De Vliegende Honneur. Inhoudsopgave. Colofon. 2. Van de voorzitter. 3. Iets van Iet. 4. Roel Vree 90 jaar

De Vliegende Honneur Jaargang 9, nummer 1

September 2005

Inhoudsopgave 2. Van de voorzitter 3. Iets van Iet 4. Roel Vree 90 jaar 5. Hoe bied en maak je 7 klaveren met slechts 9 punten? 6. Op de dinsdag 7. KLM Bridgeweekend in Wageningen 8. Bridgers slaan erop los 9. Roel Vree 90 jaar (2) 10. Afwezigheids- & Invallerregeling 11. Op de Klapstoel van Abspoel 15. In de keuken met… 16. Trouwen 17. Cor weet raad 18. La Femme Fatale 19. Recept van de Dag 20. Met Margreet naar Tibet 22. Normen & Waarden 23. Speelschema's

Colofon De Vliegende Honneur Uitgave van de KLM Bridgeclub verschijnt 3 x per jaar Bestuur: Peter Leenards Voorzitter Sonja Reeders Secretaris Henk Wouwenaar Penningmeester Rick Jacobs Technische Commissie Truus van Opzeeland Dinsdagafdeling Correspondentie adres: Ganzendiep 17 1423 DA Uithoorn Telefoon: 0297 - 565 997 Bankrekening: 30.05.73.391 t.n.v. KLM Bridgeclub Amstelveen ———————————————— Redactie: Hans Abspoel José Dobber Margreet van Groningen Ans Monsma Iet Govers Coördinator: Bert de Bresser Lay-out: Rick Jacobs Medewerkers: Marianne van Mouwerik Truus van Opzeeland Advertentie exploitatie: Bert de Bresser 020 - 4410323 [email protected] Redactie adres: José Dobber J. van Gasterenlaan 14 1187 SE Amstelveen E-Mail: [email protected] Web Site: Http://home.wanadoo.nl/klm.bridgeclub

24. Wie houdt er nou niet van een butler? De Vliegende Honneur 1

Van de voorzitter...

H

invalsysteem, zoals op de laatste jaarvergadering was afgesproken. Wat betreft het clubgebouw zijn roerige toestanden ontstaan. Het bestuur van de KPVN heeft een voorgenomen et winterseizoen 2005 gaat al weer beginnen, besluit voorgelegd om op termijn het gebouw te verlaten en met een maximaal aantal paren en ook weer nieuwe combihet tennispark te verkopen. Dit heeft geleid tot extra verganaties. deringen, diverse commissies en veel onrust. We zijn momenteel bezig om alle gebruikers van de bovenDe huldiging van de kampioenen van zomer en wintercompetitie zullen we, zoals gebruikelijk, tijdens de kerstdrive zalen te mobiliseren en zodoende te bereiken dat het sportdoen in een feestelijke aankleding. centrum met de zalen behouden blijven of dat er een alterJammer dat we ook dit jaar niet meedoen aan de district natief geboden kan worden. viertallen wedstrijden extern. Ligt dit aan het viertallen of Een verheugend bericht is daarentegen, dat ons erelid en willen we een aantal clubavonden niet missen. medeoprichter Roel Vree op 8 juli zijn 90e verjaardag gevierd heeft, met een receptie en borrel. Naast familie en Een commissie van drie is bezig met het afwezigheids- en kennissen, waren er ook veel bridgeclub leden aanwezig in huize de Poel, waar hij momenteel woont. Namens het bestuur wens ik u allen een heel goed, gezond en gezellig winterseiDit blad kwam tot stand dankzij zoen toe.

Dank aan onze Sponsors de medewerking van:

Don Panza Voor een etentje 'entre nous', of een partij met velen, gaat u naar Don Panza toe. Cecilia Door de jaren heen, wordt alles minder, voor iedereen. Cecilia, verzorging van top tot teen. H. Kooistra & Zn. Meester Schildersbedrijf. Edwin is weliswaar nog geen Grootmeester bridge, maar op het gebied van de schilderkunst is hij een echte vakman. Bishopsgate Personal Benefits Zekerheid voor uw bridgecontract kunnen zij u niet geven. Fierro, Argentijns Grill Restaurant. Hier weet u zeker wat voor vlees u in de kuip heeft, bij bridge is dat wat moeilijker. Wijnhandel Verhaar Voor een goed advies en de beste wijnen gaat u naar Wijnhandel Verhaar. Ketel Woninginrichting en verhuizingen. Alles onder één dak. Datalex Technologie uit de top van de hoogste lijn. Van Kouwen Met een Opel van Van Kouwen bent u altijd op tijd voor de eerste ronde. The TanningShop Een kleurtje halen doet u op de Amsterdamseweg 504 En u neemt meteen wat mee voor het bridgeplezier.

De Vliegende Honneur 2

Peter Leenards

Iets van Iet

O

p een mooie zomeravond was ik voor het eerst aanwezig bij de redactievergadering van DVH (het clubblad van de KLM Bridgeclub) en dus niet DVH van de tennisclub (dit clubblad heet overigens “het Vliegertje“). Mij werd de schone taak toebedeeld een pagina te vullen met onderwerpen die mij zeer aan het hart liggen en die voor de lezers van ons blad “DE PAGINA” moet worden waarnaar zij uitkijken. Omdat wij allemaal fervente bridgers zijn, wil ik als onderwerp voor dit nummer het edele bridgespel behandelen. Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, want ik hoef geen technische verhandeling te geven, daarvoor zijn er capabeler mensen in ons midden.

Ik ga u vertellen over onze familiebridgeclub, GoVeLaBeLu genaamd. Deze naam staat voor de twee eerste letters van onze achternamen. We zijn ontstaan in het jaar 1987 op mijn verjaardag. Om deze dag eens anders te vieren hebben we een bridgedrive gehouden met mijn bridgende familieleden (dat waren mijn moeder, mijn oudste broer en partner en mijn twee zussen met hun mannen) en goede vrienden. Ondertussen zijn er wat wijzigingen in de samenstelling gekomen, maar het plezier is gebleven. We komen drie à vier keer per jaar bij elkaar om beurten ten huize van het “gaststel“. Dit zijn altijd heel gezellige dagen waar iedereen zich op verheugt. Na de ontvangst met koffie met …., spelen we iedere keer weer in een andere samenstelling. Voor sommigen onder ons is het bridgen weliswaar een bijzaak, die komen meer voor de sociale contacten en de goede sfeer, maar toch wordt er serieus gebridged. We hebben prijzen en een echte trofee, die dan (tijdelijk) in de prijzenkast prijkt van degene die hem heeft gewonnen. Tijdens het diner wordt de uitslag bekend gemaakt en dat geeft altijd veel hilariteit. Tot nu toe hebben we ook al twee weekenden georganiseerd van vrijdag tot en met maandag. Dat zijn echte hoogtepunten geweest in het bestaan van on-

ze club. Die dagen wordt er gefeest, gedanst, gegeten (uitermate smakelijk) activiteiten ondernomen en uiteraard ook gebridged. Omdat er onder ons nog enigen zijn die aan het arbeidsproces deelnemen, zijn dit de dagen dat zij zich volledig kunnen ontspannen. Helaas hebben we ons weekend dit jaar moeten uitstellen omdat een van mijn zussen een chemokuur moet ondergaan en het onzeker is hoe zij zich eind augustus zal voelen. Maar van uitstel komt geen afstel; volgend jaar hopen we weer een GoVeLaBeLuweekend te organiseren. En zo mogelijk gaan we gewoon door met ons schema en komen we op zaterdag 27 augustus bij elkaar in Heteren. Tot de volgende keer. Iet Govers


Roel Vree 90 jaar

R

oel is erelid van onze bridgeclub. Ook is hij de laatste nog in leven zijnde oprichter van deze club. Bovendien is hij het oudste lid. Op de jaarvergadering is hij altijd degene die blijk geeft de statuten goed te kennen. Geen wonder trouwens, hij zat zelf jaren in het bestuur. Hij heeft heel wat bridgemaatjes gehad in de loop der jaren en hij bridget nog steeds met veel plezier. Hij zou het niet graag missen. Tot voor kort kwam hij nog altijd met eigen vervoer. De laatste tijd echter wordt hj gebracht en gehaald door zoon en schoonzoon. Dit voorjaar moest hij voor het eerst de ledenvergadering voorbij laten gaan wat hem zeer speet. Ik heb ongeveer de laatste 15 jaar samen met hem gespeeld,en met plezier. Misschien heb ik wel wat commentaar op hem gehad, maar ik beloof m'n leven te beteren. Roel, ik hoop nog een hele tijd met je samen te mogen bridgen. Je soms vervelende partner: Philip

WIJNHANDEL

VERHAAR

v.o.f.

Concessionaire van Georges Duboeuf Beaujolais Médot Champagne Vele jaargangen Mouton Rothschild, Lid van Club D&C v.d. Hooplaan 176 * 1185 GK Amstelveen * Tel. 020 641 26 01 * Fax 020 441 84 13 De Vliegende Honneur 4

Hoe bied en maak je 7 klaveren met slechts 9 punten?

M

isschien kunnen jullie je, uit eerdere edities van 'De Vliegende Honneur', nog herinneren, dat wij t.w. J & J (Joes en Jan) vorig jaar de zeer vererende uitnodiging hebben ontvangen om de zogenaamde BIT-trainingen (Bridge Intensief Trainingen) op 'Het Onstein' bij te wonen. Zoals jullie ongetwijfeld weten, wordt hier de semiprofessionele Nederlandse bridgetop getraind om deelname aan de Bermuda Bowl af te dwingen. Mede door onze 'mental coach' gaan onze persoonlijke ontwikkelingen dan ook razend snel. Binnen de kortst mogelijke tijd hebben wij onze deelcertificaten 'Boerenbridge' en 'Klaverjassen' gehaald. Sinds enkele weken mogen wij nu ook aan het bridgen deelnemen. Daarbij zijn we sparringpartners voor diverse topspelers, zoals o.a .Jan Jansma/Loek Verhees en Bauke Muller/Simon de Wijs (n.b. Berry Westra zijn we al ontgroeid). Een spelletje, dat wij een poosje geleden tegen Bauke (bijnaam: de professor) en Loek speelden wil ik jullie beslist niet onthouden. Zittend als Zuid kreeg ik de volgende hand: Zuid ♠ ♥ ♦ V B 10 9 x x x x ♣ A V 10 x x. Het biedverloop ging als volgt: Zuid (ik dus) opende, keurig volgens de regel van 2 en 3, preëmptief met 3 Ruiten. Na passen van West en Noord, bood Oost (Bauke Muller) 3 Sans Atout. Omdat wij reeds 16 nullen aan onze broek hadden gehad, dacht ik: 'Ik laat het kaas niet van mijn brood eten'. Ik bood dan ook als Zuid 4 klaveren. Aangezien Joes nog nooit zijn cursusboeken heeft ingezien en bovendien nogal overmoedig is, verhoogde hij als Noord naar 5 klaveren, waarna Bauke Muller (O) , met een sadistisch trekje op zijn gezicht, prompt 'Doublet' op tafel legde. Omdat ik het gevoel had, dat 5 klaveren heel slecht zou aflopen, corrigeerde ik naar 5 Ruiten. Opnieuw kreeg ik een doublet aan mijn broek. Omdat Joes steun in klaveren had aangegeven, begon ik te twijfelen en besloot, uiteraard volledig wetenschappelijk onderbouwd, toch maar naar 6 Klaveren te 'vluchten'. Tot mijn grote ontsteltenis verhoogde Joes (N) naar 7 Klaveren ! Uiteraard legde Bauke (O), onder een niet alleen sadistisch, maar ook meewarig trekje op zijn gezicht, 'Doublet' op tafel. Aangezien ik over Joes laatste actie nogal de pest in had (normaal heb ik dat nooit), besloot ik, ook al omdat we kwetsbaar waren, uit chagrijn te redoubleren. Na uitkomst door West met een kleine harten, kwam Joes (N), als dummy, met de volgende kaarten op tafel:

