Sportorganisatie. Koninklijke Landmacht

ZANDLO PER

Colofon

informatiebulletin van en voor de

De Zandloper is een uitgave van en voor de LO/Sportorganisatie KL Jaargang 17 - Nummer 2 - Juni 2010

Redactieraad Hoofdredacteur Eindredacteur Redacteur Personeel Redacteur Nieuws Redacteur Nieuws Redacteur Nieuws Redacteur Opleiden & Trainen Redacteur Kennisproductie Redacteur Materieel Redacteur Sport Redacteur Opleidingen Redacteur Uitzendingen Redacteur Redacteur

Kopij-Redactieadres Aooi Richard Wichhart LO/Sportorganisatie Redactie Zandloper Bernhardkazerne MPC 53 B Postbus 3003 3800 DA Amersfoort Tel: PTT 033-4661213 MDTN *06-500-61213 Mob: 06-22412928 E-mail internet (werk): [email protected] E-mail internet (privé): [email protected]

C-LO/Sportorganisatie Stoff Ost / EC CS / Plv C C-Regio M-NL C-Regio N-NL C-Regio Z-NL H-BO&TO Hfd Kenniscentrum Hfd Sie Ost Secretaris Sportcommissie C-LO/Sportschool Stafadjudant Medezeggenschapscommissie TGTF

Fit

sportorganisatie 2 - 10

n o i t c for A

De inhoud van dit blad weerspiegelt niet noodzakelijk de mening van de C-LO/Sportorganisatie. De redactie behoudt zich het recht voor ingediende kopij niet of gedeeltelijk te plaat­sen. De inhoud van ingezonden brieven en artikelen blijft voor rekening van de schrijver. Artikelen uit dit blad mogen over­genomen worden, mits de bron wordt vermeld. Om in de toekomst nog beter gebruik te kunnen maken van jullie schrijverstalent wil de hoofd-/eindredacteur dat er meer duidelijkheid komt over het schrijven van artikelen en de criteria die we hanteren. Deze zijn te vinden op Intranet: http://Intranet.mindef.nl/kl.lo_sport/actueel/defensie_ bladen/Zandloper mei 2008

Kopij/brieven volgende uitgave dienen uiterlijk 25 augustus 2010 bij het kopijadres te zijn. Vormgeving & lay-out Grafische Dienst Audiovisuele Dienst Defensie Den Haag Druk OBT b.v. Schiedam Oplage 800 stuks

Incidenteel is personeel, maar eveneens de achterblijvers bedreigd via post en internet. Defensie heeft redacteuren verzocht foto’s en (e-mail)adressen niet meer te vermelden. Wij betreuren dit, maar zijn uiteraard van oordeel dat veiligheid van onze collega’s en gezinsleden boven alles gaat. Onderstaande informatie maakt het mogelijk om via de buddy aan zijn of haar e-mailadres te komen. Bovendien is deze informatie ook bekend bij de redactie van de Zandloper.



Uitgezonden personeel Kap Emiel (buddy maj Rudy Dominicus) ‘t Harde, M 06-52497535

Smi Max (buddy sgt1 Arnoud Hagen) Ermelo, MDTN *06-533-77146

Kap Fred (buddy maj Arie Slok) Amersfoort, MDTN *06-500-61235

Smi Ronald (buddy elnt Ton Neppelenbroek) ‘t Harde, MDTN *06-536-58087

Kap Michel (buddy aooi Jan Bult) Assen, MDTN *06-541-58282

Sgt1 Sjarel (buddy sgt1 Ferry van de Bend) Assen, MDTN *06-541-58285

Aooi Nico (buddy owi Peter Sturkenboom) Soest, T 055-3573778

Sgt1 Martijn (buddy sgt1 Kay Lamers) Stroe, MDTN *06-561-62081

Aooi René (buddy smi Hennie Kennis) Weert, MDTN *06-578-62830

Sgt1 Rob (buddy smi Roel Cuppen) Vredepeel, MDTN *06-494-8861

Smi Frits (buddy aooi Berry van Moorsel) Oirschot, MDTN *06-549-64631

Sgt Rik (buddy sgt Martin Super) Havelte, MDTN *06-532-48162

ZANDLOPER 1

Laat eens iets van je horen!

Uitzendperikelen Vakverdieping Mindset ZANDLOPER 1

Koninklijke Landmacht

Van uw commandant

Inhoud

Rijksbrede Heroverweging

juni 2010

14 Berichten uit het uitzendgebied

Foto omslag: LO/Sportinstructeurs volgen workshops spinning

Bij het verschijnen van deze Zandloper zal de landelijke verkiezingsuitslag bekend zijn en de (in)formateur druk aan de slag om een meerderheidskabinet van de grond te krijgen. We mogen aannemen dat na het zomerreces de nieuwe regering van start gaat. Zij heeft de taak om de overheidsfinanciën op orde te brengen hetgeen inhoudt dat er miljarden euro’s bezuinigd moet gaan worden. In een twintigtal rapporten Rijksbrede Heroverweging zijn daartoe allerlei voorstellen uitgewerkt. Natuurlijk blijft ook Defensie niet buiten deze bezuinigingsronde. Wat dat voor ons betekent, is vooralsnog niet duidelijk. Onze rol heeft zich op dit moment beperkt tot die van kiezer. Met het uitbrengen van het ‘Eindrapport Verkenningen: houvast voor de krijgsmacht van de toekomst’ is een stap gezet in de richting van de krijgsmacht na 2020. Een viertal beleidsopties met keuzemogelijkheden bij het bepalen van defensieinspanningen op lange termijn, zijn hierin uitgewerkt. Het is aan de politiek om te bepalen welke richting het uitgaat.

verder in dit nummer... Van uw commandant Nieuws van het KC Sponsorloop Haïti In Memoriam Gastcolumn Stipnotering Personeelsaangelegenheden Integrale training; nuttig of niet? LO/Sport kort Vorming en Coachen van (TOP)Coaches

22 Mindset 3 5 5 6 8 8 9 10 17 18

Stagiaire Robin Italiaander

20

AMO KCT / B3 School Zuid

21

VAKOL-spook De TMPT... daar maak je wat mee!

26 30

28 Vak-

De bezuinigingsperikelen zijn nu al merkbaar voor het begrotingsjaar 2010. De eerste inbreuk op onze eigen LO/Sportbegroting heeft reeds plaatsgevonden. Een bezuinigingsslag van tien procent in ons opleidingsplan en een forse bestedingsstop op ons communicatieblad. Daardoor verschijnt de Zandloper nog slechts eens per kwartaal. Slechts twee voorbeelden van relatief kleine ingrepen. De grote klap gaat zeker nog komen. Verhuizing staf LO/Sportorganisatie De kogel is door de kerk. Een deel van de staf LO/Sportorganisatie zal moeten verhuizen naar de Kromhoutkazerne te Utrecht. Ondanks onze argumenten, ondersteund door C-OTCo, heeft C-LAS besloten dat wij toch dienen te verhuizen. Het meest nadelige gevolg van het verhuizen van een deel van onze staf is, dat de randvoorwaarden om de noodzakelijke synergie (tussen beleid en uitvoering) te bereiken cq vast te houden, niet optimaal kan worden ingevuld. Een essentieel proces binnen de staf is de nauwe samenwerking tussen de LOSS, het uitvoerend deel van de staf (aoo’n BOTO - P&P - OTB’ers – KB’er RK/WOH) enerzijds en het KC, die de regie voert over de kwaliteitsadviseurs van verschillende oefengebieden die werkzaam zijn in het werkveld (lees de LO/Sportgroepen), anderzijds. Deze synergie is

noodzakelijk voor een goede wisselwerking tussen beleid en uitvoering. Voor een organisatie die toch al sterk decentraal gesitueerd is, is een verdere opsplitsing van een staf en de verwijdering van deze staf van de LOSS een slecht scenario. Naar verwachting zullen we eind 2010 verhuizen. Op de Kromhoutkazerne in Utrecht krijgen ca 3000 defensiemedewerkers een werkplek. Het betreft staf Clas, centrale deel van Persco (voormalig Den Haag), staf OTCo, deel van staven OCIO, LO/Sport en SLO. Daarnaast ook delen van het CDC (Commando Diensten Centra) en DMO (Defensie Materieel Organisatie). Reorganisatie NOS (Niet Operationele Staven) Bovengenoemde verhuizing valt min of meer samen met de uitkomsten van de studie Reorganisatie NOS. Zoals het nu lijkt, komen er vier directies bij het CLAS, te weten directie Training en Operaties, directie Personeel en Organisatie, directie Planning en Control en de directie Materiële Diensten. De directies worden aangestuurd door P-CLAS. De functie van chef-staf CLAS verdwijnt. Ook TGTF gaat reorganiseren en inkrimpen. Zij verdwijnt uit de Persco-organisatie en wordt, als Bijzondere Organisatie Eenheid (BOE), ondergebracht bij OG-CLAS. De positie van staf OTCo is nog niet duidelijk. Naar verwachting zal in de loop van dit jaar daarover een besluit worden genomen. Met het eigen MT (Management Team) hebben we ons wederom gebogen over de positie van de LO/Sportorganisatie. Een aantal opties is de revue gepasseerd, waaronder een paarse LO/Sportorganisatie. Tijdens zijn bezoek aan de LO/ Sportorganisatie op 22 april jl. was C-LAS hier duidelijk over. “Geen paarse LO/Sportorganisatie!” Hij is wel positief over de huidige wederzijdse ondersteuning tussen de LO/Sportorganisaties van de Krijgsmachtdelen. Dus ‘single service management’. Geen verrassing, immers dat laatste doen we al jaren. C-LAS wil een eigen (CLAS) LO/ Sportorganisatie houden en is zeer tevreden over de kwaliteit van onze dienstverlening. Tevens heeft hij onze Traditiezaal bewonderd en een boodschap in het gastenboek geschreven waaruit zijn waardering blijkt. Personeelswisselingen Het nieuwe MT is op 7 april jl. van start gegaan. De maj Hans van der Kaaden is op die datum bevorderd tot luitenant-

verdieping 3

Rijksbrede Heroverweging

kolonel en is de nieuwe chef-staf, tevens plaatsvervangend C-LO/Sportorganisatie. Mijn andere rechterhand is ook bevorderd: stafadjudant Theo Hunck is bevorderd tot eersteluitenant (C-LO/Sportgroep De Peel) en blijft dit jaar werkzaam op de staf. De maj Arnold Hofste heeft de functie H-BOTO toegewezen gekregen. Op dit moment zijn nog twee majoorfuncties vacant en worden waargenomen door twee kapiteins. Daarnaast is de maj Johan Groen begonnen met de overname van zijn nieuwe functie (C-LO/Sportregio Noord). Maj Rudy Dominicus zal binnenkort met FLO gaan, evenals eerste-luitenant Klaas de Jong (C-LO/Sportgroep GSK). Zijn functie wordt gevuld door de eerste-luitenant David Goddaer. Laatstgenoemde en eerste-luitenant Melvin Laport (C-LO/ Sportgroep DUMO) zijn onlangs (28 mei) geslaagd voor de VTO-KMA.

De adjudant Marcel Bosboom heeft een functie op de BHK te Amersfoort en adjudant Kay Bosscha een functie op de GMK te Garderen toegewezen gekregen. Op dit moment zijn er nog één adjudant, tien sergeant-majoors en 24 sergeant vacatures. Eind juni heeft weer een aantal de VTO-1 (KMS) afgerond. Binnenkort zal de grote stoelendans van start gaan. Velen zitten in oktober 2010 drie jaar op functie. Het MT zal, in samenspraak met onze monitor en P-adviseur, de toekomstige vacatures vanaf de rang van adjudant en hoger, managen. Dit is de laatste Zandloper voor de zomervakantie. Velen zullen de vakantie met hun geliefden doorbrengen. Onlangs is er weer een aantal collega’s vertrokken richting uitzendgebied. Deze zomervakantie gaat dus aan hen voorbij. Aandacht voor onze collega’s en hun thuisfront is ook dan belangrijk. Elders in deze Zandloper staan de adressen, maar ook hun belevenissen. Een kaartje, pakketje of e-mail doet het altijd goed. Ik wens jullie alvast een prettige vakantie. Kol Henk Stuut

Zwemregeling Het concept van de nieuwe Zwemregeling CLAS ligt bij Staf CLAS en wacht op een handtekening van Commandant Landstrijdkrachten. Lifeguard De Nationale Raad Zwemdiploma’s - Nationaal Platform Zwembaden (NRZ-NPZ) zal in het najaar een Kerninstructeur Lifeguardcursus geven. Deze cursus biedt plaats aan twintig personen en is bedoeld om de cursus Lifeguard zelfstandig aan te kunnen bieden binnen de LO/Sportorganisatie. Verdeling van de cursusplaatsen gebeurt door bureau P&P.

ZANDLOPEr 2-2010

Op initiatief van de soldaten der eerste klasse Elsloo en Otten, beiden afkomstig van 30 Natres C3, werd er op woensdagavond 3 februari op de RVS Kazerne te Oirschot een sponsorloop voor Haïti gehouden. Deze heren hebben al ervaring opgedaan met het organiseren van een sponsorloop die heeft plaatsgevonden ten tijde van die grote Tsunami in de omgeving van Indonesië. Sld1 Otten heeft een eigen evenementenbureau (www.rootevents.nl) dus het organiseren van evenementen is deze heren dus niet onbekend.

