De Vliegende Honneur

De Vliegende Honneur April, 2009

Jaargang 12, nummer 3

Inhoudsopgave Colofon De Vliegende Honneur Uitgave van de KLM Bridgeclub verschijnt 3 x per jaar

2.Van de voorzitter 3. In Memoriam 4. Over Bridge, het Leven, het Bridgeleven 7. Even voorstellen 8. Op de dinsdag 9. Agenda 61e Jaarvergadering 10. Notulen 60e jaarvergadering 12. Balans 2008 13. Exploitatierekening 2008

Bestuur: Peter Leenards Voorzitter Sonja Reeders Secretaris Henk Wouwenaar Penningmeester Rick Jacobs Technische commissie Betty de Jong Dinsdagafdeling Correspondentie adres: Ganzendiep 17 1423 DA Uithoorn Telefoon: 0297 - 565 997 Bankrekening: 30.05.73.391 t.n.v. KLM Bridgeclub Amstelveen ———————————————— Redactie: Hans Abspoel José Dobber Margreet van Groningen Marja Kleinherenbrink Ans Monsma Coördinator: José Dobber Lay-out: Rick Jacobs

14. Op de klapstoel van Abspoel

Medewerkers: Marianne van Mouwerik

20. 50 Procent

Advertentie exploitatie: Bruce Taylor 0297– 569120 [email protected]

21. Kunt u nog zingen? 22. Een paasverhaal 23. KLM Bridge-Golf Toernooi 24 Kerst 2008

Redactie adres: José Dobber J. van Gasterenlaan 14 1187 SE Amstelveen [email protected] E-Mail: [email protected] Web Site: http://www.nbbportal.nl/1050

De Vliegende Honneur 4 1

Van de voorzitter…

H

et verenigingsjaar is al weer bijna om en op donderdag 16 april zullen we de jaarvergadering houden. In dit nummer staan alle relevante gegevens van secretariaat en financiën voor die vergadering en zal het bestuur verantwoording afleggen aan de leden over de gang van zaken in onze bridgeclub. Het was een bewogen jaar met ups en downs. Het 60 jarig jubileum, dat met een prachtig feest gevierd is en geheel verzorgd werd door Margreet en Bert waarvoor nogmaals dank. Bewogen ook door het verlies van (te) veel dierbare en ook karakteristieke leden, die we op de vergadering zullen gedenken. Wat het bridgen betreft gaat het prima. We zijn en blijven een bijzondere club. Vroeger waren we de club met de meeste samenspelende echtparen. Niet verwonderlijk als de basis een personeelsvereniging is, tegenwoordig hebben we op de donderdag en dat is minder logisch, een record aantal solobridgers, die dus elke week gekoppeld moeten worden.

Misschien ontstaat hieruit toch een aantal mooie combinaties. De sfeer is er echter niet minder om. Dit jaar kan ik u evenmin uitsluitsel geven over het clubgebouw. Besloten is dat het niet gerenoveerd zal worden, maar dat zo nodig en wanneer is onbekend er een nieuw gebouw zal worden neergezet op dezelfde plek. Voorlopig zijn we dus nog onderdak. Zorgelijk is dat we nog steeds in onzekerheid moeten leven voor wat betreft de toekomst. Na de jaarvergadering zal er nog tijd over zijn om te bridgen ook voor de dinsdagleden tenzij de vergadering erg uitloopt, maar dat is nog niet voorgekomen. Het bestuur hoopt u dan ook in grote getale op de komende ALV te mogen begroeten

Dank aan onze Sponsors Dit blad kwam tot stand dankzij de medewerking van:


♦

Cecilia

♦

AON Verzekeringen

♦

Datalex

♦

Mr. R. van der Woude

♦

Restaurant La Musette

♦

Renault Nieuwendijk B.V.

♦

De Kegel met Restaurant 'TGEREGT

Peter Leenards

In Memoriam

T

Ton Mulder

on is op 20 april 1921 in Amsterdam geboren als de vierde zoon van Antoon Mulder en Feikje Zijlstra. Hoewel Ton goed kon leren was hij door de ontstane crisis in de dertiger jaren genoodzaakt werk te zoeken. Zo werkte hij als bediende lichtdrukafdeling bij de Kromhout Motoren Fabriek en als revolverdraaier/draaier bij de Amsterdamse Droogdok Maatschappij (ADM). Zijn hobby was voetballen als stopper/spil bij de voetbalvereniging de Volewijckers. Maar zijn leven kende ook tegenslagen zo overleed zijn moeder op 21 jarige leeftijd (oktober 1942), waarop hij zeer gesteld was. En in de periode 15 tot 20 juli 1943 bombardeerden de geallieerden de Fokker Fabrieken in Amsterdam Noord waarbij de bommen in een woonwijk terecht kwamen. Ton assisteerde bij het bergen van de vele slachtoffers, die hierbij vielen. Gedurende de oorlogsjaren heeft Ton bij de Binnenlandse Strijdkrachten gediend. Ton hield van dansen en heeft zelfs eind veertiger jaren dansles in het Tolhuis in Amsterdam Noord gegeven. Hij overwoog zelfs een dansschool te beginnen, maar moest hiervan afzien, vanwege het ontbreken van de benodigde financiële middelen. In 1946 is hij als bankwerker bij de KLM gaan werken. Hij hield veel van tekenen en in oktober 1948 kwam hij als cartograaf (tekenaar voor vluchtroutekaarten) op de navigatieafdeling van de KLM op Schiphol Oost te werken. Ook volgde hij opleidingen aan de grafische school (kalligrafie). Eind veertiger jaren leerde hij zijn vrouw Regina op een dansavond kennen en ze trouwden mei 1954 in Amsterdam waarna hun zoon Eduard werd geboren.

Maar door te gaan bridgen, tekenen, schilderen en opa te zijn van Noor kreeg hij weer zin in het leven. Zo leerde hij Piet Schutte op eigen verzoek goed bridgen. Tot zijn 85ste jaar heeft Ton zelfstandig zijn huishouden gedaan en zelfs nog auto gereden. Zijn zoon Eduard schrijft: 'Mijn vader is voor mij een fantastische vader en is altijd in mijn hart.' Moge hij rusten in vrede en weer bij zijn nooit vergeten Regina zijn. Met dank aan Eduard Mulder(zoon)voor zijn inbreng. Freddy Mouw

Toen op 2 september 1981 zijn vrouw Regina overleed tengevolge van een herseninfarct heeft hij het erg moeilijk gehad.

Aanvang Seizoen 2009-2010 Dinsdag 01 september Donderdag 03 september


Over Bridge, het Leven, het Bridgeleven

P

asen is het alweer. Dit jaar op 12 en 13 april. Mijn moeder was half april jarig en een enkele keer viel dat samen met Pasen. Het laatste jaar van haar leven was dat zo. Zij had Alzheimer en na het overlijden van mijn vader verergerde zich dat. Zij herkende nog iedereen maar het communiceren ging moeilijk. Die dag ging zij niet naar de dagopvang. Wat doe je dan zo'n hele dag? Zij had vele jaren geklaverjast met mijn vader en had daar goede herinneringen aan. De kaarten met hun benamingen kende zij nog. En zo kon het gebeuren dat zij riep dat wij moesten gaan kaarten. Tevreden en lief zat zij bij ons aan tafel met een Magnumijsje. Met een glaasje wijn, dacht zij (alcoholvrij). Wij gingen oefenen met de preëmptieve openingen. Om de tegenstander het moeilijk te maken, in de war. Moeder was dat al. Wij dachten eerst alleen aan een opening van 3♣ of hoger. Mijn moeder aan woorden van vroeger. Wij speelden niet met biddingboxen dus moesten wij biedingen en kaarten uitspreken. Schoppenheer werd: 'niet mijn Jantje' (mijn vader). Ruiten werd: 'ruitendief'. En klaverenvier werd 'klavertjevier'. Zelden hebben wij zo 'triest' maar ook zo vrolijk en zeer apart gebridged. Relativeren werd ons door deze situatie wel duidelijk. Deze keer als onderwerp preëmptieve openingen. En door de ontwikkelingen in vele jaren: 1) het preëmptieve openingsbod vanaf 3♣ 2) de 'Zwakke Twee' (♠ en ♥) 3) de 2♦ Multicolor 4) Muiderberg 5) 3SA op 'de gok', gambling Omdat ik deze alle vijf wil beschrijven wordt dit artikel wat langer. Dat wil niet zeggen dat je ze alle vijf in één keer moet bestuderen. Lees in ieder geval 1) en 3). Tevens wil ik de reactie van partner geven. Het vervolg is vaak moeilijker dan de opening zelf. 1) Het preëmptieve openingsbod vanaf 3♣ Het preëmptieve openingsbod heeft eigenlijk als bedoeling de tegenpartij het moeilijk te maken. In het Latijn is prae: voor. En Emptio: een koop (emere is kopen). Dus eigenlijk voortijdig kopen. En daar hangt een prijskaartje aan. Twee of drie down eventueel. Voorwaarden: ten minste een zevenkaart op driehoogte genoemd, speelslagen als deze kleur troef wordt. Niet kwetsbaar drie slagen te weinig en kwetsbaar mag twee te weinig. Dus 6 à 7 speelslagen in eigen hand. Puntenaantal dik onder de 13. Alerteren? Nee, de kleur is echt. Kijk eens hoe moeilijk je het een tegenpartij maakt. De Vliegende Honneur 4 4

De tegenpartij is in het bezit van: ♠ ♥ ♦ ♣

73 AHV4 AH5 AH96

en bereidt zich voor op een sterk bod. Voor hem wordt 3♠ geboden, niet kwetsbaar met: ♠ ♥ ♦ ♣

