1
December 2008
Schoolkrant Maaswaal College Locatie Veenseweg Wijchen
2008-2009
SCHOOLKRANT
In the spotlight… Terugblik En dit vind ik er nou van!
IN DEZE
Van de redactie
Prijsvraag In the spotlight Interview met een docent En dit vind ik er nou van! Terugblik Cross Your Borders Bezoek Valkhofmuseum Wijs worden in het Oosten 1VH2 topper tijdens basketbaltoernooi Feest(elijke) dagen Column Who’s Dian?
Ik ben helemaal verzot op tijdschriften. Ik lees alles wat los en vast zit. In de wachtkamer bij de tandarts of dokter, bij de C1000 (terwijl mijn man de boodschappen op de band zet, blader ik even snel een paar nieuwe exemplaren door), bij mijn ouders op de bank of gewoon lekker thuis met een heerlijk kopje groene thee en een stroopwafeltje erbij. Van Glossy tot Felderhof, van Libelle tot Voetbal International of van National Geographic tot Privé, ik vind het allemaal helemaal leuk. Met een tijdschrift voor mijn neus vergeet ik even alle dagelijkse beslommeringen en ben ik totaal in mijn element. Wat zou ik het fantastisch vinden als jij bij het lezen van deze eerste (NAAM SCHOOLKRANT) hetzelfde voldane, ontspannen gevoel hebt als wanneer ik een Felderhof of Libelle lees. Samen met zeven super enthousiaste journalisten in de dop heb ik de afgelopen tijd hard gewerkt om van deze eerste (NAAM SCHOOLKRANT) een informatieve, vermakelijke (en soms een tikkeltje spannende) schoolkrant te maken. Ik wens je dan ook veel leesplezier.
SCHOOLKRANT 2 3 4 5 6
8 8
Chantal van Summeren
COLOFON (NAAM SCHOOLKRANT) is een uitgave van het Maaswaal College (locatie Veenseweg). De deadline voor de volgende (NAAM SCHOOLKRANT) is 31 januari 2009. Hoofdredactie: Chantal van Summeren Redactie: Robin Link (2G1), Anouk Boereboom (3G1), Anne Giesen (3G1), Demi Langens (3G1), Anja Zivic (3G1), Anouk Agterberg (4HA) en Simone Bergman (4HB). Vormgeving : Hans Davids Druk: Drukkerij De Kleijn Wijchen In (NAAM SCHOOLKRANT) is plaats voor alle artikelen die nieuwswaarde hebben voor leerlingen, ouders, docenten en onderwijsondersteunend personeel van het Maaswaal College (locatie Veenseweg). De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden stukken in te korten of aan te passen, maar overlegt met de inzenders als wijzigingen ingrijpend zijn. Voor vragen of opmerkingen kan de hoofdredacteur bereikt worden via school (024- 6487120) of per email (
[email protected]).
Prijsvraag Zoals je inmiddels al wel hebt gemerkt, is deze eerste uitgave van de schoolkrant helaas nog naamloos. In alle teksten staat tot nu toe (NAAM SCHOOLKRANT) vermeld, maar dit moet uiteraard snel veranderen. Het volgende nummer heeft vast en zeker wel een naam, want de redactie schrijft een prijsvraag uit. Wie verzint een toepasselijke en originele naam voor de schoolkrant? Als jij denkt een briljante naam voor onze schoolkrant te hebben, laat het ons dan weten. De winnaar van deze prijsvraag ontvangt een proefabonnement op een tijdschrift naar keuze. Doe je mee???? Stuur jouw inzending vóór 15 januari 2009 per email naar:
[email protected] We zijn erg benieuwd naar jullie reacties.
