/2007
2
Personeelsbla d va n en voor alle medewerkers va n de ASK O
EIGEN Wijzer
En
ve W rde al r: ke g n aa di t u tj N aa o r? rd i
c
Gouden tips voor 2007 In de steigers: nieuws over ASKO-bouwprojecten Meesterlijk: mannen voor de klas School met twee kapiteins
2007
Inhoud
Gouden tips voor gezond werken
ASKO ontving van diverse medewerkers gouden tips voor gezond werken. Het nieuwe jaar is al begonnen, maar wie weet kunt u onderstaande tips nog toevoegen aan uw goede voornemens voor 2007.
tip 1 tip 2
Een zorgvuldige, maar niet overvolle, jaarplanning voor de school en de medewerkers maken, zodat iedereen weet waar hij/zij aan toe is. Astrid ter Meulen, De Satelliet Je kunt het water niet oversteken door naar het water te staren Je hoeft niet ziek te zijn om beter te worden Om succesvol te worden, hoef je ’s nachts niet op te blijven maar moet je overdag wakker zijn Wie de toekomst ervaart als tegenwind loopt doorgaans in de verkeerde richting Saskia van Caem, St. Janschool
tip 3
* Regelmatig nekmassage (van een soort Clooney-typetje) * Goede ventilatie: een gezonde wind door de klas * Fulltime conciërge, die kopieert, sinaasappels uitperst en afwast * Een fitnessruimte in de school met toestellen en een boksbal * Mooie, rustgevende muziek opzetten * Drie minuten-meditaties Schoolteam van de Biënkorf
tip 4
Mensen werken graag in onze school, omdat de leden van ons team een warme en gemeende belangstelling voor elkaar hebben. Dit geldt voor schoolzaken, maar ook voor privézaken. De manier waarop wij met elkaar omgaan maakt dat er met plezier hard gewerkt kan worden. Margriet de Beurs, de Pool
tip 5
Even een paar tips uit de losse pols: * Wees trots op jezelf * Wees trots op je school * Iedere dag een lach (of meer) * Relativeer!! * Kijk vooral naar wat goed gaat (dat is heel veel!!) * Zeg NEE!!! * Zeg JA!! Frans van Vuuren, Elisabeth Paulusschool
tip 6
Helaas waar gebeurd op de Catharina-school: een leerkracht die in een rijdende schoolreisbus ging lopen en daardoor een hersenschudding opliep en naar huis moest worden gebracht. “Houd je hersens bij elkaar in de schoolreisbus” is nu dan ook het motto van onze school. Theo Durenkamp, St. Catharinaschool
Werk in uitvoering
6
Onderwijsmannen
12
Wel en Wee van BHV
14
Vernieuwend directieduo
16
Niet eerder was er zoveel in beweging op de ASKO-bouwvloer. Regisseur van alle activiteiten is de afdeling Materiële Zaken. Een kijkje achter de schermen.
Wat trekt mannen in het onderwijs en wat kan de ASKO doen om meer mannelijke sollicitanten en allochtone medewerkers te werven?
Brand? Hulp is onderweg.
Deze keer in het Schoolportret: de Satelliet in Tuindorp Oostzaan. “Twee kapiteins op een schip: dat werkt prima bij ons.”
tip 7
“Lekker met het ASKO personeelsblad in een luie stoel gaan zitten/in je hangmat gaan liggen.” Jozé Ammerlaan
Nooit weg die Nordic Walking stokken... Kijk ook eens op de achterkaft. 2
EIGEN Wijzer
nr 2 / januari 2007
Verder 4 10 15 18
ASKO info P&O en zo Column Juf Aukje ASKOfette nr 2 / januari 2007
EIGEN Wijzer
3
ASKO info
Dit werd gedaan aan de hand van zes speerpunten van Jong;-)Amsterdam: 1. 2. 3. 4. 5. 6.
Net als voorgaande jaren is met het decemberloon de aanvullende reiskostenvergoeding uitbetaald. Op het loonstrookje staat dit bedrag vermeld als ‘reiskostenvergoeding’ bij de incidentele betalingen. Omdat Dyade voor de CAO-POreiskostenvergoeding in september via de directeuren het aantal werkdagen en de woonwerkafstand van alle medewerkers heeft geïnventariseerd, kon op basis daarvan ook de aanvullende reiskostenvergoeding worden berekend voor medewerkers die daar recht op hebben. Vandaar dat er in 2006 geen declaratieformulieren zijn verspreid. Over het algemeen zal de aanvullende reiskostenvergoeding iets lager uitvallen dan in 2005, omdat sinds augustus een hogere CAOPO-reiskostenvergoeding wordt uitbetaald. ASKO vult dit aan het eind van het jaar aan tot het bedrag dat fiscaal is toegestaan. www.askobk.nl biedt informatie over de ASKO-reiskostenregeling. Hier vindt u ook de tabellen aan de hand waarvan u kunt berekenen welke reiskostenvergoeding op uw situatie van toepassing is.
Vrijkaartjes Er zijn 50 vrijkaartjes beschikbaar. Interesse? Mail naar
[email protected]. Op=op dus wees er snel bij. Meer informatie over de NOT vindt u op www.not-online.nl T
Amsterdam is jong. Eén op de vier Amsterdammers is jonger dan 23 jaar. Dit betekent dat 200.000 kinderen en jongeren in de stad opgroeien, onderwijs volgen, werken en meedoen aan het sociale leven. Voor deze jonge groep Amsterdammers is er het onderwijs- en jeugdplan Jong;-)Amsterdam. Het tekentje ;-) staat voor sms-taal en laat zien dat het plan op jonge mensen is gericht. De nadruk ligt op samenwerking tussen alle partijen die met opgroeiende kinderen, jongeren en hun ouders te maken hebben. Doel is de ontplooiingskansen van kinderen en jongeren te vergroten. Om scholen te informeren over Jong;-)Amsterdam, organiseerde ASKO in november 2006 een studiedag voor directies. Er werd besproken wat nu al op de scholen gebeurt en hoe dit kan aansluiten op de doelen van het onderwijs- en jeugdplan.
Aanvullende reiskostenvergoeding ASK O
: NO
Jong;-)Amsterdam
Van 23 t/m 27 januari 2007 wordt in de Jaarbeurs te Utrecht de Nationale Onderwijs Tentoonstelling (NOT) plaats gehouden, de grootste en meest complete vakbeurs voor het onderwijs met maar liefst 470 aanbieders van leermiddelen, ICT-oplossingen, facilitaire producten, onderwijsadviseurs en scholenbouwers en -inrichters. De NOT zit boordevol activiteiten. U treft er als vanouds het Wereldplein, de Kinderboekenstraat en de Gezonde School en de Brede School aan. Nieuw is het Innovatieplein waarop de NOT Innovatieprijzen zullen worden uitgereikt.
