Colofon De Zandloper is een uitgave van en voor de LO/Sportorganisatie KL. Redactie(raad) Voorzitter kap Ron Gits (MDTN *06-500-61484) Mob: 06-22420303 Hoofd-/eindredacteur aooi Richard Wichhart (MDTN *06-500-61213) Redacteur smi Mike Becker (MDTN *06-578-62832) smi Richard Hesterman (MDTN *06-566-5303) smi Jan Welling (MDTN *06-500-61839) smi André Wijnberger (MDTN *06-500-61161) sgt Sibyl Gassner (MDTN *06-529-73610) dhr Taco Visser - TGTF (MDTN *06-557-66418) dhr Paul Lindeboom (MDTN *06-500-61013) Redactie-Kopijadres LO/Sportorganisatie KL Redactie Zandloper Bernhardkazerne MPC 53 B Postbus 3003
3800 DA Amersfoort Tel: PTT 033-4661213 MDTN *06-500-61213 Mobiel 06-22412928 Mail defensienetwerk: Wichhart, REM LOSPORT BDFPL E-mail internet (werk):
[email protected] E-mail internet (privé):
[email protected] Kopij/brieven volgende uitgave dienen uiterlijk 31 mei 2006 bij het kopijadres te zijn.
ZANDLOPER Koninklijke Landmacht
Vormgeving & lay-out Sectie Grafische Vormgeving Frederikkazerne Den Haag Druk PlantijnCasparie Zwolle De inhoud van dit blad weerspiegelt niet noodzakelijk de mening van de C-LO/Sportorganisatie. De redactie behoudt zich het recht voor ingediende kopij niet of gedeeltelijk te plaatsen. De inhoud van ingezonden brieven en artikelen blijft voor rekening van de schrijver. Artikelen uit dit blad mogen overgenomen worden mits de bron wordt vermeld. Om in de toekomst nog beter gebruik te kunnen maken van jullie schrijverstalent wil de redactieraad dat er meer duidelijkheid komt over het schrijven van artikelen en de criteria die we hanteren. Deze zijn te vinden op Intranet: Koninklijke Landmacht/LO–Sport/actueel/Zandloper nr. 1-2006.
Incidenteel is personeel, maar eveneens de achterblijvers bedreigd via post en internet. Defensie heeft redacteuren verzocht foto’s en (e-mail)adressen niet meer te vermelden. Wij betreuren dit, maar zijn uiteraard van oordeel dat veiligheid van onze collega’s en gezinsleden boven alles gaat. Onderstaande informatie maakt het mogelijk om via de buddy aan zijn of haar e-mailadres te komen. Bovendien is deze informatie ook bekend bij de redactie van de Zandloper.
Uitgezonden personeel Sgt1 Bart D. (buddy smi Ger van de Berg) Oirschot, MDTN *06-549-64625 Sgt Daniel van M. (buddy smi Herold Dat) Oirschot, MDTN *06-549-64625 Kap Johan B. (buddy aooi Meine de Boer) Amersfoort, MDTN *06-536-32709 Kap Hein van der M. (buddy aooi Bert Wennekes) Schaarsbergen, MDTN *06-564-32709 Sgt Kees D. (buddy sgt Aimar Laurijssens) Vught, MDTN *06-531-81706
Laat eens iets van je horen! ZANDLOPER 1
Informatiebulletin van en voor de LO/Sportorganisatie Nummer 4, mei 2006
Fit for Action ZANDLOPER 1
LO/Sportorganisatie
Van uw Commandant Inhoudsopgave
Op zoek naar sergeanten LO/Sport Nationale Reserve
Jaargang 13, nummer 4, mei 2006
Defensie gaat dit jaar het arsenaal aan reservisten drastisch verminderen. Van de vijftig- tot zestigduizend reservemilitairen blijven er circa 5600, waarvan 3800 bij de Koninklijke Landmacht, over. De koerswijziging komt voort uit het veranderproces bij Defensie waaraan ook reservisten moeten bijdragen.
Van uw Commandant
3
Wintercross Seedorf
4
Van uw Medezeggenschapscommissie
6
Van uw Personeelsdienst
7
Bikers have more fun!
11. Laatste halve marathon Berlijn
Intranet nieuws
14. Kampioenschap Golf
22. Van plakker tot berggeit
Omslag: Sgt Marlon Beekman in actie
8 10
Laatste halve marathon Berlijn
11
De laatste der Mohikanen
12
Kampioenschap Golf
14
Medewerkertevredenheidsonderzoek
18
LO/Sport kort
21
Van plakker tot berggeit
22
Tot op heden heeft de LO/Sportorganisatie formeel geen bijdrage geleverd aan de fysieke Opleiding en Training van de reservist. Commandant Landstrijdkrachten zou hier graag verandering in willen brengen door het creëren van een aantal functies “sergeanten LO/Sportinstructeur Natres” binnen de batstaf van het Natresbat. De LO/ Sportorganisatie zal als materiedeskundige verantwoordelijk zijn voor de kwaliteitsbewaking van de LO, FT en Sport en (bij)scholing voor deze functie verzorgen. De reden lijkt me duidelijk. De groep van 5600 reservisten worden echt actieve reservisten en moeten aan dezelfde eisen voldoen als de beroepsmilitair. Dit heeft dus consequenties voor hun Opleidings- en Trainingstraject. Ik doe dan ook een beroep op de “uitstromende – en reeds uitgestroomde LO/Sportinstructeurs”. Vind je defensie (nog steeds) een fantastisch bedrijf en wil je een bijdrage leveren aan het fit maken en houden van de reservisten, ga dan de uitdaging aan en maak je interesse kenbaar bij de redactie van de Zandloper. De ervaringen die u opdoet als instructeur LO/Sport Natres zullen een meerwaarde voor uzelf, maar ook voor uw werkgever betekenen. Voor meer informatie over de reservist in het algemeen verwijs ik naar de internetsite van de landmacht (www.landmacht.nl). Begin 2006 is er een Medewerkertevredenheidsonderzoek (MTO) gehouden, waarvan het eindrapport door Gedragswetenschappen vorige maand aan mij is aangeboden. Vanuit het perspectief dat de MTO is ingevuld op het moment dat de onzekerheid van arbeidsvoorwaarden, het verdwijnen van de Sectie Personeelszaken en de reorganisatie perikelen aan de orde zijn, is het resultaat goed te noemen. Allereerst is het verheugend dat 84 procent van het personeel heeft deelgenomen. Dat maakt de resultaten van de analyse alleen maar betrouwbaarder. Daarnaast scoorden we gemiddeld gezien veel beter als het gaat om de mate van tevredenheid in vergelijk met de rest van de CLAS. Vergeleken met het MTO rapport van de LO/Sportorganisatie in 2003 is er een
geringe daling waar te nemen, wat gezien de genoemde perikelen verklaarbaar is. Ik zal er enkele zaken uitlichten en afzetten tegen het resultaat van het onderzoek in 2003. De “werkinhoud” is voor wat betreft satisfactie hoog en gelijk aan 2003 en de “tevredenheid over de werksfeer” is zelfs toegenomen. De mate van tevredenheid voor wat betreft de “voorbereiding van nieuwe medewerkers” op hun werkzaamheden is toegenomen. Ook de waardering voor de ondersteuning door LO/Sportregio en staf is met gemiddeld 11 procent gestegen ten opzichte van 2003. Uiteraard zijn er ook enkele ontwikkelingen te noemen die een daling geven ten opzichte van 2003. De motivatie voor de functie-uitoefening is iets toegenomen, echter de mate van tevredenheid waarop de “medewerkers tegen de organisatie aankijken” is wat afgenomen. Men is wat minder tevreden over de “gelegenheid tot verlof opnemen” wanneer men dat wil. Ook is de indicatiescore voor wat betreft “passende werkdruk” wat lager dan in 2003. Dit is in het licht van de verhoogde bezettingsgraad instructiecapaciteit goed te verklaren. Er wordt meer dan in 2003 nagedacht over en/of “gesolliciteerd naar functies buiten de LO/Sportorganisatie”. Ook is er een daling waarneembaar als het gaat om het zien van “loopbaanmogelijkheden” binnen de LO/Sportorganisatie. Gezien de reorganisatieperikelen is ook dit goed verklaarbaar. Al met al is de conclusie dat, afgezet tegen de omgeving en de omstandigheden waarin we op dit moment verkeren, de LO/Sportorganisatie nog steeds een fantastische organisatie is om in te werken. We zullen er alles aan doen om dat ook zo te houden. Kol Nico Spreij
ZANDLOPER 03
Wintercross Seedorf
Op donderdag 23 maart werd de aller-allerlaatste wintercross op de legerplaats Seedorf gelopen. Nadat tegen elf uur meer dan driehonderd deelnemers naar buiten waren gedirigeerd, nam commandant NSU, lkol Robert Boer, het woord. Hij memoreerde het tijdperk van de wintercrosses die al meer dan veertig jaar zijn gehouden. Hij bedankte de LO/Sportgroep voor alle moeite die zij had gedaan in al die jaren: “Alle militairen en hun gezinsleden zullen altijd met een stukje weemoed hieraan terugdenken.”
