3
De Erfgoedkrant
Erfgoednieuws uit Aalst, Baardegem, Erembodegem, Gijzegem, Herdersem, Hofstade, Meldert, Moorsel en Nieuwerkerken De erfgoedkrant verschijnt 3 keer per jaar en is een gratis uitgave van de Erfgoedcel Aalst 3de jaargang nummer 3 december 2012
*s pecial
ci Spe
Ker Ein stmi dej s & aar a
ci Spe
uwjaar. Misschien staat er bij jou Binnen twee weken is het alweer Kerstmis en Nie aar komt die traditie? Weet jij nog thuis al een kerstboom en een stalletje? Maar vanw t? Of Driekoningen? waar de ‘Dag van de Onnozele kinderen’ voor staa krant, volledig in kerstsfeer. Ontdek het allemaal in dit nummer van de erfgoed
al
Kerst en nieuwjaar in Aalst
l*
special
Kerstmis
De Joelfeesten duurden 13 dagen, maar 21 december, de kortste dag van het jaar, was de belangrijkste dag omdat vanaf dan de dagen weer langer werden en het licht terugkwam. Er werd een groot vuur aangestoken, veel gedronken en lawaai gemaakt om de boze geesten te verdrijven. De cultus van Sol Invictus bij de Romeinen verwelkomde eveneens de zon. Haar terugkeer werd uitbundig gevierd op 25 december.
De traditie wil dat er door de mannen een ‘ joelblok’ wordt gehaald in het bos. De vrouw des huizes steekt dit blok aan met houtskool van het joelblok van het vorige jaar.
Aanvankelijk werd Kerstmis bij de eerste christenen niet gevierd. Het is pas in de 3e eeuw na Christus dat men interesse kreeg in de geboorte dag van Jezus. Het vieren van verjaardagen nam een belangrijke plaats in bij de Romeinen, niet bij de joden en de christenen.Toen het christendom zich daar verspreidde, werd het gebruik om verjaardagen te vieren ingeschakeld in het christelijk geloof. De keuze viel op 25 december omdat er toen al heidense feesten werden georganiseerd. Pas in de 4e eeuw, in 354, werd door de paus besloten dat Kerstmis een officiële viering werd op 25 december. Toch bleef het feest altijd in de schaduw staan van Pasen.
Kerstboom De start van Kerstmis gaat zelden onopgemerkt voorbij: mooi versierde etalages, pleinen, kerstmarkten, lichtjes en natuurlijk overal kerstbomen - of het nu valse of echte zijn. Eigenlijk heeft de kerstboom niets te maken met het christelijke feest. Sterker nog, de kerkelijke instellingen hebben getracht om het gebruik te bannen omdat het de aandacht afleidde van de geboorte van Christus. Wellicht was de kerstboom een oud-Germaans gebruik en stond het symbool voor de vernieuwing van het leven. Vermoedelijk kreeg hij zo een centrale plaats in de midwinterviering. De kerstboom zou pas in de loop van de 19e eeuw opnieuw in onze streken aandacht krijgen en enkel in de gegoede milieus. De katholieke kerk aanvaardde hem uiteindelijk ook en gaf hem de symboliek van het licht. Daarenboven zagen ze in de driehoekige vorm van de boom de heilige drie-eenheid met name de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. > 2
Elk jaar staat er ook traditiegetrouw een kerstboom op de Grote Markt van Aalst.
Recla
me…
colofon | Concept: Erfgoedcel Aalst | Redactie: Erfgoedcel Aalst, ‘t Gasthuys - Stedelijk Museum Aalst, Stadsarchief, D.A.D.D.vzw, Bar t Backaer t en dienst Stadspromotie sectie Communicatie | Eindredactie: Erfgoedcel Aalst | Foto’s: Bart Backaert, Ann Degeest, dienst communicatie en Karel Kieckens | Vormgeving: www.impressantplus.eu | Druk: Roularta Media Group nv | Verantwoordelijke uitgever : Ilse Uyttersprot, burgemeester, p.a. stadhuis, Grote Markt 3, 9300 Aalst, tel. 053 73 23 23
Uit: De Volksstem, 29 december 1927.
Al voor het ontstaan en de verspreiding van het christendom werd rond 25 december door verschillende volkeren feest gevierd. De Germanen vierden het Joelfeest, de Romeinen het feest ter ere van Sol Invictus (de onoverwinnelijke zon). Het waren allebei zonnewendefeesten of midwinterfeesten.
de erfgoedkrant december 2012
3
58 © DADD, Daensarchief, nr.
