2007. Personeelsblad van en voor alle medewerkers van de ASKO

/2007

5

Personeelsbla d va n en voor alle medewerkers va n de ASK O

EIGEN Wijzer

J de uf A te uk ug je el tr s ek aa t n

BSO en de ASKO Hoe is het nu met… de hoge werkdruk? Scholen in actie voor veilig verkeer Op weg naar kerst

Inhoud

Overal in het gebouw is gekozen voor warme kleuren.

De centrale hal op de begane grond.

Op het dak van de school is ook een schoolplein!

6

BSO en de ASKO

De nieuwe regels voor buitenschoolse opvang maken ook binnen de ASKO veel los.

Met ingang van het nieuwe schooljaar heeft de

Binnenkijken bij de Mijlpaal

Mijlpaal

een nieuw school-

11

Alvast in kerstsfeer Alle leerlingen van de St. Antoniusschool zijn al druk bezig met de voorbereidingen voor hun kerstmusical in de Mozes en Aäronkerk.

12

Actie!

16

Buitenbeentje

gebouw. Benieuwd hoe het eruitziet? Kijk dan rond op deze pagina of ga even langs bij uw Mijlpaalcollega’s.

Een bijeenkomst met Sharon Dijksma, meedoen aan een tv-talkshow…: er volgen nog meer acties voor extra administratieve krachten en conciërges.

Vooraanzicht van de Mijlpaal.

De dr. Plesmanschool in Badhoevedorp is een van de weinige dorpsscholen binnen de ASKO. Over verkeerslessen, voetbalprestaties, subsidies en nog veel meer.

Een multifunctioneel meubel: aan de ene zijde een kapstok; aan de andere zijde ICT-werkplekken. Brede gangen met voldoende kapstokken en opbergmogelijkheden zodat het netjes blijft in de school.

Verder ASKO info Wie doet wat? P&O en zo Juf Aukje (column) ASKOfette

2

EIGEN Wijzer

nr 5 / oktober 2007

De personeelskamer.

Bij binnenkomst: de receptie en de werkplek van de administratie.

4 10 14 15 18

nr 3 / april nr 5 /2007 oktober 2007

EIGEN Wijzer

3

Foto: Stockexchange

Verkeersveilige ASKO-acties ASKO-scholen doen veel aan verkeersveiligheid voor hun leerlingen. De dr. Plesmanschool werd daarom zelfs bekroond met het Haarlemmermeerse veiligheidslabel (zie de rubriek Schoolportret op bladzij 16). De Willibrordschool en de Bisschop Huibersschool mailden eigenWijzer dat zij onlangs meededen aan ‘Op voeten en fietsen naar school’, een protestactie van 3VO (voorheen: Veilig Verkeer Nederland) tegen de toenemende verkeersonveiligheid rondom scholen. Honderden leerlingen van onder meer de Willibrordschool en de Bisschop Huibersschool, ook de kinderen die meestal met de auto worden gebracht, gingen op 20 september allemaal te voet of met de fiets naar school. Dit leidde tot minder verkeerschaos en was ook nog eens goed voor het milieu.

Foto: Bettina van de Kar

Oei, ik zag die Actie in Muiden auto bijna te laat Ook de Jozefschool in Muiden deed mee aan de 3VO-actie. Diverse ouders van leerlingen van deze school hebben zich verenigd in de initiatiefgroep Veilig door Muiden. Zij nodigden het College van B&W uit om leerlingen op de fiets naar school te begeleiden en zo onveilige verkeerslocaties in Muiden onder de aandacht te brengen. De groep heeft de verkeerswethouder inmiddels een lijst met knelpunten en mogelijke oplossingen aangeboden. Pas werd bekend gemaakt dat plaatselijke politici hierop concrete acties gaan ondernemen.

Fietsleraar te huur En wist u dat het inhuren van een speciale fietsleraar mogelijk is? De Fietsersbond leidt deze leraren op voor het geven van verkeerslessen. De bond vindt namelijk dat er op dit moment nog te veel slachtoffers vallen in het verkeer, vooral onder kinderen en ouderen. Gepensioneerd onderwijskundige Mario Kramer is een van de fietsleraren die zowel door scholen als particulieren kunnen worden ingehuurd. Hij leert kinderen met diverse drukke verkeerssituaties omgaan en helpt bijvoorbeeld ook leerlingen met beweegproblemen en allochtone kinderen die nooit eerder hebben gefietst. Daarnaast is mogelijk met een hele klas of school op fietsles bij Mario te gaan. Meer weten? Bel Mario Kramer, telefoon: 06 51187703

4

EIGEN Wijzer

nr 5 / oktober 2007

In de herfstvakantie is een aantal medewerkers van verschillende ASKOscholen op studiereis naar Marokko gegaan. In het kader van Bekend maakt bemind werden scholen bezocht en snoven de ASKO-collega’s cultuur en historie op. Op deze manier konden zij meer inzicht krijgen in een land waar veel ASKO-leerlingen vandaan komen. Voorafgaand aan de studiereis waren er drie informatiebijeenkomsten over het land en zijn rijke historie en bewoners. Bedoeling is om de komende jaren in elke herfstvakantie een Marokko-studiereis voor ASKOmedewerkers te organiseren. In de volgende eigenWijzer volgt een verslag van de bijzondere studiereis van dit jaar. Interesse? Neem contact op met Robbert Verhoeven, directeur van de St. Paulusschool.

ASKO Parade

Foto: Stockexchange

ASKO info

Studiereis naar Marokko

Kom Darten Zin om te darten? Kom dan naar de dartavonden die de Bisschop Huibersschool twee keer per jaar organiseert. Je speelt allereerst in tweetallen (met wisselende partners) en ook beginners zijn welkom. Dartpijlen zijn op school te leen. Na een aantal partijen begint een tweede, derde ronde (enzovoort) van het spel, zoals dat ook altijd op tv is te zien. Uiteindelijk strijden de dames en de heren apart om een wisseltrofee. Natuurlijk kan er wat te drinken en te eten worden gekocht. Voor 5 euro inschrijfgeld speel je een aantal partijen. De opbrengst is voor de school. Wil je meer informatie? Neem dan via [email protected] contact op. Geef wel aan op welke ASKO-school u werkt.

Heeft u ook zo genoten van de ASKO Parade op 10 oktober op Strand West? Er zijn heel leuke foto´s gemaakt. Deze waren bij het ter perse gaan van dit nummer helaas nog niet beschikbaar. We plaatsen ze daarom in het januari-nummer. Houdt de volgende eigenWijzer dus goed in de gaten als u herinneringen wilt ophalen aan het leuke Paradespektakel. Wie weet ziet u zichzelf op de kiekjes in het feestgewoel terug?

Praat mee in EIGENWijzer In het vorige nummer riep eigenWijzer u op te reageren op drie stellingen over boeiende onderwijsonderwerpen. Helaas volgden er geen reacties uit de scholen. Daarom plaatsen we de oproep nog een keer. Wilt u reageren op één of meer van de onderstaande stellingen?

