de Vliegende Hollander

de Vliegende Hollander Maandblad voor de Koninklijke Luchtmacht 64e jaargang - nummer 8 - september 2008

TAKE OFF VOOR DHC ‘FUSIE’ OP AOCS NM 710 en 711 Squadron onder één dak KNVOL BESTAAT 60 JAAR Grootste fanclub van onze luchtmacht

COLOFON UITGAVE Commando Luchtstrijdkrachten, Bureau Luchtmachtcommunicatie HOOFDREDACTIE Luitenant-kolonel Willem Bogaard EINDREDACTIE Luc Haen REDACTIE Arno Marchand, June Smit VORMGEVING EN LITHOGRAFIE Ruud Baas, TDS printmaildata DRUK en OPLAGE OBT bv, Den Haag - 29.000 ex. REDACTIESECRETARIAAT Telefoon 076-544 71 30 Fax 076-544 71 31

Foto: Eric Vorstenbosch, AVDD

INTERNET www.luchtmacht.nl E-MAIL [email protected] BEZOEKADRES Luchtmachttoren, Luchtmachtplein 1, 4822 ZB Breda POSTADRES Postbus 8762, 4820 BB Breda COVERFOTO

‘Ervaring leer je niet uit een boekje.’

14

Marco Ferrageau

ADRESWIJZIGINGEN Actief dienende militairen, reservisten en burgermedewerkers van de Koninklijke Luchtmacht wordt verzocht de adreswijziging te laten muteren in PeopleSoft.

Foto: Peter Bijpost, AVDD

Postactieven, reservisten, veteranen, betalende abonnees en alle overige lezers wordt verzocht de adresdrager met vermelding van het juiste adres op te sturen naar het retouradres: Staf Commando Luchtstrijdkrachten CLSK/Kabinet/Bureau Postactieven Abonnementenadministratie Vliegende Hollander Postbus 8762, 4820 BB Breda Telefoon 076-544 7133 of 544 7136

20

BOT-militairen en burgermedewerkers die hun contract met Defensie voortijdig beëindigen en BBT-militairen die de dienst verlaten, hebben geen recht op een gratis abonnement horend bij de status van postactieve. Een abonnement op de Vliegende Hollander kost €17,02 per jaar (buitenland €21,55) en kan worden aangevraagd bij: Abonnementenland Postbus 20, 1910 AA Uitgeest Telefoon: 0900-22 65 263 (10 ct per min.) Fax: 0251-31 04 05 www.aboland.nl Opzegtermijn bedraagt zes weken.

Foto: Arnoud Schoor, AVDD

24

Aanhaling uit en overname van (delen van) artikelen in dit blad is toegestaan, met toestemming van de redactie en mits de bron wordt vermeld. ISSN 0024-0389

DE VLIEGENDE HOLLANDER

2

Xxxx Foto: Willem Helfferich

‘De juiste heli op de juiste plek.’

6

4

Olympische luchtmachters Vier luchtmachters kwamen in actie op de Olympische Spelen in Beijing. Het grootste succes kwam van Deborah Gravenstijn, die het zilver pakte bij het judo in de gewichtsklasse tot 57 kilogram.

6

DHC officieel van start Sinds 4 juli is het Defensie Helikopter Commando officieel van start gegaan. Een memorabel moment, maar niet één om lang bij stil te staan. Het echte werk gaat namelijk beginnen, volgens Commandant DHC commodore Theo ten Haaf.

12

EOD ruimt op De omgeving van het Zeeuwse Walcheren was in WO II een belangrijk verdedigingspunt en ligt nog steeds vol met bommen en granaten. De Explosieven Opruimingsdienst helpt een handje om het gebied ‘schoon te maken’.

14

Helivliegen in Alabama Alle aspirant helikoptervliegers gaan voor hun initiële opleiding naar Fort Rucker in de Amerikaanse staat Alabama. Hier is alle ruimte om de ‘vlieghandjes’ verder te ontwikkelen.

20

Synergie op AOCS NM De luchtverkeersleiding en de luchtgevechtsleiding op AOCS NM gaan samen in één nieuw squadron: het 711 Air Operations Squadron. De twee verschillende locaties worden verruild voor prachtige nieuwbouw.

24

60 jaar KNVOL De Koninklijke Nederlandse Vereniging Onze Luchtmacht (KNVOL) bestaat dit jaar 60 jaar. Tijd voor een terugblik op de geschiedenis van de grootste supportersvereniging van de KLu.

Vaste rubrieken

‘Die handover is makkelijker als je fysiek bij elkaar zit.’

10 In den vreemde In gesprek met luitenant-kolonel Peter de Ruijter, die in het Belgische Beauvechain plannen schrijft voor het European Air Transport Command (EATC). 18 Vervlogen tijden De Alouette II kwam eind jaren vijftig in dienst bij de luchtmacht. Adjudant bd Bertus de Bont vertelt over zijn ervaringen met deze kleine reddingshelikopter, die werd ingezet van Vlieland tot Nederlands Nieuw-Guinea. 27 Leeswijzer 28 Journaal 36 Mensen & Mutaties

‘We willen de KLu promoten én steunen.’ 3


EVENEMENT

Vier luchtmachters actief op Olympische Spelen

All part of the Games Kapitein Guillaume Elmont Judo, gewichtsklasse tot 81 kilogram E Elmont startte met een ‘bye’, een vvrijstelling, waarna hij achtereenvvolgens de Mongoliër Nyamkhuu Damdinsuren, de Italiaan Giuseppe D Maddaloni en Srdjan Mrvaljevic uit M Montenegro versloeg. In de halve M finale, die maar liefst tien minuten duurde, verloor hij uiteindelijk van d de Zuid-Koreaan Jeabum Kim. Tien d minuten later kreeg Elmont nog m eeen kans voor brons, maar de Brazziliaan Tiago Camilo bleek te sterk. Elmont werd uiteindelijk vijfde. E ‘Het overheersende gevoel is teleurstelling. Ik heb hier zo lang en hard voor getraind. Dan is het missen van goud erg zuur. Een andere kleur medaille kon en wilde ik niet hebben. De kans op goud was, gezien de resultaten uit de voorgaande jaren, ook groot. Maar in judo tellen die jammer genoeg niet. Het is iedere keer weer anders. Het mooiste aan deze Spelen was dat ik voor het eerst de Nederlandse supporters langs de tatami heb horen schreeuwen. Ik loop al jaren mee en in al die jaren heb ik ze nooit gehoord vanaf de eerste seconden. Maar op deze Spelen was het anders en dat maakte het voor mij wel bijzonder. Daar moet ik wel bij vertellen dat de eerste keer dat ik supporters voor mij heb horen juichen op de Militaire Wereldspelen was. Tegen al mijn luchtmachtcollega’s en andere militaire collega’s wil ik sorry zeggen dat ik ze heb teleurgesteld en niet die mooie gouden plak mee naar huis heb kunnen nemen. Ik wil ze bedanken voor al hun begrip en steun in de weg daar naartoe en dan vooral de directe steun van mijn collega’s bij het Centrum voor Mens en Luchtvaart. Gelukkig stop ik nog lang niet met topsport en hoop dat ik over een paar jaar toch een mooie plak voor ze mee naar huis kan nemen. Als ik zo thuis ben, zijn er in de eerste week dat ik thuis ben wat verplichte nummers, zoals clinics en media. In de tweede week ga ik weer werken in mijn blauwe pak. En nu de Spelen klaar zijn, kan ik wat meer tijd in mijn werk steken en daar ben ik blij mee.’


4

Van de vijf topsporters bij de luchtmacht, waren er afgelopen weken vier te zien op de Olympische Spelen in het Chinese Beijing. Hier wisselden teleurstellingen zich af met ongekende verrassingen. Voor de gemotiveerde en getrainde topsporters “all part of the game”.

Kapitein Mark Huizinga Judo, gewichtsklasse tot 90 kilogram Hoewel hij in de eerste ronde de Olympische kampioen Ilias Iliadis overtuigend met een Ippon versloeg, legde hij het in de volgende ronde af tegen de Zwitser Sergei Aschwanden. Als deze de halve finale zou winnen, had de luchtmachtkapitein nog kans gehad op brons. Aschwanden verloor in deze ronde echter en daarmee werd de judoka definitief uitgeschakeld voor een medaille. ‘In de eerste plaats voel ik teleurstelling over het resultaat. Ik ben wel tevreden over de vorm die ik had. De voorbereiding is goed geweest, ik heb er alles aan gedaan, ik was in topvorm. Ik heb een fout gemaakt in de tweede ronde en dat werd afgestraft. Zonde, want ik had het niveau om kampioen te worden. Keihard werken voor een goed resultaat is mooi. Soms of meestal lukt het, soms niet. Dat hoort bij sport en het leven. Erg mooi was de openingsceremonie. Die heb ik voor het eerst vanaf de tribune bekeken. Wat een bizar grootse show! Zoveel mensen en dan zo strak gecoördineerd, onwerkelijk. Ik vind het mooi dat ik dat live heb kunnen beleven. Na terugkomst ga ik met Defensie om de tafel zitten om mijn toekomst bij de luchtmacht te bespreken, dus dan weet ik meer. Ik zal nog wel de tijd nemen om even achterover te leunen na zestien jaar topsport.’

EVENEMENT

E Eerste luitenant D Deborah Gravenstijn Judo, gewichtsklasse tot 57 kilo Ju Voor de eerste ronde ontV vving Deborah Gravenstijn eeen ‘bye’, een vrijstelling, waarmee ze zonder te spelen w doorging naar de volgende d ronde. Daarna won ze vervolro gens van de Braziliaanse Ketg leyn Quadros, de Olympisch le kampioene van 2000 Isabel k Fernandéz uit Spanje en Yan F Xu uit China. In de finale X bleek de Italiaanse Giulia b Quintavalle helaas te sterk Q voor de goedlachse luchtmachtofficier. ‘Toen ik op de mat stapte voor de halve finale tegen de Chinese Xu en haar aankeek, wist ik dat ik op dat moment de sterkste was. Het werd een zeer tactische wedstrijd, maar toch één van mijn mooiste wedstrijden. Helaas voor mij had ik daarna slechts vijftien minuten rust voor de finale. Maar met volle moed en met de steun van alle Nederlandse supporters ging ik de strijd aan. Helaas was de Italiaanse vandaag iets te sterk. Maar liefst tien seconden heb ik getreurd en daarna heb ik alles over me heen laten komen: het applaus en gejuich van de supporters in het stadion en overal waar ik kwam. ’s Avonds in de NOS studio stond de staatssecretaris van Defensie, Jack de Vries, mij al op te wachten met het hele gevolg van Defensie. Na een warm onthaal werd ik meegenomen naar de live radio-uitzending, Jeugdjournaal en Zomerstudio bij Mart Smeets. Daarna eindelijk naar het atletenhome waar mijn familie en vriend al op mij stonden te wachten, zodat ik die ook eindelijk kon knuffelen. Niet te lang, want er stonden 2500 mensen al warm te draaien voor het podium van het Holland Heineken Huis. Bij het podium stonden prins Willem-Alexander en prinses Maxima mij al op te wachten. Het enthousiasme en warmte waarmee zij mij feliciteerden was fantastisch. Eerst werd Marjolein van Unen op het podium onthaald. Daarna leek het Holland House uit elkaar te barsten toen ik het podium op kwam. Fantastisch. Geweldig. Wauw, wat een feest!’

Sergeant Dennis Bekkers Taekwondo, gewichtklasse tot 68 kilogram Luchtmachtsergeant Dennis Bekkers verloor zijn eerste partij in het Olympisch Taekwondo toernooi. Hierdoor was Bekkers uitgeschakeld om te strijden om het goud of zilver. In de klasse tot 68 kilogram verloor de man uit Den Bosch met 4-3 van de Zuid-Koreaan Son Taejin. ‘Ik ga wel voor hem klappen’, zei Bekkers na zijn verloren partij tegen de Zuid-Koreaan. Bekkers moest namelijk afwachten of Son de finale haalde. In dat geval kwam hij via de herkansingen nog in aanmerking voor brons. Bekkers: ‘Son kan de finale halen, maar ook net zo goed er voortijdig uitvliegen. In dit toernooi kan iedereen van iedereen winnen.’ Tegenstander van Son was de Turk Servet Tazegul, die regerend wereldkampioen Gessler Viera in elk geval van goud of zilver afhield. Omdat Son won, was Tazegul daarna de eerste tegenstander van Bekkers in de herkansingsronde. Helaas wist Tazegul de partij in de laatste seconden naar zich toe te trekken. Beide taekwondoka’s stonden gelijk in de derde en laatste ronde. In de laatste aanval van de wedstrijd maakte de Europees kampioen van 2008 het laatste punt en won daarmee de partij. ‘Ik twijfelde tussen risico nemen of gokken op een verlenging.’ De Spelen werden zo vooral een wijze les voor de Bosschenaar, de nummer zeven in Peking. Bekkers wil nog een tijdje door. ‘Normaal gesproken nog vier jaar, al hoor ik al bij de ouderen’, aldus Bekkers. ‘Maar ik voel me jong. En niemand schat me 27.’ •

5


R E O R G A N I S AT I E

Commandant DHC commodore Theo ten Haaf

Tekst: June Smit

‘DHC toont het belang van het helikopterwapen’

C-LSK luitenant-generaal Jac Jansen (l.) feliciteert commodore Theo ten Haaf met de oprichting van het DHC. Foto: Jan Schram, AVDD

Na jaren van plannen en praten, is de Koninklijke Luchtmacht sinds 4 juli het grootste helikoptercommando van Europa rijker. De oprichting van het Defensie Helikopter Commando (DHC) betekent volgens de commandant commodore Theo ten Haaf niet De zeven helikoptertypes die op dit moment onder het DHC vallen (met uitzondering van de NH90, waarvan de eerste eind volgend jaar binnenstroomt. Van voor naar achter: de Chinook (CH-47D), NH90, Apache (AH-64D), SAR (AB-412), Cougar (AS.53242), Lynx (SH-14D) en Alouette III. Foto: Eric Vorstenbosch, AVDD


6

dat de organisatie nu op zijn lauweren kan rusten. ‘We staan nog aan het begin van de reorganisatie en uiteindelijk moet het DHC zijn meerwaarde nog bewijzen.’

R E O R G A N I ST A I TTEI EL

Tijdens de ceremonie worden de squadrons 299, 930, 931, 990 en 991 opnieuw dan wel heropgericht. Op de foto reikt Ten Haaf de nieuwe vlag uit aan de commandant van het 991 Basissquadron van het Maritiem Vliegkamp De Kooy. Foto: Jan Schram, AVDD

Met grote passen loopt commodore Theo ten Haaf door de lange gangen van het splinternieuwe onderhoudsgebouw van het DHC. In dit hoefijzervormige gebouw wordt de komende maanden al het faseonderhoud van de helikopters uit het DHC ondergebracht. ‘De ruimtes in deze, wat ik noem vliegurenfabriek zijn gigantisch’, zegt hij, terwijl hij naar een van de plekken loopt waar de Chinooks hun faseonderhoud gaan krijgen. ‘We gaan er echt op vooruit. Bovendien gaan mensen werken met de nieuwste faciliteiten, dat is toch fantastisch?’, glundert hij. ‘Er is voor 235 miljoen geïnvesteerd en ondanks dat het een jaar later is opgeleverd dan bedoeling was, is het fenomenaal.’ Toch beaamt hij dat het voor veel mensen een grote stap blijft om hun vertrouwde basis achter te laten en naar Vliegbasis Gilze-Rijen te verhuizen. ‘Maar’, zegt hij, ‘afgezien van negatieve punten, biedt het DHC ook geweldige kansen. Omdat het fase-onderhoud van alle helikoptertypes hier in dit gebouw gaat plaatsvinden, wordt het als techneut bijvoorbeeld interessant en makkelijker om je om te scholen naar een ander type. Ook zijn er kansen voor bijvoorbeeld verkeersleiders, voor wie werken op Vliegbasis Gilze-Rijen met al die types wel heel interessant wordt.’ DHC-gevoel Hij merkt op dat mensen binnen het DHC steeds meer weten waar ze aan toe zijn. ‘Toen ik in januari werd aangesteld als Commandant DHC, was het Defensie Helikopter Commando voor veel mensen een ver-van-hun-bed-show. De afgelopen maanden is er een omslag gekomen en tijdens de oprichting op 4 juli voelde iedereen

zich naar mijn idee toch DHC.’ Volgens Ten Haaf droegen onder andere de maandelijkse heidagen tussen de staven en squadroncommandanten, de gezamenlijke familiedag van Gilze-Rijen en Soesterberg, de voorlichtingsbijeenkomsten op De Kooy, Soesterberg en Gilze en zogenoemde ‘knikkerbaksessies’ daaraan bij. In deze oefensessies opereerden staffunctionarissen en commandanten in hun toekomstige rol in een fictief maar wel realistisch scenario. ‘Zoiets maakt de rollen goed duidelijk en laat zien waar je nog niet aan hebt gedacht‘, zegt Ten Haaf. ‘Dat was heel nuttig. Ook voorlichtingsbijeenkomsten, die we hebben gehouden, droegen bij aan het besef van één DHC. In die bijeenkomsten haalden we niet alleen de mooie punten aan, maar maakten we ook de mindere punten en weerstand tegen verandering bespreekbaar, zoals de cultuurverschillen en het ‘wij-versus-zij-denken’. Als je daaraan vasthoudt, kom je namelijk niet bij elkaar. Tijdens de onlangs gehouden familiedag zorgden we ervoor dat iedereen samen met zijn thuisfront zijn nieuwe werkplek op Gilze kon zien. Dan gaan dingen toch meer leven.’ Kinderschoenen Ondanks dat de oprichting van het DHC nu een feit is en alle helikopters van de luchtmacht en de marine onder het DHC vallen, staat de reorganisatie zelf nog in de kinderschoenen. Zo zijn nog niet alle squadrons die naar Vliegbasis Gilze-Rijen verhuizen, al fysiek op de basis aanwezig. Deze druppelen de komende maanden op gezette tijden binnen (zie kader). De voorbereidingen hiervoor zijn echter al wel in volle gang. ‘De veranderingen op Gilze en De Kooy zijn giga’, zegt Ten Haaf. ‘Op dit moment vinden er veel interne verhuizingen plaats. Zo zitten wij nu met de staf bijvoorbeeld in hangaar 750, maar dat is niet het gebouw waar we uiteindelijk terechtkomen en dat geldt voor de meeste DHC eenheden. Ook de bedrijfsvoering verandert. Ik heb dan ook gezegd dat we een rommelige periode tegemoet gaan. Vergelijk het maar met het betrekken van een nieuw huis. In het begin heeft daar ook nog niet alles zijn plek, en zit je midden in de dozen, maar op den duur word je er alleen maar beter van.’ Stap vooruit ‘Op dit moment hebben we 21 Apaches, terwijl hier aan het eind van het jaar inclusief Cougars, Chinooks en Alouettes 53 heli’s staan’, vervolgt de commodore. ‘Ook op De Kooy verandert de bedrijfsvoering de komende jaren grootschalig door de invoering van de NH90. De NH90 is op maritiem helikoptergebied voor het DHC een geweldige stap vooruit, zowel door het technische helikopterontwerp zelf als door de meegevoerde

Foto: Jan Schram, AVDD

7



Collega’s in Tarin Kowt maakten de oprichtingsceremonie via een live verbinding mee. Foto: Arno Marchand, AVDD

Huidige locaties DHC

Eenheden

1. Vliegbasis Leeuwarden 2. Maritiem Vliegkamp De Kooy

303 Squadron (AB-412) 7 Squadron en 860 Squadron (Lynx) 990 Squadron (matlog squadron) 991 Squadron (platform squadron) Staf DHC 299 Squadron (opleidingen) 301 Squadron (Apache) 930 Squadron (onderhoud) 931 Squadron (platform) Oefenlocatie 298 Squadron (Chinook) 300 Squadron (Cougar en Alouette) 932 Squadron (logistiek) 933 Squadron (platform). Wordt met de afstoting van de Vliegbasis Soesterberg opgeheven.

