HANZEMAG.NL
7 REDACTIONEEL ONAFHANKELIJK MAGAZINE VAN DE HANZEHOGESCHOOL GRONINGEN 19e jaargang 5 februari 2014
TEST: HOE ONDERNEMEND BEN JIJ?
ONDERNEMERS IN STAD EN OMMELAND
12
6
ACCOMMODATING STUDENTS 2.0
STUDENTEN MET ONDERNEMERSBLOED
HET SUCCES VAN STUDENTONDERNEMERS 22
2 int
Freelance fotograaf Pepijn van den Broeke werd in januari genomineerd voor de Zilveren Camera voor zijn fotoreportage over de controversiële politie-inbraken in studentenhuizen. Van den Broeke schoot zijn prachtige foto’s tijdens een politieactie, bedoeld als waarschuwende maatregel, waar de UK en HanzeMag exclusief verslag van deden. Hij won uiteindelijk de derde prijs in de categorie Binnenlands Nieuws/Serie. Van den Broeke won in 2005 de eerste prijs in de categorie Sport, voor een serie die hij maakte van de training van schaatster Renate Groenewold.
ONDERNEMERS IN STAD & OMMELAND Boudewijn Otten
Ondernemen, vrijheid, eigen baas zijn. Aanpakkers, doorzetters. Ze zijn er genoeg, Groningers voor wie ondernemen hun lust en hun leven is. Illustratie: Myrthe Denkers 6
De provincie Groningen heeft zo'n 582.000 inwoners. Van hen wonen er 177.000 in de stad Groningen. Het kunnen er inmiddels een paar meer of minder zijn, want de cijfers van de provincie stammen uit het najaar van 2013. Sommige bronnen, die de 16.000 inwoners van Hoogkerk meetellen, reppen over bijna 200.000 stadjers. Voor het gemak kunnen we stellen dat dertig procent van de provinciebevolking een onderkomen heeft in het pronkjewail, de stad Groningen. Dat betekent automatisch dat zeventig procent in golden raand woont, het Ommeland. Dat is best veel.
herbergt en het gegeven dat landbouwbedrijven op het platteland dikker gezaaid zijn, zal weinigen de wenkbrauwen doen fronsen. Bedrijven worden niet oud. Niet in het algemeen, en dus ook niet in Groningen. Van de 45.886 ondernemingen die in de registers van de Kamer van Koophandel staan, zijn er maar liefst 35.600 in de laatste vijftien jaar ontstaan. Dit lijkt een enorme aanwas, maar het beeld vertekent (zeker als men dat in een grafiek weergeeft). Als een bedrijf wordt opgeheven, neemt de KvK die onderneming namelijk niet meer op in de overzichten. De meeste bedrijven, hoe weinig succesvol ook, zingen het wel een paar jaar uit. Daarom lijkt de groei in de laatste twee jaar altíjd groot: in die groei zitten namelijk ook de bedrijven die binnenkort op de fles gaan. Desalniettemin is er de laatste jaren evident sprake van groei van het aantal ondernemingen. Eén van de redenen daarvoor is paradoxaal genoeg de zwakke economie: een deel van de mensen die de afgelopen jaren zijn ontslagen, is een eigen bedrijf gestart.
In 1614 volgde het tweede nog steeds bestaande bedrijf. Dat bedrijf, de Groningse Universiteit, viert dit jaar z’n 400-ste verjaardag. De aanslepende economische malaise van de laatste jaren heeft de ondernemingszin van de Groningers niet geremd. In 2013 zagen maar liefst 2161 nieuwe bedrijven het levenslicht. (Daar staat tegenover dat in datzelfde jaar 2867 ondernemingen hun deuren sloten). Het aandeel van (voormalige) studenten van de Hanzehogeschool in de recente bedrijvigheid is, voor zover dat te overzien is, gering. Jan Wever, Adviseur Onderzoek van het Center of Entrepreneurship Value050, schat het aantal nieuwe ondernemingen van (ex-)studenten van de Hanzehogeschool op ‘minimaal honderd’. Daarbij moet opgemerkt worden dat Monitor050, het screening-, scouting- en volgsysteem van Value050, alleen de gegevens bevat van (ex-)studenten die sinds september 2011 aan de Hanzehogeschool verbonden zijn. Van langer geleden afgestudeerden zijn de gegevens dus niet bekend.
6000 5000 4000 Aantal ondernemingen in provincie Groningen: 45.886. Bron: Kamer van Koophandel, 2013.
In lijn met de inwonersaantallen is het aantal ondernemingen in het Ommeland (29.177) hoger dan dat in de stad (16.709 ondernemingen). Het aandeel ondernemende stedelingen is echter een ietsje hoger dan het aandeel ondernemende plattelanders: in de stad heeft bijna 9,5 procent van de inwoners een bedrijf, in de provincie is dat 7,2 procent. Dik 24.000 ondernemingen in de provincie Groningen (dat is meer dan de helft van het totaal) houden zich bezig met één of andere vorm van dienstverlening. De mate waarin de bedrijven zijn vertegenwoordigd in de verschillende sectoren verschillen in stad en ommeland niet noemenswaard. En als er een verschil is, is dat eenvoudig te duiden. Het zal niemand verbazen dat de stad Groningen relatief meer horeca-ondernemingen
3000 2000 1000 0
1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013
Aantal nieuwe ondernemingen per oprichtingsjaar. Bron: Kamer van Koophandel, 2013.
Een onderneming beginnen is snel gedaan. Om een idee te geven: in de eerste twee weken van 2014 schreven zich 182 nieuwe bedrijven bij de KvK in. De meeste ondernemingen zijn dus piepjong. Maar ouden-van-dagen zijn er ook. De methusalem werd onlangs 419 jaar. In het jaar 1595, tijdens de Tachtigjarige Oorlog, meldde de Provincie Groningen zich officieel als bedrijf aan.
In potentie is het aantal ondernemers in de Hanzegelederen groot. Dat weet Value050 al sinds het eerste onderzoek in het najaar van 2011 toen het Centre of Entrepreneurship een vragenlijst stuurde naar de 9.800 Nederlandse eerste- en tweedejaars. Driekwart van de 1500 studenten (dat zijn er dus 1100) die de vragenlijst ingevuld retourneerden, staat positief tegenover het beginnen van een eigen bedrijf. 1.100 van de 9.800 studenten, dat is 11,5 procent.
3500 3000 2500 2000 1500 1000 500 0
Groningse ondernemingen naar sector. Bron: Kamer van Koophandel, 2013.
Aantal gestarte en opgeheven Groningse ondernemingen in 2013. Bron: Kamer van Koophandel.
7
BIJ DE LES
VOORJAARSKEUZE
Men zegt dat kinderen zo lang mogelijk moeten genieten van hun kind-zijn, hun jeugd. Maar in hoeverre kan dit van ze gevraagd worden? Het is weer dilemmatijd, voorjaar: de jeugd moet weer kiezen. De Cito-toets wordt afgenomen. Dat kan behoorlijk veel stress opleveren. Één van mijn zusjes had daar last van. Ik merkte dat als ze terugkwam van een Cito-dag. Ze was stil. Gelukkig is het goed afgelopen. Maar dat had evengoed anders gekund. De Cito heeft een enorme invloed op de verdere loopbaan van een mens. Eigenlijk mag dat niet. Cito zegt het zelf: de toets is een momentopname. Een test die één keer halverwege groep 8 wordt afgenomen. Wie weet wat een half jaar kan doen met een kind? Dan begint de zoektocht langs scholen. Ouders en kinderen bezoeken massaal Open Dagen. Eigenlijk heb je niks aan Open Dagen. Het enige voordeel is dat je het schoolgebouw van binnen ziet. Alle scholen zingen het zelfde liedje. Dat er goede begeleiding is en dat het goed is voor het kind dat het op hun school komt. Voor ouders is het nog meer gedoe als ze een tweede kind hebben dat kort daarna rijp voor de middelbare school is. Als ze geluk hebben, maakt het beide kinderen niets uit. Als ze pech hebben, kan het leiden tot eindeloze discussies. ‘Nee, ik wil niet dat hij bij mij op school komt!’ Een paar jaar later komt, ook weer in het voorjaar, het moment waarop een kind een schoolprofiel moet kiezen. Door zo’n keuze sluiten de kinderen sommige beroepen uit. Maar je weet nooit of een kind later pijnlijk wordt geconfronteerd met de gevolgen van die profielkeuze. Weer later moet het kind kiezen voor een studie. (Laat ik daar maar over zwijgen.) Eigenlijk zou het onderwijssysteem moeten worden aangepast. Waarom kan er geen onderzoek worden gestart naar een nieuw scholensysteem voor de basis- en de middelbare school? Waarschijnlijk zijn ze daar in Den Haag te druk voor. Zij hebben al een toekomst. Een baan. HABON ABDULAHI
8
‘DE HELE GOUDEN GIDS IS JE KLANT’ Rina Tienstra
Ondernemerschap is een vak. Honderdvijftig eerstejaars leren de fijne kneepjes in hun eigen studentenbedrijven bij Small Business & Retail Management.
