(c) Liberaal Archief - Kramersplein Gent

(c) Liberaal Archief - Kramersplein 23 - 9000 Gent

1ge JAARGANG

Nr 3 (120)

DECEMBER 1960

Maandelijks Orgaan van het Liberaal Vlaams Studentenverbond

A BON

N f.: LU f.: N T S P

SEVENS 16. CENT

L. V.S. V.

Antwerpel1,

Gent

Red. tie : llnda St ••Martensstraat

Beheer: Ru VANDUUREN Zeel •• n 61, 0' PANNE P. C. R. 1627.0'

Brussel n •.1 S

..

40

FR •

De senstiter

Is

voor zijn

verantlL'oordelijk bl1drage

IEIDIT

De

novemberdagen waren een gepaste aanleiding tot enkele ogenblikken van bezinning, omdat ze aan de verschrikkingen van twee zinloze wereldoorlogen doen terugdenken evenals aan haar miljoenen slechtoffers. Zulke nagedachtenis verliet vrijwel elke constructieve inhoud zo ze enkel op het verleden gericht blijft en .dient om haat en natienalisme te doen hero~fl.akkeren. De les, dat miljoe-] nen mensen het offer van h~n leven brachten omdat ze zich bewust wan:n van waarde der begrippen vrijheid en waardigheid, zou metee.n waardeloos worden. .Indl~n we echter deze les dienstig maken als een waarschuwing die we vo?r ogen moeten houden omwilIe van een mooiere toekomst, dan hebben we ons verrijkt met een positief bewustzijn. Er is echter nog meer. In deze snel evoluerende wereld, die nog niet vrij is van onrust, tekent zich een groeiend bewustzijn af in Europa, die dit werelddeel opnieuw het aanzien kan geven dat haar rechtmatig toekomt. We bedoelen de Europese integratie waarop alle hoop gericht is. Deze integratie bleek telkens onverwezenlijkbaar zo ze het werk was van een volk. dat de onverholen bedoeling had de andere volkeren te verknechten. Nu de eerste resultaten van een beginnende Europese integratie zichtbaar worden denken te velen reeds de slag gewonnen te hebben. Dit vertrouwen is op zijn minst nog voorbarig. het Europese huis is nog te

?:

wankelbaar. De noodzaak tot iets concreet en leefbaar te komen is er niet minder groot om, De werkelijkheid wijst uit dat de Europese gedachte _ die er eenmaal toch door moet _ nog vele machtige en occulte tegenstanders telt. Om niet te gewagen van de industriële en handelskringen die steeds afwijzend staan tegenover dat wat ze niet goed kennen, zijn er vooral zekere politieke «grote I) (?) Europeanen die zonder meer het langzaam en mceizaam opgetrokken Europees gebouw pogen neer te halen. De beweegredenen hiertoe zijn zeer eenvoudig. Ze stellen chauvinistische en nationaals hoogste blijken van burgerzin. Het gevaar dat schuilt in de misleiding van een volk door het voor houden van verkeerde begrippen nopens haar nationale -oeping of « grandeur natienale» is niet denkbeeldig. Benevens de rem die het betekent voor een groeiende internationale en vreedzame verstandhouding tussen de volkeren is ze tevens de kiem van onverdraagzaam. heid, haat, aggressieve machtsuitbreiding en oorlogen. Blijken van een groeiend nationalistisch bewust. zijn werden o.a. in Frankrijk zeer duidelijk waargenomen. Blind nationalistisch egoïsme in onverenigbaar met de Europese integratie. Wat betekenen onvermogende nationale staten naast een geintegreera Europa met een grotere economische welvaart en geëerbiedigde plitieke stem?

De strijd om het behoud van vrijheid en waardigheid wordt nu niet met de wapens gestreden doch WestEuropa zal aan de bed rijging en de ondermijning door de communistische we-

reld slechts het hoofd kunnen bieden door z.ch te verenigen. De bloeitijd der kleinere nationale staten is over, het tijdperk der integraties is aangebroken. Wie zich niet

Waarom zouden de natienale staten hierop uitzondering maken? Laat ons hopen dat de verantwoordelijken die historische uitdaging begrepen hebben!

FEDERATIE OF CONF EDERATlE

DE

mislukking L'an de topconferentie tcas voor de President van de Franse Republiek aanleiding om in zijn redevoering van 31 mei Il. een hechtere samenwerking te beo pleiten tussen de Europese staten, naderhand eventueel gewlgd door de oprichting van een Confederatie (statenbond). De gehechtheid van President De GaulIe aan de onschendbaarheid van de nationale oemeenschap is gekend, zodat men er niet moet aan twijfelen dat in de geest van De GaulIe het begrip Cl Confederatie» lijnrecht tegenover het begrip ti Federatie» (bondsstaat) staat. H ier hebben tce eens te meer het atternattet « Confederatie» - «Federatie». De in::et betreft de nationale soecereiniteit immers, in eelt statenbond behouden de staten hun totale soevereiniteit, teneijl ln een bondstaat ze deze soevereiniteit delen met de federale overheid. De stutenbotui is eigenlijk niets anders dan een georganiseerde alliantie. Wanneer statelz aan een gemeenschappelijke bedreiging bloot staan, bedreiging die ze niet alleen kunnen teeren, kan cel! statenbond ontstaan. EeT! gemeenschappelijk bestuursorgaan tcordt dan ingesteld die zekere gemeenschappelijke takel! ldtz:oer'. Deze auto· riteit, samengesteld uit ge vol· machtigde 11 van elke staat, lijkt ook meer op een diploma· tieke bijeenkomst dan een sarlementaire vergadering. In principe moeten de beslissingeIl bij éénparigheid getroJlen worden, hetgeen tenslotte betekent dal deze steeds een compromis zijn. dat meestal de tcil t'all de meest doelbewuste slaat rertolkt.

Zells al heeft de statenbond meerdere gemee nsctuurpetiike organen met de meest çeuarteeräe actieterreinen, toch blijft haar innerlijke kracht en de wil van de lid-staten, daar

Nochtans overheerst de Bondsstaat de lid-staten niet,' deze laatsten zijn onafhankelijk teat de bevoegdheden betrelt hen voor de Federale aroïuniet toegewezen. Hier zijn de soere-

Door de h. M. MOUSKHELY. professor aan de universiteit te Straatsburg en voorzitter van het Congres van het Europese Volk het tcerkeliik. beslissillgsrecht blijft toebehoren aan een organisme waarin de staten en niet de volkeren vertegenwoordigd zijn. Er is hier immers geen enkele rechtstreekse balld tussen het aemeenscluurpeliike orgaan en het volk. Het VOlledige spel der politiek is in hallden van de xerschitlen de staten. Wat zal er gebeuren tcanneer de tietens'e van de statellbond nodig wordt. Daar de statenbond over geen eigen leger beschikt zal moeten beroep ge'-'1an icorden op de nationale legers. die de onderscheiden staten al dan niet ter beschikking zullen stelten overeenkomstig huri in· dividueel belang. Geheel anders is de toestand in een Bondsstaat, die naast en boven de lid-staten een onafhankelijke en overkoepelende autoriteit heeft. Verre van enkel een gewone »erçtuierinq te zijn van llertegenzcoordigers van de lid-staten, is de' Bondsstaat een Staat op zichzelf die zich :::Olcel steunt op de tcU van het L'Olk, als op de tcil van de lidstaten. De bondsstaat heeft dus onderscheiden teetgevende, uitz;oerende en rechterliike lichamen. met beslissings- en uitz:oe· rinllsmacht.

reiniteitsrectit cn oeaecta, en de icaarboro val! dez'e deling van de soevereine machten icorät .uerzekerti door de aeeinemuut door de lid-staten aan de vorming van de federale organen en de uitoefening ral! hWI attributies. Aldus Iuuüt de u.i! raii de federale staalllel op deze ran de oeletiereertir slatcl! binnen het beperkte oebsea mn de bevoegdheden toeçctoezc n aan de federale staat. teru.i]! onuiekeerä de icn ran de tietedereerde staten het Iuuüt op de u.i! ran. de federale staal binnen haar respectteie becoetrütieüen, Deze scheiding der oeroetttiheden zal oncermiiäctiik conflicten veroorzaken. 111 een Statenbond u;orden, zvanneer belangrijke belangen op het spel staan, de~e conflicten beslecht door beroep op djlplomatieke procedures 0/ door éénziiäiqe beo slissingen van een geconfedereerde staat. In een statenbond of confederatie, in tegendeel, worden deze conflicten voor een qerechtrliike overheid gebracht het Hoger Federaal Gerec7ztsizol dat beslist in overeenstemming met de federale orondioet. (ZUl

vervolg

Olada. J).

)

'2

(c) Liberaal Archief - Kramersplein 23 - 9000 Gent

KENNEDY

- «Hij Is een schat 1» beweren de dames, die zijn jongensachtige glimlach op het TVscherm hebben zien ontluiken. Senator Barry Goldwa.ter uit Arizona, de populaire republikeinse woordvoerder van het Midden-Westen beweert dat Kennedy zoiets als èen Marxist Is, in ieder geval «een aanhanger van de socialist.lsche vernietiging eer vrije ondernemingen» De gehele protestantse geestelijkheid en alle sekten die haar ondersteunden. kunnen zich niet geheel en al losmaken van de vrees dat de jonge troonopvolger zich wel eens zou kunnen ontpoppen als de man van de purpere paus. Castro zou door de grond van zijn suikerrieten eiland moeten zinken van angat en ergernis. Heeft «Jack» hem niet bedreigd met een volmaakt Isolement? Adenauer treurt, de Belgische chrlsten-demokraten stellen vast dat Kennl'èy look een katoliek» Is. de socialisten vrezen voor een al te entousiaste veratandhouding met Salazar en Franco. De GaulIe loeit zijn jonge partner een hartelijk welkom toe. En wat er ook van zij. Jacqueline Bourier la de meest verleidelijke guirlande die het Witte Huis zou kunnen opsmukken ... Welk aan«ezicht van John Fitz,gerald Kennedy zal in laatste instantie het echte bliJken? Welke aspekten van zijn politieke persoonlijkheid hebben tenslotte de balans In Zijn voordeel doen hellen? Waarom moest zulk een taaie en geroutineerde tegenstander als Richard Milhouse Nixon tenslotte de spons werpen? Welke zullen de eventuele gevolgen op binnen- en buitenlands terrein zijn van de nipte overwinning. die de 43jarige Kennedy als het ware uit de stembus geperst heeft? Geen enkele niet-Amerikaan kan beweren dat hij de beslissende elementen in handen heeft om een exclusief antwoord te geven op al deze drtncende vragen. Nochtans zijn alle politici van het Oude continent genoodzaakt deze Janus-met-de-vele-voorhoofden beter te leren kennen. Allen zonder uitzondering moeten met hem oneerhandelen of samenwerken. Niet minder belangrijk is de «zaak» Kennedy voor alle West-Europeanen. die hun heil van de 5O-staten republiek verwachten, en die menen dat de jaren '60 in vele opzichten zullen beïnvloed worden door de persoonhjkhe id die in de States aan de touwtjes zal trekken in dr loop van deze periode. Deze uiteenzetting, van de hand van iemand die de U.S.A. nooit bezocht heeft, en die steunt op een zeer gebrekkig feitcnmatortaal, moet uit de aard van de zaak een hypothetische poging tot. ontleding zijn. - Eerste vereiste is te onderzoeken welke de krachten zijn ,I:e Kennedy zijn huidige triomf i('schonken hebben. Laten we dadelijk objektief vaststellpn dat de persoon Kenncdy vermoeèelijk meer sympatie heeft opgewekt bij het kiezerskorps dan de politieke figuur KC'nnedy. Aangezien de overwinning van Jack over Dick zo vlijmscherp is uitgevallen, wordt het nog moeilijker Uit te maken welke bevolkingsgroepen zich voor de man, welke kiezers zich voor de politilrus hebben uitgesproken. Toch kunnen wij uit verachillende feiten aneiden da.t de gulle lach van Kennedy de pijnlijke zrtjns van Nixon totaal .., de achtergrond heeft gedron-

FOR PRESIDENT De ulterst-liàbe vleugel van de demokratlsche partij, onder leiding van de senatoren H. Humphrey en WWiams hebben inderdaad hevige kritiek uitgebracht op de landbouwpolitiek van de republikeinse administratie en drastische maatreselen voorgesteld, die de exploitatie van de grote bedrijven In het Westen een ander uitzicht moeten geven. Wij neigen hier toch meer naar de eerste verondersteqing over. OVer het globale beeld van de atatenverdeling heen kijkend schijnt het ons hier toe, dat geen der belde kandidaten erin geslaagd is de traditionele bastions van de tegenpartij te. veroveren, zeker niet voor ziJn partij. Er Is absoluut leeI1 sprake Ieweest van een fIcuur zoals de aftredende president E1senhower, die In 1966 enkel en alleen door zijn penoonlijke populariteit de demokraten Louisiana, Virginia, FIorida en Tennessee wist te ontfutselen.

