s : -:?J::i. *ê « -r-- % ft ft «.. *..*. No, MEI 1931 KÄTHE VON N AGY FOTO UFA. < :w

.^W% . '

5

■"'v^-^:-,.,\U:^:^,-^.'"-^-j.i-^-rO^.

■■■■■.; „..: '.':

OE JAARGETÖOEN WOORDEN VAN ELIZA HESS-BINGER

iüi j ir Se

MUZIEK VAN HENRI C. VAN PRAAG

i

^

^

J

.=

|J J

^ r

^

fe:. IA ^ '4 Ä/s:-:?J::i

2oni
-f

| J J

^a

r

^^

iê r /' r r

&

z:

i

5

P

£

s

g

t+rfy

p

£

J

H I'-'-

beet.jel&a-tfl|e..2€t.

Ij.

w^

mm

Üj

«i -i ^

IJ

J

.1

' •

^p

t)o.rerti4«de tik Je« vlug, Het fij.Metee.re aroen.

f r r r ■

^ Ij J ^ j doen.

2e

ï

^^

r

£ J j r ■ j j j. py ,

J

j IJ^

"Kaar 0, ab'teen.wiaal len .tev^rdtpAn heeftzeveelte

^

I:;"

J^J

De zon is blij, als 't winter is. Dan gaat ze vroeg naar bed. Haar wekker heeft ze 's morgens ook. Een beetje laat gezet. Maar o, als 't eenmaal lente wordt, Dan heeft ze veel te doen. Ze toovert aan de takjes vlug Het fijne, teere groen.

^ ^

In" beu,r.teii nairden

ziH.

*ê «

s ^ /»^c-o /-a//.

Vnh

^

^

En rust heeft ze ook 's zomers niet. Dan schijnt ze 's morgens vroeg En tintelt nog in 't avondrood. En nooit geeft z'ons genoeg. Doch ze wordt schaarsch, als 't herfst is, En kort de dagen in. Zoo maakt ze 't ieder jaargetij. Om beurten naar den zin.

«. %

ft

.

-r--

ft

*..*.

PM /\ I S O

IN

^J D I ^5

7 PLACE DE LA MADELEINE. PARIJS

Fabriek van

Specialiteit

Artistiek Zilverwerk

voor geschenken

Gevestigd

in zilver en verzilverd metaal

in

7690

GROOTE KEUZE IN KUNSTVOORWERPEN UITGEVOERD NAAR ONTWERPEN UIT ELKE STIJLPERIODE Red. en Adm.: Galgewater 22, Leiden. Tel. 760 Postrekening 41800

Venchtynt wekeiyks — PrQs per kwartaal f 1.05

No, 379 2 MEI 1931

KÄTHE VON N AGY FOTO UFA

<

:w

~*-(Z~7-r

•111

ruwt

16 miliioen 800.000 gulden HOOFDPRIJZEN

gemiddelde

500.000 250.000 200.000 150.000 100.000 60.000 3 5 8 10 28 148 365 1060 2120

prijzen.

X X x x X x x x x

60.000 40.000 30.000 20.000 10.000 6.000 3.000 2.000 1.000

JORES "VCNS

ff ff ft ff

Still even

ff a a a

Uw trots. Mevrouw, dal schitterende theeii

servies en die gesoigneerde theetafel! Bc-

ji

hooren daar niet de fijnste en smakelijkste biscuits bij, die te krijgen zijn? Wat een eer zult U inleggen bij Uw gasten, wanneer ge „De Lindeboom's" biscuits serveert. Want hier komt de kwaliteit om den hoek kijken, die alléén bereikt kan worden door een fabriek

Trekking der Ie klasse 18-19-en 20 Mei a.s.

met een meer dan honderdjarige ervaring.

Prüs per lot voor de Ie klasse met inbegrip van officieele trekkingslu'st en porto: Vio VR V? Vilot ƒ3.40 6.40 15.40 30.40 ROBERT LEDERER, Leipzig C. 1. Wintergartenstrasse 4 am Hauplbahnhof, sinds 1893 Hoofdcollectant der Saksische Staatsloterij. Bankiers voor Holland, Amsterdamsche Bank, Filiaal Damrak. Om U kosten te besparen en voor een snelle bezorging der bestelde loten, ki;nt U zich ook wenden tot onzen Vertegenwoordiger, H. WILMS, Graaf Wlchmanlaan 36. Bussum BESTELKAART.

Adres:

Natuurlijk heeft Uw winkelier ze voorradig. Kent U onze luxe blikjes Rose Marie, Adonis en After dinner?

N.V. BISCUITFABRJEKEN

lot ä ƒ

DELINDEBOOH

,

ten bedrage van ƒ verzonden per postwissel, per rembours te zenden, gestort op conto LEDERER Amsterdamsche Bank, filiaal Damrak, Amsterdam. Het niet gewenschte doorhalen. Laatste besteldao 14 Met 1931

r

HIER HEEFT U EEN AFBEELDING VAN DE BEROEMDE 00

0^IM©^Ä"°m^7DI!CEILilM dat Uw teint gezond. Uwe huid zacht, gaaf en stevig wordt en kleine huidaandoeningen verdwijnen.

de geluidsfilm-. Dat du ook m ons land geen laag-bü-de-grondsche kunst - ^merkten we direct aan het onnoemelijk aantal trap pen dat we moesten beklimmen voordat we het doel hadden bereikt: het f'^tud.o Jons Ivens. Stelt u geen groote glashal met dm zenden schijnwerpers voor: het Studio Ivens is een zolder, wel een artistieke zo der. doch een zolder is nu eenmaal geen paleis Maar onder deze dakpannen zijn betere en kuns zinniger films vervaardigd dan m vele HolIvwoodsche en Berlijnsche studio s. De man. die hier den schepter zwaait, is een kunstenaar in hart. en nieren, hij is een Neder lander, waarop we trotsch mogen zijn een man. die onzen naam in hel buitenland hooghoudt zoodat Holland op lilmgebied ook over onze grenzen een goeden naam heelt. We troffen Ivens aan den arbeid: het snijden van zijn jongste filmproduct, de bedrijfsfilm van Philips te Eindhoven. Het klinkt zoo eenvoudig: bedrijfsfilm, nietwaar. Men draait eemge opnamen in de fabneksruimte. een paar meter van de fabriek aan den buitenkant en klaar is Kees! Dit doet ..men mis^ schien, maar dit doet Ivens met. Reeds vijt maanden, dag aan dag. wordt er aan deze film gewerkt en nóg is ze mei gereed. Met ,,het geluid'' moet zelfs nog begonnen worfln zijn vlotte verteltrant heeft Ivens ons het een en ander van deze rolprent medegedeeld.

n

RECLAME-BUREAU ZOEKT DAMES, HEEREN en KINDEREN voor MODELLEN voor MODE en andere OPNAMEN Pers. en schrift, aanbiedingen STRACKE, HEERENGRACHT 15T, A'dam

=— HET MELKDIËET VOOR DE HUID s Morgens en 's avonds ge bruikt voor het wasschen van het gezicht, zult U spoedig bemerken.

^••, IIICWIÜTCI

riLMi

IN oen oud grachtenhuis ie Amsierdam brachten wc deze week een bezoek aan en jongen Nederlander, die de bc.c.cnaans van de modernste aller kunsten:

R. IVI.

Uaast op ieder tweede lot valt een prijs. Uitbetaling der prijzen geschiedt op elke gewenschte wyze. Elke maand tot en met September heeft er een trekking plaats.

Gelieve mü te zenden Naam:

ISS

Godfried de Groot ^an Êuyhenstraat 2a Amsterdam Telef, 28474

Spaoialiteit in Moderne en /Frtistieke foto's '/"Ven iiï de veie reproducties van ons wcib in „Tiet Weekblad" Cinema ffl Theater

-'-— - ..

.• i vi-.-..■ de/A

w

i "• ,

11

film moet vertoond kunnen worden in een gewoon bioscoopprogramma (de lengte zal circa duizend meter bedragen), zoodat het publiek geboeid moet worden door beeld en geluid. Mijn medewerkers zijn M. Kolthoff en J. Fernhout. Kolthoff bevindt zich nog te Eindhoven om eventueele aanvullende opnamen te maken. Ons draaiboek is niet tot in de finesses uitgewerkt; ik werk volgens een schema, dat nauwelijks één pagina schrift beslaat. In iedere fabrieksruimtc bouw ik

'N DE LIFTSCHACHT dan een klein icmario op: ik volg n.1. mei den logischen gang van het bedrijf, zooals de oude methode der bedrijfsfilm was. De eenige beperking, die de opdracht mij oplegde was. dat ik niets buiten het fabneks-hek draaien mocht. Maar binnen dit hek ligt zoo'n rijkdom van motieven, dat ze in geen 10.000 meter film zijn vast te leggen. We beperkten ons dus tot het Radio-bedrijf. Onze lens speurt in alle afdeelingcn. Glasblazen, zendlampen, luidsprekers, een kamer waarin men met millioencn volt toovert, alles werd, gezien door de oogen van een cineast, op den celluloid band vereeuwigd. De film zal in Parijs bij Tobis gesonoriseerd worden. Lou Lichtveld componeerde de muziek. Wilt u eens eenige stukjes film zien?" Ivens voert mij naar een hoek van den zolder waar aan lange stokken heele slierten filmnegatief hangen. En direct merkt men, hoe een knap operateur Ivens isl Deze vlakverdeellng, dit spelen met licht en donker. Jiet is voortreffelijk! Prachtige koppen, die verschillende glasblazers! Machines staren ons als voorwereldlijke monsters aan. En waar men ook op het negatief kijkt, overal heerscht de ,,arbeid". Deze film bedoelt dan ook te zijn een epos van den arbeid, van den arbeid van ,,Philips" en van den kunstarbeid van Ivens. En inderdaad: het is een epos geworden!

EEN DIEPTE-K/JKJE

JORIS IVENS NEEMT OP IN DE 1.000.000 V0LT-KAMER ■—'

QRAMOPHOON.NIEUWS

k

JOHANNES RIEMANN specie een dubtelrol in de Ufa.foonfilm „Der falsche Eht

RENGEN we deze week eens een aantal platen, waarvan de ware muziekliefhebber kan genieten en die een verkwikking bieden na het aantal „schlagers", dat men zoo langzamerhand week aan week moet doorworstelen. Beginnen we met Ultraphoon. Op E 815 speelt Professor Fritz Heitmann „Toccata" (Michelangelo-Rossi) en „Kleines Präludium mit Fuge B-dur" (Joh. Seb. Bach). Professor Heitmann is een buitengewone organist. De Berliner Philharmoniker spelen op E 805 en 806 een Verdi-Potpourri. Selmar Meyrowitz leidt het orkest op voortreffelijke wijze. Voor liefhebbers van Verdi's opera's twee aanbevelenswaardige platen. Het Bruinier Quartett speelt op E 824 het „Streichquartett in C-dur" van W. A. Mozart. Hetzelfde ensemble speelt op E 822 en 823 „Streichquartett in D-moll" (Der Tod und das Mädchen) van Franz Schubert. Deze platen behooren tot de beste in de gramophoonliteratuur. Laat ze u eens voorspelen, u zult ze dan in uw repertoire niet willen missen. De Berliner Philharmoniker onder leiding van Generalmusikdirektor Erich Kleiber spelen op E 808 „Ein Ball" (iste en 2e deel uit de Phantastische Symphonie van H. Berlioz). Een zeer mooie opname! De altzange-

DOOR

WEERÖEVER res Eva Liebenberg zingt met begeleiding van de Mitglieder des Berliner Philharmonischen Orchester onder leiding van Selmar Meyrowitz op E 807 „Es blaut die Nacht" (uit Julius Cäsar van Georg Friedrich Händel) en „Arioso" (Dank sei Dir, van Georg Friedrich Händel). Met talent van deze zangeres komt in deze opname volkomen tot zijn recht. De sopraanzangeres Luise Szabo van de Staatsopera te Boedapest brengt op E 750 „Ach, ich liebte, war so glücklich" („Die Entführung aus dem Serail" van Mo-

Speciaal Agentschap voor POLYDOR o BRUNSWICK Instrumenten en Records

BRUNSWICK HOUSE BOVEN ALUES

UIT/T€K€ND

AMSTERDAM

- 5 -

^

*

zart) en „Teurer Name, dessen Klang " (Ana van Gilda uit „Rigoletto" van Verdi) ten gehoore. Een zeer mooie coleratuur! De Belliner Philharmoniker onder leiding van dirigent Erich Kleiber spelen op E 655 het „Scherzo Capriccioso " van Anton Dvorak. Een geslaagde opname. Op E 691 spelen de Mitglieder der Berliner Philharmoniker onder leiding van kapelmeester Wilhelm Grosz twee werken van Joh. Strauss, n.1. „Seid umschlungen Millionen" en „Morgenblätter". De Kölner Männergesangverein, dirigent Professor Trunk, zingt op E 776 „Niederländisches Dankgebet" („Wir treten zum Beten" van Ed. Kremser) en „Grosser Gott, wir loben Dich " (Franz Willms). Een zeer goede opname voor liefhebbers van koorzang. Eugen Richter, de organist van de St. Pauli te Chemnitz, speelt op E 742 „Lento assai Des-dur", Op. 40 „Nr. 6" (Prof. Hans Fährmann) en „Andante sostenuto Cismoll". Op. 40, Nr. 1 (Prof. Hans Fährmann). De beroemde bas Leo Schützendorf, ook in ons land. bekend, zingt op E 725 „Fünftausend Taler" („Der Wildschütz'' van Lortzing) en „Dort vergiss leises Flehn" („Die Hochzeit des Figaro" van Mozart). Schützendorf's orgaan is voor de mechanische weergave uiterst geschikt!

W^^^fflL-

^B^r -

HET GEHEIM VAN DEN ROODEN BOEDDHA DOOR

D'ALVAREZ

Inderdaad heeft mijn verzamelwoede mij al eens eenige zonderlinge avonturen bezorgd," antwoordde Dick Stuart op een desbetreffende vraag van een zijner gasten, „maar het vreemdste en tevens interessantste avontuur' overkwam mij toch in een uithoek van de wereld, een stadje op de Xoordafrikaansche kust." Hij zweeg even en keek mij glimlachend aan. Toen zei hij: ,,lk geloof wel, dat het jou vooral zal interesseeren, Rex!" Dick Stuart is een van die eigenaardige, rijke menschen, die hun heele leven wijden aan het verzamelen van zeldzame en mooie voorwerpen. Zijn collectie juweelen, porcelein, gobelins en andere kostbare antiquiteiten is geloof ik de prachtigste, die men in particulier bezit kan aantreffen. Bovendien breidt hij ze nog steeds uit, en ik heb er zoo'n idee van, dat handelaars het eerst aan zijn naam denken, wanneer er een of ander kunstvoorwerp op de markt komt. Toch is Dick geen snob; integendeel, hij is een aardige, verstandige kerel, die een groote belangstelling koestert voor den menschelijken kant der dingen, zélfs wanneer het zijn schatten betreft. Misschien is het zelfs beter om te zeggen: vooral wanneer het zijn schatten betreft! Het was omdat hij ons zelf een kleine ,,menschelijke comedie" had verteld, die annex was aan een uiterst kostbaar, met juweelen versierd miniatuur „van de vriendin eens konings", dat het gesprek gekomen was op de vaak noodlottige gebeurtenissen, die nauw saamgeweven zijn met kostbare voorwerpen. En dit was wederom aanleiding geweest voor een onzer, om te vragen of Dick zelf geen persoonlijke ervaringen op dit gebied had. Hij had er in bovenstaanden zin op geantwoord. ,.Het stadje heette El Nasu," vervolgde Dick. „Ik denk niet dat een van jullie het kent en ik ben er van overtuigd, dat niemand van jullie het een bezoek waard zou vinden. Het geniet een zekere reputatie als winterbadplaats, maar hoe het daaraan gekomen is, begrijp ik niet, want er staat bijna voortdurend een zeer verraderlijke wind, die maakt, dat de helft van de weinige vreemdelingen, die zich hebben laten verleiden er heen te gaan, loopen te kuchen en te proesten. Ik zou er dan ook nimmer over hebben gedacht, juist daar eenige weken te gaan profiteeren van de Afrikaansche zon — ofschoon de dokter mij dit laatste wel had voorgeschreven — indien een Parijsche antiquair het mij niet had aangeraden. Het was een weinig betrouwbare kerel en ik had mij altijd ten zeerste voor hem in acht genomen. Maar hij had een flair om zeldzame voorwerpen op het spoor te komen, waarin niemand hemovertrof en daarom liet ik mij vaak

door hem raden. Hij vertelde mij, toen ik hem op weg naar het Zuiden bezocht, dat wanneer ik naar El Nasu ging en er in slaagde in kennis te komen met een zekeren Rindstone, ik alle reden zou hebben om mijzelf geluk te wenschen. Rindstone sfond niet al te best aangeschreven bij degenen, die hem kenden, en ik moest daarom voor hem oppassen, maar zijn verzameling was de moeite waard! De antiquair had gelijk. Rindstone was een onaangename kerel. Een soort vrijwillige kluizenaar. Hij woonde in een inlandsche villa, geheel alleen, ongeveer een kilometer of drie van El Nasu. Nooit bijna zette hij een voet buiten de deur en nimmer ontving hij bezoek. Wanneer men hem zag, kon men de overtuiging niet kwijt raken, dat hij wel een goede reden moest hebben om zich te verbergen. Het was een lange, magere man met een vollen baard, die de wreede trekken om zijn mond echter niet kon verbergen. Zijn oogen waren groen en valsch en de kleur van zijn haar was roodachtigblond. Uiterlijk was hij een heer en zijn smaak scheen buiiengewoon goed ontwikkeld. Dit nam evenwel niet -weg, dat hij den indruk wekte, wreed, ja zelfs misdadig te zijn. El Nasu is echter, niet de plaats om kieskeurig te zijn ten opzichte van de menschen, die men er ontmoet en omdat Rindstone's collectie werkelijk heel bijzonder was, trad ik met hem in onderhandeling over eenige voorwerpen, die hij wënschte van de hand te doen. Om eerlijk te zijn dien ik evenwel te erkennen, dat ik mij niet, zooals anders mijn gewoonte was, met hart en ziel voor de transactie interesseerde. Mijn aandacht werd

De naam houdt reeds een belofte in. Dere nieuwe bonbon is een schitterende aanwinst van de collectie

RINGERS Let op den naam.'