Droogblijvende speelkaarten, een op je lijf geschreven bierglas, een fietsbel met ledlicht, een usb-armband en een oortjesdoosje. Vijf studentenbedrijven hebben de prototypes van hun nagelnieuwe producten klaar. In het Atrium en het winkelcentum Paddepoel pitchen ze binnenkort hun producten. De studenten vergaderen op 13 januari in A108 over de stand van zaken. Malou, Hidde, Maud, Robin, Mark, Martijn en Olmo hebben de eerste order voor Dry Card al bijna in de pocket. Studievereniging Actis heeft wel interesse in hun noviteit. Maud: ‘Logisch, studenten spelen kaart met een biertje erbij. Ons kaartspel is geplastificeerd.’ De Dry Cards moeten nog in productie worden genomen, maar de studenten zitten al vet in de sales. Voorzitter Hidde oppert om vrachtwagenchauffeurs te benaderen. Docent-coach Small Business & Retail Management Jeroen Loef vindt het een goed idee. ‘Maar trek het eens wat breder. Wat zijn de mogelijkheden? Wie is jullie doelgroep?’ ‘Iedereen’, zegt Martijn, ‘want we drukken je logo zo op de achterkant.’ ‘Aha’, concludeert Loef, ‘de hele Gouden Gids is je klant. Kijk eens even of je die niet in stukken kunt hakken. Maar kruip eerst in het hoofd van je klant.’ Joost, Jeroen, Arjan, Martin en Bert van Sell 2 Smile hebben hun eerste order binnen. Trots showen ze hun bierglazen met een door Bert eigenhandig gezandstraald logo. Jeroens vader neemt er tachtig af. ‘We zijn bezig met een productiefilmpje’, meldt Martin. ‘Zullen we het plotten van het logo ook laten zien?’ Prima idee, vindt Loef. ‘De geschiedenis van uw geschenk.’ Ter plekke verzint de groep hoe ze hun glazen het beste kunnen laten flonkeren en stralen in hun stand. Martin legt zijn mobiel met zaklantaarn-app onder een glas en klaar is Kees. De Moustash Bin van Rebecca, Steven, Michiel,
Kay, Wesley en Steven is een rond blikken doosje met een spiegeltje in het deksel. Daar kun je oortelefoontjes in opbergen. De snor op het deksel blijkt het logo van de onderneming. ‘Oorspronkelijk wilden we er een oprolsysteempje in laten maken’, verklaart Michiel. ‘Maar dat bleek onuitvoerbaar.’ De groep hield een online-enquête over het logo, dat de klant misschien op het verkeerde been kan zetten (snorrenvet?). 62 procent vond de snor leuk, de rest niet. Loef raadt de studenten aan om na te denken over alternatieve toepassingen van de Moustash Bin. De matzwart rubberen armband met onzichtbaar ingebouwde usb-stick van Dorien, Douwe, Marleen, Thierry, Tommie en Robin, ziet er superstrak uit. ‘Het USBandje! Voor 9,95 euro heb je vier gig paraat én je kunt hem personificeren met een eigengemaakt extra armbandje van houten kralen in verschillende kleuren’, promoot Tommie. Douwe heeft een aantal bestanden op de bandjes gezet die ze op de marktdagen zullen verkopen. ‘Wie we zijn, hoe ze ze kunnen bestellen en de mogelijkheden.’ ‘Misschien kunnen jullie er nog wat kortingsbonnen opzetten’, suggereert Loef. ‘Mensen zijn dol op gratis en korting.’ Korting geven is niet nodig voor De Lichtbel van Jeroen, Laurens, Iris, Bas, Gert-Jan en Leonie. Voor minder dan een tientje ben je eigenaar van hun briljante en veilige idee: de lichtbel. In een old-school fietsbel monteerden ze twee ledlampjes. Wég met bekeuringen en losse lichtjes. Niet alleen voor de fiets blijkt de lichtbel een vondst. Jeroen: ‘Een thuiszorgorganisatie overweegt om ze te kopen voor op hun rollators.’ Bas: ‘Stel nou dat dit echt groot wordt, Jeroen? Hoe moet dat dan als we na een jaar moeten stoppen?’ ‘Daar hebben we het dán nog wel eens over’, stelt Loef ze gerust. Loef begeleidt de studentbedrijven stap voor stap door het hele ondernemingsproces, maar liquideert ze na een jaar, samen met een accountant. ‘De winsten worden verdeeld over de aandeelhouders van de studentenbedrijven. En dat is het dan, het is een leerproces. Maar zo af en toe maken de bedrijven een serieuze doorstart.’ De Stichting Jonge Honden regelt voor de studentenbedrijven een bankrekening, een KvK-nummer, een BTW-nummer en een aansprakelijkheidsverzekering bij de start van hun bedrijven. www.stichtingjongehonden.nl
Foto: Luuk Steemers
‘BINNEN ENKELE JAREN HOPEN WE OP EEN HALF MILJARD TE ZITTEN’ Luuk Steemers
Honderdvijftig miljoen stuks per jaar verkopen ze, met of zonder opdruk. In nog geen drie jaar werden ze een grote jongen op de Nederlandse koffiebekermarkt. Mike en Tjeert van Goedkopekoffiebekers.nl.
Het begon toen Mike Management, Economie & Recht op de Hanzehogeschool studeerde. Hij leverde bierviltjes met opdruk aan allerlei bars. ‘De Negende Cirkel, de &Zo en zo. Van daaruit is het eigenlijk ontstaan. Maar dat is maar een kleine markt. Ik kwam op het idee om hetzelfde te doen met koffiebekers. In het begin ging het heel langzaam en zonder mijn netwerk van leveranciers
Foto: Luuk Steemers 10
en klanten was het nooit gelukt.’ In het kantoorpand aan de Koningsweg staan vitrines met bedrukte koffie- en soepbekers. Onder een kaart van de wereld staat een kleine pooltafel. ‘Alléén voor vrijdagmiddag’, lacht mede-eigenaar Tjeert Staal. Tjeert studeerde een jaar lang Vastgoed & Makelaardij op de Hanze. ‘We begonnen met één magazijn hier tegenover. Een paar maanden later hebben we de hele loods gehuurd, en later nog een opslagruimte die direct aan het kantoor grenst.’ De loodsen staan voor driekwart vol met stapels kartonnen dozen. Tjeert opent een doos en haalt een trits kartonnen bekers te voorschijn. Voor het Alfacollege. ‘Nee, de Hanze hebben we nog niet als klant, jammer. Ze zouden bij ons veel goedkoper uit zijn.’ Uit een andere doos haalt Mike koffiebekers met oranje, gele, bruine en grijzen banen. ‘Onze standaardbeker. Maar we zijn gespecialiseerd in het bedrukken. Daarvoor hebben we een vormgever in dienst. Normaal hebben we hier ook mbo-stagiairs lopen voor het verpakken en de logistiek.’ Weer terug op kantoor laten Mike en Tjeert meer bekertjes zien met opdruk: Philips, Vodafone, Hogeschool van Utrecht, Tele2, Blackberry, het
Havenzicht Ziekenhuis in Rotterdam.’ De bekers komen uit China en worden op eigen machines gemaakt. Het tweetal reist regelmatig naar Shanghai voor kwaliteitscontroles. Tjeert: ‘Het is heel belangrijk om persoonlijk controle te houden. En je moet je relaties met de producenten en leveranciers onderhouden, anders ben je kansloos. We willen topkwaliteit. Slechts één bekertje op de tienduizend mag lekken. Anders krijgen de klanten een nieuwe batch, maar dat is nog niet voorgekomen. Ook doen we in China de inkoop van de grondstoffen, deels gerecyclede pulp. We draaien pilots met materiaal van verschillende leveranciers en kiezen de beste.’ Momenteel rekenen Tjeert en Mike niet meer in bekertjes, maar in containers. Elke week gaat er minimaal één doorheen. In bekertjes uitgedrukt komt het bedrijf jaarlijks op 150 miljoen. ‘Binnen enkele jaren hopen we op een half miljard te zitten’, zegt Mike. ‘Wij zijn gespecialiseerd in dit product. Dat is de enige manier om je te onderscheiden. Als je veel producten maakt, kun je nooit alles goed doen. Het enige wat we ernaast doen is roerstaafjes, soepbekers en sticks met suiker en melk. De klanten vinden het handig vinden om die ook bij ons te bestellen.’ De opslagruimte is alweer te klein. ‘We beraden ons op een aantal opties voor een nieuwe locatie’, vertelt Tjeert. ‘Eén ding is zeker. We gaan niet weg uit deze regio. We weten wat hier mogelijk is en wat niet. Groningen is hard door de crisis geraakt en daardoor hebben we een aantal zaken goed kunnen uitonderhandelen. En, natuurlijk is het ook een stukje emotie. We wonen en leven hier graag.’ Goedkopekoffiebekers.nl is ook actief in België en bereidt zich voor op de verovering van de Duitse koffiebekermarkt. Tjeert: ‘We hebben pas een Poolse vertegenwoordiger aangenomen die veel ervaring in Duitsland heeft. We zouden ook wel in Zweden of Frankrijk actief willen worden, maar dan moet je je daar vestigen.’ ‘En dat is toch wel een grote gok’, vult Mike aan. ‘We hebben alles met eigen financiering gedaan, zonder banken. En dat willen we zo houden. Als er een schip vergaat met onze containers is het ons eigen geld. Nee, geen bank die in onze nek hijgt. Het geeft een kick om het zelf te doen.’
‘IEDEREEN HEEFT HET MOBIELE NUMMER VAN DE DIRECTEUR’ Hendrik Heida
Elias Wendelaar Bongelaar (26) is nog maar net afgestudeerd aan de opleiding International Bussiness & Languages. Remco Pronk (23) en hij hadden een goudgroen idee: Remelia Energie.