Nieuws van het KC

Sportgebouw op de Willem Lodewijk van Nassau kazerne te Zoutkamp. Aan het eind van dit jaar start de Directie Vastgoed Defensie (DVD) met de bouw van een sportzaal op de Marnewaard. Het betreft een kleine zaal van 16 bij 24 meter met een Fitness & Health ruimte van ongeveer 120 m². De zaal is vanuit Staalgelden begroot. Deze andere financiële stroom heeft er toe geleid dat de aanvraag van de zaal via een andere weg is gelopen. Dit is de reden dat de LO/Sportorganisatie niet in het voortraject is meegenomen. Dit heeft tot gevolg gehad dat bij het uitwerken van de bouwtekening niet is gekeken naar het ‘Handboek Normering Sportaccommodaties Defensie’. Echter, bij de vervolg plannen is het KC wel uitgenodigd.

Sponsorloop Haïti

Hoofd Bureau KC, Maj Pieter van de Peet

Met de Sectie Vastgoedmanagement (VGM) en de DVD zijn er in overleg met de C-LO/Sportgroep JWF alsnog een aantal wijzigingen doorgevoerd. Deze wijzigingen passen meer bij het verwacht LO/Sportgebruik. De zaal valt onder de verantwoordelijkheid van de lokale LFD en vanuit de LO/ Sportorganisatie zal de verantwoordelijkheid onder de C-LO/ Sportgroep van de Johan Willem Friso kazerne vallen. Op dit moment is het een kleine zaal maar in de plannen is rekening gehouden met een mogelijkheid tot uitbreiden. Voor een daadwerkelijk gebruik zal de gebruiker nog even moeten wachten, want de oplevering staat gepland op 1 juli 2011.

Doorzettingsvermogen De deelnemers dienden zoveel mogelijk rondes te lopen om zo geld op te halen voor een weeshuis wat gerund wordt door een Nederlandse dame. Nu was het niet de meest gemakkelijke periode om een sponsorloop te organiseren want de natuur was ons niet goed gezind. De vele decimeters sneeuw en het aanvriezen van aangelopen stukken sneeuw maakte het haast onmogelijk om op de atletiekbaan te kunnen lopen. Maar dankzij twee vrouwelijke burgers werd de atletiekbaan met trekker en bezem ijsvrij gemaakt (IK 2-17 doorzettingsvermogen, als wij het toch over competenties hebben).

Drive-in disco De bezoekers, die de lopers mentaal ondersteunden, konden zich opwarmen bij de koek- en zopie tenten het geheel werd met licht en geluid ondersteund door een drive-in disco. Uiteraard konden de lopers daar ook terecht, maar daar werd niet zo gek veel gebruik van gemaakt. De hele happening werd door de lopers uiterst serieus genomen. Startschot Om zeven uur ’s avonds klonk het startschot waarna de menigte variërend van een zesjarig meisje (dat meer meters liep dan de gemiddelde AMO-leerling), militairen en onze burger medewerker Wil Fasen met zijn hondje Rex, de euro’s binnen gingen lopen. Compliment De lopers trotseerden de onmenselijke temperatuur die deze avond van zich liet spreken. Na elke ronde liepen de lopers door een boogtent om een stempel te ontvangen. Nadat de lopers de strenge koude niet meer konden trotseren en de stempels geteld waren bleek dat er een groot bedrag van € 2.500,- bij elkaar gelopen was. Een zeer goed resultaat gezien de omstandigheden waaronder deze loop heeft plaatsgevonden. Een groot compliment aan de lopers is dan ook op zijn plaats. Sgt Tom Voermans, LO/Sportgroep Strijpse Kampen

5

in memoriam

Frits oldenburger overleden op 8 april 2010 op 82-jarige leeftijd Frits Oldenburger heeft veel betekend voor de LO/Sportorganisatie. Na de afronding van zijn studie aan de ALO te Amsterdam in 1950 ging hij in militaire dienst en volgde de opleiding tot dienstplichtig (onder)officier LO/Sport op de SMLO(School Militaire Lichamelijke Opvoeding) te Hooghalen. Vervolgens werd hij achtereenvolgens geplaatst bij stafgroep Noord te Groningen, garnizoen Assen, Bussum en Havelte, om tenslotte zijn militaire loopbaan in 1955 te eindigen als luitenant-instructeur op de SMLO te Hooghalen. Aansluitend kon Frits worden aangesteld als burgerdocent op de SMLO, samen met Ake Siegers, Jan Jansen, Albert van Loo en Carl Scheepmaker. Frits ging bij de opheffing van de SMLO in 1976 als enige burgerdocent mee naar Ossendrecht, waar het instituut onder de nieuwe naam OCLO de opleidingen voortzette. Frits Oldenburger is 32 jaar burgerdocent geweest aan hetzelfde militaire opleidingsinstituut: 21 jaar in Hooghalen en 11 jaar in Ossendrecht. Hij heeft vele, zeer vele LO/Sportofficieren en onderofficieren opgeleid, gevormd en gekneed. Niemand kan bogen op zo’n lange periode. Hij staat dan ook terecht bekend als de nestor van de LO/Sportorganisatie en zal dat ook altijd blijven. Vele LO/Sporters, actief dienend en oudgedienden kennen hem van de ‘wedstrijdorganisatie’. Een hoofdvak op de sportschool dat door hem werd gegeven. Hij onderwees echter ook de vakken sociologie, wijsbegeerte, cultuurgeschiedenis en psychologie op de SMLO. Tijdens mijn meerdaagse kwelling op het Veerse meer, waar hij mij de beginselen van

ZANDLOPEr 2-2010

het windsurfen probeerde bij te brengen, kwam het ’s avonds in de caravan tot onderwerpen van uiteenlopende aard. De zin van het bestaan, het leven, de liefde, opvoeding van de kinderen. Het steeds weer verloren gaan van culturen en het ontstaan van nieuwe. Dan ineens kon hij schakelen naar meer spirituele onderwerpen. Je kon ook altijd bij hem terecht voor een vaderlijk advies. Frits was van vele markten thuis, een veelzijdig man met een duidelijk filosofische inslag. Ook fysiek stond hij z’n mannetje. Zijn doorzettingsvermogen bij veldlopen was bekend. Frits banjerde op blote voeten dwars over de Drentse heidevelden tijdens de periode op de SMLO. De leerlingen in opleiding voortjagend, een gevreesd tempobeul. Hij wist de cursisten ook wel te verrassen. Iedereen kan zich ongetwijfeld herinneren dat hij bij een spinneweb/orienteringsloop aan de overkant van de Putseweg in Ossendrecht, een groot bos-heide en zandgebied, de cursisten afkneep. Na een uur kwam men met de tong op de schoenen bij een boom midden op een grote zandplaat. Of iemand dorst had, vroeg Frits. Nou dat hadden de cursisten, maar wat een vraag midden op die zandplaat. Och zei Frits, dan gaan we toch iets drinken en vervolgens groef hij met z’n handen en haalde een krat frisdrank en water tevoorschijn die hij blijkbaar reeds voor de les daar had begraven. Frits genoot van de verbaasde blikken.

Organisatievormen als het Zweeds loopspel, netspelen, circuitvormen, spetterbal en natuurlijk de bonte avonden. Ik kan me nog goed voor de geest halen dat we een plastic helm op ons hoofd moesten zetten. Op die helm was een kaars bevestigd. De kaars werd aangestoken. Vervolgens kregen we van Frits een waterpistooltje en moesten we proberen de kaars van de ander uit te schieten. Dit ging natuurlijk gepaard met de nodige hilariteit en scepsis. Maar o wee als je het niet serieus nam. Aan de ene kant dus de sportieve recreatieve kant van Frits, maar aan de andere kant wist hij als geen ander wat nog meer kon bijdragen aan de fysieke- en mentale fitheid van militairen. Hij is één van de vaders van het Parcours Militair en later de Line-cross op het OCLO. Hij bleef, ook na zijn FLO in 1987, zeer betrokken bij de organisatie. In de jaren negentig verscheen een artikelenreeks van zijn hand in ons communicatieblad “De Zandloper”, getiteld Panta Rhei. Hij beschreef op meesterlijke wijze, met gevoel voor humor, de geschiedenis van de SMLO en OCLO zoals hij die had beleefd. De titel Panta Rhei was uiteraard niet willekeurig. Letterlijk vertaald vanuit het Grieks betekent het: “alles stroomt”: Alle dingen veranderen voortdurend, alles is steeds in wording. Typisch Frits, met een filosofische knipoog terugblikkend naar het verleden. Maar ook later, toen hij al vele jaren met pensioen was heeft hij intensief gewerkt aan de geschiedenis van de LO/Sport in de KL, dat later in boekvorm is verschenen. Daarnaast heeft Frits een essentiële bijdrage geleverd aan de totstandkoming van een video aangaande de geschiedenis van de LO/Sport. Beiden zijn een vast thema in onze, onlangs geopende, Traditiezaal. Helaas kon Frits, vanwege zijn ziekte, niet bij de opening aanwezig zijn. Zijn bezoek aan de Traditiezaal was gepland op 6 april jl. Het mocht niet meer zo zijn. Jaarlijks ontmoetten wij Frits en Lina tijdens de bijeenkomsten van het Fonds LO/Sportofficieren. Ik ben dankbaar dat zij aanwezig konden zijn bij de commando-overdracht op 17 september 2009. Voor Frits achteraf de laatste gelegenheid om bij te praten met oud-collega’s. Hij genoot hier van. Voor Frits Oldenburger was niets te veel, altijd bereid de helpende hand te bieden. Een man met een groot hart is heengegaan. De LO/Sportorganisatie wenst Lina, kinderen en kleinkinderen veel sterkte bij het verwerken van dit grote verlies. C-LO/Sportorganisatie Kolonel Henk Stuut

De recreatiesport neemt in de jaren zeventig een grote vlucht. Recreatiesport blijkt prima te passen in de vormingsgedachte van die jaren. Het blijkt een uitstekend middel om de oudere beroepsmilitairen in beweging te krijgen. Frits Oldenburger heeft ook op dat gebied het nodige onderwezen.

7

LIFESTYLE

personeel s aangelege nheden

TIP VAN DE MAAND

Gastcolumn

Noten en je hart

Noten zijn gezond voor je hart, dus hoe meer noten je verorbert, hoe beter je gezondheid. Maar denk er wel aan dat noten veel vet (en dus veel calorieën bevatten). Ik zou er dus niet onbeperkt van eten! Een handje vol noten per dag is voldoende om te profiteren van al het goede van noten. Ook al zijn noten rijk aan vet, ze zijn wel degelijk zeer gezond voor je hart. Dit komt natuurlijk omdat ze weinig verzadigd vet bevatten, maar ook een belangrijke bron van onverzadigd vet zijn. O = Oké V = Verkeerd. De omega-3 vetten verdunnen je bloed, waardoor het makkelijker door je aderen stroomt en de kans op een ‘klont’ kleiner wordt. Verder verlagen omega-3 vetten je bloeddruk, wat je hart enkel maar ten goede komt. Eet dus in plaats van je dagelijkse chips maar een handvol noten en zaden. Dit is één van de beste beslissingen die je kunt nemen met betrekking tot je gezondheid.

Mensen die regelmatig noten eten, ervaren een opmerkelijke daling van hun risico op hartaandoeningen, diabetes, kanker en tal van andere ziektes. Aanraders zijn; • Walnoten: Rijk aan omega-3 en met het hoogste gehalte aan antioxidanten. • Pinda´s: Rijk aan vitamine E, calcium, koper, ijzer, magnesium, foliumzuur, zink en eiwitten. • Amandelen: Rijk aan eiwitten, vitamine B en argine. Argine is een stof dat de bloedvaten soepel houdt. • Pistachenoten: Rijk aan vezels, vitamine B6 en net als alle noten bevatten pistaches ook fytostoffen die je cholesterolspiegel verbeteren en bescherming bieden tegen kanker. Leontien Lobbe

notering

Trots... Het is alweer ruim drie en een halfjaar geleden dat ik stafadjudant van de LO/Sportorganisatie werd. Ik ben nog er steeds trots op dat ik deze functie heb mogen bekleden maar er komt nu een einde aan. Aooi Nico Spierenburg komt volgende maand terug en zal dan de functie overnemen, natuurlijk na een welverdiend verlof.

