havana #24 Als je studie je tot wanhoop drijft Amstelcampus Eerste mijlpaal: Kohnstammhuis Op naar Rio Gijs droomt van de Paralympics

havana

#24

Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam 9 maart 2011

Als je studie je tot wanhoop drijft

Amstelcampus Eerste mijlpaal: Kohnstammhuis

Op naar Rio Gijs droomt van de Paralympics

Handen schudden

Collegevoorzitter weet van geen wijken

-advertentie-

cabaret

Tijd om je...

Vr 11/03 en za 12/03 20.30 uur

Goedkoop Cabaret het cultureel studentencentrum van UvA & HvA

lezing

WO 09/03 20.00 uur

Philosophy of physics gravitation

Starting from first principles and general assumptions, Newton’s law of gravitation is shown to arise naturally and unavoidably in a theory in which space is not a fundamental but an emergent entity. A generalization of the arguments leads to Einstein’s theory of general relativity. free for students, e 5,- all others

lezing

Het cabaret van morgen voor de prijs van gisteren. Met op vrijdag Leon van der Zanden, Roemer van der Steeg en Thijs van Domburg en op zaterdag Kees van Amstel, Harry Glotzbacj en Nina de la Croix. toegang e 7,-

lezing

Ma 14/03 20.30 uur

De chemie van geluk

Rijen zelfhulpboeken, wekelijkse therapiesessies en het succes van antidepressiva getuigen van onze onstilbare honger naar euforie, welbehagen, of ‘gewoon’ geluk. Maar wat als dit geluksgevoel simpelweg een kwestie is van goede of foute genen? Tweede deel van de serie Allemaal gelukkig! studenten gratis, e 5,- alle anderen

DO 10/03 20.00 uur

DOcuMentaire

In the last two centuries philosophy has concerned itself precious little with objects. After Kant philosophy seems only concerned with the human subject and leaves objects to the other sciences. Thus it has alienated itself from the exact sciences, according to American philosopher Graham Harman. free for students, e 5,- all others

Docurama - Last train home

The road to objects

Di 15/03 20.00 uur

Een documentaire over de schaduwzijden van supermacht China. Migrantenarbeiders werken in de stad en gaan maar één keer per jaar naar huis om hun familie te zien. Deze arbeiders dragen het meest bij aan de welvaart van China, maar profiteren er het minst van. studenten gratis, e 5,- alle anderen

theater

Muziek

CREA Open Podium

CREAtions - Jam

DO 10/03 20.30 uur

Een afwisselende avond met singer songwriters, stand up comedians, theatermakers en cabaretiers. Zelf een keer optreden? Stuur een email naar [email protected]. toegang gratis

...punt te maken

Di 15/03 20.30 uur De speciale CREAtions band komt weer samen om met jou te jammen op fijne muziek! Geniet van de kunsten van anderen, of doe zelf mee. Aanmelden via [email protected]. toegang gratis

Op zoek naar een leuke voetbalvereniging? Kom eens kijken bij ons of train een keer mee!

Meer informatie over de CREA agenda:

WWW.crea.uVa.nl

T.O.S.-Actief Sportpark Middenmeer, Radioweg 63 020 6928314 / [email protected] / www.tos-actief.nl

Cultureel studentencentrum CREA, Binnengasthuisterrein (achter de Oude Turfmarkt)

Studentenaanbiedingen regionale advertentiepagina

te koop!

starterswoningen in Amsterdam direct beschikbaar

www.eigenhaard.nl

Snel een tijdelijke studentenwoning? www.ymere.nl

Ook adverteren in de Studentenaanbiedingenpagina? Bel Maarten de Wit voor gratis advies en meer informatie over de advertentiemogelijkheden. Telefoon: 023 571 47 45, e-mail: [email protected], www.bureauvanvliet.com

inhoud

Wekelijks geeft een van de redacteuren van Havana commentaar op een actuele kwestie.

Opleidingscommissies

10

14

18

Zelfmoordneigingen door studiestress 10 Twee Nijmeegse studenten beroofden zich van het leven, naar verluidt omdat de studiestress hun te veel werd. Kan zoiets ook in Amsterdam gebeuren?

Voet bij stuk in handenkwestie 14 Karel van der Toorn werd van alle kanten onder druk gezet in de kwestie van de docent die vrouwen geen hand wil geven. Een reconstructie van de zwaarste maand uit het professionele leven van de collegevoorzitter.

‘Per se een medaille halen’ 17 Komend weekend staat wielrenner Gijs van Butselaar op de baan in Montichiari, Italië. Maar zijn hogere doel is de Paralympics van 2016 in Rio.

Amstelcampus stapje dichterbij 18 In de zomer worden het Kohnstammhuis en het Mauritsgebouw in gebruik genomen. Havana nam alvast een kijkje in het nieuwe onderkomen van het domein Onderwijs & Opvoeding.

Passie 20 Timothy Adèr (tweedejaars interactieve media) is de baas van zijn eigen filmbedrijf.

Weekgast 23 De Provinciale Statenverkiezingen beheersten de week van Karen Soeters, docent mic en directeur van het wetenschappelijk bureau van de Partij voor de Dieren.

Hotspot 24

De opleidingscommissie is volgens een landelijk onderzoek bekend bij ongeveer de helft van de studenten. Dit mag misschien weinig lijken, ik vind het nog verrassend veel en ik vraag me af of dit ook voor de HvA opgaat. Hier leeft de OC in elk geval nog minder dan de al erg onbekende domein- en centrale medezeggenschapsraad. Gek, want juist de leden van een opleidingscommissie zijn makkelijk te vinden en te benaderen. Afgaande op al het geklaag in de wandelgangen en op Twitter over roosters, tentamens en docenten zouden zij hun handen vol moeten hebben aan het aan de orde stellen van misstanden. Maar dat hebben ze niet, bleek tijdens de ‘OC-middag’ die vorige week georganiseerd werd voor de leden van alle opleidingscommissies van de HvA. Sommige aanwezigen vroegen zich af of studenten überhaupt van het bestaan van de commissie weten. Rector Jet Bussemaker sprak de vrees uit dat de commissies ‘onbemind, want onbekend’ zijn. Al veertien jaar is het opleidingen wettelijk verplicht een opleidingscommissie te hebben. Hoe kan het dan dat nog altijd zo weinig studenten hun weg ernaar weten te vinden? Misschien moeten de leden van de commissies de schuld bij zichzelf zoeken. Aan bekendheid moet je werken. Roem komt maar weinigen aanwaaien. Dus waarom presenteren zij zich maar eens per jaar en alleen aan eerstejaars? En waarom zijn maar weinig van hen actief op Facebook of Twitter? Studenten hebben geen idee van wat hun opleidingscommissie allemaal doet. Niet gek, want de commissies brengen alleen verslag uit aan de opleidingsmanager en domeinvoorzitter. Daar win je natuurlijk geen zieltjes mee. Dat aan de inzet van degenen die de opleidingscommissies bemannen nog het nodige te verbeteren valt, werd tijdens de ‘OC-middag’ wel duidelijk. Nog geen tien procent van de vijfhonderd genodigden kwam opdagen. De middag was bedoeld om de genodigden ‘betrokken’ te maken. Dat dit nodig is, is eigenlijk al veelzeggend. Een aanwezige sprak de hoopvolle woorden dat elke revolutie begint bij tien procent van het volk. Misschien kunnen degenen die de middag bezochten wat van hun nieuw verworven betrokkenheid overbrengen aan hun medecommissieleden. Carlijn van Donselaar, redacteur

Docent hrm Jurre Valk wordt lyrisch van de Nieuwe Amstelbrug.

havana

#24

Als je studie je tot wanhoop drijft

Amstelcampus Eerste mijlpaal: Kohnstammhuis

prijsvraag Win kaartjes voor film NEDS De rauwe, no-nonsensefilm NEDS gaat over de jonge John McGillan uit Glasgow. John is een vlijtige en gevoelige knul die niet kan wachten om te gaan studeren. Zijn straatarme familie en drinkende vader maken het hem echter niet makkelijk. Wie geboren wordt voor een dubbeltje wordt nooit een kwartje, zo lijkt het. NEDS vertelt het verhaal van de NonEducated Delinquents en het kansloze doemscenario van de boefjes uit Glasgow in de jaren 70. Maar waar ligt Glasgow eigenlijk? Mail je antwoord met je naam, adres en telefoonnummer naar havana@ hva.nl onder vermelding van ‘Prijsvraag NEDS’.

Op naar Rio Gijs droomt van de Paralympics

Handen schudden Collegevoorzitter weet van geen wijken

Coverbeeld: JeRoen Murré

Havana is het weekblad voor studenten en medewerkers van de Hogeschool van Amsterdam 9 maart 2011 jaargang 16 / #24 Redactieadres Vendelstraat 2, 1012 XX Amsterdam, 020 595 39 91 havana@hva. nl. Hoofdredactie Jim Jansen Zakelijk leider Paul van de Water Eindredactie Wim de Jong Redactie Carlijn van Donselaar, Lisa Hartog (redactieassistent), Jeff Pinkster, Ron Santing, Robert Simon (Havana International), Annemarie Vissers, Melanie de Vries (stagiair) Medewerkers Kim Bos, Anouk Kemper, Harmen van der Meulen (correctie), Gina Miroula, Liza Titawano, Fen Verstappen, Hans van Vinkeveen, Dirk Wolthekker Fotografen Bram Belloni, Roger Cremers, Fred van Diem, Marc Driessen, Jan-Maarten Hupkes, Henk Thomas Illustratoren JeRoen Murré, Pascal Tieman Vormgeving Ron Zijlmans Lay-out Death Valley Advertenties Bureau Van Vliet, Postbus 20, 2040AA, Zandvoort, telefoon 023 571 47 45 fax 023 571 76 80 of [email protected] Abonnementen € 18,15 per jaar, opgave via de redactieassistent of per e-mail Drukkerij Dijkman Offset Diemen. Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder toestemming van de hoofdredacteur artikelen of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen. ISSN - 1385-5670 De volgende Havana verschijnt woensdag 16 maart

havana

3

nieuws

4

havana

nieuws

Beeld Stadsarchief Amsterdam

Modelwijk, probleemwijk, monument Toen de Bijlmer nog geen Bijlmer was, maar een verzameling hoogbouwflats in de polder. De wijk, die als modelwijk voor de moderne mens in de jaren zestig werd opgeleverd, groeide uit tot de probleemwijk van Nederland. Criminaliteit en drugsoverlast waren aan de orde van de dag. Het tij keerde dankzij een grootscheepse vernieuwingsactie in de jaren negentig. Hoogbouw werd gesloopt, eengezinswoningen kwamen ervoor in de plaats. Ajax maakte van de Bijlmer zelfs zijn thuisbasis. Nu de laatste originele Bijlmerflat te koop staat, klinkt de roep om behoud. Als voorzitter van de stichting Bijlmer Museum hoopt Peter Dautzenberg, docent bouwkunde en architect, een toeristische trekpleister van hoogbouwflat Kleiburg te maken. (JP) havana

5

nieuws Medewerkers: Carlijn van Donselaar / Jeff Pinkster (coördinatie) / Gina Miroula / Ron Santing / Liza Titawano / Annemarie Vissers / Melanie de Vries / Dirk Wolthekker

Islamitische docent weer aan het werk n n De docent bedrijfseconomie die vanwege zijn islamitische geloof vrouwen geen hand wil geven gaat volgende maand weer aan de slag. De HvA heeft een extern adviseur aangetrokken voor zijn ‘herplaatsing’.

Dat blijkt uit een brief die is verstuurd aan alle docenten en medewerkers van de opleiding. De adviseur, een voormalig docent vrouwenstudies aan de Universiteit van Amsterdam, zal de komende tijd bij alle gesprekken aanwezig zijn die gevoerd worden met de docent. De afgelopen maand heeft het College van Bestuur (CvB) van HvA-UvA meerdere gesprekken gevoerd met het team, docenten en medewerkers van de opleiding bedrijfseconomie. Twee weken geleden is

het besluit gevallen de docent te herplaatsen. In de brief wordt nadrukkelijk vermeld dat een ‘door het CvB geformuleerd standpunt’ wordt uitgevoerd. In het ‘traject met als doel herplaatsing’ wijst het managementteam van de opleiding wel op de ‘positieve geschiedenis’ van de docent. ‘Wij beseffen […] terdege dat dit besluit inspanning vergt van alle betrokkenen en dat we het gesprek moeten voeren met elkaar over wat dit betekent voor de professionele werkrelaties binnen het team en voor de klas.’ De docent in kwestie, die sinds november thuis zit, heeft aangegeven te begrijpen dat alle betrokkenen een flinke inspanning zullen moeten leveren. Eind maart moeten alle gesprekken tussen de docent en zijn collega’s zijn gevoerd, daarna moet hij weer aan de slag. Vorige week werd bekend dat de voorgestel-

de debatten over de kwestie voorlopig van de baan zijn. Op advies van de Centrale Medezeggenschapsraad (CMR) heeft de collegevoorzitter de discussies over omgangsvormen uitgesteld omdat de kwestie zo gevoelig ligt. Karel van der Toorn maakte de CMR bovendien zijn excuses omdat hij ten onrechte de suggestie heeft gewekt dat mannen vrouwen de hand niet hoeven te schudden. De kwestie leidde eind vorige maand tot een flinke rel. De CMR was ‘absoluut niet gelukkig’ met de opstelling van het bestuur. Vierendertig AMFI-docenten klommen zelfs in de pen om het college te vragen zijn standpunt te herzien. De hogeschool zou discriminatie toestaan: de docent werkt in een ‘ambtelijke context’, in de publieke ruimte en weigert handen te schudden op basis van geslacht. (JP)

Rechter

Cateraar Eurest, onderdeel van Compass Group, wil bij de rechter afdwingen dat zij alsnog de catering van de HvA en UvA mogen verzorgen. Dat heeft Vincent Peeters, sales director van Compass Group Nederland, bevestigd. Het bedrijf is het niet eens met het besluit om de catering op verschillende locaties in de stad te gunnen aan Sodexo, dat verantwoordelijk wordt voor het eten en drinken in de kantines. Eurest had meegedaan aan de aanbesteding van de catering van UvA en HvA, maar is het niet geworden. Inhoudelijk wil Peeters niet op de zaak reageren. De rechtszaak dient op 17 maart. Naar verwachting zal het daarna twee weken duren voordat de rechter een uitspraak doet. (DW/JP)

Afgewezen

Het nieuwe instellingsplan Oog voor talent is afgewezen door de Centrale Medezeggenschapsraad (CMR). Volgens Astrid de Jager, voorzitter van de CMR, is het plan op een aantal punten nog ‘te onsamenhangend’. De belangrijke hoofdstukken onderwijs en kwaliteit onderschrijft de raad wel, maar Rufus Baas laat namens de studenten van de CMR weten dat er vooral inhoudelijk nog veel valt te verbeteren. Het plan had 1 januari al het vorige plan Leren Excelleren (2007-2010) moeten vervangen. De doelen van het plan hebben te maken met beter onderwijs, maatschappelijke impact en meer onderzoek. (MdV)

Beeld Marc Driessen

Eigen bodem

‘Ik heb jullie hard nodig’ n n Meer dan vijfhonderd leden van opleidingscommissies waren uitgenodigd voor de OC-middag die de domeinraad van Economie & Management afgelopen woensdag organiseerde. Vijftig van hen kwamen opdagen.