De redactie
2
In the Spotlight... Elke leerling is uniek, maar sommige (oud)leerlingen zijn wel heel speciaal! In deze rubriek maak je kennis met een (oud)leerling van het Maaswaal College die iets bijzonders doet, denkt of maakt. Deze keer staat Lieke Klaus centraal. Lieke zat tot vorig jaar bij ons op school en heeft hier haar HAVO diploma gehaald. Afgelopen zomer vertrok ze naar Peking (China) om deel te nemen aan de Olympische Spelen. Lieke deed mee aan het onderdeel BMX en vertelt hier hoe het is om aan topsport te doen en wat ze in China allemaal heeft beleefd. Interview: Anouk Agterberg Ze is de eerste vrouwelijke deelneemster namens Nederland en tevens de jongste BMX-ster van de Olympische Spelen. Bovendien stond BMX afgelopen zomer voor de allereerste keer op het Olympische programma. Ik heb het over Lieke Klaus (18 jaar). En ik mocht haar interviewen. Bij BMX, fietscross, moet je zo snel mogelijk over bulten crossen om als eerste bij de finish te eindigen. Er staan 8 man aan de start die strijden in het parcours van zo’n 300, 400 meter lang. Om bij de Olympische Spelen te kunnen fietscrossen, moet je zeker wel wat doen. Lieke vertelt dat ze 6 dagen in de week, 2 keer per dag traint (kom ik aan met mijn 1 keer in de week ‘fitnessen’, als ik het niet vergeet tenminste...). Ze zit op fietscross vanaf haar 8e, dat is dus al meer dan 10 jaar. ‘Ik ging vroeger altijd met mijn vrienden naar het Wijchense Meer om daar bultjes te maken en erover heen te crossen. Eén van mijn vrienden zat op fietscross en toen ik een keer mee ging realiseerde ik me dat dit nog leuker was, met veel grotere bulten’. Lieke had in het begin nog geen idee van haar latere succes bij BMX wedstrijden, eerst de regio, toen nationaal en daarna ook internationaal. In 2005 werd bekend dat BMX op de Spelen een onderdeel werd. Maar toen had Lieke nog geen besef dat ze over 3 jaar ook aan de start zou staan.
Pas toen ze een finale op de Wereldcup had gehaald in Denemarken (mei 2008) bedacht ze dat ze ook echt kans zou maken op een ticket naar China. Ze heeft er veel voor moeten laten en alles aan gedaan, maar ze had het nooit verwacht. Totdat ze daar dan was, in China. Raar genoeg was ze absoluut niet nerveus: ‘normaal moet ik voor een wedstrijd wel 80x naar de wc en ben ik echt super zenuwachtig, zelfs op een NK, en dan nu… voor miljoenen mensen op de OLYMPISCHE SPELEN voelde ik alleen maar goede spanningen. Ik wist waar mijn familie zat, dus alles kwam goed.’ Maar nu even over Peking. Hoe overnachtte je daar? ‘Alle Olympische sporters, begeleiders, dokters, fysiotherapeuten en trainers van alle landen verblijven in het Olympische dorp. Vier flats waren er voor de Nederlanders, ik zat bijvoorbeeld bij de wielrenners. Theo Bos was er ook en geloof me, de bladen hebben gelijk, hij is echt arrogant! Ik heb veel opgetrokken met de waterpolosters, die hebben goud gehaald. Ze hadden het helemaal niet gedacht, ze zouden al blij geweest zijn met de kwartfinale..!’ Verder heeft ze nog vele andere Nederlandse sporters ontmoet. Je kwam vreemden tegen waar je alleen van wist dat ze Nederlands zijn, je maakte een babbeltje met ze of je kwam even bij ze zitten bij het eten. ‘Zo leer je dus heel veel mensen kennen, ook bijvoorbeeld de vrouwen van hockey, zij hebben echt een air om zich heen! Maar de mannen daarentegen zijn weer heel leuk! Ik sta ook met veel mensen op de foto, zoals Maarten van der Weijden en Pieter van den Hoogenband, maar ook de judokas en Marianne Vos! Het is echt raar dat ik daar tussen loop, zij zijn super bekend.. je kijkt echt een beetje tegen ze op, terwijl zij ook gewoon een sport beoefenen net zoals ik’. ‘Maar nu even iets over het eten, die hal is zo super, super groot! Er staan allemaal een soort van lange rijen picknicktafels! Omdat het zo groot is, zoek je de Nederlanders ook op en ga je er gezellig bij zitten. Je kon er kiezen uit 80 verschillende menu’s, van de Italiaanse keuken, tot de Aziatische, tot gewoon aardappels met groenten en vlees’. ‘Ik verbleef 3 weken in China waarvan 2 echt in het Dorp. Mijn wedstrijd was op de één na laatste dag. We zijn 1 weekje naar Tayuan geweest om daar