HVB10965 52 764 3

Zes speelslagen, maar alleen als schoppen troef is uiteraard. Zoals ik al schreef gaat het om het aantal speelslagen als die kleur troef wordt en alleen in eigen hand. Dus niet denken als partner dit of dat heeft, nee alleen in eigen hand. Mijn ervaring is dat sommigen het moeilijk vinden om speelslagen te tellen en daarom nu een ezelsbruggetje. Neem van je lange kleur de hoogste drie kaarten en kijk wat je afstaat aan AHV. Vanaf de vierde slag mag je alle kaarten als slag tellen. Normaal gesproken is na drie keer troeftrekken de rest 'hoog'. Dus van ♠HVB.10965 sta je van de hoogste drie er één af en vanaf de 4e kaart mag je elk als slag rekenen. Dus zes slagen in schoppen. Maar ook van ♠HVB.5432 tellen wij één verliesslag in de eerste drie en mogen we ♠5432 als vaste slagen tellen. Dus ook zes slagen in schoppen. Hebben wij er nog een aas bij in een andere kleur dan maakt dat zeven slagen in totaal. Let wel, dit is een ezelsbruggetje bij normale zitzels. En nu deze 'krankzinnige' hand: ♠ ♥ ♦ ♣

5 VB10.96543 V972

Zie het ezelsbruggetje. Neem de hoogste drie kaarten en kijk (in eigen hand) hoeveel je er moet afstaan aan AHV. Dat zijn er twee. Vanaf de vierde kaart in die kleur mag je deze als slag rekenen. Dus van VB10 hebben wij maar één eigen slag. En de rest, vanaf de 4e, telt als slagenbron. Maar alleen als ruiten troef is. Dus zes slagen. Als de tegenpartij een eigen kleur gaat spelen telt dit uiteraard niet. Dat betekent dat als je niet kwetsbaar bent met 3♦ mag openen. Heb je ♠A in plaats van ♠5, dan heb je zeven slagen en mag je ook kwetsbaar openen. Je begrijpt dat als partner 'niets' heeft de tegenpartij een 'os' heeft en toch is het voor hen moeilijker een rustig biedverloop op te bouwen en dat is eigenlijk ook de bedoeling van dit preëmptieve openingsbod vanaf 3♣. Je wilt het de tegenpartij moeilijk maken, een beetje in de war. Laat je niet te snel verleiden met een singleton in de openingskleur en veel punten om 3SA te bieden.

Slagen van partner zijn gebaseerd op zijn genoemde kleur. Wij lieten moeder deze hand zien. 'Veel', zei zij, 'en allemaal hetzelfde kleurtje'. En dát waren ook de voorwaarden. En dit is de gouden regel: Na jouw opening ligt ieder initiatief bij partner, tenzij je 'geroepen' wordt. Jij hebt jouw hand verteld. En: bij jouw preëmptieve opening bevindt zich géén (andere) hoge vierkaart. En: biedt partner een nieuwe kleur dan is dit forcing. Dan word je 'geroepen' en mag je dus niet passen.

a) Weinig punten, zeskaart, regel van 2 en 3, 5 à 6 speelslagen.

Reactie partner:

♠ ♥ ♦ ♣

a) Partner opent 3♠, niet kwetsbaar. ♠ ♥ ♦ ♣

4 VB9 HV753 AB64

Te weinig directe slagen, dus PAS

♠ ♥ ♦ ♣

7 HV10963 A53 842

b) We passen met deze hand, te weinig speelslagen. AV B97642 H2 1083

Ook bij deze opening geldt: ieder initiatief ligt verder bij partner. Reactie partner: met een zwak spel: pas. Een verhoging naar 3♥/3♠ is met troefsteun en van preëmptieve aard en dus geen invitatie voor de manche. Met sterkere spellen wordt 2SA geboden en het antwoordschema hierop ga ik hier niet beschrijven.

b) Partner opent met 3♠, niet kwetsbaar. 3) 'Multi 2♦' (multicolor) ♠ ♥ ♦ ♣

VB9 4 HV753 8642

Bij iedereen wel bekend. Deze conventie kan met de sterke 2♥/2♠ opening worden gecombineerd. Wat houdt deze veelkleurige en veelzijdige opening in?

Dit is een moeilijke. Kenners vinden dat je met goede troefsteun moet verhogen. Niet omdat je verwacht 4♠ te halen maar om het de tegenpartij moeilijk te maken hun hartenfit te ontdekken. Van partner heb je verder 'geen last'. Hij heeft zijn verhaal verteld en moet verder zwijgen. c) Partner opent met 3♦ ♠ ♥ ♦ ♣

AB6 B1097 H87 AV3

a) Zwakke spellen met een zeskaart in harten of schoppen, niet kwetsbaar, een 2♦ opening waard, weer speelslagen tellen. ♠ ♥ ♦ ♣

B10 VB10852 52 AB4

b) Sterke spellen met een klaveren- of ruitenkleur (8 à 9 slagen). Open met 2♦ en geef later jouw sterke kleur door. 8 Speelslagen

Omdat partner met een lage kleur opent en jij goede steun in ruiten hebt, reken je op zeven ruitenslagen en met de twee azen maakt dat negen. Hier bieden we wél 3SA.

♠ ♥ ♦ ♣

A92 7 H5 AHVB876

2) De 'Zwakke Twee' (♥ of ♠) Velen spelen de 2♥/♠ opening als sterk met acht of negen speelslagen en vanaf een punt of 16. Dat is op zich prima. Wiskundigen rekenden uit dat de kans op 16 punten ongeveer 10% is. Op 6/11 punten ongeveer 60%. Vandaar dat sommigen de 'Zwakke Twee' (als preëmptief ) spelen. Weer gebaseerd op speelslagen. Speel je de 'Zwakke Twee' dan gaat dat eigenlijk net zoals bij 1) beschreven. Alleen met een zeskaart i.p.v. zevenkaart of meer. Weer speelslagen tellen. Alerteren? Nee, de kleur is echt.

c) Sterke evenwichtige handen (SA-handen) met 23/24 punten. Open met 2♦ en geef later deze SA-hand door. ♠ ♥ ♦ ♣

HB3 AV2 AV104 AH10

Met recht een veelkleurige opening te noemen. Klein nadeel is dat partner bij de opening niet weet wat openaar heeft. Ga maar uit van een zwakke harten of schoppen en meestal is het antwoord 2♥. Als partner een zeskaart harten heeft past hij en heeft hij een zeskaart schoppen dan corrigeert hij naar 2♠. Heeft hij de sterke klaveren/ruiten dan biedt hij na 2♥ zijn kleur 3♣/♦. De Vliegende Honneur 4 5

Heeft hij de sterke SA dan biedt hij na 2♥ zijn SA-hand met 2SA. Let op: hierna hanteren we alle conventies alsof er gewoon 2SA is geboden. Dus bv. 3♣ Stayman (of Niemeijer) en Jacoby. Heeft de antwoorder een sterke hand (±15 punten) dan biedt hij 2SA. Hierop volgt een heel antwoordsysteem welke ik niet ga beschrijven. Mocht je deze willen hebben dan maak ik een kopie voor je. Tevens is het erg belangrijk voor de tegenstanders een goede verdediging tegen de 2♦ opening te hebben. Ook hier zijn diverse verdedigingen mogelijk. Alerteren? Ja, de opening hoeft niets met ruiten te maken te hebben.

Geen 3SA opening met een dichte hoge kleur. De reactie van partner is na deze opening zeer belangrijk. Reactie partner: deze weet dat het om een lange klaveren- of ruitenkleur gaat. Dus moet hij in het bezit zijn van minimaal een singleton om communicatie te hebben. Heeft hij ook enige dekking in de andere kleuren dan past hij op 3SA en hoopt op negen slagen. Zo niet dan biedt hij 4♣ en partner past met een klaverenkleur en biedt 4♦ met een ruitenkleur. Alerteren? Ja, de tegenstanders moeten weten wat deze opening betekent. Alhoewel we vanaf 3SA niet meer hoeven te alerteren, geldt dit niet in de eerste biedronde.

4) 'De Muiderbergse Twee' (of gewoon Muiderberg)

De vijf openingen die hier beschreven zijn, zijn (meestal) bedoeld om het de tegenpartij moeilijk te maken, in de war. Maar niet je eigen partner!

De Italianen zagen dat een zwak tweekleurenspel zich ook uitstekend leende voor een preëmptieve opening. Zij openden met 2♥ of 2♠ als zij een vijfkaart in de openingskleur bezaten en er nog een vijfkaart in klaveren of ruiten bij hadden. Een tweekleurenspel dus met weer weinig punten maar wel speelslagen. Bijvoorbeeld: ♠ ♥ ♦ ♣

5 HVB96 74 A7532

'In de war', klapte moeder 'Wil naar Muiderberg', riep ze 'Allemaal veel kleurtjes' 'Allemaal veel regels' 'Wat heb je gekregen voor je verjaardag?', vroeg de verwarde jarige aan mij, haar dochter, die bizar genoeg net had geoefend om verwarring te zaaien. 'Een fijne dag ma, omdat jij zo'n plezier hebt'

Twee topspelers Willem Boegem en Onno Janssens, die beiden in Muiderberg woonden, reden samen in de auto naar wedstrijden. En waar spraken zij dan over? Juist! En zij gingen een kleine wijziging doorvoeren en wel dat de vijfkaart ♣/♦ ook een vierkaart mocht zijn. En nu begrijp je hoe deze conventie aan zijn naam 'Muiderberg' komt. Reactie partner: ook hier weer is het steunen van de openingskleur van preëmptieve aard. Met 2SA wordt de lage kleur gevraagd. Sommigen spelen dit forcing. Het ingewikkelde antwoordsysteem laat ik achterwege. Alerteren? Ja! Alhoewel de openingskleur echt is, moet de tegenstander weten dat er nóg een kleur aanwezig is. 5) 'Gambling 3SA' Deze is minder bekend maar ik bespreek hem wel om de preëmptieve openingen compleet te maken. Wat houdt de Gambling in? Kijk eerst naar het voorbeeld: ♠ 94 ♥V ♦ AHV9654 ♣ 854 Velen zouden deze hand met zeven speelslagen met 3♦ openen. Sommigen zelfs gewoon met 1♦. Diegenen die de Gambling spelen, openen deze hand met 3SA. Dit zijn de voorwaarden: Een dichte lage kleur met ten hoogste één heer in een zijkleur. Minimaal een zeskaart. Wanneer noemen we hier een kleur 'dicht'? Bij een zeskaart als AHVB aanwezig zijn. Bij een zevenkaart AHV of AHB.