gen. De TV-debatten zijn volledig In het voorceel van eerstgenoemde uitgevallen. en dit zou waarschijnlijk toch gebeurd zijn, zelfs indien het maqu1llage-incldent van Nixon zich niet had voorgedaan. Nu lastig Is de voorsprong van Kennedy hier niet te verklaren. Het la Inderdaad veel gemakkelijker door te gaan voor een vrolijke en nonchalante boy, wanneer men nooit een andere zorg in het leven gekend heeft dan de keuze van de das welke men die avond zal dragen, dan wel wanneer men zijn opgang heeft moeten maken van obscuur advokaat je tot veelbekritizeerde ondergeschtkte van een populaire generaal. Het levenspad van Kennedy is een kleurig wegeltje. bezaaid met de rozige keitjes van de sociale welstand, midden in een liefelijke tuin. waar de ritselende bankbiljetten van de bomen afhangen. Nixon van zijn kant wekt meer de indruk van de strever, Intelligent en realist. persoonlijk moedig en voorzichtig. zonder illusies en bovendien zonder een overvloed aan scrupules. Nixon's carrière is een taaie geschiedenis van laster en leugens, int rlgucs en officieuse overeenkomsten. Drie stapjes vóóruit en twee achteruit betekent nog altijd één vóóruit. Nixon heeft vernietigd en werd zelf dikwijls bijna vernietigd. De glimlach van een man zoals Nixon kan niet anders dan een ongunstige en onnatuurlijke indruk maken, de grijns domineert steeds de vreugdeuItdrukking bij de bokser die eindelijk kampioen werd, na zelf tientallen malen op het vilt gelegen te hebben. Naar mijn bescheiden mening Is de wisselvallige loopbaan van Nixon één van de voornaamste oorzaken van zijn verlies. Door vele en Invloedrijke personen wordt Nixon gebrandmerkt als diegene, die in 1947-'48 het McCart.bysme een juridische basis heeft gegeven. Vooral het geval Aiger Hiss, waardoor één van de naaste medewerkers van president Roosevelt praJttisch uit het publieke leven weggevaagd werd, heeft in brede krin-

gen tot op deze dag de figuur van Nlxon geïdentificeerd met die van een Inquisiteur. Het feit dat Nixon behoort tot de sekte der QuaJters, die weinig populair Is biJ de andere Angelsaksische protestanten, heeft zijn zaak ook geen goed gedaan. Men mag dan een kwezel zijn. men hoeft het daarom nog niet zo expliciet te zijn. Bondig samenvattend zou Ik willen zeggen, dat Nixon verloor omdat de gemiddelde kiezer sterk de behoefte ondergaat zich respektabel te voelen. Dit verschijnsel is trouwens niet alleen kenschetsen voor de U.s.A. Laten wij ons even voor de geest roepen op welke wijze het politiek leven In Frankrijk tijdens de Derde en Vierde Republieken beïnvloed. werd door het probleem der onkreukbaarheid. Het Amerikaanse kiezerkorps heeft de voorkeur gegeven aan een vlotte jongen, die niet behoefde te arriveren enkel en alleen omdat hij reeds gearriveerd was, de dag dat hij zich de moeite getroostte geboren te worden. De gemiddelde kiezer veroordeelt de armoede niet, doch erkent niet dat de draagwijdte van de armoede de keuze der met odes determineert die men gebruikt om de armoede te overwinnen. Het meest spektakulaire wat van Kennedy kan gezegd worden, is dat hij op 21-jarige leeftijd een check van I miljoen dollar naar goeddunken mocht besteden. Bovendien heeft hij in de oorlog tegen JaI=:':J 5 uur lang in de Pacific gezwommen met een man tussen de tanden. Ongetwijfeld Is deze gouden adolescent een energiek man met veel begrip van verantwoordelijkheid, wat trouwens ook blijkt uit de verrassende kiesstrijdzeges die hij dikwijls wist weg te kapen wanneer hij als een verslagen man vertrok. OVerigens is Jack een gebruinde boy met heldere blauwe ogen, een mooi kind dat de notie van het kwaad niet SChijnt te bezitten. In hem en zijn gezin zou het gemiddeld Amerikaans gezin zichzelf willen terugvinden. Zijn Jacqueline, zijn excentrieke broers en zusters zijn even-

zovele faJt,oren die het hart van de kiezers gewonnen hebben. Pa.tric!a Nlxon bezit vooral de charme van de goede wil, de trouw, de werkzaamheid en de spaarzaamheid, eerder nuttige dan aangename deugden. Ten slotte heeft Nixon ook In de marine gediend, maar hiJ werd niet getorpedeerd door de Japanners zoals Kennedy. Je moet maar pech hebben. WIJ moeten dan nu even onze aandacht schenken aan het probleem van de zuivere politieke behendigheid. Zijn de respektievelijk demokratisch en republikeins kiezende personen hun traditionele keuze trouw gebleven? Welke rol heeft de tegenstelling links-rechts gespeeld? Heeft het geloof van Kennedy tenslotte in zijn voordeel of in zijn nadeel gespeeld? Welke invloed moet men toekennen aan de rol van de buitenlandse politiek? - Voor de eerste vraag kan de verdeling der Staten ons zekere aanwijzmgcn geven. ofschoon deze niet noodzakelijk de doorslag geven. Het blijkt dat het Oude Zuiden over het algemeen zijn traditie nagevolgd heeft door op de demokratische kandidaat te stemmen. Mogelijk is dit het gevolg van Lydon Johnson's aanstelling tot kandidaat voor het Vice-presidentschap. In dat geval zou ook hier de persoon van Johnson, meer dan de partij der dernokraten de zege aan Kennedy gebracht hebben. Overigens SChijnen de resultaten in de oude Zuiderse Staten op een zekere politieke stagnatie te wijzen, aangezien zij ook in 1952 en 1956 Stevenson '5 kandidatuur gesteund hadden. Het Midden-Westen en Verre Westen anderzijds hebben hun republikeinse sympatieën gehandhaafd. met uitzondering van de beide grootste staten, Texas en Calitorn ia, alsook van Nevada. Hier zit de angel. Moeten wij hier weer de persoonlijke voorkeur voor Kennedy aanvaarden als reden, of hebben de kiezers in deze dlstrikten zich uitgesproken voor de koene agrarische hervormingsplannen van een zekere groep demokraten ?

De klassieke Jmks-reehts tegenstelling naar Europees model dient slechts om de Europese waarnemer nog meer in verwarring te brengen. OVer het algemeen beshouwt men In Europa de demokraten als zijnde meer Iink.s georiënteerd dan de republike1nen. Dit la een voorstelling van de feiten die wel veel waarheid bevat, maar zij Is een beetje slinpllstlsch. Het Idee dat de demoluaten meer llnk.s zouden staan stamt voornamelijk Uit de periode Roosevelt, de tijd van de New Deal en de Braintrust. Kort na de tweede Wereldoorlog beschuldigden de repUblikeinen hun tegenstanders ervan dat zij I soft on communIsm » waren en dat zij oogluikend hadden toegelaten dat personen met marxistische en étatlstische ambities zich van verantwoordelijke posities in de Truman-administratie hadden meester gemaaJtt. Van nature en In de oorsprong is de demokratische partij nochtans de partij van de agrarische aristokratie uit het Zuiden, van de rassendiskrimlnatic en van de onafhankelijkheid der Staten. Tot 1932 werd zij aan het publiek voorgesteld als de séparatistische partij van de Burgeroorlog. Sedertdien is er wel één en ander veranderd. De syndlkaten hebben zich de laatste 30 jaar bijna steeds voor haar uitgesproken, maar het Is nog de vraag of dit niet meer ten gunste van Roosevelt en zijn ploeg was dan wel voor de politieke groep der dernokraten. Tegen de vooruitstrevende richting van de New Deal-groep ontstond in de partij zelf een aktleve oppositie die er zelfs toe leidde dat in 1948 een aparte lijst der dissiolente dernokraten Uit het Zuiden werd geopend. Samenvattend kan men konkluderen dat de links-rechts tegenatell1ng In de V.s.A. zich bijna nooit in een klassenstrijd naar Europees model distilleert, een een politieke figuur bezit meestal een uitstekende kans door Zijn persoonlijkheid de oppositie van een Iesloten sociaal milieu te doorbreken.

(Zie vervolg blz. 7)

WILLEMSFONDS BijdraIe: 50 fr. per jaar Seeret&rlaat :

NEDERKOUTEK

14.GENT

3

De Strategie der Nationalisten liET

EUROPA

DER

VA.DER·LANDEN

OPBOUWENDE INTITIATIEVEN

(c) Liberaal Archief - Kramersplein 23 - 9000 Gent

E Commissievan de Europese Economische Gemeenschap heeft slechts zeer beperkte actie-mogelijkheden, in het geheel geen financiële zelfstandigheid en wordt niet door een Europees parlement gesteund. Desondanks heeft zij in de laatste tijd een aantal initiatieven ontwikkeld, die vanuit Europees standpunt bezien positief zijn. TAAK RUIM OPGEVAT

ZIJ heeft haar taak ruim ,pgevat en er zich niet toe IJ~· perkt er voor te waken dat de etappea. waarin de liberall8erlng Tal1 de handel volgena het verdrag van Rome mONt geIChleden. lerespecteerd worden. ZIJ heert ingemn dat de procedure n.n de afacbafting der dOuaD_rechten opge;.e1d werd door regeringen. die de dynamiek mtaten om het perapectlet van een wijde markt met srote afzetgebieden te o)enen. Toen zij begreep dat het Verdrag een belemmering voor de Europette economische Integratie dreigde te worden. stelde zij plannen op om de opheffing van de tolmuren te vermeDen. ZIJ bereidde. In het kader Tal1 de mogelljkheden dte he'; Verdrai haar toestond, een voorstel voor om de landbouw~ te verenigen. Een voontel. dat Bekel' te aterk 0uder de invloed 8tond van corperatteve nelgingen. maar dat heel goed kon dienen &la vertrekpunt voor de aflChatflng van het agrarilche protectlonlame en voor een vem1euwtng van de Europeae landbouw. Eenzelfde goedkeuring Tel'dient de gedragalijn van de Commlalle in baar bultenlandle politiek. Zij beeft becrepen dat het bultentariet. 2IO&Ia het Verdrag dat vooraielde. niet In overeenatemmlng was met het open karatter. dat de Europeae ecooomie moet beblaen en lIJ ••...elde een verlaging ervan voor. ZIJ verzekerde zich van een zeer vriendelijke houd1nc van de Verenigde srtten. hoewel van die zijde een zeker wantrouwen VeI'Waehtwerd. Terwijl zij weigerde In te pan op de Engelae vooratellen voor een tuale van de OemeenlChappeUJke Markt met het Vrijhandelsgebied. onderstreepte de Commlaale dat de deur voor Engeland

naar de Gemeenschap steeds openblijft .. Daardoor bracht zij In Engeland aekere groepen In bewegtng die eindelij'c beginnen te begrijpen dat hun land een deel van Europa Is. De Commlslde was ook present In de Afrikaanse landen. die de onafhankelijkheid veroverden en zij probeerde rechtatreeka contacten tusaen deze en de Gemeenschap tot ltand te brengen. GEEN EUROPESE BEGEBING Men kan zich zonder moeltl: Indenken wellte enorme betekenis een dergeliJke politiek voor Europa en de hele wereld zou hebben. ala zij gevoerd werd door een werkelijke Europeae recerlng. gebueerd op een Europe8e wetgeving. gevoed door Europese financiële bronnen, bevorderd en gesteuad door een Europese publieke opinie, Europeae partijen en verkiezingen. Het verzet van de na.jonale behoudzucht 1011 dan niet met ëën alag verdwenen lijn. maar het zou voortaan niet meer dan de beachelden rol vervullen van de tegenstribbelende oppositie tegen een vernleuwtnpprocea, dat zich niet mu beperken tot. de economie. maar vanzelf zou doorwerken naar bet domein van de buitenlandse politiek. Maar deze Europese regering bestaat n~: de Commlslte van de QemeenschappeliJke Markt heeft practllch slechts de beYOegdheld een politiek voor te stellen. die aUeen verwezenlijkt kan worden als degenen die de werkelijke maeht bezitten zieh eP echter te plaataeD. Het beeld van wat Europa zou kunnen bet..ekenen iJl zo verleidelijk. dat de nationale regeringen er z1eh niet openlijk tegen durven verzetten. Maar bun daden verraden hun werkelijke bedoelingen. De yoortekenen van het of-