3
te trainen omdat we op de Olympische baan nog niet mochten fietsen. Maar toen was het eindelijk zover! De wedstrijd was om 9 uur in de ochtend, dus dan ontbijt je al rond half 6. Nou, wat we rond die tijd tegen kwamen was echt lachen! Sporters die al klaar waren, waren lekker aan het feesten en kwamen dus ook nog even een hapje eten voor het slapen gaan. Allemaal dronkenlappen!’ Lieke zat in de flat met de mensen die hun wedstrijd in de laatste week hadden, zodat zij nog wel goed konden slapen tot hun eigen wedstrijd. Zo’n geweldige sfeer, goed getraind, maar geen medaille? ‘Ik heb geweldig gereden! Het voelde zo goed, maar helaas heb ik het wel aan mezelf te danken... Ik zat er goed bij maar liet iedere keer in de eerste bocht het gat open waardoor mijn concurrenten mij naar buiten konden drukken. Maar kans op een medaille had ik sowieso niet hoor, ik ging gewoon voor de finale en als je die dan mist op 1 puntje is het echt zuur,’ vertelt Lieke. Toch stopt ze nu niet meteen met fietscross, gelukkig maar. Ze is gestopt met school vanwege fietscross, en ze mag/kan ook een aantal dingen niet vanwege haar sport. Uitgaan en lekker in de zon liggen zitten er bijvoorbeeld niet in. Ze heeft ook weinig sociale contacten: ‘Ik heb gewoon geen tijd!’ Lieke gaat ook voor de volgende Olympische Spelen in Londen. En dan gaat ze zeker voor goud!
Wouter Middendorp,
Interview met een docent Docenten zijn soms net echte mensen! Heb jij je altijd al afgevraagd wat jouw docent geschiedenis in zijn vrije tijd doet? Of waar je jouw docente Engels ‘s nachts voor kunt wakker maken? Als jij meer te weten wilt komen van de docenten van onze school, dan mag je dit interview beslist niet missen. Demi, Anne en Anouk gingen in gesprek met meneer Wouter Middendorp, afdelingsleider van de derde klas en docent geschiedenis. Ze legden hem diepzinnige maar ook spannende vragen voor! Daar komt hij binnen... in een pak, zoals altijd, met een net niet ‘matchende’ riem en schoenen. Onze afdelingsleider ziet eruit om door een ringetje te halen. Hij was zo vriendelijk om een paar minuten langer in de klas te blijven om antwoord te geven op onze vragen. Hij woont niet in Wijchen, maar in Nijmegen nabij het centrum in een bovenwoning, zo zei hij, omdat hij bang is dag en nacht achterna gezeten te worden door stiekeme stalkers/leerlingen. ‘Winkelen is een stuk prettiger zonder dat leerlingen in je winkelwagen kunnen kijken wat je allemaal wel niet eet door de week.’ ‘Wat eet u dan het liefste?’, vroegen wij. Nou daar kwam het: een gerecht waarvan wij nog nooit gehoord hadden, laat staan het gegeten hadden, namelijk: gestoofde kalfsschenkel! Zo zo, doe maar duur! Dat moet dan wel lekker zijn! Voordat hij vorig jaar naar het Maaswaal College kwam, heeft hij gewerkt op de Philips van Horne Scholengemeenschap te Weert. Daar gaf hij geschiedenis. Kramp in zijn armen van op het bord schrijven kreeg hij echter nooit: hij werkte enkel met presentaties op de computer. Als hij niet bij zijn drie knuffels en zijn vriendin Anne thuis is, is meneer aan het floorballen. Dat kan je vergelijken met uni-hockey. Ja, dat is een sport met een competitie, hoewel meneer Middendorp zelf geen wedstrijden speelt. We gingen over op wat spannendere vragen. We vroegen hem waarvoor we hem ’s nachts wakker konden maken. Daarop antwoordde hij heel slim: ‘Eigenlijk word ik liever niet gestoord ‘s nachts, ik heb last van een ochtendhumeur, maar voor een goed spelletje (zoals kolonisten of risk) ben ik altijd wel te porren’. Daarna vroegen wij hem wat hij nog graag zou willen doen voordat hij dood zou gaan. Maar meneer Middendorp denkt liever niet aan doodgaan, hij houdt van het leven, maar niet van gekke dingen doen, want hij antwoordde: ‘Wat een nare vraag zeg. Ik hoop nog lang op deze aarde rond te lopen en nog heel veel dingen te doen!’ Hij heeft geen gekke plannen voor het leven blijkbaar.
