Schoolkrant Maaswaal College Locatie Veenseweg Wijchen 2009-2010
(S)Cool Paper
februari 2010
3
Born in Africa Goede Doelendag 12 maart 2010 Kinderen in Kurland
In deze
(S)C00l Paper •
Veel dromen zijn bedrog, maar gelukkig niet allemaal!
•
Column
•
In the spotlights…
•
Interview: Het succes van Born In Africa
•
Programma Goede Doelendag 2010: De Uitdaging!
Colofon (S)Cool Paper is een uitgave van het Maaswaal College (locatie Veenseweg). De deadline voor de volgende (S)Cool Paper is 5 maart 2010.
Dromen op school Nabij, solide, vertrouwd, betrokken en prikkelend: vanuit deze waarden wil het Maaswaal College leerlingen zodanig begeleiden dat zij zich ontwikkelen tot positief kritische, zelfstandige volwassenen die bewust keuzes kunnen maken en hun verantwoordelijkheid nemen in het leven. Tot mensen die beseffen dat culturen verschillend zijn en dat verschillen waardevol zijn. Die een bijdrage willen leveren aan hun (leef)omgeving. Ga er maar aan staan: in een wereld waarin informatie onbeperkt beschikbaar lijkt te zijn, waarin grenzen vervagen, technologische ontwikkelingen nog volstrekt onbekende gevolgen zullen hebben, wereldwijde conflicten en extremisme aan de orde van de dag zijn en het uitgeputte ecosysteem de mens dwingt tot bezinning en het maken van keuzes. Zijn dromen geen bedrog? Bestaat Utopia nog wel? Misschien wel, misschien niet, maar als school zien we het niettemin als onze taak onze leerlingen vanuit hun betrokkenheid bij en hun toekomstige verantwoordelijkheid voor de wereld van morgen te confronteren met thema’s als vrede en mensenrechten, burgerschap in het klein en in het groot, andere culturen en duurzame ontwikkeling. Je heel concreet en belangeloos inzetten voor leeftijdgenoten in een totaal andere, minder welvarende en vreedzame omgeving dan wij is daar een voorbeeld van. Deze uitgave van (S)Cool Paper staat in het teken van de Goede Doelendag op de Veenseweg op 12 (en deels al 11) maart a.s. Op en rond deze dag zullen leerlingen zich gaan verdiepen in de situatie van leeftijdgenoten in het ZuidAfrikaanse township Kurland, de dag helpen organiseren en daarnaast zoveel mogelijk geld gaan verzamelen voor de kinderen van Kurland. Soms kan het, dromen op school.
Liduine Verhelst
Hoofdredactie: Liduine Verhelst Redactie: Robin Link (3G1), Anouk Agterberg (5HA), Simone Bergman (5HB), Sanne Mijnheere (5VB). Daarnaast is een aantal brugklassers lid geworden van de redactie. Zij zullen het volgende nummer van zich laten horen. Chantal van Summeren en Bram Verweij, kartrekkers van Kids of Kurland, hebben een grote bijdrage geleverd aan deze (S)Cool Paper. Vormgeving: Hans Davids Druk: Drukkerij De Kleijn, Wijchen In (S)Cool Paper is plaats voor alle artikelen die nieuwswaarde hebben voor leerlingen, ouders, docenten en onderwijsondersteunend personeel van het Maaswaal College (locatie Veenseweg). De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden stukken in te korten of aan te passen, maar overlegt met de inzenders als wijzigingen ingrijpend zijn. Voor vragen of opmerkingen is de hoofdredacteur bereikbaar via school (024- 6487120) of per e-mail (
[email protected]) Oplossing puzzel (S)Cool Paper 2 Een man doet ’s avonds het licht uit en gaat slapen. ’s Morgens zet hij de radio aan en besluit ontslag te nemen. Wat is zijn beroep? Vuurtorenwachter
2
Veel dromen zijn bedrog, maar gelukkig niet allemaal! Als zesjarig meisje liep ik met een krijtje in mijn hand en schreef ik zelf gemaakte sommen op een fleurig geel schoolbordje. De kinderen bij ons in de straat moesten, of ze dat nu wilden of niet, na schooltijd wederom de schoolbanken in en werden dan vervolgens getrakteerd op een extra lesje rekenen of schrijven. Ik was de juf. Als tiener bladerde ik in atlassen en vroeg ik mij dikwijls (hardop) af in welk arm land ik later, als ik ontwikkelingswerk ging doen, terecht zou komen. Ik wilde dierenarts worden en journalist tegelijkertijd. Of toch filmster? Het maakte me eigenlijk niet eens zo heel