3. Vliegbasis Gilze-Rijen

4. Militair Luchtvaartterrein Deelen 5. Vliegbasis Soesterberg

‘We hebben ‘W vvan tevoren vveel gepraat met het m ccollege van B&W van de B In de eindsituatie (2013) blijven drie locaties over waarvan het DHC opereert: Vliegbasis gemeente g Gilze-Rijen, Maritiem Vliegkamp De Kooy en het Militair Luchtvaartterrein Deelen. Ondanks Rijen en voor R de verschillende locaties, vindt op dit moment al de dagelijkse aansturing (‘current ops’) de bevolking d van alle DHC helikopters plaats door het OCC DHC vanaf de Vliegbasis Gilze-Rijen. Lange hielden we h termijnplanning (‘future ops’) vindt eveneens plaats vanaf Gilze-Rijen door het bureau vvoorlichtingsOperationele Plannen en Productie (OPP DHC). bijeenkomb ssten. Hierbij merkten we dat er veel draagvlak is voor sensoren. De eerste paal van de stallingshet vliegveld, maar dat hoeft natuurlijk en onderhoudshangaar op De Kooy is reeds niet zo te blijven. Daarom proberen we geslagen.’ Maar naast een grote verandede omgeving maximaal te ontlasten door ring voor de luchtmacht en marine, is het te oefenen bij Deelen en zullen we ook een grote verandering voor de omgewisselende vliegroutes gebruiken.’ ving van Vliegbasis Gilze-Rijen. Ten Haaf:


8

Steenworp Het DHC is gericht op efficiëntie. Zo worden alle helikopters aangestuurd vanuit één commando op Vliegbasis Gilze-Rijen, het OCC. Uitzondering hierop vormt de SAR-inzet van de Lynx en de AB-412. Om geen onnodig tijdverlies te creëren, vindt de alarmering van deze helikopters direct plaats door het Kustwachtcentrum. Ook de nieuwbouw op Vliegbasis Gilze-Rijen is er op gericht dat onderhoud en ondersteunende activiteiten zo efficiënt mogelijk plaatsvinden. Daardoor is niet alleen het faseonderhoud van de diverse helikoptertypes in één gebouw geconcentreerd, ook liggen alle ondersteunende logistieke werkcentra vaak op een steenworp afstand van elkaar.


Zo kan iemand van de Vliegtuig Uitrusting straks letterlijk lopen naar de hangaar met faseonderhoud als hij de bekleding van een Chinook moet naaien. Ten Haaf: ‘De centralisatie van onderhoud en logistiek op Gilze leidt tot een grotere efficiency in helikopteronderhoud en de vorming van één commando creëert ‘één helikopterloket’, wat leidt tot een efficiënter helikoptergebruik. Ook krijg je kortere lijntjes met elkaar, meer standaardisatie in doctrines waardoor er meer eenduidigheid ontstaat en gaat de kwaliteit van onze training omhoog door meer ‘multitype- en multiship’ oefeningen.’ Zelfgenoegzaam Het allerbelangrijkste is echter dat het DHC moet leiden tot een verbeterde helikoptereffectiviteit: oftewel de juiste heli op de juiste plek. Wat dat betreft toont de vorming van het DHC volgens Ten Haaf ook echt het toegenomen en defensiebrede belang van het helikopterwapen aan. ‘Daar zijn we dan ook trots op. Er staat echt een geweldig bedrijf, met nieuwe types, de blik naar buiten en dat ook nog eens internationaal erkend wordt. Toch moeten we niet zelfgenoegzaam worden. Wie hoog geklommen is, kan diep vallen. Uiteindelijk doen we het voor klanten buiten de deur in zowel het maritieme als het landdomein. Niemand mag ook maar vergeefs om een heli roepen, want daar worden we iedere keer op afgerekend.’ Bewijzen In het DHC zijn zowel mensen van het CZSK, de CLAS als het CLSK verenigd. Desondanks benadrukt Ten Haaf dat hij als commandant van het DHC geen eenheidsworst wil maken. ‘Eenheid in verscheidenheid is mijn motto’, zegt hij. ‘Je loopt gauw het gevaar iedereen op te slokken in de grote blauwe luchtmachthap, maar mensen hebben voor de luchtmacht, landmacht of marine gekozen omdat ze meer affiniteit met respectievelijk lucht, land of zee heb-

ben. Dat affiniteitsverschil moet er ook blijven. Uiteindelijk gaat het erom dat je samen voor het DHC helikopterproduct gaat en zowel inzetbare helikopters als goed opgeleid en getraind personeel hebt.’ Hij ziet de komende tijd nog genoeg uitdagingen. ‘De grootste is om de zaak goed gesmeerd en geolied aan de gang te krijgen, zonder dat het ten koste gaat van de inzetbaarheid. Daarvoor moet de DHCbrede bedrijfsvoering goed staan en zowel de verhuizing vanaf Vliegbasis Soesterberg, als de invoering van extra Chinooks en de introductie van de NH90 in goede banen geleid worden.’

job en wat dat betreft hebben we met de oprichting van het DHC een heel goede start gemaakt. Internationaal hebben we, sinds de invoering van de Chinook, Cougar en Apache op helikoptergebied altijd een voortrekkersrol gehad. Zo waren we bijvoorbeeld het eerste land dat de Apache ‘D’ operationeel inzette en de Helicopter Weapons Instructors Course wordt alom als een toonaangevende opleiding erkend. Die voortrekkersrol kunnen we zeker houden, als we maar

Niet vanzelf ‘Mijn voordeel is dat ik heel wat jaren het helikopterbedrijf van alle kanten heb gezien, als vlieger en als commandant’, Na de ondertekening van de overdracht van mens en materieel van de marine door vervolgt Ten Haaf. C-ZSK luitenant-generaal der Mariniers Rob Zuiderwijk en C-LSK luitenant-generaal Jac Jansen, benadrukt de laatste goed voor hen te zorgen. Foto: Arno Marchand ‘Ook heb ik de introniet op onze lauweren gaan rusten. We ductie van een nieuw helikoptertype zoals staan echt pas aan het begin van de reorin mijn geval de Apache zeer intensief ganisatie. Uiteindelijk moet het DHC zijn meegemaakt. Daardoor weet ik wat er meerwaarde nog gaan bewijzen, maar op helikoptergebied te koop is, maar ik we zijn ervan overtuigd dat de inzetbaarweet ook dat je goed moet luisteren naar heid en daardoor beschikbaarheid voor de anderen en dat zaken niet vanzelf gaan. klant groter wordt.’ • Iets nieuws opzetten is een uitdagende MATERIEEL De Cougars en Alouettes (300 Squadron) en de Chinooks (298 Squadron) komen respectievelijk in september en oktober naar Vliegbasis Gilze-Rijen. Voor eind 2008 komt ook het faseonderhoud Chinook/ Cougar en de overige logistiek van het 932 Squadron gefaseerd naar Vliegbasis Gilze-Rijen. In 2009 en 2010 stromen op Gilze eveneens de zes nieuwe Chinooks van het ‘F’ model binnen. Naar verwachting stroomt eind volgend jaar de NH90 binnen als opvolger van zowel de Lynx als de AB-412 op Maritiem Vliegkamp De Kooy. Zodra de eerste NH90’s zich eind 2011 hebben gekwalificeerd voor waloperaties en SAR-taken wordt begonnen met de afstoting van de AB-412 en de bijbehorende verhuizing van het 303 Squadron naar Maritiem Vliegkamp De Kooy. Het 303 Squadron wordt geïntegreerd in het 860 Squadron. Afstoting van de Lynx begint zodra de eerste NH90’s zich hebben gekwalificeerd voor boordoperaties. In 2013 is de instroom van de NH90 naar verwachting voltooid, waarbij twaalf NH90’s in de NFH versie op Maritiem Vliegkamp De Kooy komen te staan als boordhelikopter en voor Search and Rescue-taken en acht in de TNFH versie op Vliegbasis Gilze-Rijen voor transporttaken. De Lynx is dan volledig afgestoten.

Foto: Jan Schram, AVDD

9


Naam: Rang: Functie: Leeftijd: Locatie:

Peter de Ruijter luitenant-kolonel member IMT EATC 50 jaar P2 Kamp, Vliegbasis Beauvechain

Coördinatie van luchttransport t Tekst en foto’s: June Smit

Niet iedere luchtmachter werkt op een vliegbasis of een stafgebouw in Nederland. Als één van de vijftien teamleden van het Implementation Team (IT) schrijft luitenant-kolonel Peter de Ruijter in het Belgische Beauvechain plannen voor een militaire luchttransportmaatschappij, het European Air Transport Command (EATC). ‘Het EATC betekent een grote stap voor de deelnemende landen, want in feite geven ze het autonoom besturen van hun eigen transportvliegtuigen op’, zegt overste Peter de Ruijter. ‘Nederland en België stellen hun gehele transportcapaciteit ter beschikking, Duitsland en Frankrijk vrijwel al hun transportvliegtuigen. Toch zat het project altijd al in de achterhoofden van deze landen, want een EATC gaat veel effectiever om met luchttransport. En hoewel we nu nog druk bezig zijn met de organisatie ervan, zijn wij ervan overtuigd dat het gaat werken. werken.’

Peter de Ruijter (midden) maakt samen met luchtmachtcollega’s Marc Sleven (l.) en Hans Coomans deel uit van de denktank voor het EATC.

Not amused ‘Thuis waren ze aanvankelijk not amused met mijn nieuwe baan. Vlak daarvoor was ik namelijk benaderd om als defensieattaché naar de Verenigde Arabische Emiraten te gaan. Nadat mijn vriendin en ik daar een beslissing over hadden genomen, werd dit toch veranderd. In plaats daarvan is mij

Vliegende Hollander 0010 +++

een functie in het Belgische Beauvechain aangeboden, waar ik als lid van het interim management team de operationele kant van de organisatie van het EATC mocht uitdenken. Dat was een behoorlijke verrassing. Aan de andere kant weet ik dat ‘onzekerheid de enige constante is’ als militair en bovendien leek het me ook leuk om iets vanaf de grond op te zetten. Nog geen tien dagen later, op 27 augustus vorig jaar, zat ik in België. Aangezien het project veertien maanden zou duren, besloot mijn vriendin niet mee te gaan. Zij was net tw twee maanden daarvoor bij mij ingetrokken en nog een ve verhuizing, was iets teveel van het goede.’ B Bilateraal ‘Het EATC-concept was voor mij niet helemaal vreemd, ‘H w want jaren voor deze functie werkte ik op Vliegbasis E Eindhoven al bij de voorloper ervan: de European Airlift C (EAC). Inmiddels heet dat het Movement CoordinaCell ti Centre Europe (MCCE), een organisatie die namens tion d deelnemende landen bemiddelt in internationaal de lu lucht-, landen zeetransport. Landen die vervoer nodig h hebben en op dat moment zelf geen capaciteit hebben, k kunnen transport delen. Via het MCCE gaat dit altijd op b basis van het vrijwillig beschikbaar stellen van de restc capaciteit. Het grote verschil met het EATC is dat daar v vrijwilligheid geen sprake meer zal zijn. Daarin zijn van Nederland, België, Frankrijk en Duitsland overeengekomen dat meer diepgaande samenwerking noodzakelijk is om werkelijk effectief en efficiënt met het schaarse lucht luchttransport om te gaan. Daarvoor wordt een gezamenlijk commando opgericht, dat alle vier de landen op luchttransportgebied aanstuurt. Dat commando ontvangt alle luchttransportaanvragen en geeft vervolgens vluchtopdrachten uit, waaraan een land moet voldoen.’ Jaarplanning ‘De vier landen dragen straks transportcapaciteit over aan het EATC, dat ze binnen de afgesproken randvoorwaarden

IN DEN VREEMDE

m moet nog veel gebeuren. Zoals checklisten v voor de Standard Operating Procedures en h ontwikkelen van een IT-systeem, zodat het w kunnen communiceren met elkaar. Als de we v vestigingslocatie van het EATC bekend wordt – naar verwachting Eindhoven of Beauvechain – dan moeten we ook nog met het gastland sspreken over de infrastructuur, communicatiem middelen, ondersteunende faciliteiten, traininge gen voor personeel en dergelijke. Uiteindelijk m moeten we 1 oktober 2009 initial operational ca capable zijn en op 1 januari 2010 moeten we he helemaal draaien.’

De oprichting van het EATC vereist een strakke planning, planning aangezien de gehele organiorgani satie binnen twee jaar moet draaien.

mag inzetten. De landen kunnen deze vliegtuigen er overigens altijd weer uit halen, maar dat wordt tot een minimum beperkt en gebeurt bijvoorbeeld alleen bij rampen of inzet in NAVOverband. Bij het EATC zullen aanvragen binnenkomen voor zowel korte als lange termijn. Deze laatste is bedoeld voor oefeningen en rotatieschema’s en komen in een jaarplanning. Aan de hand daarvan worden de vluchtopdrachten gemaakt. In totaal vallen straks zo’n tweehonderd tankers en transportvliegtuigen van dertien verschillende vliegtuigtypen onder het EATC. Duitsland levert er hiervan negentig, Frankrijk tachtig en België twintig. Nederland brengt er tien in: vier C-130’s, twee Fokkers 50, een Gulfstream, twee KDC-10’s en een DC-10. Voor Nederland is het EATC heel interessant, want we krijgen veel potentieel uit andere landen tot onze beschikking. Aan de andere kant zijn wij met onze tankvliegtuigen ook weer interessant voor de Belgen en de Duitsers, die er zelf nog geen hebben. En denk aan een DC-10 waar zo’n zeventig ton vracht in kan. We kunnen straks nog beter bij de klantvraag aansluiten, waardoor we niet meer met halflege toestellen vliegen, zoals nu soms gebeurt.’

Wereldwijd vliegen W ‘M bevalt het hier tot nu toe prima. De Bel‘Mij gis gische mentaliteit is gemoedelijk, het werk is erg leuk en mijn collega’s zijn fijn om mee te we werken. Ze weten echt waar ze over praten. Da Dat schept een band en is belangrijk als je in zo’ zo’n korte tijdspanne zo’n organisatie op moet zetten. Ondanks dat er nogal wat cultuurverschillen zijn tussen ons, gaat het ons gewoon lukken het EATC op tijd af te hebben en het wordt een grote verbetering met wat we nu hebben. Het enige nadeel hier is elke dag in een hotel slapen. Aangezien de opdracht al verlengd is van 14 maanden naar 23 maanden, hebben mijn vriendin en ik toch maar besloten hier een appartementje te zoeken, waar we sinds vorige maand wonen. En als alle plannen zijn voltooid, is het de bedoeling dat zoveel mogelijk IMT-leden bij de start van het EATC daar ook gaan werken. Zo kunnen we onze nieuwe collega’s begeleiden en datgene dat we hebben uitgedacht, ook zelf uitvoeren. Als je dan ziet dat de zestien pagina’s waar we mee begonnen, is uitgegroeid tot een luchttransportmaatschappij die wereldwijd vliegt, is dat natuurlijk gaaf. Bovendien is dit revolutionair, landen zijn er nooit aan toegekomen om op deze manier samen te werken.’ • Bij het schrijven van de procedures moet rekening worden gehouden met de specifieke wensen van de deelnemende landen. Dat vereist extra schrijfwerk voor het Implementatie Team.

Nationale verschillen ‘Vorig jaar zijn we met zestien man van vier verschillende nationaliteiten begonnen met zestien pagina’s, waarin de intenties van de vier landen voor het EATC in conceptvorm stonden. Inmiddels is dit boekwerk uitgegroeid tot een handboek van bijna achthonderd bladzijden, waarin de organisatie voor een groot deel staat beschreven. Dat is deels een klus en deels zit het tussen je oren. De nationale verschillen worden allemaal vermeld in een apart handboek. De procedures tussen de landen verschillen overigens niet zoveel van elkaar, maar die nuances zijn wel belangrijk voor het EATC om goed te kunnen werken. Zo verschillen bijvoorbeeld de werken rusttijdenregelingen van elkaar, dus die zijn nationaal vastgelegd. Ook heeft elk van de vier landen verschillende permanente overvliegvergunningen voor landen. We zijn al een heel eind, maar er

Vliegende Hollander 0011 +++ Verre van modern en derhalve niet met Link16 uitgerust, maar wel degelijk gewaardeerde participanten, zijn de F-4F Phantoms van de Luftwaffe. Foto: Arno Marchand

IN DEN VREEMDE

O P E R AT I E

EOD ruimt ‘schatten’ uit het verleden op

Walcheren geeft dodelijke erfenis prijs Op Walcheren is een stukje grond waar de natuur onbeperkt haar gang heeft kunnen gaan, al sinds jaar en dag afgesloten voor publiek. Dat blijft ook zo, want een hier begraven erfenis uit de Tweede Wereldoorlog – handgranaten, antitankmijnen, mortieren en misschien zelfs bommen – kán immers gevaar opleveren. Te meer daar ruim zestig jaar na dato steeds meer van die projectielen aan de oppervlakte komen. Tijd, vond de gemeente Veere, om de Explosieven Opruimingsdienst in te schakelen.

Tekst en foto’s: Monique van Rijen-Bos


12

O P E R AT I E

Die oorlogsresten zijn uiteraard niet vanzelf naar boven gekropen, maar omhoog gebracht door lieden die met een metaaldetector stiekem bezig zijn geweest ‘schatten’ te zoeken. Piet de Keuning, die als boswachter bij Staatsbosbeheer het gebied van ongeveer zestien hectare onder zijn hoede heeft, verbaast zich erover dat er in al die jaren geen ongelukken zijn gebeurd. ‘Je zag steeds meer liggen, vaak achteloos weggegooid. Ik ben blij dat dit alvast wordt opgeruimd.’ Daar zorgt begin juli een luchtmachtteam voor, bestaande uit de adjudanten John Jacobs en Ron Martens, plus de sergeant-majoors Willem Tink en Wietse Te Lintel Hekkert. ‘We hebben de gemeente wel even gevraagd een pad te banen’, zegt Jacobs. ‘Er was geen doorkomen aan.’ Inmiddels valt de oude bunker met twee meter dikke muren en dak redelijk te bereiken via een soms steile, kaalgekapte doorgang in het dichtbegroeide woud. ‘We zoeken niet naar meer en graven niks op, maar pakken alleen wat zichtbaar is’, verduidelijkt Jacobs. ‘Daarna blazen we het op in de bunker.’ Spannend Vernietiging van deze oorlogsrestanten in een bunker valt op zich al in de categorie bijzondere acties. Ingraven en opblazen is gebruikelijker. Iets dat volgens Tink in dit geval geen voorkeur geniet. Want het domein mag dan wel het predicaat ‘verboden gebied’ dragen, heel wat mensen trekken zich daar niets van aan. ‘In deze dichte

begroeiing zie je niet veel’, aldus Tink. ‘Misschien loopt er iemand in de buurt. Die kan dan geraakt worden door scherven.’ Dus sjouwen de explosievenopruimers de verzamelde granaten en mijnen naar de kazemat, die ooit deel uitmaakte van de Duitse kustverdediging op Walcheren. De mannen van Theo Bambagt, commandant van een achtkoppige brandweerploeg van post Zoutelande die voor deze klus is vrijgemaakt, zuigen giftige dampen uit de bunker af. Die zijn veroorzaakt door eerder die dag ontplofte explosieven. De luchtmachtmilitairen kunnen zo, zonder schadelijke stoffen in te ademen, een nieuwe lading gereed maken voor vernietiging. Uiteindelijk kondigen een grote stofwolk en een knal aan wat Jacobs al wilde zeggen: ‘mission accomplished’. Brandweerlieden zuigen giftige dampen, afkomstig van eerder opgeblazen mortieren en granaten, uit de bunker. Daarna kan de EOD Buizerd er weer in om een volgende lading projectielen aan te pakken. ‘Goede zaak dat deze erfenis, die hier open en bloot ligt, is maar geen schade van ondervinden’, zegt opgeruimd’, zegt Bambagt. ‘Want soms hij met een zorgelijke blik. Hoe dan ook weten kinderen zich toegang te verschafis het ontoegankelijke gebied in Klein fen tot het voormalige oorlogsdomein. Valkenisse voor de stiekeme doorzetters, Die vinden zo’n plek spannend.’ Alleen de schatgravers met hun metaaldetectors boswachter De Keuning maakt zich een én de kinderen die op zoek zijn naar klein beetje zorgen. In die stofwolk zit avontuur, toch weer een stukje veiliger. • een buizerd met een jong. ‘Als die er

Historie van Walcheren Voor Antwerpen was de brede Westerschelde de enige verbinding met zee, op ongeveer tachtig kilometer. Ten noorden daarvan lag het vroegere eiland Zuid-Beveland, nu met het vasteland verbonden. Ten westen van Zuid- Beveland lag Walcheren, dat tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers als een fort was versterkt. De Duitsers beheerden de zeetoegangen evenals de lange bochtige riviermond. Het eiland Walcheren was destijds de enige overgebleven grote hindernis voor het gebruik van de haven van Antwerpen. Het werd buitengewoon sterk verdedigd en de enige landverbinding was de lange smalle dijk, de Sloedam, naar Zuid-Beveland. Erger was dat het land langs de dijk te nat was voor infanteriebewegingen, maar er weer te weinig water stond voor een aanval met stormboten. Om de Duitse verdediging te hinderen wierpen geallieerde bommenwerpers in oktober 1944 een verwoestende last af op de dijken bij Westkapelle, Vlissingen en Veere. Het veranderde Walcheren in een binnenzee waardoor de Duitsers gedwongen werden het gebied te verlaten. Op 1 november landden de geallieerden bij Vlissingen en Westkapelle en rukten eveneens op vanuit Zuid-Beveland. Vanuit zee werd Domburg beschoten. Daar boden de Duitsers nog hevig verzet, bestookten de Noorse en Belgische bevrijders, maar moesten zich uiteindelijk op 3 november overgeven. Op 8 november 1944, een week na de geallieerde landing, gaven de laatste oosterburen zich gewonnen bij Vrouwenpolder en Oostkapelle. Het eiland was vrij, maar lag vol bommen, mijnen, granaten en mortieren. Vandaag de dag worden er nog steeds explosieven gevonden.

