NEDERLANDSE VERENIGING THAILAND PATTAYA emagazine 227 augustus 2015

NEDERLANDSE VERENIGING THAILAND PATTAYA eMagazine 227 – augustus 2015 Beste Leden en Belangstellenden, In eMagazine 226 van juli 2015 staan de achtergronden vermeld van het bestuursbesluit om ons Magazine van een maandeditie te wijzigen in een eMagazine met weekedities dat aan het eind van de maand zijn definitieve inhoud heeft. Hierbij nummer 227 van augustus 2015. Inhoudsopgave tusseneditie

Pagina

1. Bestuursmededelingen 1.1 Van de voorzitter 1.2 Contributie omhoog per 1 september 1.3 Nieuwe advertentie-opzet eMagazine 1.4 Nieuwe adverteerders: Rit & crew, Olleke Bolleke in Thailand, Nong Plalai Bungalows

2 4 4 5

2. Evenementen 2.1 Bingo-avond bij Varuna op donderdag 27 augustus

6

3. Onze omgeving 3.1 Dodenherdenking Kanchanaburi Gringo/Thailandblog 3.2 Een impressie van de herdenking in Kanchanaburi op 15 augustus 2015 Henk Post 3.3 WO-II in Azië, met name in Nederlands-Indië Martin Brands 3.4 Jan Montyn, 1924-2015 Dick Koger 3.5 Telefonisch vertalen Dick Koger 3.6 Olleke Bolleke in Thailand Auke Boon 3.7 Houd de hersenen bezig Dick Koger 3.8 Monnik in Pattaya Dick Koger 3.9 Een geniale oplossing voor een verkeersprobleem Dick Koger

6 7 10 15 16 17 18 19 22

4. Nuttige informatie 4.1 Geen negatief reisadvies voor Thailand NOS/Thailandblog 4.2 Drie nieuwe gezichten op de ambassade Gringo/Thailandblog 4.3 In gesprek met Z.E. Karel Hartogh, ambassadeur Gringo/Thailandblog 4.4 Uitgelicht

23 23 24 28

Eindredactie: [email protected] Het bestuur nodigt leden uit om artikelen met een nuttige en/of amusante inhoud te sturen aan [email protected]. Uiteraard artikelen die interessant zijn voor onze leden. Als regel zullen dat dan artikelen zijn die een relatie hebben met Pattaya, of Thailand, of Nederland. Bij voorbaat dank! 1

1. Bestuursmededelingen 1.1 Van de voorzitter Beste mensen, Alweer een maand voorbij! Nog maar 1 maand en ons nieuwe verenigingsjaar begint! Het bestuur is druk bezig met de afsluiting van het huidige jaar en de voorbereiding van het nieuwe jaar. Naast allerlei administratieve zaken is er de aanzet voor het nieuwe bestuur. Het oude bestuur neemt in elk geval de zaken waar tot de eerstvolgende Algemene Ledenvergadering op 29 oktober want, naast het geven van uw oordeel over het huidige verenigingsjaar, kiest u dan het bestuur en het beleid voor het nieuwe jaar dat loopt t/m 31 augustus 2016. Zoals eerder vermeld kan onze Algemene Ledenvergadering helaas niet eerder plaatsvinden dan oktober omdat er dan pas een behoorlijk aantal van onze leden aanwezig is. Het vinden van bestuursleden is altijd een moeilijke zaak, want een bestuursfunctie vergt behoorlijk wat tijd, en het bestuurslid moet in principe vrijwel het hele jaar in Pattaya zijn. Voor uitvoerende functies is dat laatste van veel meer belang dan voor de meer administratieve functies. En bestuursleden moeten elkaar liggen, want het moet een hecht team zijn. Er moet in elk geval overenstemming zijn over de hoofdpunten van het te voeren beleid. Binnenkort verschijnt een oproep voor het stellen van kandidaten, maar – eerlijk gezegd – er is zelden een reactie op zo’n oproep. Vandaar dat het bestuur ‘pro-actief’ kandidaten benaderd. We zijn daarmee nog niet klaar, want er moeten eerst een paar knopen worden doorgehakt die samenhangen met belangrijke beleidskwesties, met name de voorwaarden en het budget voor evenementen. Dat is zeker geen geringe zaak. In het afgelopen jaar vertegenwoordigden de netto uitgaven voor evenementen (onkosten minus opbrengsten) ruim 80% van al onze kosten. In wezen was dat zelfs nog wat meer, want bij elk groter evenement werd een deel van de kosten ook door anderen gedragen. Daarbij moet wel worden opgemerkt dat we dit jaar ons Tweede Lustrum hadden, een (voorzien) kostbaar evenement. Volgend jaar zijn de netto totaalkosten beduidend lager, maar ook dan vertegenwoordigen evenementen nog steeds rond 2/3 van alle netto kosten. Voeg daarbij dat de sponsoropbrengsten sterk teruglopen (ook bij zusterverenigingen) en u begrijpt dat in elk geval de jaarcontributie moet worden verhoogd. Het voorstel is van 500 Baht naar 650 Baht per jaar. Het is al vaker gezegd: zonder aansprekende evenementen en clubactiviteiten heeft onze vereniging nauwelijks bestaansrecht. Voor een borrel met vrienden is een vereniging niet nodig. Het gros van onze leden komt ook vrijwel alleen bij ‘grotere’ evenementen. In het afgelopen jaar is er in elk geval alles aan gedaan om (alle) evenementen kwalitatief op een hoog niveau te brengen, en zoiets kost natuurlijk een forse inzet van vrijwilligers, en aardig wat geld. Maar voor het beleid is er meer nodig: moeten we wel ‘grotere’ evenementen hebben, en, zo ja, hoe zien we dan de kostendekking? Moet dat uit voorzienbare middelen, of moeten daarvoor speciale akties worden ondernomen? Moeten we wel kwalitatief op een hoog niveau mikken, of mag het ‘wat minder’ zijn? Dat zijn in essentie twee verschillende beleidsvisies, en de discussie daarover is in volle gang. Ik ben duidelijk voorstander van meer ‘grotere’ evenementen, en altijd van kwaliteit op een zo hoog mogelijk niveau. Natuurlijk zijn daaraan zekere risico’s en veel werk verbonden, en natuurlijk leg ik mij neer bij een afwijkend oordeel van het bestuur, maar dan niet meer als uw voorzitter. Wordt vervolgd ... Het allerbeste, Martin Brands 2

(Advertentie)

Riante Vakantiebungalows Te Huur – Jomtien Beach, Pattaya Zie www.dedrieolifanten.nl voor meer bijzonderheden. E-mail [email protected] Op een paar minuten loopafstand van Jomtien Beach in Pattaya ligt (dichtbij de Gouden Hanuman) het intieme bungalowpark De Drie Olifanten met 5 riante 2-persoonsbungalows, gebouwd in Thaise stijl, en voorzien van alle comfort. Elke bungalow heeft een groot terras, woonkamer, en een slaapkamer met badkamer.

Flatscreen TVs zijn aanwezig in beide kamers. Elke bungalow heeft ook een privé Jacuzzi. Het fraaie terras heeft o.a. een open keuken met Senseo koffiezetapparaat met koffiepads. Ook theezakjes, suiker, melk, en gebotteld water zijn bij de prijs inbegrepen, net als Wi-Fi internet. De Bangkok Post (Engelstalige krant) wordt dagelijks bezorgd.

De bungalows worden elke dag schoongemaakt op hotelservice-basis. Het park heeft ook een mooi zwembad. Het strand is op loopafstand, net als restaurants en kruideniers. Openbaar vervoer naar het centrum van Pattaya vergt minder dan 10 minuten en is 24 uur per dag beschikbaar. Huur 1 maart – 1 november: 50 Euro/dag; 2-3 weken 330 Euro/week; 4-7 weken 315 Euro/week Huur 1 november – 1 maart: 55 Euro/dag; 2-3 weken 350 Euro/week; 4-7 weken 330 Euro/week Langere periode op aanvraag. Reservering en informatie, stuur e-mail aan [email protected]

