De Vliegende Honneur Jaargang 7, nummer 3
Maart 2004
Inhoudsopgave Colofon Van de Voorzitter............................................................................. 2 Gedold door Arnold ......................................................................... 3 50% Donderdag: Tafelmanieren ...................................................... 4 Het Proefproject ............................................................................... 5
De Vliegende Honneur Uitgave van de KLM Bridgeclub verschijnt 3 x per jaar Bestuur: Peter Leenards Voorzitter Sonja Reeders Secretaris Henk Wouwenaar Penningmeester Rick Jacobs Technische Commissie Truus van Opzeeland Dinsdagafdeling
Notulen vorige Ledenvergadering ................................................. 12
Correspondentie adres: Ganzendiep 17 1423 DA Uithoorn Telefoon: 0297 - 565 997 Bankrekening: 30.05.73.391 t.n.v. KLM Bridgeclub Amstelveen ———————————————— Redactie: Hans Abspoel José Dobber Margreet van Groningen Ans Monsma
Balans ............................................................................................. 14
Coördinator: Bert de Bresser
Exploitatierekening ........................................................................ 15
Lay-out: Rick Jacobs
Onze Moedertaal ............................................................................ 16
Medewerkers: Arnold Gerverdinck Marianne van Mouwerik Truus van Opzeeland
50 % Dinsdag: Van Java naar Badhoevedorp .................................. 7 Op de Klapstoel van Abspoel .......................................................... 8 Op de Dinsdag ............................................................................... 10 Agenda Ledenvergadering ............................................................. 11
Kaarten in Oostenrijk ..................................................................... 17 Bridge, Sport of een Spelletje? ...................................................... 19 Van de TC ...................................................................................... 20 Spel 13 ........................................................................................... 21 Hangende Blaadjes…. ................................................................... 22 Even Voorstellen… ........................................................................ 23
Advertentie exploitatie: Bert de Bresser 020 - 4410323 Redactie adres: José Dobber J. van Gasterenlaan 14 1187 SE Amstelveen E-Mail:
[email protected] Web Site: Http://home.planet.nl/~klm.bridgeclub
De Vliegende Honneur 1
Van de voorzitter...
H
eeft u dat ook, dat de tijd steeds sneller lijkt te gaan? Nog nauwelijks bekomen van het 55 jarig feest, zijn we al weer toe aan een volgende jaarvergadering. Terugkijkend naar de gebeurtenissen van het afgelopen jaar zijn er naast dat jubileumfeest toch wel een aantal belangrijke zaken geweest. De aanschaf van het Bridgematesysteem, waar we na wat aanloopproblemen nu al aan gaan wennen. De uitslagen en scores per ronde en spel geven een beter inzicht en zijn vaak leerzaam. De snelle en soepele aanschaf, die gereali-
seerd kon worden zonder eigen bijdrage was een uitstekende actie. Het overlijden van ons erelid Nico Molenaar. Een belangrijke man in onze club, die heel stil in een verzorgingshuis is heengegaan. En dan het plotseling overlijden van Harry Jansen. Zie het in memoriam op bladzijde 21. De onzekere toekomst van de KPVN en daarmee ook de situatie rond het KLM Sportcentrum. Er zijn allerlei plannen zoals exploitatie door derden tot afbraak/nieuwbouw die worden bekeken. Voor onze club ingrijpende besluiten, die nog genomen moeten worden. Ik denk wel eens of we niet zelf, in navolging van de tennisclub, met vrijwilligers zouden kunnen werken.
Dank aan onze Sponsors Dit blad kwam tot stand dankzij de medewerking van: Don Panza Voor een etentje 'entre nous', of een partij met velen, gaat u naar Don Panza toe. Cecilia Door de jaren heen, wordt alles minder, voor iedereen. Cecilia, verzorging van top tot teen. H. Kooistra & Zn. Meester Schildersbedrijf. Edwin is weliswaar nog geen Grootmeester bridge, maar op het gebied van de schilderkunst is hij een echte vakman. Bishopsgate Personal Benefits Zekerheid voor uw bridgecontract kunnen zij u niet geven. Fierro, Argentijns Grill Restaurant. Hier weet u zeker wat voor vlees u in de kuip heeft, bij bridge is dat wat moeilijker. Wijnhandel Verhaar Voor een goed advies en de beste wijnen gaat u naar Wijnhandel Verhaar. Ketel Woninginrichting en verhuizingen. Alles onder één dak. Datalex Technologie uit de top van de hoogste lijn. Van Kouwen Met een Opel van Van Kouwen bent u altijd op tijd voor de eerste ronde. The TanningShop Een kleurtje halen doet u op de Amsterdamseweg 504 En u neemt meteen wat mee voor het bridgeplezier.
De Vliegende Honneur 2
Rond 1 april (een curieuze datum) moet er besluitvorming plaatsvinden en wellicht hebben we op de jaarvergadering meer informatie hierover. Het lijkt een cliché, maar toch wil ik iedereen namens het bestuur uitnodigen om te komen. Het is voor ons de gelegenheid om verantwoording af te leggen en tevens ook een mogelijkheid, dat de dinsdag- en de donderdagleden elkaar kunnen ontmoeten. We zijn ten slotte toch één club en wat voor een. Voor de donderdag hebben we een wachtlijst en financieel zijn we kerngezond. Toch hangen er nog donkere wolken boven ons hoofd en niet alleen buiten. Wellicht krijgen we op 22 april wat opklaringen. Peter Leenards
Gedold door Arnold Deze keer een dame, crème de la crème, Met een zeer sympathieke stem. Zij woont in Rijsenhout En omdat zij zelf ook van reizen houdt, Is zij purser bij onze KLM. Op het moment dat u dit leest, Is zij voor het laatst op reis geweest. Zij geniet nu van haar pensioen En gaat wat aan haar spelpeil doen, Want zij is een echt bridgebeest. Bij ons speelt zij met Magret Tuk. Dat brengt kennelijk geluk. Zonder dat ze dat hebben gewild Heeft Butler ze naar de 'B' getild. Dat partnership kan niet meer stuk. U weet nu wel wie ik bedoel, Zij heeft een heel goed kaartgevoel. Eva Dalmulder is de hoofdpersoon, Maar toch blijft ze heel gewoon, Heel charmant, aardig en zwoel!
Eva Dalmulder
Arnold Gerverdinck
De Vliegende Honneur 3
50% Donderdag Tafelmanieren
M
et veel plezier ga ik iedere donderdag naar Amstelveen om weer eens een avondje lekker te bridgen. Altijd neem ik mij voor om deze keer heel goed op te letten, maar ja, als je aan tafel zit, dan wil er toch nog wel eens een conventioneel bod van je partner aan je aandacht ontsnappen of je hoopt dat hij toch nog dat puntje meer heeft dan beloofd. En dus beland je regelmatig in een contract dat weer eens te hoog is, want de manche bieden we nu eenmaal erg graag. Nu is dat allemaal geen ramp, want we spelen uiteraard voor ons plezier, toch? Het gebeurt vervolgens regelmatig, dat er na het spel wat verwijten over en weer gemaakt worden. Uiteraard gebeurt dit in het vuur van het spel, maar we vergeten wel eens dat we niet met z’n tweeën, maar ook nog met twee tegenspelers aan tafel zitten. Het wordt nog erger als de ene helft van het paar dan ook nog eens zijn gelijk wil halen met behulp van de tegenstanders. Als het jezelf betreft heb je vaak niet eens in de gaten hoe vervelend dat is voor de tegenpartij. Dat merk je pas als de tegenstanders kibbelend, of soms zelfs ruziënd, een spel becommentariëren.
Laten we voortaan dit soort discussies niet meer voeren aan tafel. Als er problemen zijn in het spel of in het bieden, inventariseer dan eens de misverstanden en praat er thuis eens met elkaar over door. Dat is veel vruchtbaarder en kan een partnership in hoge mate versterken. En als dat teveel moeite is, dan is het zeker niet belangrijk genoeg. Het gaat er toch om dat we een plezierige avond hebben met elkaar. Tot slot nog een verzoek. Het roken tijdens het bridgen is al jaren een punt van discussie. Menigeen beschouwt het als zijn recht om tijdens de derde ronde te mogen roken aan tafel, omdat we dat zo hebben afgesproken. Misschien zou men in het vervolg aan de tegenstander op die tafel nog even kunnen vragen of die er misschien bezwaar tegen heeft. Er zijn tenslotte al leden die hierom hun lidmaatschap hebben opgezegd.
Charles Valent
WIJNHANDEL
VERHAAR
v.o.f.