Bevorderingen Maj Hans van der Kaaden Vdg David Goddaer Vdg Melvin Laport Aoo Theo Hunck Smi Peter Jansen Smi Ruud Lenferink

m.i.v. 07-04-2010 m.i.v. 28-05-2010 m.i.v. 28-05-2010 m.i.v. 01-03-2010 m.i.v. 01-02-2010 m.i.v. 15-04-2010

tot luitenant-kolonel Chef Staf tvs plv C-LO/Sportorg. tot eerste-luitenant C-LO/Sportgroep GSK tot eerste-luitenant C-LO/Sportgroep DUMO tot eerste-luitenant C-LO/Sportgroep Vredepeel tot aooi Stoo O&TO/P&P Groot Heidekamp tot aooi Cursusleider LOSS

Ambtsjubileum Smi Frank Paijmans Smi Stefan Bousma Sgt1 Ilona Roosien

op 08-04-2010 op 26-02-2010 op 23-03-2010

Zilveren medaille Bronzen medaille Bronzen medaille

op 01-05-2010 op 01-05-2010 op 01-02-2010 op 15-03-2010 op 12-04-2010 op 01-04-2010 op 12-04-2010 op 01-03-2010 op 01-03-2010 op 01-07-2010

H-BOTO Wrn H-K&P IODef LO/Sportgroep BHK IODef LO/Sportgroep RVS IODef LO/Sportgroep Dumoulinkazerne Burger sportinstructeur LO/Sportgp BHK Bureau Verhuizing, Utrecht

Overplaatsing Maj Arnold Hofsté Kap Jeroen Velders Aooi Roel Hessing Aooi Marcel Bosboom Sgt1 Sebastiaan de Winter Sgt Ruud Wiegmans Sgt Dennis Streppel Sgt Jesse van der Mijl Dhr Coen de Waard Dhr Bas Bovee

Bevordering Hans van der Kaaden

Terug van uitzending Zonder dit vertrouwen is er geen basis om dit werk te kunnen doen. Ook Nico heel veel succes en een goede tijd in deze functie toegewenst! Ik kijk er naar uit om snel naar het LO/Sportbureau op luchtmachtbasis “de Peel” te gaan wat weer een heel mooie uitdaging is. Nogmaals iedereen bedankt en graag tot ziens.

Sgt Edgar de Gunst Sgt Wijnand Veen Sgt Lars Houthuijzen Sgt Luuk Nissen

op 19-03-2010 op 19-03-2010 op 30-03-2010 op 27 04-2010

Geboren Op 9 maart 2010 is Noortje, dochter van kap Christiaan en Mirjam Bakhuizen geboren. Bas bedankt de LO/Sportorganisatie

Op 12 maart 2010 is Jesse, zoon van Melvin en Dorien Laport geboren.

Het was een mooie maar vooral ook leerzame tijd waarin ik veel van de organisatie heb gezien en waarin ik heb geprobeerd om de LO/Sportorganisatie zo goed mogelijk te vertegenwoordigen bij allerlei gelegenheden.

Bevordering Ruud Lenferink

Theo Hunck Op 20 maart 2010 is Joris, zoon van Davy en Aniek Heesakkers geboren. Op 11 mei 2010 is Anouk, dochter van Sander en Suzanne Flier-Bosselaar geboren.

Ik wil graag alle collega’s bedanken voor hun medewerking en de steun. Deze steun is essentieel geweest. Ook kritische opmerkingen van betrokken collega’s waren welkom en hebben mij geholpen bij mijn functioneren. Verder wil ik graag de kol Spreij en de kol Stuut bedanken voor het in mij gestelde vertrouwen.

ZANDLOPEr 2-2010

Bevordering David Goddaer

Proosten op bevorderingen

Bevordering Melvin Laport

9

Tabel 2: Antropometrie bij start van de studie

per week een training gevolgd. Tijdens de trainingen hebben alle cadetten een trainingslogboek bijgehouden waarop het gebruikte gewicht, aantal herhalingen en behaalde hartfrequentie werd genoteerd. Na afloop van het trainingsprogramma (week 13) zijn alle cadetten nogmaals getest op UHV, kracht, speedmars prestatie en hebben zij een evaluatieformulier ingevuld waarin werd gevraagd naar hun beleving ten aanzien van de trainingen. Trainingsprogramma De trainingen zijn verzorgd door smi Richard Hesterman, smi Joep van Renswouw en smi Anne-Marieke van Hulst, LO/Sportinstructeurs van de NLDA. De trainingsprogramma’s die beidegroepen hebben gevolgd staan hieronder uitgewerkt.

integrale training;

nuttig of niet? De afdeling Trainingsgeneeskunde en Trainingsfysiologie (TGTF) is op 1 februari jl. in samenwerking met de sectie LO/Sport van de Nederlandse Defensie Academie (NLDA) een wetenschappelijk onderzoek gestart. Het onderzoek richt zich op het combineren van kracht- en duurtraining in één sessie. De fysieke eisen voor een groot aantal militairen is hoog. Vanaf het begin van de opleiding start er een trainingsprogramma om militairen ‘Fit for Action’ te krijgen. Er zijn vele manieren om dit te bereiken, te bereiken, waarbij zowel mentale als fysieke training zeer belangrijk is. Voor optimale fysieke prestaties in het veld is er vaak een combinatie van kracht en

uithoudingsvermogen (UHV) nodig. Om dit te bereiken dient er dus op kracht en UHV getraind te worden, zowel in de algemene als in de specifieke periode. De heersende gedachte op dit moment is dat kracht en UHV apart van elkaar moet worden getraind. Dit om de aanpassingen in het lichaam door kracht- en UHV training niet met elkaar te laten conflicteren. Zo kan het maximale uit de training worden gehaald. Een praktisch probleem hierbij is vaak de hoeveelheid beschikbare trainingstijd. Een mogelijke oplossing kan zijn om kracht- en duurtraining te combineren in één korte training. Op beide aspecten kan dan tweemaal per week getraind worden. Recent onderzoek geeft aan dat het combineren van kracht- en UHV training niet hoeft te conflicteren met elkaar.

Doelstelling De doelstelling van deze studie is het onderzoeken van het effect van gecombineerd kracht- en duurtraining in één sessie (integrale training) vergeleken met afzonderlijke kracht- en duurtraining in aparte sessies (separate training) op het krachten UHV van een cadet na een 7 weken durend trainingsprogramma. Opzet onderzoek De onderzoeksgroep bestond uit tweedejaars cadetten van de NLDA. In week 5 werden zij getest op hun UHV, kracht en speedmars prestatie. Vervolgens werden zij, rekening houdend met hun fitheid, in twee groepen verdeeld (separate- en integrale training). Beide groepen hebben een trainingsprogramma van 7 weken gevolgd. Tijdens deze weken hebben zij twee maal

Groep 1: Separate training Er vinden 2 trainingen per week plaats met een duur tussen de 30 en 45 minuten. De eerste training in de week bestaat uit het trainen van de maximaal kracht volgens de doctrine maximaal kracht. Er worden 13 oefeningen uitgevoerd voor het gehele lichaam, 1 serie van 8-12 herhalingen tot falen, uitvoering totale bewegingsuitslag, beweging wordt langzaam en gecontroleerd uitgevoerd (2 seconden concentrisch en 4 seconden excentrisch), 60 seconden serie pauze. De tweede training bestaat een gevarieerd duurtrainingsprogramma waarbij afwisselend gebruik wordt gemaakt van de cardioapparatuur die aanwezig is in de fitnesszaal (stepper, roeier, cross-trainer, loop-

Antropometrie Separate Training Groep (ST) Integrale Training Groep (IT) (n = 19) (n = 21) Variabelen Gemiddelde Gemiddelde Leeftijd (jaren) 21 21 Lengte (cm) 177 181 Gewicht (kg) 75 78 BMI 24 24 Vet % 17 17

band en fiets) met als doel het verbeteren van het UHV (zie tabel 1). Groep 2: Integrale training Dit trainingsprogramma bestaat uit 2 trainingen per week met een duur van 45 minuten. Beide trainingen bestaan uit een combinatie van maximaal kracht- en duurraining. Er worden 13 krachtoefeningen uitgevoerd voor het gehele lichaam, volgens dezelfde regels als bij de separate trainingsgroep. De duurtraining zal als intervaltraining worden uitgevoerd op 80 procent van de hartfrequentie reserve. De kracht- en duur onderdelen wisselen elkaar telkens af (voorbeeld: leg-press / interval loopband, shoulder-press / interval roeier enzovoort). Elk onderdeel duurt ongeveer 60 seconden. Tussen de onderdelen is er een pauze van 45 seconden (herstel, bijwerken logboek, wisselen onderdeel). De LO/Sportgroep heeft ervoor gezorgd dat er aangepaste muziek CD’s beschikbaar zijn waarin het tijdsprotocol (met behulp van bijvoorbeeld piepjes) verwerkt is. Resultaten Doelgroep De studie startte met 53 cadetten. Gedurende de 9 weken durende interventie zijn er 13 cadetten uitgevallen door blessures ontstaan buiten de interventie om (n = 6), ziekte (n = 1) of te veel afwezigheid (n = 6).

Week Duur Inhoud Intensiteit Herhalingspauze 6 40’ 4x 8 2 - 3 - 2 - 3 4’ 7 39’ 7’ - 5 - 3’ - 1’ - 2 - 2 - 3 - 4 - 1’ 1’ - 3’ - 5’ - 7’ 4-3-2-2 8 31’ 2x (7x 1’) 4 1’ SP: 4’ 9 32’ 8x 3’ 3 1’ 10 39’ 7’ - 5’ - 3’ - 1’ - 2 - 2 - 3 - 4 - 1’ 1’ - 3’ - 5’ - 7’ 4 - 3 - 2 - 2 11 40’ 4x 8’ 2 - 3 - 2 - 3 2’ 12 31’ 2x (7x 1’) 4 1’ SP: 4’

Resultaten testweken Alle cadetten hebben zijn voor en na de trainingsperiode getest op UHV, kracht en speedmars prestatie. Daarnaast zijn ook nogmaals alle antropometrie gegevens verzameld. Bij deze laatste zijn geen verschillen gevonden voor en na de interventie, ook niet tussen de groepen. Hieronder volgen de resultaten verkregen uit de conditie testen. Uithoudingsvermogen: Het UHV is gemeten in de zaal met een shuttle run test. De maximaal behaalde hartfrequentie is gebruikt om te controleren of de cadetten maximaal zijn gegaan. De gemiddeld behaalde trap van de integrale groep was 10.9 tijdens de beginmeting en 11.2 tijdens de eindmeting. De gemiddeld behaalde trap is gestegen met 2.75 procent. Voor de separate groep was de gemiddeld behaalde trap tijdens de beginmeting 11.1 ten opzichte van 11.4 tijdens de eindmeting. Dit betekend een gemiddelde stijging van 2.70 procent. Naast de eindtijd is er ook gekeken naar de submaximale hartslag. Verwacht werd dat door een beter UHV de submaximale hartslag zou dalen. Er is geen verschil in submaximale hartslag waargenomen. Wanneer de vooruitgang van de integrale groep wordt vergeleken met de vooruit-

Intensiteitsschalen Intensiteit 2: 70%HRR Extensieve duurtraining

Intensiteit 3: 80%HRR Intensieve duurtraining Intensiteit: 4: 90%HRR Extensieve interval

Tabel 1: Duurtrainingsprogramma separate groep. SP= seriepauze.

ZANDLOPEr 2-2010

11

gang van de separate groep is er geen verschil gevonden. Dit geldt ook voor de verande-ring van de submaximale hartslag.

Tijdens de testen is een bepakking incl. oefenwapen van gemiddeld 18.0 kilo gebruikt tijdens de begin- en eindmeting. Er is geen duidelijke vooruitgang gemeten in beide groepen.

Bij de shuttle run test is er ook nog gekeken naar andere variabelen die mee kunnen spelen in het resultaat (getraindheid en individuele trainingsuren). Bij de resultaten van de shuttle run test blijkt dat de minder getrainde cadetten van de separate groep een duidelijke vooruitgang laten zien (van trap 10.3 naar 10.8, 4.85 procent stijging) ten opzichte van de beginmeting. Onder de minst getrainde cadetten wordt verstaan, 50 procent van de deelnemers die de kortste eindtijd hadden neergezet tijdens de beginmeting.

Evaluatie Over het algemeen werden de trainingen van beide groepen als aangenaam, effectief en redelijk zwaar ervaren. Wel was er veel vraag naar de mogelijkheid om deze trainingen in een andere vorm aan te bieden zodat het programma afwisselend blijft en de cadetten meer gemotiveerd blijven.

Onder de minder getrainde deelnemers is geen groot verschil in vooruitgang gemeten tussen de separate en integrale groep (4.85 ten opzichte van 3.22 procent stijging). Kracht: De maximaal kracht is gemeten met behulp van 3RM-krachttest van de sportmedische conditieproef (SMCP; testprotocol bij TGTF op te vragen). De cadetten zijn getest op vier verschillende onderdelen. De beginmeting (T1) en eindmeting (T2) staan weergeven in tabel 3. Beide groepen zijn op alle onderdelen duidelijk vooruit gegaan ten opzichte van de beginmeting. Het verschil in vooruitgang tussen beide groepen was niet verschillend. Bij de krachttesten is er ook nog gekeken naar andere variabelen die mee kunnen spelen in het resultaat (getraindheid en individuele trainingsuren). Bij de resultaten van de krachttesten blijkt dat de minder getrainde cadetten van de integrale groep duidelijk meer vooruit zijn gegaan dan de minder getrainde cadetten van de separate groep op de chest press en leg press. Ook voor de shoulder press zijn er tekenen dat Oefening (kg) Chest press Vertical traction Leg press Shoulder press Totaal gewicht



Integrale Groep

Separate Groep

Beginmeting (T1) Eindmeting (T2) Vooruitgang

19:30 min. 19:22 min. 8 sec. (0.7%)

18:39 min. 18:36 min. 3 sec. (0.2%)

Tabel 4: Resultaten Speedmars

de integrale groep meer vooruit is gegaan dan de separate. Het lijkt erop dat de integrale groep over het algemeen meer vooruit is gegaan op kracht dan de separate groep. Speedmars prestatie: Om te meten of het krachtuithoudingsvermogen van de cadetten is vooruitgegaan en natuurlijk direct te kijken of de interventie vertaald kan worden naar ‘prestaties in het veld’ is de speedmars prestatie uitgevoerd. De lengte van de test is 3 kilometer. Het protocol dat gehanteerd is ging uit van afwisselend één minuut

Integrale Groep T1 T2 % 66 71 7.6 87 93 6.9 129 148 14.7 40 43 7.5 322 355 10.3

Separate Groep T1 T2 67 69 83 93 124 137 41 43 315 342

% 3.0 12.1 10.5 4.9 8.6

Tabel 3: Resultaten krachttesten (beginmeting, eindmeting, percentuele vooruitgang)

ZANDLOPEr 2-2010

hardlopen en één minuut wandelen en werd individueel uitgevoerd. Er hoefde geen vaste paslengte of pasfrequentie aangehouden te worden. De maximaal behaalde hartfrequentie was gebruikt om te controleren of de cadetten maximaal zijn gegaan tijdens de test. De resultaten van de beginmeting (T1) en eindmeting (T2) staan weergeven in tabel 4.