I

TOONT

ZIJN

GEZICIIT

I

nen dat onder deze omstandig- blijven lt. zoals zijn eerste-miheden degene, die door de He- nister Michel Debré dezer dagen mei gezonden werd om FranJr· verklaarde. In de bedoelingen door A. SPINELLI rijk te redden, thans ook lro van de generaal is het otter dat :st.aat is de rol van de grote be- op het altaar van dit COllSE'.Tva· tieve Europa der vaderlanden fenaief tegen de in hun ogen schermer van de nationale staten van Europa te vervullen gebracht moet worden die Euro· overdreven activiteit van de En hij nodigde de Duitse kan- pese technocratie van Brussel. Commissie waren al enige tijd selier uit voor een uiterst J:f' die haar rol veel te ernstig opzichtbaar. helme bespreking in Rambouil- gevat heeft. In de afgelopen ja. Men zal zich het kwade hu- Iet. ren werd de Hoge Autoriteit al meur •.••rinneren, waanan de getemd. nu zal men aan de heNIETS GEI,EEItD. Franse en Belgische regeringen ren van de Commissie wel eens ALLES VERGETEN blijk gaven toen de Commissie duidelijk maken. dat zij in een onathandelljke positie wil· plaata van de bouwers en initiaHet mysterie dat de Initiatie de Innemen tegenover Afrika. tiefnemers van het nieuwe De Duitse mtntr.er van Land· ven van de generaal steeds om- Europa. nle~ meer dan onbetegeeft. heeft alleen betrekkinl" bouw. weldra gesteund door zijn kenende satellieten van het want Europa der nationale Be1gi8che collega, verzette zich op de b1jk~igheden. staten heftig tegen het plan-Mansholt. over het wezenlijke van ziJn zijn. dat lagere prijzen voor land- plannen heeft hij Dooit eP.n Zo openbaart het Europa der bouwprodukten en dua een ho- moment twijfel laten bestaan. Vaderlanden zijn lJezicht en geregelde .samenkornKen zijn karakter. die beide grotesk gere levenastandaard voor de De van de regeringen. bet permaoooaument verze1terde. maar dat zijn. tegelijk de aft!Ch~ing van een nente aecretariaat in Parijs en De werkelijkheid toont de het nieuwe. zo mogelijk nog sterk agrarllch protectlontsme Verenigde Staten op zoek naar lnhie1d. dat van bet..eltenls was onmachtigere parlement. dat hij een nieuwe wereldpolitiek. de toen Duitsland voortdurend aan de twee reeds bestaande om de buiten- U.S.S.R. In moeilijkheden met dOO!'zijn buren bedreigd voelde. wil ~voegen militaire en eeono- het Chlneae probleem. Afrika maar dat in het huidige Duits- landse. maar de grote mlache politiek van Europa tl' In vlammen... land alleen maar kleine partistaatslieden wijden coördineren. hebben niet tot Europese culiere belangen verdedigt. zich met overgave aan de enseDe EngelIe regering. die er doel het huidige systeem •• n door de ItracJmge houding van de nationale staten te verande- riJmde en delicate diplomatieke dana op de tonen van he~ de Commissie bijna toe ge- ren. HIJ wU dat systeem. juillt «Europese concert ». die ziJ afbracht was de toetreding yan Integendeel. consolideren en verkeken van hun voorgangera van haar land tot de E.G.K.S. en stevigel'l. Wat De GaulIe niet. voor 1914. ZIJ hebben niets gewil la. dat deze staten het AmeEuratom te overwegen. keerde leerd en alles vergeten. bruuak op haar IChreden ~erug. rikaanse leadership aanvaarden En onder het volk van EuroIn plaat. van te erkennen dat en dat zij vertrouwen krijgen van de pa zijn nog geen tekenen van haar .samenwerking met het In de c technocraten onrust of verbolgenheid te merEuropa der Zea vOOC'altot uit- Gemeenschappen lt. c Die moedrukking zou moeten komen in ten niet meer dan satellieten ken. een aansluiting bij de Gemeenschappelijke Markt. gaf zij te kennen dat Juiat de Brusse1ae IMtelllngen overeenstemming onmogelijk maakten. Maar tot nu toe hadden we nog slechts te maken met de verapreide gevechten van de nationalistische reactie tegen Europa. Men kon nog geen algemeen Itrategllch plan onderacbelden. Dit pl.n la nu door onder "ja LTIERO SplneUl •• GD- aU(1llltus 1943 door de leider van de FranJe _pub. SpineW werd slecbt. teceu.prelllelijk de merkstaat. all goed leneraal. opgewaardJpte federallstlsebe een week 't"OOI'been niJresteld. penMDUjkheW der taDoM laten! Vaa 1146 af .•.enaakt biJ Het ogenblik schijnt gunstig UaliaaDse .Ult.nlen die de gekozen. De spanning in de weBewecmc .•.ow Europese Fe- • e fin I' i e f elke _Uonale reld neemt toe en de tiJdelijk!" derat.le teU. BIJ was l6C1'eta- politieke acUvltelt. In 1141 afWezigheid n.n bet Amerikaande ••• n.-.eoeraal ,ftIl dea bewe- neemt hlJ deel.... se leadership maakt de te«enPIl&' tot la 1958. toen biJ richtlnr .•.•n de Unie ftft de steWng tussen de ODItulmtge ......oonl ,Ioc toeIerren ,Earopeae FecIen.Ilsten. werp' skh te(elljkertlJd la economische expanaie en de po•• dek~ende litieke onmacht •• n Europa biJp-oeI van bet COJlll'N van de aetle die de samenroeploc zonder duidelijk merkbaar. De het E...,ese Volk. waarin .•••• een Ellropese Grondwet..•.erpdec1nr vo«man. die gelooft dat magische bij een MeI' acUet deel heeU ,"ende woorden en (ewen heel g~ rehad. .\Ja AI,e.eeD At,e- •••• L Met de pen en met bet schikt de werkelijke actie kunyaa,rdlrde vervalt hij de nen vervangen heeft wiUen to--.re taak de politieke lel- woord ..-erdedlcde Altiere Spidlnc .•.•n dne beweclo, w•••. DeIll do. dik en dun en sonder nrpoMO die redacb&eneme •• en Geboren te Rome op 31 &eB weJke bem juist au(Wltus 190'7, neemt Spinel· nooclukelljk sebenen, In de !lin van bet 11 als student reeds deel aan waaracbtice de strijd teren het fascisme. woord is hij de mUltant van de Europese poUtieke InteNa tien j.&I' revanrenillstraf waarvan drie in een cel. eratie die door zijn ori,ioele denen trouwens verkozen de 13 wordt hij naar het eUand en \u"achtire persoonlijkheid onbelancriJke Amerikaanse staten in 1786, na Ventotene verbannen, waar UI een l jet heeft 10 ;aar confederallJlisch samen· hij nOl zes jaar verbUjft. mate deze bewe,inr g<Jan. de federalistische staatstot de val van bet fasclstlscb bevrucht, verrijkt en zelfs re! .Id heeft. vorm. Deze bracht hen velligreclme. Om di~ uitzond~rlljke kwaheid. en u,oelt-aart. zonder daarAI de Europese federallsom de individualiteit t'an de t1scbe activlttl&en opsomml'n liteiten verdient zijn woord lid-staten op te offeren. waaraan Altiero Spinelli achtinr en lonen zijn opvatDat de regeringen t-an de heeft deelrenomen. zou ons tlll&"l'n.die een rroeiende naEuropese staten. met het inet' toe nopen de reschiedenis klank "inden, op zijn minst zicht hun vrijheid van handelen van het Europees federalis- een nadere kennismaking. IIlj voelde bovendien aan te behoudc1I, de Confederatfe me 9~dert het einde van de verkiezen, is te klaarbli;keli;k. 2de wereldoorlo, te schel- den lijve "'elk onheil hel fascisme en het nationalisme De teäertüisten kUlInen zich sen. echter niet verge1l(>egen met De oprkhtlnr - toen no, over Europa brachten. In het het «Europa der Vader/andem) lIlega.ll _ van de Beweging perspedief van deze ervarlnzij moeten zonder verpoze7l "oor Europese Federatie gl'n is zijn waarschuwill&"des strijden roor eell Europese devond plaats te Milaan in te waardevoller.

A/tiero Spinelli

EEN EUROPEAAN MET OORSPRONKELIJKE EN STERKE PERS OONLIJKHEID

A

FEDERATIE OF CONFEDERATIE

te L'erlaten. tL'amleer deze laatste haar onafhankelijkheid of Het recht beheerst het beo naar ler:ensbelangen in gevaar van de verstaan vall een Federatie. de p0- brengt. De kracht gro7ld· litiek het beslaan van een Con- eniging op federalistische federatie. Wie rec.11t zegt. kiest slag is opmerkelijk teçenorer de orde, vrede, en gerechtigheid. broosheid vall de Confederale Daare7ltegen betekent polftiek verenigillg. geweld. conflict en willekeur. Deze vaststtlli7lqen volstaan De Federatie roept ee71 cnrerom de superioriteit ran de reäevreemd.bare band ill het levell: ratie boven de. Confederatie illdiell deze band door weder· aan te tonen. Alle conteaerazijdse toestemming ontstaat, beda71 is deze onherroepelijk; De ties hebbe71 eell kortstondig conteäeraüe äaarenteçen, zoals staan gekeild: onmachtig tegen. iedere allia7ltie, is funktie t'an over derden, ten prooi aal! innerlijke t~rseheurtllge7l. Zij rereen ti1delijk samentretten vall aa71 de lid-st aten belançen en keilt meestal ook schaffen de illugeen la7lg bestaa7l. Iedere lid- slechts een schaduwen Om deze restaat heeft het r.fl.C de Ullie sie van reiligheid. (\'en'ole '.'r.n blz l)

die slechts te vinden is.

moeratle.

ratie

in de

reüe-

,,=========================:=J

I L:

•

JAARLIJKS RAPPORT VAH HET LIBERAAL

(c) Liberaal Archief - Kramersplein 23 - 9000 Gent

Met een verbijsterende regel. maat worden zekere Europese integrationlstiache reLisatiea in het gedrang gebracht, De Europese integratie, waarvan nlemand meer het noodzakelijk ka· rakter wil betwisten, maakt nog steeds kinderziekten door die haar werking, door middel van reeds bestaande organisaties, en haar verdere uitbouw in gevaar brengen,

Europa in de wereld In een ruimer verband beantwoordt de Europese integratie aan een strekklng die In heel d~ wereld aang~roffen wordt ; de noodzaak voor de bestaande gemeenschappen - hier de nationale staten zich aan een nieuw politiek en economiach kader aan te passen, Het ls dus een zoeken naar een nieuwe formule die de Westeuropese landen, In de grondig gewiJzig. de bmstandlgheden moet toelaten haar onafhank"lijk bestaan en haar toekomst te bestendigen. De opkomst van ~wee jonge reuzen-wereldmachten, de V.s.A. en U.R.S.S., wijzigde zodanig de machtsverhoudingen In de wereld, dat er van de wereldoverheerslng van het Europese blanke ras, zoals In de 1ge eeuw, nog weinig recht staat. Het ligt in het geheel niet In onze bedoeling het einde van deze overheersing over andere voltteren te betreuren, m a a r evenals U, betreuren wil dat Europa niet meer In staat is zijn rechtmatige belangen te verdedigen. Interne verdeeldheid en twee wereldoorlogen heb ben het Europees prestige sterk aangetast en het verlies van onze economische en politieke onarhankelljkheld veroorzaakt. De kleine noch de grote mogendheden In Europa ontsnapten lueraan. Als een geheel beschouwd beo ~kent het Europa van de Zes nog wel een mogendheid. die zo1'Ie1 economisch, als politiek en militair een zeer belangrijke rol Is weggelegd. De verschillende crisissen die we echter sedert de laatste wereldoorlog doormaakten, zijn een sprekende illustratie geweest van de blljvende runëamentele verdeeldheid der Westeuropese landen en de daaruit voortspruitende onmacht. Denken we aan de blokkade van Berlijn, het verlies van Centraal-Europa, Hongarije en Suez, en ~en laatste nog Congo, Hier hebben we een hele reeks vernederingen voor Europa op. gesomd. vernederingen die het gevolg waren van, ofwel onze afhankelijkheid van de VerE'nlgde Staten, of de onmacht door de tradittonele verdeeldheid en ondoelmatigheld. Deze traditionele verdeeldheid Is het logische gevolg van het handhaven, in strijd met alle gezond verstand. van voorbij gest r('{'fd(' souverelnltettsoverwegingr-n, in Europees verband.