Later dat jaar overleed zij. Wij waren op ons vakantieadres aan het oefenen met spellen toen wij werden geroepen. Wij telden onze slagen en zij haar dagen. Na haar overlijden gingen we naar haar huis. En zo kon het gebeuren dat wij daar aantroffen: alle ruitens op een rij in de vensterbank, alle hartens op het nachtkastje en alle klaverens op het balkon. Vreemd genoeg waren de schoppens onvindbaar. Wij vlogen terug naar ons vakantieadres om onze spullen en auto op te halen. En daar lag op de tafel een hele rij ..... schoppens vanwege ons laatst besproken spel aldaar. Toeval of logica? Haar verjaardag met Pasen werd nog indrukwekkender dan wij dachten. Is Pasen niet de opstanding van Christus? Maar ook: veel kleurtjes, lang, in de war, ik wil naar Muiderberg, en oh wat veel regels. Regel maar kleurrijke paasdagen en laat je door eventuele drukte niet in de war brengen. Prettige paasdagen. Marja Kleinherenbrink

Even voorstellen... Naam? Corrie Lazet-van Ommeren Bridgepartner van? Annemarie Smit Wat is uw eventuele. Beroep? Ruim 40 jaar met plezier in de advocatuur werkzaam geweest; thans met pensioen. Wiens/wier baan zou u wel (tijdelijk) willen? Niet van Wouter Bos. Welk boek kan u aanraden om te lezen?

Welk tv-programma mist u zelden? Pauw & Witteman

De Vliegeraar; Tirza, etc. Naast wie zou u in het vliegtuig willen zitten en waarheen? Daniel Craig naar Bali Wat is uw meest favoriete CD?

Wat is/zijn uw hobby’s? In de eerste plaats bridgen; reizen; lezen; puzzelen; concerten theaterbezoek Vertel eens iets verrassends over uzelf? Kan zo maar ineens een reis boeken en wegwezen

Voornamelijk klassieke muziek en jazz

*****

Wat eet u het liefst? Pasta's; Thais

50 Procent Dinsdag 5 mei Donderdag 7 mei


Op de Dinsdag...

A

lhoewel enkele leden van de Dinsdagmiddag ook lid zijn van de Donderdagavond, heeft de Di-mi-club toch een andere uitstraling. Natuurlijk wordt er ook goed gebridged, niet zo fanatiek als op de Do-avond maar de gezelligheid viert hoogtij. Bep van Diem maant ons haast iedere week om een handtekening op een kaart te zetten, want er zijn veel zieken. Wij doen ons best om die bij de club te blijven betrekken, al lukt dat niet altijd. Op papier hebben we genoeg leden maar aangezien deze lang niet allemaal komen opdraven zijn er gemiddeld 20 paren. Dus mochten er nog mensen zijn die een middag in de week gezellig willen bridgen, kom erbij! U bent van harte welkom! Twee leden zijn kort na elkaar gestorven, Esther Steenkist en Ton Mulder. Wij betreuren dit zeer, niet alleen omdat beide goede spelers waren, maar dat is niet alleen het verlies. Ieder lid brengt zijn eigen sfeer mee die verloren gaat als ze er niet meer zijn.

Wij kijken nu weer uit naar de Paas-drive, altijd een gezellig gebeuren. Al met al kunnen we zeggen dat we weer goed de winter zijn doorgekomen met onze gezellige bridgemiddagen! Betty de Jong

Mr R. van der Woude Advocaat en Procureur

Voor al uw vragen op arbeidsrechtelijk gebied: -

Arbeidsrechtelijke clausules Arbeidsvoorwaarden / CAO Functiewijziging / reorganisatie / ontslag Reïntegratie Bemiddeling / mediation Pensioen Medezeggenschap Of voelt u zich gewoon ‘down’ gespeeld?

Neem vrijblijvend contact op. Mijn jarenlange ervaring in het arbeidsrecht staat borg voor een gedegen advies tegen een fatsoenlijk tarief.

Mr. Rienk van der Woude Schokkerspad 48 1081 KS Amsterdam

Tel: 020-642-5367 Fax: 020-642-5304 GSM: 06-51513748 [email protected]


Het bestuur van de KLM Bridgeclub nodigt alle leden uit om aanwezig te zijn bij de 61e Jaarvergadering op donderdag 16 april 2009 om 19.45 uur in het KLM Sportcentrum Agenda 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12

Opening door de voorzitter Ingekomen stukken en mededelingen Notulen van de 60e Jaarvergadering Jaarverslag penningmeester Verslag financiële Commissie Jaarverslag Technische Commissie donderdagafdeling Jaarverslag dinsdagafdeling Verkiezing Financiële Commissie Bestuursverkiezing Voortbestaan van de Vliegende Honneur Rondvraag Sluiting

Toelichting op de agenda De notulen van de 60e Jaarvergadering en het Jaarverslag van de penningmeester vindt u in deze Vliegende Honneur. ad. 8 In 2008 bestond de Financiële Commissie uit Hans van Dam en Eric Missotten met als reservelid Rob Konijn. Het bestuur stelt voor om voor 2009 Eric Missotten en Rob Konijn tot lid van de Commissie te benoemen en Marcel Baudert tot reservelid. Leden kunnen ook andere kandidaten voordragen. Wij verzoeken u dit voorafgaand aan de vergadering bij de secretaris te melden. ad. 9 Ingevolge de statuten treden af: Rick Jacobs en Sonja Reeders. Beiden zijn voor een nieuwe termijn van twee jaar herkiesbaar. Voor het voordragen van andere kandidaten geldt hetzelfde als bij punt 8.

ad. 10 Toen de Vliegende Honneur werd geïntroduceerd is afgesproken dat de exploitatie ervan kostenneutraal zou geschieden. De kosten voor omslag en drukwerk zouden gecompenseerd worden door advertentie-inkomsten. Zoals u in de Exploitatierekening 2008 kunt zien, vertegenwoordigt de Vliegende Honneur thans een kostenpost van € 496. Deze post is te wijten aan eenmalige extra kosten voor het drukken van de omslagen (voor zes nummers) en doordat het blad niet meer bij de KLM gedrukt kon worden. De reproductieafdeling is afgestoten, het drukwerk is daarna verzorgd door Sodexho tegen een commercieel tarief. Inmiddels is een afspraak gemaakt met de drukker van ’t Vliegertje (clubblad van KLM Tennisvereniging DVH), die gunstiger voorwaarden hanteert. Belangrijker is dat de opbrengst uit advertenties sterk terugloopt en dit laatste blijkt een trend te zijn. Om kostenneutraal te blijven moeten jaarlijks circa € 750 aan advertentie-inkomsten worden gegenereerd. Dit lijkt vooralsnog onhaalbaar. Een ander punt is dat de redactie en medewerkers van de Vliegende Honneur, een kleine groep mensen, heel veel werk aan het blad heeft. De inbreng van overige leden is verwaarloosbaar. Bovenstaande is voor het bestuur aanleiding om het voortbestaan van de Vliegende Honneur per 2010 ter discussie te stellen. ad. 11 Wij verzoeken u vragen voor de rondvraag zo mogelijk vooraf schriftelijk te stellen. Sonja Reeders Secretaris

Blijf op de hoogte via het Bridgedistrict Amsterdam. Via onze site kunt u naar de site van het Bridgedistrict Amsterdam navigeren. Bovenaan naast ‘competitie’ vindt u de keuze ‘District’. Hier wordt u op de hoogte gehouden van alle ontwikkelingen in onze regio. Ook kunt u zich abonneren op de nieuwsbrief, zodat u zeker weet dat u niets mist. Deze keer brengt men de nieuwe site 'Bridgevaria' onder de aandacht. Een leuke site met alles over bridge. Naast uitleg over veel voorkomende problemen, worden er ook puzzels en quizzes aangeboden. Surf eens langs!


Notulen van de 60e Jaarvergadering van de KLM Bridgeclub gehouden op 17 april 2008 1. Opening door de voorzitter

5. Verslag Financiële Commissie

Om 19.50 uur opent voorzitter Peter Leenards de vergadering. Er zijn 56 stemgerechtigde leden aanwezig, van 12 leden is bericht van verhindering ontvangen. De voorzitter heet allen welkom, met name de aanwezige ereleden Bep van Diem, Roel Vree en Bert de Bresser.

De Financiële Commissie bestond dit jaar uit Hans van Dam en George van Ouwerkerk. Zij hebben op 25 maart 2008 de financiële administratie van de club gecontroleerd. Zij verklaren dat de door de penningmeester opgemaakte Balans en Staat van Baten en Lasten over 2007 een juiste weergave zijn van de financiële positie van de vereniging. Zij stellen de Algemene Ledenvergadering voor het bestuur décharge te verlenen met dank voor het over 2007 gevoerde beleid. Henk Wouwenaar wordt geprezen voor de zeer ordentelijke financiële administratie. De vergadering gaat akkoord onder applaus.