HHiHiimiiiinurmiiiiiHiiimnnimiimimiHtMHiiimiurilimimiiniiimini

zondere klasse, meende ik. Het waren heel kostbare, zeldzame ringen en de veronderstelling, dat zij slechts mannen van standing en smaak tot zich wënschte te trekken, lag dus voor de hand. Ik begon belang in haar te stellen en-vroeg mij verbaasd af, welke tragedie een dergelijke vrouw, die voorbestemd scheen geweest om als middelpunt van een aristocratische familie te schitteren, er toe had gebracht, zichzelf zóó te vergeten. Ze wierp mij een verleidelijken glimlach toe en hoewel ik mij ergerde aan haar gedrag, glimlachte ik toch terug. Ik wënschte haar te leeren kennen. Dat zij direct slecht was, geloofde ik niet; veel meer leek het mij, dat zij door oplichterij of chantage trachtte aan den kost te komen. Eenige dagen later begaf ik mij wederom naar de haven met de vooropgezette bedoeling haar aan te spreken. Ik wist, dat zij er geen bezwaar in zou zien, op een dergelijke wijze kennis te maken. Ze was er weer. Ze was blijkbaar altijd aan de haven. Kn wederom liet zij haar ringen als lokaas schitteren in de Afrikaansche zon! Maar dit keer had zij géén glimlach voor mij! Ze wierp mij een onverschilligen blik toe en toen ik tóch tegen haar glimlachte, deed zij alsof ze mij niet zag. Het was alsof ik een klap in mijn gezicht kreeg! Ik was gepikeerd, zeker, maar ook nog iets anders. Zonder twijfel was het feit, dat zij onverschillig tegen mij deed, mij bijna uit de hoogte beschouwde, «terk in haar voordeel. Nu zij niet meer probeerde op brutale wijze mijn aandacht te trekken, leek zij mij dubbel harmant... en mooi! Zeker, haar manier van doen whs zonderling en boezemde weinig vertrouwen in, maar welke man voelt zich niet juist aangetrokken tot een vrouw, die een raadsel voor hem is? En een raadesl was zij 1 Eenige oogenblikken na haar verliet ik eveneens de haven, en begaf mij naar Jonathan, teneinde hem té vragen of hij haar soms kende. Jonathan is de eenige reden, waarom ik ooit nog eens naar "El Nasu zal terugkeeren. Hij handelt in kunstvoorwerpen, die hij opgetast heeft in zijn • prachtig huis, dat wel een Moorsch paleis lijkt, en die hij behandelt als persoonlijke schatten, tot hij ze verkoopt. Van het oogenblik af, dat wij elkaar leerden kennen, waren we goede vrienden. Van geboorte was hij een Griek, maar hij sprak de moderne talen vloeiend en was in alle opzichten een heer. Hij kende de dame met de ringen heel goed. „Ze heet Laura Ottaway en ze woont hier," vertelde hij me, terwijl er een glimlach om zijn lippen speelde.. ..Heeft ze jou ook 'haar „bevriezenden blik"" gegeven ?" „Bevriezenden blik?" vroeg ik verwonderd. Jonathan lachte om mijn verbazing. „Trek het je niet al te erg aan, Stuart! Zoo gaat het altijd bij haar. Gisteren was ze hier, teneinde naar je te informeeren." „Werkelijk?" vroeg ik: „En heb je

Ik kreeg opeens den Indiuk, dat nu hel beslissende moment gekomen was, hel moment, waarom zu mU bij zich had verzocht. Terwijl zU en Jonathan m de schaduw stonden van een half gesloten gordijn, stond ik met mijn gezicht naar het blnnenstroomende licht gewend, en Ik was overtuigd, dal zU dit met opzet zóó geschikt had. Ze plaatste zich voor mU. zoodat Ik niet van houding veranderen kon iiiuiiiiiiiuii

imiiiniiii

iiiiiiiiiin

iiiiiiiiiiiiiuuiiiiiiiiiiintiin

in die dagen namelijk meer in beslag genomen door een vrouw, die ongeloofelijk mooie ringen droeg.Ik zag haar voor het eerst, toen ik op een dag stond te kijken naar een kleinen vrachtvaarder, die moeite deed het haventje van El Nasu binnen te loopen. Zij trok mijn aandacht door haar ringen. Ze droeg er verscheidene aan haar rechterhand en ze waren inderdaad heel buitengewoon. Eén leek mij vooral een prachtige Etrurische antiquiteit of een zeldzaam geslaagde imitatie er van. Van de ringen dwaalden mijn blikken naar het gezicht van de vrouw, die dergelijke vreemde juweelen kon dragen in het felle licht van de Afrikaansche zon... Of hadden haar blikken de mijne aangetrokken? Ik geloof, dat dit laatste inderdaad het geval was. Mijn belangstelling voor haar ringen scheen haar te zijn opgevallen, en sinds dat oogenblik liet zij haar oogen — o, wonderlijk mooie oogen! — bijna niet meer van mij af! Ze onderzocht mij met haar oogen, ze scheen mij er mee te willen ontleden! Ze keek mij aan op een manier, die bijna driest, onhebbelijk was! Probeerde ze mij te veroveren ? Ik was stom verbaasd! Het was een knappe, slanke vrouw van omstreeks vijf en twintig jaar, met een sprekend, levendig gezicht. Ze was tamelijk opzichtig gekleed, maar ik zou toch niet hebben durven veronderstellen, dat ze mij meer dan één blik waardig zou hebben gekeurd! Ik had haar voor wei-opgevoed aangezien en.... . wel, het viel mij tegen, dat zij mij zoo hinderlijk met haar blikken lastig viel. Het was een nieuw type vrouw voor mij, een vrouw, die charmant had kunnen zijn, indien zij niet zoo brutaal in haar optreden was geweest, en daardoor den indruk wekte een avonturierstcr te zijn. Het speet me voor haar, want ondanks alles ging er toch een zekere distinctie van haar uit. Meer met een gevoel van spijt dan uit zelfverdediging wendde ik daarom mijn -blikken van haar af en nam mij voo'r, haar te vergeten. Dit mocht echter blijkbaar niet! Eenige dagen later zag ik haar opnieuw aan de haven, toen de stoomboot van Cadiz aankwam. El Nasu is nu eenmaal een stadje zonder eenig vertier en zelfs de aankomst van een boot is er reeds een gebeurtenis. Ze leunde over een der hekken van het douaneloodsje en ... probeerde met haar ringen èn haar oogen de aandacht van de aan land gaande vreemdelingen te trekken. Het was werkelijk interessant haar gade te slaan. Vooral toen ik duidelijk merkte, dat haar ringen een groote rol speelden bij haar voor mij weerzinwekkende manier van doen. Via haar ringen vestigde zij de aandacht op haar oogen, op haar gezicht! Deze handelwijze rangschikte haar in een bij-

^KEN^v - RGTTEIRP^M

ENSEMBLE-SCENE.

Het „Revue-idée" blijkt zoodanig ingeslagen te hebben, dat het van 1—15 Mei nog eens dunnetjes overgedaan wordt; neen, niet „dunnetjes", want we kunnen gerust verklaren: „in veel-verbeterde en vermeerderde editie . Het is thans een Braziliaansche revue, die voor het voetlicht wordt gebracht;

Mme SASCHA MORGOWA

i

een volledig Braziliaansch revue-gezelschap, dat reeds in de voornaamste hoofdplaatsen van Europa met overweldigend succes opgetreden is; de Rotterdammers mogen dus de directie van Arena wel erkentelijk zijn, dat ook zij deze revue te zien krijgen. - De daarin optredende artisten vertegenwoordigen een groot aantal natiën; er treden in op Creolen, Spanjaarden, Portugeezen, enz., die in een nog razender tempo, dan in de vorige „Arena-Revue , niet minder dan 52 scènes laten zien. En het is waarlijk niet overdreven, als we beweren, dat zóó iets in Holland nog nimmer gezien werd, niet alleen door de prestaties van de zoogenaamde „girldansen" en grappen der humoristen, die tot het gezelschap behooren, maar vooral ook door de overweldigende „ensemblescènes" — „finales", noemen we dit in de Hollandsche revues — die stuk voor stuk van ongekende pracht en schoonheid zijn. Zij werden geënsceneerd door den ook buiten Europa wijd-vermaarden piofessor Darlay, waarbij zijn eerste „ster ', Sascha Morgowa, hem waardig assisteert. Na Rotterdam komt Londen nog aan de beurt, waarna de tournee beëindigd wordt en het gezelschap weer „huistoe gaat.

zoeken. Het is thee-tijd en ze zal wel in het Café de Espana zitten. Je kunt mij toen zóó slecht afgeschilderd, dat daar met haar kennis maken." ze me nu behandelen moet alsof ik „Wil zij dat dan ?" lucht ben ?" „Neen, maar het is een dame en ze „Ik heb haar alleen gezegd, dat je zal er geen bezwaar tegen hebben dat tijdelijk hier was." ik je aan haar voorstel. Als je eenmaal „En volgde daaruit, dat ze opeens met haar in gesprek bent, laat het dan onverschillig moest worden?" vroeg ik. maar voorkomen, alsof je vroeger ook „Zoo gaat het altijd bij haar," antal hier hebt gewoond; laten we zeggen woordde Jonathan weer. ,,Ik zal je nog een half jaar geleden. Niet als vreemiets vertellen, waar je wel van zult opkijken: ze is niet arm, maar heel deling, in een hotel, maar als ,,ingezetene", in een villa . . ." rijk!" „En je denkt, dat ze dan niet Daar stond ik inderdaad, van te méér onverschillig tegen mij zal doen?" kijken. Ik had haar voor een avonturierster gehouden, die van den eenen vroeg ik ongeloovig. „Ze zal je vragen haar morgen te dag in den anderen leefde! komen bezoeken. Ze zal je op de thee „Je maakt een compleet raadsel van vragen!" haar, Jonathan," merkte ik lachend op. Ik lachte om deze laatste woorden, „Dat doe ik niet, Vnaai zij zelf! — maar Jonathan scheen haar bijzonder Waarom komt zoo iemand als zij naar een uithoek als El Nasu? Waarom goed te kennen, want zij vroeg mij inderdaad een kopje thee bij haar te komen gedraagt zij zich, zooals ze doet en . . . drinken. waarom krijgt zij geen man? Ze woont Het ging eigenlijk heel eenvoudig. nu vier maanden hier en ik weet er Laura Ottaway zat op het terras, van geen antwoord op te geven!" Café de Espana en ze zat er om gezien „En heb je heelemaal geen verte worden. Daar was geen twijfel aan; moedens, Jonathan?" vroeg ik. zelfs haar ringen speelden weer hun rol. De Griek keek mij een oogenblik Ze wënschte ons niet, dat was duidelijk; onderzoekend aan, toen antwoordde hij: maar ze deed eer onverschillig dan „Dat moet je zelf maar eens onder- 7 -

- 6 -

"1

*,•'••»

I

IER ©OEOE BEKEO Mary Ann, Chubby en Shirley Jean lieten een nieuw „plaatje" van hen voor U maken en natuurlijk was ook ,,Pete" van de partij I Zoomin als op de film wilde hij ook hier ontbreken.

vijandig; blijkbaar achtte zij ons de moeite en den tijd niet waard. Toch was ze, toen wc eenmaal aan haar tafeltje zaten, een en al beminnelijkheid. Haar bewegingen waren van nature gracieus en afgepast en haar houding zoowel . als haar conversatie deden denken aan een vrouw, die een sterk verantwoordelijkheidsgevoel en een groote mate van zelfbeheersching bezit. Er was iets in haar — een zonderlinge kracht — die niet verborgen kon blijven, zelfs niet wanneer die ändere vrouw te voorschijn kwam. Die ändere vrouw kwam, toen ik haar ringen openlijk bewonderde. Ze waren echt, zooals ik wel gedacht had. En toen ik dat kleine leugentje debiteerde, dat ik vroeger al eens geruimen tijd in El Nasu had gewoond, veranderde zij als een blad van een boom. Van een charmante, bescheiden dame werd ze een cocotte, die op een prooi loerde! Ze jjrobeerde op onbescheiden wijze mij in te palmen, vleide mij op de grofste manier en. .. vroeg mij den volgenden dag bij haar te komen theedrinken. ,,U blijkt van mooie dingen te houden, mijnheer Stuart," zei ze tegen me. „U moet mijn schatten eens komen zien! Kom morgen een kopje thee bij mij drinken. Mijnheer Jonathan zal u brengen." De eigenaardige blik in Jonathans oogen verhoogde nog mijn verbazing. Na eenigen tijd namen wij afscheid van haar. Ik had haar gezegd, gaarne van haar uitnoodiging gebruik te zullen maken. Natuurlijk wilde ik van Jonathan weten, waarom zij mij had gevraagd te komen theedrinken zoodra ik haar had verteld, dat ik vroeger al eens in El Nasu had gewoond. Maar hij antwoordde eenvoudig: „Ik weet, dat het interessant zou zijn nu over haar te praten; maar laten we dit uitstellen, tot je haar morgen hebt bezocht."

„Ligt de oplossing van het raadsel dan in die thee?" wilde ik weten. „Dat zul je wel gewaarworden — later," glimlachte hij. „Ik geloof, dat je mij gebruikt als een middel om het raadsel op te lossen!" merkte ik op, maar hij antwoordde eenvoudig: ,,Ik heb heel weinig hoop, dat wij ooit een oplossing zullen vinden!" Ik had erg verlangd naar het bezoek bij miss Ottaway, maar het bleek een groote teleurstelling. Ze bewoonde een hef, klein huisje, gezellig maar zonder eenige luxe ingericht. En de „schatten", die zij mij had te toonen, waren niet veel zaaks, ofschoon ze er veel ophef van maakte en mij van het eene voorwerp naar het andere meetroonde. Ik vond het tamelijk vervelend, omdat ik niet wist, dat er een bedoeling achter zat. Pas toen ze mij naar een klein kastje bracht, dat in een hoek van een achtervertrek stond, kreeg ik opeens den indruk, dat nu het beslissende moment gekomen was, het moment, waarvoor zij mij bij zich had verzocht. Ik kreeg dien indruk niet door häär, want er veranderde totaal niets aan haar houding van volmaakte zelfbeheersching en beschaafde gastvrouw. Ik voelde het eerder door de manier, waarop Jonathan dicht bij ons kwam staan. Hierdoor voelde ik als het ware, dat er iets bijzonders moest gebeuren. Terwijl zij en Jonathan in de schaduw stonden van een half gesloten gordijn, stond ik met mijn gezicht naar het binnenstroomende licht gewend en ik was overtuigd, dat zij dit met opzet zóó geschikt had. Ze plaatste zich yóór mij, zoodat ik niet van houding of plaats kon veranderen en zei toen, een leeren doos uit het kastje krijgend: „Dit is mijn mooiste stuk, mijnheer Stuart. Hoe vindt u het?" Vóór ik haar bewegingen had kunnen volgen, had zij het étui geopend en liet ze mij een porceleinen Boeddha, een rooden porceleinen Boeddha, zien. Eén - 8 -

en al verwondering staarde ik er naar. Het was een schitterend, een wäär kunststuk van oude Chipeesche handnijverheid. Begeesterd riep ik uit: „Prachtig! Zooiets moois heb ik nog nooit gezien... Waar hebt u dat..." Ik kón niet verder spreken. Ik voelde op te hinderlijke wijze, dat zij mij strak, onderzoekend aankeek. Ze vertoonde geen enkel teeken van emotie; dat deed ze nooit, deze bijzondere vrouw, maar haar oogen lazen iedere aandoening op mijn gezicht en ik begreep, dat ik daarom door haar in het volle licht was geplaatst! Ik kon mijn verbazing, dat ze mij zoo pertinent-onderzoekend aankeek, niet verbergen en toen ze dit merkte, verdween de onderzoekende blik uit haar oogen om plaats te maken voor een van groote onverschilligheid. Ik begreep, dat ik niet gereageerd had zooals zij had gewenscht, zooals zij had gehoopt! Ze veinsde nog een oogenblik vol bewondering naar den Boeddha te kijken. Toen vroeg zij mij opeens of ik het beeldje al eens eerder had gezien, of er al eens van had gehoord. Ik antwoordde haar, het bestaan er van zelfs niet te hebben vermoed.., [Vervolg op pa&na 131

Alleen Radox verdrijft vetwormpjes. Hebt U last van Vetworpjes? Zoo ja, lees dan eens hoe deze dame zich bevrijdde van deze leelijke ontsieringen. En volg dan haar voorbeeld vanaf het koopen van Radox tot het gebruik van cold cream. Zonder pijnlijk uitpersen, zonder leelijke vlekken achter te laten kunt U de vetwormpjes met een handdoek gewoon wegvegen, „/Ac had altijd vreeselijke last van vetwormpjes, tot ik me op een dag voornam, eens Radox te probeeren omdat ik zoo vaak gehoord had, hoe Radox dit genezen kon. Ik deed een theelepel Radox in een kommetje heet water en sponsde daarmee mijn heele gezicht af, zoo heet als ik verdragen kon, 10 minuten lang, 's morgens en 's avonds. Daarna droogde ik mijn gezicht goed af met een ruwe handdoek en smeerde het in met cold cream. Den volgenden morgen waschte ik de cold cream af met een zelfde hoeveelheid Radox als den avond te voren. Het gevolg was een absoluut zachte huid, tonder die afschuwelijke vetwormpjes. Hoewel ik nu, sinds ik Radox gebruik, nooit meer last van vetwormpjes gehad heb, behandel ik mijn gezicht nog altijd op deze manier, want ik vind het zoo uitstekend om alle vuil en stof uit de huid te verwijderen, die overdag in de poriën dringen". C. B. Het succes van Radox als middel tegen vetwormpjes berust op het feit, dat de huid hierdoor volkomen gereinigd wordt. De zuurstof, die Radox vrijmaakt, orengt zuiverende zouten in de poriën en bevrijdt ze van alle verstoppende onzuiverheden. Uw teint wordt helder en -frisch met een zachte blos, zooals alleen een gezonde huid kan hebben. , .. , Radox is heeriyk geparfumeerd en verkr^gbaar bij alle apothekers en drogisten & ƒ 1.25 per pak. Een pak is toereikend voor verscheidene weken. Imp.: N.V. Rowntree Hand.My.,Kelzer8gr.ia4, A'dam. Voor Indie verkrijgbaar btf Fa. J. van Gorkom & Co., Djocj« en hare filialen. Hollandsche ven»ajüityifl_wjarboQit_echthelM;

spee•il de vrouwelijke hoofdrol in de Uala-Ufa-film „DuiveUbroeder".

^———^~^"

UM

Een bloemlezing van den geestigsten geïllustreerden humor uit de buitenlandsche tüdschriften.