Concessionaire van Georges Duboeuf Beaujolais Médot Champagne Vele jaargangen Mouton Rothschild, Lid van Club D&C v.d. Hooplaan 176 * 1185 GK Amstelveen * Tel. 020 641 26 01 * Fax 020 441 84 13 De Vliegende Honneur 4
Het proefproject
H
et is inmiddels wel zo’n dertig jaar geleden, maar deze gebeurtenis ligt nog steeds vers in mijn geheugen. Ik was een keer bij mijn huisarts, waar ik een goede band mee had, dat kon nog in die tijd. Hij was verbonden aan de VU in Amsterdam en werkte mee aan nieuwe projecten. Een daarvan was, denk ik, het begin van de multiple choice vragen. Hij vroeg mij of ik daar aan mee wilde doen. Voor mijn gevoel kon ik hem dat niet weigeren, de zin ervan ontbrak me totaal maar je moet wel eens iets doen voor de gemeenschap. Het bracht mij naar de Wibautstraat in Amsterdam. Het gebouw is er nog steeds en werkt niet bepaald uitnodigend. Ik kreeg eerst een oriënterend gesprek. Dat verliep heel prettig, dus hup er tegenaan. Maar zo’n eerste gesprek belooft nog geen goed verloop want; daar kwamen de vragen, steeds drie, alleen de zinsbouw was verschillend maar ze waren wel identiek. Een paar willekeurige vragen: 1 2 3
Heeft u van uw vader gehouden? 'Ja, volmondig'. Waarom denkt u dat u van uw vader heeft gehouden? 'Om alles'. Heeft u op een natuurlijke manier van uw vader gehouden?
pen. Twee monitoren geven daar alles weer. Ik vroeg de goede man om raad, hij keek natuurlijk naar de monitor voor uitgaand verkeer. Hij keek me verbijsterd aan. 'Ik zie geen auto'. In totale vertwijfeling zag ik m’n auto onderaan liggen, volkomen in de kreukels, naar beneden gegleden natuurlijk. Wat een paniek. Maar de goede man keek toen maar eens naar de ingangmonitor. En ja hoor, moederziel alleen stond hij daar. Met aan de andere kant vier auto’s in de wacht om naar binnen te komen. Niemand begreep iets van deze stunt. Ze moesten lachen, maar er was ook leedvermaak bij. 'Een vrouw natuurlijk'. Ik schaamde me diep, mompelde 'sorry'. De slagboom ging omhoog en ik maakte dat ik weg kwam. (Overigens zonder iets te betalen, slim! Redactie DVH) Achteraf hebben mijn arts en ik er wel om gelachen toen ik hem het relaas vertelde. Ze hadden hem wel gezegd, dat ze het jammer hadden gevonden, want door mijn zo afwijkende antwoorden gingen ze de vragen weer eens onder de loep nemen en aanpassen. Ook toen bleek weer eens dat het zeker was dat ik niet alleen gelaten kon worden. Ik loop gewoon altijd in zeven sloten tegelijk. Ik moet wel een héle goede engelbewaarder hebben die me steeds weer op het goede pad helpt. En in stilte zie ik hem voor en achter mij, de engelbewaarder die mij 45 jaar geleden moest verlaten, maar misschien toch voor me mocht blijven zorgen. Bep van Diem
Er kwam weer een Ja, hoewel ik het verwonderlijk vond, wat wilden ze nou eigenlijk? De vragen werden steeds ingewikkelder. Het begon me te duizelen en kon me er steeds minder in vinden. Mijn mening lag bij alle vragen in het midden en ik meldde dat ook! Dat was niet hun bedoeling. Op een keer stond erboven aan lijst: 'Vragen van Wim'. Wie was Wim? Ik dacht beleefd te zijn en schreef: 'Antwoorden van Bep'. ’s Avonds kwam er een telefoontje. Wat voor bedoeling ik daar mee had? Geen enkel natuurlijk! Ik nam me echt voor nog één keer te gaan om te zeggen dat ik er mee ging stoppen. Ik kreeg nachtelijke spoken en voelde me doodongelukkig! Ze vonden het erg jammer en begonnen me uit te leggen dat het nog een proef in wording was en juist door onze medewerking een betere grip op de vragen zou komen. Daarentegen vertelde ik ze dat ik of te gek was of nog niet gek genoeg. Het werd moeilijk, maar ik raapte al mijn moed bij elkaar, bedankte ze, wenste ze veel succes en vertrok. Ik huppelde naar de garage, hier wachtte een volkomen andere situatie. Deze garage lag diep ondergronds en loopt dan ook steil naar beneden, in tegenstelling tot de uitgang natuurlijk. Met mijn gedachten nog bij mijn zo bevrijdend gesprek en in een zeer euforistische stemming startte ik de motor en reed de steile helling op naar de ingang. Oh hemel, daar zat ik goed in de fout. Wat te doen? In zo’n geval rijd je door en hoopt dat die slagboom toch voor je opengaat. Maar dat ging natuurlijk mooi niet door, deze boom kreeg geen opdracht voor dit soort mensen. En daar stond ik dus. Ik holde naar de receptie, zij moesten me kunnen helDe Vliegende Honneur 5
KLM Bridgeweekend Na 3 dagen bridge is men nog steeds dol op elkaar!
Schoonheidssalon Gezichts- en lichaamsbehandeling Acné-harsbehandeling Aroma-therapie
CECILIA
Dep. Imedeen Pedicure Dr. R.A. Eckstein Bio cosmetic
De Vliegende Honneur 6
Behandeling volgens afspraak Gaasterland 13, Amstelveen Tel. 020 - 6433962
50%Dinsdag Van Java naar Badhoevedorp
H
et was een dinsdagmiddag met een ster, en ja hoor de gevreesde 50% hadden wij gescoord en dan helpt er geen lieve moedertje meer aan. Even hadden wij nog de hoop dat het de familie Ter Steege betrof, het scheelt maar een lettertje, nee dus. Niet getreurd en een verplicht stukje schrijven voor De Vliegende Honneur. Waar zullen we het over hebben? Plagiaat dat kan niet en het Bridgepraatje is al zo dikwijls afgedraaid, daar beginnen we dus maar niet aan. Het is misschien wel aardig om over een ingrijpende gebeurtenis in ons KLM leven te verhalen. In 1954 polste de KLM ons of we voor drie jaar naar Indonesië wilden. Dat was schrikken, maar toch wel een avontuur waar we niet onwillig tegenover stonden. Aan de andere kant, drie volle jaren weg van familie, je vaderland, je huis, de mooie tuin en de fijne buren waar we goed mee overweg konden. Dan toch maar het avontuur tegemoet. Nadat we afscheid hadden genomen van onze toen nog voltallige familie vertrokken we in augustus 1954. Ons huis hadden we verhuurd aan een collega die na de drie jaar een huis van de KLM zou krijgen. Aangekomen in Indonesië was er geen huis voor ons. Het gevolg was dat Huib in het hotel Dharma Nirmala (voorheen De Nederlanden) in Djakarta logeerde en ik 180 km. verder in Lembang in het Lembang hotel. Dat duurde 7 maanden. Zaterdagavond kwamen de mannen overvliegen en maandagmorgen vertrokken ze weer vroeg per vliegtuig. Er waren veel KLM vrouwen in dat hotel en natuurlijk ook veel kinderen, allemaal in dezelfde situatie als ik. De natuur was er erg mooi en het was niet ver van Bandung. Winkelen, wandelen, tennissen, zwemmen, alles kon daar. Jammer genoeg werd er toen nog niet gebridged, dan was het beslist nog veel leuker geweest. Na 7 maanden kregen we een verlofgangerhuis voor 4 maanden ter beschikking. De bewoners gingen met verlof naar Holland. Daarna hebben we nog drie huizen bewoond, verhuizen ging gemakkelijk, geen trap, geen vloerbedekking en geen gordijnen. Van het vliegveld kwam een vrachtwagen, alles werd opgeladen en ’s avonds zat je alweer in een ander huis. Klaar en geen gezeur over de kleur van de muren. We hebben er nooit spijt van gehad en hebben er veel vrienden aan overgehouden en mooie vakanties beleefd onder andere op Bali. Een bijzonder toeval willen wij nog graag melden. Van ons geboortedorp waren in die tijd twee missionarissen en de dochter van de burgemeester als arts op Java werkzaam. We hadden met alle drie contact en op Oudejaarsdag 1956 had er unieke ontmoeting plaats van vijf dorpelingen uit Zoeterwoude in een Trappistenklooster waar een van de priesters abt was. Deze unieke ontmoeting vernam de familie in Holland uit de Leidse Courant, waar de ontmoeting met verhaal en foto in stond. Na ruim drie jaar ontstond er plotseling een hetze tegen de Hollanders onder de Indonesiërs. Bezorgd en niet wetend hoe dit alles zich zou gaan ontwikkelen werd het raadzaam geacht vrouwen en kinderen naar Holland te laten vertrek-