2. Ingekomen stukken en mededelingen Van drie leden: Rita van Rooy, Hans van Dam en Peter Wielaard is een schriftelijke opmerking binnengekomen. Deze zullen behandeld worden bij punt 11: de rondvraag. Vertegenwoordigers van onze bridgeclub hebben in het afgelopen jaar deelgenomen aan het Amstelveense bedrijventoernooi. Of dit toernooi in 2008 ook gehouden zal worden is nog niet bekend, er is nog geen sponsor. De club heeft momenteel 176 leden. Op donderdag spelen 134 en op dinsdag 55 mensen. Helaas laat de dinsdag ten opzichte van verleden jaar (59 leden) wederom een teruggang zien. Het aantal KLM leden bedraagt 77, dat is circa 44%. Twee leden zijn in het afgelopen jaar overleden: Iet Felix en Jos Teenstra. De voorzitter vraagt de aanwezigen te gaan staan en hen een moment te gedenken. De club bestaat op 4 oktober 2008 zestig jaar. Dit jubileum zal uitbundig gevierd worden op zaterdag 18 oktober. De feestcommissie bestaat uit Margreet van Groningen en Bert de Bresser. Lid van Verdienste 2007 is geworden Annemarie Smit. Alleszins verdiend door de wijze waarop zij de wedstrijdleiding van de dinsdagafdeling heeft overgenomen. 3. Notulen van de 59e Jaarvergadering Henk van Kesteren vraagt zich af waar de afkorting KPVN (punt 9) voor staat: KLM Personeelsvereniging Nederland. Verder zijn er geen opmerkingen zodat de notulen worden vastgesteld met dank aan secretaris Sonja Reeders. 4. Jaarverslag penningmeester Het financiële verslag over 2007 is gepubliceerd in de Vliegende Honneur. Penningmeester Henk Wouwenaar vraagt of er vanuit de leden opmerkingen zijn. Jan Giltay wil graag weten hoe de post 'prijzen' zo laag kan zijn, gezien de prachtige prijzentafels bij kerst- en paasdrive. Deze post betreft alleen de bekers voor de winnaars van de competities en het aandenken voor het lid van verdienste. Verder zijn er geen vragen, maar wel een applaus voor het voortreffelijke werk van de penningmeester.


6. Jaarverslag Technische Commissie donderdag Rick Jacobs, bestuurslid/voorzitter van de TC krijgt het woord. Op donderdag spelen 64 paren. 22 paren in de A-lijn en 21 paren in de B- en de C-lijn. Dat betekent dat we zo goed als vol zijn, daarom kunnen voorlopig geen paren van de wachtlijst worden toegelaten. Kampioenen 2006-2007 zijn geworden Eric Missotten en Theo Schakel. De Tom Smit-beker voor slemkampioenen gaat naar Marjan Weijne en Hans Abspoel. 7. Jaarverslag dinsdagafdeling Betty de Jong, bestuurslid namens de dinsdag, doet verslag. Van origine is de dinsdagafdeling opgericht t.b.v. gepensioneerde KLM-ers. Inmiddels zijn velen hiervan helaas overleden of niet meer in staat de club te bezoeken. Om het bestaansrecht te rechtvaardigen dient de dinsdagafdeling dus leden van buiten aan te trekken. Dit lukt slechts matig. Gemiddeld spelen er 24 paren, verdeeld over een A- en een Blijn. Er worden zes rondes gespeeld van vijf zittingen. Dit levert samen met in totaal vijf speciale drives 35 speelmiddagen op. Annemarie Smit, die het technische gedeelte beheert is welverdiend Lid van Verdienste geworden. De kerst- en de paasdrive waren weer heel gezellig en zijn goed verlopen. Wederom waren bij de competitie 2006-2007 Mieke Benninga en Elfi Gumbmann kampioen. Alle activiteiten kunnen natuurlijk alleen goed verlopen door de inzet van vrijwilligers. Betty dankt iedereen die heeft meegewerkt om dit seizoen goed te laten verlopen en rekent weer op ze voor het volgend seizoen. 8. Verkiezing Financiële Commissie Het bestuur stelt voor Hans van Dam en Eric Missotten te benoemen tot lid van de commissie en Rob Konijn tot reservelid. Er zijn geen andere kandidaten voorgedragen, zodat zij bij deze zijn benoemd.

9. Bestuursverkiezing Aftredende bestuursleden: Peter Leenards, Henk Wouwenaar en Betty de Jong zijn herkiesbaar voor een nieuwe termijn van twee jaar. Ook hier zijn geen andere kandidaten voorgedragen, zodat hun benoeming een feit is. 10. Open agendapunten Wordt gecombineerd met punt 11. 11. Rondvraag Rita van Rooy heeft twee schriftelijke vragen ingediend. De eerste betreft het belang van de aanschaf door de bridgeclub van een defibrillator. De voorzitter deelt die mening en kan melden dat het KLM Sportcentrum recentelijk tot aanschaf is overgegaan. Het apparaat bevindt zich in het kantoor van de beheerder en de medewerkers hebben instructies voor het gebruik ervan gekregen. De tweede vraag betreft het aantal lijnen. Thans spelen wij in drie lijnen, vier lijnen zouden wat meer beweging tussen de lijnen kunnen bewerkstelligen. Rick Jacobs antwoordt: als we met de huidige 64 paren in vier lijnen zouden spelen levert dat 16 paren per lijn op. Het opkomstpercentage bedraagt ca. 80%. Dat betekent spelen met gemiddeld 13 paren per lijn, met het risico dat er soms maar 9, 10 of 11 paren in een lijn spelen. Dat is erg weinig. Ook is bij een kleinere lijn de kans veel groter iedere week tegen dezelfde paren te moeten spelen. Een ander nadeel is dat de logica in de zaalindeling noodgedwongen verdwijnt. Om wat meer beweging in de lijnen te bewerkstelligen is het een idee om meer paren dan de huidige drie te laten promoveren/ degraderen, bijvoorbeeld vijf paren. Na enige discussie is de conclusie dat om de sterkte in de lijnen constant te houden de voorkeur uitgaat naar de huidige regel van promotie/ degradatie voor drie paren. Hans van Dam stelt de huidige absentieregeling aan de orde. Hij ondergaat de 45% regeling bij afwezigheid als een straf evenals de maximale score van 52% bij spelen met een gelegenheidspartner. Rick antwoordt: de regeling bij afwezigheid is altijd een compromis. Het toekennen van je eigen gemiddelde als je een keer niet kunt komen is in principe geen bezwaar, maar wat te doen als je twee of meer keren afwezig bent? Het is inmiddels wel vaste regel dat een paar dat minder dan drie keer in een ronde heeft kunnen komen, niet kan degraderen. Diverse voors en tegens passeren de revue, maar de meerderheid opteert uiteindelijk voor de 45% regeling bij afwezigheid van het gehele paar. Is er een combi-paar dan wordt de bovengrens met ingang van de komende wintercompetitie verschoven van 52% naar 54%. Peter Wielaard heeft twee schriftelijke vragen ingediend. Ten eerste vraagt hij, naar aanleiding van het overlijden van Jos Teenstra of het niet mogelijk is om alle leden waarvan het e-mailadres bekend is direct na ontvangst van een overlijdensbericht per mail op de hoogte te stellen. Met name is dit belangrijk als de uitvaartplechtigheid voor de volgende

speelavond/-middag plaatsvindt en tijdens de zomerperiode. Een prima idee, dat gaan we in de toekomst doen. De tweede vraag gaat over de sluitingstijd van de avonden. Peter zou deze graag uiterlijk om 22.30 uur zien in verband met de hoge leeftijd van een groot aantal leden. Hij stelt o.a. voor om de aanvangstijd op exact 19.30 te stellen. Op zich heeft de TC daar geen probleem mee, maar er zijn nog altijd flink wat leden die deelnemen aan het arbeidsproces (inclusief file bij het naar huis gaan). Rick voorziet voor deze laatste groep problemen. Thans is de aanvangstijd 19.45. Het zou enorm helpen als iedereen op tijd aanwezig is, d.w. z. voor 19.40 uur. Ook het afmelden als je niet komt en het laten weten als je na enige tijd weer komt spelen is van essentieel belang als we op tijd willen beginnen. Het komt dus vooral aan op discipline bij de leden! Als tweede optie geeft Peter het laten vervallen van de 10 minuten pauze na ronde drie. Het bestuur stelt zich op het standpunt dat, al is roken in het gebouw straks niet meer toegestaan, de rokers in de gelegenheid moeten worden gesteld in die pauze even naar buiten te gaan. De derde optie: het spelen van vijf i.p.v. zes rondes is competitietechnisch onmogelijk. Met andere woorden: een sluitingstijd van 22.30 uur is onhaalbaar. Mieke Benninga denkt dat die oudere leden gewoon ’s middags even een dutje moeten doen of anders op de dinsdag moeten komen spelen. Zij maakt van de gelegenheid gebruik om Betty de Jong te complimenteren met de geweldige manier waarop zij het op de dinsdag als voorzitter doet. Roel Vree maakt zich zorgen over het feit dat Rick als meespelend arbiter zo vaak uit zijn spel wordt gehaald. Rick waardeert dit zeer, maar er zijn nu drie arbiters bijgekomen: Esther Steenkist, Annemarie Smit en Charles Valent. Alleen als er iets aan het bridgemate-systeem schort komt Rick in actie en daar heeft hij geen moeite mee. Door Levi vraagt hoe het in de toekomst met het roken zal gaan. In het gebouw is roken vanaf 1 juli verboden. Na de derde ronde is er een rookpauze van maximaal 10 minuten. Dit vraagt discipline van de rokers en er zal op gelet worden dat een ieder zich aan deze regel houdt. 12. Sluiting De voorzitter dankt alle aanwezigen voor hun komst en bijdragen. De leden maken de club. Dit geldt in bijzondere mate voor de vele enthousiaste vrijwilligers. Het gaat dan om de TC dinsdag en donderdag, de materiaalcommissaris, makers van de Vliegende Honneur, arbiters, ledenattenties, afmeldingen en koppelingen, de Financiële Commissie, klaarleggers en opruimers, de verzorgers van de prijzentafels en de Jubileumcommissie. Voor deze vrijwilligers staat een fles wijn klaar. Om 21.10 sluit Peter de vergadering en nodigt de aanwezige leden uit om op kosten van de club een drankje te bestellen aan de bar.