• Leraren hebben te veel vakantiedagen

• Ouderbezoek is waardevol • Op basisscholen moet

Jaarverslag en Jaarrekening 2006 Het ASKO Jaarverslag en de Jaarrekening 2006 zijn beschikbaar op www.askobk.nl. Bladert u deze liever door? Vraag dan een exemplaar aan uw directie. Elke school heeft er vijf ontvangen. Er is dit jaar bewust voor gekozen om het jaarverslag niet onder alle medewerkers te verspreiden maar de brochures op de ASKO-site te plaatsen. De (druk)kosten die zo zijn bespaard, worden voor het personeelsblad gebruikt.

gebruik van rekenmachines worden verboden Stuur een betoog van maximaal 200 woorden naar [email protected]. Foto: Stockexchange

K unstvaartroute 2007

Leerlingen van groep 5 en 6 van de dr. Plesmanschool deden medio september mee aan een workshop over de Kunstvaartroute in de Haarlemmermeer. Onder begeleiding van vakdocent Truus van Veen, een kunstenaar en een medewerker van Meerwaarde (organisator van de Kunstvaartroute) bouwden twee groepen ’riviermonsters’, één groep werkte aan het thema ’oeverbeplanting enzo’ en een andere groep hield zich bezig met poëzie over het onderwerp ‘water’. De Kunstvaartroute vond dit jaar op 22 en 23 september plaats. Een vloot schepen voer op de Ringvaart van dorp naar dorp. Op de boten werden diverse theatervoorstellingen voor kinderen van 6 tot 12 jaar opgevoerd. Belangstellenden konden ook meedoen aan allerlei kunstactiviteiten. Op zondag 23 september 2007 deed de vloot Badhoevedorp aan en konden daar de tentoongestelde werkstukken van de leerlingen van de dr. Plesmanschool worden bewonderd.

Mozaïek Drie weken lang werkten de kinderen van de Botteloef in Noord aan mozaïekobjecten. Ze ontwierpen en maakten deze zelf en werden daarin begeleid door het kunstenaarsduo Serge van Empelen en Inge den Hartog. Ook leerkrachten en ouders hielpen mee. Dit leverde dertig tegels, zeven staande elementen en negen driedimensionale wandsculpturen op, die allemaal iets met ‘In en om het water’ te maken hebben. Al deze kunstwerken krijgen een plekje op de twee schoolpleinen die zijn heringericht en daardoor nog veel mooier zijn geworden. Groener waren ze al… (zie Jaar in Beeld in het zomernummer) Jaarlijks organiseert de Botteloef twee schoolbrede kunst- en cultuurprojecten om leerlingen kennis te laten maken met drama, dans, muziek, film en animatie. Leuk om te volgen, dus... wordt vervolgd.

nr 5 / oktober 2007

EIGEN Wijzer

5

D

at het regelen van buitenschoolse opvang samengaat met ellenlange wachtlijsten en enorm ruimtegebrek is een veelgehoorde misvatting”, vindt Anne Floor Vigeveno van de Lidwinaschool. “Elke school heeft immers een speelzaal die dienst kan doen als ruimte voor kinderopvang. Ook klaslokalen kunnen hiervoor worden gebruikt, want buiten schooltijd staan deze grotendeels leeg.” Anne Floor heeft een tijdje op een internationale school in het buitenland gewerkt. Mede daardoor kon zij snel en makkelijk wennen aan het idee dat basisscholen dagopvang moeten bieden: “In veel andere landen en ook op de internationale school waar ik heb gewerkt, is het overblijven van leerlingen heel gewoon. Daar is bijvoorbeeld gebruikelijk dat zij ’s middags een warme maaltijd op school eten. Verder vind ik het maatschappelijk belang van de nieuwe Nederlandse regeling voor bso heel groot. Vooral meer vrouwen hebben nu de mogelijkheid buitenshuis te werken. Ik ben zelf ook een werkende moeder en weet uit eigen ervaring hoeveel voldoening het geeft om de zorg voor mijn kinderen te combineren met een leuke baan waarin ik mij nuttig kan maken.”

“

Nieuwe wet Vanaf 1 augustus 2007 zijn basisscholen verplicht voor-, tussen- en naschoolse opvang te organiseren als ouders van leerlingen daar om vragen. Door gebrek aan goede opvangplekken zijn er wachtlijsten ontstaan. Op Prinsjesdag maakte het kabinet bekend dat het 29 miljoen euro extra wil uittrekken voor de aanpak van de wachtlijsten bij de buitenschoolse opvang.

een nieuwe intercom geïnstalleerd. Daarbij zijn met name nieuwe spullen en materialen aangeschaft, zoals spelletjesboxen en fietsjes waarmee kinderen na schooltijd op het plein kunnen rijden. “De leerkrachten die onze speelzaal vaak gebruiken, wisten voor het begin van het nieuwe schooljaar al een tijdje dat de zaal ook voor kinderopvang gebruikt zou gaan worden”, gaat Anne Floor verder. “Toen het eenmaal zover was, hadden ze hier toch wat moeite mee. Maar door goede communicatie vanuit de kinderopvang en door duidelijke huishoudelijke afspraken zien zij nu vooral de voordelen.” Meer betrokken ouders Eddy Nan, schoolhoofd van de Botteloef, koos ook voor het ‘makelaarsmodel’ ofwel samenwerking met een lokale organisatie voor kinderopvang. Maar veel liever zou hij alles in eigen hand willen houden en bso helemaal zelf organiseren. Nu worden leerlingen die gebruikmaken van voor-, tussen- en naschoolse opvang door de kinderopvangorganisatie met busjes opgehaald en naar locaties buiten school gebracht. Eddy: “Wij willen een brede school zijn. Opvang binnen de school sluit daar helemaal op aan en biedt

“Scholen kunnen toch hun speelzaal voor kinderopvang gebruiken?”

BSO en de ASKO

Een brief aan Wouter Bos, ondernemersschap, overleg met de gemeente, goede communicatie met ouders en een inspirerende studiereis naar Zweden: het regelen van buitenschoolse opvang maakt ook binnen de ASKO veel los. Drie schoolhoofden vertellen over hun aanpak en ervaringen. TEKST: BETTINA VAN DE KAR / FOTOʼS: REMKO SCHEEPENS

6

EIGEN Wijzer

nr 5 / oktober 2007

De Lidwinaschool schakelt professionals van een externe organisatie voor kinderopvang in om de leerlingen buiten schooltijd op te vangen. Deze samenwerking wordt gecoördineerd door de adjunct-directeur van de Lidwina en een leidinggevende van de kinderopvang. Zij zijn het aanspreekpunt voor vragen van ouders. Daarnaast geeft de adjunct de kinderopvangorganisatie de benodigde informatie over bijvoorbeeld zorgleerlingen. Mede door de goede informatie-overdracht verloopt de samenwerking tot nu toe heel soepel. Om de speelzaal ook voor kinderopvang te kunnen gebruiken, waren wat kleine aanpassingen nodig: het lokaal werd goed opgeruimd, is opnieuw geschilderd en er is

enorme kansen. Door aanbod van buitenschoolse activiteiten kunnen kinderen zich extra ontwikkelen en wanneer we ouders als bso-leiding kunnen inzetten, vergroten we hun betrokkenheid. Bovendien biedt die ouderparticipatie extra mogelijkheden voor het bevorderen van integratie van vaders en moeders van buitenlandse afkomst.” Uit een enquête die de Botteloef begin vorig jaar hield, kwam naar voren dat ouders het plezieriger en vertrouwder vinden als bso door de school wordt georganiseerd en niet door een voor hen onbekende organisatie. “Reden dat ik toch met een kinderopvangspecialist in zee ben gegaan, is dat er te veel onduidelijkheid is rond de nieuwe wet voor nr 5 / oktober 2007

EIGEN Wijzer

7

Is het goed voor leerlingen om hun vrije tijd op hun leerplekken door te brengen? Hierover zijn de meningen verdeeld.

