Verzamelde verhalen en verslagen van Regio West door Gerard Neijts
Vijfde jaargang Nr. 4
Pagina 2
Fraai plaatje van ’n zeker zo fraaie MG B uit eind ’77 van Tom Reijntjes
Pagina 3
Nog niet eerder hadden we een museumkaart aangeschaft. Pas geleden kwam daar verandering in. Sinds 1 juli 2014 accepteert het Louwmanmuseum de kaart namelijk ook. Zodoende kan je wanneer je zo’n kaart hebt in een jaar tijd zo vaak naar binnen als je wilt. Dat leek ons wel wat. Immers de normale prijs bedraagt €13,50 per persoon en op deze manier heb je de aanschafkosten van bijna €60,00 er snel uit. Natuurlijk kan je ook naar 1 van de andere ruim 400 deelnemende musea gaan zoals het Aviodrome, de Gevangenpoort en het Muiderslot of het Rijksmuseum.
Grootste privécollectie ter wereld Wij hebben inmiddels de Louwmancollectie weer een keer bewonderd. Het is één van de grootste privécollecties ter wereld. De eerste keer dat we daar gingen kijken hadden we aan zes uur niet voldoende. Daarom kunnen we in een summier artikel ook niet alles beschrijven wat er te zien is. We hebben een willekeurige selectie voor je gemaakt. Paardengetrappel Wanneer je met de lift naar de bovenste verdieping gaat kom je bij de beginperiode van de automobiel. De voorloper van de gemotoriseerde koets was de paardenkoets. Vandaar het geluid. Wanneer je in de duistere ruimtes de tijd neemt om stil te staan bij de oude niet gerestaureerde voertuigen zie je steeds meer opvallende zaken. Vaste lezers van onze artikelen weten dat wij gek zijn op dit soort details. Kijk bijvoorbeeld eens naar de wielen en de soort banden of naar het “remblok”. Wat denk je van de luchtkoeling van de tweecilindermotor die op het voorwiel is gemonteerd? Het zijn stuk voor stuk prachtige staaltjes technisch vernuft. Sommigen werkten perfect en andere niet maar zonder dat men dit probeerde hadden we nooit onze moderne auto’s gekregen.
Pagina 4
British racing green Het zal voor velen een grote schok zijn om te lezen dat er in feite geen British racing green bestaat. Wanneer we naar de Napier uit 1903 kijken zien we dat die groen van kleur is. Maar dat groen is Irish Green. Het was een hommage aan het gastland omdat daar de Gordon Bennett race gehouden werd. Zo zijn er overal in het museum leuke feiten en weetjes te zien en te lezen.
De grote Ferrari schijnt ooit gezegd te hebben dat Aerodynamica iets was voor mensen die geen snelle motoren konden bouwen. Nu weten we dat de cw waarde en de stroomlijn van een auto erg belangrijk zijn. Er is trouwens een groene Ferrari te zien die ooit van Prins Bernhard was.
Pagina 5
Prototype VW Kever Een ander interessant gegeven dat velen niet kennen is het feit dat de VW Kever eigenlijk een ontwerp van Mercedes-Benz is geweest.
Pagina 6
Voor de Tweede Wereldoorlog, alweer ja, werkte Porsche voor het concern met de ster. Hij had opdracht gekregen om een kleine compacte auto te ontwikkelen voor de massa. Het rode autootje dat er naast staat (foto hierboven) is pas geleden onthuld. Het stond al een tijdje in de kelder en tijdens een grote happening waar alle Volkswagenmodellen van 1967 en ouder te zien waren werd het wagentje aan het publiek geshowd.
Maharadja’s Ze bulkten van het geld. Terwijl hun landgenoten die in de laagste kaste leefden crepeerden gaven deze rijken kapitalen uit aan extravagante voertuigen. In deze tijd is dat onvoorstelbaar. De gefotografeerde auto’s waren dit jaar te zien tijdens het Retromobile in Parijs.
Pagina 7
Pagina 8
Spykercollectie De Spyker is het Nederlands topmerk geweest. Daarom zal Victor Muller geprobeerd hebben om het merk in ere te herstellen. In het Louwmanmuseum tref je een aantal prachtige exemplaren aan. Erg opvallend is de racer met vier remmen én vierwielaandrijving uit 1906! Neem maar eens de moeite om naar de aandrijving van de voorwielen te kijken.