HOUBAÊR & CO AMERSFOORT

LUAMVAM De Electrische kam

geeft levenskrachtig, prachtig golvend haar.

k %LJ rCh,\V 0„le sonderen voor allen die sukkelen met dun HP ^?HO /f w ind haar- ?e llchte electrische stroom, die door de belde tandnjen gaat. brengt nieuw leven in de stervende haarwortels. Het haar gaat krachtig groeien golven en slanzen De electriciteit is voor het haar wit wltlr if vol? de plinten.

NIEUW HAAR GAAT GROEIEN waar het oude uitgevallen gro^veM^lrnen.11' rO0S 0f andere belemmerlngen in defi haar" ^.^O^n^^sS'^uS d^r6^ D KAErGS^ lü^A^A|ICHToGNHlfDLEVENDELETBIK RGENS N J S AV0NDS

Hn^ ^ . ' reSa'te^^rÄen.06' Foto door

ge

5 MINUTEN' KAMMEN is vol' ^^ kUnt ge ^en goede

d0en

van een proef genomen den Heer J. p. te A.

Standaardmodel,compleet met batterij.

N

Boven Londen vloog onlangs een vliegmachine bijna tegen een piloot, die uit een andere vliegmachine een parachute-sprong had gemaakt. — Zooiets kunnen voetgangers in de lucht verwachten.

TT»Whaargroel K VRIEN1DEwordt * ZULLEN

mó«i« haar hebr

VERBAASD ZIJN hoeveel . ook wanneer ge nu reeds goed

VOLKOMEN ONSCHADELIJK, ZELFS VOOR BABIES. Iedereen dames, beeren en kinderen kunnen de Letrlk kam gebruiken U voelt geen schokken, geen trillingen. Aan niets Bemerkt ge dat de electrische stroom haar heilzaam werk verricht, alleen wanneer ge een electrisch lampje tegen de tanden houdt, gaat het gloeien.

Een geleerde beweert, dat we vandaag of morgen menschen met wie we telefonisch zijn verbonden, zullen kunnen zien. — Is het te veel gevergd indien wij hopen, dat we vandaag of morgen ook in staat zullen zijn hen te hooren?

GEEN SCHAKELEN. — GEEN STROOMVEBLIES. Een der groote voordeelen van de Letrlk kam is. dat de stroom ophoudt zoodra ge niet meer kamt. Ge behoeft de batterij nooit In of uit te schakelen. Reserve-batterijen verkrijgbaar bil «onderstaande adressen ä 30 cts.; voor luxe model 60 ets. Letrik Ltd., London

Luxe uitv. met nikkel handvat en batterij . . .

De luxe-uitgave heeft een sterkere batterij met längeren levensduur, terwyl ze bijzonder geschikt is voor de toilettafel. „Mijn haar was dun en stug en viel regelmatig uit".

Naar verluidt, zoekt men naar een nieuwen term voor „eigenaar-chauffeur van een auto". — Voorstellen van voetgangers worden niet in overweging genomen.

Vul onderstaande coupon in.

Zü: „Ik zou niet verlangen den besten rnan ^^Dt^ooïheelernaal niet noodig, kÄ; je hUt hem." ,r; PuvMni' . Show) > p Sh •' (77ic

De

^

;

^ --^erö'.

Thuis kleed ik Lj altijd zoo om mijn man -et a- ^ werk te ^Tr^^ 5W

/

Geologen beweren, dat Amerika langzaam in den Oceaan verzinkt. — De drooglegging zal dus niet definitief blijken.

Fotografie van een proef, genomen door Mej. A. C. N. te C.

Een inbreker nam bij een „kraakje" eenige honderden sigaretten-coupons mede uit een huis. — Het zal wel vergeefsche hoop zijn, dat hij, zoodra hij genoeg coupons voor een radio-toestel heeft, 's avonds thuis zal blijven om er naar te luisteren.

Aanstaande-schoonpap*: „Dus U komt de hand van mijn dochter vragen. Kunt U een gezin onderhouden?" ^^ÄdÄl zaak in orde. We zijn met z'n zevenen, ziet U.;^

In Italië heeft men een wedstrijd in spaghetti-eten gehouden. — De winnaar was, hoewel zijn materiaal in den knoop raakte, den anderen deelnemers meters vooruit.

„Ik had een kale plek, die greater werd. Mijn haar was zeer dun en viel met handen vol uit".

Aan LETRIK Depot, Amsterdam, Prinsengr. 627

Het toppunt van tragiek: de leeuwentemmer, die'den baas niet om een vrijen dag durft vragen!

Zend mi) per omgaande tegen rembours: ' Een Letrik kam, gewoon model, ä / 3.25 +35 cts. rembourskosten. Letrik, luxe model met handvat, ä / 6.25 + 35 cts. rembourskosten. Naam:

LUXOR PALAST

Adres: Doorhalen wat niet gewenscht is. „Mijn haar is thans zacht en glanzend. De dunne plekken worden dagelijks minder".

Cln. & Theater 2-5-,31.

.JUijn haar was prachtig, groeide snel. Het is nu golvend en vol kleur. Mijn kennissen zffn verbaasd. Geen permanente of water-ondulatie is noodig, nu ik mijn electrische kam heb".

O kiik Paps, het schip heeft ook een reserveband, nel als onze auto!" (B^en Humor)

- 10

-11 -

..

i

Wie is die man. met wien ik zoojmst danste? Hij heeft den heelen avond nog geen woord gezegd." . „Dat is de man. die les geeft in spreken-in-t-publiek." (London Opinion)

■^—■ ;* -

IULIETTE ROOS NEEMT AFSCHEID JULIETTE Roos gaat afscheid nemen! Het bericht verraste ons en was natuurlijk aanleiding, eens een babbeltje met deze sympathieke actrice te gaan maken om onzen lezers bij deze gelegenheid een en ander van haar te kunnen vertellen. In haar gezellige woning aan den Z.O. Binnensingel te Den Haag ontving ze ons allervriendelijkst en terwijl ze haar koffers pakte (ze moest dicnzelfden avond in Arnhem spelen), verte de ze '. . . ^aar le^nsloop. In telegramstijl! Vijftig jaar is ze thans aan het tooneel; een menschenleeftijd, maar ze is een levenslustige, kwieke vrouw gebleven, die hoopt nog veel van haar rust te genieten! ,.Ik ben een echte Amsterdamsche en het is dus geen wonder, dat ik in deze mooie stad mijn eerste schreden op de tooneelplanken zette. Ik was toen zeven jaar oud en speelde kinderrollen die nogal in den smaak schenen te vallen. Tot mijn dertiende jaar

trok ik al spelende door het land; toen kwam ik op de tooneelschool en bleef daar totdat ik den achttienjarigen leeftijd had bereikt. Ik debuteerde in de „Salon des Variétés", waar ook Bouwmeester en Judels hun eerste successen vierden. Ik heb er zelfs nog met den beroemden Veltman gespeeld. Mijn grootste succes was toentertijd in de operette „Trompetter-Majoor". Ik zong daarin een liedje, „Popje Lief", en dat viel zoo in den smaak, dat ik het later in de provincie in ernstige stukken moest inlasschen; het publiek vroeg er gewoonweg om! Daarna werd ik geëngageerd bij „Het Nederlandsch Tooneel", waar mijn glansrol in „Matthias Sandorf" was. In dezen tijd huwde ik met den bekenden kapelmeester Amerpn en reisde ik eenige jaren in het buitenland. Maar ik kon het tooneel niet vergeten en zoo sloot ik weer^ een contract met het „Lyrisch Tooneel", directeur Henri Engelen, en speelde in

het Paleis voor Volksvlijt te Amsterdam. Het was echter slechts. een korte vreugde, want het ensemble failleerde spoedig. In 1900 kwam ik bij Prot, daarna bij Brondgeest en toen bij Willem Royaards, waar ik twee jaar bleef. Een heerlijke tijd! Toen brak mijn Frascati-periode aan, ik speelde daar van alles, speciaal Fransche blijspelen, ja zelfs „Hittepetit". Er volgde nu een kort engagement bij Eduard Verkade in Den Haag, waarna weer een tijd van reizen en trekken aanbrak, ditmaal met Louis Davids en Marga Graf, met wie ik in de provincie operettes speelde. Na een engagement bij Cor Ruys werd ik in 1925 bij „Het Vereenigd Rotterdamsch Hofstad Tooneel" geëngageerd. Bij dit gezelschap heb ik prettige jaren doorgemaakt; voor mijn directeur Cor van der Lugt heb ik een groote vereering. Volgens mijn oordeel heeft hij zich door de vertolking van zijn rol in „Monsieur Lambertier" als een van de- grootste acteurs van dezen tijd doen kennen. Thans zal ik mijn afscheid gaan vieren en wel met „Miquette en haar moeder" van Fiers en Caillavet. Louis Gimberg, Anton Roemer en Carla de Raet zullen in dit stuk met mij optreden. Er heeft zich een damescomité gevormd, dat van plan is mij bij mijn afscheidsvoorstelling te huldigen; ik vind het heerlijk te ondervinden dat ik zooveel vrienden heb En nu moet u heusch weg, want mijn trein naar Arnhem wacht niet!" Zoo eindigde mevrouw Roos na een angstigen blik op haar horloge, het gesprek We hopen, dat deze knappe actrice nog lang van haar welverdiende rust ma(?8 8genieten! E. W.

NIEUWE BOEKEN

JULOETTE B^OOS

Foto W. Cortt

- 12 -

iïet edele bridgespeL In mijn jeugd speelden we Zwarte Piet. Men zegt, dat de jeugd dit nog wel doet, maar met zoo „hartstochtelijk" als hun voormoederen en -vaderen. Daarna leerden we whisten en als we heel ondernemend waren boston. Whist werd eerst met kleuren, daarna zonder kleuren beoefend. Totdat, ook van over-zee, de brug werd geslagen, welke ons bridge bracht. Auction bridge en contract bridge. Heele volksstammen .leerden het, andere massa's leerden het nooit. Daarom is het zoo nuttig en goed, dat de uitgeversfirma Van Goor Zonen door een bridger van bekwaamheid (men zegt, dat achfer den ondoorzichtigen schuilnaam een bekend lid van de Nederlandsche diplomatie verborgen gaat) een handleiding voor deze edele spelen liet samenstellen, welke het voordeel heeft ook voor reeds heel of half bekwaamden zeer nuttige wenken en aanwijzingen te bevatten. Hoezeer dit boekje, dat in den boekhandel f 0.90 kost, bevalt, bewijst het feit, dat een vierde oplage het licht moest zien. Welke nieuwe editie geheel om- en bijgewerkt is. L. E. K.

v v_

jacht, waarmQe ze vaak een tocht op zee onderneemt. Dit wat haar privé leven betreft. Wat zij in het openbaar is, heb je zelf kunnen zien. Haar doel Sp PO eten komen vroeg in in de aandacht van mannen te trekken. Altijd zoekt ze het gezelschap van het voorjaar, koop tijdig een pot mannen op; vrouwen gaat ze met een SpPUtoL Bij alle Drogisten. hooghartigen blik voorbij! En deze Pot 90 ct., Tube 50 et. Zeep 60 et. mannen moeten, zooals je hebt gemerkt, inwoners van El Nasu zijn. Toevallige bezoekers komen niet in aanmerking. Als zij met een man kennis heeft geBoeddha had geconfronteerd, telkens maakt — de manier waarop interesseert een teleurstelling ondervindend en het haar weinig, ik heb er al ettelijke aan telkens opnieuw probcerend. Wat voor haar voorgesteld — noodigt zij hem bij een soort man zocht zij? En waarom? haar thuis. Daar laat ze hem den rooden Wat een moed moest die vrouw hebben, Boeddha zien, laat hem steeds zóó zien, want er konden mannen zijn, die zij dat zij het gelaat van haar bezoeker niet zoo gemakkelijk zou kunnen kwijtgrondig kan bestudeeren. En ze kijkt raken ... Rindstone bijvoorbeeld! niet meer naar hem om, indien haar „Hoe ging het met Rindstone?" blijkt, dat hij niét de emotie verraadt vroeg ik opeens aan Jonathan. waar zij blijkbaar op wacht. Het is „Rindstone?" vroeg hij. „Wie is dat ?" steeds hetzelfde. Ze jaagt naar mannen, Ik was werkelijk verbaasd, dat hij van wie ze klaarblijkelijk niet meer Rindstone niet kende, temeer daar dat weet, dan dat ze op een of ander9 een type scheen, die geheel leek ^e wijze met El Nasu zijn verbonden. Het beantwoorden aan het soort man, dat is een zonderlinge geschiedenis, vind Laura Ottaway zocht. Hij hield van mooie dingen, was een viveur en... je niet ?" een schurk! En hij woonde in El Nasu! „Inderdaad," gaf ik toe. „Maar zie Ik vertelde Jonathan wien ik bedoelde je niet één belangrijk feit over het en hij riep uit: „O, diè kerel! Ik heb hoofd? Die roode Boeddha versterkt heelemaal niet aan hem gedacht! Dat de overtuiging, die ik reeds had gekregen door haar ringen. Ze weet, dat de onbekende man reageert 09 zeldzame en mooie dingen!" „Ja, dat weet ik." antwoordde Jonathan nadenkend. „Heb ik haar zelf niet verschillende kunstvoorwerpen verkocht ? O, niet den rooden Boeddha; dien heeft zij meegebracht. En ik zal je nög iets zeggen: de man dien zij zoekt — is een viveurl Waarom zou ze anders den schijn aannemen een cocotte te zijn? Het is een door en door ernstige en charmante vrouw en tóch stelt ze zich aan als.. . een avonturierster! Waarom zou ze dat doen als ze niet overtuigd was, dat de bewuste man zich tot een dergelijke vrouw aangetrokken voelt ?" „Haar taak lijkt mij in een plaatsje als dit, eenvoudig genoeg," merkte ik op. „Een man, die beantwoordt aan de beschrijving die. je van hem geeft, moet hier gemakkelijk genoeg zijn te ontdekken!" „Zij heeft hem echter toch niet kunkunnen vinden!" merkte Jonathan op. „Hoewel zij er moeite genoeg voor heeft gedaan, dat verzeker ik je! Ze schijnt er zelfs wanhopig onder te worden, want ik geloof niet, dat er in heel El Nasu nog één man te vinden is, die lijkt op dengeen, dien zij zoekc en dien zij haar rooden Boeddha nog niet heeft laten zien!" „Ben je daar zeker van?" „Zoo goed als. In haar wanhoop is zij naar mij toegekomen. Ze voelt, dat ik haar plannen ecnigszlns doorzie. Ze laat niets uit, maar — wel, we hebben samen nagegaan wiè er nog in aanmerking kwam om bij haar thee te komen drinken, maar er is niemand meer." We zwegen eenige oogenblikken, gang regelt men vlug zonder kramp of pijn met waarin ieder met onze eigen geMijnhardt's Laxeertabletten dachten we bezig waren. — Wien of wat Prijs per doos 60 et. Bij Apoth. en Drogisten zocht miss Ottaway? In mijn verbeelding zag ik de verschillende mannen die zij als het ware met den roodea

(Uervolé van pagina 3} Haar onverschilligheid veranderde nu in een duidelijk merkbare verveling .. . Ze wilde niet over den Boeddha spreken, vertelde alleen, dat ze hem zeer toevallig in handen had gekregen. Klaarblijkelijk stelde zij er geen bijzonder belang in als kunstvoorwerp en langzamerhand werd zij weer de vrouw, zooals ik haar het liefst zag. Ik kon haar toen echter niet meer geheel en al waardeeren, want aan de vele raadsels, die haar reeds omhulden, had zij nu nog het raadsel van den rooden Boeddha toegevoegd. Jonathan, die haar bijzonder goed scheen te kennen, gaf mij na eenigei oogenblikken een teeken om te vertrekken, maar het was niet voordat wij tegenover elkaar in zijn kantoortje zaten, dat hij een woord losliet. „En wat denk je nu van de dame met den rooden Boeddha?" vroeg hij glimlachend. „De roode Boeddha lijkt mij minder geheimzinnig dan de dame," antwoordde ik. „Het is een kunstvoorwerp, waarvoor iedere verzamelaar zijn ziel zou willen verkoopen!" „Geloof je werkelijk, dat dit stuk rood porcelein half zoo interessant is als de proef waaraan ze je heeft onderworpen?" vroeg hij. „Wat voor proef?" Ik keek hem verbaasd aan. „Was de manier waarop zij hem liet zien soms een proef ? Omdat ze mij zóó in het licht had geplaatst?" Jonathan knikte. „Zag je niet, dat je niet reageerde, zooals ze had gehoopt ? Jij bent niet de eerste, die haar teleurstelde. Dit was de zesde keer, dat ik heb gezien, hoe zij een man op de proef stelde door hem den rooden Boeddha te laten zien en alle proefnemingen bleken een fiasco te zijn." „En wat gebeurde er met degenen, die haar het fiasco bezorgden?" „Ze worden niet meer aangekeken, vriend! Je zult nooit meer een kopje thee bij haar drinken. Het spijt me, je dit te moeten zeggen, vooral omdat je haar zoo charmant schijnt te vinden!" „Maar wat beteekende dit alles?" „Ja, wat beteekende dit alles? Misschien, als je op haar proefneming hadt gereageerd zooals ze had gehoopt, dat we het dan zouden hebben geweten. Nu blijft het echter haar geheim!" „Maar is er geen enkele aanwijzing, wat het voor een geheim is?" „Misschien. Ik kan er echter geen vinden in hetgeen ik van haar weet. Wellicht ben jij knapper! Ze kwam hier een maand of vier geleden. Waar ze vandaan kwam, weet niemand. Dat komt er trouwens in El Nasu weinig otp aan, want niemand vraagt hier naar zooiets. Ze woont alleen met een grimmigen bediende, die sipeciaal belast schijnt met de zorg voor haar motor-

Verstopping MA

_„^—-.:.,-- ' ^-T :■■■-,;.•

T:

Een weduwnaar zou gaan hertrouwen, en wel met een weduwe dezen keer. Toen zij de trappen van het stadhuis opgingen, fluisterde hij : „Wees maar niet zenuwachtig, lieve." „Dat ben ik nooit als ik trouw," antwoordde de bruid.