Boswachter Piet de Keuning wijst het ongeveer zestien hectare tellende gebied aan dat is afgesloten voor publiek.

13


OPLEIDING

Nederlandse cadetten stappen op Fort Rucker als eerste over op Flight School XXI

Alfa en omega van het helikoptervliegen

Tekst: Arno Marchand | Foto’s: Peter Bijpost, AVDD


14

OPLEIDING

Een van de KLu-instructeurs is Apachevlieger kapitein Richard van der Perre, hier op Hanchey Army Air Field (AAF), één van de vijf active basefields. Hier staan verdeeld over twee immense platformen vele tientallen AH-64’s en OH-58’s.

Na een studie aan de KMA gaan leerlingvliegers naar de Elementaire Militaire Vlieger Opleiding, het 131 Squadron op de Vliegbasis Woensdrecht. Een serie vluchten in de PC-7 bepaalt wie er zijn of haar toekomst op de F-16 heeft, of op één van de helikoptertypes. Valt de keuze op de laatste, dan is het volgende station Fort Rucker in de Verenigde Staten waar cadetten leren vliegen in de Apache, Blackhawk of Chinook.

In het zuiden van de staat Alabama, op zo’n honderdvijftig kilometer ten noorden van de Golf van Mexico, ligt het United States Army Aviation Center of Excellence op Fort Rucker. Geen basis waar ook nog eens duizenden Amerikaanse soldaten gelegerd zijn, paraat voor een uitzending naar bijvoorbeeld Irak of Afghanistan. Op Fort Rucker is het enige doel het leren vliegen in helikopters, waarvoor het personeelsbestand dan nog wel op zo’n negentienduizend uitkomt. Een klein deel daarvan draagt onze nationale driekleur op het uniform, want het Nederlands Opleidings Detachement (NOD) Fort Rucker maakt deel uit van de International Military Student Office op deze basis. ‘Hier leren de cadetten het alfa en omega van het helikoptervliegen’, zegt luitenant-kolonel Willem van der Borg die aan het hoofd van het NOD staat. ‘Dit is één van de drie Army-bases in de USA waar de initiële helikopteropleiding plaatsvindt. De andere zijn de Eastern Army Aviation Traning Site in Pennsylvania en de “Western” in Arizona. Hier leren ze het “bul” besturen, en pas wanneer je dat in je vingers hebt, kan je er wat mee uitvoeren. Dan gaan Apachevliegers naar Fort Hood, en de Chinook- en Cougarvliegers naar GilzeRijen. Vergelijk het met het traject SheppardSpringfield voor de jachtvliegers.’

Ruimte In Fiscal Year 08 dat loopt van 1 oktober 2007 tot 30 september 2008, leidt het NOD acht vliegers op de Blackhawk op (die later in Nederland de conversie naar de Cougar volgen), acht op de Chinook en negen op de Apache. Voor hen is oefenen op Fort Rucker geen probleem. Daar staan zo’n vierhonderd helikopters klaar, verdeeld over vijf actieve Basefields. Daarnaast kunnen studenten gebruik maken van liefst zeventien zogenoemde stagefields. Dat zijn vliegvelden – meestal voorzien van meerdere starten landingsbanen – waar geen toestellen op de basis staan, en waar cadetten vele starts en landingen kunnen oefenen. Stagefields liggen, net als niet minder dan 109 Tactical Training Sites, in het oefengebied dat het grootste deel van zuid-Alabama, noordwest-Florida en westGeorgia beslaat, in totaal zo’n vierhonderd bij driehonderdzestig kilometer. Ruimte genoeg, want Alabama is bijna vier keer zo groot als Nederland en telt slechts 4,5 miljoen inwoners, en dat is zelfs voor Amerikaanse begrippen zeer dun bevolkt. Flight School XXI Nederlandse studenten doorlopen hier, net als cursisten uit andere landen, een Amerikaans programma. ‘Iedere leerling-vlieger die

15


OPLEIDING

De nieuwste loot aan de Chinook-tak is deze CH-47F van de US Army die het beton van Knox AAF deelt met CH-47D’s. Op dit relatief kleine basefield staan gemiddeld toch nog zo’n 35 Chinooks. Foto: Arno Marchand

hier binnenkomt, begint op de TH-67 Creek’, gaat Van der Borg verder. ‘Daarmee start de Initial Entry Rotary Wing (IERW, red.) zoals het tegenwoordig heet, gevolgd door de opleiding op “hun” type. Vroeger was dat de Aircraft Qualification Course of AQC, maar de klacht van het Amerikaanse leger was dat ze vliegers daarna bij de companies nog teveel moesten bijbrengen om ze operationeel te kunnen inzetten. Amerikanen waren ook altijd verbaasd waarom Nederland na Fort Rucker, nog meer trainingsuren voor hun vliegers verlangde, bijvoorbeeld op Fort Hood waar Apachevliegers hun verdere opleiding krijgen, de Initial Mission Qualification Course. Na deze IMQT duurt het dan namelijk nog ongeveer een jaar voordat je een inzetbare squadronvlieger hebt. Inmiddels is de Amerikanen wel duidelijk waarom, en werd op Fort Rucker Flight School XXI (spreek uit als twenty-one, afgekort FSXXI, red.) opgericht. Het NOD zag duidelijk verbetering ten opzichte van de AQC en stelde daarom de Directeur Operaties voor de Nederlandse cadetten voortaan ook FSXXI te laten doorlopen.’ Goed voorbeeld Want de druk op de Nederlandse heli-eenheden is hoog. Van der Borg: ‘Dan geeft een betere, intensievere opleiding in de USA, wat lucht bij de eenheden in Nederland, want daar zijn dan minder trainingsuren nodig. Uiteraard hangt er een prijskaartje aan de nieuwe opleiding, maar ervaring leer je niet uit een boekje, dat moet je gewoon doen. De Directeur Operaties is hier geweest om zich op de hoogte te stellen van FSXXI. Hij gaf toestemming tot aankoop ervan, waarmee Nederland een unieke positie inneemt. Er zijn hier namelijk 55 landen die de AQC volgen, en daarvan is Nederland de eerste

– en tot nu toe enige – die op FSXXI overstapte.’ Fort Rucker biedt overigens niet alleen opleidingen voor leerling-vliegers, maar ook voor flight medics en surgeons, zowel voor medical evacuations als SAR-vluchten. Ook leidt Nederland hier maintenance test pilots op voor Apache en Chinook. ‘Als enige land leiden wij hier ook loadmasters op’, vult Van der Borg aan. ‘Bij de US Army doen ze dat binnen de parate compagnies. We zijn naar de “éminence grise” van de opleiding gegaan, en gevraagd of we er tijdens de theorieopleiding van vliegers twee stoelen mochten bijplaatsen. Tijdens de praktische vlieglessen wilden we de loadies koppelen aan de loadmaster-instructeur die sowieso aanwezig is. We mochten een try-out doen, en die pakte goed uit. Zodanig zelfs dat we een voorbeeld stelden, want de USA als eerste en daarna Canada volgen een deel van het traject.’

GYAOOT! Fort Rucker ligt midden in een wiregrass-area, een grassoort waarin de lokale alligators zich helemaal thuis voelen. ‘En ze zijn er echt, dus blijf op de gebaande paden als je ergens loopt of gaat sporten’, waarschuwt Van der Borg. ‘En pas tevens op voor slangen, vliegen, muggen en vooral spinnen. Daarnaast dien je omstandigheden in dit gebied serieus te nemen. Hitte, onweer, tornado’s, wervelstormen, hagel, bliksem en wind; ze kunnen levensbedreigend zijn dus als er een waarschuwing komt, geldt dekkingzoeken of “GYAOOT!”, oftewel get your ass out of there! Dat is iets wat we alle nieuwelingen op het hart drukken.’ Per jaar levert het NOD gemiddeld 25 vliegers voor de KLu af. Midden juni lopen er op Fort Rucker 22 Nederlandse cursisten rond, de eersten die het FSXXI-traject volgen. Eén van hen is tweede luitenant Dirk Lange (24) die eigenlijk Apache wilde vliegen, maar terechtkwam op de Chinook. ‘In Nederland krijg je na de graduation-vlucht al te horen welk type je gaat vliegen. Je vult wel een lijstje in met voorkeuren van één tot vier, maar de Hoofden Afdeling Jachtvliegtuigen en Helikopters, en de Commandant EMVO bepalen samen wie wat gaat doen. Nu zou ik niet meer willen ruilen, vooral vanwege de taakstelling. Die is zo divers. Collega in de ‘International CH-47 klas’ vaandrig Ben Muscus (20), kan niet anders dan het met hem eens zijn. ‘Vooral het helpen van anderen vind ik zeer interessant. Voor mij was de Chinook dan ook de eerste keuze. De flight controls van de CH-47 lijken op die van de Creek. Je moet er alleen rekening mee houden dat je nog twintig meter staal achter je hebt hangen.’

Lowe AAF is een groot veld dat bestaat uit twee platformen en een compleet banenstelsel. Dit is het domein van vele UH-60 Blackhawks, waarvan nog enkele zijn voorzien van de ooit zo kenmerkende oranje deuren.


16

OPLEIDING

Naast een administrateur, vier instructeurs en een detachementscommandant, huist Fort Rucker midden juni 22 Nederlandse cursisten. Onder hen de cadetten David Waij en Martijn Mols, luitenant-ter-zee 2OC Roger Sherriff en tweede luitenant der Mariniers Erwin Krijgsman. Foto: Arno Marchand

Marine Overigens draag niet iedere Nederlandse student – en binnenkort ook instructeur – op Fort Rucker een luchtmachtuniform. Naast vier luchtmachtinstructeurs, komt er in augustus namelijk voor het eerst ook een luitenant-ter-zee als marine-instructeur. Dat hangt samen met het opheffen van de heli-opleiding op Curaçao en de oprichting van het Defensie Helikopter Commando (DHC). Daardoor krijgen de aanstaande Lynxvliegers ook hun opleiding op Fort Rucker. Dit jaar lopen er twee cadetten van de Koninklijke Marine en één van het Korps Mariniers rond. Voormalig Tactical Coördinator op de Lynx luitenant-ter-zee 2OC Roger Sherrif wil nu wel eens zelf vliegen. Net als tweede luitenant der Mariniers Erwin Krijgsman. Beiden vliegen nu op de Creek en stappen daarna over op de UH-60 Blackhawk, net zoals de Cougarvliegers van de KLu dat doen. De typeconversie op de Lynx krijgen ze aansluitend op het Maritiem Vliegkamp De Kooy, later gevolgd door omscholing op de NH90. De twee zitten in de klas met nog een aantal Nederlanders. Cadet-vaandrig van de KLu David Waij wilde eigenlijk fixed wing vliegen, net als collega Nico Ensing, maar gaan beiden naar de Apache. ‘Wij zijn door de EMVO op een erg hoog niveau afgeleverd. Voor ons zijn het vooral veel herhalingen’, zegt laatstgenoemde. ‘Inderdaad hoeven wij in de eerste fase niet al teveel te doen. Het zijn allemaal hapklare brokken die met onze EMVO-ervaring prima zijn te verteren’, vult Waij aan. Van der Borg vindt overigens dat Nederlanders het op Fort Rucker echt heel goed doen. ‘En dat is een compliment voor de EMVO. Dat mag ook wel eens gezegd worden’, zegt de laatste commandant van het ‘vliegende’ 299 Squadron. Op 4 juli werd dat overigens heropgericht als onderhoudssquadron bij het DHC. Vliegbedrijf Op het moment van schrijven, duurt het nog even voordat Waij, Ensing en collega’s in de Apache stappen. Als het moment daar is, krijgen ze onder andere les van instructeur-vlieger kapitein Richard van der Perre, die tien jaar Apache-ervaring klokte. ‘Ik hoor van de US Army alleen maar lof over het niveau van de EMVO-cadetten. Ze bezitten veel kennis van aërodynamica en ze hebben het vlieghandje. Natuurlijk is vliegen in een helikopter iets heel anders dan met een vastvleugelig toestel zoals de PC-7 bij de EMVO, maar ze

Cairns AAF is de thuisbasis van zo’n 280 wit-oranje TH-67 Creeks, plus een aantal UH-1’en van de US Air Force en Army en C-12’s van de US Army, gebruikt voor testen, VIP- en gewonden vervoer. Foto: Arno Marchand

hebben al bekendheid met nagenoeg alle elementaire zaken, bijvoorbeeld hoe een snelheids- en hoogtemeter werkt. Nederlandse leerlingen steken vaak met kop en schouder boven de andere nationaliteiten uit. Sowieso worden over het algemeen Europese studenten beter geselecteerd dan de Amerikaanse. Verder merk je niet zoveel verschil tussen het vliegende deel van de US Army en de KLu. Het is allebei een vliegbedrijf en daar draait het om. Voor mij is het heel herkenbaar wat de leerlingen meemaken. Ik zie precies hetzelfde als wat ik tien jaar geleden meemaakte. Ze vliegen in FSXXI alleen langer in de Apache, zo’n 95 uur, in plaats van dat ze ook nog uren maken op de OH-58 of UH-1. Die laatste gebruiken ze alleen nog tijdens een tweeweekse cursus bergvliegen vanaf Eagle, een Army National Guard Air Field, in de buurt van Aspen in Colorado. Voor mij is dit lesgeven absoluut leuk.’ Trots Van der Borg benadrukt dat behalve het leren vliegen, met name ook de discipline een belangrijk aspect van de opleiding vormt. ‘We zijn hier te gast en tegelijkertijd het visitekaartje van ons land. Er wordt dan ook streng gelet op tenue en haardracht, maar ook het groeten en aanspreken. Je moet er rekening mee houden dat je hier in een andere cultuur terechtkomt. Een interessante wereld. De mensen in dit gebied zijn bijvoorbeeld écht trots op het militair zijn. In Nederland zal je zelden meer iemand zien die in uniform uitgaat. Hier is dat heel gebruikelijk. Als ik in mijn Nederlandse uniform over straat loop, komen er mensen op me af om te bedanken wat ik voor hun land doe. Dat is een bijzondere gewaarwording.’ •

17


vervlogen tijden Reddingshelikopter ingezet van Vlieland tot Nederlands Nieuw-Guinea

De Alouette II Na de introductie van de eerste helikopter bij de luchtmacht, de Hiller OH-23 Raven in 1955, komt vier jaar later een aanzienlijk moderner model in dienst, de Alouette II. Een type dat overigens in kleine aantallen nog steeds in gebruik is bij de Duitse en Belgische Defensie. ‘Een perfect toestel’, zo omschrijft adjudant b.d. Bertus de Bont de voorloper van de Alouette III. Tekst: Arno Marchand | Foto’s: uit archief Bertus de Bont

Vlieg Opleiding en een paar maanden grondschool, volgt V de Harvard. ‘De mooiste kist van de KLu waarmee ik ooit d gevlogen heb. Een écht vliegtuig; een grote stermotor met negen cilinders van duizend cc, en je kon er ongelofelijk fijn n mee stunten. Ik heb er later op de basisvlucht van Ypenburg m gelukkig ook nog mee kunnen vliegen.’ g

Oefengewonde O M de straaljageraspiraties van De Bont hadden volgens de Maar luchtmacht een slechte invloed op zijn zwangere vrouw die ziek lu was geworden. ‘Ze schopten me in haar belang de opleiding uit. w De marine die nog met propellerjagers vloog, wilde me toen wel D hebben. Dat vond de luchtmacht weer niets, en zodoende kwam he ik terecht bij de Groep Lichte Vliegtuigen. En als je straaljagers zou gaan vliegen, vond je die lappenkisten echt maar niks. Daarom wilde ik naar de heli’s en dat lukte uiteindelijk. Eerst op de Hiller. Die was niet vooruit Sud Aviation SE-3130 Alouette II Type: te branden. Tijdens een vliegshow, kwam eens een SAR/TAR-Vlucht (vanaf 25 maart 1959 Eenheden: oefenpatiënt niet opdagen, dus nam ik zijn plaats in ondergebracht bij het 298 Squadron, en van op de brancard die buiten de helikopter hing. Tijdens 1 september 1961 tot medio 1962 bij het de demonstratie maakte de vlieger scherpe bochten, Vliegdienstsquadron Ypenburg), CLV-NNG maar ik had niet gezien of ze brancard hadden 8 Aantal: vastgezet. Ik heb de longen uit m’n lijf geschreeuwd Dienstperiode: Maart 1959 - november 1967 dat hij horizontaal moest blijven vliegen! De brancard was echter wel degelijk geborgd…’ Eind jaren vijftig volgt de overgang naar de nieuwe reddingshelikopter, De Bont werkt als zeventienjarige bij de belastingdienst en verlaat de Alouette II, die in dienst komt bij de Search and Rescue/Tactical in februari 1953 zijn werk om in Noord-Brabant te helpen tijdens Air Rescue (SAR/TAR)-Vlucht. ‘Wat een verademing, alleen al de watersnoodramp. ‘Na een week kwam ik uitgeput terug. In door het ontbreken van die vervelende gashandel op je collective, plaats van een schouderklop kreeg ik van mijn baas een veeg zoals bij de Hiller. Een perfect apparaat dat diverse wereldrecords uit de pan. Toen wilde ik daar weg. Ik moest opkomen voor de dienstplicht en gaf aan dat ik als sportinstructeur beroeps bij de KLu wilde worden. Dat lukte en zo kwam ik onder andere op Gilze-Rijen en Deelen terecht. Na een meningsverschil met mijn chef herinnerde ik me de vliegopleiding op Gilze. Werd je tijdens de opleiding afgetest, dan bood de luchtmacht je daarna een andere, of zorgde voor een andere plaatsing. Om dat laatste was het mij te doen, want vlieger worden was niets voor mij. En m’n plan werkte, want al bij de eerste vlucht op een S.11 werd ik kotsmisselijk. Maar de luchtmacht was zo slim om je na de eerste serie vluchten nog een tweede te laten maken. ‘Dat was met een ex-instructeur van de marine, en die gingen wél goed. En nú wil ik jachtvlieger worden, bedacht ik me.’ Na de Elementaire Behalve hoisten, word de Alouette ook wel eens gebruikt om te ‘zwemmen’, zoals deze springer (net zichtbaar onder het toestel) laat zien. Dat kan overigens alleen tussen het stationsschip Keerkring en de wal. Verder uit de kust zijn de haaien de baas. V L I E G E N DE

18

H O L L A N D E R

vervlogen tijden op z’n naam had staan. Eén Eé ding was erg nadelig; hij had geen na verwarming. Er vlogen ve op de commandant na ook alleen maar onderoffi cier-vliegers o in… Dus hadden we, in als het wat kouder a werd, dikke laarzen en w dubbel ondergoed aan. d En we vernikkelden E nog. n Ik vond het een slechte zaak om een s reddingshelikopter r – om vliegers uit de koude Noordzee te k redden en patiënten r te vervoeren – zonder t De Bont in 1961 op Vlieland. Initieel verwarming in dienst bedient de vlieger ook de hoist (rechtsboven). Later neemt de mecanicien deze te nemen. Verder was taak over. Omdat de vlieger de lier niet het een fijn toestel.’ ziet, wordt schuin onder de cockpit een spiegel geplaatst, zodat hij onder het toestel kan kijken. De eerste hoistAfgrijselijk redding met een helikopter vindt al warm plaats op 29 november 1945. Een van de eerste keren dat De Bont stand-by staat op Vlieland, krijgt hij midden in de nacht de opdracht om iemand van Schiermonnikoog op te halen. ‘Maar we mochten helemaal niet ’s nachts vliegen. “Als je niet vliegt, gaat er iemand dood”, kreeg ik te horen. “Oké, dan probeer ik het wel”, reageerde ik. En daar ging ik, de gitzwarte nacht in, zonder enig hulpmiddel, want de kunstmatige horizon die later was ingebouwd, was onbetrouwbaar. En het is me gelukt.’ Ook in die tijd waren vliegers al veel van huis. ‘We stonden stand-by op Vlieland, of vielen in bij de landmachtoefeningen in Duitsland. Mijn vrouw heeft echt de kinderen grootgebracht.’ De Alouettevliegers gaan echter nog veel verder weg. Bij het oprichten van het Commando Luchtverdediging Nederlands Nieuw-Guinea (CLVNNG) in 1958, brengt het vliegkampschip Hr.Ms. Karel Doorman niet alleen twaalf Hawker Hunters, maar ook twee Alouette II’s over. Ook daarvoor staan vliegers stand-by. ‘De commandant Vliegdienstsquadron op Ypenburg, vertelde me begin ’62 dat ik niet meer stand-by stond. “Hoera!”, reageerde ik. “Je gaat er namelijk naartoe”, ging hij echter verder. Grappige man….’ De tocht voert via Alaska en Japan. ‘Toen we uitstapten op de luchthaven en tevens vliegbasis Mokmer op het eiland Biak, was het er…eh…warm. Afgrijselijk warm. Ik dacht, dit hou ik niet vol. De Alouette stond zoveel mogelijk in de hangar, want stondie maar even in de zon, dan was-ie niet aan te pakken. Dan moesten er natte lappen op de stoelen en handels, anders verbrandde je.’

