Verzamelde verhalen en verslagen van Regio West. door Gerard Neijts. Vijfde jaargang Nr. 8

Verzamelde verhalen en verslagen van Regio West door Gerard Neijts

Vijfde jaargang Nr. 8

Pagina 2

Sinds oktober 2010 is het aantal lezers van dit magazine sterk toegenomen. Speciaal voor al die nieuwe lezers, hieronder de belevenissen van de deelnemers aan de “Tour de Normandie” 2002 en 2003

Wat er aan vooraf ging Voorwoord uit het Road-book

Beste M.G. vrienden, Hier ligt het resultaat van een enthousiaste opwelling tijdens de nieuwjaarsreceptie 2002 van regio West. Met een paar vrienden (Gerard Neijts, Jan en Linda v.d. Meer, en Cees Dingemans - geen lid) zouden wij het wel even klaren en dat hebben wij geweten… De basis werd gelegd door Michelinkaarten te kopen, nrs. 213-236-231, wat later bleek de beste investering ooit te zijn geweest. Samen praten welke route te rijden met zoveel mogelijke historische en culinaire achtergronden binnen een bepaalde tijd zonder dat het een gedwongen “moeten” zou worden. En met de gedachte ’’zonder Rallybord geen Tourtocht’’ heeft Gerard ’n ontwerp gemaakt dat door Kees Schipper is geperfectioneerd en afgewerkt. Aangezien wij nu in het computertijdperk leven, werd dit medium regelmatig geraadpleegd middels allerlei websites. Ontzettend veel informatie kan men hieruit krijgen, waarin je gewoonweg verzuipt en zodoende het overzicht gaat missen. Middagen bezig geweest de ROUTE uit te zetten via een speciaal routepakket. Een prachtig resultaat was het gevolg met kaartjes, precieze wegendata, etc.etc. Wat later bleek werkt dit niet!! Wij, met olie en benzine in onze aderen, moeten voelen en ruiken om een goed beeld te krijgen.

Pagina 3

Zodoende hebben wij, Gerard Neijts en ondergetekende, de moed bij elkaar geraapt om de tocht voor te rijden in een weekend in maart 2002, wat tot gevolg had dat het road-book uit de ”toverdoos”, een half uur na vertrek uit Breskens, met een grote zwaai op de achterbank belandde! Ouderwets zoals het hoort hebben wij met Michelinkaarten (schaal 1/200 000) een route uitgezet, wat de nodige fysieke problemen gaf, welke werden gecompenseerd door o.a. het gebruik van ’n loupe en de nodige humor. Dertien velletjes papier waren het gevolg, wat af en toe moeilijk te ontcijferen was, voor het definitieve resultaat. De schuld lag niet bij mijn bijrijder, secuur als hij is, maar de rijstijl van de bestuurder welke zich dacht te verplaatsen op een manier van ”car-handling”, gebezigd in grote rally’s van weleer zonder anti-blokkeersysteem, traction control en al die elektronische compensatiemiddelen. Een lange winter tezamen met MG-vrienden die veel moeite hebben genomen om alles met ontzettend veel voorpret bij elkaar te schrapen om voor ons een mooie tocht te maken en later een ieder mee te laten genieten zoals wij de Op Camping Le Bel Air in Louviers TOUR DE NORMANDIE hebben gereden. Dit boek is door enthousiastelingen gemaakt naar eer en geweten. Misschien zitten er fouten c.q. onduidelijkheden in, waarop jullie zullen moeten anticiperen, echter opbouwende kritiek is altijd welkom. Geniet van dit road-book en vooral de tocht zoals wij dit ook gedaan hebben.

Met vriendelijke MG-groeten, Roel Stassen. ==========================================================================================

De generale repetitie in 2002 Reeds in maart vertrokken Roel Stassen en Gerard Neijts richting Normandië om een concept routeboek te maken. Het uitwerken van een geopperd idee tijdens de Nieuwjaarsreceptie 2002. Het resultaat werd uitgewerkt en een bijzonder fraai, maar nog voorlopig routeboek was het gevolg.