MIJN NEEF JANSSEN zei deze week tegen mijn nicht : „Vanavond breng ik den jongen Bakker mee op bezoek." „Vanavond ?" vroeg mijn nicht op niet al te beminnelijken toon. „En dat terwijl je weet, dat Anna vanmorgen opeens weggeloopen is, dat ik midden in de -schoonmaak zit, alle kamers overhoop liggen en ik migraine heb en . . . ." „Ja, dat weet ik allemaal," viel mijn neef in. „Juist daarom breng ik hem vanavond mee. Ik mag dien^kerel graag en hij heeft trouwplannen." Echtgenoot : „Ik kan dien rommel niet eten." Jong vrouwtje: „Dat hindert met, schat. Ik heb een paar prachtige recepten voor etensresten." Echtgenoot: „O, nee, dan zal ik het nu wel opeten." Bezoekster : „Ik vind dat dienstmeisje van je geweldig brutaal." Gastvrouw: „Ja. Maar we moeten bij haar wel wat door de vingers zien ; ze is een oude getrouwe en al bijna drie maanden bij ons." k n

" ii omdiii liij /i.]i nonii in |-,| Xasi la;U /icn. Da.inhmi denk je nici aan hem." ..Wil jr /eggen, dal /ij hem Hd.iit heelt (intnioei ?" ..Neen. Hei ma- /onderling zijn. m.lar /e heef'l hem iiooii ge/ièn zelfs." ^'i11 kleine oogjes keken mij onderzoekend aan. ..N liet een vriend ^ an je '" ...\'een. Ik mag hem /ells niet eens1' ..Dat begrijp ik. Naar hetgeen we van hem u-eten, is hij ongenietbaar, zelfs voor rlii gedeelte van de wereld. Hei is /èker cru viveur!" ..juiM daarom moeten ue i ens mei miss Ottaway over hem spreken.' Jonathan staarde eenige oogenblikkeii /wijgend v(')()r zieh uit. Toen riep hij opeens uil: .Jlel moet Kindstone /ijll'l Moe heb ik hem kunnen \-ergcten I Hel ww7 hem zijnl Kr blijft niemand anders o\er. liet wordt interessant! Kn omdat iÜ entree lot miss Otiauay's huis hebt, kun jij liaar van grooten dienst zijn." ..Maar ik durf de verantwoordelijkheid niet op mij nemen om zoo'n kerel aan zoo'n meisje voor te stellen!" Jonathan, die miss Ottawas' beter kende dan ik. praatte mijn be/waren weg. Kn zoo kwam het, dat ik haar eenige dagen later op hel terras van Cate de Kspana aansprak en haar ver lelde van Kindstone. ,,Ik heb nooit van hem gehoord," antwoordde ze. ..Waarom noemt u zijn naam tegen mij ?" ..Omdat hij stellig belang zal stellen in uw rooden Boeddha." antwoordde ik. en ik zag aan de uitdrukking in haar oogen. dat zij mij begreep. ..Kn woont, hij hier?" vroeg ze. ..Weet u zijn adres :"

..Zeker. I', ken hem persoonlijk o)s( hoon ik voor niets ter wereld zijn vriend zon v, illcn hceicii!" Het aa- me alsof er een blik van hoop ,11 haar oogen verscheen. ..Kunt u mij zijn adres geven r" vroeg ze bijna gretig. Ik aarzelde een oogenblik. Toen zei ik: ,.Ik voel me eigenlijk niet verantwoord, indien ik een vrouw als u in kennis breng met zóó'n kerel!" Ze glimlachte. ,,Dat is heel aardig van u, mijnheer Stuart," zei ze. ..Maar ik vrees, dat ik kennis tuet hem zal moeten maken!" Ik vertelde haar alles wat ik van Kindstone wist en toen ik uitgesproken was. zei ze: ..Ik moet hem leeren kennen !" Ik verleide haar. dat dit niet gemakkelijk zou zijn, omdat Kindstone een zeer teruggetrokkan lesen leidrie. Ze zweeg eenige oogeuhlikken en opperde toen een plan, dat mij uitstekend leek en dat mij de overtuiging schonk, dat er niet veel moeilijkheden konden zijn. die deze vrouw niet zou vermogen te overwinnen... Den volgenden dag voeren wij samen in haar motorjacht langs de kust. De grimmige bediende zat aan het stuur.

Qewmck hkud

Alle ruwheid enn roodheid, pukkeltjes en uitslag, slag, worden weggenomen door Oooien 30-60-90 et Tub* «0 Bi) Apolh. en Drogisira

PUROL 14 -

Del was een echie spelevaart en alles ging voorspoedig . . . tot ongeveer ter hoogte van Rindstone's villa. Toen begon de bediende te mopperen en lagen wc na eenige oog; nhlikken stil. Er was een defeci aan den motor. We dreven naar de kust en landden op het terrein san Rindstone's villa' Kon het handiger -

„Heeft u niet een paar centen voor een armen man ?" „Hier heb je een gulden. Kom morgen maar even op mijn kantoor, dan zal ik zien, of ik werk voor je kan vinden." „Och nee, mijnheer. Die gulden is genoeg. Ik ben niet inhalig."

ONZE WEKELIJKSCHE PRIJSVRAAG

Rindstone zag ons uit het raam van zijn kamer en kwam woedend naar buiten. Toen hij mij zag. kalmeerde hij echter aanmerkelijk en verzocht ons zelfs, binnen te komen. Miss Ottaway had haar zin en ze benutte de kans, die haar geboden werd. op zóó'u uitstekende wijze, dat ik er bijna iets als afschuw door voelde! De beschaafde, bescheiden vrouw in haar was opeens verdwenen en had plaats gemaakt voor de geraffineerde corotte, die na verloop van enige minuten haar gastheer volkomen in hcur macht had. Rindstone zou niet de man zijn geweest, die hij was, als hij niet voor haar verleidelijke, veel-belovende glimlachjes was bezweken !

Vraag honderd en zeventien. Hoe noemt men met een vreemd woord iemand, die veel van lekker eten en drinken houdt ? Oplossingen gelieve men vóór 13 Mei (abonné's in overzeesche gewesten vóór 13 Juni) in te zenden aan ons adres : Redactie „Het Weekblad", Galgcwater 22, Leiden, op een briefkaart, waarop duidelijk staat vermeid : Vraag honderd en zeventien. Onder hen, die ons een goed antwoord zenden, verloten wij een prijs van / 2.50, benevens vijf aardige troostprijzen.

Xa een half uur had de bediende den motor gerepareerd en konden wij naar huis terugkeeren. Maar in dien rijd had miss Ottaway haar doel bereikt: Rindstone had een uitnoodiging om te komen theedrinken aangenomen! Den volgenden dag zou hij komen!

METRO-GOlDWm MÄyER«

Op den terugtocht wisselden miss Ottaway en ik bijna geen woord. Zij scheen er een voorgevoel van te hebben, dat zij haar man gevonden had, terwijl ik mij benieuwd afvroeg, wat het einde Van dit avontuur zou zijn . . . Toen wij afscheid van elkaar namen [üervolë op pagina 22]

GEWELDIGE

AFRIKA-""1/

KOMT BINNENKORT/

Betty : „Ik ben woest op Bobbie. Hij heeft tegen een ander meisje gezegd, dat ik 't niet erg vond om gekust te worden en toen heb ik hem gezegd, dat hij mij zijn excuses moest aanbieden of 't anders bewijzen." Jaap : „En wat deed hij ?" Betty : „Hij maakte zijn excuus!" Mijnheer Huismusch: „Wil je wel gelooven, kerel, dat ik nu niet half zooveel geld uitgeef als vóórdat ik getrouwd was ?" Vrijgezel: „Hoe kan dat?" „Omdat ik het eenvoudig niet heb uit te geven." „Ik zie, dat u een vrijdenker is," zei de" professor, „ü gelooft nergens in." „Pardon, alleen däärin, wat ik kan begrijpen," bracht de student in 't midden. „Ik vrees, dat dit op hetzelfde-neerkomt," vond de prof. Het meisje uit de provincie zou voor 't eerst in een groot hotel in de stad logeeren en zij voelde zich begrijpelijkerwijze niet erg op haar gemak. De klerk van de administratie behandelde haar echter met evenveel onderscheiding als de andere gasten en nadat hij haar de pen had gereikt om haar naam in 't register te zetten, nam hij een sleutel en wenkte een piccolo om de dame naar haar kamer te brengen. Zij volgde den jongen om echter eenige oogenblikken later terug te keeren en woedend tegen den klerk uit te vallen, terwijl zij naar de lift wees : „Als u verwacht, dat ik in dat onmogelijke hokje zal logeeren, dan hebt u het mis." En zij wandelde verontwaardigd het hotel uit. „Ernest," zei de rijke erfgename, „ik heb eens nagedacht." Over mij, snoes ?" vroeg Ernest. ''indirect, ja. Ik heb bedacht, dat als"jij met me trouwt, iedereen zal zeggen, dat het je om mijn geld te doen is." ' „Wat kan het je schelen waf de menschen denken ?" „Maar Ernest, ik wil met je trouwen... Mijn eigen lieve —" „en ik zou 't niet kunnen verdragen, dat de wereld onaardige dingen van je dacht. Daarom heb ik mijn fortuin aan een gesticht voor verwaarloosde kinderen geschonken. Waar ga je opeens naar toe, Ernest ? Wat ga je beginnen ? Ernest was al bij de deur. „Een verwaarloosd kind worden," mompelde hij. — 15 -

Jitim

■-_.„_.

Belasting-ontvanger: „Ik heb afgrijselijke kiespijn." Vriend: „Waarom ga je dan niet naar den tandarts ?" Belasting-ontvanger: „Omdat ik gisteren juist dwangbevelen heb gestuurd aan al de zeven tandartsen in de stad." „Waarom ben je uit je vorige betrekking weggegaan ?" vroeg mevrouw aan 't nieuwe dienstmeisje. „Ik kon 't niet langer verdragen, zoó'als mijnheer en mevrouw altijd ruzie maakten. Nooit had ik rust. Als hij en ik 't niet waren, waren zij en ik het."

DE OPLOSSING Vraag honderd en dertien, Gambir is een extract uit de bladeren en twijgen der Uncaria gambir Roxb., een der bestanddeelen van de in Indië veel gebruikte sirih-pruim; wordt in de looienj en ververij gebruikt, voorts in de bierbrouwerij en in de geneeskunde. Met de juiste oplossing van deze vraag verwierf de heer J. M. Witteveen te Zutphen den hoofdprijs, wien wij hiermede feliciteeren. Een troostprijs ontvingen de heer F M. Verbeek te Den Haag ; mejuffrouw Cath. Schuffel te Hem (N.-H.) ; de heer S. J. Kloot te Dordrecht ; mejuffrouw G. Timmer te Groningen en de heer R. H. A. de Hoog te Amsterdam. Aan onze abonné's in overzeesche gewesten werden de volgende prijzen toegekend ; de heer Soeparno, te Tandjoengbalei (S.O.K.), prijs van / 2.50 ; mevrouw A.. de Witte—Vuurmans, Emmastad (Curasao), prijs van / 2.50. Beiden wenschen wij hiermede geluk. Een troostprijs verwierven de heer I. Goesti Bagoes Oka te Buitenzorg ; mej. R. van Oosten te Bandoeng ; mej. 1. Morjan, s.f. Medarie, Djocja ; de heer W. M. G. Hooper te Soerabaja ; de heer H. Heiderich te Medan ; de heer C. Spekte Tjimahi ; de heer B. van Toledo, Klaten.

DE PRIVÉ-SECRETARESSE met RENATE MULLER

De schlager dèr schlagers FILMA - AMSTERDAM

Qreü

Theimer alS de C^os-baronea

T1LMA te Amsterdam brengt een Hongaar^ p omcn_ ons land, d.e onder re^e van J. en L ^ ^^ De rolverdeeling .s als volgt. Terka v. Maroslcz, ..de Cs.kos-barones Ritmeester Graaf Ruttkai Baron v. Marosic?. Graaf Kövesi 1 uitenant Kövesi Jola Jola De burgemeester Anna De Leeraar De Dominé De Inspecteur Gravin Kövesi Gravin Marischka

^{ Vincenti. Albert Paulig. Julius Falkenstein. Ernst Verebes. Berthe Ostyn. Leo Peukert. Camilla von Hollay. Jaro Fürth. Emil Byron. Ernst Behmcr. Ida Wüst. Terry Rado. Eugen Rex.

^Tkort komt de ^^ van de« alle^a^ste ^nt hier ^ neer: De jonge barones ^^^Jjjtden stal Marosicz dragen rijkunst. De door haar gereden P^ \ overtreft 7.elfs den Cztkos, sieds op alle rennen de PJ^j;^ ^ poesta. Wie beschrijft echter den paardenknecht van ^ Hong"« ^ P nlmeester Blemer graaf daarom haar veronjwaard^^ Ruttkai, haar mededeelt, net .an ^e^ ^ ontroov n! Haar te zullen deelnemen, ^^"^fT^t een bedoeling, die z.j gemakoom en tante wachten ^"f"^ kloven. Als zij echter verneemt keiijk raden kan! Zu mof ZK\gta ^J, Ruttkai zal zijn, vlucht zij datJhaar toekomstige echtgenooGaaJ Rut^ ^ ^ veld eslagen wie z.ch ook de met ^-L^^^^utXtrruuerl ,ont uitgeac«.«: »1^, onder d naam Marosicz de bont uitgedos den start verschijnen dingt h«o"d r Als in h barones bevindt, aan nd verwacht had, gebeurt Czikos eveneens ^ede^ En w ^'^ namens zijn meester het wint voor Terka. en b.edt haar ^o^digt hem uit haar gast te zijn. prachtige ros aan. Zij weiger . ^ar noodtg ^ ^^^ n &a tal van avonturen wordt zu ve Ue P^^ ^^ koel B f doch nu gaat deze heen. Hun a he d ^^ antwoord. Totbrief schrijft Terka aan haa^ ^"^naar Boedapest gaat om ein-

SkirdeTt^^tT^rr ritmeester den bruidskus te halen. Berthe Ostyn (Jola Jola) en Eugen Rex (janos) - 16 -

PAUL yiNCENTI als ritmeester giaaf Ruttkai,

IN DE POESTA 17

——

-r>-.'^--

-r--«

kimK * JOMG ° SEZQjgl

ALS HET LEVEN EEN TRIOMF WORDT

brochure pratis bii

den Pharm. en Chem. Groothandel A. J.

..■■

^-■"."' "■■wi-"ii

I'.T

1...—.-..

door de „mechanische masseuse". Het voordeelig-ste massag-e-apparant. Prijs /lOO.— Verkrijgbaar ook in huurkoop. Proef behandeling en AMEYE, Prinsengracht 1111, bij de Utrechtschestraat. Telefoon 53081.