Of we allemaal op de voorste rijen komen zitten, vraagt Han Boels, voorzitter van de domeinraad. Lang niet alle stoeltjes in de Noordserre van de Fraijlemaborg zijn gevuld. ‘Veelzeggend voor het gebrek aan betrokkenheid binnen de HvA,’ vindt Boels. Het doel van de middag is dan ook niet voor niets: getting involved. Een speciaal welkom is er voor rector Jet Bussemaker, die op haar tweede officiële werkdag alle tijd neemt voor de opleidingscommissies. Vanaf rij een luistert ze naar de 6

havana

enthousiaste moderator Simon Douw. Die steekt de aanwezigen een hart onder de riem met de boodschap dat elke revolutie begint met tien procent van het volk. ‘Jullie kunnen het verschil maken.’ LSVb-voorzitter Sander Breur geeft, gekleed in trui met de leus ‘Ich bin ein Langstudierder’, een presentatie over de rol van opleidingscommissies. ‘Als die goed functioneren, kunnen veel andere organen worden afgeschaft,’ vindt hij. Maar daar zit ’m nu net het probleem: veel commissies functioneren slecht en van uniformiteit binnen de HvA is al helemaal geen sprake. Dit blijkt alleen al uit de vergoedingen. ‘Krijgen jullie duizend euro per jaar? Wij maar vierhonderd!’ roept een meisje verontwaardigd. Bij Maatschappij & Recht blijken sommige docenten alleen ‘op papier’ in de commissie te zitten. Over het grootste probleem van de opleidingscommissies zijn alle aanwezigen het

Nieuwe rector Jet Bussemaker

eens: het gebrek aan bekendheid onder studenten. Gezamenlijk wordt gebrainstormd over oplossingen, waaronder een pagina op Facebook voor alle commissies. ‘Maar ik zit niet op die site en wordt dus buitengesloten,’ zegt een jongen beteuterd. Dé beproefde methode lijkt nog niet te bestaan. Afge­ sproken wordt elkaar de komende tijd op de hoogte te houden van eventuele briljante ingevingen. Een goed idee, vindt Bussemaker die de indruk heeft dat ‘het wiel binnen de HvA wel erg vaak opnieuw moet worden uitgevonden’. ‘Jullie moeten gebruik maken van kennis die er al is.’ Zelf belooft ze ook mee te zullen denken, haar politieke ervaring wil ze graag delen. Natuurlijk niet geheel onbaatzuchtig. ‘Mijn grootste punt van zorg is het studiesucces binnen de HvA. Om dit te verbeteren heb ik jullie hard nodig.’ (CvD)

Curaçaose studenten die van plan zijn een stageplek te regelen op Curaçao, moeten voorrang krijgen ten opzichte van Nederlandse, als het aan de Curaçaose parlementariër Jaime Cordoba ligt. De politicus van regeringspartij Pueblo Soberano meent dat Nederlandse studenten de stageplekken op het eiland inpikken ten koste van de eigen studenten. Hij schrijft dat in een brief aan de Curaçaose onderwijsminister. Stagebureau Wereldstage berekende daarentegen dat Nederlandse stagiaires de Curaçaose economie de afgelopen tien jaar zeker zestig miljoen euro opleverden. (AV)

Kohnstammhof

De hogeschool is gestart met de bouw van het Kohnstammhof, het plein achter het Kohnstammhuis en Mauritsgebouw. Onder het verhoogde plein wordt een parkeergarage gebouwd. De verbouwing ligt op schema. De eerste bijeenkomsten in het gebouw zijn al georganiseerd. Voor de nieuwbouw op de plek van het vroegere Wibauthuis, naast het Singelgrachtgebouw, is onlangs een bouwvergunning afgegeven. Woensdagmiddag 9 maart wordt het ontwerp tussen 15.00 en 17.00 uur gepresenteerd bij Bureau Nieuwbouw. Lees meer over het Kohnstammhuis, het Mauritsgebouw en het Kohnstammhof op pagina 18. (JP)

nieuws

HvA-agenda

Meer fraude met beurs n n Fraude met de studiebeurs komt veel vaker voor dan tot nog toe werd aangenomen. Jaarlijks wordt tussen de 40 en 55 miljoen euro onterecht uitgekeerd in plaats van de eerder aangenomen 27 miljoen euro.

Dat blijkt uit de tussenrapportage van het actieplan ‘Misbruik uitwonendenbeurs’ die staatssecretaris Halbe Zijlstra van onderwijs vorige week naar de Tweede Kamer heeft gestuurd. Thuiswonende studenten schrijven zich massaal in bij kennissen of familie als uitwonende student, maar blijven wel bij hun ouders wonen. Bij 28 procent van de huisbezoeken die in 2010 zijn afgelegd hebben controleurs fraude geconstateerd. Dankzij de truc strijken de meeste studenten bijna tweehonderd euro per maand aan extra

studiefinanciering op. Als thuiswonende krijgen ze een basisbeurs van 95 euro per maand, als uitwonende 266 euro. In Amsterdam ligt het percentage fraudeurs rond het landelijk gemiddelde. In 32,5 procent van de huisbezoeken die de Dienst Persoons- en Geo-informatie (DPG) heeft afgelegd, bleken studenten verkeerd te staan ingeschreven. Bijna 27 procent daarvan woonde daadwerkelijk bij hun ouders. Staatssecretaris Zijlstra zegt geschrokken te zijn van de cijfers. ‘Het misbruik is nog groter dan verwacht. Reden te meer om in te grijpen.’ Nieuwe wetgeving is daarom in de maak. Vanaf begin volgend jaar kunnen fraudeurs rekenen op een boete van vijftig procent van het onterecht geïnde geld. Bovendien moeten ze het teveel dat ze aan studiefinanciering ontvingen, terugbetalen. Als studenten voor de tweede keer de fout

ingaan, wordt de studiefinanciering met terugwerkende kracht stopgezet. Amsterdam is een van de eerste steden waar de Dienst Uitvoering Onderwijs (DUO) een samenwerking is aangegaan. De beurzenverstrekker heeft geen opsporingsbevoegdheid. De samenwerking werpt vruchten af. Alleen al in Amsterdam zijn dit jaar 2500 verdachte adressen gecontroleerd. Rotterdam, Den Haag en steden in de regio Twente controleren ook of uitwonende studenten echt het ouderlijk huis hebben verlaten. De gemeente Amsterdam heeft ook al eigen maatregelen getroffen. Er is een risicokaart gemaakt, die is verstrekt aan alle baliemedewerkers in de stadsdelen. De kaart wordt gebruikt om studenten te ondervragen zodra ze zich op een ander adres komen inschrijven. (JP)

10 maart

Stage Diving Stage Diving is een jaarlijks evenement voor tweedejaars en aankomende afstudeerders interactieve media (iam) die op zoek zijn naar een stage. In een gezellige en informele setting maken bedrijven en studenten kennis met elkaar. Het evenement biedt studenten de mogelijkheid om zich vooraf in te schrijven op een drietal vacatures die worden aangeboden door de bedrijven. www.iamcore.nl/stagediving

11 en 12 maart

Video Vortex #6 Het Instituut voor Netwerkcultuur (INC) van de Hogeschool van Amsterdam organiseert de internationale conferentie Video Vortex #6: Beyond YouTube. Tijdens de conferentie presenteert het INC ook het nieuwe boek Video Vortex Reader II: moving images beyond YouTube. Lector Geert Lovink van het INC opent de tweedaagse conferentie over de esthetiek van online video, platforms en standaarden, online video als politieke tool en online videokunst.

‘Barbie heeft dus echt geen gêne’ n n Na het daverende succes van Oh oh Cherso is er eindelijk een vervolg op het kijkcijferkanon: Oh oh Tirol. Joris Gijsbertse, vierdejaars media, informatie & communicatie liep stage bij de serie.

De zes ras-Hagenezen ruilden het strand van Griekenland in voor de sneeuw van Oostenrijk. ‘Barbie heeft dus echt helemaal geen gêne. Als ze dronken is, pist ze gewoon midden op straat joh. Maakt haar helemaal niets uit.’ Het is slechts één van de vele anekdotes die Joris (21) na drie intense weken kan oplepelen. Joris liep stage bij Eyeworks, het productiebedrijf dat Oh oh Cherso en Oh oh Tirol

produceert. Als productieassistent moest hij ervoor zorgen dat iedereen zijn werk goed kon doen. ‘Daar horen veel kutklusjes bij, maar ook veel hele leuke dingen.’ Zo kreeg hij het onder meer voor elkaar dat de villa voorzien werd van een jacuzzi en een zonnebank. ‘Voor die gasten’ moest hij er bovendien voor zorgen dat er een kapsalon in de buurt was en ‘voor die chicks’ een nagelsalon. Ook de limousine waarmee Barbie, Elise, Little princess en Kabouter naar het skioord toereden werd met Joris’ hulp geregeld. Omdat Joris zich had ingeschreven voor de nachtshifts, maakte hij de Haagse sterren vaak in vrijpostige en beschonken toestand mee. ‘Het gebeurde nogal eens dat er

opstootjes waren, als de cast weer lam was. Ik moest daar op toezien, en de boel sussen als dat nodig was. Gelukkig is het nooit echt uit de hand gelopen. Maar het was wel wat, iedere nacht uitgaan met die gasten.’ De cast had snel door dat Joris de stagiair was, en wilde om die reden nog wel eens niet luisteren als Joris ze in toom probeerde te houden. ‘Maar dan pakte ik ze gewoon hard aan. En dat accepteerden ze ook wel. Uiteindelijk waren het toch gewoon aardige lui. Maar wel uit zo’n ander milieu, daar bleven mijn collega’s en ik ons wel over verbazen. En daar konden we onderling ook erg om lachen. Het was een echte cultuurschok.’ (RS)

22 en 23 maart

SpinAwards

De SpinAwards Inspiration Days zijn het moment om creatief bij te tanken met de beste cases van het afgelopen jaar. Alle genomineerden komen hun werk persoonlijk toelichten voor de jury en het publiek. De SpinAwards Inspiration Days vinden plaats in het Singelgrachtgebouw. Speciaal voor de geïnteresseerde bedrijven en studenten zal er een ‘netwerklounge’ worden ingericht waar zij met elkaar in contact kunnen komen voor bijvoorbeeld (stages, afstudeerprojecten, startersfuncties et cetera). www.spinawards.nl/Inspiration_Days/ Inspiration_Days

Delegatie op techniekbeurs CeBIT n n Een van de grootste en belangrijkste computerbeurzen ter wereld werd afgelopen week weer georganiseerd in het Duitse Hannover. Op CeBIT was een afvaardiging van de HvA aanwezig.

