WffiOELIBOJB MUZIEK VAN HENRI C. VAN PRAAG
WOORDEN VAN BEP OTTEN
1>gdêren1ief1jik.
Er ligt een kind.je in dewfe$|,Een kind - je kleinen teer
^r
1 kraai.öléöteeda,den hee.lenda^Nu/ 1i$(t HetraaLticj neer.
Het
Er ligt een kind-fe In dewie^DaX
* ^
£ wj moet nu. <.ld-„foett daan.
ietateru,ghou,alend.
eutetnpo.
Wfe pr*/. teiiflu45tVeiifll loo,. |oen za^ht Het ifye. .leu 1^ ge. da,&n. K i—«sr
7^—CK—I—»
rV-
' bocora,n. V^N
Er ligt een kindje in de wieg. Een kindje klein en teer; Het kraaide steeds, een heelen dag. Nu ligt het rus-tig neer. Er ligt een kindje in de wieg. Dat moet nu slapen gaan: We praten fluistrend, loopen zacht Het spelen is gedaan.
.O
? Ott!!
r
Er ligt een kindje in de wieg. Zoo slaaprig en zoo moe Z'n oogjes, pas nog vol van pret. Die vallen langzaam toe Er ligt een kindje in de wieg. Het zucht eens diep en gaapt; Een duimpje gaat nu in z'n mond: Het kleine kindje slaapt.
-^ *#!?.'
Electrlsche „HIS MASTER'S VOICE" Sterttoon R eproducer overtreft alles en is het ware instrument voor ■^fPH 5(HI10K^
DANCINGS, CAFÉ'S, RESTAURANTS, HALLS, CINEMA'S ENZ. HET VERVANGT EEN GROOT ORKEST EN IS HET MEEST VOORNAME EN SUPERIEURE INSTRUMENT DER WERELD I PRIJS f1400.— Vraagt gratis afbeeldingen en demonstratie btf:
f,. M^t
N.V. WOLLEM SPRENGEirS GRAMOPHONE- EN RADIOHANDEL PASSAGE 46 of LAAN VAN MEERDERVOORT GOa, DEN HAAO en Adm.: Galgewater 22, LeWen. Tel. 760 Postrekening 41860
VertChQnt wekel^ks - Pi-y«
kwartaal f 105
^O.C DER UFA
> ^#SSP^^
HIER HEEFT U EEN AFBEELDING VAN DE BEROEMDE o©
NOXA'>4RTIKELEN HET MELKDIÊETLyOOR DE HUID
's Morgens en 's avonds ge1 bruikt voor het wassche: van het gezicht, zult spoedig bemerken.
DRÄND^OEVÄÄR IN
SCALA - DEN HAAG 1 Januari en volgende avonden 8 uur precies
dat Uw teint gezond,. Uwe huid zacht, gaaf en stevig wordt en kleine huidaanjeningen verdwijnen.
A. M. DE JONCS
rLIEEJEHJrLUITEßS vervolg van MerUntje Oüzens Jeugd HET VERRAAD Voor het tooneel bewerkt door den auteur Flierenfluiter Merijntje Gijzen
Rijnstraat 5, Den Haag; en U ontvangt een keurig doosje monsters.
VRAAGT EEN ADRES van een zieken of eenzamen Hollander aan J. P. C. MEBUWSE, Vlietstraat No. 2, Amsterdam (Zuid) om daarheen geregeld Uw nummer van „Het Weekblad" te kunnen zenden: strooken worden dan toegezonden.
ADVERTEERT IN HET WEEKBLAD CINEMA & THEATER
In 'n Oogwenk is de
Jeuk verdwenen! Misschien komt het U overdreven voor, tóch is het waar, dat ge de ondragelijke jeuk, die door huidaandoeningen veroorzaakt wordt, direct kunt bedaren. De eerste druppels D.D.D. — een beroemd geneeskrachtig middel tegen huidaandoeningen — brengen dadelijk verlichting. O.D.D. diingt diep in de poriën der huid en doodt daar de ziektekiemen. D.D.D. is geen vettige zalf, maar een heldere vloeistof. Het wordt met succes aangewend tegen ekzeem, uitslag, brand en andere aandoeningen der huid. Koop nog heden een flacon van 10.75 en f 2.50 bij Uw Apoth. en Drogist. DaD.D. ondersteunt de heilzame v B * B werking der D.D.D.-Vloel•■ ■ ■" stof en houdt de huid gezond, f 1.— per stuk B3
NAP DE LA MAR CISCA KREMER
INSTITUT DE BEAUTÉ NATURAL BEAUTY
Maak u de gewoonte eigen In den schouwburg op net meest nablizijnde roode lampje te letten . . .
NOORDEINDE 99a, DEN HAAO, Telefoon 10798 FACE MASSAOE - ELECTR. ONTHARINGEN - MANICURE Alle krachten aan dit Instituut werkzaam, zijn opgeleid en ffe" diplomeerd door den bekenden Londenschen Arts Dr. MURCHIE. H. J. v. d. HATERT VOORSCHOTTEN
CREDIETEN
aan Ambtenaren en Beambten Geen rente, noch kosten vooruit COULANTE VOORWAARDEN CENTRALE CREDIETEN FINANCIERING-BANK KEIZERSGRACHT 302—304, AMSTERDAM Financiert huurkoopcontracten
VERKRIJGBAAR VANAF f50.Amb tenaren ook zonder Borg.
ABONNEERT U OP
Geen verzekering, geen spaarkas of andere bijkomende lasten. Lichte aflossing. NATIONALE VOLKSBANK Afd. 6 MauritswegS, ROTTERDAM
HEBT OU AL EEN ABONNÉ OPOEOEVEN?
O A M^S INSTITUUT „ARTISTIQUE" TEL 14340
HET WEEKBLAD
JL/r"\i > O Dunne Bierkade 31, J. A. BRONMEIJER, DEN HAAG TKp Z
CINEMA & THEATER
SlX-PlO'ht" B
en
*>et laatste nieuws in alle moderne dansen. Professional en amateurlessen dap. van JO—IO uur.
is het zuivere moderne zeeppoeder dat uw waschgoed niet slechts brandhelder maakt, doch waardoor* het tevens zoo lang mogelijk meegaat. Houdt dit in gedachte, want Uw waSchgoed kost veel meer dan zeep.
■
door HENRI TER HALL
ontvlambare stoffen een prachtige vuurhaard. Hierop heeft dan ook de moderne brandweer allereerst haar arendsblik gericht. Ze is met vuur aan het werk getogen, hier den strijd tegen den vuurduivel aan te binden. Bij het bouwen en verbouwen — in een groote stad — moeten zeer vele voorschriften worden in acht genomen, die de veiligheid van het publiek en de speienden bevorderen, terwijl de theater-assuradeurs, zij het uit minder ideeele overwegingen, niet achterwege bljjven. 'Na een grondige studie in het buitenland, hebben de brandweerautoriteiten een stelsel van trappen, nooddeuren en uitgangen voorgeschreven, waaraan de theaterbouwers zich moeten houden, en die de meest mogelijke waarborgen bieden om ingeval van brand snel het gebouw te kunnen verlaten. Eerst bied ik u een kijkje ächter de schermen, op het tooneel. Gaat u mee? Dan zal ik u een en ander laten zien en uitleggen. In de eerste plaats is daar een ijzeren brandscherm, dat pas wordt opgehaald vóór het begin der voorstelling, gezakt
VOORKOMEN is altijd beter dan genezen. Een wijze spreuk, die de moderne brandweer gelukkig ter harte neemt. Immers, bestond de taak van de vuurvreters in den „goeden ouden tijd" alleen in het blüsschen van een brand, tegenwoordig stellen zij zich hoofdzakelijk ten doel branden te voöfkomen. Strenge, maar practische voorschriften zorgen ervoor, dat de kans op brand zoo klein mogelijk wordt gemaakt. Een juist inzicht, dat in de eerste plaats bezoekers van schouwburgen en dergelijke gelegenheden, waar menschen in ' grooten getale samenkomen, zullen toejuichen. Want, zóó ergens, dan kan een brand in zulk een gelegenheid fatale gevolgen hebben, daar het vuurmonster daar zijn zaken engros tracht te doen. Schouwburgbranden in genoemden goeden ouden tijd en zelfs in dezen verlichten tijd — maar dan in plaatsen, waar de brandweer niet met haar tijd is medegegaan — waren meestal tooneelen van ontzettende gruwelen. Ofschoon, zooals gezegd, kans op brand tot een minimum is teruggebracht blijft de kans bestaan. Daarom is het misschien niet kwaad, u, behalve de interessante „voorbehoedmiddelen", eenige wenken te geven, hoe te handelen in gevaar van nood. „Een gewaarschuwd man telt voor twee", dus.... Uiteraard is een schouwburg, vooral het tooneelgedeelte, met al zijn licht-
blijft gedurende de groote pauze en ten tweede male wordt neergelaten direct na afloop der voorstelling. Zoolang mogelijk blijft het tooneel dus hermetisch afgesloten van de zaal. Ontstaat op het tooneel een begin van brand, dan blijft de zaal daarvan, zij het voorloopig, gevrijwaard. Het publiek heeft in elk geval voldoenden tijd, het gebouw te verlaten. De dienstdoende brandwacht behoeft slechts aan een handle te trekken en in eenige oogenblikken is het ijzeren brandscherm neergelaten! Tegelijkertijd kan de brandwacht, zoo noodig, bovendien door het opendraaien van die kraan, den z.g. tooneelregen in werking stellen. Deze wordt verkregen door een net van buizen in den kap van het tooneel, die uit ontelbare gaatjes waterstralen sproeien, zoodat in een minimum van tijd een ware zondvloed neerbruist op decoraties, houtwerk, requisieten, costumes enz. De brandbaarheid van hetgeen op het tooneel aanwezig is, wordt bovendien beperkt door het voorschrift, deze voorwerpen, zoo mogelijk, met asbest te beplakken. Bij de plaats van den dienstdoenden
De beroeps-provincie-brandweer raakte de kluts kwijt . . .
REIST NOOIT PER TREIN. TRAM. AUTOBUS. ENZ. zonder onze populaire A.O.-POLIS B
! ZEEPPOEDER 1 SOORT
\
Per f 5000.— by overlijden „ f 10000.— bij invaliditeit „ f 50ÖO.— bij gred. invaliditeit RISICO OAAT DIRECT IN
Jaarpremie slechts f2.50 Zegelkosten /"O.SO DOE HET NIH
i
SCHOUWBURGEN
Dreigt er gevaar. Is onraad daar: Kalm het huis verlaat. Gij zijt op straat!
NUiOWE IKläWeälMIK Postgiro No. 19154
SCHIEDAM
'•4 ■
brandwacht hangen ook een telegraafen telefoontoestel, terwijl hij van den schouwburg uit rechtstreeks in verbinding staat met de brandweerkazerne. Verder hangt binnen zijn bereik een natte wollen deken en staat er steeds een emmer water gereed, beide om bij begin van brand te gebruiken. In geval de wacht of anderen óp het tooneel scherm en regen niet kunnen bedienen, kan dit ook in de zaal gebeuren. Voorts zijn op het tooneel, in de gangen naar de kleedkamers enz., de nooduitgangen aangeduid door rood licht, dat onafhankelijk is van den electrischen stroom, welke het gewone licht voedt. Vóór elke voorstelling controleert de brandwacht, of alle veiligheidsmaatregelen dn orde zijn. Dit toezicht en controle wordt uitgeoefend door twee' ä vier wachts, die elke overtreding direct aan hun meerderen rapporteeren. Zelfs de controle wordt weer gecontroleerd door brandmeesters! Op het tooneel en in verschillende gangen liggen de benoodigde brandslangen voor direct gebruik gereed. Kijk, daar liggen ze! Pas op, dat ge er niet over struikelt. De brandwacht mag het gebouw niet verlaten, dan nadat hij. na de voorstelling, heeft gerapporteerd, dat alles veilig en geen publiek meer aanwezig is. Mag ik u nu eens voorgaan in het gebouw? \ Kijk, in de zaal zélve, in de corridors, portalen enz., branden de zooeven genoemde lichtjes eveneens als wijzers naar de veilige nooduitgangen. Alle deuren gaan naar buiten open en hebben geen sluitingen. Kans op vallen wordt daarbij verminderd door leuningen, ook in het midden der trappen. Omvallen van stoelen in geval van paniek is uitgesloten, daar deze aan den grond bevestigd zijn, terwijl zooveel mogelijk klapstoelen worden aangebracht, die door het opslaan grootere
ruimte bieden, om het gebouw te verlaten. Ziezoo! Dit zijn de voornaamste veiligheidsmiddelen, door de inderdaad vroede vaderen vastgesteld. U ziet wel, dat u met eeir geruster hart naar den schouwburg kunt gaan, dan in de open lucht een overweg passeeren of zelfs een straat in een groote stad oversteken! En tóch Een ongeluk ligt in een klein hoekje. De brandweer wikt en het noodlot beschikt. Ondanks alle menschelijke voorzorgsmaatregelen kän er brand ontstaan. En wat dan? Dan is de beurt aan u, hooggeacht publiek! Aan uw manier van optreden, om heelhuids buiten te komen. Bij een onbeteekenend brandje toch kan een paniek de noodlottigste gevolgen hebben, terwijl u in geval van werkelijken nood door rustig te blijven in één ä twee minuten ongedeerd op straat staat! Dat hebben tijdopnam^n bewezen. Geen brand is in staat, het publiek te dupeeren, als het z ij n hoofd niet verliest! Daarvan kan ik u voorbeelden vertellen. Maak u de gewoonte eigen, in den schouwburg op het meest nabijzijnde roode lampje (nooduitgang) te letten, als u hebt plaats genomen. Prent u-even in: Daar kan ik uit! En ge kunt rustig van de voorstelling genieten. In een onzer revues werden eens „kersenboomen" gebruikt. Deze waren getooid met witten bloesem en de kersen werden voorgesteld door roode gloeilampjes. Ergens in een provinciestad vlogen even vóór de voorstelling, toen het publiek reeds gedeeltelijk in de zaal was, een paar dezer boomen in brand. Hoog laaiden de vlammen op, en alle zeven boomen liepen gevaar! Het geval liet zich dreigend aanzien! „De beroeps-provincie-brandweer raakte de kluts kwijt en de mannen liepen elkaar zinneloos in den weg. De tooneelmeester echter behield gelukkig zijn kalmte,
De kapelmeester, die zijn hoofd verloor: „Brand, maak dat ge wegkomtl' - 4 -
overzag de situatie, rukte de brandende boomen los, wierp ze op den grond en doofde de vlammen. Toen geen spoor van vuur meer te zien was, gingen de beroepsbrandweerlieden voor alle zekerheid nog eens op de takken der boomen staan en braken zoodoende in hun, helaas wat laten, ijver voor een paar honderd gulden aan gloeilampjes! Het publiek-had van dit brandje niets bemerkt! Over het algemeen zijn tooneelmenschen in de uren des gevaars heel kalm, waarschijnlijk doordat zij er dagelijks aan blootstaan en er mede vertrouwd raken. Eens gebeurde het volgende. Bij onze voorstellingen te Rotterdam in gebouw „Casino" ontstond een begin van brand in het woonhuis van den directeur Soesman, aan de voorzijde van het gebouw gelegen. Hoewel direct gevaar vrijwel uitgesloten was, en alles waarschijnlijk goed zou zijn afgeloopen, verloor de kaoelmeeste»- zijn hoofd en vloog, bleek als een belastingbetaler, die zijn aanslagbiljet heeft ontvangen, het tooneel op, roepend: „Brand! Maak dat ge weg komt!!" Natuurlijk algemeene ontzetting. Het publiek sprong als één man op en het gedrang begon. Nog één oogenblik en er was een paniek met de vreeselijke gevolgen er aan verbonden, ontstaan... Den toestand overziend, was ik gelukkig kalm gebleven. Ook ik stapte het tooneel op en zei doodkalm en glimlachend: „Dames en heeren! Maakt u niet ongerust. Dit is maar een oefening, op last van de brandweer, o m t e z i e n inwelkentijdhetgebouwkan worden ontruimd. U gaat langs de nooduitgangen naar buiten, komt zóó in de Kerkstraat, dan loopt u het hoekje om en komt door den hoofdingang aan den Coolsingel weer binnen, en op de maat van de muziek alstublieft!" Tegelijkertijd bewoog ik het orkest een vroolijken marsch te spelen. En wilt u wel gelooven, dat het leugentje óm bestwil schitterende gevolgen had? Als lammetjes liepen de gerustgestelde bezoekers nu langs den aangegeven weg het „Ca-, sino" uit om door den hoofdingang weer in het theater terug te keeren. Iedereen ging kalm op zijn plaats zitten — het brandje was inmiddels gedoofd — en onze revue werd tot het einde toe gespeeld alsof er niets gebeurd was! Kalmte had ons gered en een groot onheil voorkomen! En nu de moraal van dit artikel? Bedenkt dezen gulden regel: Tracht bij brand uw koelbloedigheid te bewaren; weet dat een paniek ook voor ü noodlottig moet zijn, vertrouwt op de brandweer, die over u waakt, beseft, datuzonderdringenhetspoedigst buiten bent en spoor anderen aan, eveneens zóó te doen! Kortom, houdt deze vijf woorden voor oogen: Kalmte alleen kan U redden! Dit besef wensch ik u van harte toe! Als slot mag een woord van dank aan onze kloeke brandweer niet achterwege blijven. Door haar strenge voorschriften en scherpe controle voorkomt zij veel onheil, op die wijze de waarheid huldigend, die aan het begin van mijn artikel werd genoemd: Voorkomen is beter dangenezen!
j
-HET LIEDIZRIJ NAAR HET ENQELSCH DOOR.
