DE RIJDENDE RECHTER Zaaknummer: S 18-15 Datum uitspraak: 20 oktober 2011 Plaats uitspraak: Zaandam
Bindend Advies In het geschil tussen: Mevrouw T.M.C. Winter te Zuid Scharwoude verder te noemen: Winter, tegen: Stichting MagentaZorg te Heerhugowaard vertegenwoordigd door haar directeur, de heer A.J. Boom, verder te noemen MagentaZorg, gegeven door mr. F.M.Visser, verder te noemen de rijdende rechter.
De procedure. Partijen zijn schriftelijk overeengekomen dit geschil door middel van een bindend advies op basis van het bindend advies reglement "De Rijdende Rechter" editie november 2009 te laten beslechten. De vordering van Winter is opgenomen in de bindend advies overeenkomst. Daarin is ook een tegenvordering van MagentaZorg opgenomen. De rijdende rechter heeft kennis genomen van alle door partijen overgelegde stukken.
Het geschil is behandeld op de hoorzitting van 30 september 2011, welke is gehouden te Heerhugowaard. Partijen zijn behoorlijk opgeroepen voor de hoorzitting. Voorafgaande daaraan heeft de rijdende rechter zich begeven naar het in deze procedure bedoelde wooncomplex, meer in het bijzonder de in deze procedure bedoelde woningen, en heeft hij deze in het bijzijn van partijen bezichtigd. Daarbij was tevens aanwezig J. Kramer (Nederlandse Stichting Geluidshinder) als deskundige. Partijen zijn in de gelegenheid gesteld op- en aanmerkingen te maken. Partijen zijn op de hoorzitting verschenen en hebben hun standpunten toegelicht. De deskundige heeft mondeling verslag uitgebracht. Als informanten zijn gehoord mevrouw Marina G. Wittebrood-Verheij, medewerkster bewonersadministratie van Magenta Zorg, mevrouw C.H.M. van Groningen, afdelingsmanager publiekszaken van de gemeente Langedijk en de heer Frank W.J. Weijers, technisch medewerker van Magenta Zorg. Hierna is de uitspraak bepaald op vandaag. Vaststaande feiten. In deze procedure mag van de volgende feiten worden uitgegaan, omdat deze voldoende zijn komen vast te staan. 1. MagentaZorg is een organisatie op het gebied van verpleging en verzorging in de regio Noord-Kennemerland met 3 verpleeghuizen, een aantal verzorgingshuizen en een aantal losstaande, kleinschalige projecten. 2. De rechtsvoorgangster van MagentaZorg is op 22 december 2004 een huurovereenkomst aangegaan met Habion Vastgoed Zorgsector, gevestigd in De Bilt, die eigenaar is van het woongebouw Grenswoude, gelegen aan de Sportlaan 1 tot en met 53 te Zuid Scharwoude. In dit woongebouw zijn 53 zelfstandige woningen aanwezig, bedoeld voor bewoning door ouderen die zorg behoeven, of van wie te verwachten is dat zij deze in de toekomst
zullen behoeven. Deze woningen hebben een oppervlakte van ongeveer 60 m2 en zijn als volgt ingedeeld: hal, WC, keuken, badruimte, woonkamer, grote slaapkamer en kleine slaapkamer. 3. Deze woningen worden door MagentaZorg in beginsel alleen (weder)verhuurd aan personen binnen de hiervoor bedoelde doelgroep. Door de gemeente Heerhugowaard wordt zij echter tevens verplicht tot onderverhuur aan (voormalige) asielzoekers, die voorrang hebben op kandidaten uit de doelgroep, alsmede aan andere woningzoekenden, indien zich bij het vrijkomen van een woning geen kandidaat uit de doelgroep heeft aangemeld. Zo hebben in het recente verleden ook relatief jonge mensen (20-er en 30-er) een dergelijke woning toegewezen gekregen. 4. Met ingang van 1 mei 2008 huurt Winter van MagentaZorg de woning op nummer 27, gelegen op de eerste etage (hoekappartement). Kort daarna is de daarboven gelegen woning verhuurd aan een ouder echtpaar, voormalige asielzoekers uit Afghanistan, verder te noemen het Afghaanse echtpaar. 5. Al vrijwel meteen nadat het Afghaanse echtpaar zijn intrek had genomen in de bovenwoning, is Winter bij MagentaZorg gaan klagen over geluidsoverlast. Dat is zij tot op heden blijven doen. Het gaat dan met name om geluidsoverlast veroorzaakt door bezoekende familieleden, te weten twee kinderen en vier kleinkinderen. Deze familieleden komen gedurende de schoolvakanties en de ramadan logeren en slapen dan op matrassen in de woonkamer. Andere bewoners van het wooncomplex hebben zich nooit bij MagentaZorg beklaagd over deze geluidsoverlast. De vordering van Winter. Winter vordert kort gezegd: Primair: dat MagentaZorg wordt verplicht om het Afghaanse echtpaar elders onder te brengen. Subsidiair: dat MagentaZorg wordt verplicht om het Afghaanse echtpaar te verbieden anderen in de woning te laten logeren. Meer subsidiair: dat MagentaZorg wordt verplicht geluidswerende maatregelen te nemen.