V L I E G E N DE

Door vertrek van de H-4 (foto) en H-5 naar Nieuw-Guinea in 1960, schaft de KLu twee extra Alouette II’s aan. Alleen de H-7 verongelukt, op 15 januari 1965. Tot en met 1975 worden dertienhonderd Alouette II’s gebouwd, die in tachtig landen dienstdoen.

19

Schuldgevoel De Alouettes vliegen zo min mogelijk omdat in Nieuw-Guinea geen groot onderhoud aan de helikopters kan plaatsvinden. ‘Alleen als het echt nodig was, vlogen we, en daarmee hebben we nuttig werk kunnen verrichten. We hebben twee Hunter-vliegers kunnen redden, zij het dat een al door een Papua met een prauw was opgepikt. Het redden van vliegers was onze primaire taak, ook al was onze actieradius beperkt tot ruim rondom Biak. Te klein bijvoorbeeld om te helpen zoeken naar de verongelukte Dakota X-11. Maar we vervoerden ook gewonden en gevangengenomen Indonesiërs.’ Het gevoel dat in die tijd bij De Bont overheerst, is het gemis van vrouw en kinderen. ‘Natuurlijk was je bij een luchtalarm ook wel angstig, want je wist dat er aan de overkant dertigduizend Indonesische militairen klaar stonden. We konden Nieuw-Guinea, half zo groot als Europa, nooit verdedigen met een paar mannen en vliegtuigen. Maar alles en iedereen was honderd procent gemotiveerd om te doen wat kon, en dat deden we. Wij waren ongelofelijk blij toen we terugmochten en pakten de eerste de beste kist naar Nederland, maar we vonden het verschrikkelijk voor de Papua’s die achterbleven. Die waren echt de klos. Er zijn naderhand nog collega’s teruggeweest, maar ik durf ze niet meer onder ogen te komen.’ Terug in Nederland is het hoofdstuk Alouette II voor De Bont snel voorbij. De vervanger, de Alouette III doet dan namelijk zijn intrede bij de KLu. ‘Ik heb er zelfs nog een paar opgehaald bij de fabriek in Marignane, bij Marseille.’ Hij vliegt er nog een aantal jaar op, totdat De Bont door aantasting van het hart niet meer mag vliegen. Na een hartoperatie komt hij terecht bij navigatie op de Vliegbasis Twenthe. Als Chef-navigatie verlaat hij in de rang van adjudant uiteindelijk in 1985 de dienst. • Bijzondere foto van de laatste Nederlandse formatie boven Mokmer van een Alouette II en de twee afgedankte en krakkemikkige Tiger Moths A-4 en A-29 die oorspronkelijk voor sleepvluchten aanwezig waren. De Bont vliegt de linker Tiger Moth.

H O L L A N D E R

O R G A N I S AT I E

710 en 711 Squadron fuseren in nieuwbouw op AOCS NM

Synergie achter de schermen Geen komen en gaan van vliegtuigen op luchtmachtbasis AOCS NM. Toch worden ze hier wel allemaal gevolgd en begeleid door de luchtgevechtsleiding (710 Squadron) en de luchtverkeersleiding (711 Squadron). De strikte scheiding tussen deze twee is binnenkort verleden tijd, aangezien ze samengaan in één nieuw squadron in een gezamenlijk nieuw onderkomen. Tekst: Luc Haen | Foto´s: Arnoud Schoor, AVDD

De luchtverkeersleiders (foto boven) zitten nu nog in een andere locatie op Kamp Nieuw Milligen dan hun collega´s van de luchtgevechtsleiding (foto onder). Straks zitten ze samen in het nieuwe gebouw van het eveneens nieuwe 711 Air Ops Squadron.


20


Op een tafel in de hoek van de grote zaal liggen kleurrijke computertekeningen. Ze tonen een mogelijk toekomstbeeld van de zaal met rijen werkstations, allemaal gericht op de enorme beeldschermen op de muur voor hen. Het tafereel heeft wel wat weg van het bekende NASA controlecentrum in Houston, waar de verrichtingen van de Space Shuttle worden gemonitord. Toch gaan deze tekeningen over een heel andere zaal in de bosrijke omgeving van Nieuw Milligen, waar het Air Operations Control Station (AOCS NM) is gevestigd. ‘In deze zaal zitten straks de luchtgevechts- en luchtverkeersleiding bij elkaar’, zegt majoor Leon Cremers, Hoofd Operaties 711 Squadron. ‘Nu hebben we nog twee onderkomens, maar straks zitten 710 en 711 dus samen in één gebouw.’ Onder één dak In dat gebouw wordt straks al het militaire en civiele luchtverkeer boven Nederland in goede banen geleid. Dat gebeurt nu nog door de twee operationele squadrons van AOCS NM: het 710 CRC Squadron (Control & Reporting Center), dat is belast met luchtgevechtsleiding en het 711 MilATCC Squadron (Military Air Traffic Control Centre), het militaire luchtverkeersleidingscentrum. Daarnaast is er nog het 970 Squadron dat ondersteunende diensten levert en een staf die de hele zaak aanstuurt. AOCS NM gaat zijn twee operationele squadrons echter samenvoegen tot één nieuw squadron: het 711 Air Ops Squadron (met het embleem van het 710 Squadron en een iets aangepaste spreuk). Luchtverkeersleiding en -gevechtsleiding komen daarmee onder één

dak. Letterlijk, want de grote zaal is onderdeel van een gloednieuw onderkomen dat al deels wordt gebruikt door de staven van beide squadrons. Cremers: ‘We hebben al een stafbriefing waarin 710 en 711 vertegenwoordigd zijn en waarin we elkaar informeren. De lijnen worden dus steeds korter. Zodra de werkstations in de grote zaal klaar zijn, komen de operators ook hierheen.’ Takken van sport Van een zuivere fusie tussen de twee squadrons is volgens Cremers echter geen sprake. ‘Er is overlap, maar er zijn ook grote verschillen tussen 710 en 711. Ja, we werken allebei met vliegtuigen en ja, we werken allebei met radars. Maar het zijn in veel opzichten toch echt verschillende werelden. Je kunt het vergelijken met een ziekenhuis. Een neuroloog en een kinderarts zijn allebei artsen, maar doen wezenlijk ander werk. Een luchtgevechtsleider kan daarom niet ook luchtverkeersleider zijn of andersom. Je hebt te maken met allerlei currencies en als je die voor beide takken van sport zou moeten bijhouden, moeten er meer uren in een dag zitten. Maar wat je samen kunt doen, moet je ook samen doen.’ Over de vraag uit welke tak van sport de commandant van het nieuwe squadron moet komen, hoeft Cremers niet lang na te denken. ‘Dat maakt in wezen niets uit’, zegt hij. ‘Beide squadroncommandanten zouden het kunnen. Voor de dagelijkse leiding van de operators hebben ze bij het 710 een Master Controller, bij het 711 is dat een Supervisor. Die sturen de mensen op de vloer aan en dat zijn ook de specialisten

Het nieuwe gebouw van het 711 Air Operations Squadron staat al en is al deels operationeel. De artist impressions (rechtsboven) geven een indruk hoe het interieur er uit gaat zien: een grote overzichtelijke ruimte met grote schermen aan de muur. Foto: Luc Haen

21



De eerste werkstations staan al opgesteld in de grote zaal in het nieuwe gebouw. In de eerste fase gaat de luchtverkeersleiding over, de prognose is 2009. De luchtgevechtsleiding volgt later. Foto: Luc Haen

op hun vakgebied. Een squadroncommandant zorgt voor het algemene plaatje. Kijk, een hoofd chirurgie hoeft ook niet alle specialismen zelf te kunnen beheersen. Hij moet kunnen aansturen. Dat is bij ons niet anders.’ Inhaalslag De oprichting van het nieuwe 711 Air Ops Squadron vormt deel van een groter reorganisatieplan, dat ook gevolgen heeft voor andere onderdelen van AOCS NM. Cremers: ‘We gaan in drie processen werken: operaties, ondersteunen en opleiden. De organisatie gaan we dus ook inrichten volgens die processen. Dat betekent 711 Squadron voor operaties, 970 Squadron voor ondersteuning en een nog op te richten aparte opleidingseenheid.’ De reorganisatie betekent volgens Cremers een inhaalslag met de realiteit. ‘De organisatie zoals die nu staat, stamt nog uit de jaren zeventig. We moeten meegaan met de tijd. Het luchtruim boven Nederland is al zo vol, dat moeten we zo efficiënt mogelijk gebruiken. Straks in de nieuwe organisatie wordt de planningscel daarom ook sterker aangezet. Wat heb je nodig op


22

welk moment van de dag? Die behoefte kun je weer afstemmen met andere gebruikers van het luchtruim.’ Rekensom Met dat doel opereren sinds kort mensen van AOCS NM op Schiphol in de Airspace Flow Management Unit (AFMU), een samenwerkingsverband tussen Defensie

en Verkeer & Waterstaat. Hierin zitten zowel militairen als burgers die de verschillende behoeften aan het luchtruim moeten afstemmen. De militairen dit bij dit interdepartementaal orgaan werken, vallen formeel echter nog steeds onder commandant AOCS NM. ‘Vroeger was er meer sprake van een burgerluchtruim en een militair luchtruim’, vervolgt Cremers.

Een deel van het nieuwe gebouw is al in gebruik. Hier is sergeant-majoor George aan het werk, waar straks twee afdelingen komen: Standaardisatie en Evaluatie. Nu heeft zowel 710 als 711 nog een eigen Standaardisatie & Evaluatie afdeling. Foto: Luc Haen


‘Nu is die scheiding helemaal niet meer haalbaar. Je hebt veel meer overlap met civiel vliegverkeer en dat vraagt om een dynamische afstemming. Als je bijvoorbeeld gaat kijken wat de gevolgen zijn voor het verleggen van een route, is dat voor civiele maatschappijen makkelijk uit te rekenen. Als zij een bepaalde route niet kunnen vliegen, moeten toestellen omvliegen en dat kost brandstof. Simpel. Bij militaire vluchten is die rekensom niet zo makkelijk te maken. Dan moet je gaan praten over mission effectiveness. Als we een route niet kunnen vliegen en daardoor bepaalde trainingsvluchten niet kunnen maken, zijn de mensen niet mission capable en komt de aflossing in uitzendgebieden in gevaar. Dan zijn de gevolgen plotseling wel heel duidelijk.’ Back up Dat is niet het enige verschil tussen civiele en militaire luchtvaart. Weersomstandigheden hebben voor de luchtmachtvloot ook meer invloed dan je zou verwachten. Cremers: ‘Ook al is het heel slecht weer boven Parijs, een civiel vliegtuig moet vroeg of laat gewoon van Schiphol naar Parijs. Voor militaire vliegtuigen spelen weersomstandigheden een grotere rol. Voor een CAS-oefening (close air support, red.) bijvoorbeeld moet het zicht goed zijn, anders gaat het niet door. Je moet dus ook een back up plan hebben. Stel, we gaan boven de Noordzee nachtvliegen. Als het weer te slecht is en de golven te hoog, dan kan dat niet. In vredestijd nemen we dat risico namelijk niet met de reddingsbootjes in hoge golven. Het alternatief is boven land vliegen, maar dat moet wel passen. Bovendien moeten wij op AOCS NM dat ook kunnen faciliteren. Niet iedere luchtgevechtsleider mag namelijk operaties boven land afhandelen.‘ ‘Dat heeft te maken met ervaring en opleiding’, zegt majoor Herbert de Groot, Master Controller 710 Squadron. ‘Luchtgevechtsleiders die net uit de opleiding komen, hebben een deelkwalificatie. Ze mogen veiligheidsvluchten (QRA) uitvoeren en oefenmissies op beperkte schaal, dus twee tegen twee boven zee. Pas later mogen ze grotere scenario´s, air-to-air refuelling en missies boven land begeleiden. Dat laatste heeft puur te maken met de drukte in het luchtruim boven land. Daar zijn bovendien de oefengebieden wat kleiner en lopen de vliegroutes er

vlak omheen, soms zelfs er doorheen. Dat vraagt om meer kennis en ervaring.’ Winst De coördinatie van taken wordt met de samenvoeging makkelijker, al zijn de veranderingen niet voor iedereen even groot. De Groot: ‘Hier in de bunker van de gevechtsleiding heerst vrij sterk de mening dat er niet zoveel verandert. In ieder geval niet voor de mensen achter de beeldschermen. De specifieke taken blijven bestaan, zowel voor de verkeersleiding als voor ons. De winst zit hem in de overlap van ondersteunende taken als administratie, boekwerken, rapportering. Daar hebben wij nu een sectie voor en 711 ook. Ook de technische ondersteuning gaat samen, maar dan richting het 970 Squadron. De winst zit hem bij de operators vooral in de “handovers” van toestellen. Denk aan een F-16 van Volkel, die gaat oefenen boven de Noordzee. Zodra het toestel van Volkel los komt van de baan valt hij eerst even onder de toren. Daarna begeleidt de verkeersleiding het toestel naar het oefengebied, waar de gevechtsleiding het weer overneemt. Die handover is toch makkelijker als je fysiek dichter bij elkaar zit. Je kunt makkelijker overleggen of oogcontact maken.’ Hereniging De fysieke samenvoeging van de twee squadrons is overigens niet nieuw, eerder een hereniging. ‘In het verleden zaten we ook al in dezelfde bunker’, zegt De Groot. ‘Toen de verkeersleiding een nieuw radarbeeldsysteem kreeg met nieuwe consoles, paste dat niet meer. Zij zijn toen naar een nieuw gebouw verhuisd en wij hebben de vrijgekomen ruimte ingenomen.’ Die fysieke scheiding zorgde ook voor een mentale scheiding, herinnert De Groot zich. ‘Het was destijds inderdaad anders’, zegt hij. ‘Je zat toch vaker met elkaar te praten, tijdens de koffie bijvoorbeeld, hoewel we in die tijd ook aparte koffiehoeken hadden hoor, haha. Maar je kon in ieder geval elkaar makkelijker vinden en je kende de gezichten en de namen. Dat is nu een stuk minder, omdat je gescheiden zit. Maar ik weet zeker dat dit straks weer beter wordt. Ook kijken de meesten wel uit naar een gebouw met meer daglicht, want zeker in de winter zien we dat nauwelijks. In het nieuwe gebouw hebben we straks een mooie en prettige ruimte om in te werken. Als onderdeel gaan we er dus absoluut op vooruit.’ •

Majoor Leon Cremers toont vol trots de grote zaal van het nieuwe gebouw. Foto: Luc Haen

23


INTERVIEW

‘Onafhankelijke burgerorganisatie’ Onze Luchtmacht – zes decennia steun voor KLu

Van hartenkreet tot supportersvereniging Tekst: Arno Marchand | Foto’s: Gerard van Putten

Hoofdredacteur van Onze Luchtmacht Willem Helfferich krijgt in maart 2005 op Kabul International Airport uitleg over het toestel van Apachevlieger Paul. Foto: via Willem Helfferich


24

INTERVIEW

Al aan het begin van de Tweede Wereldoorlog en zeker na afloop, klinkt onder de Nederlandse bevolking de hartenkreet ‘hadden we maar tweehonderd van die Fokker G1’s gehad, dan was het misschien heel anders afgelopen’. Zo staat het verwoord in de geschiedenis van de KNVOL. Twee oud-militairen van de Luchtstrijdkrachten (LSK) – kolonel-vlieger S. Mante en kapitein-waarnemer W. Broekmeijer – vinden dat het niet bij die hartenkreet moet blijven, maar dat het luchtwapen meer op waarde geschat dient te worden. Daarom richten zij in op 17 september 1948 de vereniging op, ‘die zich ten doel stelt te ijveren voor een Nederlandse Luchtmacht, in

enigen, die deze gedachte als juist erkennen en die van mening zijn dat Nederland een luchtmacht behoort te hebben, welke op de morele steun, belangstelling en sympathie der natie kan rekenen.’ Uiteraard wenst de redactie van de Vliegende Hollander namens de LSK de vereniging veel succes toe, en dat komt er ook. In 1953 is het ledental al opgelopen tot een kleine duizend, en dat blijft zo tot 1973, wanneer een sterke stijging inzet. ‘Opmerkelijk, want besef je dat Defensie toen behoorlijk onpopulair was’, zegt Helfferich, zelf lid sinds 1974 en één van de eerste leden van de regio Twente. ‘In die tijd was een sterke anti-defensiebeweging gaande, zodanig dat bij persvluchten een

Iedere twee maanden valt bij menig luchtmachter, dan wel enthousiasteling van de militaire luchtvaart, het blad ‘Onze Luchtmacht’ op de deurmat. Het is het officiële orgaan van de Koninklijke Nederlandse Vereniging Onze Luchtmacht (KNVOL) die dit jaar haar zestigste verjaardag viert. Voorzitter Folkert Horst temidden van leden van de KNVOL op het terras van de eigen Onze Luchtmachttent tijdens de Open Dagen op Vliegbasis Leeuwarden van dit jaar. Foto: Gerard van Putten

de juiste verhouding tot leger en vloot en tot onze nationale kracht en positie’. Dat staat in de rubriek ‘Vliegnieuwtjes’ in de Vliegende Hollander van december 1948. Daarnaast pleit de vereniging onder andere ook voor een eigen staatssecretaris. ‘Wat hen beide is gelukt’, benadrukt Willem Helfferich, al sinds 1979 hoofdredacteur van het tijdschrift dat voor het eerst in 1949 uitkwam. Groot-Brittannië en de Verenigde Staten hebben dan namelijk al een zelfstandige luchtmacht, en in Nederland is prins Bernhard daarvan zeker een groot voorstander. Na de oprichting van de vereniging wordt hij dan ook al na een paar maanden beschermheer, dat hij tot zijn overlijden blijft. Ledental Maar de vereniging heeft nog twee speerpunten: ‘bijdragen aan de grootte van het besef van verbondenheid van ons volk met de weermacht en in het bijzonder ook met zijn luchtmacht’, en ‘alle Nederlanders in zich ver-

F-27 lang niet vol kwam want linksgeoriënteerde media gingen absoluut niet mee.’ Om tegenwicht te bieden stelt de KLu één à twee keer per jaar een Friendship ter beschikking om doelgroepen kennis te laten maken met de luchtmacht met als doel die te promoten. Helfferich: ‘Dat gebeurde nog in die tijd.’ Het ledental komt bij de vijftigste verjaardag dicht bij de tienduizend, maar daalt nadien toch weer. ‘Per 31 juli van dit jaar staat de teller op bijna zevenduizend’ zegt voorzitter generaalmajoor bd Folkert Horst. ‘We zien gelukkig weer een stijging. Dat komt onder andere door de activiteiten van de regiowervingsteams en het succes van onze eigen tent op de Open Dagen van de KLu die we nu een paar keer hebben gehad. Die is er voor bestaande leden, maar ook nieuwe kunnen er direct gebruik van maken.’ Maar de vereniging ondervindt hinder van de sluiting van vliegbases, waardoor er zowel in ons land, als in de omringende steeds minder excursiemogelijkheden zijn. Daardoor

25


INTERVIEW

En nog steeds gaan van iedere editie tweeduizend bladen de vrije verkoop in. Horst: ‘Op die manier vergroot je de bekendheid van de vereniging en de KLu en daarom is het ons te doen. Dat verwacht de luchtmacht inmiddels ook van ons.’ Vult Helfferich aan: ‘Tijdens reportages kom ik de laatste tijd steeds meer mensen tegen die via ons blad kennismaakten met de luchtmacht. Nou, dan hebben wij ons werk goed gedaan.’

