na ISBI No Mei 1931 foto- UFA ANNA STENN, de Russische actrice, die door de Ufa is geëngageerd. KPT^

■

NETJES ÏN OBxMJt

WOORDEN VAN SAM TRIP Kinderlijk Muideltewijo, ^

kill 11 1/ \\

MUZIEK VAN HENK STUUROP

m

5

5rF fa j

£

in de rij

S

Liejoeeirtroe^.je a.r..me

'

'

W€e5„.je5 -

O **rta corc/a,.

v.? T

'

51 &

X

:■

V

KPT^

tw^Ä

lü/lk

heejiliiiivveer

MaArzehad-deHMietvee] meer

^//e «cAt«n roorhehoude* krachtens de Wet op Aubuws recht 1913. Toeatemming KrluritalUên Henk Stiu^ro/b. detttsche streust 6¥, Schcvernr veningen.

Haast in elke straat Spoelden zooveel blijde kinderen. Haast in elke straat Kreeg zoo'n weesje het te kwaad. Altijd in den pas Liepen zij daar als soldaten. Altijd in den pas. Of het exercitie was.

In de voorste rij Liep een weesje van tien jaren. In de voorste rü Snikte 't meisje tusschenbei. Voor een maand of wat Liep zij hier ook nog te wand'len. Voor een maand of wat. Toen ze nog haar moeder had.

Voor de spiegelruit Van de groote magazijnen. Voor de spiegelruit Keken ze hun oogen uit. Want ze zagen daar Toch zoovele mooie dingen. Want ze zagen daar Zooveel speelgoed bij elkaar.

Die verbood het niet Als haar kindje sprong of lachte; Die verbood het niet. Deze moeder wou dat niet. Wat ze thuis mocht doen. Werd door moeder nu verboden; Wat ze thuis mocht doen Liet ze nu voor het fatsoen.

In dat groote huis Waar ze nu was opgeborgen, In dat groote huis Moest 't stil zijn als een muis. Netjes in de rij Ging ze nu dat huis weer binnen; Netjes in de rij Met de moeder aan haar zij.

i

at

Twintig op een rij Sliepen zij in gtoote zalen. Twintig op een rij Even lusteloos als zij. En dan droomden zij Van haar moeder in den hemel En dan droomden zij: „Moesje, kom toch weer bij mij I" -

ISBI

i/na

MAISON ODIOT Fabriek van Artistiek Zilverwerk Gevestigd m 1690

7 PLACE DE LA MADELEINE. PARIJS Specialiteit voor geschenken in zilvei en verzilverd metaal

GROOTE KEUZE IN KUNSTVOORWERPEN UITGEVOERD NAAR ONTWERPEN UIT ELKE STIJLPERIODE

fOTO- UFA

i

No. 381

16 Mei 1931

ANNA STENN, de Russische actrice, die door de Ufa is geëngageerd.

"-'---•

J'-'^-^'«^ TT . ■■ii.-»r--^p>..--^-,.—^w,iiF
Het A

B

DUSTCD BEATON

C

DE: MAM MET HET

der schoonheid

5TALEN GEZICHT

VERZORGT UW TEINT en doe het met POND'S

BU5TEK KEATOn

Kleine pot f h

POND^

Groote pot f2

tour

ITER KENNISMAKING ontvangt U 2 tubetjes Pond's Cold en Vanishing Cream na inzending van 10 et. porti aan POND'S EXTRACT Co. Afd.

AMSTERDAM 85

fPOND'S

■

L_

I

Voor een frissche, bekoorlijke teint moet U zich een kleine moeite getroosten. Uw huid eischt twee behandelingen „schoonmaken en beschermen", met tweeërlei Pond's cream: een vette en een droge. Pond's Cold Cream dringt diep in de porièn en verwijdert alle stof en poederresten die, zelfs na wasschen met water en zeep, in de huid zijn achtergebleven. Deze cream voedt de huid met haar balsemieke oliën en houdt haar zacht, zuiver en gezond. Pond's Vanishing Cream geeft U een bekoorlijk-matte teint, vormt een ideale basis voor poeder en beschermt Uw teint tegen de nadeelige invloeden van het weer. Regelmatig gebruik van de beide Pond's Creams is noodig voor een mooie, zachte huid en een frissche, bekoorlijke teint.

VANISHING EN COLD CREAM 2 -

I-- ^ i>.

L_

'-C*^

eeds van zijn vierde jaar af is Buster Keaton lach-fabrikant, want zoo oud was hij, toen zijn vader hem meenam op zijn tochten door de geheele Vereenigde Staten, als onderdeel van het lachmechanisme „De drie Keatons". Het is ook reeds sinds dien tijd, dat Keaton het gezicht bezit, dat onder geen enkele voorwaarde of omstandigheid uit de plooi zal komen, doch steeds zijn ernstige uitdrukking bewaart. Hij was destijds een soort slangenmensch, die zich tot een bal kon oprollen en in dien toestand dan heel gezellig balanceerde op alle mogelijke huis-, tuin- of keuken-stoelen en -tafels, wat een zeer komisch effect opleverde. Het was Busters vader, die een zeer goeden kijk had op de al of niet geschiktheid voor variété-artist, die Buster inwijdde in zijn loopbaan van slangenmensch en acrobaat, een loopbaan, die hem tenslotte gebracht heeft naar den „sterrenhemel", waaraan hij nu schittert. Samen met den boeienkoning Houdini was zijn vader directeur van een reizend variété-gezelschap en toen Buster zijn bekwaamheid om te-vallen-zonder-zich-te-bezeeren toonde, door zonder het vantevoren aan te kondigen een duikeling van de tooneeltrap te maken, zag zijn vader nieuwe toekomstmogelijkheden voor zijn zoon. De baby werd in de val-en-smijtkunst getraind nog bijna voordat hij fatsoenlijk kon loopen en toen hij nauwelijks vier jaar was, verdiende hij reeds zijn eerste „geld" bij den troep. Al wat hij te doen had was zich op te rollen, zooals hem geleerd was en zich dan • door zijn vader in alle mogelijke en onmogelijke richtingen en manieren over het tooneel te laten „smijten" en daarbij zooveel mogelijk losstaande meubelen om te gooien als mogelijk was. En het bleef nooit uit, dat deze menschelijke storm-ram het medelijden van het publiek opwekte en vader Keaton was er dan ook altijd mee doende, sheriffs en andere officieele persoonlijkheden er van te overtuigen, dat het alleen de meubelen waren, die het loodje legden. Het is wel heel eigenaardig, dat het trapeze-werk nooit

eenige aantrekkingskracht op Buster Keaton heeft uitgeoefend. Toen hij grooter werd begon de vader nieuwe plannen uit te werken voor zijn lenigen spruit. Ter zelfder tijd was ook Buster zelf er op uit iets te bedenken, waardoor hij deel zou kunnen blijven uitmaken van „De drie Keatons", hetgeen gelijk stond met geld verdienen, maar zonder dat hij dan een deel van zijn salaris zou moeten uitgeven aan verbandmiddelen, want er waren toch wel eens blauwe plekken. Het leven was moeilijk en het gebeurde maar heel zelden, dat Keaton kon glimlachen. — Of het hieraan is toe te schrijven, dat hij ook thans bijna nooit lacht ? Het was tijdens een toer, door de Oostelijke Staten van Amerika, dat de jonge Keaton werd opgemerkt door Fatty Arbuckle. Deze destijds op het eerste plan staande komiek, begreep dat er voor Buster een groote toekomst was weggelegd in de gooi- en smijt-kluchten, die toen furore maakten, en haalde hem over met hem naar Califomië te gaan. Dat was in 1917 en „de duikelende vondst" van Fatty werkte met dezen „rondborstigen" komiek in een serie twee-acters, die bij het publiek min-

BUSTER MELANCHOLICUS,

stens zooveel succes hadden als Busters vroegere nummer op het tooneel. Toen Fatty er toe besloot het maken van twee-acters op te geven en zich te gaan toeleggen op groote films, bleef het terrein van de twee-acter aan Keaton over. Het is genoegzaam bekend op welk een schitterende wijze Keaton dit terrein veroverde.

DE ELFJARIGE BUSTER IN EEN VAN ZIJN „BEVROREN-GEZICHTEN-SCÈNES".

- 3 —

Wil een blijspel als sprekendefilm op de juiste manier gemaakt worden, dan zal er toch altijd voor minstens 40 o/0 zwijgend gemaakt moeten worden. Dit is de voorspelling van Edward Sedgwick, de bekende blijspel-regisseur, die bezig is met de Buster Keaton-film „On the Set" en die den komiek tevens heeft bijgestaan in de films „De Cameraman" en „Een huwelijk uit wraak". In de nieuwe Metro-Goldwyn-Mayerfilm, waarin Keaton tevens zijn debuut zai maken als sprekendefilmacteur, zullen ongeveer 40 o/0 van de grappen dan ook „zwijgend" zijn. „Het publiek", zegt hij, „is nog te veel gewend aan de zwijgende film, en hoofdzakelijk aan de zwijgende grappen, zoodat wij wel verplicht zijn in een sprekende blijspel-film een gedeelte zwijgend op te nemen. Vooral komieken zijn meestal juist komiek, doordat men alleen ziet, wat ze doen en het niet hóórt en zoo zal het gedurende vele jaren blijven."

V

^^"""^^"

PW

' : / glimlachend, „maar ik ben zoo verstandig geweest om binnen de perken van wet te blijven. En jij bent zoo dom er buiten te gaan. Dat is het dat ik bereid ben men, binnen e strrwmm net vertreK we I slechts verSW^ door het tikk van de klok op oS^choorsteenmantel. „Vierduizend gulden en binnen fT dagen het land uit," zei toen Fulton opeens. „Dat zijn mijn voorwaarden. En ik denk er met aan, ze te verande-i ren. Nu niet en nooit. Vierduizend gulden èn de vrijheid of — minstens vijf jaar de gevangenis inl" Rayne was opgestaan, terwijl Fulton deze woorden tegen hem zei. Hij had zijn vuisten gebald en zijn gezicht was verwrongen. De ander lag behaaglijk achterover in zijn stoel en rookte een sigaret, terwijl hij zijn hardvochtige blikken geen oogenblik afhield van het ontdane gezicht van Rayne. Tenslotte was het Fulton, die het stilzwijgen weer verbrak. „Je moet zelf weten, wat je doen wilt," zei hij, „maar gunstiger voorwaarden krijg je in geen geval." Rayne bleef onbeweeglijk staan. Fulton nam zijn glas van het kleine tafeltje naast jich en dronk het leeg. Onderwijl keek hij den ander vragend aan. Deze zweeg echter. Daarom zette Fulton zijn glas ongeduldig neer en vroeg geïrriteerd: „Nou, hoe zit het? Hoor ik het nog? Ik heb geen tijd om er tot morgenochtend over te discüssieeren!" Rayne was zoo mogelijk nóg bleeker geworden. „Vierduizend ... terwijl ik bijna tien maal zooveel in de zaak gestoken heb!" zei hij. „Het is wèl netjes van je, Fulton!" „Dat zijn inderdaad mijn voorwaarden," antwoordde Fulton. „En je kunt ze aannemen of niet... Dat moet jij weten!" „Je maakt op een lage manier gebruik van de gelegenheid, om mij uit de zaak te zetten en mijn geld voor je zelf te houden!" viel Rayne woedend uit. Fulton haalde verachtelijk zijn schouders op. „Wees niet .dwaas en beleedig me niet," zei hij. „Anders zou ik mijn voorwaarden wel eens kunnen wijzigen ... en dat zou niet in je voordeel zijn!"' „Je kunt niet ontkennen, dat je misbruik maakt van de omstandigheden, waarin ik verkeer!" Fulton grijnsde. „We moeten allemaal voor onze zonden boeten," zei hij. „Ik ben overtuigd, dat ik je nog heel schappelijk behandel. Je hebt niet alleen mij, je compagnon, bedrogen, maar je hebt bovendien op een verkeerde manier gebruik gemaakt van gelden, die aan de firma toebehoorden. — Je ziet, dat ik mij heel voorzichtig en netjes uitdruk," voegde hij er sarcastisch aan toe. „De manier waarop jij met het geld van de firma hebt omgesprongen is óók niet altijd boven verdenking verheven geweest," viel Rayne uit. „Misschien niet," antwoordde Fulton

I

zes maandei^^H op den laatsten hal ven cent terug teiH^en." Fulton stond op. ' ; „Je hebt mijn antwoord op stel gehoord. Ik weiger er op in gaan. Ik wil niet hebben, dat je je nog een oogenblik, direct of indirect, met de zaken bemoeit. Je komt niet meer op kantoor. Ik heb je de keus tusschen de twee eenige mogelijkheden gegeven. Je moet nu besluiten, welke je wilt kiezen." Hij keerde zich om en zich naar de openstaande tuindeuren begevend, keek hij naar buiten in het duister van den avond. Ofschoon zijn huis slechts op eenige honderden meters afstand van een druk stadsgedeelte lag, heerschte er in den tuin toch een echt landelijke rust. Misschien kwam dat, doordat de hooge boomen die om het huis stonden, het geroezemoes van de stad onderschepten. Hun bladerenmassa's, iets donkerder nog dan de lucht, hingen onbeweeglijk in de stilte. „Het regent niet meer," zei Fulton opeens. De ander zweeg. Na eenige oogenblikken keerde Fulton zich om. „Ik kan je nog maar vijf minuten geven," zei hij. „Om tien uur krijg ik iemand om mij te spreken." „Zeker ook een slachtoffer?" vroeg Rayne woedend. „Misschien... in ieder geval iemand, die bijna net zoo dom is geweest als jij — al was het dan op een anderei manier. Ik ben bang, dat het onderhoud óók niet bijster aangenaam zal zijn." Indien Fulton de verandering had gezien, die zich bij de laatste woorden op het gezicht van Rayne afteekende, had hij er misschien een waarschuwing in gezien en zou hij wellicht op zijn hoede zijn geweest. Maar hij was naar de tafel gegaan en had zijn glas opnieuw vol geschonken en daarom was het hem ontgaan. En het volgende oogenblik had de ander zich weer beheerscht. „Dus daarom heb je John, je bediende, vanavond weggestuurd ?" vroeg Rayne kort. „Je moest niet door iemand gestoord kunnen worden, is het niet zoo? Cretuigen zijn bij jouw practijken ongewenscht, nietwaar?" Fulton wierp den spreker een woedenden blik toe. „Bemoei je niet met mijn privé-aangelegenheden," zei hij ruw. ,.Je hebt genoeg aan die van je zelf!" Rayne lachte. „De mijne zijn niet zoo gemeen als de jouwe!" stiet hij uit. — 5 -

:^.

i

=_I-J>-_L_^__(:

De beide mannen keken elkander wederom eenige oogenblikken zwijgend aan. Hun gezichten stonden hard en mcedoogenloos. „Mijn voorwaarden zijn veranderd," zei Fulton langzaam. „Ze zijn nu drieduizend gulden, inplaats van vierduizend. En je hebt precies »één minuut om je besluit te nemen." ■Jlij keerde den ander zijn rug toe, nantea^elas van het tafeltje en dronk er een p^^^^ugen uit. Het gezicht van den man aBte^iem was nu bijna onWrkenbaar verwrongen va:; haat. De

nagels van zijB^^^Hrs drüsigen ia üe palmen van zijn TJW^.iisten gebalde handen. Links van hen^^ond een tafeltje met eenige OosterscheiW^M teiten. Hij stak zijn rechterhand uit e^ zijn vingers omsloten het heft van een Indischen dolk ... Fulton dronk en zette zijn glas neer. Een geluid achter hem deed hem zich snel omdraaien. Hij zag het loodkleurige gezicht van Rayne vlak achter zich... het mes in zijn hand ... „Dwaas!" riep hij. „Leg dat ding neer!" Hij deed schielijk een pas achteruit om den stoot te ontgaan. Maar hij was een fractie van een seconde te laat. Hij voelde een vreeselijke, branderige pijn. Hij sloeg zijn handen tegen zijn borst, boog zich voorover. . . Zijn gezicht vertrok krampachtig . . . Toen viel hij ruggelings neer en bleef onbeweeglijk liggen. Rayne bleef staan en keek naar het lichaam aan zijn voeten. Zijn eerste gewaarwording was verbazing over hetgeen hij had gedaan. Fulton was dood. Hij, Rayne, had hem gedood. Hij, Rayne, was een moordenaar. Hij veegde met zijn hand het klamme zweet van zijn voorhoofd. Hij was een moordenaar. Hij had dien Oosterschen dolk van het tafeltje genomen met de vooropgezette bedoeling, Fulton er mee te dooden. En hij had hem het lemmet met al de kracht waarover hij beschikte in het hart gedreven. Het zat nog in de wond; tot aan het heft was het er in gegaan. Naast Fulton was een donkere vlek zichtbaar op den grond, die hoe langer hoe grooter werd. Hij deed een stap achteruit. Hij verheugde zich over zijn koelbloedigheid. Hij vóélde geen spijt of berouw over hetgeen hij had gedaan. Het was Fultons eigen schuld. Hij had hem er zélf toe gebracht. Hij had zijn verdiende loon, omdat hij hem uit de zaak, die zij samen hadden opgericht, had willen zetten. Even voelde hij zelfs iets als

EEN LANG EN BOEIEND COMPLEET VERHAAL DOOR

D'ALVAREZ

..'.■■

• ■>

■■..■■?,-

'I

trots, omdat hij op zoo handige wijze van de situatie gebruik had gemaakt. F"ulton was de eenige, die wist dat hij geld had verduisterd. Niemand anders wist er iets van af. En Fulton was nu dood. Hij keek op de klok op den schoorsteenmantel. Het was vijf minuten voor tienen. Over vijf minuten zou dus de andere bezoeker komen. . . Hij keek aandachtig om zich heen. Er waren twee of drie aanwijzingen van zijn tegenwoordigheid hier, die hij diende te verwijderen. Hij zette den stoel, waarin hij had gezeten, op de plaats waar deze altijd stond en klopte de kussens met zijn hand wat op. Hij was niet van plan een vergissing te maken of iets te. vergeten. Men zou geen enkele aanwijzing vinden, die naar hèm wees . .. Hij kreeg zijn zakdoek en veegde voorzichtig het heft van den dolk af, zonder deze daarbij met zijn vingers

aan te raken. Toen begon hij snel alle andere voorwerpen af te vegen, die hij had aangeraakt. Daarna stak hij zijn zakdoek weer in zijn zak en liet zijn blikken nog eens zorgvuldig door de kamer gaan. Er waren heel wat beroemde misdaden bekend, waarbij de dader een of andere kleinigheid over het hoofd had gezien, waardoor hij ontdekt was geworden — iets, wat een kind zelfs niet zou hebben verwaarloosd. Op die manier zou hij er niet inloopcn. Hij zou doodvoorzichtig zijn. In zijn geval zou er geen over het hoofd geziene kleinigheid zijn, geen fatale onachtzaamheid. Geen enkele aanwijzing, dat hij in het huis was geweest. .. Bij de deur gekomen wendde hij zich opnieuw om teneinde nog een laatsten blik door de kamer te werpen. Hij zag niets, dat op zijn aanwezigheid duidde' Absoluut nietsI Hij kreeg wederofti zijn zakdoek en wond

Om charme te geven aan Uw nagels mooie hand met welvcrzorgde nagels h voor iedere vrouw het kenmerk van distinctie. De nieuwe Cutex "Vloeibare Nagellak" maakt het U zoo gemakkelijk schitterende nagels re bezitten. Het spreidt zich gemakkelijk uit over de nagels, droogt onmiddellijk en geeft hun een fraaien glans. Het blijft een week goed en de Cutex "Anti-lak" neemt alle sporen van de oude lak weg, terwijl het nageloppervlak glad blijft en d; nieuwe lak gemakkelijk op kan nemen. EEN

Maar U moet eerst Cutex "Nagelwater tevens Nagelreiniger" gebruiken, indien l) don nagelriem soepel en ovaal wilt houden en de nageltoppen rein. Op een aldus verzorgden nagel heeft de nagellak zijn grootste effect.