Wat doen jullie precies? ‘Als totaal-installateurs op het gebied van duurzame energie, voorzien we locaties in en rond Friesland van zonnepanelen en meer. We zagen de vraag naar duurzame energie groeien. Veel bedrijven wisten niet hoe ze hierop moesten inspelen, wij wel. Ik heb veel commerciële expertise opgedaan tijdens mijn studie en verschillende stages gelopen op het gebied van duurzaamheid. Door dit te bundelen met Remco’s technische vaardigheden vormen we een sterk front. Ik verkoop de zonnepanelen en Remco monteert ze.’ Hoe begint zoiets? ‘Op donderdagavond kwamen we op het idee, de maandag erop zaten we bij de Kamer van Koophandel. We hebben allebei duizend euro in Remelia gestoken. In het begin was ik nog veel aan het werk bij het TOTAL-tankstation en leende ik maximaal bij om rond te komen. Later hoefde dat niet meer. Het opstarten ging snel omdat we ondernemers 2.0 zijn.’ Ondernemers 2.0? ‘Ja, zo noemt men het nieuwe ondernemen. Het betekent dat je geen lening hebt bij een bank, scherpe betalingscondities creëert voor je klanten en dat je garandeert dat je niet failliet gaat. De maandlasten blijven zo laag mogelijk en je werkt zonder vreemd kapitaal. Alles in ons bedrijf is ontstaan vanuit ons eigen vermogen.’
Hoe zijn jullie groot geworden? ‘Mijn ouders en de overburen waren de eersten die zonnepanelen namen. Al snel kregen we veel klanten door mond-tot-mondreclame, dat is het mooie van een dorp. Daarnaast kozen we voor ons papierwerk een drukker in de buurt. Via hem kwamen we weer in contact met andere ondernemers die geïnteresseerd waren in zonne-energie. Dit was een gouden vangst. We doen op het moment niet aan reclame, dat is niet nodig.’
en rijden niet rond in een dikke auto. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg, is het motto. Dat slaat goed aan bij de mensen in de omgeving. Daarnaast vinden de klanten goede service erg belangrijk. Die leveren wij ook. We bieden natuurlijk garantie op onze producten. Maar ook voor kleinere zaken of vragen hoeven ze maar te bellen en ik kom even langs. Iedereen heeft het nummer van de directeur. Dat vinden klanten leuk.’
Geen reclame, dat klinkt te mooi om waar te zijn. ‘Toch is het zo. Doordat veel grote bedrijven reclame maken voor duurzaamheid, wordt dat steeds meer een trending topic. Maar mensen hebben behoefte aan een betrouwbare partij die gemakkelijk te benaderen is. Daardoor kiest men uiteindelijk toch vaak voor ons. Mensen karakteriseren ons als twee nuchtere Friezen en zo gedragen we ons ook. We lopen niet in een driedelig pak
Hoe ziet je toekomst eruit? ‘Goede vraag. Daar heb ik eigenlijk nog niet te veel over nagedacht. Alles gaat nu zo snel. Met Remelia willen we in ieder geval uitbreiden. Zo zijn we op het moment bezig met een webwinkel, allesduurzaamwinkel.nl. Verder weet ik niet hoe mijn toekomst eruitziet. Ik heb veel plezier in wat ik doe. Dat is het belangrijkste. De rest zien we later wel.’ 11
Illustratie: Wies van der Velde 12
HOE ONDERNEMEND
BEN JIJ? Rina Tienstra & Loes Vader
1 A Die dan leeft, die dan zorgt B Hoge bomen vangen veel wind C Beter één vogel in de hand dan tien in de lucht 2 A Mijn studieboeken gaan op de brandstapel als ik ben afgestudeerd B Ik grijp iedere kans om mijn vaardigheden uit te breiden aan C Ik probeer bij te blijven op mijn vakgebied 3 A Ik wil wat toevoegen aan de wereld B Ik wil dingen maken C Ik ga voor het grote geld 4 A Ik heb altijd zicht op mijn financiën én een appeltje voor de dorst B Aan het eind van mijn stufi houd ik altijd een week over C Geld is een middel, geen doel 5 A Je kunt mij als laatste uit de kroeg vegen B Ik drink graag een biertje met clubgenoten en bekenden C Ik ben niet zo’n uitgaanstype
7 A Ondernemen is aanpoten en misschien een beetje geld verdienen B Ondernemen is de route, niet de bestemming C Ondernemen is ook een kwestie van de juiste mensen kennen 8 A Ik doe het liefst alles zelf, want ik ben de beste B Ik schakel hulp in wanneer dat nodig is C Ik ben een kei in delegeren 9 A Het geld ligt op straat, je moet alleen ff bukken B Easy money bestaat niet C Als je voor een geluksdubbeltje geboren bent, word je vanzelf een kwartje 10 A Riskant: skydiven, scubadiven of kitesurfen B Samenwerken: voetbal, basketball of hockey C Bezinning: tennis, golf of zeilen 11 A Om te scoren moet je schieten B Hardlopers zijn doodlopers C Roeien met de riemen die je beloofd zijn 12 A Van negen tot vijf kun je ook veel bereiken B Ondernemen kent geen tijd C Minimaal vijftig uur in de week is een beginnetje TEL JE PUNTEN: A =10, B =2 0, C =3 0 A =10, B =3 0, C =2 0 A =3 0, B =2 0, C =10 A =2 0, B =10, C =3 0 A =10, B =3 0, C =2 0 A =3 0, B =10, C =2 0 A =3 0, B =3 0, C =3 0 A =3 0, B =2 0, C =10 A =2 0, B =3 0, C =10 A =3 0, B =2 0, C =10 A =3 0, B =10, C =2 0 A =10, B =3 0, C =2 0
Welke uitspraak past het best bij jou?
6 A Als ik iets wil kopen, pluis ik het internet tot op de bodem uit voor de beste koop B Ik heb miskopen in de kast hangen met het prijskaartje er nog aan C Ik doe wat anderen doen en heb zelden een miskoop
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12 .
Fantaseer jij wel eens over je eigen toko? Vind je het ook fascinerend dat de rijkste ondernemers er niet over denken te stoppen met werken? De banen liggen niet voor het oprapen. Veel jongeren zijn flexibel en ondernemend en worden ZZP’er. Twijfel je nog of ondernemen in jouw dna zit? Doe dan de Grote HanzeMag Ondernemers Test!
120 – 210 punten DE SALARIÉ Soit. Als beginnende of gearriveerde ondernemers je gekscherend een loonslaaf noemen, dan denk jij: so what? Aan al die sores en het aan het werk houden van je personeel wil jij je kostbare tijd liever niet besteden. Waarschijnlijk komt het ook niet in je hoofd op om voor jezelf te beginnen. Je zoekt liever een goedbetaalde baan en een goede baas, ook al moet je die met een lantaarntje zoeken. Misschien ga je zelf wel voor een leidinggevende functie, want je wilt wel vooruit komen in de wereld. Op je lauweren rusten is er niet bij. Je hebt er lol in om een bestaande organisatie vooruit te helpen en op rolletjes te laten lopen. En je bewaakt het fort met verve. Van negen tot vijf. 210 – 270 punten DE INTREPRENEUR Bien. Je bent dan wel geen rasechte ondernemer, (daarvoor vind je je zekerheden nog net even iets te belangrijk), maar je bent wél ondernemend in de organisatie door je nieuwe ideeën en coöperatieve skills. Iedere onderneming staat te trappelen om jou binnen te halen want je bent actief, creatief en je verzint steeds nieuwe mogelijkheden. Je ziet en grijpt je kansen om de organisatie te laten groeien en bloeien. Dat draag je ook uit en daarbij kijk je niet op een uurtje meer of minder. Door je enthousiasme loop je wel het risico om de kar alleen te moeten trekken omdat de rest je niet meer kan bijhouden. 270 – 360 punten DE ENTREPRENEUR PUR SANG Chapeau! Bravo! Begin met spoed je eigen bedrijf als je er al niet mee bezig bent. De ondernemingslust druipt van je af. Je ziet gaten in de markt en schudt nieuwe producten of diensten zo uit je mouw. Je staat te springen om dingen die onze wereld zullen verbeteren te verzinnen/maken/produceren. Je zoekt en vindt met gemak samenwerkingsverbanden om te slagen. Het vinden van personeel en zakenpartners is a piece of cake door je enthousiasme en je doorzettingsvermogen. Je durft risico’s te nemen en weet dat je van je fouten kunt leren. Ondernemen doe je 24/7. De balans tussen werk en privé kán daardoor nog wel eens doorslaan naar de workaholic-kant. Met dank aan Jeroen Loef, docent Small Business & Retail Management. Meer weten? Check het effectuation-filmpje op Youtube, de ondernemerstest van Martijn Driessen en Cube050, de incubator voor ondernemende studenten van de Hanzehogeschool. 13
‘HEB IK AL VERTELD DAT IK VIJFTIG VACATURES HEB?’ Boudewijn Otten
Experty zoekt vijftig whizzkids. Business Leader Reinier de Jonge weet best wel dat hij op korte termijn nooit van z’n leven zo veel goede ICT’ers zal vinden. Als hij er voor de zomer een paar goede weet te strikken, knijpt hij z’n handjes al dicht.