ken. Ons vertrek vlak voor Kerstmis voltrok zich binnen twee dagen en was zeer emotioneel. Het vliegtuig vertrok richting Singapore met 26 vrouwen en 40 kinderen, waarvan 6 in wiegjes aan het plafond, onze mannen en vaders stil en in grote verwarring achterlatend. Door omstandigheden bleven we zes dagen in Singapore voordat we naar Holland konden doorreizen. Op zondag zocht ik een katholieke kerk op en ging naar de Heilige Mis.Toen na de mis het orgel en het zangkoor een bekend kerstliedje inzette, barstte ik, overmand door emoties in tranen uit. Een mevrouw kwam naar me toe, pakte het kanten doekje wat op haar hoofd lag en spreidde dat liefdevol op mijn hoofd, streek me over mijn wang en knikte me bemoedigend toe. Gesterkt verliet ik de kerk. Het doekje bewaar ik nog steeds als een kostbare herinnering en zal dat mijn hele leven niet weg doen. Daarna volgde nog vier dagen reizen met een charter. Ik zal maar niet herhalen wat voor een ellende dat was. Toen we eindelijk boven Schiphol aankwamen konden we niet landen vanwege de mist. We gingen uitwijken naar Parijs. Onze families die gewaarschuwd waren stonden ons op te wachten maar moesten teleurgesteld naar huis. We werden in Parijs in een hotel gestopt waarna we de volgende dag met de trein naar Holland vertrokken. De families die weer gewaarschuwd waren stonden ons in Den Haag op te wachten, eindelijk thuis. Nu moest er nog op de mannen gewacht worden. Drie maanden later vertrokken ze van Djakarta met de Willem Ruijs naar Singapore en van daaruit verder met het vliegtuig richting Holland. Op Schiphol stond een hele zaal vrouwen in spanning te wachten op hun mannen. We waren door de KLM weer keurig ingelicht over hun aankomst en dat ze om 18.30 uur zouden landen. Toen kwam het bericht dat door de weersomstandigheden uitgeweken moest worden naar Düsseldorf. Allemaal hevig teleurgesteld weer naar huis. ’s Nachts kregen we een telefoontje dat een bus vanuit Duitsland met onze mannen onderweg was naar Schiphol. Daar konden we dan eindelijk elkaar weer in de armen sluiten. We zetten toen ons lieve leventje weer voort aan de Nieuwemeerdijk en verhuisden na de pensionering van Huib naar de Paulihof in Badhoevedorp waar we heerlijk genieten onder andere ook van het bridgen op dinsdagmiddag bij de KLM Bridgeclub. Hopelijk hebben wij u met dit verhaal niet verveeld. Huib en Riet Versteegen
De Vliegende Honneur 7
Op de Klapstoel van Abspoel… Gé Steensma
G
é wordt geboren op 15 april 1921 in Bandoeng als oudste van twee kinderen. Zijn vader is administrateur bij een suikerfabriek. Hij groeit op in een gezin waar veel spelletjes worden gedaan: Mens-erger-je-niet, kaarten, ganzenborden, kortom: alle oer-Hollandse spelletjes worden gespeeld in huize Steensma, maar uitsluitend in de weekenden. Door de week werkt men in Indonesië enorm hard in die tijd en omdat de suikerfabriek in de laagvlakte staat, is het daar altijd zo'n 35 graden of meer. Daarom zoekt het gezin in het weekend verkoeling in de omringende bergen. Dan is er ook tijd voor spelletjes. Na één dag in de koelte van de bergen kun je de hitte tijdens werk en school weer een weekje uithouden, is het motto van zijn vader. Gé bezoekt er de lagere school en in Bandoeng de HBS, die hij in Holland zal afmaken. Hij is actief lid van de padvinderij en beoefent diverse sporten, maar vooral atletiek, hockey en zwemmen. In de bovenbouw van de HBS kampeert Gé met een vriend menig weekend in de bergen rond Bandoeng, vaak dichtbij een willekeurig inheems dorp. Het is overal nog volkomen veilig in het Indonesië van die tijd. De jongens krijgen drinkwater en fruit uit het dorp. Kortom, in de gordel van smaragd beleeft Gé een fantastische en zorgeloze jeugd. Zijn vader brengt Gé en zijn drie jaar jongere zus in 1939 naar een pleeggezin in Holland om daar een vervolgopleiding te kunnen voltooien. In april een jaar later komt zijn moeder eveneens naar Nederland en gaan ze met z'n drieën in Gouda wonen. In mei 1940 moet Gé eindexamen HBS doen. Daarvoor heeft hij het als vrijwilliger echter veel te druk met het regelen van huisvesting en eten voor Rotterdamse vluchtelingen. Het diploma laat dus nog een jaartje op zich wachten. Ook helpen ze joden die zijn ondergedoken. Door loslippigheid van een van hen worden zijn moeder en zusje opgepakt. Gé ontspringt de dans doordat hij laat thuiskomt en door buren gewaarschuwd wordt. Hij verruilt Gouda voor een kosthuis in Deventer, waar hij de eenjarige Suikerschool bezoekt. Tijdens die opleiding werkt hij als trainee bij een suikerfabriek in Groningen. Hier krijgt hij na afronding van zijn studie ook zijn eerste vaste baan. Tevens is hij 'ondergronds' actief, wat hij zo'n drie jaar volhoudt. Zijn zus heeft 16 kampen overleefd, maar dat heeft wel diepe sporen nagelaten; Gé heeft geluk gehad. Na de bevrijding gaat Gé als vrijwilliger voor de N.I.C.A. (Nederlands-Indische Civil Authority) terug naar Indonesië. Het plan is, als bestuursambtenaar in militair verband te gaan werken, om de lokale bestuurders te ondersteunen. Het wordt echter de repatriëringdienst in Batavia. In die hoedanigheid ziet hij ook zijn vader, na een lang verblijf in een Jappenkamp, terug. Die is zo sterk vermagerd, dat Gé hem eerst niet eens ziet staan: hij loopt vlak langs zijn eigen vaDe Vliegende Honneur 8
der heen zonder een spoor van herkenning! Als Gé hem in maart '46 op de boot naar Holland zet, geeft hij z'n vader nog een half jaartje te leven. Zo mager en uitgeteerd ziet hij eruit. Maar een mens is sterk en Gé vergist zich: zijn vader zal in overwegend goede gezondheid nog 86 worden. In april 1946 pikt Plesman Gé eruit met de woorden: 'Jij gaat bij mij werken voor de NGAT', het Netherlands Government Air Transport. Samen met de Nederlandse regering heeft Plesman kort daarvoor deze NGAT opgericht, omdat particuliere bedrijven als de KLM in die dagen van de Engelsen nog geen transporten mogen verzorgen. De eerste vluchten naar Indonesië gaan per Sky-master, een militaire versie van de DC4. Gé regelt in die tijd de repatriëringen vanuit hotel De Nederlanden in Jakarta. Tevens is hij belast met de dagelijkse leiding van het hotel. Dit hotel kent twee gedeelten: een 'vuile sectie' en een schone. De vuile sectie bestaat uit mannen en vrouwen die vanuit Indonesië naar Holland gaan: veelal door een verblijf in het Jappenkamp zitten deze mensen onder de luizen en ander ongedierte. De schone sectie wordt gevuld met mensen die zo uit Holland in Indië aankomen, meestal militairen en aankomende bestuursambtenaren. Beide secties worden elke dag, geheel gescheiden, grondig schoongemaakt. Van lieverlee vormt de afhandeling van mensen en vracht een steeds groter onderdeel van Gé's dagelijks werk. In de zomer van 1946 wordt de NGAT weer KLM, in die tijd echter uitsluitend werkend voor de regering. Op dat moment begint Gé's dienstverband bij de KLM, die hij trouw zal blijven tot aan zijn pensioen in 1985. Nog in de oorlog leert Gé zijn vrouw kennen in Groningen. Zij werkt er op het landbouwproefstation. Hij komt daar regelmatig door zijn werkzaamheden in de suikerfabriek. Ze trouwen in 1945. Een jaar later wordt hun dochter geboren in Batavia en eind 1948 hun zoon, maar dan zijn ze weer terug in Nederland. Hun dochter heeft een universitaire opleiding tot bacteriologisch chemicus afgerond en onder meer les gegeven op een scholengemeenschap in Amstelveen. Ze heeft twee dochters. Uit het huwelijk van hun zoon zijn ook twee dochters geboren. Gé en zijn vrouw onderhouden intensief contact met hun vier kleinkinderen. Aan hobby's komt Gé door zijn drukke baan niet of nauwelijks toe. Een uitzondering hierop vormen filmen en fotografie: dit is Gé zijn hele leven zo veel mogelijk blijven doen. Daarnaast bezoeken zijn vrouw en hij graag toneelvoorstellingen, concerten, cabaret en films, maar ook hier geldt weer: slechts voor zover het werk het toelaat. Als hij af en toe tussen de drukke werkzaamheden door even thuis is, stimuleren zijn vrouw en hij de kinderen om veel aan sport te doen, vooral hockey. Als het even kan staat hij zijn kinderen langs de lijn aan te moedigen en ook is hij een enthousiaste begeleider van de jeugdige hockeyteams van zijn dochter en zoon. Later geldt dit evenzeer voor hun kleinkinderen: Gé heeft als teamcoach van zowel kinderen als kleinkinderen vele dagen op het hockeyveld doorgebracht. Zijn zoon wordt ook coach en brengt het later
zelfs tot internationaal scheidsrechter. Dit betekent hockeywedstrijden fluiten door heel Europa. Binnen Nederland gaat Gé zoveel mogelijk met zijn zoon mee. Zo hebben vader en zoon samen dikwijls een genoeglijke zondag op een van de vele Nederlandse hockeyvelden doorgebracht. Na zijn pensionering had Gé nog graag allerlei activiteiten willen ontplooien zoals tennis, veteranenhockey en golf. Een val in een liftput, waarbij hij een aantal rugwervels breekt en waarmee hij in totaal zes jaar rondtobt, heeft dit echter voorgoed onmogelijk gemaakt.