SARAH BERNHARDT. DE ONSTUIMIGE. - DE ACTRICE, DIE IN HAAR DOODKIST SLIEP. Sarah Bernhardt werd den 22sten driftbol weigert ,Dat nooit," zegt toeft^ Ze was inmiddels getrouwd met October van het jaar 1844 te Parijs gebo- ze en breekt met deComédie-Fran9aise. ren. Haar afkomst is min of meer .een De schoonc toekomstdroom van de ver- een Griek, die tooneel speelde onder den mysterie gebleven, waartoe zijzelf niet wanten en van Sarah zelf is nu vervlo- naam Daria. Ze moet, om in Holland te weinig heeft bijgedragen, door steeds te gen. Ze moet zich tevreden stellen met komen, door de vijandelijke linies breken weigeren haar geboorteacte te toonen. een engagement aan een der kleinere en 'n moeizamen tocht in een bar winterNaar ze beweerde, was deze verbrand theaters, waar haar optreden al evenmin getij ondernemen, waarbij ze vaak nachtijdens de Commune, de revolutionnaire een succes werd. Ze voelde dit zelf ook ten aaneen moet loopen .... maar ze regeeringsperiode, die in 1871 een aan- maar al te goed en uit wanhoop hierover bekommert er zich niet om. Ze bereikt vang nam. Haar moeder was een Hol- neemt ze op een kwaden dag laudanum Holland en drukt er haar zoon aan heur landschc — „exquise et charmante", in. Gelukkig bleek de dosis niet doodelijk, hart .... Haar zoon, voor wien ze steeds een bewonderenswaardige moeder was. zooals Sarah haar in heur memoires zoodat ze er weer bovenop kwam. In ons land bereikt haar de tijding, dat beschrijft —, die zich slechts zelden met Na eenigen tijd slaagde zij er in op haar dochtertje bemoeide. Wat haar voorspraak van een invloedrijk persoon, de vrede-gesloten is. Ze gaat terug naar vader aangaat, deze vertoefde in China. die haar talent als het ware voorzag.' Parijs waar ze een oproep vindt om op de repetities van Odéon te komen. Waarom heeft zij nooit geweten. een engagement te krijgen aan het „Het leven hervat zijn eischen . . . ." Ondanks deze verlatenheid genoot theater Odéon. De directie, die in eigen het kind toch een vrij behoorlijke opvoe- huis blijkbaar niet veel te vertellen had, zei ze en .... ze begon weer te acteeren. ding, vooral door de zorgen van een paar was met deze uitbreiding van haar En dit keer waren haar successen zóó welgestelde tantes, die haar af en toe „troupe" niet bijster ingenomen. Men geweldig, dat de directeur van de in een equipage bij haar pleegmoeder vond haar te mager, een verwijt, dat haar Comédie-Frangaise ondanks zichzelf wel kwamen opzoeken. Reeds in haar prille nog langen tijd zou achtervolgen. Toch gedwongen was haar te engageeren. De jeugd verraadde Sarah haar voort- slaagde de jonge actrice er in, haar talent beste actrice van heel Frankrijk, misschien varend, driftig karakter. Soms had aan dit theater tot meerdere ontwik- wel van heel de wereld, moest toch inze zulke hevige aanvallen van woede, keling te brengen. Hoezeer zij echter zijn theater optreden ! Hier geraakte zij dat haar leven er werkelijk door in gevaar nog een kind was, blijkt wel hieruit, op het toppunt van haar roem, die zich werd gebracht. Haar Bretonsche pleeg- dat zij tusschen de repetities door heime- zoowel over de Nieuwe als de Oude moeder had haar mee naar Parijs geno- lijk naar buiten sloop om ... . met haar Wereld verbreidt, dank zij ook — men dient het eerlijk te erkennen — de bijzonmen, waar zij in de Rue de Provence een vriendinnen op straat te gaan ballen. der handige manier, waarop zij voor betrekking als concierge aanvaardde. Op zekeren dag kreeg zij het manuIn het kleine kamertje, dat de goede script in handen van een tooneelstuk, zichzelf reclame maakt. Haar doodkist, vrouw ter beschikking stond, had het dat geschreven was door een totaal onbe- van rosenhout en gevoerd met witte kind natuurlijk niet veel afleiding of kend auteur. Ze leest het en ... . ijlt satijn, staat steeds als een „memento vertier. Ze kon er zelfs niet eens, zooals onmiddellijk naar Duquesnel — een van mori" naast haar bed én wanneer haar zuster, die ziek is, eenige dagen bij haar ze het in haar kindertaaltje uitdrukte, haar directeuren — die toevallig aan „den zolder van den hemel zien". Op tafel zit. „Ik breng u een meesterwerk !" komt logeeren, slaapt Sarah er zelfs in ! zekeren dag smeekte ze haar tante dan roept ze enthousiast uit, en de directeur Intusschen: het voetstuk, waarop zij zichook, haar toch te willen meenemen. Maar is niet te goed of hij moet op haar aan- zelf had geplaatst, was even solide als verdeze kon of wilde aan het verzoek niet dringen zijn diner koud laten worden om heven. Ze maakte een tournee door Amevoldoen en reed weg. Nauwelijks was „Le Passant" van Francis Coppée rika, die niets minder dan een triomftocht zij om den hoek der straat uit het gezicht te lezen. Weldra is hij echter zóó in de werd. In zes weken tijds reist ze met haar verdwenen, of de kleine wierp zich lectuur verdiept, dat hij aan zijn maaltijd specialen trein heel de Vereenigde Staten door en verdient millioenen, die ze uit wanhoop uit het raam. met meer denkt. Men voert het stuk op Nadat Sarah van dezen schok hersteld en heeft er zóó'n succes mee, dat men echter even vlug weer uitgeeft, voor een was, werd zij naar een kloosterschool zelfs een uitnoodiging krijgt het voor de niet gering deel aan liefdadigheid ! In 1880 heeft zij voor den tweeden keer te Versailles gestuurd, waar men met koninklijke familie in de Tuilerieën te zachte doch vaste hand haar althans spelen. Sarah oogst haar eerste triomfen! gebroken met de Comédie-Frangaise ; haar onstuimig karakter veroorzaakt èènigszins wist te temmen. Alles ging nu voorspoedig .... tot Toen zij veertien jaar was, besloot er brand uitbrak op de appartementen voortdurend conflicten. Zes keer maakt zij, in de jaren 1882 tot 1893, een tourheur familie haar op voorstel van den van de actrice, die juist den volgenhertog De Morny — in welke betrekking den dag haar brandpolis wilde teekenen. nee door heel Europa, met uitzondering van Duitschland, waar zij niet vóór 1902 deze tot haar stond, is niet recht duidelijk Totaal geruïneerd vertrekt ze naar Rus- mocht optreden. — naar de tooneelschool te zenden. land om daar opnieuw fortuin te maken, In 1893, koopt zij een eigen theater ; Haar debuut is er niet schitterend maar dan breekt de oorlog met Duitschin 1899 gaat het Theatre des Nations in geweest, hetgeen echter niet belette, land uit. haar handen over en maakt zij er het dat -De Morny er in slaagde zijn bescherZe haat den oorlog, maar besluit toch melinge aan het Theatre-Fran^ais te krij- terug te keeren, ten einde haar krachten zoo beroemd geworden Theatre SarahBernhardt van. gen. Sarah's verwanten prijzen zich reeds in dienst van het vaderland te stellen. Het was in deze dagen, dus toen zij op gelukkig, dat het lastige, onhandelbare In Odéon wil ze een ambulance inrichkind nu een schitterende toekomst voor ten. Ze heeft echter geen geld. Geen het hoogtepunt was van haar roem, dat zich heeft. Men had echter buiten haar nood ; door een vulgaire geldkwestie zij zich had moeten terugtrekken van het drift gerekend. Tijdens een gala-avond heeft ze zich nog nimmer uit het veld tooneel. De Fransche regeering had in de Comedie-Frangaise begaat Sarah laten slaan. Den prefect van politie haar verdiensten beloond door haar het Legion d'honneur te schenken en haar de onhandigheid op den sleep te trappen overreedt zij om haar brood, melk wijn, afscheid had even waardig kunnen zijn van een imposante beschermster der groenten en vlcesch te verschaffen van tooneelspeelkunst, aan wie de Comédie- den voorraad, die in de Tuilerieën met als de triomfen, die zij dagelijks vierde. Francpaise veel te danken heeft. De dame het oog op 't beleg is opgeslagen, en eenige Sarah Bernhardt dacht er echter anders in kwestie draait zich woedend om en weken later is haar ambulance in over: ze worstelde wanhopig tegen haar leeftijd en zelfs toen ze in 1914 een been geeft 't onvoorzichtige meisje 'n oorvijg! Odéon het best van alle andere voor- moest laten amputeeren, gaf ze zich nóg Sarah vliegt de deftige dame aan en be- zien van alles wat er noodig is. Dit taalt haar met gelijke munt! Het gevolgis belette haar echter niet, zich ook nog niet gewonnen. In het begin van 1923 natuurlijk 'n schandaal ! Een „aandeel- persoonlijk te geven ; gedurende drie werd ze door een onherstelbare ziekte aangetast. Twee maanden vocht zij toen houdster" geslagen door een jonge debumaanden lang sliep zij van de drie nach- nog tegen den dood, om haar hoofd, tante ! De directeur kan niet anders doen ten er slechts één. Dan kan ze opeens de dan eischen, dat deze, haar verontschul- verleiding niet meer weerstaan haar zoon dat zoo vaak door lauweren omkranst digingen zal aanbieden. Maar de kleine te gaan bezoeken, die in Holland ver- was geweest, pas den 26sten Maart 1923 voorgoed neer te leggeh.

re

V Dans/kampioenscftap ft Nederlamd 1931 IV

Old De oude tijd en zijn poëzie spreken tot U uit Grossmith's Old Cottage Lavender Water. Het komt tot U in de typische groene flacons als een verfrisschende ademtocht uit een Engelschen tuin, als de geest van charme en romantiek.

Een oud parfum geliefd door de moderne vrouw*

AMATFMRS EN PROFS.

Danskamjpioemschap

Cottage Lavender Water Toiletzeep Badzeep Badcrlstallen Reuksachets Talcum Brillantines Creams Poeder, etc., etc.

AMATEURS

WORDT VERDANST OP VRIJDAG

Importeurs :

8 Mei 1931 ie Amsterdam in alle zelen oan Belleoue,

RICHARD WERNEKINCK 6 Co. AMSTERDAM-C. Hoddeitr»»t 9

(INGANG LEIDSCHEKADE)

©UOSSMITHS

Verplichte dansen: Quick-Step, Slow-Fox, Waltz, Tango Kampioensparen (amateurs) van wedstrijden 1929 en 1930 kunnen gratis bewijs van deelname aanvragen. Bekroonde paren van dezen wedstrijd worden uitgenoodigd deel te nemen aan de van 14 tot 17 Mei te Parijs te houden wedstrijden om het werelddanskampioenschap 1931 en ontvangen een vergoedinff voor reis- en verblijfkosten. Wellicht paat de reis per K.L.M.

©ïd (totïagc labender TOILET ARTIKELEN Steeds schitterende nagels

'I

Het comité dezer wedstrijden is thans definitief samengesteld en bestaat uit Ernst Krauss, impresario te Amsterdam; Max van Gelder,impresario te Amsterdam; de dansleeraren J. B. M. Koenders, Nijmegen; Alison Eason, Utrecht; Wilh. Boendermaker, A'dam; Marcel Pru d'Homme v. h. Theater Tuschinsky, A'dam, en de particulieren: Baronesse van Ittersum-Hardenberg ; Eric Winter, Dr. Joh. van Gogh, E. Belinfante Jr., Andre Ceurvorst. Toon van Vueren, Jan Ploeger, leeraar lieh. Opv. M. O.

ZONDER DE MINSTE MOEITE De distinctie van een mooie hand... lange ovaalvormige nagels, zachtrosc glanzend. En zoo gemakkelijk te verkrijgen. De Cutex Vloeibare Nagellak behoeft maar eens per week gebruikt te worden en het wasschen verhoogt slechts den glans. Cutex "Nagelwater tevens Nagelreiniger" houdt de nageltoppen steeds onberispelijk wit, verwijden den harden nagelriem en geeft den nagels dien fraaien ovalen vorm.

OJTEX

Aanmeldingen

tot

en

met 8 Mei by den alg. leider

C. KLINKERT - AMSTERDAM

„Heidaar, cipier, waar za) ik al f aarde gooien?"

STADHOUDERSKADE 152 - Tel. 24232 Toegangskaarten n.50 Deelnemerskaarten f. 2.50 alle rechten inbegrepen. Avondtoilet verplicht. Tijdens de pauzes dansen voor het publiek „Dus Edith heeft dien jongen man op 't ijs te pakken gekregen. Hij scheen erg verlegen te zijn." „Ja, zij heeft 't ijs moeten breken." „Wacht U niet op vader vanavond, moeder?" „Dat heeft geen enkel nut. Met die erge verkoudheid kan ik toch niet praten."

Dr. H. MANNING'S

KINADRyPPEILS (VOLKOMEN ALCOHOLVRIJ)

WEKKEN DEN EETLUST OP „Mathilde, kunnen wij niet zoo iHiUf in de portiek gaan?"

- 19

en maken het gebruik van DURE versterkinpmiddelen in den regel onnoodig. WICHT U VOOR NAMAAK en let «P ^ ™a£ ,Dr.H.Nanning' buiten op de roode doos en op den flacon. Hrusr i.-x.

_^—-■:'■'

-—^-

De Man zotuier Ckis door Arbib-Hauser. Ned. bewerking door C. C. Bender.

DOOR

GUUS BETLEM Jr.

GRAZENDE KOEIEN

W. G. F. JANSEN

e©ElFSE lijk was dit eigenlijk niet, wat hij wilde, maar hij leerde in zijn betrekking tevens de techniek van het draaien en bakken. En met vaste hand, met onwrikbaren wil stuurde hij aan op zijn levensdoel, langzaam, héél langzaam, totdat zijn schilderstukken de aandacht begonnen te trekken van vrienden. kunstliefhebbers, en critici. En dezen, (de meest gevreesde categorie!) bleken hem vriendelijk gezind, vonden in zijn werk datgene, wat zij elders dikwijls misten: de rust,

STEE den grooten eenvoud van het onovertroffen Hóllandsche landschap. Betrekkelijk spoedig vestigde Jansen zich nu te Blaricum waar hij thans reeds jarenlang werkzaam is en een eerste plaats heeft ingenomen onder de schilders van Nederland. Zelden slechts vond ik in schilderstukken dien eenvoud, dien verrassend grooten eenvoud als in de werken van Jansen. Welk genre zijn voorkeur heeft? Het Hóllandsche

;—'—

MEUWE BOEKEN

BIJ DEN KUNSTSCHILDER W. G. F. JANSEN

WG. F. Jansen werd 25 December 1871 te Harüngen geboren, als zoon van een in het Noorden zeer populair onderwijsman. Geen moment voelde hij neiging, de voetstappen van zijn vader te drukken, want op jeugdigen leeftijd trok alles wat met machines in verband stond hem sterk aan. Een echte jongen: een echte Hóllandsche jongen ook! En echt Hollandsch is hij gebleven: niet alleen als mensch, maar ook als kunstenaar. Aanvankelijk begon zijn loopbaan — gezien zijn voorliefde voor machines spreekt het haast vanzelf — op de ambachtsschool, welke hij met goed gevolg doorliep. Spoedig daarop ging hij in de practijk, maar o. wondere jeugd, — de ambitie voor de machines verflauwde, verflauwde meer en meer. om tenslotte geheel verdrongen te worden door iets dat sterker was, veel sterker: roeping voor de schilderkunst. Zoo kwam het dan ook. dat Jansen zich in deze richting ging bekwamen en aanvankelijk als decorateur practisch werkzaam was. Natuur-

'••■

landschap! Niet de heide alleen, de bosschen, de zee, de duinen, neen, het landschap in Holland, hèèl Holland, zooals helaas slechts weinigen het volkomen kennen! Hij kiest zijn onderwerpen daar, waar de schoonheid van de natuur hem dwingt tot weergave, waar de heerlijke rust en eenvoud zijn ziel ontroeren, zooals hij, op zijn beurt, weer ons ontroert door zijn meesterlijke weergave. Een stuk van Jansen {reft ons onmiddellijk door de groote soberheid, welke den schilder eigen is. De natuur spreekt tot hem, en weinigen slechts zijn in staat, haar taal, zooals hij, te verstaan! , Als Jansen de zee schildert met een eenzamen schelpenvisscher, dan is dit een impressie, die ons ontroert door haar schoonheid en eenvoud. De oude kar, het paard, de visscher zélf; zij zijn één met de natuur, één met de zee, welke, zij kennen en liefhebben, maar ook één met den schilder, die dit oneindig-mooie begrijpt en voelt als geen •ander. Als Jansen ons schildert de boerenwoon-

stee, met het karakteristieke bruggetje, met de koeien, de langs den landweg scharrelende kippen, met het beekje dan voelen wij het leven van deze menschen, achter de gesloten, ruw-houten wanden: het eenvoudige en rijke boerenleven. Wij voelen het, beter wellicht nog dan wanneer wij het zélf zouden mee-leven. Het landschap met de rustig grazende koeien, het breiende vrouwtje bij den boom, de grijze nevel boven het water, het is al evenzeer van een fijne, teere bekoring, welke ons den kunstenaar doet zien als een mènsch met een groote liefde voor de natuur, met een groote vereering voor het eenvoudige maar grootsche Hóllandsche landschap! De tijd van de decoratie, van het draaien en bakken is reeds lang voorbij, en de draaibank op het atelier van Jansen komt soms maandenlang niet in beweging. Jansen, de eenvoudige dccoratieschilder, is een waarachtig kunstschilder geworden' Blaricum. April 1031.

Een titel, die de aandacht trekt en een wonderlijke omslag-teekening dat is de tweekleurige vlag, waarmede de lading van dit boek gedekt moet worden. Jammer genoeg is die vlag niet voldoende en het is maar goed, dat de schrijvers in een wijdloopig voorwoord hebben uitgelegd, waarom zij dit boek hebben geschreven, want anders zou dit voor den lezer ten eenenmale een onopgelost raadsel blijven. „Wij stelden ons slechts ten doel, beschaafde menschen te observeeren en deze zonder huichelarij te beschrijven", zeggen de schrijvers. Dat is heel loffelijk, maar in geenen deele nieuw. Wij weten nu langzamerhand wel, wat de nadeelen der beschaving zijn bovendien hebben zoovelen vóór ArbibHauser deze Deschreven, met méér gratie, méér fijn gevoel, méér waarheid en talent. Ook pretendeeren de schrijvers naievelijk niet, litteratoren te zijn; ook dit behoefde o.i. niet opzettelijk vermeld! In 't kort komt dit vrij langdradig verhaal hierop neer, dat een jonge, beschaafde Indiaan, Moacir, in zijn eigen land wordt opgevoed door een Europeaan, den „Wijzen Man". Hij gaat met hem naar Europa, waar de Wijze Man sterft en Moacir gelegenheid krijgt de „beschaving", die hem zoo fascineerde, van dichtbij te bezien, hetgeen, zooals de lezer bevroeden kan, niet in 't voordeel van de beschaving uitvalt, zooals dan ook in bladzijden-lange monologen wordt uiteengezet. ' Het einde is, dat Moacir sterft door een pistoolschot, terwijl hij een redr over de broederschap onder de menschen houdt. „Zijn onschuldig bloed had opgehouden over zijn witte hemd te stroomen." Waarom dat bloed onschuldig was, blijft onopgehelderd, hetgeen te betreuren is, want wij zouden gaarne vernomen hebben hoe het komt, dat Moacir, eenmaal onder de beschaafde lieden, zich oogenblikkelijk hun slechte eigenschappen eigen maakt en de goede reeds bij zijn geboorte schijnt te hebben meegekregen! A. d. K. £en handig boekje. Bij de fa. van Goor Zonen verscheen een nieuwe druk van het handige miniatuur Deensch woordenboekje. Deze keurig uitgevoerde boekjes zijn van het grootste nut en onmisbare reisgezellen. Zij geven uiet te veel, doch zeker niet te weinig en 7ijn hun geld dubbel en dwars waard. f ■ ' K,

REMBRANDT THEATER AMSTERDAM BRENGT STEEDS DE BESTE PROGRAMMA'S DE SCHELPENVISSCHER AAINI ©E EIDVÖECI

— 21-

- 20 ^mÊÊimma

—^ - ^ (Veruol$ van pagina 14} voüi' haar kleine huisje, hield miss Ottaway mijn hand langer in de hare dan noodig was en vroeg ze, terwijl ze haar oogen met groot vertrouwen naar mij opsloeg: „Ik mag er toch op rekenen, dar u morgen ook komt theedrinken, tegelijk met Rindstonc ?"• Ik beloofde het haar, hoewel ik liever zou zijn weggebleven. Het vooruitzicht haar wederom als cocotte te zien optreden lokte mij allesbehalve aan. Aan den anderen kant wilde ik haar echter niet alleen laten met Rindstone en bovendien was ik uitermate benieuwd naar den afloop van de proefneming! Den volgenden middag was ik ongeveer tien minuten vóór Rindstone aanwezig. Ik voelde mij erg opgewonden, doch miss Ottaway was de kalmte in eigen persoon. Ze bedankte mij, dat ik zoo vroeg gekomen was. „Ik had niet graag alleen met Rindstone willen zijn," bekende zij. „U is een goede vriend, een man van eer, en ik ben blij, dat u er is!" Ze greep over een klein tafeltje, waarop zij het theegerei had gereed gezet, spontaan naar mijn hand en drukte ze krachtig en het was toen, dat ik even de gewaarwording kreeg, dat ze zenuwachtig was, doch dat zij haar zenuwen uitstekend in bedwang had! Zwijgend wachtten we op de komst van Rindstone. Ze liet hem zelf in en ik hoorde hoe hij met zijn zware stem de bronzen vaas in de hall bewonderde. Miss Ottaway was de vertooning van haar kunstschatten, welke zou eindigen met den rooden Boeddha, begonnen. Rindstone was zichtbaar verbaasd toen hij mij zag, maar onze gastvrouw hield zijn aandacht voortdurend bezig, doordat zij hem van het ecne voorwerp naar het andere voerde. Ik bewonderde haar vastberadenheid en haar zelfbeheersching! Ze verraadde zich door geen enkel woord, door geen enkele beweging en zonder dat hij het merkte, stond Rindstone na korten tijd bij het kastje, terwijl het volle licht op zijn

gezicht viel. En met vaste stem sprak miss Ottaway de oude formule uit: „Hier is het mooiste stuk van mijn verzameling, mr. Rindstone. Hoe vindt u het ?" Haar vingers openden vlug het étui en haalden den rooden Boeddha er uit, terwijl haar bukken zijn gezicht schenen te verslinden. En de proefneming slaagde ... Eindelijk! Zoodra Rindstone den rooden Boeddha zag, deed hij eenige stappen achteruit en slaakte een kreet van schrik. Alle kleur week uit zijn gezicht. „Allemachtig!" riep hij uit. „Mijn Boeddha!" „Uw Boeddha!" Haar woorden klonken als een kreet van triomf. „Dus u herkent hem, mr. Saul Kent?" „Wie heeft u verteld, hoe ik heet?" schreeuwde de man, een vloek uitend. „Wie heeft mij verraden..." Hij keek haar met een van haat verwrongen gezicht aan .. . toen bracht hij zijn hand naar zijn keel, slaakte een kreet en viel achterover ... Ik sprong op, bang dat zij flauw zou vallen. Ze wankelde, maar hield zich staande aan de leuning van een stoel, maar zelfs toen ik vlak bij haar was, verstond ik maar nauwelijks dat ze zei: „Kijk of hij dood is!" Ik boog mij over hem heen. „Slechts bewusteloos," zei ik. „Zijn hart is erg zwak. Heeft u wat brandewijn ?" Ze dacht een oogenblik na. Toen zei ze, terwijl ze nog steunde op den stoel: „Ik verwachtte, dat zooiets zou gebeuren, mr. Stuart. Ik zal wel bij hem blijven. Wilt u naar mijn bediende in de boot gaan? Laat hij direct hier komen. Ik geloof, dat het beter is, indien we Rindstone met het jacht naar zijn huis brengen. Dat is minder opvallend." Ik verbaasde mij over haar koelbloedigheid. Haar plan scheen mij voor het oogenblik het beste. Ik wist toen niet, dat het nóg beter' was dan ik dacht, noch hoeveel tijd en zorg er

FIIM-ENTHOUSIASTEN H. E. E. U AMSTERDAM. He£ adres van Karl Dane is Metro-Goldwyn-Mayer Studios, CuIver"Ciéy, Californië. MICKY ie 's-GRAVENHAGE. Lilian Harvey is niet gestorven, maar filmt vlijtig. Greta Garbo moet U in het Engelsch schrijven. Haar adres is Metro-Gold^ynMayer Studios, Culver-City, California. E. V. ie OOSTERBEEK. Adres Greta Garbo: Metro-Goldwyn-Mayer Studios. Culver-City, Californië. Gustav Fröhlich. Kochsérasse 6—8, Berlijn. 5. R. te RIJSWIJK. Het adres van Willy Forse is Sachsenplafz 8. Berlijn.

