij onder andere Pantser Infanterie, Oirschot 42 School en 17 B-Compagnie, 435 van Heutz Breda en Büren W-Dld volgden. Aan dit groene gedeelte kwam tijdelijk een eind toen ik door de selectie van LO/Sportinstructeur heen kwam en naar de opleiding in Ossendrecht ging. Plaatsingen in Utrecht, 's-Hertogenbosch, Breda, Amersfoort, Soesterberg, Eindhoven, Veldhoven en Harskamp volgden. De rugzak wordt doorlopend gevuld. Overal neem je ervaringen mee. Dit van november 1969, ‘de Ouwe Zes’ tot nu 2004.

In de praktijk zijn er gemiddeld tien LO/Sportinstructeurs ‘op pad’ Na 35 jaar ben ik nu aangekomen in Oirschot om de functie van Hoofd Management Ondersteuner te gaan vervullen. Een functie die ik op nummer één had staan door zijn veelzijdigheid. Het wordt mijn afsluitende functie en ik hoop opnieuw weer een succesvolle. Dit op een van de mooiste LO/Sportbureaus van onze organisatie. Waarom? Je komt alles tegen waar onze organisatie voor gaat. Tevens kun en

moet je alle registers opentrekken om een juiste bijdrage te kunnen leveren. Dat valt niet altijd mee en na drie maanden kom je er ook hier weer achter dat je blijft leren. Ik kan zeggen dat ik het hier uitstekend naar mijn zin heb. Samen met die twee klimg…, commandant Gert Borneman en Gerrit Pasman doen we een poging onze grote LO/Sportgroep vernieuwend, actueel en via een juist management te laten functioneren. Ook hier zitten veel hiaten in omdat je denkt per dag lokaal over minimaal 25 personeelsleden te kunnen beschikken maar waarvan er in de praktijk gemiddeld tien ‘op pad’ zijn. Dit door de vele neventaken, cursussen, verlof, enzovoort. Hierdoor is het alleen al voor onze kunstenaar/planner Ger van de Berg een grote uitdaging om alles op de juiste plaats te laten vallen. Veranderingen Is het nu in 2004 anders geworden dan 25 jaar geleden? Wel zeker. Ik ben ervan overtuigd dat de uitvoering van onze taken die we in het verleden hadden, maar ook de taken die we er bij hebben gekregen (zelf ontwikkeld door de uitstekend functionerende werkgroepen) honderd procent beter is dan in het begin van mijn sportperiode. Of het nu in groen of blauw is, we zijn niet alleen aanwezig maar we trekken gevraagd of ongevraagd die ‘kar’ op de werkvloer. Onder leiding van een aantal uitstekende commandanten in het verleden, maar zeker ook door de niet aflatende inzet van onze huidige commandant de kol Zimmermann beschikken we over een organisatie die waar dan ook de volle waardering krijgt. De bijdrage die "Onze Sport" levert in het belang van onder andere uitzendingen is niet meer weg te denken. Primaire taak Degene die de ontwikkelingen van het bedrijfsplan LO/Sportorganisatie hebben gevolgd weten dat we nog meer dan in het verleden op een verantwoorde wijze omgaan met de budgetten die ons worden toebedeeld. Mede hierdoor blijven we vernieuwend en maken goede keuzes. Op de planning staat wat gaat komen. Na gestelde vragen maken we de juiste keuzes, hoe doen we dit en wat mag dit kosten zijn elke dag van toepassing. Wat we zeker moeten bewaken is de primaire taak die elke LO/Sportinstructeur als functie heeft. Door de veelheid van noodzakelijke opdrachten komt dit in het gedrang en kan dat ten koste gaan van de persoonlijke ontwikkeling en carrière. Toekomst De komende periode hoop ik hier in Oirschot met al die jongere collega's goed te functioneren. Ik ben trots op onze LO/Sportorganisatie en ben gelukkig dat, dat wat ik altijd

Volgende Pen De Pen geef ik door aan Hans van Leeuwen. 25 jaar geleden kwam ik hem op de Kromhoutkazerne in Utrecht tegen als KVV-LO/Sportinstructeur. Nu mocht ik de functie C-LO/Sportbureau Harskamp aan hem doorgeven. Aooi Carly van Pinxten, LO/Sportgroep RvS te Oirschot

Door het Kennis- en Opleidingscentrum is onderstaand product aangeschaft en uitgezet bij de LO/Sportgroep Groot Heidekamp (GHK) om dit uit te proberen. De zogenaamde wetschapers, te gebruiken in het zwembad, zijn relatief goedkoop in aanschaf en mogelijk bruikbaar op de werkvloer. In onderstaand verslag kunt u de opgedane ervaringen lezen.