V kunt alle Cutex producten voor de schoonheid van de nagels apart of ge^amelijk in fraaie verpakking overal verkrijgen.

>

O-JTEX Vloeibare Nagellak N'ORTHAM

WARREN

CORPORATION

+4 — AMSTERDAM Ik sluit liierbij 7 postzegels fan 6 cent in voor een doosje Cutex, ter kennismaking. NAAM STRAAT WOONPLAATS V3 SINGEL,

Zend ncvenstaande coupon met 7 postzegels van 6 cent;

- 6

Zomersproeten verdwijnen in korten tijd geheel door SpPIltoL Bij alle Drogisten. Pot 90 ct., Tube 50 et. Zeep 60 et.

hem om den knop van de deur, alvorens hij deze opende. In de donkere hall vond hij op den tast den weg naar den kapstok en zette zijn hoed op. Voorzichtig maakte hij de voordeur open en sloop naar buiten. Een oogenblik bleef hij staan en luisterde, zijn zenuwen pijnlijk gespannen. Toen sloop hij vlug naar den achterkant van het huis, zich in de schaduw van den muur houdend. Het huis stond eenige meters van den weg af en was voor het oog verborgen door een heg. Een half cirkelvormig pad, dat naar de garage leidde, liep om het huis heen. Rayne volgde dit pad om bij zijn auto te komen, dien hij achter in den tuin had neergezet. Eenmaal daar, overtuigde hij zich, dat hij door den bezoeker, die nu ieder oogenblik kon komen, niet gezien kon worden, onverschillig of deze vóór of achter zou aanbellen. Daarna begaf hij zich verder den tuin in en bleef staan op een plek, waar hij evenmin door iemand kon worden gadegeslagen, maar vanwaar hij de ramen kon zien van de kamer, waarin hij Fulton had doodgestoken. Hij wist, dat zijn kans heel gering was, maar hij aarzelde niet. Hij voelde zich volkomen veilig. Hij was overtuigd, niet de geringste kleinigheid over het hoofd te hebben gezien. Plotseling zag hij een donkere schaduw! Rayne floot zachtjes tusschen zijn tanden van verbazing! Het was een vrouw, een meisje! Hij volgde haar met zijn blikken, en zag, hoe ze angstig om zich heen kijkend, den tuin doorliep en door de openstaande deuren in de kamer verdween. Rayne had dit verwacht. Toen Fulton voor de deuren was gaan staan, om te zien of het nog regende, had Rayne direct begrepen, dat de afspraak was, dat de bezoekster langs dezen weg naar binnen zou komen. Hij had nu echter genoeg gezien. Hij haastte zich zonder gerucht te verwekken terug naar den voorkant van het huis en rende toen den weg op. Hij wist, dat er op korten afstand een politiebureau was. Daar gekomen vroeg hij hijgend den inspecteur van dienst te spreken. Hij werd onmiddellijk bij dezen toegelaten. „Wat is er van uw dienst?" vroeg de inspecteur, zijn pijp op het aschbakje vóór zich op tafel leggend. Rayne was comediant genoeg om handig verwarring en onrust te veinzen. „Inspecteur," begon hij, „ik ben bang, dat er iets niet in orde is bij mijnheer Fulton, hier om den hoek. Ik zou om tien uur een onderhoud met* hem hebben bij hem thuis, maar ik word niet opengedaan. Er brandt nergens licht en het heele huis schijnt verlaten." Hij. zweeg even, om op adem te komen. „Mijn naam is Rayne. Ik

ben de compagnon van mijnheer Fultoe gekomen, zoo iets vrecselijks te ALLE RAADGEVINGEN HIELPEN ton. We hadden vanavond een belangdoen?" NIETS. rijke zakenaangelegenheid te bespreken. Ze deed een stap naar hem toe. Ik was radeloos. Wanhopig. Wilt u mij iemand meegeven om een Er was iets als waanzin in haar oogen. Toch is de rheumaliek nu verdwenen. onderzoek in te stellen?" „Ik^hèb het niet gedaan!" riep ze uit. Er is misschien geen kwaal waarvoor De inspecteur stond op en greep „Ik heb hem met geen vinger aannaar zijn hoed. vrienden en kennissen zooveel middelen geraakt !" Rayne haalde zijn schouders op. ,,lk weten als voor rheumatiek. Die raad is al„Ik zal zelf met u meegaan, mijnben bang, dat de zaak anders duidelijk tijd welgemeend — maar zelden vindt de heer. Ik ken mijnheer Fulton." lijder er baat bij. En als het middel vergenoeg is," zei hij wreed. Zoo vlug ze konden, begaven ze keerd is, kan het oneindig veel kwaad doen. De inspecteur had zich over het zich naar de woning van Fulton. In den lichaam gebogen. Toen hij overeind ge- Daarbij komt nog, dat die herhaalde tetuin scheen een geheimzinnige stilte te komen was, keek hij het meisje recht leurstellingen na elke nieuwe methode een heerschen. Het gansche huis was in hopeloos gevoel veroorzaken, een gevoel, in de oogon. donker gehuld. De inspecteur belde „Hebt u het gedaan ?" vroeg hij, haar alsof niets ter wereld U helpen kan. hard en aanhoudend. Alles bleef stil. Toch wilde deze vrouw het nog een keer doordringend aankijkend. Toen keek hij door de brievenbus. In aangemoedigd Het meisje sloeg de handen voor probeeren — misschien de hall was het aardedonker. heur gezicht. „Neen, neen!" schreeuwde door een verklaring als hieronder, berus„Dat is niet in orde," mompelde ze. „Ik zweer het u... ik heb het niét tende op de werkelijke verklaring van een de inspecteur, en belde opnieuw. gedaan . . . Hij lag daar al zoo, toen ik ander. „Wat kan er met den huisknecht zijn Hoe 't ook zij, ze probeerde het eens met hier binnenkwam ..." gebeurd?" fluisterde Rayne. „Die is De inspecteur kreeg zijn opschrijf- Kruschen Salts — en, natuurlijk, dit stelde anders altijd thuis." boekje. „Ü was toch bezig in zijn papie- haar niet teleur. De inspecteur wendde zich om. „Ik „Twee of drie jaar lang ben ik onder beren te zoeken?" zei hij. zal eens aan den achterkant gaan handeling geweest voor de rheumatiek in Het meisje zweeg. kijken," zei hij. „Ik geloof wel, dat mijn rug, die mij het leven ondraaglijk „U zult het toch niet willen ontkendit noodig is"." nen, hoop ik?" vroeg de inspecteur maakte. Ik moest altijd naar bed gaan, totZwijgend liepen zij den tuin door. dat de pijn weer over was. Vrienden raadbarsch. „Er brandt licht in zijn kamer," zei Ze legde een hand op den rug van den mij allerlei middelen aan om te proRayne fluisterend. „De deuren staan den stoel,^ die voor haar stond, en beeren, totdat ik er ra loos onder weid, open." want er was niets wat mij ook maar De inspecteur beduidde hem te eenigszins hielp. Toer, Ongeveer twee jaar zwijgen en kroop zonder eenig geluid geleden, begon ik n et Kruschen Salts. Ik te maken tot vlak voor de openstaande vind dat dit mijn ingewanden weer geheel deuren. Rayne volgde hem. Ze keken in orde heeft gebracht en het heeft me al voorzichtig de kamer in. Het lichaam gauw genezen. Ik kan naar waarheid bevan Fulton was voor hun blikken verweren, dat niets me zoo gezond en fit borgen door den breeden, lagen houdt als „de kleine dagelijksche dosis' fauteuü, waarin hij had gezeten. van Uw wonderlijke Kruschen Salts. U Het meisje, dat Rayne naar binnen kunt van dezen brief naar eigen goedhad zien gaan, stond bij zijn bureau en dunken gebruik maken, opdat andere lijonderzocht gejaagd den inhoud der ders er hun voordeel mee kunnen doen." laden. Het was duidelijk, dat zij door Mevr. W. L, C. het bellen was geschrokken, want ze Geen middel kan rheumatiek blijvend gewierp de papieren links en rechts om nezen, tenzij het drie afzonderlijke functies zich heen, af en toe gespannen luisterend verricht. Deze zijn: 1. oplossen der naaldof zij iets hoorde. Ze was bijna geheel scherpe urinezuur-kristallen, die de pijnen in een donkeren mantel gehuld en had veroorzaken; 2. afscheiden van deze kriseen gezichtje, dat mooi was ondanks de tallen uit het lichaam; 3. voorkomen, dat doodelijke bleekheid waarmee het was het urinezuur zich weer kan ophoopen. Een overtogen. enkelvoudig zout heeft maar een enkelvouZe zagen, hoe ze keek naar iets dat dige werking, en dat is niet voldoende. In op den grond lag en hoe ze rilde, haar Kruschen vindt U een combinatie van zes oogen wijd-open van schrik of afgrijzen. verschillende zouten. Twee dezer zouten Toen stapte de inspecteur de kamer zijn df meest werkzame oplossers van binnen en Rayne volgde hem op den iirinezuür, die de medische wetenschap voet. kent. Zij ronden spoedig de scherpe kanHet meisje slaakte een kreet en week ten af van de pijnlijke kristallen en ververschrikt achteruit. vanderen deze in een onschadelijke oplosVoordat de inspecteur een woord sing, andere zouten in Kruschen sporen de kon zeggen, had Rayne een schreeuw werking der nieren aan, en helpen deze gegeven. |Öm de opgeloste urinezuur-kristallen op „Allemachtig! Kijk eens!" natuurlijke wijze te verwijderen. Verder Hij knielde neer... „Het is Fulton ... bevat Kruschen nog andere zouten, welke Gestoken...!" voorkomen, dat het voedsel in Uw orgaDe inspecteur keek naar het lichaam nisme kan gaan gisten en zoodoende een op den grond en toen naar het bleekc verdere vorming van kwaadaardig urinegezicht van het meisje. zuur voorkomt. Hieruit ziet U dus de een„Ik zou haast zeggen," viel hij grimvoudige verklaring, waarom rheumatiek mig uit, „dat ik u moet hebben!" niet kan bestaan in een lichaam, dat regelHij wendde zich om en de deuren matig „de kleine dagelijksche dosis" krijgt. dichthalend, sloot hij ze secuur. Kruschen Salts is verkrijgbaar bij alle apo„Je blijft waar je bent, jongedame," thekers en drogisten a ƒ 0.9^ J beval hij toen. „Beweeg je niet!" per flacon. Rayne keek op. „Hij is dood," zei hij langzaam. Wankelend kwam hij overeind. Een oogenblik scheen hij geheel in de war. „Arme kerel," mompelde hij. „Het is verschrikkelijk!" „EEN DRIE-AKTER", opeevoerd door Robert Montgomery en William Hij keerde zich tot het meisje. Bakewell en den „ster" der honden-comedies „Buster". „Waardoor in 's hemelsnaam bent u er — 7

_J

■nanoMMB

Irr

•

■

'

':':^-'--::^.<

•

hij dood is!" Ze keek met een blik van De inspecteur keek zwijgend voor de grootste verachting in haar oogen zich uit. naar Fultons lichaam. „U kunt met me „Er is zeker wel een telefoon hier?" doen wat u wilt!" riep ze roekeloos uit, vroeg hij. eens met Purolzeep. U zult dan zien hos „maar ik ben blij, dat hij dood is... „Ja. In de hall," antwoordde Rayne. mooi, zacht en roosvrij uw haar wordt. Ik zeg u, dat ik er blij om ben ..." ^ Püfolmp ,. ,„n^i Pu.ol vtttrilgb.., bij Apoth. ^7 schoon, het is natuurlijk altijd mogelijk ..." Hij maakte een onwillig gebaar met zijn handen. „Ik voor mij zou echter zeggen, dat er in de gegeven omstandigheden niet veel ruimte voor twijfel is ..." Het meisje liet zich verslagen in een stoel vallen en begroef haar gezicht De vetwormpjes komen nooit weer in heur handen. De inspecteur meer terug. keek haar een oogenblik nadenkend Dat is het groot« voordeel van de Radox-methode; aan. Toen begaf hij zich naar Rayne ae vetwormpjes komen nooit meer terug. Houdt :SJ slechts voor gewoonte om telkens wanneer ge Uw en nam hem mee naar den uitersten gezicht wascht, wat Radox in het waschwater te hoek van het vertrek. mengen. De zuurstof, die Radox vrjj maakt, brengt lujverende zouten in de poriën, verwijdert alle ver„Twijfelt u voor uzelf geen oogen- stoppende onzuiverheden en maakt de huid zacht, blik ?" vroeg hij fluisterend. frisch en gezond. Deze dame ■ heeft het ondervonden — evenals duizend andere. „Absoluut niet," antwoordde Rayne. • "Rfdox'seen wondermiddel tepen vetwormp„Het spijt me voor haar, maar het jes. Ik had er altijd ergen. last van opxff van f tmm mi/n neus. Maar ik kreeg ze alle weg met lijkt mij volkomen duidelijk..." Radox, wat ik gebruikte volgens Uw aanwff„Ik erken, dat het duidelijk genoeg zmgen. Sindsdien zffn ze nooit meer teruggekomen, want eiken keer als ik me nu wasch, is," gaf de inspecteur toe. „Maar doe ik wat Radox in het water." P. M. toch..." Hij keek weer naar het meisje. Uw huid heeft 21/2 millioen poriën, die de onder„N^een, ik ben het niet met mezelf huidsche kliertjes met de opperhuid verbinden. Als de poriën verstopt raken en de kliertjes ontstoken, eens," erkende hij toen openhartig. „Ik is dit de oorzaak van puistjes, vetwormpjes en uitkan er niets aan doen, maar ik geloof, gezette poriën. Water en zeep kunnen niet tot onder de huid doordringen, het eenige wat U helpen kan dat er iets anders achter zit. Ik heb is zuurstof, dat het meest zuiverende, heelende en antiseptische natuur-middel is. wel wat menschenkennis, al zeg ik het Om vetwormpjes te verwijderen, mengt men een zelf, en ik geloof, dat zij de waarheid theelepel Radox in een glas goed warm water en spreekt. Het ergste van alles is evenbehandel hiermee de aangetaste plek eenige minuten lang. Droog dan af met een zachte, ruwe wel, dat ik niet anders kan doen dan handdoek en de vetwormpjes worden gewoon weggeveegd. Gebruik hierna een goede cold cream. haar onder beschuldiging van moord Zorg er dan voor dat U nooit meer last van arresteeren." vetwormpjes krijgt door steeds wat Radox in het waschwater te mengen. „Ik zie niet in, wat u anders zoudt •..F'*}?" ,8 h«6''!!1« geparfumeerd en verkrijgbaar kunnen doen, nóch wat u er aan verbij alle apothekers en drogisten è ft.iS per pak. Een pak is toereikend voor verscheidene weken. helpen kunt," zei Rayne. „Ik ben gaarne De schaduwen van Adolphe Engers en zijn Imp.: N.V.RowntreeHand.Mij.,Keizersgr. 124, A'dam regisseur Gerard Ruften op den «evel van bereid u zooveel als in mijn vermogen Voprlndi» verkrijgbaar btf Pa. J. van Gorkom & Co., Hotel Paulez te 's-Gravenhage tijdens een is bij te staan, maar ik geloof dat u Djocj« en har« filialen. nachtelijke opname van de Nederlandsche niets anders kunt doen dan haar éoonfilm „Finale". H"iland8che-verBakklnfl_waarborHt echthelM. arresteeren." - 8 -

mk

Wasch Uw haar

ér

I ■ ^^ ■:*

^#'

,»■

fetwormpjes

*M*1

m

jwm

-

., U M

,,ÄWi«v: ■'

-a.

'>■

CHARLOTTE SUSA, die reeds in „De Tijger van Berlijn" en „Nachévogels" zoo'n uitbundig succes mocLé oogsten, speelt thans de vrouwelijke hoofdrol in de Ufafilm „D-Zug 13 hat Verspätung".

.