bso”, verklaart Eddy. “Aan welke voorwaarden scholen op het gebied van geschikte ruimtes en begeleiding moeten voldoen, is niet helemaal helder.” Lobby bij de groenteboer “Omdat de nieuwe regeling opvallend snel van kracht werd, had ik niet de tijd om meer duidelijkheid af te wachten, de juiste faciliteiten te regelen en ervoor te zorgen dat kinderopvang op onze Botteloef kan plaatsvinden. Grootste nadeel van de huidige situatie vind ik dat leerlingen van hot naar her worden gesleept. Sommigen worden op één dag op drie verschillende locaties opgevangen. Dat lijkt mij veel te onrustig voor hen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er op onze school geen grote animo voor bso is. Mogelijk verandert dit wanneer de Botteloef binnen één of twee jaar zelf de kinderopvang regelt. Ik werk daar absoluut naar toe en zal leraren en ouders polsen of zij bereid zijn als begeleiders aan de slag te gaan. Nu alleen nog concrete richtlijnen en faciliteiten. Toevallig kwam ik PvdAleider Wouter Bos laatst tegen bij de groenteboer. Ik heb hem direct aangeschoten en mijn vragen op bsogebied voorgelegd. Als reactie kreeg ik het verzoek vragen en opmerkingen op schrift te stellen en naar hem toe te mailen. Ik hoop op een antwoord waarmee ik daadkrachtig verder kan.” Recht op bso? De St. Jozefschool staat in een wijk waar veel tweeverdieners wonen. De grote behoefte die zij aan bui8

EIGEN Wijzer

nr 5 / oktober 2007

Wat doet de ‘concurrentie’? Buiten de ASKO zijn er ook inspirerende initiatieven op bso-gebied. Bijvoorbeeld: De kindercaravan in Geuzenveld Uitdagende en avontuurlijke opvang op het schoolplein van de Immanuelschool Sport bso in Amstelveen Opvang op de sportvelden van Escapade voor sportievelingen vanaf 8 jaar Bso-box in Driemond Een tijdelijke oplossing op het schoolplein van de Jan Woudsmaschool tot er een structurele oplossing wordt gevonden.

tenschoolse opvang hebben, draagt bij aan het ontstaan van enorme

zodat leerlingen ook op locaties buiten de school kunnen worden opgevangen. Maar zelfs nu twee organisaties verantwoordelijk zijn voor de dagopvang, blijkt dat er toch nog onvoldoende personeel en ruimte beschikbaar zijn. “Door de nieuwe wet verwachten ouders dat de school voldoende plaatsen biedt voor bso”, zegt JanWillem van Schendel, directeur van de St. Jozefschool. “Maar er is grote frictie tussen vraag en aanbod. Als kinderopvang door bijvoorbeeld een tekort aan faciliteiten niet mogelijk is, kan het niet worden afgedwongen.” Jan-Willem is vooral geen groot voorstander van de nieuwe regeling omdat hij vindt dat het regelen van dagopvang niet tot een primaire taak van een school zou moeten behoren. “Het lijkt mij het beste als iedereen zich bij zijn eigen specialisme houdt. De organisatie van dagopvang is een taak voor mensen die er speciaal voor zijn opgeleid om dit kundig uit te voeren. Daar-

“Door het regelen van bso blijft er minder tijd voor het onderwijs over” wachtlijsten. De St. Jozefschool heeft een samenwerkingsverband met kinderopvangorganisatie Mirakel. Deze organisatie gebruikt een ruimte in de school die speciaal voor bso is ingericht. Dit schooljaar kwamen er zoveel aanvragen voor opvang binnen dat de forse wachtlijst die er al was, alleen nog maar verder groeide. De schoolleiding besloot daarom een tweede bureau in te schakelen

bij komt dat mijn collega’s en ik al onze tijd nodig hebben voor het geven van goed onderwijs. Voor het organiseren van kinderopvang kunnen wij geen tijd vrijmaken: dat zou onder andere een behoorlijke verhoging van de werkdruk tot gevolg hebben.” Jan-Willem weet dat de nieuwe regel voor bso op basisscholen er nu eenmaal is en maakt er daarom

het beste van. Hij worstelt echter met gebrek aan geschikte ruimte. Het schoolgebouw van de St. Jozef is gloednieuw. In de ontwerpfase en tijdens de bouw was de nieuwe bso-wet er nog niet. Daardoor werd er geen rekening mee gehouden en is nu onvoldoende ruimte voor bso beschikbaar. Bovendien voelen JanWillem en medewerkers van Mirakel er weinig voor om klaslokalen voor kinderopvang te gebruiken. Het lijkt hen niet goed en ontspannend voor de leerlingen als zij hun vrije tijd ook nog eens op hun leerplekken doorbrengen. Een aanvraag voor plaatsing van twee tijdelijke bso-boxen voor kinderopvang naast de school, werd onlangs helaas afgewezen door de gemeente. Toch vestigt Jan-Willem zijn hoop op overleg met ambtenaren

van het stadsdeel en andere organisaties. Wie weet, levert dat alsnog extra oplossingen en ruimte op. Versnipperd Anne Floor van de Lidwinaschool is pas met een delegatie van openbaar onderwijs Oost, de ASKO en Stichting Welzijn Watergraafsmeer naar Zweden geweest om nieuwe ideeën op te doen voor een goede invulling van dagopvang. “In Nederland moet je met flink wat organisaties om tafel om bso goed te regelen”, meent zij. “In Zweden is dat anders. Daar hebben scholen met slechts één kinderopvangkoepel te maken waarmee zij zaken kunnen doen. Het zou efficiënter zijn als we ook in ons land onze aandacht over minder partijen hoeven te versnipperen en als welzijnsorganisaties en onderwijs

meer gaan samenwerken. Daarnaast is kinderopvang in Scandinavië helemaal in de scholen geïntegreerd. Goed opgeleide pedagogen en deskundigen werken bijvoorbeeld in dienst van school, waardoor de samenwerking met leden van het onderwijsteam via veel kortere lijnen verloopt. Dat is een situatie die ik hier ook wenselijk zou vinden. Er blijft dus nog een en ander te wensen over, maar ik ben grotendeels tevreden met de manier waarop bso nu op onze school is georganiseerd. De nieuwe dagopvangregeling vraagt van schooldirecteuren dat zij zich als een soort ondernemers opstellen en nieuwe mogelijkheden en kansen afwegen tegen eventuele risico’s daarvan. Dat ondernemerschap maakt mijn werk nu extra leuk en uitdagend.” ■

Anne Floor van de Lidwinaschool: “In veel andere landen en ook op de internationale school waar ik heb gewerkt, is het overblijven van leerlingen heel gewoon.”

nr 5 / oktober 2007

EIGEN Wijzer

9

Meer protocollen “Ik was de eerste administratief medewerkster van de ASKO. Mijn werk gaat ten koste van de baan van een leerkracht. Het is of het een of het ander. Ik vind het van de zotten dat het ministerie niet meer geld wil uittrekken voor het financieren van deze functie. De druk op leerkrachten is erg groot. Ik werk vier dagen, heb er een assistent bij en nog krijgen we het werk niet af. Naast onderwijstaken hebben medewerkers van ASKO-scholen vele andere taken. Wat doen bijvoorbeeld taal- en arbocoördinatoren, conciërges en schoolmaatschappelijk werkers precies? Is er overlap in hun werk en is daar wel eens gekibbel over? Wie doet wat in school? Dit keer vertelt Vicky Speet van de Achthoek over haar werk als administratief medewerkster. TEKST: SIGRID STARREMANS /

