- De Pajotse Oldtimer Lidnr. 273 Driemaandelijks tijdschrift - P

www.depov.be - [email protected]

De Pajotse Oldtimer

Lidnr. 273

Driemaandelijks tijdschrift

-

P 912547

Januari-Februari-Maart 2013

2

Woordje van de voorzitter

Inhoud Woordje vd voorzitter 3 Verslag jaarmarkt Gooik 4 Uitnodiging Clubfeest 5 Verslag Meesterrit 7 Op bezoek bij Nonkel Jean 8-9 Verslag Halloweenrit 10 Uitnodiging Valentijntjesrit 11 De Cistalia 12-13 Lidgeld 2013 15 Een woordje over respect 15 Verslag Dakpannenrit 16-17 Uitnodiging Baronrit 19 Den Driver 20 Uitnodiging Karweirit 21 Agenda POV 22 Uitnodiging Alg. Verg. 22 Beurzen 22 Het bestuur 23 De redactie 23

Contactgegevens Freddy Demetser Heerbaan 39 1755 Gooik 0475/761119 www.depov.be [email protected] Reknr: BE47 7340 1617 7080 op naam van De Pajotse Oldtimervrienden

Tuut tuut Aan alle leden een gelukkig nieuwjaar, een goede gezondheid en vooral een actief oldtimerjaar 2013. We verwelkomen de nieuwe leden in onze club en genieten van onze maandelijkse ritten door bossen en heide in een rustige, gemoedelijke sfeer. Beste leden allemaal, het lidgeld bedraagt nog steeds 30 €, gelieve dit te storten op onze rekening voor 15 februari 2013. Binnen enkele weken op 2 februari vieren we het jaarlijks clubfeest van de POV in “Ter Heide” te Kester. Door de inzet van iedereen hebben we veel hindernissen overwonnen. Bedankt voor jullie vertrouwen in de club. Jullie onderlinge vriendschap geeft mijn team en mezelf de nodige kracht en bezieling om ons verder te blijven inzetten. Ieder lid is belangrijk want zonder leden kan een club niet bestaan. De belangrijkste groep van de club zijn mijn steunpilaren, deze vrienden stippelen een route uit met bolleke-pijl langs vruchtbare weidse natuurlandschappen. Door de rust en de stilte van de natuur komt iedereen tot rust, waar we samen in vriendschapsverband ons klein landje ontdekken en nog zullen ontdekken. Jullie zijn voor mij een grote steun, daarvoor ben ik jullie zeer dankbaar. Ook de meerdaagse in het buitenland vraagt van de organiserende leden een enorme inzet. De moeilijkheid ligt vooral in de afstand en een streek die je zelf niet kent, om nog niet te spreken over de verschillende obstakels die ze op hun weg vinden : bezoeken zijn te duur, er is niet genoeg parking, waar vinden we een hotel met een dertigtal kamers? het Office de Tourisme is gesloten en ga zo maar door… Je kan de route immers pas intekenen als je een hotel hebt gevonden en weet wat je wanneer wil gaan bezoeken. De

3

organisatie is niet evident, maar het wordt een jaarlijks evenement waar velen naar uitkijken. Hierdoor worden de vriendschapsbanden nog hechter en krijg je de kans om nog beter te integreren in de groep. Dan kom ik bij mijn team, de kern van de club, want zonder hen sta ik letterlijk en figuurlijk nergens. Deze groep wordt werkelijk onderschat want ze verzetten enorm veel werk en besteden veel tijd om ervoor te zorgen dat alles naar behoren reilt en zeilt in de club. Jullie zijn mijn grootste steun voor de club, daarvoor mijn welgemeende “dank-je-wel”. Ook een speciaal woordje van dank voor de leden die ons geholpen hebben met ritverslagen of teksten bestemd voor ons clubblad. Andere leden staan dan weer altijd paraat om te helpen bij allerlei activiteiten, dat doet enorm veel deugd. ’n Dikke merci aan “Den Driver” die met zijn aangename anekdotes en rake opmerkingen menig lid aan het lachen brengt, want ja, ja DD ziet en hoort alles. Hij is als de grote kindervriend, een mysterieuze onbekende, die dan ook best onbekend blijft, anders is de lol ervan af. Al deze factoren onderling vormen een geheel, en het resultaat is een club van Pajotse Oldtimervrienden, ik ben dan ook heel fier dat ik deze club mag leiden. Traditiegetrouw zetten we het jaar in met de Valentijntjesrit, een kort ritje van de liefde, dan openen we weer alle stalpoorten om met onze hobbypaardjes de mooie vrije natuur in te rijden en met een open vriendschap het jaar 2013 in te zetten. Veel rijgenot allemaal, Jullie dankbare voorzitter, Tuut tuut

Verslag Jaarmarkt Gooik Ook dit jaar waren we met onze oldtimers present op de Jaarmarkt te Gooik, meer precies bij het door de POV goed gekende “Hof ten Billens”, oftewel bij Willy en Loes. De plaatselijke Koninklijke Harmonie “De Vrede” zorgde voor een muzikaal moment, en ook de Belleman van Gooik kwam ons een bezoekje brengen. Een 15-tal van onze wagens waren hier ten toon gesteld. Alhoewel er af en toe een gure wind voelbaar was, waren de weergoden ons welgezind en we konden de ganse dag genieten van het zonnetje. Dat maakte dan ook dat onze zitjes op het “Hof ten Billens” de ganse dag gevuld waren door een afwisselend publiek. En of er ambiance was! Het was hier ook, voor of na het bewonderen van onze mooie oldtimers, genieten van een drankje of een broodje. Uiteraard werd er over de verschillende wagens ook uitgebreid gepraat en konden zowel de eigenaars als de kijklustigen hun hart ophalen. Rond 17 u konden we tevreden over deze leuke dag weer terug naar huis.