,x^,.v'

De geredde: ,,U hebt mijn leven gered en ik zou u graag vijf gulden geven, maar ik heb alleen een tientje bij me." Redder : ,,0, dat beteekent niets. Spring er dan maar wéér in."

scueRk: eCRUN-NCÉTyORK-lrieN

"Ik hen er eenvoudig verrukt van,

De directeur van een groot bedrijf vertoefde voor ^ijn gezondheid in een rustoord. Op een goeden dag las hij in de courant zijn. . . . overlijdens-advertentie. Oogenblikkelijk rende hij naar de telefoon en belde zijn huis op, waar hij de dienstbode aan het toestel kreeg. „Ben jij daar, Lena ?" vroeg hij. ,.Je spreekt met mijnheer. Heb je in de courant gelezen, dat ik dood ben ?" „Ja mijnheer," antwoordde het meisje, ,,maar waar vandaan spreekt u nu ?"

voor my en m n Jongen

HOUE>AER & CO AMERSFOORT

OXMAVmA „Microben in tranen", luidt het opschrift van een wetenschappelijk artikel. — Heeft een of andere bruut wellicht een grooten mond opgezet tegen de gevoelige schepseltjes?

Lotion een buitengewoon middel is om dt teint te verzorgen, Het voorkomt rood worden, meeëters, onremheden en maakt de tönt geheel zuiver. Het bij iedere flacon gevoegde boekje "Een schoon gelaat" geeft V waardevolle raadgevingen. ontvangt men bij inzending van deze Voor Heeren na bet sdxren. Geen infectie advertentie, met bijvoegfng va» If en geen branden der huid! ZakfLcons cent voor porto, aan S. Blindeman fl. 0.90, Fietseen fl. 1.20, 2.i0 en S.— & Co., Zeedijk 116, Amsterdam

„Vrouwen hebben geen scheppend vermogen", zegt een mode-expert. — En toch schijnen ze gemakkelijk genoeg van een mug een olifant te maken.

Gratis Monsterfleschje

Professor Bidwell verklaart, dat een mug veertien uren achtereen kan vliegen, zonder zich neer te zetten. — Waarom doet zij het dan niet?

Godfried de Groot

„Ik heb den ouden Bosch nog nooit met zoo'n dunnen, uitgevallen baard gezienl" „Die is niet uitgevallen; hij heeft zich pas een nieuw stel penseelen gemaakt." (London Opinion)

Dochter: „Heeft Joop u gisterenavond verteld, dat hij met mij wil trouwen?" Vader: „Nee - ik geloof van niet. Voor zoover ik mij kan herinneren heeft hij heel verstandig gepraat."

Een scheikundige beweert een bepaald soort zacht hout ontdekt te hebben, dat niet brandt. — Wij veronderstellen, dat lucifers-fabrikanten die ontdekking reeds geruimen tijd geleden gedaan hebben.

^an Êuykenstmat 2a Amsterdam Telef. 28474

Een zakenman beweert, dat hij zijn jongste bediende altijd laat rooken, wanneer hij werkt. — Natuurlijk: het is heel moeilijk om te rooken en te fluiten tegelijk.

Specialiteit in TAoderne en artistieke foto's

De Weg naar Rijkdom

UM

Een bloemlezing van den geestigsten geïllustreerden humor uit de buitenlandsche tijdschriften.

hetgtaétkrijgt eengeheeljeugdigenfiisdiaamitH'. In dezen brief van een damt ü bet tref end gezegd, dat

Grootste prijs ir het gelukkigste geval 750.000 Reichsmark.

■■

^^^^^^^mmmmm

^^^^^^""

De prijzen zjjn door den Staat gegarandeerd.

Wij lezen, dat een natuuronderzoeker een visch heeft ontdekt, die blaftI — Rashengelaars prefereeren een visch, die bijt F

HAMBURGER STAATSLOTERIJ

Een gezondheids-apostel schrijft: „Den eenen morgen neem ik een warm bad en den anderen een koud." — Zoo'n geijser hebben wij ookl

gaat door de

Van 80000 Loten zullen in 6 klassen op 32513 prtf zen vallen, verder Sgroote premies, zoodat de kans op winnen zeer gunstg is. Uitgeloot zullen worden:

11 Millioen 459.779 Reichsmark

u leven

Een zoo gunstige gelegenheid, door deze geldlotertf spoedig 'n vermogen rijk te worden, mag — vooral in dezen tyd — niemand laten voorbijgaan. Hoogste pr^js in het gelukkigste geval

750.000 Reichsmark

Uw trofs. Mevrouw, dat schitterende thee-

Hoofdprijzen en Premiën Reichsmark:

servies en die gesoigneerde theetafel! Be-

300,000 200.000 150.000

hooren daar niet de fijnste en smakelijkste biscuits bij, die te krijgen zijn? Wat een eer zult U inleggen bij Uw gasten, wanneer

Reichsmark: of Gulden:

hier komt de kwaliteit om den hoek kijken, die alléén bereikt kan worden door een fabriek

Natuurlijk heeft Uw winkelier ze voorradig. Kent U onze luxe blikjes Rose Marie, Adonis en After dinner?

100.000 90,000 80,000

70,000 60.000 50.000

45.000 40.000 35.000 enz.

Öeheel tot 34.50 20.50

Half Lot 17.50 10.50

Kwart Lot 9.5.40

De piTJs der loten blvft in alle klassen dezelfde. Officieel trekkingsplan wordt gratis toegezonden. Verzending der loten tegen vooruitbetaling in geld per aangeteekenden brief of per postwissel, desgewenscht ook onder rembours. Daar de eerstvolgende trekking reeds spoedig zal plaats vinden wordt omgaande bestelling verwacht, uiterlijk tot den 3en Juni aan de Hauptkollekte der Hamburger Staatslotterie von

N.V. BISCUITPABRIEKEN

DELINDEBOOH

Gelieve te zenden

Naam:

Reichsm.

.°°!.f.!.ü:

Adres: het bedrag & Fl. verzonden per postwissel, ingesloten in bankpapier. Gelieve bedrag per rembours te haffen. — Niet gewenschte doorhalen.

- 10 -

LUXOR PALAST

Dammtorstrasse 14 Hier afknippen. Bestelbrlef. lot è

Gastheer: „Ja mijnheer, toen ik m^jn loopbaan begon, had ik ternauwernood een hemd aan mijn lijf en nu heb ik, alleen door hard werken, meer dan een millioen." Verveelde Bezoeker: „Maar U kunt ie toch zeker niet allemaal tegelijk dragen?"

BEZOEKT HEX

Samuel Heckscher senr. Hamburg 408

Mevrouw: „Lieve hemel, Betsy F Wat is er gebeurd? Heb je je geen pijn gedaan?" Dienstbode: „Nou, ik heb een leelijken smak gemaakt, mevrouw, maar ik geloof niet, dat er iets gebroken is." ^TVie Humorist)

In sommige deelen van Canada, lezen wij, staan de huizen honderd Engelsche mijlen van elkaar af.—Wie daar woont, kan tenminste zijn maaimachine zijn eigen noemen.

Prüs per lot voor de Te klas, met inbegrip van porto en trekkingsltfst:

ge „De Lindeboom's" biscuits serveert. Want

met een meer dan honderdjarige ervaring.

Een huis uit den tijd van koningin. Elisabeth, dat dezer dagen werd afgebroken, bleek onderaardsche gangen te bevatten, verborgen kasten en geheime uitgangen. — Het schijnt, dat de schoonmoeders in dien tijd ook al kwamen logeeren I

i

'T]

„Wilt Utable d*hóte,mijnheer?" „Breng me maar een portie, als er maar niet te veel beenen in zitten." {London Opinion) - 11 -

Bezoekster: „Wat is dat voor 'n vreemd gevlekte kat ?" Gastvrouw: „O, een heel gewone kat. Maar sinds poosje doet mijn man in zijn vrijen tijd aan schilderen en dan veegt hij aan haar zijn penseelen af." (Het Weekblad)

(Vervolg van pa&na 8)

kend, liet hij het licht er van onder den Hij bracht de boodschap van den auto schijnen. inspecteur over en ging toen terug naar Rayne keek hem verbaasd aan. „Wat de kamer. doet u?" vroeg hij en hij voelde zich Zoodra de inspecteur het meisje had opeens overmand door een gevoel van gezegd, dat hij haar wegens moord onzekerheid. moest arresteeren, was zij flauwgevallen. De inspecteur kwam overeind, borg Toen Rayne de kamer binnenkwam, zijn lantaarn weg en keek Rayne recht trachtte hij haar juist met wat whisky in de oogen. uit een flesch, die op tafel stond, bij te „Het is bijna een uur geleden, mijnbrengen, maar ze herkreeg haar beheer Rayne," zei hij toen kalm, „dat wustzijn niét, voordat de dokter en de het ophield te regenen. Het heeft ongerechercheur kwamen. veer drie kwartier geregend." „Nou? wat zou dat?" vroeg Rayne. „Wil jij met den dokter hier blijven, „Het is juist iets langer dan een half Ashton?" vroeg de inspecteur aan den uur geleden, dat u mij kwam waarrechercheur. „Ik zal haar naar het schuwen." bureau brengen om haar een verhoor ■ „Ja. En?" af te nemen. — Misschien wilt u meeDe inspecteur deed een stap naar &|^n. mijnheer?" vroeg hij aan Rayne. hem toe. „Wellicht kunt u ons van dienst zijn „De grond onder den auto is voldoor eenige bijzonderheden te geven omtrent mijnheer Fulton I" komen droog," zei hij langzaam. „De auto werd dus hier neergezet vóórdat „Natuurlijk wil ik meegaan," anthet begon te regenen. Toen u mij kwam woordde Rayne. „Ik heb mijn auto hier. We kunnen dus rijden." vertellen, dat u niet binnen gelaten werd, mijnheer Rayne, was u niet minDe inspecteur vatte het meisje bij der dan vijf kwartier tevoren met uw den arm en bracht haar uit de kamer. auto hier gekomen. Ik zou graag willen Ze gehoorzaamde mechanisch, recht weten, wat u in dien tijd hebt gedaan!" voor zich uitstarend. Het leek alsof ze Rayne werd doodsbleek. Gedurende zich niet bewust was van hetgeen er een seconde scheen zijn hart stil te met haar gebeurde. staan en weigerden zijn hersenen te werRayne maakte de straatdeur open. ken. Hij staarde den inspecteur aan, ter„Mijn auto staat achter in den tuin," wijl zijn gezicht van angst was verzei hij. „Fulton had niet graag, dat ér wrongen. auto's vóór zijn huis stonden." De over het hoofd geziene kleinigZe liepen den tuin in. Het meisje heid... schoot het door zijn denken. leunde zwaar op den arm van den Hij stond absoluut bewegingloos. De inspecteur. Ze moest bijna in den auto inspecteur greep hem bij zijn polsen. worden getild; uitgeput zonk ze op de „Ik zei u"immers al, dat ik geloofde bank neer. De inspecteur sloot het pordat zij de waarheid sprak .." tier af toen ze zat en liep naar den Rayne uitte een vloek en trachtte voorkant van den auto, terwijl Rayne zich vnj te maken. Maar eer hij het beprobeerde den motor op gang te brensefte, had hij de boeien reeds om gen. Plotseling bracht hij zijn electrische De „kleinigheid" had zijn noodlot volzaklantaarn tevoorschijn en zich buktrokken.

®NS PUZZLE-HOEKJE De oplossing van de verschuifpuzzle is als hieronder aangeg-even: X- e

■ c£

5.

4

WEOEN-PUZZLE

GRETA GARBO £e AMSTERDAM. Mafhieu van Eysden kunt U schrijven p.a. Grand Theaéer, Amséerdam. Hij speel£ nie£ voor de sprekendefilm. Lew Ayres spreekt in deze film Engelsch; de Dui£8che teksé is na-gesynchroniseerd. In-Rusland zijn verschillende filmmaaéschappijen, die reeds menig kunstwerk vervaardigd hebben. Ochnjt ons maar zoo vaak je wilt.

H

FR. v. O. te VENRAY. Deze kans is zeer gering I Paramount vervaardigde onlangs een Nederlandsche sprekendefilm, „Ue sensatie der toekomst" getitelijl.

\

O/K*,- 7- ^AMSTERDAM. Marianne Winkelstern filmt nog. Zij is den 24sten Maart te Berlijn geboren en niet getrouwd. • TT,3, ee? bekende danseres. Haar adres is Uhlandstrasse 163, Berlijn. De kans, dat i^ien Deijers en Roland Varno eens samen in één film zullen optreden, bestaat. £t" I' ^ ?ieé verloof
*

K. F. N. te LEEUWARDEN. Deze film is in ons land nog niet vertoond. Kurt Siodmak is een broer van den regisseur Kobert Siodmak. U bedoelt „Afscheid" en „De man, die zijn moordenaar zoekt". TH. C. P. te SCHIEDAM. U hebt intusschen zeker reeds antwoord op Uw : vragen ontvangen. Dit kan altijd eenige weken duren. G. D. te ROTTERDAM. Een speelfilmonderneming bestaat in ons land niet. U kunt zich natuurlijk tot de verschillende theaterdirecties wenden ; we raden U echter aan een andere loopbaan te kiezeïi. De vooruitzichten voor een figurant zijn zeer slecht. FR. P. te VLISSINGEN. Brigitte Horney speelt te Berlijn tooneel. Zij debuteerde voor de film in „Afscheid" en speelt de vrouwelijke hoofdrol in „Duivelsbroeder", een Itala-film met den beroemden zanger' Tino Pattiera in de hoofdrol. Greta Garbo is niet verloofd.

6

G K. te AMSTERDAM. Dit was inder- ; daad een vergissing. U zult dit wel begrepen hebben.

#---%... 10

De oplossing van het vierkant-probleem luit^: Er bevonden zich 55 vierkantjes in Welken weg moet men volgen om van A de leekening. naar B te komen en alle op de teekening De beschikbaar gestelde prijzen werden na voorkomende stations niet meer dan éé/iloting als volgt toegekend: maal te passeeren? Onder hen, die ons een goede oplossing zenden, verloten wij ^en Een prijs van f. 2.50 wonnen: prijs van f. 2.50 en drie aatdige troostprijzen. Mejuffrouw T. Paape te Den Haag en de Antwoorden gelieve men vóór 19 Mei te heer H. Wegewijs te Amsterdam. zenden aan ons adres: Red. „Het Weekblad" Galgewater 22, Leiden. Op envelop of briefEen troostprijs ontvingen: kaart vermelde men duidelijk: Puzzle-hoekje. de heer A. Barelds te Assen; de heer G. (Het levert geen bezwaar op, wanneer men Ehlers te Amsterdam; de heer S. Marrink de oplossingen van ons Puzzle-hoekje en die te Groningen; de heer H. Ä. Dunker te van de wekelijksche Prijsvraag in één envelop Rotterdam; de heer W., H. B. Briedé te inzendt, mits men béide oplossingen op een afzonderlijke briefkaart schrijft en beide Amsterdam; mej. H. E. de Bruyn te Zaandam. teekent met volledigen naam en adres 0

- 12

D. A. PL. te ROTTERDAM. In „De Opion ', een film opgenomen onder regie van Fritz Lang, speelde Lien Deijers de j door U bedoelde rol. Truus van Aalten speelde in deze film niét mede. G. B. te OOSTERBEEK. Clara Bow is niet getrouwd. U moet dezen artisten in het Engelsch schrijven. De gevraagde foto's zijn verzonden.

¥

EINZ Koenecke, een jonge filmacteur, speelt met Charlotte Susa een rol in de toonfilm ,,D-zug 13 bat Verspätung". Productieleider en regisseur is Alfred Zeisier. Tc Berlijn heeft de première plaats gehad van de Richard Eichberg-film „De Bruidegomsweduwe" met Martha Eggerth in de hoofdrol. De Duitsche bladen zijn vol lof over deze rolprent. De opnamen voor de film „BerlinAlexanderplatz" zijn begonnen. Heinrich George speelt de rol van Franz Biberkopf. De vrouwelijke rollen zijn nog niet verdeeld, regisseur Piel Jutzi, zal hiervoor hoogstwaarschijnlijk eenige jonge tooneelspeelsters engageeren. De eerste film, die Harry Frank voor zijn eigen onderneming speelt, zal getiteld zijn „Karel de Groote". Het scenario schreef Dr. Günther Ribo naar een roman van Wolfgang Marken. De bekende jonge komiek Heinz Rühmann zal in de Hans Albers-toonfilm ,, Bom ben über Monte Carlo" een hoofdrol vervullen. Onder regie van Gerhard Lamprecht is thans de toonfilm „Dirnentragödie" opgenomen. Eerst zou, evenals in de stomme film met dezen titel, Asta Nielsen de hoofdrol spelen, helaas is dit plan niet verwezenlijkt. Thans speelt Aud Egéde Nissen de vrouwelijke hoofdrol. Haar partner is Oskar Homolka, terwijl de verdere hoofdrollen verPOLYDOR brengt de volgende nieuwe opnamen: op R. 40094 speelt een Balalaika-orkest „Das blaue Meer" en „Hymne an die Sonne". Het Polydor Blas Orchester, onder leiding van M. Charlie, speelt op 23756 „Ich hatt' einen Kameraden" en „leb bab' mich ergeben". Berény's Ungarisches Zigeuner SymphonieOrchester speelt op 23718 twee walsen van Johann Strauss, n.1. ,,An der schonen blauen Donau" en „Wein, Weib und Gesang". Het uitstekende dansorkest van Ilja Livschakoff speelt, terwijl Rolf Sandor zingt, „Ich bin ja heut' so glücklich" en „Ich hab' 'ne alte Tante", de beide schlagers uit de toonfilm „Die Privatsekretärin" van Abraham-Gilbert. Het nummer van de plaat is 23758. Bob Haring en zijn orkest spelen op Brunswick A 8967 „Tears", een fox trot van Capano-Uhr en ,,Sing your way home", een waltz van Leslie-YoungMonaco. De Berliner Philharmoniker spelen op Ultraphon A 740 twee opnamen, die voor liefhebbers van de oude polka om te watertanden zijn, n.1. „Tritsch-Trasch" van J. Strauss en „Annenpolka"; deze laatste van J. Strauss, den zoon van den grooten Johann Strauss. Alfred Beres met zijn orkest speelt op Ultraphon A 784 „Habt acht", de marsch uit de toonfilm „Op Inspectie" en de „Grenadiermarsch" uit de toonfilm „Liefdes-

R. A. te ALKMAAR. In deze rubriek vermelden we alleen de adressen van filmartisten. Het adres van Sven Gustaffson is Paramount Studios, Joinville bij Parijs. Richard Tauber en Greta Garbo zijn beiden met nieuwe films bezig. J. L. D. te HAARLEM. Deze menschen dansen, omdat zij door hun voorganger in extase zijn gebracht. U zult bemerkt hebben, dat er ook bij het doopfeest gedanst werd. Dank voor Uw brief.