Foto
Foto: Stockexchange
Nationale Onderwijs Tentoonstelling
een succesvolle schoolloopbaan voor elk kind en elke jongere brede ontwikkeling van talent een adequate aanpak van zorg jong burgerschap de aansluiting van het onderwijs op de arbeidsmarkt een uitdagende leer-, leef- en woonomgeving
Meer weten? Vraag uw directie naar het beleidsplan Jong;-)Amsterdam.
Denkt u dat u te weinig heeft ontvangen? Neem dan contact op met Jozé Ammerlaan, telefoon: 020-5859601. Zij zal dan met u bekijken of de gegevens kloppen op basis waarvan uw reiskostenvergoeding is berekend.
Stichting Het Orgelpark laat leerlingen vanaf groep 6 in de klas kennismaken met dit intrigerende muziekinstrument. Speciaal voor schoolbezoek is een mobiel orgel ontwikkeld, waarmee een heleboel te beleven valt. Kinderen verzorgen de luchtvoorziening van het orgel, mogen het bespelen en op losse pijpen blazen. Zo ontdekken zij spelenderwijs de weg van toets naar toon. Iets leuks en leerzaams dus voor de muziekles.
Foto: Carien Poissonnier
4
EIGEN Wijzer
nr 2 / januari 2007
Interesse? Stuur een kaartje naar Stichting Het Orgelpark, Torenlaan 10, 2215 RW Voorhout.
Foto: Stockexchange
Orgel in de Klas
ASKO post
Wilt u reageren op de brief van Frans of op een andere tekst in deze eigenWijzer? Mail dan naar
[email protected].
Hoge werkdruk Over het algemeen ben ik niet zo’n klager, maar ik maak me wel zorgen. Vooral om de zorgplicht die er in 2010 voor ons allen aankomt. Maar ook om andere taken en verplichtingen die de komende jaren op stapel staan. En dat bóven op alle werkzaamheden die er nu al van ons worden verwacht. De laatste jaren is het onderwijs enorm geformaliseerd. Alles moet beschreven worden: bijvoorbeeld logboeken, handelings- en andere plannen, gespreksverslagen, persoonlijke ontwikkelplannen, protocollen en richtlijnen, beleidsnotities, competentie-profielen en notulen van bouw- en teamvergaderingen. Dit is nodig in verband met kwaliteit. Kwaliteit, dus goed onderwijs, heeft naar mijn idee ook vooral te maken met vakmanschap, betrokkenheid, idealisme en intuïtie. Het állerbelangrijkste is volgens mij het plezier dat leerkrachten ontlenen aan het uitoefenen van hun vak. Door de enorme druk die er op directies en leerkrachten ligt, zou dat plezier kunnen verdwijnen. En daarmee de kwaliteit. De minister zegt dat er veel meer geld naar het (basis)onderwijs is gegaan. Hoe komt het dat ik daar niets van heb gezien? Het zou prettig zijn als autoriteiten eindelijk zouden inzien dat tegenwoordig bijvoorbeeld een fulltime conciërge onmisbaar is. Dat er iemand nodig is om de stijgende berg administratie te doen. Dat een vakdocent bewegingsonderwijs standaard op elke school zou moeten werken. Dat het nodig is dat geld dáár terechtkomt waar er behoefte aan is. Of ben ik een roepende in de woestijn? Frans Niekel, directeur St. Antoniusschool
nr 2 / januari 2007
EIGEN Wijzer
5
In de steigers!
O
verleggen, lobbyen en nog eens overleggen: met stadsdelen, gemeenteambtenaren van de centrale stad, architecten, bouwkundigen en anderen. Zo omschrijft Ronald Bloem, hoofd van de afdeling MZ, zijn gemiddelde werkdag. “Het bereiken van concrete afspraken en resultaten is niet zelden een kwestie van lange adem, omdat besluitvorming binnen lokaal bestuur nogal wat tijd vergt. Bij aanvragen voor huisvesting en bouwprojecten zijn nu eenmaal veel verschillende afdelingen en ambtenaren betrokken. Soms worden zaken overgedragen aan externe medewerkers die deze in een later stadium weer overlaten aan vervangers.” Het is dus belangrijk overzicht te behouden, diplomatiek te manoeuvreren en in een gemeente een goed netwerk te hebben. Iets wat Ronald Bloem met zijn dertig jaar werkervaring bij de ASKO prima is toevertrouwd.
Niet eerder was er zoveel in beweging op de ASKO-bouwvloer. Maar liefst vier nieuwe schoolgebouwen zijn vorig jaar opgeleverd en vier scholen zijn/worden verbouwd of uitgebreid. Voor de toekomst zijn er ondermeer (nieuw)bouwplannen voor de St. Lukas, het Bovenland, de Dr. Plesmanschool en het bestuurskantoor. Regisseur van al deze bouwactiviteiten is de afdeling Materiële Zaken (MZ). TEKST: BETTINA VAN DE KAR
openbare scholen evenveel kansen bieden als katholieke scholen. Als een katholieke school als de Avonturijn een gloednieuw gebouw zou krijgen, kan de openbare school in die wijk niet worden achtergesteld en moet daar iets op worden gevonden. Uiteindelijk is er één nieuw gebouw gekomen voor beide scholen, elk met een eigen ingang. In de periode waarin dit project begon, wilde men de stadsvernieuwing in de Pijp in gang zetten. Het bouwen van woningen had een hogere prioriteit dan het neerzetten van een nieuw schoolgebouw en zou meer geld opbrengen. Kortom: de gemeente ging niet zomaar in onze plannen mee. Het in gang zetten van dit project was complex en kostte veel energie. Mede dankzij onze goede naam en contacten in Amsterdam is het toch gelukt een nieuw pand voor de Avonturijn te realiseren.”
Grootste wens: tuindeuren in plaats van een serreraa m… Samen met zijn twee medewerkers William Keizer en Sander Abbring behartigt hij gedreven de belangen van de ASKO-scholen. “Belangrijkste doel van ons werk is dat kinderen in een optimale omgeving onderwijs volgen.”
■ In de schijnwerpers
De nieuwbouw van de Augustinusschool is in december 2006 opgeleverd. Het oude pand staat nu nog naast het nieuwe gebouw maar wordt in februari gesloopt.
6
EIGEN Wijzer
nr 2 / januari 2007
aandacht aan de afdeling Materiele Zaken (MZ), die vanuit het bestuurskantoor bouwprojecten en verbouwingen van ASKOscholen in goede banen leidt. Energiebesparing, veiligheid, gezonde lucht en onderhoud van schoolgebouwen zijn slechts een greep uit de vele thema’s en taken waarmee deze afdeling zich ook bezig houdt.