Onderwijsconferentie

Beeld Bert Pinkster

Studenten en docenten van de opleidingen informatica en e-technology waren van de partij. ‘Wij willen graag op de hoogte blijven van alle ontwikkelingen. Wat ons vooral opviel is dat wij qua uitvindingen op school verder zijn dan veel bedrijven. Robots die op CeBIT staan maken studenten al in hun eerste jaar,’ laat Bert Pinkster, docent informatica en bedrijfskunde, weten. De beurs stond dit jaar in het teken van cloud-computing, een techniek waarbij gebruikers gegevens en programma’s opslaan op het internet en niet langer op de eigen computer. Zo wezen veiligheidsexperts er onder meer op dat criminele hackers het daardoor steeds gemakkelijker krijgen omdat persoonlijke gegevens op het internet zweven. Verder kunnen bezoekers zich op de

31 maart

beurs ook op de hoogte stellen van de laatste trends op het gebied van informatie- en communicatietechnologie. Sinds 2005 komen in vijf dagen ruim 700.000 bezoekers op de beurs af, die dit jaar werd geopend door de Duitse bondskanselier Angela Merkel en de Turkse premier

Recep Erdogan. Verspreid over een oppervlakte van 400.000 vierkante meter, bijna tien keer zo groot als de Amsterdam ArenA, waren exposities, congressen en lounges te vinden. Ruim 4200 bedrijven, waaronder Canon en Epson, waren aanwezig op de beurs. (MdV)

De onderwijsconferentie staat dit jaar in het teken van internationalisering. In 2010 heeft het College van Bestuur in samenspraak met de domeinvoorzitters een strategisch beleidsplan Internationalisering vastgesteld. Daarin zijn de contouren geschetst van een aanpak die onze studenten voorbereidt op een steeds meer interculturele en internationale woonen werkomgeving: educating global citizens. De domeinen zijn volop aan de slag om hier invulling aan te geven. De HvA biedt tijdens de onderwijsconferentie haar medewerkers lezingen en masterclasses die ingaan op de visie op internationalisering en die inspirerende voorbeelden geven. Buitenlandse en Nederlandse experts, maar ook deskundigen uit de eigen domeinen delen hun visie en ervaringen. intra.hva.nl/diensten/projecten/onderwijsconferentie/home/

havana

7

nieuws

n n Het taalniveau van studenten in het hbo is onder de maat. Een kwart van de studenten die start aan een opleiding beschikt niet over het eindniveau van de havo. Tijd dus om taal op de kaart te zetten, vinden ze bij het domein Onderwijs & Opvoeding. Een noodoproep van twee matrozen. ‘We are sinking!’ Waarop de Duitse kustwacht reageert met de vraag: ‘What are you tssshinking about?’ Taal kan doden, meent Folkert Kuiken, taalwetenschapper aan de UvA. Want hoewel het voorbeeld een oude reclame betreft, is het soms ook keiharde realiteit: in 2008 overleed een matroos door taalproblemen. Een Franse schipper zag de man overboord slaan, maar kon dat de Nederlandse sluiswacht niet duidelijk maken in zijn moedertaal. Taal is dus belangrijk. En dat is precies

wat Kuiken de docenten van het domein Onderwijs & Opvoeding vorige week duidelijk wilde maken tijdens de jaarlijkse kennisdag. Het thema: taal en taalbeleid in het hbo. Een dag lang kregen zo’n tweehonderd docenten workshops en colleges. Aan het einde van de dag werden er aanbevelingen voor een nieuw taalbeleid gedaan aan het management van het domein. ‘Uit alle sectoren van het onderwijs krijgen we de klacht dat het taalniveau van leerlingen en studenten achteruitgaat,’ zegt Jacqueline Kösters, docent en medeorganisator van de kennisdag. ‘Dat is zorgelijk, want taal is veel meer dan alleen maar spellen. Er is een belangrijke relatie tussen taal en denken; taal is nodig bij het leerproces. Ongeveer een kwart van de havisten heeft bij de start in het hbo niet het eindniveau van de havo. Erg belangrijk dus om dat te verbeteren, juist bij de lerarenopleidingen.’

Kern van het nieuwe beleid is het verbeteren van de taalvaardigheden van studenten binnen het studieprogramma. Daarvoor zal gebruik gemaakt worden van de Common European Framework of Reference, een systeem waarbij het taalniveau in drie schalen met verschillende subniveaus is ingedeeld. A2 is het niveau waarop een Nederlands inburgeraar moet slagen, B2 het eindexamen­ niveau van een havist en C1 het niveau waarop een student moet afstuderen. ‘Je zult het structureel moeten blijven volgen,’ adviseert Kuiken. ‘Het is net als de politie met de fietslampjes.’ Els Kops van het Taal- en Schakelonderwijscentrum beaamt die stelling en voegt eraan toe dat taalbeleid de komende jaren steeds belangrijker zal worden. ‘Over vijf tot zes jaar zijn er dan weer nieuwe leraren die proefwerken niet alleen inhoudelijk nakijken, maar ook op taal.’ (JP)

Samen het hoofd breken over de stad n n Ze houden zich allemaal bezig met grootstedelijk onderzoek, maar kennen elkaar niet. Daarom kwamen lectoren en onderzoekers afgelopen donderdag samen in het Kohnstammhuis. Waarom planten we geen appelboom in elke straat om stedelijke agricultuur te stimuleren? Dennis van den Berg vraagt het zich hardop af als lector Willem Verbaan heeft verteld over zijn onderzoek naar duurzame gebiedsontwikkeling. Zelf onderzoekt Van den Berg de rol van ondernemers bij de ontwikkeling van achterstandswijken. ‘Dan houd je het simpel en in het beheer van de inwoners van een wijk zelf,’ licht hij toe. De lectoren en onderzoekers van de domeinen Maatschappij & Recht, Economie & Management en Techniek wisselden afgelopen donderdag ervaringen uit over grootstedelijke

vraagstukken tijdens de Urban Research Middag. De locatie was ernaar: de bovenste verdieping van het Kohnstammhuis in de Wibautstraat, met aan alle kanten uitzicht op de stad. Lector Peter de Bois vult het idee van Van den Berg aan in de zaal van het Kohnstammhuis. Het groen in de stad kan volgens hem beter worden gebruikt. In zijn onderzoek naar de effectiviteit van parken, bleek dat veel van deze gecreëerde stukken groen niet werken. De ouderwetse volkstuin heeft wat de lector betreft een veel beter sociaal effect op inwoners van een stad. ‘Amsterdam-West zou hiermee bijvoorbeeld een heel andere lading krijgen.’ ‘Je zou denken dat het normaal is dat ervaringen worden uitgewisseld,’ zegt David de Vries, een van de organisatoren van de middag. ‘Toch hebben lectoren nauwelijks tijd

om op de hoogte te blijven van elkaars werk.’ Volgens De Vries, zelf ontwikkelmanager Urban Management, zou het de onderzoekers veel tijd, moeite en geld schelen als ze op de hoogte waren van andere onderzoeken op hun vakgebied. Alleen al om overlap te voorkomen. Voor het onderzoeks- en praktijkcentrum Urban Lab is het in kaart brengen van de projecten een belangrijke eerste stap. ‘In samenwerking met de gemeente kun je zo gemakkelijk laten zien op welke gebieden je stedelijke problematiek onderzoekt,’ zegt de Vries. ‘De HvA kan hiermee een grote rol spelen in de ontwikkeling van de stad.’ In het najaar staat er weer een dergelijke bijeenkomst gepland. Dan ook met partnerorganisaties, zoals woningbouwvereniging Rochdale, en verschillende stadsdelen die meewerken aan de onderzoeken. (LT)

Trapezekunstwerk in oude gymzaal n n In het Maagdenhuis, het bestuurlijke hoofdkwartier van de HvA en UvA, is maandag een nieuw kunstwerk onthuld: een trapeze die is bevestigd aan het plafond in de hal.

Het werk, dat Lena (of de driedubbele achterwaartse salto) heet, is bedacht en gemaakt door kunstenaar Henk Visch. Het herinnert de bezoekers van het Maagdenhuis aan de oude functie van het gebouw: een weeshuis voor katholieke meisjes. De centrale hal diende lang als gymzaal. ‘In de zomer van 2009, toen ik op zoek was naar een kunstwerk voor het Maagdenhuis, werd ik verrast door een kunstwerk van de beeldhouder Henk Visch,’ licht Henk van Os, universiteitshoogleraar Kunst en Samenleving aan de UvA toe. ‘Dat ding over balanceren en 8

havana

Beeld Jan-Maarten Hupkes

afstuderen

‘Taal kan doden’

Laura de Jong (26) AMFI ‘Door mijn stage in Stockholm ben ik erg geïnteresseerd geraakt in de link tussen mode en duurzaamheid, waar ze daar echt in voorlopen. Tegenwoordig zie je het hier ook veel. Maar ecologisch katoen, bijvoorbeeld, dat komt dan uit India, wordt bedrukt in Korea, en in elkaar gezet in Mauritius. Wat is dan nog het duurzame effect? Bovendien is mode in de westerse wereld nog steeds een wegwerpproduct. Samen met een docent hebben een aantal medestudenten en ik Free Fashion Challenge opgezet: een internationaal gezelschap van dertig fashion addicts kopen een jaar lang geen kleding. Geen nieuwe schoenen, geen nieuwe shirts, en nee, geen nieuw ondergoed. Helemaal niets. Als aanklacht tegen de fast fashion, maar wel nog steeds met de nadruk op fashion. De meeste projecten die met duurzaamheid te maken hebben, hebben direct zo’n hoog geitenwollensokkengehalte. Nu zijn het echt mensen uit de mode-industrie die meedoen, en gedwongen worden om creatief na te denken over hun kleding. Er is er eentje die voordat ze aan het project begon voor zo’n drieduizend euro aan kleding heeft gekocht. En iemand die nu al een blauwe vaatdoek bij al haar witte ondergoed in de was heeft gegooid. Via onze website krijgen de deelnemers tweewekelijkse opdrachten, waar ze dan over bloggen. Zo kan iedereen ze volgen, en kunnen ze zien hoe de anderen hiermee omgaan. Op deze manier moet het project inspireren, tot bewustwording leiden, en voor de aanbieders antwoord geven op de vraag: wat kan er beter?’ HvA + ‘Er is zo veel mogelijk, als je het maar vraagt. Het eerste jaar deed ik braaf wat er van me gevraagd werd, maar nu ik iets doe dat ik écht leuk vind merk ik dat docenten ook ontzettend enthousiast en behulpzaam zijn.’

acrobatiek. Ik was er meteen van overtuigd dat een werk van de hand van deze kunstenaar goed zou passen in het Maagdenhuis.’ Het kunstwerk is cadeau gedaan aan de HvA-UvA. ‘De gever wenst anoniem te blijven en stelt het niet op prijs dat we het bedrag van zijn schenking noemen,’ aldus Mieke Zaa-

nen, secretaris van de UvA. Het Maagdenhuis op het Spui was tot 1953 het Rooms Catholijk Maagdenhuis. Sinds 1963 huist het bestuurscentrum van de UvA op die plek, waar in 2003 de HvA bijkwam. De universiteit en hogeschool worden sindsdien bestuurd door hetzelfde College van Bestuur. (JP)

HvA – ‘Er is maar weinig aandacht voor duurzaamheid op de HvA. Er wordt op een wat belerende manier over gesproken, maar de mode-industrie is helemaal niet zo vooruitstrevend. Dat mag wel wat meer.’ n Ron Santing

prikbord Hebt u nieuws voor deze pagina? Mail [email protected].

DBSV

NLP-diëtist

DBSV

Voor diëtisten die werkzaam zijn of willen zijn in een ziekenhuis of de thuiszorg start een nieuwe cursus Gedragsverandering door neurolinguïstisch programmeren (nlp). Het programma is gericht op het ontwikkelen en verder uitbouwen van vaardigheden en technieken om patiënten en cliënten beter te kunnen motiveren tot gedragsverandering. Tijdens de cursus zal onder meer de invloed van taal, waarden en overtuigingen, feedbackmethodes, herkaderen en het nlp-model van verandering behandeld worden. De docent is Michel Jonker, trainer, coach en docent, [email protected].

DT

Zaalvoetbal

DMR

Voor het sportcongres ‘De nieuwe sportconsument’ van de opleiding sport, management & ondernemen op woensdag 27 april is de organisatie op zoek naar studenten die willen assisteren. De werkzaamheden op deze dag bestaan onder andere uit de opbouw, de ontvangst en het assisteren van de sprekers (onder wie Viggo Waas, Peter Heerschop, Paul Schnabel en Bob van Oosterhout). De organisatie wil bij elke gastspreker een student laten assisteren. Hierdoor kan iedere student twee sessies volgen. Ook zal er nog een vergoeding van veertig euro tegenover staan. Je kunt je aanmelden door een mailtje te sturen naar [email protected].

DMCI

Het allereerste zaalvoetbaltoernooi van de Bouwkundevereniging zal donderdag 7 april plaatsvinden in Sporthallen Zuid. Eerst zal er in twee poules van vier teams gestreden worden om een plek in de halve finales, waarna alleen de echte pro’s doorstoten tot de finale om uit te maken welk team er met de eeuwige roem vandoor zal gaan. Geef je nu als team op door je in te schrijven via info@bouwkundevereniging met de naam en samenstelling van je team. Je inschrijving is pas definitief wanneer je het inschrijfgeld hebt betaald. Dit bedraagt 3 euro per lid en 6 euro per niet-lid. www.bouwkundevereniging.nl

Begeleiding

TransNatural

TransNatural, een productiehuis voor kunstenaars en designers, gaat op zoek naar naar een nieuw wereldbeeld. Dit project van Beyond Expression wil vooral een antwoord vinden op de vraag: hoe moeten we denken en handelen om transnatuurlijk te worden? Een maand lang werken mediakunstenaars samen met designers en bedrijven. Van 4 maart tot 1 april worden onder de titel TransNatural symposia, exposities en workshops gehouden in TrouwAmsterdam. TransNatural laat duidelijk zien hoe natuur met technologie vermengd kan worden. Voorbeelden van onderwerpen zijn: MSN’en met bomen, potloden als muziekinstrument en vleesetende huishoudrobots. www.transnatural.nl

DG

Voor de begeleiding van de opdrachten tijdens het vak Recht zoekt de IMC Weekendschool Zuidoost vrijwilligers die rechten studeren. Leerlingen van IMC Weekendschool gaan elke zondag vrijwillig extra naar school omdat ze graag meer willen leren over wat ze kunnen worden en waar hun talenten liggen. Binnenkort beginnen ze met het vak Recht. De lessen worden 13, 20 en 27 maart gegeven tussen 10.00 en 15.30 uur in het AMC. Meld je aan bij Lise ten Holder [email protected]. Kijk ook op www.imcweekendschool.nl

Congres

E-bronnen

Literatuuronderzoek wordt weer iets gemakkelijker: het domein Gezondheid heeft geld vrijgemaakt om het aantal online databanken, elektronische tijdschriften en e-books uit te breiden. Daardoor kunnen studenten na een lange zoektocht dat ene artikel wél downloaden. In de loop van het jaar krijgen studenten onder meer toegang tot American Journal of Nursing, Archives of Physical Medicine and Rehabilitation, The Journal of Pediatrics, Physical & Occupational Therapy in Geriatrics en Nursing Research.