Frankrijk en de Europese integratie 11'

In het licht van recente entverdient de posit ie van Frankrijk, tegenover de Europese integratie, nader besproken te worden, omdat aldus een duidelijker perspektief geworpen wordt op het klimaat wtkkclingen

voorgedragen

op het

Congres

aar een dat tegenwoordig overheerst op dit gebied. Plaatsgebrek d win g t ons slecht.a het probleem van de di· plomatieke integratie, of het ontwerp dat ertoe strekt een permanent Europees politiek secretariaat in te stellen, ernstig te behandelen. De laatsl:e maanden deed men van Franse zijde, bij monde van generaal de Gaulle, verschillende suggesties nopens de te geven wending, zowel aan het Atlantisch bondgenootschap, als aan de Europese Integratie. De geest waarin deze voorstellen baadden verplicht ons hen zorgvuldig te onderzoeken en consequente en kordate gevolgtrekkingen te formuleren, zelfs daar waar nodig het proces van de Franse bult..enlandse politiek te maken. C De Jaren 1958 • 1959 schijnen gekenmerkt te worden door een nieuwe oriëntatie van de Franse buitenlandse pollt.lek.

c Gedurende meer dan tien jaren zijn de elkaar opvolgende regeringen er, ondanks hun zwakheid en trots vele wederwaardigheden, In geslaagd de Franse politiek onafgebroken af te stemmen op een tweevoudig begtnsel, «Volgens het eerste kan Frankrijk zijn eigen gestalt..e en zijn toekomst alleen veilig stellen door zijn plaats In te nemen In een grotere politieke gemeenschap, met name het verenigde Europa. c Volgens het tweede kunnen Frankrijk en Europa slechts aan een volslagen vernietiging door het Oosten ontkomen als zij hun militaire kracht eng met die van de Verenigde Staten verbinden. c Deze beide beginselen schiJ. nen nu twijfelachtig geworden t· zijn. e Het Is voor alles duidelijk dat er geen sprake meer van Is - tenminste op korte termijn - de politieke integratie van Europa te verwezenlijken. Natuurlijk, hel; verdrag van de Gemeenschappelijke Markt wordt in acht genomen en de stabilisatie van de franc In 1959 veroorloofde zelfs een krachtige voortgang op de weg naar een gemeenschappelijke mar k t. Maar als men hetgeen door de Franse regering gedaan werd vergelijkt met wat ze had kunnen doen om de Europese eenheid werkelijk tot stand te brengen dan voelt men zich - rekening houdend met het zeer grote prestige waarover generaal de GaulIe tot nu toe beschikt een weinig beangst. « Als zwakke regerlngen niets uitrichten, kan hun zwakheid een verklaring zijn van hun gebrek aan activiteit ondanks eventuele goede bedoelingen. Maar aJs een sterk bewind door ~een enkele concrete daad ook maar de minste wil toont om Europa ~ot een politieke werkelijkheid te maken. dan Is men onvermijdelijk geneigd zich af te vragen of dit politieke Europa wel werkelijk een van de doelelnden is die het nastreeft. Men tan zonder meer aannemen, dat als generaal de Gaul1e dit politiE'k Europa zou willen. het vandaag een feit zou zijn geweest.

In werk!'IiJkheid is hier nleta van te merken (t). e Aan de andere kant heeft de Franse politiek, door verschillende opeenvolgende besU&singen op een zeer concrete manier een standpunt Ingenomen dat In strijd lijkt met de algemene beginselen van het Atlan· tlsch Pact. e Al deze daden zijn even sovele concrete uitingen van de algemene opvattingen die prestdent de Oaulle heeft uiteengezet in Zijn redevoering voor de Milit.alre School In november 1959. Volgens deze moet de integratie van de militaire krach· ten beschouwd worden als een va lal a gen' verkeerde polltiek ». (2) Wat te denken van de leiders van een land, die, gevangenen van de mythe van de nationale macht, niet meer In staat zijn aan hun onderdanen te zeggen dat deze mythe onherroepelijk tot het verleden behoort en dat de enige redelijke - en grandloae - taak van de Fransen er in bestaat deel te nemen aan de opbouw van de Europese integratie 7 President de Gaulle verstaat het beslist anders. Tijdens de persconferentie die hij op 5 september 11. hield, bevestigden zijn verklaringen zijn vroegere anti-Europese atellingnemtngen. ZIJ bieden echter deze keer hef; voordeel minder twijfel te laten bestaan omtrent ziJn werkelijke inzichten. De aanvang van deze persconferentie die de Indruk maakt een progressistische en vertrouwensvllle geloofsbelijrenis In de Europese Integratie te zullen Inleiden, wordt vervolgens volledig vernietigd door verklaringen die de lof zingen van een onverzett..elijk natlonaliame. Op een vraag omtrent de Franse plannen Inzake de Europese samenwerking verklaarde president de oaune : e Wij hebben een reeks raadplegingen met de staatshoofden of regeringsleiders van de Westeuropese landen Ingeluid, Europa opbouwen, d.w.z. zijn vereniging, is natuurlijk een essentiële zaak. Waarom zou deze grote haard van beschaving, macht. verstand, welvaart, uitdoven on. der zijn ll8 ? Op een dergelijk gebied moet men niet volgena regels te werk gaan, maar wel velgeus werkelijkheden. e Welte zijn de werkeïtjsheden of de steunpilaren waarop men Europa kan bouwen ? He+: zijn de nationale Staten, zee r verschillend van elkaar, m a a r zij zijn de enigen die het recht hebben te bevelen en die kunnen gehoorzaamd worden. Zich Inbeelden dat men iets doeltreffends kan opbouwen, dat goed~~keurd zou worden door de volkeren buiten en boven de nationale Staten, is een hersenschim.

c Zeker, Intussentijd heert men zekere mln of meer supra· nationale organismen Ingesteld, ZIJ hebben hun technlsche waarde, maar ze mogen geen po!it)ek gezag hebben. e Men heeft de waarheid die hierin schuilt nog niet zolang geleden bevestigd gezien, n a a r aanleiding van de k<>lencrlsiS. e De regelmatige samenwerking tussen de westeuropeee Staten verzekeren Is datgene wat Frankrijk als wenselijk, mogelijk en praktiach beschouwt op politiek, economiach en cultureel gebied evenals op gebied van de landsverdediging. e Dit behelst een regelmatig ge:>l"ganl.seerdoverleg t1.l&'Jende verantwoordelijke regeringen en de werltlni van gespecialiseerde organisaties, ondergeschikt aan regeringen: de PE'rlodleke beraadslaging van een vergadering, gevormd door de afgevaardigden van de nationale partementen en moet zo vlug mogeliJk ge90lgd worden door een plechtig Europees referendum, dat aan deze Europese start het onmisbaar karakter van volk&goedkeuring zal geven.

van

het B. L.

•

DIe

dat de Europese economische menwerll:lng niet verstrekkend genoeg is, maar hij voegde eeaan tpe, dat Indien men n4l(f e vooruitgang wll boeken, men de v reeds bestaande Europese instellingen, die reeds min of goed functioneren, moet bledigen. De Eerste MlnJster de nog dat dit niet bet;ek4mt men eveneens nief; langs an,del'G richtingen kan opschieten. Ondervraagd over het feit hiJ een tegenstelling zag het e Europa der Naties idee dat ~ewoonlijk wordt schreven aan Oaulle - en een e naaI Europa », heeft de Eyakens geantwoord dat alle langrijke beslissingen door regeringen dienen genomen worden, Hef; is niet duidelijk hoe de bestaande instellingen, van zekere klaarblijkelijk e supra-nationaal karakter en kere besllsslngsmacht het~. kan eerbiedigen en tijd bet recht om beslbstncen te De bedoelingen die men toe- nationale rereriD(eD schrijft aan President de Gaul· Voor enkele weken vel'1W~.1 Ie, die aan de Europese politiek meer samenhang wenst ~ ge- de Heer Wlgny dat West-llur'OPl.lI zich moet onralu.9'en ven, maar ook meer onafhankeremeensehappeUjke inelteIIlmr.~ lijkheid ten opzichte van het President de Gaulle van Amerikaanse leiderschap, hebkant, oordeelt dat een ben onmiddellijk opzienbarende reacties uitgelokt. De spil Bonn- Europa zich boven het Parijs werd er met één slag door mtseh Europa van de de verdrongen. Niet alleen wil van Duitsland van geen Franse he- Mt.rkt en van Euratom, gemonie, maar het wenst zij n stellen. Het eerste wat opvalt la nauwe betrekkingen met Wastegenstrijdigheid tU88eIl de hington te onderhouden. De Italiaanse reacties op het twee stellingen. Terwijl de Franse voorstel tot oprichting ste de oorspronkelijke van een Europees politiek secre- den van de instelUngell tariaat, schijnen ook niet gun- mlakent de ~weede ben en stig te zijn. Bovendien Is Fanfa· een politiek directorium in plaats. waarbij Pra.nltrijll: nl niet erg gesteld op de« stijl. makkelijker de andere van de GaulIe. zou kunnen domineren. De politiek van Frlwaijll: opzichte van de van de ge~neE~DM~.~~t8-"~ De Belgische stellingnemingen stellingen laat geen door de bh. Eyskens en Wlgny, zou hen onder de be,roeldiMl die volgden op de Frans-Bel· willen plaatsen van een gische onderhandelingen zijn op hogere organisatie, welke zijn minst gezegd vaag en dub- de minste moeite zou belzinnig. hun werking ~! v~:=~=U De besprekingen waren des te om en hen zodoende 0' vriendschappelijker omdat men maken (doel is niet zo IJlClIdllI!! van Belgische zijde nog onder te bereiken, MB __ !'er de hartelijke Indruk was van de geen parlementaire -cootro1e Fra!lSe steun In de Congo-kwes- gelijk zou Zijn). tie. Frankrijk dacht klaarblijkeWanneer President Oaul1e liJk hiermee twee vliegen in één aan de E.OXB. 1!iJn-ondoelmàklap te vangen. tigheld verwijt, zou hij teBe1ijDoor het bewijzen van deze kertljd moeten bekennen dat kleine dienst. hoopte het een ze- deze stand van zakep. vooral te kere erkentelijkheid te scheppen wijten is aan de apathle van de aan Belgische zijde. erkentelijk- plaatselijke regeriDieD. De Heer Wigny, evenals. Preheid waarop beroep zou gedaan worden voor zijn plannen be- aident de GaUlle, betreurt de af· 1) Wij ontlcne n :lrze ~~gels aan treffende Europa. en waar- wezigheld van overeenstemming een werit dat ~Iaurit· e ,\lIais gcpuschijnlijk ook voor de stemming in het Westerse kamp, en wa. blceerd heeft bij Calma nn-Lèvy in de UNO over de Algerijnse zich af hoe een JeD'eenschap~ onder de tteli «L'Europe UnIe IIjke politiek kan bewerkstelUp kwestie. route de la Prospérrté », ZIJ scntlnen ons. vooral na de mislukkiog de Gaulle De verklaringen van de hh. worden. President van de topconferentie. van een Eyskens en Wigny. na de voor- oordeelt dat de Westersen peropmerke:IJke actuaurett. noemde onderhandelingen, zijn manent overleg zouden moeten Overgenomen uit « Peuple Euro.. plegen. Deze besprekingen vinniet geheel overeenstemmend, péen lt - apri l-rnet 1960. p, 2, den reeds plaats In de schoot zoals blijkt, uit wat volgt : 21 Maurice Allals - P. E - apdlDe Heer EyskeI:\S verklaarde van het permanent comité VaD mei 1960,

Reacties van de Europese partners

Belgische steIlinIneming

.v.

STUDENVERBOND ANTWERPEN te Luik op 11 en 13 november 1960

(c) Liberaal Archief - Kramersplein 23 - 9000 Gent

uw Europa? NATO evenals in het kader de diplomatieke eon terenvan de Zes. Zij volstaan niet om tot een eenheid opvatting te komen. Het la natuurlijk dat men maar dat men gemeenschappelijke pokomen Is een andere •• Deze zin d~ zeer de gewettigde tWijfel de Heer WIgny uitschijnen de doelmatigheid van deze _etlJ:lSen betreft. beb met voldoening kennis heeft de Heer Wigny _"klJlArd_ van de duidelijCMlelillelfltlgenop de noodzakeeen Europese •... Hier nog, moet UIldachtig de procedures een effectieve IIMID1I7er.ldl1lg zullen verzekeren, de belankleine landen zullen .ledige'n, zo besloot de MlniaBuitenlandse Zaken,

stellingneming

Het principe van een nau.menwerklng tussen de .an de regering der Zes een principiële tegenvanwege Kanselier .deI.leI'. Het probleem la nochweten of de toepassing mechanlame, overwogen *erU!I'lW de Gaul\e, tenslotgekenmerkt door W*,dljraJl( of een achterEuropese eenmen die altijd heeft Bonn. In een woord, hier naar een Statenof om een klassiek

bondgenootschap onder het teken van het Europa der vadt:rlanden? • Bij de eerste hypotheae zou het akkoord zonder moeite bekomen worden. BIJ de tweede zou de kanselier moeten rekening houden met een sterke tegenstand in de schoot van Zijn eigen partij die, door dit • verraad lt aan he'. Europese Ideaal, reeds gedurende 10 jaar door de Chrlaten-Democraten beleden, in een lastige positie zou gebracht worden in de loop van de verketzingscampasne van het vol{lende jaar. Sommige aanduidingen laten vermoeden dat de Sociaal-Democraten bereid zouden zijn de fakkel van de « Europese integratie lt op te rapen en de vlam die smeult onder het alom verspreidde wantrouwen In Duitsland t.o. de «Franse negemonie lt, zoals ze blijkt ui'; de voorstellen van de Gauile, te doen oplaaien. « Op verschillende vragen zou een duidelijk antwoord moeten gegeven worden, zegt men te Bonn, alvorens te kunnen beslisaen of het plan van generaal de Gaulle ertoe strekt de reeds bestaande Europese Instellingen te vervolledigen, of tegen te werken. Eerst en vooral dient geweten of dit plan ook een herziening van de van kracht zijnde verdragen nodig maakt. Deze zou slechts uitgewerkt kunnen worden door de Parlementen. « De Bundestag. die drie wetgevende periodes lang de weldaden van de Europese • integratie I zong en die trouwens talrijke C Europeanen lt tel~ waaraan het niet nodig is de les te spellen, zal er zich waarschijnlijk niet toe lenen om « Frankrijk een plezier te doen lt. Nu blijkt het onvermljdel1Jk dat de commissie van Economische Zaken van het permanent secretariaat. ontworpen te RambOuillet, In oompetrue zal treden met de parallellopende organismen van de Gemeenschappelijke Markt. Het is misschien zelfs de biJbedoeling van zijn ontwerpen geweest hiervan zijn hoofdfunktIe