Balans per 31 december 2008

31/12/2007

31/12/2008

Aktiva € Inventaris ( Bridgematesysteem) Geldmiddelen Vooruitbetaalde kosten

Totaal activa

€ 3030 21626 109

3030 12145 137

--------------24765 ========

--------------15312 ========

5971 3000 12000 1000 432 1172 1190 -------------24765 ========

7161 3000 2250 1000 125 981 795 -------------15312 ========

Passiva Algemene reserve Afschrijving Bridgemate Jubileumreserve Reserve computersysteem Vooruit ontv.advertentieopbrengst V.H. Nog te betalen kosten Winst Totaal passiva

Toelichting op balans. ⇒ ⇒ ⇒ ⇒

Wij hebben dit jaar een donatie van de KPVN van €.1250,-- mogen ontvangen. Hiervan is €.750,-- toegevoegd aan de 'Jubileumreserve' voor het 65-jarig bestaan en €.500,-- aan 'Reserve computersysteem'. De kosten van het jubileumfeest (€.12.366,-) zijn geheel uit de opgebouwde jubileumreserve gefinancierd. Van de geldmiddelen staat €.10.870,-- op de spaarrekening; Voorgesteld wordt de winst aan de reserve toe te voegen.

Toelichting op exploitatierekening ⇒ ⇒ ⇒ ⇒

Contributiebedrag is inclusief NBB bijdrage. Huurverhoging van 3% is ingecalculeerd. Er zal voor 2009 geen contributieverhoging plaatsvinden. Tot nu toe kon 'de Vliegende Honneur' kostenneutraal uitgegeven worden, maar door sterk verminderde advertentieinkomsten en hogere kosten van het drukwerk hebben wij dit jaar een negatief resultaat van €.496,-- moeten boeken.


Exploitatierekening 2008

€ budget 2008

€ resultaat 2008

€ budget 2009

Baten Contributies Donaties Rente

14500

14300

400

14732 14 690

Totaal Baten

14900

15436

14500

4900

4702

4900

3200 350 ------------3550

3015 290 ----------------3305

3200 325 -------------3525

1000 1900 2000 ------------4900

1345 1724 1866 -----------------4935

1100 1900 1000 --------------4000

300

312

400

0 175 150 300 400 ------------1025

496 175 70 255 391 ------------1387

400 175 100 300 400 -------------1375

14675

14641

14200

225

795

300

200

Lasten Huur NBB Contributies Meesterpunten Totaal NBB Evenementen Paasdrive Kerstdrive Jubileumfondsreservering Totaal evenementen

Spelmateriaal+onderhoud bridgemate+verzekering

Diversen Expl Vliegende Honneur Bestuurkosten Prijzen Administratie- en bankkosten Kosten voor leden Totaal diversen Totaal exploitatielasten exploitatieresultaat


Op de Klapstoel van Abspoel

K

Kathrin Sillem

athrin wordt geboren op 7 augustus 1962 in Mexico en groeit op als een vrolijk en levenslustig meisje. Haar vader solliciteert in 1957 bij de KLM in Frankfurt en wil uitgezonden worden. Hij is enig kind, zijn ouders zijn overleden en hij wil wat van de wereld zien. Ook Kathrins moeder, Elfi Gumbmann, komt uit Frankfurt. Kathrins ouders trouwen in 1959 en gaan als jong getrouwd stel naar Mexico-stad, waar Kathrins vader een baan bij de KLM heeft gekregen. Haar moeder is secretaresse, spreekt wel Engels maar geen Spaans. In Mexico werkt ze niet, want drie jaar na hun trouwen wordt Kathrin geboren en weer anderhalf jaar later haar broer Peter.

Op school spreekt men Spaans en Duits. Geschiedenis krijgt ze in het Duits, aardrijkskunde in het Spaans. Kathrin vertelt: 'De kaart van Colombia kon ik uit m'n hoofd tekenen. En ik wist precies hoeveel kilometer grens er was tussen Colombia en Peru, maar ook tussen Colombia en Ecuador en dat kon ik allemaal in het Spaans vertellen.' Via de KLM worden haar ouders lid van de Country Club de Bogotá, een soort 'Club-Med'. Je kunt daar zwemmen, paardrijden, tennissen, golfen, kortom alles, een luxe leventje dus. Kathrin golft, tennist en zwemt veel, terwijl Peter goed is in paardrijden. Kathrin: 't Was een heerlijk leventje. Pa en ma vonden ons wel een beetje verwende snotapen. Want we bestelden, net als de andere kinderen, cola en tosti's aan de bar en betaalden met onze handtekening op de bon. Toen pa al die rekeningen kreeg, werd hij boos en legde onze consumpties aan banden.' Naar Holland

Pa maakt lange dagen, maar in de weekenden is er tijd voor spelletjes. Er is personeel, zodat haar moeder regelmatig kan gaan bridgen bij anderen: oppas is altijd geregeld. Mexico-stad is een grote, vieze stad, maar het gezin woont in een prettige buurt. De straat waar ze wonen is veilig, doodlopend met een poort die op slot kan. Kinderen spelen er graag. Een Mexicaans echtpaar fungeert als 'poortwachter'. Daar gaan de kinderen vaak heen en krijgen dan Tortilla's met zout, een soort maïskoeken, héérlijk. Na drie jaar Kindergarten gaat Kathrin naar de Duits/ Spaanse lagere school. Ze doet er de eerste klas, daarna verhuist het gezin naar Colombia. Als jong meisje zit ze op ballet, haar grote passie in die tijd. Maar als ze tien is, krijgt ze botmergontsteking aan haar enkel. Op spitzen dansen is er dan niet meer bij. In Colombia gaat ze naar het Collegio Andino, een combinatie van lagere en middelbare school. Bogotá is onveilig en Kathrin mag er niet alleen over straat. De school is dan ook één groot complex met een hoge muur rondom en ze reist met een speciale bus van school naar huis. Kathrins aanleg voor talen wordt in Colombia wel gestimuleerd. Haar ouders spreken thuis Duits, op straat en met het huispersoneel spreekt ze Spaans.


In Bogotá moeten Kathrin en Peter vanwege de veiligheid altijd per auto gehaald en gebracht worden. Met de lokale Colombiaanse bevolking hebben ze dan ook nauwelijks contact. Ze gaan voornamelijk om met kinderen uit hun straat en met kinderen die ze via de Country Club kennen. Dat geeft een verwrongen beeld van de werkelijkheid, want de doorsnee Colombiaan komt Kathrin niet tegen. Haar ouders vinden dit niet wenselijk voor opgroeiende kinderen, dus in 1975 vraagt haar vader overplaatsing aan naar de KLM in Amstelveen. Hoe leerde je Nederlands? Kathrin: 'Omdat mijn vader in Bogotá voor een Hollands bedrijf werkte, hadden we daar contact met andere Nederlanders. We vierden er bijvoorbeeld Sinterklaas in de lokale Nederlandse gemeenschap.' Kathrin is 12 jaar als ze begint op het Casimir Lyceum in Amstelveen. Had je het daar naar je zin? Kathrin: 'Het eerste jaar was geen pretje. Dat was een van de moeilijkste periodes in mijn leven. Ik kwam hier in maart aan en had een forse achterstand met Nederlands. Verder moest ik een jaar Frans inhalen. En ik werd tevens bijgespijkerd in wiskunde. Mijn ouders zeiden dat ik die eerste klas best over mocht doen, maar ik ben heel ambitieus. Dus zette ik mijn tanden erin en heb die zomervakantie met bijles een heel jaar Frans ingehaald. Ik kreeg tevens bijles wiskunde. Mijn klasgenoten vonden mij een vreemde snuiter, want ik was een schooluniform gewend. Daarom vonden ze mijn kleding stijfjes en soms ronduit maf. Ik was ook nog eens klein van stuk en sprak met een raar accent. Kortom, in het begin werd ik flink gepest en dat was een akelige tijd.' Naar het gymnasium Op aanraden van de conrector gaat ze naar het gymnasium. Hij vindt dat voor Kathrin een iets meer beschermde omgeving. Aanvankelijk wil ze helemaal niet, maar uiteindelijk

gaat ze toch. Want ze is geen opstandige puber, maar een lief, gezeglijk kind. In de tweede klas moet ze nog steeds wennen, maar vanaf de derde heeft ze veel plezier in het schoolleven. Ze is de jongste van haar jaar, maar slaagt er toch in vriendinnen voor het leven te maken. Ze doet aan toneel, zit in de leerlingenraad en in de redactie van de schoolkrant. Ze haalt steeds voldoendes, maar geen overdreven goede cijfers. Talen gaan haar beter af dan de exacte vakken. Naast school heeft ze eventjes gekorfbald, maar teamsport trekt haar niet. Kathrin legt uit: 'Ik kan goed omgaan met mensen. Men vindt mij iemand die mensen met elkaar verbindt. Maar uiteindelijk ben ik een Einzelgänger. Dat blijkt ook uit mijn passie voor hardlopen, al zo'n 20 jaar. Volgende week doe ik mee aan de kwart marathon van Egmond en de week daarop loop ik een halve marathon. Voor mij is hardlopen een vorm van meditatie: je wordt er rustig en ontspannen van.'

En zo geeft Kathrin, net 18 jaar oud, zich op voor de studie sinologie in Leiden. Ze wordt geen lid van een studentenvereniging, dat vindt ze niet meer van deze tijd. Ook is haar verteld, dat het een zware studie is, waar je je volledig op dient te richten. Maar ze doet toch het nodige ernaast en heeft er ook bijna steeds een baantje bij. Na de eerste zes weken betrekt ze een kamer in het centrum van Leiden. In het begin is ze tamelijk alleen, maar via de universiteit maakt ze al snel zo'n vier, vijf vriendinnen. Voor de studie zelf beschikt Kathrin over een reeks kaartenbakken met Chinese 'karakters', die ze uit het hoofd moet leren. Kathrin: 'En dat is behoorlijk frustrerend, want vrij snel vergeet je ze ook weer, zelfs als je jong bent. Immers, alles wat je niet direct toepast, zakt weg.' Die bakken met kleine kaartjes met daarop de Chinese tekens heeft Kathrin nog steeds.