Conclusie Uit de hiernaaststaande resultaten kunnen de volgende conclusies worden getrokken: - zowel bij gecombineerde kracht- en duurtraining als bij separate training is op korte termijn een positief resultaat waarneembaar. - voornamelijk op kracht zijn beide groepen duidelijk vooruit gegaan. De integrale trainingsvorm boekt het meeste resultaat voor het opbouwen van kracht bij minder getrainde cadetten zonder dat dit ten koste gaat van de vooruitgang op het UHV. - het UHV is bij beide groepen evenveel vooruit gegaan. - er is geen achteruitgang waargenomen op alle onderdelen. Dit ondersteunt de gedachte dat het combineren van kracht en duurtraining in een sessie niet met elkaar hoeft te conflicteren. Dit onderzoek is gedaan op kracht- en cardio apparatuur. Het is interessant om te bekijken of het combineren van krachten duurtraining ook in meer specifieke trainingen toegepast kan worden. Denk bijvoorbeeld aan looptrainingen gecombineerd met core stability training. Vragen, suggesties, ideeën Heeft u nog vragen en/of opmerkingen naar aanleiding van dit artikel? Neem dan gerust contact met ons op. Tom Splitthoff, Master student Bewegingswetenschappen. Onder begeleiding van drs. Taco Visser, inspanningsfysioloog bij de afdeling Trainingsgeneeskunde & Trainingsfysiologie.

13

berichten uit het uitzendgebied

Verenigde Arabische Emiraten

Nederlandse Antillen

Afghanistan

Al Minhad

Al Minhad

Curaçao

Kamp Holland

Weken van tevoren werden er al vele toespelingen gemaakt naar deze dag. Wie zouden de sterkste man en vrouw van Camp Mirage op Al Minhad worden? Het was op een gegeven moment het gesprek van de dag.

Na bijna drie weken kan ik nu al zeggen dat het me hier goed bevalt. De Luchtmacht is heel wat anders maar heeft ook wel zijn charmes.

Sinds april 2010 ben ik in Curaçao geplaatst. Ik ben hier ter ondersteuning van de C-cie van het 45 Painfbat uit Ermelo. Het werk is niet anders dan in Nederland, alleen de omstandigheden zijn anders.

Uiteindelijk was het dan zover! De krijgers verzamelden zich ’s middags in de arena van Dutch Camp II op Al Minhad Airbase. Op vijf onderdelen moesten de strijders gaan bepalen wie de sterkste was. Balkwerpen, munitiekist parcours, crusefix, vrachtwagenband draaien en ‘heftruck hangen’. Explosiviteit, snelheid, statische en dynamische kracht, een stukje uithoudingsvermogen en slimmigheid. Het zat er allemaal in! Gadegeslagen door een heleboel toeschouwers, werkten de gladiatoren zich in het zweet. Ik had als organisator niet kunnen hopen op een mooiere ontknoping van de dag. Bij zowel de mannen als vrouwen werd de winnaar beslist op het laatste onderdeel. Op het einde van deze dag kon ik als LO/Sportinstructeur terugkijken op een geslaagde dag. Het doet goed als je de mensen in beweging hebt, er veel gelachen wordt en het gezellig is. Wat dat betreft heb ik het over het algemeen goed getroffen met dit 4e Detachement. Een sportieve club en bij bijna alle evenementjes een honderd procent opkomst. Super!

Ik probeer iedere week de lesmomenten en activiteiten om de vluchten heen te plannen en dat lukt voorlopig behoorlijk. We hebben een mazzeltje, we hebben een spinninginstructrice in ons detachement dus ik kan dan zelf ook lekker mee trainen. Verder krijgen we steeds meer mensen met een persoonlijk trainingsschema aan het sporten. Daarbij moet je denken aan mensen die willen afvallen, mensen die blessures hebben gehad en mensen die gewoon heel lang niks meer hebben gedaan en het weer willen opstarten. Ik probeer dan zoveel mogelijk individueel met die mensen te trainen. De organisatie van Koninginnedag en een Hollandse avond met spellen werd goed ontvangen. Een klein beetje ruimte geven om regels op je eigen manier te interpreteren en laat het grote sjoemelen maar beginnen. Al met al een zeer geslaagde avond volgens iedereen. Wat ook erg leuk is hier is dat mijn taak veel meer is dan alleen maar die lessen en activiteiten, Ben nu bijvoorbeeld bezig om statafels te maken om tijdens het WK al hangend voetbal te kunnen kijken, met een alcoholvrij pilsje. Groeten vanuit een redelijk warm Mirage, waar we richting de 45 graden gaan.

Sgt1 Luuk

Het fysieke programma (FT) is voor deze lichting verplicht gesteld. Ze willen dat de mannen zich houden aan het FT-programma van de mariniers. De waterhindernisbaan maakt hier dan ook deel van uit. Omdat we allemaal binnenslapers zijn, is het belangrijk dat de faciliteiten op de kazerne open zijn en dat er genoeg activiteiten georganiseerd worden, om verveling tegen te gaan. Dus genoeg werk voor de LO/Sportinstructeur. Ik denk dat als deze Zandloper uitkomt, ik op de helft van mijn tijd op Curaçao ben, (je mag het geen uitzending noemen). Voor mijn gezin is het wel een uitzending en voor mij voelt het ook als een uitzending; weg van je dierbaren. Gelukkig komt mijn gezin in de zomervakantie over. Daar kijk ik nu al naar uit. Smi Max

Voor mij was het dit jaar de uitdaging om op kamp Holland wat bijzonders te maken van de typische Nederlandse feestdagen. Natuurlijk konden we Koninginnedag niet ongemerkt voorbij laten gaan en het was dan ook geweldig om te zien dat er op die dag 150 mensen afkwamen op de Oranjespelen.

Sgt1 Sjarel Ooit Singaporesen zien ”happen naar Peijnenburg” en Australiërs de klompendans zien doen? Ik nu wel en ik kan jullie zeggen, het was lachwekkend! Koninginnedag was al met al een erg geslaagde Nederlandse dag met een internationaal gezelschap. Zo is de base-run elke keer weer voor herhaling vatbaar! Als je geen 5 of 10 mijl shirt hebt, tel je hier niet mee! De run leeft hier en gemiddeld heb ik dan ook 250 lopers aan de start staan. Behalve “binnen de hekken”, probeer ik ook “buiten de hekken” wat van de grond te krijgen. Zo ga ik samen met Bradey (een Australische sportinstructeur) 15 Afghaanse jonge kerels de basisbeginselen bijbrengen van het lesgeven op sportgebied. Sport is erg populair, alleen zijn er in Uruzgan geen docenten en instructeurs. We gaan een lessenreeks verzorgen op de zaterdagochtenden waarbij de instructeurs in spé na hun zevende (‘examen’) les, hun “officiële” diploma zullen ontvangen. Een leuke uitdaging! Uiteraard gaan andere evenementen gewoon door waarvan de “TK Marches” (Vierdaagse van TK) de eerste is. Sgt Rik

ZANDLOPEr 2-2010

15

LO/Sport kort Afghanistan

Afghanistan

Deh Rawod

Kabul

Sportevenementen

Als er een wisseling van de wacht is, veranderen er altijd zaken. Zet twee LO/Sportinstructeurs bij elkaar die gek zijn van “bergen” en je krijgt elke dag gezeur.

De afgelopen drie maanden hebben er weer diverse sportevenementen plaatsgevonden. Helaas ontbreekt de ruimte om hier uitgebreid aandacht aan te besteden.

We hadden dan ook niet lang bedenktijd nodig toen we werden gevraagd door een internationaal gezelschap van Camp Eggers (Amerikaanse kazerne in Kabul) of we hen wilden begeleiden op een bergtocht net buiten Kabul.

Alle informatie, tot aan uitslagen en foto’s toe kunt u vinden op Intranet. Op de Homepage van de LO/Sportorganisatie, vindt u onder: Snelle toegang de link naar de Startpagina Sportcommissie 2010.

Nadat we met veel geduld en een beetje zeuren eindelijk door de ANA het gebied ingelaten werden, maakten we ons gereed voor vertrek met naast onze uitrusting ook een check op wapen en munitie; wel een apart gevoel.

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Secretaris Sportcommissie, de kap Johan Bouman, M 06-52497523.



In het uitzendgebied heb ik een gevuld en gevarieerd programma, namelijk: PT-programma, baserun, survivaltraining en spelsporten. ’s Avonds plan ik altijd een sociaal evenement. Zondagochtend is altijd Jeu de Boules en in de avond Studio Sport. Ook krijgen we regelmatig VIP’s over de vloer. De meest bekende zijn wel Jack de Vries en Jan Smit. Ik ben met hen een hele dag op pad geweest. Het voornaamste voor mij was de voetbalwedstrijd met een locale school. Ik had Jack in het ene team geplaatst en mezelf in het andere team. Jan heb ik op een stoel op de middellijn gezet om te fluiten. Hij had zijn been in het gips dus kon hij mooi scheidsrechter zijn. Op de base is het goed vertoeven. Mocht er na mij nog LO/Sportinstructeurs geplaatst dienen te worden in Uruzgan dan kan ik zeker LO/Sportgroep Deh Rawod aanraden.

Brons voor het Nationaal Militair Dames Volleybalteam Tijdens het Wereldkampioenschap voor militairen in North Carolina heeft het Nationaal Militair Dames Volleybalteam, onder toeziend oog van Chef de Mission, kol Henk Stuut, brons gewonnen. Hiermee heeft het zich geplaatst voor de Wereldspelen in 2011 in Brazilië (Rio de Janeiro).

We kregen gezelschap van een local die ons wel wilde begeleiden naar de top. Dit jochie van tien jaar bleek al heel snel een tweede Ger Borneman te zijn. Echter daar waar onze Ger op peperdure meindl’s liep sprintte hij omhoog op sandalen.

picture 2010

Hier is het klimmen nog echt en ongerept en komt het op goed kijken en ervaring aan om de juiste weg te vinden. Uiteindelijk stonden we na drie uur op 2780 meter hoogte. Voor ons was het letterlijk en figuurlijk inademen van frisse lucht. Het leven op HQ is soms behoorlijk beklemmend en dan sta je daar op een top en kun je tot de uitlopers van de Himalaya kijken.

Na een succesvolle uitvoering van het medewerkertevredenheidsonderzoek (MTO) Picture in 2003 en 2006 staat in september 2010 voor de LO/Sportorganisatie PICTURE voor de derde maal op de kalender.

Smi Ronald en sgt1 Rob

Medewerkertevredenheidsonderzoek

Van spijkerbroek tot veteraan Op 22 april heeft de 11 Luchtmobielebrigade Prinses Máxima te gast gehad op de Oranjekazerne in Schaarsbergen. Het Koninklijk werkbezoek stond in het thema van ‘spijkerbroek tot veteraan’ binnen de Koninklijke Landmacht. De LO/Sportgroep GHK verzorgde namens de Schoolluchtmobiel een gedeelte van het programma door een aantal flitsende demonstraties te verzorgen op de touw- en hindernisbaan. Op de foto krijgt prinses Máxima uitleg van elnt Robin Franke over de fysieke en mentale aspecten van de Algemene Militaire Opleiding Luchtmobiel (AMOL).

Smi Frits

Op 6 september 2010 zal elke medewerker van de LO/ Sportorganisatie een emailbericht ontvangen met de aankondiging van PICTURE en een persoonsgebonden ‘link’ naar het gedigitaliseerde onderzoek op het Intranet. De vragenlijst zal van 6 september tot en met 1 oktober 2010 te benaderen zijn. Direct na 1 oktober zullen de resultaten worden getotaliseerd en in een rapport worden aangeboden aan C-LO/Sportorganisatie. Uw bijdrage is absoluut anoniem en uw gegevens, zoals ingevoerd tijdens PICTURE, zijn niet te herleiden. Voor het beantwoorden van de vragenlijst heeft u maximaal 15 minuten nodig.

a De uitkomsten van PICTURE moeten via concrete verbeterplannen leiden tot optimale arbeidsomstandigheden binnen de LO/Sportorganisatie waarin eenieder gemotiveerd en tevreden kan functioneren. Om een goed beeld van de LO/Sportorganisatie te kunnen leveren zijn, in overleg met het MC en de Commandant, een tiental extra vragen geformuleerd die specifiek gaan over de LO/Sportorganisatie. Voor een helder inzicht in de mening en het oordeel van het LO/Sportpersoneel is het belangrijk dat zoveel mogelijk collegae meewerken aan dit medewerkertevredenheidsonderzoek door de (digitale) vragenlijst PICTURE 2010 volledig in te vullen. Uw mening als medewerker van de LO/Sportorganisatie telt mee!