Beide brieven zijn geschreven door Frans Daens, zoon van Pieter Daens. De brief op p2 dateert uit 1898, onderstaande brief uit 1899.
Nieuwjaarsbrieven
© DADD, Daensarchief, nr. 963
Bij de overgang van oud naar nieuw is het traditie dat kinderen hun nieuwjaarbrief opzeggen aan ouders, meter en peter in het bijzijn van de hele familie. Ze uiten hun dankbaarheid en liefde voor de ouders en beloven het komende jaar opnieuw braaf te zijn. De traditie bestaat al eeuwen: al van in de 16e eeuw lazen kinderen, toen uitsluitend van de elite, hun nieuwjaars wensen voor. Eind 19e eeuw sijpelde de traditie van de nieuwjaarsbrief door naar alle lagen van de bevolking. Op die manier konden de kinderen aan de familie tonen wat ze op school hadden geleerd. Wanneer de kinderen de brieven op school schreven, was er uiterste concentratie vereist en moesten de handen extra proper zijn. Slordigheid en vlekken werden immers niet getolereerd!
Onnozele kinderen
Op 28 december, de Dag van de ‘Onnozele’ of ‘Onschuldige’ Kinderen, wordt in de christelijke traditie de ‘Kindermoord van Bethlehem’ herdacht. Deze gebeurtenis wordt vermeld in het evangelie volgens Mattheüs. Koning Herodes hoorde van de Wijzen uit het Oosten over de geboorte van de koning der joden en hij vroeg hen het kind te vinden, maar de Wijzen, die in een droom gewaarschuwd werden voor Herodes’ slechte bedoelingen, leidden hem om de tuin. Hierop werd Herodes woedend en hij liet in heel Bethlehem alle jongetjes van twee jaar en jonger ombrengen. In Spaanstalige landen worden op de Dag van de Onnozele Kinderen grappen uit gehaald zoals elders op 1 april.
Sint-Maarten
In de periode van de wintermaanden worden niet enkel Kerstmis en Nieuwjaar gevierd. Van oudsher vinden in deze tijd verscheidene andere volksfeesten plaats, ook in onze streken. Zo wordt bij ons Sint-Maarten (de heilige Martinus van Tours) gevierd op 11 november.
Vroeger werden Sint-Maartensvuren ontstoken om de komst van de winter te vieren en dit ging meestal gepaard met een gezellig volksfeest. Deze traditie is bij ons verdwenen; in sommige plaatsen in Limburg bleef ze bestaan. Ook de Sint-Maartenswijn werd dan uitgedeeld (én gretig gedronken). Deze traditie stond uiteraard in het teken van de heilige als verdediger van de behoeftigen. Dat Martinus behalve patroon van de bedelaars ook die van de wijnbouwers was maakt deze traditie nog vanzelfsprekender. De kinderen trokken op deze dag ook door steden en dorpen om de volwassenen te herinneren aan deze vrijgevigheid en om geschenken te vragen. Het is dit deel van de Sint-Maartenstraditie dat nog sterk levendig is gebleven.
Opwekking van een dode door de Heilige Martinus, schilderij uit 1687.
2
Driekoningen
Een kleine twee maanden later, net na Nieuwjaar, wordt het feest van Driekoningen gevierd. Op 6 januari wordt de openbaring van Christus gevierd. Men herdenkt de Bijbelse gebeurtenis van de Wijzen die een opgaande ster zagen en daarop de koning der joden gingen zoeken. Ze kwamen in Bethlehem, en vonden daar Jezus als de pasgeboren koning der joden. In heel wat landen is 6 januari een heus feest, al blijft het bij ons erg beperkt. Driekoningen gaat gepaard met zingend door de straten trekken, soms verkleed, soms met draaiende ster, om van deur tot deur geld of snoepgoed te vragen. Deze traditie is nog steeds levendig: kinderen en jongeren bellen vandaag nog aan om hun driekoningenlied te zingen in ruil voor wat kleingeld. In de Aalsterse carnavalswereld wordt het Het bekende schilderij van Pieter Bruegel de Oudere (1525-1569) stelt de Kindermoord in Bethlehem voor.
Driekoningenfeest ook gevierd; dit is het moment dat de verschillende kandidaten prins-carnaval officieel worden voorgesteld aan het publiek en ze hun entertainmentkunsten al eens kunnen demonstreren.