Chinees leren: eerst de theorie

Ze haalt de studie, die officieel zes jaar duurt, in acht jaar, mede omdat ze in 1983 een tijdje in Taiwan verblijft om Chinees in de praktijk te leren. En tevens om te ervaren hoe het is om in zo'n land te leven. Immers, als je de taal van een land écht wilt leren spreken, moet je er naar toe. Ze woont bij een Taiwanese hospita en volgt een talencursus voor buitenlanders. Die hospita spreekt alleen maar Chinees, maar toch begrijpen zij elkaar goed. Kathrin: 'Op dit moment is mijn kennis van het Chinees weggezakt. Maar die komt vast weer boven, zodra ik naar China of Taiwan terugga. En het leuke is: ik geef nu Chinees aan 5VWOleerlingen op de school waar ik werk. Bovendien ga ik komende zomer mijn Chinees opfrissen in Sjanghai.' Ze heeft in Taiwan af en toe last van heimwee. Ze raakt wel bevriend met studenten uit Europa en Amerika, maar het gemis van familie en vrienden thuis blijft. Na een jaar in Taiwan en na een rondreis gemaakt te hebben door China keert ze met een vriendin via de Trans-Siberië Express terug. Ze pakt haar studie weer op, maar met tegenzin. Want ze heeft gemerkt, hoe bepalend je eigen cultuur is voor je welzijn. Kathrin: 'Ik voelde mij niet echt thuis in Taiwan. En naarmate ik er langer zat, werd dat sterker. Ik voelde geen verbondenheid met dat land, wat ik bijvoorbeeld wel heb met landen in Latijns-Amerika. Ook voelde ik me teleurgesteld in de aard der Chinezen. Die leken me altijd beleefd en hoffelijk en dat is ook zo, als ze je kennen. Maar op straat heerst er volstrekte chaos. Ze zijn onwellevend in het verkeer en ook tegen buitenlanders, soms op het onbeschofte af. En ze spuwen veel op de grond, smerig, brr.' Kathrin rilt even bij de gedachte. Nee, ze is bepaald niet weg van de omgangsvormen aldaar en zoekt, ietwat gedesillusioneerd, naar nieuwe motivatie voor haar studie. Uiteindelijk kiest ze voor de managementvariant, een nieuwe richting in de sinologie. Ze gaat nu ook juridische vakken volgen in Leiden en bedrijfseconomische aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam.

Ze haalt het eindexamen binnen de gestelde tijd en gaat naar de gebruikelijke examenfeestjes. Ze is af en toe wel verliefd, maar nooit serieus. Ze wil gaan studeren. Haar vader is in 1979 voor het eerst in China geweest. Bij terugkomst is hij heel enthousiast over dat land, net in de periode dat Kathrin zit te bedenken wat ze zal gaan studeren. Chinees is een exotische taal en dat trekt haar wel. Ze overweegt ook een studie Spaans, maar vindt Chinees eigenlijk veel interessanter. Ook de grote Chinese filosofen trekken haar aan.

Vliegen naar Taiwan en per spoor via Siberië terug

(Vervolg op pagina 16)


(Vervolg van pagina 15)

Aan de slag In 1988 studeert ze af en de wereld ligt voor haar open, lijkt het. In die tijd gaat het echter minder goed met onze economie. Pas afgestudeerden denken wel dat iedereen op hen zit te wachten, maar dat is niet zo in die jaren. Banen zijn moeilijk te krijgen, zeker na een studie als die van Kathrin. Ze beproeft haar geluk bij Shell, maar dat lukt uiteindelijk niet. Wat nu? Ze is inmiddels 26 en, zoals gezegd, de banen liggen niet voor het oprapen. Ze haalt haar typediploma en via een uitzendbureau komt ze in 1989 als secretaresse bij Hoechst Holland op de afdeling personeelszaken. Dat blijkt een harde leerschool. Want in die tijd is Kathrin nog een tikje eigenwijs en ze krijgt een ervaren bazin die ongevraagd 'meedenken' van een nieuweling bepaald niet op prijs stelt. Dus moet Kathrin heel erg inbinden. Af en toe komt ze zelfs huilend thuis na weer een heftige confrontatie met haar leidinggevende. Kortom, een leerzame tijd. Maar Kathrin leert wel 'slikken' en dat is op zich niet verkeerd. 'Reorganisaties' op het werk en privé Na de nodige bijscholing komt ze via interne sollicitaties uiteindelijk terecht op Corporate Communicatie en brengt het daar tot communicatiemanager. Tevens is ze medewoordvoerder voor de pers en moet regelmatig naar Frankfurt voor overleg op het hoofdkantoor aldaar.

Ze werkt bij Hoechst tot dit bedrijf in 1997 wordt gereorganiseerd. Talloze medewerkers worden ontslagen, waaronder Kathrin. Gelukkig is ze dan pas 35, dus een nieuwe baan moet wel lukken. Ze krijgt een vertrekregeling aangeboden en tevens begeleiding naar een volgende functie. Haar jongste zoon Albert is dan net geboren, dus eigenlijk komt het wel goed uit. Kathrin is in '92 getrouwd en ze is altijd blijven werken. Hoe heb je Henk, je man, leren kennen? Kathrin: 'Via een gemeenschappelijke vriendin in Den Haag. Daar hebben we elkaar voor het eerst ontmoet en sloeg de vonk meteen over.' Had je daarvoor al verkering gehad? Kathrin: 'Nee, hij was de eerste, ware liefde. Ik had natuurlijk al wel wat vriendjes gehad, maar dat was nooit echt serieus. In 1993 wordt Robert geboren en in 1996 Albert. Henk is makelaar in bedrijfsonroerend goed. We werken allebei en dat is best een druk bestaan,' besluit ze lachend. Na Hoechst komt ze binnen een jaar via een bureau bij Fortis Investments terecht. Daarna wordt ze in 1998 Hoofd Externe Communicatie bij MeesPierson op het Rokin. Lukte dat wel, leidinggeven? Kathrin: 'Ja, dat ging redelijk goed. Ik heb leiding gegeven aan een groepje van zes man bij MeesPierson. En bij Hoechst had ik ook al leiding gegeven aan kleine groepjes mensen, dus enige ervaring had ik al.' Maar er komen wéér reorganisaties en die gaan duidelijk ten koste van de werksfeer. En hoewel ze nieuwe verantwoordelijkheden heeft gekregen, heeft ze er steeds minder zin in. In 2002 wordt ze 40 en gunt zich eens de tijd om na te denken: blijf ik dit doen tot mijn pensioen of ga ik iets anders zoeken?

Schoonheidssalon Gezichts- en lichaamsbehandeling Acné-harsbehandeling Aroma-therapie

CECILIA

Dep. Imedeen Pedicure Dr. R.A. Eckstein Bio cosmetic De Vliegende Honneur 4 16

Behandeling volgens afspraak Gaasterland 13, Amstelveen Tel. 020 - 6433962

Jongen, hijs jij je broek eens op

Kathrin: 'Ik maakte ook heel vervelende dingen mee. Bazen met de mond vol over 'aandeelhouderswaarde' en 'klantenbelang' dachten uitsluitend aan de waarde van hun eigen opties. Ook voelde ik dat er met mij gesold werd, want opeens werd er iemand boven me geplaatst. En op een goeie dag zei ik tegen mezelf: ik trek dit niet meer. En ik nam ontslag.' Voor de klas Kathrin: 'Toen ik weg was bij Fortis heb ik een paar maanden thuis gezeten. Ik was even 'opgebrand' en moest pas op de plaats te maken. Henk en ik konden daar toen samen goed over praten, hoewel hij het best wel riskant vond dat ik gestopt was: een heel inkomen viel weg. Op zich was dat waar, maar ik vond mezelf nog jong genoeg om een nieuwe overstap te maken.' Via een website komt ze op het idee in het onderwijs te gaan. In no time is ze lerares Duits op een middelbare school: het Alkwin College in Uithoorn. Kathrin: 'Zo werd ik in 2002 meteen in het diepe gegooid. Ik vond het doodeng, het zweet stond in mijn handen. Qua stof was het geen probleem en orde houden ging redelijk goed. Maar ik heb nog nooit zo hard gewerkt als nu ik voor de klas sta. Want hoe je je voelt en wat je doet, wordt voor de klas als het ware 'uitvergroot'. Dus als je er zin in hebt en goed voorbereid bent, verloopt alles prima. Maar ja, iedereen slaapt wel eens beroerd. En als je dan niet goed en helder voor de klas staat, krijg je dat van de klas dubbel en dwars terug. Je lesuur wordt dan een complete ramp. Als ik op kantoor een mindere dag had, verstopte ik me in een kamertje. Achter een PC en met de deur op een kier straalde ik dan uit: vandaag heb ik er even geen zin in. Maar in de klas kun je je niet verstoppen, je moet er altijd staan.'

