EN HET BOS DE BOMEN. (c) Liberaal Archief - Kramersplein Gent. Jnota. Liberaal Vlaams Tiiclschrift. Olie doet allel knarsen

Liberaal Vlaams Tiiclschrift

(c) Liberaal Archief - Kramersplein 23 - 9000 Gent

Haltmaandeüiks

)

Van belang blz. 2 en 8

• Olie doet allel knarsen blz. 3

• Griekse

Jnota

blz. 4

• Vrije Studenten .. tribune blz. 6 en 7

• IIitler's laatste dagen blz. 9

• Buitengewone

vcrgadcri ng blz. 10, 11, 12

-

96e jaargang

-

nr. 19

Vrijdag

7 december

1973

DE BOMEN

EN HET BOS De regering bereidt de tekst voor van haar wetsontwerp op de gewestvorming. Zij heeft een akkoord bereikt op haar jongste vergadering op 10 november te Terhulpen. Maar het laat nog talrijke vragen open. De ministers Tindemans, Olivier en Van Bogaert trachten formules uit te werken, die enigszins in overeenstemming zijn met de afspraak van Terhulpen. Er bestaat over het overleg te Terhulpen echter geen verslag en bovendien stelt men nu vast, dat een hele reeks praktische modaliteiten gewoon over het hoofd werden gezien. Men hoopte op een nieuw overleg op 10 december een aantal knopen door te hakken. Maar het zag er op de vooravond van die bijeenkomst niet naar uit, dat een enkele vergadering zou volstaan. In politieke kringen heeft men integendeel de indruk, dat de regering niet voor Nieuwjaar zal gereed komen. De huidige tekst bevat nog talrijke wisseloplossingen en leemten. Zo is het nog de vraag of de op te richten gewestraden zullen samengesteld worden uit alle leden van de Kamer van Volksvertegenwoordigers of de leden van de Kamer en een deel van de leden van de provincieraad (1/3 of 1/4 van

de provincieraadsleden ?). Of nog een deel van de Kamer en een deel van de provincieraadsleden ? Wie zal ze aanduiden? Volgens welke maatstaven? En hoe zullen de leden van de provincieraden in de gewestraden aangeduid worden? Door coöptatie door de Kamerleden van de gewestraad ? En in welke verhouding? Op basis van de politieke verdeling in elke provincie? Of op basis van het kiescijfer van elke partij ? Het uitvoerend college van elke gewestraad zou uitsluitend provincieraadsleden tellen. De volksvertegenwoordigers zouden er dus geen deel kunnen van uitmaken. Maar het voorzitterschap van elk uitvoerend college zou worden toevertrouwd aan een minister. De tekst behelst ook een wisseloplossing ten aanzien van de Brusselse gewestraad. De gewestraad voor Brussel zou samengesteld worden uit alle in de 19 gemeenten wonende volksvertegenwoordigers en uit alle of een deel van de leden van de huidige agglomeratieraad. Ook op dat Brussels gebied blijven er in de regeringstekst nog een aantal onbeantwoorde vragen. Ten slotte staat men nog nergens ten aanzien van de manier waarop de be-

voegdheden van het centraal gezag naar de gewesten zullen overgeheveld worden en over de manier waarop de dotaties, volgens de verhouding 50-4010, zullen gevormd worden. Meer en meer begint men te beseffen, dat het ontworpen stelsel van gewestvorming een weerslag zal hebben op de andere reeds bestaande structuren (de staat, de provincies, de federaties en de agglomeraties, de gemeenten ... ) en dat in veel gevallen gevaar dreigt voor overlapping, dubbelgebruik en verkwisting. Daarom staan wij erop dat eer een nieuwe structuur op de been gebracht wordt, nauwkeurig zou onderzocht worden hoe men sommige bestaande instellingen kan afschaffen, opslorpen of met de nieuwe raden doen samenvallen. Wie niet overtuigd is van deze volstrekte noodzakelijkheid raadplege het onlangs gepubliceerd panorama van de Brusselse instellingen (uitgegeven door CRISP, Congresstraat, 35 te 1000 Brussel). Bij een aandachtige ontleding van dit Brussels panorama ontdekt men een massa instellingen, op vijftien verschillende niveaus voor een gebied met een oppervlakte van 16.000 Ha. Piet VAN BRABANT (Zie ook blz. 5'


ONTWERP NIEUWE L.V.V. STAmEN Dit ontwerp wor4lt voorgelegd aan de buitengewone algemene vergadering van 19 deeember (zie blz. 12)

Benaming, zetel, doel Art. 1: Er werd te Brussel in 1913 een feitelijke vereniging opgericht onder de naam «Liberaal Vlaams Verbond», afgekort L.V.V. Art. 2 : De zetel van de vereniging is gevestigd in het Vlaamse landsgedeelte. Hij wordt door eenvoudige beslissing' van het Hoofdbestuur vastgesteld. Art. 3: - Het L.V.V. heeft tot doel het liberalisme in Vlaanderen te bevorderen en uit te bouwen en de Vlaamse belangen in het algemeen te behartigen. Hiertoe kan het o.m. : - studiedagen en congressen inrichten; - boeken, brochures, dagen weekbladen uitgeven; - standpunten bekendmaken via de geëigende kanalen ; - de liberale werking in' de socio-culturele sector stimuleren en activeren en de desiderata van deze sector naar de politiek toe vertalen; - werkgroepen en commissies oprichten om het politieke gebeuren op de voet te volgen en eigen voorstellen naar voor te brengen; - in het algemeen: als drukkingsgroep optreden waar, wanneer en met welke middelen dat nodig is.

Leden Art. 4 : Tot het L.V.V. kunnen toetreden als lid : - natuurlijke personen; - verenigingen, vertegenwoor-

10

digd door twee afgevaardigden, door de vereniging zelf vrij aangeduid. De leden van het Liberaal Vlaams Studenten verbond zijn automatisch lid, indien hun afdeling erkend werd door het Hoofdbestu ur.

Structuren Art. 5: Het L.V.V. wordt geleid door: -

Het dagelijks bestuur; het hoofdbestuur; de algemene vergadering.

Art. 6: De algemene vergadering bestaat uit alle leden, bedoeld in art. 4. Art. 7: Het hoofdbestuur bestaat uit: l. De algemene voorzitter, bij volstrekte meerderheid rechtstreeks en bij geheime stemming verkozen door de algemene vergadering, voor een termijn van twee jaar. Zijn mandaat is hernieuwbaar. 2. Dertig leden, door de algemene vergadering verkozen bij geheime stemming, à rato van zes provincies, namelijk van de provincies Antwerpen, Vlaams-Brabant en Brussel-Hoofdstad, Limburg, Oost-Vlaanderen en West-Vlaanderen.

state -van de Partij voor Vrijheid en Vooruitgang, leden van het L.V.V., die erom verzoeken. 4. Leden van ambtswege zetelend: - de hoofdredacteur van "Volksbelang"; - een afgevaardigde van elke socio-culturele organisatie, aangesloten bij het Cbi:irdinatiecentrum voor Liberaal Socio-Cultureel Beleid; - een afgevaardigde van elke door het hoofdbestuur erkende L.V.S.V.afdeling. 5. Twintig leden à rato van 4 per provincie, door de onder 1, 2, 3 en 4 vermelde personen te coöpteren tijdens de eerste vergadering na de algemene vergadering, ervoor zorg dragend dat deze gecoöpteerden zoveel mogelijk uit verschillende kiesarrondissemen ten afkomstig zijn. De mandaten zijn jaarlijks hernieuwbaar waarvan telkens ten minste één. 6. Tien leden ui t de informatie-, sociale-, economische en culturele kringen, te coöpteren 'door de onder 1, 2, 3, 4 en 5 vermelde leden tijdens de eerste vergadering na de algemene vergadering. De mandaten zijn jaarlijks hernieuwbaar.

Art. 8: Het Hoofdbestuur, volledig samengesteld. verkiest uit Zij worden verkozen voor zijn midden op de eerste vereen termijn van twee jaar gadering volgende functies: en worden elk jaar bij helf- drie ondervoorzitters; ten vervangen. De kandidaturen moeten 10 dagen een algemene secretaris; voor de algemene vergadeeen penningmeester; ring schriftelijk op het se?en afgevaardigde van cretariaat worden ingehet L.V.S.V. diend. De kandidaten moeten ten minste twee jaar een afgevaardigde uit de lid zijn. De kandidaten met sociale sector; het hoogste aantal stemmen één lid van de provincie per provincie worden verkoAntwerpen; zen. Indien evenveel kano. didaturen worden ingediend - één lid van de provincie als er te begeven plaatsen Vlaams-Brabant; zijn, worden de kandidaéén lid van de provincie ten verkozen verklaard. De Limburg; mandaten zijn hernieuwéén lid van de provincie baar. Oost-Vlaanderen; één lid van de provincie 3. De volksvertegenwoordigers, West-Vlaanderen; senatoren en Ministers van

één lid van het administratief arrondissement Brussel-Hoofdstad. Samen met de Voorzitter en de Hoofdredacteur van "Volksbelang" vormen zij het Dagelijks Bestuur. De kandidaturen voor deze functies, uitgenomen voor de algemene voorzitter en de hoofdredacteur van "Volksbelang" moeten schriftelijk worden ingediend op het secretariaat, ten minste drie volle dagen voor de vergadering van het hoofdbestuur waarop het dagelijks bestuur zal worden verkozen. De stemming geschiedt geheim op alfabetische lijsten. Indien slechts één kandidatuur wordt ingediend

per functie, geschiedt de aan-

duiding zonder stemming. De mandaten zijn hernieuwbaar.