Een gezicht tijdens de plechtige open ingszitting

te maken. Dit zou reeds een voldoende reden zijn voor de meerderheid van de Bundestag om zich tegen diE: hervorming te verzetten. • Bonn wil te aDen prijze een « Frans-Duitse 11 leidillf vermijden, die aan de Bondsrepubliek de rol van • schitterende tweede. en aan de
Stellingneming der Europese socialistische partijen In een gemeenschappelijke verklaring laak/;en de socialistische partijen van de Zes streng de recente voorstellen van generaal de GaulIe. die ernaar streven de Europese pol1tiek een nieuwe richting te doen inslaan. ZIJ verklaren dat het onontbeerlijk Is onafhankelijke gemeenschappelijke stellingen, te handhaven die onderworpen aan een afdoende parlementaire controle, in staat zijn om werke-

lijk Europese beshsslngen te nemen en toe te passen. De socialisten verwerpen nochtans op het eerste zicht niet de idee van het scheppen van een permanente re geringsconferentie, die zou samengesteld zijn uit vertegenwoordigers van de regeringen der lidstaten van de Europese gemeenschappen, Niettemin gaan ze niet akkoord met een institutioneel systeem dat de Hoge Autoriteit van de E.G.K.S., evenals de commissies van de Gemeenschappelijke Markt en Euratom. tot ondergeschikte uitvoeringsorganen zou maken van een regeringaconferentie. die overigens aan geen enkele werkelijke parlementaire controle zou onderworpen zijn. Volgens de socialiaten zou dit feitelijk het verhinderen van elk publiek debat en elke doelmatige tussenkomst In de Europese vergaderingen voor gevolg hebben. De socialisten verzetten z i c h bovendien tegen de adoptie door de Europese gemeenschap van gaullistische regerlngsmethodea, die gebaseerd zijn op de samenwerking van de persoonlijke autoriteit van de huidige regeringsleiders. De socialisten oordelen dat een inwendige consultatie en een toekomstige ontwikkeling van de Gemeenschap der Zes geenszins een nauwe politieke en economische samenwerking met; de andere Europese democratische Staten uitsluit.

Europees referendum

Hoewel de Idee van een Europees referendum nauw aan het hart ligt van generaal de GaulIe. toont deze zich veel minder enthousiast daar waar er sprake is van een Europese Parlementaire vergadering verkozen door rechtstreeks en algemeen stemrecht. De generaal verkiest haar 58mengest..e}d te zien, zoals nu, uit afvaardigingen van de nattonale Pa.rlementen. Ook de Heer Wigny is van oordeel dat men het 1) Aluin C:ément - Le Solr Parlement der Zes niet volledig 9 augustus 1960. moet breken met de nationale Kamer. maar terzelfder tijd meent hij dat de verkiezing van een deel van de afgevaardigden van het Europese Parlement noodzakelijk Is om deze vergadering meer aanzien en macht te verlenen. De stellingneming van de h. Wlgny Is een onomwonden erkenning van de onmacht van de Europese Parlementaire Vergadering die enkel samengesteld Is uit nationale parlementairen Zo generaal de GaulIe een Europees referendum suggereerde. was het geenszins om democratische regels te eerbiedingen. Hij zou slechts beroep doen op de publieke opinie. om Zijn voorstellen en niet de rechtrnat ige en democratische verzuchtingen van het Europese Volk te doen aanvaarden. De generaal wil eenvoudig de praktijken. die hij reeds in Frankrijk ~o('past. overplanten op Europeps niveau. Het spreekt vanzelf dat deze parktijken zonder enige twijfel autocratisch - dus gaullistisch - en welng democratisch zijn. van de Brusselse universiteit

De generaal weet zeer goed dat de democratische procedure, dit" erin bestaat het Europese Volk tweemaal ter stembus te roepen - een eerste maal om rechtstreeks zijn afgevaardigden in de Europese Wetgevende Vergadering te kiezen. en een tweede maal om de grondwet te bekrachtigen - geen voldoening zou schenken aan zijn autoritaire plannen. Nochtans is de democratische prooedure de enige die een «Europese oplosslng» kan brengen.

Oogmerken van de Franse buitenlandse politiek • Welke schijnen nu - voor zover men dat van buitenaf kan beoordelen - de doeleinden te zijn, d:e thans door d.! Franse buitenlandse politiek worden nagestreefd ? « Zij zouden. naar het mij schijnt, gegroepeerd kunnen worden volgens drie grote richtingbepalende Ideeën, « Volgens de eerste zou I" e n sterk militair en economisch bondgenootschap, zonder politieke integratie, gesticht kunnen worden binnen het Europa der Zes. In overeenstemming met een opvatting van goede nabuurschappen bekend van vóór de eerste wereldoorlog en onder leiding van Frankrijk. Dit letderschap zou versterkt worden door het feit dat Frankrijk zijn eigen atoombom bP.zit. « Volgens de tweede richtinggevende idee zou Frankrijk een derde plaats bezetten, met volledig gelijke rechten natuurlijk, In een atlantisch triumviraat dat de werkelijke leiding van het Westen in handen zou hebben. c Vo'gens de derde opvatting rou FrankriJk, In het bezit van het leiderschap over het Europa der Zes en een voorkeurplaats in de atlantische alliantie, de rol van scheidsrechter kunnen spelen ~ussen de twee groten. • Van deze derde opvatting is tot op vandaag (december 1959) nog niets gebleken door concrete daden, maar zij schemert me mln of meer duidelijk door In een zeker aantal verklaringen van generaal de GaulIe lt (1). Ondertussen zal generaal de GaulIe zekere wensen In vervuiling gaan door de organisatie van een top-conferentte te Parijs, die ondanks haar mislukking, Frankrijk zag plaats nemen aan de conferentietafel naast de grote mogendheden. De voorstellen van Frankrijk betreffende een c force de Frappe autonome lt en de Instelling van een permanent Europees politiek secretariaat, zijn duidelijke bevestigingen van de politiek die erin bestaat de derde opvatting te realiseren.

Gevolgtrekkingen Deze beschouwingen draaien allemaal om één vraag : de organlsatlevorrn die men het Europa van morgen zal moeten geven. Twee complementaire vragen rijzen onrniddelijk op : de eerste wil weten of de voorgestelde formules in de geest van hun ontwerpers, voorlopige of definltieve oplossingen zijn. De tweede vraag wil weten welk van rif' oplossingen best beantwoordt aan de noden van Europa.

(Zie vervolg blz. 8)

I

11 Maurice All,,;; _ «LE' ;:'('P'> -1 route de ia Pr(h"i-r;'e ». overgenomen uit • Peupte Eu:opéen » _ april-met 1960. p 2, Unie

6

HET INDIVIDU EN DE MODERNE MAATSCHAPPIJ (c) Liberaal Archief - Kramersplein 23 - 9000 Gent

(Vervolg en slot) _ Karl Jaapers meent dat een politieke aktie mislukken kan op twee manieren. nl. a, door het. weigeren deel te nemen aan de toestanden en dua passief het historische lot ondergaan en b) ofwel door zich blind in de polltiek te gooien (28'. Om deze mialukkingen te keer te gaan moet de politieke wil deze wil vormen waarmede de mens zijn eigen lot wil. Hiervoor behoeft de mens zelf eerst volledig auto. DOOm te worden, het is te weten: los te komen staan van fA)Welhet vroegere als van het tegenwoordige. Vrij zijn van een gereveleerd geloof: weigerend ten overstaan van elke bepaalde Meun en afwijzend tegen de verloltklng van de harmonie moeten zijn hoofdbell:ommemiasen betekenen. Kortom een Individu zender goden I Deu mens moet men verwezenlijken. wU men niet komen te leYen in een maatschappij van vormen en arbitrair machtsvertoon zoals Kafka dat zo aangrijpend weergaf_ Alles hangt. af van de op YOedlng. I Zerfall der Erziehung wAre der zerfall der MeMCben I :<211>. Elke liberale politlkua zal dan ook met. vrees moeten staan ten opzichte van elk geconcentreerd en uniform onderwlja. st, het nu uitgaande van de Staat of zij het. van een door dogma's beheerste macht. Daarom moet men de mens lot zichzelf roepen, hem een ex1atenti!le bewustwording inprenten, 1n plaats van mooi Reprepareerde wijsheden. De tijd der wijzen la voorbij I I Alles 18 veranderd, sel Einateln. tiebalve onze I manier van denken I en daarom lliJden wlj af Daar een ltataatrofe 2IODderweer•.•. Een nieuwe denkhouding 11 DOOdzakeliJk. wil de mensheid ~. (JO) ZODder eeD diepgaande eth1lche omwenteUna In elk Individu Ja een eoclale terandering en reorganlaat1e Dlder waarde I (31l. Het wn leggen dat bet Individu de enige redding 18 voor zichzelf I Geen 1'Ul bUiten opgelegde paardenDl1ddelen, dat 18 "echts zand 1OOl' de ogen strooien door een mooie staataapparatuur, zo IChltterend beYoItt door lndlviduin, die menen dat. de waarde 1'Ul een ataatabeatuur lemeten wordt aan de handigheid waarmede men doaiers afhandelt en sIcb meesterlljk tuAen stapels paperaaaen weet te wringen. beo !lept door allerlei persoonlijke manldn en politiek opportuDlame. Daarom verelat I de wertJng van h~ parlementair ateleet J niet alleen zoals Deftu meende I het bestendig bestaan T&n Ingericht~ partijen. waarvan de kaders voor iedereen moetpn toegankelijk zijn en waarin het bestuur en de propaganda behartigd worden. De partij moet eveneena het nodige kontakt verzekeren tussen de Terkozene en de mening. die hij vertl'genwoordlgt I maar ook dienpn de parlementairen vooral zelfbewust te worden. (32) De complexiteit van de elementen die de verhouding mensmaatsl'happij vaststellen zijn zo ultg('oreid dat zij zo reeds de pret('ntirs van een doktrine voor sociale el'nheid aanklagen. Wie VerantwoordelIjke Ult,nu I F. GROOTJ.\NS Jan "an Rljswljcklaan 261 Antwerpen. Drukkf'rlj Burlon Uitlever n.v. Korte Sieuwstr. 28, Antwerpen.