Noord ♠ 10 x x x ♥ 10 x x x x ♦ ♣ x x x x. Voorwaar een geniaal bod van Joes om met deze 'schitterende' hand 7 klaveren te bieden !!!!. Na aandachtig de kaarten te hebben bekeken, maakte ik, binnen 30 seconden, mijn speelplan op. Nou, zoals je van mij verwachten kunt, was het afspelen een 'eitje'. Na de harten uitkomst in de hand te hebben getroefd. Vervolgde ik met een kleine ruiten, die ik in Noord aftroefde. Oost speelde Ruiten Heer (!) bij. Vervolgens nam ik, via Noord, in klaveren een diepe snit met klaveren tien. Ik vervolgde met een kleine ruiten, die ik weer in Dummy liet aftroeven. Oost moest nu Ruiten Aas (!) bijspelen. Vervolgens sneed ik weer in klaveren, nu met de Vrouw, en haalde met Klaveren Aas de laatste troef eruit. Omdat inmiddels al mijn ruitens vrij waren geworden, claimde ik, tot zeer grote verbijstering van Bauke Muller (die 31 punten in z’n handen bleek te hebben) de rest van het spel. Resultaat: 7 Klaveren geredoubleerd gemaakt! Kijk zo doe je dat. Het verdere resultaat was, dat Bauke, van nature al geen prater, sinds 3 maanden helemaal zijn mond niet meer open doet, met bridgen is gestopt en nu aan een door mij gegeven cursus 'Boerenbridge' is begonnen. Jammer, dat een dergelijk talent op deze wijze voor de Nederlandse Top verloren is gegaan. Maar ja 'de één z’n dood, is de ander z’n brood'. Misschien maak ik nu kans op deelname aan de Bermuda Bowl? Voor diegenen, die een en ander nog eens na willen spelen en willen genieten van mijn geniale afspel, volgt onderstaand het hele spel. Z/Allen Noord ♠ 10 x x x ♥ 10 x x x x ♦♣xxxx West ♠xxxxx ♥xxxx VB ♦xxx ♣x

Oost ♠AHVB ♥AH ♦AH ♣HB9 Zuid ♠♥♦ V B 10 9 x x x x ♣ A V 10 x x

Veel plezier bij het 'naspel' Jan de Bruin De Vliegende Honneur 5

Op de Dinsdag...

H

et is nu nog zomer als ik dit stukje schrijf, maar ik denk alweer aan het nieuwe bridgeseizoen dat in september van start gaat. Er zijn veranderingen op komst wat betreft de leiding van de dinsdagmiddag. Gé en ik hebben namelijk het plan opgevat om te verhuizen naar een andere regio. Dit betekent dat we maatregelen moeten treffen om de dinsdagmiddagclub te continueren. Ik vraag hiervoor uw medewerking. Er is/zijn één (of meer) kandida(a)t(en) nodig om mij te vervangen. Iemand zal de telefonische afzeggingen en het combineren van spelers voor zijn rekening moeten nemen. Is er iemand die zich wil verdiepen in het computersysteem Bridge-it met de bridgemates? De wedstrijden moeten elke week worden voorbereid, de zaal klaar gemaakt en de apparatuur klaargezet. Ab Lamboo is heel ervaren maar kan dit niet alleen. Het lijkt mij goed dat iemand hem kan bijstaan en zo nodig voor hem kan invallen. Zou iemand misschien ervoor voelen de Kerst- en/of Paasdrive te organiseren. Ook is er behoefte aan iemand die contacten met eventuele zieke leden wil onderhouden, zorgt dat ze een kaart krijgen, enz. Ik vraag ook iemand die zich beschikbaar wil stellen om deze taken te coördineren en zich beschikbaar te stellen om in het bestuur zitting te nemen om de dinsdagmiddagclub te vertegenwoordigen. Al met al een

heleboel taken, die door één of door meerdere leden kunnen worden vervuld. Ik hoop van harte dat u in uw midden de juiste personen kunt vinden om deze werkzaamheden die ik tot nu toe met heel veel plezier heb gedaan, van mij over te nemen. Inmiddels zal ik mij, voor zover ik nog niet vertrokken ben, vanzelfsprekend volledig voor de club inzetten en waar nodig zal ik graag (een) nieuwe kandida(a)t(en) inwerken. Ik wens u allemaal weer een fijn bridgeseizoen toe! Truus van Opzeeland

Schoonheidssalon Gezichts- en lichaamsbehandeling Acné-harsbehandeling Aroma-therapie

CECILIA

Dep. Imedeen Pedicure Dr. R.A. Eckstein Bio cosmetic


Behandeling volgens afspraak Gaasterland 13, Amstelveen Tel. 020 - 6433962

Bridgeweekend in Wageningen in Hotel Nol in "t Bosch

O

p 22 april jl. was het zo ver. Wij zijn nog niet zo lang lid van de KLM Bridgeclub en het leek ons leuk om een keer mee te gaan met het door Bert georganiseerde weekend. Ook om wat andere mensen van onze club te leren kennen en bij mooi weer de fiets te kunnen pakken. Rond een uur of een in de middag hadden wij de fietsdrager op de auto met uiteraard de fietsen. Toen wij in Wageningen aankwamen zaten reeds enkele mensen op het terras van het hotel in een stralend zonnetje te stralen. Wij hadden geen idee welke mensen zich hadden aangemeld en maakten dan ook kennis met enkele, voor ons onbekende, mensen. Zij waren niet uitsluitend afkomstig van de donderdagavond maar ook van de dinsdag en enkele buitenstaanders. Wij hebben een uurtje gefietst en toen natuurlijk ook even op het terras. Bert en Marianne waren er nog niet (dachten wij met z'n allen) maar uiteindelijk kwamen ze met de auto aanrijden. Bleek dat zij er al vroeg waren en reeds het een en ander hadden gedaan. We kregen een welkomstborrel (of heet het welkomstglaasje?) en even daarna kregen wij een appeltaartje. Jullie raden het al, een culinaire verbintenis met het schrijven van een artikel in onze Vliegende Honneur. Vandaar. Dat appeltaartje trouwens zouden wij aan Wil Sanders (man van Anita) geven want wij wilden niet snoepen. Anita moet bekennen dat het taartje niet geheel intact is overgekomen. Toch niet meteen gaan slapen. Tijdens het diner zat de stemming er goed in.. Nadat wij de taart hadden 'gewonnen' vertelden wij dat wij alles goed in de gaten zouden houden want dan hadden we iets om over te schrijven. 'Oppassen wat je doet', riepen de anderen, 'want ze houden ons in de gaten.'

Gezellig?

Toen de derde avond bridge begon, als we het even de totaaluitslag hebben, konden nog enkele paren winnen. Maar...wat sloegen Bert de Bresser en Wim Keehnen toe. Ze haalden 68% en waren op grote afstand de winnaars. Proficiat. En wat is het toch geweldig dat mensen zo'n weekend willen organiseren terwijl wij alleen maar moeten aanschuiven en alles al geregeld is. Nogmaals dan Bert, Marianne en ook Rick bedankt. En alle mensen die deelnamen aan dit weekend, die het gezellig hebben gemaakt. Anita Kastelein & Marja Kleinherenbrink

Hierna onze eerste avond bridge. De uitslag was er vlot ondanks het ontbreken van de door ons gebruikte kastjes op de club. Maar met Rick en Bert erbij is dat eigenlijk gewoon. De volgende dagen nog steeds prachtig weer. Overdag had ieder zijn eigen programma. Maar aan het eind van de middag was het terras overvol. Wat wil je met dat mooie weer! Tegen de tijd dat deze Honneur uitkomt is het waarschijnlijk ook mooi weer en zullen velen zonder jas naar de club komen. Waarom schrijven wij dit? Onze Rick heeft twee nieuwe jacks gekocht. Volgens zeggen heel mooi, maar voorlopig zien we deze niet. Wellicht in oktober, even wachten dan na afloop van het bridgen tot Rick ook weggaat. Na het bridgen gingen de meesten naar de barruimte voor nog een appelsap. Ja, dan wordt het nog gezelliger.


Bridgers slaan erop los

O

nder prima weersomstandigheden werd op vrijdag 15 juli jl. voor alweer de vierde keer het KLM BRIDGE golftoernooi gehouden. De organisatie was dit jaar in handen van Marijke. Ik denk namens alle deelnemers te kunnen zeggen dat het een bijzonder geslaagde dag was. Paul had via zijn netwerk sponsors opgeroepen om iets ter beschikking te stellen en dit was zo succesvol dat er meer prijzen dan deelnemers waren. Ik wil niet nalaten enkele prijswinnaars te noemen:

Staand vlnr: Edwin Kooistra; Han Honselaar; Inez Martini; Paul Hansen; Marianne Hansen; Wim van Dun; Ellen Vlek; Hans van Dam. Zittend(gehurkt): Aadje van Maaren; Henk Wouwenaar; Marijke Sieverts; Marcel Baudert.