ZANDLOPEr 2-2010

17

Vorming en Coachen van (TOP) coaches Mijn naam is Francesco Wessels. Voor een deel van de week werk ik op de SLO (School voor leidinggeven en opleidingskunde) en help daarmee met het implementeren van het project Defensie Collega Coach, het andere deel van de week ben ik te vinden bij het NOC*NSF of op bezoek bij de NL-topcoaches om hen te ondersteunen en te begeleiden. Defensie en het NOC*NSF hebben een afspraak die luidt; daar waar tussen Defensie en leden van NOC*NSF sprake is van een mogelijkheid tot het wederzijds versterken danwel realiseren van elkaars doelstellingen, zullen samenwerkingsverbanden worden gerealiseerd.

Peter Blangé

keuken te kijken van diverse sporten en te zien hoe zij met dit onderwerp omgaan. Competenties Vorming is voor ons geen onbekend woord, we hebben er een idee en gevoel bij. Sommigen zijn er al heel bedreven in en anderen zijn druk het zich eigen te maken. Dat het een krachtig instrument is dat bijdraagt aan de ontwikkeling van de competenties van mensen is nu wel duidelijk.

Koppeling Om een invulling te geven aan dit samenwerkingsverband heeft er op maandag 8 maart 2010 een training plaats gevonden onder leiding van de LO/Sportschool met als onderwerp: “Hoe veranderen attitudes”. Na aanleiding van deze dag is mij gevraagd om een kort verslag te schrijven en hierin een koppeling te maken tussen vormen bij defensie, de topsport en mijn rol daarin.

Taak en missie Krijgsmacht breed zijn we er lekker mee aan de slag om het de juiste invulling te geven. De kreet “Vormen” gebruikt men ook in de topsport en daar heeft: “Vormen” hetzelfde belang zoals bij Defensie. Maar ondanks dat belang is het realiseren ervan echter niet eenvoudig. Want, hoe leer je nu iemand “Vormen”? Een “Vormer” denkt vanuit de doelstelling creëert de juiste “triggers”, die dat op het juiste moment en juiste plaats laat plaatsvinden om vervolgens middels evalueren dit weer vertaalt naar de taak en missie. Dat is niet altijd even eenvoudig.

Uniek Als Mastercoach NOC*NSF leid ik samen met Peter Murphy, diverse NL-bondscoaches op en wij begeleiden hen op hun eigen werkveld op het gebied van groepsdynamische processen, leiderschap en vormende onderwerpen zoals weerbaarheid en dueldurf. Zo heb ik de unieke mogelijkheid om in de

Topsport Topcoaches stoeien met status, macht, positie, budgetten, aandacht van buiten af en ambitie. Daar waar wij bij Defensie af en toe even iets uitproberen om te kijken hoe het uitpakt, is dat op het topsportniveau nu eenmaal wat moeilijker. De sporters trainen normaal natuurlijk bij hun eigen vereniging.

Parallellen De NL-bondscoaches zien hun sporters niet frequent en het gewenste teamsamenstelling vindt hoofdzakelijk in de voorbereiding naar toernooien plaats. Ook een militaire LO/Sportinstructeur ziet zijn militairen niet iedere dag, daar zijn wel wat parallellen te vinden.

kazerne. We laten dan zien hoe wij met vormen omgaan, de filosofie, de triggers, beschikbare middelen enzovoort. En met trots laat ik dan zien dat wij bij Defensie echt al een grote stap in de goede richting maken. Maar ook moeten wij inzien dat de ontwikkeling van ‘jonge’ vormers, LO/Sportinstructeurs of groepscommandanten een enorme uitdaging is.

Hindernissen In de Mastercoach opleiding en ook in de aanloop naar het Olympisch Mastercoach programma 2012 Londen analyseren we hoe we over die hindernissen heen kunnen springen om zo toch het beste uit die coach en zijn sporter(s) te halen.

Aanpak Recentelijk stond ik op de Oranjekazerne van de Luchtmobiele brigade met een tiental Bondcoaches en niet de minste namen, zoals; Peter Blangé (Volleybal) Wim van Zwam (voetbal) en Eric der Kinderen (Golf). Hier deden we een activiteit (de trigger) om vervolgens door intervisie elkaar te informeren en te adviseren over bijvoorbeeld de aanpak van diverse uitdagingen en hoe je dit dan door geïntegreerde vormingstrajecten kan aanpakken in je training.

Vormer Om even wat stellingen te ventileren, en projecteer ze gerust op jezelf als Militair LO/Sportinstructeur en dus ook ‘vormer’. 1. Een coach moet authentiek zijn, hij is niet voor niets coach geworden en moet vooral zichzelf blijven, dat betekent dat je een vormingstraject aangaat dat je geen rol moet spelen maar gewoon jezelf moet blijven. Een toneelspel daar prikt iedereen zo door heen. 2. Een coach moet een duidelijk beeld hebben van zichzelf en weten wat het effect is van zijn eigen gedrag, zonder dit te labelen als goed of fout en is het wel handig als je weet of jouw gedrag (uitstraling, praten enzovoort) ook het gewenste effect heeft. En wat je dus ook laat liggen. 3. Een coach moet blijven leren. De snelle maatschappelijke ontwikkeling, globalisering, diversiteit in het team enzo voort vraagt om een constante openblik van de coach, hij moet mee blijven groeien… de wereld om je heen gaat gewoon door en jij moet mee. 4. Een coach moet een aantal basis competenties bezitten; analyseren, communiceren, integer zijn enzovoort maar vooral blijven versterken van die competenties. 5. Een constante behoefte aan het versterken van compe- tenties betekent onder andere dat ook de NL-bondscoach zich nog steeds laat coachen. Bij Defensie is het traject Collega coachen opgestart en dit is een prachtig middel, voor iedereen bereikbaar om jouw te helpen groeien! http://intranet.mindef.nl/portaal/bedrijfsvoering/ projecten/Collega-coaching_Defensie/Collega_coaching_ Defensie.aspx 6. Intervisie is voor de coach een van de krachtigste tools om zo met gelijk gestemden te werken aan diverse problemen, de “Coach” moet het initiatief nemen dit ook op te zetten en deze tool te gebruiken. 7. Een coach moet buiten de context van zijn sport kunnen denken als het gaat over vormen. Het is duidelijk dat je sport gerelateerd moet trainen. Je gaat nu eenmaal niet beter volleyballen als je voetbal traint. Maar als je een vormingsdoel “zelfstandigheid” op wilt pakken kan ik vele triggers verzinnen waarvoor ik geen enkele bal nodig heb.

Impact Daarnaast stelden zij zich opvallend open ten opzichte van elkaars sterke en zwakke punten waardoor het leren van elkaar constructief plaatsvond. De voordracht over “Hoe veranderen attitudes” gecombineerd met een passende activiteit van de LO/Sportschool onder leiding van smi Arno Heg had ook hier weer een enorme impact. Eens te meer bewijs dat wij met vormen de goede snaar te pakken hebben en dat er met bewonderenswaardige blikken gekeken wordt hoe wij hier invulling aan geven. Prestatie Terwijl ik dit schrijf realiseer ik me dat dit niet alleen van een topcoach, maar ook van elke groepscommandant, LO/Sportinstructeur en mijzelf gevraagd wordt. Als wij het uiterste uit mensen willen halen zodat de prestatie op het juiste moment geleverd wordt, is vorming een supergoed middel; we moeten goed beseffen wat dit voor ons als ‘vormers’ betekent: Inzet, nieuwsgierigheid, inzicht in jezelf, blijven groeien en leren zijn slechts delen van competenties die je dan ook bij jezelf moet blijven vormen. Francesco Wessels, Docent (Olympic) Mastercoach NOC*NSF SLO project Collegae coach ([email protected])

Om dat laatste te onderstrepen tijdens de (Olympic) Mastercoach trajecten, neem ik de Coaches met regelmaat mee naar (voor hen buiten de context) een andere omgeving. Een Vol spanning wachten Peter Blangé en Wim van Zwam onder toezicht van aooi Ton Wessel en Arno Heg op hun beurt.

ZANDLOPEr 2-2010

19

AMO KCT / B3 School Zuid

Stagiaire

“Mijn hoogste streven” Mijn naam is Robin Italiaander, ik ben 22 jaar oud en woon in Heerlen. Afgelopen zomer ben ik geslaagd voor het CIOS in Sittard. Na vier jaar CIOS kan ik terug kijken op een geweldige tijd waarin ik veel heb geleerd en vooral heel veel plezier heb beleefd. Ik heb de richting buitensportcoördinator nivo 4 afgesloten. In mijn laatste jaar heb ik de sollicitatieprocedure opgestart bij defensie, met als doel LO/Sportinstructeur bij het KCT te worden. Ik besloot om als burger bij het KCT aan te kloppen in plaats van eerst Luchtmobiel of de KMS te doen. Voor mij was commando worden het hoogste streven waar ik zeer naar uit keek. ‘Hel’ Na de keuring in Amsterdam stonden de kennismakingsdagen op het KCT voor de deur. Ik had er super veel zin in en dit kwam duidelijk terug tijdens deze dagen. Het ging heel goed en ik kreeg aan het einde van deze korte driedaagse te horen dat ik aan de opleiding mocht beginnen. Na het behalen van mijn CIOS-diploma heb ik eerst volledig kunnen genieten van mijn welverdiende vakantie voordat de ‘hel’ zou losbarsten. Zenuwen De nacht voor opkomst heb ik nauwelijks kunnen slapen van de zenuwen. Na alles te hebben ingepakt en afscheid te hebben genomen van mijn ouders ben ik in mijn autootje gestapt, op weg naar Roosendaal. De eerste twee weken hebben we op het tentenkamp Noord gezeten. Het is algemeen bekend dat vanaf het moment dat we daar aankwamen alles in een sneltrein verliep. Alles wat we deden was nieuw voor me. Ik vond het allemaal super om te doen.

Aanwijzingen Door mijn verleden bij het KCT en doordat ik nu dicht bij het vuur zit mag ik naast mijn gewone taken bij de LO/Sportgroep RVS, steun verlenen aan School Zuid voor de fysieke en mentale momenten. Samen met smi Frank Paijmans (planning en coördinatie met de Staf van het Schoolbataljon) en sgt1 Stefan van Gommeren (inhoud van de lessen), maken we het programma passend naar de doelgroep. Ik houd de lijntjes kort met het peloton B3, het KCT en overleg met Stefan en Frank. De lessen wijken wat inhoud betreft niet af van de syllabus of einddoelen. Het grootste verschil ligt in het aanpakgedrag van de instructeur. Deze dient zijn aanwijzingen vooral te richten op de deelcompetenties zelfstandigheid, kameraadschappelijk en discipline.

Uitgestapt Na acht weken liep de VO ten einde. Ik had alle eisen gehaald om de Elementaire Commando Opleiding (ECO) in te mogen. Na twee weken ECO ben ik na de “Kaart en Kompas” oefening te Limburg (60 kilometer lopen) en op eigen initiatief uitgestapt. Het tekort aan ervaring in militaire kennis en het ontbreken van connectie met het commandowerk, braken mij op en hebben mij doen besluiten om eruit te stappen. Overbruggingsperiode Mijn hart ligt bij de sport, dus daar hoop ik in verder te kunnen. Vanuit de sport zou ik eventueel de stap terug kunnen maken naar het KCT maar dan wel als KCT-LO/ Sportinstructeur. Ik ben nu tijdelijk te werk gesteld in Oirschot bij LO/Sportgroep Strijpse kampen. Hier geef ik nu onder begeleiding sportlessen. Dit is voor mij de perfecte manier geweest om weer mentaal en fysiek fit te worden. In deze overbruggingsperiode ben ik naar de LO/Sportschool te Amersfoort geweest om een keuring te ondergaan om te kijken of ik überhaupt mag beginnen aan de sportopleiding. Toekomst Voor deze keuring ben ik goedgekeurd en begin april start ik op de KMS. Na de Vaktechnische Opleiding (VTO) word ik hopelijk weer geplaatst waar ik nu werk. Ik heb een goede indruk gekregen van de LO/Sportgroep Strijpse Kampen. In het begin heb ik verschillende lessen bijgewoond waarna ik zelf lessen ben gaan verzorgen. Ik vind het leuk om te doen en zie mezelf dit werk zeker doen in de toekomst. Ik ga met het volste vertrouwen de toekomst tegemoet. Robin Italiaander

Een gewone Algemene Militaire Opleiding (AMO), maar toch iets anders. B3 School Zuid heeft een andere AMO dan gewoonlijk onder haar hoede, namelijk een AMO voor jongens die vanuit de burgermaatschappij graag commando zouden willen worden. Jarenlang is er geprobeerd om in Roosendaal de “spijkerbroeken” in acht weken, voor opleiding, gereed te maken voor de “Elementaire Commando Opleiding (ECO)”. Samen met de doorstromers vanuit alle Defensieonderdelen in acht weken militair en fysiek klaar gestoomd worden voor de ECO, bleek voor de meeste “spijkerbroeken” een onmogelijke taak. Wennen Nu vindt er bij School Zuid in Oirschot een pilot AMO KCT plaats om de jongens een grotere kans van slagen te geven. Zo worden zij daarbij geleidelijk fysiek en mentaal opgewerkt voor de ECO. Voor de instructeurs van zowel B3 School Zuid als de LO/Sportinstructeurs van School Zuid is het even wennen.

