Verzamelde oude en nieuwe verhalen / verslagen van Regio West --- door Gerard Neijts --- 4e Jaargang Nr. 1
Pagina 2
Zoals menig familielid ons had verzekerd, dat we het bovenstaande niet meer nodig hebben, besloten wij al maanden van te voren toch deze gezelschapsreis naar het buitenland mee te gaan maken. Eindelijk, na een angstige week de buienradar in de gaten te hebben gehouden, is het zover. We draaien linksom de Groene Kruisweg op en rechtsom de snelweg Rotterdam-Gorinchem op. A-wegen kennen wij natuurlijk nog niet. De enige A is een MGA. Voor de rest rijden wij overal naar toe en rijden wij niet over letters en cijfers! Net voorbij het Shell station op de snelweg halen wij al tuffend met 2500 slagen in het vooronder, een mini legerkonvooi in. Jeeps, GMCs, Cadi-wagens zo`n acht grijnzende keep them rolling Boys, grijnzende en grijzende mannen achter, ook voor hun veel te kleine ruitjes, genietend van het motor geluid, anti-vering en alle mogelijke motordampen. Helaas vluchten zij Brabant in en begeven wij ons naar de ontmoetingsplaats voor de eerste BB-rit, Bunnik-Bentelo. Wij starten na een hartelijk welkom, speech, breefing, rallyschild en aanverwante zaken waaronder een prachtig roadbook, richting de paarse heide. Schaarsbergen, Zutphen en het normale Hummelo worden aangedaan. Natuurlijk volgt Ruurlo, Lochem tot diep in Diepenheim, Goor en Bentelo. En zo komen we bij de eerste bestemming, een Nederlandse wijngaard “Hof van Twente”. Wijn -en Gaarduitleg wordt netjes behandeld en het belangrijkste het proeven volgt al snel. De kapjes en paraplu`s worden nog even ten toongesteld wegens een kleine bui. Bij vertrek kan alles er weer af en tuffen de dikke dertig equipe`s via Goor, Eibergen, Rekken, naar Zwillbrock te Vreden. De Kloppendiek in het buitenland wordt gevonden (als het hard dakpannen stormt, vallen ze in Nederland). De einderit borrel wordt gedronken, al dan niet sterke MG verhalen en technieken bij collega monteurs worden uitgewisseld. Alles in afwachting van het Diner dat uiteindelijk ook zeer de moeite waard was, in kwaliteit en kwantiteit, voor zon`n kleine zeventig personen. Wij gaan rond elven onze prachtige ruime kamer opzoeken en vallen terwijl we de sleutel in het nachtslot draaien, al in slaap, onder voortzetting van het MG motorgeronk van die dag.
Pagina 3
Op Zaterdagochtend wacht ons een degelijk en goed ontbijt, gebakken ei, gekookt ei en scrumbles egg’s, zelfs de roomboter is tijdig uit de koeling gehaald en onze dag kan al niet meer stuk. Wij zijn klaar voor de Tik en rijden via de prachtige Haarmuhle, compleet binnendoor naar Wissink`s Möll, waar het vlag hijsen net plaats vind. De Korenbloem is het volgende slachtoffer, waar bij veel panne(n)koek(en), u kiest zelf maar, grondstof het half fabricaat is. De Oostendorper watermolen volgt en al genietend van een bak koffie zien wij als eersten de A’s, B’s, C’s, Midgets, RV8 en TFFn binnen rollen. Tijd om de Haller watermolen te bezoeken, het blijkt immers dat elke molenaar ontzettend uitgelaten is, ook met al dan niet medewerking gevend voor goede antwoorden, op de gestelde vragen door onze illustere organisatie. Of dit bij de zesendertigste keer equipe nog zo is? Bij windmolen de Braak worden de silo`s geteld, de halffabricaten gemengd met spek, suiker of stroop en met liefde naar binnen gewerkt. De wooden-shoe fabrikant heeft achter de molen zijn deuren eveneens wagenwijd open en geniet van het voltallige publiek op deze dag. En de Zon?