DT

RoboNED

Hoe kunnen robots ingezet worden zodat de economie en de maatschappij er het meest van profiteren? Een congres over de toekomst van robotica in Nederland richt zich 27 april op die vraag. Technologie is een belangrijke factor, maar ook onderwijs en maatschappelijke acceptatie. Het congres, dat wordt georganiseerd door de werkgroep RoboNED, is verplichte kost voor alle roboticastudenten, maar ook voor hen die nog twijfelen of robotica wat voor ze is. Op het congres worden de nieuwste ontwikkelingen besproken. Eerste- en tweedejaars zijn dus ook van harte welkom in de Jaarbeurshallen in Utrecht. www. roboned.nl/iiprn.net?id=8082

DMCI

GTST

Studenten met acteeraspiraties opgelet: de soapserie Goede tijden, slechte tijden is regelmatig op zoek naar nieuwe figuranten voor in de serie. Naast dat optreden als figurant natuurlijk erg leuk kan zijn, is het ook een prima kans om eens een kijkje achter de schermen te nemen. Interesse? Mail dan naar gtst.figuratie@endemol. nl en zet in het onderwerp ‘hogeschool’ en vermeld verder je naam, leeftijd en opleiding. Stuur bovendien een kopie van je paspoort/ID mee. Wanneer men figuranten nodig heeft, ontvang je bericht. De minimumleeftijd is achttien jaar.

DEM

Startersmarkt

Vierdejaars en afgestudeerden van Economie & Management zijn op 6 april welkom op de startersmarkt van het domein. Degenen die op zoek zijn naar een (andere) baan kunnen hier in contact komen met recruiters van bedrijven. Dit kan op de markt zelf of door van tevoren een afspraak te maken. Ook zijn er workshops salarisonderhandelingen en gastsprekers van HES postgraduate programmes. De markt vindt plaats op de locatie Fraijlemaborg. Het programma duurt van 16.00 uur tot 19.30 uur. Aanmelden kan via [email protected] onder vermelding van ‘deelname startersmarkt’. Deelname is gratis.

-advertentie-

DEM Ben jij die commerciële tijger met een idealistische inslag?

Voor Greenpeace is StudiJob Uitzendbureau op zoek naar meerdere donateurwervers! Check www.studijob.nl voor het volledige functieprofiel en meld je snel aan bij Yara: 020-5353467 of mail een korte motivatie en CV naar [email protected]

Alumni

Hou’ en Trouw, het alumninetwerk van Economie & Management, nodigt alle leden uit voor de kwartaalborrel van donderdag 10 maart. De borrel is bedoeld om kennis te maken met andere leden en ervaringen en ideeën uit te wisselen. De locatie van de eerste borrel van 2011 is Vertigo, onder het Filmmuseum in het Vondelpark. Hou’ en Trouw is met 125 jaar een van de oudste alumniverenigingen van het hbo in Nederland. Nog geen lid? Aanmelden kan via [email protected]. De contributie is 27,50 euro per jaar.

havana havana-studijob 110120.indd 1

21-01-2011 11:25:53

9

studiestress

Huilend bellen met de psych Elke student maakt zich wel eens zorgen. Om de studie of om wat dan ook. Op zich niet erg, tenzij studenten er psychisch onder lijden. Voor hen is er de studentenpsycholoog. Een goede zaak, want ‘veel studiegenoten trekken het slecht.’ Anouk Kemper Twee Nijmeegse studenten pleegden eind vorig jaar zelfmoord. De Radboud Universiteit legde een verband tussen de zelfmoorden en de verhoogde studiedruk. De onderwijshervormingen zouden voor veel stress en slapeloze nachten zorgen. Moeten we ons zorgen maken om de Amsterdamse studenten? Peter Dekker denkt van niet. Volgens de Amsterdamse studentenpsycholoog kan het verband tussen verhoogde studiedruk en de zelfmoorden niet zomaar worden gelegd. ‘Zelfmoord heeft vaak te maken met een combinatie van factoren. Je was al doodongelukkig, bijvoorbeeld omdat je ouders dood zijn, je vriend het net heeft uitgemaakt en dan ook nog eens die studie die erbij komt. Dat kan de genadeslag zijn, maar het is niet de oorzaak.’

Cruciale momenten Het Nederlands Instituut van Psychologen (NIP) trok eerder deze maand aan de bel: steeds meer studenten doen een beroep op de studentenpsychologen. En sinds de bekendmaking van de bezuinigingsplannen van het kabinet-Rutte zou dat aantal volgens het NIP alleen maar zijn toegenomen. Dekker zegt nog niet meer studenten op gesprek te krijgen als gevolg van de kabinetsplannen. Hij verwacht ze wel zodra de maatregelen helder zijn. ‘Nu heerst nog veel onduidelijkheid. Wat het zo onrechtvaardig maakt is dat alle plannen onmiddellijk ingaan. Wie drie jaar geleden met een bachelor begon, had niet kunnen weten dat het collegegeld fors omhoog zou gaan vanwege een jaar studievertraging.’ Dekker merkt dat op ‘cruciale momenten’ de toeloop iets stijgt. ‘Bijvoorbeeld toen de doctoraalstudie verdween. Een aantal studenten kwam hierheen, omdat zij nog wat vakken moesten halen. Dat zorgt voor extra spanning.’

Niet gelukkig Vriendinnen Marieke Tuinder en Aniek de Waard (beiden 24) beamen dat studenten 10

havana

zich echt zorgen maken over de toekomst. ‘Vooral die onzekerheid is vervelend,’ zegt Aniek, studente communicatiewetenschap (UvA). ‘Wat gaat studeren nou precies kosten? En vanaf wanneer dan?’ Marieke vertelt dat een bekende van haar waarschijnlijk niet meer de gewenste master kan volgen. ‘Hierdoor kan ze dus geen pedagoog worden.’ Aniek: ‘Je hele toekomstperspectief verandert als je ineens niet meer kunt studeren wat je wil.’ Hoewel de twee studenten zich niet zo’n zorgen maken om het verloop van hun studie, hebben ze wel degelijk ervaring met de studentenpsycholoog. In het tweede jaar van haar studie geschiedenis besloot Marieke erheen te gaan. ‘Ik zat niet lekker in mijn vel en moest vaak huilen. Al een halfjaar was dat

zouden krijgen of ernstig ziek zouden worden. Ook had ze paniekaanvallen, met name in kleine ruimtes. ‘Het besef dat ik niet meer uit een vliegtuig kon, zorgde er voor dat ik ging hyperventileren en bijna flauwviel.’ De studentenpsycholoog verwees haar door naar een GGZ-psycholoog. ‘Want ik had cognitieve gedragstherapie nodig. Dat hield in dat ik mijn gedachten moest uitdagen.’ Zo dacht Aniek dat haar vader een kans van vijftig procent had om een auto-ongeluk te krijgen. Met haar therapeut keek ze een halfuur uit het raam, omdat er in die tijd dan wel een ongeluk moest gebeuren volgens Anieks kansberekening. ‘Een beetje stom, ik snapte ook wel dat dat niet zo was,’ zegt ze lachend. ‘Ik doorzag wat die therapeute deed, en we hadden niet echt een klik.’ Toch hielp het Aniek dat ze moest opschrijven hoe groot de kans was dat er iets verschrikkelijks gebeurde. Soms heeft ze nog steeds doemgedachten, maar ze kan ze makkelijker van zich af laten glijden.

Antidepressiva Bij Joep Wertheim (22) gaat dat niet zo eenvoudig. De eerstejaars toegepaste psychologie (HvA) lijdt aan een zware depressie.

‘Studenten zien de psycholoog vaak als tovenaar’ zo. Het was uit met mijn vriend, maar dat was niet per se de oorzaak. Ik was gewoon niet gelukkig.’ Ze belde voor een afspraak, huilend deed ze haar verhaal. ‘Het was hun wel duidelijk dat ik op gesprek moest komen,’ grinnikt ze nu. Na de intake, het eerste gesprek, werd door de psycholoog een plan van aanpak bedacht. Het werd de ABC-methode. ‘A staat voor de gebeurtenis, B voor de gedachte die je erbij hebt en C is het gevoel. Stel, ik bel Aniek en ze neemt niet op. Dan dacht ik: ze vindt me stom. En dan voelde ik me kut. Van de studentenpsycholoog leerde ik dat ik mijn eigen gevoel in de hand had. Als je pessimistisch denkt, ga je je ook zo voelen.’ Uiteindelijk is Marieke drie keer geweest, daarna was het ‘klaar’.

Hyperventileren Eind 2009 besloot Aniek naar de studentenpsycholoog te gaan, omdat ze zich snel zorgen maakte. Ze was continu bang dat haar ouders en broer een dodelijk ongeluk

Zo’n drie maanden geleden besloot hij dan ook tijdelijk met zijn studie te stoppen. ‘Het gaat echt niet, studeren is even te heftig. Alle impulsen, zoals licht, geluid en emoties, komen veel harder aan. Alles ben ik aan het analyseren, ik heb weinig energie.’ Gelukkig krijgt hij veel steun van de hogeschool. Zijn decaan en studieloopbaanbegeleider (slb’er) stuurden hem na een gesprek naar de studentenpsycholoog. ‘Maar ik ben meteen naar de huisarts gegaan en hij verwees me door naar een psychiater. Nu krijg ik antidepressiva. Het helpt nog niet.’ Joep heeft het idee dat iedereen in zijn omgeving serieus bezig is met de toekomst; al zijn vrienden studeren. Mede daardoor voelt Joep een constante druk om ook te presteren. ‘Ik heb nu niet eens mijn propedeuse gehaald, heel irritant.’ Dat twee Nijmeegse studenten zelfmoord hebben gepleegd kan hij enigszins begrijpen. ‘Maar dat zal niet alleen aan de studiedruk hebben gelegen.’ De HvA’er is tegenover medestudenten eerlijk over zijn

situatie, hij blijkt bovendien niet de enige die het moeilijk heeft. ‘Veel studiegenoten trekken het slecht. Ze maken zich zorgen over hun studieschuld en de verwachtingen van hun ouders. Zij gaan allemaal naar een psycholoog.’ Joep is blij dat hij zo open over zijn depressie kan praten. Ook aan zijn decaan en slb’er heeft hij nog veel steun. ‘Ze hebben er zelfs voor gezorgd dat ik langer recht heb op studiefinanciering. Weer een zorg minder.’

Verkramping Uiteraard hoeft niet iedereen met studiestress een bezoekje aan de psycholoog te brengen. Studentenpsycholoog Dekker ziet dan ook vooral mensen die al bij een studiebegeleider zijn geweest. Vaak omdat ze passief zijn of te hoge eisen stellen aan zichzelf en daardoor verkrampen. Zo stapelt het werk zich op en wordt de vertraging steeds groter. ‘Deze studenten zien de psycholoog vaak als tovenaar. Ze denken: ik ga nu naar de psycholoog en dan is het over. Een misvatting.’ Volgens Dekker is studeren vooral een kwestie van uren maken, doen wat je moet doen, uitvoeren, dingen inleveren. ‘Ik ga zo’n paper niet voor ze typen, dat moeten ze zelf doen. Maar ik zeg wel: je hoeft geen 10 te halen, een 5,5 mag ook. Met dat idee kunnen ze vaak beter werken.’ n * De namen van de studenten zijn op hun verzoek gefingeerd.

De probleem top 4 ■■De grootste groep studenten die bij de studentenpsycholoog terecht komt, heeft last van angsten. ‘Faalangst, paniekaanvallen, fobieën, enzovoort,’ vertelt studentenpsycholoog Peter Dekker. Op nummer twee staan studenten die kampen met een depressie. Zij worden vaak doorverwezen. Studiegerelateerde zaken staan op de derde plek. ‘Veel studenten twijfelen bijvoorbeeld of ze wel de juiste keus hebben gemaakt. Of ze hebben moeite ergens de motivatie vandaan te halen. Op vier staan alle problemen rondom ouders en de thuissituatie.’ Volgens onderzoek van studentenvakbond Asva is 80 procent van de studenten na afloop tevreden over de studentenpsycholoog.

studiestress

Beeld JeRoen Murré

Luie jongens, ijverige meisjes ■■De studenten met studiestress zijn volgens studentenpsycholoog Peter Dekker grofweg in twee groepen te verdelen. ‘Je hebt ijverige meisjes en luie jongens, generaliserend. Die meisjes zijn te gedreven, waardoor ze niks meer kunnen. Ze

verkrampen als het ware. Jongens doen alles wat studenten doen – bier drinken, uitgaan, werken – behalve studeren. Sommigen hebben na tien jaar nog niet eens een propedeuse. Hard gezegd: dat zijn eigenlijk horecamedewerkers, studeren is niet aan hen besteed.’