4

UITNODIGING CLUBFEEST 2013

Het bestuur van de Pajotse Oldtimervrienden heeft het genoegen u uit te nodigen op ons clubfeest. dat zal doorgaan op 2 februari 2013 vanaf 18 uur in Feestzalen Ter Heyde, Kesterweg 35 te 1755 Gooik. De prijs bedraagt voor de leden (+ partner) ook dit jaar 55 EUR, de tussenkomst van de club bedraagt 20 EUR pp. De prijs voor niet-leden bedraagt 75 EUR De prijs voor kinderen tot 12 jaar bedraagt 25 EUR Menu Aperitief met koude en warme hapjes Agnes Sorel roomsoep Gegrilde Sint-Jacobsschelpen, zeeduivel en garnalen Gebraden Limousin kalfsribeye Variatie van fijne desserten Mokka en Cake Dranken tot en met de koffie zijn inbegrepen. Nicky Jones zorgt ook dit jaar voor de muzikale omlijsting en uiteraard komen ook de danslustigen aan hun trekken. Gelieve in te schrijven vóór 25 januari 2013 door storting op rekeningnummer BE47 7340 1617 7080 van de Pajotse Oldtimervrienden.

5

TOTAL STATION (Chrifa bvba) NINOOFSESTEENWEG 89 1750 LENNIK WWW.CHRIFA.BE

6

Verslag Meesterrit Bij het ontwaken was de zon van de partij. Dat beloofde een heerlijke dag te worden. ’s Morgens bij het oprijden hingen de ijle mistslierten als zilveren sluiers rond de bomen, maar naarmate de zon de aarde opwarmde klaarde het helemaal op. In de taverne Oudenberghof werden we hartelijk ontvangen door Ghislaine en Gustaaf en als toemaatje kreeg iedereen een appel. Terwijl we gezellig keuvelden bij een tas koffie en een mattentaartje, stonden buiten 32 hobbypaardjes te glimmen in de zon. “Welke oldtimer blonk het mooist? Ik zou het verduveld niet weten??” ‘Ja mannen : en of ze blonken!”. Met een blij gemoed en een roadbook in de hand vertrok iedereen. “Waar brengt de rit ons heen?” Dat zullen we stilaan ontdekken. Langs kronkelende wegen geflankeerd door maisvelden rijden we verder. De natuur wemelt van verrassingen, wat is er zaliger dan rijden langs een beekje vol waldstro, moerassprirea en engelwortels om dan plots een haas met sprongen door het tarweveld te zien springen. Op een gegeven moment waren we de mist in. Terug gereden dan maar naar de vorige situatie en opnieuw ingereden. Ja Gustaaf, jouw roadbook was juist, wij misschien verblind door de weidse natuurpracht of niet genoeg bij de pinken, in alle geval, wij waren mis. We kuierden verder langs zeldzaam natuurschoon en hebben het gevoel dat we alleen op de wereld zijn. Genietend en toch alert blijvend komen we aan in Braine l’Alleud. Door een zondagsmarkt stonden we voor een wegversperring en na wat brainwerk en ons oriënteren kwamen we toch op onze bestemming. Op de middagstop kregen we balletjes, zeg maar ballen, in tomatensaus met frietjes. Daarna weer op weg voor het tweede deel van het parcours. We reden verder langs kleine dorpjes en bossen waar de kruinen van de bomen elkaar overlapten, het was precies een tunnel van groene bladeren. Het zonlicht filtert door het gebladerte van de bomen en werpt schaduwpatronen op het wegdek, een wisselend spel van licht en donker. We rijden verder door die mooie zuilengang die ons beroert in het flitsende spel van zon en schaduw. In Lasne rijden we langs een pittoresk hoekje van de Abdij Aywiers en door 2 poorten en vervolgen onze weg naar het Lac de Genval. Hier heerste een grote drukte, iedereen wou van de zon genieten. Eindelijk vonden we een parkeerplaats, want we hadden grote dorst gekregen van linksom en rechtsom te rijden. Maar vooral wilden we nog eventjes genieten van deze mooie locatie. Daarna reden we nog een 17 tal km verder naar het eindpunt. In Jezus-Eik brengen we een bezoek aan een dubbel bedrijf en krijgen een rondleiding en deskundige uitleg. Bij de teelt van bio-druiven zijn we onder de indruk en vol bewondering voor deze mensen die het ambachtelijke van de druiventeelt nog in stand houden, maar het resultaat mag er wezen: vele homogene, majestueuze druiventrossen die de serres sieren. Het bezoek aan de wijnkelder gaat ook gepaard met heel wat uitleg en nadien werden onze smaakpapillen getest, en menig lid ging gepakt huiswaarts. Ghislaine en Gustaaf : het was een mooie dag….een gezellige dag….een prachtig parcours met de nodige uitleg van de rit, maar ook een leerrijke dag…Wees verzekerd, iedereen heeft ervan genoten, dank u wel. Monique