veel uit. Maar één ding stond altijd als een paal boven water: ik wilde de wijde wereld in om mensen die het minder hadden dan ik te gaan helpen. Een ‘ideaal’ noemden de volwassenen in mijn omgeving dat. Of een ‘spannende droom’, en niet meer dan dat. Over twee jaar word ik veertig en ik heb een heleboel van mijn dromen niet waar gemaakt. Ik ben geen dierenarts geworden en ook geen journalist. Laat staan filmster. Alhoewel ik moet toegeven dat ik als docent soms ook een rol speel. Mijn ouders voorspelden het al toen ik als kind met dat krijtje rond liep: ik ben juf geworden. En ook die andere droom is werkelijkheid geworden. Van alle landen op deze wereld werd het Zuid-Afrika. Samen met mijn man, Bram Verweij, heb ik de mensen en kinderen uit Kurland omarmd. En we laten hen nooit meer los!
Door Chantal van Summeren
tend veel gebeuren en er ging zo veel mis op deze school dat we geen idee hadden waar we moesten beginnen. Een maand verstreek en het enige wat wij deden was ademloos toekijken hoe twaalf docenten hun uiterste best deden om meer dan 600 leerlingen in bedwang te houden. Klassen van vijftig of zestig leerlingen waren eerder regel dan uitzondering. Een normale les verzorgen was dus absoluut onmogelijk: de docenten waren al blij als de kinderen het lokaal, of wat daar voor door moest gaan, niet afbraken. Na de nodige huilbuien en uitvoe-
rig overleg met Isabel de Smul, een Belgische vrijwilligster die in Kurland zojuist haar eigen stichting (Born in Africa) was begonnen, besloten we een beloningssysteem te creëren dat leerlingen moest aanmoedigen hun gedrag en dus hun werkhouding op school te verbeteren. De kinderen van Kurland werden thuis en op straat bijna voortdurend negatief benaderd en (lijf)straffen waren aan de orde van de dag. Wij besloten te gaan proberen de leerlingen positief te benaderen. We wilden goed gedrag belonen in plaats van slecht gedrag bestraffen. Kinderen moesten hun gevoel van eigenwaarde hervinden; te vaak en te lang waren ze beschouwd als lastpakken die in de ogen van de meeste volwassenen geen goed konden doen. In het begin beloonden we goed gedrag met stickers. Waar je een kind in Afrika al niet blij mee kunt maken! Al snel werden de stickers vervangen door het echte werk: de namen van leerlingen die lieten zien gemotiveerd te zijn op school, die op tijd in de les kwamen en de orde tijdens de lessen niet verstoorden, werden in een klassenboek genoteerd en als beloning voor hun goede gedrag werden zij meegenomen op schoolreis. Voor de eerste keer weg uit de wereld van geweld en criminaliteit,
Begin februari 2003 vertrokken Bram en ik richting Zuid-Afrika. We hadden een vliegticket en ons spaargeld meegenomen, maar hadden geen flauw idee waar we precies terecht zouden komen of wat we nu eigenlijk gingen doen. ‘Iets op het schooltje in onze buurt’, had Rocky, de baas van de vrijwilligersorganisatie waar wij voor gingen werken, ons net voor vertrek gemaild. Al snel merkten wij dat de docenten van The Crags Primary School niet bepaald op onze komst zaten te wachten. Te vaak hadden ze inmiddels vrijwilligers gehad die allerlei mooie beloften deden en die vervolgens niet waar maakten. De situatie in Kurland was namelijk zo schrijnend dat veel mensen na een aantal weken afhaakten omdat ze de situatie gewoonweg te heftig vonden. Criminaliteit, werkloosheid, geweld en mishandeling waren aan de orde van de dag. Of, zoals onze hoofdmeester op een dag zei: ‘In our community life is cheap’. De eerste weken op school waren loodzwaar. Er moest zo ontzet-
3
