fötst! 2 Febr ITRUDE HAEFEUN.I ld«nkuwe Ufa-rtT.i

........ ....

föTST! 2 Febr. 1935

in

óók schlierend voor goederen VerschUnt wekeiyks — Prijs per kwartaal f. 1.95

Red. en Adm. Galgewater 22. Leiden. Tel. 7*0. Postrekening 41880

ITRUDE HAEFEUN.I ld« nkuwe Ufa-rtT.i

I.

7

>>>^ m

eeft

VOOR DE VERKOUDHEID DIE

U

^12

HEBT ... of die U

wenscht Ie voorkomen Het inhaleeren van den antiseptischen Vapex-geur bij de eerste teekenen van een verkoudheid, reinigt de slijmvliezen der luchtwegen en bestrijdt zoodoende de verkoudheid in de kiem. -

pul

Uw huid de 2oor",,e""'"ren,e

matte 'eint en j' Tt**** **** " ^ beSte ""^rlaag vo Z »'- poeder.

60«" i90i

Een druppel op Uw zakdoek Een druppel op Uw kussen

HfïÜ-

VAPEX is verkrijgbaar bij Apoth. en Drogisten. Flacons a fl.25

a\k

Echtgenoot: „Iemand, die steelt, krijgt er later altijd spijt van — het mag lang- duren, maar spijt krijg-t hij!" Vrouw (ondeugend): „Nu, ik herinner me nog heel best, dat je wel eens een kus van mij hebt gestolen voor wij getrouwd waren ['' Echtgenoot: Wel, je hoorde toch wat ik zei!"

'- en 6o ceni

OVERTOLLIG HAAR

*•

verwijderd door

Dr. H. NANNING's

• aSft

ELECTROLIJSE

Ti

Zetpillen tegen Aambeien

komt niet terug. Eenig afdoend systeem. Adviseer uw arts. Behandeling absoluut pijnloos. Laat geen lidteekens na. Gratis advies. Instit. v. electr. ontharing E. Nooteboom. Goudsche Singel 83« Rotterdam

werken pijnstilleod en genezen in korten lijd de ontstoken slijmvliezen. De ^

maakt het inbrengen zeer gemakkelijk. Verkrijgbaar bij alle Apothekers en Drog. ä f 1.50 per doosje van 12 stuks

PHUIiif

„tiebt U nu)> iets te zeggen, voor ik het vonnis uitspreek ?" „Ja Edelachtbare. Wilt U het maar een beetje gauw doen, anders ben ik te laat voor het eten."

f ■ TREKKING 15 FEBRUARI a«.

4 ^

Uier

groots te prlj« iiao.ooo,- kunl ook U winnenl Niet aapzelent D»

WgWJVjMB OP BROEP Jt" Vanaf heden opengesteld:

hier op deze plaatt: mat het dunner worden en verliezen van Uw haar. Laat U dat zoo zorgeloot, dan wordt even zoo zorgeloot het .geleerdheldihoekje' grooter. En dan .... 7 Dat zou toch Jammer zijn. Doet U er dut zoo vroeg mogelijk Iets tagen - en direct, wannaar kantaekenan reedt zichtbaar zijn. Die kleine uitgave voor -Sebald's Haartlnctuur' zal U hautch niet berouwen. Sebald't Haartlnctuur doet Uw haar weder groeien, geneest root en kale plakken. - "/, flacon f. 1.65, '/, flacon f, 2.95, '/j L flacon f. 4.75.

51 ORANJEKRUIS-OBLIGATIËH en de volgens de loterijwet 1905 voor geheel Nederland wettig geoorloofde

STAATS- en PREMIELOTEN

«onder nieten! Bik lol een prlfsl JsarlIJka to aroele wlnMkenM«. waarin uitgaioo« worttam

0 I PISW 1.113.400 "MET HOOFDPRIJZEN VANi

120.000

72.000 | 60.000 1 48.000 ae.ooo I 30.ooo I 22.500 en duizenden gemiddelde en kleinere prijzen, alle in contanten, kant U winnen door inschrijving op een of meerdere dezer loten — zonder nieten.

Geheel« loten vual f 3- per maand (*s

HM

v**m

BEtTElilltr. Mlev. MMIk !■ Ie rata m Is adreutarM:

rOoh.AndréN

«ai d« Holiandsclii Crsdlet-10 OMfatlibiik IV.

SE BALD

Arammin, Posttox 677 (Pb taosiraai tas).

Ondergeteekende bestelt hiermede i

Otairti Pn^Mcte ■,*" irillS'frsses ai WSMCM ta h wtithm ■ <• ntOigMMlisMeiAMlsSTAATS- EN PREMIEIOTEIT «letMjf 3.aerwniH,fiJil9iwileviiiif(l« 1.1. IrtKIdBgsptavsIlBi pril«.

Hildesheim

geqr. \ 186ß ^

baeltal:

NU

NOS

EEN

GOEDE

RAAD:

gostotdo Kuldvorxerglngtmlddol. Hol rotntgt do porUn. iponl do huid, moohl haor Irlieh on b.ho.dl goll)irtl|dlg Uw lolnl. Por Haeon I. 0.8S bii Orogltton, Porfumorloulnn on Koppor.. _ Import: H. TEN MERKEL, HILVERSUM.

EEN ZOO 6UNSTI0E GEUSEMKIO OM SPOEDIG EEN VERMOSEN IE «HEIKEN MAG VOORAL IN DEZEN TIJD NIEMAND VERZUIMEN.

«M M 11.: | HlwIlfClflrel Cmema & Theater

EN

Voor Uw goilchl: .S.b.ld'i SojIcMlwitor' ((•c.-lollon). hot nlouwo glliloliond Mmon-

SE BALD'S

HAARTINCTUUR GEZICHTSWATER

Hierbij geven wij de nieuwste foto van de tooneelspeelster EUne Pisuisse, die tijdelijK de planken van het éroote tooneel heeft verwisseld voor de plankjes van de kleinkunst. Als dochter van wijlen Pisuisse, den grootsten Cabaretier dien Holland ooit heeft gehad, is het chanson haar niet vreemd. Wij kunnen dus op dit gebied veel goeds van haar verwachten, (Poto Godfrird dr Groot)

DE NEDERLANDSCHE FILMINDUSTRIE LOET C. BARNSTIJNS PLANNEN EEN

TWEEDE

Wij mog-en niet ontevreden zijn. De Nederlandsche film-industrie is nogjong en desondanks is haar succes geweldig. Nadat ruim een jaar geleden „De Jantjes" den bioscoop veroverden, volgden korten tijd later met de regelmaat van een klok de andere Nederlandsche producten. En allen hebben ze succes geboekt, zoowel artistiek als financieel. Nu moet men natuurlijk niet gelooven, dat de Nederlandsche film geheel zonder fouten is; dat zou ook onmogelijk zijn. In iedere Nederlandsche film waren fouten en het is heusch niet overdreven pessimistisch

HET

m

STUDIO

ttH CüNPLtt I Vt^flAAL Xor ü'ÄLVA^f Z Er was een tijd, vóór de Franschen hun vaderlijke zorgen over Marokko uitstrekten, dat dit land een toevluchtsoord was voor zekere lieden, die den bodem van hun eigen vaderland te warm hadden bevonden, om er zich nog behaaglijk op te voelen. Dat wil zeggen, dat evenals enkele andere, schaarsche staten, Marokko geen uitleveringstractaten had gesloten met andere mogendheden, verdragen, die een vreemde regeering in staat stelden haar langen en sterken arm uit te strekken naar haar afgedwaalde schapen, welke in Tanger, Fez of Marakesj zich in den subtropischen zonneschijn koesterden en tegelijkertijd aan hun meestal welverdiende straffen ontkwamen. Vandaar, dat van tijd tot tijd brave heerschappen, die president-directeur waren geweest van banken of trustmaatschappijen of belast met het beheer van publieke fondsen, of impulsieve persoonlijkheden, die te snel' waren met den trekker van hun revolver, dan wel de goederenmarkt ietwat te optimistisch hadden beschouwd, voet aan wal zetten op den bouwvalligen landingssteiger van Tanger. Inderdaad , als een middel om zich de consequenties van antisociale handelingen van den hals te schuiven, was Marokko ideaal in die gezegende tijden. Mr. Brown, vliedend van de ruïnen van de Nationale Bank in Blackvillc, behoefde niet te vreezen onverwacht een zware hand op zijn schouders te zullen voelen. Integendeel, genoemde Mr. Brown verkeerde in een positie, om den hoofdcommissaris van politie uit New York, gesteld, dat hij dezen functionaris in Tanger was tegengekomen, te inviteeren uit zijn ambtelijk vel te kruipen en een koelen dronk met hem te nemen in Café Aleman... op kosten van _ de gedupeerde inleggers uit Blackvjllel In soortgelijke omstandigheden bevond zich Mr. Hiram Higginsworth, toen hij op een mooien vroegzomerdag zee koos met bestemming naar NoordAfrika.

luidsweergave-machine, de Loetafoon. Als de film al spreken zou, dan toch zeker met een door Barnstijn gefabriceerden mond! Natuurlijk beviel het hem maar matig, dat hij zijn films in de ateliers van een ander moest laten opnemen. Daarom heeft hij daar nu een einde aan gemaakt. De Loet C. Barnstijns A.B.C.-films zullen opgenomen worden in de Loet C. Barnstijn Filmstad. (Zie vervolg op pag. 8)

Een kijkje in het park Oosterbeek,

Waar de kantoorgebouwen gevestigd zullen worden.

om te beweren, dat voorloopig ook in de nieuwe nationale filmproducten nog fouten aanwezig zullen zijn. Maar, wie weet een buitenlandsche film te noemen, die geheel feilloos is? „Blokkade" uitgezonderd kunnen onze films echter gemakkelijk den toets der critiek met het buitenland doorstaan. En dat wil voor deze jonge industrie heel wat zeggen! Na regisseur A. Benno, die „De Jantjes" op stapel zette, heeft de Nederlandsche film in de eerste plaats veel te danken aan den heer Loet C. Barnstijn. Hij was het die, toen door geldgebrek de productie van onzen eersteling, „De Jantjes", moest worden stopgezet, de reddende hand, of beter gezegd den vollen geldbuidel bood. Hij was het ook die vol vertrouwen regisseur Jaap Speyer en productie-leider Leo Meyer in vasten dienst nam. En die na het succes behaald met „Malle Gevallen" er geen spijt van heeft gehad. Maar deze Loet C. Barnstijn is van nature een kleine dictator. Alles moet hij in eigen hand hebben. Toen de „toonfilm" haar intrede deed, fabriceerde hij de ge-

PLAH VAM KEÄTAAMOE EV4 MtEUNCHE SgftOU^gH.

SCHAAL l-.looo. ■

»[o-^-^-o

ätocrr.

«LOOT."

II. TU1MMA.WW»':

■FILMVAOWTXOT

Mr. Higginsworth, een forsch en breedgeschouderd, gewichtig uitziend man, had aanspraak kunnen maken op den ietwat dubieuzen titel van voortvluchtig hoofddirecteur van de Prairie Hypotheek- en Beleggingsbank in Riverdale, in den Staat Illinois. Zijn gezicht en zijn conversatie waren even vertrouwenwekkend als zijn gestalte imposant en dat had vele oude dames en van een kleine rente levende tobbers er toe gebracht, hun zure spaarduitjes in zijn welgedane handen te geven. Hij had zijn maatschappij vijf jaar te voren opgericht. En in een normaal geval zijn vijf jaar niet voldoende, om een zakenman de melk uit den cocosnoot te doen genieten. Mr. Higginsworth evenwel, had niet slechts de melk, maar ook het vruchtvleesch geconsumeerd.

■TECMMfaeHE ec*WTBUC!T\C.

LABoeA-now UM.

p. Pon-nest. TCAMiFoeMÄTOKEM. GTE BOUW.

Plattegrond der terreinen.

— 2

.

Den bast had hij achtergelaten op het plaveisel voor zijn thans gesloten kantoor. Die bast was knapjes dun en tot den laatsten korrel vleesch afgeschraapt ... Mr. Higginsworth arriveerde in Tanger met verscheidene koffers, een groote suit-case en een zwartleeren handtasch. De koffers liet hij rustig aan hun lot over, de suit-case bejegende hij met weinig méér zorg, maar de zwarte handtasch hoedde hij als zijn oogappel. Maar dit verhaal behandelt niet Mr. Higginsworths aankomst in Tanger, noch zijn verblijf aldaar gedurende de eerste twee weken. Het is ons te doen. om de geschiedenis, die zich na verloop van veertien dagen afspeelde. En daarvoor moeten we Mr. Higginsworth voor een poosje uit het oog verliezen — eenzaam, maar comfortabel geïnstalleerd in een ruim huurhuis — en onze aandacht wijden aan eenige andere personen, die zich bijzonder voor den hoofddirecteur in ruste interesseerden. III. In het Amerikaansche consulaat zat de consul achter zijn schrijfbureau en tegenover hem had plaats genomen een

zwaar gebouwd, beslist uitziend man, met blozend gelaat en blonde haren, die zoo juist uit Gibraltar was aangekomen. De consul was jong en slank en opgeruimd, wat niet belette, dat hem deze belangrijke post was toevertrouwd. Want niet alleen was hij consul, maar, zooals het in dien tijd gebruikelijk was, alleensprekend rechter over alle Amerikanen in zijn ambtsgebied, mitsgaders hun niet-Amerikaansche huisgenooten en bedienden. Dat nam niet weg, dat hij niet méér recht had, om tegen Mr. Higginsworth, van wien hij alles wist wat er van hem te weten viel, maar het terrein van diens tekortkomingen lag buiten Marokko, op te treden, dan — laten we zeggen — tegen Koning George van Engeland! En hij legde dit zijn bezoeker met nadruk uit. „Dat is me bekend," knikte deze, „maar ik wil dien knaap hebben en ik ben van plan niet zonder hem naar Amerika terug te gaan. Maar hoe, dat weet ik nog niet." Consul Teddy Lane liet zijn blik weer rusten op de legitimatiepapieren van den man tegenover hem. Ze waren

MADGE EVANS de lieftallige ster zal in het seizoen 1935 in eenige Metro-Gold wyn-Mayer-films de hoofdrol vervuil

■r pesteld ten name van Mr. Joseph J. Macdonald te Rivcrsdalc, inspecteur bij de recherche van den Staat Illinois. Daarop keek hij zijn bezoeker opnieuw aan. „U kunt broeder Higginsworth hier met geen vinger aanraken. Ik zou den kerel zelfs moeten beschermen, als hij zich tot mij wendde. Als u geweld gebruikt, ben ik zelfs verplicht u te laten opsluiten!" Inspecteur Macdonald knikte. „Volkomen juist en ik houd daar ook rekening mee. Maar daarom kunt u toch iets voor me doen. Absoluut binnen de grenzen van uw bevoegdheid. Zoudt u me in contact kunnen brengen met een betrouwbaren inboorling, die eenig begrip heeft van de psychologie van Amerikanen ?" De consul presenteerde sigaretten, stak er zelf ook een op en dacht na. „Neen," zei hij toen; „zoo iemand weet ik niet voor u. Kunt u het doen met een Amerikaan, die de inlanders kent ?" De inspecteur schudde ontkennend het hoofd. „Heb ik niets aan. Het moet een inlander zijn, of een man, die voor een inlander kan doorgaan. Maar dat zal waarschijnlijk wel uitgesloten zijn." „Hm! Dat wil zeggen " De consul aarzelde. „Dat weet ik nog zoo niet. Er is hier een Engclschman — zijn moeder is Amcrikaanschc — een van de wonderlijkste lui, die ik ooit ontmoet heb. Allcmcnschelijk aardige kerel. Er is een heele geschiedenis aan hem verbonden. Zijn vader was Britsch consul in Mogador. Lang geleden gestorven. Voor zijn dood werd zijn dochter door een Berberstam gestolen. De jongen was toen nog een kind. Maar hij blcci hier onder de inlanders, nadat zijn moe der naar Engeland vertrokken was, om zijn verdwenen zuster op te sporen. Daar maakte hij zijn levensdoel van. Hij is nu meer inlander dan Europeaan. Hij heeft het heele land doorgereisd en kent de inboorlingen beter —" de consul lachte „dan ze zichzelf kennen!" „Met zoo iemand zou ik het wel kunnen klaarspelen," meende Macdonald. „Zou geld — —" „Hemel, neen," was het snelle antwoord. „Hij is niet van dat soort. Maar hij heeft een natuurlijken afkeer van schurken. En ik heb hem wel eens een dienst bewezen bij het zoeken naar zijn zuster. Vandaar, dal ik wel geloof, dat hij doen zal wat hij kan. Alles wat een fatsoenlijk man kan doen ., ." De consul keek Macdonald bij deze laatste woorden veelbeteekcncnd aan. „Begrepen!" zei de inspecteur kort. „Zoudt u hem willen laten kornet. ?" De consul stuurde een inlandschen be diende uit, om den man in kwestie te zoeken. Het duurde niet lang of de

BEZOEKT HET

TIHIE^ïm TE DEN

HAAG

PALL MALL goudgele, zonrijpe Virginia * 1 g • r • I van Rothmans Ltd. Londen mporleurs: „ALVANA". Den Haag

DE ACTEUR PRESTON FOSTER is de bezitter van een schitterend zeiljacht. Zin weinrge vrije uren brengt hij dan ook altijd op r. t water door. Wij zien hem hier gereed om een tochtje te gaan maken.