Uitval Verder probeert de instructeur steeds de koppeling te leggen met het waarom van de les. De link met het operationele optreden wordt, daar waar mogelijk, al zoveel mogelijk gelegd. Tenslotte is er, logischerwijze, bij de instructeurs de neiging om de teugels wat te laten vieren. Immers, het gevoel van “de jongens doen het al zo goed” sluipt er snel in. Het verschil echter tussen AMO, VO en ECO mag niet te groot worden. Door dezelfde werkwijze te hanteren is de kans op uitval minder groot. Of de toestroom als spijkerbroek via de AMO nu meer kans van slagen heeft, zal de tijd leren. Sgt1 Jan Willem Westerbos, LO/Sportgroep RvS

Doel De vijftig nieuwe rekruten hebben al een aardig traject achter de rug. Ze hebben allen voldaan aan de kennismakingsdagen van het KCT, waarbij ze fysiek en mentaal door de mangel zijn gegaan. Verder is de eis van 2800 meter voor de coopertest een voorbeeld waardoor er een andere club staat dan dat men gewend is bij de AMO, evenals de gemiddelde leeftijd die met 24 jaar hoger is dan bij de reguliere AMO. Uiteindelijk heeft iedereen eigenlijk hetzelfde doel: commando worden. Oplossing Om de jongens van de AMO KCT goed te begeleiden en als vraagbaak, lopen er naast de instructeurs van School Zuid, ook gastinstructeurs mee van het KCT. De gastinstructeurs steunen zowel de leerlingen als de instructeurs van B3 School Zuid. Vanuit de LO/Sportgroep RvS ben ik uitgenodigd om te steunen bij de fysieke en mentale momenten. Omdat de Sportgroep KCT vanwege een gebrek aan instructiecapaciteit, moeilijk instructeurs kon leveren voor de mentale en fysieke componenten aan de AMO, heeft men naar een oplossing gezocht.

ZANDLOPEr 2-2010

21

Een periode die eigenlijk als een rode draad door zijn hele leven loopt, wat de springplank vormde voor zijn sportieve en persoonlijke carrière. Dit interview gaat dan ook van begin tot eind over mentale vorming of met een mooi woord: mindset.

dat mag je van in totaal 230 kilometer hardlopen in de hitte van de Sahara van Marokko wel verwachten. Maar Van den Akker viel het toch tegen, want strakke organisaties bleken echt niet bij hem te passen. “Als ik na een etappe een uurtje had gerust, wilde ik weer verder.”

Topsporter Voordat hij bij het KCT werkzaam was, werd hij zowel mentaal als fysiek geprikkeld om alles uit zichzelf te halen als topsporter. Is dat gelukt? Op papier lijkt dat in ieder geval wel, want op de rugslag was hij Nederlands kampioen in alle leeftijdscategorieën en in zijn seniorentijd miste hij in 1996 op een haar na de Olympische Spelen. In 1993 zat hij blijkbaar aan zijn top, want toen verbeterde hij voor de vierde (en laatste) maal op rij zijn eigen Nederlandse record op de 50 meter rugslag tot 25,75 sec. en in 1992 op de 100 meter tot 55,16 sec.

Kracht

Mindset De locatie om een interview met Wilco van deN Akker te beleggen ergens tussen zijn woonplaats Rotterdam en mijn standplaats Amersfoort is gauw gemaakt. Het kleedpunt van het KPU-bedrijf aan de overste Den Oudenlaan in Utrecht kent hij nog vanuit zijn actieve periode bij het KCT.”

ZANDLOPEr 2-2010

Opvallend is dat dit altijd op de korte baan was, een 25 meter zwembad, maar in een 50 meter zwembad wist hij nooit een record op zijn naam wist te zetten. Het kenmerk van een pure, explosieve sprinter. “Ik kon technisch best redelijk zwemmen, maar gebruikte toch vooral kracht. Na zo’n elf, twaalf seconden begon ik al te verzuren.” In de tussentijd was hij bezig met zijn CIOS in Overveen en zijn dienstplicht mocht hij vervullen als LO/Sportinstructeur in Amersfoort met een topsportcontract. Voorwaarde was wel dat hij deel uitmaakte van de militaire zwemploeg.

Vol energie

Ultraloper Dus weer verder en weer anders. In 2004 neemt hij voor het eerst deel aan een non-stop evenement: een 300 mijl race door Canada, de Yukon Ultra. Een evenement waar hij zelfvertrouwen opdoet en zijn materiaal goed kan uittesten onder extreme omstandigheden. Slechts kaart en kompas en aangewezen op zichzelf. Stilte, eenzaamheid en ongerepte natuur blijken het helemaal te zijn voor hem. De zoektocht naar zijn eigen fysieke grenzen brengt hem steeds verder. In deze Yukon Ultra liep hij al lichamelijke schade op waar anderen zouden stoppen, een bevroren luchtpijp en een infectie schrokken hem echter niet af.

Liesbreuk Met een liesbreuk liep hij in datzelfde jaar de Trans 555 in Niger, iets meer dan 600 kilometer. Hitte en ontberingen waren onderweg zijn onafscheidelijke partners. “Door een band om mijn lies had ik nog maar weinig vel om mijn been, het schuurde nogal. Mijn voeten waren er echter erger aan toe, die verkeerden bijna in staat van ontbinding, want door het vocht en het zand kreeg ik ontstekingen. Met een zakmes en antibiotica heb ik mijn voeten geprobeerd te verzorgen, maar dat had bij 58 graden Celsius niet zoveel nut. Ja, dat was wel afzien.”

Na zijn actieve zwemcarrière belandde hij na zijn KMSperiode op 25-jarige leeftijd in 1998 op het KCT en promoveerde in 2002 tot sergeant-instructeur en begeleidde daar voor het eerst anderen in hun zoektocht naar fysieke en mentale grenzen. In latere interviews kon je tussen de regels lezen dat hij in die jaren nog te vol met energie was om als instructeur/coach gewoon langs de kant te staan en ontstond langzaam aan de drang om zelf zijn grenzen te verkennen.

Uitdaging Het begon voorzichtig met trainen voor de marathon van New York, ondanks dat hij hardlopen ‘niet leuk’ vond. Een passage uit een eerder interview met de Zeeuwsche Courant: “Ik had echt de schurft aan hardlopen, maar waarom zou je het juist dan niet doen? Een grotere uitdaging is er niet.” Hij haalde er echter geen voldoening uit, want een strak georganiseerd evenement bleek niet te stroken met zijn karakter. Tijdens het trainen voor de marathon ging Van den Akker al regelmatig ruim over de 42 kilometer heen en zocht daarna iets wat meer bij hem paste.

Etapperace Iets met kaart en kompas en in de vrije natuur, wat van jongs af aan al aantrekkingskracht op hem uitoefende. Het werd in 2003 de marathon des Sables, een meerdaagse etapperace voor hardlopers die ‘iets meer uitdaging’ zochten. Althans,

23

Een kort verslag van de Iditarod Trail Sinds 1986 waren de omstandigheden niet meer zo slecht geweest. Vooral de eerste twee weken waren heel zwaar door de verse sneeuw. “Ik liep constant wijdbeens op mijn sneeuwschoenen omdat ik anders op mijn eigen voeten zou trappen en ik moest mijn benen hoog optrekken, wat veel zwaarder lopen is. Normaal moet ik hard aan de slede trekken als ik hellingen opga maar heb ik wat rust als ik naar beneden ga. Door die verse sneeuw liep ik zelfs naar beneden aan de slede te rukken.” De windsnelheden op de rivieren en vlakten liepen op tot 100 kilometer per uur. “Hoewel ik zelf 100 kilo weeg werd ik soms toch tegen de vlakte gesmeten. Maar het was niet continu; ik zag de stuifwolken aankomen en ging dan liggen om te voorkomen dat ik met mijn rug op het ijs gegooid werd.”Wilco liep 26 dagen alleen in de sneeuw. Hij hoorde geen auto en zag geen enkel huis. “Het is megastil, eenzaam, saai en heel mooi tegelijk. Als ik in een dip zat of juist heel vrolijk was, kon ik niks delen. Het is anders dan thuis in Nederland. Als je daar een dag alleen in de natuur loopt weet je dat hulp vlakbij is. Hier is alleen echt alléén.” Maar hij haalde het, op 28 maart 2006 kwam hij als eerste binnen. Wilco legde de 1800 kilometer af in 26 dagen en 10 uur. Nummer twee kwam vier dagen later over de finish. Alle andere 40 deelnemers dat jaar gooiden onderweg het bijltje erbij neer. Ondanks de zware omstandigheden werd Wilco qua tijd, nummer twee op de wereldranglijst. ”Natuurlijk voelt het goed om de eerste Nederlander te zijn en zelfs tweede ooit, maar tegelijk zegt de tijd me niet zoveel want de omstandigheden verschillen elk jaar, zodat vergelijken geen zin heeft. Mijn ervaringen onderweg en de tocht zelf zijn voor mij veel indrukwekkender.”

Zelfstandig Wilco realiseert zich dat het voor sommigen bizar zal overkomen, maar het was voor hem toch ontspanning. “Ik weet dat het gek klinkt, maar ik meen het. Weg van de drukte en dagelijkse beslommeringen. In Nederland moet je van alles, tijdens de expedities hoef je maar een ding: je ene voet voor de andere zetten.” Het smaakte dus naar nog meer en in 2006 liep hij dan ook het hoogtepunt in zijn sportieve leven,

Opleidingskunde Tot zover de bloemlezing van Wilco’s fysieke prestaties. In de tussentijd had hij ook in intellectueel opzicht zijn grenzen verkend. Hij studeerde Training en Human development aan de Hoge School van Nijmegen en richtte na zijn ingediende ontslag bij Defensie Innerstep HR Solutions op, een bedrijf dat zich specialiseert in mindset ontwikkeling. Wilco ontwikkelde EMPD (Effective Mission Development Programme), een opleidingskundige vertaling van een besluitvormingsmodel die hij zelf in de voorbereiding van zijn expedities toepaste. Trefwoorden: mentale weerbaarheid en vergroten van persoonlijk leiderschap. “Mijn keus voor opleidingskunde was een logisch vervolg op mijn werk bij het KCT. Ik heb daar ontzettend veel geleerd van iemand als Bert Tijssen, ik vond het mega-interessant om te zien hoe hij personen opleidde. Leren hoe je bijvoorbeeld een konijn slacht, vond ik van begin af aan al minder boeiend.’ Leadership of Life Ook nu organiseert hij nog steeds expedities, maar het opdoen van leermomenten zijn tegenwoordig belangrijker dan afstand of prestatie. Van de leermomenten probeert hij een vertaalslag te maken naar het normale- en het bedrijfsleven. Naast het voeren van zijn eigen bedrijf geeft Wilco lezingen en bedacht hij het Leadership of Life traject (www.leadershipoflife.nl) waarbij hij gebruik maakt van de methodes die succesvolle Amerikaanse sportorganisaties aan de top brachten. We hoeven ook niet gek op te kijken als Wilco van den Akker in de toekomst zijn intrede maakt in de Nederlandse topsport. Iemand als Sven Kramer kan nog beter worden door gebruik te maken van een mental coach.

waarmee hij nationale bekendheid vergaarde onder andere via verslagen in het blad Runnersworld en aanschuiven bij Pauw en Witteman. Als tweede snelste man ooit zou hij de Iditarod Trail, van Oost- naar West Alaska, over 1150 mijl weten te winnen. Met een slede met 50 kilo bagage, waarvoor in vele wedstrijden in Alaska honden gebruikt worden, trok hij zelfstandig vooruit, waarbij sneeuwstormen de windchill factor opjoegen tot min 75 graden.