Foto: Luuk Steemers 14
Wat voor vacature Experty ook heeft, van alle kanten vliegen de sollicitanten eropaf. Maar de mensen waar het Groningse bedrijf echt om zit te springen, goede ICT’ers op hbo-niveau, zijn er bijna niet. Vandaar dat de onderneming werft met een knipoog: Experty is op zoek naar 50 IT’ers om te groeien naar 2500+ webshops, luidt de wervingsleus. Hoog inzetten, noemt Business Leader Reinier de Jonge dat. ‘Het geeft in ieder geval aan dat er hier werk zat is.’ Experty draait als een tierelier, het bedrijf beheert 170 webshops vanuit vestigingen in Kopenhagen, Londen en Groningen. Al die webshops heten puntje-puntje-puntje-streepje-expert. Reinier begon in 2005 onder meer met wereldbol-expert. com, dat in globes verpakte minibars verkoopt. ‘Dat was een niche’, zegt Reinier, ‘en dat blijven we doen. Maar we zijn ook de grootste fietstassenverkoper van Nederland. In het hoogseizoen gaan er 150 tot 300 per dag over de toonbank.’ De virtuele toonbank, wel te verstaan. Experty doet aan E-commerce. De producten liggen opgeslagen in een magazijn in Oostwold. Van die 5000 vierkante meter grote opslagplaats gaan ze per pakketpost naar de klant. ‘Het geheim van de smid zit hem onder meer in het assortiment. We verkopen niet alleen de meeste fietstassen, we hebben ook het grootste aanbod. En dat wordt
de komende jaren alleen maar groter.’ Zoals de hele thuiswinkelbranche. ‘Er zijn mensen die voorspellen dat in 2020 de helft van de producten online wordt verhandelt. Dat is wat overdreven want nog steeds worden meer dan negen van de tien producten in een gewone winkel verkocht. Maar de groei is evident, E-commerce staat nog in de kinderschoenen.’ De ICT’ers die Reinier zoekt, moeten de processen achter de websites optimaliseren. ‘Het percentage site-bezoekers dat iets koopt, het conversiepercentage, moet omhoog. Er zijn heel veel factoren die daar invloed op hebben.’ Zo kwam Experty er dankzij de ICT’ers achter dat het conversiepercentage stijgt als de site van een webshop één milliseconde sneller laadt. ‘Dat merkt geen mens, zou je denken, maar het is dus wél zo.’ Reinier lepelt de voorbeelden van optimalisatie op. ‘We zouden er bijvoorbeeld achter kunnen komen dat Limburgse bezoekers van onze terrasverwarmer-expert het vaakst een witte aanschaffen en dat Friezen juist zwarte kopen. Dan is het essentieel dat er in Friesland een zwarte terraskachel op het eerste plaatje van onze site staat, en Limburgse bezoekers moeten een witte te zien krijgen.’ Experty kent de klant door z’n koopgedrag te analyseren. ‘De klant wil een pakketje gratis kunnen retourneren. Wij weten dat je het kunt schudden als je dat níet aanbiedt. Vandaag voor negen uur ’s avonds besteld, morgen geleverd. Dat beloven we en dat dóen we. Ook hiervoor geldt: als je het níet doet…’ In 2005 haalde Reinier de Jonge (30) z’n diploma aan de International Business School van de Hanzehogeschool. Daarna volgde hij een masteropleiding International Economics aan de Rijksuniversiteit Groningen. ‘Daardoor weet ik dat ik hbo’ers nodig heb. Praktisch ingestelde mensen. Had ik al verteld dat ik vijftig vacatures heb? Voor juniors, mediors én seniors.’ Stagiairs zijn ook welkom aan de Ulgersmaweg, hoewel Experty minder moeite heeft om die te vinden. ‘Het rare is dat ICT’ers na hun studietijd bijna altijd uit Groningen wegtrekken. Maar waarom? Het is een geweldige stad. We zijn een leuke club mensen. Het ICT-werk dat we hebben is van hoog niveau. Ik betaal goed. Oké, een lease-auto zit er niet in, maar is dat nodig? Iedereen die hier werkt komt gewoon op de fiets.’ Dat Experty gezellig is, mogen ICT’ers zelf uitvinden in de Expertybar (www.expertybar.com). Iedere week is er een vrijdagmiddagborrel op het hoofdkantoor aan de Ulgersmaweg.
‘WE GAAN NAAR AMSTERDAM EN RIGA MET ONS PRODUCT’ Rina Tienstra
Student Company LockLight won de Company Launch Jong Ondernemen in NoordNederland. De zes studenten Technische Bedrijfskunde gaan in april naar Riga, mét hun geïntegreerde fietsverlichting. Thomas Dekens (personeel, in- en export): ‘Een fietsslot met verlichting bestond nog niet. Daar waren wij ook een beetje verbaasd over. Toen we in september aan het brainstormen waren over een nieuw product, hadden we al een paar andere ideeën bedacht. Van het begin af aan hadden we het plan om iets te verzinnen dat een studentenprobleem zou oplossen. Vlak voor de presentaties bedacht ik op de valreep nog even de LockLight. Fietsen worden vaak gestolen en zonder licht rijden levert boetes op. Eén en één is twee. Je kunt ons slot als een sjerp om je schouder hangen en dan heb je een voor- en een achterlicht. De hele groep was enthousiast, maar onze begeleider Steven Jan van Duin keek een beetje kritisch. Toen hij er wat langer over nadacht, zei hij: ‘Ja, jullie krijgen een go, ik zie er wel wat in. Het leek natuurlijk ook best een beetje een lullig idee.’ Levi van Gelder (productie en inkoop) ‘Maar wel eentje met potentie. Kom op, we hebben er niet voor niets in december de eerste prijs van de Company Launch Noord-Nederland mee gewonnen. Er deden 51 bedrijven mee. De jury vond het een vernieuwend, simpel product. Het werd hoog gewaardeerd op veiligheid. We zitten nu inmiddels net in de fase van kopen
Foto: Luuk Steemers
en maken. We hebben twintig meter staalkabel gekocht, 44 knijphulzen, 11 meter ledlicht aan de rol, 33 meter krimpkous en 22 schakelaars en batterijen. Op mijn studentenkamer solderen en plakken we ze in elkaar. Het prototype is klaar. We gaan er alleen nog een sterker slot aan maken, want het wordt natuurlijk roofgoed.’ Paul Feringa (financiën) ‘De financiële middelen zijn al helemaal rond. We hebben 24 aandelen van 20 euro verkocht. Daarvan kunnen we er dus 22 maken. De LockLight zal ongeveer 25 euro kosten. Je mag van de opleiding honderdvijftig aandelen verkopen, maar we denken dat we er nog niet zoveel nodig hebben in deze fase. En we willen winst uit kunnen keren als we ze verkocht hebben. Afhankelijk van hoe het de komende weken loopt produceren we er misschien nog meer. En we moeten doorbouwen op dit idee. Officieel wordt het bedrijf na een jaar opgeheven, maar wie weet wat de mogelijkheden zijn. Dat zullen we de komende periode zeker onderzoeken.’ Levi: ‘We gaan een reclamefilmpje maken. Dat is een voorwaarde om mee te doen aan de lan-
delijke competitie voor jonge ondernemers in Amsterdam. Daar kunnen we misschien wel contacten leggen om het product echt in productie te nemen. We zijn daarom ook op de internationale week voor entrepreneursship in Utrecht geweest. En in april gaan met z’n allen naar het International Entrepreneurship Festival in Riga om daar ons idee te pitchen.’ Thomas: ‘Onze voorzitter Sander Bons is een geweldige pitcher. Je gelooft hem meteen als hij erover vertelt en je wilt de LockLight meteen hebben. Onze andere teamleden, Marijn Ahlers en Hester Verwey, zijn weer erg sterk in communicatie. In ons team hebben we allemaal een eigen rol. Iedereen kan doen waar hij goed in is. ‘We kenden elkaar wel een beetje voordat we met deze projectgroep begonnen. Eén keer in de twee weken vergaderen we met Steven Jan van Duin en onze begeleiders, de heer Smit en de heer Bijl. Zij coachen ons in ondernemerschap en op financieel gebied. We doen al het werk tussen de colleges door en de rest gaat via facebook en whatsapp. Er is nooit geruzie, alles loopt lekker. Dat komt ook omdat we het allemaal zo leuk vinden. Het gaat ons niet alleen om een mooi cijfer.’ 15
Foto: Luuk Steemers
‘Het is gewoon verliefdheid. Jildau is één van de beste dingen die me is overkomen. Ze is lief, vrolijk en zorgzaam. Als ik bij haar ben, voel ik me compleet ontspannen. We zien elkaar vaak en dat zijn de momenten waar ik naar toe leef. We zijn nu acht maanden samen. Met kerst zijn we vijf dagen naar Londen geweest. Superromantisch, ik was er al eerder geweest en heb haar de stad laten zien. ‘Het loopt gewoon lekker en dat wil ik graag nog een hele tijd zo houden. Ik ben wel realistisch hoor, we zijn nog jong en zo lang het leuk is, is het leuk. ‘Wat mij betreft was het echt liefde op het eerste gezicht. Serieus, toen ik haar op de eerste schooldag zag, dacht ik: op haar ga ik me focussen, dit wordt wel wat… Maar dat liep anders, ze kreeg een ander vriendje. Daar baalde ik wel van, maar ja, daar moest ik dan maar overheen komen. Toen het uit ging met dat vriendje, dacht ik: ik zeg gewoon dat ik haar leuk vind en dat ik zo veel aan haar denk. Ik wilde graag een kans. En die kreeg ik ook. Dat het nog een tijdje duurde voordat we echt een relatie kregen, maakte me niet uit. Ik wilde niet kwijt wat we al hadden en dat wachten had ik er wel voor over. We hebben vaak samen afgesproken en heel veel gepraat. En in mei werden we echt een stel. We lagen op bed te kletsen en begonnen te zoenen. ‘Jildau komt veel bij mij thuis en ik bij haar. Mijn ouders zijn dol op haar en ik vind het heel leuk om bij haar ouders en zus en broertje te zijn. Ze heeft een hele grote familie. Omdat ik zelf enig kind ben, was ik dat niet zo gewend. ‘Dat we dezelfde opleiding doen, is best een voordeel. Jildau is een stuk gemotiveerder dan ik, ze is honderd procent student. Ik vind plannen behoorlijk lastig. Ik geef eerlijk toe: dankzij haar heb ik mijn P gehaald.’ 18
ITEM Rina Tienstra
Het klikte op de eerste schooldag al tussen Jort en Jildau. Ze sliepen bij elkaar in de tent bij de introductie van SPH en kletsten de halve nacht. Negen maanden later vielen ze pas echt voor elkaar.
