november 2009
Schoolkrant Maaswaal College Locatie Veenseweg Wijchen
2009-2010
(S)Cool Paper
1
In the spotlights… Interview... De eerste weken
Terugblik
In deze
(S)C00l Paper In the spotlights… En dit vind ik er nou van! Interview met een medewerker Terugblik Introductie
Column
Brief premier Balkenende Zeskamp brugklassen Beeld & geluid, Hilversum De eerste weken: brief aan de basisschool Kinderboekenweek
Van de redactie Wie schrijft die blijft “Er kunnen meer mensen schrijven dan men denkt. Sluit ze maar eens op met de boodschap dat ze de volgende ochtend een boek af moeten hebben of op een vreselijke manier ter dood gebracht zullen worden: reken maar dat ze schrijven!” Dit zegt Willem Frederik Hermans, een van de grootste Nederlandse schrijvers, in 1958 tijdens een interview met het studentenweekblad Propria Cures. Hermans heeft zich weliswaar met zijn krasse uitspraken lang niet altijd geliefd gemaakt; toch zit er een kern van waarheid in deze woorden: schrijven moet je gewoon eens doen. Dat dachten Meike Giesen en Sanne Mijnheere ook, toen ze zich onlangs aansloten bij de redactie van (S)Cool Paper. En schrijven zullen ze! Anouk Boereboom, Anne Giesen, Demi Langens en Anja Zivic zeggen het journalistieke schrijven voorlopig vaarwel om zich op andere zaken te richten, waaronder voor een aantal van hen het organiseren van een Goede Doelendag, een andere activiteit in het Maaswaal Plusprogramma. Een woord van dank aan hen is hier op zijn plaats: zij hebben samen met anderen de (S)Cool Paper op de kaart gezet en een gezicht gegeven.
COLOFON (S)Cool Paper is een uitgave van het Maaswaal College (locatie Veenseweg). De deadline voor de volgende (S)Cool Paper is 15 november 2009. Hoofdredactie: Liduine Verhelst Redactie: Meike Giesen (3H1), Robin Link (3G1), Anouk Agterberg (5HA), Simone Bergman (5HB), Sanne Mijnheere (5VB). Vormgeving: Hans Davids Druk: Drukkerij De Kleijn, Wijchen
In deze (S)Cool Paper vertelt Walker Redshaw, een Canadese uitwisselingsstudent, over zijn ervaringen op onze school. De verbouwing van de locatie Veenseweg is al met al vrij ongemerkt aan velen voorbij gegaan, maar niet aan Jaap Stadelmann, coördinator facilitair. Hij geeft een kijkje achter de schermen: hoe is het zover gekomen? Naast een aantal ouderejaars durven ook brugklassers het aan om een terugblik te geven. In deze rubriek onder meer een excursie naar Beeld & Geluid in Hilversum, de opening van de kinderboekenweek en natuurlijk de introductie. Robin Link tenslotte heeft, als derdejaars met beide benen in de school, de meningen van leerlingen gepeild en er zelf nog een schepje bovenop gedaan als vaste columnist.
Kortom, de eerste schreden in het nieuwe schooljaar zijn gezet… Maak er wat moois van.
Liduine Verhelst
In ( S)Cool Paper is plaats voor alle artikelen die nieuwswaarde hebben voor leerlingen, ouders, docenten en onderwijsondersteunend personeel van het Maaswaal College (locatie Veenseweg). De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden stukken in te korten of aan te passen, maar overlegt met de inzenders als wijzigingen ingrijpend zijn. Voor vragen of opmerkingen kan de hoofdredacteur bereikt worden via school (024- 6487120) of per e-mail (
[email protected]).