7

Op bezoek bij Nonkel Jean Van wanneer heb je interesse in wagens? Ik volgde een technische opleiding voor mijn legerdienst. Tijdens mijn legerdienst van 24 maanden in Duitsland kwam ik in de garage terecht waar ik veel leerde van 2 Duitse mechaniekers. Als milicien kreeg ik destijds een rantsoen van sigaretten en tabak. Ik gaf hen regelmatig sigaretten en tabak en in ruil leerden zij mij veel over auto’s. Hoe ben je dan eigenlijk in Schaarbeek beland? Terug thuis na mijn legerdienst moest ik thuis mijn ouders helpen in de schrijnwerkerij en op de boerderij. Ik begon in 1953 te werken bij D’Ieteren in Elsene waar we vooral Studebaker, Porsche, Packard en VW Kevers zagen. Tegelijkertijd volgde ik een opleiding aan de Technische Hogeschool in Anderlecht. In de jury voor het eindexamen zaten verschillende directeurs van grote garages en zo kreeg ik de kans om voor een beter loon te beginnen bij Opel. Ik begon dan met één (en wat later enkele) auto’s te kopen om te herstellen en terug te verkopen. Mijn vader wou al die auto’s niet thuis op zijn hof. Dus heb ik gezocht en uiteindelijk een garage met woning en garageboxen gevonden die te huur was in Schaarbeek. Ik heb die gehuurd en ben in Schaarbeek gaan wonen. Het kost mij veel moeite en tijd om een vaste klantenkring op te bouwen. De bestaande klanten waren slechte betalers en daarmee kon ik niet verder. Overdag ging ik werken als hulpje bij metsers en plakkers om mijn lening te kunnen betalen en ’s avonds werkte ik in mijn garage. Na enkele jaren had ik zo een goede klantenkring opgebouwd met o.a. de wagens van brandweer, gemeente en ambtenaren. Dan wil de eigenaar in 1958 deze garage verkopen en na wat zoeken vind ik toch geld om deze te kunnen kopen. Door mijn ervaring met Opel begon ik nu ook met het opkopen van geaccidenteerde Opelwagens om deze af te breken en de stukken te verkopen. Ook hier bouwde ik een goede naam op en van heinde en ver kwamen geïnteresseerden af om de nodige stukken te kopen. Ik specialiseerde mij in wagens van 1949 tot1972. Na een uitgebreide controle van de belastingen moet ik de garage sluiten, we zijn ondertussen in de jaren ’80, en ga ik werken bij Touring, waar ik er voor zorg dat de juiste stukken verzonden worden naar de leden die in het buitenland in panne staan. Dat is niet altijd even gemakkelijk, want als er een dame belt met heel weinig technische kennis kan het een lang vraaggesprek worden vooraleer ik weet welk stuk er precies moet worden opgestuurd. Later herbegin ik met de verkoop van stukken van Opel die ik nog in de garage liggen had, koop ook nog wagens op en bouw opnieuw vlug een goede reputatie op. Nu maak ik ook veel reclame door folders onder de ruitenwissers te steken, advertenties in lokale krantjes en door het lidmaatschap in verschillende oldtimerclubs : Tuf – tuf club, Studebakerclub in Frankrijk en Nederland, A Merry Car Club, 40’s en 50’s A.C.E. club in Antwerpen en natuurlijk ook sinds een 6-tal jaar de Pajotse Oldtimervrienden. Zo ben ik het oldtimerwereldje ingerold. Nu woon je weer in Lennik? Ja, nu we een dagje ouder worden verkopen we alles in Schaarbeek en zijn we terug naar Lennik komen wonen. Ik ben hier geboren en woonde in mijn jeugdjaren een 5-tal huizen verder. We hadden de kans om deze woning te kopen en hebben niet getwijfeld. Mijn dochter woont ook niet zo ver van hier in Oetingen.

8

Wat was je eerste oldtimer? Dat was een Renault Juva 4, die ik zelf ook restaureerde. Welke oldtimers heb je nu? Ik heb er 17 in goede staat of te restaureren en gezien mijn leeftijd (ik ben onlangs 80 jaar geworden) staan zowel de garage en de boxen in Schaarbeek als de oldtimers te koop: Opel Olympia van 1951- gerestaureerd Opel Olympia van 1951 – te restaureren Opel Record van 1964 – 2 deurs -1700 cc – te restaureren Opel Record van 1962 – te restaureren Opel Capitaine van 1954 – gerestaureerd Opel Capitaine van 1954 – voor onderdelen Opel Capitaine van 1962 – goede staat Opel Kadett C Coupé van 1972 – rijdend Studebaker van 1955 – blauw/wit – manueel – goede staat Studebaker Bullet nose van 1952 – te restaureren Studebaker Champion van 1959 – gerestaureerd Studebaker van 1949 – bruin – te restaureren Studebaker van 1961 – voor onderdelen Studebaker van 1955- nieuwe lak – nog te monteren Dodge van 1937 – gerestaureerd Dodge van 1939 – blauw – gerestaureerd Dodge van 1939 – voor onderdelen Wie interesse heeft voor deze wagens kan terecht bij Nonkel Jean op 02/460 59 50 of 02/245 97 33 van 9 tot 13u. Bedankt Nonkel Jean voor de warme ontvangst en de leuke babbel.