D*ALVAREZ ■
IK houd er niet van in een restaurant een tafeltje met een vreemde te moeten deelen. Daarom speet het mij, dat de jonge man zich tegenover mij zette. Hij had een melancholiek gezicht en zou zeker geen woord tegen mij gezegd hebben, als een orgel in de straat niet een wijsje was begonnen te spelen, dat vroeger populair was geweest, doch dat men toen nergens meer hoorde. „Dat lied!" mompelde hij in het Fransch en als ik mij niet vergis, sprongen er tranen in zijn oogen. Het was zonderling! We hadden genoeg van dat wijsje gehad en daarom zou ik me hebben kunnen voorstellen, dat die jonge Franschman bij het hooren er van was gaan mopperen. Maar dat hij zou huilen! Ik glimlachte sympathiek en zei: „Wij hebben er hier ook onze portie van gekregen." „Ik wist niet, dat het hier ook zoo vaak was gezongen „La vie passe"?" „Onder een anderen naam was het een ware epidemie," verklaarde ik hem. Het was duidelijk, dat het orgel droeve herinneringen bij hem had opgewekt; hij at of dronk bijna niet en toen „La vie passe" opnieuw aan de beurt was om afgedraaid te worden, slaakte hij een diepen zucht. „Vindt u het zoo vreeselijk om te hooren?" vroeg ik geïnteresseerd. „Vreeselijk?" riep hij uit. „Mijnheer, het is mijn geschiedenis, dat lied. Het is mijn romance, mijn tragedie, mijn ruïne! — Will u luisteren? Wacht even, ik moet slechts de juiste volgorde vinden Luister: Verplaats u in gedachten naar Parijs, Montmartre. U staat voor de deur van een blanchisseuse. Daar komt een meisje aan. Ze ziet er bedroefd uit en haar voorhoofd is gefronst. Wat mankeert er aan? Ik zal het u zeggen: de blanchisseuse heeft geweigerd om haar heur linnengoed te geven, omdat ze haar rekening niet betalen kan. En het meisje heeft het zoo noodig ! Het is een tragisch oogenblik. Ze doet de deur open. Er gaan een paar minuten voorbij. Ze komt terug en onder haar arm heeft zij een pakje. Gelukkig! Ze heeft overwonnen! Terwijl zij naar buiten komt, ziet ze een jongen man, die voor den winkel staat. Hij ziet er bleek en verstrooid uit. Hij heeft niet het voor-
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiiiiiniiimiiiiiiiiiiiiiiiiii
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiii
„VieeseWk?" riep hy uit. ..Münheer, het is mijn geschiedenis, dat lied. Het is mijn romance, myn tragedie. mUn ruïne". HlllllllllllllllllllllUIIIIIIMIIHIHIHIIIItllllllllllllllllltlllllllllllllMIIIIKIIIIIllll
De geschiedenis is nog niet uit. Het nemen naar binnen te gaan. Bewegingloos staat hij daar en kijkt, alsof hij is een mooie zomerdag en ze wil een -eindje omwandelen voor ze naar haar droomde, naar het winkelraam. „Ah," denkt ze bij zichzelf, „ook een eenvoudig, ongezellig dakkamertje gaat. klant, die zijn rekening niet kan beta- Wederom ontmoet zij den jongen man. Nu staat hij voor een pandjeshuis. Ze len." Maar wacht een oogenblik. Wat ge- slaat hem nauwkeurig gade. Ze twijfelt beurt er na een half uur? Ze ziet den er niet aan, of h i e r zal hij naar binnen jongen man wéér! Dit keer staat hij gaan. Ze vergist zich. Het is wederom voor een bescheiden restaurant. Gaat hetzelfde: hij kijkt, zucht en.... gaat hij naar binnen? Wederom: neen! Hij weg. staart alleen maar spijtig door de ra„Ah!" denkt ze. „Hij heeft zelfs niets men en zucht. De uitdrukking van zijn meer om te belèènen!" gezicht zou een steen hebben verDat is tè erg. Ze spreekt hem aan met de vrijmoedigheid van de geboren Pamurwd. „Arme jongen," denkt zij. „Hij heeft risienne. — „Monsieur!" Maar als zij dat woord „monsieur" niet eens geld voor een maaltijd!"
*-%*•«"
BESSDIE ILOVEo die met William Boyd de hoofdrol vervult in „Dress Parade". /
-5 -
■ al
i
HELEN TWELVETREE. die een langdurig contract heeft gesloten mat de P. D. C, een gevolg van haar succes In „De groote Parade".
heeft gezegd, weet ze niet, hoe ze verder moet gaan. Hij staart haar verbaasd aan. Wat een zonderlinge blik is er in zijn oogen! Het meisje ziet er aardig uit; haar kostuumpje is eenvoudig, doch smaakvol. Klaarblijkelijk heeft ze het zelf gemaakt! „Wat kan ik voor u doen?" vraagt hij.
Ze is een bohémienne en hij eveneens. Daarom ging de conversatie als volgt verder: „Monsieur, ik heb u nu vandaag al drie keer gezien. Ik kon er niets aan doen, dat ik u aansprak. Heeft u verdriet?" „Ja," antwoordt hij eenvoudig. „Misschien heeft u wel honger óok?" „Een ondraaglijken honger, mademoiselle." „Ik heb zelf ook niet veel, mijnheer, maar wilt u mij veroorloven, dat ik u aanbied, wat ik heb?" „Engel!" riep de jonge man uit. „U moet vleugels hebben onder uw mantel! Maar ik smeek u, vlieg nog niet weg! Ik zal u de reden van mijn verdriet vertellen. Indien u mij het genoegen wilt doen met mij mee te gaan en iets te gebruiken in het café hier tegenover, kunnen we wat rustiger praten." Deze invitatie was voor iemand, die bijna ivan honger scheen te sterven, zonderling genoeg. Maar wacht nog even! Haar verwondering nam nog toe, toen hij, om den wijn te betalen, dien hij had besteld, met een zorgeloos gebaar een biljet van honderd francs op tafel wierp. Ze durfde haar oogen niet gelooven! „Droom ik of waak ik?" riep ze uit.
„Is het een visioen uit „De duizend en één Nacht" of is het een echt biljet?" „Mademoiselle," zei hij treurig, „het is echt en de oorzaak van mijn ellende. Voor dat geld en voor het geld, dat er nog zal komen, heb ik mijn geluk verkocht!" Ze wist niet wat er van te denken! Toen legde hij uit: „Ik ben dichter, maar misschien kent u mijn werk niet. Ik ben niet beroemd. Ik ben Tricotin, mademoiselle, Gustave Tricotin. Tot uw dienst! Jarenlang heb ik geschreven, geholpen door mijn eerzucht en een oom in Lyon, die in zijde doet. Maar nu is mijn oom een monster geworden, HU zei tegen me: „Gustave, het kan zoo niet langer. Je verdient niets, je maakt alleen maar schulden." — Mijn tragedieën telt hü niet! — „Of je moet een dichter worden, die geld verdient, of je moet mijn compagnon worden, die helpt zijde maken". — Wat kon ik tegen hem zeggen? Hij heeft de beurs. Ik moest wel bukken! Hij heeft me een bedrag gegeven, waarvan ik mijn crediteuren kan betalen en Maandag vertrek ik naar Lyon. Tot dien tijd ben ik bezig afscheid te nemen van alle bekende plekjes hier, die ik misschien nooit weer zal zien!" „Wat heb ik mij vergist!" riep ze uit. En toen: „Maar u zei toch, dat u honger hadt?" „Mijn ziel hongert ook, mademoiselle!" „En u heeft geen moeilijkheden met uw blanchisseuse?" „Geen enkele," bromde hij. „Maar in de heerlijke dagen van zorgen, die nu voor altijd voorbij zijn, heb ik heel wat moeilijkheden met haar gehad. Vanmorgen heb ik gedaan, alsof dit opnieuw het geval was —ik verbeeldde mij, dat ik geen sou had en geen overhemd of boord!" „En bij dat restaurant," vroeg zij, „waar ik u zag smullen aan den geur?" „Verbeeldde ik mij, dat ik razenden honger had en dat ik er niet binnen durfde gaan. Het was heerlijk!" „En bij dien pandhuishouder?" „Toen bracht mijn verbeelding weer de oogenblikken terug, waarop ik met smart mijn eenige goede kostuum beleende." Zijn ontroering was diep en echt. „Het is mijn jeugd, waarvan ik afscheid neem," riep hij. „Neen, het is meer dan dat: het is mijn roeping, mijn faam!" „Maar u zei, dat u niet beroemd was!" hielp zij hem herinneren. „Daarom is het des te pijnlijker," zei de jonge man. „De roem, dien wij niet kunnen winnen, is altijd de mooiste en de schoonste. Van den roem, dien ik niet heb kunnen behalen, scheid ik met meer smart dan van mijn geluk!" Ze voelde zich geïnteresseerd, maar het was spoedig z ij n beurt om geïnteresseerd te zijn en zijn interesse werd van de soort, die zoo belangrijk, zoo hartbrekend, zoo fataal kan worden. Hij
EAU DE COLOCNI
ANCELO
FENNY OUBBELS
Cisi der oudpée &n bede meMen TaM. iwyriMc/iertd, (mu%aojn
's-Gravenlandscheweg 85 HILVERSUM Tel. 2372 Onderricht in Moderne en Exhibition-dansen. Privé- en club/essen.
MARIE FARINA
OVERAL VSRKRWCBAAn
DANSINSTITUUT
ACHTER DE SCHERMEN 'i "ii 'Uil v '
Een Chinees met een staart ontdekt. Filmregisseurs staan soms voor moeilijke gevallen. Als U het niet gelooft, probeert U dan maar eens hier in uw stad, of in welke andere stad ook, een Chinees te vinden met een. staart. Twintig jaar geleden, en zelfs nog langer, was het even moeilijk om een Chinees te vinden zonder staart. Maar de tijden zijn veranderd.... Harold Lloyd heeft in zijn eerste sprekendefilm, „Welcome Danger" geheeten, een scène, die de aanwezigheid van een dergelijke antiquiteit vereischt. Een stelselmatis^doorzoeking van de Chineezenwijk van Los Angeles had geen gevolg. Tóen werd er een raid gehouden langs de heele kust, en eindelijk vond men in een voorstad van San Francisco een Chinees, dien men gerust kan houden voor den laatsten aanhanger van de mode, die in het land van den gelen draak in zwang was voorde stichting van de republiek. . Wang Lee is zijn naam; hij is vijf en zestig jaar oud en zal binnenkort zijn eerste spoorreis naar Los Angeles maken, die trouwens ook de eerste spoorreis van zijn léven zal zijn. De oude Wang kwam naar Amerika in de dagen van de goud-rush en is sinds dien tijd in de buurt van Frisco blijven hangen. De Toonfilm is toch Internationaal. In Amerika werd de „Italotone Film Productions"-Maatschappij opgericht, welke haar hoofdzetel in de ateliers van de Metropolitan Toonfilm heeft gevestigd. Deze Maatschappij heeft zich de vervaardiging van toonfilms in de Italiaansche en de Spaansche taal tot taak gesteld. De „Italotone' Film-Maatschappij gebruikt uitsluitend de opnameapparaten van de Western Electric, zoowel voor de lichttoonfilm- als voor de naaldtoonfilm-methode. Er werden een aantal buitenlandsche kunstenaars geëngageerd om' onder leiding van den hoofddirecteur der Maatschappij, Alfredo Verrico, te werken'; onder hen bevinden zich Comtessa Rina Di Liguoro en Italia de Santis. Ramon Novarro. Door de sprekendefilms worden er tegenwoordig veel gramophoonplaten opgenomen van zangers, die wél reeds vroeger bekend waren, maar niet in hun kwaliteit van zanger. Het is namelijk gebleken, dat de platen van filmartisten zeer gewaardeerd worden. Het lied, dat door Ramon Novarro gezongen wordt in de film „The Pagan" (Het lied van de Zuidzee), is op het moment een van de allergrootste Amërikaansche successen en wordt ook reeds' in Europa veel gespeeld. Van diverse kanten heeft Novarro reeds aanbiedingen ontvangen om het nummer zelf voor de plaat te zingen. Bancroft en de Japanners. Een enquête, gehouden onder een groot aantal Japansche bioscoop-bezoekers, heeft aan het licht gebracht, dat George Bancroft de meest populaire Amërikaansche ster is. Op hem volgden Charles Rogers, Clara Bow, Frail Jennings en Bebe Daniels, allen ParaiTumnt-acteurs en -actrices.
WILLEM MARIS JBZ. - BADENDE KINDEREN
Hei hierboven af geteelde schilderij van den helaas ie vroeg overleden haagsehen schilder, een zoon uit hei vermaarde geslacht der Marissen, zal binnenkort onder den hamer komen. Het atelier van den meester wordt onder leiding van den bekenden Kunsthandel Kleykamp, den Haag, verkocht. Daar de collectie vele waardevolle strikken bevat, zal de belangstelling ongetwijfeld zeer groot zijn. WIJLEN WILLEM MARIS JBZ.
- 6 7 ;;
:
_■
'
.