De laatste wintercross was dan ook een beetje anders dan anders. Voorheen liepen de deelnemers altijd hun rondes om de kazerne, waar de LO/Sportgroep er telkens een nieuwe route van probeerde te maken; dit keer bleef een ieder op de kazerne. De LO/Sportinstructeurs hadden rond de gehele LO/Sportaccommodatie een parcours uitgezet. Hierdoor gunde de organisatie de deelnemers een laatste blik op deze prachtige accommodatie. Middels een zig-zag parcours op het sportveld, waarbij de lopers al een kilometer hadden afgelegd voor zij het sportveld verlieten, dienden zij om de hindernisbaan, door de handgranaatbaan, om de klaranlage,
ZANDLOPER 04
om de sporthal, over het univeld en om de klimtoren te lopen om vervolgens voor een tweede maal het sportveld te betreden. Applaus Buiten het feit dat er natuurlijk prijzen waren voor de beste atleten in de diverse categorieën, waren er ook prijzen voor ludiek geklede lopers. Dit initiatief van de LO/Sportgroep had toch wat te weeg gebracht en velen hadden hier gehoor aan gegeven. Men kwam dan ook van alles tegen op het parcours; oliesjeiks, monniken en paters, gecamoufleerde en
half ontblote lopers, maar ook een heuse Keniaanse crossploeg was op het parcours aanwezig. Tegen twaalf uur werd in de LO/Sporthal, onder genot van drank en spijzen, door de C-LO/Sportgroep kap Theo Vonk de prijzen uitgereikt. Voor de laatste maal werden alle deelnemers bedankt voor hun inzet en werd de LO/Sportgroep door de deelnemers voor de aller-aller-laatste maal, met een oorverdovend applaus bedankt. Het tijdperk wintercross Seedorf is voorbij. Sgt1 Patrick Sutin en sgt Peter van het Schip, LO/Sportgroep Seedorf
ZANDLOPER 05
LO/Sportorganisatie
Koninklijke Landmacht
Me
n e g g deze
m o c s p scha
Op 25 april is de MC wederom bijeen geweest waarbij de lopende zaken in de LO/Sportorganisatie aan de orde zijn geweest. Het overleg met de commandant heeft in een later stadium plaatsgevonden, ten tijde van de vergadering genoot de commandant van een korte vakantie. Graag delen we weer met u waarover het ging in het 63e overleg. •
•
De bijeenkomsten van de MC waren altijd rond de LO/ Sportvergadering gepland. Nu de overlegstructuur is gewijzigd (Managementdagen in plaats van LO/Sportvergaderingen) heeft de MC haar vergaderschema zo aangepast dat de bijeenkomsten altijd in de week na de managementdagen vallen. De vakbonden hebben de medezeggenschap gevraagd om het overleg met de diensthoofden tijdelijk op te schorten. Dit om solidariteit uit te stralen met de bonden en een signaal van afkeuring af te geven in verband met het uitblijven van een goede CAO. Ondanks dat we ook teleurgesteld zijn over het uitblijven van een CAO hebben we gemeend toch met de commandant te moeten blijven overleggen. CAO-afspraken worden niet op ‘ons’ niveau gemaakt en er staan voor onze organisatie belangrijke zaken op het programma die niet gekoppeld zijn aan CAO-afspraken en ondanks het uitblijven daarvan, wel gewoon doorgaan. De Gemeenschappelijke medezeggenschapcommissie (GMC) van het OTCo, waarin ook de LO/Sportorganisatie is vertegenwoordigd, is dezelfde mening toegedaan en heeft wnd commandant OTCo verzocht de teleurstelling omtrent het uitblijven van een nieuwe CAO schriftelijk kenbaar te maken
Sie 1 LO/ Sportorganisatie, Kap Peter van
•
•
•
•
•
•
Heeringen
Van uw personeelsdienst
e i s s i m
aan zijn naast hogere commandant. De wnd commandant OTCo heeft toegezegddit te zullen doen. Binnen de MC heeft een wisseling van functie plaatsgevonden. Per 1 mei heeft de vice-voorzitter (kapitein Jeroen Velders) het voorzitterschap van kapitein Theo Vonk overgenomen. Reden hiervoor is het naderende afscheid van Theo Vonk uit onze organisatie. (Oktober 2006) I.v.m. zijn aanstaande verlof en het misschien wel opmaken van zijn restverlof zou de MC het zonder voorzitter moeten stellen. De MC was van mening dat het voorzitterschap te belangrijk is, zeker met het oog op de komende reorganisatie, om die niet volwaardig ingevuld te hebben. Daarom hebben we in goed overleg besloten om de wisseling van het voorzitterschap naar voren te halen. Theo blijft natuurlijk zijn waarde als lid van de MC behouden tot zijn vertrek en wij bedanken hem voor zijn inspanningen als voorzitter. De MC heeft kennis genomen van de ‘Vrouwendag’ die is gehouden voor de vrouwelijke instructeurs van de LO/ Sportorganisatie. Graag ziet de MC dat in de toekomst voor deze dag alle vrouwelijke medewerkers van onze organisatie worden uitgenodigd. De MC heeft van gedachten gewisseld, intern en in een later stadium met de commandant, over de uitzending naar Afghanistan, de aanwijzing van personeel en de functies van het aangewezen personeel tijdens deze uitzendingen. Na de zomerperiode zal de MC weer een (bij)scholing gaan volgen bij een speciaal daarvoor in het leven geroepen bureau. (SVMD) In het kader van de reorganisatie (studie OTCo 3300) zal de komende tijd ook voor de MC een drukke tijd aanbreken. De fase waarin de medezeggenschap formeel bij het proces moet worden betrokken is nu aangebroken. Van de commandant hebben we een nota ontvangen over de zgn. KLIP gelden. Dit is geld wat de commandant
•
•
ter beschikking krijgt voor ‘incidentele representatie en personeelszorg’. Het beleid over de uitputting daarvan moet met de MC worden afgesproken. Per 31 oktober 2006 houdt de LO/Sportgroep van de legerplaats Seedorf op te bestaan. De MC heeft het cRM (reorganisatieplan) opheffing LO/Sportgroep Seedorf goedgekeurd en met een positief advies aan de projectgroep verzonden. De MC heeft het rapport medewerkertevredenheidsonderzoek bestudeerd en neemt een aantal zaken daaruit mee ter bespreking met de commandant. Onder andere het feit dat ‘het gevoel dat er wordt geluisterd naar het personeel’ vrij laag scoort willen we met de commandant bespreken. (mogelijk dat ook de MC, als klankbord van de achterban, hier een steekje heeft laten laten vallen?)