9

Verslag Halloweenrit

Op 3 november 2012 was het tussen 16 en 17u30 een gezellige drukte in het zaaltje van ons clublokaal. Ongeveer 90 heksen, tovenaars, duivels, engeltjes en andere mooi verklede mensen hadden gehoor gegeven aan de uitnodiging van Freddy en Frank voor onze traditionele afsluiter : de Halloweenrit, een avondrit van 70 km. Uiteraard werden er vele foto’s genomen, ook door de regionale fotograaf van “Het Laatste Nieuws”. Rond 17u30 begon het te schemeren en vertrokken we met een 40-tal wagens om via allerhande kleine, donkere straten onze weg te zoeken. Hoe kleiner en donkerder, hoe beter hebben de organisatoren gedacht! Je moest opletten want door de duisternis was het niet altijd goed te zien waar je precies moest afslaan, gelukkig bleef het de ganse avond droog en hadden de organisators op enkele moeilijke plaatsen ritpijlen geplaatst. Na een kleine 35 km kwamen we aan bij bouwmaterialen De Doncker, voor deze gelegenheid omgetoverd tot een waar dodendorp. Hier werden we door Siebe, de kleinzoon van onze voorzitter, tegengehouden, kwestie van iedereen apart te laten doorrijden. Hij deed dit heel goed en waarschuwde op deskundige wijze voor de gevaren die op de loer lagen : diepe plassen en vele putten voor de ingang van het dodendorp. Daarna moesten we in de duisternis onze weg zoeken tussen skeletten, schedels en doodskisten door. Voor onze betoonde moed kregen we daarna nog een cadeautje. Verder ging het naar Wheel Specialist in Dilbeek, waar we konden genieten van een drankje. Daarna reden we verder naar onze duistere bestemming: vooraleer we de parking van het Herrebeekhof in Heikruis opreden werden we opgeschrikt: er was een ongeval gebeurd en een persoon lag half onder de wagen; gelukkig was er al hulp geboden door enkele duiveltjes. We genoten in een mooi kader van een lekkere maaltijd. Danny, Fred en Yvan stonden als jury voor een moeilijke keuze : zij moesten de 3 mooist verklede personen uitkiezen. Deze geluksvogels kregen een fles champagne cadeau. Er werd nog een hele tijd nagetafeld. Dit was een heel mooie afsluiter van een mooi oldtimerjaar. Bedankt Freddy en Frank en alle andere helpende handen voor deze mooie rit!

10

Uitnodiging Valentijntjesrit Ingericht door Danny en Hilde

Zaterdag 16 februari 2013 Samenkomst vanaf 13.30 u in “Het 5de W iel” te Oetingen Vertrek : 14 u Rit : ongeveer 50 km Bij aankomst : koffie en gebak Inschrijven voor 11 februari 2013 Op rekeningnummer BE47 7340 1617 7080 van de Pajotse Oldtimervrienden Prijs per koppel : 15 euro

11

De Cistalia De Cisitalia was een raceauto die na wo II de toon had kunnen zetten voor de formule 1 wedstrijden.

Duitsland als verliezer van de oorlog, mocht tot 1950 internationaal, niet meedoen, pas na 1954 met Mercedes het iets zou gaan betekenen. Italië eveneens een verliezer kreeg evenwel de kans. Een industrieel, Piero Dusio die rijk geworden was met laarzen te verkopen aan het Italiaanse leger, maar zelf geen kennis van autotechniek had bouwde een formule I auto. Hij kon wel goed delegeren en begon aan een kleine raceauto, de D60 met onderdelen en een 1100 cc motor van Fiat. Deze auto haalde wel enkel succesvolle races rond de Middellandse zee. Zijn tweede project de Grand Turismo, op Fiat-basis , was veel te duur om een succes te worden. Voor een derde wagen klopte hij aan bij Ferdinand Porsche, die dan in een franse gevangenis zat, omdat hij te veel tanks, tractoren en andere gemaakt had voor de Nazi’s. Hier ontwierp hij de Renault 4 voor de fransen. Porsche had reeds een auto, Union grand prix, alsook de vw kever ontwikkeld. Hij mocht naar huis na een som van 1 miljoen franse francs, die grotendeels door Dusio betaald werden. F Prorsche ,toen 72 en doodziek onwierp voor Dusio de Cisitalia 360 Formule I.

De motor zat achterin (Porsche !) was een boxermoter met een inhoud van 1500 cc verdeeld over 12 cilinders. Voorts waren er 4 nokkenassen en 2 in serie gebouwde Roots-compressoren. (een vinding van F. Porsche in 1939). Deze motor moest 400 pk hebben en de auto 300 km snel maken. Alleen lust deze motor benzine met een octaangetal van 150 of beter gezegd raketbrandstof.