zodat zij konden zien dat de wereld groter is dan de verrotte wereld waar zij in leven. Met het geld dat we van verschillende sponsoren hadden meegekregen, organiseerden we de meest uiteenlopende activiteiten, allemaal met hetzelfde doel: de kinderen van Kurland laten merken dat zij de moeite waard zijn en dat zij, als ze dat zelf willen, de keuze hebben iets van hun leven te maken! Na een half jaar keerden we terug naar Nederland. Een indrukwekkende ervaring rijker. Op de een of andere manier voelden we vanaf het begin van onze terugkeer naar ons veilige kikkerlandje dat we de kinderen van Kurland niet konden en wilden vergeten. Hun energie, hun glimlach en hun tranen zaten voorgoed in ons. We moesten bij hen blijven, desnoods op afstand. Het kon niet anders. Zo gaat dat met dromen en idealen. En het ging ook niet anders. Al bijna zeven jaar lang zijn wij inmiddels erg nauw betrokken bij de kinderen in Kurland. Samen met Born in Africa en heel veel mensen, scholen en organisaties hier in de buurt hebben we de afgelopen jaren zo veel kunnen doen voor de kinderen in ‘ons’ dorp. We prijzen ons gelukkig dat met name het Maaswaal College ons al die jaren de tijd en ruimte heeft gegeven om onze doelen en idealen aan de andere kant van de wereld te kunnen realiseren. Met heel veel leerlingen en nog meer verschillende projecten op school hebben wij grenzen kunnen verleggen. Letterlijk en figuurlijk. Zo hadden wij in 2005 de eerste echte, grote Goede Doelendag met zelf gemaakte kunst, Afrikaanse muziek en hapjes en kleurrijke workshops. Een jaar later schre-
ven onze eigen leerlingen gedichten en verhalen naar aanleiding van het zien van de film Cry Freedom over het leven van Steve Biko. Deze verhalen werden vervolgens gebundeld in een prachtig boekje (met de veelzeggende titel Apart) en de allermooiste bijdragen werden bekroond met de Gouden Gnoe, de Zilveren Zebra en de Bronzen Buffel. We hadden feesten met een Afrikaans tintje, allemaal voor het goede doel en vorig jaar (2008) zamelden de brugklassers geld in door allerlei spullen en lekkers te verkopen in het centrum van Wijchen tijdens de kerstmarkt. Het is zo prettig te merken en daadwerkelijk te voelen dat zo veel leerlingen en collega’s bereid zijn, samen met ons, te willen werken aan een betere toekomst voor kinderen aan de andere kant van de wereld. Met zo veel hulp en (financiële) steun kunnen wij in Kurland veel doen! De afgelopen jaren hebben veel Afrikaanse kinderen hun zwemdiploma gehaald, waren er moestuinprojecten om hen te leren zelf groenten en fruit te verbouwen, konden veel van de ouderejaars studenten op stage om zo hun kansen op de arbeidsmarkt te verbeteren, gingen heel veel kinderen op kamp om even de stress van het dagelijks leven te kunnen vergeten en om dingen te leren over de natuur en het milieu, kregen tientallen leerlingen extra ondersteuning bij het leren lezen en schrijven van het Engels (de tweede taal in Zuid Afrika) en konden wij, als voorlopige kroon op ons werk, helpen bij het financieren van twee extra klaslokalen bij de school om de leerlingen beter onderwijs te kunnen geven in kleinere groepen. Toen wij een paar maanden geleden voor de derde keer terugkeerden naar Kurland, voelde dat echt als thuiskomen. Natuurlijk zijn nog lang niet alle problemen opgelost en leven nog steeds heel veel mensen onder erbarmelijke omstandigheden. Om dat te zien, doet pijn. Dat blijft. En toch hoorden we ook verhalen van en over mensen voor wie het leven een stuk beter is geworden de afgelopen zeven jaar. Kinderen zoals Busi, die met hun ouders niet meer in een houten krot wonen, maar nu een stenen huisje hebben. Of neem Pumla, in 2003 nog werkzaam als zwarte huishoudster bij een blanke familie en nu (door het volgen van allerlei cursussen en bijscholing) de enige maatschappelijk werkster van het dorp. En wat dacht je
van meneer Andrews die docent is op het schooltje? Hij kon zijn leerlingen dit jaar voor de derde keer op rij meenemen op een eco-kamp om hen op die manier zo veel meer te laten zien, voelen en proeven van de omgeving waarin zij leven dan anders mogelijk zou zijn. Cynici beweren wel eens: ‘Ach, het zijn allemaal hele kleine druppeltjes op een gloeiende plaat. Uiteindelijk los je er toch niks mee op!’ Ik heb mijn glas liever half vol! Ooit had ik een droom. Nu kan ik daadwerkelijk iets betekenen voor een aantal kinderen ver van hier. En daar komt niets of niemand tussen!