Pagina 4

Op zaterdag 1 juni vertrokken 3 MG’s vanuit Vlissingen-Breskens, bemand met Roel en Cees Dingemans, Jan en Linda van der Meer, en Gerard Neijts, om het voorlopige routeboek op juistheid te controleren. Globaal een route zo dicht mogelijk de kustlijn volgend tot en met Normandië. Zondag’s hebben wij, Janny en Joop, ons aangesloten bij de al eerder vertrokken MG’s. Een stralend weekend maakte het touren tot een aangename ervaring. Op kasteelcamping Martragny hebben wij onze tenten opgezet voor een meerdaags verblijf. De volgende dagen al tourend de invasiestranden bezocht. Op 6 juni is overal in Normandië de herdenking van D-day. Dit betekende in de dagen hiervoor al een gezellige drukte van de vele veteranen en familieleden die nogmaals een bezoek brengen aan Normandië. Wij konden helaas niet langer blijven en miste de route terug door het wel Zwitsers genoemde gedeelte in deze omgeving. In januari 2003 geeft de groep een uitgebreid verslag met video beelden, gemaakt door Gerard. Het is de bedoeling om MG bezitters volgend jaar ook in de gelegenheid te stellen om deze mooie “Tour de Normandie” te rijden. Joop en Janny Postma

===========================================================

Inschrijving voor de rit in 2003 Even iedereen bijpraten voor wat betreft de “Tour de Normandie” De inschrijving ging niet direct zeer hard van stapel, en de eerste inschrijver gaat de tocht wel rijden, echter niet met ons, maar later in het jaar. Na deze eerste inschrijver liep het niet storm, maar uiteindelijk werd er voor de sluitingsdatum van 15 maart een eindsprint ingezet, en hebben we 23 equipes mogen begroeten als deelnemer. Leuk om u te vertellen is het feit dat de deelnemers uit alle windstreken vandaan komen, zelfs uit België. Iedere deelnemer heeft inmiddels een acceptatiebrief van de organisatie mogen ontvangen en worden de komende weken regelmatig op de hoogte gehouden. Het belooft een mooi spektakel te worden, en zelfs de gemeente Sluis te Zeeuws-Vlaanderen is enthousiast geworden en organiseert tijdens Voor vertrek in 2003 verzamelen de deelnemers op de Groote Markt in Sluis de start en finish te Sluis het een en ander rond de Tour de Normandie. Voor wat betreft de sponsors: deze zijn al druk bezig met de voorbereidingen, en zijn ook zeer enthousiast. In de komende nummers van MGNieuws zullen wij uitgebreid verslag doen van deze unieke tocht. Jaap Verkaik

Pagina 5

6 juni 2003; Clubavond op Kasteelcamping Martragny Het was wel een bijzondere dag- en plaats voor de Clubavond van Regio West. 6 juni is D-day memorial en veel leden waren bezig met hun Tour de Normandie, en al op de camping aanwezig. Bij uitstek een gelegenheid om van de aanwezige MG’s op een sfeervolle locatie foto’s te maken. Na het maken van de foto’s op diverse locaties smaakten de Franse drankjes, geschonken op een Chateau, buitengewoon. Opgemerkt mag worden dat een clubavond met MGCC leden uit andere regio’s ook buitengewoon gezellig kan zijn. Zo iets is voor herhaling vatbaar. Van mij krijgt u geen verslag van deze tour, maar enige sfeerfoto’s wil ik u niet onthouden. Jaap Verkaik

Als u interesse heeft in het 52 pagina’s tellende road-book, in Km. of Mile, (om zelf uit te printen) stuur dan een mailtje naar Gerard Neijts, [email protected]

Pagina 6

Pagina 7

Tijdens de Parade op 6 juni 2002 in Arromanches

Roel Stassen; bijna 13 jaar jonger

Pagina 8

De beroemde Pegasusbrug bij Bénouville. De oude brug ligt als museumstuk op het droge.