2
In the Spotlights... Elke leerling is uniek, maar sommige (oud)leerlingen zijn wel heel speciaal! In deze rubriek maak je kennis met een (oud)leerling van het Maaswaal College die iets bijzonders doet, denkt of maakt. Sanne en Simone gingen samen op pad om de 17-jarige uitwisselingsstudent Walker Redshaw, 5VB, te interviewen over zijn verblijf in Nederland dit jaar. Zij legden hem een aantal interessante vragen voor. Als eerste moesten we natuurlijk Walker zelf vinden en dat is niet erg makkelijk tussen al die mensen. Maar uiteindelijk is het dan toch gelukt en konden we vragen of we hem mochten interviewen. En met geluk, want het mocht. De eerste vraag die we natuurlijk stelden, was of hij iets over zichzelf kon vertellen. Terwijl hij ons glimlachend aankeek, vertelde hij dat hij Walker heet en geboren is op 27 november 1992. Zijn hobby’s zijn gitaar spelen en films kijken. Hij woont in Canada, Yellowknife. Dat is in het noorden van Canada. Wij waren erg nieuwsgierig naar zijn verwachtingen en eerste indrukken en de verschillen die hem op zijn gevallen. ‘Verwachtingen?’ Walker lijkt erg diep na te denken. ‘Nee, dat weet ik zo niet meer. Het is allemaal zo overweldigend, dat ik het vergeten ben.’ Zijn eerste indruk weet hij nog wel: ‘Er zijn hier zo veel bomen en die zijn ook zo groot. Daarnaast zijn er zo veel mensen en die zijn allemaal bezig,’ vertelde Walker. ‘ Het verschil… Het is hier erg dichtbevolkt, in Canada is dat een stuk minder. Verder zijn daar zijn veel grotere dieren zoals beren en elanden. De mensen in Nederland
Walker Redshaw
zijn wel gastvrijer en hebben humor, maar het blijven toch mensen, net als in Canada.’ Waarom ben je eigenlijk naar Nederland toe gekomen en ging je niet naar bijvoorbeeld Frankrijk of Duitsland? was de volgende vraag. ‘Drugs en de leuke meisjes,’ was het eerste grijnzende antwoord. ‘Nee, Nederland is meer uniek. Heel veel mensen gaan al naar grote landen zoals Duitsland, Italië en Frankrijk. Nederland wordt minder snel gekozen en is daarom meer uniek.’ Is het moeilijk om hier te leven voor een jaar? ‘De Nederlandse taal kan soms moeilijk zijn, maar ik leer hem steeds beter. Met vrienden en familie e-mail ik en af en toe bellen we. Soms is het best frustrerend. Niet omdat de mensen me hier niet verstaan, de meesten kunnen wel wat Engels, maar ik wil graag Nederlands praten.’
Voor de grap probeerden we het interview voort te zetten in het Nederlands. Hoewel Walker toch al aardig wat dingen kon volgen en begreep, ging het in het Engels toch iets makkelijker! Dus ook de laatste vragen hebben we maar in het Engels gesteld. Heb je al veel dingen bezocht in Nederland en zou je nog iets willen bezoeken? Glunderend vertelde Walker dat hij naar Arnhem is geweest, naar Amsterdam, het Red Light District natuurlijk en naar de kermis in Wijchen! ‘Ik zou het nog wel leuk vinden om naar de zee toe te gaan en typische Nederlandse dingen te bezoeken.’ Een paar klompen heeft hij al in zijn kast staan! Om het interview af te sluiten vroegen we nog of hij het iemand aan zou raden om ook aan zo’n uitwisselproject mee te doen. ‘Zonder twijfel, dat moet echt iedereen doen! Het is erg leuk.’
Skyline Toronto Canada
3
En dit vind ik er nou van! Iedereen heeft overal een mening over, maar in deze rubriek zijn we uitsluitend geïnteresseerd in JOUW mening! De stelling is deze keer: Als je alles in de klas met een laptop zou kunnen doen, zou school veel leuker en makkelijker zijn! Eva, 3H4: Als het gewicht in mijn boekentas zou schelen zou het mooi zijn! En als er dan ook geen leraar meer was nog mooier! Pleun, 1V1: Ja, ik vind het wel leuk. Het is handig en je kunt gelijk alles opzoeken. Sanne, 3G1: Ik zou het wel goed vinden, alles zou makkelijker en sneller gaan! Er zouden dan ook minder misverstanden zijn over huiswerk, so’s enz. Maar ja ,computers kunnen ook crashen! Reactie van Robin: Ik ben ook wel voor, het zou een stuk makkelijker zijn. Maar dan moet wel iedereen ermee kunnen werken. Ik denk het nog wel een keer gebeurt, maar nog niet zo snel.