“Mijn werk gaat ten koste van de baan van een leerkracht. Het is of het een of het ander” Zo ben ik veel tijd kwijt met de leerlingenadministratie. Nieuwe leerlingen schrijf ik in, ik volg ze allemaal tot aan groep acht. Tijdens de eerste dagen van de zomervakantie plaats ik de leerlingen in de juiste groep van het nieuwe

FOTOʼS: MIRJAM HENKES

“Tien jaar geleden ben ik in dit werk gerold. Mijn zoontje was een van de eerste leerlingen van de Achthoek. De school was toen nog heel klein. Een paar huiskamers van een grote woning werden als klassen gebruikt. De ouderparticipatie was enorm. Op de Achthoek konden ze alle hulp gebruiken. We hielpen met het plastificeren van het lesmateriaal en het organiseren van koffie-ochtenden voor de ouders. Ook zat ik in de ouderraad. Eigenlijk ben ik ziekenverzorgster van beroep maar ik merkte dat ik dit werk erg leuk vind. Het is zo veelzijdig. Op een gegeven moment heb ik gezegd: goh, als jullie verder nog eens iemand nodig hebben… ik zou best meer voor jullie willen betekenen.” 10

EIGEN Wijzer

nr 5 / oktober 2007

schooljaar en schrijf ik de laatste groep uit. De meeste collega’s zijn dan al in Verweghistan en ik zit hier in alle rust te werken. Verder zijn de protocollen de laatste jaren uitgebreid en verscherpt. Ik moest afgelopen jaar bijvoorbeeld de sofinummers van alle kinderen achterhalen. Dat kost veel tijd. Ook de absentenregistratie is heel wat strenger geworden. Als een kind er niet is, moet je een hele speurtocht

Vickey Speet: “Eigenlijk ben ik ziekenverzorgster van beroep…”

starten. Is het kind echt ziek? Of zit het nog in vakantieland? Bij twijfel moet je de leerplichtambtenaar op de hoogte stellen, wat niet altijd leuk is om te doen.” Grandioos hard “En verder zijn er zoveel ad hoc zaken. De telefoon gaat praktisch de hele dag door. Soms zijn het ouders die hun kind willen aanmelden voor de leukste school van Nederland. Maar het kan ook de brandweer of de alarmcentrale zijn. En vanmorgen was er een meisje grandioos hard op haar hoofd gevallen tijdens het overblijfuur. Ze zat tegen een flauwte aan. Ik heb een EHBO-diploma en neem zo’n kind dan een tijdje onder mijn hoede. Op zo’n moment kun je niet zeggen van: “ik ga verder met mijn werk, val jij maar lekker flauw”. Het is ook goed dat de leerkrachten zoiets aan een ander kunnen overdragen. Anders zou het geplande proefwerk van die middag bijvoorbeeld niet hebben kunnen doorgaan. En zo is mijn werk heel erg afwisselend.”

Kerst in de brouwerij Elk jaar, op de woensdag voor de kerstvakantie, voeren alle leerlingen van de St. Antoniusschool in de Mozes en Aäronkerk een kerstmusical op. Dit jaar treden zij op met het muziekstuk ‘Kerst in de brouwerij’. Dat klinkt vrolijk maar de voorstelling gaat over een serieus onderwerp: kinderarbeid (dat weliswaar lichtvoetig is uitgewerkt). Directeur Frans Niekel is de ‘geestige’ vader van dit musicalspektakel, waar de hele school nu al naar uitkijkt. TEKST: JOZÉ AMMERLAAN

Het verhaal speelt in 1870 in en om een Amsterdamse brouwerij. Een tijd waarin de industriële revolutie een omwenteling teweeg bracht in fabricageprocessen en arbeidsverhoudingen. Kinderarbeid was toen heel gewoon, zoals het dat nu in veel derde wereldlanden is. “Marieke, een wees uit het verre Friesland, komt naar Mokum om haar familie te zoeken”, vat Frans het verhaal samen. “Op deze zoektocht ontmoet ze mensen, avontuur, tegenslag en gevaar om uiteindelijk door een bierbrouwer opgevangen te worden en samen het kerstfeest te vieren. Een echt kerstverhaal dus, met een hoog Dickens-gehalte.” Zuster Dirks Deze muscial-traditie begon in 1986 met een kerstverhaal dat Zuster Dirks geschreven had. Ze vroeg of Frans

Kerst-cd

In 2003 was er een kerstsamenzang met liedjes uit diverse musicals. Hiervan is een cd gemaakt, die voor ASKO-scholen gratis te krijgen is bij Frans Niekel: [email protected]

Niekel, die graag piano speelt, haar verhaal van liedjes wilde voorzien en muzikaal kon omlijsten. Dit werd een groot succes dat inmiddels is uitgebouwd tot een collectie van acht kerstmusicals die elk jaar afwisselend worden opgevoerd. Geen enkel kind speelt gedurende zijn basisschooljaren twee keer in dezelfde musical. Alle klassen doen namelijk mee. Voor de tent Jarenlang bouwde Frans aan zijn musicalrepertoire. Al vóór de zomer brainstormde het team van de St. Antoniusschool over een thema en een globale verhaallijn. Tijdens zijn zomervakantie dichtte Frans voor zijn tent de liedjes uit zijn pen. Elk liedje kreeg een bepaalde sfeer mee, en steevast stopte hij er een meezinger en een ‘tearjerker’ in. Voor de leerlingen van groep 8 bedacht hij een rock and roll-nummer dat stoer genoeg voor hen was. Op de computer zette hij de liedjes in de vorm van midifiles op een cd.

Aan de slag Met deze cd studeren alle klassen de liedjes in. Vervolgens gaat elke klas aan de slag met één liedje. Tijdens de uitvoering van de musical worden de liedjes niet alleen gezongen maar ook verbeeld met behulp van kleding, decorstukken, rekwisieten en choreografie. De zangnummers worden afgewisseld met korte scènes die worden gespeeld door kinderen van groep 7. Zo ontstaat er een schoolbreed spektakel, waar iedereen aan meedoet. Beroemde orkestleden “Ik heb het geluk dat ik kan werken met professionele musici”, glundert Frans. “Onder de ouders van de St. Antoniusschool zijn heel wat coryfeeën te vinden, onder wie de jazz-pianist Guus Jansen. Er was ooit een beroemde Russische clavecimblist bereid keyboard te spelen en dit jaar vroeg Henny Vrienten of hij mee mocht spelen! Doe maar, zei ik.” Geëerd publiek Een publiek van ruim zevenhonderd mensen (vooral ouders en leerkrachten maar ook oma’s en opa’s en oud-leerlingen) zullen ‘Kerst in de brouwerij’ bijwonen. Meer toeschouwers passen er niet in de kerk die een prachtige kerstsfeer biedt. Als al die mensen het traditionele slotlied ‘Kerstmis is een feest’ meezingen, dan lopen de rillingen elk jaar weer over mijn rug.”