12

Om de banden dit geweld te laten aankunnen werd het voertuig voorzien van een vierwielaandrijving, die tijdens het rijden kon in- en uitgeschakeld worden. Rechte stukken 4 wiel, bochten 2 wielaandrijving. Dusio ging failliet, Porsche stierf en de auto kwam in Argentinië terecht. In 1953 reed men er enkele race’s mee maar door gebrek aan de goede brandstof gingen de zuigers te vaak kapot. Tot 1960 bleef de auto in een donkere Argentijnse garage staan, waar hij gevonden werd en naar Europa teruggebracht. Deze auto zat vol technische snufjes ondanks de tijd waarin deze ontworpen was (65 jaar). Nu staat hij mooi te blinken in het Porsche museum. Het tweede (bijna volledig) exemplaar dat gebouwd is werd terug gevonden in een werkplaats van Dusio in Turijn en maakt deel uit van de Donington collectie.

Wederopstanding van de Cisitalia

Het Instituto Europeo di Design in Turijn geldt als hét opleidingsinstituut voor ontwerpers. Oudgediende meesterontwerpers onderwijzen daar de meest briljante studenten die in de toekomst zullen werken bij de grote Italiaanse modehuizen, architectenbureaus en auto-ontwerpafdelingen. De studenten die zich toespitsen op automobielen krijgen elk jaar de gelegenheid om een conceptcar te vervaardigen en deze op de Autosalon van Genève te presenteren. Dit jaar staat er op de stand van het Instituto de Cisitalia 202 E te fonkelen - een moderne interpretatie van de eenvoudige sportauto die het Italiaanse Cisitalia in 1947 op de markt bracht. Het merk is al lang geleden ter ziele gegaan, maar het erfgoed heeft een enorme stempel gedrukt op het Italiaanse autodesign. Latere grootheden als Battista ´Pinin´ Farina, Castagna en Vignale werken mee aan het originele ontwerp. De Cisitalia 202 E anno 2012 wordt aangedreven door een 450 pk sterke V8. Heel wat anders dan het origineel dat het moest stellen met een viercilinder van 55 pk. Zo krachtig als de krachtbron is ook zijn vormgeving. Toch hebben de studenten op kunstige wijze duidelijke verwijzingen aangebracht naar zijn illustere voorganger. Het wachten is op een geldschieter die in staat is om het model ook daadwerkelijk in productie te nemen. Maar de kans is groot dat het met deze Cisitalia 202 E nog sneller is afgelopen dan de vorige.

13

14

Lidgeld 2013 Het lidgeld voor 2013 bedraagt ook dit jaar 30 € per persoon. Mogen wij vragen om dit bedrag te storten op rekening BE 47 7340 1617 7080 van de Pajotse Oldtimervrienden, met vermelding van naam (en eventueel uw lidnummer) vóór 15 februari 2013. Begin december zullen we ook de gegevens van onze leden doorgeven aan het BFOV. BFOV verdedigt de belangen van de oldtimers (liefhebbers, eigenaars en clubs) bij de regionale en federale regering en het is belangrijk dat zij gemakkelijk kunnen beschikken over statistische gegevens. Hierdoor krijgt elk bij een oldtimerclub aangesloten lid voortaan het magazine van BFOV, met in januari ook voor elk lid een lidkaart eigen aan BFOV met vermelding van zijn naam , de club waarbij men is aangesloten en aansluitingsnummer van deze club bij BFOV. Deze lidkaart moet op termijn de kortingsbonnen die nu via het magazine worden verdeeld vervangen. BFOV staat ervoor garant dat de ledenlijsten enkel voor dit magazine worden gebruikt, en nooit worden doorgegeven aan derden. Uiteraard kan iedereen op elk moment zijn gegevens laten wijzigen, verbeteren of schrappen (wet op de privacy).

Respect Respect, = o ontzag, ̴ abel bn b &w achtenswaardig, ̴ eren, eerbiedigen. Respect krijgen vinden we heel normaal. Daarentegen respect geven of hebben voor anderen wil wel eens anders uitvallen. Als we respect willen van onze medemens moeten we hetzelfde opbrengen voor de medemens, omgeving en ook de natuur. Waar gaat het om: Doe nooit aan een ander, de omgeving of natuur wat je zelf niet graag zou hebben dat men je aandeed. Het kan niet dat iemand een leeg blikje door het raam van zijn oldtimer naar buiten gooit. Ook stoot het tegen de borst dat mensen volop beginnen te praten terwijl een overgroot deel tracht de conversatie van de gids te volgen. Wat zeker niet kan zijn beloftes maken en die dan zonder verantwoording, niet nakomen. Zeker wanneer er dan financiële gevolgen bij betrokken zijn. Deelnemen aan activiteiten is alleen mogelijk mits te voldoen aan de vooropgestelde voorwaarden van de club, of eenvoudig gezegd = betalen op tijd is de boodschap! Bezint eer je begint, commentaar geven op andermans werk mag opbouwend zijn, maar mag niet ontaarden op steeds terugkerende replieken, die soms geheel onterecht blijken te zijn. En nu op naar een betere wereld.