Tot zover voor deze keer.
Eervol ontslag Sgt1 Hartjes N. Sgt Gerven, van M. Sgt Susan T. Sgt1 Middelhuis R. Sgt Amstel, van O.R. Sgt Buitelaar J. Sgt Kruk B.J.
M.i.v. 30-06-2006 M.i.v. 30-06-2006 M.i.v. 30-06-2006 M.i.v. 06-08-2006 M.i.v. 11-08-2006 M.i.v. 11-08-2006 M.i.v. 11-08-2006
Bevorderingen Sgt1 Balk R. Sgt1 Buist M.C. Sgt1 Feenstra H. Sgt1 Hilberink M.R. Sgt1 Kruise M.A.H. Sgt1 Merrienboer D.C.A. Sgt1 Poll S.M. Sgt1 Reitsema M. Sgt1 Schreurs S.J.M.A.C. Sgt1 Woerkum, van C.F.J.
M.i.v. 28-06-2006 M.i.v. 28-06-2006 M.i.v. 28-06-2006 M.i.v. 28-06-2006 M.i.v. 28-06-2006 M.i.v. 28-06-2006 M.i.v. 28-06-2006 M.i.v. 28-06-2006 M.i.v. 28-06-2006 M.i.v. 28-06-2006
Medaille
Op 10 mei jl. heeft smi Frank Hoek zijn zilveren medaille ontvangen uit handen van commandant Cadettenbataljon (Kol Gerard van Opdorp).
ZANDLOPER 06
ZANDLOPER 07
Mountainbike 2006
Bikers have more fun! De Ronde van Vlaanderen is befaamd vanwege “De Muur”, het Nationale Militaire Kampioenschap is sinds een aantal jaren berucht vanwege “De Kuil”. De parcoursbouwer van Bureau Sport van het AOCS (KLu) verdient een dikke pluim, om het natuurgebied ’t Sol – gelegen tussen Nieuw Milligen en Ermelo met een hoogste punt van 42,6 meter, maar onder regionale Mountainbikeliefhebbers bekend als de Kuil van Garderen maximaal te benutten. Het resultaat: een messcherpe wending midden in een afdaling en vanuit bijna stilstand weer steil omhoog, veel single-tracks, snoeiharde afdalingen en zware beklimmingen (mul zand vlak onder de top is heel prettig), fraai bochtenwerk en dat telkens tijdens gevarieerd en fraai terrein. Enige nadeel zou kunnen zijn dat er slechts één ‘rustmoment’ bij de start-/finishpassage aanwezig was (om bijvoorbeeld even te drinken, de weergoden ondersteunden de organisatie door te trakteren op de warmste dag tot dan toe, het vochtverlies was derhalve groot), maar de echte ‘die-hard’ zal ook dit als een pluspunt noemen. Mountainbiken onder zulke selectieve omstandigheden betekent uiteraard dat beschikt dient te worden over stuurmanskunst en traptechniek, maar is daarnaast een genot voor het spierstelsel van het gehele lichaam en doet na een stief half uurtje ook nog eens een appèl aan de mentale component. Bikers have more fun! Sportieve dip Met bijna honderd deelnemers, die zich unaniem zeer complimenteus uitlieten over het evenement, mag het NMK Mountainbike zich als zeer geslaagd beschouwen. Van de LO/Sportorganisatie was de sgt Marlon Beekman (Brederode/ Lunettenkazerne) na een sportieve dip weer terug aan het front en legde, ondanks weinig trainingskilometers, beslag op de zilveren medaille in het damesklassement. (G)oud De prijsuitreiking vormde het spreekwoordelijke toetje, bijna ambachtelijk geserveerd door de maj Johan Groen (BIMS), want waar dit in vroeger dagen nogal eens langer duurde dan de wedstrijd zelf -je moest wel erg slecht presteren, wilde je niet in een of ander krijgsmachtklassement in de prijzen vallen-, vierde de paarse gedachte hoogtij en waren er gelukkig slechts vier klassementen, met een in het oog springende opwaardering van de veteranen. (G)oud levert nu ook nog een heuse titel op, en aangezien commandant AOCS zijn lokatie (ondanks de forse bezuinigingen die de KLu zal gaan treffen) al weer bij de BIMS aanbood, laten we dus volgend jaar weer graag met ons sollen! Paul Lindeboom, redactielid ZANDLOPER 08
ZANDLOPER 09
INTRANET
NIEUWS
Pilot Het afgelopen jaar heeft Intranet bij heel OTCo als pilot gedraaid, dit met wisselend succes. Meer en meer zullen we het Intranet moeten gaan gebruiken om onze persoonlijke zaken goed te regelen. Niet alleen om verlof in te dienen of de dienstreizen te kunnen declareren, maar ook als informatiebron voor vaktechnische zaken. Eerst een terugblik op afgelopen jaar met daarbij de kanttekeningen aangaande verschillende niveaus. Voor de meeste LO/Sportgroepen kwamen de Intranetwerkzaamheden boven op de normale werkzaamheden. Natuurlijk is er een duidelijk verschil te constateren geweest bij de LO/ Sportgroepen; de opgeleide redacteur had affiniteit met het maken en onderhouden van een website, of begon er aan en vond het allemaal te omslachtig en tijdrovend. Op mijn vraag aan een aantal redacteuren “hoeveel tijdsinvestering het op weekbasis kostte”, was een variabel beeld van toepassing. Bij affiniteit met het geheel een paar uurtjes per week en laten we zeggen ‘beginnelingen’ meer dan een dagdeel. De oorzaak werd veelal gelegd bij het gebruiksonvriendelijke besturingssysteem achter Intranet (Tridion). Net als bij alle applicaties durf ik als semi digibeet wel te stellen dat de kreet ‘oefening baart kunst’ van toepassing is. Er is mijns inziens een sterke relatie te leggen tussen de interesse van betrokken functionaris en de daarmee gepaard gaande inzet. Dat is natuurlijk niets vreemds; die lijn kun je op velerlei gebieden doortrekken. Scepsis Bij de LO/Sportregio’s zien we dezelfde tendens als bij de LO/Sportgroepen, daar waar de meerwaarde van Intranet gezien en het gebruikersgemak voor de klant aanwezig gevonden wordt, is er meer of minder aandacht gegeven aan dit medium. In de persoon van John Goris is een redacteur gegroeid die zich het systeem goed eigen heeft gemaakt en het ook leuk is gaan vinden! De hierboven ingezette lijn laat zich gelukkig op de Staf gewoon voortzetten, want ook hier was de betrokkenheid bij het geheel nogal wisselend. In de
‘Laatste’
speciaal belegde ‘vullingsessies’ in Ede bestond er eerst de nodige scepsis, vervolgens zag een ieder de meerwaarde wel zitten. Er waren duidelijke verschillen te constateren, kijk maar eens wat het K&OC allemaal heeft gepubliceerd, dit door inzet van vooral aooi William Frieling en Inge de Vries. Verder zal ik geen redacteuren van de staf roemen of noemen, al moet mij nog wel een ding van het hart: op mijn hulproep voor nieuwsitems op onze homepage heb ik in de loop van het jaar weinig respons gekregen. Gelukkig heb ik naast een grote mond ook grote oren en was er bijna dagelijks wel iets te schrijven. Toekomst Hoe het nu verder gaat met Intranet, is tot op moment van schrijven nog (deels) onduidelijk. Er ligt een stuk met aanbevelingen bij ons Managementteam. Zodra er meer helderheid omtrent OTCo 3300 is, zal er een beslissing genomen worden. Hoe de functionaliteit binnen de nieuwe organisatie ingepast gaat worden, is echter nog lang geen ‘gelopen’ koers. Vanuit mijn huidige functie lijkt het mij erg wenselijk daar een aantal vaste mensen voor aan te wijzen, aangezien het wel een enigszins ‘bewerkelijk’ geheel is en blijft. De nieuwe versie van Tridion mag dan wel wat gebruiksvriendelijker geworden zijn, er zullen nog steeds mensen moeten zijn om het systeem te ‘bevruchten’. Wanneer je het Intranet optimaal wilt benutten, is het zaak nu alles goed weg te zetten en te stroomlijnen. 1 juni aanstaande moet het nieuwe Intranet compleet zijn overgeheveld en in het vernieuwde format gegoten zijn. Gelukkig worden we daarin ondersteund vanuit OTCo en komen er ‘handjes’ om dit te doen. Wanneer u momenteel ‘Internet Explorer’ opent op uw werkplek, heeft u het zicht op de nieuwe ‘looks’ van Intranet. Zo zullen na 1 juni alle sites eruit gaan zien, met natuurlijk wel herkenbaarheid van het eigen onderdeel erin verwerkt. Dan weet u ook waarom de getoonde kop er staat… Smi André Wijnberger
halve marathon Berlijn Na een lange voorbereidingstijd voor de allerlaatste begeleiding van de halve marathon van Berlijn, met vele kilometers in de benen, het aanpassen van oefenschema’s, het opmaken van individuele trainingsschema’s en met het begeleiden daarvan, werd deze complexe organisatie op zondag 2 april afgerond.