Terechte winnaar: Beste geklede golfer: Aankomend talent: Rookie of the year: Stijlprijs: Meest sexy golfster:

Henk Han (zie foto) Wim Hans Aadje zie kerstnummer van Playboy

Hopelijk tot volgend jaar; Henk Wouwenaar

DON PANZA café - eetcafé - zaal ♠

♠ ♠

Zaal voor bruiloften en partijen tot 125 personen In het eetcafé iedere week een ander menu Regelmatig live muziek in het café

Noorddammerlaan 42-44 * 1187 AD Bovenkerk * Tel. 020 - 6413427 K.v.K. nr. 34127713 * Rabobank nr. 38.23.47.188


Roel Vree 90 jaar (2)

H

et moet zo’n 50 jaar geleden zijn dat ik Roel heb leren kennen. De KLM zat nog royaal in zijn centjes. Er zou een revue opgevoerd worden met, ja zeker, eigen personeel of aangetrouwden en daar zagen we elkaar voor het eerst! We hadden zelfs een echte regisseur; die man is er bijna aan onderdoor gegaan, slechtere amateurs kon je je niet voorstellen! Maar er was ook nog een bridgeclub van de KLM, daar ontmoetten we elkaar weer. Roel was de secretaris van de bridgeclub en mijn toenmalige partner was de voorzitter. Wout van Straalen was de penningmeester, Nico Molenaar met Toos de Laater de wedstrijdleiders. Dat was best een hele leuke tijd, bestuursvergaderingen werden bij toerbeurt bij de bestuursleden thuis gehouden. Vrouwen mochten ook meekomen. Maar moesten zich wel rustig gedragen. Maar dat is allang weer verleden tijd. Roel jij bent het oudste clublid en bovendien al jaren erelid, wat wil je nog meer. Ook jouw leven Roel ging zeker niet altijd alleen over rozen. Ik hoef alleen maar terug te denken aan de tijd dat je vrouw Ans een beroerte kreeg en volledig invalide werd. Het ergste was dat ze haar spraak kwijt raakte. Een heel zware tijd totdat zij na veel beproevingen overleed. Toen kwam er op latere leeftijd een nieuwe hele lieve vrouw in je leven, ook een bridgemaatje, Wil Kooistra. Dat werd een heel gelukkige tijd. En wel zo dat jullie ook gingen samenwonen. Helaas kwam aan dit geluk ook heel onverwacht een droevig eind. Wil moest voor een hartoperatie naar het ziekenhuis, alles ging naar wens en ze stond op het punt weer naar huis te gaan toen ze een hartstilstand kreeg en in het ziekenhuis overleed. Weer stond Roel alleen, maar we hoorden je nooit klagen. Roel leefde weer rustig verder, nou ja rustig! Roel is geen druktemaker, behalve als in zijn optiek de dingen niet gaan zoals hij ze graag ziet. Dan posteert hij zich stevig op zijn voeten en houdt de algemene ledenvergadering van onze bridgeclub soms een lange tijd bezig. Dit tot groot ongenoegen van de meeste aanwezigen. Zij willen bridgen! Verder zijn er nog een paar ondeugende dingen die Roel in zich herbergt. Marja, zijn dochter, mag bijvoorbeeld blij zijn dat ze nog leeft. Als jullie op de fiets naar oma gingen, stoeltje voorop, Marja trots in het stoeltje, had je wel eens de gewoonte de fiets met één trapper op de trottoirband te parkeren. Niet zo verstandig Roel maar het kind heeft het gelukkig overleefd. Zo gingen jullie meestal op zaterdagavond op visite, in die tijd natuurlijk met de tram. Als het al wat later werd begon Roel te waarschuwen: “Het wordt te laat straks rijdt er geen tram meer“. Maar Ans vond het wel gezellig en wilde

nog een sigaretje roken, misschien wel twee! De kinderen vonden dat prachtig want die dachten dan gaan we lekker met een taxi, het summum van luxe in die tijd. Maar Roel had andere gedachten, ze moesten lopen. Roel zijn zoon vertelde dat hij graag met z’n vader naar Ajax ging. Hij kocht dan kaartjes maar zei tegen het arme kind “ik moet je naar binnen smokkelen want ik heb maar één kaartje”. Hij moest dan onder z’n vaders jas dicht tegen hem aan hele angstige momenten doorstaan. Daarbij had je ook nog de neiging vreemde mensen zo maar aan te spreken, de arme kinderen schaamden zich dood. Roel dit zijn zo een paar voorvalletjes van een ondeugende man, waarschijnlijk kan ik nog wel een paar velletjes met dit soort dingen vol schrijven maar dat wil ik je niet aandoen. Tenslotte: Roel, je bent een prettig mens om mee om te gaan en dat bewijst de druk bezochte receptie op je 90e verjaardag. Velen kwamen je de hand schudden en de kusjes logen er ook niet om. Ook voor mij ben je een echte vriend. Ik hoop dan ook dat deze vriendschap nog lang in goede gezondheid mag duren. Liefs, Bep van Diem


Afwezigheids- en invallerregeling

T

ijdens de jaarvergadering van 28 april jl., is de huidige regeling met betrekking tot het spelen met een invaller en de afwezigheid van een paar aan de orde gesteld. Het een en ander leidde tot een discussie waarbij vele varianten op de regelingen naar voren werden gebracht. Omdat al snel bleek dat we op deze avond niet tot nieuwe afspraken konden komen, is besloten een commissie samen te stellen, die een voorstel uit zou brengen aan de Technische Commissie. Onder leiding van Eric Missotten, zijn Marja Kleinherenbrink en Charles Valent aan de slag gegaan. Inmiddels heeft de TC het voorstel mogen ontvangen en heeft dit besproken. Ook tijdens de afgelopen bestuursvergadering is dit onderwerp aan de orde gekomen. Naar aanleiding van het advies dat de TC heeft uitgebracht naar het bestuur, heeft het bestuur besloten om in De Vliegende Honneur die uitkomt in april 2006, een samenvatting te plaatsen van de door de commissie gedane voorstellen. Tevens zal de TC een reactie plaatsen op deze voorstellen. Het is vervolgens aan de leden om op de volgende jaarvergadering van 27 april 2006 hun voorkeur kenbaar te maken. Wij danken de commissieleden voor hun initiatief. De Technische Commissie (Ans, José, Marianne, Rick)


Op de Klapstoel van Abspoel Guusje Taylor Parkins

G

uusje wordt op 27 september 1950 geboren in Amsterdam-Zuid in een hecht en warm gezin. Ze is dol op haar vader. Er zijn twee dochters: Guusje en een twee jaar oudere zus. Ze leert van jongs af aan veel spelletjes, ook van haar opa en oma die vlakbij wonen. Haar vader is purser op de Koninklijke Java-China Pakketvaartlijn en daarom weinig thuis. Vanwege de oorlog zijn haar ouders niet jong meer als de kinderen geboren worden. Haar vader is buitengaats als de oorlog uitbreekt en pas in 1947 keert hij terug in Nederland. Haar moeder werkt niet buitenshuis. Zij zet zich altijd volledig in voor haar twee kinderen: altijd staat er een kopje thee met boterhammen klaar als die uit school komen, kortom gewoon gezellig. Guusje heeft dan ook een hele warme herinnering aan haar moeder. Haar vaders grootvader is met koningin Victoria naar Nederland gekomen en hier gebleven. Vanwege zijn verdiensten voor het Britse koningshuis mocht hij een titel én een dubbele naam gaan voeren. Hij was wees en koos de achternaam van zijn pleegouders: 'Parkins'. Vandaar Guusje's dubbele achternaam. Guusje is een druk kind, maar kan ook heel dromerig zijn. Haar schoolprestaties zijn wisselend. De ene keer haalt ze voor dictee een 10, een week later een twee. Gedurende de lagere school doet ze veel aan gymnastiek en ballet. Ze krijgt ook zangles, maar dat blijkt geen succes. De middelbare school doorloopt ze moeiteloos. In die periode speelt ze tevens fanatiek handbal en softbal. Ook leest ze alles wat los en vast zit. Ze is goed in wis- en natuurkunde en vindt die vakken ook heel leuk. Ze is wel ontvankelijk voor welke leraar de lessen geeft. Als die er weinig van terechtbrengt, verdwijnt Guusje's interesse snel. Na haar eindexamen solliciteert ze bij de KLM en wordt meteen aangenomen. Ze begint op de typekamer. Daar doet ze het zo goed, dat ze na korte tijd alle secretaresses bij afwezigheid kan vervangen. Zo komt ze in aanraking met het hele bedrijf. Ook krijgt ze al snel door op welke afdelingen ze graag zou willen werken. Na een jaar komt er bij de TD (Technische Dienst) een vacature voor administratief medewerker. Ze willen Guusje graag hebben. De typekamer wil haar echter niet kwijt en stuurt een ander. Die blijkt het er niet te kunnen bolwerken en Guusje krijgt de baan alsnog. Ze vindt het leuk werk. Ze krijgt te maken met vliegtuigen die aan de grond moeten blijven om bepaalde onderdelen te kunnen vervangen. Guusje wil weten: waarom is dit nodig en wat doet dat onderdeel precies in het vliegtuig? In de avonduren keert ze daarom terug naar de klas. Ze volgt een technische opleiding en bestudeert met name de techniek van straalmotoren. En ze vindt het prachtig! Hoe ingewikkelder de techniek en hoe buitenissiger de motoren, hoe mooier ze het vindt. Verder zijn er uitsluitend jongens op les. Als Guusje de eerste keer de klas binnenkomt, zie je al die jongens denken:

'Ha leuk, er komt eindelijk eens een meisje binnen.' Maar ze roepen plagerig en lachend: 'Nee zus, de Engelse les is aan de overkant.' Guusje vraagt onverstoorbaar of ze hier goed zit voor 'motoren'. Als de jongens dit, elkaar giechelend aanstotend, bevestigen, glimlacht Guusje. Ze pakt boek en blocnote en wacht rustig tot de les begint. De jongens blijken heel aardig en zijn altijd bereid haar iets uit te leggen. Ze hebben immers een duidelijke voorsprong: zíj brengen het geleerde in praktijk. Voor Guusje is alles nieuw. Toch haalt ze binnen drie jaar al haar technische diploma's. Mede hierdoor krijgt Guusje, amper 22, binnen de TD de leiding over de groep 'Logistieke Ondersteuning'. Haar team zorgt ervoor dat het juiste onderdeel met de juiste documentatie tijdig aan boord van het juiste vliegtuig komt. Daardoor arriveert het op tijd op die plaats in de wereld waar het nodig is. Bijvoorbeeld omdat daar een KLM toestel met motorpech aan de grond staat. Zo kan het gebeuren dat haar team een noodtelefoontje uit Pakistan krijgt dat in Lahore een toestel is gestrand. Er moet 'meteen' een onderdeel naartoe. Guusje en haar team geven dan opdracht dit onderdeel uit het magazijn te halen. Of ze laten het desnoods uit een vliegtuig slopen, als het niet anders kan. Ook houden ze een machine richting Pakistan aan de grond, tot het onderdeel aan boord is. De KLM wordt groter en de TD breidt uit. Guusje moet nieuwe collega's aannemen en inwerken, uitsluitend mannen. Ze ziet dat die nieuwelingen in een hogere functiegroep terechtkomen dan waarin zijzelf zit. Ze praat erover met de leiding. Maar hoewel ze goed voor anderen kan opkomen, vindt ze het moeilijk haar eigen belang goed te verwoorden. Haar chef wijst haar erop, dat ze is aangenomen als administratief medewerkster. Hij gaat voorbij aan het feit dat ze goed leiding geeft en ondersteunende taken perfect uitvoert met haar team. Ook is hij even 'vergeten', dat Guusje inmiddels een flinke verantwoordelijkheid heeft. Kortom: ze wordt achtergesteld bij haar mannelijke collega's. Als de waardering en bijbehorende beloning ook na langere tijd uitblijven, gaat Guusje op zoek naar een andere functie. Ze verruilt na vijf jaar de TD voor de afdeling Passage. 'Ik ben geloof ik niet het prototype van de ideale stewardess,' verklaart Guusje lachend, 'want ik giet vast die koffie in iemands schoot. Maar ik vond het wel leuk om weer iets geheel anders te doen.' En ze vervolgt: 'Het was na vijf jaar mannenwereld wel even wennen, alleen maar vrouwen om je heen. Bijvoorbeeld: na één jaar word ik senior medewerker en dat geeft aanleiding tot veel openlijke jaloezie. Dat was ik helemaal ontwend.' Na drie jaar krijgt ze het aanbod cheffin te worden, maar ze bedankt, want ze heeft het hier wel gezien. Ze verhuist naar de afdeling Operations. Weer is ze de eerste vrouw die hier begint. Wat dat betreft heeft Guusje steeds een voortrekkersrol. Ze begint als 'AVB'er': assistent vluchtvoorbereider. Ze leert de 'Europa-vloot' (DC9 en Boeing 737) beladen. Beladen wil zeggen: je maakt een laadplan, op basis waarvan de voorman de koffers stouwt, de vracht verdeelt, etc. (Vervolg op pagina 12)