Vraag driehonderd en dertien Wat zijn de Walküren? Onder degenen, die ons vóór i 6 Februari goede antwoorden op deze vraag zenden, zullen wij een hoofdprijs en vijf troostprijzen verdeelen. Indische abonné's hebben tot 16 April gelegenheid ons hun oplossingen te doen toekomen. Adresseeren aan: Redactie: „Het Weekblad", Galgewater 22, Leiden. Op briefkaart of envelop gelieve rnen duidelijk te vermelden: Vraag 313. De toekenning der prijzen en troostprijzen geschiedt volgens een systeern, ivaarbij alle inzenders van goede oplossingen gelijke !

, ••

•• h.-hh. •' <••• /■■ f r. ■'•;■; vr- ,/, •■ ■., V-,.r

Vraag driehonderd en negen De hoogste top van Europa is de Elbroes. gelegen in den Kaukasus in Rusland. Hij heeft een hoogte van 5642 meter. De hoofdprijs viel ten deel aan mejuffrouw C. Vatel te Rotterdam. De troostprijzen konden toegekend worden aan den heer J. v. d. Loos, den Haag; den heer R. Scholtens, Utrecht; den heer C. Lodder, Utrecht; mejuffrouw A. P. Heidenreich, Dordrecht; jongeheer C. de Wit, Hillegcrsberg. — 4 —

deur werd opengeworpen en de bediende kondigde aan: „Sidi Kanè." Een man van middelmatige grootte trad binnen, met een donker, zongebruind gezicht, een korten, zwarten ringbaard en met de witte kleedij van den inlander aan. De consul stelde hem voor, wees hem een stoel en gaf een uiteenzetting van den stand van zaken. „Het is me volkomen duidelijk," verklaarde Sidi Kane — Harry Kane — met een glimlach, toen de consul uitgesproken was. „U hebt overigens waarschijnlijk niet gehoord, dat ik al een ontmoeting met dien achtbaren mijnheer heb gehad. Ja, heusch..." Met een pijnlijke uitdrukking op zijn gezicht, wreef hij zich over den schouder en vervolgde: „Zijn rij/weep wa^ zwaar. Hij zag me natuurlijk voor een inlander aan. Ik liep hem in den weg en hij sloeg er op los..." „En toen ?" vroeg de consul, toen Kane draalde. „Wel, toen trok ik hem de rijzweep uit de hand en ging zelf 'n beetje aan het ranselen. Maar hij is natuurlijk /.00 verstandig geweest, om niet te gaan klagen, de smeerlap!" Toen, tot Macdonald: „ik zal u met genoegen helpen natuurlijk binnen de grenzen van de wet..." voegde hij er grinnikend aan toe. Mr. Macdonald en Sidi Kane verlieten het consulaat en brachten een genoeglijk uur door in Café AIcman, vanwaar men een boeiend uitzicht heeft op het kleurige, Oostersche gewemel van het Tangcrschc marktplein. „Bent u zeker, dat hij u niet zal herkennen ?" vroeg de inspecteur. Harry Kane lachte. „Ik ben hem sindsdien twee keer tegengekomen. Maar geen schaduw van herkennen, hoor! Het duurt lang voor een blanke de gezichten van inlanders leert onderscheiden. Sommigen leeren het nooit. Vinden, dat ze er allemaal precies eender uitzien. Neen, daarvoor bestaat geen gevaar. Ik zal gaan zoodra de rest van het zaakje in orde is." Hij stond op. „Tegen zonsondergang ben ik hier terug. Is dat goed?" „Uitstekend," antwoordde de inspec(Vervolé op pagina 12)

REMBRANDT THEATER AMSTERDAM BRENGT STEEDS DE BESTE PROGRAMMA'S

RUDOLF PLATTE EN ALBIN SKODA IN DE UFA-TOONF1LM „LIEFDE. DOOD EN DUIVEL' — 5 —

^^^m k

-

;

\

■

ï%f

1^ ^

•

■

■

if

ïtLM :

j.^ i

ma*

■

'»^J

• -V7

X' v

%

V

" § (Liebe, Tod und Teufel) Ufa-film. - Regie; Hein« Hilpert en Reinhart Steinbicker. Rolverdeeliny:

!&*?•• MM

•

-

s^isr.: Mounier . Do „oude". Gouverneur Spunde Kl.no . . De notaris . Cellin*. . Jerry . . Macco . . Bahner Hein . . Wikhem Ttrill . .

-- . .

* . '

w+sC . *

-

. Käthe Ton Naey . Albin Skoda Brigitte Hurney Karl Hellmer Aribert Wischer Brich Ponto . Paul Dahlke . Rudolf Platte Oskar Sima . Albert Piorath S. O. Schoeningr Waker Ladengast . Josef Dahmen Hans Kettler Karl Hannemann . Fred Immler .Kurt Uhlig

/ -/--,-

koopen. Bloedkoralen kettingen heeft de handelaar echter niet, doch wel een zeldzaam ander gelegenheidskoopje: een antieke flesch, 'n tooverflesch, die alle wenschen vervult. Alleen, de eigenaar van de llesch gaat zelf in het bezit van den duivel over. Kiwe koopt het ding en bemerkt wel. dra, dal de flesch werkelijk too verkracht bezit. Ab hij thuis komt, verneemt hij van den notaris, dat zijn vader gedurende iijn afwezigheid gestorven is, en dat hgeanig erfgenaam is ,van een prachtig huis en een

groot kapitaal. Nu sHn al twee van zQn wenschen in vervulling gegaan, en nq wordt thans werkelijk bang voor de macht van «e flesch en voor die van den duivel. Op de een of andere manier tel hy toch moeten boeten voor al dit geluk, dat hij het lot immers met list afgedwongen heeft. Daarom verkoopt kit zoo gauw mogelijk de flesch en voelt zich als "•».«•n zweren last bevrijdt. Den volgenden norgen loopt hij door net tropische woud en slet dan in een meer een meisje baden. Hij maakt

hem. Maar spoedig komt de angst voor «a tooverflesch en den duivel ««^II,»oven. De flesch moet steeds werd Jg^ftW-rg»»«** "«"««•als ze gekocht

r^

u*e

D

H« kan^efehlr kw^t A" ***" ^ ""^ k

d

,,

hM"^liJ^ ï!n Ki~ ^J^

een

t0e

-

n

•"• ' "O""^ «He voor

hM ?. Jl h« tl' "?"/ ■U h'J,ho"rt wat voor een wonderflesch

vfrlo^l C£ $ ÄÄÄS«

" K0kUa •" Kiw '«" "«

,

Albin Skoda, Käthe von Nagy. Brigitte Horney en Paiü Dahlke!

:m> t.. & f

■

Na een afwezigheid van drie jaar is de oude schoener Tropic Bird weer in de haven van Kona teruggekeerd. Alle schepelingen ign blö, en alle verlangen naar een huls, naar geld om een makkelqk leven te kunnen leiden, en naar een lieve vrouw, die voor hen zorgt Zulke gedachten beroeren ook het gemoed »»n.Kiwe, en hH voelt heimelijk in xijn zak, waar hij «en prachtigen bloedkoralen ketting bewaart, het geschenk voor de vrouw van znn droomen. Samen met zijn boezemvriend Lopaka gaat hij passagieren, en ... ontdekt dan opeens dat hij zijn ketting verloren heeft. Snel begeeft hij zich naar een Oosterschen bazar om een nieuwen te

z&m m ».»'--?-

■

kennis met Kokua en ze ontdekken spoedig, dat zij voor elkaar bestemd zijn. Heel gauw al zullen ze gaan trouwen, maar dan ontdekt Kiwe, dat hij een ongeneeslijke tropische ziekte heeft. Niemand kan hem helpen, alleen de tooverflesch, die alle wenschen vervult, maar die heeft hij niet meer. Hij bezoekt dengeen aan wien hij haar verkocht heeft, maar ook die heeft haar niet meer, en nu begint een wilde jacht achter de tooverflesch, die voortdurend van' eigenaar verwisseld is. Eindelijk, in een ander werelddeel, weet Kiwe de flesch te achterhalen en voor één Amerikaanschen cent te koopen. Weer gezond keert hij naar Kona terug en nu ontsluit zich de hemel op aarde voor

asm - 7 -

Vervol/r van pap. 2

(A

tyCJh.

^ VCßTeLT

Juist bij de wisseling des jaars werd tooi.eelminnend Nederland opgeschrikt door het benchf: Cor van der Lugt Melsert treedt af als directeur van het Vereenigd Rotterdamsch-Hofstad-Tooneel '). Ingewijden was reeds lang bekend dat Cor van der Lugt wel den längsten tijd de scepter over het Hofstad-Tooneel had gezwaaid, maar zooals steeds kwam ook deze mededeeline toch weer onverwachts. Tegenstrijdige bc? richten verschenen, looze praatjes deden de ronde, men zocht, men fantaseerde de verschrikkelijkste dingen. Daarom verzochten wij om een onderhoud, dat deze werkzame man — want van zijn vele kwaliteiten is dit er zeker één — toestond. En op rustige wijze vertelde hij: „Mijn werkzaamheden als directeur hebben in deze zeventien jaren, mij, het publiek en den too neelspelers het bewijs gegeven, dat slechts een één-hoofdige leiding in staat is een tooneelgezelschap zoo te leiden, dat 't alle moeilijkheden, die zich in onze kunst zoo vele malen voordoet het hoofd te bieden. De enkele malen, dat ik om mijn taak te verlichten van dit standpunt afweek hebben mij steeds teleurstellingen gebracht Ik heb zeventien jaren mijn uiterste krachten ingespannen om het gezelschap op het ni■ veau te houden, zooals dit in het begin was en tot nu toe gebleven is. Om echter te voorkomen, dat ik als acteur en regisseur ten onder zou gaan, meende ik, op dokters advies, met langer te mogen wachten en heb aan den Raad van Bijstand verzocht mij aan het einde van het seizoen vriiJ te maken. Van der Lugt vertelde, hoe hij destijds eigenlijk tegen zijn wil directeur was geworden. „Nooit had ik er aspiraties toe maar toen het met de Haghespelers mis liep moest ik kiezen: of naar Amsterdam óf zelf beginnen. Ik besloot tot het laatste, hoewel ik er alle narigheid van kende. Niet dat het mij aan genoegdoening heeft ontbroken want naast enkele verwijten over noodzakelijke zakelijkheid heb ik vrijwel op sucres mogen bogen èn als acteur èn als icjrisscur. Ook mijn vrouw heeft het pu

bliek nooit zijn gunst onthouden." Ongetwijfeld is van der Lugt door zijn vele functies een figuur van beteekenis voor de Nederlandsche tooneelwereld geworden. Wij kennen allen zijn vele successen, geboekt in Eenzaam, Mad. Sans Gêne, De Keizer van Amerika, De man, die de' klappen krijgt, Leontientje, Monsieur Lamberthier. Vader des Vaderlands, Mélo, om slechts een greep te doen uit de vele rollen van dezen knappen acteur. Van der Lugt begreep, dat wij nieuwsgierig waren naar zijn toekomstplannen en hij vertelde verder: „Ons uit hef tooneelleven terug trekken kunnen en zullen wij niet. De tijd zal leeren wat onze toekomstige plaats daarin zal zijn: gastrollen spelen, regisseeren, op tournee gaan met een klein troepje, radio, film? Maar het is reeds nu een groote geruststelling, dat mijn vrouw en ik niet langer gedwongen zullen zijn onze overdrukken tegenwoordigen werkkring nog langer te blijven volhouden." „En het Hofstad-Tooneel!" ,,Wordt geliquideerd, want de Raad van Bijstand staat op het standpunt, dat er geen geschikte opvolger te vinden is en men wenscht geen risico te loopen. Met nadruk kan ik zeggen: thans is de financieele positie kerngezond! Maar de tooneelverhoudingen van tegenwoordig bewijzen, dat er onder de tooneelspelers voldoende krachten zijn, die zich tot directeur geschikt achten. Er zal dus wel een nieuwe combinatie uit voortkomen." De secretaresse waarschuwt. Het wordt alweer tijd, de trein naar Winschoten wacht, des avonds voorstelling! Het onderhoud moet afgebroken worden. En dus gaan wij. Een tikje weemoedig, want is er door het heengaan van Cor van der Lugt en het ontbinden van het Ver. Rotterd. Hofstad-Tooneel niet weer een hoofdstuk van ons vaderlandsch tooneel onherroepelijk afgesloten? Henri A. van Eijsden Jr. ') De bevestiging van dit bericht brachten wij reeds in ons vorige nummer.

— » —

E- I? F?

Waar deze stad gelegen is? Op de grens van 's-Gravenhage en Wassenaar ligt het oude, eerbiedwaardige landgoed Oosterbeek. Stille vijvers droomden weg onder eeuwenoude boomen. Maar nijvere werklieden verstoorden hun rust, want op ^ Oosterbeek zal Loet C. Barnstijns filmstad komen, welke na haar voltooiing zich zal kunnen meten met alles, wat op dit gebied in het buitenland bestaat. Slechts een klein gedeelte van het landgoed wordt door dé gebouwen in beslag genomen, doch op zoodanige wijze, dat het cachet van het oude landhuis, dat met zijn parken, die opvallen door gevarieerde beplanting, groote vijvers en landelijke bruggetjes, een zeldzaam, mooi natuurmonument vormt, volkomen bewaard zal blijven. Voor de filmopnamen worden rechts van het bestaande landhuis twee groote studio-hallen gebouwd, waarvan de grootste, een en twintig bij zes en dertig en een halve meter, de „Wilhelminahal" genoemd zal worden, en de andere, twintig bij vijf en twintig meter, de „JulianahaT. Tevens wordt hier tegenaan nog een kleinere hal voor na-synchronisatie, de „Emma-hal", van twaalf bij achttien meter gebouwd. De beide groote hallen zijn gescheiden door een gebouw, waarin de geluids-installatie wordt ondergebracht, terwijl tegen dit geheele complex de verdere bijgebouwen voor het onderbrengen van artisten, figuratie, alsook een aantal kantoorlokalen voor de in den studio werkende filmproducÉiten en een ruime cantine ontworpen zijn. Ook zal Loet C. Barnstijn een filmschool oprichten. Hoewel wij in het algemeen tegen dergelijke scholen ernstig bezwaar hebben, meenen wij, dat een dergelijk instituut, onder deskundige leiding, voor onze jonge industrie, die nog niet over voldoende geroutineerde krachten beschikt, wel eenig nut kan hebben. De heer Barnstijn zou het zeer op prijs stellen, indien Eduard Verkade de leiding van de filmschool op zich wilde nemen. De heer Barnstijn verdient zeker reeds thans een woord van hulde voor hetgeen hij in het belang van de geheele Nederlandsche filmindustrie heeft ondernomen. Met belangstelling zullen 'wij zijn dadew blijven volgen.

JOAN MAUDE, de jonge, talentvolle Engelsche actrice, heeft een tooneelschool te Londen bezocht. Zij debuteerde ii deie stad als dcclamatrice en kreeg een goed tooneel engagement. Regisseur Thomas Bentley ontdekte haar voor de film. Zij speelde onder zijn regie in ..Hobson's Choice", had succes en vertolkte toen de hoofdrol in ..A Monastery Garden". Zij is thans geëngageerd bij de British International Pictures.

GERDA MAURUS werd den 25slcn Augustus te Breitenfurt bij Weenen geboren. Zij begon haar tooneelloopbaan als koormeisje in het Wcensche Lustspieltheater. In 1927 ging zij naar Berlijn en speelde er in operettes. Fritz Lang engageerde haar voor zijn film ..De Spion". Haar eerste toonfilm was ..Het schot in het toonfilmatelier", doch het meeste succes behaalde zij in de film ..Het meisje met procura".

MAX MAXIMILIAN. een acteur van de oude garde, heeft in verschillende films rollen vervuld, zonder ooit op den voorgrond te zijn getreden. Nadat hij jarenlang tooneel had gespeeld werd hij door regisseur Carl Boese voor de film ontdekt. Hij speelde in ..Geschminkte jeugd" en kreeg daarna een engagement van de Ufa voor de toonfilm ..De tijger van Berlijn". Hij speelde met succes onder regie van Alfred Zeisier.

MAXUDIAN. een Fransch acteur, is een karakterspelef met veel talent. Dit seizoen werd hij door productieleider Karl Ritter geëngageerd voor de film .Xe Miroir aux Alouettes". Hij speelt onder regie van Hans Steinhoff. Maiudian heeft een groote toekomst voor zich. Wij beelden hem hier in zijn rol in bovengenoemde film af.

M1A MAY. de echtgenoote van Joe May. filmt thans niet meet. Haar meisjesnaam is Mia Pfleger en zij werd den 2den Juni geboren. Op vijfjarigen leeftijd trad zij in het Jausch-Theatcr te Weenen op. Voor de film debuteerde zij in .In der Tiefe des Schlachtes". Haar eerste succes behaalde zij in „Schuld der Lavinia Morland". Mia is in ontelbare stommefilms als ster opgetreden.

KEN MAYNARD werd den 21 sten Juli te Mission geboren. Hij was oorspronkelijk cowboy en werkte bij een circus. Na eenige jaren beproefde hij zijn geluk te Hollywood, werd door de First National geëngageerd en speelde in verschillende Wild West-films. In 1929 sloot hij een contract met Carl Laemmle voor de Universal. Zijn eerste groote film voor deze maatschappij was „The Wagon Master". Ken is getrouwd en filmt nog veel.