Speciaal Agentschap voor POLYDOR n BRUNSWICK Instrumenten en Records

BRUNSWICK HOUSE BOVEN ALLEy

UIT/T€KEND

Stadhouderskade 03 Tel. 25044 AMSTERDAM

i

AUD EGÉDE NISSEN, die in de plaats van Asta Nielsen de' vrouwelijke hoofdrol vertolkt in de toonfilm „Dirnentragödie"

vuld worden door Dorit Ina,Rolf von Goth, Eduard von Winterstein, Olga Limburg en Bernhard Goetzke. Trude Berliner, Igo Sym. Kurt Vespermann en Szöke Szakall hebben voor de Paramount onder regie van E. W. Emo een toonfilm-operette gespeeld, getiteld „Ich heirate meinen Mann". De novelle „Vier en twintig uur uit het leven van een vrouw" van Stefan Zweig zal verfilmd worden. Het scenario schrijven Harry Kahn en Friedrich Raff. Onder productieleiding van Dr. Wilhelm von Kaufmann speelt Henny Porten de hoofdrol. De Duitsche filmster Dita Parlo, die thans in Hollywood filmt, zal in het vervolg ook in de Engelsche versie van haar films spelen. Haar Engelsch klinkt beter dan dat der Amerikanen. In de Vandal ö Delac-film „Der Ball" (regie Wilhelm Thiele) speelt Lydie Danielle in de Fransche versie, en Dolly Haas in de Duitsche versie de hoofdrol. De Aafa-film zal binnenkort een militaire toonfilm-operette opnemen, die den titel zal dragen „Reserve heeft rust". De regisseur Berthold Viertel heeft een engagement bij de Paramount aangenomen, Anna May Wong teekende eveneens contract bij deze firma. Het laatst speelde zij maandenlang in het Forest Theater te NewYork in Edgar Wallace's tooneelstuk „On the Spot". Een der vrouwelijke hoofdrollen in de toonfilm „Paniek in Chicago" zal Hilde Hildebrandt spelen.

■:!■■";■■."'■

'RAMOPHOCMNIEWS DOOR

WEERGEVER parade". Het refrein wordt door Walter Jurmann gezongen. Een potpourri uit de toonfilm „Liefdesparade", gespeeld door 'het Grosses Jazz Sinfonie-Orchester onder leiding van Alfred Beres, vindt u op Ultraphon A 756. Hetzelfde orkest speelt op A 771 de beide schlagers uit de toonfilm „Ihre Majestät die Liebe", n.1. den tango ,,Du bist nicht die Erste" en den waltz,,Mein Glück bist Du". Uit de toonfilm „Hare Hoogheid beveelt", speelt hetzelfde orkest „Du hast mir heimlich die Liebe ins Haus gebracht". Op de keerzijde van deze plaat (nummer A 867) „Wer weiss, wer weiss ob du mich auch liebst", een slow fox van Harry Morell. Ook Ultraphon heeft zijn „Gemischtes. Kompotpourri" van Nico Dostal. Op A 796 speelt Alfred Beres en zijn orkest deze aardige verzameling schlagers, terwijl Walter Jurmann zingt. Van Decca ontvingen wij wederom eenige zeer goede opnamen. Op F 2204 speelt het „Geraldo's Los Gauchos Tango Orchestra" twee prachtige tango's, n.1. „Little Lady" (Angustia) en „Mariette" (Linda Flor). De banton Nicolas Amato zingt op F 1758 „Les Millions D'Arlequin" (serenade van Drigo) en „Désir" van Montfred. Hij heeft een zeer mooi orgaan. Een aardige plaat is F 2211, waarop de „The three cinx". Rhythm Singers met pianobegeleiding „She's a gorgeous thing" (Coots, Davis) en „It's as easy as A.B.C." (Creer, Lewis) ten gehoore brengen. The Rhythm Maniacs (met den zanger Leo Mond) brengen twee schlagers uit de toonfilm „Hire Majestät, die Liebe" - 13 —

op F 40004, n.1. „Ich denk an Mädi die ganze Nacht" en „Du bist nicht die Erste". Uit de „Wonder Bar" (Katscher) brengt Decca twee platen; op de eerste, F 2129, spelen The Million-Airs een potpourri, op de tweede, F 2.128, zingt de Engelsche zanger Carl Bnsson (bekend uit menige toonfilm) „Wonder Bar" en „Tell me I'm forgiven".

De Engelsche zanger Carl Brlsson (met Edna Davis) bekend uit menige toonfilm, heeft voor Decca gezongen.

■ ■ ^■i-,,.vi;

7~

—

^-

^-—!

RENE DE NOIRET

;

■■

-^^^^^^^^—mmmm

^■^™^™

^AS LAND DES LÄCHELNS" SINGSPIEL IN 3 AKTEN VON VIKTOR LÉON LUDWIG HERZER UND FRITS LÖHNER MUSIK VON FRANZ LÉHAR.

MIJN NEEF JANSSEN knipte een berichtje uit de courant. „Wat knip je daar uit ?" vroeg ik hem. „Dat is een bericht over een man in Californië, die van zijn vrouw scheidde, omdat zij zijn zakken doorzocht." „En wat wou je daar dan mee doen ?" „Het in mijn zak stoppen," antwoordde mijn neef. „Dan is je nicht gewaarschuwd."

IRENE DE NOIRET

Irene de Noiret, van ouden Franschen adel, in Budapest geboren en opgevoed, begon haar loopbaan als pianiste, was een wonderkind en een van de beste leerlingen van Bartok en Sauer. Door een breuk aan haar rechterhand was 't deze fijne Chopin-vertolkster onmogelijk haar klavierstudiën voort te zetten, waarom zij haar van nature mooie stem ging ontwikkelen. Ze trad op in éénacter-opera's in Weenen, z.g. Kammeropera's, en dit met heel veel succes. Daarna ging zij zich op een zeer bepaald genre toeleggen, zingend declameeren zou men het kunnen noemen. Door een toeval maakte zij kennis met een ouden joodschen geleerde, een rabbijn in Madrid, die een misverstand met de Spaansche politie voor haar ophelderde, zich garant voor haar stelde, en haar in zijn gastvrij huis opnam en haar met de Jiddische gebeden en liederen deed kennis maken. Deze liederen van de oude3oden maakten zulk een indruk op haar, dat ze de gelofte aflegde, deze overal in de wereld te zingen, al was het alleen maar uit dankbaarheid voor den dienst, dien deze oude rabbijn haar had bewezen. Overal waar ze optrad, in Italië, Duitschland, Zwitserland, de Randstaten, Zweden, Noorwegen, waar ze door Amundsen en Björnson was uitgenoodigd te komen zingen en er 106 concerten gaf en ook voor den koning optrad, had ze zooveel succes met deze Hebreeuwsche en Jiddische zangen, dat deze nummers de meest gevraagde van haar programma werden, ook in de landen waar weinig Joden wonen. Ook Fransche, Hongaarsche, Engelsche en Duitsche liederen staan op haar repertoire, moderne en oude zangen van verschillende landen en ze zingt ze alle in de daarbij passende costumes. Dr. Wilhelm Gross, de bekende componist, o.a. van het hier veelbewonderde „Baby in der Bar", heeft een cyclus van chansons voor haar gemaakt. Haar hoofddoel is gestalte te scheppen, ze zou zelfs zónder woorden kunnen zingen; men moet voelen wat ze bedoelt, wat ze uitdrukt. Irene de Noiret, die vaak op haar reizen door Dr. Wilhelm Gross werd begeleid, treedt nu hier op met een jongen Hollander: Herman Kruyt,die van af 't Utrechtsch Gymnasium naar Berlijn op de Hochschule für Musik ging studeeren, en een begaafd leerling van Egon Petri is. Wij wenschen deze kunstenares, die in haar genre eenig is, ook in Holland HERMAN KRUYT een groote schare bewonderaars toe f - 14

$

THUNIS IN „DAS LAND DES LÄCHELNS".

Een bijzondere avond in den Hollandschen Schouwburg te Amsterdam. Onze landgenoot Willy Thunis, een tenor, die plotseling beroemd werd door een schandaaltje en niet door de hooge C, zou in zifn vaderland met een eigen ensemble van beroemde Berlijnsche artisten zijn kunst ten beste geven. De zaal was tamelijk bezet. Helaas moeten we echter bekennen, dat de thuisblijvers ditmaal gelijk hadden. En dat was niet Thunis' schuld. Het lijkt mij van den samensteller van dit ensemble evenwel een enorme domheid, dezen artist te omgeven met een verzameling van werklooze Nederlandsche artisten, die niet eens de Duitsche taal machtig zijn. En het is daarbij dan toch zeker boerenbedrog om deze artisten ondef Duitsch-klinkende namen in het programma aan te kondigen! Willy Thunis beschikt over een aardige operette-stem. Met Tauber heeft hij slechts dit gemeen, dat hij even slecht acteert. Zijn partnerin, Lillian Ellenbusch, die de zware rol van Lisa probeerde te vertolken, was ten eenemale onvoldoende; ze zong valsch en speelde miserabel. Nog erger was Martin Weisz als Rittmeister Graf Gustav Pottenstein. We zouden de dilettanten beleedigen als we hem een amateur zouden noemen. Een lichtpunt was Lilly Welly als Prinzessin Mi. Zij is een artiste, die torenhoog boven de andere leden van het ensemble uitstak. Het orkest onder leiding van de echtgenoote van Willy Thunis, Frau Freya Thunis, speelde het geheele werk in begrafenistempo. We hoopen Willy Thunis eens onder betere omstandigheden te hooren! E.W.

WILLY THUNIS.

■^

Hij was uitgenoodigd op de bruiloft van een ouden vriend. Hij had de bruid nog nooit gezien, maar toen hij aan haar werd voorgesteld, poogde hij zich natuurlijk zoo beminnelijk mogelijk voor te doen. „Al had ik u nooit gezien, toch kende ik u," zei hij, „want in den tijd, voordat Jan en u verloofd waren, las hij mij wel eens voor uit de brieven van zijn lieve Nelly." De bruid zag hem aan met een blik, die hem bijna deed bevriezen. „U vindt het toch niet erg, dat hij uw brieven voorlas aan mij ?" informeerde hij voorzichtig. „Mijn brieven !" herhaalde de bruid ijzig. „Ik geloof, dat er hier een misverstand in 't spel is, mijnheer. Ik heet Johanna 1" „Herbert en Herman hebben mij gisteren alle twee ten huwelijk gevraagd," vertelde Carla. „En je hebt ze alle twee geweigerd," verklaarde Cora. „Ja, maar hoe weet jij dat ?" „Vanmorgen zag ik ze op straat, terwijl ze eikaars handen stonden te schudden."

ONZE WEKELIJKSCHE PRIJSVRAAG Vraag honderd en negentien. Hoe ontdekte Archimedes de naar bem genoemde wet ?

t

Oplossingen gelieve men in te zenden vóór 27 Mei (abonnés in overzeesche gewesten vóór 27 Juni) op een briefkaart, waarop vermeld staat : Vraag honderd en negentien, aan. ons adres : Redactie „Het Weekblad," Galgewater 22, Leiden. Onder de goede oplossers verloten wij oen prijs van / 2.50 en vijf aardige troostprijzen.

METRO-QOIDWXN MAYER'5 GEWELDICE

T

vAFWKA-

nm

#

KOMT BINNENKORT/

Twee Engelschen, die niet aan elkaar waren voorgesteld, reisden samen op een boot van New-York naar Engeland. Midden op den Atlantischen Oceaan leden zij schipbreuk en toen het schip in de diepte was verdwenen, vonden zij elkaar, al zwemmend om het veege lijf te redden. Zij keken elkaar aan zonder een woord te zeggen, tot een van beiden eindelijk de stilte verbrak. „Pardon, mijnheer," zei hij, „ik hoop, dat u mij niet kwalijk neemt, dat ik u aanspreek ?" „In 't geheel niet," antwoordde de ander hoffelijk. „Waarmee kan ik u van dienst zijn ?" „Zoudt u zoo goed willen zijn, mij te zeggen, welken kant ik uit moet naar het eiland Wight ?" „Hoe gaat 't met je cursus voor kantooropleiding ?" „O, uitstekend ! Van de negen en veertig leerlingen, die door mijn cursus een betrekking hebben gekregen, zijn er vijf en twintig met hun chef getrouwd." De inbreker pakte zijn buit in en maakte zich juist gereed om te vertrekken, toen een stem achter hem zei : „Handen op !" De misdadiger keerde zich om en bevond zich van aangezicht tot aangezicht met den heer des huizes, die hem een enorme revolver voorhield. De inbreker stond al op het punt zich over te geven, toen een klein stemmetje boven aan de trap riep : „Pappie, wat doet u met mijn waterpistool ?" „Hoe vind je mijn nieuwen hoed ? Dien heb ik zelf verdiend.". „Waarmee ?" „Ik heb mijn man afgewend om te rooken !" Andre (stralend) : „O, ik heb een heerlijk nieuwtje 1" Annie (zijn nichtje) : „Wat is het ?" André: „Erica heeft beloofd mijn vrouw te worden !'' Annie : „Noem je dat nieuws ? Een maand geleden heeft ze mij al gevraagd, bruidsmeisje te willen zijn !"

De tonen van den Hochzeitsmarsch mischten het bruidspaar tegemoet. De vader van de bruid, met aan zijn arm de moeder van den bruidegom, schreed plechtig achter de jonggehuwden. Met tranen in de oogen wendde de oude dame zich tot hem en zei : „U zult het wel moeilijk gevonden hebben, uw dochter te verliezen." De vader knikte. „Het was een heele toer," antwoordde hij onnadenkend. „Maar 't lieve kind heeft hem dan toch eindelijk te pakken gekregen." „Geeft u garantie voor dit haargroeimiddel?" „Garantie ? Mijnheer, wij geven een kam I" „Frans, lieve, waarom worden sommige vrouwen „Amazones" genoemd ?" „Wel vrouwtje, ik meen mij te herinneren, dat de rivier de Amazone den grootsten mond heeft van " De deur sloeg dicht ! De dame zag er bijzonder chic uit, terwijl zij de deftige modezaak binnenstapte. De cheffin kwam zelf naar voren om haar te helpen. „Ik zie in uw advertentie, dat u juist tweeduizend hoeden uit Parijs hebt ontvangen." „Ja mevrouw," antwoordde de cheffin onderdanig. „Goed," zei de dame, terwijl ze haar hoed afzette. „Ik wil ze oppassen."

DE OPLOSSING Vraag honderd en vijftien. De woorden, welke Julius Caesar, naar sommigen aannemen, vóór zijn dood gesproken zou hebben, iluiden in het Latijn: „Tu quoque, Brute ?", hetgeen in het Hollandsch beteekent : „Ook gij, Brutus ?" Met de goede beantwoording van deze vraag verwierf mejuffrouw E. H. Renses te Velsen den hoofdprijs, waarmede wij haar feliciteeren. De troostprijzen vielen ten deel aan den heer H. Frank te Rotterdam ; den heer G. van lerschot te Delft ; mejuffrouw B. Perquin te Den Haag; den heer C. van Eek te Voorburg en mejuffrouw T. Dooijes te Haren (Gr.).

DE PRIVÉ-SECRETARESSE met RENATE MÜLLER

Kellner: „Dit zijn de beste eieren, die wij sinds jaren gehad hebben." Gast: „Nu, breng mij er dan een paar, die jullie nog niet zoo lang hebben." — 15 -

De schlager dèr schlagers FILM A - AMSTERDAM

,-,■ -

c

EEn LCQ. FIRSTnATIONAALFILM

TT ^bards) 1 is

11

H ^ ^ ^^g Ja;ir TT^ Sabbo aan de SorfaL ^ ^ ^^Zp^* t (Jaso7 de sc JS gestuur « er ViviennTp i V" hoone kumr. d om e?

JL ^ mo

«'ordt eveneens gboddw1"^ VerIiefd op Lt n8^11 h" Panj. ^ trouwen, m ts zfn^^ ^«hyning van An?'-knapPe artl«e , het Andre's moeder Col WelL "oeX^ en zy wil met ora T^" s meisje dar K-U ' abbot (LmiZ r, g dkeurt. h

^ brengt ^^"v^ ^^A^ *™ -et een 11 huWeli Ve ^en. Wanneer vSnS * ™ ££**** ^ ^ 1 vienn ne noo in het werk nm , e mevrouw S hK„/ it iets Jcan k

a

I

v

Gu r sla

rouw Sabbot «n S d

e

>

agt er in ?