,-:d=oo==r=G=Y=S=E=N=S=G=U=Y=.I1

zou alle menselijke verhoudln- I werd gedurende lange tijd gezien gen herleiden kunnen tot zuivere ~ In het feit dat de Staat nog niet juridische of ekonomische etfekbet. hele eociale leven opa!orpte ten of wat ooit? VergetEn wij houding geeft ons een msto- en dat het privé bestaan nog niet dat de mens tegelijkertijd rische betekenis. En de jonge grotendeels ontsprong aan deze Individu en persoon is I Als Poolse denker L. Kolakowsky machtsgreep. Maar wat gewordt individu wordt hij mooi ge- heeft gelijk als hij achrljft lla er als de reeds almachtigere en Immatrikuleerd als deel van de ~auche se détennlne (donc) par de alles opslorpende Staat alleen massa. en als persoon kent hij sa négation, m&is non seulement de maatschappij is? Laten wij nog de vriJheid. Het individu par sa négatlon, elle se déter- daarom meer dan aandachtig kan niet gedacht worden zonder mine également par la direction zijn inzake staataonderwiJa. zijn Interakties met de wereld. de cette négatlon. c'est-à-dire par want elk monopoUum leidt tot Het ia een I sociaal georgan1- Ie caractère de aon utopie... dogmatiek en ... IH n'y a pas de seerd Instinct II zou Freud op. L'Utopie tend ~ donner à un maltre qul ne tente ~ devenir merken. Een hele bureaukratie mouvement réel un sens con- tyran I (Alaln). En merken wij staat klaar om hem te behoeden siatant. prklaément ~ ~allaer op. samen met MaspétJol, dat van allerlei ongemakken.' De un idéal qui nalt dana la aph~re Ile danger s'accrolt du fait qu'~ Staat. met zijn aangeboren nel- de l'esprit pur et non pas dans l'actkm aur la Jeuneue les tecb. gingen om de alle n<J« enigaz\na l'expérlence hiatorique en cours. niques nouvelles offrent ~ l'Etat. onafhankelijk ingericbte per- L'Utopie est donc la conacience par la preue, Ie cln.éma. la aoonlljke elementen van de my.tif~ de la réelle tendance TB.F .. Ia tentatlon d'une matnmaatschappij In te palmen, zal hlatortque.,. (3'l) mille prolongée sur l'aduite. I 008 voorbereiden I à sublr toutes (41) lee eervitudea, matérielles ou At. de liberaal liberaal wil Idéologiques. ces demièrea d'\lDe blijven mag hij geen reactionDe kollell:tiviaatle gepaard met idéologle abailSée ~ sa taWe I nair worden. Hij moet. de onte- technificier1ng, melheldaen (33). Tredene, de opstaDdeUng, de rekordamanle, bepaalde moderne Satan blijven I Daarom la een kultuuruitincen, verlies van het _ Indien het waar ia dat de llnbe ateeda vrijzinnig en geen bumanlatlsch Ideaal bij de jonmens slechts een Indlvidu zou arrIYiIt (31). Keren leidt niet alleen tot 1Dnerzijn waarom aarzelt hij dan DOl De Ubenal van vandaag heeft lljke le\'enaarmoede, die samenIn het kommunisme zijn enige een rol te spelen In een tiJd. die gaat met een onbegrensd IelooI consequente en adequate oploll- alleen maar llntaen van naam In de wetenachap, maar doet de slnl te merken? Waarom zich kent.. Het. Itommuniame en bet mens slechts als funlttie respeèdan nog verzetten teien het triItendom kunnen deze rol niet teren. Kortom de neKatie van lmperia1iame van de maatschap. vervullen • hun manderiJnende persoon samen met een openpij, die hem richt en knecht, fUoaone en hun dogma'. belet- heid voor ongelimiteerde staatahem materieel en leeatelljt ten Immers opstandigbeid. m.a.w. macht.. voedt, die hem denkt. dle hem vooruitgang. - I pour se ~volter contre zelf ia? HIJ la niets meer dan Ile zéro I van Koestler in dienst De stagnatie die wij kennen cette lnfluence que la eocléU van «l'lnfinl I waar de plicht&- LI romeins en kanoniek I Maar exeree naturellement, l'homme getrouwbeid ziJn en" doel merkte ltropottln eens op lla dolt au mom en parUe lIe r6blijft. (34) glorIfication de l'Etat. et de la volter contre tui-mëme, ear avee c!1acipline, à laquelle tra'l&llient toutes ces tendances et upu. Maar lelult1g Is de mens niet l'Unlvers1U et. l'Egllse, la prease tlons maUrielles, inteUectuelles alleen individu. maar oot een et lea partls politiQUe8, lIe prêche et. morales. 11 n'est lul-mme peraoon t Individu en peraocm. si bien que lea revolutlonnaires rlen que Ie produ1t de la eociêU. I zal V. Lossty terecht opmerken, mêmea n'OIent regarder en face (Baltounin) (42). Het la de mens hebben een voUedlge tegenatriJ- ee fêt1che.1 (39) zelf die zijn lot. in handen dice betell:eDla. «l'lndlvldu exprl- WIJ herhalen het met Benj. heeft en elkeen ia er verantmant un certa1n mélance de la Constant. (t()) dat elite triomf woordelijk voor. peQOnne avee les ~êments qul van de Staat een onde1"i&Dg - De staat van morgen hangt appartiennent. à la nature oom- voor het Individu omvat. De af van het geestelijk leven van mune, la peraonne déslgnant, enige grena aan de ataataaktie par contre, ce qui se d:1atlngue de la nature I (35)_ De peraooD la de diepe realiteit die van elke mena eeu bijzonder wezen maakt, scherp onderlJChelden van de anderen. Het la een exiatent1ële realiteit, die niet mag ,ezlen worden &la een OIldergeach1Jtt Iets aan een macht, een lOdheid. zowel meta- eltJt fll Belgil en fft DutUland minder dan 50 t.h. van ". fyach &la eoclaaL Hier ligt Ju1at beoolkinl1 1cerkdijt Is, ~l In EngeltJnd cftIt alechts 2S t.h. de grootheid van bet llberallame. tot Je 1.11. bedraagt. In FnsnbifJ: houèfen dlIcrentegen Ilechtl dat hij de mens ateeda laat In JO th. oon ". voltDoueneft ". ZfI. PCISeft. de onzekerheid, In de transcendentie met bet nog-nlet-beataan- dtJt cIGe oakerkelfjkheid meestal voordoet In Ira arbefde. Het deflnlt1eve kent bij niet. ~ eR bi ". atelkn. Alzo bedrtJ41gt ". tertelljtheid De mens bestaat Ileehta In zijn BOfIIe eR LoncIeII IltJchtl 10 t.h. in P4ri;. 1. t.h. eft bi exiatentU!le beweeglijke houding BF'UId :U fh. met het omringende en juist deze primordialiteit. van de - eltJt liet tledllvldig voorA:ome?l van dit verschijnsel leer recent exi8tentie la zijn vrijheid. «Wij U. "U.ID. dtJt liet begin cmutreeb 1180 ligt en dat ". meuten zijn gedoemd vrij te ZiJn._,. onder oaI ~l JIO{1 In betreüing ta"4men met ". wa: (V.B. : doopxl). Wij zijn Keen partiCipium. wij zijn een vechten, een drama dat - dat het met-tlef'I)1lUen van ". Jw'te/ijke plichten te wifteIJ 008 plaatst In onze orlglnaliteit valt GIJn volgende elementen: met het andere. Vermits het zelfzijn zich "echts uit. aan 4. ". mem " (I«Il gorbdiemtig tenen; zichzelf door de verhouding met b. 11411 de vooruit(141lg (fUJtuurwetenschappen op sociaal een ander zelfzijn, kan er geen gebied, enz.) , enkele situatie. ge8enera'liaeerd C. GIJn ". oersprefdtng van liet cmdenDtfs; worden. Er bestaat daarom ook geen een gemene situatie, gecl. ". a/stotende IDef'Tting van ". keTt en hCltJr politieke meen aan alle mensen van een mentaliteit; gegeven periode I De ware grond e. Ira parruftafre beataan van de geestelijkheid; van de mens zal te vinden zijn I. GIJn Intellectuele ovenoegfgen; In de kollektieve wil, die aan de g. ". ondoeltre/lendhdd van de kerkelijke lDeerstand; existentie In de gemeenschap 11. het trekken 1ICItJr de sûJd, d.W.z. het loskomen uit het zijn hiatorlsch karakter geeft. ltJndeUjt conlormimle (samen met ". gema1czucht); Het ia immers In de gemeenschap dat de eenheid van de (VB.: « OntsteUend zijn de verwoestingen onder de wil zich voordoet en alzo de Vlaamse trekkers naar de Brnsselse agglomeratie •. Kan. mensen hun eigen mogelijkheDe S1DGe/,In I Kultuurleven I), den en zichzelf kunnen bevestigen In de wereld. I Staatswille Het oooralgaanc!e werd geput ZIlt de bevindingen t'an Prol. Ist der Wille der Menschen zu J. Dhomlt aangaande dit prObleem (o.a. uit «Bevrijdend Denken II se!nem Schiksal..., (36). uitgave t'an de trijdenkersrereniging «De Dageraad. 1956 - uit 11, 1954 - uit publicaties in de «Socialis· Wij moeten een kritiek zijn I DiogeneSll, tijd~chrilt tische Standpunten I 1954). ten opzichte van de bestaande G. G\"SESS. wereld en juist die negerende

Over Onkerkelijkheid WIST

'n

*"

U?

de mens, want morgen la nleta anders dan de projektie van de gehele mens op het mUleo. dat hij schiep rondom hem. Overwint de persoon of het individu? Ziedaar de grondslag van de Staat : geêquillbreerde staatmacht in de liberale zin van een inatelUng dle de rechten tussen de mensen beschermt (elr. 1.. Bourgeois : I L'Etat n'est rlen d'autre que Ie garant de tous les contrats. lI) ofwel de tyran die handelt • m dat hij kan. Aan U de keuze! I - Zij het me toegelaten ala besluit de slotzin van de vrede, die A. Camus uitsprak destiJda te Uppsala, over te nemen, oL «Les una d1ront que cet eapoir est port6 par un peuple, les autrea "par un homme. .Je croLl qu'l1 est au contraire auaclt6. raniiM, entretenu. par cle8 milliers de 80litairea dont les act10ns et les aru'Vres ehaque Jour, ment les frontlères et les plus grosslères apparencea de l'hlatolre, pour faire reaplendir fugttlvement la ~ritê tGujoura menaeëe que chacun, sur ~ BOUffrances et sur aea joles. 6lèn pour toua.1 (43) NOTEN: (11) K. Jasperi - op. alt. p. '" en 'M. (28) tdem - p. !MI. (30) • Grote Plla..... - op. clt. p. 80 en al. (31)

«De ethlJlche II'OD4Ilacen van het 8Oclallame. - Prof. In het TtjdIcbrtft •• n V.U.B. - late ~. nn. I en •

Plam,

p. 120. (32) «Bet Itberau.me

rale Partij.

• Le "embeau.

nr. 1 - p. 18. (33) M8I~tlol R. p.

ctr.

la.

1..-

en c1eLibe- A. Derize •• _

op. clt. -

procrW de Ja .clenoe &joutent une DOW p!ua .ombre &\1& perapec:t1veelmm6dJatea; 1ea tectmlQues DOU'l'eUee de l'Ina6m1natlon artlttedeUe et plua eDOOrelea Virtuallt61 de 1& partbóDOII6nMe otfrent au pou.. vCJÜ'lee teDtat10Da d'\lDAI toute-Pw.&ace ablOlue: UIl Jour neDdra, peu~ 'w, oil I'Mat pourra a6Iectloaner l'ap6oe bumatne daM dee baru en ,,\at de Ha •• UIa uIWrM d'eftl.cac1t6 praUque, au premier ra.nc cleequela n.urera Ie plua parfait CODformllme _ cial et 1DteUectuel contreilt p6rtodtquement par Ie pentotbal. I p. 144. (34) • Le ztro et l'lnf1nh - A. I

LN

:s:_tler.

I.

(31) l'IIClt. door llup6tSol- p. (36) .r•••.• Jt. - GD- ett. p. 'Ja. (31) !.-IE Itol&towaQ : ILe __ pbllolopldqae de la utlOA de p1lGbe J - p. 81 -m IX. c.b1era du LlbN &amelll - IIOY __ 1. (se) Prof. PlaID : I OnLbtnd1q en Pro"" I - De 8lkkfll. p. 111: I De vr1JBID,nS8e 18•• n nature eeD oPP<*t&eneel. een prote.1iIIreDde stem 10 de woeeWil van cemaaucbt en •• n latbanlae mlddelmatllbekl. J p. ~ : «Well1cbt aa bet •• lult alleen •• voDden worden 10 een volIecll.. verzaklD8 aan een persoonlIJk leven. In een totale •• boorzaambetd aan een bepaalde macbt, maar een vrtJzlnnl8e la oaaeboorzaam. omdat b1J dOOr en door peraoonl1J1t ts. Zl,In eDl8 doel la daarOm In een maatlCbappI,J te leven van enkeUDjJenen

niet

van een maMa die een .tok DOCllCbeeft. a (39' Kropotktn.e - op. ctt. p. N. (401 «Blatoire des doctrines polltlquea en l"rance •.•. J. DI'OlI p.12.

(41) Maspétlol - op. clt. - P UlO. Bakounlne - t. 1 (111221. -

(42)

p. 284.

(43) c Discours de Suède II - 081Ilmard - p. 70 - A. Camua conferentie van 14 dec. 1951 te Uppsala.

KENNEDY Vervolg van blz. 2

(c) Liberaal Archief - Kramersplein 23 - 9000 Gent

Het la julat dat. de demokraten meer afhankellijk zijn van de Individuele bijdragen van hun leden dan de republikeinen. Het. la ook zo dat de grootindustrie een zekere voorkeur tot uitlng bl:enirt voor deze laataten en dat het grootat aantal dag- en weekb~n de republikeinen steunt. Doch bet zou naïef zijn te menen at een demokratlsche kandidaat noodzakelijkerwijze een pomper zou ziJn, een republ1~In daarentegen een bardvocbtile uitbuiter. Jobn Kennedy lIelf la een le~nde logenetraffini ft1l deze bewering. Nelaon Rocltefeller, repubUke!nae gouft1'DeUZ'van New York evenaart In lijn politieke programma's het atoutate wat de demokraten durMn opwerpen a1a .oeI ale herftftIilngen. President Elsenhowerd In 195:1 en 1956 gekozen in de arbeldadlstrlkten van bet J(OOJ'6.Ooaten, ofachoon bet syndikaat CIQ-AF'L ziJn steun aan 8tevenaon bad toegezegd. Hoe moet het dan verklaard worden dat deze maal deze zelfde diaatrikten zich zo duidelijk voor KenDedy hebben uitgesproken? BIJ nader onderzoek schijnt bet 0Da toe dat bet bier een kwestie ftIl 1Dit1at!ef leldt.. In de eerste pIaata •.•• Kenne~ bevoordeeld lil die zin, dat bet voor bem gemakkeliJk waa de republlkelnae aclmtnl•••••• atle verant.woordelljk te .teIlen voor de Industriële GOrJoe ftD ~leden Jaar In de at.aal1nduatr'le. Bovendien bad hiJ maar toe te slaan, waar bet er op aankwam de reakt10nnalr Nlxon, de gewezen Mc cartbyst aan \ie ayndlkaten voor te stellen aJa minder gunat~ gezind tegenover ben. De republikeinen badc!en blerop kunnen reageren door een radikale wetgeving InIalte raaaenlntegraUe voor te stellen, een middel waarmee zij reeds vaak de gematigde kiezers Uit.bet Zuiden wisten te winnen, alsmede de negerdlstrlkten In het noord-<>osten. Maar Kennedy was ben ditmaal voor. Op het demokratlsche konvent kwamen hij en Johnson met een bijna revolutlonnalr platform voor de dag, zowel op sociaal gebied als In zake rassenkonflIkten. De repUblikeinen konden toen kiezen: zich als minder vooruitatrevend dan de dcmokraten laten erkennen, met het rlsiko In het Noorden en Noord-<>o.sten atemmen te verliezen; of de demokraten ook op dit gebied de loef afsteken, met de kans de groot-Industrle te verllezen of toch te ontstemmen. Deze laatate oplOSSing werd weerhouden door de persoonlijke Invloed van Nelson RockefelIer en ondanks heftig protest van de conservatieve republikeinen uIt het Westen onder leiding van de reeds genoemde senator Barry Goldwater uit Arlzona. Zo kreeg het publiek misschien wel de indruk dat Inzake soctale wetgeving de republikeInen hun tegenstrevers nabouwden en achterna hobbelden waar zij niet lopen konden. Wel kregen de demokraten hele stapels woec!ende brieven en telegrammen uIt het ZuIden. maar Uit de resultaten blijkt dat ditmaal het conservatieve Zuiden de breuk met zijn klassieke partij niet aangedurfd heeft. Tekenend voor de verwarring die In dit opzicht heerst mag wel het voorbeeld van de beruchte gouverneur Paubus van Arkansaa genoemd worden. Hij werd samen met KeIUledy. de voortzetter van ëe Roosevelt-traditle. gekozen. Nochtana zal men hém