AAMBEIEN.... EN UW BEROEP ? Meestal een moeilijk probleem ! Het beroep moet uitgeoefend worden — de pijnen maken dit echter bijna onmogelijk. U zult verrast zijn hoe snel U zich van deze pijnen bevrijden kunt, wanneer U in Uw apotheek

►

ANUSOL AAMBEIEN SUPPOSITORIËN „GOEDECKE" koopt en deze volgens voorschrift gebruikt. Ook de doctoren kennen Anusol als een betrouwbaar middel waarop zij zich kunnen verlaten. In doezen met loodje.

JEAN MAX is te Parijs geboren. Zijn ouders wilden, dat hij zou studeeren. doch zijn hart trok meer naar het tooneel. Hij begon als figurant en spoedig viel zijn talent op. Eerst speelde hij kleine, daarna grootere rollen. Ook trad hij in verschillende revues op. Gefilmd heeft hij tot op heden weinig: zijn bekendste rolprent is ..Paris Beguln".

JOE MAY. de beroemde filmregisseur, is den 7den November te Weenen geboren. Eerst had hij een confectiezaak. begon toen een automobielhandel en werd in 1908 filmregisseur. Zijn eerste succes behaalde hij met ..Vertias Vincit". Daarna regisseerde hij de films ..Die Herrin der Welt". „Das Indische Grabmal" en vele andere stommefilms. Hij kwam daarna bij de Ufa en droeg veel tot het succes van deze onderneming bij. Onder zijn productieleiding ontstond o.a. „De onsterfelijke vagebond", „De laatste compagnie" en I „Ein Lied für Dich". Thans vertoeft hij te Hollywood.

— 9 —

GEORGE MEEKER is te New York geboren. Hij was op een handelskantoor, liep daar weg en kwam bij een reizend tooneelgezelschap. In Hollywood werd hij figurant, en leed jarenlang ontbering, voordat hij kleine rollen te spelen kreeg. Door William Fox werd hij geëngageerd en speelde met succes in „Jerry's Nachtlokaal". Thans behoort hij tot de populaire tweede-plansacteurs.

«KIHD CAAtl

Naar men zegt, zijn de Londensche nachtclubs tegenwoordig zeer rustig en bezadigd. — Een vroolijken bezoeker, die onlangs een ander uitnoodigde voor een spelletje halma, werd door den directeur verontwaardigd de deur gewezen.

1. Een levend standbeeld lijkt Carole Lombard In haar prachtig toilet van cellophaanfluweel, vervaardigd van de zeven meter, welke men van deze stof in de Metro-Goldwyn Mayer Studio's voorhanden had. De japon is van een bestudeerden eenvoud, die er juist de charme van is. 2. Geïnspireerd op een oud portret is deze allerliefste japon van Madge Evans, vervaardigd van bleek-groene voÜoFoto M.G.M.

Toen men dezer dagen te New York een man arresteerde, had hij twee gestolen pols-horloges aan. — Wij vermoeden, dat hij momenteel over nog meer „tijd" zal beschikken. Oude Ju Vrouw. „Maar d. 0 ! t er U zc t nou w .. ' B el. dat ik na dit drankje ti«n jaar jonger zal1 'zijn, maar hoe moet het dan met mn ouderdo mspensioen?

„Jullie schijnen aan niks anders te kunnen denken dan aan je domino-spelletje f"

3. Een groote clip van strass vormt de eenige versiering op deze sobere tafzijden japon, die Barbara Kent onlangs droeg bij een dinertje in Hollywood. Foto M.G.M.

Een bekende Hoilywoodsche filmster heeft onlangs een operatie aan haar neus ondergaan. — Wij moeten echter ten stelligste ontkennen, dat de neus uit zijn fatsoen was geraakt doordat de filmster hem teveel had opgehaald voor het succes van een concurrente. In Engeland is een geleerde er in geslaagd om kunstmatigen mist te veroorzaken. — Het zou ons niet verbazen als hij na deze nuttige taak naar de Sahara ging om er kunstmatig zand te fabriceeren.

4. Een bizar kostuum, dat echter wonderwel past bij Conchita Montenegro's vreemde schoonheid. Het bestaat uit een rok van zijde met een kort sleepje en een lange blouse van ceilophaan-kant, waarbij een kraag en wijde manchetten van hermelijn behooren. Foto Fox

„Marie, kijk eens op de klok of ikalgrenoegruitgerust ben."

»Dat mnet wel, pa. Hij zegt, dat ik onmogelijk al die fouten alleen kan maken."

Het meisje, dat geschaakt zou worden: „Neem dit maar eerst, lieveling. Dat i^jn mijn kleeren en mijn juweelen."

II —

Na in een eenzaam landhuis te hebben ingebroken, probeerde een dief over het ijzeren hek te klimmen, waardoor hij aan een! spijl bleef hangen en een uur later in dien toestand werd gevonden door een agent. — Deze wilde natuurlijk weten wat hij daar had rond te hangen.

(Veruolé van pagina 4) teur en hij keek zijn metgezel na, die zwierig en statig in zijn wijden boernoes wegwandelde. Enkele minuten na Kancs vertrek betaalde Macdonald, ging het café uit en wandelde langs het strand naar het bureau van de toentertijd eenigc courant in Marokko, „AL-Moghreb-al-Aksa", een Engelsch weekblad, dat reeds verscheidene jaren werd uitgegeven door een goed gehumcurden Brit met den

witten baard van een aartsvader. Montgomery heette hij. Mr. Macdonald en Mr. Montgomery hadden een gesprek. Aan het einde daarvan bood de Amerikaan den Engelschman een bankbiljet aan, maar de Engelschman maakte een afwerend gebaar. „Geef het maar voor een liefdadig doel! Arme slokkers genoeg hier. Tegen vieren ga ik drukken." Goed vijf uur zaten de inspecteur en Sidi Harry Kane andermaal in Café Aleman, ditmaal in een afgezonderd hoekje. Tusschen hen in op de marmeren tafel lag een exemplaar van „Al-Moghreb-al-Aksa", nat van de pers, zooals men dat noemt. IV. Om zes uur stond aan de poort van het huis, waar Mr. Higginsworth zijn intrek had genomen, Sidi Kane vertrouwelijk en op gedempten toon te converseeren met een inlandsch huis-

yivonHAGyiPEELT m

E.DOOD «DUIVEL knechtje. Hij had zijn respectabel wit gewaad van vanmiddag verwisseld voor de ruwe, bruine pij, zooals de gewone Marokkaan die draagt, en een gezadelde muile-zel, die hem heuvelopwaarts had gebracht, stond slaperig in de nabijheid. Een havelooze jongen met een gescheurd hemd aan en een klein stapeltje kranten onder den arm slenterde naar de poort. De huisknecht trachtte hem tegen te houden en stak een hand uit naar een krant, maar de jongen begon te lachen. „Neen," zei hij, „van den baas zelf krijg ik een fooi!"

dester van de Nelson-revue. treedt nog steeds met veel succes in ons land op.

Ik hoef het eigenlijk tegenover jullie niet te verzekeren, dat ik een buitengewoon respect voor geleerdheid heb. Iets waar ik met m'n pet, zelfs met m'n dophoed op, niet bij kan, vervult me met respect. Vooral als ik zie, dat een anders hoofd, zonder pet of hoed, 't wel begrijpt. Maar toch . . .

Ze gaan wel ereis te ver, die geleerden, die zoekers, die wereldverbeteraars. En dan kan ik het niet helpen, dat ik den lust voel opkomen, om me aan d'r lui wijsheid te ergeren. Zoo las ik onlangs in een heel serieus tijdschrift of, laat ik eerlijk blijven, zoo las ik van een ander, die het gelezen had, dat een psycholoog een buitengewone ontdekking had gedaan. Een buitengewoon gevaarlijke, zooals ik jullie hoop uit te leggen. Hij bad, om zoo maar te zeggen, vastgesteld, dat de beste manier, om te constateeren of iemand z'n zenuwen in orde zijn, de volgende is. Je laat hem z'n tong uitsteken. En als ie dat roede vleeschlapje, dat je, letterlijk bedoeld, de keel uithangt, goed stil weet te houden, dan zijn z'n zenuwen tip-top in orde. Wat zijn nou de gevolgen van zoo'n ontdekking? a. dat 99 van de 100 mannen direct naar den zenuwdokter loopen, als ze de proef op hun eigen vrouwen toepassen. Want hoeveel malen zullen d'r lui gerespecteerde huisvrouwen haar tong stil weten te houden? b. dat elke kwajongen, die z'n tong tegen je uitsteekt, wanneer je hem een rammeling wilt geven, heel parmantig zal gaan beweren, dat hij alleen maar wou onderzoeken of z'n zenuwen wel in orde waren. c. dat met je tong in je mond staan als een bewijs van zenuwkracht zal worden beschouwd. Iets wat bij het afnemen van exa-mens tot heelemaal verkeerde conclusies zou voeren. Summa summarum (wat zeggen jullie van m'n Latijn?!) die m'nheeren van de wetenschap kunnen soms ergerlijk met hun tong klapperen! PETRUS PRUTTELAAR.

-

Hij liep door, trof Mr. Higginsworth aan, lui rookend in een dekstoel, die onder een boom was neergezet, reikte hem een courant en wachtte. Mr. Higginsworth maakte direct een aanvang met de lectuur, zag toen, dat de jongen bleef staan en grauwde: „Hoepel op — —" De jongen, in het besef, dat er niets voor hem zou afvallen, verdween. Met juist psychologisch begrip hadden Macdonald en Mr. Montgomery en Harry Kane vastgesteld, dat Mr. Higginsworth onmiddellijk zou beginnen te lezen. Alle buitenlanders deden dat. Vreemden in een vreemd land missen hun krant misschien nog het meest van alles. Mr. Higginsworth had twee kolommen gelezen — of doorgezien — toen het huisknechtje hem kwam storen met de mededeeling, dat een zekere Achmed Abdeslam, een flinke en betrouwbare muilezeldrijver, hem wenschte te spreken. „Neen," viel Mr. Higginsworth nijdig uit. „Ik ben niet te spreken. Wat wil hij overigens?" „Hij gaat met een karavaan diep het binnenland in. Hij denkt, mijnheer, dat u het aangenaam zult vinden als hij tapijten, mooie tapijten, voor u meebrengt van de plaats, waar hij heen gaat. Mooie tapijten, en spotgoedkoop, mijnheer." „Neen," herhaalde Mr. Higginsworth, nóg kwaadaardiger. „Schiet op, alsjeblieft I" „Maar mijnheer ..." „Schiet op, zeg ik je!" „Uitstekend," verklaarde Sidi Harry Kane, alias Achmed Abdeslam de muilezeldrijver met Oostersche beeldspraak, toen het huisknechtje hem het resultaat van zijn zending had meegedeeld. „De muilezel, die geen weide vindt, kan net zoo goed blijven waar hij is." Plotseling blafte de stem van Mr. Higginsworth van de andere zijde van den muur: „Verdraaid Hassan, waar zit je voor den duivel? Kom hier!" Hassan kwam uit zijn kruisbeenige positie overeind en gehoorzaamde den roep. Achmed Abdeslam glimlachte en knikte. Toen spitste hij de ooren. „Waar is die muilezeldrijver, waarover je het ,had?" hoorde hij Mr. Higginsworth vragen. „Is hij al weg?" „Neen, mijnheer," antwoordde Hassan. • „Hij staat nog bij de poort." „Stuur hem bij me. Spreekt hij Engelsch?" „Ja, mijnheer, héél goed .Engelsch. Zoowat net zoo goed als ik..." „Ben je," vroeg Mr. Higginsworth, toen Achmed Abdeslam, de muilezeldrijver, in nederige houding voor hem stond, „ooit ver Zuidelijk geweest ? In Marakesj bijvoorbeeld ?" „O, ja. Lord. Ben in alle plaatsen geweest — overal. Marakesj, Agadir, Saffi," klonk het zangerig: „Mogador, Tlemcen, Dar-el — —'" „Je hoeft geen aardrijkskundeles voor me op te zeggen," viel Mr. Higginsworth hem ongeduldig in de rede. „Ik wil naar Marakesj. Ik ik schrijf een boek over Marokko, begrijp je? Hoeveel kost me die reis ?" Achmed Abdeslam merkte op, dat de

E@ira !b@F®@m
krant nog ongeopend was; alleen de frontpagina was in het midden opengevouwen. Verder, dat Mr. Higginsworths groote handen trilden. „Marakesj heel ver," zei hij. „Lange weg, helsch lange weg..." „Ik weet het," beaamde Mr. Higginsworth grimmig. „U wilt terugkomen. Lord ?" „Niet direct," antwoordde Mr. Higginsworth nóg grimmiger. „Jij brengt me daarheen. Ik kom terug als ik klaar ben. Hoeveel kost me dat?" „Tweehonderd pond." „Duizend dollar, eh? Goedkoop is..." Mr. Higginsworth dacht even na. „In orde. Wanneer kun je vertrekken? Is je karavaan klaar?" „Zeker," deelde Achmed mee. „Al twee dagen klaar. Ga. tapijten koopen. Wanneer wilt u gaan?" „Over een uur," was het korte, besliste bescheid. „Dat kan. Geef me geld. Zal muilezel voor u koopen. Alles." 13

Hij stak een bruine, niet zeer schoone hand uit. Mr. Higginsworth aarzelde niet langer dan een seconde. Toen haalde hij een bundel bankpapier uit zijn binnenzak en telde twintig pond in Engelsch geld af. „De helft van de rest krijg je als we vertrekken," zei hij, „en de laatste portie bij aankomst in Marakesj." „Goed," stemde de muilezeldrijver toe. „Over een uur ben ik hier." Achmed Abdeslam stopte het geld in den gordel onder zijn pij, op één biljet van een pond na, dat hij in Hassans hand liet glijden, besteeg zijn muilezel en reed weg. Binnen het uur had inspecteur Macdonald bericht van hem, en aan het eind van dat uur, toen de schaduwen van den Oosterschen avond zich al dicht over het land hadden gelegd, zat Mr. Higginsworth, met een Marokkaanschen mantel over zijn rijcostuum schrijlings in een oud zadel op (Uervolé op pagina 21)

ALS HET LEVEN EEN TRAGEDIE WORDT MADAME DE POMPADOUR Een courtisane, die over Frankrijk heerschte.