Column Toen mij werd gevraagd om een column te schrijven voor deze speciale goededoelenschoolkrant werd erbij gezegd: ‘Je kunt er vast wel wat mee, zo rond de Kerst’. Op het moment van schrijven is Kerstmis al weer even voorbij, en op het moment dat je dit leest is Kerst al lang geleden. De actie Serious Request van radiozender 3FM, zo vlak voor de Kerst, sloeg goed aan. Er werd een recordbedrag opgehaald. Maar moet het wel Kerstmis zijn om goede doelen te steunen? Natuurlijk niet. Voor je ligt dan ook een heel speciale schoolkrant, in het teken van de Goede Doelendag bij ons op school. Jawel, een echte goededoelendag, waar iedereen aan kan bijdragen. Ik kan me zelf nog herinneren (toen ik nog in de brugklas zat) dat ik een keer kerstkaarten heb verkocht op de markt. Nou hoef je voor deze goededoelendag niet de kou in, maar kun je gelukkig gewoon naar binnen toe. Een soort van Serious Request, maar dan van onze school (gelukkig hoeven wij geen honger te lijden). De snoepverkoop voor de laatste lesdag van de examenleerlingen was dan misschien ook een ‘goed doel’: deze keer gaat het om Kids of Kurland, de organisatie van Chantal van Summeren en Bram Verweij, allebei docent aan onze school. Ik heb echt veel bewondering voor wat ze doen! Ook bewonderenswaardig: een heel team van leerlingen en docenten gaat de Goede Doelendag organiseren en ook nog eens uitvoeren! Dus ik zou zeggen: kom allemaal op 12 maart a.s. en steun Kids of Kurland! Robin Link
4
In the spotlights In the spotlights staan deze keer twee leerlingen uit 4 vwo, Sofie Stobbelaar (4VA) en Marijn Oomen (4VD). Ze zitten in het projectteam Goededoelendag en vertellen hierover. Verder hebben ze allebei een kind geadopteerd uit Kurland, Zuid-Afrika. ‘Wat?!’, zul je wel zeggen, ‘geadopteerd?’. Ja, ze hebben twee kinderen geadopteerd en zorgen voor ze door geld op te sturen voor een beter leven.