2el Ver, ef

e

'Vk tusschen Vivienn?

n 1S

-h zoatt rnd ï zrt0r lbet 'ed ^P d en "a^^ ^Zl

■

•

Brenda, het jon« S. « rag van ziin ' J draagt mevrouw Zelf, SekeTT ?* m™onw Sabb£' ^^ 8ene^Waa Chap Cn streden. Door een tfuc\ Cmt^ "n Guv en v^ Vivi mevrouw Sabbot hoS enne er achL ^ Vl^enn« zullen de verloving metZJ'^"™*^^*^^^?*™ van haar ^overen vTndtt Brenda R ^ Verbreken. D2C ^.A0" buiten Vi vienne of zl êrP h" ^ toekomst^ l " daar ech^r nie

./

h« allerlaatsg' ^Z? Wanneê ^ 1S'

■i/

en

do ^urrherzUeTf/enS,0tte " maar 0

r Guy zim Zl l ^ PI dvoelt h.j twee handen J' k -^emhaar lierde'^^r-^"8^-" fe^^^nf '

'*» t >f-?l5>

Jack Buchanan en Irene

Bordoni .■■%■-■

Marg,aiet

rm 'i'U-

^-^

f*"]

■

g. Jason Robard.

i /f

4 i ■H :

FleIdlp

mm

■-ir <

r^«^

■i mni

m

m

■\f*i

ä. -- -. IRENE BORDONI AL& VIVIENNE ROLAND IN HET

PARIJSCHE

fiEVUE-THEATER

16 17 -

en Irene Bordoni

^^^^^^™

■■^^^^"

"

■^■H ^

ALS HET LEVEN EEN TRIOMF WORDT

Goed verzorgd en gezond

F. M. DOSTOJEFSKY. — DE BANNELING. — EEN MACABRE LEVENS-APOTHEOSE. Den negenden Februari 1881 — Russische tijdrekening, dus den twee en twintigsten Februari volgens ónzen kalender — stierf te St.-Petersburg, in een armzalige woning, een der geweldigste genieën der Russische literatuur. Hij stierf van uitputting, van doorstane ellende. Tien jaar lang, de beste jaren van zijn leven, heeft hij als banneling in Siberië doorgebracht ; vijf jaar lang heeft hij in de wereld rondgezworven, uit zijn - vaderland verdreven door schuldeischers. . . . .En nu hij dood is, rouwt heel Rusland over hem. Een menigte van dertigduizend personen volgt zijn baar, die door studenten en schrijvers grafwaarts wordt gedragen ; twee en zeventig delegaties bedelven zijn laatste rustplaats onder een heuvel van bloemen, en de eene spreker volgt op den anderen, en allen getuigen als om strijd, dat hij was de heros van hun literatuur, de ziel van hun volk .... Deze man, wiens leven na jaren van lijden tot deze macabre apotheose voerde, was Dostojefsky, de Russische schrijver Fiodor Michailowitsch Dostojefsky. Dostojefsky werd den dertigsten October 1821 te Moskou geboren als zoon van een onvermogend ziekenhuis-arts. Zijn jeugd bracht hij met zijn broer Michail door op een kostschool. Toen hij zestien jaar was, verloor hij zijn moeder. Het verscheiden van deze vrouw was een geweldige slag voor dokter Dostojefsky, die nu zijn functie er aan gaf en zich terugtrok op het land, na zijn beide zoons op de Keizerlijke Ingenieursschool te St.-Petersburg te hebben gedaan. De militaire loopbaan stond den jeugdigen Fiodor, die de discipline verafschuwde en zijn dagen droomend doorbracht, niet aan, en toen hij bovendien nog meende, op een examen onrechtvaardig te zijn behandeld, trok hij zich mèèr nog dan eerst het geval was geweest in zichzelf terug om troost te zoeken in de literatuur. Honoré de Balzac, de Fransche romanschrijver, wiens leven als het ware een vóórafbeelding is van Dostojefsky's eigen leven van strijd en bovenmenschelijke arbeidsprestatie, werd nu zijn voorbeeld, zijn gids, waaraan hij zich geestelijk vastklampte om kracht te zoeken^ ten einde zélf ook een reus, een ,,kolos'.' te worden. Intusschen was 't leven van zijn vader als plattelandsdokter geen succes geworden ; de vereenzaamde man, die ontroostbaar was over 't overlijden van zijn vrouw, raakte verslaafd aan den drank en stierf onder zulke verschrikkelijke omstandigheden, dat de teergevoelige Fiodor er voor zijn gansche leven door wordt geschokt. Sinds dien tijd lijdt hij aan vallende ziekte. Langzaam herstelde hij van den schok, dank zij zijn door niets te breken wilskracht en arbeidslust, die hem in dien tijd zelfs twee drama's deden schrij- . ven, welke echter nooit het licht zagen. In 1843 treedt hij in werkelijken dienst bij het departement ingenieurs te St.Petersburg. Door de „litteraire helden" van de Balzac als voorbeeld te nemen, denkt hij de Russische hoofdstad te kunnen veroveren en lijdt een zeer los-

bandig leven. Te zelfder tijd openbaart met zijn vrouw Isajewa, een jonge zich zijn neiging tot de journalistiek en weduwe, met wie hij twee jaar te voren een debuteert hij met een „ingezonden stuk" — ongelukkig — huwelijk heeft gesloten. voor een satirischen almanak, die echter, Tevergeefs probeert hij, na zich in St.nog vóórdat hij was verschenen, in beslag Petersburg te hebben gevestigd, een uitwerd genomen. Hoewel hij geen cent gever te vinden voor de romans, die hij bezat — zijn vaderlijk erfdeel had hij er heeft geschreven als vrucht van zijn verspoedig doorgebracht — kleedde hij zich blijf in Siberië ; er is niemand, die het toch met de grootste elegance, waardoor aandurft, het werk uit te geven van een schulden niet konden uitblijven. ex-gedeporteerde. Met zijn broer Michail Daar zijn openbaar leven voor een richt hij daarom een tijdschrift op, waarin actief dienend officier bovendien com- hij zijn romans als feuilleton doet verpromitteerend -was voor zijn stand — schijnen. Het zijn: „De Vernederden en hij vertoefde soms heele nachten in Gekrenkten" en „Mémoiren uit het asyls, te midden van het uitvaagsel der Dooden-Huis". Het laatste wordt door samenleving — was hij tenslotte gedwon- geheel Rusland gelezen en Dostojefsky is gen zijn ontslag te nemen. Broodeloos, bij de massa weer even beroemd als na zonder geld zelfs om burgerkleeren "te de verschijning van zijn eersteling „Arme koopen, bedacht hij allerlei middelen om Menschen". De critiek vindt 't feuilleton aan den kost te komen. Tenslotte weet echter een onwaardigen vorm voor serieus hij zijn broer Michail over te halen samen litterair werk en zwijgt den auteur dood. met hem een uitgeverij te stichten. Het Dan komt het jaar 1864, wellicht het was in dézen tijd, dat zijn roman ,,Arme rampspoedigste uit zijn leven. Kort na Menschen" verscheen (1846), die een elkaar sterven zijn vrouw en zijn broer en ongehoord succes had; in litteraire krin- medewerker Michail. De eerste liet hem gen spreekt men slechts over het mees- een jongetje van vier jaar na om voor te terwerk van den onbekenden, jongen zorgen ; de tweede een schuld van vijf en schrijver. De naam Dostojefsky is op twintigduizend roebels, die Dostojefsky aller lippen en de Ontslagen officier meent grootmoedig beloofde te zullen betalen. te droomen. Terwijl hij zélf vroeger niets Opgejaagd door de onmeedoogende anders deed dan twijfelen aan zijn talent, schuldeischers wordt Dostojefsky nu een ziet hij zich nu opeens vergeleken met prooi van gewetenlooze uitgevers, die Gogol, een der uitnemendste vertegen- hem zijn manuscripten afkoopen nog vóór woordigers der gansche Russische let- hij ze heeft geschreven en hem dwingen terkunde. Hij publiceert een tweeden ze op een bepaalden datum af te leveren. roman,,De Dubbelganger", die echter een Dagen en nachten achtereen brengt hij, debacle werd. De critiek zwijgt onbarm- koortsachtig snel werkend, aan zijn hartig, en drie jaar na zijn ongehoord suc- schrijftafel door. Zijn vrienden krijgen ces met ,,Arme Menschen" is Dostojefsky medelijden met hem en raden hem aan, litterair vermoord. Uit woede en wanhoop een stenographe te nemen, aan wie hij wordt hij nu . . . .samenzweerder ! ,,Wij zijn romans kan dicteer en. Hij volgt hebben de huidige samenleving ter dood hun raad op en Anna Snitkina, een jong veroordeeld," verklaart hij aan zijn vrien- meisje, wordt nu zijn secretaresse. De vier den. En zijn vrienden verraden hem; en veertigjarige schrijver voelt zich hém en zijn mede-agitators. Gedaan weldra zóó zeer tot haar aangetrokken, hebben zij evenwel niets, en de justitie dat hij haar ten huwelijk vraagt. Anna zit dan ook eerlijk gezegd met het geval stemt toe en hun verbintenis wordt de verlegen. Het liefst zou zij de jongelui gelukkigste, die men zich denken kan. met een flink standje weer' hebben vrij- Toch vormen vier jaar armoe buitensgelaten. Tsaar Nicolaas I denkt er echter lands er den aanvang van, daar de schuldanders over: hij wil, dat men een voor- eischers het verblijf in Rusland onmobeeld stelt. Gevolg : na acht maanden in gelijk maakten. Gekweld door de gearrest te hebben doorgebracht in de ves- dachte, dat hij geen geld heeft voor zijn ting Petrus en Paulus, worden Dostojefsky vrouw, zet hij zich aan de speeltafel en en zijn mede-opruiers tot den dood op het verliest.; telkens en telkens weer waagt schavot veroordeeld. Geen uitstel, geen hij zijn kans, telkens weer verliest gratie ; de tsaar is onverbiddelijk ; het hij. Wanhopig, lijdend aan heftige aanvonnis moét voltrokken worden. Met vallen van zijn slepende ziekte, werkt ontbloote borst wachten Dostojefsky en hij voort, nachten achtereen, en het is zijn twintig mede-samenzweerders de onder deze omstandigheden, dat hij „De voltrekking er van ■ af ; reeds hebben Idioot" schreef, nadat voordien reeds de scherpschutters hun geweren aange- was verschenen „Misdaad en Straf". legd . . . dan blijkt, dat alles slechts een In 1871 keert hij naar St.-Petersburg gruwelijke comedie is geweest en wordt terug, waar dank zij zijn vrouw, nu tóch den jongelieden medegedeeld, dat zij rustige jaren voor hem aanbreken, waarin gratie hebben gekregen. Gratie, ja, hij zich ongestoord aan zijn werk kan maar Dostojefsky is tóch veroordeeld om wijden. In 1880 verschijnt dan zijn „Genaar Siberië verbannen te worden. In den broeders Karamazow", een werk, waaruit Kerstnacht van het jaar 1849 wordt hij men de Russische ziel in haar ganschen in de boeien geslagen en vertrekt hij voor omvang leert kennen. den verschrikkelijksten aller tochten : Waarschijnlijk heeft Dostojefsky het naar het oord der uitgestootenen, waar voornemen gehad er een vervolg op te iedere dag vier en twintig uur van lijden schrijven. De tijd hiervoor is hem echter telt. Dostojefsky weet het er echter tot niet geschonken ! Een jaar later stierf hij officier te brengen en wordt in 1859 bege- op het hoogtepunt van zijn roem, na een nadigd. Hij keert nu naar Rusland terug, leven van van armoede en verguizing. - 18 -

zou Uw haar steeds moeten zijn! Wascht het daarom regelmatig eenmaal per week met Zwartkop Shampoon en spoelt het na met Haarglans, dat gratis bij elk pakje is gevoegd! Haarglans verfrischt en versterkt het haar — en geeft het den natuurlijken, mooien glans! Zwartkop is de eenige Shampoon met Haarglans, dus reeds om die reden voor U onontbeerlijk! Intusschen, wanneer Uw haar te vet geworden is, wanneer U haast hebt en toch goed gekapt en verzorgd verschijnen wilt, gebruikt dan Droogshampoon in de bekende achthoekige doos. Dan is Uw haar in 3 minuten ontvet, glanzend en zit prachtig!

ZWARTKOP SHAMPOON DE SHAMPOON MET HAARGLAXS VOOR NEDERLAND EN KOLONIËN C. F. VAN DUL & ZOON, DORDRECHT

i)

V

„Kun je mij misschien aan honderd gulden helpen ?" „Onmogelijk, kerel. Maar dank je wel, dat je dacht, dat ik 't kón."

c^&W/

Voor sportliefhebbers geen beter blad dan

I

5POQT in BEELD

//offe'everancierk

sigarenmerken strijden om den voorrang, doch één merk staat onbetwist ver bovenaan.

ER IS MAAR ÉÉN

PRIJS PER KWARTAAL F 3.FRANCO PER POST

Administratie: t

NOORDEINDE No. 10 LEIDEN

TIENTALLEN

2500 Arbeiders 2,/2 Millioen sigaren per week — 19 -

■

■

-HWli

■

iiiiiiiiiiiiiiiniiiiniiiitiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiuiiniiiiiitniiiiiini»iniiiiiiiiiiiiiiiiii

stósSl£ Hl

ENRY W. G. Richardson, directeur van Richardson Ltd., stapuit zijn luxueuzen Hispano, laatste model, die hem van zijn kantoor in de hoofdstad naar huis had gereden, en besteeg het bordes van zijn prachtige villa, gelegen in het deftigste gedeelte van het villa-dorp, prachtig van stijl en inrichting, enfin, een huis, zooals den directeur van een aanzienlijke, solide firma met een van ouds gevestigden naam paste. Hij was in uiterlijk en manieren volmaakt de geniale zakenman, bij wien en voor wien en door wien alle dingen als vanzelf schenen te gaan. Hij ging de eetkamer binnen en terwijl hij voor den haard stond, rustte zijn blik op het olieverf-portret boven den schoorsteen, dat een zeer jonge vrouw met een klein, zacht gezichtje voorstelde. Acht en twintig jaar geleden was Bridget Richardson, geboren Elsworth, overleden bij de geboorte van hun zoon. Stephen. De man voor het vuur keerde zich met een zucht van het portret af en scheen daarmede ook alle gedachten aan het verleden van zich weg te bannen. Hij ging aan de keurig gedekte tafel zitten en verorberde eenzaam zijn diner. Vervelend, dat Stephen er nu niet was. Hij had graag met den jongen gesproken over die Indische kwestie. Stephen had bij de secretaresse van zijn vader de boodschap achtergelaten, dat hij in de stad bleef eten. Gelukkige kerel, die Stephen! Werd daar naar Dehli gestuurd om de leiding op zich te nemen van het filiaal. Toen hij, Henry, zoo oud was, wären er niet dergelijke kansen om wat te worden in de maatschappij, om iets te beteekenen in de zakenwereld! Toen hij wat van de wereld begon te zien, had hij reeds den leeftijd bereikt, waarop de wereld niets anders dan een zakenkwestie is'en niet meer een kleurig avontuur! Het was bijna elf uur toen Stephen thuiskwam. Wie de beide mannen naast elkaar zag, zonder ze te kennen, zou niet denken, dat ze vader en zoon waren. Henry Richardson was tamelijk klein en mager, met een beslisten mond, een vierkante kin en harde staalblauwe oogen. Even beslist, vierkant en hard was zijn karakter. Geld verdienen en Richardson Ltd., dat was zijn leven, zijn afgod en zijn doel. Stephen echter was lang en donker met droomerige oogen en handen, die niet geschapen waren om geld te tellen en het vast te houden. Langzaam, aarzelend bijna, kwam hij binnen. „Zoo jongen," begroette de vader hem, terwijl hij een glas whiskey-and,soda voor zich klaarmaakte. „Waar was je vanavond? Ik had met je willen pra-

•

VOOß

op den schoorsteenmantel lei de pfjp

van Stephen, tiet trot een nieuwe snaar In hem Eenzaamheid. Een oude eenzame man was hu nu, dat wist Henry Richardson. Wat Stil was het In huls I Niemand, die boven fluitend door zlln kamer liep; niet meer het snorren van den auto En dat zou zoo blijven de eerste vier laar. Altyd die s/eer van eenzaamheid — stilte iiiiiiiiHiHiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiniiiiiiuiiniinuiitiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiil

ten over je reis van de volgende week." „Ik - ik had een afspraak met iemand," antwoordde Stephen, terwijl hij tegen den schoorsteenmantel leunde. „Er is al plaats besproken op de boot voor je." Henry Richardsons gedachten waren van niets anders vervuld dan de Indische reis voor de firma Richardson Ltd. „Een oogenblik, vader," interrumpeerde zijn zoon plotseling. „Ik moet U iets vertellen. Het zal U langzamerhand wel gaan vervelen, maar ik - eh enfin, om kort te gaan, het is anders ge-

loopen dan ik verwachtte, toen ik een half jaar geleden er in toestemde mijn eigen werk op te geven en in de zaak te komen." Henry Richardsons kin werd nóg vierkanter: „Zeg nou maar dadelijk, wat je bedoelt," beval hij barsch» „Ik heb besloten," vervolgde Stephen kalm, „om niet voor vier jaar naar Dehli te gaan. Er is een meisje, ziet U." „Zoo, zoo, ja, dat had ik moeten begrijpen. Laat mij je dan dit zeggen: als je carrière wilt maken, is er geen plaats voor een vrouw, tenminste niet de eer-

MIÏ IW©©IFD IN DIN (OTRGIP N. V. VEREENIGD ROTTERDAMSCH-HOFSTAD-TOONEEL

V.l.n.r. Harriet Dearden (Louise Kooiman), Frank Dearden (Louis van Gasteren) en William Mason (Dick van Veen). Armstrong Smith, een willekeurige Eng-elschman, dien wij niet te zien Tcrijgen, hoewel hij eigen lijk de aanleiding is tot al de boeiende verwikkelingen, welke wij in den loop van het spel met de grootste spanning volgen — Armstrong Smith dan is ter dood veroordeeld, omdat hij zijn vrouw zou hebben vermoord. Als het scherm opgaat, heeft hij, wèl geteld, nog slechts elf en een half uur te leven. Niemand kan hem van den strop redden; niemand, behalve één: Harriet Dearden (Louise Kooiman), die, o wreede ironie, ji'ist de vrouw is van den Officier van Justitie, Frank Dearden (Louis van Gastereu), die het hoofd van Smith heeft geeischt. Harriet weet en kan bewijzen, dat Smith onschuldig is, daar zijn vrouw zelfmoord pleegde. Ze kan haar geheim echter niet prijsgeven zonder zich te compromitteeren, en, wilszwakka» vrouw die ze is, heeft ze niet den moed, zichzelf moreel te 20 -

offeren om het leven van een onschuldige te redden. De gedachte, dat Smith, in zekeren zin door haar schuld, zal worden fehangen, kwelt haar echter op verschrikelijke wijze en in haar wanhoop neemt ze daarom haar toevlucht tot den Rechter van Instructie, William Mason (Dick van Veen), die een vriend van haar man is. Ze vertelt Mason wat haar bekend is en deze belooft haar, te zullen trachten. Frank te overtuigen van Smith' onschuld, iets waartoe de in '.ijn ambt verharde en slechts zijn plicht kennend Officier van Justitie met geen mogelijkheid schijnt te brengen. Mason blijkt echter, ondanks den korten tijd, die hem ter beschikking staat, volkomen tegen zijn taak opgewassen en in de twee volgende bedrijven formeert zich romloip den onvermurwbaren Frank Dearden een soort van hyper-snelle noodlots-culminatie, die zoowel den toeschouwer als hemzelf tot de overtuiging brengt, dat het ook om zijn hoofd gaat! Hoe dit gebeurt en hoe. het ten slotte komt, dat Smith' vonnis zal worden herzien, is niet te vertellen, zonder de intrigue van het stuk bloot te leggen, hetgeen gelijk zou staan met er de spanning aan te ontnemen voor hen, die „Het hoofd in den strop" nog zullen gaan zien. En dit is natuurlijk niet de bedoeling van deze regelen, die integendeel een' opwekking willen zijn om dit avontuur-indrie-bedrijven niet te verzuimen! Want dit is nu weer eens een tooneelstuk, waardoor men eenigen tijd op gezonde wijze wordt geboeid. Hetgeen o.i. een aanbeveling is. die men niet moet onder•schatten, en.... die men aan niet véél moderne stukken kan geven! Van Gasteren vertolkte zijn moeilijke rol op sublieme wijze. Het is zeker voor het grootste deel aan zijn spel te danken, dat wij zonder eenige aarzeling in iedere val loopen, die John V. Bradley, de schrijver van „Het hoofd in den strop", op handige wijze voor ons heeft opgezet. Louise Kooiman gaf een goede creatie van Harriet Dearden, terwijl Dick van Veen een waardig tegenspeler van Van Gasteren was. Van de overige medespelenden noemen wij nog Hermann Schwab, die als Sir Henry Henningway de lachers op zijn hand wist te krijgen en dus met zijn vertolking gelijk had. Bovendien komt hem ook waardeering toe voor de wijze, waarop hij 4e regie heeft gevoerd.