niet zo vlug vooratellen als linb reoril!nt.eerd. Een weinig duidelijker schijnt. bet &eval van Kennedy's katholiek geloof te zijn. In tegenstelUng tot wat velen ~rwacht badden beeft dit geloof duidelijk ten guMte van Kennedy gewerkt. De vrees voor protestantse agitatie heeft de katholieken uit het. Noord-OOSten tot. IOlldarlteit met de aenator aangzet. Dit la vooral interessant te n0emen wanneer met. weet dat In sommige staten nn Mt NoordOosten de katholieken 40 t.h. van de bevolking uitmaken, en dat c!ezestaten een zeer groot aantal kiesmannen vertegenwoordigen, in ieder geval onevenredig veel In verhouding tot hun uitgestrektheid. De protestantse agitatie heeft sleehts in twee ataten de verwachte resulaten af&:eworpen, nL Kentucky en Tenneuee. Aangezien deze belde staten zich echter ook In 1956 aan de zijde van de republikeinen hebben ge. achaard, zo het. voorbarig ziJn hieruit conclusies te trekken. Over het algemeen heeft het protestantse Zuiden, dat nochtans de hoop uitmaakte van de anti-katholleke agitatie, hierop niet gereageerd zoals verwacht. De republikeinen had.:ien ooit c!e boop gekoesterd dat er een zekere dlaharmonie zou ontstaan in de demokratiacbe ploeg. Een katllol1eke president met een protestantse Vice-president, een Roo&eveld-de.mokraat uit Massachuasets met een vertegenwoordiger van bet Oude Zuiden uit Texaa : Hn van belde keuzen la een blunder, zo redeneerden de aanhangers van ëe Great OJ..1 Party. Ook hier werd hun boop teleurgesteld. Het vraagatuk van de bultenlandse pol1t1ek kan eveneens wat meer licht werpen op een troebele situatie. Hier hadden de republikeinen een supreme troef op tafel geworpen: de ervaring van een veelbereIsde Nixon, gerugsteund door de knappe techniek van Cabot-Lodge. De demokraten hadden echter schoon spel: het failliet van de repubHkelnse administratie op het gebied der buitenlandse politiek is de duidelijkste van haar mislukkingen geweest, en de demokraten hadden het des te gemakkelijker omdat zij aan de buitenkant van het hekken stonden. De wekomst zal moeten uitwiJzen ol de vermindering van het Internationaal prestige der U.S.A. werkelijk moet toegeschreven worden aan de onbebekwaamheid der republtkelnse regeerders . dan wel of zij in het teken van een evolutie staat die onafhankelijk Is van de persoonliJkheid der regeerders van het Witte Huls. Wat er ook van ziJ. het blijkt dat het publiek de kennis en ervaring van Rlchard Nixon niet als onontbeerlijk beschouwde voor een succesvolle poging het deerlijk gehavend blazoen van de Amerikanen weer op te kalefateren. Trouwens. senator Kennedy Is op zijn manier ook zeer beslagen in buitenlandse politiek. Zijn sociale standing liet hem toe tijdens zijn jeugd goed georganiseerde stuëteretzen naar Europa te ondernemen, en dit is een van de voornaamste voordelen die z.ijn persoonlijke rijkdom hem konden schenken. Hij zag kans zich op meer dan briljante wijze te verdedigen In de TV-debatten. wanneer de bUItenlandse polltlek aangesneden werd. In leder geval nam hiJ met meer brio de handschoen van ëe buitenlandse politiek op, die de republikeinen hém opgedrongen hadden,

FOR PRESIDENT dan de republikeinen de strijd over het sociaal platform hadden aan vaard. En ziedaar. John PltzgeraU haalde het met een banddikte. dikte d·ie trouwens schaarser en schaaraer werd naarmate de resultaten binnenliepen. En nu? Alles wel beacbouwd Is het verdikt van bet kiezerskorpa zo dunnetJea uitgevallen. dat niemand met zekerheid een keuze zo durven maken tussen de yerschillende faktoren, die hierbo~n opgeeomd wer.1en. om te be&lIasen welk element nu eilrenlljk Kennedy aan bet langste eind liet weltken. De enige mogelUjke oplouing 8chiJnt ona toe dat bet getal ,eelteerde omstan~gheden tenslotte de b&lans naar de Jonge aenator deed overhellen. Het bleek dat NIxon. de geroutineerde pollt.1kua. de onovert·refbare oomblnator met de zo uitgebreide middelen tenslotte slechta In het licht. van de haven gestrand was. Zal het. feit dat Kennedy door het oog van een naald kroop de houding van ëe toekomstige president beinvloeden ? Zal hij. met. het oog op de spaarzame winstmarge die de zijne la. een deel van zijn radikale houdq laten varen? Op sociaal gebied ziet de toelI:omat van het Amerlkaaoae bedrijfsleven er en!g.szlna raadselachtig uit. KennNy heeft In niet geringe mate gespekuleerd op de mogelijkheid van een emmlnente ekonomlache krlala In landbouw en Industrie. Ia het mogelijk èat Kennedy hiervan gebruik wil maken om de machtsverhouding tussen Induatrieëlen en georganiseerde arbeiders nog meer in het voordeel van laatstgenoemden te wijzigen? De atmosfeer van de Roosevelt-demokraat schijnt in deze rlchtlng te wiJzen., Anderzijds ziet men niet. zo dadelijk in, welke vormen van staatsinmenging Kennedy zou kunnen doorvoeren, zonder sociale konmkten uit te lokken en de publieke opinie in opschudding te brengen. Een andere veel omstreden vraag Is de mate waarin Kennedy's geloof zijn politieke houding zal bepalen. Niet alleen in de V.B.A. maar ook in Europa werden vel e niet-katolieken enigszins verontrust bij de gedachte dat een katoliek de sleutels van een der mach tipte demokratleën in zijn zak heeft. Deze reaktie Is alles wel beschouwd een zeer normale reflex. De Rooms-katolleke kerk is een wereldlijke instelling en organtsatfe. die er nooit In geslaagd la haar tegenstanders te overtuigen van haar bescheidenheid In politieke aangelegenheden. Maar het Is goed hier even kort en bondig te analyseren welke nu juist de vorm van kerkelijke Inmenging is. die op nietkatolleken de meest ergerlijke indruk maakt en die door de vijanden van de Roomse Kerk gewoonlijk als klerikalisme bestempeld wordt. Het klerikalisme Is in wezen niets anders dan het geheel der mièdelen, die door een geestelijke organ1satle kunnen aangewend worden om het openbaar leven van haar prtnctpes en haar moraal te doordrenken. Nu zal Iedereen het er vermoedelijk wel over eens ziJn, dat. de sterkste religieuze groep In een bepaald land het beat geplaatat ia, en eigenlijk -,je enige la. die In aanmerking kan komen om dit doel te verwezenlijken. In West-Europa

z:jn dat natuurlijk de katolieken. Wij behoeven ons slechts bepaalde verschijnselen van kerkelijke Inmenging te herinneren, die regelmatig terugkeren In onze eigen lokale kiescam· pagnes. In de Angelsaksische demoeratteën is de situatie enigszina anders. De weinige symptomen van klerikalisme. die in de recente kieaatrijd In de U.S.A. te noteren vielen, kwamen van de zijde der protestanten. Hoe sympatiek de persoon van president EÜlenhower ook la. het. kan niet on~Dd worden dat. bepaalde aapekten van ziJn politieke peraoonlijkheld het merk droe4fen van ziJn puritelnae werelc!-aanschouwing, zo bijvoorbeeld toen hij In een Nieuwjaarsboodschap z.ijn kiezers en alle Amerikanen aanspoorde c niet naar voordeel te streven en een onverbiddelijke strijd te voeren tegen het kommunisme, dat een goddeloze diktatuur Is:t. De IOms Ietwat krenterig - hypokrltische gedragingen van wijlen John Poster Dulles geven een aanwijzing in diezelfde zin. Tenslotte meen ik met het nodige voorbehoud de opmerking te mogen maken dat de Amerikanen pas goed In kontakt zouden gekomen zijn me: klerikalisme als zij de QUaker Nixon naar het. Witte Huis hadden gezonden. Laten wij hier nog aan toevoegen, dat vele medewerken van prea1dent Rooaevelt katolleken waren, en dat deze spirituele levensaanschouwir niet al te .terk vertegenwoordigd was In bun .oe1&1een bultenlandae politiek. Ten tijde van de Spaanae burgeroorlog stelde ëe vertegenwoord1&er van de Rooaevelt-admlnlatratie In Spanje, Oordell BuU, regelma~ de wreedheden van de nationalisten aan de kaak. Dit zou o. a. een poging tot weerlegging kunnen zijn voor de bedenking geopperd door IOmmlge aoc1allstische parlementsleden In ons land .. Het raadsel van Kennedy's toekomstige buitenlandse politiek is wellicht de kwestie èJe het meest de publieke opinie binnen en buiten de U.S.A. bezighoudt. Hier kunnen wij misschien wat meer wetenschap putten uit de keuze van de vermoedelijke assistenten van Ken_ nedy. De namen van Bonze, Stevenson en de laatste dagen zelfs die van Ralph Bunche blijven hardnekkig opduiken In verband met de kandidatuur voor het Staatssekretariaat van Buitenlandse Zaken. Wie ook uiteindeliJk ëe voorkeur krijgt. er bestaat een flinke kana dat de toekomstige titularis een inteUigent opportunlat zonder vooroordelen zal zijn. Moest uiteindelijk ~ h. Bunche aanseduld worden, dan zou deze keuze zich wel eens ais een minder aangename bijzonderheid voor aUe kolonlaerende mogendheden kunnen manifesteren. Mijn inziens zal de rol van de militairen In het buitenlands beleid een stevige deuk kriJgen. Het geval van 1 mei, toen een U-2-toestel zich boven de SovjetUnie bevond zonder dat de regerende president er blijkbaar weet van had. zal zIch onder een jongere president, die zelf geen mlUtair is, niet zo gemakkelijk voor kunnen doen. Beslissende wijzigingen In het Europees evenwicht hoeft men volgens mij niet te verwachten. Kennedy zal geen konflikt riskeren om de Oost-Europese landen uIt de greep van èe communisten te wringen, doch zal anderzijds

7

geen duimbreed toegeven in West-Berlijn. Ook in Latijns Amerika zal Kennedy vermoedelijk in de stappen van de republlketnen treden. door namelijk de gematigde progressisten te steunen en Cuba te trachten af te zonde ren. In dit laatste opz.icht zal Kennedy nochtans het voordeel hebben dat hij niet. zoala de republikeinse Ietcers, persoonlijk gehaat ia bij de Zuid-Amerikanen van links. Ik denk hIer precies aan Nlxon, die in 1958 In Venezuf'la bijna door manifestanten neergeschoten werd. Waar de overgang van republikeins naar demokratisch rëgime beter zal aangevoeld wworden la wel in de onderontwikkelde of gekoloniseerde landen. Kennedy zal de Europese nationalisten niet sparen op kosten van de U.B.A. In deze gebieden, wat mijn Inzlena IOms wel la gebeurd onder Elsenhower. De echte verliezers van de preeldentsverkiezlngen zouden dan eigenlijk de ultra's In Frankrijk zijn. en ook de Congolese tegenstanders van Patrlce Lumumba zouden weinig reden hebben om zich te verheugen. - Deze uiteenzetting, zonder pretenties en steunend op weinilr konkreet materiaal, Is een objektleve poging tot. analyae geweest van een pol1tiek hyaat In WashIngton. Een gecompliceerd bestuurslichaam zoala de regeringaadminIstratIe van een rijk en machtig land laat steec!a een ontzaglijke leegte achter. wanneer zij vertrekt. Een leegte Ievuld met aannemelijke en minder aannemelijke hypotesen. - Zonder de aanzienlijke rol van het toeval In de politiek, \Se onverwachte wendingen en machtaverhoudlngen uit het oog te verliezen, menen wij toch de bescheiden ambitie te mogen koesteren, de meeat aanvaardbare hier opgevist te hebben om aan een rudimentaire analyae te onderwerpen. Moest het achteraf blijken, dat de werkelijke figuur van de nieuwe presic:!t!nt een totaal andere Is dan verwacht, dan zal de Interesse van uiteenzettingen zoals deze erIn bestaan te onderzoeken welke de vergissing was en waarom z.ij gemaakt werd.