Jaarstijlen
Voor ons is het vanzelfsprekend: tijdens de nacht van 31 december op 1 januari wisselt het jaar. In onze streken echter maakten ze tijdens de middeleeuwen en de Nieuwe Tijd gebruik van verschillende jaarstijlen. Een jaarstijl bepaalt op welke dag er werd overgeschakeld naar het nieuwe jaar. Voor de Nederlanden werden er tenminste drie verschillende stijlen gebruikt: de nieuwjaarstijl, de kerststijl en de paasstijl zijn de voornaamste.
Andere culturen
Ook vandaag nog zijn er volkeren die op een andere dag dan ons Nieuwjaar vieren. De joden en moslims baseren hun kalender immers niet op de tijd die de aarde nodig heeft om rond de zon te draaien, maar op de maancyclus. Een maanjaar bestaat uit 12 maandcycli waardoor hun jaren 11 dagen korter zijn dan de onze. De joden lossen dit op door een schrikkelmaand in te voeren, iets wat voor moslims echter verboden is. De joodse kalender is dus een combinatie van de maan kalender en onze kalender, men spreekt dan van een lunisolaire kalender.
Een ander wel bekend voorbeeld van een lunisolaire kalender is de Chinese kalender. De start van het Chinese nieuwjaar wordt gegeven tussen 21 januari en 20 februari, in 2013 wordt de jaarovergang gevierd op 10 februari. Het Chinese nieuwjaar wordt overal in de wereld heel feestelijk ingewijd met draken- en leeuwendansen. De dansen worden uitgevoerd onder begeleiding van traditionele muziek met trommels en gongs. Ze staan symbool voor het verdrijven van boze geesten en het verwelkomen van geluk en voorspoed.
Nieuwjaarstijl: overgang op 1 januari, werd gebruikt sinds de Romeinse tijd door de kanselarijen tot ongeveer de 8e eeuw. In de 16e eeuw werd deze stijl opnieuw ingevoerd. Kerststijl: overgang op 25 december (in sommige gebieden op 6 januari). Deze stijl werd in onze streken rond de 9e eeuw ingevoerd en was in gebruik tot het einde van de 12e eeuw. Een interessant detail: de universiteit van Leuven hanteerde de stijl tot het einde van de 18de eeuw. Paasstijl: overgang met Pasen, Paaszaterdag of Goede Vrijdag. In Vlaanderen kwam deze stijl de eerste keer voor in de 12e eeuw en werd tot de 16e eeuw gebruikt. Deze stijl zorgt voor de meeste problemen voor de juiste datering van documenten aangezien de paasdatum variabel is. Bron: Strubbe en Voet, De Chronologie van de middeleeuwen en de moderne tijden in de nederlanden, Antwerpen, 1960.
Het Chinese nieuwjaar wordt feestelijk ingewijd met drakendansen.
4
5
de erfgoedkrant december 2012
’t Groen Kotje
Erfgoedvereniging in beeld
e gebouwen, archeologische Bij erfgoed denken we meteen aan oud jes en dialecten. Oude bomen objecten, schilderijen, ook wel aan lied n echter ook tot ons erfgoed. en andere groene elementen behore e functie of om een bijzondere Ze werden geplant met een bepaald en. reden. Dit is het zogenaamde erfgro hulst. Deze keer volledig in kerstsfeer: de
Hulst
Parktuin Schelfhout
De hulst (Ilex aquifolium) is onze enige inheemse groenblijvende loofboom. In onze tuinen en parken vinden we hem meestal als struik of snoeivorm, maar hulsten kunnen wel degelijk uitgroeien tot bomen. De hulst herken je aan zijn stekelige en leerachtige bladeren en natuurlijk ook aan de bloedrode bessen. Onze hulst is een tweehuizige plant. Dat betekent dat er mannelijke en vrouwelijke bomen zijn. Als je een besdragende hulst in de tuin wilt, moet je een vrouwelijk exemplaar aankopen en moet er bovendien ook een mannelijke boom in de buurt staan om de bevruchting te garanderen.
Het domein Schelfhout is aangelegd tussen 1840 en 1870 op initiatief van notaris C. Schelfhout. De tuin heeft een oppervlakte van ongeveer één hectare. Een deel van de tuin werd aangelegd als moestuin en boomgaard, terwijl het andere deel een siertuin werd (in de voor die tijd typische Engelse landschapsstijl). De fraaie tuin is nu eigendom van vzw De Toekomst en van het Centrum Voor Leerlingenbegeleiding en daardoor toegankelijk voor het publiek.