;-1

^

ste tien jaren. Als je terugkomt, kunnen wij er nog wel eens over praten, als je wilt." Stephen ging, in een grooten stoel tegenover hem zitten en haalde een oude pijp te voorschijn. „Wie is het?" vroeg zijn vader. „Wat doet dat er toe?" antwoordde Stephen. „Zij is een heel apart meisje — staat heelemaal alleen op de wereld en moet voor zichzelf zorgen. Een paar maanden geleden heb ik haar ontmoet, en daarna nog eens een keer of wat en .. nu, enfin, vanavond had ik haar gevraagd, met mij ergens te eten en daarna naar een schouwburg of zoo iets te gaan. Tenslotte zijn we niet naar den schouwburg gegaan, want het was zonde van den prachtigen avond, en daarom hebben wij een ritje in mijn wagen gemaakt. En - hoe 't gekomen is, kan ik niet goed verklaren - maar plotseling voelde ik dat 't vreeselijk zou zijn, haar te moeten verliezen en voordat ik 't wist, had ik haar alles verteld. Eh 't schijnt, nu ja, - dat zij er precies zoo over denkt." „En vindt zij het niet de moeite waard om op je te wachten, terwijl jij in Dehli bent?" „Dat heb ik.haar niet gevraagd. Zij denkt, dat ik gewoon de volgende week zal vertrekken en het daarbij voorloopig zal laten. „Verstandig meisje," knikte zijn vader. „Want dat is nu juist precies wat je ook zult doen. Waarschijnlijk zal zij wel iemand ontmoeten, die haar méér kan bieden dan jij. En jij zult ook wel iemand anders vinden, later tenminste. Bovendien, een meisje, dat haar eigen brood verdient, zei je dat niet?" „Ze is winkeljuffrouw in een sigarenwinkel," zei Stephen kalm. „'n Hondenbaantje, dat zij haat!"

'verto/ker

„Groote hemel," barstte de vader uit. Toen zweeg hij, maar dat zwijgen waswelsprekend genoeg. „Dat is niets geen schande," merkte Stephen scherp op. „Zij is een dame in den besten zin van het woord en voor mij is zij alles. Daarom ga ik n i e t. U kunt best iemand anders'sturen, nietwaar?" De oude Richardson stond op. „Ik zal jou eens wat vertellen," zei hij grimmig. „Ik ben niet van zins mijn plannen in de war te laten sturen door een vrouw, als je dat maar begrijpt. Als jij een stommen streek uit wilt halen, dan kun je den hemel danken, dat ik er nog de macht toe heb onj 't je te beletten. Als je je uit die Indische affaire terugtrekt, krijg je geen cent meer van mij. En wat meer is: je gaat er hier uit en ziet zelf maar, dat je aan den kost komt. Begrepen? En ik geloof niet, dat je gauw wat anders zult krijgen in dezen tijd van sen overcompleet aan werkkrachten. Denk er nog maar eens goed over na." „Maar — " „Jullie jonge menschen beseffen niet, dat je verplichtingen tegenover je ouders hebt tegenwoordig," viel de oude man barsch uit. „Zie je dan niet

wat je mij verschuldigd bent? Je b. mijn eenige zoon; zou ik dan geen kei recht op je kunnen laten gelden? je de zaak de firma — niets ver schuldigd?' „Ik heb mijn eigen werk er voor ODgegeven," zei Stephen. „Dat vergeet U. Of denkt U soms, dat dat zoo makkelijk was?" „Werk!" minachtte de ander. „Portretten van knappe meisjes schilderen, die er nooit voor betalen! Een heel aardig tijdverdrijf, maar daar kun je geen geld mee verdienen. En geld is 't eenige wat telt in de wereld. Onthoud dat! Je bent een bittere teleurstelling voor je vader. Stephen!" In den kleinen, doch luxueuzen winkel, waar deftige jonge en oude beeren hun sigaretten en tabak kochten, werden eindelijk de lichten uitgedraaid en een meisje met groote, zachte oogen in een lief gezichtje haastte zich naar buiten, waar Stephen Richardson met groote stappen op en neer liep, „Je dacht zeker, dat ik nooit kwam?" vroeg zij. „Er kwam iemand om een pijp te koopen voor zijn zoon, die de volgende week op de boot moest. Ik moest hem helpen kiezen en ik vond 't heel prettig, want het deed mij aan jou denken en het had best jouw vader kunnen zijn." Stephen lachte grimmig. „Nee kindje, daar vergis je je in. Het is niets voor mijn vader, om een pijp voor mij te koopen als afscheidscadeau. Och, hij kent niet eens de beteekenis van het woord „gevoel". Enfin, dat doet er ook (Vervolg op pagina 25)

- 21

•VV^,S..M:?=P

1

■

:

.

rnjumm

.1

wmm&

^^^^^^^^^^^^^^^H

REGIE:

CEOßG JACOBY

GEORG ALEXANDER

Als Peter moet betalen, blijkt, dat hij geen geld heeft

HUGO THIMIG

Peter Lutz (Georg Alexander) ten huize van Reimbacher

et leven van den bankbediende Peter Lutz wordt door één gedachte beheerscht: „Geld ligt op straat!" Dag en nacht denkt hij er over na, hoe hij zonder te werken een groot vermogen zou kunnen verdienen. Op zekeren dag heeft hij een buitenkansje, dat hem eenige duizenden shillings oplevert. Hij trekt zijn rok aan en noodigt collega Bornhausen uit om met hem eenige nachtlokalen te bezoeken. De champagne vloeit in stroomen en Bornhausen verheugt zich zeer over den prettigen avond, maar krijgt tenslotte ruzie met Lutz, als deze hem in de laatste bar verzoekt, de rekening voor hem te betalen, daar al zijn geld op is. Zij verlaten het lokaal en ieder gaat zijns weegs. Naast de bar woont de beroemde zanger Dallibor. In zijn villa is op dien avond een romantisch aangelegde jongedame geslopen. Dodo Reimbacher, de dochter van een rijken bankier. Zij is het ouderlijk huis ontvlucht, omdat zij bij haar verloving met den jongen Kesselberg, voor wien zij geen sympathie koestert, niet tegenwoordig wil zijn. Op de schrijftafel van" haar vader heeft zij een brief achtergelaten, waarin zij haar ouders meedeelt, naar den man harer 'keuze -gevlucht te zijn. De zanger is verbaasd, een jonge dame in zijn woning te vinden. Als hij een aria uit een opera voor haar zingt, gooit Peter, die meer in stemming is, om jazzmuziek aan te hooren, een steen door het venster van Dallibor's woning. De tenor, die in zijn particuliere leven niet zoo heldhaftig pleegt te zijn als voor het voetlicht, wordt bevreesd en denkt, dat het nachtelijk bezoek en de steenworp een manoeuvre zijn om zijn reputatie en populariteit afbreuk te doen. De charmante Peter maakt indruk

Dp Dodo. Hij keurt haar vlucht af en stelt voor, dat hij Dodo's brief van de schrijftafel van haar vader zal weghalen. Dodo stemt daarin toe en Peter laat zich bij de familie Reimbacher als een kennis van Dodo aandienen. Ten huize van Reimbacher heerscht begrijpelijkerwijze geen feeststemming. De jonge Kesselberg en zijn vader zijn wanhopig en om de algemeene verwar| ring te vergrooten, ontstaat er ruzie tusschen den bankier Reimbacher en den lievelingsoom Albin Jensch, omdat deze zich door zijn zwager met Columbia-aandeelen, die hij voor 100 shilbng gekocht heeft en die tot 40 gedaald zijn, im de luren gelegd voelt. Peter Lutz vindt in plaats van den fatalen brief een telegram aan Reimbacher, behelzend, dat een aanzienlijke stijging van de aandeden verwacht kan worden, omdat in de Columbia-kopermijnen na lang zoeken eindelijk in enorme hoeveelheden koper gevonden is. Albin Jensch deelt Lutz in vertrouwen mede, welk een tegenslag hij met de Columbia-aandeelen heeft. Peter vermoedt direct, dat dit de kans van zijn leven is en verklaart de aandeelen van Jensch voor 39 te willen overnemen. Als Reimbacher later in den avond het telegram van zijn vrouw ontvangt, wil hij de aandeelen van zijn zwager terugkoopen, maar krijgt ten antwoord, dat deze de effecten, die hij nu voor zoo goed als waardeloos hield, al verkocht heeft. Alle pogingen van Reimbacher om de aandeelen van Lutz terug te krijgen, lijden schipbreuk. Den volgenden morgen noteeren Columbia-aandeelen 540. Lutz is schatrijk geworden, terwijl hem bovendien het groote geluk ten deel valt. Dodo zijn toekomstig bruidje te mogen noemen.

LVD A P0LUW

'

— 22 — - 23 -

« EN KARL ZiEGLER

■

:

-

■■

■

PiF

'

Vaak ontmoet men vrouwou m meisjes, die een zeer nuutr^k-kelijk gezicht zouden hebben, indien het niet werd ontsierd door een of meer kleine fouten of onvolkomenheden, die het van alle charme ontblooten. Dergelijke kleinigheden kan men gemakkelijk zélf verhelpen met niets meer dan de gewone hulp'middelen bij het toilet, zooals vaseline, cream, poeder, enzoovoort. Daar is bijvoorbeeld de mond, die vooral speciale aandacht verdient. Hoe vaak wordt deze niet ontsierd door het geel-worden der tanden. Men kan dit tegengaan door gebruik te maken van een mengsel van fijn zout en citroensap; de verdeeling is: een theelepel zout op het sap van één citroen. Met een om een stokje gewikkeld zacht lapje óf watje bewerkt men de tanden door steeds op- en neerwaarts te gaan. De huid rondom den mond wordt bij slecht weer spoedig vlekkerig en pijnlijk. Masseer dit gedeelte eenige malen per week zachtjes met amandelolie en gebruik dagelijks een vanishingcream, die de huid als het ware „bleekt". Deze cream kan' men zelf heel goed maken van sterke waterstofperoxyde en een dikke, stijve cream. De vloeistof moet druppelsgewijs aan de cream worden toegevoegd en het mengsel, waarvan men slechts een kleine hoeveelheid tegelijk moet maken, in een goed gesloten glazen potje in donker bewaard worden. , Lach-rimpels kunnen op de volgende manier verwijderd worden: Men opent den mond en strijkt met vinger en duim van de linkerhand de dwarslijnen naar boven en naar buiten; dit moet men twaalf maal herhalen met gebruikmaking van een goede cream, die de huid voedt. Door lederen avond vóór het naar bed gaan een of andere witte lippenzalf of coldcream op de lippen te wrijven en ze zacht en voorzichtig naar den buitenkant te duwen, verkrijgt en behoudt men volle, zachte lippen. Te dunne lippen kan men verbeteren, door ze te stellen alsof men „pruimen" gaat zeggen en ze dan met de vingers zachtjes naar voren te duwen; voortdurend een z.g. „pruimenmondje" zetten en, zooals onze grootmoeders deden, „pruimpjes" en „prisma's" zeggen, is ook een heel goed middel. Wanneer men te lichte of bijna onzichtbare wenkbrauwen heeft, kan men dit ondervangen door lederen avond een klein beetje vaseline aan de toppen der wijsvingers te nemen en twee minuten lang over de wenkbrauwen te masseeren, in een mooien boogvorm natuurlijk. Heel gemakkelijk is ook ze te borstelen met een ouden tandenborstel met wat vaseline, waarbij men de richting volgt van den neus naar de slapen. Te lichte of te dunne wimpers worden op dezelfde manier bewerkt, waarbij men er wèl zorg voor moet dragen, de vaseline niet in het oog te wrijven en ook niet te veel te gebruiken. Door met een zacht borstelt je naar boven te strijken, krijgt men fraaie krullende wimpers.

(Vervolä van pagina 21) niet toe. Als jij en ik het maar weten. En o, lieveling, ik heb je zooveel te zeggen! Laten wij ergens heen gaan, waar wij rustig kunnen zitten." In een lunchroom vonden zij een afgelegen hoekje, waar zij niet opgemerkt werden door andere bezoekers, die het trouwens ook allen te druk met elkander hadden. „Er is een rimpel tusschen je oogen, die er gisteren niet was. Vertel mij eens, hoe dat komt, Stephen," zei Ellen Kent. Stephen vertelde het haar. „Zie je, liefste, we zitten op alle mogelijke manieren vast. Jij bent alles voor mij en ik wil met je trouwen, tenminste dat zou ik willen. Maar men kan niet trouwen zonder geld en het zou niet eerlijk van mij zijn om je te vragen, jezelf zóó te binden. En hoe zou ik weg kunnen gaan? Bovendien zal er iemand anders komen en je voor mijn neus wegkapen." „O, nee," antwoordde Ellen «n zij glimlachte dapper. „Als je denkt, dat ik van dat hout gesneden ben, dat ik niet kan wachten — " „Maar begrijp je 't dan niet?" argumenteerde Stephen. „Het zal misschien nog langer duren dan die vier jaar daar. Mijn vader lèèft nu eenmaal in de zaak, Toen antwoordde hij langzaam: het is voor hem 't begin en 't eind en hij „Als jij 't zegt, zal ik gaan." vindt, dat ik er ook zoo tegenover behoor te staan. Ik heb mijn toekomstwas erg stil in huis. Buiten loeide droom — schilder te worden — voor deHet storm, door den schoorsteen hem opgegeven. Nu moet ik mijn kans en schuddehuilde de boomen heen en weer als op geluk óók opgeven — alles terwille teere grassprietjes. van de firma. En daarom heb ik hem Henry Richardson zat behaaglijk in gezegd, dat ik n i e t ga!" zijn leeren clubfauteuil bij het vuur en „Om mij?" dacht aan zijn zoon, die naar den trein „Natuurlijk om jou!" zei hij. Langzaam en moeilijk antwoordde het vertrokken was. De boot zou om zes uur meisje: „Dan zul je, om mij, alles terug- afvaren. Hoe zou het nu op zee zijn? Hij nemen wat je gezegd hebt, Stephen, troostte zich met de gedachte, dat wanlieveling. Je gaat wèl. Hij heeft gelijk. neer het aan land stormde, de zee kalm Je bent hem iets verschuldigd. Ik zal op was, naar men zei. je wachten — zoolang als je maar wilt — • Hij nam zijn sigarendoos, opende haar en deed haar weer dicht, zonder er bij maar je gäät!" Zij zag vooruit, over vele, vele dagen; te denken. OP den. schoorsteenmantel hij zou van haar weggenomen worden; lag de pijp van Stephen. Het trof een hij zou haar misschien vergeten, en zij nieuwe snaar in hem. Eenzaamheid. Een kwam bijna in de verleiding, hem nóg eenzame oude man was hij nu, dat wist te vragen, niet te gaan. Toen dacht zij Henry Richardson. Wat was het stil in weer aan den eenzamen, ouden man, huis! Niemand, die boven fluitend door die het bfste van het leven reeds achter zijn kamer liep; niet meer het snorren En dat zou zoo blijven zich had, beroofd van zijn zoon, met van den auto de eerste vier jaren. Altijd die sfeer van niets dan leegheid en bitterheid, als resultaat van zooveel jaren werken en eenzaamheid — stilte Voor het eerst sprong hem nu duideplannen maken. Zij legde haar hand op lijk de werkelijke waarde der dingen in zijn arm. „Zeg niet meer, dat je niet gaat," 't oog. Eerzucht, ambitie, wat beteekenpleitte zij. „Probeer het ook van je va- de het eigenlijk? De firma, — geld — zaders standpunt te bekijken. Ik begrijp ken. Wat hadden die hem gebracht, nu wel, dat het moeilijk is, maar laten wij hij oud was? En plotseling zag hij zich het probeeren. Stephen. Ik — ik vraag zelf: een werkelijk oud wordende man je, wèl te gaan. Je kunt niet al zijn ver- met geen enkelen steun of troost. wachtingen den bodem inslaan, alleen Natuurlijk, daar waren de paleisachterwille van mij. Je zoudt nooit geluk- tige kantoren in de stad, de reputatie kig kunnen zijn later, als je met je vader van Richardson Ltd., alles wat hij voor gebroken hebt. En ik zou niet gelukkig zijn geld kon koopen als een goed-paskunnen zijn, als jij het niet was—" senden achtergrond; maar wat beteeHij blikte haar vol bewondering aan. kende dat nog, als je oud was en moe GEBRUIK STEEDS

IIDCZAM

A. d. K. 25

—————i—

ETJE"

De sigaretten-aansteker, verborgen in den knop van den wandelstok.