Een van de redenen om lid te zijn of worden van Onze Luchtmacht, zijn excursies naar luchtmachtonderdelen. Hier brengt de Regio Schiphol/Noord-Holland in juni van dit jaar een bezoek aan de Vliegbasis Eindhoven. Foto: Gerard van Putten

moet onder de leden meer geloot worden om met een excursie mee te kunnen. ‘Als je steeds wordt uitgeloot, bevordert dat het lidmaatschap niet’, zegt Helfferich. Intermediair Want wat doe je eigenlijk als je lid bent? ‘Je hoeft niets, maar mag iedere twee maanden het blad lezen. Punt’, zegt Horst. ‘Maar je mag ook meer doen zoals excursies of regiobijeenkomsten bijwonen. Want ook daarvoor ben je lid.’ Het blad Onze Luchtmacht is de reden dat Horst belangstelling voor de luchtmacht krijgt en tijdens zijn loopbaan komt hij geregeld met de vereniging in contact. Het duurt echter tot de tweede helft jaren negentig voordat hij lid wordt. ‘Je zit namelijk al elke dag in de luchtmacht, redeneerde ik destijds. Maar het belang van de vereniging werd mij gaandeweg duidelijk, namelijk het promoten van de KLu binnen de Nederlandse samenleving.’ Horst neemt in 2006 zitting in het team dat zich bezighoudt met het samenstellen van een DVD met foto’s en films – afkomstig van het Nederlands Instituut voor Militaire Historie – en beschrijvingen van alle types die dienst deden bij de Nederlandse militaire luchtvaart. Alle leden – dus ook de nieuwe – krijgen de DVD, die niet in de losse verkoop te verkrijgen is, bij het decembernummer als cadeau meegestuurd. Horst: ‘In 2007 vroeg de toenmalige voorzitter generaalmajoor bd Willem Glaser of ik zijn functie wil overnemen. Mijn antwoord was dus “ja”.’ De vereniging kiest graag een hoge officier bd als voorzitter. Horst: ‘Dat vergemakkelijkt namelijk het contact met de KLu, want je kent


26

de weg in “het huis” – de Staf CLSK – en de bewoners ervan. Je bent de belangrijkste pion naar de KLu, een intermediair.’ Fanclub Zo zijn er in het landelijk bestuur meer militairen te vinden. Helfferich: ‘Inderdaad, vanwege die contacten zijn – oud – luchtmachters in het landelijk bestuur oververtegenwoordigd, maar in de regionale besturen zeker niet. We zijn echt een burgerorganisatie, want slechts tien procent van de leden is militair of bd’er.’ Daarnaast is de vereniging volledig onafhankelijk en bestaat louter door contributies van leden en advertenties. Die onafhankelijkheid heeft de vereniging altijd gekoesterd. ‘Daarmee zorgen we voor een volstrekt uniek gegeven dat de KLu al zestig jaar lang een grote supportersvereniging of zelfs fanclub heeft van hoofdzakelijk Nederlandse burgers die zó positief zijn over de Nederlandse luchtmacht’, zegt de hoofdredacteur.

Kennis Want om het promoten én steunen van de KLu, is het de vereniging te doen. ‘In het blad besteden we daarom aandacht aan Nederlandse oefeningen en operaties, en in de briefing neemt de voorzitter een standpunt in, ter ondersteuning van de KLu’, gaat Helfferich verder. ‘Ook tonen we zaken die raakvlakken hebben met de militaire luchtvaart in het algemeen, en de KLu in het bijzonder. Om onze luchtmacht in een breder perspectief te kunnen plaatsen, is het belangrijk te weten hoe het met – de ontwikkeling van – airpower in het buitenland staat.’ ‘Het is heel belangrijk te laten zien wat wij als KLu doen en kunnen, en hoe zich dat ontwikkelt’, vult Horst aan. ‘Kijk bijvoorbeeld naar UAV’s, de onbemande vliegtuigen. Dan is het wijs om te laten zien wat er in andere landen gebeurt. Niemand heeft daar nog gezegd dat we zonder bemande luchtvaart kunnen. Maar het belangrijkste onderwerp is en blijft de Koninklijke Luchtmacht. Onze Luchtmacht.’ •

Ieder lid van de KNVOL ontvangt om de maand het tijdschrift Onze Luchtmacht. Leden worden op basis van hun postcode ingedeeld in één van de negen regio’s: Noord, Schiphol/NoordHolland, Twente, Deelen, Soesterberg, ZuidHolland, West-Brabant-Zeeland, Noord-Brabant/ Noord-Limburg en Limburg, maar overstappen naar een andere regio kan altijd. Kijk om lid te worden in het blad Onze Luchtmacht, stuur een mailtje naar [email protected] of stuur een briefje naar Onze Luchtmacht, Ledenadministratie KNVOL, Antwoordnummer 1106, 1620 VB Hoorn. Het lidmaatschap kost per jaar tot en met 21 jaar € 23,-, vanaf 22 jaar € 28,50 en vanaf 65 jaar € 25,50. Verzending naar het buitenland kost € 36,50 (bedragen gelden bij automatische incasso). Kijk voor meer informatie op de website www.onzeluchtmacht.nl.

Leeswijzer

LEESWIJZER

50 JAAR NA DATO Vijftien veteranen vertellen over hun periode op Nederlands Nieuw-Guinea 1958-1962 ‘50 jaar na dato – Vijftien veteranen vertellen over hun periode op Nederlands Nieuw-Guinea 1958-1962’, geschreven door Bert van Elk (Maghni Claeghe Producties), en gerealiseerd door Henk Kauffman (NIMH) en het Grafisch Centrum Commando Luchtstrijdkrachten. Op de 116 pagina’s staan 26 zwart-wit foto’s, één kleurenfoto (omslag), een brief, en een artikel uit de Vliegende Hollander. Alle Nieuw-Guineaveteranen krijgen het boekwerk gratis verstrekt. De bundels die nog over zijn, gaan niet in de verkoop maar zijn (zo lang de voorraad strekt) gratis aan te vragen door belangstellenden. Neem daarvoor contact op met de Joop Koningstein van Bureau Veteranen op 076-5447134, of stuur een mailtje naar [email protected].

‘Doe jij je werk wel goed’, was de vraag die de directeur Militaire Luchtvaart Museum Jan Janssen een tijd geleden kreeg, doelend op het feit dat er in MLM relatief weinig aandacht is voor de geschiedenis van het 320 Squadron en de strijd om Nederlands Nieuw-Guinea. ‘We zouden dan een deel van de huidige collectie moeten ontmantelen om ruimte te maken’, luidde zijn verdediging. Daarom was de directeur ‘buitengewoon blij’ dat drs. Bert van Elk zijn boek ‘50 jaar na dato – Vijftien veteranen vertellen over hun periode op Nederlands Nieuw-Guinea 1958-1962’ in het MLM ten doop wilde houden. Het eerste exemplaar werd door de voorzitter Reüniegroepering KLu-veteranen Nederlands Nieuw-Guinea 1958-1962 generaal-majoor bd Frans Peter Schulte aangeboden aan de PC-LSK generaal-majoor Erik Oliemans. Hij trok de vergelijking naar de KLu-militairen die nu zijn uitgezonden naar Afrika, waarvoor ook niet teveel aandacht is. ‘Wij als luchtmacht hebben in het verleden ook niet altijd voldoende

stilgestaan bij het werk dat u verrichte. Nu gelukkig wel, en dat toont de waardering voor hen die er zijn geweest.’ Van Elk, voormalig chef-redacteur van de Vliegende Hollander, en eind- en hoofdredacteur van de Defensiekrant was niet eens van plan een boek te schrijven, maar ‘slechts’ een aantal veteranen te interviewen voor het programmaboek Veteranendagen van de Militaire Luchtvaart. In samenwerking met Henk Kauffman van het Nederlands Instituut voor Militaire Historie (NIMH) werden acht personen geselecteerd. Niet alleen oud-luchtmachters, maar ook een landmachter en een marineman. Gaandeweg kwamen beiden erachter dat meer veteranen hun verhaal kwijtwilden, hun ervaringen wilden delen. Uiteindelijk verdubbelde het aantal geïnterviewden bijna, naar vijftien. ‘Maar eigenlijk heb ik niet het idee bezig te zijn geweest met interviewen’, vindt Van Elk. ‘Met iedereen heb ik met veel genoegen, heel ontspannen kunnen praten. Iedereen wilde een eerlijk verhaal vertellen, delen wat hen bezighield in positieve of negatieve zin. Daardoor werd het een mooie en eerlijke bundel, want niet alles was goed geregeld. Er werd soms op het bestaansminimum geopereerd, maar iedereen probeerde daar een positieve draai aan te geven. Mooie, authentieke verhalen dus. Als samenstellers streefden we niet naar volledige dwarsdoorsnede van het personeel, maar mocht er ooit een tweede bundel komen, dan hou ik me aanbevolen.’ Van de geïnterviewden mocht één de presentatie van het boek niet meer meemaken, want op 21 april overleed op 78-jarige leeftijd majoor bd Jaap Spaans. Kortgeleden, op 7 augustus, overleed op 91-jarige leeftijd kapitein bd Jo Inslegers. •

27


JOURNAAL Op maandag 18 augustus is de derde Helicopter Weapons Instructor Course (HWIC) van start gegaan. Deze dertien weken durende cursus wordt verzorgd door Bureau TACTESS van het 299 Squadron. Aan de cursus nemen dertien cursisten deel, uit binnen- en buitenland. Naast zes Nederlandse vliegers (3x Apache, 1x Cougar en 2x Chinook) volgen voor het eerst vier Duitse vliegers de cursus. Van Duitse zijde is er belangstelling voor deze cursus omdat zij in de toekomst de NH90 en Tigre in gebruik gaan nemen. Daarnaast nemen twee Chinook- en één Cougarloadmaster aan de cursus deel. Het doel van deze opleiding is om de geoefendheid van de vliegers van de Apache en de vliegers en loadmasters van de Chinook en Cougar op het huidige hoge niveau te houden, uit te bouwen en na de cursus te verspreiden binnen de luchtmacht. Een tweede doel is om tactische standaardprocedures, voor het opereren met eigen

en andere typen helikopters, verder te ontwikkelen. In het programma komen ook de lessons learned aan bod van uitzendingen en de lopende missie in Afghanistan. Aspecten die aan de orde komen zijn het vliegen van tactische formaties, aanvalstactieken, artillerie waarneming, luchtsteun verlenen aan grondtroepen en ondersteuning verlenen aan bijzondere bijstandseenheden. Verder wordt er aan het einde van de opleiding in Duitsland met live munitie geschoten. De cursus wordt op 13 november met de graduation afgesloten. Foto: Jan-Kees de Meester, AVDD

Betaaldata salarissen 2008 In 2008 wordt het salaris uiterlijk de volgende werkdag na de onderstaande betaaldatum op uw rekening bijgeschreven: woensdag 24 september 2008, vrijdag 24 oktober 2008, maandag 24 november 2008, maandag 22 december 2008. Meer informatie is verkrijgbaar bij de Directie Arbeidsvoorwaardenbeleid van het ministerie van Defensie, tel. 070-3187493.

QRA taak terug naar Vliegbasis Leeuwarden Vliegbasis Volkel heeft vrijdag 1 augustus de Quick Reaction Alert (QRA) taak overgegeven aan Vliegbasis Leeuwarden voor een periode van vier maanden. Vanaf 21 november, neemt Volkel de QRA taak weer over.


28

Voor Vliegbasis Volkel geldt dat in het kader van de QRA taak voorlopig geen F-16 vliegtuigen 24 uur per dag klaarstaan om binnen enkele minuten op te stijgen. Die parate taak ligt nu tot 21

november bij Vliegbasis Leeuwarden. De QRA is een belangrijke taak die de Koninklijke Luchtmacht uitvoert in het kader van de binnenlandse veiligheid. De luchtmacht voert de QRA-taak uit met F-16´s in nauwe samenwerking met het Air Operations Control Station (AOCS) in Nieuw Milligen. Wanneer de gevechtsleiding van het AOCS opmerkt dat een onbekend vliegtuig het Nederlandse luchtruim binnenvliegt zonder radiocontact te maken, worden de F-16’s van de QRA gealarmeerd om op te stijgen en het toestel te onderscheppen. De QRA taak wordt door de beide F-16 vliegbases van de Koninklijke Luchtmacht, Volkel en Leeuwarden vervuld. Deze F-16 velden bepalen op basis van de geplande inzet van personeel en materieel, de meest efficiënte en doelmatige verdeling van de QRA taak. Foto: Eric Vorstenbosch, AVDD

JOURNAAL

DC-10 vliegt met nieuwe cockpit Het DC-10 transporttoestel van de Koninklijke Luchtmacht voorzien van een gemoderniseerde cockpit heeft een succesvolle eerste vlucht uitgevoerd. Dat heeft Boeing bekendgemaakt. Het toestel heeft het door de Amerikaanse vliegtuigbouwer ontwikkelde Cockpit Upgrade Program (CUP) ondergaan. De CUPmodificatie is uitgevoerd door Fokker Services op Vliegbasis Woensdrecht. De vier uur durende vlucht vond plaats op 22 juli. De testvlucht werd uitgevoerd door bemanningen van de Koninklijke Luchtmacht, Boeing en Fokker Services. Komend najaar wordt het toestel afgeleverd. De modificatie omvat de installatie van een nieuw flight-management systeem, een modern display systeem en verbeterde communicatiemogelijkheden. Ook de twee KDC-10 tankers van de Koninklijke Luchtmacht zullen de CUP-modificatie ondergaan.

Goede start voor Cougar op Kandahar Airfield Op zondag 3 augustus vloog de Cougar MK II Transporthelikopter haar eerste preplanned missie op Kandahar Airfield. De vlucht, die ondermeer de locaties Spin Boldak, Tarin Kowt en Deh Rawod aandeed, betrof voornamelijk het in- en uitvliegen van roterend personeel. Maar liefst 96 personen werden gedurende deze missie naar de plek van bestemming gebracht. De eerste Cougars kwamen op maandag 21 juli aan op Kandahar Airfield. Zij namen de taken over van het Chinook Detachement, dat ruim een jaar verantwoor-

delijk is geweest voor het luchttransport vanaf KAF. Er is na 21 juli hard gewerkt door het personeel van het 300 Squadron om alle vijf Cougars operationeel te krijgen. Dat harde werk heeft zijn vruchten inmiddels afgeworpen: naast deze eerste preplanned missie werd op speciaal verzoek van de internationale coalitiepartners reeds een missie naar de FOB Locke gevlogen en een zogenaamde ‘relieve in place’ (aflossing van personeel) tussen Tarin Kowt en Deh Rawod opgestart. Daarnaast werden verschillende brown out trainingen in de omgeving van Kandahar Airfield succesvol volbracht.

Rectificatie In het juli/augustus nummer van de Vliegende Hollander staat een foutieve afbeelding in het artikel “De keerzijde van de medaille”. Op pagina 21 staat bij het blokje over de Herinneringsmedaille voor Vredesoperaties per abuis een foto van de Herinneringsmedaille voor Humanitaire Hulpverlening bij Rampen. Hierbij alsnog de juiste afbeelding. Voor adreswijzigingen: zie colofon op pagina 2. Vragen aan – behalve over adreswijzigingen – of bijdragen voor de Vliegende Hollander? Mail naar [email protected]. Deadline: iedere eerste maandag van de maand.

Asbestonderzoek AOCS NM afgerond Op het Air Operations Control Station Nieuw Milligen (AOCS NM) is eind 2006 asbestverdacht materiaal in een radar aangetroffen. Direct is een onderzoek ingesteld. De Koninklijke Luchtmacht heeft personeel van het AOCS NM en bedrijven die in de radar hebben gewerkt van de uitkomst op de hoogte gebracht. Een commissie van onderzoek heeft onder andere onderzocht in hoeverre sprake is van een gezondheidsrisico voor personeel dat in de radar werkt of heeft gewerkt. De commissie heeft kunnen vaststellen dat de concentratie van asbestvezels zich altijd onder de op dat moment geldende luchtgrenswaarden bevond. Er is echter gebleken dat eerdere asbestsaneringen, ondanks de inschakeling van daartoe bevoegde bedrijven, niet altijd afdoende zijn uitgevoerd. Daardoor is het mogelijk dat personeel incidenteel aan asbest is blootgesteld. De Koninklijke Luchtmacht biedt eigen personeel dat denkt risico te hebben gelopen op eventuele asbestbesmetting de gelegenheid om zich te laten registreren. Externe bedrijven is gevraagd de informatie bij haar werknemers bekend te stellen en een brief in het personeelsdossier op te leggen. Daarnaast is personeel gewezen op de mogelijkheid zich door te laten verwijzen naar het Instituut Asbestslachtoffers (www. asbestslachtoffers.nl). Voor verdere algemene informatie over asbest zie de site van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (www.szw.nl) onder “veilig werken”. Mocht u nog nadere vragen hebben, dan kunt u contact opnemen met het meldpunt, te bereiken onder telefoonnummer: 076 - 5447245. Inmiddels is de rader op het AOCS NM volledig gesaneerd en kunnen medewerkers veilig hun werk doen.