Bridge In Indonesië begint Gé op jonge leeftijd al met bridge. Culbertson is hét systeem in die dagen. 'We hebben altijd Culbertson gespeeld op z'n Jan-boerenfluitjes, bij mijn ouders thuis en in de diverse kosthuizen. Daar ging het er vaak ruig aan toe. Zo heb ik spelenderwijs bridgen geleerd, evenals klaverjas en rummy. Dat waren gezellige spelletjes en je kon er menig lange winteravond mee doorkomen', aldus Gé. Na zijn pensionering legt hij contact met Frits Bischop, Daan Hilgersom en Bill van der Dungen, drie 'ouwe jongens' van het bridgen op donderdag. Deze drie vragen het bestuur, of ze naast de donderdag een bridgeclub kunnen oprichten voor gepensioneerde KLM-ers en hun partners, maar dan 's middags. Het bestuur gaat akkoord, mits er minimaal zes paren lid worden. Dat lukt wel, er is immers interesse genoeg en al heel snel hebben zich 32 leden aangemeld. Dit kleine clubje begint in de kantine van de Bankrashof. Maar na verloop van tijd wordt deze locatie te klein, omdat in dezelfde zaal de huisvrouwen bridgen. Daardoor is het vaak een lawaai van jewelste en ontstaan er ook wrijvingen. En wat bij oprichting niet lukte krijgen Gé en de zijnen nu wel voor elkaar: ook de dinsdagmiddagclub mag in het S&O-gebouw van de KLM gaan spelen. Er is dan weer ruimte voor groei: in S&O staat immers een hele zaal ter beschikking. De club wordt groter en er komen twee lijnen. In die eerste jaren is Frits wedstrijdleider en rekent Bill de scores uit. Daarnaast is hij manusje-van-alles. Daan vertegenwoordigt de dinsdagmiddag bij de officiële KLM bridgeclub die op donderdagavond speelt. In feite hebben Frits, Bill en Daan de dinsdagmiddagclub opgericht. Deze groep is begonnen als een hechte KLM-vriendenclub. Sinds zijn pensionering in 1985 spelen Gé en zijn vrouw op de dinsdagmiddag. Ze hebben nooit echt les genomen, maar hebben het moderne bridge al doende geleerd. Wel hebben ze samen de nodige theorie gehaald uit de bekende boekjes van Sint en Schipperheyn. Daarnaast krijgen ze praktijklessen van Frits, Bert de Bresser en Ab Draaijer. 'Ab en Bert vormen een prachtig team in die tijd, waarvan bijna niet valt te winnen. Bij hen zie je toch meer het verfijnde, echte goede bridge op tafel verschijnen', aldus Gé. Vooral van Ab hebben ze veel geleerd. Daar zit ook een keerzijde aan. Als Gé en zijn vrouw op dinsdagmiddag tegen Ab en Bert moeten spelen en ze doen iets wat niet helemaal volgens de regeltjes is, gaan Ab's wenkbrauwen omhoog en krijgen ze te horen: 'Ho, ho, ho, zo heb ik het jullie toch niet geleerd, indertijd?' Gé vervolgt: 'Mijn vrouw is streng in de leer en houdt zich keurig aan de regels. Dat vind ik heel goed. Zelf ben ik iemand die soms, in plaats van een degelijk contract, meer als
een flierefluiter nog iets extra's probeert te versieren. Want ik ben van mening dat je zo nu en dan eens uit de band moet kunnen springen.' Het echtpaar Steensma speelt uitsluitend bij de KLM op dinsdagmiddag. 'Er zijn nog zoveel andere leuke dingen om te doen in het leven. We ondernemen bijvoorbeeld heel veel met onze kleinkinderen, maken talloze uitstapjes. Ook hebben we veel kontakten, zodat een keer per week bridgen voor ons genoeg is', vertelt Gé. Ik vraag of ze wel eens iets bijzonders aan tafel hebben meegemaakt. 'Nou nee, niet direct', antwoordt Gé na even nagedacht te hebben. En hij gaat verder: 'Als je steeds met gepensioneerden speelt, heb je te maken met mensen die in het algemeen nogal gelijkmoedig van aard zijn. Dus is het niet zo, dat we elke dinsdagmiddag zitten te kaarten alsof ons leven ervan afhangt. Maar het is wel heel genoeglijk en mijn vrouw en ik kijken er elke week weer naar uit.' Gé is zo'n zes jaar voorzitter van de dinsdagmiddagclub geweest. In die hoedanigheid merkt hij dat 'autochtone' KLM-gepensioneerden zich verzetten tegen de komst van leden van de donderdag. En ook het binnenhalen van nieuwe leden van buiten de KLM stuit op grote weerstand bij diezelfde groep autochtonen. Daar heeft Gé het als bestuurslid behoorlijk moeilijk mee gehad. Uiteindelijk is dit allemaal goed gekomen, hetgeen duidelijk blijkt uit de wachtlijst om lid te mogen worden én uit de mate waarin de dinsdagmiddagclub is gegroeid in de loop der jaren. Toen Gé 80 werd, vond hij dat het tijd werd voor een jongere voorzitter. Dat is Truus van Opzeeland geworden. Iedereen is heel tevreden met deze keuze. Gé: 'Truus en haar man runnen de dinsdagmiddagclub op fantastische wijze. Wil een club overleven dan heb je zulke mensen nodig, anders zakt de boel echt in elkaar.' Ik vraag Gé hoe je volgens hem een partnership in stand houdt, zodanig, dat beiden er plezier aan beleven. Gé moet hier even over nadenken, maar geeft dan de volgende samenvatting: 'Het is belangrijk, om begrip voor elkaar te houden en niet op elkaar te gaan vitten als het eens een keertje mis gaat. Niet ongeduldig worden, soms gaat het goed, soms gaat het slecht. Hoe het ook gaat, streef naar harmonie met je partner, maar óók met je tegenstanders. Er zijn wel eens tegenstanders die je door hun gedrag proberen te intimideren. Het enige resultaat van zo'n houding is soms een hoop gedonder en in elk geval geen plezierige tafel. Tracht dat soort gedrag dus te vermijden. Alleen in goede harmonie met partner én tegenstanders is bridgen leuk.'
De Vliegende Honneur 9
Op de Dinsdag...
G
sen. Graag wil ik hierbij alle dinsdagleden complimenteren omdat u allen zo enthousiast hebt meegewerkt om de introductie en het gebruik tot een succes te maken.
edurende de afgelopen periode hebben we een aantal nieuwe leden mogen verwelkomen: Aleid Haver, Rob en Olga van den Hoek, Wim Keehnen, Loes Scholte en Driek Zwaan. Ik hoop van harte dat jullie met veel plezier bij ons bridgen. Wij kijken terug op een zeer geslaagde kerstdrive. Ik heb wel verzoeken gekregen om de volgende keer toch maar weer eens een cadeautafel te verzorgen. Er heeft zich inmiddels een aantal leden aangemeld die hiervoor al aankopen doen. Hartelijk dank, dames!
Als u dit leest is het voorjaar al weer in volle gang en loopt ons bridgeseizoen ten einde. Ik wens u een fijne zomer toe. U kunt als dinsdaglid ook vrij deelnemen aan de zomeravondcompetitie van de club, en wel elke donderdagavond vanaf 27 mei a.s. Graag weer tot dinsdag 7 september 2004 Truus van Opzeeland
Ab Lamboo heeft het werk als wedstrijdleider overgenomen. Hij heeft zich bovendien volledig ingezet en verdiept in alle ins en outs van Bridgemate en het daarbij behorende uitrekenprogramma. Op 24 februari j.l. bij het begin van een nieuwe ronde hebben we voor het eerst kennisgemaakt en tevens meteen gebruik gemaakt van deze elektronische wonderkastjes die ons het schrijven van de scorekaartjes uit handen gaat nemen, om nog maar niet te spreken van de andere aantrekkelijke mogelijkheden die we (zullen) toepas-
Much better in Software than in Bridge
[email protected] De Vliegende Honneur 10
Het bestuur van de KLM Bridgeclub nodigt alle leden uit om aanwezig te zijn bij de 56e Jaarvergadering op donderdag 22 april 2004 om 19.45 uur in het KLM Sportcentrum Agenda 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
Opening door de voorzitter Ingekomen stukken en mededelingen Notulen 55e Jaarvergadering Jaarverslag penningmeester Verslag Financiële Commissie Jaarverslag Technische Commissie Verkiezing Financiële Commissie Bestuursverkiezing Open agendapunten Rondvraag Sluiting
Na afloop van de vergadering zal er worden gebridged.
Toelichting op de agenda ♠ Ad. 7 De huidige voorzitter van de Financiële Commissie Harry Jansen is helaas overleden. Philip Wichers thans lid, is bereid het voorzitterschap op zich te nemen. Reservelid Henk van Dijke is inmiddels geen lid meer van de vereniging. Het bestuur stelt voor tot lid van de Commissie te benoemen Gé van Opzeeland en tot reservelid Hans Abspoel. Vóór de Jaarvergadering kunnen leden andere kandidaten voordragen. Wij verzoeken u een eventuele voordracht aan de secretaris kenbaar te maken. ♠ Ad. 8 Aftreedschema ingevolge artikel 13, lid 7 van de Statuten: 'Een bestuurslid treedt af twee jaar na zijn benoeming en is vervolgens direct opnieuw benoembaar.'
Peter Leenards (voorzitter)
aftredend herkiesbaar
Henk Wouwenaar (penningmeester)
aftredend herkiesbaar
Sonja Reeders (secretaris)
aftredend herkiesbaar voor één jaar
Rick Jacobs (bestuurslid)
aftredend herkiesbaar voor één jaar
Truus van Opzeeland (bestuurslid)
niet aftredend
Doordat in het verleden enkele bestuursleden hun functie tussentijds hebben neergelegd is er een onbalans ontstaan in het aftreedschema. Om een eind aan deze onbalans te maken hebben bestuursleden Reeders en Jacobs zich herkiesbaar gesteld voor een periode van één jaar. Met betrekking tot het voordragen van andere kandidaten geldt hetzelfde als bij punt 7. ♠ Ad. 9 Indien u wenst dat een bepaald punt op de agenda wordt opgenomen, kunt u dit tot tien dagen voor de vergadering schriftelijk aan de secretaris laten weten. ♠ Ad. 10 Wij verzoeken u vragen voor de rondvraag zoveel mogelijk vooraf, schriftelijk in te dienen. Sonja Reeders Secretaris
50% Dinsdag 09 mei Donderdag 11 mei
De Vliegende Honneur 11
NOTULEN 55e JAARVERGADERING VAN DE KLM BRIDGECLUB gehouden op 24 april 2003 in het KLM Sportcentrum Opening door de voorzitter Om 19.50 uur opent de voorzitter Peter Leenards de vergadering. Aanwezig zijn 52 stemgerechtigde leden en Jacques Koot, KPVN commissaris. De voorzitter heet alle aanwezigen welkom, met name de aanwezige ereleden Roel Vree en Bert de Bresser. De agenda, de notulen van de vorige jaarvergadering en het verslag van de penningmeester zijn opgenomen in De Vliegende Honneur. De voorzitter is blij met de goede opkomst. Deze stelt het bestuur in staat om verantwoording af te leggen en de leden om mee te denken over toekomstplannen voor de club.