Op zaterdagmorgen 1 april stonden twee bussen klaar om de 120 deelnemers naar Berlijn te brengen. Na een appèl waarbij de juiste mensen door smi Roel Cuppen de bus in werden gedirigeerd, keerde de rust op de grote parkeerplaats terug. Ook dit jaar hadden de deelnemers van de 41 Mechbrigade het in het voortraject weer gemakkelijk. De kosten van inschrijving en vervoer werden door de C-41 Mechbrigade gesponsord en de organisatie van het geheel in handen lag van de LO/Sportgroep Seedorf, met als grote animator smi Roel Cuppen. Hartje Berlijn Na, voor actieve mensen een bijna te lange busreis, was de eerste stop “de Messe” in Berlijn. Hier werden de vooraf ontvangen startbewijzen omgezet in de zo fel begeerde startnummers. Doordat meer dan 18.000 deelnemers deze middag hun startbewijzen kwamen ophalen, was het een adrenalineverhogend festijn. Met vele kraampjes, een ruim assortiment aan loopkleding en andere allernieuwste snufjes, was het in de Messehal goed toeven. Na de nodige inkopen en nadat eenieder verzekerd was van een startnummer werd de reis met het grootste gedeelte van de deelnemers voortgezet. Het inchecken van de bijna negentig deelnemers in hotel Ostdeutsch Sparkassenakademie te Potsdam werd middels de voorgedane arbeid een peulenschilletje. Ruim dertig deelnemers hadden de keuze laten vallen op een overnachting in het hartje van Berlijn. Hilariteit en verbazing De volgende morgen na een stevig ontbijt en het ontruimen van de kamers, vertrokken we vervolgens richting Berlijn. Ruim op tijd op een grote parkeerplaats in de buurt van de
ZANDLOPER 10
start aangekomen, werd onder leiding van smi Roel Cuppen een gezamenlijke warming-up verzorgd. Dit tot grote hilariteit en verbazing van de andere deelnemers en het publiek hetgeen de pret niet mocht drukken. Uiteraard waren er nog deelnemers bij die of nog wat extra metertjes maakten of alleen op zoek waren naar de toiletten. Na de start van de skaters (waaronder vijftien deelnemers uit Seedorf) werden de startvakken gevuld met zenuwachtige lopers. Was de één benieuwd of hij of zij de rit wel zou uitlopen, maakten anderen zich druk om de tijd die haalbaar moest zijn. Om 10.45 uur startten de bijna 18.000 mensen onder een luid gejuich van het in groten getale aanwezige publiek; een schatting van de organisatie bleef steken op ongeveer 150.000 toeschouwers. Hamburgertent De snelste deelnemer van de kazerne Seedorf was kpl Mondijk (41 GNK) met als eindtijd 1 uur 27 min. Onze snelste dame werd de sgt1 Lianne Kralt (103 GG Verkenning eskadron, tevens KL CIOS) met een uitstekende tijd van 1 uur 45 min. Vervolgens druppelden de in totaal 120 deelnemers van kazerne Seedorf geleidelijk aan binnen en werden de volgende uurtjes besteed aan de evaluatie van het loopgedrag. Na een laatste telling konden de bussen met alleen maar tevreden mensen terugkeren naar Seedorf. Met een (natuurlijke) tussenstop bij de zelfs door atleten geliefde hamburgertent was deze activiteit en hiermee de voor de meesten laatste halve marathon van Berlijn een feit. Dat hiermee ook de organisatie en met name de smi Roel Cuppen zeer tevreden huiswaarts kon gaan, moge duidelijk zijn. Kap Theo Vonk, C-LO/Sportgroep Seedorf
ZANDLOPER 11
De laatste der Mohikanen Tijdens redactievergaderingen van de Zandloper borrelt de rubriek: “waar zijn ze gebleven?” nog wel eens op. U moet niet denken dat er dan heftige discussies ontstaan, maar af en toe staan we erbij stil wie gebaat is bij een dergelijk onderwerp. Een groot gedeelte van de huidige LO/Sportorganisatie kent de geïnterviewden vaak niet of heeft ze nooit gekend. Toch besluit de redactie regelmatig positief, omdat er natuurlijk nog wel degelijk een wat oudere doelgroep is, die het leuk vindt om te vernemen wat bepaalde ‘oud’ collega’s vandaag de dag doen en hoe het met ze gaat. Geschiedenis Doordat je met een interview ook teruggaat in de geschiedenis, valt de (ver)loop van de Koninklijke Landmacht te lezen. Jonge collega’s lezen dat plaatsen als ’s Hertogenbosch, Tilburg, Harderwijk, Haarlem en Langemanshof kazernes bezaten. Ze kunnen lezen hoe regelgevingen, toetsen en eisen in het verleden waren. Kortom zaken waaruit veel van het veranderde en vernieuwde beleid valt te herleiden. Leer uw geschiedenis, zodat u beslissingen in het heden en de toekomst kunt begrijpen. Terugzien In het kader van interview met ‘bd-ers’ (ex-militairen) staat de aooi bd Ton Carton al heel lang op ons lijstje. Aangezien ondergetekende enkele jaren met en onder hem heeft mogen werken, was een interview met Ton een fijn terugzien. Eind vorig jaar zocht ik contact met Ton om te informeren of hij wat voelde voor een interview. Ik kon mij niet aan het idee onttrekken dat mijn geluk om hem zover te krijgen, onze eerdere arbeidsrelatie daaraan ten grondslag lag. Specialiteit Ton is een ‘no nonsens’ type; dat was hij tijdens zijn actieve carrière en zo is hij altijd gebleven. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Ton woont aan de rand van het bos in Ulvenhout, een plaatsje onder de rook van Breda. Zijn militaire carrière begon in november 1966 op de KMS. Een enkeling werd toen de mogelijkheid geboden om te switchen naar de specialiteit van LO/Sportinstructeur. Ton maakte deze wisseling in 1970 en ging naar de SMLO in Hooghalen.