Bevoegdheden Art. 9: De Algemene Vergadering: - verkiest rechtstreeks de voorzitter en 30 leden van het Hoofdbestuur; behandelt alle vraagstukken die door het hoofdbestuur, door de voorzitter of door ten minste 20 leden schriftelijk en ten minste 21 dagen voor de vergadering op de agenda worden gebracht; bepaalt de houding van het L.V.V. in alle omstandigheden; - bepaalt het lidgeld; - beslist in beroep en met gewone meerderheid over de uitsluiting van leden; stemt steeds geheim over personen en verder telkens wanneer ten minste tien leden dit vragen; - vergadert in algemene vergadering ten minste één maal per jaar en verder telkens wanneer het hoofdbestuur hierom verzoekt, of in buitengewone vergadering wanneer ten minste honderd leden di t eisen per aangetekend schrijven aan de voorzitter, met ver-


Kaderdagen Coördinatiecentrum voor Liberaal Socio-Cultureel Beleid melding van de agenda. Deze buitengewone algemene vergadering moet dan gehouden worden binnen de vier weken.

Art. 10: Het Hoofdbestuur: - vergadert ten minste viel' maal per jaar; - bepaalt het standpunt van het L.V.V. in alle dqeHjkse omstandigheden; - bepaalt plaats en agenda van de jaarlijkse algemene vergadering ; - sluit bij 2.,'3 meerderheid van de aanwezigen, leden ui t, wanneer hiertoe redenen voorhanden zijn. Het uitgesloten lid wordt hiervan schriftelijk op de hoogte gesteld. Het kan beroep aantekenen bij de algemene vergadering. Dit punt dient uitdrukkelijk op de agenda vermeld; -- kan bezoldigde full-time of part-time medewerkers aanstellen en hun bezoldiging en bevoegdheden bepalen.

Alt. 11 : Het Dagelijks Bestuur:

_

Afdelingen Art. 12 : Plaatselijke of regionale afdelingen kunnen worden opgericht. Het Hoofdbestuur ondermekt elke aanvraag en treft voorlopig de besJissing. die door"de algemene vergadering moet bekrachti&d wonlfn. Het Verbood stelt de helft van het eerste lidgeld van een nieuw aangeworven lid ter beschikking van de plaatselijke of regionale afdeling, die bet lid heeft aangebracht. De verdelingssleutel van het lidgeld van de andere leden van elke afdeling dient afgesproken te worden met het hoofdbestuur, rekening houdend met de methode van inning van de lidgelden. De erkende afdelingen verbinden er zich toe het deel van de lidgelden die door hen werden geïnd maar aan het centraal verbond toekomen, geregeld af te dragen aan het eentraal adres. Het uitblijven van deze betaling heeft intrekking van de erkenning l'OO!" g~.

vergadert ten minste acht maal per jaar ; _ kan op zijn vergaderingen parlementsleden, speeiali1lten en selts niet-leden uitnodigen om hun advies te Art. 13 : Elk voorstel tot wijzihoren ; ging van deze statuten dient door het hootdbeatuur onder_ beslist Oft!' alles wat bet aocht te worden en l'OOl"gelegd dagelijks beheer' aangaat; _ fkaagt specifieke taken op aan de eerstvolgende algemene vergaderin~. Zij moet met 2/3 aan meenierileid 'WaD de aanwezige - de algemene secretaris : leden worden goedgekeurd. Zij dese houdt het archief, dient uitdrukkelijk op de maakt verslagen over agenda ftl'meId. te worden. alle Tergaderingen, stelt Art. U : standpunten Y&Il het een jaarverslag op voor Oe al,emene vergade- L.V.V. mogen enkel door de al~deri,,«, door het ring, doet aUe briefwis- ~ene v~ hoofdbestuur of door selin~ ; het vergaderd dagelijks bestuur _ de penningmeester: deze worden openbaar gemaakt. De draagt de handtekening be&pr"ekingvan een motie moet van het Verbond, houdt uitdrukkelijk als agendapunt worden vermeld, tenzij de 1'erde ~boeken bij, ~t alle betalingen en int de gadering er met tweederde lidgelden. Hij brengt ge- meerderheid anders over beregeld financieel verslag slist. uit bij het hoofdbestuur. Art. 15 : Het hoofdbestuur beslist over alle aangelegenheden, Deze bevoegdheden kunnen, onder controle van de algeme- die niet uitdrukkelijk in deze ne secretaris, en van de pen- statuten zijn vermeld. Beroep tegen dese beslissingen kan bij ningmeester worden overgedragen aan de in art. 10 genoemde de algemene vergadering worden ingediend. aangeworven kracht.

Het Ooördinaüe~trum voor Liberaal Socio.Cultureel Beleid richt kadenia&'en in te (Cultureel Centrum Knnstlaan, 5) op 15 december ; Brug-e (Poorter I, kadem.iestraat) op 22 decem~ ; St etWd (Kasteel van Ham) op 5 januari, telkens vanaf 10 uur. Op de agenda staan, in de voormiddag:

Inleiclin« - Doelstelling van de kadereursus De cultuurpact t - een terugblik - ontledi~ - praktische toepassing op lokaal vlak Gemeentelijke cultuurraden - wat leert de ervaring? - samenstelling en werking? - de officiële richtlijnen: bespreking in functie van de cultuurpactwet

Krachtlijnen voor een liberaal cultuurbeleid Werking en samenwerlting van de diverse liberale verenigingen Hoe een provinciale coördinatie tot stand brengen? Installatie van regionale coördinatiecomité (s). Belangstellenden kunnen onderstaande strook zenden naar het Coördinatie-centrum voor Liberaal Socio-Cultureel Beleid, Li•.ornostraat 25, 1050 Brussel. eeir4ina~t

•.••

v••.

LlBEaAA.L SOCIO-CULTUREEL BELEID

Algemeen

Livorn8Straat Ondergetekende

25 -

1050 Bl'1Issei

:

Naam en Voornaam:

. ............................................•

Adres:

~t.e

:

'I'eIefoon (prift)

(~)

straat nr

.

postnr

.

.......................•

Werkzaam in ........................................................• (Soe»eulturele JîfeeBIt

deel.

aan

o HASSlLT

vereni«inc)

de kad e&"CW'S'USte

o BRUGGE o STEENOKKERZEEL

op 15 DECDlBER op 22 DECEMBER op 5 JANUARI

En stort lOOF op P.R. 38 340 van de Kredietbank - Bruswel vOOl'rekening nr. 432-909241l~ van C.L.S.B. VOOI" het middagmaal. Handtekening Datum

.

.................................................................•

11


Liberaal Vlaams Verbond Stichting Arthur Vanderpoorten

emene op woensdag 19 december, om 18 uur, in de vergaderzaal van «Het Laatste Nieuws», Em. Jacqmainlaan 105, te 1000 Brussel, ingang langs de nieuwe vleugel. Agenda

1) Wiiziging van de statuten van het L.V.V. 2) Verhoging van het lidgeld L.V.V. 3) Vernieuwing van de Raad van Beheer van de Stichting A. Vanderpoorten v.z.w. Toelichting

Stichting Vanderpoorten, in hun brievenbus. Zij worden voortdurend op de hoogte gehouden van de werking van het L.V.V. en van de Stichting, maar ook van de activiteiten van alle bij de socio-culturele koepel aangesloten organisaties. Door de steeds stijgende redactie-, verzend- en drukkosten van «Volksbelang» alleen al, volstaan de lidgelden niet meer. Om van administratie- en werkingskosten maar niet te spreken. Het L.V.V. ziet zich bijgevolg genoodzaakt het lidgeld, dat reeds ettelijke jaren op 100,- fr. was vastgelegd, gevoelig te verhogen. Volgens de statuten kan nochtans alleen een algemene vergadering hierover beslissen.