3

1.2 Contributie omhoog per 1 september

Contributie huidige verenigingsjaar t/m 31 augustus 2015 Een aantal van onze leden heeft de contributie voor dit jaar nog niet betaald. Sinds vorig jaar loopt ons verenigingsjaar t/m 31 augustus. Omdat velen van u op 1 september 2014 al 500 Baht voor het hele jaar 2014 hadden betaald, is op de laatste Algemene Ledenvergadering besloten dat u voor het jaar 1 september 2014 – 31 augustus 2015 eenmalig 300 Baht betaalt. Lidmaatschap is voordelig, want bij onze grotere evenementen zullen niet-leden een aanzienlijk hogere toegangsprijs betalen. U kunt deze 300 Baht contributie betalen bij elke bijeenkomst of evenement, en bij elk bestuurslid. U ontvangt meestal direct uw lidmaatschapskaart. U kunt ook betalen via een ATM of een bankkantoor in Thailand. Onze bankrekening is Siam Commercial Bank, rekening 834-216932-2 ten name van Albert Martinus Vrieling and ... . Let op, in verband met het banksysteem in Thailand is het nodig uw betaling gelijktijdig per email te melden aan [email protected], bij voorkeur met een scan van de overmaking. Bij voorbaat hartelijk dank voor uw medewerking! Contributie verenigingsjaar 1 september 2015 – 31 augustus 2016 Het organiseren van voor u aantrekkelijke evenementen is een absolute noodzaak voor onze vereniging. Uiteraard kost dat geld, en daar moeten inkomsten tegenover staan. Naast eventueel toegangsgeld, worden de inkomsten van onze vereniging gevormd door contributies van onze leden, sponsorbijdragen, en incidentele baten, zoals de opbrengst op Koningsdag van de ‘stille veiling’. Een heel grote tegenvaller is dat sponsorbijdragen steeds moeilijker en minder aan te trekken zijn. Daarom valt niet te ontkomen aan een beperkte verhoging van de contributie; het huidige niveau is 500 Baht per jaar. Zeker dit verenigingsjaar (met o.a. het lustrumfeest) heeft u een veelvoud gekregen van de contributie die u heeft betaald. Dat zal u worden voorgerekend op de Algemene Ledenvergadering (ALV) van 29 oktober aanstaande. Eerlijk gezegd is het een wonder dat we zoveel hebben kunnen doen met zo weinig geld! Een beslissing over het verhogen van onze contributie is voorbehouden aan de ALV. Echter, vooruitlopend daarop, heeft het bestuur besloten om als contributie voor het verenigingsjaar van 1 september 2015 t/m 31 augustus 2016 een bedrag te innen van 650 Baht. Dit moet uiteraard worden bekrachtigd door de ALV. Mocht dit voorstel worden afgewezen, dan zullen (waar van toepassing) de teveel ontvangen contributiebijdragen worden teruggegeven.

1.3 Nieuwe advertentie-opzet eMagazine Net zoals dat bij tijdschriften het geval is, worden advertenties in ons eMagazine voortaan tussen artikelen opgenomen; voorheen werden advertenties aan het eind van het Magazine geplaatst. Mocht u, of iemand die u kent, willen adverteren, profiteer dan nog van de uiterst lage prijs van 3.000 Baht per jaar (!) voor een hele pagina, of 2.000 Baht per jaar (!) voor een halve pagina.

4

In combinatie met de plaatsing tussen artikelen, is deze prijs eigenlijk veel te laag voor een eMagazine dat sinds juli wekelijks i.p.v. maandelijks verschijnt! Het ligt daarom in de lijn der verwachting dat de advertentieprijs zal worden verhoogd, dus haast u om nog te profiteren van de huidige lage prijs!

1.4 Nieuwe adverteerders eMagazine Deze maand verwelkomen wij maar liefst 3 nieuwe adverteerders: Rit & Crew heeft het toepasselijke motto ‘Rit & crew take care of you!’ Mede door publiciteit op onze website en veel mondreclame, gaat het uitstekend met dit jonge bedrijf dat u helpt bij grote of kleine verbouwingen, renovaties, reparaties en algemeen onderhoud. Rit en zijn vakmensen zijn een uiterst welkome oplossing voor ‘een gat in de markt’, want vindt maar eens een betrouwbare aannemer of klusjesman! Wij wensen hen een voortdurend succes! Olleke Bolleke in Thailand is een nieuwe facebookgroep die zich vooral richt op Nederlanders en Belgen in & rond Pattaya. De groep wordt gemanaged door Auke Boon, en heeft inmiddels al zo’n 160 leden. Olleke Bolleke wisselt nieuws en wetenswaardigheden interactief uit op een luchtige manier. Veel succes, Auke!

Fraaie bungalows in Nong Plalai worden te huur aangeboden door Nico Stokvis. Modern en voorzien van alle comfort en een ruim uitzicht in een omgeving die rust uitstraalt, maar toch vlakbij Fun City is. Veel succes, Nico! Hij meldt het niet, maar zijn bungalows zijn ook vlakbij de geiten- & kaasboerderij Eelswamp (= Nong Plalai) waar prachtige kamerconcerten worden gehouden. Advertentie

5

2. Evenementen 2.1 Bingo-avond bij Varuna op donderdag 27 augustus Op donderdag 27 augustus vindt onze maandelijkse borrel plaats bij de Royal Varuna Yacht Club. Ditmaal staat er vanaf rond 18.00 een gezellige Bingo op het menu onder bekwame leiding van Fred Blokker. Prijs per kaart 50 Baht. Er zijn drie spelen. Voor de winnaars zijn er Diner-voor-Twee bonnen, gesponsord door Ons Moeder, Thai Garden Resort en Tulip House. Hartelijk dank daarvoor, Giel, René, en Mathieu!

3. Onze omgeving 3.1 Dodenherdenking in Kanchanaburi Door Gringo/Thailandblog (samenvatting)

Ambassadeur Hartogh aan het woord De Nederlandse ambassade plaatste indrukwekkende foto’s van de dodenherdenking op 15 augustus in Kanchanaburi. De begeleidende tekst luidt: “Zaterdag was het de 70ste verjaardag van het einde van de Tweede Wereldoorlog in Azië. Om dit in herinnering te brengen en hen, die tijdens de oorlog stierven, te eren, hield onze ambassade een speciale herdenkingsbijeenkomst op de Kanchanaburi War Cemetery. Onze nieuwe ambassadeur Karel Hartogh hield een inspirerende toespraak waarin hij het belang benadrukte, dat nieuwe generaties de tragedies die plaatsvonden, niet vergeten.” “De herdenking kreeg een speciaal tintje doordat Faber Vlaggen Asia Co, Ltd. vlaggen schonk, die door de ambassade bij ieder Nederlands graf op de begraafplaatsen in Kanchanaburi en Chunkai waren geplaatst. De dag was een eerbetoon aan alle dappere mannen die omkwamen en een mooie manier om de herinnering levend te houden”. 6

Lodewijk Lagemaat reageerde daarop met: Een indrukwekkende dodenherdenkingsplechtigheid, 15 augustus 2015, die in Don Ruk War Cemetery in Kanchanaburi gehouden werd. Rod Beattie, oprichter en onderzoeker van het Thailand-Birma Spoorweg Centrum, tevens ridder in de orde van Oranje-Nassau, opende deze herdenking, gevolgd door een speech van Z.E. ambassadeur Karel Hartogh. Daarna volgden de kransleggingen, o.a. door de 3 NVT’s van Thailand. Een tweede, wat intiemere kranslegging, vond plaats bij een tweede begraafplaats, de Chungkai Cemetery. Een van de aanwezigen was een overlevende uit “Het Spoor des Doods”. Wat ik niet geweten heb, is dat de Thaise premier Phibun Songkram een formeel bondgenootschap aanging op 21 december 1941 met de Japanners en de oorlog verklaarde aan Engeland en Amerika. Echter, de Thaise delegatie in Washington o.l.v. M.R. Seni Pramoj, weigerde de verklaring te overhandigen aan de Amerikaanse minister van Buitenlandse zaken en vormde de Vrije Thaise beweging.

3.2 Een impressie van de herdenking in Kanchanaburi op 15 augustus 2015 Door Henk Post

Foto’s Henk Post Mevrouw Gramsdijk staat in de poort die toegang geeft tot het Oorlogskerkhof Don Ruk in Kanchanaburi. Ze is alleen, de andere leden van haar reisgezelschap, op rondtoer door Thailand, gaven de voorkeur aan de wereldse vermaken in Pattaya. Zij niet. Zij wil het graf bezoeken van haar oud-oom: W.H. Gramsdijk. De verhalen over hem zijn in haar familie gebleven. Krijgsgevangen gemaakt in Nederlands-Indië en overgebracht naar Thailand om daar, onder de ondraaglijke omstandigheden van hitte, tropische stortbuien en het barbaarse Japanse regiem, te moeten werken aan de Birma-Thai Railway. Japan vond deze spoorlijn nodig om verzekerd te blijven van de bevoorrading van zijn leger. Nu staat ze daar bij de ingang en overziet het kerkhof. Bij elkaar zo’n 7000 graven in keurige vakken en rijen, genummerd en van namen voorzien. Wat ze niet verwacht had: bij elk graf van de bijna 1900 Nederlanders wappert wat verdrietig een vlaggetje, onze driekleur! 7

Alleen gaat ze op zoek naar het graf van haar familielid. Op een briefje staan de gegevens: Vak V, Rij 7, Nummer 16. Een schok gaat door haar heen als ze zijn naam ziet staan, het Nederlandse wapen, zijn geboorte- en sterfdatum, 18 januari 1943. Ze weet dat hij aan dysenterie is overleden. Mijmerend kijkt ze om zich heen en ziet op enige afstand plastic stoeltjes uitgestald staan, daarvoor een microfoon. Ze ziet mensen plaatsnemen en nieuwsgierig loopt ze erop af. Ze hoort Nederlands! Karel Hartogh, ambassadeur in Thailand, wordt aangekondigd. Hij benoemt het belang van herdenking: blijvend historisch besef, tegenover de vluchtigheid van de huidige social-media. Ze ziet hoe er 8 witbloemige kransen bij het grote kruis gelegd worden door de ambassadeur en anderen.