coach van het nationale militaire voetbalelftal. Een absoluut hoogtepunt in zijn carrière vond hij het wereldkampioenschap in Italië in 1996. Op de vraag of hij ook mindere periodes heeft gekend in zijn loopbaan, antwoordde hij resoluut met “geen”. Zoveel mogelijk de zaken positief benaderen is bij hem het motto. Hij vond en vindt de Koninklijke Landmacht en in het bijzonder de LO/Sportorganisatie een goede werkgever. De sport- en vakgerichte cursussen daar heeft hij het meeste van geleerd, vooral de krachttrainingscursussen. Waar die interesse vandaan komt is eerder genoemd. Hobby Vele jaren heeft Ton in de functie van kracht- en hersteltrainer bij de selectie van NAC Breda gewerkt. Tijdens zijn laatste functie, commandant LO/Sportgroep Seeligkazerne (ILMO) 1996 is Ton dat iets af gaan bouwen. Na zijn FLO van 13 maart 2003 tot heden werkt hij nog twaalf uur bij NAC en verzorgt hij de kracht/hersteltraining voor NAC-2 en de A-jeugd. Wanneer ik dan ook vraag naar zijn huidige invulling van de dagen, antwoord Ton. Buiten die twaalf uur, woon ik alle thuiswedstrijden van NAC 2 bij. Om zelf in ‘shape’ te blijven traint hij nog vier keer per week en dat is te zien. Tuinieren is enerzijds een hobby geworden en anderzijds een noodzakelijk kwaad met een dergelijk huis. Zijn belangrijkste hobby is zijn kleindochter van vier jaar Sabine. Tot slot volgen hieronder een aantal ‘oud collega’s’ van Ton die onder of met hem hebben mogen werken. Zij mochten in één zin iets over de persoon Ton vertellen.
Zijn eerste plaatsing na de opleiding was op de Willem II kazerne. Na de sergeant-majoor cursus in 1980 volgt een plaatsing in Duitsland, om precies te zijn in Langemanshof. Icoon Vanwege een stevige knieblessure moest Ton na één jaar al weer gedwongen terug naar Nederland, waar een jaar revalidatie noodzakelijk was om helemaal te herstellen. Dat jaar revalideren heeft bij hem zoveel interesse opgewekt, dat dit de basis was voor de kracht- en hersteltrainer die Ton vandaag de dag nog is. Via plaatsingen Trip van Zoudtlandtkazerne en Chasseekazerne, komt Ton uiteindelijk op de LO/Sportgroep van de Koninklijke Militaire Academie terecht. Het grootste deel van zijn carrière zal Ton daar ook blijven. Eerst binnenkomen als relatief jong broekie, tussen iconen als Jan Nagelkerke, Bert Tielemans, Henk Snepvangers en niet te vergeten Gerard van Dongen en later, en nu praten we over de periode 1985-1996, is Ton zelf zo’n icoon en zwaait hij met de scepter van hoofdinstructeur. Positief Het fijne van deze plaatsing was de lange opleiding volgens Ton. Doordat de cadetten drie tot vier jaar op de academie zaten, had je heel veel invloed en wist je wel wat voor vlees je in de kuip had. Tijdens deze periode was Ton ook trainer/
ZANDLOPER 12
Kap Hein van der Made, C-LO/Spgp Oranjekazerne Toen LO/Sportinstructeur op Seeligkazerne (ILMO): “Tonnie Cartonie, voorloper van de mentale training. Uitvinder van prestatiegerichtheid en bovenal een voorbeeld voor kameraadschap”.
GSK. er, LO/Sportgp Smi Henk Buim l: fta lel ba et vo ijt, maar goed: Oud speler militair over Ton niks kw ch to je n ka zin “Met één mor (zeker voetrecht door zee, hu jk, eli ”. id du k, tie fana veel van kon leren persoon waar je bal), kortom een
eep), LO/SportinstrucSmi Anthony Scheepers (de Sch zaam als instructeur op teur op de RvS in Oirschot. Toen werk onaal Militair Nati het in r balle de Seeligkazerne en voet lftal: Voetbale in één zin te omschrij“ Het is onmogelijk om Toni Cartoni le anekdotes die ik met ven. Daarom noem ik hieronder enke elfsprekend de persoon vanz dan hem heb meegemaakt en die laten zien: ing’ gedaan met drie • “We hebben ooit een ‘kranslegg Hein van der Made), LO/Sportinstructeurs (onder andere bocht bij de Scheele de t toch skate een omdat Ton tijdens hermingsbesc brug in Breda niet haalde, ondanks open.” ogen elleb en ën knie materiaal haalde hij langs Ton’s huis, we men kwa t -toch ATB een ens • “Tijd afstappen en tien daar lieten we standaard de cursisten l niets van en maa hele er ten snap Die en. mak push-ups neer ze Ton zijn wan elijk duid bij terugkomst werd het pas hoorden.” gen erkin opm zijn en n zage ht grijnzende gezic (bevel is p ing-u warm se • “Ton stond bekend om de Duit dantenman com ljons bata de van sten bevel). De cursi e omdat zij de cursus waren daar niet blij mee, med g kenden. eidin -opl KMA hun it instructeur nog vanu in de zaal met een ybal volle d daar stan het was na Daar snede.” wereldbal van zo’n drie meter door er nooit voorspeltrain tbal) (voe als je dat altijd • “Ton zei er partijspel aan lekk hij gaf baar moest zijn. Zodoende te krijgen. ing train straf had acht verw die een groep teugels weer de ze dat t Echter wanneer een groep dach tafel op ma sche een er werd n, viere wat kon laten n ware veld het van getrokken waarbij alle hoeken hij Als id. ijkhe oonl pers een is Ton verwerkt. Kortom, en!” binn nd binnen kwam, dan kwam er iema
Afsluitend de interviewer zelf, Sm i Richard Hesterman, C-LO/Sportgroep Rheindahlen. Toen LO/Sportinstructeur op de Seeligkazerne: “Wanneer wij in de cursussen op het ILMO oud cadetten tegenkwamen, spraken zij vaak met veel respect over Ton. Allemaal waren ze onder de indr uk van zijn fysieke gesteldheid, zeker op dat moment, gezi en zijn leeftijd. Wanneer je Ton op de roeiergometer of de stepper tekeer zag gaan, begreep je dat respect. Ook cons tateerde ik wel eens minder enthousiasme bij een cursist. Hetgeen meer van hem of haar vertelde en in het bijzonde r over het verleden.”
Ton is voor mij één van de laatste der Mohikanen. Markante figuren die langzaam de organisatie hebben verlaten”. Smi Richard Hesterman, C-LO/Sportgroep Rheindhalen
Smi van de KLu Hennie Ken nis, oud collega KMA en binnenkort werkzaam bij LO/ Sportbureau Eindhoven: “Ton Carton een sportief voorbee ld voor mij als LO/Sportinstructeur”.
p, LO/Sportinstructeur Smi van de KLu Michel de Hoo tinstructeur op de Spor LO/ KMSL in Woensdrecht. Toen O): (ILM Seeligkazerne zeer fijne ‘ functioneel “Ton Carton heb ik ervaren als een and van en over trainen verst en ring erva veel meerdere’, met humor en erg prettig voor en revalideren. Met veel gevoel in de omgang!”
ZANDLOPER 13
De laatste jaren heeft het NMK-Golf een grote vlucht genomen, zo groot zelfs, dat de Sportcommissie KL het besluit heeft genomen om dit jaar voor het eerst een KL-kampioenschap te organiseren. Vorig jaar was het kampioenschap in Elst bij Nijmegen, toen nog met de andere Krijgsmachtdelen
samen.