(Vervolg van pagina 11)

Daarbij hoort ook het assisteren bij het maken van het gehele vliegplan: via welke route gaat een vlucht, op welke hoogte en is die hoogte wel haalbaar gezien belading en gewicht. Hierbij hoort ook het interpreteren van weerberichten over het hele traject van de vlucht. Als AVB-er maakt Guusje het eerste jaar laadplannen. Daarna volgt ze een cursus van zes maanden voor operation -officer. Na afronding hiervan gaat ze zich bezig houden met de echt grote toestellen op intercontinentale vluchten. Guusje: 'Het leuke hiervan is, dat bijvoorbeeld de KL641 naar New York helemaal door jou persoonlijk wordt voorbereid. Vroeger helemaal met de hand en moest je alles zelf uitrekenen, nu met de computer. Aandachtspunten zijn: passagiers en hun bijzonderheden (Vips aan boord?), bemanning, vracht (met soms gevaarlijke stoffen), pallets, containers, dieren, zoals paarden- of olifantenvervoer, etc. Bij 'de meteo' vraag je op wat het weer zal zijn tijdens 'jouw' oversteek. Via de zogenaamde Jefferson card kun je aan je bureau berekenen welke tegenwind het vliegtuig krijgt op plek A, welke dwarswind op plek B en welke 'wind op zijn staart' op plek C. Dreigt er onweer boven New York, dan moet je een half uur extra brandstof meegeven: onweer lijdt tot vertraging en rondjes vliegen boven de stad. Dat moet je natuurlijk wél kunnen uitzingen. Dit is ook de verantwoordelijkheid van de operation officer. Alle gegevens worden ingevoerd in een 'route-computer'. Deze berekent dan het vliegplan inclusief alle air traffic controlepunten. Dit zijn alle punten op de route Amsterdam -New York die jouw vlucht via radar begeleiden. Dit zijn tevens de contactadressen voor de piloot, wanneer zich problemen voordoen. Alle controlepunten worden van tevoren ingeseind dat vlucht KL641 eraan komt.' Dit werk doet Guusje met veel plezier van circa 1975 tot eind '81. Ze vertelt: 'Je bereidde als operation officer de hele vlucht voor van het begin tot het eind. In het begin kon ik tijdens dat werk nog op de startbaan kijken. Dan zag je 'jouw' grote Boeing op baan 24 staan. Je wist hoe zwaar hij beladen was en wedde met jezelf: op dat punt van de baan komt hij los. En bijna altijd schatte ik dat punt goed in. En dan gaat er toch een gevoel van trots door je heen, want het is jouw machine die daar de lucht in gaat: je hebt het zelf allemaal uitgerekend!' In de regel wordt een operation officer bevorderd tot station -manager. Je bent dan verantwoordelijk voor de gehele afhandeling van KLM-vliegtuigen op een bepaalde locatie, bijvoorbeeld Dubai airport. Maar omdat Guusje een vrouw is, wordt ze hiervoor niet gevraagd. Want deze technische tak van de KLM blijft een pure mannenmaatschappij. In de bijna zeven jaar op deze afdeling krijgt ze welgeteld één aanbod om de station manager in Lissabon te vervangen. Haar vader is dan echter ernstig ziek en heeft nog zo'n drie maanden te leven. Daarom slaat Guusje dit aanbod af. Ze heeft er nooit spijt van gehad. Bij gebrek aan promotiekansen solliciteert Guusje naar de functie van movement control officer. Deze afdeling bewaakt in ploegendienst 24 uur per dag en zeven dagen per week de goede voortgang van alle KLM vliegbewegingen over de hele wereld. Is er ergens een probleem, bijvoorbeeld motorstoring, dan belt men met movement control. De Vliegende Honneur 12

Daar liggen ook de draaiboeken klaar voor eventuele rampen. Guusje heeft dienst als plotseling de KLM man in Anchorage belt: boven Alaska vallen bij een KLM Boeing een voor een alle motoren uit. Oorzaak: het toestel vliegt onverwacht door een afgedreven wolk stofdeeltjes en as van een vulkaanuitbarsting. Tenslotte stopt ook de vierde motor. Guusje luistert mee met de dramatische gesprekken tussen de lokale verkeerstoren en de dalende Boeing. Dit dreigt een verschrikkelijke ramp te worden. Na vele spannende minuten slaagt de vrouwelijke gezagvoerder die haar kalmte bewaart erin, één motor weer aan de gang te krijgen. En dan na een tijdje weer een, tot ze het uiteindelijk alle vier weer doen. Het is op het nippertje en onder de passagiers is complete paniek uitgebroken, omdat het toestel gevaarlijk veel hoogte heeft verloren. Guusje heeft ook dienst als een Fokker Friendship verongelukt in het weiland naast Schiphol met 43 mensen aan boord. Ze laat het hele crash team uitrukken. Twee mensen komen om en er zijn veel gewonden. Dat is heel ingrijpend voor alle betrokkenen. Er zijn ook leuke dingen. Op een dag staakt in Kopenhagen het grondpersoneel. Een KLM Boeing 737 vol passagiers moet naar de startbaan worden geduwd. De chauffeur van de truck die moet duwen zwaait vrolijk naar de gezagvoerder, maar wandelt weg: hij staakt. De piloot belt movement control, krijgt Guusje aan de lijn en vraagt: 'Wat nu?' Guusje is in een jolige bui. De avond ervoor zag ze een TV programma waarin sterke mannen een treinwagon voortslepen. Vrolijk roept ze, terwijl diverse bemanningen en mensen van de TD meeluisteren: 'Kun je niet wat sterke kerels charteren?' Even blijft het stil op de lijn. Dan breekt een algemeen gelach uit en wordt de verbinding plotseling verbroken. Even later is er weer contact en verklaart de betreffende piloot opgewekt: 'Dat was een goed idee, Guusje, we hebben het toestel met z'n allen naar de landingsbaan geduwd.' Guusje werkt hier tot medio '94. Dan wordt ze ziek. Ze is geopereerd aan een spatader, maar in plaats van te genezen, zwelt haar been gevaarlijk op. Trombose blijkt de oorzaak en ze ligt een maand in de VU. Daarna wordt ook een schildklierafwijking gevonden. Ze wordt ingesteld op een strenge medicatie. De specialist raadt haar aan te stoppen met de wisseldiensten. Guusje vindt het heel moeilijk haar leuke baan bij movement control op te geven. Inmiddels is ze ruim een jaar ziek en doet wat tijdelijke projecten. Maar dat is niet bevorderlijk voor de verwerking van de narigheid van haar aandoening. En evenmin van het feit dat ze gedwongen is haar leuke baan te beëindigen. Zij raakt door beide oorzaken in een soort rouwproces en kan dat niet afsluiten. Daarbij ondervindt ze weinig hartelijkheid van haar ex-collega's op movement control. Dit alles komt de verwerking niet ten goede. Guusje: 'Maar ja, wat wil je, het is een mannenwereld. Daar is dit soort belangstelling voor elkaar toch minder gebruikelijk.' Er is één uitzondering. Jaren later ontmoet ze bij het tennissen een inmiddels gepensioneerde collega. Op het terras voor de baan geeft deze voor het eerst volmondig toe: 'We hebben je niet altijd leuk behandeld, indertijd.' Deze ietwat late erkenning ontroert Guusje diep. Tranen branden achter haar ogen. Ze kan door haar emotie even niks zeggen en

brengt tenslotte uit: 'Je moest eens weten hoe goed het me doet, dat je dit zegt.' Guusje: 'De eerste vrouwelijke piloot zal dezelfde problemen hebben gehad als ik: de KLM is en blijft een mannenwereld. Ik had dat bij de TD al ervaren, maar daar was ik nog in opleiding, dus minder bedreigend. Als movement control officer was ik de gelijke van de mannen. De chef die mij daar als eerste vrouwelijke medewerker aannam, was daar nogal trots op. Dus verschenen er verhalen met grote foto's over mij in De Telegraaf, het Algemeen Dagblad en nog wat kranten. Prinses Margriet kwam op bezoek en praatte vooral uitgebreid en hartelijk met mij: de eerste vrouwelijke movement control officer. Dit gaf aanleiding tot blijvende jaloezie bij veel mannelijke collega's.' Guusje geeft een voorbeeld waartoe dit kan leiden. Tijdens een van haar late diensten maakt een KLMtoestel een noodlanding in Bangkok. Diagnose: hydraulische problemen, leidend tot motorstoring. Dankzij haar technische opleiding en haar ervaring bij de TD weet Guusje meteen: dat wordt motor verwisselen. Het gebeurt tijdens haar werktijd, maar zoals meestal, loopt deze klus door tot ver in de volgende dienst. Guusje begint alvast een en ander voor te bereiden. Ze vraagt passagierslijsten op om te zien waar zonodig mecaniciens mee kunnen. Ze kijkt tevens met welke vluchten die motor eventueel vervoerd kan worden naar Bangkok. Ook zoekt ze uit of in Singapore, Maleisië of in Bangkok zelf wellicht een goede ruilmotor voorhanden is. Al deze gegevens levert ze bij overdracht van haar dienst keurig in bij de man die haar opvolgt. 'Oh dankjewel,' reageert deze en gooit alles in de prullenbak. Met als enig commentaar: 'Hoe weet je dat het een motorwissel wordt, de TD heeft toch nog geen uitspraak gedaan?' Guusje: 'En dan kom ik de volgende dag weer op dienst en dan vermeldt het rapport: KL807 staat in Bangkok aan de grond wegens motorwissel. Na een paar van dit soort incidenten denk je, laat maar, ik reageer niet meer. Ik ga gewoon door met werken zoals ik vind dat het hoort. Boos worden helpt niet. Dan zegt men: zie je wel een vrouw, ze is niet stressbestendig. Maar als je niet boos of emotioneel wordt, hebben ze geen vat op je, lijk je onkwetsbaar. Dat vinden mannen óók moeilijk om mee om te gaan. Als vrouw kun je het eigenlijk nooit goed doen in zo'n mannenwereld. Maar ik bleef overeind, mede dankzij de tennisbaan: daar mepte ik alle agressie eruit.' Na diverse projecten te hebben gedaan, komt ze begin '97 bij KLM opleidingen terecht in haar oude vakgebied Operations. Ze schrijft in die hoedanigheid cursussen: hoe moet je beladen, hoe maak je een vliegplan, hoe gedraagt een vliegtuig zich in de lucht, etc. Ook gaat ze, met name de laatste drie jaar, veel naar het buitenland om mensen ter plekke op