■
had gevraagd, of zij ook haar geschiedenis wilde vertellen en zij deed het. In dramatischen stijl „We zijn in een provincie-plaatsje," zei ze tegen den jongen man, „in Rouaan, en op het atelier van een modiste. Wees niet verlegen, mijnheer Tricotin, u is in ieder geval onzichtbaar voor de meisjes. Ze naaien den geheelen dag en spreken maar weinig — ze zijn steeds een beetje droevig, gereserveerd. Eén zit er tusschen hen, die anders is, die ambitie, eerzucht heeft. Ze brandt van verlangen divette, zangeres.te worden en ze heeft maar één wensch: toegejuicht te worden! Ze heeft kennis gekregen aan een banketbakker; hij is verrukt over haar en ze hebben zich verloofd. Binnen een maand zouden ze gaan trouwen!" De jonge man, Tricotin, begreep heel goed, dat zij zelf het meisje was, dat ze beschreef. „Wat denkt ze,'terwijl ze zit te naaien?" vervolgt ze. „Dat de banketbakker van haar houdt, dat hij goed is en dat zij al haar best zal doen, een goede vrouw voor hem te worden? Absoluut niet! Verre van dat! Ze denkt er aan, dat ze een dwaas was geweest, toen ze zich met hem verloofde; ze denkt er aan, hoe ze zal wegkomen— van hem, van Rouaan, van haar vervelend leven Ze zou willen vluchten naar Parijs. Helaas! Ze heeft geen geld, geen franc. En ze naait, altijd naait ze op
PAUL COLLIN, de wakkere leider van het artistentroepje, dat tezamen „De Troubadoers" vormt.
het saaie atelier en haar geest wordt opstandig!" „Goed!" zei de dichter. „Het is een schitterend eerste-hoofdstuk!" „De tijd verstrijkt. Nog maar één week en zij zullen gaan trouwen. Hun huisje is reeds gereed; de kleine banketbakker is overgelukkig. Toen gingen ze op een avond uit; voor haar is de eenige attractie het variété-theater. Ja, het is slechts derde rangs; het is niet veel bijzonders, maar het is het eenige in Rouaan. Hij koopt twee kaartjes. Wat een avond! Het is haar laatste beproeving. Ze verlaten het theater; hij neemt haar arm — de maan schijnt, de sterren twinkelen. Maar zij ziet alleen maar de lichten van Parijs! Ze weet alleen maar, dat hij niets weet te zeggen, wat haar interesseert." „Ah, wat was die man ongelukkig!" mompelde de dichter. „Ze zitten aan een tafeltje in een café en hij praat, haar verloofde, over het geluk, dat hen wacht,- Ze zegt geen woord. Terwijl ze vaag en gewild glimlacht, vraagt zij zichzelf af, hoe zij kan wegkomen, daar vandaan. Als zij haar glas opneemt, valt het licht op den ring, dien hij haar gegeven heeft. „Op de toekomst, mijn liefde," zegt hij, „Op de toekoms.t, mijn waarde!" antwoordt zij. En zij lacht in haar hart want ze heeft besloten den ring te verkoopen!" Geboeid luisterde Tricotin, „Den volgenden dag kreeg zij voor den ring vijf en veertig francs en voor den kleinen banketbakker is alles afgeloopen. Ze schreef hem een briefje: „Vaarwel!" Hij "verloor zijn verstand. Gek' van wanhoop wierp hij zich voor een vrachtauto en werd gedood Het is zonderling," voegde zij er na een korte pauze aan toe, terwijl de dichter haar verschrikt aankeek, „dat ze niet eerder had gedacht aan den ring, dien ze toch altijd aan haar vinger had gedragen, niet waar? Misschien had zij wel nimmer tevoren een zóó hevig verlangen gevoeld om hem te verlaten. Misschien kan het ook wel zijn, dat er in het geheel geen ring en geen banketbakker waren!" En ze brak in een luid, helder lachen uit, „Ah, sapristi!" riep de jonge man uit. „U is verrukkelijk! Laten we wat gaan eten u is de verwante ziel, waarnaar ik mijn leven lang heb gezocht. Tusschen twee haakjes: mag ik uw naam weten?" Toen, mijnheer, noemde dit jonge meisje, dat had staan, te beven voor haar blanchisseuse, een naam, die even later de theaters vol zou doen stroomen en die beroemd zou worden in heel Parijs, over heel de wereld, een naam, die dwaasheid, buitensporigheid op zou roepen in de harten van hen, die naar het meisje zouden luisteren. Zij ant(Zie vervolg op pag. 21)
111 I*1KNTHOlJSlASTFISI
'■-. Pf''
AAN ALLE FILM-ENTHOUSIASTtN! Gevraagde foto's 'worden zoo spoedig mogelijk gezonden. Leeftijd van ariis£en ver« melden we niet. Rol verdeel ing van films plaaésen we nie£ wegens gebrek aan ruimte. Antwoordcoupons zijn aan ieder postkantoor k twintig cents te verkrijgen I D. K. te HARLINGEN. Greta Garbo is niet getrouwd; John Gilbert is gehuwd met de filmster Ina Clair. NETTY B. te ROTTERDAM. Dolores Je] Rio is gescheiden. G. R. te 'S-GRAVENflAGE. Igo Sym is den 3en Juli te Innsbruck geboren. Zijn adres is Berlijn W., Kurfürstendamm 40-41. Ernest van Duren kunt U schrijven Friedrichstrasse 225, Berlijn. Wie Ernst van Buren is, weten we niet; in welke film hebt U hem gezien? LEON H. te ROTTERDAM. We kunnen niet meer dan twee foto's zenden Tegen betaling verstrekken we er geen MIESJE te BU5SUM. We danken je wel voor je aardige briefje. Je mag on: zoo vaak schrijven, als je zelf maar wilt Dus je gaat vaak naar „Novum", Dat U een mooie bioscoop hoorl R. T. te ROOZENDAAL. We gelobven wel, dat de film „De Leugen van Nina Petrowna" in Roozendaal vertoond zal worden. Brigitte Helm is met Richard Weissbach getrouwd. D. F. te AMSTERDAM, Truus van Aalten woont Lutherstrasse 27, Berlijn Niet vergeten een antwoordcoupon in t< sluitenl H. II. te DEN HAAG. Willy Fritsch is niet met Lilian Harvey verloofd, we] zeer bevriend. Dat is niet hetzelfde. Lilian spreekt vloeiend Engelsch. G. D. O. J, te DELFT. Het adres van William Haines is Metro-Goldwyn-Mayêi Studios, Culver-City, Califomië, A. J/. d. W. te MEERSSEN. Dit boel is verschenen bij Uitgevers Mij, Bruns Brigitte-straat, Utrecht, ROSA J. te 'S-GRAVENHAGE. De geboortedag van Greta Garbo is 17 April die van Brigitte Helm 17 Maart, J, A. d, G. te 'S-GRAVENHAGE. Walter Byron, geboren 11 Juni te Leicester is niet getrouwd. Zijn adres is United Studios, 7200 Sancta Monica Blvd., Holly wood. Dank voor de nieuwe abonné. TRUUS v. D. te ROTTERDAM. Ja. dat is Charley Chaplin I Er zijn meer films met May Mc.Avoy In aantocht! TILLY IC. te AMSTERDAM. I» het al lang geleden, dat U aan Jenny Jugo geschreven hebt? En heeft U niet vergeten een antwoordcoupon in te sluiten? ANNIE O. te TILBURG. Dank voor je lieve briefje. Schrijf ons maar vaakl C. B. te AMSTERDAM. Dat was dus ook „nooit gedacht en tóch gekregen I" We vinden Dita ook een heel lief meisje.
*m
\ i
'OvlÜHct
I
Wasch met Geen wrijven en g.een boenen meer. Persil reinigt de wasch door deze slechts eenmaal korten tijd te koken.
'/PwóUi
/
Fabrikantp: Henkei ih Or. A. C , DUurlduii
Eenig Imo. E. Ottermann 4 Cos Handel Mij, N.V , Amsterdam
- tt
f
nPN-r!7
VAN m<
I
j'??
ff
>
■Im
;<
■■
ai.
Eindelijk is het gelult gekomen. Inzet: de liefde ontwaakt.
L
« Mara
d
Sf r'^mje,^'"
f »«»«S
n,e,
"* bc t^
ver
foiken P„ i
h
,r
Jof
van
ook
hy is in m
de
»•
m,nd
HojUSen-
Maar
zij Aaaf
er een igenJlJk niet-
l^Bp'
4 W?e..^^t
er.-? -^?f'«-^ ?-- S-
B
tM^ me
n ÏÏrnfiet.eer2aam berilaer
Van
de ex L00trorst ^om
Srren als ?rSdrro,Pren^eer „ g0ede
amusem
AdeJe
^"drocrt:
^^^^^
J
- ^4sLb Wfdf ue
•' Des nachts bij Kapitein Lund
CIRCUS-TRIOMFEN - 10 -
do
or
gestaan. Een
E. w.
CLOWNERIE )VpS - Il Üü
-4 i
-
.
■
■
..
DE VERZORGING DER VOETEN Het zal wel geen tegenspraak uitlokken, indien wij beweren, dat onze voeten over het algemeen het meest veron» achtzaamd, o£, zoo men wil, het minst ver« zorgd worden. Het begint reeds bij het eerste paar schoenen: we zijn er dan zèl£ nog wel niet aansprakelijk voor, maar een feit is het daarom toch, dat dat eerste paar schoentjes den grondslag legt voor de voetmisvormingen, waarvan we later te lijden hebben, omdat ze voor onze, toen nog teere voetjes, absoluut ongeschikt waren. Of ze verleenden niet voldoenden steun aan de teere welving iusschen den hiel en den bal van onzen voet of (èn ?) ze drukten onze teenen zoo samen, dat ze onmogelijk in den juisten stand konden verder groeien . . . Vandaar dat velen van ons op lateren leeftijd zulke leelijk gevormde voeten hebben! (Een zaak dus, die voor moeders van jonge kinderen wel de moeite, van het overwegen waard is; door hun kinderen goedpassend schoeisel te geven, kunnen zij voetmisvorming gemakkelijk voorkomen I) Ook op lateren leeftijd wordt de voet echter vaak zoo ondoelmatig geschoeid, dat *r eer sprake is van verergering dan van verbetering. Te kleine of te nauwe schoenen, te hooge of heelemaal geen hakken, zietdaar „de' fouten, die onze schoenen kunnen hebben. Haklooze schoenen zijn over het algemeen af te keuren; ze mogen in het uiterste geval slechts een enkelen keer en dan niet lang achtereen gedragen worden. ' Schoenen met te hooge hakken maken dat de voet uit zijn normalen stand gewrongen wordt en te veel op de teenen komt te rusten. Half-hooge, tamelijk platte hakken zijri daarom het meest aan te bevelen. Natuurlijk mag de schoen ook niet té nauw van voorschoen zijn, terwijl een te kleine maat vanzelfsprekend uit den booze is. De Wellington-schoenen, die op 't oogenblik sterk en vogue zijn, vormen bij regenweer natuurlijk een zeer practische dracht, daar zij de voeten tegen vocht beschermen. Men dient echter een paar ski-sokjes over de kous aan te hebben wanneer men ze draagt, daar men er anders zeer koude voeten in krijgt. Terwijl men over de elegance van deze schoenen verschillend oordeelen kan, blijft niettemin het feit bestaan, dat ze het veerkrachtig loopen niet bevorderen! Een uitstekende oefening voor de voeten is . . . dansen. Nu we bijna allemaal een gramophoon of radio-toestel thuis hebben, belet niets ons om af en toe eens in een verwarmde kamer — op een warmen, gladden grond — op de maat van een pittigen fox-trot of sleependen wals onze voeten de zoo heilzame spierbewegingen te laten maken, die ze zoo hoog noodig hebben. Is het niet om goed gevormd te worden — waartoe het bij de meesten onzer helaas te laat is! — dan toch om een verder misvormingsproces te voorkomen I Wat uw kinderen betreft, denkt U er echter wel aan, dat voorkomen beter dan t-fenezen is, nietwaar mevrouwtje ?
i
A. Eenvoudig costuumpj e van BToen wol marocain met geplisseerd rokje en groote beige revers. C. Avondmantel van blauw chiffon velvet met grooten kraag van wit bont. E. Dansjurk van rood satijn volgens de laatste mode.
D. Twee moderne bontmantels voor slanke fifrurcta.
GEZOND — LICHT — SOEPEL de Rhythmische ymnastiekschoenen
Gesprongen Handen Winterhanden
Wintervoeten Ruwe Huid MERK „BAHNFREI" Vraagt Uwen Leverancier
^p^dWt^I^ÖSo ra 90 et Tub* 80 d Bl| Apoth. en ProglW!
Imp. v. d. Kar& Sarphati, Amsterdam -12
B. Vlugge mantel van grijs tweed, licht getailleerd en met grooten opstaanden kraag.
M ASSAGE DA N/l P" e; bezoekt de Inrichting voor geM m E. J heele llchaam»ina8saBe ter bevordering der slanke HJnr bU 1 HFNSKENS p^of•deMa.Ma0e^el^ad• !l2_LllEl£-£-_—-— de Paris. Malson Ie Ordre. LEIDSCHESTRAAT 76-78 boven, AMSTERDAM
Draagt al//ee//n Echte Zijde Daarmee verbindt gij de uiting van goeden smaak aan de ware luxe, wat ten slotte ook het meest economische is.
„VroMmemi oam cfcstfmcfjfe dragem Echte Zijde" -13-
IETS OVER PAARDEN vn WERKPÄARDEN
FL0RAN
DE LABOUREUR
oorspronkelijke vormen behooren alle in Europa thuis; zij hebben een smal voorhoofd en een langen snuit. De hals is kort en dik; de gewrichten schijnen uitwendig dikker en steviger. Het geheele dier kan kort en hoog genoemd worden. Ook het vleesch van een werkpaard is bepaald sponziger dan dat van een. half- of volbloed. Zoo zijn er nog meer kenmerken: in het gebit, in de sterke beharing der gewrichten enz., die deze groep van paarden vrij scherp begrenfen. , Men houdt over het algemeen de Engelsche koudbloedige paarden voor de beste, ofschoon zij oorspronkelijk uit \ Holland en België afkomstig zijn. Zoo is bekend het Clydesdale-paard uit ZuidSchotland; het Shire-paard en het Suffolk-paard uit Engeland. Van de zware Hollandsche werkpaarden zijn het Zeeuwsche en het Brabantsche paard zeer bekend. Deze gelijken veel op het Belgische zware paard, waarvan de kolossale dikke en breede hals opvalt. Verder naar Duitschland toe worden deze rassen vervangen door het Nederrijnsche zware paard. In Frankrijk, dat verschillende
HET BELGISCHE PAARD
Be mensch heeft iware werkpaarden gekweekt om hem te helpen zware lasten te vervoeren in kalm tempo. Op snelheid en vlugheid kwam het bij deze dieren niet aan, ook niet op temperament, dus Oostersch bloed was volkomen overbodig. Zoo staan de koudbloedige paarden in vrij scherpe tegenstelling met de warmbloedige. De
ßinnenlco«2aJ
FiJffi
.
HET SUFFOLK-PAARD
vormen van zware paarden heeft, is de Percheron wel het meest bekend. Ook Deensche en Sleeswijksche paarden behooren tot de koudbloedige zware vormen en zoo zou men kunnen voortgaan met noemen en beschrijven, indien het hier niet slechts te doen was om een algemeen beeld der zware werkpaarden te geven.
««.«lijie^ * '»«de «heel
»
i——mat—i
w
.«äfcjäi^**. :A
fÖOÏ ***m •
, •
ik II
NËWé.: ..■.■'<
■.'
k
(
.
■
■■
-
.■
■
Me uW«
■
«
:,
V.
Ponwioo-a.nX," 'ld"> ^O"» C«
1
DE PERCHERON
HET SHIRE-PAARD - 14 -
^
i
dan tWM r"**0« "««reft «' « d^? ?•«" half „,,„,. *
- 15 ^^^^^_^___^_
Lii^' •■ ;
-_
"
( -
.\. , ,
', .. .
MIJN NEEF JANSSEN had onlangs, een kennis te logeeren. De man — een buitenlander — had veel van de wereld gezien en mijn neef begreep derhalve, dat het niet gemakkelijk zou zijn, zijn vriend te amuseeren. . . . Daar ons land op de meeste vreemdelingen nogal een aangenamen indruk maakt, besloot mijn neef een auto te huren en hem de mooiste streken en voornaamste steden te laten zien. De vriend was echter gansch niet onder den indruk ; integendeel: hij had voor alles wat hij zag niets dan kleineerende opmerkingen. Eindelijk belandden zij in Rotterdam en op de groote brug over de Maas liet mijn neef den auto even stoppen. De vriend keek naar buiten. „Zeg," zei hij, „wat is dat voor een riviertje hieronder?" „Een riviertje?" vroeg mijn neef kwasi-verbaasd en keek ook naar buiten. „Hé, dat weet ik niet. Ik denk, dat mijn radiator lekt !" „Indien een tijger u bedreigt, geef hem dan twee kogels onmiddellijk achter elkaar," adviseert een jager op groot wild. Wat mij betreft zou het dier het geweer er bij kunnen krijgen ! Mevrouw: „Waarom heb je je vorige betrekking verlaten, Jaantje?" Jaantje : „Omdat ik nog niet wist, wat dit voor een betrekking was !"