JORT BARELDS 20 Tweedejaars Sociaal Pedagogische Hulpverlening JILDAU VAN DER KOOIJ 18 Tweedejaars Sociaal Pedagogische Hulpverlening
‘Jort is mooi van binnen én van buiten. Hij is lief, zorgzaam en sociaal en we kunnen samen lekker gek doen. We kunnen onszelf zijn bij elkaar. Om naar hem toe te gaan, fiets ik eerst een half uur van Rottevalle naar de bushalte, dan zit ik drie kwartier in de bus naar Groningen. Daarna nog een half uur in de trein naar Loppersum. Naar Oosterwijtwerd is het dan nog een kwartiertje rijden. Dat heb ik er wel voor over. ‘Op de allereerste dag van SPH zat Jort tegenover mij in de kring. Ik vond hem direct leuk en knap. Bij onze introductie, op de camping in het Stadspark zei ik: ik wil wel graag bij jou in de tent. We hebben wel tot vier uur liggen praten. Daarna spraken we elkaar minder, ik was me aan het oriënteren op de nieuwe klas en de opleiding en ik kreeg een relatie met iemand anders. Die relatie raakte uit en een tijdje daarna zat ik met Jort in een projectgroep. Ik merkte dat hij me leuk vond. Toen we een keer met een groepje naar het zwembad gingen, las ik stiekem mee op zijn telefoon toen hij een berichtje van een vriend kreeg. Is zij ook mee?, vroeg die vriend. Op een feestje van onze studievereniging vroeg hij of ik even mee naar buiten ging. “Ik wil je om advies vragen”, zei hij. “Ik ben verliefd op een meisje en ik weet niet hoe ik dat moet aanpakken.” Dat meisje was ik, natuurlijk. Ik wilde niet direct iets met Jort beginnen, het was nog maar net uit met die andere jongen en dat leek me geen goede basis. Hij vroeg me of ik hem een kans wilde geven. Dat wilde ik wel. ‘Jort heeft heel veel geduld met me gehad. We hebben heel wat af gedatet voordat we een echte relatie kregen. Ja, ik had mijn grenzen vrij streng aangegeven. Ik ben een nuchtere Friezin en wil iemand van buiten en van binnen kennen voordat ik ergens serieus instap.’
TRENDS VOOR 2014: ‘KANTELAARS EN ANDERS DENKENDEN’ Loes Vader
Gerda Jonker (49) is docent Trends & Marketing en Creatieve Onderzoekstechnieken aan de opleiding Human Technology. Voor HanzeMag blikt ze vooruit op de trends van 2014. ‘Onderwijs wordt gratis. Onze generatie studenten zal dat niet meer meemaken, maar de trend is ingezet. Je kunt je nu al online gratis scholen. In de herfst van 2011 deden 160 duizend studenten uit 190 landen mee aan de open course Kunstmatige Intelligentie van Stanford. Vlak daarna ging de Harvard Extension School gratis onderwijs aanbieden. ‘Wij gaan studenten leren anders te denken. We gaan ze opleiden tot friskijkers, kantelaars en anders denkenden. Mensen die het onmogelijke mogelijk maken. Denk aan die Delftse student die
Foto: Luuk Steemers
een oplossing heeft verzonnen waarmee je al het plastic uit de wereldzeeën kunt vissen. ‘Alle opleidingen zullen een leerlijn Creativiteit krijgen. We gaan meer creatief onderzoek doen, waarvoor we andere instrumenten zullen ontwikkelen. Om radicale veranderingen te registreren en die te zien als een kans gaan we onderzoek doen naar beleving, en die is niet te vangen in staartdiagrammen en taartgrafieken. ‘We denken dat we de wereld kennen, maar we hebben de wereld nog lang niet gezien. We kunnen nog veel dieper en hoger. Je kunt je nu inschrijven voor een enkele reis Mars in 2020 en we hebben de diepste zeeën ook nog niet ontdekt. Daar liggen hele spannende elementen die we kunnen gebruiken voor bijvoorbeeld onze smartphones. Waarom zijn die iPhones zo duur? Omdat er fosfaten worden gebruikt bij de productie. Die fosfaten zijn peperduur, maar ze liggen rijkelijk op de bodem van de zee als afval. Daar kunnen we gebruik van maken. Als we dat willen.’ HOLLANDSE TAPAS ‘We zitten niet in het tijdperk van verandering, maar in een verandering van tijdperken. We gaan nu te rade bij filosofen in plaats van bij economen. We gaan heel anders naar waarden kijken. Onze kinderen hebben bijvoorbeeld al een heel ander
besef van geld. Sterker, kinderen hebben geen besef meer van geld. Daarom maken ze ook heel makkelijk schulden. Jongeren hechten veel minder waarde aan waarden en aan bezit en wij gaan ook die kant op. Ruilen is het nieuwe kopen en delen is het nieuwe hebben. Het lijkt alsof we wakker worden en bewust van de wereld worden. Als geld een andere betekenis krijgt, worden andere dingen waardevol dan de zaken die we tot nu toe waardevol vonden. We willen ook mode met een moraal. We willen weten waar en onder welke omstandigheden onze kleding wordt geproduceerd. Winkelketens zijn al aan het investeren in het terughalen en hergebruiken van producten. We hechten waarde aan kwaliteit, dus geen wegwerpartikelen meer en ook geen werpwerpmode. We ontdekken dat resten waardevol zijn. Van etensresten maken we bijvoorbeeld Hollandse tapas. Op die manier geven we waarde aan onze cultuur. Food is culture. De nieuwe kapitalisering is lokaal. We gaan steeds meer producten en diensten uit de buurt halen, ook voedsel. Liever een klein stukje vlees uit Eelde of Sauwerd, dan een lap biefstuk die half Europa heeft doorkruist. ‘We zijn van onszelf en van ons voedsel vervreemd geraakt door globalisering en commercialisering. Kinderen hebben geen benul meer waar ons eten vandaan komt. Een stijlicoon als Lady Gaga hult zich in kleding die gemaakt is van vlees. Ze hangt hamlappen om haar lijf in plaats van leer, bont of katoen. Het ziet er prachtig uit, maar het is ook een signaal dat we anders kijken naar materialen en eten. Van plastic kun je trouwens heerlijke zachte stoffen maken.’ VAN LINEAIR NAAR CIRCULAIR ‘We gaan van lineair naar circulair. Er is geen begin- en geen eindpunt. Dat betekent dat je verantwoordelijk bent voor het hele proces. Het begrip schaarste moeten we omzetten in overvloed en toegankelijkheid. In plaats van dat we ons focussen op de unica moeten we ons richten op de overvloed. Dan kom ik weer op dat plastic dat in overvloed op de wereld is. Ik ben ervan overtuigd dat we daar heel veel mee kunnen. Dat heeft ook alles te maken met de veranderende kijk op bezit. Doordat we gaan delen, kijken we niet meer naar exclusiviteit, maar naar hoe je iets kunt hebben zonder dat je het bezit. Dat geldt voor individuen, organisaties en ook voor het onderwijs. En zo is de cirkel rond. Van lineair naar circulair.’ 19
HOREN & ZIEN OVERSPEL SEIZOEN 2
FEUTEN HET FEESTJE
APARTMENT 1303
Ik ben dol op drama van eigen bodem. Voor de miniserie Ramses blijf ik nu thuis, eind vorig jaar was dat voor de tiendelige VARA-serie Overspel 2. Die is nu uit op dvd. Het plot in het kort: Iris (Sylvia Hoeks) en Pepijn (Ramsey Nasr) liggen in vechtscheiding. Elsie (Rifka Lodeizen) is na een zelfmoordpoging in de gevangenis tijdelijk thuis om voor de kinderen te zorgen. De kids proberen hun eindexamen te doen. Zoon Marco pokert echter liever op internet met de creditkaart van zijn vader. Vader Willem (Fedja van Huet) is gelukkig met Iris. Maar geluk is natuurlijk dodelijk saai en de woest aantrekkelijke Willem verdwijnt op een goede morgen, juist als hij wil getuigen tegen een foute wethouder die ook weer een illegaal akkefietje heeft met zijn ex-schoonvader Couwenberg senior, fantastisch neergezet door Kees Prins. Muziek speelt ook in Overspel 2 een grote rol. Huub Couwenberg speelt de ene klassieker na de andere op zijn platenspeler. De gouwe ouwes verbinden de ene met de andere scène. In Overspel 2 wordt eigenlijk geen overspel gepleegd, maar vuil spel gespeeld. Ik kijk uit naar het derde seizoen.
De film Feuten het Feestje is een spin-off van de BNN-serie. Na drie seizoenen drank, seks en machtspelletjes vonden de makers het tijd voor een bioscoopfilm over het Amsterdamse studentencorps. Het nieuwe studiejaar begint voor H.S.C. Mercurius met een ontgroenings- en inschrijffeest. Twee onschuldige eerstejaars, Elias en Lieve, gaan naar het feest, evenals een clubje oud-leden met heimwee naar het studentenleven. Elias is serieus en stiekem verliefd op Lieve. Lieve, het prototype corpsmeisje, is mooi en gewillig. Een conflict tussen negendejaars Olivier de Ruyter en de politie loopt met een peleton ME'ers Project-X-achtig uit de hand. Dit flinterdunne plot, overgoten met veel drank, een enkel snuifje coke en een ballonnetje lachgas, is niet meer dan een lange aflevering uit de serie. Ook de studentikoze humor gaat niet verder dan lachen om woorden als dikke homo en paardenkut. Het moralistische einde van de film zal ik niet verklappen. Deze film krijgt van mij een hartje voor de moeite en een hartje omdat er niet eens zo slecht in wordt geacteerd. Het plot zou het niet slecht doen als musical in groep acht op de basisschool. De acteurs redden de film nog enigszins.