ALS VERSTERKINQSMIDDEL N.V. AMSTERDAMSCHE CHININE-FABRIEK

mmmmm ^^^M

H—■

]

®B>^yfpi!fvi^iwa^ww!*;v*»

ik U kan helpen, omdat ik hem óók weggestuurd heb." Hij keek in haar bevend gezicht. „Zoo!" zei hij hard. „Dus je hadt toch «een zin om armoe met hem te lijden en daarom liet je hem maar gaan!" „Nee," antwoordde zij vriendelijk. „Dat was het niet. Ik wilde liever, dat hij bleef, maar ik heb hem gezegd, dat U op hem rekende; dat wij al het geluk nog krijgen zouden, later, en dat wij nog tijd genoeg hadden, maar U — alleen hèm had." Het was alsof er van binnen in Henry Richardsons hart iets smolt, dat tot dusver bevroren was geweest. „Wij moeten elkaar helpen," zei Ellen. „Want ik ben ook alleen." Toen de huishoudster binnenkwam, zei Henry Richardson: „Juffrouw, dit is mijnheer Stephens verloofde. Zij blijft bij ons tot tot " „Vader!" klonk Stephens vroolijke stem. „Vader — en Ellen, wel alle —" Nee, heusch, 't is niet mijn geest. Ik heb heelemaal niet in dien trein gezeten. Het is te ingewikkeld om allemaal precies te vertellen, maar in 't kort komt 't hierop neer: de auto die mij naar den

HLM-EIMTHOUSIASTEN J. L. K. te LOCHEM. Greéa Garbo kunt U in hei Duiésch, 5ue Caroll moet U in he£ Engelsch schrijven. De adressen zijn: Greta Garbo, Me£ro.Goldwyn.Mayer Studios, Culver-Ci
Studios".

T. S. te ROTTERDAM. Lilian Harvey is niet dood, maar filmt vlijtig. Het door U bedoelde blad heeft een verkeerd bericht geplaatst. TH. C. P. te SCHIEDAM. Het adres van Käthe von Nagy is Winklerstrasse 1, Berlijn. Zij is gescheiden. U moet haar in het Duitsch schrijven, evenals Lydia Pollmann, wier adres is Felsom Film, Friedrichstrasse 224, Berlijn. Het adres van Edna Best (in het Engelsch schrijven) is B. I. P. Studios, Elstree bij Londen. ANNY P. te VGRAVENHAGE. Jackie Coogan filmde voor de Paramount met zijn broertje. Lilian's ouders leven nog. U moet haar in het Engelsch, Duitsch of Fransch schrijven. Betty Amann zal binnenkort weer filmen. C J. H. W. te AMSTERDAM. Het adres van Norma Shearer is Metro-Goldwyn-MäyerStudios,Cul ver-City, Californië. U moet haar in het Engelsch schrijven en drie antwoordcoupons insluiten.

Dert Wheeler en Robert Woolaey verheugen zich over het succes dat zij met hun danskunst wisten te behale^p In „The Cuckoos", een musical comedy der Radio Pictures. van het worstelen en werken? leven te bepalen. Steenen vp.or brood, De deur ging open en de huishoudster dät heb ik den jongen gegeven. En nu kwam binnen. Haar gezicht was krijtwit is hij dood — dood!" en ze staarde met bange oogen naar den „Mijnheer," stamelde de huishoudster, man bij den haard. „zegt U, wat wij doen moeten. Wat kun„Mijnhefer," stotterde zij toonloos, „d'r nen wij voor U doen?" is kijkt U zélf maar de trein De oude Richardson keek haar als is een botsing " verdwaasd aan. „Doen voor mij?" Zij hijgde naar adem en deed angstig echode hij. „Voor mij kan niemand een stap achteruit, bevreesd voor den meer iets doen. Ga maar weg en laat borenden blik in die staalharde oogen mij alleen. Dat is alles, wat je kunt doen van den ouden man. —laat mij alleen." Hij rukte haar de krant uit de hand Zij verliet de kämer aarzelend. Hoe en las: kon je iemand in zóó'n toestand helpen? „Ontzettende spoorwegramp. Die arme mijnheer Stephen! Zoo lief en De boottrein naar Southampton ver- vroolijk altijd, zoo'n goede, aardige jonongelukt. Tientallen dooden. Alle reizi- gen! gers van den eerste klas-wagen geLangen tijd zat Henry Richardson bewond of ernstig verminkt. wegingloos in zijn kamer, starend in het Henry Richardson staarde de huis- reeds lang gedoofde vuur van den haard. houdster wezenloos aan. Stephen had Hij merkte niet, dat de deur zachtjes geeen plaats in een eerste-klas wagen be- opend werd. Plotseling stond er een sproken. meisje voor hem. Verrast keek hij op. Plotseling sloeg hij de oogen neer en „Wie bent U?" vroeg hij dof. wankelde. De huishoudster schoot toe en „Ik ben Ellen Kent," zei het meisje. bracht hem naar zijn stoel, waar hij „Ik ik wilde dadelijk naar u toe, krachteloos in neerzakte. Hij lachte zoodra ik het hoorde." een vreugdeloozen, bitteren lach, een „Waarom?" vroeg de oude man grimhoongelach tegen zichzelf. „Een oude stijfkop, dat ben ik ge- mig. „U weet waarschijnlijk niet, dat ik weest," zei hij tot de vrouw, die ontdaan niet van een verbintenis tusschen U en toeluisterde. „Gek was ik, volslagen Stephen wilde hooren. Hij heeft 't mij krankzinnig. Ik dacht, dat ik oppermach- allemaal verteld. Hij wilde hier blijven tig was en alles .en iedereen in mijn om- en zelf zijn brood zien te verdienen, tergeving kon regeeren — zonder hulp of wille van U! Maar ik stuurde hem " raad van een ander. En dit is het resul- weg taat: mijn zoon, mijn eenig kind, heb ik „Dat weet ik," antwoordde Ellen, terden dood ingezonden. Hij wilde zelf niet wijl ze naast hem ging zitten en zijn gaan — weet je dat wel? I k stuurde koude, stijve hand tusschen haar beide hem. Ik zei, dat ik het recht had zijn handjes nam. „Ik kwam om te zien of - 26 -

trein zou brengen, kwam in botsing met antwoordde Stephen. „Ja, dat wisten een tram. Nee, 't was niets ernstigs, al- jullie nog niet. leen de chauffeur had een paar schramDrie dagen voordat ik weg zou gaan men, maar alles bij elkaar had 't nogal sprak ik hem. Hij is een heel oude schoolwat tijd in beslag genomen, zoodat, toen kameraad van mij. Hij heeft een adverik aan 't station kwam, de trein juist drie tentie-bureau en hij bood mij een baantje minuten tevoren vertrokken was. Den aan als teekenaar en illustrator. hemel zij dank! Pas veel later hoorde ik Het is geen rijke betrekking, maar net van het ongeluk en ik besloot oogenblik- genoeg om in een klein huisje te wonen kehjk naar je toe te gaan, vader, om je ergens buiten waar de belasting niet gerust te stellen en daar vind ik je met hoog is. En zuinig zijn. Maar wij zullen Ellen, mijn Ellen!" Hij omhelsde haar eikaar hebben en onze liefde, hè. Ellen ^ innig. Is dat niet veel meer?" „O, jongen, blijf hier, ga niet meer De oude Richardson legde een hand weg," stamelde Stephens vader op Ellens arm en een op Stephens schouder. Een uur later zaten zij stil bij elkaar. „Jullie zult alles hebben, wat ik ge„Zie je, vader," zei Stephen, „al dien tijd wist ik, dat ik gelijk had. Bij U ging mist heb — wat ik voorbijgegaan ben. Kan ik het niet met jullie deelen?" de zääk voor, maar bij mij het gevoel Hebt U graag, dat ik hier blijf, zelfs als ik met schilderen mijn brood wil verHIM-JENTHOUSIASTEN dienen?" De oude Richardson knikte glimlachend. M. T. H. te AMSTERDAM. Zeker, een scenario, dat U aan een Duitsche film„Dan zal ik Dick Benson opbellen en onderneming zendt, moet in de Duitsche zeggen, dat ik zijn aanbod- aanneem." ■.

taal geschreven zijn. S. S. te 's-GRAVENHAGE. De door U gestelde vragen zijn reeds alle beantwoord. ƒ. J. H. K. te AMSTERDAM. Wendt U tot de firma Loet C. Barnsteyn, Hoefkade, Den Haag.

.

A. K. te DEVENTER. Genoemde acteur is eerst korten tijd aan de film. De film „Hokus Pokus" wordt reeds in ons land vertoond. De gevraagde foto's zijn gezonden. D. K. te AMSTERDAM. Wanneer deze film in Amsterdam vertoond zal worden, staat nog niet vast. Waarschijnlijk nog dit seizoen.

J. K. te EINDHOVEN. Het adres van Anny Ondra is Sachsenplatz 12, Berlijn. U moet haar in het Duitsch schrijven. J. C. BR. te ROTTERDAM. Elga Brink is geen Nederlandsche filmster. Zij is den 2en April geboren en was met Dr. Fritz Borchardt getrouwd. Deze is gestorven. U moet haar in het Duitsch schrijven en niet vergeten, een antwoordcoupon in te sluiten.

L. S. te GOUDA. Constance Talmadge filmt op het oogenblik niet. M. W. te ROTTERDAM. Walter Janssen is 7 Februari te Frankfort a.M. geboren. Hij is getrouwd. Walter Janssen en Willy Forst zijn geen Ufa-sterren ; zij filmen voor verschillende maatschappijen. Ouderdom van artisten wordt in deze rubriek niet vermeld.

W. L. N. te DEN HELDER. Ramon Novarro Is niet verloofd. Roland Varno filmde voor de Ufa in „De Blauwe Engel" en in „De man die zijn moordenaar zoekt". L. F. te NUN5PEET. Deze film zal binnenkort in ons land vertoond worden.

JEANNET te ROTTERDAM. Jeanette MacDonald, te Philadelphia geboren, is niet getrouwd. Haar adres is Paramount Studios, 5451 Marathon Street, Hollywood. De gevraagde foto's zijn verzonden. K. B. te HILVERSUM. Het adres van Karl Ludwig Diehl is Preussenallee 38, Berlijn. Hij is met Freiin Ruffin getrouwd. Het adres van de Aafa is Friedrichstrasse 223, Berlijn. S. P. d. GR. te ROTTERDAM. Truus van Aalten speelde in deze film niet mede. U meent Ina von Eiben. E. Z. te AMSTERDAM. Lilian Harvey woont Ahornallee 17, Berlijn. Willy Fritsch, Kaiserdamm 95, Berlijn. Het adres van Gustav Fröhlich, die thans weer bij de Ufa filmt, is Kochstrasse 6, Berlijn. Lilian en Willy zijn heusch niet getrouwd. U moet dezen artisten in het Duitsch schrijven en niet vergeten een antwoordcoupon in te sluiten!

A. P. B. te 's-GRAVENHAGE. Lilian Harvey leeft en filmt nog steeds. Hoe komt U toch aan dat bericht? De gevraagde foto's zijn verzonden. H. M. te UTRECHT. Het adres van Mario Jacobini is Via Vejo 51, Rome. Käthe von Nagy is gescheiden. Lien Deijers is den Sen November geboren. A. B. te AMSTERDAM. Hierbij de gevraagde adressen. Paul Graetz, Königin Augustastrasse 33, Berlijn. Harold Lloyd, 6640 Santa Monica Boulevard, Hollywood. Eddie Polo is getrouwd. J. L. G. te AMERSFOORT. Het adres van Bruno Kastner is Stormstrasse 3, Berlijn.

BEZOEKT HET

TE DEN HAAG

r,

(Foto Godfried de Groot)

27

A. J. K. te 's-GRAVENHAGE. De film „Hokus Pokus" is ook in het Asta-Theater te Den Haag vertoond. Van de gevraagde artisten hebhen we foto's voorradig, ledere abonné kan twee foto's gratis ontvangen. CH.v.W. te 's-GRAVENHAGE. Lilian Harvey heeft geen zoontje. Het adres van Charles Rogers is Paramount Famous Lasky Studios, 5451 Marathon Street, Hollywood. De foto's kunnen wij niet zenden; U hebt vergeten Uw adres te vermelden.

„,,..J,^.„ ,.

A^,~,,..,.....->..,.-r,-

..V1,

Een vacantie-reis naar ENGELAND voor een bedras dat iedereen kan betalen Naar Londen in en de hartader vanS i^^ÄouÖEnor^ groote parken! Schitterende restaurants! Prachtige winkels! Londen, de meest interessante stad van Europa, en om Londen de vredige, prachtige landouwen van Engeland, de breede rivieren en de diepe, stille bosschen. Hier, is uw gelegenheid om het beste van Engeland te leeren kennen en te kunnen zien, met het grootste comfort, tegen een bedrag dat iedereen kan betalen.

ß«"te»gen,one gelegenheid om een bezoek <ßM Engeland te brengen, c/af u nooif zult oergeien.

HIER VOLGEN ALLE BIJZONDERHEDEN Van Maandag tot Donderdag in Engeland. Het beste gedeelte van de week wordt besteed om door Engeland te reizen voor een totaal bedrag van 100 Gulden, alles inbegrepen. Dit is een gelegenheid om door een speciale reis in den mooisten tijd van het jaar een aangenaam en verrukkelijk bezoek te brengen aan de moederstad van net Britsche Rijk. De reis vangt aan te Hoek van Holland 's Zondagsavonds 26 Juli, aankomst Londen (via Harwich) op Maandagochtend 27 Juli. Inbegrepen zijn: overal tweede klas reizen, drie maaltijden per dag en alle verblijf gedurende de reis, vervoer van station naar hotel en terug en fooien aan hotelbedienden. Ge behoeft niet meer onkosten te maken dan de opgegeven kosten voor de reis. Ge zijt gedurende de geheele reis onder uitstekend geleide,

waardoor alle moeilijkheden van de reis en van de taal van uw schouders worden genomen. Het gezelschap zal te Londen in een Hollandsch hotel verblijven tot Donderdagavond 30 Juli, van waaruit verrukkelijke uitstapjes zullen worden gemaakt, omvattende: Maandag: 's middags (eerste dag). Bezichtiging van Londen per autocar. Dinsdag: Autotocht van een geheelen dag naar Kent »The Garden of England", de Kathedraal City van Canterbury en het land van Dickens. Woensdag: Autotocht van een geheelen dag naar het Kasteel w indsor, Eton, Stoke Poges en Paleis Hampton Court. Donderdag: Vrij om te gebruiken, zooals ge wilt. Ideaal voor de dames om ereis wat te „winkelen". Vertrek uit Londen na het middagmaal naar Harwich en Hoek van Holland.

ï(

1

D€1LY¥ECIHMIC-IÊEIS En de totale kosten bedragen slechts 100 Gulden. In het onwaarschijnlijke geval, dat er minder dan 25 deelnemers voor de reis zijn, zullen de kosten iets meer zijn. U behoeft niets meer uit te geven. Vul de coupon nu in. Sluit drie gulden als reserveergeld bij en u zult rechtstreeks uit Londen alle bijzonderheden ontvangen. Reisbiljetten en hotelcoupons zullen u dan worden toegezonden na ontvangst van het overige bedrag, dat

is: het totaalbedrag van de reis met aftrek van drie gulden reserveergeld. Dit is een gelegenheid om een bezoek aan Engeland te brengen, dat u nooit zult vergeten. De POLYTECHNIC TOURING ASSOCIATION, welke over de geheele wereld reizen organiseert, garandeert U het grootste comfort. Vul nu de coupon in.

COUPON

Aan de Nederl. Rotogravure Mil. Qalgewater 22 — Lelden

Ik wensch deel te nemen aan de reis naar Londen op 26 Juli, waarvoor ik 5 gulden insluit als reserveergeld. Het zal mij aangenaam zijn alle bijzonderheden te ontvangen.