Foto’s: St. Antoniusschool

Wie doet wat?

nr 5 / oktober 2007

EIGEN Wijzer

11 19

Hoe is het nu met… de hoge werkdruk? het onderwijs. Zij zijn initiatiefnemers van diverse acties met als doel: op elke school in

Foto: Gerard Helt

Drie ASKO-schoolhoofden maken zich grote zorgen over de groeiende werkdruk in

voorpagina van het Parool en besteedde ook AT5 aandacht aan dit onderwerp. Aan het eind van de ‘100-dagen toer’ waarin het kabinet overal in het land op werkbezoek ging om van de man in de straat te horen hoe het gaat en wat er beter kan, mocht Bert Meijer bij het voltallige kabinet aanschuiven in de talkshow Knevel & Van de Brink. Om een beeld te geven van de bureaucratie waarmee

kon ons niets concreet toezeggen”, vertelt Rob. “Wel beloofde ze een beetje geheimzinnig dat we binnenkort zouden horen hoe ze ons tegemoet zou kunnen komen. Dit bleek om een toezegging voor zeshonderd participatiebanen te gaan. Tevreden ben ik daar nog niet mee. Het gaat immers niet om gewone structurele banen, waardoor ik ze niet als een serieuze oplossing zie.” ID’ers verlichten nu op veel ASKO-

komt er nog meer werk op ons onderwijsteam af.” Het is natuurlijk zonde als tijd en moeite die in begeleiding en bijscholing zijn geïnvesteerd, verloren gaan. Er is dan ook naar een oplossing gezocht om ID’ers voor de ASKO te behouden (zie de kadertekst bij dit artikel), ook omdat continuïteit op personeelsgebied ouders en kinderen vertrouwen geeft. Onlangs maakte het kabinet be-

“Uit het hele land komen steunbetuigingen binnen”

Nederland een administratieve kracht en een conciërge. Rob Schimmel van de Regenboog maakt de voorlopige resultaten bekend. TEKST: BETTINA VAN DE KAR

I

“ k heb plezier in mijn werk en dat zal niet gauw verdwijnen, maar ik voel mij steeds meer gevangen in bureaucratie”, bekent Rob Schimmel, schoolhoofd van de Regenboog. “Daarom kon ik mij helemaal vinden in een brief van collega Frans Niekel

die een tijdje geleden in eigenWijzer stond. Frans schrijft daarin dat het onderwijs de laatste jaren enorm is geformaliseerd. Alles moet beschreven worden: bijvoorbeeld in logboeken, handelingsplannen, gespreksverslagen, protocollen, richtlijnen en

Extra geld voor ondersteuning Signalen over toenemende werkdruk heeft het ASKO-bestuur serieus genomen. Daarom is extra geld vrij gemaakt voor de inzet van personeel dat schooldirecties ondersteunt. Vanaf 1 oktober 2006 ontvangt elke ASKOschool, verspreid over zes jaar, € 15.000 euro en een bedrag van € 121,per leerling. In totaal gaat dit om een bedrag van anderhalf miljoen euro. Verder is gebleken dat een deel van het budget Personeels- en Arbeidsmarktbeleid (in de wandelgangen wordt dit vaak nog O&O-budget genoemd) ongebruikt is gebleven. Hierdoor is, voor de komende zes jaar, een reserve van € 200.000 euro per jaar beschikbaar. Let wel: dit overschot is een totaal voor de ASKO. Per school kan het bedrag dat over is van het budget Personeels- en Arbeidsmarktbeleid aanzienlijk verschillen. Er zijn namelijk al scholen die deze reserve voor extra personeel inzetten. Kansen voor ID-collega’s Eind augustus is vanuit het bestuurskantoor een brief naar alle schooldirecties gestuurd met daarbij een overzicht van de geldbedragen die zij de komende jaren uit de reserves kunnen besteden. In overleg met de regiomanagers hebben de schooldirecties vastgesteld hoe zij het extra geld gaan benutten. Doordat een aantal schooldirecteuren het geld wil inzetten voor extra ondersteunend personeel, ontstonden twaalf interne vacatures. ID’ers werden nadrukkelijk uitgenodigd te solliciteren, mits hun achtergrond op het profiel van de functies zou passen. Bij het ter perse gaan van dit nummer stonden vijf sollicitatiegesprekken gepland met ID-medewerkers die intern hebben gesolliciteerd. Wie weet stromen zij door naar reguliere banen binnen de ASKO. De overige banen worden ingevuld met mensen van buiten de ASKO. 12

EIGEN Wijzer

nr 5 / oktober 2007

beleidsnotities. Dit kost allemaal een hoop extra tijd. Daarnaast moeten scholen nu buitenschoolse opvang organiseren (zie ook het artikel op bladzij 6) en brengt de zorgplicht die in 2010 wordt ingevoerd, extra werkzaamheden mee.” “Ondersteuning van een administratieve kracht en een conciërge kunnen flink wat druk van de ketel nemen, maar door geldgebrek worden deze functies op veel scholen niet ingevuld. Zo moet ik het op de Regenboog zonder administratief medewerker stellen, waardoor mijn eigenlijke werk vaak in het gedrag komt. En zeker op een school waar geen conciërge is, functioneert de directeur als een duur manusje-vanalles. Samen met Frans Niekel, directeur van de St. Antoniusschool en Bert Meijer, interim directeur van basisschool de Waaier, vorm ik sinds eind vorig jaar een actieteam. We doen er alles aan om te bereiken dat op elke school in Nederland een administratieve kracht en een conciërge aan het werk zijn.” Talkshow op tv Allereerst stuurden de drie ASKOschoolhoofden alle tweehonderd Amsterdamse basisscholen een mail waarin zij om steun vroegen voor hun acties. Er volgde massale bijval van ruim 160 scholen. Onder de kop ‘Schoolhoofden luiden noodklok’ verscheen daarna een artikel op de

Het A-team van de ASKO: Rob Schimmel, Frans Niekel en Bert Meijer (vlnr). Zij overleggen over nieuwe, mogelijk landelijke acties.

scholen te maken hebben, had hij een volle krat bij zich met post van overheidsinstanties voor één week. De krat staat nu op het ministerie van onderwijs. Bedoeling is dat daar de inhoud zou worden geanalyseerd. Vooralsnog is hierover geen informatie teruggekoppeld. Petitie voor staatssecretaris In juni boden de actievoerders staatsecretaris Sharon Dijksma een petitie aan die was ondertekend door 162 Amsterdamse basisscholen. Tijdens een bijeenkomst in Amsterdam kon daarover van gedachten worden gewisseld met de staatssecretaris die live aanwezig was. “Ze erkende de problemen, maar

scholen de taken van het onderwijsteam. Bedoeling is dat zij uiteindelijk door stromen naar een reguliere baan. Tot voor kort konden diverse

kend dat het een extra bedrag van ruim twee miljard euro uittrekt voor onderwijs. Maar of dat geld ook is bestemd voor het aannemen van

“We hebben steeds meer taken, maar we kunnen geen extra personeel aannemen” scholen zo’n baan niet bieden omdat daar geen geld voor beschikbaar was. “Op de Regenboog hebben we bijvoorbeeld een ID’er die conciërge is en vandaag naar een sollicitatiegesprek voor vast werk gaat”, vervolgt Rob. “Per morgen zal ik haar dus misschien al moeten missen en dan

extra medewerkers was bij het ter perse gaan van deze eigenWijzer nog onbekend. Een gesprek met wethouder voor Onderwijs Hennah Buyne is de volgende actie die voor de drie ASKO-schooldirecteuren op stapel staat. Gezien de vele steunbetuigingen uit heel Nederland volgen wellicht ook landelijke acties. ■ nr 5 / oktober 2007

EIGEN Wijzer

13

P&O en zo Minder ziekteverzuim Ziekteverzuimbeleid is binnen de ASKO hoog op de agenda geplaatst, en met succes. Het ziekteverzuim is van 13% in het jaar 2000 gedaald naar 5,3% in 2006. In augustus 2007 stond de teller ASKObreed op 3,08 % (exclusief langdurig verzuim). Een prachtig resultaat. Een nieuwe arbodienst, het aanstellen van een medewerker op P&O die zich exclusief met verzuim bezig houdt én activiteiten zoals de GezondWerkenWeken hebben bijgedragen aan dit resultaat. Maar vooral de extra aandacht die directeuren geven aan medewerkers die ziekteverlof aanvragen is de sleutel tot dit succes gebleken.Om het arbobeleid nog verder vorm te geven en te verbeteren, is een arbowerkgroep gevormd. Deze bestaat uit vier schooldirecteuren, een medewerker van de afdeling Materiële zaken en wordt voorgezeten door de Arbo- Verzuim- en Reïntegratie- (AVR) coördinator van de afdeling P&O.