Verschil hbo en wo ■■Per jaar komen ruim 1200 studenten naar Bureau Studentenpsychologen, dat is zo’n 1 procent van de Amsterdamse studenten. Studentenpsycholoog Peter Dekker ziet duidelijke verschillen: ‘Hbo’ers wonen meestal nog thuis en komen van buiten

de stad. Dat maakt de problemen anders.’ Zo wordt bij universitaire studenten een ‘groot beroep’ op zelfstandigheid gedaan. ‘Maar thuis wonen kan ook lastig zijn, bijvoorbeeld als je veel zorgtaken hebt of het altijd een herrie is.’

havana

11

havana international Editor: Robert Simon

Gamers vs. Producers: An Eternal Struggle In ten years, will we have virtual-reality games? Will we have controller-free games which can be played on a screen that extends all around us? Will we download everything we need? Will brick-and-mortar ­stores become obsolete? Do we even have to leave our

I’ve been asked a lot what the future of gaming will be. If we look at the industry’s past, we can already see a major boost in technology. It was a small step from 2D to 3D games, and motion control like the Wii or Move has been out there a while (Duck Hunt, anyone?). Imagine what it’s going to be like in the years to come. We already have controller-free gaming (Kinect) and we already have virtual reality games (augmented reality for smartphones). We even have 3D-televisions, which the entire family can enjoy, albeit using a special set of glasses. But mark my words: in a few years or so, even the glasses will become obsolete. The Nintendo 3DS is proof of that. It’s just a matter of scaling it up a bit. And don’t get me started on purchasing games online. In my work as a freelance gaming editor, I’ve seen the struggle between game producers/publishers and gamers firsthand. The first party doesn’t shun its plans to release their games as downloads instead

of boxes. A lot of them say it’s the future. No retail stores; the distribution is way too costly, or so they say. On top of that, downloadable content for games is being sold by the millions, so why can’t games be sold like that? After all, it happened to the music industry. But the second party, surprising as it may be, is very traditional. Going to the store, picking out the game they want and getting it on-thego in a box, feeling like you’ve just bought a game. Downloading doesn’t do that. And for that matter it’s the same with controllers. 3D television? Makes you nauseous when playing for more than an hour. Doesn’t sound like something hardcore gamers would want. And using your body as a controller instead? A work-out while playing a game? Nonsense! With a couch to sit on and a controller in hand, the hardcore gamer is all set. He doesn’t need gimmicks, he needs producers to focus on making a better game.

Beeld Bram Belloni

homes anymore?

So, if you ask me, we will indeed get virtual reality in halls that project the game all around us; we will indeed get games that will be controllable by just tapping our fingers on a screen or in the air; and we will indeed see a massive decline of retail stores in our neighbourhoods. And the hardcore gamer will protest, but alas, it will be in vain. Change is inevitable. But up until now there have been a hand-

ful of producers that adapt games to the wishes of the crowd. So as long as they keep p ­ roducing games like that, we will be satisfied. Let us hope it will remain so in the years to come. n Reinoud Schaatsbergen (RMP/MIC) does freelance editing and reviewing at www. gamez.nl. His blog is http://reinoudschaatsbergen.blogspot.com/.

news

Video Vortex

Food Fight

Spinners

On 11 and 12 March, the Institute of Network Cultures (INC) will present an international conference, Video Vortex #6: Beyond YouTube. The conference will take place at Trouw Amsterdam and will be streamed. The INC will also launch its new book, Video Vortex Reader II: moving images beyond YouTube. Conference topics will include Online Video Aesthetics; Platforms, Standards and the Trouble with Translation Civil Rights; Online Video Art; and Online Video as a Political Tool. The Institute of Network Cultures is a media research centre affiliated with the HvA and the University of Amsterdam. INC has been sponsoring yearly events and publications on areas including Google, Wikipedia, urban screens and online video. (RSi)

Caterer Eurest, part of Compass Group Netherlands, wants the court to enforce its position as caterer of the UvA and HvA. This was confirmed by Vincent Peeters, sales director of Compass Group Netherlands. The company disagrees with the decision to award catering in different locations in the city to Sodexo. The company is responsible for the food and drinks in the canteens. Eurest had unsuccessfully participated in the tender offer for the catering in the UvA and HvA. Peeters will be consulting with the lawyer of the Compass Group. The lawsuit will be presented on March 17 with a court ruling expected two weeks later. (DW/JP/RSi)

An exciting event takes place this week on the fourth floor of the HvA Singel building: three HvA entries will participate in the category of Best Young Talent of the SpinAwards. Of the three projects competing in the race for a SpinAward, a prestigious prize in the field of interactive projects, two are from contributors Didi Koller, Rowdy Pilgrim and Mitchel Austin (IAM) and one from MIC student Dani Well Vlok. A total of twelve presentations have been selected, with the biggest competition expected from the Willem de Kooning Academy (Rotterdam). At the event the students will present their projects, and a selection from these will be presented on the Inspiration Days, March 22 and 23, sponsored this year by IAM. (RSi)

12

havana

havana international TIPS for YOU

black & white

what’s on

sweet spot

Melkweg, all days

Studio Ghibli 2 Melkweg presents three weeks of anime films, all courtesy of the legendary Japanese production house Studio Ghibli. Until 30 March. For more information, see www. iamsterdam.com/whatson and www.melkweg.nl for programme details.

Ketelhuis, 10-20 March

Roze Filmdagen

A stronghold for gay and lesbian film since 1996, this festival aims to highlight all aspects of quality gay cinema for a broad audience: feature films, documentaries and shorts that are missing in the regular cinematic offerings. Until 20 March. For more information, see www.iamsterdam.com/whatson.

Beeld Bram Belloni

Stadsschouwburg, 10 March

Spoken (“Ghosts”)

Angelica Ränttilä (23) loves writing and aerobics, and left Sweden for Amsterdam this semester to study international journalism at MIC. Tv I’ve seen every episode of Grey’s Anatomy and Sex and the City. And since I am a journalist-to-be, I have to say I watch the news too, right? Well, yes, I’ve always been interested in what’s going on around me. I did my internship at Swedish TV4 last spring as a researcher for their morning show called “Nyhetsmorgon”, and had a really good time. I’d love to work in TV in the future. Film My favourite film is Little Miss Sunshine. I just love that kind of feel-good film. And even though I’m far from rich as a student, I go to the movies at least once a month. Not only because of the popcorn, but because of the experience. The bigger the screen, the better the film, is my mantra. City Before I started studying journalism at Mid-Sweden University, I spent a year in New York as an au pair. The girls I took care of were 15-year-old twins — which basically meant that all I had to do was to give them a ride to school and take the dog out. Conclusion: I really had a lot of free time to spend exploring this wonderful city. I fell in love with everything about it! I still miss it and want to go back, every day. Sports I love skiing, swimming and aerobics. I’m a huge fan of the Swedish ski team, and the Olympics keeps me busy for hours

every other year. I used to swim four times a week and have competitions every other Sunday when I was younger. I quit when I was 16, because I wasn’t good enough. Last summer I fought for a really strong comeback, though. I participated in a really famous competition called “Vansbrosimmet” in Sweden and swam three kilometres in a river; two downstream and one upstream. It’s a miracle I made it — I’m so scared of fish I could die! It’s phobic. Drinks Cappuccino, latte, dark roasted or freshly brewed doesn’t matter. I could go for anything. I’m a real coffee junkie. My favourite is iced caramel macchiato from Starbucks. I also like chai tea, and really enjoy a glass of wine on weekends. I could kill for a Coca-Cola when I have a hangover. And I always carry a bottle of water in my purse. I guess I’m just that kind of person who drinks a lot! Names If you think my last name is weird — no worries, not even other Swedes can pronounce it — it’s because it’s Finnish! My dad came to Sweden when he was 12. People make jokes about it all the time and I often find it embarrassing having to spell it over and over again. If there was a competition about getting as many different ways of spelling your last name as you can on your mail, I would probably be top ten in Europe. n

This spring sees the premiere of the first direction by Thomas Ostermeier, artistic director of the renowned Berliner Schaubühne, for Amsterdam-based company Toneelgroep Amsterdam. Typically Ibsen, Ghosts, the Norwegian playwright’s 1881 work, is a painful indictment of bourgeois bigotry behind pretended morals and “keeping up appearances”. Subtitled in English. For more information, see www.iamsterdam.com/whatson.

De Appel, opens 12 March

Mika Rottenberg

The works by Buenos Aires-born, New Yorkbased multimedia artist Mika Rottenberg see their Dutch premiere this spring in Amsterdam’s De Appel arts centre. Rottenberg’s almost surrealist films can be seen as a commentary on women’s right to self-determination, the idealisation of the stereotypical body and even the position of workers in a globalised capitalist economy. However, her art never lacks the element of absurd humour. For more information, see www.iamsterdam. com/whatson.

Muziekgebouw, 12 March

Mondriaan Quartet

The quartet goes in search of the musical sources of inspiration of the painter they’re named after and works that he, in turn, has inspired; it finds works by Webern, Guus Janssen, Morton Feldman and van Domselaer. The performances will be accompanied by projections of three different Mondriaan paintings, and there will also be a film screening of a film by Hans Janssen, for which he documented people’s reactions to Mondriaan’s Victory Boogie Woogie. For more information, see www.iamsterdam.com/whatson.

From Squat to Cultural Centre The plan was to let it rot, knock it down and build a bicycle path. However, twelve years later, former Amsterdam Film Academy OT301 is still standing. A good friend of mine recently invited me to come and see it for myself. Housing a vegan restaurant, cult cinema and underground music scene, how could I not? 

 The OT301 is situated on the Overtoom, right in the centre of Amsterdam. Nothing fancy is to be expected of the building. After all, it has been squatted and that past is still clearly visible. The woodwork is close to falling apart and the windows are dirty enough not to be able to see through them. From the looks of it, the alternative cultural centre isn’t so inviting. However, that all changes when you enter the building. The aroma of delicious food welcomes you as you make your way through the double doors. Vegan restaurant De Peper is situated behind the first door on the left. Serving strictly local, organic food the restaurant is the ideal place for people who are looking for a unique kind of experience. The prices are great too, ranging from 7 to 10 euros for a full meal. Any leftovers are handed out on a donation basis by the end of the night. 

 To think the food is just an extra is quite amazing. What the centre is really famous for is its love for art and music. Right at the end of the hall I found out why. The very last door on the ground floor leads to Studio 1+2: a beautiful venue just big enough to hold about 250 people. The main performance space is equipped with sound, light and video projection systems making it possible for fanatics to vent their creativity. 
 The other three floors in the building house a cinema, workspaces for artists and spaces for workshops. The entire place breathes a sense of inventiveness. Directions: Tram 1 from Central Station, stop Overtoom/Jan Pieter Heijestraat. Melanie de Vries

havana

13

handen schudden

Karel en de kwib Zou Karel van der Toorn anders gehandeld hebben als hij had geweten tot welke commotie zijn woorden zouden leiden? Waarschijnlijk niet, want ondanks grote druk hield de collegevoorzitter voet bij stuk. Jim Jansen Het was een op het eerste gezicht onschuldig gesprek tussen Karel van der Toorn en Havana. Op 28 januari vertelde de collegevoorzitter van de HvA en UvA over het nieuwe collegelid Jet Bussemaker; zei iets over de Centrale Medezeggenschapsraad en

sprak vol trots over hoe allochtone studenten het doen op de HvA. Het was Van der Toorn zelf die toen ‘een interessant geval’ ter sprake bracht. Wat was er aan de hand? Een Marokkaanse docent van de HES was in november afgereisd naar Mekka en kwam

bekeerd terug. Als gevolg daarvan was hij naar eigen zeggen niet meer in staat om zijn vrouwelijke collega’s de hand te schudden, hetgeen hij per brief kenbaar maakte. Via de opleidingsmanager belandde de zaak bij de domeinvoorzitter en het hoofd Juridische Zaken. Ontslag wegens ‘ongewenst gedrag’ leek een reële optie. Van der Toorn dacht daar anders over en besprak het geval in eigen UvA-kring. Hij nodige politicoloog Jean Tillie uit op het Maagdenhuis. Tillie adviseerde Job Cohen ten tijde van de moord op Theo van Gogh en heeft talloze veel geciteerde publicaties op zijn naam staan, maar binnen de HvA is hij een onbekende. ‘Dit gedrag is een voortvloei-

sel van de multiculturele samenleving. Als je respectvol met elkaar omgaat – de man in kwestie maakt een buiging voor vrouwen – dan is daar niets mis mee,’ luidde het advies van Tillie. Van der Toorn ging met deze boodschap naar het docententeam van de HES en als hij het niet tussen neus en lippen door aan Havana had gemeld, dan had nu nog steeds niemand van de kwestie geweten. Het eerste bericht, diezelfde vrijdag op havanaweb.nl, verscheen een dag later in Het Parool. GeenStijl nam het over en ook de site van De Telegraaf en andere media doken erop. Maandagochtend kwam er opnieuw een opvallende uitspraak van Van der Toorn: hij hield voet bij stuk. ‘Dit is een grootste-

Het gedogen van Weigeren vrouwen de hand te schudden staat gelijk aan discriminatie, menen collega’s van het AMFI (Havana #22, 16 februari). Moet het College van ­Bestuur handen schudden dan toch verplichten? Of iemand nu in een ‘ambtelijke context’ werkt of niet, een werknemer kan verplicht worden zich te houden aan bepalingen die met het werk te maken hebben. Zo vind ik dat alle werknemers die met eten werken een hoofddoek of netje om de haardos dienen te dragen. Noodzaak en redelijkheid kunnen 14

havana

altijd nog bij de rechter worden getoetst. De open aanpak van ons College van Bestuur (CvB) valt te prijzen. Maar terugkrabbelen op het aangekondigde debat? Docenten die wel het CvB willen terugfluiten maar tegen een debat zijn omdat het te geladen is, struikelen over hun eigen emoties.