De drie Nederlandse Verenigingen. Rechts: Bloemen en een vlaggetje voor een gevallen soldaat. Foto’s Lodewijk Lagemaat (links), Henk Post (rechts) Op het lint van een van de kransen leest zij "NVT". Haar zegt het niets. Maar het is de krans van onze vereniging in Thailand. Elk van de drie afdelingen is vertegenwoordigd door een bestuurslid. Afdeling Pattaya door voorzitter Martin Brands. Met z'n drieën leggen ze de krans. Mevrouw Gramsdijk is blij dat ze dit alles zo toevallig, onverwacht mag meemaken. Er klinkt een Last Post, geblazen door 2 leden van de Royal Thai Army, gevolgd door een minuut stilte. Ze verwacht nu het Wilhelmus. Het komt niet. De bijeengekomen mensen, ongeveer 60, verlaten het kerkhof en gaan naar de tweede, kleinere begraafplaats Chungkai, waar de ceremonie zich in soberder vorm zal herhalen. Hier zijn ruim 300 Nederlanders begraven. Mevrouw Gramsdijk hoort nog net iemand zeggen: "Wat jammer dat er maar vier van ons uit Pattaya zijn gekomen". Eigenlijk zijn het er vijf, denkt ze. Ze maakt het niet bekend. Ze ziet de bus vertrekken, niet wetend dat de Nederlandse ambassade deze herdenking georganiseerd heeft. Zoals elk jaar, afgesloten met een heerlijke, aangeboden lunch. Mevrouw Gramsdijk is tevreden en zoekt haar reisgezelschap in Pattaya weer op. Ze zal deze dag nooit vergeten.

8

(Advertentie)

Rit & Crew take care of you! Home Improvement & Repairs Plumbing Electricity Painting English 088 049 5294 Dutch 081 864 9709 Verbouwingen, reparaties, toiletten, wasbakken, schuifdeuren, dakgoten, vloeren, plafonds, algemeen onderhoud, loodgieterswerk, electriciteit, schilderwerk; noem maar op! Wie heeft het niet nodig van tijd tot tijd? En probeer dan maar eens aan een goede en betrouwbare vakman te komen! Daar is nu een heel goede oplossing voor, want Rit en zijn vakmensen staan altijd voor u klaar! Geen job is te klein of te groot voor ze! Pas dit jaar gestart, en nu al tientallen tevreden klanten! Bel 081 864 9709 (John) en vraag vrijblijvend een prijsopgave, of stuur een email. Email [email protected] Website www.contractorpattaya.com

9

3.3 WO-II in Azië, met name in Nederlands-Indië Door Martin Brands, samenvatting van artikelen & foto’s uit meerdere internetbronnen

Oorlogskerkhof Don Ruk. Rechts: Ambassadeur Karel Hartogh in gesprek met Rod Beattie. (Foto’s LL) Zaterdag 15 augustus was het 70 jaar geleden dat Japan capituleerde. Voor Nederlanders in Thailand werd dit herdacht tijdens de jaarlijkse herdenkingen in Kanchanaburi van de slachtoffers van de aanleg van de Birma Spoorweg, met name van de rond 3000 slachtoffers van het Koninklijk NederlandschIndisch leger en de Koninklijke Marine die uit Nederlands-Indie waren overgebracht voor tewerkstelling als dwangarbeider. Het was opmerkelijk dat er die dag geen aanwezigheid viel te bespeuren van o.a. Britten en Australiërs waarvan rond 6300 landgenoten zijn begraven in Kanchanaburi. In Thailand wordt deze dag nauwelijks herdacht, en zeker niet als het einde van WO-II in Azië, en dus ook in Thailand.

Japans grootste ‘invloedssfeer’ in WO-II (AF) De Australiër Rod Beattie, o.a. Ridder in de Orde van Oranje-Nassau, oprichter en Research Director van het Thailand-Burma Railway Centre, opende de bijeenkomst, en meldde later desgevraagd dat het einde van WO-II in de UK wordt herdacht op Remembrance Day, rond 11 November (van oorsprong de herdenking van het eind van WO-I) en in Australie & Nieuw Zeeland op ANZAC Day, 25 april (van oorsprong de herdenking van de slag bij Galipoli in WO-I). Rod Beattie heeft meegewerkt aan enige goede documentaires over de Birma Spoorweg die van tijd tot tijd op History Channel zijn te zien. 10

In wezen geldt voor ons hetzelfde, want op 4 mei herdenken wij de slachtoffers van alle oorlogen en conflicten, maar toch zijn we elk jaar in Kanchanaburi uit blijvend historisch besef, zoals de ambassadeur dat uitdrukte. Op 4 mei herdenken we ook de oorlog in Nederlands-Indië, maar die episode is altijd wat onderbelicht. Omdat velen van ons in Azië direct of indirect daarmee worden geconfronteerd, en als eerbetoon aan de zware beproevingen van onze landgenoten in Nederlands-Indië, een korte terugblik. Op 15 augustus 1945 kwam een eind aan de Tweede Wereldoorlog in Azië, een periode die startte met de aanval op Pearl Harbor op 9 december 1941, en eindigde met atoombommen op Hiroshima en Nagasaki, en de aanval van het Sovjetleger in Oost-Azië. In wezen was de oorlog in Azië gestart in 1937 toen Japan via de vazalstaat Mantsjoerije/Mantsjoekwo (met marionettenkeizer Pu Yi) China binnenviel, en grote delen van Oost China veroverde, waaronder Shanghai, Peking en de toenmalige hoofdstad Nanking. De inname van Nanking werd gevolgd door een bloedbad waarbij honderdduizenden inwoners werden vermoord; het is een van de zwartste bladzijden in de geschiedenis van WO-II in Azië. Na deze invasie stelden de VS en Nederland/Nederlands-Indië een olieboycot in tegen Japan.

Intocht Japanners in Surabaja (NA)

Lt. Gen. Ter Poorten tekent de capitulatie (NA)

De oorlog in Nederlands-Indië Nederlands-Indië werd verdedigd door het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (KNIL), inheemse politiesoldaten, 79 bommenwerpers, en de Koninklijke Marine met o.a. de lichte kruiser De Ruyter. De vijandelijkheden begonnen op 10 januari 1942 met aanvallen op Borneo, Celebes, Ambon, Sumatra, Java (Slag in de Javazee met schout-bij-nacht Karel Doorman), Timor en Nieuw-Guinea. De ongelijke strijd eindigde op 8 maart 1942; er waren toen 1653 man van de Koninklijke Marine en 896 KNIL-militairen gesneuveld. De Japanse aanval was vooral bedoeld om de olievelden op Borneo in handen te krijgen. De verovering van Ambon en Nieuw-Guinea gaf Japan de kans vliegvelden aan te leggen om Australië te bombarderen. Het totaal aantal krijgsgevangenen in Nederlands-Indië was ruim 42.000: rond 37.000 KNIL-militairen, 3900 man van de Koninklijke Marine, en 1500 stads- en landwachten. Ze werden geïnterneerd. Bij elkaar vormden zij ongeveer een derde van de ‘Nederlandse’ mannen in Indië. Er bestonden ook burgerinterneringskampen waar rond 70.000 Europeanen en 30.000 Indo-Europeanen gevangen werden gehouden. Er waren kampen voor mannen, vrouwen en kinderen, en (oudere) jongens, en er waren ook werkkampen voor Indiërs en voor Indo-Europese jongeren. 11

Gevangenneming op Java (T)

Kampleven (I)

‘Jappenkamp’ is de gebruikelijke Nederlandse benaming voor Japanse interneringskampen waar burgers of krijgsgevangen militairen gedurende de Japanse bezetting (1942-1945) gedwongen waren te verblijven op last en onder toezicht van het Japanse gezag. Er was sprake van een harde en wrede behandeling van zowel krijgsgevangenen als burgers, soms met de dood tot gevolg. De Japanners beschouwden westerse gevangenen als minderwaardige schepsels zonder recht op een behoorlijke behandeling. Eind april 1942 gaf de Japanse minister-president Tojo opdracht de westerse krijgsgevangenen hard en op vernederende wijze aan te pakken, bij voorkeur in het zicht van de door de Japanners ‘bevrijde’ volkeren. Ontvluchte krijgsgevangenen dienden ter dood te worden gebracht. Vertegenwoordigers van het Rode Kruis en de neutrale mogendheid Zweden kregen geen kans controle uit te oefenen op de behandeling van krijgsgevangenen Er bestond een Japans reglement voor krijgsgevangenenkampen, maar in Nederlands-Indië bepaalden de commandanten veelal zelf de behandeling van krijgsgevangenen. Niet in alle kampen vonden verschrikkelijke gebeurtenissen plaats, maar in grote lijnen gold dat van bescherming of menslievende behandeling nergens sprake was; vrijwel overal kwamen op grote schaal excessen voor. De huisvesting was vrijwel overal zwaar onder de maat; de voeding slecht tot zeer slecht, en vrijwel nergens werd kleding of schoeisel verstrekt.