Je hebt recensenten die zelfs in de beste films nog iets slechts zien en recensenten die zelfs in de slechtste films nog iets goeds zien. Mijn voorkeur gaat uit naar de tweede categorie. Iedere film heeft immers wel iets interessants of moois, ook al is ie verder nog zo slecht. Maar Apartment 1303 valt in een hele nieuwe categorie 'Slecht'. Deze film laat een ‘gewone’ slechte film eruit zien als een tienvoudige Oscar-winnaar. Een voorbeeld. Hoofdrolspeelster Mischa Barton komt uit de douche met alleen een klein handdoekje om. Op haar bed zit de creepy huisbaas die zichzelf heeft binnengelaten. Ze vraagt hem haar appartement te verlaten, maar hij weigert. Wat zegt ze vervolgens? 'I need a glass of water.' WTF? En zo gaat het maar door. Na een uur kon ik het niet meer aanzien. Eén voordeel: de dvd bevat ook de originele Japanse versie, dus dan die maar bekijken. Dat blijkt een matige rip-off van The Grudge, maar wel iets enger en beter geacteerd dan de Amerikaanse versie. Die ene ster is dan ook voor het origineel. Om de traditie hoog te houden, toch maar een positief nootje: Mischa Barton. Mooie meid.
LV
LV
♥♥♥
♥♥
CW ♥ ADVERTENTIES
20
STUKAFEST GRONINGEN PROGRAMMA STUKAFEST
Stukafest, oftewel het Studenten Kamer Festival, brengt cultuur bij de studenten thuis. Op 20 februari tovert het festival studentenkamers in dertien steden om tot minitheaters. Ook in Groningen. Hangend op de bank en met een biertje in de hand, kun je de artiesten van heel dichtbij zien optreden. Rechtenstudent Jasmijn van Effen doet dit jaar de PR van het festival. ‘Ik ben heel benieuwd naar het optreden van iLL Skill Squad. Een fantastische dansgroep die mee deed aan Holland's Got Talent. Ze geven, omdat ze natuurlijk niet met z’n allen in een studentenkamer passen, met twee dansers een speciaal voor Stukafest gemaakte voorstelling. Zelf ben ik een fan van de cabaretier Ronald Smink. Ik heb al veel optredens van hem bekeken en vind hem echt heel erg grappig. Hij maakt onderdeel uit van het comedycollectief de Hyena’s. Ze treden regelmatig in de stad op.’ Jasmijn tipt ook zangeres Marike Jager. ‘Zij wordt steeds bekender en zong al bij De Wereld Draait Door! Dit is je kans om haar in een intieme sfeer wat langer te zien optreden.’
Muziek Theater Muziek Muziek Dans Dans Muziek Theater Theater Cabaret Dans Muziek Poëzie Theater Muziek Cabaret
MARIKE JAGER DE GROETEN WELCOME TO THE VILLAGE CASE MAYFIELD JELENA KOSTIC RADAR ORANGE SKYLINE CHARO DURÁN JENTE JONG RONALD SMINK ILL SKILL SQUAD WHEN WE ARE WILD OBE ALKEMA GEEN FRONT THE FUTURE’S DUST PROPRIA CURES
Folkingestraat 52a A-Kerkhof 21a Pausgang 6 Haddingestraat 43a Peizerweg 56 Viaductstraat 10b Oude Ebbingestraat 43a Ganzevoortsingel 20 Almastraat 8b Sledemennerstraat 1-6 Grote Leliestraat 41b Grote Leliestraat 41b Turfsingel 1016 Van Hamelstraat 8a Barestraat 31 Lissabonstraat 48
Er zijn drie rondes met muziek, dans, theater, poëzie/literatuur en cabaret. (starts om 20.30, 21.30 en 22.30 uur) Het Stukafest Eindfeest begint om 23.00 uur in Club Vera. Met Diff, Broken Brass Ensemble, Mannen met snorren, DJ Thijmen van Herpen. ADVERTENTIES
MEDEZEGGENSCHAPSVERKIEZINGEN De verkiezingen voor de medezeggenschap (HMR, Schoolraden) komen er weer aan. Dit jaar zijn er alleen verkiezingen voor de studentengeleding. Het tijdpad ziet er als volgt uit: Kandidaatstellingsperiode & verkiezingsperiode verkiezingen 2014: Aanmeldingstermijn kandidaten: maandag 10 maart t/m vrijdag 21 maart Verkiezingen: dinsdag 6 mei t/m maandag 19 mei Publicatie definitieve uitslag: woensdag 28 mei 21
STUDENTEN MET ONDERNEMERSBLOED Martine Zeijlstra
Ze handelen in bladblazers, ze maken Zuid-Amerikaanse kinderdromen waar, ze zorgen ervoor dat geldwolven je contract niet stilzwijgend verlengen. Ze zorgen er zelfs voor dat je je jas veilig kunt ophangen. Ze zijn ondernemende studenten. 22
Illustratie: Anne Staal
Erwin Dijkstra (25), student Commerciële Economie, was tien jaar toen hij een handeltje in tropische vogels begon. Zijn ouders zetten hun zoon één keer per maand op de vogelmarkt af. ‘En daar stond ik dan tussen de oude mannetjes, vogeltjes verkopen.’ Minstens 301 studenten van de Hanzehogeschool zijn ondernemer. Tientallen van hen huizen in de kantoorruimtes van Cube050, de zogeheten incubator (letterlijk: broedplaats) van de Hanzehogeschool en Rijksuniversiteit op de Zernike Campus. Momenteel zijn daar 22 startende ondernemingen onder dak. NAJAARSWINKEL Steeds vaker combineren studenten het volgen van colleges en werkgroepen met een eigen bedrijf. Bijvoorbeeld omdat ze, zoals Dijkstra, een lumineus idee krijgen dat ze willen omzetten in een goed lopende webwinkel. Die ideeën ontstaan op de gekste plekken. ‘Ik zat in de bus naar huis’, herinnert Dijkstra zich. ‘Ineens kreeg ik het idee voor najaarswinkel.nl. Ik was al een hele tijd bezig om een goede domeinnaam te vinden voor een webwinkel, maar dat is best lastig. Ik wist meteen dat dit idee potentie had.’ Via zijn webwinkels voorjaarswinkel.nl en najaarswinkel.nl verkoopt Dijkstra in de lente parasols en tuinmeubelen, en in de winter bladblazers, kachels en kettingzagen. Maar voordat het idee een goed lopend bedrijf werd, verzette hij een berg werk. Hij stelde enquêtes op waarin hij consumenten liet aangeven aan welke producten ze dachten bij de woorden ‘voorjaar’ en ‘najaar’. Diezelfde vraag legde hij voor aan medestudenten. ‘Sommige studenten reageerden heel nonchalant. Ze vroegen: “Ga je graszaad verkopen ofzo?”’ De zakelijke contacten die hij eerder legde kwamen ook goed van pas. ‘Ondernemers willen graag helpen. Het is een kwestie van op ze af stappen. Veel studenten durven iemand na afloop van een lezing niet aan te schieten, terwijl dat zo nuttig kan zijn. Ik mocht bij een groot bedrijf langskomen. De eigenaar trok anderhalf uur voor me uit om over m’n plannen te praten. Daar heb ik heel veel aan gehad.’ LOKALE DROMEN Jesse van de Woestijne (24) is helemaal weg van Ecuador. Hij leerde het Zuid-Amerikaanse land kennen toen hij er na zijn middelbare schooltijd heen reisde. ‘Mijn vader heeft als journalist over de wereld gereisd. Hij kwam altijd thuis met de prachtigste verhalen. Helemaal vol was hij over de Inca’s, de Indianen en de warmte van de mensen. Die liefde heeft hij me ingegoten. Dus nadat ik mijn diploma van de middelbare school had gehaald, wilde ik reizen. Naar Ecuador.’ Tijdens z’n opleiding Sportmanagement greep hij iedere kans om naar Ecuador te gaan aan. Met zijn beste vriend Aldert Schriemer (24), die
fysiotherapie studeerde, kwamen ze op het idee om de stichting Local Dreamers op te richten. Local Dreamers draait op Nederlandse studenten en stagiairs die samenwerken met Ecuadoriaanse jongeren. Van de Woestijne had ervaren dat veel grote ontwikkelingsorganisaties niet goed kijken naar de behoeften van lokale bewoners. ‘Zo zette een organisatie een schooltje met zonnepanelen en computers op poten. Maar de Ecuadoriaanse leraren konden helemaal niet met computers uit de voeten en het in werking stellen van de zonnepanelen was ze onbekend. Dat is ontzettend zonde.’ Van de Woestijne en Schriemer reisden op de bonnefooi naar Ecuador om daar met hun stichting de dromen van de lokale bevolking te verwezenlijken. Vandaar de naam: Local Dreamers. Maar de lokale dromen worden niet zomaar waargemaakt, ontdekten de twee vrienden. ‘Je kunt niet zomaar een wijk inlopen en vragen waaraan de mensen behoefte hebben’, zegt Van de Woestijne. Het tweetal begon met het geven van Engelse les. ‘We gaven het een Nederlandse twist. Dus geen klassikale lessen. We leerden de kinderen presenteren en voor de klas spreken. Daar worden ze veel zelfverzekerder van.’ Dat laatste is belangrijk, zegt Van de Woestijne. ‘Er is weinig geld voor de ontwikkeling van de kinderen in onze projectwijk. Een kind dat goed kan schilderen, krijgt niet altijd verf en kwasten van z'n ouders. We hebben daarom een cursus opgezet, waarbij we de talenten van de kinderen juist wel gebruiken. De jongste kinderen vinden het fantastisch, maar de oudere kinderen zijn sceptischer. Die denken vaak dat ze, net als hun ouders, straks geld moeten verdienen met het verkopen van snoepjes of schoenen poetsen. Wij willen ze weer laten dromen over een toekomst waarin ze hun eigen talenten kunnen inzetten om zich zo een weg uit de armoede te banen.’ STILZWIJGEND VERLENGEN Jelle Doff (29) studeerde Management, Economie & Recht en Bedrijfspsychologie toen hij samen met zijn vriend Erik (29, destijds student Vastgoed & Makelaardij) contractstatus.nl oprichtte. ‘Het gebeurt zo vaak dat een contract doorloopt, zonder dat je dat door hebt’, zegt Doff. ‘Sportabonnementen, internet, alles wordt stilzwijgend verlengd. Toen een vriend van ons erover klaagde dat zijn telefoonabonnement was verlengd zonder dat hij dat wilde, dachten we: daar moeten we iets mee doen.’ Ze bedachten een goed doortimmerd ondernemingsplan met een doel, een concurrentie-analyse én een idee voor een slimme, gratis website. Een jaar later ging die website de lucht in en konden de klanten voortaan zien welke contracten afliepen, hoeveel geld ze eraan kwijt waren en welke concurrent eventueel een goedkoper aanbod had. Ondanks dat ze veel tijd in de voorbereiding stopten, heeft Doff het gevoel dat ze ‘geen enkel idee’ hadden toen ze het
bedrijf startten. ‘We zijn gewoon begonnen. Door onze ervaringen weten we nu zoveel meer.’ Een klantenbestand opbouwen is bijvoorbeeld best lastig, zegt Doff. ‘We dachten dat als mensen zich eenmaal bij ons hadden ingeschreven, ze al hun abonnementen wel zouden invoeren. Maar dat is niet zo. Niet iedereen denkt na over de contracten die ze allemaal hebben afgesloten. Daarom informeren we ze over welke contracten ze allemaal kunnen invoeren. Zo maken we inzichtelijk wat de mogelijkheden zijn.’ Die zijn groter dan de meeste mensen denken. ‘Studenten maken maar weinig gebruik van onze diensten. Niet zo slim. Studenten zijn vaak enorm ongeorganiseerd en nonchalant. Precies het type mens dat veel baat bij ons kan hebben. Ga maar na hoeveel winst ze kunnen pakken als ze op de hoogte worden gebracht van wanneer het fitnessabonnement verloopt.’ GEJATTE JASSEN Jonathan Schaap (31) studeerde Facility Management toen hij op het idee kwam van de Stadsgarderobe. ‘Als mijn vriendin en ik door de stad liepen, sjouwden we ons rot met allerlei tassen. Dat schoot niet op.’ Hij volgde de minor Da Vinci en werkte een idee uit voor een plek waar je jassen en tassen kwijt kunt. ‘Met vier studenten gingen we de straat op om te praten met studenten, kroegbazen, de politie en de brandweer. Zo kwamen we erachter dat nogal wat jassen werden gestolen tijdens studentenstapavonden.’ Die kans, zo weet Schaap precies, is achttien procent per jaar. ‘Overal in cafés liggen stapels jassen. Als een iemand een jas ontvreemdt, dan pakt de volgende ook een jas, en de volgende weer. Want je wilt niet de kou in zonder jas.’ Schaap studeerde af op het idee van de Stadsgarderobe: een centrale plek in de stad waar je je jas en je tas kwijt kunt. Een tweede filiaal is ook al geopend. Schaap heeft zich inmiddels op een nieuw ondernemersavontuur gestort. ‘De lange nachten bij de Stadsgarderobe spraken mij niet zo aan. Ik ben liever creatief bezig.’ Met compagnon Ferrick van Dongen (28) werkt hij voor Creatieve Weg. Het idee borrelde op tijdens de Da Vinci minor die Van Dongen volgde. Studenten van verschillende disciplines werken daarin samen aan een oplossing van een vraagstuk van een bedrijf. De studenten komen, ieder vanuit een andere invalshoek, in totaal met 150 ideeën. Het bedrijf mag daar vervolgens de drie beste ideeën uitpikken, die de studenten verder uitwerken. ‘Dat is de kracht van een multidisciplinair team’, zegt Schaap. ‘Dat hadden we bij Da Vinci al door. Studenten uit heel andere bedrijfsdisciplines hebben vaak de geniaalste ingevingen. Op de universiteit werk je meestal aan fictieve opdrachten. Creatieve Weg laat ze echte problemen oplossen.’ 23
LOCO Luuk Steemers
JAN RUERD OOSTERHAVEN (22), VIERDEJAARS JAZZ, BOUWT SNAARINSTRUMENTEN ‘In mijn hoofd stel ik een klankbeeld samen. Daar zoek ik de juiste houtsoorten en bouwtechnieken bij. Mijn bedrijf heet eastbass. Op mijn eindexamen in januari speelde ik naast de contrabas, mijn hoofdinstrument, op een speciale zelfgebouwde semi-akoestische basgitaar. Doordat hij vijf in plaats van vier snaren heeft, kan ik er ook partijen in de midrange mee spelen. Juist doordat ik ook muziek maak, weet ik wat musici willen. Ik ga me nu een jaar lang storten op het bouwen van snaarinstrumenten. Ik heb al twee opdrachten, waarvan één voor Jorrit Westerhof, een zeer talentvolle medestudent.’ 23
26
LIEVE LOES
[email protected]
Heeft je beste vriendin gezoend met de jongen waar jij al tijden vlinders van in je buik krijgt? Ben je verliefd op je docent en kun je je niet meer op je studie concentreren? Lig je niet lekker in je projectgroep en begrijp je niet waarom? Mail Loes, onze enige echte ervaringsdeskundige. Inzenden mag zelfs anoniem. REDACTIE-ADRES
Lieve Loes, Ik heb een cosmetisch probleempje. Mijn vriend laat sinds kort z’n baard en zijn snor staan. Daardoor zijn zoenen en seks ineens een pijnlijke geschiedenis geworden. Ik heb namelijk nogal een dun huidje. Mijn vriend zegt dat die haargroei vanzelf wel zachter wordt als het doorgroeit en dat ik dan vanzelf wel weer van die rooie vlekken afkom. Is dat waar? Ik hoop stiekem van niet want ook al staat het cool, ik vind hem mooier zonder. Groetjes, Nova
Lieve Loes, Mijn vriendin is meestal een schat van een meid maar eens in de zoveel tijd kan ze echt helemaal door het lint gaan door een kleinigheidje. Bijvoorbeeld als één van haar vriendinnen niet direct reageert op een berichtje of als iemand haar tegenspreekt in een discussie. Ze wordt dan zo verschrikkelijk kwaad op de hele wereld dat er geen land meer mee te bezeilen valt. Vorige week was het weer zo laat. Ik had mijn telefoon uitstaan omdat ik een tentamen had en ze was razend dat ik niet reageerde toen ze me appte dat ze ziek was. Ik had er zo genoeg van dat ik bij een vriend op de bank heb geslapen. Ik houd van haar maar begin dit gedrag een beetje zat te worden. Wat kan ik doen?
Zernikeplein 7 T0.01 / T0.02, Groningen POSTADRES Postbus 30030 9700 RM Groningen telefoon: 050 5955588 fax: 050 5955590 e-mail:
[email protected] REDACTIE Chris Wind - hoofdredacteur 050 5955585
[email protected]
Floris Beste Nova,
Lieve Floris,
Een baard is zó 2012! Als je nu je baard nog laat staan, loop je behoorlijk achter de feiten aan. Het schijnt dat de verkoopcijfers van scheermesjes en elektrische scheerapparaten booming. Een blik op de rode lopers leert dat celebs hun grasmatje alweer aan de wilgen hangen. George Clooney en Ben Affleck zijn gesignaleerd met een fris geschoren of keurig getrimde kin. Dus als je vriend niet achter de mode aan wil hobbelen dan gaat hij fluks naar zo’n hippe baardenkapper en laat hij zijn uit de hand gelopen movembersnor er professioneel afscheren. Jouw tegenoffensief is stoppelig schaamhaar. Ik weet niet of haar-op-haar irritatie veroorzaakt maar het is allicht te proberen. En, hij vindt zo’n retropoes vast niet sexy. Als hij toch weigert, bedenk dan maar: bij passie hoort een beetje pijn.
Heel verstandig Floris, dat je bij een vriend op de bank bent blijven slapen, want met een boos iemand valt niet te praten. Het schijnt zelfs zo te zijn dat als je boos bent je een stofje aanmaakt, serotonine, dat je IQ verlaagt. Ik zou haar tijdens haar woedeaanvallen in haar sop laten gaarkoken en haar ontlopen. Ik hoop wel dat je vriendin, als haar boze bui voorbij is, inziet dat ze onredelijk is geweest. Kennis van je eigen emoties maakt het voor jezelf en voor je naasten stukken eenvoudiger om mee te dealen. Zo niet, dan moet je wel erg dol op haar zijn. Je hoeft niet alles te pikken! Als haar boosheid echter een maandelijks terugkerend fenomeen is, zou ik er maar aan wennen. Daar hebben veel dames last van.