te leiden in Portugal, Turkije en de U.S.A. Na zo'n acht jaar heeft Guusje het wel gezien. Na een gesprek bij Personeelszaken kan ze gaan meehelpen bij de organisatie van het project 'KLM Open Huis'. Dit betreft twee dagen festiviteiten voor alle KLM-ers wereldwijd met aanhang, verdeeld over geheel Schiphol. En dit alles is ter gelegenheid van 85 jaar KLM. Mede dankzij Guusje's inzet is dit feestelijk gebeuren voor duizenden mensen een enorm succes. Tenslotte is Guusje sinds november jl. projectinkoper op het KLM hoofdkantoor in Amstelveen. Dit werk doet ze nog steeds met veel plezier. Als Guusje bij operations werkt, woont ze een aantal jaren samen met een vriend. Guusje is stapelverliefd, maar van het ene op het andere moment verdwijnt hij met de noorderzon. Achteraf denkt ze dat hij waarschijnlijk bang was om zich te binden. Want een paar jaar daarvoor had hij een zware scheiding achter de rug. Na enige tijd komt hij weer langs, verdwijnt weer, komt weer langs en vraagt haar zelfs ten huwelijk. Hij geeft Guusje echter geen duidelijke uitleg over zijn wegblijven. Deze relatie duurt een flink aantal jaren en al die tijd is er dus geen ruimte voor een mogelijke andere partner. Guusje gaat uiteindelijk niet op zijn aanzoek in. Want ze komt zelf uit een harmonieus gezin en zo'n 'warm nest' gunt ze haar eventuele kinderen ook. En hoewel ze veel om hem geeft, ziet ze een eventuele kinderopvoeding in harmonie met deze man niet lukken. 'En daarna?', vraag ik. Guusje haalt haar schouders op. 'Daarna is de ware Jacob niet meer langs gekomen, of misschien moet ik zeggen: nog niet langs gekomen.' En ze glimlacht.

Bridge & tennis Guusje tennist al jaren zeer actief. Op de KLM tennisclub worden begin jaren 90 lessen in bridge gegeven. Er zijn dan al mensen op de tennisclub die tevens bridgen en Guusje denkt: ik sluit me hierbij aan, leuk voor later. Ze tenniste reeds als kind, tijdens de laatste jaren van de middelbare school. Ze speelt goed en met overgave en is lid bij twee Amsterdamse tennisclubs. Als ze na de middelbare school gaat werken wordt intensieve sportbeoefening wat moeilijker. Door een blessure komt er nog minder van tennissen. Ook wordt het drukker op haar werk. Ze volgt tijdrovende interne opleidingen en gaat de wereld verkennen: even shoppen in Londen, een lang weekend op Kreta of even cultuur opdoen in Parijs. Ze vliegt immers goedkoop. Zo heeft ze bijna alle hoofdsteden van Europa bezocht, evenals een (Vervolg op pagina 14)


(Vervolg van pagina 13)

groot deel van het Midden-Oosten, Bangkok, Singapore en Australië. Door al deze factoren raakt tennis in het slop. In 1986 pakt ze de draad echter weer op bij de KLM tennisclub DVH. Daar begint ze tevens haar bridgeloopbaan met Jet, de vrouw van parkbeheerder Nico. Met Jet neemt ze ook voor het eerst deel aan bridgeweekenden, georganiseerd door Esther Steenkist. De KLM tennisclub organiseert ook diverse reizen om mee te kunnen doen aan buitenlandse wedstrijden. Ze gaat vaak mee. De trainer organiseert bijvoorbeeld een tenniskamp in de Verenigde Staten en Guusje is erbij. Ook speelt ze een toernooi in Sydney tegen een team van Qantas. Guusje: 'Het is een heel eind vliegen voor drie dagen tennis, maar gelukkig kon ik er nog een korte vakantie aan vastplakken.' In '95 worden Jet en Guusje overgehaald door Bert, Marianne, José en Pim om ook op donderdagavond te komen bridgen. In het begin valt dat niet mee. Guusje: 'De sfeer was leuk, maar Jet en ik waren beginnelingen, hadden het pas nét allemaal op DVH geleerd. Nu moesten we dat meteen in de praktijd gaan toepassen tegen veel betere tegenstanders. En dan ook nog die tijddruk: 24 spellen lang binnen de tijd blijven, in het beging waren we doodnerveus, allebei.' Als Jet in 1999 overlijdt stopt Guusje met bridgen. Dat vindt ze emotioneel te moeilijk. Na verloop van tijd vraagt Ans Monsma op de tennisclub of Guusje op donderdagavond met haar wil gaan spelen. Guusje is vereerd met dit verzoek en zo beginnen ze samen medio 2002. En het gaat goed. Guusje vertelt: 'Ans is een heerlijk type, die ook niet moeilijk doet als er eens wat mis gaat. Als de een bij een vergissing roept: oeps, dom van mij, zegt de ander meestal: had mij ook kunnen gebeuren. Over en weer gaat dat prima. We hebben meestal gezellige tafels. Er zijn echter ook tegenstanders die we graag één of meer down spelen. Daarnaast gunnen we sommige anderen graag een top. Ach dat zal iedereen wel hebben, dat je prettig en ontspannen speelt tegen het ene paar en iets krampachtiger tegen een ander stel.' En ze vervolgt: 'Als iemand 6SA tracht uit te bieden met zijn partner en het ook netjes probeert af te spelen, mag hij daar van mij lang over nadenken. Maar veronderstel: iemand heeft aan het eind van een spel nog maar drie kaarten in handen. Denkt vervolgens heel lang na, welke hij zal spelen. Kijk, dat irriteert mij nou behoorlijk. En waar ik écht een hekel aan heb, is als tegenstanders onheus tegen elkaar doen. Dan denk ik: 'oh help, kon ik nu maar onzichtbaar worden.' Guusje houdt ervan contracten uit te bieden: ze speelt bijvoorbeeld liever klein slem (en desnoods één down) dan 3SA + 3. Zij speelt uitsluitend bij ons en doet niet mee aan bridgetoernooien of kroegendrives. Een van de redenen hiervoor is dat zij van april tot november intensief met tennis bezig is. Bovendien organiseert Guusje samen met Frank van Gelder elk jaar in augustus het KLM Open tennistoernooi voor de jeugd: een officieel toernooi dat meetelt voor de 'rankinglijst' van Nederlandse jeugdspelers. Het niveau is hoog, de sfeer is leuk. Guusje bedenkt elk jaar een nieuw thema dat als een rode draad door het hele toernooi loopt en de saamhorigheid vergroot. Het eerste toernooi is meteen al een enorm succes. Een voorbeeld: een familie uit Steenwijk komt al vijf jaar, want ze zijn dolenthousiast en De Vliegende Honneur 14

hebben een vast logeeradres gevonden bij het gezin van een jeugdspeler uit Beverwijk. Dit jaar organiseert Guusje het voor de zesde keer. Guusje heeft veel vrienden en kennissen. Een van haar hobby's is golfen. Ze speelt al zo'n jaar of 10 en vindt het dan ook 'superleuk' om met vrienden op een golfvakantie te gaan. Ook gaat ze met een vast clubje naar toneel en film, meestal in het Cultureel Centrum, nu Schouwburg Amstelveen geheten. Een andere interesse is het heelal en alles wat daarmee samenhangt. Dat bleek eigenlijk al uit haar uitstekende middelbare schoolcijfers voor kosmografie, wis- en natuurkunde. Alles met betrekking tot zonnestelsels, ruimtevaart en wat daarmee samenhangt heeft haar belangstelling en ze leest geboeid al het nieuws hierover in tijdschriften en kranten. Daarnaast is ze geïnteresseerd in de ontwikkelingen op medisch terrein en volgt de publicaties op de voet. Tenslotte is ook squash heel lang een hobby van Guusje geweest. Ze begint er op latere leeftijd mee, maar presteert zelfs beter dan met tennis. Ze speelt van haar 29e tot haar 41e en heeft veel prijzen mee naar huis gebracht. Ook heeft ze de KLM Squashclub opgericht. Hoe houd je het partnership leuk? 'De ander in zijn waarde laten,' komt het prompte antwoord. 'Ik weet van mezelf, dat ik wel eens fel overkom, als ik mijn partner vraag, waarom deed je zus of zo. Dat kan er bij mij wel eens 'wild' uitkomen. Maar ik leg altijd meteen uit, waaróm ik dat vraag. Bijvoorbeeld omdat ik iets heel anders in mijn hoofd had. Dan word ik verrast door een actie van mijn partner. Verder zou je eigenlijk aan Ans moeten vragen of ze gelukkig met me is.' En Guusje vervolgt: 'Zelf erger ik me echt nooit aan mijn partner. Ans en ik ervaren wél irritatie bij dezelfde mensen, bijvoorbeeld omdat ze tergend langzaam uit- of tegenspelen. Het grappige is dat we dit beiden, los van elkaar, steeds bij dezelfde mensen ondervinden. Mede daarom denk ik dat ons partnership wel goed zit.' 'Zijn Ans en jij nu echt op weg van de B- naar de A-lijn?', vraag ik. Guusje haalt haar schouders op en antwoordt lachend: 'Ik weet het niet, volgens mij doe ik met bridge nog steeds hetzelfde als met mijn dictees op de lagere school: de ene keer scoor ik erg hoog, de andere keer heel erg laag.' Hans Abspoel

In de keuken met… ...José Dobber Forel met olijven in papillote

Benodigdheden: ♠ 4 forellen, elk circa 275 gram, schoongemaakt ♠ 5 eetlepels olijfolie ♠ 4 laurierblaadjes ♠ 4 plakken pancetta ( ook kan ontbijtspek of doorregen rookspek.verwijder zwoerd) ♠ 4 eetlepels gehakte sjalotjes ♠ 4 eetlepels gehakte verse peterselie ♠ 1,2 dl. droge witte wijn ♠ 24 groene olijven, ontpit, zout en vers gemalen peper. De oven voorverwarmen op 200 graden. Was de forellen onder koude kraan. Laat uitlekken en dep droog met keukenpapier. Knip 4 stukken perkamentpapier (bakpapier) die groot genoeg zijn om er één vis in te wikkelen. Kwast het papier licht in met olie en leg een vis op elk stuk papier. Stop dan een laurierblad in elke vis en bestrooi met peper en zout. Wikkel een plak pancetta of spek om elke vis. Strooi 1 eetlepel gehakte sjalot en 1 eetlepel peterselie over elke vis. Elke vis 1 eetlepel olie en 2 eetlepels witte wijn. Doe 6 olijven in elk pakje. Sluit het papier losjes rond de vis en vouw de randen een paar keer om zodat het pakje volledig gesloten is. Zet de forellen 20 tot 25 minuten in de oven. Leg elk pakje op een bord en maak pakjes open aan tafel.