Vrouwenkamp (NI)

Wassen in Kampong Makassar (W)

De geneeskundige verzorging was overal onvoldoende tot slecht. Dat er nog enige zorg was, was te danken aan de inzet van geïnterneerde artsen en verplegend personeel. 12

De verstrekking van medicamenten was slecht tot afwezig; besmettelijke ziekten als dysenterie hadden vrij spel, en in de overvolle slaapbarakken wemelde het van wandluizen, vliegen en ratten. Hongeroedeem, malaria en beriberi kwamen vaak voor. Vooral aan het eind van de oorlog ging de gezondheidstoestand snel achteruit. Krijgsgevangenen werden massaal tot zwaar lichamelijk werk gedwongen, vaak in oorlogsgebied, en voor militaire doeleinden. Velen werden ingezet als dwangarbeiders aan de Birmaspoorweg in Thailand en Birma, de Pakanbaroe-spoorweg op Midden-Sumatra, de aanleg van vliegvelden op de Molukken, en voor het werken in mijnen en andere industrieën in Japan. Berucht waren de ‘dodenmarsen’ van krijgsgevangenen naar nieuwe werkkampen. Transport over zee kostte de meeste levens, want deze vonden plaats in schepen zonder Rode Kruis-markering, meevarend in Japanse militaire konvooien. Veel van deze schepen werden getorpedeerd of gebombardeerd. De torpedering van de Junyo Maru in september 1944 bij Zuidoost-Sumatra kostte het leven aan 5600 opvarenden. In totaal stierven in Nederlands-Indië 8200 krijgsgevangenen (rond 1 op de 5). Meer dan de helft daarvan (ongeveer 5600) kwam om bij dwangarbeid aan de Birma spoorweg (3100 slachtoffers) en de Pakanbaroe-spoorweg op Sumatra (bijna 2500 slachtoffers, naast waarschijnlijk meer dan 9000 slachtoffers onder geïnterneerde Indiërs). In Japanse krijgsgevangenenkampen vielen drie keer meer slachtoffers dan in vergelijkbare Duits kampen. Voor de burgerinterneringskampen geldt een sterftecijfer van gemiddeld 1 op 8.

Aanleg Birmaspoorweg (TB)

Dwangarbeid op Sumatra (AS)

In een krijgsgevangenenkamp was in de meeste gevallen de hoogste in rang zijnde Nederlandse officier verantwoording schuldig aan de Japanse kampcommandant. Op sommige locaties liet de Japanse kampleiding zich gelden door wreedheid en onverschilligheid in de behandeling van gevangenen. De dagelijkse controle was in handen van onderofficieren en manschappen. Om indruk op de leiding te maken trad men vaak bij de geringste overtreding sadistisch op. Sancties bestonden onder meer uit het opsluiten in een kooi zonder dak, zodat men dagenlang blootgesteld was aan alle weersinvloeden, het urenlang op de appelplaats laten staan, soms zelfs dagenlang, en ranselpartijen met de vuist, gelaarsde voet, de schede van het samoeraizwaard, de knuppel of de zweep. Ontsnappingspogingen werden bestraft met de dood; de uitvoering hiervan geschiedde met de bajonet, door onthoofding, of een enkele maal door een vuurpeloton.

13

Ook in de burgerkampen heerste een streng regiem. Overtredingen werden met stokslagen of uren in de zon staan zonder drinken bestraft. Er werd dagelijks appel gehouden. Sporadisch mocht er een briefkaart in het Maleis worden geschreven in de vorm van standaardzinnen, aangevuld met eigen woordjes. Net als in andere delen van Azië (China, Frans Indochina, Korea), zijn er na de oorlog grote politieke veranderingen. Op 30 december 1949 is de soevereniteitsoverdracht aan Indonesië en, verspreid over meerdere jaren, de komst van rond 250.000 migranten naar Nederland. Het geallieerde tegenoffensief Het tegenoffensief op zee van de geallieerden begon in juni 1942 met de Slag om Midway. Het landoffensief begon met de herovering van Guadalcanal op de Salomonseilanden. In februari 1943 werden de Japanners na zes maanden harde strijd van dit eiland verdreven. De geallieerden volgden 2 strategieën: troepen van het Gemenebest begonnen de herovering van Birma, de Chinezen trokken Japans-China binnen, en de Amerikanen trokken op naar Micronesië. Vooral de verovering van eilanden in Micronesië door de Amerikaanse marine en mariniers is onderwerp van documentaires die in deze periode uitgebreid worden getoond. Het laat de meedogenloze strijd op tropische eilanden zien, met groot verzet en Kamikaze van de Japanners, en veel doden en gewonden aan Amerikaanse kant.

Iwo Jima (JR)

.Stap

voor stap werd Azie heroverd (W)

Met de verovering van Guam in augustus 1944 konden B-29 bommenwerpers Japan bereiken, en startte een lange reeks bomaanvallen op Japanse steden die de infrastructuur van het land vernietigde. Na hevige gevechten werd ook Japans gebied veroverd: Iwo Jima in maart 1945 en Okinawa in juni 1945. Ondanks hevige bombardementen van Japanse steden weigerde Japan zich over te geven. Om Japan tot overgave te dwingen zonder enorme verliezen aan eigen zijde door een invasie van Japan, besloten de Amerikanen een nieuw wapen in te zetten: de atoombom. Op 6 augustus viel de eerste atoombom op Hiroshima, en op 9 augustus de tweede op Nagasaki. Voor het verdere verloop is ook belangrijk dat de Sovjet-Unie volgens afspraak op 8 augustus Japan de oorlog verklaarde. Op 9 augustus volgde een aanval met 1,5 miljoen man, en deze strijdmacht veroverde tot 1 september Mantsjoerije (Mantsjoekwo), Binnen-Mongolië, Zuid-Sachalin, Noord-Korea en de Koerilen. De verraste Japanners boden weinig weerstand, en ruim een miljoen man, waaronder 180 generaals, werd krijgsgevangen gemaakt. 14

Op 14 augustus liet Japan kort voor middernacht de geallieerden per telegram weten dat het de onvoorwaardelijke overgave accepteerde. Een dag later werd de overgave in Japan door de keizer via de radio bekendgemaakt, en op 2 september ondertekende Japan formeel de Akte van Overgave op het slagschip USS Missouri. Bronnen: Diverse internet sites via zoeken op WO-II in Azië en Jappenkampen, met name Wikipedia. Foto’s: AF = annefrankguide.net AS = asa4u.net G = indo.com I = indie.nl JR = J. Rosenthal LL = Lodewijk Lagemaat NI = ned-indie NA = Nationaal Archief T = Timerime.com TB = thailandblog.nl W = Wikipedia

3.4 Jan Montyn, 1925 – 2015 Door Dick Koger Vandaag krijg ik het bericht binnen dat Jan Montyn op 90-jarige leeftijd is overleden. Hij was een frequent bezoeker van Pattaya en had hier lange tijd een huis. Ik ben merkwaardigerwijze één van de zeer weinige personen die door Jan Montyn vereeuwigd is. Het is een ets, die volgens de website van Jan Montyn stamt uit zijn krachtige periode. De oplage was 20 exemplaren voor de handel, twee voor eigen gebruik en één extra. Waarschijnlijk bezit ik een exemplaar van de twee voor eigen gebruik. Ik heb nog nooit op de achterzijde van mijn exemplaar gekeken, maar nu lees ik dat daar “Portret Dick Koger; Jomtien, Pattaya” staat. De oppervlakkige beschouwer herkent in deze ets misschien niet direct een portret van mij. Dus zal ik het even uitleggen. Ik ontmoette Jan bij het het eerste en reeds lang vergane internationale restaurant van Pattaya, Dolf Riks Restaurant. We raakten aan de praat en bleken veel raakvlakken uit het Amsterdamse leven te hebben. In die periode, jaren negentig van de vorige eeuw, bracht ik een groot deel van mijn tijd op het strand van Jomtien door. Daar ontbeet ik met een kom Kao Tom Mu, rijstsoep met varkensgehakt. Daar rookte ik mijn sigaren en daar las ik mijn boeken. Een overzichtelijk bestaan, waar weinig variatie in zat. Ik nodigde Jan uit daar een kop koffie te komen drinken en dit werd een dagelijkse vaste gewoonte van Jan, althans wanneer hij in Thailand was. Een gewoonte die vele jaren geduurd heeft. Jan Montyn: Portret Dick Koger, Jomtien, Pattaya Op het stukje strand waar ik altijd zat, was na een hevige storm een boei aangespoeld, vlakbij mijn stoel. Een bruine brede onderkant en een gele punt die boven water zichtbaar was. Op zee was dat een waarschuwingssignaal, nu een herkenningspunt op het strand. Zoek de boei en je vindt Dick. 15