1. Het L.V.V. kreeg in 1968 nieuwe statuten, om in de toenmalige politieke context de basis te kunnen leggen voor een Vlaamse P.V.V. De partij is intussen regionaal gestructureerd, zodat het niet langer nodig is, het L.V.V. provinciaal, arrondissementeel en plaatselijk uit te bouwen zoals een partij afdeling. De meeste provinciale afdelingen hebben overigens slechts een korte bloeiperiode gekend. De nieuwe statuten voorzien in de mogelijkheid plaatselijk en regionaal afdelingen van het L.V.V.op te richten, maar maken de samenstelling van het Hoofdbestuur niet langer hiervan afhankelijk. Bovendien werd van deze statutenwijziging gebruik gemaakt om enkele tekortkomingen in de vroegere regelen aan te vullen, en de doelstellingen bij de gewijzigde politieke omstandigheden aan te passen.

3. De Stichting Vanderpoorten is in een beslissend stadium van haar evolutie getreden. Het is nodig gebleken de huidige Raad van Beheer uit te breiden, opdat de beleidsbeslissingen snel genomen zouden kunnen worden. Deze buitengewone algemene vergadering biedt de mogelijkheid om reeds begin 1974 het verhoogde lidgeld te innen, tijdens de gewone algemene vergadering van maart een nieuw hoofdbestuur te kiezen volgens de nieuwe statuten en in januari reeds te starten met de verruimde beheerraad voor de Stichting A. Vanderpoorten.

2. De leden van het L.V.V. krijgen per jaar tenminste 20 nummers van «Volksbelang», uitgegeven door de

OPGELET: deze vergadering wordt alleen via deze weg aangekondigd.

12

meer


Van belang Het pluralisme van Martene en Co De scherpe taal waarmee Frans Grootjans zijn CVP-collega Wilfried Martens bedacht op het congres van de Vlaamse CVP, noopte de CVP-leider tot een repliek. Martens vond er niet beter op dan te verklaren dat in de abortus-controversen het pluralisme als alibi wordt gebruikt om de wezenskenmerken van onze samenleving af te bouwen. Hij orakelde verder dat de christenen geen pluralis-

me op enkele essentiële punten aanvaarden. Martens verdedigt deze twijfelachtige stelling op ~rond van de bewering dat iedere rechtsorde een mnumum aan gemeenschappelijke waarden onderstelt. De krampachtigheid waannee Martens zich aan deze thesis vastklampt, blijkt uit de door hem geciteerde voorbeelden, waarbi] hij verwijst naar het leger, de eigendomsbescherming, het verkeersreglement, belastinginning en de dronkenschap, er egelen • waartegenover geen pluralisme aanvaard wordt (!?) Een maatschappij kan trouwens niet bestaan zonder enkele fundamentele «regelen», aldus Martens. Op dat laatste punt kan de CVP-voorzitter volkomen bijgetreden worden. Het roept evenwel heel wat vragen op vast te stellen dat de CVP-voorzitter de begrippen waarden en normen (regelen, dixit Martens) zomaar door elkaar gebruikt, als waren het synoniemen.

2

En van het Humanistisch Verbond Wat steekt de oproep van het Humanistisch Verbond, n.a.v. het door deze organisatie ingenomen abortusstandpunt, daartegenover schril af ! Het Humanistisch Verbond roept de Belgen die in geweten oordelen dat abortus provocatus een absoluut kwaad is, dat nooit kan of mag goedgepraat worden, op zich ertoe te brengen te aanvaarden, dat hun absolute morele waarden niet leven in alle mensen in ons land en dat in een democratisch bestel alle waardensystemen moeten beschermd worden - voor zover ze de orde niet verstoren en de andere waardensystemen niet in gevaar brengen. In een pluralistische samenleving als de. onze is verdraagzaamheid een eerste vereiste. Verdraagzaamheid die men van CVP-zijde niet mag verwachten, zolang deze partij er blijft van uitgaan dat zij de enige is die een politiek voert met eigen levensbeschouwelijke beginselen; bij genade Wilfrieds_

Het LVV en de centrum-

gedachte

De programmatoets voor een centrum beleid , ~ schetst door de Vlaamse PVV, die zich in de eerste plaats tegen de toenemende verstaatsing richt, kon geen betere stimulans gekregen hebben dan de grandiose oftrwinning van de Nederlands zusterpartij (VVD) bij de tussenzijdse verkiezingen te Amersfoort. Eens te meer is uit die electorale toets gebleken dat de confessionele partijen een steeds maar dalende aantrekkingskracht uitoefenen op het kiezerskorps. De gestadige achteruitgang van de confessionele partijen is niet alleen toe te schrijven aan de trend die aangeeft dat de band tussen kerk en politiek praktisch niet

bestaat, wat inhoudt dat men als christen zijn principes kan uitdragen in om het even welke partij, maar ook en vooral door het feit dat de confessionele partijen streng afgestraft worden voor de onverholen manier waarop zij de socialistische partij achternahollen. In dit perspectief is het een verheugende vaststelling te noemen dat de Vlaamse PVV zich resoluut heeft uitgesproken voor politieke duidelijkheid. Het streven van de Vlaamse PVV moet uiteindelijk uitmonden in een polarisatie tussen twee maatschappij visies : het collectivisme en het liberalisme. Daaromtrent verwijzen we naar een motie van het LVV, waarin het Hoofdbestuur van de Vlaams Liberale Drukgroep verklaart de leiding van de PVV te zullen steunen, opdat de beginselen van sociale billijkheid en persoonlijke vrijheid, die het verbond steeds heeft nagestreefd, ook consequent zullen worden doorgetrokken in de partijpolitieke ontwikkeling, die door de initiatiefnemers van het verruimde centrum worden beoogd. Een stellingname die aan klaarheid niets te wensen overlaat. '

De Croo : centrum-strijder «Indien dinks zijn» erin bestaat om van staatswege voortdurend in te grijpen in het moreel, sociaal en economisch leven, dan verkies ik dat men mij niet met links vereenzelvigb. «Indien «rechts zijn~ zich vertaalt in het beletten van alle vooruitgang en in het weigeren afstand te doen van aanvechtbare

-

voorrechten, wil ik niet aangeduid worden als een man van rechts •. «Maar indien het voeren van een centTumbeleid een voortdurend streven inhoudt om de levensomstandigheden van eenieder te verbeteren en om de medemens wat gelukkiger te maken, dan zal ik fier zijn beschouwd te worden als iemand die deel uitmaakt van het centrum». Aan het woord is H. De Croo in een interview met La Libre Belgique. De soms wat onstuimige. maar daarom niet minder gewaardeerde vice-voorzitter van de Vlaamse PVV, liet in dit vraaggesprek niet de minste twijfel bestaan over zijn bedoelingen. Welsprekend als steeds, verklaarde hij er geen sikkepitje voor te voelen gebrandmerkt te worden als een «oudstrijder van taaltwisten». Al zijn hoop is gevestigd op het voeren van een eentrumbeleid. Het staat voor Herman De Croo zowat gelijk aan het verwezenlijken van een jeugddroom. In een poging om de centrumidee zo aanschouwelijk mogelijk voor te stellen, liet hij volgende vergelij king noteren : «wij bekampen de staat van het socialistisch recht (de Socialistische R e c h t sstaat) zoals onze voorgangers strijd leverden tegen de monarchie van het goddelijk recht (het absolutisme) ~. Niet onaardig !

Armste minister Het gonst de jongste dagen van berichten _over ontslagen in de socio-culturele sector. Het vormingsinstituut De Blankaert te Wou men geeft er noodgedwongen de brui aan; de deuren gaan dicht; het Davidsfonds liquideerde het uitstervende Jong Davidsfonds, weliswaar niet uitsluitend om bezuinigingsredenen, maar ook zonder Jong Davidsfonds dient een efficiënte bezuinigingspolitiek gevoerd; de Stichting Lodewijk de Raet luidt al sedert enige tijd de alarmklok. Als men nagaat dat de aangehaalde voorbeelden, zonder onderscheid, als sterke organisaties worden gecatalogeerd in de sector volksontwikkeling. :il' verrota blz. ,