Omdat
het
aantal
deelnemers toen ver boven de honderd kwam,
Kampioenschap Golf
ZANDLOPER 14
is er dit jaar gekozen voor een eigen evenement. Plaats van handeling dit keer: Biddinghuizen, bij Dorhout Mees, een vaak gebruikte lokatie voor clinics.
ZANDLOPER 15
Uiteraard was er verschil gemaakt met de flightindeling, want er werd gespeeld in drie verschillende klassen: de handicap 1 en 2 klasse en de GVB-ers. In totaal 95 deelnemers die toevallig redelijk gelijkmatig waren verdeeld. Het aantal LO/Sportinstructeurs dat deel heeft genomen vulde ongeveer een kwart van het deelnemersveld en natuurlijk was er ook hier veel kwaliteitsverschil te zien. Omstandigheden De weersomstandigheden waren nogal veranderlijk, maar eigenlijk alleen in positieve zin. ‘s Ochtends vroeg onderweg naar Biddinghuizen eerst regen, toen bewolking, hoe dichterbij de golfbaan, hoe beter het weer. Tijdens het inslaan op de driving range natuurlijk een drukte van belang, maar al veel jassen die uitgingen. Gedurende de dag werd het steeds beter en rond het middaguur stond er een lekker zonnetje! Niet zo raar dat in de loop van de dag de greens steeds beter begonnen te lopen. Naarmate de goeduitziende greens droger werden, wilden de ballen natuurlijk beter rollen. Killing De ‘roughs’ (het hoge gras, red.) zijn in Biddinghuizen niet ‘killing’, dat wil zeggen dat je er nog wel fatsoenlijk uit kunt komen, zonder dat je al te snel moet ‘droppen’. Bij de opening door aooi Bart Haggeman en wedstrijdleider aooi Joop Klinkenberg werd dit al verteld en gedurende de dag hebben we dat (helaas) vele malen gemerkt, want je ligt natuurlijk liever op de fairway dan in het hoge gras. De baan in Biddinghuizen kenmerkt zich sowieso niet als vreselijk zwaar, hoewel er water genoeg op en langs de baan te vinden is. Wanneer je als gelegenheidsgolfer geen bal kwijtraakt op zo’n dag, ben je al bijna tevreden!
Duikboot In een vorig verslag werd er nogal eens een collega voor ‘duikboot’ uitgemaakt, dit keer hebben we als LO/Sportpersoneel dit gedrag achterwege gelaten. Tijdens de prijsuitreiking werd de winnaar van de GVB-klasse nog wel even van dit gedrag beticht, want de woorden “blub, blub” kwamen duidelijk door de geluidsboxen naar de toehoorders. Wanneer je als GVB-er de baan ingaat en er met maar liefst 49 punten weer vanaf komt, dan mag je je wel achter de oren krabben! Verrassende winnaar In de handicap 1 klasse was er een tamelijk verassende winnaar, de sgt1 Eddy Fisscher. Hij is pas drie jaar bezig met de edele golfsport en heeft in die korte tijd zijn spel op een dusdanig niveau weten te krijgen, dat hij is weggegaan op een handicap van 15,6! Zijn bijnaam (Eddy extreme) dankt hij aan het feit dat hij zich compleet op de sport gestort heeft en per week er de nodige uurtjes investeert. Vooraf vertelde hij dat de planning was om volgend jaar de titel te pakken, maar een jaartje vroeger is natuurlijk niet vervelend. Van harte gefeliciteerd buddy! Tevreden Zowel voor de deelnemers als voor het organiserende personeel een goed verlopen dag zonder ook maar één onvertogen woord. Of het moest zijn dat de maaltijd na afloop te overdadig was, dit gezien de hoeveelheid beschikbaar vlees, dat door het personeel van Dorhout Mees op de BBQ werd gelegd. Volgend jaar zijn we graag weer te gast op dit fraaie complex met de uitstekende service! André Wijnberger, redactielid Zandloper
ZANDLOPER 16
ZANDLOPER 17
Medewerkertevredenheidsonderzoek PICTURE LO/Sportorganisatie 2006 In januari 2006 is onder leiding van de Afdeling Gedragswetenschappen van het Commando Dienstencentra (GW/CDC) binnen de LO/Sportorganisatie een Medewerkertevredenheidsonderzoek (MTO) Periodieke Informatie voor Commandanten in Toegesneden UitvoeringsRapportages per Eenheid (PICTURE) uitgevoerd. Eind februari 2006 is het concept rapport door GW/CDC aan de LO/Sportorganisatie aangeboden in de functionele lijn. Naar aanleiding van analyse van het concept rapport zijn een aantal vragen ter verduidelijking gesteld aan GW/CDC en heeft het Bedrijfsbureau Sie 3 een aantal resultaten cijfermatig vergeleken met uitkomsten uit de andere managementinformatiestromen.
2. Aspecten die door de LO/Sportorganisatie te beïnvloeden zijn zoals leiderschapsgedrag, werksfeer, kenmerken van het werk, functioneringsgesprekken, carrièremogelijkheden, steun vanuit de organisatie, arbeidsvoorwaarden en leven op kazerne. 3. De gevolgen die deze aspecten hebben voor de wijze waarop men tegen de LO/Sportorganisatie aankijkt In termen van tevredenheid, motivatie en betrokkenheid 4. De gevolgen die deze zienswijze (op de LO/Sportorganisatie) heeft op het gedrag van de werknemers Aan de hand van ziekteverzuim, de verloopintentie van BOT personeel (het solliciteren buiten de LO/Sportorganisatie) en de verlengintentie van BBT-personeel. In het rapport is de responsie van de LO/Sportgroep Seedorf meegenomen in de responsie van LO/Sportregio Noord en Oost Nederland omwille van privacybescherming.
Aspecten die door de LO/Sportorganisatie te beïnvloeden zijn.
58
Ervaren steun 51
Carrièremogelijkheden
54
69 65
58 72 72
Regelmogelijkheden
75 74
Informatievoorziening
79 67
Communicatie & Inspraak
Responsie De responsie van het MTO 2006 is met 84% hoog te noemen en biedt een uitstekend vertrekpunt voor inhoudelijke analyse. In 2003 was de responsie 82%. De wellicht paradoxale insteek van ´beïnvloeding van de vrijwillige deelname´ heeft in ieder geval effect gesorteerd. Voor een goed onderzoeksresultaat zijn validiteit (juistheid van de vraagstelling), betrouwbaarheid (weten wat er is gemeten) maar met name responsie van het grootste belang om goede analyses te kunnen maken waarmee vervolgens verbeterplannen worden geformuleerd. In totaal hebben 146 BOT-ers, 101 BBT-ers en 11 burgermedewerkers deelgenomen aan het onderzoek. Daarmee is ook nog eens een goede representatie van het totale personeelsbestand bereikt.
Analyse De analyse in het kader van de Commandantenevaluatie is eigenlijk de analyse op hoofdlijnen van eenheidsniveau. In ons geval een analyse van de resultaten van de LO/Sportorganisatie. Deze analyse bestaat uit een viertal elementen: 1. Benchmark EFQM De Benchmark EFQM (European Foundation for Quality Management) geeft de werkbeleving weer van de werknemers van de LO/Sportorganisatie op een aantal hoofdaspecten afgezet tegen de werkbeleving van het CLAS. Bij de hierna benoemde elementen wordt telkens grafisch het resultaat van de CLAS weergegeven ten bate van vergelijking met het resultaat van de LO/Sportorganisatie.