4
Interview met een medewerker Docenten zijn net echte mensen! Achter de persoon in de klas gaat vaak een wereld schuil. En achter die persoon in de klas staan ook nog een heleboel andere mensen die de wereld die ‘school’ heet, draaiende houden. Zoals Jaap Stadelmann, coördinator facilitair. Hij is verantwoordelijk voor facilitaire zaken op school: het reilen en zeilen bij de conciërges en de repro, de keuken en de catering, de veiligheid en het onderhoud van het gebouw. Vanuit die functie speelde Jaap een grote rol bij de verbouwing van het Maaswaal College aan de Veenseweg. Hij vertelt over zijn werk en beantwoordt ook de meest gestelde vraag van onze leerlingen: waarom werd onze school verbouwd? Door Anouk Agterberg ‘Eigenlijk los ik de hele dag problemen op,’ vertelt Jaap Stadelmann over zijn werk. Hij zorgt ervoor dat alle problemen worden opgelost bij de schoonmaak van de school, bij de catering, bij de kopieermachines en meer. Iedere keer als er een probleem is, wordt hij opgebeld om te zorgen dat het wordt opgelost. Als je dus problemen hebt met de kopieermachines, kun je hem laten oproepen - en dan bedoel ik niet dat je, net als bij superman, ‘HELP!’ met z’n allen moet gaan roepen, maar naar de conciërge moet gaan en vragen naar Jaap Stadelmann. Jaaps rol bij de verbouwing was vooral afspraken maken. ‘Ik sprak dan met de leveranciers en aannemers en plande wanneer alles gunstig uitkwam.’ Hij organiseerde dus de verbouwing, net zoals de leerlingenraad de feesten plant en organiseert. ‘Dit was nog best moeilijk; ik moest rekening houden met heel veel dingen, bijvoorbeeld met proefwerken van leerlingen.’ Het is natuurlijk niet fijn om een proefwerk te maken terwijl ze aan het boren zijn, concentreren is dan zo goed als onmogelijk. Dit was niet de bedoeling en om het te voorkomen moest Jaap dus ook afspraken gaan maken met docenten en afdelingsleiders.
Het stilteplein. De beruchte plaats waar je je dood moest vervelen als je je moest melden ‘s morgens vroeg, de plaats waar je op het laatste moment nog snel even kon leren voor een belangrijk proefwerk in je tussenuur, maar ook de plaats waar mensen nog weleens stiekem pauze hielden als ze geen tafel in de grote aula hadden kunnen bemachtigen (haha, gesnapt!). Weg. Een groot nadeel, vooral voor de mensen die op het laatste moment voor hun proefwerken leren (oeps...). Ik neem aan dat dit niet de bedoeling was? ‘Nee, het stilteplein wilden we niet weg, integendeel. Maar de mediatheek zat vaak stampvol en we hadden duidelijk te weinig computers. Vandaar dat we op de plek van het stilteplein en van lokaal 131 en 132 een tweede mediatheek hebben gebouwd. Nu kun je ook zien hoe zeer we die tweede mediatheek nodig hadden, zelfs nu zitten -op sommige momenten- beide mediatheken vol.’ Toch is er echt een stilteplein nodig en de school is dus op het moment ‘stilteplein zoekende’. Het oorspronkelijke informaticalokaal, 132, is verhuisd naar wat eerst lokaal 134 was. Dit betekent dat, samen met lokaal 131, twee leslokalen weg zijn. Jaap Stadelmann: ‘Dat is helaas ook een nadeel van de verbouwing. De laatste tijd komen er steeds meer nieuwe leerlingen, we krijgen nog eens een echt lokalentekort!’