Nick Bolte is man, heiden en docent samenlevingsopbouw bij culturele & maatschappelijke vorming.

Hoe publiek is eigenlijk de ruimte van onze hogeschool? Naar school gaan moet, maar staatsonderwijs is in Nederland niet populair. Het historische compromis van 1917 heeft het onderwijs de opdracht toebedeeld de eigen verzuilde versie van het Nederlandse cultuurgoed veilig te stellen. Een school, ook een hogeschool, wordt sindsdien geacht een eigen identiteit te hebben en daar regels aan te verbinden.

De vraag moet dus zijn: wat is de identiteit van onze hogeschool? Hoe gloedvol is hier het antwoord: wij gaan samen ‘ongedeeld naar school’ en zijn neutraal? Wat is neutraal in de praktijk? Op de werkvloer willen docenten niet als vrouw maar als docent bejegend en gerespecteerd worden. Neutraal begint in de praktijk bij ‘doe effe normaal’. Maar hoe weten wij wat normaal is? In werksituaties heb je elkaar niet voor het uitkiezen. Het individu bepaalt niet zelf wat op grond van zijn geslacht, leeftijd, overtuiging of positie de geldende omgangsvorm is. Omgangsvormen bestaan uit verwachtingen die wij met elkaar delen. Wat nog best ingewikkeld kan zijn: hoe normaal is de

handen schudden

bus delijke hogeschool en we worden, net als in de maatschappij, met dit soort zaken geconfronteerd,’ meldde hij aan Havana. In de wandelgangen van de HvA, op Twitter en op havanaweb.nl nam de ergernis over de uitspraken van de voorzitter inmiddels grotere en later zelfs bedreigende vormen aan. De situatie werd nog kolderieker toen de vaste voorlichter van het CvB weigerde in de kwestie op te treden als woordvoerder – principieel, hij was het niet eens met Van der Toorn – en het hoofd communicatie van de UvA de zaak in de schoenen geschoven kreeg. Ook burgemeester Van der Laan bemoeide zich met de zaak; hij vond dat de HvA het slechte voorbeeld gaf.

Vanwege de steeds groter wordende hoeveelheid onsmakelijke mails werd er extra beveiliging ingezet op het Maagdenhuis. De voorzitter werd zelfs onderworpen aan een mediatraining, voor het geval hij zou worden geïnterviewd door Matthijs van Nieuwkerk of een van De Jakhalzen van De wereld draait door. De tegenstand aan de HvA had inmiddels een gezicht gekregen in persoon van Astrid de Jager, docent en voorzitter van de Centrale Medezeggenschapsraad. ‘Dit is Staphorst in het kwadraat en het is een grof schandaal dat het CvB dit onderscheid toelaat. Dit is in strijd met de grondwet,’ aldus De Jager in Het Parool. Voordat Van der Toorn op

woensdag richting Frankrijk afreisde, ver weg van de hecktiek van de media en in het gezelschap van zijn collega’s van de universiteitenvereniging VSNU, praatte hij met de CMR.

Kwibus Er volgde een mail aan alle studenten en medewerkers van de HvA, waarin Van der Toorn meldde zich verkeken te hebben op de impact van zijn uitspraken. Daarnaast deed hij de belofte om op locatie met medewerkers en studenten over deze zaak te gaan praten. Juist met die laatste toezegging haalde Van der Toorn zich opnieuw de woede van de CMR op de hals. Achter de schermen is er twee weken gewerkt aan een

gezamenlijke verklaring over de kwestie, maar zonder resultaat. Van der Toorn blijft bij zijn standpunt en roept op tot tolerantie, De Jager noemt de docent ‘een rare kwibus’ die ze in het openbaar niet zal groeten en aan wie zeker niet te veel tijd besteed mag worden. In twee zaken heeft de CMR zijn zin gekregen: de voorgenomen tournee om deze kwestie te bespreken is uitgesteld en het niet geven van een hand is ‘een incident’ en geen beleid. Karel van der Toorn is consequent in zijn gedrag en kan ook onder grote druk bij zijn mening blijven. Het is echter de vraag of het de mening van de privépersoon Karel van der Toorn is of de voorzitter Van der Toorn.

n gekkigheid bezegeling van ‘leuk’ met een natte drieklapper speciaal voor vrouwen? Algemener verspreid, maar niet universeel, is het ritueel van het schudden van de handjes. Iemand die hier niet aan meedoet, doorbreekt de stilte van het vanzelfsprekende. Klapzoenen en handje schudden horen bij de vraag hoe neutraal normaal wij willen dat de identiteit van onze hogeschool is. In de poldertraditie is afwijkend gedrag legitiem, vermits het op een morele overtuiging berust. Ouders mogen met een beroep op de wetten van hun God hun kind onttrekken aan inenting tegen polio, ondanks het gevaar voor de algemene volksgezondheid. In onze bedrijfscultuur kunnen wij ‘neu-

traal’ best wat dwingender opvatten. Tot hoever gedogen wij gekkigheid die afwijkt van wat wij als een normaal ritueel beleven? Afwijkend gedrag, altijd lastig. Des te meer nu ons Nederland toch al vervaagt in de mondialisering. Om mee te doen moet Nederland zich meer normaal leren te gedragen. Met het gedrag van deze collega heb ik niks. Maar toegegeven, ik heb wel een zwak voor mensen met een overtuiging. Tegelijk besef ik dat vrouwen zich tegen dit mannengedrag keren tegen de achtergrond van het politieke feit dat de strijd der seksen het ultieme strijdperk is waar de mondialisering wordt uitgevochten. Het enige wat ik als man aan vrouwelijke

collega’s kan vragen is de onverschilligheid om dit soort gekkigheid van een medeman te gedogen. Als collega vraag ik het hun omdat dit bijdraagt aan de kracht van de leeromgeving van onze hogeschool. In de samenleving en bij onze hogeschool is etnische verscheidenheid een feit. Maar als morele norm is multiculti een illusie. En etniciteit gaat ons niet aan, dat is iets van anderen, het afwijkende. Elke cultuur en etniciteit die als vanzelfsprekend dominant is, bepaalt de norm voor succes. Succesvol leren omgaan met diversiteit is geen morele plicht, maar een functionele competentie in een meer mondiale wereld. Mijn pleidooi is om daar in eigen huis, niet als

publieke maar als gedeelde leeromgeving, mee te beginnen. En stel dat de conclusie dan toch zou moeten zijn dat het individu zich moet voegen naar ons gezamenlijke ritueel, is dit dan vanwege de discriminatie? Het klopt: de casus is een verschil in gedrag tegenover de geslachten. Maar zo ken ik er nog wel een paar. Of gaat het om de gedachte erachter? Hoe zit het dan met ‘gedachten zijn vrij’? Verder blijf ik van mening dat de werknemers van de catering, mannen en vrouwen, een netje moet dragen. n

havana

15

-advertentie-

WIL, DURF, DOE, ZEG, GEEF, NEEM EN KOM VERDER!

Wil jij meepraten? Durf jij je stem te laten horen? Doe je graag zinnig werk, waar je ook nog voor betaald wordt? Zeg jij waar het op staat? Geef jij je mening? Neem jij je verantwoordelijkheid? Kom dan verder en word lid van de Centrale Medezeggenschapsraad of een van de Domeinraden! Een plaats in de raad levert je inspraak, inkomsten én nuttige bestuurservaring op.

AART M 0 1 TSTE A A L JE S! KAN

Stel jezelf verkiesbaar via www.kiesmr.nl.

Als mAster kijk je verder dAn kennis Alleen ZAterdAg 19 mAArt www.vu.nl/mAsterdAg

scAn de Qr-code en ontdek wAt verder kijken betekent voor mYrnA (23 jAAr, mAsterstudent bij de vu)

16 VU_Poster_advertentieHavanamasterdag.indd havana

1

23/02/11 16:23

op naar rio

‘Alles wijkt voor wielrennen’ Beeld Fred van Diem

Als Gijs van Butselaar dit weekend goed presteert bij het wk aangepast wielrennen dan is dat een stap op weg naar de Paralympics in Londen in 2012. Maar zijn echte doel is Rio in 2016. ‘Daar wil ik per se een ­medaille halen.’ Melanie de Vries De afgelopen maand is Gijs van Butselaar (24) nauwelijks op school geweest. Hij zat afwisselend in Duitsland en het zonnige Lanzarote om te trainen. Best leuk, zo’n sport. Nadeel is wel dat hij zijn vrienden en familie amper ziet. ‘Ik train drie keer in de week binnen op de baan, dan zijn er nog krachttrainingen en ik ga ook een aantal keer per week de weg op. Opgeteld ben ik ongeveer twintig uur per week bezig’, vertelt Gijs, student commerciële sporteconomie aan de Johan Cruyff University (JCU). Hij behoort tot de op een na zwaarste categorie van het aangepast wielrennen. Gijs heeft een lichte spasme aan beide benen, waardoor hij minder snel kan fietsen dan reguliere wielrenners. ‘Voor de rest heb ik nergens last van. Normaal lopen en fietsen gaat prima.’ De liefde voor het wielrennen heeft wel moeten groeien. ‘Ik was als kind totaal geen fan. Ik leerde ook pas fietsen toen ik allang op de basisschool zat.’ Toen zijn broer drie jaar geleden aan kwam zetten met een oude racefiets trok Gijs dan ook een zuur gezicht.

Gelukkig weten zijn docenten en klasgenoten op de JCU wel raad met Gijs. ‘Ik hoef maar te zeggen dat ik trainingskamp heb en ze weten genoeg. Tentamens doe ik wanneer ik tijd heb en de rest van de studie is meer een thuisstudie. Alles zal moeten blijven wijken voor het wielrennen.’

Canada was te duur. ‘Ik heb mijn moeder wel meteen een mail gestuurd. Het was toen vier uur ’s nachts in Nederland en ze had de computer expres aan laten staan. Binnen een paar minuten ontving ik een mail terug. Ze was zo blij.’ Dit jaar is zijn familie er wel bij. ‘Het is wel even lekker om niet te hoeven mailen of skypen.’

Overwinning

‘Ik vond het maar niets, die rare dunne wielen. Ik was net gewend geraakt aan een normale fiets.’ Toch was hij naarstig op zoek naar een nieuwe sport. Gijs heeft tot zijn twintigste op nationaal niveau gevoetbald, maar kon dat na een knieblessure niet langer volhouden. ‘Ik wilde weer buiten zijn. Dat heeft uiteindelijk de doorslag gegeven.’

Deze week wordt het wk baan gehouden in Montichiari, Italië. Het is heel belangrijk dat Gijs daar goed presteert. Als hij een plaats in de top zes weet te bemachtigen dan is dat een kwalificatie voor Londen. Vorig jaar zat hij er net naast. ‘Ik zie mezelf

Toekomst Gijs wil zijn dromen zo lang mogelijk nastreven. ‘Mijn ultieme doel is de Paralympics in Rio in 2016. Daar wil ik per se een medaille halen. Londen is eigenlijk maar een tussenstop. Dat betekent wel dat ik nog vijf

‘Ik zie mezelf nog maar als een beginner’

Eenzaam Gijs is op dit moment nummer zeven van de wereld op het gebied van aangepast wielrennen op de weg. De tocht naar dat moment was lang en eenzaam. ‘Mijn ouders begrepen pas na mijn overwinning op het wk in Canada vorig jaar hoe belangrijk wielrennen voor mij is.’ Gijs mist allerlei feestdagen en moet vaak vroeg naar bed. Dit jaar heeft hij zelfs de geboorte van het eerste kindje van zijn zus gemist. ‘Ik zal mijn nichtje pas voor het eerst zien als ze al twee maanden oud is.’ Ook zijn vrienden waren in het begin niet blij met de keuze van Gijs. ‘Ze vonden mij een aansteller als ik zei dat ik niet mee kon feesten.’

nog maar als een beginner. Vorig jaar had ik helemaal niet verwacht dat ik goed zou eindigen. Ik kon het gewoon niet geloven toen ik het hoorde.’ Zijn coach had hem bij de finish al verteld dat er maar vijf of zes mensen voor hem zaten. Er gingen echter drie kwartier voorbij voordat Gijs zeker wist dat hij de zevende plaats behaald had. ‘Om de tijd te doden heb ik wat gepraat met mijn teamgenoten en even gegeten en gedronken.’ Hoewel de overwinning zoet was, kon hij het niet meteen delen met zijn familieleden. Zij zaten nog in Nederland: vliegen naar

jaar te gaan heb en dat lijkt soms best lang. Het gegeven dat mijn familie en vrienden nu achter mij staan maakt een hoop goed. Ik houd altijd maar vast aan het vooruitzicht dat ik ze snel weer ga zien.’ Aan wat er gebeurt na 2016 wil hij liever nog niet denken. ‘Ik geniet zo intens van deze sport en moet er niet aan denken ooit te moeten stoppen.’ Toch weet hij nu al dat hem geen toekomst als professionele wielrenner staat te wachten. ‘Aangepast wielrennen wordt een beetje ondergesneeuwd door het reguliere wielrennen, dus ik zou er niet van kunnen leven.’ n havana