Informatie van de afdeling P&O over personeelsbeleid, arbeidsvoorwaarden en actuele ontwikkelingen op het

Streng beleid en onderwijzerswijsheid

Vraag het P&O Vreselijk nieuws. Mijn zoontje blijkt ernstig ziek te zijn. Ik wil de komende maanden graag vrij nemen om hem zelf te kunnen verzorgen. Op welke regelingen zou ik een beroep kunnen doen? Volgens de CAO heeft u recht op verlof. Er wordt onderscheid gemaakt tussen kort en langdurig verlof. Bovendien is er verschil tussen betaald en onbetaald verlof. In uw situatie zou u een beroep kunnen doen op langdurig betaald verlof. Voorwaarde is dan dat u een doktersverklaring kunt overleggen. Uit die verklaring moet blijken dat de aanwezigheid van u bij het ziektebed van uw kind wenselijk is. Vanzelfsprekend wordt verwacht dat u zorg deelt met een eventuele partner. Verder vragen wij u goede afspraken met uw direct leidinggevende te maken. Wanneer het overleggen van een dergelijke verklaring niet mogelijk is of de persoon die ziek is, is geen directe verwant van u, dan kunt u een beroep doen op onbetaald verlof. Voor meer informatie over deze en andere verlofregelingen kunt u de CAO raadplegen of contact opnemen met de afdeling P&O. Heel veel sterkte de komende tijd.

In memoriam

In de zomervakantie kregen wij het verdrietige bericht dat Gerbrich Bosma onverwacht was overleden. Wij wisten al langere tijd dat zij problemen had met haar gezondheid, maar dit hadden wij niet zien aankomen. Gerbrich is in 2000 bij ons op De Mijlpaal komen werken als leerkracht in groep 1/2. Zij was niet alleen leerkracht, maar ook speltherapeute. Haar hart lag bij de speltherapie en zij heeft haar kwaliteiten op dit vlak volop ingezet voor kinderen met sociaal-emotionele problemen. Daarnaast was zij een van de initiatienemers van de Werkgroep Pedagogisch Klimaat. Omdat Gebrich zich goed kon verplaatsen in de gevoelens van 14

EIGEN Wijzer

nr 5 / oktober 2007

gebied van personeelszaken.

Column Juf Aukje

Aukje Trotsenburg werkt zo’n dertien jaar in het basisonderwijs. Ze geeft les aan groep vier van de Achthoek. In EIGENWijzer beschrijft Aukje wat zij zoal meemaakt met haar leerlingen.

anderen werd zij een van onze contactpersonen: zowel kinderen als volwassenen konden bij haar een gesprek aanvragen om hun problemen, groot of klein, te bespreken. Als contactpersoon nam zij ook deel aan het ASKO netwerk. Hoewel Gerbrich in de vakantie overleed, is er toch een groep collega’s bij haar begrafenis geweest. Tijdens de mooie afscheidsdienst

werden onder meer haar creatieve kwaliteiten belicht. Om ook de ouders, kinderen en andere collega’s de gelegenheid te geven afscheid te nemen, plaatsten we op beide locaties van de Mijlpaal een gedenktafeltje met daarop een boek waarin gedachten en gevoelens konden worden opgeschreven of getekend. Deze herinneringsboeken zullen wij aan de familie van Gerbrich geven. Wij hopen dat ze hen die steun zullen geven die de boeken ons ook geboden hebben. Door het overlijden van Gerbrich verliezen we een lieve, inspirerende collega. Iemand met het hart op de juiste plaats en veel liefde voor de kinderen. Het team van De Mijlpaal.

Aan het begin van het nieuwe schooljaar stellen veel leerkrachten strakke regels voor de kinderen. Leep als altijd, kleed je ze vervolgens in als democratisch gemaakte afspraken. De teugels flink aantrekken. Even laten voelen wie er de baas is. Het is makkelijker soepeler te worden dan strenger. Een onderwijzerswijsheid die aan het begin van ieder schooljaar door elke school zoemt. Bovendien: leerlingen gedijen bij een streng beleid. Ze weten graag waar ze aan toe zijn. Dat geeft een gevoel van veiligheid. Voor het speelkwartier, vlak na de vakantie, laat ik mijn nieuwe kinderen dus hardop herhalen wat voor regels we ook alweer hadden bedacht voor het spelen rondom de flat van de buren. En, vanwege de pedagogische meerwaarde, wil ik vooral ook het ‘waarom’ van de regels horen. Braaf en goedmoedig instemmend word ik toegeknikt. Natuurlijk, geen enkel punt: ze hebben er alle begrip voor dat de meeste volwassenen graag rustig op hun balkonnetjes willen kunnen zitten. Daar zijn het grote mensen voor. En zeker, ze zouden ervoor zorgen dat ‘de buren’ plezier zouden krijgen in hun idyllische kinderspel. Misschien zouden ze zelfs een keer samen kunnen spelen met de buren en wat oud-Hollandse spelletjes van hen kunnen leren. Niets lijkt onmogelijk. Mij wordt een idylle geschilderd. Een pastorale. En natuurlijk tuin ik er maar wat graag in. Waarom zit ik dan, binnen twee minuten na aanvang van het eerste speelkwartier, wanhopig op een door het stadsdeel geplaatst bankje? Temidden van een opgewekt aanstoot gevende kakofonie? Niet over je kant laten gaan, denk ik. Ingrijpen! Ze moeten weten dat je het echt meent. “Stop maar”, roep ik dus. ”Allemaal hier komen, zo gaat dit niet.” De geroutineerde juffenpreek vindt ter plekke plaats: op de stoep. Mijn boetvaardige kindertjes zakken door hun knieën, nemen in een halve cirkel plaats op de koude straatstenen voor mij en beloven beterschap met onmiddellijke ingang. Zouden ook kinderen elkaar ieder jaar stiekem inwijden in hoe je het beste met een onderwijzer kunt omgaan? ”Sorry juf, we waren de regels heel eventjes vergeten maar we zullen proberen er vanaf nu heel goed aan te denken.” Door gebruik van deze formule proberen ze hun vrijheid zo snel mogelijk terug te krijgen. En weg zijn ze weer. Kwetterend en schreeuwend als altijd. Op één jongen na, die volkomen roerloos voor me blijft zitten. ”Ik durf niet”, zegt hij op mijn vraag waarom hij niet meer meespeelt. Eerst denk ik dat hij bedoelt dat hij bang is dat hij een tweede toespraak om zijn oren krijgt, maar dat is het toch niet. Terwijl hij het angstvallig stil houdt, laat hij me, onder zijn ene hand, een minuscuul belletje zien dat aan zijn jas is genaaid. Zo’n rond belletje dat poezen vaak aan hun halsband dragen. “Misschien heeft er iemand nachtdienst gehad”, zegt hij. ”En als die nu net ligt te slapen en dan mijn bel hoort, wordt hij wakker. En dat wil ik niet.” Misschien een idee: alle kinderen uit mijn groep een belletje ombinden. En ze dan wijs maken dat het geluid dat vierentwintig poezenbelletjes maken, meer dan verschrikkelijk zou zijn.