Symbolische waarde
De hulst heeft kleine witte onopvallende bloemen en bloeit van mei tot juni. Je vindt hulst in vele bonte varianten. De bessen blijven tot na kerstmis aan de boom hangen en worden alleen bij extreme koude of sneeuw door vogels gegeten. Vroeger werd het hout van hulst gebruikt voor draai- en inlegwerk. Er werden o.a. schaakstukken uit vervaardigd. Bij de Kelten had de hulst een grote symbolische waarde: door zijn immer groene verschijning stond hij symbool voor onsterfelijkheid en kracht. De eerste christenen lieten de doornige bladeren en de bloedrode bessen symbool staan voor het lijden van christus. Kersttraditie
In de oudheid werd hulst veel gebruikt voor godsdienstige ceremoniën. Gedurende de saturnalia (een feest ingericht ter ere van de god Saturnus) was het de gewoonte om hulst te sturen naar vrienden als blijk van goede wensen. Het gebruik van de eerste Romeinse christenen om hun kerk met hulst te versieren is vermoedelijke afkomstig van die saturnalia. De hulst speelde ook een belangrijke rol in een aantal Europese tradities tijdens de periode van de vroegere winter- en lentefeesten. Zo kent men in England het traditionele holly and Ivy-carol (hulst en kimop-lied) dat op kerstmis werd gezongen.
Vandaag, bijna anderhalve eeuw later, staan er in dit parkje prachtige volwassen bomen. En in de schaduw van deze bomen groeien zeer mooie en oude hulsten. Sommige exemplaren hebben een stamomtrek van meer dan 80 cm. Dat is veel voor deze traag groeiende plant. Vooral in de winter zijn deze planten belangrijk voor de structuur van het park: doordat de hulst een traag groeiende boom is, heeft hij een grote sierwaarde in de winter. Helaas worden in de aanloop naar kerstmis heel wat openbare parken en plantsoenen beroofd van hun hulst. ‘Kerstvandalen’ gaan ze te lijf met snoeischaren en messen zonder daarbij enig respect te tonen voor de vorm van de plant. Dat is niet alleen erg jammer, maar ook ten zeerste verboden!
Je vindt de toegang tot Park Schelfhout in de Zonnestraat en de St.-Camielstraat.
sterse erfgoedspeler in In elke erfgoedkrant zetten wij een Aal e schijnwerpers op… de kijker. Deze keer richten we onz van Richaar’. Poppentheatergezelschap ‘De Bende
‘De Bende van Richaar’ is een Aalsters poppentheatergezelschap dat in 2010 zijn vuurdoop beleefde met het stuk ‘Richaar den Derden’, gebaseerd op ‘Richard III’ van Shakespeare. In december 2012 en januari 2013 slaat de bende opnieuw toe met de gloednieuwe voorstelling ‘Romeo en Julia’, eveneens gebaseerd op een stuk van Shakespeare. Lange traditie
De hulstboom aan parktuin Schelfhout.
Hulst komt voor in vele bonte varianten.