Er zijn ook verschillen tussen docenten. Kathrin: 'Vooral jongere leerkrachten worden graag aardig gevonden, veel meer dan iemand van mijn leeftijd. Mijn houding is: ik ben je vriendin niet, ik ben je lerares en je moet het er maar mee doen. Ik heb ook geen behoefte aan tutoyeren. Doen sommigen dat toch dan laat ik dat zo, zolang het niet denigrerend wordt. Anders ontstaat er een machtsstrijd die geen zin heeft.' Stuur je wel eens kinderen de les uit en gáán ze dan ook? Kathrin: 'Ja hoor, altijd. Behalve één keer. Dat betrof een jongen met autoriteitsproblemen, zo bleek naderhand. Op een dag boog hij in de klas voorover, je zag zijn onderbroek en ik zei, jongen, hijs jij je broek eens op. De jongen weigerde. Ik zei dat ik het onbehoorlijk vond en er last van had. Hij weigerde weer. Toen gaf ik hem de keus: of je hijst hem op, of je gaat eruit. Maar hij deed geen van tweeën. Nou, daar sta je dan als leerkracht. En alle andere kinderen in de klas vonden het prachtig: dat was puur theater, vlak voor hun neus. Die gingen er eens goed voor zitten, benieuwd hoe dit zou aflopen. En gaven ook commentaar: nou mevrouw, dat is echt belachelijk, wat u nu zegt. Waarom moet hij nou zijn broek ophijsen?' Kathrin gaat verder: 'Ik rondde het af, door te zeggen dat hij nu hoe dan ook een probleem had. Na de les voegde ik daaraan toe dat ik dit incident ging melden bij de leiding en dat hij mijn lessen niet meer in mocht. En zo geschiedde. Maar de klas reageerde afwijzend: dat is toch belachelijk, mevrouw, hij deed toch heel normaal? Ik zei dat het voor hem misschien normaal was, maar dat ik daar anders over denk. Een tijdje mokte de klas nog na, daarna ebde het weg. Er lopen trouwens ook meisjes rond met zúlke décolleté's. Dat vinden vooral mannelijke collega's niet altijd prettig. Als je daar last van hebt, mag je daar iets van zeggen, vind ik.' Achteraf heeft ze begrepen dat je beter apart met zo'n leerling kunt praten. Kathrin: 'Zo leer je elke keer weer. Kinderen hebben een enorm rechtvaardigheidsgevoel en dat is oprecht. Daar moet je niet tegenin gaan, anders krijg je de hele klas tegen je. Ik vind het dan ook vervelend, als men zegt dat de jeugd van tegenwoordig niet deugt. Dat is gewoon niet waar. De kinderen van nu zijn vaak bijdehand en hebben soms andere normen en waarden, maar ze zijn zeker niet slecht! Als docent mag je trouwens ook best wel eens je zwakke zijde tonen. Als je iemand onterecht hebt weggestuurd en je biedt die leerling voor het front van de klas je verontschuldigingen aan, dan wordt dat erg gewaardeerd.' Doceren is leuk, coachen ook Er gebeuren op school natuurlijk ook grappige dingen. Kathrin geeft een voorbeeld: 'Op onze bridgeclub hoor ik bij de jongeren, nietwaar? Maar mijn leerlingen op school zien dat anders. Op vrijdagmiddag 5 december jl. had ik het laatste lesuur van die dag. De klas roept, ach mevrouw, gaat die les nou echt door? Ik zei: ja, natuurlijk, het staat toch gewoon in het rooster? (Vervolg op pagina 18)


(Vervolg van pagina 17)

De klas: ach mevrouw, toe nou, u wilt toch ook Sinterklaas vieren met uw kleinkinderen?' Kathrin, opnieuw lachend bij de herinnering: 'Ik vond dat echt hilarisch. Maar ja, ik heb al wat grijze haren en verf ze niet, dus dan ben je oud in hun ogen.' Als personal coach begeleidt ze daarnaast collega's. Dat zijn zowel beginnende docenten als ervaren krachten die nieuwe inspiratie nodig hebben. Ze volgt daar ook een opleiding voor en mag zich over een jaar officieel 'coach in het onderwijs' noemen. Kathrin: 'Het is leuk en alles wat je hiervoor hebt gedaan, telt natuurlijk mee.

Neem je wel eens uitgebreid vakantie? Kathrin: 'Vakanties vind ik niet zo belangrijk. Ik vind het natuurlijk wel fijn om vrije tijd te hebben, maar ik heb niet zo de behoefte om steeds maar weg te gaan. Misschien omdat ik al veel van de wereld heb mogen zien. Maar we zijn bijvoorbeeld wél afgelopen Kerst met het gezin lekker naar Zuid Frankrijk geweest, om hier even al het gedoe rond de feestdagen te ontlopen. Maar verre reizen, nee dat hoeft voor mij niet zonodig. Een belangrijke hobby: hardlopen! Het kwam al ter sprake en Kathrin doet dat twee à drie keer per week en nu met een nieuwe gadget: een i-pod, gecombineerd met een chip in je schoen. Deze houdt bij wanneer je gelopen hebt, hoeveel en hoe hard. Kathrin: 'Dat vind ik erg leuk. Ik hoef geen records te breken, maar ik wil vooral meedoen. Zo loop ik iedere zondag met een groepje hardlopers. Dat is prettig, want je ontmoet anderen en wisselt ervaringen uit. Verder is het een sport voor Einzelgänger, zoals ik. Nog een hobby: naast zingen heeft ze een passie voor dansen. Alles wat met dansen te maken heeft vindt ze leuk, maar met name flamenco en buikdansen. Idee voor ons volgende lustrum? Kathrin: 'Buikdansen niet, maar flamenco zou kunnen. Dan mag ik eerst wel eens gaan oefenen. Ik zit niet op een club, wel op les in Amstelveen. Nee, niet samen met Henk, want beide dansvormen zijn heel individueel.' Bridge

Ook heeft de schoolleiding me gevraagd hen te adviseren inzake de interne communicatie. En tevens om mee te denken over 'omgaan met veranderingen'. Kortom, voor ik het wist zit ik weer helemaal in die organisatiehoek en geef ik minder lessen.' Vakanties, hobby's en de kunst van het 'nee' zeggen Ze vertelt verder: 'Ja, het onderwijs wordt behoorlijk onderschat, het is een heel zwaar beroep. Zelf ben ik nog steeds heel gedreven, maar ik wil nu ook wel eens een jaartje wat minder. Dus ga ik het komend schooljaar eens wat vaker 'nee' zeggen. Dat is niet altijd gemakkelijk, want je voelt je immers gevleid als men je ergens voor vraagt. Laatst hoorde ik een citaat en dat vond ik gewéldig: hou je van jezelf? Zo ja, dan moet je ook 'nee' kunnen zeggen. Met 'nee' zeggen verlies je weinig, veel minder dan je denkt. Het kan heel heilzaam zijn.'


Hoe begon het? 'Mijn ouders speelden al bridge toen ik heel klein was. En we deden in ons gezin allerlei spelletjes, óók met kaarten. En naarmate ik ouder werd, zag ik hoe enthousiast mijn moeder is over bridge. Zij en ik kunnen erg goed met elkaar overweg en hebben vaak veel plezier. Een paar jaar geleden vroeg ze me om samen te beginnen bij de KLM. Ik hield dat af, want daar had ik geen tijd voor, meende ik. Maar op een bepaald moment dacht ik: hoezo geen tijd, straks kan het misschien niet meer en dat zou ik toch heel jammer vinden. Dus zo'n drie jaar geleden zijn we samen begonnen.' Wil je vader niet met je moeder bridgen? Kathrin: 'Nee, hij vindt het prima zo. Hij wil ook niet meer spelen op een club, terwijl mijn moeder drie à vier keer per week aan het kaarten is.' Hoe heb jij leren bridgen? 'Door te kijken en te luisteren naar mijn moeder, de laatste drie jaar echt serieus. Als mijn ouders vroeger thuis een bridgemiddag organiseerden keek ik wel eens mee. Inmiddels heb ik zelf boeken aangeschaft. Ik heb ook een schrift, waarin alle afspraken met mijn moeder staan. We zijn nu begonnen met de Multi en straks volgt de Muiderberg. Af en toe speel ik ook op de computer. Dus officieel les, nee dat heb ik nooit gehad. Maar ik heb het grote voordeel dat mijn moeder heel goed en secuur speelt en zo leer ik eigenlijk permanent. Ze wordt daarbij nooit kribbig of vervelend. Nou ja, als ik iets fout doe, zie ik dat ze daar soms moeite mee heeft. Maar ze wordt nooit boos of onaangenaam, want ze vindt het veel te leuk om met me te bridgen.'

Kathrin gaat verder: 'Het is ook een leuk ritueel. Want ik ga elke donderdag naar mijn ouders. Dan geniet ik daar elke keer van een heerlijk diner, terwijl Henk de jongens met braadworst en gebakken aardappels verwent. Daarna bridgen we bij de KLM en na afloop breng ik mijn moeder weer netjes terug.' Wil je later samen met Henk gaan spelen? Kathrin, aarzelend: 'Nou, dat weet ik niet hoor. Hij is niet echt geïnteresseerd in kaarten. En ik vind het trouwens ook niet nodig om alles met zijn tweeën te doen. Henk is erg sportief. Elke woensdag gaat hij roeien. Dan blijf ik thuis en eet met de kinderen. Samen bridgen op onze oude dag, nee, dat gaat waarschijnlijk niet lukken.' Maak je wel eens iets bijzonders mee aan de bridgetafel? 'Nou, soms dat de tegenstanders het met elkaar oneens zijn. Ik heb al geleerd dat je je daar vooral niet mee moet bemoeien. Maar verder echt iets schokkends aan tafel, nee dat niet.'