17

kohnstammhuis

Een stukje campus klaar

De Amstelcampus is weer een stukje dichterbij. In de zomer worden het Kohnstammhuis en het Maurits­gebouw in gebruik genomen. Havana nam een kijkje in het nieuwe onderkomen van het domein Onderwijs & Opvoeding, recht tegenover het Singelgrachtgebouw. Jeff Pinkster Schilders en stukadoors schuren, stuken en schilderen. Monteurs zijn druk in de weer met de liften van het Mauritsgebouw en in de centrale hal van het Kohnstammhuis werken tegelzetters aan de nieuwe vloer. 18

havana

Over twee maanden moeten beide panden ‘bouwkundig’ zijn opgeleverd, drie maanden later moeten ze zelfs helemaal zijn ingericht. Veel werk dus nog, maar toch zijn de contouren van de nieuwe locatie van het domein

Onderwijs & Opvoeding al goed zichtbaar. Zowel het Kohnstammhuis als het Mauritsgebouw is het afgelopen jaar grondig onder handen genomen. Het voormalige belastinggebouw, dat de naam draagt van de

natuurkundige, filosoof en pedagoog Philip Kohnstamm, dateert uit 1958 en was flink aangetast door de tand des tijds. ‘Het hele gebouw is gerestaureerd en gerenoveerd, maar we hebben de oude sfeer weten te behouden,’ zegt Kees Lammers, directeur van Bureau Nieuwbouw. ‘Het meeste werk zat in de aanleg van een klimaatsysteem en nieuwe liften.’ Dat heeft alles te maken met het monumentale karakter van het pand. Zo mochten er geen openslaande ramen worden aangebracht. De oplossing: een geavanceerd binnenklimaatsysteem. Lammers: ‘Er is een koude-warmte-opslag aangelegd. Warmte

kohnstammhuis

Beeld Marc Driessen

en kou slaan we op in de grond, daarmee verwarmen en verkoelen we het pand.’ Het monumentale karakter noopte de bouwvakkers ook voorzichtig om te gaan met de aanleg van extra liften. Maar de verbouwing vordert gestaag. ‘De komende maanden wordt vooral nog gewerkt aan de afwerking van het gebouw,’ zegt Lammers. De eerste bijeenkomsten in het gebouw zijn zelfs al georganiseerd. Maar ook overige werkzaamheden liggen op schema. Zo is voor de nieuwbouw op de plek van het vroegere Wibauthuis, naast het Singelgrachtgebouw, onlangs een bouwvergunning afgegeven. De Amstelcampus wordt

daarmee voor veel studenten steeds meer een realiteit. Uiteindelijk zal de campus zeven gebouwen tellen met aparte ruimte voor studentenhuisvesting.

Luchtbrug In de centrale hal van het Kohnstammhuis geeft Lammers een uitgebreide toelichting. De gerenoveerde hal is volgens hem de trots van het gebouw: open, veel licht en uitermate geschikt als ontvangstruimte. Het gebouw wordt voorzien van theorie- en praktijklokalen voor 15 tot 65 studenten, collegezalen voor 95 tot 160 personen en een makkelijk toegankelijke fietsenstalling

onder het gebouw. Ook de dienst Studentenzaken wordt hier ondergebracht. Haaks op het Kohnstammhuis, dat gezien moet worden als het theoriegedeelte van het domein Onderwijs & Opvoeding, staat het Mauritsgebouw. Studenten krijgen in dit pand veel meer te maken met het praktijkgerelateerde onderwijs. ‘De gevel van het hele pand wordt gerenoveerd, daar zijn we vorig jaar mee begonnen,’ zegt Lammers. ‘Op het dak hebben we betonrot aangetroffen, ook dat is nu onder controle.’ Het gebouw staat parallel aan de Stadhouderskade en is via een luchtbrug verbonden met het Kohnstammhuis. De luchtbrug is te zien vanaf het Weesper-

plein en zal in de toekomst het punt zijn waar studenten onderdoor wandelen om beide gebouwen te betreden. Want in tegenstelling tot de ingang van het Singelgrachtgebouw, ligt de entree niet aan de Wibaut­straat of Stadhouderskade maar aan het Kohnstammhof. ‘Onder het plein worden zo’n 140 parkeerplaatsen aangelegd. Later zal het hof afgesloten worden door de studentenwoningen die nog gebouwd moeten worden aan de kant van de Eerste Boerhaavestraat.’ Het nieuwe restaurant dat gebouwd wordt in het Mauritsgebouw is ook via dit plein toegankelijk. Voor studenten, docenten en buurtbewoners. Lammers: ‘Een ontmoetingsplek.’ n havana

19

passie

‘Toen ik bij Subway werkte – je weet wel, broodjes smeren – vroeg een collega of ik misschien een filmpje wilde editen. Ik was denk ik een jaar of veertien, vijftien. Ik begon met filmpjes van YouTube te rippen en ze te mixen. Die items werden op internet verrassend goed bekeken. Daarna heb ik een webitem gepresenteerd voor Hip Hop Leeft TV. Dat ging goed, ik sprak veel artiesten en ook dat werd erg goed bekeken. Het zette me aan het denken over wat ik verder wilde doen. Tot dan toe was het filmen een beetje toevallig op mijn pad gekomen. Ik besloot om samen met een vriend die goed kan acteren een soort sketches op te nemen. We gingen naar 20

havana

de Albert Cuypmarkt en hij “interviewde” mensen, ik filmde. Hij stelde marktbezoekers vreemde vragen met een Surinaams accent zoals “Wat maakt Nederland Nederland voor u?” We kregen echt grappige antwoorden en ook dat filmpje werd een succes op internet. Bikkel Producties is vrij natuurlijk ontstaan. Het begon als hobby en mensen vonden het leuk. Het wordt steeds beter, ik heb nu een niveau bereikt waarvan ik nooit had verwacht dat ik het zou halen. Het leukste aan filmen vind ik het creatieve proces: hoe maak je van een idee de realiteit. Maar ik vind dat ik ieder aspect van het proces goed moet beheersen: camerawerk, monteren, bedenken,

noem maar op. De meeste dingen die ik maak zijn voor het internet. Je hebt mensen die dat als ondergeschikt zien aan bijvoorbeeld televisie of het witte doek, maar ik vind het juist een heel mooi medium. Het gaat snel en iedereen kan het zien wanneer hij of zij wil. Ik hoop dat ik na mijn studie als freelance filmmaker aan de slag kan, maar stel dat dat niet lukt dan zou ik het alsnog voor de rest van mijn leven blijven doen. Ik ben er altijd mee bezig. Als ik iets zie gebeuren of ik hoor iemand iets zeggen dan vertaal ik het meteen naar beelden. Hoe zou hier een filmpje van gemaakt kunnen worden?’ n Kim Bos

Beeld Fred van Diem

Timothy Adèr (19, tweedejaars interactieve media) is de baas van Bikkel Producties, zijn eigen filmbedrijf. ‘Als ik iets zie gebeuren of ik hoor iemand iets zeggen dan vertaal ik het meteen naar beelden.’

op rapport

fen

Beeld Fred van Diem

Beeld Henk Thomas

Beeld Hans van Vinkeveen

eten

Erg New York

Hebben is geil

Echt werken

George Deli U.S.A. is minder pretentieus dan zijn broers aan de Leidsegracht en de Willemsparkweg.

Docent Lidwien Derriks Wat Poëzieanalyse Voor wie Eerste- en hogerejaars lerarenopleiding

Aan het Amsterdamse George kleeft de associatie met zijn vaste bezoekers: Vespa-types, anorectische modellen en de corpulente modenicht Bastiaan van Schaik. Voor mij persoonlijk geen aanbeveling. Het nieuwe George-concept, geïnspireerd op de New Yorkse take away deli, laat ik aanvankelijk dan ook aan me voorbijgaan. Maar zoals vaker wint het gevoel niets te willen missen het na een tijdje: na een paar heel enthousiaste reacties van bezoekers besluiten mijn collega en ik – kosmopolieten die we zijn – de boel daar toch eens aan een eigen oordeel te onderwerpen. Ter plekke begrijpen we dat het U.S.A. in de naam niet verwijst naar de Amerikaanse roots van het geheel, maar naar de locatie: de Utrechtsestraat in Amsterdam. In voormalig bankgebouw ‘The Bank’ is George te vinden op een uitgestrekte vide boven supermarkt Marqt. Een nadeel van deze open ruimte is dat het er niet erg warm is. Tegelijk zorgt het voor een frisse uitstraling. Een rij gedekte tafeltjes staat parallel aan de lange, marmeren bar. Aan het hoge plafond hangen ouderwetse fabriekslampen. Inderdaad erg New York allemaal. Bij een piepjong meisje met zwaar montuur bestellen we een club- en een chicken avocado sandwich. Van alle sandwiches zijn voor de helft van de prijs halve varianten te bestellen. Ter indicatie: een hele clubsandwich is negen euro. Geen probleem voor de mensen om ons heen, denken we. Behalve mannen in pak en de onvermijdelijke Gooise typetjes zien we een jonge vader van wie we vermoeden dat hij schatrijk is geworden met ‘iets op het web’. Toch heerst hier niet het pretentieuze sfeertje dat zo kenmerkend is voor de andere twee George-locaties. Gelukkig maar. De sandwiches zijn heerlijk en vers. Omdat mijn halve toch nog wat bescheiden is, bestel ik nog een stuk worteltaart. Dat is zo lekker dat ik besluit zeker nog eens te komen. Behalve lunchen kun je bij George Deli ook de hele dag ontbijten, bijvoorbeeld met gepocheerde Noorse eieren of de klassieker eggs benedict. Voor hele arme studenten is een bezoek aan George misschien niet zo verstandig. Wij rekenen 33 euro af voor anderhalve sandwich, taartjes, fris en thee. n Carlijn van Donselaar

Als het moet dan moet het maar, reageert de docent op ons bezoek. Ze kijkt er wat triest bij. Er wordt vandaag voor het vak kunst & cultuur poëzieanalyse geoefend. Ze bestaan dus nog gelukkig. Enclaves in onze samenleving waarin men geduldig een gedicht uitpluist. Tingeling, tingeling, doet de docent met een bosje sleutels. En dan: ‘Stilte in de zaal a.u.b.’ Gedragen leest zij een gedicht voor van Ed. Hoornik. ‘Op school stonden ze op het bord geschreven.’ Op het eerste gehoor een toepasselijk gedicht voor aankomende leraren Nederlands. Wat voor vragen roept dit op, vraagt Derriks. Een student: ‘Waarom is hebben zo negatief? Ik vind hebben best leuk.’ Er komt deze middag helaas geen antwoord op zijn vraag. Nu volgt stap één van de analyse: ga na of je de woordbetekenis kent. Wat een rare combinatie is dat: ‘goddelijke pijn’! ‘Is het een ontmaagding?’ ‘Nee, je moet eerder denken aan de pijn van Jezus aan het kruis.’ Zo ontvouwt zich langzaam ‘de eigen waarheid’ van het gedicht. Dat gaat over twee werelden. Een goede, waarop het woordje ‘zijn’ duidt, die eeuwig, echt en verheven is. En een slechte vol hebzucht, fake, de geilheid van twee borsten en oorlog. De voorkeur van de dichter laat zich raden. De klas, daarin opvallend veel dertigers en veertigers, doet goed mee, maar het is wel onrustig. Er wordt volop gekwekt. Twee meisjes knabbelen babbelend aan een tussendoortje. Derriks doet niet echt haar best om het centraal te houden. Dit is onmiskenbaar een erudiete docent, die moeiteloos gedichten van Elsschot of Huygens declameert. Maar we missen het plezier en een aanstekelijke wijze van doceren. Misschien heeft ze een mindere dag. Bij het vertrek uit Kroonstate wacht een verrassing: het besproken gedicht staat op een plakkaat bij de ingang. Zouden de bedenkers enige notie hebben gehad van de inhoud? Die had van CU’er Rouvoet kunnen zijn: drie halleluja’s voor God, weg met het lichaam en zijn lage lusten. Vreemd wel in een school voor openbaar onderwijs.

Morgen begin ik aan mijn eerste echte baantje. Dus niet: pizza’s met zalm en ananas serveren, naast een glazuurversplinterende cava. En ook niet: flyers uitdelen op metrostation Rotterdam Zuidplein, in kippenpak en in doodsangst. Niet: oppassen op vier vervelende kinderen en een hond die steeds ruften laat. En zeker ook niet: sjampoepel uitdelen aan rijke mannen met kleine piemels op een niet nader te noemen beurs. Na vijf jaar noeste studie en een studieschuld ter waarde van een kleine sportauto lijkt de tijd aangebroken nu eens echt geld te gaan verdienen. Echt geld, en dus: een echte baan. En zo ben ik de afgelopen maanden dan maar onverschrokken aan het solliciteren geslagen. Heb ik wat onbeschaamd met mijn cv gezwaaid. Zonder enige vorm van relevante werkervaring (ik heb snuffelstage altijd een zeer vies woord gevonden) maar kapitaliserend op mijn vooronderstelde verstand en de kennis die ik in de collegebanken opdeed, stortte ik mij zonder schroom op de arbeidsmarkt. Dat werkte en terstond diende zich aan: mijn allereerste echte baan. Het is er één met telefoon. Met e-mail en agenda. Het is een baan met lunchpauze, met plakband en met paperclips. Een baan met Outlook en Excel, met overzicht bewaken. Een baan met veel facturen en contracten en die goed bewaren. En morgen moet ik dus beginnen. Ondanks mijn vertrouwen in mijn verstand en in mijn kennis, ondanks het feit dat ik altijd mijn neus ophaalde voor snuffelstages en andere suggesties richting animale erotiek; zo’n twaalf uur voordat mijn eerste echte werkdag zich aandient, krijg ik het opeens ongelooflijk benauwd. Want vijf jaar noeste studie ja, maar leerde ik daar zakelijk bellen? Leerde ik daar omgangsvormen met nieuwbakken baas? Ik weet wat Aristoteles dacht, maar schrijf ik daar facturen mee? Helpt kennis van Immanuel Kant bij moeilijke cliënten? Na morgen geen pizza’s meer en geen gefrituurde kippendijen. Geen wild brallende ballen en geen schetende sint-bernard. Na morgen dus echt werken en ik ben afgestudeerd en weet nog niks. Vijf jaar noeste studie, maar voor een snuffelstage haal ik toch echt mijn neus niet meer op.