Olie doet alles knarsen (c) Liberaal Archief - Kramersplein 23 - 9000 Gent

De weerslag van de oliecrisis minderen om zolang mogelij k op het economisch leven van van de inkomsten uit de aardalledag is wellicht nog niet olie te kunnen genieten. hard genoeg opdat onze regeer- 3. - De vermindering van de ders - en dat geldt niet alleen olieleveringen door een aantal voor de Belgische! - zich zou- Arabische landen sinds 18 oktoden bezig houden met de grond ber dit jaar ligt bijgevolg in van de zaak. Nu gaat hun aande lijn van hun politiek. Deze dacht en hun energie - al- produktievermindering stelt de thans wat België betreft - in oliecrisis wel in een schril dagde eerste plaats naar de duur licht en doet ze ons aan den van de autovrije zondag, naar lijve ondervinden. De boycot is de aard van de eigenaar van een politiek probleem, dat de wagen waarmee stookolie misschien op korte termijn kan opgelost worden en daar wordt geleverd en naar het verdelen van beheersmandaten moet nu in de eerste plaats voor geijverd worden - en ons in Ibramco. Het petroleumvraagstuk is zeer dan uit de kou kan helpen, zoncomplex en o.i. moet men de der dat daarmee het econoverschillende a spe c ten uit misch olieprobleem wordt opgeelkaar houden, zoniet geraakt lost. men de weg kwijt en wordt 4. - Wat meer bepaald België het mogelijk in Ibramco onze betreft, zouden er ook zonder de Arabische olieboycot zeer olie-ark van Noach te zien. 1. De vraag naar olie is ernstige moeilijkheden gerezen groter dan het aanbod en de zijn - vooral in de bevoorravraag neemt ook sneller toe ding van stookolie. De Aradan het aanbod. Sinds enkele bische boycot is voor de regejaren is dit aan het licht ge- ring een welkome uitvlucht gekomen. Het heeft de verhou- worden om er alle bevoorradingen op de internationale petroleummarkt fundamenteel gewijzigd. Het kan slechts, op lange termijn verholpen worden door zuiniger met de energievoorraden ?m te spring.en en door te zoeken naar meuwe energiebronnen. 2. - Door de groeiende vraag werd de positie van de producerende landen versterkt, die aldus hogere prijzen konden eisen. Dit kwam tot uiting in de akkoorden van Teheran (14 - 2 - 71), Tripoli (2 - 4 - 71) en Genève (18 - 12 - 71), zodat men mag stellen, dat het jaar 1971 een keerpunt was in de evolutie van de oliemarkt. De eenzijdige prijsverhogingen van de landen van de Perzische Golf op 17 oktober dit jaar was er slechts de voortzetting van. dingsmoeilijkheden aan toe te Deze politiek moet de schaarschrijven en de prijsverhoging ser wordende energie ook duurdoor de Golf-landen is de redder maken in de verbruikende landen. Dit verschijnsel speelt dingsplank geworden om uit enigszins in de kaart van de een verstikkende prij zen poliVerenigde Staten en van de . tiek te geraken. Indien de regering door haar besluit van· g rot e oliemaatschappijen. Slechts als de voorheen zeer 29 juni 1973 niet de meest goedkope olie uit het Midden- dwaze prijzenpolitiek had toeOosten duurder wordt kan het gepast, dan zou de bevoorrarendabel worden andere voor- ding in stookolie thans geen zo erg probleem zijn en dan zouraden - zoals bv. teerzanden - te ontginnen. Precies door den de '2elfstandige oliehandelaars er nu niet zo slecht voordie bronnen te ontginnen kan Amerika weer voor een hele staan. Deze volstrekte marktverstoring werd reeds in autijd in eigen energiebehoeften voorzien. Het zal daardoor ook gustus voorspeld als een gevolg zijn concurrentiepositie ten van het blokkeren van de prijs opzichte van Europa en Ja- onder de prijzen van de ompan verbeteren, vermits die ringende landen. In een interlanden meer deviezen zullen nationale markt bij uitstek en moeten uitgeven voor olie uit in een Europese Gemeenschap het Midden-Oosten, die steeds met een vrij verkeer van goeschaarser en duurder zal wor- deren kan dergelijke enge en den, o.a. omdat een aantal lan- enggeestige nationalistische inden hun produktie willen ver- dexpolitiek niet anders dan ne-

faste gevolgen hebben, die ons de weerslag van de Arabische boycot nu nog scherper doen aanvoelen. Wanneer in een klein land zoals België de oliebevoorrading moet en slechts kan verzekerd worden door petroleumondernemingen dan voert de overheid een verkeerde politiek wanneer ze maatregelen treft die deze maatschappijen verhinderen hun activiteit naar behoren uit te oefenen. Het zou erg zijn als de regering in de komende weken weer in dezelfde fout zou terugvallen en om redenen van indexpolitiek de prijsbeweging van de petroleum in de omringende landen niet zou volgen. Nu stookolie is opgenomen op de index zal ze wellicht minder de banbliksems van de vakbonden moeten vrezen. Hopelijk zullen de ministers, die in het kernkabinet hun duit in het zakje doen, tegen die tijd wat meer moed aan de dag leggen en het hoofd durven bie-

den aan het gekritikaster van de door de socialistische Coop op sleeptouw genomen verbruikersverenigingen en aan het geleuter van petroleumexperts, die zich een Ralf Nader wanen, doch die zo kortzichtig zijn, dat ze slechts eigenbelang zien of hun ijdelheid strelen. 5. - Al even kortzichtig treden de nationale regeringen op in de Europese Gemeenschap. De eerste verklaring van de Europese ministers van Buitenlandse Zaken had de hoop gewekt het vertrekpunt te zijn van een gezamenlijk standpunt. Men had ook mogen verwachten. dat dit standpunt was ingegeven door de verzekering van een tegemoetkomende houding van de Arabische landen tegenover de Europese Gemeenschap als een geheel. Vermits deze Arabische toegeeflijkheid is uitgebleven is de

Europese verklaring wellicht een vergissing. In ieder geval is ze niet het vertrekpunt geworden van een gemeenschappelijke houding. Elk voor zich trachten de Europese landen hun oliebevoorrading te verzekeren en ze zijn daarvoor zelfs in staat tegen elkaar op te treden. Europa laat zich door de Arabieren verdelen in plaats van als één macht tegenover hen op te treden. De nationale regeringen van Europa zijn zelfs de les vergeten dat ze elk afzonderlijk niets of niet veel betekenen. De nationallatische reflex is echter losgekomen. En niet alleen in Frankrijk of in Nederland. Ook in België zijn het diegenen, die zich progressief noemen met de socialistische vakbonden op kop, die op de meest bekrompen nationalistische manier reageren en Ibramco gaan vereren als een gouden kalf. De petroleumvoorziening wordt plots weer in nationale compartimenten geplaatst, waarbij door diegenen, die steeds de mond vol hebben over de solidariteit onder de volkeren, de olie-uitvoer geschandvlekt wordt. De grote schuldigen worden dan de multi-natio~ale oüemaatschappijen die de oliebevoorrading op een Europees peil hebben georganiseerd en die aIdus een Europese integratie hebben uitgebouwd waartoe politici en syndicalisten nog niet in staat zijn. Vandaar dat te Antwerpen olie geraffineerd wordt voor andere landen dan België. Vandaar dat Rotterdam een echte Europoort is die een groot deel van West-Europa van olie voorziet. Het gaat er bijgevolg in de eerste plaats niet om solidair te zijn met Nederland. Het gaat er om, dat diegenen die beweren de Europese eenmaking te verdedigen die dan ook daadwerkelijk verdedigen waar ze reeds bestaat, nl. in de petroleumnijverheid. Rotterdam moet verdedigd worden als een Europees prod uktiecen trum. Het is bedroevend en ontgoochelend, dat de Europese Gemeenschap de economische integratie die reeds bestaat niet kan verdedigen. Dat ziet er niet bepaald hoopgevend uit voor de aanpak van het olieprobleem, dat slechts kan opgelost worden door een Europees gezag, dat onderhandelt met de Arabieren en dat de oliemaatschappijen richtlijnen geeft opdat ze hun taak zouden kunnen vervullen. Het is weinig waarschijnlijk dat de top in Kopenhagen deze grote stap zet. Leo VERBIST

3

BUITENLAND


Griekse junta-bis:

Hou vooral Karamanlis in het

PapadopouJos is er geweest. In de zesenhalf jaar dat hij Griekenland zijn zoveelste dictatuur aandeed, heeft hij zich van alle kanten zovt.el vijanden gemaakt, dat je niet zo ver en zolang moet zoeken naar een uitleg voor het half dozijn staatsgrepen of aanslagen die tegen hem werden opgezet. Officieren die Papadopoulos zelf aan de macht brachten in april 1967 en zich op hun beurt bedrogen gingen voelen, hebben er hem uitgewipt.

Ten slotte heeft Papadopoulos zelf zijn vli-lbewerkt door vorige zomer met de grote trom het einde van de monarchie te bewerken, E'JI meer nog door de spoedige terugkeer naar de parlementntre democratie aan te kondigen. Doch de mechanismen en de structuren die hij wilde neerleggen in de nieuwe grondwet maakten het duidelijk dat zijn bedoeling was een democratlsertngsproces te laten lopen, waarin hij in de eerste plaats de totale controle hield over de sleutelsectoren van het politlek leven. Dit opzet alleen al zat boordevol tegenspraak.

zijds de grond onder hun eigen voeten voelden wegschuiven en anderzijds de vrees koesterden dat het nog veel te vroeg was om hoe dan ook de teugels los te la ten en te streven naar een of andere parlementaire democratievorm. Al die elementen samen wachtten alleen nog op een slaghoedje om de plannen van Papadopoulos en de pas aangetreden eerste-minister Markezinis uiteen te doen spatten.