Kijk wanneer je daar toch bent ook eens naar de koplampen. Die werden nog apart aangestoken.
Pagina 9
Pagina 10
Pagina 11
Pagina 12
Racing Red Rosso is de kleur van de Italiaanse racewagens. Lang voordat het merk Ferrari bestond reden er al wagens rond van Maserati en van het imponerende Alfa Romeo. Enzo Ferrari runde daar de renwagenafdeling. Dat verklaart de aanwezigheid van de afbeelding met het steigerende paard op de auto’s.
Pagina 13
Pagina 14
Pagina 15
De Lekstraat Wanneer je eindelijk aan het eind bent van je tour door het museum is het gezellig om even na te genieten in het restaurant. Ze hebben er heerlijke appelpunten en lekkere thee of koffie. Wanneer je daar zit en je kijkt om je heen zie je twee opvallende zaken. Ten eerste staat daar de gevel van het “house of lords”. Die stond vroeger op de plek waar de nieuwbouw van de Tweede Kamer is gekomen. Ten tweede zie je de gevel van het pand aan de Lekstraat waar Louwman begonnen is met de verkoop van automobielen. Hij vertegenwoordigde het merk Dodge zoals je kunt zien. Wil je meer weten over het museum? Kijk dan bij www.louwmanmuseum.nl Tekst en foto’s Jacques van den Bergh
Meer autoartikelen lezen? http://www.classiccarsandlifestyle.com/magazine
Pagina 16
Roaring back to life.
Tekst en foto’s Paul van Adrichem
Tijdens een vakantie heb je vaak wat meer de tijd om dingen te doen waar je anders geen tijd voor hebt of voor maakt. Zo zagen we in augustus 2010 een advertentie van een MGA uit 1957 midden in San Francisco. Door de vakantietijd en het vakantiegevoel zijn we toch maar even gaan kijken. De eigenaar bleek een gepensioneerde PANAM piloot die in 1970 de stuurknuppel verruilde voor een roer van een zeilboot. Het was duidelijk dat er flink wat werk aan zat om deze auto weer op de weg te krijgen. Is het daarom verstandig en logisch om juist deze MGA als projectauto naar Nederland te halen? Waarschijnlijk niet, maar door de vakantiestemming zijn dergelijke beslissingen veel sneller te nemen en aldus ging de auto op transport via het Panamakanaal naar Rotterdam.
Demonteren We zijn bij het demonteren van de auto behoorlijk wat verrassingen tegengekomen, deels komisch en deels ontnuchterend. Allereerst vonden we in de achter klep een deurmechaniek, compleet nieuw. Nou ja, nieuw, nieuw in de zin van nooit gebruikt. De bon en de ponskaart zaten er nog aan. De jonge generatie onder ons moet maar eens Google-en op zijn of haar Smartphone om te weten te komen wat een ponskaart is… Een andere grappige ontdekking was een reservesleutel die aan de bumpersteun was geplakt met waarschijnlijk 40 jaar oud isolatieband.
Pagina 17
Bij het uit elkaar halen van de motor waren er behalve gebroken zuigerveren een zuiger waar een stuk uitgeblazen was. Toch was de zuigerwand eigenlijk niet echt beschadigd. Voor het overige was er vooral veel schade door roest zowel als aanrijdingen.