Hoe houd je het partnerschap goed? Kathrin, lachend: 'Dat gaat vanzelf. Soms legt mijn moeder teveel tegelijk uit. Bijvoorbeeld: als we de Multi gaan spelen, wil ze ook nieuwe afspraken maken over onze 2♣-opening en gaan we opeens ook anders signaleren. En dan zeg ik: Ho, stop eens even. Nu vertel je in je enthousiasme teveel. Het is voor jou allemaal gesneden koek, maar voor mij niet. Laten we het simpel houden, alleen dan gaat het goed.' En ze vervolgt: 'We 'zwabberen' heen en weer tussen de Ben de C-lijn en dat vind ik prima. Ik vind het trouwens ook heel gezellig in de C. En als je doorspeelt is er aan elke tafel nog voldoende tijd om gezellig bij te praten. Het bridgen zelf gaat nog niet echt goed, maar ik heb er meer plezier in dan ik had gedacht en dat is het belangrijkste.' Hans Abspoel

Hollandse Avond Entertainment, Live Zanger, Live DJ, Hollands Buffet, Onbeperkt drinken*

€ 29,50 p.p. Informeer bij onze receptie naar de data!! * keuze uit tapbier, fris en wijn


50 Procent...

J

Ik zei: 'Dick de koffers op de achterbank en naar huis'. Geen koffie gedronken onderweg, stel je voor dat die sleutel breekt!

aren geleden gingen Dicky (Schüler) en ik (Addy Hoogendijk ) naar een bridgeweekend in Olde Berkoop. Daar mijn auto in reparatie was en ik een leenauto had gingen we opgewekt en met een volle tank op weg. Onderweg koffie gedronken, Dicky met een moorkop en ik met een bal gehakt, kwamen we aan in het bridgehotel. Zaterdags waren we vrij en zijn we naar Leeuwarden geweest, leuk winkelen, terug binnendoor erg leuk en mooi! Zondagsmiddags was er een soort, High-tea! Maandagmorgen na het ontbijt koffer pakken en naar de auto, maar ik kon het slot niet openen, want de sleutel ging er niet in, nog eens geprobeerd, nee dus! Ik keek naar de sleutel en ik zeg tegen Dicky: 'De sleutel is krom'. Dicky liet ook haar vakkundige oog op de sleutel vallen en zei: 'Ja hij is krom'. Ik naar binnen en die meneer van het hotel ging met me mee, pakte een hamer en een blok hout, gaf een klap op de sleutel, ik durfde niet te kijken, en ja hoor de sleutel ging in het slot en de auto startte!

Thuis gekomen belde ik de garage en de chef zei: 'Klopt! Het gebeurt wel meer. Laat maar een nieuwe sleutel maken!' Dus ik naar de sleutelmaker. Vertel het hele verhaal. Hij keek me aan en zei: 'Gebeurt meer!' Ieder die ik van mijn kennissen het verhaal vertelde kon je horen denken: 'Ze wordt oud ze weet het niet zo best meer!' Een paar maanden later belde een vriendin me op en zei: 'Vanmorgen kon ik niet in mijn kantoor want mijn sleutel is krom. 'Gelukkig! Tot nu toe weet ik nog steeds niet hoe het kan. Wie helpt? Addy Hoogendijk

Renault Nieuwendijk b.v. Aalsmeer Uithoorn Amstelveen Hoofddorp Badhoevedorp

Zwarteweg 93 Zijdelweg 53 Traviatastraat 2 Parellaan 11 Jan van Gentstraat 162-166

www.renault-nieuwendijk.nl De Vliegende Honneur 4 20

Tel. 0297-383080 Tel. 0297-563044 Tel. 020-4263950 Tel. 023-5627604 Tel. 020-6594200

Kunt u nog zingen? Zing dan mee!

I

nternet brengt niet alleen de toekomst. Het is ook een geweldig middel om in het verleden te duiken. Kent u ze nog die liedjes uit het begin van de vorige eeuw? Naast een groot Nederlandstalig aanbod treft u ook uitgebreid buitenlands repertoire aan. Ga er voor zitten. De luidsprekers op volle sterkte en zingen maar!

www.bilitis.us/nederlandse/page1/ Hans Aussen


Een Paasverhaal

H

et is april en het Noorderplantsoen is weer tot leven gekomen. Na de sneeuwklokjes, krokussen en bosgeelster zijn nu de bomen aan de beurt. De wilgen zorgen voor geelgroene coulissen en de ijskraam heeft de plaats ingenomen van de hotdogkar. Om de verontreinigde vijvers te kunnen uitbaggeren heeft de gemeente alle begroeiing van de vijverkanten weggekapt. Er is geen enkel beschut plekje meer over voor de nesten van watervogels. Toch heeft het gevogelte de roep van de natuur gevolgd, want eieren liggen her en der voor het oprapen alsof het Pasen is. Een eendenkoppel heeft als eerste jonkies, 14 stuks maar liefst. Dat kan nooit goed gaan als ze geen dekking meer kunnen zoeken. Als ik 2 dagen later terugkom zijn het er nog maar 3, de rest is op. Als ze mij zien aankomen zwemmen ze enthousiast naar mij toe: pa, ma en 3 kleine kuikentjes. Een zwart kuikentje kan de anderen niet bijhouden als die achter het brood aangaan. Het is een heel sloom kuikentje, dat zal het niet lang meer maken ben ik bang. Terwijl de rest het brood naar binnen schrokt sabbelt het zwartje vruchteloos op een korstje. Hij is kleiner en magerder dan de rest en duidelijk veel zwakker. Als een ander eendenpaar erbij komt en er strijd om het brood ontstaat wordt hij lelijk gepikt door de indringers. Uiteindelijk gaan de eendenouders ervandoor met twee jonkies in hun kielzog. Het zwartje maakt geen aanstalten om er achteraan te zwemmen en de ouders schijnen ook geen boodschap meer aan hem te hebben. Suffig drijft hij wat tussen het gemaaide riet. Ik gooi wat brood vlak voor zijn snaveltje, maar hij reageert er niet op. Zacht piepend wacht hij zijn lot af. Dat lot zit even verderop al geïnteresseerd te kijken hoe of dit verder gaat: een rooie kater volgt al mijn bewegingen. Met een stokje probeer ik het kuikentje ertoe te bewegen om weer het ruime sop te kiezen, maar hij laat zich slechts willoos heen en weer duwen. Getver, wat moet ik nu. De ouders zijn nergens meer te bekennen. Hij is ten dode opgeschreven. Ik kan hem toch niet mee naar huis nemen? Het is allemaal de schuld van de gemeente. Ik probeer hem wat aan te moedigen, maar het enige teken van leven is een zwak gepiep. Als ie tenminste maar eens ophield met piepen, dan zou ie niet zo de aandacht van moordenaars trekken. Ik zit vreselijk te dubben, maar ik kan niets anders doen dan hem daar achterlaten. Spijtig neem ik afscheid, draai hem mijn rug toe en loop door. Een paar honderd meter verder kijk ik nog eens om. De kater zit met zijn poot naar het jonkie te hengelen. Ik ren terug en verjaag het rooie gevaar. Het zwartje kijkt De Vliegende Honneur 4 22

mij nietszeggend aan. 'Wat moet ik nou toch met jou?' zucht ik. Een zacht monotoon gepiep is het antwoord. Hij ziet er doordrenkt uit. Met veel moeite klimt hij op een aardkluit waar hij in slaap sukkelt. Ik pak hem beet en zet hem op een plekje iets verder van de waterkant af, hopelijk buiten bereik van kattenpoten. Ik aai hem even over zijn bolletje. Dan laat ik hem achter en loop verder, manhaftig een marsje fluitend. Aan het eind van de vijver zie ik ineens pa en ma met de twee kleintjes in het gras gezellig op een kluitje zitten. Ik bedenk me niet maar maak meteen rechtsomkeert. Ik ren terug naar de plaats waar ik het jong heb achtergelaten. Als ik hem oppak spartelt hij maar zwak tegen en ik voel zijn hartje bonzen. Met het piepende beestje in mijn hand zoek ik zijn familie weer op. Als ik dichterbij kom schieten de eenden schuw het water in en ze dreigen ervandoor te gaan. Ik weet niets anders te bedenken dan het jonkie van een afstand bruut tussen hen in het water te gooien, gevolgd door een lading brood. Ze keren om en pikken naar het brood. Als ik mij voldoende verwijderd heb klimmen ze weer op het gras. Ongeveer in de buurt van het jong dat zich met zijn laatste krachten op het droge heeft gehesen. Ik wil niet meer kijken. Ik wil het niet weten. Ik ga er als een haas vandoor. Op weg naar huis maak ik een grote omweg, om niet te hoeven zien hoe het afgelopen is. Het is vast goed afgelopen denk ik. Ik heb van alle commotie lekkere trek gekregen en bij 'Le Gourmand', de culinaire delicatessenzaak, koop ik onderweg een broodje met eendenfilet en pesto. Het is tenslotte Pasen. Margreet van Groningen

KLM Bridge-Golf Toernooi Er zijn plannen om in de zomer weer (al voor de achtste keer) een golfwedstrijd voor leden van onze bridgeclub te organiseren en wel op vrijdag 3 of 10 juli, waarschijnlijk op golfbaan 'de Hoge Dijk' in Abcoude. Om tijdig starttijden te kunnen vastleggen, moet bij benadering het aantal deelnemers bekend zijn. Daarom, als je in het bezit bent van GVB en je hebt zin om mee te doen, laat dit dan even aan mij weten. [email protected] of 020-6992239 Wellicht is het een goed idee om voor degenen die net in het bezit zijn van het GVB en er tegenop zien om op de grote baan te spelen een aparte wedstrijd op de (kortere) Abcoudebaan te organiseren. Ik hoor het wel. Henk Wouwenaar

A la Carte Wisselend 3, 4 en 5 gangen menu’s Evenementen en feestviering

Uw gastvrouw Karin Amsen Chefkok Peter ter Wee Wilhelminakade 39H 1421 AB Uithoorn Tel. 0297-560-900

Keuken geopend vanaf 17.00 uur Maandag en dinsdag gesloten Menu op www.lamusette.nl De Vliegende Honneur 4 23

Kerst 2008

Peter Leenards reikt de certificaten uit voor behaalde meesterpunten aan Yvonne Meijerink en Coby Kooistra.

Marja Baudert wordt bedankt voor het verzorgen van de prijzentafel.

José Dobber is benoemd als Lid van Verdienste 2008, voor haar inzet voor de Technische Commissie.


De Vliegende Honneur

Recommend Documents