De tegenvordering vordering van MagentaZorg. MagentaZorg vordert kort gezegd dat Winter wordt verplicht een andere woning in het wooncomplex te accepteren, zo gauw deze vrijkomt. Standpunten van partijen. Het standpunt van Winter komt kort samengevat en voor zover thans van belang op het volgende neer. Volgens Winter veroorzaken haar bovenburen onaanvaardbare geluidsoverlast, met name doordat zij geregeld twee volwassenen en vier kleinkinderen in hun woning laten logeren, die veel lawaai maken. Daarvoor is die woning veel te klein. Het standpunt van MagentaZorg komt kort samengevat en voor zover thans van belang op het volgende neer. MagentaZorg stelt dat zij alle aandacht geeft en heeft gegeven aan de klachten van Winter. Zij onderkent dat de situatie voor Winter een obsessie is geworden. Daarbij tekent zij echter aan, dat Winter de enige is die bij haar klaagt. Medewerkers hebben van alles ondernomen om het probleem op te lossen. MagentaZorg kan de bovenburen echter niet verplichten om naar een andere woning te verhuizen. Wel is zij in de gelegenheid om Winter een andere woning in het complex aan te bieden, maar Winter weigert om die oplossing te aanvaarden. Verslag van de deskundige. De deskundige heeft kort samengevat en voor zover thans van belang het volgende gemeld. De woningen zijn niet bijzonder gehorig te noemen. Geluidsisolerende maatregelen zijn niet nodig. Hoewel de bij gelegenheid van het locatiebezoek gedane geluidsmetingen (kinderen maakten veel lawaai in de bovenwoning en de rijdende rechter heeft
daar heel hard gesproken) aantoonden dat boven gemaakt lawaai beneden goed te horen is, zegt dat niets over de gestelde geluidsoverlast. Het gaat bij geluidsoverlast immers niet alleen om de op een gegeven ogenblik gemeten geluidswaarden, maar vooral om de frequentie waarmee dat geluid wordt veroorzaakt. Dat spelende kinderen af en toe bonken is niet abnormaal. Dat geldt ook voor een feestelijke bijeenkomst, zoals bij gelegenheid van de ramadan. Er is in elk geval niets gevonden, wat zou kunnen duiden op structurele geluidsoverlast. Beoordeling van het geschil. Volgens het in Nederland geldende huurrecht lijdt het geen twijfel dat MagentaZorg, als verhuurder van zowel Winter als het Afghaanse echtpaar, verplicht is om bij onaanvaardbare burenoverlast afdoende maatregelen te nemen tegen de veroorzaker daarvan.1 Dat kan onder omstandigheden zelfs zo ver gaan, dat een ontruimingsprocedure moet worden aangespannen, als de veroorzaker van de overlast niet bereid en/of in staat blijkt om de overlast te staken. In de onderhavige zaak moet daarom allereerst worden onderzocht of het Afghaanse echtpaar inderdaad onaanvaardbare geluidsoverlast veroorzaakt, zoals door Winter aangevoerd. Daarover wordt als volgt geoordeeld. Aan Winter moet onmiddellijk worden toegegeven, dat de in deze procedure bedoelde woningen niet bedoeld en niet geschikt zijn voor permanente bewoning door meer dan twee volwassenen. Zou het dus zo zijn, dat de kinderen en kleinkinderen van het Afghaanse echtpaar min of meer permanent hun intrek hadden genomen in de woning van het Afghaanse echtpaar, dan zou de daaruit naar ervaringsregelen voortvloeiende geluidsoverlast inderdaad als onaanvaardbaar moeten worden aangemerkt. Van een min of meer permanente inwoning, zoals hiervoor bedoeld, is echter niet gebleken. De kinderen en kleinkinderen komen wel geregeld logeren, wat ongetwijfeld beneden te horen is, maar dat is niet onrechtmatig. De rijdende rechter begrijpt dat Winter daarmee niet kan leven, maar constateert tegelijkertijd dat MagentaZorg heeft aangeboden om haar een andere woning is het complex toe te wijzen, zo gauw er een 1
HR 16 oktober 1992; NJ 1993, 167 en HR 27 september 1991; NJ 1992,131.
leegkomt. Dat Winter op voorhand heeft laten weten daar geen gebruik van te maken is haar eigen keuze. Gelet op het voorgaande kan van een gedwongen beëindiging van de huur met het Afghaanse echtpaar geen sprake zijn. Een verbod om logés te ontvangen evenmin. Geluidsisolerende maatregelen tenslotte, zijn gelet op het verslag van de deskundige niet aan de orde. De vordering van Winter moet dus in al zijn onderdelen worden afgewezen. Dat geldt ook voor de tegenvordering van MagentaZorg, omdat elke rechtsgrond daartoe ontbreekt, Winter kan niet worden verplicht om te verhuizen. Op grond van het voorgaande ben ik van oordeel, dat als volgt moet worden beslist.
BESLISSING Voor wat betreft de vordering en de tegenvordering. Alle vorderingen over en weer worden afgewezen. Dit bindend advies is gegeven door mr. F.M.Visser als rijdende rechter en uitgesproken te Zaandam op 20 oktober 2011. Bindend Adviseur
Secretaris
Mr F.M. Visser
mr C.M. Sharif