De opbouw fase Echter na al die tegenslagen konden we na een aantal jaren toch aan de opbouw beginnen. De motor op het chassis installeren en de nieuw gespoten hut er boven op, bedrading erin en nog veel meer. Een mijlpaal waar we lang naar hebben uitgekeken was natuurlijk het starten van de motor voor de eerste keer. We moesten wel een paar hindernissen nemen om er te komen, maar het is gelukt. Het eerste probleem dat we tegen kwamen was dat de koppeling niet goed werkte. Het bleek dat de koppelingsvork verkeerd om zat gemonteerd. Om dat te corrigeren moest de motor er weer uit. De verdeler en de ontsteking waren eerder al getest op een testopstelling. Zodoende wisten we zeker dat de vervroeging goed functioneerde en netjes binnen specificatie limieten was. Vervolgens heb ik alle elektrische componenten en bedrading getest. Eerst de accu aangesloten via een zekering, voor het geval er ergens kortsluiting zat. Dat bleek niet het geval en alles werkte naar behoren: de ventilator, de lichten in het dashboard en de ruitenwissermotor. Alles werkte, behalve de brandstofpomp. Hier moesten we een andere voor zien te vinden. Nu bleek dat er in de buurt een enthousiaste MG eigenaar was die er een hobby in had om oude SU brandstofpompen vakkundig te herstellen. Deze nieuwe/oude pomp werkt prima. Nadat alle elektriek was getest en goed bevonden, konden we de startmotor laten draaien, echter met de bougies verwijderd en de ontsteking buiten werking, dit om olie in de motor rond te pompen. Na een paar seconden hadden we inderdaad een mooie oliedruk. De eerste startpoging: benzine in de tank, contact aan en wachten totdat er brandstof in de carburateurs zit. Maar nee, de vlotterkamers liepen over en we zagen af van de startpoging. Het bleek dat de vlotternaalden niet goed zaten. De volgende dag zouden we een nieuwe poging doen. Dat ging voorspoedig: vroemmmm………… De MGA motor loopt weer na 35 jaar stil te hebben gestaan.
Pagina 18
Na een klein proefrondje konden we de auto verder opbouwen: spatborden, deuren, en verlichting. Alles om er weer een echte MGA van te maken. Wat de auto wel echt af maakt zijn de nieuw verchroomde bumpers. Het duurde even voordat die klaar waren, maar omdat er iemand van de MGA club ons zijn bumpers liet lenen, konden we in afwachting van de bumpers zaken als kenteken en verzekering alvast regelen, zodat we al konden rijden over de rivierdijken van Maas en Waal in onze omgeving. Eerst korte stukjes en naarmate het vertrouwen in de MGA groeide steeds verder. Een aantal problemen kwamen aan de oppervlakte. Allereerst een geluid in het differentieel. Dat bleek een bout van de aandrijfflens te zijn die niet goed vast zat. Verder hadden we last van buitensporige olie lekkage. Ja, ja, ik hoor u denken: Engelse auto's horen olie te lekken zolang dat er olie inzit. Maar er zijn grenzen... Het bleek een krom distributiedeksel te zijn en daardoor een lekkende keerring. Dus dat is inmiddels ook verholpen en nu blijft de oprit schoon. In de tussentijd hebben we nu ruim 800 km op de teller staan en het rijden in de MGA is een feest. Schakelen gaat perfect en de motor loopt geweldig. Nog geen enkele keer afgeslagen of zelfs maar overgeslagen. De enige keer dat de motor niet direct aansloeg, was toen ik het contact vergeten was aan te zetten. Ondanks het feit dat de motor netje loopt, rookt de uitlaat flink: een duidelijk geval van verbrande olie. Het is toch wel erg genoeg dat er een keer wat aan gedaan moet worden. Ook het interieur moet nog aan gewerkt worden. Ik heb behoorlijk wat geluid isolatieplaten in de MGA gedaan, wat achteraf zeker de moeite waard is gebleken. Zelf met de isolatie is de tunnel direct achter de motor na verloop van tijd toch lekker warm. Er moet nog een laag tapijt overheen, wat het rijden in de auto nog wat aangenamer moet maken. Buiten het tapijt, het beter stellen van de deuren en ramen moet er ook nog een hoedenplank worden aangebracht achter de stoelen. Die zat er toen we de auto kochten niet in.
Pagina 19
Tot nog toe hebben we via de verschillende fora nog geen duidelijk schets of foto te bemachtigen van een hoedenplank van een coupe uit ’57. Mocht dat niet lukken, moeten we maar goed naar de bestaande foto's kijken en creatief zijn. Mocht er iemand zijn die een coupe uit 57 heeft, dan kijken we het graag even af… Wat we natuurlijk wel op de voorruit terugplaatste, is de sticker van de Panam.
De kans dat we ooit de MGA zullen parkeren op het vliegveld van San Francisco, acht ik niet groot. Het is bovendien twijfelachtig of de parkeervergunning nog geldig is. Desondanks moet de sticker er weer op: Het hoort bij de auto.