Ingekomen stukken en mededelingen. Er is één ingekomen stuk, een brief van Jan de Bruin. Dit zal behandeld worden bij punt 6. De vereniging telt thans 190 leden, waarvan 98 KLM leden. Op donderdag spelen 126, op dinsdag 52 en op beide dagen 12 mensen. Helaas hebben we dit jaar afscheid moeten nemen van Cilia Clement; de voorzitter vraagt een moment stilte om haar te gedenken. Tot lid van verdienste 2002 is benoemd Marianne van Mouwerik.
Notulen 54e Jaarvergadering Er zijn geen opmerkingen naar aanleiding van tekst of inhoud, zodat de notulen worden vastgesteld met dank aan de secretaris Sonja Reeders.
Jaarverslag penningmeester De penningmeester, Henk Wouwenaar vraagt of er opmerkingen zijn over het jaarverslag. Eric Missotten vraagt waarom op de balans de jubileumreserve van bijna € 3.000 is verhoogd naar € 5.000. Deze voorziening is door het bestuur getroffen in verband met de lustrumviering in oktober 2003. Verder zijn er geen vragen, de voorzitter bedankt Henk Wouwenaar voor zijn inspanning.
Verslag Financiële Commissie De secretaris leest het verslag van de Financiële Commissie voor. Deze bestond uit Paul Hansen en Harry Jansen. Omdat de laatste verhinderd was, zijn de boeken gecontroleerd door Paul Hansen en reservelid Philip Wichers. De diverse bescheiden zijn akkoord bevonden en aan de Algemene Ledenvergadering wordt voorgesteld het bestuur décharge te verlenen voor het over 2002 gevoerde financiële beleid. De vergadering stemt hiermee in. De voorzitter dankt beide De Vliegende Honneur 12
heren voor hun werk en de vergadering voor het gestelde vertrouwen.
Jaarverslag Technische Commissie Rick Jacobs, voorzitter van de TC leest de informatie voor van Harry Jansen, wedstrijdleider van de dinsdagafdeling. Dertig paren spelen regelmatig in twee lijnen. Harry zelf wordt in verband met ziekte van zijn vrouw momenteel vervangen door Truus van Opzeeland, waarvoor hij haar bij deze hartelijk dankt. Bert de Bresser komt, ondanks dat hij zelf niet meespeelt, iedere dinsdag helpen met uitrekenen van de score. Op de donderdag wordt gespeeld in een A-lijn van 22, een B-lijn van 22 en een C-lijn van 23 paren. Totaal 67 paren. De maximale capaciteit is 60 paren. Er is momenteel een wachtlijst voor nieuwe leden. Kampioenen 2001-2002: Clubkampioen donderdagafdeling Marijke Sieverts/Eric Missotten, Zomerladder Corrie en Cor Meijer, Viertallen Kay Stuitje/Hans van Dam en Freddy en Frits ter Steege, Slemkampioen Kay Stuitje/Hans van Dam. Bij het externe viertallen is ons team bestaand uit Ankie en Peter Leenards en Marijke Sieverts/Philip Wichers geëindigd op de 6e plaats in de derde klasse poule D. Het jaarlijkse bridge weekend vond plaats in Garderen op de Veluwe. Het was heel gezellig, met dank aan Marianne van Mouwerik en Bert de Bresser. Winnaar was het paar Eric Missotten/Charles Valent. Jan de Bruin heeft het bestuur een brief geschreven waarin hij voorstelt de scores te gaan uitrekenen met behulp van de Bridgemate van de firma Bridge Systems BV te Rotterdam. De voorzitter vraagt hem zijn voorstel voor de leden toe te lichten. Jan stelt dat met dit systeem het fout noteren van de score vrijwel onmogelijk wordt. Hij heeft er goede ervaringen mee. Er is één kastje per tafel nodig à € 80. Uitgaand van 30 kastjes denkt Jan dat dit systeem geïntroduceerd kan worden middels een eigen bijdrage per lid van ca. € 15. De scorebriefjes kunnen vervallen, via de website kunnen eventueel de uitslagen per individuele tegenstander en spel worden opgevraagd. Rick Jacobs antwoordt hem dat de kosten aanzienlijk hoger zullen uitvallen. Onze laptops zijn ongeschikt voor de bijbehorende software. De jaarlijkse kosten voor licenties en servicecontracten moeten begroot worden. Bovendien zijn er nu drie TC leden die zorgen dat eventuele problemen worden opgelost, bij Bridgemate moet alles door één persoon gedaan worden, inclusief het invoeren van de persoonlijke uitslagen op de website. De TC ziet niet direct aanleiding om dit nieuwe systeem al per september aanstaande in te voeren, maar gaat wel op korte termijn contact opnemen met Bridge Systems om een demonstratie te organiseren. Vervolgens moeten de totale
kosten begroot worden en op basis van die gegevens kan dan aan de leden voorgelegd worden of dit systeem moet worden ingevoerd, of er een eenmalige eigen bijdrage moet komen en zo ja hoe groot die moet zijn. De voorzitter bedankt Jan de Bruin voor zijn inbreng en vraagt zijn begrip, gezien de investering, voor de noodzaak van een nader onderzoek. Als er een demonstratie gepland is, zullen alle leden daarvan op de hoogte worden gesteld.
Verkiezing Financiële Commissie De huidige voorzitter Paul Hansen treedt af. Het bestuur stelt voor Harry Jansen te benoemen tot voorzitter, huidig reservelid Philip Wichers tot lid en Henk van Dijke tot reservelid. Er zijn geen andere kandidaten voorgedragen dus zij zijn bij deze benoemd.
Bestuursverkiezing
Jo van der Pol stelt dat het interne viertallen door enkele mensen niet zo leuk gevonden wordt. Vooral het uitrekenen wordt als een probleem gezien. Bert de Bresser biedt aan om het uitrekenen voor zijn rekening te nemen. Arnold Gerverdinck stelt voor de tafelindeling te veranderen zodat deze evenwichtiger wordt en er niet teveel mensen op een kluitje zitten. Rick vindt dit een goed idee. Eric Missotten vraagt waarom de ene keer drie, de andere keer vier paren promoveren/degraderen. Rick legt uit dat dit was om de lijnen gelijk te trekken, de C-lijn was vanwege de nieuwe ledenaanwas te groot geworden. Ook zou Eric een kleinere A-lijn prefereren. Dat is niet mogelijk, daarvoor zijn we met te velen. Dan zouden we naar vier lijnen moeten met alle nadelen vandien. Edwin Kooistra brengt het rookprobleem nog maar eens te berde. De voorzitter antwoordt hem: het blijft een probleem, ook al omdat de ventilatie slecht is. Peter doet formeel het verzoek aan de aanwezige KPVN commissaris om hier aandacht aan te schenken.
Ingevolge de statuten treedt Truus van Opzeeland af. Zij is herkiesbaar. Er zijn geen andere kandidaten voorgedragen, dus is Truus bij deze benoemd.
Sluiting De voorzitter dankt alle aanwezigen voor hun komst en inbreng. Een speciaal woord van dank voor alle vrijwilligers. Voor hen staat een fles wijn gereed. Speciale aandacht vraagt Peter voor ons lustrumfeest, dat op 18 oktober 2003 gehouden zal worden. Houd deze datum vrij! Tenslotte sluit de voorzitter de vergadering om 21.00 uur.
Open agendapunten Er zijn geen open agendapunten
Rondvraag Hans Abspoel vindt de prestaties die Rick voor de club levert zo geweldig, dat er wat hem betreft wel een extra beloning tegenover mag staan. Peter dankt hem voor zijn lovende woorden. Yvonne Spaan vraagt of het toegestaan kan worden om tijdens de zomerperiode met een niet-lid te spelen. Het bestuur heeft het standpunt dat het spelen door een lid met een introducé in de zomerperiode mag, tegen betaling van € 2 per avond. De vergadering stemt hiermee in.
KLM Bridgeweekend
De Vliegende Honneur 13
Balans per 31 december 2003
31-12-2002
31-12-2003
Aktiva € Geldmiddelen Te vorderen rente Vooruitbetaalde kosten V.H. Totaal activa
€
13831 169 298 -------------14298 ========
9467 0 0 --------------9467 ========
3530 5000 1300 176 900 1785 840 767 -------------14298 ========
4297 2000 0 0 150 1785 993 242 -------------9467 ========
Passiva Algemene reserve Jubileumreserve Materiaal reserve Rekening courant NBB Vooruit ontv.advertentieopbrengst V.H. Vooruit ontvangen contributie Nog te betalen kosten Exploitatiewinst 2002/2003
Toelichting op balans ♦ ♦ ♦ ♦
Van de geldmiddelen staat €.8600,-- op de spaarrekening Liquide middelen zijn gedaald door jubileumkosten en aanschaf Bridgemate. Jubileumreserve is als volgt opgebouwd: €.5000,--(reserve 2002)./.€.4194,--(werkelijke kosten)+€.1194,-- (reservering 2003) Voorgesteld wordt de winst bij de algemene reserve te boeken.
Toelichting op exploitatierekening ♦ ♦ ♦ ♦ ♦
Contributiebedrag is inclusief NBB-afdracht. Gezien het resultaat 2003 en prognose 2004 is besloten de contributie in 2004 niet te verhogen Huurverhoging van 3% ingecalculeerd Kosten Bridgemate ad €.3233,-- ./. €.1300,--(materiaalreserve 2002) geheel ten laste van het resultaat 2003 gebracht. Het bestuur heeft besloten de budgetten voor paas- en kerstdrive te verruimen.