4
En dit vind ik er nou van! Iedereen heeft overal een mening over, maar in deze rubriek zijn we uitsluitend geïnteresseerd in JOUW mening! Dit schooljaar loop je het risico om in de aula, op het schoolplein of in de gang één van onze redactieleden tegen het lijf te lopen die jou een stelling voorlegt. Deze keer zijn we heel erg nieuwsgierig naar wat jij vindt van: “Leraren gaan beter hun best doen naarmate de exameneisen worden verscherpt.” Anne en Anouk gingen de afgelopen week op pad en verzamelden de volgende reacties. Nikki Langens en Joyce van Wijk uit 5HD: Joyce: Wordt het allemaal nog moeilijker? Nikki: Nee, het interesseert sommige leraren niks wat leerlingen halen, dat is nog zacht uitgedrukt! De meeste leraren zullen verder gaan met wat ze doen. Joyce: Ze geven gewoon les volgens de in hun ogen beste methode. Bart Smulders uit 3G1: Denk het niet, waarom zouden ze? Marijn, Niels, Luuk, Pim en Mark uit 1VH1: Nee, ze blijven gewoon lui. Ze zijn gewoon gewend zo les te geven, dus ze zullen niet veel willen veranderen. Het ligt er natuurlijk ook aan met welke leraar je te maken hebt!
“Leraren gaan beter hun best doen naarmate de exameneisen worden verscherpt.”
Chrisanne Barten uit 4VB: Nee, ik denk het niet. Want leraren gaan ervan uit dat je het haalt, ook al wordt het strenger. Ze gaan uit van meer zelfstudie en ze zijn lui! Haha, nee grapje. Nick en Matthijs uit 6VA: Nick: Ik denk het wel, want ze willen dat hun leerlingen slagen.’ En Matthijs… die denkt helemaal niks. Die is neutraal. ‘Redactie reactie’ door Anne en Anouk: Anne: Nou, ze moeten wel. Beetje dubbel als ze het niet doen, hè? Dan krijgen de leerlingen er de schuld van dat de leraren hun best niet doen. Ze hebben dus geen keus. Anouk: Ik denk dat het van de leraar afhangt. Maar ik denk niet dat ze veel gaan veranderen, want ze denken toch allemaal dat ze het op hun manier goed doen. Tot de volgende uitgave!
5
Terugblik Het Maaswaal College is meer dan alleen een ‘leerfabriek’. Onze school organiseert heel veel (educatieve) activiteiten die het leren en studeren net wat leuker, interessanter of boeiender maken. Wat is er de afgelopen weken allemaal gebeurd en gedaan? Een korte terugblik...