Shakespeare op z’n
Oilsjters
Hoewel ‘De Bende van Richaar’ als gezelschap nog niet zolang bestaat, Jan ging op zoek naar mensen die wilden meewerken aan een nieuw vinden we toch enkele ervaringsdeskundigen in hun rangen terug. Zo project en die zoektocht bleef niet zonder resultaat: zo ontstond ‘De speelden de broers Jan en Karel Kieckens, Jan De Wilde en Lieve Van Bende van Richaar’, een gelegenheidsgezelschap dat verschillende mensen Steenberghe al poppentheater in hun jeugdjaren. Samen richtten ze in uit de vruchtbare Aalsterse toneelwereld samenbracht. In 2010 bracht 1964 ‘het heel klein kunsttheater’ op in Aalst. Ze wisselden komisch deze groep enthousiastelingen het stuk ‘Richaar den Derden’ op de poppentheater voor kinderen af met eerder satirisch improvisatie planken, naar de tragedie van Shakespeare. Het oorspronkelijke stuk uit theater voor volwassenen. Aan die bloeiende periode kwam een eind in de 16e eeuw onderging grondige aanpassingen: de tekst werd door Jan 1970, toen de leden van het gezelschap elk hun eigen weg gingen. vertaald naar het Aalsters. De traditionele rivaliteit tussen Aalst en Daarna verdwenen de poppen voor lange tijd op zolder… tot Jan Kieckens Dendermonde sloop het stuk binnen en van de 40 originele personages in 2005 de vraag kreeg om iets te doen rond het vijftienjarig jubileum van werd bijna de helft geschrapt. 25 gloednieuwe poppen, door Jan eigen‘Tejooter Aabazjoer’, een ander Aalsters poppen handig gesneden, verschenen op het podium. Het theatergezelschap. ‘Aabazjoer’ vierde zijn verjaardag Bij het snijden van deze poppen snijden van de marionetten, die erg technisch in met een overzichtstentoonstelling rond poppen kreeg Jan de microbe opnieuw elkaar moeten zitten om manipulatie mogelijk te theater in Aalst, maar een passend geschenk om maken, is een bijzonder tijdrovend ambacht, maar te pakken hulde te brengen aan de spelers ontbrak nog. Jan het resultaat mag er zijn: de poppen zien er stuk kwam toen op het idee om Eddy De Laender en Luc D’Haese, twee van voor stuk prachtig uit! de bezielers van ‘Tejooter Aabazjoer’, te vereeuwigen in de vorm van twee Enkele bekende Aalstenaars leenden hun stem aan één of meerdere permarionetten die sprekend op hen geleken. Bij het snijden van deze poppen sonages. Zo nam Jan De Wilde de stem van hoofdfiguur ‘Richaar’ voor zijn kreeg Jan de microbe opnieuw te pakken en begon het bij hem te krierekening en herkennen we Anton Cogen als ‘de Prins van Nievekeirken’. belen om de draad van het poppentheater terug op te nemen. Omdat spelen en grote stukken tekst memoriseren tegelijkertijd niet eenvoudig is, kiest het gezelschap ervoor om de stemmen van de personages op voorhand op te nemen en die klankband dan tijdens de voorstelling te laten afspelen. Er zijn uiteraard nadelen verbonden aan deze manier van werken, maar een voordeel is alvast dat de teksten heel goed bewerkt kunnen worden. ‘Richaar den Derden’ werd een enorm succes. De voorstelling werd zelfs geselecteerd voor het Koninklijk Landjuweel, een festival dat kwaliteitsvolle amateurtheaterproducties wil bekronen.
Jan Kieckens aan het werk in zijn atelier. © Karel Kieckens
Vanaf december 2012 waagt ‘de Bende van Richaar’ zich met het stuk ‘Romeo en Julia’ voor de tweede keer aan een klassieke Shakespeareaanse tragedie. ‘De smertelijke histoere van Julia en heire schoeine Romeo’ wordt opnieuw een eigenzinnige voorstelling, waarin een oud Engels drama moeiteloos door Oilsjterse marionetten tot leven gebracht wordt.
Tickets en info:
http://debendevanrichaar.be
Repetitie
s van het nieu © Karel we stuk. Kieckens
Hulst is een tweehuizige plant, er zijn mannelijke en vrouwelijke bomen. Die laatste soort kan bessen dragen.
Personages uit het nieuwe stuk ‘De smertelijke histoere van Julia en heire schoeine Romeo’. © Karel Kieckens
7
de erfgoedkrant december 2012
erfgoed
tips
Erfgoedtips Uitleendienst
Zoeken doorheen alle bronnen
Vanaf nu kun je de website op meerdere manieren doorzoeken. Net als vroeger kun je ervoor kiezen om iedere databank apart te doorzoeken maar je kunt nu ook ‘zoeken in alle bronnen’. Hierdoor worden met één zoekactie alle aan de website gelinkte databanken doorzocht. Het resultaat is een lijst met hits uitgesplitst per databank.
seren? Maar heb je geen Je wil een erfgoedactiviteit organi eerder getuigenissen beamer, scherm of laptop? Wil je cannen? vastleggen? Of je oude foto’s ins
Verder is de website voorzien van veel meer filter mogelijkheden. Filteren op gemeente, op type akte, op rol, op collectie, op auteur, op eigenaar… Het kan allemaal. Met een paar klikken verfijn je een resultatenlijst met duizenden hits tot een beheersbare lijst. De website is ook veel interactiever geworden. Zo kun je bij de beeldbank voortaan zelf commentaar of aanvullingen plaatsen. Na controle en/of redactie worden die op de website gezet. Op die manier zorgt het publiek dus in feite voor een verrijking van de beeldcollectie. Beelden kunnen zelfs via Facebook en/of Twitter gedeeld worden.