Wetshapers Allereerst zul je je misschien afvragen wat zijn dat toch, wetshapers? Het zijn discussen van ongeveer 450 gram. Ze hebben zowel een platte als een bolle zijde en worden gebruikt tijdens aquafitness en zwemmen. Sinds november 2003 gebruiken wij (LO/Sportgroep GHK) deze wetshapers voor het Rempel (Remedial peloton). Wij hanteren drie groepen binnen het Rempel, waarbij groep één in de Fysio Fit Fase zit. Deze mannen gaan op dins- en donderdag ongeveer 40-45 minuten aquajoggen. De laatste 15-20 minuten van de les gaan we met ze aquafitnessen. Hierbij komen de wetshapers uitstekend van pas. Men heeft hiermee de volgende voordelen: • •

•

•

Allereerst zijn ze continue concentrisch aan het werk (vergelijk met hydra-apparatuur). Je kunt de trainingen goed doseren door de snelheid van de trainingsvorm aan te geven (bijvoorbeeld 60 procent van je maximale snelheid). Vervolgens werken ze in het drie dimensionale vlak, wat als voordeel heeft dat ze coördinatief verbeteren. Je kunt er allerlei verschillende (combinatie)oefeningen mee doen. Het vierde voordeel is, dat er vele variaties mogelijk zijn voor wat betreft oefeningen, zowel voor het boven- als het onderlichaam.

• •

De apparaten zijn sterk en gaan ‘niet’ kapot. Ze zijn namelijk van hard plastic gemaakt. Laatste voordeel en misschien wel de belangrijkste: het is veilig! Niemand kan te veel gewicht pakken en zich daarbij vertillen ofwel blesseren.

Voor het Rempel is het een goede trainingsvorm voor het bovenlichaam (schouders, armen, borst en rug), aangezien de meeste revalidanten een blessure hebben aan de onderste extremiteiten. Ik heb voornamelijk de toepassing van de wetshapers belicht in het kader van revalidatie. Ze zijn ook uitstekend te hanteren voor ander eenheden die gebruik maken van het zwembad. Het is ook mogelijk ze te gebruiken tijdens reguliere zwemlessen. Misschien een idee voor andere LO/Sportgroepen binnen onze organisatie. Sgt Edgar de Gunst, LO/Sportgroep GHK te Schaarsbergen

LO/Sportorganisatie

Koninklijke Landmacht

Felbegeerde “Warriors cup”

e i s s i m m o c s p a h c s n e g g ze e d e M Op 4 mei jl. is de MC voor de 45ste keer bijeen geweest om haar taak binnen de LO/Sport-organisatie uit te voeren. Zoals u weet bestaat dit hoofdzakelijk uit: het behartigen en vertegenwoordigen van uw belangen binnen onze organisatie. Waarover ging het deze keer. •

•

•

Als eerste een vervelende mededeling. Aooi Jack Wouters (Regio adjudant Zuid- en West Nederland) heeft te kennen gegeven zijn plaats in de MC LO/Sportorganisatie op te geven. Het combineren van zijn werkzaamheden als Regio-adjudant met de taken als MC-lid èn zijn privé werkzaamheden waren een te grote opgave voor Jack en de Regio. De MC betreurt dit besluit. Vooral gezien de specifieke plaatsing van Jack, op het middenniveau van onze organisatie, maar kan niet anders dan het besluit respecteren. Jack, bedankt voor het MC werk wat je tot nu toe hebt verricht. Dit betekent dat de eerste reserve zijn plaats inneemt, de smi Rob Zijlstra, geplaatst op de Kpl van Oudheusdenkazerne. Rob, succes! De MC blijft aandacht vragen voor de veiligheid van LO/Sportinstructeurs en de mensen aan wie zij lesgeven, en de gevolgen / aansprakelijkheid bij eventuele ongevallen. Dit blijft een voortdurend punt van aandacht van de MC en in de gesprekken van de MC met de Commandant LO/Sportorganisatie. De MC gaat, na de zomer periode, een tweedaagse cursus volgen bij het bureau SVMD (Scholing en Vorming Medezeggenschap Defensie) Hierin kunnen we zelf aangeven waarin we vinden dat we meer scholing kunnen gebruiken om de taken van de MC zo goed als