Cross Your Borders ( 3, 4 en 5 november)
Cross Your Borders was een project voor alle derde klassen van het Maaswaal College. Het is een project om leerlingen te informeren over de misstanden in derde wereldlanden en om ze aan te sporen er iets tegen te doen. Het idee was dat in elke klas groepjes werden gemaakt die elk hun
Er hing al meteen een goede sfeer in de klassen. De landenspecialisten waren allemaal erg gezellig en ze leerden ons veel over hun land. De groepjes waren allemaal erg enthousiast over het door hen gekozen probleem en wilden graag winnen. Twee dagen lang werkte iedereen hard aan hun presentatie om die zo goed mogelijk te maken. Je zag piñatas die niet stuk te krijgen waren, getekende poppenkastpoppen met een veel te groot hoofd en mensen met hoofddoeken rondlopen. Bij de bosvijver waren ook veel groepjes aan het filmen over hun probleem. Mensen van Cross Your Borders waren ook drie dagen lang foto’s aan het maken van alle bezigheden van de leerlingen, iets wat veel leerlingen iets minder leuk vonden. Dat leverde veel kiekjes op waarop veel leerlingen achter elkaar of computers verscholen zaten. Was best leuk om te zien. De foto’s werden dan ook aan het einde van drie dagen CYB in de aula vertoond aan alle derde klassen. Het winnende filmpje ging over Peru en kwam van een groepje uit 3G1. De prijs die ze kregen was karten! Was al het werk toch de moeite waard geweest. Kortom: Cross Your Borders was een geslaagd project!
Bezoek Valkhofmuseum Op 7 november 2008 zijn 2VH1 en 2V1 naar het Valkhofmuseum geweest. Het bezoek was naar aanleiding van de tentoonstelling “luxe en decadentie”. Veel voorwerpen die in het museum lagen, kwamen uit Napels. Je kon er onder andere zien hoe een Romeinse zeevilla er van binnen uitzag. Ook stonden in tuinen fonteinen in de vorm van beelden. Je kon ook
eigen land toegewezen kregen. Dat land moesten ze dan gaan bestuderen. Uit alle problemen moesten ze er één kiezen dat ze onder de aandacht wilden brengen. Dat moesten ze doen door middel van een creatieve presentatie zoals een filmpje, toneelstuk of poppenkast. De presentatie van de winnaar werd aan het einde van drie leuke dagen in de aula gepresenteerd voor alle leerlingen, mentoren en het hele Cross Your Borders team.
een Romeins bad bezichtigen met de installatie er omheen. Er lagen veel dingen waar er maar één of weinig van in de wereld zijn. Naast dit alles was er nog veel meer te bezichtigen. Na de rondleiding moest iedereen CKVopdrachten maken en mochten we vrij in het museum rondlopen. Deze tentoonstelling is te zien tot ongeveer januari 2009. Naomi Han, Renate van den Hout, Elise Rutjes en Iris Luijf.
Wijs worden in het Oosten
Het maken van een dvd was wel een erg leuke opdracht. En verder was het best veel lopen op de zonnige donderdag 6 november, toen de brugklassen met hun mentoren en andere docenten op excursie gingen naar Museumpark Oriëntalis in H. Landstichting: “Om ons iets te leren over geloof, omdat je niet alleen je eigen geloof hoeft te kennen, maar ook dat van anderen. Dan kun je rekening met ze houden”, aldus een van de leerlingen. En laten de drie grote monotheïstische godsdiensten nu ook nog gemeenschappelijke wortels hebben. Dat levert naast verschillen erg veel overeenkomsten op. De leerlingen volgden een van de drie programma’s van het museumpark: In Focus: A meeting of minds (op basis van audiovisuele voorstellingen over de verschillende culturen een dvd monteren die later in de klas getoond) wordt, Lachen joh! (een tentoonstelling met behulp van beeld, geluid en tekst, over humor en religie, afgesloten met een discussie) of Jupiter (de Romeinse samenleving in de tijd van Jezus). Daarnaast maken alle leerlingen een theoretische opdracht voor het vak levensbeschouwing en een tekenopdracht over perspectief. De dag begon met een korte, flitsende introductiefilm, waarbij het zelfs de normaliter multitaskende brugklasser soms te veel werd: “Het was wel