GECOMPROMITTEERD En toen kwam de studentenopstand van Athene, Patras en

OOg

Saloniki. Opstand die ook maar uit te leggen is op een achtergrond van diepe ontevredenheid. En die ontevredenheid steunt op zeer concrete, materiële elementen. Niemand kon ontkennen dat Papadopoulos' regime tijdens zijn eerste jaren op economisch vlak flinke sporen verdiende. Maar na de eboom», die vooral mogelijk werd door een scherpe prijzenen lonencontrole en massale investeringen en kredieten vooral uit de Verenigde staten, geraakte Griekenland op zijn beurt in de ban van de inflatie. De prij zen verhogingen namen de jongste maanden kolossale afmetingen aan. Dat alles heeft de studenten van de polytechnische school van Athene mee op de barricaden gejaagd. De bloedige repressie en de nutteloze doden van Athene hebben al wie wantrouwig stond ten overstaan van Papadopoulos nog even doen nadenken.

SLAGHOEDJE

Een dictatuur doen overkantelen in een democratische staatsvorm is tot nog toe steeds een riskante zaak gebleken. Iedereen wist dat Papadopoulos halsbrekende toeren aan het uithalen was. Zijn vijanden waren van de ene kant het anarchistlach karakter van de Griekse geest, die hoewel hij zelf in de Oudheid een soort dernocratte heeft gebaard, zich nooit heeft neergelegd bij om het even welke machtsvorm. Maar er komt ook nog het egoïsme b)j van de oude garde van partij. en clanchefs allerhande die iedereen wilden doen geloven dxt het oud democratisch systeem van voor 1967 steeds de beste waarborg voor het land zou zijn. En dan heb je ook nog de militante uiterstlinkse en communistische groepen, die Papadoupolos' liberalisering en wat er daarna zou kunnen geboren worden apriori eruit wilden schoppen. Van de andere kant waren er de weinig plooibare en kortzichtige militairen, die ener-

4

Ook-de militairen. Zij meer dan de anderen hebben er hun besluiten uit getrokken. Het regime dat al weinig krediet genoot had zich compleet gecompromiteerd. Wellicht is dat ook de uitleg waarom de Grieken, toen zij vernamen dat dezelfde militairen en dezelfde tanks die hen in 1967 Papadopoulos aan de hand deden en ook de moordende repressie van Athene leidden, nu ook de macht grepen, zo passief bleven. Hun machteloosheid ten overstaan van de perfect georganiseerde legermachine heeft hun berusting in de nieuwe toestand dan zeker nog afgerond. De proclamatie van de nieuwe militairen had het over het voornemen de doelstellingen van de revolutie van 1967 te verwezenlijken «ten einde gunstige voorwaarden te scheppen voor de uitbouw van een stabiele parlementaire demoeraties. Dergelijk voornemen verwijst niet automatisch naar de spoedige herinvoering van die democratie.

LATIJNS-AMERIKAANS?

Joke in «De Nieuwe Gazet

lil

Op het eerste gezicht heeft het er wel enige schij n naar dat het bewind - Gizikis.overeenkomsten toont met sommige Latijnsamerikaanse regeringen. Autoritair, doch ook met zekere sociale inzet. Hoewel de aanwezigheid van Adamitios Androutosopoulos, de nieuwe eerste-minister, dan weer verwijst ·naar een economische orthodoxie. Tenslotte' weten we nog helemaal niet welke weg Gizikis en zijn ploeg zullen willen uitgaan. :Wat er met de al jaren slui. merende democratische instellingen in Griekenland gaat gebeuren zullen we spoedig weten. Nu al loont het de moeite de bewegingen en initiatieven van de gewezen gematigd conservatieve eerste-minister Karamanlis in het oog te houden. Op het eerste zicht is hij de enige van de traditionele po-

De bomen in het bos (c) Liberaal Archief - Kramersplein 23 - 9000 Gent

(Vn"t>olg van b~. IJ.

Alleen al de opsomming van deze instellingen geeft een indruk van de moeilijkheden waartoe het geheel onvermijdelijk aanleiding zal geven.

litici, die nog voldoende statuur heeft om van de ene kant bij de militairen krediet op te brengen en van de andere kant het volk uit zijn lange politieke apathie te wekken. Indien het inderdaad juist is dat Karamanlis een rol wil gaan spelen en het nieuw militair bewind daar zelfs op uit is. dan zit er wel een flinke kans in dat het Grieks militair bewind-bis zowel in eigen land als daarbuiten meer krediet ( d"ijgt. Wij van onze kant kunnen alleen maar toekijken, zoals we dat altijd deden. En op tijd en stond een schietgebed opdragen of een krokodilletraan plengen, goed wetend dat we gewoon machteloos staan. Het enige wat we het Griekse volk kunnen toedragen is een warm hart en hoop. Hoop ook dat we nooit zelf in een donkere steeg terecht komen zoals zij.

ALLES ( OVER ALLE SPORTEN elke week'in

Volgende instellingen wil men naast of boven elkaar laten bestaan : 1. de' minister voor Brusselse zaken (de heer Cudell). 2. de gewestraad.

3. het Uitvoerend college van het gewest. 4. de gouverneur van de provincie en de vicegouverneur van Brabant wiens bevoegdheid hoofdzakelijk betrekking heeft op Brussel-Hoofdstad (19 gemeenten).

van vrijdag

5. de provincieraad.

tot maandag

6. de bestendige deputatie.

Uurregelin~:

7. de agglomeratieraad, met zijn 83 leden en bevoegdheden die nu al aanleiding geven tot voortdurende geschillen. 8. het uitvoerend college van de agglomeratieraad, met zijn 12 schepenen, die eveneens af te rekenen hebben met b e v oegdheidsconflicten met de minister voor Brusselse zaken.

10. de Nederlandse commissie voor Cultuur.

•

\all \HICII~(hll: :If u, l'r:11 \ crkrij!:ba:tf tl'j!l'n I:! fr.

12. de negentien Brusselse gemeenteraden. 13. de negentien colleges van burgemeester en schepenen. . 14. de gewestelijke economische raad voor Brabant. 15. de gewestelijke ontwikkelingsmaatschappij

plande structuren voo r Vlaanderen en Wallonië. Het moet ons als liberale Vlamingen tot nadenken stemmen. Bij het overleg over de gewestvorming en de behandeling van het ontwerp in het Parlement dient het geheel van de bestaande structuren in ogenschouw genomen. Anders' loopt men het gevaar de bomen te zien en niet het bos. Piet VAN BRABANT

Met Lotus Reizen naar Palma SPECIALE MINITRIPS HOTEL CACTUS in PLAYA DE PALMA

VAN 4 DAGEN van van van van

12/01 26/01 09/0% %3/12 van 16/83

tot 15/01/74 tot 29/01/74 tot 12/ 2/74 tot 26/1%/14 tot 19/83/7-1

Brussel v. Palma a.

12.30 15.35

Terugreis. Palm v. Brussel a.

12.50 16.00

Heenreis.

Prijs per persoon: 3.290,- fr. (alles inbegrepen) 200,- fr. toeslag voor de inschepingstaksen. HOTEL

CACTUS,'

2 sterrenhotel. Geleçen op 200 meter van het strand. Alle kamers met volledige badkamer, telefoon. centrale verwarming en privé terras. Lift, bar, zwembad. solarium.

Ct

9. de Franse commissie voor Cultuur.

11. de verenigde commissie voor Cultuur.

Een uitgave \'an 11FT L.\,\T,sTJo: xm.ws

voor Brussel - Hoofdstad. De bevoegdheden van al deze instellingen dreigen zo met elkaar verstrengeld en verstri kt te geraken, dat nog slechts specialisten van pubtiek recht er hun weg zullen in vinden. Erger is dat deze structuren elkaar versmachten, zodat een algehele verlamming intreedt. Het Brussels voo r beeld geldt, zij het in mindere mate, eveneens voor de ge-

GLOTû8 GJ&.IZEf{ l\laatschappelijke

erlunning cat. A nr 1305 zetel: Em. Jacqmainlaan 103- 1000BRUSSEL TeteI_ : .19.23.03 - tI!/17.2S.9!