En die boei werd voor Jan een vast punt in zijn leven. Of misschien was ik dat wel in die tijd. Op de ets zie je de boei duidelijk herkenbaar. Rechts daarvan staat een tafeltje en links een ligstoel met, nu ik het uitgelegd heb, duidelijk mijn nog slanke gestalte. Jan Montyn leidde een turbulent leven. Op jonge leeftijd, tijdens de oorlog, nam hij een verkeerd besluit. Hij vocht voor Duitsland. Na de oorlog deed hij alles om die ene fout goed te maken. Dirk Ayelt Kooyman schreef een boeiende biografie over zijn leven. Als kunstenaar kreeg hij erkenning. Later werd er een uitvoerige documentaire over hem gemaakt. Grotendeels in Pattaya opgenomen. Die documentaire leidde ertoe dat hij voor onze vereniging een lezing gaf. Uiteraard in Ben’s theater.

Opname op Jomtien

Lezing bij Ben

Boek en documentaire bevinden zich in de bibliotheek. Wie geïnteresseerd is in de website: http://www.janmontyncollection.com/oeuvre/detail/&searchtype=filter&search=dick+koger&examp=1&type=enkele-bladen

3.5 Telefonisch vertalen Door Dick Koger

Mijn kinderen (dit is misschien niet de juiste weergave van de feiten, meer zeker is dat ik eigendom van die kinderen ben) groeten me iedere morgen keurig in het Engels met “good morning Dick”. Vanmorgen was dit echter anders. De jongste, tien jaar oud, begroet me met een onberispelijk “goede morgen”. Zonder een vreemd accent. 16

Ik kijk verbaasd en dan komt zijn oudere zusje, vijftien jaar, lachend mijn kamer binnen. Ze heeft haar telefoon in de hand. Ik heb ook een mobiel apparaatje en het leuke daarvan is dat ik daarmee gewoon kan telefoneren. Heel handig. Ik weet wel dat ik ouderwets ben door te denken dat het logisch is dat een mobiele telefoon dient om te telefoneren. Dus het vijftienjarig meisje heeft een apparaatje met een heleboel vierkantjes op de voorpagina. Met ieder vierkantje kan ze iets doen. Waarschijnlijk ook telefoneren. Nu laat ze me een pagina zien, waarop je een Engels woord of klein Engels zinnetje kan intypen en daarna verschijnt de Nederlandse vertaling. Ze heeft “good morning” ingetypt en eronder staat ”goede morgen”. Nu drukt ze op een afbeelding van een microfoontje en ik hoor luid en duidelijk een vrouwenstem “goede morgen” zeggen. Kan het ook van het Thais in het Nederlands vraag ik. Natuurlijk is het antwoord. Ze verandert de talen en drukt met Thaise letters “sawadee kap” in. Het ingebouwde meisje zegt weer “goede morgen”. Kan het ook andersom, vraag ik. Ze verandert de instelling en ik druk “ga naar boven”. Nu hoor ik duidelijk “pai krangbon”. Dat kan niet, want we gaan nu naar school zegt de tienjarige. Dus hier is de oplossing voor alle taalproblemen. Een gratis App, te vinden in de Applestore door daar naar “Google translations” te zoeken. Wat is mijn generatie toch bevoorrecht. Wij genieten intens van alle nieuwe mogelijkheden, omdat wij de tijd kennen zonder die mogelijkheden. De jongere generatie van nu ervaart alles als gewoon en vanzelfsprekend.

3.6 Olleke Bolleke in Thailand Door Auke Boon Internet is niet meer weg te denken uit onze samenleving. Sterker nog, het maakt je leven een stukje aangenamer. Denk maar eens aan SKYPE, een applicatie die u in de gelegenheid stelt om tegen laag tarief met familie in Nederland te bellen, of aan LINE, een applicatie om kosteloos aan al uw vrienden, kennissen en familie een berichtje te sturen. Naast alle andere mogelijkheden bestaat ook nog FACEBOOK, en dat is nu net waar ik het met u over wil hebben. Deze gratis applicatie kunt u op ieder multimedia apparaat aantreffen, dus op uw computer, laptop, smartphone maar ook op uw tablet. Hier in Pattaya, Jomtien, en nog ver daarbuiten zwerft een klein beertje, hij noemt zich ‘OLLEKE BOLLEKE’. Befaamd gemaakt door de onlangs overleden Drs. P, leeft deze beer gelukkig voort, en dan nog wel in Thailand! OLLEKE BOLLEKE IN THAILAND is een facebookgroep die dient als INTERACTIEF DIGITAAL PRIKBORD. OLLEKE BOLLEKE is bedoeld voor Nederlandse & Belgische bewoners en bezoekers van met name Pattaya en omgeving. Wissel met elkaar leuke wetenswaardigheden uit, zoals verborgen juweeltjes van restaurants, leuke plaatsen om te bezoeken, en mooie uitzichten. Of zoek je iemand voor in de huishouding of tuin, plaats dan je posting, want 2 weten immers meer dan 1. MAAR waarschuw elkaar ook om op te letten voor bepaalde zaken. Immers, in Pattaya is het eten of ..... gegeten worden! OLLEKE BOLLEKE brengt nieuwtjes en berichtjes altijd ONAFHANKELIJK, maar met een luchtige kwinkslag zodat het leuk is om te lezen. Deze facebookgroep onderscheidt zich van alle andere websites en blogs doordat deze beer INTERACTIEF & SNEL is. Sinds de eerste publicatie gaat het hard met het aantal leden; de teller staat nu al op meer dan 160. Bezoek OLLEKE BOLLEKE eens en word lid; hij zal u op een leuke wijze welkom heten. Email: [email protected] Twitter: OLLEKE BOLLEKE in Thailand Zie ook de advertentie.

Facebook: OLLEKE BOLLEKE in Thailand Instagram: OLLEKE BOLLEKE in Thailand 17

3.7 Houd de hersenen bezig Door Dick Koger

De bibliotheek van Dick Koger; elke dinsdagochtend kunt u daar terecht Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat mensen die hun hersens voortdurend bezighouden met cryptogrammen en andere denkspelletjes op latere leeftijd minder last hebben van vergeetachtigheid. Of helemaal geen last. Hoewel dit gegeven gemiddeld juist is, kan ik helaas geen garanties afgeven, maar het is toch een goede reden om je aan te sluiten bij onze denkgroepjes. Er is een klaverjasgroep, die elke dinsdag om 15.30 uur speelt in Restaurant Jhum, aan het einde van Thappraya Road bij Jomtien Beach, in de Soi rechts die parallel loopt aan Thappraya Road; in deze Soi zijn ook Hoek van Holland en Ons Moeder gevestigd. Iedere donderdagmiddag wordt er gebridged in Thai Garden Resort aan de Noord-Pattaya Road. In het hoogseizoen ook op dinsdagavond in Fifth Jomtien, Jomtien Beach Road Soi 5. Naast Immigration. Zie de website http://nbcpattaya.org/nl/ Vroeger was er ook een scrabblegroep, maar die is helaas ter ziele gegaan. Misschien neemt iemand het initiatief om weer te beginnen. Ik moet het nu met de computer doen. Ook nog maar even de website waar je alle wekelijkse cryptogrammen uit Nederlandse dag- en weekbladen kunt vinden: www.jasperscryptogrammensite.com. Ik zeg alle cryptogrammen, maar dat is niet waar. Die van NRC-Handelsblad en de Volkskrant vind je op www.mediafire.com. Volgens mij kan het lezen van een boek ook helpen. Voor de hand ligt natuurlijk om hiervoor de I-pad of de E-reader te gebruiken, maar het kan ook anders. Je kunt ook complete boeken in je handen houden. In de bibliotheek van Dick Koger vind je duizenden Nederlandstalige werken. Literatuur en spanning. Nu hebben we alle wapens tegen Alkasalzer, hoe heet die ziekte ook al weer, onder handbereik. 18