Foto: René den Engelsman
In dit nummer besteden we
Serieuze gesprekspartner Waar is Ronald na al die jaren bij de ASKO het meest trots op? “Veel mensen verwachten nu waarschijnlijk dat ik een bouwproject ga noemen”, lacht hij. “Maar ik ben er het meest trots op dat de ASKO in Amsterdam als een serieuze gesprekspartner met kennis van bouwzaken wordt gezien. Ik heb mij er volop voor ingezet om deze positie mede op te bouwen.” Ronald noemt toch ook een bouwproject waar hij trots op is. “Een grote uitdaging was het regelen van vervangende nieuwbouw voor de Johannesschool in de Pijp, die nu de Avonturijn heet. De gemeente wil
Het werk van MZ omvat meer dan alleen bouwprojecten en verbouwingen. De afdeling houdt zich ook bezig met gezonde lucht in de scholen, energiebesparende oplossingen en met veiligheid. Dat laatste kreeg vorige maand veel aandacht toen een jongetje in een school in het Brabantse Hoogerheide was neergestoken. Kort daarna werd een verdachte opgepakt die waarschijnlijk ongezien in de school had kunnen komen. Natuur en school Niet alleen voor MZ, maar ook voor schooldirecteuren is de bouw van een school een hele belevenis, alleen al omdat zij dit meestal maar eens in hun loopbaan meemaken. Adèle Poelmans is sinds augustus 2006 directeur van de Augustinusschool. De nieuwbouw bevond zich toen al in een vergevorderd stadium. Adèle is dolblij met het mooie nieuwe
nr 2 / januari 2007
EIGEN Wijzer
7
Foto: René den Engelsman
leerkracht overzicht kan houden over de hele groep kinderen én de kleuter die naar het toilet is. “Hoewel niet aan mijn wens voor tuindeuren kon worden voldaan, vind ik dat MZ mijn verzoek heel serieus heeft genomen en goed heeft meegedacht over mogelijke oplossingen”, stelt Adèle. “Ik moet mij neerleggen bij wat niet haalbaar is. De serre is prachtig geworden. Nu kijkt deze nog uit op ons oude pand. In februari wordt dat gesloopt en is er vrij zicht op het veen, de weiden,
het water en de bootjes in Ilperveld.” Explosief groeien? Ronald Bloem is blij dat Adèle positief omgaat met de perikelen rond de tuindeuren. “Ik probeer schooldirecties zo goed mogelijk van dienst te zijn, maar helaas stuit je in zo’n bouwproces soms op onmogelijkheden. Dit hoort allemaal bij de dynamiek van het werk van onze afdeling, werk dat mij geen moment zal vervelen. Eén de huidige trends is dat scholen uit hun jasje barsten en aanvragen
doen voor meer ruimte voor meer klaslokalen. Gezonde groei is natuurlijk belangrijk voor een school om te kunnen blijven (voort)bestaan. Maar bij een te explosieve groei moeten we mijns inziens waken voor te grote scholen: dan loop je risico dat leerlingen onvoldoende persoonlijke aandacht krijgen. Zo schieten de belangen van de kinderen als eerste door mijn hoofd bij alles wat ik voor de ASKO doe.”
Werk in uitvoering vervolg pagina 6
nieuwbouw Adèle Poelmans, directeur van de Augustinusschool: “Ik zag al helemaal voor me hoe ik bij mooi weer de deuren open zou zetten. Maar ik leg me uiteraard neer bij wat niet haalbaar is.”
St. Jozefschool Amsterdam FH2 Oplevering: augustus 2006
pand, dat in december 2006 werd opgeleverd. Eén ding vindt ze jammer. Aan de achterkant van het gebouw is een serreraam geplaatst. Adèle had daar graag tuindeuren willen hebben, maar MZ kon haar verzoek hiervoor helaas niet meer inwilligen: de nieuwbouw was al te ver gevorderd om nog veranderingen te kunnen doorvoeren. De nieuwe directeur van de Augustinusschool had al helemaal voor zich gezien hoe zij bij mooi weer de deuren zou openklappen om het waterrijke natuurgebied Ilperveld, dat achter het nieuwe gebouw ligt, als het ware bij de school te kunnen trekken. De natuur achter de school zou dan makkelijker vast onderdeel kunnen zijn van het onderwijs op de Augustinus en voor leerkrachten zou het dan een kleine stap zijn om met de kinderen erop uit te kunnen, de natuur in.
Dependance De Mijlpaal Bos & Partners Geplande oplevering: juni 2007
8
EIGEN Wijzer
nr 2 / januari 2007
Brede school De Boomgaard Architectenbureau Barth Oplevering: zomer 2006
Maatwerk Ronald Bloem, altijd in voor maatwerk en bereid tot meedenken over oplossingen voor lastige problemen, kon tot zijn spijt niet behulpzaam zijn. Voordat Adèle Poelmans in
St. Augustinusschool Architectenbureau Barth Geplande oplevering: december 2006
“Ook bij onze bouwprojecten staan de belangen van de kinderen voorop.” dienst trad bij de Augustinusschool waren er, met onder andere haar voorganger, al afspraken gemaakt over het ontwerp van het nieuwe schoolgebouw. Architecten zijn met bouwplannen aan de slag gegaan. Aanpassingen van die plannen waren op een gegeven moment niet meer mogelijk: de sponningen van het serreraam dat Adèle liever door de deuren wilde vervangen, zaten er zelfs al in. Wel had MZ een oplossing voor het toiletbezoek. In een bijgebouw achter de nieuwe school is één extra toilet geplaatst, zodat kleuters niet ver hoeven te lopen en een
uitbreiding St. Antoniusschool Sarlemijn Architektenbureau Oplevering: april 2006 Jozefschool Muiden Architect Hofman Oplevering: voorjaar 2006
Foto : Bettina van der Kar
Ze had ook een praktische reden voor plaatsing van deuren. Tussen de achterzijde van het nieuwe schoolgebouw en Ilperveld liggen een speelplaats en een grasveld waar de leerlingen van de Augustinus buiten kunnen spelen of lesopdrachten kunnen uitvoeren. Wat te doen als bijvoorbeeld een kleuter naar het toilet moet? Die moet dan omlopen
om bij de toiletten halverwege de school te komen en is daardoor even uit het zicht van de leerkracht. “Een onveilige situatie”, aldus Adèle.
De Regenboog BOA Geplande oplevering: december 2006 De Botteloef Premark Geplande oplevering: april 2007
Ronald Bloem nr 2 / januari 2007
EIGEN Wijzer
9
P&O en zo
Hoogtepunten van de GezondWerkenWeek Informatie van de afdeling P&O over personeelsbeleid, arbeidsvoorwaarden en actuele ontwikkelingen op het gebied van personeelszaken.
De wet BIO in de praktijk Foto: Stockexchange
aspect van ons vak is immers dat je nooit bent uitgeleerd en dat er constant nieuwe ontwikkelingen zijn waarop je kunt inspelen.”