KA.NTORE. 91300 AALST. Korte Zoutstraat 22 2000 ANTWERPEN, Korte Nieuwstraat 26 2680 BORNEM, Boomstraat 54 8000 BRUGGE. Geldmuntstraat 5 9000 GENT, Nederkouter ,. 3500 HASSELT, Diesterstraat 26 32110 KESSEL-LO, ~nwe8 37 :lIOO loIECHELEN. Blauwbondstraat 7 8400 OOSTENDE. Vindictlvelaan 22 2700 ST-NIKLAAS. MeTeat-orstraat 7 l300 TIENEN. Veemarkt 43 9620 ZOTTEGEM. A. Scheirisstraat 31-33

tel. 8Qi 1700.08 tel. 03/33.12.78 td. 113/_.24.4:; tel. 050/392.66 tel. 09/23.03.76 tel. 61l/208.H tel. 016/343.08 tel. 015/1S3.1e tel. lX)9/lH8.92 tel. 03'76.67.05 tel. 016820.82 tel. 09 60.21.75

5


Vriie

Studenten-tribune

HET L.V.S.V.-RUG EN HET CONGRES VAN BLANKENBERGE

De P.V.V. heeft tijdens haar congres te Blankenberge een uitnodiging gedaan, een uitnodiging om : «naar het centrum te komen ). Het Liberaal Vlaams Studentenverbond was de enige die zich op een duidelijke wijze, in zijn «alternatieve beschouwingen» verzet heeft tegen een bepaald centrum, dat centrum dat zou leiden tot middelmatigheid, verstarring, inconsequentie. Tegen dat centrum dat zou gevoerd worden uit electorale overwegingen. De P.V.V. mag niet de g.g.d. (grootste gemene deler) van de in België geldende opvattingen worden. De fundamentele vraag is : wil de P.V.V. een conservatieve partij of wil zij een progressistische partij zijn? Indien de P.V.V. wil werken aan een centrumbeleid, dan moet zij zich duidelijk uitspreken voor een conservatief-centrum of een progressief-centrum. Beide politieken voeren kan enkel leiden tot middelmaat en tot een compromis-politiek waaruit volgens ons slechts weinig positiefs kan groeien. Een liberale partij moet volgens het L.V.S.V.-RUG een

progressieve partij zijn, een sociaal liberale .t>artij. Het conservatisme kan enkel het immobilisme tot gevolg hebben. Is onze liberale partij dan niet de partij voor vrijheid en VOORUITGANG? Werden er in de «schets voor een centrumprogram » dan geen nieuwe, geen vooruitstrevende stellingnamen gedaan? Inderdaad en dit hebben wij toegegeven. Doch, het programma zoals het nu bestaat, kan enkel beschouwd worden als een eerste stap. Wij zijn misschien radicaler maar wij hebben toch een zekere dosis realiteitszin. De liberale!". hebben zich in België teveel opgesteld als gematigden, als conservatieven. Vergeten wij niet echter dat eens de liberale gedachte een revolutionaire gedachte was. De vrees die bij ons bestaat heeft voorzitter F. Grootjans tijdens een stellingname in de cemmissie «schets voor een centrumprogram » duidelijk naar voren gebracht; de Heer Grootjans zei dat de tijd van het innemen van mooie standpunten, van het aanvaarden van mooie princi pes, zonder dat werkelijk iets in de prak-

Liber Amicorum Albett Maertens Tijdens de receptie ter gelegenheid van het 60jarig bestaan van het L.V.V. werd de jongste uitgave van de Stichting Art h u r Vanderpoorten V.Z.w. het Liber Amicorum Albert ~aertens voorgesteld. Vele vrienden van Albert ~aertens zullen ongetwijfeld dit boek aan hun bi-

bliotheek willen toevoegen. Het is nog steeds te bekomen door storting van 250 fr. 10 fr. verzendingskosten op p.e.R. nr. 986.75 van Stichting A. Vanderpoorten, Antwerpen.

+

144 blz. houtvrij /innen

band

met

papier,

tijk voor de uitvoering ervan wordt gedaan, voorbij moet zijn. Mooie principes aanvaarden met algemeenheid van stemmen en dan wanneer puntje bij paaltje komt de toepassing van deze principes in twijfel trekken, is een hypocriete houding. Bemerken wij nog: als het congres zich uitspreekt voor een centrumbeleid, dan is het belangrijk voor ons te weten voor «welk» centrumbeleid. Men kan niet instemmen met een bepaald beleid indien wij niet de inhoud ervan kennen. Het is duidelijk gebleken dat de schets voor een centrumprogram zeker niet als iets meer dan een schets kan worden ervaren. Het lentecongres zal zich daarover nog moeten buigen en dan nog zal de reactie van diegenen die wensen aan te sluiten bij een centrumbeleid moeten afgewacht worden vooraleer een waar programma zal bestaan. Men zou zich de vraag kunnen stellen waarom wij eveneens een standpunt hebben ingenomen ten opzichte van het centrumbeleid zonder juist te weten wat uit de bus zal komen. Wij hebben ons verzet omdat

wij niet wensen dat het centrumbeleid een conservatiefbeleid zou worden. Indien het centrum een progressief, sociaal liberaal beleid wordt zullen wij dit ten volle steunen. Het is ons ook opgevallen hoe weinig amendementen er werden ingediend. Wij denken niet dat dit uitblijven van amendementen moet geïnterpreteerd worden als een volledig aanvaarden van wat ons voorgeschoteld werd, eerder als de uitdrukking van een zekere apathie. Het lentecongres moet minder apathisch zijn! Om te besluiten willen wij d woorden van de Heer Fr. Strieleman aanhalen : (De Nieuwe Gazet, 19 nov. '73 ;) «De studenten contesteren en ook dit behoort tot het pluralisme. Wij blijven er trouwens bij dat het radicalisme van de jeugd gezond is, en bijzonder waardevol in de gegeven omstandigheden. Want deze jeugd zal de politieke leiding helpen te voorkomen dat het mogelijk vacuum van uiterst rechts vanuit het centrum wordt aangevuld '>. Daniel PEETERS voorzitter L.V.S.V.-RUG

Meelsuiker is ook Kwaliteitssuiker

çroen-.

gouds tempel.

18 [oio's, ADVERTENTIE

6


Balans ener (droevige) ervaring

)

Op 2 oktober Il. hield rector Gerlo zijn laatste inaugurale rede ter gelegenheid van de academische opening aan de :Vrije Universiteit te Brussel. Hij keek in « Balans ener ervaring» terug op zijn vier jaar rectoraal beleid. Hij herhaalde er nog maar eens wat iedereen van hem al jaren weet: «Meer dan ooit ben ik overtuigd van het volgende: dat de universiteit een gehiërarchiseerde gemeenschap is, waar het kwalitatieve het kwantitatieve primeert en dat dit zo moet zijn; dat in deze hiërarchie bevoegdheid, kennis en ervaring de doorslag geven en dat men er in geen geval de rollen mag omkeren en de leiding in handen geven van onbevoegden (= de studenten) of minder bevoegden ». De h. Gerlo noemde het e one man one votesystem » voor de universiteiten idioot. Hij kantte zich tegen de politisering, doch stipte daarbij niet aan dat men in sommige faculteIten haast uitsluitend op politieke basis benoemt. De schakeringen van « rood » leveren daar bovendien heftige schermutselingen onder elkaar. Enige jaren geleden dreigde socialist Gerlo met ontslag n.a.v. de aanstelling van een... A.C.O.D.-militante. De studenten ondervinden de weerslag van die politisering soms aan den lijve, en het verschijnsel bedreigt ook de keuze van onderwijzend en wetenschappelijk personeel. De machtsstrijd tussen en binnen de twee syndicaten aan de VUB (ook voor het technisch e.a. personeel) doet tragi-komisch aan. De overwegend socialistische academische overheid en de A.C.O.D. staan als het ware met getrokken messen tegenover elkaar. Niet zelden loopt . mede daardoor de VUB-administratie in het honderd.

ontbreken van telefoons, inferieur materiaal dat niet één studentengeneratie kan doorstaan, geen gemeenschappelijke ruimte.

adviserende bevoegdheid. De niet-studenten dagen weinig· op, zodat men haast alle studentenvoorstellen stemt. De Raad van Beheer, of het Bureau ervan, verwerpt deze adviezen stelselmatig of plaatst ze zelfs niet op de dagorde. De recente prijsverhoging in het ULB-restaurant met totale negatie van de VUB gaf aanleiding tot verscheidene adviezen, waaronder één tot Vlaamse stellingneming tegen deze eenzijdige francofone beslissing. De academische overheid, die zich vorig jaar nochtans met de slogan e Uw eigen Vlaamse universiteit te Brussel» tot toekomstige studenten richtte, liet het ook hier afweten.

gens een stakingsvergadering der ULB-werkvrouwen. Een andere maal belette een meeting der ULB-syndicaten honderden in het Janson-auditorium schriftelijk examen af te leggen.