Pagina 9

Nadat wij in november onze MG B hadden aangeschaft werd het natuurlijk zaak om veel te rijden. John, van MGCAP-Austerlitz, (waar de auto vandaan komt) had ons dat ook aanbevolen. Nu is de winter niet het meest ideale seizoen, maar omdat de onderzijde van de wagen toch nog flink aangepakt moest worden reden wij stug door. Zelfs met natte sneeuw en natuurlijk open tenzij het niet meer droog te houden viel. Sommige automobilisten keken ons dan ook meelijwekkend aan. Ze weten niet wat ze missen! Tijden de MG-beurs in Houten (2003) viel ons de stand van Regio West op, waar met veel enthousiasme werd verteld over de TOUR DE NORMANDIE. Nou, dat leek ons wel wat, maar eerst de onderzijde van de MG maar eens flink aangepakt. Dat viel niet tegen! Nauwelijks roest te bekennen en ongelast. Met een bodem als nieuw, net voor we naar Normandië vertrokken, nog even naar Austerlitz voor een laatste check-up en dan gaan! Met de post hadden we een week daarvoor al een fantastisch mooi uitgevoerd tourboek ontvangen en ons eerste rallyschild. Via de e-mail druppelde regelmatig verdere informatie binnen van de organisatoren. De start op 31 mei in Sluis zou feestelijk worden, was beloofd. Nou dat was ook zo. Alle MG’s op het plein, radio Zeeland erbij en ondanks het zeer vroege tijdstip behoorlijk wat publiek. Briefing in het restaurant en daarbij het overhandigen van een tas vol materiaal van de sponsors. Britse vlag, shirts, petjes, olie etc. Heel erg leuk. Vervolgens werd iedereen afgevlagd en werd de rit ingezet. Mooie route, regelmatige stops waarbij iedereen elkaar weer even zag, en verder maar weer. Eerste overnachtingcamping, en de volgende ochtend fris weer naar het einddoel; Normandië! Aldaar een hele leuke camping waar bijna iedereen een plekje langs de oprijlaan van het kasteel innam. Natuurlijk werden MG’s en tentjes nauwkeurig “uitgelijnd”. Iedereen was vervolgens vrij om te doen wat hij of zij zin in hadden. De organisatie gaf tijdens de briefing op de eerste morgen in Normandië alle informatie over mogelijke rotten, leuke plekken, en natuurlijk de landingsstranden en de herdenking festiviteiten op 6 juni; D-day ! De dagen in Normandië vlogen om. Regelmatig kwam het toch voor dat spontaan groepjes MG’s ontstonden die samen een route reden. Heel leuk was ook de gezamenlijke rit naar Arromanches, een schitterend gezicht om een lange rij MG’s getooid met vlaggetjes en wimpels door het landschap te zien slingeren. De landingsstranden zijn overigens een must voor iedereen die er nog niet is geweest. Zeer indrukwekkend, nog steeds. Je wordt er stil van.

Pagina 10

De maandelijkse clubavond zou ook plaats vinden op onze camping en daarvoor zouden nog meer clubleden langskomen. Een beetje vreemd vonden wij wel dat deze niet op “onze” camping stonden, in het kasteel logeerden of anderszins meededen met de ongedwongen gezelligheid. Het bleek ook dat een groepje rijders gezamenlijk één routeboek hadden gekocht en dat voor elkaar gekopieerd hadden. Dat is niet leuk voor de organisatoren die echt voor kostprijs een prachtig boek in kleur hadden gemaakt waarin duidelijk heel veel tijd was gestoken. Op de clubavond waren wij dan ook met voor ons inmiddels bekende mensen gezellig in gesprek.Een zevental, voor ons nieuwelingen binnen de club, “vreemde” MG’s hadden wij even daarvoor wel zwaaiend op de camping zien langsrijden, maar het bleek dat die er van uit gingen dat de clubavond om 19.00 uur zou beginnen en niet wat later, dus die gingen maar weer, terwijl wij net de laatste hapjes van ons avondeten wegspoelden met wat wijn.Ook de terugreis verliep geweldig. Een heel mooie route over smalle weggetjes. Voor ons was het een geruststelling dat er ook een technische back-up aanwezig was tijdens de reis. Jack v/d Hoek hield “vakantie” met een wagen vol gereedschappen en onderdelen. Niemand heeft hem nodig gehad, maar wat een geweldige service! Even nog dreigde tijdens de terugrit een aantal mederijders wegens lachkramp vertraging op te lopen. Een lunchstop bij een plaatselijke herberg van een aantal equipes liep uit op een aflevering die zo uit “Faulty Towers” zou kunnen komen, onze “Manuel” was onovertroffen! Niemand kreeg wat hij of zij vroeg, er was veel onduidelijk, wederzijds hilariteit en toen Roel Stassen aanbood een foto van “Manuel” en zijn vrouw in ’n MG B te maken was het feest compleet. Een geweldige herinnering voor ons. Evenals trouwens de hele reis. Bij terugkeer in Sluis op 9 juni was er een warme ontvangst en wachten we tot iedereen “binnen” was gedruppeld. Daarna moesten wij helaas het avonddiner laten schieten. Het was nog een heel stuk naar Utrecht. Vanuit de Regio Midden een woord van dank aan de organisatoren van de reis; Jaap Verkaik, Roel Stassen en Gerard Neijts en natuurlijk de mede-equipes uit Regio West. Bedankt en tot de volgende keer! Andre Hoek & Willemien Ausems