Successtory Tot zover klinkt het allemaal wel als een grote successtory. Het lopen van expedities was echter niet altijd succesvol. Onderstaand een passage uit een verslag van een latere tocht in Alaska, de Yukon Quest, die Wilco voortijdig moest eindigen en waarin hij bijna het leven liet. Een ervaring die hem tot een ander mens maakte en waarin hij de beslissing ”tot hier en niet verder” durfde te nemen. ‘Iets wat vele malen moeilijker is dan gewoon dom stoempen.’ IJsschotsen Na 800 kilometer kwam Wilco aan bij de Yukon-rivier. “Het plan was om over de bevroren rivier te lopen, want dan kan je vaart maken. Inmiddels was het min 45 graden. Gedeeltes van de rivier waren bevroren. Die stukken waren door de stroom weer losgegaan en tegen de buitenbochten opgestapeld tot twee meter hoge obstakels van kruiend ijs. Ik ben een stuk over en langs de rivier gelopen, maar ik liep vast in een buitenbocht. IJsschotsen van vijftig meter breed en twee meter hoog.” Dood spoor Net enorme glasscherven, die de route blokkeerden. De rivier loopt tussen de bergen, dus links van mij was een wand van

ZANDLOPEr 2-2010

steen die tien meter loodrecht omhoog ging. Rechts was open water. De enige manier om verder te komen, was teruggaan en een andere route zoeken. Vanuit een blokhut heb ik verkenningstochten ondernomen. Elke keer kwam ik na een dag of twee terug, want alles liep uit op een dood spoor. Wilco zat twee weken lang vast in die hut. Na een week had ik geen eten meer. Dan gaat je energie omlaag. Je krijgt het sneller koud en je kunt niet meer helder denken.” De bewoonde wereld was 250 kilometer terug. “Circle City, een dorpje waar maar veertig mensen wonen.” Infecties Zwaar vermoeid en ondervoed moest Wilco van den Akker terug. De expeditie werd een overlevingstocht. “Het was slopend. Zwalkend kwam ik na vier dagen lopen in Circle City aan. Onderweg had ik sneeuw gegeten, wat niet slim is, want als je het niet zuivert kan je infecties oplopen. In een hutje kwam ik per toeval voedsel tegen. Een blikje ananasschijven en een blik bruine bonen, weliswaar over de datum, maar ik heb het direct opgegeten.”

Paul Lindeboom

25

k o o p s L O K A V er KOL’’ (Voortgezette Algemene Kad obiele Brigade in 1992 is de ‘’VA het van ken Sinds de oprichting van de Luchtm pro s wel eens ges en. In de wandelgangen is er zelf ord gew rip beg een l) obie htm Luc Opleiding echte. “VAKOL-spook” maar dit ten onr

Militair + LO/S (Intake)

Advies

Incl. Programma 6 - ? wkn

Module 1 6 wkn

Module 2 6 wkn Start VAKOL

Module 3 6 wkn FM-12

Advies

De VAKOL is inderdaad een opleiding die fysiek en mentaal pittig is, maar met een gedegen voorbereiding voor vele mensen haalbaar. Bij de School Luchtmobiel worden militairen opgeleid om bij de Luchtmobiele Brigade te kunnen werken. Voor de soldaten betekent dit een opleiding van 23 weken (AMOL) en voor kaderleden een opleiding van 7 weken (VAKOL). Wanneer de opleiding met goed gevolg wordt afgerond resulteert dit in het behalen van de Rode Baret. Pittige opleiding De VAKOL vindt plaats onder leiding van het OT-peloton van School Luchtmobiel met ondersteuning van de LO/Sportgroep Groot Heidekamp. Belangrijke aspecten binnen de VAKOL zijn de fysieke momenten. Dit varieert van langdurige verplaatsingen, al dan niet met zware bepakking, tot een groot aantal sportlessen waarbij de fysieke gesteldheid van de cursist op de proef wordt gesteld. Dit in combinatie met vele mentale prikkels maakt de VAKOL een ‘’pittige’’ opleiding. Het is dan ook van wezenlijk belang dat de cursist goed is voorbereid om aan de VAKOL deel te kunnen nemen. VAKOL-training Om goed voorbereid aan de VAKOL te beginnen is er de mogelijkheid om aan de VAKOL-training deel te nemen. De trainingen worden gegeven op de LO/Sportgroepen van de Johan Willem Friso kazerne in Assen en Groot Heidekamp in Schaarsbergen. Voorafgaande aan deze training vindt er een

ZANDLOPEr 2-2010

intakegesprek plaats. Hier wordt opgelijnd welk traject de cursist zal moeten volgen om zich fysiek goed op te werken en wat er kan worden verwacht tijdens de VAKOL-training. De VAKOL-training bestaat uit drie modules maar het is ook mogelijk dat wordt besloten om vóór deze modules nog een individueel programma te volgen wanneer het niveau dusdanig laag is dat men nog niet het aanvangsniveau van module 1 bezit. Dit dient dan in overleg met de LO/Sportinstructeur van desbetreffende kazerne te gebeuren. Modules Iedere module bestaat uit zes trainingsweken waarin drie trainingen per week plaatsvinden. Deze trainingen zijn iedere maan-, woens- en vrijdag. In Assen vinden deze trainingen plaats van 10.00 - 11.30 uur en in Schaarsbergen van 13.15 14.45 uur. Inhoudelijk worden op beide locaties dezelfde lessen gegeven. Module 1: Om hieraan deel te nemen dient de militar minimaal de eisen van de Fit 2 en de CP te beheersen. Hij of zij traint in deze module op van Fit 2 naar Fit 3 niveau. Het accent ligt in deze periode op kracht en uithoudingsvermogen. Het merendeel van deze lessen is niet georganiseerd en voert de militair dan ook zelfstandig uit. De LO/Sportgroepen organiseren deze periode alleen specifieke lessen (Introductie, vaststellen fysiek niveau en Hindernisbaan). Tevens zit er een VTV (Verplaatsen

Te Voet) programma, verspreid over de drie modules, in de VAKOL-training verwerkt. Deze voert de militair zelfstandig uit. Module 2: Om hieraan deel te nemen dient de militair minimaal de eisen van Fit 3 te beheersen en tevens wordt er verwacht dat de militair minimaal 5 meter kan touwklimmen. De militair traint in deze module op van Fit 3 naar Fit 4+ niveau. Het accent ligt in deze periode op het toepassen van kracht en uithoudingsvermogen op de specifieke hindernissen. Techniektraining heeft een centrale rol. Alle sportmomenten van deze module worden verzorgd door de LO/Sportgroep. Module 3: Om aan deze module deel te nemen beheerst de militair de Fit 4, Touwhindernisbaan (6 minuten) en Touwklimmen (5 meter). De militair traint in deze module op van Fit 4+ naar oefening ‘’Falcon Mind’’ (FM-12). FM-12 omvat de volgende onderdelen: VTV 10 km, snelmars 3 km, VTV 15 km, MZV, Touw-, hindernisbaan, Touwklimmen, Klimtoren. De militair is hiervoor 12 uur in touw. Deze module is voor alle VAKOLcursisten een verplichte module (minimaal 70 procent van alle lessen). De aanwezigheid wordt hier geregistreerd. De eerste les en de FM-12 zijn voor allen verplicht en worden alleen op de LO/Sportgroep Groot Heidekamp georganiseerd. Na uitvoering van oefening FM-12 wordt de militair zo snel

mogelijk geïnformeerd of hij/zij wordt toegelaten tot de VAKOL-opleiding. Hierbij worden alle fysieke prestaties in ogenschouw genomen. Informatie Ik hoop dat er door dit stuk enige duidelijkheid bestaat over de fysieke voorbereiding op de VAKOL. Wanneer u collegamilitairen op uw LO/Sportgroep krijgt met vragen over de VAKOL en de VAKOL-trainingen dan zou u nu in staat moeten zijn om daar de nodige informatie over te kunnen geven. Mochten de vragen toch meer specifiek zijn dan kunt u ze uiteraard doorverwijzen naar de LO/Sportgroepen van Groot Heidekamp en de Johan Willem Friso Kazerne. Uitdaging Uiteraard hebben we bij de LO/Sportgroepen in Assen en Schaarsbergen nog steeds behoefte aan mensen die de uitdaging zien om bij deze LO/Sportgroepen te werken en die daarvoor de uitdaging aan willen gaan om de Rode Baret te halen. Dit houdt in ieder geval in dat je je grenzen weer eens kunt opzoeken en daarna kunt werken op een LO/Sportgroep bij een hele mooie eenheid. De Luchtmobiele Brigade. Smi Jacob Ensing, LO/Sportgroep GHK Schaarsbergen

27

Vakverdieping deze workshop lag vooral in het toepassen van O&TO op de werkvloer en inzicht krijgen in elkaars “uitdagingen”. Door middel van rollenspelen en communicatie over en weer, zijn de deelnemers in aanraking gekomen met de leerstof. Naar aanleiding van deze workshops zijn de nodige leervragen ontstaan, welke weer als input dienen voor het vervolg.

Het is wennen aan de ‘nieuwe’ benamingen, maar de termen “vakverdieping en workshops” lijken al aardig ingeburgerd. Veel verplichte bijscholingen zijn verdwenen (hoewel er nog wel enkelen worden verzorgd) en zijn in de plaats gekomen voor de meer vrijblijvende workshops. Deze workshops passen ook veel beter in het huidige beeld van het “zelf” ontwikkelen van je competenties door middel van vakverdieping. Medio oktober 2009 zijn bij de LO/Sportgroepen ideeën ten aanzien van de vakverdieping 2010 geïnventariseerd. Opsomming Hieronder een globale opsomming van de aangeleverde ideeën: Spinningtraining in de sportles, Uithoudingsvermogen trainen door middel van spel, trainingsleer, periodisering in de topsport, bijscholing spelregels (spelsporten), energieverbruik tijdens Verplaatsen Te Voet (VTV), bandageren en tapen, Sport Medische Revalidatie (SMR). Core stability, TRX cord, Bodybuilding, Sport-/taakspecifieke krachttraining, Zumba, Muay Thai, Thai Chi en Krav Maga, MZV module Glock. Trampolines (mogelijkheden), Skiken, loopscholing, Optreden in Verstedelijkt Gebied (OVG).

Competentiegericht opleiden, Leerstrategieën, de fysieke leerlijn beter laten aansluiten IVO modules en Vaktechnische Opleiding (VTO) 1, Integraal opleiden, doorlopende fysieke en mentale leerlijn, leiderschap koppelen aan Grens Verleggende Activiteiten (GVA) voor de toekomst. Diploma’s uitprinten door middel van GOAL, bijscholing DIDO / declaraties. Daarnaast is er vanuit de werkvloer de behoefte ontstaan ten aanzien van meer inzicht en samenhang in het Opleiding & Trainingsontwikkeling (O&TO) proces. Ook heeft er een omzetting van Sport Medisch Advies Team (SMAT) naar SMR plaatsgevonden. Workshops 2010 Uiteindelijk heeft dit geleid tot de navolgende workshops voor 2010, welke ook nog eens decentraal worden verzorgd door de LO/Sportschool (LOSS) en enkele specialisten, namelijk de workshops: O&TO, SMR, Kracht en Uithoudingsvermogen Hieronder een korte uiteenzetting van de gehouden workshops.

Uitkomsten/leervragen O&TO Workshops • Praktijkoefeningen waarbij processtap- pen van het O&T worden beoefend. • Ervaringsuitwisseling over periodiseren • Verdieping in de besturende en uitvoe- rende taken van de adjudant PP • Beoefenen van coachingsvaardigheden • Inzicht krijgen in de doorlopende leerlijn Dat O&TO leeft binnen de LO/Sportorganisatie, blijkt onder andere uit het feit dat er vanuit de hoofdinstructeurs ook een behoefte is ontstaan om op soortgelijke wijze te worden bijgeschoold. Inmiddels hebben we ook al een workshop O&TO verzorgd voor de sergeant-majoors LO/ Sportinstructeurs. Kortom, prima ontwikkelingen die zeker voortgang moeten krijgen.

Workshop SMR Na een voortraject van ongeveer twee jaar (diverse project- / studiegroepen) zou in februari 2010 het SMR worden geïmplementeerd. Vanaf begin december is er vanuit KC / BOTO en TGTF een traject opgestart om hieraan invulling te gaan geven. De workshops zijn dankzij de flexibele instelling van de LOSS-docenten op een prima wijze verzorgd en geven hopelijk voldoende houvast om het SMR succesvol te laten zijn. Evaluatie Eind 2010 zal de LO/Sportorganisatie evaluatiegegevens aan moeten leveren, waarna het SMR een definitief karakter zal krijgen. Hierbij wil ik dan ook de LO/ Sportgroepen verzoeken om aan deze evaluatie hun medewerking te geven. Wordt vervolgd.

Workshop O&TO De functionarissen (aooi en elnt C-LO/ Sportgroep), die daadwerkelijk zijn belast met het sturing geven aan de O&TOprocessen zijn voor deze workshops uitgenodigd cq aangewezen. Het accent in

ZANDLOPEr 2-2010

Workshop Kracht Het accent op deze workshop ligt vooral op toepassing van core stability en het werken met het TRX cord. Vanuit enkele LO/Sportgroepen is al ervaring opgedaan

met het TRX cord en de docenten van de LOSS zijn door enkele specialisten extra bijgeschoold op het gebied van core stability en het TRX cord. Core stability Wanneer en hoe wordt het toegepast in de werkpraktijk? Enkele antwoorden van de deelnemers: ’s ochtends, aan het einde van de les, tijdens sportfit, staat nog in de kinderschoenen, tijdens verschillende opleidingen alleen statisch. Vervolgens wordt de opdracht verstrekt om (basis, combinatie en flow) oefeningen uit te werken volgens de methode “Boerstal” Deze opdracht moet zoveel mogelijk taakspecifiek worden uitgewerkt. Na de koffiepauze volgen de presentaties waaruit naar voren komt dat je het beste met tweetallen kunt werken in verband met controle op de uitvoering. Ten aanzien van het taakspecifieke zien we de navolgende presentaties: “minimi” schut-

ter, GNK (MOGOS, kachel, brancard) en tankers (zittend draaien). TRX cord ’s Middags staat het werken met het TRX cord op het programma. De ervaringen van de deelnemers variëren van geen, tijdens circuittrainingen, tijdens oefeningen, tot met het uitzendgebied. Vervolgens worden de mogelijkheden en onmogelijkheden besproken ten aanzien van installatie en hoeken waaruit getraind kan worden. Ook nu krijgen de deelnemers de gelegenheid om in groepjes van vier oefeningen te verzinnen gericht op de grote spiergroepen: benen, buik, rug, bovenlichaam. Daarna worden er nog taakspecifieke oefeningen gedemonstreerd aan de medecursisten. Uitkomsten KTO 4: De deelnemers waren zeer positief over de gehouden workshops. In het bijzonder de aanbiedingswijze, zelfwerkzaamheid en onderlinge uitwisseling van kennis werden als zeer prettig ervaren.