ONZE WEKELIJKSCHE -^ PRIJSVRAAG f— Negen en veertigste vraag. Wie van onze lezeressen en lezers kunnen ons médedeelen, door wie het radium werd ontdekt ? Het antwoord op deze vraag zien wij gaarne voor 15 Januari (Indische lezers voor 15 Mei) op een briefkaart tegemoet aan ons adres: Redactie „Het Weekblad", Negen en veertigste vraag. Galgewater 22, Leiden. Vriendelijk verzoeken wij, de briefkaarten niet voor andere correspondentie te willen benutten, daar dit tot vertraging en verwarring aanleiding kan geven. Wij hebben weer een geldprijs van/2.50 benevens vijf mooie troostprijzen om te verloten onder hen, die ons een goede nplo^ing zenden. liZ Indien U meent HET BESTE nezien te hebben, dat er op filmfjebied bestaat, dan heeft de N.V. METRO OOLDWYN MAYER FILM Mij. altUd NOO BETERE FILMS
T
„Jantje," zei zijn moeder, „je kleeren zijn weer nat. Je hebt weer in het water gelegen !" „Ja, moeder," antwoordde Jantje, „ik ben er in gegaan omWimteredden!" „O, dat is mooi van je !" riep moeder uit. „Ben je hem na gesprongen ?" „Neen, moeder," was het antwoord, „ik ben er eerst ingesprongen om er al te zijn wanneer hij er in viel!"
Een redacteur kreeg een gedicht ter inzage, dat tot titel droeg : „Waarom leef ik?" Hij schreef den „dichter": „U leeft nog, omdat u uw gedicht per post gezonden hebt en het niet persoonlijk is komen brengen !" „Wat doet je zoon nu?" „Schrijven ; en alles wat hij schrijft, wordt door een groot aantal personen met zeer veel belangstelling gelezen." „Schrijft hij dan romans?" „Neen. Menu's !" . „Het is verschrikkelijk, zoo vaak als die Smit in café's zit. Vandaag heb ik hem drie keer ontmoet. Een keer in „De Roode Leeuw", een keer in „De Klok" en toen nog eens in „Het vat". De oude jongejuffrouw : „Vandaag zei iemand tegen me, dat ik het aardigste meisje uit de straat was." De vriendin : „O, maar dat is niet ongeneeslijk !" „Wat bedoel je?" „Nou, die gewoonte van je om tegen jezelf te praten !" „Kun je mij je kleermaker aanbevelen ?" „Ja. Je draagt zijn pakken totdat de laatste termijn betaald is !" De oorzaak, dat de meeste menschen na een diner zoo slecht speechen, is waarschijnlijk gelegen in het feit, dat zij te „vol" voor woorden zijn. De laatste haardracht in Amerika herinnert, naar ik las, aan vervlogen dagen. Zeker de z.g. „kurketrekkers"krullen. „Een mooie radio, niet ?" vroeg hij trotsch aan zijn vriend.1,,En zoo goedkoop! Maar vijftien gulden per maand !" „En hoeveel maanden ?" vroeg de ander. „O, dat'heb ik vergeten te vragen," was het antwoord. - 16 -
De reporter werd naar een fancy fair gestuurd om een verslag te maken. Zijn „kopij" kwam laat binnen, en was slecht geredigeerd en de hoofdredacteur zei den volgenden dag tegen hem: „Kijk eens, Jones, wat beteekent dat om in je verslag te schrijven : „Onder de mooiste der aanwezige dames was ook mijnheer Dinges I" Die oude Dinges is toch geen dame ! Hij is een van onze voornaamste aandeelhouders !" „Ik kan er niets aan doen," was 't antwoord van Jones, „maar hij was toch werkelijk voortdurend tusschen dé mooiste dames te vinden-!"
EENZAAM, HOOG IN DE BERGEN
„Alles is vooraf bepaald," zegt professor Einstein. Het beste is dus maar, niet al te lang tegen te streven als uw vrouw zegt een nieuwe japon noodig te hebben. Als uw vrouw lacht om een grap, die ge verkoopt, kimt ge er zeker van zijn, dat ze u even later zal vertellen een nieuwen hoed tb hebben gekocht.
DE OPLOSSING Hut antwoord op deze vraag luidt ongeveer: De Kaäba is een vierkant gebouw, dat zich in den tuin van de groote Moskee te Mekka bevindt. Sinds overoude tijden vormt het een heiligdom van de Arabieren. Wij ontvingen op deze vraag wederom een groot aantal goede antwoorden, zoodat het lot moest uitmaken, wien de prijzen toekwamen. De prijs van / 2.50 ontving de heer H. de Goede, v. d. Schellingstraat 18, Rotterdam. De troostprijzen werden toegewezen aan den heer R. van Dongen, Voorstraat 10a, Roosendaal, N.B. ; mej. T. de Boer, Palstraat 28, Deventer ; den heer Arthur Brolaar, Tramstraat 1, Zandvoort ; mevrouw H. Wineke; Gertelsche straat 75, Eindhoven ; den heer H. E. Coldenhoff, Obrechtstraat 302, 's-Gra venhage.
DE MOOISTE FILM IS
(RADIO PICTURE) met
BEBE
DANIELS
EVELYN
Een nieuwe film der United Artists, welke onlangs voltooid werd, is ,-,Etemal Love", waarin de hoofdrollen vertolkt worden door de bekende spelers Camilla Hom en John Barrymore Regisseur was Ernst Lubitsch, die o.a. de leiding had. bij de vervaardiging van Emil Jannings' „Patriot". Camilla Horn is de jeugdige actrice — zij is pas een en twintig jaar — die met Jannings als .Gretchen is opgetreden in de Ufa-film „Faust". Nahaar ontdekking Voor de United Artists speelde aj met John Barrymore in „Tempest" (Storm). Zij had plannen om deze maand naar Duitschland terug te keeren en was reeds op weg, maar in New York kreeg zij eenige prachtige voor sprekendefilms, ROSING aanbiedingen welke haar van plan deden veranderen. Zij blijft nu maar in het land van den dollar. Hans Kraly heeft voor het scenario gezorgd. Deze scenarist werkte ook in Duitschland met Lubitsch samen en deze was zoo tevreden over zijn werk, dat toen de vermaarde regisseur zich bij de United Artists verbond en naar Amerika vertrok, hij zijn trouwen medewerker Kraly medenam. De scènes der film zijn ontworpen door Walter Reimann, die eveneens de scènes in elkaar zette voor „Het kabinet van dr. Caligari"'. Vele van Max OSWORTH Reinh^dts tooneelwerken werden opgevoerd naar ontwerpen van Reimann. Het succes, dat hij zich hiermede verwierf, was oorzaak, dat Barrymore hem verzocht naar Amerika te komen om achtergronden e.d. voor „Eternal Love" te maken. Reimann is regisseur bij de Uta geweest. De talentvolle Amerikaansche componist Hugo Riesenfeld heeft zich met de muzikale illustratie der film belast. Want „Eternal Love" is een gesynchroniseerde geluidsfilm, echter met een stille copy. In de rolverdeeling komt nog de naam voor van de beeldschoone Mexicaansche actrice Mona Rica, die door Lubitsch „ontdekt" werd door de SELBiE schoonheid harer handen. - 17 -
CAMILLA HORN
' """ALS HET HARTE JUBEbf^
^^^^^^^
11
DE ROMANTIEK DER HISTORIE De man, die Frankrijk wilde verkoopen. Bolo, die naast hem in een met vier paarden bespannen galarijtuig 2at en zoo Ben zakdoek a/s erfenis voor zffn den hoogen gast de Fransche hoofdstad vrouw en zijn broer. liet zien. Hierdoor, en door zijn andere \o\o, ken jij me wel ? Ik ver- relaties, groeide zijn sociale, politieke en zoek je, mij met ontzag te financieele macht steeds aan. Hij stak behandelen en mij met mijn . zich in allerlei ondernemingen, die eventitel aan te spreken, want wel de een voor en de ander na alle het is als vertegenwoordiger faalden, met het gevolg, dat hij het forvan de Fransche Republiek, tuin van zijn vrouw er weldra had doordat ik met jou vecht om je hoofd \" gebracht. Bolo's droomen van fabelachtiWie was Bolo, de man, tegen wien gen rijkdom maakten plaats voor angstige, Mornet, Openbaar Aanklager tijdens de slapelooze nachten, daar zijn crediet hoe zittingen van het Militair Gerechtshof langer hoe meer slonk en een financieele der Seine, deze woorden richtte ? debacle slechts eejj kwïstie van dagen leek. . . . De naam Bolo zal niet licht worden Toen scheen opeens de redding te dagen. geschrapt in de boeken der Fransche De Khedive van Egypte verkeerde in Historie, want hij was het immers, die dezelfde omstandigheden als Bolo : door Frankrijk gedurende den grooten oorlog de buitensporigheid van zijn hof kon ook tot aan den rand van den afgrond voerde hij zijn schulden niet meer betalen. Hij en het was zeker niet aan hèm te danken, maakte Bolo deelgenoot van zijn moeidat het er niet instortte. . . . Toch was lijkheden en deze bedacht een schitterend hij niets meer dan een avonturier, een plan. De Khedive zoowel als zijn raadscharmeur ; kennis bezat hij niet, slechts lieden luisterden naar hem als naar een handigheid en durf. Hij leefde van zijn orakel, terwijl hij met millioenen gooknappe uiterlijk en zijn gewetenloosheid. chelde. Zijne Hoogheid wenschte geld ? Niet tevreden met de eenvoudige kantoor- Welnu, niets was eenvoudiger. Er werd functie, die hij vervulde, vluchtte hij onderhandeld over een vernieuwing van op een goeden dag met de vrouw van zijn de Suezkanaal-concessie. Engeland wilde chef en diens bezittingen naar Spanje ; slechts £ 1,500,000. betalen. Bolo zou na in dit land den grand seigneur te heb- maken, dat Zijne Hoogheid het dubbele ben uitgehangen, ging hij met een vrouw, kreeg ! Bovendien was Zijne Hoogheid waarmee hij wettelijk was getrouwd, veel te goedkoop gefeest met het tabaksscheep naar Zuid-Amerika, waar hij als monopolie. Uit die bron wist Bolo óók handelaar in blanke slavinnen en door nog wel een £ 500,000. te halen ! De afpersingen in zijn levensonderhoud — Khedive was zóó ingenomen "met de waarvoor hij heel wat geld noodig had ! — plannen van den amateur-financier, dat voorzag. Toen zijn practijken in dit land Bolo hem verliet met den titel van Pasha te doorzichtig werden, keerde hij terug en — wat méér zegt! — met een brief, naar Frankrijk, zooal niet rijk, dan toch waarin hij gerechtigd werd verklaard, met den schijn van rijkdom. In Bordeaux in naam van den Khedive te handelen 1 viel hij op zijn knieën en trouwde — Onmiddellijk na Bolo's terugkeer in heelemaal niet meer denkend aan zijn Parijs brak echter de oorlog uit en deze vrouw, die hij in Zuid-Amerika had catastrophe haalde een streep door zijn achtergelaten — met een jonge, knappe rekening. Weldra werd de Khedive, wiens weduwe, die door. een ieder werd geacht verstandhouding met Engeland nimmer en die bovendien meer dan drie millioen hartelijk was geweest, afgezet. Zöodra francs had geërfd. ... En zóó groot was het Westelijk front door den slag aan de de macht, die Bolo op het zwakke geslacht Marne echter verstarde, zocht de Kheuitoefende, dat de door hem zoo trouwe- dive weer verbinding met zijn financieelen loos verlaten vrouw later, toen hij om expert Bolo en deze bedacht nu het plan zijn hoofd moest vechten met een van de om in Zwitserland een bank op te richten felste advocaten van Frankrijk, naast zijn „voor vredelievende doeleinden", die in tweede echtgenoote in de getuigenbank werkelijkheid echter slechts beoogden verscheen om voor hem te pleiten. . . . om Frankrijk inwendig te ontbinden I De jonge weduwe was als was in zijn Na een aantal ontmoetingen met Bolo hand en liet het beheer over haar fortuin in Rome en Zwitserland, vertrok de geheel en al aan Bolo over. Het zou nu Khedive met het tot in onderdeden verstandig van hem zijn geweest als hij, schriftelijk uitgewerkte plan van den gezien zijn verleden, zijn verdere leven laatste naar Berlijn, waar hij een onderkalm en rustig aan de zijde van zijn houd had met Von Jagow, minister van echtgenoote had doorgebracht. Maar dat Buitenlandsche Zaken, die zooveel heil was niets voor Bolo, die nog steeds in voor zijn land in de „vredelievende zijn ster geloofde. . . . doeleinden" van Bolo en den EgyptiHij vestigde zich met zijn vrouw in schen Khedive zag, dat hij £ 500,000,— Parijs. Het was in de laatste jaren voor fourneerde als beginkapitaal voor de den Wereldoorlog en spoedig behoorden bank 1 De laatste was verheugd met de aanzienlijkste personen tot de geregelde dit resultaat, maar de eerste vond het bezoekers van zijn keurig ingerichte ni?ts ! „Wat kan ik met een half millioen woning : eerste ministers, afgevaardigden, pond beginnen!" riep hij uit. „Daar hooge regeerings- en rechterlijke ambte- koop ik geen invloed voor, laat staan het naren moesten allen later min of meer geweten van een groot aantal vooraanschoorvoetend toegeven met den avontu- staande menschen ! Als Von Jagow het rier in relatie te hebben gestaan. . . . dubbele geeft, kan ik wellicht iets beginZelfs de Khedive van Egypte behoorde nen !" Inderdaad gaf Von Jagow het tot zijn vrienden en toen deze Hoogheid geëischte bedrag en nu begon Bolo zijn een bezoek aan Parijs bracht, was het plannen te verwezenlijken. Hij stelde zich 18 -
in verbinding met verschillende courantëndirecties, die echter niet al te gretig waren. Slechts één dagblad, Le Rappel, wilde voor geld een campagne beginnen tegen de eischen van sommige heethoofden in Frankrijk, die den heelen Rijn wilden annexeeren! Weldra liet Bolo den Duitschers weten, dat hij niet veel kon doen, indien men hem niet maandelijks eenige millioenen voor zijn propaganda zond ! Inderdaad zond Duitschland meer geld en Bolo en de Khedive leefden behoorlijk van hetgeen zij ontvingen en besteedden het overige ten voordeele van de vijanden van Frankrijk. Misschien zou Bolo's spel nooit zijn uitgekomen, als Amerika niet in den oorlog was gegaan. Hierdoor bleek echter, dat hij ook in New York een leening voor hetzelfde doel had willen sluiten. Dat beteekende zijn ondergang. Hij werd gearresteerd en voor den Krijgsraad gebracht. En zoo brutaal trad hij op, dat het soms wel leek, alsof hij de voorzitter was I Op de vraag van monsieur Mornet, hoe hi] aan al de millioenen was gekomen, die hij had uitgegeven, begon hij te lachen. „Dat weet ik niet meer 1 Daar houd ik geen aanteekening van 1 U staat verbaasd als u het woord millioen hoort, omdat u zich niet eens kan voorstellen, hoe het er uitziet! Maar het is slechts zóó'n bundeltje papier!" En Bolo bracht lachend zijn vingers ongeveer een halven centimeter van elkaar. . . . Dagen lang had Bolo Mornet reeds op deze wijze gesard ; dé beschuldiging van landverraad wees hij verontwaardigd af; nu eens deed hij alsof hij met de onwetendheid betreffende geldzaken van Mornet meelij had, dan weer dreigde hij hem, en dit alles terwijl honderden elegante vrouwen zich om, Bolo te zien, op de publieke tribune verdrongen en deze de lachers op zijn hand had... Toen ging het Mornet eindelijk vervelen en hij beet Bolo toe: „Ken jij me wel ? Ik verzoek je mij met ontzag te willen behandelen en mij met mijn titel te willen aanspreken want het is als Vertegenwoordiger van de Fransche Republiek dat ik met jou vecht om je hoofd. . ." Deze brutale uitval scheen den ander opeens ait het veld te slaan ; hij begreep nu, wät de gevelde bajonetten beteekenden van zijn bewakers en wat er achter die geuniformde apathie van zijn rechters school: zijn verderf I Mornet merkte oogenblikkelijk, dat de beschuldigde door zijn uitval bij wijze van spreken in de touwen was gedreven. Ook Bolo wist dit ; hij verloor zijn zelfbeheersching ; hij slipte, viel en. .. . besefte dat zijn spel uit was. Voorgoed. . . . Midden Februari 1918 werd hij ter dood veroordeeld en den I7en April d.a.v. te Vincennes gefusilleerd. Voor den laatsten keer maakte hij zorgvuldig toilet en trok een zwart kostuum aan, dat hij speciaal had laten maken „voor zijn laatste optreden in deze wereld". Eer hij stierf, legde hij twee zakdoeken op zijn hart, die hij bij testament had vermaakt aan zijn vrouw en zijn broer. . . . Mornet had zijn hoofd gekregen I De jurist had gewonnen van den avonturier, den charmeur, den millioenen-charlatan, den. . . . landverrader : van Bolo Pasha !