“Mijn boetvaardige kindertjes beloven beterschap”

Aukje

Foto: Stockexchange

Foto: Mirjam Henkes

Zie ook de weblog van juf Aukje: http://jufaukje.blogspot.com nr 5 / oktober 2007

EIGEN Wijzer

15

Voetbalfoto’s: Mirjam Henkes

School portret

gewerkt. “Iedere groep heeft elk schooljaar een project waarbij ook de ouders worden ingeschakeld”, aldus Willem Elsnerus. “We trekken met de kinderen naar buiten, bijvoorbeeld voor een verkeerssprookje dat op het schoolplein voor de jongste leerlingen wordt opgevoerd of om te oefenen voor het diploma TrapVaardig met groep drie en vier. Voor de groepen zeven en acht komen hier één keer per jaar drie of vier vrachtauto’s. Daar mogen leerlingen dan in om te ervaren wat je vanuit de auto kunt zien en vooral wat niet! Dat is

Dorpsschool met stedelijke allure De dr. Plesmanschool in Badhoevedorp is een school van contrasten. Het is een dorpschool, maar wel één met vierhonderd leerlingen van wie 40% uit Amsterdam komt. De school ligt

“We grijpen bijna altijd naast subsidies voor Amsterda mse projecten”

vlakbij een viaduct waar het verkeer van de A9 overheen raast, terwijl in en rondom het schoolgebouw rust en veiligheid sleutelwoorden zijn.

“Op de Plesman zitten veel voetballertjes en sommigen spelen best hoog.”

de beste manier om te leren wat een dode hoek betekent. We prenten kinderen dus in dat ze altijd achter een vrachtwagen moeten blijven fietsen. Nooit ernaast!” De verkeersouders worden aangevoerd door een coördinatrice - ook een ouder - die in ruim vijf jaar tijd allerlei projecten heeft uitgewerkt en een prima contact met 3VO heeft opgebouwd. Daar heeft zij bovendien subsidies weten los te peuteren. Ze heeft ook een gele kaarten-actie georganiseerd. ”Veel jonge kinderen worden met de auto gebracht en gehaald”, vertelt Hildebrand. “De ouders parkeerden hun auto nogal eens verkeerd. Dat leidde soms tot gevaarlijke situaties. En daarom houden we af en toe een gele kaartenactie: de kinderen gaan samen met wat ouders langs de foutparkeerders die een gele kaart krijgen waarop staat: ‘Dit had een echte bon kunnen zijn’. De actie wordt na twee weken herhaald door de politie, maar dan wordt er direct verbaal opgemaakt.” Alle inspanningen van de school voor de verkeersveiligheid van de kinderen werden begin dit schooljaar bekroond met de toekenning van het Haarlemmermeerse veiligheidslabel. Dit werd door de wethouder van cultuur onthuld en hangt nu aan de voorgevel.

op de fiets naar het VO in Amstelveen gaan. De dr. Plesmanschool maakt dan ook heel veel werk van verkeerseducatie. Er is een ouderwerkgroep Verkeer en voor het vak verkeer wordt met diverse projecten

Buitenbeentje De dr. Plesmanschool is één van de weinige buitensteedse ASKO-scholen. Toch is er intensief contact met de andere ASKO-scholen. ”Wij gaan altijd graag naar bijeenkomsten die de ASKO voor haar scholen organi-

TEKST: JAN BARENDSE

Foto: G. v.d. Does

Ook in de geschiedenis van de veertig jaar oude school zit een contrast: een problematische periode in een grijs verleden tegenover bloei in de jaren nadat de ASKO de school onder haar bestuurlijke hoede had genomen. Directeur Hildebrand Smit en adjunct Willem Elsnerus kwamen respectievelijk twee en zeven jaar geleden over uit Amsterdam Zuid-Oost. Zij kennen de schoolgeschiedenis in grote lijnen. “Begin jaren negentig”, begint Willem Elsnerus, “was de school bijna afgeschreven. Hij zat onder de opheffingsnorm. En de Jozefschool in Oud-Sloten stond er zelfs nog slechter voor.” “Beide scholen zaten ook diep in financiële problemen”, vult Hildebrand Smit aan. “De Jozefschool

werd opgeheven en de ouders kwamen allemaal hier naartoe. In die periode is de ASKO gevraagd om de

Ouders die fout parkeren, krijgen een gele kaart Plesmanschool onder haar bestuurlijke paraplu te nemen en dat gebeurde. Daarna is de groei op gang gekomen. Nu onze naam is gevestigd, blijven de ouders komen, ook uit andere aangrenzende buurten.” Aantrekkelijke TSO “We zijn in de eerste plaats dorps-

school. Veel mensen kennen elkaar. Er zijn zelfs leerlingen van wie de ouders ook hier op school gezeten hebben.” De ‘dorpse’ saamhorigheid is een goed fundament voor de ouderbetrokkenheid waar het team veel energie in heeft gestoken. Die energie betaalt zich uit. Bij de tussenschoolse opvang (tso) bijvoorbeeld, waar bijna alle vierhonderd leerlingen gebruik van maken. Hildebrand: “Als ouders hun kind aanmelden, dan krijgen ze te horen dat zijzelf ook een rol krijgen toebedeeld. Eenmaal per drie weken wordt er een beroep op ze gedaan voor begeleiding van de kinderen tijdens tso. Daardoor kunnen we de bijdrage laag houden: 20 euro per jaar. Eén ouder coördineert de inzet van de ouders en trainingen die zij kunnen volgen. Binnenkort starten we een experiment waarmee we tso nog aantrekkelijker kunnen maken. Tussen de middag gaan we dan naar het sportveld. De kinderen kunnen daar kiezen uit verschillende sporten en spelen.” Verkeersveilig Veel grotere kinderen komen op de fiets naar school. Buiten het dorp ligt een drukke weg die de meeste kinderen later zullen volgen als ze

Alle aandacht voor verkeersveiligheid werd bekroond met het Haarlemmermeerse veiligheidslabel. Wethouder Herman Tuning kwam het label overhandigen. Het hangt nu aan de gevel.

16

EIGEN Wijzer

nr 5 / oktober 2007

seert”, vervolgt Hildebrand. “Maar op voorlichtingsbijeenkomsten over Amsterdamse projecten waaraan subsidies gekoppeld zijn, gaan we bijna altijd met lege handen naar huis. Dat is wel eens wrang. We lopen alles mis: het dagarrangementenproject, Kunstweb, circus Elleboog, museumlessen, schooltuinen, schoolzwemmen. Dat we wél een Artiskaart krijgen, komt alleen maar doordat we een 020-nummer hebben.” ”En het is ons gelukt als enige deelnemer van buiten aan te haken

bij het grote Amsterdams KNVBschoolvoetbaltoernooi”, zegt Willem. Bovendien mogen we meedoen met het Amsterdamse straatvoetbaltoernooi. Natuurlijk hadden we ook voor het Hoofddorpse toernooi kunnen kiezen, maar in Amsterdam is er meer competitie. We zijn een keer zelfs helemaal doorgedrongen tot de grote landelijke finale in Zeist. Er zitten hier veel voetballertjes op school en sommigen spelen best hoog.” “Het succes ligt toch ook aan de coach,” meent Hildebrand terwijl hij naar Willem kijkt. Verzet van omwonenden Het gaat de dr. Plesman dus in meer opzichten voor de wind, maar één onderwerp blijkt pijnlijk: de accommodatie. Er ligt al heel lang een plan klaar voor een verbouwing plus wat nieuwbouw en toch komt het er maar niet van. Willem: “De gemeente is akkoord, de ASKO is akkoord, het geld is er en het ontwerp is er. Probleem is de etage die we bovenop ons gebouw willen plaatsen. Mensen uit de buurt verzetten zich daartegen. Het verhaal gaat dat we zo’n extra etage alleen maar willen om nog meer Amsterdammers te lokken. Daar gaat het ons natuurlijk niet om.” “Kortgeleden voerden we overleg met de omwonenden”, vult Hildebrand aan. “Daarbij benadrukten wij vooral dat onze belangen wel eens parallel kunnen lopen. Een mooi gebouw is immers ook een verfraaiing van de omgeving. Wie weet komen we er nog uit. Het is een gezamenlijk probleem dat je ook gezamenlijk moet oplossen.” ■ nr 5 / oktober 2007