3.8 Monnik in Pattaya Door Dick Koger

Wonderlijke mensen zijn die Thais toch. Gisteren heb ik een gigantisch feest bijgewoond ter gelegenheid van het feit dat er een jongen tijdelijk monnik werd. Op het stuk strand, waar ik altijd zit, zwaait Rong bekwaam de scepter, maar in werkelijkheid is een oude Chinees de baas. Rong is getrouwd met de dochter van deze Chinees. Een jongere zoon van de Chinees wordt monnik en pa geeft daarom een feest, op het terrein van de belangrijkste tempel in Pattaya. Ik ben trots dat ik word uitgenodigd en ga er om een uur of halfzeven ‘s avonds heen. Ik behoor tot de eerste gasten, hoewel iedereen om zes uur is uitgenodigd. De oude Chinees, die nooit enig woord met zijn klanten wisselt, vermoedelijk uit verlegenheid, ontvangt me hartelijk. Hij neemt me bij de hand en brengt me naar een tafel, waar al wat mensen zitten. Ik sta verbaasd, want ik zie vijftig tafels met elk acht stoelen. Een groot podium met gigantische luidsprekers, doet me het ergste vrezen. Op tafel staan wat flessen cola en een fles water. Als dat zo blijft, zal mijn bezoek van korte duur zijn. Ik weet niet zeker of er wel Mekong geschonken mag worden binnen de tempelmuren. Die vrees zal ongegrond blijken, want zodra de toevoer van Mekong van start gaat, is de voorraad eindeloos. Donkere wolken voorspellen regen. Het regenseizoen is al enkele weken in alle hevigheid ingezet, maar wanneer je Boeddha achter de hand hebt, dan gaat alles goed. Geen druppel valt. Langzaam aan wordt het voller. Ik zie nu pas de jubilaris, die, gekleed in wit tule bij de ingang recipieert, tussen pa en moe in. Ik ken de jongen niet, maar misschien komt dat doordat hij kaal geschoren is. Vooral zonder wenkbrauwen zie je er heel anders uit. Wel is duidelijk dat hij sprekend op zijn zus lijkt. De stakker. Hij moet maar monnik blijven. De muziek begint en, hoewel luid, valt het niet alleen mee, het is zelfs prettig. Diverse zangers en zangeressen brengen bekend Thais repertoire. Het meeste ken ik ook, sterker nog, het meeste heb ik in huis. Gezellige muziek en niet vervormd doordat, zoals vaak in Thailand, de geluidscapaciteit overschreden wordt.

19

We krijgen een menu met negen gangen. Steeds een grote schotel midden op tafel en iedereen neemt er stukjes van met behulp van stokjes. Aan mijn tafel zitten twee vriendelijke Duitsers, die er net als ik even aan moeten wennen. Een nog vriendelijker Japanner voelt zich als een vis in het water. Ik ken bijna iedereen van het strand, zowel de Thais als de buitenlanders, dus het is gezellig. Aan onze tafel zitten ook een ober en een broer van Rong. Zij kunnen het niet laten en zorgen ervoor dat de hele avond alle glazen gevuld blijven. Ik zou graag alle schotels willen opnoemen, maar door drankgebruik zijn er enkele me al ontschoten. Perfect waren de gebraden kip in een sojasaus, een schaal met krab en garnalen in een kokosnoot saus, een enorme, gebakken vis en ga maar door. Op het podium dansen zowaar vier meisjes in steeds wisselende, groot uitgevallen, bikini’s. De jongens hebben veel plezier. Er komen toespraken, maar die vallen ook mee. Twee heren spreken de verse monnik toe. Kort en krachtig en daarom worden ze met een hartelijk applaus beloond. Ik versta er niets van, maar wel hoor ik dat de moeder wordt aangekondigd als volgende spreker. De vader van de bruid is kennelijk te verlegen. De moeder gaat naar de microfoon en krijgt een applaus. Ze knikt door de microfoon en gaat weer terug. Dit is de kortste toespraak die ik ooit gehoord heb. Zonder woorden en toch wordt ook zij met applaus beloond. Tenslotte spreekt de jarige een dankwoord en kan de muziek weer beginnen. En de danseressen. Er wordt een video-opname gemaakt voor later. Daartoe bewegen de jonge monnik en zijn ouders zich langs alle tafeltjes, poseren met de acht eters en gaan weer verder. Langs alle vijftig tafels. Ik vond vroeger dia’s van anderen een ramp, maar ik hoop dat ik deze opname nooit zal behoeven te zien. Het feest nadert zijn einde. Verschillende mensen stappen op, maar onze tafeltjes blijven vol en de Mekong blijft stromen. De Chinees komt soms persoonlijk flessen brengen. Zodra een tafel leeg is, wordt die meteen afgeruimd door het cateringsbedrijf. Ik zie de obers restjes Mekong in een lege Johnny Walker fles doen en die wordt in het karton in veiligheid gebracht, zodat de Chinees niets in de gaten heeft. Wanneer de muziek eindelijk stopt, besluit ik op te stappen. Ik ben niet eens dronken, want ik ga keurig naar de oude Chinees om hem in het Thais te bedanken en te zeggen dat ik het een geweldig feest vond. Ik meen het nog ook. De ober biedt me aan me met de auto naar huis te brengen, omdat Rong vlakbij mij woont, maar ik wimpel het af en ga een eind lopen.

20

Advertentie

FRAAIE BUNGALOWS TE HUUR IN NONG PLALAI – VLAKBIJ PATTAYA

Onze 4 bungalows

Rechts de grote bungalow

De kleine bungalow

Wij verhuren 2 van onze bungalows aan permanente huurders of overwinteraars. We hopen op leuke buren, want we wonen er zelf ook. De locatie is een oase van rust in een gebied waar de locale bevolking zeer vriendelijk is. U kunt genieten van het fantastische klimaat, de zon, de palmbomen en de vogels. Fun city is dichtbij, dus u hebt “the best of both worlds”. De bungalows bevinden zich in Nong Plalai, op 1,5 km van de snelweg Pattaya-Bangkok. Ondanks de afstand kunt u met de auto in 10 minuten op Sukhumvit road in Pattaya zijn. Eigen vervoer is wel noodzakelijk. De kleine bungalow is vrijstaand en heeft een woonkamer met open keuken. Er is een apart slaapgedeelte en een badkamer. De bungalow heeft een overdekt terras en een grasveld met jonge fruitbomen. Een parkeerplek is uiteraard ook aanwezig. De grote bungalow (98 m2) zit aan ons huis vast, en is dus 2 onder 1 kap. Deze ruime bungalow heeft een 2e slaapkamer en een 2e badkamer. Er is een groot overdekt terras en een dakterras, en in de grote tuin kunt u onder de boom zitten. De bungalows zijn volledig gemeubileerd, en basisspullen voor de keuken zijn aanwezig. De huurprijs is inclusief water, WiFi, kabel-tv en tuinonderhoud. In overleg kan gebruik worden gemaakt van een buiten-jacuzzi en een wasmachine. Als u informatie wilt, of hulp nodig heeft, dan kunt u altijd bij mij terecht – Nico, of bij mijn Thaise vriendin – Nung (spreekt perfect Engels en Thais). We willen u graag een goede tijd bezorgen. Huurprijzen 1 maart – 1 december 1 december – 1 maart

Kleine bungalow 400 euro per maand 550 euro per maand

Grote bungalow 550 euro per maand 700 euro per maand

Bent u geinteresseerd of weet u iemand, bel dan even met Nico 085-795 5383, of met Nung 081 623 3784, of stuur een email [email protected] voor meer informatie en foto’s.

21

3.10 Een geniale oplossing voor een verkeersprobleem Door Dick Koger

De nieuwe Second Road van Jomtien is niet direct een succes te noemen. Voordat hij helemaal gereed kwam, was een enkel regenbuitje al voldoende om op allerlei plaatsen diepe kuilen te veroorzaken. Een halve kilometer voor Chayapruek bleef een jaar lang zonder verlichting. Op het kruispunt met Bun Kanchana Alley, de kruising voor Chayapruek, werd een meters groot gat gegraven voor de afwatering en het duurde ruim een jaar voordat dit gat weer gedicht werd. Gedurende die tijd was het niet mogelijk vanaf Sukhumvit via die Bun Kanchana Alley naar zee te gaan. Betonblokken verhinderden de doorgang met de Second Road. De stoplichten waren in die periode niet nodig. Toen het gat eindelijk gedicht was, konden de betonblokken weg. Helaas deden de stoplichten het niet meer. Een uiterst gevaarlijke kruising, die verschillende zware ongevallen tot gevolg had. Motorrijders gebruikten de Second Road als racebaan. Wie herrinnert zich niet de schokkende beelden van een jonge Rus, die met hoge snelheid tegen een lantarenpaal kwam en letterlijk in twee delen gesplitst werd. Gelukkig greep de gemeente snel in. Na een maand deden de stoplichten het weer. De ongelukken bleven, want een Thai neemt het niet zo nauw met oranje of rood. Nu komt het mooie, een oplossing zo mooi dat ik het jammer vind er zelf niet opgekomen te zijn. Binnen enkele weken na het herstel van de stoplichten werd midden op de kruising een rotonde met een doorsnede van tien meter aangelegd. Hard rijden is nu onmogelijk. Een geniale oplossing. Ik ben trots op de Thais.