KON NOOIT BOTER ETEN. Als kind reeds maag-zuur. Goed voedsel — slechte spijsvertering. Denk toch niet, dat U bepaalde spijzen niet moogt eten, omdat U ze niet verdragen kunt. De fout ligt immers meestal niet bij het eten, doch bij Uw spijsvertering. Zorg daarom, dat Uw spijsvertering in orde is en U kunt eten wat U maar wilt. Zoo ging het ook met deze vrouw: „Ik gebruik Kruschen Salts nu ongeveer drie jaar. Ik begon het eigenlijk te gebruiken voor rheumatiek, waar ik toen hevige last van had. Kruschen maakte hier spoedig een eind aan. en nu heb ik er zelden of nooit last van. Maar wat ik het grootste succes van Kruschen vind is, dat het een einde maakte aan mijn voortdurende maagzuur, waar ik reeds als kind last van had. Ik heb nooit boter' kunnen eten en altijd maar een heel klein beetje vet. Nu eet ik juist erg graag boter, en eet het zelfs veel, zonder eenig bezwaar. Ik heb Kruschen Salts al in honderd gevallen aangeraden." Mevr. A. M. W. Denk eens een oogenblik na over de oorzaak van Uw indigestie. Uw inwendige organen hebben aan veerkracht verloren, en de maag- of verteringssappen houden 'óp voldoende te vloeien. Uw voedsel — inplaats van verteerd te worden en opgenomen in Uw lichaam — hoopt zich nu op in Uw maag en inwendige organen en brengt schadelijke zuren voort. Het onmiddellijke gevolg van de zes zouten in Kruschen is een natuurlijke aansporing voor de verterings- en andere lichaamssappen. Al spoedig nadat U met Kruschen Salts begonnen bent, kunt U den invloed ten goede merken. U zult met groote voldoening bemerken, dat U van alle maaltijden kunt «genieten, zonder eenige onaangename gevolgen. En als U doorgaat met „de kleine dagelijksche dosis", zult U* inzien, dat de verbetering, die Kruschen U bracht, van blijvenden aard is. Kruschen Salts is verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten a ƒ0.90 en ƒ1.60 per flacon.

BEZOEKT Hl

E" ^iTÄ= TftlEMEI^ (Foto L. van Oudgaarden).

Tlh© m@|j@(älii<s Tiyini©=slhi.siO«©i?§1)

voor den moordenaar, temeer, daar Saul Kent er in slaagde een valsch alibi op te maken, dat men echter niet kon weerleggen! Zoo kwam het, dat Dick Sauters voor den moordenaar werd gehouden. De twijfel aan zijn schuld was aan den-anderen kant zoo groot, dat het vonnis — de doodstraf — op het laatste oogenblik werd veranderd in levenslange gevangenisstraf. Daisy Denvers had nimmer aan de onschuld van haar verloofde getwijfeld. Ongelukkig genoeg was zij ziek geweest toen het geval voor de rechtbank werd behandeld; zoodra zij echter was hersteld, nam zij zich plechtig voor de onschuld van Dick aan het licht te brengen. Ze was rijk en onafhankelijk en ze besloot, haar geld te ber steden aan de ontdekking en ontmaskering van den moordenaar. Ze had er nooit aan getwijfeld, dat Saul Kent de moordenaar was en werkend met den onverzettclijken wil van een vrouw, die liefheeft, slaagde zij er in nieuwe bewijzen en nieuwe getuigen te vinden, die de schuld van Saul Kent aan het licht konden brengen, indien zij maar in staat was hem ten ovcrv staan van die getuigen aan een kruis,verhoor te doen onderwerpen' Kent dacht er blijkbaar hetzelfde over. Hij verdween tenminste zonder een spoor achter te laten! Pas toen hij weg was, besefte men, w^at voor schurk hij was. Voor zoover men kon nagaan, had hij nimmer een portret van zich laten maken. Bovendien was hij een meester in vermommingen. Hij had alles, zooals achteraf bleek, in orde gemaakt voor den dag, waarop hij zou moeten vluchten . . . De kans hem te zullen vinden scheen ongeloofelijk gering. ..Maar ik kon de hoop tóch niet opgeven," vertelde Daisy mij, terwijl wij op Gibraltar aanstuurden. „Ik zocht en zocht in zijn verleden en tenslotte verkreeg ik drie aanwijzingen. Twee (Foto Godfr. de Groot) waren gemakkelijk . . . zijn voorliefde Übe vindi U me? voor opzichtige vrouwen en zijn verHaar woorden gaven mij een groeten waren besteed om het uit te denken! zamelwoede. Vooral Chinecsch porcelein schok! Ik begreep nu, dat miss Ottaway Ik vermoedde zelfs niets, voordat we in was een ware hartstocht van hem en — die in werkelijkheid Daisy Denvers volle zee waren en ik opmerkte: „Ik hij was er een zwendelaar en een schurk heette — de beste vrouw was, die men geloof, dat we wat te veel uit de kust voor geworden om er aan te kunnen ooit het geluk kan hebben te ontzijn, om bij Rindstone's huis te komen!" voldoen! Het was werkelijk een obsessie moeten. Nu wist ik het met stelligheid „We gaan niet naar zijn huis, mr. bij hem, mr. Stuart. Zulke menschen — zoo goed als ik stellig wist, dat ik Stuart," zei het meisje. „Ik ben bang, bestaan er, weet u." haar zou moeten verliezen! Toch moest dat u genoodzaakt zult zijn een tamelijk „Ik • weet het," lachte ik. „Ik ben ik mezelf bekennen, dat ik wel eerder lange zeereis te maken." zelf een hartstochtelijk verzamelaar. Ik had kunnen weten, dat een vrouw „Maar ... hoor eens ... terwijl Rindzou bijvoorbeeld mijn vermogen willen slechts wanneer zij gedreven werd door stone zoo emstig ziek is..." begon ik. geven voor één goed stuk oud Chinecsch een groote liefde, zóó kon handelen „Zwijg en doe wat je gezegd wordt," porcelein ..." als Daisy Denvers had gedaan. viel de grimmige bediende, die aan „Welnu, die twee aanwijzingen waren Jullie zullen je den moord op mr. het stuur had plaats genomen, opeens tamelijk bepaald. De derde was vager, Berry herinneren. Hij werd in zijneigen uit, en tot mijn groote verbazing zag hoewel ik er toch ook vertrouwen in huis op zijn kamer vermoord door een ik, dat hij een revolver in zijn hand had. Een van zijn kornuiten had mij ellendigen bruut, die slechts door een hield. namelijk verraden, dat hij een villa stuk of zes menschen ternauwernood „Doe dat wapen weg, John," zet miss had in El Xasu en dat hij kort voor werd gezien! Zoowel Saul Kent als Ottaway snel. „Mr. Stuart is een den moord op mr. Berry had gezegd, Dick Sauters — de verloofde van Daisy vriend... We zijn onderweg naar van plan te zijn, daar te gaan wonen. Denvers ~ waren in de buurt van mr. Gibraltar, mr. Stuart; naar Engelsch Hij scheen er met niemand anders over Berry's huis gezien en omdat zij beiden grondgebied. We gaan Saul Kent,- den te hebben gesproken ^n de mogelijkop elkaar leken en Dick Sauters de moordenaar van mr. ßerry, den beheid, dat hij het juist had gezegd om laatste was, die een onderhoud met den kenden verzamelaar, aan de politie een valsch spoor te scheppen, was niet ouden man had gehad, hield men hem uitleveren."

GEBRUIK STEEDS

l[lD4DÏLi^vJ\l VEBSTERKINQSMIDDEL

de origineele band, die bij danslievend Rotterdam veel succes oogst,

— 22 —

.*■«*-.■

-.

- 23 -

N.V. AMSTERDAMSCHE CHININE-FABRIEK

i-a-r •. ■

■

©MS PyZZLE-MOEI^JE Voor iedere puzzle zijn een prijs van f. 2.50 benevens drie aardige troostprijzen beschikbaar, die verloot worden onder hen, die ons een g-oede oplossing zenden vóór 13 Mei. Men gelieve te adresseeren: Redactie „Het Weekblad", Ualgewater 22, Leiden en op envelop of briefkaart duidelijk te vermelden: Puzzle-hoekje.

EEN LAND'-PROBLEEM.

EEN RAAM-PUZZLE.

Een boer had een vierkant stuk grond van 100 are oppervlakte. Toen hij stierf, liet hij zijn oudsten zoon een gedeelte in een der hoeken -L_L. -L_l l_ na, dat precies 25 AR£ 25 are groot en - VOOCftEh eveneens een ouosTcri vierkant was. Het overblijvenzoon de land moest _ tusschen zijn andere 4 vier zoons worden verdeeld en wel zoo, dat ieder I—i—i—i—i—i—:—i—i—' een stuk kreeg van gelijke grootte en gelijken vorm. — Hoe moet deze verdeefing geschieden ?

Iemand had in zijn kamer een raam van 60 bij 60 cM., en vroeg een glazenmaker de helft van dit raam ondoorzichtig te willen maken, doch dit zóó te doen, dat hij 'n vierkant stuk glas van 60 centimeter hoog en 60 centimeter breed overhield, dat gewoon, dus doorzichtig, bleef. De glazenmaker zei, dat dit niet mogelijk was, doch hij vergiste zich. Weet U, hoe hij het doen moet ?

uitgesloten. Ik besloot echter het toch niet te verwaarloozen en vestigde mij te El Nasu. Ik had een bepaalde methode bedacht om hem te vinden — hoewel ik hem niet kende en hij, zooals ik u reeds zei, zich buitengewoon goed wist te vermommen. Ik slaagde er echter niet in, hem te ontdekken en ik zou slechts een paar maanden kostbaren tijd hebben verspild, indien u mij niet met hem in aanraking had gebracht! Ik kende hem niet, maar hij kende mij evenmin, zoodat hij geen enkel vermoeden had, toen hij mij ontmoette ! En de rest — wel, die is u bekend," besloot zij. „Jawel," antwoordde ik, „de rest is mij bekend, maar wat heeft de roode Boeddha eigenlijk met het geval te maken ? Waarom liet u iedereen — ook mij — den rooden Boeddha zien ? Heeft deze een rol bij den moord gespeeld ?" „O neen, geen enkele!" antwoordde ze. „Hij was echter van hem. Het was een uniek stuk en hij moet er buitengewoon trotscb op zijn geweest, naar zijn vroegere huishoudster mij wist te vertellen. Juist dat hij er zoo trotscb op was, is de reden dat hij hem heeft achtergelaten! Hij had hem naar een antiquair laten brengen om hem goed te doen verpakken voor de reis, maar omdat hij eerder gevaar liep dan hij had vermoed, vluchtte hij hals over kop en was genoodzaakt den Boeddha achter te laten. Twee dagen nadat hij was vertdrokken werd deze aan zijn huis bezorgd. Ik zag hem daar, en omdat zijn bezittingen wegens schulden werden verkocht, kocht ik het beeldje. Ik wist, dat het zooveel voor hem beteekende, dat hij den eersten keer den besten, dat hij het zien zou, duidelijk teekenen van herkenning zou geven. Daardoor zou ik weten, Saul Kent te hebben gevonden!" „U heeft hem inderdaad gevonden," merkte ik op, mij Kents verrassing herinnerend. „Maar hoe wilt u hem in Engeland krijgen, om hem met uw getuigen te conf ronteeren ?" „Daar zal de politie wel voor zorgen," antwootdde zij. „O, niét vóór den moord. Maar er is een bevel tot inhechtenisneming tegen hem uitgevaardigd wegens oplichting. Als ik hem

eenmaal in Gibraltar heb gebracht, zal de politie dus genoodzaakt zijn hem naar Londen te brengen. En daar zal ik wel voor de rest "zorgen." „Ik geloof, dat u den strijd zult winnen, miss Denvers," zei ik, toen wij in de haven van Gibraltar voor anker gingen. „Ik hoop het van harte voor ui" Ze keek mij met een dankbaren blik in de oogen aan, boog zich voorover en... . gaf mij een kus I „U krijgt den rooden Boeddha van mij," zei ze. „Ik zal hem u sturen op den dag, dat Dick Sauters vrijkomt." Dick Stuart zweeg... En ik zei: „Ik zag, dat je een rooden porceleinen Boeddha in je verzameling hebt! Is dat misschien de Boeddha, waar je ons nu van hebt verteld?" „Natuurlijk," antwoordde hij glimlachend. „Herinner je je niet, dat ik zei, dat hij uniek was ? En dan, denk je dat een meisje als Daisy Denvers van voornemen verandert, al veranderde zij wel haar naam voor dien van Sau.ters ? Neen, op den dag dat Dick Sauters vrij kwam, heeft ze mij den Boeddha werkelijk gezonden, tegelijk met het bericht van haar voorgenomen huwelijk. Die Dick was een gelukkige kerel, dat hij zóó'n vrouw kreeg!" besloot Stuart. —i

FIIM-ENTHOUSIASTEISI G. L. M. ée GRONINGEN. De nieuwste rol van Johannes Riemann is in de sprekendefilm „Der falsche Ehemann". He£ adres van Ramon Novarro is .MeéroGoldwyn-Mayer Séudios, Culver-Ciéy, Californië. G. K. D. <e HAARLEM. Friéz Koréner woont Max Eyéhsérasse 5, Berlijn. Charloéfe Susa is nieé geérouwd. Ben Lyon is Amerikaan. W. L. £e AMSTERDAM. HansRehmann is mei Anna Katharina SalUen gehuwd. G. M. £e 's-GRAVENHAGE. De ware naam van Sue Carol is Susy Lederer. Zij is geen familie van Franz Lederer. Victor Varconi is getrouwd. Willy Fritsch is te Kattowitz geboren. H. K. G. te TIEL. Gretl Theimer is den 20sten November te Weenen geboren. Zij woont Waltzstrasse 22, Berlijn en is niet getrouwd. Niet verge'ten een antwoordcoupon in te sluiten! __________«____ 24 -

;

■

■

■.

~

.

NBEUWS UIT Dt STUDIOS HARRY Piel, de bekende sensatiefilmspeler, vervaardigde weder een nieuwe sprekende rolprent, getiteld „Schatten der Unterwelt", waarin ook zijn cchtgenoote Dary Holm optreedt. Harry Piel voerde zelf regie. De cineast Walter Ruttmann (de regisseur van „Berlijn, Symphonie van een wereldstad") vervaardigde-een speelfilm, welke onder den titel „Feind im Blut" is uitgebracht. De actrice Nora Gregor is na het vervullen van haar rol in de Joe May-film „Und das ist die Hauptsache" weer naar Hollywood vertrokken. Anny Ahlers en Ralph Arthur Roberts spelen onder regie van Hans Steinhoff de hoofdrollen in de toonfilm „Der Wahre Jacob". Harry Frank (bekend uit „De Tijger van Berlijn", „Het Schot in het Toonfilmatelier" en „Op Inspectie") is een eigen filmonderncming begonnen. De titel van zijn . eerste film staat nog niet vast. Maria Solveg, Eduard von Winterstein en Hans Adalbert von Schlettow spelen in de Cines-Pittaluga-film „Kennst Du das Land". Crete Mosbeim heeft onder regie van Edmund Heuberger in „Arme kleine Eva" gespeeld. Deze film is vervaardigd naar den roman van Paul Langenscheidt. In Berlijn heeft de première plaats gevonden van „Gassenhauer", een toonfilm van den onlangs gestorven regisseur Lupu Piek. De rolprent oogstte een enorm succes. Voor de film „Der Schrecken der Garnison" heeft men in het atelier een stationswachtkamer gebouwd. Regie voert Carl Boese; de hoofdrollen spelen Tamara Desni en Kurt Vespermann. Ernst Verebes, Hans Junkermann, Siegfried Arno, Rosa Valetti, Margot Walter, Paul Westermeier en Kurt Lilien spelen in de film „Die rote Katze", waarvan de opnamen onder regie van Erich Schönfelder begonnen zijn. In Berlijn is een toonfilm-school geopend, gevestigd Cillstrasse 10. De leiders zijn Hugo Döblin en Ludwig Jubelsky. De bekende roman „Berlin-Alexanderplatz" (ook in het Ncderlandsch verschenen) zal verfilmd worden. De schrijver Alfred Döblin maakte zelf het scenario, Piel Jutzi zal regie voeren. De hoofdrol zal Heinrich George spelen. Gretl Theimer speelde onder regie van Erich Schönfclder „In Wien hab' ich einmal ein Mädel geliebt". Haar partner is Werner Fuetterer. Robert Stolz componeerde voor deze film de muziek. Onder regie van Fred Sauer vervaardigde men een film met Oskar Karlwciss in de hoofdrol; deze rolprent draagt den titel „Der Tanzhusar". Franz Porten, de vader van Henny Porten, herdacht het feit, dat hij 25 jaar geleden zijn eerste film regisseerde. Voor de nieuwe Trenker-film „Bergen in vlammen" engageerde men Claus Clausen en Luigi Serventi. De opnamen zullen binnenkort beginnen. Onder regie van Hanns BeekGaden en Dr. Luitpold Nusscr heeft men in de Tiroler Alpen een film opgenomen, getiteld „Der bebende Berg". De hoofdrollen spelen Hilda Rosch, Hanna Waag en Albert Kersten. Professor Alexander Laszlo componeerde voor dit werk dé begeleidende muziek.