Door Anouk Agterberg
‘We hebben Ashwill financieel geadopteerd’, vertelt Sofie. ‘We geven per jaar een vast bedrag aan Born In Africa, zodat mijn adoptiekind lessen kan volgen op school, schoolspullen krijgt en deel kan nemen aan activiteiten, o.a. een kamp. Onlangs heeft hij deelgenomen aan een ‘Farm Camp’. Daar hebben ze geleerd hun eigen groenten te verbouwen en koeien te melken. Bij dit kamp hebben ze ook leren zwemmen.’ Marijns adoptiekind heet Lona Simoki. Marijn: ‘Ze is in september 10 jaar geworden. Ze woont bij haar moeder Nosipho, vader Andile, zusje Zetha en broer Masibonge. De tante en haar kinderen wonen er ook, dat zijn Mahle en Mzwakhe. Ze wonen in een houten huisje: twee slaapkamers en een keukentje. Ze hebben elektriciteit, maar nog geen water. Het toilet is buiten; ze hebben wel een radio en tv. Lona houdt vooral van citroenlimonade.’ Sofie over haar adoptiekind: ‘Hij heet dus Ashwill Mabie en is in november 10 jaar geworden. Hij woont samen met zijn moeder Karin in een stenen huisje waar ze het eigenlijk best goed hebben voor een township. Hij houdt van rugby en tollen. Ook gaat hij vaak na school, uiteraard wanneer zijn huiswerk gemaakt is, met zijn neefje en vriendjes buiten spelen. Ook houden ze contact. We krijgen ongeveer één brief per seizoen, waar allerlei informatie over hem en zijn situatie in staat,’ vertelt Sofie en Marijn vult aan: ‘Die brieven gaan bij Lona over hoe het op school gaat, activiteiten die ze heeft gedaan en tekeningen met wat ze graag zou willen kunnen of later wil gaan doen.’ Het gaat erg goed met de kinderen. Zo schreef Ashwill: ‘Met my en my famielie gaan dit baie goed almal is nog virs en gesond.’ Marijn en Sofie hebben uiteraard zelf niet genoeg geld om de kinderen te onderhouden, dus doen hun ouders het. ‘Mijn ouders betalen het, maar alleen als ik wat voor ze wil doen. Zoals mijn ouders helpen bij dingen. De deal was dat ik elke maand de kantine zou poetsen, maar dat wordt nogal eens vergeten- gelukkig,’ zegt Marijn. ‘Ik stuur brieven en cadeautjes voor Ashwill, dat doe ik dan weer wel. Dat vind ik prachtig om te kunnen doen!’, vertelt Sofie.
‘Bram Verweij heeft ons veel verteld over zijn organisatie Kids of Kurland, die samenwerkt met Born In Africa,’ zegt Sofie. ‘Door de verhalen werden we erg enthousiast! Toen we hoorden dat er een nieuwe klas werd samengesteld, hadden we ons ingeschreven om een kindje te adopteren,’ vertelt Marijn. ‘We volgen onze kinderen pas een jaar, maar uit de verhalen van Born In Africa kunnen we wel opmaken dat de adoptiekinderen echt een veel betere kans krijgen voor een beter bestaan. Bijvoorbeeld de extra Engelse lees- en schrijfondersteuning geeft ze meer mogelijkheden om een betere vervolgopleiding en later een baan te vinden.’ Doordat ze Lona en Ashwill hadden geadopteerd, was het voor Marijn en Sofie een logisch besluit om mee te doen aan het projectteam Goede Doelendag, een activiteit binnen Maaswaal Plus. ‘Het doel van het projectteam is om op 12 maart 2010 een Afrikaans festival op poten te zetten, waardoor we mensen bewust kunnen maken dat de kinderen hier verder vandaan ook een kans moeten krijgen op een toekomst,’ zegt Sofie. ‘Daarbij willen we ook graag geld inzamelen voor de kinderen in Kurland.’ Marijn: ‘Dit doen we door een hele dag te organiseren in het teken van Afrika: eten, drinken, dans, muziek, kunst, veiling, modeshow enz. Zo laten we de mensen een stukje van Afrika proeven.’
5
bouwen. Logisch. Welling Bouw | Vastgoed® maakt het bijzonder. Bouwen zit ons namelijk in het bloed, al meer dan 100 jaar. Met gevoel voor mensen, oog voor kwaliteit en hart voor de samenleving. Bijzonder? Ontdek het zelf op www.welling.nl.