6
irritant dat er drie schermen [tegelijk, red.] waren om op te kijken. Je kon de verschillen merken tussen de drie geloven, bijvoorbeeld met het trouwen.” [een scherm per geloof, red.] Een enkel groepje loste het probleem van de ‘information overload’ heel praktisch op: de drie leerlingen keken ieder naar een van de schermen… De vaksecties levensbeschouwing, handvaardigheid en tekenen kregen na afloop veel bruikbare tips om de excursie voor volgend jaar nog beter
te maken: meer doe-opdrachten, bijvoorbeeld een toneelstukje maken en daarover discussiëren, zelf filmen in het park en daar een dvd van maken. De lunch met de mentor, met karakteristieke gerechten uit een van de geloven (matzen, Turks fruit, krentenbrood) was lekker, maar kan nog knusser: “Misschien is thee erbij leuk. Uit zo’n Aziatische theepot, op kussens met z’n allen.” Dat het nuttige zich goed laat verenigen met het aangename, blijkt uit dit antwoord op de vraag waar de excursie nu eigenlijk voor bedoeld was: “Om meer te weten te komen over godsdiensten en om er een keer een dagje tussenuit te piepen. Heel leerzaam en ook voor verschillende vakken.” Met dank aan leerlingen uit 1VH2, Liduine Verhelst
1VH2 topper tijdens basketbaltoernooi Op donderdagmiddag 13 november namen de klassen 1HT1, 1HT2, 1VH2 en 1V2 deel aan het basketbaltoernooi. Dit was georganiseerd door een groep leerlingen van 4 havo, die het examenvak Bewegen, Sport en Maatschappij gekozen hebben. Het organiseren van een toernooi is hierbij een soort toets. Klas 1VH2 leverde maar liefst de drie beste teams! Twee trotse sportverslaggevers, Niek
Thomassen en Bas Elemans, aan het woord. ‘Het toernooi begon om 15:00 uur. Alle kinderen waren ingedeeld in teams per klas. De meeste wedstrijden gingen gelijk op, maar er waren ook een paar grote overwinningen. Er waren vier poules met vier teams. Bij elke poule ging er een team door naar de halve finale. Van de vier teams waren er drie van 1VH2. In de finale was het dus ook bijna zeker dat er twee teams van 1VH2 bij zaten. Uit de halve finalewedstrijden kwamen duidelijke winnaars: er werd gewonnen met 8-2 en 14-4. De finale was de spannendste wedstrijd van het hele toernooi. Het ging gelijk op, maar uiteindelijk won team N met 10-8. Het was een heel leuk en sportief toernooi’.
in de brugklas zit. Nu ik dan eindelijk in de bovenbouw zit, is het bijna zo ver: het feest van het jaar komt eraan! Iedereen is al druk bezig met het regelen of passen van galakleding en het leren van de danspasjes. Allemaal heel erg spannend! En hoewel deze schoolkrant pas na het kerstgala zal verschijnen, is de deadline ervoor helaas (waardoor er nu nog niets verteld kan worden over hoe het kerstgala nu was). Ik wil jullie al wel, namens de hele schoolkrantredactie, fijne en gezellige kerstdagen en een heel gezond en geslaagd 2009 toewensen! Simone Bergman
Feest(elijke) dagen Sinterklaas is nog niet in het land, of er wordt al gepraat over kerstmis en alles wat er natuurlijk bij hoort. Van cadeautjes onder de boom tot en met het verhaal over hoe Jezus Christus werd geboren. En bij ons op school natuurlijk niet te vergeten: het kerstgala voor de bovenbouw! Het feest waar al naar uitgekeken wordt wanneer je
7