•

•

•

mogelijk te kunnen uitvoeren. Dit is geen onnodige luxe gezien het aantal zaken waarover de MC zich moet buigt en de complexiteit van deze zaken. De MC heeft zich gebogen over het uitzendbeleid van de LO/Sportorganisatie en, met de Commandant, geconcludeerd dat dit beleid een ‘up date’ kan gebruiken. Uiteraard wordt dan ook het uitzendbeleid inzake de installatie van een Gravendienstpeloton meegenomen. De MC blijft dit nauwlettend volgen en zal u op de hoogte houden van de bevindingen. De MC heeft de Commandant te kennen gegeven in te stemmen met het BPV beleid. (stagiaires) De MC spreekt de wens uit om uw ervaringen ten aanzien van dit beleid aan ons kenbaar te maken. Tijdens het overleg met de Commandant heeft de heer Oldenhof (vertegenwoordiger van de ARBO dienst met de LO/Sportorganisatie in zijn portefeuille) een voorlichting gegeven over de ARBO en alle regeltjes hieromtrent. In deze voorlichting heeft hij zowel de Commandant als de MC nog eens duidelijk gewezen op de verantwoordelijkheden op het gebied van veiligheid, gezondheid en welzijn en van het belang van het opstellen van een Risico Inventarisatie en Evaluatie rapport (RI&E). Dit rapport zal worden opgesteld in samenwerking met een externe deskundige, de heer Smilde, en zal nauwlettend gevolgd worden door de MC.

Tot zover deze keer! Smi Jan Welling, Secretaris MC LO/Sportorganisatie

Kampioenschap rugby Op 14 mei jl. heeft het open KL kampioenschap Rugby plaatsgevonden in het Nationaal Rugby Centrum (NRC) te Amsterdam. Dit kampioenschap werd georganiseerd door de Sportcommissie KL die daarbij op een zeer vakkundige wijze ondersteunt door de wedstrijdleider elnt Piet Bakker, de rugbygoeroe van Defensie. Acht ploegen hadden zich aangemeld, maar helaas moesten de rugbyers van 11 LMB (AALST) het om een zeer plausibele reden af laten weten. De ploegen werden verdeeld in twee poules: één van drie en één van twee. De beste ploeg van de poule van drie en de twee beste ploegen van de poule van vier, plaatsten zich voor de “Warriors cup”. De overige ploegen gingen door voor de “Plate”. Luid applaus Voor diegene die nooit bij een rugbywedstrijd zijn geweest wil ik toch het een en ander uit de doeken doen. Er is niet alleen veel strijd te zien maar het hangt ook van sportiviteit aan elkaar, alleen al het “poortje” wat na afloop van iedere wedstrijd door het verliezende team wordt gemaakt en waar de winnende ploeg onder luid applaus door heen mag lopen en dit daarna ook omgekeerd wordt gedaan zou voor veel teamsporten een aanrader zijn. Wat is er mooier dan na elkaar flink aangepakt te hebben, elkaar na afloop van de wedstrijd een stuk respect te tonen. Schotse piper Twee hoogtepunten van onze rugbydag wil ik jullie niet onthouden. Ten eerste dat de Genie Wezep niet alleen met teams vertegenwoordigd was maar ook een echte Schotse

piper (doedelzak) en drummer bij zich hadden om de ploegen uit Wezep muzikaal aan te moedigen. Dat daarbij ook regelmatig door de mannen van de Genie uit volle borst het lied der Genie mee werd gezongen, maakte zeker op mij een behoorlijke indruk. Ten tweede dat er voor het eerst een team van het BSB (KMar) mee deed. Geweldig, een gedeelte van de ploeg had nog weinig kaas gegeten van de rugby spelregels maar gedurende het toernooi kregen ze het steeds beter onder de knie. Enthousiasme en inzet was er al en toen ze de regels beter onder de knie kregen wonnen ze uiteindelijk ook nog hun laatste wedstrijd en kon hun geluk niet op. Ik hoop van harte dat ze volgend jaar weer van de partij zullen zijn. De nodige pullen Voor ik het eindklassement prijs geef eerst nog het volgende: rugby is een sport die met uitstek geschikt is voor militairen. Jje hebt niet alleen snelheid, kracht- en uithoudingsvermogen nodig want zonder samenwerking, incasseringsen doorzettingsvermogen hoef je niet aan deze sport te beginnen. De prijsuitreiking werd gedaan door de Generaal Strik en hij kon de felbegeerde “Warriors cup” uitreiken aan Marine 1, op de tweede plaats het team van de KMA en op de derde plaats het team Genie Wezep 1. In de strijd om de “Plate” eindigde de Marine 2 als eerste, tweede werd het OTCMan derde het team van de BSB en als vierde eindigde het tweede team van de Genie Wezep. Het bleef nog lang onrustig in de kantine van het NRC, nadat de aangeboden maaltijd genuttigd was werden er nog de nodige pullen bier naar binnen gewerkt. Aooi Bart Haggeman, Sportcommissie KL