29


JOURNAAL

Overdracht Contingents Commando Afghanistan op KAF Commodore Mels de Zeeuw droeg dinsdag 8 juli het commando van het 1 (NLD) Contingents Commando (CONTCO) over aan commodore Bert Buitenga. Hij deed dit tijdens een korte ceremonie op Kandahar Airfield (KAF) waarbij ook de Nederlandse ambassadeur in Afghanistan aanwezig was. Voorafgaand aan de overdracht reikte commodore De Zeeuw nog de Herinneringsmedaille Vredesoperaties uit aan de met hem vertrekkende leden van het Contingents Commando. In zijn toespraak gaf commodore De Zeeuw aan dat er in de vier maanden die hij in Afghanistan doorbracht wel degelijk vooruitgang geboekt is in het zuidelijke deel van het land. Hij gaf aan dat het opbouwen van een overheidsstructuur tijd kost, maar dat hierin goede stappen zijn gezet. Een goed voorbeeld van (civiele) ontwikkeling in de regio is, naast de werkzaamheden die de verschillende NGO’s verrichten, de op handen zijnde opening van het UNAMA-kantoor in Tarin Kowt. Dit nieuwe UNAMA-kantoor zal een belangrijke

rol gaan spelen in het ondersteunen van de lokale gemeenschappen, het coördineren van humanitaire hulp en het stimuleren van de lokale autoriteiten om volgens het principe van “good governance” te gaan werken, waardoor ondermeer weten regelgeving en mensenrechten beter kunnen worden bewaakt. Commodore Bert Buitenga gaf na

Nieuw Hoofd Luchtmachtcommunicatie

Sinds 1 augustus is er een nieuw Hoofd Bureau Luchtmachtcommunicatie (Luco) luitenant-kolonel Willem Bogaard. In de Luchtmachttoren is hij geen onbekende, hiervoor werkte hij namelijk bij de Stafgroep Bestuursondersteuning. Ook het werk bij LUCO is hem niet vreemd, van januari 2004 - medio 2005 was hij ook al verbonden aan het Bureau Luchtmachtcommunicatie. Eerder heeft hij op de Vliegbasis Eindhoven, het Ministerie van Defensie, de Staf Bevelhebber en de KMSL gewerkt. Op de foto wordt Bogaard bevorderd tot luitenant-kolonel door PC-LSK generaal-majoor Erik Oliemans en Hoofd Luchtmachtvoorlichting luitenant-kolonel Frank van Wieren. Foto: Robert van Loon


30

de overdracht aan dat het voornaamste doel van het ‘nieuwe’ Contingents Commando is om het goede werk van de voorgangers onverminderd voort te zetten, waarbij speciale aandacht uitgaat naar de 3-D benadering (Diplomacy, Development, Defence) en het ondersteunen van de Taskforce commandanten. Foto: Roy Menning

Verjaardag Luchtmacht ook in Duitsland gevierd Traditiegetrouw viert de Koninklijke Luchtmacht haar verjaardag op 1 juli en herdenkt deze dag tevens het overleden Luchtmachtpersoneel. Deze verjaardag ging ook niet onopgemerkt voorbij aan het luchtmachtdeel van NASAG. Al het KLu-personeel dat administratief is ingedeeld bij de NSU Rheindahlen, aangevuld met het overige NSUpersoneel, ging deze dag raften op de rivier de Ruhr. De NSU Ramstein vult deze dag anders in. Hier heeft de SNO, generaal-majoor Jon Abma, de Luchtmachtmedaille uitgereikt aan een aantal militairen. Het bijzondere tijdens deze medaille-uitreiking was dat kolonel Erik Abma, commandant EADTF te Ramstein, de medaille kreeg uitgereikt door zijn broer, Jon Abma, die ook in Ramstein is geplaatst als Chief of Staff op het CC-Air HQ Ramstein.

JOURNAAL

Nieuw-Guinea centraal op KLu Veteranendagen De Veteranendagen van de Koninklijke Luchtmacht vinden dit jaar plaats op 17 en 18 september op Vliegbasis Soesterberg. Centraal staan dit jaar de veteranen die in 1958 zijn ingezet in Nederlands Nieuw-Guinea om hier een bijdrage te leveren aan luchtverdediging. Vanuit de Koninklijke Luchtmacht werd hiervoor een contingent radarpersoneel uitgezonden met twee verplaatsbare radars. Toen de dreiging bleef toenemen werd ook het 322 Squadron gereactiveerd en vertrokken twaalf Hawker Hunters en twee Alouettes II naar Nieuw-Guinea. Ook werd een melding- en gevechtsleidingcomponent (het M+G stelsel) gerealiseerd. Tot slot werd de luchttransporttaak overgenomen van de Koninklijke Marine door de Dakota’s van het in september 1961 opgerichte 336 Squadron.

‘Uniform’ optreden LMK verruimd Tot nu toe konden veteranen postactieven die niet gerechtigd waren het uniform te dragen, geen deel (meer) uitmaken van het Luchtmacht Mannen Koor. Dat trof vooral korporaals en manschappen die daarmee waren buitengesloten. Inmiddels is besloten dat voortaan ook zij zich tijdens optredens kunnen kleden in het ‘koortenue’ (DT). Dit heeft er ook toe geleid dat zelfs gewezen militairen (veteranen) van andere krijgsmachtdelen voortaan als koorlid het luchtmachttenue mogen dragen, zij het op voorwaarde dat zij tijdens hun actieve dienstperiode enige affiniteit met de Koninklijke Luchtmacht hebben gehad. Ook voor hen is de beschikbaarstelling van dat tenue nader geregeld. De verruiming van de toelatingseis houdt ook verband met de wenselijkheid om de aanwas van het ledenbestand op peil te houden. Het LMK-bestuur nodigt daarom belangstellenden van harte uit nader kennis te maken met vele andere lezers van de Vliegende Hollander die nu reeds hun stem mee laten klinken in het koor. Voor meer informatie zie www.lmkweb.nl of bel met het secretariaat (033) 245 78 91.

PC-7 maakt 75.000 vlieguren

Het 131 Elementaire Militaire Vlieger Opleiding (EMVO) Squadron op de Vliegbasis Woensdrecht maakt donderdag 31 juli zijn 75.000ste vlieguur met de Pilatus PC-7. De 75.000 vlieguren zijn gemaakt in de periode van februari 1989 tot en met 31 juli 2008. Dit komt uit op een gemiddelde van 3846 vlieguren per jaar met de Pilatus PC-7. De Pilatus PC7 wordt gebruikt als lesvliegtuig voor de leerling-vliegers van de Koninklijke Luchtmacht. Commandant 131 EMVO Squadron, majoor Dalloyaux, heeft zelf het 75.000ste uur gevlogen. De EMVO is in oktober 1988 opgericht. In februari 1989 arriveerden de eerste Pilatus PC-7 Turbo trainer lesvliegtuigen uit de fabriek in Zwitserland. Jaarlijks worden er bij de EMVO 68 leerling-vliegers opgeleid voor de diverse vliegtuigen helikoptertypen die er zijn. Vier keer per jaar, om de drie maanden, komt er een groep van 17 leerling-vliegers bij de EMVO. Zij volgen dan eerst drie maanden grondschool en vervolgen daarna hun opleiding met het vlieggedeelte bij de EMVO die ook drie maanden duurt. Jachtvliegers gaan na deze zes maanden naar Sheppard voor hun vervolgopleiding, helikoptervliegers volgen eerst nog hun VVO (Voortgezette Vlieger Opleiding) alvorens zij naar Fort Rucker gaan. Foto: Robert van den Berge

Commando-overdracht in Congo

Op 1 juli 2008 droeg kolonel (KLu) Eric Linssen in Kinshasa, Congo, zijn functie over aan kapitein ter zee Frits Stam (rechts op foto), als Senior National Representative bij de EUSEC-missie.

Deze Europese missie richt zich op de hervorming van het Congolese leger dat is opgebouwd uit verschillende partijen die elkaar kort geleden nog fel bevochten. Nadat kolonel Linssen eerder werkte bij de generale staf van het leger, vervulde hij de afgelopen maanden de functie van adviseur van de Congolese minister van Defensie. De Nederlandse deelname aan deze missie bestaat in totaal uit drie militairen, die alle drie op verschillende plaatsen in Congo in deze Franstalige omgeving werkzaam zijn. Foto: Eric Linssen

31


JOURNAAL

Wijninga nieuwe commandant Groep Geleide Wapens Commodore Tom de Bok droeg donderdag 3 juli het commando over Luchtmachtbasis De Peel, tevens de Groep Geleide Wapens, over aan kolonel Peter Wijninga. In bijzijn van een groot aantal autoriteiten, waaronder de Commandant Luchtstrijdkrachten luitenant-generaal Jansen, werd tijdens een korte ceremonie de onderdeelsvlag overgedragen. Gedurende drie-en-een-half jaar heeft hij het commando over de Groep Geleide Wapens en sinds 2007 tevens over Luchtmachtbasis De Peel gevoerd. Hiermee was hij één van de langst zittende commandanten tot nu toe. Hij sprak zelf dan ook van “het afsluiten van tijdperk de Bok”. Kenmerkend voor deze periode zijn de uitzendingen naar Afghanistan, de vernieuwingen van het PATRIOT-systeem en de komst van het Commando Luchtdoelartillerie van de Koninklijke Landmacht met daaraan gekoppeld een reorganisatie. Commodore De Bok is begonnen aan een nieuwe functie als defensieattaché in Washington. De nieuwe commandant, kolonel Peter Wijninga (48 jaar) keerde recent terug uit

Afghanistan waar hij plaatsvervangend commandant was van Kandahar Air Field, het grootste NAVO-vliegveld in dit land. Op de dag van deze overdracht zat Wijninga op de kop af dertig jaar bij defensie. Foto: André Bongers

KLu herdenkt gevallen personeel op Soesterberg

Ruim negentig jaar geleden werd op de vliegheide nabij het dorp Soesterberg de voorloper van de Koninklijke Luchtmacht opgericht. Daarmee ontstond het oudste militaire vliegveld van Nederland, Vliegbasis Soesterberg. Het is traditie om jaarlijks, op “de Bakermat”, het overleden luchtmachtpersoneel te herdenken. Dit jaar gebeurde dit op dinsdag 1 juli 2008.


32

De herdenkingsceremonie vond plaats bij het uit 1923 daterende ´Monument der Gevallenen´, ten overstaan van het Vaandel van de Koninklijke Luchtmacht, een gewapende troep, deputaties van de Luchtmachtonderdelen, het Hoofdkwartier Koninklijke Luchtmacht, autoriteiten, veteranen, genodigden en nabestaanden. Tijdens de plechtigheid werd er een krans gelegd door de Commandant Luchtstrijdkrachten luitenant-generaal Jac Jansen. Na een toespraak van de C-LSK werden de Nederlandse vlag en de luchtmachtvlag in halfstok-positie gebracht. Na het leggen van de krans volgde één minuut stilte. Vervolgens speelde de Kapel van de Koninklijke Luchtmacht het Wilhelmus en werden de vlaggen in top gehesen, gevolgd door het overvliegen van vier F-16’s in “Missing Man-formatie”, afkomstig van Vliegbasis Leeuwarden. De herdenking werd afgesloten met een bloemlegging bij het monument door de nabestaanden van de overleden militairen en burgers. Foto: Arnoud Schoor, AVDD

Luchtmacht vliegt Doornbos naar RaceSalon

Oud-Formule 1 coureur Robert Doornbos heeft donderdag 14 augustus de RaceSalon in Ahoy’ in Rotterdam geopend. In plaats van in zijn Renault F1 stapte hij voor deze opening in een Alouette III van de Koninklijke Luchtmacht. De KLu en de autosport hebben op het gebied van hightech en teamwork veel met elkaar gemeen. Door voortdurend innovatieve ontwikkelingen toe te passen worden prestaties op het gebied van snelheid en veiligheid verbeterd. Daarnaast is, zowel bij de autosport als bij de Luchtmacht, teamwork nodig om op het hoogste niveau prestaties te kunnen leveren. De luchtmacht was dan ook beide dagen aanwezig op dit autosport evenement. Zo geeft een monteur in de pitbox uitleg over de motor van een F-16 en konden bezoekers een F-16 van binnen bekijken. Foto: Bas Kaligis

JOURNAAL

10.000 uren voor Chinook D-664

Eén van de Chinooks van het 298 Squadron, de D-664, heeft 5 augustus een mijlpaal bereikt: 10.000 vlieguren. Dit gebeurde tijdens een opleidingsvlucht die in de middag werd gevlogen. De vlucht behelsde een vlucht in de omgeving van Soesterberg, waarbij “trooping drills” werden beoefend in combinatie met internal loads (mortieren en MB’s intern vervoeren). De bemanning poseert op de foto bij de D-664 na deze vlucht.

Champagne voor inzetgereedheid Op 30 juli heeft C-VOTC majoor Job van Roden uit handen van PC-LSK generaalmajoor Erik Oliemans een fles champagne ontvangen. PC-LSK feliciteerde C-VOTC tijdens de bespreking van de tweede kwartaalrapportage met het behaalde resultaat voor de taakopdracht ‘eisen inzetgereedheid’. Het VOTC is het eerste onderdeel binnen het CLSK dat dit jaar voor Militaire

Basis Vaardigheden, Fysieke Eisen, Dental Fitness en Vaccinaties de norm van 90% (dat betekent dat 90% van het personeel current was en niet langer dan een jaar geleden aan eisen heeft voldaan) heeft behaald. Dit vond de PC-LSK wel een fles champagne waard. Wie is de volgende commandant die met een fles champagne naar huis gaat? Foto: June Smit

NOC*NSF en Defensie breiden samenwerking uit Voorzitter Erica Terpstra en directeur Theo Fledderus van sportkoepel NOC*NSF hebben in Beijing met staatssecretaris Jack de Vries van Defensie een samenwerkingsovereenkomst getekend. De overeenkomst is voor vier jaar afgesloten en loopt tot en met de Olympische Spelen van Londen in 2012. De Defensie Topsport Selectie (DTS), waarin verschillende topsporters hun topsportcarrière combineren met een baan bij Defensie, vormt het speerpunt in deze samenwerking. Staatssecretaris Jack de Vries: ‘Sport is maatschappelijk relevant. Daar willen wij een belangrijke bijdrage aan leveren. We faciliteren militaire functies waarin maatschappelijke ontplooiing en topsportbeoefening succesvol kunnen worden gecombineerd.’ Het is de bedoeling dat de DTS de komende jaren zal doorgroeien naar een groep van meer dan twintig topsporters. De leden van de DTS benadrukken het sportieve imago van de krijgsmacht. De overeenkomsten tussen sporters en militairen zijn groot, zoals discipline, uithoudingsvermogen en aanpassingsvermogen. Volgens Erica Terpstra van NOC*NSF is de samenwerking met Defensie belangrijk. ‘Wij zijn blij dat de sporters de mogelijkheid krijgen om werken als militair bij Defensie te combineren met een topsportcarrière. Enerzijds om optimaal te presteren op topsportniveau, anderzijds om aan het einde van een topsportcarrière gebruik te kunnen maken van de werkervaring.’

Verkeersleiders opleiden in Kabul Director Air Coordination Element ISAF generaal-majoor Jouke Eikelboom heeft 30 juni een Letter of Agreement getekend met de Afghaanse Minister van Transport en Civiele Luchtvaart (H.E. Hamidullah QADERI). Deze LOA betreft het stationeren van ICAO-gekwalificeerde Operational Assistants op de toren van het vliegveld van Kabul. Deze OpAs zullen de Afghaanse verkeersleiders gaan opleiden en coachen. Dit is wederom een stap in de (weder)opbouw van de Afghaanse civiele luchtvaart, in lijn met de Afghan National Development Strategy.

33


JOURNAAL

Europa Kinderhulp Familiedag op AOCS NM

Op het terrein van AOCS NM vond 30 juli de Europa Kinderhulp Familiedag plaats. Het was alweer de negende keer dat de luchtmachtbasis gastheer was voor het evenement, dat met 750 bezoekers zeer geslaagd was. Naast het vele werk dat de organisatie van Europa Kinderhulp er elk jaar weer in stopt, is het Basis Goodwill Fonds de drijvende kracht achter de ondersteuning vanuit AOCS NM. De vrijwilligers van dit AOCS NM-fonds organiseren onder andere de bewaking (welke door AOCS NM en luchtmachtreservisten ingevuld werd), de water- en toiletvoorzieningen, de aggregaten en luchtmachtpromotiemateriaal. Foto: Mark de Jong

MCCE in luchtmachthanden Op donderdag 3 juli gaf kapitein ter zee Gunnar Borch van de Koninklijke Marine uit Noorwegen het commando over het Movement Coordination Centre Europe (MCCE) over aan kolonel Freek van der Vaart van de Koninklijke Luchtmacht. Na de overdracht van het commando over het MCCE wordt scheidend directeur, kapitein ter zee Gunnar Borch de nieuwe NATO Airlift Management Agency General Manager. Hij richtte in

2002 het Sealift Coordination Centre (SCC) op te Eindhoven en werd op 1 juli 2007 de eerste Directeur van het MCCE te Eindhoven. Het MCCE coördineert de inzet van strategisch transport en air-to-air refuelling missies tussen de twintig deelnemende landen. Het doel van het MCCE is om een meer efficiënt en effectief gebruik van de nationale middelen te bereiken. De focus ligt op de coördinatie van lucht-, zee- en landtransport. Het MCCE levert ook steun aan EU & NATO missies.

603 Squadron overgedragen Majoor Will Blaas droeg 2 juli op AOCS NM het commando van het 603 Squadron Luchtmacht Reserve over aan kapitein Fred Hage. Deze laatste werd gelijktijdig bevorderd tot majoor. Blaas is sinds kort als tijdelijk beroepsmilitair geplaatst als chef staf van de Groep Luchtmacht Reserve en moest derhalve het commando over 603, dat pelotons heeft op Nieuw Milligen en op Vliegbasis Leeuwarden, overdragen. Foto: Cor Spek.


34

Kaartleesrit MCAM In het kader van het Defensie Kampioenschap Kaartlezen organiseert de Militaire Commissie voor Automobiel& Motorwedstrijden (MCAM) op vrijdag 3 en zaterdag 4 oktober de 18-uursrit voor al het burger en militair (inclusief Reserve en NatRes) personeel van alle krijgsmachtdelen. De rit start om 13.00 uur vanaf Kamp Holterhoek in Eibergen. Deelname is mogelijk in teamverband (een chauffeur en een kaartlezer) in een gevorderden- of beginnerklasse. De kosten voor deelname aan de rit bedragen € 25,- voor de gevorderden en € 17,50 per beginnerequipe. Voor de gevorderden telt deze rit mee voor het Defensiekampioenschap Kaartlezen. Een inschrijfformulier voor de 18-uursrit kan per e-mail of telefonisch (alleen maandag en dinsdag) worden aangevraagd bij het secretariaat van de MCAM, e-mailadres: [email protected] , telefoon MDTN *06-497-8661 / PTT 0346-338661

Apache’s 4000 uur Het Apachedetachement in Tarin Kowt heeft 13 augustus het 4000ste uur tijdens ISAF 3 geklokt. De Apaches zijn sinds april 2004 actief in Afghanistan. Tijdens ISAF 1 (2004 – 2005) werd eerder 2800 uur gevlogen. De toestellen verlenen luchtsteun, voeren verkenningen uit en begeleiden konvooien. Ze blijken een cruciaal inzetmiddel om de grondgebonden eenheden vrijheid van beweging te geven. Nederland beschikt in Afghanistan over vijf Apaches die deel uitmaken van de (1NLD) Air Task Force. De Nederlanders werken nauw samen met de aanwezige coalitiepartners in het zuiden van Afghanistan.

Veteranennieuws per e-mail Vanaf september 2008 verzendt het Veteraneninstituut een elektronische nieuwsbrief. Daarmee houden we u, als veteraan of professional, op de hoogte van nieuws en ontwikkelingen uit de wereld van veteranen. Tien keer per jaar ontvangt u dan het laatste nieuws en informatie over lopend onderzoek, interessante bijeenkomsten en nieuwe publicaties. Nieuwsgierig? Meldt u zich dan aan via www.veteraneninstituut.nl.

JOURNAAL

Volkel half jaar NRF

REÜNIES

Vliegbasis Volkel is van 1 juli tot en met 31 december aangewezen voor deelname aan NRF-11. Dit betekent dat er 9 vliegtuigen vanaf een “bare” base zelfstandig moeten kunnen opereren, 24 uur per dag, 7 dagen per week voor een periode van 30 dagen. NATO Response Force (NRF) is een onderdeel van de NAVO, dat snel en wereldwijd ingezet kan worden indien de politiek dit verlangt. Als de NAVO besluit dat de NRF wordt ingezet kan het beschikken over maximaal 25.000 NAVO manschappen die binnen vijf dagen wereldwijd kunnen opereren.

Verbindings- en CIS-officieren Datum en tijd: 18 oktober 2008, van 14.00 tot 21.00 uur Locatie: Kumpulan/Bronbeek te Arnhem. Info en aanmelding: 0318-551938 of per email (voorkeur): [email protected] Bijzonderheden: De reünie is voor (oud-) KLu verbindings/CIS officieren en partners. Ook oud Elek officieren met partner zijn welkom, indien ze betrokken zijn geweest bij de verbindings/CIS organisatie.

Belgische F-16’s naar Afghanistan België stuurt vier F-16’s en honderd militairen voor zes maanden naar het zuiden van Afghanistan. De F-16’s zullen vanuit Kandahar samenwerken met Franse en Nederlandse troepen. De ministerraad schaarde zich vrijdag 25 juli achter het voorstel van minister Pieter De Crem van Defensie. De straaljagers gaan vooral luchtsteun geven aan de troepen van de internationale NAVO-missie ISAF, verklaarde De Crem op de persconferentie na afloop van de ministerraad. In uitzonderlijke omstandigheden zal ook steun worden verleend aan de Amerikaans-Britse operatie Enduring Freedom. De operatie begint in september. De ministerraad kan later beslissen de operatie te verlengen. Het besluit over de missie viel begin dit jaar al, maar de regering sprak zich nu ook uit over de inhoud van de opdracht.