HET TOILET VAN UW TEINT Niemand minder dan Nancy Carroll, de bekoorlijke filmster, vertelt u hier hoe gij uw gezicht moet opmaken. Be vrouw met het zorgvuldig geverfde gelaat, het vuurroode poppenmondje en de onberispelijk gepenseelde wenkbrauwen, is geheel uit de mode. In haar plaats ziet men nu het lieve meisjesgezichtje met rose-en-witte wangen en natuurlijk gekleurde lippen. Dit is eenvoudig een gevolg van de veranderde mode, die jeugdiger toiletjes, kraagjes, strikken en volants voorschrijf' Het groote geheim van het opmaken berust eigenli; op het aanbrengen der rouge op de juiste plaats en de: is: laag op de wangen. Zoodra gij rouge bij uw juk beenderen legt, is het jeugdige, gezonde effect totaal ver dwenen. Wrijf de rouge zachtjes uit, zoodat de randen niet meer te zien zijn en onmerkbaar overgaan in uw eigen kleur. Heeft u bij geval scherpe lijnen van den neus naar den mond loopen, zorg dan vooral, dat däär geen rouge komt. Een eveneens zeer belangrijk ingrediënt voor het opmaken is de poeder, die precies de kleur van de huid moet hebben. Waas de poeder luchtig over uw gelaat, nadat gij het eerst duchtig met een goede cream hebt ingewreven, om de poriën dicht te maken. Een veegje poeder hier en daar is niet voldoende; het geeft niet dat jeugdige, bloeiende, dat zoo charmeert. Wanneer gij den poederkwast zwaait, vergeet dan ook uw hals niet, maar bedenk, dat de poeder daarvoor een tintje lichter moet zijn dan welke gij gebruikt voor uw gezicht. Men kan met rouge en poeder ook zeer handig kleine onregelmatigheden in de trekken liefderijk verbergen. Is uw neus een ietsje breeder dan noodzakelijk, leg dan wat poeder op den neusrug en een heel klein beetje op de neusgaten. Zijn uw neusgaten echter te smal, poeder ze dan wat dikker. Wanneer gij een terugwijkende kin hebt, moet gij een tikje rouge onder de kin wrijven. U zult verstomd staan van het effect.

Nu iets over uw ooren. Zijt gij de gelukkige bezitster van kleine, schelpvormige oortjes, dan doet gij het beste ze niet te verbergen. Daarvoor moet gij echter niet uw haar achter de ooren dragen; dat loopt te veel in het oog. Draag uw haar naar achteren met een mooie golf, die het oor als ongemerkt vrij laat. De ooren moeten blank zijn, behalve het zachtrose lelietje. Een klein tikje rouge za' wonderen verrichten. Ook moet ik een woordje zeggen over poederkwasten en -donzen. Men kan hiermede niet te voorzichtig zijn. Zoodra de kwast niet meer geheel schoon is, moet men hem weggooien en een nieuwen koopen. Hen vuile poederdons bederft de huid. De wenkbrauwen eischen onze bijzondere verzorging. Geef ze den vorm, die het beste bij uw trekken past; beter nog is: het te laten doen, vooral den eersten keer, door een geroutineerden schoonheidsspecialist. Wenkbrauwen, die boven den neus elkaar raken, behoeven een grondige cor rectie; de haartjes boven den neus moeten zorgvuldig en voorzichtig worden verwijderd. Wordt de huid hierdoor een weinig rood, dan is dit gemakkelijk te verhelpen, door er een beetje cold cream in te wrijven. Daarna borstelt men de wenkbrauwen in hun goeden vorm, van den neus naar de slapen, in boogvorm. Tenslotte iets over de lippen. Hier geldt eens in een . anderen dan den gebruikelijken zin de waarschuwing: Zet een wachter voor uw lippen. Gebruik de lippenstift zoo zuinig als gij maar kunt en volg daarbij steeds den natuurlijken vorm van den mond. Is uw mond een weinigje te groot, dan moet men de lippen niet geheel tot de mondhoeken aanzetten. Dit verkleint den mond. Heeft de natuur u echter geen „Cupido-boogje" geschonken, dan is het onzin, om er een te maken, en bovendien komt het dan meestal niet overeen met de rest van uw gezicht. Vóór het naar bed gaan, moet alle „make-up" verwijderd worden door middel van cream en een zacht lapje, dat men na gebruik weggooit." Tot zoover Nancy Carroll. Wat zullen wij nog toevoegen aan haar wijze woorden ? Hoe wäär zij zijn, kunnen wij immers genoegzaam con stateeren, wanneer haar charmant gezichtje op het witte doek ons toelacht! A.d.K. - 25 —

I

I

ooor Lcn geluidsfilm-groteske v.m ile F.RICH POMMER produa;e de UIA. Regie: ROBERT SIODMAK. Muziek: Friedrich Hollaender.

HANS HERFORT

,,Witte Vest"

Heinz Rühmann. Lien Deijers. Raimund Janitschek. Hans Leibelt. Herman Speelmans. Friedrich Hollaender. Gerhard Bienert.

Voorts: Hermann Blass. Franz Fiedler, Eberhard Mack, Fritz Odemar, Erik Schütz. Roland Varno, Wolfgang von Waltershausen.

Hans

rdenaat beeft zlin tnoa

te t)ec In de club der moordenaars

Heinz Rühmann en Raimund Janitschek (Otto Koetilapp) 0^

«# w» N^äÄ" (Hons Heito"

Llen Deijers (Kitly) en Heinz ROhuiann (Hans Herfort)

ANS Fierfort, een jeugdige bon-vivant, heeft van het leven genoeg en besluit aan zijn bestaan, dat hem slechts teleur stellingen en schulden heeft gebracht, een einde te maken. Op het oogenblik, dat hij voor de zooveelste maal aan zijn voornemen gevolg wil geven, diingt Jim, een inbreker, zijn kamer binnen. Herfort verzoekt den dief hem te dooden, waarin de inbreker toestemt, mits Herfort een verklaring schrijft, dat de terdoodbrenging zijn uitdrukkelijke wil is geweest en dat Hcrfort's levensverzekeringsmaatschappij aan den uitvoerder van de daad een bedrag van 15.000 mark doet uitkeeren. De dief is zijn zenuwen echter ook niet meester en krijgt daarom van Herfort vergunning, hem te dooden, wanneer en waar zulks den inbreker goeddunkt, mits alles maar voor den volgenden dag twaalf uur gebeurd is. Herfort zoekt dien laatsten avond een nachtlokaal op, waar een onbekend meisje. Kitty, bij hem bescherming zoekt tegen de opdringerige attenties van haar begeleider. Herfort deelt haar mede. wat hem boven het hoofd hangt, wat tengevolge heeft, dat Kitty hem niet meer alleen wil laten en met hem meegaat. Zij probeert hem van zijn waanzinnig voornemen af te brengen, doch tevergeefs. Inmiddels tracht de inbreker van af het aangrenzende dak met behulp van een electrische leiding en een geweer aan den wensch van zijn slachtoffer te voldoen. Zijn toeleg mislukt eiken keer, daar Kitty voortdurend om Hans heendraait. Het komt zelfs zoover, dat hij bijna het slachtoffer van zijn eigen helschc machine wordt. Herfoft iiakt onder de bekoring van Kitty, die hem weder levensmoed weet te geven. Hij weigert nu het tijdelijke met het eeuwige te verwisselen on probeert aan zijn moordenaar te ontkomen, wat hem na een reeks van even opwindende als geestige avonturen, die met verbijsterende : nelheid elkander opvolgen, gelukt. In deze film spelen drie Nederlanders mee. n.1. Ficn Deijers. Roland /au: > en Herman Speelmans.

—— .

DE WONDERLIJKE INBRAAK

■

■

ON3 TWEEDE COMPLETE VERHAAL

kleine landgoed van den heer huis van den rijken diamanthandelaar Een onbekende, keurig gekleede jonGoldberg, handelaar in diaman- binnen en sloop geruischloos de trap op lag in een stille streek, naar de slaapkamer van den heer Gold- geman trad glimlachend binnen. „Mijn waar vele deftige lieden zich des zomers berg. Zorgvuldig sloot hij de deur ach- hemel, hij heeft één bruin en één blauw oog, dacht Goldberg. Hij blies een dikke op hun buitens terugtrokken. Het huis ter zich. Nu was hij in zijn element. zelf was prachtig en kostbaar gemeubeld Twintig minuten later stond hij adem- rookwolk uit en vroeg achteloos: „U en een soort verzamelplaats van alle loos voor de geopende safe, terwijl hij wensch?" De jongeman antwoordde: „Het doel mogelijke kunstvoortbrengselen. Boven- zich het zweet van het ■ voorhoofd van mijn komst zal u wel bekend zijn. dien bevatte het nog een safe, waarin wischte. De safe was leeg. Eergisteren hebt u de diamanten, die geeen aantal diamanten waren geborgen, „Nee, dat is toch verschrikkelijk! Zes die een waarde van eenige millioenen maanden lang heb ik dit zaakje voor- woonlijk in.uw safe liggen, mee naar Parijs genomen, nadat uw bediende u vertegenwoordigden. bereid en wat een onkosten heb ik er had verteld, dat er een telefoonbeambte Op den dag, waarop deze geschiede- met aan gehad! Ik weet zeker, dat hij was geweest, dien hij niet vertrouwde. nis aanvangt, was er niemand in het hier zijn diamanten bewaarde." Mijn persoon zal u dus niet onbekend huis van den heer Goldberg dan Johan, Plotseling bemerkte Dick, dat de wan- zijn. Om kort te gaan: u hebt zichzelf de oude bediende en toen er aan de ach- den van de kluis aan den binnenkant bestolen. U hebt maatregelen genomen terdeur werd gebeld, deed hij dan ook met een dun laagje vet waren bestreken om mijn vingerafdrukken machtig te met dadelijk open, maar keek eerst voor- buna onmerkbaar, maar toch genoeg om worden en u hebt bovendien nog de zichtig door het raampje. Op de stoep zijn vingerafdrukken vast te houden. brutaliteit gehad, de Assurantiemaatstond een jongeman met een gereed„Een valstrik," concludeerde hij. „Ze schappij „Veiligheid vóór Alles" voor schappentasch in de hand en vertelde, hebben me vast verwacht. Die bediende een rond millioen aan te spreken. Wien dat hij van den technischen dienst der vertrouwde me, geloof ik, niet...." dankt u echter dien hoop geld? Aan dien telefooncentrale kwam om het toestel in Ijlings tegon hij zijn instrumenten'op man van de telefoon — dus aan mij. Ik te bergen; daarna scheen hij even na te ben gekomen om mijn aandeel op te den huize Goldberg te controleeren. denken en haalde toen een visitekaartje eischen; en anders stel ik onmiddellijk Johan keek den man wantrouwig aan. Allemachtig, wat keek die kerel gluipe- voor den dag, waarop stond: „Nico de verzekering in kennis van wat ik rig! Hij, Johan, had het nu eenmaal niet Maasland, Breedestraat 39". Dit legde weet." op gluiperige menschen! Bovendien had hij in de safe. Het kaartje had hij met De heer Goldberg lachte. „Je bewedie kerel nog één bruin en één blauw nog verscheidene andere gevonden in ringen zijn mij niet recht duidelijk, jongoog. En hij besloot, den man niet bin- de portefeuille, die hij in zijn vingers had mensch," merkte hij kalmpjes op. „Ik nen te laten. Maar plotseling bedacht hij, gehouden, toen hij die „bij vergissing" begrijp niet, waar je op zinspeelt. Maar hoe zijn patroon te keer zou gaan als m de zakken van een heer had gestoken mij dunkt, je bent arm, je hebt geld de telefoon op een kwaden dag eens terwijl hij naast dezen op het achterbal- noodig.... ik ben nooit gierig geweest. kapot bleek! Mijnheer Goldberg was con van de tram had gestaan. Wanneer Ik wil je graag helpen, althans als je niet met gemakkelijk en zooiets kon hem de politie een onderzoek ging instellen, te hooge eischen stelt. Dus hoeveeP" dan kon haar dit kaartje op een dwaalmisschien nog zijn baantje kosten! „Vijf duizend." spoor brengen en had hij. Dick, den tijd „Kom maar binnen," zei hij kortaf, Alfred Goldberg herademde. Gelukkig de stad te verlaten, als het noodig mocht van dat koopje „maar schiet een beetje op." kwam hij goed af! blijken. Even stil als hij gekomen was, „Vijfduizend.... 't is niet weinig. De telefoon-beambte — in de onder- ging hij weer. wereld en bij de politie beter bekend als Maar vooruit, in orde. Asjeblieft. Maar „Linke Dick" — prutste wat aan de " Den volgenden dag las Dick in de kom mij niet weer onder de oogen hoofdtelefoon en controleerde daarna de courant: „U kunt gerust zijn. U zult mij nooit neven-toestellen in de verschillende ver„Een sensationeele inbraak!!! meer zien.' Want ik kom u heusch in de trekken, overal op den voet gevolgd De bekende diamanthandelaar Alfred gevangenis niet opzoeken." door Johan. Toen zij in de slaapkamer Goldberg is het slachtoffer geworden Goldberg keek den jongeman verwaren gekomen, keek Dick met één oog van een brutalen diefstal. Gedurende baasd en niet-begrijpend aan, doch intens naar de brandkast en prentte die zijn afwezigheid zijn dieven zijn villa deze zei kalm: „Ja, mijnheer Goldgoed in zijn geheugen. „H'm, zou niet binnengedrongen; zij hebben de brand- berg, nu u ons de noodige bewijzen moeilijk zijn, dat dingetje open te krij- kast opengebroken en den geheelen hebt gegeven, dat u zelf den diefstal gen. Een minuut of twintig hoogstens." kostbaren inhoud gestolen. Zij hebben pleegde, kan jk u wel zeggen, dat Toen hij eindelijk klaar was met zijn geen enkel spoor achtergelaten. De ik niet degene ben, voor wien u mij „werk", begeleidde Johan hem met bijna schade bedraagt meer dan een millioeir hebt gehouden. Ik ben niet de inbreker onbeleefde haast naar de deur en sloot zu wordt echter door verzekering ge- die vannacht in uw huis. kwam, al heb ik' ook net als hij één bruin en één blauw die secuur achter hem. „Ziezoo," mom- UcKt. Dick werd wit van woede. „Zoo'n oog. Juist daarom werd ik hierheen gepelde de oude opgelucht, „die komt er oplichter!" schold hij, „zoo'n gemeen su- stuurd. Ik ben agent van de verniet meer in." jet! Denkt zeker, dat de zaak daarmee ZA^keii!nfsmaatschaPPiJ -Veiligheid vóór ■ Toen de heer Goldberg thuiskwam ten einde is? Geen sporen achtergelaten' Alles . De vijfduizend gulden, die u mij bracht Johan een getrouw verslag uit Dus over dat visitekaartje heeft hij zoo juist hebt gegeven, zijn overtuigende van het gebeurde en verheelde daarbij tegenover de politie maar gezwegen' bewijzen van uw schuld. Bovendien heb ik hier getuigen." met zijn minder gunstig oordeel over den Alia, waait de wind uit dien hoek? Bij deze woorden traden twee retelefoon-beambte. Zijn patroon scheen de Ik moet er achter zien te komen, in zaak lichter op te vatten. „Kom, Johan, welke verzekering die sluwe vos is — chercheurs binnen, die zich tot dusverre' je overdrijft," zei hij. Daarop trok hij edere verzekerings-maatschappij heeft hadden verborgen gehouden achter een portiere. In een oogwenk had Goldberg zich terug in zijn werkkamer en riep na toch haar geheime agenten." de handboeien aan. een uurtje Johan bij zich. „Ik moet direct De heer Goldberg zat in zijn club een Een kwartier later troffen de verzenaar Parijs. Pak dadelijk mijn valies. courant te lezen, toen een bediende hem Voor morgen zal ik zeker niet terug een kaartje bracht, waarop stond, „Nico keringsagent en Dick elkaar in het zijn." dichtstbijzijnde café. De eerste reikte Maasland, Breedestraat 39". Van achter een boom sloeg Linke Dick Dick de vijfduizend gulden over en zei Alfred Goldberg schrok. Precies zoo'n het vertrek van den heer Goldberg gade. kaartje „Mijnheer Dick, u bent allemachtig als hij in zijn safe had gevonDeze stapte in zijn auto, waarin Johan den.' Wat kon dat beteekenen? Nu ging slim, al bent u niet eerlijk. Maar enfin, twee mooie koffers van donkerrood leer alles juist zoo goed en daar kwam er we kunnen nu eenmaal niet uitsluitend schoof. Even later zette de auto zich in een kink in den kabel. Enfin, hij zou er zaken doen met eerlijke menschen. U beweging. Dick grijnsde. hebt de verzekeringsmaatschappij een zich wel uitredden. Middelen genoeg millioen bespaard. Dat maakt veel Des nachts ging hij met een looper het „Laat binnen," beval hij. goed!' - 28 ,/■