. Laten we de roostermaker maar eens succes wensen... Gelukkig komt die er tot nu toe steeds uit. ‘Nu moeten jullie niet gaan denken dat de verbouwing een slechte keuze was’, aldus Jaap. ‘Zoals ik al vertelde, we hadden echt een tweede mediatheek nodig. Verder was er ook een kantorentekort, voor de afdelingsleiders en voor vergaderingen. Alle afdelingsleiders hadden een kantoor dat ze deelden met een ander. Dit is voor de afdelingsleiders niet fijn werken en ook niet voor leerlingen die hun afdelingleider nodig hadden. Als er dan een leerling langs kwam, zat er altijd iemand bij die er niks mee te maken had. Soms is de informatie over een leerling vertrouwelijk. Dan moesten de afdelingsleiders op zoek naar een aparte ruimte. Nu zijn er nieuwe kantoren voor de afdelingsleiders op de begane grond.’ Niet
alle afdelingsleiders zitten nu op de begane grond, sommigen zitten nog in hun oude kantoor. ‘Verder was er welgeteld één vergaderplaats, die ook nog eens als kantoor gebruikt werd. Om op een bepaald moment een vergadering te kunnen plannen had je hierdoor echt een hele strategie nodig om de kamer te bemachtigen!’ Ook dit is nu verholpen door de nieuwe kantoren op de begane grond. Om plaats voor deze kantoren te maken moesten de kluisjes weg. Al deze kluisjes zijn niet alleen verplaatst, maar ook vervangen. ‘De nieuwe kluisjes zijn een stuk compacter.’ Last but not least: sinds de verbouwing beschikt het hele gebouw over nieuwe zonwering die afhankelijk van de weersomstandigheden vanzelf in de juiste stand gaat staan. Zo hopen we de warmte meer buiten de deur te houden. Het was dus een hele klus, de verbouwing. Er waren veel redenen om dit doen, maar ook - helaas - een aantal nadelen. Geen stilteplein meer en twee lokalen minder; wel meer computers en kantoren én meer koelte in warme tijden.
5
Terugblik
wel zijn best doen. Later bleek dat alle derde klassen taart kregen omdat het onduidelijk was wie de winnaar nou eigenlijk was!
Het Maaswaal College is meer dan alleen een ‘leerfabriek’. Onze school organiseert heel veel (educatieve) activiteiten die het leren en studeren net wat leuker, interessanter of boeiender maken. Wat is er de afgelopen weken allemaal gebeurd en gedaan? Een korte terugblik...
Evelijn Giesen, 1VH3: Het was een heel grappig gezicht toen iedereen een rode neus had, omdat ze het Maaswaallogo in moesten kleuren! (met hun neus) Meike Giesen
Introductie
Premier Balkenende
De vakantie loopt ten einde, de eerste schooldag komt er weer aan! Gelukkig begint het niet meteen met hard werken voor een goed cijfer, maar met een relaxte kennismakingsdag. Nou ja , relaxt… De nieuwe brugklassers raceten van post naar post in de school, waar een speurtocht was uitgezet om zo kennis te maken met het (nieuwe) gebouw. De tweede klassen waren net zo hard bezig, maar dan in de sportschool. Een gezond begin kun je wel zeggen! Het nieuwe derde jaar was net zo gezond bezig: ze moesten op de fiets om hun eigen lunch te verzorgen. Sinaasappels persen, fruit snijden en zoveel mogelijk ballonnen verzamelen! Dat gaat dan weer niet over gezond, maar dat had te maken met iets lekkers, namelijk: wie de meeste ballonnen had verzameld, kreeg een taart met de hele klas! Over lekker gesproken, de vierde klassen zijn met de hele afdeling naar het wokrestaurant gegaan om lekker te gaan wokken. Een lekkere en leuke manier om kennis met elkaar te maken! Elise Hendriks, 3V2: Ik vond het leuk dat er een prijs was, een taart. Daardoor ging iedereen toch