22

4. Nuttige informatie 4.1 Geen negatief reisadvies Thailand Bron: Thailandblog/NOS.nl (samenvatting) Er komt geen negatief reisadvies voor Thailand na de aanslag in een toeristische wijk in de hoofdstad Bangkok. “Er is geen reden om niet naar het land te reizen”, zegt de Nederlandse ambassadeur in Thailand Karel Hartogh. “Het is een groot land en Bangkok is een grote stad.” Toeristen krijgen wel het advies om het gebied van de aanslag te mijden. In het verleden is het daar vaker onrustig geweest, zegt Hartogh. Zo waren er in 2010 politieke rellen. “Vandaar dat we zeggen: mijd de plek.” Dat de schrik er na de aanslag goed in zat, merkten ze ook op de ambassade. “We kregen 25 tot 30 telefoontjes binnen van verontruste mensen die hun familieleden niet konden bereiken.” In de loop van de avond lukte dat bij iedereen wel.

4.2 Drie nieuwe gezichten op de ambassade

Midden Z.E. Ambassadeur Karel Hartogh. Links de heer Jef Haenen, het nieuwe Hoofd van Interne en Consulaire Zaken, Rechts de heer Bernard Kelkes, de nieuwe Eerste Secretaris van de afdeling Politieke en Economische Zaken (foto Facebook via Thailandblog) Gringo meldt op www.thailandblog.nl van 25 juli een Facebook bericht van de ambassade waarin drie nieuwe gezichten worden voorgesteld. Hij heeft de (LinkedIn) profielen van de drie nader onderzocht. Een samenvatting van het artikel: Z.E. mr Karel Hartogh, ambassadeur Het gaat in de eerste plaats om Z.E. de heer Karel Hartogh, die op 21 juli is aangekomen in Bangkok om zijn positie als Nederlands ambassadeur in Thailand, Cambodja, Laos en Myanmar in te nemen. Hij heeft al een “lang leven” op Buitenlandse Zaken achter de rug. Hij was 5 jaar lang de privé-secretaris van de minister, en daarna werkzaam op de afdeling Azië en Oceanië, vanaf 2009 als Directeur van die afdeling. Vorig jaar werd hij aangesteld als Tijdelijk Zaakgelastigde in Islamabad, nadat de ambassadeur aldaar bij een helikopterongeluk zwaar gewond werd. Uiteraard kent hij onze regio, maar Bangkok is wel zijn eerste buitenlandse standplaats als ambassadeur. 23

Jef Haenen, Hoofd Interne en Consulaire zaken De heer Haenen heeft van dit drietal de meeste dienstjaren als diplomaat. Vanaf 1996 is hij Security Manager geweest op de Nederlandse ambassades in Kinshasa (D.R. Congo) en in Algerije, Indonesië en Marokko. Sinds 2001 is hij Assistent Attaché en belandt achtereenvolgens in Accra in Ghana, Paramaribo in Suriname, Dhaka in Bangladesh, en Pretoria in Zuid Afrika, alwaar hij vanaf 2011 Hoofd Interne Zaken en Bedrijfsvoering was. In Bangkok is hij de opvolger van Jitze Bosma, die is overgeplaatst naar Hanoi in Vietnam. Met hem kunnen we voor allerlei consulaire zaken te maken krijgen. Inwerken zal hem niet moeilijk vallen, niet alleen door zijn enorme ervaring elders, maar ook door de kennis van zijn assistent afdelingshoofd, de onvolprezen Filiz Devici. mr Bernhard Kelkes, Eerste Secretaris Economische en Commerciële Zaken Net als de ambassadeur, is de heer Kelkes in Leiden afgestudeerd. In 2001 kwam hij op Buitenlandse Zaken. De eerste jaren als beleidsmedewerker op verschillende afdelingen, waaronder de Afghanistan Desk, en maakt dan een uitstapje naar het Ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie (Coördinator Energy Council, Bureau voor Europese Zaken). In 2011 wordt hij Eerste Secretaris van de Nederlandse Ambassade met standplaats Hanoi, Vietnam. Nu heeft hij dezelfde functie in Bangkok als Eerste Secretaris Economische en Commerciële Zaken. In deze functie zal hij o.a. de handelsbelangen tussen Nederland en Thailand behartigen, dus ook veel contact hebben met de NTCC en MKB Thailand.

4.3 In gesprek met Z.E. Karel Hartogh, ambassadeur Door Gringo (Thailandblog). Gringo heeft een uitvoerig onderhoud gehad met onze nieuwe ambassadeur. Een samenvatting daarvan: Ongeveer een maand geleden introduceerden wij reeds de nieuwe Nederlandse ambassadeur in Bangkok. Z.E. Karel Hartogh, met een foto, bij u. De begeleidende tekst luidde: ‘De heer Karel Hartogh heeft al een “lang leven” op Buitenlandse Zaken achter de rug. Zijn leeftijd weten we (nog) niet, maar wel, dat hij in 1988 in Internationaal Recht in Leiden is afgestudeerd. Hij was 5 jaar lang de privésecretaris van de Minister en daarna werkzaam op de afdeling Azië en Oceanië, eerst nog als onderdirecteur, maar dan vanaf 2009 is hij Directeur van die afdeling. Eerder dit jaar werd hij aangesteld als Tijdelijk Zaakgelastigde in Islamabad, nadat de ambassadeur aldaar bij een helikopterongeluk zwaar gewond werd. Uiteraard zal de heer Hartogh de regio vanuit zijn Haagse functie kennen als geen ander maar Bangkok is wel zijn eerste buitenlandse standplaats als “ambassadeur”

24

Ik vond dat nogal summier en zond hem een bericht dat ik hem graag wou spreken om wat meer bijzonderheden over hem en zijn werk te weten te komen voor de lezers van Thailandblog. Eerlijk gezegd had ik er niet al te veel vertrouwen in dat een gesprek zou plaatsvinden want een ambassadeur is toch een autoriteit, een hoogwaardigheidsbekleder die niet zomaar te benaderen is. Maar zie, de heer Hartogh berichtte vrij snel: “Ik ben zeer bereid een afspraak met u te maken”. Daar liet ik geen gras over groeien op woensdag 12 augustus ontmoetten wij elkaar. Het was dan wel de Queens Birthday en Moederdag, een nationale feestdag in Thailand, maar “hij was toch op kantoor dus van harte welkom!”Ik meldde mij op tijd bij de poort, waar bleek dat ik die dag de enige bezoeker was. Karel Hartogh is 58 jaar. Weliswaar geboren in Frankrijk omdat zijn vader er toen werkte, maar al op 3jarige leeftijd met zijn ouders naar Den Haag verhuisd. Daar heeft hij de middelbare school doorlopen om daarna in Leiden en Amsterdam rechten te gaan studeren. Hij is al heel lang getrouwd met Maddy Smeets, die ik niet ontmoet heb. Er staat een foto op zijn Facebook pagina waarop ook zijn lieftallige vrouw poseert. Zij hebben samen één dochter die inmiddels in Utrecht studeert. Mevrouw Smeets is gynaecologe en of zij iets in haar vakgebied in Thailand kan gaan doen moet nog worden uitgezocht. Beiden zijn kunstliefhebbers. Zij verzamelden op bescheiden wijze schilderijen en andere kunstvoorwerpen en zijn ook geïnteresseerd in andere cultuurvormen, zoals dans en muziek. Daarmee komt het echtpaar in Thailand met zijn rijke cultuur natuurlijk goed aan zijn trekken. Klassieke dans en muziek? Ja, maar ik ga hem nog wat links geven naar populaire Thaise muziekgroepen Karel Hartogh heeft – zoals eerder al vermeld – zijn “hele leven” op Buitenlandse Zaken gewerkt en is ook 9 jaar gedetacheerd geweest op Economische Zaken. Men zou hem een carrièrediplomaat kunnen noemen. Begonnen als beleidsmedewerker voor Europa, vervulde hij diverse functies, tot hij in 2001 Particulier Secretaris van de Minister van Buitenlandse Zaken werd. Daarna raakte hij meer gespecialiseerd op Azië/Oceanië. Na vele jaren directeur van die specifieke afdeling op het ministerie werd het tijd voor een ambassadeurspost. Hem werd een aantal (niet genoemde) posten aangeboden. Uiteindelijk koos hij voor Thailand, waarvoor hij in de loop der jaren een bepaalde liefde voor had opgebouwd. Het is dus zijn eerste ambassadeurspost en ik vroeg hem of het ook zijn laatste was om daarna – zoals zijn voorganger – met pensioen te gaan. Zijn benoeming zou men dan kunnen zien als een soort bonus voor langdurige trouwe dienst. Ik legde hem daarbij uitspraken van twee ministers van Buitenlandse Zaken voor: Minister Frans Timmermans, de voorganger van de huidige minister, vond dat Buitenlandse Zaken professioneler moest worden uitgevoerd en dat diplomatie een vak is. Een ander voormalige minister, Uri Rosenthal, had niet zo veel op met de buitenlandse dienst. Hij vond het maar een “rustiek tijdverdrijf”. Dat heeft hem aardig wat kritiek vanuit het ministerie opgeleverd. Ook Karel Hartogh kan zich in dat laatste niet vinden. Hij antwoordde, dat de tijd van mooie ambassadeursbaantjes uitdelen al heel lang voorbij is. Hij verzekerde mij dat hij zich zeker niet zal beperkten tot allerlei plichtplegingen als handje schudden, recepties aflopen en grote diners bijwonen. Tegenover mij zat een strijdvaardig man waarvan wij nog veel “mooie dingen” mogen verwachten. Karel Hartogh kent Thailand vanuit zijn vorige posities erg goed. Hij is weliswaar niet in alle belangrijke steden geweest maar toch wel in alle delen van het land. “Oh ja? Ook Patpong in Bangkok en Walking Street in Pattaya bezocht?” Patpong is hij heel, heel lang geleden een keer geweest. Dat was en is – zeker als ambassadeur – niet voor herhaling vatbaar. 25