Oud-Luva´s Datum en tijd: Zaterdag 1 november 2008, van 11.00 – 16.30 uur. Locatie: Kumpulan/Bronbeek te Arnhem. Info en aanmelding: Pamela Kuntz-Bosch, Oude Baan 119, 5104 PA Dongen, 0162-386279 (bij voorkeur na 18.00 uur). [email protected] Bijzonderheden: De reünie is alleen

toegankelijk voor vrouwen die een dienstverband hebben gehad bij de Luva (Luchtmacht Vrouwenafdeling). De oud Luva’s waarvan het adres bekend is ontvangen hiervoor nog een uitnodiging. Uiterste inschrijfdatum is 1 oktober 2008. Lustrum viering KMA promotie 1988 Datum en tijd: 11 oktober 2008, vanaf 14.30 uur Locatie: Nassauzaal KMA, Breda. Info en aanmelding: vóór 6 oktober 2008 door overmaking van € 35,- op rekeningnummer 52.05.53.241 t.n.v. P.M.W. Laurens te Vleuten o.v.v. naam en “reünie 11okt08”. Vragen bij luitenant-kolonel De Haan: +49 216157540201, [email protected] of kolonel Laurijssen +31 182 552109, [email protected] Bijzonderheden: het gaat promotie 1988 (aanvang opleiding 1984).

MLM ontvangt replica Brewster Buffalo Bij het Cradle of Aviation Museum (CAM) op Long Island, New York, heeft eerder deze maand de overdracht plaatsgevonden van de aldaar gebouwde Brewster Buffalo replica bestemd voor het Militaire Luchtvaart Museum (MLM) te Soesterberg. De bouw door een ploeg Amerikaanse museumvrijwilligers nam vier jaar in beslag en is gefinancierd door de Stichting Vrienden van het MLM. De Brewster is geschilderd in de kleuren van sergeantvlieger “Tub” Bruggink van de toenmalige Indische Militaire Luchtvaart, een van de vier Brewster-

De Buffalo in kleuren van de 2e Afdeling, Vde Vliegtuiggroep, ML-KNIL 1942

Agenda Militaire Luchtvaartmuseum Expositie Luchtvaartschilders ‘Met Bevlogen Blik’ Jubileumtentoonstelling in het kader van het 25-jarig bestaan van de Club van Nederlandse Luchtvaartschilders (CLNS). De expositie wordt op donderdag 25 september 2008 geopend door de Plaatsvervangend Commandant der Strijdkrachten, luitenantgeneraal Freek Meulman. Dagelijks vanaf 26 september. Filmdag zondag 5 oktober The Great Escape; Speelfilm over geallieerde ontspanning uit zwaarbeveiligd krijgsgevangenkamp Stalag Luft Nord, gebaseerd op een waargebeurd verhaal. 13:00 uur Snijdershal. Some of Our Airman … Are No Longer Missing; Een indrukwekkende documentaire over de wrakkenberging uit het IJsselmeer. 13:00 uur Vreeburghal Virtueel Demoweekend Ook dit jaar kan men weer kennis maken met de wereld van het virtuele vliegen. Verschillende flightsimulatorclubs geven op zaterdag (!) en zondag demonstraties in vliegen met militaire vliegtuigen op de computer. Op 20 en 21 september. Voor meer informatie: www.militaireluchtvaartmuseum.nl.

vliegers die voor de allerlaatste missie op 7 maart 1942 tegen de Japanse troepen bij Bandoeng werden benoemd tot Ridder in de Militaire Willems Orde. Stichting Vrienden MLM-voorzitter generaal-majoor b.d. F.P. Schulte en initiatiefnemer/ project-manager Gerard Casius namen het toestel officieel over. De bouwploeg, allen veteranen van de luchtvaartindustrie op Long Island en gemiddeld flink wat ouder dan 70 jaar, werden geëerd tijdens een informele BBQ-party. De Brewster wordt door de Stichting Vrienden MLM gedoneerd aan het Soesterbergse museum en de hoop is om het zo spoedig mogelijk met hulp van de KLu naar Nederland te kunnen vervoeren. Bij het CAM wordt voor het MLM ook gewerkt aan een replica van de Curtiss/Aviolanda P-6 Hawk tweedekkerjager, die over twee jaar gereed zal zijn.

35


Mensen

Mutaties

Bevorderingen militairen DEEL 1 Luitenant-generaal Jansen, JHMP per 5/29/2008 (STAF CDO LSK) Commodore Bok, AAH de, Drs. per 6/9/2008 (DC IOD: DEFAT Washington), Groen, F per 6/16/2008 (LSK:DIR. MATERIEEL LOGISTIEK), Reefman, RW per 3/31/2008 (Directie Operaties) Luitenant-kolonel Linssen, ACLM per 1/2/2008 (SSB:STAFGROEP OPERATIEN), Ras, H.W. per 6/30/2008 (Sectie C4ISR), Waardt, H.A. van de per 6/30/2008 (LSK:SIE FORCE PROTECTION) Majoor Bruins, K per 6/1/2008 (LMG:AFD LUMA METEO CENTR), Garderen, F.B.N. van per 6/16/2008 (CDC: Kabinet), Jacobs, C.M. per 6/16/2008 (DC BMW: RK Zuid) Kapitein Benthem, GJ van per 5/28/2008 (LW:VLUCHT 2 323), Berge, W van den, Drs. per 1/1/2008 (Afdeling), Bongers, ALJ per 5/1/2008 (GGW:STAF VOORLICHTING), Jong, DPE de per 6/13/2008 (LCW LOGMGMT GELEIDE WAPENS), Pijnenburg, MPJC per 5/27/2008 (AOCS:VLUCHT A1), Pullen, M. per 2/1/2008 (Afd. Luchtmachtvoorlichting), Putten, CA van per 5/13/2008 (EHV:PLANNING VIP), Voigt, H. per 6/16/2008 (LCW LR FAC DNST), Werd, P.G. de per 5/26/2008 (Afdeling) Eerste luitenant Horik, CFW van per 6/9/2008 (AOCS:STAF KAM), Houwer, S.E. per 2/1/2008 (PAS: Psych Mdw Groep 1 tm 5), Marcelissen, D.B.M. per 1/26/2008 (THG:PVE SQN OPERATIEN 301), Munk, J.D. per 2/1/2008 (OKLU:STAF OPLEIDINGEN), Pannekoek, J.W.A. per 6/1/2008 (LSK:BOPZ), Westmaas, E. per 5/9/2008 (EHV:VLUCHT-1), Wiersma, ACHM, Ing. per 6/2/2008 (AFD TVLTG&WPS TYPEMGMT WPS) Tweede luitenant Kanselaar, R. per 2/4/2008 (EHV:P&O ADVIES), Rijmers, S. per 5/28/2008 (EHV:FLIGHT CONTROL), Rijmers, S. per 5/28/2008 (EHV:FLIGHT CONTROL), Selten, DWJ per 5/23/2008 (VKL:PVE OPS 311), Snijders, MJMG per 5/23/2008 (VKL:PVE OPS 311) Adjudant Brouwer, F per 9/26/2006 (DVVO:


36

Cluster Reisbureau), Lam, P per 6/10/2008 (AOCS:PVE TECHNIEK), Rolf-Timmer, CF per 6/3/2008 (AOCS:OPS SIE D), Rolf-Timmer, CF per 6/3/2008 (AOCS:OPS SIE D), Sanders, MM per 6/10/2008 (EHV:SECTIE WERKPLAATSEN), Vankan, JWJ per 6/1/2008 (EHV:LE VERWERVING), Viets, H per 6/5/2008 (CML:SELECTIE), Vink, JWM per 5/26/2008 (EHV:SQN STAFBUR PLATFORM) Sergeant-majoor Dijk, TD van per 6/16/2008 (OTCMAN/ SVV/VMISS/IG VMISS), Dommelen, M van per 5/6/2008 (LSK:BUR PERS. BEHEER&PLAATSING), Doorn, R van per 6/11/2008 (OKLU:VG WAPENTECHNIEK), Drenthe, F per 5/28/2008 (LW:WBE OFFEQUIPM. ONH F-16), Greijdanus, JB per 5/1/2008 (LW:621 OGRV PEL), Hageman, HJ per 7/1/2004 (LW:PVE BRANDWEER), Ham-Nora, XM van der per 6/23/2008 (OST: GPZ: GCDH: GHC-KLU), Hilferink, JH per 5/16/2008 (GGW:BUR MILITAIRE SPORT 650), Muishout, AAGA per 6/30/2008 (LSK:BUR A-4 LOGISTIEK), Oldenkamp, H per 5/28/2008 (LW:GEREEDSTELLINGSVLUCHT 323), Rutjes, RA per 5/20/2008 (VKL:CIS OPERATIONS), Schrauwen, B per 6/1/2008 (LSK:BUR FACILITAIR MANAGEMENT), Smit, WE per 6/1/2008 (LSK:PROJ.SPEER TBV SMILE), Smit, WE per 6/1/2008 (LSK:PROJ. SPEER TBV SMILE), Uitert, CHJ van per 5/30/2008 (LSK:PROJ. BUR A-4 LOGISTIEK), Vlietstra, M per 9/17/2007 (LSK:BUR PERS.BEHEER&PLAATSING), Carton, ACJ per 6/14/2008 (EHV:PVE BRANDWEER) Sergeant der eerste klasse Cohen, FNPW per 4/1/2008 (GZRY:WE FASE INSPECTIE AH-64D), Embrechts, AWJM per 6/2/2008 (GGW:STNGRTM 3 PELB TVS BEW 650), Iersel, S van per 4/1/2008 (GZRY:WE FASE INSPECTIE AH-64D), Lambers, P per 6/24/2008 (GZRY:BUR INLICHT.&VEILIGH.), Loon, TAC van per 4/26/2008 (LCW ON EQMT CL HELIKOPTERS), Mevis, P.E.J. per 5/9/2008 (LCW COMPO MOT&MODULES), Reep, VCH per 6/14/2008 (EHV:PVE BRANDWEER), Schreuder, S. per 4/30/2008 (GZRY:GEZONDHEIDSCENTRUM), Sinderen, F van per 6/18/2008 (AOCS:HARDWARE SIE), Szybisz, RM per 6/24/2008 (VKL:SIE MUN ASSEMBLAGE&TRANSP), Tiedema, JB per 6/28/2008 (LW:GEREEDSTELLINGSVLUCHT 323), Vlek, M per 6/14/2008 (VKL:RECONNAISS. INTELL CENTER),

Vriend, RIC de per 6/2/2008 (GGW:STNGRTM 3 PELA TVS BEW 650), Willemse, JF per 5/6/2008 (EHV:CABIN ATTENDANT SIE), Wolsink, JL per 4/26/2008 (LCW PACER AMSTEL PROJECT), Zuure, B per 6/25/2008 (VKL:PVE GEREEDSTELLING 312) Sergeant Bakker, E.B. per 5/19/2008 (SSB:ME MATERIEELVOORZIENING), Berg, N. van den per 6/26/2008 (THG:PVE INTELL 301), Bunte, D.J. van de per 5/26/2008 (SSB:HELIKOPTER ONDERHOUD 300), Hoeijmakers, S.M.P. per 6/4/2008 (SSB:HELIKOPTER ONDERHOUD 300), Hombergh, M.R.H. van den per 6/2/2008 (SSB:PVE BEWAKING), Kong A Sam, M. per 5/20/2008 (OKLU:AFD DISTRIBUTIE), Koopmans, S.M. per 6/19/2008 (VKL:BEWAKINGS-SPEC OPS VL 640), Nieuwdorp, DW per 4/15/2008 (GZRY:PVE BRANDWEER), Saris, N.W. per 6/2/2008 (VKL:BEWAKINGSSPEC OPS VL 640), Seuren, D.J.P. per 6/24/2008 (GGW:ALGEMEEN MAGAZIJN 951), Sip, G.W. per 5/9/2008 (SSB:HELIKOPTER ONDERHOUD 298), Stijn, R van per 6/11/2008 (VKL:WE VLIEGTUIGONDERHOUD), Vermeulen, D. per 5/9/2008 (LCW ON EQMT CL HELIKOPTERS), Wittenberg, I.A.J. per 11/1/2007 (SSB:HELIKOPTER ONDERHOUD 300) Korporaal der eerste klasse Beelen, J. van per 6/12/2008 (THG:WERKEENHEID 301 VL 1 (VOT)), Bossé, N van per 6/26/2008 (SSB:DISTRIBUTIECENTRUM), Coffie, R.J.C. per 6/29/2008 (EHV:CIS OPERATIONS), Dumoulin, D. per 6/19/2008 (GGW:GW PATRIOT CREW 2 FP 1 802), Gieling, CAE per 6/19/2008 (GGW:GW PATRIOT CREW 2 FP 2 802), Hollemans, M per 6/22/2008 (GZRY:WE MECH ONDERH/GU), Keijzer, K per 6/22/2008 (GZRY:WE MECH ONDERH/ GU), Uitenbroek, E per 5/1/2008 (VKL:BEWAKINGS-SPEC OPS VL 640), Wal, J van der per 6/22/2008 (VKL:WE VLIEGTUIGHULPAPP.), Weert, TCWP de per 6/20/2008 (THG:WERKEENHEID 301 VL 1 (VOT)), Wolf, J per 6/22/2008 (VKL:WE VLIEGTUIGHULPAPP.) Korporaal Alards, B.J.J. per 5/12/2008 (GGW:GW PATRIOT CREW 2 FP 2 802), Banse, W.J.R. per 6/16/2008 (GZRY:WE VLGTGONDERH/SCHILDEREN), Berendsen, J.J.H. per 5/27/2008 (GZRY:WE VLGTGONDERH/ PLAATWRK), Blokzijl, G. per 6/3/2008 (VKL:WE VLIEGTUIGONDERHOUD),

M E N S E N & M U TAT I E S

Boelee, J.F. per 6/3/2008 (VKL:PVE GEREEDSTELLING 311), Bussche, W.J.M. van den per 4/28/2008 (GGW:MOTORTRANSPORT VLUCHT 951), Celosse, T.G. per 5/26/2008 (SSB:HELIKOPTER ONDERHOUD 298), Dijkstra, R.J.A. per 5/8/2008 (GGW:GW PATRIOT CREW 1 FP 3 803), Dik, TL per 5/8/2008 (VKL:BEWAKINGSSPEC OPS VL 640), Koenrades, M per 5/26/2008 (SSB:HELIKOPTER ONDERHOUD 298), Kramer, D per 12/14/2007 (LW:SIE WEGTRANSPORT), Meppelink, H.J. per 6/3/2008 (VKL:WE VLIEGTUIGONDERHOUD), Miranda, S.G.D. de per 2/11/2008 (SSB:HELIKOPTER ONDERHOUD 298), Mooren, JW per 5/19/2008 (EHV:PVE BEWAKING), Slot, N.J. per 4/21/2008 (GZRY:DISTRIBUTIECENTRUM), Spreuwel, E.J.W. van per 5/26/2008 (GZRY:SIE BEWAKING), Tol, A per 5/23/2008 (VKL:BEWAKINGS-SPEC OPS VL 640), Wossink, V per 5/26/2008 (SSB:HELIKOPTER ONDERHOUD 298) Soldaat der eerste klasse Kohl, M.J.C. per 6/8/2008 (VKL:BEWAKINGS-SPEC OPS VL 640) Soldaat der tweede klasse Clerkx, D per 6/16/2008 (VKL:BEWAKINGS-SPEC OPS VL 640), Dogger, L.J.S. per 6/16/2008 (EHV:PVE BEWAKING), Engels, K per 6/16/2008 (VKL:BEWAKINGS-SPEC OPS VL 640), Ermens, P per 6/16/2008 (VKL:BEWAKINGS-SPEC OPS VL 640), Martens, SGH per 6/16/2008 (EHV:PVE BEWAKING) Schaal 11 Heringa, T per 6/1/2008 (LSK:SIE PERSONEELSPLANNEN) Schaal 09 Brouwer, LH per 6/1/2008 (LW:P&O ADVIES), Brouwer, LH per 4/15/2008 (LW:P&O ADVIES) Schaal 08 Dijk-de Kramer, Y van per 3/10/2008 (AOCS:BUR MANAGEMENT CONTROL) Schaal 05 Wiesenekker, B per 4/2/2008 (AOCS:STAF GEZONDHEIDSZORG)

DEEL 2 Luitenant-kolonel Alssema, JD per 7/14/2008 (NLDA: Commandogroep), Buijs, J.H. per 7/1/2008 (DC IOD: JFC-HQ Brunssum), Houtert, RJJ van, Drs. per 11/14/2005 (#NLDA: Leiderschap & Personeel), Koumans, MMCH per 6/1/2008 (SPEER: Ontwerp BAM), Lange, RM de, Ing. per 7/1/2008 (DMO TMO PO ERP PROJTM LUCHT)

Majoor Bel, J.W. per 7/1/2008 (Defensie Wapenbeheersingsorg.), Bruggemann, MCO, Ing. per 7/1/2008 (AFD B&THELI TYPEMGMT TPT HELI), Dijkstra, A.A., Ing. per 7/1/2008 (LW:VLUCHT 1 322), Rijken, RJ per 7/1/2008 (LSK:AFD OPER RESEARCH & EVAL), Schutten, M., Ing. per 7/1/2008 (AFD B&THELI SYSMGMT), Vermeer, C.A. per 7/5/2008 (LSK:EXCHANGE OFFICER POSTS) Kapitein Aert, RJJJ van per 7/1/2008 (VKL:P&O ADVISEURS&ONDERST P&O), Asselt, R van per 7/1/2008 (LSK:FACILITAIRE EENHEID), Bakker, J. per 7/1/2008 (GGW:GW PATRIOT FP 2 802), Bekkering, R.H. per 7/1/2008 (Engineering), Blom, N.A. per 7/4/2008 (GZRY:ONDERDEELS COORD. CENTR), Borgstein, AP per 3/21/2008 (VKL:VLUCHT 2 311), Brandwijk, MGM per 2/6/2006 (PARESTO/CO:Sie Logistieke Onde), Cornelisse, L.S. per 7/1/2008 GW:TRAININGSSIE&DATALINK 800), Hendriks, HAM per 7/4/2008 (GZRY:ONDERDEELS COORD. CENTR) Eerste luitenant Hendriks, MHP per 2/25/2008 (AFD C3I SYSN KENNISPOOL), Janson, C per 7/9/2008 (VKL:SQN STAFBUREAU PLATFORM), Klooster, G.A. van der per 7/7/2008 (LSK:SIE IV-OPERATIEN), Kooi, N per 6/14/2008 (VKL:WING MISSION SUPPORT), Osseforth, J.W. per 7/22/2008 (LCW P&C MGMTCONTROL), Regt, MC de per 7/3/2008 (AFD J&LVTGN TYPEMGMT), Steenbergen, MW per 7/1/2008 (VKL:OPERATIECENTRUM OPERATIEN), Stout, GNC per 6/1/2008 (DC PV: Sie AMC KLu), Vossen, AWP per 7/15/2008 (LSK:BUREAU VEILIGHEID) Tweede luitenant Graaff, S. de per 4/23/2008 (VKL:PVE LUCHTVERKEERSBEVEIL.), Graaff, S. de per 4/23/2008 (VKL:PVE LUCHTVERKEERSBEVEIL.), Kolkman, N. per 6/14/2008 (SSB:PVE SQN OPERATIEN 298) Adjudant Koek, FCM per 7/1/2008 (GGW:MATERIAL MNGMENT INFO. 951), Selles, HJ per 7/1/2008 (LSK:DARS) Sergeant-majoor Berg, M van den per 7/22/2008 (IDGO: Instructiegroep), Bol, MMP per 7/1/2008 (GGW:GW PATRIOT CREW 3 FP 4 803), Bouwmeester, ACW per 6/17/2008 (AOCS:VLUCHT B3), Coopmans, RGPJ per 7/28/2008 (EHV:DOCK 3 C-130), Dillen, H van per 5/1/2008 (PARESTO/ ZO:Vliegbasis Volkel), Doorn, R van per 6/11/2008 (OKLU:VG WAPENTECHNIEK), Lavrijsen, JCA per 7/1/2008 (EHV:MAGAZIJN), Oene, GW van per