De Erfgoedcel Aalst heeft sinds kort een heuse uitleendienst. Als je een Aalsterse erfgoedactiviteit uitwerkt, dan kan je gratis materiaal uitlenen. Wat hebben we? Een digitaal fototoestel, twee digitale camera’s, een digitaal opnametoestel, een scanner, een laptop, een beamer en een scherm. De precieze voorwaarden, het uitleenformulier en andere praktische zaken vind je terug op de website: www.erfgoedcelaalst.be Met de zoekterm ‘Dender’ krijg je resultaten uit de beeldbank, de krantenbank...
www.madeinaalst.be
Wist je dit? en iedereen De trouwe lezers van de erfgoedkrant st kent die bezig is met erfgoed in en rond Aal de website www.madeinaalst.be. en meer. Hij bezit voor hen al lang geen geheim dat de website Het zal dan ook niemand ontgaan zijn sinds kort in een nieuw jasje zit.
Winkelen
100 jaar geleden in
Op de oude site stonden de diverse stedelijke erfgoedactoren (Museum, Archief, D.A.D.D.vzw en Erfgoedcel) prominent op de homepage. Dit was bij het opstarten van de website een bewuste keuze om erfgoedminnend Aalst kennis te laten maken met deze instellingen. Op de nieuwe site staan de (niet-)stedelijke erfgoedactoren helemaal onderaan de homepage. Opnieuw een heel bewuste keuze. De nieuwe site wil veel meer de nadruk leggen op de diverse collecties. Bovendien heeft inter nationaal onderzoek uitgewezen dat mensen in eerste instantie informatie zoeken. Pas in tweede instantie willen ze ook weten bij welke instelling ze eventueel moeten aankloppen om die informatie daadwerkelijk onder ogen te krijgen.
Bij heel wat materiaal uit de beeldbank staat ook een icoontje met een winkelkarretje. Als je hierop klikt kun je hoge resolutie downloads bestellen. Dat kun je trouwens ook met de akten uit de genealogische databank. Bij deze laatste kun je zelfs gratis een laag resolutie beeld downloaden, net als bij de krantenbank trouwens (via de selectietool). De website heeft kortom een heleboel nieuwe functionaliteiten die ze interactiever, jonger en gebruiksvriendelijker maakt.
Je kunt commentaar posten bij de beelden. Op deze manier worden de beelden nog meer gevoed met nieuwe informatie.
Reclame…
Aalst...
Uit: De Werkman, 31 december 1915.
De vernieuwde website en homepage van MadeinAalst.
Topstukken
De stadsrekening van 1586 kan je volledig raadplegen op de website. De transcriptie van de teksten vind je eveneens op de website.
Onder die collecties zitten oude bekenden zoals de beeld- en krantenbank maar ook hier zitten een aantal nieuwigheden. Onder de hoofding ‘Topstukken’ worden een aantal interessante bronnen ontsloten. Zo kun je de kaart van het Land van Aalst van naderbij leren kennen. Wegens haar monumentale omvang (2x3 meter) is het echt geen sinecure om ze fysiek onder handen te nemen. Dankzij de moderne technieken kan ze voortaan online bekeken en bestudeerd worden. Met de hulp van vele vrijwilligers werden talloze zogenaamde ‘hotspots’ aangemaakt die aangeklikt kunnen worden en waarbij je verdere uitleg krijgt over een kerk, een heirbaan, een stuk bos, enz. Een ander topstuk is de stadsrekening van 1586. Net als bij de kaart van het Land van Aalst krijg je duiding en literatuur rond de rekening maar het vernieuwende is ook hier de online raadpleegbaarheid. Dankzij het werk van vrijwilligers krijg je er zelfs een hedendaagse transcriptie van de eeuwenoude tekst bovenop. > 7
Like de pagina van Erfgoedcel Aalst en blijf op de hoogte!
>
De Erfgoedcel Aalst is ook te vinden op Twitter en op Facebook. ‘Like’ onze pagina en blijf op de hoogte van alle activiteiten.
Je vindt ons via de pagina Erfgoedcel Aalst.
Uit: De Volksstem, 28 december 1927.