Op 4 juni bezocht de Dalai Lama de RAI in Amsterdam. Marijke Schilleman, een van onze docenten levensbeschouwing, was daar aanwezig, samen met onder anderen vijftig andere docenten uit het hele land. De Dalai Lama is de leider van het volk van Tibet. Hij is een boeddhistische monnik, die zich zijn hele leven al bezighoudt met wereldvrede. Naar aanleiding van de beslissing van minister-president Balkenende om de Dalai Lama zelf niet te willen ontvangen, gaven leerlingen van deze school hun mening in een brief aan de premier. Na een eerste ontvangstbevestiging kwam net voor de zomervakantie de meer inhoudelijke reactie van de heer Balkenende. Hij licht in de brief de afwegingen van de Nederlandse regering toe en schrijft o.a. het volgende: ‘Hartelijk dank voor de brieven die ik via jullie lerares, mevrouw Schilleman, heb ontvangen. Jullie schrijven hierin over het bezoek van de Dalai Lama aan Nederland. Ik heb van jullie meningen hierover aandachtig kennisgenomen. Ik wil van de gelegenheid gebruik maken om als volgt toe te lichten waarom de regering tot het besluit gekomen is. […]
De regering heeft besloten dat de minister van Buitenlandse Zaken de Dalai Lama, die op uitnodiging van een particuliere organisatie een privébezoek aan Nederland heeft gebracht, namens het kabinet zou ontmoeten in zijn hoedanigheid als religieus leider. De regering zag geen aanleiding voor een ontmoeting van de ministerpresident met de Dalai Lama, omdat de inhoud van de boodschap van de Nederlandse regering zeer wel door de minister van Buitenlandse Zaken kon worden overgebracht. Mijn aanwezigheid zou daar niets aan hebben toegevoegd, terwijl deze wel een in de ogen van de regering onverantwoord risico inhield voor de goede betrekkingen met China. Onderdeel hiervan is de open constructief-kritische dialoog over thema’s als mensenrechten en Tibet, die de regering op de huidige wijze en het huidige niveau wil handhaven.’
Zeskamp brugklas
Springen, schermen met stootkussens, horizontale bungy jump en metershoge bamboetorens: de brugklassers lieten zich op 23 en 30 september van hun sterkste kant zien. Teams van klas 1H1 en 1V2 ontvingen de prijs voor het sterkste team; 1VH3
6
en klas 1V2 waren als klas het snelste, handigste en het beste op elkaar ingespeeld. Mentoren, andere docenten en ouders spoorden de leerlingen aan tot ongekende hoogten; vijfdeklassers met het vak Bewegen, Sport en Maatschappij in hun pakket verzorgden samen met mensen van Centipede Nijmegen de sportinhoudelijke kant van de zaak.
Beeld & Geluid Op 24 september zijn wij met klas 4HC naar het beeld-&geluidmuseum in Hilversum geweest. Na een busreis van twee uur kwamen we aan voor het museum. We begonnen met een korte rondleiding van een van de medewerkers over hoe alles in zijn werk gaat. In een kamertje kregen we een stukje film te zien over de geschiedenis van het museum en we kregen een bandje waarmee we herkenbaar waren voor andere medewerkers, zodat ze wisten dat wij bij een groep hoorden. We kregen ook een ring; die kon je in het hele museum gebruiken en deze moest je aan het begin van de dag activeren. Zodra je de ring tegen een scanner aan hield, werd het product dat je in het museum had gemaakt, naar je mail toe gestuurd. Je kon veel verschillende dingen doen zoals: je eigen reclame inspreken, het nieuws presenteren, een quiz doen, foto’s
bewerken, de binnenkomst in een televisieprogramma naspelen en nog veel meer. Als allerlaatste opdracht moesten we in groepjes van ongeveer zes een cliffhanger maken. Een cliffhanger is het einde van een soapaflevering, die dient om het spannend te maken. Eerst kregen we een stukje van een soap te zien. De bedoeling was dan dat je die aflevering zelf afmaakte. Je begon met een storyboard (getekende plaatjes hoe de serie eruit moet komen te zien). Je verdeelde de rollen: één filmer, één regisseur, één geluidsman en de rest was acteur of actrice. De geluidsman en de filmer