• • . en dan nog dat treuzelige inzeepen en scheren! Neemt afscheid van scheerzeep y en kwast
(gebruikt
EASY CREA^l is direct voor gebruik gereed. EASY CREAM maakt inzeepen overbodig. C^co In enkele minuten is de baard zelfs de zwaarste, voldoende bewerkt om geschoren te kunnen worden
Dus indien gij prijs stelt op ^n hygiënische wijze van scheren GEBRUIKT DAN
EAS JL CUREA Zij werkt antiseptisch, maakt de huid blank en elastisch, terwijl zelfs bij het ruwste weder, het gelaat na het scheren, zacht en gaaf blijft. Easy Cream wordt liefst met de vingers ingewreven, waardoor zelfs 't geringste Cream-verlies vermeden wordt.
Neemt de proef met een tube.
Easy Cream vermijdt ieder pijnlijk gevoel en is dus geschikt voor een delicate huid en in 't bijzonder ook aan te bevelen voor dames met kort haar. Easy Cream is ook verpakt in tubes, zeer gemakkelijk op reis mede te nemen en verkrijgbaar bij Uw coiffeur franco door geheel Nederland, direct na ontvangst van vijftig cent p. tube, per Post Giro No. 63197 of postwissel
ferÄÄÄ^
L
T
- LEVISSON, Zeepfabriek DEN HAAG -19 ■'
De N.V. „Het Nieuw-Nederlandsch Tooneel" gaf te Amsterdam de ^JSm^. yyj \r^* X. ptemière van „Kwatt voor Tien", een W -c JV-V^VT^ 'T TI^"KT ^ poUtie-ptobleem van Owen Davis en X/i ft jU l ll • l Se^11 CoÜins. Felix Hageman ver^ > 'V^^.TSrf A i a i 2o^de de ^gj^gj,^ vertaling. Over een detective-stuk te schrijven is erg moeilijk, want het is niet aardig de intrige te vertellen, vooral niet in het onderhavige geval, daar de spanning in dit tooneelstuk het eenige is, dat het de moeite van het aanschouwen waard maakt. Maar er zit genoeg geheimzinnigs in deze moordzaak, om eventueel een volle zaal een week lang in ademlooze spanning te houden. „Kwart voor Tien" (het uur, waarop de moord gebeurt) wordt door de vele medespelenden zeer goed en vlot vertolkt; de regie van Louis Chrispijnjr. valt te loven. Alleen de ingetrapte 4eur maakt een eigenaardigen indruk: het gat is werkelijk te netjes aan den buitenkant afgewerkt! Maar bij een NA DEN MOORD dergelijken gruwelijken moord mag men zeker niet op zulke kleinigheden E. W. letten!
JÄ^AßT
s^r^
woordde en het zei t o en nog niets — „Mijn naam is Paulette Fleury!" —•" .yet orgel hield opeens met spelen op, alsof het wist, dat de Franschman de crisis van zijn verhaal had bereikt. Hij vouwde zijn armen over elkaar en knikte peinzend. „Voilä, monsieur, ik heb u Paulette Fleury geïntroduceerd! Het was de aanvang van haar loopbaan!" Hij bood mij een sigaret aan en keek peinzend naar het meisje, dat achter het buffet brood verkocht. „Luister," zei hij toen even later. „Ze hebben samen gegeten, ze hebben samen de musschen gevoed, die bij hun stoelen neerstreken en ze hebben gewandeld in de schaduw van de hooge boomen. In dien tijd zong zij in een klein café. Voordat zij afscheid van elkaar namen, spraken zij af, dat hij zou komen om haar toe te juichen. Hij had een vriend, die eveneens jong was. Die was componist en heette Nicolaas Pitou. Ik kan geen woorden vinden voor de genegenheid, die er tusschen die twee jonge menschen bestond. Pitou was in betrekking bij een uitgever, maar die betaalde hem niet veel beter dan zijn l^nst. De beide vrienden deelden alles samen: het geld, dat zij in het pandjeshuis kregen, het zolderkamertje en hun droomen. In Montmartre zeiden ze: „Tricotin en Pitou" zooals men spreekt van Castor en Pollux. Zoo'n genegenheid is aandoenlijk, niet waar? — Luister verder! Tricotin heeft aan zijn vriend verteld van zijn ontmoeting met Paulette en wanneer het uur is aangebroken, dat hij naar het café moet, waarin zij optreedt, vergezelt Pitou hem. De musicus was echter zeer gereserveerd in zijn verwachtingen. Hij was er zonder veel enthousiasme heengegaan; zijn belangstelling was niet hoog gespannen. Hoe groot was echter zijn verwondering! Hij had in haar een artiste gevonden — een artiste, tot in de toppen van haar vingers! Tricotin was eveneens verbaasd. De beide vrienden, de dichter en de componist, keken elkaar verwonderd aan. Pitou vraagt, of Tricotin hem aan haar wil voorstellen. Hij stemt toe. Tricotin stelt zijn vriend voor en noodigt de chanteuse uit een bock te drinken Wel, voordat de bock was geledigd, waren de beide jonge mannen tot over hun ooren op haar verliefd! Allebei! Aan de deur van het huis, waar Paulette op een zolderkamertje woonde, gaf zij ieder een stevigen handdruk en zei vriendelijk: „Tot morgen!" „Ik aanbid haar!" zei Tricotin tegen Pitou, toen zij naar huis gingen. „Ik heb mijn ideaal gevonden!" antwoordde Pitou.
BEZOEKT HEX
TE DEN HAAG V
JSCAR
TOURfffAlRC
Het is iets buitengewoons, zoo'n vriendschap, niet? In het brein van den dichter, die verscheidene tragedieën had geschreven, in het brein van den componist, den klassieksten van heel Montmartre, was een nieuwe eerzucht ontwaakt: de wensch een lied voor haar te schrijven, te componeeren! Misschien komt u dit zonderling voor, monsieur? Bedenk evenwel, dat er geen grooter geluk kan bestaan dan de woorden, de muziek, die in iemands hersens geboren zijn, te hooren zingen door het meisje, van wie men houdt. Ik geloof, dat dit als een feit is geaccepteerd; in ieder geval is het waa r! Zooals gezegd, dit idee was bij hen opgekomen en Paulette was blij, toen zij van hun plan hoorde. Oh, ze wist, dat ze van haar hielden, allebei, en ze coquetteerde met allebei. Maar voor hen was ze niet coquet; voor hen was zij in ernst! lederen dag spraken zij er over, met enthousiasme: ze zouden een lied voor haar schrijven, dat haar beroemd zou maken! - 21 -
. VïM.i-rAvV-S-ïïila,.
CONOID VEDDT. — ;
üÜA.
\
NIDEUWSTIE FOTO.
Wat gebeurde er nu? Ik zal het u vertellen. Toen het de dag was, waarop Tricotin naar Lyon moest vertrekken, schreef hij zijn oom, dat hij niet kwam. Niets meer of niets minder. Zijn oom was woedend — ik neem het hem niet kwalijk — maar natuurlijk had Tricotin geredeneerd: „Als ik de groote kans voor Paulette moet scheppen, moet ik in Parijs blijven om haar te bestudeeren. Ik kan niet scheppen in een atmosfeer van handel. Ik heb daar Montmartre voor noodig, den boulevard, de inspiratie van haar tegenwoordigheid." — Dat is zoo, nietwaar? En Pitou — wiens ziel gevangen was genomen door een fuga, die hij componeerde. — Pitou wilde van die fuga niets meer weten. Hij bande ze uit zijn gedachten, terwijl hij dag en nacht peinsde over een lied voor Paulette. Voortdurend hielden de kameraden besprekingen. Ze vertelden elkaar hoeveel ze van haar hielden en dan bogen zij hun hoofden en luisterden in hun ziel, of er niet een melodie, een lied in wilde ontstaan, dat Paulette eer zou aandoen en
DorofeOnv Jordan« de bevallige ster van de Metro-Goldwyn-Mayer.
haar de groote kans van haar leven zou geven— De zijdefabrikant had zijn handen van Tricotin afgetrokken; maar het kon den jongen man niets schelen, er bleef hem altijd nog een honderd francs over. En waf.Pitou betreft, hij verwaarloosde alles, wat niet in rechtstreeksch verband met het lied voor Paulette stond en de uitgever gaf hem zijn ontslag. Hun bekenden lachten om de opofferingen, die zij zich voor haar getroostten. Maar, monsieur, indien een man wérkelijk bemint, beteekent een opoffering voor zijn geliefde slechts een opoffering voor hemzelf. Niettemin moet ik erkennen, dat zij door haar coquetterie als in de hel leefden. Het eene oogenblik leek het, alsof Pitou haar hart had veroverd: het volgende scheen heur hart naar Tricotin uit te gaan. Soms zeiden ze tegen haar: „Paulette, het is waar, dat wij onafscheidelijk zijn als Castor en Pollux, maar er kan slechts één koning zijn in jouw rijk! Is het Castor of Pollux, dien je wenscht te kronen?" Dan lachte zij en antwoordde: „Hoe kan ik dat zeggen? Ik houd van jullie allebei zooveel, dat ik nooit zal kunnen beslissen, van wien ik het meest houd!" t -,,,.Dat was niet bevredigen^. En altud voegde zij er nog aan toe: ,tWaar blijft mijn lied?" Ah, dat lied. dat lied! Wat hebben ze er naar gezocht! Op Montmartre, in het Bois, op de boulevards en in de Hallen. Dikwijls doorkruisten zü Parijs tot het
aanbreken van den dag, terwijl zij niets anders deden dan denken aan de groote kans voor Paulette. Eindelijk meende de dichter het te hebben gevonden; iedere strophe zou een andere levensphase beschrijven, maar door allen zou de levensblijheid gaan, de koorts van den dans, de vreugde der jeugd. Monsieur, al zouden we hier in dit restaurant blijven zitten tot het sloot, dan nóg zou ik u niet kunnen beschrijven hoe hartstochtelijk Tricotin voor haar werkte. Onophoudelijk had hij haar bestudeerd, haar houdingen, naar gebaren, haar stem, haar gelaatsuitdrukkingen, en hij had 'zijn woorden naar häär gevormd. Toen eindelijk bij den laatsten regel de pen uit zijn hand viel, riep hij tegen Pitou: „Vriend, wees flink..,., ik heb Paulette gewonnen, want ik heb het lied voor haar!" En Pitou? Ach, monsieur, ik kan u niet beschrijven, hoe P i t o u werkte om de muziek te maken voor dit lied, de muziek, die haar populair zou maken! Toen de ochtend kwam en hij het had gevonden, maakte hij den dichter wakker en riep: „Mon ami, ik heb met je te doen zij is de m ij n e, want mijn muziek is schooner dan jouw woorden!" Toen het lied en de muziek klaar waren, hoorde men daarin de zielen van twee jonge menschen zingen, die er voor altijd in gevangen zaten. Het was het lied, dat het orgel zoo juist heeft gespeeld— En ze repeteerden het, zij met hün drieën, telkens weer en steeds nieuwe effecten vindend. Toen kwam de' avond, waarop zij het lied in het publiek zou zingen. Het had den heelen dag gere-
J
gend; ze waren geagiteerd. Er waren nog anderen, die öok zongen — het zegt hun niets. In de toekomst is alleen maar Paulette! Het is erg warm in- het café-chantant en er is te veel leven. Ten slotte vragen zij haar: „Ben je zenuwachtig?" Maar zij schudt haar hoofd: „Wel neen!" Ze lacht tegen hen. Nu is het haar beurt. Maar het is zoo heet in de zaal en er is veel te veel geraas. Ze bestijgt het podium. De menschen kijken haar zonder veel belangstelling aan; het gepraat, het rinkelen van glazen gaat onverminderd voort. Zij begint. Onder de tafel heeft Tricotin de hand van Pitou gegrepen — Wacht! Het praten verstomt, het gerinkel der glazen houdt op. Een groote artiste heeft haar kans gekregen. Er is nu niet veel geraas in het café. Maar toen zij klaar was! Wat een lawaai! Nooit zou ze dat kunnen vergeten. Duizenden keeren heeft ze het verteld, hoe het werd geschreven, het lied, en hoe het haar beroemd heeft gemaakt, dien avond. Gedurende maanden lang was zij de attractie van het theater en heel Parijs dweepte met Paulette Fleury— # Tricotin en Pitou waren gek van vreugde. Wel is waar trqk Parijs zich niets van hen aan; er waren er niet eens veel, die wisten, wie de woorden en de muziek hadden gemaakt van het lied, dat Paulette beroemd had gemaakt en het bracht hun ook geen geld op.... maar de liefde van Paulette was hun! Ja, maar wien eigenlijk? Zij was hun beiden evenveel verschuldigd en meer dan ooit was het nu de vraag, w 1 e de gelukkige zou worden— Luister! Toen zij op een middag naar haar toe gingen, was zij niet ^thuis. Wat was er gebeurd? Ik zal. het u zeggen. Er was een rijke-jonge man gekomen en hij had met haar kennis gemaakt in het theater, waarin zij optrad. Hij floot het lied, dat Tricotin en Pitou voor haar hadden gemaakt, den geheelen dag, en lederen avond kwam hij om het haar te hooren zingen. Welnu, zij was niet thuis, omdat zij met hem was getrouwd. Waarachtig, zij waren getrouwd! Met die boodschap werden Tricotin en Pitou aan de deur afgescheept! Wat een gewaarwording! Denk u e«ns in, wat die twee ondervonden, toen ze het hoorden. Ze hadden haar aanbeden, zij hadden zich voor haar opgeofferd, zij hadden haar groote succes geschapen en als gevolg daarvan was zij nu.... de vrouw van een ander!" ....Ergens verderop in de straat, maar toch nog goed hoorbaar, speelde het orgel weer „La vie passe—". De Franschman schudde mismoedig zijn hoofd en stond op. „Ik kan het niet verdragen," mompelde hij. „Begrijpt u het niet? Het wekt te veel herinneringen bij mij op!" „Ik begrijp het," zei ik sympathiek. „Doch alvorens u weggaat, wilde ik u graag één ding vragen, Indien u het me wilt toestaan. Had ik de eer met monsieur Tricotin of met monsieur Pitou?" Hij keek me verbaasd aan. „Mals non, monsieur," mompelde hij. „Mais non! Met geen van beiden. Ik ben.... de rijke jonge man, met wien zij trouwde."