Zorgen dat onderwijspersoneel bekwaam is en bekwaam blijft. Dat is het doel van de wet BIO (Beroepen in het Onderwijs) die vorig jaar is ingevoerd. Welke gevolgen heeft deze wet op de St. Janschool? Saskia van Caem, adjunct-directeur: “Ik vind de BIOcompetenties vooral een erkenning van de veelzijdigheid van het beroep van leraar en de vele talenten die hiervoor nodig zijn. Je kunt niet zomaar voor de klas gaan staan: bij het uitoefenen van ons vak komt veel kijken.” Teamspeler “Eerlijk gezegd, verandert er op onze school weinig door de nieuwe wet. In sollicitatieprocedures letten wij altijd al op vaardigheden die nu zo prettig bondig in de BIOcompetenties zijn verwoord. Goed van de wet BIO is dat bij
7 competenties Voor vakbekwaamheid worden in de wet BIO zeven competenties benoemd: 1. Interpersoonlijke competentie 2. Pedagogische competentie 3. Vakinhoudelijke didactische competentie 4. Organisatorische competentie 5. Competent in samenwerken in een team 6. Competent in samenwerken met de omgeving 7. Competent in reflectie en ontwikkeling 10
EIGEN Wijzer
nr 2 / januari 2007
Saskia van Caem van de St. Janschool
elke competentie indicatoren beschreven zijn waarmee je kunt vaststellen of een medewerker de noodzakelijke kwaliteiten heeft. Of iemand bijvoorbeeld een teamspeler is, kun je onder andere zien aan de manier waarop hij of zij informatie overdraagt: dit is een van de indicatoren die aan ‘goed samenwerken’ is gekoppeld. Is administratie en informatie over leerlingen toegankelijk en inzichtelijk voor collega’s, dan zegt dit ook iets over teamgeest en professionaliteit. Nieuw voor ons is dat we nu bekwaamheidsdossiers moeten bijhouden met onder andere informatie over persoonlijke ontwikkelplannen, nascholing en hierop gebaseerde plannen. We vragen elk lid van ons lerarenteam punten aan te geven die hij of zij wil ontwikkelen. Een boeiend
Blij met nieuwe regels? “Sinds de nieuwe wet leggen we vast aan welke plannen voor groei en ontwikkeling wordt gewerkt en welke opleidingen en ondersteuning daar eventueel voor nodig zijn. Dat kan bijvoorbeeld gaan om coaching op de werkvloer, al dan niet met videoopnames. Ik regel vaak via mijn eigen netwerk de benodigde scholing, maar de afdeling P&O van de ASKO is hiermee ook heel behulpzaam. De wet BIO sluit naadloos aan bij het personeelsbeleid dat wij al op de St. Jan hadden. Ook daarom ben ik blij met de nieuwe regels.
Wegens het succes van de eerste GezondWerkenWeek in 2005 is besloten voor de tweede keer zo’n week binnen de ASKO te organiseren. Op 6 oktober 2006 ging die tweede GezondWerkenWeek van start. Een impressie van wat hoogtepunten. Salsa workshop De Boomgaard kan met recht een brede school worden genoemd. Directeur Jan Buddelmeijer had zijn schoolgebouw omgetoverd tot een echte dansschool met salsa workshop. Omdat er maar één mannelijke danspartner was (de knapste man van de Caharinaschool) en er verder meer dan twintig vrouwen aan de workshop meededen, wierp Jan zich ook op als danspartner. Over service van een school gesproken…. Boos zijn op elkaar… Op dag 2 van de GezondWerkenWeek werd de workshop ‘Het lelijke wijf in mij’ in de St. Janschool gehouden. Je lelijke kant laten zien, dat was nog niet zo makkelijk. Tijdens rollenspellen en verkleed in koningskleren werd er geoefend met ‘boos’ zijn op elkaar. De charmante vrouwen van de Bisschop Huibersschool deden dit erg overtuigend, net als de medewerkers van het bestuurskantoor. Arbodienst in zwembad In het midden van de week was er de introductie van onze nieuwe arbodienst Tredin. In één van de zalen van zwembad het Sloterparkbad hadden zich de directies van de ASKOscholen verzameld. Ook het team
van Tredin, onder wie directeur Marcel Hamers en de twee arbeidsdeskundigen Carla Witmond en Ilse de Jonge, was aanwezig. Na een inspirerende presentatie van Marcel Hamers over de werkwijze van zijn organisatie, werd het publiek in de zaal in twee groepen verdeeld. Onder leiding van de arbeidsdeskundigen van Tredin werd daarna over aanpak van ziekteverzuim gediscussieerd. De lunch was niet gezond (wel lekker), maar de afsluiting in het zwembad maakte dat weer goed. Klimmen In een klimhal konden ASKOianen hun spierkracht laten zien. Actief en stoer was deze activiteit zeker te noemen. Dieneke Blikslager van de St. Janschool liet weten dat ze er drie dagen spierpijn aan had overgehouden maar wel heel goed had geleerd hoe ze moest zekeren (klimterm die met veiligheid te maken heeft).
Foto: Stockexchange 80 x 120
26-09-2006
Bisschop Huibersschool winnaar Ook het volleybaltoernooi was een hoogtepunt. Dertien teams streden fanatiek maar sportief om de 1e plaats. Winnaar was de Bisschop Huibersschool, de Lidwinaschool en de Rosaschool deelden de 2e plaats. De borrel in het café van de sporthallen Zuid smaakte na afloop als vanouds weer heerlijk. Meer over de uiteenlopende GezondWerkenWeekactiviteiten van de ASKO-scholen kunt u lezen op de website: www.askobk.nl.
15:53
Pagina 5
Welk steentje draag jij bij aan je gezondheid?
ASKO
Amsterdamse Stichtingen voor Katholiek Onderwijs
gezondwerkenweek2006 6 november tot 10 november voor meer informatie www.askobk.nl
Vraag het Fatima Ik wil parttime werken: hoe pak ik dit aan? Heeft de ASKO een bedrijfsarts? En hoe zit het precies met ouderschapsverlof? Hebt u deze of andere brandende vragen aan de afdeling P&O? Mail dan naar Fatima Hanin:
[email protected]. Zij antwoordt altijd. nr 2 / januari 2007
EIGEN Wijzer
11
Onderwijsmannen “Het gaat mij niet om een torenhoog salaris” Younes Hanin (22) is een Pabo-student met Marokkaanse ouders, Frank Zaal (22) werkt op basisschool het Bovenland. eigenWijzer vroeg beide heren wat hen in het onderwijs trekt en wat de ASKO zou kunnen doen om meer mannelijke sollicitanten en allochtone medewerkers te werven. TEKST: BETTINA VAN DE KAR
Younes Hanin: “Ik wil leraar worden omdat ik wil stimuleren dat kinderen zich goed ontwikkelen en goed leren luisteren. Het lijkt mij ook dankbaar werk eraan bij te dragen dat een aantal van hen niet
hen te leren iets over te hebben voor mensen om hen heen. Het is toch een kleine moeite om een bejaarde buurvrouw te helpen haar boodschappen te tillen?” “Thuis zijn we met zes kinderen.