Slechts weinig vrouwen van werkelijk gróóte beteekents, hebben zoo'n bekendheid verworven in de geschiedenis als Madame de Pompadour, de courtisane, die onder Lodewijk XV gedurende twintig jaar naar het welbehagen van haar grillen en luimen een beslissenden invloed heeft uitgeoefend op het wel en wee van het Fransche volk, zelfs op dat van Europa. Want ofschoon zij geen enkele officieele volmacht bezat, leidde zij de politiek, welke de staten sedert eeuwen gevolgd hadden, in andere banen; sloot zij, gevolg gevend aan de invallen van een oogenblik, verbonden en overeenkomsten; gaf zij bevelen aan legers en vloten; zette zij ministers af en benoemde anderen in hun plaats, en liep allen onderstboven, die zich tegen haar plannen durfden verzetten. koning aarzelde geen oogenblik: hij raapte hem En bij alles wat zij deed, bracht zij onheil over op en daar hij niet bij haar kon komen om hem hetgeen zij aanraakte, en wel zeker is, dat zi) terug te geven, wierp hij hem met een elegant door haar groote spilzucht, haar weinig verwelsprekend gebaar naar haar toe. En de buiheffend zedelijk voorbeeld en dwaze politiek, ging, die hij daarna maakte, was zoo hoofsch, méér dan iemand anders wellicht het Fransche als was zij voor een koningin gestemd. Maar volk gedreven heeft n^ar den opstand, die stroodat was zij ook eigenlijk, want ofschoon mamen bloeds heeft gekost: de groote revolutie dame d Etoiles niet in naam koningin van van het jaar 1789. Frankrijk zou worden — dat was Marie LecDe historie houdt bescheiden een sluier over zinska, de dochter van den ex-koning van Polen de afkomst van Madame de Pompadour. OfStanislas, reeds — zou zij het toch inderdaad schoon bekend is, dat zij gedoopt werd als de worden. En ieder der aanwezigen begreep dit dochter van een zekeren Franfois Poisson, een op hetzelfde oogenblik, waarop het kleine en bediende van den hertog van Orleans, houden uiterlijk onbeduidende intermezzo zich afspeelde; sommigen het er toch voor, dat zij de dochter onmiddellijk mompelde men onder elkaar, dat was van een rijken bankier, Le Normant de Tourer een nieuwe macht in Frankrijk was opgenehem, en een onbekende vrouw. Wat hiervan komen. waar is, valt moeilijk te zeggen, maar in ieder Wie het beste van allen begreep, welke de geval is het een feit, dat Tournehem zich vergevolgen van het gebeurde konden zijn, was antwoordelijk voor haar voelde en haar opvoemadame d'Etoiles zélf, want direct gaf zij haar ding bekostigde. De voorspelling van een oude man op den meest afgemeten en koelen toon te waarzegster, dat zij de geliefde zou worden van kennen, dat zij hem niet langer noodig had, en den koning en over Frankrijk zou regeeren, korten tijd daarna verklaarde Lodewijk, op haar strookte geheel en al met zijn eigen verwachaandringen, heur huwelijk met d'Etoiles voor tingen, waarom hij besloot haar in die richting ontbonden. De gewezen madame d'Etoiles verop te leiden. Het behoeft daarom niet te verhuisde naar Versailles en de koning kocht daar wonderen, dat zij reeds in haar jeugd omringd voor haar de bezittingen van de Pompadour, was door een schare jongemannen, die haar het waaraan zij haar titel markiezin ontleende. Mahof maakten. Van hen allen was Normant dame la Marquise de Pompadour was echter niet d Etoiles, een neef van Tournehem, de meest tevreden met dezen .titel en de gunst van den volhardende. Ze huwde met hem, toen zij twinkoning; haar ambities gingen veel hooger dan tig jaar was en begon toen direct zijn de geliefde van een Lodewijk te zijn. Ze streefde groot fortuin te verkwisten. Ze kleedde zich naar invloed, naar macht, en dank zij haar vastschitterend en werd in korten tijd algemeen erhoudendheid — en het dient erkend: ook haar kend als de koningin der mode. Geen man of grooten moed — slaagde zij er weldra in zich vrouw uit de gegoede kringen van Frankrijk, deze te verschaffen. De hovelingen haastten die in deze dagen haar naam niet bijna dagelijks zich haar de meest-overdreven eerbewijzen te op de lippen had. brengen en heur familie daarin te doen deelen. Toch was zij nog niet bevredigd. De kleine „Ik kan mijn zakdoek niet laten vallen, of wereld van bankiers en rijke dames, waarover direct kibbelen ridders en markiezen onderling zij heerschte, werd totaal niet geacht door den wie de eer zal mogen hebben hem op te rapen," trotschen, verwaanden adel, en het leek wel, alszoo klaagt haar broer, een verlegen jongeman, of niemand bereid was haar bij het hof te invoor wien madame de Pompadour den koning troduceeren, hoezeer zij daar haar best voor zoo handig had weten in te nemen, dat deze deed. Hiertoe aangespoord door haar — verhem zelfs „mijn kleine broertje" noemde en hem meende — moeder, madame Poisson, begon zij verhief tot markies de Marigny. daarom wandeiritten te paard te maken ;n de Na haar positie aldus verzekerd te hebben, buurt van de terreinen, waar de koning op jacht begon madame de Pompadour zich voor de ging, in de hoop hem daar te ontmoeten en zijn staatszaken te interesseeren, wel wetend, dat dit aandacht te kunnen trekken. Maar de koning een uitstekend middel was om Lodewijk in haar was toen vol van madame de Mailly, en niet macht te houden, want er was niets waar deze voordat deze reeds geruimen tijd dood was, indolente koning, die allerlei vermaken najoeg kreeg madame d'Etoiles haar lang verbeide kans. zoo'n hekel aan had als aan de beslommeringen, Ter eere van den kroonprins werd er door de die zijn regeering meebracht. Langzaam maar notabelen van Parijs een bal gegeven. Lodewijk zeker nam zij de teugels uit zijn handen over, en was tegenwoordig, evenals madame d'Etoiles, na korten tijd reeds was zij zóó ver, dat zij in en tegen alle voorschriften der etiquette in, waarheid de heerscheres van Frankrijk was. De Jichtte zij haar masker op, toen zij den koning koning was blij, dat hij nu niet meer beslissen naderde. Lodewijk ving slechts een glimp op van hoefde over kwesties, die hem nooit geïntereshaar inderdaad klassiek-schoone gelaatstrekken, seerd hadden, en handig als zij was, verschafte voordat zij haar masker weer liet zakken, maar madame de Pompadour hem steeds afleiding het bleek voldoende geweest om haar oogmerk door hem de kostbare gebouwen en paleizen te te bereiken: de koning vergat haar gezicht niet lafen meubileeren, welke zij onafgebroken liet racer. Madame d Etoiles had gezien, welken inverrijzen. Aan Trianon en Fontainebleau gaf zij druk zij op Lodewijk had gemaakt en toen hij enorme sommen uit, paleizen van een ongekende haar later op den avond passeerde, liet zij den schoonheid werden voor haar te Crecy en Belzakdoek vallen, dien zij in de hand hield. De levue gebouwd.

Madame de Pompadour, die den koning nu even vast in handen had als de eerste dienaars van den Franschen staat en dien staat zélf, wist, dat zij stevig in den zadel zat. Toch kwelde haar voortdurend één gedachte: hoe haar macht, haar invloed te behouden. Beseffend, dat de groote schrijvers richting geven aan het denken der massa, wierp zij zich als hun beschermster op, in de hoop, dat zij gunstig over haar zouden oordeelen en het volk de oogen niet zouden openen; ten einde de massa door pracht en praal te verblinden, moedigde zij de kunsten aan, maar ze deed dit op zoo'n manier, dat de ware kunst er door ten gronde ging en er een aanstellerige elegantie voor in de plaats kwam. Onder haar invloed werd ook de kleeding rijker en kostbaarder, en de luxe aan het hof werd steeds hooger opgevoerd. Kolossale sommen werden uitgegeven aan allerlei dwaze grillen. Dat het Fransche volk onder de hand letterlijk verhongerde door haar verkwisting, liet haar onbewogen. Alle voorname plaatsen in de regeering, bij het leger en de vloot waren nu ingenomen door marionetten van madame de Pompadour, en iederen morgen werden de brieven, die aan het hof kwamen, haar voorgelegd alvorens zij naar den koning gingen — indien dit laatste dan nog eens een enkelen keer gebeurde. Het sinds tientallen jaren met Duitschland bestaande verbond werd door haar verbroken, omdat Frederik de Groote verzen op haar maakte, die haar niet aanstonden, en zij sloot zelfs een overeenkomst met Frankrijks aartsvijand Oostenrijk, omdat keizerin Maria Theresia haar een vleienden brief schreef, waarin zij werd aangesproken als „Nicht en waarde prinses". Zoo werd het lot van Frankrijk en het Fransche volk uitsluitend beïnvloed door haar persoonlijke ijdelheid. Intusschen begon het volk teekenen van ontevredenheid te vertoonen; zinspelingen op opstand en revolutie werden gehoord en madame de Pompadour werd het mikpunt van smaad- en schotschriften. Zij, die men hiervan als schrijver verdacht, verdwenen in de Bastille, de staatsgevangenis, maar door dezen harden, ongerechtvaardigden maatregel gaf zij het smeulend vuur van den opstand slechts nieuw voedsel. Onderwijl begon Lodewijk genoeg van haar te krijgen, en had zij alles in het werk te stellen om hem te blijven boeien. Toen haar dit ten slotte niet meer lukte, moedigde zij hem aan in zijn talrijke uitspattingen en maakte zij van het paleis een hel voor duizenden jonge meisjes, die zij in alle deelen van het rijk door de politie liet oplichten en naar Versailles brengen. Millioenen francs werden uitgegeven aan den spionnendienst, die hiervoor moest worden ingericht en die maakte, dat geen vrouw in heel Frankrijk zeker was van haar lot Zoo wist madame de Pompadour de positie, die zij innam, te houden door ze te grondvesten op het leed van duizenden andere vrouwen en meisjes. „Mijn leven is een strijd," zuchtte ze soms, maar ze weigerde afstand te doen van haar macht. Inderdaad behield zij haar invloed tot aan haar dood. Toen men haar heur einde aankondigde, kleedde zij zich in haar mooiste gewaad en wachtte geduldig en glimlachend haar laatste oogenblik af. Het naderde snel, en toen de cure, die haar in heur uiterste momenten had bijgestaan, vertrekken wilde, hield zij hem met een handgebaar tegen. „Een oogenblik," verzocht zij. „Als u even wacht, gaan wij immers samen heen " Dat waren haar laatste woorden; cenige mi^n4ater StiCrf 2ij "^ den viJftienden April 1764. Ze was toen twee en veertig jaar. En Lodewijk — hoe vernam dié het bericht van haar heengaan? Hij hoorde het zonder eenige ontroering aan, en onbewogen keek hij naar den stoet, die haar ten grave droeg. Het was koud, onaangenaam weer dien dag, en alles wat de vorst wist te zeggen over de vrouw, die jaren lang zijn liefde had bezeten, was: „Madame heeft slecht weer voor haar lange reis...."

DEP WRAAK In deze spannende Fox-film, welke is vervaardigd naar een roman van Zane Grey, speelt de populaire George O'Brien de hoofdrol. De belangrijkste vrouwelijke rollen zijn in handen van Claire Trevor en Greta Nissen. Zooals het in Wild-West films gebruikelijk is, wordt er ook in deze rolprent veel geschoten en gevochten. 1 en 5. George O'Brien en Claire Trevor. 2. George O'Brien, Claire Trevor en Warner Richmond. 3. George O'Brien, Claire Trevor, Alan Edwards en Greta Nissen. 4. Jim in gevaar.

-

ESKIIflO Opgenomen onder leiding van den regisseur W. S. van Dyke in het Hooge Noorden van Alaska

- 14 - 15

Nederlandsch sprekende Remaco-film Regie: Armand Denis. Frank Buck is zooiats als een „leverancier van vrtWa dieren". Voor verschillende dieren»_ *?•"•"• circussan enzoovoort in Europa en <ärjrika ,",'ertuh'' de «"e«"». <«e aftomati» zijn uit de tropen. H« noteert net als de krulAnier M bestellingen: een rhinoceros, een volwassen 'Heer. twee orang-oetims, een cobra, enzoovoort, •«Jrakt dan 4e jonffle in, om den buit te bemachtigen, niet te dooden of te verwonden, om nem dan in ongeschonden staat naar de opdrachtfUu?!* l« brengen. Dat hij met ziin inlandsche »eipers lnj deze onderneming aan tallooze gevaren Woot staat en vaak op het nippertje af aan den «eod weet ontkomen, spreekt haast vanzelf. Men

krijgt daar een idee van bij het aanschouwen van deze film, waarop eenige van zijn avonturen zgn vastgelegd. De cameraman heeft Buck op een van zijn tochten in het oerwoud van Malakka vergezeld en dezen op de celluloidstrook vereeuwigd. Zoo zijn we o.a. getuige van jrevechten met een rhinoceros, een tijger, een tapir, en, terwijl de expeditie reeds klaar stond om naar het hoofdkwaitier te Singapore te vertrekken, met een cobra, wiens beet onmiddellijk den dood ten gevolge heeft. I. Een goede buit. 2. De ernst des levens. 3. Dieren kijken u aan. ♦. Goede maatjes. 5. Het jachtplan wordt besproken. 6. Mijnheer op het pad. 7. Binnen de veilige omheining, t. Mijnheer is in geen goede stemming. 9. Bij den tandarts.

^ei5>irmses en

GLORIA STUART EN LEE TRACY

Een Croeze-Bosman-film. ROLVERDEELING: Brown Lee Tracy Jane alias Helen, Gloria Stuart Bri gg-s Roger Pryor Pnns Michael . . . Onslow Stevens Ferdinand Alec Francis Brown is sensatie-reporter van 't United Persbureau, P een uitgebreid berichten encentrum, dat zijn min of meer opgeblazen nieuws in duizenden dagbladen plaatst. Browns meest felle concurrent is Briggs van het Confederated Bureau. Beide mannen toonen bewonderenswaardige staaltjes van activiteit als een luchtschip van de Amerikaansche marine afgedreven is en op een onbekende plaats rondzwalkt. Brown is echter vóór zijn rivaal op de hoogte van het gebeuren, ontdekt de positie van het luchtschip en stelt er zijn bureau mee in kennis, dat natuurlijk weer met de eer gaat strijken. Browns redacteur Hardwick geeft zijn ondergeschikte thans de opdracht aartshertog Ferdinand, op wiens leven men reeds verscheidene mislukte aanslagen heeft gepleegd, te gaan interviewen. De aartshertog begeeft zich echter onverwachts aan boord van een Occaanstoomer om naar Parijs te gaan en Brown, die de opdracht ontvangen had niet van zijn zijde te wijken, maakt de reis eveneens mee, nog onbekend met het feit, dat collega Briggs, kopij ruikend, zich ook aan boord bevindt. De aartshertog begeeft zich na aankomst onmiddellijk naar Vichy en Brown doet evenzoo. Aldaar ontmoet hij een lief meisje, dat zich voorstelt als Jane Hamilton uit Baltimore, doch in werkelijkheid prinses Helen is, een nicht van den aartshertog en toekomstige koningin. Brown behoort op slag tot haar meest vurige aanbidders. De royalisten houden een banket ter eere van Ferdinands terugkomst en tachtigsten verjaardag. Een der meest

invloedrijke staatslieden, graaf Strunsky, maakt in het geheim toebereidselen, om Helen op den troon te plaatsen. Hii wordt in dit streven gesteund door Helens verloofde, prins Michael, een onbeduidend man, voor wien Helen in het geheel geen liefde koestert. Ondertusschen zijn Brown en Briggs druk bezig met het verzenden van allerlei sensationeele berichten, een bezigheid, waarbij zij elkaar danig- dwars zitten. Prins Michael ontdekt een complot, door graaf Strunsky gesmeed, om hem en Helen te vermoorden en zichzelf als troonpretendent op te werpen. Alvorens hij zijn ontdekking openbaar kan maken, wordt hij lafhartig neergestoken. Brown ontdekt het lijk en beseft dadelijk, dat Helen in gevaar is. Hij weet de overheid te bewegen haar door troepen te laten beschermen, maar zij moet zoo snel mogelijk het land verlaten. Het huwelijksaanzoek van den reporter vindt gretig gehoor en Brown kan zich niet alleen beroemen op een uiterst sensationeel artikel, doch tevens op het veroveren van een rasechte prinses.

BETTY FURNESS M.G.M.

Everyhody HET BADWATER heerlijk op temperatuur, wat Old Cottage badzout er in uitstrooien en lucht en waterdamp zijn bezwangerd met de heerlijke opwekkende lavendergeur. Verstoor de harmonie niet door daarbij een andere dan Old Cottage Badzeep te gebruiken. Het is de discrete lavenderparfum, waarom de Old Cottage Badzeep en ook alle onderstaande Old Cottage toiletartikelen worden gekozen door de gedistingeerde vrouw. Toiletzeep LEE TRACY EN ONSLOW STEVENS

U ziet 't - zij doet 't ook ! Zij heeft de goede manier om haar teint te verzorgen. Zij gebruikt Pond's Cold en Vanishing Cream. De fijne oliën van Pond's Cold Cream zuiveren de poriën en vernieuwen de weefsels. Gebruik dan ook 's avonds Pond's Cold Cream, voor het reinigen van uw huid en overdag Pond's Vanishing Cream die U een bekoorlijke, matte teint geeft.

2 monslerluben der heide Pond's Creams na inzending oan 10 ct. in poilz. voor porto, enz. aan : Pond's Extract Co. A/d. H Amsterdam. Naam

Adres

POND'S

Bodcristallen

Badzeep Brillanfine

Re uk sachets »mp.:

Water Poeder Talcum Creams etc. etc.

RICHARD WERNEKINCK &

Co

Huddestroat 9, Amsterdam-C

©Id ©of teoe glider Bddseep eu^Badsout

VERZORGT UW TEINT

ROGER PRYOR EN LEE TRACY

LEE TRACY EN WILLARD ROBERTSON

— 18 -

»Het heeft me gevolgd van het museum.'

-Neen, dank U. Wij hebben onze eigen reddingsboot. Leonardus, laat onze boot neerl"

'Veruolé van pagina 131 een kloek muildier en aanvaardde de reis met Achmed Abdeslam naast zich. Een processie van zes muilezels, gereden en bij den teugel gevoerd door drie donkere, struische bergbewoners, vormde de achterhoede.