1

Ik veronderstelde evenwel, dat hij enkel met je flirtte, en jij.." Brynmor hield ineens op en hij zag er erg verlegen uit. „Ik vrees dat ik geweldig jaloersch was, ging hij voort. Je wilt het me zeker wel vergeven, nietwaar?" Marylin deed haar uiterste best nu voor het oogenblik niet meer aan Tony en „Gay Girl" te denken en wijdde al haar aandacht aan Brynmor. Ze begreep hoeveel moeite het zoo iemand als hij had gekost, op een dergelijke manier zijn verontschuldigingen aan te bieden. Het is in orde hoor," zei ze vriendelijk. En ze glimlachte zelfs even. „Ik draag je volstrekt geen kwaad hart toe, dat wil zeggen: niet langer." Dat is erg aardig van je, Lmme. ^.oodra ik het bericht van je verloving in de couranten las, heb ik mezelf de grootste verwijten gemaakt. Verschillende malen heb ik op het punt gestaan, je te schrijven, doch dan bedacht ik, dat je er vermoedelijk in het geheel niet op gesteld zou zijn iets van me te hooren en deed ik het maar " Marylin werd werkelijk geroerd door zijn zielige, onderdanige en berouwvolle houding. „Denk er nu niet meer over, zei ze haastig. „En laten we goede vrienden zijn. Brynmor scheen dat heel prettig te vinden. Even later zei hij echter: „Ik moet je iets vertellen, Linnie. Ik ga binnenkort trouwen." . Er kwam een uitdrukking van belangstelling in haar grijsblauwe oogen. „Dat is groot nieuws. En m^t wie, Brynmor? „Met Clarice Day. Ik meen me te herinneren, dat je haar dien eersten avond in The Emerald Dragon" zag. „Die kleine danseres met het mooie.

de beide bekende „

roode haar? Ik feliciteer je. Ze is heel bekoorlijk." , ,,i Brynmor knikte bevestigend. Hij aarzelde een oogenblik voordat hij Verder ging: We zijn eigenlijk al geruimen tijd geëngageerd en we zouden nu al getrouwd zijn, indien mijn oude heer niet zooveel tegenstand bood. Is je huwelijk dan niet naar den zm van ie "vader?" vroeg ze. Ze merkte, dat hij het prettig vond over Clarice te kunnen praten, en tegelijk leidde het gesprek haar gedachten wat af. Brynmor schudde zijn hoofd en er verschenen een paar diepe plooien om zijn m0

ïk vrees, dat dit het geval is. Vader is een alleraardigste man, maar hij houdt er nu eenmaal zeer strenge opvattingen en principes op na. Om je de waarheid te zeggen, is hij er zelfs woedend om. Waarom neem je juffrouw Day me mee om hem te bezoeken? Ze is zoo mooi! Ik weet zeker, dat ze hem in minder dan een oogenblik zou inpalmen. Ik heb haar al aan vader voorgesteld, bekende Brynmor en daarna voegde hij e, grimmig aan toe: „Dat is het hem juist! Ze stond er op, den ouden heer „papsje te noemen en woelde met haar vingers door zijn haar. Ze.... nu, ronduit gezegd, kan Clarice zich vaak erg kinderachtig aanstellen. Natuurlijk vind ik die maniertjes aardig, maar vader dacht er anders over Hii beweerde zelfs, dat ze niet heelemaal goed bij haar hoofd moest zijn. Bij de laatste woorden verspreidde een blos van woede zich over zijn gezicht „We.... we hebben er woorden over gehad, bn het resultaat Oan dit alles is, dat hij dreigde, me te onterven." „Dat is minder pleizierig, mompelde

De heer Ant. H. Tierie, zeer bekend musicus, die zijn functie als leider van verschillende vooraanstaande koren heeft neergelegd. (Foto Godfried de Groot).

Marylin. „Het spijt me ontzettend voor je, maar toch geloof ik, dat alles per slot van rekening wel in orde zal komen." Denk je dat werkelijk?" Er was een lichte klank van hoop in Brynmor's stem en de rimpels verdwenen van zijn mondhoeken. „Clarice beweert hetzelfde als jij en ze zegt er van overtuigd te zijn, dat wanneer we eenmaal getrouwd zijn, vader wel weer goed zal worden. Ik wilde, dat ik er maar zeker van was, want de oude heer heeft een verduiveld lastig humeur." Kort daarop moest Marylin naar de zaak terug en dien middag kwamen verschillende van Tony's kennissen in den winkel onder voorwendsel, een japon te koopen, doch in werkelijkheid om de situatie met Linnie te kunnen bespreken. Ze opperden alle mogelijke veronderstellingen en op een gegeven moment had Marylin het gevoel, dat ze haar krankzinnig zouden maken met al dat gepraat. „Ga een poosje rusten, kind," drong Jay aan. „Je ziet er uit alsof je elk oogenblik flauw zult vallen. Ik zal er wel voor zorgen, dat je de eerste paar uur niet gestoord wordt." Marylin ging naar een der paskamers, viel op een divan neer en sloot gehoorzaam de oogen. Een half uur later verscheen evenwel een lange, magere vrouw in de kamer en Marylin kwam onmiddellijk overeind. „Het is heerlijk u weer te zien, jutlrouw lit'herington," riep Linnie uit. En ze had werkelijk op dat oogenblik het gevoel, alsof Tony's tante haar troost en rust kon brengen. De twee vrouwen vormden een opvallend contrast,, zooals ze daar naast elkander in de paskamer stonden. Marylin in haar eenvoudig, chic, grijs japonnetje . Karl Osm© era &®©m ArftHyur, met het witte kraagje en juffrouw Tithedetectives" der Metro-Goldwyn-Mayer-Pictures.

ring-ton in een paars mantelpak, dat waarschijnlijk een vijftiental jaren geleden in de mode was geweest. En een hoed van dezelfde kleur stond achter op haar hoofd en rustte op een knotje haur. Telkens wanneer ze een heftige hoofdbeweging maakte, leek de hoed een sprong te maken en Linnie betrapte zich dan ook op de vraag wanneer hij er af zou rollen. Niettegenstaande al deze dingen, die per slot van rekening slechts uiterlijkheden waren, viel het niet te ontkennen, dat de vrouwen door haar gemeenschappelijke liefde voor Tony tot elkander werden getrokken hoewel de oude dame dat nimmer regelrecht zou hebben toegegeven. „Houd je gemak," verzocht ze, terwijl ze naast Marylin op den divan plaats nam. „Mevrouw Jerome vertelde me, dat je wat lag te rusten, hetgeen zeer verstandig van je is. Ik ben er van overtuigd, dat je je doodmoe voelt en op een vreeselijke manier over dien idioot van een neef van mij piekert." Marylin glimlachte flauwtjes, doch de verdrietige uitdrukking in haar oogen bleef. „Ik geloof niet, dat het ditmaal bepaald Tony's schuld is," mompelde ze. Tante liet een minachtend gesnuif hooren. Het geluid was evenwel niet zoo heftig als in haar bedoeling had gelegen en Marylin liet zich hierdoor ook volstrekt niet om den tuin leiden. „Zoo, dat moet je vooral zeggen," barstte tante los. „Geen sterveling heeft hem toch gezegd, zooiets krankzinnigs te ondernemen. En het is des te erger, omdat hij zoon lief meisje als jij achterliet. Welk nut kan het hebben, als die tocht gelukt? Dat zou ik wel eens willen weten. Hij doet het natuurlijk enkel en alleen om door het menschdom bewonderd te worden." „Tony is volstrekt niet met zichzelf ingenomen," verdedigde Linnie hem haastig. Ze schoof het krullende haar van haar voorhoofd weg en haar hand beefde zichtbaar. Juffrouw Titherington lachte grimmig, niettemin lag er een vriendelijke blik in haar oogen. „Je hebt groot gelijk partij voor hem te kiezen," zei ze. „Ik wil je wel eerlijk bekennen, dat ik me de laatste dagen ook erg ongerust heb gemaakt. Die aap van een jongen heeft op zijn geweten, dat ik vannacht geen oog heb kunnen sluiten." Marylin kende haar nu voldoende om te begrijpen, dat het hoogst onverstandig zou wezen met bewijzen van sympathie aan te komen. Hierna ontstond er een langdurige stilte. Met een onhandig gebaar nam tante Titherington Linnie's hand in de hare en drukte ze. En hierdoor kwam er eensklaps een i.evel voor Linnie's oojren.

De schemering begon te vallen en het was vrij donker in' de paskamer. De japonnen, die in rijen in de kasten hingen, wekten door dat halflicht het idee van geestverschijningen op. Juffrouw Titherington kwam met een beslist gebaar overeind. „Ik moet maken, dat ik wegkom," gaf ze te kennen. „Ik hoop, dat je me eens gauw buiten komt opzoeken." Ze boog zich voorover en kuste Marylin. „Moed houden, kindje. Moed houden." Ze vertrok haastig, alsof ze zich schaamde over haar weekhartigheid en Marylin viel weer op den divan neer. Ze had totaal geen lust op te staan en verdrietig staarde ze voor zich uit. En toen verscheen Jay op den drempel en draaide het licht op. In haar hand hield ze een courant.. . de laatste editie van het avondblad. Marylin keek op, te bang om een vraag te stellen, en ze trilde over haar heele lichaam. „Is er.... nieuws?" vroeg ze tenslotte, daar Jay niets zei. Haar nicht knikte. Marylin bevochtigde haar lippen met haar tong. „Goed nieuws?" Jay schudde haar hoofd. „Nee, kindje. Maar ik vond het toch beter, dat je het zou weten. Hier is de courant." , Marylin nam ze van haar aan en haar blik viel al dadelijk op een uitgebreid verslag op de eerste pagina. „Jonge vliegenier nog steeds vermist. Alle pogingen Tony Titherington door middel van draadlooze telegrafie te bereiken falen. Australiscne vliegeniers zijn op onderzoek uit." Verder kon ze niet lezen en het dagblad viel uit haar hand op den grond. „Marylin.... Linnie.... o, kindje, zeg iets!" Jay's armen waren om haar heen en Jay's lippen drukten zich teeder op haar wangen en voorhoofd, terwijl ze door het dikke, krullende haar streek. Geen ander geluid dan Marylin's dof gesnik werd gehoord. „O, Jay, als je het eens wist.. Ik houd zooveel van hem." Er was een prop in Jay's keel gekomen en ze moest even iets doorslikken, voordat ze kon antwoorden. „Ik weet het, kindje. Als het Gerry was, dan.... dan geloof ik, dat ik niet langer zou kunnen blijven leven." De laatste woorden werden op heeschen toon uitgebracht. Op dat oogenblik werd er op de deur geklopt. „Bloemen voor juffrouw Leslie," zei een der assistenten zacht. Jay nam ze in ontvangst. Rozen, kasrozen van eon goudgele tint. De kleur van Marylin's haar bij avond. „Zijn ze niet prachtig, Linnie?" Marylin keek er lusteloos naar. „Wie heeft die gestuurd?" Een oogenblik later begreep ze het evenwel. Het was een ca-

M«g betere haarverKorging! deau van Brynmor. „Dat is vreemd," bracht ze uit. „Hij heeft me vroeger nooit bloemen gegeven. Doch het is wel aardig van hem, vind je ook niet. Jay?" Op zijn kaartje had hij geschreven: „Arm, klein meisje. Het doet me verdriet." Marylin las die woorden tweemaal over En daarna wierp ze de bloemen woedend op den grond. „Geen begrafeniskrans nog.... Dank je wel," bracht ze heesch uit. „Tony is veilig. Ik ben er zeker van! Ik wil niet gelooven, dat er iets ernstigs kan gebeurd zijn."

■

wat

Zwartkop is de eenige Shampoon met Haarglans - een onontbeerlijk voordeel voor U. Intusschen, wanneer Uw haar te vet geworden is. wanneer U haast hebt en toch eoed gekapt en verzorgd verschenen wilt, gebruikt dan Droogshamnoon in de bekende achthoekige doos. Dan is Uw haar m 3 minuten ontvet, glanzend en zit prachtig.

De latere edities der dagbladen schreven kolommen vol over de vermissing van den jongen vliegenier. Brynmor las de berithten, toen hij om circa vijf uur zijn kantoor verliet. Op den hoek van de straat woonde een bloemist, waar hij gewoonlijk zijn geurige geschenken voor Clarice kocht. Clarice was dol op orchideeën. Ze hield nu eenmaal van alles wat zeer duur wasf Hij was er echter van overtuigd, dat Linnie op rozen gesteld was en daarom bestelde ,hij een dozijn van deze liefelijke bloemen, welke onmiddellijk aan haar verzonden moesten worden. Eehige minuten later verliet hij den bloemenwinkel en hij had het aangename gevoel werkelijk een goede daad te hebben verricht. Zoodra hij echter in de buurt van Clarice's flat kwam, was hij Marylin's heele bestaan vergeten en dacht slechts aan de mooie danseres. Het leek hem vaak toe, alsof hij eigenlijk 's avonds het meest van haar hield; bij daglicht kon ze er wel eens een beetje vermoeid uitzien, maar 's avonds was ze eenvoudig aanbiddelijk. Dien ochtend had hij weer een minder aangenaam epistel van den ouden heer ontvangen. Hij kon zich niet herinneren ooit in zijn leven zooveel brieven van hem te hebben gekregen. Hij had zich in dit laatste epistel volgens Brynmor vrij grof uitgedrukt en letterlijk geschreven, dat hij zijn zoon als een grooten ezel beschouwde, omdat deze geen verschil zag tusschen een werkelijke dame en een juffrouw jiit een cabaret. Brynmor was er woedend om geweest en besloot zijn vader scherp te antwoorden. Begreep de oude man dan niet, dat men in alle betrekkingen fatsoenlijk kan blijven en welk recht had hij, hem Clarice's beroep voor de voeten te smijten?

Oeloof me, vóórdat ik getrouwd was, wist ik niet

Ja, Piepa, Ik geloof, dat ik altijd * wel vrUgeze! zal bl||ven. Ik word ''al bang als ik maar aan een huwelyk denk.

Tezamen met Zwartkop Shampoon bieden wij U een schitterend haarverzorgingsmiddel aan: Haarglans! Wanneer U ervan verzekerd wilt zijn dat Uw haar steeds goed verzorgd is en er frisch uitziet, wascht het dan regelmatig elke week eenmaal met Zwartkop Shampoon en spoelt het na met Haarglans, dat aan elk pakje gratis is toegevoegd!

bang-zijn beteekendel

KWABTKOP SHAMPOOM „e „„A,P..» ZZ.T,^'"l" - -r^___ „Ik weet niet wat vrees is." „Zoo: Nu, ik zou me door zoo'n klein woordje niet laten kisten; zoek het even op in het woordenboek."

MORNY LONDON Fabrikanten van de

FIJNSTE PARFUMS

i

10330 Telefoon 16918

die gebruikt worden door de Elite van alle landen.

Het variété van Rotterdam DAGELIJKS 215 830 •s ZONDAGS 216 5 830

„CHAM1NADE"

BRAZIUAANSCHE REVUE " 52 SCENES SCHITTERENDE FINALES Mme SASCHA MORGOWA

""{"l* ***

LUXE TOILET PREPARATEN: GEZICHTSPOEDER BAD-STROOIPOEDER TALKPOEDER BAD- EN TOILETZEEPEN

^TVOORSTELUNQEI VAN DE

f%

.

IM € 10. M ^ MORNY

REGENT STREET

Alleen verkrijgbaar In de voornaamste eerste klasse Parfumene- en Kapperszaken

- 30 ■

0

NUIT DE CARNAVAL "GARDENIA-MORNY-

Pl..t.bespr«klnO kosteloos

y»

HUIDZIEKTE ?

PARFUMS

Ie voorst. 26 o. - 1.-Inol.Bel. 2e, 3e „ 50 c.-1.50,, „

;

Dingen, die men niet vaak hoot:' „Kom kerel, l.uU mij ]•' honderd pop leenen." ,,Heusch, het was absoluut mijn schuld !" „ja, onze buren zijn allerliefste menschen." Kunt u niet betalen i U, dat is niet erg. Later dan maai eens." Op mijn woord, ]e verdient 't werkelijk, dat je vooruitkomt in de wereld. ,,Van vandaag af worden all'.' salaris« " ^'^ "]

LONDON

WAAROM

LANGERLUDEM? Krabben en wrijven maakt 't jeuken erger. Ge beschadigt de huid en kunt s nachts niet slapen. Koop een flacon D.D.D-ue eerste druppels doen de jeuk reeds bedaren en bezorgen U een rüstigen slaap D D D. brengt altijd verlichting, omdat het diep in de poriën dringt en daar de ziektekiemen doodt Het is geen vettige zalf, maar een heldere vloeistof. Ekzeem, uitslag en andere huidaandoeningen wijken spoedig voor D.D.D. Koop nog heden een flacon van f 075 of f2.50 bij Uw Apoth. of Dreg. B-5

DDD GENEESMIDDEL

'V

/ v

■■.

T LSBOJfB

WOORDEN VAN NICO SPLINTER

MUZIEK VAN A. DE TIPPELAAR

g j' j l J rJ

l^ cïïw r r r ^^

J

.Öbeelvwr wjjnöö(eeM^d*d: liedje ^

^

'*--■.

J

j r

S

r/f

Pë

1=5

^

P

CHv.we-trtJa.w« wiv.zi-.k^iit,

«—»

P

PP IPPP

"Too.ver

^

y HI r r]^^

^*^ ■/

^ ir JrJ' r'r J r JJIJ ^J'J'N

1

J

nofljeeiDßvoorni'ii ^o.^en, fMooi.e \(\n.der.droo.men..\aj\d, laatje iii.^tru/.meMtweerJMJ?TeK,5(3eelttiaAr ^=■=1 1 W ^ »

m

m

^T

P

£ ^f

r r r m ^ r'r r

f

ÏÈ

^

^S

B •—#

Ä

r

r ir rA-rir

r

•—»

VS1

rF>ip

ri

w^tmeMöoitveK.veelol, 'tLiedje u^itMi'n kin .der. Jaren, Watje vröe.ojerliebtje..^peelöl.

» r r P m

m.

£ É

£

^^

fe ^

Speel voor mij nog eens dat liedje. Ouwe, trouwe muzikant, Toover nog eens voor m'n oogen, 't Mooie kinder-droomenland. Laat je instrument weer jub'len. Speel maar wat me nooit verveelt: 't Liedje uit m'n kinderjaren. Wat je vroeger hebt gespeeld.

M ^^ I S^D N

^^) D I \D

Fabriek van Artistiek Zilverwerk Gevestigd

m 1690

^m mm m= j

F

^

S -KÄ ^

1?

Alles wordt voor mij weer helder, 't Is me of 'k het schoolplein zie. Met den ouden onderwijzer. Als ik hoor jouw melodie, 'k Zie nog hoe ik met het meisje Van de klas liep, hand in hand.., Speel voor mij nog eens dat liedje. Ouwe, trouwe muzikant I

7 PLACE DE LA MADELEINE. PARIJS Specialiteit voor geschenken in zilver en verzilverd metaal

GROOTE KEUZE IN KUNSTVOORWERPEN UITGEVOERD NAAR ONTWERPEN UIT ELKE STIJLPERIODE Red. en Adm.: Oalgewater 22, Lelden. Tel. 700 Postrekening 41880

VertchQnt wekelUks — PrQs per kwartaal f 1-95