“Het geeft voldoening als mijn leerlingen het later ver schoppen” ontspoort. “Alleen aan jezelf denken draagt niets bij aan een betere maatschappij. Ik vind het belangrijk kinderen dat bij te brengen en
De drie kids in ons gezin die jonger zijn dan ik neem ik altijd een beetje onder mijn hoede. Ook omdat ik heb gemerkt dat het voldoening
geeft mijn broertjes en zusje normen en waarden over te brengen, wil ik graag gaan lesgeven. Ik zou er heel trots op zijn als mijn leerlingen later, dankzij mijn begeleiding, goed terechtkomen en het bijvoorbeeld tot minister-president schoppen.” Andere culturen “Kinderen en ouders met een islamitische achtergrond kan ik extra goed ondersteunen, omdat ik weet welke omgangsvormen in hun cultuur gebruikelijk zijn. Bovenal is respect voor je vader en moeder belangrijk. Ik zal ouders later dan ook intensief bij het wel en wee van mijn leerlingen gaan betrekken, bijvoorbeeld door huisbezoeken. Frank: “De achtergrond van Younes kan hem in zijn werk zeker goed van pas komen. Zelf weet ik met mijn Nederlandse achtergrond soms te weinig van andere culturen. Ik wil bijvoorbeeld dat kinderen mij aankijken als ik een standje geef. Misschien is dat in bepaalde culturen brutaal? Uiteindelijk ben ik me prettig gaan voelen bij de stelregel ‘wie bij mij in de klas zit, houdt zich aan mijn regels en die van school’. Dit betekent onder meer dat ik toch wil dat leerlingen mij recht aankijken als ik hen aanspreek.”
Younes Hanin met op de achtergrond een vriend en klasgenoot. “Er zitten weinig jongens in mijn Pabo-klas.”
Te idealistisch Frank wil, net als Younes, kinderen graag bij hun ontwikkeling begeleiden en koos daarom voor het onderwijs. “Ik had in groep 8 een meester die nu mijn grote voorbeeld is”, zegt hij. “Ik probeer net zo’n goede leraar te zijn als hij. Ik wil boeiend vertellen en ervoor zorgen dat alles, bijvoorbeeld ook politiek, in de klas bespreekbaar is. Toen ik pas ging lesgeven, was ik nog wat te idealistisch. Ik wilde kinderen bijvoorbeeld veel over cultuur leren en hen enthousiast maken voor onder andere Shakespeare. In de praktijk pakken een paar leerlingen zoiets leuk op, maar dit soort lessen gaan ook langs veel kinderen heen. Ik
Foto: René den Engelsman
Frank Zaal: “Pluspunt van veel mannen is dat zij duidelijk en direct zijn. Ik merk dat vooral de jongetjes uit mijn klas dat prettig vinden.”
“Onze lerarenkamer is met al die vrouwelijke collega’s soms net een kippenhok”, lacht Frank, “Behalve met vrouwen werk ik op het Bovenland ook met drie mannelijke
“Soms is onze lerarenka mer net een kippenhok” besef nu dat het niet haalbaar is om te verwachten dat bepaalde onderwerpen bij al mijn leerlingen even goed aanslaan.” In de Pabo-klas van Younes zitten nauwelijks jongens en bij Frank op school werken meer vrouwen dan mannen. “Dit komt misschien omdat mannen hoge salarissen belangrijker vinden dan vrouwen”, probeert Younes te verklaren. “Mannen kiezen daarom eerder voor het bedrijfsleven dan het onderwijs. Voor mijzelf is geld minder belangrijk dan de voldoening die ik van het lerarenvak denk te krijgen. Bovendien zijn alle vrije dagen die je als leraar hebt, ook heel aantrekkelijk.”
collega’s. In de pauzes voeren wij toch heel andere gesprekken dan de dames. Zij bespreken vaak wat zij in hun lessen meemaken en nemen daar over het algemeen wat moeilijker even afstand van dan ikzelf en mijn mannelijke collega’s. Pluspunt van veel mannen is dat zij duidelijk en direct zijn. Ik merk ook dat vooral de jongetjes uit mijn klas dat prettig vinden.” Aantrekkelijke werkomgeving? Wat de ASKO moet doen om mannelijke en allochtone medewerkers een aantrekkelijke werkomgeving te bieden, weten Younes en Frank niet precies. Wel
noemen zij criteria die voor henzelf belangrijk zijn. Younes wil graag werken op een school met veel aandacht voor geloof. Dat hoeft niet per se om de Islam te gaan. Hij zou zich ook prima thuis voelen op een ASKO-school. “Geloof gaat vaak samen met duidelijke normen en waarden: dat spreekt mij aan”, aldus de Pabostudent. Zowel hij als Frank ziet als belangrijkste voorwaarde voor een ideale werkomgeving: een school met leerlingen en leerkrachten van verschillende afkomst en uit diverse culturen. Frank: “De Nederlandse samenleving bestaat uit mensen met allerlei achtergronden. Kinderen die daarmee al vroeg daarmee in aanraking komen, kunnen leren hoe belangrijk het is om begrip te tonen voor de verschillen die er zijn.” Younes: “Wanneer bijvoorbeeld klasgenootjes of leraressen vanwege hun geloof een hoofddoek dragen, breng ik in de klas graag gesprekken daarover en over tolerantie op gang.”
■ Meer mannen en allochtone medewerkers
De ASKO wil werknemers die samen een goede afspiegeling zijn van de maatschappij. Opvallend is daarom dat in scholen van de ASKO aanzienlijk meer vrouwen dan mannen voor de klas staan. Leerkrachten van allochtone afkomst zijn evenmin ruim vertegenwoordigd.
Foto: René den Engelsman
12
EIGEN Wijzer
nr 2 / januari 2007
nr 2 / januari 2007
EIGEN Wijzer
13
■ Begin jaren negentig werd BHV (BHV staat voor bedrijfshulp-
verlening) verplicht gesteld vanuit de Arbo-wet. Daarmee werd elke organisatie verplicht beschermende maatregelen te moeten nemen voor alle medewerkers.
Als ik later groot ben...
Wel en Wee van BHV TEKST: JOZÉ AMMERLAAN
U staat er misschien niet elke dag bij stil: brand, een bommelding of andere calamiteiten waardoor ontruiming van een school of een bedrijfsgebouw noodzakelijk is. Op deze momenten komt de BedrijfsHulpVerlener (BHV’er) in actie. BHV en ASKO Maar liefst 226 ASKO-collega’s van de scholen en het bestuurskantoor zijn naast hun ‘gewone werk’ BHV’er. Volgens de Arbowet moet er namelijk op iedere vijftig aanwezigen tenminste één gecertificeerde BHV’er aanwezig zijn. Op een school met kinderen die in geval van nood begeleiding nodig hebben, is een ruimer aantal BHV’ers beslist geen overbodige luxe.