Voorgerecht Benodigdheden: ♠ ½ liter blik artisjokharten van 400 gram (AH ) ♠ 100 gram parmaham ♠ 5 eetlepels olijfolie extravergine ♠ 1 eetlepel balsamico-azijn ♠ ½ teentje knoflook ♠ vers gemalen peper ♠ 1 eetlepel pijnboompitten ♠ 1 eetlepel fijngehakte peterselie Artisjokken uit laten lekken en snijd ze in vieren. Snijd de ham in reepjes. Vermeng in een schaal olijfolie met balsamico-azijn. Pel de knoflook en pers hem uit of snijd hem ragfijn. Roer de knoflook met royaal peper door oliemengsel en schep er de artisjokharten met de ham door. Laat de salade een uurtje afgedekt bij kamertemperatuur staan. Rooster intussen in droge koekenpan de pitten tot ze goudbruin zijn. Verdeel de salade over 4 bordjes en garneer met de pitten en wat peterselie. Serveer er warme sneetjes boerenbrood met boter bij. Wijnsuggestie: Soave (In ieder geval een lichtvoetige witte wijn)


Trouwen 'De Bruid' De Sluier

I

n het oude Griekenland was de sluier geel, in het Romeinse Rijk rood en wij kennen hem voornamelijk in het wit/ivoor. Waarom een sluier? Sluiers werden in lang vervlogen tijden gebruikt om te voorkomen dat de bruidegom zijn bruid van tevoren zag. En zeker met gearrangeerde huwelijken van destijds voorkwam een sluier daarmee, dat de bruidegom de benen nam als de schoonheid van zijn aanstaande wat tegenviel. Denk nu niet, dat de door de ouders geregelde partner een fenomeen uit die tijd was. Met de regelmaat van de klok, kom ik zulke gearrangeerde huwelijken tegen.

De Trouwjapon Het uitkiezen van een trouwjapon is een delicate zaak. Meestal weet de bruid beter wat zij niet wil, dan dat zij wel wil. Moeders en schoonmoeders, zusjes en vriendinnen, iedereen komt mee om uit kiezen. Of al die belangstelling de keuze vereenvoudigt is een tweede. Gelukkig laten de meeste (schoon)moeders de eer aan hun (schoon)dochter haar beslissing te nemen. Een enkele keer gaat het toch helemaal mis. Er was laatst een schoonmoeder die meekwam. De bruid had al gekocht en kwam afpassen. Toen het zenuwachtige bruidje zich vertoonde in haar droomcreatie riep de schoonmoeder uit: “Ga je daarin trouwen?” Ik moest de bruid snel een doos tissues aanreiken! Het komt veel voor dat de bruid de trouwjapon huurt. Dat gebeurt niet alleen bij de van origine allochtone trouwpartijen. Deze bruiden dragen immers 3 of 4 andere gekleurde japonnen, alvorens in de echte witte japon te voorschijn te komen. Ook de bewuste Nederlandse consument huurt graag. Een veel gehoorde uitspraak is “Het is maar voor een dag en wat moet ik er daarna mee”. Ik heb in de afgelopen 15 jaar twee keer meegemaakt, dat het huwelijk al gebroken was,toen de bruid de gehuurde trouwjapon kwam retourneren. De eerste keer had de bruid op de huwelijksreis een andere man leren kennen, die klaarblijkelijk hogere ogen gooide dan de kersverse echtgenoot. De tweede keer kwam de bruid in tranen bij me terug. Haar echtgenoot was na de bruiloft de ene nacht wel en de andere nacht niet in het echtelijke bed te vinden. Bij navraag bleek dat hij een zorgzame vriendin had, die hem de afwezige nachten onderdak bood.


Het vermaken van de trouwjapon is een kunst op zich. Ik heb het niet over het in- of uitstikken van een naadje, maar over de meer gecompliceerde handelingen. Dit is vaak het geval, want een op de drie bruiden is in blijde verwachting. Deze bruiden zijn over het algemeen nog nerveuzer. De oorspronkelijke maat van de dame is min of meer weg en dat geeft een negatief zelfbeeld. Behalve als de baby al bijna geboren gaat worden, dan is alle gene verdwenen. Ik had vorig jaar een bruid die op zaterdag trouwde en op maandag daaropvolgend beviel van een gezonde dochter. Het verkopen van een trouwjapon met alle accessoires is een boeiende bezigheid. Ik doe dit de laatste 15 jaar met veel plezier. De klanten zijn in een plezierige feeststemming, zij hebben er echt zin in een mooie japon te passen met alles erop en eraan. Per toeval ben ik in de business terecht gekomen. Voorheen was ik 15 jaar werkzaam in het onderwijs als lerares Franse taal. De laatste school waar ik werkte staat niet ver van ons clubgebouw, het is het HWC aan de Startbaan. Een enorme ommezwaai in mijn loopbaan, waar ik nooit ene minuut spijt van heb gehad. Mijn bruidsboutique is bij mij aan huis. Dit is ook zo gegroeid, de oorspronkelijke bedoeling was een zaak te openen, maar dit bleek niet nodig. De bruiden weten mij te vinden, en dankzij het net komen ze nu overal vandaan. Hanna van Berg (Alice-Susanne Bruidsmode)

Cor weet raad... Noord ♠ V 10 7 4 2 ♥ V 10 3 ♦A74 ♣76

Twee werkkleuren In een SA contract

H

et basis speelplan voor de leider in een SA contract is de vaste slagen tellen, werkkleur opzoeken en ontwikkelen. Bij het opsporen van de werkkleur doet zich wel eens het luxe probleem voor dat je de keuze hebt uit twee werkkleuren. Met welke moet je dan beginnen? Veronderstel je hebt onderstaande kaart. West ♠AH5 ♥A85 ♦ V B 10 5 ♣ V 10 5

Oost ♠96 ♥H96 ♦H963 ♣AB93

Noord komt uit met ♠ 2. Je telt maar vijf vaste slagen en ziet twee werkkleuren, klaveren en ruiten. Is het voldoende één van de twee te ontwikkelen? Nee, als je ♦ A er uit jaagt, kom je pas tot 8 slagen. Begin je met klaveren en het snijden lukt, dan kom je tot 7 slagen als de klaveren 4-2 zitten en tot 8 slagen als de klaveren 3-3 zitten. Er moet dus aan beide kleuren gewerkt worden. Duik je de eerste slag? Dat is een goede techniek (ga er vanuit dat noord is uitgekomen van een 5-kaart schoppen, dan heeft zuid er maar drie). Zuid die ♠ B bijspeelde laat je aan slag, de nagespeelde ♠ is voor het Aas. De belangrijkste kaarten zijn ♦ A en ♣ H en deze zijn in het bezit van de tegenpartij. Als noord ♣ H heeft is het een simpel spelletje, dus gaan we er vanuit dat zuid die kaarten heeft, en baseren we daarop ons speelplan. Wat is de goede aanpak? Begin met ruiten en jaag het Aas eruit. Dan maakt het niet wie ♣ H heeft, want na het nemen van ♦ A kan noord of zuid wel schoppen naspelen, maar noord kan niet meer aan slag komen met ♣ H want die wordt er dan uitgesneden. Heeft zuid ♣ H dan heeft hij geen klaver meer en maak je een overslag. Heeft zuid toch nog een klaver dan hebben de schoppen 4-4 gezeten en verlies je niet meer dan 2 schoppen, 1 ruiten en 1 klaver slag en maak je precies contract. Het gaat mis als je begint met de klaversnit en noord een 5kaart schoppen heeft. Zuid pakt ♣ H, speelt schoppen na en noord heeft nog twee vrije schoppen en ♦ A als entree. Kijk maar naar het hele spel.

West ♠AH5 ♥A85 ♦ V B 10 5 ♣ V 10 5

Oost ♠96 ♥H96 ♦H963 ♣AB93 Zuid ♠B83 ♥B742 ♦82 ♣H842

Je pakt de tweede schoppen, speel nu ♦V noord neemt nu of later en speelt schoppen voor de ♠ H. Als de klaversnit mis gaat en zuid aan slag komt heeft hij géén schoppen meer. Dat is de speeltip voor het luxe probleem van twee werkkleuren.

De Regel van Zeven Het ophouden van het Aas in een SA contract Als de tegenpartij in uw zwakke kleur uitkomt, kunt u uitrekenen hoe vaak u het AAS moet ophouden in uw SA contract. U telt de kaarten van de uitkomstkleur van de dummy en uw eigen hand bij elkaar op en trekt de uitkomst af van het getal 7. Voorbeeld: ♥85

♥A94

Je hebt 5 kaarten in die kleur dus moet je het Aas 2 keer ophouden (7 - 5 = 2). De tegenpartij is gestart met een kleintje van een 4 of 5kaart. Als het een 5-kaart is dan kan na 2 x ophouden de andere tegenstander niet met deze kleur terugkomen, dus gaan we snijden over links (diegene die is uitgekomen), deze heeft immers nog twee vrije slagen (gevaarlijke hand). Als rechts aan slag komt en toch de uitkomstkleur terug speelt dan heeft die kleur 4-4 gezeten en verlies je hooguit drie slagen in die kleur. Cor Meijer


La Femme Fatale

O

volgende hand:

p een clubavond kreeg ik als zuid niet kwetsbaar tegen kwetsbare tegenstanders de volgende hand : ♠A3 ♥AHB964 ♦A7 ♣AHB

De bieding ging als volgt: Oost pas 2♠

Zuid 2♣ 4♥

West Noord pas 2♦ allen passen

Na de start van ♠ 8 kwam de volgende dummy op tafel: ♠H4 ♥ 10 5 2 ♦98653 ♣653

♠A ♥HV9876 ♦AB ♣ A B 10 5

♠97653 ♥ 10 5 2 ♦84 ♣763

De situatie was gelijk aan de vorige keer n.l. wij niet kwetsbaar en zij wel. Na een gepaste partner opende oost met 1 ♠ en ik knalde 4 ♥ en daar bleef het bij. De dummy viel zwaar tegen met 0 punten, maar ja ik moest aan het werk want mijn partner kon ik niets verwijten. De schoppen uitkomst genomen met het Aas en ♥ H gespeeld, deze werd genomen Er werd schoppen nagespeeld welke ik troefde. Toen ♥ V gespeeld en hé, gelukkig de troeven zaten 2-2 dus had ik plotseling een entree, maar dat was niet genoeg om een dubbele snit in de klaveren kleur, en u begrijpt het al ik speelde ♣ B uit de hand. De jonge dame legde lachend ♣ V en zei: 'Dat flik je me géén 2e keer', en speelde ruiten terug voor mijn Aas, nu ging ik met een troefje naar de dummy en nam alsnog de snit op ♣ H, welke lukte, deze kleur zat ook nog eens 3-3 verdeeld, waarna ik mijn contract als enige gemaakt had. Toen ben ik opgestaan en heb 4 glaasjes wijn gehaald.