EEN MOOI GESCHENK

Mr. Higginsworth was er op gebrand, om mijlen en mijlen afstand te scheppen tusschen zich en Tanger, tusschen zich en het Amerikaansche consulaat, tusschen zich en den Amcrikaanschen consul. In Marakesj was geen consul. In de zwartleeren tasch, die in een der geweven zadelzakken vóór hem geborgen was, bevond zich ook het exemplaar van de „Al-Moghreb-al-Aksa", met het bericht, dat als dynamiet onder Mr. Higginsworth dekstoel had gewerkt. In gedachten las hij het voor de honderdste maal, terwijl zijn muilezel over den eindeloozen weg schommelde, door een onbekende wereld, den eenen dag na den anderen ... Nieuw uitleveringsverdrag. Parijs, 25 Juni. Telegrammen uit Washington brengen het nieuws van het sluiten van een uitleveringsverdrag tusschen de Vereenigde Staten en Marokko, dat den isten Juli in werking zal treden. Door dit tractaat zal opnieuw een schuilplaats voor f raudeerende bankiers gesloten worden. Den eersten Juli! De dag, dat hij Tanger verliet, was den achtentwintigsten Juni geweest... ■

H. HEYENBROCK DE SCHILDER VAN LICHT EN ARBEID

Een album bevattende 13 prachtig gekleurde platen naar het werk van dezen beroemden schilder. Elke plaat kan als fraaie wandversiering dienen. Het is een genot zoo'n prachtwerk te bezitten

NA ONTVANGST VAN fl. 2.50 WORDT U EEN EX. TOEGEZONDEN - ZEND POSTWISSEL VAN fl. 2 50 AAN DE ADM VAN HET WEEKBLAD C.NEMA EN THEATER OF GIREER HET BEDRAG OP No. 4,880 EN TOEZENDING VOLGT

— 20 -

VI. Een week na hun vertrek, omstreeks middernacht — want om de brandende WEET U WIE DAT IS? Dit Poolsche meisje is niemand minder dan Gustav Fröhlich, zooals hij optreedt in „Ein junger Herr aus Polen", zijn nieuwste film.

zon te vermijden, reisden ze zooveel mogelijk bij donker — werden in de verte, aan de andere zijde van een zwarte vlakte, de lichten van een stad zichtbaar. „Is dat Fez?" informeerde Mr. Higginsworth. Volgens zijn berekening moest het deze plaats zijn. Er was geen enkele reden, om huiverig voor Fez te zijn — er was daar geen Amerikaansche consul. Achmed Abdeslam. grinnikte vaag, gaf een antwoord, dat kant noch wal raakte en had plotseling dringende bezigheden bij de achterhoede van de karavaan. Ze bereikten de ommuurde stad en kwamen aan een groote poort, bewaakt door gewapende, inlandsche soldaten. De poort was gesloten. Achmed had een snelle, voor Mr. Higginsworth onverstaanbare conversatie met de schildwachten. Gapend stond een van hen op, om een muntstuk te accepteeren, dat de muilezeldrijver hem aanbood en de poort te openen. „Nu slaapplaats gaan zoeken," richtte Achmed Abdeslam zich tot Mr. Higginsworth. „Neen, dit is Fez niet. Fez däärl" Hij maakte een breed gebaar naar het Westen. „Dit betere weg..." Achmed leidde hem door de nauwe straten van een donkere, slapende stad. „Weet waar het is," verklaarde hij. „Ben hier meer geweest. Ha, hier zijn we erl" Hij steeg af. Mr. Higginsworth volgde zijn voorbeeld en haalde haastig de zwarte tasch uit den zadelzak. Zij hadden stilgehouden voor een met ijzer beslagen deur van een massief gebouw, waarvan de vensters van tralies waren voorzien. Achmed liet den zwaren klopper driemaal vallen — daarna nog twee keer. Weldra volgde het geluid van schuifelende pantoffels en de deur ging open. Achmed zei iets in het Arabisch en kreeg antwoord in dezelfde taal. „Ga binnen," hernam hij daarop tot Mr. Higginsworth. De ex-bankdirecteur volgde Achmed naar een deur, waar onderdoor een lichtstreep naar buiten viel. Die deur bracht hem en zijn begeleider in een kamer en in die kamer zag hij een man, een blanke, overeind zitten in bed, met verwarde haren, maar heldere, wakkere oogen. Hij had dien man meer gezien, aan gene zijde van den Oceaan.. . „Hallo, broeder Higginsworth," begroette inspecteur Macdonald hem opgewekt. „Welkom in Tlemcenl" „Tlemcenl" stamelde Mr. Higginsworth, terwijl hij zich doodsbleek op een stoel liet neervallen. „Tlemcenl" „Ja, in Algerië," lichtte Mr. Macdonald in. „Daar kom je vanzelf, als je van Tanger maar ver genoeg gaat ... in de goede richting." Mr. Higginsworth staarde naar Macdonald, staarde toen naar Achmed Abdeslam. Daarop mompelde hij bitter: „In de val geloopen!" „Absoluut," bevestigde Macdonald. „Het Amerikaansche uitleveringsverdrag met Frankrijk geldt ook in Algerië. Dat beteekent een lange reis, vricndlief, in mijn gezelschap — — donkere beeren 21

Wanneer de heer en mevrouw Menjou in Hollywood gaan wandelen, worden zij steeds door film-enthousiasten lastiggevallen, die om autogrammen vragen. Hun vroolijke gezichten op deze foto in aanmerking genomen, schijnen zij het niet zoo heel erg te vinden.

achter een groene tafel, een nieuw costuum en kortgeknipt haar." „En jij ?" Mr. Higginsworth keek giftig naar Achmed Abdeslam. „Een vuile lokvogel, hè? En neemt mijn geld nog aan op den koop toe..." Achmed trok uit zijn gordel een bundeltje bankbiljetten en smeet ze op tafel voor Mr. Higginsworth. „Wel, broeder Higginsworth," zei hij langzaam, ,Allah haat schurken. En jij bent een schurk eerste klas, vierentwintig karaat, honderd procent. Die zwarte tasch van je kan de menschen in Riverdalc misschien weer 'n beetje op de been helpen. Maar ik weet niet zeker, of ik al die moeite zou hebbon genomen, als je me niet met je rijzweep te lijf was gegaan." Mr. Higginsworth schrok op. "P Ja. je hebt geen geheugen voor gezichten," merkte Achmed kalm op. Mr. Higginsworths oogen werden grooter en grooter. „Waar heb jij dat vlckkcloozc Engelsch geleerd," vroeg hij. „Deksel nog aan toe — ik bén een Engelschman I" „Enfin," sputterde hij, „het maakt ten slotte niet veel verschil, nu er met Marokko ook een uitlevcringstractaat is. Het zou alleen maar een kwestie van tijd geweest zijn. In Marakesj of waar ook."

BEZOEKT HET

TE ROTTERDAM

CMOCKä

rilM-ENTHOUSIASTEN

untte taadm

Doos 20 et Tube 40 en 60 et.

H

ans Albers filmt op het oogenblik te Parijs. Hij speelt in de film N. H te VLAARDINGEN. Dergelijke ,,,Variété". vragen beantwoorden wij steeds in deze ve r ist e Prins Sigvard Bernadotte is naar Hol^"Jf ,& i . waarde heer/' mengde rubriek. Onnoodig dus postzegel voor antMacdonald zich weer in het gesprek. lywood vertrokken. Hij zal in de Metrowoord in te sluiten. H. 5. maakte korten „Marokko levert niet uit." Goldwyntild deel uit van het gezelschap Pissuisse. „Ik weet het zeker," hield Mr Mi] is met het ensemble Van Riemsdijk •Mayer-Studios naar Indië vertrokken. Hzgginsworth vol. „Het stond in het werkzaam zijn. laatste nummer van de „M-Moghreb-al Joan CrawT. v. d. W. te 's-HERTOGENBOSCH. Aksa ; ik las het een uur voor mijn trntz Lang regisseert te Hollywood. Adolf ford is wedervertrek. Dat is de reden, waarom ik Wohlbrück is te Weenen geboren. Het om voor een wegging," adres van Martha Eggerth is Kurfürstenjaar geëngageerd damm 136, Berlijn. „Zeker, ik weet er van," gaf bij de MetroMacdonald opgewekt toe. „Maar er E. L. te 's-GRAVENHAGE. Hierbij de Goldwyngevraagde adressen. Willy Eichberßer. stond een — eh — een drukfout in Mayer. Cumberland Hotel te Londen.Käthe Haack. het bericht over dat verdrag. Ze halen ProductieleiMommsenstrasse 53, Berlijn. Gustav Fröhop drukkerijen soms zulke gekke dinder Alexander lich, Zähringerstrasse 4. Berlijn. gen uit." Korda zal in EnG. H. L. N. te FRANEKER. Brigitte „Een drukfout ?" hijgde Mr. Higvinsgeland „Young ttorney is den 29sten Maart jarig. Wolf worth. Disraeli" verAlbach-Retty viert zijn verjaardag den „Ja, een vergissing in den naam van filmen. JOAN CRAWFORD Rösten Mei. Jan Kiepura vertrekt binnenhet land, waarmee de Vereenigde Staten ii . „ Onder regie kort naar Hollywood. Zijn verloofde, Martha van Mervyn Ie Roy zullen George Brent een nieuw uitleveringstractaat gesloten Eggerth. gaat bij de Universal te Hollywood filmen hebben. Die ezel van een zetter maakte en Josephine Hutchinson de hoofdrollen er Marokko van. Het had Nicaragua vertolken in de Warner Bros-film „Oil for the lamps of China". moeten zijn zoo stond het in alle andere kranten." Dolores del R,o speelt de hoofdrol in „horget if you can". In de gang klonken zware voetstappen. De deur ging open en twee FranOnze landgenoote, de filmster Ery Bos sche gendarmen traden binnen. is aangezocht om een rol te vervullen in dé operette „Das kleine Café", welke in het f HM ENTHOUSIASTEN Deutsches Künstlertheater AP. C R te ROTTERDAM. Rudolf te Berlijn wordt forster filmt in Oostenrijk. Zijn films opgevoerd. worden ook in Duitschland vertoond. Louis Charles Boyer, Graveure heeft geen kinderen. Hij is den Peggy Conklin 18den Maart te Londen geboren en gescheiden; filmt nog steeds. en FrancesLangford werden M. d. R. te 's-GRAVENHAGE. Dit is door Waker een vergissing. Beide artisten zien er op een foto uit als broers en hebben in dezelfde Wanger geënhim gespeeld. Dank voor Uw vriendelijk gageerd voor de schrijven. film „Vogue of l ƒ• d. L. te UTRECHT. Het adres van 935"CHARLES BOYER ^reta Garbo is Metro-Goldwyn-MayerJames Cagstudios Culver.City, Californië. U moet ney, Joe E. Brown, Dick Powell, Jean Muir, haar in het Engelsch schrijven en voor een Micky Rooney, Viktor Jory en Hugh Hertoto drie antwoordcoupons insluiten. Het bert speien in de film „Ben zomernachtsduurt meestal zeer lang, voordat zij haar droom". brieven beantwoordt. In Portugal zal de film „Bocage" worL. S. te ROTTERDAM. Het adres den opgenomen, onder regie van Leita de van tiene Raymond is Fox-studios, 1401 Barros. Western Avenue, Los Angelos. Californië. In het Busbey-Studio te Londen wordt Bins Crosbys adres is 5451 Marathon otreet, Hollywood. een gekleurde Faust-film verW. B. te ROTTERDAM. Clark Gable is getrouwd. Zijn echtgenoote is Rita vaardigd. Regie Laugham. Hij is den Isten Februari jarig. van Albert HopZijn adres is Metro-Goldwyn-Mayerkins. studios, Culver-City. Californië. Nick Foran, B. v. T te ROTTERDAM. Greta Garbo Claire Trevor, is hoogstens bevriend met John Boles. Of Henry B. Walzil op hem verliefd is geweest, weten wij thall en Allan heusch ook niet! Dinebart spelen in de Fox-film „Inferno". Loretta Young DE POPULAIRE PARAMOUNT-ARTIST RICHARD is door Cecil B. ARLEN, ZOOALS HIJ ER IN WERKELIJKHEID de Mille geënUITZIET. gageerd voor de CLAIRE TREVOR film „The Cru-

U getrand ? f

PÜR0LÄ

verzacht- geneest-. iSPss '■^kdTïï^nf^Ldtmiakiégo&ij'

s

XV

DE LEVENSLOOP VAN MAE WEST

C. v. 5. te ROTTERDAM. Myma Loys ware naam is Myrna Williams. Zij is getrouwd met Phil Bergen den 2den Augustus jarig.

sades".

Angelo Ferrari is geëngageerd voor de film „Barcarole". — 22 —

Mijnhardt's LaxeerfableUen

regelen zonder Kramp of Pijn. Doos60ct. Bij Apoth. en Drogisten.

ZOOALS MAE ER „WERKELIJK" UIT ZIET.

en is in Amerika voor geen kleintje vervaard. Edoch, geen Oceaanvlieger, geen dranksmokkelaar heeft in het land van de Stars and Stripes zooveel van zich doen spreken als de actrice, die in de volgende regelen onze aandacht zal hebben. Zóó groot was plotseling haar triomf, dat president Roosevelt met zijn NT R. A. en de toen der tijd zoo vurig verbeide opheffing van het drankverbod er bij in het gedrang dreigden te raken, en vader Tijd heeft dan ook wel, of hij wilde of niet, zijn pen moeten opnemen, om in het groote geschiedboek der menschheid een nieuw jaartal te boeken: 1933, Amerika ontdekt Mae West.

M

Niet veel minder dan een sensatie is deze welgevormde schoone, die geen blad voor haar mond pleegt te nemen, en die met haar leutige creaties van levenslustige verleidsters, het hart van een zeker deel van een natie stal. Hollywood is thans, ruim een jaar later, nog nauwelijks bekomen van den schok, dien deze meteoor aan den film-hemel heeft toegebracht. En zij is de lieveling van menigen bioscoop-ondernemer, die nauwelijks het hoofd boven water kon houden, en opeens zijn theater nieuw leven ingeblazen zag. De ooievaar zweefde eens boven Brooklyn, weinig beseffende, dat het

onaanzienlijke schepseltje, dat hij in zijn snavel hield, voorbestemd was om eens boven deze mooie omgeving uit te stijgen en de verpersoonlijking te worden van een zeer zorgelooze categorie van dames. Mae en de ooievaar staakten ten slotte hun omzwervingen in de voorstad Bushwick, geen drie straten van de plek, waar naar voorgangster als koningin van de film Clara Bow, ter wereld kwam. 17 Augustus was de dag, waarop de blijde gebeurtenis inde familie West plaats had, en hoewel wij uit overwegingen van hoffelijkheid niet verraden willen in welk jaar deze heuglijke Augustusdag viel, kunnen wij toch wel verraden, dat Mae niet zoo oud is als sommigen wülen beweren. Onder ons gezegd, het zijn meestal vrouwen, die zich over Mae's leeftijd de meeste zorgen maken en wij wagen de veronderstelling, dat hierbij een tikje jaloezie soms een klein woordje mee spreekt. Men voert als argument aan, dat een jonge vrouw onmogelijk zooveel tooneelroutine tot haar beschikking kan hebben, en zulk een perfecte techniek. De verklaring van dit verschijnsel is simpel genoeg. Het is een feit, dat Mae vele jaren lang gelegenheid had zich deze routine eigen te maken, want zij begon haar tooneelcarrière, toen zij niet ouder was dan vijf jaar. Als jong meisje speelde zij al de hoofdrol in „Diamond Lil", het stuk, waarop de in ons land v.erboden film „Lady Lou" is gebaseerd, en om den indruk van een ervaren vrouw te maken, vond zij het noodzakelijk haar destijds nog niet zoo omvangrijke gestalte met kussens en ander kunst- en vliegwerk de noodige rondingen te geven. Venus is, als wij het geval van den astrologischen kant willen bekijken, haar geboortester, en de godin van de liefde heeft dan ook een beslissende rol in

ÜL

haar leven gespeeld, daarvan is Mae West overtuigd. Haar vader. Jack West, was in zijn tijd ook een populaire figuur. Zijn naam werd meer dan eens met vette letters in de kranten vermeld, want hij was een lichtgewicht bokser, die het bijna tot het wereldkampioenschap gebracht had. In de vroolijke, onbezorgde negentiger jaren, die Mae later met zooveel charme zou uitbeelden in haar eerste film, betrad hij vaak genoeg den ring, om het op te nemen tegen gladiatoren, die dertig of veertig pond meer wogen dan hij, en dat hij toch kans zag de meeste van zijn tegenstanders op overtuigende wijze te slaan, bezorgde hem een niet geringe populariteit. Hij was een ziel zonder zorg, een opgeruimde, goedhartige kerel, die zich in den letterlijken zin van het woord door het leven „sloeg". Van hem kreeg Mae haar strijdlust, die haar op het toppunt van beroemdheid zou brengen, als een erfenis van onschatbare waarde. Van haarvader erfde Mae haar moed en volharding, haar opgeruimd humeur en een lichaam, dat straalt van gezondheid. Jack West heeft, toen aan zijn carrière als bokser een einde kwam, nog lange jaren een bedrijvig leven geleid als makelaar in huizen en land. Tegenwoordig leeft hij teruggetrokken in een kleine vüla op Long Island. Mae's grootmoeder was een Duitsche, maar haar moeder, die in Parijs geboren werd, was op en top een Fran?aise, toen zij naar Amerika ging. Zij was een vroolijke, levenslustige vrouw met veel kunstzin. Mae verklaart, dat zij haar moeder alleen te danken heeft voor haar fantastisch succes. Haar liefde en aanmoediging hebben haar in de richting van het succes gestuwd van de dagen, toen de kleine Mae nog nauwelijks kon loopen —, haar toegewijde

^■~" -

^w^ '

l

MAE TIJDENS DE OPNAME VAN „IK BEN GEEN ENGEL». — 23 -

DOOR RHEUMATIEK TOT WANijOOP GEDREVEN. Na Is hl) veel beter en slaapt weer beerllfk.