Waardering door medewerkers
Medewerkers
80 80
72
Werkinhoud Werksfeer
78
65
72
Leiderschap
81 80
75
0
10
20
30
40
50
■ LO/Sport 2003
60
■ CLAS
70
80
90
100
■ LO/Sport 2006
Hierbij wordt gebruik gemaakt van indicatorscores (vergelijk met een rapportcijfer op een schaal van 0 tot 100) Onder gelijkblijvende satisfactie met betrekking tot de Werkinhoud (2003: 80 en 2006: 80) is er sprake van een toenemende tevredenheid over de Werksfeer (2003:72 en 2006: 78) en Ervaren steun van de eenheid (2003: 65 en 2006: 69). In het licht van de recente ontwikkelingen is het niet onverklaarbaar dat de satisfactie over Loopbaanmogelijkheden is afgenomen (2003: 58 en 2006: 51) echter wel opvallend dat de gemiddelde score binnen de CLAS (2006: 54) dienaangaande de score van de LO/Sportorganisatie overstijgt. Van de respondenten geeft 52% aan in 2005 een functioneringsgesprek te hebben gehad. Nadere bestudering van Cognosrapporten gegenereerd vanuit People Soft geeft echter een heel ander beeld; slechts 27% van het personeel heeft een registratie van een functioneringsgesprek in zijn/haar personeelsdossier (BOT: 41/ BBT: 27/ Bgr: 2). Een mogelijke verklaring kan zijn dat er weliswaar functioneringsgesprekken zijn gevoerd, maar dat daarvan geen melding gemaakt is bij de Sie 1 conform de vigerende regelgeving.
Gevolgen voor de wijze waarop men tegen de LO/Sportorganisatie aan kijkt Leiderschap
Strategie & Beleid
Processen
Waardering door klanten
Ondernemingsresultaten
Betrokkenheid bij LO/Sportorganisatie 61 62
Betrokkenheid bij het CLAS Waardering door maatschappij
Middelen
64
Tevredenheid over LO/Sportorganisatie 58
Tevredenheid over het CLAS
10
20
30
40
50
■ LO/Sport 2003 ZANDLOPER 18
66 68
70
0
83
78
63 63
Motivatie Leren & Verbeteren
77
66
60 ■ CLAS
Hierbij wordt gebruik gemaakt van indicatorscores (vergelijk met een rapportcijfer op een schaal van 0 tot 100)
70
74
76
80
■ LO/Sport 2006
90
100
Terwijl de betrokkenheid bij èn de tevredenheid over zowel de LO/Sportorganisatie als de CLAS zijn afgenomen ten opzichte van de indicatorscores in 2003 is de Motivatie (voor functie-uitoefening binnen de LO/Sportorganisatie) juist toegenomen (2003: 70 en 2006: 76). De tevredenheid over de LO/Sportorganisatie is 3 maal sterker afgenomen (2003: 78 en 2006: 64) dan de tevredenheid over het CLAS (2003: 63 en 2006: 58).
BOT en burgerpersoneel van de LO/Sportorganisatie heeft meer dan in 2003 gesolliciteerd buiten het CLAS (2003: 9% en 2006: 14%) en heeft hiermee de situatie in vergelijk met de CLAS ten opzichte van 2003 omgedraaid. Daar waar in 2003 de verloopintentie LO/Sportorganisatie lager was dan die van de CLAS is dat op dit moment net andersom (LO/Sportorganisatie: 14% en CLAS: 11%).
Gevolgen van de zienswijze voor het gedrag van de werknemers Ziekteverzuim Sportregio ZW
66
51
Sportregio NO
61
49
Kennis & Opleidingscentrum
40
45 50
Staf LO/Sport
52 60
49
0
10
20
30
De verloopintentie van 14% van het BOT- en burgerpersoneel is aan de hand van de recente ontwikkelingen binnen het CLAS, alsmede de LO/Sportorganisatie, als aannemelijk te omschrijven.
40
50
■ LO/Sport 2003
60
70
80
90
100
Vervolgstappen Naar aanleiding van het concept is aan het Management Team en de Medezeggenschapscommissie van de LO/Sportorganisatie een inhoudelijke reactie gevraagd. Tijdens de Managementdag d.d. 30 maart 2006 is het rapport PICTURE
Geboren...
LO/Sportorganisatie
65
30
40
50
60
70
80
90
100
Op 18 april 2006 om 04.27 uur is mijn broertje geboren, hij weegt 3570 gram bloot en is 52 centimeter groot.
Aan het personeel van de LO/Sportorganisatie (BBT, BOT en Burger) is gevraagd of ze de komende twee jaar bij de eigen LO/Sportorganisatie willen blijven werken. Het resultaat, zoals hierboven weergegeven, is dat 65% van het totale personeel aan heeft gegeven de komende twee jaar te willen blijven werken binnen de LO/Sportorganisatie.
Didier
Verloopintentie BOT- en burgerpersoneel Sportregio ZW
9
11
9
Sportregio NO
Broertje van: Roman Talboom en Zoon van: Hans Talboom en Mariëlle de Grauw
14 29
Kennis & Opleidingscentrum 12
Staf 9
LO/Sport 0
10
Op zoek naar de grens In de Zandloper van maart stond een interview met sgt1 Chris Hamerlinck die een hardloopwedstrijd zou lopen in de Sahara over een afstand van 120 kilometer. Zijn ervaring zou hij in het julinummer publiceren. Wij ontvingen echter onderstaande mail van Chris.
Verlengintentie BBT- en BOT- en burgerpersoneel
20
Kap Jeroen Velders, Hoofd Bedrijfbureau LO/Sportorganisatie
LO/Sport kort
Uit bovenstaande blijkt dat gemiddeld 60% van het LO/Sportpersoneel minimaal 1 dag per jaar verzuimt op basis van ziekte. In vergelijking met de uitkomst van 2003 (49%) is er sprake van een stijging. Hierbij dient te worden aangetekend dat er (nog) geen onderscheid is tussen blessures en daadwerkelijke ziektes en dat het vermoeden bestaat dat bij eerder genoemd onderscheid het daadwerkelijk ziekteverzuim van LO/Sportpersoneel nog lager zal scoren.
10
Volgende MTO PICTURE Door C-LO/Sportorganisatie is met GW/CDC afgesproken dat het volgende MTO PICTURE zal plaatsvinden begin januari 2007.
■ LO/Sport 2006
Hierbij wordt gebruik gemaakt van indicatorscores (vergelijk met een rapportcijfer op een schaal van 0 tot 100)
0
2006 gepresenteerd en is het lijnmanagement uitgenodigd om naar aanleiding van deze presentatie te reageren. De ontvangen reacties zijn verwerkt in samenwerking met GW/CDC en hebben geleid tot het definitieve rapport. Middels een S3 verzonden Nota (332/2006 – Rapport PICTURE 2006) is bekend gesteld dat het rapport op het Intranet homepage LO/Sportorganisatie beschikbaar is. Het rapport heeft enkele duidelijke aanwijzingen gegeven voor vervolgstappen ter verbetering. Deze aanwizjingen zijn reeds in verbeterplannen opgenomen en in gang gezet.
Blauwtjes 120, 4814 TP Breda 076-5224900 / 06-20660605
16
11
Ik zal niet deelnemen aan de Marathon des Sables. Door een misverstand tussen de organisatie, de bank en mij is de betaling te laat binnengekomen. Na drie weken van proberen om als nog deel te nemen is dat niet gelukt. De soepelheid van de organisatie is ver te zoeken. Denken in oplossing is niet hun sterkste kant heb ik gemerkt. Als alternatief doe ik mee aan een marathon van 240 kilometer in Zuid-Frankrijk van 3 tot en met 9 juni. Zijn ervaring over deze wedstrijd zal in een latere Zandloper gepubliceerd worden. Intussen heeft hij, samen met wmr1 Walter Maas, een speedmars van honderd kilometer gelopen. In de Landmacht, nummer 4, mei 2006 staat deze week beschreven in de rubriek: de week van…
14
20
30
40
■ LO/Sport 2006
50
60
■ LO/Sport 2003
70
80
90
100
■ CLAS ZANDLOPER 21
Assistent-bergredders bij 11de brigade
Van plakker tot berggeit Onze brigade is praktisch wereldwijd inzetbaar. Binnen de poolcirkels en in het hooggebergte hebben we niets te zoeken, maar in middengebergte dus wel. En in dat middengebergte kan ook het een en ander gebeuren waardoor er gewonden vallen. Een gewonde trek je makkelijk van de Arnhemse heide af, maar dat wordt op een willekeurige berg in Uruzgan wel iets anders. De LO/Sportorganisatie geeft daartoe de opleiding tot assistent-bergredder. Falcon volgde de aspirant klimgeiten op de klimtoren in Schaarsbergen en in het besneeuwde Siedlinghausen.