GRAMOPHOON=NIEUWS WEERGEVER DOOR
H
ebt u al „getauberd"? Een nieuw werkwoord ? Weineen, waarde lezeressen en lezers, „tauberen"'' doet iedere gramophoonbezitter, want minstens één Richard Tauber-plaat heeft toch ieder in zijn collectie. En, zitten we gezellig om den gramophoon geschaard, dan duurt het meestal niet lang of iemand uit het gezelschap vraagt: „Hè, laat me die Tauber-plaat nog eens hooren!" Hetgeen heusch niet van een slechten smaak getuigt! Weet u, dat Richard Tauber zélf een hartstochtelijk gramophoon-liefhebber is? Deze liefde voor de mechanische, weergave stamt niet uit den laatsten tijd. Hoor maar, wat Taubers beroemde collega Tino Pattiera ervan vertelt. „In 1913 werden we samen aan de Dresdener Opera verbonden en waren dadelijk (o wonder! voor twee tenoren!) dikke vrienden. Waar Tauber was, daar was ook ik en waar ik was, daar zag men Tauber. De Dresdenaren, vonden deze vriendschap verbazend aardig, wij vonden het ook leuk; dus een ieder was tevreden. Totdat Tauber op mijn zenuwen begon te werken. Dat gebeurde toen ik een gramophoon had gekocht en daarbij natuurlijk een aantal Caruso-platen. Want van dien tijd af was het voorbij met mijn morgenslaapje. Om tien uur, om negen uur, ia ook wel eens vroeger, trok tenor Tauber als een waanzinnige aan mijn huisbel, mijn hospita deed open en voor ze „Goeden morgen" kon zeggen, stormde Richard mijn slaapvertrek binnen, draaide den gramophoon op en luisterde naar Caruso. Goeden dag slaap goeden dag heerlijke rust! Maar na korten tijd boeide de prachtige stem van den grooten zanger meestal ook mij en we luisterden, dweepten en.... leerden! Deze Caruso-ochtenden zal ik nooit vergeten; thans luister ik naar Tauberplaten en misschien vindt mijn groote collega ook wel eens tijd om een Patdera-plaat op te zetten. Dan zal ook hij met pleizier aan de heerlijke Dresdener jaren terugdenken." — Zoover Tino Pattiera. Onnoemelijk veel heeft Tauber tot op heden, voor den gramophoon gezongen. Wat ik echter tot mijn spijt heb vastgesteld is, dat men meestal de moderne operette-platen koopt en vergeet, dat er veel mooiere en betere opnamen van hem bestaan. Mag ik er eenige onder uw aandacht brengen? Odeon. (—8055 RXX30) Madame Butterfly (G. Puccini). Duett Butterfly-Pinker ton; iste deel: Die prunkende Schleife lass endlich uns lösen. 2de deel: 'sist schon was Wahres dran. Duett; Elisabeth Rethberg, Richard Tauber.
TAUBER IN „MADAME BUTTERFLY"
TAUBER IN „TURANDOT"
TAUBER ALS „DON OTTAVIO"
(—495° LA2S) Rigoletto (Verdi). Arie des Herzogs; Freundlich blick'ich. O, wie so trügerisch. (—9015 LXX30) Don Juan (W. A. Mozart). Arie des Ottavio; Nur ihrem Frieden leb'ich hienieden. Der Troubadour (G. Verdi). Kerkerscène; Hab Erbarmen, Herr, mit meiner Seele. Duett; Emmy Bettendorf und Richard Tauber. (—9017 LXX30) Carmen (G. Bizet). Blumenarie; Hier an dem Herzen treu geborgen. Die Zauberflöte (W. A. Mozart). Arie des Tamino; Dies Bildnis ist bezaubernd schön. Vergeet vooral niet, u déze plaat te laten voorspelen: Turandot (—9100 LXX30) met de aria's: „O weine nicht, Liu" en „Keiner Schlafe". Dit is een plaat, die iedere gramophoon-liefhebber moet bezitten. Kent u de liedercyclus „Die Winterreise" van Franz Schubert? Zes zeer mooie platen; Tauber als liederzanger op zijn best. Het zijn de volgende nummers: 4908 Gute Nacht. Der Lindenbaum. 4909 Wasserflut. Der Rückblick. 4910 Frühlingstraum. Die Post. 4911 Die Krähe. Der stürmische Morgen. 4912 Der Wegweiser. Das Wirtshaus. 4913 Mut. Der Leiermann. Na Tauber als Opera-zanger, na zijn ernstige liederen, verlangt u misschien hem in een geheel ander genre te hooren? Welnu, luister dan naar hem als zanger van het Duitsche volkslied. De volgende volksliederen zijn op de plaat vastgelegd. 4900 Ach, wie ist's möglich dann. Du, Du, hegst mir im Herzen. 4901 Der gute Kamerad. Jägerleben. 4902 Das zerbrochene Ringlein. Lebewohl. 4903 Frohe Botschaft. Burschenlust. 4904 In der Ferne. Treue Liebe. 4905 Heidenröslein. Der Jäger Abschied. Dus afgesproken: U legt „O Mädchen, mein Mädchen" een oogenblik terzijde, luistert eens naar bovenstaande platen en ik ben er vast van overtuigd, dat u een geheel nieuwen Richard Tauber hebt leeren kennen Misschien wel een béteren!
- 23-
:
_iv_^.
DE WRAAK ON3 TWEEDE COMPLETE VERHAAL
TSCHANG LI zat in een theater in het hartje van Londens WestEnd. Eindelijk dan had hij het doel van zijn rondzwerven over de halve wereld bereikt Hij zat boven op de galerij, op een van de achterste banken, zoo goed als geheel alleen, en hij dankte zijn goden, dat ze hem in die gunstige omstandigheid gebracht hadden, nu het uur gekomen was, waarop zijn zending zou eindigen.... Het orkest van „Odeon" speelde vroolijke wijzen, maar Tschang Li hoorde het niet. Onbeweeglijk, met zijn lange, amberkleurige vingers als klauwen van een roofdier om de armleuningen van zijn stoel, geklemd, zat hij daar én liet zijn loenschende blikken over de aanwezige toeschouwers dwalen. Zonder hen evenwel te zien, want hij was met gansch zijn aandacht bij de taak, voor welker uitvoering hij wellicht reeds binnen eenige minuten zou staan Na eenige oogenblikken verdween de danseres, stormachtig door het publiek toegejuicht, achter de coulissen. Haar nummer was afgeloopen. Opeens werd Tschang Li vol aandacht. Strak vestigde hij zijn blikken op het tooneelscherm. Langzaam rolde het zich op, maar toen het geheel in de hoogte was en het volgende „nummer" voor het voetlicht trad, ontspanden zich zijn trekken en met iets als teleurstelling in zijn oogen liet hij zich weer achterover in zijn stoel vallen: zijn tijd was nog niet gekomen. Die man was niet degeen, dien hij zocht. Burnell zas er heel anders u i t. Uit duizenden zou hij hem herkend hebben, zelfs op een grooteren afstand dan dien, welke hem nu van het tooneel scheidde. Burnell was groot en lenig. En de man die nu optrad, was eerder klein en mager. Neen, dat was Burnell niet! Tschang Li sloot zijn oogen. Wat de man daar ginds op het tooneel zong, interesseerde hem niet. Hij was geheel vervuld met de gedachte aan zijn wraak. Langzaam, bijna onmerkbaar, bewoog zijn rechterhand in zijn zijzak. Daar zat een revolver, gereed om na één enkele beweging van den trekker het moordend lood, dat zij bevatte, absoluut geraischloos uit te zenden. Zes kogels zaten er op. Zes schoten, en geen enkel geluid zouden ze doen hooren Zóó, met zijn vingers om het wapen geklemd, met bijna geheel gesloten oogen, bleef Tschang Li als een roofdier zitten wachten op de verschijning van Burnell. Wie of wat die Burnell was, zou Tschang Li met geen mogelijkheid hebben kunnen vertellen. Alleen wist hij, dat Burnell jaren geleden de geheime
wiiniUMilliliHiMiiiiiMiiiiiiiiiiiimimiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiitiiii
. . . Daar zat een levolver, gereed om na een enkele bewe£lnä van den trekker het moordend lood. dat zv bevatte, absoluut ierulacblooa uit ie zenden. Zes koäela zalen er op. Zes schoten, en geen enkel geluld zouden ze doet} hooren.'..
FR. G. te HILVERSUM. U bent verkeerd ingelicht. Harry Liedtke denkt er niet aan, zich van zijn echtgenoote te laten scheiden.- Maria Paudier speelt thans te Berlijn tooneel, maar zal spoedig weer filmen. G. B. M. te MIDDELBURG. Dita Parlo is niet verloofd. U moogt gerust schrijven. Haar adres is Motzstrasse 87, Berlijn. KAREL V. £e AMSTERDAM. Het adres van Buster Keaton is Metro«GoldwynMayer Studios, Culver-City, Calif ornië. K. M. te 'S-GRAVENHAGE. Harry Piel woont Kaiserdamm 177, Berlijn. Het adres van Emil Jannings is Kochstrasse 6—8, Berlijn.
JOHAN TE WECHEL verbonden aan het ' „Nieuw Nederiandsch Tooneel"
RODI ROETERSi de man, die groot en klein amuseert, heeft op zijn succesvolle tournee door Indië met zijn vrouw en twee kinderen een tocht volbracht dwars door Sumatra (Medan, Siantar, Prapat, Balige, Sibolga en Padang).
vereeniging waar ook Tschang Li lid van was, had beleedigd, en deze beleediging was door het bestuur nooit vergeten en evenmin vergeven. Burnell had China verlaten, maar een van de schranderste en wraakzuchtigste leden was door de vereeniging uitgezonden om hem te straffen Gedurende twee lange jaren had Tschang Li heel Europa afgezocht. In het begin had hij gedacht geluk te hebben. Direct reeds bij zijn aankomst te Parijs was hij blijven stilstaan voor een hel verlicht gebouw, waar een bijna levensgroot portret hing van den man, dien hij zocht. Hij was het theater binnengegaan, echter alleen om te ontdekken, dat Burnell niet meer optrad. Het programma werd dienzelfden dag veranderd Tschang Li was toen naar Berlijn, Weenen, Londen, Liverpool, weer naar Londen en weer naar Parijs gegaan Toen naar New York. Hij had tegen geen vermoeienissen opgezien en tegenslag had hem niet vermogen te ontmoedigen. Zelfs niet de omstandigheid, dat .hij een paar keer in een plaats was aangekomen juist op den dag, dat Burnell eruit vertrokken was. Met het ge-
duld, zijn ras eigen, had hij volgehouden. vast overtuigd zijn doel te zullen bereiken en zijn man te vinden. En nu vanavond, terwijl hij zich doelloos ophield voor het Odeon-Theater, had hij opeens Burnell's portret gezien. Er onder stond met groote letters: JamesBurnell. Hedenavond! Ondanks zijn gebrekkige kennis van het Engelsch, had Tschang Li begrepen, dat Burnell dien avond in het.Odeon Theater optrad. Zijn man was in het gebouw! Direct had hij een plaatsbiljet genomen en nu zat hij op de achterste rij van de galerij en wachtte, totdat Burnell zou optreden. Onwillekeurig omklemde zijn hand steviger de revolver, die in zijn jaszak verborgen zat De komiek op het tooneel had zijn laatste liedje gezongen en verdween met een uiterst stompzinnig lachje, dat het publiek deed schateren en wild applaudisseeren— Tschang Li wendde zijn' blikken naar het scherm. Heel zijn aandacht was nu weer gespannen. Hij bewoog zich echter niet. Hij kon immers op zijn gemak wachten. Burnell zou komen: nu of bij een volgend nummer. Toch ging er even een lichte schok
HEILIGENWEO 26-26, TELEF. 31984 Pri|i 30 en 60 et. Bi) Apoth. en Drogfstci
Vanaf heden inschrijving voor de nieuwe Inschrijving dagelijks van 2*4 en 8-10 uur leerdubs aanvang medio Januari Prospectus franco. -PRIVÉLES IN TANGO & SIX-EIGHT DAGELIJKS
_
MIMI J. te DEVENTER. U vergist zich. Greta Garbo en John Gilbert filmen wèl samen. Binnenkort kómen er films met Ina Clair in de hoofdrol in ons land. Douglas Fairbanks Jr. is 9 December geboren. Hij is een zoon van de eerste vrouw van den grooten Doug. Dus niét van Mary Pickford.
HANNY v. d. B. te AMSTERDAM. door hem heen en vergrootten zich zijn Stuur je ons eens een foto van je nichtje? oogen op onnatuurlijke wijze, toen hij Heb je er een, waar ze samen met Charles Burnell glimlachend verschijnen zag. Rogers opstaat? Als gefascineerd staarde hij naar het W. S. te ROTTERDAM. Zij is niet getooneel trouwd. Hebt U haar reeds in „De JazzBurnell stond daar, buigend en glimZanger" en in „Stolen Kisses' gezien? lachend naar een publiek, dat hem verH. G. te 'S-GRAVENHAGE. Mariette afgoodde. Langzaam richtte Tschang Li Milner is inderdaad dood. Haar foto heeft zich op. Er verscheen een wreede trek ter gelegenheid van haar overlijden in ons op zijn breed, bijna dierlijk gelaat en blad gestaan. Het adres van Igo Sym is zijn rechterhand kwam langzaam uit zijn Kurfürstehdamm 40—41, Berlijn. zak; Voorzichtig keek hij om zich heen W. G. P. J. BR. te 'S-GRAVENHAGE. en overtuigde er zich van, dat alle anIwao Mosjoukin woont Kurfürstendamm dere bezoekers, die in zijn nabijheid 195, Berlijn. Hij filmt in een sprekendezaten, een en al aandacht waren voor film der Ufa. Het adres van Mary Philbin den artist. Niemand lette op hem. is Universal Film Studios, Universal-City, Tschang Li. California. U moet haar in het Engelsch Het publiek lachte nog om een geestischrijven. gen truc, dien Burnell zoo juist had laRAMON NOVARRO. te 'S-GRAVENten zien, toen Tscharig Li tot zijn verHAGE. Doe maar goed je best. Je mag bazing zag, hoe hij twee tooneelknechts ons zoo vaak schrijven als je zelf wiltl wenkte en deze hem vastbonden op J. C. W. te HAARLEM. Meer dan twee een stoel met een hoogen rug. Zij bonfoto's worden aan één abonné niet verstrekt. den zijn enkels en zelfs zijn nek, voor L zoover dat mogelijk was zonder hem te beletten adem te halen. En gedurende al dien tijd bleef Burnell maar praten Lichaamsgewicht vermindert, doch en lachen tegen de bezoekers. lichaamskracht neemt toe! Verwonderd staarde Tschang Li naar Kruschen zal U uitkomst brengen, wanhet tooneel. Hij voelde zich een weinig neer ü aanlegSalts hebt tot corpulentie. Gebruikt regelmatig de kleine dageUJksche dosis Kruschen Salts opgewonden, omdat de uitvoering van en zal niet alleen geen ongezond, overtollig vet zijn wraakplannen hem zoo gemakke- meerer gevormd worden, doch U zult uw tegenwoordig lichaamsgewicht weer tot het normale punt lijk werd gemaakt, nu Burnell daar voor terug brengen. Kruschen Salts spoort lever en
BEZOEKT HET
LUXOR PALAST
N.V. KLEEDF.RMAKERIj
"Old Bond Streel"
• W. ÜK'. te kOTTLkDAM. Dcve twee ar£isfen zijn geérouwd. JENNY v. T. ie 'S-GRAVENHAGE. He£ adres van William Boyd is United Studios, 7200 Sancta Monica Blvd., Hollywood. Viola Dana woont; 7070 Franklin Avenue, Los Angelos. Van Agnes Ayres hebben we lang niets vernomen.
lO DANSLESSEN lO VAN HINTE'S DANS-INSTITUUT. AMSTERDAM
MIJNH
FILM-E1SJTHOUSI ASTEN
DAMES- EN HEERENKLEEDING NAAR MAAT
I
LEIDSCHESTRAAT 49 3-1-6-3-2
TELEFOON
zijn oogen stevig vastgebonden werd. Wel is waar was hij van de zekerheid van zijn hand overtuigd, maar nu werd zijn zekerheid verdubbeld. Burnell kon zich immers niet meer bewegen! Toen een van de tooneelknechts een laken wierp over den zittenden humorist, die nog steeds sprak, haalde Tschang Li den haan van zijn revolver geruischloos over en richtte op het hoofd van Burnell, dat zich nog duidelijk afteekende onder het strak getrokken laken, waaronder trouwens de héele gestalte van den buikspreker nog scherp viel te onderscheiden. De oogen van Tschang Li begonnen te schitteren. Zijn wraak werd hem wèl gemakkelijk gemaakt. Tschang glimlachte flauwtjes. Toen schoot hij. Er was geen geluid. Weer schoot hij en weer. Zes keer zond het geluidlooze wapen zijn doodelijken boodschapper en niemand op de galerij noch ergens anders in het theater hoorde ook maar het minste geluid. Maar op het tooneel gebeurde er iets: het laken viel als een vormlooze massa op den grond Zachtjes, zonder eenig geruisch te maken, stond Tschang Li op en zocht naar den uitgang. Maar plotseling ver-
nieren aan tot krachtiger werking en het bloed wordt bevrHd van alle schadelijke stoffen. Nieuw frisch bloed zal uw lichaam doorstroomen. Overtollig vet wordt afgevoerd en door de krachtiger stofwisseling wordt het aanzetten van vet voorkomen, ü zult U flinker en gezonder gaan voelen, stralend van energie en levenskracht. Uw uiterlijk zal sportiever worden en sportiever bUfven, zoolang ü vasthoudt aan die goede dagelflksche gewoonte : lederen morgen voor het ontbijt de kleine dageiyksche dosis op. een glas warm water. Kruschen Salts heeft smaak nog geur. Kruschen Salts Is verkrijgbaar by alle apothekers en drogisten ä ƒ 0.90 per flacon^ De groote flesch ä f 1.60 bevat 3 maal den Inhoud van den kleinen flacon. Imp.: N.V.RowntreeHdls.My., Kelisersgr.m, A'damC.