Wat Kruschen Salts kan doen voor lijders aan rheumatiek, ziet ge uit onderstaand schrijven uit Alkmaar: „Sinds jaren was ik lijdende aan rheumatische pijnen — van alles geprobeerd, en tot wanhoop gedreven. Ik kwam bij een mijner kennissen, die mij Kruschen Salts aanraadde. Ik heb direct een flacon gehaald en ben er mee begonnen. Ik heb nu mijn derden flacon en kan tot mijn groote vreugde meedeelen, dat ik zoo goed als geheel verlost ben van mijn pijn. Ik voel me weer jong, heb weer lust tot uitgaan en slaap weer heerlijk." T. B. te A. Kruschen Salts bevat zes verschillende minerale zouten. Deze zouten sporen de afvocrorganen aan tot krachtige werking: Uw lichaam wordt bevrijd van overtollig urinezuur en andere schadelijke afvalstoffen, die meestal oorzaak zijn van rheumatiek. Wanneer U trouw blijft aan de kleine dagelijksche dosis, zullen deze stoffen zich niet weer ophoopen. Rheumatiek komt niet terug: frisch bloed zal Uw lichaam doorstroomen, ge voelt U jeugdig en energiek als nooit tevoren. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten ä f 0.90 en f 1.60 per flacon, omzetbelasting inbegrepen. Let op, dat op het etiket op de flesch, zoowel als op de buitenverpakking de naam Rowntree Handels Maatschappij, Amsterdam, voorkomt. steun en raad hebben een actrice van haar gemaakt. In elke biographie van Mae West moet aan het begrip moederliefde een cercplaats worden ingeruimd. Want zeldzaam zijn de gevallen, waarin tusschen moeder en dochter een even warme liefde bestond als tusschen de talentvolle Mae en de wijze, vriendelijke en toegewijde vrouw, die haar leermeesteres, haar vertrouwelinge en hartsvriendin was, totdat zij weinige jaren geleden de oogen voor goed sloot. Toen zij nog weinig meer dan een baby was, legde Mae al een uitgesproken talent aan den dag, om opgedane indrukken vast te houden en weer te geven. Haar ouders namen haar vaak mee naar variété-voorstellingen, en daar zag zij artisten als George M. Cohan en Eva Tanguay, in hun tijd even populair als thans de sterren van het witte doek, op de planken optreden. En als de familie thuiskwam, bracht de kleine Mae buren en vrienden in verbazing door wat zij zoo juist gezien had, voor hen te imiteeren. Als er bezoek was, werd de bijdchande dreumes geroepen, en zonder een spoor van verlegenheid droeg zij de nieuwste populaire liedjes voor, zooals zij het artisten op het tooneel had hooren doen, en het is dan ook geen wonder, dat zij in haar omgeving voor een wonderkind doorging. Toea zij vijf jaren oud was, trad zij voor het eerst in het publiek op, en wel in een tooneelstukje, dat door een buurtverecniging werd opgevoerd. Een vergeeld krantenknipsel, door haar moeder zuinig bewaard, vertelt, dat de kleine Mae het hart van het publiek

en daarmee het applaus stal. Stel u echter niet voor, dat ons wonderkind een lief, zoet, vleierig popje was. Mae was toen al even verschillend van de andere kinderen van haar leeftijd, als zij tegenwoordig verschilt van de meerderheid der Hollywood-stars. Zij was in die dagen reeds een persoonlijkheid — een temperamentvolle, ondeugende, kleine rakker met een eigen willetje, die haar zin moest hebben, of er zwaaide wat! Zij, die haar vurige liefdesliederen hebben hooren zingen als „I'm no Angel" en „I want you, I need you" zullen zich moeilijk kunnen voorstellen, dat Mae West ooit sentimenteele ballades heeft gezongen, waarbij het publiek tranen met tuiten zat te huilen. Aandoenlijke, zwaar dramatische liederen met een nobele moraal, in het genre van „Ach, vader, niet meer!" wist zij met zooveel pathos voor te dragen, dat het een steen zou vermurwd hebben. Wij moeten over heel wat fantasie beschikken, om ons een beeld te vormen van haar vertolking in „De kleine Lord", van de kleine Eva in „De negerhut van 'Oom Tom", en andere klassieke drama's, waarmee zij aan een ten diepste ontroerd publiek stormen van bijval ontlokte. Geen drie straten van haar woning stond het Gotham Theater, eigendom van een zekeren heer Clarendon, die in New York bekend stond als de knappe Hal Clarendon. In dit theater kreeg Mae haar eerste engagement als actrice, 'n Brutaal, mager ding van tien jaar, dat zich aan geen regels of verboden stoorde, kreeg zij bijna aan het eind van haar eerste week als tooneelspeelster al haar congé. Clarendon, die behalve eigenaar van den schouwburg ook jeune premier in zijn eigen gezelschap was, had het strikte bevel uitgevaardigd, datniemand zijn kleedkamers mocht betreden. Het duurde niet lang of Mae overtrad het verbod, tot groote woede van haar directeur. Toen Clarendon eens op zijn divan lag te slapen, sloop Mae binnen en met behulp van schmink gaf zij hem een rooden bitterneus en een enormen, zwarten snor, benevens eenige andere artistieke verfraaiingen.

Toen de groote ster eindelijk wakker werd en begreep, dat hij een tamelijk dwaas figuur had geslagen, kende zijn woede geen grenzen. Op de kleine Mae, die haar vriendelijkste gezicht zette, kon hij echter niet lang kwaad blijven, en eindelijk vergaf hij haar en capituleerde, zooals zoovele mannen sindsdien gedaan hebben ... Mary Pickford, Norma Talmadge, Tom Moore, Mack Sennett en John Bunny waren de sterren van het witte doek in de dagen, toen Mae West de grondbeginselen van de tooneelspeelkunst leerde in de eenige goede leerschool: op de planken. De jongedame had echter voor de „levende lichtbeelden" niet de minste aandacht. Zij had het veel te druk met haar theater. En zóó is het altijd gebleven, totdat Hollywood, immer op zoek naar nieuwe gezichten, haar van Broadway weghaalde, om de grootste van alle sterren te worden, die de film ooit gekend heeft. Mae's moeder, die met gepastentrots haar vorderingen als actrice gadesloeg, zond haar naar Ned Waybum, een bekend balletmeester, om te leeren dansen. En de lessen van dezen veteraan stelden haar ten slotte in staat, om den weg te vinden van een volkstheater in Brooklyn naar roem en eer in de grootste schouwburgen van Broadway. Toen zij dertien was, werd zij revueartiste, en trad avond aan avond op in dansnummers met voordrachten van populaire songs. Zij verdiende toen al honderdvijftig dollar per week, doch de theater-directeuren gaven haar graag dit voor dien tijd fabelachtige salaris, want zij was een bijzondere attractie, en waar Mae West haar frivole negerliedjes met hartstocht en élan over het voetlicht slingerde, was men van een daverend applaus verzekerd. Haar leven als tooneelkind verhinderde natuurlijk een regelmatig schoolbezoek. Zij kreeg les als zij tijd had, en de boekenwijsheid, die men haar bijbracht, vulde zij aan met de lessen, die het dageüjksch leven haar in grooten getale gaf, en waaruit zij met ongewone menschenkennis en scherpzinnigheid haar eigen conclusies trok. Weldra leerde zij de psychologie

MAE IN „IT AIN 'T NO SIN." 24 -

'*':■.,

wckenlangen arbeid was „Sex", een nogal gedurfd stuk van een vrouw, die de Britsche vloot van haven tot haven volgt, dezelfde schoonc verleidster met een hart van goud en een kruidig gezegde op de punt van de tong, die de wereld sindsdien in haar films heeft leeren kennen.

Mae als schrijfster. Het schrijven van „Scv" was niet Mae Wests eerste poging als tooneelschrijfstcr. Zij had reeds een aantal eenacters geschreven, waarmede zij de vaudeville-theaters bereisd had; zij kende het tooncel op haar duimpje, zij wist wat het publiek wilde en zij kende het leven; bovendien bezat zij een aangeboren talent voor dit soort werk. Bracht het schrijven van haar stuk dus geen speciale moeilijkheden mee, anders was het met de financiering van haar tooneelwcrk. Mac had gedurende verscheidene jaren niet geringe salarissen kunnen verdienen en zij was verstandig genoeg geweest, om een aanzienlijk bedrag bijeen te sparen. Het opvoeren van een tooneelstuk in een Broadway-theater kost echter heel veel geld en toen de hulp van buitenstaanders op zich liet wachten, staken haar moeder en Timony beiden belangrijke bedragen in het experiment. Mae West geeft 200 weezen een gezelligen middag, door ze naar het Al G. Barnes Toen het stuk' gereed was voor de Circus mee te nemen. generale repetitie, die in een klein dorp van het theaterpubliek Kennen, en tegen- aan de blonde film ster Mac West, in de buurt van New York gehouden woordig kan men haar als de grootste in plaats van aan de komische, maar werd, trachtte men Mae te bewegen showman ter wereld beschouwen. minder decoratieve gezichten van haar den titel voor de vertooning op Broad„Musical comedy" was een nieuwe medespelers. way te veranderen, maar zij weigerde vorm van amusement, waarin zij veel Op een van haar succesvolle variétédit. Ook tot veranderingen in het stuk ervaring opdeed. Haar aantrekkelijk tournécs door Amerika, werd zij op de wilde zij niet overgaan. uiterlijk, haar rhythmische dansen, haar piano begeleid door een jongen, toen De première vond plaats in Daly's brillante dialogen, waarin de pikanterie volkomen onbekenden pianist, Harry Theatre, een nogal afgelegen schouwverzacht wordt door den humor, waarRichman. Later werd deze zelfde Harry burg, waar het een onmiddellijk succes mede zij haar coupletten lanceerde, in heel Amerika beroemd als acteurmaakten haar de lieveling van soldaten zanger en nachtclub-eigenaar, maar zijn werd. Avond aan avond was het theater uitverkocht. „Sex" was een stuk, dat en matrozen, maar ook van het andere eerste leerschool maakte hij door als aanleiding gaf tot hevige debatten. Velen genre musical-comedy-publiek. begeleider van Mae West. deden heftige aanvallen op Mae West „De Baby-Vamp" — dat was de Toen zij met Ed Wynn optrad in de en op het stuk, de bladen waren vernaam, die op de biljetten prijkte van operette „Sometime", maakte Mae kendeeld in pro- en contra-partijen, maar Ned Wayburns groote revue's en later nis met een man, die in haar verdere het publiek betaalde hooge prijzen, om zelfs van de in hun genre voor volmaakt carrière een groote rol heeft gespeeld. tot de vertooning te worden toegelaten. geldende „Ziegfield Follies". James A. Timony was een van New De Britsche ambassade zond een verTusschen 1918 en 1920 creëerde Mae Yorks vooraanstaande advocaten, met een tegenwoordiger, om een onderzoek in den shimmy, den dans, die de heele scherpen kijk op het amusementsbedrijf te stellen naar zekere toestanden, die wereld zou veroveren, en een tijdlang de en op de binnenlandsche politiek van volgens de voorstelling van „Sex" in algemeene rage in vijf werelddeelen Amerika. Zijn kennissenkring omvatte de Engelsche bezitting Trinidad zouden was. Omstreeks dezen tijd leerde zij ook, honderden New Yorksche grootheden. bestaan. dat specifieke cachet aan haar wijze Miss West had een dusdanige beroemdNadat „Sex" twee jaar achtereen vervan loopen te geven, dat sindsdien een heid verkregen, dat haar zaken haar toond was en vele vooraanstaande pervan haar karakteristiekste eigenaardigdwongen naar een eigen manager uit sonen zich tot de honderdduizenden heden is gebleven. Dat was, toen zij in te zien. James Timony bleek juist de konden rekenen, die het stuk gezien een revue optrad in een scène met Ed man te zijn, dien zij noodig had. Toen hadden, kreeg het stadsbestuur van New Wynn en Frank Tinney, twee komieken, hij bemerkte, dat de positie van zakenYork opeens moreele bezwaren. Burgedie in Amerika een even groote vermanager van de vermaarde Miss West meester Joseph V. McKee gaf List oen maardheid hebben als Louis Davids en niet alleen een interessante, doch ook oen Sylvain Poons ten onzent. Deze artisten, lucratieve bezigheid was, wijdde hij zich drietal theaters te sluiten. De eerste vertooning, die door de politie ondervond Mae West, hadden zooveel komigeheel aan de belangen van onze Mae. broken werd, was „Sex" en vervolgens schen dialoog en geestige pantomine tot Deze relatie bestaat nog altijd. „The Captive", dat de vriendschap van hun beschikking, dat een vrouw, die Kort geleden werd het bericht gelantwee vrouwen behandelde en „The samen met hen optrad, niet veel meer ceerd, dat Mae West en James Timony Virgin Man". was dan een mooie achtergrond. En getrouwd zouden zijn. Dit berust echter Miss West, de directie van het dat was iets, dat Mae West nimmer niet op waarheid. „Ik ben niet ge theater en negentien acteurs en actrices wilde zijn — een achtergrond, voor wien trouwd," zegt Mae West, „en ook nooit werden veroordeeld op grond van bedan ook! getrouwd geweest. Als ik trouw, zal wijzen, die ons thans tamelijk gezocht Daarom beantwoordde zij hun kruisik het zoo doen, dat de heele wereld het voorkomen. vuur van grappen met dien ongegeneermerkt!" Op 19 April 1927 werd Mae West den heupwiegenden gang, waarmede zij Mae kreeg eensklaps genoeg van veroordeeld tot tien dagen gevangenisook over het witte doek schrijdt. Onvariété en revue en ging over tot het straf, welke zij op Welfare Island, do noodig te zeggen, dat het publiek een schrijven van een tooneelstuk, waarin in de Hudson River gelegen gevangenis, groot deel van zijn aandacht schonk zijzelf wilde optreden. Het resultaat van moest uitzitten. ^^ ., , ,. (wordt vervolgd) 25

>cze dans is ongetwijfeld de meest po nlaire van het oogenblik en stdert hij voor het eerst verscheen, ongeveer acht jaar geleden, heeft hij heel wat stadia doorloopen. Allereerst hadden we de rhythmische „walk" met de kleine open „chassés", gevolgd door de Charleston. Deze ging over in de flat Charleston en werd vermengd met een hoeveelheid variaties, welke konden worden aangepast bij de vlugge foxtrot-muziek. Dit is langzamerhand verzacht, zoodat we heden een dans hebben, welke niet alleen artistiek, doch ook met meer te verbeteren is. De twee fundamenteele passen in dezen dans zijn de Walk en de Chassé. THE WALK FORWARD. Neem een glijdenden pas voorwaarts van de heupen uit, waarbij de voet langs den grond geschoven wordt, den hiel het eerst, waarna men onmiddellijk op den platten voet overgaat Zoodra de hielen den grond aanraken, moet het gewicht overgebracht worden op den voorsten voet. Ge moet probeeren het gewicht den geheelen tijd boven den voorsten voet te houden. Herhaal zulks met den anderen voet. ledere „walk" neemt twee „slagen" van de muziek in beslag en wordt „langzaam" geteld. THE WALK BACKWARD. Zwaai het been goed van de heup uit, kom dan eerst op den bal van den voet en houdt het gewicht op den voorsten voet. Bij het voortgaan dient het gewicht gebracht te worden tusschen de voeten, en de teenen van den voorsten voet moeten den grond verlaten, zoodat alle druk op den voorsten hiel rust. Het gewicht wordt dan verplaatst naar den bal van den achtersten voet, doch het gewicht is nog steeds voorwaarts, terwijl de achterste hiel van den grond af is. Ga voort en laat den achtersten hiel niet zakken alvorens de andere voet er voorbij is. Herhaal dit met het andere been ledere „walk ' neemt twee „slagen" van de muziek in beslag en wordt „langzaam" geteld. Opgemerkt wordt, dat deze „walk" dezelfde is als in de Slow Fox-trot. De passen zullen natuurlijk een beetje korter zijn, in verband met het feu, dat de muziek sneller is. THE CHASSÉ. Deze kan op verschillende manieren uitgevoerd worden doch het is steeds een pas met één voet. Sluit den anderen voet er bij aan en beweeg dan den oorspronkelijken voet weer voort. Een chassé wordt geteld vlug, vlug langzaam en neemt vier „slagen" van de muziek in beslag. In de verschillende figuren, waar deze gebruikt wordt, wordt de chassé duidelijk beschreven. THE NATURAL TURN. //eer. 1. Stap voorwaarts met den rechtervoet en draai er op naar rechts. (Langzaam). i2. Stap zijwaarts met den linkervoet, nog draaiend. (Vlug). 3. Sluit den rechtervoet bij den linker aan. (Vlug). a 4. Stap achterwaarts met den linkervoet en draai er op naar rechts. > (Langzaam). 5. Sluit den rechtervoet achterwaarts aan bij den linker en draai van den linkerhiel over naar dén rechter. (Langzaam). 6. Stap achterwaarts met den linkervoet. (Lanaa zaam). Voor de algeheele „step" is driekwart van een draai noodig. De Natural Turn wordt gewoonlijk gebruikt bij hoeken. Kom bij het einde van den eersten pas naar boven en bij het einde van den derden naar wiicden. ^ Contrary body movement wordt gebruikt bij

I. Stap draai / V CA a«P ^ (.nasse ^

Dame. achterwaarts met den linkervoet en er op naar rechts. (Langzaam). 2. Stap zijwaarts met den rechtervoet nog draaiend. (Vlug). 1 nkerv ^ Sluit den (Vlug). ' oet bij den rechter aan

4. Stap voorwaarts met den rechtervoet en draai er op naar rechts. (Langzaam). 5. Stap zijwaarts met den linkervoet. (Lanoa zaam). 6. Trek den rechtervoet bij tot dicht bij den linker en stap er mede zijwaarts. (LanaM zaam). Overigens: zie boven na 6. THE REVERSE TURN. Weer. 1. Stap voorwaarts met den linkervoet en draai er op naar links. (Langzaam). 2. Stap zijwaarts met den rechtervoet noa draaiend. (Langzaam). 3. Stap achterwaarts met den linkervoet (Langzaam). 4. Stap achterwaarts met den rechtervoet en draai er op naar links. (Langzaam). 5 en 6 Sluit den linkervoet achterwaarts aan bij den rechter en draai van den linker- op den rechterhiel. (Vlug). 7. Stap voorwaarts met den linkervoet (Langzaam). Bij 5 en 6 maakt de heer slechts één pas, doch de dame maakt twee passen; dat is de reden, waarom tweemaal vlug, vlug geteld wordt. Kom bij het einde van den tweeden pas naar boven en zak weer bij het einde van den derden pas. Contrary body movement wordt gebruikt bij Opmerking: Gebruik de Reverse Turn niet in zn geheel. Deze wordt thans in deelen gebruikt. Men doet of de eerste twee, drie of vier passen en eindigt met één of ander deel van een anderen „step", of men eindigt een anderen pas met de laatste vier passen van de Reverse Turn. Dame. 1. Stap met den rechtervoet achterwaarts en draai er op naar links. (Langzaam). 2. Sluit den linkervoet achterwaarts aan bij den rechtervoet en draai van den rechterhiel op den linker. (Langzaam). 3. Stap voorwaarts met den rechtervoet (Langzaam). 4. Stap voorwaarts met den linkervoet en draai er op naar links. (Langzaam). 5. Klein pasje zijwaarts met den rechtervoet. (Vlug). Chassé 1 6- SIuit den linkervoet bij den rechtervoet aan. (Vlug). 7. Stap achteruit met den rechtervoet. (Langzaam). Kom op bij het einde van den tweeden pas en zak weer bij het einde van den derden pas Contrary body movement wordt gebruikt bij

THE QUARTER TURNS, //eer. Begin deze figuur diagonaalsgewijs naar rechts. 1. Stap met den rechtervoet voorwaarts en draai er op naar rechts. (Langzaam). 2. Stap met den linkervoet zijwaarts nog draaiend. (Vlug). CAa«^ J 3- ,S,uit den rechtervoet bij den linker aan. (Vlug). 4. Stap diagonaalsgewijs achterwaarts met den linkervoet. (Langzaam).

ffiUDE MARLEN ï. Stap terug met den rechtervoet en draai er op naar links. (Langzaam). 6 en 7. Sluit den linkervoet achterwaarts aar bij den rechtervoet, draaiend naar links op den rechterhiel. (Vlug, vlug). 8. Stap voorwaarts met den linkervoet. (Langzaam). Maak een kwartdraai naar rechts bij 1, 2, 3, 4 en een kwartdraai naar links bij 5, 6, 7,' 8 Opgemerkt zij, dat 1, 2, 3 gelijk is aan 1, 2. 3 van de Natural Turn, en 5, 6, 7, 8 aan 4, 5, 6, 7 van de Reverse Turn. Kom op bij het einde van den eersten stap en zak bij het einde van den vierden pas. Contrary body movement wordt gebruikt bij 11 5, 8.