De Vliegende Honneur 14
Exploitatierekening 2003 € budget 2003
€ resultaat 2003
€ budget 2004
Baten Contributies Donaties Rente
14000
14000
400
14059 124 403
Totaal Baten
14400
14586
14250
4900
4867
5000
2900 400 ------------3300
2733 277 ------------3010
2800 300 ------------3100
900 1300 2000 ------------4200
1115 1216 1194 ------------3525
1400 1700 1500 ------------4600
Bestuurskosten
400
175
200
Spelmateriaal+onderhoud bridgemate+verzekering
600
93
350
200 50 100 100 220 200 ------------870
92 30 68 50 297 204 ------------741
100 50 100 100 300 250 ------------900
14270
12411
14150
250
Lasten Huur NBB Contributies Meesterpunten Totaal NBB Evenementen Paasdrive Kerstdrive Jubileumfondsreservering Totaal evenementen
Diversen Ledenvergadering Kamer van Koophandel Expl Vliegende Honneur Prijzen Administratie- en bankkosten Kosten voor leden Totaal diversen Totaal exploitatielasten
1933
Bijzondere lasten (Bridgemate) Resultaat
130
242
100
De Vliegende Honneur 15
Onze Moedertaal
E
r wordt altijd gezegd dat het Nederlands een der moeilijkste talen is om te leren. Na het lezen van onderstaand vers zal iedereen zonder twijfel deze stelling kunnen beamen. Het meervoud van slot is sloten Maar toch is het meervoud van pot geen poten. Evenzo zegt men altijd: één vat en twee vaten Maar zal men zeggen: één kat en twee katen? Wie gisteren ging vliegen, zegt heden: 'Ik vloog'. Dus zegt u misschien van wiegen: 'Ik woog'. Nee, pardon, want ik woog komt van wegen, Maar is nu ik voog een vervoeging van vegen? En dan het woord 'zoeken' vervoegt men: 'Ik zocht', En hoort bij vloeken misschien ook: 'Ik vlocht?' Alweer mis, want dit is afkomstig van vlechten, Maar 'ik hocht' is geen vervoeging van hechten. Bij roepen hoort ik riep, maar bij snoepen geen sniep. Bij lopen hoort liep, maar bij kopen geen kiep. En evenmin bij slopen: 'Ik sliep'. Want dat is afkomstig van het woord slapen. Maar zet nu niet neer: 'Ik riep' bij het rapen. Want dit komt van roepen en u ziet het terstond, Zo draaien wij vrolijk in het kringetje rond! Van raden komt ried, maar van baden geen bied. Dat komt weer van bieden, ik hoop dat u het ziet. Ook komt hiervan bood, maar van wieden geen wood, U ziet de verwarring is akelig groot. Nog talloos veel woorden zijn te geven, Want gaf hoort bij geven, maar laf niet bij leven. Men spreekt van 'wij drinken' en hebben gedronken, Maar niet van 'wij hinken' en hebben gehonken. 't Is: 'Ik weet en ik wist', zo vervoegt men dat, Maar schrijf niet bij vergeten: vergist. Dat is een vergissing, ja, moeilijk is't. Het volgende geval is bijna te bont: Bij slaan hoort: 'Ik sloeg', niet sling of ik slonk. Bij gaan hoort: 'Ik ging', niet gong of ik gond. En noemt u een mannetjesrat soms een rater? Dat gaat echter wel op bij kat en een kater. Cor Meijer
De Vliegende Honneur 16
Kaarten in Oostenrijk
Z
oals elk jaar zijn we ook in dit prille voorjaar met Nel en Joep naar Oostenrijk gegaan voor de wintersport. Zaterdagochtend komen we aan in Sölden. Zon, sneeuw, prachtige pistes: dit jaar is het nog meer genieten dan anders. Het weekend verkennen we de omgeving vooral te voet, maar op maandag gaan de ski's onder. 's Ochtends nemen we nog wat les, 's middags gaan we er zelf op uit. Het weer blijft mooi, overdag strakblauwe lucht, windstil, lichtvriezend weer, 's nachts 15 graden onder nul. Maar daar hebben wij geen last van in ons warme bedje. Elke avond gaan we beneden in het dorp nog wat drinken. Op een van deze tochten zien wij het bord:
Jeden Freitagabend - Feierabend Karten spielen für Jedermann Anfang: 20 Uhr Schöne Preise zu gewinnen Sh 50,-Einlage pro Person
Joep werpt mij een betekenisvolle blik toe en zegt achteloos: 'Zeg Nel, vrijdagavond willen Hanneke en jij samen naar de sauna, begreep ik?' 'Ja', beaamt Nel, 'maar dan gaan jullie gezellig mee, toch?' 'Tja, dat is te zeggen', begin ik voorzichtig, 'ik hou niet zo van sauna's. Al die hitte en zo, dat is niks voor mij.' 'Nee', vult Joep aan, 'wij dachten, vrijdagavond eens te benutten om de lokale bevolking beter te leren kennen. Je kunt dan kaarten in het dorpshuis. Dat lijkt me een leuke afwisseling en er zijn nog prijzen te winnen ook.' 'Nou', zegt Nel met zo'n blik van wij-laten-ons-niet-kennen, 'dan gaan we toch gezellig samen, Hanneke? Misschien komen we nog een paar leuke mannen uit het dorp tegen.' Hun eigen mannen zwijgen tactisch en geven geen krimp. 'Reken vrijdagnacht maar niet te vroeg op ons', roept ze nog even achterom, met herwonnen zwier vooruitlopend. En aldus geschiedt. Op weg naar ons avonddrankje lopen Joep en ik nog even bij het dorpshuis binnen om ons in te schrijven. 'Het zal wel zoiets als klaverjassen wezen', fluistert hij me toe, terwijl we inschrijven. Voor ons beiden betalend vraagt hij ten overvloede aan de Oostenrijkse organisator: 'Geht es so wie 'Klaverjas' in Holland?' De man staart hem niet-begrijpend aan. 'Nah, wenn eine Farbe Trumpf wird, sind der Bauer und die Neun am höchsten...', gaat Joep, toch wat onzeker geworden, verder. 'Ja, ja so ungefähr', beaamt de inschrijvingsbeambte ijverig knikkend. Zo te zien heeft de goede man zelf vandaag al diep in het Schnappsglaasje gekeken. 'Aber trinken Sie doch noch einen', on-
derbreekt hij Joeps betoog. We proosten: zum Wohl! En hij herhaalt nog maar eens, vrolijk rondkijkend en tegen niemand in het bijzonder: 'Ja, ja, so ungefähr ist es genau.' En weer staat er een lief Oostenrijks meisje voor ons met een dienblad vol Obstler, bijna pure alcohol. 'Und wir wollen alle gerne noch einen trinken', knikt de man lodderig en gebaart dat wij weer mee moeten doen. We drinken dit rondje en ook nog een derde verplicht op. Een beetje verbluft nemen we afscheid. Vrijdagavond kwart voor acht betreden wij het dorpshuis. Het is al vol, maar geen toerist te bekennen. Tiroolse autochtonen met elkaar communicerend via harde keelklanken vullen de ruimte. We krijgen een inschrijvingsbrief en een bonnetje voor één gratis consumptie. Dezelfde man van gisteren wijst ons onze plaatsen. We zitten aan de derde tafel en moeten spelen tegen twee Oostenrijkers. Deze beide inwoners van Sölden blijven luid en onverstaanbaar met elkaar praten als wij gaan zitten. Ze keuren ons geen blik waardig. Op tafel ligt een pak kaarten. Om ons heen wordt druk geschud. Dus pakt Joep de kaarten en begint ook te schudden. Er valt een kaart op de grond. Ik raap hem op en zie tot mijn verbijstering een afbeelding die ik nog nooit van mijn leven heb gezien. Ontzet draaien Joep en ik de andere kaarten ook om. We zien vreemdsoortige cijfers, verwerkt in afbeeldingen die vooral aan Jeroen Bosch doen denken. Er komen veel appels, peren en eikels in voor. Deze speelkaarten lijken totaal niet op de vertrouwde kaarten die we in Holland gewend zijn. Sterker nog, wat dit pak kaarten betreft, zouden we ons evengoed in Kazakstan of Beneden-Mongolië kunnen bevinden. We kijken elkaar wanhopig aan. Over tien minuten moeten we beginnen en we hebben geen idee, hoe of wat. Dit wordt een enorme ramp. Joep kijkt om zich heen. Van de lawaaiige, rokende en drinkende Oostenrijkers is geen hulp te verwachten. Joep kijkt me weer aan, dwingend ditmaal. 'Ik tel tot drie', fluistert hij. Het aardige van vriendschap is dat je weinig woorden nodig hebt, als het er echt op aan komt. Joep telt langzaam hardop: 'Eén..., twee...., drie'. Bij 'drie' springen we als door een wesp gestoken van onze stoel en rennen naar de deur. Die smijten we met één enorme zwaai open en hollen naar buiten. Buiten is het is gaan sneeuwen. We blijven rennen alsof de duvel ons op de hielen zit, door besneeuwde straten, langs ons verbaasd aangapende Oostenrijkers, vóórt gaat het, verder en verder van de plek des onheil vandaan. Pas in ons hotel ploffen we in een fauteuil en blijven daar beiden een halfuur naar adem happend zitten. Het duurt nog hinderlijk lang voor onze dames luid giechelend met een taxi worden thuisgebracht. Zó lang, dat Joep en ik de volgende ochtend met een flinke kater wakker worden en dat, om meer dan een reden....... Henk Wouwenaar (Vervolg op pagina 18)
De Vliegende Honneur 17
(Vervolg van pagina 17)
'Bijzondere kaarten'
KLM Bridgeweekend Deze man had nooit genoeg!