Ja, ik kan maar een maal aan tafel komen en besloot om ♠ A te nemen en met negen troeven te slaan, maar helaas zaten de troeven 4-0 bij oost, dus ging ik met schoppen naar de dummy om de troeven op te halen. Zoals iedereen zou ik 4 ♥ + 1 noteren. Maar in plaats van te claimen speelde ik in een balorige bui ♣ B onder mijn Aas en Heer vandaan. West een knappe zeer goed bridgespelende jonge vrouw, zat met 6 keer ♣ V en had berekend dat mijn verdeling moest zijn 2 ♠ + 6 ♥ + 2 ♦ en 3 ♣ en dat haar partner van wege zijn volgbod ♣ A wel zou hebben en dekte dus niet. Zo was ik de enige die 4 ♥ + 2 maakte. De schoonheid kon er wel om lachen en zei: 'Je hebt me mooi te pakken'. Enige weken later tegen dezelfde tegenstanders, kreeg ik de

50% Dinsdag 11 oktober Donderdag 13 oktober


Een mooie droom

50% Donderdag

B

♦ ♦ ♦ ij de KLM bridge kwamen wij samen aanwaai-

♦

en

twee 'Boogschutters'in de dop. Met bridgen af en toe een flop Een keer 50%, toch zullen we afzwaaien.

Recept van de dag van ons beiden Kipfilet met Witlof (4 pers.) Benodigdheden: 1 pond kipfilet 2 eetlepels kerriepoeder 125 ml droge witte wijn 3-4 struikjes lof 150 gram geraspte kaas

♦ ♦

♦

Oven voorverwarmen op 200 graden. Snij kipfilet in stukjes, snipper sjalotjes. Olie in de pan en bak zachtjes kip bruin, bak sjalotjes en eetlepel kerrie mee. Voeg 1 eetlepel ketjap en 125 ml witte wijn toe, koken tot de helft van vocht is verdampt. Witlof is stukjes snijden, ovenschaal invetten en witlof verdelen over bodem, kipfilet erover heen leggen. In kom de crème fraiche en 1 eetlepel citroensap los roeren, 2 eetlepels ketjap en 1 eetlepel kerriepoeder, 75 geraspte kaas en snufje nootmuskaat toevoegen en doorroeren. Mengsel verdelen over de kip en lof, strooi restant geraspte kaas erover. 20 min. in de oven en smullen maar.

2 eetlepels olie 2 sjalotjes 200ml crème fraiche mespuntje nootmuskaat peper en zout, 1 eetlepel Citroensap

Joke de Munk Tineke Pruim

U kunt geen kleur meer bekennen? Geen Nood! Een nieuwe haalt u binnen 6 minuten! Bruin worden bij de The Tanning Shop betekent dat u, in tegenstelling tot de normale zonnebank, niet op de zonnebank ligt, maar al staande omringd wordt door 46 diepbruinende lampen. Hierdoor kunt u onder het genot van uw favoriete muziek optimaal ontspannen, maar vooral snel en op hygiënische wijze verantwoord veilig bruin worden

Kijk dan nog even rond tussen het uitgebreide assortiment bridgeartikelen, voordat u met uw nieuwe kleur huiswaarts keert. Hier vindt u alles om er bij u thuis een geslaagde bridgeavond van te maken. Keuze uit: kaartkleden, wedstrijdmateriaal, scoremateriaal en speelkaarten, monogramkaarten (uw eigen naam of van uw relatie op speelkaarten), bridgesoftware en –boeken, bridgetafels en diverse kado artikelen.

The Tanning Shop Amsterdamseweg 504 1181 BX Amstelveen Tel. 020 – 6475047 Openingstijden: Di – Vrij 10.00 – 20.00 uur Za 10.00 – 18.00 uur


Met Margreet naar Tibet

M

ijn parttime baan, als reisleider bij FOX, bevalt mij uitstekend! Begin september vertrek ik weer met een groep naar Tibet. Ik heb er erg veel zin in.

Het dak van de wereld Hoog en verscholen tussen de bergen, midden in het Himalaya gebergte, ligt Tibet. Een land dat ook wel 'het dak van de wereld' wordt genoemd. De bergen waar het in ligt zijn ongeveer 4000 meter hoog. Daardoor is het land moeilijk te bereiken. Tibet was dan ook lange tijd afgezonderd van de rest van de wereld. In het Himalaya gebergte is het zo koud, dat het regenwater in sneeuw verandert. Als het er regent tenminste, Tibet is een ijswoestijn en het regent er bijna nooit! Maar sneeuw ligt er volop. Niet voor niets betekent Himalaya letterlijk: verblijfplaats van de sneeuw. Maar als 's zomers de zon dan een keertje schijnt en de sneeuw smelt, stroomt het smeltwater de grootste rivieren van Azië binnen. Eigenlijk komt al het water in Azië uit Tibet. Tibetanen wonen heel eenvoudig. Hun huizen zijn gebouwd

van natuursteen en bestaan uit één verdieping met een plat dak. Binnen is alleen het hoognodige aanwezig: een bed, een tafel, stoelen. In elke woning staat een kacheltje waarop de maaltijden bereid worden en waarop water gekookt wordt. De rook kan door een gat in het dak naar buiten. In huis staat ook een familiealtaartje met afbeeldingen van Boeddha en de Dalai Lama. Kaarsjes van jakboter zorgen ervoor dat de afbeeldingen dag en nacht verlicht worden. Naast het altaartje staat vaak een kistje waarin de familiejuwelen en andere waardevolle spullen worden bewaard.

Een dag uit het leven van een Tibetaan Bijna alle Tibetanen zijn zeer gelovig. Elke dag wordt er tijd gemaakt voor het geloof, het boeddhisme. Daarnaast moet er natuurlijk ook gewerkt worden. En gegeten. Het belangrijkste Tibetaanse geloof is het boeddhisme. Veel Tibetanen willen net zo worden als Boeddha. Daar wijden ze hun hele leven aan. Dat doet de Tibetaan onder meer door veel te bidden. De dag van een Tibetaan begint bij voorkeur met een gebed. Er is een heel bijzondere manier om Boeddha te eren: je werpt je lichaam naar voren zodat je languit op de grond ligt. Met je neus tegen de grond en je armen naar voren zeg je: ‘Mani padme hum’. Dat betekent 'de juweel in de lotus'. Het

Much better in Software than in Bridge [email protected] De Vliegende Honneur 20

is een eretitel voor Boeddha. Er moet ook gewerkt worden. De Tibetanen leven voornamelijk van akkerbouw en veeteelt. Sommige Tibetanen doen dat op een vaste plek, anderen trekken rond. Dat zijn de nomaden. Zij leven in groepen van wel twintig families. De mannen hoeden de kuddes. De vrouwen en kinderen blijven bij de tenten. Zij weven dekens en doen gezamenlijk het huishouden. Ook de beruchte Tibetaanse honden hebben een taak. Het zijn enorme beesten van wel één meter hoog die de groep beschermen. Een vreemdeling die ongevraagd in de buurt van het kamp komt, vallen ze meteen aan. Tijd voor een lekker hapje! Het menu van een Tibetaan bestaat uit tsampa, jakboter en soms wat jakvlees. Tsampa is geroosterd gerstemeel. Het wordt gemengd met thee en jakboter. Door elkaar geroerd lijkt het op dikke brinta pap. Er bestaat ook jakthee. Dat bestaat uit jakboter, jakmelk, water en thee. Tijdens het mengen van de ingrediënten worden er gebeden gemompeld. De Jak De jak is het belangrijkste dier in Tibet. Het is een soort rund dat de bevolking voorziet van wol, leer, boter en vlees. En van nog veel meer. De hoorns van de jak worden boven de deurpost gehangen om slechte goden te weren. De huid van de jak wordt ook gebruikt om boten van te maken. En van de huid en het haar samen maken de Tibetanen tenten en laarzen. Omdat de jak heel sterk is, kan hij op het platteland de ploeg trekken. En als er veel vliegen zijn, jaagt hij die met zijn staart weg. De droge mest van de jak is geschikt als brandstof. Omdat in de hoge bergen van Tibet geen bomen groeien, is dat erg handig. Een Tibetaan stookt zijn vuurtje niet met hout, maar met poep van de jak! Het vlees en de melk van de jak zijn het belangrijkste voedsel voor de Tibetanen. Van de melk wordt ook jakboter ge-

ook klimmen als een berggeit over de steile trappen die in de bergwand zijn uitgehakt. Als het moet zwemt hij bovendien rivieren over. Hij gebruikt gewoon zijn staart als roer. Bidden met gebedsmolens Bidden is voor de Tibetanen heel belangrijk. Hoe meer er gebeden wordt, hoe beter. Daar hebben ze wat op gevonden: gebedsmolens. Dat zijn rollen papier met gebeden erop. Als je de gebedsmolens rond laat draaien, winden de rollen papier hun gebeden af. Dat gaat veel sneller dan zelf een gebed opzeggen. Je hebt handgebedsmolens en reuzengebedsmolens. In de grote gebedsmolens zitten koperen platen waarin teksten worden opgeslagen. Kinderen leren al heel vroeg hoe ze die moeten maken. De Dalai Lama In elk huis in Tibet kom je foto’s van de Dalai Lama tegen. Hij is voor de Tibetanen de belangrijkste man van het land. Hij is vooral de belangrijkste boeddhist van het land. Eigenlijk is de Dalai Lama, ook wel 'god-koning' genoemd, de baas in Tibet. Hoe word je Dalai Lama? Iedereen kan een Dalai Lama worden en je hoeft er niks voor te doen! Maar toch is er maar één iemand Dalai Lama. Hoe kan dat? De Tibetanen geloven dat als een Dalai Lama dood gaat, zijn ziel overstapt in het lichaam van een jong kind. (dat heet reïncarnatie) Dat kind wordt de nieuwe Dalai Lama. Maar hoe weten de Tibetanen welk kind dat is? Een paar monniken nemen de taak op zich om de nieuwe Dalai Lama te vinden. Bij het overlijden van de oude Dalai Lama krijgen ze een paar aanwijzingen. Daarmee gaan ze op pad en zoeken ze net zolang totdat ze de nieuwe Dalai Lama gevonden hebben. Volgens de Tibetanen is de Dalai Lama dus onsterfelijk. Wanneer hij doodgaat, verhuist zijn ziel naar een ander lichaam, naar dat van een kind. Zo blijft de ziel van de Dalai Lama altijd bestaan. Waar woont de Dalai Lama? De huidige Dalai Lama woonde eerst in Lhasa, de hoofdstad van Tibet, in het Potala-paleis. Vanuit zijn kamer had hij een prachtig uitzicht over heel Lhasa. Maar toen de Chinezen Tibet binnenvielen moest hij onderduiken. Dat heeft hij 9 jaar volgehouden, maar uiteindelijk is hij gevlucht naar het buurland India. Daar woont hij nu nog steeds. Deze gegevens over Tibet vertel ik ook aan mijn gasten. Wat heb ik toch een rottig leven!