De VUB-rector had het in zijn redevoering over e eommissioTer gelegenheid van de Vernitis », het aanwenden van tehaegen-herdenking op 20 noveel commissies voor het univember 11. dacht de VUB-overversitair beleid. Hij bekritiseerheid, i.p.v. een gezamenlijke de het immobilisme dat daaruit plechtigheid met de ULB zoals voortvloeit en dat leidt tot ontandere jaren, het alleen aan te moediging en gebrek aan bekunnen. Ze achtte het niet nolangstelling: c: Men ruimt dan dig daarvan de studentenkrinde plaats voor lieden die niet gen op de hoogte te brengen en representatief zijn, die de meplande haar plechtigheid 's naning van hun groep niet weermiddags. Terzelfdertijd startte geven maar er toch in slagen in het stadscentrum de c: st.zich te laten verkiezen. Zo ontVerhaegenstoet» waaraan duistaat (...) de categorie der bezenden studenten van zowel roepsparticipanten, die meestal maar één doel nastreven, er het Verder duldde prof. Gerlo ook VUB als ULB deelnamen. Vomaximum uithalen voor zich- een minderheid studenten voor rige jaren kende de gezamennog een zelf ». Prof. Gerlo hing daarmee de algemene politiek der uni- lijke plechtigheid een beeld op van zijn eigen om- versiteit, in de Raad van Be- Vlaamse aanwezigheid in toespraken en bloemenhulde, nu geving. Hij bedoelde echter in . heer dus. niets meer. 's Namiddags legde de eerste plaats de studentenVUB-delegatie participatie. Hij beaamde de Daarom moet een handvol stu- een minieme Britse visie hieromtrent, doch denten een boel commissies bloemen neer aan Verhaegens verzuimde deze aan .de VUB- onder elkaar verdelen. Zo zit standbeeld. 's VoorI'niddags had het Liberaal Vlaams Studenpraktijk te toetsen. In een bui één onder hen «ambtshalve» als enige VUBvan generositeit gunde hij de in zes commissies van de Raad tenverbond studenten de meerderheid in en daarenboven in de Sociale kring met vaandel en bloemtuil deelgenomen aan de ULBde sociale sector. De Sociale Commissie en in het bestuur Commissie van de VUB kent der «Studentendiensten ». De- plechtigheid. Op de 13ge vereen pariteit tussen studenten zelfde neemt eveneens het voor- jaardag van de Vrije en Vrijzinnige Universiteit te Brussel en niet-studenten, waarbij de zitterschap van een studiekring studenten rechtstreeks verko- waar! Meer dan één die zich zette de VUB zichzelf voor zen en de niet-studenten door voor het universitair beleid in- schut. de Raad van Beheer aangeduid teresseerde, verloor een jaar Ronny VERSCHUEREN worden. Zij heeft slechts een doordat hem de tijd om te ... studeren ontbrak. Het VUB-systeem werkt de gehekelde ecommissionitis» in de hand. Met een abonnement te Op één punt kan men die toenemen op Om zich volledig uit te spraak niet aanvechten: grosso modo geniet het VUB-onderwijs bouwen heeft de van een behoorlijk academisch peil. Op dit ogenblik bedreigt geen « niveauverlaging » de door de VUB afgeleverde diploma's . het veertiendaagse tijdDe afstand tussen studenten schrift, uitgegeven door enerzijds en academische overDe zgn. «vriendjespolitiek» het Paleis voor Schone heid anderzijds blijft echter aan de VUB-top veroorzaakt Kunsten, kent u het uw steun nodig groot. De h. Gerlo oogstte weieveneens ongenoegen. De stunieuwste over plastische nig succes met zijn vrij autoridenten zelf trekken daardoor kunst, kunstmarkt, toneel, taire houding. De oproep tot Cirkusstraat, 21 voorzeker aan het kortste eind. film, muziek, letteren, temeer studentikositeit, waarmee 1000 Brussel Zo trachten diegenen die de levisie en radio. hij zijn rede besloot, werd op nieuwe studentenwijk op het sarcasme onthaald: «Luister Oefenplein bewonen, zich aan stort heden 450 frank Lidmaatschap: 150 fr. te naar mijn woorden, maar ... ». te passen aan de « voor de VUB (B.T.W. inbegrepen) op De Vlaamse universiteit staat storten op PR nr. 10099.56 voordeligste (?) aanbesteding». p.c.r. 1060.09 van het Paondanks een enorme expansie van de Vlaamse P.V.V.Wat o.m. betekent: geen vloerleis voor Schone Kunsten, nog niet op de plaats die haar bekleding en derhalve vuile beBrussel-Hoofdstad Koningsstraat 10 toekomt. VUB-studenten moeton onder de voeten, tot op he1000 BRUSSEL ten meemaken dat ze een audiden voor sommigen nog geen torium niet binnenkonden wekeukens, afzondering door het

Kunst en Cultuur

Vlaamse P.V.V. Brussel· Hoofdstad

7

"

Van belang


vervolg van blz. 2

is het niet moeilijk in te beelden in welke penibele toestand kleinere organisaties vertoeven.

ol. 2Hs staken en dat de best uitgebouwde orgaaisaties steeds meer zullen moeten beroep doen op winstgevende nevenactiviteiten, waarbij de werking van reisbureau's het deus ex rDerhma blijkt te zijn, maar die in \1IJ'nal nids te maken hebben met de TOOI'OpgeStekie doe~gen. Waarop wacht men nog?

",Hitleristisch"

Een en ander opent een tipje van de, voor niet-ingewijden, ll{)gal ondoorzichtige euttuursectorsluier, die een aantal jaren onder de verantwoordelijkheid stond van een weliswaar initiatiefrij ke minister, die echter wel eens ~at de termg naar de nering te zetten. De ~Orld zegt: «Ta11 be)oven wordt men niet arm». Dat ondervinden momenteel maar al te veel eu1ture}e 0!'pl'lÏRties, die met de rug tegen de muur staan, omdat zij nak te goedgelovig 'Waren, hun 1ftllSeD 'YOOr werkelijkheild namen en ... dikwijls hun or-ganisaties uitbouwdén 'op grond van miriisteriêle beloften, hoe fonneel die dan ook waren. Verwijten aan het adres van de huidige minister van Nederlandse Cultuur, die wel eens .de «arm.ste minister» wordt genoemd, worden vooralsnog niet gehoord. Toch mag het predikaat «anrrmte» geen voorwendsel blijven. Het subsidiebeleid voor de socio-culturele organisaties is node aan een «revisie» toe. Sedert het tot stand komen ftIl de culturele autonCllnie en van de CuUlaIUl'paCtwethoort men voortdurend praten over allerlei decreten die zouden moeten gestemd worden, om o.m. de subsidiëring TaIl de enltnrele sector W"!'ttelijk te regelen. De Nederlandse Cultuurraad heeft zijn verantwoordeli~eden op te nemen, wil men beletten dat somrn~ eultnrele orpnEties ~edwongen hun activiteiten zullen moeten inkrimpen

8

Gerucllten en publikaties over «sehandalen» in het Belgisch politiek wereldje hebben de gemoederen in het parlement zodanig opgehitst, dat het tot een meer dan wansmakelijke woordenwisseling. (dat is het eufemisme dat opge· nornen werd in het Beknopt Verslag) is gekomen tussen sommige leden van de oppositie en de eerste minister. daarbij voorbeeldig (?) geassisteerd door J. Van Eynde, die zich bij dergelijke taferelen gewoon niet onbetuigd kan laten. Aanleiding tot dit alles vormden een. serie vragen van VU-volksvertegenwoordiger Van Steenkiste. die van premier Leburton wikie weten of deze IWg steeds voonitter i.s van de Federatie van Socialistische Mutualiteiten; welke werken door de firma . Baudoux werden uitgevoerd VOOF die· mutualiteit ; waarom de eerste minister te Kinsjasa ondet-hantielde over de bouw van een partijgebouw voor de partij van Mobutu; waarom de premier in Iran onderhandelde 0'1e!" de bomv -.an 50.000 sodale woningen ; ot het waar was dat de eerste minister in de Brusselse ag~Jorne!'atie een nieuw welgelegen appartement in gebruik heeft gekregen ? Leburton, uitzinnig TaJl woede, noemde de handelswijze Tart Van steenkis t e «hitIeristi3ch », riehte 'n aantal liever niet te publiceren sclreTdwoorden tot andere oppositieleden die wel ingenomen Teken met de praktijken van Van steenkiste en ging ... zowaar bijna op de vuist met enkele oppos.itieleden. waaronder de manhaftige Nellv Kaes. die in een ui~em1f>

houding gingen postvatten vóór de premier. Dat ging te ver voor Kamervoorzitter A. Van Acker ! Hij liet nogmaals zijn bijzondere zin VOOl· autoriteit gekten en ... stuurde prompt de journalisten de laan uit. Lere de persvrijheid!

Hij roept, dus ... De manier waarop sommigen het vuur aan de schenen van politieke tegenstanders trachten te leggen, geeft toch ook te bedenken. Men beperkt er zich niet meer toe uitleg te Tragen. men poogt door insinuaties de persoon van een politieke tegenstrever te treffen. Dat gaat niet op, tenzij men wit op zwart kan bewijzen dat de betrokkene . persoonlij k een voet scheef heeft gezet. Toch mag in deze voor de democratie onverkwikkelijke «story» ver w e zen worden naar een uitspraak van Devèze : «Hij roept, dus heb ik hem genepen! ».