Voorpost De BHV-collega’s komen in actie als er een calamiteit is. U hoeft dan niet meteen aan een grote brand te denken, de BHV’ers weten ook hoe zij bijvoorbeeld een snijwond moeten behandelen of wat zij moeten doen als iemand flauwvalt. Bedrijfshulpverleners zijn ook opgeleid om een voorpostfunctie te vervullen totdat de professionele hulpverleningsdiensten, zoals politie, brandweer en ambulance zijn gearriveerd. Een BHV’er moet doortastend zijn, improvisatietalent hebben en stressbestendig zijn. Dezelfde eisen dus waaraan leerkrachten moeten voldoen. Leraren en andere ASKOmedewerkers zijn doorgaans dan ook zeer geschikt voor BHV.
Foto: Bettina van de Kar
Training: Elk jaar gaan (nieuwe) BHV’ers verplicht op cursus. Zij oefenen dan onder andere het blussen van branden en reanimeren.
14
De cursusorganisatie en inschrijving zijn in handen van Mirjam Henkes van het bestuurskantoor: “BHV’ers komt allen naar de trainingen!” EIGEN Wijzer
nr 2 / januari 2007
Column Juf Aukje
Aukje Trotsenburg werkt bijna dertien jaar in het basisonderwijs. Ze geeft les aan groep vier van de Achthoek. In EIGENWijzer beschrijft Aukje wat zij zoal meemaakt met haar leerlingen.
De cursussen vinden dit jaar plaats op vier ASKO-scholen: • de Willibrordschool (Zeeburg), • de Lidwinaschool (Oost/ Watergraafsmeer), • het Wespennest (Noord) • de St. Jozefschool (Zuid) Zo kan elke BHV’er een locatie kiezen die voor hem of haar goed te bereiken is. Er is gekozen voor de woensdagmiddag om lesuitval te voorkomen. Afmelden is duur Er zijn behoorlijk wat kosten gemoeid met de BHV-cursussen. Een cursusplaats kost € 95,= tot € 180,=, afhankelijk van de cursus, het aantal dagdelen en de groepsgrootte. Afgelopen seizoen kwamen nogal wat cursisten niet opdagen of ze belden kort voor aanvang af. Alle begrip natuurlijk voor situaties van overmacht. Maar als die niet aan de orde zijn, houd er dan rekening mee dat cursusplaatsen in dat stadium niet geannuleerd kunnen worden en dat voor spijtoptanten nieuwe cursussen gepland en geregeld moeten worden. Dat levert onnodige extra kosten en extra werk op. BHV’ers: komt dus allen naar de cursus in het komend seizoen!
”Hoe oud word jij?” De vraag komt onverhoeds tijdens het aankleden na gym. De recente jaarwisseling heeft me al aan het peinzen gezet over de eindigheid der dingen. Nu duwt een kind van zeven me nog een stukje verder in de nieuwjaarsput. Omdat ik in functie ben en vind dat een juf alle vragen serieus moet beantwoorden, steek ik vastberaden van wal. “Het kan weliswaar vriezen”, zeg ik, “maar voor hetzelfde geld zou het zeer binnenkort kunnen dooien. Dit soort dingen weet zelfs de juf gelukkig niet van tevoren.” “Oh,” zegt ze, zij zou het prettig vinden, als ik het nog een jaar of twintig probeerde vol te houden. Tegen die tijd voorziet ze namelijk haar eigen trouwerij. En het zou leuk zijn als ik ook kwam. Man, stadhuis en kerk moeten nog worden gezocht. De trouwjapon heeft ze wel zo ongeveer in haar hoofd en ook aan de gastenlijst is ze maar vast begonnen. Hier kan een OGO-juf iets mee. Als ik in mijn lessen de zones der naaste ontwikkeling van het meisje wil aanboren, kan ik zeggen: ”Ga maar uitnodigingen ontwerpen en schrijven tijdens het taalcircuit.” En daarna tijdens rekenen: ”Maak een begroting van de te verwachten kosten van het grote feest.” Ik tuimel prompt in mijn eigen grijze schemergebied van dat wat mogelijk komen gaat. Ik woon in een woongroep voor gepensioneerde, maar nog zeer montere onderwijzers en onderwijzeressen. Ik verzorg er de hanging baskets in de tuin. Met de feestdagen regent het ieder jaar uitnodigingen van oud-leerlingen. Wekelijks rukken er medebewoners uit naar de huwelijken, partijen en verjaardagen van deze voormalige pupillen. Zelf vertrek ik eindelijk naar het hierboven aangekondigde huwelijksfeest, dapper doorstappend achter een strakblauwe rollator van de Algemene Onderwijs Bond. In het draagmandje van de kar vervoer ik een gedistingeerde oudedameshandtas. De tas zit vol klassenfoto’s en andere memorabilia. Ook heb ik een plastic Tupperware-bakje bij me, voor als er heel bijzondere hapjes overblijven. De maat van het bakje is bescheiden, ik weet hoe het hoort... Maxima-hoed (onze nieuwe koningin is inmiddels ook niet meer de jongste, maar ze ziet er goed uit voor haar leeftijd) met brede flap op het goed gekapte hoofd. Mantelpak, wit batisten zakdoek om sierlijk een traantje weg te kunnen pinken. Forma Natura pumps in gedekt grijs. Boordevol verhalen over die goeie ouwe tijd op de Achthoek. En als niemand het meer voor mogelijk houdt: wegsprinten van achter die rollator en het boeket wegsnaaien voor ieders neus. Iets om naar uit te kijken.