Naam: Adres: Knip deze coupon uit en doe haar nu op de post.

f

Alles aan Brynmor bekennen? Er maar op rekenen, dat zijn groote liefde verschillende feiten over het hoofd zou zien? Het eigenaardige van alles was evenwel, dat ze diep in haar hart nooit zoo zeker was geweest van zijn machtige gevoelens ten opzichte van haar. Er waren zelfs tijden, dat ze heel duidelijk bemerkte, hoe hij enkel en alleen op haar uiterlijk was gesteld, en dit gevoel was niet sterk genoeg om veel te doorstaan. Bovendien verzette zijn vader. Kolonel Wittamore, zich op alle mogelijke manieren tegen een verbintenis. En Clarice had ook maar al te goed gemerkt, dat Brynmor, niettegenstaande zijn sputteren op den ouden heer, erg op hem gesteld was en in verschillende opzichten ook geheel van hem afhing. Hij was tot op zekere hoogte ook bang voor hem, vermoedde ze. Zelfs indien zijn vader hem vergaf, dat hij met haar trouwde, zou hij zich dan later niet honderdmaal verwijten op een dergelijke manier gehandeld te hebben? En toen kreeg ze opeens een idee. Haar eerste impuls was,' die gedachte op den achtergrond te dringen. Het gelukte haar evenwal niet. Het leek haar een zeer gemakkelijke manier om aan alle moeilijkheden te ontkomen, maar het was niet mooi; dat wist ze. Nog nooit in haar leven had ze zooiets mins gedaanl Het was echter te rechtvaardigen, indien ze haar toevlucht tot dergelijke dingen nam, redeneerde ze. Freddy had haar immers zooeven gedreigd te zullen zorgen, dat het huwelijk niet kon doorgaan. Was het dan niet te excuseeren, dat zij zich wilde verdedigen, hoe dan ook? Het duurde evenwel geruimen tijd, voordat Clarice tot een daad overging. En zelfs ' toen ze op het punt stond, aarzelde ze nog. Ze had de telefoon van den haak genomen en een paar seconden later kreeg ze Scotland Yard aan het toestel. „De mededeeling is anoniem," gaf ze onmiddellijk te kennen. „Ik heb eenigen tijd geleden in de courant gelezen, dat de recherche naar een zekeren „Gentleman Freddy zoekt, die een massa inbraken op zijn geweten moet hebben, nietwaar? Welnu, u zult hem vinden in een huis in Red Hart Square nummer elf. De mogelijkheid bestaat, dat in zijn kamers ook nog het noodige van het gestolene aanwezig is. Neemt u echter zoo gauw mogelijk de noodige maatregelen." Daarna belde ze af. Ze hijgde, toen ze den hoorn op den haak had gelegd. En ze zag nog steeds lijkbleek. Twee ronde plekken rouge onder haar oogen vormden een eigenaardig contrast met het overige gedeelte van haar gelaat. Nu ze werkelijk gedaan had, wat ze zich kort tevoren had voorgenomen, snoerde de angst haar de keel dicht. Groote hemel, als Freddy het eens ontdekte, dat zij hem verraden had.... Een licht geluid in de hall trok haar aandacht

Duidelijk onderscheidde ze nu Brynmors stem. Hij sprak tot iemand „Ik neem Clarice mee uit dineeren," verstond ze. „Ik vrees, dat dit ifiet gebeuren kan," antwoordde Mason. Brynmor wendde zich met een ruk om, en juist op dat oogenblik opende Clarice de deur van haar kamer. Ze ontdekte Brynmor het eerst. „O, ben jij daar, lieveling," begon ze. Daarna zag ze Freddy Mason en het kwam haar voor alsof ineens alles om haar heen zwart werd. Een oogenblik vreesde Brynmor, dat ze flauw zou vallen. „Het is inderdaad een verrassing voor je me hier te zien," merkte Mason bedaard op, terwijl hij een paar stappen naar voren deed. „Het is een groot geluk voor me, dat je dienstmeisje tot over haar ooren verliefd op me is. Clary. Anders had ik den nacht wel eens in de gevangenis kunnen doorbrengen." Brynmor keek van den een naar de ander. „Waarover hebben jullie het toch?" vroeg hij verbaasd. Hoewel hij voelde, dat er iets niet in den haak was, had Ijij er natuurlijk geen flauw idee van, wèt er inderdaad aan de hand was. „Je hebt je eigen ondergang bewerkt. Clary," zei Mason kalm, terwijl hij haar voor zich naar binnen duwde. „Kom mee, Wittamore," riep hij over zijn schouder! „Je krijgt een geschiedenis te hooren, die je zonder twijfel zal amuseeren en misschien ook niet." Clarice kon zich niet langer beheerschen. Met een kreet van angst sloeg ze haar armen om Brynmor's hals heen, want ze begreep, dat er zoo spoedig mogelijk gehandeld moest worden.

„Luister alsjeblieft niet naar hem, lieveling," smeekte ze. „Ga nu dadelijk weg en kom later terug, Bryn." Brynmor wilde gaarne aan haar verzoek voldoen, want hij had een hekel aan scènes. „Goed," zei hij. „Ik kom later wel terug.' „Ja, dat is goed," bracht Clarice zenuwachtig uit. Ze duwde hem reeds half de deur uit, maar Mason stelde zich thans tusschen hen in. „Het heeft geen nut, dat te probeeren. Clary. Hij moet alles nu weten en ik zal het hem vertellen. Als hij, nadat alles hem hekend is, nóg met je wil trouwen, dan is dat zijn zaak, en zal ik me er niet meer mee bemoeien. Ik ben er echter vrijwel zeker van, dat hij zich zal terugtrekken. Laten we het ons om te beginnen gemakkelijk maken, Brynmor. Neem plaats, kerel. Het zou dwaas wezen om te blijven staan, want ik heb heel wat te vertellen." Freddy bood iets te drinken aan en schoof met een cynischen glimlach om zijn lippen Clarice een doosje sigaretten toe. Tenslotte ging hij tegen den schoorsteenmantel staan en schraapte zijn keel. „Zal ik maar beginnen?" Eensklaps kwam Clarice echter met een ruk uit haar stoel overeind en ging vlak voor hem staan. „Nee, ik zal hem er van op de hoogte brengen," bracht ze uit. Ze wierp haar glanzend haar naar achteren en er verscheen een vastberaden trek om haar lippen. Het volgende oogenblik viel ze op den divan neer en wendde zich tot Brynmor. En toen begon ze. „Luister naar me, Bryn. Ik zal je alle vertellen. Ik ben niet bang." Ze wierp e; minachtenden blik op Freddy, die glim

wEni sBj sprakem vam OJoffefl© veeO... •• Sue Carol en Charles Morton in de geluidsfilm „Check en Double Check". Een buitengewoon stemmingsvolle opname I _ 29 -

^^^^^^^m

i imiiii w i mipilllillininuH

lachte. „Ik zal je mijn levensgeschiedenis vertellen, Bryn. Ik ben niet van plan iets voor je verborgen te houden. Begrijp dat goed. Ik kan me mijn ouders niet meer herinneren, maar wel weet ik nog heel duidelijk, dat ik in een achterbuurt ben grootgebracht. Daar kreeg ik alle mogelijke dwaze ideeën in mijn hoofd over wat ik doen zou als ik volwassen was. En één daarvan was wellicht niet zoo belachelijk, want ik besloot danseres te worden. Ik wist, dat ik talent had, doch ik had geen opleiding genoten. En die moest ik hebben, wilde ik iets bereiken en ook uit die afschuwelijke achterbuurt weg komen. Toen ik vijftien jaar was, kreeg ik een baantje als danseres in een tiende-rangs cabaret in East End. En daar ontmoette ik Freddy. Hij bood me geld voor lessen en voor kleeren aan.. Hij gedroeg zich heel behoorlijk tegenover me en dat is hij eigenlijk altijd geweest. Ik ngm het geld aan: wat kon ik eigenlijk anders doen? Ik had het hoognoodig en in ruil daarvoor heb ik hem van tijd tot tijd geholpen. Ja, je moogt het nu wel weten: Freddy is een inbreker, en zijn specialiteit is: nachtclubs." Plotseling hield ze op, want ze had den blik van afschuw in Brynmor's oogen gezien. Waarom was dat? Wat ze tot nu toe verteld had, kon toch nog niet zoo verschrikkelijk genoemd worden, vroeg ze zich vaag af. Het afschuwelijkste gedeelte van de geschiedenis moest nog komen.... dat telefoon-gesprek van zooeven. Dat was laag van haar geweest. Brynmor had intusschen het gevoel, alsof hij verdronk, en het water hem hoe langer hoe meer tot zich trok diep naar beneden. Hij herinnerde zich in die momenten hoe hij Freddy Mason vroeger al eens lichtelijk verdacht had, hoewel hij niets bepaalds had kunnen noemen. Het ergste was evenwel, dat Clarice dat Clarice hem zelf vertelde, hoe ze bij al die zaakjes betrokken was geweest. „Dien avond.. van den diefstal in „The Emerald Dragon?" stamelde hij. Ze knikte en haar onderlip trilde. Het leek den jongeman nu inderdaad toe, alsof alles om hem heen begon te draaien. Was het werkelijkheid of droomde hij slechts? Het was te vreeselijk om het eigenlijk goed te kunnen begrijpen. „Ja, daarbij was ik Freddy behulpzaam." Het leek hem toe, alsof haar stem van heel veraf kwam.... uit een andere wereld. „Ik kon er eenvoudig niet buiten blijven. Bovendien wist ik toen niet, dat je van plan was, met me te trouwen, Bryn. Vanaf het oogenblik, dat ik met je verloofd was, heb ik niets gedaan, waarover ik me zou moeten schamen. Ik.... houd zooveel van

je, Bryn. Ik heb er altijd naar verlangd met zoo iemand als jij bent te kunnen trouwen." Haar stem sloeg over en dikke tranen biggelden langs haar wangen. Ze speelde niet langer comedie, kon zich niet begrijpen hoe ze er vroeger ooit toe in staat was geweest. O, wat had ze niet in haar leven gedaan om haar doel te bereiken! En heel vaag drong het nu tot haar door, dat ze door hetgeen ze verteld had, een last van haar schouders had gewenteld, en weer verruimd adem kon halen. Ze was er zelfs blij om alles verteld te hebben Wat er nu verder zou gebeuren, ze was blij! Nog steeds heerschte er stilte.. BrynrAor kon haar niet aanzien en inplaats daarva'n staarde hij met groote, doffe oogen naar het Oostersche tapijt. Wellicht zag hij de motieven daarvan in die oogenblikken niet duidelijk. Trouwens wät was hem. thans wel volmaakt duidelijk? „Er is nog meer te bekennen," zei ze. Het ergste moest immers nog komen. „Een paar uur geleden kwam Freddy binnen.. we praatten over een en ander, wat in het verleden gebeurd was.... en nadat hij was vertrokken...." „Laat dat verdere gedeelte maer aan mij over. Clary," viel Freddy haar in de re-de. „Je ziet er doodmoe uit, en je kunt mij de rest toevertrouwen." De hatelijke, cynische glimlach v/as van zijn lippen verdwenen en hij zag Brynmor recht in de oogen. „Je moet namelijk weten, Wittamore, dat ik Clary te kennen gaf, dat ze haar verloving met jou moest verbreken, want dat was niet meer dan een staaltje van haar plicht. Ik argumenteerde met haar en maakte haar er op attent, dat ze zich dwaas gedroeg. Op het laatst beweerde ze, dat je dan maar alles moest weten. En daarom ben ik hierheen gekomen om haar met de geschiedenis te helpen. Begrepen?" Een oogenblik staarde Clarice hem met glazige oogen aan; toen viel ze op den divan neer en barstte in een wanhopig snikken uit. Ze was zóó verdrietig en ellendig, dat ze niet tot regelmatig denken in staat was. Eigenlijk kwam het er ook weinig op aan, wat er verder met haar gebeurde, dacht ze. Toen ze was uitgehuild, keerde ze zich om en zag Brynmor aan. Er lag een vreemde blik in zijn oogen, een uitdrukking, die ze niet verklaren kon. Ze drukte haar nagels in de palmen van haar handen, om het niet uit te schreeuwen. Waarom bleef hij daar stokstijf slaan? Hij moest weg wèg uit haar flat. „Ga nu, Bryn. Ga., ga weg!" bracht ze schor uit. Met een vermoeid gebaar bracht hij zijn hand naar zijn voorhoofd en hij had moeite niet een kreet uit te stooten. Tot nu toe was het leven zoo gemakkelijk

door de „mechanische masseuse". Het voordeeligste massage-apparaat Pnjs f 100.- Verkrijgbaar ook in «huurkoop. Proefbehandeling en Groothandel A. J. AMEYE, Prinsengracht 1111, bij de Utrechtscbestraat. Telefoon 33081. en aangenaam voor hem geweest, doch alles was opeens veranderd. In die oogenblikken werd het hem plotseling ten volle duidelijk, dat hij niet voldoende van Clarice hield om al de feiten, welke hij te hooren had gekregen, over het hoofd te kunnen zien. Wanneer hij haar waarachtig had liefgehad, dan had hij haar nu in zijn armen moeten nemen om haar te troosten en haar te verzekeren, dat niets en niemand zijn gevoelens ten opzichte van haar zou kunnen veranderen. Maar hij dacht slechts aan zijn vader.. de familie-traditie.... den ouden, goeden naam. „Als ik maar wist wat te doen," mompelde hij. En door dit gezegde werd het de jonge vrouw duidelijk, dat ze verloren had. Het eigenaardige was evenwel, dat die wetenschap haar tot kalmte leek te brengen. Het gelukte haar zelfs, een vagen glimlach tevoorschijn te roepen. „Maak je nergens ongerust over, Bryn. Ik heb al lang geleden gedacht, dat je enkel maar verliefd op me was. Doch toen' kon het me niet schelen." Hij sprak niet tegen: wellicht had ze gelijk. Op het moment was hij echter van niets zeker, begreep hij. „Ga nu weg," zei ze nogmaals. „En kom alsjeblieft niet meer terug." Even later Strompelde hij naar de deur, welke Mason voor hem opende. Voordat hij de flat verliet, verzocht hij Mason dringend, goed voor Clarice te .zijn. Er kwam een raadselachtige glimlach om Freddy's lippen. „Je hebt eigenlijk nooit kans gehad, met haar te trouwen, Wittamore. Door alles heen was ze van mij." Daarop sloeg de deur achter Brynmor dicht. Als in een droom ging hij de trappen af; het kwam hem voor, alsof hij eenvoudig niet tot geregeld denken in staat was. Hij had zich steeds verbeeld, dat hij oprecht van Clarice hield en haar onder alle omstandigheden zou bijstaan. En nu.... nu had hij- haar alleen gelaten, terwijl „Gentleman Freddy", de beruchte inbreker, bij haar was. Hij had Mason als een groven, bruten kerel beschouwd, maar was die betiteling nu niet beter op hemzelf van toepassing, vroeg hij zich vaag af? Terwijl ze hem het meest noodig had, liet hij haar alleen en ging weg.

INN OOGWENK IS DE JEUK

VERDWENEN!

r

Heden zl), morgen gij I Misschien kan 'l wel wat langer duren, maar als U eeni. gen aanleg hebt voor corpulentie, wees dan op Uw hoedel U kunt Uw slanke lijn behouden ais U inti)ds ingrijpt. U kunt van Uw corpulentie afkomen als U nu didelijk begint met onze eenvoudige en onschadelijke ontvettingskuur. Maar wacht niet af. neem bijtijds Uw maatregelen. Gebruikt de Ontvettingsboonen van Dr. Hugo Remmler. Zonder van Uw gewonen levensregel af te wijken, is U spoedig van Uw corpulentie af. Met gebruiksaanwijzing en kuurtabel in doozen i f2 40 bij Apoth. en Drog. 6 doozen (void, voor een kuur) f 13.50. Imp. H TEN MERKEL - Hilversum.

O, de bruidegom keek erg sip, maar dé vader van de bruid deed niets anders dan zich in de handen wijven.

Dr. H. NAN NING's

Ie KLAS MODEHUIS levert alle soorten VOSSEN ZILVER-, BLAUW- en ROODVOSSEN JAPONNEN. MANTELS en MANTELCOSTUMES IN 12 MAANDELIJKSCHE TERMIJNEN Bezoek en zichtiending op aanvraag. — Br. onder letters GFM Bur. v. d. blad -J-ILrf

HIER HEEFT U EEN AFBEELDING VAN DE BEROEMDE

HET WACHTWOORD IN SOCIETY-KRINGEN

PO

OIMINI©^ä"°Ä^TDI^ELE =— HET MELKDIËET VOOR DE HUID

rjAec

GEZICHTSPOEDERS BADZEEPEN BADZOUTEN COMPACTS

MORNY

RT IM DIT B'LAJy

VRAAGT OFFERTES

EEN HOOGSTAAND MORNY PARFUM

's Morgens en 's avonds gebruikt voor het wasschen van het gezicht, zult U spoedig bemerken.

etc., etc.

-i 30

HUIDAANDOENINGEN

maakt het inbrengen zeer gemakkelijk. Verkrijgbaar bij alle Apothekers en Drogisten 6 f 1.75 per doosje van 12 stuks.

ANDERE PARFUMS:

IgfflgBglJII^

TEGEN

vyöijiedcw&vni

hetgeen weer de waarheid bevestigt van het spreekwoord „Het is beter te geven dan ie ontvangen'

H^WPfcO Stu» %•

DD.D GENEESMIDDEL

Zetpillen tegen Aambeien werken pynstillend en genezen in korten tijd de ontstoken slijmvliezen. De

OOK VERWERKT IN: En hoe.was de stemming op den trouwdao, Wepa?

Misschien komt het U overdreven voor, tóch is het waar, dat ge de ondragelijke jeuk, die door huidaandoeningen veroorzaakt wordt, direct kunt bedaren. De eerste druppels D.D.D. —een beroemd geneeskrachtig middel tegen huidaandoeningen — brengen dadelijk verlichting. D.D.D. dnngt diep in de poriën der huid en doodt daar de ziek'ekiemen. D.D.D. is geen vettige zalf, maar een heldere vloeistof. Het wordt met succes aangewend tegen ekzeem, uitslag, brand en andere aandoeningen der huid. Koop nog heden een flacon van f0.75of fZSObijUwApofh.ofDrog. B-6

Waarom lacht U ?

„CHAMINADE" „JUNE ROSES" „NUIT DE CARNAVAL"

REGENT STREET

LONDON

Alleen verkrijgbaar in de voornaamste eerste klasse Parfumerie- en Kapperszaken - 31 —

=

dat Uw teint gezond. Uwe huid zacht, gaaf en stevig wordt en kleine huidaandoeningen verdwijnen

[

.

HET VROOUJKB MOJ^KKANTJE WOORDEN EN MUZIEK VAN MELCHERT SCHUURMAN Jr.

JJ-JJsJir J iJfJJ r m

&^

'tVrc»1ij.kemM«j.i..l<<)uit.je>

Trekt doorstsJen ]xncl,

I ^^ Iui.tigkliHktzMlieol,

Ktérven.

| F ^PT IJ-^Mj:

JJJ'[J^

^roefheidwflhjJMie^'tR^tnietMX^MalvMLza klaut,VAMÄ^tMoar \*fet,-

fi'pp

z:

Ö

VäMluXdnxex }ioord,—CST*^!. ^ %dt

Si

I ■■■■..

m

't Vroolijke muzikantje. Trekt door stad en land. Lustier klinkt zijn lied. Droefheid wil hij niet. Past niet voor 'n dwazen klant. Van Oost naar West, Van Zuid naar Noord, Wordt zoo vaak Zijn lied gehoord.

MAISON ODIOT ^ Fabriek van Artistiek Zilverwerk Gevestigd m

1690

't Vroolijke muzikantje Is een looze guit, Wen hij ondeugd doet. Klinkt zijn wijsje zoet: Blaast hij minneliedjes uit! Van Oost naar West, Van Zuid naar Noord, Wordt zoo vaak, Zijn lied gehoord....

I

L-ACE DE LA MADELEINE. PARIJS Specialiteit voor geschenken in zilver en verzilverd metaal

c i n e m o e

GROOTE KEUZE IN KUNSTVOORWERPEN UITGEVOERD NAAR ONTWERPEN UIT ELKE STIJLPERIODE Red. en Adm.: Oafgewnter 22, Lelden. Tel. 700 Postrekening «880

Verschünt wekelUks - Pr«« per kwartaal f 1.05

HVM?