Didam I Breda I Wijchen
Bijzonder bouwen
Iedere bouwonderneming kan
www.welling.nl
Welling Bouw Wijchen bv | Edisonstraat 20 | Postbus 396 | 6600 AJ Wijchen | T (024) 64 88 444 |
[email protected]
6
Interview: Het succes van Born in Africa Docenten zijn net echte mensen! Achter de persoon in de klas gaat vaak een wereld schuil. In het geval van Bram Verweij, docent geschiedenis, is dat de wereld van het Zuid-Afrikaanse township Kurland. In Kurland maakt hij zes jaar geleden kennis met Isabelle De Smul-Brink van de stichting Born In Africa (2002). Tijdens haar eerste jaar als ontwikkelingswerker zag zij de enorme nood aan extra educatieve ondersteuning in scholen rond Plettenberg Bay in Zuid-Afrika. Hierop nam zij het initiatief om te starten met een adoptieproject. Nu, enkele jaren later, is het project, dankzij de gedrevenheid van veel medewerkers, uitgegroeid tot een organisatie die, naast het begeleiden van adoptiekinderen, ook educatieve projecten ontwikkelt en aan ouderwerking doet. Bram wordt in deze rubriek niet zelf geïnterviewd, maar hij heeft Isabel gevraagd te vertellen over haar werk in Zuid-Afrika. Isabel: ‘Eigenlijk ben ik opgeleid als therapeute voor kinderen met gedragsstoornissen. Toen ik als vrijwilliger in 1998 voor het eerst in Zuid-Afrika kwam, was het mijn taak om naschoolse activiteiten op het gebied van sport te organiseren voor de kinderen in de sloppenwijken. Dat was geweldig, ik kreeg veel positieve respons van de kindertjes en zij waren tevens meteen van de straat. Het leven is namelijk niet gemakkelijk. Veel ouders zijn werkloos en zijn vaak al vroeg op de dag dronken. De opvoeding van hun kinderen staat daardoor helaas niet centraal. Door ze te binden aan onze sportactiviteiten, kregen we al gauw in de gaten welke problematiek er zich thuis afspeelde. Ongewilde seksuele activiteiten, geweld, het verkopen van drugs, overspel, het is aan de orde van de dag.’ Toch was het in eerste instantie niet de bedoeling om voor jaren in ZuidAfrika te blijven. ‘Maar ja, de liefde, hè. Ik ontmoette Bryan en ik was op slag verliefd. Ik wilde niet meer weg. Zeker omdat de naschoolse projecten een groot succes waren. Met de nodige financiële steun konden we in 2002 Born In Africa starten.’ Aanvankelijk was Born In Africa voornamelijk gericht op het organiseren van buitenschoolse activiteiten. Niet veel later kwamen er ideeën om een educatief
Door Bram Verweij
adoptieplan op te starten. ‘Het plan was om zoveel mogelijk adoptiefouders in België en Nederland te zoeken. Dankzij hun bijdragen konden hun kindjes uit de vele townships eindelijk naar school toe gaan, met een school uniform én schoolboeken. Het is namelijk niet vanzelfsprekend dat ieder kind onderwijs volgt. Vaak is er geen geld om de school te betalen.’
Inmiddels telt haar adoptieproject meer dan 400 kinderen, waarvan velen uit het township Kurland komen. ‘De adoptiefouders krijgen van ons regelmatig een overzichtje van hoe ‘hun kind’ zich ontwikkelt. De resultaten zijn enorm en dankzij het volgen van onderwijs nemen de kansen op een betere toekomst zienderogen toe. Ik weet dat het Maaswaal College vijf jaar geleden Jessica heeft geadopteerd. Als je ziet hoe zij zich heeft ontwikkeld, geweldig! Een sterke meid die weet wat ze wil. Met de steun van jullie school en de begeleiding van ons komt ze er wel. En eerlijk is eerlijk, was deze steun er niet geweest, dan was het waarschijnlijk niet goed met haar afgelopen. Haar oudere broers zitten in het criminele circuit en de thuissituatie is op z’n zachtst gezegd zorgwekkend. Doordat we werken met mentoren, die vanuit ons Born In Africa-huis in Plettenberg Bay de kinderen begeleiden, is Jessica op het goede pad gebleven.’