“Ik snaai het bruidsboeket voor ieders neus weg”
Aukje
Foto: Stockexchange
Zie ook de weblog van juf Aukje: http://jufaukje.blogspot.com nr 2 / januari 2007
EIGEN Wijzer
15
School portret
Vernieuwend directieduo
Duo-banen. Scepsis daarover bestaat nog steeds. Vooral als het om een directiefunctie gaat. Astrid ter Meulen en Ellen Scheermeijer delen sinds 2000 zo’n functie bij de Satelliet in Tuindorp Oostzaan en zullen elke scepticus beschaamd doen zwijgen. In relatief korte tijd en in grote eensgezindheid hebben zij hun school volledig gereorganiseerd en vernieuwd. TEKST: JAN BARENDSE
De Satelliet
A
strid kreeg in 1999 het verzoek om te solliciteren als directeur omdat de toenmalige directeur wegging. Ze was al adjunct. ”Ik wilde het wel, maar dan heel graag met iemand samen. En ik wist dat het heel goed zou lukken met Ellen die toen leerkracht bij de Satelliet was.” ”Ook ik was ervan overtuigd dat Astrid en ik een goed directiekoppel zouden zijn”, zegt Ellen, “alleen het bestuur had nog wat reserves. Het wilde eerst een pilot. De teamleden werden gehoord, de Medezeggenschaps Raad en de ouderraad werden geraadpleegd en dat viel allemaal positief uit. Daarna zijn we een jaar gaan proefdraaien. We hebben toen erg veel steun gehad van Trudy Pas, onze regiomanager.” Open deuren De Satelliet was in 1999 een overwegend klassikale school. Anno 2006 is het een school met kenmerken uit verschillende bekende onderwijsconcepten. “We hebben een aantal 16
EIGEN Wijzer
nr 2 / januari 2007
dingen daaruit bij elkaar gezocht”, vertelt Ellen, ”dingen die ons aanspraken en die goed bij onze leerlingen passen. Bijvoorbeeld niveaugroepen uit het Daltononderwijs, het spel als basisprincipe voor het leren, afkomstig van het OGO en het streven naar een grote mate van zelfstandigheid van de leerlingen, volgens de aanpak van het GIPmodel. Daarnaast zijn er nog enkele schoolspecifieke doelstellingen geformuleerd, vooral op het gebied van het schoolklimaat. Gericht op de sfeer en de manier van omgaan met elkaar, van leerkrachten met kinderen, van kinderen onderling en van leerkrachten onderling. Wij wilden een school zijn met open deuren, letterlijk en figuurlijk.” Kinderen met gedragsproblemen “Maar voordat we aan die inhoudelijke veranderingen toe waren”, vervolgt Ellen, ”moesten we ons eerst buigen over allerlei praktische zaken Opruimen bijvoorbeeld. Of het stroomlijnen van de organisatie. Na een jaar of twee waren we er aan toe inhoudelijk de lijnen uit te zetten.” ”Allereerst maakten we een schoolanalyse”, vult Astrid aan. “Daar kwamen enkele problemen uit naar voren die eerst moesten worden opgelost. Een van die punten was de werkdruk die als erg hoog werd ervaren. Dat had onder meer te maken met kinderen met gedragsproblemen. Verschillende leerkrachten hadden advies en
ondersteuning nodig om daar mee te leren omgaan. De hoge werkdruk kwam ook doordat de taken niet goed waren verdeeld en tenslotte bleek de zorgstructuur niet goed georganiseerd, dus ook dat moest een betere vorm gaan krijgen.”
Foto: René den Engelsman
Klassenconsultaties Om een aantal van de geconstateerde knelpunten op te lossen, kozen Astrid en Ellen voor het toepassen van klassenconsultaties. Astrid: “Voordat je leerkrachten kunt ondersteunen, moet je eerst een beeld hebben van de situatie in de klas. Wij wilden bovendien dat de school meer open werd; we wilden het isolement van de groepsleerkracht doorbreken en we streefden naar een eenheid in aanpak. Vervolgens zijn er mensen van het ABC ingehuurd om te coachen en te consulteren. Ze
een cursus laten volgen, zodat ook zij klassenconsultaties konden uitvoeren, elk jaar bij iedereen. Zo is een soort interne professionalisering ontstaan. Het resultaat is nu dat klassen heel gemakkelijk kunnen worden overgenomen. Leerkrachten en kinderen weten precies waar ze aan toe zijn.” De grote progressie van de Satelliet is volgens Astrid en Ellen niet gemaakt ondanks maar dankzij het directeurschap in duo. Is dit uitsluitend toe te schrijven aan de ‘chemie’ tussen beiden? Astrid vindt van niet.
“We zijn eensgezinde doeners, maar absoluut geen een-eiige tweeling” bezochten de klassen hielden voor- en nagesprekken en maakten observaties. Zo hebben we een hele omslag weten te maken. Dit kon natuurlijk alleen maar lukken met ons enthousiaste en veranderingsgezinde team.” Ellen vult aan: ”Na twee jaar klassenconsultaties door het ABC, hebben we diverse teamleden
”Het heeft ook te maken met gelijke verantwoordelijkheden. Ik ben adjunct geweest en dan heb je vaak maar een dag of een aantal uurtjes voor je leidinggevende werk. Je hebt een andere verantwoordelijkheid en dan werk je op een andere manier samen dan nu. Een duo-directeurschap vereist een veel sterkere overeenkomst in de stijl van werken
en van samenwerken. Maar het is wel zo dat die overeenkomsten bij ons heel treffend zijn.” ”We zijn allebei doeners”, zegt Ellen. ”We houden van even snel en rustig overleggen en dan aan de slag gaan. Maar er zijn natuurlijk ook wel momenten dat we heel doelbewust met elkaar evalueren en reflecteren op hoe bepaalde dingen zijn gegaan. We zijn absoluut geen eeneiige tweeling, maar we hebben wel dezelfde manier van leidinggeven en dezelfde visie op onderwijs.” Geen portefeuilles Voor een scherpe splitsing in ‘portefeuilles’ hebben Astrid en Ellen bewust niet gekozen. Ze voeren van nagenoeg alle taken ieder de helft uit. Astrid: “We vinden het belangrijk dat je allebei thuis bent op het gebied van bijvoorbeeld financiën en het personeelsbeleid. Anders wordt het heel lastig om taken van elkaar over te nemen. Wel hebben we elk twintig collega’s onder onze hoede. Die staan we met raad bij en daar voeren we ook de functioneringsgesprekken mee. De ASKO-collegadirecteuren reageren trouwens erg positief op het duoschap. Ellen: ”Ze lijken te denken: die zijn met z’n tweeën en kunnen alles samen bespreken, heerlijk, dat zou ik ook wel willen. Maar buiten deze kring hoor ik ook wel eens zeggen dat er veel te veel overleg voor nodig is of dat twee kapiteins op een schip niet werkt. Ik heb in de afgelopen zeven jaar die overlegmomenten juist heel inspirerend gevonden. Deze samenwerking heeft ook op mijn eigen ontwikkeling een heel positief effect gehad. Je werkt met z’n tweeën; je gaat met een sneltreinvaart; je krijgt veel feedback en veel reflectie. Het is een heel fijne manier van werken!”