15

Verslag Dakpannenrit Op de laatste zondag van september namen we met 25 corvetten van de New Paddock Corvette Club Belgium en 21 oldtimers van onze POV-club deel aan de “Dakpannenrit” georganiseerd door Christine, Danny en Jan. Met een frisse neus en onder een stralende herfstzon vertrokken we iets na de achten van op de autostrade richting Geel waar we opgewacht werden in de “US Cars Geel – BUGA”. Daar konden we met z’n allen genieten van een mooi ontbijtbuffet. Jan Stroobant, voorzitter van de NPPC, heette ons welkom en gaf enige uitleg van de rit en het roadbook. Zo werd de 140 km lange rit onderverdeeld in 4 delen en was het roadbook niet met bolleke/pijl maar in lijstvorm opgesteld. We vertrokken rond 10.30 uur vanuit de BUGA naar onze eerste stop. Eerlijk gezegd vond ik het roadbook in het begin tamelijk moeilijk leesbaar maar na een beetje gefoefel kwam alles toch in orde. Ik verkies nog wel altijd bolleke/pijl maar de landkaartjes die erbij waren, zijn wel de max : je krijgt een goed overzicht van de omgeving waar je aan ’t rijden bent. Ik vond het ook bijzonder leuk om met onze oldtimer eens een andere streek te ontdekken. In Balen werden we ontvangen door Roger Verstappen, de trotse eigenaar van een Chrysler Windsor, uit 1959 waarvan de eerste eigenaar S.A. Le Prince de Ligne was. De kleur van deze prachtige oldtimer was natuurlijk blauw. Ook hier kregen we een drankje met taart aangeboden. Roger is niet alleen

eigenaar van enkele mooie auto’s maar ook van een kortharige grijze kater “Blitz” genoemd. Wat ’n een prachtdier, nog nooit gezien ! Hop, richting Overpelt. Na een tiental kilometers reden we voorbij de Abdij van Postel en zo eventjes Nederland binnen. Het zou Nederland niet zijn zonder windmolens: twee mooie exemplaren zoals “de Deen” gebouwd in 1839 en eventjes verder een windmolen die nu een “Bakkerijmuseum” is. Op mooie banen reden we door de bossen van de Kempense Meren, langs het Zilvermeer en de Vossemeren, dit alles overgoten met een stralende zon ! De gebroeders Bergmans heetten ons welkom in hun “Belgian Home of Corvette” en ja het was een verzameling van een 7.500 stuks met als thema Corvette : miniatuur autootjes, boeken, documentatie, platen, puzzels, foto’s, horloges en een flipperkast, in de garage, in de ingang, in het salon, in de kasten, op de kasten, onder de kasten, overal Corvette behalve in één klein kamerke : de WC, niks. De collectie wordt op 120 à 150.000 € geschat. Ze kregen hiervoor een erkenning van het National Corvette Museum. Toch een geluk dat ik dat niet elke week moet afstoffen ! Alhoewel dat die van dat traag karreke nl den ALFA 1600 vol achting spreekt over Mathieu Bergmans, een slimme vent zegt hij : een huis vol Corvette maar zijn dagelijkse auto is …een Alfa Romeo. Voor de derde stop werden we verwacht in Heusden-Zolder. We reden langs de mooie villa’s, de bossen en de Kempense heidevlakten

16

maar werden toch ook herinnerd aan het verleden van deze streek: Mijnwerkerslaan, Koolmijnenlaan, kleine mijnwerkershuisjes in de rij. We passeerden ook een gebouw aan een vroegere mijnschacht dat nu verbouwd wordt tot moderne loften met karakter. Mooi ! Om 16 uur reden we fier de Gate 1 van het Circuit van Zolder binnen en konden we genieten van een drankje dat ons werd aangeboden in het Clubhuis van de NPPC : De Wheels. En van terrasjesweer gesproken, dit was een voltreffer. Langs Zichem, Diest, Lummen bereikten we tenslotte de eindbestemming : de feestzaal Safari met zijn eigen countrylook en genoten er van een uitgebreid en vooral smakelijk Breugheliaans buffet. We kregen van Christine en Danny een mooie gezandstraalde dakpan mee als herinnering aan deze prachtige dag, een topdag van in het begin tot aan het einde. Bedankt en voor herhaling vatbaar. Met dank aan Christine, Danny en Jan, de voorzitter van de NPPC, voor de perfecte organisatie en het intekenen van de rit; met dank aan de heren Guy Bens, CEO BUGA, en Dirk Breugelmans, verkoper afdeling Chevrolet voor de ontvangst en het buffetontbijt; met dank aan Roger Verstappen en de gebroeders Bergmans voor hun hartelijk ontvangst; met dank aan de leden van de NPPC en de POV-vrienden voor het aangenaam gezelschap; en met een zeer speciale dank aan de Weergoden die deze dag overstraalden.MV.