VAN ALLES WAT 111We melden U de verschljnlnr van een Informatieblad (CS.V.S.V.lI ultcaande van de Socialistische Vlaamse Studentenbewecinr Bra_I. De vereniging slaat cUi jaar onder de hoede van R. Larldon. if.I Voorzitter L.V.S V. was 0pnieuw afwezig op de bestuursvergadering. Gevolg van drankzucht of wat ? 111 ODlanp speelden een bekend ex-preses, een preses en een &eekomstlr preses kaar" met als losei bepaalde ldecUnp'akken na ren bepaalde ondervoorzitster, 0, trmpora ... iE Tijdens een doopplechngheid kwam er een preses met een innovatie voor de dag: een schachtenpresident in plaats van een koning. Maar de monarchisten waren echter in de meerderheid, zodoende ... 111 Na dleseUde doop schoor een berlnnellnr-eolffear baldadir een bourreols bal. Dader word' re-ocht ! 111 Café c Chez Jean :t - geslOten wegena B. Verhaegen opende de deuren toch toen !emand aanklopte met de volgende zin c Iei, Roger ... l'avocat. ! :t. All Baba zou niet beter gedaan hebben.

I

(c) Liberaal Archief - Kramersplein 23 - 9000 Gent

VERLEDEN EN TOEKOMST

V ELE

lofliederen zouden zee hier kUllnen aanheffen. maar het zou slechts. mn het met Ovidius te zeggen. lover aan de bossen toevoegen, betekenen. Hij ging niet onopgemerkt voorbij. zoals die velen. die horden. die momenteel onze univer,lteiten bevolkeli. Geobsedeerd door het bekomen va'l een dIploma. hebben ze de bedoeling van de universiteit vergeten. of beter nooit begrepen. Het is het eJrd vaTl de wetenschappelijke vorming en niet de losprijs voor tiet latere leven. Hii uist dat en durfde zich dan ook engaperen tegen het arrivistisch gedoe, het äeaouterenü gekonkel in de studentenkringen, dat gebrek aall kameraadschappelijk beleven, dat ... Ach. laat me oplwudw, want het zou bladzijden beslaan J tiaarteçen reageerde hij, onze vriend Roger, steeds en overal.

STUDENTEN

Daarom juist hebbell we het 7Iiet overbodig geacht een schrijven van hem. pas afgestudeerd, als een huldebetoon te publiceren. En laat het 01lS ook toegelaten. langs deze weg. hem net aUerbeste voor het leve'l toe te wensen i'l naam van het L.V.S.V.-Brussel. Het zal zwaar voor hem zijn. met zijn kritische blik en zi1n openhartig betogen in een wereld van opportunisme en arrivisme te komen staan. Maar slagen zal hij, onze oudpreses, die steeds prachtig het studentikoze aan het vormende wist te koppelen, want de wereld zal voor de oprechte durvers worden. Makker. het L.V.S.V. vergeet jou niet I .

Een gezonde geestesbeschouwmg, goede vrienden en een diploma. zijn sieraden die men aan onze universiteit vinden

VIEREN

FEEST

te Gent...

L. V. S. V.-ANTWERPEN S,\MENSTELLlXG

VAN BESTUUR

Preses : Robert VERSCHOOTEN V.ce-Preses : Raoul VAN DE PARRE Gevolmachtigd-afgevaardigde BLSV : Leo VERSCHOOTEN Hoogspringstier : Paul DECOCK Secretaresse: Monique CA'ITARUZA Schatbewaarster : Carla VAN OOSTE..~ Archivaris : André VAN DEN BOSCH Raadsleden : Magda D. Yvonne PEYNENBORG Johan RU'ITEN Robert VAN MOLLE

kan. Benevens dit zijn er eventueel nog maagden en studentencafés. die nog geen ijzerwinkels geworden zijn. Doorgaans wordt de meeste aandacht aan het diploma besteed; in een minimum tijd een papier bemachtigen dat de t0verformule zal inhouden om van het latere leven een aardsparadijs te maken en U tevens te verzekeren c in naam van Zijne Majesteit, Koning der Belgen lt dat U belastingen zult mogen betalen. wat heden ten dage een « unicum» geworden is. De meesten echter voelen zich niet aangetrokken tot hun medestudenten. hoe sociaal ze zich ook mogen noemenNa het examen heb ik pas-afgestudeerden even vlug naar de tram zien snellen als toen ze nog cursus liepen in de eerste kandidatuur ... om zo vlug mogelijk opgenomen te worden In de liberale partij. gevestigd rue de Naples, straat à sens umque. Met meer dan 75 t.h. van diegene, die ik gedurende 5 jaar naast mij In het klaslokaal heb zien zitten. heb ik nooit één pint gedronken. Sommigen onder hen moesten steendood liggen om eens te willen brossen. Dat ze geprezen intellektuelen worden en onze kinderen laten genieten van de vruchten die ze onze gemeenschap zullen schenken! Nooit of nooit is er gedurende vijf jaar een wederzijdse inspanning geweest om eens met zoveel mogelijk bijeen te komen en van gedachten te wisselen. Hoe wilt ge dat de gezonde levensbeschouwing die ze eventueel aan onze universiteit zouden moeten aangekweekt hebben vruchtbare bodem vindt. wanneer ze volledig vreemd gebleven zijn aan een beweging en midden waar ze eventueel op de hulp van een vriend hadden kunnen rekenen. Vandaar ook dat verenigingen van oud-studenten de oud-leden bond der liberale studen inbegrepen de vereiste vitaliteit missen omdat de verstandhouding die de drang naar samenwerking voedt en de aktie in de hand werkt hen onbekend is. Omdat de meeste handelen in functie van hun persoonlijk voordeel: arrivisten. beroepspolitiekers. als U wilt. bij wie het persoonlijk doel de blindheid voor naakte werkelijkheden aanscherpt. Vandaar breuk tussen het verleden en de toekomst. tussen ouderen en jongeren, tussen afgestudeerden en studenten. tussen de oud-leden bond en het L.V.8. V. Brussel. waarvan een oud-poil (sic) verleden jaar (zie speciaal nummer Neo-Humanisme, uitgegeven ter gelegenheid van het Gentse Iustrum) durfde schrijven dat het de steun en medewerking van Antwerpen en Gent nodig had om de Vlaamse liberale gedachte aan de Brusselse universiteit te verdedigen. Waar was zijn fierheid gevaren? Wat had er hem toe aangezet de naamloze tolk te wezen van het L.V.s.V. Brussel. dat niet eens op het Gentse lustrumfeest uitgenodigd of gewenst was. maar er toch aanwezig was. Uit wat zou die steun bestaan aan Brussel, bastion van het liberalisme ? Uit mooie woorden en ideologische lessen en zoete artikels in het Neo-Humanisme. waarin het schrijven van het L.V.S.V. Brussel slechts geduld werd.

Vlaamse Leeuw steeds meer . Is het geen traditie geworden dat Gent Brussel niet kan uit- kracht. Laten we In Brussel de eersten staan en omgekeerd ? Omdat we van elkaar verwijderd liggen. en zijn om aan d&e kwalen te anders voelen en denken waar- verhelpen. Onze nachtelijke samenspraken. beste vrienden. hebdoor de associatie onzer gedachten des te moeilijker wordt. Om- ben ons de kans gegeven tussen ons een onsterfelijke vriendschap dat we in Brussel het geluk hadden niet besmet te worden door te doen ontstaan, die de basis is het kleingeestig naïef Vlaams- geworden van een L.V.s.V.-bloei denken van studenten. die nog aan onze universiteit en waarsteeds eerbied trachten af te door we des te beter onze zo dierbare gedachten samen zuldwingen door het dragen van len kunnen verdedigen. . studentenpetjes en linten, die JOSIANE IlAMERS (Brussel) hun Vlaams fanatisme kleur ge- (Slot IQ bet eersh·ol/:end DUIIlmer) ven en het aanheffen van de

•

Naar een nieuw Europa? (Vervolg van blz. 4 en 5)

Zonder het onderwerj, volledig te willen omvatten. heeft de eerste vraag betrekking op de procedure die men zal volgen om de Europese landen te integreren. Europa maken is in de eerste plaats de Europese volkeren binden door gemeenschappelijke Instellingen. want zij zijn concrete zaken, die niettegenstaande hun onvolmaaktheid toch zeer nuttig zijn. Nochtans. het is belangrijk methodisch vooruit te gaan. en niet om voorlopige Instellingen ~e scheppen: het voorlopige kan definitief worden, wat de zaak van Europa in het geheel niet dient. De verschillende soorten politieke associaties zijn volgens hun graad van integratie. « het Europa 'der Vaderlanden «een confederaal Europa lt. « een federaal Europa lt. en een « Unitair en ge c ent r a I i s eer d Europa 71. Het voorbeeld van de V.S. van Noord-Amerika kan ons helpen de draagwijdte van de tweede vraag te begrijpen. want daar had men problemen op ~e lossen. die gelijkend waren met degene die de Europeanen nu kennen. De 13 kleine geëmancipeerde kolonies van 1785 versmolten niet van de eerste maal harmonisch tot de Verenigde Staten van Noord-Amerika. Het is niet omdat ze klein waren dat hun afgunst of hun particularisme niet grc t waren. Sommigen waren rijk zoals Virginia of Massachusetts - terwijl andere onbeduidend waren - zoals Georgië of Vermout. niettemin verklaarden allen zich soeverein. Wat hun redde was trouwens een zeer eenvoudig juridisch onderscheid. Elke staat bleef soeverein. maar droeg aan de federale overheid - de V. S. - zekere soevereiniteitsrechten over. AI wat niet uitdrukkelijk was overgedragen bleef uitsluitend voorbehouden aan de Sta~rn. maar hetgeen overgedragen was ging alleen de V.S. aan. De Europese nationale staten bevinden zich voor eenzelfde keuze als de Amerikaanse ex-koloniën van 1785. Zelfs voor de belangrijkste Westeuropese mogendheden zijn zekC"~ soeverelniteitsattributen meer fictief dan reëel geworden. Is men nog soeverein wanneer men blijvend beroep moet doen op dl' strijdkrachten van een ander continent om zijn on afhankelijkheid ~e vrijwaren ? Deze situatie zal slechts veranderen wanneer wij een polijteke stem zullen hebben die beantwoordt aan ons belang. aan )1).

onze technische entwikkeling en aan 0118 beschavingspeil. Met andere woorden zodra wij erin geslaagd zullen zijn een Europese Staat tI! scheppen. Wat men aan de regering van de V.8. van Europa zal moeten overdragen zijn slechts die soevereiniteitsrechten, welke we niet langer uitoefenen opdat deze Europese regering. zich zou herstellen ons gemeenschappelijk belang. De lijst der over te dragen souvereiniteitsrechten ia trouwens zeer kort : de buitenlandse politiek, de landsverdediging, de Intra-Europese handel, de economische en sociale politiek. De eerste drie zijn juist die bevoegdheden door de regering van de V.S. vanaf de stichting uitgeoefend. Wij bevinden ons hier In tegenwoordigheid van een oplossing die door geen enkele politieke woordvoerder. behalve de Europese bewegingen he'; Congres van het Europese Volk en de Europese Federalistische Beweging - is voorgesteld. De waarde van het voorbeeld is des te groter daar het hier gaat om een beleefde ervaring waarvan de Inzet absoluut dezelfde was als de keuze die Europa vandaag moet doen. Uit de persconferentie van generaal de Gaulle blijkt dat deze laatste slechts die oplOSSing wenst, welke de minste politieke offers van de nationale staten vergt. De klaarblijkelijke kwade trouw van de generaal wordt bevestigd door dit minimum programma. dat de vrije hand zou laten aan de regeringsleiders. In dergelijke omstandigheden zou Frankrijk niet nalaten zijn wil op te dringen. Een meer geïntegreerd Europa zou de autoritaire oogmerken van zekere politiekers In gevaar brengen. Sommigen beweren dal; men realistisch moet zijn en niet teveel ineens vragen. Het enige antwoord dat men hen dient te geven bestaat er In hun eraan te herinneren dat de tiJd niet stilstaat en. da+: de politieke degradatie van Europa ook niet ophoudt. Het is hoog tijd dat men inziet dat de tijd niet in ons voordeel verloopt. Hier krijgt de waarschuwing van Guy MoDet zijn werkelijke waarde wanneer hij zegt : c n ya deux moyens de combattre l'Europe: Ie refus et la surenchère I •. Zoals altijd ia het noodzakelijk te weten wat men Wil. Er zijn verschillende wegen. maar. er Is er slechts één die Je1dt naar het herstel van onze' grootheid - of, om het eenvoudig te zeggen. het herstel van onie waardigheid.