Verenigd Europa Vanop de schoolbanken werd ons voorgehouden dat door de vereniging nn een aantal West-Europese landen. Europa weldra (?) een belangrijke politieke entiteit zou wor den, waardoor de West - Ew-opese landen minder afhankelijk zouden zijn t.o.V. de economische wereldmachten. Als men de stroppen-dragers mentaliteit van de EEG - ministers nagaat. in hun houding ten overstaan van de eerste ernstige energiecrisis in de EEG - geschiedenis, heeft men eerder de neiging het failliet af te kondigen van de «pogingen» om van Europa een politieke èntitelt te maken met een eigen rechtstreekse volksvertegenwoordiging. Een hoop die. ondanks de veelvuldige ontgoochelingen, toe h nog bij velen leeft. Daartegenover kan het een positieve vasts~ genoemd wor den dat woordvoerders van bijna alle Belgische politieke partijen in het parlement de manier hekelen waarop de EEG-ministers de Arabische zolen likken. Een bewijs temeer dat de Europese ministers totaal afgezonderd zitn van de hevolkine: die zij vert--..nwoordigen.

De energiecrisis vormt voor de EEG-landen de gelegenheid om de waarde van de onderlinge verbondenheid aan te tonen, zonder afstand te doen van de politieke beginselen die aan de basis lagen van het akkoord om zich te verenigen in een Europese Economische Gemeenschap. Het mag niet langer blijven bij kren ten tellen en boter smelten.

De gezuiverde bond Omdat tijdens de jongste verkiezingen voor het be-, heersorgaan van de. Bond van Grote en Jonge Gezinnen de socialistische vertegenwoordigers gewoon gewipt werden, is nu meteen de proef op de som geleverd dat de Bond niet langer pluralistisch is, aldus de simplistische redenering van BSP-senator J. Wijninckx. één van de gewipte kandidaten. Het is spijtig dat J. Wijninckx eerst zelf de wet van de katholieke machtsdrang heeft moeten ondergaan alvorens tot dit besluit te komen, tenzij hij meent, wat kan verondersteld worden. dat het pluralisme zich beperkt tot het op een akkoordje gooien tussen katholieken en socialisten. Reeds meermaals hebben wij erop gewezen dat de Bond het pluralisme misbruikte om aanspraak te kunnen maken op allerlei voordelen, waarvan men als pluralistische drukkingsgroep nu eenmaal. . kan genieten. De schaarse niet-katholieke vertegenwoordigers in de beheersorganen hebben zich al te lang het keurslijf van lijfeigenen laten aanmeten. Frans Van Mechelen uit Turnhout mag nog zo nadrukkelijk verklaren dat hij, 12 [aar geleden. een opmerkelijke poging heeft ondernomen om van de Bond een daadwerkelijke pluralistische organisatie te maken, de periode waarin de voorzitter van de Bond met rust werd gesteld om hem in staat te stellen een ministerambt waar te nemen. blijkt door zijn katholieke spitsbroeders aangegrepen om het resultaat van deze inspanning volledig teniet te doen. De gezuiverde Bond is nu herleid tot zijn ware proporties een uitgesproken katholieke gezinsorganisatie.

)


/

HITLER:

einde van 20-eeuwse Nero "Hitler, de laatste 10 Dagen" kreeg van het filmdistributiehuis als slagzin "het Dantesk einde van een nachtmerrie" mee en voor eenmaal dekt deze publicitaire slogan de lading; men zou zelfs kunnen beweren dat hij nog onder de waarheid blijft. De film die Enio de Concini aan de laatste dagen van de nazi-dictator en zijn bende wijdde, zal bepaald niet de geschiedenis ingaan als een meesterwerk van de 7e kunst maar dat doet in dit geval weinig terzake, ook niet de overweging of wat ons getoond wordt nu werkelijk authentiek is en louter gebaseerd op de getuigenissen van enkele overlevenden van deze 20e eeuwse "godendeemstering" in de onderaardse bunker van de Berlijnse kanselarij. Dertig jaar later en voor een generatie, die HitIer slechts kent van "horen zeggen", komt deze Wolfgang Reinhardtproduktie temidden van de nauwelijks verheelde mythologisering, die momenteel rond deze massamoordenaar wordt opgebouwd, zeker niet ongelegen. Er moet nI. met alle middelen vermeden wor-

Zeven volle c1agea bruikbaar up-to-date nieuws voor uw dageliikse conversatie assimileert u zonder tiidverlies !

elke zaterdag, per post of bij

den dat er met Hitler hetzelfde zou gebeuren als wat de Fransen zo duivels knap rond Napoleon tot stand hebben gebracht. Dat zijn we de nagedachtenis der miljoenen slachtoffers van deze Oostenrijkse Nero ten minste schuldig... Daarom kunnen we de jongeren niet genoeg aanzetten naar deze film te gaan kijken, opdat ze er zich bewust zouden van worden hoe dwaas de mensen kunnen zijn het lot van de wereld aan een geëxalteerde mythomaan en machtswellusteling toe te vertrouwen. Verder zal deze film in de herinnering blij"ten om de ronduit hallucinerende vertolking van de titelrol door Sir Alec Guinness, die voor "The last ten Days" de meest geraffineerde en duivelse vermomming uit zijn schitterende carrière realiseerde. Met een griezelige perfectie heeft Alec Guinness negen maanden lang, dag-in-dag-uit, gewerkt aan die personificatie, niet alleen om uiterlijk een treffende gelijkenis te bereiken maar ook om de artificiële sfeer rond de

Ftihrer-figuur zo waarachtig mogelijk op te bouwen. Na afloop van de opnamen verklaarde Sir Alec : "Ik ben erg blij dat de film nu klaar is, hoewel zo'n rol voor een acteur vanzelfsprekend een geweldige uitdaging is. Negen maanden leefde ik in de huid van Hitler en ik moet bekennen dat ik me niet gemakkelijk in dit vel voelde.Ik ben echt blij dat ik er weer uit kan stappen. Ik moet zeker niet onderstrepen dat ik an ti-nazi was en ben maar dat was geen punt bij het spelen van deze rol. Achter het monsterlijk imago van Hitler moeten toch emotionele en zelfs menselijke problemen schuilgegaan zijn. Het is geweten dat Hitler in privé soms bijzonder charmant en vriendelijk kon zijn. Die kant moest ik

natuurlijk ook belichten en dát was nu precies het moeilijkste..." Maar niet alleen Hitler kreeg van Alec Guinness een beangstigend natuur-getrouwe gestalte. Verscheidene andere rollen zijn insgelijks bezet door acteurs met een sprekende gelijkenis : Goebbels door John Bennett, Bormann door Mark Kingston, Keitel door Gabriele Ferzetti en Hanna Reitsch door Diana Cilento. Alleen Doris Kunstmann als Eva Braun beantwoordt niet altijd aan het beeld van de minnares van HitIer, met wie hij slechts enkele uren voor de totale 'nederlaag in het huwelijk trad. "De laatste 10 Dagen" een document voor alle jongeren, die ondervraagd over de 2e welreldoorlog antwoordden : "Hitler? Connais pas !" F. PAPON

L.V.V. EN CENTRUMBELEID la de VlaaIDlle El8evier •• tDwUJk

weekelDd-putner met vloUe lDfonnaUe Oftl" b1JKen. ea blDaea.laud kt alle domeinen derhalve eok la die VaD uw voortleur eG VOGI" slecht. 2t fr.

uw kranten verkoper

Het hoofdbestuur van het Liberaal Vlaams Verbond, te Brussel bijeen, nam met positieve belangstelling kennis van de grote lijnen van een centrumbeleid zoals het door het congres van de Vlaamse P.V.V. te Blankenberge werd uitgestippeld. Het verheugt er zich over dat de basis-idee het collectivisme en het conservatisme afwijst en dit zouiel op het sociale als op het ethische en filosofische vlak. Het verzekert zijn steun aan de leiding van de Vlaamse P.V.V. om deze beginselen van sociale billijkheid en individuele vrijheid, die het verbond steeds verdedigd heeft, consequent

door te trekken bij de politieke ontwikkeling die het streven naar een centrumbeleid beoogt.

VOLKSBELANG wordt uitgegeven door de Stichting A. Vanderpoorten

REDACTIE:

Korte Nieuwstraat

2000 Antwerpen

28,

HOOFDREDACTEUR EN VERANTWOORDELIJKE UITGEVER: Fr. Strleleman H. Kennisstraat 2520 Edegem

36,

ADMINISTRATIE

Korte NIeuwstraat 26

2000 Antwerpen Tel. (03) 32.23.25

9

EN HET BOS DE BOMEN. (c) Liberaal Archief - Kramersplein Gent. Jnota. Liberaal Vlaams Tiiclschrift. Olie doet allel knarsen

Recommend Documents