17

Be je op zoek naar een onderdeel of informatie voor je wagen, verhuur of verkoop je iets? Geef een seintje via [email protected] en we zetten jouw vraag of aanbod in ons clubblad en op de website www.depov.be

18

Organisatie van Willy en Maggy Wanneer : 17 maart 2013 Samenkomst : café Spoor 3 – Stationsstraat 55 – Galmaarden vanaf 9u Vertrek : 10 u We vertrekken in Galmaarden voor een rit van 120 km door Vlaams en Waals Brabant. Onderweg is een drankstop voorzien. Tegen 17 u worden we verwacht in “Le Bois d’Arpes” waar ons in een mooi kader filet van parelhoen op grootmoeders wijze, tartiflette met spinazie en aardappelgratin wordt geserveerd. Dranken (wijn, bier, waters) tijdens de maaltijd en koffie toe zijn inbegrepen in de prijs. Onze eindstop is in de onmiddellijke omgeving van de oprit Nijvel Zuid van de ring. Prijs leden (piloot + co-piloot) : 35 €

Prijs < 12 jaar : 15 €

Prijs niet leden : 40 € Prijs zonder eten : 10 € Inschrijving door storting op rekening van de Pajotse Oldtimervrienden BE 47 7340 1617 7080 Afsluiting van de inschrijvingen : 10 maart 2013 Meer informatie bij Maggy en Willy : 0496/87 19 22

19

Den Driver Ik val direct met de deur in huis. Ghislaine en haar manneke Staaf hebben het weer eens prachtig voor mekaar gebracht met deze rit. De vertrekplaats was voor ons een oude bekende, gelegen op de top. Hetgeen we daar als ontbijt kregen, was samen met de bio-appeltjes à la Ghislaine/Staaf, meer dan voldoende om er enkele PK-tjes bij te doen op ’t moment dat we onze bolides startten. ’t Moet worden gezegd; de inrichters hadden als dank voor het tijdrovend voorbereiden van deze rit, de weergod met zich mee. Frank “de weerman” zou hebben gezegd: “Een echt cabrioweertje”. En hij kan ’t weten, want Frank rijdt iedere dag naar zijn werk “en cabrio”. Te zeggen dat hij echt eco rijdt met zijn fiets. Enfin, iedere oldtimer moest worden ingesmeerd met een beschermlaagje tegen de zonne- en de U.V.-stralen. Waarschijnlijk was dit al gedaan geweest bij den “Jag” van Danny Duvel die blonk als een spiegel. Den Danny wist verduveld goed dat het prachtig weer zou zijn….. Bon, aldus was iedereen vertrokken zonder startproblemen vanuit Geraardsbergen met of zonder een mattentaart in de tank. Toch werd deze rit gekenmerkt door een “American Default signed by Mustang”. Inderdaad, onderweg zagen wij ene Mustang staan. De voerder had spijtig genoeg weer eens een probleem met zijn carbu’s. Het witte paard van Danny met de eeuwige cow-boyhoed (nummerplaat KPK947) moest alzo opnieuw afkoelen alvorens hij zijn manen hoog in de lucht liet gaan om dan zijn weg verder te zetten. Ook den Danny moest worden afgekoeld want hij wordt het stilaan beu om de weg “zijlings” te aanschouwen. Naar ik hoor zou hij zijn probleem kunnen oplossen. Maar daarvoor verwijs ik naar hem. Voor het middagmaal had Ghislaine haar smaakpupillen laten vallen op een resto te “Braine” in de 421. Dit laatste getal spreken we of corse uit in ‘t Vlaams (voor diegenen die ’t nog niet weten wordt “Braine l’Alleud” tegenwoordig uitgesproken als “BLA”). Ghislaine weet zeker wat goede ballekes zijn (het zou eraan mankeren na ettelijke huwelijksjaren met Staaf). Want , alles bij elkaar genomen, was het door haar -en Staafke - uitgekozen menu een vermelding waard in het Guinness boek qua prijs/kwaliteit. Het weze gezegd. De rit daarna verliep zowel vlekken- als wolkenloos door de achtergronden van Waterloo “et ses environs”. Plancenoit mag zonder schaamte vermeld worden als een zeer mooie gemeente. D.D. weet dat hier veel oude en verlaten boerderijen werden opgesmukt tot mooie panden. En dat hierbij op geen Euro werd gezien, hebben wij allemaal wel kunnen merken toen wij langzaam door de straten reden van deze gemeente. De “profs” Ghislaine en Staaf, hadden ook een bezoek gepland aan een glazen dorpje in Overijse. Het betrof een familiebedrijf dat eerst een druivenkwekerij was, maar later bijkomend overging tot een wijn- en “methode champenoise” huis. Iedereen mocht eens proeven van de aangeboden wijnen en hun derivaten om daarop overgaan te gaan tot aankoop van de aldaar gebottelde producten. Voor diegenen die het nog niet wisten, dit bedrijf is eigendom van Ghislaine haar ouders en het wordt tegenwoordig met vrucht gerund door haar broers. Den Driver is daarna gelukkig naar huis toe gebotteld (euh) gebold en was blij controleloos zijn oldie in de garage te stallen tot de volgende rit. D.D. sluit af en zegt dat de profs weer eens hoog hebben gescoord. …. De volgende rit was dan de Dakpannenrit. Het heeft toch weer eens moeten lukken maar den “Danny” , organisator van deze rit , is in panne gevallen met zijn “Vlag”. We hoeven hier niet te zeggen om welke vlag en van welke nationaliteit ze was. Feit is dat zijn vrouwtje Kristine in ’t geheel niets van pannes ondervond. We hebben tijdens deze rit hééél veel Corvettes gezien die uitgestald waren in de woning van een echte liefhebber van dit automerk. Hij had er zomaar een 14.000 stuks in zijn woning staan. Deze stonden te midden van 1 echte Corvette die mooi geparkeerd was in ’t midden van zijn garage. Er was uiteraard de drankstop voorzien in hun clubhuis “The Weels” gelegen aan het circuit van Zolder. Trouwens, waar anders zouden we met al die paardenkrachten naar toe kunnen gaan. De dag werd afgsloten met een heerlijke maaltijd, een ware streling voor onze smaakpupillen. Omdat de weg terug naar ons vertrouwde Pajottenland nog talrijke kilometers bedroeg, was iedereen heel voorzichtig met het smeren van de dorstige kelen en kozen de chauffeurs vooral voor alcoholvrije drankjes. En dan was er nog de Halloweenrit. Hier stonden toch wel een 40 auto’s klaar met om en bij de 95 oldtimerliefhebbers erbij die weer eens hun haren zouden zien rechtkomen. Het clublokaal “Het 5de Wiel” stond als vertrekpunt en uitbater Freddy en zijn vrouwtje waren in hun gewone doen, ’t is te zeggen, dat ze weeral hard aan werk waren opdat ieder-