Astrid ter Meulen (l) en Ellen Scheermeijer (r) duo-directie de Sateliet
nr 2 / januari 2007
EIGEN Wijzer
17
ASKO fette
Colofon
met Patricia Ramlaghan
In de vorige eigenWijzer werd het ASKOfettestokje doorgegeven aan een collega van een school met fusieervaring. De St. Lidwinaschool is zo’n school. Leerkracht Patricia Ramlaghan werkte op het Palet, een school die enige tijd geleden is samengegaan met de St. Lidwinaschool. Zij vertelt over de fusie en de gevolgen daarvan. TEKST: CHANTAL DEKEN
Wat was de reden van de fusie tussen de St. Lidwinaschool en het Palet? Patricia Ramlaghan: “Het Palet, toen nog een zogenaamd ‘zwarte school’ werd te klein en nam in leerlingaantal sterk af. Hierdoor werd een fusie noodzakelijk.” Patricia was blij met haar baan op het Palet. De werksfeer was er altijd erg prettig, het was een hecht team en zij kende alle honderd leerlingen. Ook de groepen waren er klein: in elke klas zaten zo’n zeventien leerlingen. Het toegewijde team was jong, energiek en enthousiast. Het team van de Lidwina, een veel ‘wittere’ school met een hoog percentage leerlingen met hoog opgeleide ouders, bestond voornamelijk uit zeer ervaren leerkrachten. De verschillen waren onmiskenbaar aanwezig en wellicht onoverkomelijk. “Ik was bang voor het grote onbekende.” Twee locaties Beiden teams stonden dan ook niet te springen toen de fusie werkelijkheid werd. Misschien zou Patricia in het gebouw van de St. Lidwinaschool komen te wer-ken. Ze zag er tegenop dan afscheid van haar collega’s in het Palet te moeten nemen. De schoolgebouwen lagen een eindje uit elkaar. Een bezoekje of praatje in de wandelgangen zou dus minder makkelijk gaan. Het vooruitzicht op een groot team en minder nauw contact stemde Patricia allerminst gelukkig. “De sfeer zal er niet beter op worden.” Ouders, leerlingen en de collega’s van de St. Lidwinaschool deelden deze twijfel. Patricia werkt inmiddels inderdaad in het gebouw aan de Linneaushof.
PATRICIA IN HET KORT Naam Patricia Ramlaghan Leeftijd 32 jaar Burgelijke staat Woont samen Werk Leerkracht van groep 7 aan de St. Lidwinaschool in de Amsterdamse Watergraafsmeer. Ideale avond uit Uit eten of naar Ajax. Als ik directeur van de ASKO was zou ik... Meer geld uitgeven! Vooral voor het opknappen van de schoolgebouwen. Wil altijd nog... Een wereldreis maken. Zuid-Amerika trekt me, maar het zal er wel nooit van komen. Ik heb ooit heel concrete plannen gehad en die zijn toen helaas niet doorgegaan. Aantal e-mails op een dag Mijn mail check ik elke dag wel even. Ik zit sinds kort op hyves. Dat vind ik wel leuk maar ik heb nog maar twintig vrienden. Hoe was je als kind? Heel rustig en stil. Altijd braaf. Ik wilde het de ander graag naar de zin maken. Ik wilde dat iedereen me aardig vond. Stom eigenlijk. Gelukkig heb ik dat nu niet meer.
18
EIGEN Wijzer
nr 2 / januari 2007
In de eerste jaren na de fusie bleven de Palet-leerlingen gescheiden van de Lidwina-leerlingen. Het bleven twee aparte groepen in twee aparte gebouwen aan de Simon Stevinstraat en de Linnaeushof. Er ontstond veel strijd tussen de leerlingen onderling. Op het schoolplein werd dit gekenmerkt door veel machtsvertoon en ruzie’s. De groepen werden later gemixt en de leerlingpopulatie is nu aanzienlijk anders dan voorheen. De mix bracht gelukkig weer wat rust in de tent.
Zussen én juffen “We zijn heel goed bezig. Er zijn veel postitieve vernieuwingen aangebracht op het gebied van het zelfstandig werken.” In de groepen 1 tot en met 4 wordt ontwikkelingsgericht en thematisch gewerkt. We houden de tradities in ere en we hebben een goede naam in de buurt. “Toch mis ik mijn collega’s in het andere gebouw nog steeds”, aldus Patricia. Zij komt over zoals zij haar voormalige team van het Palet omschrijft: enthousiast, energiek en bezielend. Patricia weet ook bijzonder goed te overleven in de echte jongensgroep die zij momenteel lesgeeft (tweederde van de leerlingen is van het mannelijk geslacht). Patricia is een echte Ajacied. De klas is behangen met posters. Toen zij zelf nog scholiere was heeft haar ’leuke meester’ haar geïnspireerd. Ze zegt dat ze door hem het onderwijs is ingegaan. “Wat hij deed, wilde ik ook. Mijn zus zat eveneens bij hem in de klas en die is nu ook juf. Ik heb nooit getwijfeld of dit de juiste baan voor mij is. Dit is het gewoon.” Veel vergaderen Patricia houdt ervan om lekker met de leerlingen te lachen en te voetballen. Het is vooral het nauwe contact met de kinderen dat haar trekt in het werk voor de klas. Ze vindt wel dat er vooral veel na-schoolse werkzaamheden zijn bijgekomen. “Denk maar aan het signaleren, diagnosticeren en de (CITO) toetsregistratie. Er vindt bovendien te veel overleg plaats: dan wil je eigenlijk een leuke les voorbereiden en dan moet je weer vergaderen.”
Patricia geeft het ASKOfettestokje door aan voormalig collega Nico Driessen. Hij werkt nu op de St. Aloysiusschool midden in de Jordaan. “Nico is twee jaar geleden vertrokken en iedereen heeft het nu nog over hem. Ik zou hem willen vragen hoe hij het vindt om, na zoveel jaar trouwe dienst op de Lidwina, op een andere school te werken.”
nummer 2, januari 2007. Uitgave van de Amsterdamse Stichtingen voor Katholiek Onderwijs (ASKO), verschijnt vier keer per jaar voor alle medewerkers van de ASKO. eigenWijzer
Redactie Chaia Levie (bestuurslid), Dennis Bode, Trudy Pas (regiomanagers), Jacqueline Huisman (hoofd P&O), Mia Versteegen (directeur St. Lukas), Chantal Deken (leerkracht Elisabeth Paulus), Aukje Trotsenburg (leerkracht De Achthoek) Eindredactie Bettina van de Kar, A5 Schrijfbedrijf Bladcoördinatie Jozé Ammerlaan Vormgeving Delleman Design, Judith Vissel en Pieter Delleman, Amsterdam Druk Drukkerij Zuidam, Woerden oplage 1200 Aan dit nummer werkte verder mee Jan Barendse Coverfoto René den Engelsman Cartoon Wim Dolk Redactie-adres Bettina van de Kar Jozé Ammerlaan Postbus 90103 1006 BC Amsterdam
[email protected] De inhoud van dit blad staat ook op www.askobk.nl, onder ASKO intern – eigenWijzer. Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen zonder toestemming van de redactie. De volgende eigenWijzer verschijnt rond de meivakantie.
nr 2 / januari 2007
EIGEN Wijzer
19
Hoe je die Nordic Walking stokken...
...uit je kerstpakket…
...ook gebruikt.
Maak van 2007 een mooi onderwijsjaar!
20
EIGEN Wijzer
nr 2 / januari 2007