Pagina 11

Verslag van Jan en Sandrina Wielemaker, uit Regio Zeeland-West Brabant Met de gezinsauto + caravan waren wij al enkele malen eerder in Normandië geweest. Toen we echter de aankondiging van deze toerrit lazen, hoefden we maar weinig woorden te gebruiken om elkaar enthousiast te maken. Mét de MG en zónder de kinderen!

Het plan wordt uitgewerkt en uiteindelijk staan we op 31 mei in de vroege ochtend op de Markt in Sluis, klaar voor vertrek met een voor ons geheel onbekende groep mensen. Ondanks de 20 ronkend en brommende auto’s blijft de zaterdagochtendrust goed bewaard in Sluis. In restaurant “Het Hart van Sluis” worden de laatste zaken gereed gemaakt alvorens we kunnen vertrekken met de zichtbaar afgeladen autootjes. Een tocht van 10 dagen, daar komt toch nog heel wat voor kijken, vooral als er, zoals in ons geval, ook nog gekampeerd moet worden, Bovendien hadden wij besloten dat Tosja (ons hondje) ook mee zou gaan, dus die eist ook zijn plaatsje op. Achter de bestuurstafel staan een 20-tal draagtasjes. Waar moet die nog staan? De tasjes blijken vol te zitten met spullen die door sponsors ter beschikking zijn gesteld. Shirts, petten, en een liter olie. Prachtig! De schrik slaat ons om het lijf als Jaap in zijn openingswoord ook nog de reserve-onderdelen van Westland Classics uit Monster aankondigt. Keurig in pakketten verwerkt; of iedereen ook nog zo’n pakket mee wil nemen. Een prima en dankbaar initiatief, maar de uitvoerbaarheid levert in onze equipe toch wel een probleem op. Na een interview met de plaatselijke omroep en natuurlijk de nodige foto’s gaan we van start, nog wat onwennig met het uitgebreide en rijk geïllustreerde routeboek. We willen het graag zo netjes mogelijk houden; een voornemen wat naar later blijkt evenmin makkelijk uitvoerbaar is. In een keurig zonnetje kruisen we naar het zuiden, de Belgische en Franse glooiende kust langs. De krijtrotsen van de Engelse kust krijgen we niet in beeld vanwege de mist die boven zee is blijven hangen. ’s Avonds zitten we met enkele andere deelnemers op camping “Mont Jolie Bois in Criel-sur-mer; de eerste camping, en voor het eerst de tent opgezet, gekookt en de eerste nacht. Alles volgens planning. Niet dat we het kamperen niet gewend zijn, maar kamperen in een ruime caravan is toch wel even iets anders dan kamperen in een koepeltent. Die van ons is ook nogal groot in vergelijking met de andere modellen, hetgeen door Ruud al gelijk met het predikaat “Clubhuis” betitteld wordt. Later zijn we maar wat blij met die ruimte, want het blijft niet alle dagen zon. Niet voor alle equipes blijkt de nacht even soepel te zijn verlopen. “Pont de Normandie”, de verbindingsbrug tussen Le Havre en Honfleur