Column Robin Link is leerling van klas 2G1. Hij wil later journalist worden. Robin schrijft in elke schoolkrant een column over het wel en wee op onze school. “Wie ben ik?” en “Wat doe ik hier?” zijn toch wel belangrijke levensvragen in het leven. Daarom zal ik mijzelf aan het begin van deze eerste column in de (NAAM SCHOOLKRANT) eventjes voorstellen. Ik ben Robin Link, ik zit in 2G1 en ik ben op het moment dat jullie deze column lezen net 13 geworden. ‘’Dertien’’, zul je zeggen, ‘’is dat niet wat jong?’’ Ja. Dat klopt. Ik heb namelijk een klas overgeslagen. Niet echt interessant of zo, maar het is maar dat je het weet. Dan verder nog wat over mijzelf, mijn hobby is tennis, mijn favoriete schoolvakken zijn gym en handvaardigheid. De hoofdredacteur van deze (NAAM SCHOOLKRANT) (mevrouw Van Summeren) vroeg mij of ik iets wilde schrijven over het bezoek aan het Valkhofmuseum. De klassen 2V1 en 2VH1 gingen hier begin november heen. Nou zul je denken (als je tenminste kunt lezen), daar zit hij helemaal niet in. Weer goed gezien! Maar er gebeurden zoveel spectaculaire dingen dat ik er toch wat over kan vertellen. Er zijn namelijk zes kinderen niet goed geworden. Hoe het kan? Ik weet het echt niet. Ik heb verder van kinderen die wel naar het Valkhofmuseum zijn geweest, gehoord dat het best wel leuk was. Dat kwam toch ook wel een beetje doordat het door de ‘flauwvallers’ een beetje een chaos is geworden. Op het moment dat je dit leest, ben ik ook naar het Valkhofmuseum geweest. Ik kan hier helaas niet over schrijven, ik moet me aan een enorm strakke deadline houden. Maar ik denk dat je over mijn bezoek aan het Valkhofmuseum nog wel kunt lezen in de volgende (NAAM SCHOOLKRANT). Op het moment dat ik dit schrijf, is Sinterklaas net in het land gekomen. ‘’Nou en?’’ zul je denken. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik krijg al het Sinterklaasgevoel. Het is voor mij een tijd van gezellig met vrienden zijn. Sinterklaas kan ook voordelen geven op school. Je kunt door bijvoorbeeld de chocoladeletters extra gestimuleerd raken. Ook vind ik het handig dat mijn mentor Sinterklaas speelt. Zo is een uurtje uitval al snel verdiend. Ook brengt Sinterklaas bij mij snoepgevoelens naar boven. Dan ga ik nu toch een beetje reclame maken. Voor als je de enorme stroom aan posters die op ramen en deuren hangen hebt gemist: er wordt snoep verkocht. De opbrengst gaat naar de laatste lesdagcommissie. Zo kan het net als vorig jaar weer een schoolgebouw worden vol met toiletrollen (voor de verontruste ouders: alles is later weer netjes opgeruimd). Als je dit leest, hebben we al weer bijna kerstvakantie, dus misschien denk je: ‘’wat zeurt hij nou over Sinterklaas, laten we het maar over kerst hebben!’’ Ik heb om eerlijk te zijn geen inspiratie over kerst, dit lijkt op het moment van schrijven nog erg ver weg. Toch wil ik je nu alvast een fijne kerstvakantie wensen! Tot de volgende keer, Robin
Who’s Dian? Mijn naam is Dian. Ik ben door de te gekke nieuwe schoolkrantredactie gevraagd een brievenrubriek te beginnen onder de naam: Ask Dian! Dit houdt in dat jullie, lezers, een brief of mail kunnen sturen naar mij. Ik zal al deze berichten lezen, er een paar uitkiezen en die in de volgende uitgave van de krant behandelen. Ik geef dan antwoord op allerlei vragen, dingen waar je mee zit, dingen die je wilt weten, dingen die je hebt meegemaakt: alles kun je bij mij kwijt. Natuurlijk wil je liever niet als je een brief schrijft met een groot geheim erin, dat je naam eronder komt te staan. Dit hoeft ook niet. Je kunt bij de ingestuurde brief vermelden of je anoniem wilt blijven of niet. Geen probleem. Ik hoop op jullie enthousiasme en medewerking, zodat we een geweldige rubriek in elkaar kunnen zetten. Liefs van Dian P.S. Mail je brieven, vragen of berichten naar
[email protected].
8