Hij moest ook bekennen dat hij nog nooit in Pattaya, dus ook niet in Walking Street, is geweest. Ik probeer hem in de toekomst nog wel een keer zover te krijgen! Thailand is volgens de ambassadeur een belangrijk land voor Nederland. De handelsrelatie is goed. Maar op dat punt vond hij ook dat er nog veel kansen liggen voor het Nederlandse bedrijfsleven. De ambassadeur is op de hoogte van de schatting, dat er ca. 10.000 Nederlanders in Thailand wonen of in ieder geval langdurig verblijven. Hij weet ook dat er Nederlandse verenigingen in Bangkok, Pattaya en Hua Hin/Cha-am zijn. Hij juicht dat toe, en is ook van plan op niet al te lange termijn een bijeenkomst van die verenigingen bij te wonen. Op gezette tijden zullen er op de ambassade – in de tuin of in de residentie – evenementen worden georganiseerd, waarbij landgenoten van harte welkom zijn. De ambassade biedt allerlei diensten die uitvoerig op de website worden omschreven. De heer Hartogh is druk bezig zich in te werken op allerlei afdelingen van de ambassade en daarbij werd de afdeling Consulaire Zaken niet overgeslagen. Integendeel, hij heeft er al menige momenten doorgebracht en waar nodig geholpen bij het oplossen van een probleem. Ik probeerde hem nog wat inzicht te verschaffen over de “soorten” Nederlanders in Thailand, maar daar wilde hij niet van weten. Voor hem en het ambassadepersoneel is iedere Nederlander gelijk en kan iedereen dus ook op een gelijke behandeling rekenen, zolang men ook respectvol met consulaire ambassademedewerkers omgaat. Wel kreeg ik de gelegenheid hem het grote probleem van de ziektekostenverzekering voor Nederlanders in Thailand te schetsen. Nederlanders die zich in Nederland laten uitschrijven worden uit de zorgverzekering verbannen en moeten dan, met alle problemen en hoge kosten van dien, voor een andere oplossing kiezen. De ambassadeur kende het probleem niet in detail en hoewel ik besef dat hij niet in staat zal zijn om (op korte termijn) Thailand aan de lijst van verdragslanden toe te voegen, zegde hij toe zich in deze materie te gaan verdiepen. Of daar iets positiefs uit voortkomt valt nu nog niets te zeggen. Karel Hartogh is een vriendelijke man en open-minded. Hij wil openstaan voor iedereen die om zijn advies en steun vraagt, en is bereid om de handen uit de mouwen te steken, maar waarschuwt, dat hij ook in deze functie geen ijzer met handen kan breken. “Althans niet altijd,” grapte hij. Hij vindt ook, dat zijn medewerkers in wat hij noemt een “platte organisatie”, dezelfde houding moeten aannemen. In dat verband heeft hij mij al uitgenodigd ook gesprekken te voeren met andere functionarissen op de ambassade, met name de nieuwe Chef Consulaire Zaken, Jef Haenen, en de Eerste Secretaris Economische Zaken, Berhard Kelkes. Gaan we zeker doen! Ik heb de heer Hartogh uitgenodigd om Thailandblog te gebruiken om ons over zijn wederwaardigheden als ambassadeur te vertellen. Ik ben er van overtuigd, dat we nog veel van hem zullen vernemen. Na dit interessante gesprek van ruim twee uur namen we afscheid van elkaar, ik wenste hem veel succes en dook Bangkok, zinderend van de hitte (32º C.), weer in, op weg naar het koelere Pattaya. Gringo, 14 augustus

26

(Advertentie)

Email [email protected] Website www.thaigarden.com 27

4.4 Uitgelicht •

Uw eindredacteur heeft geprobeerd om SE-Ed, Thailand’s grootste uitgever van educatief materiaal, te bewegen tot het vertalen in het Engels van hun uitstekende publicatie van Thaise verkeersregels en verkeerstekens. Ook gevraagd naar de publicatie van de 1000 testvragen in het Engels en Thais, waarvan er 50 worden geselecteerd voor de on-line test die u moet afleggen als u geen Nederlands of Internationaal Rijbewijs heeft (de meesten van ons hebben immers geen motorrijbewijs dat nodig is voor het berijden van een Thaise bromfiets); van deze 50 vragen moeten er 45 correct worden beantwoord. Helaas heeft SE-Ed laten weten geen interesse te hebben in deze uitgaven. Vooral de Engelse uitgave van hun boekwerk van Thaise verkeersregels en verkeerstekens – inclusief honderden afbeeldingen – is natuurlijk een groot en kostbaar karwei, en de markt voor dit product is beperkt. Voor vertalingen van technisch materiaal bestaat speciale software, maar daarmee moet rekening worden gehouden vanaf het allereerste woord, en zover zijn we nog niet, ook omdat er niet al te veel Thaise technische publicaties in andere talen worden vertaald (wel omgekeerd, maar dan zorgt de buitenlandse uitgever daarvoor; vrijwel elke gebruiksaanwijzing ontstaat op die manier). Een andere optie is het Department of Land Transport hiernaar te vragen, maar dat laten we graag aan anderen over, want als nummer 3 of 4 op de wereldranglijst van verkeersonveiligheid, zijn buitenlanders in Thailand wel zo’n beetje de laatste categorie waar de overheid zich zorgen over maakt. De veel scherpere eisen voor nieuwe rijbewijzen zijn overigens een goede stap. De 1000 testvragen zijn naar zeggen in het Thais en Engels te vinden op de website het Department of Land Transport: http://www.dlt.go.th/th/.

•

De fraaie website van de Nederlandse ambassade bevat een schat aan informatie voor met name iedere Nederlander die in Thailand werkt of woont. Er staat ook veel nuttigs vermeld over ondernemen in Thailand, Laos, Cambodja en Myanmar. Zie http://thailand.nlambassade.org/

•

Thailandblog/Bangkok Post – Guru magazine meldt: Wilt u eens wat anders dan de gigantische Chatuchakmarkt, of Pratunam, Bo Bae of de Pak Khlong Talat, of Yaowarat, breng dan eens een bezoek aan een indiemarkt. (Het artikel meldt het niet, maar ‘indie’ heeft niks met Indië te maken; het is een afkorting van het Engelse ‘independent’ = onafhankelijk.) Een reeks voorbeelden is te zien op http://www.thailandblog.nl/thailand-tips/indie-markten-bangkok/.

•

Ons lid Albert ‘Gringo’ Gringhuis is de schrijver en redacteur van een zeer leerzame serie artikelen op Thailandblog over Nederlandse ondernemers in Thailand. Aanbevolen! Zie www.thailandblog.nl/category/ondernemers-in-thailand/

•

Ons bestuurslid Lodewijk Lagemaat is de schrijver van een artikel op Thailandblog over de problemen van met name de vele kleinere hotels in Pattya, en de komst van hordes Chinese toeristen die weinig uitgeven, maar wel dagelijks voor een enorme verkeersoverlast zorgen. Zie http://www.thailandblog.nl/steden/nieuwe-toeristen-pattaya/

•

Wederom Gringo (wat is die man actief) beschrijft de treinreis van maar liefst 4 ½ uur (!) van Pattaya naar Bangkok’s Hua Lamphong station. In de 3e klas kost dat welgeteld 35 Baht. De Keulse reis is 1 keer per dag (maar niet op zondag), vertrek 14.20 uur; vanuit Bangkok vertrekt de trein om 07.00 uur. Zie http://www.thailandblog.nl/vervoer-verkeer/trein-pattaya-bangkok/

28