… die blijft maar schijnen. Op naar de Noord Molen waar koolzaad en lijnzaad, verwerkt werden tot oliën en de veekoeken die je als klein kind aan opa`s koeien mocht voeren. Het antwoord aangewezen door de molenaar wordt genoteerd en wij gaan op naar het ruigere werk, van dikhout zaagt men planken, of te wel Houtzaagmolen, geen water, geen wind, maar stoom aangedreven. Hebt u 100 voet populierenhout over, voor 25 stuivers worden het de bekende tuin afrasterplanken. De Oelermolen volgt met een onleesbare gedenksteen. Wat echter even verderop de volledig dichte groene kippenhokken zijn midden in het veld, is ons nog een raadsel. Bij Hotel/Bad Boekelo valt het O.L.O. kwartje, natuurlijk het zout voor in de pap en op de weg. Genietend van de natuur, koeien, kronkelwegen en waterpartijen komen wij via de Noordsingel (gelukkig niet in R’dam) in Haaksbergen bij een Engelse Classic Car specialist S&S Tuning. En we moeten gaan tellen hoeveel carburateurs, een instinker of niet, we twijfelen en tellen toch maar de carburateurs van de binnen gestalde auto's. Dit alles onder het genot van een hapje en een wijntje, vrolijk geschonken door de garagist en zijn vrouw. Nog even voelen in de buitenstaande grabbelton en de laatste scorepunten kunnen genoteerd worden, op naar het buitenland “De Kloppendiek”. Het weer wordt nog even op het terras te pakken genomen met diverse liters extra betalend aan accijnzen, voor de alcohol percentage`s en tegen de eigenlijke wil in wordt er nog een stevige douche gepakt voor het avond spektakel.
Pagina 4
Heerlijk worden wij aan diner bediend door het opmerkelijk vriendelijk hotel personeel, een goede Jazzband speelt en zingt naar hartenlust, een mooi dankwoord, met fantastisch eten, een hitte meekleurende MG-mok, de eerste prijs behaald door een ieder. Behalve de ex equo tweede en derde prijs winnaar, met de teruggave van de puntentelling en onarbitraire goede antwoorden, geeft een prachtig gesprek stof tot het eind van deze avond. Enige diehards begeven zich nog naar de bar en wij gaan na elven naar ons mandje, uitgetikt door de Mölles. Op het zondagochtend ontbijt zijn wij er als de kippen bij en werken de eitjes in plaats van naar buiten, weer heerlijk naar binnen. Veelvuldig wegspoelend onder de Jus d`Orange en onder het genot van alle binnenkomende Mede Garagisten, drinken wij de koffie op en gaan naar onze voiture waar het dak er nog wel vanaf kan, besluiten wij. In optocht vertrekken wij van te Vreden naar Scholtenhage Haaksbergen, alwaar een Autumn Fair ons een opwachting zal maken. Helaas zijn MG’ers vroeg, zelfs voor de koffie en maken wij alvast een verkennende omtrek langs de tientallen uitgestelde kramen. Zo te zien aan de parkeerplaatsen komt Haaksbergen en omgeving die dag goed tot leven. Wij besluiten de aankomende buien tegemoet te treden en inderdaad na vijftien kilometer moet het dak er op en zal er niet meer af gaan. Via Markelo, Holten, Raalte, Heerde. Epe, en Vaassen komen wij in Vierhouten, doen een rondje van de zaak door het dorp en zetten door naar Uddel (nu Pimpelpaarse heide), Garderen, Voorthuizen en het afscheidpunt Barneveld, in de Goudreinet. Bij vertrek rollen onze gigantische organisatoren, het WeDe team, de parkeerplaats op en nemen nogmaals onze dank en afscheid aan. Carla & Ludo, Andrea & Henk bedankt nogmaals. Wij, en namens alle medestrijders durf ik gezien de opgevangen reactie`s wel te stellen, waren en zijn, in en in te Vreden met dit prachtige weekend. Met Groet, Catharina & Gerrit
Pagina 5
Pagina 6
Pagina 7
Pagina 8
Pagina 9
Pagina 10
Pagina 11
Ad en Jannecke kwamen later, met de kruiwagen.
Pagina 12
Pagina 13
Bijna klaar voor de terugreis