De band met het Maaswaal College dateert al van 2003. ‘In dat jaar ontmoette ik Chantal en jou, Bram, in Kurland. Jullie omarmden mijn stichting en hebben sindsdien elk jaar geweldige acties opgezet op jullie school. Dankzij al die evenementen en acties, is het Maaswaal College een van de grote sponsoren van Born In Africa geworden. Zo hebben we met al jullie donaties heel wat projecten kunnen starten en konden we dromen waarmaken. Ik herinner me de eerste zwemlessen voor de kinderen hier, die door jullie bijdragen van start konden gaan. Of denk maar aan de leesklassen die we in 2007 zijn gestart, waardoor leerlingen beter schrijf- en leesonderwijs in het Engels konden volgen. Maar de kroon was toch wel de opening van onze eerste Born In Africa-klaslokalen. Een eigen ruimte is heel belangrijk en dankzij jullie kerstmarkten, gedichtenbundels en festivals is dit allemaal mogelijk geworden. Daarom zeg ik: ek es baie blij en ek se baie baie dankie.’
7
SPONSOREN GOEDE DOELEN DAG 2010
Jan Oosterhout Welling Bouw Wijchen Holland Montage Toonen Driessen Makelaardij Van Altena Mode en Design Derks Schilders Bedrijf
Europaplein 4, 6602 GV Wijchen 024-6413268 www.janoosterhoutbv.nl Edisonstraat 20, 6604 BV Wijchen 024-6488444 www.welling.nl Heiveld 8, 6603 KR Wijchen 024-6412507 www.holland-montage.nl Pieter Zeemanstraat 29, 6603 AV Wijchen 024-6412591 www.installatiebedrijf-toonen.nl Kasteellaan 23-25, 6602 DB Wijchen 024-6490100 www.driessenmakelaardij.nl Pieter Zeemanstraat 11, 6603 AV Wijchen 024 6412354 www.vanaltenawijchen.nl Rogstraat 43, 5361 GP Grave 0486 471509 www.mode-design.nl Kooikersweg 7, 5361 VA Grave 0486 477600 www.derksschilders.nl
8
Programma GOEDE DOELENDAG 12 maart 2010
DE UITDAGING In de jaren tachtig was het AVRO tv-programma De Uitdaging een groot kijkcijferkanon. De kijkers konden aan de hand van Angela Groothuizen zien hoe binnen een kort tijdsbestek een doel gerealiseerd werd. Dit jaar staat onze Goede Doelendag ook in het teken van de uitdaging. Op 11 maart a.s. om 15.00u gaan 400 leerlingen van het Maaswaal College Veenseweg van start met diverse opdrachten om uiteindelijk op 12 maart om 15.00u invulling te geven aan een groot Afrika-festival op school. Dit festival duurt tot 18.00u. Een groep leerlingen helpt binnen het programma Maaswaal Plus met de organisatie van de dag. Alle leerlingen bezoeken het festival. Leerlingen van klas 1 en 2 kunnen zich inschrijven bij verschillende projecten. Binnen 24 uur moeten zij een opdracht vervullen. Wat gaan ze doen? IT’S YOUR BUSINESS: leerlingen krijgen minikrediet. Dit houdt in dat zij, net als mensen in veel derdewereldlanden, gebruik kunnen maken van een klein bedrag waarmee ze hun eigen onderneming kunnen starten. De leerlingen op onze school moeten binnen 24 uur het geld dat zij krijgen, investeren in een product of een dienstverlening. Tijdens het festival laten ze hun bedrijfje zien en proberen ze winst te maken door hun product of dienstverlening aan de man te brengen. IN THE PICTURE: leerlingen maken binnen 24 uur onder professionele begeleiding een commercial voor een organisatie die zich inzet voor de medemens. In dit filmpje maken ze duidelijk op welke wijze hun organisatie een positieve bijdrage levert aan de wereld. Alle filmpjes worden tijdens het festival in een zaal vertoond en door een vakkundige jury beoordeeld. De winnaar krijgt een Oscar uitgereikt. UIT DE KUNST: leerlingen maken samen met diverse regionale kunstenaars binnen 24 uur de meest prachtige kunstwerken. Het thema is Over Grenzen. Door middel van fotografie, airbrush, action-paint en olieverf leveren de leerlingen
een kunstzinnige bijdrage aan het festival. De werken worden namelijk te koop aangeboden of via een heuse veiling aangeboden. Wie biedt meer? DE PAN UIT REIZEN: leerlingen maken binnen 24 uur met behulp van vele docenten wereldgerechten. Ze zoeken inheemse recepten op, kopen ingrediënten en kokkerellen de meest culinaire hapjes voor het festival. Tijdens het festival bieden ze hun gerechten te koop aan in kleine marktstalletjes. Komt u ook proeven? DRESS TO IMPRESS: kleding hoeft niet duur te zijn. Dat gaan leerlingen laten zien in een geweldige modeshow tijdens het festival. Maar voordat het zo ver is moeten zij binnen 24 uur voor een klein bedrag een hele outfit kopen en/of zelf maken. Op swingende Afrikaanse muziek zullen ze maar al te graag laten zien dat je er met weinig geld ook heel hip kunt uitzien.