De eerste weken:
brief aan de basisschool Ik ben Dieuwertje van Eck en ik zit op het MWC. Toen ik hier voor de eerste schooldag kwam, was ik heel zenuwachtig. Van tevoren hadden we wel al een soort kijkmiddag gehad, dus ik wist waar ik terecht zou komen. De eerste dag was lang en er werd heel erg veel uitgelegd, maar het was wel een leuke dag. De meeste kinderen wisten wel wat je mee moest nemen voor de volgende dagen, en als je bij een vak toch iets vergeten was, was dat helemaal niet erg! Dat was heel fijn. Wat tegenviel Het is wel even wennen op een grote nieuwe school, waar je bijna niemand kent. Op de basisschool kon je na school meteen iets leuks gaan doen, maar nu moet je gelijk aan je huiswerk beginnen. Dat valt wel tegen, omdat je nu natuurlijk lang bezig bent om je huiswerk af te krijgen. Het huiswerk is niet heel moeilijk, maar wel veel, dus dat is wat minder leuk. Verder ken je hier bijna niemand, terwijl je op de basisschool iedereen kende. Het is hier dus wel belangrijk dat je vrienden maakt met iemand, zodat je nooit ergens alleen hoeft te staan, terwijl andere kinderen met een groepje bij elkaar staan te kletsen. Gelukkig kan iedereen het goed met elkaar vinden. Wat wel lastig is, is dat het altijd ontzettend
kregen een instructie over de apparaten, en zo kon je aan de slag. Nadat iedereen zijn scènes had opgenomen, moest je het filmpje met een handig computerprogramma gaan bewerken. Aan het eind werden alle cliffhangers op een groot scherm aan de rest van de klas getoond om elkaars resultaat te bekijken. Na in een paar files te hebben gestaan, kwamen we weer terug op school. Wij vonden het een erg leuke dag! Elise van Hulzen, Femke Borghuis 4HC druk is bij de kluisjes. In de pauzes kun je bijna niet bij je kluisje komen, omdat iedereen zo dicht op elkaar staat. Even knokken dus! Daarom laat ik mijn boeken gewoon in mijn tas zitten, het is even zwaar maar je moet er wat voor over hebben! Zo hoef je alleen even je jas in je kluisje te doen en hem er ‘s middags weer uit te halen, en dat was het. Wat meeviel In het begin dacht ik dat het jaar heel moeilijk zou worden, met veel te veel huiswerk, moeilijke vakken en niet zulke leuke leraren. Dat viel ongelofelijk mee, maar misschien komt dat doordat dit pas de eerste paar weken zijn. In ieder geval vind ik de leraren heel aardig, het huiswerk valt nog mee, en de vakken zijn niet zo moeilijk. Als je toch ergens moeite mee hebt, kun je het altijd vragen aan je docent. Eerst dacht ik dat er
7
op de middelbare school heel veel gepest werd, maar dat valt ontzettend mee. Toch heb je in iedere klas wel een buitenbeentje, maar die wordt vaak niet echt gepest. In onze klas doet iedereen aardig tegen elkaar, en iedereen helpt elkaar. Ik dacht dat het hier heel moeilijk zou zijn, maar dat viel erg mee! Mijn mening IK vind het MWC een heel leuke school, omdat alles hier gewoon heel normaal is. Er gebeuren hier geen nare dingen, en als je iets moet weten kun je dat gewoon vragen. Het MWC is voor mij een perfecte school, omdat je hier zelfstandig kunt werken, en de sfeer hier heel goed is. Als je een brugpieper bent, word je daar niet mee gepest. Ik zou echt niet weten naar welke school ik zou willen als het MWC niet bestond, dus kinderen van De Boskriek: kom allemaal gezellig naar het MWC! Dieuwertje van Eck, 1v1, en oudleerling van basisschool De Boskriek, Wijchen