Boudewijn Otten - (eind)redacteur 050 5955582
[email protected] Luuk Steemers - redacteur 050 5955581
[email protected] Rina Tienstra - redacteur 050 5955581
[email protected] Loes Vader - redacteur 050 5955588
[email protected] FOTOGRAFIE Pepijn van den Broeke Annie Smetanenko Luuk Steemers VORMGEVING & ART DIRECTION Jean-Maxim van Dijk www.jmxcorp.net ILLUSTRATIE COVER Tymo Grijpma PRODUCTIE Redactie HanzeMag & Grafische Industrie De Marne B.V. Oplage: 7.000 ADVERTENTIES Bureau Nassau 020 6230905
[email protected] ABONNEMENTEN 60 euro per jaar 050 5955588
[email protected] 27
‘CULTURE IS OFTEN A NUISANCE’ Luuk Steemers
Two direct entry international master programmes organized an afternoon event with some eye-opening trial presentations for prospective students. ‘Rationality, reliability, stability, putting the interest of the company first. That’s what you’d expect from executives in the boardrooms of big companies. But in reality these people often act in an irrational or selfish way. Some of these people are downright psychopaths. If they see you as a competitor and you are alone with them in a high-rise building, you can only hope and pray.’ The challenges of top managers in the face of the new economic reality is the topic of the short lecture by IBS lecturer Arnd Mehrtens. It is one of the presentations for Bachelor students who are interested in the Master of International Communication (MIC) or the Master of International Business & Management (MIBM). A handful of prospects have found their way to room I.108 in the IBS wing on Thursday 16 January. Mehrtens has interesting stories about top executives such as Steve Jobs, Gerard Kleisterlee and Carly Fiorina. He promises many more intriguing stories for those who decide to study MIBM. ‘There is good news’, he continues. ‘Which of the weaknesses of managers we talked about can be easily solved?’ Irrationality, says one of the students. Mehrtens nods. ‘Many people have prejudices and biases. The anchoring bias for instance. That you are so occupied with one thing 4int
Foto: Luuk Steemers that you cannot think of other options. Some people say that Angela Merkel decided to terminate the nuclear development in Germany because the news at the time was dominated by the nuclear disaster in Japan. Yet, we can do something about irrationality. Simply hire an external, a consultant from outside.’ Marcel van der Poel talks about Intercultural Communication. He shows a picture of US president Barack Obama trying to kiss Aung San Suu Kyi. But the Burmese human rights activist and Nobel Prize winner keeps Obama at arm’s length. The American president’s lips only touch air. Van der Poel: ‘In her culture a married woman cannot kiss another man. Obama’s advisors must have told him. My guess is that he acted on an impulse. The American hugging culture. On the other hand, why can’t she let it happen for once? The question is: who must adapt to whom? There’s an unwritten rule that the visitor should adapt to the host. This was in Burma, so I think Obama was being stupid. We must not romanticize culture, it’s often a nuisance.’ According to Van der Poel culture is a shell, a comfort zone where people of the same culture feel at ease. ‘I will take you out of that comfort zone, I promise. Culture is learned behaviour. It
stands between personality and human nature. We should be aware of the fact that we are often unaware of cultural differences.’ Is sleeping with the bedroom window open a personal thing, human nature or culture, Van der Poel inquires. The attendants swap arguments. Most of them think it is a personal choice. But MIC-programme manager Iekje Smit, who grew up in America, settles the discussion for good. ‘When I first came here I was amazed that all Dutch people wanted me to sleep with open windows. Your environment tells you it’s healthy, so personal choice is reduced.’ Van der Poel explains why taking the trouble of studying other cultures is worthwhile. ‘If people from the same culture work together in a team, it does not take very long for them to work out a modus operandi that is fairly efficient. Their performance soon reaches a high level and stays there. Multicultural teams, on the other hand, take much longer to perform on a high level due to the problems that come with diversity. That’s the investment we have to make. But after a while the performance of a multicultural team keeps going up to a higher level. And that’s the pay-off.’
LEGAL ALIEN Luuk Steemers
BILYANA LANDZHEVA (22) FOURTH-YEAR STUDENT INTERNATIONAL BUSINESS BULGARIA 2.7 TIMES THE SIZE OF THE NETHERLANDS
‘When I first arrived here, one of the lecturers told us that we did not come here to study, but to connect with other people. In the course of my studies I have found out how important it is to meet people from other cultures and to learn from them. ‘I came here in the first place because a friend of my sister’s who studied at Hanze recommended me to do the same. I also found a great internship
Foto: Annie Smetanenko
with a foreign exchange company in Australia when I happened to meet an alumna of the International Business School who had joined that company. And now my former colleagues in Australia are looking for a company where I can do research for my thesis. ‘My mother is a software administrator and my father has an import and export company for beverages in Sofia, the capital of Bulgaria, where I grew up. My parents wanted my elder sister and me to learn from the world. At school I specialized in Maths and Computer Science and I took additional language courses in English and Spanish. Maybe the love of figures runs in the family. Just like my sister, who is a financial analyst in Frankfurt, I have a good head for numbers. I’m currently specializing in finance and I want to write my thesis on bitcoins, the internet money which is becoming increasingly popular. Currently the value of bitcoins is fluctuating because there are no government restrictions at all. But once regulated, I’m sure bitcoins will have a great future because they eliminate the banking system and make transactions much cheaper. ‘I found it very easy to adapt here. I never felt homesick. The Dutch are very welcoming and helpful. Bulgaria is a much more collectivist society where people are very warm to relatives and friends, but indifferent and cold towards people outside their own circle. That also means there is a lot of favouritism and nepotism. Family companies give jobs to relatives even if they are no good. ‘There are lots of things about Bulgaria I miss, though. It is a great country to enjoy life. The hot summers, the snow in the winters and our rich cuisine, related to that of Greece, Turkey and Russia. After I graduate I plan to do a master. I do not yet know where. Probably not in the Netherlands. I want to travel and see a lot of different countries. I hear a lot of good things about Denmark and Sweden. So, who knows…’
EXCHANGE STUDENT HOUSING 2.0 Chris Wind
As an exchange student, it is not easy to find a room in a city abroad. Many cities have a room shortage and you are forced to compete with local students that have home advantage. Housinganywhere.com might offer the solution. 2int
Foto: Luuk Steemers
Foto: RPA/De Ster - Rotterdam Fourth-year student Facility Management Milad Etemadi (26) is the Hanze representative for HousingAnywhere. He promotes the website to students and organizations in Groningen.
International Management alumnus Niels van Deuren graduated cum laude at Erasmus University Rotterdam. While he was still a student, he created housing platform housinganywhere.com.
‘The International Student Office (ISO) approached me. They had talked to HousingAnywhere, who were looking for a representative for their company at Hanze UAS. They wondered if I was interested. Of course! ISO knew me because I had been an active member of Erasmus Student Network and Groninger Studentenbond and I also helped Hanze UAS promote itself in Iran. I had a job interview through Skype and I got it! Now I am very busy promoting HousingAnywhere to Hanze students. ‘It is a platform for students that go abroad for one semester and want to rent out their rooms to incoming students. It was designed to help universities accommodate all the incoming international students by asking all students who are leaving for one semester abroad to put up their rooms for rent on the platform. ‘In Rotterdam the platform was quite a success, students liked the idea a lot. Maastricht University was the second university to offer this platform to their students. Soon the platform spread all over the Netherlands. Then a university in Germany called Niels van Deuren. They had heard a visiting student talk about HousingAnyware. That was the intro for the platform to become an international thing. Soon after the German university Barcelona, Paris, and Stockholm followed. ‘Students spread the word in the United States, Brazil and recently Peru. The platform keeps growing and growing: it is already online at more than seventy universities. Students can use it for free. And the good thing is, in my opinion, that only students can use it, because only people with a student email domain can post vacant rooms. This way the platform remains student-to-student and protected from landlords with bad intentions.’
How did you come up with the idea for HousingAnywhere.com? ‘In 2008 I was selected for the exchange programme in Singapore, I had a chance to go there for six months. I wanted to sublet my room to one of my friends, a student in Rotterdam or another exchange student. Since I could not find anyone in the Netherlands, as they were, like me, all leaving on exchange or already had a room, I popped by the International Office of my university. They almost begged me to sublet the room to one of their incoming exchange students. I realized the demand of rooms amongst exchange students could be linked to the supply of outgoing students. And that’s how HousingAnywhere.com was founded.’ Your site is completely free for students, it’s the universities that pay. How do you convince them to join HousingAnywhere, since most of them already have some housing system? ‘The product had added value to the university, because it creates an extra service, not only for local students going abroad but also for incoming exchange and placement students. There is a huge demand for housing and often little supply. Therefore it is a perfect service.’ How many universities are currently connected to it and what number is your objective? ‘In 2009 HousingAnywhere.com started as a student project at Erasmus University, but by 2010, the platform expanded to include most other universities in the Netherlands. In 2011, we started to expand internationally: Spain, France, Germany and Denmark were added to the website. Since then the platform keeps on
growing. Currently 82 universities worldwide offer HousingAnywhere.com to their students. Over five thousand rooms have been offered by local students to incoming international students on this platform. In the future I would like to expand even more in order to create the solution to housing shortages anywhere and help out students all over the world.’ Are there any (young) entrepreneurs that you really admire? ‘I admire Mark Zuckerberg. He came up with a product nobody needed at the time. Now nobody can live without it.’ What would you advise students who are thinking about starting their own company? ‘Do not overthink it, just do it. Bring your product on the market as soon as possible and do not put the entire process on paper beforehand. As soon as it is launched you can talk to your first customers and get feedback.’
CORRECTION In the latest edition of HanzeMag, student writer Tania Miranda wrote an article about Hanze’s exam system. She wrote that she was kicked out of an exam because her name did not appear on the exam list. We introduced Tania as an International Business School (IBS) student, which might have given the reader the idea that the exam fell under the responsibility of IBS. This is not the case. Tania followed a minor at the School of Communication, Media and IT (CMI) this past semester, and the exam was part of this minor. 3int
HANZEMAG.COM
7 INDEPENDENT MAGAZINE OF HANZE UNIVERSITY OF APPLIED SCIENCES 5 February 2014