maakt, dat ook gegeten wordt, maar dat ook als zonnebrandcrème dient. Het beschermt handen en gezicht tegen de felle zon en de bijtende kou. De jak als berggeit.Veel Tibetanen werken als herder. Dat doen de Tibetanen al eeuwenlang. Ze moeten hun werk op de hoogvlaktes van Tibet doen. Dat is nog niet zo makkelijk, want de bergen zijn stijl. Bovendien kan het er vreselijk koud zijn. Gelukkig komt ook hier de jak weer goed van pas. Het sterke beestje voelt zich op grote hoogten prima thuis. Hij draagt alle zware bagage en mensen kunnen op zijn rug meerijden. Maar hij kan

Margreet van Groningen


Normen & Waarden

N

iet die van Balkenende, maar die van aan de bridgetafel. De normen zijn, dat wij het lege fust (kopjes, glazen, flesje en asbakken) na afloop van de ronde even wegzetten. Op een andere lege tafel of op de bar. De waarde is het je stoel onder de tafel schuiven bij het wisselen, dan is er voor een ieder ruimte om van tafel naar tafel te lopen, het is al druk genoeg. Maar het waarde..volst zou zijn, als we aan het einde van de avond ons allemaal correct en sociaal zouden gedragen (dit heb ik de laatste jaarvergadering al aangegeven), door middel van niet alles neer te kwakken bij de openhaard en denken: 'Ze regelen het wel!' We gaan een andere opstelling maken om het beter te laten verlopen, en wel als volgt: ♦ ♦

Bij de haard de kratten naast elkaar voor de biddingboxen en daarnaast de kleedjes. Links om de hoek 2 tafels voor de loopbriefjes en de tafelbladen, plus de koffers voor de borden. U hoeft de loopbriefjes niet op nummer te sorteren, maar wel op kleur.


♦

En dan last but not least, aan het einde van de avond de stoelen aan de lange kant onder de tafel schuiven.

Beste bridgers, jullie komen graag op onze club, wij als Technische Commissie zetten ons graag daarvoor in, maar verwachten van u deze Normen en Waarden! Hartelijke Groet, Ans Monsma

Seizoen 2005-2006 Donderdag September Oktober November December Januari Februari Maart April Mei

8 PR1Z1 6 PR1Z5 3 PR2Z3 1 BR1Z2 5 BR1Z5 2 PR3Z4 2 PR4Z3 6 PR5Z3 4 PR5Z5

15 PR1Z2 13 PR1Z6 10 PR2Z4 8 BR1Z3 12 PR3Z1 9 PR3Z5 9 PR4Z4 13 Paas Drive 11 PR5Z6

P = Paren

B = Butler

22 PR1Z3 20 PR2Z1 17 PR2Z5 15 BR1Z4 19 PR3Z2 16 PR4Z1 16 PR4Z5 20 PR5Z4 18 Start Zomer

R = Ronde

29 PR1Z4 27 PR2Z2 24 BR1Z1 22 Kerst Drive 26 PR3Z3 23 PR4Z2 23 PR5Z1 27 Jaarvergadering 25 Hemelvaart

29 Geen Bridge

30 PR5Z2

Z = Zitting

Dinsdag September Oktober November December Januari Februari Maart April Mei

6

13

20

27

Vrij Spelen 4 R1Z3 1 R2Z2 6 R3Z2 3 R3Z4 7 R4Z4 7 R5Z3 4 R6Z2 2 R6Z5

Vrij Spelen 11 R1Z4 8 R2Z3 13 R3Z3 10 R3Z5 14 R4Z5 14 R5Z4 11 Paas Drive 9 Afsluiting

R1Z1 18 R1Z5 15 R2Z4 20 Kerst Drive 17 R4Z1 21 R5Z1 21 R5Z5 18 R6Z3 18 Start Zomer

R1Z2 25 R2Z1 22 R2Z5 27 Geen Bridge 24 R4Z2 28 R5Z2 28 R6Z1 25 R6Z4 25 Hemelvaart

29 R3Z1

31 R4Z3

27 Jaarvergadering

R = Ronde Z = Zitting


Wie houdt er nou niet van een butler?

R

ick en zijn TC zijn absoluut creatief en proberen wat leven in te blazen in onze gezellige maar toch ook gezapige bridgeclub. Jammer genoeg zonder succes. Want in het verleden mislukten pogingen voor Ruitenboer deelname en de organisatie van interne viertallen. Aan de externe viertallen competitie doen we inmiddels niet meer mee, en pogingen om eens een ronde met een andere telling te organiseren leidt tot bijna halvering van de opkomst. Ik ben van nature aimabel maar ik heb over deze passieve en negatieve attitude van vele leden van de club niet zo´n aimabel gevoel. Sterker, ik vind de instelling van 'laten we nou maar gewoon iedere donderdagavond ons parenwedstrijdje doen' en geen oor hebben voor andere speelvormen getuigen van weinig respect voor de TC en geen gevoel voor de creativiteit en positieve ontwikkelingen in het bridgespel. Als het bridgespel je lief is dan impliceert het dat vernieuwingen, getoetst en goed bevonden door andere clubs en je eigen bond, op zijn minst een kans moeten krijgen. Afwezig blijven ondanks dat het spel door een andere opzet echt niet anders is vind ik vreemd en niet fair ten aanzien van de creatieve TC, van het clubbestuur en van de leden die de nieuwigheden wel verwelkomen. Maar voor mij is het meest onbegrijpelijke vooral dat met viertallen of met een andere telling er niets verandert aan het bridgespel zelf en dat er dan toch zo erg negatief op wordt gereageerd. In de rest van de Nederlandse bridgeclubs bestaat de wintercompetitie uit paren en viertallenwedstrijden, worden er biedwedstrijden gehouden, wordt er meegedaan aan Ruitenboer, worden er in de zomer open drives gehouden en worden er rondes met andere tellingen toegepast. Misschien niet alles tegelijkertijd van wat ik nu opnoem maar wel op zijn minst een selectie van deze mogelijkheden.Wij doen niets, dat wil zeggen, de TC en vele leden willen wel, maar als de helft erbij afwezig blijft is de lol er snel af en heeft het bestuur een gewetensprobleem 'voor wie moeten we het oppakken, voor diegenen die willen of voor de anderen?' Voor mij staat vast dat diegenen die willen voorrang moeten krijgen. Want daarmee gaat de club mee met de ontwikkelingen en blijft het niet stilstaan in een fase die over enige tijd wellicht geen nieuwe leden meer aantrekt. Andere clubs bieden dan namelijk veel meer perspectief en mogelijkheden. Gelukkig hebben we nog een wachtlijst. Daarmee bestaat onze club blijkbaar uit een groepje passieve leden die de weg naar nieuwe verfrissende leden in de weg staat. Begrijp me niet verkeerd. Opkomst is niet verplicht. Maar een club is altijd gebaat bij een grote opkomst. En er zijn genoeg nieuwe potentiële leden die graag lid willen worden maar niet kunnen omdat er geen plek is. Ik durf mijn handen in het vuur te steken dat die potentiële leden geen enkel bezwaar zullen hebben tegen een andere telling dan wel een andere competitievorm (naast een aantal parenrondjes). Dus, ik pleit hierbij dan ook voor minimaal 1 ronde viertallen en 1 ronde Butlertelling (een telling die op viertallen is gebaseerd). Dat Butlertellingen steeds populairder worden blijkt o.a. uit De Vliegende Honneur 24

het toegenomen aantal competities die overgaan op deze telling. Maar het blijkt ook uit het inmiddels in de Nederlandse bridgewereld furore makende Step programma, waarbij je on-line via Internet met heel Nederland kunt bridgen. Ik zit al ruim 5 jaar op Step en waar in de beginfase er alleen paren werd gespeeld is de verhouding tussen het aantal paren of butler spelers inmiddels ca. 40%-60%. Je zou van het afgelopen jaar zelfs van een aardverschuiving kunnen spreken. De omslag van paren naar Butler is enorm geweest. En dit bewijst natuurlijk de populariteit van de Butler telling. De meerderheid speelt Butler!! En op Step speelt iedere sterkte. Van net beginnend tot en met de Nederlandse top, dus niet alleen hele goede spelers. Beste leden, als jullie huiverig zijn om te spelen met een Butlertelling, wees toch niet bevreesd, het bridgespelletje zelf is precies hetzelfde als bij een parentelling, zeker voor diegenen die in de B- en C-lijn spelen. Dat de A-spelers een mogelijke manche of slamcontract in een Butlertelling net wat anders zullen inschatten is mogelijk maar niet van wezenlijk belang. Dus stoor je niet aan die telling, speel gewoon lekker je spel en onthoud dat als je aan het eind van de avond 0 punten hebt gescoord je 50% hebt gehaald. En 5 of +5 punten betekent respectievelijk ongeveer 49% of 51%, iedere 5 punten staat dus voor 1 procent. Dus niets moeilijks aan.Wellicht is het zinvol dat de TC in een rubriekje elders in dit krantje de voordelen van de Butlertelling aangeeft. Ik hoop dat ik met dit stukje de TC weer enthousiast maak als nu alle, ja ik schrijf alle! leden gewoon komen opdagen iedere donderdagavond ongeacht de speelvorm. Bridge is bridge, het spel is altijd hetzelfde. Dus negeer die aardige Butler niet zomaar! Eric Missotten

De Vliegende Honneur. Inhoudsopgave. Colofon. 2. Van de voorzitter. 3. Iets van Iet. 4. Roel Vree 90 jaar

Recommend Documents