9 8
GOEDE DOELENDAG 12 maart 2010
10
AFRICA CUP: voetbal is sport nummer één in Afrika. Maar hoe speel je het spel op blote voeten in een zandbak? Dat gaan leerlingen zelf ervaren. Ze vertegenwoordigen een Afrikaans land en spelen binnen 24 uur een competitie (georganiseerd door BSM-leerlingen uit de bovenbouw). De finale zal tijdens het festival gespeeld worden. Welk Afrikaans land zal dit jaar de cup winnen? WEDDEN DAT?: wat is een Afrika-actie zonder sponsoring? Ouders, vrienden en bekenden kunnen leerlingen sponsoren tijdens een weddenschap, die zij van school krijgen. Ze krijgen een opdracht om deze vervolgens binnen 24 uur af te ronden. Lukt het ze om 50 paar schoenen te poetsen in het centrum van Wijchen of om alle munteenheden van de Afrikaanse landen te leren? Wanneer ze er in slagen (tijdens het festival), zullen zij hun sponsorgeld uitgekeerd krijgen. Gaat u deze weddenschap aan? LIVING ON THE EDGE: leerlingen maken hun eigen houten huisjes zoals deze veelal te zien zijn in het township Kurland. Ze ontwerpen hun eigen stulpje, timmeren hun eigen daken en maken hun eigen gordijnen. Binnen 24 uur verrijzen er enkele huisjes in onze school, die als decor zullen dienen tijdens het festival. LIVING STATUE – STA EEN MINUUT STIL BIJ…: het festival zal opgesierd worden door diverse levende beelden. Leerlingen ontwerpen binnen 24 uur hun eigen creatie, waarmee ze een wereldprobleem zullen uitbeelden. Ze zoeken de nodige materialen en oefenen een houding die zij zullen aanmeten tijdens het festival. Blijf eens een minuutje stil staan bij deze levende beelden. Misschien bewegen ze wel even dankzij een kleine donatie?
AFRIKAANS Het Afrikaans lijkt bijzonder veel op onze Nederlandse taal. Maar wat betekenen de volgende woorden? De juiste antwoorden worden op 12 maart bekendgemaakt! Baaibroek Beenaf Duimspyker Grondboontjiebotter Kameelperd Melkskommel Moltrein Riller
Komt u dit spektakel ook bewonderen? Op 12 maart 2010 om 15.00u zullen de deuren van onze school geopend zijn. U zult ogen en oren te kort komen. De opbrengsten van dit festival worden in zijn geheel beschikbaar gesteld voor beter onderwijs in het Zuid-Afrikaanse township Kurland.
11
Filmtip: Tsotsi
RED I like red It’s my favorite colour I like red roses and flowerbeds I think of Valentine. But red also means Blood and trouble. Natasha (Crags Primary School)
In 2006 won de ZuidAfrikaanse film Tsotsi onverwacht de Oscar voor beste buitenlandse film. En terecht. De film beschrijft het aangrijpende verhaal van de 19-jarige Tsotsi, die leeft in een van de vele townships rondom Johannesburg. Tsotsi betekent ‘gangster’ in de straattaal. Zijn echte naam en de herinneringen aan zijn verleden drukt Tsotsi weg. Hij is erg impulsief en gewelddadig en veel mensen zijn bang voor hem. Samen met een aantal anderen leeft Tsotsi van de straatmisdaad. Op een avond berooft hij een vrouw van haar auto. In de auto blijkt een baby van drie maanden oud te zitten. Tsotsi staat voor een groot dilemma.
12