Pagina 20
Pagina 21
Wat was er aan de hand in het vooronder van mijn MG ? November 2014. Doorgaans doe ik uit gewoonte voor iedere rit even de olie peilen, en minder frequent het koelvloeistof niveau. Tot ik tot de ontdekking kwam dat ik wel regelmatig koelvloeistof moest bijvullen zonder iets bijzonders te zien in het vooronder. Dus de proef om de som genomen door nóg eens te controleren en bij te vullen, waarna een extra ritje ter controle volgde. En wat bleek: het vooronder was z…knat door de koelvloeistof die door het overlooptankje naar buiten werd gestuwd. Dus snel naar mijn garagehouder voor een controle. Daar werd al snel een lekke koppakking geconstateerd (in het gunstigste geval) waardoor ik mijn “My Fair Lady” moest achterlaten voor reparatie. De kachelkraan was overigens ook aan vernieuwing toe, want die kreeg ik niet meer open of dicht; die zat er al in sinds begin 2002, dus ook maar vernieuwen. Genoeg werk dus aan de winkel voor de monteurs van Garage Koree. Alles demonteren en schoonmaken, oude pakkingen verwijderen, kop vlakken, nieuwe thermostaat en diverse pakkingen enz. De nieuwe kachelkraan was niet direct voorradig zodat ik nog even geduld moest hebben. Na ’n paar dagen kreeg ik het seintje dat de MG gereed was. Wel met de mededeling dat ik na 1000 Km gereden te hebben terug moet komen om o.a de cilinderkop na te trekken, kleppen nastellen, en de olie en filter te vervangen. Ze zijn zelfs zo aardig geweest om van een en ander foto’s te maken om bij dit verhaaltje te plaatsen. Dank daarvoor! Gerard Neijts
Pagina 22
Pagina 23
JEUGD HERINNERINGEN (3) Hoe was het in de jaren '50 ? Als je zo'n collage van autoadvertenties ziet dan kan je begrijpen, dat de huidige generatie van de inhoud daarvan beslist geen weet van heeft zoals bijv.: een "windscreen duster" als je bij menige auto niet eens een motorkap meer hebt ! Een "His Master's Voice"- autoradio met het kleine keffertje erop: wie herkent hem nog? "Een krachtig verdragend" geluid moet uw claxon geven: iets voor hedendaagse "bumperklevers" ? Als je je auto wilde inruilen met klokgave bekleding dan liet je direct na aankoop al bekledingshoezen aanbrengen: reed je heel lang met je auto en vertoonde de bekleding gaten dan was dit ook een oplossing! Je hele huisraad op het dak, dat zien we wel veel in Oost Europa, wanneer men even op vakantie gaat in Turkije. Wilde men vroeger historische auto's bewonderen dan ging men naar het museum in Driebergen bij de IVAschool van de heer Riemer; later kon men terecht in Leidschendam en aansluitend daarop kon men een aantal jaren de "Louwman"-collectie in Raamsdonksveer bewonderen. Maar vandaag de dag kan men uren lang de autohistorie en alles wat daarbij behoort aanschouwen in het prachtige museum aan de Rijksstraatweg in Den Haag (naast "Huis ten Bosch"): alleszins de moeite waard! Autosport: toen nog enigszins betaalbaar voor jongelui (tenminste als ze de auto van papa meekregen!) Zo'n belevenis als de 1e Internationale Tulpen Rally (1949) met een team van drie AUSTIN A-40's blijven altijd in je geheugen gegrift als "Jeugd Herinnering" in de ruimste zin van het woord. "Gekke" automobielen kwamen ook op de markt: een "Compact-car" van de KAISERFRAZER-fabriek (NEKAF) in Rotterdam moest het publiek ertoe overhalen een kleine "Amerikaan" te gaan rijden voor een kleine prijs: de HENRY J: niks = flop ! En zo'n auto stond dan in de "WERVO"-showroom van de ARMSTRONG SIDDELEY-importeur aan de Laan van Meerdervoort 52c in Den Haag te pronken naast die elegante fraaie Engelse saloons ! Bijzondere tijden ... die jaren '50 !!
Ingezonden door Dick Weeda
Pagina 24
Al het Regionieuws
(en meer)
uitgebreid in beeld gebracht door Gerard Neijts