George Deli U.S.A. Utrechtsestraat 17 020-330 01 71 Elke dag open van 08.00 tot 20.00 uur.

Nederlands

n Fen Verstappen is freelance filosoof & tekstschrijver

Inhoud verheven Presentatie plichtmatig Sfeer onrustig Eindoordeel 7 n Hans van Vinkeveen

havana

21

gekeurd

very short introductions

Bakkie bocht

Ooit werkte de vriend van een kennis voor Douwe Egberts. Hij stond in die tijd aan de wieg van de Senseo, het koffieapparaat dat overheerlijke koffie met een crèmelaagje beloofde (in de praktijk een slap bakkie, maar dat terzijde). Om de nering van haar vriend een handje te helpen, vertelde de kennis haar collega’s altijd dat ze onder geen beding andere koffiepads dan die van Douwe Egberts/ Senseo mochten gebruiken. Anders zou het ding ontploffen. Jarenlang hebben we ons bescheurd om die flauwe kantoorhumor, maar eenmaal voor het supermarktschap betrap ik mezelf toch héél even op die gedachte. Gelukkig staat het expliciet vermeld op de zwarte dozen: ‘10 capsules, te gebruiken in Nespresso® koffiemachines.’ De koffiedrinker kan kiezen uit vier smaken die met een nummer qua sterkte worden aangeduid: bij de smaak Forza hoort nummer 9, bij de Splendente een 7, bij decaffeinato een zes en daaronder komt nog de Delizioso, met een vijf op de schaal van sterk. De decaf laat ik staan – koffie zonder cafeïne is als een tosti zonder kaas – en dan kan het zetten gaan beginnen. Het principe van de cupjes werkt hetzelfde, alleen zijn die van DE van plastic en iets kleiner. De geur: bij alle drie de smaken zurig. Zeg maar gerust: viezig. De Forza stinkt dus, maar is zeker sterk te noemen en komt uiteindelijk het meest in de buurt van een fijn bakkie. De Splendente is volgens proefpersoon twee niet te hachelen, het kopje schuift hij na twee slokken dan ook terzijde. Ook de Delizioso wordt als muf en ‘even vies als dat Senseo-spul’ weggezet. Ik staar naar de drie dozen, dertig cupjes in totaal. Dit worden lange weken vol vieze tot matige koffie. Want om ze acuut in de prullenbak te werpen gaat deze Hollander wat te ver: per pak betaal je 3,10 euro (iets goedkoper dan de Nespresso-cups, die 3,30 euro per staaf doen.) De filterkoffietrend die weer gestaag opmars maakt, begrijpen we nu een stuk beter. Gewoon, met kokend water en een ouderwetse filter. Daar willen we dan best DE-bonen in gooien, geen probleem. n Annemarie Vissers

22

havana

Beeld Roger Cremers

De koffiemeesters van Nespresso kunnen na het proeven van het nieuwste koffiecupje van concurrent DE weer rustig achterover leunen. De koffie in een cupje stijgt niet uit boven Senseo-niveau.

Een lijk in de Leeuwenburg Wie? Christianne de Poot, lector forensisch onderzoek Wat? Onderzoek naar het zoeken van sporen op plaats delict‘ ‘In de kelder van de Leeuwenburg worden plaatsen delict nagebouwd. Studenten forensisch onderzoek leren hier hoe zij fysieke sporen bij een misdrijf moeten vinden, vastleggen, veiligstellen en analyseren. Het doel is om deze sporeninformatie te gebruiken bij de reconstructie van het misdrijf. Ik verricht samen met docenten van forensisch onderzoek en van de Politieacademie onderzoek naar de manier waarop bekende informatie over een zaak het zoekproces op de plaats delict helpt of tegenwerkt. Naar aanleiding van de rechterlijke dwaling in de Schiedammer Parkmoord is in de Nederlandse opsporingspraktijk een discussie ontstaan over het risico van tunnelvisie bij opsporing: te veel aandacht geven aan één verondersteld scenario. Mensen hebben de neiging om verkregen informatie over een zaak te gebruiken als interpretatiekader voor het zoeken naar en interpreteren van nieuwe informatie. Zo kan

het zoeken en waarderen van sporen op de plaats delict bevorderd worden als deze eerdere informatie over het misdrijf juist is en daadwerkelijk samenhangt met het misdrijf. Als deze informatie onjuist is of niet met het misdrijf samenhangt, kan het het onderzoek de verkeerde richting op sturen. Het is de vraag hoe we in de opsporing om moeten gaan met dit probleem. Bij forensisch onderzoek doen groepjes studenten onderzoek naar verschillende plaatsen delict. Vorig jaar ging het om een parkeergarage, waar een auto werd onderzocht. Ook was er een vuilcontainer met een lijk erin. Momenteel verrichten ze sporenonderzoek bij een aangetroffen lichaam in een speciaal daarvoor nagemaakt kanaal. De studenten worden opgedeeld in drie groepen. Elke groep krijgt andere voorinformatie: correcte, incorrecte of geen voorinformatie. Deze experimenten worden herhaald met rechercheurs die al langer in het vak zitten. Zo kan onderzocht worden of professionals

en studenten op dezelfde manier beïnvloed worden door voorinformatie. Met behulp van deze experimenten kan de opleiding strategieën ontwikkelen waarmee het sporenonderzoek op de plaats delict kan worden verbeterd.’ n Gina Miroula

Studenten, docenten of lectoren vertellen in maximaal vijf minuten over hun onderzoek bij Very Short Introductions. Meer weten? www.havanaweb.nl/vsi

weekgast Karen Soeters (docent media, informatie & communcatie) is directeur van het wetenschappelijk bureau van de Partij voor de Dieren. Karen houdt zich bezig met dieren, natuur en milieu en maakt hier onder andere documentaires over. Haar week stond in het teken van de Provinciale Statenverkiezingen.

Maandag 28 februari Het is vandaag een spannende dag. De Partij voor de Dieren (PvdD) heeft vorige week een kort geding aangespannen tegen de NOS. Ze wil namelijk meedoen aan het debat voor de Provinciale Statenverkiezingen aankomende woensdag. Vandaag, om half elf, is de rechtszaak. Ik moet bekennen dat ik niet onder de indruk ben van het betoog dat de advocaat van de NOS houdt; hij spreekt zichzelf tegen. Aan de ene kant zegt hij bijvoorbeeld dat er maximaal acht partijen aanwezig mogen zijn, maar aan de andere kant geeft hij aan dat als de PvdD groter wordt ze wel mag meedoen aan het debat. Om half twaalf staan we weer buiten. Nu is het afwachten geblazen. De uitspraak brengt helaas slecht nieuws. De rechter heeft bepaald dat de NOS op basis van journalistieke argumenten zelf mag bepalen welke partijen worden uitgenodigd.

Dinsdag 1 maart IJskoud vanochtend, maar toch vind ik het heerlijk om te fietsen. Vandaag houd ik me vooral bezig met scripties lezen, onderwijsontwikkeling en een tentameninzage. Helaas komt er geen enkele student opdagen. Het tentamen is heel goed gemaakt dus de studenten die een onvoldoende hebben gehaald weten waarschijnlijk zelf wel waarom. Eenmaal thuis schrijf ik verder aan een artikel over onverdoofd ritueel slachten. Daar heb ik recent een korte documentaire over gemaakt die in de Tweede Kamer is vertoond. Vandaag lees ik weer veel onzin hierover dus tijd om de wetenschap weer even voor zich te laten spreken. ’s Avonds houdt de Partij voor de Dieren een Twitter-actie. Vrijwilligers hebben allemaal een dier ‘geadopteerd’ en ze twitteren vanuit dat dier commentaar op het NOS-debat. Ik doe mee als mezelf. ‘De boer houdt van zijn dieren,’ zegt de PVV. En daarom is het helemaal niet erg als ze in megastallen op elkaar gestapeld worden?

Woensdag 2 maart Vandaag ga ik natuurlijk eerst stemmen. Ik heb ook een afspraak met Erik Kruize, artdirector van reclamebureau Roorda. Samen met hem en Maarten Reesink van de Universiteit van Amsterdam ga ik een nieuwssite opzetten gericht op dieren, natuur en milieu. Het idee komt voort uit de omroepvereniging die ik heb opgericht: Piep! Hopelijk staat de website over twee maanden online. Tussendoor even wandelen met Lu, mijn hond. Zij gaat altijd zo veel mogelijk overal mee naartoe, dus ook naar kantoor. Vanavond ben ik uitgenodigd om aanwezig te zijn bij de verkiezingsuitslagen van de NOS in de Eerste Kamer. Ik denk dat de PvdD het erg goed gaat doen. We hebben nu een zetel in de Eerste Kamer, maar volgens de laatste peilingen zouden het er wel eens twee of drie kunnen gaan worden. Ook fijn om weer even bij te kletsen met iedereen.

Donderdag 3 maart Het is laat geworden in Den Haag gisteren. De PvdD is ten opzichte van vorig jaar gestegen in de peilingen, maar vergeleken met de verkiezingen in 2007 gedaald. Gelukkig behouden ze de zetel in de Eerste Kamer. Vandaag ga ik aan het werk op school. De tweedejaars studenten hebben een terugkomdag van hun stage. Ik wil niet sentimenteel worden maar ik mis ze zelfs een beetje. Het is leuk om ze weer te zien en te spreken. Verder heb ik overleg met de afstudeercommissie en afspraken met studenten. Na mijn verplichtingen fiets ik in het zonnetje naar huis. Daar lees ik in alle rust nog twee scripties door. Tussendoor probeer ik zo veel mogelijk het nieuws bij te houden. Ik ben sowieso een echte nieuwsjunk. Ik volg per dag zo’n vijftien nieuwsbronnen uit binnen- en buitenland.

Vrijdag 4 maart

Beeld Henk Thomas

Op vrijdagen heb ik altijd een ‘fröbeldag’, zoals ik het zelf altijd noem. Dat betekent dat ik lekker rustig aan kan doen. Ik ben vrij, maar besluit toch nog even te werken. We zijn namelijk bezig met de organisatie van een zomeruniversiteit en ik moet voor maandag een programma hebben samengesteld, anders kunnen mijn collega’s niet verder. Ik zet ook even snel een presentatie in elkaar. Volgende week geef ik namelijk een lezing aan de VU over de invloed van de veehouderij op het milieu. Daar heb ik een documentaire over gemaakt. Gelukkig is mijn werk echt mijn passie en vind ik het helemaal niet erg om in mijn vrije tijd nog dingen te doen. ’s Middags ga ik naar het bos met Frits het paard. Pure ontspanning. Die avond ga ik lekker uit eten met een groepje vrienden. Een heerlijke afsluiting van de week en een goed begin van het weekend. n

havana

23

hotspot

De stad door midden gekliefd

Beeld Jan-Maarten Hupkes

Wie? Jurre Valk, docent human resource management Waar? Nieuwe Amstelbrug, tussen Centrum en Oost ‘Fietsen over de Nieuwe Amstelbrug is een geluksmoment dat ik dagelijks beleef. De brug zelf is niet heel mooi of uniek, bijzonder vind ik dat de stad er in delen wordt gekliefd. Op mijn weg tussen OudZuid en de Leeuwenburg ben ik ’s ochtends vaak uitgerust en scherp, waardoor ik veel zie. Links Carré, het Amstelhotel, de sluizen en in de verte de Zuiderkerk. Na zes jaar zitten de brug en zijn omgeving helemaal in mijn systeem. Vaak kom ik dezelfde hardlopers en wandelaars met hun hond 24

havana

tegen, de hondjes herken ik eerder dan hun baasjes. Tatoeëerder Henk Schiffmacher loopt er ook vaak, hij woont in de buurt. In de loop der tijd zijn steeds meer dingen me op gaan vallen. Een plastic varken op een van de balkons aan mijn rechterhand, bijvoorbeeld. Daarnaast roeivereniging De Hoop, alleen de naam al is prachtig. Schepen naderen langzaam, sommige zijn blijven liggen. Daar hebben eenden nu hun nest tegenaan gebouwd en mensen hun huis van gemaakt. Het water van de

Amstel is altijd in beweging. Natuurlijk is de omgeving in de zomer op haar mooist. Maar een mistig uitzicht op de grijze onderwijskolos in de verte is ook prachtig. Zo zie ik het rond deze tijd van het jaar bijna elke ochtend. Daar ga ik naartoe, denk ik dan bij mezelf. Vaak weet ik dan al dat mijn dag niet meer stuk kan. Een klein moment, maar tegelijk heel groot.’ n Carlijn van Donselaar