7/1/2008 (LW:PVE BEWAKING), Robben, HJJC per 6/28/2008 (EHV:DOCK 3 C-130), Verhofstadt, TC per 7/21/2008 (GGW:ME LOKALE VERWERVING 951), Wong-LoiSing, SG per 7/1/2008 (GGW:GW PATRIOT CREW 3 FP 3 803), Wouters, JAPF per 7/24/2008 (EHV:STF INFRA KWAL ARBO&MILI) Sergeant der eerste klasse Bodde, JJH per 7/9/2008 (SSB:CIS OPS AFD TACTISCHE CIS), Flips, M per 7/15/2008 (VKL:WE AVIONICATECHNIEK), Hertzberger, AJ per 12/1/2007 (GGW:STNGRTM 7 PELA TVS BEW 650), Pouw, WT van der per 7/2/2008 (SSB:CIS OPS AFD TACTISCHE CIS), Sijssens, EM per 11/24/2007 (LSK:ORKEST), Stoutjesdijk, J per 7/2/2008 (VKL:CIS COORDINATION CENTRE), Tribak, H per 7/30/2008 (VKL:PVE GEREEDSTELLING 311), Verhofstadt, TC per 7/9/2008 (VKL:WE LOKALE VERWERVING), Wolfs, P per 7/1/2008 (GGW:SIE ONDERH ONDERSTSYST 802) Sergeant Berends, WGJ per 5/26/2008 (AOCS:ME OPSLAG EN DISTRIBUTIE), Berg, N. van den per 6/26/2008 (THG:PVE INTELL 301), Berkel, S.H.A. van per 12/17/2007 (THG:WERKEENHEID 301 VL 1 (VOT)), Duurtsema, RY per 7/1/2008 (VKL:PVE BRANDWEER), Jansen, E. per 1/28/2008 (AOCS:CAPP SIE C), Jansen, E. per 1/28/2008 (AOCS:CAPP SIE C), Kaathoven, SHLC van per 9/21/2007 (SSB:HELIKOPTER ONDERHOUD 300), Kroeze, J.B. per 2/8/2008 (AOCS:CAPP SIE B), Kroeze, J.B. per 2/8/2008 (AOCS:CAPP SIE B), Labes, D. per 4/21/2008 (SSB:VLUCHT 1 298), Minke, M per 6/23/2008 (VKL:BEWAKINGSSPEC OPS VL 640), Norel, J. van per 4/21/2008 (SSB:VLUCHT 1 298), Oers, S.J.C. van per 3/20/2008 (SSB:VLUCHT 1 300), Simmelink, R per 7/1/2008 (EHV:WC MECH GRNDSYSTN), Snelting, R.G.B. per 6/26/2008 (GGW:GW PATRIOT CREW 3 FP 1 802), Steynis, M. per 6/11/2008 (VKL:RECONNAISS. INTELL CENTER), Verwoerd, J.C. per 3/19/2008 (SSB:VLUCHT 1 300), Wetering, G.P. van de per 6/26/2008 (GZRY:OPSLAG TECHNISCH MAGAZIJN) Korporaal der eerste klasse Beek, P.D.P. van per 7/28/2008 (VKL:WE WAPENTECHNIEK), Berg, WO van den per 7/19/2008 (GGW:GW PATRIOT CREW 3 FP 2 802), Breevoort, EJ van per 7/21/2008 (VKL:WE VLIEGTUIGHULPAPP.), Clarke, J.F.A. per 7/17/2008 (OKLU:BEWAKINGSPELOTON 5), Duivewaarde, R. per 7/11/2008 (OKLU:SIE POL & CHEMISCH AFVAL), Emden, J.S.B. van per 7/21/2008 (VKL:WE WAPENTECHNIEK), Huppertz, G per 5/23/2008 (GGW:GW PATRIOT CREW 1 FP 2 802), Karelse, E.M. per

37


7/24/2008 (GGW:HONDENSECTIE GROEP 3 650), Kodde, J J per 7/24/2008 (VKL:BEWAKINGS-SPEC OPS VL 640), Kuijpers, J.J.H. per 3/20/2008 (VKL:641 OGRV PELOTON), Kwast, N per 7/22/2008 (VKL:WE VLIEGTUIGONDERHOUD), Lakerveld, W.N. per 7/10/2008 (SSB:HONDENSECTIE), Martherus, M.A. per 7/31/2008 (VKL:BEWAKINGSSPEC OPS VL 640), Rumt, P van per 7/22/2008 (VKL:WE WAPENTECHNIEK), Weening, F.R. per 7/21/2008 (PARESTO/ NO:Vlb Leeuwarden), Weltevreden, AA per 7/19/2008 (GGW:GW PATRIOT CREW 2 FP 1 802) Korporaal Aarsen, M. per 5/22/2008 (VKL:SIE BRANDSTOFFEN), Groot, R de per 5/23/2008 (VKL:SIE BEDR.STOF&CHEM. AFVAL), Witkamp, S per 6/23/2008 (EHV:AFDELING BRANDSTOFFEN) Soldaat der eerste klasse Benyamen, G.A. per 7/6/2008 (LW:PVE BEWAKING) Soldaat der tweede klasse Clerkx, D per 6/16/2008 (VKL:BEWAKINGS-SPEC OPS VL 640), Dogger, L.J.S. per 6/16/2008 (EHV:PVE BEWAKING), Ermens, P per 6/16/2008 (VKL:BEWAKINGS-SPEC OPS VL 640), Hettema, BJ per 6/16/2008 (LW:PVE BEWAKING) Schaal 09 Custers, JJPG per 7/1/2008 (OKLU:CIS OPERATIONS) Schaal 07 Gras-Soffers, C L D per 7/1/2008 (OKLU:BUR MANAGEMENT CONTROL), Habermehl, A per 7/1/2008 (LSK:AFD PERS. ONTWIK. & OPL.), Naaijer, E. per 2/1/2008 (GZRY:STAF PERSNL&ORG.)

Mensen

Mutaties

Actieve dienst verlaten DEEL 1 Luitenant-generaal Jong, JH de (per 6/1/2008) C-LSK Kolonel Weerd, AC van, Drs. (per 6/1/2008) Senior Beleidsmedewerker BV Luitenant-kolonel Fechner, RHL, Ds. (per 6/1/2008) Krijgsmachtpredikant, Lam, E (per 6/1/2008) Sr bel.mdw. Plannen, Rus, JP, Ing. (per 6/1/2008) Hoofd Sie Oper. Logistiek, Tettero, MAD (per 6/16/2008) Hfd Ops Ondst Lvb-gl/Plv Cdt Kapitein Boon van Ostade-Meeder, RCI (per 6/1/2008) KLU Herplaatsing Extern, Brokke, A.C. (per 6/1/2008) Medewerker BS, Brouwers, MJA, Drs. (per 6/25/2008) Arts(Medevac), Firing, JL (per 6/1/2008) Off Bedrijfsmaatsch Werker, Knijff, MM (per 6/1/2008) Medewerker BS, Langerak, H (per 6/14/2008) OT 2 OC Ops, Nijpjes, D (per 6/1/2008) KLU Herplaatsing Intern, Roorda, RL (per 6/1/2008) MDW MGMT CONTROL SR, Steenhoven, CC van der (per 6/1/2008) Sr Mdw Bur Int Contr & Audit, Steenveldt, EMP van (per 6/1/2008) MDW BDFV & INFOMGMT SR Eerste luitenant Roskam-Doderlein de Win, SP (per 6/9/2008) KLU Herplaatsing Intern, Versendaal, PC (per 6/1/2008) Geneesk Verzorging Ntb, Weijts, RWBP, Ing. (per 6/1/2008) Hfd Mechanica, Bonhof, J (per 6/1/2008) Cursisten VTO KLu

Schaal 05 Spoelstra-van Dijk, NEJ per 7/1/2008 (LW:P&O ADVISEURS SPECIALISTEN)

Adjudant Donck, JJ van der (per 6/1/2008) Oot Agrv, Elshout, AAJ van den (per 6/1/2008) MDW KWALITEIT, Hoekstra, TA (per 6/1/2008) Electro Mech Contr., Kuppen, MFA (per 6/1/2008) Basis Adj, Oeffelen, CPM van (per 6/1/2008) HFDTECHN ILS/TACAN

Schaal 04 Maas, DAT per 4/1/2008 (EHV:BUR MILITAIRE SPORT),

Sergeant-majoor Jansen, JD (per 6/1/2008) Instr F16 Motoren

Schaal 06 Berden, P.E.M. per 7/14/2008 (LSK:BUR PERS.BEHEER&PLAATSING)

Sergeant der eerste klasse Berg, W van den (per 6/1/2008) TECHN GASTURBINES, Cappelle, RA (per 6/1/2008) Techn Vo F16 Mot On/Off Equip, Deijs, P (per 6/1/2008) Administrative Assistant, Lemans, G (per 6/1/2008) Onderbrandmeester, Nunez Perdomo, Y (per 6/1/2008) Flightplanner, Odink, PM (per 6/1/2008) Radar Technician, Teunissen, GJF


38

(per 6/1/2008) Onderbrandmeester, Tinga, F (per 6/1/2008) Techn Vot F16 Gereedstelling, Tramper, JJ (per 6/1/2008) MDW VERW&JURIDISCHE ZKN Sergeant Roeland, P (per 6/14/2008) Onderbrandmeester, Wal, SB van der (per 6/25/2008) Mdw Schilderen Korporaal der eerste klasse Akkerman, H (per 6/8/2008) Hondengeldr, Branten, BAMJ (per 6/1/2008) Ass Launcher Crew Patriot, Gommers, AHJ (per 6/27/2008) Ass Cis Operations, Harte, FHM (per 6/1/2008) Ass Admin Zkn, Loon, PAM van (per 6/1/2008) Ass Gnk Verz, Overkamp, CA (per 6/1/2008) Ass Techn Vot F16 Syst, Verdonk, A (per 6/2/2008) Hondengeldr, Wit, S de (per 6/1/2008) Brandwacht, Yalcin, D (per 6/24/2008) KPL MECHANIC A1 F16 Korporaal Kamphuis, RC (per 6/1/2008) Chauf, Kipperman, S.M. (per 6/1/2008) Nivo 3 Ooff I&V, Landman, S (per 6/1/2008) Nivo 2 Kpl Bewaking, Vlastuin, A.A.M. (per 6/1/2008) Nivo 3 Ooff GNKVZG Soldaat der tweede klasse Jakhari, A (per 6/13/2008) Nivo 2 Kpl Bewaking Soldaat der derde klasse Alfen, D van (per 6/13/2008) Nivo 2 Kpl OGRV, Blokland, L.J. (per 6/16/2008) Nivo 2 Kpl Materieel, Grendel, A (per 6/13/2008) Nivo 1 Sld Bewaking, Hansma, N (per 6/16/2008) Nivo 2 Kpl Materieel, Klis, P (per 6/13/2008) Nivo 2 Kpl Brandweer, Nassoh, H (per 6/13/2008) Nivo 2 Kpl Bewaking, Neve, R.H.J. de (per 6/13/2008) Nivo 2 Kpl Hondengeleiding, Srnotic, D (per 6/6/2008) Nivo 1 Sld OGRV, Vries, MP (per 6/21/2008) Individueel begelpel KLu, Weerd, M van der (per 6/19/2008) Cursisten 3 KLu, Wouters, F.H. (per 6/13/2008) Nivo 2 Kpl Bewaking, Xhofleer, MTMH (per 6/13/2008) Nivo 1 Sld OGRV, Yuksel, Y (per 6/13/2008) Nivo 1 Sld OGRV Schaal 09 Lambers bgnmd van der Heijden, LP (per 6/6/2008) Proj. Mdw MOOK, Spork, A.B. (per 6/30/2008) KLU Herplaatsing Intern Schaal 08 Hirth, JG (per 6/30/2008) KLU Herplaatsing Intern, Huit, van, L.C.A. (per 6/30/2008) KLU Herplaatsing Intern

M E N S E N & M U TAT I E S

Schaal 06 Keislair, FA (per 6/30/2008) Instr CIS Maintenance Schaal 05 Jansen-Persoons, Ejm (per 6/1/2008) Mdw Werving Schaal 03 Twisk, MPG (per 6/30/2008) Brandwacht Overig Zanten, JL van (per 6/30/2008), Kiknadze, I. (per 6/1/2008) Tandarts

DEEL 2 Generaal Berlijn, DL (per 7/1/2008) CDS Majoor P.J.,Kuiper, P.J. (per 7/1/2008) KLU Herplaatsing Intern, Soetenga, F (per 7/1/2008) Stoff. WB Observat./Open Skies, Steen, J (per 7/7/2008) Hfd Opl en Training Kapitein Boonstra, D (per 7/28/2008) Hfd Cis Coord Centre, Huizinga, W (per 7/1/2008) Procesmeteoroloog, Schoor, AA van der (per 7/1/2008) OT BMLR VOA, Schuiten, HJP (per 7/1/2008) Div. Chef ADBN/Docent

van (per 7/1/2008) Ass Launcher Crew Patriot, Reukers, J (per 7/1/2008) Technician (Supply), Sanders, CHMJM (per 7/12/2008) Ass Gnk Verz, Schouten, FAG (per 7/1/2008) Ass Gnk Verz, Smit, D (per 7/8/2008) Sld Bewaker, Sutthiprapa, MM (per 7/29/2008) Ass Techn Vot Cougar, Vorselen, JF van (per 7/1/2008) Beheerder Kaartenmagazijn, Walvaart, BJ (per 7/19/2008) Kpl Bewaker, Willems, PJJM (per 7/1/2008) Hulp Lvb, Zwerver, EF (per 7/7/2008) KPL MECHANIC A1 F16 Korporaal KPL; Schatz, E,Schatz, E (per 7/1/2008) Nivo 3 Ooff OGRV, KPL; Smink, R,Smink, R (per 7/1/2008) Kpl Ogrv, KPL; Tongeren, R. van,Tongeren, R. van (per 7/1/2008) Nivo 3 Ooff I&V Soldaat der eerste klasse Koendjbiharie, DJS (per 7/1/2008) Leerling nog in te delen, Peters, K.H.L. (per 7/1/2008) Nivo 3 Ooff OGRV Soldaat der tweede klasse MCJ (per 7/1/2008) Nivo 2 Kpl Hondengeleiding, Engels, K (per 7/14/2008) Sld Bewaker, Kruize, M (per 7/25/2008) Niveau 2 Kpl Bewaking Soldaat der derde klasse Dingler, JCJ (per 7/2/2008) Cursisten 4 KLu, Shipley, D.R. (per 7/12/2008) Cursisten 3 KLu, N,Suljic, N (per 7/1/2008) Niveau 1 Sld OGRV

Eerste luitenant Adema, M (per 7/1/2008) Jr Luchtverkeersldr Twr, Hoogstad, J (per 7/1/2008) Off Wapendir(A4)

Schaal 09 Nahon, RTM (per 7/1/2008) Proj. Mdw Leerlingendock

Adjudant Reurink, J (per 7/1/2008) HFD BUR MAT VOORZ, Stiphout, A.P. van (per 7/1/2008) C-INSTRGP BIJZ OPLN

Schaal 08 Brummans, MJ (per 7/1/2008) Tcra Patriot, Hezik, CJPM van (per 7/5/2008) Coord Werving

Sergeant-majoor Bekkenutte, AGM (per 7/1/2008) KLU Herplaatsing Extern, Laat, GAHM de (per 7/1/2008) BEH CENTR KLACHTENDESK

Schaal 07 Falkenburg, P (per 7/1/2008) Mdw Ondersteuning P&O advies

Sergeant der eerste klasse Ewalts, JMN (per 7/1/2008) Onderbrandmeester, Kuiper, N (per 7/2/2008) Waarnemer, Maassen, T van (per 7/15/2008) SGT TECHNICIAN B1-1 F16, Opgenoort, RCP (per 7/22/2008) Mat Behrdr, Palma, AMF (per 7/1/2008) Mdw Gnk Verz, Pol, M van de (per 7/1/2008) Monteur Wc Gronduitr Platf

Schaal 05 Horstink, VB (per 7/1/2008) Waarnemer, Jans, N. (per 7/12/2008) Crew Chief PC-7/ Avionica, Karssemakers-Constant, MCM (per 7/1/2008) Mdw Voorraadbehr Schaal 04 Junggeburth, K (per 7/1/2008) KLu Herplaatsing Extern, Rouwendaal, L van (per 7/1/2008) Mdw Administratie P&o

Sergeant Groenen, RHJM (per 7/5/2008) Transportleider Korporaal der eerste klasse Grijpink, R (per 7/28/2008) Chauffeur, Huibers, CM (per 7/1/2008) Ass Mont Gronduitr, Malsen, M van (per 7/17/2008) KPL MECHANIC A1 F16, Melis, FGJP

39


www.werkenbijdeluchtmacht.nl

Rolf Bos, Officier Logistiek bij de Koninklijke Luchtmacht

’Hier komen de heli’s dagelijks voorbij!’

‘Als Officier Logistiek ben ik verantwoordelijk voor de inzetbaarheid van de Chinooks en Cougars. Samen met mijn team houd ik me bezig met alles wat met het transport van de helikoptervloot te maken heeft. Ik zorgg voor de langetermijnplanning van de de heli’s hhel elli’i s en voor voo de bevoorrading. Zijn er problemen er ppro roblemen n die d de planning verstoren, dan moet ren, re n, dan n moeet ik die zo snel mogelijk oplossen.’ oplo op plo loss oss ssen.’ sse n Bij de hangaar Bij d Bi eh a gaa an ‘Na de offi ciersopleiding aan de KMA en ‘N Na de offificcie iers ie er o een aanvullende vakopleiding op logiseeeen aa aanvullleend n e tiek gebied begon ik als projectoffi cier tiieekk ggeb ebieed bego ebie eb opp Vliegbasis Woensdrecht. Daarna heb Vliieg egba bbaasi sis W ikk nnog een aantal andere functies gehad ogg een aanta en Offi n iikk be bben e nu O fficier Logistiek op de Vliegbasis Soesterberg. Ik zit letterlijk Vlie Vl ieggb gbasis Sooes bij de hangaar. Als er daar problemen bij de hanga anga gaar. A zijn, ga ik er gewoon even naartoe voor zziijn j , gew overleg. Ik heb ook gewerkt op de cargoo er ov e leeg. g. heeb o afdeling afde af afd deliing van eeen en vliegtuigmaatschappij, maar dat is toch maar dat maa at too meestal op kantoor zitten. Je tteen. n. Je zziet iet ddaar aar zelden het eindproduct. Hier komen de Hier kom Hi omen de hheli’s dagelijks voorbij!’

Collega’s gezocht! De luchtmacht is op zoek naar nieuwe collega’s voor ondermeer de functie van Officier Logistiek. • in 2009 nog 7 opleidingsplaatsen beschikbaar • instromen met relevante HBO- of Universitaire opleiding • maximale leeftijd 27 jaar • Korte Officiers Opleiding aan de KMA (1 jaar) Kent u iemand met interesse voor deze functie? Kijk op werkenbijdeluchtmacht.nl voor meer informatie over deze en al onze andere vacatures.

Veel Veel verantwoordelijkheid Ve Vee verantwo ‘De ‘D De lu lluchtmacht luc uchtmac ch cht is een professionele organisatie, waar orrga ganisa satie, w aa je heel operationeel bezig bent. Ook bbeezig ig bent. O Oook leer je hier hoe je snel de juiste actie moet ondernemen, je de jjui u ste accttiie m ui kunt leidinggeven ku untt lleeidi d ngge g ve en je krijgt heel veel ge verantwoordelijkheid. Je werkt hier immers imm me met grote projecten die veel impact hebben. Heb je ideeën om zaken zakken te verbeteren, dan krijg je ook de gelegenheid om ze uit te voeren. Je moet m mo er wel achter staan om bij de luchtmacht te komen werken en niet niet uuit het oog verliezen waarom de organisatie er is. Je kunt tenslotte ookk worden uitgezonden.’ w Goede Go oe planning ‘In mijn m werk heb ik ook te maken met uitzendingen. Dan moeten er bijvoorbeeld heli’s naar Afghanistan worden getransporteerd. Van zo’n bbiijv jvoo operatie ben ik projectleider. Het is een complexe logistieke onderneoopppeera ming en vereist een goede planning. Als er dan iets moet gebeuren, min inng staat het hele team er onmiddellijk achter en hebben we het met z’n staat allen in no time voor elkaar.’ alleen • De Luchtmacht • Eén team • Eén taak •

de Vliegende Hollander

Recommend Documents