Dame. J. Stap achterwaarts met den linkervoet en draai er op naar rechts. (Langzaam). •^ Stap zijwaarts met den rechtervoet nog draaiend (Vlug). Chassé 3. Sluit den linkervoet bij den rechter aan. (Vlug). 4- Stap diagonaalsgewijs voorwaarts . met den rechtervoet. (Langzaam). 5. Stap voorwaarts met den linkervoet en draai er op naar links. (Langzaam). 6. Klem stapje zijwaarts met den rechtervoet. (Vlug). Chassé 7. Sluit den linkervoet "bij den rechter aan. (Vlug). 8. Stap achterwaarts met den rechtervoet. (Langzaam). Maak een kwartdraai naar rechts bij I. 2 J- "» en een kwartdraai naar links bii 5 6 7 8' Opgemerkt wordt, dat 1. 2, 3 gjlijk fc ;an i ReleTse" dTu™atUral ^

en 5

'

6

- 7-

8 V

-

Deze jeuödige ster werd den 7en Februar i in Graz geboren. Nadat zij bij de Ufa in „Er was eens een prins" had gedebuteerd en veel succes geoogst, speelde zij naast Elga BrinK en Paul Hörbiger in „Speel niet met vuur". Haar temperamentvol spel doet nog veel moois voor de toekomst verwachten.

THE ZIG-ZAG. Heer. 1. Stap voorwaarts met den linkervoet en draai naar links. (Langzaam). 2. Stap zijwaarts met den rechtervoet noq draaiend. (Langzaam). 3. Stap achterwaarts (en gekruist achter den rechtervoet) met den linkervoet en breng . den partner buitenwaarts. (Langzaam). 4. bluit den rechtervoet achterwaarts aan bij den linkervoet, draaiend van den linkerop den rechterhiel. (Langzaam). 3. Stap voorwaarts met den linkervoet. (Langzaam). Maak een kwartdraai naar links bij 1 2 en een kwartdraai naar rechts bij 3 4 5 Opgemerkt wordt, dat 1, 2 gelijk is aan de Reverse Turn en 4, 5 aan 5. 6 van de Natural 1 urn. Geen opkomen in dit figuur. Contrary body movement wordt gebruikt bij

GESFMEraN MET MIJN VRIEND FIETERSEN eb je eigenlijk nog wel eens iets gehoord van de film, waarin P?'**- -u- onze landgenoot Willy Theunis de hoofdrol zou spelen?" „Je bedoelt de film „N'aime que toi", Pietersen. De film heeft haar Fransche première reeds beleefd, echter niet te Parijs maar te Nice. Men is over Willy zeer goed, over het scenario echter zeer slecht te spreken." „Is het waar, dat de Amerikaansche filmsterren zoo aan het bezuinigen zijn?" „Bezuinigen en bezuinigen zijn twee. Inderdaad zijn er eenige sterren, die hun paleizen verkocht hebben en hun intrek hebben genomen in landhuisjes van minder gigantische afmetingen."

M

Dame. 1. Stap achterwaarts met den rechtervoet en draai er op naar links. (Langzaam). 2. Sluit den linkervoet achterwaarts aan bij den rechtervoet en draai van den rechterhiel over op den linker. (Langzaam). 3. Stap voorwaarts met den rechtervoet buiten den partner. (Langzaam). 4. Stap zijwaarts met den linkervoet. (Langzaam). 5. Trek den rechtervoet bij (tot dicht bij den linker) en stap ermede terug. (Langzaam). Maak een kwartdraai naar links bij 1. 2 en een kwartdraai naar rechts bij 3, 4, 5. Opgemerkt wordt, dat 1, 2 gelijk is aan de Reverse Turn en 4, 5 aan 5. 6 van de Natural Turn.

(Wordt vervolgd)

— 26-

„Wie bijvoorbeeld?" „Kay Francis, Joan Blondeil en Ann Blondeil. Deze huisjes bevatten evenwel toch nog acht kamers en zien er snoezig uit. Ze kunnen dus nog best met hun „hutje" tevreden zijn." „Is er nog meer nieuws uit Amerika?" „Ten eerste keert Leontinc Sagan, de regisseuse van „Meisjes in Uniform", weer naar Europa terug. Nadat zij te Hollywood een film in scène gezet had, kon ze geen nieuwe opdrachten meer krijgen. De Duitsche acteur Peter Lorre oogst echter in de nieuwe wereld een geweldig succes. Men heeft hem de hoofdrol toevertrouwd in de verfilming van Dostojewski's „Crime and Punishment". De Russin Anna Sten zal den i5den April beginnen met haar nieuwe film „Wedding-night". Haar partner is Gary Cooper." „En hoe is het met de Nederlandsche — 71-

^

. _._

film-industrie? Gaat het haar nog steeds naar wensch?" „Nog steeds in vollen bloei. Haro van Peski, onze landgenoot, die tot op heden in Berlijn werkzaam was, is van plan hier te lande verschillende Nederlandsche films op te nemen. Ook wil hij van de film „Rembrandt", die te Berlijn vervaardigd wordt, een Nederlandsche versie maken. Aan deze rolprent zal Johan de Meester zijn medewerking vcrlcenen, die tegenwoordig te Berlijn woont en er werkzaam is als assistent-regisseur." „Hoe is het met de belangstelling voor het tooneel in ons land?" „Nog steeds droevig. Als het zoo doorgaat, zullen er dit seizoen nog verscheidene gezelschappen ontbonden worden. Het is maar een geluk, dat er nog actrices en acteurs bij de film een boterham kunnen verdienen."

Tk^PtJZZLES No. S75

ObAUTUUISEbWüb VbUTALIMCr maakte op een partijtje kennis met iemand dien hij bar vervelend vond. Bij het afscheid nemen, zei deze tegen mijn neef: „Nou, mijnheer Janssen, ik denk dat wij elkaar nog wel eens zullen ontmoeten?" „Ik denk het ook," antwoordde mijn neef, „ongelukken zijn niet altijd te voorkomen." „Hoeveel seizoenen zijn er?" vroeg de onderwijzeres. „Twee maar," antwoordde het dochtertje van den winkelier. „Noem ze dan maar eens op!" „Het drukke en het slappe." Vermoedelijke huurder: „Deze kamer bevalt mij wel, maar het uitzicht is wel een beetje eentonig". Huis-eigenaar: „Nou ja, het is ten slotte een huis, nietwaar en geen Jan Pleizier!" Bezoeker: „En wat wordt Jantje nu wel, als hij groot is?" Moeder: „Dat weten we nog niet, maar naar het behang te oordeelen en de deurposten, wordt hij expert in vingerafdrukken." Rechter (tot jury): „Wat voor reden had U om den schuldige vrij te spreken?" Voorzitter van de jury: „Krankzinnigheid." Rechter: „Wat? Jullie allemaal opeens?" Jarenlang was hij zonder werk geweest tot hij eindelijk een baantje kreeg als trambestuurder. Op den morgen, dat hij voor 't eerst in functie trad, had hij reeds verscheidene kilometers afgelegd toen er een controleur instapte, die tot zijn verbazing de heele tram leeg vond. „Is er niemand ingestapt?" „Neen mijnheer." „Heeft er niemand zijn hand opgestoken om je te laten stoppen?" „O ja", antwoordde de nieuweling, „er stonden wel een massa menschen naar mij te wuiven, maar ik dacht, dat zij ook blij waren, dat ik een betrekking had!" „O, o," steunde de man met het ongelukkige gezicht, „ik kan haast niet loopen! Al drie weken lang heb ik een eksteroog en die doet me zoo'n pijn!" „Waarom ga je niet eens naar 'n pedicure?" vroeg zijn vriend. Drie dagen later ontmoetten zij elkaar weer. „En hoe is het met je voet?" vroeg de vriend. De patiënt glimlachte. „O, dat is weer best in orde. Ik ben naar den pedicure geweest en laat 't nou heelemaal geen eksteroog geweest zijn!" „Niet?" „Neen," was het antwoord. „Het was mijn boordenknoopje, dat in mijn schoen was gevallen!"

Bovenstaande stukjes moeten op de bekende wijze uitgeknipt worden en samengevoegd tot een portret van een Amerikaanschen filmspeler. Onder degenen, die ons het resultaat van hun werk renden en er bij vermelden, hoe de acteur heet, loven wij tien foto's van hem uit. De oplossingen moeten vóór 12 Februari gezonden worden aan: Red. .Het Weekblad' , Galgewater 22, Leiden. Onze abonné's uit overzeesche gewesten hebben tot den 12den April gelegenheid ons hun oplossingen te doen toekomen. Op de enveloppe gelieve men echter duidelijk te vermelden: C. 3 Th.- puzzles No. 575. Degenen, die het blad liever niet willen beschadigen, kunnen volstaan met de stukjes over te trekken op een doorzichtig papiertje, of te calqueeren. Dit laatste geschiedt door middel van een velletje carbonpapier, dat men onder deze pagina legt. Als men nu onder het carbon nog een stukje wit papier legt en dan de omtrekken van de op deze pagina afgedrukte stukjes met potlood natrekt, zal het carbonpapier deze op het witte papier overdrukken. De aldus gevormde en uitgeknipte stukjes papier moeten ook als een portret worden opgeplakt. Zij, die ook de Wekelijksche Vraag op wenschen te lossen, kunnen die desgewenscht tegelijk met deze puzzles inzenden, doch z|; gelieven de oplossingen dan op een apart, eveneens volledig van naam en adres voorzien velletje papier te schrijven.

De toekenning der piyzen en (roostpryzen geschiedt volgens een systeem, waarbij "H* inzenders van goede oplossingen gelijke kansen hebben op het rerkrygen der pryzen.

VERSCHUIFRAADSEL Una Merkel Viktor de Kowa Albrecht Schönhals Ursula Grabley Norma Shearer Trude Marlen Rina Marsa Sybille Schmitz Anita Page Eddie Cantor Nora Gregor Theo Lingen Alfred Abel Louise Ullrich Bovenstaande nennen moeten op zoodanige wijze onder elkaar geplaatst worden, dat de eerste letters, van boven naar beneden gelezen, den naam vormen van een filmactrice. Onder de goede oplossers zullen wij weer een hoofdprijs van f. 2.5t en als troostprijzen drie filmfoto's verdeelen.

OPLOSSINGEN C. & Th.-PÜZZLES No. 572 KN1PPUZZLE

De tien uitgeloofde foto's vielen ten deel aan : mejuffrouw N. Luit, Hillegersberg; den heer D. Groeneveldt, Bussum ; mejuffrouw G. Korthals, Hillegersberg; mejuffrouw M. Pieter&.Den Haag; mejuffrouw M. Plakké, Amsterdam; mejuffrouw B. Lehmpfuhl, Scheveningen; mejuffrouw D. Mellema, Rotterdam ; mejuffrouw G. Jansen, Deventer; den heer W. Hoek, Schiedam; den heer J, A. Kloot, Rotterdam.

Morgan ging voor naar de ondergrondsche. Zij verlieten den trein bij Brooklyn Bridge en betraden het stadhuis, toen McCoy's taxi aan den noordkant verscheen en McCoy uitstapte. Daar zij een andere lift genomen hadden, kwamen Morgan met zijn begeleider en de inspecteur misschien een halve minuut na elkaar het bureau van Commissaris Hill binnen. De Commissaris had hen juist begroet en keek Morgan vragend aan, toen de deur opnieuw openging. McCoy stapte het vertrek in, tot voor Hills lessenaar. Zijn beide. vrienden negeerend, groette hij, schraapte zijn keel en draaide zijn boodschap af. Juk. heb weer gefaald. Commissaris. De Chef heeft dien koffer te pakken gekregen. Ik dien hierbij mijn ontslag in, met ingang van hef oogenblik, dat u zult bepalen." De groote dikke hand op het schrijfbureau trilde even, maar de uitdrukking van Hills gezicht veranderde nauwelijks. „Ontslag-aanvrage geweigerd!" verklaarde hij kalm. „Ga naar uw bureau, onder arrest voor onderzoek. U bent ontslagen, maar niet op eigen verzoek." McCoy salueerde en keerde zich om. „Een bof voor den Chef!" bromde Morgan met een lach. Het onverwachte van de opmerking deed McCoy den pas inhouden en Hill keek Morgan aan. Morgan lachte weer en naderde Hills schrijftafel.

^B ^^^^i

■

n

R|H

en

Adolf Wohlbrück in

Maskerade

Carl Brisson

11

B '%to.*'*',^B

Paula Wessely

It / i

H if

*^^

LW Ti »l ig im

^L^eT^I

MONOGRAMRAADSEL

De hoofdprijs van fl. 2.50 viel deze week ten deel aan mejuffrouw T. Meur te Amsterdam, terwijl de troostprijzen verworven werden door den heer L. Th. van Oven te Den Haag, mejuffrouw S. Orgelist te Rotterdam en den heer N. Woudenberg te Gouda.

„Bill," sprak hij rustig. „Jij en ik zijn oude vrienden. Het is niet mijn zaak hier tusschenbeide te komen. Maar ter wille van onze oq^fe vriendschap, wil je naar me luisteren, voordat McCoy weggaat?" De commissaris aarzelde. Toen knikte hij langzaam. Jk luister!" Morgan nam een stoel en ging zitten, LeToque en McCoy wenkend hetzelfde te doen. „Nu, Bill," hernam Morgan bedaard, „McCoy's plannen waren uitstekend. Het is niet zijn schuld, dat het misgegaan is. Er is een lek in de afdeeling. Als je hem nu laat vallen, verlies je een goede kracht De Chef zal hetzelfde uithalen — en erger — met zijn opvolger. Dit is geen tijd om den man te verliezen, die het heele geval in zijn hoofd heeft; het is in de kaart spelen van den vijand. De geef je mijn persoonlijke garantie, dat we den Chef te pakken krijgen. Voor den duivel, BUI, mét McCoy's hulp pak ik den Chef, en vlug ook!" In het bureau van den Commissaris heerschte stilte. Na een paar seconden keek Hill even op. Morgan had tot nog toe nooit gefaald in een zaak waarin hij de politie geholpen had. „In orde!" gromde hij, „ten minste als die schooier jou niet het eerste pakt en ons allemaal kapot maakt! McCoy, je bent hersteld in je functie. Maar — dit is het laatste!"