TE ROTTERDAM
BRIGITTE HELM met haar llevellngshond voor haar woning.
- 24
- 25 -
DE SPUIXE
BÄÄ5 DER UFA
m
■
1
-. ^ -u.
Dia rimpels raaken U oud. Zorgt, dat uw huid er glad en vaat uitziet en ü zult tien jaar jonger toonen. Poeder en zalijcs zullen U niet helpen, Integendeel, zU verstoppen de poriën, verslappen de huid e» maken de rimpels erger. Maar Her hebt XJ een middel, waardoor de huid zichzelf weer zal spannen. De moderne Radox-behandellng komt er oj) neer de voedlogskllertjes onder de opperhuid tot nieuw leven op •w wekken door het toevoeren van zuurstof on andere waardevolle hestanddeelen, die Radox in water vrijmaakt. De verstopte poriën worden gereinigd, zoodat zü weer normaal kunnen functlonneeren Puistjes, vlekken, vetwormpjes, z\i verdwijnen binnen enkele dagen als bij tooverslae en de huid wordt weer glad en soepel. Vetwormpjes verdwijnen onmlddeUijk door een theelepel Radox m een kop heet water te mengen en hiermede de aangetaste plek gedurende eenige minuten te behandelen. Wanneer» het gezicht Is afgedroogd zijn de vetwormpjes verdwenen. Gebruik na deze behandeling een weinig cold oream. Rimpels worden verwijderd door een theelepel Radox bij een kop gefiltreerde, zure melk te voegen en met dit mengsel de huid lederen dag te behandelen. GRATIS DESKUNDIG ADVIES. Vraag bet gratis Schoonheids Boekje aan. geschreven door een deskundige, en waar de nieuwste wetenschappelijke raadgevingen In staan over de verzorging van het gezicht en het haar. Stuur -een geld - alleen Uw naam en adres op een brieficaart aan Radox (Afd. 81 ), Keizersgracht 134. Amsterdam, of vul onderstaande coupon in en zend deze aan ditzelfde adres. Radox il titer lijk geparfumeerd en is SI verkrljgburbijtlle COUPON •potheker« en dro-
I
EitleD. 11.35p pak.
BEPPDE DE VRIES
oogstte in New York in „Het Vroolijke Weeuwtje" veel succes.
LEE PARRY, die 15 Januari jarig is. Haar adres luidt; Kurfürstendamm 195, Berlijn.
BEBE DANIELS, die 14 Jan. haar geboortedag viert. Adres: Paramount Famous Lasky Studios, 5451 Marathon Street, Hollywood.
NILS ASTHER, die 17 Januari jarig Is. Adres; MetroGoldwyn-Mayer Studios, Culver City, Callfornlë.
Een pak u toereikend TOOI ver■chcldene weken. Importeurs van Radox, Keizersgracht 1 »4, A'd am Veer Indil verkrijrb. bH fa.J. v. Gorkom * Co, Dj oc!» en hare filialea.
NAAM; ADRIS:
loor hij zijn zelfbeheersching. Op eenige meters afstand van hem, naast de rij Gelieve gratis en franco bet boekwaarop hij had gezeten, stond iemand, je .Vrouwelijke Schoonheid' aan dien hij daarnet niet gezien had. Zou bovenstaand adres te senden. deze gemerkt hebben, dat hij schoot? Tschang Li bracht zijn hand naar zijn keel en staarde in verwarring naar den man voor hem. Er was geen tijd te verliezen. Haastig griste hij in zijn binnenzak en haalde een bundeltje bankpa- toe had gegeven. Hij had maar pier te voorschijn, dat hij de zwijgende amper den tijd gehad de galerij te begestalte in de hand drukte, onderwijl reiken. Als het eenige seconden vroeeen langen, beenigen wijsvinger op zijn ger was gevallen, zou zijn truc zijn uitlip leggend als een verzoek om niets te gekomen en het publiek hebben gezien, zeggen. Toen, als een vervagende scha- hoe hij onder het laken uitkroop en dit duw, was hij verdwenen en snelde lenig alleen maar den vorm van zijn hoofd als een kat de hooge steenen trap af. en lichaam behield, dank zij de bijzonGeen tien seconden later was hij in een dere wijze waarop het linnen was geduistere zijstraat van duister Londen prepareerd— Toen hij echter achter de coulissen verdwenen, zooals alleen een Chinees verdwijnen kan— Blij, zijn taak te was teruggekeerd en daar zijn requisieten opborg voor de voorstelling van hebben volbracht. In het Odeon-Theater duurde het ap- den volgenden avond, kwam hij opplaus nu al reeds een paar minuten. Een nieuw voor een raadsel te staan. Hij zee van lachende, verrukte gezichten vroeg zich af, hoe het mogelijk was, dat was naar de galerij gekeerd, waar de er in het laken en in de hooge leuning onnavolgbare James Burnell op zijn van den.stoel zes kogelgaten zaten. Zes beminnelijke wijze stond te glimlachen kogelgaten, zóó dicht bij elkaar, dat zij en buigen voor een rij van kleine elec- gemakkelijk door één gulden bedekt konden worden— trische lampjes. Maar het meest van alles verbaasde Maar terwijl Burnell, de vermaarde illusionist en buikspreker, gelukkig hij zich over den Chinees, die hem, juist glimlachte bij de gedachte dat zijn ver- toen hij op het punt was het publiek van dwijningstruc zoo schitterend was ge- de galerij-af toe te spreken, een bunlukt, vroeg hij zich af, hoe het mogelijk deltje bankbiljetten In de hand had gewas. dat -het laken dit keer gevallen stopt en daarbij een gebaar van stil/• was, voordat hij er het teeken zwijgen had gemaakt....
FLASH EN CLEO
'TTJ) omantiek, liefde, intrige en misIK' daad, dat allps lichtelijk bedekt JtV'door een geheimzinnig waas... zietdaar de elementen, waaruit „De Spullebaas" is opgebouwd. Cleo d'Alzelle erft bij den dood van haar vader een „variété" en haar eerste besluit is, dat er geen verloopyen individuen aan haar onderneming verbonden mogen zijn. Flash, een zakkenroller, komt zich aanbieden in de plaats van een acrobaat, die wegens oneerlijkheid is ontslagen. Hij wordt verliefd op Cleo en neemt zich voor haar te beschermen tegen de listen en lagen van Red Moon, een ontslagen . gevangene, die exploitatie-chef is van het variété. Als de ontslagen acrobaat Cleo over het verleden van Flash wil inlichten, ontsteekt deze in woede en doodt den
ander. Ongelukkig voor Flash is de koorddanser Luke getuige van zijn daad. Tevens komt Luke te weten, dat Flash en Red Moon in de gevangenis hebben gezeten. Als Red Moon van plan is de safe' van Cleo leeg te stelen en haar hierdoor te ruïneeren, brengt Luke Flash op de hoogte van den ander zijn voornemen en uit wraak doodt Red Moon Luke. De diefstal heeft plaats en Cleo is zeer bedroefd als alle aanwijzingen op Flash duiden. Als deze Red Moon opzoekt om wraak op hem te nemen, omdat hij Luke heeft gedood, breekt Red Moon tijdens de ontstane worsteling zijn nek. De onschuld van Flash komt aan het licht; hij trouwt met Cleo en alles lost zich 'op in een gelukkig slot. Rolverdeeling: Flash, Alan Hale. Cleo, Renee Adoree. Red Moon, Fred Kohler. Luke, Clyde Cook. The Barker, Fred Warren. The Rabbit, Jimmy Quinn. Butch, Kewpie Morgan.
:|
DE SPULLEBAAS IN ACTIE
FRED KÖHLER
- 27 -26
ke
foto's op deze pagina, die een indruk geven van Frankrijks schoonste oord: La CftÉe d'Azur, vragen nieé om verklarende woorden. Integendeel: zooals wij ze hier afbeelden éoonen zij reed» op sprekende wijze de pracht der natuur, waarom de Azuren Kust terecht zoo beroemd Is. De Azuren Kust: ja, een betere naam ware moeilijk te bedenken voor dit gebenedijde stukske wereld, waar de hemel bijna steeds blauw is en waar het eveneens blauwe water der Middellandsche Zee speelsch tegen het vlakke strand of de »teil uit de golven oprijzende rotsige kusten deint. Het klimaat is er subtropisch, d.w.z. gematigd warm en de plantengroei een voortdurende weelde voor het oog. Het gebergte, dat de kuststrook van het overige Frankrijk afscheidt, daalt met niet al te steile hellingen naar zee af, die prachtige halve kringvormige baaien vormt, welke vaak door vooruitgeschoven rotskapen veilig beschut worden. Het gansche land is als het ware één groote tuin, waarin schilderachtige steden, prachtige villa's, liefelijk gelegen dorpen en gaarden met zuidvruchten elkaar afwisselen. De Cfite d'Azur wordt vooral in den winter en in het voorjaar, als in de Noordelijke streken vorst én mist en hagel en sneeuw elkaar afwisselen, druk door vreemdelingen bezocht. De koudste, gemiddelde temperatuur in Januari is te Nice nog steeds tPA- Vriezen doet het zoo goed als nooit aan de Azuren Kust, terwijl er ook zelden sneeuwval voorkomt. Lange, aanhoudende regenbuien behooren er eveneens tot de zeldzaamheden. Toch biedt de temperatuur er voldoende afwisseling om niet eentonig te worden, iets wat anders, vooral voor ons Noorderlingen, nogal spoedig het geval wordt indien we Zuidelijke landen bezoeken! Ook voor zieken en herstellenden is de Azuren Kust een geliefd en tevens heilzaam oord I
D*
LA CÓTE D'AZUR
TUAN-LES-PINS. Qroote öedeellen van de Middellandache Zee-Kuat zijn als het ware bezoomd met pijnboomen. die In het zand van den oever nog voldoende voedsel weten te vinden.
ßfiri verhaal uit den tijd toen de Czaar nog overRusland heerschte door RICHARD H: SAVAGE Zij trok een allerliefst mondje en terwijl de officier heenging, stond zij in een oogenblik naast mij, zeer ernstig fluisterend: „Wat is er?" „Kom mee naar onze kamers," antwoordde ik. Zij volgde mij zonder spreken. Ik bracht haar tot aan de deur van haar kamer. Daar fluisterde ik, „Kijk uw goed eens na. Is het doorzocht T' Zij stelde snel een onderzoek in en zei opeens: „Ja, in den tijd, dat ik uit was." „Had gij niets bij u, dat u verraden kon?'; „Niets," antwoordde zij en toen zij mijn angst zag, fluisterde zij: „Wees maar niet bang. Ieder kleedingstuk was netjes gemerkt eer ik Parijs verliet. Zie maarl" Zij hield mij een handvol fijn linnengoed en kant voor en tot mijn verbazing zag ik, dat alles gemerkt was met de letters van mijn wezenlijke vrouw „L. M. L." „Geen papieren?" vroeg ik. „Neen; al wat die zaak betreft heb ik hier." Zij tikte schertsend op haar voorhoofd. „Ahl gij zijt slim." „Dat hoop ik," zei zij bedaard; „maar waarom dacht gij aan een onderzoek ?" „Hierom," antwoordde ik. „Een paar minuten geleden kwam ik mademoiselle de Launay tegen aan de deur van onze kamers. Zij vertelde mij, dat zij een boodschap van mevrouw Weletsky voor u moest brengen. Vijf later hoorde ik, dat gij juist dame kwam, die de boodschj Wat behoefde zij u iets te dat zij u zelf kon mededeel
telde haar nu mijn gesprek met de gouvernante in alle bijzonderheden en besloot: „Gij ziet, dat uw gedrag tegenover Sacha, zooals ik u voorspeld heb, u alweer een vijand bezorgd heeft." „Alweer een vijand?" vroeg zij, mij verbaasd aanziende. „Heb ik er dan nog meer ?" „Dat moet wel," zei ik streng. „De jonge prinses Dozia Palitzin." „O, die is dól op mij" lachte zij. „En de man, met wiens naam gij speelt," vervolgde ik ernstig; „de man, dien uw lichtzinnigheid van schaamte doet blozen." „O, gg haat mij niet," zei zij vriendelijk en ging toen droevig voort: „Eens misschien, als gij alles zult weten, zult gij mij vergeven. Wat mejuffrouw de spionne betreft, ik zal op haar passen." Vervolgens riep zij: „Sacha en mevrouw Palitzin zullen beiden op mij wachten," en ging de vestibule door, waar zij, haar hoofd omdraaiend, mij nog toeriep: „Wees maar niet bang, Arthur, mijn koffers zullen gereed zijn voor den trein van één uur." Zoo ging zij heen, terwijl ik mij zuchtend naar de woning van Constantine Weletsky op de Engelsche Kade begaf. Mijn Russische bloedverwant wachtte mij. Mijn advocaat had hem de papieren gezonden en na met zijn raadsman gesproken te hebben, teekende hij ze. Een oogenblik later waren wij in'een vertrouweHjk gesprek verdiept; hij verMe mij hoe het hem speet, dat wij ar zulk een kort bezoek aflegden, k Ier evenwel op een langer blijven dringen. Ik zag wel, dat het
hem eigenlijk bijna genoegen deed, dat ik met mijn vrouw zoo spoedig St.Petersburg verliet. Vervolgens gingen wij naar den salon, waar wij mevrouw Weletsky vonden en kleine Sophie met haar gouvernante, wier oogen vroolijk stonden, toen ik mijn voornemen te kennen gaf, den volgenden dag te vertrekken. Ik zei Olga tevens, dat mijn vrouw haar het adres van haar Parijsche modiste zelf wel zou geven, als zij afscheid van haar kwam nemen. „De modiste van uw vrouw ?" herhaalde k Olga verwonderd. „Ja mevrouw; u weet wel, dat u dat wenschte te vernemen?" viel opeens de gouvernante in, die vuurrood werd bij mijn woorden. „O, ja; nu gij het zegt, geloof ik, dat ik er over gesproken heb." „En daarom, mevrouw, heb ik de vrijheid genomen er naar te gaan vragen," sprak mademoiselle de Launay. „Zij is er zelfs voor naar het hotel gekomen," zei ik. „Dat is heel lief van u, Eugénie," riep mevrouw met een goedkeurend knikje. „Ja," viel kleine Sophie in, die verlangde, ook iets te zeggen. „Die üeve mademoiselle is pas twee weken bij ons, maar ze houdt van ons allen, zelfs van dien ondeugenden Sacha." „Stil, zoo moogt gij niet over uw neef spreken," riep de moeder. „Wie heeft dat kind zulke praatjes verteld?" vroeg de vader boos. Gedurende het stilzwijgen, dat nu volgde, nam ik afscheid, volkomen overtuigd, dat het bezoek van mademoiselle de Launay in de kamers van mijn vrouw uit haar zelf voortkwam en mevrouw Weletsky haar geen boodschap had opgedragen. In elk geval had zij niets verdachts gevonden en fluitend wandelde ik verder en keek vol aandacht naar het rivierpanorama, waar de schepen voor het laatst hun lading kregen voordat de koude hand van den winter de Newa in ijs zou veranderen. Naar het Admiraliteitsplein gaande, ontmoette ik baron Friedrich. Hij lachte vroolijk toen hij mij zag en riep uit: „Wij zullen niet meer samen ontbijten, mijn waarde kolonel; ik hoor, dat gij ons morgen verlaat." „Ja," zei ik, „maar hoe weet gij dat ? Ik heb mijn verblijfkaart eerst twee uren geleden ingeleverd." „O!" antwoordde hij, „als gij hier lang genoeg bleef, zoudt gij merken, dat ik alles weet. Ik moei alles weten. Het is mijn behoud, dat ik alles weet." Dit zeggende, draafde hij naast mij voort, telkens twee stappen nemende voor één van mijn lange militaire passen. „Gij komt bij ons terug — later in het seizoen ?" vervolgde hij. „Ja," antwoordde ik, „maar nu roepen mijn zaken mij naar Parijs." Ik
DANSEN LEEREN 20 Lessen f 15.— Prospectus franco
^^SS^TS^^^^
00
^ MENTOR Gedeelte van de oude stad.