6
8
de erfgoedkrant december 2012
Onze verzameling van ‘De Groote Oorlog’ wordt groter! Onze oproepen in deze erfgoedkrant krijgen veel reactie. En daar kunnen we jou alleen maar voor bedanken! Voor onze projecten rond de herdenking van de Groote Oorlog blijven we nog steeds op zoek naar materiaal, documenten en verhalen. Verhalen over de Aalsterse burgerslachtoffers, dagboeken van een soldaat aan het front, glasnegatieven, foto’s, briefwisseling van een krijgsgevangene, materiaal van een lansier en veel ander archiefmateriaal kwam al binnen. Heb jij zelf ook nog wat liggen over de Eerste Wereldoorlog in Aalst en deelgemeenten? Geef ons zeker een seintje. Maak je ook geen zorgen over je materiaal: het blijft jouw bezit, maar de informatie is voor ons van groot belang. Alle info: Erfgoedcel Aalst,
[email protected], tel. 053 73 23 05.
wtje
Aalst 1914 – 1918. Het leven in een stad onder Duitse bezetting Bijna 100 jaar geleden brak de Eerste Wereldoorlog uit. Of zoals onze grootouders hem noemden: ‘De Groote Oorlog’. Ook Aalst werd vier jaar lang bezet door de Duitsers. En daar blijken we nog niet alles over te weten. Want wist jij dat er sprake was om in september 1914 de Denderoevers tussen Dendermonde en Geraardsbergen onder water te zetten? Het vervolg van de oorlog had er héél anders kunnen uitzien. Dirk Meert onderzocht gedurende jaren alle mogelijke bronnen en archiefstukken over W.O. I in Aalst. En dat levert meer dan merkwaardige resultaten op. Die goot hij in een boek, waarin hij het verhaal vertelt van een grote oorlog op lokale schaal. ‘Aalst 1914 – 1918. Het leven in een stad onder Duitse bezetting’ telt 384 bladzijden, bevat vele foto’s en documenten en kost 30,- EUR. Het is te koop in het Stedelijk Museum Aalst, Standaard Boekhandel Aalst, stripwinkel Hermelijn, Dagbladhandel Yvan en Micheline (Moorsel) en bij Dirk Meert (tel. 053 78 07 80).
Aalst...
Uit: Denderbode, 28 december 1890.
100 jaar geleden in
nieu
Nieuwtjes ...
Wil jij op de hoogte blijven van het erfgoedgebeuren in Aalst? Wil je de Erfgoedkrant zeker blijven ontvangen? Vul dan hier je gegevens in en bezorg ze ons (post fax of mail). Voornaam en naam : Straat en nummer : Postcode en gemeente : E-mail : Ik ben geïnteresseerd in activiteiten en nieuws van: Erfgoedcel Aalst ’t Gasthuys – Stedelijk Museum Aalst Stadsarchief D.A.D.D. vzw (Documentatiecentrum en Archief voor Daensisme en Hedendaagse Geschiedenis van de Denderstreek) Wet 8.12.’92. Gegevens komen in gegevensbestand van de Erfgoedcel Aalst; kunnen meegedeeld worden aan sectoren van de Erfgoedcel en derden. Betrokken kunnen publiek register raadplegen; hebben toegangs- en correctierecht.
Een maagd belaagd Naar aanleiding van de 1300ste verjaardag van het overlijden van de H. Gudula schreef de Heemkundige Kring De Faluintjes een boek. In ‘Een maagd belaagd. 1300 jaar Heilige Gudula in 20 cultuurhistorische bijdragen’ leveren 20 auteurs vanuit hun specifieke - al dan niet academische invalshoek - een bijdrage over de H. Gudula. Je komt er meer te weten over de Faluintjesheilige doorheen volkskunde, heemkunde, archeologie, monumenten, schilderkunst, volksdevotie, immaterieel cultureel erfgoed, lokaal verenigingsleven en zelfs strips. Het boek bevat hoofdzakelijk bijdragen over Herdersem en Moorsel, maar volgt Gudula ook in Aalst, Brussel, Rhede en Lochem. ‘Een maagd belaagd’ telt 304 bladzijden, is in kleur en rijkelijk geïllustreerd en kost slechts 20,- EUR. Het boek wordt o.a. verkocht in het Stedelijk Museum Aalst, bij Dagbladhandel Yvan en Micheline (Moorsel), bij Fred Van Biesen (Hollestraat 32, 9310 Moorsel) en bij Fons Dierickx (Grote Baan 193, 9310 Herdersem).
s