Workshop Uithoudingsvermogen Tijdens deze workshop staat het trainen van het uithoudingsvermogen tijdens spel en spinning centraal. Spinning Voor spinning hebben we enkele specialisten (smi Raffi Salvi en smi Sanna) benaderd, die naast het uithoudingsvermogen ook een aantal tips zullen geven ten aanzien van muziekkeuze, techniek, ritme, enzovoort. Mogelijk zal de LO/ Sport-instructeur door deze workshop, spinning ook vaker als trainingsmiddel gaan ge-bruiken.

Spel Bij het speldeel zal meer een appèl worden gedaan op de aanwezige kennis in de groep. De deelnemers zullen worden uitgedaagd om hun specifieke trainingskennis van het uithoudingsvermogen te delen met de andere deelnemers. Hopelijk gaat dit ook resulteren in een grotere toepassing van spel als trainingsmiddel. Kwaliteitsadviseurs Het kenniscentrum van de LO/Sportorganisatie is bezig om de kwaliteitsadviseurs op te lijnen en het ligt in de bedoeling dat er in de toekomst nog nadrukkelijker gebruik gemaakt gaat worden van hun expertise. Een mooi voorbeeld is het initiatief van de kwaliteitsadviseur oriëntering, om instructeurs oriëntering te scholen in het gebruik van een nieuw systeem om kaarten in te tekenen. Mogelijk gaan de kwaliteitsadviseurs hun kennis en kunde door middel van workshops en berichtgeving in de Zandloper overbrengen aan de rest van de LO/Sportorganisatie. Tot slot Samenvattend kan ik concluderen dat het fenomeen van decentrale workshops, door de deelnemers als positief is ervaren. Uiteraard houd ik me aanbevolen voor suggesties ter verbetering en ik zou het ook zeer op prijs stellen als er vanuit de werkvloer of via de kwaliteitsadviseurs nieuwe ideeën worden aangeleverd voor vakverdieping in de toekomst. Hierdoor zal de kwaliteit van onze LO/Sportorganisatie alleen maar toenemen. Kap Hans Verstappen, Bureau Opleiding & Trainingsontwikkeling

29

De TMPT... daar maak je wat mee! De Tweedaagse Militaire Prestatie Tocht 2010 is wederom een succes. Dit door de goede voorbereiding van de TMPT-organisatie van de KVNRO en de LO/Sportgroep GMK. De deelnemers zijn wederom getest op hun fysieke- en mentale gesteldheid. Het slechte weer op de tweede dag was een extra hindernis die genomen moest worden. Uiteindelijk was er een uitval van 42 procent van de 524 deelnemers die gestart zijn (www.tmpt.nl). Hieronder beschrijf ik enkele gebeurtenissen en anekdotes van de TMPT meegemaakt door het personeel van de LO/Sportgroep GMK.

“Hoe werkt zo’n ding?” De smi Bouke Grootjans was de coördinator van de LO/Sportonderdelen die geïntegreerd waren in de TMPT. Aangezien de LO/Sportonderdelen ver uit elkaar lagen, ging de communicatie via mobiele telefoons. Dit medium werkt in principe altijd naar behoren. Maar wat nu wanneer een lid van onze LO/Sportgroep, een kritische succesfactor, niet weet hoe zo’n ding werkt. Dit blijkt nog te kunnen anno 2010. Hier is veel lol om geweest en na twee dagen TMPT is de laatste Nederlander ook bijgeschoold tot mobiele telefoongebruiker.

“Heeft zo’n kajak ook een voorkant?” Sgt1 Jeroen Hartog en sgt Gijs Coppelmans bemanden het kajakken te Zeumeren. Kajakken in combinatie met oriënteren. Een leuk onderdeel waar de benen even tot rust kunnen komen. Wat bleek, is dat de vermoeidheid en kou, vooral de tweede dag, hun tol ging eisen. Er waren meerdere routes met verschillende prikkers op niet al te grote afstand van elkaar. Dit bracht meerdere tweetallen in verwarring en leidde tot bonus (straf)tijd. Voor Jeroen en Gijs was het veelal rennen en dan weer stilstaan. Gelukkig viel er ook wel wat te beleven bij hun object.

Op de eerste dag ging het eerste tweetal gelijk al om (ze bleken niet de enigen te zijn deze twee dagen). Een SCANIA die de kajaks kwam ophalen, kwam vast te zitten. Maar een ander hilarisch moment kwam aan het einde van de tweede dag. Een tweetal kwam aan, maar wel met een onderlinge tussenpauze. De eerste deelnemer die aankwam zag er nog fit uit en was zeer benieuwd naar de komende opdracht. De tweede deelnemer stapte anders van zijn fiets. Zijn gezicht stond op onweer en leek naast de MB in de sloot te komen. Dit gebeurde gelukkig niet. Bij het instappen van de kajak kwam de deelnemer met de volgende vraag; “Wat is de voorkant van de kajak?” Zijn buddy reageerde gelukkig scherp en wees hem op de stoelen die maar op één manier ingenomen konden worden. Bij de uitreiking van de medailles bleek dit tweetal de finish succesvol gehaald te hebben.

“Gesignaleerd, een dronken man in regenpak en in bezit van een mes!” Het onderdeel oriënteren, acht kilometer, werd gehouden op het Beekhuizerzand te Harderwijk. Onze KOL’er sgt1 Chantal Geus-De Cock had de touwtjes in handen. Zij werd hierin ondersteund door de smi Jurjen Blokzijl LO/Sportgroep PMK. Het was allemaal tot in precisie geregeld. De organisatie klopte en de randvoorwaarden eromheen ook. Er was een shelter en er was koffie! Na enige jaren met Jurjen samengewerkt te hebben en nu enige tijd ook met Chantal, is tot mij doorgedrongen dat die oriënteerders weten hoe ze voor zichzelf moeten zorgen. Chantal en Jurjen konden zelf koffie zetten. Dit is bedoeld als compliment. Op een gegeven moment ontstond er wat commotie. Een aantal deelnemers had langs het fietspad een dronken man, gekleed in een regenpak inclusief een regenhoed, gesignaleerd. Hij had een mes in zijn bezit. Een militair heeft hem ontwapend en hem achter in een MB gezet. Hij was alleen een gevaar voor zichzelf. Bij aflevering aan de politie dachten ze eerst dat Thijs, onze logistiekmedewerker, de gevonden dronken man was. Hij droeg een pet en probeerde met veel inzet de blubber te vermijden hetgeen wellicht op het gewaggel van een dronkaard. Even later werd de man afgeleverd. Hij gaf aan uit Enschede te komen. De grappen konden daarna natuurlijk niet uit de lucht blijven… verdwaalde FC Twente supporter enzovoort. Eind goed al goed; de man in de goede handen van de politie. Het evenement kon ongestoord verder gaan. Als laatste opmerking: de snelste tijd bleek 1:05:29 te zijn. De overige tijden liepen soms wel op tot drie uur. Het oriënteren, een onderdeel waar je de TMPT op kunt winnen maar ook verliezen.

“Collega’s, dat is een dames kist! Opnieuw!” Afwijkend van voorgaande jaren was in plaats van de internationale - de nationale hindernisbaan het te nemen object. De sgt Eric Noorlander en de sgt Jessica Torny hadden hier de leiding.

ZANDLOPEr 2-2010

De tweetallen die geoefend hadden waren sterk in het voordeel. Zij wisten de juiste technieken op het juiste moment toe te passen. De tweetallen die dit onderdeel hadden onderschat, kwamen zichzelf wel even tegen. De gestelde tijd liet wel wat ruimte over maar had zijn grenzen. Ook hier was het rennen of stilstaan voor de juryleden. Dit is inherent aan de TMPT en bijna niet te voorkomen. Door inventiviteit van de collegae liep dit onderdeel prima. Een tweetal mannelijke militairen dacht dit onderdeel ook wel even te doen. Volgens getuigen kwamen zij met enig bombarie op de hindernisbaan aan. Zij gingen dit klusje wel even klaren. Het tweetal was zo van zichzelf overtuigd dat zij vonden niet te hoeven luisteren naar de uitleg van het betreffende jurylid. En start… daar gingen ze… als een speer. Echter bij het uitkomen van de kruipdraden merkte het jurylid op dat zij een dameskist (13 kg) bij zich hadden in plaats van de 16 kg kist. Opnieuw! Het tweetal liep terug en na wat verbaal geweld begonnen ze aan de tweede poging. En ja hoor, het lukte… de rust keerde weer terug. En ja, er was koffie. Kantine op loopafstand.

“Mag onderhands werpen ook?” De proef oefengewichtwerpen werd afgenomen op de GWK te Harskamp. De sgt1 Kay Lamers en de sgt Pim Hulshof voerden de regie. De organisatie was zo uitgedacht dat de deelnemers die in de wachttijd zaten hier geen voordeel uit konden halen ten opzichte van de deelnemers die geen wachttijd hadden. Dit was nodig, aangezien de deelnemers die in de wachttijd zaten dan zonder tijdsverlies konden vooroefenen. Een plusje voor Pim en Kay. Ze hebben overigens nog een plusje verdiend. Bij aankomst van Thijs en Mitchell (CIOS-stagiair) en mijzelf op locatie kregen wij een broodje knakworst aangeboden. Voor wie mij goed genoeg kent… Pim en Kay hebben ook laten blijken oog voor het personeel te hebben. Ook op deze locatie wisselden drukke momenten zich af met rustige. Het ondersteunend personeel van de NATRES werd daarom in de gelegenheid gesteld om lekker op temperatuur te komen door gebruik te maken van de sauna bij de LO/Sportgroep. Om vervolgens weer op tijd terug te zijn om de drukte op te vangen. Intussen kropen Kay en Pim in de slaapzak dicht tegen elkaar aan. Bij één tweetal ging het bijna mis. Een deelnemer kon wegens een blessure alleen nog maar onderhands werpen. Het oefengewicht vloog circa 15 meter weg. Echter niet voorwaarts, maar zijwaarts. De partytent en bijbehorend personeel bleven ternauwernood gespaard.

zijn, maar geen doel op zich. Voor velen was de baan goed te doen. De tweede dag was het koude, regenachtige weer van invloed op de prestaties. Het werd enigszins zwaarder maar niet onhaalbaar. Op het einde van de baan moest men schuin omhoog verplaatsen. De deelnemers kwamen wel omhoog maar bij het afstappen ging het helaas nog wel eens mis. De wachttijden liepen hier nog wel eens op. Dit was organisatorisch niet meer te verhelpen. Om onnodig nat en koud worden te voorkomen, bouwden Chris en Gijs een bovendekking. Klasse mannen! Dit werd door de deelnemers zeer gewaardeerd. Als afsluiting wil ik u laten weten dat de Survivalbaan in 2011 wederom opgenomen zal zijn in de TMPT. De tweede dag was ook hier koffie.

“Met dank aan… en Hulde met bloemen!” Bovenstaand is een aantal gebeurtenissen beschreven dat gebeurd is tijdens de afgelopen TMPT. Ik wilde u een opsomming besparen van feiten, gegevens en resultaten. Deze informatie is terug te vinden via de eerder genoemde website. De TMPT is een goed geregeld evenement. Wat dat betreft hebben de (hoofd) verantwoordelijken laten zien dat de benodigde competenties goed ontwikkeld zijn. De ondersteuning van de NATRES is ook een compliment waard. Professioneel, enthousiast en verantwoordelijkheidsbewust zijn kernwoorden voor hun inzet tijdens de afgelopen TMPT. Ons eigen personeel van de LO/Sportgroep GMK verdienen wat mij betreft ook een pluim. Die pluim hebben zij dan ook gekregen. De smi Bouke Grootjans wil ik specifiek noemen en waarderen om zijn uitstekende uitgevoerde werkzaamheden. Binnenkort zal er een evaluatie plaatsvinden om de TMPT 2011 naar een nog hoger niveau te krijgen. De eerste aanbevelingen zijn inmiddels op papier gezet. De eerste aanbeveling heeft te maken met? Koffie…. Als laatste willen wij, de LO/Sportgroep GMK, via deze weg al het LO/Sportpersoneel die de TMPT volbracht hebben feliciteren. Ik citeer een majoor van de Genie; “Hulde met bloemen!”

De TMPT... daar maak je wat mee! kap Christiaan Bakhuizen, C–LO/Sportgroep GMK

“Koud hè!” Een nieuw onderdeel in de TMPT was de Survivalbaan. De smi Stefan Bousma, sgt1 Chris Becker en sgt Gijs Coppelmans hebben deze opgebouwd. De baan moest haalbaar zijn voor alle deelnemers, mits enigszins beoefend. De gestelde tijd moest uitdagend

31