DE SCHOONE SLAAPSTER . . . Josephine Dunn als „De schoone slaapster", in het sprookje van dien naam, dat door de Metro-Goldwyn-Mayer werd verfilmd
- 29 -
-=- EDDY RAY -=Amsterdam Westeinde 13, Tel. 32478
^^^
I
wilde hem de oorzaak van mijn schielijk vertrek nader uitleggen, doch met een lachje viel hij mij in de rede en zei: „Gij hebt zaken in Parijs — die is goedl Die ondeugende Sachal" Schertsend dreigde hij met zijn vinger; toen zei hij: „Hier is mijn bureau," en verdween in de groote.zalen van het departement van binnenlandsche zaken, dat op dit kolossale plein staat, terwijl ik hem blozend en met booze blikken nazag, denkende over de schande, die over mijn naam was gebracht. „Zij denken, dat ik vlucht, om de eer van mijn vrouw te redden. Die vervloekte Sacha," mompelde ik. Een oogenblik later zag ik in, hoeveel veiliger het voor mij en de zoogenaamde mevrouw Lenox was, dat zij deze reden veronderstelden voor mijn overhaast vertrek. Zou dat in het slimme hoofdje van mijn officieele vrouw opgekomen zijn — was zij mogelijk nog meer vooruitziende dan ik dacht ? Doch niettemin vervulden de „ondeugende Sacha" en de opgeheven vinger van baron Friedrich mijn hart met woedende jaloezie.. HOOFDSTUK XI. De zak in de baljapon. Toen ik op mijn kamers in het hotel kwam, vond ik drie briefjes. Ten eerste een paar regels van Hélène. Ik las: „Maak gauw voort, lieve Arthur; ik heb mij reeds gekleed en ben alleen naar het diner van de prinses gegaan; kom zoo spoedig gij kunt, en houd uw naam als beleefd man op, door intijds op het feest te zijn. Je Vrouwtje." In de gegeven omstandigheden was het het beste, vond ik, dat zij maar alleen naar de Palitzins gereden was. Een . tête-a-tête met mijn officieele vrouw in haar tegenwoordige, trotsche stemming was niet aangenaam voor mij. Het tweede was een briefje van Boris, aan boord van zijn schip te Kroonstad geschreven, waarin hij mijn vrouw en mij uitnoodigde om zijn schip eens te komen bezichtigen. Blijkbaar had hij nog niets gehoord van ons voorgenomen vertrek. In de derde enveloppe was de pas voor kolonel Arthur Lenox en zijn vrouw om, via Eydtkuhnen, Rusland te verlaten. Bij het lezen van dit document gevoelde ik mij verlicht, gelukkig, verruimd. Ik kon het gevaar van ontdekking en de kwellingen der jaloezie ontvlieden, door morgen met mijn officieele vrouw te vertrekken. Geenerlei
verdenking rustte op ons; de rattenval stond open... , Ik kleedde mij en ging in een opgeruimde stemming naar de PaUtzins, waar ik een gezelschap bijeenvond, zooals men slechts ziet in hofkringen van enkele groote Europeesche hoofdsteden'; de beeren waren bijna allen in prachtige uniformen — mijn zwarte rok was de eenige aan tafel. Het gezelschap bestond voornamelijk uit vroolijke jongelieden en Sacha scheen de vroolijkste van allen. Een nieuwe, woeste blijdschap scheen den Tartaarschen officier uit de oogen te stralen; een plotselinge schrik benam mij den eetlust en de gave der conversatie en ik vrees, dat ik het eerste half uur van het diner niet zeer amusant was. Doch later deden de rijkelijk geschonken wijnen hun invloed gelden en herkreeg ik mijn gewone vroolijkheid. Aan het gedeelte der tafel, waar ik zat, werd druk gelachen om mijn anecdoten over Turkije, Egypte, Spanje, Mexico en de Vereenigde Staten, daar ik mijn vroolijke verhaaltjes zoowat over den geheelen aardbol verdeelde. De eenige, die er niet om lachte, was de jonge prinses Dozia, wier zachte oogen droevig op Sacha gericht waren, die openlijk het hof maakte aan mijn officieele vrouw, welke aan zijn andere hand zat. In Rusland is het evenwel geen gebruik, dat een man in gezelschap op zijn vrouw let. Ik volgde deze gewoonte en wijdde mij aan den champagne en aan de verschillende Russische schoonheden, met wie ik in aanraking kwam. Ondanks mijzelf moest ik nu en dan denken: „Morgen om één uur is alle strijd tusschen angst en jaloezie geëindigd." En zoo, de heerlijkheid en veiligheid der toekomst stellende tegenover de ellende en den angst van het heden, slaagde ik er in mij niet al te ongelukkig te gevoelen, totdat het oogenblik kwam, dat wij afscheid moesten nemen van onze gastvrouw. „Een recht aangename partij, lieve prinses," fluisterde Hélène; „waarschijnlijk de laatste, die ik in Rusland bijwooh." „Wat bedoelt gij ?" vroeg mevrouw Palitzin met groote oogen. „Ik denk," kwam ik tusschenbeide, „dat mijn vrouw bedoelt, dat ik mijn pas in mijn zak heb, om morgen Rusland te verlaten." „En uw vrouw mee te nemen ? Dat zal ik nooit toestaan," riep de prinses haastig. „Morgenavond heeft het bal bij de Ignatieffs plaats in de Salie de Noblesse; het zal een der bijzonder-
En als Je haar knUpl, zal ik Jou ook knUpenl Ik zal Je doen. wat Je haar doet I
MIJN PIEPA
y LIJKT OODEfê
heden van den winter zijn. En, kolonel, gij moogt uw vrouw dit feest nipt ontzeggen, want — niemand mag het verder vertellen — maar de czaar komt daar in eigen persoon, hoewel het nog een hofgeheim is. Voorzichtigheidshalve bepaalt de keizer nooit vóór den dag zeli, dat hij een of ander particulier feest wil bijwonen, doch ik meen uw vrouw te kunnen beloven, haar aan den czaar voor te stellen. Wel, hét zal de gebeurtenis in haar leven' zijn." „De gebeurtenis in mijn leven I" herhaalde Hélène, en een machtige ontroering scheen haar te bezielen. Haar gestalte scheen groot, bevelend en adel te worden; haar oogen begonnen te gloeien van een vuur, dat ik voor vrouwelijke ijdelheid en zucht naar bewondering hield. „En toch," antwoordde ik kortaf, „roepen mijn zaken mij naar Parijs, en ik heb mijn vrouw altijd bij mij. Ik weet, dat men denkt, dat de Amerikanen hun vrouwen geheel vrij laten doch -" „Doch zij zal u wel bewegen om morgen nog te blijven," lachte de gastvrouw. „Beloof mij, dat gij dat doen zult, mevrouw Lenox." „Ik zal u — morgen — schrijven," antwoordde mijn vrouw langzaam, bijrta stotterend. „O, ik weef, dat gij het wel gedaan zult krijgen," „Ditmaal niet," zei ik zoo koel, dat de prinses mij aanzag en ook Sacha, die naderbijkwam om nogmaals een „laatste woordje" met la belle Américaine te wisselen. Ik bracht Hélène spoedig beneden, hielp haar in ons rijtuig en reed weg, eer de brutale jonge officier nog de huisdeur bereikt had. De mededeeling van de prinses scheen haar nadenkend gemaakt te hebben. Onder het naar huis rijden sprak zij niet veel en ik was in. een zeer slecht humeur, want den geheelen avond had zij mij geen enkele maal aangezien. Ik bracht haar tot aan haar kamer en zei veelbeteekenend: „Gij weet, dat ik den pas heb ?" „Ja—a."
En als ik haar aan d'r staart trek, wat doet u me dan, Piepa?
30 -
t?MSMZll£S
ld«
dan U zijt, omdat U slechts weinig en dunne haren hebt. Waarom zult II er afgeleefd en ziekelijk uitzien en in den strijd om het bestaan achtergesteld worden, indien U weer vol, gezond, krachtig haar kunt krijgen door het gebruik van HUMAOSOLAN, volgens Prof. Dr. N. Zuntz, het door meer dan 3000 artsen aanbevolen voedingspraeparaat voor de haarwortels. Zendt ons deze annonce als drukwerk in open enveloppe met uw naam en adres op de achterzijde (porto l'/j cent) en wij zenden U GRATIS en FRANCO attesten en brochures hierover, (Cin. & Th.)
25 Hyacinten in 5 kleuren, 25 Vroege Tulpen, 25 Darwin Tulpen, 25 Late Tulpen, 100 Darwin Tulpen in de mooiste kleuren, 25 Scilla, 25 Blauwe Druifjes, 25 Ranonkels, 25 Anemopen, 25 Sneeuwklokjes, 325 prachtige Bloembollen, uw Tuin een Paradijs voor slechts f3.00 Tevens ontvangt iedere besteller onze rijk geïllustreerde Prijscourant met verbeterde plantwijze geheel gratis.
Dr. H. NANNINO'S Pharm, Chem. Fabriek, DEN HAAÖ.
Opgericht 1890
Fa. JOHN. SCHRIER Jacz.
-
HILLEOOM
TWEEDE NATIONALE DANSCOMPETITIE VOOR HET NEDERLANDSCH DANSKAMPIOENSCHAP 1930 Officieele mededeeling van 't Comité voor de Nederlandsche dansamateurs DE
VOORWEDSTRIJDEN
ZULLEN
PLAATSVINDEN
IN
Leeuwarden, Hotel Spoorzicht, Zaterdag 11 Januari 1930, 8 uur Groningen, in de Harmonie, Zondagmiddag 12 Januari, 2 uur Assen, Zondagavond 12 Januari 1930, „de Hertenkamp", 8 uur Alkmaar, Zaterdag 18 Januari 1930 in de Harmonie 8 uur Dordrecht, Zondag 2 Febr, 1930, 2 en 8 uur geb. „Americain" Zwolle, Zondag 9 Februari 1930, 2 en 8 uur „de Buitensocieteit" Utrecht, Vrijdag 28 Februari 1930 geb. „de Plompetoren", 8 uur De wedstrijden den Haag, Amsterdam, Rotterdam, Haarlem, Arnhem, NUmegen en Breda worden in één der volgende nummers vermeld. N.B. WU noodlgen de plaatselUke kampioensparen van 1929 hierbü beleefd uit hunnen titel op bovenvermelde wedstrijden te verdedigen. De groote finale vindt plaats circa half April 1930 te Amsterdam onder leiding van Santos Casani, London, Traber AmJel, Zürich, en een beproefde Jury uit toonaangevende Nederlandsche dansleeraren. Secretariaat voor het Comité: COR KLINKERT, Stadhouderskade 152, Telefoon 24232, AMSTERDAM
Belangrijke Mededeeling, VOOR ONZB ABONNÉ's Zooals U bekend is, ontvangt elke abonné^ die een nieuwen abonné aanbrengt, als premie een boek. Het enorme succes, dat wij hiermede hebben, heeft ons aanleiding gegeven nog iets verder te gaan. Wij hebben thans de hand gelegd op een serie boeiende romans, mooie gebonden boeken, waarbij er zelfs zijn met een inhoud van ruim 350 bladzijden. Bovendien ontvangt elke abonné, welke IQ nieuwe abonné's heeft aangebracht, een aardig boekenkastje ter opberging van , • deze serie -31 -
OE VOOOBNBAA WOORDEN EN MUZIEK VAN MELCHERT SCHUURMAN
i
S it i
|^=
MetveeTgewel
Ik
I ■K
- ■'
I...»
8
1
J'l J'-U^J
ben de vod..deii.. baA5,—
- (nt«txetryttJuJtclru.kkma.)
Kooto
»A-i
lor. re« en oud weet. 3i)den één ig'twutve^e.ten rom.we1r3jjdeM AM.derdiecbaaJ'
W^
^^
|oed,Ji|deii egwvoordeH^jaaaKpotjBjjdeii an.der;öm.datliét moet.Ik vod-deMewond roest
É 3*couplet zeerleht±
i
^
1
i 1-
Ik ben de voddenbaas. Koop lorren en oud roest. Bij den één is 't wat vergeten rommel, Bij den ander dierbaar goed; Bij den één voor den spaarpot. Bij den ander omdat het moet.
^
^ *# Ik ben de voddenbaas, **" Koop lorren en oud roest. Voor een centje krijg ik heel wat prullen. 't Schilderijtje van Moe Of den stoel van den vader Krijg ik vaak op het koopje toe.
«
Vb
Ik ben de voddenbaas, Koop lorren en oud roest. Met mijn kar ben 'k oud en grijs geworBen ik langzaam verwoest, [den. Werd het allemaal vodden. Vodden, vodden en - oud roest.
Electrisclie „HIS MASTER'S VOICE" Sterktoon Reproducer overtreft alles en is het ware instrument voor DANCINGS, CAFÉ'S, RESTAURANTS, HALLS, CINEMA'S ENZ. HET VERVANGT EEN GROOT ORKEST EN IS HET MEEST VOORNAME EN SUPERIEURE INSTRUMENT DER WERELD I PRIJS f1400.— Vraagt gratis afbeeldingen en demonstratie by:
N.¥o WDLLEM SPRENGEHTS ORAMOPHONE> EN RADIOHANDEL PASSAGE 46 of LAAN VAN MEERDERVOORT 60a, DEN HAAO
Ä :|7|
M.li -■
f iwiiiiimmiinii
JgS31
NSitwpliGcfte-