DON PANZA café - eetcafé - zaal ♠
♠ ♠
Zaal voor bruiloften en partijen tot 125 personen In het eetcafé iedere week een ander menu Regelmatig live muziek in het café
Noorddammerlaan 42-44 * 1187 AD Bovenkerk * Tel. 020 - 6413427 K.v.K. nr. 34127713 * Rabobank nr. 38.23.47.188 De Vliegende Honneur 18
Bridge Sport of een spelletje?
K
unt U zich de amateurclub voetbal D.O.S. met topscorer Tonny van der Linden nog herinneren? En weet U nog waar D.O.S. voor staat? Juist ja, 'Door Oefening Sterk'. 'Wat heeft dit met bridge te maken?’, vraagt u? Niets! Maar toch. Ook in bridge kunt u zich door oefening, lezen, praten en nieuwe afspraken maken met partner enzovoort, verbeteren. Ergo bridge is een (denk)sport. Maar voordat u nu alle bridgebladen gaat bestuderen, lees dan toch maar even het volgende bridgeverhaaltje. Na hun siësta verzamelden ze zich rond de bridgetafel van het verzorgingstehuis, de boordwerktuigkundige, de telegrafist, de gezagvoerder en de purser. 'Dubbele borrel voor het winnende paar straks, heren', sprak de purser, maar slikte even toen hij zag dat hij de altijd wat vage telegrafist als partner had getrokken. Uit zijn colbert haalde hij een krantenknipsel tevoorschijn. 'Uit Het Parool, besproken door René Zwaan: de zwakke twee-conventie. Moeten wij maar eens uitproberen, vanmiddag, partner' en overhandigde de telegrafist het stukje krant. 'Ja, ja’’, zei deze en mompelde iets als 'onzinnige nieuwlichterij ', wat echter door niemand werd verstaan. De eerste spellen verliepen normaal, althans voor dit gezelschap: 2 SA + 2, en als reactie 4♥ min 3.
De BWK taxeerde de purser op een renonce in ruiten en koos voor een zekere start: Harten aas, getroefd in de hand. Troef heer werd genomen met het aas. De gezagvoerder stond bekend als een oerdegelijke bieder, die zeker niet zonder de nodige plaatjes op 5 niveau er in gekomen zou zijn. Een introever in klaver lonkte dus legde west de klaver heer op tafel. Dat gaf de gezagvoerder te denken. Partners heer beloofde de vrouw en als daar ook nog eens de boer of 10 bij zou zitten, blokkeerde de kleur, dus nam hij de heer over met het aas en speelde de vier terug. Lachend accepteerde de purser dit geschenk, trok de troeven en loosde zijn ruiten looser op harten heer. 'Plus 650 heren, dank u'. Verbijsterd keek de captain zijn partner aan. 'Wat had jij nu precies?, vroeg hij. 'Niet nakaarten, het is maar een spelletje', was het antwoord. 'Volgende spel'.
Toen gebeurde het volgende : Zuid gever, o/w kw. Telegrafist ♠B95 ♥ H B 10 9 ♦ V B 10 ♣973 Boordwerktuigkundige ♠A4 ♥A8753 ♦H965 ♣H8
'Juist, opgelet, mijne heren', annonceerde de purser, terwijl hij veelbetekenend naar het krantenknipsel wees. 'Ik open met 2♠'. De BWK doubleerde. Tegenover een semi -forcing zag de telegrafist, die de afspraak reeds lang vergeten was, zijn hand wel zitten: 4♠. 5♦ bij west, waarna de purser snel paste. 'Mooi bod', zei de BWK en paste. Deze mededeling zette de marconiman aan het denken. Wie zat er nu wie te belazeren? Na wat gesteun kwam er uiteindelijk een ietwat onzeker doublet uit noord. Geen slechte beslissing, want 5♦ gaat zeker min twee. De purser, die nu wel vermoedde dat partner hem sterk inschatte, liep weg naar 5♠. Een doublet van west eindigde de bieding. Kansloos, min 2 zegt u? Kijk en luister nog even mee.
Hans van Dam
Gezagvoerder ♠83 ♥V642 ♦A8742 ♣A4 Purser ♠ H V 10 7 6 2 ♥♦3 ♣ V B 10 6 5 2
De Vliegende Honneur 19
Van de TC... Zomercompetitie
Aanmelden aspirant-leden uitsluitend bij: Sonja Reeders Tel. 0297 - 565997 E-Mail:
[email protected]
G
edurende de zomer zal er een laddercompetitie gespeeld worden. Deze bestaat uit 15 avonden, te beginnen op 27 mei. De competitie eindigt op 2 september. U wordt vriendelijk verzocht zo snel mogelijk bij de TC op te geven met wie u gaat deelnemen aan de competitie. Om voor het kampioenschap en meesterpunten in aanmerking te komen, dient u minimaal 10 avonden met een vaste partner te hebben gespeeld.
Er geldt geen afzegregeling en u bent altijd van harte welkom. Wanneer uw vaste partner is verhinderd, dient u zelf voor een vervanger te zorgen. Aan deze competitie kunt u met een andere partner deelnemen dan aan de wintercompetitie. Ook zijn buitenleden welkom. Echter alleen als men samenspeelt met een verenigingslid. Per speelavond zal dan € 2,00 in rekening worden gebracht.
Het zal niet zo zijn, dat nieuwe paren uitsluitend in de C-lijn beginnen. Er zal rekening worden gehouden met de speelsterkte van het paar en de grootte van de lijnen. Natuurlijk is voor de overige paren de eindstand van het vorige winterseizoen bepalend in welke lijn zij het nieuwe seizoen zullen beginnen.
Viertallen Als u in het nieuwe seizoen onze club gaat vertegenwoordigen bij de externe viertallencompetitie, geef dan vóór 26 augustus door uit welke leden het viertal zal bestaan. Ook namens het bestuur wensen wij u een hele fijne zomer toe en hopen u allen weer op dinsdag 7 en donderdag 9 september te mogen begroeten.
De Technische Commissie Er zal zoveel mogelijk in één lijn gespeeld worden. Omdat niet alle TC-leden aanwezig zullen zijn, zal vaak slechts één TC-lid de avond leiden. Om hem/haar de gelegenheid te geven om iedereen in te delen en bij meer dan 24 paren een tweede lijn te maken, wordt u dringend verzocht om niet later dan 19.40 aanwezig te zijn, en u meteen bij binnenkomst te melden bij de TC.
Nieuwe partner? Zoals elk jaar gaan ook dit jaar weer paren uit elkaar en gaan leden op zoek naar een nieuwe partner. Uiterlijk 26 augustus moet bij de TC bekend zijn met wie u de wintercompetitie gaat spelen. Horen wij niets, dan wordt u ingedeeld met wie u het winterseizoen 2003-2004 heeft gespeeld. Het staat u natuurlijk vrij met ieder donderdagavondlid een nieuw partnership aan te gaan. Nieuwe leden kunnen alleen toegelaten worden na goedkeuring van het bestuur. Als u uw partnership gaat beëindigen, wil de wedstrijdleiding dat graag zo snel mogelijk weten, ook al heeft u nog geen nieuwe partner gevonden.
Aanmelden nieuwe paren uitsluitend bij: Rick Jacobs Tel. 020 - 4453053 E-Mail:
[email protected]
De Vliegende Honneur 20
Spel 13
O
p donderdagavond kan het voorkomen dat je ingedeeld wordt met het bijzondere nummer 13. Sommigen hebben daar geen enkele moeite mee en letten daar vaak nog niet eens op. Zo ook het paar van afgelopen donderdag 29 januari j.l.,ontging de mogelijke betekenis van nummer 13. Ze speelden aan de eerste tafel die avond als eerste spel nummer dertien en dat was iets te veel van het goede. Het spel zag er als volgt uit:
Noord ♠ 965 ♥ A642 ♦ 8 ♣ AHVB8 West ♠ A 10 7 2 ♥ H 10 7 5 3 ♦ 52 ♣ 52
Oost ♠ VB ♥ V8 ♦ A H 10 9 7 6 4 ♣ 10 6 Zuid ♠ H843 ♥ B9 ♦ VB2 ♣ 974
Noord opende met 1♣. Oost sprong en bood 2♦. Zuid past. West, wakker geroepen door haar maatje geeft met 2♥ een nieuwe mogelijkheid. Noord niet al te angstig uitgevallen gaat hierop naar 3♣. Oost denkt na en gaat toch naar 3♦, hè hè valt niet mee om dit bod te houden, denkt hij en het gelijk komt aan zijn zijde. Want er zitten er nog 3 achter hem. Zuid past heel braaf. Maar West wil toch nog misschien wel het laatste woord en ze zegt dan ook spontaan zonder enige vorm van verlegenheid 3♠. Nou hiervan schrok Noord zelfs en paste. Oost trok nog even zijn snor op maar besloot toch maar de verstandigste te zijn en hij past. Zuid wilde toch al niets zeggen, dus voor de tigtste keer ging ze passen. Na de uitkomst van klaveren aas en heer en daarna ruiten was het niet moeilijk om de 3♠ 3 down te spelen. Grote teleurstelling bij oost, die de mooie ruiten op 3 niveau had geboden en ten onder moest gaan aan het 3♠ bod van zijn maatje. Spel 13 ging ten onder maar, paar 13 bleef fier overeind op weg naar de promotie richting A klasse. Na dit spel met de teleurstelling in hun ogen werd duidelijk aangegeven dat de ander het wel kon vergeten om samen naar bed te gaan. Waarop de ander meesmuilend mede deelde dat er nog een zolderkamer was met slaapaccommodatie. Dus wat dat betreft was het een perfecte oplossing. Nu hoeven ze geen spel meer met elkaar te bespreken en zeker spel 13 niet. Bert Kocken
In Memoriam Harry Jansen
G
eheel onverwacht bereikte ons het bericht dat Harry Jansen plotseling op 8 maart is overleden.