Voor de duidelijkheid: de opleiding maakt een cursist assistent-bergredder, dus geen volledige bergredder. Aooi Bert Wennekes van de LO/Sportgroep van de Oranjekazerne: “Binnen de brigade zijn alleen enkele LO/Sportinstructeurs bergredder en wel diegenen die zijn opgeleid tot ‘cordelet rouge’. Wat hebben we daaraan in Uruzgan? Genoeg, want een tweetal ‘rouges’ gaat mee met Taskforce Uruzgan. Om die bergredders extra armslag te geven leiden we dus ook assistent-bergredders op. Dat zijn allemaal AMV-ers en hun chauffeur/gewondenverzorger, omdat zij uiteindelijk ook het medische gedeelte afwikkelen.” Leercurve Sgt1 Joop Groen geeft samen met smi Ruud Lenferink de cursus. Beiden zijn sinds vorig jaar ‘rouge’ en derhalve ook bergredder opgeleid. Sgt1 Groen: “De cursus assistent-bergredder duurt twee weken. De eerste week is op de kazerne. Van elk bataljon mogen acht mensen deelnemen aan het eerste deel. De beste vier van ieder bataljon mogen door naar de tweede week die in Siedlinghausen wordt gegeven. De cursus assistent-bergredder houdt zich niet bezig met de medische kant van de zaak. Het gaat puur om het gebruik van materiaal om een gewonde weg te halen uit een moeilijke positie. Hiertoe hangen de cursisten de eerste week veel in de touwen op de klimtoren of de touwhindernisbaan op de Oranjekazerne. Het materieel is ook uitgebreider dan een normaal klimsetje, met extra lijnen en touwen, apparaten om veilig een knoop in een lijn te passeren, een demontabel brancard, een extra remsysteem en ga zo maar door. In één week alle vaardigheden aanleren met dit materiaal betekent wel een steile leercurve, vandaar dat de helft afvalt in de eerste week.” Redden slachtoffer Siedlinghausen had geen betere locatie kunnen zijn voor de tweede cursusweek. De bergen in het Hochsauerland zijn besneeuwd. Een extra dimensie in de opleiding, omdat de weersomstandigheden in de bergen in uitzendgebieden ook ruig weer kunnen brengen. De vaardigheden van de eerste week worden ook hier weer getest voordat er met een oefengewonde wordt gewerkt. Aooi Wennekes: “Bij werken op hoogte hebben we met een ideale situatie te maken. In de bergredderscursus is dat juist niet zo. De afdaallijn is bijvoorbeeld te kort, waardoor de mannen het touw moeten verlengen, een knoop moeten passeren en dan zijn ze nog niet eens bij de gewonde aangekomen.
ZANDLOPER 22
Ze mogen ook zelf lijnen bevestigen voor een afdaling. Dat wordt hier ook aangeleerd en daarmee zijn ze verder opgeleid dan een AKI (Assistent Klimtoreninstructeur). Op de klimtoren mag een assistent-bergredder niets met het organieke klimtorenmateriaal doen, maar wel van alles met zijn eigen bergreddersuitrusting. En ze moeten natuurlijk kijken wat een goede plek is om een afdaling te maken. Dat hoeft niet per se pal boven het slachtoffer te zijn. Sterker nog, het is juist beter om een ander spoor te zoeken, want als je hetzelfde spoor als het slachtoffer volgt en je trapt wat stenen los of komt ten val, dan is het de vraag of het slachtoffer nog te redden is. Dat inzicht moeten ze krijgen.” Initiatief Dat de omgeving zijn weerslag heeft op het personeel is goed te merken. De cursisten zijn continu in beweging, maar worden toch wat ongeïnteresseerd door het koude weer. De horizontale effectsneeuw helpt ook niet om gemotiveerd te blijven. Toch wordt er doorgewerkt. Ook met een reddingsactie. Sgt1 Joop Groen: “Als een slachtoffer recht naar beneden is gestort, dan moet er een bergredder zijn om de redding te leiden. Dan bouwen we allerlei constructies om iemand op te takelen. Als het slachtoffer op een hellend vlak ligt, dan mogen de assistenten het zelf opknappen. Daarvoor hebben we een paar oefenpoppen, Lowiekes van 80 kilo het stuk, van een helling laten glijden. Met een ‘sleuractie’ mogen ze het oplossen, maar er wordt geen commandant voor de actie aangewezen. We willen ook zien wie er inititief neemt in de groep.” Gewondenverzorger Er wordt in twee groepen gewerkt, waarbij één groep de mazzel heeft dat er een duidelijk spoor is, waarlangs Lowieke naar beneden is gegleden. Het slachtoffer is dan ook makkelijk te vinden. Bij de sleuractie wordt er geen ingewikkelde constructie gemaakt. Slechts één beveiligingslijn wordt gebruikt. Een ‘verkenner’ daalt eerst af naar het slachtoffer en bindt het slachtoffer ook vast aan de beveiligingslijn. Smi Ruud Lenferink: “Zo kan het slachtoffer niet verder wegglijden. Stel dat je het slachtoffer op het brancard hebt gebonden en je verliest je grip, dan functioneert het brancard als een geweldige slee. Probeer dan het slachtoffer nog maar eens te redden.” Deze reddingsactie verloopt echter goed. Met vier man wordt de zware pop naar boven gesleurd, maar dat is pas nadat alle vier de redders ook aan de beveiligingslijn zitten en er met z’n allen zeker van zijn dat het slachtoffer
zo comfortabel mogelijk ligt. Smi Lenferink controleert, maar zodra een gewondenverzorger met medische termen begint te gooien, neemt de LO/Sportinstructeur bewust een stap terug. Smi Lenferink: “Wij zijn er alleen om de technische kant van het slachtoffer te bereiken en fysiek weg te krijgen van zijn positie. Alle medische handelingen zijn voor hen, daar hebben wij weer niets mee te maken.” Ondergesneeuwd De andere groep moet het inmiddels ondergesneeuwde slachtoffer nog vinden. Deze blijkt in een grote kuil achter een boom te liggen. Onzichtbaar vanaf de weg, die zo’n vijftig meter hoger ligt. De verkenner heeft al een paar rondjes op de helling gelopen voordat hij het slachtoffer vindt. De kuil blijkt geen grote handicap als het sleuren begint, maar een onvindbaar slachtoffer is natuurlijk ook niet te helpen… Missies Als je na het lezen van dit artikel denkt dat de cursus assistent-bergredder een nieuwe opleiding is, dan zit je er gruwelijk naast. Aooi Wennekes: “De opleiding wordt al jaren gegeven door de LO/Sportorganisatie, maar bij onze brigade is het een tijdje onderbelicht geweest. Gelukkig wordt het sinds 2005 weer goed opgepakt en gezien de missies die de brigade voor ogen heeft is het geen overbodige luxe.” Elnt Peter Jacobs, Sectie Communicatie 11 Luchtmobiel Foto: sld1 Paul Verheul
ZANDLOPER 23