Pagina 12

Zo horen we later dat equipe 10 met Rolf en Gonny, wegens gebrek aan hotelruimte, in de auto heeft overnacht; een TF notabene! De gedachte werkt op de lachspieren, maar we hebben wel met ze te doen. De zondag begint met regen, of eigenlijk de zondagnacht al, zodat we onze tenten niet droog kunnen inpakken. De route maakt alles goed: de Franse kust is prachtig en vanwege het matige weer is het ondanks de zondag niet druk op de weg, behalve af en toe een verdwaalde MG. Het zou nog mooier worden, want we hebben ons al vanaf het begin verheugd op het passeren van de “Pont de Normandie” bij Le Havre. Een brug met een geweldige overspanning over de monding van de Seine. Onze vreugde wordt echter met een telefoontje van Jaap de grond ingeboord. Vanwege noodweer wordt geadviseerd om Le Havre te mijden. De stad staat blank en de wachttijd is 4 uur! Via een alternatieve route bereiken we toch de parkeerplaats vlak voor de imposante brug. Na ons komen ook Jaap en Annette, Annet, en Wout en Herman, die wel van Le Havre af komen. Etretat Het is daar goed raak geweest, maar gelukkig geen nadelige gevolgen voor onze groep. Met zijn drieën vervolgen we de route, maar we zijn elkaar al weer snel kwijt. Voordat we bij de Pegasusbrug zijn, in het plaatsje Bénoville, treft ook ons een stortbui van jewelste met donder en bliksem. De Pegasusbrug is stuk en staat recht omhoog “en reparation”. Deze brug was de eerste verovering door geallieerde troepen in de nacht van 5 op 6 juni 1944. Wij zullen een andere route moeten kiezen, want ons lukt het niet. De camping in Martragny bij Bayeux ligt er lieflijk bij. Een oud chateau aan het eind van de lange oprit bepaalt het karakter van de camping. Door de regen verandert de inloop van onze tenten alras in een ware modderpartij. Onze wens dat het droog en zonnig wordt, is niet alleen vanwege de cabrio’s. Tijdens de tocht op maandag, met Roel en Jaap aan kop, worden een aantal markante plaatsen van de Normandische kust bezocht. Arromanches, Longues-sur-mer met de zware bunkers, Omaha beach en de naast gelegen Amerikaanse begraafplaats met 9386 wit marmeren kruizen, alsof in het gelid opgesteld. Daar word je echt stil van! Legervoertuigen van Keep-them-rolling-achtige allure en bussen met veteranen uit vele landen verkennen dezelfde plaatsen. Tot vrijdag zullen deze aantallen allen nog maar toenemen. De “vrije” dagen worden door de clubgenoten goed gevuld. De kust en het Normandische binnenland zijn het bezoek meer dan waard en daar wordt door alle equipes van geprofiteerd: Cider route, Petit Swiss, de Chateau’s, en de tuinen en natuurlijk de vele, vele oorloggedenk-plaatsen. Ieder dorp heeft er zijn eigen verhaal: de bezetting van de Pegasusbrug bij Benoville, Juna-Beach, Arromanches met de restanten Het machtige Château Guillaume-Le-Conquérant, in Falaise van de caissons die in 1944 de haven vormde voor de geallieerde troepen, Ponte du Hoc, Omaha en natuurlijk St. Mère Eglise, waar voor de herdenking John Steel weer aan de kerktoren is opgehangen, met zijn parachute hakend achter een puntig penant.