EIGEN Wijzer

17

ASKO fette

Grootste miskoop? Van die foute kleuren waarvan je achteraf denkt: hoe haal je het in je hoofd?!

met Antoinette Kat

Een goede leerkracht… kan een kind observeren en geeft elk kind het idee dat het wordt gekend. Ik bedoel dan niet per se het Montessori onderwijs; alles valt of staat met de leerkracht. Klassikaal onderwijs is soms nodig, vind ik. Ik heb veel

Antoinette Kat (54, getrouwd, drie kinderen) is manager bij de OSA, een koepelorganisatie van Amsterdamse welzijnsinstellingen. Voor deze koepel is zij onder andere projectleider van het stedelijk project Dagarrangementen en Combinatiefuncties. Ook werkt zij nauw samen met organisaties voor jongerenwerk. Daarnaast is zij bestuurslid van de ASKO. Antoinette kreeg het ASKOfette stokje van Barry Tiel die graag wil weten waarom zij ASKObestuurslid is geworden.

Favoriete tijdsbesteding? Gezellig eten met vrienden en mijn man. Ergens thuis, waar je in intiemere sfeer kan uitwisselen. Persoonlijkheid in drie woorden? Energiek, opgewekt en een liefhebber van mensen.

Passies? Ik lees enorm graag. Duizend schitterende zonnen (Khaled Hosseini) is prachtig. Helaas neem ik soms niet zoveel tijd voor het lezen van een boek. Daarnaast houd ik van omgaan met mensen.

Fijnste plek om te wonen? Ik ben erg tevreden in Amsterdam. Ik woon bij de Kalfjeslaan in Buitenveldert; in het groen en kan alles op de fiets doen.

Het nieuwe ASKO kantoor… We wachten op het gebouw aan de Kalfjeslaan; vlakbij mijn huis dus. Het wordt een prachtig inspirerende omgeving. Een cadeautje als je daarin

nr 5 / oktober 2007

Uw vijf grootste angsten zijn… dat de kinderen iets vreselijks overkomt, dat Nederland onder water komt te staan en dat de tweedeling in Nederland groter wordt. Ik raak na het volgen van debatten met Wilders steeds meer in een sfeer van ’dit is mijn Nederland niet meer’. Onder water zwemmen vind ik ook angstig en ik heb last van hoogtevrees.

Het beste tijdschrift? Ik kijk ‘t liefst of er interessante artikelen staan in opiniebladen als Vrij Nederland, HP De tijd en Opzij. Geen damesbladen.

Grootste voorbeeld? Dat is mijn vader omdat hij, hoewel hij al achter in de veertig was en een gezin had, een totaal ander beroep is gaan uitoefenen. Hij had een bakkerswinkel, maar is makelaar geworden. Toen ik na de geboorte van mijn jongste zoon (18) moeite had om weer een baan te vinden, dacht ik aan de keuzes van mijn vader en ik realiseerde me: er komt nog wel iets leuks.

EIGEN Wijzer

Wat wilde u vroeger worden? Als kind had ik geen beeld daarvan. Groot worden, was één groot avontuur.

Verliest geduld als… iemand bewust de zaak traineert. Dan raak ik geïrriteerd en word ik cynisch.

Antoinette Kat: Onze familie heeft een ASKOtraditie: mijn moeder was jarenlang onderwijzeres, ik heb zelf op een ASKO-school gezeten en onze kinderen zaten op een ASKO-school. Ik vind het van belang om een (vrijwillige) maatschappelijke bijdrage te leveren en het bestuurswerk kwam op mijn pad.

18

Lourdesschool (ook ASKO), later Sloterplasschool gezeten.

mag werken. Het streven is om voor het einde van het jaar met de bouw te beginnen.

van mijn moeders (onderwijzeres) ideeën overgenomen, maar als bestuurslid ben ik een leek, hè?

Stijlicoon? Heb ik niet. Ik kijk graag naar mensen die een prettige uitstraling hebben, maar als ik moet kiezen tussen een uur bij de schoonheidsspecialiste zitten en een goed boek lezen, dan doe ik liever het laatste. Ik heb mijn eigen stijl ontwikkeld. Je zou het klassiek sportief kunnen noemen.

En het tegenovergestelde? Niet kunnen signaleren. En als iemand van half negen tot kwart over drie werkt, dan klopt er iets niet. Hoe was u als kind? Rustig, vrolijk en opgewekt. Ik ben in Zuid opgegroeid en heb op de

Het stokje gaat naar… Juf Jannie van groep 8. Zij was werkzaam op een ’zwarte school’ in Bos en Lommer en heeft op de volslagen tegenpool, de St. Jozefschool aan de Kalfjeslaan, de over het algemeen hoog opgeleide, mondige ouders volledig ingepakt. Zij kan uitstekend omgaan met kritische vragen. Mijn jongste zoon (18) zat bij haar in de klas. Ik ben benieuwd hoe juf Jannie deze cultuuromslag heeft ervaren. Na afloop van het interview vertelt Antoinette trots: “Ik word oma! Mijn 24-jarige dochter doet wat de gezondheidsraad ons voorschrijft. Mijn eerste kleinkind gaat overigens straks ook naar een ASKO-school. Zo zal de ASKO-traditie waarschijnlijk nog lang in mijn familie voortleven...”

Colofon nummer 5, oktober 2007. Uitgave van de Amsterdamse Stichtingen voor Katholiek Onderwijs (ASKO), verschijnt vier keer per jaar voor alle medewerkers van de ASKO. EIGENWijzer

Redactie Chaia Levie (bestuurslid), Dennis Bode, Trudy Pas, René Rigter (regiomanagers), Jacqueline Huisman (hoofd P&O en regiomanager a.i.), Hanneke Jansen-Tode (plaatsvervangend Hoofd P&O) Jan-Willem van Schendel (directeur St. Jozefschool), Chantal Deken (leerkracht Elisabeth Paulusschool), Aukje Trotsenburg (leerkracht De Achthoek) Eindredactie Bettina van de Kar, A5 Schrijfbedrijf Bladcoördinatie Jozé Ammerlaan Vormgeving Judith Vissel Druk Drukkerij Zuidam, Woerden oplage 1200 Aan dit nummer werkten mee Jan Barendse Sigird Starremans Coverfoto Remko Scheepens Cartoons Wim Dolk Redactie-adres ASKO bestuurskantoor Jozé Ammerlaan Postbus 87591 1080 JN Amsterdam [email protected] De inhoud van dit blad staat ook op www.askobk.nl, onder ASKO intern – eigenWijzer. Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen zonder toestemming van de redactie. De volgende EIGENWijzer verschijnt in januari 2008

nr 5 / oktober 2007

EIGEN Wijzer

19

20

EIGEN Wijzer

Buitenschoolse opvang en de ASKO

nr 5 / oktober 2007