20

een toch zijn drankje had voor het vertrek. Met gedempte lichten -zoals in de Oorlog van 40-45 zou Staaf zeggen (cfr. Bunkerrit 2012)- reden de oudjes één voor één door een spookachtig bedrijf waar ze allerlei griezelende toestanden beleefden. (Het was het bedrijf waar niettegenstaande zijn gezegende lijftijd onze Pierrot nog steeds werkt en er bekend staat als het voorbeeld van hoe een vertegenwoordiger moet werken). Onderweg werden de deelnemers geconfronteerd met een, weliswaar geïmproviseerd, zwaar ongeval verkeersongeval om tenslotte op een slagerboerderij de inwendige te versterken en van het nodige vocht te voorzien. Bij dit ongeval leek het wel echt menselijk bloed maar den driver weet dat het hier om beestebloed ging. Het hoeft niet gezegd, deze rit was een prachtige afsluiter van dit oldtimerjaar. In ’t begin waren er amper een 7-tal inschrijvingen maar al snel klom dit aantal op tot 40. Toch een mooi getal als je weet dat velen op dat tijdstip hun karretje niet meer van stal halen.

Op zondag 14 april 2013 gaat de Karweirit door. Deze wordt ingericht door Danny en Hilde in samenwerking met de POV. Een rit van ongeveer 120 km langs Vlaamse wegen. De rit start in café ‘Het Vijfde Wiel’ rond 9.30 u en bij aankomst krijgt u nog een hapje en een drankje. De deelname prijs zal later meegedeeld worden.

21

Algemene vergadering - uitnodiging Om praktische redenen zal onze volgende jaarlijkse algemene vergadering niet doorgaan tijdens het clubfeest maar wel op vrijdag 14 februari 2013 om 20.00u in ons clublokaal “Het 5de wiel” te Oetingen. Tijdens deze algemene vergadering overlopen we wat we deden in 2012, wat de plannen zijn voor volgende jaren en krijgt u ook een budgettair overzichtje.

POV Agenda 2013 2 februari 15 februari 16 februari 15 maart 17 maart 19 april 21 april 3 mei 9-12 mei 19 mei 14 juni 16 juni 14 juli 2 augustus 4 augustus 6 september 8 september oktober oktober 2 november

Clubfeest Algemene Vergadering Valentijntjesrit Babbelavond Openingsrit: Baronrit Babbelavond Karweirit Babbelavond 4 daagse : Picardië BFOV Algemene Meeting Zolder Babbelavond Ontdekkingsrit Wie weet da? Rit Babbelavond Ritje van de Voorzitter Babbelavond Dakpannenrit Babbelavond rit Halloweenrit

Andere beurzen en meetings 26-27 januari 2013. ..............Auto Retro Brugge 16-17 februari 2013................Oldtimerbeurs 't Echappementje Roeselare 16-17 februari 2013.................Flanders collection car Gent 9-10 maart 2013.....................Salon champenois du Véhicule de collection - Reims 6-7 april 2013........................ 11ème bourse véhicules anciens- Ath 10-14 april 2013.....................Techno Classic Essen (DE) 30 juni 2013...................... .....5de Schaffen Classic - Schaffen

22

Het bestuur Voorzitter: Freddy Demetser - 0475 76 11 19 Secretaris: Martine Michiels - 0474 68 07 82 Schatbewaarder: Björn Demetser - 0478 02 73 06 Materiaalmeester: Hugo Demetser - 0475 44 10 78 Materiaalmeester: Roger De Crick - 0476 91 00 35 Public Relations: Maggy Desmet - 0496 87 19 22

Redactie Eindredactie:

Freddy Demetser

Medewerkers:

Loes Van der Sijpt, Hilde Van Schelvergem

Met dank aan

Björn Demetser, Maggy Desmet Marina Vanden Elschen

23

Driemaandelijks tijdschrift P 912547 Afgiftekantoor 1755 Gooik

België - Belgique P.P. - P.B. 1755 Gooik BC 33050

Noppe Tony Stationsstraat 23 9420 Burst

Onze ritinrichters

Verantw. uitgever: Freddy Demetser, Heerbaan 39 - 1755 Gooik. Brochure gemaakt met EDITOO, www.editoo.be - E-mail: [email protected] - Tel.: 053 63 03 86.

Retouradres: De Pajotse Oldtimer Vrienden: Freddy Demetser Heerbaan 39 1755 Gooik