Pagina 13

De klok luidt, maar John hoort het niet. We hebben veel bekijks met onze MG’s, leuke, enthousiaste reacties. Duim omhoog is een internationaal goed begrepen gebaar. D-day, 6 juni, vormt het hoogtepunt. In Arromanches wordt een van de vele herdenkings-kerkdiensten gehouden, buiten op het warme plein in een stralende ochtendzon. De veteranen zijn zichtbaar geëmotioneerd. Doedelzakken en Willy’s trekken meer onze aandacht. Een praatje met een paar oud-strijders brengt je dichter bij het oorlogsverleden. You’re from Holland? We’ve got many friends there in Arnhem and Oosterbeek. Many friends. De gemiddelde leeftijd ligt boven de 80 jaar en we vragen ons af wat we hier over 5 of 10 jaar aan zullen treffen. We feliciteren een Engelse veteraan; hij wordt vandaag 78. Hij was en is een van de jongste. De vrijdagavond is het Clubavond. Iedereen wordt gevraagd met de auto te komen, want bij het chateau moeten ze nog een keer op de foto. De binnenplaats van het chateau wordt omgetoverd tot een fraai decor met oldtimers. De benzinelucht overstijgt de aromatische geuren van het restaurant, maar niemand die zich er aan stoort. Tijdens de clubavond heerst een gezellige sfeer, misschien een beetje gelaten in verband met het vertrek de volgende ochtend. Ook Rolf en Gonny met de TF zien we nog even. Hun hotel is in Cabourg, ongeveer 50 km terug aan de kust. Ze vertrekken weer op tijd, want het wordt morgen ook voor hen een lange dag. Voor de terugrit hebben de organisatoren beslist ook hun best gedaan. Mooie natuur, fraaie vergezichten en leuke campings met zwembad en dat komt goed van pas. Verhit van de rit en van het tentje-bouwen laten we ons sissend in het water glijden van camping Le Bel Air in Louviers. De avond verloopt anders dan we gedacht hadden. Roel heeft en diner dansant voor ons “geregeld” op de camping. Met de mede-campingbewoners zitten we aan lange tafels in een warme loods die is Parachutist hangend aan de kerktoren in St. Mère Eglise omgetoverd in een warme loods die is omgetoverd tot feestzaal. De laatste dag brengen we ’s ochtends nog een bezoek aan het bunkercomplex in Eperlecques. In de oorlogsjaren was dit de lanceerbasis voor de verwoestende V1 en V2 bommen waar o.a. Londen zwaar door is getroffen. Voor de zoveelste keer erg indrukwekkend. Het blijft goed weer en op 2e pinksterdag draaien we om 15.00 uur de Markt op in Sluis. Jaap en Annet zijn er al en hier maken we kennis met Gerard, de mede organisator, die vanwege zijn gezondheid gedwongen werd thuis te blijven. De auto’s komen keurig op rij te staan. We worden weer verwend door onze sponsor, de uitbaatster van restaurant “Hart van Sluis”, en met onze stoere auto’s en grote verhalenmaken we indruk op de over de markt flanerende mensenmassa.

De enorme bunker in Eperlecques

Pagina 14

Het dankwoord is van Jaap en Roel. We kunnen terugkijken op een fantastische week, avontuurlijk, cultureel en gastronomisch en we mogen de fraaie foto’s in ontvangst nemen die een week eerder bij het vertrek van de equipes zijn gemaakt. Amper zijn de laatste woorden gesproken of daar draaien Rolf en Gonny met de gele TF de markt op. Ze worden met applaus binnengehaald. Avontuurlijk was het zeker ook voor hen. Voor het slotdiner in Het Hart blijven slechts 4 mensen over. Dat is jammer maar ook begrijpelijk; de volgende dag is voor de meesten een gewone werkdag, ook al zullen de ervaringen van deze week nog wel even blijven doorklinken. Een week om nooit te vergeten! Merci, Au Revoir, en een poot van Tosja.

Helaas is Jan Wielemaker overleden.

Pagina 15

Pagina 16

S L U I S

Pagina 17

Onderonsje meet een van de vele veteranen, nabij de Pegasus brug

“Veteranen” aan het werk

Pagina 18

Alles ligt klaar voor ’n feestje

Veel belangstelling voor onze MG’s in St. Mère Eglise

Pagina 19

WAAR is een feestje, HIER is een feestje.

Pagina 20

Voormalig Regiocoördinator Jaap Verkaik en Roel Stassen bedanken de directie van Taverne ’t Hart van Sluis voor de geweldige ontvangst.

Pagina 21