Kinderboekenweek Alle brugklassen moesten in de week van 8 oktober voor Nederlands een leuke lunch en een mooi gedicht maken. Het thema van de Kinderboekenweek was dit jaar immers Aan tafel. Eten en snoepen in kinderboeken. Daarvoor zijn wij, klas 1HT1, met onze mentor Petra de Water naar de bibliotheek in Wijchen geweest. Wij hebben daar onze gedichtjes voorgelezen en onze versierde lunch laten zien. Er zijn twee kinderen uitgekozen, die hebben gewonnen: een voor het mooiste gedicht: dat was Joyce van de Louw. En een voor de leukste versierde lunch, Denise en Kim Thijssen. We vonden het daar erg leuk en we hebben heerlijk gegeten. Sanne van As, Nikée Dominicus en Janneke de Kort, 1HT1
Eten
Elke dag komt er weer de vraag Wat eten we vandaag? Aardappels, rijst, pasta of friet Sommige dingen eet ik liever niet. Boontjes, erwten, bloemkool of prei Ook de vitaminen horen erbij. Als toetje vla, ijs of fruit Want dat vult beter dan ‘s ochtends een beschuit Veel eten en drinken lijkt zo gewoon Voor sommige mensen is dat een droom. Gelukkig wonen wij in een land vol eten en kunnen wij altijd ons buikje rond eten.
En uit de brief van Shanushka La Cruz, 1HT1, oud-leerling van BS Sam Sam Wat ik nou echt vindt tegenvallen, vind ik de zware tas en de drukte als je moet wisselen van lokaal. Dan is het vooral op de trappen erg druk. Op de wc’s is het om de wasbakken heel erg nat; als je er per ongeluk tegenaan komt, zit er een heel natte vlek op je t-shirt en dat is niet zo fijn. De eerste dag dacht ik dat ik de weg echt niet kon gaan vinden. Want deze school is ook best groot. Maar nu kan ik alles wel vinden. Ik vind de wc’s die we hier op school hebben veel frisser ruiken en ze zien er ook schoner uit. Dit was op de basisschool niet zo, maar dat kwam merendeels door de leerlingen zelf. De kluisjes die we op school hebben, vind ik hartstikke fijn, omdat als je een heel zware tas hebt, je er een paar boeken in kunt doen die je dat lesuur niet nodig hebt. Ik vind ook dat ik een heel leuke mentor heb omdat ze heel aardig en vriendelijk is.
Joyce van de Louw, 1HT1
Lolly’s
Lik lik lik lik lik 5x Lik lik lik lik 4x Lik lik lik Lik lik Lik De lolly is op. Yves Willems, 1HT1
Column Robin Link is leerling van klas 3G1. Hij wil later journalist worden. Robin schrijft in elke schoolkrant een column over het wel en wee op onze school. De schoolkrant is ook dit jaar weer terug, en ook dit jaar zal ik columns blijven schrijven. Vorig jaar heb ik gezegd dat we dit jaar zes schoolkranten proberen uit te brengen. Dit is ook ons doel dit jaar, zes schoolkranten maken. Jullie kunnen dus ook mailen (zie het colofon), want de schoolkrant is niet alleen van de redactie, maar ook van de leerlingen en leraren. Het schooljaar is dus weer begonnen. Voor sommigen is het het begin van een spannend jaar, waarin je examen gaat doen. Voor sommigen is dit het eerste jaar op het Maaswaal. Nieuwe leraren, nieuwe klas, nieuwe lokalen. In ieder geval wens ik jullie heel veel succes. Ook is de school verbouwd. Er zijn een paar nieuwe lokalen bij gekomen en er is een nieuwe mediatheek (genaamd de mediaTWEEk) ingericht. De school wordt steeds moderner (zie ook de stelling!). Ook heeft onze school nu een automatische zonwering (die soms voor wat verbaasde gezichten zorgt). Zo begint ook de school weer fris aan het nieuwe schooljaar.
8