^^^^B^^^"^*--

*-

^THRi«^PSF^ ■

- i

^j^^^^^^M^^R ^^«lEB

DRIEMAAL JIMMY. Een aardige foto van de Metro Goldwyn Mayer-kotniek Jimmy Durante. - 28 — - 29 -

„Ik eh dank u!" stiet McCoy bruusk uit. „Laat nu eens hooren wat er gebeurd is?" drong Morgan aan. McCoy legde ter wille van Hill zijn plan nog eens uit, en vertelde toen hoe het gefaald had. Daarop toonde hij den prik van de injectie in zijn arm, en het eind van den stalen ketting, waar deze doorgesneden was bij zijn mouw. Toen hij klaar was, duwde Hill zijn telefoon naar voren. „Bel de electrische centrale op en zoek uit waarom de stroom uitgeschakeld werd." McCoy gehoorzaamde. Na een paar minuten belde hij weer af. „Om kwart over tien van ochtend werd de centrale door een mannestem per telefoon opgeroepen. Ze hebben het nagegaan, het was van uit de publieke telefoon op het station Brooklyn Bridge. Die man telefoneerde: „Schakel in 's hemelsnaam den stroom uit! Express is verongelukt tusschen Brooklyn Bridge en Canal Street!" Natuurlijk heeft de man aan de centrale veiligheidshalve eerst den stroom afgezet en daarna getelefoneerd om zekerheid te hebben. In den tijd vóór ze het net weer onder stroom hadden, werden we bewerkt. Iemand van de bende heeft me op Brooklyn Bridge opgewacht." „En in Wall Street," vulde Morgan aan, „om den anderen man te vertellen in welken trein je zat. Iets anders: de pantserwagen is ongehinderd aangekomen, wat bewijst, dat de Chef je plan kende. Ross." „Wie wisten het, behalve jullie drieën, nog meer?" informeerde Hill. „De directeur en de hoofdkassier van het hoofdkantoor van de Bank moesten het wel weten," antwoordde McCoy. „En de directeur van het nieuwe bijkantoor. Niemand anders wist het — op de Bank." Hill keek langzaam op. „En buiten de Bank?" „De zes mannen, die bij me waren wisten dat ik waardepapieren bij me had." McCoy keek daarop naar Morgan, die zijn wenkbrauwen optrok. „Lane, dat jongmensch dat me gisteren geholpen heeft om bij Parker binnen te komen, was bij ons toen we McCoy's plan bepraatten," lichtte de journalist in. „Alle duivels!" grauwde de commissaris. „Waarom heb je het niet liever in de krant laten zetten? Daar is je lek!" Morgan schudde het hoofd. „Lane is hier vreemd. Hij is gisteravond roet me naar huis gegaan, en is daar tot vanochtend gebleven. Maar bel de telefoon-centrale en mijn flat op en vraag of er gisterenavond getelefoneerd is en of Lane soms nog is uitgegaan." Op een knik van Hill, voldeed McCoy aan het verzoek. Vijf minuten later belde hij af. „Vanuit de flat is gisterenavond noch vanochtend vroeg getelefoneerd. Een tele-

Ikhh SCMfRI^ Myitikum Poeder 0.50 095 t,50 Myjlikom Compact 0Ó0 E«n mooi gevormde roode mond met Séieeï LippensiiH Triieno-Creme mookt de huid woodedjjk mal Probeer U hei eensl

Een bleek geloot met blouwe oogen en blonde horen, doorbij naturel Mystikum Poeder en een zweempje Blonde-Rouge — en ziet, zoo maakt men zich mooi volgens de Scherk-tabel. Probeert het eens! U vindt spelenderwijs de harmonische volmaking Uwer sdioonheidl Want, blond, bruin, zwart of rossig: Mystikum Poeder en Mystikum Compact volgens de ScherMabel passend bij de kleur van hoor, oogen en teint gekozen, vormt Uw type en maakt U tot een bijzondere boeiende verschijning. Het is volkamen onzichtbaar, beschermt de huid tegen stof en vuil en verleent hoor het voornaamste: de persoonlijke noot. Zendt U Uw nauwkeurig adres aan de Firma S. Blindemann & Ca., v. Boerleitraat 89, Amsterdam. Wij zenden U kosteloos de interessante Scherk-tabel.

HwliLiini poeder vaof toilellofel ftn posderdooije Myir.lum CompoCI Po.d.r «n ,009« ,n .oifen .c«

foontje omstreeks negen uur met het Liberty-Hotel" — Morgan en LeToque knikten — „en Lane is pas een half uur geleden uitgegaan met Miss Morgan. Ik vermoed, dat die mogelijkheid uitgesloten is. Natuurlijk zou ik van en naar de Bank gevolgd kunnen zijn/' „En die berooving zou in tien minuten in elkaar gezet zijn?" blafte Hill. „De heele bende wachtte je op in Brooklyn Bridge met verdoovende middelen en allesl Dat is larie!" Daarop wendde de commissaris zich tot LeToque. „Wat denkt u?" De Fransche detective haalde de schouders op. „De Chef zou natuurlijk hebben kunnen veronderstellen, dat het geld langs 'n andere route zou komen. Maar dat hij de route zou hebben geraden, lijkt me niet waarschijnlijk." De commissaris knikte instemmend. „Stel een onderzoek in," snauwde hij naar McCoy, „bij de beide directeuren en den kassier. En nu, hoe zit het met Parker?" Weer wachtten ze terwijl McCoy naar zijn bureau telefoneerde om het laatste nieuws. „Ze hebben hem nog niet opgespoord," rapporteerde de inspecteur. „Een van mijn mannen heeft hem gisterenavond uit het oog verloren." Hij vervolgde zijn mededeelingen met een beschrijving van den aanval op Morgan. „Je neemt risico's," richtte Hill zich tot den journalist. En daarop weer tot McCoy: „Wat nog over Parkers huis?" „Het is van boven tot onder doorzocht en het aangrenzende huis ook. Geen geld en geen juweelen gevonden. De bediende is verdwenen. Er is geen mensch in de buurt van het huis geweest behalve kooplui. Het staat onder bewaking." „Heeren," sprak LeToque plotseling, „we moeten mijn vriend Mousson pakken. Hij is een meester in de vermomming. Hij zou Parker kunnen zijn. Laten we die theorie eens probeeren. Ik zal hem weer gaan zoeken — als ParkerI Misschien vertoont hij zich. Ze worden steeds brutaler." Morgan klampte den Commissaris aan. „Bill, McCoy moet rust hebben. Ik wed, dat hij den afgeloopen nacht niet geslapen

heeft Ik wèèt dat hij het den nacht daarvoor ook niet gedaan heeft. Stuur hem naar huis om wat te slapen en laat ons, LeToque en ik, zien wat we vandaag kunnen doen, wil je?" „Ik heb geen slaap noodig," begon McCoy. Hill had een van zijn langzame glimlachen ingezet. „U wordt naar huis gecommandeerd, inspecteur. Vergeet het geval en neem wat rust." McCoy stond op, groette en verliet de kamer, inwendig protesteerend. Toen hij weg was, stond Morgan op. „Wel Bill, de Chef is met den buit weggekomen. Hij zal het opnieuw probeeren. Den volgenden keer pakken we hem. Tot ziens. Ga je mee, LeToque?" Zij wandelden van het stadhuis naar het hoofdbureau van politie. Zooals Morgan verwacht had, vonden ze McCoy in zijn kamer. De inspecteur gaf toe, dat hij

doodmoe was. Hij zou zoo aanstonds naar huis gaan. Maar eerst moest hij menschen uitsturen om te onderzoeken in welken ondergrondschen trein hij precies gezeten had en de beambten ondervragen, die misschien het zwarte koffertje en den man, die het te pakken had nadat de stroom weer ingeschakeld was, hadden opgemerkt. De drie mannen verlieten met elkaar het hoofdbureau en de inspecteur nam afscheid. Morgan en LeToque gingen samen lunchen. Toen ze een restaurant van hun gading gevonden hadden en hun maal hadden besteld, deed Morgan een bekentenis, die hij bij den Commissaris had verzwegen. „Je weet, LeToque," sprak hij nadenkend, „dat was geen raadwerk van den kant van den Chef. Hij was op de hoogte van McCoy's plan — waarschijnlijk gisterenavond al. Nu geloof ik, dat het tijdverspillen zou zijn, het lek bij die Bankmenschen te zoeken. Die staan maatschappelijk te hoog voor zooiets en het zou bovendien te riskant voor ze zijn. Blijft alleen over — Lanel Het is best mogelijk, dat hij gisterenavond toch de flat verlaten heeft. Er bestaat tegenwoordig een zucht naar avontuur, waaraan sommigen van onze jongelui maar met moeite kunnen weerstand bieden. De manier waarop hij in deze zaak verzeild is geraakt, is een beetje onwaarschijnlijk. Wat denk jij 'er van?" LeToque haalde de schouders op. „Ik zou dien Lane nooit voor een misdadiger hebben gehouden. Toch ben ik er absoluut zeker van, dat geen kellner gisterenavond onze plannen heeft afgeluisterd. Ook kan de Chef niet in ieder restaurant een spion hebben en hij kan nooit vooruit weten, waar we heen zullen gaan. Als we een stamcafé hadden, zou dat anders zijn. Hoe dan ook, er lijkt me niets tegen dien Lane in het oog te houden." „Dat is juist, wat ik zou willen voorstellen," verklaarde Morgan. LeToque stak een sigaar op en deed peinzend een paar trekken. (Wordt vervolgd)

MYRNA LOY, WILLIAM POWELL EN SKIPPY treden In een nieuwe Metro-Goldwyn-Mayer-film op.

:

"ih V^

VEREEN. ROTT.ERDAMSCH.HOFSTAD-TOONEEL N.V. DIRECTEUR COR VAN DER LUGT MELSERT

„DE VADERS VAN SALLY" BLIJSPEL IN DRIE BEDRIJVEN, UIT HET ENGELSCH VAN DION TITHERADGE — REGIE: BETS RANUCCI-BECKMAN

De

Een scène uit „De Vaders van Sally" Ïeder mensch heeft op gezette tijden behoefte aan afwisseling. Voor den één bestaat die afwisseling in het lezen van een goed boek, in een rustige kamer, voor den ander is het een concert, voor een derde 'n goed tooneelstuk. Maar allen hebben we zoo af en toe bovenal behoefte aan vroolijkheid, aan gezonden humor en aan een gullen lach. Doch dit is juist het moeilijkste te vinden. Hoe zelden is het, dat wij werkelijken geest aantreffen, hetzij op de planken of in een boek. Want echte humor mag niet flauw zijn en niet gechargeerd; juist een fout van veel zoogenaamd humoristische litteratuur, die zich dan, zoodra het tooneellitteratuur is, blijspel wil noemen. Gelukkig is er geen spoor van deze fouten in het blijspel „De Vaders van Sally". Er is bij dit stuk veel en hartelijk gelachen; men was in spanning over den afloop en men heeft evenzeer genoten van de rake typeeringen. De historie van „De Vaders van Sally" is nogal ingewikkeld, maar wij zullen trachten haar in het kort weer te geven. Dr. Hugh Perryn (Dirk Verbeek) is een bekend arts van middelbaren leeftijd, die voor heel Londen altijd als een vrijgezel is doorgegaan. Hij heeft zich ten slotte verloofd met Dorothy Ross Quilter (Joekie Broedelet). Juist na het verlovings-diner, waar Perryn's oude studie-vriend Sir Thomas Occleve (Anton Roemer) nog eens oude herinneringen aan een geliefkoosd kroegje en geliefkoosde barmaid ophaalde, verschijnt, als uit den hemel gevallen, Sally (Annie van Duyn) en Sally ontpopt zich tegenover Perryn als zijn dochter! Perryn was nl. in zijn prille jeugd eens drie weken in 't geheim gehuwd (we zijn in Engeland!) met de genoemde buffetjuffrouw. Van haar is Sally de dochter. Ze is uit Australië naar Londen gekomen om haar vader op te zoeken. Groote consternatie bij Perryn, wien 't bezoek van deze zeer onbeschaafde jongedame juist nu wel heel ongelegen komt. Hij stelt Sally voor onder haar moeders naam en doet 't voorkomen, alsof zij de dochter is van een gestorven vriend van hem uit

Australië. Bij Perryn's verloofde en haar moeder (Bets Ranucci-Beckman) vindt dit verhaal niet veel geloof. Ook Sir Thomas en zijn vrouw (Fie Carelsen) gelooven het niet. Doch terwijl Dorothy en haar moeder voortaan wegblijven, in spanning wachtend op een bekentenis van Perryn, zijn de Occleve's minder nieuwsgierig en nemen Sally liefderijk in hun huis op. Doch op 'n goeden keer ontdekt Sir Thomas Sally's geboorte-datum en den naam van haar moeder en wat blijkt, o schrik, dat niet Perryn, doch Sir Thomas Sally's vader is. Toen deze nl. in zijn jeugd eens gedurende de Kerstdagen alleen in Londen moest vertoeven, wachtend op de afvaart van zijn schip, had hij die dagen doorgebracht met een eenzaam meisje: Sally's moeder! en dat was veertien dagen voor Perryn's kortstondig huwelijk! Zoo zijn er dus twee mannen, die voor Sally's vader willen doorgaan. Doch daarmee is 't nog niet mooi genoeg. Plotseling verschijnt Jim Byrne (Johan Elsensohn) ten tooneele. Hij is Sally achterna gereisd omdat zij van hem is weggeloopen, na haar moeders dood, nadat zij vijf en vijftig pond en elf shilling voor de reis gestolen had. Ook Byrne beweert Sally's vader te zijn, want hij leefde reeds met Sally's moeder maanden voor Sally geboren werd en hij blijkt het te zijn met wien Sally's moeder, drie weken getrouwd, er vandoor ging naar Australië. We zullen u het verhaal sparen hoe Byrne met tact en beleid en met veel naar boven afgeronde cheques weggewerkt . wordt; doch hij verdwijnt en. Perryn verbreekt zijn verloving, waarna hij gezamenlijk met Sir Thomas, als twee vaders, de toestemming geeft voor het huwelijk van Sally met Carey Ross Quilter (Theo Frenkel), zijn ci-devant aanstaanden zwager. Ge ziet het, er is hier heel wat mogelijk en dat wordt nog versterkt door prima spel. Vrijwel allen kunnen wij loven, Joekie Broedelet was wel het zwakke punt, doch vooral Anton Roemer en Annie van Duyn komt weer eert extra eervolle vermelding

toe.

R. A. L. 51 —

-?..■

Russisch« filmregisseur Wsewolod Pu
Onze landgenoot Adolphe Engers Is naar Weenen vertrokken om een hooktrol tn dia film .De vier Mui Ier«" te spelen.

De beroemde Fransche regisseur Jacques Feyder werd door Alexander Korea voor een film, in Engeland te vervaardigen, geëngageerd.

De toakenaar Watt Disney bouwt een zesde studio Ie Hollywood, voor het vervaardlgan van zQn teekenfltms.

DE MOND

S

ÊEÈSE

-#*-

$

1. 2. 3.

De De De

mond is een deel van het mensch'lijk ge - laat, mond van z'n doch-ter — vindt ie - de - re Pa, mond van z'n vrouw is voor ie - de - re man

3E £

$

TT

*-*

m

Woorden en Muziek van GUUS BETLEM Jr.

i^E

P^

■*

f staat,

fe

^F

7

slechts om te prè - ten en é - ten be meent daar-bij zach - tjes - ver - wij - tend Ma - ma. vol - gens een mond, zoo-als èl - ke, en dan.

4

PI^ P En on - der

#

de neus zich be - vindt I Heel vaak ook een tik - je te rood! Een ra - tel, die äl - tijd maar gaat!

i

t

w£ *f

^E

=s?

m

y

pp J l J

mee dus ... dit won - der - lijk iets is ver - klaard, mond-je van zoon - lief — de jong - ste van 't stel mond van de dienst-maagd wordt gaar - ne er - kend.

if

w-* ^E

-6*

M

*—*

p I ^ ^ ^ IJ' i» ÜÉ w

m

m

i^

i

3? $&r

S

"V

m

5ffi

ver - gaard, of wel ac - cent.

rM/XISON Fabriek van Artistiek / Zilverwerk Gevestigd

,

MADELEINE CARROLL

Doch Staat 't Is

^p

f

Hoe an - de - re men - sehen scher hem zien . . Nog meer van ver - ve - ling of slaap! En oor - zaak van huis' - lij - ken twist!

i

De mond van „het" meisje — begrijpt U me goed! Hèt éénige meisje op aard!! Is iets. waar een jongen het beste aan doet. Als hij niét te véél er naar staart! Want, of hij er nachten gewoon niet van slaapt. En Hemelsche verzen op maakt. . . Het is toch een ding. dat ten slotte óóR gaapt. En meestal naar lippenstift smaakt!!

als Ko„,„s,„ Caroline Mathilda in de film De Dictator", een Toeplitz-prodectie welk e onder regie van Victor baville in Engeland werd opgenomen.

—r~

i

luis - tert, ïrt, hoe ik in een lied heb geeu-wend, steeds o-pen, van hon - ger meest - al een mond-je met. . . Oost'lijk

m 1690

32

Zoo denkt ook U— Ie - zer — mis-schien?? (Hij 's ook al weer veer-tien— de aap!) Als één die men... ön-gaar - ne mist.

—«r

,,,,..-

WaarHet De

f

^^

i

Dat En Ver-

uf

^

§aE

$

—r

Zoo leert er de lee-raar het kind, Is veel te bru - taal en te groot! Aan - vänk'lijk het mooist dat be - staat..

ODIO

w

m

\: S

J

f—^

m

Dan zijn er nog menschen, en velen helaas. Die geen poëzie meer verstaan, Hen werd er het nuchtere leven de baas. De tijd heeft het zijne gedaan! Voor hen is de mond een ellendig bezit. Vol martelend-kwellende pijn ... Wanneer hij — de arme — daar voor z'n gebit Alwéér bij . . . den tandarts moet zijn!!!

7 PLACE DE LA MADELEINE. PAR US Specialiteit

voor geschenken in zilvei en verzilverd metaal

GROOTE KEUZE IN KUNSTVOORWERPEN UITGEVOERD NAAR ONTWERPEN UIT ELKE STIJLPERIODE

lo. 576 - 9 Febr.

NARIKA ROKK, dl« waarschijnlijk de opvolgster van Lilian Harvey bij de Ufa

zal worden. (Foto Manuié. Woonon)

ook schlierend voor wollen goederen Red. en Adm. Oalgewater 22. Lelden. Tel. 760. Po»trekenlnq 41880 VerschUn» wekelUks - Pr^s per kwartaal f. Ï.OS

'