maar kort geleden samen met hem besloten de wedstrijdleiding over te dragen aan een nieuwe wedstrijdleider. Wij zullen zijn rustige en deskundig optreden zeer missen. Truus van Opzeeland
Vanaf 1992 was hij lid van de KLM bridgeclub. In 2001 werd hij wedstrijdleider van de dinsdagmiddag afdeling. Hij deed dat met veel enthousiasme en kennis van zaken. Harry was een van de twee leden van onze vereniging die in het bezit was van het NBB diploma Clubleider A. Door persoonlijke omstandigheden kon hij de laatste tijd niet meer regelmatig aanwezig zijn waardoor zijn werkzaamheden geruime tijd zijn waargenomen. Wel hebben we regelmatig contact met Harry gehouden en hebben nog
De Vliegende Honneur 21
Hangende blaadjes of aardbeien zonder arbeid
S
ommige mensen hebben de gewoonte om hun medemensen steevast met planten te vergelijken. Je zit in de trein en tegenover je zit een treurwilg naast een leeuwenbek,je moet wachten bij de bakker en voor je in de rij staat een madeliefje, een fleskalebas en een boomwurger. Niet alleen het mensenrijk, maar ook de plantenwereld laat zich indelen in leuners en steuners, in staanders en kruipers. En vooral bij bomen en struiken zie je in één oogopslag of je te maken hebt met een optimist of met een zwartkijker. Dat zie je aan de stand van het blad, dat vaak wilskrachtig omhoog kan staan, maar bij sommige gewassen ook wel eens treurig afhangt. Bij het kiezen van groenblijvende planten is het goed om te beseffen dat je ook onder deze 'evergreens' vrolijke en minder jolige naturen hebt; sommige mogen dan wel zomer en winter groen blijven, maar dat houdt niet in dat je er automatisch vrolijk gestemd door raakt. Let bijvoorbeeld eens op de bladstand van de rododendron als het een nacht gevroren heeft. Als je al geen winterdepressie had, dan krijg je die wel bij het aanschouwen van een rododendron in de winter. Het blad is zo donkergroen dat het wel zwart lijkt en het hangt treurig bij de takken af. En als het nu maar zou glimmen, dan kon het daardoor nog een zekere levensvreugde uitstralen, maar het blad van de rododendron is dof, vol roet en algen. Rododendrons zien er altijd uit alsof ze nodig aan een poetsbeurt toe zijn. Zelfs als ze bloeien, in het voorjaar, blijven het modderschuiten die tijdelijk bedolven zijn onder vlaggen. Het afhangen van het blad is een familietrekje van alle rododendrons. De enige soorten die hieraan ontsnappen zijn die soorten die ’s winters hun blad laten vallen. Want die zijn er ook. Gelukkig zijn er ook groenblijvende heesters waarvan je op slag in een goed humeur raakt. En dikwijls zijn dat struiken met vrolijk glimmend blad, zoals hulst en laurierkers. En wat dacht u van de aardbei? Het lijkt wel een complot: tien jaar geleden genoten we nog van geurige aardbeien, vol smaak, en nu, plotseling, smaken alle aardbeien alleen nog maar naar water. Waar is de smaak van onze zomerkoninkjes gebleven? Natuurlijk, een supermarkt verkoopt het liefst aardbeien die van graniet gemaakt lijken; je kunt er je tanden op stukbijten. Maar dat is verklaarbaar. Het grootwinkelbedrijf beoordeelt fruit niet op smaak, maar op wat je met een lelijk woord ‘vervoerbaarheid’zou kunnen noemen; vruchten moeten vooral het vervoer goed doorstaan, want gebutst en gekneusd fruit is slecht houdbaar, zo niet onverkoopbaar. De smaak van een vrucht komt op de tweede plaats. En daardoor zijn we nu zover gekomen dat je met een aardbei iemand een gat in het hoofd kunt gooien. Voor rijpe aardbeien ga je naar de markt, of naar de groentelier, de fruitexpert, het groentetheater, of hoe de ludieke groenteboer zich verder tegenwoordig dan ook moge noemen. Maar zelfs bij de vakman kunnen we niet altijd een gedegen productkennis verwachten. 'Wat voor aardbeien zijn dat?', vroeg ik in de aardbeientijd aan de puistige puber die de De Vliegende Honneur 22
groentezaak bleek te runnen. 'Hollandse', antwoordde hij, met grote stelligheid. 'Ja, maar wat voor Hollandse', hield ik aan, 'hoe heten ze?'. 'Hollandse aardbeien', was het behulpzame antwoord. En ach gut, hoe kun je ook van een onderbetaalde schoolverlater verwachten dat hij het verschil weet. Nu de remedie. Je kunt aardbeien in je eigen tuin kweken, zonder arbeid. Want we hebben het allemaal druk en er blijft bar weinig tijd over voor het ontspannen wieden van een aardbeienbed. De aardbeienteelt leent zich uitstekend voor de arbeidsloze en met steenslag volgestorte tuin, want de grote vijand van de aardbei, de slak, voelt zich in zo’n steenwoestijn niet thuis. Maar ook in de ouderwetse tuin waarin planten nog in echte aarde staan is het mogelijk om met weinig arbeid aardbeien te telen. Er bestaan namelijk nog altijd rassen van veredelde bosaardbeien. Ze zijn klein van vrucht, maar exquis van smaak. De bosaardbei kweek je met de Franse slag: je strooit het zaad uit tussen bomen en struiken en dan is het verder een kwestie van laten gaan. Dit zal de drukbezette moderne mens toch als muziek in de oren klinken. Wilde aardbeien zijn zo exclusief dat zelfs de best gesorteerde 'légumiste' ze niet verkoopt; stelt u zich de gezichten van de meestverwende dinergasten eens voor als u een maaltijd kunt bekronen met wilde aardbeien uit eigen tuin. Succes, en eet smakelijk!!!! Margreet van Groningen
Even Voorstellen...
Naam Inge Eckardt
Anna Popielawska Bridgepartner van
Anna Popielawska
Inge Eckardt Wat is uw eventuele beroep?
—
Angliste, freelance texteditor Wiens/wier baan zou u wel (tijdelijk) willen?
Corneille; elke dag schilderen en heerlijk genieten van het buitenleven.
Boswachter in het laatste Europese oerbos 'Bialowieza' in Polen.
Welk boek kan u aanraden om te lezen? 'Een cursus in wonderen'
Ryszard Kapusnski: 'The Shadow of the Sun' 'My African Life' Naast wie zou u in het vliegtuig willen zitten en waarheen?
De Dalai Lama naar Tibet
Midas Dekker naar het Amazonegebied. Wat is uw meest favoriete CD?
Concierto de Aranjuez van Yoachin Rodrigo
Buena Vista Social Club Wat eet u het liefst?
Tagliatelle met schelp- en schaaldieren in room.
Pools en Italiaans
Welk TV programma mist u zelden? Het 8 uur Journaal / Barend & Van Dorp
Achterkant van het Gelijk
(Vervolg op pagina 24)
De Vliegende Honneur 23
(Vervolg van pagina 23)
Welk gedichtje kent u uit het hoofd? Ben niet zo dichterlijk aangelegd. Derhalve ken ik geen gedichtje uit het hoofd.
I’m singing in het rain, Just singing n the rain. What a glorious feeling, I’m happy again.
Wat is/zijn uw hobby’s? Schilderen, creëren, lezen, tennis, bridge, tuinieren, fitness.
Tennis, bridge, bergwandelen, een goed gesprek.
Vertel eens iets verrassends over uzelf! Dat 'verrassends’ is natuurlijk heel relatief. 30 jaar heb ik bij de KLM gewerkt als stewardess. Heb veel van de wereld gezien en zit nu in de VUT Veel tijd breng ik door met het doen van 'leuke dingen', maar helaas schiet het liefste wat ik het liefste doe, creatief bezig zijn, er nog bij in.
Met mijn 'fabulous' backhand, sta ik wel eens op een surfplank en verras ik soms een beer in 'Fatras' (Kkarpaten).
U kunt geen kleur meer bekennen? Geen Nood! Een nieuwe haalt u binnen 6 minuten! Bruin worden bij de The Tanning Shop betekent dat u, in tegenstelling tot de normale zonnebank, niet op de zonnebank ligt, maar al staande omringd wordt door 46 diepbruinende lampen. Hierdoor kunt u onder het genot van uw favoriete muziek optimaal ontspannen, maar vooral snel en op hygiënische wijze verantwoord veilig bruin worden
Kijk dan nog even rond tussen het uitgebreide assortiment bridgeartikelen, voordat u met uw nieuwe kleur huiswaarts keert. Hier vindt u alles om er bij uw thuis een geslaagde bridgeavond van te maken. Keuze uit: kaartkleden, wedstrijdmateriaal, scoremateriaal en speelkaarten, monogramkaarten (uw eigen naam of van uw relatie op speelkaarten), bridgesoftware en –boeken, bridgetafels en diverse
The Tanning Shop Amsterdamseweg 504 1181 BX Amstelveen Tel. 020 – 6475047 Openingstijden: Di – Vrij 10.00 – 20.00 uur Za 10.00 – 18.00 uur
De Vliegende Honneur 24
